Σάββατο, 27 Ιούλ, 2024

Η ΕΕ ακυρώνει τη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών στη Βουδαπέστη μετά την «ειρηνευτική αποστολή» του Όρμπαν στη Μόσχα

Ο επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ζοζέπ Μπορέλ ακύρωσε μια προγραμματισμένη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Βουδαπέστη μετά την επίσκεψη του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν στη Ρωσία χωρίς εντολή από τις Βρυξέλλες.

«Πρέπει να στείλουμε ένα μήνυμα [στη Βουδαπέστη], ακόμη και αν πρόκειται για ένα συμβολικό μήνυμα», δήλωσε ο κ. Μπορέλ στους δημοσιογράφους στις 22 Ιουλίου.

Σύμφωνα με τον κορυφαίο διπλωμάτη της ΕΕ, ο τόπος διεξαγωγής της συνάντησης, η οποία έχει προγραμματιστεί για τα τέλη Αυγούστου, έχει μεταφερθεί στις Βρυξέλλες, όπου βρίσκεται η έδρα της ΕΕ.

Την 1η Ιουλίου, η Ουγγαρία ανέλαβε την εξάμηνη εκ περιτροπής προεδρία της ΕΕ, η οποία της επιτρέπει να διοργανώνει -και να φιλοξενεί- εκδηλώσεις και συναντήσεις υψηλού προφίλ. Ωστόσο, σύμφωνα με τις Βρυξέλλες, ο ρόλος αυτός δεν εξουσιοδοτεί τους Ούγγρους αξιωματούχους, συμπεριλαμβανομένου του κ. Όρμπαν, να ασκούν διπλωματία εκ μέρους του μπλοκ των 27 χωρών.

Ο κ. Μπορέλ απέρριψε επίσης τους ισχυρισμούς του κ. Όρμπαν ότι η ΕΕ ακολουθεί «φιλοπόλεμη» πολιτική απέναντι στη συνεχιζόμενη εισβολή της Ρωσίας στην ανατολική Ουκρανία.

Η Βουδαπέστη, είπε, θα έπρεπε να αποκαλεί τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν «φιλοπόλεμο», όχι την ΕΕ.

«Αν θέλετε να μιλήσετε για τον υποστηρικτή του πολέμου, μιλήστε για τον Πούτιν», δήλωσε ο κ. Μπορέλ.

Ο Πίτερ Σιγιάρτο, υπουργός Εξωτερικών της Ουγγαρίας, εμφανίστηκε αδιάφορος για το που θα διεξαχθεί η προγραμματισμένη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών.

«Ήταν το ίδιο για μένα τότε και είναι το ίδιο για μένα τώρα», δήλωσε ο κ. Σιγιάρτο σε δήλωση της 23ης Ιουλίου.

Παρά τη συνεχιζόμενη εισβολή της Ρωσίας, που διανύει πλέον τον τρίτο χρόνο της, η Ουγγαρία υπό τον κ. Όρμπαν έχει παραμείνει σε σχετικά καλές σχέσεις με τη Μόσχα.

Ο κ. Όρμπαν είναι ένας από τους λίγους ηγέτες της ΕΕ που αμφισβητεί την ανεπιφύλακτη δυτική υποστήριξη προς την Ουκρανία, στρατιωτικά και μη. Είναι επίσης ο μόνος αρχηγός κράτους της ΕΕ, εκτός από τον πρωθυπουργό της Σλοβακίας, που ζητά λύση με διαπραγματεύσεις στη συνεχιζόμενη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας.

Οι συνάδελφοι ηγέτες του κ. Όρμπαν στην ΕΕ τον έχουν κατηγορήσει ότι βρίσκεται πολύ κοντά στη Μόσχα, υπονομεύοντας έτσι τις προσπάθειες του μπλοκ να απομονώσει τη Ρωσία στη διεθνή σκηνή.

Η Βουδαπέστη λέει ότι θέλει να τερματίσει την καταστροφική σύγκρουση το συντομότερο δυνατό.

Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν συναντά τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν στο Κρεμλίνο της Μόσχας στις 5 Ιουλίου 2024. (Valery Sharifulin/AFP μέσω Getty Images)

 

Μη εγκεκριμένη «ειρηνευτική αποστολή»

Η απόφαση να αλλάξει ο τόπος διεξαγωγής της συνάντησης ακολουθεί την αυτοαποκαλούμενη “ειρηνευτική αποστολή” του κ. Όρμπαν που τον οδήγησε πρόσφατα στο Κίεβο, τη Μόσχα, το Πεκίνο και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Στις 2 Ιουλίου, την επομένη της ανάληψης της προεδρίας της ΕΕ από την Ουγγαρία, ταξίδεψε στο Κίεβο, όπου συζήτησε τις προοπτικές ειρήνης με τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντιμίρ Ζελένσκι.

Τρεις ημέρες αργότερα, επισκέφθηκε τη Μόσχα, όπου είχε παρόμοια συζήτηση με τον κ. Πούτιν.

Σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στις 5 Ιουλίου, ο κ. Όρμπαν υπερασπίστηκε τη συνάντηση, λέγοντας: «Δεν μπορείς να κάνεις ειρήνη από μια άνετη πολυθρόνα στις Βρυξέλλες. Ακόμη και αν η εκ περιτροπής προεδρία της ΕΕ δεν έχει εντολή να διαπραγματευτεί εκ μέρους της ΕΕ, δεν μπορούμε να καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια και να περιμένουμε να τελειώσει ο πόλεμος ως εκ θαύματος».

Ωστόσο, η συνάντηση στη Μόσχα προκάλεσε έντονες επιπλήξεις από τους συναδέλφους ηγέτες του κ. Όρμπαν στην ΕΕ.

Η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν φάνηκε να υπονοεί ότι η συνάντηση του κ. Όρμπαν με τον Ρώσο ηγέτη ισοδυναμεί με «κατευνασμό».

«Μόνο η ενότητα και η αποφασιστικότητα θα ανοίξουν το δρόμο για μια συνολική, δίκαιη και διαρκή ειρήνη στην Ουκρανία», έγραψε σε ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Παρ’ όλα αυτά, στις 8 Ιουλίου, ο κ. Όρμπαν επισκέφθηκε την Κίνα, η οποία έχει έρθει όλο και πιο κοντά στη Ρωσία από τότε που η τελευταία εξαπέλυσε την εισβολή της στην Ουκρανία στις αρχές του 2022.

Στο Πεκίνο, ο κ. Όρμπαν συναντήθηκε με τον Κινέζο ηγέτη Σι Τζινπίνγκ, με τον οποίο φέρεται να συζήτησε τις προοπτικές επίτευξης ειρήνης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.

Λίγο αργότερα, ο κ. Όρμπαν μετέβη στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου συναντήθηκε με τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος διεκδικεί την επανεκλογή του, στην κατοικία του τελευταίου στη Φλόριντα.

«Η συζήτηση αφορούσε τις δυνατότητες ειρήνης», δήλωσε εκπρόσωπος του κ. Όρμπαν μετά τη συνάντηση της 11ης Ιουλίου.

Σε παλαιότερες δηλώσεις του, ο πρώην πρόεδρος Τραμπ έχει υποσχεθεί να επιλύσει τη σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας με διπλωματικό τρόπο, εάν κερδίσει μια νέα προεδρική θητεία τον Νοέμβριο.

Σημαίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κυματίζουν έξω από την έδρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες την 1η Μαρτίου 2023. (Johanna Geron/Reuters)

 

«Κανένα ρόλο» ως προς τη διπλωματία

Η μη εγκεκριμένη «ειρηνευτική αποστολή» του κ. Όρμπαν προκάλεσε σοκ στη δυτική επίσημη κοινότητα.

Μιλώντας σε δημοσιογράφους στις 11 Ιουλίου, ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Λευκού Οίκου Τζέικ Σάλιβαν χαρακτήρισε τη συνάντηση Τραμπ-Ορμπάν ως διπλωματικό «τυχοδιωκτισμό».

Ο κ. Σάλιβαν έσπευσε επίσης να σημειώσει ότι η συνάντηση δεν ήταν «σύμφωνη με […] την πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών».

Αρκετά μέλη της ΕΕ -συμπεριλαμβανομένων της Δανίας, της Φινλανδίας, της Σουηδίας, της Πολωνίας και των τριών χωρών της Βαλτικής- έχουν υποβαθμίσει προσωρινά τη συμμετοχή τους σε συναντήσεις που διοργανώνονται από την προεδρία της ΕΕ.

Οι συναντήσεις των υπουργών Εξωτερικών είναι από τις εκδηλώσεις με το μεγαλύτερο κύρος που μπορούν να φιλοξενήσουν τα μέλη της ΕΕ όταν ασκούν την εκ περιτροπής προεδρία της ΕΕ.

Η Ουγγαρία θα ασκεί την προεδρία της ΕΕ έως τις 31 Δεκεμβρίου, μετά την οποία θα την αναλάβει η Πολωνία.

 

Το Reuters συνέβαλε σε αυτό το άρθρο.

Ο Ερντογάν επιδιώκει πλήρη ένταξη στον SCO

Η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, ελπίζει να ενταχθεί τελικά στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (Shanghai Cooperation Organization-SCO) υπό την ηγεσία της Μόσχας, δήλωσε ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αυτή την εβδομάδα.

«Στόχος μας είναι να γίνουμε μόνιμο μέλος εκεί [στον SCO] -όχι παρατηρητής», δήλωσε ο κ. Ερντογάν στους δημοσιογράφους στις 11 Ιουλίου.

Από το 2013, η Τουρκία είναι «εταίρος διαλόγου» του SCO, κάτι που θεωρείται γενικά ως ένα πρώτο βήμα προς την ενδεχόμενη ένταξη στον οργανισμό.

Η Τουρκία, είπε ο κ. Ερντογάν, «θα πρέπει τώρα να ενταχθεί στους Shanghai Five («Πέντε της Σαγκάης») ως μόνιμο μέλος». Έχει ήδη θέσει το θέμα, όπως είπε, στους ηγέτες της Ρωσίας και της Κίνας.

Ο Τούρκος ηγέτης έκανε τις παρατηρήσεις αυτές μετά τη συμμετοχή του σε τριήμερη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσινγκτον, η οποία επικεντρώθηκε κυρίως στη συνεχιζόμενη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας.

Το 1996, η Μόσχα και το Πεκίνο ίδρυσαν τους λεγόμενους Shanghai Five για να αντιμετωπίσουν την αντιληπτή δυτική επιρροή στην Ευρασία.

Μαζί με τη Ρωσία και την Κίνα, στα ιδρυτικά μέλη του οργανισμού περιλαμβάνονταν το Καζακστάν, το Τατζικιστάν και το Κιργιστάν.

Όταν το Ουζμπεκιστάν προσχώρησε το 2001, το περιφερειακό μπλοκ άλλαξε επίσημα το όνομά του σε Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης.

Η Ινδία και το Πακιστάν έγιναν μέλη το 2017, παρά τις ιστορικές τους αντιπαλότητες, και το Ιράν προσχώρησε στο μπλοκ το 2023.

Σε μια σημαντική σύνοδο κορυφής του SCO στο Καζακστάν την περασμένη εβδομάδα, η Λευκορωσία -ένας βασικός σύμμαχος της Ρωσίας στην Ανατολική Ευρώπη- έγινε το δέκατο μέλος του οργανισμού.

Στη σύνοδο κορυφής, που πραγματοποιήθηκε στις 3 και 4 Ιουλίου, συμμετείχαν οι περισσότεροι αρχηγοί κρατών της SCO και οι ηγέτες της Τουρκίας, του Αζερμπαϊτζάν, του Κατάρ και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.

Σύμφωνα με τον ιδρυτικό της χάρτη, η SCO προωθεί την πολιτική, οικονομική και εμπορική συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών.

Ο οργανισμός, ωστόσο, ασχολείται επίσης με την κοινή άμυνα και την ασφάλεια.

Το περασμένο καλοκαίρι, προσωπικό από κράτη μέλη της SCO συμμετείχε σε στρατιωτικές ασκήσεις στην κεντρική περιοχή Τσελιάμπινσκ της Ρωσίας.

Αυτή την εβδομάδα, ο Μπαχτιγιέρ Χακίμοφ, ακόλουθος της Μόσχας για θέματα SCO, ανακοίνωσε ότι ο οργανισμός θα πραγματοποιήσει κοινές ασκήσεις καταπολέμησης της τρομοκρατίας το επόμενο έτος.

Τα γυμνάσια «διεξάγονται από τις ένοπλες δυνάμεις [των μελών του SCO] και αποσκοπούν στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας», δήλωσε στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS στις 9 Ιουλίου.

«Το 2025, το [ρωσικό] υπουργείο Άμυνας έχει προγραμματίσει άλλη μια άσκηση αυτού του είδους», πρόσθεσε ο κ. Χακίμοφ χωρίς να πει πού θα διεξαχθούν οι ασκήσεις.

Μιλώντας στη σύνοδο κορυφής της SCO την περασμένη εβδομάδα, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν επανέλαβε τις εκκλήσεις για μια «νέα αρχιτεκτονική συνεργασίας, αδιαίρετης ασφάλειας και ανάπτυξης στην Ευρασία».

Αυτή η «νέα αρχιτεκτονική», δήλωσε στα κρατικά μέσα ενημέρωσης, είχε ως στόχο να αντικαταστήσει «τα ξεπερασμένα ευρωκεντρικά και ευρωατλαντικά μοντέλα που έδιναν μονομερή πλεονεκτήματα σε ορισμένα κράτη».

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μιλάει κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη στις 30 Ιουνίου 2022. (Manu Fernandez/AP Photo)

 

Μοναδική θέση

Τον περασμένο μήνα, ο κ. Πούτιν δήλωσε ότι ο SCO είναι ανοικτός σε όλα τα κράτη της Ευρασίας, συμπεριλαμβανομένων των μελών του ΝΑΤΟ, όπως η Τουρκία, η οποία προσχώρησε στη δυτική συμμαχία το 1952.

Υπό τον κ. Ερντογάν, η Τουρκία διατηρεί καλές σχέσεις με τη Ρωσία, με την οποία μοιράζεται εκτεταμένους εμπορικούς δεσμούς και θαλάσσια σύνορα.

Η Άγκυρα καταδίκασε την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022, αλλά αρνήθηκε να υποστηρίξει τις δυτικές κυρώσεις κατά της Μόσχας – προς ενόχληση των συμμάχων της στο ΝΑΤΟ.

Η Τουρκία έχει επίσης διατηρήσει καλές σχέσεις με το Κίεβο, επιτρέποντάς της περιστασιακά να διαδραματίσει το ρόλο του διαμεσολαβητή.

Ωστόσο, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ φάνηκε να «παγώνει» στην ελπίδα της Τουρκίας να ενταχθεί στον SCO -τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα.

«Γνωρίζουμε τη φιλοδοξία της Τουρκίας να ενταχθεί στον SCO», δήλωσε ο κ. Πεσκόφ στις 12 Ιουλίου, σύμφωνα με τα κρατικά μέσα ενημέρωσης.

«Αλλά υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των δεσμεύσεων της Τουρκίας ως μέλους του ΝΑΤΟ και της ιδεολογίας που αντικατοπτρίζεται στα ιδρυτικά έγγραφα της SCO», δήλωσε στους δημοσιογράφους.

«Υπάρχουν ορισμένα ζητήματα που πρέπει να συζητηθούν», πρόσθεσε χωρίς να δώσει περισσότερες διευκρινίσεις.

Μέχρι τη δημοσίευση, η Άγκυρα δεν είχε ακόμη απαντήσει στις παρατηρήσεις του εκπροσώπου του Κρεμλίνου.

 

Το πρακτορείο Reuters συνέβαλε σε αυτό το άρθρο.

Ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη πλήττουν στόχους στη Συρία, προκαλώντας την αντίδραση της Μόσχας

Η Ρωσία καταδίκασε τον νέο γύρο ισραηλινών αεροπορικών επιδρομών στη Συρία – τον δεύτερο σε λιγότερο από μία εβδομάδα – που σύμφωνα με τις πληροφορίες σκότωσε αρκετούς αμάχους και έναν Ιρανό αξιωματικό στις 3 Ιουνίου.

«Η Μόσχα καταδικάζει σθεναρά αυτές τις επιθετικές ενέργειες, οι οποίες συνιστούν κατάφωρη παραβίαση της κυριαρχίας της Συρίας και των βασικών κανόνων του Διεθνούς Δικαίου», ανέφερε σε ανακοίνωσή του το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών.

Περιγράφοντας τα πλήγματα ως «απαράδεκτα», το υπουργείο κάλεσε την ηγεσία του Ισραήλ να «εγκαταλείψει αυτή τη φαύλη πρακτική που απειλεί να αποσταθεροποιήσει ολόκληρη τη Μέση Ανατολή».

Τις πρώτες πρωινές ώρες της 3ης Ιουνίου, ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη έπληξαν πολλαπλές θέσεις κοντά στην πόλη Χαλέπι, στα βορειοδυτικά της Συρίας.

Σύμφωνα με το συριακό πρακτορείο ειδήσεων SANA, οι αεροπορικές επιδρομές άφησαν πίσω τους «έναν αριθμό αμάχων» νεκρούς και προκάλεσαν σημαντικές υλικές ζημιές.

Τα ιρανικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν αργότερα ότι ένα μέλος του Σώματος των Φρουρών της Επανάστασης της Τεχεράνης σκοτώθηκε επίσης στην επίθεση.

Οι Epoch Times δεν μπόρεσαν να επαληθεύσουν ανεξάρτητα τις αναφορές, ενώ το Ισραήλ, από την πλευρά του, δεν έχει αναγνωρίσει τα πλήγματα.

Από τότε που ξέσπασε η εμφύλια σύγκρουση στη Συρία το 2011, το Ιράν διατηρεί στρατιωτική παρουσία στη ρημαγμένη από τον πόλεμο χώρα, υποστηρίζοντας την κυβέρνηση του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ.

Το 2015, η Ρωσία, η οποία θεωρεί το Ιράν ως βασικό περιφερειακό της σύμμαχο, ανέπτυξε επίσης δυνάμεις στη Συρία μετά από πρόσκληση της Δαμασκού.

Ο τελευταίος γύρος αεροπορικών επιδρομών ήταν η δεύτερη αναφερόμενη ισραηλινή επίθεση σε θέσεις στη Συρία σε λιγότερο από μία εβδομάδα.

Στις 29 Μαΐου, το Ισραήλ φέρεται να πραγματοποίησε σειρά αεροπορικών επιδρομών σε στόχους στην κεντρική Συρία και στην παράκτια πόλη Μπανίγια.

Σύμφωνα με το SANA, οι επιθέσεις είχαν στόχο ένα κτίριο κατοικιών στην πόλη Μπανίγια, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ένα παιδί και να τραυματιστούν 10 κάτοικοι.

Το πρακτορείο επικαλείται στρατιωτική πηγή που υποστήριξε ότι η αεροπορική επίθεση του Ισραήλ προήλθε «από την κατεύθυνση του λιβανέζικου εδάφους».

ZoomInImage
Μια ιρανική σημαία κρέμεται από τα ερείπια της ιρανικής πρεσβείας στη Δαμασκό, που καταστράφηκε από το ισραηλινό χτύπημα την 1η Απριλίου 2024. (Firas Makdesi/REUTERS)

 

Το Ισραήλ, σύμφωνα με την πάγια πολιτική του, απέφυγε να σχολιάσει το περιστατικό.

Ένας αξιωματούχος του ρωσικού υπουργείου Άμυνας, ωστόσο, εμφανίστηκε αργότερα να επιβεβαιώνει τα πλήγματα.

«Δύο ζεύγη ισραηλινών F-16 πραγματοποίησαν πλήγματα σε εγκαταστάσεις στρατιωτικής υποδομής στην επαρχία Χομς [της Συρίας] με […] πυραύλους», ανέφερε ο υποστράτηγος Γιούρι Ποπόφ σε δήλωσή του στις 30 Μαΐου.

«Το ένα έπεσε στην πόλη Μπανίγια, σκοτώνοντας ένα παιδί, τραυματίζοντας 10 πολίτες και προκαλώντας ζημιές σε ένα κτίριο κατοικιών», διευκρίνησε.

Από την ίδρυσή του το 1948, το Ισραήλ έχει εμπλακεί σε τρεις μεγάλες συγκρούσεις με τη Συρία, με την οποία παραμένει ακόμη τεχνικώς σε εμπόλεμη κατάσταση.

Από το 2011 δε, πραγματοποιεί πλήγματα σε συριακούς στόχους με αυξανόμενη συχνότητα.

Στα τέλη του περασμένου έτους, τα διεθνή αεροδρόμια της Δαμασκού και του Χαλεπίου δέχθηκαν ταυτόχρονη επίθεση από ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη, με αποτέλεσμα να καταστραφούν οι διάδρομοι προσγείωσης και να ακυρωθούν οι προγραμματισμένες πτήσεις.

Το Ισραήλ κατηγορεί το Ιράν – και τη λιβανέζικη σύμμαχό του, Χεζμπολάχ – ότι οργανώνουν διασυνοριακές επιθέσεις κατά του Ισραήλ από το εσωτερικό του συριακού εδάφους.

Φόβοι για κλιμάκωση

Οι επιθέσεις σε στόχους στο εσωτερικό της Συρίας έχουν αυξηθεί από τον Οκτώβριο, όταν το Ισραήλ ξεκίνησε μια ευρεία επίθεση – η οποία βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη – κατά της Λωρίδας της Γάζας.

Την 1η Απριλίου, ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη έπληξαν το προξενείο του Ιράν στη Δαμασκό, σκοτώνοντας επτά υψηλόβαθμους Ιρανούς στρατιωτικούς και έξι Σύρους υπηκόους.

Ήταν η πρώτη φορά που μια ξένη διπλωματική αποστολή στη Συρία δέχθηκε επίθεση, σηματοδοτώντας μια δραματική αλλαγή στον πόλεμο του Ισραήλ με τους περιφερειακούς εχθρούς του.

Η επίθεση στο προξενείο καταδικάστηκε από τα περισσότερα κράτη της περιοχής, περιλαμβανομένων του Ιράκ, της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και του Πακιστάν.

Ακόμη και αξιωματούχοι των ΗΠΑ, οι οποίοι συνήθως υπερασπίζονται το δικαίωμα του Ισραήλ στην «αυτοάμυνα», εξέφρασαν ανησυχία για τις πιθανές επιπτώσεις της επίθεσης.

«Ανησυχούμε για οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει επέκταση της σύγκρουσης [μεταξύ του Ισραήλ και των εχθρών του]», είχε δηλώσει τότε εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών.

Η Μόσχα, από την πλευρά της, χαρακτήρισε την επίθεση ως «απολύτως απαράδεκτη», με τη ρωσική πρεσβεία στην Τεχεράνη να κάνει λόγο για «σοβαρή παραβίαση των διεθνών κανόνων».

Δύο εβδομάδες αργότερα, η Τεχεράνη απάντησε στο χτύπημα στο προξενείο της, εκτοξεύοντας περισσότερα από 300 μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυραύλους εναντίον στρατιωτικών στόχων στο Ισραήλ.

Το ιρανικό μπαράζ δεν προκάλεσε θύματα, με τους περισσότερους εισερχόμενους πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη να αναχαιτίζονται από το αμυντικό σύστημα «Σιδερένιος Θόλος» του Ισραήλ.

Η Τεχεράνη, εν τω μεταξύ, δεν έχει ακόμη απαντήσει στην επίθεση του Ισραήλ της 3ης Ιουνίου κοντά στο Χαλέπι, η οποία σύμφωνα με πληροφορίες σκότωσε έναν Ιρανό στρατιωτικό αξιωματικό.

Αλλά την ίδια ημέρα, η ομάδα Χεζμπολάχ του Λιβάνου ισχυρίστηκε ότι εκτόξευσε μια μοίρα μη επανδρωμένων αεροσκαφών εναντίον ενός στρατιωτικού στρατηγείου στο βόρειο Ισραήλ.

Ισχυρίστηκε επίσης ότι εκτόξευσε δεκάδες ρουκέτες σε θέσεις στα κατεχόμενα από το Ισραήλ υψίπεδα του Γκολάν.

Σύμφωνα με την ομάδα, τα πυρά εξαπολύθηκαν σε αντίποινα για προηγούμενη ισραηλινή επίθεση που σκότωσε ένα μέλος της Χεζμπολάχ και δύο Λιβανέζους πολίτες.

Στις 4 Ιουνίου, ο ισραηλινός στρατός και οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης αγωνίστηκαν να περιορίσουν τεράστιες πυρκαγιές στα βόρεια της χώρας που προκλήθηκαν από τη διασυνοριακή επίθεση της Χεζμπολάχ.

«[Οι ισραηλινές] δυνάμεις έχουν αποκτήσει τον έλεγχο των θέσεων της πυρκαγιάς και, σε αυτό το στάδιο, δεν κινδυνεύει καμία ανθρώπινη ζωή», ανέφερε ο στρατός σε ανακοίνωσή του.

Του  Adam Morrow, με πληροφορίες από το Reuters

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Η κρίση στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Μολδαβίας αναδεικνύει την ευρύτερη διαίρεση Ανατολής-Δύσης

Σύμφωνα με πληροφορίες, δεκάδες ιερείς έχουν αλλάξει πίστη από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Μολδαβίας που συνδέεται με τη Μόσχα στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρουμανίας, πιστεύοντας ότι το μέλλον της Μολδαβίας βρίσκεται σε τελική ανάλυση στη Δύση.

«Το φαινόμενο αυτό προμηνύει ένα ξεπάγωμα στην εκκλησία», δήλωσε ο Βασίλι Μπανέσκου, εκπρόσωπος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρουμανίας, σε ραδιοφωνική συνέντευξη στις 25 Απριλίου.

«Οι ιερείς καταλαβαίνουν ότι … το μέλλον της Μολδαβίας είναι με την Ευρώπη, με τη Ρουμανία», πρόσθεσε.

Η Μολδαβία και η Ρουμανία είναι και οι δύο πρώην σοβιετικές σοσιαλιστικές δημοκρατίες.

Αλλά σε αντίθεση με τη Μολδαβία, η Ρουμανία έχει και τα δύο πόδια σταθερά στο δυτικό στρατόπεδο.

Το 2004, η Ρουμανία έγινε μέλος της διατλαντικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ. Τρία χρόνια αργότερα, εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).

Αντίθετα, η Μολδαβία, η οποία βρίσκεται σε επισφαλή θέση μεταξύ της Ρουμανίας και της Ουκρανίας, δεν είναι μέλος κανενός οργανισμού.

Πέρυσι, η Μολδαβία (μαζί με την Ουκρανία) έλαβε το καθεστώς της υποψήφιας προς ένταξη χώρας στην ΕΕ, γεγονός που την έθεσε σε τροχιά ένταξης στο ευρωπαϊκό μπλοκ πριν το τέλος της δεκαετίας.

Η Μάια Σάντου, η έντονα φιλοδυτική πρόεδρος της Μολδαβίας, ζήτησε να διεξαχθεί εντός του έτους εθνικό δημοψήφισμα για την ένταξη στην ΕΕ.

Εν τω μεταξύ, οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Μολδαβίας – περίπου το 90 τοις εκατό του πληθυσμού – είναι διχασμένοι μεταξύ δύο αντίπαλων εκκλησιών με διαφορετικές πολιτικές προοπτικές: της Μητρόπολης της Μολδαβίας και της Μητρόπολης της Βεσσαραβίας.

Και οι δύο εδρεύουν στο Κισινάου, την πρωτεύουσα της Μολδαβίας, και αμφότερες ισχυρίζονται ότι ασπάζονται τα δόγματα του ορθόδοξου χριστιανισμού.

Ωστόσο, ενώ η πρώτη υπάγεται στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, η δεύτερη υπάγεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρουμανίας με έδρα το Βουκουρέστι.

Στα τέλη του περασμένου έτους, η Μητρόπολη της Μολδαβίας επέλεξε να διατηρήσει τη μακροχρόνια σύνδεσή της με το Πατριαρχείο της Μόσχας, την ιστορική έδρα της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

«Ο κλήρος και ο λαός παραμένουν πιστοί στην [συνδεδεμένη με τη Μόσχα] Ορθόδοξη Εκκλησία της Μολδαβίας», είχε δηλώσει τότε εκπρόσωπος της εκκλησίας.

«Δεν θα υπάρξει καμία συζήτηση για τη σύνδεση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Μολδαβίας με το Πατριαρχείο της Ρουμανίας», πρόσθεσε.

Η πρόεδρος της Μολδαβίας Μάια Σάντου στην τρίτη υπουργική διάσκεψη της Πλατφόρμας Υποστήριξης της Μολδαβίας στο Παρίσι, στις 21 Νοεμβρίου 2022. (YOAN VALAT/Pool μέσω Reuters)

 

Πολιτική Ορθοδοξία

Από τότε, δεκάδες ορθόδοξοι ιερείς φέρονται να έχουν αλλάξει πίστη από τη μολδαβική εκκλησία στην αντίστοιχη ρουμανική.
Ο κύριος λόγος για τις αποστασίες φαίνεται να σχετίζεται με τη Ρωσία και τη συνεχιζόμενη εισβολή της στην ανατολική Ουκρανία, η οποία διανύει πλέον τον τρίτο χρόνο της.

Σε δηλώσεις που μεταδόθηκαν πέρυσι, η κ. Σάντου δήλωσε ότι η ορθόδοξη χριστιανική κοινότητα της Μολδαβίας «επιθυμεί την ειρήνη και θέλει να γίνονται σεβαστά τα σύνορα όλων των χωρών».

Σε μια έμμεση αναφορά στη σύγκρουση στην Ουκρανία, πρόσθεσε: «Η εκκλησία δεν μπορεί να μένει στο περιθώριο και να προσποιείται ότι δεν βλέπει τι συμβαίνει».

Υπό την κ. Σάντου, η Μολδαβία καταδίκασε την εισβολή της Ρωσίας, σταμάτησε τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου και κατηγόρησε τη Μόσχα για ανάμιξη στις εσωτερικές της υποθέσεις.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρουμανίας υποστηρίζει ανοιχτά τη φιλοδοξία της Μολδαβίας, την οποία υπερασπίζεται η κ. Σάντου, να ενταχθεί στην ΕΕ έως το 2030.

Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, αντίθετα, συνήθως θεωρεί τη Δύση -και τους κορυφαίους θεσμούς της- ως παρακμιακή και διεφθαρμένη.

Υπό τον επίσκοπο Κύριλλο, τον ορθόδοξο πατριάρχη της Μόσχας, η εκκλησία παρέμεινε σταθερός υποστηρικτής της συνεχιζόμενης εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Ο κ. Μπανέσκου, εκπρόσωπος της Ρουμανικής Εκκλησίας, δήλωσε ότι η εκκλησία του θα συνεχίσει να υποδέχεται Μολδαβούς ιερείς που επιδιώκουν να αποστασιοποιηθούν από τη Μόσχα.

«Η τάση των αποχωρήσεων από τη Μητρόπολη Μολδαβίας … θα συνεχίσει να εξαπλώνεται», υποστήριξε.

Σε απάντηση, η συνδεδεμένη με τη Μόσχα Μητρόπολη Μολδαβίας κάλεσε τους ιερείς που αποστατούν να «εξετάσουν τα λάθη τους, να μετανοήσουν βαθιά και να επιστρέψουν στους κόλπους της εκκλησίας».

Άνθρωποι συμμετέχουν σε διαδήλωση κατά της κυβέρνησης της Μολδαβίας και του φιλοευρωπαίου προέδρου της στο Κισινάου, στις 19 Φεβρουαρίου 2023. (Elena Covalenco/AFP via Getty Images)

 

Αυτόνομη περιοχή κοιτάζει προς τα ανατολικά

Ενώ η κυβέρνηση του Κισινάου παραμένει αποφασισμένη να ενταχθεί στην ΕΕ, άλλα πολιτικά πρόσωπα της Μολδαβίας είναι σαφώς λιγότερο ενθουσιώδη.

«Η ένταξη στην ΕΕ συνεπάγεται την παραίτηση από τα κρατικά συμφέροντα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία», δήλωσε αυτή την εβδομάδα η Γεβγκένια Γκουτσούλ, επικεφαλής της αυτόνομης δημοκρατίας της Γκαγκαουζίας της Μολδαβίας.

Σε αντίθεση με την υπόλοιπη Μολδαβία, η Γκαγκαουζία κατοικείται κυρίως από εθνοτικούς Τούρκους που ακολουθούν τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία.

Η περιοχή και ο λαός της, που είναι γνωστοί ως Γκαγκαούζοι Τούρκοι, βρίσκονται κοντά στη Μαύρη Θάλασσα και διατηρούν μακροχρόνιους πολιτιστικούς και θρησκευτικούς δεσμούς με τη Ρωσία.

Πέρυσι, η κ. Γκουτσούλ εξελέγη ηγέτης, ή αλλιώς μπασκάν, της δημοκρατίας των Γκαγκαούζων, προς μεγάλη απογοήτευση του Κισινάου.

Μαζί με την αντίθεσή της στην ένταξη της Μολδαβίας στην ΕΕ, η ίδια και το φιλορωσικό κόμμα Sor (προφέρεται “Shor”) υποστηρίζουν στενότερες σχέσεις με τη Μόσχα.

Τον περασμένο μήνα, η κ. Γκουτσούλ επισκέφθηκε τη Ρωσία, όπου συναντήθηκε με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, φέρεται να είπε στον κ. Πούτιν ότι φιλοδυτικές προσωπικότητες στο Κισινάου επιδιώκουν ενεργά να στερήσουν από τη Γκαγκαουζία τα συνταγματικά της δικαιώματα.

Μετά τη συνάντηση, δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι ο κ. Πούτιν υποσχέθηκε να «επεκτείνει την υποστήριξη στον λαό των Γκαγκαούζων για την προάσπιση των δικαιωμάτων, της εξουσίας και της διεθνούς θέσης του».

Μιλώντας αυτή την εβδομάδα, η κ. Γκουτσούλ επέκρινε την ΕΕ για μια σειρά θεμάτων, λέγοντας ότι η Μολδαβία θα εξυπηρετούνταν καλύτερα αν εντασσόταν στην Ευρασιατική Οικονομική Ένωση (ΕΑΕΕ).

Η ΕΑΕΕ, που ιδρύθηκε από τη Μόσχα το 2014, είναι μια οικονομική ένωση πέντε πρώην σοβιετικών κρατών της Ευρασίας.

Εκτός από τη Ρωσία, τα σημερινά μέλη του μπλοκ αποτελούν η Αρμενία, η Λευκορωσία, το Καζακστάν και το Κιργιστάν.

«Βλέπουμε το μέλλον μας στην ΕΑΕΕ, όπου οι σχέσεις βασίζονται στον αμοιβαίο σεβασμό και όχι στις υπαγορεύσεις μιας ξένης γραφειοκρατίας», δήλωσε η κ. Γκουτσούλ σε δηλώσεις της, τις οποίες επικαλείται το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS.

Συνεχίζονται οι διαμαρτυρίες των Ευρωπαίων αγροτών, με αφορμή τη συνάντηση των υπουργών Γεωργίας της ΕΕ

Στις 26 Φεβρουαρίου, οι Βέλγοι αγρότες συγκεντρώθηκαν στις Βρυξέλλες, για δεύτερη φορά μέσα σε ένα μήνα, για να διαμαρτυρηθούν για τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), οι οποίες, όπως λένε, τους βγάζουν από την αγορά.

Όπως και οι συνάδελφοί τους αλλού, οι Βέλγοι αγρότες καταγγέλλουν την αύξηση του ενεργειακού κόστους και τις φθηνές εισαγωγές τροφίμων από χώρες εκτός της ΕΕ που, όπως λένε, υποβαθμίζουν τους τοπικούς παραγωγούς.

«Βρισκόμαστε και πάλι εδώ στις Βρυξέλλες σήμερα επειδή η ΕΕ δεν ακούει τα αιτήματά μας», δήλωσε στο Reuters ο Morgan Ody, γενικός συντονιστής μιας εξέχουσας ένωσης αγροτών.

«Παράγουμε τα τρόφιμα, αλλά δεν βγάζουμε τα προς το ζην – εξαιτίας των συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου, της απορρύθμισης και επειδή οι τιμές είναι κάτω από το κόστος παραγωγής. Απαιτούμε από την ΕΕ να κινηθεί σε αυτό το θέμα.»

Η δεύτερη συγκέντρωση των  απογοητευμένων αγροτών στις Βρυξέλλες έγινε με αφορμή την έκτακτη συνεδρίαση των υπουργών Γεωργίας της ΕΕ, στην οποία συζητήθηκαν τρόποι για την άμβλυνση των παραπόνων των διαδηλωτών.

Τις τελευταίες εβδομάδες έχουν σημειωθεί παρόμοιες διαμαρτυρίες, διαφορετικού μεγέθους και έντασης, στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Ελλάδα και την Πολωνία.

Οι αγρότες σε ολόκληρη την ΕΕ καταγγέλλουν, επίσης, αυτό που θεωρούν υπερβολική γραφειοκρατία της ΕΕ και τις περιοριστικές, «φιλικές προς το κλίμα» πολιτικές που επιβάλλουν οι αξιωματούχοι στις Βρυξέλλες.

«Μας αγνοούν», δήλωσε στο Associated Press η Marieke Van De Vivere, αγρότισσα από τη βόρεια Γάνδη του Βελγίου, καλώντας τους υπουργούς της ΕΕ να επισκεφθούν τους αγρότες που εργάζονται στα χωράφια τους, «για να δουν ότι δεν είναι πολύ εύκολο με τους κανόνες που μας επιβάλλουν».

Κατά την άφιξη των υπουργών Γεωργίας, δεκάδες αγρότες στάθμευσαν τα τρακτέρ τους έξω από τον χώρο της συνάντησης, ενώ εκατοντάδες άλλοι απέκλεισαν τους δρόμους προς την πόλη.

Κάποια στιγμή, αστυνομικοί των ΜΑΤ χρησιμοποίησαν κανόνια νερού για να διαλύσουν τους διαδηλωτές, αφού σωροί από ελαστικά πυρπολήθηκαν κοντά στην περιοχή όπου γινόταν η συνάντηση.

Κατά την άφιξή τους, οι υπουργοί της ΕΕ φάνηκαν να εκφράζουν τη συμπάθειά τους για την κατάσταση των αγροτών.

«Χρειάζεται […] να πούμε στους αγρότες ότι κάτι αλλάζει», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο Γάλλος υπουργός Γεωργίας Marc Fesneau.

«Όχι μόνο βραχυπρόθεσμα, αλλά και μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.»

Ο David Clarinval, υπουργός Γεωργίας του Βελγίου, επέμεινε ότι ο ίδιος και άλλοι αξιωματούχοι της ΕΕ ακούνε «σαφώς τα παράπονά τους [των αγροτών]».

«Κατανοούμε ότι ορισμένοι βρίσκονται σε δύσκολη θέση», δήλωσε, προσθέτοντας ότι «η επιθετικότητα δεν αποτελεί πηγή λύσεων», αναφερόμενος στις κλιμακούμενες αντιδράσεις των αγροτών σε ολόκληρη την ήπειρο.

Στις 30 Ιανουαρίου, εκατοντάδες αγρότες στάθμευσαν τα τρακτέρ τους έξω από το κτίριο του Κοινοβουλίου της ΕΕ, το οποίο φιλοξενούσε σύνοδο κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών.

Ενώ η σύνοδος κορυφής βρισκόταν σε εξέλιξη, οι διαδηλωτές έβαλαν φωτιά σε δεμάτια με άχυρο, πέταξαν μπουκάλια και αυγά κατά της αστυνομίας και πολιόρκησαν το μεγαλύτερο θαλάσσιο λιμάνι της χώρας.

Οι υπουργοί Γεωργίας αναμενόταν να συζητήσουν τρόπους εκτόνωσης της απογοήτευσης των αγροτών και αντιμετώπισης των πιο πιεστικών παραπόνων τους.

Οι προτάσεις περιλαμβάνουν μείωση του αριθμού και της συχνότητας των επιθεωρήσεων στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις και εξαιρέσεις από ορισμένους περιβαλλοντικούς κανόνες για τους αγρότες μικρής κλίμακας.

Οι Βρυξέλλες έχουν ήδη χαλαρώσει ορισμένους από τους πιο αυστηρούς περιορισμούς τους, μετά από μια σειρά διαμαρτυριών που είχαν λάβει χώρα σε άλλα κράτη της ΕΕ.

Για παράδειγμα, αφαιρέθηκε ο στόχος της μείωσης των εκπομπών από τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις από τον «οδικό χάρτη για το κλίμα» και αποσύρθηκε η προτεινόμενη νομοθεσία κατά της χρήσης ορισμένων φυτοφαρμάκων.

Επίσης, εγκαταλείφθηκε η απαίτηση να αφήνουν οι αγρότες ένα ορισμένο τμήμα της γης τους σε αγρανάπαυση με στόχο την «προώθηση της ‘βιοποικιλότητας’».

Νωρίτερα φέτος, οι Γερμανοί αξιωματούχοι προσπάθησαν να εκτονώσουν την κρίση υποσχόμενοι να διατηρήσουν τις φορολογικές απαλλαγές για τους αγρότες, ενώ παράλληλα θα καταργούσαν σταδιακά τις αγροτικές επιδοτήσεις, μέσα σε διάστημα τριών ετών.

Μετά από μαζικές διαμαρτυρίες στη Γαλλία, το Παρίσι απέσυρε τα σχέδιά του να καταργήσει τις επιδοτήσεις ντίζελ και δεσμεύτηκε να χαλαρώσει τους περιβαλλοντικούς κανόνες για τη γεωργική παραγωγή.

Farmers protest with their tractors near Sulechow, Poland, on Feb. 20, 2024. (Wladyslaw Czulak/Agencja Wyborcza.pl via Reuters)
Αγρότες διαμαρτύρονται με τα τρακτέρ τους κοντά στο Sulechow της Πολωνίας, στις 20 Φεβρουαρίου 2024. (Wladyslaw Czulak/Agencja Wyborcza.pl μέσω Reuters)

 

Ωστόσο, οι αγρότες στη Γαλλία, τη Γερμανία και την υπόλοιπη ΕΕ λένε ότι οι παραχωρήσεις δεν είναι αρκετές και έχουν ορκιστεί να συνεχίσουν τις διαμαρτυρίες τους μέχρι να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματά τους.

Οι διαμαρτυρίες των Ευρωπαίων αγροτών, με χαρακτηριστική τη χρήση αγροτικών οχημάτων για τον αποκλεισμό αυτοκινητοδρόμων, δρόμων και συνοριακών διαβάσεων, ξεκίνησαν για πρώτη φορά στην Ολλανδία το 2019.

Έκτοτε, έχουν εξαπλωθεί σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου οι αγρότες και άλλοι εργαζόμενοι στον αγροτικό τομέα έχουν κοινά προβλήματα.

Ταυτόχρονες συγκεντρώσεις στην Ισπανία και την Πολωνία

Η διαμαρτυρία της 26ης Φεβρουαρίου στις Βρυξέλλες συνέπεσε με παρόμοιες δράσεις στη Μαδρίτη, όπου οι Ισπανοί αγρότες εξέφρασαν παρόμοια παράπονα χτυπώντας τύμπανα και αποκλείοντας δρόμους.

«Αυτοί οι κανόνες [της ΕΕ] είναι απαράδεκτοι», δήλωσε στο Reuters ο Ρομπέρτο Ροντρίγκεζ, αγρότης από την κεντρική επαρχία της ισπανικής Άβιλα, προσθέτοντας:

«Έχουμε κουραστεί από τη γραφειοκρατία. Θέλουν να δουλεύουμε στα χωράφια την ημέρα και να ασχολούμαστε με τη γραφειοκρατία τη νύχτα.»

Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, οι Ισπανοί αγρότες απέκλεισαν δρόμους σε όλη τη χώρα για να διαμαρτυρηθούν για τον αυξανόμενο πληθωρισμό και τον αθέμιτο ανταγωνισμό από παραγωγούς σε κράτη εκτός ΕΕ.

«Οι αγρότες αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα σε ολόκληρη την ΕΕ», είχε επισημάνει τότε ο αντιπρόεδρος μιας κορυφαίας ισπανικής ένωσης αγροτών.

Με τις διαμαρτυρίες να βρίσκονται σε εξέλιξη στις Βρυξέλλες και τη Μαδρίτη, οι Πολωνοί αγρότες πραγματοποίησαν επίσης διαδηλώσεις κατά της εισροής φθηνών σιτηρών από τη γειτονική Ουκρανία.

Οι Πολωνοί αγρότες έχουν καταγγείλει εδώ και καιρό την απόφαση των Βρυξελλών του 2022 για την άρση των δασμών από τις εισαγωγές τροφίμων από την Ουκρανία.

Τις τελευταίες εβδομάδες, οι Πολωνοί αγρότες διέκοψαν την κυκλοφορία σε όλη την επικράτεια και επέβαλαν de facto αποκλεισμό στα σύνορα της Πολωνίας με την Ουκρανία.

Στις 26 Φεβρουαρίου, απέκλεισαν επίσης ένα συνοριακό πέρασμα με τη Γερμανία, για να προβάλλουν περαιτέρω τα αιτήματά τους.

«Πρόκειται για μια επίδειξη αλληλεγγύης», δήλωσε ο Adrian Wawrzyniak, εκπρόσωπος μιας σημαντικής πολωνικής ένωσης αγροτών.

«Οι Πολωνοί και οι Γερμανοί αγρότες δεν θα επιτρέψουν να συνεχίσουν να εισέρχονται αυτά τα προϊόντα από την Ουκρανία στην ευρωπαϊκή αγορά.»

Μιλώντας από τη Βαρσοβία, ο Πολωνός πρωθυπουργός Ντόναλντ Τουσκ δήλωσε ότι τα παράπονα των αγροτών πρέπει να αντιμετωπιστούν «σε ευρωπαϊκό επίπεδο».

«Η Πολωνία είναι η πρώτη χώρα της ΕΕ [στα σύνορα με την Ουκρανία], αλλά αυτό είναι ένα πρόβλημα της ΕΕ στο σύνολό της – της γεωργίας της ΕΕ στο σύνολό της», δήλωσε στους δημοσιογράφους.

«Η ΕΕ πρέπει να επιλύσει το ζήτημα αυτό σε ευρωπαϊκό επίπεδο, περιλαμβανομένης της στήριξης των Πολωνών γεωργών.»

Του Adam Morrow, με τη συμβολή του Reuters και του Associated Press

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Η Αρμενία θέτει σε κίνδυνο την κυριαρχία της φλερτάροντας με το ΝΑΤΟ, προειδοποιεί ο Λαβρόφ

Η Αρμενία κινδυνεύει να θυσιάσει την εθνική της κυριαρχία με την ένταξή της στη στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ, δήλωσε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ.

«Ελπίζω το Ερεβάν [η πρωτεύουσα της Αρμενίας] να γνωρίζει ότι η εμβάθυνση της συνεργασίας του με τη συμμαχία [του ΝΑΤΟ] θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα να χάσει την κυριαρχία του όσον αφορά την άμυνα και την ασφάλεια», δήλωσε ο κ. Λαβρόφ στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS στις 28 Δεκεμβρίου.

Παρότι ονομαστικός σύμμαχος της Ρωσίας, η Αρμενία πραγματοποιεί στρατιωτικές ασκήσεις με το ΝΑΤΟ και μεταρρυθμίζει τον στρατό της για να τον ευθυγραμμίσει με τα πρότυπα του δυτικού οργανισμού, δήλωσε ο κ. Λαβρόφ.

Η Αρμενία είναι μακροχρόνιο μέλος του Οργανισμού της Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (ΟΣΣΑ), ενός μπλοκ ασφαλείας υπό την ηγεσία της Μόσχας, το οποίο ιδρύθηκε μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.

Μαζί με τη Ρωσία και την Αρμενία, ο ΟΣΣΑ περιλαμβάνει τη Λευκορωσία, το Καζακστάν, το Κιργιστάν και το Τατζικιστάν.

Από τότε που η Ρωσία ξεκίνησε την εισβολή της στην ανατολική Ουκρανία στις αρχές του περασμένου έτους, το Ερεβάν έχει σταδιακά απομακρυνθεί από τον οργανισμό.

Τον Σεπτέμβριο, ανακάλεσε τον μόνιμο αντιπρόσωπό της στο μπλοκ ασφαλείας και αρνήθηκε να συμμετάσχει στις προγραμματισμένες στρατιωτικές ασκήσεις του ΟΣΣΑ στη Λευκορωσία.

Λίγο αργότερα, η Αρμενία φιλοξένησε τμήματα του αμερικανικού στρατού για κοινές στρατιωτικές ασκήσεις κοντά στο Ερεβάν.

Την περίοδο εκείνη, ο επικεφαλής της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων της ρωσικής Κρατικής Δούμας κατηγόρησε τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι προσπαθούν να αποκτήσουν ένα «αντιρωσικό έρεισμα» στην περιοχή του Νοτίου Καυκάσου.

Το Ερεβάν ενόχλησε εκ νέου τη Μόσχα τον περασμένο μήνα, όταν αρνήθηκε να συμμετάσχει στη σύνοδο κορυφής του ΟΣΣΑ στο Μινσκ, στην οποία συμμετείχε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν.

«Αυτό δεν μπορεί παρά να μας προκαλεί ανησυχία», ανέφερε ο κ. Λαβρόφ στις δηλώσεις του στο TASS.

«Έχουμε επανειλημμένα επισημάνει στους Αρμένιους ομολόγους μας ότι ο πραγματικός στόχος του ΝΑΤΟ είναι να ενισχύσει τη θέση του στην περιοχή [του Νοτίου Καυκάσου] και να δημιουργήσει συνθήκες χειραγώγησης με βάση τη στρατηγική του “διαίρει και βασίλευε”».

Επανεκκίνηση της εξωτερικής πολιτικής

Σε προηγούμενες δηλώσεις του, ο πρωθυπουργός της Αρμενίας Νικολ Πασινιάν έχει τονίσει ότι η χώρα του δεν σχεδιάζει να αποχωρήσει από τον ΟΣΣΑ.

Ο πρωθυπουργός της Αρμενίας Νικόλ Πασινιάν και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δίνουν τα χέρια στη σύνοδο κορυφής του Οργανισμού της Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (ΟΣΣΑ) στο Ερεβάν της Αρμενίας, 23 Νοεμβρίου 2022. (Hayk Baghdasaryan/Photolure μέσω Reuters)

Σε τηλεοπτικά σχόλια τον περασμένο μήνα, ο κ. Πασινιάν δήλωσε ότι οποιαδήποτε απόφαση να εγκαταλείψει το μπλοκ ασφαλείας υπό την ηγεσία της Μόσχας θα ληφθεί «σύμφωνα με τα συμφέροντα της Αρμενίας».

Αλλά συνέχισε να ισχυρίζεται ότι η συμμετοχή της Αρμενίας στον ΟΣΣΑ εμπόδιζε τις προσπάθειες για την προμήθεια όπλων και υποστήριξης από «άλλες πηγές» – πιθανότατα μια αναφορά στις δυτικές χώρες.

Στα τέλη Οκτωβρίου, η Γαλλία, μέλος του ΝΑΤΟ, ανακοίνωσε την πώληση προηγμένων συστημάτων ραντάρ και αντιαεροπορικών πυραύλων στην Αρμενία.

Τότε, ο Γάλλος υπουργός Άμυνας Σεμπαστιέν Λεκορνού είχε δηλώσει ότι η Γαλλία θα βοηθούσε στον εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεων της Αρμενίας και θα παρείχε εκπαίδευση στο αρμενικό στρατιωτικό προσωπικό.

«Επιμένουμε στην αμυντική μας σχέση [με την Αρμενία], παρόλο που δεν ανήκουμε στις ίδιες στρατιωτικές και πολιτικές συμμαχίες», είχε δηλώσει ο κ. Λεκορνού σε κοινή ενημέρωση Τύπου με τον Αρμένιο ομόλογό του.

Ο κ. Πασινιάν έχει επίσης παραπονεθεί ότι η συμμετοχή της χώρας του στον ΟΣΣΑ απέτυχε να αποτρέψει μια πρόσφατη στρατιωτική επίθεση του Αζερμπαϊτζάν στην περιοχή Ναγκόρνο-Καραμπάχ που αποτελεί σημείο ανάφλεξης.

Τον Σεπτέμβριο, το Αζερμπαϊτζάν – ο μακροχρόνιος εχθρός της Αρμενίας – πραγματοποίησε μια 24ωρη επίθεση για να ασκήσει τον έλεγχο της περιοχής και να αφοπλίσει τους Αρμένιους αυτονομιστές.

Αν και οι περισσότεροι κάτοικοι του Ναγκόρνο-Καραμπάχ είναι εθνοτικά Αρμένιοι, η περιοχή αναγνωρίζεται διεθνώς ως τμήμα του Αζερμπαϊτζάν.

Η Μόσχα, η οποία διατηρεί ειρηνευτική δύναμη στην περιοχή, απάντησε στις επικρίσεις του κ. Πασινιάν σημειώνοντας ότι η διεκδίκηση του Αζερμπαϊτζάν στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ έχει αναγνωριστεί διεθνώς -ακόμη και από την Αρμενία.

«Δυστυχώς, το Ερεβάν προσπαθεί να αναδιαμορφώσει την πορεία της εξωτερικής του πολιτικής», δήλωσε ο κ. Λαβρόφ σε πρόσφατες δηλώσεις του στο TASS.

«Ανταλλάσσει τη δοκιμασμένη συμμαχία της με τη Μόσχα με αόριστες υποσχέσεις από τη Δύση».

«Για να δικαιολογήσει τη στρατηγική της στροφή, η Αρμενία προσπαθεί να κατηγορήσει τη Ρωσία για όλα τα προβλήματά της -συμπεριλαμβανομένης της πρόσφατης απώλειας του Ναγκόρνο-Καραμπάχ», πρόσθεσε ο κ. Λαβρόφ.

Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, ο Αζέρος υπουργός Εξωτερικών Τζεϊχούν Μπαϊράμοφ και ο Αρμένιος υπουργός Εξωτερικών Ζοχράμπ Μνατσακανιάν συμμετέχουν σε συνάντηση στη Μόσχα στις 9 Οκτωβρίου 2020. (Ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών/Handout μέσω Reuters)

 

Επανεξέταση της ρωσικής βάσης

Σε πρόσφατη συνέντευξή του στη Wall Street Journal, ο κ. Πασινιάν δήλωσε ότι η επίθεση του Αζερμπαϊτζάν τον Σεπτέμβριο έφερε την Αρμενία στην απόφαση ότι πρέπει να διαφοροποιήσει τις «σχέσεις της στον τομέα της ασφάλειας».

Στην ίδια συνέντευξη, φάνηκε να αφήνει να εννοηθεί ότι η Αρμενία δεν αποκόμισε κανένα πλεονέκτημα από το να επιτρέψει τη ρωσική στρατιωτική παρουσία στα εδάφη της.

Μαζί με την ειρηνευτική της δύναμη, η Ρωσία διατηρεί μια μεγάλη στρατιωτική βάση στη βορειοδυτική πόλη Γκιούμρι της Αρμενίας.

Λέγεται ότι φιλοξενεί περίπου 3.000 στρατιώτες, και λειτουργεί στο πλαίσιο της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών (ΚΑΚ) από το 1995.

Η ΚΑΚ ιδρύθηκε το 1991 και είναι ένα περιφερειακό μπλοκ υπό την ηγεσία της Μόσχας που περιλαμβάνει εννέα πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, συμπεριλαμβανομένης της Αρμενίας.

Μιλώντας στο TASS, ο κ. Λαβρόφ δήλωσε ότι η Μόσχα θα θεωρήσει «οποιαδήποτε εικασία σχετικά με τη χρησιμότητα της 102ης ρωσικής στρατιωτικής βάσης … ως επιβλαβή».

«[Η εγκατάσταση] βασίζεται στα εθνικά συμφέροντα και στο κοινό καθήκον των χωρών μας να διασφαλίσουν τη σταθερότητα στον Νότιο Καύκασο», πρόσθεσε.

Γερμανία: Στέλνει μόνιμη στρατιωτική αποστολή στη Λιθουανία – η πρώτη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο

Η Γερμανία θα αναπτύξει μια μόνιμη ταξιαρχία μάχης στην επίσης μέλος του ΝΑΤΟ Λιθουανία τα επόμενα τρία χρόνια, σύμφωνα με συμφωνία που υπεγράφη αυτή την εβδομάδα μεταξύ των υπουργών Άμυνας των δύο χωρών.

Μόλις υλοποιηθεί, η κίνηση αυτή θα είναι η πρώτη μόνιμη εξωτερική στρατιωτική ανάπτυξη της Γερμανίας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

«Η ανατολική πτέρυγα έχει πλέον μετακινηθεί προς τα ανατολικά και είναι καθήκον της Γερμανίας να την προστατεύσει», δήλωσε ο Γερμανός υπουργός Άμυνας Μπόρις Πιστόριους σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Λιθουανό ομόλογό του.

Περιγράφοντας τη συμφωνία ως «ιστορική», ο κ. Πιστόριους τη συνέκρινε με την ανάπτυξη των συμμαχικών δυνάμεων στη Δυτική Γερμανία στο αποκορύφωμα του Ψυχρού Πολέμου.

Η συμφωνία υπεγράφη στη Λιθουανία στις 18 Δεκεμβρίου από τον κ. Πιστόριους και τον υπουργό Άμυνας της Λιθουανίας Άρβιντας Ανουσάουσκας.

Προβλέπει τη σταδιακή ανάπτυξη στη Λιθουανία μιας γερμανικής στρατιωτικής ταξιαρχίας -περίπου 4.800 στρατιώτες- οι οποίοι θα είναι πλήρως ετοιμοπόλεμοι έως το 2027.

Τα περισσότερα από τα στρατεύματα πρόκειται να φθάσουν το 2025 και το 2026, σύμφωνα με τον κ. Πιστόριους.

«Η ταχύτητα του σχεδίου δείχνει σαφώς ότι η Γερμανία κατανοεί τη νέα πραγματικότητα στον τομέα της ασφάλειας», δήλωσε.

«Είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε το έδαφος του ΝΑΤΟ», πρόσθεσε.

Η Λιθουανία, μαζί με άλλες έξι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ το 2004. Ήταν το μεγαλύτερο κύμα επέκτασης του ΝΑΤΟ στην ιστορία της δυτικής συμμαχίας.

Το ΝΑΤΟ διαθέτει ήδη μια πολυεθνική ομάδα μάχης που έχει τοποθετηθεί στη Λιθουανία στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του για Ενισχυμένη Προωθημένη Παρουσία (Enhanced Forward Presence).

Η Γερμανία ηγείται σήμερα της δύναμης των περίπου 1.200 στρατιωτών, η οποία, σύμφωνα με τη νέα συμφωνία, θα απορροφηθεί από τη γερμανική ταξιαρχία που θα αναπτυχθεί σύντομα.

Ο Γερμανός υπουργός Άμυνας Μπόρις Πιστόριους μιλάει σε συνέντευξη Τύπου στο Βίλνιους της Λιθουανίας, στις 7 Μαρτίου 2023. (Ints Kalnins/Reuters)

 

Τα χειρότερα σενάρια

Η Λιθουανία, μια πρώην σοβιετική σοσιαλιστική δημοκρατία, μοιράζεται σύνορα μήκους περίπου 300 χιλιομέτρων με τη Ρωσία.

Η Λιθουανία μοιράζεται επίσης σύνορα μήκους περίπου 675 χιλιομέτρων με τη Λευκορωσία, βασικό σύμμαχο της Ρωσίας.

Ο κ. Ανουσάουσκας δήλωσε ότι οι προγραμματισμένες γερμανικές αποστολές αποσκοπούσαν στην πρόληψη αυτού που αποκάλεσε «τα πολύ χειρότερα σενάρια».

«Πρέπει να είμαστε σε ετοιμότητα», δήλωσε στη συνέντευξη Τύπου. «Η Ρωσία παραμένει η κύρια απειλή για εμάς [τη Λιθουανία] και το ΝΑΤΟ».

Η Μόσχα, από την πλευρά της, δεν έχει ακόμη εκδώσει δήλωση σχετικά με τις σχεδιαζόμενες γερμανικές αποστολές.

Ο Λαουρίνιας Καστσιούνας, επικεφαλής της επιτροπής εθνικής ασφάλειας του λιθουανικού κοινοβουλίου, δήλωσε ότι η χώρα του είναι έτοιμη να δαπανήσει περίπου το 0,3% του ΑΕΠ τα επόμενα χρόνια για την παροχή υποδομών για τα εισερχόμενα στρατεύματα.

«Όλα τα [λιθουανικά] πολιτικά κόμματα -αριστερά και δεξιά- συμφωνούν ότι αυτό αποτελεί προτεραιότητα», δήλωσε ο κ. Καστσιούνας στους δημοσιογράφους στις 18 Δεκεμβρίου.

«Θα βρούμε τους απαιτούμενους πόρους», πρόσθεσε.

Η 1η Μεραρχία 9ου Συντάγματος 1ου Τάγματος του Στρατού των ΗΠΑ ξεφορτώνει εξοπλισμό μάχης, συμπεριλαμβανομένων αρμάτων μάχης Abrams και οχημάτων μάχης Bradley, κοντά στη στρατιωτική βάση Pabrade στη Λιθουανία στις 21 Οκτωβρίου 2019. (Petras Malukas/AFP via Getty Images)

 

Αμυντικά σύμφωνα ΗΠΑ-Σκανδιναβίας

Από τότε που η Μόσχα εισέβαλε στην ανατολική Ουκρανία στις αρχές του περασμένου έτους, το ΝΑΤΟ έχει ορκιστεί να ενισχύσει τη στρατιωτική του παρουσία κατά μήκος των ανατολικών συνόρων του με τη Ρωσία.

Την ίδια ημέρα που η Γερμανία και η Λιθουανία υπέγραψαν τη συμφωνία ανάπτυξης, η Φινλανδία -το νεότερο μέλος του ΝΑΤΟ- υπέγραψε αμυντικό σύμφωνο με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το σύμφωνο θα παρέχει στον αμερικανικό στρατό ευρεία πρόσβαση στη Φινλανδία, η οποία μοιράζεται σύνορα μήκους περίπου 1335 χιλιομέτρων με τη Ρωσία.

Η συμφωνία που υπογράφηκε στην Ουάσινγκτον, θα επιτρέψει στις αμερικανικές δυνάμεις να έχουν ταχεία πρόσβαση στη σκανδιναβική χώρα σε περίπτωση σύγκρουσης.

Θα επιτρέψει επίσης στον αμερικανικό στρατό να αποθηκεύει όπλα και εξοπλισμό -και να πραγματοποιεί τακτικά ασκήσεις- στο φινλανδικό έδαφος.

Το Κρεμλίνο, από την πλευρά του, έχει προειδοποιήσει ότι η κίνηση αυτή «αναμφίβολα» θα αυξήσει τις εντάσεις μεταξύ της Ρωσίας και της Φινλανδίας.

Σύμφωνα με εκπρόσωπο του Κρεμλίνου, η πιθανή είσοδος «στρατιωτικών υποδομών» του ΝΑΤΟ στη γειτονική Φινλανδία θα «θεωρηθεί ως απειλή» από τη Μόσχα.

Στις 19 Δεκεμβρίου, το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας κάλεσε τον Φινλανδό πρέσβη για να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου, ο πρέσβης ενημερώθηκε ότι η Μόσχα δεν θα επιτρέψει τη «δημιουργία στρατιωτικού δυναμικού του ΝΑΤΟ στα σύνορά μας, το οποίο απειλεί την ασφάλεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας».

Η Ρωσία, συνεχίζει η ανακοίνωση, «θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να αντιμετωπίσει τις επιθετικές αποφάσεις της Φινλανδίας και των συμμάχων της στο ΝΑΤΟ».

Ωστόσο, παρά τις επανειλημμένες αντιρρήσεις της Μόσχας, η Δανία -ένα μακροχρόνιο μέλος του ΝΑΤΟ- σχεδιάζει να υπογράψει παρόμοιο σύμφωνο με τις Ηνωμένες Πολιτείες αργότερα αυτή την εβδομάδα.

Στις 19 Δεκεμβρίου, η πρωθυπουργός της Δανίας Μέττε Φρέντερικσεν δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι η δεκαετής συμφωνία θα σημαίνει ουσιαστικά ότι τα στρατεύματα και ο εξοπλισμός των ΗΠΑ «μπορούν να σταθμεύουν μόνιμα στο έδαφος της Δανίας».

Η Ουάσινγκτον έχει υπογράψει παρόμοιες συμφωνίες με πολλά άλλα μέλη του ΝΑΤΟ, όπως η Βουλγαρία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Ουγγαρία, η Νορβηγία, η Πολωνία, η Σλοβακία και οι χώρες της Βαλτικής.

Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, η Σουηδία -που βρίσκεται επί του παρόντος σε τροχιά ένταξης στη δυτική συμμαχία- υπέγραψε παρόμοια αμυντική συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η Ρωσία προκαλεί την οργή της Δύσης μετά την αποκήρυξη του κινήματος ΛΟΑΤΚΙ ως «εξτρεμιστικό» από το Ανώτατο Δικαστήριο

Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ρωσίας απαγόρευσε ουσιαστικά τον «ακτιβισμό» υπέρ των ΛΟΑΤΚΙ, προκαλώντας την καταδίκη δυτικών ομάδων για τα δικαιώματα.

Μετά από μια ακρόαση κεκλεισμένων των θυρών στις 30 Νοεμβρίου, το δικαστήριο επιβεβαίωσε τον ισχυρισμό του ρωσικού υπουργείου Δικαιοσύνης ότι το «διεθνές κίνημα ΛΟΑΤΚΙ» είναι «εξτρεμιστικό» στη φύση του και υπεύθυνο για την υποκίνηση «κοινωνικής και θρησκευτικής διχόνοιας».

Σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS, η αμφιλεγόμενη νομοθεσία αναμένεται να τεθεί σε ισχύ «άμεσα».

Οι επικριτές της κίνησης λένε ότι ο ευρύς ορισμός του νόμου για τον φιλο-ΛΟΑΤΚΙ «ακτιβισμό» παρέχει στις αρχές σημαντικά περιθώρια για τον εντοπισμό -και την τιμωρία- των υποτιθέμενων παραβατών.

Στην προεργασία για την απόφαση του δικαστηρίου, ορισμένες ρωσικές ομάδες για τα δικαιώματα δήλωσαν ότι η προτεινόμενη νομοθεσία παραβιάζει το σύνταγμα της Ρωσίας, καθώς και διεθνείς συμβάσεις για τα δικαιώματα τις οποίες έχει υπογράψει η Μόσχα.

Σε δήλωσή της στις 30 Νοεμβρίου, η Διεθνής Αμνηστία κατήγγειλε την απόφαση ως «επαίσχυντη και παράλογη», λέγοντας ότι θα μπορούσε να οδηγήσει σε “καθολική απαγόρευση” των φιλο-ΛΟΑΤΚΙ οργανώσεων και να παραβιάσει τις ελευθερίες του συνεταιρίζεσθαι και της έκφρασης.

«Οι επιπτώσεις του είναι σε θέση να είναι καταστροφικές», δήλωσε η Μαρί Στράδερς, διευθύντρια της Αμνηστίας για την Ανατολική Ευρώπη και την Κεντρική Ασία.

Ο Φόλκερ Τερκ, ο Ύπατος Αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, καυτηρίασε επίσης την απόφαση του ρωσικού δικαστηρίου.

«Η απόφαση αυτή εκθέτει … οποιονδήποτε υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα των LGBT ανθρώπων στο να χαρακτηριστεί ως “εξτρεμιστής” -ένας όρος που έχει σοβαρές κοινωνικές και ποινικές επιπτώσεις στη Ρωσία», δήλωσε.

Σύμφωνα με τους νόμους της Ρωσίας κατά του εξτρεμισμού, οι οργανώσεις που θεωρούνται «εξτρεμιστικές» αντιμετωπίζουν αυτόματη διάλυση, ενώ οι ηγέτες τέτοιων ομάδων μπορούν να φυλακιστούν έως και για 10 χρόνια.

Ο κ. Τουρκ κάλεσε τις ρωσικές αρχές να καταργήσουν όλη τη νομοθεσία «που θέτει ακατάλληλους περιορισμούς στο έργο των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή κάνει διακρίσεις σε βάρος των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων».

Το υπουργείο Δικαιοσύνης της Ρωσίας δεν έχει ακόμη σχολιάσει την απόφαση του δικαστηρίου.

Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, από την πλευρά της, χαιρέτισε την κίνηση, την οποία χαρακτήρισε «ηθική αυτοάμυνα».

«Οι δραστηριότητες του κινήματος ΛΟΑΤΚΙ στοχεύουν στην απομάκρυνση των χριστιανικών ιδεών του γάμου και της οικογένειας από τη δημόσια και νομική σφαίρα», αναφέρει σε ανακοίνωσή της.

«Αν ένα τέτοιο κίνημα αφεθεί ελεύθερο στη Ρωσία, θα επιδιώξει τους ίδιους στόχους που έχει στη Δύση», υποστηρίζει η εκκλησία.

«Για εμάς, αυτό είναι απαράδεκτο», συμπληρώνει.

Τον Ιούλιο, η Ρωσία προκάλεσε την οργή της δυτικής επίσημης κοινότητας όταν υιοθέτησε νόμο που απαγορεύει τις λεγόμενες χειρουργικές επεμβάσεις «αλλαγής φύλου».

Ο νόμος απαγορεύει επίσης στους πολίτες να αλλάζουν το φύλο τους στα επίσημα έγγραφα και απαγορεύει σε όσους έχουν αλλάξει το φύλο τους να υιοθετούν παιδιά.

Το νομοσχέδιο υποβλήθηκε από κοινού από τον Βιατσεσλάβ Βολοντίν, πρόεδρο της Κρατικής Δούμας της Ρωσίας (κάτω βουλή του κοινοβουλίου), μαζί με τους ηγέτες και των πέντε κομματικών παρατάξεων της συνέλευσης.

Σε αυτές περιλαμβάνεται το κυβερνών κόμμα «Ενωμένη Ρωσία» του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, το οποίο κατέχει σήμερα 325 από τις 450 έδρες της Δούμας.

Ο κ. Βολοντίν δήλωσε ότι το νομοσχέδιο αποσκοπεί στην «προστασία των πολιτών και των παιδιών μας».

Μιλώντας ενώπιον της συνέλευσης, χαρακτήρισε την έννοια της «αλλαγής φύλου» ως «δρόμο προς τον εκφυλισμό του έθνους».

Εκείνο τον καιρό, εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών δήλωσε στους Epoch Times ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες «αντιτίθενται σθεναρά στις διακρίσεις και τις καταχρήσεις κατά των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων».

Απαγορεύεται η «ΛΟΑΤΚΙ προπαγάνδα»

Η απαγόρευση της Ρωσίας για την «αλλαγή φύλου» ακολούθησε έναν άλλο νόμο, που υιοθετήθηκε στα τέλη του περασμένου έτους, ο οποίος απαγορεύει την αντιληπτή «ΛΟΑΤΚΙ προπαγάνδα».

Σύμφωνα με τη νομοθεσία αυτή, κάθε προσπάθεια «προώθησης της ομοφυλοφιλίας» -σε ταινίες, βιβλία ή στο διαδίκτυο- τιμωρείται με αυστηρές οικονομικές κυρώσεις.

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν χαρακτήρισε το νόμο ως «πλήγμα στην ελευθερία της έκφρασης».

Μετά τις επικρίσεις των Αμερικανών αξιωματούχων, η πρεσβεία της Ρωσίας στην Ουάσιγκτον κατήγγειλε αυτό που αποκάλεσε «δυτικές προσπάθειες να επιβληθούν ψευδοφιλελεύθερες και διεστραμμένες ιδέες για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε άλλες χώρες».

Ο περσινός νόμος επέκτεινε την προηγούμενη ρωσική νομοθεσία, που υιοθετήθηκε για πρώτη φορά το 2013, απαγορεύοντας την αντιληπτή «προπαγάνδα ΛΟΑΤΚΙ» που θεωρείται ότι στοχεύει ειδικά σε παιδιά.

Η νομοθεσία αυτή έχει έκτοτε επικαλεστεί από τις ρωσικές αρχές για την απαγόρευση δημόσιων εκδηλώσεων “gay pride” και την κράτηση ακτιβιστών υπέρ των ΛΟΑΤΚΙ.

Τον περασμένο Οκτώβριο, η δημοφιλής εφαρμογή ανταλλαγής βίντεο TikTok τιμωρήθηκε με πρόστιμο 3 εκατομμυρίων ρουβλίων (33.000 δολαρίων) από τις ρωσικές αρχές για την προώθηση περιεχομένου βίντεο που «περιείχε θέματα ΛΟΑΤΚΙ».

Μαζί με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, ο κ. Πούτιν έχει δηλώσει συχνά ότι ο φιλο-ΛΟΑΤΚΙ «ακτιβισμός» -ιδίως η έννοια της «ρευστότητας των φύλων»- έρχεται σε σύγκρουση με τις παραδοσιακές ρωσικές αξίες.

Σε αρκετές περιπτώσεις, έχει πει ότι τέτοιες αντιλήψεις αποτελούν απόδειξη «ηθικής παρακμής», κατηγορώντας τη Δύση ότι επιβάλλει «ξένες ιδεολογίες» στον υπόλοιπο κόσμο.

«Οι δυτικές ελίτ πιστεύουν ότι μπορούν να επιβάλλουν παράξενες ιδέες στους λαούς τους, όπως η ύπαρξη δεκάδων φύλων», δήλωσε ο Ρώσος ηγέτης τον περασμένο Νοέμβριο.

Και πρόσθεσε: «Αλλά δεν έχουν κανένα δικαίωμα να λένε στους άλλους να ακολουθήσουν τα βήματά τους».

Η Αρμενία επικυρώνει το Καταστατικό της Ρώμης, περιπλέκοντας περαιτέρω τις σχέσεις με τη Μόσχα

Το κοινοβούλιο της Αρμενίας ψήφισε υπέρ της επικύρωσης του Καταστατικού της Ρώμης, εγκρίνοντας έτσι το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ), σε μια κίνηση που σίγουρα θα φέρει σε αντίθεση τη Ρωσία, η οποία εδώ και καιρό θεωρεί την Αρμενία περιφερειακό σύμμαχο.

«Το ψήφισμα [για την επικύρωση] εγκρίθηκε», δήλωσε ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου Αλέν Σιμονιάν μετά την ψηφοφορία της 3ης Οκτωβρίου, η οποία μεταδόθηκε ζωντανά στο διαδίκτυο.

Εξήντα νομοθέτες ψήφισαν υπέρ, ενώ 22 ψήφισαν κατά. Εάν ο πρόεδρος της Αρμενίας εγκρίνει την απόφαση, αυτή θα τεθεί επισήμως σε ισχύ μετά από 60 ημέρες.

Νωρίτερα φέτος, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης εξέδωσε ένταλμα σύλληψης για τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν για φερόμενα εγκλήματα πολέμου στην Ουκρανία.

Η Μόσχα, η οποία δεν αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία του δικαστηρίου, απορρίπτει κατηγορηματικά τον ισχυρισμό.

Αρμένιοι νομοθέτες που υποστήριξαν την απόφαση επιμένουν ότι δεν στρέφεται κατά της Ρωσίας.

Αντιθέτως, ισχυρίζονται ότι έχει ως στόχο να βοηθήσει την Αρμενία να καταδικάσει εγκλήματα πολέμου που φέρεται να διαπράχθηκαν από το Αζερμπαϊτζάν, τον μακροχρόνιο εχθρό της Αρμενίας.

Οι νομοθέτες που ψήφισαν κατά της κίνησης, από την πλευρά τους, λένε ότι η απόφαση δεν είναι προς το συμφέρον της Αρμενίας και ότι έχει ως στόχο να εξυπηρετήσει ευρύτερους γεωπολιτικούς στόχους.

Ο πρωθυπουργός της Αρμενίας Νικόλ Πασινιάν και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν σφίγγουν τα χέρια στη σύνοδο κορυφής της CSTO στο Ερεβάν, 23 Νοεμβρίου 2022. (Hayk Baghdasaryan/Photolure μέσω Reuters)

Οι αντιτιθέμενοι στην κίνηση αυτή κατηγορούν επίσης την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Νικόλ Πασινιάν ότι θέτει σε κίνδυνο τη συμμαχία δεκαετιών της Αρμενίας με τη Ρωσία.

Από το 1991, η Αρμενία είναι μέλος του Οργανισμού του Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας (CSTO), μιας στρατιωτικής συμμαχίας έξι χωρών υπό την ηγεσία της Μόσχας.

Η επικύρωση του Καταστατικού της Ρώμης σημαίνει ότι η Αρμενία -παρά τη συμμετοχή της στην CSTO- θα πρέπει να συλλάβει τον κ. Πούτιν εάν επισκεφθεί ποτέ τη χώρα.

«Περιττό να πούμε ότι δεν θα θέλαμε να υπάρχει κάποιος λόγος για τον [Ρώσο] πρόεδρο να επιλέξει να μην επισκεφθεί την Αρμενία», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ όταν ρωτήθηκε σχετικά με την απόφαση στις 3 Οκτωβρίου.

Την ίδια ημέρα, το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS επικαλέστηκε ανώνυμη πηγή του υπουργείου Εξωτερικών, η οποία προειδοποίησε ότι η κίνηση αυτή θα είχε πιθανότατα «εξαιρετικά αρνητικές επιπτώσεις» στις σχέσεις Ρωσίας-Αρμενίας.

Το Καταστατικό της Ρώμης, που θεσπίστηκε για πρώτη φορά το 1998, διαθέτει σήμερα 123 υπογράφοντα κράτη, στα οποία δεν περιλαμβάνεται η Αρμενία.

Τεταμένες σχέσεις

Η κίνηση της Αρμενίας έρχεται στο πλαίσιο των όλο και πιο τεταμένων σχέσεων μεταξύ της Μόσχας και του Ερεβάν, της πρωτεύουσας της Αρμενίας.

Στα μέσα Σεπτεμβρίου, η Αρμενία φιλοξένησε δυνάμεις του αμερικανικού στρατού για 10 ημέρες κοινών στρατιωτικών ασκήσεων.

Οι ασκήσεις εξόργισαν τη Μόσχα, η οποία εξακολουθεί να θεωρεί την Αρμενία σύμμαχο και θεωρεί την περιοχή του Νοτίου Καυκάσου ως την πίσω αυλή της.

Ωστόσο, ήταν η συνεχιζόμενη διένεξη της Αρμενίας με το Αζερμπαϊτζάν για την περιοχή Ναγκόρνο-Καραμπάχ που αποτελεί σημείο αιχμής, η οποία έφερε την διπλωματική κρίση στο αποκορύφωμά της.

Από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η Αρμενία έχει εμπλακεί σε δύο μεγάλους πολέμους με το Αζερμπαϊτζάν για την ορεινή περιοχή.

Ενώ το Ναγκόρνο-Καραμπάχ κατοικείται κυρίως από Αρμένιους, αναγνωρίζεται διεθνώς ως τμήμα του Αζερμπαϊτζάν.

Στις 19 Σεπτεμβρίου, το Αζερμπαϊτζάν πραγματοποίησε μια επιτυχημένη στρατιωτική επίθεση για να επιβάλει τον έλεγχό του στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και να αφοπλίσει τις αυτονομιστικές ομάδες των Αρμενίων.

Η επιχείρηση τερματίστηκε μέσα σε 24 ώρες, αφού οι ηγέτες των αυτονομιστών συμφώνησαν σε συμφωνία κατάπαυσης του πυρός με τη μεσολάβηση της Μόσχας.

Εκείνη την εποχή, ο κ. Πασινιάν επανέλαβε τους ισχυρισμούς ότι η Ρωσία, η οποία έχει ειρηνευτικές δυνάμεις στην περιοχή από το 2020, δεν έκανε αρκετά για να σταματήσει την «επιθετικότητα» του Αζερμπαϊτζάν.

Πρόσφυγες από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ κατά την άφιξή τους στο συνοριακό χωριό Κορνιντζόρ της Αρμενίας, στις 27 Σεπτεμβρίου 2023. (Irakli Gedenidze/Reuters)

Μετά την επίθεση, οι Αρμένιοι άρχισαν να εγκαταλείπουν μαζικά το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, επικαλούμενοι τον φόβο διώξεων από τις αρχές του Αζερμπαϊτζάν.

Ο κ. Πασινιάν κατηγόρησε για την προφανή ανθρωπιστική κρίση το ειρηνευτικό απόσπασμα της Ρωσίας, το οποίο, όπως είπε, «έμεινε άπραγο» κατά τη διάρκεια της επίθεσης του Αζερμπαϊτζάν.

Στις 24 Σεπτεμβρίου, ο κ. Πασινιάν δήλωσε ότι η Αρμενία αποφάσισε να επικυρώσει το Καταστατικό της Ρώμης επειδή η «στρατηγική εταιρική σχέση» της με τη Ρωσία δεν ήταν αρκετή «για να διασφαλίσει την εξωτερική της ασφάλεια».

Το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας περιέγραψε τις δηλώσεις αυτές ως «προσπάθεια μετατόπισης της ευθύνης για τις αποτυχίες της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής [του Ερεβάν], επιρρίπτοντας την ευθύνη στη Μόσχα».

Μετά την κοινοβουλευτική ψηφοφορία της 3ης Οκτωβρίου, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου κ. Πεσκόφ εξέφρασε επίσης την αντίθεσή του με τους ισχυρισμούς του κ. Πασινιάν.

«Διαφωνούμε απολύτως με τον ισχυρισμό του πρωθυπουργού ότι η απόφαση της Αρμενίας να προσχωρήσει στο Καταστατικό της Ρώμης οφειλόταν στην ανεπάρκεια της CSTO και της αρμενορωσικής εταιρικής σχέσης», δήλωσε.

«Οι περισσότεροι Αρμένιοι κατανοούν ότι η CSTO και η αρμενο-ρωσική εταιρική σχέση είναι απαραίτητες αυτή τη στιγμή», πρόσθεσε ο κ. Πεσκόφ.

Η Μόσχα έσπευσε επίσης να επισημάνει ότι το Ναγκόρνο-Καραμπάχ αναγνωρίζεται διεθνώς -ακόμη και από τον ίδιο τον κ. Πασινιάν- ως τμήμα του Αζερμπαϊτζάν.

Αν και το Αζερμπαϊτζάν δεν είναι μέλος της CSTO, διατηρεί στενές σχέσεις με τη Ρωσία.

«Φλερτάροντας» με το Ερεβάν

Ορισμένοι Ρώσοι αξιωματούχοι έχουν υποστηρίξει ότι η Ουάσιγκτον επιδιώκει να δελεάσει την Αρμενία να απομακρυνθεί από τη συμμαχία της με τη Μόσχα με στόχο να δημιουργήσει «ερείσματα» στον Νότιο Καύκασο.

Ο ισχυρισμός αυτός φαίνεται να έχει κάποια βάση.

Σε ακρόαση της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας στις 14 Σεπτεμβρίου, ο Γιούρι Κιμ, εκτελών χρέη βοηθού υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ για Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις, ζήτησε ανοιχτά να ενταθούν οι προσπάθειες για να «πειστεί» η Αρμενία να συνταχθεί με τη Δύση.

Την περασμένη εβδομάδα, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ ισχυρίστηκε ότι «ορισμένοι αξιωματούχοι» στο Ερεβάν -μια προφανής αναφορά στον κ. Πασινιάν- προσπαθούσαν να θέσουν την Αρμενία σε φιλοδυτική πορεία.

«Υπάρχουν πολλοί [στην αρμενική κυβέρνηση] που επιθυμούν να χάσουν τη Ρωσία και να κάνουν νέους φίλους», είπε.

Την παραμονή της κοινοβουλευτικής ψηφοφορίας της Αρμενίας, ο κ. Λαβρόφ απάντησε στις υπόνοιες του Ερεβάν ότι η Αρμενία θα μπορούσε τελικά να αποφασίσει να αποχωρήσει από την CSTO.

«Εάν, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι Αρμένιοι ηγέτες, έχοντας απογοητευτεί από τη Ρωσία και την CSTO, θα αναζητήσουν τώρα εταίρους ασφαλείας αλλού, αυτή είναι δική τους κυρίαρχη επιλογή», είπε.

Αναφερόμενος στην κυβέρνηση του κ. Πασινιάν, πρόσθεσε: «Ελπίζω μόνο ότι η μακραίωνη σχέση μεταξύ του ρωσικού και του αρμενικού λαού δεν θα καταστραφεί από μια προσωρινή διοίκηση».

Κοσσυφοπέδιο: Θανατηφόρα ανταλλαγή πυρών αναζωπυρώνει τις εντάσεις μεταξύ Βελιγραδίου και Πρίστινας

Ο πρόεδρος του Κοσσυφοπεδίου Βιόσα Οσμάνι κατηγόρησε το Βελιγράδι για τη φονική ανταλλαγή πυρών που ξέσπασε στις αρχές της εβδομάδας μεταξύ ομάδας ενόπλων και της τοπικής αστυνομίας στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο, κοντά στα σερβικά σύνορα.

«Η [ένοπλη] ομάδα απλώς άσκησε τις προθέσεις και τα κίνητρα της Σερβίας ως χώρας και του [Σέρβου προέδρου Αλεξάνταρ] Βούτσιτς ως ηγέτη της», δήλωσε η κα. Οσμάνι σε συνέντευξή της στο Reuters στις 28 Σεπτεμβρίου.

«Το Κοσσυφοπέδιο δέχεται επίθεση», πρόσθεσε.

Ο πρόεδρος της Σερβίας, ωστόσο, απορρίπτει τους ισχυρισμούς ότι το Βελιγράδι εμπλέκεται με κάποιον τρόπο στο περιστατικό, οι συνθήκες του οποίου παραμένουν καλυμμένες με ασάφεια.

«Γιατί αυτό [το περιστατικό] να είναι επωφελές για το Βελιγράδι;» δήλωσε ο κ. Βούτσιτς στο Reuters στις 28 Σεπτεμβρίου.

«Η Σερβία δεν θέλει πόλεμο», είπε, προσθέτοντας ότι το Βελιγράδι θα ξεκινήσει τη δική του έρευνα για να καθορίσει ποιος ήταν υπεύθυνος.

Στις 24 Σεπτεμβρίου, η αστυνομία του Κοσσυφοπεδίου ενεπλάκη σε πολύωρη ανταλλαγή πυροβολισμών με ομάδα ενόπλων στο βόρειο χωριό Μπάνισκα του Κοσσυφοπεδίου.

Κάποια στιγμή, οι ένοπλοι οχυρώθηκαν σε ένα σερβικό ορθόδοξο μοναστήρι.

Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου γιορτάζουν την ημέρα που ο πρωθυπουργός τους ανακήρυξε το Κοσσυφοπέδιο «ανεξάρτητο, κυρίαρχο και δημοκρατικό κράτος», στη Μιτρόβιτσα της Σερβίας, στις 17 Φεβρουαρίου 2008. (Carsten Koall/Getty Images)

 

Μέχρι να τελειώσει η συμπλοκή, ένας Κοσοβάρος αστυνομικός -μαζί με τρεις από τους ενόπλους- ήταν νεκρός.

Σύμφωνα με τις αρχές του Κοσσυφοπεδίου, οι περισσότεροι από τους δράστες κατάφεραν να διαφύγουν στη γειτονική Σερβία.

Η τοπική αστυνομία φέρεται να συνέλαβε τρία άτομα σε σχέση με το περιστατικό, το οποίο η Πρίστινα εξακολουθεί να ερευνά.

Η κα. Οσμάνι κατηγόρησε το Βελιγράδι ότι προσπαθεί να υποδαυλίσει τις εντάσεις στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο, όπου ζουν περίπου 50.000 Σέρβοι.

«Αυτό που θα έλεγα στον πρόεδρο Βούτσιτς είναι να σταματήσει να τα βάζει με το Κόσοβο», δήλωσε. «Το Κοσσυφοπέδιο θα υπερασπιστεί την ελευθερία, την ανεξαρτησία και την κυριαρχία του με οποιοδήποτε τίμημα».

Ασαφείς περιστάσεις

Μέχρι στιγμής, καμία ομάδα δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για το περιστατικό. Ούτε έχουν δημοσιοποιηθεί τα κίνητρα των ενόπλων.

Ωστόσο, η Πρίστινα ισχυρίζεται ότι διαθέτει αποδείξεις που υποδηλώνουν ότι οι ένοπλοι υποστηρίζονταν από το Βελιγράδι.

«Έχουμε πέσει θύματα επίθεσης από τη Σερβία και όλοι πρέπει να το αντιμετωπίσουν ως κάτι τέτοιο», δήλωσε η κα. Οσμάνι.

Σέρβοι αξιωματούχοι, ωστόσο, αμφισβητούν αυτή την εκδοχή των γεγονότων.

Σύμφωνα με τον κ. Βούτσιτς, το περιστατικό ήταν μια αστυνομική επιχείρηση κατά των Σέρβων της περιοχής, η οποία πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την ειρηνευτική δύναμη του ΝΑΤΟ για το Κοσσυφοπέδιο (KFOR).

«Ποια ύποπτα εγκλήματα θα μπορούσαν να είναι αυτά, είναι ένα ερώτημα για τον εισαγγελέα», δήλωσε.

Αυτοκινούμενα οβιδοβόλα 155 χιλιοστών του σερβικού στρατού κοντά στη διοικητική γραμμή με το Κοσσυφοπέδιο, στη νότια Σερβία, στις 26 Δεκεμβρίου 2022. (Υπηρεσία Τύπου του σερβικού υπουργείου Άμυνας μέσω AP)

 

Ο κ. Βούτσιτς έχει κατηγορήσει στο παρελθόν την Πρίστινα, και ιδιαίτερα τον πρωθυπουργό του Κοσσυφοπεδίου Άλμπιν Κούρτι, για υποκίνηση βίας κατά του σερβικού πληθυσμού της περιοχής.

Ο κ. Κούρτι, μαζί με άλλους αξιωματούχους του Κοσσυφοπεδίου, αρνείται τον ισχυρισμό αυτό.

Η Μόσχα, η οποία διατηρεί στενές σχέσεις με το Βελιγράδι, φαίνεται να υποστηρίζει την άποψη της Σερβίας.

«Η χθεσινή αιματοχυσία είναι άμεσο αποτέλεσμα της πολιτικής του [πρωθυπουργού] Κούρτι για την υποκίνηση συγκρούσεων και την εκκαθάριση της περιοχής από τους [εθνοτικούς] Σέρβους», δήλωσε η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα στις 25 Σεπτεμβρίου.

Κατηγόρησε τον κ. Κούρτι ότι «κλιμακώνει την κατάσταση» με σκοπό «να ασκήσει δυτική πίεση στο Βελιγράδι για να το αναγκάσει να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου».

Η Σερβία απέσυρε τις δυνάμεις της από το Κοσσυφοπέδιο το 1999 μετά από 78 ημέρες βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ εναντίον της τότε Γιουγκοσλαβίας, μέρος της οποίας ήταν η Σερβία.

Το 2008, το Κοσσυφοπέδιο -με την υποστήριξη των ΗΠΑ- κήρυξε την ανεξαρτησία του από τη Σερβία, με την οποία μοιράζεται σύνορα μήκους 380 χιλιομέτρων. Αλλά δεκάδες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας και πέντε κρατών μελών της ΕΕ, δεν αναγνώρισαν ποτέ την κίνηση αυτή.

Η Μόσχα, η οποία μοιράζεται βαθύτατους πολιτιστικούς, εθνοτικούς και θρησκευτικούς δεσμούς με το Βελιγράδι, εξακολουθεί επίσης να θεωρεί το Κοσσυφοπέδιο ως τμήμα της Σερβίας. Σε αντίθεση με τις περισσότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, το Βελιγράδι αντιτίθεται στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας λόγω της συνεχιζόμενης εισβολής της στην ανατολική Ουκρανία.

Οι εθνοτικοί Σέρβοι στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο αντιτίθενται επίσης στην ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου και εξακολουθούν να βλέπουν το Βελιγράδι -και όχι την πρωτεύουσα του Κοσσυφοπεδίου Πρίστινα- ως έδρα της εξουσίας.

Συγκρούσεις Σέρβων με την KFOR

Το προσωπικό της KFOR έχει έρθει και στο παρελθόν σε σύγκρουση με τους Σέρβους της περιοχής.

Τον Μάιο ξέσπασαν συγκρούσεις μεταξύ του προσωπικού της KFOR και Σέρβων διαδηλωτών μετά από αμφιλεγόμενες τοπικές εκλογές.

Το Βελιγράδι απάντησε στις συγκρούσεις, οι οποίες άφησαν δεκάδες τραυματίες και στις δύο πλευρές, αναπτύσσοντας μονάδες του σερβικού στρατού κοντά στα σύνορα με το Κοσσυφοπέδιο.

Το ΝΑΤΟ ανέβασε τους τόνους ανακοινώνοντας σχέδια ενίσχυσης της αποστολής KFOR, η οποία αριθμεί περίπου 4.000 άτομα, με 700 επιπλέον στρατιώτες.

Εκείνη την εποχή, η Μόσχα δήλωσε την «άνευ όρων υποστήριξή» της προς τη Σερβία.

«Τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου πρέπει να γίνουν σεβαστά και να διασφαλιστούν», είχε δηλώσει εκπρόσωπος του Κρεμλίνου.

Το Κοσσυφοπέδιο δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Αλλά η υπουργός Εξωτερικών του δήλωσε πέρυσι ότι ελπίζει να δει τη χώρα να εντάσσεται στο πρόγραμμα «Εταιρική Σχέση για την Ειρήνη» του ΝΑΤΟ το 2023.

Η κίνηση αυτή θεωρείται ευρέως ως ένα σκαλοπάτι προς την πλήρη ένταξη στο ΝΑΤΟ.

Στις 29 Σεπτεμβρίου, το ΝΑΤΟ ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να στείλει έναν απροσδιόριστο αριθμό πρόσθετου προσωπικού της KFOR στην περιοχή υπό το φως των «πρόσφατων εντάσεων».

«Από τον Μάιο, έχουμε ενισχύσει την παρουσία και τη στάση της KFOR», ανέφερε η δυτική συμμαχία σε ανακοίνωσή της.

«Μόλις χθες, το Βορειοατλαντικό Συμβούλιο ενέκρινε πρόσθετες δυνάμεις για την αντιμετώπιση της τρέχουσας κατάστασης», συμπλήρωσε.