Δευτέρα, 08 Δεκ, 2025

Κεφίρ: Καλύτερο από τα προβιοτικά συμπληρώματα με ευρεία υποστήριξη του ανοσοποιητικού συστήματος

Το κεφίρ μπορεί να μην είναι το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό όταν προσπαθείτε να ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα. Αντίθετα, μπορεί να αναζητήσετε μια δόση βιταμίνης C.

Ωστόσο, το κεφίρ είναι ένας ισχυρός τρόπος για να υποστηρίξει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού, και συχνά ανταγωνίζεται την αποτελεσματικότητα άλλων προβιοτικών.

«Το κεφίρ είναι γεμάτο με προβιοτικά και βιοδραστικές ενώσεις που υποστηρίζουν την πέψη, μειώνουν τις φλεγμονές και καταπολεμούν τις λοιμώξεις», δήλωσε στην Epoch Times ο Μφο Τσουκούντου, ολιστικός και λειτουργικός διατροφολόγος.

Αυτό το ρόφημα που έχει υποστεί ζύμωση είναι μια εύκολη, καθημερινή επιλογή για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού σας συστήματος.

Ενίσχυση της ανοσοποιητικής λειτουργίας

Το κεφίρ είναι γεμάτο με προβιοτικά, τα οποία βοηθούν στη βελτίωση της ισορροπίας των βακτηρίων στο έντερο και ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Αυτά τα ευεργετικά βακτήρια βοηθούν τον οργανισμό να καταπολεμά πιο αποτελεσματικά τα επιβλαβή βακτήρια και τους ιούς.

Τα προβιοτικά επηρεάζουν επίσης τα κύτταρα του ανοσοποιητικού, όπως τα Τ-κύτταρα, τα οποία είναι σημαντικά για την άμυνα έναντι των λοιμώξεων. Το κεφίρ έχει φυσικές αντι-ιικές και αντιβακτηριακές ιδιότητες που βοηθούν στην πρόληψη των λοιμώξεων, δήλωσε στην Epoch Times η Ντέμπι Πέτιτπεϊν, εγγεγραμμένη διαιτολόγος διατροφολόγος.

Παραδοσιακά, το κεφίρ που έχει υποστεί ζύμωση έχει προταθεί για την ανάπτυξη ισχυρού ανοσοποιητικού συστήματος. Η έγκαιρη εισαγωγή του κεφίρ κατά τη διάρκεια μιας λοίμωξης μπορεί να ενισχύσει την άμυνα του οργανισμού υποστηρίζοντας το ανοσοποιητικό σύστημα και τη μικροχλωρίδα του εντέρου. Αυτό βοηθά στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος στο έντερο, το οποίο παίζει βασικό ρόλο στην καταπολέμηση των λοιμώξεων πριν αυτές εκδηλωθούν πλήρως.

Επιπλέον, τα προβιοτικά στο κεφίρ μπορούν να μειώσουν τη φλεγμονή, η οποία συνδέεται στενά με την υγεία του ανοσοποιητικού συστήματος και να βοηθήσουν στην πρόληψη ή τη διαχείριση καταστάσεων που σχετίζονται με τη φλεγμονή.

Το κεφίρ υποστηρίζει επίσης την παραγωγή λιπαρών οξέων βραχείας αλυσίδας όπως το βουτυρικό.

Τα λιπαρά οξέα τρέφουν τα κύτταρα του εντέρου, ενισχύουν την επένδυση του εντέρου και μειώνουν τον κίνδυνο του συνδρόμου διαρροής του εντέρου, μιας κατάστασης που συνδέεται με χρόνια φλεγμονή και αυτοάνοσα νοσήματα, δήλωσε στην Epoch Times η Τζόντι Ντουβάλ, φυσιοπαθητικός γιατρός με έδρα την Αυστραλία και ιδιοκτήτρια του Revital Health.

Μπορεί να ενισχύσει περαιτέρω την παραγωγή IgA—ένα αντίσωμα που βελτιώνει την ικανότητα του σώματος να ανιχνεύει και να καταστρέφει παθογόνα. Το αποτέλεσμα είναι ένα καλά ρυθμισμένο ανοσοποιητικό σύστημα που δεν είναι ούτε υπερδραστήριο, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε αυτοάνοσες καταστάσεις, ούτε υπολειτουργεί, γεγονός που αφήνει το σώμα ευάλωτο σε λοιμώξεις, είπε.

Κεφίρ έναντι προβιοτικών συμπληρωμάτων

«Το κεφίρ παρέχει ευρύτερη υποστήριξη του ανοσοποιητικού συστήματος σε σύγκριση με ένα μόνο προβιοτικό συμπλήρωμα», είπε η Πετίτπεϊν.

Το κεφίρ μπορεί να περιέχει 30 έως 60 περισσότερα στελέχη ευεργετικών βακτηρίων από πολλά προβιοτικά συμπληρώματα, σύμφωνα με τον Τσουκούντου.

Τα βακτήρια στο κεφίρ, ιδιαίτερα στελέχη όπως ο Lactobacillus και το Bifidobacterium, προάγουν την ανάπτυξη ωφέλιμων βακτηρίων στο έντερο, υποστηρίζοντας την επένδυση του εντέρου και ενισχύοντας την παραγωγή αντιφλεγμονωδών ενώσεων.

Οι ζωντανές, ενεργές καλλιέργειες του κεφίρ μπορεί επίσης να είναι καλύτερα σε θέση να αποικίσουν το έντερο λόγω της φυσικής προστατευτικής τους επικάλυψης. Αντίθετα, η Ντουβάλ είπε ότι πολλά προβιοτικά συμπληρώματα περιέχουν παγωμένα και αποξηραμένα στελέχη που μπορεί να μην επιβιώνουν τόσο αποτελεσματικά στο οξύ του στομάχου.

Σε αυτά τα τρόφιμα, η φυσική δομή —γνωστή ως μήτρα τροφίμων— που αποτελείται από πρωτεΐνες, λίπη και άλλα θρεπτικά συστατικά, λειτουργεί ως φυσική συσκευασία, βοηθώντας τα προβιοτικά να επιβιώσουν από την πέψη και βελτιώνοντας την αποτελεσματικότητά τους στην υποστήριξη της υγείας του εντέρου, είπε.

Εάν κάποιος έχει συγκεκριμένη εντερική ανισορροπία, ένα στοχευμένο προβιοτικό συμπλήρωμα με καλά ερευνημένα στελέχη, όπως ο Lactobacillus rhamnosus GG για τη διάρροια που σχετίζεται με αντιβιοτικά, μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικό. Στην ιδανική περίπτωση, ο συνδυασμός και των δύο μπορεί να είναι ευεργετικός—κεφίρ για την καθημερινή υποστήριξη του μικροβιώματος και συμπληρώματα για συγκεκριμένες θεραπευτικές ανάγκες, είπε η Ντουβάλ.

Πόσο κεφίρ να πίνετε

Για εκείνους που είναι νέοι στα τρόφιμα που έχουν υποστεί ζύμωση, ξεκινήστε με 100 χιλιοστόλιτρα (ml) την ημέρα για να επιτρέψετε στο έντερο να προσαρμοστεί. Αυξήστε σταδιακά σε 200–250 ml ημερησίως για συνεχή υποστήριξη του εντέρου και του ανοσοποιητικού. Εάν χρησιμοποιείτε κεφίρ για συγκεκριμένα οφέλη, όπως ανάρρωση μετά από αντιβιοτικά ή ενίσχυση του ανοσοποιητικού, 250–500 ml ημερησίως μπορεί να είναι χρήσιμα για σύντομο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, η συνέπεια έχει σημασία — οι μικρές, τακτικές μερίδες είναι πιο αποτελεσματικές από τις μεγάλες, σπάνιες δόσεις, είπε η Νουβάλ.

Ποιος μπορεί να ωφεληθεί περισσότερο από το κεφίρ;

Καθώς το κεφίρ υποστηρίζει την υγεία του εντέρου — έναν βασικό πυλώνα της συνολικής ευεξίας — σχεδόν όλοι μπορούν να επωφεληθούν από αυτό, καθώς πολλοί άνθρωποι έχουν κάποιο βαθμό ανισορροπίας του εντέρου, είπε ο Τσουκούντου.
Ωστόσο, ορισμένες ομάδες μπορεί να βρουν το κεφίρ ιδιαίτερα χρήσιμο. Η Ντουβάλ είπε ότι όσοι έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό, όσοι αναρρώνουν από ασθένειες ή αντιμετωπίζουν συχνές λοιμώξεις και χρόνιες παθήσεις μπορεί να επωφεληθούν από τις ιδιότητές του που τονώνουν το ανοσοποιητικό.

Το κεφίρ μπορεί επίσης να βοηθήσει στην πέψη και να βοηθήσει στη διαχείριση καταστάσεων όπως το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου. Οι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του βοηθούν στην καταπράυνση της επένδυσης του εντέρου, η οποία συχνά ερεθίζεται σε αυτές τις καταστάσεις.

Το κεφίρ υποστηρίζει επίσης την ανάκτηση μικροβιώματος για όσους λαμβάνουν αντιβιοτικά ή αντιμετωπίζουν διάρροια, είπε η Πετίτπεϊν.

Η ανάκτηση μικροβιώματος αναφέρεται στην αποκατάσταση της ισορροπίας των υγιών βακτηρίων στο έντερο αφού τα αντιβιοτικά, οι ασθένειες ή άλλοι παράγοντες την έχουν διαταράξει.

Τι χρειάζεται να γνωρίζετε

Ενώ το κεφίρ προσφέρει πολλά οφέλη, υπάρχουν μερικά πράγματα που πρέπει να θυμάστε:

Αλλεργίες στο γάλα και δυσανεξία στη λακτόζη. Τα άτομα με αλλεργία στο γάλα ή σοβαρή δυσανεξία στη λακτόζη θα πρέπει να αποφεύγουν το κεφίρ γάλακτος ή να συμβουλευτούν έναν επαγγελματία υγείας πριν το δοκιμάσουν. Αυτή η ομάδα μπορεί, ωστόσο, να απολαύσει κεφίρ νερού.

Πεπτική ευαισθησία. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να εμφανίσουν φούσκωμα ή αέρια όταν αρχίζουν να τρώνε κεφίρ. Αυτό είναι συνήθως προσωρινό καθώς το έντερο προσαρμόζεται.

Περιεκτικότητα σε ισταμίνη. Ως τρόφιμο που έχει υποστεί ζύμωση, το κεφίρ περιέχει φυσικά ισταμίνες, οι οποίες μπορεί να είναι προβληματικές για όσους έχουν δυσανεξία στην ισταμίνη, είπε η Ντουβάλ. Οι ισταμίνες μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα όπως πονοκεφάλους, δερματικά εξανθήματα, κνίδωση, πεπτικές διαταραχές ή ακόμα πιο σοβαρές αντιδράσεις όπως πρήξιμο ή δυσκολία στην αναπνοή. Τέτοιες επιδράσεις προκαλούνται από την ισταμίνη που εμπλέκεται στις ανοσολογικές αποκρίσεις, όταν το σώμα δεν είναι σε θέση να τη διασπάσει σωστά.

Προστιθέμενα σάκχαρα. Ορισμένα εμπορικά προϊόντα κεφίρ περιέχουν υψηλά επίπεδα πρόσθετης ζάχαρης, μειώνοντας τα οφέλη για την υγεία λόγω αύξησης βάρους, ανησυχιών για το σάκχαρο στο αίμα και χρόνιας φλεγμονής χαμηλού βαθμού, η οποία συνδέεται με πολλές χρόνιες παθήσεις. Επιλέξτε απλές εκδοχές χωρίς ζάχαρη ή φτιάξτε κεφίρ στο σπίτι για καλύτερα αποτελέσματα.

Γεύση και υφή. Το κεφίρ έχει μια πικάντικη, ελαφρώς ξινή γεύση με πηχτή, κρεμώδη υφή — πιο έντονη από το γιαούρτι. Ενώ κάποιοι απολαμβάνουν τη γεύση του, άλλοι μπορεί να χρειαστούν χρόνο για να προσαρμοστούν. Η ανάμειξή του με μούρα, λίγη κανέλα ή λίγο ωμό μέλι μπορεί να το κάνει πιο εύγευστο χωρίς να διακυβεύονται τα οφέλη του. Το σπιτικό κεφίρ έχει συχνά μια πιο φρέσκια, πιο λεπτή γεύση από τις εκδόσεις που αγοράζονται στο κατάστημα, οι οποίες μερικές φορές μπορεί να είναι υπερβολικά επεξεργασμένες ή πολύ ήπιες, είπε η Ντουβάλ.

Πώς να θεραπεύσετε το έντερό σας για να καταπολεμήσετε την κοινή υπερανάπτυξη μυκήτων

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής — γεμάτος με επεξεργασμένα τρόφιμα, χρόνιο στρες και ανήσυχες νύχτες — δημιουργεί το τέλειο περιβάλλον για να ευδοκιμήσει η Candida, ένας ζυμομύκητας. Στη ρίζα του προβλήματος βρίσκεται ένα διαταραγμένο μικροβίωμα του εντέρου, όπου η ισορροπία μεταξύ των μικροοργανισμών έχει ανατραπεί υπέρ της υπερανάπτυξης.

Προσδιορίζοντας τους παράγοντες που τροφοδοτούν τη διαταραχή του μικροβιώματος και εφαρμόζοντας στρατηγικές για την αποκατάσταση της ισορροπίας, μπορείτε να μειώσετε το μυκητιακό φορτίο και να νιώσετε ανακούφιση.

«Εάν η υγεία του εντέρου είναι διαταραγμένη, η Candida μπορεί να υπεραναπτυχθεί και να επιφέρει μία εξασθενημένη ανοσολογική απόκριση», δήλωσε στην Epoch Times ο Μφο Τσουκούντου, λειτουργικός διατροφολόγος.

Ζητήματα ισορροπίας

Η Candida είναι ένας τύπος μύκητα που υπάρχει φυσικά στο ανθρώπινο σώμα, ιδιαίτερα στην πεπτική οδό και στην περιοχή του κόλπου, χωρίς να αποτελεί κίνδυνο για τον οργανισμό. Ωστόσο, όταν οι συνθήκες ευνοούν την υπερανάπτυξή της, μπορεί να προκαλέσει μυκητιασικές λοιμώξεις, που κυμαίνονται από επιφανειακές και εντοπισμένες — όπως στοματική άφθα και μολύνσεις μύκητα — έως συστηματικές και δυνητικά απειλητικές για τη ζωή, όπως σήψη του αίματος.

Ένα διαταραγμένο μικροβίωμα του εντέρου μπορεί να βλάψει την προστατευτική επένδυση του εντέρου και να βλάψει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού, δημιουργώντας ένα περιβάλλον όπου η Candida μπορεί να εξαπλωθεί από το έντερο σε ζωτικά όργανα και συστήματα, όπως το δέρμα, τα νεφρά και το στόμα. Αυτό καθιστά την υγεία του εντέρου σημαντικό παράγοντα για την πρόληψη της καντιντίασης.

Φταίει η δίαιτα;

«Πολλοί είναι οι παράγοντες που μπορεί να διαταράξουν την υγεία του εντέρου», είπε η Έιιμυ Μπραγκανίνι, εγγεγραμμένη διαιτολόγος, στην Epoch Times.

Μια διατροφή με λίγες φυτικές ίνες και πολλά επεξεργασμένα λίπη και πρόσθετη ζάχαρη είναι ένας σημαντικός παράγοντας, καθώς προκαλεί φλεγμονή με την πάροδο του χρόνου και μειώνει τα υγιή βακτήρια του εντέρου, διευκολύνοντας την ανάπτυξη της Candida, ανέφερε.

Η επεξεργασία των τροφίμων στη Δύση συχνά περιλαμβάνει την προσθήκη συντηρητικών, τη θέρμανση και το ξεφλούδισμα — την αφαίρεση του εξωτερικού στρώματος των κόκκων ή των σπόρων. Αν και αυτές οι διαδικασίες συμβάλλουν στη μείωση της αλλοίωσης και των επιβλαβών βακτηρίων, απομακρύνουν επίσης τα ωφέλιμα βακτήρια που είναι απαραίτητα για τον έλεγχο των επιπέδων Candida.

Εκτός από τα επεξεργασμένα τρόφιμα, τα τεχνητά γλυκαντικά όπως η ασπαρτάμη, καθώς και οι μύκητες, τα αντιβιοτικά, η μούχλα, ακόμη και το χρόνιο στρες συμβάλλουν επίσης στην υπερανάπτυξη των μυκήτων, είπε ο Τσουκούντου.

Ομοίως, συνήθειες όπως η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, το κάπνισμα, η έλλειψη άσκησης και ο κακός ύπνος διαταράσσουν περαιτέρω την εντερική υγεία, δημιουργώντας ένα περιβάλλον ευνοϊκό για την υπερανάπτυξη των μυκήτων.

Στρατηγικές για τη μείωση του μυκητιακού φορτίου

Για να μειώσετε αποτελεσματικά το μυκητιακό φορτίο, είναι σημαντικό να αποφύγετε τις παγίδες που διαταράσσουν την υγεία του εντέρου και να εφαρμόσετε στοχευμένες στρατηγικές για τη μείωση της υπερανάπτυξης των μυκήτων.

Έχει αποδειχθεί ότι η κατανάλωση μιας διατροφής πλούσιας σε μικροθρεπτικά συστατικά, πρεβιοτικά, προβιοτικά, λαχανικά που έχουν υποστεί ζύμωση, ωμέγα-3 λιπαρά οξέα και φυτικές ίνες μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των μυκητιακών ειδών στο έντερο.

«Η ισορροπία είναι το κλειδί για ένα υγιές μικροβίωμα, το οποίο είναι ζωτικής σημασίας για τον έλεγχο υπερανάπτυξης μυκήτων όπως η Candida», είπε η Μπραγκανίνι.

Εκτός από μια ισορροπημένη διατροφή, ορισμένες τροφές έχουν επίσης αποδειχθεί ότι καταπολεμούν την υπερανάπτυξη μυκήτων. Για παράδειγμα, τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα — όπως τα λιπαρά ψάρια, τα καρύδια, οι σπόροι chia και λιναριού — είναι γνωστό ότι βοηθούν στην καταπολέμηση της Candida.

Το φρεσκοτριμμένο σκόρδο έχει επίσης αντιμυκητιακές ιδιότητες και μπορεί να επιβραδύνει την ανάπτυξη των μυκήτων αναστέλλοντας ένα σημαντικό ένζυμο και δημιουργώντας μικρά κοιλώματα στην εξωτερική επιφάνεια του Candida. Το σκόρδο εμποδίζει την Candida να μετατραπεί στην πιο επιβλαβή μορφή της και μειώνει την έκφραση του γονιδίου SIR2 που εμπλέκεται σε αυτήν τη διαδικασία.

Η κανέλα και άλλα αιθέρια έλαια έχουν επίσης δείξει αποτελεσματικότητα κατά της Candida.

Δίαιτα κατά της Candida

Εκτός από τις φυσικές θεραπείες, μια δίαιτα κατά της Candida θα μπορούσε να παίξει σημαντικό ρόλο στον έλεγχο της υπερανάπτυξης των μυκήτων. Αυτή η δίαιτα επικεντρώνεται στη μείωση της ανάπτυξης της Candida, η οποία μπορεί να λειτουργήσει ως μύκητας όταν υπεραναπτύσσεται.

Η δίαιτα κατά της Candida περιορίζει την πρόσληψη υδατανθράκων και πρόσθετης ζάχαρης, καθώς η ζάχαρη τροφοδοτεί την ανάπτυξη της Candida. Περιλαμβάνει επίσης την αποφυγή τροφών που περιέχουν μαγιά, όπως τα αρτοσκευάσματα, τα ψωμιά με μαγιά, το αλκοόλ και το ξύδι — εκτός από το ωμό μηλόξυδο. Άλλα τρόφιμα που πρέπει να αποφεύγετε περιλαμβάνουν τη σάλτσα σόγιας, το τέμπε, το μίσο, τη βύνη, τη διατροφική μαγιά και εκείνα με υψηλή πιθανότητα μόλυνσης από μούχλα, όπως τα φιστίκια, τα κάσιους και τα παλαιωμένα ή μουχλιασμένα τυριά, συμβουλεύει ο Τσουκούντου.

Είναι επίσης σημαντικό να παραμένετε ενυδατωμένοι και να συμπεριλάβετε σταυρανθή λαχανικά, όπως κέιλ, λάχανο και κουνουπίδι, και μαύρες και μπλε τροφές, όπως βατόμουρα και μελιτζάνες, που προάγουν την αποτοξίνωση του οργανισμού, επεσήμανε ο Τσουκούντου.

Όταν αντιμετωπίζεται η υπερανάπτυξη Candida με μια αντιμυκητιασική δίαιτα, μερικοί άνθρωποι μπορεί να εμφανίσουν μια αντίδραση νεκρώσεως καθώς τα κύτταρα του ζυμομύκητα απελευθερώνουν τοξικά υποπροϊόντα κατά τη διαδικασία θανάτωσης. Αυτή η αντίδραση μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα, όπως αυξημένα αέρια, φούσκωμα, αλλαγές στις συνήθειες του εντέρου, ζαλάδα, πονοκεφάλους, πόνο και δυσκαμψία στους μυς ή τις αρθρώσεις. Τα συμπτώματα συνήθως διαρκούν από μερικές ημέρες έως μία εβδομάδα καθώς το σώμα προσαρμόζεται, είπε ο Τσουκούντου.

Μία πρόταση αντιμυκητιασικού γεύματος

Ο Τσουκούντου μοιράστηκε ένα παράδειγμα για το πώς θα μπορούσε να μοιάζει μια τυπική μέρα αντιμυκητιακής δίαιτας.

Κατά το ξύπνημα
Ξεκινήστε τη μέρα σας με τσάι από βότανα ή νερό. Οι καλές επιλογές περιλαμβάνουν τσάι με μέντα, τζίντζερ, κανέλα ή γαρύφαλλο.

Πρωινό
Φάτε 2 με 3 αυγά ομελέτα ή ποσέ, μαζί με 1 φλιτζάνι σοταρισμένο σπανάκι μαγειρεμένο με σκόρδο σε 1 κουταλάκι του γλυκού λάδι καρύδας ή εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο.

Προσθέστε 1 φέτα κράκερ ή ψωμί με σπόρους. Απολαύστε ένα φλιτζάνι τσάι από βότανα, όπως τζίντζερ και κουρκουμά ή μέντα ή δυόσμο.

Δεκατιανό
Φάτε μια μικρή μερίδα σπόρους granola με 1/2 φλιτζάνι απλό γιαούρτι. Πιείτε ένα τσάι από βότανα όπως rooibos αρωματισμένο με κανέλα.

Μεσημεριανό
Για μεσημεριανό, φάτε ψητό ή στη σχάρα κοτόπουλο με ψητό μπρόκολο και κουνουπίδι. Περιχύστε τα λαχανικά με μηλόξυδο, έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και dressing σκόρδου. Πιείτε νερό εμποτισμένο με φρέσκο ​​δυόσμο και αγγούρι.

Απογευματινό σνακ
Απολαύστε πουτίγκα τσία φτιαγμένη με γάλα καρύδας ή κρέμα. Προσθέστε 2 κουταλιές της σούπας γάλα καρύδας ή κρέμα γάλακτος, μαζί με σκόνη κακάο, κανέλα, γλυκάνισο και βανίλια.

Δείπνο
Για δείπνο, σερβίρετε μπριζόλα με σοταρισμένο μεδούλι, πιπεριές και κρεμμύδια.

Τελειώστε τη μέρα με ένα φλιτζάνι τσάι χαμομηλιού.

Πώς να καταπραΰνετε το αυτιστικό νευρικό σύστημα

Ένα αυτιστικό αγόρι δυσκολευόταν να συγκρατεί και να εκφράζει τον εαυτό του, με αποτέλεσμα σοβαρές εκρήξεις θυμού.

Για να καταπραΰνει το νευρικό του σύστημα, η νευρολόγος Κάρλιεν Μπαλτ χρησιμοποίησε αντικείμενα αισθητηριακής διέγερσης, όπως μια βαριά κουβέρτα, μια κούνια και μια αιώρα.

Το αυτιστικό νευρικό σύστημα βρίσκεται συνήθως σε μία άκαμπτη, ευαίσθητη και ευάλωτη κατάσταση, που παρεμποδίζει την προσαρμογή στις αισθητηριακές και συναισθηματικές απαιτήσεις του περιβάλλοντος. Το πνευμονογαστρικό νεύρο (ή νεύρο Χ) παίζει ζωτικό ρόλο στη ρύθμιση του νευρικού συστήματος και μπορεί δυνητικά να αποκαταστήσει την ισορροπία. Η χρήση τεχνικών όπως η αισθητηριακή διέγερση και η κίνηση, που διεγείρουν το πνευμονογαστρικό νεύρο, συμβάλλουν θετικά στη ρύθμιση των ερεθισμάτων, βοηθώντας τους ανθρώπους με αυτισμό να παραμένουν ήρεμοι και συγκροτημένοι.

 Το αυτιστικό νευρικό σύστημα

«Το αυτιστικό νευρικό σύστημα είναι ευάλωτο και ευαίσθητο», δήλωσε σην Epoch Times η Μέγκαν Νεφ, ψυχολόγος με ειδίκευση στον αυτισμό και τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), και διδακτορικό στην κλινική ψυχολογία.

«Όταν εργάζομαι με τους νευροδιαφοροποιημένους πελάτες μου, τους βοηθώ να κατανοήσουν τι συμβαίνει στο νευρικό τους σύστημα.»

Οι νευροδιαφοροποιημένοι άνθρωποι είναι εκείνοι των οποίων οι εγκεφαλικές διεργασίες λειτουργούν διαφορετικά από το συνηθισμένο. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν και τα άτομα που πάσχουν από αυτισμό ή ΔΕΠΥ.

Όταν το νευρικό σύστημα βρίσκεται σε ισορροπία, βρίσκεται κανείς μέσα στο λεγόμενο ‘παράθυρο ανοχής΄. Σε αυτή την κατάσταση, το μυαλό και το σώμα ανταποκρίνονται αποτελεσματικά στο στρες, παραμένουμε ήρεμοι και παρόντες, και αντιπαρερχόμαστε σχετικά εύκολα τις δυσκολίες.

Ωστόσο, το παράθυρο ανοχής έχει τα όριά του. Συνήθως βγαίνουμε εκτός των ορίων όταν το άγχος γίνεται συντριπτικό ή χρόνιο και δεν έχουμε την απαραίτητη υποστήριξη ή τον απαραίτητο χρόνο για να το επεξεργαστούμε. Τότε έχουμε είτε υπεραναστροφή (μια αυξημένη κατάσταση εγρήγορσης) είτε υποαναστροφή (αποστασιοποίηση ή αποδέσμευση).

Τα νευροδιαφορετικά νευρικά συστήματα είναι συχνά πιο άκαμπτα από τα νευροτυπικά, πράγμα που σημαίνει ότι το παράθυρο ανοχής αυτών των ανθρώπων είναι συνήθως μικρότερο, δήλωσε η Μέγκαν Νεφ, σημειώνοντας ότι υπάρχουν ενδείξεις ότι η διέγερση του πνευμονογαστρικού νεύρου βελτιώνει τη συμπεριφορά των ανθρώπων με αυτισμό.

Έχει αποδειχθεί ότι οι άνθρωποι με αυτισμό και άλλες νευροαναπτυξιακές διαταραχές έχουν μειωμένο πνευμονογαστρικό τόνο (χαμηλότερη δραστηριότητα του πνευμονογαστρικού νεύρου) και ότι ο μειωμένος πνευμονογαστρικός τόνος τείνει να επιδεινώνει περαιτέρω την κοινωνική εμπλοκή, όπως εξήγησε στην Epoch Times ο Δρ Πριγιάλ Μόντι, θεραπευτής ολιστικής ιατρικής. Η βελτίωση του πνευμονογαστρικού τόνου μπορεί να διευρύνει το παράθυρο ανοχής.

Διεγείροντας το πνευμονογαστρικό νεύρο, αυξάνονται τα επίπεδα της ωκυτοκίνης, της ορμόνης που συνδέεται με την αγάπη και το δέσιμο.

Η διαταραγμένη παραγωγή ωκυτοκίνης μπορεί να επιτείνει τη δυσκολία που έχουν οι άνθρωποι στο φάσμα του αυτισμού να επεξεργαστούν κοινωνικά και συναισθηματικά ερεθίσματα, δήλωσε στην Epoch Times η Τζάνετ Ότερσμπεργκ, διευθύντρια εκπαίδευσης στο Metabolic Terrain Institute of Health της Καλιφόρνια.

Ανοίξτε το παράθυρο ανοχής

Για να διευρύνει κανείς το παράθυρο ανοχής, πρέπει πρώτα να το κατανοήσει.

«Με συνεπή έλεγχο, με την πάροδο του χρόνου, αρχίζουμε να διακρίνουμε τα μοτίβα του νευρικού συστήματος και μπορούμε να εντοπίσουμε και να παρατηρήσουμε πότε βρισκόμαστε μέσα στο παράθυρο ανοχής μας», δήλωσε η Μέγκαν Νεφ. «Όταν έχουμε τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε, μπορούμε να εισάγουμε ασκήσεις για να διευρύνουμε αυτό το παράθυρο.»

Αισθητηριακή διέγερση

Τα άτομα με αυτισμό αντιμετωπίζουν συχνά προκλήσεις αισθητηριακής επεξεργασίας που συνδέονται με διαταραχή της αισθητηριακής πύλης. Η αισθητηριακή πύλη είναι αυτή που επιτρέπει στο νευρικό σύστημα να παραμένει εντός του παραθύρου ανοχής. Αναφέρεται στην ικανότητα του εγκεφάλου να φιλτράρει και να ιεραρχεί τα αισθητηριακά ερεθίσματα, επιτρέποντάς μας να εστιάζουμε στα σχετικά ερεθίσματα, αγνοώντας τα περιττά ή ενοχλητικά.

Όταν η αισθητηριακή πύκνωση είναι μειωμένη, μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη ευαισθησία στους ήχους, τα φώτα ή την αφή, δηλαδή σε στένωση του παραθύρου ανοχής.

«Σκεφτείτε την αισθητηριακή πύλη σαν την πύλη ενός αγροκτήματος», λέει η Κάρλιεν Μπαλτ. «Κανονικά, η πύλη αφήνει κάποια ερεθίσματα να εισέλθουν και τα υπόλοιπα τα αφήνει έξω. Αλλά για κάποιον με αισθητηριακή υπερφόρτωση και υπερβολικά συμπαθητικό νευρικό σύστημα, η πύλη είναι σπασμένη – μένει ορθάνοιχτη, αφήνοντας να μπαίνουν τα πάντα ταυτόχρονα. Το άτομο αυτό δεν μπορεί να διακρίνει τι είναι σημαντικό και τι όχι, με αποτέλεσμα να υποκύπτουν υπό το βάρος και την ποσότητα των ερεθισμάτων.»

Προκειμένου να αποφευχθεί αυτό, μπορούν να επιστρατευθούν τεχνικές αισθητηριακής διέγερσης, όπως το τρίψιμο ή η χρήση ενός παιχνιδιού ή μιας κουβέρτας με βάρος. Αυτό επιτρέπει στον εγκέφαλο να επικεντρωθεί σε κάτι συγκεκριμένο, εξουδετερώνοντας τα υπόλοιπα συντριπτικά αισθητηριακά ερεθίσματα. Παραδείγματος χάριν, σε μια τάξη, το να έχει ένα παιδί στην αγκαλιά του ένα βαρύ παιχνίδι μπορεί να το βοηθήσει να νιώθει πιο ήρεμο και να αποφύγει την αισθητηριακή υπερφόρτωση, εξηγεί η Μπαλτ.

Το μασάζ είναι ένας ακόμη αποτελεσματικός τρόπος για την ενίσχυση του πνευμονογαστρικού τόνου. Η ανθρώπινη επαφή είναι απαραίτητη για την ευημερία μας, όμως πολλοί από εμάς περνάμε τη ζωή μας χωρίς επαφή. Το προσεκτικό, σκόπιμο άγγιγμα όχι μόνο διεγείρει το πνευμονογαστρικό νεύρο, αλλά ανεβάζει και τα επίπεδα ωκυτοκίνης. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει η ευχέρεια να δεχτούμε μασάζ από κάποιον τρίτο, υπάρχουν και απλές τεχνικές για αυτομασάζ, αναφέρει η Μέγκαν Νεφ.

Για παράδειγμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις άκρες των δακτύλων σας για να ασκήσετε ελαφριά πίεση με κυκλικές κινήσεις κατά μήκος των πλευρών του λαιμού σας, εστιάζοντας στις περιοχές ακριβώς κάτω από τα αυτιά και κοντά στην κλείδα. Μια άλλη μέθοδος είναι το μασάζ στις παλάμες, το ζύμωμα στη βάση τους και το τέντωμα των δακτύλων. Κάνοντας μασάζ στα πέλματα των ποδιών σας με τους αντίχειρες μπορείτε επίσης να ενεργοποιήσετε σημεία που βοηθούν στη ρύθμιση του νευρικού συστήματος.

Κίνηση

Η έντονη κίνηση (όπως οι μεγάλοι περίπατοι ή το τρέξιμο), η άρση βαρών και η σωματική κίνηση είναι όλες εξαιρετικές επιλογές για την αύξηση του πνευμονογαστρικού τόνου, προτείνει η Νεφ. Η άρση βαρών έχει το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι ασκεί βαθιά πίεση στις αρθρώσεις, την οποία πολλοί νευροδιαφοροποιημένοι άνθρωποι βρίσκουν χαλαρωτική.

Οι σωματικές κινήσεις που επικεντρώνουν στο σώμα και στη συνείδηση του σώματος, όπως οι αργές, σκόπιμες διατάσεις, οι ήπιες στάσεις γιόγκα και οι ασκήσεις γείωσης, βοηθούν επίσης στη θεραπεία των ψυχικών τραυμάτων.

Τα αποτελέσματα

Μετά την ενσωμάτωση περισσότερης κίνησης και αισθητηριακής διέγερσης στη ρουτίνα του αυτιστικού παιδιού, μαζί με πρακτικές συν-ρύθμισης με τους γονείς του, τα συμπτώματά του άρχισαν να βελτιώνονται, αφηγείται η Κάρλιεν Μπαλτ.

Οι δεξιότητες γραφής και ανάγνωσης του αγοριού βελτιώθηκαν, τα ξεσπάσματά του έγιναν λιγότερο συχνά, η γενική του διάθεση βελτιώθηκε και άρχισε να κάνει καλύτερες διατροφικές επιλογές, καθώς οι υφές τον ενοχλούσαν λιγότερο. Ακόμη και ο ύπνος του βελτιώθηκε με τη βοήθεια ενός παιχνιδιού με βάρος.

«Όταν μαθαίνουμε για το νευρικό μας σύστημα, παίρνουμε πίσω τη δύναμή μας», δήλωσε  η Μέγκαν Νεφ. «Μαθαίνουμε τους λόγους για τους οποίους το νευρικό μας συστήμα λειτουργεί όπως λειτουργεί, κι έτσι μαθαίνουμε και πώς να το επηρεάζουμε και ρυθμίζουμε.»