Τα αυτοάνοσα νοσήματα προκύπτουν όταν η φυσική άμυνα του οργανισμού μας αδυνατεί να ξεχωρίσει τα δικά μας κύτταρα από τα ξένα και επιτίθεται αδιακρίτως και στα δυο. Αν και η κούραση, η νοητική σύγχυση, οι πόνοι στις αρθρώσεις και τα προβλήματα πέψης θεωρούνται συνήθως συμπτώματα αυτοάνοσων νοσημάτων, ωστόσο η κατάλληλη διατροφή και τα συμπληρώματα μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση τους. Μια δίαιτα αποκλεισμού, μια στοιχειακή δίαιτα και η βιταμίνη D μας βοηθούν να βελτιώσουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
Πού οφείλονται τα αυτοάνοσα νοσήματα;
Ας εξετάσουμε αρχικά τη φύση των αυτοάνοσων νοσημάτων. Όπως προαναφέρθηκε, μπορούμε να τα προσδιορίσουμε σαν αυτό που συμβαίνει όταν ο οργανισμός μας επιτίθεται στους ίδιους του τους ιστούς. Ορισμένες από τις πιο γνωστές αυτοάνοσες ασθένειες είναι η ψωρίαση, το έκζεμα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο λύκος, η σκλήρυνση κατά πλάκας και η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο. Ακόμα και ορισμένες νευρολογικές παθήσεις όπως η νοητική σύγχυση («ομίχλη του εγκεφάλου») και το MCI (Ήπια Γνωστική Εξασθένηση ή Ήπια Γνωστική Διαταραχή) ενδέχεται να συνδέονται με μια αυτοάνοση κατάσταση. Επίσης, υπάρχουν και οι αυτοάνοσες εντερικές παθήσεις, στις οποίες ίσως και να οφείλονται γενικώς τα αυτοάνοσα.
Ξεκινώντας από την εντερική δυσβίωση, δηλαδή την ανισορροπία στους μύκητες και τα βακτήρια του εντερικού σωλήνα, μπορεί να καταλήξουμε στο Σύνδρομο Διαρρέοντος Εντέρου. Αυτό σημαίνει ότι η πορώδης επένδυση του εντέρου έχει καταστραφεί έστω τμηματικά, έτσι ώστε στοιχεία που βρίσκονται μέσα στο έντερο διαφεύγουν από τον πεπτικό σωλήνα και εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος, ενεργοποιώντας το ανοσοποιητικό σύστημα. Μέσω αυτής της διαδικασίας, η εντερική δυσβίωση οδηγεί τελικά σε αποσταθεροποίηση ολόκληρο το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
Σε ένα υγιές συμβιωτικό εντερικό περιβάλλον, ο αριθμός των μικροοργανισμών στο πεπτικό σύστημα είναι αυτός που πρέπει και το ανοσοποιητικό σύστημα βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας. Όταν όμως η ισορροπία διαταραχτεί και το εντερικό περιβάλλον γίνει δυσβιωτικό, τότε το ανοσοποιητικό σύστημα αρχίζει να απελευθερώνει κυτταροκίνη και να ενεργοποιεί στοιχεία όπως τα μακροφάγα φαγοκύτταρα και τα δενδριτικά κύτταρα, των οποίων η λειτουργία είναι να καταστρέφουν εχθρικά κύτταρα που έχουν εισβάλλει στον οργανισμό.
Χαρακτηριστικό του τρόπου λειτουργίας των δενδριτικών κυττάρων (που ονομάζονται και ‘κύτταρα παρουσιαστές’) είναι η μέθοδός τους να αποσπούν τμήματα αντιγόνων ή τροφών ή ιστών, για να τα παρουσιάσουν στα κύτταρα του ανοσοποιητικού ώστε να ελεγχθούν ως προς το αν είναι όντως εχθροί. Αν το ανοσοποιητικό σύστημα κρίνει λάθος, η επίθεσή του γίνεται σε ‘αθώους’, κάτι που με τον καιρό είναι πιθανό να οδηγήσει στο Σύνδρομο του Διαρρέοντος Εντέρου.
Ως αποτέλεσμα, όταν καταναλώνουν συγκεκριμένες τροφές, μερικοί άνθρωποι νιώθουν πόνο στις αρθρώσεις ή έχουν νοητική σύγχυση. Αυτό μπορεί να συμβεί από 30’ μέχρι και 24 ώρες αργότερα. Οι παράγοντες που συνεπιδρούν είναι τόσο γενετικοί όσο και περιβαλλοντικοί. Κι αν δεν μπορούμε να παρέμβουμε γενετικά, μπορούμε ωστόσο να ελέγξουμε το περιβάλλον – δηλαδή το τι τρώμε.
Συμπτώματα αυτοάνοσων και πώς να τα αντιμετωπίσουμε
Ορισμένα από τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα αυτοάνοσων νοσημάτων, όπως αναφέραμε και παραπάνω, είναι η κόπωση, η νοητική σύγχυση, οι πόνοι στις αρθρώσεις, τα εξανθήματα και οι πεπτικές διαταραχές. Κάτι που εντείνει την εμφάνιση και την εξέλιξή τους είναι το άγχος και ο φόβος, καθώς και οι δυο αυτές καταστάσεις αποσταθεροποιούν περαιτέρω το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
Ένας απλός τρόπος για να μειώσουμε τα αντιγόνα1 είναι μια στοιχειακή δίαιτα. Όπως υπονοεί η ονομασία της, σε αυτού του είδους τη διατροφή λαμβάνουμε τα θρεπτικά συστατικά σε όσο πιο στοιχειώδη μορφή μπορούμε. Επειδή είναι μια υγρή διατροφή, θεωρείται ότι η απορρόφηση των συστατικών γίνεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στο λεπτό έντερο, κάτι που επιτρέπει στο παχύ έντερο να ξεκουραστεί.
Αν και δεν είναι μπορεί να εφαρμόζεται στην καθημερινότητα σε απόλυτο βαθμό, εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων, μια στοιχειακή δίαιτα μπορεί να ακολουθείται εν μέρει ως συμπλήρωμα διατροφής ή για 1-2 μέρες προκειμένου να αφαιρεθούν τα αντιγόνα από το σώμα. Μπορεί επίσης να χρησιμεύσει ως μια δυναμική αφετηρία αποτοξίνωσης.
Όσον αφορά συγκεκριμένα προϊόντα και την επίδρασή τους στον οργανισμό, ας τα δούμε με τη σειρά. Σε ορισμένα όπως τα γαλακτοκομικά και όσα περιέχουν γλουτένη, κάποιοι οργανισμοί έχουν δυσανεξία, άλλοι όχι. Τα επεξεργασμένα, βιομηχανοποιημένα τρόφιμα από την άλλη είναι βλαβερά για όλους. Τα στρυχνοειδή έχουν επίσης ενοχοποιηθεί αόριστα για συμπτώματα αρθρίτιδας και φλεγμονές, αλλά οι επιστημονικές έρευνες δεν έχουν αποδείξει ότι πράγματι συμβαίνει κάτι τέτοιο.3
Πιθανότατα, αν έχετε συμπτώματα εντερικής δυσβίωσης που θέλετε να περιορίσετε με τη διατροφή, αν αφήσετε για ένα διάστημα τα προαναφερθέντα προϊόντα είναι αρκετά πιθανό να μπορέσετε να τα επανεντάξετε σιγά σιγά στη διατροφή σας, εφόσον η ισορροπία του εντερικού οικοσυστήματος επανέλθει, αποκλείοντας οριστικά μόνο τις τροφές που αποδεδειγμένα σας προκαλούν πρόβλημα.
Βοήθεια προσφέρουν και τα συμπληρώματα βιταμίνης D. Έρευνα σε 250 άτομα με τη νόσο του Χασιμότο (αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα) έδειξε η λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης D μείιωσε κατά 150 βαθμούς τα αντιγόνα θυρεοειδικής υπεροξειδάσης (TPO). Άλλη έρευνα, πάλι σε σύνολο έξι κλινικών δοκιμών, σε σύνολο 430 ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα, έδειξε ότι η λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης D μείωσε σε μεγάλο βαθμό τους πόνους των αρθρώσεων, αλλά και τους δείκτες φλεγμονής και την ταχύτητα καθίζησης των ερυθροκυττάρων (ΤΚΕ).
Οι παραπάνω μέθοδοι – η στοιχειακή δίαιτα για μια γρήγορη επαναρύθμιση, η δίαιτα αποκλεισμού για λίγο πιο μακροπρόθεσμα και σταθερά αποτελέσματα και η λήψη βιταμίνης D για καθημερινή ενίσχυση του οργανισμού σας – είναι λίγα απλά πράγματα που μπορείτε να κάνετε άμεσα αν παρατηρήσετε μερικά από τα συμπτώματα των αυτοάνοσων νοσημάτων και πριν προβείτε σε πιο δραστικές θεραπευτικές λύσεις.
Μην ξεχνάτε: ο φόβος είναι ο μεγαλύτερός σας εχθρός!
Το παρόν άρθρο αναδημοσιεύτηκε από το DrRuscio.com
Ο Μάικλ Ρούσιο είναι γιατρός, ερευνητής και συγγραφέας. Με την ερευνητική του ομάδα, προσπαθούν να βελτιώσουν το πεδίο της Ολιστικής και της Λειτουργικής Ιατρικής, εστιάζοντας στην υγεία του πεπτικού συστήματος και την επίδραση που αυτό έχει σε άλλους τομείς της υγείας, όπως η ενέργεια του ατόμου, η ψυχολογία και η λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα. Τα αποτελέσματα των ερευνών του έχουν δημοσιευτεί σε ιατρικά περιοδικά και έχει συμμετάσχει ως ομιλητής σε πολλά συνέδρια Ολιστικής Ιατρικής ανά τον κόσμο.
Τα άρθρα υγείας της Epoch Times έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν (ούτε και φιλοδοξούν) να υποκαταστήσουν την επαγγελματική ιατρική διάγνωση, θεραπεία και συμβουλή.
Οι χορευτές του θιάσου Παραστατικών Τεχνών Σεν Γιουν ζουν ένα μεγάλο μέρος της ζωής τους κάτω από τα λαμπερά φώτα της σκηνής. Όμως η ακτινοβολία τους δεν οφείλεται μόνο στους προβολείς. Η ομορφιά και η λάμψη τους προέρχονται κυρίως από μέσα τους και είναι κάτι που κανένα μακιγιάζ ή όμορφο κοστούμι δεν μπορεί να υποκαταστήσει.
Στο βίντεο του Shen Yun Zuo Pin, έχουμε την ευκαιρία να δούμε πόση πνευματική δύναμη και πόση σωματική προσπάθεια απαιτείται από κάθε καλλιτέχνη του νεοϋορκέζικου θιάσου, ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει στις εκατοντάδες παραστάσεις που δίνουν κάθε χρόνο.
«Νους από σίδερο και σώμα λαστιχένιο»
Όταν κάποιος έχει κατακτήσει πραγματικά μια ικανότητα, αυτό σημαίνει ότι έχει καταβάλει μια μεγάλη προσπάθεια και ότι έχει αφιερωθεί σε αυτήν ψυχή τε και σώματι. Οι χορευτές του Σεν Γιουν δεν είναι μόνο καλλιτέχνες. Είναι και αθλητές και φορείς της μακραίωνης παράδοσης της Κίνας. Μα, πάνω από όλα, είναι ταπεινοί.
Βλέποντάς τους να χορεύουν, μας φαίνεται ότι αυτό που κάνουν είναι εύκολο, ενώ στην πραγματικότητα είναι κάτι τρομερά δύσκολο. Από τα μικρά απλά βηματάκια ‘γιουάν τσανγκ’ – μικρά γρήγορα βήματα, που δίνουν την εντύπωση ότι οι χορευτές πετούν – μέχρι τα μεγάλα αθλητικά άλματα και τις εναέριες αναστροφές, οι χορευτές οφείλουν να τα εκτελούν χωρίς να αφήνουν να φαίνεται η προσπάθεια που καταβάλουν. Αυτό το βίντεο μας δίνει μια γεύση της εκπαίδευσής τους.
«Αντλώντας από το παρελθόν, εμπνεόμαστε για το μέλλον»
Το Σεν Γιουν δεν είναι απλώς ένας θίασος που ανεβάζει παραστάσεις κλασικού κινεζικού χορού. Στόχος τους είναι η αναβίωση του 5.000 ετών πολιτισμού της ‘Αυτοκρατορίας του Κέντρου’. Εδώ, ίσως κάποιοι αναρωτηθούν γιατί πρέπει να αναβιώσει ο παραδοσιακός κινεζικός πολιτισμός.
Η κινεζική ιστορία χαρακτηρίζεται από τις διαδοχές δυναστειών όπως η Χαν, η Τανγκ, η Μινγκ και η Τσινγκ. Μετά την πτώση της δυναστείας Τσινγκ, η Κίνα μετατράπηκε σε Λαϊκή Δημοκρατία υπό την εξουσία του Κομμουνιστικού Κόμματος. Οι κομμουνιστές επιτέθηκαν με δριμύτητα στις παραδόσεις και κατέστρεψαν το πνεύμα και την ουσία του πολιτισμού των παλιών δυναστειών. Ιδίως κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης (1966-1976), οι επιθέσεις του ΚΚΚ ενάντια στην παράδοση ήταν τόσο σφοδρές και ολοκληρωτικές, ώστε ελάχιστα ήταν τα πράγματα που διασώθηκαν και μεταβιβάστηκαν στη σύγχρονη εποχή. Και ό,τι δεν καταστράφηκε, αλλοιώθηκε και διαστρεβλώθηκε.
Το 2006, μια ομάδα Κινέζων καλλιτεχνών που είχαν καταφύγει στις ΗΠΑ ίδρυσαν τον θίασο Σεν Γιουν, προκειμένου να αναβιώσουν τα καλύτερα στοιχεία του κινεζικού πολιτισμού και να τα κάνουν γνωστά στο κοινό παγκοσμίως. Στη διάρκεια μιας παράστασης του Σεν Γιουν, οι θεατές παρακολουθούν την ιστορία της Κίνας να ζωντανεύει και βιώνουν την ομορφιά του πολιτισμού της προτού καταστραφεί από τον κομμουνισμό.
Μια ακόμα ιδιαιτερότητα του Σεν Γιουν είναι ότι αναβιώνει και τον αυθεντικό κλασικό κινεζικό χορό. Στην Κίνα σήμερα, ακόμα και οι καλύτερες σχολές χορού δεν διδάσκουν πλέον τον γνήσιο κλασικό κινεζικό χορό, αλλά ένα νέο τύπο που έχει δεχτεί επιρροές από το κλασικό μπαλέτο και έχει αναμείξει τα δυο είδη.
«Για να αλλάξουμε τον κόσμο πρέπει πρώτα να αλλάξουμε τον εαυτό μας»
Για να φτάσουν στα υψηλά επίπεδα που απαιτεί η αποστολή τους, οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στον θίασο Σεν Γιουν κάνουν διαλογισμό και ακολουθούν τη διδασκαλία του Φάλουν Ντάφα. Πιστεύουν ότι μόνο βελτιώνοντας τον εαυτό τους θα μπορέσουν να δώσουν με τον χορό τους καλά πράγματα στο κοινό.
Και σε μεγάλο βαθμό το καταφέρνουν, καθώς πάρα πολλοί θεατές μετά από το τέλος της παράστασης νιώθουν πιο ανάλαφροι και χαρούμενοι. Οι χορευτές ακτινοβολούν καλοσύνη και θετική ενέργεια και η παράσταση είναι τελείως απαλλαγμένη από κάθε τι αρνητικό. Ακόμα και οι λυπητερές ιστορίες έχουν αισιόδοξο και ελπιδοφόρο τέλος. Εκτός αυτού, κάθε ιστορία συμπληρώνεται και από ένα ηθικό δίδαγμα, ικανό να καθοδηγήσει τους ανθρώπους σωστά και με ασφάλεια μέσα στο σύγχρονο ηθικό χάος που μας περιβάλλει. Το Σεν Γιουν είναι ένας φάρος ελπίδας στον σκοτεινό μας κόσμο.
Για να παρακολουθήσετε την εκγύμναση των χορευτών, επισκεφθείτε το bit.ly/DancerTraining
Ο αριστερός δισεκατομμυριούχος Τζορτζ Σόρος έχει διασυνδέσεις με 253 παγκόσμιους οργανισμούς μέσων ενημέρωσης, σύμφωνα με νέα έκθεση του ερευνητικού κέντρου Media Center Business.
Η συντηρητική ομάδα παρακολούθησης, σύμφωνα με το άρθρο της Τρίτης που συντάχθηκε από τον Τζόζεφ Βάσκεζ, αναπληρωτή συντάκτη του MRC για τις επιχειρήσεις και την ελευθερία του λόγου στην Αμερική, και τον Νταν Σνάιντερ, αντιπρόεδρο του MRC Business, υποστήριξε ότι ο Σόρος μπορεί να «διαμορφώσει την κοινή γνώμη σχεδόν σε κάθε ήπειρο» μέσω των διεθνών διασυνδέσεών του. Οι διασυνδέσεις αυτές γίνονται μέσω «πολλών εκατομμυρίων δολαρίων» που καταβάλλονται για την προώθηση της αποκαλούμενης «ατζέντας της ανοιχτής κοινωνίας» του, η οποία, σύμφωνα με την έκθεση, περιλαμβάνει «μερικές από τις πιο ριζοσπαστικές αριστερές ιδέες για τις αμβλώσεις, τη μαρξιστική οικονομία, τον αντιαμερικανισμό, την αποδέσμευση της αστυνομίας, τον περιβαλλοντικό εξτρεμισμό και τον φανατισμό των ΛΟΑΤΚΙ».
«Η παγκόσμια επιρροή του στα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι τεράστια», σύμφωνα με την ομάδα. «Μια εκτεταμένη ανάλυση της MRC Business ανακάλυψε τουλάχιστον 253 ειδησεογραφικούς και ακτιβιστικούς οργανισμούς μέσων ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο που χρηματοδοτούνται από τις φιλανθρωπικές οργανώσεις του Σόρος. Αυτές οι ομάδες ασκούν τεράστια δύναμη πάνω στην πληροφόρηση στη διεθνή πολιτική».
Propaganda Czar: Soros Bankrolls 253 Groups to Influence Global Media https://t.co/z1kR2e7ijy
Η ομάδα ισχυρίζεται επίσης ότι οι διασυνδέσεις του Σόρος με παγκόσμιους οργανισμούς μέσων ενημέρωσης τον κάνουν πιο φιλικό με τους δημοσιογράφους που μπορεί να μην τον θεωρούν «στόχο για έρευνα».
Το άρθρο με τίτλο, «Ο Τσάρος της προπαγάνδας: Ο Σόρος χρηματοδοτεί 253 οργανισμούς με σκοπό την επιρροήτων Παγκόσμιων Μέσων Ενημέρωσης», είναι το πρώτο από συνολικά τρία που μελετούν τη σχέση του Σόρος με τα διεθνή μέσα ενημέρωσης.
«Αν κοιτάξετε το τοπίο των μέσων ενημέρωσης σήμερα, θα δείτε πως οι περισσότεροι μιλούν από την ίδια σκοπιά», δήλωσε ο Σνάιντερ στο Daily Caller News Foundation. «Οι επιθέσεις εναντίον απλών Αμερικανών φαίνεται να είναι συντονισμένες και σκόπιμες. Έτσι, θελήσαμε να εξετάσουμε το πώς συμβαίνει αυτό και ανακαλύψαμε ότι πολλά χρήματα που προέρχονται από τον Τζορτζ Σόρος πηγαίνουν σε αυτούς τους παράγοντες σε όλο τον κόσμο και στις ΗΠΑ, οι οποίοι όντως πραγματοποιούν μια συντονισμένη επίθεση κατά της ελευθερίας και των αμερικανικών αξιών με τις οποίες όλοι μεγαλώσαμε».
Οι οργανισμοί που χαρακτηρίστηκαν ως επηρεαζόμενοι από τον Σόρος περιλάμβαναν τον οργανισμό εκπαίδευσης δημοσιογράφων The Poynter Institute, ο οποίος φέρεται να έλαβε 492.000 δολάρια από τον Σόρος μεταξύ 2016-2020 για τη χρηματοδότηση του Διεθνούς Δικτύου Ελέγχου Γεγονότων, και το Project Syndicate, γνωστό ως «The World’s Opinion Page», το οποίο έλαβε 1.532.105 δολάρια το ίδιο χρονικό διάστημα.
Οι οργανισμοί Free Press, openDemocracy και Media Democracy Fund, αναφέρονταν επίσης στο άρθρο. Το Αμερικανικό Εθνικό Δημόσιο Ραδιόφωνο (NPR) φέρεται να έλαβε “600.000 δολάρια από το ίδρυμα του Σόρος το 2016.
«Το χρήμα μιλάει. Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι οι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί που χρειάζονται πόρους για να κρατήσουν τα φώτα αναμμένα, θα εκτελέσουν τις εντολές των δωρητών που παρέχουν τους μισθούς τους», δήλωσε ο Σνάιντερ στο DCNF. «Αυτό έχουμε δει με αυτές τις 253 οργανώσεις που χρηματοδοτεί ο Σόρος. Οι άνθρωποι σε αυτές τις οργανώσεις εκτελούν καθημερινά τις εντολές του Τζορτζ Σόρος».
Το δεύτερο μέρος της έρευνας θα συζητήσει το «πόσα χρήματα έχει διοχετεύσει ο Τζορτζ Σόρος στους 253 ειδησεογραφικούς και ακτιβιστικούς οργανισμούς μέσων ενημέρωσης του παγκόσμιου δικτύου που διαθέτει», ενώ το τρίτο, θα καταδυθεί στα άτομα «των καθιερωμένων μέσων ενημέρωσης που συνδέονται με τον Τζορτζ Σόρος».
Ο Σόρος ήταν ο κορυφαίος δωρητής των Δημοκρατικών υποψηφίων κατά τις ενδιάμεσες εκλογές του 2022, ανέφερε το CNBC. Δώρισε περισσότερα από 128 εκατομμύρια δολάρια, κυρίως μέσω του φιλελεύθερου PAC Democracy II.
Ο Σόρος έχει προωθήσει συστηματικά τα χρήματά του για τη χρηματοδότηση δημοκρατικών σκοπών, μερικοί από τους οποίους έχουν συμπεριλάβει το αντι-ισραηλινό κίνημα «Μποϊκοτάζ, Αποεπένδυση και Κυρώσεις» και την ανακούφιση των παράνομων μεταναστών στην Καλιφόρνια. Τα ιδρύματά του Open Society Foundations έδωσαν επίσης 220 εκατομμύρια δολάρια σε συμβούλια φυλετικής δικαιοσύνης κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2020, ανέφερε το ίδρυμα.
Ο Σνάιντερ δήλωσε στο DCNF ότι «το κοινό πρέπει να καταλάβει ότι η δημοκρατία μπορεί να υπάρξει μόνο αν τα άτομα εκπληρώνουν την ευθύνη τους».
«Το αμερικανικό κοινό πρέπει να καταλάβει ότι αν δεν ξυπνήσει και δεν αναλάβει δράση, τότε ο Τζορτζ Σόρος και άνθρωποι σαν και αυτόν, θα κερδίσουν και το όραμά τους για τον κόσμο θα εφαρμοστεί», είπε.
Η Bari Weiss, ιδρύτρια και εκδότρια της εφημερίδας The Free Press, δημοσίευσε την Πέμπτη τον δεύτερο γύρο των λεγόμενων “Twitter files”, αποκαλύπτοντας τις «μυστικές μαύρες λίστες» της πλατφόρμας κοινωνικής δικτύωσης.
Η Weiss συνεργάζεται με τον νέο ιδιοκτήτη του Twitter Elon Musk και τον ανεξάρτητο δημοσιογράφο Matt Taibbi για να αποκαλύψει εσωτερικές πληροφορίες του Twitter σχετικά με τη λογοκρισία.
Οι μέθοδοι λογοκρισίας του Twitter, σύμφωνα με την Weiss, περιλάμβαναν την τοποθέτηση συγκεκριμένων χρηστών σε μια «Μαύρη Λίστα Τάσεων» ή σε μια «Μαύρη Λίστα Αναζήτησης».
Ο δημοφιλής λογαριασμός Libs of TikTok, καθώς και ο Dr. Jay Bhattacharya, καθηγητής ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Stanford, είναι μεταξύ των χρηστών που προστέθηκαν κρυφά στη «Μαύρη Λίστα Τάσεων” από την εταιρεία.
Ο Bhattacharya μπήκε στη λίστα επειδή δήλωσε ότι τα παιδιά θα υποστούν ζημιά από τα lockdown για την COVID-19. Αυτή η ενέργεια σταμάτησε τα tweets του από το να βρίσκονται μεταξύ των trending, δήλωσε η Weiss.
Ο συντηρητικός παρουσιαστής τοκ σόου Dan Bongino τέθηκε επίσης στη λεγόμενη “Μαύρη Λίστα Αναζήτησης”, αποκάλυψε η Weiss.
Η Weiss σημείωσε επίσης ότι ο συντηρητικός ακτιβιστής Charlie Kirk, ιδρυτής του Turning Point USA, μπήκε σε μια λίστα «Do Not Amplify» (Μην ενισχύετε).
3. Take, for example, Stanford’s Dr. Jay Bhattacharya (@DrJBhattacharya) who argued that Covid lockdowns would harm children. Twitter secretly placed him on a “Trends Blacklist,” which prevented his tweets from trending. pic.twitter.com/qTW22Zh691
Η δεύτερη δόση έρχεται μόλις μια εβδομάδα μετά τη δημοσίευση από τον Taibbi, με την έγκριση του Musk, λεπτομερειών σχετικά με την απόφαση της πλατφόρμας κοινωνικής δικτύωσης να καταστείλει και να λογοκρίνει το δημοσίευμα της New York Post σχετικά με το περιεχόμενο του φορητού υπολογιστή του Hunter Biden τον Οκτώβριο του 2020.
«Μια νέα έρευνα του #TwitterFiles αποκαλύπτει ότι ομάδες υπαλλήλων του Twitter δημιουργούν μαύρες λίστες, εμποδίζουν τα δυσμενή tweets να εμφανίζονται ως trending και περιορίζουν ενεργά την ορατότητα ολόκληρων λογαριασμών ή ακόμη και trending θεμάτων – όλα αυτά κρυφά, χωρίς να ενημερώνουν τους χρήστες», ανέφερε η Weiss στο Twitter.
«Το Twitter είχε κάποτε την αποστολή “να δώσει σε όλους τη δύναμη να δημιουργούν και να μοιράζονται ιδέες και πληροφορίες άμεσα, χωρίς εμπόδια”. Στην πορεία, ωστόσο, στήθηκαν εμπόδια», πρόσθεσε.
Οι υπάλληλοι και τα στελέχη του Twitter αναφέρονταν στη λεγόμενη «σκιώδη απαγόρευση» (shadow banning) ως «φιλτράρισμα ορατότητας» ή «VF», σύμφωνα με την Weiss, η οποία είπε ότι πολλές «υψηλού επιπέδου» πηγές επιβεβαίωσαν αυτό το γεγονός στο Twitter.
Η αναφορά της Weiss, που δημοσιεύθηκε στο Twitter, επιβεβαίωσε ότι η εταιρεία κοινωνικής δικτύωσης ανέπτυξε το λεγόμενο φιλτράρισμα ορατότητας για να κάνει πιο δύσκολο στους χρήστες την αναζήτηση συγκεκριμένων ατόμων – με άλλα λόγια, να βάζει τους λογαριασμούς τους στη μαύρη λίστα.
Το εργαλείο φιλτραρίσματος ορατότητας περιόριζε επίσης το εύρος της δυνατότητας ανακάλυψης ενός συγκεκριμένου tweet, εμπόδιζε τα tweets ορισμένων χρηστών να εμφανιστούν στην ενότητα “trending” και τους εμπόδιζε να εμφανίζονται σε αναζητήσεις με hashtag, σύμφωνα με την Weiss.
«Όλα αυτά χωρίς να το γνωρίζουν οι χρήστες», έγραψε.
7. What many people call “shadow banning,” Twitter executives and employees call “Visibility Filtering” or “VF.” Multiple high-level sources confirmed its meaning.
Ένας ανώτερος υπάλληλος του Twitter είπε στη Weiss να σκεφτεί το φιλτράρισμα ορατότητας ως έναν τρόπο για την εταιρεία να «καταστείλει αυτό που βλέπουν οι άνθρωποι σε διαφορετικά επίπεδα. Είναι ένα πολύ ισχυρό εργαλείο».
Το Twitter κάνει shadow ban στους χρήστες «αρκετά συχνά», φέρεται να είπε ένας μηχανικός του Twitter στην Weiss.
«Ελέγχουμε την ορατότητα αρκετά. Και ελέγχουμε αρκετά την ενίσχυση του περιεχομένου σας. Και οι φυσιολογικοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν πόσα κάνουμε», φέρεται να είπε ο μηχανικός του Twitter.
Η Weiss δήλωσε ότι αυτό επιβεβαιώθηκε από δύο επιπλέον υπαλλήλους του Twitter.
Η «μυστική ομάδα» έβαλε στη μαύρη λίστα τους χρήστες
Το Twitter είχε μια «μυστική ομάδα» που ήταν πάνω και πέρα από τους καθημερινούς συντονιστές περιεχομένου από την Ομάδα Στρατηγικής Απόκρισης-Διεθνής Ομάδα Κλιμάκωσης (SRT-GET) που έβαζε χρήστες στη μαύρη λίστα, σύμφωνα με την Weiss.
Η μυστική ομάδα ήταν γνωστή ως “SIP-PES”, που σημαίνει “Site Integrity Policy, Policy Escalation Support”.
Η επιτροπή φέρεται να αποτελούνταν από τον Vijaya Gadde, πρώην επικεφαλής της νομικής πολιτικής και εμπιστοσύνης του Twitter, τον Yoel Roth, πρώην επικεφαλής της διεθνούς εμπιστοσύνης και ασφάλειας του Twitter, και τους πρώην διευθύνοντες συμβούλους Jack Dorsey και Parag Agrawal και άλλους.
Ενώ η SRT-GET «χειριζόταν έως και 200 “υποθέσεις” την ημέρα» ακολουθώντας την πολιτική της εταιρείας στα χαρτιά, η ομάδα SIP-PES υπήρχε σε ένα επίπεδο «πέρα από την επίσημη καρτέλα, πέρα από τους απλούς συντονιστές», ανέφερε η Weiss.
«Εκεί λαμβάνονταν οι μεγαλύτερες, πιο πολιτικά ευαίσθητες αποφάσεις. ‘Σκεφτείτε λογαριασμό με πολλούς ακόλουθους, αμφιλεγόμενο’, μας είπε ένας άλλος υπάλληλος του Twitter. Για αυτούς ‘δεν θα υπήρχε καρτέλα ή οτιδήποτε άλλο’», πρόσθεσε η Weiss.
14. This secret group included Head of Legal, Policy, and Trust (Vijaya Gadde), the Global Head of Trust & Safety (Yoel Roth), subsequent CEOs Jack Dorsey and Parag Agrawal, and others.
Η Weiss σημείωσε στην αναφορά της ότι τα πρώην στελέχη του Twitter είχαν προηγουμένως υποστηρίξει το 2018 ότι η εταιρεία δεν στοχεύει λογαριασμούς με σκιώδεις απαγορεύσεις με βάση τις πολιτικές τους απόψεις.
«Το Twitter αρνήθηκε ότι κάνει τέτοια πράγματα», έγραψε η Weiss, επικαλούμενη την Vijaya Gadde, πρώην επικεφαλής νομικής πολιτικής και εμπιστοσύνης του Twitter, καθώς και τον Kayvon Beykpour, πρώην επικεφαλής προϊόντος του Twitter.
«Δεν κάνουμε ‘shadow ban’», έγραψε ο Beykpour στο Twitter στις 26 Ιουλίου 2018.
Η Gadde χρησιμοποίησε τη λειτουργία “Quote Tweet” του Twitter για να συμπληρώσει τον ισχυρισμό του Beykpour.
«Η προτίμηση μιας συγκεκριμένης ιδεολογίας ή πεποίθησης αντιβαίνει σε όλα όσα πρεσβεύουμε», έγραψε.
Σε ένα κοινό blogpost, η Gadde και ο Beykpour έγραψαν: «Δεν κάνουμε shadow ban. Είστε πάντα σε θέση να βλέπετε τα tweets από λογαριασμούς που ακολουθείτε (αν και μπορεί να χρειαστεί να κάνετε περισσότερη δουλειά για να τους βρείτε, όπως να πάτε απευθείας στο προφίλ τους). Και σίγουρα δεν κάνουμε shadow ban με βάση τις πολιτικές απόψεις ή την ιδεολογία».
16. One of the accounts that rose to this level of scrutiny was @libsoftiktok—an account that was on the “Trends Blacklist” and was designated as “Do Not Take Action on User Without Consulting With SIP-PES.” pic.twitter.com/Vjo6YxYbxT
Η ομάδα SIP-PES συνδέθηκε με την απόφαση απαγόρευσης του δημοφιλούς λογαριασμού Libs of TikTok, ο οποίος είχε τοποθετηθεί στη «Μαύρη λίστα τάσεων» και είχε χαρακτηριστεί ως «Μην αναλάβετε δράση σε χρήστη χωρίς να συμβουλευτείτε τη SIP-PES», σύμφωνα με την Weiss.
Ο λογαριασμός Libs of TikTok, ο οποίος εξακολουθούσε να βρίσκεται στη μαύρη λίστα στις 7 Δεκεμβρίου, δημιουργήθηκε από την Chaya Raichik τον Νοέμβριο του 2020 και έφτασε να έχει 1,4 εκατομμύρια followers.
Ο λογαριασμός της Raichik ανεστάλη από το Twitter επτά φορές μόνο το 2022 και αποκλείστηκε από την δημοσίευση αναρτήσεων για διάστημα έως και μία εβδομάδα, ανέφερε η Weiss.
Το Twitter ενημέρωσε επανειλημμένα τη Raichik ότι είχε ανασταλεί για παραβίαση της πολιτικής του Twitter κατά της «συμπεριφοράς μίσους», αλλά ένα εσωτερικό υπόμνημα της SIP-PES από τον Οκτώβριο του 2022 αποκάλυψε ότι η μυστική ομάδα σημείωσε ότι ο λογαριασμός της «δεν είχε εμπλακεί άμεσα σε συμπεριφορά που παραβιάζει την πολιτική “συμπεριφοράς μίσους”».
18. Twitter repeatedly informed Raichik that she had been suspended for violating Twitter’s policy against “hateful conduct.”
Η Weiss ανέφερε ότι η επιτροπή αιτιολόγησε εσωτερικά την αναστολή της Raichik υποστηρίζοντας ότι ο λογαριασμός της ενθάρρυνε τη διαδικτυακή παρενόχληση «νοσοκομείων και ιατρικών παρόχων» υπονοώντας ότι «η υγειονομική περίθαλψη που επιβεβαιώνει το φύλο είναι ισοδύναμη με την κακοποίηση ή την αποπλάνηση παιδιών».
«Συγκρίνετε αυτό με αυτό που συνέβη όταν η ίδια η Raichik δέχτηκε doxxed στις 21 Νοεμβρίου 2022. Μια φωτογραφία του σπιτιού της με τη διεύθυνσή της δημοσιεύτηκε σε ένα tweet που συγκέντρωσε περισσότερα από 10.000 likes», έγραψε η Weiss.
«Όταν η Raichik είπε στο Twitter ότι η διεύθυνσή της είχε διαδοθεί, λέει ότι η υποστήριξη του Twitter απάντησε με αυτό το μήνυμα: ‘Εξετάσαμε το περιεχόμενο που αναφέρθηκε και δεν βρήκαμε ότι παραβιάζει τους κανόνες του Twitter. Δεν έγινε καμία ενέργεια. Το tweet με το doxxing εξακολουθεί να είναι αναρτημένο», πρόσθεσε η Weiss.
Μετά την αναφορά της Weiss, ο Raichik επισήμανε ότι ένα στιγμιότυπο οθόνης που μοιράστηκε η Weiss αποκάλυψε ότι ο λογαριασμός της Libs of TikTok εξακολουθούσε να βρίσκεται στη μαύρη λίστα από τις 7 Δεκεμβρίου. Έθεσε το ζήτημα στον Musk, ο οποίος απάντησε ότι «το εξετάζει».
This screenshot is current. Notice date on the right side. I’m still on a “trends blacklist.” When will this be fixed @elonmusk? pic.twitter.com/xSukrfeGow
Η Epoch Times επικοινώνησε με την Raichik για περαιτέρω σχόλια.
Η Weiss σημείωσε ότι «πρόκειται να υπάρξουν περισσότερα σχετικά με αυτή την ιστορία» που θα δημοσιευτούν στον ιστότοπό της The Free Press. Η Weiss δήλωσε ότι μέρος της συμφωνίας της με τον Musk για να αποκτήσει πρόσβαση στα αρχεία του Twitter ήταν ότι το υλικό θα δημοσιευόταν πρώτα στο Twitter.
«Μόλις τώρα αρχίσαμε το ρεπορτάζ μας. Τα έγγραφα δεν μπορούν να πουν ολόκληρη την ιστορία εδώ», δήλωσε η ίδια.
Ένα τρίτο ρεπορτάζ για τα λεγόμενα “Twitter files” θα δημοσιευτεί από τον Taibbi, δήλωσε η Weiss.
Αυτό το καλοκαίρι εγώ, ο άντρας μου και τα τέσσερα παιδιά μας αφήσαμε το μικρό μας κτήμα με το ήσυχο ποταμάκι του στη Φλόριντα, για να βρεθούμε λίγο πιο κοντά στην πόλη. Η αλλαγή ήταν δύσκολη για εμάς, γιατί σήμαινε ότι έπρεπε να αποχαιρετίσουμε και πράγματα όπως το τραγούδι των τζιτζικιών το απομεσήμερο και τους χιονόλευκους ερωδιούς που τεντώνονται κάθε πρωί και βράδυ στα νερά του ποταμού.
Όμως ο μεγάλος μας γιος έπρεπε να πάει στο Γυμνάσιο και η προσθήκη άλλης μιας διαδρομής από τη μια άκρη του κόλπου στην άλλη θα ήταν υπερβολικά επιβαρυντική για την καθημερινότητά μας. Αναγκαστήκαμε λοιπόν να ψάξουμε για έναν πιο βολικό τόπο διαμονής και εργασίας.
Οι αλλαγές είναι μέρος της ζωής.
Μέχρι να βρούμε το κατάλληλο μέρος, δεν είχαμε βάλει αγγελία για να πουλήσουμε τον μικρό μας παράδεισο. Δεν ήταν η πώληση που μας δυσκόλευε αλλά η εύρεση του καινούριου μας σπιτιού. Τα μέρη που μας άρεσαν εξαφανίζονταν υπερβολικά γρήγορα. Εν τέλει, αποφασίσαμε να καταφύγουμε σε ένα σοβαρό μεσιτικό γραφείο. Μετά από πολύ χρόνο, έξοδα, προσωπική εργασία και αγάπη, το νέο σπίτι βρέθηκε, η μετακόμιση έγινε και οι όμορφοι αγροί μας έγιναν μια όμορφη ανάμνηση κι ένας ευσεβής πόθος για το μέλλον.
Καρπός της μικρή μας περιπέτειας, ένα πολύ σημαντικό ερώτημα: για ποιον σκοπό κοπιάζουμε; Προς τα πού κατευθύνουμε τις προσπάθειές μας;
Άνθρωπος και εργασία
Το 1986, στην ομιλία του προς τους εργάτες του εργοστασίου Τράνσφιλντ στο Σέβεν Χιλς της Αυστραλίας, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’ αναφέρθηκε στη σχέση του ανθρώπου με την εργασία:
«Κατ’ αρχάς, είναι πάντα ο άνθρωπος που είναι ο σκοπός της εργασίας. Ας το επαναλάβουμε ξανά και ξανά, η εργασία είναι για τον άνθρωπο κι όχι ο άνθρωπος για την εργασία. Ο άνθρωπος είναι ‘ο αληθινός στόχος ολόκληρης της παραγωγικής διαδικασίας’.»
Από την άλλη, η ξεκούραση είναι εξίσου σημαντική.
Στο καινούριο μας σπίτι, εγώ και ο άντρας μου έχουμε ήδη ξηλώσει το μεγαλύτερο μέρος της μοκέτας που ήταν στρωμένη σε όλα τα δωμάτια, περιλαμβανομένων των μπάνιων! Έχουμε αλλάξει τα πατώματα του ισογείου και τις πόρτες, έχουμε χτίσει καινούριους τοίχους και φέραμε τα πάνω κάτω στα μπάνια. Το βόλεϊ, οι μαζορέτες, το ποδόσφαιρο, η ζωγραφική, τα κουίζ κι όλες οι άλλες δραστηριότητες των παιδιών αναμειγνύονται με το ξεπακετάρισμα, το χτίσιμο, το γκρέμισμα, το καθάρισμα και το γράψιμο, υπό τους ήχους των πριονιών, των γέλιων, του κλάματος και μιας γενικής χλαπαταγής, ενώ σύννεφα σκόνης αιωρούνται πάνω από τα κεφάλια μας μονίμως.
Φέτος, η κουζίνα μας απέτυχε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της Ημέρας των Ευχαριστιών (24/11). Ως μαγείρισσα, δεν μπορούσα να μην χαρώ και λίγο με αυτήν την ατυχία που ήταν ταυτόχρονα και ευλογία για εμένα. Η εορταστική περίοδος ανεβάζει τον πήχη των καθημερινών δραστηριοτήτων πολύ ψηλά, κάτι που δεν είναι πάντα ευπρόσδεκτο. Ο άνθρωπος έχει ανάγκη τόσο τη δουλειά όσο και την ξεκούραση, που ιδανικά εναλλάσσονται. Η δράση και η ανάπαυση είναι και τα δυο αναπόσπαστα μέρη του ανθρώπινου κύκλου ζωής, όπου αφ’ ενός δημιουργούμε και προσφέρουμε αφ΄ ετέρου απολαμβάνουμε τους καρπούς των κόπων μας και αναλογιζόμαστε τα σημαντικά ζητήματα της ζωής. Η κίνηση προς τα έξω διαδέχεται την κίνηση προς τα μέσα, η εξωστρέφεια την ενδοσκόπηση, σε αέναους κύκλους όπως η αναπνοή, χαρίζοντας ισορροπία και βάθος στη ζωή μας
Ένα από τα αποφθέγματα που κληροδότησε ο Σωκράτης (5ος αι. π.Χ.) στην ανθρωπότητα είναι το ότι «Μια ζωή όπου δεν εξετάζεται το σωστό ή λάθος, δεν αξίζει να τη ζει κανείς».1 Όσο κι αν αλλάζει ο κόσμος, η ανθρώπινη κατάσταση παραμένει λίγο πολύ η ίδια. Γεννιόμαστε, μεγαλώνουμε, ερωτευόμαστε, αγωνιζόμαστε, αναπαυόμαστε και τέλος πεθαίνουμε. Το ζήτημα είναι πώς και πόσο καλά κάνουμε αυτά τα πράγματα. Για ποιον λόγο ζούμε; Για ποιον λόγο εργαζόμαστε; Ποιος είναι ο τελικός στόχος;
Σύμφωνα με το Βιβλίο της Γένεσης, η αρχική εντολή του Θεού στον άνθρωπο ήταν:
«Να κάνετε πολλά παιδιά, ώστε να πολλαπλασιαστείτε, να γεμίσετε τη γη και να κυριαρχήσετε σ’ αυτήν.» (Γένεσις 1:28).
Η σχέση του ανθρώπου με τη φύση και την εργασία, σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας του, αρχής γενομένης από την πτώση του και την εκδίωξη του από τον Κήπο της Εδέμ, έχει υπάρξει ταραχώδης. Τα ατοπήματα και οι αδυναμίες ανίκανων ηγετών παρεμποδίζουν κατ’ επανάληψη τις προσπάθειες της ανθρωπότητας για ειρήνη, δημιουργία, ανάπτυξη και εξέλιξη. Ωστόσο, χάρη στις συνεχείς τους προσπάθειες, στην εφευρετικότητα, την ελπίδα και με τη χάρη του Θεού οι άνθρωποι έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν συστήματα και τεχνολογίες που φαίνεται να βελτιώνουν την ποιότητα της ζωής τους και να τους βοηθούν. Είθε να χρησιμοποιηθούν καλά.
Η εργασία στην τέχνη
Ζαν-Φρανσουά Μιλέ, «Οι Ευαγγελιστές», 1857-1859. Λάδι σε καμβά, 55 x 65 εκ. (Public domain)
Κάπου ανάμεσα στα 1857 και 1859, λίγο μετά τη Βιομηχανική Επανάσταση κι ενώ ο αντίκτυπος της Γαλλικής Επανάστασης ήταν ακόμα νωπός και οι πρώτες ιδέες για τη δημοκρατία και τον κομμουνισμό απασχολούσαν την επικαιρότητα, ο Γάλλος ζωγράφος Ζαν-Φρανσουά Μιλέ ζωγράφισε τους «Ευαγγελιστές». Ήταν μια εποχή αναθεωρήσεων για τον ρόλο της εργασίας, της φιλοσοφίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας σε έναν κόσμο που άλλαζε με μεγάλη ταχύτητα. Ο Μιλέ, υποστηρικτής της σχολής της Μπαρμπιζόν, δεν ήταν ιδιαίτερα θρήσκος άνθρωπος, σε κάποιους μάλιστα έδινε την εντύπωση πως έκλινε προς τον κομμουνισμό.
Τους «Ευαγγελιστές» είχε παραγγείλει ένας Αμερικανός, ο οποίος όμως δεν εμφανίστηκε ποτέ για να παραλάβει το έργο. Όταν ο Μιλέ κατάλαβε ότι ο πίνακας δεν θα αγοραστεί από τον πελάτη, προσέθεσε στο βάθος το καμπαναριό της εκκλησίας του Σαγί-αν-Μπιερ. Μια μέρα, ρώτησε έναν φίλο του για τον πίνακα: «Ακούς τις καμπάνες που χτυπούν μακριά;», εξηγώντας ότι εμπνεύστηκε το έργο από τη γιαγιά του, η οποία όταν άκουγε τις καμπάνες να καλούν για τον εσπερινό, πάντα σταματούσε τη δουλειά της για να προσευχηθεί μαζί με τα παιδιά για τη σωτηρία των ψυχών των πεθαμένων.
Ο Μιλέ ήταν ένας από τους ζωγράφους του 19ου αιώνα που προσπάθησε να απεικονίσει την ομορφιά και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων που δουλεύουν. Προσπαθώντας πάντα να κατανοήσει βαθύτερα τις δυνάμεις που επιδρούν στη ζωή και την αντίληψή μας, μετέφερε τις συνειδητοποιήσεις του στη ζωγραφική. Η εποχή του ήταν μια εποχή ταραγμένη. Ζωγράφισε κυρίως απλούς ανθρώπους, οικογενειακές σκηνές, την πίστη και την προσφορά. Τον συγκινούσαν η δύναμη και η ομορφιά της απλής ζωής, οι παραδόσεις των αγροτών και τα στηρίγματα της πίστης τους.
Το πώς πρέπει να ενσωματώσει ο άνθρωπος αρμονικά την εργασία στη ζωή του και το πώς και το πού θα βρει την ειρήνη είναι ερωτήματα που απασχολούν τη φιλοσοφία από αρχαιοτάτων χρόνων. Στην εποχή μας, η ελευθερία και η τεχνολογία είναι δυο παράγοντες που πρέπει να συνυπολογίσουμε όταν αναλογιζόμαστε αυτά τα ερωτήματα.
Η αξία της εργασίας
Ζαν-Φρανσουά Μιλέ, «Γυναίκα που ψήνει ψωμί», 1854. Λάδι σε καμβά, 55 x 46 εκ. (Public domain)
Ζαν-Φρανσουά Μιλέ, «Πηγαίνοντας στη δουλειά», 1851-1853. Λάδι σε καμβά, 56 x 44 εκ. (Public domain)
Ο Χοσέ Μαρία Εσκριβά ντε Μπαλαγκέρ [Josemaría Escrivá de Balaguer, 1902-1975], άγιος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, είναι γνωστός και ως προστάτης άγιος της συνηθισμένης ζωής. Το κυριότερο έργο της ζωής του ήταν η ίδρυση της οργάνωσης Opus Dei, που σημαίνει ‘Έργο του Θεού’.
Σύμφωνα με τα λόγια του, «από τότε που ο Χριστός την πήρε στα χέρια του, η εργασία έγινε για τους ανθρώπους μια πραγματικότητα σωτηρίας και λύτρωσης. Εκτός από φόντο της ανθρώπινης ζωής, είναι και ένα μονοπάτι προς τη θέωση. Είναι κάτι ιεροποιημένο και κάτι που ιεροποιεί ταυτόχρονα.»
Ζαν-Φρανσουά Μιλέ, «Το βρέφος (Το άρρωστο παιδί)», 1858. Παστέλ και μολύβι σε χαρτί, 38 x 31 εκ. (Public domain)
Από τη γέννηση της ανθρωπότητας μέχρι τον Σωκράτη, τον Ζαν-Φρανσουά Μιλέ, τον Χοσέ Μαρία Εσκριβά, αλλά και τους ίδιους μας τους εαυτούς και τις επερχόμενες γενιές, η εύρεση ενός εννοιολογικού πλαισίου για την αξία των ανδρών και των γυναικών και για τη σχέση τους με την εργασία και την ανάπαυση παραμένει ουσιώδες.
Στην ομιλία του, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’ έβαλε το δικό του λιθαράκι στο διαχρονικό φιλοσοφικό ζήτημα, εξηγώντας ότι «η ανθρώπινη εργασία είναι ένα από τα κλειδιά, ίσως το σημαντικότερο, ολόκληρου του κοινωνικού ζητήματος».
Τη θέση του αυτή επανέλαβε στο Ιωβηλαίο του 2000 στη Ρώμη, απευθυνόμενος στους βιοτέχνες: «Είναι στο χέρι σας να αποκαταστήσετε τις αξίες που καθοδηγούσαν κάποτε την εργασία σας: την ποιότητα, την καλλιτεχνία, την ελευθερία και τη συνεργασία, την ισορροπημένη σχέση ανάμεσα στην τεχνολογία και το περιβάλλον, τους δεσμούς με την οικογένεια και τις αγαθές γειτονικές σχέσεις».
Παντού γύρω μας βλέπουμε καθημερινά την ομορφιά του έργου του Θεού. Στα δάση, στα βουνά, στα ψάρια και τη θάλασσα, η δημιουργία είναι υπέροχη σε όλες της τις εκφάνσεις. Κι αφού ολοκλήρωσε το θαυμαστό του έργο, ο Θεός «την έβδομη μέρα σταμάτησε να δημιουργεί. Την έβδομη ημέρα την ευλόγησε και την καθαγίασε, γιατί αυτή την ημέρα ολοκλήρωσε τη δημιουργία του και αναπαύθηκε».2
Όταν αναλογιζόμαστε το νόημα της ζωής, έχει ενδιαφέρον να θυμόμαστε ότι είμαστε δημιουργημένοι κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού. Η εργασία μπορεί να είναι ένα μέσον, μια ευκαιρία για να κάνουμε καλό. Με το έργο του, ο Μιλέ μας δίνει ένα εικαστικό μάθημα για τη διαχρονική ανάγκη του ανθρώπου να δημιουργεί ένα στέρεο περιβάλλον μέσα στο οποίο μπορεί να εργάζεται και να αγαπά, να προσφέρει και να λαμβάνει. Με τον πίνακα «Ελεημοσύνη», όπως και με το «Βρέφος (Το άρρωστο παιδί)», όπου βλέπουμε μια μητέρα να κάθεται με το άρρωστο παιδί της στην αγκαλιά, ο Μιλέ μας λέει ότι ακόμα και στην αγάπη υπάρχει μόχθος και πόνος.
Οι «Ευαγγελιστές» μάς θυμίζουν να σταματάμε την προσπάθεια πότε πότε και να αναλογιζόμαστε τη ζωή, αλλά και την αναπόφευκτη αναχώρησή μας. Μετά από όλες τις χαρές, τις λύπες, τη χαρά, το παιχνίδι και τον μόχθο, ακολουθεί ο καιρός της ανάπαυσης. Είθε να μπορέσουμε να ζήσουμε τα τελευταία μας χρόνια με πίστη στην καρδιά και ελπίδα για άξια κερδισμένη ειρήνη.
Η Άντρεα Νατ Φαλς είναι μια ευτυχισμένη σύζυγος και μητέρα τεσσάρων παιδιών. Είναι ζωγράφος με κλασικές σπουδές στη Φλωρεντία και συγγραφέας του παιδικού βιβλίου «It’s a Jungle Out There» («Είναι μια ζούγκλα εκεί έξω»). Μπορείτε να δείτε δουλειά της στο AndreaNutt.com
Δικαστήριο της Νέας Ζηλανδίας αποφάνθηκε εναντίον των γονέων ενός άρρωστου βρέφους στις 7 Δεκεμβρίου, αφαιρώντας τους προσωρινά την ιατρική επιμέλεια του γιου τους, αφού αρνήθηκαν τη μετάγγιση αίματος από εμβολιασμένους δότες, ζητώντας από το σύστημα υγείας να τους επιτρέψει την πρόσβαση σε αίμα από ανεμβολίαστους δότες που ήταν έτοιμοι να δώσουν αίμα.
Το τεσσάρων μηνών αγοράκι, το οποίο έχει διαγνωστεί με σοβαρή πνευμονική στένωση, χρειάζεται χειρουργική επέμβαση ανοικτής καρδιάς για να μπορέσει το αίμα να κυκλοφορήσει σωστά σε όλο του το σώμα.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Associated Press, η ιατρική επιμέλεια του παιδιού θα μεταβιβαστεί στις υγειονομικές αρχές μέχρι να ολοκληρωθεί η χειρουργική επέμβαση και η ανάρρωσή του. Οι γονείς του -τους οποίους οι δικαστικοί κανόνες εμποδίζουν να κατονομαστούν- θα διατηρήσουν τον έλεγχο όλων των άλλων αποφάσεων που δεν σχετίζονται με την επέμβαση.
Η δικαστική απόφαση ισχύει μέχρι τις 31 Ιανουαρίου 2023.
Οι γονείς στις 8 Δεκεμβρίου δήλωσαν ότι αποφάσισαν να μην ασκήσουν έφεση στην απόφαση του δικαστηρίου, επικαλούμενοι ότι δεν υπάρχει αρκετός χρόνος πριν ο γιος τους χρειαστεί την επέμβαση. Προτεραιότητά τους είναι τώρα να απολαύσουν έναν ήρεμο χρόνο μαζί του μέχρι την επέμβαση.
Διαμάχη για την ποιότητα του αίματος
Σε πρόσφατη συνέντευξή τους, οι γονείς εξήγησαν ότι ανησυχούσαν μόνο για τη χρήση αίματος που είχε «μολυνθεί» από τα εμβόλια για τον κορονοϊό, τα οποία θεωρούν μη ασφαλή.
«Αυτό είναι το μέρος της συμφωνίας – είμαστε εντάξει με οτιδήποτε άλλο θέλουν να κάνουν αυτοί οι γιατροί», δήλωσε ο πατέρας στη συνέντευξη.
Σημείωσαν επίσης ότι περισσότεροι από 20 ανεμβολίαστοι δότες είχαν προσφερθεί να βοηθήσουν, αλλά η Υπηρεσία Αίματος της Νέας Ζηλανδίας δεν το είχε εγκρίνει.
Κατά την έκδοση της απόφασης της Τετάρτης, ο δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου Ian Gault τάχθηκε στο πλευρό της Health New Zealand, της υπηρεσίας υγείας της χώρας, η οποία είχε υποστηρίξει ότι οι κατευθυνόμενες αιμοδοσίες πρέπει να γίνονται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις -όπως όταν ο λήπτης έχει μια σπάνια ομάδα αίματος- και ότι οι προτεινόμενοι ανεμβολίαστοι δότες δεν θα τους παρείχαν απαραίτητα πρόσβαση σε όλα τα προϊόντα αίματος που μπορεί να χρειάζονται.
Οι υγειονομικές αρχές υποστήριξαν επίσης ότι τα εμβόλια δεν έχουν ακόμη προκαλέσει καμία γνωστή επιβλαβή παρενέργεια με τις μεταγγίσεις αίματος από τότε που διατέθηκαν τον Φεβρουάριο του 2021.
Στον ιστότοπό της, η Υπηρεσία Αίματος της Νέας Ζηλανδίας δηλώνει ότι «δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο προηγούμενος εμβολιασμός επηρεάζει την ποιότητα του αίματος για μετάγγιση», θεωρώντας ότι το εμβόλιο διασπάται σύντομα μετά την ένεση και ότι τυχόν ίχνη ποσότητας που απομένουν μετά την επεξεργασία «δεν θα αποτελούσαν κίνδυνο για τους λήπτες».
Η NZ Blood Service ισχυρίζεται επίσης ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος μεταφοράς της πρωτεΐνης ακίδας στους λήπτες μετάγγισης αίματος, υποστηρίζοντας: «Η πιθανότητα ανεύρεσης της πρωτεΐνης ακίδας στο αιμοδοτούμενο αίμα είναι πολύ μικρή και θα είναι στην περιοχή των πικογραμμαρίων, αν υπάρχει καθόλου. Δεν βρίσκεται στο αίμα μετά την παρέλευση αυτής της χρονικής περιόδου [δύο εβδομάδες μετά την ένεση]».
Διαδηλωτές κατά του εμβολιασμού που υποστηρίζουν τη μητέρα και τον πατέρα ενός μωρού τεσσάρων μηνών που χρειάζεται επειγόντως εγχείρηση καρδιάς διαδηλώνουν έξω από το Ανώτατο Δικαστήριο στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, την Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2022. Το δικαστήριο την Τετάρτη, 7 Δεκεμβρίου 2022, αποφάνθηκε κατά της οικογένειας που είχε αρνηθεί τη μετάγγιση αίματος για τον μικρό γιο τους, εκτός εάν το αίμα προερχόταν από δότες που δεν είχαν εμβολιαστεί κατά του COVID-19. (Michael Craig/New Zealand Herald μέσω AP)
«Καινοτόμο» αίμα
Ωστόσο, δεν συμφωνούν όλοι οι ειδικοί με αυτή την εκτίμηση.
Για παράδειγμα, όπως είχε ήδη αναφέρει η εφημερίδα The Epoch Times, η γερμανική Ομάδα Εργασίας για την Ανάλυση Εμβολίων COVID (GWG) -που αποτελείται από περισσότερους από 60 επιστήμονες από όλο τον κόσμο- ανέφερε νωρίτερα φέτος ότι τα εμβολιασμένα άτομα έχουν σταθερά αλλοιώσει το αίμα που περιέχει «νέες δομές», όπως ορθογώνιους κρυστάλλους και σπείρες.
«Αυτού του είδους οι δομές δεν έχουν βρεθεί ποτέ πριν στο ανθρώπινο αίμα», γράφει η GWG στην έκθεσή της (pdf).
Το εμβολιασμένο αίμα έδωσε επίσης συχνές περιπτώσεις θρόμβων αίματος και μεταβολές στο ιξώδες του αίματος, καθώς και μειωμένη ικανότητα ροής του αίματος.
Αυξανόμενες ανησυχίες
Η απόφαση της Νέας Ζηλανδίας έρχεται επίσης σε συνέχεια της αποκάλυψης ότι, σύμφωνα με στοιχεία από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), τα εμβολιασμένα και ενισχυμένα άτομα αποτελούσαν το 58,6% του συνόλου των θανάτων από COVID-19 στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Αύγουστο, κάτι που φαίνεται να αποτελεί μια αναδυόμενη τάση.
Ενώ τον Ιανουάριο, τα άτομα που είχαν εμβολιαστεί κατά της COVID-19 αντιπροσώπευαν το 41% των δηλωθέντων θανάτων λόγω του ιού, τα στοιχεία του CDC από τον Ιούνιο και τον Ιούλιο δείχνουν ότι το ποσοστό αυτό είχε αυξηθεί στο 62% και 61%, αντίστοιχα.
Για παράδειγμα, ο Dr. Anish Koka, καρδιολόγος, δήλωσε πρόσφατα ότι πιστεύει ότι οι επαγγελματίες του ιατρικού κλάδου θα έπρεπε να είναι «πιο προσεκτικοί στο να συστήνουν αυτό [τα εμβόλια] σε ασθενείς χαμηλού κινδύνου από την αρχή», θεωρώντας ότι ήταν προφανές ότι υπήρχαν ανησυχίες για την ασφάλεια μέχρι τον Απρίλιο του 2021.
Εν τω μεταξύ, ο καθηγητής δημόσιας υγείας του Johns Hopkins Marty Makary έγραψε σε ένα tweet στις 27 Σεπτεμβρίου: «Πέρυσι, το NEJM ανέφερε για έναν 22χρονο που πέθανε από μυοκαρδίτιδα που προκλήθηκε από εμβόλια & έχω ακούσει για πολλές ακόμη περιπτώσεις. Δεν έχω ακούσει ποτέ για ένα νεαρό υγιές άτομο με φυσική ανοσία να πεθαίνει από τον Covid. Οι κυβερνητικοί μας γιατροί δεν ήταν ειλικρινείς σχετικά με τους κινδύνους:οφέλη σε νέους υγιείς ανθρώπους».
Καθώς αυξάνονται αυτές οι ανησυχίες, διαμάχες όπως αυτή στη Νέα Ζηλανδία θα αρχίσουν πιθανότατα να εμφανίζονται και σε άλλες χώρες σε όλο τον κόσμο.
Σε απάντηση προχώρησε το υπουργείο Εξωτερικών έπειτα από δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων που ζητούν την αποστρατικοποίηση των νησιών. «Οι δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων περί αποστρατικοποίησης των νησιών του Αιγαίου έχουν απορριφθεί επανειλημμένως στο σύνολό τους με σειρά από επιχειρήματα, τα οποία περιέχονται και στις σχετικές επιστολές που η Ελλάδα έχει αποστείλει στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ», αναφέρει σε ανακοίνωσή.
«Η αμφισβήτηση της κυριαρχίας των ελληνικών νησιών και η αύξηση της έντασης στο Αιγαίο, μέσω απειλών πολέμου, έχουν καταδικασθεί στο σύνολό τους και από τη Διεθνή Κοινότητα», προσθέτει.
«Η Ελλάδα σεβόμενη το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, για μια ακόμη φορά απορρίπτει εν τω συνόλω τις τουρκικές μονομερείς αιτιάσεις και χαρακτηρίζει παντελώς απαράδεκτες τις επαναλαμβανόμενες απειλές πολέμου», υπογραμμίζει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση.
Διάβημα διαμαρτυρίας για τις σεισμικές έρευνες στην Κρήτη από την Λιβύη
Χτες, σε ανακοίνωσή του το «υπουργείο Εξωτερικών» της Λιβύης κατέθεσε διάβημα διαμαρτυρίας κατά της Ελλάδας σχετικά με τις σεισμικές έρευνες νοτιοδυτικά της Κρήτης όπως μετέδωσε το OPEN.
«Η Ελλάδα ενεργεί με ζήλο για την εκμετάλλευση της λιβυκής κρίσης και μας επιβάλει τετελεσμένα σε ό,τι αφορά την οριοθέτηση των ελληνολιβυκών θαλασσίων συνόρων, συνάπτοντας συμβόλαια για εξεύρεση υδρογονανθράκων σε αμφισβητούμενη μεταξύ μας περιοχή νοτιοδυτικά της Κρήτης», αναφέρει η ανακοίνωση.
Λίγο μετά ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Αλέξανδρος Παπαϊωάννου, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου ανέφερε πως «Σε αντίθεση με όσους συνάπτουν παράνομα και ανυπόστατα “μνημόνια” που αγνοούν και καταστρατηγούν βασικούς κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας, η Ελλάδα ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα με πλήρη σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας»
Παράλληλα, υπογράμμισε πως υποχρέωση της μεταβατικής κυβέρνησης της Λιβύης είναι να οδηγήσει, άμεσα, τη χώρα σε εκλογές.
Τέλος, ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών τονίζει πως «προσβλέπουμε να συνεργαστούμε σε πνεύμα ειλικρίνειας και αλληλοσεβασμού και πάντα στο πλαίσιο των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας με μια εκλεγμένη κυβέρνηση της Λιβύης, η οποία θα έχει τη νομιμοποίηση και την αρμοδιότητα να συνάπτει έγκυρες Διεθνείς Συμφωνίες, σύμφωνα και με τον Οδικό Χάρτη του Φόρουμ για τον Πολιτικό Διάλογο στη Λιβύη (LPDF) του 2020».
Το ΑΠΕ-ΜΠΕ συνέβαλε στην δημιουργία αυτού του άρθρου.
Μια πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι το κάπνισμα μαριχουάνας μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη βλάβη στους πνεύμονες από ό,τι το κάπνισμα καπνού.
Η καναδική μελέτη δημοσιεύθηκε στα μέσα Νοεμβρίου στο επιστημονικό περιοδικό Radiology.
Η έρευνα εξέτασε τις εξετάσεις αξονικής τομογραφίας που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ Οκτωβρίου 2005 και Ιουλίου 2020 στο νοσοκομείο The Ottawa Hospital και στα συνεργαζόμενα με αυτό νοσοκομεία, προκειμένου να διερευνηθούν οι επιπτώσεις του καπνίσματος μαριχουάνας στους πνεύμονες.
Οι ερευνητές ομαδοποίησαν τις εξετάσεις αξονικής τομογραφίας θώρακος σύμφωνα με τους καπνιστές μαριχουάνας, τους καπνιστές που καπνίζουν μόνο καπνό και τους μη καπνιστές.
Η «μελέτη υποδηλώνει ότι μπορεί να παρατηρηθούν διακριτά ακτινολογικά ευρήματα στους πνεύμονες στους καπνιστές μαριχουάνας, συμπεριλαμβανομένων υψηλότερων ποσοστών παρασιπτικού εμφυσήματος και φλεγμονωδών αλλαγών των αεραγωγών … σε σύγκριση με τους μη καπνιστές ασθενείς ελέγχου και εκείνους που καπνίζουν μόνο καπνό», ανέφεραν οι συγγραφείς.
Υψηλότερα ποσοστά εμφυσήματος
Η μελέτη διαπίστωσε υψηλότερα ποσοστά εμφυσήματος μεταξύ των καπνιστών μαριχουάνας (42 από τους 56, 75%) σε σχέση με τους μη καπνιστές (τρεις από τους 57, 5%). Το εμφύσημα είναι μια σοβαρή ασθένεια των πνευμόνων, που προκαλείται στις περισσότερες περιπτώσεις από βλάβες του καπνίσματος που οδηγούν σε δύσπνοια.
Το εμφύσημα βρέθηκε να είναι πιο συχνό μεταξύ των καπνιστών μαριχουάνας (28 στους 30, 93 τοις εκατό) που ήταν 50 ετών και άνω σε σχέση με τους καπνιστές μόνο καπνού (22 στους 33, 67 τοις εκατό ) στις ομάδες που αντιστοιχούσαν ηλικιακά. Οι καπνιστές καπνού ήταν μεγαλύτεροι σε ηλικία, οπότε οι ερευνητές δημιούργησαν υποομάδες που αντιστοιχούσαν στην ηλικία.
Οι ερευνητές συμπεριέλαβαν τους καπνιστές καπνού 50 ετών και άνω που κάπνιζαν ένα πακέτο την ημέρα για τουλάχιστον 25 χρόνια. Για τους καπνιστές μαριχουάνας η μέση ποσότητα που κάπνιζαν ήταν 0,065 ουγγιές (1,85 γραμμάρια) την ημέρα. Ωστόσο, λιγότεροι από τους μισούς αυτής της ομάδας προσδιόρισαν την ποσότητα που χρησιμοποιούσαν.
Ένας υποτύπος του εμφυσήματος, το λεγόμενο παρασιτικό εμφύσημα, το οποίο επηρεάζει τα εξωτερικά τμήματα του πνεύμονα, βρέθηκε να είναι πιο συχνός μεταξύ των καπνιστών μαριχουάνας από ό,τι στους καπνιστές που καπνίζουν μόνο καπνό, ανεξάρτητα από την ηλικία τους, αναφέρει η μελέτη.
Υψηλότερα ποσοστά φλεγμονής των αεραγωγών
Οι δείκτες φλεγμονής των αεραγωγών βρέθηκαν υψηλότεροι στην ομάδα των καπνιστών μαριχουάνας σε σχέση με τους μη καπνιστές και τους καπνιστές μόνο καπνού.
Για τους καπνιστές μαριχουάνας σε σύγκριση με τους μη καπνιστές τα ποσοστά φλεγμονής των αεραγωγών ήταν: πάχυνση των βρόγχων (64% έναντι 11%), βρογχεκτασίες (23% έναντι 4%) και βλεννογονική ενσφήνωση (46% έναντι 2%).
Η βρογχεκτασία είναι μια κατάσταση κατά την οποία οι αεραγωγοί των πνευμόνων διευρύνονται, οδηγώντας σε συσσώρευση βλέννας που μπορεί να καταστήσει τους πνεύμονες ευάλωτους σε λοιμώξεις.
Η βλεννώδης ενσφήνωση είναι μια κατάσταση όπου οι αεραγωγοί γεμίζουν με βλέννα.
Για τους καπνιστές μαριχουάνας σε σύγκριση με τους καπνιστές καπνού, τα ποσοστά φλεγμονής των αεραγωγών ήταν: πάχυνση των βρόγχων (64% έναντι 42%), βρογχεκτασίες (23% έναντι 6%) και βλεννώδης ενσφήνωση (46% έναντι 15%).
Η ανάλυση των υποομάδων που αντιστοιχούσαν στην ηλικία έδειξε μια ακόμη πιο σημαντική διαφορά μεταξύ των ποσοστών βρογχικής πάχυνσης (83 τοις εκατό έναντι 42 τοις εκατό), βρογχεκτασίας (33 τοις εκατό έναντι έξι τοις εκατό) και βλεννώδους εμπλοκής (67 τοις εκατό έναντι 15 τοις εκατό) στους καπνιστές μαριχουάνας σε σύγκριση με τους καπνιστές καπνού.
Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης παραμέτρους που δεν σχετίζονται με τους πνεύμονες, μία από τις οποίες ήταν η γυναικομαστία, μια κατάσταση που προκαλεί διογκωμένο ιστό του μαστού σε αγόρια και άνδρες.
Διαπίστωσαν ότι ήταν σημαντικά πιο συχνή στους καπνιστές μαριχουάνας (13 στους 34, 38 τοις εκατό) από ό,τι στους μη καπνιστές (πέντε στους 32, 16 τοις εκατό).
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι το μικρό μέγεθος του δείγματος της μελέτης περιόρισε τη δυνατότητά τους να εξάγουν ισχυρά συμπεράσματα.
Σημείωσαν επίσης ότι οι περισσότεροι από τους καπνιστές μαριχουάνας κάπνιζαν επίσης καπνό (50 από τους 56) και δήλωσαν ότι οι άλλες συνθήκες υγείας των συμμετεχόντων δεν είχαν ληφθεί υπόψη.
Η μελέτη έρχεται καθώς όλο και περισσότερες πολιτείες της Αμερικής νομιμοποιούν το ναρκωτικό.
«Υπάρχει μια δημόσια αντίληψη ότι η μαριχουάνα είναι ασφαλέστερη από τον καπνό και αυτή η μελέτη εγείρει ανησυχίες ότι αυτό μπορεί να μην είναι αλήθεια», δήλωσε η συγγραφέας της μελέτης Τζιζέλ Ρεβά (Giselle Revah), επίκουρη καθηγήτρια στο τμήμα ακτινολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οτάβα στο Οντάριο, σύμφωνα με το CNN.
Η μαμά Λίντια Λέρμα από το Κολοράντο αισθάνεται πληγωμένη όταν ακούει τον μοντέρνο νέο όρο «άτομο που έλκεται από ανήλικα». Και μόνο που σκέφτεται τη ζημιά που προκάλεσε ένας παιδόφιλος στο γιο της, ο οποίος ήταν έξι ετών τότε, της προκαλεί πόνο.
Η δημιουργία ενός ευγενικά ηχηρού όρου για κάποιον που έλκεται σεξουαλικά από παιδιά την εξοργίζει.
Οποιαδήποτε ώθηση για την κανονικοποίηση της παιδοφιλίας ή τον ορισμό της ως άλλου σεξουαλικού προσανατολισμού που πρέπει να γίνεται ανεκτός είναι «ασυνείδητη», δήλωσε η Λέρμα στην Epoch Times.
«Αυτό είναι ένα μάτσο [βρισιά]!», είπε για τους ακαδημαϊκούς που πιέζουν για την αποδοχή της παιδοφιλίας.
«Θα αντιμετωπίσουν τη μεγαλύτερη αντίσταση που έχουν δει ποτέ. Η κοινωνία δεν πρόκειται να το αφήσει να συμβεί αυτό».
Αλλά στους ακαδημαϊκούς κύκλους, ορισμένοι έχουν αρχίσει να υποστηρίζουν ότι η παιδοφιλία θα πρέπει να θεωρείται απλώς ένας ακόμη σεξουαλικός προσανατολισμός και όχι ψυχική διαταραχή.
Και ένας θεραπευτής που θεραπεύει παιδόφιλους δήλωσε στην Epoch Times ότι πιστεύει ότι η παιδοφιλία βαδίζει προς την κανονικοποίησή της.
Το 2018, η φοιτήτρια Ιατρικής Μίριαμ Χάινε (Mirjam Heine), η οποία δήλωσε ότι είχε υπόβαθρο στην ψυχολογία, έκανε μια παρουσίαση με τίτλο «Pedophilia is a Natural Sexual Orientation» (Η παιδοφιλία είναι ένας φυσικός σεξουαλικός προσανατολισμός) κατά τη διάρκεια μιας εκδήλωσης TEDx στο Πανεπιστήμιο του Würtzberg στη Γερμανία. Ένας οδηγός προγράμματος του TEDx δήλωσε ότι καθοδηγήθηκε κυρίως από τις εργασίες του καθηγητή Δρ Κλάους Μίχαελ Μπέιερ (Prof. Dr. Klaus Michael Beier), επικεφαλής του Ινστιτούτου Σεξολογίας και Σεξουαλικής Ιατρικής στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Βερολίνου, και του δικτύου πρόληψης «Kein Täter Werden» (Μην γίνεις θύτης).
Στις παρατηρήσεις της, η Χάινεδήλωσε ότι η παιδοφιλία είναι ένας «αμετάβλητος σεξουαλικός προσανατολισμός», όπως ακριβώς και η ετεροφυλοφιλία.
«Κανείς δεν επιλέγει να είναι παιδόφιλος, κανείς δεν μπορεί να πάψει να είναι», υποστήριξε η Χάινε κατά τη διάρκεια της ομιλίας της. «Η διαφορά μεταξύ της παιδοφιλίας και των άλλων σεξουαλικών προσανατολισμών είναι ότι το να ζει κανείς αυτόν τον σεξουαλικό προσανατολισμό θα καταλήξει σε καταστροφή».
Οι περισσότερες χώρες στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, απαγορεύουν στους ενήλικες να έχουν σεξουαλική επαφή ή συνουσία με παιδιά στις περισσότερες περιπτώσεις.
Ο όρος «άτομο που έλκεται από ανήλικα» απασχόλησε τα πρωτοσέλιδα μετά τη χρήση του από την καθηγήτρια Άλιν Γουόκερ (Prof. Allyn Walker) κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης για τους παιδόφιλους τον Νοέμβριο του 2021. Η Γουόκερ, μια γυναίκα που έκανε επέμβαση αλλαγής φύλου για να ζει ως άνδρας, συζητούσε για το βιβλίο της: «A Long Dark Shadow: Minor-Attracted People and Their Pursuit of Dignity» (Μια μακριά σκοτεινή σκιά: Άτομα που έλκονται από ανήλικα και η επιδίωξη της αξιοπρέπειας).
Στη συνέντευξη με το Ίδρυμα Prostasia Foundation -μια οργάνωση του Σαν Φρανσίσκο που επικεντρώνεται στη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών- η Γουόκερ δήλωσε ότι είναι λιγότερο στιγματιστικό να χρησιμοποιείται ο όρος «minor-attracted person» (άτομο που έλκεται από ανήλικα) από τον όρο «pedophile» (παιδόφιλος) όταν αναφέρεται σε ανθρώπους «που δεν κάνουν πράξη τις ορμές τους να κάνουν σεξ με παιδιά».
Η συνέντευξη προκάλεσε σφοδρή κριτική. Μέσα σε λίγες εβδομάδες, η Γουόκερ παραιτήθηκε από τη θέση της βοηθού καθηγήτριας κοινωνιολογίας και ποινικής δικαιοσύνης στο Πανεπιστήμιο Old Dominion της Βιρτζίνια.
Μετά την παραίτησή της, η Γουόκερ δήλωσε σε μια έτοιμη δήλωση ότι η έρευνά της «διαστρεβλώθηκε» από ορισμένα μέσα ενημέρωσης. Η Γουόκερ κατηγόρησε τη δημόσια κατακραυγή στη μισαλλοδοξία για την ταυτότητά της ως τρανσέξουαλ και δήλωσε ότι η έρευνα είχε ως στόχο την πρόληψη της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών.
Αργότερα, το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins προσέλαβε τη Γουόκερ για να εργαστεί στο Κέντρο Moore για την πρόληψη της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών στη Βαλτιμόρη. Η ίδια δεν απάντησε αμέσως σε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της Epoch Times μέσω του Κέντρου Moore ζητώντας σχόλιο.
Η Αμερικανίδα τραγουδίστρια Cardi B προβάλλεται ως το πρόσωπο του οίκου μόδας Balenciaga σε διαφημιστική πινακίδα σε τοίχο του μουσείου του Λούβρου στο Παρίσι, την 1η Σεπτεμβρίου 2020. (Stephane De Sakutin/Getty Images)
Δύο πρώην συνάδελφοι στο Old Dominion υπερασπίστηκαν την Γουόκερ στο περιοδικό της Αμερικανικής Εταιρείας Εγκληματολογίας (American Society of Criminology).
«Ο φίλος και συνάδελφός μας, ο Δρ Άλιν Γουόκερ, έπεσε θύμα μιας επίθεσης τρολαρίσματος στην έρευνά του και στο πρόσωπό του που είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια της θέσης του στο Πανεπιστήμιο Old Dominion (ODU)», έγραψαν οι Ρουθ Τριπλέτ και Μόνα Ντάνερ.
Οι επιθέσεις, έγραψαν, «επικεντρώνονταν γύρω από την παραπληροφόρηση και τις συνδέσεις με την ταυτότητα της Δρ Γουόκερ ως μη δυαδική, τρανσέξουαλ και Εβραία».
Αυξανόμενη πολιτισμική αποδοχή
Ο οίκος μόδας Balenciaga αντιμετώπισε πρόσφατα αντιδράσεις μετά τη διεξαγωγή διαφημιστικής καμπάνιας που απεικόνιζε μικρά κορίτσια να κρατούν ένα αρκουδάκι που φορούσε σαδομαζοχιστικό εξοπλισμό. Μια διαφήμιση δείχνει σελίδες από μια δικαστική απόφαση για παιδική πορνογραφία. Η Balenciaga ζήτησε αργότερα συγγνώμη για τη διαφήμιση.
Ένας τίτλος του Νοεμβρίου από μια κριτική θεάτρου της Washington Post γράφει: «Το «Downstate» είναι ένα έργο για τους παιδόφιλους. Είναι επίσης πανέξυπνο». Τοθεατρικό έργο χαρακτηρίζει τους παιδόφιλους ως περίπλοκα και προβληματικά θύματα σκληρής τιμωρίας.
Ο Τζον Ούλερ (Jon Uhler) είναι βετεράνος σύμβουλος με 30ετή πείρα, ο οποίος έχει εργαστεί με σεξουαλικούς παραβάτες στα συστήματα φυλακών της Πενσυλβάνια και της Νότιας Καρολίνας. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, έχει αξιολογήσει εκατοντάδες παιδόφιλους.
Ο Ούλερ, μέλος της Association for Treatment of Sexual Abusers (Ένωσης για τη Θεραπεία των Σεξουαλικών Κακοποιητών), δήλωσε ότι φοβάται ότι η παιδοφιλία βρίσκεται στο δρόμο της κανονικοποίησης.
Οι ειδικοί στη θεραπεία των σεξουαλικών παραβατών έχουν πλέον εκπαιδευτεί να βλέπουν τους σεξουαλικούς παραβάτες ως θύματα τραύματος, είπε.
Η ιδέα είναι ότι οι παιδόφιλοι αναπαριστούν το τραύμα τους επιλέγοντας ένα θύμα στην ηλικία που ήταν όταν κακοποιήθηκαν, δήλωσε ο Ούλερ. Αλλά αυτό δεν είναι ακριβές, πρόσθεσε.
Οι ερευνητές παίρνουν πληροφορίες από συνεντεύξεις με παιδόφιλους και τις θεωρούν αληθινές, αντί να συνειδητοποιήσουν ότι έχουν να κάνουν με τους «μεγαλύτερους απατεώνες του κόσμου», δήλωσε ο Ούλερ.
Ακόμα κι έτσι, οι ιδέες της Γουόκερ έχουν διεισδύσει στους κύκλους της θεραπείας των σεξουαλικών παραβατών, είπε. Η Γουόκερ μίλησε στο φετινό συνέδριο της ATSA.
Δημιουργία μιας προστατευόμενης κατηγορίας
Η κανονικοποίηση της παιδοφιλίας θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε μια σημαντική πολιτισμική αλλαγή – την αναβάθμιση της παιδοφιλίας σε προστατευόμενη κατηγορία.
«Θα πιέσουν να αναγνωριστεί ως σεξουαλικός προσανατολισμός, γεγονός που θα της παραχωρήσει καθεστώς πολιτικών δικαιωμάτων», δήλωσε ο Ούλερ.
Αν συμβεί αυτό, οι εργοδότες δεν θα μπορούσαν πλέον να κάνουν διακρίσεις εις βάρος των παιδόφιλων σε τομείς όπως η απασχόληση, είπε.
Και αν οι έφηβοι αποκτήσουν το νόμιμο δικαίωμα να αποφασίσουν αν θέλουν να κάνουν εγχείρηση αλλαγής φύλου ή να πάρουν ορμόνες για να προσπαθήσουν να εμφανιστούν ως το άλλο φύλο, αυτό θα μπορούσε να συμβάλει στο να νομιμοποιηθούν οι παιδόφιλοι να κάνουν πράξη τις σεξουαλικές τους ορμές, προέβλεψε.
Εάν τα παιδιά μπορούν νομικά να αποφασίζουν τι μπορούν να κάνουν με το σώμα τους, τότε οι παιδόφιλοι θα μπορούσαν να υποστηρίξουν ότι θα πρέπει να είναι σε θέση να συναινέσουν σε μια σεξουαλική σχέση, είπε.
«Είναι τσακάλια που τρέφονται από τα κουφάρια αυτών των παιδιών», είπε. «Το συμφέρον του αρπακτικού είναι τελικά η μείωση της ηλικίας συναίνεσης».
Το ευρύ κοινό δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει, είπε. Είναι ένα από τα καθοριστικά ζητήματα της εποχής μας, πρόσθεσε.
Ο Σκοτ Κλαρκ (Scott Clark), ένας ιερέας που διδάσκει εκκλησιαστική ιστορία και ιστορική θεολογία στο Westminster Seminary στην Καλιφόρνια, έχει αποκαλέσει τον αποστιγματισμό της παιδοφιλίας ως το τελευταίο στάδιο της «νεοπαγανιστικής σεξουαλικής επανάστασης».
Ο Κλαρκ φιλοξενεί το podcast Heidelcast και γράφει το Heidelblog. Και τα δύο ασχολούνται με θρησκευτικά και ηθικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η σύγχρονη κοινωνία.
«Υπάρχει μια αρκετά προφανής κίνηση για την κανονικοποίηση της παιδοφιλίας», δήλωσε. «Αυτό προέρχεται πάντοτε από τους ενήλικες. Δεν προέρχεται από παιδιά».
Θεωρεί ότι οι ερευνητές στον ακαδημαϊκό χώρο θέτουν τις τελικές βάσεις για μια κοινωνία στην οποία δεν θα υπάρχει αστυνομία, φυλακές και στίγμα για τη σεξουαλική έλξη προς τα παιδιά.
«Όλα επιστρέφουν στην έλλειψη σύνδεσης με τη φύση», είπε. «Μόλις φύγει η φύση, δεν έχουμε πλέον όρια και όλα τα πράγματα είναι πιθανά».
Το πρώτο στάδιο της σεξουαλικής επανάστασης συνέβη με την εισαγωγή του φεμινισμού. Το δεύτερο ήρθε με τη νομιμοποίηση των αμβλώσεων, η οποία συνέπεσε με την είσοδο περισσότερων γυναικών στο εργατικό δυναμικό, είπε.
Το τρίτο στάδιο ξεκίνησε το 2015, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ έκρινε με απόφαση 5-4 ότι η 14η τροπολογία υποχρεώνει τις πολιτείες να χορηγούν γάμους μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου.
Η ομοφυλοφιλία θεωρούνταν ψυχική διαταραχή μέχρι που η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία ψήφισε το 1973 να τη βγάλει από τον κατάλογο. Ο Κλαρκ δήλωσε ότι η απόφαση ήταν πολιτική και όχι επιστημονική.
Η παιδοφιλία παραμένει στον κατάλογο των ψυχικών διαταραχών, αλλά ο Κλαρκ πιστεύει ότι είναι θέμα χρόνου να αφαιρεθεί ο χαρακτηρισμός.
«Όλα αυτά είναι απλώς μέρος μιας μακράς πορείας προς την ομαλοποίηση των πάντων», δήλωσε.
Όπως και ο Ούλερ, ο Κλαρκ πιστεύει ότι ο απώτερος στόχος είναι να μειωθεί η ηλικία στην οποία ένας ανήλικος μπορεί να συναινέσει στο σεξ.
«Η κουλτούρα, κατά την άποψή μου, βυθίζεται σε ένα είδος σκοτεινής εποχής», δήλωσε ο Κλαρκ.
Προχωρώντας προς την αποποινικοποίηση της παιδοφιλίας
Ο δικηγόρος της Φλόριντα Τζεφ Τσίλντερς (Jeff Childers), ο οποίος έχει αγωνιστεί κατά των εντολών μάσκας και έχει βοηθήσει τους γονείς να αντιταχθούν στη σεξουαλικοποίηση στα σχολεία, δήλωσε ότι η αναδρομή στο πώς η ομοφυλοφιλία αναγνωρίστηκε ως προσανατολισμός μπορεί να προσφέρει πληροφορίες για το τι θα μπορούσε να συμβεί.
Μόλις η ομοφυλοφιλία ομαλοποιήθηκε, οδήγησε στην κατάργηση των νόμων περί σοδομισμού, σημείωσε ο Τσίλντερς.
«Έτσι έγινε και με την ομοφυλοφιλία. Βάζω στοίχημα ότι οι παιδόφιλοι παρατήρησαν πώς πήγε για τους ομοφυλόφιλους», είπε.
Ο δικηγόρος της Φλόριντα Jeff Childers στο γραφείο του στο Gainesville στις 12 Οκτωβρίου 2021. (Amber Dorn για τους Epoch Times)
Έτσι, αν οι παιδόφιλοι αποκτήσουν καθεστώς σεξουαλικού προσανατολισμού, θα μπορούσαν να εργαστούν για την αποποινικοποίηση του σεξ μεταξύ ανηλίκων και ενηλίκων, είπε.
Αλλά υπάρχει σημαντική διαφορά μεταξύ των νόμων περί σοδομισμού και των νόμων περί σεξουαλικών παραβατών, πράγμα που σημαίνει ότι θα ήταν πολύ πιο δύσκολο να τους αποδυναμώσουν, είπε. Ένα από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιήθηκαν για την κατάργηση των νόμων περί σοδομισμού ήταν ότι ήταν απαρχαιωμένοι και δεν χρησιμοποιούνταν συχνά. Αυτό δεν μπορεί να ειπωθεί για τους νόμους περί σεξουαλικής επίθεσης σε παιδιά.
Ο Τσίλντερς δήλωσε ότι φαίνεται να υπάρχει μια διάβρωση της ποινής για την παιδοφιλία στην Καλιφόρνια. Αναφέρθηκε σε μια έκθεση της Daily Mail που έδειξε ότι χιλιάδες καταδικασμένοι παιδόφιλοι στην Καλιφόρνια αποφυλακίζονται σε λιγότερο από ένα χρόνο μετά την καταδίκη τους για βιασμό, σοδομισμό και σεξουαλική κακοποίηση παιδιών κάτω των 14 ετών.
Το νομοσχέδιο 145 της Γερουσίας της Καλιφόρνιας, που ψηφίστηκε το 2020, επέκτεινε έναν νόμο που επιτρέπει στους δικαστές να έχουν διακριτική ευχέρεια όταν εξετάζουν αν όσοι εμπλέκονται σε ομοφυλοφιλικό σεξ με ανηλίκους θα πρέπει να καταγράφονται ως σεξουαλικοί παραβάτες.
Σε προηγούμενο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε στην Καλιφόρνια το 1944, οι δικαστές είχαν τη δυνατότητα να κάνουν αυτή την απόφαση, αλλά μόνο όταν το έγκλημα αφορούσε κολπικό σεξ με ανήλικο. Οι δικαστές είχαν πάντοτε την εξουσία να αποκλείσουν ένα άτομο από την εγγραφή, εάν δεν ήταν πάνω από 10 χρόνια μεγαλύτερος από τον ανήλικο.
Έτσι, σύμφωνα με τον νόμο, ένας 24χρονος που έκανε σεξ με μια 14χρονη θα μπορούσε να αποφύγει την εγγραφή του στο μητρώο σεξουαλικών παραβατών βάσει των νόμων περί βιασμού ανηλίκων.
«Η ιδέα ότι ένα 14χρονο παιδί θα μπορούσε να συναινέσει σε σεξουαλικές σχέσεις με έναν ενήλικα είναι παράλογη», δήλωσε ο Τσίλντερς. «Αυτό το 14χρονο δεν μπορεί να ψηφίσει. Φυσικά, δεν μπορεί να πιει αλκοόλ μέχρι να γίνει 21 ετών».
Οι άνθρωποι πρέπει να καταπολεμήσουν το ζήτημα της κανονικοποίησης της παιδοφιλίας σε κάθε ευκαιρία, δήλωσε ο Τσίλντερς. Ή ξαφνικά, θα μπορούσε να γίνει νόμιμη.
Όχι ευγενικά λόγια
Η αναζήτηση της Λέρμα για δικαιοσύνη για τον γιο της έγινε πρωτοσέλιδο το 2018, αφού κυνήγησε με επιτυχία τον θύτη του, έναν άνδρα που είχε πρόσβαση στο παιδί ενώ ζούσε στο σπίτι του πρώην συζύγου της. Αφού συνελήφθη και αφέθηκε ελεύθερος από τη φυλακή με εγγύηση, εξαφανίστηκε.
Έπειτα από μια πληροφορία, η Λέρμα ταξίδεψε στο Μεξικό και τον βρήκε στο πάρκινγκ ενός παντοπωλείου. Η επιτυχία της να εντοπίσει τον Άντριου Βάντεργουαλ (Andrew Vanderwal) οδήγησε στη σύλληψη και καταδίκη του για κακοποίηση του γιου της και ενός άλλου παιδιού.
Θυμάται ότι έτρεμε όταν τον εντόπισε στη Ciudad Cuauhtemoc από το ενοικιαζόμενο αυτοκίνητό της.
«Ήταν αυτή η απόλυτη οργή, και σαν να μπορούσα να βγω έξω και να τον σκοτώσω», θυμάται.
Θα ήταν λάθος να χρησιμοποιήσει κανείς ευγενικές λέξεις για να περιγράψει τον άνθρωπο που τραυμάτισε τόσο βαθιά τον γιο της, είπε.
Και ακόμη και αν οι παιδόφιλοι έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά, αυτό δεν τους δίνει την άδεια να εκμεταλλεύονται παιδιά, είπε. Η ίδια υπήρξε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης στα νιάτα της, αλλά δεν έγινε δράστης, είπε.
Τώρα, στο πλαίσιο της εργασίας της με το Ίδρυμα Lydia Lerma, βοηθά τους γονείς να κυνηγήσουν τους δράστες που διαφεύγουν από τη δικαιοσύνη. Και χρησιμοποιεί επαγγελματικά και κοινωνικά δίκτυα για να κυκλοφορήσει εικόνες φυγάδων που παρακολουθεί σε όλο τον κόσμο.
Η παιδοφιλία δεν θα πρέπει να θεωρείται σεξουαλικός προσανατολισμός, επειδή περιλαμβάνει μια άνιση δυναμική εξουσίας μεταξύ ενός παιδιού και ενός ενήλικα, είπε.
«Πρόκειται για μια καταχρηστική κατάσταση», είπε. «Δεν υπάρχει καμία ισότητα εκεί. Δεν υπάρχει συναίνεση. Δεν με νοιάζει πώς προσπαθούν να το παρουσιάσουν».
«Ο ήρωας της ιστορίας μου, την οποία αγαπώ με όλη τη δύναμη της ψυχής μου, που είναι, ήταν και θα είναι πάντα όμορφη… είναι η αλήθεια». Αυτά είναι τα λόγια του Τολστόι στο ξεκίνημα της δημιουργικής του ζωής. Στο νεκροκρέβατό του, η τελευταία του ημιτελής πρόταση άρχιζε με τη λέξη «Αλήθεια».
Να εκφράζεις την αλήθεια για την ψυχή του ανθρώπου, να εκφράζεις τα μυστικά εκείνα, που δεν μπορούν να περιγραφούν με συνηθισμένες λέξεις, είναι, κατά την άποψή του, το έργο και ο μοναδικός σκοπός της τέχνης. «Η τέχνη δεν είναι ευχαρίστηση, παρηγοριά ή διασκέδαση• η τέχνη είναι σοβαρό ζήτημα. Μόνο μέσω της επιρροής της τέχνης θα επιτευχθεί η ειρηνική συνεργασία μεταξύ ανθρώπων και θα παραμεριστεί όλη η βία».
Πορτρέτο του Λέων Τολστόι, 1887, από την Ilya Repin. Λάδι σε καμβά. Γκαλερί Tretyakov, Μόσχα. (Δημόσιος τομέας)
Ορισμένοι αναγνώστες μπορεί να εκπλαγούν όταν μάθουν ότι από όλες τις μορφές τέχνης, ο μεγάλος Λέων Τολστόι, ο μεγάλος άνθρωπος των γραμμάτων, η μουσική ήταν αυτή που τον συγκινούσε περισσότερο. Ο γιος του ο Σεργκέ, συνθέτης, είχε πει ότι κανένας άνθρωπος απ’ όσους είχε γνωρίσει δεν επηρεάστηκε τόσο βαθιά από τη μουσική όσο ο πατέρας του. Αξιόλογοι άνθρωποι των τεχνών και όχι μόνο ήταν μάρτυρες της επίδρασης που είχε η μουσική πάνω του. Ο σπουδαίος Ρώσος βαθύφωνος Φιοντόρ Τσαλιάπιν ανακάλεσε τη στιγμή που όταν ήρθε να τραγουδήσει για τον Τολστόι, η Σοφία Τολστόγια τον πήγε λίγο πιο πέρα λέγοντάς του: «Ίσως την ώρα που τραγουδάτε, ο σύζυγός μου να δακρύσει. Παρακαλώ προσπαθήστε να μην δώσετε σημασία, καθώς θα αισθανόταν τρομερά ντροπιασμένος». Ο Τσαϊκόφσκι σημειώνει επίσης στο ημερολόγιό του: «Ίσως ποτέ στη ζωή μου δεν έχω υπάρξει τόσο ικανοποιημένος και η δημιουργική μου φιλοδοξία τόσο συγκινημένη όσο όταν ο Λ.Ν. Τολστόι, καθισμένος δίπλα μου και ενώ άκουγε το αντάντε του πρώτου μου κουαρτέτου εγχόρδων, έβαλε τα κλάματα.
Ένα διαφημιστικό στιγμιότυπο του μεγάλου Ρώσου βαθύφωνου Φιοντόρ Τσαλιάπιν. (Δημόσιος τομέας)
Ο Τολστόι αναζητούσε την αλήθεια εντός του στα λογοτεχνικά του έργα: Πρέπει να γεννιούνται από μια επείγουσα ανάγκη, πρέπει να είναι απλά και απαλλαγμένα από κάθε ματαιοδοξία. Είχε καταφέρει να πείσει και άλλους για αυτό. Ο Τσαϊκόφσκι γράφει σε έναν φίλο: «Ο Τολστόι με έπεισε ότι οποιοσδήποτε καλλιτέχνης που δεν εργάζεται μέσα από μια εσωτερική ώθηση αλλά με μια έξυπνη ματιά πάνω στην επίδραση [πλάγια του Τσαϊκόφσκι] και που χρησιμοποιεί τα ταλέντα του με την ιδέα της ευχαρίστησης του κοινού με κάθε μέσο και με όποιο κόστος δεν είναι αληθινός καλλιτέχνης».
Pyotr Ilyich Tchaikovsky, γύρω στο 1888. (Δημόσιος τομέας)
Ο Τολστόι είχε συμβουλέψει τον νεαρό Λεωνίδ Αντρέγιεφ ότι «η απλότητα είναι απαραίτητη προϋπόθεση του όμορφου» και υπέδειξε στον σπουδαίο και περήφανο Μπερνάρντ Σο: «Διακρίνω στο βιβλίο σας την επιθυμία να προκαλέσετε την έκπληξη και το ξάφνιασμα του αναγνώστη με το μεγάλο ταλέντο και την ευφυΐα σας. Αυτό όμως αποσπά την προσοχή του αναγνώστη από το θέμα με αποτέλεσμα να επικεντρώνεται στη δική σας λαμπρότητα».
Για τον Τολστόι, η τέχνη ήταν ζήτημα ηθικής. Θεωρούσε ότι τα έργα, τα μυθιστορήματα, οι πίνακες ζωγραφικής, οι όπερες, που δημιουργήθηκαν αποκλειστικά για ψυχαγωγία και κέρδος, είναι πλαστά και ανήθικα, ουσιαστικά μια μορφή πορνείας. «Όσο τρομερό κι αν είναι να το λέμε, το μεγαλύτερο μέρος της τέχνης της εποχής μας είναι πορνεία: Μπορεί πάντα να είναι διαθέσιμη σύμφωνα με τις απαιτήσεις της αγοράς. Σαν πόρνη πρέπει να είναι διακοσμημένη. Απαντά μόνο στο κέρδος. Διαφθείρει, αποσπά την προσοχή, διαλύει και αποδυναμώνει τις πνευματικές δυνάμεις κάποιου», γράφει στο «What Is Art».
Αλλά ποια να είναι άραγε αυτή η αλήθεια που ο Τολστόι τόσο αγαπά και βρίσκει τόσο όμορφη; Η ουσία της, φυσικά, παραμένει ένα μυστήριο, που μπορεί κανείς να διακρίνει «μέσα από τον σπασμένο καθρέφτη», αλλά ακόμη κι έτσι, υπάρχουν πολλά ακόμη να ειδωθούν, πολλά να μας γεννήσουν συλλογισμούς. Ανακαλύπτουμε τις πτυχές της στη φαντασία του Τολστόι, στα δοκίμια, τα ημερολόγια και τις επιστολές του.
Για παράδειγμα, διαπιστώνουμε πόσο λίγα γνωρίζουμε: Ο Πιέρ, ήρωας του «Πολέμος και Ειρήνη», σχολιάζει, «Το μόνο πράγμα που ξέρω είναι ότι ο άνθρωπος ένα πράγμα δεν μπορεί να γνωρίσει: και αυτό είναι την κορυφή της σοφίας». Ανακαλύπτουμε ότι η αγάπη είναι πολύπλευρη: η Άννα Καρενίνα, πριν από την τραγική της σχέση με τον Βρόνσκι, όταν ρωτήθηκε από παλιούς φίλους «Λοιπόν, Άννα, τι πιστεύεις για την αγάπη;» απαντάει, «Υπάρχουν τόσα πολλά είδη αγάπης όσο και ανθρώπινες καρδιές». Βρίσκουμε μια εξήγηση για την σκληρότητα του ανθρώπου απέναντι στον αδερφό του: Λόγω άγνοιας και εξαναγκασμού, είμαστε τυφλοί απέναντι στο γεγονός ότι κάθε ανθρώπινη ζωή και κάθε ανθρώπινη ψυχή είναι πολύτιμη – ιερή πέρα από λέξεις – και είμαστε βίαιοι ο ένας στον άλλον μόνο εξ αγνοίας ή από εξαναγκασμό.
Αυτό το πορτρέτο μιας άγνωστης γυναίκας (ή “The Stranger”), του 1883, από τον Ivan Kramskoy, θεωρείται συχνά ότι ενσαρκώνει την ουσία της ηρωίδας του Τολστόι, Άννα Καρένινα. Γκαλερί Tretyakov, Μόσχα, Ρωσία. (Δημόσιος τομέας)
Σκέψεις όπως αυτές έχουν διατυπωθεί και επαναδιατυπωθεί σε μια σειρά θαυμάσιων έργων – μέχρι το 50ο έτος του συγγραφέα. Τότε ήρθε η κρίση• ήταν μια πνευματική κρίση. Στην «Εξομολόγησή» του, ο Τολστόι περιγράφει τον βαθύ αγώνα του: «Επιθυμούσα με όλη μου την ψυχή να είμαι καλός. Κάθε φορά που εξέφραζα τις επιθυμίες της καρδιάς μου να είμαι ηθικά καλός, αντίκρυζα περιφρόνηση και γελοιοποίηση, αλλά μόλις παραδώθηκα σε χαμηλού επιπέδου πάθη, επαινέστηκα και ενθαρρύνθηκα. Η φιλοδοξία, η αγάπη για δύναμη, το κέρδος, η ασέλγεια, η υπερηφάνεια τα είχα σε μεγάλη εκτίμηση, και για χρόνια ζούσα για αυτά, για χρόνια μέχρι που η ζωή μου έφτασε σε ένα τέλμα. Η ζωή έμοιαζε δίχως νόημα και σκεφτόμουν την αυτοκτονία».
Τότε ήταν που συνειδητοποίησα ότι όλες οι αλήθειες για τις οποίες είχε τόσο ειλικρινά γράψει και πίστευε δεν ήταν απλώς θεωρίες, αφηρημένες έννοιες. Έπρεπε να τις ζήσει. Ήταν πράγματι αληθινές, πιο αληθινές, πιο ανθεκτικές από την ίδια του τη ζωή ή τις ζωές άλλων, που πεθαίνουν και ξεχνιούνται.
Καθώς άρχισε να ζει σύμφωνα με τα ιδανικά του, η πνευματική του ζωή και η κοσμοθεωρία του επεκτάθηκαν. Σταμάτησε να δέχεται χρήματα για τη συγγραφή των έργων του και άρχισε να γράφει λιγότερα μυθιστορήματα, στρέφοντας τον ενδιαφέρον του σε φιλοσοφικά και θρησκευτικά ζητήματα. Ο κόσμος της διανόησης δεν το ενέκρινε. Δεν ενέκριναν τα θαυμάσια δοκίμια «Τι πρέπει να γίνει» ή «Η Βασιλεία του Θεού είναι μέσα σου». Ο Τουργκένεβ γράφει από το Παρίσι «Φίλτατε, επιστρέψτε στην λογοτεχνία!» Όποιο μυθιστόρημα κι αν έγραφε αντιμετώπισε έντονη κριτική, αν και στο σπουδαίο μυθιστόρημά του «Ανάσταση» και στα λίγα διηγήματά του εκείνης της περιόδου βρίσκει κανείς μια εκθαμβωτική σαφήνεια και λιτότητα.
Η αλήθεια πάντα παρέμεινε ο ήρωας των ιστοριών του. Καλά πλέον, στη νέα του ζωή, ο Τολστόι δημοσίευσε το «Από τι ζουν οι άνθρωποι», γραμμένο σύμφωνα με την παλιά λαϊκή παράδοση.
Μια απεικόνιση του H.R. Millar για την έκδοση 1885-1889 του Τολστόι «What Men Live By», Walter Scott Publishers. (Μέσα έξω)
Ο Θεός στέλνει έναν άγγελο σε ένα μικρό ρωσικό χωριό για να μάθει τρεις αλήθειες για την ανθρωπότητα. Είναι οι αλήθειες τις οποίες ο Τολστόι, κατά τη διάρκεια της μακράς ζωής του, κατέληξε να κατακτήσει:
«Τι κατοικεί μέσα στον άνθρωπο» – «Αγάπη».
«Τι δεν δίνεται στον άνθρωπο» – «Δεν δίνεται στον άνθρωπο το να ξέρει τις ανάγκες του».
«Από τι ζουν οι άνθρωποι» – «Τον Θεό στις καρδιές μας».
Ο Raymond Beegle έχει παίξει ως συνεργάτης πιανίστας στις μεγαλύτερες αίθουσες συναυλιών των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ευρώπης και της Νότιας Αμερικής, έχει γράψει για τους The Opera Quarterly, Classical Voice, Fanfare Magazine, Classic Record Collector (UK) και το New York Observer, και έχει δουλέψει ως διδακτικό προσωπικό στη σχολή του Κρατικού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης – Stony Brook, της Μουσικής Ακαδημίας της Δύσης και του Αμερικανικού Ινστιτούτου Μουσικών Σπουδών στο Γκρατς της Αυστρίας. Διδάσκει στο τμήμα μουσικής δωματίου της Μουσικής Σχολής του Μανχάταν τα τελευταία 28 χρόνια.
