ΕΥ ΖΗΝ

Η σοφία του Κομφούκιου έθεσε τα θεμέλια του παραδοσιακού κινεζικού πολιτισμού. Το 500 π.Χ., όταν ταξίδευε στην Κίνα γράφοντας και διδάσκοντας, υπήρχαν ελάχιστες οδηγίες για το πώς να ζει κανείς μια καλή ζωή. Οι αρχές που κατέγραψε έγιναν η βάση για τη σωστή συμπεριφορά σε ολόκληρη την Ασία. Λίγοι άνθρωποι είχαν τόσο βαθύ αντίκτυπο στον κόσμο όσο ο Κομφούκιος.

Σύμφωνα με τον Κομφούκιο, το φαγητό ήταν η βασική ραχοκοκαλιά του κράτους μαζί με τον στρατό και την εμπιστοσύνη του λαού. Ένας πεινασμένος πληθυσμός επαναστατεί και το καλό φαγητό κάνει έναν πληθυσμό υγιή και παραγωγικό. Συνειδητοποίησε ότι η απόκτηση, η προετοιμασία και η κατανάλωση τροφής κυριαρχεί στη ζωή των περισσότερων ανθρώπων. Στην πραγματικότητα, η καθοδήγησή του σχετικά με την κουλτούρα της τροφής υπερβαίνει κατά πολύ τη γεύση και την υγεία. Έγραψε εκτενώς για θέματα τόσο συγκεκριμένα όσο η εθιμοτυπία του τραπεζιού και τόσο ευρεία όσο ο ρόλος της κουζίνας στην οικοδόμηση του έθνους.

Ορισμένες από τις εντολές του είναι πολύ συγκεκριμένες, όπως το να κόβετε  πάντα το φαγητό έτσι ώστε να χρειάζονται μόνο τα ξυλάκια στο τραπέζι και να μην χρειάζεται μαχαίρι κανείς άλλος εκτός από τον σεφ. Άλλες είναι γενικές, όπως η σημασία τού να τρώμε μαζί με φίλους. Αλλά πίσω από όλα αυτά κρύβεται μια έμφαση σε αυτό που σήμερα αποκαλούμε ενσυνειδητότητα αυτής της σημαντικής και χαρούμενης ανθρώπινης ανάγκης. Ακολουθούν εννέα από τα αποφθέγματα του Κομφούκιου για το φαγητό.

Απόσπασμα 1

Δίνετε έμφαση στην καθαριότητα και στο λεπτοκομμένο κρέας（食不厭精，膾不厭細）

Ο Κομφούκιος μάς θυμίζει ότι η καθαριότητα είναι το κλειδί για την καλή υγεία και ότι δεν υπάρχει υπερβολή στην καθαριότητα. Πριν από την έλευση των σύγχρονων εργαλείων, όταν το κρέας έπρεπε να κοπεί σε φέτες, ο μάγειρας έπρεπε να έχει εξασκηθεί πολύ στη χρήση του μαχαιριού. Οι λεπτές φέτες κρέατος δείχνουν το ταλέντο του σεφ και εξασφαλίζουν επίσης ότι το κρέας είναι καλά μαγειρεμένο, χωρίς μικρόβια, εύκολο στην κατανάλωση και φρέσκο.

 

Απόσπασμα 2

Μην μιλάτε όταν τρώτε (食不言，寢不語)

Στις μέρες μας, οι περισσότεροι άνθρωποι φαίνεται να ακολουθούν αυτόν τον κανόνα, αλλά κυρίως από ευγένεια. Οι γονείς συχνά υπενθυμίζουν στα παιδιά τους να μην μιλούν με γεμάτο στόμα. Ο Κομφούκιος, ωστόσο, έγραψε ότι η πρακτική της ομιλίας στο τραπέζι είναι κακή για την πέψη, πέρα από τον κίνδυνο να στραβοκαταπιούμε. Όποιο κι αν είναι το κίνητρο, είναι σημαντικό να μασάτε καλά και να καταπίνετε προσεκτικά πριν μιλήσετε.

Απόσπασμα 3

Αναζητήστε την αρμονία μεταξύ των στοιχείων του φαγητού（不得其醬，不食）

Η γεύση ενός φαγητού δεν εξαρτάται μόνο από τα μεμονωμένα στοιχεία του, αλλά και από τον συνδυασμό των συστατικών. Τα διάφορα τρόφιμα σε ένα πιάτο πρέπει να είναι συμβατά μεταξύ τους. Ο σωστός συνδυασμός των τροφίμων οδημιουργεί αρμονία, η οποία αποτελεί βασικό μέρος της Κομφουκιανής φιλοσοφίας. Τα μπαχαρικά, τα γλυκά και τα αλμυρά συστατικά πρέπει να συνδυάζονται και να εξισορροπούνται με τον κατάλληλο τρόπο.

 

Απόσπασμα 4

Δείξετε ενσυναίσθηση προς τους συνδαιτημόνες σας (ειδικά με εκείνους που υποφέρουν)

Μην φάτε όλο το φαγητό σας όταν κάθεστε στο ίδιο τραπέζι με κάποιον που έχει χάσει πρόσφατα ένα μέλος της οικογένειάς του. Τα άτομα που πενθούν τείνουν να τρώνε λίγο, οπότε αν τρώτε κι εσείς λιγότερο παρουσία τους, δείχνετε ότι λαμβάνεται υπ’ όψιν σας τη θλίψη τους. Είναι μια πράξη συμπόνιας και ένας τρόπος να μοιραστείτε το πένθος. Ως συνδαιτημόνες, συμμετέχουμε τόσο στη χαρά όσο και στη θλίψη, και η όρεξη επηρεάζεται από τις περιστάσεις και τα συναισθήματα.

Απόσπασμα 5

Φάτε φρέσκα και τοπικά （不時，不食）

Ο Κομφούκιος συμβουλεύει να μην τρώμε τρόφιμα εκτός εποχής, καθώς πίστευε ότι η επιδίωξη του κέρδους και οι επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας οδηγούν σε μείωση της ποιότητας των τροφίμων – όπως και έχει αποδειχθεί. Η κατανάλωση φρέσκων, τοπικών και εποχιακών τροφίμων παραμένει ο καλύτερος τρόπος για να διασφαλιστεί η ποιότητα.

 

Απόσπασμα 6

Αφήστε τους ηλικιωμένους να σηκωθούν πρώτοι από το τραπέζι （鄉人飲酒，扙者出，斯出矣)

Αυτός ο κανόνας έχει τις ίδιες ρίζες με τους κανόνες για απόδοση σεβασμού προς τους πρεσβύτερους στη δυτική κουλτούρα και άλλες πτυχές του σεβασμού προς τους πρεσβύτερους στη φιλοσοφία του κομφουκιανισμού. Το να δείχνουμε διακριτικότητα, ευγνωμοσύνη και υποχωρητικότητα απέναντι σε κάποιον που έχει ζήσει μια μακρά ζωή είναι καλό για όλους. Αναγνωρίζει τις ανιδιοτελείς προσπάθειες των παλαιότερων γενεών και μας υπενθυμίζει το κοινό μας πεπρωμένο.

Απόσπασμα 7

Γνωρίστε την προέλευση του φαγητού σας  (食饐而餲，鱼馁而肉败，不食)

Το φαγητό είναι μια τόσο λεπτή και σημαντική διαδικασία που πρέπει να γνωρίζουμε από πού προέρχεται η τροφή μας. Ο Κομφούκιος πίστευε στο τοπικό εμπόριο και τη βιολογική γεωργία. Το σημερινό φαγητό μπορεί να τροποποιηθεί για να φαίνεται καθαρό και ελκυστικό στη συσκευασία, ενώ στην πραγματικότητα παράγεται σε εδάφη που χρησιμοποιούν σκληρά χημικά και μηχανήματα. Γνωρίζοντας την προέλευση των τροφών, συνδεόμαστε περισσότερο με το φαγητό και ελέγχουμε πιο εύκολα την ποιότητά του.

 

Απόσπασμα 8

Το κρέας και το αλκοόλ πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο （君子食無求飽，居無求安）

Παρόλο που ο βουδισμός κέρδιζε δημοτικότητα στην εποχή του Κομφούκιου και πολλοί άνθρωποι γίνονταν χορτοφάγοι, ο ίδιος συνειδητοποίησε ότι το να προτρέψει τους πάντες να εγκαταλείψουν το κρέας ήταν αφ’ ενός μάταιο αφ’ ετέρου όχι κατάλληλο για όλους. Έτσι, κήρυττε το μέτρο. Το ίδιο έλεγε και για το αλκοόλ. Αντί να συμβουλέψει την πλήρη αποχή, πρότεινε την περιορισμένη κατανάλωση και προέτρεπε τους ανθρώπους να μην χάνουν τον έλεγχο.

Απόσπασμα 9

Σταματήστε να τρώτε όταν έχετε χορτάσει κατά τα επτά δέκατα（食無求飽，節食安胃）

Ο έλεγχος των μερίδων προάγει τη μακροζωία και η πρακτική του να μην φτάνει κανείς στον κορεσμό έχει ψυχολογικά οφέλη που υπερβαίνουν τη δίαιτα. Είναι μια σημαντική άσκηση αυτοελέγχου, που κάνει καλό και στην πέψη.

 

Οι διδασκαλίες του Κομφούκιου μπορεί να μας φαίνονται σαν προτάσεις κοινής λογικής, αλλά είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι γράφτηκαν πριν από 2.500 χρόνια, σε μία προσπάθεια να δημιουργήσει έναν νέο πολιτισμό σε μια εποχή πρωτόγονης ανάπτυξης. Νοιάστηκε για τους ανθρώπους που προσπαθούσε να επηρεάσει και προσπάθησε να δώσει το παράδειγμα.

Αυτοί οι κανόνες δεν αφορούν μόνο τη βέλτιστη διατροφή. Η ομορφιά του κομφουκιανισμού είναι ότι βοηθά τους ανθρώπους να ζουν γενικά καλύτερα, κάνοντας σωστές επιλογές στην καθημερινή τους ζωή. Οι αρχές του χτίζουν χαρακτήρα, συσφίγγουν τις κοινότητες και προάγουν τη σωματική υγεία.

Στις 7 Ιουνίου, η Κρύσταλ Τάμεζ και ο γιος της Έζρα έτρωγαν μεσημεριανό στο Braum’s, ένα μπεργκεράδικο στο Ρόκγουολ του Τέξας, όταν ο Έζρα παρατήρησε μια ηλικιωμένη γυναίκα που καθόταν μόνη της πίσω από τη μαμά του.

Μαζεύοντας το φαγητό του, ο Έζρα είπε: «Μαμά, πρέπει να πάμε να καθίσουμε μαζί της».

Η κυρία Τάμεζ δίστασε στην αρχή, αλλά βλέποντας πόσο αποφασισμένος ήταν ο γιος της, δεν ήθελε να του αρνηθεί και συμφώνησε τελικά.

Αφού ρώτησαν ευγενικά την 84χρονη γυναίκα αν μπορούσαν να καθίσουν μαζί της, η κα Τάμεζ έμαθε ότι έδινε μάχη με την κατάθλιψη μετά τον θάνατο του συζύγου της, που είχε αποβιώσει πριν από λίγους μήνες.

«Δυσκολευόταν να βγει από το σπίτι και εκτίμησε πραγματικά το γεγονός ότι [ο Έζρα] την πρόσεξε και ήρθε», δήλωσε η κα Τάμεζ στην Epoch Times.

Στη συζήτησή τους, ο Έζρα τής μίλησε για το ενδιαφέρον του για το ποδόσφαιρο.

«Της είπε ότι αγαπούσε το ποδόσφαιρο και ότι ήταν πασαδόρος», είπε η κα Τάμεζ, προσθέτοντας ότι η ηλικιωμένη γυναίκα τού έκανε ερωτήσεις και για τα αδέλφια του.

Όταν η κυρία Τάμεζ σηκώθηκε για λίγο, παρατήρησε πόσο γλυκιά και πολύτιμη ήταν εκείνη η στιγμή.

Καθώς το δίδυμο μητέρας και γιου έφευγε από το εστιατόριο μισή ώρα αργότερα, η κυρία Πατ ευχαρίστησε τον Έζρα που της έφτιαξε τη διάθεση.

Αργότερα, ο Έζρα είπε στη μαμά του: «Δεν είναι σωστό, μαμά».

«Τι;» τον ρώτησε εκείνη.

«Κανείς δεν πρέπει να ζει τη ζωή του μόνος του. Δεν είναι σωστό να κάθεται μόνη της.»

Η κα Τάμεζ συγκινήθηκε από την απάντησή του. Περιγράφοντας τον γιο της ως «πολύ ευγενικό, γλυκό και γενναιόδωρο», η κα Τάμεζ λέει ότι είναι ο τύπος του παιδιού που θέλει να βοηθά τους άλλους σε κάθε ευκαιρία.

Ωστόσο, ο Έζρα δεν είναι το μόνο παιδί της που έχει εκδηλώσει μεγάλη συμπόνια. Ένα από τα αδέλφια του έπαιζε πάντα με παιδιά με ειδικές ανάγκες στο σχολείο αντί να πάει στο διάλειμμα, λέει η κα Τάμεζ. Ένα άλλο, ο Άροου, δημιούργησε μια απίθανη φιλία με τον οδηγό του λεωφορείου του, πριν αρχίσει να πηγαίνει μαζί του στην εκκλησία.

«Είναι απλά αυτό που είναι», παρατηρεί η η κα Τάμεζ για τα παιδιά της.

Η κα Πατ, η οποία σήμερα διαμένει σε οίκο ευγηρίας στο Ρόκγουολ του Τέξας, έχασε τον πρώτο της σύζυγο όταν ήταν νέα. Αφού έμεινε ελεύθερη για κάποιο διάστημα, γνώρισε τον τελευταίο της σύζυγο πριν από εννέα χρόνια. Δυστυχώς, επί οκτώ χρόνια έδιναν μάχη με τον καρκίνο του εγκεφάλου. Παρά το γεγονός αυτό, το ηλικιωμένο ζευγάρι αξιοποίησε στο έπακρο τον χρόνο που περνούσε μαζί, κάνοντας πολλά ταξίδια.

Από τότε που πέθανε ο σύζυγός της, η κα Πατ δεν είχε καταφέρει να πάει στο εστιατόριο Braum’s, το οποίο επισκεπτόταν συχνά μαζί με τον εκλιπόντα σύζυγό της, μέχρι τη μέρα που γνώρισε για πρώτη φορά τον Έζρα και τη μητέρα του.

«Πιστεύω ότι ο Θεός μάς είχε σε εκείνο το χώρο μαζί εκείνη τη στιγμή», δήλωσε η κα Τάμεζ, προσθέτοντας ότι πιστεύει ότι ο Θεός χρησιμοποίησε τον Έζρα για να παρηγορήσει τη χήρα και να της δείξει ότι δεν ήταν μόνη της.

«Έτσι λειτουργεί – χρησιμοποιεί ανθρώπους, όπως ο Έζρα, ένας μικρός άγγελος μεταμφιεσμένος – για να της θυμίσει ότι δεν την έχει ξεχάσει», εξηγεί.

Από τότε, η κα Τάμεζ διατηρεί επαφή με την κα Πατ και μάλιστα την προσκάλεσε στον ποδοσφαιρικό αγώνα του Έζρα.

Η κα Τάμεζ και ο σύζυγός της, Ιλάι, είναι αυτοαπασχολούμενοι και παντρεμένοι τα τελευταία 20 χρόνια. Η φιλοσοφία τους ως γονείς επικεντρώνεται στην ανθρώπινη επαφή και την πίστη. Δεν επιτρέπουν στα παιδιά τους – ηλικίας 5 έως 14 ετών – να χρησιμοποιούν iPad, αντίθετα τα ενθαρρύνουν να μιλούν με ανθρώπους.

Με αυτήν τη συγκινητική ιστορία, η κα Τάμεζ ελπίζει να δείξει πόσο σημαντικό είναι να παροτρύνουμε τα παιδιά να δημιουργούν ισχυρές ανθρώπινες σχέσεις, στον πραγματικό κόσμο, έξω από τις οθόνες.

 

Ντινγκ! Άλλο ένα γραπτό μήνυμα. Ντριιιν! Μια εισερχόμενη τηλεφωνική κλήση. Μουσική από το ραδιόφωνο. Ο βρυχηθμός ενός αεροσκάφους που περνάει από πάνω μας. Ένα αυτοκίνητο που κορνάρει. Ανησυχητικές ειδήσεις από την τηλεόραση…

Ο κόσμος μας είναι γεμάτος θόρυβο – γρήγορο, κατακερματισμένο, σπασμένο, διακοπτόμενο. Δεχόμαστε επίθεση από ήχους όλες τις ώρες της ημέρας, από τη στιγμή που ξυπνάμε με το τσιριχτό κουδούνισμα του ξυπνητηριού μέχρι που μας παίρνει ο ύπνος με το μουρμουρητό και το τρεμόπαιγμα της τηλεόρασης. Αυτή η αέναη φασαρία καθιστά δύσκολη τη διατήρηση της εσωτερικής μας ηρεμίας.

Ωστόσο, από τους αρχαίους Κινέζους φιλοσόφους και τους μοναχούς του Μεσαίωνα μέχρι τους καθηγητές του ΜΙΤ, πολλοί έχουν κηρύξει τη δύναμη και την αξία της σιωπής.

Οι επιστημονικές μελέτες υποστηρίζουν τις συμβουλές των σοφών: οι έρευνες δείχνουν ότι η σιωπή ωφελεί την υγεία, ρίχνοντας την αρτηριακή πίεση, βελτιώνοντας τη συγκέντρωση, ελαττώνοντας την κορτιζόλη, και ευνοώντας την ανάπτυξη του εγκεφάλου.

«Το πλήθος των λέξεων είναι κουραστικό / σε αντίθεση με το να παραμένεις επικεντρωμένος», έγραφε ο Λάο Τσε στο «Τάο Τε Τσινγκ», γύρω στα 400 π.Χ.

Η σιωπή φέρνει ισορροπία, γαλήνη. Οι χείμαρροι λόγου, ήχων και σκέψεων προκαλούν ανισορροπία και διαταραχή που μόνο η ησυχία και η ηρεμία μπορούν να διορθώσουν.

Στην ψηφιακή εποχή μας, έχουμε ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη από τη σιωπή για να επαναπροσδιοριστούμε. Σε ένα άρθρο για το περιοδικό « Plough », η Στέφανι Μπέννετ επεσήμανε ότι η αύξηση των πληροφοριών που φέρνει η εποχή των μεγάλων δεδομένων επιβαρύνει την ικανότητα επεξεργασίας του εγκεφάλου μας. Αυτό μπορεί να είναι ένας παράγοντας για την αύξηση των επιπέδων άγχους και στρες σήμερα.

Η ζωή μέσα από τα μάτια της σιωπής

Πολύ πριν από την εφεύρεση των μηχανών, μοναχοί όπως ο Άγιος Βενέδικτος της Νουρσίας, γνώριζαν ότι ο πολύς θόρυβος ενοχλεί την ψυχή. Η σιωπή τονίζεται σε όλον τον «Κανόνα» του Αγίου Βενέδικτου, όπου σημειώνει: «Οι μοναχοί πρέπει να καλλιεργούν επιμελώς τη σιωπή ανά πάσα στιγμή, αλλά ιδιαίτερα τη νύχτα». Και: «Ας ακολουθήσουμε τη συμβουλή του Προφήτη: «Είπα: ‘Αποφάσισα να προσέχω τους τρόπους μου, ώστε να μην αμαρτάνω ποτέ με τη γλώσσα μου. Έχω βάλει φρουρά στο στόμα μου. Σιώπησα και ταπεινώθηκα’».

Η πρώτη λέξη του «Κανόνα» του Αγίου Βενέδικτου είναι «Ακούστε» – δηλαδή, να είστε ήσυχοι, ακίνητοι και δεκτικοί σε ό,τι σας προσφέρουν οι άλλοι, ο κόσμος και ο Θεός. Η σιωπή και η προσοχή επιτρέπουν στη δημιουργία να ξεδιπλώσει την ομορφιάς και το μυστήριό της.

Ακόμα και σήμερα, πολλοί άνθρωποι της βενεδικτινής παράδοσης πιστοποιούν ότι η σιωπή τους βοηθάει να έχουν μία βέλτιστη εμπειρία του κόσμου. Συντονίζεται κανείς περισσότερο με τους ρυθμούς της ζωής, του κόσμου και της ίδιας της ύπαρξης. Η Τζόντι Μπλάζεκ Γκερ, η οποία ζει σε μοναστήρι Βενεδικτίνων χωρίς να έχει πάρει τον μοναστικό όρκο, γράφει στο ιστολόγιό της: «Στη σιωπή, μπορούμε να μεταμορφωθούμε. Γινόμαστε πιο προσεκτικοί. Παρατηρούμε τις λεπτομέρειες γύρω μας και παρατηρούμε τι συμβαίνει μέσα μας.»

Η Γκερ θυμάται μια επίσκεψη της σε ένα μοναστήρι στο οποίο ακόμη και στα γεύματα επικρατούσε σιωπή. Περιέγραψε τα εκπληκτικά αποτελέσματα αυτής της πρακτικής: «Καθίσαμε σιωπηλά, γεγονός που όξυνε τις αισθήσεις μου. Η ησυχία και η ακινησία με βοήθησαν να αντιληφθώ πιο πλέρια το χρώμα και τις γεύσεις των συνηθισμένων τροφίμων: μαρούλι, ντομάτες, ψωμί, ζυμαρικά, βούτυρο, γάλα. Ήταν σκέτη έκσταση να κοιτάζω, να αγγίζω και να γεύομαι – να αλληλεπιδρώ με το φαγητό μου. Αυτό το συναίσθημα – η ευαισθησία στα φυσικά, απτά πράγματα – παρέμεινε και όταν παρακολουθούσα τα ψάρια να κολυμπούν στη λίμνη, τις ακρίδες να πηδούν από τον ένα σταθμό του σταυρού στον άλλο, ένα κερί να τρεμοπαίζει. Όλα τα πράγματα έμοιαζαν να έχουν δημιουργηθεί για μένα. Κάθε κίνηση, χρώμα, γεύση και αίσθηση φαινόταν ξεχωριστή, ενώ λίγες ημέρες πριν ήταν συνηθισμένη.»

Μια επιστημονική προοπτική

Η Γκερ δεν είναι η μόνη που παρατηρεί τις συνέπειες της σιωπής. Η Μπέννετ περιγράφει τις αντιδράσεις ορισμένων μαθητών της, όταν τους ανατέθηκε αποχή από τα ηλεκτρονικά μέσα (για 24 ώρες) στην τάξη της. Πολλοί από αυτούς ανέφεραν αισθήματα φόβου και κατάθλιψης, αναδεικνύοντας αόρατες αλυσίδες ψυχολογικής εξάρτησης που τους συνέδεαν με τα τηλέφωνά τους.

Αλλά κάποιοι μαθητές άντεξαν το αρχικό ‘σκοτάδι’, όταν το μπλε φως χάθηκε για λίγο από τη ζωή τους. Σύμφωνα με την Μπέννετ, «κάποιοι είπαν ότι είχαν στιγμές μεγάλης διαύγειας και συνειδητότητας, άλλοι βρήκαν μία σχεδόν εκστατική δημιουργικότητα… Δεν είναι ασυνήθιστο για τους μαθητές να νιώθουν την ανάγκη να προσευχηθούν.»

Η πνευματική διαύγεια που υλοποιείται μέσω της σιωπής και της μοναξιάς έχει μελετηθεί από την καθηγήτρια του ΜΙΤ Σέρρυ Τέρκλ, η οποία πιστεύει ότι η σιωπή αποτελεί ουσιαστικό μέρος της αυτογνωσίας. Με τη σειρά της, η αυτογνωσία ανοίγει το δρόμο για βαθύτερες συνδέσεις και σχέσεις με τους άλλους. Στο βιβλίο της «Διεκδικώντας ξανά τη συνομιλία: Η δύναμη της ομιλίας σε μια ψηφιακή εποχή», η Τέρκλ γράφει: «Χωρίς τη μοναξιά δεν μπορούμε να οικοδομήσουμε μια σταθερή αίσθηση του εαυτού μας. Ωστόσο, τα παιδιά που μεγαλώνουν την ψηφιακή εποχή έχουν πάντα κάποιο εξωτερικό ερέθισμα.»

Θεωρεί λυπηρό το πώς η συνεχής παρουσία των ψηφιακών μέσων τείνει να γεμίζει οποιεσδήποτε φυσικές περιόδους σιωπής στα σπίτια των περισσότερων ανθρώπων. Ωστόσο, η σιωπή είναι  χρυσός — εν προκειμένω, μια χρυσή ευκαιρία για βαθύτερη σύνδεση και διάδραση μεταξύ των μελών της οικογένειας. Το αποτέλεσμα είναι οι γονείς και τα παιδιά να μην κάνουν συζητήσεις ή να μην μοιράζονται τη σιωπή που δίνει στον καθένα τον χρόνο να ανασύρει από μέσα του μια αστεία ιστορία ή κάτι που τον προβληματίζει.»

Οι προβληματισμοί της Μπέννετ απηχούν τη σκέψη της Τερκλ: «Μέσω [της σιωπής], καταλαβαίνουμε καλύτερα τις σκέψεις και τα κίνητρά μας. Βρίσκουμε τους εαυτούς μας να σχετίζονται πιο συνεκτικά με τον κόσμο μας και τους άλλους. Μπορούμε να αποκτήσουμε μια ισχυρότερη αντίληψη τού τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος. […] Ο αδιάκοπος εσωτερικός θόρυβος αντικαθιστά τον χώρο περισυλλογής που χρειάζεται κανείς για να σκεφτεί, να αναλογιστεί, να αναρωτηθεί και να προσευχηθεί.»

Ίσως, όμως, ο αδιάκοπος θόρυβος στην κοινωνία μας να πηγάζει από την επιθυμία μας να ξεφύγουμε από αυτά ακριβώς τα πράγματα: τον στοχασμό, τα ερωτήματα, την προσευχή. Τέτοιες δραστηριότητες φαίνονται αθώες, όμως έχουν τα πιο θαυμαστά αποτελέσματα. Με τον στοχασμό, με το να θέτουμε τα μεγάλα ερωτήματα, επιτελούμε κάποια από τα πιο δύσκολα – και πιο ουσιώδη – ανθρώπινα καθήκοντά μας: Παλεύουμε με τον εαυτό μας, τους φόβους μας, τις αδυναμίες μας, τη θνητότητά μας και το μυστήριο του σύμπαντος.

Η σιωπή είναι τρομακτική, γιατί μας φέρνει αντιμέτωπους με τον εαυτό μας, αλλά και με ζητήματα πολύ μεγαλύτερα από τον εαυτό μας.

Αλλά μόνο αντιμετωπίζοντας τους φόβους μας μπορούμε να αναπτυχθούμε. Μπορούν τα προβλήματα να λυθούν αν το βάζουμε στα πόδια; Μπορούν να αλλάξουν αν πνίγουμε τη φωνή τους στο θόρυβο;

Μερικές φορές, το να περιβάλλουμε τον εαυτό μας με θόρυβο – ηχητικό, οπτικό, ψηφιακό, συναισθηματικό κ.ο.κ. – μπορεί να μας προσφέρει την ψευδαίσθηση της ανακούφισης και της ασφάλειας. Αλλά η ανησυχία παραμένει.

Όπως είπε και ο φιλόσοφος Μπλεζ Πασκάλ : «Όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας προέρχονται από την αδυναμία του ανθρώπου να καθίσει ήσυχα σε ένα δωμάτιο μόνος του.»

 

Πολλές οι χρήσεις και τα οφέλη του ξυδιού, τόσο στην υγεία και τον καλλωπισμό όσο και στο σπίτι. Η προσφορά του μάλιστα στην καθαριότητα είναι τέτοια που κάλλιστα του ταιριάζει ο τίτλος του καλύτερου οικιακού βοηθού.

Το ξύδι μπορεί να ονομαστεί γενικό καθαριστικό οικιακής χρήσης, αλλά πρέπει να έχετε υπ’ όψιν ότι δεν είναι κατάλληλο για όλες τις επιφάνειες.

Αποφύγετε να το χρησιμοποιήσετε σε πάγκους από γρανίτη, μάρμαρο και πέτρα, δάπεδα από μασίφ ξύλο, ξύλινα έπιπλα, μαχαίρια κουζίνας (μπορεί να καταστραφεί το φινίρισμα ή να γίνουν τρύπες) και τηγάνια από αλουμίνιο και χυτοσίδηρο.

Επίσης, ποτέ μην αναμιγνύετε ξύδι με αμμωνία, υπεροξείδιο του υδρογόνου, χλωρίνη (ο συνδυασμός παράγει τοξικό αέριο χλώριο) ή μαγειρική σόδα σε κλειστό δοχείο, καθώς η σόδα θα αρχίσει να αφρίζει αμέσως και θα υπερχειλίσει.

Εκτός από αυτά τα λίγα σημεία που πρέπει να προσέξετε για την ασφάλειά σας και του χώρου, η βοήθεια που προσφέρει το ξύδι ως φυσικό καθαριστικό του σπιτιού είναι μεγάλη, είτε διαλυμένο σε νερό είτε αδιάλυτο είτε σε συνδυασμό με μαγειρική σόδα.

Για την αποχέτευση 

Ρίξτε ένα φλιτζάνι μαγειρική σόδα στην αποχέτευση και μετά ένα φλιτζάνι ξύδι. Αφήστε το να καθίσει για πέντε λεπτά και μετά ρίξτε δύο φλιτζάνια ζεστό νερό. Επαναλάβετε τη διαδικασία εάν χρειάζεται.

Αποσμητικό χώρου

Βάλτε σε ένα μπολ (μέχρι το 1/3 του μπολ) λευκό ξύδι και αφήστε το σε όποιον χώρο του σπιτιού παρατηρήσετε κακοσμία: στο ψυγείο, την κουζίνα, το μπάνιο, το υπόγειο, το αυτοκίνητο κ.ο.κ. Είναι ένα κόλπο που έκαναν οι παλιοί βαρκάρηδες κατά της κακοσμίας της καμπίνας. Να θυμάστε να το αλλάζετε τακτικά, χύνοντας το παλιό ξύδι στον νεροχύτη ή τον νιπτήρα.

Για το αυτοκίνητο

Καθαρίστε με ξύδι τα μάκτρα των υαλοκαθαριστήρων σας για να μειώσετε τις ραβδώσεις και να παρατείνετε τη διάρκεια ζωής τους. Αν κάνει κρύο, απλώστε ένα λεπτό στρώμα ξυδιού στο παρμπρίζ σας για να αποφύγετε το πάγωμα.

Για τα ρούχα

Χρησιμοποιήστε ένα φλιτζάνι λευκό ξύδι αντί για μαλακτικό. Αφαιρεί τις μυρωδιές από τα ρούχα, δίνει φωτεινότητα και κάνει πιο αφράτες κουβέρτες, πετσέτες και πουλόβερ.

Το λευκό ξύδι λειτουργεί εξαιρετικά καλά και κατά των λεκέδων από ιδρώτα, κέτσαπ, σάλτσα ντομάτας, κρασί, καφέ και άλλα. Βρέξτε με ξύδι ένα πανί ή τοποθετήστε το σε ένα μπουκάλι ψεκασμού για εύκολη εφαρμογή. Αφήστε για λίγα λεπτά και μετά ξεπλύνετε.

Για να πλύνετε ξεθωριασμένα λευκά ρούχα και κάλτσες, προσθέστε ένα φλιτζάνι ξύδι σε μια μεγάλη κατσαρόλα με ζεστό νερό και μουλιάστε εκεί τα ρούχα όλη τη νύχτα.

Για το μπάνιο

Το λευκό ξύδι όχι μόνο είναι πιο ασφαλές από τη χλωρίνη, αλλά και πιο ‘υγιεινό’ για τα πλακάκια σας ή το μωσαϊκό. Χρησιμοποιήστε ίσα μέρη ξύδι και νερό σε κουβά ή μπουκάλι ψεκασμού για γενικό καθαρισμό ή σκέτο ξύδι για δύσκολη βρωμιά.

Πότε-πότε, χρησιμοποιήστε το ξύδι για να αναζωογονείτε τη λούφα σας: γεμίστε ένα μπολ ή έναν κουβά με ίσα μέρη νερό και ξύδι και μουλιάστε το σφουγγάρι για 24 ώρες.

Εφαρμόστε την ίδια ‘θεραπεία’ αν έχει βουλώσει η κεφαλή του ντους. Αφαιρέστε την κεφαλή, αφαιρέστε την λαστιχένια ροδέλα και μουλιάστε τις σε ίσα μέρη λευκό ξύδι και ζεστό νερό για μια ώρα ή όλη τη νύχτα.

Αν δεν μπορείτε να τη βγάλετε από τον τοίχο, γεμίστε με το νερόξυδο μια πλαστική σακούλα αρκετά μεγάλη ώστε να χωράει η κεφαλή, στερεώστε τη με ένα λαστιχάκι γύρω της και αφήστε τη για αρκετές ώρες ή όλη τη νύχτα.

Για τους επίμονους λεκέδες της μπανιέρας, ρίξτε τέσσερα φλιτζάνια λευκό ξύδι και γεμίστε την μπανιέρα με νερό. Αφήστε το διάλυμα να μείνει για περίπου τέσσερις ώρες. Ύστερα, στραγγίστε το νερό και τρίψτε τους λεκέδες. Θα φύγουν πολύ εύκολα.

Για την απολύμανση της τουαλέτας, ρίξτε μέσα στη λεκάνη ένα φλιτζάνι λευκό ξύδι και αφήστε το όλη τη νύχτα, χωρίς να τραβήξετε το καζανάκι.

Για τα τζάμια και τα γυάλινα

Αντικαταστήστε τα καθαριστικά τζαμιών αμμωνίας με ένα νερόξυδο (σε αναλογία 1-1). Αυτό λειτουργεί καλά και για καθρέφτες. Σκουπίστε το γυαλί/τζάμι από πάνω προς τα κάτω σε σχήμα S για να επιτύχετε τέλεια λάμψη χωρίς ραβδώσεις.

Για να αφαιρέσετε τα ιζήματα σκληρού νερού από τα ποτήρια, μουλιάστε τα σε ένα μείγμα νερόξυδου 1-1 για 30 λεπτά. Στη συνέχεια, πλύνετε τα ως συνήθως.

Με τον ίδιο τρόπο μπορείτε να καθαρίσετε και τα γυάλινα βάζα. Επιπλέον, οι ετικέτες και τα αυτοκόλλητά τους θα αφαιρεθούν πολύ πιο εύκολα.

Κατά της σκουριάς

Βυθίστε το σκουριασμένο αντικείμενο σε ένα μπολ με λευκό ξύδι, αφήστε το για τρεις έως τέσσερις ώρες ή όλη τη νύχτα, στη συνέχεια αφαιρέστε τη σκουριά και πλύνετε το καλά.

Τα πολύ σκουριασμένα αντικείμενα, όπως κατσαβίδια, πένσες και μυστριά που μένουν έξω για μεγάλες χρονικές περιόδους, μπορεί να χρειαστεί να μουλιάσουν σε ξύδι για αρκετές ημέρες. Το ίδιο ισχύει και για τις παλιές βίδες και τα μπουλόνια.

Κατά των εντόμων και των τσιμπημάτων

Το ξύδι είναι και ικανό εντομοαπωθητικό. Απλώς τοποθετήστε ίσα μέρη λευκό ξύδι και νερό σε ένα μπουκάλι ψεκασμού και χρησιμοποιήστε το κατά των μυρμηγκιών και των οσμών που τα προσελκύουν. Εξίσου καλά διώχνει τις αράχνες, τις κατσαρίδες, τους σκόρους και άλλα οικιακά παράσιτα.

Χρησιμοποιήστε ένα μείγμα 50/50 μηλόξυδου και νερού για να φτιάξετε ένα ισχυρό αντικουνουπικό που μπορείτε να ψεκάσετε σε κοντινές επιφάνειες σε εξωτερικούς χώρους.

Εάν σας τσιμπήσει κουνούπι και η περιοχή του τσιμπήματος δεν είναι γδαρμένη, απλώς σκουπίστε τη με μηλόξυδο, για να καταπραΰνετε τη φαγούρα και να αποφύγετε το πρήξιμο.

Για τα φυτά

Για να παρατείνετε τη ζωή των κομμένων λουλουδιών, προσθέστε μια κουταλιά της σούπας ξύδι και μια κουταλιά της σούπας διαλυμένη ζάχαρη για κάθε λίτρο νερού στο βάζο.

Οι σπόροι με σκληρό κέλυφος και άλλοι ‘δύσκολοι’ σπόροι (ναστούρτιο, μπάμιες, μελιτζάνες και φασόλια) μπορούν να ωφεληθούν από τη χημική τριβή και τον καθαρισμό από παθογόνους παράγοντες αν τους εμβαπτίσετε σε ξύδι. Αραιώστε ένα κουταλάκι του γλυκού λευκό ξύδι σε ένα φλιτζάνι νερό και μουλιάστε για 6-12 ώρες. Φυτέψτε ως συνήθως.

Μπορείτε να απαλλαγείτε από τα ζιζάνια στον κήπο, συμπεριλαμβανομένων των μικρών ζιζανίων ανάμεσα στα πλακάκια, ψεκάζοντάς τα με ένα μείγμα από λευκό ξύδι ή μηλόξυδο. Αν η μέρα είναι ηλιόλουστη, ενισχύεται η αποτελεσματικότητα του ψεκασμού. Ωστόσο, κρατήστε το ξύδι μακριά από καλά φυτά.

Το ξύδι σκοτώνει και τα σαλιγκάρια και τους γυμνοσάλιαγκες. Τοποθετήστε ένα επίπεδο κομμάτι ξύλου στο έδαφος στον κήπο σας για να τα προσελκύσετε και μετά ψεκάστε τα με ξύδι.

Μουσκεύοντας παλιά κουρέλια σε ξύδι και τοποθετώντας τα περιμετρικά στον κήπο σας, θα κρατήσετε μακριά τους σκίουρους, τα κουνέλια και τα ελάφια. Βρέχετε τα πανιά τακτικά.

Ένα αρχαίο δίκτυο μονοπατιών προσκυνητών διατρέχει την Ευρώπη. Συναντιούνται στον τάφο του Αγίου Ιακώβου στη βορειοδυτική Ισπανία, σαν φλέβες που οδηγούν σε μια καρδιά. Αυτοί οι δρόμοι είναι γνωστοί ως Καμίνο ντε Σαντιάγο ή Δρόμος του Αγίου Ιακώβου. Εκατοντάδες χιλιάδες προσκυνητές περπατούν αυτές τις διαδρομές κάθε χρόνο, βαδίζοντας στα χνάρια των οδοιπόρων του παρελθόντος.

Η παράδοση των προσκυνημάτων ξεκίνησε τον ένατο αιώνα. Από τότε, τα μονοπάτια έχουν γνωρίσει τα τραγούδια και τα βήματα αμέτρητων προσκυνητών στο πέρασμα των αιώνων – τόσες ιστορίες ζωής, τόσα ταξίδια, πνευματικά και σωματικά, έχουν διασταυρωθεί στο Καμίνο ντε Σαντιάγο και έχουν κατακάτσει στην ιστορία του δρόμου σαν σκόνη. Οι προσκυνητές του Καμίνο φέρουν ειδικά διαβατήρια τα οποία, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, γεμίζουν με σφραγίδες από ιστορικές τοποθεσίες κατά μήκος των διαδρομών, όπως σφραγίζεται και η μνήμη των οδοιπόρων με πρόσωπα, απόψεις, εμπειρίες και εσωτερικές αποκαλύψεις.

Οι άνθρωποι πηγαίνουν στο Καμίνο για διάφορους λόγους. Κάποιοι το βλέπουν σαν προσωπική πρόκληση. Άλλοι το κάνουν για να αποσυρθούν από την καθημερινότητα και να αποκτήσουν αυτογνωσία ή βαθύτερη αντίληψη. Και μερικοί το κάνουν για τον ίδιο λόγο που το έκαναν και οι προσκυνητές του Μεσαίωνα: πνευματική ανάπτυξη και θρησκευτική κατάνυξη.

 

Ένα μη θρησκευτικό αμερικανικό αντίστοιχο του Καμίνο είναι το Μονοπάτι των Απαλαχίων, το οποίο διασχίζει 3.540 χλμ. στις ανατολικές ΗΠΑ. Ένας πεζοπόρος, που διέσχισε όλο το μονοπάτι, ο «Μόζι», δήλωσε στην Epoch Times: «Ένας λόγος που πολλοί άνθρωποι κάνουν το μονοπάτι των Απαλαχίων είναι ότι έχουν υποστεί κάποια ήττα και θέλουν να επιτύχουν κάτι. [Η πεζοπορία στο Μονοπάτι των Απαλαχίων] μού χάρισε ένα αίσθημα ολοκλήρωσης που παραμένει.»

Όποια κι αν είναι τα κίνητρα των οδοιπόρων, η διαχρονική δημοτικότητα μονοπατιών όπως το ισπανικό Καμίνο ή το Μονοπάτι των Απαλαχίων αποδεικνύει τη βαθιά ανταμοιβή που μπορεί να προέλθει από κάτι τόσο απλό όσο το περπάτημα. Ακόμα και όσοι δεν έχουν αψηφήσει τα απότομα μονοπάτια του Καμίνο ντε Σαντιάγο ή τις άγριες χαράδρες του Μονοπατιού των Απαλαχίων, πιθανότατα έχουν βιώσει τη θεραπευτική δύναμη του περπατήματος.

Αν σας προβληματίζει μια απόφαση που πρέπει να πάρετε, ένα πρόβλημα ή μια σύγκρουση, κάντε έναν περίπατο. Το φως του ήλιου που διαχέεται μέσα από τα φυλλώματα των δέντρων και τα κελαηδίσματα των πουλιών, σε συνδυασμό με ένα σταθερό βηματισμό, θα απομακρύνουν την ένταση από το κεφάλι σας και θα σας βοηθήσουν να συγκεντρώσετε τις σκέψεις σας. Όταν τελειώσει ο περίπατός σας, θα έχετε κατά πάσα πιθανότητα χαλαρώσει και ό,τι σας βασάνιζε θα φαίνεται πιο διαχειρίσιμο.

Ο Χένρυ Ντέηβιντ Θορώ θεωρούσε το περπάτημα τόσο απαραίτητο για την υγεία του που έγραψε: «Νομίζω ότι δεν μπορώ να διατηρήσω την υγεία και το πνεύμα μου [σε καλή κατάσταση] αν δεν περνάω τέσσερις ώρες την ημέρα τουλάχιστον – και συνήθως είναι περισσότερες από αυτές – περπατώντας στα δάση και τα χωράφια, απολύτως ελεύθερος από όλες τις κοσμικές υποχρεώσεις».

Η επιστημονική έρευνα επιβεβαιώνει την προσωπική αντίληψη του Θορώ για τα οφέλη του περπατήματος. Μελέτες έχουν δείξει ότι το περπάτημα μπορεί να κατευνάσει τη θλίψη, την κατάθλιψη και το άγχος. Μερικές φορές, αρκούν 10 λεπτά περπάτημα για να τονωθεί η διάθεσή σας. Επειδή το περπάτημα αυξάνει τη ροή του οξυγόνου στο σώμα και ενισχύει τα επίπεδα επινεφρίνης και νορεπινεφρίνης, συμβάλλει και στην αύξηση της ενέργειάς σας. Το σταθερό περπάτημα, με την πάροδο του χρόνου, μπορεί επίσης να μειώσει τα επίπεδα κορτιζόλης, μετριάζοντας έτσι τις επιπτώσεις του στρες. Οι ερευνητές έχουν επίσης καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το περπάτημα ενισχύει τη δημιουργικότητα και τη διαύγεια της σκέψης.

Εκτός από την ψυχική υγεία, το περπάτημα ωφελεί και τη φυσική υγεία. Μελέτη του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που περπατούν ζωηρά για μία ώρα την ημέρα μειώνουν κατά το ήμισυ τις επιπτώσεις των γονιδίων που ευνοούν την παχυσαρκία. Το περπάτημα φαίνεται επίσης να μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού και του πόνου στις αρθρώσεις και να βελτιώνει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Μελέτη διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που περπατούσαν για τουλάχιστον 20 λεπτά πέντε φορές την εβδομάδα αρρώσταιναν 43% λιγότερο συχνά από εκείνους που ασκούνταν μόνο μία φορά την εβδομάδα.

Ο Μόζι, ο βετεράνος του Μονοπατιού των Απαλαχίων, βίωσε αυτού του είδους την ψυχική και φυσική τόνωση κατά τη διάρκεια της πολύμηνης πεζοπορίας του. Δήλωσε σχετικά στην Epoch Times: «Πάσχω από ημικρανίες. Συνήθως έχω μία ή δύο ημικρανίες το μήνα. Δεν είχα ούτε μία ημικρανία κατά τη διάρκεια των πέντε μηνών που έκανα πεζοπορία. Ξέρετε, υπάρχει σχέση. Υπάρχει ένα είδος, δεν ξέρω, ένα είδος μεταφυσικής σύνδεσης που έχουμε με τη γη [καθώς περπατάμε]».

Το ότι η κάποτε συνηθισμένη πρακτική ενός ήσυχου, διαλογιστικού περιπάτου δεν είναι και τόσο συνηθισμένη σήμερα φαίνεται και από την τάση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για «σιωπηλό περπάτημα». Σιωπηλό περπάτημα σημαίνει απλώς … περπάτημα χωρίς τους ακουστικούς περισπασμούς της μουσικής και των podcast, που είναι πια τόσο συνηθισμένα που η απουσία τους είναι παρατηρήσιμη. Τουλάχιστον αυτή η τάση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι υγιής και φυσική, και προς όφελος μία κοινωνίας με καθαρό μυαλό.

 

«Solvitur ambulando – λύνεται με το περπάτημα», είπε ο Άγιος Αυγουστίνος, απαντώντας στο παράδοξο του Ζήνωνα, που υποστήριζε ότι η κίνηση είναι ψευδαίσθηση. Η σκέψη του Ζήνωνα μπορεί να φαίνεται ελκυστική, αλλά η κοινή λογική καταδεικνύει τη ματαιότητα της αφηρημένης συλλογιστικής του. Ξέρουμε ότι η κίνηση είναι πραγματική επειδή μπορούμε να απολαύσουμε έναν περίπατο.

Μία απτή, πραγματική εμπειρία, όπως το περπάτημα, μπορεί μερικές φορές να φέρει περισσότερη σοφία από ατελείωτες υποθετικές υποθέσεις αποκομμένες από την πραγματικότητα. Φυσικά, η φράση του Αγίου Αυγουστίνου ταιριάζει  θαυμάσια και σε όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω. Μερικές φορές, η πραγματική λύση στα ζητήματα που μας ταλανίζουν είναι να βγούμε έξω για μια βόλτα.

Όπως τα μεγάλα καράβια φέρνουν μεγάλες φουρτούνες, έτσι και τα μεγαλύτερα προβλήματα απαιτούν μεγαλύτερες πορείες – αυτός είναι και ένας από τους λόγους που οι άνθρωποι ξεκινούν για μία πορεία πολλών εβδομάδων όπως το Καμίνο, με όλα τα σκαμπανεβάσματα, τις δοκιμασίες και τους θριάμβους του. Κάποιοι θεωρούν το Καμίνο μία μεταφορά για τη ζωή. Ίσως αυτό να είναι το πραγματικό μυστικό της δύναμης του περπατήματος: μάς υπενθυμίζει ότι η ζωή είναι ένα ταξίδι γεμάτο γυρίσματα. Ο ήλιος βγαίνει πάλι μετά τη βροχή και ένα υπέροχο πανόραμα ανταμείβει όσους έχουν κοπιάσει για να  ανέβουν σε μία κορυφή. Και ακόμα, ίσως το πιο σημαντικό από όλα, το περπάτημα μάς υπενθυμίζει τη σημασία τού να προχωράμε βάζοντας το ένα πόδι μπροστά από το άλλο.

Παρά τις τεχνολογικές προόδους του περασμένου αιώνα, η ανθρώπινη φύση παραμένει σε μεγάλο βαθμό η ίδια. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να διαβάσετε βιβλία από προηγούμενες γενιές για να συνειδητοποιήσετε τους πολλούς τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι εκτιμούν και επιδιώκουν τα ίδια πράγματα που έχουμε πάντα.

Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι βλέπουν τη σοφία του παρελθόντος ως ξεπερασμένη ή άσχετη με τη σύγχρονη εποχή μας. Υποθέτουν ότι οι καλύτερες ιδέες για το πώς να ζήσουν προέρχονται από αυτούς που ζουν στη γη μας σήμερα.

Ανακάλυψα ότι μια υγιής νοσταλγία και ένα ανοιχτό μυαλό για το τι μπορεί να λειτουργήσει σήμερα είναι η τέλεια συνταγή για να ανθίσουν οι άνθρωποι. Μελετώντας τις αξίες εκείνων που ήρθαν πριν από εμάς, μπορώ να δω καλύτερα τις ελλείψεις και τα δυνατά σημεία του σημερινού τρόπου ζωής μας.

Το να κοιτάς το παρελθόν για έμπνευση δεν σημαίνει μια συνολική επιστροφή σε έναν προηγούμενο τρόπο ζωής ή ένα σύνολο πεποιθήσεων. Οι καλύτερες ιδέες μας πιθανότατα θα προέλθουν από τον συνδυασμό παλιών ιδεών με νέες και τη δημιουργία ενός εντελώς νέου τρόπου προσαρμογής στη νεωτερικότητα, ενώ αγκυροβολούμε στο παρελθόν.

Οκτώ αξίες που αξίζει να αναβιώσουν

Ας βγάλουμε οκτώ παλιομοδίτικες αξίες από τον κάδο των σκουπιδιών της ιστορίας και ας τις επαναφέρουμε στο προσκήνιο το 2025.

Εμπιστοσύνη

Η πίστη στην οικογένεια και την κοινότητα κάποιου δεν αποκλείει, εξ ορισμού, άλλους, αν και ο σημερινός τρόπος μπορεί να σας κάνει να το πιστεύετε. Η πίστη σε αυτούς που αγαπάτε θα πρέπει να έχει ισχυρή επιρροή στις επιλογές σας, καθώς η οικογένεια και η κοινότητα είναι τα θεμέλια μιας υγιούς κοινωνίας. Ενώ οι αφηρημένες αξίες της δικαιοσύνης και της ισότητας έχουν σημασία, δεσμευόμαστε επίσης από τις δεσμεύσεις μας ο ένας απέναντι στον άλλο.

Σκληρή δουλειά

Σε πολλές πλούσιες κοινωνίες, όπου τα παραδείγματα «επιτυχίας εν μία νυκτί» αφθονούν, όλο και περισσότεροι άνθρωποι αναζητούν εύκολους τρόπους για να γίνουν πλούσιοι. Η σκληρή δουλειά δεν εκτιμάται πλέον—οι άνθρωποι σέβονται την επιτυχία και τη δύναμη ανεξάρτητα από τον τρόπο που αποκτάται. Αλλά η παλιομοδίτικη προσπάθεια έχει σημασία γιατί δείχνει βαθύτερα χαρακτηριστικά χαρακτήρα όπως η επιμονή, η ανθεκτικότητα, και η αποφασιστικότητα που δεν θα φύγουν ποτέ από τη μόδα.

Λιτότητα

Ενώ σίγουρα υπάρχουν ακμάζοντες μικροί πληθυσμοί ανθρώπων που ζουν με φειδώ από επιλογή, η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων σήμερα με πρόσβαση στις σύγχρονες αγορές έχουν συνηθίσει να ζουν πέρα ​​από τις δυνατότητές τους λόγω της διαθεσιμότητας πίστωσης. Ωστόσο, μια φειδωλή κοινωνία είναι λιγότερο εύθραυστη από μία υπερκαταναλωτική. Οι φειδωλοί άνθρωποι γενικά γνωρίζουν ότι τα χρήματα από μόνα τους δεν αγοράζουν την ευτυχία.

Σεβασμός στους ηλικιωμένους

Καθώς η κοινωνία αλλάζει γρηγορότερα λόγω της τεχνολογίας, είναι φυσικό να δίνουμε μεγαλύτερη έμφαση στους νέους, οι οποίοι μπορούν να προσαρμοστούν γρηγορότερα και συχνά έχουν τις πιο πρόσφατες ιδέες. Ωστόσο, μια τέτοια προσέγγιση προϋποθέτει ότι οι οικονομικές αξίες είναι το υψηλότερο ή μοναδικό είδος [αρετής] που υπάρχει. Οι ηλικιωμένοι είναι αυτοί που έχουν τα μεγαλύτερα χαρίσματα σοφίας, εμπειρίας, προοπτικής, καλής κρίσης και συχνά προθυμίας να μοιραστούν αυτά που έμαθαν. Ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορείτε να κάνετε είναι να περάσετε χρόνο με συζητήσεις μαζί τους.

Ακεραιότητα

Δεν είναι ότι οι άνθρωποι σήμερα είναι ανήθικοι, αλλά φαίνονται πιο πιθανό να πιστεύουν ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Μία ηθικά στάση βάσει αρχών δεν θεωρείται πλέον σεβαστή όπως στο παρελθόν. Θα ήθελα πολύ να δω την παλιάς σχολής αξία της ακεραιότητας να αποκαθίσταται στη θέση που της αξίζει στην κοινωνία μας. Όσοι είναι ειλικρινείς και ζουν σύμφωνα με ένα σαφές σύνολο αξιών, θέτουν τα θεμέλια της εμπιστοσύνης από τα οποία εξαρτάται μια ακμάζουσα κοινωνία.

Σεμνότητα

Ενώ υπάρχει χρόνος και χώρος για αυτοπροβολή και πίστη στον εαυτό σας, η σεμνότητα στη συμπεριφορά και την παρουσία είναι υποτιμημένα χαρακτηριστικά στον σημερινό κόσμο. Το να ζούμε σεμνά μάς ενθαρρύνει να είμαστε ταπεινοί ο ένας απέναντι στον άλλο – όχι πάντα να επιδιώκουμε να ξεπερνάμε – αλλά μάλλον να βελτιώνουμε ο ένας τον άλλον. Μια μετριοπαθής κοινωνία είναι πιο πιθανό να εκτιμά τις διακριτικές αρετές από τις φαινομενικά εντυπωσιακές, επιδεικτικές, που δεν έχουν ουσία.

Υπομονή

Το διαδίκτυο έχει εισαγάγει τεράστια ευκολία στη ζωή μας — γρήγορη αποστολή, άμεση πρόσβαση στην ψυχαγωγία και απαντήσεις στις περισσότερες ερωτήσεις με μια απλή αναζήτηση. Ένα μειονέκτημα είναι ότι έχουμε γίνει λιγότερο υπομονετικοί με πράγματα που δεν έχουν επιταχυνθεί και δεν γίνεται να επιταχυνθούν. Οι πραγματικές σχέσεις απαιτούν υπομονή για να αναπτυχθούν, όπως και πολλά στοιχεία ενός χαρακτήρα, σε αντίθεση με το να «γίνεσαι φίλος» αμέσως με κάποιον στο διαδίκτυο. Σήμερα, οι άνθρωποι εκπαιδεύονται για να είναι λιγότερο υπομονετικοί και να κινούνται γρήγορα, αλλά η έμφαση σε αυτό μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα, επειδή τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή απαιτούν μακροχρόνια φροντίδα.

Τρόποι

Αν και δεν είμαι σίγουρος ότι θα ήθελα να ζήσω σε καιρούς που έδιναν μεγάλη σημασία στους τύπους, έχω μια νοσταλγία για την ξεπερασμένη πια εποχή των τρόπων και της ετικέτας. Οι καλοί τρόποι προσθέτουν ένα στοιχείο χάρης στην καθημερινότητα και εξυψώνουν τις περιστασιακές συναντήσεις μεταξύ αγνώστων. Πάντα σκεφτόμουν τους καλούς τρόπους ως έναν απλό μέσο για να δείξω σεβασμό στους άλλους στη δημόσια σφαίρα και στο σπίτι — ένα χαρακτηριστικό που θα ήθελα να βλέπω περισσότερο όταν είμαι έξω.

Του Mike Donghia