Ο κ. Λι Χονγκτζί είναι ο ιδρυτής της πνευματικής εξάσκησης Φάλουν Γκονγκ. Η πρακτική συνδυάζει διαλογισμό και ήπιες ασκήσεις με μια ηθική φιλοσοφία που επικεντρώνεται στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας.
Αφότου ο κ. Λι εισήγαγε την πρακτική στο κοινό στην Κίνα στις αρχές της δεκαετίας του 1990, περίπου 100 εκατομμύρια άνθρωποι άρχισαν να ασκούνται. Από τότε, η πρακτική έχει εξαπλωθεί σε περισσότερες από 100 χώρες σε όλο τον κόσμο.
Ο κ. Λι έχει υπάρξει τέσσερις φορές υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης και προτάθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το Βραβείο Ζαχάρωφ για την Ελευθερία της Σκέψης. Είναι επίσης αποδέκτης του Διεθνούς Βραβείου Θρησκευτικής Ελευθερίας του Freedom House.
Αυτό το άρθρο του κ. Λι, μεταφρασμένο από τα κινεζικά, δημοσιεύεται από την Epoch Times με την ευκαιρία της κινεζικής Πρωτοχρονιάς.
***
Πώς προήλθε η ανθρωπότητα
Αρχικά, επιτρέψτε μου να ευχηθώ σε όλους με την ευκαιρία του Νέου Κινέζικου Έτους!
Η Πρωτοχρονιά θα ήταν κανονικά μια στιγμή για να μοιραστούμε μερικά ευχάριστα σχόλια σχετικά με την περίσταση. Όμως βλέπω τον επικείμενο κίνδυνο να πλησιάζει την ανθρωπότητα και έχω κληθεί από θεϊκά όντα να μεταβιβάσω, για τον λόγο αυτό, διάφορα πράγματα σε όλους σε αυτόν τον κόσμο. Καθένα από αυτά που πρόκειται να αποκαλύψω είναι ένα ανώτερο, αυστηρά φυλασσόμενο μυστικό, και αυτά γνωστοποιούνται για να δώσουν μια αληθινή εικόνα των πραγμάτων και να δώσουν στους ανθρώπους μια ακόμη ευκαιρία για σωτηρία.
Πρώτον, είναι το ερώτημα για το πώς προέκυψε η ανθρωπότητα. Από την απαρχή της δημιουργίας του μέχρι τις τελευταίες ημέρες του, το σύμπαν έχει περάσει από ένα εξαιρετικά μακρύ χρονικό διάστημα αποτελούμενο από τέσσερα στάδια: Σχηματισμός, Στάση, Εκφυλισμός και Καταστροφή. Όταν φτάσει το τελικό σημείο του σταδίου της Καταστροφής, η πλήρης εξάλειψη των πάντων στο ευρύτερο Κοσμικό σώμα –το οποίο περιλαμβάνει το σύμπαν στο οποίο υπάρχουμε– λαμβάνει χώρα ακαριαία, και όλα τα έμβια όντα χάνονται!
Όταν ένας άνθρωπος πεθαίνει, πρόκειται απλώς για την παρακμή και διάλυση του φυσικού του σώματος, ενώ η αληθινή ψυχή του (δηλαδή αυτό που πραγματικά είναι και η οποία δεν πεθαίνει με το πέρασμα του φυσικού του σώματος) θα συνεχίσει σε μια επόμενη ζωή, αναγεννώμενη. Έτσι, όπως ακριβώς το σύμπαν περνάει από δημιουργία, στάση, εκφυλισμό και καταστροφή, έτσι και τα ανθρώπινα όντα περνούν από γέννηση, γήρανση, ασθένεια και θάνατο. Αυτοί είναι νόμοι του σύμπαντος, στους οποίους ακόμη και τα ανώτερα όντα υπόκεινται, μόνο που η χρονική διάρκεια είναι μεγαλύτερη, με τη διαδικασία να είναι πιο παρατεταμένη ανάλογα με το πόσο μεγάλα είναι τα όντα. Η ζωή και ο θάνατος δεν είναι επώδυνοι για αυτά, και παραμένουν συνειδητά καθ’ όλη τη διάρκεια αυτών των διαδικασιών – για αυτά είναι απλώς σαν να αλλάζουν φορεσιά. Δηλαδή, υπό κανονικές συνθήκες οι ζωές δεν πεθαίνουν πραγματικά. Όταν όμως το σύμπαν και ο Κόσμος διαλυθούν στο τελικό στάδιο της διαδικασίας Σχηματισμός-Στάση-Εκφυλισμός-Καταστροφή, οι ζωές δεν θα ξαναγεννηθούν και δεν θα υπάρξει πλέον ύπαρξη ζωής ή ύλης, με όλα να μετατρέπονται σε σκόνη και να υπάρχει μόνο κενό. Αυτή τη στιγμή ο ανθρώπινος κόσμος βιώνει την τελευταία περίοδο της φάσης της Καταστροφής της διαδικασίας Σχηματισμός-Στάση-Εκφυλισμός-Καταστροφή. Τα πάντα έχουν αλλάξει προς το χειρότερο σε αυτούς τους έσχατους καιρούς, όπως ήταν προδιαγεγραμμένο, και η καταστροφή ως εκ τούτου είναι αυτό που επίκειται. Και είναι γι’ αυτό το λόγο που ο κόσμος είναι τόσο ταραγμένος. Οι καλές σκέψεις σπανίζουν, τα μυαλά των ανθρώπων έχουν διαστρεβλωθεί, η ακολασία και η κατάχρηση ναρκωτικών είναι ανεξέλεγκτες και οι άνθρωποι ασπάζονται την αθεΐα. Αυτά είναι αναπόφευκτα στο τελευταίο στάδιο του Κόσμου και αποκαλύπτουν την εποχή στην οποία έχουμε φτάσει!
Ο Δημιουργός νοιάζεται για όλα τα ουράνια όντα που υπάρχουν, καθώς και όλες τις ζωές που είναι καλές και ευγενικές και όλα τα ένδοξα δημιουργήματα του Κόσμου. Έτσι, στην αρχή του σταδίου του Εκφυλισμού οδήγησε έναν αριθμό θεϊκών όντων στο εξώτατο επίπεδο του Κοσμικού σώματος (γνωστό γενικά ως “αυτό που βρίσκεται έξω από το Θεϊκό Βασίλειο”), ένα μέρος όπου δεν υπάρχουν θεϊκά όντα, και δημιούργησε τη Γη. Όμως η Γη δεν είχε την ικανότητα να υπάρχει ανεξάρτητα – χρειαζόταν να υπάρχει μια αντίστοιχη Κοσμική δομή με την οποία θα μπορούσε να σχηματίσει ένα σύστημα κυκλοφορίας που να περιλαμβάνει ζωή και ύλη. Για τον λόγο αυτό, ο Δημιουργός δημιούργησε μια μεγαλύτερη έκταση έξω από τη Γη, την οποία τα ανώτερα όντα αναφέρουν ως “Τρία Βασίλεια”. Πριν φτάσει η τελική ώρα της σωτηρίας, κανένα ανώτερο ον, όσο μεγάλο κι αν ήταν, δεν θα επιτρεπόταν να εισέλθει σε αυτή την έκταση χωρίς την άδεια του Δημιουργού. Η έκταση των Τριών Βασιλείων περιλαμβάνει τρία μεγάλα βασίλεια: το Βασίλειο της Επιθυμίας (yu), το οποίο αποτελείται από τις ζωές σε αυτή τη γη, συμπεριλαμβανομένης της ανθρωπότητας – ένα δεύτερο βασίλειο, το Βασίλειο των Μορφών (se), το οποίο βρίσκεται πάνω από αυτό – και ένα τρίτο βασίλειο, πιο πάνω, γνωστό ως Βασίλειο Χωρίς Μορφή (wu se). Κάθε διαδοχικό βασίλειο είναι υψηλότερο και πιο ένδοξο από το κατώτερο, αν και κανένα δεν μπορεί να συγκριθεί με το Θεϊκό Βασίλειο ή τα πολλά ουράνια βασίλεια που βρίσκονται ακόμα ψηλότερα. Ο “παράδεισος” στον οποίο συνήθως αναφέρονται οι άνθρωποι βρίσκεται στην πραγματικότητα είτε στο Βασίλειο των Μορφών είτε στο Βασίλειο Χωρίς Μορφή, μέσα στα Τρία Βασίλεια. Καθένα από τα Τρία Βασίλεια έχει δέκα επίπεδα εντός του, με αποτέλεσμα να υπάρχουν συνολικά τριάντα τρία επίπεδα, αν συμπεριλάβετε και τα ίδια τα τρία Βασίλεια. Τα ανθρώπινα όντα κατοικούν στο Βασίλειο της Επιθυμίας, και αυτό είναι το χαμηλότερο από όλα τα επίπεδα, με το χειρότερο περιβάλλον. Η ζωή εδώ είναι οδυνηρή και σύντομη, αλλά ακόμα πιο τρομερό είναι το γεγονός ότι στον ανθρώπινο κόσμο λίγα από τα πράγματα που οι άνθρωποι θεωρούν ως αλήθειες ισχύουν στην πραγματικότητα. Αυτό που οι άνθρωποι θεωρούν αληθινό, θεωρείται εξ ολοκλήρου το αντίθετο στο ευρύτερο σύμπαν – εξαίρεση μόνο αποτελούν οι ανώτερες αλήθειες που τα ιερά όντα έχουν διδάξει στον άνθρωπο. Για παράδειγμα, το θείο δεν θεωρεί σωστό να γίνεται ηγεμόνας όποιος νικάει στη μάχη, να καταλαμβάνονται εδάφη με στρατιωτική βία ή να θεωρούνται ήρωες οι ισχυροί –αφού πρόκειται για σκοτωμούς και βίαιη αρπαγή από τους άλλους. Αυτός δεν είναι ο τρόπος του σύμπαντος, ούτε ο τρόπος με τον οποίο τα ανώτερα όντα αντιμετωπίζουν τα πράγματα. Ωστόσο, στον ανθρώπινο κόσμο αυτά είναι αναπόφευκτα και αποδεκτά. Αυτοί είναι οι τρόποι του ανθρώπινου κόσμου, αλλά είναι αντίθετοι με τους τρόπους του σύμπαντος. Έτσι, αν κάποιος επιθυμεί να επιστρέψει στον ουρανό, πρέπει να ακολουθήσει τους αληθινούς, ανώτερους νόμους και να εργαστεί πάνω στον εαυτό του. Μερικοί άνθρωποι είναι ικανοποιημένοι όταν τα καταφέρνουν λίγο καλύτερα στη ζωή τους από τους άλλους. Ωστόσο αυτοί οι άνθρωποι συγκρίνουν τον εαυτό τους μόνο με άλλα ανθρώπινα όντα μέσα σε αυτό το ανθρώπινο βασίλειο, όταν όλοι εδώ στην πραγματικότητα ζουν σε αυτό που θεωρείται ο σκουπιδοτενεκές του σύμπαντος. Τα Τρία Βασίλεια κατασκευάστηκαν στην εξώτατη περίμετρο του Κοσμικού σώματος, και τα πάντα εδώ αποτελούνται από τα χαμηλότερα, τα πιο χονδροειδή και πιο βρώμικα σωματίδια – μόρια, άτομα και τα παρόμοια. Στα μάτια των ανώτερων όντων εδώ είναι το μέρος όπου πετιούνται τα σκουπίδια του σύμπαντος. Έτσι, θεωρούν αυτό το επίπεδο των μορίων ως σκόνη ή “λάσπη” και το βλέπουν ως το πιο ταπεινό μέρος. Αυτή είναι η προέλευση της πεποίθησης που επικρατεί σε ορισμένες θρησκείες ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από το θείο από πηλό. Ο άνθρωπος πράγματι σχηματίστηκε από την ύλη στο μοριακό επίπεδο.
Όταν τα θεία όντα δημιούργησαν τον άνθρωπο, το έκαναν κατόπιν εντολής του Δημιουργού και η εντολή ήταν να δημιουργήσουν τον άνθρωπο κατά τη δική τους μοναδική εικόνα. Γι’ αυτό υπάρχουν οι λευκές, οι ασιατικές, οι μαύρες και άλλες φυλές. Ενώ η εξωτερική τους εμφάνιση διαφέρει, οι ψυχές μέσα τους, δόθηκαν από τον Δημιουργό. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχουν κοινές αξίες. Ο σκοπός που είχε ο Δημιουργός όταν κατεύθυνε τα θεία όντα να δημιουργήσουν τον άνθρωπο, ήταν να χρησιμοποιήσει τον άνθρωπο στους τελικούς καιρούς, όταν θα προσέφερε σωτηρία σε όλες τις ζωές του ευρύτερου σύμπαντος –συμπεριλαμβανομένων των ιερών όντων.
Γιατί όμως ο Δημιουργός έβαλε τα θεία όντα να δημιουργήσουν τον άνθρωπο σε μια τόσο ταπεινή και κατώτερη θέση; Διότι, καθώς αυτό είναι το χαμηλότερο επίπεδο του σύμπαντος, είναι το πιο εξαντλητικό μέρος, και μόνο όταν τα πράγματα είναι δύσκολα και επώδυνα μπορεί ένας άνθρωπος να ανυψωθεί μέσω της πνευματικής άσκησης και να αποβάλει το κάρμα του. Όταν ένα άτομο, εν μέσω οδυνηρών εμπειριών, καταφέρνει ακόμα να διατηρεί ευγενικές σκέψεις, να έχει ευγνωμοσύνη και να είναι καλός άνθρωπος, τότε αναπτύσσεται μέσα από αυτό. Η σωτηρία είναι μια διαδικασία ανόδου από το χαμηλό στο υψηλό – γι’ αυτό πρέπει κανείς να ξεκινήσει από τον πάτο. Η ζωή είναι δύσκολη για όποιον ζει εδώ. Υπάρχουν οι εντάσεις μεταξύ των ανθρώπων όταν προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα καλύτερα, υπάρχει η τρομερή κατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος και υπάρχει το γεγονός ότι το να τα βγάζεις πέρα στη ζωή απαιτεί πολλή σκέψη και προσπάθεια, για να αναφέρουμε μερικά μόνο παραδείγματα. Όλες αυτές οι συνθήκες παρέχουν στους ανθρώπους ευκαιρίες να αναπτυχθούν και να μειώσουν το κάρμα τους. Είναι σίγουρο ότι το να περνούν δυσκολίες μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να εξιλεωθούν για τις αμαρτίες και το κάρμα τους. Και όποιος καταφέρνει να παραμείνει καλοπροαίρετος εν μέσω επώδυνων καταστάσεων και διαπροσωπικών προβλημάτων, θα συσσωρεύσει αξία και αρετή και, ως αποτέλεσμα, θα επιτύχει την ανύψωση της ψυχής του.
Με τον ερχομό της σύγχρονης εποχής, ο Δημιουργός είχε σκοπό να χρησιμοποιήσει κυρίως το ανθρώπινο σώμα για να σώσει τις πολλές ζωές του σύμπαντος. Και έτσι οι ψυχές που βρίσκονταν αρχικά στην πλειονότητα των ανθρώπινων σωμάτων εδώ αντικαταστάθηκαν από εκείνες των ανώτερων όντων, που ενσαρκώθηκαν σε αυτά. Με ανθρώπινο σώμα μπορούσαν να μειώσουν το κάρμα και τις αμαρτίες τους υπομένοντας κακουχίες. Και σε αυτό το μέρος που στερείται αλήθειας θα μπορούσαν, κρατώντας σταθερά τις ανώτερες αλήθειες που διδάσκει ο Θεός και επιμένοντας στην καλοσύνη και την αγαθότητα, να επιτύχουν την ανύψωση των ψυχών τους. Οι έσχατοι καιροί είναι τώρα μπροστά μας, και η Ουράνια Πύλη που οδηγεί έξω από τα Τρία Βασίλεια έχει ανοίξει. Ο Δημιουργός έχει επιλέξει για απελευθέρωση εκείνους που έχουν κάνει όσα περιγράφω.
Τα πάντα στο σύμπαν είχαν γίνει ακάθαρτα κατά τη διάρκεια των φάσεων Σχηματισμού, Στάσης και Εκφυλισμού, και κατώτερα από όταν ξεκίνησε η δημιουργία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα πράγματα οδεύουν προς την Καταστροφή. Δηλαδή, τα πάντα στο ευρύτερο σύμπαν έχουν γίνει κακά, οι ζωές της δημιουργίας δεν είναι πλέον τόσο καλές όσο ήταν στην αρχή, δεν είναι πλέον αγνές και όλες έχουν συσσωρεύσει κάρμα και αμαρτίες. Και αυτό ευθύνεται για τον ερχομό της Καταστροφής. Αυτό το είδος αμαρτίας είναι αυτό που έχει αναφερθεί σε θρησκευτικά κείμενα ως «προπατορικό αμάρτημα». Για να μπορέσει να σωθεί το σύμπαν, ο Δημιουργός έδωσε εντολή σε ένα πλήθος ανώτερων όντων και θεϊκών ηγεμόνων να κατέβουν στη γη και να πάρουν ανθρώπινη μορφή σε αυτό το περιβάλλον, όπου θα υπέφεραν, θα ανυψώνονταν, θα εξιλεώνονταν για τις αμαρτίες τους και θα σφυρηλατούνταν εκ νέου – ανεβαίνοντας ως αποτέλεσμα στον ουρανό. (Ο Δημιουργός αναδημιουργούσε το σύμπαν ενώ ταυτόχρονα έσωζε την ανθρωπότητα). Το νέο σύμπαν είναι απόλυτα καθαρό και ένδοξο. Αν, σε ένα τέτοιο κοπιαστικό περιβάλλον, ένα άτομο μπορεί ακόμη να διατηρήσει τις σκέψεις του ενάρετες – αν μπορεί να διατηρήσει τη στάση του απέναντι στην επίθεση των σύγχρονων αξιών και απόψεων και να επιμείνει στις παραδοσιακές – και αν εξακολουθεί να πιστεύει στο θείο μπροστά στις επιθέσεις από τα στρατόπεδα των άθεων και των δαρβινιστών, τότε το άτομο αυτό θα εκπληρώσει τον σκοπό του: να κερδίσει τη σωτηρία και να επιστρέψει στον ουρανό. Όλη η τρέλα που εκτυλίσσεται τώρα στον κόσμο σχεδιάστηκε ως τέτοια, για την τελική φάση, από θεϊκά όντα. Ο στόχος τους ήταν να δοκιμάσουν τις ζωές εδώ και να δουν αν ήταν άξιες σωτηρίας και να τους δώσουν την ευκαιρία, στην πορεία, να δουλέψουν τις αμαρτίες και το κάρμα τους περνώντας από δύσκολα πράγματα. Και όλα αυτά γίνονταν για να μπορέσουν οι άνθρωποι να σωθούν και να κερδίσουν την απελευθέρωση πίσω στον ουρανό.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι ο σκοπός της ζωής των ανθρώπων σε αυτή τη γη δεν είναι για να πετύχουν κάτι σε αυτόν τον κόσμο. Όλες οι έντονες προσπάθειες και απόπειρες που κάνουν οι άνθρωποι στη ζωή τους και η ορμή τους να αποκτήσουν αυτό που θέλουν, που μπορεί να τους οδηγεί να καταφεύγουν ακόμη και σε αδίστακτα μέσα, το μόνο αποτέλεσμα είναι να κάνει τους ανθρώπους ανήθικους στο τέλος. Ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι ήρθαν σε αυτόν τον κόσμο και έγιναν άνθρωποι ήταν για να εξιλεωθούν για τις αμαρτίες και το κάρμα τους και για να κάνουν σημαντική πνευματική πρόοδο. Οι άνθρωποι ήρθαν σε αυτόν τον κόσμο για να κερδίσουν τη σωτηρία. Ήρθαν και πήραν ανθρώπινη μορφή για να περιμένουν τον Δημιουργό και τη σωτηρία του πίσω στο ουράνιο βασίλειό τους. Και ενώ περίμεναν, συγκέντρωναν αξία από τις πολλές προηγούμενες ζωές τους – και αυτός ήταν ο σκοπός των αναγεννήσεων των ανθρώπων. Η ταραγμένη φύση αυτού του κόσμου έχει σκοπό να κάνει κάτι σπουδαίο σε αυτές τις ζωές. Βέβαια, υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που, όταν ζήτησαν θεϊκή βοήθεια σε δύσκολες στιγμές, δεν έμειναν ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα και άρχισαν να αποστρέφονται τον Θεό – με αποτέλεσμα ακόμη και να στραφούν εναντίον Του. Κάποιοι έχουν στραφεί ακόμη και στη δαιμονική, σκοτεινή πλευρά, και έχουν διαπράξει ακόμη περισσότερες αμαρτίες και έχουν κάνει ακόμη περισσότερο κάρμα. Εκείνοι για τους οποίους ισχύει αυτό, θα ήταν καλύτερα να συνέλθουν γρήγορα και να ικετεύσουν τον Θεό για συγχώρεση, αν θέλουν να έχουν ακόμα μια πιθανότητα να φτάσουν στην ασφάλεια. Όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή κάποιου –είτε φαίνονται δικαιολογημένα είτε όχι– είναι, στην πραγματικότητα, το καρμικό αποτέλεσμα όσων έκανε κάποιος στις προηγούμενες ζωές του, προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο. Η ποσότητα των ευλογιών και της αρετής που συσσώρευσε κάποιος στις προηγούμενες ζωές του καθορίζει την τύχη που του επιφυλάσσει αυτή η ζωή, ή ίσως η επόμενη. Αν κάποιος ζει μια ευλογημένη και ενάρετη ζωή τώρα, ίσως αυτό να μεταφραστεί στην επόμενη ζωή του σε μια υψηλή θέση και απολαβές ή μπορεί να μεταφραστεί σε άλλα είδη πλούτου και περιουσίας. Και αυτό θα μπορούσε επίσης να περιλαμβάνει το αν κάποιος έχει μια ευτυχισμένη οικογένεια ή ακόμη και το πώς θα εξελιχθούν τα παιδιά του, και ούτω καθεξής. Αυτός είναι ο θεμελιώδης λόγος για τον οποίο κάποιοι άνθρωποι είναι πλούσιοι και άλλοι φτωχοί, για τον οποίο κάποιοι κατέχουν υψηλές θέσεις, ενώ άλλοι είναι άποροι και άστεγοι. Δεν έχει καμία σχέση με τις διαβολικές ανοησίες που ξεστομίζει ο κακόβουλος κομμουνισμός περί ισότητας μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Το σύμπαν είναι δίκαιο. Εκείνοι που κάνουν το καλό ευλογούνται για αυτό, ενώ εκείνοι που κάνουν κακά πράγματα θα αντιμετωπίσουν την αποπληρωμή – αν όχι σ’ αυτή τη ζωή, τότε στην επόμενη. Γιατί αυτός είναι ένας αμετάβλητος νόμος του σύμπαντος! Ο Ουρανός, η Γη, το Θείο και ο Δημιουργός είναι εξίσου συμπονετικοί προς όλες τις ζωές. Ο Ουρανός και η Γη, όπως ακριβώς και ο άνθρωπος, φτιάχτηκαν από τον Δημιουργό, και ποτέ δεν συμβαίνει να κάνει το χατίρι σε κάποιες ζωές και να παραβλέπει άλλες. Ο λόγος για τον οποίο κάποιοι άνθρωποι ζουν ευτυχισμένες ζωές και άλλοι όχι, είναι από ανταμοιβές και ανταπόδοση για τις πράξεις του παρελθόντος.
Όταν βλέπετε ανθρώπους να κερδίζουν ή να χάνουν στη ζωή τους, αυτό φαίνεται να προκύπτει με φυσιολογικό τρόπο από τα πράγματα αυτού του κόσμου. Ωστόσο είναι οι καρμικές συνέπειες των προηγούμενων πράξεων αυτών των ανθρώπων. Το αν οι άνθρωποι κατέχουν κάτι ή όχι ή το αν κερδίζουν ή χάνουν στη ζωή, όλα διαδραματίζονται με τρόπους που συμφωνούν με αυτόν τον κόσμο. Έτσι, ανεξάρτητα από το αν είστε πλούσιοι ή φτωχοί στη ζωή, θα πρέπει να κάνετε καλό, να αποφεύγετε να κάνετε κακά πράγματα, να παραμένετε καλοί και ευγενικοί, να είστε πνευματικοί και ευσεβείς και να χαίρεστε να βοηθάτε τους άλλους. Με αυτόν τον τρόπο θα συγκεντρώσετε ευλογίες και αρετή και θα αποκομίσετε τις ανταμοιβές τους στην επόμενη ζωή. Στο παρελθόν, η παλαιότερη γενιά στην Κίνα μιλούσε συχνά για πράγματα όπως το να μη θρηνείς για τη μοίρα σου στη ζωή όταν τα πράγματα είναι δύσκολα, και για το να κερδίσεις μια καλύτερη επόμενη ζωή αποκτώντας αρετή μέσω καλών πράξεων. Το νόημα ήταν ότι, είναι ανώφελο να προσεύχεσαι στον Θεό για βοήθεια αν δεν έκανες καλά πράγματα στην προηγούμενη ζωή σου και δεν κέρδισες ευλογίες. Το σύμπαν έχει τους νόμους του, και ακόμη και τα ανώτερα όντα πρέπει να υπακούουν σε αυτούς. Ακόμη και αυτά θα τιμωρηθούν αν κάνουν πράγματα που δεν πρέπει. Επομένως, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο νομίζουν οι άνθρωποι. Πρέπει οι άνθρωποι να περιμένουν από τα ανώτερα όντα να τους δώσουν ό, τι προσεύχονται; Η προϋπόθεση είναι ότι κάποιος πρέπει να έχει συγκεντρώσει ευλογίες και αρετή για αυτό κατά τη διάρκεια προηγούμενων ζωών του. Έτσι αυτά που σας συμβαίνουν είναι λόγω των ευλογιών και της αρετής που έχετε! Αυτό υπαγορεύουν οι νόμοι του σύμπαντος. Ωστόσο μιλώντας σε ένα θεμελιώδες επίπεδο, το να πάρετε αυτό που θέλετε δεν είναι ο απώτερος στόχος της συσσώρευσης ευλογιών και αρετής. Ο πραγματικός σκοπός της συσσώρευσής τους είναι να σας ανοίξει τον δρόμο για την επιστροφή στον ουρανό. Αυτό είναι το πιο κρίσιμο και όχι ο σύντομος γύρος ευτυχίας που μπορούν να σας προσφέρουν σε αυτή τη ζωή!
Δάσκαλος Λι Χονγκτζί
20 Ιανουαρίου 2023
