Μήνας: Απρίλιος 2023

O Παναγιώτης Δουδωνής, γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού είναι ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ που ανακοινώθηκε πριν από λίγο. Στη δεύτερη θέση βρίσκεται ο Δημήτρης Μαντζος, εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος. Πρόκειται για δύο απο τους στενούς συνεργάτες του Νίκου Ανδρουλάκη, σηματοδοτώντας τη δυναμική παρουσία της νέας γενιάς στελεχών.

Στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη σημείωναν ότι οι δύο άνδρες θα αποτελέσουν το βαρύ πυροβολικό του κόμματος προεκλογικά.

Η Ελένη Χρονοπούλου είναι στην τρίτη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας εκπροσωπώντας – όπως της είχε προτείνει εδώ και μήνες ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής – τον απόδημο Ελληνισμό. Η κυρία Χρονοπούλου ζήτησε από τον Νίκο Ανδρουλάκη να καταλάβει την τρίτη θέση, προκειμένου να δώσει ένα ισχυρό μήνυμα θάρρους σε κάθε γυναίκα, αλλά ταυτοχρόνως να μην αφήνεται η αίσθηση ότι διεκδικεί προσωπικό όφελος.

Το ψηφοδέλτιο απαρτίζεται από 6 γυναίκες και πολύ έντονη την παρουσία νέων προσώπων. Αξιοσημείωτη είναι η συμμετοχή του πρώην ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Χρυσόγονου, ο οποίος από το 2022 έχει στρατευθεί με το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής και είναι μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου.

Στο πρόσωπο τής καταξιωμένης ιατρού Ρόζας Βρεττού, ο Νίκος Ανδρουλάκης υπογραμμίζει τη σημασία που έχει για τον ίδιο και για το κόμμα, η αναγέννηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Η Ιωάννα Τζουλάκη, αναπληρώτρια καθηγήτρια Υγιεινής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, έχει πλούσιο επιστημονικό και ερευνητικό έργο σε Ελλάδα και εξωτερικό και το 2019 τιμήθηκε με το βραβείο L’Oréal Unesco για τις γυναίκες στις επιστήμες.

Η Ελεάννα Δημητρακούδη θεωρείται expert για τα θέματα περιβάλλοντος και κλιματικής αλλαγής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και έχει συμμετάσχει ενεργά στις διαπραγματεύσεις και την υιοθέτηση της νομοθεσίας σχετικά με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία.

Ο Αχιλλέας Παπακώστας είναι από τους πολλά υποσχόμενους της νέας γενιάς ζωγράφων.

Ο Χρήστος Χρυσολωράς είναι ίσως από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα νέου και καινοτόμου αγρότη.

Στη 10η θέση, «το 10 το καλό» σύμφωνα με τους ποδοσφαιρικούς όρους είναι ο Νίκος Σαργκάνης, ο επονομαζόμενος και «φάντομ» του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης, γιος του αγωνιστή της Δημοκρατίας, Γρηγόρη Λαμπράκη συμμετέχει επίσης σε τιμητική θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ.

Ο πρώην υπουργός και επικεφαλής του In Social Νίκος Χριστοδουλάκης, ο οποίος έχει επιμεληθεί το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής καταλαμβάνει την τελευταία τιμητική θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας.

Οι υποψήφιοι βουλευτές με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής είναι:

1. Παναγιώτης Δουδωνής

2. Δημήτρης Μάντζος

3. Ελένη Χρονοπούλου

4. Αγάθη-Ρόζα Βρεττού

5. Κώστας Χρυσόγονος

6. Ιωάννα Τζουλάκη

7. Μαριζέτα Αντωνοπούλου

8. Ελένη ‘Αννα Δημητρακούδη

9. Χρήστος Χρυσολωράς

10. Νίκος Σαργκάνης

11. Αχιλλέας Παπακώστας

12. Γρηγόρης Λαμπράκης

13. Γεωργία Καζά

14. Σίμος Γερασιμίδης

15. Νίκος Χριστοδουλάκης

Παναγιώτης Δουδωνής: Το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ είναι ένα ψηφοδέλτιο ήθους, ανανέωσης και αξιών

Το ψηφοδέλτιό μας είναι ένα ψηφοδέλτιο ήθους, ανανέωσης και αξιών, αναφέρει ο Παναγιώτης Δουδωνής σε δήλωσή του, λίγο μετά την ανακοίνωση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, στο οποίο έχει τεθεί επικεφαλής. Ο κ. Δουδωνής κάνει λόγο για πολύ μεγάλη τιμή από τον πρόεδρο του κόμματος Νίκο Ανδρουλάκη.

Ολόκληρη η δήλωση του γραμματέα Πολιτικού Σχεδιασμού του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έχει ως εξής:

«Η τιμή που μου έκανε ο Πρόεδρος, Νίκος Ανδρουλάκης και το κόμμα μας, το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής είναι πραγματικά πολύ μεγάλη, όπως και η συγκίνησή μου.

Το ψηφοδέλτιό μας είναι ένα ψηφοδέλτιο ήθους, ανανέωσης και αξιών. Νιώθουμε την ευθύνη της εκπροσώπησης μιας γενιάς που σπουδάζει, κοπιάζει, δουλεύει είτε εδώ είτε στο εξωτερικό και ήρθε η ώρα να αποκτήσει φωνή και λόγο.

Έπειτα, νιώθουμε τη σημασία που έχει για όλους μας η χώρα αυτή να κυβερνηθεί με κανόνες, με σεβασμό στο Σύνταγμα και όχι με το «έτσι θέλω», όπως έλεγε κι ο Μακρυγιάννης.

Στις 21 Μαΐου παίρνουμε λοιπόν όλοι μαζί απόφαση Αλλαγής. Γιατί τη μοίρα του τόπου μας δε θα τη δεχτούμε, τη μοίρα του τόπου μας θα τη φτιάξουμε εμείς, με τη δημοκρατική μας συμμετοχή, το όραμα και τον αγώνα. Την 22α Μαΐου θα ξημερώσει μια πραγματικά ηλιόλουστη μέρα».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Twitter @epochtimesgreece

Αίτηση εξαίρεσης τριών μελών της σύνθεσης της Ολομέλειας του Α1 Πολιτικού Τμήματος του Αρείου Πάγου κατέθεσε προ ολίγου το «Εθνικό Κόμμα Έλληνες» σύμφωνα με πληροφορίες του ertnews.gr.

Ο πρόεδρος του κόμματος, Δημήτρης Χατζηλιάδης, ζητά την αποχή τριών Αρεοπαγιτών από τη σύνθεση του Ποινικού Τμήματος, που τις προσεχείς ημέρες θα κρίνει την τύχη των «Ελλήνων», επικαλούμενος δημοσιεύματα, βάσει των οποίων οι τρεις δικαστές πραγματοποίησαν προ διάσκεψη ώστε να προετοιμάσουν απορριπτικό σκεπτικό για το κόμμα.

Αν δεν απέχουν οι δικαστές, το κόμμα του καταδικασμένου διευθυντή εγκληματικής οργάνωσης ζητά την εξαίρεσή τους από τη σύνθεση. Σε αυτή την περίπτωση τρεις αρεοπαγίτες από άλλο Ποινικό Τμημα του Αρείου Πάγου (Α2) θα κρίνουν την αίτηση εξαίρεσης.

Με πληροφορίες από το ertnews.gr

Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Twitter @epochtimesgreece

Η ποιότητα της ζωής μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ποιότητα συναναστροφής με τους άλλους και από το επίπεδο στο οποίο κινούνται οι σχέσεις μας. Η ευγένεια, όσο ξεπερασμένη κι αν ακούγεται σαν έννοια, είναι ζωτικής σημασίας για την καθημερινή ευτυχία και αρμονία, που εξαρτάται και από τα μικρά και φαινομενικά ασήμαντα πράγματα. Όταν σκεφτόμαστε τους άλλους και θυσιάζουμε γι’ αυτούς, όταν βλέπουμε ότι κι εκείνοι μάς σκέφτονται και θυσιάζουν για εμάς, δεν είναι αυτό μια πρακτική εκδήλωση της ανθρώπινης καλοσύνης που φωτίζει τον κόσμο;

Στο προηγούμενο άρθρο της σειράς, διαβάσαμε για τους καλούς τρόπους στο τραπέζι. Τώρα, παραθέτουμε την εθιμοτυπία του δείπνου, δοσμένη με βρετανικό χιούμορ. (Σ.τ.Μ)

ΜΕΡΟΣ Β΄

Όσο ευχάριστοι κι αν είμαστε στην παρέα, αν στο τραπέζι γινόμαστε αηδιαστικοί ή προσβλητικοί, η παρέα αργά ή γρήγορα θα μας αποβάλλει και δικαίως. Μερικοί γενικοί κανόνες θα σας βοηθήσουν να αποφύγετε τα κραυγαλέα ατοπήματα.

Ποτέ δεν βάζουμε τα μαχαίρια στο στόμα μας για κανέναν λόγο, ούτε ακόμα με τυρί, το οποίο τρώγεται με το πηρούνι, το οποίο χρησιμοποιείται άλλωστε για όλα τα είδη στέρεης τροφής. Τα κουτάλια τα έχουμε μόνο για τα υγρά. Με τα δάκτυλα δεν πιάνουμε τίποτα βρώσιμο.

Ίσως σκεφτείτε ότι τα δάκτυλα προϋπήρχαν των πηρουνιών, τα οποία είναι μεταγενέστερη εφεύρεση – τείνω, όμως, να τη θεωρήσω αξιόλογη και χρήσιμη. Είναι ελάχιστες οι τροφές που οι καλοί τρόποι επιτρέπουν να πιάσουμε με τα δάκτυλα. Ένας επικούρειος θα έπαιρνε ίσως ένα μακαρόνι με τα δάκτυλα. Επίσης, καθώς τα σπαράγγια κερδίζουν σε νοστιμιά αν ρουφιούνται αντί να μασιούνται, μπορείτε, πάλι σαν επικούρειος, να χρησιμοποιήσετε τα δάκτυλά σας. Αλλά, κατά κανόνα, και τα δύο τρώγονται κανονικά με πηρούνι. Το ψωμί, από την άλλη, τρώγεται μόνο με τα χέρια και θα δείχνατε πολύ παράξενος αν χρησιμοποιούσατε μαχαιροπήρουνο για να κόψετε και να φάτε τη φέτα σας. Αλλά πρέπει να κόβετε τις μπουκιές σας με τα δάκτυλα και όχι να δαγκώνετε τη φέτα. Τα φρούτα επίσης τρώγονται με τα χέρια, εκτός από τα ξεφλουδισμένα πορτοκάλια και μήλα, για τα οποία χρειάζεστε το πηρούνι σας. Επιτρέψτε μου να παρατηρήσω εδώ ότι, μέχρι σήμερα, κανένας επικούρειος δεν άγγιξε ποτέ το μήλο του με μαχαίρι και ότι τα πορτοκάλια τα ξεφλουδίζουμε με κουτάλι. Αυτή είναι μια τόσο λεπτή τέχνη, αν θέλετε ο χυμός να παραμείνει εντός του, που κανένα βιβλίο δεν έχει καταφέρει να διδάξει.

 

Ας περάσουμε, όμως, στο τραπέζι και εκεί θα καταλάβω αν έχετε ή όχι καλή ανατροφή. Έχετε υπ’ όψιν ότι οι τρόποι που είναι καλοί για ένα μικρό τραπέζι λίγων ατόμων είναι καλοί και για ένα μεγάλο πολλών ατόμων και το αντίστροφο. Λοιπόν, κατ’ αρχάς πρέπει να καθίσετε. Στοπ! Σας παρακαλώ, μη στριμώχνεστε έτσι πάνω στο τραπέζι. Ούτε φυσικά να κάτσετε μισό μέτρο μακριά. Πόσο άβολο, άχαρο και προβληματικό για τη συζήτηση! Είμαι σίγουρος ότι βάζετε και τους αγκώνες σας πάνω στο τραπέζι και τώρα σας βλέπω που παιδεύεστε με τα κουτάλια και τα πηρούνια και παραλίγο να σπάσετε τα καινούρια μου ποτήρια για το κρασί! Μα γιατί δεν κατεβάζετε τα χέρια σας; Δεν σας έμαθε η μαμά σας ότι τα χέρια τα βάζουμε πάνω στο τραπέζι μόνο για να κόψουμε και φάμε το φαγητό μας; Σας παρακαλώ, σταματήστε τις ανοησίες και καθίστε ίσια! Τα ωραία σας μαλλιά σχηματίζουν μια κουρτίνα, που σας κρύβει. Μην κρύβεται το πρόσωπό σας μέσα στο πιάτο σας! Είναι τόσο ωραίο και, άλλωστε, δεν ήρθατε για να το δείξετε; Πρέπει λοιπόν να είναι ζωντανό και όχι κοιμισμένο. Κι αν, μόλις τελειώνετε το δείπνο, ρίχνετε πίσω το κεφάλι σας, τότε μοιάζετε με δημοτικό σύμβουλο. Ω, μα σας παρακαλώ!, μην κοιμάστε – ήρθατε εδώ για να φάτε, να πιείτε και να περάσουμε καλά. Θα κοιμηθείτε μετά, όταν γυρίσετε στο σπίτι σας.

Τουλάχιστον, υποθέτω, μπορείτε να δείτε τη χαρτοπετσέτα σας. Αποκλείεται στο σπίτι μου να μην πήρατε μια πετσέτα. Ποτέ δεν κάθομαι να φάω χωρίς πετσέτα: ούτε τα τραπεζομάντηλά μου θέλω να καταστρέψω ούτε τα ρούχα μου. Λοιπόν, τώρα που καθίσαμε μπορείτε να την απλώσετε στα πόδια σας. Δεν θα την  κρεμάσετε απ’ το λαιμό σας, έτσι δεν είναι; Ούτε θα σκουπίσετε βέβαια το μέτωπό σας με αυτήν! Καλά που δεν φυσήξατε και τη μύτη σας…

 

Μέχρι να σερβιριστεί η σούπα, μιλήστε στην κυρία που κάθεται στα δεξιά σας. Να θυμάστε ότι το να περιμένετε είναι από τα πιο σημαντικά σημεία και δεν πρέπει επ’ ουδενί να αρχίσετε να ρωτάτε ή να παίρνετε από όσα βρίσκονται ήδη πάνω στο τραπέζι. Τη σούπα την τρώμε με το κουτάλι -με τι άλλο;- αλλά με το σωστό μέγεθος κουταλιού, μπράβο, αυτό είναι το σωστό! Προσέχετε μόνο μην αρχίσετε να κάνετε αυτούς τους τρομερούς ρουφηχτούς θορύβους – είστε πιο θορυβώδης και από σκύλο που πίνει νερό. Ούτε να ‘γυαλίσετε’ το πιάτο σας και φυσικά μην το γείρετε για να φάτε την τελευταία σταγόνα. Αν θέλετε κι άλλο, να σας δώσω, αλλά να ξέρετε ότι αυτό δεν συνηθίζεται. Αλλιώς, θα αναγκάσετε τους συνδαιτημόνες σας να σας περιμένουν, μια ανυπόφορα εγωιστική συνήθεια.

Μα ακούστε! Ο σερβιτόρος σάς προσφέρει σέρι, μην τον αφήσετε να σας περιμένει όλο το βράδυ, μέχρι να τελειώσετε την ιστορία που διηγείστε. Και αφήστε την καράφα. Να περιμένετε να σας σερβίρουν ή, αφού είμαστε μεταξύ μας, να σας πω εγώ ότι μπορείτε να σερβιριστείτε μόνος σας. Και σας παρακαλώ, αποφασίστε επιτέλους αν θα πάρετε ψάρι. Μην το κοιτάτε έτσι, φρέσκο είναι! Βλέπω ότι θέλετε τελικά – μόνο αφήστε το μαχαίρι σας στην άκρη. Δεν σας το είπα, ότι ποτέ δεν χρησιμοποιούμε μαχαίρι για το ψάρι; Κρατάμε το πηρούνι μας με το δεξί και στο αριστερό μια μπουκιά ψωμί. Προσέχετε τα κόκκαλα! Όχι, μην τα καταπιείτε, αλλά ούτε να τα φτύνετε με αυτόν τον τρόπο. Σηκώστε τη χαρτοπετσέτα σας έτσι, σωστά, και μετά αφήστε το κόκκαλο στην άκρη του πιάτου σας. Ωχ, τώρα χώνετε το κεφάλι σας μέσα στη σάλτσα και ψαχουλεύετε για να βρείτε τις γαρίδες και τα στρείδια. Και μασάτε με ανοικτό στόμα… Χρειάζεται να βλέπουμε όλοι τα ψάρια που έχετε βάλει εκεί μέσα; Μικρές μπουκιές, σας ικετεύω!, και εννοείται ότι δεν μιλάμε με το στόμα γεμάτο.

Τώρα, έχετε μπροστά σας ένα πατέ. Ειλικρινά ελπίζω ότι δεν θα πάρετε και δεύτερο. Πιστέψτε με, θα επακολουθήσουν πολλά πιάτα ακόμα, φυλάξτε λίγο χώρο και για εκείνα. Όχι, δεν χρειάζεστε μαχαίρι για να το κόψετε. Είναι πολύ μαλακό, το πηρούνι σας αρκεί. Ούτε τα δάκτυλα ούτε κουτάλι, απλά το πηρούνι σας. Καλό είναι τώρα που τελειώσατε, να σκουπιστείτε λίγο με την πετσέτα σας – εκεί στη δεξιά άκρη του μουστακιού σας κρέμεται ένα κομματάκι, που δεν δείχνει και πολύ ωραίο.

Δεν είστε υποχρεωμένος να φάτε από όλα, αν δεν θέλετε. Αν, για παράδειγμα, δεν σας αρέσει το κρέας ελαφιού, αφήστε το. Μόνο μη βιάζεστε σαν να φοβάστε ότι θα χάσετε το τρένο. Περιμένετε για τη σάλτσα, περιμένετε για τα λαχανικά. Προπαντός, περιμένετε τους άλλους – δεν γίνεται να τελειώνετε πριν από αυτόν που σέρβιρα πρώτο! Να ξέρετε ότι  το να τρώτε  βιαστικά χαλάει την πέψη, αφήστε που δείχνει και κακή ανατροφή.

 

Tι βλέπω! Προσπαθείτε να φάτε το κρέας με το πηρούνι σας μόνο; Ο κανόνας είναι απλός: Ό,τι κόβεται χωρίς μαχαίρι, το κόβουμε μόνο με το πηρούνι. Φάτε λοιπόν τα ψητά λαχανικά σας με το πηρούνι. Δεν χρειάζεστε κουτάλι  για τον αρακά σας, δηλαδή. Και ελπίζω να μη σας ξαναδώ να βάζετε το μαχαίρι στο στόμα σας! Τρώτε αργά! Μασάμε καλά το φαγητό μας, αλλά χωρίς θόρυβο. Δεν ξέρετε ότι ο Ναπολέων έχασε τη μάχη της Λειψίας λόγω δυσπεψίας; Είχε φάει βιαστικά και είχε καούρες που τον εμπόδισαν να συγκεντρωθεί στις λεπτομέρειες της μάχης. Τώρα έχετε μείνει τελευταίος. Δεν μου αρέσει ο τόνος σας προς τον σερβιτόρο. Ακόμα κι αν ήταν αμελής και σας ανάγκασε να του κάνετε παρατήρηση, σας παρακαλώ, να το κάνετε σε χαμηλό τόνο και ευγενικά, σαν να ήταν μέλος της συντροφιάς μας. Είμαι σίγουρος ότι πρόκειται για καλό άνθρωπο. Το ότι σας φροντίζει αυτήν τη στιγμή είναι ένας από τους βασικούς λόγους για να είστε ευγενικός απέναντί του.

Τι; Ζητάτε να πιούμε κρασί; Αν νομίζετε ότι έτσι θα με ηρεμήσετε, κάνετε μεγάλο λάθος. Το αντίθετο μάλλον. Πρέπει να σας πληροφορήσω ότι αυτή η συνήθεια έχει πεθάνει, στις πόλεις τουλάχιστον. Παρηγορηθείτε, μόνον, με το ότι, αν το ζητήσετε, δεν μπορεί κανένας να σας αρνηθεί. Κι έτσι θα γίνει το δικό σας. Είστε χαρούμενος τώρα; Ξεχνάτε, όμως, την κυρία δίπλα σας. Δεν είστε εδώ μόνο για να φάτε. Πρέπει να είστε και λίγο ευχάριστος, να συζητάτε με κέφι και πνεύμα. Ορίστε, ήρθε η ώρα του γλυκού. Όχι, μην πάρετε μαχαίρι. Ίσως ένα κουταλάκι, αλλά καλύτερα ένα μικρό πηρούνι. Το κουταλάκι θα το χρειαστείτε για τον πάγο σίγουρα. Ναι, και για το παγωτό.

Τώρα πρέπει να αρνηθείτε οπωσδήποτε! Είναι η τέταρτη φορά που σας βάζουν κρασί. Σίγουρα έχετε πιει αρκετά. Αρνηθείτε, λοιπόν, και αρνηθείτε και κάποια από τα πιάτα που σας προσφέρουν. Αν πρέπει να πάρετε και τυρί, τουλάχιστον πάρτε μόνο μια φορά και φάτε το με το πηρούνι. Είπαμε πως το  ψωμί μόνο κόβουμε με τα δάκτυλα. Μπορείτε να προωθήσετε το κρασί παραπέρα. Μα σταματήστε να κατεβάζετε τα ποτήρια μονορούφι! Γιατί είστε τόσο βιαστικός; Για το επιδόρπιο, μπορείτε να περιμένετε μέχρι να φύγουν οι κυρίες και να πάρετε μετά. Να, έφυγαν. Τώρα μπορείτε να τραβήξετε την καρέκλα σας πιο κοντά μου κι έτσι θα μπορούμε να μιλάμε πιο εύκολα και ευχάριστα. Και την επόμενη φορά που θα έρθετε για δείπνο, θα είστε πολύ καλύτερα προετοιμασμένος. Ω, μα μιλάτε πολύ δυνατά και μάλιστα σε κάποιον που κάθεται μακριά σας. Μιλήστε ήρεμα σε μένα ή σε άλλον συνδαιτημόνα σας που κάθεται κοντά. Το πολύ κρασί σας έχει κάνει συναισθηματικό, βλέπω και το έχετε ρίξει στα καρύδια. Ώρα για τον καφέ. Μόνο μην τον χύσετε στο πιατάκι του για να κρυώσει. Ωραία. Και τώρα, μπορούμε να πάμε να βρούμε τις κυρίες και να περάσουμε ευχάριστα μαζί τους. Ας προσέξουμε μόνο να μην παραγίνουμε ευχάριστοι, αν καταλαβαίνετε τι θέλω να πω…

 

Μπορεί να συμβεί και αυτό, βλέπετε: «Πιο ευχάριστος παρά συνετός». Κι αν σας φαίνονται πολύ σχολαστικά όλα όσα μόλις διαβάσατε, αναλογιστείτε ότι υπάρχουν και αυτά τα πράγματα όπως η ευπρέπεια και η τάξη. Και είναι καλύτερα οι τρόποι μας να υπερβάλλουν προς το σωστό παρά να αποκλίνουν προς το κακό.»

Μετάφραση: Αλία Ζάε

Της Τόνιας Α. Μανιατέα

Σε ένα από τα πεζά του (δημοσιευμένα στην εφημερίδα «Εστία», στις αρχές του 20ου αι.) υπό τον τίτλο «Δεν ενοικιάζεται», ο Γεώργιος Δροσίνης με τη συγγραφική του μαστοριά διηγείται έναν υποβόσκοντα έρωτα, που αναθερμαίνεται. Ο νεαρός πρωταγωνιστής ύστερα από χρόνια απουσίας από την Αθήνα, επιστρέφει, αναζητεί δωμάτιο προς ενοικίαση και πίσω από το ενοικιαστήριο, που φαντάζει ως «μέγα έμπλαστρο», κολλημένο σε κάποια αυλόπορτα της οδού Ακαδημίας, ανακαλύπτει με έκπληξη ότι δεν βρίσκεται μία οποιαδήποτε σπιτονοικοκυρά, αλλά η παλιά αλησμόνητη αγάπη του.

Είναι και ο Δροσίνης εκπρόσωπος μίας ευλογημένης γενιάς λογοτεχνών, που έρχεται από τη δύση του προηγούμενου αιώνα και τις πρώτες ακτίνες του 20ου, κομίζοντας πολύτιμες πληροφορίες για τα ήθη, τις συνήθειες, τις κοινωνικές σχέσεις, την καθημερινότητα εποχών που θα φύγουν. Με το έργο τους, οι Θεοτοκάς, Μυριβήλης, Καστανάκης, Πολίτης, Καραγάτσης, Τερζάκης και τόσοι άλλοι ειδικά αυτής της γενιάς, θα βιώσουν τη μετάλλαξη της ελληνικής κοινωνίας, που θα συντελεστεί  κατά τη μετάβασή της από τον αιώνα της υποδούλωσης σε αυτόν της ανεξαρτησίας. Θα τοποθετήσουν τους ήρωές τους σε φυσικούς χώρους, θα τους «φωτογραφίσουν», θα γίνουν οι χρονικογράφοι της εποχής τους και με τη σπουδαία πένα τους θα φτιάξουν μία σπουδαία παρακαταθήκη πληροφοριών για το μέλλον. Πολλοί από αυτούς θα έρθουν από τον τόπο καταγωγής τους στην Αθήνα, θα σπουδάσουν, θα μείνουν σε νοικιασμένα δωμάτια της συμφοράς και μέσα σ΄ αυτά θα δημιουργήσουν πολιτισμό.

Στη δεκαετία του 1940, η Ελλάδα βιώνει τέτοια αλληλουχία καταστάσεων που δεν προλαβαίνει να γιατρέψει τις πληγές που έχουν ανοίξει ο εκτοπισμός των πληθυσμών της από τη Μικρασία, οι συχνές εναλλαγές κυβερνήσεων, τα στρατιωτικά πραξικοπήματα, η πολιτική αστάθεια, μία δικτατορία… Η Αθήνα είναι πρωτεύουσα στις συμπληγάδες ενός αυξανόμενου πληθυσμιακού ρυθμού και ενός περιορισμένου αριθμού καταλυμάτων που αδυνατούν να τον εξυπηρετήσουν.

Το 1928, ο πληθυσμός της χώρας αριθμούσε 6.204.684 ανθρώπους εκ των οποίων οι 392.781 ζούσαν στην πρωτεύουσα. Μέσα σε οκτώ χρόνια, οι κάτοικοι της πόλης είχαν αυξηθεί κατά 100.000 και πλέον (το 1920, στην Αθήνα κατοικούσαν 292.991 επί συνολικού πληθυσμού 5.536.375)! Διόλου περίεργο με το κύμα προσφύγων που είχε συρρεύσει μετά τη μικρασιατική τραγωδία, αλλά και με την αστυφιλία, που είχε ήδη αρχίσει να φαίνεται. Η απογραφή του ΄40 δείχνει στην Αθήνα μόνιμο πληθυσμό 487.045 κατοίκων, αλλά η ανοικοδόμηση είναι υπόθεση δαπανηρή για τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα και οι εποχές δεν ευνοούν. Κάτι προσφυγικές κατοικίες είναι τα τελευταία δείγματα οικοδομικής δραστηριότητας στα αστικά κέντρα.

 

Τα κόστη των ξενοδοχείων είναι υψηλά και σίγουρα δεν προσφέρονται για μακριά διαμονή. Αλλά για τη στέγαση επαρχιωτών και ξένων χαμηλού εισοδήματος στην πρωτεύουσα υπάρχουν διαθέσιμα κάποια σκόρπια δωμάτια. Αρκετοί ιδιοκτήτες χαμόσπιτων, στην προοπτική ενός συμπληρωματικού (καμιά φορά και μοναδικού) μηνιαίου εισοδήματος, επιλέγουν να στριμωχτούν οικογενειακώς στο ένα ή το πολύ στα δύο δωμάτια του σπιτιού τους και να νοικιάσουν το τρίτο. Τα έσοδα είναι καθαρά, αποδείξεις δεν υπάρχουν και ασφαλώς ούτε δεσμεύσεις έναντι του κράτους, το οποίο άλλωστε, καθώς δεν έχει οικιστική πολιτική να εφαρμόσει για να υπηρετήσει τις ανάγκες του διαρκώς αυξανόμενου πληθυσμού, καλύπτει με αυτόν τον τρόπο την ανεπάρκειά του και κάνει τα στραβά μάτια. Ως εκ τούτου, εξυπηρετεί τους πάντες και δεν ενοχλεί κανέναν… Η χώρα, έτσι κι αλλιώς, έναν αιώνα τώρα είναι απόλυτα εξοικειωμένη με το Airbnb.

Airbnb; Περσινά…γλυκά σταφύλια

Το 1834, όταν η Αθήνα κηρύχθηκε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, αριθμούσε 1.560 σπίτια και 7.000 κατοίκους, εκ των οποίων κάποιοι, μη έχοντας τόπο διαμονής κατέλυαν σε μισογκρεμισμένα οικήματα, τα οποία σιγά σιγά ξανάχτιζαν. Η Ελλάδα, τέως οθωμανική κτίση, δεν είχε να προσφέρει άλλο από κάμποσα δείγματα του μακρινού λαμπρού αρχαίου παρελθόντος της και περισσότερα απομεινάρια του ζοφερού πρόσφατου, ανάμεσα στα οποία αρκετά χάνια σε ολόκληρη την τότε ελληνική επικράτεια, που αποτελούσαν τη μόνη λύση για ταξιδιώτες που αναζητούσαν κατάλυμα. Ο Γάλλος ακαδημαϊκός και δημοσιογράφος Εντμόν Αμπού, επισκέπτης της Αθήνας τα χρόνια εκείνα, αποκαλούσε τα χάνια της πόλης «πανδοχεία», όπου μάλιστα αργότερα θα φιλοξενηθούν αρκετοί υπουργοί των πρώτων κυβερνήσεων αντί «οικονομικού αντιτίμου».

 

Αλλά, βεβαίως, άλλο η κλίνη για ολιγοήμερη διαμονή, όπου για την ώρα υπάρχει μία σχετική επάρκεια, και άλλο η στέγη για μακροχρόνια, στην οποία η πρωτεύουσα εμφανώς χωλαίνει. Το έλλειμμα γίνεται εντονότερο όταν, από τη δεκαετία του 1850 κι έπειτα, αναπτύσσεται ένα εντυπωσιακό κύμα έλευσης ταξιδιωτών από τη δυτική Ευρώπη, διπλωματών των μεγάλων δυνάμεων, υποτρόφων ξένων αρχαιολογικών σχολών και απλών αρχαιολατρών, που ονειρεύονται μία δια ζώσης γνωριμία με τον τόπο του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Επιδιώκουν να δουν την ελληνική ύπαιθρο, πρωτίστως όμως την Αθήνα, την περίφημη Ακρόπολη, τον ναό του Ηφαίστου και τόσα άλλα θαύματα που έχουν συναντήσει στα διαβάσματά τους. Συνήθως, η παραμονή τους στην Ελλάδα είναι μακρά, όπως άλλωστε και το ταξίδι τους για να φτάσουν ίσαμε δω. Πριν έρθουν, γνώριζαν ότι υποδομή για μακροχρόνια φιλοξενία δεν υπάρχει στην προσφάτως απελευθερωμένη χώρα. Στην Αθήνα, όπου εντέλει καταλύουν οι περιηγητές, καταφέρνουν συνήθως να εξασφαλίσουν μία κλίνη στα χάνια της πόλης και σε δύο – τρία διώροφα σπίτια, που έχουν βαφτιστεί ξενοδοχεία. Οι διπλωμάτες φιλοξενούνται κατά κανόνα σε κατοικίες άλλων Ευρωπαίων επιτετραμμένων, σε επικεφαλής ανασκαφικών αποστολών ή και σε αρχοντικά -συχνότατα επί πληρωμή- αριστοκρατικών οικογενειών. Στα σπίτια αυτά απολαμβάνουν απλόχερα την ελληνική φιλοξενία συγχρωτιζόμενοι με τους σπιτονοικοκύρηδες. Ενίοτε βρίσκουν τον έρωτα της ζωής τους στα πρόσωπα των θυγατέρων τους. Οι Δημήτρης Καμπούρογλου και Θεόδωρος Φιλαδελφεύς, στα μνημειώδη έργα τους για την ιστορία των Αθηνών, καταγράφουν ουκ ολίγες περιπτώσεις ξένων επισκεπτών που κάπως έτσι γνώρισαν και παντρεύτηκαν ελληνοπούλες και έμειναν στην Ελλάδα, συνθήκη στην οποία προφανώς προσέβλεπαν και οι κυράδες των σπιτιών, που επιθυμούσαν να αποκαταστήσουν τις κόρες τους με τον νοικάρη-κελεπούρι..

 

«Περνούμε εδώ άτακτη ζωή. Το παιχνίδισμα βρίσκεται στην ακμή του. Η γρηά, η μητέρα της Τερέζας, είναι αρκετά ανόητη ώστε να φαντάζεται ότι θα έπαιρνα δια νόμιμη σύζυγό μου την κόρην της…» θα γράψει στον φίλο του Χόμπχαουζ στην Αγγλία, σε μία καθόλου… κολακευτική εκδήλωση του ρομαντισμού του ο ποιητής λόρδος Βύρων, από το σπίτι της οικογένειας Μακρή στην Αθήνα όπου φιλοξενείται και όπου ναι μεν έχει ερωτοχτυπηθεί με τη 13χρονη κόρη των ιδιοκτητών, πλην όμως -καθώς δηλώνει- δεν προτίθεται να αποκαταστήσει. Παρά ταύτα, ο ερωτύλος Άγγλος  θα συνθέσει για χάρη της νεαρής Ελληνίδας το περίφημο ποίημα «Κόρη των Αθηνών»…

Κάπως έτσι, λοιπόν, η Ελλάδα εγκαινιάζει από τον 19ο αι. ακόμα το Airbnb, διαμορφώνοντας νέες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες. Αυτή την εποχή, το ημερήσιο αντίτιμο της διαμονής στο δωμάτιο ενός αρχοντικού δεν ισοφαρίζει μόνον το κόστος της φιλοξενίας σε βρώση, πόση και καθαριότητα, που παρέχει ο ιδιοκτήτης. Αντιπροσωπεύει και την οικονομική επιφάνεια του ενοικιαστή. Για την ακρίβεια, η πληρωμή της διαμονής είναι πρωτίστως θέμα prestige, που πολύ βολικά προσφέρει κι ένα έσοδο στον σπιτονοικοκύρη. Άλλωστε, για την ταλαιπωρημένη Ελλάδα κάθε έσοδο είναι ευπρόσδεκτο. Άσε που δεν έχει δημιουργηθεί ακόμη εφορία…

«…Εξ – επτά δωμάτια χαμόγεια, εις γραμμήν, όλα παμπάλαια, τρώγλαι, άλλα χωρίς παράθυρα, όλα σχεδόν με σαθρούς τους τοίχους… Υπήρχον δύο η τρεις μπεκιάρηδες, μία οικογένεια με πέντε ή εξ παιδιά, μια νέα ζωντοχήρα, Κατερινιώ η Πολίτισσα, ξενοδουλεύουσα, ζώσα κατά το φαινόμενον ολομόναχη· και το μέσα δωμάτιον εις τον μυχόν της αυλής, κατείχεν η σπιτονοικοκυρά κυρα-Γιάνναινα, χήρα με την κόρην της, την Δημητρούλαν…» – Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Ο «άγιος των ελληνικών γραμμάτων» στο διήγημά του «Ο γείτονας με το λαγούτο» περιγράφει το ανήλιαγο δωμάτιό του σε μία αυλή της οδού Αριστοφάνους, στου Ψυρρή.«Η στέγη του μικρού δωματίου απετελείτο από το πρώτον πάτωμα της επάνω οικίας κατεχομένης από αξιωματικούς, φοιτητάς κλπ. και μέρος από λιθόστρωτον δώμα ή μάλλον τον υψηλόν κτιστόν διάδρομον, δι ου εισέρχετό τις εις την αυλήν», γράφει. Είναι εδώ, σε αυτό το ενοικιαζόμενο δωμάτιο, που γράφει τη «Γυφτοπούλα» του.

 

Δεν έχει φύγει ακόμη ο 19ος αι., αλλά βαδίζει στα τέλη του. Ψυρρή και Νεάπολη (Εξάρχεια) είναι γειτονιές, που συγκεντρώνουν τους νέους επήλυδες. Ο Παπαδιαμάντης βρίσκει την έμπνευσή του στην πρώτη. Ο Παλαμάς, πάλι, προτιμά τη δεύτερη. Στο «Σκόρπια φύλλα της ζωής μου» ο Δροσίνης αποκαλύπτει ότι ένα από τα επαρχιωτάκια που έρχονται στη δύση του 19ου αι. στην Αθήνα είναι και ο Κωστής Παλαμάς, ο οποίος πιάνει ένα δωμάτιο σε σπίτι της Σόλωνος, ακριβώς πίσω από το Δημοτικό Νοσοκομείο (το σημερινό πνευματικό κέντρο του δήμου Αθηναίων):

«Το σπίτι αυτό ήτον παμπάλαιο, δίπατο, με μεγάλη αυλή και μία στενή ξύλινη σκάλα, που πήγαινε στο απάνω πάτωμα. Κάτω κατοικούσεν η νοικοκυρά με τις δύο κόρες της κ΄ ενοίκιαζε το απάνω σε φοιτητάς, που τους βολούσε γιατί είχαν κοντά το πανεπιστήμιο. Το απάνω χωρίζουνταν σε δύο μεγαλούτσικες κάμαρες: από τη μία περνούσαν στην άλλη. Στην κάθε κάμαρα δύο παλιά σιδερένια κρεβάτια με στρώματα αχυρένια κ΄ ένα μαξιλάρι κόκκινο χωρίς μαξιλαροθήκη. Σεντόνια και σκεπάσματα τα φέρναν όποιος νοίκιαζε την κάμαρα…», περιγράφει λεπτομερώς ο Δροσίνης, μη παραλείποντας να αναφερθεί στους έρωτες των θυγατέρων της νοικοκυράς με τους νοικάρηδες, με τους οποίους -όπως λέει- «έκαναν συχνά εκδρομές στον καταπράσινο και γεμάτον πεύκα Λυκαβηττό», όπου αρκετοί φοιτητές ανέβαιναν ν΄ ανάψουν κερί στον Άη Γιώργη «να τους παρασταθεί στις εξετάσεις»…

Η… ειδυλλιακή σχέση νοικάρη και σπιτονοικοκυράς

Το Airbnb θα «τρέξει» ανά τους χρόνους, θα οργανωθεί, θα καθιερωθεί και έως τα μέσα του 20ου αι., που η ενοικίαση δωματίων -στη αρχή με τη μέρα κι ύστερα με τον μήνα- θα κάνει θραύση, η εφορία θα απέχει. Ωστόσο, η κοινωνική προσφορά του θα μείνει και θα επεκταθεί πέρα κι από γνωριμίες και παντρολογήματα… Ο δημόσιος υπάλληλος, που θα μετατεθεί μακριά από τον τόπο του, ο στρατιωτικός, που θα κληθεί να υπηρετήσει σε άλλη πόλη, ο τυχοδιώκτης, που θα αναζητήσει την ευκαιρία της ζωής του, ο φοιτητής, που θα αποχωριστεί τη φροντίδα της μάνας του για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Αλλά και ο άνθρωπος της τέχνης και ο μοναχικός ή και ο άλλος, ο πνευματικός άνθρωπος.

 

Για το γύρισμα του αιώνα και στο πρώτο μισό του 20ου, οι χρονικογράφοι μεταφέρουν εικόνες που μέσα σε όλες τις στερήσεις της εποχής, σήμερα στο θορυβώδες και ρυπογόνο περιβάλλον της πόλης φαντάζει ειδυλλιακές… «Οι πολυκατοικίες μετριόντουσαν σε κάθε γειτονιά στα δάχτυλα. Τα πιο πολλά σπίτια ήταν μονώροφα και διώροφα. Είχαν τις αυλές τους με τις κληματαριές και τις γαζίες… Οι δρόμοι δεν ήταν όλοι ασφαλτοστρωμένοι. Υπήρχαν παντού ανοίγματα, ελεύθεροι χώροι», περιγράφει ο Γιάννης Καιροφύλας.

«Μερικές φορές, στην ίδια αυλή συγκατοικούσαν δύο ή και περισσότερες οικογένειες με κοινόχρηστο αποχωρητήριο», συμπληρώνει στη δική της περιγραφή η Ζωή Ρωπαΐτου-Τσαπαρέλη.

Σε αυτά τα σπίτια με τις αυλές και τις γαζίες θα βρει κανείς νεοφερμένες οικογένειες από την περιφέρεια και νέους, αν και από αυτούς τους τελευταίους οι περισσότεροι, φοιτητές γαρ, προτιμούν σταθερά τα δωμάτια στην καρδιά της Αθήνας, σε κοντινή απόσταση από το πανεπιστήμιο. Κάθε αυλή διαθέτει και από ένα τουλάχιστον δωμάτιο. Για να δώσει… μπόι στο αντίτιμο, συνήθως είναι φρεσκο-ασβεστωμένο. Διαθέτει ένα μονό κρεβάτι, μία μονή ντουλάπα κι ένα τραπέζι με μία καρέκλα. Νερό από λαβομάνο τον χειμώνα και τη βρύση της αυλής το καλοκαίρι. Όσο για τουαλέτα, στην κοινόχρηστη του εξωτερικού χώρου. Η τιμή τη δεκαετία του ΄50 χονδρικά φτάνει τις 10 δραχμές ημερησίως, ανάλογα με τις ανέσεις.

Σαν πρωτεύουσα, σαν το μεγάλο αστικό κέντρο της χώρας, η Αθήνα των δεκαετιών του ΄50 και του ΄60 (ο πληθυσμός της έχει ξεπεράσει πια το μισό εκατομμύριο) είναι τόπος πλούσιας ζήτησης και ακόμη πλουσιότερης προσφοράς. Τα καλοκαμωμένα προσφυγόσπιτα έχουν πληθύνει. Τα χτίζουν με δικό τους κουμάντο οι Μικρασιάτες, που έχουν πια ριζώσει και προκόψει. Η χώρα έχει επουλώσει όπως όπως τις πληγές του εμφυλίου και μπαίνει σε νέα περπατησιά, που της ανοίγει άλλους ορίζοντες. Η έως τώρα βαλτωμένη οικιστική της ανάπτυξη, ξεκολλάει, αλλά τα ενοικιαστήρια-«έμπλαστρα» θα αργήσουν πολύ να ξεκολλήσουν από τις αυλόπορτες.

Ο ελληνικός κινηματογράφος των δεκαετιών ΄40, ΄50, ΄60 είναι ρεαλιστικός. Δουλεύει με φυσικούς χώρους. Καταφέρνει να δώσει μία ικανοποιητική εικόνα του τρόπου και των συνθηκών ζωής. «Διαβάζοντας» κανείς προσεκτικά τις παραγωγές του, αντλεί στοιχεία για νοοτροπίες, ιδεολογίες, συνήθειες, γενικά κοινωνιολογικά δεδομένα (δυσεύρετα σε άλλες πηγές), που συμβάλλουν σημαντικά στη σύνθεση μίας ολοκληρωμένης εικόνας εκείνων των εποχών.

Το 1948, ο Αλέκος Σακελλάριος «ξαναζωντανεύει» στην αυλή των ηρώων του τον εφιάλτη της γερμανικής κατοχής («Οι Γερμανοί ξανάρχονται»). Το ΄54, στην «Ωραία των Αθηνών» ο Τσιφόρος τοποθετεί την ηρωίδα του, Γεωργία Βασιλειάδου, στο επίκεντρο μιας αυλής, από τα ενοικιαζόμενα δωμάτια της οποίας βιοπορίζεται, προσδοκώντας ταυτόχρονα τον νοικάρη που θα την αποκαταστήσει. Το ΄57, ο Καμπανέλλης στριμώχνει στη δική του Αυλή των Θαυμάτων ένα ετερόκλητο πλήθος νοικάρηδων, που τσακώνονται και φιλιώνουν με ρυθμούς πολυβόλου. Το ΄61, σε μιαν ανθισμένη αυλή της Πλάκας, νοικάρης της υπολογίστριας Σμάρως Στεφανίδου, ο Δημήτρης Χορν θα ξαναζήσει τα νιάτα του στο «Αλίμονο στους νέους» του Αλέκου Σακελλάριου, ενώ ο Νίκος Κούρκουλος στον «Κατήφορο», σε ένα άλλο εργένικο δωμάτιο, θα ξεδιπλώσει την αλητεία του και θα βρει άδοξο τέλος από το περίστροφο της ερωμένης του (Λάσκαρη). Το ΄66, στις «Κυρίες της Αυλής», ο Δημήτρης Γιαννουκάκης ζευγαρώνει τους ενοίκους των δωματίων της παλιάς αθηναϊκής αυλής και δύο χρόνια μετά, ο Δαλιανίδης στεγάζει σε ένα ενοικιαζόμενο φοιτητικό δωμάτιο της Κυψέλης τον έρωτα του αριστούχου αρχιτέκτονα Φαίδωνα Γεωργίτση και της Όλγας (Ζωή Λάσκαρη) στο «Όλγα, αγάπη μου».

Αλλά αυτά είναι μόνο λίγα από τα πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια, τα Airbnb των περασμένων δεκαετιών, που ενέπνευσαν σινεμά και θέατρο. Στην πραγματικότητα, στρίμωξαν ξενύχτια, διασκεδάσεις, καυγάδες, αλλά και αγωνίες και όνειρα και χαρές και κλάματα και απογοητεύσεις και δημιουργία. Με έναν σχεδόν κοινοβιακό τρόπο ζωής, όπου η σκιά που περνούσε από το παράθυρο ή τα βήματα που έκαναν τα σάπια σανίδια να τρίζουν σε ύποπτη ώρα ήταν γνώριμα και… επιλήψιμα και θα έδιναν ενδιαφέρον θέμα συζήτησης στον πρωινό καφέ. Με έναν σπιτονοικοκύρη (συνήθως γένους θηλυκού, διότι αν δεν επρόκειτο για εργένισσα περασμένης ηλικίας, τότε σίγουρα ήταν ύπανδρος νοικοκυρά, επιφορτισμένη με τη φροντίδα του ενοικιαζόμενου δωματίου ως τμήμα των οικιακών υποχρεώσεών της), που παραδοσιακά γκρίνιαζε στις καθυστερήσεις καταβολής του αντιτίμου είτε επειδή αυτό προοριζόταν για να συμπληρώσει τα έξοδα σίτισης της οικογένειας είτε πολλές φορές για να επενδυθεί στην… εικόνα του εισοδηματία. Για «παντρεμένους αστούς με βαριές κοιλιές και ενοικιοστασιακά εισοδήματα, που κοιτάνε κοριτσόπουλα» έκανε λόγο στη νουβέλα του με τίτλο «Τα σπίτια στην άσφαλτο» ο Νίκος Τσιφόρος.

Κι από εκεί που στις δεκαετίες 1890-1920 η ιδιωτική οικοδομική εις ύψος δραστηριότητα παράγει 106 δείγματα αστικής πολυκατοικίας και μεταξύ 1925 και 1941, 349 κτίρια πέντε ορόφων και άνω, από το 1950 έως και το 1980 εκδίδονται 34.000 άδειες πολυκατοικιών!

Με τη μέθοδο της αντιπαροχής, οι ρυθμοί οικιστικής ανάπτυξης της πόλης γίνονται καταιγιστικοί, αλλά τουλάχιστον έως το 1970 στις παραδοσιακά λαϊκές γειτονιές της, αυτός ο άλλος κόσμος εξακολουθεί να υπάρχει και να στριμώχνεται στα δωμάτια των χαμόσπιτων με τις κοινές αυλές και τουαλέτες. Ένα κομμάτι στις παρυφές της πόλης συντηρείται από το αντίτιμο του ημερήσιου ενοικίου, που σχεδόν εθιμικά πια καθυστερεί, καμιά φορά δεν έρχεται και ποτέ… Βλέπεις, οι συμφωνίες είναι μεταξύ κυρίων. Αλλά αν δεν καταφέρεις να την τηρήσεις, δεν σημαίνει πάντα ότι δεν είσαι κύριος… Απλώς, οι εποχές για τους πολλούς εξακολουθούν να είναι δύσκολες.

«Ένας φίλος εργένης, που ο μικρός μισθός του τον ανάγκαζε να τρώει 2-3 νοίκια σε κάθε δωμάτιο που νοίκιαζε, μας έλεγε στο καφενείο ότι η νέα σπιτονοικοκυρά του τον ρώτησε αν η παλιά ήταν ευχαριστημένη μαζί του. “Βέβαια, αφού όταν έφευγα, έκλαιγε” απάντησε εκείνος. Σκύβοντας στο αφτί μου εξομολογήθηκε “δεν της είπα γιατί έκλαιγε”…» – Βασίλης Αγγελίδης, από τη λαϊκή γειτονιά του Μεταξουργείου.

 

ΠΗΓΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

Ιστορία των Αθηναίων, ακαδημαϊκού Δ. Καμπούρογλου (Εκδ. ΠΑΛΜΟΣ – Αθήνα, 1995)

Ιστορία των Αθηνών επί Τουρκοκρατίας, Θ. Φιλαδελφέως (Εκδ. Γ. Μπαρτ/Κ. Ελευθερουδάκης – εν Αθήναις, 1902)

Γεώργιος Δροσίνης/Εισαγωγή και Επιλογή Κειμένων Φ.Π.Λογοθέτη (Σύλλογος Προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων – Αθήναι, 1960)

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: ΟΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ», Δ. Εμμανουήλ (Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών 120, Αθήνα, 2006)

Τι γυρεύει η Ιστορία στον κινηματογράφο, Μ. Στασινοπούλου (Περ. Ιστορικά, Εκδ. ΜΕΛΙΣΣΑ, τόμ.12ος, 1995)

Θυμήσου εκείνα τα χρόνια… , Γ. Καιροφύλας (Εκδ. Φιλιππότη – Αθήνα, 2009)

Ψυρρή, η γειτονιά των ηρώων, Αρτ. Σκουμπουρδή (Εκδ. Πατάκη – Αθήνα, 2021)

Ρουφ-Βοτανικός-Γκαζοχώρι, Ζ. Ρωπαΐτου-Τσαπαρέλη (Εκδ. Φιλιππότη – Αθήνα, 2004)

Η Αθήνα σήμερα, Ν. Τσιφόρος (Εκδ. ΕΡΜΗΣ – Αθήνα, 2009)

ΑΘΗΝΑ – Ιχνηλατώντας την πόλη με οδηγό την ιστορία και τη λογοτεχνία, Θ. Γιοχάλας/Τ.Καφετζάκη (Εκδ. ΕΣΤΙΑ – Αθήνα, 2021)

Η ωραία Νεάπολις και τα παρεξηγημένα Εξάρχεια, Γ. Καιροφύλας (Εκδ. Φιλιππότη – Αθήνα, 2002)

Η Ελλάδα του Όθωνα, Εντ. Αμπού (Εκδ. Μεταίχμιο – 2018)

Μεταξουργείο – Κολωνός, Β. Αγγελίδης (Εκδ. Φιλιππότη – 1992)

 

(πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Το ανοιξιάτικο Φεστιβάλ της πόλης, το Athens City Festival του Δήμου Αθηναίων έρχεται για 2η συνεχόμενη χρονιά να «πλημμυρίσει» την Αθήνα με περισσότερες από 200 ξεχωριστές δράσεις και εκδηλώσεις στο κέντρο και τις 129 γειτονιές της. Μετά την εξαιρετική επιτυχία της περσινής πρώτης χρονιάς του Φεστιβάλ, ο δήμος της Αθήνας σε συνεργασία με όλους του φορείς πολιτισμού, μουσικών εκδηλώσεων, δράσεων για παιδιά και οικογένειες, αθλητικών δραστηριοτήτων, εμπλουτίζει το Athens City Festival με ακόμη ένα μεγαλύτερο αριθμό δράσεων σε κάθε γειτονιά της πόλης.

Το Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί όλο τον Μάιο (01 – 31/5), προσφέροντας ένα πλούσιο πρόγραμμα με δράσεις πολιτισμού, ψυχαγωγίας, αθλητισμού και γαστρονομίας που απευθύνονται σε Αθηναίες, Αθηναίους και επισκέπτες κάθε ηλικίας.

Το Athens City Festival είναι το αποτέλεσμα της στενής και πρωτοποριακής συνεργασίας της Εταιρείας Ανάπτυξης και Τουριστικής Προβολής του Δήμου Αθηναίων με ομάδες και φορείς της πόλης: Δημόσια και ιδιωτικά Μουσεία, γκαλερί, πολιτιστικά ιδρύματα, ομάδες της κοινωνίας των πολιτών, μουσικοί, τραγουδιστές, παιδαγωγοί συμμετέχουν μεταξύ άλλων- σε αυτήν την ξεχωριστή ανοιξιάτικη γιορτή. Πλατείες, πάρκα, πεζόδρομοι, μουσεία, ταράτσες, θα πλημμυρίσουν με μουσική από Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες που θα τους δούμε για πρώτη φορά σε αναπάντεχα σημεία μέσα στην Αθήνα, όπως η Πλατεία Κοτζιά, η Ομόνοια, το parking του Λυκαβηττού, το Αρχαιολογικό Μουσείο, το Μουσείο της Ακρόπολης, τα Αναφιώτικα, η πεζόδρομος της Ερμού και πολλά άλλα.

Ένα πικ-νικ στην Ακαδημία Πλάτωνος, αλλά και στο Επιγραφικό Μουσείο, αστρονομικές περιηγήσεις στους μυθικούς λόφους της Αθήνας, υπόγειες διαδρομές στα τούνελ και στα καταφύγια της πόλης, τουρνουά skateboarding, open air κινηματογραφικές προβολές σε πάρκα, υπαίθρια street πάρτυ, dj sets στα πιο απρόσμενα σημεία, περιηγήσεις και ξεναγήσεις σε πλατείες, δρόμους και Μουσεία της πόλης, συναυλίες αλλά και βόλτες με ποδήλατο και πολλές δράσεις για παιδιά έχουν τη θέση τους στο πρόγραμμα του φεστιβάλ.

Μέσω της Εταιρείας Ανάπτυξης και Τουριστικής Προβολής του Δήμου Αθηναίων (ΕΑΤΑ), που έχει αναλάβει την υλοποίηση του Athens City Festival, πραγματοποιήθηκε ανοιχτό κάλεσμα προς όλους τους φορείς και τα ιδρύματα που σχετίζονται με τον πολιτισμό, τους καλλιτέχνες και τις δημιουργικές ομάδες της πόλης, προκειμένου, είτε να προτείνουν νέες δράσεις, είτε να εντάξουν δράσεις τους στο Φεστιβάλ. Αποτέλεσμα ήταν να προκύψει ένα εξωστρεφές, ανοιχτό πρόγραμμα με περισσότερες από 200 εκδηλώσεις υψηλής ποιότητας, σε όλη την πόλη.

Σύμφωνα με τον διευθυντή του Φεστιβάλ Νίκος Μπάρλα, οι κάτοικοι της πρωτεύουσας μπορούν να απολαύσουν δραστηριότητες όπως:

Athens Urban Picnic στην Ακαδημία Πλάτωνος, 1/5

Το Athens Urban Picnic επιστρέφει για δεύτερη χρονιά, στην Ακαδημία Πλάτωνος. Για μία ολόκληρη μέρα, στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος, μικροί και μεγάλοι θα έχουν την ευκαιρία να γιορτάσουν την άνοιξη και να απολαύσουν ψυχαγωγικές δράσεις, εκπαιδευτικά εργαστήρια, παιδικά shows, συναυλίες, πολλή μουσική από αγαπημένους παραγωγούς του HiT 88.9, En Lefko 87.7, RED 96.3 και άλλες εκπλήξεις. Ελάτε να κάνουμε πικ νικ και να περάσουμε μία αξέχαστη Πρωτομαγιά, στην καρδιά της Αθήνας.

Cinematic Orchestra στην Πλατεία Κοτζιά, 6/5

Το όνομά τους δε θα μπορούσε να είναι πιο ταιριαστό. Οι Cinematic Orchestra καταφέρνουν πάντα να καθηλώνουν το κοινό συνδυάζοντας με μαεστρία την κινηματογραφική μουσική με τον ηλεκτρονικό ήχο, όπως κανένας άλλος. Στην πλατεία Κοτζιά, μπροστά στο Δημαρχείο της Αθήνας και με έναν εντυπωσιακό εξοπλισμό σε ήχο και φως, οι Cinematic Orchestra κάνουν μια αναδρομή στη δισκογραφία τους, στη μεγαλύτερη συναυλία που έχουν δώσει ποτέ στην Ελλάδα.

Υπόγεια Αθήνα, Καταφύγια και Κατακόμβες, 7/5 και 21/5

Πόσες εκπλήξεις μπορεί να επιφυλάσσει η (υπόγεια) πόλη της Αθήνας; Κατάλοιπα από τα ίχνη που άφησε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, μέσα σε υπόγεια καταφύγια, δίπλα σε πολυσύχναστες οδούς, κατακόμβες με τούνελ από αρχαία υδραγωγεία, ερείπια ρωμαϊκών λουτρών και βυζαντινά οστεοφυλάκια, καθώς και πολύτιμα αντικείμενα ή κειμήλια μέσα σε κρύπτες, πηγές και ρέματα που επιβιώνουν κυλώντας μέσα σε παλιές γαλαρίες, κάτω από τους πιο κεντρικούς δρόμους. Μια περιήγηση σε έναν μαγικό κόσμο που δεν είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε, με οδηγό τον Σπηλαιολόγο Παναγιώτη Δευτεραίο.

Αστικό πικ-νικ στον πεζόδρομο της οδού Τοσίτσα, 14/5

Για πρώτη φορά -το αστικό πικ-νικ είναι ένα μίνι φεστιβάλ που θα πραγματοποιηθεί στην οδό Τοσίτσα, στην είσοδο του Επιγραφικού Μουσείου, κάτω από τα δέντρα. Καταξιωμένοι djs και παραγωγοί θα συνοδεύσουν μουσικά ένα ιδιαίτερο πικ-νικ με καντίνες street food, cocktail stands, αναγνώσεις και παρουσιάσεις βιβλίων, πολλά happenings και εργαστήρια για παιδιά.

Greek cinema nights, 22-25/5, Πάρκο Ελευθερίας

Το θερινό σινεμά της πόλης έρχεται στο Πάρκο Ελευθερίας, επιλέγοντας τις καλύτερες στιγμές του ελληνικού κινηματογράφου, σύγχρονου αλλά και παλαιότερου. Κάτω από τα αστέρια, πάνω στο γρασίδι, ένα πολύχρωμο κοινό είναι έτοιμο να ταξιδέψει μέσα από την οθόνη, στη μαγεία της 7ης Τέχνης, σε ελληνική εκδοχή.

22ο Athens Jazz, 22-29/5, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων

Το Athens City Festival εντάσσει στο φετινό του πρόγραμμα τον μακροβιότερο μουσικό θεσμό της πόλης, το Athens Jazz, μία παραγωγή της Τεχνόπολης του Δήμου Αθηναίων. Κάθε χρόνο από το 2001, το Athens Jazz, μας δίνει ραντεβού στο τέλος της άνοιξης σημαίνοντας την επίσημη έναρξη του συναυλιακού καλοκαιριού για την Αθήνα. Με ελεύθερη είσοδο, φιλοξενεί ποικίλες τάσεις της jazz, μπάντες και σχήματα με διεθνή καριέρα και αναγνώριση από κάθε γωνιά του πλανήτη, προσελκύοντας περισσότερους από 6.000 επισκέπτες τη μέρα.

Για 7 συνεχόμενες ημέρες, η Τεχνόπολη αποτελεί το επίκεντρο της καθιερωμένης πλέον ετήσιας συνάντησης για τους Αθηναίους και τους επισκέπτες της πόλης, μιας συναρπαστικής γιορτής, στον πυρήνα της οποίας βρίσκεται η jazz μουσική. Ανοίγει τις πόρτες της, από το πρωί μέχρι το βράδυ, και υποδέχεται ανθρώπους κάθε ηλικίας που απολαμβάνουν ένα πλούσιο – διεθνών προδιαγραφών – μουσικό πρόγραμμα με live shows και παράλληλες δράσεις στο Γκάζι και σε ολόκληρη την πόλη.

Pop Up Ice Cream Market, 28/5, Δημοτική Αγορά Κυψέλης

Το ελληνικό παγωτό στα καλύτερά του σε ένα μοναδικό pop up event στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης. Συνταγές του χθες, τεχνικές του σήμερα, γεύσεις απρόσμενες από παλιούς και νέους παραγωγούς θα συνδυαστούν με πολλά βραβεία και έντονη διάθεση για δημιουργία.

Street Outdoors Party, 28/5, Πάρκινγκ Λυκαβηττού

Οι Street Outdoors, το πιο διάσημο street party της χώρας, συνεργάζεται με το Athens City Festival και «προσγειώνεται» στο πάρκινγκ του Λυκαβηττού. Για ένα ολόκληρο απόγευμα, θα μετατρέψει το «μπαλκόνι της Αθήνας», σε ένα από τα πιο υπέροχα club του κόσμου.

Το αναλυτικό πρόγραμμα σε ελληνικά και αγγλικά: https://cityfestival.thisisathens.org/

Επίσης, Social Media | Athens City Festival.

Facebook:

https://www.facebook.com/thisisathenscityfestival

Instagram:

https://www.instagram.com/thisisathenscityfestival/

Αλίκη Σκουντριδάκη

Ολοκληρώθηκε στην αίθουσα «Παύλος Μπακογιάννης» του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, η ενημέρωση για τις χθεσινές συλλήψεις δυο αδερφών, 48 και 40 ετών, που κατηγορούνται ότι συμμετείχαν στην δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ, στις 9 Απριλίου του 2021 στον ‘Αλιμο.

Στην παρουσίαση συμμετείχαν ο Διευθυντής της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής, Ταξίαρχος Ιωάννης Σκούρας, ο επικεφαλής του τμήματος Ανθρωποκτονιών, Γιώργος Δροσίνης, ο Γενικός Αστυνομικός Διευθυντής Αττικής, Υποστράτηγος Αστέριος Μαντζούκας και ο Αρχηγός της ΕΛΑΣ, Αντιστράτηγος Λάζαρος Μαυρόπουλος.

Σύμφωνα με τον κ. Σκούρα, για την εξιχνίαση της δολοφονίας συστάθηκε ειδική επιχειρησιακή ομάδα από έμπειρους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς. Παράλληλα σημαντική ήταν η συνεισφορά ειδικών ερευνητών που επεξεργάστηκαν τον μεγάλο όγκο των ψηφιακών δεδομένων που συλλέχθηκαν καθώς του τμήματος Ανάλυσης Ψηφιακών Πειστηρίων της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών, που μέσω της τεχνογνωσίας που διαθέτει, παρείχε ασφαλή και αξιοποιήσιμα συμπεράσματα.

Από την παραπάνω έρευνα βρέθηκαν καίρια ευρήματα αναφορικά με τα μέσα που χρησιμοποίησαν οι δράστες της ανθρωποκτονίας και αφορούσαν κυρίως στον σχεδιασμό και την υλοποίηση της πράξης καθώς και στην απρόσκοπτη διαφυγή τους από τον τόπο του εγκλήματος.

Η περαιτέρω ανάλυση των δεδομένων που προέκυψαν, από το δρομολόγιο που ακολούθησαν οι δράστες τόσο κατά την προσέγγιση όσο και κατά τη διαφυγή τους, σε συνδυασμό με στοιχεία από έτερες ανθρωποκτονίες που χαρακτηρίστηκαν ως «κατά παραγγελία» και σχετίζονταν με το οργανωμένο έγκλημα, οδήγησαν στην ταυτοποίηση και τον εντοπισμό των δύο αδερφών, οι οποίοι αμφότεροι έχουν απασχολήσει τις Αρχές στο παρελθόν.

Συγκεκριμένα, από τη συνδυαστική ανάλυση του υλικού που συγκεντρώθηκε, διακριβώθηκε ότι, οι δράστες για την προσέγγιση και τη διαφυγή τους από τον τόπο του εγκλήματος χρησιμοποίησαν τουλάχιστον μια μοτοσικλέτα τύπου «SCOOTER» καθώς και φορτηγό τύπου «βαν».

Μάλιστα όπως τόνισαν οι αξιωματικοί της ΕΛΑΣ κατά την παρουσίαση υπάρχουν πάρα πολλά βίντεο από την προηγούμενη μέρα της δολοφονίας, που δείχνουν την μηχανή και το βαν να πηγαίνουν μαζί προς το σπίτι του Καραϊβαζ. Εκείνη την μέρα, όμως, ο δημοσιογράφος έφυγε μισή ώρα νωρίτερα από το σπίτι του από ότι συνήθιζε και ανέτρεψε τα σχέδια τους.

Από την έρευνα προέκυψε ότι το βαν ανήκει σε εταιρεία που σχετίζεται με τον 48χρονο. Για το λόγο αυτό ο 48χρονος προσήχθη πριν από 15 μέρες στη ΓΑΔΑ όπου του ζητήθηκαν εξηγήσεις γιατί βρισκόταν στο τόπο της δολοφονίας του Καραϊβάζ το βαν του. Ο 48χρονος όμως δεν μπόρεσε να δώσει επαρκείς εξηγήσεις στους αστυνομικούς και απάντησε μόνο ότι δεν θυμόταν, ενώ και από τον οικονομικό έλεγχο που διενεργήθηκε, καταδείχθηκε ότι η παρουσία του οχήματος στην περιοχή κατά τα επίμαχα χρονικά διαστήματα σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογούνταν.

Ακόμα ένα στοιχείο που αποκαλύφθηκε κατά την παρουσίαση ήταν ότι τα κινητά των δυο αδερφών ήταν για δύο μέρες ,το επίμαχο χρονικό διάστημα , σε παύση, δηλαδή “ακίνητα”.

Στην συνέχεια της προανακριτικής διαδικασίας, η οποία επικεντρώθηκε σε επιπλέον διασταυρώσεις στοιχείων και εξετάσεις προσώπων, ανέκυψε η συμμετοχή του 40χρονου και του 48χρονου στην τέλεση της ανθρωποκτονίας.

Παράλληλα, από την έρευνα προέκυψε ότι ο 40χρονος εμπλέκεται και σε ανθρωποκτονία που τελέστηκε σε βάρος πυγμάχου την 6η Δεκεμβρίου 2021 στο Γαλάτσι. Μάλιστα όπως επισημάνθηκε από τους αξιωματικούς της ΕΛΑΣ και εκείνη την ημέρα το κινητό του 40χρονου ήταν σε παύση.

Στο πλαίσιο αυτό, το σύνολο των προανακριτικών στοιχείων που συλλέχθηκαν και για τις δύο υποθέσεις, υπεβλήθη στην αρμόδια εισαγγελική Αρχή και κατόπιν εκδόθηκαν τα σχετικά εντάλματα σύλληψης.

Τα δύο αδέρφια, που όπως τονίστηκε ήταν ψύχραιμα κατά την σύλληψη τους και την διάρκεια παραμονής του στην ΓΑΔΑ, είχαν απασχολήσει και στο παρελθόν τις Αρχές.

Ειδικότερα είχαν συλληφθεί κατόπιν σχετικών ενταλμάτων σύλληψης κατηγορούμενοι για ληστεία κατά συναυτουργία και παράβαση της νομοθεσίας για τα όπλα, σχετικά με υπόθεση ληστείας, την οποία είχαν διαπράξει το 2012 σε περιοχή της Αττικής.

Επιπλέον, ο 40χρονος έχει κατηγορηθεί για απόπειρα ανθρωποκτονίας, απλή σωματική βλάβη, απειλή, εξύβριση, ψευδή καταμήνυση καθώς και παράβαση της νομοθεσίας για την ενδοοικογενειακή βία.

Όπως τονίστηκε στην παρουσίαση στην δικογραφία συμπεριλαμβάνονται και άλλοι δράστες για τα οποίους γίνεται έρευνα για την ταυτοποίηση και την σύλληψη τους.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Twitter @epochtimesgreece

Όσοι μαθητές υπέβαλλαν αίτηση για εισαγωγή σε Πρότυπο Σχολείο εξετάζονται σήμερα στα μαθήματα της ελληνικής γλώσσας και των μαθηματικών. Σύμφωνα με το υπουργείο, οι εξετάσεις αφορούν σε στοιχεία των μαθημάτων τα οποία ήδη έχουν επεξεργασθεί και γνωρίζουν από τη φοίτησή τους στο σχολείο.

Υπενθυμίζεται, ότι χθες, Παρασκευή 28 Απριλίου 2023, διεξήχθη η δημόσια κλήρωση για την εισαγωγή στα Πειραματικά Σχολεία και η απόδοση του τυχαίου Αριθμού Προτεραιότητας σε περίπτωση ισοβαθμίας στα Πρότυπα Σχολεία.

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, συνολικά 20.018 υποψήφιοι θα διεκδικήσουν 4.442 θέσεις στα Πρότυπα και τα Πειραματικά Σχολεία (συμπεριλαμβανομένων και των Εκκλησιαστικών Σχολείων).

Το δίκτυο των σχολείων που θα λειτουργήσουν την ερχόμενη χρονιά απαριθμεί 120 σχολικές μονάδες, εκ των οποίων οι 83 είναι Πειραματικά και οι 37 Πρότυπα Σχολεία.

Υπενθυμίζεται, τέλος, ότι πρόσφατα ανακοινώθηκε από το υπουργείο Παιδείας η διεύρυνση του δικτύου των Πρότυπων και Πειραματικών σχολείων από το σχολικό έτος 2024-25, χρονιά κατά την οποία αναμένεται να λειτουργούν συνολικά 138 σχολεία, εκ των οποίων τα 97 Πειραματικά και τα 41 Πρότυπα.

ΑθΚ

(πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)