Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι αποκάλυψε ότι συζήτησε με τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, το ενδεχόμενο ο πυρηνικός σταθμός της Ζαπορίζια, ο οποίος βρίσκεται υπό ρωσική κατοχή, να περάσει υπό αμερικανικό έλεγχο. Η δήλωση αυτή έγινε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, όπου ο Ζελένσκι επιβεβαίωσε ότι η συνομιλία του με τον Τραμπ επικεντρώθηκε αποκλειστικά σε αυτό το ζήτημα.
«Συζητήσαμε μόνο για έναν σταθμό, ο οποίος τελεί υπό ρωσική κατοχή», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Ουκρανός πρόεδρος, αναφερόμενος στον μεγαλύτερο πυρηνικό σταθμό της Ευρώπης, που βρίσκεται στην πόλη Ενερχοντάρ και έχει καταληφθεί από τις ρωσικές δυνάμεις από τον Μάρτιο του 2022.
Από την πλευρά της, η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου επιβεβαίωσε ότι ο Τραμπ μίλησε στον Ζελένσκι για το ενδεχόμενο οι ΗΠΑ να αναλάβουν τον έλεγχο ουκρανικών πυρηνικών σταθμών, χωρίς να διευκρινίσει εάν αυτό αφορά μόνο τη Ζαπορίζια ή και άλλες εγκαταστάσεις.
Διεθνείς αντιδράσεις και γεωπολιτικές προεκτάσεις
Η συζήτηση αυτή έρχεται σε μια κρίσιμη στιγμή, καθώς η Ουκρανία συνεχίζει να δέχεται ρωσικές επιθέσεις, ενώ η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί με ανησυχία την κατάσταση στη Ζαπορίζια. Ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) έχει επανειλημμένα εκφράσει ανησυχίες για την ασφάλεια της εγκατάστασης, τονίζοντας τον κίνδυνο πυρηνικού ατυχήματος σε περίπτωση περαιτέρω στρατιωτικής κλιμάκωσης.
Η Ρωσία, από την πλευρά της, έχει καταστήσει σαφές ότι θεωρεί τον σταθμό υπό τον έλεγχό της και έχει προχωρήσει στην τοποθέτηση δικής της διοίκησης. Οι ρωσικές αρχές δεν έχουν ακόμη σχολιάσει τις δηλώσεις Ζελένσκι, ωστόσο αναλυτές εκτιμούν ότι η Μόσχα θα αντιδράσει έντονα σε κάθε σχέδιο μεταφοράς του ελέγχου της εγκατάστασης σε τρίτη χώρα.
Πολιτικές και στρατηγικές επιπτώσεις
Το γεγονός ότι ο Τραμπ συζητά ενεργά την εμπλοκή των ΗΠΑ στον πυρηνικό τομέα της Ουκρανίας, υποδηλώνει μια πιθανή αλλαγή στη στρατηγική της Ουάσιγκτον. Αν και η τρέχουσα κυβέρνηση Μπάιντεν έχει διατηρήσει σαφείς αποστάσεις από τέτοιες ενέργειες, η στάση της Ουάσιγκτον μπορεί να επηρεαστεί ανάλογα με τις πολιτικές εξελίξεις στις ΗΠΑ.
Παράλληλα, η συζήτηση αυτή δημιουργεί νέα δεδομένα στην ενεργειακή και στρατηγική πολιτική της Ευρώπης, καθώς ο πυρηνικός σταθμός της Ζαπορίζια αποτελεί κομβικό σημείο τόσο για την ενεργειακή επάρκεια της Ουκρανίας όσο και για την ασφάλεια ολόκληρης της περιοχής.
Τι μέλλει γενέσθαι
Αν και προς το παρόν δεν υπάρχει κάποιο επίσημο σχέδιο για τη μεταφορά του ελέγχου του σταθμού, η συζήτηση Ζελένσκι-Τραμπ αναζωπυρώνει τις ανησυχίες για την πιθανή στρατιωτικοποίηση του ενεργειακού τομέα στην Ουκρανία. Η διεθνής κοινότητα αναμένει με ενδιαφέρον τις επόμενες κινήσεις τόσο της Ουάσιγκτον όσο και της Μόσχας, καθώς και τις αντιδράσεις των ευρωπαϊκών χωρών που εξαρτώνται ενεργειακά από την Ουκρανία.
Το ζήτημα της Ζαπορίζια αναδεικνύεται πλέον ως ένα από τα πιο κρίσιμα γεωπολιτικά θέματα της παρούσας περιόδου, με πιθανές επιπτώσεις που ξεπερνούν τα σύνορα της Ουκρανίας και διαμορφώνουν νέες ισορροπίες στη διεθνή σκηνή.
Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, παρουσίασε στις 19 Μαρτίου τη στρατηγική ασφαλείας «Ετοιμότητα 2030», η οποία επιτρέπει στα κράτη-μέλη να υπερβούν τα όρια δαπανών και να αυξήσουν τους αμυντικούς προϋπολογισμούς τους έως και κατά 1,5% του ΑΕΠ για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
«Η εποχή του μερίσματος της ειρήνης έχει τελειώσει προ πολλού. Η αρχιτεκτονική ασφαλείας στην οποία βασιζόμασταν δεν μπορεί πλέον να θεωρείται δεδομένη», τόνισε η φον ντερ Λάιεν. «Πρέπει να επενδύσουμε στην άμυνα, να ενισχύσουμε τις δυνατότητές μας και να υιοθετήσουμε μια προληπτική προσέγγιση στην ασφάλεια.»
Στροφή σε ευρωπαϊκό εξοπλισμό και επενδύσεις
Η ΕΕ αναμένει ότι το σχέδιο αυτό θα δημιουργήσει πάνω από 800 δισεκατομμύρια ευρώ για αμυντικές δαπάνες. Επιπλέον, προβλέπει τη διάθεση 150 δισεκατομμυρίων ευρώ σε δάνεια προς τα κράτη-μέλη για αμυντικές επενδύσεις.
Σύμφωνα με τη νέα στρατηγική, οι χώρες-μέλη θα παροτρυνθούν να αγοράζουν το μεγαλύτερο μέρος του στρατιωτικού τους εξοπλισμού στην Ευρώπη, συνεργαζόμενες κυρίως με ευρωπαίους προμηθευτές. Τουλάχιστον το 65% του συνολικού κόστους του εξοπλισμού που θα αγοράζεται με τα δάνεια αυτά θα πρέπει να προέρχεται από εξαρτήματα που κατασκευάζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, την Ευρωπαϊκή Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών ή την Ουκρανία.
«Πρέπει να αγοράζουμε περισσότερα ευρωπαϊκά προϊόντα. Γιατί αυτό σημαίνει ενίσχυση της ευρωπαϊκής αμυντικής τεχνολογικής και βιομηχανικής βάσης. Σημαίνει τόνωση της καινοτομίας. Και σημαίνει δημιουργία μιας αγοράς αμυντικού εξοπλισμού σε επίπεδο ΕΕ», υπογράμμισε η φον ντερ Λάιεν.
Η ρωσική απειλή και η υποστήριξη στην Ουκρανία
Η ΕΕ εγκαινιάζει αυτό το μεγάλο έργο με στόχο την ανάπτυξη της αμυντικής της βιομηχανίας για την αποτροπή της Ρωσίας. Στη Λευκή Βίβλο για την Ευρωπαϊκή Άμυνα – Ετοιμότητα 2030 αναφέρεται: «Αν επιτραπεί στη Ρωσία να επιτύχει τους στόχους της στην Ουκρανία, οι εδαφικές της φιλοδοξίες θα επεκταθούν και πέραν αυτής. Η Ρωσία θα παραμείνει θεμελιώδης απειλή για την ασφάλεια της Ευρώπης στο προβλέψιμο μέλλον, συμπεριλαμβανομένης της πιο επιθετικής πυρηνικής της στάσης και της τοποθέτησης πυρηνικών όπλων στη Λευκορωσία.»
Το σχέδιο προβλέπει επίσης περισσότερη υποστήριξη για την Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης της παροχής τουλάχιστον 2 εκατομμυρίων πυρομαχικών ετησίως, καθώς και περισσότερων συστημάτων αεράμυνας, πυραύλων και drones. Επιπλέον, η ΕΕ σκοπεύει να συνεχίσει να εκπαιδεύει δεκάδες χιλιάδες Ουκρανούς στρατιώτες κάθε χρόνο.
Η παρέμβαση Τραμπ και οι σχέσεις με τη Ρωσία
Η ανακοίνωση του ευρωπαϊκού αμυντικού σχεδίου έρχεται σε μια κρίσιμη στιγμή. Την προηγούμενη ημέρα, στις 18 Μαρτίου, μετά από τηλεφωνική συνομιλία με τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν συμφώνησε σε περιορισμένη κατάπαυση του πυρός, σύμφωνα με την οποία η Ρωσία και η Ουκρανία θα σταματήσουν να στοχεύουν τις ενεργειακές υποδομές η μία της άλλης για 30 ημέρες.
«Η τηλεφωνική συνομιλία μου σήμερα με τον πρόεδρο Πούτιν της Ρωσίας ήταν πολύ καλή και παραγωγική», δήλωσε ο Τραμπ σε ανάρτησή του στο Truth Social μετά την κλήση. «Συμφωνήσαμε σε άμεση κατάπαυση του πυρός στον τομέα της ενέργειας και των υποδομών, με την κατανόηση ότι θα εργαστούμε γρήγορα για μια πλήρη κατάπαυση του πυρός και, τελικά, για ένα ΤΕΛΟΣ σε αυτόν τον φρικτό πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.»
Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι δήλωσε ότι η χώρα του θα υποστηρίξει την πρόταση για παύση των επιθέσεων στις ρωσικές ενεργειακές υποδομές. Ωστόσο, τόνισε σε δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια διαδικτυακής ενημέρωσης ότι δεν εμπιστεύεται τους Ρώσους και, ως εκ τούτου, χρειάζεται να κατανοήσει πώς θα λειτουργήσει τεχνικά η κατάπαυση του πυρός.
Πριν από την κλήση, ο Ουκρανός υπουργός Εξωτερικών Αντρίι Σιμπίχα δήλωσε ότι το Κίεβο δεν αποτελεί «εμπόδιο» σε μια ειρηνευτική συμφωνία με τη Ρωσία και εξέφρασε αισιοδοξία ότι και οι δύο πλευρές θα μπορούσαν να επιτύχουν ειρήνη υπό την ηγεσία του Τραμπ.
«Πιστεύουμε πραγματικά ότι με την ηγεσία του προέδρου Τραμπ, θα μπορούσαμε να επιτύχουμε μια δίκαιη και διαρκή ειρήνη», σημείωσε ο Σιμπίχα στις 18 Μαρτίου κατά τη διάρκεια γεωπολιτικής διάσκεψης στην Ινδία.
Η κατακόρυφη πτώση των βαθμολογιών στην ανάγνωση και στα μαθηματικά συχνά αποδίδεται στον COVID-19, αλλά οι αρνητικές τάσεις στις επιδόσεις των δημόσιων σχολείων των ΗΠΑ σε σύγκριση με αυτές άλλων ανεπτυγμένων χωρών προϋπήρχαν της πανδημίας.
Η Εθνική Αξιολόγηση Εκπαιδευτικής Προόδου (NAEP) των ΗΠΑ, ανέφερε τουλάχιστον έξι χρόνια σταθερής πτώσης στις βαθμολογίες ανάγνωσης [γλώσσας] και μαθηματικών σε εγχώρια τυποποιημένα διαγωνίσματα που οδήγησαν στα αποτελέσματα του 2024.
Το 69% των μαθητών της τετάρτης τάξης σημείωσαν βαθμολογία κάτω από το επίπεδο της βάσης στην ανάγνωση πέρυσι και το ποσοστό ήταν 70% για μαθητές της όγδοης τάξης (δευτέρας Γυμνασίου).
Τα αποτελέσματα του NAEP για τα μαθηματικά για το 2024 ήταν εξίσου απογοητευτικά: το 60% των μαθητών της τετάρτης τάξης και το 72 τοις εκατό των μαθητών της όγδοης τάξης σημείωσαν βαθμολογία κάτω από τα επίπεδα που αναμένονταν για την τάξη τους.
Ο Μάρτιν Γουέστ, αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου Εθνικής Αξιολόγησης, το οποίο επιβλέπει το NAEP, είπε ότι οι δεξιότητες των μαθητών έχουν διαβρωθεί για περισσότερο από μια δεκαετία.
Απέδωσε την καθοδική πορεία σε δύο σημαντικά γεγονότα: τη μείωση της λογοδοσίας του δημόσιου σχολείου και τη νέα εποχή της «παιδικής ηλικίας δίπλα σε οθόνη», στην οποία οι μαθητές περνούν πολύ περισσότερο χρόνο στα smartphone και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παρά στην μελέτη.
«Το ‘μας κάνει να το πάρουμε στα σοβαρά’ θα ήταν μια καλή φράση για αυτό», είπε ο Γουέστ κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης ειδικών τον Φεβρουάριο με την Εθνική Διάσκεψη των Πολιτειακών Νομοθετικών Σωμάτων.
Οι ειδικοί στην εκπαιδευτική πολιτική εντοπίζουν τρία σημαντικά εμπόδια για να φτάσουν οι πολιτείες να έχουν υψηλότερες επιδόσεις στην σχολική τάξη: έλλειψη λογοδοσίας, χαλαρά πρότυπα, και έλλειψη δέσμευσης.
Σε παγκόσμια σκηνή, η αξιολόγηση του 2023 Τάσεις στα Διεθνή Μαθηματικά και Επιστήμη κατέταξε τις Ηνωμένες Πολιτείες στην 22η θέση από 44 έθνη.
Κατά μέσο όρο, οι Αμερικανοί μαθητές της όγδοης τάξης (δευτέρας Γυμνασίου) συγκέντρωσαν περισσότερους από 120 βαθμούς λιγότερους από τους συνομηλίκους τους στη Σιγκαπούρη και την Ταϊβάν.
Μέσες βαθμολογίες μαθηματικών δευτέρας Γυμνασίου σε διάφορες χώρες το 2023.
Το Πρόγραμμα Διεθνούς Αξιολόγησης Μαθητών του 2022 (PISA), το οποίο δοκιμάζει 15χρονους στα μαθηματικά, τις φυσικές επιστήμες και την ικανότητα χρήσης γλώσσας, κατέταξε τις Ηνωμένες Πολιτείες στη 18η θέση από 80 έθνη.
Η Αμερική τερμάτισε 9η στην γλώσσα, 16η σε φυσική/χημεία, και 34η στα μαθηματικά. Οι επόμενες εξετάσεις PISA πραγματοποιούνται αυτή την άνοιξη.
Ο Ντέιβιντ Στάινερ, διευθυντής του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς, είπε ότι τα αποτελέσματα των ΗΠΑ στις παγκόσμιες αξιολογήσεις PISA ήταν αξιοσέβαστα αλλά όχι ιδανικά.
Τα τυποποιημένα τεστ στις ΗΠΑ είναι πιο δύσκολα για παιδιά που μεγαλώνουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επειδή είναι λιγότερο οπτικά από τις ερωτήσεις PISA και απαιτούν μεγαλύτερα τμήματα ανάγνωσης.
Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει ήδη ξεκινήσει μεταρρυθμίσεις που, όπως λέει, θα βελτιώσουν τις επιδόσεις στην τάξη και τις παγκόσμιες κατατάξεις για 50 εκατομμύρια μαθητές δημοσίων σχολείων K-12 των Ηνωμένων Πολιτειών.
Περιλαμβάνουν τη συρρίκνωση του Υπουργείου Παιδείας στην Ουάσινγκτον και τον εξορθολογισμό της χρηματοδότησής του με κρατικές επιχορηγήσεις, την απαγόρευση των προγραμμάτων σπουδών που βασίζονται σε προοδευτικές ιδεολογίες και την προώθηση της καθολικής σχολικής επιλογής.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ηγούνται παγκοσμίως στις δαπάνες για την εκπαίδευση παρά τα κακά αποτελέσματα των διαγωνισμάτων.
Το Εθνικό Κέντρο Στατιστικών Εκπαίδευσης εκτιμά ότι οι δαπάνες των ΗΠΑ ανά μαθητή υπερβαίνουν τα $15.500 (τοπικό, πολιτειακό και ομοσπονδιακό σύνολο), το οποίο είναι 38 τοις εκατό υψηλότερο από τον μέσο όρο 79 άλλων ανεπτυγμένων χωρών.
Το Υπουργείο Παιδείας των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον στις 10 Ιουνίου 2024. Madalina Vasiliu/The Epoch Times
Έλλειψη λογοδοσίας
Τα δημόσια σχολεία υποχρεούνται να συμμετέχουν σε ομοιογενείς εξετάσεις ως προϋπόθεση ομοσπονδιακής χρηματοδότησης, αλλά οποιαδήποτε αποτελέσματα, καλά ή κακά, ικανοποιούν αυτήν την απαίτηση.
Οι Αμερικανοί πρόεδροι Τζορτζ Μπους και Μπαράκ Ομπάμα προσπάθησαν να δώσουν κίνητρο για βελτιωμένες βαθμολογίες στα τεστ μέσω των προγραμμάτων No Child Left Behind και Race to the Top, αλλά οι σχολικές κοινότητες αντιστάθηκαν και παραπονέθηκαν για αυξημένη πίεση.
Υπό τη διακυβέρνηση του προέδρου Τζο Μπάιντεν, 190 δισεκατομμύρια δολάρια σε χρηματοδότηση έκτακτης ανάγκης μετά τον COVID-19 διατέθηκαν γρήγορα και άνευ όρων για να βοηθηθούν τα σχολεία να ανοίξουν ξανά με ασφάλεια μετά την πανδημία και να επιταχυνθεί η μαθησιακή ανάκαμψη.
Πολλές περιφέρειες χρησιμοποίησαν τις επιχορηγήσεις τους για αθλητικές εγκαταστάσεις, έργα που χρειάζονταν κεφάλαιο, και προσλήψεις προσωπικού που δεν σχετίζεται με διδασκαλία, καθώς οι βαθμολογίες συνέχισαν να πέφτουν, σύμφωνα με το Εργαστήριο Edunomics στο Πανεπιστήμιο Georgetown.
Σήμερα, οι περισσότερες πολιτείες έχουν αποσυνδέσει ή βρίσκονται σε διαδικασία που αποσυνδέουν τις αποφάσεις αξιολόγησης εκπαιδευτικών και τις προαγωγές από τις βαθμολογίες των μαθητών σε τυποποιημένα τεστ, σύμφωνα με το Εθνικό Συμβούλιο για την Ποιότητα Διδασκόντων.
Αντίθετα, τα συνδικάτα εκπαιδευτικών και οι ηγέτες των περιφερειών διαπραγματεύονται εναλλακτικές μετρήσεις, όπως οι βαθμοί μαθητών και οι παρατηρήσεις δασκάλων.
Στο Τέξας, αρκετές περιφέρειες κατέθεσαν αγωγές κατά της κρατικής εκπαιδευτικής υπηρεσίας το 2023 και το 2024 για να την εμποδίσουν να δημοσιοποιήσει τα αποτελέσματα του συστήματος σχολικής λογοδοσίας που βαθμολογεί τις περιφέρειες με βάση τυποποιημένες βαθμολογίες τεστ και άλλες μετρήσεις. Το Δικαστήριο της Κομητείας Τράβις δεν έχει εκδώσει ακόμη τελική απόφαση για την δημοσιοποίηση και τη συνέχιση της αναφοράς λογοδοσίας.
Η Κατρίν Γουίγκφολ, πρώην δασκάλα σε τσάρτερ σχολείο στην Αριζόνα και τώρα συνεργάτιδα εκπαιδευτικής πολιτικής στην δεξαμενή σκέψης American Experiment που εδρεύει στη Μινεσότα, είπε στην Epoch Times ότι αυτή η αρνητική στάση προς τα τυποποιημένα τεστ ως εργαλεία αξιολόγησης των σχολείων και των εκπαιδευτικών δείχνει ότι τα σωματεία εκπαιδευτικών, όχι τα σχολικά συμβούλια ή οι ηγέτες της κρατικής εκπαίδευσης, ελέγχουν ένα «σύστημα από πάνω προς τα κάτω».
Οι μειώσεις ικανότητας στα μαθηματικά και στην γλώσσα είναι μεγάλες από το 2013, αφού το Διοικητικό Συμβούλιο της Εθνικής Αξιολόγησης ανέφερε μεγάλες βελτιώσεις και στα δύο μαθήματα σε όλα τα επίπεδα τάξεων από το 1994 έως το 2010.
«Οδηγήθηκε από την προσπάθεια για κέρδη για τους μαθητές με χαμηλές επιδόσεις, αλλά δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του No Child Left Behind», είπε ο Γουέστ.
«Υπήρξε δικομματική [υποστήριξη] για μεταρρυθμίσεις που βασίζονται σε πρότυπα και μέτρα λογοδοσίας, νομίζω ότι έχουμε δει μια άμβλυνση της λογοδοσίας».
Χαλαρά πρότυπα
Το δελτίο αναφοράς της Golden State [Καλιφόρνια] σημειώνει ότι λιγότεροι από τους μισούς μαθητές δημοσίων σχολείων της Καλιφόρνια στις τάξεις τρίτη έως όγδοη πληρούσαν ή ξεπέρασαν τα πρότυπα επιπέδου τάξης για την αγγλική γλώσσα, και μόνο ένας στους τρεις μαθητές πληρούσε ή ξεπέρασε την βάση στα μαθηματικά.
Ωστόσο, το ποσοστό αποφοίτησής τους από το γυμνάσιο ήταν 87%, το υψηλότερο των τελευταίων έξι ετών, και το ποσοστό των χρόνιων απουσιών τους έχει μειωθεί από το 2021.
Οι περισσότερες πολιτείες, στην πραγματικότητα, δεν απαιτούν από τους υποψηφίους αποφοίτους να περάσουν μια τελική αξιολόγηση στο Λύκειο, κάτι που είναι πιο συνηθισμένο σε άλλες χώρες, είπε ο Στάινερ κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης στις 7 Φεβρουαρίου.
«Αν σταματήσουμε να βαθμολογούμε, η ιδέα φαίνεται να είναι ότι τα παιδιά θα σταματήσουν να τα πηγαίνουν άσχημα», είπε. «Δεν ξέρω από πού προέρχεται αυτή η μανία για άρνηση στην χρήση θερμομέτρου.»
Χωρίς αυτό το θερμόμετρο, είπε ο Στάινερ, οι μαθητές μπορούν να ξεγλιστρήσουν και να πάρουν το απολυτήριο.
Πέρυσι, μια μαθήτρια που δεν ήξερε να διαβάζει ούτε να γράφει αποφοίτησε από το λύκειο στο Χάρτφορντ του Κονέκτικατ και έγινε δεκτή στο Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ-Χάρτφορντ.
Η μαθήτρια, Αλέυσα Ορτίς, μήνυσε τώρα τη σχολική περιφέρεια.
Η αγωγή της σημειώνει ότι εξυπηρετήθηκε από ομάδα υπευθύνων και δασκάλων ειδικής αγωγής καθ’ όλη τη διάρκεια της ακαδημαϊκής της σταδιοδρομίας ως μαθήτρια ειδικής αγωγής.
Ολοκλήρωσε εργασίες χρησιμοποιώντας μια λειτουργία «ομιλίας σε κείμενο» στο smartphone της επειδή δεν καταλάβαινε τις λέξεις που είχε μπροστά της.
Η Κάρολ Γκέιλ, πρόεδρος της ένωσης δασκάλων του Χάρτφορντ, είχε δηλώσει στο παρελθόν στην Epoch Times ότι η περιφέρεια δεν ελέγχει την πολιτική της για τις χρόνιες απουσίες και έχει μειώσει τις βάσεις για τους μαθητές, ώστε να βελτιώσει το ποσοστό αποφοίτησης από το λύκειο, το οποίο ήταν κάτω από 70% το έτος πριν την απονομή του απολυτηρίου της Ορτίς.
Σε μια απάντηση μέσω email στις 7 Μαρτίου στην Epoch Times, τα δημόσια σχολεία του Χάρτφορντ αρνήθηκαν να σχολιάσουν την υπόθεση Ορτίς.
Μαθητές περιμένουν για την τελετή αποφοίτησης του λυκείου Ουβάλντε στην Ουβάλντε του Τέξας, στις 24 Ιουνίου 2022. Jordan Vonderhaar/Getty Images
«Ενώ τα δημόσια σχολεία του Χάρτφορντ δεν μπορούν να σχολιάσουν τις εκκρεμείς δικαστικές υποθέσεις, παραμένουμε βαθιά αφοσιωμένοι στην κάλυψη του πλήρους φάσματος των αναγκών των μαθητών μας όταν εισέρχονται στα σχολεία μας – και στο να τους βοηθήσουμε να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους», αναφέρεται.
Το 2024, υπήρχαν 41 πολιτείες που δεν απαιτούσαν πλέον από τους τελειόφοιτους λυκείου να περάσουν απολυτήριες εξετάσεις προτού λάβουν το απολυτήριο. Το 2002, οι περισσότερες πολιτείες απαιτούσαν αυτή την εξέταση, σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Ακαδημαϊκών Γραμματέων και Υπεύθυνων Υποδοχής.
Η Γουίγκφολ του Κέντρου για το Αμερικανικό Πείραμα είπε ότι το ποσοστό αποφοίτησης από το δημόσιο σχολείο στην Πολιτεία των Μεγάλων Λιμνών ήταν 80% το 2013. Η Μινεσότα κατάργησε τις απολυτήριες εξετάσεις το 2013 και μια δεκαετία αργότερα, το ποσοστό αποφοίτησης αυξήθηκε στο 83,3%.
Το Όρεγκον ανέστειλε τις απαιτήσεις αξιολόγησης επάρκειας ανάγνωσης και γραφής για τους τελειόφοιτους λυκείου μέχρι την άνοιξη του 2028 για να αντιμετωπίσει τα κενά επιδόσεων ανά φυλή και εισόδημα, σύμφωνα με την έκθεση της Γερουσίας του 2022 που πρότεινε την αναστολή αξιολόγησης.
Τα πρότυπα για τους εκπαιδευτικούς στην τάξη έχουν επίσης διαβρωθεί.
Οι απαιτήσεις για την άδεια διδασκαλίας Επιπέδου 4 της Μινεσότα χαλαρώθηκαν πριν από το ακαδημαϊκό έτος 2023-2024 για να αντιμετωπιστούν οι ελλείψεις και η ποικιλομορφία εκπαιδευτικών. Οι υποψήφιοι δεν χρειάζεται πλέον να περάσουν εξετάσεις βασικών δεξιοτήτων για να αποδείξουν την ικανότητα στην ανάγνωση, τη γραφή και τα μαθηματικά, σύμφωνα με τον ιστότοπο της Minnesota Professional Educator Licensing and Standards Board.
Στο Τέξας, ένα ρεκόρ 34% των νέων διδασκόντων εισήλθαν στην τάξη χωρίς πιστοποίηση πέρυσι, και η αποχώρηση από την εργασία εκπαίδευσης συνεχίζει να είναι πρόβλημα μαζί με κακά μαθησιακά αποτελέσματα, σύμφωνα με το Εθνικό Συμβούλιο για την Ποιότητα Διδασκόντων (NCTQ).
Ο Επίτροπος της Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας του Τέξας, Μάικ Μοράθ, δήλωσε ότι οι περισσότεροι διδάσκοντες που προσλήφθηκαν τα τελευταία τρία χρόνια δεν είναι πιστοποιημένοι και περίπου 30.000 από αυτούς που προσλαμβάνονται ετησίως είναι νέοι στο επάγγελμα.
Πολλά από αυτούς δεν μένουν ούτε έναν χρόνο, και οι πιο έμπειροι δάσκαλοι απογοητεύονται και εγκαταλείπουν επίσης, βλάπτοντας τους μαθητές.
«Και η πιστοποίηση δεν είναι το ίδιο πράγμα με την προετοιμασία», είπε ο Μοράθ σε μια επιτροπή πολιτειακών βουλευτών τον Φεβρουάριο. «Βάζουμε αυτούς τους ανθρώπους σε μια πολύ δύσκολη διαδρομή».
Το American Enterprise Institute, το οποίο ξεκίνησε μια πρωτοβουλία για τη μείωση της χρόνιας απουσίας μαθητών σε εθνικό επίπεδο, αποδίδει τα χαμηλά ποσοστά φοίτησης τα τελευταία τέσσερα χρόνια στη χαλάρωση των σχολικών προτύπων και κανόνων όταν τα σχολεία άνοιξαν ξανά μετά την πανδημία.
Η Εθνική Διάσκεψη των Πολιτειακών Νομοθετικών Σωμάτων ανέφερε ότι οι τετραήμερες σχολικές εβδομάδες επιτρέπονται σε 24 πολιτείες, με τον αριθμό των σχολείων αυτής της κατηγορίας να αυξάνεται από 650 το 2020 σε 850 το 2023.
Το Τέξας ανέφερε πρόσφατα την κακή απόδοση των περιφερειών του που έχουν τετραήμερες εβδομάδες.
Η καθηγήτρια Μπλάνκα Κλαούντιο διδάσκει ένα μάθημα ιστορίας στα Ισπανικά σε ένα δίγλωσσο μάθημα στο Λύκειο Φράνκλιν στο Λος Άντζελες, στις 25 Μαΐου 2017. Robyn Beck/AFP μέσω Getty Images
«Είναι κακό», είπε ο Μοράθ. «Τα δεδομένα είναι αρκετά αδιαμφισβήτητα».
Τα προγράμματα κατάρτισης εκπαιδευτικών δεν συμβαδίζουν με τις βελτιώσεις του προγράμματος σπουδών.
Το Εθνικό Συμβούλιο για την Ποιότητα των Εκπαιδευτικών (NCTQ) καθόρισε ότι το 75% των κολεγίων και πανεπιστημίων των ΗΠΑ δεν καλύπτουν όλες τις πτυχές της Επιστήμης Ανάγνωσης στα τμήματα εκπαίδευσής τους, σύμφωνα με την Χέδερ Πέσκε, πρόεδρο του NCTQ. Η Επιστήμη Ανάγνωσης είναι ένα σύνολο ερευνών που υποδεικνύει την καλύτερη μέθοδο εκμάθησης ανάγνωσης, η οποία περιλαμβάνει την απαγγελία γραμμάτων.
Οι πολιτείες και οι σχολικές περιφέρειες επιβάλλουν το πρόγραμμα σπουδών πιο γρήγορα από ό,τι οι νέοι και οι μελλοντικοί δάσκαλοι μπορούν να μάθουν πώς να το εφαρμόζουν και μπορεί να είναι ακριβό για τις περιφέρειες να διατηρήσουν βετεράνους δασκάλους.
Η Πέσκε είπε ότι τα μαθηματικά είναι ένα ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα, επειδή οι διδάσκοντες λαμβάνουν πιστοποίηση για να διδάξουν δεξιότητες που δεν έχουν κατακτήσει οι ίδιοι.
Η Πέσκε πρόσθεσε ότι η αμερικανική κοινωνία παίρνει στα σοβαρά τον αναλφαβητισμό, αλλά οι μορφωμένοι ενήλικες Αμερικανοί, σε αντίθεση με συνομηλίκους τους σε άλλα έθνη, επιτρέπεται να δυσκολεύονται με αριθμούς και εξισώσεις.
Το να ‘σκάψετε’ μαζί τις ρίζες της οικογένειάς σας είναι ένας διασκεδαστικός και συναρπαστικός τρόπος για να ενδυναμώσετε τις σχέσεις σας – η διαδικασία αυτή βοηθάει στην καλλιέργεια του αισθήματος της ικανοποίησης των παιδιών σας και στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και της αυτοπεποίθησης τους. Ο Στέφαν Γουόλτερς, ένας οικογενειακός θεραπευτής με έδρα το Λονδίνο, δήλωσε: «Όλοι νιώθουμε πιο δυνατοί εάν αποτελούμε μέρος μίας ταπισερί. Μια κλωστή από μόνη της είναι αδύναμη, αλλά, υφασμένη σε κάτι μεγαλύτερο, περιτριγυρισμένη από άλλες κλωστές, είναι πιο δύσκολο να ξετυλιχτεί».
Το βιβλίο του Άιρα Γούλφμαν «Μήπως οι άνθρωποι μεγαλώνουν στα γενεαλογικά δέντρα;» είναι μια εξαιρετική εισαγωγή για να εξοικειωθείτε εσείς και τα παιδιά σας με τους όρους που χρησιμοποιούνται συνήθως, που θα σας καθοδηγήσει στη γενεαλογική σας έρευνα.
Βασιστείτε στην αφήγηση παραμυθιών
Κάθε πολιτισμός μεταδίδει την οικογενειακή ιστορία και τις παραδόσεις στις νεότερες γενιές μέσω των παραμυθιών και των λαϊκών μύθων. Τα παραμύθια των ιθαγενών Ουαμπανοάγκ, για παράδειγμα, συχνά επικεντρώνονται σε θρύλους, στη δημιουργία και στις πνευματικές πεποιθήσεις, στην ηθική, στις επιτυχίες και προκλήσεις των προγόνων και στην πεποίθηση τους ότι όλα τα ζωντανά πράγματα συνδέονται μεταξύ τους.
Οι Γιορούμπα της Νιγηρίας ακούνε παραμύθια έξω, κάτω από το φεγγάρι και τα αστέρια. Τα θέματα των ιστοριών επικεντρώνονται σε ζώα που μιλούν και ενεργούν όπως οι άνθρωποι, σε θρησκευτικές τελετουργίες και ιστορίες για θεότητες, με σκοπό να διδάξουν την πολιτιστική κληρονομιά, τις αξίες και την ηθική.
Προσελκύστε το ενδιαφέρον των παιδιών με την αφήγηση οικογενειακών ιστοριών. Από την πλευρά της μητέρας μου, μπορώ να εντοπίσω τις ρίζες της οικογένειας μου μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1700: ένας νεαρός στρατιώτης ονόματι Πήτερ, υπηρέτησε στο Σύνταγμα Τυφεκιοφόρων της Πενσυλβάνια, κατά τη διάρκεια της Αμερικανικής Επανάστασης. Μπορεί να ήταν ένας από τους πολλούς που ταξίδεψαν στον Καναδά για να βοηθήσουν τον Μπένεντικτ Άρνολντ να κατακτήσει το Κεμπέκ. Δεν έφτασαν όλοι οι στρατιώτες τόσο μακριά στον βορρά πριν η αποστολή ακυρωθεί.
Σκεφτείτε τα παιδικά σας χρόνια και τα παιδικά χρόνια των γονιών και των παππούδων σας, επιλέξτε μερικές ιστορίες που είναι διασκεδαστικές ή γεμάτες δράση και αγωνία, και καθίστε με τα παιδιά σας για μια αξέχαστη ώρα αφηγήσεων. Δείξτε τους φωτογραφίες για να τα βοηθήσετε να συνδέσουν ονόματα και πρόσωπα με τους συγγενείς στις ιστορίες σας.
Διοργανώστε διασκεδαστικές δραστηριότητες
Εμπλέξτε τα παιδιά σας σε μερικές διασκεδαστικές γενεαλογικές δραστηριότητες για να εμπλουτίσετε τις ιστορίες σας και να καταγραφούν καλύτερα στη μνήμη τους.
Φτιάξτε μαζί ένα οικογενειακό δέντρο. Σχεδιάστε ένα μεγάλο δέντρο με πολλά κλαδιά σε ένα μεγάλο χαρτόνι. Κόψτε φύλλα από χαρτί για κολάζ, ένα για κάθε μέλος της οικογένειας. Πάνω στα φύλλα, γράψτε τα ονόματα των προγόνων σας μαζί με τις ημερομηνίες γέννησης και θανάτου. Κολλήστε το στον τοίχο σε ένα εύκολα προσβάσιμο και ορατό σημείο του σπιτιού σας. Εναλλακτικά, μπορείτε να δοκιμάσετε το δωρεάν πρόγραμμα δημιουργίας οικογενειακών δέντρων του Canva ή να επισκεφθείτε την Οικογενειακή Αναζήτηση για δωρεάν εκτυπώσιμα πρότυπα οικογενειακών δέντρων.
Επισκεφθείτε τον εκτυπώσιμο παγκόσμιο χάρτη (printable world map) για δωρεάν χάρτες ηπείρων, παγκόσμιο χάρτη και χάρτη των Ηνωμένων Πολιτειών. Δώστε στα παιδιά σας στοιχεία, ξεκινώντας με γενικές υποδείξεις και στη συνέχεια με πιο συγκεκριμένες υποδείξεις, μέχρι τα παιδιά σας να μπορούν να εντοπίσουν τη χώρα και την πόλη ή το χωριό όπου γεννήθηκαν οι διάφοροι προγονοί τους. Σημειώστε τα στους χάρτες.
(Roman Samborskyi/Shutterstock)
Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να πάρουν συνεντεύξεις από μεγαλύτερους συγγενείς, όπως παππούδες, γιαγιάδες, προπαππούδες, θείες και θείους. Μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις πληροφορίες για να δημιουργήσουν ένα λεύκωμα, μία οικογενειακή εφημερίδα ή ένα ενημερωτικό δελτίο ή ακόμη και ένα βιβλίο με συλλογές.
Ετοιμάστε μαζί με τα παιδιά μερικά νόστιμα παραδοσιακά φαγητά από τους τόπους καταγωγής των προγόνων σας. Οι παππούδες μου από την πλευρά του πατέρα μου, ο Γιόχαν και η Κλάρα, γεννήθηκαν στην Αυστρία στα τέλη του 1800. Ήρθαν στην Αμερική το 1920 και εγκαταστάθηκαν στην ανατολική Πενσυλβάνια. Κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα, όλη η οικογένεια μαζευόταν στο σπίτι τους για μία μεγάλη γιορτή και συζητήσεις. Το πιο σημαντικό κομμάτι της παράδοσης ήταν ένα νόστιμο, παραδοσιακό, σπιτικό στρούντελ, φυσικά.
Για έμπνευση σε γεύματα, επισκεφθείτε τον ιστότοπο Challenge Fifty Two, όπου η Σάλι μοιράζεται μία συνταγή από κάθε χώρα του κόσμου. Ή επισκεφθείτε το Barefoot in Jandals και ικανοποιήστε την όρεξή σας για γκλυκό με νόστιμες συνταγές ζαχαροπλαστικής από όλο τον κόσμο.
Ενισχύστε τις γνωσιακές δεξιότητες των παιδιών σας
Εκτός από τα κοινωνικά οφέλη, η εξερεύνηση της γενεαλογίας βοηθά τα παιδιά να ενισχύσουν βασικές ακαδημαϊκές δεξιότητες.
Η εμβάθυνση στη γενεαλογική έρευνα ενισχύει την κριτική σκέψη και τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων. Απαιτεί από τα παιδιά να συγκρίνουν και να αντιπαραβάλλουν πληροφορίες από πολλαπλές πηγές και να αναλύσουν αυτές τις πληροφορίες για να αποκτήσουν βαθύτερη κατανόηση.
Η αφήγηση παραμυθιών εμπλουτίζει το λεξιλόγιο τους και ενισχύει τις δεξιότητες ομιλίας τους. Η ακρόαση γυμνάζει πολύ τον εγκέφαλο τους, καθώς δημιουργούν εικόνες και χαρακτήρες με τη φαντασία τους. Η ιστορία και η γεωγραφία αποκτούν νόημα, καθώς τα παιδιά συνδέουν τα προηγούμενα μαθήματα με ευρύτερες ιστορικές εποχές και συγκεκριμένα γεγονότα.
Η γενεαλογία είναι ένα συναρπαστικό μείγμα ιστορίας και μυστηρίου. Το να εξερευνήσετε τις ρίζες της οικογένειάς σας δεν απαιτεί φτυάρια και δεν θα αφήσει λασπωμένα ίχνη στα πατώματα σας – οπότε φωνάξτε τα παιδιά σας και αρχίστε να ‘σκάβετε’.
Την εποχή της ακμής τους, οι όπερες ήταν μεγάλες παραγωγές, μεγαλοπρεπή θεάματα που προσέλκυαν τεράστια πλήθη, σε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις που ήταν κέντρα της μουσικής της εποχής, όπως η Βενετία και η Βιέννη.
Πολλοί ήταν οι συνθέτες τότε που ευελπιστούσαν σε μία σταδιοδρομία στην όπερα, αλλά το είδος δεν ήταν κατάλληλο για όλους – σπουδαίοι συνθέτες, μεταξύ αυτών και ο Μπετόβεν, απέτυχαν. Τα ονόματα που έλαμψαν, ωστόσο, σε αυτόν τον χώρο, έχουν αφήσει το διαχρονικό αποτύπωμά τους, λαμπρύνοντας ακόμα και σήμερα με τα έργα τους το οπερατικό ρεπερτόριο.
Το παρόν άρθρο παρουσιάζει, με χρονολογική σειρά, εννέα από τους συνθέτες όπερας με τη μεγαλύτερη επιρροή.
Μοντεβέρντι
Προσωπογραφία του Μοντεβέρντι από τον Μπερνάρντα Στρότσι, περ. 1630. (Public Domain)
Ο Κλαούντιο Μοντεβέρντι (1567-1643) έχει επισκιαστεί από τους μεταγενέστερους, αλλά η επίδρασή του στην ιστορία της μουσικής είναι βαθιά. Θεωρούμενος ως ο πρώτος συνθέτης της εποχής του μπαρόκ, επέκτεινε τη χρήση των μπάσων οργάνων, συνδυάζοντας τη γραμμή του μπάσου με την εξέλιξη των χορδών σε μια τεχνική γνωστή ως «μπάσσο κοντίνουο». Η μέθοδος αυτή είναι εμφανής στο έργο του «Ορφέας» (1607), την πρώτη σωζόμενη όπερα.
Το αριστούργημα του Μοντεβέρντι αντλεί το θέμα του από τον ελληνικό μύθο του Ορφέα, που ταξιδεύει στον Κάτω Κόσμο για να επαναφέρει στη ζωή τη γυναίκα του. Ο Μοντεβέρντι συνέδεσε συγκεκριμένα όργανα με συγκεκριμένα συναισθήματα και σκηνές χαρακτήρων, προσθέτοντας, παραδείγματος χάριν, ένα ρεγκάλ (ένα πρώιμο όργανο με χαμηλό ήχο) στην «κολασμένη ορχήστρα», όταν ο Ορφέας εισέρχεται στην Κόλαση. Η επαναστατική προσέγγιση του Μοντεβέρντι στο μουσικό δράμα επηρέασε όλους τους επόμενους συνθέτες.
Χαίντελ
Ο Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ (1685-1759) είναι κυρίως γνωστός για τα θρησκευτικά του ορατόρια, όμως στην εποχή του οι όπερές του κυριαρχούσαν στο Λονδίνο.
Συνέθεσε 42 όπερες, με χαρακτηριστικά μεγάλη διάρκεια. Πολλές, όπως ο «Ιούλιος Καίσαρας», διαρκούν πάνω από τρεις ώρες. Παρά τη διάρκειά τους και το υψηλό επίπεδο καλλιτεχνικής δεξιοτεχνίας τους, τις έγραφε συνήθως σε εκπληκτικά σύντομο χρονικό διάστημα. Ο «Ταμερλάνος», με ήρωα τον ομώνυμο Τούρκο κατακτητή, είναι μία από τις μεγαλύτερες σε διάρκεια όπερές του και γράφτηκε σε μόλις τρεις εβδομάδες.
Ο Χαίντελ είναι γνωστός για το ύφος των da capo άριές του. Αυτό συμβαίνει όταν μια μελωδία εισάγεται, εμπλουτίζεται και στη συνέχεια επαναλαμβάνεται. Τα μελίσματα (μονές συλλαβές που τραγουδιούνται σε πολλαπλές νότες) δημιουργούν μια παράσταση που κόβει την ανάσα.
Όπως και ο Μοντεβέρντι, ο Κρίστοφ Βίλλιμπαλντ φον Γκλουκ (1714-1787) δεν είναι ευρέως γνωστός. Είναι πιθανό να είναι γνωστός μόνο στους λάτρεις της όπερας. Η σχετική του αφάνεια, ωστόσο, δεν αναιρεί τις σημαντικές καινοτομίες του.
Όπως και ο Μοντεβέρντι, ο Γκλουκ επέλεξε τον Ορφέα ως θέμα του μεγαλύτερου αριστουργήματός του. Στο έργο «Ορφέα και Ευριδίκη», προτίμησε ένα πιο απλουστευμένο ύφος, επαναστατώντας ενάντια στα περίτεχνα στοιχεία του Χαίντελ, και περιόρισε γενικά τις παραστάσεις στα πιο ουσιώδη στοιχεία τους, εστιάζοντας στα έντονα συναισθήματα. Οι μινιμαλιστικές του μεταρρυθμίσεις είχαν μεγάλη επιρροή στον νεότερο σύγχρονό του Μότσαρτ.
Μότσαρτ
Ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ (1756-1791) συναγωνίζεται τον Μπετόβεν ως ο δημοφιλέστερος συνθέτης όλων των εποχών. Στον τομέα της όπερας, όμως, δεν υπάρχει σύγκριση: Οι ιστορικοί της μουσικής τον θεωρούν σχεδόν καθολικά ως τη μεγαλύτερη μορφή του είδους. Ενώ οι περισσότεροι συνθέτες όπερας έχουν ένα ή δύο αριστουργήματα, ο Μότσαρτ μπορεί να υπερηφανεύεται για επτά. Όπως ο Σαίξπηρ, και σε αντίθεση με οποιονδήποτε άλλον σε αυτόν τον κατάλογο, ήταν δεξιοτέχνης τόσο της τραγωδίας όσο και της κωμωδίας.
Σύμφωνα με την Operabase.com, ο Μότσαρτ έγραψε τρεις από τις δέκα κορυφαίες όπερες με τις περισσότερες παραστάσεις, από τότε που ο ιστότοπος άρχισε να καταρτίζει στατιστικά στοιχεία το 1996. Πρόκειται για τα «Ντον Τζοβάννι», «Ο γάμος του Φίγκαρο» και «Ο μαγικός αυλός». Η τελευταία κατέχει τη δεύτερη θέση, με 21.295 παραστάσεις (ακριβώς πίσω από την «Τραβιάτα» του Βέρντι). Πολλοί, ωστόσο, θεωρούν ότι ο «Φίγκαρο» είναι η «καλύτερη όπερα που γράφτηκε ποτέ».
Και όταν η κατάταξη γίνεται με βάση τον αριθμό των παραγωγών και όχι των παραστάσεων, ο Μότσαρτ είναι μακράν πρώτος, έχοντας ξεπεράσει τις 34.000.
Ροσσίνι
Προσωπογραφία του συνθέτη Τζοακίνο Αντόνιο Ροσσίνι (1792-1868), περ. 1830. Βρέθηκε στη συλλογή του Μουσείου Θεάτρου της Σκάλας. (Fine Art Images/Heritage Images/Getty Images)
Ο Τζοακίνο Ροσσίνι (1792-1868) έγραψε 39 όπερες. Η μεγαλύτερη επιτυχία του, «Ο κουρέας της Σεβίλλης», είναι η ένατη όπερα με τις περισσότερες παραστάσεις στη σύγχρονη εποχή. Υπήρξε εμπορική και κριτική επιτυχία κατά τη διάρκεια της ζωής του Ροσσίνι, αποσπώντας τους επαίνους ακόμη και του διαβόητα ευέξαπτου Μπετόβεν.
Ο Ροσσίνι κατέγραψε τη γνώμη του Γερμανού συνθέτη όταν πήγε στο σπίτι του, «μία σοφίτα τρομερά ακατάστατη και βρώμικη», όπου η βροχή έτρεχε από την οροφή. Εκεί, βρήκε έναν άνδρα να κάθεται σε «απροσδιόριστη θλίψη». Ο Μπετόβεν απευθύνθηκε στον Ροσσίνι με απαλή φωνή: «Αχ, Ροσσίνι, εσύ, ο συνθέτης του ‘Κουρέα της Σεβίλλης’; … Θα παίζεται όσο θα υπάρχει η ιταλική όπερα». Στη συνέχεια, τον συμβούλεψε να μη γράψει ποτέ τίποτα άλλο παρά opera buffa (κωμική όπερα), διαφορετικά «θα πρόδιδε το πεπρωμένου του».
Ο Ροσσίνι έγινε τόσο πλούσιος από τις κωμικές του όπερες, που αποσύρθηκε πριν από την ηλικία των 40 ετών. Έζησε άλλες τέσσερεις δεκαετίες.
Βάγκνερ
Ο Ρίχαρντ Βάγκνερ (1813-1883) έγινε διάσημος για τα μουσικά δράματά του, με θέματα από τους γερμανικούς μύθους. Σε έργα όπως ο τετραμερής «Κύκλος του Δαχτυλιδιού», εξάλειψε τη διάκριση μεταξύ ρετσιτατίβου και άριας, δημιουργώντας συνεχή μουσική. Καινοτομίες του όπως η χρήση του λαϊτμοτίφ και η συσχέτιση μουσικών φράσεων με συγκεκριμένους χαρακτήρες και σημεία της πλοκής έχουν καθιερωθεί στην κινηματογραφική μουσική σήμερα.
Ο Βάγκνερ είναι ο πέμπτος πιο δημοφιλής συνθέτης όπερας, με περισσότερες από 27.000 καταγεγραμμένες παραστάσεις των έργων του.
Μπιζέ
Ο Ζορζ Μπιζέ, φωτογραφημένος από τον Ετιέν Καριά (1875). (Public Domain)
Ο Ζορζ Μπιζέ (1838-1875) έζησε μια τραγικά σύντομη ζωή. Είναι περισσότερο γνωστός για ένα κυρίως έργο, μέσω του οποίου όμως πέτυχε την αθανασία. Η «Κάρμεν» του (1875) είναι η τρίτη όπερα με τις περισσότερες παραστάσεις σήμερα, μετά τον «Μαγικό αυλό» του Μότσαρτ. Η απεικόνιση της ζωής της εργατικής τάξης από τον Μπιζέ σηματοδότησε ένα πιο ρεαλιστικό ύφος, διαφοροποιημένο από την οπερατική παράδοση.
Βέρντι
Αν κάποιος μπορεί να ανταγωνιστεί την κυριαρχία του Μότσαρτ στην όπερα, αυτός είναι ο Τζουζέπε Βέρντι (1813-1901). Όπως και ο Μότσαρτ, πολλά από τα έργα του παίζονται συχνά ακόμη και σήμερα. Το πιο δημοφιλές από αυτά, η «Τραβιάτα», παίζεται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη όπερα στη σύγχρονη εποχή. Με 21.389 παραστάσεις, προηγείται του «Μαγικού αυλού» του Μότσαρτ. Ο «Ριγκολέττο» βρίσκεται επίσης στη λίστα με τις 10 κορυφαίες όπερες, στο νούμερο 10.
Όσον αφορά τον αριθμό παραστάσεων, ο Βέρντι και ο Μότσαρτ βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο, όχι μόνο όσον αφορά τα μεμονωμένα έργα, αλλά συνολικά. Ακολουθά ο Τζάκομο Πουτσίνι.
Πουτσίνι
Ο Πουτσίνι (1858-1924) ενδέχεται να είναι ο τελευταίος μεγάλος συνθέτης όπερας. Αν και γράφτηκαν πολλές όπερες μετά το θάνατό του, το είδος έχασε σταδιακά την απήχηση που είχε στον κόσμο. Ένας λόγος γι’ αυτό είναι ότι οι κατοπινοί συνθέτες στράφηκαν σε πειραματισμούς που απευθύνονταν σε ένα εξειδικευμένο και μορφωμένο κοινό και δεν γράφονταν πλέον αξιομνημόνευτες μελωδίες.
Οι όπερες του Πουτσίνι είναι γεμάτες άριες με εξαίσιες, όμορφες μελωδίες που μένουν στο αυτί πολύ μετά το τέλος της παράστασης. Παρά την πληθωρικότητά τους, όμως, ο ακροατής δεν αισθάνεται ποτέ κορεσμένος.
Οι δημοφιλέστερες όπερές του, από τις δέκα που συνέθεσε, είναι τρεις: «Λα Μποέμ», «Τόσκα» και «Μαντάμα Μπατερφλάι» («Madama Butterfly»).
Η Σόντρα Ραντβανόφσκι τραγουδά άριες από όπερες του Πουτσίνι, στο «Σόντρα Ραντβανόφσκι: Πουτσίνι». (Robert Kusel)
Η πολιτική σκηνή της Τουρκίας συγκλονίζεται από μια σειρά δραματικών εξελίξεων που κορυφώθηκαν την Τετάρτη 19 Μαρτίου 2025 με τη σύλληψη του δημάρχου Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, και την ταυτόχρονη επιβολή εκτεταμένων περιορισμών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πρόκειται για μια κίνηση που, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, αντικατοπτρίζει την κλιμάκωση της σύγκρουσης μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του ανερχόμενου πολιτικού του αντιπάλου.
Η επιχείρηση-σκούπα και οι κατηγορίες
Σε μια εντυπωσιακή επίδειξη ισχύος, περισσότεροι από 3.000 αστυνομικοί κινητοποιήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη για τη σύλληψη του Ιμάμογλου και περίπου 100 συνεργατών του. Η επιχείρηση έγινε στο όνομα της καταπολέμησης της διαφθοράς, με τις αρχές να προσάπτουν στον δήμαρχο κατηγορίες για οικονομικές ατασθαλίες στη διοίκηση του δήμου Κωνσταντινούπολης.
Ιδιαίτερη βαρύτητα προσδίδεται στις κατηγορίες περί πιθανών διασυνδέσεων με το απαγορευμένο Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK), μία κατηγορία που στο τουρκικό πολιτικό σύστημα συχνά χρησιμοποιείται για την εξουδετέρωση πολιτικών αντιπάλων. Στο στόχαστρο βρέθηκε επίσης ο Μουράτ Ονγκούν, σύμβουλος του Ιμάμογλου στον τομέα του Τύπου, για τον οποίο εκδόθηκε ξεχωριστό ένταλμα σύλληψης.
Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας πολιτικής κρίσης
Η σύλληψη του Ιμάμογλου δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Μόλις μία ημέρα νωρίτερα, την Τρίτη 18 Μαρτίου, είχε προηγηθεί η ανάκληση του πτυχίου του, γεγονός καθοριστικής σημασίας καθώς το πτυχίο αποτελεί προϋπόθεση για την υποψηφιότητα στο προεδρικό αξίωμα. Η εξέλιξη αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία υπό το πρίσμα των προθέσεων του Ιμάμογλου να διεκδικήσει την προεδρία στις επόμενες εκλογές, θέτοντας άμεση πρόκληση στην εξουσία του Ερντογάν.
Λίγο πριν τη σύλληψή του, ο Ιμάμογλου πρόλαβε να αναρτήσει βίντεο από την οικία του, όπου εμφανίζεται αποφασισμένος και ψύχραιμος: «Το λέω με μεγάλη λύπη, πως μια χούφτα ανθρώπων επιχειρούν να καταπατήσουν τη λαϊκή βούληση. Σε αυτή την κακία τους εμπλέκουν και τους αγαπημένους μου αστυνομικούς και τις δυνάμεις ασφαλείας. Είμαστε αντιμέτωποι με μία μεγάλη τυραννία. Να ξέρετε πως δεν θα υποκύψω».
Ψηφιακή φίμωση και έλεγχος της πληροφορίας
Παράλληλα με τη σύλληψη του Ιμάμογλου, οι τουρκικές αρχές προχώρησαν σε ευρεία φίμωση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Σύμφωνα με το παρατηρητήριο διαδικτύου Netblocks, επιβλήθηκαν σημαντικοί περιορισμοί στην πρόσβαση σε πλατφόρμες όπως το X (πρώην Twitter), το YouTube, το Instagram και το TikTok. Αναφορές Τούρκων πολιτών κάνουν λόγο για παρόμοιους περιορισμούς και σε εφαρμογές ανταλλαγής μηνυμάτων, συμπεριλαμβανομένων των WhatsApp, Signal και Telegram.
Η κίνηση αυτή εντάσσεται σε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο της τουρκικής κυβέρνησης, η οποία συχνά περιορίζει την πρόσβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε περιόδους πολιτικής έντασης, επιδιώκοντας να ελέγξει τη ροή των πληροφοριών και να αποτρέψει την οργάνωση διαδηλώσεων διαμαρτυρίας.
Πολιτικές προεκτάσεις και το μέλλον της Κωνσταντινούπολης
Η σύλληψη του Ιμάμογλου δημιουργεί ένα πολιτικό κενό στη διοίκηση της μεγαλύτερης πόλης της Τουρκίας. Με βάση προηγούμενα περιστατικά, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο ο δήμαρχος να αντικατασταθεί από διοικητή προσκείμενο στην κυβέρνηση, καθώς οι τουρκικές αρχές συχνά απομακρύνουν τοπικούς άρχοντες που βρίσκονται υπό έρευνα για τρομοκρατία.
Η αντιπολίτευση έχει χαρακτηρίσει τις εξελίξεις ως «πραξικόπημα», κατηγορώντας την κυβέρνηση Ερντογάν για πολιτική δίωξη του κυριότερου αντιπάλου της. Το γεγονός ότι ο Ιμάμογλου είχε αναδειχθεί ως ο ισχυρότερος υποψήφιος για να αντιμετωπίσει τον Ερντογάν στις προσεχείς προεδρικές εκλογές προσδίδει στη σύλληψή του ξεκάθαρες πολιτικές διαστάσεις.
Η επόμενη ημέρα
Οι περιορισμοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναμένεται να δυσχεράνουν την ικανότητα της αντιπολίτευσης να κινητοποιήσει τους υποστηρικτές της και να οργανώσει διαμαρτυρίες. Ωστόσο, η ιστορία έχει δείξει ότι τέτοιες ενέργειες μπορούν να λειτουργήσουν ως καταλύτης για την ενίσχυση της αντίστασης και να συσπειρώσουν περαιτέρω την αντιπολίτευση.
Η πολιτική κρίση στην Τουρκία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, με τις επόμενες ημέρες να κρίνονται καθοριστικές τόσο για το πολιτικό μέλλον του Ιμάμογλου όσο και για την πορεία της δημοκρατίας στη γειτονική χώρα. Οι διεθνείς παρατηρητές παρακολουθούν με προσοχή τις εξελίξεις, καθώς η σύλληψη του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης αποτελεί ένα ακόμη επεισόδιο στη διαρκή μάχη μεταξύ του καθεστώτος Ερντογάν και των πολιτικών του αντιπάλων.
Το απερχόμενο κοινοβούλιο της Γερμανίας ενέκρινε νομοθεσία την Τρίτη για την τροποποίηση αυστηρών δημοσιονομικών κανόνων, την αύξηση του κρατικού δανεισμού και τη χρηματοδότηση μιας τεράστιας αύξησης δαπανών για την άμυνα και τις υποδομές.
Το πακέτο επιτρέπει στην κυβέρνηση να δανειστεί πέρα από τα κανονικά όρια χρέους για δαπάνες άμυνας και ασφάλειας, καθώς και να δώσει βοήθεια προς την Ουκρανία, αξίας άνω του 1% του ΑΕΠ.
Προβλέπει επίσης ένα ταμείο 500 δισεκατομμυρίων ευρώ, που θα χρηματοδοτηθεί με δανεισμό, για τις υποδομές της Γερμανίας τα επόμενα 12 χρόνια για να στηρίξει την οικονομία της που αντιμετωπίζει προβλήματα.
Έως και 100 δισ. ευρώ – ή το 20% του ταμείου υποδομής – έχουν δεσμευτεί για πολιτικές για το κλίμα.
Το Κοινοβούλιο ψήφισε με 513-207 στην τελική του συνεδρίαση την έγκριση των σχεδίων.
Η νομοθεσία αυτή πρέπει ακόμα να πάει στο Bundesrat, την Άνω Βουλή, η οποία εκπροσωπεί τις κυβερνήσεις των 16 ομοσπονδιακών κρατιδίων της Γερμανίας. Νομοθέτες από τη Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU) και τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD) δήλωσαν ότι αναμένουν να το εγκρίνει η Άνω Βουλή.
Ο ηγέτης του CDU και μελλοντικός καγκελάριος Φρήντριχ Μερτς, ο οποίος κέρδισε τις ομοσπονδιακές εκλογές του περασμένου μήνα, είχε συγκεντρώσει υποστήριξη για το σχέδιο δαπανών μισού τρισεκατομμυρίου ευρώ που αποσκοπούσε στον εκσυγχρονισμό του στρατού και την τόνωση της οικονομικής ανάπτυξης.
Μετά την ψηφοφορία, ο αμερικανικός οργανισμός αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας Fitch Ratings δήλωσε ότι αναμένει 900 δισ. έως 1 τρισ. ευρώ σε πρόσθετες δαπάνες από τη Γερμανία την επόμενη δεκαετία.
«Έχουμε ένα ψεύτικο αίσθημα ασφάλειας για τουλάχιστον μία δεκαετία», είπε ο Μερτς πριν από την ψηφοφορία στις 18 Μαρτίου. «Η απόφαση που λαμβάνουμε σήμερα για την αμυντική ετοιμότητα… δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο από το πρώτο σημαντικό βήμα προς μια νέα ευρωπαϊκή αμυντική κοινότητα, η οποία περιλαμβάνει επίσης χώρες που δεν είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.»
Βουλευτές της δεξιάς Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD), των Ελεύθερων Δημοκρατών που υποστηρίζουν τις επιχειρήσεις, του Αριστερού Κόμματος και της Συμμαχίας Sahra Wagenknecht υπέβαλαν καταγγελίες την τελευταία στιγμή στο συνταγματικό δικαστήριο, αλλά απορρίφθηκαν τη Δευτέρα.
Οι συντηρητικοί του Μερτς και οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD), οι οποίοι βρίσκονται σε συνομιλίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού μετά τις εκλογές του περασμένου μήνα, πιέζουν από κοινού για τα μέτρα.
Το CDU, το SPD και οι Πράσινοι εξασφάλισαν την πλειοψηφία των δύο τρίτων που απαιτούνταν για την ψήφιση των συνταγματικών τροποποιήσεων. Στόχος τους ήταν να περάσει η νομοθεσία από το σημερινό κοινοβούλιο, καθώς θα μπορούσε να αποκλειστεί από δεξιούς και αριστερούς βουλευτές στη νέα Βουλή, η οποία συνεδριάζει στις 25 Μαρτίου.
Για να εξασφαλίσουν την απαραίτητη πλειοψηφία των δύο τρίτων, έπρεπε να ενσωματώσουν στην πρότασή τους αιτήματα της τελευταίας στιγμής των Πρασίνων.
Το περιβαλλοντικό κόμμα είπε ότι θα υποστήριζε τη χαλάρωση των κανόνων για το χρέος μόνο εάν υπήρχε πραγματική υποστήριξη για πολιτικές για το κλίμα.
Στη συνέχεια, ο Μερτς έβαλε στο σχέδιό του τα 100 δισ. ευρώ για το «καθαρό μηδέν» στο ταμείο υποδομής, κάτι που ήρε την αντίθεση των Πρασίνων.
Ακρογωνιαίος λίθος της εκστρατείας του Μερτς ήταν η διατήρηση του αυστηρού συνταγματικού ορίου δανεισμού της Γερμανίας, γνωστό ως φρένο χρέους (Schuldenbremse).
Το μανιφέστο του CDU αναφέρει: «Τώρα είναι η ώρα να διατηρήσουμε το φρένο χρέους που κατοχυρώνεται στο γερμανικό Σύνταγμα (Grundgesetz). Τα σημερινά χρέη είναι οι αυριανές αυξήσεις φόρων.»
Όσον αφορά την ενέργεια και το κλίμα, το CDU είπε: «Θα βάλουμε τέλος στις ιδεολογικά καθοδηγούμενες πολιτικές της προηγούμενης κυβέρνησης».
Ο Ραλφ Σόλχαμμερ, πολιτικός θεωρητικός και επικεφαλής του Κέντρου Εφαρμοσμένης Ιστορίας στο Mathias Corvinus Collegium, δήλωσε στην Epoch Times: «Προς το παρόν, θα έλεγα ότι οι Γερμανοί έχουν συνηθίσει να μην αλλάζει τίποτα, οπότε πιστεύω ότι πολλοί δεν γνωρίζουν τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό το ξεφάντωμα του χρέους».
Πριν από τις εκλογές, ο Σόλχαμμερ είπε ότι οι άνθρωποι ψήφισαν CDU επειδή ήθελαν μια κεντροδεξιά κυβέρνηση, αλλά προέβλεψε ότι πιθανότατα θα καταλήξουν «να αποκτήσουν μια ελαφρώς αριστερή κυβέρνηση», καθώς ο Μερτς δεσμεύτηκε να μην κυβερνήσει ποτέ με το AfD, το οποίο ήρθε δεύτερο στις γενικές εκλογές, παρόλο που κάτι τέτοιο θα εξασφάλιζε μια καθαρή πλειοψηφία.
Φρένο χρέους
Περίπου το 60% των Γερμανών είναι υπέρ της διατήρησης του φρένου του χρέους.
Η κίνηση για τη δημιουργία ενός ταμείου υποδομής και αναθεώρηση των κανόνων δανεισμού σηματοδοτεί μια σημαντική ρήξη από τη δημοσιονομική ορθότητα της εποχής Μέρκελ.
Τα μέτρα θα μπορούσαν να αυξήσουν το επίπεδο χρέους της Γερμανίας στα 3,6 τρισ.ευρώ ή περίπου το 72% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος έως το 2029, δήλωσε ο αναλυτής της Scope, Άικο Σίβερτ, νωρίτερα αυτόν τον μήνα.
Αυτό θα ήταν σημαντικά υψηλότερο από τον δείκτη 63% στο τέλος του 2024, αλλά θα εξακολουθεί να είναι χαμηλότερο από το προηγούμενο υψηλό του 80% το 2010 μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση.
Του Owen Evans
Με τη συμβολή του Guy Birchall και πληροφορίες από το Reuters
Η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ δημοσιοποίησε χιλιάδες σελίδες εγγράφων που σχετίζονται με τη δολοφονία του προέδρου Τζ. Φ. Κέννεντυ στις 18 Μαρτίου, σχεδόν δύο μήνες μετά την εντολή προς τον υπουργό Δικαιοσύνης και τον διευθυντή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών να καταρτίσουν ένα σχέδιο για τη διάθεσή τους.
Περισσότερα από 1.100 αρχεία, αρκετά εκ των οποίων περιλαμβάνουν πλήθος σελίδων, δημοσιεύθηκαν στον ιστότοπο των Εθνικών Αρχείων, ενώ περισσότερα από 1.000 ακόμη αναρτήθηκαν. Η Epoch Times εξετάζει τα έγγραφα, τα οποία περιλαμβάνουν σαρωμένα αντίγραφα διαβαθμισμένων αρχείων.
Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είχε δηλώσει στους δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια ξενάγησης στο Κέντρο Τζ. Φ. Κέννεντυ στην Ουάσιγκτον ότι η κυβέρνησή του επρόκειτο σύντομα να δημοσιοποιήσει περίπου 80.000 σελίδες αρχείων σχετικά με τη δολοφονία του Κέννεντυ. Είχε τονίσει ότι οι πολίτες περίμεναν αυτή την αποκάλυψη εδώ και δεκαετίες, ενώ είχε αναφέρει χαρακτηριστικά πως υπήρχε «τεράστιος όγκος εγγράφων».
Δεν είναι σαφές πόσα από τα αρχεία βρίσκονται μεταξύ των σελίδων που έχουν ήδη δημοσιοποιηθεί, ενώ ο Τραμπ δεν παρείχε επιπλέον λεπτομέρειες, πέραν της επισήμανσης ότι δεν θα υπήρχαν περικοπές στο περιεχόμενό τους. Σύμφωνα με τον ίδιο, έχει δώσει οδηγίες να μην υπάρξει απόκρυψη πληροφοριών.
Στις 23 Ιανουαρίου, ο Τραμπ υπέγραψεεκτελεστικό διάταγμα, δίνοντας στην υπουργό Δικαιοσύνης, Παμ Μπόντι, και στη διευθύντρια της υπηρεσίας πληροφοριών, Τούλσι Γκάμπαρντ, προθεσμία 15 ημερών για να ετοιμάσουν σχέδιο για την πλήρη και ολοκληρωμένη δημοσιοποίηση των υπολειπόμενων αρχείων της δολοφονίας του Τζ. Φ. Κέννεντυ. Το διάταγμα προέβλεπε επίσης προθεσμία 45 ημερών για τον σχεδιασμό της διάθεσης των αρχείων σχετικά με τις δολοφονίες του γενικού εισαγγελέα Ρόμπερτ Φ. Κέννεντυ και του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ το 1968, στο πλαίσιο υποσχέσεων που είχε δώσει ο Τραμπ κατά την προεκλογική εκστρατεία του.
Η δημοσιοποίηση εγγράφων για τη δολοφονία του Κέννεντυ δεν αποτελεί έκπληξη. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση είχε θεσπίσει από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 ότι όλα τα σχετικά έγγραφα θα έπρεπε να συγκεντρωθούν στα Εθνικά Αρχεία και να είναι διαθέσιμα έως το 2017, με δυνατότητα εξαιρέσεων που θα αποφάσιζε ο εκάστοτε πρόεδρος. Όταν ανέλαβε την προεδρία το 2017, ο Τραμπ επέτρεψε την αποκάλυψη των εγγράφων, ωστόσο ανέστειλε τη δημοσιοποίηση κάποιων εξ αυτών για λόγους εθνικής ασφάλειας.
Στη συνέχεια, η κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν δημοσιοποίησε περισσότερα αρχεία, αλλά διατήρησε περιορισμούς σε ορισμένα από αυτά, επικαλούμενη την ανάγκη προστασίας πληροφοριών που αφορούσαν τη στρατιωτική άμυνα, τις επιχειρήσεις των υπηρεσιών πληροφοριών, την επιβολή του νόμου και τις διεθνείς σχέσεις. Τα Εθνικά Αρχεία ανέφεραν ότι μέχρι το 2023 είχε δημοσιοποιηθεί περίπου το 99% των περισσότερων από 6 εκατομμυρίων σελίδων αρχείων, φωτογραφιών, ταινιών, ηχογραφήσεων και αντικειμένων που σχετίζονταν με τη δολοφονία του Κέννεντυ.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι περίπου 3.000 αρχεία παραμένουν αδημοσίευτα, ενώ το FBI ανακοίνωσε στις 11 Φεβρουαρίου ότι είχε εντοπίσει επιπλέον έγγραφα σχετικά με την υπόθεση, κατόπιν νέας έρευνας που προέκυψε από το εκτελεστικό διάταγμα του Τραμπ. Σύμφωνα με το ομοσπονδιακό γραφείο, η έρευνα οδήγησε στην ψηφιοποίηση και καταγραφή περίπου 2.400 νέων εγγράφων που προηγουμένως δεν είχαν αναγνωριστεί ως σχετικά με τη δολοφονία. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι υπάρχουν ακόμη περίπου 500 έγγραφα, συμπεριλαμβανομένων φορολογικών δηλώσεων, που ο εκάστοτε πρόεδρος δεν μπορεί να αποδεσμεύσει, καθώς εξαιρούνται από την εντολή δημοσιοποίησης του 2017.
Στις 22 Νοεμβρίου 1963, ο Λη Χάρβεϋ Όσβαλντ συνελήφθη στο Ντάλας και κατηγορήθηκε για τη δολοφονία του Τζον Κέννεντυ, αφού εθεωρείτο ότι είχε πυροβολήσει από τον έκτο όροφο της αποθήκης σχολικών βιβλίων του Τέξας, από όπου είχαν ακουστεί οι πυροβολισμοί. Δύο ημέρες αργότερα, ο Τζακ Ρούμπυ, ιδιοκτήτης νυχτερινού κέντρου, δολοφόνησε τον Όσβαλντ κατά τη μεταφορά του από τις αστυνομικές αρχές.
Ορισμένα από τα ήδη δημοσιοποιημένα αρχεία αποκαλύπτουν τις διασυνδέσεις του Όσβαλντ με τη Σοβιετική Ένωση, συμπεριλαμβανομένων εγγράφων της CIA που καταγράφουν τις επισκέψεις του στις σοβιετικές και κουβανικές πρεσβείες στο Μεξικό λίγες εβδομάδες πριν από τη δολοφονία. Σε ένα από τα έγγραφα, ο Όσβαλντ εμφανίζεται να επικοινωνεί με τη σοβιετική πρεσβεία, ζητώντας βίζα για να ταξιδέψει πέρα από το Σιδηρούν Παραπέτασμα. Είχε επίσης επισκεφθεί την κουβανική πρεσβεία, πιθανώς ελπίζοντας να αποκτήσει βίζα για την Κούβα, προκειμένου να περιμένει εκεί τη σοβιετική άδεια εισόδου. Έναν μήνα περίπου πριν τη δολοφονία, επέστρεψε οδικώς στο Τέξας μέσω συνοριακού σταθμού.
Ένα άλλο έγγραφο περιγράφει μία τηλεφωνική επικοινωνία του Όσβαλντ στο Μεξικό με αξιωματούχο της KGB στη σοβιετική πρεσβεία, τον Σεπτέμβριο του 1963.
Οι υπουργοί Άμυνας του Λιβάνου και της Συρίας συμφώνησαν σε κατάπαυση του πυρός στις 17 Μαρτίου μετά από δύο ημέρες συνοριακών συγκρούσεων και δέκα νεκρούς τουλάχιστον, σύμφωνα με πληροφορίες.
Σε ξεχωριστές δηλώσεις, ο υπουργός Άμυνας του Λιβάνου Μισέλ Μενάσα, και ο Σύρος ομόλογός του, Μουρχάφ Αμπού Κάσρα, συμφώνησαν επίσης να διατηρήσουν την επαφή μεταξύ των στρατών των δύο χωρών για να αποτρέψουν περαιτέρω συγκρούσεις.
Σύμφωνα με το υπουργείο Άμυνας της Συρίας, τρία μέλη του στρατιωτικού μηχανισμού της χώρας σκοτώθηκαν στην πρόσφατη διασυνοριακή εμπλοκή.
Το υπουργείο Υγείας του Λιβάνου είπε ότι επτά Λιβανέζοι πολίτες σκοτώθηκαν και 52 τραυματίστηκαν μέσα σε δύο ημέρες συγκρούσεων κοντά στα σύνορα.
Ο στρατιωτικός μηχανισμός της Συρίας έχει επικεφαλής τη Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS), μια τρομοκρατική οργάνωση που έχει δεσμούς με τις τρομοκρατικές ομάδες Αλ Κάιντα και ISIS.
Στα τέλη του περασμένου έτους, η HTS — με τουρκική υποστήριξη — έκανε μια αστραπιαία επίθεση που ουσιαστικά ανέτρεψε το μακροχρόνιο καθεστώς του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ.
Παρά τον χαρακτηρισμό της τρομοκρατικής οργάνωσης που της έχει αποδοθεί, η HTS διοικεί τώρα την κυβέρνηση της Συρίας μετά τον Άσαντ, ενώ ο επικεφαλής της, Άχμεντ αλ Σαράα (παλαιότερα γνωστός ως Μοχάμεντ αλ Γκολάν), έχει ονομαστεί προσωρινός πρόεδρος της χώρας.
Πριν από τη γρήγορη κατάρρευση της κυβέρνησης του Άσαντ και τη διάλυση του εθνικού στρατού, η Συρία ήταν βασικός σύμμαχος τόσο της Τεχεράνης όσο και της τρομοκρατικής ομάδας Χεζμπολάχ του Λιβάνου.
Μέσα στους τρεις μήνες από τότε που η HTS ανέλαβε την εξουσία στη Δαμασκό, οι εντάσεις αυξάνονται σταθερά κατά μήκος των περίπου 245 μιλίων των συνόρων της Συρίας με τον Λίβανο.
Στις 16 Μαρτίου, το υπουργείο Άμυνας της Συρίας που διευθύνεται από τη HTS κατηγόρησε τη Χεζμπολάχ ότι διέσχισε τα σύνορα και απήγαγε τρία μέλη του καινούριου στρατού της Συρίας.
Στη συνέχεια ισχυρίστηκε ότι οι τρεις σκοτώθηκαν αργότερα εντός λιβανικού εδάφους. Η Χεζμπολάχ αρνήθηκε τις κατηγορίες.
Σύμφωνα με άλλες αναφορές, οι τρεις Σύροι εισήλθαν οικειοθελώς στο λιβανέζικο έδαφος, όπου σκοτώθηκαν από ένοπλους σιίτες που φοβούνταν μια επικείμενη επίθεση στο χωριό τους.
Σε τηλεοπτικά σχόλια, ο Χουσσεΐν Χατζ Χασσάν, μέλος του κοινοβουλίου του Λιβάνου που συνδέεται με τη Χεζμπολάχ, είπε ότι τα άτομα από τη συριακή πλευρά των συνόρων είχαν εισέλθει παράνομα σε λιβανικό έδαφος και επιτέθηκαν σε πολλά χωριά.
Οι συριακές αρχές απάντησαν βομβαρδίζοντας λιβανικές συνοριακές πόλεις, σύμφωνα με το υπουργείο Άμυνας της Συρίας και τον λιβανικό στρατό.
Σε ανακοίνωσή της, ο τελευταίος ανέφερε ότι απάντησε σε πυρά πυροβολικού από συριακό έδαφος και έστειλε τις ενισχύσεις του στη συνοριακή περιοχή.
Ανέφερε επίσης ότι τα πτώματα των τριών σκοτωμένων Σύρων μαχητών παραδόθηκαν στις συριακές αρχές.
Σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X, στις 17 Μαρτίου, ο πρόεδρος του Λιβάνου Ζοζέφ Αούν δήλωσε: «Αυτό που συμβαίνει κατά μήκος των ανατολικών και βορειοανατολικών συνόρων [του Λιβάνου] δεν μπορεί να συνεχιστεί και δεν θα επιτρέψουμε να συνεχιστεί. Έχω διατάξει τον λιβανικό στρατό να αντεπιτεθεί στην πηγή του πυρός.»
Την ίδια μέρα, ο στρατιωτικός μηχανισμός της Συρίας είχε τοποθετήσει στρατεύματα και άρματα μάχης κοντά στα σύνορα του Λιβάνου.
«Μεγάλες στρατιωτικές ενισχύσεις εισήχθησαν για να ενισχύσουν τις θέσεις κατά μήκος των […] συνόρων και να αποτρέψουν τυχόν παραβιάσεις», είπε στο Reuters ο Μάχερ Ζιουάνι, επικεφαλής ενός τμήματος στρατού του Συριακού στρατού που τοποθετήθηκε κοντά στα σύνορα.
Αλαουίτες Σύροι, που διέφυγαν από τις συγκρούσεις στη δυτική Συρία, διασχίζουν τον Ναχρ ελ Καμπίρ μετά από μαζικές δολοφονίες μελών της μειονότητας των Αλαουιτών, στο Ακκάρ του Λιβάνου, στις 11 Μαρτίου 2025. (Mohamed Azakir/Reuters)
Οι τοπικές εντάσεις έχουν κλιμακωθεί από τις 7 Μαρτίου, όταν ο στρατιωτικός μηχανισμός υπό την ηγεσία της HTS λέγεται πως σκότωσε εκατοντάδες άοπλους πολίτες στη βορειοδυτική παράκτια περιοχή της Συρίας, προκαλώντας φόβους για συνεχιζόμενη θρησκευτική βία.
Τα περισσότερα από τα θύματα ανήκαν στη μειονοτική κοινότητα των Αλαουιτών της Συρίας, από την οποία προερχόταν ο Άσαντ, ο έκπτωτος πρόεδρος, και η οικογένειά του.
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο προέτρεψε τις συριακές αρχές στις 9 Μαρτίου «να αποδώσουν ευθύνες στους δράστες αυτών των σφαγών».
Ο αρχηγός της HTS, Άχμεντ αλ Σαράα, μεταβατικός πρόεδρος της Συρίας, καταδίκασε τις δολοφονίες και δεσμεύτηκε να τιμωρήσει τους υπευθύνους: «Δεν θα δεχθούμε να χυθεί αίμα άδικα ή να μην τιμωρηθούν», είπε σε συνέντευξή του στις 10 Μαρτίου.
Ενώ παραδέχτηκε ότι «έγιναν πολλές παραβιάσεις» εναντίον αμάχων, ο αλ Σαράα ισχυρίστηκε ότι η βία είχε προκληθεί από στοιχεία πιστά στο καθεστώς Άσαντ.
Ο απεσταλμένος της Μόσχας για τη διεθνή οικονομική συνεργασία έκανε κινήσεις προσέγγισης προς τις αμερικανικές επιχειρήσεις ενόψει της τηλεφωνικής επικοινωνίας του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.
Ωστόσο, η διάθεση συνεργασίας συνοδεύτηκε από προειδοποίηση του Πούτιν ότι το Κρεμλίνο δεν πρόκειται να επιτρέψει στις επιχειρήσεις που αποχώρησαν από τη Ρωσία μετά την έναρξη του πολέμου να επιστρέψουν χωρίς συνέπειες.
Ο Κιρίλ Ντμίτριεφ, διευθύνων σύμβουλος του Ρωσικού Ταμείου Άμεσων Επενδύσεων (Russian Direct Investment Fund-RDIF), έθεσε το ενδεχόμενο οικονομικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ για την από κοινού εκμετάλλευση των μεγάλων ρωσικών κοιτασμάτων σπάνιων γαιών. Παράλληλα, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεργασίας με την SpaceX του Έλον Μασκ για την ενίσχυση του ρωσικού διαστημικού προγράμματος.
Οι σπάνιες γαίες και άλλα μέταλλα, κρίσιμα για τον τεχνολογικό τομέα, έχουν προσελκύσει διεθνές ενδιαφέρον από την έναρξη της προεδρίας Τραμπ, ο οποίος επιχείρησε να περιορίσει την κυριαρχία της Κίνας στον τομέα. Το κρατικό RDIF ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη ρωσικών κοιτασμάτων σπάνιων γαιών και επιδιώκει συνεργασία με αμερικανικές επιχειρήσεις, δήλωσε ο Ντμίτριεφ.
Επεσήμανε ότι τα ρωσικά αποθέματα σπάνιων γαιών είναι πολλαπλάσια σε σχέση με εκείνα της Ουκρανίας και ότι υπάρχουν αρκετά κοιτάσματα υπό εξέταση. Σύμφωνα με στοιχεία της Γεωλογικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ (U.S. Geological Survey-USGS), η Ρωσία διαθέτει τα πέμπτα μεγαλύτερα αποθέματα παγκοσμίως, με 3,8 εκατομμύρια μετρικούς τόνους.
Όσον αφορά τη διαστημική συνεργασία, ο Ντμίτριεφ ανέφερε ότι η Ρωσία βλέπει προοπτικές συνεργασίας με τις ΗΠΑ και αναμένει συνομιλίες με τον Μασκ για πτήσεις προς τον Άρη. Τόνισε ότι η Μόσχα επιθυμεί να συνεργαστεί μαζί του στο πλαίσιο των προσπαθειών ενίσχυσης της Roscosmos και της κρατικής εταιρείας πυρηνικής ενέργειας Rosatom. Όπως δήλωσε στο επιχειρηματικό φόρουμ της Μόσχας, οι συνομιλίες με τον Μασκ αναμένονται σύντομα, χαρακτηρίζοντάς τον «μοναδικό ηγέτη» με όραμα για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Ο Ντμίτριεφ ανέφερε ότι βρίσκεται σε επαφή με τη Roscosmos, ρωσικές επιχειρήσεις και το Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο στη Ρωσία. Ο ίδιος, απόφοιτος του Χάρβαρντ, είχε επίσης συμμετάσχει σε διαπραγματεύσεις με Αμερικανούς αξιωματούχους στη Σαουδική Αραβία τον Φεβρουάριο, εστιάζοντας σε οικονομικά ζητήματα.
Προειδοποίηση Πούτιν προς τις δυτικές επιχειρήσεις
Παρά τις πρωτοβουλίες οικονομικής συνεργασίας, ο Πούτιν προειδοποίησε την Τρίτη τις δυτικές εταιρείες που, όπως είπε, αποχώρησαν «με προκλητικό τρόπο» από τη Ρωσία μετά την εισβολή στην Ουκρανία. Διευκρίνισε ότι δεν θα τους επιτραπεί να επαναγοράσουν τις δραστηριότητές τους σε χαμηλές τιμές ή να ανακτήσουν τις θέσεις που έχουν ήδη καταλάβει ρωσικές επιχειρήσεις.
Εκατοντάδες δυτικές εταιρείες εγκατέλειψαν τη ρωσική αγορά μετά την εισβολή, ακολουθώντας διαφορετικές στρατηγικές. Ορισμένες πούλησαν τις δραστηριότητές τους, άλλες ανέθεσαν τη διοίκηση σε τοπικά στελέχη, ενώ κάποιες εγκατέλειψαν εντελώς τα περιουσιακά τους στοιχεία. Ορισμένες, όπως η Renault, τα McDonald’s και η Henkel, είχαν προβλέψει δυνατότητα επαναγοράς, αν και οι ακριβείς όροι των συμφωνιών παραμένουν άγνωστοι.
Μιλώντας σε επιχειρηματικό φόρουμ στη Μόσχα, ο Πούτιν ανέφερε ότι έχει ζητήσει από την κυβέρνησή του να παρακολουθεί τις δυτικές επιχειρήσεις με συμφωνίες επαναγοράς, ώστε κάθε περίπτωση να εξετάζεται προσεκτικά αναφέρει το Tass. Υπογράμμισε ότι η Ρωσία δεν απέβαλε καμία εταιρεία, αλλά εκείνες που αποχώρησαν το έκαναν αυτοβούλως, ανεξάρτητα από το αν υπέστησαν πιέσεις από τις κυβερνήσεις τους. Τόνισε ότι οι επιχειρηματίες που πήραν αυτές τις αποφάσεις ήταν έμπειροι και γνώριζαν τους κινδύνους.
Επανέλαβε ότι αν οι θέσεις των δυτικών εταιρειών έχουν ήδη καλυφθεί από ρωσικές, τότε «το τρένο έχει φύγει» και δεν θα υπάρξουν προνόμια για όσους επιθυμούν να επιστρέψουν. Πρόσθεσε ότι όσοι πούλησαν τις επιχειρήσεις τους στη Ρωσία σε χαμηλές τιμές, ουσιαστικά εγκαταλείποντάς τες, δεν θα πρέπει να περιμένουν να τις επαναγοράσουν σε εξευτελιστικά ποσά.
Μετά την πολύωρη τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ Τραμπ και Πούτιν, ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε ότι ο Ρώσος πρόεδρος θα αποδεχθεί μερική κατάπαυση του πυρός που αφορά ενεργειακές και υποδομικές εγκαταστάσεις στην Ουκρανία.
