Σάββατο, 21 Δεκ, 2024

Η φυσική δραστηριότητα τονώνει την εγκεφαλική λειτουργία

Ακόμη και σύντομες εκρήξεις καθημερινής σωματικής δραστηριότητας – από το ανεβοκατέβασμα στις σκάλες έως την κηπουρική – ενισχύουν άμεσα την εγκεφαλική λειτουργία των μεσηλίκων, καθιστώντας τους ικανούς να σκέφτονται τόσο γρήγορα όσο κάποιος νεότερος, σύμφωνα με τα ευρήματα νέας μελέτης.

Παραμείνετε δραστήριοι για να σκέφτεστε πιο γρήγορα

Καθώς μεγαλώνουμε, η ταχύτητα γνωστικής επεξεργασίας μας – ο ρυθμός με τον οποίο εκτελούμε τις πνευματικές λειτουργίες – φυσικά μειώνεται. Αυτή η επιβράδυνση θεωρείται φυσικό παρελκόμενο της γήρανσης.

Ωστόσο, πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Annals of Behavioral Medicine τον Οκτώβριο προτείνει ότι η καθημερινή σωματική δραστηριότητα μπορεί να ωφελήσει άμεσα την υγεία του εγκεφάλου, και συγκεκριμένα να βελτιώσει την ταχύτητα γνωστικής επεξεργασίας στη μέση ηλικία.

Ερευνητές του Penn State University βρήκαν ότι οι σωματικές δραστηριότητες ρουτίνας, από τις χαμηλής έντασης κινήσεις όπως οι δουλειές του σπιτιού έως τις πιο έντονες όπως το τρέξιμο, μπορούν να παρέχουν άμεσα γνωστικά οφέλη. Οι συμμετέχοντες στη μελέτη οι οποίοι ήταν δραστήριοι παρουσίασαν νοητική ταχύτητα επεξεργασίας αντίστοιχη ατόμου τέσσερα χρόνια νεότερου.

«Δεν χρειάζεται να πάτε στο γυμναστήριο για να βιώσετε τα πιθανά οφέλη της σωματικής δραστηριότητας», είπε σε δήλωση Τύπου ο Τζόναθαν Χακούν, επίκουρος καθηγητής νευρολογίας και ψυχολογίας του Penn State και συν-συγγραφέας. «Όλες οι κινήσεις είναι σημαντικές. Η καθημερινή κινητικότητα αποτελεί πηγή συσσωρευμένης σωματικής δραστηριότητας, που συμβάλλει σε έναν υγιεινό τρόπο ζωής και η οποία μπορεί να έχει κάποιες άμεσες επιπτώσεις στη γνωστική υγεία.»

Άμεσα οφέλη 

Για να ερευνήσει τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα της σωματικής δραστηριότητας στη γνωστική υγεία, η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε μια μέθοδο που ονομάζεται οικολογική στιγμιαία αξιολόγηση (Εcological Μomentary Αssessment – EMA), η οποία συλλέγει δεδομένα σχετικά με τη συμπεριφορά των ανθρώπων στο φυσικό τους περιβάλλον.

Η μελέτη παρακολούθησε 204 συμμετέχοντες ηλικίας 40 έως 65 ετών από το Μπρονξ της Νέας Υόρκης, χωρίς ιστορικό γνωστικής εξασθένηση. Σχεδόν το 50% ήταν μαύροι ή Αφροαμερικάνοι και το 34% λατινοαμερικανικής καταγωγής.

Οι συμμετέχοντες κατέγραφαν τις δραστηριότητες τους έξι φορές την ημέρα για εννέα μέρες, ολοκληρώνοντας γνωστικές εργασίες αφού ανέφεραν τα επίπεδα της σωματικής τους κίνησης.

Η έρευνα ανακάλυψε αρκετά μοτίβα:

  • Σωματική δραστηριότητα εντός των προηγούμενων 3,5 ωρών οδηγούσε σε βελτιωμένη ταχύτητα επεξεργασίας.
  • Αν και η λειτουργία της μνήμης δεν παρουσίασε βελτίωση, ο χρόνος αντίδρασης σε εργασίες σχετικά με τη μνήμη βελτιώθηκε.
  • Πιο συχνή δραστηριότητα ισοδυναμούσε με μεγαλύτερα γνωστικά οφέλη.

«Γινόμαστε πιο αργοί καθώς γερνάμε, και σωματικά και γνωστικά», δήλωσε ο Χακούν. «Η ιδέα είναι πως μπορούμε στιγμιαία να αντισταθμίσουμε αυτό το γεγονός μέσω της κίνησης. Είναι επιτακτικό.»

Οι συμμετέχοντες με συχνότερη δραστηριότητα είχαν μεγαλύτερα γνωστικά οφέλη από αυτούς που ήταν λιγότερο δραστήριοι. Αυτό υποδηλώνει ότι η συχνή σωματική δραστηριότητα μπορεί να σχετίζεται με αυξανόμενα οφέλη στην γνωστική υγεία, παρόλα αυτά απαιτείται περαιτέρω έρευνα σχετικά με το πώς η συχνότητα και ο χρόνος της σωματικής δραστηριότητας επηρεάζουν τη γνωστική υγεία, επεσήμανε ο Χακούν.

«Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι η καθημερινή σωματική δραστηριότητα μπορεί να προάγει τη γνωστική υγεία στη μέση ηλικία και πως τα οφέλη είναι άμεσα», γράφουν οι ερευνητές.

Ο Χακούν και η ομάδα του σχεδιάζουν να διευρύνουν την έρευνά τους με το να ενσωματώσουν εργαλεία παρακολούθησης της δραστηριότητας μαζί με τις μεθόδους αξιολόγησής τους και τη συλλογή μακροπρόθεσμων δεδομένων, για να συγκρίνουν τις επιπτώσεις της καθημερινής δραστηριότητας σε σχέση με τα φυσιολογικά μοτίβα γήρανσης.

Του George Citroner

 

 

Η δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες βελτιώνει την μεταβολική υγεία ακόμη και χωρίς απώλεια βάρους

Η μείωση των υδατανθράκων και η αύξηση πρωτεϊνών και λίπους μπορεί να βελτιώσει τους δείκτες ευεξίας σας, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη.

Με βάση δύο κλινικές δοκιμές, η έρευνα διαπίστωσε ότι τα άτομα που ακολούθησαν μια δίαιτα με λιγότερους υδατάνθρακες και υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες βελτίωσαν σημαντικά τα αποτελέσματα των λιπιδίων του αίματος και μείωσαν τα επίπεδα του ηπατικού λίπους παρά το γεγονός ότι δεν έχασαν σημαντικό βάρος.

Οι δείκτες λίπους στο αίμα βελτιώθηκαν

Η έρευνα, που διεξήχθη στη Δανία και δημοσιεύθηκε στο American Journal of Clinical Nutrition, χρησιμοποίησε δεδομένα από δύο τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές. Περίπου 100 συμμετέχοντες τυχαιοποιήθηκαν για να ακολουθήσουν είτε μια δίαιτα μειωμένων υδατανθράκων και υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες είτε μια συμβατική δίαιτα για διαβήτη (CD) για έξι εβδομάδες.

Οι συμμετέχοντες στην πρώτη δοκιμή δεν μπήκαν σε θερμιδικό έλλειμμα για να χάσουν βάρος, ενώ οι συμμετέχοντες στη δεύτερη δοκιμή μπήκαν σε θερμιδικό έλλειμμα.

Μια δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων περιλαμβάνει τον περιορισμό των υδατανθράκων, την κατανάλωση υγιεινών λιπαρών και άπαχων πρωτεϊνών και την κατανάλωση τακτικών γευμάτων και σνακ, διατηρώντας παράλληλα το σωματικό βάρος.

Οι συμμετέχοντες σε μια δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων έτρωγαν 30% υδατάνθρακες, 30% πρωτεΐνες και 40% λίπος, γεγονός που οδήγησε σε αξιοσημείωτη βελτίωση των επιπέδων των λιπιδίων του αίματος σε σύγκριση με τη δίαιτα CD. Η δίαιτα CD είχε υψηλότερη περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες 50 τοις εκατό, με περισσότερο από το 40 τοις εκατό της δίαιτας να αποδίδεται σε φυτικές ίνες υδατανθράκων, καθώς και χαμηλότερη πρόσληψη λίπους και πρωτεϊνών.

Για λόγους σύγκρισης, ένα πρόγραμμα πρωινού για τα άτομα που ακολουθούσαν τη συμβατική δίαιτα ήταν ψωμί, τυρί, βούτυρο, μαρμελάδα, γάλα και φρούτα, ενώ τα άτομα που ακολουθούσαν τη δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων δεν είχαν φρούτα και αντ’ αυτού έτρωγαν γιαούρτι, αυγό, αβοκάντο, αγγούρι και μαγιονέζα με το ψωμί τους.

Όσοι κατανάλωναν μια δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, ενώ δεν είχαν έλλειμμα θερμίδων, παρουσίασαν 33% μείωση των λιπιδίων του αίματος και 16% μείωση των μικρής συγκέντρωσης σωματιδίων χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνης (LDL), ενός τύπου πρωτεΐνης χοληστερόλης που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων.

Επιπλέον, τα επίπεδα της λιποπρωτεΐνης υψηλής πυκνότητας (HDL) («καλή» χοληστερόλη) αυξήθηκαν κατά 10 τοις εκατό, γεγονός που υποδηλώνει μετατόπιση προς ένα πιο ευνοϊκό λιπιδαιμικό προφίλ. Αντίθετα, η δίαιτα CD δεν παρουσίασε παρόμοιες βελτιώσεις.

Μεταξύ εκείνων που ακολούθησαν θερμιδικό έλλειμμα, τόσο η ομάδα υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες όσο και η ομάδα της συμβατικής δίαιτας έχασαν 6 τοις εκατό του σωματικού τους βάρους κατά τη διάρκεια της μελέτης. Αυτή η απώλεια βάρους συνδέθηκε με βελτιωμένο έλεγχο του σακχάρου στο αίμα.

Ωστόσο, η ομάδα της δίαιτας υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες είχε επίσης μια πρόσθετη μείωση των λιπιδίων του αίματος και των επιπέδων της LDL.

Η δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες μείωσε επίσης τα επίπεδα ηπατικού λίπους. Ωστόσο, οι συμμετέχοντες που δεν ακολούθησαν θερμιδικό έλλειμμα είχαν μεγαλύτερη μείωση του ηπατικού λίπους κατά 55% σε σύγκριση με το 26% στην ομάδα που έχασε βάρος.

Αυτή η μείωση του ηπατικού λίπους συμβάλλει στην καλύτερη συνολική μεταβολική υγεία, καθώς το αυξημένο ηπατικό λίπος συνδέεται με την αντίσταση στην ινσουλίνη.

Και στις δύο μελέτες, η βελτίωση των λιπιδαιμικών προφίλ στην ομάδα με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες σχετιζόταν με τη μείωση του ηπατικού λίπους, γεγονός που υποδηλώνει μια σύνδεση μεταξύ της διατροφής, της υγείας του ήπατος και των λιπιδαιμικών προφίλ.

Οι ερευνητές υπέθεσαν ότι η μεταβολική βελτίωση μεταξύ εκείνων που ακολούθησαν δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων σχετίζεται με τα χαμηλότερα επίπεδα ινσουλίνης από το χαμηλότερο σάκχαρο στο αίμα.

Δεδομένου του υψηλού παγκόσμιου επιπολασμού του διαβήτη τύπου 2, τα ευρήματα αυτά μπορεί να έχουν τη δυνατότητα να προτείνουν μεθόδους για την καλύτερη διαχείριση της πάθησης.

Η γιατρός Σιλβάνα Όμπιτσι, επικεφαλής του τμήματος ενδοκρινολογίας στο Stony Brook Medicine στη Νέα Υόρκη, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη, τόνισε τη σημασία της ποιότητας των τροφίμων έναντι της σύνθεσης των μακροθρεπτικών συστατικών και μόνο.

«Όπως αναφέρει η Αμερικανική Ένωση Διαβήτη, ‘οι άνθρωποι τρώνε τρόφιμα, όχι θρεπτικά συστατικά, και οι συστάσεις για τα θρεπτικά συστατικά πρέπει να εφαρμόζονται σε ό,τι τρώνε οι άνθρωποι’», δήλωσε η Όμπιτσι στην Epoch Times, τονίζοντας ότι αυτή είναι μια «πολύ σημαντική έννοια», καθώς πολλές μελέτες επικεντρώνονται στα τρία κύρια μακροθρεπτικά συστατικά (υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, και λίπος) χωρίς να δίνουν μεγάλη προσοχή στον τύπο και την ποιότητά τους.

Τα τρόφιμα της ίδιας κατηγορίας μπορεί να έχουν «πολύ διαφορετικές» επιδράσεις: Ειδικός

Οι υδατάνθρακες περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα τροφίμων – από υπερεπεξεργασμένες επιλογές, όπως τα ζυμαρικά και το ψωμί, μέχρι πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά επιλογές, όπως τα όσπρια, τα δημητριακά ολικής αλέσεως, και τα φρούτα. Η Όμπιτσι δήλωσε ότι αυτά τα τρόφιμα έχουν σημαντικά διαφορετικές επιπτώσεις στην υγεία παρά το γεγονός ότι κατηγοριοποιούνται ως ένα σύνολο.

Μίλησε περαιτέρω σχετικά με τα διατροφικά λίπη, σημειώνοντας ότι κυμαίνονται από ζωικά λίπη με υψηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά οξέα και χοληστερόλη έως πιο υγιεινές επιλογές όπως τα ψάρια, οι ξηροί καρποί, οι σπόροι, το αβοκάντο, και το ελαιόλαδο. Επισήμανε ότι η μελέτη δεν έκανε διάκριση μεταξύ διαφορετικών τύπων υδατανθράκων και λιπών.

«Αυτή η βραχυπρόθεσμη μελέτη δεν ασχολήθηκε με τη σημασία του τύπου των υδατανθράκων ή του τύπου των λιπών», έγραψε η Όμπιτσι σε ένα email προς την Epoch Times. «Η γνώμη μου είναι ότι η υγιεινή διατροφή θα πρέπει να δίνει έμφαση στη σημασία του τύπου και της ποιότητας των μακροθρεπτικών συστατικών – [και] να ευνοεί τους υδατάνθρακες που περιέχονται στα όσπρια, τα αμυλούχα λαχανικά, τα δημητριακά ολικής αλέσεως και τα φρούτα σε αντίθεση με τα απλά σάκχαρα, τους επεξεργασμένους υδατάνθρακες».

Πρόσθεσε ότι, όσον αφορά τα διατροφικά λίπη, τα ζωικά λίπη με υψηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά οξέα και χοληστερόλη θα πρέπει να καταναλώνονται λιγότερο από τα πιο υγιεινά λίπη που βρίσκονται στα ψάρια, τους ξηρούς καρπούς και τους σπόρους.

Η Όμπιτσι τόνισε ότι η απώλεια βάρους είναι ζωτικής σημασίας για τη διαχείριση του διαβήτη. Σημείωσε ότι ακόμη και αυτή η βραχυπρόθεσμη μελέτη κατέδειξε σημαντικά οφέλη από την απώλεια βάρους, ανεξάρτητα από τη σύνθεση της δίαιτας, και τόνισε ότι η διατήρηση ενός υγιούς βάρους είναι μια κρίσιμη μακροπρόθεσμη στρατηγική για την υγεία του διαβήτη τύπου 2.

Τα συμπληρώματα βιταμίνης D μειώνουν την πίεση σε ηλικιωμένους με παχυσαρκία

Η υψηλή πίεση, που συχνά επηρεάζει τους ηλικιωμένους και τους παχύσαρκους, μπορεί να πέσει με τη χρήση συμπληρωμάτων βιταμίνης D.

Σύμφωνα με νέα μελέτη, η λήψη 600 μονάδων (international units – IU) βιταμίνης D ημερησίως – η συνιστώμενη ποσότητα για τους ενηλίκους – μειώνει την πίεση στους ηλικιωμένους, ειδικά στους παχύσαρκους.

Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η υπέρβαση της συνιστώμενη πρόσληψης, ακόμη και κάτω από το ασφαλές ανώτατο όριο, δεν μεταφράζεται απαραίτητα σε επιπρόσθετα πλεονεκτήματα.

Τα συμπληρώματα μειώνουν την πίεση του αίματος

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό της Ενδοκρινικής Εταιρείας, έγινε σε 211 ηλικιωμένα, παχύσαρκα άτομα, που έλαβαν συμπληρώματα βιταμίνης D σε δόσεις των είτε 600 IU ημερησίως είτε 3.750 IU ημερησίως, επί έναν χρόνο. Προς το παρόν, το Ινστιτούτο Ιατρικής (Institute of Medicine – IOM) συνιστά 600 IU ημερησίως.

Ύστερα από ένα χρόνο, η συνολική συστολική πίεση των συμμετεχόντων είχε μειωθεί κατά 3,5 mm Hg  και η διαστολική πίεση κατά 2,5 mm Hg.

Αυτοί που έλαβαν τις μεγαλύτερες δόσεις των 3.750 IU ημερησίως είχαν μια ελαφρώς μεγαλύτερη μείωση, της τάξεως των 4,2 mm Hg, για τη συστολική πίεση. Συγκριτικά, αυτοί που έλαβαν τη μικρότερη δόση των 600 IU ημερησίως ανέφεραν γενικά μια μείωση της τάξης 2,8 mm Hg.

Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι διαφορές μεταξύ των ομάδων της υψηλής και χαμηλής δόσης βιταμίνης D δεν ήταν στατιστικά σημαντικές.

Άτομα με υψηλότερο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) πάνω από 30 είδαν πιο σημαντική μείωση στην πίεση του αίματος, ειδικά στην ομάδα της υψηλής δόσης. Άτομα που πήραν φάρμακα για την πίεση μαζί με τη βιταμίνη D επίσης παρατήρησαν σημαντική μείωση στη συνολική πίεση του αίματος.

Όλοι οι συμμετέχοντες έλαβαν επίσης ημερήσια συμπληρώματα 1.000 mg ασβεστίου.

Ασήμαντα τα οφέλη των υψηλότερων δόσεων

Τα ευρήματα της έρευνας έδειξαν ότι η τακτική λήψη συμπληρωμάτων είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση της πίεσης του αίματος των συμμετεχόντων. Ωστόσο, η σύγκριση μεταξύ των δύο ομάδων δόσεων έδειξε ότι οι υψηλότερες δόσεις βιταμίνης D δεν παρείχαν περαιτέρω πλεονεκτήματα στην υγεία.

«Η αυξημένη πρόσληψη βιταμίνης D δεν βοηθά στη μείωση της πίεσης του αίματος», είπε στους Epoch Times σε email η συγγραφέας της μελέτης Δρ Γκαντά Ελ-Ηατζ Φουλεϊχάν, από το Ιατρικό Κέντρο του Αμερικανικού Πανεπιστημίου του Βηρυτού (American University of Beirut Medical Center). «Όντως, τα 3.750 IU ημερησίως δεν μειώνουν την πίεση περισσότερο από τα 600 IU ημερησίως, τα οποία είναι και η ημερήσια δόση που συνιστά το Ινστιτούτο Ιατρικής.»

Αυτά τα αποτελέσματα «πρέπει να επικυρωθούν σε δοκιμή με την πίεση του αίματος ως το πρωταρχικό αποτέλεσμα», πρόσθεσε.

Η ερευνητική ομάδα έλαβε υπ’ όψιν το ανώτερο όριο για την πρόσληψη της βιταμίνης D που καθιερώθηκε από το Ινστιτούτο Ιατρικής (4.000 IU ημερησίως) όταν επέλεξε τις δόσεις για τους συμμετέχοντες. «Τα 3.750 IU ημερησίως είναι κάτω από το ανώτερο όριο του Ινστιτούτου Ιατρικής και επιλέχθηκε ειδικά για αυτόν τον λόγο», έγραψε η Δρ Φουλεϊχάν.

Ωστόσο, η υψηλότερη δόση είναι απίθανο να έχει επιβλαβείς επιπτώσεις στην υγεία, πρόσθεσε. «Κανείς από τους ασθενείς μας δεν έδειξε σημάδια ή συμπτώματα δηλητηρίασης από βιταμίνη D», σημείωσε. Τα συμπτώματα δηλητηρίασης από βιταμίνη D περιλαμβάνουν ναυτία, εμετό και πέτρες στους νεφρούς.

Η Δρ Φουλεϊχάν τόνισε ότι για τη λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης D χρειάζεται ιατρική συμβουλή.

Του George Citroner

Αρχικό άρθρο: https://www.theepochtimes.com/health/vitamin-d-supplements-lower-blood-pressure-in-older-adults-with-obesity-study-5757749

Σαρώσεις εγκεφάλου ύστερα από μερικές μέρες τραυματισμού αυχένα μπορούν να προβλέψουν χρόνιο άλγος

Νέα μελέτη υποδηλώνει ότι οι επιστήμονες μπορούν να προβλέψουν την ανάπτυξη χρόνιου πόνου μόλις τρεις μέρες μετά από αυχενικό διάστρεμμα  – έναν τραυματισμό που προκαλείται από την απότομη και βίαιη κάμψη του αυχένα προς τα εμπρός και μετά προς τα πίσω – αναλύοντας τα μοτίβα δραστηριότητας του εγκεφάλου και τα επίπεδα άγχους.

Το αυχενικό διάστρεμμα είναι ένα τραυματισμός του αυχένα που προκαλείται συνήθως από την πρόσκρουση ενός αντικειμένου ή άλλου οχήματος στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου και λιγότερο συχνά προκαλείται από τραυματισμούς σε αθλήματα, σωματική βία και άλλα τραύματα.

Πάνω από 3,3 εκατομμύρια ενήλικες στις ΗΠΑ επί του παρόντος βιώνουν χρόνιο πόνο ως αποτέλεσμα αυχενικού διαστρέμματος, καθιστώντας το ένα σοβαρό ζήτημα δημόσιας υγείας.

«Το χρόνιο άλγος παραμένει μια μεγάλη πηγή αναπηρίας και βασάνου παγκοσμίως, κουβαλώντας τεράστιο υγειονομικό και κοινωνικό κόστος», αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης.

 

Καίριες περιοχές του εγκεφάλου δείχνουν πρώιμα προειδοποιητικά σημάδια

Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Mental Health, εστιάζει στην επικοινωνία μεταξύ δύο κρίσιμων περιοχών του εγκεφάλου: τον ιππόκαμπο, ο οποίος λειτουργεί ως το κέντρο μνήμης του εγκεφάλου, και τον εγκεφαλικό φλοιό, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την επικαιροποίηση της μακροχρόνιας μνήμης.

Αυξημένη επικοινωνία μεταξύ αυτών των δύο περιοχών τις ακόλουθες ημέρες μετά τον τραυματισμό σχετίζεται σημαντικά με την ανάπτυξη χρόνιου πόνου, σύμφωνα με την μελέτη.

«Παρότι οι υποκείμενοι μηχανισμοί του χρόνιου άλγους δεν κατανοούνται ακόμη πλήρως, υπάρχει η υπόθεση ότι τα κυκλώματα συναισθηματικής εκμάθησης του εγκεφάλου παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και επιμονή του χρόνιου άλγους», αναφέρουν οι συγγραφείς.

Αυτά τα «κυκλώματα» εστιάζουν στον ιππόκαμπο του εγκεφάλου, ο οποίος είναι «υπεύθυνος για την επικαιροποίηση των νέων αναμνήσεων σε μακροχρόνιες», είπε σε δήλωση ο Πάουλο Μπράνκο, επίκουρος καθηγητής αναισθησιολογίας και ιατρικής πόνου στην Σχολή Ιατρικής του Βορειοδυτικού Πανεπιστημίου του Φάινμπεργκ (Northwestern University Feinberg School of Medicine) και πρώτος συγγραφέας της μελέτης.

Όσο πιο πολύ «μιλάει» ο ιππόκαμπος στον φλοιό, τόσο πιο πιθανό είναι για το άτομο να αναπτύξει χρόνιο άλγος, πρόσθεσε.

 

Τα επίπεδα άγχους παίζουν κρίσιμο ρόλο

Η έρευνα επίσης αναγνώρισε το άγχος ως κρίσιμο παράγοντα.

Στην μελέτη, οι ασθενείς που παρουσίασαν υψηλότερα επίπεδα άγχους αμέσως μετά το ατύχημά τους έδειξαν μεγαλύτερη πιθανότητα ανάπτυξης χρόνιου πόνου. «Εάν η ανάμνηση έχει υψηλή συναισθηματική σημασία, τότε κάνει αυτούς τους ασθενείς να σχετίζουν αυτή την κίνηση με πόνο», είπε ο Μπράνκο.

Αυτός ο σύνδεσμος μεταξύ αυξημένης εγκεφαλικής συνδεσιμότητας και άγχους υπογραμμίζει τις περίπλοκες διεργασίες που εμπεριέχονται στο πως αντιλαμβανόμαστε τον πόνο.

«Ενώ συχνά σκεφτόμαστε τον πόνο ως κάτι σχετικό μονάχα με έναν τραυματισμό, στην ουσία είναι ο εγκέφαλος που δημιουργεί την εμπειρία του πόνου», σημείωσε ο Μπράνκο. «Ο εγκέφαλος παίρνει την απόφαση για το εάν κάποια κίνηση θα πρέπει να είναι επίπονη ή όχι.»

Οι συγγραφείς επίσης δεν βρήκαν καμία σημαντική σχέση μεταξύ των επιπέδων του στρες και την ανάπτυξη χρόνιου πόνου.

 

Μετατόπιση της εστίασης από την αντιμετώπιση στην πρόληψη

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η κατανόηση του χρόνου εμφάνισης του χρόνιου πόνου θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα αντιμετώπισης από την επικέντρωση στην θεραπεία σε αυτή της πρόληψης.

«Τώρα που γνωρίζουμε ότι υπάρχει αυτή η κρίσιμη χρονική περίοδος όταν αυτό συμβαίνει, μπορούμε να επικεντρώσουμε τις προσπάθειες αντιμετώπισης σε αυτό το αρχικό στάδιο για να αποτρέψουμε τον χρόνιο πόνο αντί να προσπαθήσουμε να τον θεραπεύσουμε, κάτι το οποίο είναι πολύ πιο δύσκολο», είπε σε δήλωση τύπου ο Απκάρ Β. Απκαριάν, διευθυντής του Κέντρου Μεταφραστικής Έρευνας Πόνου και αλληλογραφών συγγραφέας.

«Εφόσον το άγχος παίζει σημαντικό ρόλο για τις αλλαγές στον εγκέφαλο, στοχεύοντας το άγχος αμέσως μετά τον τραυματισμό ίσως μπορέσει να σταματήσει αυτές τις αλλαγές, πιθανώς μέσα από φάρμακα κατά του άγχους ή άλλα», πρόσθεσε ο Απκαριάν.

Η έρευνα θα μπορούσε να ανοίξει νέες πιθανότητες για θεραπείες εστιασμένες στην δραστηριότητα και συνδεσιμότητα του ιππόκαμπου, σημείωσε.

 

Η έναρξη του πόνου εντοπίστηκε στη στιγμή του τραυματισμού

Η μεγάλης κλίμακας διαχρονική μελέτη, που διεξήχθη σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Τεχνολογίας Technion-Israel και το Πανεπιστήμιο McGill, παρακολούθησε περισσότερους από 200 ασθενείς με αυχενικό διάστρεμμα από τον Μάρτιο του 2016 έως τον Δεκέμβριο του 2021. Από αυτούς τους συμμετέχοντες, οι 177 υποβλήθηκαν σε μαγνητική τομογραφία (ΜΤ) εντός τριών ημερών από τον τραυματισμό.

Αυτός ο πληθυσμός ασθενών παρείχε στους ερευνητές την ευκαιρία να μελετήσουν τις πρώιμες αλλαγές στον εγκέφαλο, καθώς μπόρεσαν να ανιχνεύσουν με ακρίβεια την έναρξη του πόνου στην στιγμή του ατυχήματος. Οι ερευνητές παρακολούθησαν τα επίπεδα πόνου των ασθενών για πάνω από 12 μήνες για να καθορίσουν το ποιός ανέπτυξε χρόνιο πόνο και ποιός ανέκαμψε.

Η ερευνητική ομάδα σχεδιάζει να εξερευνήσει περαιτέρω τους μηχανισμούς που οδηγούν την αντίδραση του ιππόκαμπου στον τραυματισμό, εξετάζοντας διάφορους φυσιολογικούς και ψυχολογικούς παράγοντες οι οποίοι θα μπορούσαν να επηρεάσουν αυτές τις αλλαγές. Ο στόχος τους είναι να αναπτύξουν μια πρώιμη παρέμβαση η οποία θα μπορεί αποτελεσματικά να στοχεύσει τις δυσλειτουργικές αποκρίσεις.

Οι επιπτώσεις αυτής της έρευνας εκτείνονται πέρα από την ατομική περίθαλψη του ασθενούς. Ο χρόνιος πόνος θέτει σημαντικές προκλήσεις όχι μόνο στα άτομα που επηρεάστηκαν αλλά και στην κοινωνία ως σύνολο, και μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη εξάρτηση σε οπιοειδή, συνεισφέροντας στην παγκόσμια επιδημία οπιοειδών. Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας θα μπορέσουν να ενημερώσουν νέες προληπτικές στρατηγικές για την βελτίωση της ποιότητας ζωής αυτών που ζουν με χρόνιο πόνο.

Αυτισμός και οθόνες

Ο ρυθμός εμφάνισης του αυτισμού στις ΗΠΑ ανεβαίνει, όπως επίσης και ο ρυθμός των ανθρώπων που είναι εθισμένοι στα κινητά τηλέφωνα (smartphones), τα ηλεκτρονικά παιχνίδια (gaming) και στο διαδίκτυο.

Τώρα, υπάρχουν αποδείξεις ότι η πρώιμη έκθεση σε ένα από τα παραπάνω συνδέεται σημαντικά με τον αυτισμό.

Έρευνες σε παιδιά της Αυστραλία αποκαλύπτουν μια περίπλοκη σχέση μεταξύ του χρόνου που περνούν οι μικρές ηλικίες μπροστά από τις οθόνες, των κοινωνικών παραγόντων και των διαγνώσεων διαταραχής αυτιστικού φάσματος .

Μια μεγάλη μελέτη βρήκε ότι τα παιδιά που περνούσαν περισσότερες από 14 ώρες την εβδομάδα κοιτάζοντας οθόνες πριν την ηλικία των 2 ετών διαγνώστηκαν μέχρι την ηλικία των 12 ετών με διαταραχές του φάσματος του αυτισμού (autism spectrum disorder – ASD) σε μεγαλύτερο ποσοστό από όσα περνούσαν λιγότερο χρόνο ή και καθόλου, υποδεικνύοντας την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα σχετικά με τα μοτίβα ανάπτυξης της πρώιμης παιδικής ηλικίας.

80% αύξηση κινδύνου εμφάνισης αυτισμού μέχρι την ηλικία των 12 ετών

Τα ευρήματα, που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό JAMA Pediatrics, προέρχονται από τη Διαχρονική Μελέτη των Παιδιών της Αυστραλίας, η οποία παρακολούθησε την ανάπτυξη 5.107 παιδιών. Ερευνητές ανέλυσαν τη χρήση της τηλεόρασης, του βίντεο και του διαδικτύου στην ηλικία των 2 ετών, συγκρίνοντας τη με μετέπειτα διαγνώσεις ASD μεταξύ των 6 και 12 ετών.

Τα παιδιά που ξεπερνούσαν τις 14 ώρες μπροστά από μία οθόνη εβδομαδιαίως πριν την ηλικία των 2 ετών έδειξαν 80% μεγαλύτερη πιθανότητα διάγνωσης ASD μέχρι την ηλικία των 12 ετών σε σχέση με αυτά που είχαν μικρότερη έκθεση. Ωστόσο, οι ερευνητές αναγνώρισαν αρκετούς επιπλέον παράγοντες πέρα από τη χρήση οθόνης, όπως το φύλο του παιδιού και το μορφωτικό επίπεδο των γονέων.

Η μητρική εκπαίδευση και το οικογενειακό εισόδημα συνδέθηκαν επίσης με τον χρόνο χρήσης οθόνης, γράφουν οι ερευνητές, προτείνοντας ότι και αυτοί αποτελούν παράγοντες που επιδρούν στη διαμόρφωση του παιδιού.

Συνολικά, 145 παιδιά της μελέτης διαγνώστηκαν με ASD μέχρι την ηλικία των 12 ετών. Η μελέτη επιβεβαίωσε τα ήδη υπάρχοντα μοτίβα φύλου, με τα αγόρια να παρουσιάζουν τετραπλό ποσοστό διάγνωσης σε σχέση με τα κορίτσια.

Παρόλο που η έρευνα δεν αποδεικνύει ότι η υπερβολική χρήση της οθόνης προκαλεί αυτισμό, επισημαίνει ωστόσο μια σχέση την οποία οι γονείς και οι πάροχοι υγείας  πρέπει να προσέξουν. «Οι κλινικοί ιατροί θα μπορούσαν να ρωτούν πόσο χρόνο περνά το παιδί μπροστά από μία οθόνη κατά την πρώιμη παιδική ηλικία ως μέρος μιας ευρύτερης αξιολόγησης της ανάπτυξης του παιδιού», αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης.

Με αυτά τα ευρήματα, οι ειδικοί προτρέπουν τους γονείς να δώσουν προσοχή στον χρόνο που αφιερώνουν τα παιδιά τους στις οθόνες, ιδίως τώρα που τα ψηφιακά μέσα γίνονται όλο και δημοφιλή.

Οι ερευνητές τόνισαν επίσης ότι η μείωση του χρόνου οθόνης για τα νήπια θα μπορούσε να τα βοηθήσει να έχουν πιο υγιή ανάπτυξη.

Πρώιμη έκθεση σε οθόνες και κίνδυνος αυτισμού

Η νέα έρευνα εγείρει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με το πόσος χρόνος οθόνης είναι κατάλληλος για τα μικρά παιδιά. «Η υπερβολική χρήση μπορεί να επηρεάσει τις κοινωνικές δεξιότητες των νέων ατόμων καθώς και τις αλληλεπιδράσεις τους, με κάποια να δυσκολεύονται να κάνουν φίλους στην πραγματική ζωή ή να καλλιεργούν ψεύτικες φιλίες στο διαδίκτυο», είπε σε δήλωση Τύπου η Σαμπρίνα Μπάτλερ, επίκουρος καθηγήτρια διδασκαλίας συμβουλευτικής και εκπαίδευσης συμβούλων στην Σχολή Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Συρακουσών, η οποία δεν σχετίζεται με τη μελέτη.

Προηγούμενη έρευνα παρέχει το πλαίσιο για αυτά τα ευρήματα. Άλλη μια μελέτη των JAMA Pediatrics συνδέει την πρώιμη έκθεση στις οθόνες με μετέπειτα προκλήσεις της αισθητηριακής επεξεργασίας. «Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η έκθεση στα ψηφιακά μέσα μπορεί να είναι πιθανός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη μη τυπικών αισθητηριακών προφίλ», ανέφεραν οι συγγραφείς της μελέτης.

Διαφοροποιήσεις στην αισθητήρια επεξεργασία – περιλαμβάνοντας την ευαισθησία σε εικόνες, ήχους, μυρωδιές, γεύσεις, αφή, ισορροπία και επίγνωση του σώματος – συχνά εμφανίζονται σε άτομα εντός του φάσματος του αυτισμού.

Επιπρόσθετη έρευνα έχει καταγράψει το πώς η έκθεση σε οθόνες επηρεάζει τη χημεία του εγκεφάλου, προκαλώντας αλλαγές σε βασικούς νευροδιαβιβαστές όπως η μελατονίνη, η ντοπαμίνη, η ακετυλοχολίνη και το γ-αμινοβουτυρικό οξύ (gamma-aminobutyric acid – GABA). Η έλλειψη μελατονίνης, όταν δηλαδή το σώμα δεν παράγει αρκετή μελατονίνη, την ορμόνη που ευθύνεται κυρίως για τη ρύθμιση του κύκλου ύπνου-ξύπνιου, συχνά παρατηρείται σε άτομα που βρίσκονται εντός του αυτιστικού φάσματος.

Παρότι δεν υπάρχουν επί του παρόντος στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η συχνή χρήση οθόνης προκαλεί αυτισμό, οι ερευνητές προτείνουν να συζητείται ο  χρόνος οθόνης όταν γίνεται αξιολόγηση ανάπτυξης κατά την πρώιμη παιδική ηλικία.

Του George Citroner

 

 

22 φυτοφάρμακα που συνδέονται με τον καρκίνο του προστάτη

Από τις χρωστικές στα υπέρ-επεξεργασμένα τρόφιμα έως τα μικροπλαστικά, προειδοποιούμαστε συνεχώς για τα χημικά στο περιβάλλον μας που επηρεάζουν αρνητικά την υγεία μας. Ενώ κάποια μπορούν να αποφευχθούν, ορισμένα χημικά, όπως τα φυτοφάρμακα, είναι απαραίτητα για την διατήρηση των τροφίμων στα ράφια των καταστημάτων. Ωστόσο, ένα αυξανόμενο σώμα ερευνών υποδηλώνει ότι αυτές οι σωτήριες για τα τρόφιμα ουσίες δεν σκοτώνουν μονάχα τα παράσιτα.

Νέα μελέτη έχει αναγνωρίσει 22 κοινά χρησιμοποιούμενα φυτοφάρμακα τα οποία στατιστικά συνδέονται με αύξηση των περιπτώσεων καρκίνου του προστάτη στις ΗΠΑ. Παρόλα αυτά, οι ερευνητές προειδοποιούν ότι ο παρατηρητικός σχεδιασμός δεν μπορεί να καθορίσει την άμεση αιτιότητα.

Το κύριο μήνυμα από αυτή την μελέτη είναι πως υπάρχουν πιθανώς περιβαλλοντικοί παράγοντες «όπως η έκθεση σε ορισμένα φυτοφάρμακα» που συνεισφέρουν στον κίνδυνο του καρκίνου του προστάτη, είπε στους Epoch Times ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Σάιμον Τζον Κρίστοφ Σόρενσεν της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ.

 

Φυτοφάρμακα- το «κύριο έναυσμα» για την ανάπτυξη του καρκίνου

Νέα έρευνα που δημοσιοποιήθηκε στις 4 Νοεμβρίου στο περιοδικό Cancer (Καρκίνος), ένα περιοδικό της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρείας (American Cancer Society – ACS), έχει καθιερώσει περαιτέρω έναν συσχετισμό αναγνωρίζοντας 22 φυτοφάρμακα που συνδέονται σταθερά με την αύξηση του ρυθμού του καρκίνου του προστάτη.

Τέσσερα από αυτά τα φυτοφάρμακα ήταν «πιθανώς κλινικά σημαντικά» επειδή σχετίζονται με θανάτους από καρκίνο του προστάτη.

Ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα εθνικού επιπέδου πάνω σε 295 φυτοφάρμακα και την σχέση τους με τον ρυθμό καρκίνου του προστάτη στις ΗΠΑ. Αντιπροσώπευαν μια καθυστέρηση 10 έως 18 ετών μεταξύ της έκθεσης στα φυτοφάρμακα και της εμφάνισης του καρκίνου του προστάτη, λόγω της αργά αναπτυσσόμενης φύσης αυτού του καρκίνου.

Ανάμεσα στα 22 φυτοφάρμακα που σχετίζονται με αυξημένα περιστατικά καρκίνου του προστάτη, τρία είχαν συσχετιστεί προηγουμένως με καρκίνο του προστάτη, περιλαμβάνοντας το 2,4-διχλωροφαινοξυοξικό οξύ (2,4-dichlorophenoxyacetic acid – 2,4D), το οποίο χρησιμοποιείται ευρέως στις ΗΠΑ για τον έλεγχο των ζιζανίων όπως οι πικραλίδες, τα τριφύλλια και τα γαϊδουράγκαθα.

Από το 2014, ο ρυθμός περιπτώσεων καρκίνου του προστάτη στις ΗΠΑ έχει αυξηθεί κατά 3% ετησίως, με τους καρκίνους προστάτη προχωρημένου σταδίου να αυξάνονται περίπου 5% κάθε χρόνο, σύμφωνα με την ACS. Παγκοσμίως, ο καρκίνος του προστάτη είναι ανάμεσα στους πιο επικρατέστερους καρκίνους, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ).

Αναθεώρηση 62 μελετών που δημοσιεύθηκε το 2021 από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (National Institutes of Health-NIH) των ΗΠΑ υποδεικνύει ότι η εργασιακή έκθεση σε φυτοφάρμακα δρα ως «κύριο έναυσμα» για αρκετούς τύπους καρκίνου, συμπεριλαμβανομένου του πολλαπλού μυελόματος, του καρκίνου της ουροδόχου κύστης, το μη Χότζκινς λέμφωμα, την λευχαιμία, τον καρκίνο του μαστού και τον καρκίνο του προστάτη.

 

Έκθεση στο 2,4D και άλλα αναγνωρισμένα φυτοφάρμακα

Οι άνθρωποι και τα κατοικίδια τους μπορεί να εκτεθούν στο 2,4D όταν παίζουν ή περπατούν σε επιστρωμένο γρασίδι. Αυτό το φυτοφάρμακο διαφημίζεται από πολλές μάρκες, συμπεριλαμβανομένης της Weed-B-Gone, της Acme και της Aquakleen.

Τα υπολειπόμενα 19 φυτοφάρμακα που αναγνωρίστηκαν στην μελέτη δεν έχουν συνδεθεί στο παρελθόν με καρκίνο του προστάτη, περιλαμβάνοντας μια ποικιλία από ζιζανιοκτόνα, μυκητοκτόνα, εντομοκτόνα και υποκαπνιστικά εδάφους.

Ανάμεσα σε αυτά, τα τέσσερα φυτοφάρμακα συνδέονταν ρητά τόσο με την αυξημένη συχνότητα εμφάνισης όσο και με την θνησιμότητα του καρκίνου του προστάτη. Αυτά περιλαμβάνουν τα ζιζανιοκτόνα τριφλουραλίνη, cloransulam-methyl και diflufenzopyr καθώς και ένα εντομοκτόνο, την θειαμεθοξάμη.

Μόνο η τριφλουραλίνη κατηγοριοποιείται από την Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος (Environmental Protection Agency-EPA) ως «πιθανώς ανθρώπινο καρκινογόνο». Τα άλλα είναι είτε «μη πιθανά καρκινογόνα» ή έχουν αποδεικτικά στοιχεία που υποστηρίζουν την «μη-καρκινογένεση».

Ο Σόρενσεν πρόσθεσε ότι αυτή η μελέτη «λειτουργεί ως ένα σημαντικό πρώτο βήμα» για την αναγνώριση πιθανών περιβαλλοντικών συντελεστών για τον καρκίνο του προστάτη, δεδομένου του σημαντικού ρόλου που μπορεί να παίζουν τα φυτοφάρμακα στις περιπτώσεις και την θνησιμότητα του καρκίνου του προστάτη.

«Παραμένουμε αισιόδοξοι ότι περαιτέρω μελέτες, υποβοηθούμενες από τις προηγμένες επιδημιολογικές μεθόδους, θα χτίσουν πάνω σε αυτά τα ευρήματα και θα συνεισφέρουν σε πιο ενημερωμένες αποφάσεις για την δημόσια υγεία», συνέχισε λέγοντας ο Σόρενσεν.

 

Η μελέτη είχε σημαντικούς περιορισμούς

Η μελέτη ήταν παρατηρητική και βασισμένη σε στατιστικούς συσχετισμούς, που σημαίνει ότι οι ερευνητές δεν εγκαθίδρυσαν μια αιτιολογική σχέση μεταξύ της έκθεσης στα φυτοφάρμακα και του καρκίνου του προστάτη.

«Αυτή η έρευνα επιδεικνύει την σημασία της μελέτης των περιβαλλοντικών εκθέσεων, όπως την χρήση των φυτοφαρμάκων, για να εξηγήσει πιθανώς κάποιες από τις γεωγραφικές παραλλαγές που παρατηρούμε στις περιπτώσεις καρκίνου του προστάτη και τους θανάτους στις ΗΠΑ», είπε σε δήλωση τύπου ο Σόρενσεν.

Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν τους επιπρόσθετους περιορισμούς, συμπεριλαμβανομένης και της ανικανότητάς τους να συνδέσουν οριστικά την υψηλότερη έκθεση σε φυτοφάρμακα ανάμεσα σε αυτούς που διαγνώστηκαν με καρκίνο του προστάτη συγκριτικά με αυτούς που δεν είχαν αναπτύξει την ασθένεια.

«Ενώ αυτά τα ευρήματα από μόνα τους δεν δικαιολογούν άμεσες αλλαγές στην δημόσια πολιτική», σημείωσε ο Σόρενσεν, παρέχουν πληροφορίες που θα μπορούσαν να καθοδηγήσουν μελλοντικές έρευνες πάνω στην περιβαλλοντική έκθεση και τον κίνδυνο του καρκίνου.

«Αυτές οι πληροφορίες είναι κρίσιμες για να κατανοήσουμε καλύτερα το τρόπο που τα φυτοφάρμακα μπορεί να επηρεάζουν τον καρκίνο του προστάτη και να αναγνωρίσουμε τις πιθανές στρατηγικές πρόληψης», συμπέρανε.

Έως και το 80% των πρώτων εγκεφαλικών μπορούν να προληφθούν

Σε μια σημαντική ενημέρωση των κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με την πρόληψη του εγκεφαλικού, η Αμερικανική Ένωση κατά των Εγκεφαλικών (American Stroke Association – ASA) ανακοίνωσε την Δευτέρα πως έως και το 80% των 610.000 πρώτων εγκεφαλικών που συμβαίνουν κάθε χρόνο θα μπορούσαν να αποτραπούν μέσω πρώιμου προσυμπτωματικού ελέγχου και αλλαγών στον τρόπο ζωής.

Με τα εγκεφαλικά να παίρνουν σχεδόν 160.000 ζωές κάθε χρόνο στις ΗΠΑ, οι νέες κατευθυντήριες γραμμές της ASA καλούν για μέτρα πρόληψης.

Το εγκεφαλικό συμβαίνει όταν η ροή του αίματος προς τον εγκέφαλο διακόπτεται, προκαλώντας εγκεφαλική βλάβη και πιθανές σοβαρές αναπηρίες που επηρεάζουν την σκέψη, την ομιλία και την κινητικότητα. Ανισότητες στην υγεία καθιστούν ορισμένους πληθυσμούς πιο επιρρεπείς, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για ενισχυμένο προσυμπτωματικό έλεγχο και μεθόδους πρόληψης.

Οι ενημερωμένες Κατευθυντήριες Γραμμές για την Πρωτογενή Πρόληψη του Εγκεφαλικού του 2024 (2024 Guideline for the Primary Prevention of Stroke), η πρώτη αναθεώρηση από το 2014, δίνει έμφαση στον προσυμπτωματικό έλεγχο ρουτίνας για σημαντικούς παράγοντες κινδύνου, οι οποίοι περιλαμβάνουν την υψηλή αρτηριακή πίεση, την ανεβασμένη χοληστερίνη, το υψηλό σάκχαρο στο αίμα και την παχυσαρκία.

Αυτές οι συστάσεις στοχεύουν να βοηθήσουν το κοινό να κάνει αλλαγές στον τόπο ζωής που θα μείωνε σημαντικά τον κίνδυνο εγκεφαλικού.

 

Οι ενημερωμένες κατευθυντήριες γραμμές τονίζουν την πρωτογενή πρόληψης

Οι κατευθυντήριες γραμμές είναι μια ενημερωμένη έκδοση των παλαιότερων, παρουσιάζοντας νέα ευρήματα ερευνών και πρακτικές στρατηγικές για την πρόληψη του πρώτου εγκεφαλικού κατά την διάρκεια ζωής ενός ανθρώπου. Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές αντιμετωπίζουν επίσης τους κοινωνικούς καθοριστικούς παράγοντες υγείας (Social Determinants Of Health – SDOH) – μη ιατρικούς παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν την έκβαση της υγείας ενός ατόμου και την πρόσβασή του στην υγειονομική περίθαλψη.

«Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να μειώσουμε τις περιπτώσεις εγκεφαλικού καθώς και θανάτου λόγω αυτού είναι να αποτρέψουμε το πρώτο εγκεφαλικό – συχνά αναφερόμενος και ως πρωτογενής πρόληψη», είπε σε δήλωση τύπου η Δρ Σέρυλ Ντ. Μπούσνελ, κλινική ιατρός, ερευνήτρια και πρόεδρος της ομάδας συγγραφής κατευθυντήριων γραμμών της ASA.

«Κάποιοι πληθυσμοί έχουν αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού, είτε λόγω γενετικών, βιολογικών ή παραγόντων του τρόπου ζωής ή/και κοινωνικών καθοριστικών παραγόντων, και σε μερικές περιπτώσεις, οι άνθρωποι δεν λαμβάνουν τον ανάλογο προσυμπτωματικό έλεγχο για να αναγνωρίσουν τον κίνδυνο τους», πρόσθεσε η Δρ Μπούσνελ.

 

Σημαντικές ενημερώσεις και συστάσεις

Οι κατευθυντήριες γραμμές αντικατοπτρίζουν τις ιατρικές προόδους που σημειώθηκαν την τελευταία δεκαετία. Μια αξιοσημείωτη προσθήκη είναι η σύσταση των αγωνιστών των υποδοχέων του πεπτιδίου που μοιάζει με τη γλυκαγόνη (GLP-1), φάρμακα εγκεκριμένα από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (Food and Drug Administration-FDA) που μειώνουν τον κίνδυνο καρδιακής νόσου και εγκεφαλικού επεισοδίου σε υπέρβαρους ή παχύσαρκους ασθενείς ή σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2.

«Μία από τις πιο σημαντικές εξελίξεις είναι ότι οι αγωνιστές του υποδοχέα του γλουκαγονικού πεπτιδίου, οι οποίοι χρησιμοποιούνται για τη μείωση του σακχάρου στο αίμα σε άτομα με διαβήτη, έχει αποδειχθεί ότι αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά αυτή τη διαταραχή, αλλά οδηγούν επίσης σε σημαντική απώλεια βάρους σε αυτούς τους ασθενείς, η οποία έχει πολλά επακόλουθα οφέλη», δήλωσε η Δρ Μπούσνελ στους Epoch Times.

Εξήγησε ότι αυτά τα συνδυασμένα οφέλη μειώνουν και τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου και άλλων επιπλοκών του διαβήτη.

«Η άλλη κατηγορία φαρμάκων είναι οι αναστολείς PCSK9, οι οποίοι είναι πολύ αποτελεσματικοί στη μείωση της LDL (κακής) χοληστερόλης», συνέχισε. «Αυτά τα φάρμακα έχει επίσης αποδειχθεί ότι μειώνουν τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου».

Οι βασικές συστάσεις που περιγράφονται στη νέα κατευθυντήρια γραμμή περιλαμβάνουν επίσης τακτικές εξετάσεις υγείας και παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής που προάγουν υγιείς συμπεριφορές.

Οι επαγγελματίες υγείας της πρωτοβάθμιας περίθαλψης ενθαρρύνονται να εκπαιδεύουν τους ασθενείς σχετικά με τους τροποποιήσιμους παράγοντες κινδύνου, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, το κάπνισμα και η υψηλή χοληστερόλη, και πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν.

 

Έμφαση στη διατροφή

Η διατροφή παίζει ζωτικής σημασίας ρόλο στις ενημερωμένες κατευθυντήριες γραμμές. Η ASA συνιστά στους ανθρώπους να υιοθετήσουν ένα Μεσογειακό διατροφικό μοτίβο, το οποίο είναι γνωστό ότι μειώνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού. Η Μεσογειακή δίαιτα δίνει έμφαση στα σιτηρά ολικής άλεσης, τα φρούτα, τα λαχανικά, τα υγιή λιπαρά, τα όσπρια, τους ξηρούς καρπούς, τα ψάρια και την μέτρια κατανάλωση γαλακτοκομικών και αλκοόλ ενώ ταυτόχρονα τονίζει τον περιορισμό των επεξεργασμένων τροφών.

Η Δρ Μπούσνελ πρόσθεσε ότι άλλες νέες συστάσεις δίνουν έμφαση όχι μόνο στη σωματική δραστηριότητα αλλά και στην αποφυγή της καθιστικής συμπεριφοράς κατά τις ώρες εγρήγορσης. Οι κατευθυντήριες οδηγίες προσθέτουν «μια νέα σύσταση για τον έλεγχο της καθιστικής συμπεριφοράς και τη συμβουλευτική των ασθενών για την αποφυγή της καθιστικής συμπεριφοράς», είπε.

Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές επιβεβαιώνουν επίσης την ανάγκη για σωματική δραστηριότητα, προτείνοντας τουλάχιστον 150 λεπτά μέτρια έντασης αεροβικής δραστηριότητας κάθε εβδομάδα.

«Η εφαρμογή των συστάσεων σε αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές καθιστά δυνατή την σημαντική μείωση του κινδύνου του πρώτου εγκεφαλικού για τους ανθρώπους», δήλωσε η Μπούσνελ. «Οι περισσότερες στρατηγικές που προτείνουμε για την πρόληψη του εγκεφαλικού θα βοηθήσουν επίσης στην μείωση της άνοιας, άλλης μιας σοβαρής κατάστασης υγείας που σχετίζεται με αγγειακά θέματα στον εγκέφαλο.»

Η ενημέρωση παρουσιάζει συγκεκριμένες συστάσεις για τις γυναίκες, μιλώντας για παράγοντες όπως την υψηλή πίεση λόγω εγκυμοσύνης και τον κίνδυνο εγκεφαλικού που συνδέεται με τα αντισυλληπτικά που λαμβάνονται δια του στόματος.

Αυτές οι συστάσεις περιλαμβάνουν τη μείωση της αρτηριακής πίεσης εάν είναι υψηλή σε έγκυες γυναίκες, τον έλεγχο για επιπλοκές της εγκυμοσύνης και τον έλεγχο για πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια (πολύ πρώιμη εμμηνόπαυση πριν από την ηλικία των 40 ετών), πρώιμη εμμηνόπαυση (πριν από την ηλικία των 45 ετών) και ενδομητρίωση (μια φλεγμονώδης κατάσταση που προκαλείται από ενδομητρικό ιστό που βρίσκεται εκτός της μήτρας), δήλωσε η Δρ Μπούσνελ.

«Το κοινό πρέπει να κατανοήσει ότι οι παράγοντες του τρόπου ζωής [όπως] η διατροφή, η σωματική αδράνεια, η παχυσαρκία, ο ύπνος, το κάπνισμα, έχουν σημαντικό αντίκτυπο στον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου και ελπίζουμε ότι οι πάροχοι θα μιλήσουν στους ασθενείς τους για την αλλαγή αυτών των συμπεριφορών», δήλωσε.

«Η εφαρμογή των συστάσεων αυτής της κατευθυντήριας γραμμής θα καταστήσει δυνατή τη σημαντική μείωση του κινδύνου εμφάνισης πρώτου εγκεφαλικού επεισοδίου στους ανθρώπους», δήλωσε η Δρ Μπούσνελ. «Οι περισσότερες στρατηγικές που συνιστούμε για την πρόληψη του εγκεφαλικού επεισοδίου θα βοηθήσουν επίσης στη μείωση του κινδύνου άνοιας, μιας άλλης σοβαρής κατάστασης υγείας που σχετίζεται με αγγειακά προβλήματα στον εγκέφαλο.»

Για να βοηθήσουν τους πάροχους υγειονομικής περίθαλψης στην αξιολόγηση του κινδύνου των ασθενών, οι κατευθυντήριες γραμμές παρουσιάζουν τον υπολογιστή κινδύνου Πρόγνωσης Κινδύνου Γεγονότων Καρδιαγγειακών Ασθενειών (Predicting Risk of cardiovascular disease EVENTS – PREVENT), ο οποίος εκτιμά τον κίνδυνο εγκεφαλικού και καρδιακής νόσου ενός ατόμου από την ηλικία των 30 ετών.

Καθώς η ASA συνεχίζει να υποστηρίζει τις αποτελεσματικές προληπτικά μέτρα, υπενθυμίζει στο κοινό την αναγνώριση των προειδοποιητικών σημαδιών του εγκεφαλικού που είναι η πάρεση του προσώπου (μερική παράλυση συνήθως του μισού προσώπου δεξιά ή αριστερά), αδυναμία άνω άκρου, δυσκολία στην ομιλία και τονίζει την άμεση ανάγκη για βοήθεια καλώντας την Άμεση Δράση ή το 166.

Μελέτη: Η «σιωπηλή φάση» του Αλτσχάιμερ ξεκινάει δεκαετίες πριν τα συμπτώματα

Πρόσφατες εξελίξεις στην έρευνα για την νόσο του Αλτσχάιμερ δείχνουν μια πολλά υποσχόμενη μετατόπιση στην κατανόηση της νόσου που «κλέβει» την μνήμη, υποδηλώνοντας ότι κρίσιμες αλλαγές στον εγκέφαλο μπορούν να συμβούν δεκαετίες προτού εκδηλωθούν τα συμπτώματα.

Πρόσφατη μελέτη έχει αναγνωρίσει μια εξέλιξη δύο φάσεων της νόσου Αλτσχάιμερ, τονίζοντας μια σιωπηλή φάση που σκιαγραφείται από λεπτές αλλαγές στον εγκέφαλο πολύ πριν αρχίσει να γίνεται ξεκάθαρη η γνωστική παρακμή.

Η νόσος του Αλτσχάιμερ έχει μια μακρά προ-συμπτωματική περίοδο, με τις σχετικές αλλαγές να λαμβάνουν χώρα στον εγκέφαλο «10, 15 ακόμη και 20 χρόνια πριν την έναρξη των συμπτωμάτων της σκέψης και της μνήμης», είπε στους Epoch Times ο Ιγκόρ Καμάργκο Φοντάνα, διευθυντής του προγραμματισμού επιστημονικών συνεδρίων της Ένωσης Αλτσχάιμερ.

Αυτή η έρευνα θα μπορούσε επίσης να ανοίξει νέες διόδους για πρώιμη ανίχνευση και στοχευμένες θεραπείες.

«Μία από τις προκλήσεις για την διάγνωση και αντιμετώπιση του Αλτσχάιμερ είναι ότι η πλειονότητα της ζημιάς στον εγκέφαλο συμβαίνει πολύ πριν εμφανιστούν τα συμπτώματα», είπε σε δήλωση ο Δρ Ρίτσαρντ Τζ. Χόουντς, διευθυντής του NIH National Institute on Aging (Εθνικού Ινστιτούτου Γήρανσης του NIH). «Η ικανότητα να ανιχνεύουμε αυτές τις πρώιμες αλλαγές σημαίνει ότι, για πρώτη φορά, μπορούμε να δούμε τι συμβαίνει στον εγκέφαλο ενός ατόμου κατά τις αρχικές περιόδους της νόσου.»

 

Η πρώιμη φάση: «Σιωπηλή» και σταδιακή βλάβη

Πρόσφατη μελέτη χρηματοδοτούμενη από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (National Institutes of Health  – NIH) παρείχε νέα στοιχεία για την πρόοδο της νόσου του Αλτσχάιμερ, στρώνοντας πιθανώς το δρόμο για πρώιμη ανίχνευση και επιλογές αντιμετώπισης.

Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature Neuroscience, λένε ότι το Αλτσχάιμερ επηρεάζει τον εγκέφαλο σε δύο διακριτές φάσεις: μια πρώιμη, «σιωπηλή» φάση που χαρακτηρίζεται από ήπιες αλλαγές, και μια μεταγενέστερη, συμπτωματική φάση που χαρακτηρίζεται από εκτεταμένη βλάβη και την συσσώρευση αμυλοειδών πλακών, οι οποίες σχετίζονται εδώ και καιρό με την διαταραχή.

Ερευνητές έχουν βρει ότι η αρχική φάση του Αλτσχάιμερ είναι ύπουλη, ξεδιπλώνεται αργά με τον καιρό και συμβαίνει πολύ πριν αρχίσουν να είναι αισθητά τα προβλήματα με την μνήμη. Κατά την διάρκεια αυτής της φάσης, παρατηρείται μια σταδιακή συσσώρευση β-αμυόειδών πλακών και κόμπων – σήμα κατατεθέν της νόσου Αλτσχάιμερ.

Αυτή η πρώιμη «σιωπηλή» φάση σημειώνεται από λεπτές αλλαγές στα κύτταρα του εγκεφάλου, συγκεκριμένα στους ανασταλτικούς νευρώνες, οι οποίοι μπορεί και να είναι οι πρώτοι που γίνονται ευάλωτοι, διαταράσσοντας την επικοινωνία μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων, σύμφωνα με τον Φοντάνα. Αυτά τα κύτταρα βρίσκονται κυρίως στην περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με την μνήμη, την όραση και την γλώσσα.

Η έρευνα αναγνώρισε συγκεκριμένα τον θάνατο των ανασταλτικών νευρώνων σωματοστατίνης, μια ομάδα που προηγουμένως υποτιμούταν για τον ρόλο της στην παθολογία του Αλτσχάιμερ. Αυτή η ανακάλυψη αντικρούει την προηγούμενη νοοτροπία ότι η νόσος προκαλεί ζημιά κυρίως στους διεγερτικούς νευρώνες οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την διευκόλυνση της επικοινωνίας μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων.

 

Η μεταγενέστερη φάση: ραγδαία επιδείνωση και συμπτώματα

Η δεύτερη φάση της νόσου του Αλτσχάιμερ είναι τελείως διαφορετική. Χαρακτηρίζεται από ταχεία συσσώρευση αμυλοειδών πλακών και κόμπων, σοβαρή νευρική βλάβη και συμπτώματα γνωστικής παρακμής όπως απώλεια μνήμης και σύγχηση, μαζί με αυξημένα επίπεδα φλεγμονής και κυτταρικών θανάτων. Οι ερευνητές έχουν βρει ότι αυτή η επιδείνωση συμβαίνει ως μέρος μιας περίπλοκης αλληλεπίδρασης αλλαγών μέσα στο νευρικό κύκλωμα.

Χρησιμοποιώντας προηγμένα εργαλεία γενετικής ανάλυσης, οι ερευνητές δημιούργησαν έναν ολοκληρωμένο χάρτη των αλλαγών στον εγκέφαλο που σχετίζονται με το Αλτσχάιμερ. Επικεντρώθηκαν συγκεκριμένα στην μεσαία κροταφική έλικα, μια περιοχή του εγκεφάλου ζωτική για την γλώσσα, την μνήμη και την εικονική επεξεργασία, για να δείξουν την ευαισθησία της στην βλάβη που προκαλείται από το Αλτσχάιμερ.

Η μελέτη υποδηλώνει ότι σε αυτή την μεταγενέστερη φάση της νόσου, άλλα κύτταρα που σχετίζονται με την φλεγμονή – τα μικρογλοία και τα αστροκύτταρα – ξεκινούν να αντισταθμίζουν τις αρχικές αλλαγές απελευθερώνοντας μόρια ή αλλάζοντας την δομή τους, σύμφωνα με τον Φοντάνα.

«Αλλαγές στα φλεγμονώδη κύτταρα και τους ανασταλτικούς νευρώνες εξελίσσονται αργά για να δείξουν της γνωστές αλλαγές του Αλτσχάιμερ», είπε, «περιλαμβάνοντας την συσσώρευση αμυλοειδών πλακών και τον σχηματισμό παθολογίας τάυ κόμπων, που καταλήγει σε μια τελική κατάσταση.»

 

Επιπτώσεις για την διάγνωση και την θεραπεία

Η μελέτη μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις για την πρώιμη διάγνωση και τις στοχευμένες θεραπείες.

Τα αποτελέσματα αλλάζουν ριζικά την κατανόηση των επιστημόνων ως προς τον τρόπο που το Αλτσχάιμερ προκαλεί ζημιά στον εγκέφαλο και θα καθοδηγήσουν την ανάπτυξη νέων θεραπειών για αυτή την καταστροφική διαταραχή, σημείωσε ο Χόουντς σε δήλωση.

Αναγνωρίζοντας τις διακριτές φάσεις της ασθένειας, οι ερευνητές μπορούν να προσαρμόσουν καλύτερα την διάγνωση και την θεραπεία με τις συγκεκριμένες κυτταρικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στα διάφορα στάδια. Αυτή η ανακάλυψη μπορεί επίσης να βελτιώσει τις πρώιμες παρεμβάσεις και την έκβαση των ασθενών.

Η «ευρύτερη εικόνα» είναι πως η μακρά προ-συμπτωματική περίοδος του Αλτσχάιμερ παρέχει ευκαιρίες για πρώιμη ανίχνευση και παρέμβαση για την πρόληψη της έναρξης των συμπτωμάτων της άνοιας, είπε ο Φοντάνα. «Εάν τα ευρήματα αυτής της εργασίας επιβεβαιωθούν από άλλα εργαστήρια», πρόσθεσε, «εγείρει την ερώτηση του εάν η αντιμετώπιση των αλλαγών στον εγκέφαλο που συμβαίνουν σε αυτό που οι συγγραφείς αποκαλούν την πρώτη «σιωπηλή» φάση μπορεί να επιβραδύνει, να καθυστερήσει ή να αποτρέψει την δεύτερη, πιο καταστροφική φάση.»

Ο Φοντάνα τόνισε την σημασία της αξιολόγησης αυτής της «σιωπηλής» φάσης χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό διαγνωστικών εργαλείων και ερευνώντας την σχέση της με τους βιοδείκτες του Αλτσχάιμερ, όπως τα αμυλοειδή και τα τάυ.

Κοιτάζοντας μπροστά, η μελέτη θέτει τα θεμέλια για μελλοντικές έρευνες πάνω στην νόσο του Αλτσχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας. Εξετάζοντας την σχέση μεταξύ των διαφόρων κυτταρικών τύπων και τους ρόλους τους στην πρόοδο της νόσου, οι επιστήμονες στοχεύουν να αναγνωρίσουν τους προστατευτικούς παράγοντες και τους μηχανισμούς άμυνας για πιθανές θεραπείες. Ο Φοντάνα σημείωσε ότι η Ένωση Αλτσχάιμερ χρηματοδοτεί τις σχετικές ερευνητικές μελέτες.

Μέλι Μανούκα: Ένα πιθανό όπλο κατά του καρκίνου του μαστού

Έναν νέο, αναπάντεχο σύμμαχο στον αγώνα κατά του καρκίνου του μαστού ενδέχεται να ανακάλυψαν οι επιστήμονες: το μέλι μανούκα.

Σε πρόσφατη μελέτη σε τρωκτικά, αυτή η γλυκιά ουσία μείωσε την ανάπτυξη όγκων κατά 84%.

«Τα ευρήματα παρέχουν ελπίδα για την ανάπτυξη μιας φυσικής, λιγότερο τοξικής εναλλακτικής από την παραδοσιακή χημειοθεραπεία», είπε σε δήλωση Τύπου η Δρ Νταϊάνα Μαρκέζ-Γκαρμπάν, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, στο Λος Άντζελες.

Μείωση της ανάπτυξης των όγκων κατά 84%

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nutrients, εξέτασε τα αποτελέσματα που έχει το μέλι μανούκα στους θετικούς και αρνητικούς υποδοχείς οιστρογόνων του καρκίνου του μαστού. Οι υποδοχείς οιστρογόνων θετικού τύπου (ER-positive) αποτελούν επί του παρόντος το 70% με 80% όλων των περιπτώσεων καρκίνου του μαστού. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, τα ποσοστά καρκίνου του μαστού έχουν αυξηθεί απότομα στις γυναίκες κάτω των 50 ετών, με κυρίαρχες τις περιπτώσεις καρκίνου του μαστού ER-positive.

Η έρευνα κατέδειξε τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί το μέλι μανούκα ως φαρμακευτικό διατροφικό σκεύασμα (nutraceutical) – μια τροφή με φαρμακευτικές ή ωφέλιμες για την υγεία ιδιότητες – στα προκλινικά πειράματα, χρησιμοποιώντας ποντίκια και ανθρώπους φορείς της ασθένειας.

«Παρότι χρειάζονται περισσότερες έρευνες για να κατανοήσουμε πλήρως τα οφέλη των φυσικών χημικών ενώσεων στη θεραπεία του καρκίνου, αυτή η μελέτη θέτει μια ισχυρή βάση για περαιτέρω διερεύνηση αυτού του τομέα», είπε η Δρ Μαρκέζ-Γκαρμπάν.

Διαταράσσοντας τις καρκινικές διόδους

Μια σημαντική παρατήρηση ήταν πως οι υψηλότερες συγκεντρώσεις μελιού μανούκα συνδέονται με μεγαλύτερη μείωση της ανάπτυξης των καρκινικών όγκων.

Ένας πιθανός μηχανισμός δράσης, κατά τους ερευνητές, του μελιού μανούκα είναι να σταματά την ανάπτυξη και την επιβίωση των καρκινικών κυττάρων με το να εμποδίζει τις κύριες διόδους που χρησιμοποιούν.

Το μέλι μανούκα έδειξε επίσης να έχει την ιδιότητα να προκαλεί απόπτωση (κυτταρικό θάνατο) συγκεκριμένα στα κύτταρα του καρκίνου του μαστού ενώ τα υγιή κύτταρα παρέμεναν αβλαβή.

Οι ερευνητές σημείωσαν ότι η σύσταση του μελιού μανούκα – το οποίο περιλαμβάνει φλαβονοειδή, φυτοχημικά, βιταμίνες και μεταλλικά στοιχεία – μπορεί να συμβάλλει στην αντικαρκινική του δράση, παρέχοντας μια πολύπλευρη προσέγγιση στην καταστολή την ανάπτυξης και της διάδοσης (μετάστασης) των όγκων.

Η μελέτη επίσης τόνισε τη δυνατότητα συνέργειας, όταν το μέλι μανούκα χρησιμοποιείται παράλληλα με την ταμοξιφαίνη, ένα σύνηθες φάρμακο αντι-οιστρογόνου για ασθενείς με καρκίνο του μαστού ER-positive. Αυτός ο συνδυασμός θα μπορούσε πιθανόν να βοηθήσει όσες γυναίκες δεν ανταποκρίνονται θετικά στις συνηθισμένες θεραπείες καρκίνου του μαστού.

Άλλα οφέλη

Πέρα από τις αντικαρκινικές του ιδιότητες, το μέλι μανούκα μπορεί να μας ωφελήσει και με άλλους τρόπους, δήλωσε στους Epoch Times η Στέφανι Σιφ, πιστοποιημένη διατροφολόγος στο Νοσοκομείο Χάντινγκτον (Huntington Hospital), τμήμα του Northwell Health στην Νέα Υόρκη:

  • Επιταχύνει την επούλωση των τραυμάτων
  • Μειώνει τους πόνους από εγκαύματα
  • Μαλακώνει τον βήχα
  • Καταστέλλει τα στοματικά βακτήρια

Παρότι πηγή σακχάρων, η έρευνα στα τρωκτικά υποδηλώνει ότι το μέλι μανούκα μπορεί να ωφελήσει τα άτομα με διαβήτη. Αυτό καθίσταται δυνατόν λόγω του υψηλού του περιεχομένου σε αντιοξειδωτικά φλαβονοειδή και φαινολικά οξέα, τα οποία μπορούν να αποτρέψουν το οξειδωτικό στρες στο κορμί μας. Ωστόσο, η Σιφ προσθέτει πως η έρευνα για τον διαβήτη τύπου 2 και το μέλι μανούκα είναι περιορισμένη προς το παρόν.

Το μέλι μανούκα περιέχει επίσης υψηλά επίπεδα μεθυλγλυοξάλης (MGO), ένα φυσικό φυτοχημικό με αντιβακτηριακές, αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Το φυτοχημικό του προσδίδει μια ελαφρώς πικρή γεύση: «Όσο περισσότερο MGO περιέχει, τόσο πιο πικρό είναι το μέλι.»

Ποιοι πρέπει να το αποφεύγουν

Δεδομένων των ατομικών διαφορών, όποια γυναίκα αποφασίσει να καταφύγει στην κατανάλωση μελιού μανούκα για την αντιμετώπιση ή την πρόληψη του καρκίνου του μαστού θα πρέπει να παρακολουθεί στενά τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα, επεσήμανε η Σιφ, σημειώνοντας ότι η συνεχής παρακολούθηση της γλυκόζης μπορεί να διευκολύνει τη διαδικασία.

Σύμφωνα με την Σιφ, οι ομάδες που πρέπει να αποφεύγουν το μέλι μανούκα είναι οι εξής:

  • Άτομα με αλλεργία στο μέλι ή τις μέλισσες
  • Παιδιά μικρότερα του ενός έτους (λόγω κινδύνου αλλαντίασης – δηλητηρίασης από ακάθαρτη τροφή)
  • Άτομα με ανεσταλμένο ανοσοποιητικό σύστημα (το μη παστεριωμένο ή το ωμό μέλι μπορεί να αντενδείκνυται)

Του George Citroner

 

Ο Π.Ο.Υ. εγκρίνει εμβόλιο της ευλογιάς των πιθήκων για τους εφήβους εν μέσω συνεχιζόμενων ανησυχιών για την δημόσια υγεία

Ο Παγκόσμιος οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) ανακοίνωσε την Δευτέρα πως έχει εγκρίνει το εμβόλιο Jynneos της Bavarian Nordic για τους εφήβους ηλικίας 12 έως 17 ετών, ένα δημογραφικό που αναγνωρίζεται ως ιδιαίτερα ευάλωτο για το ξέσπασμα του mpox.

Η απόφαση, η οποία δημοσιοποιήθηκε από το Reuters, ακολουθεί την ανακοίνωση του Αυγούστου του Π.Ο.Υ. σχετικά με μια ανανεωμένη παγκόσμια έκτακτη ανάγκη για την δημόσια υγεία λόγω του mpox. Η κίνηση αυτή στοχεύει στην διεύρυνση της πρόσβασης στο εμβόλιο εν μέσω ανερχόμενων ανησυχιών σχετικά με την ιογενή λοίμωξη.

Σύμφωνα με υπηρεσία ειδήσεων, η προεπιλογή του Π.Ο.Υ. για το εμβόλιο Jynneos (MVA-BN) εγκρίθηκε στης 8 Οκτωβρίου. Το εμβόλιο εγκρίθηκε αρχικά για χρήση σε ενήλικες τον περασμένο μήνα, δίνοντας πρόσβαση στις Αφρικανικές χώρες οι οποίες έχουν επηρεαστεί σημαντικά από τον mpox.

Η προεπιλογή του Π.Ο.Υ. επιβεβαιώνει ότι τα κρίσιμα φάρμακα τηρούν τα πρότυπα του οργανισμού όσον αφορά την ποιότητα, την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα. Αυτή η διαδικασία βοηθά τις Εθνικές Ρυθμιστικές Αρχές, συγκεκριμένα σε περιοχές όπως η Αφρική όπου οι πόροι είναι περιορισμένοι, με το να απλοποιεί την διαδικασία έγκρισης φαρμάκων.

Ο mpox, ο οποίος χαρακτηρίζεται από συμπτώματα παρόμοια με της γρίπης και από επώδυνες βλάβες, αναδείχθηκε ως παγκόσμια ανησυχία όταν ένα νέο στέλεχος εξαπλώθηκε από την Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό στις γειτονικές χώρες. Τα παιδιά, οι έφηβοι και τα άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο σοβαρής ασθένειας.

Εκτός από την πρόσφατη έγκριση του Π.Ο.Υ., η Ευρωπαϊκή Ένωση πρότεινε την χρήση του εμβολίου Jynneos για τους εφήβους το Σεπτέμβρη. Η Bavarian Nordic ετοιμάζεται να διεξάγει μια κλινική δοκιμή για να αξιολογήσει την ασφάλεια του εμβολίου σε παιδιά ηλικίας 2 έως 12 ετών, χρηματοδοτούμενη εν μέρη από τον Συνασπισμό για Καινοτομίες Ετοιμότητας Επιδημίας (Coalition for Epidemic Preparedness Innovations – CEPI), έναν παγκόσμιο συνεταιρισμό ο οποίος εργάζεται για την ταχεία ανάπτυξη εμβολίων και άλλων μέτρων αντιμετώπισης επιδημιών και κινδύνων πανδημίας. Η δοκιμή αναμένεται να ξεκινήσει τον Οκτώβρη.

«Συγχαίρουμε τον Ε.Ο.Φ. (Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων)για την ταχεία εξέταση και απόφαση να προτείνει την έγκριση του MVA-BN για τους εφήβους», είπε σε δήλωση ο Πωλ Τσάπλιν, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Bavarian Nordic. «Αυτό αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό ορόσημο στις προσπάθειές μας να κάνουμε το εμβόλιο μας διαθέσιμο για όλους τους πληθυσμούς και θα βοηθήσει να βελτιώσουμε την πρόσβαση για κάποια από τα πιο ευάλωτα άτομα που έχουν επηρεαστεί πιο πολύ από το συνεχιζόμενο ξέσπασμα του mpox στην Αφρική».

Ενώ η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των Η.Π.Α. έχει εγκρίνει το εμβόλιο Jynneos για τους ενήλικες 18 ετών και άνω από τον Μάιο, επέτρεψε την Emergency Use Authorization (Εξουσιοδότηση Χρήσης Έκτακτης Ανάγκης) για ενήλικες σε μεγαλύτερο κίνδυνο κατά την διάρκεια του ξεσπάσματος του mpox το 2022. Στην Ιαπωνία, ένα άλλο εμβόλιο mpox, το LC16, το οποίο ανέπτυξε η KM Biologics, έχει εγκριθεί για χορήγηση σε παιδιά.

Καθώς η παγκόσμια ανταπόκριση στον mpox συνεχίζει να εξελίσσεται, οι υγειονομικοί υπάλληλοι δηλώνουν την σημασία του εμβολιασμού για την μείωση της εξάπλωσης και την προστασία του ευάλωτου πληθυσμού.