ADAM MORROW

Η Ρωσία επανέλαβε τις εκκλήσεις για διπλωματική λύση στην πολιτική κρίση στον Νίγηρα, όπου ο δημοκρατικά εκλεγμένος, φιλοδυτικός ηγέτης της δυτικοαφρικανικής χώρας ανατράπηκε τον περασμένο μήνα με στρατιωτικό πραξικόπημα, το έβδομο σε χώρα της δυτικής ή κεντρικής Αφρικής μέσα σε τρία χρόνια.

«Υποστηρίζουμε τις προσπάθειες διαμεσολάβησης της αφρικανικής κοινότητας για να βοηθήσει τους Νιγηριανούς να βρουν λύση στην τρέχουσα κρίση», δήλωσε στις 9 Αυγούστου ο Αλεξέι Ζάιτσεφ, εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών.

«Πιστεύουμε ότι η ταχεία αποκατάσταση της έννομης τάξης και ο εθνικός διάλογος χωρίς αποκλεισμούς είναι ο μόνος δρόμος για τη διευθέτηση της κατάστασης.»

Οι δηλώσεις του κου Ζάιτσεφ έγιναν μία ημέρα πριν από τη σύνοδο κορυφής της Οικονομικής Κοινότητας Δυτικοαφρικανικών Κρατών (ECOWAS ή CEDEAO), του οικονομικού και πολιτικού μπλοκ 15 χωρών της Δυτικής Αφρικής, συμπεριλαμβανομένου του Νίγηρα.

Οι συμμετέχοντες στη σύνοδο κορυφής, οι οποίοι συγκεντρώθηκαν στην Αμπούτζα της Νιγηρίας, συζήτησαν τις προοπτικές ένοπλης επέμβασης στον Νίγηρα με σκοπό την ανατροπή του πραξικοπήματος κατά του προέδρου Μοχάμεντ Μπαζούμ, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο στρατιωτικής επέμβασης, κίνηση που θα υποστήριζε η Γαλλία, σύμφωνα με ανακοίνωση της.

Εκπρόσωπος της Κοινότητας δήλωσε χθες ότι οι αρχηγοί των γενικών επιτελείων της CEDEAO θα συναντηθούν τις ερχόμενες ημέρες για να ετοιμάσουν σχέδια για μια ενδεχόμενη στρατιωτική επέμβαση στον Νίγηρα, έχοντας αποφασίσει την ενεργοποίηση μιας δύναμης επιφυλακής.

«Η συνάντησή μας προγραμματίζεται για την ερχόμενη εβδομάδα», δήλωσε ο εκπρόσωπος της CEDEAO. Αξιωματούχος της Νιγηρίας και στρατιωτική πηγή της Ακτής Ελεφαντοστού δήλωσαν πως η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο στην Γκάνα.

Δεν είναι ακόμη σαφές πόσο μεγάλη θα είναι η δύναμη, πόσο χρόνο θα χρειαστεί για να συγκροτηθεί και αν πράγματι θα επέμβει.

Ο κος Ζάιτσεφ, αντίθετα, δήλωνε ότι η ένοπλη επέμβαση είναι «απίθανο να συμβάλει στην επίτευξη μόνιμης ειρήνης στον Νίγηρα ή στη σταθεροποίηση της κατάστασης στην περιοχή γενικότερα».

 

Στις 26 Ιουλίου, ο κος Μπαζούμ τέθηκε υπό περιορισμό από ομάδα στρατιωτικών, οι οποίοι ανέστειλαν το σύνταγμα και επέβαλαν απαγόρευση κυκλοφορίας σε όλη τη χώρα. Δύο ημέρες αργότερα, ο στρατηγός Αμπντουραχμάν Τιανί, ανακηρύχθηκε νέος αρχηγός του κράτους από τους πραξικοπηματίες.

Ο κος Μπαζούμ τελεί έκτοτε υπό περιορισμό στην κατοικία του στο Νιαμέι, την πρωτεύουσα του Νίγηρα, αλλά σύμφωνα με πληροφορίες επικοινωνεί με ξένους αξιωματούχους μέσω τηλεφώνου.

Από την αρχή, οι δυτικές δυνάμεις, μαζί με τον ΟΗΕ και τη CEDEAO, καταδίκασαν την απομάκρυνση του κου Μπαζούμ και απαίτησαν την άμεση επαναφορά του.

Στις 30 Ιουλίου, η CEDEAO έθεσε προθεσμία μίας εβδομάδας για την αποκατάσταση της «συνταγματικής τάξης» στον Νίγηρα. Η προθεσμία αυτή έληξε στις 7 Αυγούστου χωρίς να ικανοποιηθεί το αίτημα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το Μάλι και η Μπουρκίνα Φάσο – και οι δύο μέλη της κοινότητας – εξέφρασαν την υποστήριξή τους στο πραξικόπημα, δηλώνοντας ότι θα θεωρούσαν οποιαδήποτε ένοπλη επέμβαση στον Νίγηρα ως επίθεση εναντίον τους.

«Δεν θα δεχτούμε στρατιωτική επέμβαση στον Νίγηρα», δήλωσε σε πρόσφατες δηλώσεις του εκπρόσωπος της στρατιωτικής κυβέρνησης του Μάλι. «Η επιβίωσή μας εξαρτάται από αυτό.»

Το Μάλι και η Μπουρκίνα Φάσο έχουν και οι δύο κατηγορήσει στο παρελθόν τη CEDEAO ότι υπηρετεί τα δυτικά συμφέροντα.

 

Την περασμένη εβδομάδα, η CEDEAO έστειλε αντιπροσωπεία στον Νίγηρα για προσωπική συνάντηση με τον κο Τιανί. Ωστόσο, ο τελευταίος αρνήθηκε να συναντηθεί με τους απεσταλμένους.

Αντίθετα, ο κος Τιανί υποδέχθηκε μια κοινή αντιπροσωπεία από το Μάλι και την Μπουρκίνα Φάσο στις 7 Αυγούστου.

Την ίδια ημέρα, η Βικτόρια Νιούλαντ, επισκέφθηκε ως αναπληρώτρια υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ το Νιαμέι, όπου είχε συνομιλίες με αξιωματούχους της νέας στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας.

Μιλώντας στους δημοσιογράφους στη συνέχεια, η κα Νιούλαντ περιέγραψε τις συνομιλίες ως «δύσκολες».

«Αυτές οι συζητήσεις ήταν εξαιρετικά ειλικρινείς και κατά διαστήματα αρκετά δύσκολες, επειδή προωθούμε μια λύση με διαπραγματεύσεις», δήλωσε, προσθέτοντας: «Δεν είναι εύκολο να πετύχουμε καλά αποτελέσματα».

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της, η κ. Νιούλαντ ζήτησε να συναντήσει τόσο τον κο Τιανί όσο και τον κο Μπαζούμ. Και τα δύο αιτήματα απορρίφθηκαν.

Στις 8 Αυγούστου, κοινή αντιπροσωπεία του ΟΗΕ και της Αφρικανικής Ένωσης απέτυχε να επισκεφθεί τον Νίγηρα, αφού οι νέοι ηγέτες της χώρας δήλωσαν ότι δεν μπορούσαν να εγγυηθούν για την ασφάλεια της αντιπροσωπείας.

Σε δήλωσή τους, κατήγγειλαν επίσης αυτό που περιέγραψαν ως «κλίμα επιθετικότητας κατά του Νίγηρα».

 

Υπό την ηγεσία του κου Μπαζούμ, ο Νίγηρας ήταν βασικός σύμμαχος των ΗΠΑ στην περιοχή και, κατ’ επέκταση, αποδέκτης αμερικανικής στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας.

Εταίρος στον μακροχρόνιο αγώνα της Ουάσιγκτον κατά των «ισλαμιστών ανταρτών», ο Νίγηρας εξακολουθεί να φιλοξενεί αμερικανικά, γαλλικά, γερμανικά και ιταλικά στρατεύματα.

Ωστόσο, δυτικοί αξιωματούχοι εκφράζουν την ανησυχία ότι η απότομη αλλαγή εξουσίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση της ρωσικής επιρροής τόσο στον Νίγηρα όσο και στην ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Αφρικής.

Επισημαίνουν το στρατιωτικό πραξικόπημα του 2021 στο Μάλι, το οποίο έδιωξε τα γαλλικά στρατεύματα και τις ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ από τη χώρα.

Το κενό που προέκυψε καλύφθηκε τελικά από τη ρωσική Βάγκνερ, ιδιωτική μισθοφοριήκ εταιρεία με στενούς δεσμούς με το Κρεμλίνο.

Μιλώντας στο BBC στις 8 Αυγούστου, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν δήλωσε ότι η Ρωσία μπορεί να εκμεταλλευτεί την τρέχουσα κρίση στον Νίγηρα για να ενισχύσει τη θέση της στην περιοχή.

«Αυτό που συνέβη … στον Νίγηρα δεν υποκινήθηκε από τη Ρωσία ή τη Βάγκνερ, αλλά … προσπαθούν να το εκμεταλλευτούν», είπε.

Ο κος Μπλίνκεν στη συνέχεια αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο «να επαναληφθούν όσα συνέβησαν σε άλλες χώρες».

Στο πλαίσιο αυτό, παρατηρητές σημείωσαν την παρουσία σημαιών της Ρωσικής Ομοσπονδίας σε πρόσφατες διαδηλώσεις υπέρ του πραξικοπήματος στον Νίγηρα.

Στις 18 Ιουλίου, ο Κάμερον Χάντσον, πρώην αναλυτής των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, προειδοποίησε τους Αμερικανούς νομοθέτες ότι η Μόσχα προσπαθεί κερδίσει συμμάχους στην Αφρική, με αρκετή επιτυχία: «Η Ρωσία αποκτά νέους φίλους και μεγαλύτερη επιρροή, υπονομεύοντας πιο αποτελεσματικά τα δυτικά συμφέροντα στην Αφρική», δήλωσε ο Χάντσον, ο οποίος τώρα συνδέεται με το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών που εδρεύει στην Ουάσιγκτον, στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ.

Στις 9 Αυγούστου, ο κος Ζάιτσεφ απέρριψε τους ισχυρισμούς που προέρχονταν από την Ουκρανία ότι η Ρωσία εμπλέκεται με κάποιον τρόπο στο πραξικόπημα του Νίγηρα.

«Αυτά είναι κούφια λόγια», δήλωσε. «Ακόμη και οι δυτικοί εταίροι, οι οποίοι συχνά επικρίνουν τη Ρωσία χωρίς λόγο, δεν έχουν πει κάτι τέτοιο.»

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Νίγηρας είναι κορυφαίος παραγωγός ουρανίου, γεγονός που ενισχύει περαιτέρω τη στρατηγική του σημασία για τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη, τη Ρωσία και την Κίνα.

Το βράδυ της 9ης Αυγούστου, η νέα, στρατιωτική κυβέρνηση του Νίγηρα κατήγγειλε παραβίαση του εναέριου χώρου από γαλλικά αεροσκάφη, ως προσπάθεια αποσταθεροποίησης της χώρας.

Η Epoch Times δεν μπόρεσε να επαληθεύσει ανεξάρτητα τον ισχυρισμό αυτό.

Του Adam Morrow,  με τη συμβολή του Reuters

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Οι ρωσικές δυνάμεις ισχυρίστηκαν αυτή την εβδομάδα ότι κατέλαβαν θέσεις-κλειδιά στην ανατολική περιοχή του Λουχάνσκ, ανοίγοντας το δρόμο για μια πιθανή προέλαση στη γειτονική περιοχή του Χάρκοβο της Ουκρανίας.

Στις 10 Αυγούστου, ο Βιτάλι Γκάντσεφ, επικεφαλής της διορισμένης από τη Μόσχα στρατιωτικής-πολιτικής διοίκησης του Χάρκοβο, ισχυρίστηκε ότι οι ρωσικές δυνάμεις βρίσκονταν επί του παρόντος μόνο «λίγα χιλιόμετρα» από τη στρατηγική πόλη Κουπιάνσκ.

Το Κουπιάνσκ, που βρίσκεται στο ανατολικό Χάρκοβο, αποτελεί σημαντικό διοικητικό κέντρο και σιδηροδρομικό κόμβο.

Η Ρωσία κατέλαβε την πόλη, μαζί με μεγάλο μέρος του ανατολικού Χάρκοβο, μέσα σε λίγες ημέρες από την αρχική εισβολή της στην ανατολική Ουκρανία στις αρχές του περασμένου έτους.

Ωστόσο, τα ρωσικά στρατεύματα αποσύρθηκαν από το Χάρκοβο τον περασμένο Σεπτέμβριο, αφήνοντας την περιοχή -συμπεριλαμβανομένου του Κουπιάνσκ- στις προελαύνοντες ουκρανικές δυνάμεις.

Εκείνη την εποχή, η Μόσχα περιέγραψε την κίνηση αυτή ως “στρατηγική απόσυρση”, ενώ το Κίεβο -και τα περισσότερα δυτικά μέσα ενημέρωσης- την χαρακτήρισαν ως μια ρωσική ήττα που θα άλλαζε τα δεδομένα.

Αλλά σχεδόν ένα χρόνο αργότερα, παρά τη συνεχιζόμενη ουκρανική αντεπίθεση, οι ρωσικές δυνάμεις φαίνονται τώρα έτοιμες να επιστρέψουν στο Χάρκοβο – ξεκινώντας με την πόλη Κουπιάνσκ. Σύμφωνα με τον κ. Γκάντσεφ, οι ρωσικές δυνάμεις κατέλαβαν πρόσφατα πέντε θέσεις-κλειδιά στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένου του οικισμού Νοβοσελόφσκιε.

 

«Παίρνουν πιο ευνοϊκές θέσεις έξω από ορισμένους οικισμούς – θέσεις που κατείχαν χθες οι Ουκρανοί», δήλωσε σε τηλεοπτικές δηλώσεις.

Καθώς καταλαμβάνονται περισσότερες θέσεις, πρόσθεσε, «χαράσσονται και εδραιώνονται νέες γραμμές άμυνας».

Ο κ. Γκάντσεφ συνέχισε υποστηρίζοντας ότι η ταχέως μεταβαλλόμενη γραμμή του μετώπου «σύντομα θα τοποθετηθεί για μια μεγάλης κλίμακας επίθεση στο Χάρκοβο».

Οι ισχυρισμοί του συμπίπτουν με πρόσφατες δηλώσεις που προέρχονται από το ρωσικό υπουργείο Άμυνας.

Στις 11 Αυγούστου, εκπρόσωπος του υπουργείου υποστήριξε ότι οι ρωσικές δυνάμεις είχαν «βελτιώσει την τακτική τους θέση» κοντά σε δύο οικισμούς στην περιοχή του Χάρκοβο.

 

Ουκρανοί αξιωματούχοι, εν τω μεταξύ, επιβεβαίωσαν ομοίως ότι σφοδρές μάχες παραμένουν σε εξέλιξη στα περιφερειακά σύνορα μεταξύ του Λουχάνσκ και του Χάρκοβο.

Μιλώντας στην ουκρανική εθνική τηλεόραση, ο Ρουσλάν Μούζιτσουκ, εκπρόσωπος της Εθνικής Φρουράς της Ουκρανίας, δήλωσε ότι τα ρωσικά στρατεύματα -που υποστηρίζονται από άρματα μάχης, αεροσκάφη και πυροβολικό- συγκεντρώνονται αυτή τη στιγμή στην περιοχή.

Ο Ολεξάντρ Σίρσκι, διοικητής των χερσαίων δυνάμεων της Ουκρανίας, ανέφερε πρόσφατα «έντονες» μάχες κοντά στο Κουπιάνσκ, λέγοντας ότι θέσεις-κλειδιά στην ασταθή περιοχή αλλάζουν «συνεχώς» χέρια.

Στις 10 Αυγούστου, η Χάνα Μαλιάρ, η αναπληρώτρια υπουργός Άμυνας της Ουκρανίας, δήλωσε ότι η Ρωσία «σχημάτισε μια επιθετική ομάδα» και προσπαθεί τώρα να προελάσει στο Κουπιάνσκ.

«Η ένταση της μάχης και των εχθρικών βομβαρδισμών είναι υψηλή», δήλωσε.

Εκκένωση αμάχων

Οι Epoch Times δεν μπόρεσαν να επαληθεύσουν ανεξάρτητα τις εκτιμήσεις των δύο πλευρών για το πεδίο της μάχης.

Αλλά οι αναφορές ότι οι ρωσικές δυνάμεις προέλαυναν στο Χάρκοβο επιβεβαιώθηκαν περαιτέρω στις 10 Αυγούστου, όταν το Κίεβο διέταξε την εκκένωση χιλιάδων αμάχων από πόλεις της περιοχής.

Σύμφωνα με τη στρατιωτική διοίκηση της Ουκρανίας στην περιοχή Κουπιάνσκ, οι κάτοικοι πρέπει να συμμορφωθούν με τη διαταγή ή να υπογράψουν έγγραφα που αναλαμβάνουν την ευθύνη για τη δική τους ασφάλεια.

Ο Όλεγκ Σινέγκουμποφ, επικεφαλής της στρατιωτικής διοίκησης του Χάρκοβο, δήλωσε ότι η εντολή εκκένωσης πιθανότατα θα ισχύσει για 53 πόλεις -περίπου 11.000 άτομα- στην περιφέρεια Κουπιάνσκ.

Η Ρωσία ξεκίνησε την εισβολή της στην ανατολική Ουκρανία τον περασμένο Φεβρουάριο. Τον περασμένο Σεπτέμβριο, προσάρτησε ουσιαστικά τέσσερις περιοχές, συμπεριλαμβανομένου του Λουχάνσκ.

Η Μόσχα, ωστόσο, συνεχίζει να θεωρεί την περιοχή του Χάρκοβο ως ουκρανικό έδαφος.

Το Κίεβο και οι δυτικοί σύμμαχοί του καταδικάζουν τη ρωσική εισβολή και τις επακόλουθες προσαρτήσεις ως απρόκλητες επιθετικές ενέργειες.

Η Μόσχα, από την πλευρά της, δηλώνει ότι η «ειδική στρατιωτική επιχείρησή» της αποσκοπεί στην προστασία των ρωσόφωνων στην ανατολική Ουκρανία και στην αναχαίτιση της περαιτέρω επέκτασης της συμμαχίας του ΝΑΤΟ.

Σχεδόν 18 μήνες μετά την αρχική εισβολή, η συνεχιζόμενη σύγκρουση δεν δείχνει σημάδια ότι θα τερματιστεί σύντομα.

Η Ρωσία εξακολουθεί να ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών που αρχικά κατέλαβε, ενώ η δίμηνη αντεπίθεση του Κιέβου απέτυχε να σημειώσει σημαντικές επιτυχίες.

Το Associated Press συνέβαλε σε αυτό το ρεπορτάζ.

Η Ρωσία έπληξε πολλαπλούς στόχους σε δύο ουκρανικές πόλεις-λιμάνια ως απάντηση σε προηγούμενη επίθεση -για την οποία κατηγορεί το Κίεβο- σε γέφυρα που συνδέει την Κριμαία με τη ρωσική ενδοχώρα.

«Χθες το βράδυ, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις πραγματοποίησαν πολλαπλά αντίποινα με θαλάσσια όπλα υψηλής ακριβείας εναντίον χώρων όπου σχεδιάζονταν τρομοκρατικές επιθέσεις», ανέφερε το ρωσικό υπουργείο Άμυνας σε ανακοίνωσή του στις 18 Ιουλίου.

Σύμφωνα με το υπουργείο, τα πλήγματα έπληξαν εγκαταστάσεις παραγωγής κοντά στην Οδησσό, οι οποίες, όπως υποστήριξε, χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή θαλάσσιων επιθετικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών.

Χτυπήθηκαν επίσης αρκετές αποθήκες καυσίμων στην Οδησσό και στην κοντινή πόλη Μικολάιβ.

 

«Όλοι οι καθορισμένοι στόχοι καταστράφηκαν», δήλωσε το υπουργείο.

Η νότια στρατιωτική διοίκηση της Ουκρανίας δήλωσε ότι οι υποδομές στην Οδησσό, μαζί με αρκετές κατοικίες, είχαν υποστεί ζημιές από τα πλήγματα.

Οι τοπικές αρχές στο Μικολάιβ, το οποίο βρίσκεται περίπου 75 μίλια βορειοανατολικά της Οντέσα, δήλωσαν ότι τα πλήγματα είχαν ως αποτέλεσμα πυρκαγιές.

Ωστόσο, δεν αναφέρθηκαν θύματα αμέσως μετά τα ρωσικά πυρά.

 

Εκατομμύρια ζωές κινδυνεύουν

Ο Αντρέι Γέρμακ, επικεφαλής του προεδρικού επιτελείου της Ουκρανίας, δήλωσε ότι τα πλήγματα στα δύο ουκρανικά λιμάνια αποτελούν απόδειξη ότι η Ρωσία «θέλει να θέσει σε κίνδυνο τις ζωές 400 εκατομμυρίων ανθρώπων […] που εξαρτώνται από τις ουκρανικές εξαγωγές τροφίμων».

Στις 17 Ιουλίου, η Ρωσία αποσύρθηκε από μια συμφωνία ενός έτους που επέτρεπε στην Ουκρανία να συνεχίσει να εξάγει σιτηρά -παρά τις συνεχιζόμενες εχθροπραξίες- μέσω της Μαύρης Θάλασσας.

Σύμφωνα με τη Μόσχα, το Κίεβο και οι δυτικοί σύμμαχοί του απέτυχαν να τιμήσουν βασικά μέρη της συμφωνίας, η οποία, εάν εφαρμοζόταν, θα της επέτρεπε να εξάγει τα δικά της σιτηρά και λιπάσματα.

Λίγες ώρες πριν η Μόσχα αποχωρήσει από τη συμφωνία, η γέφυρα του Κερτς, που συνδέει τη Ρωσία με την Κριμαία, σείστηκε από έκρηξη που άφησε δύο νεκρούς και προκάλεσε ζημιές σε τμήμα του οδοστρώματος.

 

Η Μόσχα έσπευσε να κατηγορήσει την Ουκρανία για την «τρομοκρατική επίθεση», η οποία, όπως είπε, πραγματοποιήθηκε με δύο θαλάσσια μη επανδρωμένα αεροσκάφη.

Ενώ Ουκρανοί αξιωματούχοι πανηγύρισαν για την επίθεση, το Κίεβο δεν ανέλαβε την ευθύνη γι’ αυτήν.

Όταν ρωτήθηκε αν η επίθεση στη γέφυρα επηρέασε την απόφαση της Μόσχας να αποχωρήσει από τη συμφωνία για τα σιτηρά, εκπρόσωπος του Κρεμλίνου δήλωσε ότι οι δύο εξελίξεις ήταν «απολύτως άσχετες».

Τον περασμένο Οκτώβριο, η ίδια γέφυρα είχε υποστεί ζημιές από μεγάλη έκρηξη. Το Κίεβο δεν ανέλαβε ποτέ την ευθύνη ούτε για εκείνη την επίθεση, αλλά η Χάνα Μαλιάρ, αναπληρώτρια υπουργός Άμυνας της Ουκρανίας, άφησε πρόσφατα υπονοούμενα για την ανάμειξη της χώρας της.

Η Ρωσία προσάρτησε την Κριμαία το 2014 μετά τη διεξαγωγή ενός αμφιλεγόμενου δημοψηφίσματος.

 

Το Ηνωμένο Βασίλειο απορρίπτει τους ρωσικούς ισχυρισμούς

Το Λονδίνο, εν τω μεταξύ, απέρριψε τους ισχυρισμούς της Μόσχας ότι οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες μπορεί να έπαιξαν ρόλο στην επίθεση αυτής της εβδομάδας στη στρατηγική γέφυρα.

«Πρόκειται για αβάσιμες εικασίες από τη Ρωσία», δήλωσε εκπρόσωπος του βρετανικού υπουργείου Εξωτερικών στο Reuters. «Δεν θα το αξιώσουμε να το σχολιάσουμε περαιτέρω».

Μετά την επίθεση, ο Ντμίτρι Πολιάνσκι, αναπληρωτής απεσταλμένος της Μόσχας στον ΟΗΕ, υποστήριξε ότι υπάρχουν ενδείξεις ότι οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες εμπλέκονται.

«Δεν έχουμε ακόμη καταλάβει σε ποιο βαθμό οι δυτικές μυστικές υπηρεσίες, ιδίως οι βρετανικές, συμμετείχαν στην προετοιμασία και την εκτέλεση της τρομοκρατικής επίθεσης», δήλωσε ο Πολιάνσκι.

Μιλώντας ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ο διπλωμάτης πρόσθεσε: «Πάρα πολλά πράγματα δείχνουν κάτι τέτοιο».

 

Αν και δεν παρείχε αποδείξεις για τους ισχυρισμούς του, η Μόσχα έχει διατυπώσει παρόμοιους ισχυρισμούς στο παρελθόν.

Λίγο μετά την περσινή επίθεση στη γέφυρα, το λιμάνι της Σεβαστούπολης στην Κριμαία, όπου εδρεύει ο ρωσικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας, έγινε στόχος πολλαπλών εναέριων και πλωτών μη επανδρωμένων αεροσκαφών.

Τότε, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας κατηγόρησε την Ουκρανία ότι πραγματοποίησε την επίθεση «υπό την καθοδήγηση Βρετανών ειδικών».

Ισχυρίστηκε επίσης ότι οι ίδιοι «Βρετανοί ειδικοί» ήταν υπεύθυνοι για την περσινή δραματική επίθεση στους αγωγούς Nord Stream, οι οποίοι συνδέουν τα ρωσικά κοιτάσματα φυσικού αερίου με τη Βόρεια Ευρώπη.

Σε απάντηση των ισχυρισμών, εκπρόσωπος του πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου Ρίσι Σουνάκ εξέφρασε την άρνηση του Λονδίνου να «παρασυρθεί σε τέτοιου είδους περισπασμούς, οι οποίοι αποτελούν μέρος του ρωσικού εγχειριδίου».

 

Περισσότερα μη επανδρωμένα αεροσκάφη πάνω από την Κριμαία

Σε ξεχωριστή ανακοίνωση στις 18 Ιουλίου, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας υποστήριξε ότι οι δυνάμεις του απέτρεψαν νέο γύρο επιθέσεων με μη επανδρωμένα αεροσκάφη εναντίον στόχων στην Κριμαία.

«Χθες το βράδυ ματαιώθηκε μια απόπειρα του καθεστώτος του Κιέβου να πραγματοποιήσει τρομοκρατική επίθεση σε στόχους στη χερσόνησο της Κριμαίας», ανέφερε το υπουργείο.

Σύμφωνα με το υπουργείο, η επίθεση -στην οποία φέρεται να συμμετείχαν 28 εναέρια μη επανδρωμένα αεροσκάφη- δεν είχε ως αποτέλεσμα ανθρώπινες ή υλικές ζημιές.

Δεκαεπτά μη επανδρωμένα αεροσκάφη καταρρίφθηκαν από τη ρωσική αεράμυνα, ανέφερε το υπουργείο, ενώ τα υπόλοιπα εξουδετερώθηκαν με ηλεκτρονικά αντίμετρα.

Η Epoch Times δεν μπόρεσε να επαληθεύσει τους ισχυρισμούς του υπουργείου.

Το Reuters συνέβαλε σε αυτό το άρθρο.

Η Μόσχα και το Κίεβο ανταλλάσσουν κατηγορίες για τη μερική καταστροφή υδροηλεκτρικού φράγματος στον ποταμό Δνείπερο, το οποίο χώριζε τις αντιμαχόμενες πλευρές από τον περασμένο Νοέμβριο.

Το φράγμα έσπασε το πρωί της 6ης Ιουνίου, προκαλώντας εκτεταμένες πλημμύρες στην περιοχή της Χερσώνας και φόβους για ανθρωπιστική καταστροφή.

Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι έσπευσε να κατηγορήσει για το περιστατικό «Ρώσους τρομοκράτες».

Ο επικεφαλής του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ κατηγόρησε ομοίως τις ρωσικές δυνάμεις για την καταστροφή του φράγματος, η οποία, όπως είπε, «αποδεικνύει για άλλη μια φορά τη βιαιότητα του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία».

 

Ωστόσο, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ δήλωσε: «Μπορούμε να πούμε απερίφραστα ότι επρόκειτο για μια σκόπιμη πράξη δολιοφθοράς της ουκρανικής πλευράς».

Στις 6 Ιουνίου, το υδροηλεκτρικό φράγμα Νόβα Καχόβκα, το οποίο διασχίζει τον ποταμό Δνείπερο στη νότια περιοχή της Χερσώνας, έσπασε εν μέρει, προκαλώντας εκτεταμένες πλημμύρες στην περιοχή.

Το νερό από το φράγμα της σοβιετικής εποχής χρησιμοποιείται για την άρδευση γεωργικών εκτάσεων στη Χερσώνα και τη γειτονική περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, την Κριμαία. Χρησιμοποιείται, επίσης, για την ψύξη του μεγαλύτερου πυρηνικού σταθμού παραγωγής ενέργειας της Ευρώπης, της πυρηνικής μονάδας Ζαπορίζια, η οποία βρίσκεται στη γειτονική ομώνυμη περιοχή.

 

Η Ρωσία προσάρτησε την Κριμαία το 2014. Ελέγχει, επίσης, επί του παρόντος, το μεγαλύτερο μέρος της Ζαπορίζια, μαζί με όλη τη Χερσώνα ανατολικά του Δνείπερου.

Αν και παραμένει ασαφές τι προκάλεσε το ρήγμα, ο Ζελένσκι έγραψε στο Telegram ότι η καταστροφή του φράγματος, «απλώς αποδεικνύει σε όλο τον κόσμο ότι πρέπει να εκδιωχθούν [οι Ρώσοι] από κάθε γωνιά της ουκρανικής γης».

Ο Ζελένσκι συνέχισε υποστηρίζοντας ότι έως και 80 οικισμοί στην περιοχή υπόκεινται πλέον σε πλημμύρες ως αποτέλεσμα του ρήγματος.

Τον περασμένο Νοέμβριο, οι ρωσικές δυνάμεις αποσύρθηκαν από όλα τα εδάφη της Χερσώνας δυτικά του Δνείπερου. Η περιοχή, περιλαμβανομένης της περιφερειακής πρωτεύουσας, κατέχεται πλέον από τις ουκρανικές δυνάμεις.

Αποτυχημένη χαρακτηρίζει την ουκρανική αντεπίθεση η Μόσχα

Το Κρεμλίνο απάντησε κατηγορώντας το Κίεβο για την παραβίαση, η οποία, όπως είπε, θα οδηγήσει σε «σοβαρές συνέπειες” -τόσο για το περιβάλλον όσο και για τους κατοίκους της περιοχής.

Ο Πεσκόφ δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι η υποτιθέμενη πράξη δολιοφθοράς είχε ως στόχο να στερήσει την υπό ρωσική κατοχή Κριμαία από νερό και να αποσπάσει την προσοχή από την αποτυχημένη αντεπίθεση του Κιέβου.

«Αυτό το σαμποτάζ οφείλεται στο γεγονός ότι, έχοντας ξεκινήσει επιθετικές επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας πριν από δύο ημέρες, ο ουκρανικός στρατός δεν μπόρεσε να επιτύχει τους στόχους του», είπε.

Μετά τους πρόσφατους ρωσικούς ισχυρισμούς ότι μια μεγάλη ουκρανική επίθεση αποκρούστηκε στο Ντονέτσκ, παραμένει ασαφές αν η πολυαναμενόμενη αντεπίθεση του Κιέβου έχει πράγματι ξεκινήσει.

 

Το βράδυ της 5ης Ιουνίου, η αναπληρώτρια υπουργός Άμυνας της Ουκρανίας Χάνα Μαλιάρ διέψευσε τους ρωσικούς ισχυρισμούς ότι η αναμενόμενη αντεπίθεση του Κιέβου βρισκόταν πλέον σε πλήρη εξέλιξη.

Παρ’ όλα αυτά, παραδέχθηκε ότι οι ουκρανικές δυνάμεις «μεταβαίνουν σε επιθετικές ενέργειες» σε ορισμένους τομείς κατά μήκος της μετωπικής γραμμής των περίπου 600 μιλίων.

Γράφοντας στο Telegram, η Μαλιάρ δήλωσε ότι οι ισχυρισμοί της Μόσχας περί ουκρανικής αντεπίθεσης είχαν ως στόχο να «αποσπάσουν την προσοχή» από τις πρόσφατες ρωσικές απώλειες κοντά στην πόλη Μπαχμούτ, που αποτελεί σημείο ανάφλεξης.

Νωρίτερα, στις 5 Ιουνίου, η Μόσχα υποστήριξε ότι οι δυνάμεις της είχαν αποκρούσει μια «μεγάλης κλίμακας» ουκρανική επίθεση που πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη ημέρα στην ανατολική περιοχή του Ντονέτσκ.

Σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, οι ουκρανικές δυνάμεις υπέστησαν σημαντικές απώλειες στην εμπλοκή, μεταξύ των οποίων 300 άτομα μάχιμου προσωπικού, 16 άρματα μάχης και 26 τεθωρακισμένα οχήματα.

«Ψευδείς πληροφορίες»

Το Κίεβο, από την πλευρά του, κατηγόρησε τη Μόσχα ότι διαδίδει «ψευδείς πληροφορίες» σχετικά με τις εξελίξεις στο μέτωπο.

Τον περασμένο μήνα, η Μόσχα ισχυρίστηκε ότι κατέλαβε αποφασιστικά το Μπαχμούτ, βασικό κόμβο μεταφορών, μετά από εννέα μήνες μαχών. Το Κίεβο, ωστόσο, λέει ότι οι δυνάμεις του εξακολουθούν να αντέχουν – και μάλιστα να ανακαταλαμβάνουν έδαφος – στα δυτικά προάστια της πόλης.

Σύμφωνα με τον Ντένις Πουσίλιν, επικεφαλής της φιλορωσικής Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ, το Μπαχμούτ (Αρτιόμοφσκ στα ρωσικά) παραμένει σταθερά υπό ρωσικό έλεγχο.

Επιβεβαίωσε, όμως, επίσης, ότι τα περίχωρα της πόλης δέχονται πυρά από ουκρανικά μαχητικά αεροσκάφη και πυροβολικό.

«Όσον αφορά τα περίχωρα [της πόλης], η κατάσταση […] είναι δύσκολη, αλλά υπό έλεγχο», ανέφερε ο Πουσίλιν στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS στις 5 Ιουνίου.

Ο Πουσίλιν πρόσθεσε ότι τις τελευταίες 48 ώρες οι ουκρανικές δυνάμεις φέρονται να πραγματοποίησαν δύο ξεχωριστές επιθέσεις κοντά στην πόλη Βουχλεντάρ, περίπου 85 μίλια νότια του Μπαχμούτ.

Και οι δύο επιθέσεις αποκρούστηκαν, είπε, αφού υπέστησαν σημαντικές απώλειες.

Η Epoch Times δεν ήταν σε θέση να επαληθεύσει τους ισχυρισμούς.

Τους τελευταίους δύο μήνες, αυξάνονται οι εικασίες για μια επικείμενη μεγάλη ουκρανική αντεπίθεση, η οποία φαινομενικά αποσκοπεί στην ανάκτηση των χαμένων εδαφών.

Το Κίεβο, ωστόσο, έχει επανειλημμένα αφήσει να εννοηθεί ότι η περιβόητη «εαρινή επίθεση» θα μπορούσε να αναβληθεί -ανάλογα με τον καιρό και άλλους παράγοντες- μέχρι το φθινόπωρο.

 

Το Reuters συνέβαλε σε αυτό το ρεπορτάζ.

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Υπό τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και το ισλαμιστικής κατεύθυνσης Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, βαδίζει σε μια λεπτή γραμμή μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας του Βλαντιμίρ Πούτιν.

Αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει μετά τις 14 Μαΐου, όταν η Τουρκία θα διεξαγάγει κρίσιμες εκλογές που θα μπορούσαν να σημάνουν το τέλος της διετούς θητείας του κόμματος στο τιμόνι.

Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου – ο βασικός αντίπαλος του Ερντογάν – έχει ένα μικρό προβάδισμα έναντι του νυν προέδρου.

Απαντώντας σε ερωτήσεις σχετικά με τη θέση του για τη Μόσχα, ο Κιλιτσντάρογλου έχει ορκιστεί να επιδιώξει μια «αξιόπιστη συνέχιση των σχέσεων Τουρκίας-Ρωσίας».

«Ο Κιλιτσντάρογλου έχει πει ρητά ότι οι σχέσεις Τουρκίας-Ρωσίας δεν θα υποβληθούν σε νέα δοκιμασία», δήλωσε στην Epoch Times ο Αϊντίν Σεζέρ, διακεκριμένος πολιτικός αναλυτής.

 

Στις επερχόμενες κάλπες, οι Τούρκοι θα ψηφίσουν τόσο για την προεδρία όσο και για 500 έδρες στο κοινοβούλιο.

Ο Ερντογάν θα βρεθεί αντιμέτωπος με τρεις διεκδικητές, εκ των οποίων ο Κιλιτσντάρογλου, ο 74χρονος ηγέτης του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (CHP)- είναι μακράν ο πιο δημοφιλής.

Εάν κανένας υποψήφιος δεν κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία, θα διεξαχθεί δεύτερος γύρος ψηφοφορίας μεταξύ των δύο πρώτων επιλαχόντων δύο εβδομάδες αργότερα.

Το ΑΚΡ διατηρεί την εξουσία από το 2002, κερδίζοντας με άνεση αρκετές εκλογές, τόσο προεδρικές όσο και κοινοβουλευτικές. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην υποστήριξη που απολαμβάνει στις αγροτικές περιοχές, όπου οι ψηφοφόροι είναι συνήθως πιο συντηρητικοί.

Από το 2018, το ΑΚΡ έχει συμμαχήσει με το Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος, το οποίο είναι γνωστό για τη σκληρή προσέγγισή του στα κουρδικά αυτονομιστικά κινήματα.

 

Κατά τη διάρκεια της θητείας του ο Ερντογάν ακολούθησε μια ακτιβιστική εξωτερική πολιτική, η οποία συχνά συγκρούστηκε με εκείνες των συμμάχων της χώρας του στο ΝΑΤΟ. Έχει επίσης καλλιεργήσει στενές σχέσεις με τη Μόσχα, παρά την εισβολή της τελευταίας στην Ουκρανία το 2022.

Αλλά τα τελευταία χρόνια, το ΑΚΡ και ο 69χρονος ηγέτης του είδαν τη δημοτικότητά τους να μειώνεται. Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές από το 2021, όταν μια νομισματική κρίση οδήγησε σε ανεξέλεγκτο πληθωρισμό και σε ευρεία δυσαρέσκεια για τις οικονομικές πολιτικές του Ερντογάν.

Ο Σεζέρ αποδίδει την πτώση της δημοτικότητας του κόμματος στις «δυσμενείς οικονομικές εξελίξεις» και σε αυτό που περιγράφει ως «περιβάλλον διαρκών κρίσεων».

Λέει ότι η αρχή του κράτους δικαίου «έχει καταστραφεί» υπό το ΑΚΡ, κατηγορώντας το κόμμα για εκτεταμένη διαφθορά – μια κατηγορία που προβάλλεται συχνά από τους επικριτές του ΑΚΡ.

Ενωμένοι στην αντιπολίτευση

Το ΑΚΡ, από την πλευρά του, συνήθως αγνοεί τους ισχυρισμούς, επιλέγοντας αντ’ αυτού να επικεντρωθεί στα οικονομικά και εξωτερικοπολιτικά επιτεύγματά του.

Σε πρόσφατη προεκλογική συγκέντρωση, ο Ερντογάν υποστήριξε ότι το εθνικό εισόδημα της Τουρκίας τριπλασιάστηκε κατά τη διάρκεια της θητείας του.

Έχει επίσης υπερασπιστεί την εγκάρδια προσέγγισή του με τη Μόσχα, χωρίς την οποία, όπως έχει πει, «η Δύση θα μας είχε σύρει σε πόλεμο με τη Ρωσία».

 

Αλλά με τη δημοτικότητα του κυβερνώντος κόμματος σε πτώση, το CHP του Κιλιτσντάρογλου βλέπει την ευκαιρία να επιστρέψει στην εξουσία μετά από δεκαετίες στην πολιτική ερημιά.

Συχνά περιγράφεται ως «κεντροαριστερό» και αφοσιωμένο στις δυτικές αρχές της κοσμικότητας, το CHP ιδρύθηκε από τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος ίδρυσε την Τουρκική Δημοκρατία το 1923.

Σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις με το ΑΚΡ του Ερντογάν, το CHP έχει ηττηθεί κατά κράτος. Κατάφερε όμως να συγκεντρώσει περίπου το 20% των ψήφων, γεγονός που το καθιστά την κορυφαία δύναμη της αντιπολίτευσης στην Τουρκία.

Με την ελπίδα να ανατρέψει τον Ερντογάν αυτή τη φορά, το CHP έχει δημιουργήσει έναν ποικιλόμορφο συνασπισμό με πέντε μικρότερα κόμματα. Σε αυτά περιλαμβάνονται ένα εθνικιστικό κόμμα, ένα κόμμα με ισλαμιστικό προσανατολισμό, ένα κεντροδεξιό κόμμα και δύο συντηρητικά κόμματα με επικεφαλής πρώην συμμάχους του Ερντογάν.

Η πράξη ισορροπίας του Ερντογάν

Οι δημοσκοπήσεις έρχονται σε μια κρίσιμη στιγμή για τον Ερντογάν, υπό τον οποίο η Τουρκία έχει επιτύχει μια λεπτή ισορροπία μεταξύ της Μόσχας και των δυτικών συμμάχων της στο ΝΑΤΟ.

Όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία στις αρχές του περασμένου έτους, η Άγκυρα έσπευσε να καταδικάσει την κίνηση αυτή. Επιπλέον, η Τουρκία παρείχε προηγμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην Ουκρανία, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν από την τελευταία -με θανατηφόρο αποτέλεσμα- κατά των ρωσικών δυνάμεων.

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, η Τουρκία αρνήθηκε να υποστηρίξει τις κυρώσεις υπό την ηγεσία της Δύσης κατά της Ρωσίας, με την οποία μοιράζεται βαθιές εμπορικές σχέσεις και εκτεταμένα θαλάσσια σύνορα.

 

Ο Ερντογάν παραμένει επίσης σε καλές σχέσεις με τον Πούτιν, με τον οποίο διατηρεί στενή σχέση. Ενώ αυτό έχει ενοχλήσει τους συμμάχους της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, έχει επιτρέψει στην Άγκυρα να παίξει τον ρόλο του μεσολαβητή -όταν λίγοι άλλοι θα μπορούσαν- μεταξύ των αντιμαχόμενων μερών.

Λίγο μετά την εισβολή της Μόσχας, η Τουρκία φιλοξένησε ειρηνευτικές συνομιλίες υψηλού επιπέδου μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας. Βοήθησε επίσης στη διαμεσολάβηση για μια συμφωνία-ορόσημο μεταξύ Μόσχας και Κιέβου που επέτρεψε στο τελευταίο να εξάγει σιτηρά μέσω της Μαύρης Θάλασσας.

Στο παρελθόν, οι Ηνωμένες Πολιτείες έβλεπαν με δυσάρεστο μάτι οτιδήποτε έμοιαζε με συνεργασία Τουρκίας-Ρωσίας.

Όταν η Άγκυρα αγόρασε ρωσικά συστήματα αεράμυνας το 2019, η Ουάσινγκτον απάντησε επιβάλλοντας κυρώσεις στην αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας και εμποδίζοντας την αγορά των αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών F-35.

Κλίση προς τη Μόσχα

Ωστόσο, παρά την αυξανόμενη δυσαρέσκεια των ΗΠΑ, η Άγκυρα τα τελευταία χρόνια έχει έρθει όλο και πιο κοντά στη Μόσχα.

Τον περασμένο Αύγουστο, ο Ερντογάν υπέγραψε μια σειρά συμφωνιών με τον Πούτιν με στόχο την ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας. Εκείνη την εποχή, ο αμερικανικός Τύπος ανέφερε «αυξανόμενη ανησυχία» στις δυτικές πρωτεύουσες για την «εμβάθυνση των δεσμών» της Άγκυρας με τη Μόσχα.

Ο Ερντογάν έχει επίσης αγκαλιάσει τις ρωσικές προτάσεις, που υπέβαλε ο Πούτιν τον περασμένο Σεπτέμβριο, για τη μετατροπή της Τουρκίας σε «περιφερειακό κόμβο» για τη διανομή του ρωσικού φυσικού αερίου.

Πράγματι, η ενέργεια -της οποίας η Τουρκία παραμένει καθαρός εισαγωγέας- αποτέλεσε πυλώνα της αναπτυσσόμενης σχέσης Ρωσίας-Τουρκίας. Όπως είναι σήμερα, σχεδόν το ήμισυ των εγχώριων ενεργειακών αναγκών της Τουρκίας καλύπτεται από φυσικό αέριο που εισάγεται από τη Ρωσία.

Τον περασμένο μήνα, η Τουρκία εγκαινίασε τον πρώτο της πυρηνικό αντιδραστήρα, ο οποίος χρηματοδοτήθηκε από τη Μόσχα και κατασκευάστηκε από τον ρωσικό ενεργειακό κολοσσό Rosatom. Ο αντιδραστήρας αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου κοινού σχεδίου για την κατασκευή τεσσάρων πυρηνικών σταθμών παραγωγής ενέργειας κοντά στην τουρκική πόλη Ακουγιού.

Απευθύνοντας χαιρετισμό στα εγκαίνια μέσω βίντεο-σύνδεσης, ο Πούτιν χαιρέτισε την «πολύπλευρη εταιρική σχέση» των δύο χωρών, η οποία, όπως διαβεβαίωσε, βασίζεται στον «αμοιβαίο σεβασμό και την εξέταση των συμφερόντων του άλλου».

Στο εκλογικό του μανιφέστο, το AKP δεσμεύτηκε να διατηρήσει τις «πολιτικές και οικονομικές σχέσεις με τη Ρωσία», συμπεριλαμβανομένης της «συνεργασίας στον ενεργειακό τομέα».

«Θεσμοθέτηση» της εξωτερικής πολιτικής

Εάν εκλεγεί, η αντιπολίτευση υπό την ηγεσία του CHP έχει υποσχεθεί να εργαστεί για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να επιστρέψει τη χώρα σε ένα κοινοβουλευτικό σύστημα διακυβέρνησης και να μειώσει τον πληθωρισμό αντιστρέφοντας την οικονομική πολιτική του Ερντογάν.

Έχει επίσης δεσμευτεί να αντικαταστήσει την «προσωπική» προσέγγιση του Ερντογάν στην εξωτερική πολιτική με μια «θεσμική», όπως την περιγράφει, προσέγγιση.

Υπό το ΑΚΡ, σύμφωνα με τον Σεζέρ, «οι σχέσεις Ερντογάν-Πούτιν έχουν υπερισχύσει των σχέσεων Τουρκίας-Ρωσίας. Αυτό δεν θα συμβεί στη νέα περίοδο».

Υπό μια κυβέρνηση υπό την ηγεσία του CHP, αντίθετα, «οι σχέσεις θα διεξάγονται με τη θεσμική έννοια», εξήγησε ο ίδιος.

 

Ο Ερντογάν, από την πλευρά του, υπερασπίζεται τα επιτεύγματά του στην εξωτερική πολιτική, ιδίως αυτά που αφορούν τη Ρωσία και την Ουκρανία.

«Επιστροφή στις εργοστασιακές ρυθμίσεις»

Εάν το CHP έρθει στην εξουσία, η Τουρκία θα «επιστρέψει στις εργοστασιακές της ρυθμίσεις στην εξωτερική πολιτική», δήλωσε ο Σεζέρ, ο οποίος είναι επίσης επικεφαλής του τμήματος τουρκορωσικών μελετών στην Ένωση Τουρκικής Δημοκρατίας με έδρα την Άγκυρα.

Αυτό, εξήγησε, σημαίνει τη «θεσμοθέτηση» των πολιτικών σχέσεων της Τουρκίας με την ΕΕ, των στρατιωτικών της σχέσεων με το ΝΑΤΟ και των οικονομικών της σχέσεων με τις δυτικές χώρες.

Συνέχισε όμως να διαβεβαιώνει ότι ένας τέτοιος αναπροσανατολισμός «δεν θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στις σχέσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία».

«Ακόμη και κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οι σχέσεις της Τουρκίας με τη Σοβιετική Ένωση ήταν εξαιρετικές, ιδίως από οικονομική άποψη», πρόσθεσε ο Σεζέρ, ο οποίος στο παρελθόν διετέλεσε εμπορικός σύμβουλος στην πρεσβεία της Τουρκίας στη Μόσχα.

Ο Φερίτ Τεμούρ, Τούρκος εμπειρογνώμονας σε θέματα Ρωσίας και Ευρασίας, εξέφρασε παρόμοια συναισθήματα.

 

«Εάν η αντιπολίτευση έρθει στην εξουσία, αναμένεται να θεσμοθετηθεί και πάλι μια φιλοδυτική πορεία εξωτερικής πολιτικής», δήλωσε ο Τεμούρ στην Epoch Times.

«Αλλά αυτός ο νέος προσανατολισμός είναι απίθανο να οδηγήσει σε απότομη ρήξη των σχέσεων με τη Μόσχα», πρόσθεσε, σημειώνοντας τη βαθιά «αλληλεξάρτηση» που χαρακτηρίζει τις εμπορικές σχέσεις των δύο χωρών.

Ο ίδιος ο Κιλιτσντάρογλου έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι οι σχέσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία δεν θα επηρεαστούν αρνητικά υπό μια κυβέρνηση υπό την ηγεσία του CHP.

Σε ανοιχτή επιστολή που έγραψε στα τέλη του περασμένου μήνα, είπε σε μια ομάδα Ρώσων ακαδημαϊκών ότι οι «υγιείς» σχέσεις με τη Μόσχα είναι «προς το συμφέρον της Τουρκίας».

Στην επιστολή, την οποία επικαλέστηκαν ευρέως τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, επέκρινε επίσης αυτό που περιέγραψε ως «αντιρωσική θέση» που υιοθετούν ορισμένες χώρες (τις οποίες δεν κατονόμασε).

Η τουρκορωσική συνεργασία, πρόσθεσε, είναι «κρίσιμη για την περιφερειακή σταθερότητα και την παγκόσμια ειρήνη».

Ζήτημα κυρώσεων

Ορισμένοι σκληροπυρηνικοί επικριτές της Ρωσίας του Πούτιν, εν τω μεταξύ, δήλωσαν ανοιχτά ότι ελπίζουν σε μια νίκη της αντιπολίτευσης.

Τον Ιανουάριο, ο Βλαντίμιρ Μίλοφ, αξιωματούχος του αντι-Πούτιν Ιδρύματος Ελεύθερη Ρωσία, εξέφρασε την ελπίδα ότι οι επερχόμενες κάλπες θα φέρουν «πολιτική αλλαγή» στην Τουρκία.

«Το αντιπολιτευόμενο CHP δείχνει μια τάση να ενωθεί με τη Δύση σε ορισμένα μέτρα και πιθανότατα να ενταχθεί στο καθεστώς κυρώσεων [κατά της Ρωσίας]», δήλωσε ο Μίλοφ σε ένα διαδικτυακό φόρουμ που διοργανώθηκε από το Ατλαντικό Συμβούλιο, μια δεξαμενή σκέψης με έδρα την Ουάσινγκτον.

Ωστόσο, σε συνέντευξή του στις 19 Μαρτίου, ο Κιλιτσντάρογλου φάνηκε να αποκλείει ένα τέτοιο σενάριο, λέγοντας ότι οι κυρώσεις «θα πρέπει να είναι σύμφωνες με το διεθνές δίκαιο … και μόνο στο πλαίσιο των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ».

Κάπως διφορούμενα, πρόσθεσε: «Πέραν αυτού, η δυναμική των ίδιων των χωρών μπαίνει στο παιχνίδι όσον αφορά τις αποφάσεις που λαμβάνονται».

Σύμφωνα με τον Σεζέρ, ο Κιλιτσντάρογλου έχει δηλώσει ρητά ότι «δεν θα επιβληθούν κυρώσεις από την Τουρκία [στη Ρωσία] εκτός των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ».

Αν και αναγνώρισε ότι η Τουρκία δέχεται πιέσεις από τη Δύση να εφαρμόσει κυρώσεις στη Ρωσία, ο Σεζέρ έσπευσε επίσης να επισημάνει ότι οι οικονομικοί δεσμοί που συνδέουν τις δύο χώρες είναι «βαθύτατοι» και «βασίζονται στην αμοιβαία εξάρτηση».

Λόγω αυτής της αλληλεξάρτησης, πρόσθεσε, η Τουρκία «δεν έχει την πολυτέλεια να επιβάλει κυρώσεις [στη Ρωσία] όπως οι δυτικές χώρες».

Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Twitter @epochtimesgreece