Ένα πρόγραμμα που διδάσκει τα παιδιά να διαχειρίζονται τα καθημερινά αρνητικά συναισθήματα τους δείχνει να έχει θετικό αντίκτυπο στην ευημερία των μαθητών, σύμφωνα με μελέτη που χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Παιδείας.
Το πρόγραμμα «Εκπαίδευση για την Ευημερία» («Education for Wellbeing»), μια συνεργασία της φιλανθρωπικής οργάνωσης Άννα Φρόιντ και του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (UCL), διαπίστωσε ότι τρία προγράμματα ψυχικής υγείας είχαν θετικά αποτελέσματα, με τη «Στρατηγική για την Ασφάλεια και την Ευημερία» (Strategy for Safety and Wellbeing – SSW) να ξεχωρίζει.
Η Στρατηγική είναι μια παρέμβαση ευαισθητοποίησης για την ψυχική υγεία, η οποία βοηθά τους μαθητές να εξοικειωθούν με συναισθήματα όπως η θλίψη και το άγχος και να μάθουν πώς να τα διακρίνουν από τις ψυχικές ασθένειες.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτό το πρόγραμμα επηρέασε πολύ θετικά τους μαθητές του δημοτικού, και όταν εφαρμόστηκε πλήρως «παρατηρήθηκε σημαντική αύξηση των γνώσεων για την ψυχική υγεία στα σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης».
Μετά τα αποτελέσματα της μελέτης, η φιλανθρωπική οργάνωση Άννα Φρόιντ, που ασχολείται με την ψυχική υγεία των παιδιών και των οικογενειών τους, ανακοίνωσε ότι επεκτείνει την εκπαίδευση για την υποστήριξη του προσωπικού σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο, ώστε να διδάσκουν τη «Στρατηγική για την Ασφάλεια και την Ευημερία» τόσο στα δημοτικά όσο και στα γυμνάσια.
Η κύρια ερευνήτρια, καθηγήτρια και ειδική στην παιδική ψυχική υγεία και ευημερία Τζες Ντέιτον, του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, δήλωσε ότι τα αποτελέσματα της μελέτης παρέχουν στο προσωπικό των σχολείων «πολύτιμες κατευθυντήριες γραμμές για την ενίσχυση της ψυχικής υγείας και ευημερίας των μαθητών».
Ανεπιθύμητες συνέπειες
Τα δύο άλλα προγράμματα, οι «Ασκήσεις Ενσυνειδητότητας» και οι «Τεχνικές Χαλάρωσης», είχαν επίσης καλά αποτελέσματα, ωστόσο οι ερευνητές παρατήρησαν ότι υπήρξαν και ορισμένες αρνητικές συνέπειες σε συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες και μαθητικούς πληθυσμούς.
Οι Ασκήσεις Ενσυνειδητότητας «μείωσαν σημαντικά τα συναισθηματικά προβλήματα» στα γυμνάσια. Όμως, στα δημοτικά «υπήρχαν ενδείξεις ότι η συχνή εφαρμογή τους επέτεινε τις συναισθηματικές δυσκολίες», ιδιαίτερα σε παιδιά που είχαν ήδη συναισθηματικές δυσκολίες ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Αντίθετα, οι Τεχνικές Χαλάρωσης «μείωσαν σημαντικά τις συναισθηματικές δυσκολίες» όταν εφαρμόστηκαν στους μαθητές του δημοτικού, αλλά στα γυμνάσια, «οι συναισθηματικές δυσκολίες αυξήθηκαν ανάλογα με τη συχνότητα της εφαρμογής του προγράμματος».
Η Ντέιτον δήλωσε: «Διαπιστώσαμε ότι ορισμένες από τις παρεμβάσεις είναι αποτελεσματικές μόνο όταν εφαρμόζονται πλήρως ή σε συγκεκριμένες ομάδες, και ότι μπορεί να προκαλέσουν ανεπιθύμητες αντιδράσεις σε άλλες».
Τόνισε ότι τα σχολεία θα πρέπει να παρακολουθούν την επίδραση αυτών των παρεμβάσεων, επισημαίνοντας ότι επειδή η επίδρασή τους από μόνη της «είναι περιορισμένη, πρέπει να αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης, ολιστικής σχολικής προσέγγισης στην ψυχική υγεία και ευημερία».
Η κυβέρνηση δήλωσε ότι δεσμεύεται να φροντίσει για την ψυχική υγεία των παιδιών και με άλλα μέτρα όπως η παροχή πρόσβασης σε εξειδικευμένους επαγγελματίες ψυχικής υγείας σε κάθε σχολείο και η πρόσληψη 8.500 νέων εργαζομένων στον τομέα της ψυχικής υγείας για τη θεραπεία παιδιών και ενηλίκων.
Επιδείνωση της ψυχικής υγείας των παιδιών
Η Έρευνα του NHS για την Ψυχική Υγεία Παιδιών και Νέων (Mental Health of Children and Young People) του 2023 διαπίστωσε ότι ένα στα πέντε παιδιά (20,3%) ηλικίας 8 έως 16 ετών είχε πιθανή ψυχική διαταραχή. Το 2017, το ποσοστό ήταν 12,5%.
Η επιδείνωση της ψυχικής υγείας των παιδιών επιβεβαιώθηκε επίσης από μελέτη του Πανεπιστημίου του Λονδίνου που δημοσιεύθηκε τον περασμένο μήνα, η οποία έδειξε αύξηση 65% στον αριθμό των παιδιών ηλικίας 5 έως 18 ετών που εισήχθησαν σε νοσοκομείο με διαταραχές ψυχικής υγείας μεταξύ 2012 και 2022. Αυτό συγκρίθηκε με μια αύξηση 10,1% στις συνολικές εισαγωγές στο ίδιο χρονικό διάστημα.
Ο Ντέμιαν Γουάιλντ, σύμβουλος κλινικής ψυχολογίας με εκτενή εμπειρία στην εργασία με παιδιά και ενήλικες, δήλωσε στην Epoch Times ότι τα αίτια πίσω από τα αυξημένα ποσοστά είναι περίπλοκα και περισσότερα από ένα. Ένας παράγοντας, π.χ., μπορεί να είναι η αλληλεπίδραση των παιδιών με το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία «μπορεί να ενισχύουν τις καθημερινές ανησυχίες και τους φόβους τους».
Έλλειψη ευκαιριών
Ο Γουάιλντ, ο οποίος έχει διδακτορικό στην κλινική ψυχολογία, ανέφερε ως παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν σε κακή ψυχολογική υγεία την έλλειψη ευκαιριών, τη φτώχεια, την ανισότητα και την έλλειψη ψυχαγωγικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων.
Πρόσθεσε δε ότι η ψυχική υγεία επηρεάζεται και από την πρόσβαση σε χώρους πρασίνου, καλής ποιότητας φαγητό ή την παρηγορητική και υποστηρικτική ύπαρξη ενός ή περισσοτέρων ενηλίκων στη ζωή του παιδιού.
Μαθητές παίζουν στο προαύλιο δημοτικού σχολείου του Γιορκσάιρ. Αγγλία, 27 Νοεμβρίου 2019. (Danny Lawson/PA Wire)
Η ίδια μελέτη του 2023 του NHS διαπίστωσε ότι είναι πιο πιθανό τα παιδιά με διαταραχές ψυχικής υγείας να μην ασκούνται, να μην λαμβάνουν μέρος σε κάποια ομαδική δραστηριότητα, να μην επισκέπτονται χώρους πρασίνου ή να μην τρώνε μαζί με την οικογένεια τους, σε σχέση με παιδιά που έχουν κάποια ψυχική διαταραχή. Ο Γουάιλντ εξήγησε ότι βασικές δραστηριότητες, όπως το παιχνίδι, επιδρούν θετικά στην ψυχική ευεξία των παιδιών.
«Οι άνθρωποι είναι πολύπλοκοι», είπε, αλλά «δεν πρέπει να ξεχνάμε τα βασικά: η απόλαυση απλών στιγμών είναι θεμελιώδης».
Φτώχεια
Ωστόσο, η φτώχεια μπορεί να αποτελεί εμπόδιο για διάφορες δραστηριότητες, είπε, σημειώνοντας ότι πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες κοστίζουν. Η έρευνα του NHS διαπίστωσε ότι το 26,8% των παιδιών ηλικίας οκτώ έως 16 ετών με πιθανή ψυχική διαταραχή έχουν έναν γονέα που δεν μπορούσε να αντέξει οικονομικά τη συμμετοχή του παιδιού του σε εξωσχολικές δραστηριότητες, σε σύγκριση με το 10,3% των παιδιών που πιθανώς δεν έχουν ψυχική διαταραχή.
Ο Γουάιλντ τόνισε, ωστόσο, ότι οι απλές προσεγγίσεις δεν αποτελούν από μόνες τους την απάντηση για τα σύνθετα προβλήματα ψυχικής υγείας, όπου η επαγγελματική εργασία είναι απαραίτητη. «Παρέχω πολλή ψυχοθεραπεία σε ανθρώπους που πραγματικά αγωνίζονται και μερικές φορές χρειάζονται ψυχολογικές παρεμβάσεις καλής ποιότητας. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις βασικές ανάγκες της ζωής. Αυτό συμβαίνει αν οι άνθρωποι μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτά τα πράγματα. Μερικές φορές, όταν οι άνθρωποι περνάνε δύσκολα, πραγματικά δεν μπορούν. Μερικές φορές δεν αισθάνονται αρκετά καλά για να συμμετέχουν στα απλά πράγματα», δήλωσε ο κλινικός ψυχολόγος.
Πρόσθεσε ότι είναι σημαντικό να αντιμετωπίζεται το κάθε παιδί ξεχωριστά, αντί να σπεύδουμε να κολλήσουμε μια ετικέτα που προέρχεται από το ιατρικό μοντέλο. «Ας το δούμε συστημικά. Τι συμβαίνει στο σχολείο, τι συμβαίνει στο σπίτι; Πρέπει να εξετάζουμε τους παράγοντες που εμπλέκονται στην προσωπική ζωή του ατόμου», είπε.
Νιώσατε ποτέ ψυχικά κουρασμένοι αλλά δεν μπορείτε να κοιμηθείτε ή δεν έχετε χρόνο για ύπνο; Υπάρχει τρόπος να επαναφορτίσετε τον εγκέφαλό σας χωρίς να κοιμηθείτε.
Ο διαλογιστικός ύπνος έχει χρησιμοποιηθεί για αιώνες σε διαφορετικούς πολιτισμούς για να αποκαταστήσει τη διαύγεια και τη δημιουργικότητα και να αναζωογονήσει το μυαλό. Στην αρχαία Ελλάδα, φιλόσοφοι όπως ο Πυθαγόρας αφιέρωναν κάποιον χρόνο σε ηρεμία για να αναζωογονηθούν ψυχικά. Στην Ινδία, ο ύπνος γιόγκι χρησιμοποιείται από καιρό για βαθιά χαλάρωση. Οι Ταοϊστές στην αρχαία Κίνα χρησιμοποιούσαν επίσης τον διαλογισμό και την ακινησία για να διατηρήσουν ισορροπία.
Σήμερα, η σύγχρονη έκδοση, γνωστή ως nonsleep deep rest (NSDR, βαθιά ανάπαυση χωρίς ύπνο), βοηθά στην επιβράδυνση ενός πολυάσχολου μυαλού και στην μετάβαση του εγκεφάλου σε κατάσταση ίασης.
Τι είναι το NSDR;
Η πρακτική περιλαμβάνει την ακρόαση ενός προκαθορισμένου κειμένου διατηρώντας παράλληλα νοητική εστίαση μέσω οπτικοποίησης και βαθιάς αναπνοής.
Το NSDR είναι μια πρακτική που οδηγεί το μυαλό και το σώμα σε μια κατάσταση βαθιάς χαλάρωσης χωρίς να προκαλεί ύπνο, μετατοπίζοντας το νευρικό σύστημα σε παρασυμπαθητική κατάσταση (ανάπαυσης και πέψης), είπε στην Epoch Times η Πρίγιαλ Μόντι, ολιστική ιατρός, ασκούμενη σε ασκήσεις αναπνοής, και δασκάλα γιόγκα. Αυτό οδηγεί σε μια κατάσταση υποβοήθησης ίασης, μειώνοντας το άγχος και ρυθμίζοντας την πέψη και τη διάθεση, πρόσθεσε.
Το NSDR μπορεί επίσης να υποστηρίξει τη μεταβολική και ανοσοποιητική λειτουργία, δήλωσε στην Epoch Times ο Μπράντον Πήτερς, πιστοποιημένος νευρολόγος, υπνολόγος και συνεργάτης της Αμερικανικής Ακαδημίας Ιατρικής Ύπνου. Αυτά τα οφέλη πιθανότατα προκαλούνται από μειώσεις της συστημικής φλεγμονής, είπε.
Η χρόνια φλεγμονή μπορεί να προκαλέσει αντίσταση στην ινσουλίνη και να διαταράξει την πείνα και την ενεργειακή ισορροπία, αυξάνοντας τον κίνδυνο μεταβολικών προβλημάτων. Η φλεγμονή αποδυναμώνει επίσης το ανοσοποιητικό σύστημα, καθιστώντας το σώμα περισσότερο ευάλωτο σε λοιμώξεις και αυτοάνοσα προβλήματα.
Δραστηριότητα εγκεφαλικών κυμάτων και οφέλη στη διάνοια
Το NSDR είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο για τον εγκέφαλο, καθώς αλλάζει την δραστηριότητα των εγκεφαλικών κυμάτων, μεταβαίνοντας από την ενεργή σκέψη σε βαθύτερες καταστάσεις χαλάρωσης και υποσυνείδητης πρόσβασης, είπε η Μόντι.
Αυτή η πρακτική κινεί τον εγκέφαλο μέσα από διαφορετικές καταστάσεις εγκεφαλικών κυμάτων, καθεμία με τα δικά της οφέλη. Η μετάβαση σε διαφορετικές καταστάσεις εγκεφαλικών κυμάτων είναι σημαντική επειδή κάθε κατάσταση παίζει μοναδικό ρόλο στη διανοητική υγεία. Για παράδειγμα, όταν ο εγκέφαλος μετατοπίζεται σε κύματα άλφα και θήτα, εισέρχεται σε κατάσταση χαλάρωσης και δημιουργικότητας, βοηθώντας στην επίλυση προβλημάτων και στη συναισθηματική ρύθμιση. Τα κύματα δέλτα, που σχετίζονται με τον βαθύ ύπνο, είναι ζωτικής σημασίας για την εδραίωση της μνήμης και την κυτταρική επισκευή.
Κάθε κατάσταση εγκεφαλικών κυμάτων έχει ξεχωριστά χαρακτηριστικά και λειτουργίες:
Βήτα (13–30 Hertz): Σε εγρήγορση, σκεπτόμενο μυαλό
Άλφα (8–12 Hertz): Ελαφρά χαλάρωση, κατάσταση διαλογισμού, που παρατηρείται σε πρώιμη NSDR
Θήτα (4–7 Hertz): Βαθιά χαλάρωση, υποσυνείδητη πρόσβαση, που βρίσκεται σε βαθύτερες καταστάσεις NSDR
Δέλτα (0,5–3 Hertz): Κατάσταση βαθέως ύπνου, ορισμένες προηγμένες τεχνικές NSDR μπορούν να φέρουν τους ανθρώπους σε αυτή την κατάσταση χωρίς ύπνο
«Όταν ο εγκέφαλος εισέρχεται σε μια βαθιά χαλαρή κατάσταση, σχηματίζονται νέα νευρικά μονοπάτια, που προάγουν τη μάθηση και την αυτο-επιδιόρθωση», είπε η Μόντι.
Το NSDR βοηθά στην καθοδήγηση του εγκεφάλου σε περισσότερο αργές καταστάσεις εγκεφαλικών κυμάτων. Καθώς τα εγκεφαλικά κύματα επιβραδύνονται, τα επίπεδα κορτιζόλης πέφτουν ενώ η ντοπαμίνη αυξάνεται, υποστηρίζοντας τη μνήμη, τη μάθηση και τη δημιουργικότητα, σημείωσε.
Αυτές οι αλλαγές στη χημεία του εγκεφάλου και τη δραστηριότητα των εγκεφαλικών κυμάτων υποστηρίζουν τη λειτουργία του εγκεφάλου με πολλούς τρόπους, με τα γνωστικά οφέλη να επεκτείνονται σε κινητικές δεξιότητες, εκτελεστική λειτουργία (εναλλαγή εργασιών, παρακολούθηση και αποτροπή) και την προσοχή. Αυτές οι επιδράσεις εμφανίζονται τόσο στο NSDR όσο και στον βαθύ ύπνο.
Δεδομένων αυτών των πλεονεκτημάτων, το NSDR δείχνει υποσχόμενο για την υποστήριξη ατόμων με ήπια διανοητική αδυναμία ή μαθησιακές δυσκολίες, ιδιαίτερα σε γηρασμένους πληθυσμούς.
Συγκρίσιμο με τον ύπνο;
Πώς συγκρίνονται τα οφέλη του NSDR με έναν καλό βραδινό ύπνο;
«Θα μπορούσατε να σκεφτείτε τον ύπνο ως το θεμέλιο και το NSDR ως ενισχυτικό», είπε η Μόντι. Αν και το NSDR δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον παραδοσιακό ύπνο, μπορεί να βοηθήσει στην αντιστάθμιση της ήπιας απώλειας ύπνου και να χρησιμεύσει ως εργαλείο γρήγορης αποκατάστασης.
«Ο ύπνος με επαρκή συνέπεια, ποσότητα και ποιότητα είναι το χρυσό πρότυπο για την υγεία», είπε ο Πήτερς.
Το NSDR μπορεί να ενισχύσει την ευεξία, αλλά δεν μπορεί να υποκαταστήσει πλήρως τον ύπνο αποκατάστασης, πρόσθεσε.
Τούτου λεχθέντος, το NSDR είναι μια πρακτική εναλλακτική λύση στον μεσημεριανό ύπνο, ειδικά για όσους δυσκολεύονται να αποκοιμηθούν κατά τη διάρκεια της ημέρας. Σε αντίθεση με τους μεσημεριανούς ύπνους, που μπορεί να διαταράξουν τον νυχτερινό ύπνο και να απαιτήσουν περίοδο ανάρρωσης, το NSDR παρέχει προβλέψιμη ανάπαυση χωρίς ανησυχία.
Συχνότητα εξάσκησης
Για να βιώσετε πλήρως τα οφέλη που συζητήθηκαν, είναι σημαντικό να κατανοήσετε την ιδανική συχνότητα για την άσκηση του NSDR.
«Όπως συμβαίνει με τα περισσότερα πράγματα, η συνέπεια είναι το κλειδί στην πρακτική NSDR σας», είπε η Μόντι. Οι συνεδρίες μπορεί να κυμαίνονται από 5 έως 60 λεπτά καθημερινά και μπορούν να εξασκηθούν οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας – πριν τον ύπνο, μετά από μελέτη για την ενσωμάτωση νέων πληροφοριών ή αντί για έναν υπνάκο κατά τη διάρκεια της ημέρας, πρόσθεσε.
«Αν χάσετε μια μέρα, μην αγχώνεστε, απλώς κάνετέ το την επόμενη μέρα», συμβουλεύει η Μόντι.
Σε περιόδους αυξημένου άγχους, πολλές συνεδρίες την ημέρα μπορεί να προσφέρουν πρόσθετη ανακούφιση, σημείωσε ο Πήτερς. Οι διαδικτυακές συνεδρίες με καθοδήγηση μπορούν να βοηθήσουν στην εξάσκηση της εξωτερικής μορφής του, αλλά το κλειδί είναι να βρείτε ένα πρόγραμμα που να ταιριάζει σε εσάς, είπε.
Μια επιπλέον σύσταση είναι να δημιουργήσετε έναν ήσυχο, άνετο χώρο, να χαμηλώσετε τα φώτα και να ελαχιστοποιήσετε τους περισπασμούς, συμβουλεύει η Μόντι.
«Παρακολουθήστε πώς νιώθετε πριν και μετά τη συνεδρία. Να είστε υπομονετικοί, να είστε καλοί προς τον εαυτό σας, και να είστε συνεπείς».
Το τσάι, το αγαπημένο ρόφημα εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως, φαίνεται πως κρύβει μια ακόμη ευεργετική ιδιότητα. Σύμφωνα με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου Northwestern, η διαδικασία παρασκευής του τσαγιού μπορεί να συμβάλει στην απομάκρυνση βαρέων μετάλλων όπως ο μόλυβδος και το κάδμιο από το νερό, λειτουργώντας ως φυσικό φίλτρο.
Το τσάι και η παθητική απομάκρυνση βαρέων μετάλλων
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση ACS Food Science & Technology, αποκάλυψε ότι τα σωματίδια των βαρέων μετάλλων προσκολλώνται στην επιφάνεια των φύλλων του τσαγιού, παγιδεύονται εκεί και απομακρύνονται μαζί με το χρησιμοποιημένο φακελάκι τσαγιού.
Ο Βινάγιακ Ντράβιντ, καθηγητής μηχανικής υλικών και επικεφαλής της μελέτης, εξηγεί ότι τα φύλλα τσαγιού διαθέτουν μεγάλη ενεργή επιφάνεια, γεγονός που τα καθιστά εξαιρετικά απορροφητικά. Ωστόσο, καθοριστικό ρόλο παίζει το είδος του φακελίσκου που χρησιμοποιείται.
Η έρευνα έδειξε πως ενώ τα φακελάκια από βαμβάκι και νάιλον απορροφούν ελάχιστα βαρέα μέταλλα, εκείνα που κατασκευάζονται από κυτταρίνη έχουν σαφώς καλύτερη απόδοση. Επιπλέον, οι νάιλον φακελίσκοι θεωρούνται προβληματικοί καθώς απελευθερώνουν μικροπλαστικά στο νερό.
Ο χρόνος εκχύλισης παίζει σημαντικό ρόλο
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η διάρκεια εκχύλισης του τσαγιού επηρεάζει την αποτελεσματικότητα της απομάκρυνσης βαρέων μετάλλων. Όσο περισσότερο χρόνο παραμένει το φακελάκι στο ζεστό νερό, τόσο περισσότερα μέταλλα μπορεί να απορροφήσει.
«Διαπιστώσαμε ότι η προετοιμασία του τσαγιού μπορεί να απομακρύνει σημαντικό ποσοστό μολύβδου από το πόσιμο νερό, ακόμη και σε επίπεδα τοξικότητας», αναφέρει ο Μπέντζαμιν Σίντελ, κύριος συγγραφέας της μελέτης. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ένα τυπικό φλιτζάνι τσαγιού μπορεί να απομακρύνει περίπου το 15% του μολύβδου από το νερό.
Δοκιμές με διάφορα είδη τσαγιού
Για να αξιολογηθεί η απορροφητική ικανότητα του τσαγιού, οι επιστήμονες δοκίμασαν διαφορετικά είδη, συμπεριλαμβανομένων του μαύρου, του πράσινου, του λευκού και του oolong, καθώς και φυτικά ροφήματα όπως το χαμομήλι και το rooibos.
Ενώ τα περισσότερα είδη τσαγιού είχαν παρόμοια αποτελέσματα, το χαμομήλι – το οποίο προέρχεται από άνθη αντί για φύλλα – παρουσίασε μειωμένη ικανότητα απομάκρυνσης βαρέων μετάλλων. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι η άλεση των φύλλων αυξάνει την απορροφητικότητα τους, καθώς διευρύνει την επιφάνεια επαφής.
Νέα επιστημονική προοπτική
Ο καθηγητής Ντράβιντ διευκρινίζει ότι η έρευνα δεν προτείνει τη χρήση του τσαγιού ως κύριο φίλτρο νερού, αλλά επισημαίνει την απρόσμενη ιδιότητά του να μειώνει παθητικά την έκθεση σε βαρέα μέταλλα.
Παρότι η επιστημονική κοινότητα γνωρίζει ότι τα φύλλα τσαγιού απορροφούν βαρέα μέταλλα από το έδαφος, οι ερευνητές υπογραμμίζουν ότι απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να επιβεβαιωθούν αυτά τα ευρήματα.
Προβληματισμοί από ειδικούς
Ο Δρ Ράιαν Μαρίνο, τοξικολόγος και καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Case Western Reserve, τονίζει ότι η μελέτη αυτή ρίχνει φως σε έναν πιθανό μηχανισμό που εξηγεί ορισμένα από τα οφέλη της κατανάλωσης τσαγιού.
Ωστόσο, σημειώνει ότι η ποσότητα βαρέων μετάλλων που απομακρύνεται από το νερό μέσω της εκχύλισης του τσαγιού δεν είναι σαφές αν αρκεί για να έχει ουσιαστικά οφέλη για την υγεία.
Επιπλέον, τονίζει ότι η διαδικασία παρασκευής του τσαγιού είναι υποκειμενική και οι διαφορές στο νερό, τα σκεύη και τους χρόνους εκχύλισης μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά το αποτέλεσμα.
Τέλος, υπενθυμίζει ότι τα ίδια τα φύλλα του τσαγιού ενδέχεται να περιέχουν βαρέα μέταλλα, τα οποία απορροφούν από το έδαφος, γεγονός που απαιτεί περαιτέρω διερεύνηση.
Η νέα αυτή μελέτη αμφισβητεί την κοινή πεποίθηση ότι η μακρά εκχύλιση του τσαγιού δεν είναι ωφέλιμη. Ενώ οι επιστήμονες συνιστούν προσοχή στην ερμηνεία των αποτελεσμάτων, η έρευνα ανοίγει τον δρόμο για νέες προοπτικές στον τομέα της περιβαλλοντικής και διατροφικής επιστήμης.
Έγκριση έδωσαν τα υπουργεία Περιβάλλοντος και Ενέργειας, και Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών για τη χρηματοδότηση μελέτης που αφορά τη συντήρηση, σήμανση και ανάδειξη των πεζοπορικών διαδρομών του δήμου Βέροιας με το ποσό των 368.000 ευρώ περίπου.
Το έργο θα χρηματοδοτηθεί μέσω του προγράμματος «Ελλάδα 2.0 Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας» και αφορά ένα δίκτυο πεζοπορικών και ποδηλατικών διαδρομών, συνολικού μήκους 334,5 χλμ, που περιλαμβάνει μονοπάτια αναψυχής, εκπαιδευτικά – θεματικά μονοπάτια, μονοπάτια προσβάσιμα σε ΑμΕΑ και μονοπάτια διαβίωσης.
Το δίκτυο συνδέει οικισμούς με σημεία ενδιαφέροντος όπως καταρράκτες, κορυφές, αρχαιολογικούς χώρους και μοναστήρια, ενώ το 25% των διαδρομών αυτών αναπτύσσεται σε ειδικές ζώνες διατήρησης που ονομάζονται «Όρος Βέρμιο» και «Στενά Αλιάκμονα».
Σύμφωνα με σχετικό δελτίο Τύπου του δήμου Βέροιας, το Βέρμιο προσφέρεται για πεζοπορία και για ποδηλασία βουνού τόσο για αρχάριους όσο και για οικογένειες. Οι περισσότερες διαδρομές αναπτύσσονται γύρω από το χιονοδρομικό κέντρο Σελίου και από τους ορεινούς οικισμούς Κουμαριά, Κάτω Βέρμιο, Ξηρολίβαδο κ.ά. Σε χαμηλότερο υψόμετρο, υπάρχουν διαδρομές κοντά στον αρχαιολογικό χώρο της Βεργίνας και στον ποταμό Αλιάκμονα. Κατά την υλοποίηση του έργου, θα εγκατασταθούν πινακίδες κατεύθυνσης και επιβεβαιωτικά σήματα, ενώ στις αφετηρίες των μονοπατιών θα τοποθετηθούν κεντρικές πινακίδες με χάρτη και πληροφορίες για τις προτεινόμενες διαδρομές.
«Τα προτεινόμενα πεζοπορικά και δασικά μονοπάτια διέρχονται από Καταφύγια Άγριας Ζωής, προστατευόμενες περιοχές και τόπους ιδιαίτερου φυσικού κάλλους με επίκεντρο τα μοναδικά βουνά μας, το Βέρμιο και τα Πιέρια, καθώς και ιστορικούς και λατρευτικούς τόπους εξαιρετικού ενδιαφέροντος» δηλώνει ο δήμαρχος Βέροιας, Κωνσταντίνος Βοργιαζίδης.
Στο πλαίσιο του προγράμματος θα σχεδιαστούν χάρτες για κινητά τηλέφωνα, ιστοσελίδα που θα φιλοξενεί πληροφορίες για το δίκτυο των διαδρομών και τα σημεία ενδιαφέροντος, ενώ θα δημιουργηθούν προωθητικά βίντεο και φωτογραφικό υλικό, παράλληλα με μία ολοκληρωμένη εκστρατεία προβολής.
Οι περισσότεροι γονείς έχουν έρθει αντιμέτωποι με την εκλεκτικότητα και τις διατροφικές ιδιοτροπίες των παιδιών τους, οι οποίες οφείλονται συνήθως στη μεγαλύτερη ευαισθησία τους στις μυρωδιές, την υφή και τη γεύση. Άλλα διστάζουν να δοκιμάσουν άγνωστα τρόφιμα.
Το να μπουν τα παιδιά στην κουζίνα σαν βοηθοί σας στην προετοιμασία του φαγητού μπορεί να βοηθήσει να ξεπεραστούν τέτοια ζητήματα – ταυτόχρονα, όμως, αποτελεί και μια σημαντική πρόκληση για τους πολυάσχολους γονείς του σήμερα. Ο χρόνος φαίνεται να μην είναι ποτέ αρκετός.
Μεταξύ αθλημάτων, σχολείου, εργασίας και άλλων υποχρεώσεων, οι γονείς και τα παιδιά είναι πιο απασχολημένοι από ποτέ. Επιπλέον, το να έχετε μικρά παιδιά κάτω από τα πόδια σας όταν έχετε ένα ζεστό τηγάνι με τηγανητό κοτόπουλο ή μια κατσαρόλα στον ατμό ή ρύζι στο χέρι, απλώς αυξάνει το άγχος της ώρας του φαγητού.
Ωστόσο, η προσπάθεια αξίζει τον κόπο. Μελέτες δείχνουν ότι η συμμετοχή των παιδιών στην προετοιμασία γευμάτων όχι μόνο τα εκθέτει σε άγνωστα τρόφιμα με θετικό τρόπο, αλλά αυξάνει και τις πιθανότητες να δοκιμάσουν νέες τροφές.
Η εργασία στην κουζίνα βοηθά επίσης στον συντονισμό χεριού-ματιού και στις λεπτές κινητικές δεξιότητες, ακόμα και στην εξάσκηση στα μαθηματικά και την ανάγνωση, όταν πρέπει να διαβάσουν τη συνταγή και να μετρήσουν τις ποσότητες των υλικών.
Έτσι, πετυχαίνετε να διδάξετε με ευχάριστο και διασκεδαστικό τρόπο τα παιδιά να μαγειρεύουν και να προτιμούν το σπιτικό, καλό φαγητό, καλλιεργώντας παράλληλα υγιεινές διατροφικές συνήθειες.
Φυσικά, για να πετύχετε αυτόν τον στόχο, πρέπει πρωτίστως εσείς οι ίδιοι να δίνετε αξία στην υγιεινή διατροφή, ώστε να βοηθήσετε αποτελεσματικά τα παιδιά σας να ελέγχουν τις παρορμήσεις τους για τους γευστικούς ‘πειρασμούς’ και να έχουν μέτρο στις επιλογές τους.
Στα μικρά παιδιά, η παρόρμηση να σας ακολουθούν και να σας μιμούνται είναι έμφυτη. Αξιοποιήστε τη, λοιπόν, χρίζοντάς τα βοηθούς σεφ και απολαύστε μαζί τη διαδικασία παρασκευής ενός γεύματος ή ενός γλυκού – ίσως του γλυκού της εβδομάδας.
Πιθανόν να μην είναι εύκολο, αν ο χρόνος πιέζει ή αν το θέαμα της κουζίνας σας σας προκαλεί απελπισία – αλλά αν καταφέρετε να αντιπαρέλθετε αυτούς τους δύο παράγοντες και να δείξετε υπομονή στην αρχή, θα διαπιστώσετε ότι γρήγορα οι βοηθοί σας θα είναι πραγματικοί βοηθοί και μετά από λίγα χρόνια μάλιστα ούτε καν θα σας χρειάζονται. Το μόνο που θα απαιτείται από εσάς θα είναι να απολαμβάνετε τα αποτελέσματα των γαστρονομικών δημιουργιών τους.
Ο Μαρκ Μπίτμαν, πρώην αρθρογράφος των New York Times και πατέρας δύο παιδιών, έχει γράψει 30 βιβλία μαγειρικής. Ένα από αυτά, με τίτλο «Τα παιδιά μαγειρεύουν τα πάντα: Έμπνευση και συνταγές για να φτιάξετε το φαγητό που αγαπάτε» («Kids Cook Everything: Inspiration and Recipes for Make the Food You Love» ) είναι γραμμένο για παιδιά ηλικίας 8 έως 12 ετών, με ευέλικτες, φιλικές προς τα παιδιά συνταγές, διασκεδαστική εικονογράφηση και πολλές εξηγήσεις για τις τεχνικές μαγειρέματος μέσα σε χαρούμενες ‘φούσκες’.
«Οι άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι μπορούν να μαγειρέψουν», αλλά τα βιβλία μαγειρικής σίγουρα βοηθούν δίνοντας τους συγκεκριμένα βήματα να ακολουθήσουν».
Ο Μπίτμαν επιλέγει και προτείνει μερικές συνταγές από το βιβλίο του, για μικρούς σεφ όλων των επιπέδων, με την ελπίδα ότι με τη βοήθειά τους θα καταφέρετε να παρασύρετε τα μικρά σας στην κουζίνα, με θαυμάσια, βρώσιμα αποτελέσματα
Για αρχάριους: Γαλλικό τοστ
Όλοι αγαπούν το γαλλικό τοστ, ειδικά τα παιδιά. Και επειδή είναι εξαιρετικά εύκολο να το φτιάξετε, είναι μια πολύ καλή αφετηρία, ακόμη και για τους νεότερους μάγειρες. Χρησιμοποιήστε ό,τι ψωμί σας αρέσει για τοστ ή σάντουιτς. Εμείς επιλέξαμε μπριός σε φέτες, που είναι ένα γλυκό και βουτυρωμένο ψωμί.
Υλικά
1 αυγό
1/3 φλιτζάνι γάλα
1 κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη ή μια μικρή πρέζα αλάτι (προαιρετικά)
2 φέτες ψωμί άσπρο ή ολικής αλέσεως, η καθεμία πάχους μέχρι από 2,5 εκατοστά
1 κουταλιά της σούπας βούτυρο ή φυτικό λάδι
Εκτέλεση
Σπάστε τα αυγά σε ένα φαρδύ, ρηχό μπολ ή πιάτο. Προσθέστε γάλα και ζάχαρη, αν θέλετε το τοστ να είναι λίγο γλυκό (ή αλάτι, αν το προτιμάτε αλμυρό).
Χτυπήστε με ένα πιρούνι μέχρι το μείγμα να γίνει κρέμα και να πάρει ένα ανοιχτό κίτρινο χρώμα χωρίς ραβδώσεις.
Βάλτε το μπολ με την κρέμα κοντά στο τηγάνι. Βάλτε το βούτυρο ή το λάδι σε ένα τηγάνι 2,5 εκατοστών σε χαμηλή φωτιά. Προσθέστε το πρώτο κομμάτι ψωμί στην κρέμα και αναποδογυρίστε το με ένα πιρούνι μερικές φορές μέχρι να μουλιάσει λίγο.
Χαμηλώστε τη φωτιά στο τηγάνι σε μέτρια. Όταν το βούτυρο αφρίσει ή το λάδι γυαλίσει, βάλτε προσεκτικά το μουλιασμένο ψωμί στο τηγάνι και προσθέστε την άλλη φέτα στην κρέμα.
Αφήστε το γαλλικό τοστ να ψηθεί, χωρίς να το ακουμπήσετε για 3-5 λεπτά, ενώ γυρίζετε τη δεύτερη φέτα ψωμιού στο μπολ και το αφήνετε να μουλιάσει, όπως κάνατε με το πρώτο.
Κοιτάξτε το ψωμί στο τηγάνι. Όταν οι άκρες γίνουν καφέ και αρχίσει να μυρίζει, ανασηκώστε τη μια γωνία με μια σκληρή σπάτουλα και κοιτάξτε να δείτε αν έχει πάρει από κάτω ένα ωραίο χρυσό χρώμα. Αν όχι, αφήστε το να ψηθεί λίγο ακόμα, και ύστερα αναποδογυρίστε το για να ψηθεί κι από την άλλη.
Είναι έτοιμο όταν πατήσετε στη μέση με τη σπάτουλα και δεν είναι πια μαλακό. Αν χρειαστεί να το γυρίσετε ξανά, γυρίστε το.
Όταν είναι έτοιμη η πρώτη φέτα, βάλτε τη στο πιάτο σας (πάνω σε χαρτί κουζίνας για να απορροφήσει το λάδι) και τηγανίστε την επόμενη.
Για λίγο έμπειρους: Πατάτες στον φούρνο
(2-4 μερίδες)
Αυτές οι πατάτες φούρνου είναι και πιο εύκολες και πιο ασφαλείς από αυτές που τηγανίζονται σε λάδι. Μπορείτε να τις έχετε μαγειρέψει λίγο την προηγουμένη και να ολοκληρώσετε το ψήσιμο λίγο πριν το δείπνο.
Υλικά
3 ή 4 μέτριες πατάτες
3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
Αλάτι
Πλύντε τις πατάτες με τρεχούμενο νερό και ύστερα ξεφλουδίστε τις με το ειδικό εργαλείο. Αν προτιμάτε να τις μαγειρέψετε με τη φλούδα, επιμείνετε περισσότερο στο πλύσιμο.
Χωρίς να τις κόψετε, βάλτε τις σε μια μεγάλη κατσαρόλα και σκεπάστε τις με κρύο νερό. Βάζουμε την κατσαρόλο σε δυνατή φωτιά.
Όταν το νερό αρχίσει να κοχλάζει, αποσύρετε την κατσαρόλα από τη φωτιά και σκεπάστε την με μία καθαρή πετσέτα. Αφήστε τις πατάτες να μείνουν στο ζεστό νερό μέχρι να γίνουν μαλακώσουν λίγο – να μην περνάει εύκολα το μαχαίρι, όμως. Αυτό παίρνει 15-25 λεπτά, ανάλογα με το μέγεθος της πατάτας.
Μεταφέρετε τις πατάτες σε ένα πιάτο και αφήστε τις να κρυώσουν τόσο ώστε να τις κρατάτε στο χέρι σας χωρίς να καίγεστε. Μετά προχωρήστε στο επόμενο βήμα ή φυλάξτε τις σε σφραγισμένο δοχείο έως και 2 ημέρες.
Όταν είστε έτοιμοι να τις ψήσετε, θερμαίνετε το φούρνο στους 200 βαθμούς Κελσίου, και βάλτε ένα μεγάλο ταψί μέσα για να ζεσταθεί.
Κόψτε προσεκτικά τις πατάτες στη μέση κατά μήκος και βάλτε την επίπεδη πλευρά προς τα κάτω στο ξύλο κοπής. Τώρα κόψτε σε φέτες πάχους ενός δακτύλου, έτσι ώστε να έχετε μπαστουνάκια πιο φαρδιά από το συνηθισμένο μεν, αλλά όχι πολύ χοντρά.
Βάλτε τις πατάτες σε ένα μεγάλο μπολ με 3 κουταλιές της σούπας λάδι. Ανακατέψτε με τα χέρια σας για να καλυφθούν εντελώς. Αν χρειάζεται, προσθέστε άλλη μια κουταλιά της σούπας λάδι και ανακατέψτε ξανά.
Βγάλτε προσεκτικά το ζεστό ταψί από το φούρνο, φορώντας τα ειδικά γάντια φούρνου και χρησιμοποιήστε λαβίδες για να απλώσετε τις πατάτες σε μία μόνο στρώση. Δεν χρειάζεται να είναι σε τέλειες σειρές, απλά τοποθετήστε τις εκεί χωρίς να τις μετακινήσετε πολύ μετά.
Βάλτε το ταψί με τις πατάτες στον φούρνο και ψήστε τις πατάτες, χωρίς να τις γυρίσετε, μέχρι να ροδίσουν ελαφρά και να ξύνονται εύκολα από το τηγάνι όταν προσπαθείτε να τις μετακινήσετε με μια σκληρή σπάτουλα. Περιμένετε να περάσουν 15 λεπτά, πριν δοκιμάσετε. Το πιρούνι πρέπει να γλιστράει εύκολα μέσα όταν στις πατάτες όταν τις τρυπάτε.
Αναποδογυρίστε τις πατάτες που δεν ροδίσαν και από τις δύο πλευρές. Μπορεί να χρειαστούν έως και 30 λεπτά, ανάλογα με το πόσο μεγάλα είναι τα μπαστουνάκια.
Όταν είναι έτοιμες, τις πασπαλίζετε με αλάτι όσο είναι ακόμα στο ταψί, και ύστερα τις βγάζετε απαλά με μια σπάτουλα και τις σερβίρετε σε ένα πιάτο.
Για λίγο έμπειρους: Σούπα κοτόπουλου με τορτίγιες
Είναι μία πικάντικη, θρεπτική σούπα που μαγειρεύεται σε μισή ώρα περίπου . Μπορείτε να αντικαταστήσετε το μπούτι κοτόπουλου με στήθος, και να αυτοσχεδιάσετε ελεύθερα με τα έξτρα. Το τριμμένο τυρί και το αβοκάντο σε κύβους ταιριάζουν ιδιαιτέρως.
Υλικά
Για τις τορτίγιες
4 τορτίγιες με διάμετρο 15 εκατοστών, κομμένες σε λωρίδες πάχους ενός δακτύλου
1 κουταλάκι του γλυκού ελαιόλαδο
1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
Για τη σούπα
1 μικρό κρεμμύδι, ξεφλουδισμένο και κομμένο στα τέσσερα
1 ντομάτα ξεφλουδισμένη και κομμένη στα τέσσερα
2 σκελίδες σκόρδο, καθαρισμένες
1 ή 2 κουταλάκια του γλυκού τσίλι σε κονσέρβα Chipotle σε σάλτσα adobo
2 κουταλάκια του γλυκού φυτικό λάδι
Μία πρέζα αλάτι
350 γρ. στήθος κοτόπουλου, σε κομμάτια, χωρίς την πέτσα
4 φλιτζάνια ζωμό κότας
2 κουταλιές της σούπας φύλλα φρέσκου κόλιανδρου
Φέτες λάιμ, για το σερβίρισμα
Ετοιμάστε τις τορτίγιες
Προθερμάνετε το φούρνο στους 220 βαθμούς Κελσίου. Τοποθετήστε τις λωρίδες της τορτίγιας σε ένα ταψί, περιχύστε με λάδι και ανακατέψτε ώστε να καλυφθούν ομοιόμορφα. Απλώστε τις λωρίδες σε μονή στρώση.
Ψήστε τις λωρίδες της τορτίγιας μέχρι να ροδίσουν και να γίνουν τραγανές, για 7-10 λεπτά περίπου, χρησιμοποιώντας γάντια φούρνου για να περιστρέψετε το ταψί μέχρι τη μέση του ψησίματος. Μεταφέρετε το ταψί σε σχάρα ψύξης.
Αλατίστε τις λωρίδες, και αφήστε να κρυώσουν ενώ φτιάχνετε τη σούπα.
Ετοιμάστε τη σούπα
Βάλτε το κρεμμύδι, την ντομάτα, το σκόρδο και το πιπέρι στο μούλτι και δουλέψτε μέχρι να έχετε ένα ομοιογενές μείγμα, περίπου 30 δευτερόλεπτα. Αφαιρέστε το καπάκι και αφαιρέστε προσεκτικά τις λεπίδες.
Σε μια μεγάλη κατσαρόλα, βάλτετε το μείγμα ντομάτας, 2 κουταλάκια του γλυκού λάδι και μια πρέζα αλάτι. Μαγειρέψτε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά, ανακατεύοντας περιστασιακά με μια ξύλινη κουτάλα, μέχρι να πήξει και να γίνει σάλτσα, περίπου 8 λεπτά.
Προσθέστε το κοτόπουλο και το ζωμό στο μείγμα της ντομάτας και αφήστε το να βράσει. Μαγειρέψτε για 20 λεπτά περίπου.
Χρησιμοποιήστε λαβίδες για να μεταφέρετε το κοτόπουλο σε ξύλο κοπής και αφήστε το να κρυώσει λίγο, περίπου 5 λεπτά. Κόψτε το κοτόπουλο σε μπουκιές.
Ξαναβάλτε το κομμένο κοτόπουλο στη σούπα και μαγειρέψτε μέχρι να ζεσταθεί, περίπου 2 λεπτά. Σβήστε το μάτι.
Χωρίστε ομοιόμορφα τις λωρίδες τορτίγιας σε 2 μπολ. Ρίξτε τη σούπα σε μπολ και πασπαλίστε με κόλιαντρο. Σερβίρετε με φέτες λάιμ.
Της Gretchen McKay
Από την Pittsburgh Post-Gazette
Οι συνταγές είναι από τα βιβλία “Kids Cook Everything: Inspiration and Recipes for Making the Food You Love”, και από το “The Complete Cookbook for Teen Chefs” by America’s Test Kitchen, του Mark Bittman
Πνευματικά δικαιώματα 2025 PG Publishing Co. Ιστοσελίδα: post-gazette.com. Διανέμεται από την Tribune Content Agency, LLC.
Μια καινοτόμος ελληνική εταιρεία, με έδρα τον Οξύλιθο Κύμης στην Εύβοια, αντλεί έμπνευση από τη διατροφή των αρχαίων Ελλήνων και δημιουργεί μπάρες δημητριακών που βασίζονται σε αυθεντικές πρώτες ύλες, όπως δημητριακά, αποξηραμένα φρούτα, ξηρούς καρπούς και μέλι, οι οποίες ήταν τμήμα της καθημερινής διατροφής και κατά την αρχαιότητα.
Μιλώντας στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η ιδιοκτήτρια της εταιρίας «EUPHORIA MEALS», Μαρία Μαρκοπούλου, υπογράμμισε ότι «στόχος δεν είναι οι εμπορικές υπερβολές αλλά η διατήρηση της διατροφικής αξίας όπως αυτή ήταν διαμορφωμένη κατά την αρχαιότητα, μέσω της αυθεντικότητας των προϊόντων μας».
Δραστηριοποιούμενη για δυόμισι χρόνια στην αγορά, η εταιρεία χρησιμοποιεί αποκλειστικά δικές της συνταγές, με την παραγωγή να πραγματοποιείται σε εξειδικευμένη μονάδα υψηλών προδιαγραφών.
Η τήρηση αυστηρών ποιοτικών πρωτοκόλλων εξασφαλίζεται μέσω πιστοποιήσεων ISO και HACCP.
«Οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιούμε προέρχονται, όταν αυτό είναι εφικτό, από την ελληνική αγορά» είπε η κα Μαρκοπούλου και έφερε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα το φημισμένο σύκο Κύμης, το παρθένο ελαιόλαδο, το μέλι και τη σταφίδα.
«Ωστόσο, για τη βελτιστοποίηση της διατροφικής αξίας των προϊόντων, ενσωματώνονται και υλικά που δεν παράγονται εγχώρια, όπως το βραζιλιάνικο καρύδι, το οποίο φυσικά δεν καλλιεργείται στη χώρα μας» τόνισε.
«Όχι» σε σούπερ μάρκετ – «Ναι» σε delicatessen
Αντί να ακολουθήσει το παραδοσιακό δίκτυο διανομής των σούπερ μάρκετ, η εταιρεία επιλέγει πιο εξειδικευμένα κανάλια, αποφεύγοντας τις πιέσεις της τιμολογιακής πολιτικής και τις απαιτήσεις μακροχρόνιων πιστώσεων.
«Δεν έχουμε μπει σε σούπερ μάρκετ, [αφ’ ενός] γιατί θεωρούμε ότι εκεί το προϊόν μας θα ‘χαθεί’ [αφ’ ετέρου επειδή] η πολιτική των μεγάλων αλυσίδων να πληρώνουν μετά από αρκετό καιρό αποτελεί μεγάλο εμπόδιο για μια εταιρία όπως η δική μας», είπε.
Έτσι, επιλέχθηκε να αναπτυχθεί η παρουσία της σε delicatessen, πανεπιστημιακά κυλικεία και premium καφέ, ενώ προμηθεύει και κυλικεία της Ελληνικής Αστυνομίας.
Επιπλέον, έχει ξεκινήσει ήδη τα πρώτα «διεθνή της βήματα», μιας και βρίσκεται πλέον και στις αγορές της Κύπρου και του Κατάρ, ενισχύοντας έτσι την παρουσία της και σε εκτός συνόρων αγορές.
Η ομάδα της αποτελείται από τέσσερα άτομα: δύο διατροφολόγους, που επιμελούνται τις συνταγές με γνώμονα τη θρεπτική αξία, πάντα βάσει των αρχαίων προτύπων, αλλά και δύο στελέχη υπεύθυνα για την εμπορική ανάπτυξη
«Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά των προϊόντων είναι η χρήση παρθένου ελαιολάδου αντί για φοινικέλαιο ή κραμβέλαιο, τα οποία αν και διαδεδομένα στη βιομηχανία των σνακ, έχουν επικριθεί για τις αρνητικές περιβαλλοντικές και υγειονομικές επιπτώσεις τους», σημείωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κα Μαρκοπούλου, προσθέτοντας ότι «επιπλέον, οι μπάρες δεν περιέχουν πρόσθετη ζάχαρη, καθώς τα φυσικά σάκχαρα προέρχονται αποκλειστικά από αποξηραμένα φρούτα, ξηρούς καρπούς και μέλι. Δεν χρησιμοποιούνται χημικά συντηρητικά ή αλάτι, διατηρώντας έτσι την αγνότητα των συστατικών».
Θρεπτικές με τη «σφραγίδα» του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
Η θρεπτική αξία των προϊόντων έχει επιβεβαιωθεί από επιστημονικές αναλύσεις. Σύμφωνα με το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, οι μπάρες είναι πλούσιες σε φυτικές ίνες, μαγνήσιο, μαγγάνιο και σίδηρο.
Παράλληλα, έρευνα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, που δημοσιεύτηκε σε αμερικανικό επιστημονικό περιοδικό, ανέδειξε τις ενεργειακές ιδιότητες του προϊόντος, επιβεβαιώνοντας ότι προσφέρει παρατεταμένο κορεσμό και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως γεύμα αντικατάστασης.
«Με γνώμονα την ποιότητα και την καινοτομία, εμείς ως εταιρεία συνεχίζουμε να επενδύουμε στην ανάπτυξη νέων προϊόντων, παραμένοντας πιστοί στη φιλοσοφία της αρχαίας ελληνικής διατροφής» τονίζει η κα Μαρκοπούλου.
Σε μια εποχή όπου η διατροφική συνείδηση αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη σημασία, οι μπάρες δημητριακών της Κύμης αποτελούν μια υγιεινή και θρεπτική επιλογή για τον σύγχρονο καταναλωτή, που αναζητά φυσικά και αγνά προϊόντα, με πλούσια γεύση και ανώτερη ποιότητα.
Ο δύσκαμπτος αυχένας είναι μια οξεία καταπόνηση των μυών του λαιμού, που χαρακτηρίζεται από πόνο και περιορισμένη κινητικότητα. Ενώ συχνά αποδίδεται σε κακή στάση ύπνου ή σε ακατάλληλο μαξιλάρι, η υποκείμενη αιτία είναι συχνότερα η υπερβολική ένταση στα νεύρα και τους μυς του λαιμού και των ώμων.
Κατά τη διάρκεια του ύπνου, η ροή του αίματος και ο καρδιακός ρυθμός μειώνονται φυσικά, γεγονός που μπορεί να περιορίσει περαιτέρω την κυκλοφορία σε περιοχές με προϋπάρχουσα κακή ροή αίματος. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μυϊκή ένταση στον αυχένα και μειωμένη κινητικότητα των αρθρώσεων. Με την πάροδο του χρόνου, το να έχετε έναν επίμονα δύσκαμπτο αυχένα μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την υγεία των μεσοσπονδύλιων δίσκων.
Συνήθεις αιτίες δυσκαμψίας του αυχένα
Οι κοινές αιτίες ενός δύσκαμπτου αυχένα περιλαμβάνουν:
Κακή στάση σώματος
Η κακή στάση του σώματος είναι μια από τις κύριες αιτίες δύσκαμπτου αυχένα. Στον σύγχρονο τρόπο ζωής μας, η υπερβολική χρήση ηλεκτρονικών συσκευών μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα όπως η στάση του κεφαλιού προς τα εμπρός, η κύρτωση, και οι ώμοι που γέρνουν εμπρός. Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι συνήθειες ασκούν αυξημένη πίεση στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης και στους ώμους.
Επιπλέον, το να γέρνετε στη μία πλευρά ενώ κάθεστε σε έναν καναπέ ή χρησιμοποιείτε ένα γραφείο ή πληκτρολόγιο που είναι πολύ ψηλά — αναγκάζοντας τους ώμους να κυρτώσουν — μπορεί να προκαλέσει μυϊκές ανισορροπίες, οδηγώντας σε πόνο και δυσκαμψία.
Ακατάλληλη θέση ύπνου
Ο ύπνος μπρούμυτα ή με το κεφάλι στη μία πλευρά αναγκάζει τους μυς του λαιμού σε αφύσικο τέντωμα ή συστροφή. Αυτό οδηγεί σε μη φυσιολογική πίεση στη μία πλευρά των αρθρώσεων, προκαλώντας μυϊκή ένταση, ακαμψία και δυσφορία.
Άγχος
Τα υψηλά επίπεδα άγχους και έντασης — που συχνά προκαλούνται από απαιτητικές εργασίες ή προθεσμίες εργασίας — μπορούν να αυξήσουν το σφίξιμο των μυών στον αυχένα και τους ώμους.
Ακατάλληλα κλινοσκεπάσματα
Τα μαξιλάρια που είναι πολύ ψηλά ή χαμηλά μπορούν να αναγκάσουν τον λαιμό να βρεθεί σε υπερβολική έκταση ή κάμψη κατά τη διάρκεια του ύπνου. Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η ακατάλληλη θέση μπορεί να οδηγήσει σε μυϊκή δυσκαμψία και δυσφορία.
Κοινό κρυολόγημα
Ασθένειες όπως το κοινό κρυολόγημα μπορεί να προκαλέσουν μυϊκή δυσκαμψία και η έκθεση σε χαμηλές θερμοκρασίες μπορεί να σφίξει περαιτέρω τους μυς του λαιμού, αυξάνοντας τον κίνδυνο άκαμπτου αυχένα.
Κακή κυκλοφορία και κρύος καιρός
Ο κρύος καιρός μπορεί να μειώσει την κυκλοφορία του αίματος, γεγονός που μπορεί να επιδεινώσει την υπάρχουσα μυϊκή ένταση.
Περιορισμένη κινητικότητα της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης
Το μειωμένο εύρος κίνησης στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης καθιστά πιο δύσκολο για το σώμα να εκτελεί ομαλές και ολοκληρωμένες κινήσεις, αυξάνοντας τον κίνδυνο δυσκαμψίας, πόνου, ακόμη και τραυματισμού.
Η περιορισμένη κινητικότητα στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης αναγκάζει το κάτω μέρος της πλάτης και του αυχένα να αντισταθμίσουν αναλαμβάνοντας επιπλέον κίνηση. Αυτό αυξάνει την καταπόνηση των μυών του λαιμού, αυξάνοντας τον κίνδυνο δυσκαμψίας και δυσφορίας.
Τρόποι για ανακούφιση της δυσκαμψίας αυχένα
Η θεραπεία για τη δυσκαμψία του αυχένα χωρίζεται συνήθως σε δύο φάσεις — την οξεία και τη χρόνια φάση. Στην οξεία φάση, ο στόχος είναι να χαλαρώσετε τους σφιγμένους μυς χρησιμοποιώντας τεχνικές όπως:
Άμεση πίεση
Το όργανο τενόντων Golgi, που βρίσκεται μέσα στους τένοντες, παίζει κρίσιμο ρόλο στη ρύθμιση της έντασης των μυών. Είναι ένας προστατευτικός μηχανισμός, που βοηθά τους μυς να χαλαρώσουν όταν αυξάνεται η ένταση για την πρόληψη τραυματισμών. Η εφαρμογή άμεσης πίεσης σε σφιγμένους μυς μπορεί να ενεργοποιήσει το όργανο τένοντα Golgi, προωθώντας τη μυϊκή χαλάρωση και μειώνοντας την ένταση.
Θεραπεία θερμότητας
Η θερμοθεραπεία διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία και αυξάνει τη ροή του αίματος στην άρρωστη περιοχή. Η βελτιωμένη κυκλοφορία βοηθά στην παροχή θρεπτικών ουσιών και οξυγόνου στους ιστούς, ενώ απομακρύνει απόβλητα. Θερμοφόρες, ζεστές πετσέτες, ή ακόμα και πιστολάκι μαλλιών μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να ζεστάνουν απαλά την περιοχή και να ανακουφίσουν την ένταση των μυών.
Οι στρατηγικές για τη διαχείριση ενός άκαμπτου αυχένα κατά τη χρόνια φάση εστιάζονται στη βελτίωση της στάσης του σώματος και στην ενσωμάτωση ασκήσεων για τη μείωση της έντασης του αυχένα, των ώμων και του στήθους.
Ασκήσεις για τη βελτίωση της κινητικότητας της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης
1. Πηγούνι προς τα μέσα
Τραβήξτε απαλά το πηγούνι σας προς τα πίσω, επιτρέποντας στην αυχενική σας σπονδυλική στήλη να μετακινηθεί ελαφρώς προς τα πίσω.
Επεκτείνετε τον λαιμό σας προς τα πάνω, με στόχο να τεντώσετε και να επιμηκύνετε απαλά την αυχενική σας μοίρα.
Κρατήστε κάθε θέση για τρία δευτερόλεπτα. Εκτελέστε 12 επαναλήψεις ανά σετ και στοχεύστε σε τρία σετ την ημέρα.
Πηγούνι προς τα μέσα. (The Epoch Times)
2. Έκταση λαιμού
1. Γείρετε απαλά τον λαιμό σας προς τα δεξιά και μετά προς τα αριστερά, διατηρώντας την κίνηση ομαλή και αποφεύγοντας οποιαδήποτε συστροφή. Θα πρέπει να αισθάνεστε ένα απαλό τέντωμα στο πλάι του λαιμού σας καθώς κινείστε.
2. Χαμηλώστε τον αυχένα σας ξεκινώντας την κίνηση από τη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης (περίπου τρία πλάτη δακτύλων κάτω από τη βάση του λαιμού σας).
3. Καθώς σηκώνετε το κεφάλι σας, εστιάστε στο να ισιώσετε τη στάση σας.
Έκταση λαιμού. (The Epoch Times)
Ασκήσεις για τη βελτίωση της κινητικότητας της θωρακικής σπονδυλικής στήλης
Όρθια έκταση ώμων
1. Σταθείτε με τα πόδια ανοιχτά στο πλάτος των ώμων, κρατώντας τα γόνατά σας ίσια.
2. Κάνετε επίκυψη από τους γοφούς και κρατηθείτε στην πλάτη μιας καρέκλας με τα δύο χέρια.
3. Χαμηλώστε το πρόσωπό σας κάτω από το επίπεδο των χεριών σας για να τεντώσετε τους μυς στους ώμους και τις ωμοπλάτες σας.
Όρθια έκταση ώμων. (The Epoch Times)
2. Γονατιστή έκταση ώμων
1.Γονατίστε μπροστά σε μια καρέκλα και ακουμπήστε και τους δύο αγκώνες στην καρέκλα.
2. Χαμηλώστε το πρόσωπό σας κάτω από το επίπεδο των χεριών σας για να τεντώσετε τους μυς στους ώμους και τις ωμοπλάτες σας.
Γονατιστή έκταση ώμων. (The Epoch Times)
3. Έκταση πέρασμα βελόνας
1. Ξεκινήστε σε στάση στα τέσσερα, με τα γόνατά σας ακριβώς κάτω από τους γοφούς σας και τα χέρια σας ακριβώς κάτω από τους ώμους σας.
2. Πλησιάστε το δεξί σας χέρι κάτω από το σώμα σας προς τα αριστερά, χαμηλώνοντας τον δεξιό σας ώμο στο έδαφος. Κρατήστε τη θέση για τρία δευτερόλεπτα.
3. Επιστρέψτε στην αρχική θέση και επαναλάβετε την κίνηση με το αριστερό σας χέρι, προς τη δεξιά πλευρά.
Έκταση πέρασμα βελόνας. (The Epoch Times)
4. Ύπτια σπονδυλική περιστροφή
1. Ξαπλώστε ανάσκελα με τα χέρια τεντωμένα στα πλάγια.
2. Λυγίστε το αριστερό σας γόνατο και περιστρέψτε το απαλά προς τα δεξιά, αφήνοντάς το να ακουμπήσει στο πάτωμα. Ταυτόχρονα, γυρίστε το κεφάλι σας προς τα αριστερά. Κρατήστε αυτή τη θέση για τρία δευτερόλεπτα.
3. Επιστρέψτε στην αρχική θέση και μετά επαναλάβετε την κίνηση με το δεξί γόνατο, γυρίζοντας το κεφάλι σας προς τα δεξιά.
Ύπτια σπονδυλική περιστροφή. (The Epoch Times)
Σημεία βελονισμού για τη βελτίωση της δυσκαμψίας αυχένα
Στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική, ο βελονισμός χρησιμοποιείται συνήθως για την ανακούφιση των συμπτωμάτων ακαμψίας αυχένα. Μερικά από τα αποτελεσματικότερα σημεία βελονισμού περιλαμβάνουν:
Fengchi (GB20): Βρίσκεται στη βάση του κρανίου, πίσω από τον λοβό του αυτιού και εκατέρωθεν της σπονδυλικής στήλης.
Jianjing (GB21): Βρίσκεται στα μισά του δρόμου μεταξύ της βάσης του λαιμού και της κορυφής των ώμων.
Luozhen (Ex-UE14): Βρίσκεται μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου μετακαρπίου οστού στο πίσω μέρος του χεριού.
Houxi (Sl3): Βρίσκεται στην οριζόντια πτύχωση κοντά στη βάση του μικρού δακτύλου όταν κάνετε μια γροθιά.
Η εφαρμογή πίεσης σε αυτά τα σημεία βελονισμού μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση από την ταλαιπωρία που σχετίζεται με τη δυσκαμψία του αυχένα.
Ο Λύντον Χάρρις βρήκε τη δουλειά των ονείρων του όταν διορίστηκε ιερέας του παρεκκλησίου του Αγίου Παύλου στη Γουώλ Στρητ, τον Απρίλιο του 2001. Ωστόσο, λίγους μήνες αργότερα, τραγικά γεγονότα θα άλλαζαν για πάντα την πορεία της ζωής του.
Ο Χάρρις έχασε το σπίτι του, τη γυναίκα του, ακόμη και την υγεία του, υποφέροντας από μετατραυματικό στρες, κατάθλιψη και βλάβη στους πνεύμονες.
Ένιωθε πως είχε κάθε δικαίωμα να δυσανασχετεί με τον κόσμο και έτσι έκανε. Αυτό που τον έσωσε ήταν κάτι απροσδόκητο: η δύναμη της συγχώρεσης.
Από ήρωας, θύμα
Μόλις τρία τετράγωνα μακριά από το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, η εκκλησία του Λύντον στάθηκε μάρτυρας της τραγωδίας της 11ης Σεπτεμβρίου. Η καταστροφή διαδραματίστηκε μπροστά στα μάτια του. Είδε τους πύργους να πέφτουν και στη συνέχεια, είδε από κοντά τους ανθρώπους που είχαν χάσει τα σπίτια τους και τους αγαπημένους τους και δεν είχαν πού να στραφούν.
Μπροστά στη συντριπτική ανάγκη των ανθρώπων, ο Λόντον συντόνισε μια ομάδα εθελοντών για να στήσουν έναν αυτοσχέδιο σταθμό τροφίμων, σερβίροντας χάμπουργκερ και χοτ ντογκ. Αργότερα, συνέβαλε στην προώθηση αυτών των ανθρωπιστικών προσπαθειών στο Σημείο Μηδέν, ανοίγοντας την εκκλησία του, το παρεκκλήσι του Αγίου Παύλου, για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των πρώτων ανταποκριτών και των εργαζομένων στο Σημείο Μηδέν, προσφέροντας φαγητό, μασάζ, χειροπρακτική φροντίδα και συμβουλευτική. Η εκκλησία προσέφερε επίσης ένα μέρος για να κοιμηθούν οι άνθρωποι, παρέχοντας ακόμη και αρκουδάκια σε παιδιά – ή ενήλικες – που τα είχαν μεγάλη ανάγκη.
Ο Λύντον με μια ρόμπα στολισμένη με σήματα των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης, που αντιπροσωπεύουν την αλληλεγγύη, την υποστήριξη και τη μνήμη. (Ευγενική παραχώρηση της Χριστίνα Σάντερσον)
«Η μητέρα μου πάντα με δίδασκε ότι αν κάποιος έχει πρόβλημα, τον βοηθάς. Και μετά, αν μπορείς, τον ταΐζεις», λέει ο Λόντον.
Ωστόσο, η ηγεσία της εκκλησίας του είχε άλλα σχέδια. Μετατόπισαν την εστίασή τους από την ανθρωπιστική βοήθεια στη συντήρηση των κτηρίων. Ο Λόντον αντιστάθηκε χωρίς αποτέλεσμα, και προς έκπληξή του, η διοίκηση της εκκλησίας δεν αναγνώρισε ούτε εκτίμησε τις προσπάθειές του να βοηθήσει τους ανθρώπους.
Μήνες αργότερα, βρέθηκε ανάμεσα σε ένα κατάμεστο ακροατήριο, που είχε πάει στην Ιστορική Εταιρεία της Νέας Υόρκης για να δει το τρέιλερ ενός ντοκυμαντέρ που είχε φτιάξει η εκκλησία για τη διακονία του παρεκκλησίου του Αγίου Παύλου στο Σημείο Μηδέν, για να διαπιστώσει ότι, ως εμπνευστής και κεντρικό πρόσωπο, έχοντας εργαστεί πάνω από 240 ημέρες επιβλέποντας την επιχείρηση, δεν εμφανιζόταν ούτε σε ένα καρέ.
Ήταν σαν να είχε διαγραφεί, «σαν να μην τους ενδιέφερε τίποτα από όσα έκανα», είπε.
Οι οκτώμισι μήνες που προσέφερε με αυταπάρνηση στο Σημείο Μηδέν τού κόστισαν βλάβες στους πνεύμονες και τα ιγμόρεια του – τώρα άρχιζε να αναδύεται η αίσθηση της θυματοποίησης.
Νιώθοντας θυμωμένος και προδομένος, παραιτήθηκε.
«Σύντομα, η ζωή μου άρχισε να καταρρέει», διηγείται. Λίγο αργότερα, έχασε το σπίτι του και ο γάμος του διαλύθηκε. Με άρρωστο σώμα και μυαλό, υπέφερε από κατάθλιψη και διαταραχή μετατραυματικού στρες.
Η δυσαρέσκειά του κράτησε για μια δεκαετία – ζούσε στο προσωπικό του «Σημείο Μηδέν».
«Ο Νέλσον Μαντέλα το είπε καλύτερα: ‘Το να μην συγχωρείς είναι σαν να πίνεις εσύ δηλητήριο και να περιμένεις να πεθάνουν οι εχθροί σου από αυτό’», λέει ο Λόντον.
«Ήπια αυτό το δηλητήριο και μερικές φορές είχε πολύ καλή γεύση. Και κάθε φορά που έπινα μια γουλιά, ένα ακόμα κομμάτι μου πέθαινε», είπε.
«Τα καλά νέα είναι ότι αυτό δεν είναι το τέλος της ιστορίας. Η ζωή μου άλλαξε όταν άνοιξα την καρδιά μου στη συγχώρεση.»
Η απελευθέρωση χαρίζει ευτυχία και υγεία
Ο Λοράν Τουσσαίν, καθηγητής ψυχολογίας στο Luther College και κορυφαίος ερευνητής της συγχώρεσης, μίλησε στην Epoch Times για μια μελέτη που διεξήγαγε με δείγμα 1.423 Αμερικανών, η οποία έδειξε ότι το να συγχωρείς τον εαυτό σου, να συγχωρείς τους άλλους και να αισθάνεσαι συγχωρεμένος από τον Θεό συνδέονται στενά με την καλή ψυχική και σωματική υγεία, την ικανοποίηση από τη ζωή και την ευτυχία.
Αντιθέτως, η αδυναμία συγχώρεσης έχει έντονα αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία, οδηγώντας σε μηρυκασμό και καταθλιπτικά συμπτώματα.
(The Epoch Times)
Αυτό στο οποίο εστιάζoυμε τείνει να μεγαλώνει. Η συνεχής θλίψη και αναμάσηση των παλιών τραυμάτων δημιουργεί ακατάπαυστα στρες, πυροδοτώντας συνεχή απελευθέρωση κορτιζόλης, δήλωσε ο Έβερετ Ουόρδιγκτον, ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Virginia Commonwealth University και συγγραφέας περισσότερων από 50 βιβλίων για τη συγχώρεση.
Σύμφωνα με μελέτη του 2019, ο μηρυκασμός σχετίζεται με μικρότερη διάρκεια ύπνου και σημαντικά υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης κατά το ξύπνημα.
(The Epoch Times)
Η κορτιζόλη δρα ευεργετικά βραχυπρόθεσμα, αλλά με την πάροδο του χρόνου, «επηρεάζει αρνητικά κάθε σύστημα στο σώμα σας», εξήγησε ο Ουόρδιγκτον στην Epoch Times.
Η επονομαζόμενη ‘ορμόνη του στρες’ ενεργοποιεί τον άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων, το σύστημα συναγερμού του σώματος που είναι απαραίτητο για την αντίδραση «μάχη ή φυγή». Ωστόσο, αν υπερδραστηριοποιηθεί, μπορεί να βλάψει το καρδιαγγειακό σύστημα, να συρρικνώσει τον ιππόκαμπο (όπου παγιώνονται οι μνήμες) και να διαταράξει τόσο το ανοσοποιητικό όσο και το γαστρεντερικό σύστημα, δήλωσε ο Ουόρδιγκτον.
Επιπλέον, η αδυναμία συγχώρεσης συνδέεται με αυξημένες πιθανότητες αυτοκτονίας.
«Όταν είσαι γεμάτος θυμό και μίσος, δεν σε ενδιαφέρει και τόσο η ζωή σου», υποστηρίζει ο Μάικλ Μπάρρυ, ιερέας και πρώην διευθυντής ποιμαντικής φροντίδας στα Κέντρα Θεραπείας Καρκίνου της Αμερικής για 10 χρόνια.
Όταν εγκαταλείπουμε τη μνησικακία και συγχωρούμε, η σωματική μας υγεία επίσης επηρεάζεται.
Ο Τουσσαίν περιέγραψε ένα αποκαλυπτικό πείραμα, στο οποίο οι συμμετέχοντες έφεραν στον νου τους μια φορά που κάποιος τους πλήγωσε.
Όταν αφηγούμαστε μια οδυνηρή εμπειρία, νιώθουμε έναν κόμπο στο στομάχι, το στόμα μας στεγνώνει και αρχίζουμε να ιδρώνουμε λίγο, λέει ο Τουσσαίν. Παρόλο που είναι μια νοητική εμπειρία, κάτι που ανακαλούμε στη μνήμη, ο εγκέφαλός μας δεν αντιλαμβάνεται κατά βάθος τη διαφορά και το σώμα μας ξανανιώνει την αγχωτική εμπειρία.
Οι συμμετέχοντες στο πείραμα που είχαν συγχωρήσει, δεν είχαν έντονες αντιδράσεις. Ο καρδιακός τους ρυθμός, η αρτηριακή τους πίεση και η ένταση των μυών στο μέτωπο ήταν χαμηλότερη και πιο χαλαρή. Η συγχώρεση καταπράυνε το αποτύπωμα της οδυνηρής εμπειρίας, με αποτέλεσμα μια υποτονική ή «ρυθμισμένη» αντίδραση στο στρες.
(The Epoch Times)
Το άγχος συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο μείζονος κατάθλιψης, καρδιαγγειακή νόσο και καρκίνο. Μελέτες δείχνουν ότι το στρες μπορεί να μεταβάλει την έκφραση γονιδίων, να ενεργοποιήσει φλεγμονώδεις παράγοντες και να συμβάλει στην ανάπτυξη και τη μετάσταση όγκων.
Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Health Psychology, ο Τουσσαίν διαπίστωσε ότι η συγχώρεση αντισταθμίζει σημαντικά το άγχος κατά τη διάρκεια της ζωής, προλαμβάνει τις ψυχικές ασθένειες και βελτιώνει την υγεία.
(The Epoch Times)
Σύμφωνα με τον Τουσσαίν, τα άτομα που συγχωρούν τείνουν να αντιμετωπίζουν πιο αποτελεσματικά τους στρεσογόνους παράγοντες. Συχνά διαθέτουν πιο ευέλικτες μεθόδους και τείνουν να επικεντρώνονται στο κάθε πρόβλημα.
Ο διευθυντής του Προγράμματος Συγχώρεσης του Στάνφορντ, Φρεντ Λάσκιν, εξήγησε στην Epoch Times ότι «ο σημαντικότερος αντίκτυπος της συγχώρεσης είναι η γνώση ότι μπορείς να ανταπεξέλθεις στη ζωή».
Μπροστά στις αντιξοότητες ή την άδικη μεταχείριση, μπορείτε να αφήσετε το παρελθόν, να αλλάξετε τη ρότα σας και να συνεχίσετε τη ζωή σας με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, λέει. Αφήνοντας τα αρνητικά συναισθήματα, όπως τη δυσαρέσκεια και τον φόβο, αποκτάμε θετικά συναισθήματα, όπως καλοσύνη, αγάπη και συμπόνια, τα οποία προάγουν την υγεία.
Ο Λύντον είπε ότι ο Λάρκιν, ως ειδικός στη συγχώρεση και φίλος, του έλεγε συχνά ότι αν αφιέρωνε τόση ενέργεια στην αναζήτηση των ευλογιών της ζωής όση αφιέρωνε στην αναμάσηση των ατυχιών του, ίσως έβρισκε μια άλλου είδους ικανοποίηση. Αυτή η αλλαγή προοπτικής έγινε ο ακρογωνιαίος λίθος του ταξιδιού του Λύντον προς τη συγχώρεση.
Γυρίζοντας σελίδα
Για να μπορέσει να ξαναβρεί την υγεία του, ο Λόντον έπρεπε να σταματήσει να νιώθει θύμα και να ανοίξει την καρδιά του στη συγχώρεση .
Όταν ο Πάπας Φραγκίσκος ανακήρυξε το 2016 έτος ιωβηλαίου – ένα ιδιαίτερο έτος που επικεντρώνεται στη συγχώρεση και το έλεος – ο Λύντον ξεκίνησε για ένα προσκύνημα στο Καμίνο ντε Σαντιάγκο.
Μια παράδοση στο Καμίνο, αναφέρει ο Λύντον, είναι να κουβαλάς μαζί σου μια πέτρα, την οποία πετάς από τους βράχους του Φινίστερε στη θάλασσα όταν ολοκληρώσεις το μεγάλο ταξίδι, για να «απελευθερωθείς από τα βάρη που κουβαλούσες».
Σε κάθε του βήμα στην πορεία, ο Λύντον σκεφτόταν τη ζωή του, τα λάθη του παρελθόντος και την αδυναμία του να συγχωρέσει, αφήνοντάς τα ένα ένα.
Στο τέλος του ταξιδιού, ο Λύντον και η φίλη του Μαρία, που τον συνόδευε στο προσκύνημα, πέταξαν τις πέτρες τους από τα βράχια και έκαναν «δηλώσεις πρόθεσης για το μέλλον» τους, είπε. Τότε ήταν που της έκανε πρόταση γάμου – και εκείνη είπε «Ναι».
Ο Λύντον και η [νυν] σύζυγός του Μαρία φτάνουν στον καθεδρικό ναό του Αγίου Ιακώβου στο Σαντιάγο ντε λα Κομποστέλα, ολοκληρώνοντας το προσκύνημά τους στο Καμίνο. (Ευγενική παραχώρηση του Λύντον Χάρρις)
«Είμαι ένας νέος άνθρωπος, με μια νέα αποστολή. Έχω γλιτώσει από πολλές προκλήσεις και πολύ πόνο. Νιώθω ευλογημένος», λέει ο Λύντον.
Η ψυχική και σωματική υγεία του είναι σε υψηλότατο επίπεδο, χωρίς ίχνος βλάβης στους πνεύμονές του και χωρίς αισθήματα δυσαρέσκειας, αναφέρει. Είναι παντρεμένος με τη γυναίκα των ονείρων του και εργάζεται ως ομιλητής κινήτρων, διαδίδοντας τα οφέλη της συγχώρεσης.
«Όλοι μας αντιμετωπίζουμε τραγωδίες, αλλά πρέπει να βρούμε δημιουργικούς τρόπους να ανταποκριθούμε, προκειμένου να γίνουμε ευτυχισμένοι, ανθεκτικοί, πολυμήχανοι, ζωογόνοι άνθρωποι. Και η συγχώρεση είναι, χωρίς αμφιβολία, το απόλυτο κλειδί γι’ αυτό», δηλώνει.
Τι είναι και τι δεν είναι η συγχώρεση
«Συγχώρεση δεν είναι να ξεχνάς», επισημαίνει ο Μπάρρυ, ο οποίος είναι επίσης συγγραφέας συγχώρεσης.
Μια επώδυνη ανάμνηση αποτελείται από δύο μέρη: τον πόνο και τη μνήμη. Ακριβώς όπως μια ουλή στο σώμα. «Όταν συγχωρούμε κάποιον, ο πόνος φεύγει, αλλά η ανάμνηση παραμένει.»
Η συγχώρεση δεν είναι μόνο λόγια, προσθέτει και διηγείται την ιστορία μιας γυναίκας που είχε αποξενωθεί από τον πατέρα της εξαιτίας μιας τραυματικής εμπειρίας. Ξεσπούσε με θυμό και προφανώς εξακολουθούσε να πονάει. Όταν τη ρώτησε ο Μπάρρυ αν είχε σκεφτεί ποτέ να συγχωρέσει τον πατέρα της, εκείνη απάντησε: «Τον έχω συγχωρέσει εδώ και πολύ καιρό». Αλλά, ο Μπάρρυ τής υπέδειξε ότι στην πραγματικότητα δεν το είχε κάνει.
Η συγχώρεση είναι «κάτι που γίνεται βαθιά στην καρδιά μας», λέει.
Επιπλέον, σύμφωνα με τον Ουόρδιγκτον, είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι «η συγχώρεση είναι μέσα μας» – μια καθαρά εσωτερική δυναμική – κάτι που κάνουμε για τον εαυτό μας και όχι για τους άλλους.
Η συγχώρεση δεν προϋποθέτει τη συμφιλίωση. Μπορείτε να συγχωρήσετε κάποιον χωρίς να χρειαστεί να τον ξαναδείτε ή να αλληλεπιδράσετε μαζί του, αναφέρει.
Η αρχή της χαράς
Ο Ουόρδιγκτον συνιστά να ακολουθείτε ένα πλαίσιο όταν θέλετε να συγχωρήσετε – το δικό του πλαίσιο συγχώρεσης ονομάζεται REACH forgiveness, και έχει δώσει θετικά αποτελέσματα σε περισσότερες από 50 ελεγχόμενες επιστημονικές μελέτες, όπως λέει.
Το περιγράφει ως εξής: «’Ανακαλέστε’ τον πόνο. ‘Συμπάσχετε’ με το άτομο που σας πλήγωσε. Δώστε ένα ‘ανιδιοτελές’, αναίτιο δώρο συγχώρεσης. ‘Δεσμευτείτε’ σε αυτή τη συγχώρεση που βιώνετε συναισθηματικά και ‘επιμείνετε’ σε αυτήν ακόμα κι όταν αμφιβάλλετε».
Η μέθοδος είναι κατάλληλη τόσο για τα σημαντικά γεγονότα όσο και δευτερεύοντα περιστατικά. Αν κάποιος, για παράδειγμα, σάς μπλοκάρει στην κίνηση, ξεκινάτε ανακαλώντας τον πόνο, αναγνωρίζοντας τον θυμό σας και αποφασίζοντας ότι δεν αξίζει να μείνετε θυμωμένος. Στη συνέχεια, προσπαθήστε να μπείτε στη θέση του άλλου και να σκεφτείτε ότι μπορεί να βιαζόταν ή να ήταν αφηρημένος – όπως ίσως έχει τύχει και σε εσάς. Ύστερα, αφήστε το περιστατικό – ξεχάστε το. Αν αυτό σας είναι δύσκολο, προσπαθήστε να θυμηθείτε τις φορές που έχουν συγχωρέσει εσάς για παρόμοια λάθη. Δεσμευτείτε στην απόφασή σας να το αφήσετε πίσω σας και εμμείνετε στη συγχώρεση, υπενθυμίζοντας στον εαυτό σας ότι επιλέξατε να μην αφήσετε αυτό το ασήμαντο περιστατικό να σας χαλάσει τη μέρα.
Ο Λάσκιν συμβουλεύει να ξεκινήσετε με κάτι μικρό και με τους οικείους σας. Επικεντρωθείτε στους ανθρώπους που είναι σημαντικοί για εσάς και κάντε πρόβες. Καθίστε για δύο λεπτά και εξασκηθείτε στο τι θα μπορούσατε να πείτε σε κάποιον. «Δουλέψτε το μέσα σας, πειραματιστείτε, παίξτε με αυτό», προτείνει.
Το πιο σημαντικό είναι η πρόθεση. «Η συγχώρεση είναι η τελευταία στάση στο τρένο της θεραπείας», δηλώνει ο Λάσκιν, επισημαίνοντας ότι οι διάφορες μέθοδοι είναι απλώς συμπληρωματικές και φέρνοντας σαν παράδειγμα τον Βίκτωρα Φρανκλ, επιζώντα του Ολοκαυτώματος, ο οποίος είπε: «Όσοι έχουν ένα ‘γιατί’ για να ζήσουν μπορούν να αντέξουν σχεδόν οποιοδήποτε ‘πώς’.»
«Κάντε υπομονή», είπε ο Τουσσαίν. Μπορείτε να ενσωματώσετε χαλαρωτικές εμπειρίες που προάγουν την ενσυνειδητότητα. Συνιστά την προσευχή, τον διαλογισμό, τις βαθιές αναπνοές, τις ειρηνικές εικόνες και το να περνάτε χρόνο στη φύση. Αυτές οι πρακτικές σάς βοηθούν να χαλαρώσετε, να αφήσετε τον θυμό σας και να εξετάσετε άλλες εναλλακτικές λύσεις για τα προβλήματά σας, είπε.
Ο Λύντον επισημαίνει την αξία της ευγνωμοσύνης, την οποία περιγράφει ως «αντίδοτο στη μη συγχώρεση».
Σύμφωνα με τον Μπάρρυ, η αυτοσυγχώρεση ακολουθεί παρόμοια προσέγγιση. Πρώτον, πρέπει να πάρει κανείς συνειδητά την απόφαση να συγχωρήσει. Στη συνέχεια, να αποδεχτεί το σφάλμα που διέπραξε. Κατόπιν, να δείξει μετάνοια και να προσπαθήσει να διορθώσει τις προηγούμενες πράξεις ή συμπεριφορές. Στο τελευταίο βήμα – το οποίο αποκαλεί απόκτηση σοφίας – ρωτήστε τον εαυτό σας: «Τι μπορώ να μάθω από το λάθος μου;»
(The Epoch Times)
Για τον Λύντον, η συγχώρεση είναι όπως το παιχνίδι της αιώρησης στην παιδική χαρά: «Για να προχωρήσουμε, πρέπει να αφήσουμε αυτό το οποίο κρατάμε για να πιάσουμε το επόμενο».
Σημείωση του συγγραφέα: Σήμερα, αντιμετωπίζουμε πρωτοφανείς προκλήσεις στην κοινωνία, την ιατρική και το εργασιακό πεδίο. Το παραπάνω άρθρο αποτελεί σύνθεση εμπειριών συναδέλφων μας και άλλων επαγγελματιών του ιατρικού κλάδου. Οι προκλήσεις και οι ανταμοιβές που παρουσιάζονται σε αυτήν είναι πραγματικές. Προστιθέμενα στις αυξανόμενες υποχρεώσεις, τις εξελίξεις της κοινωνίας και τις απαιτήσεις από τον εαυτό τους, τα ηθικά διλήμματα και τα ζητήματα αυθεντικότητας επιβαρύνουν και δοκιμάζουν περαιτέρω τον σύγχρονο άνθρωπο. Πιστεύουμε ότι η αλήθεια θα σας απελευθερώσει πραγματικά!
Επόμενο:
Μέρος 4ο: Δυσαρέσκεια: Ένας κακός φιλοξενούμενος για την ανθρώπινη καρδιά
Η Άννα Τσιγκανόκ πλέκει δαντέλες με τον παραδοσιακό τρόπο, ακριβώς όπως γινόταν τον 16ο αιώνα, χρησιμοποιώντας μια σειρά από κουβαρίστρες. Τα χέρια της κινούνται επιδέξια καθώς ακολουθεί το μοτίβο, προσθέτοντας καρφίτσες για να κρατήσει την πλέξη στη θέση της.
«Το πλέξιμο της δαντέλας δεν είναι καθόλου δύσκολο – απλώς δύο ζεύγη κουβαρίστρες με κλωστές μπλέκονται διαδοχικά μεταξύ τους. Η δαντέλα υφαίνεται πάντα σε ζεύγη – δύο μπομπίνες που συνδέονται με μία μόνο κλωστή», εξήγησε η 48χρονη Ρωσίδα στην Epoch Times.
«Οι κινήσεις είναι μόνο δύο: το στρίψιμο και η ύφανση. Από εκεί και πέρα, οι συνδυασμοί τους δίνουν ολόκληρο το μοτίβο της δαντέλας. Η δαντέλα σχηματίζεται σειρά σειρά.»
Μαύρη δαντελωτή τραχηλιά, που μοιάζει περισσότερο με κόσμημα. (Ευγενική παραχώρηση της Άννα Τσιγκανόκ)
Το πλέξιμο δαντέλας με μπομπίνες είναι μια θεραπευτική διαδικασία. Ενώ η Άννα υφαίνει, τα μικρά ξύλινα ραβδιά χτυπούν ένα το άλλο, παράγοντας ένα λεπτό, ρυθμικό θόρυβο. «Όταν μια δαντελοποιός υφαίνει δαντέλες», λέει η Άννα «είναι κάπως σαν διαλογισμός: ένα ευχάριστο κουδούνισμα από κουβαρίστρες συνοδεύει τη διαδικασία, τα χέρια είναι απασχολημένα και πρέπει πάντα να είσαι συγκεντρωμένη και αρκετά προσεκτική για να μην κάνεις λάθη.
»Πρόκειται για μια πολύ ευχάριστη, καταπραϋντική διαδικασία, ειδικά όταν βλέπεις το αποτέλεσμα. Από τα πιο απλά πράγματα, συνηθισμένες λεπτές κλωστές και ξύλινα ραβδιά, προκύπτει κάτι το απίστευτα όμορφο.»
Λευκά μανικέτια και γιακάς, από τα χέρια της Άννα. (Ευγενική παραχώρηση της Άννα Τσιγκανόκ)
Λευκός γιακάς από πλέκτη δαντέλα, της Άννα Τσιγκανόκ. (Ευγενική παραχώρηση της Άννα Τσιγκανόκ)
Η Άννα αναρτά τη δουλειά της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και έχει χιλιάδες ακόλουθους στο Instagram. Η δημιουργικότητά της μοιάζει ανεξάντλητη: γιακάδες και μανσέτες, πετσέτες για το σπίτι, κοσμήματα, ενδύματα (από μπολερό μέχρι φούστες και εσάρπες), καθώς και τραπεζομάντηλα, τσάντες και βεντάλιες από δαντέλα.
Ένα κομψό, βραδινό τσαντάκι δια χειρός Άννα Τσιγκανόκ. (Ευγενική παραχώρηση της Άννα Τσιγκανόκ)
Το ενδιαφέρον της για το πλέξιμο δαντέλας με μπομπίνες γεννήθηκε σε μια επίσκεψή της, το 2016, στο διάσημο Μουσείο Δαντέλας της Βόλογκντα, πόλης της βορειοδυτικής Ρωσία. Όντας ήδη έμπειρη στο κέντημα, το πλέξιμο και τη χειροτεχνία, «γοητεύτηκε και ενθουσιάστηκε» από την ιδέα της ύφανσης με κουβαρίστρες και της δημιουργίας περίπλοκων σχεδίων.
Σετ σκουλαρίκια και βραχιόλι από ασημένια δαντέλα, της Άννα Τσιγκανόκ. (Ευγενική παραχώρηση της Άννα Τσιγκανόκ)
Μετά την εμφάνιση της ύφανσης δαντέλας με μπομπίνες στην Ιταλία του 16ου αιώνα, που προωθήθηκε από την ευρεία εισαγωγή μεταλλικών καρφιτσών, η δαντέλα έγινε γρήγορα αγαπητή μεταξύ της αριστοκρατίας.
«Η δημιουργία δαντέλας απαιτούσε πάντα πολύ χρόνο και προσπάθεια, γι’ αυτό ήταν πάντα πολύ ακριβή. Οι άνθρωποι ξόδευαν περιουσίες για δαντέλες, που υπογράμμιζαν το κύρος και την οικονομική τους επιφάνεια», εξηγεί η Άννα.
Περίτεχνος δίχρωμος γιακάς από χειροποίητη δαντέλα, της Άννας Τσιγκανόκ. (Ευγενική παραχώρηση της Άννα Τσιγκανόκ)
Σύμφωνα με την Άννα, η τεχνική εξαπλώθηκε από την Ιταλία στην Ισπανία, το Βέλγιο, τη Φλάνδρα και τη Νορμανδία, και τελικά εμφανίστηκε στη Ρωσία κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μεγάλου Πέτρου, τον 17ο αιώνα. Από τότε, οι μόδες ήρθαν και έφυγαν, αλλά η τέχνη παρέμεινε η ίδια.
«Για να πλέξεις δαντέλα, χρειάζεσαι ένα μαξιλάρι, παραδοσιακά πυκνά γεμισμένο με άχυρο. Δημιουργούμε τη δαντέλα σύμφωνα με ένα σχέδιο που ονομάζεται skolok. Το σχέδιο εκτυπώνεται σε χαρτί, το οποίο επικολλάται σε ένα χοντρό χαρτόνι και στη συνέχεια προσαρμόζεται σε έναν κύλινδρο», λέει η Άννα, επισημαίνοντας ότι κατά την ύφανση, χρησιμοποιείται ένας ζυγός αριθμός μπομπίνων.
«Συνήθως, χρειάζονται εννέα με δέκα ζευγάρια μπομπίνες για τη ρωσική δαντέλα. Η ευρωπαϊκή δαντέλα χρησιμοποιεί περισσότερες μπομπίνες. Μπορεί να φτάσει τις 200 ή και τις 300. Και, φυσικά, χρειάζονται κλωστές – μπορεί να είναι βαμβακερές, λινές, μεταλλικές, από βισκόζη ή μετάξι ή διάφοροι συνδυασμοί τους», εξηγεί η Άννα, προσθέτοντας ότι για να γίνεις ικανός, πρέπει να ξεκινήσεις από τα βασικά.
Υπολογίζει ότι η ύφανση μιας μικρής πετσέτας απαιτεί περίπου οκτώ ώρες εργασίας. Η υπομονή και η συγκέντρωση είναι το κλειδί. Για αυτήν το πιο σημαντικό είναι η διαδικασία και η ικανοποίηση που παίρνει δημιουργώντας όμορφα αντικείμενα.
Πρόσφατα, ενώ δούλευε μια δαντελένια βεντάλια, ο σύζυγός της τη βοήθησε να φτιάξει και να βάψει μια ξύλινη βάση, για να κολλήσει τη δαντέλα.
«Βγήκε πολύ όμορφη!» είπε. «Καμία μηχανή δεν μπορεί να πλέξει δαντέλα όπως μια δαντελοποιός. Όταν υφαίνει δαντέλα με το χέρι, η δαντελοποιός επενδύει τη ζεστασιά των χεριών της – κάθε χειροποίητη δαντέλα είναι μοναδική.»
Βεντάλια από χειροποίητη δαντέλα και χειροποίητη ξύλινη βάση. (Ευγενική παραχώρηση της Άννα Τσιγκανόκ)
Μια φίλη μού ανέφερε πρόσφατα κάποιον που θαύμαζε, παρατηρώντας ότι οι ήρεμοι και μειλίχιοι τρόποι του ήταν πιθανότατα ο λόγος που άνθρωποι από όλο το ιδεολογικό φάσμα τον θεωρούσαν φίλο τους. Να είναι κανείς γνωστός για τέτοια ευγένεια θα έπρεπε να είναι στόχος ζωής για τον καθένα μας, αλλά το να φτάσουμε εκεί είναι πιο εύκολο να το λέμε παρά να το κάνουμε. Η δασκάλα ευγένειας Μπέθανι Φρίσκε προσφέρει πέντε συμβουλές για να μας βοηθήσει να πλοηγηθούμε πολιτισμένα σε νερά διαπραγματευτικής αγένειας και αντιπαράθεσης.
Αποφύγετε τις διαφωνίες
Μην εμπλέκεστε σε αντιπαραθέσεις ή διαφωνίες «σε περιβάλλον όπου οι άλλοι είναι ‘παγιδευμένοι’», όπως π.χ. σε μια δεξίωση γάμου, λέει η κα Φρίσκε. «Αυτή είναι μια ακατάλληλη περίσταση, γιατί αλλάζει όλη τη δυναμική του τραπεζιού». Αν άλλοι επιμένουν πεισματικά σε μια άποψη ή μια διαφωνία, αναζητήστε τρόπους να αλλάξετε συζήτηση ή να βρείτε κάποια σημεία συμφωνίας. «Ο μόνος τρόπος να κερδίσεις μια διαφωνία είναι να την αποφύγεις», λέει, παραφράζοντας τον Ντέιλ Κάρνετζι.
Απαντήστε με ερωτήσεις
Η υποβολή ερωτήσεων όχι μόνο βοηθάει να καταλαγιάσουν οι τεταμένες διαθέσεις, αλλά μπορεί επίσης να αποσπάσει την προσοχή από αγενή σχόλια. «Επιστρέφεις μια ερώτηση πριν απαντήσεις», λέει η κα Φρίσκε, σημειώνοντας ότι η αναζήτηση περισσότερων πληροφοριών συχνά ξεκαθαρίζει τα μπερδέματα που μπορεί να οδηγήσουν ακούσια σε προσβολές. Επιστρέφοντας την ερώτηση «με χιουμοριστικό τρόπο, τούς βοηθάτε να καταλάβουν ότι δεν ήταν και τόσο κατάλληλη»- είναι ένας άλλος τρόπος να αποσπάσουμε την προσοχή και να αφοπλίσουμε τα προσβλητικά λόγια.
Μην είστε απόλυτοι
Μπορούμε να εκφράσουμε τις απόψεις μας, να παρουσιάσουμε τις πεποιθήσεις μας ή να εισάγουμε νέες πληροφορίες σε μια συζήτηση πιο ομαλά αν το κάνουμε με ταπεινότητα. Η κα Φρίσκε προτείνει να ξεκινάμε τις δηλώσεις μας με τη φράση «Μπορεί να κάνω λάθος…». Κάτι τέτοιο χαλαρώνει τους άλλους — ακόμα κι αν δεν έχουμε άδικο — δίνοντάς τους περισσότερο χώρο να αποδεχτούν και να σκεφτούν την άποψή μας.
Εκφράστε ευγνωμοσύνη
Όταν συνειδητοποιείτε ότι εσείς και ο συνομιλητής σας συμφωνείτε ότι… διαφωνείτε, η κα Φρίσκε προτείνει να εκφράσετε ευγνωμοσύνη για να κλείσει η συζήτηση με θετικό τρόπο. Φράσεις όπως «έφερες πολλές ενδιαφέρουσες πληροφορίες», «δεν το είχα σκεφτεί έτσι ποτέ, ευχαριστώ που το επεσήμανες» και «μου έδωσες κάτι να σκεφτώ» είναι εργαλεία που βοηθούν να εξουδετερώσουμε την ένταση.
Παίξτε τον ρόλο του μεσολαβητή
Αν διοργανώνετε μια εκδήλωση και παρατηρήσετε ότι μια συζήτηση εξελίσσεται σε έντονη αντιπαράθεση, είναι εντάξει να παρέμβετε; «Ως οικοδέσποινα, μπορείτε απόλυτα να παρέμβετε», λέει η κα Φρίσκε. «Είναι 100% αποδεκτό και ευγενικό». Προτείνει να προσφέρετε μια δραστηριότητα ή να αλλάξετε το θέμα της συζήτησης, καθοδηγώντας τη μακριά από το ευαίσθητο θέμα που προκαλεί εντάσεις. Οι καλεσμένοι μπορούν να κάνουν το ίδιο, αν και η κα Φρίσκε προτείνει να κατανοήσουν τι συμβαίνει πριν αναμειχθούν.
