«Οι Αμερικανοί δηλητηριάζονται», επαναλάμβανε ο Ρόμπερτ Κέννεντυ Τζούνιορ σε όλη την προεδρική εκστρατεία του. Ο περιβαλλοντικός δικηγόρος και γιος του πρώην Γενικού Εισαγγελέα Ρόμπερτ Φ. Κέννεντυ συνέδεσε την κακή διατροφή του έθνους με μικρότερη διάρκεια ζωής και αύξηση του κόστους υγειονομικής περίθαλψης για χρόνιες ασθένειες.
Το μέσο προσδόκιμο ζωής στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι πέντε χρόνια μικρότερο από αυτό σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι το 50 τοις εκατό έως το 70 τοις εκατό της αμερικανικής διατροφής είναι χημικώς επεξεργασμένα τρόφιμα — το υψηλότερο ποσοστό κατανάλωσης στον ανεπτυγμένο κόσμο. Επιπλέον, πολλά πρόσθετα τροφίμων και συστατικά που χρησιμοποιούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ήδη περιορισμένα ή απαγορευμένα στην Ευρώπη.
Έχοντας επιβεβαιωθεί ως υπουργός Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών υπό την κυβέρνηση Τραμπ, ο Κέννεντυ επιβλέπει τώρα το 80% του εφοδιασμού τροφίμων της χώρας, καθώς και όλα τα καλλυντικά, τα φάρμακα και τα φαρμακευτικά προϊόντα.
Ο Κέννεντυ έχει εξετάσει εξονυχιστικά πολλά βασικά συστατικά τροφίμων, όπως το σιρόπι καλαμποκιού με υψηλή περιεκτικότητα σε φρουκτόζη (HFCS), τα σπορέλαια και τις βαφές τροφίμων. Τι βλάβες μπορεί να προκαλούν αυτά τα συστατικά και τι μπορεί να κάνει για να τα αποκλείσει από την αμερικανική διατροφή;
Σιρόπι καλαμποκιού υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη
Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του, ο Κέννεντυ τόνισε επανειλημμένα τους κινδύνους του HFCS, του πιο συνηθισμένου γλυκαντικού στα αμερικανικά επεξεργασμένα τρόφιμα.
Αν και έχει εγκριθεί για χρήση τόσο στην ΕΕ όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο τύπος HFCS που χρησιμοποιείται γενικά στην Ευρώπη είναι μια τροποποιημένη μορφή που ονομάζεται ισογλυκόζη, η οποία περιέχει έως και 30 τοις εκατό φρουκτόζη, ενώ το αμερικανικό HFCS περιέχει 42 τοις εκατό έως 55 τοις εκατό φρουκτόζη.
Το HFCS 55, το οποίο περιέχει 55 τοις εκατό φρουκτόζη, χρησιμοποιείται πιο συχνά. Αυτή η πιο συμπυκνωμένη φόρμουλα επιτρέπει στα τρόφιμα να έχουν πιο γλυκιά γεύση με μικρότερο όγκο πρόσθετου γλυκαντικού.
Το γλυκαντικό είναι παρόμοιο με την επιτραπέζια ζάχαρη στη συνολική σύνθεση, αν και περνά από πρόσθετη ενζυματική επεξεργασία κατά την παραγωγή. Η έρευνα δεν έχει δείξει σαφείς αποδείξεις ότι είναι πιο επιβλαβές από τη ζάχαρη, αν και έχει τύχει μεγάλης εξέτασης επειδή είναι κοινό συστατικό σε εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα.
Οι κατασκευαστές υπερ-επεξεργασμένων τροφίμων υιοθέτησαν το HFCS γρήγορα στα τέλη του 20ου αιώνα. Μεταξύ της δεκαετίας του 1970 και του 1990, η κατανάλωση HFCS αυξήθηκε κατά περισσότερο από 1.000 τοις εκατό, η μεγαλύτερη αλλαγή στην αμερικανική διατροφή εκείνη την εποχή. Οι ερευνητές έχουν επισημάνει ότι αυτή η αύξηση συνέπεσε με την εμφάνιση και την αύξηση της παχυσαρκίας τη δεκαετία του 1980.
Έρευνα, συμπεριλαμβανομένης μιας μελέτης του 2010 από το Πρίνστον, διαπίστωσε ότι οι αρουραίοι που κατανάλωναν HFCS κέρδισαν περισσότερο βάρος από εκείνους που κατανάλωναν επιτραπέζια ζάχαρη. Μια μελέτη το 2012 διαπίστωσε ότι οι χώρες που κατανάλωναν περισσότερο HFCS είχαν 20 τοις εκατό μεγαλύτερο επιπολασμό, δηλαδή κρούσματα, διαβήτη τύπου 2.
Η υπερβολική κατανάλωση φρουκτόζης μπορεί να ασκήσει πίεση στο συκώτι, το οποίο πρέπει να μετατρέψει τη φρουκτόζη σε γλυκόζη και να οδηγήσει σε λιπώδη ηπατική νόσο. Η φρουκτόζη επίσης δεν προκαλεί στο σώμα να απελευθερώσει ορμόνες που λένε στον εγκέφαλο να σταματήσει να τρώει. Η έρευνα δείχνει ότι αυτή η δυναμική μπορεί να οδηγήσει σε υπερκατανάλωση τροφής και αύξηση βάρους.
Το HFCS, όπως και η ζάχαρη, έχει επίσης συνδεθεί με καρδιακές παθήσεις. Μελέτες σε αρουραίους το έχουν συνδέσει με προβλήματα συμπεριφοράς.
Το γλυκαντικό είναι επί του παρόντος εγκεκριμένο από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) ως γενικά αναγνωρισμένο ως ασφαλές (GRAS), πράγμα που σημαίνει ότι υποβλήθηκε σε μια λιγότερο αυστηρή διαδικασία έγκρισης από τον FDA από τα προϊόντα που έχουν εγκριθεί ως πρόσθετα τροφίμων. Ενώ ο FDA θέτει ένα επιτρεπόμενο όριο για τα πρόσθετα τροφίμων, δεν ορίζει ένα επιτρεπόμενο όριο για τις ουσίες GRAS.
Σπορέλαια
Ο Κέννεντυ έχει επανειλημμένα επικρίνει την ευρεία κατανάλωση επεξεργασμένων φυτικών ελαίων, που ονομάζονται επίσης «σπορέλαια».
Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του, είπε ότι τα σπορέλαια υπάρχουν παντού και είναι το πιο κοινό συστατικό στα επεξεργασμένα τρόφιμα που συνθέτουν την αμερικανική διατροφή.
Τα περισσότερα σπορέλαια, όπως η σόγια, η κανόλα, το καλαμπόκι και ο ηλίανθος, είναι εγκεκριμένα από τον FDA ως GRAS. Το σογιέλαιο είναι το λάδι που καταναλώνεται πιο συχνά στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτά τα έλαια είναι εξαιρετικά επεξεργασμένα. Παράγονται χρησιμοποιώντας διαλύτη (συχνά εξάνιο, το οποίο είναι τοξικό). Στη συνέχεια, τους βγάζουν το κόμμι με νερό και οξέα, εξουδετερώνονται με σόδα για να μην ταγγίζουν, αποσμούνται για να μην έχουν έντονο άρωμα, λευκαίνονται για να αφαιρεθεί το χρώμα, και μερικές φορές υδρογονώνονται για να διατηρούνται με σταθερή δομή στο ράφι, επιπλέον και άλλων διεργασιών.
Επί του παρόντος δεν υπάρχουν σίγουρα στοιχεία που συνδέουν τα σπορέλαια με σημαντικούς κινδύνους για την υγεία. Ορισμένες έρευνες έχουν προτείνει μια συσχέτιση μεταξύ της χρήσης σπορέλαιου και του καρκίνου, όπως έχει αναφέρει παλιότερα η Epoch Times.
Μελέτες που διεξήχθησαν στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 1900, οι οποίες ενθάρρυναν τους ανθρώπους να στραφούν από τα ζωικά λίπη στα φυτικά έλαια, διαπίστωσαν ότι ενώ αυτή η διατροφική αλλαγή μείωσε ελαφρώς τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, οι άνθρωποι που έκαναν την αλλαγή είχαν επίσης μικρή αύξηση στη θνησιμότητα που σχετίζεται με τον καρκίνο.
Σε σύγκριση με λίπη όπως το λαρδί, το οποίο είναι κορεσμένο, τα περισσότερα επεξεργασμένα φυτικά έλαια έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λίπη, τα οποία τα καθιστούν πιο επιρρεπή στην οξείδωση όταν θερμαίνονται. Όταν τρώγονται, αυτά τα οξειδωμένα λίπη μπορούν να βλάψουν τα κύτταρα και τα γονίδια του σώματος.
Τα σπορέλαια έχουν επίσης υψηλότερη αναλογία ωμέγα-6 λιπαρών οξέων. Η έρευνα έχει συνδέσει την υψηλότερη κατανάλωση ωμέγα-6 λιπαρών οξέων με μια ολόκληρη σειρά χρόνιων ασθενειών, όπως ο διαβήτης τύπου 2, οι φλεγμονώδεις ασθένειες και άλλα.
Συνθετικές βαφές τροφίμων
Οι συνθετικές βαφές τροφίμων, οι οποίες περιλαμβάνουν το κίτρινο 5 (ταρτραζίνη), το κόκκινο 40, το κόκκινο 2, το κίτρινο 6, το πράσινο 3, το μπλε 1, και το μπλε 2, δεν χρησιμοποιούνται τόσο ευρέως ή καθόλου σε άλλες χώρες, είπε η Ελίζαμπεθ Ντάνφορντ, σύμβουλος έργου για το George Institute for Global Health’s Food Policy Division και επίκουρη καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Κάρπουλ.
Αυτές οι βαφές τροφίμων έχουν συνδεθεί με καρκίνο και προβλήματα συμπεριφοράς όπως το ADHD.
Οι περισσότερες βαφές τροφίμων είναι κατασκευασμένες από πετρέλαιο, γεγονός που τις καθιστά φθηνότερες και πιο ανθεκτικές από τα φυσικά χρώματα που χρησιμοποιούνται σε χώρες όπως ο Καναδάς και η Αυστραλία.
Σε ένα βίντεο προεκλογικής εκστρατείας που κυκλοφόρησε στα μέσα Οκτωβρίου, ο Κέννεντυ στόχευσε συγκεκριμένα την ταρτραζίνη, η οποία χρησιμοποιείται σε τρόφιμα που κυμαίνονται από Doritos έως γιαούρτι και συμπληρώματα, όπως τσίχλες βιταμινών και σιρόπια για τον βήχα.
Στην Ευρώπη, όπου ο χρωματισμός τροφίμων είναι περιορισμένος, τα τρόφιμα που είναι χρωματισμένα με ορισμένες από αυτές τις βαφές απαιτούν ετικέτα που να επισημαίνει ότι συνδέονται με προβλήματα συμπεριφοράς.
BHA και BHT
Χρησιμοποιείται σε τσιπς, κράκερ, δημητριακά, προπαρασκευασμένα αρτοσκευάσματα και μπάρες γκράνολα, η βουτυλιωμένη υδροξυανισόλη (BHA) και το βουτυλιωμένο υδροξυτολουένιο (BHT) έχουν εγκριθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες ως ουσίες GRAS.
Αυτές οι χημικές ουσίες εμποδίζουν την οξείδωση των ελαίων. Ωστόσο, σε αντίθεση με τα αντιοξειδωτικά που βρίσκονται στα φρούτα και τα λαχανικά, επηρεάζουν το ανοσοποιητικό και είναι επίσης καρκινογόνα. Και οι δύο χημικές ουσίες «αναμένεται να είναι καρκινογόνες για τον άνθρωπο» σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα Τοξικολογίας.
Τα BHA και BHT έχει προταθεί ότι διαταράσσουν τις ορμόνες στα ζώα.
Ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν ότι η BHT μπορεί να προστατεύει από τον καρκίνο, αν και άλλες μελέτες σε ζώα δείχνουν ότι η έκθεση στη χημική ουσία συνδέεται με νεφρική βλάβη και μεγέθυνση του ήπατος.
Βρωμικό κάλιο
Το βρωμικό κάλιο προστίθεται στη ζύμη κατά την παρασκευή ψωμιού και αρτοσκευασμάτων για να αυξηθεί ο όγκος της και να βελτιωθεί η υφή της. Η ένωση θεωρείται πιθανό καρκινογόνο για τον άνθρωπο. Οι αρουραίοι που τρέφονταν με βρωμικό κάλιο είχαν υψηλότερο ποσοστό καρκίνου του θυρεοειδούς και της κοιλιάς, σύμφωνα με μια περίληψη του Διεθνούς Οργανισμού Έρευνας για τον Καρκίνο.
Μια μελέτη του 2020 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Food Chemistry πρότεινε ότι το βρωμικό κάλιο θα μπορούσε να είναι ασφαλές για ανθρώπινη κατανάλωση επειδή διασπάται σε βρωμίδιο κατά τη διαδικασία μαγειρέματος. Ωστόσο, «δεν μπορεί να υποτεθεί ότι όλο το βρωμικό γίνεται βρωμίδιο», έγραψαν οι συγγραφείς.
Άλλα πρόσθετα που χρησιμοποιούνται στις ΗΠΑ και είναι απαγορευμένα στην ΕΕ
Εκτός από τα πρόσθετα τροφίμων που ανέφερε ο Κέννεντυ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, άλλα πολυχρησιμοποιούμενα έχουν επιστήσει την προσοχή επίσης.
Διοξείδιο του τιτανίου
Το διοξείδιο του τιτανίου έχει εγκριθεί από τον FDA ως πρόσθετο χρώματος και χρησιμοποιείται συχνά σε τρόφιμα όπως σάλτσες για ντρέσινγκ, ψωμί, και τυρί για να δώσει στα προϊόντα μια λευκή εμφάνιση.
Το διοξείδιο του τιτανίου κρίθηκε απαράδεκτο για τα τρόφιμα από την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) τον Μάιο του 2021, επειδή οι επιστήμονες «δεν μπορούσαν να αποκλείσουν τις ανησυχίες σχετικά με τη γονιδιοτοξικότητα», δήλωσε ο Μάγκεντ Γιουνς, πρόεδρος της επιτροπής πρόσθετων και αρωμάτων τροφίμων της EFSA, σε αξιολόγηση της EFSA. Η γονιδιοτοξικότητα αναφέρεται στις ιδιότητες μιας χημικής ουσίας που μπορεί να βλάψει το DNA ή τα χρωμοσώματα.
Αζοδικαρβοναμίδιο
Το αζοδικαρβοναμίδιο (ADA) χρησιμοποιείται πιο συχνά στα πλαστικά και ως λευκαντικό σε τρόφιμα με βάση το αλεύρι. Αυτή τη στιγμή έχει εγκριθεί από τον FDA ως GRAS.
Μια μελέτη σε ζώα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ADA «θα μπορούσε να είναι επιβλαβές για τα κύτταρα και τα όργανα του σώματος σε αρουραίους». Η έκθεση του ανθρώπου σε ADA μπορεί να προκαλέσει αναπνευστικές και δερματικές αντιδράσεις, σύμφωνα με έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Μια άλλη μελέτη διαπίστωσε ότι οι αρουραίοι που τρέφονταν με δίαιτα που περιείχε ADA παρουσίασαν «σημαντικές αλλαγές συμπεριφοράς».
Υπεροξείδιο του βενζοϋλίου
Το υπεροξείδιο του βενζοϋλίου χρησιμοποιείται πιο συχνά για την αφαίρεση χρώματος από το αλεύρι, το γάλα, και τον ορό γάλακτος που χρησιμοποιείται για την τυροκομία. Αυτή τη στιγμή έχει εγκριθεί από τον FDA ως GRAS.
Η ΕΕ απαγόρευσε τη χρήση της χημικής ουσίας στα τρόφιμα τη δεκαετία του 1990 λόγω ανησυχιών για πιθανή τοξικότητα στο ήπαρ και δηλητηρίαση.
Το υπεροξείδιο του βενζοϋλίου μπορεί επίσης να διασπαστεί σε βενζόλιο, ένα γνωστό καρκινογόνο, σε θερμοκρασίες πάνω από 50 βαθμούς Κελσίου. Το βενζόλιο ταξινομείται ως καρκινογόνο τύπου Α, που σημαίνει ότι μπορεί να προκαλέσει καρκίνο.
Ποια είναι η λύση;
Το σύστημα GRAS, που εισήχθη το 1958, είναι μια από τις πιο επικρινόμενες πτυχές της αμερικανικής νομοθεσίας για τα τρόφιμα.
Τα συστατικά τροφίμων που κατηγοριοποιούνται ως πρόσθετα τροφίμων υποβάλλονται σε σχετικά αυστηρές αναθεωρήσεις ασφάλειας πριν από την αγορά, με τον FDA να θέτει επιτρεπόμενα όρια για τη συμπερίληψή τους στα προϊόντα. Ωστόσο, τα συστατικά του GRAS δεν χρειάζεται να υποβληθούν σε αυτήν την αναθεώρηση πριν από την κυκλοφορία εάν η ουσία έχει μακρά ιστορία χρήσης ή εάν θεωρείται ότι υπάρχει επιστημονική συναίνεση για την ασφάλεια.
Το 1997, ο FDA πρότεινε έναν νέο κανονισμό που επέτρεπε στις εταιρείες να αυτοκαθορίζουν το καθεστώς GRAS χωρίς να το υποβάλουν για επιβεβαίωση από τον FDA. Αυτή η αλλαγή έγινε σταδιακά και επισημοποιήθηκε το 2016. Ως αποτέλεσμα, οι εταιρείες δεν χρειάζεται πλέον να ειδοποιούν τον FDA όταν διαθέτουν μια νέα ουσία GRAS.
Αυτό δημιούργησε ένα μεγάλο κενό, με το πρωταρχικό να είναι ότι «υπάρχουν άγνωστα συστατικά στην προμήθεια τροφίμων για τα οποία η FDA και το κοινό δεν γνωρίζει», δήλωσε στην Epoch Times η Τζένιφερ Πόμεραντς, αναπληρώτρια καθηγήτρια πολιτικής και διαχείρισης δημόσιας υγείας στη Σχολή Παγκόσμιας Δημόσιας Υγείας του NYU.
Δεδομένου ότι αυτοί οι κανόνες θεσπίστηκαν από τον FDA, ο οργανισμός θα μπορούσε να τροποποιήσει τον κανόνα για να κλείσει το κενό, απαιτώντας από τις εταιρείες να δηλώνουν ποια συστατικά GRAS έχουν χρησιμοποιήσει.
Η Ευρώπη τείνει να απαγορεύει τα πρόσθετα τροφίμων πιο γρήγορα από τις Ηνωμένες Πολιτείες και απαιτεί μια αυστηρή διαδικασία έγκρισης πριν δοθούν στην αγορά τα νέα συστατικά. Ο FDA είναι πολύ πιο αργός από τους οργανισμούς σε άλλες χώρες για να κάνει αυτές τις αλλαγές —συχνά 30 χρόνια πιο αργά ή περισσότερο, είπε η Πόμεραντς.
Εάν ο FDA είναι σε θέση να μειώσει τα κριτήρια που απαιτούνται για την απαγόρευση ενός προϊόντος, αυτό θα μπορούσε να επιτρέψει την ταχύτερη απομάκρυνση των δυνητικά επιβλαβών ουσιών από τα τρόφιμα, είπε η Πόμεραντς. Τα κριτήρια του οργανισμού για την απαγόρευση ενός προϊόντος δεν είναι επίσης διαφανή για το κοινό.
Επιπλέον, υπάρχουν επί του παρόντος περιορισμένα στοιχεία που συνδέουν διάφορα πρόσθετα τροφίμων με οριστικά ευρήματα βλάβης, κυρίως λόγω της περιορισμένης χρηματοδότησης της έρευνας.
«Ο FDA θα χρειαστεί περισσότερους πόρους για να επανεξετάσει τις απίστευτες ποσότητες προσθέτων στοιχείων που έχουμε», είπε η Πόμεραντς. Αυτοί οι πόροι θα πρέπει να προέρχονται από το Κογκρέσο.
Τον Σεπτέμβριο, ο FDA πραγματοποίησε μια δημόσια συνεδρίαση για την ανάπτυξη μιας συστηματικής διαδικασίας για την αναθεώρηση των προϊόντων στην αγορά, με κύριο στόχο τον αυξανόμενο κατάλογο των ουσιών GRAS.
Ωστόσο, ο FDA μπορεί να μην ξέρει τι να επανεξετάσει, εάν οι παραγωγοί τροφίμων δεν επισημαίνουν με σαφήνεια τι υπάρχει στα προϊόντα τους, είπε η Πόμεραντς. Στα νέα συστατικά μπορεί να δοθεί μια ασαφής ετικέτα αρωματικών ή συντηρητικών που δεν ονομάζει την πραγματική χημική ουσία.
Ο Κέννεντυ ανέφερε κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του ότι θα αναθέσει τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, τα οποία έχουν ετήσιο ερευνητικό προϋπολογισμό άνω των 45 δισεκατομμυρίων δολαρίων, να χρηματοδοτήσουν την έρευνα για τα αίτια των χρόνιων ασθενειών. Αυτό θα περιλαμβάνει την εύρεση των κινδύνων για την υγεία και την ασφάλεια από διάφορες χημικές ουσίες τροφίμων.
Η Πόμεραντς είπε ότι αυτή θα ήταν μια ευπρόσδεκτη αλλαγή.
Ορισμένοι μεγάλοι βιομηχανικοί όμιλοι έχουν εκφράσει δημόσια την υποστήριξή τους για πιο αυστηρούς κανονισμούς για τα τρόφιμα, είπε.
Σύμφωνα με την Πόμεραντς, οι εταιρείες που παρέχουν στους καταναλωτές ασφαλή και θρεπτικά τρόφιμα βρίσκονται επί του παρόντος σε μειονεκτική θέση.
«Βλάπτει πραγματικά τον ανταγωνισμό να επιτρέπουμε σε εταιρείες που δεν κάνουν σωστά τα πράγματα να μπαίνουν στην αγορά», είπε. «Αν δεν υπάρχει νομοθεσία για να γίνει δίκαιο το πεδίο, οι εταιρείες έχουν λιγότερα κίνητρα να μας προστατεύσουν, σωστά;»
Περιοχές του βρεγματικού λοβού σχετικές με συνεργασία οπτικού ερεθίσματος και κίνησης —κάτι σημαντικό στα βιντεοπαιχνίδια— δείχνουν περισσότερη συνδεσιμότητα, ενώ ο γενικός συγχρονισμός μειώνεται.
Επιδράσεις
Η συνεργασία οφθαλμού-χεριού βελτιώνεται, αλλά πιθανώς αμβλυμένες αισθήσεις.
Ελάσσων βρεγματικός λοβός
Εγκεφαλικές αλλαγές
Περισσότερη φαιά ουσία στον ελάσσονα βρεγματικό λοβό όσο περισσότερο παίζονται τα παιχνίδια.
Επιδράσεις
Ενισχυμένη οπτο-χωρική επεξεργασία.
Οπίσθιος κυλινδρικός φλοιός
Εγκεφαλικές αλλαγές
Μειωμένη πυκνότητα φαιάς ουσίας και συγχρονισμού της οπίσθιας κυλινδρικής έλικας, η οποία συμμετέχει στην αντίληψη του εαυτού και στην αυτοπειθαρχία.
Επιδράσεις
Αυξημένη πιθανότητα εθισμού.
Εμπρόσθιος κυλινδρικός φλοιός
Εγκεφαλικές αλλαγές
Μειωμένη φαιά ουσία και αλλαγμένη δραστηριότητα του εμπρόσθιου κυλινδρικού φλοιού—κρίσιμη στη λήψη αποφάσεων και στην αίσθηση κινήτρου.
Επιδράσεις
Μειωμένη ικανότητα μακροπρόθεσμου προγραμματισμού και αυξημένη παρορμητικότητα.
Παιχνίδια παζλ αυξάνουν την προμετωπιαία δραστηριότητα και την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων.
Έσω μετωπιαίος λοβός
Εγκεφαλικές αλλαγές
Παίκτες βίαιων βιντεοπαιχνιδιών είχαν χαμηλότερηενεργοποίηση του έσω μετωπιαίου λοβού, μια περιοχή υπεύθυνη για τη συναισθηματική διαχείριση.
Επιδράσεις
Αναισθησία στην βία.
Εικόνα 2 (The Epoch Times)
Κογχομετωπιαίος φλοιός
Εγκεφαλικές αλλαγές
Μειωμένηφαιάουσία στον κογχομετωπιαίο φλοιό (μέρος του προμετωπιαίου λοβού).
Επιδράσεις
Υπερβολική χρήση βιντεοπαιχνιδιού και κακός αυτοέλεγχος.
Νησιωτικός φλοιός
Εγκεφαλικές αλλαγές
Μειωμένη συνδεσιμότητα μεταξύ νησιωτικού φλοιού, προμετωπιαίου λοβού και άλλων τμημάτων του εγκεφάλου. Ο νησιωτικός φλοιός είναι ένα κέντρο ενοποίησης για αισθητηριακή επεξεργασία, συναίσθημα, και λήψη αποφάσεων.
Επιδράσεις
Μεγαλύτερη παρορμητικότητα για χρήση βιντεοπαιχνιδιών και χειρότερος αυτοέλεγχος.
Λεπτομέρεια
Αυτοί που παίζουν ως επάγγελμα έχουν καλή λειτουργική συνδεσιμότητα μέσα στον νησιωτικό φλοιό και μεταξύ του νησιωτικού φλοιού και άλλων περιοχών του εγκεφάλου, ενώ άτομα με παρενέργειες από το παιχνίδι έχουν επιβαρυμένη συνδεσιμότητα.
Εικόνα 3 (The Epoch Times)
Ενδορινικός φλοιός
Εγκεφαλικές αλλαγές
Μεγαλύτερη φαιά ουσία σε ανθρώπους που έχουν παίξει για πολλά χρόνια, ειδικά παζλ και παιχνίδια πλατφόρμας.
Μειωμένη συναισθηματική διαχείριση και αυξημένη επιθυμία για παιχνίδι.
Λεπτομέρεια
Τα βίαια παιχνίδια οδηγούν σε μειωμένη δραστηριότητα αμυγδαλής και λιγότερη καλοσύνη.
Εγκεφαλικό στέλεχος
Εγκεφαλικές αλλαγές
Αυξημένος συγχρονισμός και δραστηριότητα στο εγκεφαλικό στέλεχος.
Επιδράσεις
Αυξημένος συντονισμός αισθητηρίου-κίνησης.
Ροή αίματος στον εγκέφαλο
Εγκεφαλική αλλαγή
Μειωμένη ροή αίματος στον προμετωπιαίο λοβό.
Επίδραση
Νοητική κόπωση.
Λεπτομέρεια
Στρατιωτικοί πιλότοι που έκαναν χρήση παιχνιδιών δράσης είχαν αυξημένη νοητική κόπωση.
Precuneus (πρόδρομος)
Εγκεφαλικές αλλαγές
Ισχυρότερη σύνδεση precuneus-νησιωτικού φλοιού και ανώμαλη ενεργοποίηση του precuneus, που αντιτίθεται στην εκτελεστική λειτουργία.
Επιδράσεις
Μειωμένη ικανότητα συγκέντρωσης και αυξημένα συμπτώματα εθισμού.
Ινιακός λοβός
Εγκεφαλική αλλαγή
Μεγαλύτερη δραστηριότητα στον ινιακό λοβό, ακόμα και κατά την ανάπαυση, και ισχυρότερη σύνδεση με τον βρεγματικό λοβό και με τις περιοχές αίσθησης και κίνησης.
Επίδραση
Αυξημένη οπτική επεξεργασία.
Ραβδωτό σώμα
Εγκεφαλική αλλαγή
Υψηλότερα επίπεδα ντοπαμίνης, ενός χημικού που δημιουργεί αίσθηση επιβράβευσης και μας κινητοποιεί να κάνουμε πράγματα που δίνουν απόλαυση.
Το ραβδωτό σώμα, το κέντρο επιβράβευσης του εγκεφάλου, παίζει κρίσιμο ρόλο στον εθισμό.
Θάλαμος
Εγκεφαλικές αλλαγές
Αυξημένος όγκος και αλλαγμένη μικροδομή στον θάλαμο, μια περιοχή υπερενεργοποιημένη όταν κάποιος έχει εθισμό.
Επίδραση
Αυξημένη παρόρμηση για παιχνίδια και χαμηλότερη ευφυία σε παιδιά.
Γλωσσική έλικα
Εγκεφαλικές αλλαγές
Αυξημένη δραστηριότητα στην γλωσσική έλικα, η οποία συνδέεται με καλή οπτική επεξεργασία, και μειωμένη πολυπλοκότητα φαιάς ουσίας, που συνδέεται με εθισμό στο παιχνίδι.
Επίδραση
Καλύτερη χωρική περιήγηση και δυνατότερος εθισμός στο παιχνίδι.
Εικόνα 4 (The Epoch Times)
Ιππόκαμπος
Εγκεφαλική αλλαγή
Μειωμένος όγκος του ιππόκαμπου, που συνδέεται με την μνήμη.
Η εικόνα 6 δείχνει τρεις φάσεις ενός βιντεοπαιχνιδιού:
1. Αφότου ο παίκτης βγει από μια σπηλιά-πύλη σε έναν νέο κόσμο, φως εμφανίζεται πίσω του.
2. Ο παίκτης βρίσκει ένα σεντούκι θησαυρού μετά από 10 λεπτά εξερεύνησης. Όταν το ανοίγει, κερδίζει ένα σπαθί ως ανταμοιβή.
3. Ο παίκτης μάχεται με έναν αρχηγό. Το επίπεδο δυσκολίας της μάχης είναι προσεκτικά σχεδιασμένο για να βελτιώσει την εμπειρία του παίκτη.
Αυτές οι φάσεις αντιστοιχούν σε τρεις βασικές στρατηγικές που έχουν ως στόχο να κρατούν τους παίκτες σε κατάσταση επιθυμίας.
1.Αισθητική
Το χρώμα, η γενική αίσθηση και τα ηχητικά εφέ που έχουν σχεδιαστεί για να ταιριάζουν με το εγγενές σύνολο κανόνων του εγκεφάλου, δίνουν στους χρήστες μια αίσθηση ανταμοιβής μέσω ελέγχου επί του παιχνιδιού, ξεγελώντας τον εγκέφαλο ώστε να αντιλαμβάνεται τον κόσμο του παιχνιδιού ως πραγματικό και γοητευτικό.
2. Ανταμοιβή
Τυχαίες ανταμοιβές εντός του παιχνιδιού που οι χρήστες κερδίζουν αφότου νικήσουν έναν αρχηγό, ανέβουν επίπεδο, ή εξερευνήσουν τον κόσμο του παιχνιδιού. Η απρόβλεπτη φύση της ανταμοιβής ωθεί τους χρήστες να συνεχίσουν να παίζουν και ενισχύει την παρορμητική συμπεριφορά.
3. Κατάσταση ροής
Τα επίπεδα δυσκολίας του παιχνιδιού φτιάχνονται ώστε να ταιριάζουν με τις ικανότητες των χρηστών επιτυγχάνοντας μια ισορροπία όπου οι χρήστες μπαίνουν σε τέτοια συγκέντρωση που ο χρόνος περνά πολύ γρήγορα. Σε αυτήν την κατάσταση, εγκεφαλικές περιοχές όπως ο κογχομετωπιαίος φλοιός, ο πρόσθιος κυλινδρικός φλοιός, και ο πρόδρομος απενεργοποιούνται.
Ιατρικά ελεγμένο από τον Jimmy Almond, MD
ΑΝΑΦΟΡΕΣ
Bailey, K., West, R., & Anderson, C. A. (2010). A negative association between video game
experience and proactive cognitive control. Psychophysiology, 47(1), 34–42.
https://doi.org/10.1111/j.1469-8986.2009.00925.x
Bediou, B., Adams, D. M., Mayer, R. E., Tipton, E., Green, C. S., & Bavelier, D. (2018). Meta-
analysis of action video game impact on perceptual, attentional, and cognitive skills.
Psychological Bulletin, 144(1), 77–110. https://doi.org/10.1037/bul0000130
Brilliant T., D., Nouchi, R., & Kawashima, R. (2019). Does Video Gaming Have Impacts on the
Brain: Evidence from a Systematic Review. Brain Sciences, 9(10), Article 251.
https://doi.org/10.3390/brainsci9100251
Chen, C.-Y., Yen, J.-Y., Wang, P.-W., Liu, G.-C., Yen, C.-F., & Ko, C.-H. (2016). Altered Functional
Connectivity of the Insula and Nucleus Accumbens in Internet Gaming Disorder: A
Resting State fMRI Study. European Addiction Research, 22(4), 192–200.
https://doi.org/10.1159/000440716
Choi, E., Shin, S.-H., Ryu, J.-K., Jung, K.-I., Hyun, Y., Kim, J., & Park, M.-H. (2021a). Association of
Extensive Video Gaming and Cognitive Function Changes in Brain-Imaging Studies of
Pro Gamers and Individuals With Gaming Disorder: Systematic Literature Review. JMIR
Serious Games, 9(3), e25793. https://doi.org/10.2196/25793
Choi, E., Shin, S.-H., Ryu, J.-K., Jung, K.-I., Hyun, Y., Kim, J., & Park, M.-H. (2021b). Association of
Extensive Video Gaming and Cognitive Function Changes in Brain-Imaging Studies of
Pro Gamers and Individuals With Gaming Disorder: Systematic Literature Review. JMIR
Serious Games, 9(3), Article e25793. https://doi.org/10.2196/25793
Chou, Y.-H., Yang, B.-H., Hsu, J.-W., Wang, S.-J., Lin, C.-L., Huang, K.-L., Chien Chang, A., & Lee, S.-
M. (2012). Effects of video game playing on cerebral blood flow in young adults: A SPECT
study. Psychiatry Research: Neuroimaging, 212(1), 65–72.
https://doi.org/10.1016/j.pscychresns.2012.10.002
Daniels, J. K., McFarlane, A. C., Bluhm, R. L., Moores, K. A., Clark, C. R., Shaw, M. E., Williamson,
P. C., Densmore, M., & Lanius, R. A. (2010). Switching between executive and default
mode networks in posttraumatic stress disorder: alterations in functional connectivity.
Journal of Psychiatry & Neuroscience : JPN, 35(4), 258–266.
https://doi.org/10.1503/jpn.090175
de Sampaio Barros, M. F., Araújo-Moreira, F. M., Trevelin, L. C., & Radel, R. (2018). Flow
experience and the mobilization of attentional resources. Cognitive, Affective, &
Behavioral Neuroscience, 18(4), 810–823. https://doi.org/10.3758/s13415-018-0606-4
Ding, W., Sun, J., Sun, Y., Zhou, Y., Li, L., Xu, J., & Du, Y. (2013a). Altered Default Network
Resting-State Functional Connectivity in Adolescents with Internet Gaming Addiction.
PLoS ONE, 8(3), e59902. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0059902
Ding, W., Sun, J., Sun, Y., Zhou, Y., Li, L., Xu, J., & Du, Y. (2013b). Altered Default Network
Resting-State Functional Connectivity in Adolescents with Internet Gaming Addiction.
PLoS ONE, 8(3), Article e59902. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0059902
Dom, G., Sabbe, B., Hulstijn, W., & van den Brink, W. (2005). Substance use disorders and the
orbitofrontal cortex: Systematic review of behavioural decision-making and
neuroimaging studies. The British Journal of Psychiatry, 187(3), 209–220.
https://doi.org/10.1192/bjp.187.3.209
Dong, G., Huang, J., & Du, X. (2012a). Alterations in regional homogeneity of resting-state brain
activity in internet gaming addicts. Behavioral and Brain Functions, 8(1), 41.
https://doi.org/10.1186/1744-9081-8-41
Dong, G., Huang, J., & Du, X. (2012b). Alterations in regional homogeneity of resting-state brain
activity in internet gaming addicts. Behavioral and Brain Functions, 8(1), 41.
https://doi.org/10.1186/1744-9081-8-41
Dong, G.-H., Wang, M., Wang, Z., Zheng, H., Du, X., & Potenza, M. N. (2020). Addiction severity
modulates the precuneus involvement in internet gaming disorder: Functionality,
morphology and effective connectivity. Progress in Neuro-Psychopharmacology and
Biological Psychiatry, 98, 109829. https://doi.org/10.1016/j.pnpbp.2019.109829
Fransson, P., & Marrelec, G. (2008). The precuneus/posterior cingulate cortex plays a pivotal
role in the default mode network: Evidence from a partial correlation network analysis.
NeuroImage, 42(3), 1178–1184. https://doi.org/10.1016/j.neuroimage.2008.05.059
Granek, J. A., Gorbet, D. J., & Sergio, L. E. (2009). Extensive video-game experience alters
cortical networks for complex visuomotor transformations. Cortex, 46(9), 1165–1177.
https://doi.org/10.1016/j.cortex.2009.10.009
Green, C. S., & Bavelier, D. (2006). Effect of action video games on the spatial distribution of
visuospatial attention. Journal of Experimental Psychology: Human Perception and
Performance, 32(6), 1465–1478. https://doi.org/10.1037/0096-1523.32.6.1465
Haier, R. J., Karama, S., Leyba, L., & Jung, R. E. (2009). MRI assessment of cortical thickness and
functional activity changes in adolescent girls following three months of practice on a
visual-spatial task. BMC Research Notes, 2(1), Article 174.
https://doi.org/10.1186/1756-0500-2-174
Han, D. H., Lyoo, I. K., & Renshaw, P. F. (2012). Differential regional gray matter volumes in
patients with on-line game addiction and professional gamers. Journal of Psychiatric
Research, 46(4), 507–515. https://doi.org/10.1016/j.jpsychires.2012.01.004
Hou, H.-Y., Jia, X.-Z., Wang, P., Zhang, J.-X., Huang, S., & Li, H.-J. (2019a). Intrinsic Resting-State
Activity in Older Adults With Video Game Experience. Frontiers in Aging Neuroscience,
11, Article 119. https://doi.org/10.3389/fnagi.2019.00119
Hou, H.-Y., Jia, X.-Z., Wang, P., Zhang, J.-X., Huang, S., & Li, H.-J. (2019b). Intrinsic Resting-State
Activity in Older Adults With Video Game Experience. Frontiers in Aging Neuroscience,
11, Article 119. https://doi.org/10.3389/fnagi.2019.00119
Huang, H., & Cheng, C. (2022). The Benefits of Video Games on Brain Cognitive Function: A
Systematic Review of Functional Magnetic Resonance Imaging Studies. Applied Sciences,
12(11), Article 5561. https://doi.org/10.3390/app12115561
Hull, D. C., Williams, G. A., & Griffiths, M. D. (2013). Video game characteristics, happiness and
flow as predictors of addiction among video game players: A pilot study. Journal of
Behavioral Addictions, 2(3), 145–152. https://doi.org/10.1556/jba.2.2013.005
Kalnin, A. J., Edwards, C. R., Wang, Y., Kronenberger, W. G., Hummer, T. A., Mosier, K. M., Dunn,
D. W., & Mathews, V. P. (2011). The interacting role of media violence exposure and
aggressive–disruptive behavior in adolescent brain activation during an emotional
Stroop task. Psychiatry Research: Neuroimaging, 192(1), 12–19.
https://doi.org/10.1016/j.pscychresns.2010.11.005
Kanokporn Leelartapin, Warong Lapanun, Sakesan Kantha, Tanaka, H., & Daroonwan Suksom.
(2023a). Cognitive Fatigue in Habitual Video Gamers and Non-gamers among Military
Pilots in Training. Physical Activity and Health, 7(1), 319–331.
https://doi.org/10.5334/paah.298
Kanokporn Leelartapin, Warong Lapanun, Sakesan Kantha, Tanaka, H., & Daroonwan Suksom.
(2023b). Cognitive Fatigue in Habitual Video Gamers and Non-gamers among Military
Pilots in Training. Physical Activity and Health, 7(1), 319–331.
https://doi.org/10.5334/paah.298
Kanokporn Leelartapin, Warong Lapanun, Sakesan Kantha, Tanaka, H., & Daroonwan Suksom.
(2023c). Cognitive Fatigue in Habitual Video Gamers and Non-gamers among Military
Pilots in Training. Physical Activity and Health, 7(1), 319–331.
https://doi.org/10.5334/paah.298
Kao, D. (2020). The effects of juiciness in an action RPG. Entertainment Computing, 34, Article
100359. https://doi.org/10.1016/j.entcom.2020.100359
Kawaike, Y., Nagata, J., Furuya, T., Koriyama, C., Nakamura, M., & Sano, A. (2019a). Working
Memory-Related Prefrontal Hemodynamic Responses in University Students: A
Correlation Study of Subjective Well-Being and Lifestyle Habits. Frontiers in Behavioral
Neuroscience, 13, Article 213. https://doi.org/10.3389/fnbeh.2019.00213
Kawaike, Y., Nagata, J., Furuya, T., Koriyama, C., Nakamura, M., & Sano, A. (2019b). Working
Memory-Related Prefrontal Hemodynamic Responses in University Students: A
Correlation Study of Subjective Well-Being and Lifestyle Habits. Frontiers in Behavioral
Neuroscience, 13(9). Article 213. https://doi.org/10.3389/fnbeh.2019.00213
Kim, J.-Y., Chun, J.-W., Park, C.-H., Cho, H., Choi, J., Yang, S., Ahn, K.-J., & Kim, D. J. (2019a). The
Correlation between the Frontostriatal Network and Impulsivity in Internet Gaming
Disorder. Scientific Reports, 9(1), 1191. https://doi.org/10.1038/s41598-018-37702-4
Kim, J.-Y., Chun, J.-W., Park, C.-H., Cho, H., Choi, J., Yang, S., Ahn, K.-J., & Kim, D. J. (2019b). The
Correlation between the Frontostriatal Network and Impulsivity in Internet Gaming
Disorder. Scientific Reports, 9(1). Article 1191. https://doi.org/10.1038/s41598-018-37702-4
Kim, S.-J., Kim, M.-K., Shin, Y.-B., Kim, H. E., Kwon, J. H., & Kim, J.-J. (2021). Differences in resting-
state functional connectivity according to the level of impulsiveness in patients with
internet gaming disorder. Journal of Behavioral Addictions, 10(1), 88–98.
https://doi.org/10.1556/2006.2021.00005
Klasen, M., Weber, R., Kircher, T. T. J., Mathiak, K. A., & Mathiak, K. (2011). Neural contributions
to flow experience during video game playing. Social Cognitive and Affective
Neuroscience, 7(4), 485–495. https://doi.org/10.1093/scan/nsr021
Koepp, M. J., Gunn, R. N., Lawrence, A. D., Cunningham, V. J., Dagher, A., Jones, T., Brooks, D. J.,
Bench, C. J., & Grasby, P. M. (1998). Evidence for striatal dopamine release during a video
game. Nature, 393(6682), 266–268. https://doi.org/10.1038/30498
Kowalczyk, N., Shi, F., Mikołaj Magnuski, Maciek Skorko, Dobrowolski, P., Bartosz Kossowski,
Marchewka, A., Bielecki, M., Małgorzata Kossut, & Aneta Brzezicka. (2018). Real‐time
strategy video game experience and structural connectivity – A diffusion tensor imaging
study. Human Brain Mapping, 39(9), 3742–3758. https://doi.org/10.1002/hbm.24208
Kress, S., Neudorf, J., Borowsky, B., & Borowsky, R. (2022). What’s in a game: Video game visual-
spatial demand location exhibits a double dissociation with reading speed. Acta
Psychologica, 232, 103822. https://doi.org/10.1016/j.actpsy.2022.103822
Kühn, S., & Gallinat, J. (2013a). Amount of lifetime video gaming is positively associated with
entorhinal, hippocampal and occipital volume. Molecular Psychiatry, 19(7), 842–847.
https://doi.org/10.1038/mp.2013.100
Kühn, S., & Gallinat, J. (2013b). Amount of lifetime video gaming is positively associated with
entorhinal, hippocampal and occipital volume. Molecular Psychiatry, 19(7), 842–847.
https://doi.org/10.1038/mp.2013.100
Kühn, S., Gallinat, J., & Mascherek, A. (2019). Effects of computer gaming on cognition, brain
structure, and function: a critical reflection on existing literature. Dialogues in Clinical
Neuroscience, 21(3), 319–330. https://doi.org/10.31887/dcns.2019.21.3/skuehn
Kühn, S., Gleich, T., Lorenz, R. C., Lindenberger, U., & Gallinat, J. (2013). Playing Super Mario
induces structural brain plasticity: gray matter changes resulting from training with a
commercial video game. Molecular Psychiatry, 19(2), 265–271.
https://doi.org/10.1038/mp.2013.120
Kwak, K. H., Hwang, H. C., Kim, S. M., & Han, D. H. (2020a). Comparison of Behavioral Changes
and Brain Activity between Adolescents with Internet Gaming Disorder and Student Pro-
Gamers. International Journal of Environmental Research and Public Health, 17(2), 441.
https://doi.org/10.3390/ijerph17020441
Kwak, K. H., Hwang, H. C., Kim, S. M., & Han, D. H. (2020b). Comparison of Behavioral Changes and Brain
Activity between Adolescents with Internet Gaming Disorder and Student Pro-Gamers.
International Journal of Environmental Research and Public Health, 17(2), Article 441.
https://doi.org/10.3390/ijerph17020441
Lai, C., Pellicano, G. R., Altavilla, D., Proietti, A., Lucarelli, G., Massaro, G., Luciani, M., & Aceto, P.
(2018). Violence in video game produces a lower activation of limbic and temporal areas in
response to social inclusion images. Cognitive, Affective, & Behavioral Neuroscience, 19(4), 898–
909. https://doi.org/10.3758/s13415-018-00683-y
Lin, X., Dong, G., Wang, Q., & Du, X. (2014). Abnormal gray matter and white matter volume in “Internet
gaming addicts.” Addictive Behaviors, 40, 137–143.
https://doi.org/10.1016/j.addbeh.2014.09.010
Lin, X., Dong, G., Wang, Q., & Du, X. (2015). Abnormal gray matter and white matter volume in “Internet
gaming addicts.” Addictive Behaviors, 40, 137–143. https://doi.org/10.1016/j.addbeh.2014.09.010
Liu, G.-C., Yen, J.-Y., Chen, C.-Y., Yen, C.-F., Chen, C.-S., Lin, W.-C., & Ko, C.-H. (2013). Brain activation for
response inhibition under gaming cue distraction in internet gaming disorder. The Kaohsiung
Journal of Medical Sciences, 30(1), 43–51. https://doi.org/10.1016/j.kjms.2013.08.005
Liu, G.-C., Yen, J.-Y., Chen, C.-Y., Yen, C.-F., Chen, C.-S., Lin, W.-C., & Ko, C.-H. (2014). Brain activation for
response inhibition under gaming cue distraction in internet gaming disorder. The Kaohsiung
Journal of Medical Sciences, 30(1), 43–51. https://doi.org/10.1016/j.kjms.2013.08.005
Liu, L., Yao, Y.-W., Li, C. R., Zhang, J.-T., Xia, C.-C., Lan, J., Ma, S.-S., Zhou, N., & Fang, X.-Y. (2018). The
Comorbidity Between Internet Gaming Disorder and Depression: Interrelationship and Neural
Mechanisms. Frontiers in Psychiatry, 9, Article 154. https://doi.org/10.3389/fpsyt.2018.00154
Liu, L., Yip, S. W., Zhang, J.-T., Wang, L.-J., Shen, Z.-J., Liu, B., Ma, S.-S., Yao, Y.-W., & Fang, X.-Y. (2016).
Activation of the ventral and dorsal striatum during cue reactivity in Internet gaming disorder.
Addiction Biology, 22(3), 791–801. https://doi.org/10.1111/adb.12338
Luijten, M., Meerkerk, G.-J., Franken, I. H. A., van de Wetering, B. J. M., & Schoenmakers, T. M. (2015). An
fMRI study of cognitive control in problem gamers. Psychiatry Research: Neuroimaging, 231(3),
262–268. https://doi.org/10.1016/j.pscychresns.2015.01.004
Mancone, S., Tosti, B., Corrado, S., & Diotaiuti, P. (2024). Effects of video game immersion and task
interference on cognitive performance: a study on immediate and delayed recall and recognition
accuracy. PeerJ, 12, e18195. Article e18195. https://doi.org/10.7717/peerj.18195
Martínez, K., Solana, A. B., Burgaleta, M., Hernández-Tamames, J. A., Álvarez-Linera, J., Román, F. J.,
Alfayate, E., Privado, J., Escorial, S., Quiroga, M. A., Karama, S., Bellec, P., & Colom, R. (2012).
Changes in resting-state functionally connected parietofrontal networks after videogame practice.
Human Brain Mapping, 34(12), 3143–3157. https://doi.org/10.1002/hbm.22129
Mathiak, K., & Weber, R. (2006). Toward brain correlates of natural behavior: fMRI during violent video
games. Human Brain Mapping, 27(12), 948–956. https://doi.org/10.1002/hbm.20234
Mihaly Csikszentmihalyi. (2004, February). Flow, the secret to happiness. Ted.com; TED Talks.
ted . com/talks/mihaly_csikszentmihalyi_flow_the_secret_to_happiness
Mohammadi, B., Szycik, G. R., te Wildt, B., Heldmann, M., Samii, A., & Münte, T. F. (2020). Structural brain
changes in young males addicted to video-gaming. Brain and Cognition, 139, Article 105518.
https://doi.org/10.1016/j.bandc.2020.105518
Momi, D., Smeralda, C. L., Di Lorenzo, G., Neri, F., Rossi, S., Rossi, A., & Santarnecchi, E. (2020). Long-
lasting connectivity changes induced by intensive first-person shooter gaming. Brain Imaging and
Behavior, 15(3), 1518–1532. https://doi.org/10.1007/s11682-020-00350-2
Montag, C., Weber, B., Trautner, P., Newport, B., Markett, S., Walter, N. T., Felten, A., & Reuter, M. (2011).
Does excessive play of violent first-person-shooter-video-games dampen brain activity in response
to emotional stimuli? Biological Psychology, 89(1), 107–111.
https://doi.org/10.1016/j.biopsycho.2011.09.014
Montag, C., Weber, B., Trautner, P., Newport, B., Markett, S., Walter, N. T., Felten, A., & Reuter, M. (2012).
Does excessive play of violent first-person-shooter-video-games dampen brain activity in response
to emotional stimuli? Biological Psychology, 89(1), 107–111.
https://doi.org/10.1016/j.biopsycho.2011.09.014
Mundorf, A., Siebert, A., Desmond, J. E., & Peterburs, J. (2023). The role of the cerebellum in internet
gaming disorder—A systematic review. Addiction Biology, 28(10), Article 13331.
https://doi.org/10.1111/adb.13331
Nikolaidis, A., Voss, M. W., Lee, H., Vo, L. T. K., & Kramer, A. F. (2014). Parietal plasticity after training
with a complex video game is associated with individual differences in improvements in an
untrained working memory task. Frontiers in Human Neuroscience, 8, Article 169.
https://doi.org/10.3389/fnhum.2014.00169
Nouchi, R., Kawata, N. Y. dos S., Saito, T., Himmelmeier, R. M., Nakamura, R., Nouchi, H., & Kawashima, R.
(2020). Dorsolateral Prefrontal Cortex Activity during a Brain Training Game Predicts Cognitive
Improvements after Four Weeks’ Brain Training Game Intervention: Evidence from a Randomized
Controlled Trial. Brain Sciences, 10(8), 560. https://doi.org/10.3390/brainsci10080560
Obana, T., & Kozhevnikov, M. (2012). State effects of action video-game playing on visuospatial processing
efficiency and attention among experienced action video-game players. Proceedings of the Annual
Meeting of the Cognitive Science Society, 34. https://escholarship.org/uc/item/7108h8b4
Palaus, M., Marron, E. M., Viejo-Sobera, R., & Redolar-Ripoll, D. (2017). Neural Basis of Video Gaming: A
Systematic Review. Frontiers in Human Neuroscience, 11, Article 248.
https://doi.org/10.3389/fnhum.2017.00248
Peracchia, S., & Curcio, G. (2018). Exposure to video games: effects on sleep and on post-sleep cognitive
abilities. A sistematic review of experimental evidences. Sleep Science, 11(4), 302–314.
https://doi.org/10.5935/1984-0063.20180046
Salminen, M., & Ravaja, N. (2008). Increased oscillatory theta activation evoked by violent digital game
events. Neuroscience Letters, 435(1), 69–72. https://doi.org/10.1016/j.neulet.2008.02.009
Smith, V., Mitchell, D. J., & Duncan, J. (2018). Role of the Default Mode Network in Cognitive Transitions.
Cerebral Cortex, 28(10), 3685–3696. https://doi.org/10.1093/cercor/bhy167
Sun, Y., Sun, J., Zhou, Y., Ding, W., Chen, X., Zhuang, Z., Xu, J., & Du, Y. (2014a). Assessment of in vivo
microstructure alterations in gray matter using DKI in internet gaming addiction. Behavioral and
Brain Functions, 10(1), Article 37. https://doi.org/10.1186/1744-9081-10-37
Sun, Y., Sun, J., Zhou, Y., Ding, W., Chen, X., Zhuang, Z., Xu, J., & Du, Y. (2014b). Assessment of in vivo
microstructure alterations in gray matter using DKI in internet gaming addiction. Behavioral and
Brain Functions, 10(1), 37. https://doi.org/10.1186/1744-9081-10-37
Swink, S. (2017). Game feel : a game designer’s guide to virtual sensation. CRC Press,
Taylor & Francis Group.
Tachibana, A., Noah, J. A., Bronner, S., Ono, Y., & Onozuka, M. (2011). Parietal and temporal activity during
a multimodal dance video game: An fNIRS study. Neuroscience Letters, 503(2), 125–130.
https://doi.org/10.1016/j.neulet.2011.08.023
Takeuchi, H., Taki, Y., Hashizume, H., Asano, K., Asano, M., Sassa, Y., Yokota, S., Kotozaki, Y., Nouchi, R., &
Kawashima, R. (2016a). Impact of videogame play on the brain’s microstructural properties: cross-
sectional and longitudinal analyses. Molecular Psychiatry, 21(12), 1781–1789.
https://doi.org/10.1038/mp.2015.193
Takeuchi, H., Taki, Y., Hashizume, H., Asano, K., Asano, M., Sassa, Y., Yokota, S., Kotozaki, Y., Nouchi, R., &
Kawashima, R. (2016b). Impact of videogame play on the brain’s microstructural properties: cross-
sectional and longitudinal analyses. Molecular Psychiatry, 21(12), 1781–1789.
https://doi.org/10.1038/mp.2015.193
Toril, P., Reales, J. M., Mayas, J., & Ballesteros, S. (2016). Video Game Training Enhances Visuospatial
Working Memory and Episodic Memory in Older Adults. Frontiers in Human Neuroscience, 10,
Article 206. https://doi.org/10.3389/fnhum.2016.00206
Uddin, L. Q., Nomi, J. S., Hébert-Seropian, B., Ghaziri, J., & Boucher, O. (2017). Structure and Function of
the Human Insula. Journal of Clinical Neurophysiology, 34(4), 300–306.
https://doi.org/10.1097/wnp.0000000000000377
Valls-Serrano, C., De Francisco, C., Vélez-Coto, M., & Caracuel, A. (2022). Visuospatial working memory and
attention control make the difference between experts, regulars and non-players of the videogame
League of Legends. Frontiers in Human Neuroscience, 16, Article 933331.
https://doi.org/10.3389/fnhum.2022.933331
Villalba-García, C., Griffiths, M. D., Demetrovics, Z., & Czakó, A. (2025). The relationship between loot box
buying, gambling, internet gaming, and mental health: Investigating the moderating effect of
impulsivity, depression, anxiety, and stress. Computers in Human Behavior, 166, Article 108579.
https://doi.org/10.1016/j.chb.2025.108579
Wang, L., Wu, L., Lin, X., Zhang, Y., Zhou, H., Du, X., & Dong, G. (2016). Altered brain functional networks
in people with Internet gaming disorder: Evidence from resting-state fMRI. Psychiatry Research:
Neuroimaging, 254, 156–163. https://doi.org/10.1016/j.pscychresns.2016.07.001
Wang, Y., Mathews, V. P., Kalnin, A. J., Mosier, K. M., Dunn, D. W., Saykin, A. J., & Kronenberger, W. G.
(2009). Short Term Exposure to a Violent Video Game Induces Changes in Frontolimbic Circuitry in
Adolescents. Brain Imaging and Behavior, 3(1), 38–50. https://doi.org/10.1007/s11682-008-9058-8
Waugh, C. E., Lemus, M. G., & Gotlib, I. H. (2014). The role of the medial frontal cortex in the maintenance
of emotional states. Social Cognitive and Affective Neuroscience, 9(12), 2001–2009.
https://doi.org/10.1093/scan/nsu011
Weinstein, A., & Lejoyeux, M. (2020). Neurobiological mechanisms underlying internet and gaming
disorder (IGD). Dialogues in Clinical Neuroscience, 22(2), 113–126.
https://doi.org/10.31887/dcns.2020.22.2/aweinstein
West, G. L., Konishi, K., Diarra, M., Benady-Chorney, J., Drisdelle, B. L., Dahmani, L., Sodums, D. J., Lepore,
F., Jolicoeur, P., & Bohbot, V. D. (2017). Impact of video games on plasticity of the hippocampus.
Molecular Psychiatry, 23(7), 1566–1574. https://doi.org/10.1038/mp.2017.155
West, G. L., Zendel, B. R., Konishi, K., Benady-Chorney, J., Bohbot, V. D., Peretz, I., & Belleville, S. (2017).
Playing Super Mario 64 increases hippocampal grey matter in older adults. PLOS ONE, 12(12),
Article e0187779. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0187779
Woollett, K., Spiers, H. J., & Maguire, E. A. (2009). Talent in the taxi: a model system for exploring
expertise. Philosophical Transactions of the Royal Society B: Biological Sciences, 364(1522), 1407–
1416. https://doi.org/10.1098/rstb.2008.0288
Yoon, E. J., Choi, J.-S., Kim, H., Sohn, B. K., Jung, H. Y., Lee, J.-Y., Kim, D.-J., Park, S.-W., & Kim, Y. K. (2017).
Altered hippocampal volume and functional connectivity in males with Internet gaming disorder
comparing to those with alcohol use disorder. Scientific Reports, 7(1), Article 5744.
https://doi.org/10.1038/s41598-017-06057-7
Yuan, K., Cheng, P., Dong, T., Bi, Y., Xing, L., Yu, D., Zhao, L., Dong, M., von Deneen, K. M., Liu, Y., Qin, W., &
Tian, J. (2013). Cortical Thickness Abnormalities in Late Adolescence with Online Gaming
Addiction. PLoS ONE, 8(1), Article e53055. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0053055
Zhang, J.-T., Yao, Y.-W., Li, C.-S. R., Zang, Y.-F., Shen, Z.-J., Liu, L., Wang, L.-J., Liu, B., & Fang, X.-Y. (2015a).
Altered resting-state functional connectivity of the insula in young adults with Internet gaming
disorder. Addiction Biology, 21(3), 743–751. https://doi.org/10.1111/adb.12247
Zhang, J.-T., Yao, Y.-W., Li, C.-S. R., Zang, Y.-F., Shen, Z.-J., Liu, L., Wang, L.-J., Liu, B., & Fang, X.-Y. (2015b).
Altered resting-state functional connectivity of the insula in young adults with Internet gaming
disorder. Addiction Biology, 21(3), 743–751. https://doi.org/10.1111/adb.12247
Zhang, P., Pan, Y., Rujing Zha, Song, H., Yuan, C., Zhao, Q., Piao, Y., Ren, J., Chen, Y., Liang, P., Tao, R., Wei,
Z., & Zhang, X. (2023). Impulsivity-related right superior frontal gyrus as a biomarker of internet
gaming disorder. General Psychiatry, 36(4), e100985–e100985.
https://doi.org/10.1136/gpsych-2022-100985
Zhang, Y., Mei, W., Zhang, J. X., Wu, Q., & Zhang, W. (2016a). Decreased functional connectivity of insula-
based network in young adults with internet gaming disorder. Experimental Brain Research,
234(9), 2553–2560. https://doi.org/10.1007/s00221-016-4659-8
Zhang, Y., Mei, W., Zhang, J. X., Wu, Q., & Zhang, W. (2016b). Decreased functional connectivity of insula-
based network in young adults with internet gaming disorder. Experimental Brain Research,
234(9), 2553–2560. https://doi.org/10.1007/s00221-016-4659-8
Zhou, F., Montag, C., Sariyska, R., Lachmann, B., Reuter, M., Weber, B., Trautner, P., Kendrick, K. M.,
Markett, S., & Becker, B. (2017a). Orbitofrontal gray matter deficits as marker of Internet gaming
disorder: converging evidence from a cross-sectional and prospective longitudinal design.
Addiction Biology, 24(1), 100–109. https://doi.org/10.1111/adb.12570
Zhou, F., Montag, C., Sariyska, R., Lachmann, B., Reuter, M., Weber, B., Trautner, P., Kendrick, K. M.,
Markett, S., & Becker, B. (2017b). Orbitofrontal gray matter deficits as marker of Internet gaming
disorder: converging evidence from a cross-sectional and prospective longitudinal design.
Addiction Biology, 24(1), 100–109. https://doi.org/10.1111/adb.12570
Ερευνητές εξακρίβωσαν τα δεκαεπτά πιθανώς πιο τοξικά φάρμακα σε μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Παθολογίας JAMA Internal Medicine .
Οι συγγραφείς της μελέτης είπαν ότι κατέταξαν τα φάρμακα σύμφωνα με τον ρυθμό σοβαρής ηπατικής βλάβης, όμως δεν μπόρεσαν να καθορίσουν αν τα 17 αυτά φάρμακα προκάλεσαν οξεία βλάβη σε κάθε γεγονός.
Σύμφωνα με τα ευρήματά τους, 11 από τα 17 φάρμακα που ταυτοποιήθηκαν ενδεχομένως εσφαλμένα να έχουν λάβει χαμηλότερη κατάταξη ηπατοτοξικότητας (πιθανής βλάβης στο ήπαρ ή συκώτι) σύμφωνα με το ισχύον σύστημα κατάταξης.
Για να καθορίσουν τη δυνατότητα ενός φαρμάκου να προκαλέσει τοξικότητα στο ήπαρ, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν αναφορές περιστατικών τοξικότητας στο ήπαρ που αναγράφονται στην ιστοσελίδα LiverTox των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας (National Institutes of Health LiverTox). Οι αναφορές περιστατικών είναι λεπτομερείς αναφορές σε εξατομικευμένους ασθενείς και συχνά περιγράφουν μια νέα ή ασυνήθιστη περίπτωση ασθενή. Οι γιατροί γράφουν αναφορές περιστατικών όταν συναντούν μια μοναδική ή πρωτοφανή κατάσταση ασθενή στην κλινική τους. Κάποιοι γιατροί γράφουν αναφορές, άλλοι όχι.
Αυτό «αναμφίβολα οδηγεί σε υποαναφορά», είπε στους Epoch Times ο επικεφαλής συγγραφέας και αναπληρωτής καθηγητής ιατρικής και επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια, Δρ Βίνσεντ Λο Ρε ο 3ος.
Επειδή η κατάταξη των φαρμάκων βασίζεται στην εθελοντική αναφορά των κλινικών ιατρών και όχι σε μελέτες μεγάλου πληθυσμού, το προφίλ της τοξικότητας ορισμένων φαρμάκων μπορεί να χαθεί εάν ο ιατρός δεν δημοσιεύσει την αναφορά του περιστατικού.
Δεκαεπτά φάρμακα
Οξεία ηπατική βλάβη συμβαίνει όταν τα κύτταρα του ήπατος παθαίνουν ζημιά σε σημείο που το ήπαρ δεν μπορεί να μεταβολίσει σωστά τις τοξίνες, τα φάρμακα και τα θρεπτικά συστατικά.
Επτά από τα δεκαεπτά φάρμακα συνδέονται με δέκα ή παραπάνω νοσοκομειακές νοσηλείες λόγω βλάβης ήπατος ανά 10.000 άτομα κάθε χρόνο. Συμπεριλαμβανομένων και αυτών:
Σταβουδίνη, ένα αντιικό που χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση του ιού ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (Human Immunodeficiency Virus – HIV).
Erlotinib, ένα στοχευμένο βιολογικό φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του καρκίνου.
Λεναλιδομίδη ή θαλιδομίδη, φάρμακο ανοσοθεραπείας κατά του καρκίνου.
Χλωροπρομαζίνη, αντιψυχωτικό.
Προχλωρπεραζίνη, αντιψυχωτικό και εντιεμετικό φάρμακο που χρησιμοποιείται στη σχιζοφρένεια. Τα αντιεμετικά φάρμακα ρυθμίζουν τη ναυτία και τον εμετό.
Ισωνιαζίδη, ένα αντιβιοτικό που χρησιμοποιείται συχνά για τη θεραπεία της φυματίωσης.
Τα υπόλοιπα δέκα φάρμακα συνδέονται με πέντε ή περισσότερα γεγονότα βλάβης ανά 10.000 άτομα ετησίως:
Μοξιφλοξασίνη (αντιβιοτικό)
Αζαθειοπρίνη ή μερκαπτοπουρίνη (ανοσοκατασταλτικό)
Λεβοφλοξασίνη ή οφλοξασίνη (αντιβιοτικό)
Κλαριθρομυκίνη (αντιβιοτικό)
Κετοκοναζόλη (αντιμυκητιακό)
Φλουκοναζόλη (αντιμυκητιακό)
Καπτοπρίλη (μειώνει την αρτηριακή πίεση)
Αμοξικιλλίνη με κλαβουλανικό (αντιβιοτικό)
Σουλφαμεθοξαζόλη με τριμεθοπρίμη (αντιβιοτικό)
Σιπροφλοξασίνη (αντιβιοτικό)
Πάνω από το 60% των φαρμάκων είναι αντιμικροβιακά όπως τα αντιικά και τα αντιβακτηριακά φάρμακα, σημείωσαν οι συγγραφείς.
«Γνωρίζοντας τον ρυθμό της οξείας ηπατικής βλάβης μετά το ξεκίνημα μιας φαρμακευτικής αγωγής με δεδομένα πραγματικού κόσμου θα βοηθήσει να καθορίσουμε ποιοι ασθενείς θα πρέπει να παρακολουθούνται πιο στενά», είπε ο Δρ Λο Ρε.
Δεδομένα πραγματικού κόσμου
Οι συγγραφείς αξιολόγησαν περίπου 7,9 εκατομμύρια ασθενείς, οι οποίοι δέχθηκαν νοσηλεία για πιθανή βλάβη ήπατος λόγω φαρμάκων. Πάνω από το 27% των ασθενών πέθαναν μέσα σε έξι μήνες από την εισαγωγή τους σε νοσοκομείο.
Οι ερευνητές σημείωσαν πως τα ευρήματά τους πάνω στην επίπτωση των φαρμάκων διέφεραν από την τωρινή κατάταξη ηπατικής τοξικότητας, η οποία βασίζονταν πάνω στις αναφορές περιπτώσεων και όχι σε δεδομένα ενός μεγάλου πληθυσμού.
«Η προσέγγισή μας προσφέρει μια μέθοδο η οποία επιτρέπει στους ρυθμιστικούς φορείς και τη φαρμακευτική βιομηχανία να εξετάζει συστηματικά αναφορές οξείας ηπατικής βλάβης λόγω φαρμάκων σε μεγάλους πληθυσμούς», είπε ο Δρ Λο Ρε.
Περίπου το 55% των ασθενών πήρε διάφορα φάρμακα ταυτόχρονα. Επομένως, οι βλάβες τους μπορεί να προκλήθηκαν από συγκεκριμένους συνδυασμούς φαρμάκων παρά από ένα μονάχα φάρμακο.
«Ορισμένοι συνδυασμοί φαρμάκων μπορεί να οξύνουν την ηπατοτοξικότητα, και αυτός είναι ένας τομέας που εξετάζουμε προς το παρόν», είπε ο Δρ Λο Ρε, προσθέτοντας πως ο προσδιορισμός συγκεκριμένων συνδυασμών φαρμάκων δεν ήταν στις βλέψεις της μελέτης του.
Η μελέτη δεν εξέτασε τους μηχανισμούς βλάβης
Οι συγγραφείς ανέφεραν πως τα αντιμικροβιακά, τα οποία ήταν ανάμεσα στα αναγνωρισθέντα φάρμακα, είναι γνωστό ότι προκαλούν ζημιά στο ήπαρ. Ακόμα όμως δεν είναι γνωστός ο λόγος, είπε ο Δρ Λο Ρε.
Ορισμένες μελέτες προτείνουν πως η αλληλεπίδραση εντέρων και ήπατος ίσως συμβάλει στις βλάβες του ήπατος λόγω αντιμικροβιακών φαρμάκων. Εφόσον τα αντιμικροβιακά σκοτώνουν βακτήρια και μύκητες στα έντερα, αυτό πιθανώς να διαταράσσει τη σύνθεση των μικροοργανισμών στα έντερα, επηρεάζοντας το ήπαρ.
Άλλες μελέτες έχουν δείξει πως τα αντιμικροβιακά μπορούν να διασπαστούν σε ενδιάμεσες τοξικές ουσίες οι οποίες μπορούν να τραυματίσουν τα κύτταρα του ήπατος και να εμποδίσουν τις βιοχημικές τους διαδικασίες.
Ερευνητές ανακάλυψαν γιατί ορισμένοι άνθρωποι παραμένουν ανεπηρέαστοι από τον ιό COVID-19 – ακόμη και όταν η ρινική τους κοιλότητα έχει εκτεθεί σε αυτόν.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, αυτοί οι άνθρωποι έχουν πιο γρήγορες και πιο διακριτικές ανοσολογικές αντιδράσεις από αυτούς που αναπτύσσουν συμπτωματικό COVID-19.
«Αυτά τα ευρήματα ρίχνουν νέο φως στα κρίσιμα πρώιμα γεγονότα που είτε επιτρέπουν στον ιό να εξελιχθεί είτε γοργά τον καθαρίζουν προτού αναπτυχθούν τα συμπτώματα», είπε σε δήλωση τύπου ο Δρ Μάρκο Νίκολιτς, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και επίτιμος σύμβουλος πνευμονολογίας στο Πανεπιστημιακό Κολλέγιο του Λονδίνου.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature (Φύση) την Τετάρτη, ήταν μια μελέτη μοντέλου ελεγχόμενης ανθρώπινης μόλυνσης που διεξήχθη από ερευνητές από όλο το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ολλανδία. Είναι η πρώτη του είδους της διότι οι συμμετέχοντες εσκεμμένα εκτέθηκαν στον ιό του COVID-19, τον SARS-CoV-2.
Οι ερευνητές επιστράτευσαν 16 νέους, υγιείς συμμετέχοντες κάτω των 30 ετών για τη μελέτη. Κανείς τους δεν είχε υποκείμενα νοσήματα ούτε είχε μολυνθεί προηγουμένως από τον ιό ούτε είχε εμβολιαστεί.
Προτού η μελέτη δεχθεί ομότιμη αναθεώρηση, μια προέκδοση έγινε διαθέσιμη στο διαδίκτυο τον Απρίλιο του 2023.
3 διαφορετικές ανοσολογικές αντιδράσεις
Τα 16 άτομα αντέδρασαν με διαφορετικό τρόπο στην έκθεσή τους στον ιό και χωρίστηκαν σε ομάδες αναλόγως.
Η πρώτη ομάδα αποτελούνταν από έξι άτομα που παρουσίασαν συμπτώματα. Οι συγγραφείς της μελέτης τούς κατηγοριοποίησαν ως έχοντες παρατεταμένες λοιμώξεις.
Τα άτομα της δεύτερης ομάδας ήταν ασυμπτωματικά αλλά βγήκαν θετικοί στον COVID-19 με τη χρήση PCR τεστ. Αυτοί οι συμμετέχοντες κατηγοριοποιήθηκαν ως έχοντες παροδικές λοιμώξεις.
Η τρίτη ομάδα ατόμων ήταν ασυμπτωματική και επανειλημμένα έβγαινε αρνητική στα PCR τεστ για COVID-19. Οι συγγραφείς επιβεβαίωσαν πως οι συμμετέχοντες αυτοί είχαν μολυνθεί αλλά καθάρισαν την λοίμωξη τόσο γρήγορα που αυτές καθορίστηκαν ως ανεπιτυχείς λοιμώξεις.
Η δεύτερη και τρίτη ομάδα, που είχαν ασυμπτωματικό COVID-19, είχαν γρηγορότερες ή πιο διακριτικές ανοσολογικές αντιδράσεις, σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης.
Την πρώτη μέρα, οι συγγραφείς εντόπισαν κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος τα οποία μετανάστευσαν στη μύτη – το σημείο της μόλυνσης – στις ασυμπτωματικές ομάδες.
Ωστόσο, τα άτομα που βγήκαν αρνητικά στον COVID-19 χρησιμοποίησαν λιγότερα είδη κυττάρων ανοσοποιητικού, ενώ η ομάδα που βγήκε θετική στον COVID-19 χρησιμοποίησε όλα τα είδη των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος.
Τα άτομα με παρατεταμένες λοιμώξεις COVID-19, που παρουσίασαν συμπτώματα, είχαν πιο αργές και πιο συστηματικές ανοσολογικές αντιδράσεις. Αυτοί οι συμμετέχοντες είχαν όλων των ειδών τα κύτταρα ανοσοποιητικού συστήματος να πηγαίνουν στην μύτη την πέμπτη μέρα παρά την πρώτη.
Γενετικοί παράγοντες
Άτομα με υψηλή έκφραση συγκεκριμένων γονιδίων, όπως το HLA-DQA2, «είναι ικανότερα στο να προλαμβάνουν το ξεκίνημα μιας παρατεταμένης λοίμωξης από ιό», αναφέρουν οι συγγραφείς.
Άλλες μελέτες έχουν δείξει πως η αυξημένη δραστηριότητα του γονιδίου HLA-DQA2 στο αίμα σχετίζεται με πιο ήπια πρόοδο της ασθένειας COVID-19.
Το HLA-DQA2 είναι ένα από τα πολλά γονίδια ανθρώπινων αντιγόνων λευκοκυττάρων (human leukocyte antigen – HLA). Τα γονίδια HLA φτιάχνουν τις πρωτεΐνες που εμφανίζονται στην κυτταρική μεμβράνη. Όταν τα παθογόνα προσβάλλουν τα κύτταρα, η πρωτεΐνη HLA στέλνει σήμα στα κύτταρα του ανοσοποιητικού πως έχουν προσβληθεί.
Οι συγγραφείς λένε ότι τα δεδομένα τους επιβεβαιώνουν πως η δραστηριότητα των HLA-DQA2 προστατεύει ενάντια στην περαιτέρω παραγωγή ιών SARS-CoV-2 στα μολυσμένα κύτταρα.
Άνθρωποι με συμπτώματα είχαν συστηματικές αντιδράσεις
Μόνο τα άτομα με συμπτωματικό COVID-19 εκδήλωσαν συστηματικές αντιδράσεις ιντερφερόνης. Οι ιντερφερόνες είναι αγγελιοφόροι του ανοσοποιητικού συστήματος που συντελούν στη μείωση ή την επιδείνωση των φλεγμονωδών δραστηριοτήτων.
Οι συγγραφείς ξαφνιάστηκαν όταν βρήκαν πως οι ιντερφερόνες στο αίμα είχαν ενεργοποιηθεί πριν από εκείνες στον τόπο της μόλυνσης. Η δραστηριότητά τους στο αίμα κορυφώθηκε την τρίτη μέρα της λοίμωξης. Ωστόσο, η δραστηριότητα των ιντερφερονών στο σημείο της μόλυνσης – τη μύτη – δεν εντοπίστηκε παρά μόνο την πέμπτη μέρα.
Στο δελτίο Τύπου, οι συγγραφείς είπαν πως η αργή ανοσολογική αντίδραση στη μύτη πιθανόν να επέτρεψε στη μόλυνση να εγκατασταθεί πιο γρήγορα.
Τα ασυμπτωματικά άτομα δεν εμφάνισαν συστηματικές αντιδράσεις ιντερφερονών και σπάνια είχαν μολυσμένα κύτταρα.
Δεν εκπλήσσε το γεγονός ότι «τα μολυσμένα κύτταρα βρέθηκαν εξ ολοκλήρου» στη ρινική κοιλότητα των συμπτωματικών ατόμων, λένε οι συγγραφείς. Τα κύτταρα του βλεννογόνου της ρινικής κοιλότητας των συμμετεχόντων άρχισαν να παράγουν τον ιό SARS-CoV-2, συμβάλλοντας στο αυξημένο ιικό φορτίο.
«Έχουμε πλέον μια πολύ καλύτερη κατανόηση του πλήρους εύρους των ανοσολογικών αντιδράσεων, κάτι το οποίο μπορεί να παρέχει τη βάση για την ανάπτυξη πιθανών θεραπειών και εμβολίων που μιμούνται αυτές τις φυσικές προστατευτικές αντιδράσεις», δήλωσε ο Δρ Νίκολιτς.
Όλο και περισσότεροι νέοι και ενήλικες που ατμίζουν έχουν τροποποιήσει τα ηλεκτρονικά τους τσιγάρα μόνοι τους, μια διαδικασία γνωστή και ως «χακάρισμα», αναφέρει νέα μελέτη.
Αυτές οι τροποποιήσεις μπορούν να τους εκθέσουν σε εγκαύματα από συσκευές που εκρήγνυνται, ζημιά στους πνεύμονες λόγω ρύπων από το ηλεκτρονικό υγρό και πιθανή κρυφή χρήση μαριχουάνας, όπως ανακάλυψαν ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ στην μελέτη τους που δημοσιοποιήθηκε στο περιοδικό Παιδιατρική (Pediatrics).
Μεταξύ Νοεμβρίου 2022 και Φεβρουαρίου 2023, επιστήμονες έκαναν έρευνα σε πάνω από 1000 έφηβους και νεαρούς ενήλικες μεταξύ 14 και 29 ετών οι οποίοι είχαν ατμίσει τουλάχιστον μια φορά τον περασμένο μήνα.
Βρήκαν ότι πάνω από το 40% ξαναγέμιζαν τα επαναφορτιζόμενα ηλεκτρονικά τους τσιγάρα, παρότι αυτά δεν είναι σχεδιασμένα για κάτι τέτοιο. Πολλές ιστοσελίδες και λογαριασμοί μέσων μαζικής δικτύωσης παρέχουν οδηγίες για το πως να γεμίσει και να τροποποιήσει κανείς την συσκευή ατμού, καθώς είναι πιο οικονομικό να την ξαναχρησιμοποιούν.
Ωστόσο, αυτές οι τροποποιήσεις περιλαμβάνουν και κινδύνους για την υγεία καθώς η διαδικασία αναπλήρωσης μπορεί να προκαλέσει ζημιά στην συσκευή, οδηγώντας σε ζημιά στην μπαταρία καθώς και διαρροή. Οι χρήστες μπορεί επίσης να εκτεθούν στο ηλεκτρονικό υγρό και πιθανόν να λάβουν υπερβολική δόση νικοτίνης αν το υγρό δεν είναι καλά αναμιγμένο.
Γύρω στο 25% των συμμετεχόντων είχαν τροποποιήσει το υγρό προς άτμιση, και 20% είχαν προσθέσει λάδι κάνναβης ή είχαν κάνει πρόσμιξη κάνναβης με υγρά αναπλήρωσης στις συσκευές τους.
Χρήση κάνναβης και ζημιά στους πνεύμονες
Οι συγγραφείς της έρευνας τόνισαν την ανησυχία τους πως ο συνδυασμός κάνναβης και νικοτίνης πιθανόν να αυξήσει τον κίνδυνο ζημιάς στους πνεύμονες του χρήστη.
Σημείωσαν πως το 2019, όταν τα ηλεκτρονικά τσιγάρα ήταν στο ζενίθ της δημοτικότητας τους στους νέους, μια επιδημία ασθενειών των πνευμόνων σχετιζόμενη με το άτμισμα, γνωστή και ως EVALI (E-cigarette or Vaping product use-Associated Lung disease/Πνευμονική νόσος σχετιζόμενη με τη χρήση ηλεκτρονικού τσιγάρου ή προϊόντων ατμίσματος) ξέσπασε, οδηγώντας σε 2.807 νοσηλείες και 68 θανάτους στις Η.Π.Α.
Η EVALI είναι μια σοβαρή πνευμονική κατάσταση που προκαλείται από την φλεγμονή των πνευμόνων ελλείψει κάποιας πνευμονικής λοίμωξης.
Ασθενείς με EVALI αναπτύσσουν ερεθισμούς και φλεγμονές στους πνεύμονες από τα χημικά στο υγρό αναπλήρωσης.
Η EVALI έχει συνδεθεί κυρίως με την τετραϋδροκανναβινόλη (tetrahydrocannabinol – THC), την κύρια ψυχοδραστική ουσία στην κάνναβη, και με την οξική βιταμίνη Ε, ένα πρόσθετο που χρησιμοποιείται στην παραγωγή ηλεκτρονικών υγρών το οποίο επίσης προστίθεται ως πηκτικός παράγοντας σε κάποια προϊόντα THC.
Ερευνητές στο Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (Centers for Disease Control and Prevention – CDC) συνέδεσαν την οξική βιταμίνη Ε με την EVALI σε μελέτη που αξιολόγησε 867 ασθενείς με την πάθηση.
Ενώ η οξική βιταμίνη Ε υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν προκαλεί ζημιά με την κατάποση, είναι πολύ κολλώδης και μπορεί να προσκολληθεί στους ιστούς του πνεύμονα, είπε το CDC σε σχετικό δελτίο τύπου.
Η μελέτη επίσης έδειξε πως το 86% των ασθενών ανέφερε χρήση προϊόντων που περιέχουν THC τρεις μήνες προτού αρχίσουν τα συμπτώματα.
Το CDC δεν έχει εντοπίσει τον μηχανισμό ή την παθογένεση που εξηγεί γιατί η οξική βιταμίνη Ε προκαλεί ζημιά στους πνεύμονες.
Ενώ ο Οργανισμός Φαρμάκων και Τροφίμων των Η.Π.Α. (Food and Drug Administration – FDA) έχει κανόνες για τις συσκευές νικοτίνης όπως τα ηλεκτρονικά τσιγάρα και τους ατμιστές, δεν υπάρχει πρόβλεψη για την κάνναβη.
«Τα προϊόντα κάνναβης που νομίζουμε ότι προκαλούν EVALI είναι ανεξέλεγκτα, και οι ασθενείς με την πάθηση αναφέρουν πως απέκτησαν αυτά τα προϊόντα από ανεπίσημες πηγές (πχ. εμπόρους ναρκωτικών, φίλους). Αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν την κρίσιμη ανάγκη επίβλεψης των συσκευών ατμού κάνναβης», αναφέρουν οι συγγραφείς.
Πηγές πληροφόρησης
Πάνω από τους μισούς συμμετέχοντες γνώριζαν τρόπους αναπλήρωσης των συσκευών ατμού, καθώς και πως να τροποποιήσουν τα ηλεκτρονικά τους τσιγάρα, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου προσθήκης υγρών με βάση την κάνναβη στο υγρό αναπλήρωσης.
Οι φίλοι και τα μέσα μαζικής δικτύωσης ήταν οι πιο συνήθεις πηγές πληροφόρησης για αυτές τις πρακτικές, σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης. Εξέφρασαν την ανησυχία τους σχετικά με το γεγονός ότι το 11% ανέφερε πως έλαβαν τις πληροφορίες κατευθείαν από τα καταστήματα πώλησης αυτών των συσκευών.
«Τα ευρήματα σχετικά με τα μαγαζιά συσκευών ατμού είναι ανησυχητικά επειδή πολλοί από τους συμμετέχοντες ήταν κάτω από 21 ετών και δεν θα έπρεπε να τους επιτρέπεται η είσοδος σε αυτά», είπε σε δήλωση τύπου η Γκρέις Κονγκ, επικεφαλής συγγραφέας και αναπληρωτής καθηγητής ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ.
«Η πρόληψη και οι προσπάθειες εκπαίδευσης θα πρέπει να περιλαμβάνουν τους κινδύνους που σχετίζονται με τις τροποποιήσεις, όπως οι εκρήξεις και τα εγκαύματα, καθώς επίσης θα πρέπει να διευθετούν το ζήτημα του ατμίσματος κάνναβης, δεδομένης της έντονης επικράτησης της ανάμεσα σε αυτούς που ατμίζουν (έφηβους και νεαρούς ενήλικες)», αναφέρει η συγγραφέας.
Σύμφωνα με πρόσφατα ανεπίσημα έγγραφα ερευνητών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, η οποία συνέκρινε τα αποτελέσματα στην υγεία μεταξύ εμβολιασμένων και μη παιδιών, η μυοκαρδίτιδα και η περικαρδίτιδα εμφανίστηκαν μονάχα ύστερα από τον εμβολιασμό κατά του COVID-19 και όχι ύστερα από νόσηση.
«Παρότι σπάνια, όλα τα περιστατικά μυοκαρδίτιδας και περικαρδίτιδας κατά τη διάρκεια της μελέτης συνέβησαν σε εμβολιασμένα άτομα», αναφέρουν οι ερευνητές. Δεν υπήρξαν θάνατοι από καμία από τις δύο νόσους.
Η μελέτη διεξήχθη σε περισσότερα από 1 εκατομμύριο παιδιά στην Αγγλία 5 έως 11 ετών και σε εφήβους ηλικίας 12 με 15. Έγινε σύγκριση ανάμεσα σε εμβολιασμένα και μη παιδιά, καθώς και σύγκριση ανάμεσα σε παιδιά που έκαναν μία ή δύο δόσεις.
Παρότι είχαν μεγαλύτερη πιθανότητα καρδιακής φλεγμονής, οι εμβολιασμένοι έφηβοι είχαν σημαντικά χαμηλότερη πιθανότητα να βγουν θετικοί στον COVID-19 και να χρειαστούν σχετική νοσηλεία ή εντατική θεραπεία συγκριτικά με τους μη εμβολιασμένους. Τα εμβολιασμένα παιδιά, ωστόσο, δεν είχαν καμία διαφορά από τα μη εμβολιασμένα όσον αφορά τη λοίμωξη από COVID-19 ή τη νοσηλεία λόγω αυτής.
Επιπλέον, οι συγγραφείς σημειώνουν πως «η νοσηλεία και η ανάγκη για εντατική θεραπεία λόγω COVID-19 ήταν σπάνια τόσο στους εφήβους όσο και στα παιδιά και δεν υπήρξαν θάνατοι σχετιζόμενοι με τη νόσο».
18 περιπτώσεις
Η μελέτη ανέλυσε δεδομένα από τη βάση δεδομένων OpenSAFELY-TPP του Εθνικού Συστήματος Υγείας (Ε.Σ.Υ.) της Αγγλίας, η οποία καλύπτει το 40% των πρακτικών πρωτοβάθμιας φροντίδας της χώρας.
Οι εμβολιασμένοι έφηβοι και παιδιά συνδυάστηκαν με μη εμβολιασμένους και τέθηκαν υπό παρακολούθηση για 20 εβδομάδες για να γίνει σύγκριση σε θετικά τεστ COVID-19, νοσηλείες σε νοσοκομεία, μονάδες εντατικής θεραπείας COVID-19, ανεπιθύμητες παρενέργειες και νοσηλείες που δεν σχετίζονται με COVID-19.
Τα δεδομένα από την Αγγλία έδειξαν πως η περικαρδίτιδα και η μυοκαρδίτιδα καταγράφηκαν μόνο σε περιπτώσεις εμβολιασμού. Τα αποτελέσματα έρχονται σε αντίθεση με αυτά από άλλες έρευνες που δείχνουν υψηλότερη επίπτωση μυοκαρδίτιδας ύστερα από μόλυνση με COVID-19. Μεταξύ των εφήβων εμφανίστηκαν περισσότερα περιστατικά μυοκαρδίτιδας και περικαρδίτιδας ύστερα από εμβολιασμό σε σχέση με τα παιδιά.
Υπήρξαν 15 περιπτώσεις περικαρδίτιδας και 3 περιπτώσεις μυοκαρδίτιδας ανάμεσα σε περισσότερα από 839.000 εμβολιασμένα παιδιά και έφηβους. Όλες οι περιπτώσεις εμφανίστηκαν στην εφηβική υποομάδα.
Εκτός από τις τρεις περιπτώσεις περικαρδίτιδας, όλες οι υπόλοιπες έλαβαν χώρα ύστερα από την πρώτη δόση. Περισσότεροι από τους μισούς εφήβους με περικαρδίτιδα και μυοκαρδίτιδα νοσηλεύτηκαν ή πήγαν στα επείγοντα. Παραμένει άγνωστο πόσοι έφηβοι χρειάστηκαν εντατική φροντίδα, ωστόσο ο μέγιστος αριθμός νοσηλείας για θεραπεία μυοκαρδίτιδας ήταν μία μέρα.
Ο καρδιολόγος Δρ Πήτερ ΜακΚόλοου, ο οποίος έλαβε μέρος στην μελέτη, είπε στους Epoch Times πως η μελέτη είναι μια από τις πολλές που δείχνουν πως ο εμβολιασμός κατά του COVID-19 στα παιδιά δεν είναι ιατρικά απαραίτητος, δεδομένου πως ο ρυθμός μόλυνσης δεν υπερβαίνει το 1% και πως ο υπερβολικός έλεγχος για COVID-19 είναι σπατάλη πόρων.
Νοσηλεία COVID-19
Οι συγγραφείς συνέκριναν επίσης τον κίνδυνο μυοκαρδίτιδας και νοσηλείας λόγω COVID-19 στους εμβολιασμένους.
Παρότι σπάνιο, τα παιδιά και οι έφηβοι ήταν πιο πιθανό να νοσηλευτούν για COVID-19 παρά να αναπτύξουν μυοκαρδίτιδα ή περικαρδίτιδα, άσχετα με το αν είχαν εμβολιαστεί ή όχι.
Από τους εφήβους που έκαναν τη μια δόση κατά του COVID-19, οι 33 νοσηλεύτηκαν λόγω αυτού, ενώ 3 ανέπτυξαν μυοκαρδίτιδα. Από τους μη εμβολιασμένους, οι 57 νοσηλεύτηκαν.
Οι συγγραφείς κατέληξαν στο ότι οι έφηβοι ωφελούνται περισσότερο από τον εμβολιασμό παρά τα παιδιά επειδή, σε σχέση με τους εφήβους τα παιδιά είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης μυοκαρδίτιδας μετά τον εμβολιασμό και μικρότερο κίνδυνο νοσηλείας λόγω μόλυνσης από COVID-19.
Τα παιδιά είναι διαφορετικά
Ο εμβολιασμός φαίνεται να μειώνει δραστικά τον κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών λόγω COVID-19 για τους εφήβους, αλλά όχι για τα παιδιά.
Από τα πάνω από 552.000 ανεμβολίαστα παιδιά και εφήβους, μόλις τρεις περιπτώσεις COVID-19 χρειάστηκαν εντατική θεραπεία. Και οι τρεις αυτές περιπτώσεις σημειώθηκαν σε ανεμβολίαστους εφήβους.
Εν συνεχεία, δεν υπήρξε σημαντική διαφορά στην ένταση της μόλυνσης από COVID-19 μεταξύ εμβολιασμένων και μη παιδιών.
Από την εμφάνιση του COVID-19, οι ερευνητές θεωρούν μυστήριο το πώς τα μικρά παιδιά έχουν πλεονέκτημα επιβίωσης σε σχέση με τους ενήλικους. Οι μολυσματικές ασθένειες συνήθων σκοτώνουν τους πολύ νέους ή τους πολύ ηλικιωμένους, ωστόσο, έρευνες δείχνουν πως ο COVID-19 συνήθως δεν επηρεάζει τα νεογνά.
Κάποιοι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως τα παιδιά είναι καλύτερα προστατευμένα επειδή, σε σχέση με τους ενήλικες, το ανοσοποιητικό τους σύστημα, επονομαζόμενο και ως πρώτη γραμμή άμυνας, συνήθως ανταποκρίνεται πολύ πιο γρήγορα. Αυτό τους επιτρέπει να χτίσουν μια ισχυρή άμυνα κατά της μόλυνσης από COVID-19 πιο άμεσα.
Στις 24 Νοεμβρίου 2019, μια νέα συζήτηση με τίτλο «Προκαλούν εμβοές τα AirPods ;» εμφανίστηκε στο φόρουμ της κοινότητας της εταιρείας Apple.
Ο χρήστης που ξεκίνησε τη συζήτηση ανέφερε πως μετά από κάποιο διάστημα, παρατήρησε ένα έντονο κουδούνισμα στα αυτιά του που δεν έφευγε.
Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, πάντοτε προστάτευε την ακοή του. Απέφευγε τους έντονους ήχους και πάντα είχε μαζί του ωτοασπίδες σε περίπτωση που υπήρχε κάτι που θα προκαλούσε ζημιά στην ακοή του. Αλλά τα πράγματα πήγαιναν προς το χειρότερο.
«Έχοντας πει όλα αυτά, έχω παρατηρήσει τώρα πως μόλις βάλω τα AirPods στα αυτιά μου χωρίς να παίζει κάτι, εκπέμπουν έναν έντονα υψηλό θόρυβο που θα έλεγα ότι μοιάζει πάρα πολύ με τις εμβοές που βιώνω, και έχω αρχίσει να πιστεύω πως τα ίδια τα AirPods μου το προκάλεσαν αυτό», γράφει ο χρήστης.
Από τη στιγμή εκκίνησης αυτής της συζήτησης το 2019, περισσότεροι από 3.200 χρήστες της Apple ανταποκρίθηκαν γράφοντας: «Και εγώ το ίδιο».
Η παρουσίαση των ασύρματων ακουστικών της Apple στο ευρύ κοινό είχε εμφανές αντίκτυπο στη χρήση των ακουστικών, με τη νέα γενιά να τα χρησιμοποιεί περισσότερο από την παλιά, όπως αναφέρει η Τζούλι Προύτσμαν, ακουολόγος και ιδρυτής του Κέντρου Καταπράυνσης για την Ακοή (Sound Relief Hearing Center). Τα τελευταία χρόνια, έχει παρατηρήσει μια αύξηση στον αριθμό των νεαρών ατόμων που έρχονται στις κλινικές της με απώλεια ακοής και εμβοές.
Τα AirPods καθώς και άλλα ακουστικά της Apple συνιστούν την πλειοψηφία των ακουστικών που χρησιμοποιούν οι έφηβοι σήμερα. Το 2021, τα ακουστικά της Apple ήρθαν πρώτα σε κατάταξη στην αμερικάνικη αγορά ακουστικών. Μια έρευνα του 2022, από την Πάιπερ Σάντλερ, σε περισσότερους από 7.000 έφηβους βρήκε πως το 72% είχαν AirPods.
Η ακουολόγος είπε στους Epoch Times ότι η ρίζα του προβλήματος έγκειται όχι στο είδος των ακουστικών που χρησιμοποιούν, αλλά σε ένα κοινό φαινόμενο: την ανεύθυνη χρήση τους. Οι βολικές λειτουργίες ακύρωσης θορύβου και ασύρματης χρήσης, μαζί με την καλύτερη ποιότητα ήχου, έχουν ενισχύσει ακόμη περισσότερο την υπερβολική χρήση.
«Έχει αρχίσει να γίνεται ένα σοβαρό πρόβλημα», είπε η κα Προύτσμαν, «και δυστυχώς δεν έχουν εκπαιδευτεί στο τι μπορεί να συμβεί».
Υψηλή «δόση» και μακροχρόνια χρήση
Η Αμερικανική Οστεοπαθητική Εταιρεία (American Osteopathic Association) εκτιμά πως το 20% των εφήβων σήμερα θα βιώσει απώλεια ακοής, εν μέρει λόγω της χρήσης των ακουστικών. Μια έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Παγκόσμιο Περιοδικό Ακοολογίας (International Journal of Audiology) βρήκε πως περίπου 6-60% των χρηστών εμφανίζουν συμπτώματα απώλειας ακοής, συμπεριλαμβανομένης και της δυσκολίας ακοής και εμβοές.
Ταυτόχρονα, όλο και περισσότεροι νέοι χρησιμοποιούν ακουστικά. Τον Φεβρουάριο, ένα γκάλοπ του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν ρώτησε γονείς παιδιών 5 έως 12 ετών και βρήκε πως τα δύο τρίτα ανέφεραν πως τα παιδιά τους χρησιμοποιούσαν ακουστικά.
Οι περισσότερος κόσμος γνωρίζει πως οι δυνατοί θόρυβοι μπορούν να προκαλέσουν ζημιά στα αυτιά. Ωστόσο, η Δρ Κλαρίς Σάμπα, μια ωτορινολαρυγγολόγος από τη Βραζιλία, είπε πως το να ακούμε σε χαμηλή ένταση αλλά για μεγάλο χρονικό διάστημα είναι εξίσου ζημιογόνο.
Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν ακουστικά στη δουλειά, στο σπίτι, ακόμη και όταν κοιμούνται. Παρόλο που οι ήχοι δεν είναι πάντα έντονοι, το να φορά κανείς ακουστικά για ώρες μπορεί να κουράσει τα αυτιά , λέει η Δρ Σάμπα.
Ο κοχλίας βρίσκεται μέσα στα αυτιά μας. Βρίσκεται πίσω από το τύμπανο και είναι υπεύθυνος για τη μετατροπή των ήχων σε ηλεκτρικά σήματα που στέλνονται στον εγκέφαλο. Η παρατεταμένη χρήση ακουστικών στρεσάρει και καταστρέφει τα κύτταρα του κοχλία. Αν κάποια από αυτά πεθάνουν, τότε έχουμε απώλεια ακοής.
Ο κοχλίας βρίσκεται πίσω από το τύμπανο του αυτιού και μετατρέπει τα ηχητικά κύματα σε ηλεκτρικά σήματα που στη συνέχεια μεταδίδονται στον εγκέφαλο. (εικόνα: The Epoch Times, Shutterstock)
Η κα Προύτσμαν προσέθεσε πως η ζημιά που προκαλείται από τον ήχο εξαρτάται από τη «δόση» και συσσωρεύεται. Μια μελέτη του 2021 που εκδόθηκε στο περιοδικό Medicine αποκάλυψε πως μεταξύ των εφήβων που χρησιμοποιούν ακουστικά για πάνω από 80 λεπτά την ημέρα σε θορυβώδες περιβάλλον, ένας στους πέντε έχουν απώλεια ακοής. Ο κίνδυνος είναι 4.7 φορές μεγαλύτερος, εν αντιθέσει με αυτούς που χρησιμοποιούν ακουστικά για πιο σύντομα διαστήματα.
Η χρήση ακουστικών για 80 λεπτά ή περισσότερο αυξάνει τον κίνδυνο απώλειας ακοής σχεδόν κατά πέντε φορές. (εικόνα: The Epoch Times, Shutterstock)
Ανάλογα με τη σοβαρότητα της ζημιάς, το άτομο μπορεί να βιώσει μικρότερη ευαισθησία σε ήχους, προβλήματα στο να διακρίνει ήχους, εμβοές ακόμη και απώλεια ακοής.
Το να έχει κανείς μονίμως ακουστικά στα αυτιά, μπορεί ακόμη να προκαλέσει συμφόρηση και υγρό περιβάλλον στον ακουστικό πόρο, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε λοιμώξεις. Προκαλούν, επίσης, μεγαλύτερη εσωτερική πίεση στο αυτί σε σχέση με τα ακουστικά κεφαλής.
«Το δέρμα στα αυτιά πρέπει να αναπνέει»
Δρ Κλαρίς Σάμπα, ωτορινολαρυγγολόγος
Τα ακουστικά που μπαίνουν στα αυτιά, ειδικότερα, τρίβονται πάνω στο ευαίσθητο δέρμα που υπάρχει στην ακουστική κοιλότητα. «Εάν γδάρεις το αυτί άθελά σου καθώς βάζεις τα AirPods, μπορεί να προκληθούν μικρο-εκδορές στο δέρμα που πιθανόν να οδηγήσουν σε λοίμωξη», είπε ο ωτορινολαρυγγολόγος Δρ Μάικλ Σίντμαν στους Epoch Times.
Εξάλλου, κάποιοι μπορεί να μην καθαρίζουν τακτικά τα ακουστικά τους και τυχόν σκουπιδάκια που έχουν μαζευτεί σε αυτά αυξάνουν τον κίνδυνο. Τα ακουστικά, επίσης, εμποδίζουν σχεδόν εξ ολοκλήρου το οξυγόνο του εξωτερικού περιβάλλοντος να εισέλθει στην ωτική κοιλότητα, διαταράσσοντας την υγεία του μικροβιώματος του αυτιού.
«Το δέρμα στα αυτιά πρέπει να αναπνέει», λέει η Δρ Σάμπα, συγκρίνοντας το με το δέρμα των χεριών: «Αν χρησιμοποιείτε γάντια όλη την ώρα, θα έχετε προβλήματα.»
Απόσβεση θορύβου
Τα πρόσφατα χρόνια, περισσότερα ακουστικά τεχνολογίας απόσβεσης θορύβου έχουν εμφανιστεί στην αγορά, δίνοντας στο κοινό την πολυπόθητη ικανότητα να προστατεύουν τη μουσική τους από τον γύρω κόσμο.
Ωστόσο, αυτή η τεχνολογία εγκυμονεί κινδύνους.
Επειδή αυτά τα ακουστικά αποκλείουν τους ήχους του περιβάλλοντος, η μακροχρόνια χρήση τους μπορεί να οδηγήσει σε υπερακουσία, μια κατάσταση κατά την οποία η ανοχή του εγκεφάλου σε ήχους μειώνεται σε τέτοιο βαθμό που ακόμη και ήπιοι ήχοι του περιβάλλοντος, όπως το βήξιμο ή ο ήχος του πληκτρολογίου, να προκαλέσουν μια στρεσογόνο αντίδραση.
Οι επιβάτες χρησιμοποιούν τα κινητά τους τηλέφωνα στο μετρό της Νέας Υόρκης. (Tada Images/Shutterstock)
Οι εμβοές και η υπερακουσία σχετίζονται συχνά, λέει η κα Προύτσμαν. Μια μελέτη εκτιμά πως περίπου 20% των ατόμων με εμβοές έχουν επίσης και υπερακουσία.
«Οι άνθρωποι σκέφτονται πως θα προστατέψουν καλύτερα την ακοή τους. Αυτό που καταλήγουν να κάνουν, όμως, είναι να προκαλούν το νευρικό τους σύστημα να αντιδρά υπερβολικά σε φυσιολογικά επίπεδα ήχου», είπε η ακουολόγος.
Έρευνες έχουν δείξει πως οι χρόνιες εμβοές συνδέονται έντονα με την απώλεια ακοής και την υπερδραστηριότητα του εγκεφάλου. Οι περισσότεροι ασθενείς με εμβοές έχουν βλάβες στην ακοή τους και ο εγκέφαλος χάνει ακουστικά ερεθίσματα σε συγκεκριμένες εντάσεις. Έρευνες υποδηλώνουν πως οι εμβοές προκαλούνται από την προσπάθεια του εγκεφάλου να αντισταθμίσει αυτή την απώλεια με το να αναδημιουργεί τον χαμένο ήχο.
Άτομα με ήπιες εμβοές πιθανόν να μην παρατηρήσουν τον ήχο αυτόν όταν ήχοι του περιβάλλοντος τις σκεπάζουν. Ωστόσο, οι υψηλές εμβοές ίσως να είναι πιο διακριτές όταν το άτομο βρίσκεται σε ένα ήσυχο περιβάλλον, όταν φοράει προστατευτικά ακοής ή χρησιμοποιεί ακουστικά με τεχνολογία ακύρωσης θορύβου.
Περισσότερα ακουστικά τεχνολογίας απόσβεσης θορύβου έχουν εμφανιστεί στην αγορά. Ωστόσο, έχουν το τίμημά τους. (Sorbis/Shutterstock)
Ο Ράιαν Έντουαρντς, 45 ετών από το Λονδίνο, είπε στους Epoch Times πως οι εμβοές του χειροτέρεψαν αφότου άλλαξε από τα AirPods στα AirPods Pros, μια ανανεωμένη έκδοση με λειτουργία απόσβεσης θορύβου.
Προηγουμένως, οι εμβοές του κου Έντουαρτς ήταν απαλές, Μόλις άλλαξε ακουστικά, ξεκίνησε να παρατηρεί έναν δεύτερο θόρυβο, πιο έντονο, σαν ξυπνητήρι. Διατάρασσε τον ύπνο του και τη συγκέντρωση του κατά την διάρκεια της ημέρας.
Με την εις άτοπον επαγωγή, ο κος Έντουαρτς επιβεβαίωσε τους ενδοιασμούς που είχε για τα νέα ακουστικά ακύρωσης θορύβου. «Σταμάτησα να τα χρησιμοποιώ αμέσως», είπε. Παρόλο που τα χρησιμοποιούσε για μόλις δύο εβδομάδες, οι εμβοές του επανήλθαν σε «φυσιολογικά επίπεδα» ύστερα από σχεδόν έναν μήνα. Μοιράστηκε την εμπειρία του σε ένα διαδικτυακό φόρουμ για ασθενείς με εμβοές, το Tinnitus Talk.
«Οτιδήποτε μπλοκάρει την ακοή των φυσικών εξωτερικών ήχων μπορεί να προκαλέσει αυτή την εντύπωση των έντονων εμβοών», είπε η κα Προύτσμαν.
Ωστόσο, κάποια άτομα με εμβοές δεν πιστεύουν ότι η χρήση ακουστικών απόσβεσης θορύβων ενεργοποιεί τις εμβοές, αλλά θεωρούν ότι η χρήση των συγκεκριμένων ακουστικών μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των ενοχλητικών θορύβων και να παρέχει ακουστική άνεση, προσέθεσε η ακουολόγος.
Η Χέιζελ Γκούντχαρτ, διευθύντρια του Tinnitus Hub, ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού ασθενών που διοικείται από άτομα με εμβοές, είπε στους Epoch Times πως χρησιμοποιεί ακουστικά απόσβεσης θορύβου καθημερινά για να αποκλείει τους περιβαλλοντικούς ήχους, οι οποίοι ενδέχεται να προκαλέσουν επιπλέον ζημιά στην ακοή της.
Ασύρματη Ακτινοβολία
Τα ασύρματα ακουστικά, περιλαμβανομένων και των AirPods, εκπέμπουν πολύ χαμηλότερα επίπεδα ακτινοβολίας από το όριο της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Επικοινωνιών (Federal Communications Commission – FCC) των 1.6 watt ανά κιλό.
Οι παρούσες διατάξεις για την ασύρματη ακτινοβολία εγκαθιδρύθηκαν το 1996 και τέθηκαν για να περιορίζουν την ακτινοβολία από τα κινητά τηλέφωνα ώστε να μην θερμαίνουν το δέρμα μας.
Παρόλα αυτά, τρεις δεκαετίες μετά, τα ασύρματα προϊόντα που εκπέμπουν ακτινοβολία έχουν σταδιακά επικρατήσει και κάποιοι ερευνητές έχουν αρχίσει να εκφράζουν ανησυχίες πως η ακτινοβολία από τα κινητά, τα προϊόντα Bluetooth, και τα μόντεμ Wi-Fi μπορεί να είναι πιο ζημιογόνος απ’ ότι πιστεύαμε πριν.
Το νευρικό σύστημα του κάθε ανθρώπου είναι ξεχωριστά δικτυωμένο και μοναδικά ευαίσθητο σε διάφορα ερεθίσματα.
Τζούλι Προύτσμαν, ακουολόγος και ιδρυτής του Κέντρου Καταπράυνσης Ακοής (Sound Relief Hearing Center).
Τα κινητά τηλέφωνα θεωρούνται ακίνδυνα επειδή εκπέμπουν μη ιοντίζουσα ακτινοβολία, η οποία δεν μπορεί να βλάψει το DNA και να αποσταθεροποιήσει τα κύτταρα όπως η ιοντίζουσα ακτινοβολία (ακτίνες Χ). Ενώ αυτό είναι αλήθεια, η μη ιοντίζουσα ακτινοβολία μπορεί να προκαλέσει οξείδωση μέσα στα κύτταρα, οδηγώντας σε πιθανή φλεγμονή και κυτταρική βλάβη.
Έρευνες σε κυτταρικές καλλιέργειες εντόπισαν πως η μη ιοντίζουσα ακτινοβολία σε ένταση μικρότερη από αυτήν που έχει θέσει η FCC είναι αρκετή για να επηρεάσει τη λειτουργία του DNA και των κυττάρων. Μια τουρκική έρευνα που εξέθεσε νεογέννητα ποντίκια σε σήματα Wi-Fi ανακάλυψε πως το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο στις συχνότητες του προκάλεσε κυτταρικό θάνατο στα κύτταρα του αυτιού. Τα σήματα Bluetooth είναι πιο ασθενή από αυτά του Wi-Fi, παρόλο που έχουν παρόμοιες συχνότητες.
Ωστόσο, προς το παρόν δεν υπάρχουν άμεσες αποδείξεις πως το Bluetooth μπορεί να βλάψει τα αυτιά ή τα κύτταρα.
Η μόνη μελέτη που ερευνούσε τις πιθανές επιδράσεις του Bluetooth στα αυτιά ήταν μια τυχαία ελεγχόμενη δοκιμή σε 12 ασθενείς. Οι ερευνητές βρήκαν πως η έκθεση στο Bluetooth δεν είχε κάποια επίπτωση στις νευρικές απολήξεις των αυτιών των συμμετεχόντων, όμως η έκθεση στα κινητά είχε.
Κάποιοι είναι πιο ευαίσθητοι στην ακτινοβολία που εκπέμπουν τα ασύρματα προϊόντα από κάποιους άλλους. Αυτό είναι γνωστό ως ηλεκτρομαγνητική υπερευαισθησία. Άτομα με αυτή την κατάσταση πιθανόν να βιώσουν αίσθημα κόπωσης, αϋπνία, εμβοές και πονοκεφάλους όταν εκτίθενται σε τέτοιου είδους ακτινοβολία.
Έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τη θέσπιση των παρόντων οδηγιών της FCC και τα ασύρματα προϊόντα που εκπέμπουν ακτινοβολία επικρατούν όλο και πιο πολύ. (Kateryna Sypailova/Shutterstock)
Η κα Προύτσμαν είπε πως τα ακουστικά Bluetooth φαίνεται να προκαλούν ερεθίσματα σε ασθενείς με εμβοές. Μερικοί αναφέρουν πιο ήπιες εμβοές όταν άρχισαν αν χρησιμοποιούν ενσύρματα ακουστικά.
Εξήγησε πως οι εμβοές κάνουν το κεντρικό νευρικό σύστημα κάποιων ατόμων πιο ευαίσθητο. «Λιγότερο από το 100% των ατόμων μας αναφέρουν κάτι τέτοιο, οπότε πιστεύουμε πως το νευρικό σύστημα του καθενός είναι ξεχωριστά δικτυωμένο και μοναδικά ευαίσθητο σε διάφορα ερεθίσματα», ανέφερε η κα Προύτσμαν.
Θεραπεία και πρόληψη
Η ακουολόγος προτείνει τη χρήση ακουστικών με μέγιστη ισχύ τα 85 ντεσιμπέλ, περίπου όσο θόρυβο κάνει ένα μπλέντερ ή η κίνηση της πόλης, για να αποφύγουν τη ζημιά στην ακοή τους.
Από την άλλη μεριά, η Δρ Σάμπα προτείνει την αφαίρεση των ακουστικών ανά δύο ώρες, ακόμα και όταν χρησιμοποιούνται σε χαμηλή ένταση. Άτομα με απώλεια ακοής και εμβοές μπορούν να χρησιμοποιούν ακουστικά αρκεί να είναι σε περιορισμένες ‘δόσεις’.
Ο Δρ Σίντμαν προτείνει σε αυτούς που ανησυχούν για λοιμώξεις του ακουστικού πόρου να φορούν ακουστικά κεφαλής. Σε σύγκριση με τα ακουστικά που μπαίνουν στα αυτιά, βρίσκονται πιο μακριά από τα τύμπανα και έτσι δημιουργούν λιγότερη πίεση μέσα στον ακουστικό πόρο, κάτι το οποίο μπορεί να αποτρέψει την απώλεια ακοής και τους πονοκεφάλους.
Εναλλακτικά, χρησιμοποιήστε ηχεία όποτε αυτό είναι εφικτό. Μια ινδική μελέτη σε 1.000 μαθητές βρήκε πως, συγκριτικά με αυτούς που χρησιμοποιούν συχνά ακουστικά, εκείνοι που προτιμούν τα ηχεία δεν πάσχουν από απώλεια ακοής.
Παρόλο που οι εμβοές δεν είναι θεραπεύσιμες, υπάρχουν πολλές θεραπείες που μπορούν να βοηθήσουν στον έλεγχο των συμπτωμάτων.
Η κλινική της κας Προύτσμαν προσφέρει θεραπείες επανεκπαίδευσης των εμβοών, κάτι το οποίο γίνεται με τη χρήση ακουστικών ηχητικής θεραπείας τα οποία εκπέμπουν τους ήχους που χάθηκαν από την απώλεια ακοής, βοηθώντας να κατευναστεί ο διεγερμένος εγκέφαλος.
«Μόλις αναγνωρίσουμε και αντικαταστήσουμε το χαμένο σήμα εισόδου προς τον εγκέφαλο, μπορούμε να κατευνάσουμε τμήμα της υπερδιέγερσης αυτού άμεσα», λέει. Ο ήχος αναπαράγεται στον ασθενή μαζί με χαλαρωτικούς, ήρεμους ήχους όπως του ωκεανού ή κάποιων οργάνων. Η θεραπεία διαρκεί έξι με δώδεκα μήνες.
Εν τέλει, οι ασθενείς σταδιακά σταματούν τη θεραπεία. «Οι εμβοές, όμως, δεν εξαφανίζονται εντελώς ποτέ. Μπορούμε απλά να εμποδίσουμε την αντίληψη αυτών», προσθέτει.
Είναι επίσης σημαντικό για τους ασθενείς να αναγνωρίσουν τα ερεθίσματα που τις ενεργοποιούν. Οι εμβοές μπορούν να προκληθούν από έκθεση σε στοιχεία που εκνευρίζουν το νευρικό σύστημα, όπως η καφεΐνη, ο κακός ύπνος, το στρες, οι λοιμώξεις και οι δυνατοί θόρυβοι, τα οποία είναι εντελώς υποκειμενικά. Η ακουολόγος ανέφερε πως είχε και μια περίπτωση στην οποία ήταν η μυρωδιά των κρεμμυδιών αυτό που ενεργοποιούσε τις εμβοές του ασθενή.
Γενικά, η διατήρηση ενός υγιούς τρόπου ζωής και διατροφής βοηθά. Στην πρακτική του, ο Δρ Σίντμαν καταγράφει αν η αφαίρεση της καφεΐνης, της ζάχαρης και του αλκοόλ βοηθά στην μείωση των εμβοών στους ασθενείς.
Είχε έναν ασθενή, που έπινε μόλις μισό φλιτζάνι καφέ ημερησίως, ο οποίος του είπε: «Δεν πρόκειται να το πιστέψεις, αλλά έκοψα τον καφέ και οι εμβοές μειώθηκαν από μια ένταση 7/10 σε μόλις 3/10».
Τα βοηθήματα ακοής μπορούν να θεραπεύσουν την απώλεια ακοής, αλλά τα ενέσιμα στεροειδή και τα αγγειοδιασταλτικά μπορούν να βοηθήσουν στην αποκατάσταση της ακοής σε περιπτώσεις ξαφνικής απώλειας αυτής αλλά και εμβοών.
Αν και τα ακουστικά μπορεί να προκαλέσουν ζημιά στην ακοή, έχουν και τα υπέρ τους: μπορούν επίσης να βοηθήσουν με προβλήματα ακοής. Χάριν σε διάφορες επιλογές προσαρμογής με τα premium AirPod pros, κάποιοι χρήστες βρήκαν πως μπορούν να μετατραπούν σε φτηνά βοηθήματα ακοής.
Το φυτό τζίνγκο μπιλόμπα (Ginkgo Biloba), το οποίο βοηθάει στην κυκλοφορία του αίματος, πιθανόν να βοηθήσει ασθενείς με εμβοές, δεδομένου ότι θα δοθεί η σωστή δοσολογία, λέει ο Δρ Σίντμαν.
Την δεκαετία του 1990, μια αναφορά της γερμανικής κομμισιόν στη βοτανολογική ιατρική αποκάλυψε ότι η προετοιμασία καθαρού τζίνγκο βοήθησε στην μείωση των συμπτωμάτων των εμβοών. Οι ερευνητές αναγνώρισαν μια αποτελεσματική δόση των 240 mg ημερησίως. Ακόλουθες μελέτες από άλλους ερευνητές δοκίμασαν τα αποτελέσματα των 50mg τρεις φορές την ημέρα ή 120 mg μια φορά την ημέρα και δεν βρήκαν σημαντικές διαφορές. Επομένως, πολλοί κλινικοί ιατροί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το φυτό τζίνγκο μπιλόμπα πράγματι έχει αποτέλεσμα.
Ο κος Έντουαρντς εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τα AirPods παρόλο που δεν είναι τόσο εντυπωσιακά ούτε έχουν την δυνατότητα απόσβεσης θορύβου και το προηγούμενο του πρόβλημα δεν έχει εμφανιστεί ξανά. Διαχειρίζεται τις εμβοές με το να αναπαράγει στατικούς ήχους εν μέσω άλλων ήχων τη νύχτα.
Κλείνει 14 χρόνια με εμβοές. Όπως τόσοι άλλοι, δοκίμασε διάφορες θεραπείες και ό,τι άλλο υπήρχε προτού τελικά βρει κάτι το οποίο τον βοήθησε.
«Έχω αυτά τα ‘δεκανίκια’ για να το απαλύνω. Η θεραπεία με ήχους το βράδυ μού έσωσε την ζωή», λέει.
Η Apple δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημα των Epoch Times για κάποιο σχόλιο.
Λόγω των ανησυχιών σχετικά με την γρίπη των πτηνών H5N1, η οποία έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να εξαπλωθεί στον άνθρωπο, η αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (Food and Drug Administration-FDA) πρότεινε μια νέα προσέγγιση για τα εμβόλια κατά των πανδημιών.
Κατά τη συνεδρίαση της Συμβουλευτικής Επιτροπής Εμβολίων και Συναφών Βιολογικών Προϊόντων την Πέμπτη, ο διευθυντής του Τμήματος Ιογενών Προϊόντων του FDA, Τζέρι Γουήερ, ζήτησε από τα 11 μέλη της επιτροπής να συζητήσουν αλλαγές στη διαδικασία αλλαγής στελέχους του εμβολίου κατά της γρίπης.
Σύμφωνα με το ισχύον σχέδιο, τα εμβόλια θα αναπτύσσονται πριν από μια πανδημία για να στοχεύουν συγκεκριμένους ιούς υψηλού κινδύνου.
Αυτά τα εμβόλια θα μπορούν να κυκλοφορήσουν εάν εμφανιστεί πανδημία, με την προϋπόθεση ότι είναι ασφαλή επειδή ακολουθούν καθιερωμένες διαδικασίες παρασκευής. Τα νέα εμβόλια της εποχικής γρίπης έχουν καθιερωμένη διαδικασία παρασκευής που παράγεται σε αυγά ή σε κυτταρικές σειρές.
Αυτά τα εμβόλια δεν θα χρειαστεί να υποβληθούν σε κλινική δοκιμή, καθώς θα παρασκευάζονται με τα ίδια πρότυπα που ισχύουν για τα εμβόλια της εποχικής γρίπης και υπάρχει υποτιθέμενο ιστορικό αποτελεσματικότητας και ασφάλειας για αυτά τα εμβόλια για την εποχική γρίπη, σύμφωνα με τον FDA.
Το νέο σχέδιο προτείνει ότι τα εμβόλια αυτά δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας αλλά και να ενημερώνονται τακτικά.
Σε περίπτωση που ξεσπάσει πανδημία H5N1, τα εμβόλια H5N1 θα παρασκευάζονται με τον ίδιο τρόπο όπως τα τρέχοντα εμβόλια για την εποχική γρίπη και θα ενημερώνονται αναλόγως. Η νέα διαδικασία θα επιτρέπει επίσης την επικαιροποίηση των εμβολίων κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ανάλογα με τον ιό που κυκλοφορεί.
Ο Τοντ Ντέιβις, εκτελών χρέη επικεφαλής του Κλάδου Ιολογίας, Επιτήρησης και Διάγνωσης του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων για την επιτήρηση της ιολογίας, επιβεβαίωσε στη συνάντηση ότι επί του παρόντος δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι ο ιός των πτηνών H5N1 έχει αποκτήσει μεταλλάξεις DNA για να προκαλέσει λοιμώξεις στον άνθρωπο, αν και έχουν αναφερθεί 16 περιπτώσεις σε ανθρώπους.
«Δεν έχουμε δει μεταλλάξεις που θα μείωναν την ευαισθησία στα αντιιικά φάρμακα», πρόσθεσε ο Ντέιβις.
Η Κριστίν Οσάνσκι, διευθύντρια του προγράμματος εμβολίων και βοηθητικών ουσιών για την πανδημία στην Αρχή Βιοϊατρικής Προηγμένης Έρευνας και Ανάπτυξης (Biomedical Advanced Research and Development Authority-BARDA), ανακοίνωσε ότι το Εθνικό Προ-Πανδημικό Απόθεμα Εμβολίων Γρίπης έχει επί του παρόντος συνεργασίες με τρεις φαρμακευτικές εταιρείες που θα ήταν σε θέση να παρασκευάσουν παραδοσιακά εμβόλια γρίπης με βάση το αυγό και τα κύτταρα σε περίπτωση πανδημίας.
«Τα εμβόλια με βάση το mRNA δεν αποτελούν μέρος των σημερινών δραστηριοτήτων ετοιμότητας», δήλωσε η Οσάνσκι, αν και υπάρχουν σχέδια για μελλοντικές πιθανές αντιδράσεις.
Η Οσάνσκι δήλωσε ότι υπάρχουν εργασίες για την παραγωγή εμβολίων που στοχεύουν τους ιούς Η5 από το 2022, όταν η νέα παραλλαγή Η5 βρέθηκε σε άγρια πτηνά και πουλερικά στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Επί του παρόντος βρίσκονται σε εξέλιξη τρεις κλινικές δοκιμές φάσης 2 για τη δοκιμή τριών διαφορετικών εμβολίων τύπου H5.
Οι δύο πρώτες κλινικές δοκιμές υπό την αιγίδα της GSK και της CSL Seqirus έχουν ολοκληρώσει την εγγραφή, ενώ η τρίτη δοκιμή, υπό την αιγίδα της BARDA για τη δοκιμή ενός νέου τύπου σύνθεσης εμβολίου, εξακολουθεί να προσλαμβάνει συμμετέχοντες.
Κανένα από τα εμβόλια δεν δοκιμάζει τον σημερινό ιό H5N1 που κυκλοφορεί και προκαλεί ανησυχία, δεδομένου ότι η τρέχουσα γρίπη των πτηνών δεν κυκλοφορούσε κατά τη διάρκεια της δοκιμής.
Οι δοκιμές φάσης 3, οι οποίες θα δοκιμάσουν την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια αυτών των εμβολίων κατά της γρίπης, θα ξεκινήσουν το επόμενο έτος, δήλωσε η Οσάνσκι.
Διχάζονται οι απόψεις των ειδικών σχετικά με την πρόσφατη απόφαση της Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων (Food and Drug Administration – FDA) των ΗΠΑ να επεκτείνει την έγκριση του ρινικού σπρέι κατά της γρίπης FluMist, επιτρέποντας για πρώτη φορά την αυτοχορήγηση.
Φαρμακεία θα μπορούν να συνταγογραφούν το ρινικό εμβόλιο και το σπρέι μπορεί επίσης να χορηγηθεί από έναν τρίτο που παρέχει φροντίδα, δήλωσε η FDA την Παρασκευή.
«Για αυτούς που ενδιαφέρονται να το χρησιμοποιήσουν μόνοι τους ή να τους το χορηγήσει ένας φροντιστής, οι παραγωγοί του εμβολίου σκοπεύουν να κάνουν το εμβόλιο διαθέσιμο μέσω ενός διαδικτυακού φαρμακείου τρίτου μέρους», επεσήμανε η FDA.
Αυτά τα άτομα θα εξεταστούν, για να φανεί αν πληρούν τις προϋποθέσεις. Εάν τις πληρούν, το φαρμακείο θα συνταγογραφήσει και θα στείλει το εμβόλιο στη διεύθυνση που έδωσε το άτομο. Μπορούν επίσης να βρουν κάποιον πάροχο υγείας για να τους το χορηγήσει.
Ο Δρ Γουίλιαμ Σάφνερ, καθηγητής προληπτικής ιατρικής στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Βαντερμπίλτ (Vanderbilt University Medical Center), είπε στους Epoch Times ότι η νέα έγκριση μπορεί να ενθαρρύνει τον εμβολιασμό, συγκεκριμένα σε άτομα που φοβούνται τις ενέσεις ή τον ενδομυϊκό εμβολιασμό.
«Πολλά νεαρά άτομα, συνηθισμένα στη χρήση του διαδικτύου και την παραλαβή διαφόρων ειδών μέσω αυτού, μπορεί να βρουν αυτήν τη διαδικασία πολύ ελκυστική», πρόσθεσε, από τη στιγμή δεν θα παραγγέλνουν το εμβόλιο ρινικού σπρέι όλοι οι ιατροί.
Η παιδίατρος Δρ Ρενάτα Μουν, μέλος του συμβουλίου του Αμερικανικού Κολεγίου Παιδιάτρων, διαφωνεί με την απόφαση της FDA.
Η FDA δηλώνει ότι ένα φαρμακείο θα μπορεί να συνταγογραφεί το εμβόλιο. «Επιτρέπεται πλέον στα φαρμακεία να ασκούν ιατρική;», αναρωτιέται η Δρ Μουν σε email που απέστειλε στους Epoch Times .
Υποστήριξε πως η νέα απόφαση ενθαρρύνει την παράκαμψη του διαλόγου για ενημερωμένη συναίνεση μεταξύ ιατρών και ασθενών.
Ο Δρ Σάφνερ είπε πως επί του παρόντος δεν είναι γνωστό εάν η αυτοχορήγηση ενέχει περισσότερους κινδύνους από τη χορήγηση του εμβολίου από έναν επαγγελματία υγείας.
Η AstraZeneca, η κατασκευάστρια εταιρεία του σπρέι, διεξήγαγε μια μελέτη το 2015 δείχνοντας πως το 100% των ενηλίκων μπορεί να χορηγήσει σωστά την πλήρη δόση, ύστερα από οδηγίες.
Το σπρέι θα είναι διαθέσιμο για τους καταναλωτές το φθινόπωρο του 2025, είπε εκπρόσωπος της εταιρείας στους Epoch Times.
Προφυλάξεις
Το FluMist είναι προς το παρόν το μοναδικό ρινικό εμβόλιο εγκεκριμένο από την FDA, η οποία το ενέκρινε το 2003 για χρήση σε άτομα ηλικίας 5 έως 49 ετών, ενώ το 2007 διεύρυνε τα όρια ηλικίας ώστε να περιλαμβάνονται και παιδιά ηλικίας 2 ετών.
Αντίθετα με τα περισσότερα ενδομυϊκά εμβόλια γρίπης, το FluMist περιέχει ζωντανούς εξασθενημένους ιούς παρά σκοτωμένους ιούς γρίπης.
Οι έγκυες γυναίκες, άτομα σε ανοσοκαταστολή ή άτομα που ζουν με ανοσοκατεσταλμένα άτομα βρίσκονται επομένως σε κίνδυνο πιθανής λοίμωξης και θα πρέπει να συμβουλευτούν τον πάροχο υγείας τους για το εάν θέλουν να λάβουν αυτό το εμβόλιο, σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσης του εμβολίου.
Άτομα με ιστορικό άσθματος, συνδρόμου Guillain-Barre ή τα οποία έχουν πρόβλημα με την καρδιά, τους νεφρούς, τους πνεύμονες ή έχουν διαβήτη θα πρέπει επίσης να συμβουλευτούν τον οικογενειακό ιατρό τους.
Το ρινικό εμβόλιο χορηγείται μέσω ψεκασμού μισής δόσης σε κάθε ρουθούνι ξεχωριστά.
Σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσης του φαρμάκου, το FluMist δεν πρέπει να χρησιμοποιείται εάν υπάρχει αλλεργία στα αυγά, εάν κάποιος λαμβάνει ασπιρίνη ή φάρμακα που περιέχουν ασπιρίνη ή αν κάποιος είναι αλλεργικός σε άλλα μη ενεργά συστατικά του εμβολίου.
Οι πιο κοινές παρενέργειες είναι καταρροή ή βουλωμένη μύτη, πονόλαιμος και πυρετός.
Έρευνα που διεξήχθη σε ιατρούς πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στο Ηνωμένο Βασίλειο βρήκε πως πάνω από το 20% χρησιμοποιεί την τεχνητή νοημοσύνη (ΤΝ) για διάγνωση και συστάσεις θεραπείας.
Το ChatGPT, το οποίο ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2022, ήταν το πιο δημοφιλές εργαλείο ανάμεσα στους ιατρούς.
«Προκαταρκτικά στοιχεία υποδηλώνουν τις εντυπωσιακές ικανότητες αυτών των εργαλείων για την υποβοήθηση στην συγγραφή ενσυναίσθητων εγγράφων», λένε οι συγγραφείς. «Ωστόσο αυτά τα εργαλεία ενέχουν επίσης και περιορισμούς. Τείνουν να δημιουργούν εσφαλμένες πληροφορίες.»
Διεξήχθη έρευνα σε πάνω από 1000 ιατρούς. Περίπου το 30% το χρησιμοποιούσαν για την παραγωγή εγγράφων μετά τα ραντεβού των ασθενών τους και το 28% και το 25% το χρησιμοποιούσε για σύσταση διάγνωσης και επιλογών θεραπείας αντιστοίχως.
Η Σάρλοτ Μπλες, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και αναπληρώτρια καθηγήτρια στο τμήμα υγείας των γυναικών και των παιδιών στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα στη Σουηδία, δήλωσε ότι εξεπλάγη από το ποσοστό των γιατρών πρωτοβάθμιας περίθαλψης που χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη στην εργασία τους.
Όταν ρωτήθηκε σχετικά με τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Μπλες δήλωσε στους Epoch Times ότι η εκτίμησή της είναι ότι οι Αμερικανοί «γιατροί μπορεί να χρησιμοποιούν αυτά τα εργαλεία σε μεγαλύτερο αριθμό από ό,τι υποψιαζόμαστε».
Επισήμανε μια προηγούμενη μελέτη της οποίας ηγήθηκε, η οποία διεξήχθη τον Νοέμβριο του 2023 σε ψυχιάτρους που ανήκουν στην Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση, η οποία διαπίστωσε ότι το 44% των ψυχιάτρων δήλωσε ότι χρησιμοποιεί το GPT 3.5 με έναν στους τρεις να δηλώνει ότι έχει χρησιμοποιήσει το GPT 4.0.
«Το ένστικτό μου λέει ότι οι γιατροί, όπως οι εργαζόμενοι και οι φοιτητές σε άλλους τομείς, μπορεί να χρησιμοποιούν αυτά τα εργαλεία στα κρυφά», είπε.
Οι συγγραφείς ανέφεραν ότι η μελέτη τους ενδεχομένως να μην είναι αντιπροσωπευτική των ιατρών στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Τα ευρήματα δημοσιοποιήθηκαν την Τρίτη στο περιοδικό BMJ Health and Care Informatics.
Η έρευνα είναι η μεγαλύτερη που διεξήχθη πάνω στους ιατρούς που χρησιμοποιούν παραγωγική τεχνητή νοημοσύνη, η οποία είναι ικανή να παράγει περιεχόμενο, στην κλινική πρακτική, λένε οι συγγραφείς.
Ύστερα την ενεργοποίηση του ChatGPT στα τέλη του 2022, το ενδιαφέρον στα chatbots που λειτουργούν με βάση το μεγάλο γλωσσικό μοντέλο (Large Language Models – LLM) έχει εκτιναχθεί στα ύψη, και η προσοχή εστιάζει αυξανόμενα στην κλινική δυνατότητα αυτών των εργαλείων.
Τα ευρήματά τους υποδεικνύουν ότι οι ιατροί «μπορούν να αντλήσουν αξία από αυτά τα εργαλεία, συγκεκριμένα με διοικητικά καθήκοντα και για να υποστηρίξουν την κλινική λογική. Παρόλα αυτά, προειδοποιούμε ότι αυτά τα εργαλεία έχουν περιορισμούς από την στιγμή που μπορούν να ενέχουν ανεπαίσθητα σφάλματα και προτιμήσεις», ανέφεραν οι συγγραφείς.
«Η ιατρική κοινότητα θα πρέπει να βρει τρόπους τόσο να εκπαιδεύσει τους ιατρούς και τους εκπαιδευόμενους καθώς και να καθοδηγήσει τους ασθενείς σχετικά με την ασφαλή υιοθέτηση αυτών των εργαλείων.»
Κίνδυνοι και καθοδήγηση
Το να συμβουλευόμαστε την Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ) μπορεί να διακινδυνεύσει τα δεδομένα των ασθενών και οι πληροφορίες που παρέχει η ΤΝ μπορεί να είναι εσφαλμένες, αναφέρουν οι συγγραφείς.
«Δεν είναι ξεκάθαρο το πώς οι διαδικτυακές εταιρίες πίσω από την παραγωγική ΤΝ χρησιμοποιούν τις πληροφορίες που συλλέγουν», λένε οι συγγραφείς.
Η Μπλες δήλωσε ότι οι γιατροί μπορούν να χρησιμοποιήσουν γεννητική τεχνητή νοημοσύνη ιατρικού επιπέδου, η οποία είναι συμβατή με τον Νόμο περί Φορητότητας και Λογοδοσίας της Ασφάλισης Υγείας (Health Insurance Portability and Accountability Act-HIPAA) για την προστασία της ιδιωτικής ζωής των ασθενών, αν και αυτές οι εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης εξακολουθούν να ενέχουν τον κίνδυνο δημιουργίας λαθών και προκατειλημμένων συστάσεων.
Οι συγγραφείς παραθέτουν μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή του 2024 η οποία εξέτασε την ικανότητα του ChatGPT να καταχωρίσει τα ιστορικά των ασθενών.
Οι ιατροί θα λάμβαναν το ιστορικό των ασθενών και το ChatGPT θα το κατέγραφε. Οι συγγραφείς βρήκαν πως το 36% των εγγράφων είχε εσφαλμένες πληροφορίες.
«Χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για να εξετάσουμε την υιοθέτηση των ιατρών της παραγωγικής ΤΝ και το πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε καλύτερα αυτά τα εργαλεία με ασφάλεια στην κλινική πρακτική», λένε οι συγγραφείς, προσθέτοντας ότι επί του παρόντος δεν υπάρχει καμία καθοδήγηση πάνω στο πως οι ιατροί θα πρέπει να χρησιμοποιούν αυτά τα εργαλεία.
«Η ιατρική κοινότητα θα πρέπει να βρει τρόπους να εκπαιδεύσει τους ιατρούς και τους εκπαιδευόμενους σχετικά με τα πιθανά πλεονεκτήματα αυτών των εργαλείων στην σύνοψη των πληροφοριών όπως επίσης και με τους κινδύνους.»
Η Μπλες δήλωσε ότι είναι απίθανο η συνήθης χρήση της παραγωγικής τεχνητής νοημοσύνης να επηρεάσει αρνητικά την επάρκεια των γιατρών.
«Εάν χρησιμοποιούν αυτά τα εργαλεία για να παίρνουν ιδέες πριν από κλινικές αποφάσεις ή ως δεύτερες γνώμες, αυτή μπορεί να είναι μια ιδιαίτερα πολύτιμη χρήση αυτών των εργαλείων αυτή τη στιγμή».
