Χτύπησε το τηλέφωνο το πρωί πριν λίγες μέρες. Ήταν ο πρώην σύζυγος, που μου είπε ότι ένας παλιός φίλος μας—κάποιος που είχαμε βγει ραντεβού στα 20—πέθανε από καρδιακό επεισόδιο σχετικό με χρήση ναρκωτικών. Η καρδιά μου βούλιαξε, αλλά δυστυχώς, δεν μου έκανε έκπληξη. Παίρνω τέτοιες κλήσεις πολλές φορές τον χρόνο τώρα. Δύο από τους τρεις καλύτερους φίλους μου από το λύκειο έχασαν τους μικρότερους αδελφούς τους. Αμέτρητα παιδιά με τα οποία ήμουν στο σχολείο, πλέον έχουν φύγει. Η ποσότητα του παράλογου θανάτου—είτε από παράνομα ναρκωτικά είτε από νόμιμα φάρμακα—είναι σοκαριστική. Και σου ραγίζει την καρδιά.
Τι έχει γίνει στην ικανότητά μας να υπομένουμε δυσκολία; Τι έγινε στην αντοχή μας για ζωή, ειδικά όταν η ζωή γίνεται δύσκολη;
Ως εργοδότρια περισσότερων από 350 ανθρώπων την περασμένη δεκαετία, έχω δει μια αλλαγή στην νεότερη γενιά. Πολλοί δεν φαίνεται να ξέρουν πως να υπομείνουν ακόμα και ήπια δυσκολία. Υπάρχει μια βαθιά επιθυμία να αποφύγουν οτιδήποτε τους κάνει να μην αισθάνονται καλά—είτε μέσω ουσιών, οθονών, ζάχαρης, ή άλλων αποσπάσεων. Και δεν μπορώ παρά να δω ότι αυτή η τάση προέρχεται από την παιδική ηλικία: όταν δίνουμε στα παιδιά μια οθόνη ώστε να μπορούμε να δειπνήσουμε με ησυχία, όταν τους δίνουμε ζάχαρη για να καθησυχάσουμε το κλάμα, όταν τους διδάσκουμε—χωρίς ποτέ να το λέμε με λόγια—ότι ο στόχος είναι να νιώθουμε καλά όλη την ώρα.
Έχουμε δημιουργήσει έναν πολιτισμό που αντιμετωπίζει την δυσκολία ως παθολογία. Αν κάτι είναι δύσκολο, θεωρούμε ότι θα πρέπει να είναι λάθος. Αλλά δεν λειτουργεί έτσι η ζωή. Η ανθρωπότητα είχε δυσκολία κατά την περισσότερη διάρκεια ύπαρξής της. Πόνος, αγώνας, και αβεβαιότητα είναι συνυφασμένα στην ανθρώπινη εμπειρία. Ίσως δεν είναι η δυσκολία το πρόβλημα, αλλά η ανικανότητά μας να την αντιμετωπίσουμε.
Και ίσως—απλώς ίσως—αυτή η ανικανότητα συνδέεται με κάτι βαθύτερο από την ανατροφή παιδιών, τα μέσα ενημέρωσης, ή την εκπαίδευση.
Ως φυσική αγρότισσα, κοιτάω τον κόσμο υπό το πρίσμα του εδάφους και της μικροβιολογίας, και δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ: Είναι μέρος της πνευματικής και συναισθηματικής μας εύθραυστης κατάστασης ριζωμένο στην κυριολεκτική έλλειψη μικροβιολογίας στα σώματά μας;
Ένα στα τρία παιδιά που γεννιούνται σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν γεννιέται φυσιολογικά, χάνοντας την σημαντική έκθεση στο μικροβίωμα της μητέρας. Το ποσοστό θηλασμού συνεχίζει να μειώνεται, αφήνοντας τα βρέφη χωρίς την μικροβιωματική βάση που η φύση σχεδίασε. Προσθέστε σε αυτό μια δίαιτα φτιαγμένη από αποστειρωμένα, επεξεργασμένα φαγητά από αποστραγγισμένα από θρεπτικά συστατικά εδάφη, και έχουμε μια συνταγή για μια γενιά σωματικά και συναισθηματικά αποσυνδεδεμένη από τα φυσικά συστήματα που υποστηρίζουν την αντοχή.
Το υγιές έδαφος και ένα υγιές πεπτικό-εντερικό σύστημα έχουν πάνω από 70 τοις εκατό του ίδιου DNA. Αυτό δεν είναι σύμπτωση. Σχεδιαστήκαμε για να είμαστε μέρος αυτού του ζωντανού συστήματος. Και όταν χωρίζουμε τον εαυτό μας από αυτό—μέσω της τροφής μας, του τρόπου γέννησης, του τρόπου ζωής μας—υποφέρουμε.
Πολιτισμοί που ακόμα ζουν στενά συνδεδεμένοι με την φύση—που μαγειρεύουν στην φωτιά, καλλιεργούν το φαγητό τους, και κοιμούνται σε βρώμικα πατώματα—δεν έχουν την επιδημία αυτοκτονίας και υπερβολικών δόσεων που βλέπουμε στην μοντέρνα κοινωνία. Έχουν δυσκολίες; Βεβαίως. Αλλά η θέλησή τους για ζωή είναι ακόμα άθικτη. Έχουν μια σταθερότητα και ηρεμία που τους προστατεύει από το είδος της υπαρξιακής απόγνωσης με την οποία πνιγόμαστε εδώ.
Και υπάρχει επιστήμη για να το υποστηρίξει αυτό. Μελέτες έχουν δείξει ότι το να δουλεύεις με τα χέρια σου στο χώμα μπορεί να είναι τόσο αποτελεσματικό—ή περισσότερο αποτελεσματικό—από SSRI [αντικαταθλιπτικά] στην θεραπεία της κατάθλιψης. Τα μικροβιώματα στο χώμα κυριολεκτικά ενεργοποιούν την παραγωγή σεροτονίνης στον εγκέφαλο. Τότε γιατί δεν δίνουμε προτεραιότητα στην επανασύνδεση με την φύση στις λύσεις μας; Γιατί δεν είναι το να βγάζουμε τα παιδιά έξω, να λερώνουν τα χέρια τους, και να χτίζουν πραγματική, σωματική αντοχή, μια εθνική συζήτηση;
Ναι, θα πρέπει να περιορίσουμε τον χρόνο στην οθόνη. Ναι, θα πρέπει να μειώσουμε την ζάχαρη. Αλλά πιο σημαντικά, χρειάζεται να σταματήσουμε να διδάσκουμε τα παιδιά μας ότι η δυσκολία είναι κάτι που θα πρέπει να αποφύγουν με κάθε κόστος. Είναι εντάξει να νιώθεις βαρεμάρα. Είναι εντάξει να νιώθεις ζέστη, κούραση, ή ότι κάτι είναι δύσκολο. Απλώς επειδή κάτι σε κάνει να νιώθεις άσχημα δεν σημαίνει ότι είναι κακό. Τα περισσότερα αξιόλογα πράγματα—η μητρότητα, η επιχειρηματικότητα, ο γάμος, η κοινότητα, η πνευματική ανάπτυξη—θα σε κάνουν να νιώσεις δυσκολία σε κάποιο σημείο. Αυτό δεν είναι λάθος. Αυτό είναι το μονοπάτι.
Μεγαλώνουμε μια γενιά καλλιτεχνών αποφυγής, ή μεγαλώνουμε ανθρώπους που μπορούν να μένουν παρόντες εν μέσω δυσκολίας, να μαθαίνουν από αυτήν, και να αναπτύσσονται πνευματικά;
Η κοινωνία μας επιλέγει τα ναρκωτικά, το φαγητό, την πορνογραφία, τα κοινωνικά μέσα, και ατελείωτες μορφές απόσπασης για να αποφύγει την απλή πραγματικότητα του να είσαι άνθρωπος. Αλλά τι θα γινόταν αν διδάσκαμε τα παιδιά μας—και υπενθυμίζαμε στον εαυτό μας—ότι τα αισθήματα δεν είναι καταστάσεις έκτακτης ανάγκης; Ότι ο πόνος είναι δάσκαλος; Ότι δεν χρειάζεται να είμαστε μπάλες πινγκ-πονγκ για τις σκέψεις και συναισθήματά μας, πιστεύοντας το κάθε ένα από αυτά ως αλήθεια;
Μπορούμε να μάθουμε να καθόμαστε εν μέσω δυσκολίας και να ακούμε. Κάποιες φορές, η δυσκολία είναι απλώς η ζωή που μας ζητά να αλλάξουμε, να αναπτυχθούμε, να εκταθούμε, ή να ακονίσουμε μια ικανότητα. Και κάποιες φορές, είναι απλώς μέρος του να είσαι ζωντανός.
Πιστεύω πως η αποσύνδεσή μας από την φύση, από την σκληρή δουλειά, και του ενός από τον άλλον, είναι η ρίζα της επιδημίας πνευματικής ασθένειας και υπερβολικής δόσης φαρμάκων και ναρκωτικών. Εγώ, τουλάχιστον, έχω κουραστεί να παίρνω κλήσεις που μου λένε ότι ένας ακόμα πέθανε από τον εθισμό στην αποφυγή.
Τότε πως σταματούμε τον κύκλο;
Αρχίζουμε με το να δεχόμαστε την δυσκολία—όχι να τρέχουμε μακριά της. Είμαστε παρόντες αντί να αποφεύγουμε. Μεγαλώνουμε παιδιά που ξέρουν πως να δουλεύουν σκληρά, να περιμένουν, να βαριούνται, να λερώνονται, και να μένουν με αυτό που είναι πραγματικό. Επανασυνδεόμαστε με την φύση, με φαγητό μεγαλωμένο σε υγιές έδαφος, με ανθρώπους που εμπιστευόμαστε, με τελετές που μας υπενθυμίζουν ποιοι είμαστε.
Σταματούμε να εξαρτούμε την αντοχή μας από άλλα πράγματα και επανακτούμε τα εργαλεία που μας κάνουν ανθρώπους.
Η Σοφία ποτέ δεν ένιωθε ότι ταίριαζε ως προέφηβη, οπότε στράφηκε σε ένα μέρος όπου μπορούσε να χαθεί και να μουδιάσει.
Απλώς έκανε κύλιση οθόνης στο smartphone της, ώρα με την ώρα, μέρα με τη μέρα, αναζητώντας την ταυτότητά της. Ήταν μια εύκολη απόσπαση της προσοχής από την κοινωνική απομόνωση της καραντίνας COVID-19 και τον πόνο του διαζυγίου των γονιών της.
«Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη από αυτό που συνέβαινε στο τηλέφωνό μου», είπε η Σοφία, τώρα 15 ετών, στην Epoch Times. Μισούσε τον εαυτό της, πιάστηκε σε πρότυπα που δεν πίστευε ότι θα μπορούσε να πετύχει και ήταν πραγματικά τρομοκρατημένη από τη σκέψη να μιλήσει σε συνομηλίκους.
«Μετά την καραντίνα, έβγαινα έξω, ίδρωνα πολύ. Ήμουν νευρική, το πρόσωπό μου καιγόταν όταν μιλούσα με κόσμο». Αντί να συζητήσει τα συναισθήματά της, θα τα άφηνε να συσσωρευτούν μέχρι να εκραγεί από συγκίνηση.
Η Σοφία εξέτασε τις επιλογές της. Παρακολούθησε συνομηλίκους να καυχιούνται για τα φάρμακα για το άγχος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τους είδε να απομονώνονται περαιτέρω σε ανεξέλεγκτη κύλιση τηλεφώνου. Όπως η Σοφία, οι σημερινοί έφηβοι είναι επιρρεπείς σε μια κοινή παγίδα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που σπέρνει το άγχος και την κατάθλιψη μέσα τους και τους κάνει να πιστεύουν ότι η φαρμακευτική αγωγή είναι ο μόνος τρόπος να ξεφύγουν από τα άβολα —και μερικές φορές φυσιολογικά— συναισθήματα που συνοδεύουν την εφηβεία.
Πλατφόρμες όπως το TikTok έχουν ενισχύσει ένα ευρύ φάσμα φωνών γύρω από τα φάρμακα για το άγχος και την κατάθλιψη των εφήβων. Αυτές οι φωνές περιλαμβάνουν ψυχιάτρους που εκπαιδεύονται για διάφορα φάρμακα, περιεχόμενο χορηγών επιρροών, φαρμακευτικές διαφημίσεις, ακόμη και έφηβοι που καυχώνται για τις δικές τους συνταγές κατά του άγχους.
Η Σοφία, τώρα 15 ετών, έπεσε στις παγίδες των social media ως προέφηβη. Ευγενική προσφορά της Σόφιας
Το άγχος των εφήβων τότε και τώρα
Ο καταιγισμός των μηνυμάτων φαρμάκων για άγχος είναι μια έντονη αντίθεση από δύο γενιές πριν, όταν οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) άρχισαν να έρχονται στην αγορά για την κατάθλιψη και το άγχος. Τα ναρκωτικά φάρμακα ήταν μια σχετικά άγνωστη —και συχνά ιδιωτική— λύση για αγώνες ψυχικής υγείας.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν φέρει περισσότερη ευαισθητοποίηση και κανονικοποίηση σε θέματα ψυχικής υγείας των εφήβων. Οι ειδικοί ανησυχούν, ωστόσο, ότι η μονόπλευρη προσοχή που δίνεται στη γρήγορη διόρθωση της φαρμακευτικής αγωγής παρεμποδίζει τις προσπάθειες πρόληψης του άγχους και της κατάθλιψης και τις ολιστικές προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση της ψυχικής υγείας.
Η έρευνα δείχνει ότι οι κίνδυνοι που σχετίζονται με τα φάρμακα κατά του άγχους και τα αντικαταθλιπτικά —όπως η εξάρτηση και η ανοχή στα ναρκωτικά, καθώς και η υπερδοσολογία και η αυτοκτονία— αυξάνονται μεταξύ των εφήβων, ενώ η θεραπεία γίνεται λιγότερο συχνή.
«Στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχει τόση διαφήμιση από εταιρείες φαρμάκων που μιλούν για προβλήματα ψυχικής υγείας. Έτσι, οι έφηβοι είναι λιγότερο πιθανό να δουν το άγχος ως μια κατανοητή απάντηση στο στρες και περισσότερο ως ένα σωματικό πρόβλημα», δήλωσε ο Τζόσεφ Βιτ-Ντέρρινγκ, πιστοποιημένος ψυχίατρος που ειδικεύεται στη θεραπεία ανεπιθύμητων ενεργειών από ψυχιατρικά φάρμακα.
«Εξαιτίας αυτού, είτε παίρνουν φάρμακα που τους συνταγογραφούν οι γιατροί, είτε πηγαίνουν πραγματικά σε γιατρούς και λένε, ‘Κάτι δεν πάει καλά με εμένα. Χρειάζομαι φάρμακα’», είπε στην Epoch Times. «Και αυτό ενισχύεται επίσης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης».
Ο Βιτ-Ντέρρινγκ σημείωσε ότι το άγχος είναι ιδιαίτερα φυσιολογικό για τους εφήβους και τους νεαρούς ενήλικες που βρίσκονται εν μέσω των μεταβάσεων της ζωής.
Ωστόσο, είπε ότι οι έφηβοι είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς σε μια προκατειλημμένη αντίληψη ότι έχουν μια χημική ανισορροπία στον εγκέφαλό τους. Δεν υπάρχει κανένα τεστ που να μπορεί να αξιολογήσει με ακρίβεια τα επίπεδα νευροδιαβιβαστών που σχετίζονται με την κατάθλιψη και το άγχος, είπε, και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι τα φάρμακα διορθώνουν τις ανισορροπίες.
Επιδεινώσεις αλγορίθμων
Μια έρευνα από το EducationWeek, μια δημοσίευση για εκπαιδευτικούς, βρήκε ευρέως διαδεδομένα στοιχεία ότι οι έφηβοι χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως πλατφόρμα για τη διάγνωση των παθήσεων ψυχικής υγείας του εαυτού τους και των συνομηλίκων τους.
Η έρευνα διαπίστωσε:
Το 65% των διευθυντών σχολείων και των δασκάλων ανέφεραν ότι οι μαθητές μερικές φορές ή συχνά χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να διαγνώσουν τις δικές τους καταστάσεις ψυχικής υγείας.
Το 55% των μαθητών Γυμνασίου παραδέχτηκε ότι χρησιμοποίησε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να διαγνώσει τις δικές του καταστάσεις ψυχικής υγείας τουλάχιστον μία φορά. 28%, μερικές φορές, και 10%, όλη την ώρα.
Σχεδόν το ήμισυ του περιεχομένου του TikTok με τις περισσότερες προβολές περιστρέφεται γύρω από την κακή ψυχική υγεία και περιλαμβάνει hashtags ψυχικής υγείας, σημείωσε μια συστηματική (επιστημονική) ανασκόπηση της Ευρωπαϊκής Ψυχιατρικής Παιδιών και Εφήβων.
Διαπίστωσε ότι τα μοντέρνα θέματα ψυχικής υγείας — τικ, διασπαστική διαταραχή ταυτότητας και αυτοτραυματισμός ειδικότερα — συνδέθηκαν με μια άνοδο στη θεραπεία για αυτές τις καταστάσεις.
Το TikTok το έχει κάνει σαν τιμητικό σήμα για τους έφηβους χρήστες να ανήκουν σε μια κοινότητα άλλων εφήβων και διασημοτήτων που αγωνίζονται με το άγχος και την κατάθλιψη, είπε ο Βιτ-Ντέρρινγκ.
«Υπάρχει πολύ περιεχόμενο εκεί έξω με ανθρώπους που λένε: ‘Αυτή είναι μια μέρα στη ζωή κάποιου με μείζονα καταθλιπτική διαταραχή και εδώ είναι όλα τα φάρμακα που παίρνω’», είπε. «Και πραγματικά το κανονικοποιεί για τους ανθρώπους. Το βλέπεις αρκετές φορές και λες, ‘Ω, υποθέτω ότι όλοι έχουν αυτές τις εγκεφαλικές ασθένειες και πρέπει να παίρνουν όλα αυτά τα φάρμακα’».
Το TikTok δεν απάντησε στο αίτημα της Epoch Times για σχολιασμό.
Η επιρροή που έχουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στα νεαρά κορίτσια είναι ιδιαίτερα ανησυχητική για την Ααλίγια Κίσσικ, η οποία έχει εργαστεί ως μέντορας εφήβων.
«Είναι εκπληκτικό πόσο πειστικές μπορεί να είναι αυτές οι αναρτήσεις», είπε η 24χρονη στην Epoch Times. «Είναι ακόμη πιο επικίνδυνο για τους ανθρώπους των οποίων ο εγκέφαλος αναπτύσσεται επειδή τους στοχεύει με βάση τα σχόλια».
Οι αλγόριθμοι ξεπερνούν το περιεχόμενο με το οποίο ασχολείται ήδη ένας χρήστης, δείχνοντας στους εφήβους τα είδη των βίντεο που βλέπουν οι φίλοι τους. Οι έφηβοι μπορούν να βομβαρδιστούν με περιεχόμενο σχετικά με το αντικαταθλιπτικό Zoloft απλώς και μόνο επειδή αυτό είναι που βλέπουν οι συνομήλικοί τους, σημείωσε η Κίσσικ.
«Δυστυχώς, όταν συγκεντρώνεις ένα σωρό άτομα που μιλούν για ψυχικές ασθένειες και μηρυκάζουν τα συμπτώματα αντί να εργάζονται για λύσεις, μπορεί να δημιουργήσει έναν θάλαμο αντήχησης όπου όλοι αρρωσταίνουν όλο και περισσότερο», είπε.
Υπερ-εξάρτηση από φαρμακευτική αγωγή
Πολλές τρέχουσες θεραπευτικές προσεγγίσεις παραβλέπουν τους πολύπλοκους υποκείμενους παράγοντες που συμβάλλουν στο άγχος των εφήβων, όπως το ακαδημαϊκό άγχος, η κοινωνική δυναμική, η οικογενειακή αστάθεια και οι αδιάγνωστες μαθησιακές προκλήσεις, είπε η Κάμι Μπέντον, οικογενειακός γιατρός και επαγγελματίας ενσωμάτωσης, στην Epoch Times. Αυτές οι βασικές αιτίες απαιτούν συχνά μια πιο ολιστική και αναπτυξιακή προσέγγιση παρά άμεση φαρμακολογική παρέμβαση.
Η αυξανόμενη τάση για συνταγογράφηση φαρμάκων μπορεί κατά λάθος να συγκαλύψει θεμελιώδη ζητήματα, αποτρέποντας δυνητικά τους εφήβους να αναπτύξουν κρίσιμους μηχανισμούς αντιμετώπισης και να κατανοήσουν την προέλευση των προκλήσεων ψυχικής τους υγείας.
Σχεδόν το 12% των παιδιών είχαν ακούσει από έναν επαγγελματία υγείας ότι έχουν κατάθλιψη ή άγχος το 2020 — από 9,4% τέσσερα χρόνια νωρίτερα.
Τα παράπονα των νέων για άγχος κατά τις επισκέψεις σε γιατρό ήταν τρεις φορές υψηλότερα το 2018 από ό,τι το 2006, ή από 1,4% σε 4,2%, αντίστοιχα, σύμφωνα με μια Εθνική Έρευνα Κινητής Ιατρικής Φροντίδας για τις επισκέψεις γιατρών σε νέους.
Την ίδια περίοδο, οι διαγνώσεις άγχους ήταν τρεις φορές υψηλότερες στους εφήβους και σχεδόν τρεις φορές υψηλότερες στους νεαρούς ενήλικες. Το ποσοστό λήψης θεραπείας μειώθηκε από 49% σε 33%.
Περίπου στο 62% όσων διαγνώστηκαν έλαβαν φάρμακα για το άγχος, με το 45% να λαμβάνει SSRI και το 18% να λαμβάνει βενζοδιαζεπίνες, οι οποίες μπορεί να είναι επικίνδυνες. Επιπλέον, οι παιδοψυχίατροι ήταν πιο πιθανό να ασκούν το επάγγελμα σε κομητείες υψηλού εισοδήματος, με υψηλότερα επίπεδα εκπαίδευσης και μητροπολιτικές κομητείες σε σύγκριση με τις γύρω περιοχές. Με άλλα λόγια, οι διαφορές περιορίζουν την πρόσβαση σε αυτές τις υπηρεσίες.
Τα SSRIs—ιδιαίτερα το Prozac, το Lexapro, το Celexa και το Zoloft—είναι μια θεραπεία πρώτης γραμμής για το άγχος, μαζί με τη γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία—ψυχοθεραπεία που εστιάζει στο να βοηθήσει τους εφήβους να εντοπίσουν μη βοηθητικά πρότυπα σκέψης και συμπεριφοράς και να αναπτύξουν καλύτερες στρατηγικές αντιμετώπισης.
Το Prozac χρησιμοποιείται συχνά ως κύρια θεραπευτική επιλογή για το άγχος παράλληλα με τη γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία. callumrc/Shutterstock
«Η μείωση της θεραπείας κατά τις επισκέψεις στο γραφείο και η μεγαλύτερη εξάρτηση από φάρμακα για τις αγχώδεις διαταραχές μπορεί να αντικατοπτρίζει τους αυξανόμενους περιορισμούς πόρων σε περιβάλλοντα γραφείου στο πλαίσιο μιας κρίσης ψυχικής υγείας παιδιών και νέων που έχει δημιουργηθεί με την πάροδο του χρόνου», έγραψαν οι συγγραφείς.
Αυτό θα μπορούσε να οφείλεται τουλάχιστον εν μέρει στη γεωγραφική έλλειψη παιδοψυχιάτρων. Μια έκθεση Παιδιατρικής σημείωσε ότι ενώ το επάγγελμα μεγάλωνε, η πρόσβαση δεν συμβάδιζε. Το 2006 και το 2017, το 70 % των κομητειών των ΗΠΑ δεν είχαν παιδοψυχίατρο.
Οποιοσδήποτε γιατρός που συνταγογραφεί μπορεί να δώσει σε έναν έφηβο SSRI ή άλλα φάρμακα για το άγχος, τα οποία θεωρούνται ασφαλή από την Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση. Αν και η Epoch Times απευθύνθηκε στην Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία για τη συμβολή τους, δεν απάντησαν.
Οι γιατροί μπορεί να μην αναφέρουν τις ανεπιθύμητες ενέργειες επειδή πιστεύουν ότι είναι σπάνιες, είπε ο Βιτ-Ντέρρινγκ. Οι επαγγελματίες υγείας μπορεί να μην συζητούν για τη θεραπεία ή την άσκηση, τον επαρκή ύπνο και την καλή διατροφή — θεμελιώδεις παράγοντες που αν λείπουν μπορούν να συμβάλουν στην κακή ψυχική υγεία.
«Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορούν να προσφέρουν σημαντικά θεραπευτικά πλεονεκτήματα για ασθενείς, θεραπευτές και κοινωνίες, ωστόσο δεν εκτιμώνται, διδάσκονται ή χρησιμοποιούνται επαρκώς», έγραψε ο συγγραφέας και καθηγητής ψυχιατρικής Ρότζερ Γουόλς σε άρθρο της Αμερικανικής Ψυχολογικής Εταιρείας. Μερικές από τις αλλαγές στον τρόπο ζωής που προτείνει είναι η υγιεινή διατροφή, ο χρόνος στη φύση, η άσκηση, η θρησκευτική συμμετοχή και η αναψυχή.
Ο Βιτ-Ντέρρινγκ είπε ότι η φαρμακευτική αγωγή θα πρέπει να είναι η έσχατη λύση, ιδιαίτερα για τους εφήβους, που χρησιμοποιείται μόνο για τεράστια ταλαιπωρία. Μια βιασύνη για μια γρήγορη λύση με ναρκωτικά φάρμακα μπορεί να μετατραπεί σε παιχνίδι ρώσικης ρουλέτας, είπε.
«Αν το σύστημα βλέπει ανθρώπους σε πολύ απρόσωπες επισκέψεις 15 λεπτών, όπου απλώς μιλούν για φάρμακα και δεν προσπαθούν πραγματικά να βοηθήσουν το άτομο με τα ζητήματα που προκαλούν το πρόβλημα, τότε αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα», είπε.
«Το πρόβλημα είναι ότι πρόκειται να υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα πάρουν αυτά τα φάρμακα και δεν θα μπορούν να τα σταματήσουν.»
Θεραπεία για το άγχος των εφήβων και το χάσμα συμμόρφωσης
Κάτι που περιπλέκει το άγχος και την κατάθλιψη των εφήβων είναι ότι οι έφηβοι δεν είναι εντυπωσιακοί στην συνέπεια — με φάρμακα ή αλλαγές συμπεριφοράς. Ζητήματα όπως η συναισθηματική ωριμότητα και τα αναπτυξιακά και οικογενειακά συστήματα υποστήριξης επηρεάζουν τη δέσμευσή τους στη θεραπεία.
Ο σχηματισμός συνήθειας μπορεί να είναι δύσκολος σε οποιαδήποτε ηλικία, σημείωσε η Μπέντον.
Σε περιπτώσεις δύσκολίας στην συνέπεια, της αρέσει να χρησιμοποιεί θεραπεία με μαγνητικό συντονισμό, μια μορφή διακρανιακής μαγνητικής διέγερσης που έχει δείξει υπόσχεση για άγχος. Οι συνεδρίες θεραπείας περιλαμβάνουν την κατεύθυνση των μαγνητικών παλμών σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου.
«Δεν απαιτεί από αυτούς να τηρούν πράγματα, γιατί αυτό είναι πολύ δύσκολο για αυτούς και μετά αισθάνονται αποτυχημένοι επειδή δεν είναι σε θέση να κάνουν αυτό που τους λες», είπε.
Παρενέργειες αντικαταθλιπτικών
Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν τα περισσότερα αντικαταθλιπτικά φάρμακα είναι να μουδιάζουν τον εγκέφαλο με τον ίδιο σχεδόν τρόπο που κάνουν το αλκοόλ και τα ναρκωτικά—θεραπευτικό σε σοβαρές περιπτώσεις άγχους, είπε ο Βιτ-Ντέρρινγκ. Ωστόσο, η χρήση ναρκωτικών αναστέλλει επίσης τη μακροπρόθεσμη αντοχή.
«Το άλλο πράγμα που συμβαίνει είναι ότι μερικοί άνθρωποι καταλήγουν να αισθάνονται πραγματικά αδιάφοροι από τα φάρμακα και έτσι αποσπώνται κάπως από τη ζωή. Έχουν λιγότερη σχέση με τους ανθρώπους γύρω τους», είπε.
Άλλες συνέπειες της λήψης SSRI μπορεί να αλλάξουν τη ζωή. Μεταξύ αυτών είναι:
Αυτοκτονικές σκέψεις και συμπεριφορές
Μανία
Επιληπτικές κρίσεις
Σεξουαλική δυσλειτουργία, συμπεριλαμβανομένης της μειωμένης λίμπιντο, της στυτικής δυσλειτουργίας στους άνδρες και του καθυστερημένου ή απόντος οργασμού στις γυναίκες
Σύνδρομο διακοπής, το οποίο προκαλεί ναυτία, εφίδρωση, προβλήματα διάθεσης και γνωστικής λειτουργίας, αϋπνία και άλλα συμπτώματα μετά από απότομη διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής
Μερικοί ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν αυτά τα συμπτώματα πολύ μετά τη διακοπή των φαρμάκων, είπε ο Βιτ-Ντέρρινγκ
«Οι περισσότεροι νέοι άνθρωποι που παίρνουν αντικαταθλιπτικά δεν τους έχουν πει ότι μπορεί να προκαλέσουν μόνιμη σεξουαλική δυσλειτουργία», είπε. «Μερικοί άνθρωποι δεν αναρρώνουν ποτέ. Αυτό είναι προφανώς εφιάλτης αν συμβεί.»
Πολλοί δεν προειδοποιούνται πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να σταματήσουν να χρησιμοποιούν SSRI και άλλα φάρμακα. Το αίσθημα επιθυμίας αντικαταθλιπτικών μπορεί να επηρεάσει έναν στους έξι έως επτά ασθενείς που διακόπτουν τη φαρμακευτική αγωγή τους.
Χειρότερα μετά από φαρμακευτική αγωγή
Μια έρευνα με 1.148 κυρίως λευκές γυναίκες ασθενείς που ήθελαν να σταματήσουν τη λήψη αντικαταθλιπτικών φαρμάκων διαπίστωσε ότι το 40% είχε συμπτώματα στέρησης που κράτησαν περισσότερο από δύο χρόνια και το 80% επηρεάστηκε μέτρια ή σοβαρά από αυτά τα συμπτώματα στέρησης. Τα αποτελέσματα που δημοσιεύθηκαν στο Journal of Affective Disorders Reports σημείωσαν ότι το 25% δεν ήταν σε θέση να σταματήσει να χρησιμοποιεί τα φάρμακά του.
Τα προβλήματα με τη διακοπή μπορεί να οφείλονται σε παρατεταμένη επιθυμία αντικαταθλιπτικών που βλάπτει τον εγκέφαλο. Περισσότερο από το 75% των ερωτηθέντων στην έρευνα παρουσίασαν νέα συμπτώματα που δεν είναι κοινά στο άγχος και την κατάθλιψη, όπως:
Ζάλη
Προβλήματα μνήμης
Δυσκολία συγκέντρωσης
Πιο ευαίσθητο στο φως και στο θόρυβο
Πονοκέφαλοι
Αισθήματα ηλεκτροπληξίας στον εγκέφαλο
Αισθήματα αποκομμένα ή αποσυνδεδεμένα από το σώμα ή το μυαλό τους
Αισθήματα απομάκρυνσης από το περιβάλλον, κάνοντας τον κόσμο να μοιάζει παραμορφωμένος
Οι δυσμενείς επιπτώσεις της επιθυμίας περιελάμβαναν μειωμένη εργασιακή λειτουργία σε 56 τοις εκατό, απώλεια θέσεων εργασίας σε 20 τοις εκατό, λήψη αναρρωτικής άδειας σε 27 τοις εκατό και κατάρρευση σχέσεων σε 25 τοις εκατό.
Μια ποιοτική μελέτη βασισμένη σε αφηγήσεις 69 ασθενών περιέγραψε δύο περιπτώσεις αυτοκτονίας που σχετίζονται με συμπτώματα στέρησης, συμπεριλαμβανομένου ενός ατόμου με τρία χρόνια ανεπίλυτη σεξουαλική δυσλειτουργία που δημοσίευσε στο Διαδίκτυο μια ημέρα πριν αφαιρέσει τη ζωή της ότι δεν πίστευε ότι θα μπορούσε να συνεχίσει την τρέχουσα κατάστασή της.
Στη μελέτη, η 21χρονη ασθενής παρατήρησε: «Για να είμαι ειλικρινής, τώρα βρίσκομαι σε απόλυτη κόλαση. Δεν βλέπω πια πολλές ελπίδες σε αυτήν την κατάσταση. Έχουν περάσει 3+ χρόνια και είμαι ακόμα στην ίδια σχεδόν κατάσταση. Δεν ξέρω πόσο ακόμη θα είμαι εδώ, ειλικρινά.»
Ήταν την επόμενη μέρα που η νεαρή αυτοκτόνησε.
Ένας άλλος κίνδυνος είναι η όψιμη δυσφορία, μια κατάσταση επιδείνωσης της κατάθλιψης μετά από μακροχρόνια χρήση αντικαταθλιπτικών.
«Μερικές φορές η λήψη αυτών των φαρμάκων απλώς κάνει τους ανθρώπους χειρότερους με την πάροδο του χρόνου. Οι γιατροί δεν καταλαβαίνουν ότι το φάρμακο τους κάνει χειρότερους, και μετά καταλήγουν να συσσωρεύουν [άλλα] φάρμακα πάνω από αυτά», είπε ο Βιτ-Ντέρρινγκ.
«Οι ασθενείς αρχίζουν να παίρνουν πολλά διαφορετικά φάρμακα και ακόμα δεν βελτιώνονται, αλλά στην πραγματικότητα είναι το αρχικό φάρμακο που τους έδωσαν που τους βλάπτει».
Φαρμακευτική χιονοστιβάδα
Ο μακροχρόνιος αγώνας της Κρύσταλ Βάιχελτ με τα αντικαταθλιπτικά ξεκίνησε όταν πήρε ένα SSRI ως έφηβη μετά τον χωρισμό του φίλου της που την έκανε να αισθάνεται άγχος.
Είπε στην Epoch Times ότι το άγχος της αυξήθηκε, έτσι ο ψυχίατρός της της συνταγογράφησε μια μικρή δόση Ativan, μια βενζοδιαζεπίνη που χρησιμοποιείται για το άγχος. Οι βενζοδιαζεπίνες επιβραδύνουν τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα και μπορούν να γίνουν εθισμός. Η υπερδοσολογία μπορεί να οδηγήσει σε αναπνευστική καταστολή και θάνατο.
«Ένα άτομο με άγχος είναι αρχικά πολύ ευάλωτο. Θα κάνετε ό,τι λέει ο γιατρός για να εξαφανίσετε αυτά τα συμπτώματα», είπε. «Αυτό το χάπι μοιάζει με το τέλειο για τη ζωή σου και έχεις τον γιατρό να λέει ότι αυτό το χάπι θα σε βοηθήσει».
Μετά από 12 χρόνια στο Ativan με μια δόση να γίνεται σταδιακά 10 φορές ισχυρότερη, η Βάιχελτ άρχισε να αναρωτιέται γιατί συνέχισε να αγωνίζεται με το άγχος.
Μια ομάδα υποστήριξης βενζοδιαζεπινών στο Facebook ενθάρρυνε τη Βάιχελτ να μειώσει σιγά σιγά τα φάρμακά της. Η διαδικασία κράτησε τρεισήμισι χρόνια και αρρώστησε ολοένα και περισσότερο ακόμα και αφού σταμάτησε να τα παίρνει.
Κατέληξε να μείνει στο κρεβάτι για τέσσερα χρόνια και στο σπίτι για πέντε χρόνια. Ο άντρας της έπρεπε να τη βοηθήσει να φάει και να κάνει ντους. Ζύγιζε 100 κιλά και ήταν τόσο άρρωστη που είχε προγραμματίσει την κηδεία της. Ωστόσο, δεν έχασε την ελπίδα της.
«Έχω πολύ βαθιά πίστη στον Θεό και ήξερα ότι θα με βγάλει από την καταιγίδα, και το έκανε», είπε η Βάιχελτ. «Είπα στον Θεό, αν το περνούσα, θα βοηθούσα άλλους να κάνουν το ίδιο».
Έχουν περάσει περισσότερα από δύο χρόνια από τότε που πήρε φάρμακα τελευταία φορά και έγινε πιστοποιημένη προπονήτρια ζωής για να υποστηρίξει άλλους που μειώνουν τις βενζοδιαζεπίνες.
Μερικές από τις τεχνικές που χρησιμοποιεί η Βάιχελτ για να βοηθήσει στην αποκατάσταση είναι:
Οραματισμοί μυαλού-σώματος
Θεραπευτικές γραφές και διαλογισμός
Ασκηθείτε, ξεκινώντας συχνά με μικρές κινήσεις από το κρεβάτι
Συσκέψεις Community Zoom ώστε οι άνθρωποι να γνωρίζουν ότι δεν είναι μόνοι
Κατάχρηση ή κακή χρήση φαρμάκων
«Η εφηβεία είναι μια ευάλωτη περίοδος για κινδύνους από φάρμακα που ενέχουν πιθανότητα κακής χρήσης και κατάχρησης. Αυτό το εύρος ηλικιών χαρακτηρίζεται από αυξημένο κίνδυνο κακής χρήσης φαρμάκων, αυξημένη επικίνδυνη συμπεριφορά, αρχική έκθεση σε παράνομες ουσίες και επίσης όταν υπάρχουν πολλά συμπτώματα ψυχικής υγείας», είπε η Γκρέτα Μπούσνελ στην Epoch Times σε μια συνέντευξη μέσω email.
Η Μπούσνελ πρόσθεσε ότι οι μη φαρμακευτικές επιλογές θεραπείας θα πρέπει να ληφθούν υπόψη για τους εφήβους που δυσκολεύονται έντονα, εκτός από τις ασφαλέστερες επιλογές φαρμακευτικής αγωγής.
Η προσεκτική συνταγογράφηση ηρεμιστικών, υπνωτικών και αγχολυτικών φαρμάκων —βενζοδιαζεπινών και άλλων— σε νεότερους ανθρώπους είναι ζωτικής σημασίας, σημείωσε.
Η Μπούσνελ ήταν η κύρια συγγραφέας μιας μελέτης που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Addiction και δείχνει ότι οι διαταραχές που σχετίζονται με την επαναλαμβανόμενη χρήση ηρεμιστικών, υπνωτικών και αγχολυτικών φαρμάκων έχουν πενταπλασιαστεί σε εφήβους και νεαρούς ενήλικες από το 2001. Ωστόσο, τέτοιες καταχρήσεις παραμένουν σχετικά ασυνήθιστες.
Η αύξηση σε αυτές τις διαταραχές, που περιλαμβάνουν απόσυρση, μέθη και εθισμό, παραμένει χαμηλή και θα μπορούσε να οφείλεται στην αύξηση της ανίχνευσης και της ευαισθητοποίησης, σύμφωνα με την Μπούσνελ.
«Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία των αγχωδών διαταραχών ποικίλλουν ως προς την αποτελεσματικότητα και το προφίλ ασφάλειάς τους. Επομένως, η επιλογή θεραπείας εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Οι βενζοδιαζεπίνες, για παράδειγμα, προκαλούν ανησυχίες σχετικά με κακή χρήση, κατάχρηση και υπερβολική δόση και δεν συνιστώνται σε ορισμένους ασθενείς», είπε.
Οι βενζοδιαζεπίνες θεωρούνται στρατηγική δεύτερης γραμμής θεραπείας για την κατάθλιψη και το άγχος και η λήψη τους — είτε μόνες τους είτε μαζί με SSRIs — αυξάνει την πιθανότητα υπερδοσολογίας σε σύγκριση με τη χρήση μόνο SSRI, σύμφωνα με έρευνα του 2023 που δημοσιεύτηκε στο Addiction.
Τα φάρμακα χρησιμοποιούνται επίσης για θέματα πέρα από την κατάθλιψη και το άγχος, όπως διαταραχές ύπνου και επιληπτικές κρίσεις. Οι περισσότεροι έφηβοι που έκαναν κατάχρηση των φαρμάκων στη μελέτη δεν είχαν συνταγή, αλλά είχαν πρόσβαση σε αυτά μέσω φίλων ή από το σπίτι. Οι παρενέργειες μιας τέτοιας κακής χρήσης θα μπορούσαν να παρερμηνευθούν ως αγχώδης διαταραχή.
Ελπίδα πέρα από τα φάρμακα
Εκτός από τη φαρμακευτική αγωγή και τη θεραπεία, άλλες υποστηρικτικές πρακτικές μπορεί να είναι αποτελεσματικές για συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης.
Μερικές από τις πιο εντυπωσιακές έρευνες, είπε ο Βιτ-Ντέρρινγκ, αφορούν τη διατροφή. Η ψυχική υγεία των εφήβων βελτιώνεται όταν αφαιρούνται τα εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα και η ζάχαρη από τη διατροφή. Η μεσογειακή και η κετογονική δίαιτα έχουν επίσης συσχετιστεί με βελτιωμένη λειτουργία του εγκεφάλου.
Πολλά προγράμματα που ειδικεύονται στο άγχος των εφήβων προσφέρουν μια σειρά από ολιστικές δραστηριότητες και θεραπείες, όπως ένα στην Ακαδημία Newport που αντιμετωπίζει διαταραχές ψυχικής υγείας και χρήσης ουσιών εφήβων. Δίνουν έμφαση σε πολλούς τύπους θεραπειών, συμπεριλαμβανομένης της σωματικής δραστηριότητας, της τέχνης, ή της μουσικοθεραπείας, της κοινωνικής υπηρεσίας, της γιόγκα και του διαλογισμού, του επαρκούς ύπνου και των διαλειμμάτων από την τεχνολογία.
Εικονογράφηση από την Epoch Times, Shutterstock
Έρευνες έχουν δείξει ότι τέσσερις μήνες άσκησης — όπως η γρήγορη καρδιοαναπνευστική άσκηση για 30 λεπτά τρεις φορές την εβδομάδα — είναι εξίσου αποτελεσματική με τη θεραπεία με SSRI με σερτραλίνη (Zoloft).
Η καθιέρωση υγιεινών συνηθειών στο τηλέφωνο βοηθά την μεταπτυχιακή φοιτήτρια Κίσσικ, η οποία είπε ότι κάνει συχνά διαλείμματα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η χριστιανική της πίστη και οι φιλίες της βοηθούν επίσης να μετριάσει το άγχος ενισχύοντας την ταυτότητα και τον σκοπό της.
«Ένα μεγάλο μέρος της φυσιολογικής ασφάλειας είναι να έχεις φίλους, να έχεις μια κοινότητα και να έχεις κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό σου για να πιστέψεις», είπε. «Νομίζω ότι ο σχηματισμός κοινοτήτων που συναντιέσαι πρόσωπο με πρόσωπο θα είναι το αντίδοτο σε αυτό».
Θαρραλέα μεταμόρφωση
Η μετάβαση από τον έφηβο στον ενήλικα απαιτεί και λίγη υπομονή, όπως σημείωσε η Σοφία. Καθώς η εμφάνισή της αλλάζει γρήγορα, ο εσωτερικός της χαρακτήρας διαμορφώνεται — μια διαδικασία που η Σοφία περιέγραψε ως επηρεασμένη από δύσκολες επιλογές.
Η Σοφία είπε ότι ενώ εκτιμά την υγιεινή διατροφή και την άσκηση, υπάρχουν φορές που μισεί να κάνει και τα δύο. Η ανάπτυξη σήμαινε να επιμείνει μέσω της έλλειψης επιθυμίας. «Τίποτα δεν αλλάζει αν δεν το αλλάξεις, και κάποιοι είτε συντρίβονται είτε πετούν με αυτή τη νοοτροπία», είπε.
Απέρριψε τα φάρμακα και αποφάσισε να τονώσει την αυτοπεποίθησή της με μια άσκηση διαλογισμού, θετικών επιβεβαιώσεων, και αντιμετώπισης των φόβων της, ακόμα κι αν αυτό σήμαινε ότι ήταν κοκκινωπή και ιδρωμένη σε κοινωνικές καταστάσεις.
Ένα μεγάλο μέρος του ταξιδιού της Σοφίας είναι η εσωτερική της αφήγηση—λέγοντας στον εαυτό της ότι θέλει να ξυπνήσει νωρίς, ότι δεν θέλει να χρησιμοποιεί το τηλέφωνό της πριν κοιμηθεί και ότι θα είναι θαρραλέα και θα μιλάει με τους ανθρώπους. Διαπίστωσε ότι η αλλαγή της αντίληψης για τον εαυτό της ως κάποιος που έχει αυτοπεποίθηση και κοινωνικότητα της αποκάλυψε ότι πραγματικά της αρέσει να βρίσκεται κοντά σε διάφορους ανθρώπους, ακόμα και με αυτούς που είναι διαφορετικοί από αυτήν.
«Δεν νομίζω ότι η απάντηση σε όλα είναι τα χάπια και η απομόνωση. Νομίζω ότι το να επιστρέψεις στις ρίζες σου και να κάνεις πράγματα που είναι καλά για την ψυχή σου όπως πεζοπορίες, εννιά ώρες ύπνου, να τρως καλά πράγματα, να αντιμετωπίζεις το μυαλό και το σώμα σου σαν ναό», είπε η Σοφία. «Όλα αυτά με μεγάλωσαν σε αυτό που είμαι τώρα».
Εάν εσείς ή ένα αγαπημένο σας πρόσωπο παλεύετε με σκέψεις αυτοκτονίας ή αυτοτραυματισμού, είναι σημαντικό να απευθυνθείτε σε υποστήριξη. Θυμηθείτε, δεν είστε μόνοι.
Εθνική γραμμή πρόληψης αυτοκτονίας: Καλέστε ή στείλτε μήνυμα στο 988 ή στείλτε μήνυμα “HELLO” στο 741741
Μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας θέλει να κάνει ένα εργαλείο ανίχνευσης ναρκωτικών για νοθευμένα ποτά τον κανόνα στη βιομηχανία της φιλοξενίας και ετοιμάζονται να ξεκινήσουν «δοκιμές στον πραγματικό κόσμο» με την ελπίδα να εμπορευματοποιήσουν την ιδέα.
Η συσκευή που ονομάζεται Spikeless αναπτύχθηκε στη σχολή εφαρμοσμένων επιστημών του πανεπιστημίου και οι εφευρέτες ελπίζουν σε ευρεία υιοθέτηση για την καταπολέμηση των ναρκωτικών που προστίθενται στα ποτά και την πρόληψη των σεξουαλικών επιθέσεων.
Το πανεπιστήμιο ανέφερε σε ένα δελτίο Τύπου ότι το «φαινομενικά συνηθισμένο ραβδί ανάδευσης» μπορεί να ανιχνεύσει ναρκωτικά όπως το GHB και η κεταμίνη, αλλάζοντας χρώμα εάν ένα ρόφημα είναι μολυσμένο.
Η Σάσα Σάντος, ακτιβίστρια κατά της βίας που εργάζεται με τους ερευνητές στο έργο, είπε ότι άλλα εργαλεία ελέγχου ναρκωτικών διατίθενται στο εμπόριο με προβληματικό τρόπο.
«Στον τομέα κατά της βίας, ξέρετε, υπάρχουν πολλά πολύ έντονα συναισθήματα για τους ανθρώπους που γίνονται στόχος βίας που τους λένε ότι το βάρος της ασφάλειας είναι πάνω τους και ότι πρέπει να αγοράζουν περισσότερα και να κάνουν περισσότερα για να προστατεύονται συνεχώς», είπε.
Η Σάντος είπε ότι στοχεύοντας στον κλάδο της φιλοξενίας γενικά, συμπεριλαμβανομένων των μπαρ, παμπ, κλαμπ και άλλων χώρων πάρτι όπου τα ποτά ρέουν ελεύθερα, σημαίνει ότι οι θαμώνες μπορούν να έχουν πρόσβαση σε ένα απλό εργαλείο δοκιμής ναρκωτικών για «κάθε κοκτέιλ σε κάθε τραπέζι».
«Η ιδέα είναι ότι θα είναι πανταχού παρόν», είπε. «Κάθε ποτό που βγαίνει από το μπαρ θα έχει ένα ραβδί. Κάθε ποτό θα ανακατεύεται, κάθε ποτό θα δοκιμάζεται, κάθε ποτό θα είναι ασφαλές.»
Ο συν-εφευρέτης του στικ, Σαμίν Γιουσέφι, μεταπτυχιακός φοιτητής στο πανεπιστήμιο, λέει ότι το στικ θα προσφέρει ένα διακριτικό μέσο δοκιμής ποτών σε σύγκριση με παρόμοιες εφευρέσεις, όπως φλιτζάνια, σουβέρ ή καλαμάκια που έχουν αναπτυχθεί για την ανίχνευση ποτών που έχουν νοθευτεί με ναρκωτικές ουσίες.
Ο Γιουσέφι είπε ότι κατέθεσαν δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και ξεκινούν μια εταιρεία για την εμπορευματοποίηση του προϊόντος, αλλά είναι ακόμα στο στάδιο του πρωτοτύπου και περνά από εργαστηριακές δοκιμές.
Η ιδέα για την εφεύρεση επινοήθηκε από τον Γιόχαν Φόστερ, αναπληρωτή καθηγητή χημικής και βιολογικής μηχανικής, και τον αδερφό του, το 2011, και ένα πρωτότυπο βρίσκεται στα σκαριά τα τελευταία τρία χρόνια.
Οι Σάντος και Γιουσέφι είπαν ότι τα στικ θα είναι φθηνά και συγκρίσιμα με την τιμή των κανονικών καλαμιών και των ραβδιών ανάδευσης, αλλά εξακολουθούν να αναζητούν το κεφάλαιο για να εμπορευματοποιήσουν με επιτυχία την ιδέα.
Η Σάντος είπε ότι η Πολιτεία της Καλιφόρνια έχει νόμο που απαιτεί από τα μπαρ να παρέχουν στους θαμώνες εργαλεία ελέγχου ναρκωτικών και ότι «θα ήθελε πολύ να δει τους Καναδούς νομοθέτες να ακολουθούν το παράδειγμά τους».
Η αστυνομία σε όλον τον Καναδά έχει εκδώσει πολυάριθμες προειδοποιήσεις σχετικά με τα ναρκωτικά στα ποτά και η RCMP (αστυνομία) στο Νανάιμο της Βρετανικής Κολομβίας ξεκίνησε μια εκστρατεία ευαισθητοποίησης του κοινού αυτόν τον μήνα μετά από «αρκετές αναφορές» για ναρκωτικά σε ποτά σε νυχτερινά κέντρα της περιοχής.
Ο υπουργός Υγείας των ΗΠΑ, Ρόμπερτ Φ. Κέννεντυ Τζ., ανακοίνωσε σημαντικά σχέδια αναδόμησης της υπηρεσίας και απόλυσης ενός τετάρτου του εργασιακού δυναμικού της.
Σε δήλωση βίντεο στις 27 Μαρτίου, ο Κέννεντυ ανακοίνωσε «μια νέα εποχή ανταπόκρισης και μια νέα εποχή αποτελεσματικότητας» που θα περιλαμβάνει την μείωση των εργαζομένων σε 62.000, που θα εξοικονομήσει για τους φορολογούμενους $1,8 δισεκατομμύρια ανά έτος.
Οι Υπηρεσίες Υγείας και Ανθρώπου (HHS, το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ) είναι η κύρια υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών για την επίβλεψη της υγείας του έθνους, παρόμοια με το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας του Ηνωμένου Βασιλείου. Αποτελείται από 28 φορείς, συμπεριλαμβανομένων των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων και της Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων.
Το HHS θα μειώσει τα περιφερειακά γραφεία του από 10 σε πέντε και θα διαμορφώσει τις 28 υπηρεσίες του σε 15, συμπεριλαμβανομένης μιας νέας που ονομάζεται Διοίκηση για Υγιή Αμερική.
Έρχεται ως μέρος της εντολής του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, μαζί με το Τμήμα Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας (DOGE), να βελτιστοποιήσουν το κυβερνητικό ανθρώπινο δυναμικό μειώνοντας την ομοσπονδιακή γραφειοκρατία και εξαλείφοντας τη σπατάλη.
Η επανίδρυση του τμήματος ήταν επίσης μέρος του οράματος του Κέννεντυ, Κάνετε την Αμερική Υγιή Πάλι (MAHA), το οποίο έθεσε ως σύνθημα εκστρατείας όταν υποστήριξε τον Τραμπ, καθορίζοντας την αποστολή του να σώσει τους Αμερικανούς από μια εξουθενωτική επιδημία χρόνιας νόσου.
Από το 2020 έως το 2025, ο προϋπολογισμός του HHS αυξήθηκε κατά 38 τοις εκατό και το προσωπικό του αυξήθηκε κατά 17 τοις εκατό. Ωστόσο, το ποσοστό των χρόνιων ασθενειών και του καρκίνου έχει αυξηθεί, σύμφωνα με το HHS.
Ο Κένεντι είπε ότι οι Αμερικανοί ζουν έξι χρόνια λιγότερο από τους Ευρωπαίους, αποκαλώντας τις Ηνωμένες Πολιτείες το πιο άρρωστο έθνος στον κόσμο και το υψηλότερο σε χρόνιες ασθένειες.
«Οι ΗΠΑ κατατάσσονται στην τελευταία θέση μεταξύ 40 ανεπτυγμένων χωρών όσον αφορά την υγεία, αλλά ξοδεύουμε δύο έως τρεις φορές περισσότερα κατά κεφαλήν από αυτά τα έθνη», είπε.
Μια έκθεση που κυκλοφόρησε από το Ταμείο της Κοινοπολιτείας τον Σεπτέμβριο του 2024, συγκρίνοντας την υγεία 10 πλούσιων χωρών, κατέταξε τις Ηνωμένες Πολιτείες ως δραματικά πίσω από όλες τις άλλες, αναφέροντάς τις ως «σε μια κατηγορία από μόνη της όσον αφορά την υποαπόδοση του τομέα υγειονομικής περίθαλψης».
Το Ταμείο της Κοινοπολιτείας ανέφερε επίσης τις Ηνωμένες Πολιτείες ως τη χώρα που ξοδεύει το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ της στην υγειονομική περίθαλψη μεταξύ 1980-2021 με μεγάλο περιθώριο.
«Όμως όλα αυτά τα χρήματα απέτυχαν να βελτιώσουν την υγεία των Αμερικανών», είπε ο Κέννεντυ.
Ωστόσο, δεν αισθάνονται όλοι το ίδιο για την αναδιάρθρωση.
Ο βουλευτής Τζέραλντ Κόννολυ (Δ-Βιρτζίνια), επικεφαλής των Δημοκρατικών στην Επιτροπή Εποπτείας της Βουλής, περιέγραψε την αναδόμηση σε μια δήλωση στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X ως «σοβαρό λάθος».
«Έχω σοβαρές ανησυχίες για το πώς αυτό θα επηρεάσει την ευημερία των Αμερικανών τώρα και για πολύ στο μέλλον», έγραψε.
Ο Σάντος Νόρι από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Healthier Democracy έγραψε στο X, «Θα έπρεπε να επενδύουμε στην υποδομή της δημόσιας υγείας μας, όχι να την διαλύσουμε».
Η Αμερικανική Ένωση Δημόσιας Υγείας υποσχέθηκε να αντεπιτεθεί, με τον Εκτελεστικό Διευθυντή της Τζόρτζις Μπέντζαμιν να λέει σε μια δήλωση: «Πρόκειται για μια ανόητη αναδιάταξη των φορέων υπό την ευθύνη τους και μια δικαιολογία για να καταστρέψει το εργατικό δυναμικό για οικονομικούς λόγους».
Το HHS δημιουργήθηκε ως υπουργείο Υγείας, Παιδείας και Πρόνοιας υπό τον πρόεδρο Ντουάιτ Άιζενχαουερ το 1953 και υιοθέτησε το σημερινό του όνομα το 1980.
Υπάρχει ένα ιδιαίτερο είδος τρέλας κρατημένο για τις 3:17 π.μ. Είναι η ώρα κατά την οποία ο εγκέφαλος, όντας χωρίς επιτήρηση για αρκετή ώρα, αποφασίζει να φέρει στην επιφάνεια κάθε τρομερό πράγμα που έχετε πει ποτέ, κάθε λογαριασμό που ξεχάσατε να πληρώσετε, και την πιθανότητα ο Κανόνας του Οκτάωρου Ύπνου να είναι ένα καλοσσιαίο ψέμα.
Η τελευταία σκέψη, τουλάχιστον, έχει κάποια αξία.
Η ιδέα ότι οι άνθρωποι πρέπει να κοιμούνται σε ένα συνεχές, αδιάσπαστο διάστημα οκτώ ωρών είναι μία ανοησία. Είναι το είδος του ιστορικού ψέματος που έχει επαναληφθεί τόσες φορές, που έχει καθιερωθεί ως επιστημονική αλήθεια.
Και όμως, κατευθύνει τα πάντα, από την πολλών δισεκατομμυρίων βιομηχανία ύπνου έως την ενοχή που νιώθουμε όταν ξυπνάμε την νύχτα.
Αλλά ας αποσαφηνίσουμε ένα πράγμα: οι άνθρωποι δεν σχεδιάστηκαν για αυτήν την άκαμπτη, βιομηχανική προσέγγιση του ύπνου.
Στην πραγματικότητα, κοιμόμαστε εκ φύσεως διφασικά. Συνηθίζαμε να κοιμόμαστε σε δύο τμήματα. Συνηθίζαμε να ξυπνάμε στη μέση της νύχτας, χωρίς να πέφτουμε σε απόγνωση – αντιθέτως, ήμαστε μια χαρά όταν το κάναμε αυτό.
Ο μύθος των οκτώ ωρών
Για να κατανοήσουμε πως φτάσαμε εδώ, γυρίζοντας και ξαναγυρίζοντας πλευρό στα σκοτεινά, πιάνοντας το κινητό μας καθώς γράφουμε στο Google: «ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΞΥΠΝΙΟΣ ΣΤΙΣ 2ΠΜ» με κεφαλαία, θα πρέπει πρώτα να πάμε πίσω σε μια απλούστερη εποχή. Μια εποχή πριν από τα ξυπνητήρια. Πριν από τον ηλεκτρισμό. Πριν από εργασιακά email που μάς ακολουθούν στο κρεβάτι σαν κακόβουλα πνεύματα.
Στη μεσαιωνική Ευρώπη, οι άνθρωποι δεν κοιμούνταν για ένα συνεχόμενο μεγάλο διάστημα.
Αντιθέτως, είχαν έναν «πρώτο ύπνο» (συνήθως από τη δύση του ηλίου έως τα μεσάνυχτα) ακολουθούμενο από τη «σκοπιά», μια μυστηριώδη, μεταβατική περίοδο όπου συνομιλούσαν, έτρωγαν λίγο, προσεύχονταν ή απλά σκέπτονταν.
Μετά, περίπου στις 2 ή 3 π.μ., θα επέστρεφαν για τον «δεύτερο ύπνο», που διαρκούσε έως το πρωί.
Αυτό δεν ήταν κάποια εκκεντρική, ειδική συνήθεια λίγων μοναχών σε κρύα πέτρινα κτίρια. Ήταν ο κανόνας.
Και μετά, η Βιομηχανική Επανάσταση ήρθε και κατέστρεψε τα πάντα.
Φταίνε τα εργοστάσια
Το 1817, ένας Ουαλός ιδιοκτήτης εργοστασίου ονόματι Ρόμπερτ Όουεν σκέφτηκε το εξής: «Οκτώ ώρες εργασίας, οκτώ ώρες αναψυχής, οκτώ ώρες ανάπαυσης» – όχι επειδή βάσει κάποιας επιστημονικής ανακάλυψης, αλλά επειδή ήταν βολικό.
Μια τακτοποιημένη, εργοστασιακά εγκεκριμένη διαίρεση του 24ώρου, για να κρατά τους εργαζομένους αρκετά ξύπνιους ώστε να μην τους ρουφήξουν τα μηχανήματα.
Πάμε γρήγορα μπροστά 200 χρόνια, και είμαστε ακόμα αιχμάλωτοι αυτής της βικτωριανής εργασιακής λογικής, παρά το γεγονός ότι το μόνο πράγμα που λειτουργούμε οι περισσότεροι από εμάς στις 6 το πρωί είναι μια καφετιέρα.
Η σημερινή κρίση ύπνου
Τώρα, μπορεί να αναρωτιέστε: Αν ο τμηματικός ύπνος ήταν τόσο υπέροχος, γιατί τον εγκαταλείψαμε;
Η απάντηση, αναμενόμενα, είναι ο τεχνητός φωτισμός.
(Shutterstock)
Πριν από τον ηλεκτρισμό, η νύχτα ήταν επαρκώς σκοτεινή. Οι άνθρωποι πήγαιναν για ύπνο όταν έδυε ο ήλιος, γιατί απλά δεν υπήρχε τίποτα άλλο να κάνουν, εκτός κι αν είχε κάποιος την τάση να ψηλαφεί τριγύρω με ένα κερί, βάζοντας φωτιά στις κουρτίνες του.
Αλλά με την άφιξη των λαμπτήρων αερίου, των ηλεκτρικών λαμπτήρων και των smartphone που ακτινοβολούν στον αμφιβληστροειδή μας στις 11:47 μ.μ., παρατείναμε τις ώρες αφύπνισης.
Μόλις σταματήσαμε να πηγαίνουμε για ύπνο νωρίς, ο πρώτος ύπνος εξαφανίστηκε, η «σκοπιά» χάθηκε, και το μόνο που έμεινε ήταν μια κομμένη περίοδος ύπνου, την οποία τώρα μετά βίας πετυχαίνουμε.
Η επιστήμη του διακεκομμένου ύπνου
Εδώ είναι που τα πράγματα γίνονται ενδιαφέροντα.
Όταν οι άνθρωποι τοποθετούνται σε περιβάλλοντα χωρίς τεχνητό φωτισμό, όπως γίνεται σε έρευνες ελεγχόμενου ύπνου, επανέρχονται αυτόματα στον διφασικό ύπνο. Ξυπνούν στη μέση της νύχτας, περιπλανώνται για μια ή δύο ώρες και μετά ξανακοιμούνται.
Τι σημαίνει αυτό;
Αν ξυπνάτε τη νύχτα, δεν έχετε κάποιο πρόβλημα.
Στην πραγματικότητα, κάνετε ακριβώς αυτό που έκαναν οι πρόγονοί σας για αιώνες.
Η πραγματική διαταραχή ύπνου δεν είναι το ξύπνημα, είναι η συλλογική μας επιμονή ότι ο ύπνος πρέπει να γίνεται εντός μίας αδιάσπαστης περιόδου.
Λοιπόν, τι πρέπει να κάνουμε;
Κατ’ αρχάς, πρέπει να σταματήσουμε να ανησυχούμε.
Εάν ξυπνάτε στις 2 π.μ., συγχαρητήρια, λειτουργείτε ακριβώς όπως λειτουργούσε ο άνθρωπος στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του.
Αντί να ανησυχείτε για την επερχόμενη νοητική φθορά, κάνετε κάτι άλλο. Διαβάστε ένα βιβλίο. Πιείτε ένα τσάι. Κάνετε διαλογισμό.
Δεύτερον, αποδεχτείτε τον χρονότυπό σας. Είτε είστε πρωινό σπουργίτι, νυχτερινή κουκουβάγια ή κάποιο είδος μονίμως εξαντλημένου περιστεριού, το σώμα σας είναι φτιαγμένο με έναν τρόπο για κάποιον λόγο.
(Andrey_Kuzmin/Shutterstock)
Έρευνες δείχνουν ότι οι διαφορές ύπνου είναι 40-72% γενετικές, δηλαδή αν οι πρόγονοί σας ήταν πιο χαρούμενοι αν άρχιζαν τη μέρα τους το μεσημέρι, το ίδιο είστε κι εσείς.
Και τελικά, ας εγκαταλείψουμε το αυστηρό πρόγραμμα ύπνου. Οι άνθρωποι δεν είναι ρομπότ. Δεν χρειαζόμαστε όλοι την ίδια ποσότητα ύπνου, τον ίδιο χρόνο, με τον ίδιο τρόπο.
Οι κυνηγοί και συλλέκτες Χάτζα της Τανζανίας έχουν κατά μέσο όρο 6,25 ώρες ύπνου την νύχτα χωρίς έννοια ώρας ύπνου, παρόλα αυτά δεν δείχνουν σημάδια έλλειψης ύπνου ούτε υπαρξιακής κατάρρευσης.
Εν τω μεταξύ, εμείς, με τις αδιαπέραστες κουρτίνες, τις τσίχλες μελατονίνης, και την ακλόνητη αφοσίωσή μας σε ωράρια ύπνου, είμαστε σαν ζόμπι.
Ίσως, απλώς ίσως, να κάνουμε κάτι λάθος.
Μία νέα προσέγγιση
Το ιδανικό πρόγραμμα ύπνου; Είναι αυτό που λειτουργεί για εσάς. Όχι αυτό που πρότεινε ένας Ουαλός ιδιοκτήτης εργοστασίου το 1817. Όχι αυτό που επιβάλλεται από άκαμπτες κοινωνικές προσδοκίες.
Έτσι, την επόμενη φορά που θα ξυπνήσετε μεσάνυχτα, θυμηθείτε, δεν είναι κρίση. Είναι η ιστορία που σας χυπάει την πόρτα.
Και αντί να την πολεμήσετε, ίσως, απλώς ίσως, θα έπρεπε να φτιάξετε ένα φλυτζάνι τσάι και να την καλωσορίσετε.
Οι επιστήμονες γνώριζαν για το λυκοπένιο εδώ και αρκετό καιρό, με την χρωστική ουσία να απομονώνεται για πρώτη φορά από τις ντομάτες το 1876. Ωστόσο, τα οφέλη του μόλις τώρα έρχονται στο επίκεντρο.
Ερευνητές εξέτασαν εάν το λυκοπένιο, ένα φυσικό αντιοξειδωτικό από την οικογένεια των καροτενοειδών που βρίσκεται σε κόκκινα και ροζ φρούτα όπως οι ντομάτες και το γκουάβα, θα μπορούσε να βοηθήσει στην θεραπεία της κατάθλιψης. Γενικότερα, εάν τα φυτικά τρόφιμα πλούσια σε αντιοξειδωτικά μπορούν να βοηθήσουν στην καταπολέμηση της κατάθλιψης.
Η σχέση μεταξύ λυκοπενίου και ψυχικής υγείας
Θέματα ψυχικής υγείας όπως το άγχος και η κατάθλιψη συνδέονται συχνά με χαμηλότερα επίπεδα αντιοξειδωτικών. Το χρόνιο στρες μπορεί να υπερενεργοποιήσει τον άξονα HPA, το εγκεφαλικό σύστημα που διαχειρίζεται την απόκριση του σώματος στο στρες, οδηγώντας σε αυξημένες ορμόνες του στρες.
Οι αυξημένες ορμόνες του στρες μπορούν να προκαλέσουν οξειδωτικό στρες και να βλάψουν τα εγκεφαλικά κύτταρα, ειδικά στον ιππόκαμπο, μια βασική περιοχή για τον έλεγχο της διάθεσης.
Μια διατμηματική μελέτη του 2024 που δημοσιεύτηκε στο Journal of Affective Disorders διαπίστωσε ότι τα υψηλότερα επίπεδα ορισμένων καροτενοειδών στο αίμα, συμπεριλαμβανομένου του λυκοπενίου, συνδέονται με χαμηλότερο κίνδυνο κατάθλιψης.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από περισσότερους από 7.000 ενήλικες και ανακάλυψαν ότι τα άτομα με περισσότερα καροτενοειδή στο αίμα τους ήταν λιγότερο πιθανό να έχουν συμπτώματα κατάθλιψης.
Επιπλέον, μεταξύ των καροτενοειδών που μελετήθηκαν, το λυκοπένιο έδειξε μια σταθερή σχέση με χαμηλότερο κίνδυνο κατάθλιψης. Καθώς τα επίπεδα λυκοπενίου στην κυκλοφορία του αίματος αυξάνονταν, ο κίνδυνος συμπτωμάτων κατάθλιψης συνέχισε να μειώνεται χωρίς όριο, σε αντίθεση με άλλα καροτενοειδή. Με άλλα λόγια, η υψηλότερη πρόσληψη λυκοπενίου συσχετίστηκε σταθερά με καλύτερη ψυχική υγεία.
Τα αποτελέσματα μιας άλλης συστηματικής ανασκόπησης και μετα-ανάλυσης 12 ερευνών που περιελάμβαναν περισσότερους από 33.000 συμμετέχοντες υποδηλώνουν ότι τα διατροφικά αντιοξειδωτικά, όπως το λυκοπένιο, μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου κατάθλιψης μειώνοντας το οξειδωτικό στρες και αποτρέποντας την εγκεφαλική βλάβη.
«Στο βαθμό που το οξειδωτικό στρες συμβάλλει στα συμπτώματα κάποιου, αντιοξειδωτικά όπως το λυκοπένιο — μαζί με άλλα αντιοξειδωτικά — μπορεί να είναι χρήσιμα. Ωστόσο, είναι εξίσου σημαντικό, αν όχι περισσότερο, να μειωθεί η έκθεση στους στρεσογόνους παράγοντες που προκαλούν οξειδωτική βλάβη,» δήλωσε ο Josef Βιτ-Ντέρινγκ, ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος του TaperClinic, πρώην ιατρικός αξιωματούχος στο FDA, στην Epoch Times με email.
Το φαγητό που τρώμε επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ψυχική μας υγεία. Οι δίαιτες πλούσιες σε ανθυγιεινά λιπαρά και επεξεργασμένα τρόφιμα μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο κατάθλιψης προκαλώντας φλεγμονή και οξειδωτικό στρες. Από την άλλη πλευρά, οι φυτικές δίαιτες πλούσιες σε φρούτα, λαχανικά και αντιοξειδωτικά όπως το λυκοπένιο μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης μειώνοντας τη φλεγμονή και υποστηρίζοντας την υγεία του εγκεφάλου.
Η κατάθλιψη συνδέεται με μια συνεχή κατάσταση φλεγμονής, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας μετα-ανάλυσης που αφορούσε δεδομένα από περισσότερα από 10.000 άτομα. Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα άτομα με κατάθλιψη είχαν σταθερά υψηλότερα επίπεδα φλεγμονωδών δεικτών όπως η CRP και η IL-6, υποδηλώνοντας ότι η φλεγμονή παίζει σημαντικό ρόλο στην κατάθλιψη.
Η έρευνα δείχνει επίσης ότι η βελτίωση της ποιότητας της διατροφής, ειδικά με τη συμπερίληψη περισσότερων φυτικών επιλογών, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο κατάθλιψης.
«Για τους ανθρώπους που αισθάνονται ότι τα συμπτώματά τους εμφανίζονται από το πουθενά, οι διατροφικές αλλαγές μπορεί να έχουν τεράστιο αντίκτυπο», λέει ο Βιτ-Ντέρινγκ, ο οποίος έχει παρατηρήσει αξιοσημείωτες βελτιώσεις σε ασθενείς που υιοθετούν μια δίαιτα τύπου «πρωτόγονης».
«Αυτό πιθανότατα οφείλεται στην αφαίρεση κοινών φλεγμονωδών τροφών όπως η γλουτένη, η σόγια και τα γαλακτοκομικά, καθώς και η μείωση των αυξήσεων του σακχάρου στο αίμα από επεξεργασμένα δημητριακά», είπε.
Μηχανισμοί δράσης και πρόσφατα ευρήματα
Το λυκοπένιο είναι ένα λιποδιαλυτό αντιοξειδωτικό που διαπερνά εύκολα τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, συμβάλλοντας στην προστασία και υποστήριξη της υγείας του εγκεφάλου. Η έρευνα δείχνει ότι μπορεί επίσης να εξουδετερώσει τις επιβλαβείς επιπτώσεις των περιβαλλοντικών τοξινών και των διαιτών υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά στον εγκέφαλο.
«Το λυκοπένιο καθαρίζει τις ελεύθερες ρίζες και μειώνει τη φλεγμονή, προστατεύοντας πιθανώς τους νευρώνες και βοηθώντας στη σταθεροποίηση της χημείας του εγκεφάλου», δήλωσε στην Epoch Times ο Τίμοθυ Φράι, διατροφολόγος νευροεπιστήμονας, ιδρυτής των Neuronutrition Centers of America και πρόεδρος της Εθνικής Ακαδημίας Νευροθρέψης.
«Τα αναδυόμενα δεδομένα υποδηλώνουν ότι αυτό το οξειδωτικό ρυθμιστικό διάλυμα μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα κατάθλιψης, αλλά είναι μέρος ενός ευρύτερου βιοχημικού παζλ, όχι ενός μαγικού χαπιού,» δήλωσε ο Φράι.
Η οξειδωτική άμυνα είναι ο τρόπος του σώματος να εξισορροπεί τα επιβλαβή μόρια που ονομάζονται αντιδραστικά είδη οξυγόνου για την πρόληψη βλάβης. Περιλαμβάνει αντιοξειδωτικά και ένζυμα που εξουδετερώνουν αυτά τα μόρια, διατηρώντας την υγεία των κυττάρων και μειώνοντας το στρες στο σώμα.
Μελέτες σε ζώα υποδεικνύουν ότι το λυκοπένιο μπορεί να είναι σε θέση να ενισχύσει τις συνδέσεις μεταξύ νευρώνων ή εγκεφαλικών κυττάρων, μειώνοντας έτσι τα συμπτώματα κατάθλιψης. Μια μελέτη του 2025 διαπίστωσε ότι το λυκοπένιο προστατεύει τις εγκεφαλικές συνδέσεις και βοήθησε στην αναστροφή της εγκεφαλικής βλάβης που σχετίζεται με το στρες σε ποντίκια.
Μια άλλη μελέτη σε ζώα δείχνει ότι το λυκοπένιο υποστηρίζει την υγεία του εντέρου και του εγκεφάλου διατηρώντας την ισορροπία. Τα ποντίκια που έλαβαν λυκοπένιο για 40 ημέρες είχαν λιγότερες βλάβες στο έντερο, φλεγμονή και συμπεριφορές που σχετίζονται με το στρες, όπως άγχος και κατάθλιψη.
Το έντερο και ο εγκέφαλος συνδέονται στενά μέσω του άξονα εντέρου-εγκεφάλου. Η έρευνα δείχνει ότι τα άτομα με κατάθλιψη έχουν συχνά διαφορετικά βακτήρια του εντέρου σε σύγκριση με τα υγιή άτομα. Ένα ανθυγιεινό έντερο μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή, η οποία μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία του εγκεφάλου και να οδηγήσει σε αλλαγές διάθεσης και κατάθλιψη.
«Οι ασθενείς με υψηλή φλεγμονή, μεταβολική δυσλειτουργία (όπως παχυσαρκία ή διαβήτης) ή εκείνοι που βιώνουν κατάθλιψη σε πρώιμο στάδιο είναι οι πιο πιθανοί να επωφεληθούν από τις διατροφικές παρεμβάσεις», δήλωσε ο Βιτ-Ντέρινγκ.
«Δεδομένου ότι η φλεγμονή και τα μεταβολικά προβλήματα συνδέονται στενά με την ψυχική υγεία, η βελτίωση της διατροφής και η αύξηση των αντιοξειδωτικών μπορεί να είναι ένα χρήσιμο πρώτο βήμα για αυτά τα άτομα».
Κορυφαίες πηγές λυκοπενίου
Οι ντομάτες είναι μια από τις πιο πλούσιες πηγές λυκοπενίου. Υπάρχει επίσης σε επεξεργασμένα προϊόντα ντομάτας όπως ο πελτές ντομάτας, το κέτσαπ, οι σάλτσες, οι χυμοί και οι σούπες. Επιπλέον, η έρευνα δείχνει ότι οι μαγειρεμένες ντομάτες παρέχουν περισσότερο απορροφήσιμο λυκοπένιο από τις ωμές ντομάτες και οι ντομάτες που καλλιεργούνται στο χωράφι έχουν υψηλότερα επίπεδα λυκοπενίου από εκείνες που καλλιεργούνται στο θερμοκήπιο.
Μερικές άλλες πηγές λυκοπενίου ανά μερίδα 100 γραμμαρίων περιλαμβάνουν:
Το λυκοπένιο είναι επίσης διαθέσιμο με τη μορφή συμπληρωμάτων, αλλά είναι καλύτερο να το λαμβάνετε από τα τρόφιμα γιατί περιέχει επίσης πολυφαινόλες και άλλα θρεπτικά συστατικά που υποστηρίζουν την υγεία του εγκεφάλου, είπε ο Φράι. Επιπλέον, δεδομένου ότι το λυκοπένιο είναι λιποδιαλυτό, το σώμα το απορροφά καλύτερα όταν καταναλώνεται με υγιή λίπη.
Εκτός από τη διατροφή, άλλες αλλαγές στον τρόπο ζωής ενθαρρύνονται πάντα για τη διαχείριση της κατάθλιψης. Αν θέλετε να βελτιώσετε την ψυχική υγεία μέσω της διατροφής, ακολουθούν ορισμένες βασικές στρατηγικές που πρέπει να δοκιμάσετε:
Επικεντρωθείτε στη σταθεροποίηση του σακχάρου στο αίμα
Μειώστε τις φλεγμονώδεις τροφές
Βελτιστοποιήστε την ποιότητα του ύπνου
Ασχοληθείτε με συχνή σωματική δραστηριότητα
Αντιμετωπίστε υποκείμενες ιατρικές καταστάσεις και παράγοντες συνεχούς στρες στην ζωή σας
«Το πιο σημαντικό, πρέπει να εστιάσουμε στις βαθύτερες αιτίες. Εάν η κατάθλιψη κάποιου προέρχεται από χρόνια μοναξιά, εργασιακό στρες, ή χρήση ναρκωτικών, το λυκοπένιο από μόνο του δεν πρόκειται να κάνει πολλά», δήλωσε ο Βιτ-Ντέρινγκ.
«Δεν βλάπτει η αύξηση της πρόσληψης λυκοπενίου μέσω της διατροφής — είναι μια ασφαλής και δυνητικά ευεργετική αλλαγή. Ωστόσο, είναι σημαντικό να διαχειριστούμε τις προσδοκίες. Κανένα θρεπτικό συστατικό δεν μπορεί να ‘θεραπεύσει’ την κατάθλιψη. Βεβαίως, όταν συνδυαστούν με άλλες αλλαγές στον τρόπο ζωής, αυτές οι προσαρμογές [στην δίαιτα] μπορούν να έχουν βαθιά επίδραση στην ψυχική υγεία.»
Το ρόλφινγκ είναι ένα μοναδικό είδος μασάζ που στοχεύει στην αποκατάσταση της κίνησης, στην ανακούφιση του πόνου και στην ευθυγράμμιση του σώματος, χρησιμοποιώντας το ίδιο το σώμα και τη δύναμη της βαρύτητας.
Η Λίμπυ Ήσον, πιστοποιημένη, έμπειρη ρόλφερ, περιγράφει την εμπειρία της με μία γυναίκα που είχε χτυπηθεί από ένα μεθυσμένο οδηγό.
«Το ένα της πόδι, από λίγο πιο πάνω από τον αστράγαλο μέχρι και αρκετά πιο ψηλά από το γόνατο της, είχε μία μεγάλη ουλή η οποία προκλήθηκε από την καταστροφή του μυικού ιστού στο σημείο αυτό, κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης», δήλωσε η Ήσον στην Epoch Times μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος.
Κατά τη διάρκεια των δέκα συνεδριών ρόλφινγκ, ο κατεστραμμένος ιστός και η δυσκαμψία που προκλήθηκαν από το ατύχημα έγιναν πιο μαλακοί και εύκαμπτοι, βελτιώνοντας την ικανότητά της να περπατάει.
Τι είναι το ρόλφινγκ;
Το ρόλφινγκ είναι μία τεχνική που διαχειρίζεται το σύστημα των μαλακών μορίων, επαναφέροντας με αυτόν τον τρόπο το σώμα στο κέντρο βάρους του. Με τον όρο μαλακά μόρια εννοούμε όλους τους ιστούς του σώματος που βρίσκονται γύρω από τα οστά (Ινώδης ιστός, Λιπώδης ιστός, Μυϊκός ιστός, Αγγειακός ιστός και περιβλήματα Νευρικού ιστού).
Αρχικά λεγόταν structural integration (δομική ενσωμάτωση). Ιδρύθηκε από την Ίντα Ρολφ, η οποία πήρε το διδακτορικό της στη βιοχημεία από το Κολέγιο Ιατρών και Χειρουργών του Πανεπιστημίου Κολούμπια το 1920. Ίδρυσε το Ινστιτούτο (DIRI) της Ίντα Ρολφ το 1971, ως μη κερδοσκοπικό εκπαιδευτικό οργανισμό. Ενώ πολλές σχολές διδάσκουν πλέον τη δομική ολοκλήρωση, το DIRI παραμένει το αρχικό και μοναδικό ίδρυμα που επιτρέπεται να χρησιμοποιεί τον όρο «ρόλφινγκ».
Η Λίμπυ Ήσον, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Ινστιτούτου Dr. Ida Rolf (DIRI), εξηγεί: «Το ρόλφινγκ δουλεύει με τους συνδετικούς ιστούς που ονομάζονται περιτονίες για να αναδιοργανώσει και να ευθυγραμμίσει το σώμα σας, έτσι ώστε να λειτουργεί καλύτερα σε σχέση με τη βαρύτητα. Όπως γνωρίζουμε, η βαρύτητα δεν κοιμάται ποτέ. Η συσσώρευση επαναλαμβανόμενων κινήσεων (ακόμα και το κάθισμα μπροστά από τον υπολογιστή μας), οι τραυματισμοί και το άγχος μπορεί να προκαλέσουν την ελάττωση της περιτονίας και τον περιορισμό της κίνησης των μυών.»
Η Μελίσσα Σνάιντερ, πιστοποιημένη ρόλφερ ανώτερου επιπέδου, περιγράφει το ρόλφινγκ ως μία προχωρημένη μέθοδο χειρομάλαξης που βοηθάει στη βελτίωση της στάσης του σώματος και της κίνησης. Ξεκινά με την αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίο στέκεται και κινείται ένα άτομο, για να βρει σφιγμένες ή περιορισμένες περιοχές στο σώμα. Στη συνέχεια, αυτοί οι περιορισμοί απελευθερώνονται με την επεξεργασία του συνδετικού ιστού ή του περιτονικού συστήματος.
«Νομίζω ότι αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει από άλλες μεθόδους χειρομάλαξης είναι ότι μπορεί να μπαίνει σε βάθος με τρόπους που χρησιμοποιούν και άλλα συστήματα, αλλά ταυτοχρόνως να συνεχίζει να κρατά την άποψη της συνολικής δομής και τού πώς αλληλοσυνδέονται όλα», εξήγησε η Σνάιντερ στην Epoch Times.
Η κλασική δομική ενσωμάτωση του ρόλφινγκ ολοκληρώνεται σε δέκα συνεδρίες, τις λεγόμενες «Δέκα Σειρές». Αυτές οι ατομικές συνεδρίες διαρκούν περίπου μία ώρα η καθεμία.
Οι δέκα σειρές του ρόλφινγκ επικεντρώνονται σε διαφορετικές ανατομικές περιοχές σε κάθε συνεδρία, με την τελευταία να συνδέει όλο το σώμα. (The Epoch Times/Shutterstock)
Η Πάττι Σέλλεκ, πιστοποιημένη ρόλφερ ανώτερου επιπέδου με περισσότερα από 30 χρόνια εμπειρίας, δήλωσε ότι κάθε συνεδρία εστιάζει σε ένα διαφορετικό μέρος του σώματος ή σύνολο «ανατομικών περιοχών». Η Ρολφ σχεδίασε κάθε μία από τις 10 συνεδρίες έχοντας συγκεκριμένους στόχους και με απώτερο σκοπό τη δημιουργία δομικής τάξης.
Ορισμός της περιτονίας
Το ρόλφινγκ ουσιαστικά χειρίζεται την περιτονία που έχει κολλήσει ή συμφορηθεί – αλλά τι ακριβώς είναι αυτή η φαινομενικά μυστηριώδης πτυχή του σώματος;
Η περιτονία (fascia) αποτελείται από στρώματα συνδετικού ιστού που διατρέχουν όλο το σώμα και καλύπτουν τις εσωτερικές δομές – από τις μεγαλύτερες, όπως οι μύες, τα όργανα και τα οστά, μέχρι τις πιο μικρές, περιλαμβανομένων των αρθρώσεων, των τενόντων, των νεύρων, ακόμη και των κυττάρων.
«Έχετε 206 οστά στο σώμα σας που αιωρούνται μέσα σε αυτόν τον συνδετικό ιστό [περιτονία]», ο οποίος είναι ηλεκτρικά αγώγιμος και επιπλέον επηρεάζεται από τη βαρύτητα του πλανήτη, αναφέρει η Σέλλεκ στην Epoch Times.
Η Σνάιντερ προσθέτει: «Αποτελείται από ίνες κολλαγόνου και ελαστίνης, με αποτέλεσμα να κάνει το ανθρώπινο σώμα ένα συνεκτικό σύνολο».
Έχουμε ακόμη πολλά να ανακαλύψουμε για την περιτονία – οι έρευνες συνεχίζονται. Είναι γνωστό ότι περιέχει μικροσκοπικά νεύρα και χρησιμεύει ως σύστημα επικοινωνίας όλου του σώματος, διατηρώντας τα κατάλληλα μοτίβα έντασης ανάλογα με το πώς το χρησιμοποιούμε.
Υπάρχουν τέσσερις διαφορετικοί τύποι περιτονίας:
• Επιφανειακή περιτονία: κάτω από το δέρμα
• Σπλαχνική περιτονία: γύρω από συγκεκριμένα όργανα
• Βαθιά περιτονία: γύρω από τα οστά, τους μυς, τα όργανα και τα αιμοφόρα αγγεία
• Παρειακή περιτονία: επενδύει τις κοιλότητες του σώματος
Η περιτονία παρέχει μία λεία επιφάνεια γύρω από τις αρθρώσεις, τα όργανα και τους μυς, ώστε να μπορούν να γλιστρούν μεταξύ τους και να κινούνται χωρίς τριβές. Όταν είναι υγιής, η περιτονία είναι χαλαρή και εύκαμπτη επιτρέποντας στο σώμα να κινείται ελεύθερα. Ωστόσο το τραύμα, η φλεγμονή ή η υπερβολική χρήση μπορεί να βλάψουν την περιτονία, προκαλώντας τη σύσφιξη και τον περιορισμό της κίνησης, με αποτέλεσμα πόνο, μειωμένη κυκλοφορία και περιορισμένη εμβέλεια κίνησης.
Η περιτονία έχει πολλές ζωτικές λειτουργίες στο σώμα:
• Παρέχει δύναμη και δομική υποστήριξη
• Βελτιώνει την κυκλοφορία
• Συγκρατεί τους μυς, επιτρέποντάς τους να τεντώνονται και να συστέλλονται
• Περιβάλλει διάφορα όργανα
• Επιτρέπει στο σώμα να κινείται ελεύθερα
• Ανακουφίζει από τη μυϊκή ένταση διαχωρίζοντας τους μυς
• Προστατεύει τους ιστούς και τα όργανα από τραυματισμούς
• Βοηθά τη μετάδοση των δυνάμεων που παράγονται από τους μυς ή την εξωτερική δραστηριότητα σε όλο το σώμα
• Βοηθά την επικοινωνία σε όλο το σώμα, καθώς περιέχει νεύρα που επιτρέπουν στον εγκέφαλο και το σώμα να επικοινωνούν
• Βοηθά στην ιδιοδεκτικότητα (την αίσθηση του σώματός μας στον χώρο)
Οι ρόλφερ πιστεύουν ότι με την πάροδο του χρόνου ο τρόπος ζωής μας και η επίδραση της βαρύτητας μπορούν να προκαλέσουν δυσκαμψία, ελάττωση και συγκόλληση της περιτονίας μας, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στα εξής:
• Άγχος και ένταση
• Κακή στάση του σώματος
• Χρόνιο πόνο
• Κόμπους και ουλώδη ιστό
• Μειωμένη κινητικότητα
• Μυϊκό πόνο και δυσκαμψία
• Ακαμψία
Πρόσθετα οφέλη του ρόλφινγκ
Μελέτη του 2022, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Clinical Medicine, εξέτασε τον τρόπο με τον οποίο η δομική ενσωμάτωση επηρεάζει την ευελιξία των ώμων και των γοφών. Οι ερευνητές εξέτασαν ιατρικά αρχεία 23 ετών από μία πρακτική δομικής ενσωμάτωσης, αναλύοντας 383 άτομα που είχαν ολοκληρώσει τις δέκα συνεδρίες. Οι μετρήσεις που έγιναν πριν και μετά τη θεραπεία έδειξαν σημαντικές βελτιώσεις στην ευλυγισία των ισχίων και των ώμων.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ένωση Ρόλφινγκ, το ρόλφινγκ ενισχύει τις σωματικές λειτουργίες, τη συναισθηματική ευεξία, την ευλυγισία, την ισορροπία, τη στάση του σώματος και τα επίπεδα ενέργειας. Είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για άτομα που αναρρώνουν από τραυματισμούς, χειρουργικές επεμβάσεις ή εγκυμοσύνη, και για άτομα που έχουν χρόνιους πόνους.
Σε μία μικρή μελέτη, 31 συμμετέχοντες με δυσλειτουργία του αυχένα ολοκλήρωσαν δέκα συνεδρίες ρόλφινγκ σε διάστημα τριών ετών. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι μετά τη θεραπεία, οι συμμετέχοντες είχαν σημαντικά λιγότερο πόνο και αυξημένο ενεργό εύρος κίνησης. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία είδαν μείωση του πόνου κατά 67% , ενώ οι νεότεροι είχαν 34% βελτίωση στην περιστροφή του αυχένα τους.
Επιπλέον, στο ρόλφινγκ καταφεύγουν χορευτές, ηθοποιοί, μουσικοί και αθλητές, ακόμα και για την αύξηση της αυτογνωσίας και της εκφραστικής δύναμης.
Η Ήσον είπε ότι κάποτε συνεργάστηκε με έναν 60χρονο μαραθωνοδρόμο που το τρέξιμο τον δυσκόλευε όλο και περισσότερο – έχανε κάτι που αγαπούσε.
«Ολόκληρο το κάτω μέρος του σώματός του είχε τη σύσταση παλιού δέρματος παπουτσιών. Μέσα στις δέκα συνεδρίες, τα πόδια και οι γλουτοί του έγιναν πιο εύκαμπτα και η κίνησή του έγινε και πάλι ελεύθερη και εύκολη», ανέφερε.
Η Σνάιντερ δήλωσε ότι το ρόλφινγκ μπορεί να είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο για άτομα των οποίων τα επαγγέλματα περιλαμβάνουν κίνηση, όπως οι αθλητές ή οι χορευτές, οι οποίοι τείνουν να έχουν μεγαλύτερη επίγνωση των ορίων του σώματος.
«Είναι ωφέλιμο για όλους και συμβάλλει σημαντικά σε μία βαθύτερη κατανόηση του σώματός μας», τόνισε.
Μία μελέτη 13 γυναικών διερεύνησε πώς οι δέκα συνεδρίες ρόλφινγκ επηρέασαν την περιτονία τους – συγκεκριμένα εάν θα βελτίωναν τη ροή του αίματος τους, αν θα μείωναν τη δυσκαμψία και αν θα αύξαναν την ελαστικότητά της. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι δέκα συνεδρίες του ρόλφινγκ πράγματι αύξησαν σημαντικά τη ροή του αίματος στον περιτονικό ιστό, μείωσαν τη μυϊκή δυσκαμψία και έκαναν την περιτονία πιο ελαστική, ιδιαίτερα στο κυρίαρχο χέρι τους.
Το ρόλφινγκ μπορεί επίσης να έχει συναισθηματικά και ψυχολογικά οφέλη. Σύμφωνα με το DIRI, το σώμα έχει την τάση να συγκρατεί τα παλιά σωματικά και συναισθηματικά τραύματα, τα οποία μπορεί μερικές φορές να απελευθερωθούν πολύ αργότερα μέσα σε μία θεραπευτική διαδικασία. Αν και οι ρόλφερ δεν είναι θεραπευτές, μπορούν να υποστηρίξουν αυτή τη διαδικασία και να δημιουργήσουν έναν ασφαλή χώρο για να ανοιχτούν και να ανακουφιστούν οι πελάτες τους.
Η Τζίλιαν, που ειδικεύεται σε θεραπευτικές μεθόδους μασάζ και είναι πελάτισσα της Σέλλεκ, περιγράφει τα οφέλη της θεραπείας με ρόλφινγκ.
«Ένα από τα εκπληκτικά οφέλη του ρόλφινγκ, πέρα από την οργάνωση και την ευθυγράμμιση που ένιωσα μέσα στο σώμα μου, ήταν η δύναμη του χαρακτήρα, η αυτοπεποίθηση και η αυθεντικότητα που προέκυψαν από το γεγονός ότι το σώμα μου ήταν πιο οργανωμένο. Ήμουν σε θέση να υπερασπιστώ τον εαυτό μου πιο εύκολα, επειδή αισθανόμουν πιο ολοκληρωμένη και αυθεντική», δήλωσε στην Epoch Times σε ένα email.
Παθήσεις που προκαλούνται από τη συμφόρηση της περιτονίας
Η Σέλλεκ λέει ότι οι κινήσεις μας σε συνδυασμό με τη βαρύτητα μπορούν να προκαλέσουν την πάχυνση, τη μείωση και την περιστροφή της περιτονίας μας.
«Φανταστείτε το σαν να φοράτε ένα καλσόν και να είναι στριμμένο προς διάφορες κατευθύνσεις – ή να έχετε πολλά το ένα πάνω στο άλλο, που κάνουν όλα τους εντελώς διαφορετικά πράγματα.»
Το σώμα είναι ένας απίστευτα πολύπλοκος συνδυασμός συστημάτων και παρόλο που η περιτονία είναι εκτεταμένη και καίρια, δεν είναι η μόνη που ευθύνεται για τυχόν πόνους και δυσκαμψίες. Ορισμένες από τις παθήσεις στις οποίες μπορεί να συμβάλλει η δυσλειτουργία της περιτονίας είναι οι εξής:
• Παγωμένος ώμος: Δυσκαμψία και πόνος στην άρθρωση του ώμου που δυσχεραίνει την κίνηση.
• Νόσος Ντυπουιτράν: Πάχυνση της περιτονίας στην παλάμη, που τραβάει τα δάχτυλα προς τα μέσα περιορίζοντας την ικανότητά τους να ισιώσουν.
• Κήλες: Αδύναμα σημεία στους μυς ή την περιτονία, που επιτρέπουν σε ένα όργανο ή ιστό να περάσει, προκαλώντας συχνά δυσφορία ή διόγκωση.
• Σύνδρομο διαμερίσματος: Πρήξιμο ή πίεση μέσα σε ένα μυϊκό διαμέρισμα που περιορίζει τη ροή του αίματος, οδηγώντας ενδεχομένως σε βλάβη των νεύρων ή των μυών.
• Πελματιαία απονευρωματοπάθεια: Εκφύλιση της περιτονίας στο κάτω μέρος του ποδιού, που προκαλεί πόνο στη φτέρνα και δυσκαμψία, αλλά χωρίς τη φλεγμονή που παρατηρείται στην πελματιαία απονευρωσίτιδα.
Ορισμένες καταστάσεις, όπως το οξύ σύνδρομο διαμερίσματος, μπορεί να είναι απειλητικές για τη ζωή και πρέπει να αντιμετωπίζονται από γιατρό. Αν και το ρόλφινγκ μπορεί να είναι μία χρήσιμη συμπληρωματική θεραπεία, συνιστάται η συμβουλή ενός παρόχου υγειονομικής περίθαλψης, εάν έχετε οποιαδήποτε από τις παραπάνω καταστάσεις.
Περιγράφοντας τα συμπτώματα κάποιου με προβλήματα περιτονίας, η Σνάιντερ αναφέρει ότι «η χρόνια σωματική ένταση και ο πόνος, η έλλειψη κινητικότητας και το αίσθημα δυσκαμψίας είναι μερικές από τις ενδείξεις περιτονικής έντασης. Οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις, η κακή στάση του σώματος και οι χειρουργικές επεμβάσεις τείνουν να παράγουν περισσότερη περιτονία για να βοηθήσουν το σώμα μας να στηρίξει αυτές τις στάσεις και κινήσεις.»
«Επίσης, το περιτονικό σύστημα είναι, εν μέρει, ένα όργανο ιδιοδεκτικότητας, επειδή υπάρχουν νευρικές απολήξεις στα περιτυλίγματα των περιτονιών που μας βοηθούν να αισθανόμαστε το εσωτερικό του σώματος μας, την κίνησή μας, την κατάλληλη ένταση του σώματος και το περιβάλλον γύρω μας», προσθέτει, σημειώνοντας ότι οι τραυματισμοί, ο χρόνιος πόνος ή η περιορισμένη κίνηση μπορούν να περιορίσουν τα νεύρα σε αυτές τις θέσεις, οδηγώντας σε κακή στάση του σώματος, περιορισμένη κινητικότητα και απώλεια ισορροπίας.
«Η χειροθεραπεία, όπως το ρόλφιγκ, και οι σωματικές κινητικές θεραπείες, όπως το Rolf Movement™, μπορούν να ενισχύσουν την ανθεκτικότητα της περιτονίας», κατέληξε.
Ασφάλεια και αντενδείξεις
Μια κοινή παρανόηση σχετικά με το ρόλφινγκ είναι ότι είναι επώδυνο. Ενώ οι συνεδρίες μπορεί μερικές φορές να δημιουργούν έντονες αισθήσεις, η Ήσον διευκρίνισε ότι η διαδικασία δεν παράγει πόνο.
«Η ένταση είναι ανεκτή και μάλιστα ευχάριστη, όταν διατηρείται σε ένα επίπεδο στο οποίο ο πελάτης μπορεί να χαλαρώσει. Καθώς προχωράμε σταδιακά και δουλεύουμε στο κατάλληλο βάθος, η διαδικασία δεν πιέζει τον πελάτη, φέρνοντας ταυτόχρονα αλλαγές στους ιστούς», είπε.
«Ένα επακόλουθο της ιδέας ότι το ρόλφινγκ είναι επίπονο είναι ότι είναι απαραίτητη η δουλειά σε βάθος για να επιτευχθεί η αλλαγή. Οι επαγγελματίες ρόλφερ μαθαίνουν ότι η εργασία ξεκινά από το επιφανειακό στρώμα και η προώθηση σε βαθύτερες δομές επιτυγχάνεται καλύτερα μέσα στο εύρος άνεσης του πελάτη, αφού το επιφανειακό στρώμα είναι πιο ανθεκτικό», πρόσθεσε.
Η Τζίλιαν δηλώνει ότι απολαμβάνει τις θεραπείες ρόλφινγκ και περιγράφει το πώς αισθάνεται:
«Ένιωσα το ρόλφινγκ σαν μία πολύ πιο θεραπευτική προσέγγιση για την οργάνωση και την ολοκλήρωση του σώματός μου, σε αντίθεση με το μασάζ, το οποίο είναι χαλαρωτικό και αποδιοργανωτικό. Ένιωσα ότι μπορούσα να σηκωθώ όρθια χωρίς προσπάθεια και να περπατήσω χωρίς να κουραστώ μετά το ρόλφινγκ.»
Η Ήσον σημειώνει ότι μπορεί το ρόλφινγκ να μην είναι κατάλληλο σε περιπτώσεις αυτοάνοσων διαταραχών που προκαλούν φλεγμονή, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και ο λύκος. Ωστόσο, η λήψη της θεραπείας μπορεί να είναι δυνατή εάν η κατάσταση του πελάτη δεν είναι σε έξαρση και τη διαχειρίζεται καλά ιατρικά. Όποιος πάσχει από αυτοάνοση διαταραχή θα πρέπει να συμβουλευτεί τον πάροχο υγείας του πριν ξεκινήσει το ρόλφινγκ.
Η Σέλλεκ, της οποίας οι πελάτες ταξιδεύουν μερικές φορές από άλλες πολιτείες για να δουλέψουν μαζί της, περιγράφει τα οφέλη του ρόλφινγκ, λέγοντας ότι η δομή καθορίζει τη λειτουργία και αλλάζοντας τη δομή του σώματος, βελτιώνουμε τη λειτουργία του. Αυτό ενισχύει την απόδοση των οργάνων, προάγει την ομαλότερη ροή της ενέργειας, αποτρέπει τα μπλοκαρίσματα και επιτρέπει στα υγρά του σώματος να ρέουν πιο ελεύθερα.
«Είστε ένα γιγάντιο σύστημα αντλίας, ένα υδραυλικό σώμα – αντί να περπατάτε νιώθοντας σαν αμόνι, θα κινείστε μάλλον σαν μπαλόνι νερού. Αποκαθιστούμε την ικανότητα του σώματός να λειτουργεί εύκολα.»
Το προζύμι είναι η αρχαιότερη μορφή ζυμωμένου ψωμιού, που χρονολογείται τουλάχιστον από το 2000 π.Χ., όταν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πιθανότατα το ανακάλυψαν τυχαία. Ίσως άγριοι ζυμομύκητες και βακτήρια να περιπλανήθηκαν σε ζύμη που άφησαν να ξεκουραστεί, προκαλώντας ζύμωση. Το αποτέλεσμα; Ένα ψωμί με φυσικό προζύμι με καλύτερη γεύση, υφή και – όπως γνωρίζουμε τώρα – πολλά οφέλη για την υγεία.
Η διαδικασία της ζύμωσης βελτιώνει την πεπτικότητα και αυξάνει την περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες. Ορισμένα άτομα με ευαισθησία στη γλουτένη μπορεί να βρουν το ψωμί με προζύμι πιο ανεκτό, καθώς η ζύμωση βοηθά στη διάσπαση των πρωτεϊνών της γλουτένης. Ωστόσο, δεν είναι όλα τα προζύμια ίδια – είναι σημαντικό να επιλέγετε παραδοσιακές ποικιλίες αργής ωρίμανσης για να αποκομίσετε αυτά τα οφέλη.
Ψωμί με προζύμι αργής ωρίμανσης
Το ψωμί με προζύμι δημιουργείται χρησιμοποιώντας μια διαδικασία ζύμωσης δύο σταδίων. Το αλεύρι αναμιγνύεται με νερό και αφήνεται να ζυμωθεί.
«Το ζυμωτό ψωμί διαφέρει από το ψωμί που αγοράζεται στο κατάστημα κυρίως στη διαδικασία ζύμωσης», δήλωσε η κα Σαντέλ βαν ντερ Μέρβε, εγγεγραμμένη διαιτολόγος, στην Epoch Times, εξηγώντας ότι σε αντίθεση με το ψωμί του εμπορίου, το οποίο χρησιμοποιεί μαγιά ταχείας δράσης για γρήγορη ζύμωση, το προζύμι υφίσταται μια αργή διαδικασία ζύμωσης που μπορεί να διαρκέσει αρκετές ώρες έως ημέρες. Αυτή η παρατεταμένη ζύμωση ενισχύει τη γεύση του, δίνοντάς του μια ξεχωριστή πικάντικη γεύση εκτός από τα διατροφικά οφέλη.
«Το προζύμι μπορεί να παραμείνει ενεργό για χρόνια ή και δεκαετίες με τακτική τροφοδοσία αλεύρου και νερού», δήλωσε στην Epoch Times η Τζούλι Στεφάνσκι, εγγεγραμμένη διαιτολόγος-διατροφολόγος.
Καθώς το προζύμι ζυμώνεται, συγκεντρώνονται σε αυτό ζυμομύκητες και ωφέλιμα βακτήρια από το περιβάλλον του, καθιστώντας κάθε παρτίδα μοναδική στον τόπο προέλευσής της. Αυτή η μακρά διαδικασία ζύμωσης αρχίζει επίσης να διασπά συστατικά του σιταριού, καθιστώντας ενδεχομένως το ψωμί πιο εύπεπτο, δήλωσε η Στεφάνσκι.
Οφέλη για την υγεία
Η διαδικασία της ζύμωσης έχει πολλαπλά οφέλη, περιλαμβανομένης της βελτίωσης της θρεπτικής ποιότητας του ψωμιού, της αύξησης των φυτικών ινών και των αντιοξειδωτικών επιπέδων και της μείωσης των FODMAP. Αυτοί είναι υδατάνθρακες ζύμωσης που βρίσκονται σε τρόφιμα όπως το σιτάρι, τα φασόλια και ορισμένα φρούτα, οι οποίοι μπορούν να προκαλέσουν πεπτικά προβλήματα σε ορισμένους ανθρώπους, ειδικά σε όσους πάσχουν από σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.
Η ζύμωση του προζυμιού ενισχύει τη διαθεσιμότητα και την πεπτικότητα των φυτικών ινών. Κάνει τις φυτικές ίνες πιο απορροφήσιμες και προσβάσιμες, διασπώντας τα συστατικά που τις καθιστούν πιο δύσπεπτες. Η διαδικασία ζύμωσης ενεργοποιεί ένζυμα που διασπούν τα σκληρά κυτταρικά τοιχώματα των σπόρων, βελτιώνοντας την πεπτικότητα των φυτικών ινών. Η ζύμωση με προζύμι μετατρέπει επίσης ορισμένες φυτικές ίνες σε μορφές που μπορούν να τροφοδοτήσουν τα ωφέλιμα βακτήρια του εντέρου, υποστηρίζοντας την πέψη και την υγεία του εντέρου.
Κατά τη διάρκεια της ζύμωσης, σύνθετα μόρια όπως οι πρωτεΐνες και τα άμυλα διασπώνται σε απλούστερες μορφές, καθιστώντας ορισμένες ενώσεις και μέταλλα πιο βιοδιαθέσιμα (ευκολότερα απορροφήσιμα), θρεπτικά και εύπεπτα. Η βιοδιαθεσιμότητα ανόργανων συστατικών όπως ο σίδηρος και ο ψευδάργυρος ενισχύεται επίσης κατά 10% και 25% αντίστοιχα με τη ζύμωση.
Σε σύγκριση με την απλή ζύμωση με μαγιά, έχει επίσης αποδειχθεί ότι η ζύμωση με προζύμι αυξάνει την ποσότητα του ανθεκτικού αμύλου έως και 120%. Το ανθεκτικό άμυλο είναι ένας τύπος αμύλου που δεν χωνεύεται στο λεπτό έντερο, αλλά ταξιδεύει στο παχύ έντερο, όπου ζυμώνεται από τα βακτήρια του εντέρου. Αυτός ο τύπος αμύλου προσφέρει πολλά οφέλη για την υγεία, όπως βελτιωμένη υγεία του εντέρου, ισορροπημένο μικροβίωμα του εντέρου, καλύτερη απορρόφηση θρεπτικών συστατικών και χαμηλότερα επίπεδα ινσουλίνης και γλυκόζης.
Τα άτομα με ευαισθησία στη γλουτένη, που δεν πάσχουν από κοιλιοκάκη, μπορεί να βρουν το ψωμί με προζύμι πιο ανεκτό. Η μακρά διαδικασία ζύμωσης βοηθά στη διάσπαση της γλουτένης. Το προζύμι διαταράσσει το δίκτυο πρωτεϊνών γλουτένης διασπώντας τη σε μικρότερες, πιο εύπεπτες μονάδες. Κατά τη διάρκεια της ζύμωσης, παράγονται επίσης ένζυμα όπως οι πρωτεάσες που βοηθούν στη μερική διάσπαση της γλουτένης και στην τροποποίηση της δομής της, καθιστώντας την πιο εύπεπτη και προκαλώντας λιγότερα εντερικά συμπτώματα.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί, ωστόσο, ότι όταν κάποιοι αισθάνονται δυσφορία μετά την κατανάλωση γλουτένης, μπορεί στην πραγματικότητα να έχουν κοιλιοκάκη και όχι απλώς δυσανεξία στη γλουτένη, καθώς τα συμπτώματα των δύο καταστάσεων είναι παρόμοια. Όσοι πάσχουν από κοιλιοκάκη θα πρέπει να αποφεύγουν όλες τις μορφές σιταριού, είτε πρόκειται για ψωμί με προζύμι είτε για ένα απλό λευκό ψωμάκι. Εάν αισθάνεστε δυσφορία με το σιτάρι, είναι ζωτικής σημασίας να εξεταστείτε για κοιλιοκάκη, συμβουλεύει η Στεφάνσκι.
Πώς να αναγνωρίσετε το αυθεντικό προζύμι
Για να βεβαιωθείτε ότι παίρνετε ψωμί με αληθινό προζύμι, είναι σημαντικό να αναζητάτε ψωμιά που παρασκευάζονται με παραδοσιακές μεθόδους και αργή ωρίμανση. Πολλά ψωμιά που προβάλλονται ως ζυμωτά είναι στην πραγματικότητα φτιαγμένα με πρόσθετη μαγιά και όχι με τους φυσικούς ζυμομύκητες και τα βακτήρια που αναπτύσσονται και χαρακτηρίζουν το αυθεντικό προζύμι.
«Το αυθεντικό ψωμί με προζύμι πρέπει να έχει απλό κατάλογο συστατικών και ξεχωριστή γεύση και υφή», δήλωσε η βαν ντερ Μέρβε.
Το αυθεντικό ψωμί με προζύμι έχει συνήθως πυκνότερη και μαστιχωτή ψίχα, και καλά αναπτυγμένη κρούστα λόγω της αργής διαδικασίας ζύμωσης και των υψηλότερων επιπέδων ενυδάτωσης. Το πραγματικό προζύμι πρέπει να περιέχει μόνο αλεύρι, νερό και αλάτι, χωρίς προσθήκη μαγιάς του εμπορίου – ξηρής ή νωπής – ή συντηρητικών. Πολλά ψωμιά «με προζύμι» που πωλούνται σε φούρνους χρησιμοποιούν αρωματικό προζύμι ή μία μικρή ποσότητα προζυμιού σε συνδυασμό με εμπορική μαγιά, επεσήμανε
Ο καλύτερος τρόπος για να μάθετε για την προέλευση του ψωμιού σας είναι να ρωτήσετε το προσωπικό του αρτοποιείου ή να ελέγξετε την ιστοσελίδα της εταιρείας, δήλωσε η Στεφάνσκι. Δεδομένου ότι η διαδικασία ζύμωσης είναι χρονοβόρα και όχι η πιο κερδοφόρα προσέγγιση για μία εταιρεία, είναι πιθανό να προβάλλουν τις αυθεντικές διαδικασίες τους στην ιστοσελίδα τους ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Πώς να φτιάξετε το δικό σας προζύμι
Το να φτιάξετε προζύμι ξεκινώντας από το μηδέν είναι απλό: χρειάζεστε μόνο μία χούφτα αλεύρι και λίγο χλιαρό προς δροσερό νερό, που θα αναμείξετε σε αναλογία τέτοια ώστε να έχετε ένα μαλακό ζυμαράκι. Θα τοποθετήσετε το ζυμαράκι σας μέσα σε καλά σφραγισμένο δοχείο, σε ένα ζεστό σημείο του σπιτιού, και θα το αφήσετε για 24 ώρες. Αν η θερμοκρασία είναι χαμηλή, μπορείτε να σκεπάσετε το σκεύος με μία κουβέρτα.
Την επόμενη μέρα, θα ανοίξετε το δοχείο. Πρέπει να έχουν αρχίσει να σχηματίζονται στην επιφάνειά του τρυπούλες και να έχει μία υπόξινη μυρωδιά, που σημαίνει ότι έχει ξεκινήσει η ζύμωση. Αν δεν υπάρχουν αυτά τα στοιχεία, αφήστε το κι άλλο, ίσως αυξάνοντας τη ζέστη. Αλλιώς, μπορείτε να αρχίσετε να το μεγαλώνετε προσθέτοντας κάθε μέρα λίγο αλεύρι και χλιαρό νερό, ώσπου να έχετε μία ποσότητα ίση με ένα μεγάλο μήλο. Αυτό αρκεί για να φτιάξετε ψωμί με 3 κιλά αλεύρι και να σας μείνει και λίγο για να το μεγαλώσετε πάλι για το επόμενο ψωμί.
Προτάσεις για απόλαυση
Η προσθήκη θρεπτικών υλικών στο ψωμί σας ενισχύει τη γεύση και τα οφέλη του.
Ένας από τους αγαπημένους συνδυασμούς της βαν ντερ Μέρβε είναι το αβοκάντο, το χούμους και το τυρί cottage, αλατισμένα με χυμό λεμονιού, αλάτι και πιπέρι. Τα υγιεινά λιπαρά του αβοκάντο και του χούμους βοηθούν στην ομαλή πέψη, ενώ τα προβιοτικά του τυριού cottage βοηθούν στην απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών.
Για μία πιο πρωτότυπη επικάλυψη, η Στεφάνσκι προτείνει τη σάλτσα βατόμουρου σε συνδυασμό με ένα γαλακτοκομικό προϊόν, όπως το τυρί κρέμα, το τυρί cottage ή το γιαούρτι. Η οξύτητα των κράνμπερι, σε συνδυασμό με την πρωτεΐνη και τα προβιοτικά του γαλακτοκομικού προϊόντος, δημιουργεί ένα ισορροπημένο, φιλικό προς το έντερο σύνολο, που προάγει περαιτέρω τη λειτουργία του πεπτικού συστήματος.
Η Βρετανία βρίσκεται σε κατάσταση επαγρύπνησης μετά την ανακοίνωση πως ένα πρόβατο στο Γιορκσάιρ επιβεβαιώθηκε ως το πρώτο παγκοσμίως κρούσμα γρίπης των πτηνών τύπου H5N1 σε πρόβατο. Το συμβάν καταγράφηκε από τη βρετανική Υπηρεσία Κτηνιατρικής, κατά τη διάρκεια ειδικών ελέγχων, καθώς στην ίδια φάρμα είχαν εντοπιστεί νωρίτερα αρκετές περιπτώσεις μολυσμένων πτηνών.
«Έχει επιβεβαιωθεί εργαστηριακά η μόλυνση από τον ιό της γρίπης των πτηνών τύπου H5N1 σε ένα και μοναδικό πρόβατο σε αγρόκτημα του Γιορκσάιρ», δήλωσε η επικεφαλής Κτηνίατρος του Ηνωμένου Βασιλείου, Κριστίν Μίντλμις τη Δευτέρα στην επίσημη ανακοίνωσή της.
Η υπηρεσία ανέφερε ότι η ανίχνευση έγινε μέσω ειδικής εξέτασης δείγματος γάλακτος από το πρόβατο, το οποίο έκτοτε θανατώθηκε, σύμφωνα με τα ισχύοντα πρωτόκολλα ασφαλείας. Κανένα από τα υπόλοιπα πρόβατα της συγκεκριμένης μονάδας δεν βρέθηκε θετικό στον ιό κατά τους αρχικούς ελέγχους, γεγονός που αποτελεί θετικό σημάδι για τις αρχές.
Αυστηρά μέτρα προστασίας και συστάσεις στους εκτροφείς
Παρότι η παρουσία του ιού σε ένα νέο είδος ζώου δημιουργεί προβληματισμό στην επιστημονική κοινότητα, οι κτηνιατρικές αρχές της Βρετανίας διαβεβαιώνουν πως το γεγονός δεν αυξάνει τον κίνδυνο μετάδοσης ή μόλυνσης για τη συνολική κτηνοτροφία της χώρας. Ωστόσο, συνιστούν στους ιδιοκτήτες ζώων και κτηνοτρόφους αυξημένη επαγρύπνηση, στενή παρακολούθηση των ζώων, αλλά και πιστή τήρηση των αυστηρών κανόνων απολύμανσης και υγιεινής.
Από την πλευρά της, η Υπηρεσία Υγειονομικής Ασφάλειας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKHSA) τονίζει ότι ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία είναι εξαιρετικά μικρός. Ωστόσο, καλεί τους πολίτες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και να αποφεύγουν να έρχονται σε επαφή με άρρωστα ή νεκρά άγρια πτηνά.
«Για όλα τα ζώα, η καλή βιοασφάλεια είναι κρίσιμη για να εμποδίσει την περαιτέρω εξάπλωση του ιού», τονίζει στην ανακοίνωση η Υπηρεσία Κτηνιατρικής.
Υπό στενή διεθνή επιτήρηση ο H5N1 – Καθησυχάζουν οι ειδικοί
Τα αποτελέσματα των ελέγχων θα σταλούν στον Διεθνή Οργανισμό Υγείας των Ζώων (WOAH) καθώς και στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO), σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία.
Η Δρ Μίρα Τσαντ, υπεύθυνη αντιμετώπισης εκτάκτων λοιμώξεων στο UKHSA, εξηγεί πως οι τρέχουσες έρευνες δείχνουν ότι ο ιός H5N1 δεν μεταδίδεται εύκολα από πτηνά σε ανθρώπους, συνεπώς ο κίνδυνος για την κοινότητα είναι πολύ περιορισμένος. «Παγκόσμια, βλέπουμε μεμονωμένες μολύνσεις θηλαστικών από τον ιό H5N1, όμως δεν υπάρχουν σημάδια για εύκολη μετάδοσή του στον άνθρωπο», πρόσθεσε η ίδια.
Όπως αναφέρουν τέλος οι ειδικοί, στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν ήδη τεθεί σε ετοιμότητα συγκεκριμένα πρωτόκολλα για την ταχεία ανίχνευση και αντιμετώπιση οποιουδήποτε μελλοντικού ενδεχομένου.
Το υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών των Ηνωμένων Πολιτειών (U.S. Department of Health and Human Services – HHS) είναι έτοιμο να αναλάβει τη διαχείριση ενός προγράμματος που αφορά μαθητές με ειδικές ανάγκες, καθώς και ενός προγράμματος που σχετίζεται με τη σχολική διατροφή, δήλωσε στις 21 Μαρτίου ο υπουργός Υγείας Ρόμπερτ Φ. Κέννεντυ Τζούνιορ.
Όπως ανάρτησε στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X, το HHS είναι απολύτως προετοιμασμένο να αναλάβει την ευθύνη για την υποστήριξη των ατόμων με ειδικές ανάγκες και την εποπτεία των διατροφικών προγραμμάτων που διαχειριζόταν έως τώρα το υπουργείο Παιδείας. Τόνισε, επίσης, ότι η κυβέρνηση δεσμεύεται να εξασφαλίσει την πρόσβαση όλων των Αμερικανών στους απαραίτητους πόρους για την ευημερία τους, υπογραμμίζοντας ότι η φροντίδα των πιο ευάλωτων πολιτών αποτελεί εθνική προτεραιότητα.
Στις 20 Μαρτίου, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ υπέγραψε εκτελεστικό διάταγμα, με το οποίο δόθηκε εντολή στον υπουργό Παιδείας να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για τη σταδιακή κατάργηση του υπουργείου. Σύμφωνα με το διάταγμα, θα πρέπει ταυτόχρονα να διασφαλιστεί η αδιάλειπτη παροχή κρίσιμων υπηρεσιών και προγραμμάτων.
Ο πρόεδρος δήλωσε στους δημοσιογράφους την επόμενη ημέρα ότι η διαχείριση των φοιτητικών δανείων θα μεταφερθεί στη Διοίκηση Μικρών Επιχειρήσεων (Small Business Administration-SBA), ενώ το HHS θα αναλάβει τα προγράμματα ειδικής αγωγής και διατροφής. Εκτίμησε ότι η αλλαγή αυτή θα είναι αποτελεσματική και πρόσθεσε ότι, μετά από αυτή τη μεταφορά αρμοδιοτήτων, το μόνο που απομένει είναι οι μαθητές να λαμβάνουν καθοδήγηση από ανθρώπους που τους αγαπούν και τους φροντίζουν, συμπεριλαμβανομένων των γονέων τους, οι οποίοι, όπως επισήμανε, θα έχουν πλέον ενεργό ρόλο στην εκπαίδευση των παιδιών, σε συνεργασία με τα σχολικά συμβούλια, τους κυβερνήτες και τις πολιτειακές αρχές.
Η ευθύνη της εποπτείας των σχολικών γευμάτων ανήκει επί του παρόντος στο υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ.
Νομοθετικό πλαίσιο και χρηματοδότηση
Σύμφωνα με τον Νόμο για την εκπαίδευση ατόμων με αναπηρίες (Individuals with Disabilities Education Act-IDEA), το υπουργείο Παιδείας παρέχει επιχορηγήσεις στα σχολεία για την εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες. Το 2021, περίπου 6,6 εκατομμύρια μαθητές πληρούσαν τα κριτήρια του νόμου, σύμφωνα με την τελευταία ετήσια έκθεση για την εφαρμογή του. Μόνο για το οικονομικό έτος 2024, διατέθηκαν 15 δισεκατομμύρια δολάρια στο πλαίσιο του προγράμματος, σύμφωνα με την Υπηρεσία Ερευνών του Κογκρέσου.
Η υπουργός Παιδείας Λίντα ΜακΜάχον δήλωσε στις 22 Μαρτίου στο Fox News ότι η κυβέρνηση Τραμπ εξετάζει ποιοι φορείς είναι καταλληλότεροι για τη διαχείριση των αρμοδιοτήτων του Υπουργείου Παιδείας. Ανέφερε ότι ορισμένα προγράμματα του IDEA επιστρέφουν στο HHS, καθώς εκεί είχαν αρχικά ενταχθεί. Υποστήριξε, επίσης, ότι η χρηματοδότηση του Τίτλου I, καθώς και η χρηματοδότηση του IDEA για παιδιά με αναπηρίες και ειδικές ανάγκες, προϋπήρχαν του υπουργείου Παιδείας και λειτουργούσαν αποτελεσματικά.
Κατά την ακρόασή της στη Γερουσία για την επικύρωση του διορισμού της, η ΜακΜάχον είχε δηλώσει ότι το HHS μπορεί να διαχειριστεί πιο αποτελεσματικά το IDEA. Τότε, είχε επισημάνει πως η διατήρηση της χρηματοδότησης για τα παιδιά με αναπηρίες αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα και πως είναι κρίσιμης σημασίας η απρόσκοπτη συνέχιση αυτών των προγραμμάτων.
Αντιδράσεις και νομικές αμφισβητήσεις
Ωστόσο, επικριτές της απόφασης υποστηρίζουν ότι η μεταφορά αρμοδιοτήτων παραβιάζει τη νομοθεσία. Σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο, εντός του υπουργείου Παιδείας προβλέπεται ειδικό Γραφείο Προγραμμάτων Ειδικής Αγωγής, το οποίο αποτελεί την αρμόδια υπηρεσία για τη διαχείριση και υλοποίηση του IDEA, καθώς και άλλων προγραμμάτων που σχετίζονται με την εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες.
Η γερουσιαστής Πάττυ Μάρρεϋ (D-Wash.) χαρακτήρισε την απόφαση «κατάφωρη παραβίαση της εκπαιδευτικής και δημοσιονομικής νομοθεσίας», σε ανάρτησή της στην πλατφόρμα Bluesky.
Επιπλέον, ο Ντέρεκ Μπλακ, καθηγητής νομικής στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας, δήλωσε μέσω του X ότι η μεταφορά της ειδικής αγωγής εκτός του υπουργείου Παιδείας είναι παράνομη και αντισυνταγματική.
