Πέμπτη, 06 Νοέ, 2025

«Μινωικά Χταπόδια» εμφανίζονται στο Αθέατο Μουσείο

Το Αθέατο Μουσείο, η επιτυχημένη δράση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου που προβάλλει επιλεγμένες αρχαιότητες από τον κόσμο των αποθηκών, μετά από δεκάδες θαυμάσια αντικείμενα που παρουσιάστηκαν έως τώρα, υποδέχεται τα «Μινωικά Χταπόδια». Πρόκειται για μια πήλινη κιβωτιόσχημη λάρνακα και τρεις ψευδόστομους αμφορείς του 13ου και του 12ου αι. π.Χ., που προέρχονται από την Κρήτη και υπήρξαν προσφορές και «σκεύη θανάτου» για τους νεκρούς, όπως πληροφορεί το σχετικό δελτίο Τύπου.

Μεγάλα ζωγραφιστά χταπόδια απλώνονται στις όψεις της λάρνακας και τυλίγουν σφιχτά τα σώματα των αγγείων, εγείροντας υποψίες για τον αινιγματικό συμβολισμό του θαλάσσιου πλάσματος στη σφαίρα της μινωικής θεολογίας του θανάτου. Η λάρνακα και τα τρία αγγεία προέρχονται από τη Μινωική Συλλογή του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και παρουσιάζονται στην έκθεση για πρώτη φορά.

Τα «Μινωικά Χταπόδια» παρουσιάζονται στην Αίθουσα του Βωμού (αιθ. 34) από την Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2025 έως τη Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2026.

Στις 9 και 23 Νοεμβρίου και στις 14 και 28 Δεκεμβρίου, ημέρα Κυριακή, καθώς και στις 5 Νοεμβρίου και στις 10 και 24 Δεκεμβρίου, ημέρα Τετάρτη, στις 13:00, αρχαιολόγοι του Μουσείου υποδέχονται τους επισκέπτες στο χώρο της έκθεσης και συνομιλούν μαζί τους για τη μινωική τέχνη, για τους ποικίλους συμβολισμούς του χταποδιού στην αρχαιολογία του προϊστορικού Αιγαίου, καθώς και για τη σημασία του θαλάσσιου τοπίου στις μινωικές αντιλήψεις του θανάτου.

Ημερομηνίες παρουσιάσεων

  • 9, 5 και 23 Νοεμβρίου
  • 10, 14, 24 και 28 Δεκεμβρίου

Ώρα έναρξης: 13:00

Για την παρακολούθηση της παρουσίασης είναι απαραίτητη η προμήθεια εισιτηρίου και η δήλωση συμμετοχής ηλεκτρονικά ή με την έγκαιρη προσέλευση. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Τηλ. επικοινωνίας: 213 214 4856, 213 214 4889, 213 214 4838

28η Οκτωβρίου – Τρίκαλα: Βασίλειος Τσιαβαλιάρης και Ελευθέριος Ντάσκας, οι πρώτοι Τρικαλινοί νεκροί του Ελληνοϊταλικού πολέμου

Ο πρώτος Έλληνας νεκρός του Ελληνοϊταλικού πολέμου, ο οποίος καταγόταν από τη Δημοτική Ενότητα Πιαλείας του Δήμου Πύλης, στην Περιφερειακή Ενότητα Τρικάλων, ήταν σύμφωνα με μαρτυρίες συγχωριανών του, αλλά και έκδοση της Ιστορίας Στρατού, ο Βασίλειος Τσιαβαλιάρης, γεννημένος το 1912. Προς τιμήν του, το Πανεπιστήμιο Αθηνών ανήγειρε αδριάντα, ενώ τα τελευταία χρόνια πραγματοποιούνται εορταστικές εκδηλώσεις στο χωριό του.

Ο έφεδρος υπολοχαγός Ελευθέριος Ντάσκας, από τον Πλάτανο του Νομού Τρικάλων, επίσης γεννημένος το 1912 και υπηρετώντας στο 4ο Σύνταγμα Πεζικού, έπεσε ηρωικά μαχόμενος για την ανακατάληψη του υψώματος Τσούκα Σαμαρίνας την 1η Νοεμβρίου 1940. Θεωρείται ο πρώτος Έλληνας έφεδρος αξιωματικός που σκοτώθηκε στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο.

Σύμφωνα με τον συνταξιούχο εκπαιδευτικό και μελετητή της τοπικής ιστορίας Γιώργο Παπαβασιλείου, οι στρατευμένοι του Νομού Τρικάλων βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στο μέτωπο των επιχειρήσεων και πολέμησαν με απαράμιλλο ηρωισμό, όπως όλοι οι Έλληνες, προσφέροντας πολλοί από αυτούς τη ζωή τους για την υπεράσπιση της πατρίδας.

Οι περισσότεροι Τρικαλινοί υπηρέτησαν στο 5ο Σύνταγμα Πεζικού, με διοικητή τον συνταγματάρχη Νικόλαο Γεωργούλα από τον Βόλο. Διοικητής του Ι Τάγματος ήταν ο ταγματάρχης Αντώνιος Γούλας από την Καλαμπάκα, ενώ του ΙΙ Τάγματος ο ταγματάρχης Δημήτρης Κασλάς, επίσης από τον Βόλο.

Σημαντικός αριθμός ανδρών υπηρέτησε και στο 51ο Σύνταγμα Πεζικού. Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, δύο τάγματά του είχαν εγκατασταθεί στην προωθημένη αμυντική τοποθεσία της ευρύτερης περιοχής της Κόνιτσας, με περιορισμένο πυροβολικό και με διοικητή τον αντισυνταγματάρχη Κωνσταντίνο Δαβάκη, λίγο πριν από την έναρξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων (28 Οκτωβρίου 1940) στο Ελληνοαλβανικό Μέτωπο. Στις 2 Νοεμβρίου 1940, στο Επταχώρι, τη διοίκηση του 51ου Συντάγματος ανέλαβε ο αντισυνταγματάρχης Θεμιστοκλής Κετσέας.

Συνολικά έχουν καταγραφεί 74 στρατιωτικές μονάδες στις οποίες υπηρέτησαν άνδρες του Νομού Τρικάλων μέχρι τη στιγμή που έπεσαν για την πατρίδα. Όπως επισημαίνουν οι ίδιες πηγές, ο νομός κατέχει δύο σημαντικές, αν και θλιβερές, ιστορικές πρωτιές.

Σύμφωνα με την Ιστορία Στρατού, την πρώτη ημέρα του πολέμου (28 Οκτωβρίου 1940), ο στρατιώτης του 51ου Συντάγματος Πεζικού Βασίλειος Τσιαβαλιάρης του Ιωάννη, από την Πιαλεία, γεννημένος το 1912, έπεσε στο 21ο φυλάκιο των ελληνοαλβανικών συνόρων. Θεωρείται ο πρώτος νεκρός του νομού και, βάσει των διαθέσιμων στοιχείων, ο πρώτος Έλληνας που σκοτώθηκε στον πόλεμο. Την ίδια ημέρα, αναφέρονται ακόμη έξι νεκροί. Η μελέτη όλων των δεδομένων, και ιδίως του σχεδιαγράμματος 3 της έκδοσης, δείχνει ότι το 21ο φυλάκιο του 51ου Συντάγματος βρισκόταν επάνω στη γραμμή των ελληνοαλβανικών συνόρων και δέχθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες την επίθεση της κύριας δύναμης των Ιταλών.

Προφορικές μαρτυρίες συμπολεμιστών του, που σήμερα δεν βρίσκονται εν ζωή, από το Φανάρι Καρδίτσας και το Γοργογύρι Τρικάλων, αναφέρουν ότι ο στρατιώτης Βασίλειος Τσιαβαλιάρης έπεσε στις 5 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου, μόλις είχε εξέλθει του φυλακίου. Κάτοικοι της Πιαλείας επιβεβαιώνουν ότι ο Τσιαβαλιάρης σκοτώθηκε «νυχτούλα, χαραή, μόλις πήγαινε να φέξει», ενώ πολλοί πολεμιστές της περιόδου 1940–1944 έχουν βεβαιώσει το ίδιο γεγονός.

Ο Γιώργος Παπαβασιλείου τόνισε στο Αθηναϊκό–Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ότι, σύμφωνα με τις μαρτυρίες του συγχωριανού του, τότε λοχία Χρήστου Γιαννιού του Αποστόλου, γεννημένου το 1910 και υπηρετούντος στην ίδια μονάδα (51ο Σύνταγμα Πεζικού), ο Τσιαβαλιάρης χτυπήθηκε στις πέντε το πρωί στο 21ο φυλάκιο από έκρηξη βλήματος – πιθανότατα όλμου – πάνω από το μάτι. Όπως ανέφερε ο Γιαννιός, οι στρατιώτες του φυλακίου προσπάθησαν να τον μεταφέρουν πιο πίσω, αλλά λίγο αργότερα πληροφορήθηκε πως ο χωριανός του είχε πεθάνει. Είπε ακόμη ότι τον έκλαψε πρώτος και πως ο ιερέας έσπευσε να τον διαβάσει.

Ο έφεδρος υπολοχαγός Ελευθέριος Ντάσκας, του 4ου Συντάγματος Πεζικού, έπεσε ηρωικά μαχόμενος για την ανακατάληψη του υψώματος Τσούκα Σαμαρίνας την 1η Νοεμβρίου 1940, αποτελώντας τον πρώτο Έλληνα έφεδρο αξιωματικό που σκοτώθηκε στον πόλεμο. Κάθε χρόνο στην ιδιαίτερη πατρίδα του πραγματοποιούνται εκδηλώσεις μνήμης προς τιμήν του, γνωστές ως «Ντάσκεια».

Του Αποστόλη Ζώη

Όταν οι Έλληνες αεροπόροι σφυροκοπούσαν το ιταλικό στρατηγείο στο Ελ Αλαμέιν – Η μαρτυρία του πτεράρχου Γ. Πλειώνη

Εκείνο το πρωινό της 28ης Οκτωβρίου 1942, καθώς δώδεκα καταδιωκτικά «Χάρικεϊν» έπαιρναν μπροστά με έναν εκκωφαντικό θόρυβο καταμεσής της λιβυκής ερήμου, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πως μια χούφτα παράτολμοι Έλληνες αεροπόροι –οι περισσότεροι φυγάδες από την κατεχόμενη Ελλάδα– θα πραγματοποιούσαν μία από τις πιο τολμηρές αεροπορικές επιδρομές στη Βόρεια Αφρική κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, την οποία ακόμη και οι ίδιοι οι Εγγλέζοι θεωρούσαν καθαρή τρέλα.

Ο επισμηναγός Ιωάννης Κέλλας φέρεται να είπε, με τη χαρακτηριστική τρικαλινή προφορά του, ότι «ήθελαν να πάρουν το αίμα τους πίσω». Ήταν τότε τριαντατετράχρονος άνδρας που είχε αναμετρηθεί με τους Ιταλούς στον αέρα πάνω από τα αλβανικά βουνά, την Ήπειρο και τη Στερεά Ελλάδα κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, αλλά εκείνη την εποχή ήταν διοικητής της 335ης Μοίρας Διώξεως, η οποία είχε εφοδιαστεί και επιχειρούσε στην έρημο υπό την εποπτεία των Βρετανών.

Σύμφωνα με μαρτυρία του αείμνηστου πτεράρχου Γεωργίου Πλειώνη στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο το 2020, ο Κέλλας είχε ζητήσει από την πτέρυγα στην οποία ανήκε η Μοίρα να προγραμματίσει μια επίθεση εναντίον του ιταλικού στρατηγείου στις 28 του μηνός, για λόγους γοήτρου, επειδή –όπως είπε– οι Ιταλοί είχαν κηρύξει τον πόλεμο στην Ελλάδα στις 28 Οκτωβρίου.

Το ιταλικό στρατηγείο, καμιά εικοσαριά μίλια δυτικότερα της γραμμής του μετώπου του Ελ Αλαμέιν, ήταν καλά οχυρωμένο με αντιαεροπορικά και έτοιμο ν’ ανταπεξέλθει σε κάθε επιδρομή, καθώς η δεύτερη Μάχη του Ελ Αλαμέιν βρισκόταν σε εξέλιξη.

Ο πτέραρχος Πλειώνης είχε αναφέρει ότι οι Βρετανοί είπαν στον Κέλλα πως η αποστολή που ζητούσε να γίνει ήταν «και επικίνδυνη και άσκοπη». Εκείνος όμως το είχε πάρει προσωπικά και απάντησε ότι, αν δεν του επέτρεπαν να πάει οργανωμένος, θα έπαιρνε τη Μοίρα του και θα πήγαινε μόνος. «Εμείς ήμασταν χειριστές στη Μοίρα», είχε προσθέσει ο Πλειώνης.

«Αν έλεγε ο μοίραρχος σε όλους να πάμε, θα πηγαίναμε». Οι Βρετανοί, βλέποντας ότι ο Κέλλας δεν έκανε πίσω, του είπαν τελικά πως, αφού επέμενε, θα ερχόταν μαζί του η 274η Μοίρα Νεοζηλανδών (σ.σ. Νοτιοαφρικανών). Καταρτίστηκε μάλιστα επιτελικό σχέδιο: δώδεκα αεροπλάνα εκείνοι, δώδεκα οι Έλληνες, η μία Μοίρα επάνω, η άλλη κάτω. Οι Έλληνες θα έκαναν κάλυψη της 274ης από τα εχθρικά αεροπλάνα και, αφού θα γινόταν η επίθεση από τους Νεοζηλανδούς στο στρατηγείο, μετά το σχέδιο προέβλεπε να συγκεντρωθούν αυτοί και να ανέβουν πάνω από την ελληνική Μοίρα, η οποία θα έκανε τη δική της προσβολή.

«Έγινε η προσβολή από την 274η πρώτα και αυτοί σηκώθηκαν κι έφυγαν», θυμόταν ο Πλειώνης. «Δεν έμειναν να καλύψουν τη Μοίρα από πάνω. Ευτυχώς δεν παρουσιάστηκε κανένα γερμανικό αεροπλάνο». Ο Κέλλας είχε ορίσει τον υποσμηναγό Παναγόπουλο, που γνώριζε αγγλικά, ως αρχηγό. Τα αεροπλάνα πήραν θέσεις, έκαναν τον κύκλο, επιτέθηκαν και αποχώρησαν. Όμως ο αιφνιδιασμός είχε χαθεί, καθώς οι Ιταλοί ήταν ήδη σε επιφυλακή λόγω της επίθεσης της 274ης και χτυπούσαν ασταμάτητα τα ελληνικά αεροσκάφη. «Δεν υπήρχε κανένα από τα δώδεκα που να μην είχε χτυπηθεί», είχε καταλήξει ο πτέραρχος.

Επισμηναγός Ιωάννης Κέλλας – ένας σεμνός ήρωας

Βυθιζόμενοι κατακόρυφα προς τον στόχο τους, οι πιλότοι έβλεπαν πάνω στην έρημο ένα χρυσαφένιο στρώμα από τις λάμψεις των εκρήξεων των ιταλικών αντιαεροπορικών πυροβόλων, μέσα από το οποίο περνούσαν τα δώδεκα αεροπλάνα. Ο τότε ανθυποσμηναγός Ηλίας Καρταλαμάκης, επικεφαλής της δεύτερης τετράδας, είχε πει ότι η αποστολή του σμήνους του ήταν να επιτεθεί στα αντιαεροπορικά αμέσως μετά τον αρχηγό, ενώ η άλλη τετράδα, το σμήνος του υποσμηναγού Βουτσινά, είχε σκοπό να τους καλύπτει τα νώτα.

Τα καταδιωκτικά πλησίασαν σε ελάχιστα μέτρα από το έδαφος, χτυπώντας με τα πολυβόλα τους οτιδήποτε ιταλικό έβρισκαν μπροστά τους — από φορτηγά και σκηνές έως θέσεις αντιαεροπορικών και ντεπόζιτα βενζίνης — χάρη στη μαεστρία του επισμηναγού Κέλλα, του «πρώτου αετού της ερήμου».

Ο Κέλλας, σύμφωνα με τον πτέραρχο Πλειώνη, ήταν «παλικάρι πραγματικό». Δεν προερχόταν από τη Σχολή Ευελπίδων αλλά από σχολή υπαξιωματικών, «όμως ήταν λεβέντης», όπως είπε χαρακτηριστικά ο βετεράνος αεροπόρος.

Καθώς χιλιάδες τροχιοδεικτικά βλήματα φώτιζαν τον ουρανό της ερήμου το πρωινό της 28ης Οκτωβρίου 1942, επιχειρώντας να πιάσουν σε έναν θανατηφόρο ιστό και τα δώδεκα «Χάρικεϊν», εκείνα «πήραν το αίμα τους πίσω» για τα βάσανα, τις στερήσεις και τον θάνατο που έσπερναν οι κατακτητές στη σκλαβωμένη πατρίδα.

Σύμφωνα με επίσημη αναφορά της RAF, επτά φορτηγά καταστράφηκαν, καθώς και ένα «Ju-87», μαζί με σκηνές και φωλιές πολυβόλων, ενώ ο ανθυποσμηναγός Ξύδης έκανε αναγκαστική προσγείωση σε φίλιο έδαφος μετά από διαρροή γλυκόλης λόγω των βλημάτων που δέχτηκε. Ο ανθυποσμηναγός Καρταλαμάκης είχε αρχικά κηρυχθεί αγνοούμενος· αργότερα όμως έγινε γνωστό ότι είχε τραυματιστεί ύστερα από ανώμαλη προσγείωση στον τομέα των Αυστραλών, με το αεροπλάνο του ολοκληρωτικά κατεστραμμένο.

Όπως είχε τονίσει ο πτέραρχος Πλειώνης, «όταν γύρισαν τ’ αεροπλάνα, άλλος είχε κομμένο φτερό, αλλουνού είχαν περάσει οι σφαίρες δίπλα από το κάθισμα. Κοίταζαν όλοι και έλεγαν ‘πω-πω, ευτυχώς που τη γλίτωσα’. Το μόνο αεροπλάνο που δεν είχε ούτε μία σφαίρα ήταν του Λευτέρη του Χατζηιωάννου». Όταν ο Χατζηιωάννου έψαξε το αεροπλάνο και δεν βρήκε καμία σφαίρα, γύρισε και είπε: «Ρε συ, όλοι έχουν από μία σφαίρα… θα νομίζουν ότι εγώ δεν πήγα».

Την επόμενη ημέρα τα συμμαχικά ραδιόφωνα μιλούσαν για την επιτυχία των Ελλήνων και, ειδικά στο BBC, ακούστηκε η φωνή του Βρετανού υπουργού Ναυτιλίας να συγχαίρει τους Έλληνες χειριστές. Το ιταλικό ραδιόφωνο, αντίθετα, επιδόθηκε στα γνωστά ψεύδη του, λέγοντας ότι «αυθάδεις Έλληνες τόλμησαν να επιτεθούν σε ιταλικούς στόχους, αλλά πλήρωσαν το θράσος τους με απώλεια έντεκα αεροσκαφών (!)».

Η δεύτερη Μάχη του Ελ Αλαμέιν (23 Οκτωβρίου – 5 Νοεμβρίου 1942) υπήρξε μία από τις πλέον εμβληματικές μάχες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ είχε δηλώσει ότι ήταν «το τέλος της αρχής» για το Άφρικα Κορπς, όταν οι συμμαχικές δυνάμεις έσπασαν τις γερμανικές γραμμές, αναγκάζοντας τις δυνάμεις του Ρόμελ σε υποχώρηση. Στις επιχειρήσεις συμμετείχε και η 1η Ελληνική Ταξιαρχία.

Του Βασίλη Πια

Ο Άγνωστος Στρατιώτης: Μνήμη, σύμβολο και η διαχρονική ιστορία ενός εθνικού μνημείου

Ο Άγνωστος Στρατιώτης αποτελεί ένα από τα πλέον εμβληματικά μνημεία της Ελλάδας, σημείο μνήμης και δημόσιας αναφοράς για τη θυσία, την ταυτότητα και τη σχέση ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν. Το μνημείο συμβολίζει τους αγνοούμενους νεκρούς ή όσους θυσιάστηκαν σε πολεμικές επιχειρήσεις χωρίς να έχει καταστεί δυνατή η ταυτοποίηση των σωμάτων τους.

Κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1930 και αποτελεί κενοτάφιο προς τιμήν των πεσόντων στους πολέμους. Το πρώτο μνημείο αφιερωμένο σε Άγνωστο Στρατιώτη του Αγώνα του 1821 στήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 1858, με απόφαση του Δήμου Ερμούπολης στη Σύρο.

Η απόφαση για την ανέγερση του μνημείου της Αθήνας ελήφθη κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Θεόδωρου Πάγκαλου. Ως υπουργός Στρατιωτικών, ο ίδιος προκήρυξε στις 3 Μαρτίου 1926, μέσω της εφημερίδας Εσπέρα, καλλιτεχνικό διαγωνισμό «διά την υποβολήν μελέτης ανεγέρσεως τάφου Αγνώστου Στρατιώτου εις την έμπροσθεν των Παλαιών Ανακτόρων Πλατείαν, κατάλληλος προς τούτο διαρρυθμιζομένην». Στις 9 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, το υπουργείο Στρατιωτικών ενέκρινε και βράβευσε κατά πλειοψηφία τη μελέτη του αρχιτέκτονα Εμμανουήλ Λαζαρίδη.

Η έννοια του Άγνωστου Στρατιώτη εντάσσεται σε μια ευρύτερη διεθνή και ευρωπαϊκή παράδοση, που υιοθετήθηκε στην Ελλάδα σε διαφορετικές χρονικές φάσεις. Ο θεσμός απέκτησε τη δική του μορφή μέσα από τελετές, μνημεία και δημόσιες πρακτικές που συνδέονται με τους μεγάλους πολέμους του 20ού αιώνα και τη διαμόρφωση της συλλογικής μνήμης. Το σημερινό Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη βρίσκεται μπροστά από τη Βουλή των Ελλήνων, αντικρίζοντας την πλατεία Συντάγματος.

Τη θέση του Μνημείου υπέδειξε ο ίδιος ο Εμμανουήλ Λαζαρίδης, μπροστά από τα Παλαιά Ανάκτορα (σημερινή Βουλή), έπειτα από πρόταση του Πάγκαλου, ο οποίος επιθυμούσε να στεγαστεί εκεί το υπουργείο Στρατιωτικών. Ωστόσο, μετά από αντιδράσεις και συνεχείς συνεδριάσεις, το 1929, στην Ζ΄ συνεδρίαση της Βουλής, ο τότε πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος, παραμερίζοντας τη διαφωνία του με τον Πάγκαλο, αποφάσισε ότι η αρχική θέση στην Πλατεία Ανακτόρων (Συντάγματος) ήταν η πλέον κατάλληλη, κρίνοντας ότι το μνημείο όφειλε να βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, κατά το πρότυπο του αντίστοιχου μνημείου της Γαλλίας.

Η επιτροπή ανέγερσης ανέθεσε την πλήρη ευθύνη της κατασκευής στον Λαζαρίδη, ο οποίος αρχικά συνεργάστηκε με τον γλύπτη Θωμά Θωμόπουλο. Ο Θωμόπουλος είχε προτείνει ως κεντρικό θέμα μια παράσταση γιγαντομαχίας, όπου μια μορφή αγγέλου –σύμβολο της Ελλάδας– θα παραλάμβανε στοργικά τον νεκρό στρατιώτη. Παρά τη συμφωνία, ο Λαζαρίδης, λόγω χρηματικής διαφωνίας, απομάκρυνε τον Θωμόπουλο από το έργο και το 1930 τον αντικατέστησε με τον γλύπτη Φωκίωνα Ροκ, με ομόφωνη απόφαση της επιτροπής. Η νέα πρόταση απεικόνιζε έναν οπλίτη «εκτάδην κείμενο» (ξαπλωμένο στο έδαφος), προσδίδοντας στο έργο ηρεμία και απλότητα.

Το μνημείο αποτελεί αστική σύνθεση με επιρροές από τη γαλλική πολεοδομική παράδοση και τον κλασικισμό, συνδυασμένες με το μοντέρνο πνεύμα της Αρ Ντεκό και με σαφείς αναφορές στην αρχαιότητα. Ο σχεδιασμός εστιάζει στην ενότητα του μνημείου με την πλατεία Συντάγματος, την εναρμόνισή του με τα νεοκλασικά Ανάκτορα και την ανάπλαση της περιοχής, με κεντρικό άξονα την οδό Ερμού. Για την κατασκευή του πραγματοποιήθηκε εκτεταμένη εκσκαφή, ώστε να ισοπεδωθεί το λοφώδες τοπίο της πλατείας.

Αριστερά και δεξιά της κεντρικής παράστασης είναι χαραγμένες φράσεις από το έργο του Θουκυδίδη: αριστερά «ΜΙΑ ΚΛΙΝΗ ΚΕΝΗ ΦΕΡΕΤΑΙ ΕΣΤΡΩΜΕΝΗ ΤΩΝ ΑΦΑΝΩΝ» (2.34) και δεξιά «ΑΝΔΡΩΝ ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΠΑΣΑ ΓΗ ΤΑΦΟΣ» (2.43). Στο μέσο του κενοταφίου αναγράφεται η επιγραφή «ΕΙΣ ΑΦΑΝΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ».

Τον τοίχο περιβάλλουν εκατέρωθεν πελεκημένοι πωρόλιθοι όπου είναι χαραγμένα, κατά ενότητες, τα ονόματα τόπων που έδωσε πολύνεκρες μάχες ο ελληνικός στρατός στη νεότερη ιστορία. Στα αριστερά της σύνθεσης περιλαμβάνονται οι μάχες του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου. Στο κέντρο του μνημείου, στους πωρόλιθους που υπάρχουν στις κλίμακες, περιλαμβάνονται μάχες του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου και της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Στα δεξιά της σύνθεσης συγκρούσεις του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και επιχειρήσεις του Ελληνικού Στρατού στη Ρωσία. Μετά την απελευθέρωση το 1944 πάνω στο κενοτάφιο προστέθηκαν τα πεδία των μαχών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και αργότερα οι επιχειρήσεις στην Κορέα. Το 1994 με απόφαση της Βουλής των Ελλήνων προστέθηκε και το όνομα «Κύπρος».

Το 2015, μετά από εισήγηση του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού και σχετική απόφαση του Συμβουλίου Αρχηγών Γενικών Επιτελείων και του Υπουργείου Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων, στο Μνημείο προστέθηκαν οι λέξεις «Αιγαίο», «Ιόνιο», «Μεσόγειος» και «Ατλαντικός» σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον άγνωστο Έλληνα ναύτη που έπεσε εν καιρώ πολέμου. Οι λέξεις «Αιγαίο», «Ιόνιο» και «Μεσόγειος» αποτελούν πεδία μεγάλων ναυμαχιών και σημαντικών ναυτικών επιχειρήσεων κατά τη διάρκεια των εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων των Ελλήνων, ενώ η λέξη «Ατλαντικός» προστέθηκε σε ένδειξη αναγνώρισης των θυσιών των πληρωμάτων του Εμπορικού Ναυτικού στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στην προσπάθεια ανεφοδιασμού της Ευρώπης από την Αμερική.

Τα υπόλοιπα καλλιτεχνικά στοιχεία του μνημείου ολοκλήρωσε ο καθηγητής γλυπτικής Κωνσταντίνος Δημητριάδης. Με τη δημιουργία του γλυπτού διαμορφώθηκε και ολόκληρος ο χώρος μπροστά από τη Βουλή, προσδίδοντας στο έργο μνημειακό χαρακτήρα. Ωστόσο, η κατασκευή καθυστέρησε σημαντικά λόγω των χωματουργικών εργασιών, της υψομετρικής διαφοράς και της δυσκολίας επεξεργασίας του πωρόλιθου. Για τις τεχνικές απαιτήσεις κλήθηκαν ειδικοί τεχνίτες από τη Γαλλία, γεγονός που αύξησε το κόστος και προκάλεσε επικρίσεις.

Η ιδέα του Άγνωστου Στρατιώτη εντάσσεται στο ευρωπαϊκό πλαίσιο μνημόνευσης των αγνώστων ή αγνοουμένων νεκρών, που αναπτύχθηκε μετά τους μεγάλους πολέμους. Στην Ελλάδα, ο αγώνας για την ταυτοποίηση των σωμάτων, η αναζήτηση μαρτυριών και η διαχείριση ιστορικών αρχείων συνδέθηκαν με τη διαρκή ανάγκη για δημόσια διδασκαλία γύρω από τον πόλεμο, τη θυσία και το κράτος δικαίου. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο Άγνωστος Στρατιώτης λειτουργεί ως συμβολικός σύνδεσμος ανάμεσα στα γεγονότα του παρελθόντος και τη συλλογική μνήμη του παρόντος.

Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου πραγματοποιήθηκαν στις 25 Μαρτίου 1932 από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ανδρέα Μιχαλακόπουλο, παρουσία πλήθους και ξένων αντιπροσωπειών. Ακολούθησε παρέλαση της φρουράς του μνημείου, ενώ μεταφέρθηκε φως από το μοναστήρι της Αγίας Λαύρας για την αφή της ακοίμητης καντήλας στο κέντρο του κενοταφίου.

Την τιμητική φύλαξη του μνημείου ανέλαβε ειδικός στρατιωτικός λόχος της Φρουράς του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος μετονομάστηκε σε Φρουρά του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη. Το 1935, με την επάνοδο του Γεωργίου Β΄, μετονομάστηκε σε Βασιλική Φρουρά, ενώ από το 1973 φέρει την ονομασία Προεδρική Φρουρά, έχοντας την ευθύνη της εικοσιτετράωρης τιμητικής φύλαξης.

Πηγές

  • Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη: Περιγραφές, χαρακτηριστικά στοιχεία του χώρου, αρχιτεκτονική και ρόλος στη δημόσια ζωή.
  • Pontos News: Emmanouil Lazaridis και Άγνωστος Στρατιώτης – εξιχνιάσεις και διαφορετικές προσεγγίσεις για τον μύθο και την πραγματικότητα.
  • Ιστορικό πλαίσιο Βαλκανικών Πολέμων, Μικρασιατικής Εκστρατείας και η διαμόρφωση της δημόσιας μνήμης στην Ελλάδα.

«Από Μελάνι σε Μετάξι»: Έκθεση στον ιστορικό χώρο ΝΗ.Μ.Α.

Το Πωλητήριο του Μουσείου Μπενάκη παρουσιάζει την έκθεση «Από Μελάνι σε Μετάξι» της Νικομάχης Καρακωστάνογλου και της πρωτοβουλίας Art Rug Projects της Ηλέκτρας Σουτζόγλου. Η έκθεση θα φιλοξενηθεί στον ιστορικό χώρο της Νηματουργίας Μέντης-Αντωνόπουλος (ΝΗ.Μ.Α.) του Μουσείου Μπενάκη (Πολυφήμου 6, Πετράλωνα), από την Πέμπτη 9 Οκτωβρίου έως τις 5 Δεκεμβρίου 2025.

Όπως ενημερώνει το σχετικό δελτίο Τύπου, η δημιουργική συνάντηση της Νικομάχης Καρακωστάνογλου με την πρωτοβουλία Art Rug Projects της Ηλέκτρας Σουτζόγλου φέρνει κοντά μια εικαστικό και μια ιστορική υφαντουργία χαλιών σε μια συνομιλία ανάμεσα στην ύλη και το πνεύμα, το παρελθόν και το παρόν, τη χειρονομία της τέχνης και την τέχνη της χειροποίητης ύφανσης, σε μια πράξη μετάφρασης και μεταμόρφωσης.

Η ιστορία της οικογένειας Σουτζόγλου ξεκινά στις αρχές του 20ού αιώνα στη Σπάρτη της Μικράς Ασίας, όπου ο Νικόλαος Σουτζόγλου ιδρύει μία από τις πρώτες ελληνικές βιοτεχνίες χαλιών. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή επανεκκινεί την επιχείρηση στην Ελλάδα. Το 1974, τη σκυτάλη αναλαμβάνει η δεύτερη γενιά, ο Κυριάκος Σουτζόγλου, ο οποίος επεκτείνει την οικογενειακή δραστηριότητα, συστήνοντας τον εμπορικό τομέα της επιχείρησης. Σήμερα η τρίτη γενιά, στο πρόσωπο της Ηλέκτρας Σουτζόγλου, δίνει νέα πνοή στην τέχνη της ύφανσης, συνδέοντας την παραδοσιακή τέχνη του χαλιού με τον σύγχρονο πολιτισμό. Με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, η Ηλέκτρα δημιούργησε την πρωτοβουλία Art Rug Projects, στο πλαίσιο της οποίας σύγχρονοι Έλληνες και διεθνείς καλλιτέχνες καλούνται να μεταφέρουν τα εικαστικά έργα τους στο χαλί, μετατρέποντας τη ζωγραφική σε ύφανση και το εικαστικό σχέδιο σε χειροποίητο αντικείμενο τέχνης.

Στο πλαίσιο αυτής της πρωτοβουλίας, η εικαστικός Νικομάχη Καρακωστάνογλου, και αυτή με ρίζες στη Μικρά Ασία, αναλαμβάνει ρόλο δημιουργικής συνομιλήτριας. Η Νικομάχη καταπιάνεται με την ύλη ως φορέα μνήμης, ενέργειας και αίσθησης. Στα έργα της, το φως και το νερό είναι στοιχεία θεμελιώδη – όχι μόνο ως εικόνες, αλλά και ως τρόποι πρόσληψης του κόσμου: στοιχεία άυλα και παρόντα, αέναα και, πάνω από όλα, ρευστά. Αυτή η ροή συνεχίζεται όταν η δουλειά της Νικομάχης μεταφέρεται σε μεταξωτό χαλί. Η εικαστική της γραφή γίνεται πιο απτή μέσα από την ύφανση, αλλά δεν χάνει τον ποιητικό της χαρακτήρα. Η επιφάνεια του χαλιού αποκτά ατμοσφαιρική ποιότητα. Το μετάξι, με τη φυσική του γυαλάδα και το παίξιμό του με το φως, αποδίδει με εντυπωσιακό τρόπο τις «διαφάνειες», τις μεταπτώσεις και τις λεπτοφυείς δονήσεις των έργων. Οι πινελιές μετατρέπονται σε μεταξωτές ίνες, οι χρωματικές μεταβάσεις θυμίζουν νερά, και το σχέδιο γίνεται πεδίο αφής και φωτός, κυματίζει και σχηματίζει ιριδισμούς. Έτσι, η υλικότητα της ύφανσης του χαλιού επιτρέπει στον θεατή να δει, να αισθανθεί και να αγγίξει μια εικόνα που μεταμορφώνεται συνεχώς, ανάλογα με το φως και την οπτική γωνία.

Η συνεργασία των δύο γυναικών συνιστά ένα από κοινού καλλιτεχνικό εγχείρημα αλλά και μια συνάντηση δύο κόσμων που συνδέονται με την ιστορία, την καταγωγή, την ύφανση και την τέχνη. Η συνάντηση αυτή αποκτά, μάλιστα, ιδιαίτερη συγκινησιακή φόρτιση, καθώς παρουσιάζεται σε έναν χώρο με εξίσου βαθιά μνήμη, τη Νηματουργία Μέντης-Αντωνόπουλος (ΝΗ.Μ.Α.), έναν μουσειακό αλλά και παραγωγικό χώρο, που από το 2012 λειτουργεί ως παράρτημα του Μουσείου Μπενάκη με σκοπό τη διάσωση παλαιών τεχνογνωσιών της μεταξουργίας και των βαφικών τεχνών. Το ΝΗ.Μ.Α. αποτελεί το φόντο της έκθεσης αλλά και μέρος αυτής, ενσωματώνοντας αξιομνημόνευτες ιστορίες σε σύγχρονα υλικά.

Η Νηματουργία Μέντης-Αντωνόπουλος (ΝΗ.Μ.Α.) του Μουσείου Μπενάκη είναι μια από τις παλαιότερες επιχειρήσεις στον χώρο της επεξεργασίας νημάτων και παραγωγής μεταξουργικών ειδών και η μοναδική σε λειτουργία βιοτεχνία στην Ελλάδα που έως σήμερα συνεχίζει να παράγει κορδέλες, πλεξούδες, φούντες, φράντζες και άλλα προϊόντα μεταξουργίας (passementerie), χρησιμοποιώντας παραδοσιακές μεθόδους. Ο χώρος παράλληλα φιλοξενεί εκπαιδευτικές και εκθεσιακές δράσεις αποτελώντας ένα ζωντανό κύτταρο άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς.

Ε.Μ.

Μειώσεις 30% έως 70% στο τεκμαρτό εισόδημα – Tι αλλάζει για ακίνητα, ΙΧ και σκάφη αναψυχής

Αλλάζει άρδην το σύστημα υπολογισμού των αντικειμενικών δαπανών διαβίωσης, με βάση το οποίο σχεδόν 480.000 φορολογούμενοι φορολογούνται επί δεκαετίες για πλασματικά («τεκμαρτά») εισοδήματα, επιπλέον όσων δηλώνουν οι ίδιοι κάθε χρόνο ότι είχαν πραγματικά.

Οι αλλαγές περιέχονται στο νέο φορολογικό νομοσχέδιο, το οποίο έθεσε σε δημόσια διαβούλευση την Τρίτη ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Κυριάκος Πιερρακάκης. Το σχέδιο νόμου ενσωματώνει τις διατάξεις για τη συνολική αναμόρφωση της φορολογίας εισοδήματος, την εξαγγελθείσα στην ΔΕΘ από τον πρωθυπουργό μείωση σε ΦΠΑ και ΕΝΦΙΑ, καθώς και για τις μισθολογικές αυξήσεις που θα δοθούν σε ενστόλους και υπαλλήλους του δημοσίου το 2026.

Με το νέο καθεστώς, το τεκμαρτό φορολογητέο εισόδημα που προκύπτει για κατοικίες, αυτοκίνητα και σκάφη, μειώνεται δραστικά. Έτσι θα υπερκαλύπτεται ευκολότερα και με χαμηλότερο δηλωθέν εισόδημα, απελευθερώνοντας χιλιάδες φορολογουμένους από πρόσθετα βάρη και φόρους με τα οποία επιβαρύνονταν μέχρι εφέτος.

Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, οι αλλαγές στον τεκμαρτό τρόπο φορολόγησης των νοικοκυριών θα ισχύσουν άμεσα, για τα εισοδήματα που αποκτώνται από 1.1.2025 και θα αποτυπωθούν στα εκκαθαριστικά φόρου τα οποία θα εκδοθούν την άνοιξη του 2026.

Τι αλλάζει

Οι «ετήσιες αντικειμενικές δαπάνες διαβίωσης», όπως επισήμως ονομάζονται τα τεκμήρια διαβίωσης, ενεργοποιούνται όταν το εισόδημα που δηλώνει ο φορολογούμενος υπολείπεται του τεκμαρτού που υπολογίζει η εφορία με βάση ακίνητα, αυτοκίνητα, πισίνες, σκάφη  ή άλλες υπηρεσίες που είχε στην κατοχή του και συνεπάγονται αντίστοιχο κόστος συντήρησης. Ο Κώδικας Φορολογίας  Εισοδήματος προβλέπει πρόσθετο φόρο, που υπολογίζεται στη διαφορά δηλωθέντων και τεκμαρτών εισοδημάτων.

Μετά από δεκαετίες, το σύστημα εξορθολογίζεται. Με το νέο καθεστώς, μειώνεται 30% έως 35% το τεκμήριο κατοικίας για όλους τους φορολογουμένους. Μειώνονται επίσης τα τεκμήρια έως και 70% για αυτοκίνητα νέας αντιρρυπαντικής τεχνολογίας (ταξινόμησης από 1.11.2010 και μετά) καθώς για τα σκάφη, ενώ εξαιρούνται από την ελάχιστη αντικειμενική δαπάνη των 3.000 ευρώ τα εξαρτώμενα τέκνα που έχουν ίδιο εισόδημα.

Συγκεκριμένα

1) Κατοικίες

Το ισχύον καθεστώς οδήγησε πολλούς φορολογούμενους σε υψηλές τεκμαρτές επιβαρύνσεις, ιδιαίτερα όταν το πραγματικό εισόδημα ήταν πολύ χαμηλό (π.χ. σε περιπτώσεις κληρονομίας). Σε αντίθεση με τον ΕΝΦΙΑ, η τεκμαρτή φορολόγηση δεν επιβαρύνει τον ιδιοκτήτη του ακινήτου, αλλά όποιον διαμένει σε αυτό. Δηλαδή φορολογούνται και οι ενοικιαστές, με βάση το εμβαδό της κατοικίας, αλλά και την περιοχή όπου αυτό βρίσκεται.

Στο εξής, με βάση το νομοσχέδιο η αντικειμενική δαπάνη διαβίωσης για κατοικίες μειώνεται:

• Κατά 30% για κατοικίες σε περιοχές με Τιμή Ζώνης κάτω από 2.800 ευρώ ανά τετραγωνικό. Για σπίτια έως 80 τ.μ., ο συντελεστής μειώνεται από 40 σε 28 ευρώ ανά τ.μ. και η αντίστοιχη μείωση της αντικειμενικής δαπάνης από 3.200 ευρώ σε 2.240 ευρώ (-30%). Ενώ για κατοικίες 120 τ.μ., η αντικειμενική δαπάνη μειώνεται από 5.800 σε 4.040 ευρώ.

Eτήσια αντικειμενική δαπάνη, με βάση τα τετραγωνικά μέτρα της ιδιοκατοικούμενης ή μισθωμένης ή της δωρεάν παραχωρούμενης κύριας κατοικίας

ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

• Για κατοικίες σε περιοχές με τιμές ζώνης από 2.800 έως 4.999 ευρώ/τ.μ. το τεκμαρτό θα προσαυξάνεται πλέον κατά 30% και όχι κατά 40%. Έτσι η αντικειμενική δαπάνη μειώνεται συνολικά κατά 35%.

• Σε περιοχές με τιμές ζώνης άνω των 5.000 ευρώ/τ.μ. το τεκμαρτό εισόδημα προσαυξάνεται κατά 58% αντί 70%. Έτσι, σε αυτές τις περιοχές, η αντικειμενική δαπάνη μειώνεται κατά 35%.

• Για μονοκατοικίες, οι προσαυξήσεις κατά 20% διατηρούνται αλλά εφαρμόζονται επί των νέων, μειωμένων αντικειμενικών δαπανών. Η έκπτωση 50% για δευτερεύουσες κατοικίες διατηρείται, επίσης, επί των νέων τιμών.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

2) Αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης

Στον τομέα των αυτοκινήτων, για οχήματα μετά το 2010, αλλάζει πλήρως το σύστημα υπολογισμού: τα τεκμήρια υπολογίζονται πλέον με βάση τόσο τον κυβισμό όσο και τις εκπομπές CO2, αντί μόνο του κυβισμού.

Σήμερα τα αυτοκίνητα υπόκεινται σε αντικειμενικές δαπάνες, αποκλειστικά βάσει των κυβικών εκατοστών του κινητήρα τους. Επίσης, προβλέπεται μείωση του ποσού, ανάλογα με την παλαιότητα, κατά 30% για αυτοκίνητα 5-10 ετών και κατά 50% για αυτοκίνητα άνω των 10 ετών. Ωστόσο το κόστος συντήρησης δεν είναι υψηλότερο για τα νεότερα αυτοκίνητα έναντι των παλαιότερων, ενώ η παρούσα κατάσταση λειτουργεί αποτρεπτικά για την αγορά νεότερου αυτοκινήτου κάτω της δεκαετίας, ως εξής:

Νέα κλίμακα βάσει Co2 (για οχήματα που έχουν ταξινομηθεί από 1/11/2010)

ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

Το νέο σύστημα «οδηγεί» σε μείωση έως 70% για νέα οχήματα, έως 30% για οχήματα ηλικίας 5-10 ετών και έως 50% για οχήματα άνω των 10 ετών. Για όσους διαθέτουν αυτοκίνητα που ταξινομήθηκαν μετά την 1η Νοεμβρίου 2010, οι αντικειμενικές δαπάνες προσδιορίζονται πλέον από τα γραμμάρια εκπομπών CO2, κατά αντιστοιχία με τα τέλη κυκλοφορίας. Ενδεικτικά, για οχήματα με εκπομπές CO2 έως 122g/km, το τεκμήριο ανέρχεται σε 2.000 ευρώ, ενώ για μεγαλύτερες εκπομπές διαφοροποιείται βάσει της σχετικής κλίμακας (30-60 ευρώ/γρ.). Η μείωση είναι πιο έντονη για οχήματα παλαιότερα των 10 ετών, καθώς τα νέα τεκμήρια υπολογίζονται με μείωση 50% επί των ισχυόντων τιμών. Για ηλεκτρικά αυτοκίνητα μηδενικών ρύπων, αν η λιανική τιμή προ φόρων δεν υπερβαίνει τα 50.000 ευρώ, η αντικειμενική δαπάνη παραμένει μηδενική. Για ακριβότερα ηλεκτρικά, το τεκμήριο περιορίζεται στα 2.000 ευρώ ετησίως έναντι 4.000 ευρώ σήμερα.

3. Σκάφη αναψυχής

Για τα σκάφη, σήμερα, η τεκμαρτή δαπάνη από κάθε σκάφος μειώνεται ανάλογα με την παλαιότητά του κατά 15% αν έχουν παρέλθει πάνω από 5 έτη από το έτος που νηολογήθηκε για πρώτη φορά, ή και 30% αν έχουν παρέλθει 10 έτη. Με το νέο καθεστώς, μειώνεται κατά 30% η τεκμαρτή δαπάνη και για τα νεότερα σκάφη, καθώς οι δαπάνες συντήρησης δεν είναι υψηλότερες στα νεότερα.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

Διατηρείται, επίσης, η πρόβλεψη ότι τα ποσά της ετήσιας τεκμαρτής δαπάνης μειώνονται κατά 50% προκειμένου για ιστιοφόρα σκάφη. Κατά το ίδιο ποσοστό μειώνονται και για πλοία αναψυχής που έχουν κατασκευασθεί ή κατασκευάζονται στην Ελλάδα εξ ολοκλήρου από ξύλο, τύπων «τρεχαντήρι», «βαρκαλάς», «πέραμα», «τσερνίκι» και «λίμπερτυ», που προέρχονται από την ελληνική ναυτική παράδοση.

Ποιες περιοχές και κλάδοι είναι «πρωταθλητές» στη φοροδιαφυγή

Σαρωτικοί ήταν οι έλεγχοι που πραγματοποίησαν τα ελεγκτικά κλιμάκια της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) κατά τους μήνες Μάιο έως Σεπτέμβριο 2025, σε όλη την ελληνική επικράτεια και με ειδική στόχευση στους καλοκαιρινούς προορισμούς, σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε η ΑΑΔΕ, οι 5 γεωγραφικές περιφέρειες όπου διαπιστώθηκαν τα υψηλότερα ποσοστά παραβατικότητας, ήταν:

· Δυτική Ελλάδα (νομοί Αιτωλοακαρνανίας 42,07%, Ηλείας47,22%, Αχαΐας 43,61%)

· Στερεά Ελλάδα (νομοί Αττικής 37,32%, Εύβοιας 47,44%, Βοιωτίας 34,04%)

· Πελοπόννησος (νομοί Κορινθίας 54,02%, Αρκαδίας 45,88%, Λακωνίας 42,15%)

· Κρήτη (νομοί Λασιθίου 42,77%, Χανίων 43,83%)

· Νότιο Αιγαίο (νομός Κυκλάδων 33% , Δωδεκανήσου 39,72%).

Σε χαμηλά επίπεδα παρέμεινε η παραβατικότητα στις ακόλουθες περιοχές:

· Βόρειο Αιγαίο (νομοί Λέσβου 24,75%, Χίου 22,34%)

· Ανατολική Μακεδονία & Θράκη (νομοί Δράμας 20,65%, Ξάνθης 23,18%)

· Δυτική Μακεδονία (νομός Κοζάνης 22,28%)

Το 41% των διενεργηθέντων ελέγχων στόχευσε σε κλάδους επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό (δραστηριότητες εστιατορίων, παροχής ποτών, ξενοδοχεία και παρόμοια καταλύματα) εντοπίζοντας παραβατική συμπεριφορά σε ποσοστό 33,73%.

Παράλληλα, πραγματοποιήθηκαν συντονισμένες επιχειρήσεις εντοπισμού φοροδιαφυγής κατόπιν σχετικών πληροφοριακών δελτίων, όπως μεταξύ άλλων η επιχείρηση «Κρουαζιέρα θα σε πάω», με την οποία οι ελεγκτές της ΑΑΔΕ έκαναν έφοδο σε ημερόπλοια της Σαντορίνης, της Κω και άλλων νησιών.

Πρόστιμα και λουκέτα

Οι ελεγκτές της ΑΑΔΕ επέβαλαν πρόστιμα και λουκέτα 48 και πλέον ωρών, σε 300 επιχειρήσεις, που δραστηριοποιούνται κυρίως στον χώρο της εστίασης και της μίσθωσης ομπρελών και καθισμάτων παραλιών (69%), ενώ εντοπίστηκαν συνολικά 202 περιπτώσεις μη διασύνδεσης POS ταμειακών μηχανών στις οποίες επιβλήθηκαν πρόστιμα ύψους 2.590.500 ευρώ.

Ενδεικτικά:

· Στο Ηράκλειο της Κρήτης, σε εστιατόριο που δεν είχε διαβιβάσει στην πλατφόρμα e-send 18.515 αποδείξεις, αξίας 275.000 ευρώ, επιβλήθηκε πρόστιμο και λουκέτο 4 ημερών (υπότροπος).

· Στην Πάρο, σε επιχείρηση κατασκευής ξυλουργικών προϊόντων που δεν είχε διαβιβάσει στην πλατφόρμα e-send 7 αποδείξεις συνολικής αξίας 111.000 ευρώ και δεν είχε διασυνδέσει το POS με την ταμειακή μηχανή, επιβλήθηκε συνολικό πρόστιμο ύψους 33.360,85 ευρώ και λουκέτο 2 ημερών.

· Στο Γύθειο Λακωνίας, σε super market που δεν είχε διαβιβάσει στην πλατφόρμα e-send 5.409 φορολογικά στοιχεία, αξίας 101.000 ευρώ, επιβλήθηκε πρόστιμο και 48ωρη σφράγιση καταστήματος.

· Στις Σέρρες, σε ζαχαροπλαστείο που δεν είχε διαβιβάσει στην πλατφόρμα e-send 13.246 αποδείξεις, συνολικής αξίας 102.229,69 ευρώ, επιβλήθηκε πρόστιμο και λουκέτο 4 ημερών (υπότροπος).

· Στον Πύργο, σε ψητοπωλείο που δεν είχε διαβιβάσει στην πλατφόρμα e-send 6.699 αποδείξεις αξίας 60.338,95 ευρώ, επιβλήθηκε πρόστιμο και 48ωρο λουκέτο.

· Στη Μύκονο, κατάστημα ειδών λαϊκής τέχνης δεν είχε κόψει αποδείξεις – για το 2021 και 2022 – 107.000 ευρώ, εισπράττοντας και μη αποδίδοντας ΦΠΑ 26.000 ευρώ. Επιβλήθηκε πρόστιμο 13.000 ευρώ και κλείσιμο για δύο ημέρες.

· Στη Μύκονο, ιταλικό εστιατόριο δεν είχε εκδώσει το 2021 μία απόδειξη, 28.000 ευρώ πλέον ΦΠΑ 4.000 ευρώ. Το πρόστιμο είναι 2.000 ευρώ, συνοδευόμενο από 48ωρο λουκέτο.

· Στην Κατερίνη, σε κατάστημα λιανικής πώλησης ειδών ρουχισμού που δεν είχε διαβιβάσει στην πλατφόρμα e-send 6.378 φορολογικά στοιχεία συνολικής αξίας 35.108,71 ευρώ, επιβλήθηκε πρόστιμο και 2ήμερο λουκέτο.

· Στη Σαντορίνη, σε 2 δημοφιλή beach bar που δεν είχαν εκδώσει αποδείξεις συνολικής αξίας 1.644,25 ευρώ και 1.141,13 ευρώ, επιβλήθηκε πρόστιμο και λουκέτο 2 ημερών.

· Στη Ρόδο, σε επιχείρηση εκμετάλλευσης παιχνιδιών θαλάσσης που δεν είχε εκδώσει 20 αποδείξεις συνολικής αξίας 6.489,91 ευρώ, επιβλήθηκε πρόστιμο, συνοδευόμενο από 48ωρο λουκέτο.

· Στους Παξούς, σε καφετέρια που εξέδωσε 214 ανακριβή φορολογικά στοιχεία αξίας 3.672,27 ευρώ, επιβλήθηκε πρόστιμο και λουκέτο 2 ημερών.

· Στη Σάμο, σε εστιατόριο που δεν είχε εκδώσει 14 αποδείξεις, επιβλήθηκαν προσαυξημένες κυρώσεις λόγω υποτροπής, βάζοντας λουκέτο για 96 ώρες.

Φοροδιαφυγή εντοπίζεται επίσης:

· σε επιχειρήσεις μίσθωσης ομπρελών και καθισμάτων παραλίας, με 48ωρα λουκέτα να μπαίνουν σε πλαζ στα Χανιά, το Ρέθυμνο, τη Ρόδο, τη Σάμο, την Κέρκυρα, τη Σύρο, την Σίφνο, τον Πόρο και την Αίγινα για μη έκδοση αποδείξεων συνολικής αξίας 10.000 ευρώ.

· σε επιχειρήσεις παροχής προσωπικών υπηρεσιών, με κομμωτήρια και λοιπές υπηρεσίες καλλωπισμού στην Αττική, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, τη Λάρισα, το Ηράκλειο και πολλά νησιά του Αιγαίου να σφραγίζονται για 2 ημέρες, λόγω μη έκδοσης αποδείξεων αξίας άνω των 55.000 ευρώ συνολικά.

Υπογραφή συμφωνίας υπουργείου Μετανάστευσης με Υπερταμείο: Στόχος η μείωση δαπανών και ο δραστικός περιορισμός επιδομάτων

Συμφωνία για τη διενέργεια διαγωνισμών που αφορούν τη σίτιση, τη λειτουργία και τη διαχείριση των δομών φιλοξενίας, όπως η καθαριότητα, η φύλαξη και η τεχνική υποστήριξη, υπέγραψαν ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Θάνος Πλεύρης και ο Αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος του Υπερταμείου, Παναγιώτης Σταμπουλίδης.

Η συμφωνία προβλέπει ένα νέο πλαίσιο για μεγαλύτερη διαφάνεια και καλύτερο έλεγχο των δαπανών, με στόχο τη μείωση του κόστους και την πιο ορθολογική χρήση των δημόσιων πόρων, σύμφωνα με το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου.

Οι συνολικές δεσμεύσεις των ποσών μειώνονται κατά 30%, από 400 εκατομμύρια ευρώ σε 288 εκατομμύρια ευρώ, και μέσω των διαγωνισμών εκτιμάται επιπλέον εξοικονόμηση. Η εξοικονόμηση αυτή, σύμφωνα με το υπουργείο, θα προκύψει από την αναμόρφωση των παροχών και τον εξορθολογισμό των δαπανών.

Παράλληλα, στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης του συστήματος παροχών, τροποποιούνται τα προγράμματα HELIOS, ώστε τα ποσά που μέχρι σήμερα κατευθύνονταν σε επιδόματα ενοικίου να μεταφερθούν σε προγράμματα εργασιακής εκμάθησης και ελληνομάθειας.

Τα διαμερίσματα που μισθώνονται στο κέντρο της Αθήνας και επιδοτούνται μέσω του προγράμματος HELIOS υπέρ των δικαιούχων ασύλου, θα ξαναγίνουν διαθέσιμα για τους κατοίκους της Αθήνας. Για όσους δικαιούχους ασύλου επιλέξουν να παραμείνουν στην Ελλάδα, θα δίνεται η δυνατότητα εργασίας και ένταξης μέσω απασχόλησης, σύμφωνα με το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου.

Οι αλλαγές αυτές αφορούν την εξέλιξη των προγραμμάτων από εδώ και στο εξής, ενώ ταυτόχρονα προβλέπεται η μεταφορά των αυτόνομων δομών εκτός του κέντρου της πρωτεύουσας.

Επιπλέον, η οικονομική βοήθεια προς τους δικαιούχους διεθνούς προστασίας θα περιοριστεί έως και κατά 50%, ώστε να καλύπτει μόνο το απολύτως απαραίτητο, όπως αυτό ορίζεται από το ευρωπαϊκό πλαίσιο.

Ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Θάνος Πλεύρης, αναφέρθηκε στην υπογραφή των προγραμματικών συμβάσεων με το Υπερταμείο, που προβλέπουν τη διενέργεια κεντρικών διαγωνισμών για τη σίτιση και τις υπηρεσίες που παρέχονται στις δομές φιλοξενίας, όπως η φύλαξη, η καθαριότητα και οι επισκευές. Όπως εξήγησε, η δέσμευση των ποσών είναι κατά περίπου 30% μικρότερη σε σχέση με τον προηγούμενο διαγωνισμό, ενώ μέσω της διαδικασίας και της αναμόρφωσης των παροχών επιδιώκεται περαιτέρω εξοικονόμηση πόρων.

Στο πλαίσιο της νέας αυτής προσέγγισης, το υπουργείο δίνει έμφαση στη διαφάνεια των διαγωνιστικών διαδικασιών και στον περιορισμό των επιδοματικών πολιτικών. Παράλληλα, προχωρά σε τροποποιήσεις των προγραμμάτων στέγασης για τους δικαιούχους ασύλου, καθώς δεν θα χρηματοδοτείται πλέον ενοίκιο, αλλά τα αντίστοιχα κονδύλια θα διατεθούν σε προγράμματα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας και ένταξης στην αγορά εργασίας. Στόχος, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι οι δικαιούχοι ασύλου που επιλέγουν να παραμείνουν στη χώρα να έχουν τη δυνατότητα εργασίας και όχι να εξαρτώνται από επιδόματα. Παράλληλα, προβλέπεται μείωση έως και 50% της οικονομικής ενίσχυσης που λαμβάνουν, στο πλαίσιο της εναρμόνισης με τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της χώρας.

Η υφυπουργός Μετανάστευσης, Σέβη Βολουδάκη, παρουσίασε τη νέα κατεύθυνση της μεταναστευτικής πολιτικής, η οποία συνδέει τη στήριξη των δικαιούχων με την εργασία, την εκπαίδευση και την ένταξη στην κοινωνία. Επεσήμανε ότι όσοι έχουν λάβει άσυλο θα πρέπει να ζουν μέσα από την απασχόλησή τους, ενώ όσοι βρίσκονται παράνομα στη χώρα θα υπόκεινται σε επιστροφή ή κράτηση, σύμφωνα με τη νομιμότητα και τις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις. Υπογράμμισε ακόμη τη σημασία της διαφάνειας στη διαχείριση των πόρων και της τήρησης των κανόνων δικαίου, σημειώνοντας ότι η πολιτική αυτή αποσκοπεί σε ένα πιο λειτουργικό και δίκαιο σύστημα.

Από την πλευρά του Υπερταμείου, ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος Παναγιώτης Σταμπουλίδης ανέφερε ότι η συμφωνία με το Υπουργείο Μετανάστευσης αξιοποιεί την εμπειρία και την τεχνογνωσία της Μονάδας Στρατηγικών Συμβάσεων του Ταμείου στη διεξαγωγή σύνθετων διαγωνισμών. Όπως επισήμανε, η συνεργασία αυτή ενισχύει τη βέλτιστη αξιοποίηση των δημόσιων πόρων και την αποτελεσματική εφαρμογή έργων κοινού οφέλους.

 

Σε θετική ατμόσφαιρα η πρώτη σειρά συνομιλιών για τη Γάζα – Νέα σύνοδος σήμερα

Οι έμμεσες διαπραγματεύσεις ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς για να εξασφαλιστεί η απελευθέρωση των ομήρων με αντάλλαγμα την αποφυλάκιση Παλαιστινίων κρατουμένων και το τέλος του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας άρχισαν χθες Δευτέρα στο Σαρμ ελ Σέιχ, λουτρόπολη της Αιγύπτου, με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ να διαβεβαιώνει πως το παλαιστινιακό ισλαμιστικό κίνημα είναι διατεθειμένο να κάνει συμβιβασμούς.

Η πρώτη σειρά συνομιλιών ανάμεσα στη Χαμάς και τους μεσολαβητές – Αίγυπτο, Κατάρ, ΗΠΑ – ολοκληρώθηκε σε θετική ατμόσφαιρα, όπως μετέδωσε νωρίς σήμερα το Al Qahera News, τηλεοπτικό δίκτυο που θεωρείται προσκείμενο στην αιγυπτιακή υπηρεσία πληροφοριών, διευκρινίζοντας πως οι διαπραγματεύσεις αναμένεται να συνεχιστούν σήμερα. Η ισραηλινή αντιπροσωπεία έφθασε εκεί χθες.

Οι αντιπρόσωποι της Αιγύπτου και του Κατάρ «συνεργάζονται με τα δυο μέρη για να δημιουργηθεί μηχανισμός» που θα επιτρέψει την απελευθέρωση των ομήρων με αντάλλαγμα την αποφυλάκιση κρατουμένων, είχε αναφέρει το ίδιο μέσο νωρίτερα.

Οι διαπραγματεύσεις, που βασίζονται στο σχέδιο των είκοσι σημείων που πρότεινε ο Aμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, άρχισαν χθες, παραμονή της δεύτερης επετείου της φονικής εφόδου της Χαμάς σε νότιους τομείς της ισραηλινής επικράτειας στις 7 Οκτωβρίου 2023, δίνοντας έναυσμα στις διετείς πλέον στρατιωτικές επιχειρήσεις.

«Πιστεύω πως (η διαπραγμάτευση) πάει πολύ καλά και πιστεύω πως η Χαμάς δέχτηκε πολύ σημαντικά πράγματα», είπε χθες ο 79χρονος Ρεπουμπλικανός πρόεδρος, εκφράζοντας αισιοδοξία για την πιθανότητα συμφωνίας. Έδωσε δε εντολή στον γαμπρό του, Τζάρεντ Κούσνερ, και στον ειδικό απεσταλμένο Στηβ Γουίτκοφ να μεταβούν στην Αίγυπτο, ζητώντας γρήγορη πρόοδο.

«Αναμένουμε δύσκολες και περίπλοκες διαπραγματεύσεις», δεδομένου πως το Ισραήλ «συνεχίζει τον πόλεμο εξολόθρευσης», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο πηγή προσκείμενη στις συνομιλίες, εκτιμώντας πως θα διαρκέσουν «αρκετές ημέρες».

Σύμφωνα με πηγές του AFP ενήμερες για τις συνομιλίες, η ισραηλινή αντιπροσωπεία και αυτή της Χαμάς θα συμμετάσχουν σε έμμεσες διαπραγματεύσεις στο ίδιο κτήριο, αλλά σε χωριστές αίθουσες, με τους μεσολαβητές να μεταφέρουν τα μηνύματα της μιας πλευράς στην άλλη.

Επικεφαλής της ομάδας της παλαιστινιακής τρομοκρατικής οργάνωσης που πήγε στην Αίγυπτο είναι ο Χαλίλ αλ Χάγια, που γλίτωσε από την αεροπορική επίθεση του Ισραήλ στο Κατάρ κατά των διαπραγματευτών της Χαμάς, λιγότερο από έναν μήνα πριν – στην οποία, όμως, σκοτώθηκε ο γιος του.

Μηχανισμοί

Σύμφωνα με ανώτερο στέλεχος του κινήματος, η αντιπροσωπεία της Χαμάς επρόκειτο να έχει συνομιλίες χθες το πρωί στο Κάιρο με αξιωματούχους της Αιγύπτου και του Κατάρ, πριν από την επίσημη έναρξη των διαπραγματεύσεων στο Σαρμ ελ Σέιχ, οι οποίες θα ήταν επικεντρωμένες στους «μηχανισμούς κατάπαυσης του πυρός, αποχώρησης των δυνάμεων κατοχής και ανταλλαγής αιχμαλώτων», όπως εξήγησε.

Προχθές Κυριακή, η Χαμάς εξέφρασε την επιθυμία της να «αρχίσει αμέσως τη διαδικασία ανταλλαγής αιχμαλώτων», απαιτώντας από «το Ισραήλ να τερματίσει όλες τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στο σύνολο της Λωρίδας της Γάζας» και ισχυριζόμενη πως «οι παρατάξεις της αντίστασης θα βάλουν τέλος στις στρατιωτικές επιχειρήσεις τους».

Το σχέδιο του Αμερικανού προέδρου, που ανακοινώθηκε την 29η Σεπτεμβρίου, προβλέπει κατάπαυση του πυρός, απελευθέρωση εντός 72 ωρών των ομήρων, την απόσυρση κατά στάδια του ισραηλινού στρατού από τη Λωρίδα της Γάζας και τον αφοπλισμό της παλαιστινιακής οργάνωσης.

Στην απάντησή της στο σχέδιο Τραμπ, η Χαμάς ανέφερε την Παρασκευή πως είναι έτοιμη να απελευθερώσει όλους τους ομήρους για να εξασφαλιστεί «το τέλος του πολέμου» και η «πλήρης ισραηλινή απόσυρση» από τον μικρό παραθαλάσσιο θύλακο.

Όμως δεν έκανε καμιά αναφορά στον αφοπλισμό της, στοιχείο-κλειδί της πρότασης, τονίζοντας ότι εννοεί να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε συζήτηση για το μέλλον της Γάζας, κάτι που δεν προβλέπει το αμερικανικό σχέδιο.

Από την πλευρά του Ισραήλ, ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου διαβεβαιώνει πως υποστηρίζει το σχέδιο Τραμπ, όμως ταυτόχρονα διαμηνύει πως ο στρατός του θα παραμείνει στο μεγαλύτερο μέρος της Λωρίδας της Γάζας, που ελέγχει σήμερα κατά περίπου το 75%, σύμφωνα με ισραηλινές πηγές. Επιμένει ακόμη πως θεωρεί απαραίτητη προϋπόθεση τον αφοπλισμό της Χαμάς.

Βομβαρδισμοί

Σε περίπτωση αποτυχίας των διαπραγματεύσεων «θα ξαναρχίσουμε τη μάχη», δήλωσε προχθές ο επικεφαλής του γενικού επιτελείου του Ισραήλ, ο Εγιάλ Ζαμίρ.

Παρά τις προσπάθειες των μεσολαβητών, μέχρι τώρα δεν έχει επιτευχθεί κατάπαυση του πυρός με διάρκεια. Οι δυο προηγούμενες συμφωνίες κατάπαυσης του πυρός, τον Νοέμβριο του 2023 και στις αρχές του 2025, επέτρεψαν την επιστροφή Ισραηλινών ομήρων, ζωντανών και νεκρών, με αντάλλαγμα την αποφυλάκιση Παλαιστινίων που κρατούνται σε ισραηλινές φυλακές.

Στη Λωρίδα της Γάζας, η πολιτική προστασία έκανε λόγο για νέους βομβαρδισμούς του Ισραήλ, ιδίως στην πόλη της Γάζας (βόρεια) και στη Χαν Γιούνις (νότια), όπου σκοτώθηκαν τουλάχιστον δυο Παλαιστίνιοι.

Εκδηλώσεις

Στο Ισραήλ οργανώνονται σήμερα εκδηλώσεις για την επέτειο της πιο πολύνεκρης επίθεσης που υπέστη η χώρα στην ιστορία της. Το πρωί, προβλέπεται συγκέντρωση κοντά στο κιμπούτς Μπεερί, στον χώρο όπου είχε λάβει χώρα το φεστιβάλ μουσικής Νόβα, που μετατράπηκε σε «τόπο σφαγής» 370 ανθρώπων το πρωί εκείνου του Σαββάτου.

Άλλη σημαντική στιγμή της ημέρας αναμένεται να καταγραφτεί όταν νυχτώσει στο Τελ Αβίβ, όπου οργανώνεται εκδήλωση με πρωτοβουλία των οικογενειών των θυμάτων της επίθεσης στην «πλατεία των ομήρων». Πάντως, οι επίσημες τελευτές δεν προβλέπεται να γίνουν παρά τη 16η Οκτωβρίου, αφού ολοκληρωθούν οι εορτές Σουκότ. Κατά σύμπτωση του εβραϊκού εορτολογίου, σήμερα είναι η πρώτη ημέρα αυτών των εορτών.

Η έφοδος της 7ης Οκτωβρίου 2023 είχε αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 1.219 άνθρωποι από την ισραηλινή πλευρά, στην πλειονότητά τους άμαχοι, σύμφωνα με απολογισμό του Γαλλικού Πρακτορείου βασισμένο σε επίσημα δεδομένα. Από τους 251 ανθρώπους που απήχθησαν εκείνη την ημέρα, οι 47 κρατούνται ακόμη όμηροι στη Λωρίδα της Γάζας. Από αυτούς, οι 25 έχουν κηρυχθεί νεκροί από τον ισραηλινό στρατό.

Λόνι Μπεζανσόν: Ο ερευνητής-ντετέκτιβ της ακαδημαϊκής ακεραιότητας

Τον έχουν αποκαλέσει «λευκό ιππότη της ακαδημαϊκής κοινότητας», «ταραχοποιό υπέρ της αλήθειας» και «επίμονο κριτή». Ο Λόνι Μπεζανσόν, επίκουρος καθηγητής Οπτικοποίησης Δεδομένων στο Πανεπιστήμιο Λίντσοπινγκ (Linköping University) στη Σουηδία, είναι κυρίως γνωστός για τις ερευνητικές του προσπάθειες να αποκαλύπτει απάτες σε επιστημονικά άρθρα.

Σε μια περίοδο που η επιστημονική κοινότητα συγκλονίζεται από σκάνδαλα, ο Λόνι Μπεζανσόν θεωρείται ένας από τους πιο δραστήριους επιστημονικούς ντετέκτιβ, καθώς αποφάσισε να αξιοποιήσει την εμπειρία του στην ερευνητική μεθοδολογία και τη στατιστική για να εντοπίζει απάτες, υπερασπιζόμενος τη διαφάνεια.

Μόλις τον περασμένο μήνα, σε μελέτη που εκπονήθηκε ύστερα από ανάθεση από τη Διεθνή Μαθηματική Ένωση (IMU) και τη Γερμανική Μαθηματική Ένωση (DMV), μια διεθνής ομάδα συγγραφέων αποκάλυψε συστηματικές απάτες σε ερευνητικές εργασίες στον τομέα των Μαθηματικών. Η μελέτη αναφέρει μερικά κραυγαλέα παραδείγματα, όπως την αποκάλυψη το 2019 ότι ένα πανεπιστήμιο που παρουσιαζόταν να έχει τον μεγαλύτερο αριθμό ερευνητών παγκόσμιας κλάσης στα μαθηματικά δεν είχε καν τα μαθηματικά ως αντικείμενο σπουδών. Το παραπάνω δεν είναι το μόνο παράδειγμα απάτης που έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια. Επιστημονικά άρθρα δημοσιεύονται με παραποιημένα ή ανύπαρκτα δεδομένα, εταιρείες προσφέρουν υπηρεσίες επηρεασμού των ετεροαναφορών και άλλες, γνωστές ως «εργαστήρια παραγωγής ερευνών», γράφουν επιστημονικές μελέτες κατά παραγγελία.

Ο Λόνι Μπεζανσόν, τον οποίο συναντήσαμε στο 12ο Heidelberg Laureate Forum, συμμετείχε σε πάνελ για την επιστημονική ακεραιότητα. Στις αίθουσες και τους διαδρόμους του φόρουμ το θέμα της απάτης σε επιστημονικές έρευνες ήταν συχνό θέμα συζήτησης και το πάνελ δέχθηκε πλήθος ερωτήσεων από το κοινό.

«Το πρόβλημα της ακεραιότητας της έρευνας είναι τεράστιο και νομίζω ότι έχει πολύ μεγάλο αντίκτυπο στην κοινωνία, με τρόπους που δεν φανταζόμαστε», λέει ο ίδιος σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Όπως περιγράφει, δεν είναι μόνο η κατασπατάληση εκατομμυρίων από χρηματοδοτήσεις για έρευνες, αλλά και οι κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία: από την απώλεια ευκαιριών για αποτελεσματικότερες θεραπείες για τους ασθενείς μέχρι την προώθηση φαρμάκων ως ασφαλή, τα οποία στην πραγματικότητα μπορεί να προκαλέσουν σημαντικές βλάβες στην υγεία.

Επιστημονικές απάτες την περίοδο της πανδημίας

Το τελευταίο συνέβη και κατά την περίοδο της πανδημίας του Covid-19, όταν ο Λόνι Μπεζανσόν μαζί με άλλους ερευνητές και δημοσιογράφους αποκάλυψαν σοβαρά μεθοδολογικά προβλήματα στην πολυσυζητημένη τότε έρευνα του Ινστιτούτου Μεσογειακών Λοιμώξεων της Μασσαλίας (IHU Marseille) και του τότε διευθυντή του, Ντιντιέ Ραούλ, για τη θεραπεία της Covid-19 με το φάρμακο κατά της ελονοσίας υδροξυχλωροκίνη. Το σχετικό επιστημονικό άρθρο που είχε δημοσιευθεί τον Μάρτιο του 2020, υποστηρίζοντας την αποτελεσματικότητα της υδροξυχλωροκίνης, είχε τεράστια απήχηση, με αποτέλεσμα κρατικοί αξιωματούχοι στη Γαλλία, ακόμα και ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, να υποστηρίζουν το συγκεκριμένο φάρμακο. Ωστόσο, η μελέτη στηρίχθηκε σε ένα πολύ μικρό δείγμα μόλις 26 ατόμων, από τους οποίους οι έξι αποχώρησαν από τη μελέτη και δεν λήφθηκαν υπ’ όψιν στην ανάλυση. Από αυτούς τους έξι, ένας πέθανε και τρεις μεταφέρθηκαν στην εντατική. Τελικά, το άρθρο αποσύρθηκε τον Δεκέμβριο του 2024, ενώ περαιτέρω διερεύνηση και σε άλλα άρθρα του ίδιου συγγραφέα αποκάλυψε εκτεταμένες παραβιάσεις της ερευνητικής δεοντολογίας.

Η περίπτωση του Ντιντιέ Ραούλ δεν ήταν η μοναδική, καθώς ο Λόνι εντόπισε κατά τη διάρκεια της πανδημίας και άλλες επιστημονικές έρευνες που αξιολογούνταν από κριτές σε μία μόνο ημέρα ή όπου οι συγγραφείς ήταν και εκδότες του περιοδικού στο οποίο δημοσιεύονταν. Αυτά τα συμβάντα ήταν που τον οδήγησαν στην απόφαση να ασχοληθεί ενεργά, στον ελεύθερο χρόνο του, με τη συστηματική διερεύνηση περιπτώσεων επιστημονικής απάτης.

«Απάτες συνέβαιναν και πριν από την Covid-19. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της πανδημίας δημοσιεύθηκαν ψευδείς αναλύσεις σε μεγάλα περιοδικά, οπότε είχαν μεγαλύτερο αντίκτυπο. Ξαφνικά υπήρχαν λιγότεροι έλεγχοι και όλα ήταν πιο βιαστικά. Και αυτό είναι κατανοητό, γιατί προσπαθούσαμε να απαντήσουμε στην πανδημία και αναζητούσαμε τρόπους για να ξεφύγουμε από αυτήν. Το αποτέλεσμα ήταν να διαρραγούν ορισμένες από τις δικλείδες ασφαλείας που υπήρχαν και να δημοσιευθούν περισσότερα ανακριβή άρθρα, και αυτό είχε τεράστιο αντίκτυπο στη δημόσια υγεία. Εγκρίθηκαν ή προωθήθηκαν φάρμακα που δεν έπρεπε να είχαν προωθηθεί», επισημαίνει ο κος Μπεζανσόν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Τα προειδοποιητικά σημάδια της απάτης

Υπάρχουν ορισμένα προειδοποιητικά σημάδια που θέτουν σε εγρήγορση τον Λ. Μπεζανσόν και τους άλλους ντετέκτιβ και τους παροτρύνουν να διερευνήσουν περαιτέρω μια επιστημονική δημοσίευση: παραποιημένες από λογισμικά επιστημονικές ορολογίες (tortured phrases), κείμενα γραμμένα από τεχνητή νοημοσύνη, εικόνες που έχουν αντιγραφεί, εξαιρετικά σύντομος χρόνος αξιολόγησης από ομοτίμους ή άρθρα των οποίων οι μέθοδοι βασίζονται μόνο σε εργασίες που έχουν ανακληθεί.

Σε μια πρόσφατη έρευνα, ο Λόνι Μπεζανσόν και οι Γκιγιόμ Καμπανάκ, Σιρίλ Λαμπέ και Αλεξάντερ Μαγκαζίνοφ, ανακάλυψαν μία ακόμα απάτη σε συγκεκριμένα επιστημονικά περιοδικά: μια μέθοδο παραποίησης του αριθμού των ετεροαναφορών. Ειδικότερα, ετεροαναφορές που δεν υπήρχαν μέσα στο άρθρο, προστέθηκαν στα μεταδεδομένα αργότερα, κατά τη διάρκεια της καταχώρησης του μοναδικού ψηφιακού αναγνωριστικού των άρθρων (DOI). Με τον τρόπο αυτό οι ψεύτικες ετεροαναφορές δεν ήταν ορατές στον αναγνώστη, αλλά υπολογίζονταν κανονικά στις βάσεις δεδομένων, αλλοιώνοντας τις μετρήσεις. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα ότι μέσα από αυτή την πρακτική ένας ερευνητής έλαβε επιπλέον 3.100 ετεροαναφορές.

Λίγο πριν από τη δημοσίευση, οι συγγραφείς της μελέτης έλαβαν ένα ηλεκτρονικό μήνυμα με απειλές από τον εκδότη των περιοδικών, δεν πτοήθηκαν όμως. Τον περασμένο Αύγουστο, η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Ένωσης για την Επιστήμη της Πληροφορίας και την Τεχνολογία (JASIST) έλαβε το βραβείο Καλύτερης Εργασίας του περιοδικού για το 2025, το οποίο θα απονεμηθεί τον ερχόμενο Νοέμβριο στην ετήσια συνάντηση της Ένωσης στις ΗΠΑ.

«Το βραβείο δείχνει ότι κάναμε τη δουλειά με σωστό τρόπο. Δεν είναι απλώς ότι βρήκαμε κάτι λάθος και το αναφέραμε. Είναι πραγματική έρευνα. Οι άνθρωποι βρίσκουν συνέχεια νέους τρόπους να εξαπατούν, η αποκάλυψη των οποίων ενέχει πολλή δουλειά. Πρέπει να εφαρμόζεις πρωτοποριακές μεθόδους για να μπορέσεις να καταλάβεις τι συμβαίνει», τονίζει ο κος Μπεζανσόν.

Οι επιστημονικοί ντετέκτιβ δεν δέχονται, όμως, μόνο απειλές. Είναι αποδέκτες της κριτικής συναδέλφων τους ότι τέτοιες έρευνες μειώνουν την εμπιστοσύνη των ανθρώπων στην επιστήμη. Ακόμα και αντιεμβολιαστές έχουν χρησιμοποιήσει τη δουλειά του Λόνι για να δείξουν ότι η επιστήμη δεν είναι αξιόπιστη. «Όμως, δεν το έχω πει ποτέ αυτό», ξεκαθαρίζει. «Αυτό που λέω είναι ότι ορισμένοι επιστήμονες κάνουν απάτες. Όμως συνολικά η επιστημονική μέθοδος είναι το εργαλείο που χρειαζόμαστε για να παίρνουμε δεδομένα σωστά και να παρατηρούμε τα πράγματα με τον λιγότερο υποκειμενικό τρόπο», υπογραμμίζει, και προσθέτει: «Το γεγονός ότι την κρίση αναπαραγωγιμότητας της επιστήμης ανέδειξαν επιστήμονες και τα όσα συμβαίνουν με τα ψεύτικα άρθρα αναδεικνύονται πάλι από επιστήμονες, στην πραγματικότητα δείχνει ότι ενδιαφέρονται για τον τομέα και δεν κάθονται άπραγοι. Συνολικά, οι επιστήμονες έχουν το συμφέρον της κοινωνίας και το συμφέρον της προώθησης της γνώσης στην καρδιά τους και γι’ αυτό προτιμούν να μιλούν δημόσια όταν βλέπουν κάτι να συμβαίνει».

«Να αλλάξουμε το πώς δουλεύει ο ακαδημαϊκός χώρος»

Ο Λόνι Μπεζανσόν εκτιμά ότι το σύστημα που έχει δημιουργηθεί στον ακαδημαϊκό χώρο με την υποχρέωση να έχουν οι επιστήμονες πολλές δημοσιευμένες εργασίες και ετεροαναφορές «δεν είναι βιώσιμο». «Οι άνθρωποι πιέζονται να κάνουν απάτες και θα πρέπει πραγματικά να σκεφτούμε γιατί έχουμε ένα σύστημα που το δημιούργησε αυτό εξαρχής».

Ο ίδιος προτείνει ότι «για να υπάρχει περισσότερη ακεραιότητα στην επιστήμη θα πρέπει να σταματήσουμε να μετράμε, αυτή την καθημερινή τρέλα με τον αριθμό των ετεροαναφορών, τον αριθμό των δημοσιευμένων εργασιών, τον δείκτη απήχησης των περιοδικών». Και καταλήγει, λέγοντας: «Όταν ξεκίνησα το διδακτορικό μου, πίστευα ότι επιστήμη ήταν οι συνεργατικές προσπάθειες μεταξύ όλων των ερευνητών στον κόσμο. Τώρα συνειδητοποιώ ότι ανταγωνίζομαι τους φίλους μου για να βρω χρήματα ώστε να κάνω τη δουλειά μου. Ίσως δεν θα έπρεπε να ανταγωνιζόμαστε. Θα πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει ο ακαδημαϊκός χώρος».

Της Μαρίας Κουζινοπούλου