Κυριακή, 08 Σεπ, 2024

Γλυκιά πίτα με αποξηραμένα βερίκοκα και καρύδια

Στην πόλη Μπότλινσκι του Νταγκεστάν φτιάχνουν από παλιά μία γλυκιά πίτα από μαλακή ζύμη και δύο είδη γέμισης: μία από ξερά βερίκοκα και μία από καρύδια. Τα υλικά απλώνονται σε στρώσεις, οπότε η σύνθεση της πίτας είναι ζύμη, ξηροί καρποί, ζύμη, ξερά βερίκοκα, ζύμη.

Μερικοί ζαχαροπλάστες συμβουλεύουν να προετοιμάσετε τη ζύμη την προηγουμένη, ώστε να ξεκουραστεί για αρκετές ώρες ή και όλη τη νύχτα, ενώ άλλοι διαβεβαιώνουν ότι μια ώρα ξεκούρασης είναι αρκετή. Άλλοι διατηρούν τη ζύμη σε κρύο μέρος, άλλοι σε θερμοκρασία δωματίου. Το σερβίρισμα ποικίλλει, επίσης. Κάποιοι επιμένουν να τη σερβίρουν αμέσως, ενώ πολλοί την προτιμούν κρύα.

Υλικά

Για τη ζύμη 

350-400 γρ αλεύρι γ.ο.χ.  

100 γρ ζάχαρη  

1 αυγό    

100 γρ γιαούρτι  10%  

100 γρ βούτυρο 

1 κ.γλ. σόδα  

Βούτυρο – για τη φόρμα

α’ γέμιση

200 γρ αποξηραμένα βερίκοκα (μπορείτε προαιρετικά να τα αναμίξετε με χουρμάδες)

έως 100 γρ ζάχαρη   

β’ γέμιση 

150 γρ καρύδια  

100 γρ ζάχαρη  

Για επάλειψη

1 κρόκος αυγού 

1 ή 2 κ.σ. γάλα  

Εκτέλεση 

Αφήνουμε το βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου μέχρι να μαλακώσει ή το βάζουμε για λίγο στον αέρα του φούρνου.

Για να ετοιμάσουμε τη ζύμη, ανακατεύουμε και χτυπάμε το αυγό και τη ζάχαρη. Στη συνέχεια, προσθέτουμε το γιαούρτι  και πασπαλίζουμε με σόδα. Ανακατεύουμε το μείγμα των αυγών με την κρέμα γάλακτος.

Στη συνέχεια, ανακατεύουμε ομοιόμορφα το μαλακό βούτυρο και προσθέτουμε το αλεύρι σε δόσεις. Ανακατεύουμε μέχρι να σχηματιστούν μαλακοί σβώλοι.

Ζυμώνουμε μέχρι να έχουμε μια ελαστική ζύμη. Τη χωρίζουμε σε τρία μέρη και την αφήνουμε σκεπασμένη με μία καθαρή πετσέτα για περίπου μία ώρα σε θερμοκρασία δωματίου.

Ετοιμάζουμε τη γέμιση

Για την πρώτη γέμιση, αχνίζουμε αποξηραμένα βερίκοκα (ή και χουρμάδες) σε μικρή ποσότητα νερού, δηλαδή τα μαγειρεύουμε σε χαμηλή φωτιά μέχρι να μαλακώσουν. Στραγγίζουμε το υγρό, το οποίο μπορούμε να φυλάξουμε για να χρησιμοποιήσουμε αργότερα.

Αλέθουμε τα βερίκοκα σε έναν μύλο κρέατος ή χρησιμοποιώντας ένα μπλέντερ. Δοκιμάζουμε το και προσθέτουμε ζάχαρη κατά βούληση. Ορισμένοι προτιμούν την πίτα πολύ γλυκιά, ενώ άλλοι όχι και τόσο. Αν χρησιμοποιήσετε και χουρμάδες, έχετε υπ’ όψιν ότι προσδίδουν περισσότερη γλύκα από τα βερύκοκα.

Για τη δεύτερη γέμιση, τρίβουμε τα καρύδια στο μύλο ή στο μπλέντερ, προσθέτουμε ζάχαρη και ανακατεύουμε. Αφήνουμε στην άκρη 2-3 κουταλιές της σούπας από το μείγμα για τη διακόσμηση της πίτας.

Ανοίγουμε το πρώτο κομμάτι ζύμης σε στρογγυλό σχήμα πάχους 5-7 mm και το τοποθετούμε σε μια λαδωμένη φόρμα (εδώ διαμέτρου 22 cm). Για μεγαλύτερη ευκολία και για να μη σας χαλάσει, μπορείτε να το μεταφέρετε τυλιγμένο στον πλάστη.

Απλώνουμε πάνω στη ζύμη τη γέμιση με τα καρύδια, φροντίζοντας να μην πάνε πολύ κοντά στις άκρες. Ανοίγουμε το δεύτερο κομμάτι ζύμης. Το τοποθετούμε (με τη βοήθεια του πλάστη) πάνω από τους ξηρούς καρπούς και απλώνουμε από πάνω τα αποξηραμένα βερύκοκα, απομακρύνοντάς τα και αυτά από την περιφέρεια.

Το μόνο που μένει είναι να ανοίξουμε και να στρώσουμε το τελευταίο κομμάτι ζύμης, καλύπτοντας τη γέμιση από αποξηραμένα βερύκοκα και πιέζοντας γύρω γύρω και τις τρεις στρώσεις της ζύμης ώστε να ενωθούν και να ‘κλείσουν’ την πίτα. Στη συνέχεια, αλείφουμε την επιφάνεια με τον κρόκο αυγού αναμεμειγμένο με νερό ή γάλα, και πασπαλίζουμε με το μείγμα ξηρών καρπών και ζάχαρης που είχαμε φυλάξει. Τέλος, κάνουμε πολλές τρύπες, με οδοντογλυφίδες ή με ένα πηρούνι.

Τοποθετούμε την πίτα σε προθερμασμένο φούρνο και ψήνουμε στους 180-200 βαθμούς για 25 λεπτά περίπου.

Η πίτα Μπότλινσκι θα σας εντυπωσιάσει με τη γεύση της είτε τη δοκιμάσετε ζεστή, λίγο αφότου βγει από τον φούρνο είτε την καταναλώσετε όταν έχει κρυώσει αργότερα.

Δεν αποκλείεται να γίνει ένα από τα αγαπημένα σας σπιτικά αρτοσκευάσματα!

Πηγή: I am cook

Τα χαμηλά επίπεδα μαγνησίου συνδέονται με βλάβη του DNA και κίνδυνο ανάπτυξης χρόνιων ασθενειών

Αν και ακούμε για τη σημασία της βιταμίνης D και του ψευδάργυρου στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού μας συστήματος, υπάρχει και ένα θρεπτικό συστατικό, εξίσου σημαντικό, στο οποίο δεν γίνεται συχνά μνεία : το μαγνήσιο.

Αυτό το απαραίτητο μέταλλο είναι ουσιώδες για τη διατήρηση της συνολικής υγείας του ανθρώπινου οργανισμού. Πρόσφατες έρευνες έχουν αποκαλύψει και τον ρόλο του στην προστασία του DNA από βλάβες που είναι πιθανόν να σχετίζονται με την ηλικία.

Ο ρόλος του μαγνησίου στην προστασία του DNA

Έως και το 15% των Αμερικανών δεν λαμβάνουν αρκετό μαγνήσιο, και αυτό επηρεάζει αρνητικά την υγεία τους.

Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Ευρωπαϊκό Περιοδικό Διατροφής τον Ιούνιο προστίθεται στο αυξανόμενο σώμα αποδεικτικών στοιχείων, τονίζοντας τη σημασία του μαγνησίου για τη γενική υγεία. Συνδέοντας τα χαμηλά επίπεδα μαγνησίου με την κλιμακούμενη καταστροφή του DNA, οι ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Αυστραλίας προτείνουν ότι ίσως το μαγνήσιο να αποτελεί το επίκεντρο της προστασίας ενάντια σε χρόνιες ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία.

Ερευνητές ανέλυσαν δείγματα αίματος από 172 μεσήλικες και βρήκαν ότι τα χαμηλά επίπεδα μαγνησίου και οι αυξημένες ποσότητες ομοκυστεΐνης, αμινοξέος που συνδέεται με αυξημένες πιθανότητες άνοιας, εμφράγματος και εγκεφαλικού, συνδέονται.

Οι συμμετέχοντες με επίπεδα μαγνησίου κάτω από 18mg ανά λίτρο ήταν πιο επιρρεπείς σε μια ευρεία γκάμα προβλημάτων υγείας, όπως νόσο του Αλτσχάιμερ, νόσο Πάρκινσον, διάφορους καρκίνους, γαστρεντερικές παθήσεις και διαβήτη.

Η μελέτη βρήκε επίσης ότι υψηλότερα επίπεδα μαγνησίου συνδέονται με χαμηλότερα ποσά  ομοκυστεΐνης και υψηλότερα βιταμίνης Β, υποδηλώνοντας ότι το μαγνήσιο είναι απαραίτητο για την προστασία του DNA από βλάβες που προκαλούνται από την  ομοκυστεΐνη, ειδικά όταν υπάρχει έλλειψη βιταμίνης Β12 και φολικού οξέως.

Αυτή η πιλοτική μελέτη στοχεύει στον καθορισμό της πιθανότητας ότι η έλλειψη υποκλινικού μαγνησίου μπορεί να συνδέεται με αύξηση βλάβης του DNA σε φαινομενικά υγιή μεσήλικα άτομα, είπε στους Epoch Times ο Μάικλ Φένεκ, συν-συγγραφέας της μελέτης και γνωστός για την έρευνά του στη διατροφική γονιδιωματική και τη γενετική τοξικολογία.

«Τα θετικά ευρήματα της έρευνας πρέπει να επιβεβαιωθούν από εκτενέστερες μελέτες οι οποίες θα είναι αρκετά ισχυρές για να λάβουν υπ’ όψιν και άλλους γενοτοξικούς παράγοντες», είπε. Τα ευρήματα υποδηλώνουν πως «το μαγνήσιο παίζει σημαντικό ρόλο ως παράγοντας για την αντιγραφή και την επιδιόρθωση του DNA», πρόσθεσε. Το μαγνήσιο εμπλέκεται στον μεταβολισμό των νουκλεοτιδίων, τα δομικά στοιχεία του DNA. Επαρκή επίπεδα μαγνησίου είναι απαραίτητα για τη σύνθεση και την επιδιόρθωση του DNA.

Γιατί είναι σημαντικό το μαγνήσιο

Το μαγνήσιο επηρεάζει περισσότερα από 600 ένζυμα στο σώμα. Αυτό το απαραίτητο μέταλλο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος κρίσιμων φυσιολογικών διαδικασιών, όπως η παραγωγή ενέργειας, η ρύθμιση της πίεσης του αίματος και ο έλεγχος του σακχάρου στο αίμα. Χαμηλή πρόσληψη μαγνησίου συνδέεται, επίσης, με ταχύτερη γήρανση.

Η μελέτη ανέφερε αρκετές εξαιρετικές πηγές μαγνησίου, όπως τα δημητριακά ολικής άλεσης, τα φυλλώδη λαχανικά, τους ξηρούς καρπούς, τα φασόλια και τη μαύρη σοκολάτα.

Ενώ τα ευρήματα υποδηλώνουν πως ακόμη και μέτρια έλλειψη μαγνησίου μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο DNA και να επηρεάσει την κυτταρική υγεία, σύμφωνα με τον κο Φένεκ, η βέλτιστη συγκέντρωση μαγνησίου που απαιτείται για την αποτροπή τέτοιας βλάβης στους ανθρώπους παραμένει αβέβαιη.

Χρειάζεται να γίνουν περισσότερες έρευνες, προκειμένου να καθοριστεί η ιδανική πρόσληψη μαγνησίου, είτε μέσω διατροφής είτε με συμπληρώματα, και να κατανοηθεί η επίδρασή του στην ανάπτυξη και την εξέλιξη του καρκίνου και άλλων χρόνιων παθήσεων.

Καθώς οι ειδικοί της υγείας τονίζουν τη σημασία της ισορροπημένης διατροφής, αυτή η τελευταία μελέτη λειτουργεί ως υπενθύμιση των πλεονεκτημάτων που η επαρκής λήψη μαγνησίου μπορεί να προσφέρει.

Τροφές πλούσιες σε μαγνήσιο

Το μαγνήσιο βρίσκεται σε πλειάδα τροφίμων, από λαχανικά μέχρι τροφές ζωικής προέλευσης, είπε στους Epoch Times η Στέφανι Σιφ, πιστοποιημένη διαιτητική διατροφολόγος στο Νοσοκομείο Χάντινγκτον (Huntington Hospita), τμήμα του Northwell Health στη Νέα Υόρκη.

Σύμφωνα με την κα Σιφ, καλές πηγές μαγνησίου αποτελούν τα εξής:

  • Κολοκύθα και σπόροι τσία
  • Ξηροί καρποί (αμύγδαλα, κάσιους, φυστίκια, κλπ)
  • Πράσινα φυλλώδη λαχανικά (σπανάκι, λάχανο, λαχανίδες, κλπ)
  • Δημητριακά ολικής άλεσης (σιτάρι, βρώμη, κριθάρι, σίκαλη, κινόα)
  • Όσπρια, φασόλια και προϊόντα φασολιών όπως το ενταμάμε, το τόφου, τα φασόλια νέιβι και τα μαύρα φασόλια.

Τα συμπληρώματα ως εναλλακτική λύση

«Δυστυχώς, δεν έχουν όλοι πρόσβαση σε τρόφιμα που τους βοηθούν να καλύπτουν πλήρως τις απαιτήσεις του οργανισμού τους σε μέταλλα και βιταμίνες», είπε η κα Σιφ. Η Συνιστώμενη Ημερήσια Πρόσληψη μαγνησίου είναι 400-420 mg για τους άντρες και 310-320 mg για τις γυναίκες, ποσότητα την οποία πολλοί ενήλικες δεν φτάνουν, σημείωσε.

«Αν καταναλώνεται μια ποικιλία λαχανικών, σπόρων, ξηρών καρπών και δημητριακών ολικής άλεσης, είναι πιθανό να επιτύχετε την προτεινόμενη ποσότητα», πρόσθεσε η κα Σιφ. «Αλλά αν δεν την πετύχετε, μπορείτε να πάρετε κάποιο συμπλήρωμα.»

Προτού καταφύγετε στα συμπληρώματα, η κα Σιφ προτείνει να συμβουλευτείτε έναν ιατρό για να διασφαλίσετε πως δεν παρεμβαίνουν με κάποια από τα φάρμακα που παίρνετε ή με θέματα υγείας που ενδεχομένως υπάρχουν. Επεσήμανε δε πως, ενώ είναι σημαντικό να λαμβάνουμε τη Συνιστώμενη Ημερήσια Ποσότητα, η υπέρβαση αυτής δεν πρόκειται να παρέχει κάποια επιπλέον πλεονεκτήματα.

Για όσους έχουν δυσανεξία στη γλουτένη, η κα Σιφ σημείωσε πως η λήψη της απαραίτητης ημερήσιας πρόσληψης δεν είναι δύσκολη – απλά απαιτείται η αντικατάσταση των σιτηρών που περιέχουν γλουτένη με εναλλακτικά προϊόντα.

Του George Citroner

 

Η αναγεννητική δύναμη της βιταμίνης C 

Κατά τη διάρκεια του 16ου και 17ου αιώνα, το σκορβούτο ήταν μια συνηθισμένη πάθηση μεταξύ των ναυτικών και προκάλεσε πολλούς θανάτους. Το 1747, ο Σκοτσέζος ιατρός Τζέιμς Λιντ διεξήγαγε ένα πείραμα που έδειξε ότι τα εσπεριδοειδή μπορούσαν να θεραπεύσουν το σκορβούτο. Έδωσε διάφορες δίαιτες στους ναυτικούς, περιλαμβάνοντας και μια με εσπεριδοειδή, και διαπίστωσε ότι αυτοί που κατανάλωσαν λεμόνια και πορτοκάλια ανέκαμψαν γρήγορα. 

Το 1928, ο Ούγγρος επιστήμονας Άλμπερτ Σεντ-Γκιέργκη απομόνωσε τη βιταμίνη C και επιβεβαίωσε πως είναι η ουσία-κλειδί για την πρόληψη του σκορβούτου, ανακάλυψη που του χάρισε εν μέρει το Βραβείο Νόμπελ στη Φυσιολογία ή την Ιατρική το 1937. 

Η βιταμίνη C είναι ένα θρεπτικό συστατικό με ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, κρίσιμο και για την καρδιαγγειακή υγεία. Επιπροσθέτως, είναι ζωτικής σημασίας για τη σύνθεση του κολλαγόνου στο σώμα. Το κολλαγόνο είναι η πρωτεΐνη που βρίσκεται σε μεγαλύτερη αφθονία στο σώμα και τον συνδετικό ιστό, η οποία διατηρεί και υποστηρίζει την ελαστικότητα του δέρματος, των συνδέσμων, των τενόντων και των χόνδρων. 

Ο όρος «βιταμίνη» προέρχεται από την λατινική λέξη ‘vita’, που σημαίνει ζωή, καθώς αυτές οι ουσίες είναι απαραίτητες για την ευεξία του ανθρώπινου οργανισμού. 

Η συγκέντρωση της βιταμίνης C στο σώμα μας είναι σημαντικά υψηλότερη από οποιασδήποτε άλλης βιταμίνης. 

Η δράση της βιταμίνης C 

Εκτός του ότι αποτρέπει το σκορβούτο, η βιταμίνη C προσφέρει τα ακόλουθα οφέλη στην υγεία: 

Καταπολεμά το οξειδωτικό στρες: Η βιταμίνη C είναι ένα πανίσχυρο αντιοξειδωτικό που συμμετέχει στην εξουδετέρωση των ελεύθερων ριζών στο σώμα, μειώνοντας επομένως το οξειδωτικό στρες και ελαχιστοποιώντας την κυτταρική καταστροφή. Το οξειδωτικό στρες είναι υπεύθυνο για την ανάπτυξη ποικίλων ασθενειών. 

Υποστηρίζει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού: Η βιταμίνη C ενισχύει την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να καταπολεμά τις λοιμώξεις και μειώνει τη φλεγμονή, υποστηρίζοντας τη λειτουργία των ανοσοποιητικών κυττάρων και των επιθηλίων του σώματος, και προστατεύοντας τον οργανισμό από τα παθογόνα και το οξειδωτικό στρες του περιβάλλοντος. 

Η έλλειψη βιταμίνης C μπορεί να μειώσει την ανοσία και να αυξήσει την ευαισθησία σε μολύνσεις. Αυτές, με τη σειρά τους, μειώνουν σημαντικά τα επίπεδα βιταμίνης C λόγω της φλεγμονής και αυξάνουν τις μεταβολικές απαιτήσεις. 

Διευκολύνει τη σύνθεση κολλαγόνου: Η βιταμίνη C είναι απαραίτητη για τη σύνθεση κολλαγόνου, την επούλωση των πληγών και την υγεία του δέρματος εν γένει. 

Κλινική δοκιμή του 2021 έδειξε ότι η λήψη συμπληρωμάτων 500mg βιταμίνης C ημερησίως, για τέσσερεις εβδομάδες, από επτά ασθενείς με έλκη στα πόδια, είχε ως αποτέλεσμα την καλύτερη επούλωση των πληγών τους σε σχέση με την ομάδα ελέγχου, η οποία αποτελούνταν από εννέα ασθενείς. Όλοι οι ασθενείς της ομάδας που λάμβανε βιταμίνη C πέτυχαν πλήρη ίαση των ελκών τους, αποφεύγοντας τον ακρωτηριασμό, ενώ στο 44% της ομάδας ελέγχου παρέμειναν έλκη που δεν είχαν επουλωθεί, ακόμα και στο τέλος της δοκιμής.  

Προάγει την καρδιαγγειακή υγεία: Η έλλειψη βιταμίνης C συνδέεται με αυξημένες πιθανότητες θανάτου από καρδιαγγειακή νόσο (CVD). Για όσους έχουν χαμηλά επίπεδα βιταμίνης C στο αίμα τους, η λήψη επαρκούς ποσότητας βιταμίνης C μπορεί να βελτιώσει ελαφρά τη λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων και τα επίπεδα χοληστερίνης. 

Διατηρεί την εύρυθμη λειτουργία του εγκεφάλου: Η βιταμίνη διαπερνά τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και είναι απαραίτητη για την κανονική λειτουργία του εγκεφάλου. Έρευνες έχουν δείξει πως τα επίπεδα βιταμίνης C μέσα στους νευρώνες είναι σημαντικά υψηλότερα από ό,τι σε οποιονδήποτε άλλον ιστό και η συγκέντρωσή της στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό είναι περίπου τέσσερεις φορές μεγαλύτερη από τα μέσα επίπεδα συγκέντρωσης στο πλάσμα. Ωστόσο, το αντίκτυπο της έλλειψης βιταμίνης C στο κεντρικό νευρικό σύστημα είναι σχετικά μικρό. 

Η βιταμίνη C παίζει κρίσιμο ρόλο και στην προστασία της υγείας των κυττάρων. Η έλλειψή της μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα με τα μιτοχόνδρια, τα τμήματα του κυττάρου που παράγουν ενέργεια, ακόμη και στα αρχικά στάδια την νόσου Αλτσχάιμερ. 

Σε αναφορά τους στο περιοδικό Free Radical and Biology and Medicine, ερευνητές από το Πανεπιστημιακό Ιατρικό Κέντρο Βάντερμπιλτ (Vanderbilt University Medical Center) δήλωσαν: «Το ασκορβικό μπορεί, επομένως, να παρέχει μια χρήσιμη στρατηγική πρόληψης ενάντια στη νευροεκφυλιστική νόσο, ιδίως σε πληθυσμούς με μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν τη νόσο του Αλτσχάιμερ, περίπτωση στην οποία τα αποθέματα συνήθως εξαντλούνται μέσω της δυσλειτουργίας των μιτοχονδρίων και του αυξημένου οξειδωτικού στρες». 

Με άλλα λόγια, η λήψη αρκετής βιταμίνης C συντελεί πιθανά στην πρόληψη νευροεκφυλιστικών ασθενειών, ειδικά όσον αφορά τα άτομα με υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης Αλτσχάιμερ. Αυτά τα άτομα συνήθως έχουν χαμηλότερα επίπεδα βιταμίνης C λόγω θεμάτων στα μιτοχόνδρια και αυξημένου οξειδωτικού στρες.  

Η σημασία της συχνής λήψης βιταμίνης C 

Πολλοί παραβλέπουν τη βιταμίνη C, υποθέτοντας πως είναι άφθονη στα τρόφιμα, ειδικά αφού τα φρούτα και τα λαχανικά είναι διαθέσιμα καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Ως αποτέλεσμα, πιστεύουν πως ο κίνδυνος έλλειψης είναι μικρός. Ενώ η σοβαρή έλλειψη βιταμίνης C (σκορβούτο), μαζί με τις επικείμενες αναπηρίες και τη θνησιμότητα, σπανίζουν σήμερα, αξίζει να σημειωθεί πως ένας αρκετά μεγάλος αριθμός ανθρώπων έχει χαμηλά επίπεδα βιταμίνης C. 

Συχνά, τα τρόφιμα που καταναλώνουμε έχουν επαρκή βιταμίνη C, αλλά και πάλι μπορεί να βιώσουμε μια βιοχημική έλλειψη. Αυτό συμβαίνει εάν το σώμα, για διάφορους λόγους, είναι ανίκανο να απορροφήσει αποτελεσματικά ή να χρησιμοποιήσει τη βιταμίνη. 

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, επίσης, είναι εχθρικός ως προς τη δημιουργία αποθεμάτων και την απορρόφηση της βιταμίνης C, με συνήθειες όπως το κάπνισμα, η χρήση αλκοόλ, οι περιοριστικές ή επιλεκτικές δίαιτες, οι τροφικές αλλεργίες, ο διαβήτης τύπου 1, η δυσαπορρόφηση και η αιμοκάθαρση. Επιπλέον, το υπερβολικό σωματικό ή ψυχολογικό στρες μπορεί να αυξήσει περαιτέρω τον κίνδυνο έλλειψης βιταμίνης C. 

Το ανθρώπινο σώμα δεν μπορεί να συνθέσει βιταμίνη C από μόνο του, οπότε πρέπει να τη λαμβάνει μέσω της τροφής ή από συμπληρώματα. Εφ’ όσον η βιταμίνη C είναι υδατοδιαλυτή και δεν αποθηκεύεται σε σημαντικές ποσότητες, η συχνή λήψη είναι απαραίτητη. Τα συμπληρώματα που λαμβάνονται από το στόμα είναι συνήθως η πρώτη επιλογή. 

Η λήψη συμπληρωμάτων υψηλής δόσης ενδοφλεβίως μπορεί να είναι μία λύση για όσους δεν μπορούν να τα λάβουν δια του στόματος ή σε περιπτώσεις όπου μια ταχύτατη διόρθωση σοβαρής ανεπάρκειας είναι απαραίτητη. 

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι του συγγραφέα και δεν αντανακλούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις των Epoch Times. 

Του Jingduan Yang, M.D. 

 

Μπάμιες λαδερές από την Αργυρώ Μπαρμπαρίγου

Οι μπάμιες αποτελούν εξαιρετική πηγή βιταμίνης K, απαραίτητης για την υγεία των οστών. Επιπλέον, περιέχουν τις απαραίτητες για την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού μας συστήματος βιταμίνες C, Α και καροτενοειδή. Τα τελευταία (ιδίως η λουτεΐνη και το β-καροτένιο) παρουσιάζουν αντιοξειδωτική δράση, περιορίζοντας σημαντικά τις επικίνδυνες ελεύθερες ρίζες.

Η συνύπαρξή τους με τροφές πλούσιες σε λιπαρά, όπως το ελαιόλαδο και η φέτα, αυξάνει τη βιοδιαθεσιμότητά τους και απογειώνει τη θρεπτική αξία του πιάτου.

Κλασικά γίνονται στην κατσαρόλα αλλά το καλοκαίρι, στα νησιά που όλοι τρέχουμε, ο εύκολος τρόπος είναι οι μπάμιες στο φούρνο. Γίνονται με τα ίδια υλικά δηλαδή και στον φούρνο. Αφού ετοιμάσουμε τις μπάμιες, κάνουμε μια σάλτσα ντομάτας και τα βάζουμε όλα μαζί σε ταψί στο φούρνο.

Παραλλαγές υπάρχουν πολλές. Από τις πιο δημοφιλείς είναι οι μπάμιες με κοτόπουλο, ενώ γίνονται και με κρέας, με ψάρι ή με διάφορα λαχανικά. 

Όταν αγοράζουμε μπάμιες φροντίζουμε το χρώμα τους να είναι καταπράσινο και η σάρκα τους να μην λυγίζει δείγμα ότι είναι πολύ φρέσκες και τρυφερές.

Η μπάμια ‘φωνάζει’ για σκόρδο, μαϊντανό και ντομάτα. Ντομάτα φρέσκια, σαρκώδη, γλυκιά, στην εποχή της. Αν χρησιμοποιήσετε ντομάτα εμπορίου, θα χρειαστείτε 2 συσκευασίες των 400 γραµ. Προτιμήστε τα ολόκληρα αποφλοιωμένα ντοματάκια και περάστε τα στο μπλέντερ να λιώσουν. Κάνουν καλύτερη σάλτσα. Σε αυτή την περίπτωση θα χρειαστείτε και 1 φλ. νερό στη συνταγή.

Το μυστικό για τέλειες μπάμιες, είναι το ξύδι και η ζέστη. Με τον τρόπο αυτό θα αποφύγετε το αντιαισθητικό σάλιο τους στο φαγητό σας.

Για να φτάσουν στο πιάτο σωστά μαγειρεμένες – τόσο όσο να μην ανοίξουν και λιώσουν – χρειάζεται να τις μαγειρέψετε σε μέτρια φωτιά και να μην ανακατεύετε με κουτάλα, γιατί τότε θα λιώσουν και θα διαλυθούν. Ανακάτεμα κάνουμε μόνο ανακινώντας τα χερούλια της κατσαρόλας.

Η επιτυχία είναι στο τέλος του μαγειρέματος να μένει λίγη σάλτσα με το λάδι της. Να μελώνει δηλαδή το φαγητό. 

Υλικά

1 kg μπάμιες φρέσκιες καθαρισμένες

1 κ.σ. αλάτι χόνδρο

⅓ φλ. ελαιόλαδο

2 μέτρια ξερά κρεμμύδια ψιλοκομμένα

2 σκελίδα σκόρδο

1 κ.σ. πελτέ ντομάτας

1 kg φρέσκες τριμμένες ντομάτες

⅓ φλ. ξύδι από κρασί

½ ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο

Αλάτι

Πιπέρι

Προετοιμασία

Καθαρίζουμε τις μπάμιες με ένα μικρό κοφτερό μαχαίρι κι αφαιρούμε το περίβλημα γύρω από το κεφαλάκι σαν να τις ξεφλουδίζουμε κωνικά. Φροντίζουμε το κεφαλάκι τους να μείνει πάνω στη μπάμια και να μην ανοίξει ή σκιστεί.

Αφού τελειώσουμε, τις πλένουμε και τις στραγγίζουμε καλά.

Τις βάζουμε σε ταψί, τις περιχύνουμε με ξύδι και τις πασπαλίζουμε με το χοντρό αλάτι. Τις ανακατεύουμε ελαφρά να πάει το ξύδι παντού.

Αφήνουμε να σταθούν για 1 ώρα περίπου. Αν είναι καλοκαίρι τις βγάζουμε στον δυνατό ήλιο.

Γιατί τις μαρινάρω σε ξύδι και αλάτι;

Αυτό το μαρινάρισμα, ειδικά κάτω από τον καυτό καλοκαιρινό ήλιο, θα τις βοηθήσει να μείνουν ολόκληρες και να μην τρέξει το κολλώδες υγρό από το εσωτερικό τους και βγουν τα σπόρια τους στο μαγείρεμα. Το αποτέλεσμα; Στο μαγείρεμα θα είναι πιο γλυκιές με κρουστή σάρκα.

Εκτέλεση

Ζεσταίνουμε το μισό ελαιόλαδο σε μια κατσαρόλα και ροδίζουμε τις μπάμιες για 3-4′ χωρίς πολύ ανακάτεμα, σε δυνατή φωτιά. Ανακινούμε απλά την κατσαρόλα από τα χερούλια.

Προσθέτουμε και σοτάρουμε το κρεμμύδι για 3-4 λεπτά να γίνει διάφανο.

Προσθέτουμε το σκόρδο και σοτάρουμε για 1′.

Ρίχνουμε τον πελτέ ντομάτας και τον τρίβουμε για 1 λεπτό στη βάση της κατσαρόλας.

Στη συνέχεια ρίχνουμε την τριμμένη ντομάτα. Αλατοπιπερώνουμε και σιγοβράζουμε σε μέτρια φωτιά για περίπου 25′ να μαλακώσουν, αλλά όχι να λιώσουν.

Τέλος, προσθέτουμε το υπόλοιπο ελαιόλαδο και τον μαϊντανό. 

Βράζουμε για λίγα επιπλέον λεπτά μέχρι να μελώσουν οι μπάμιες και να μείνουν με το λάδι τους και ελάχιστη σάλτσα.

Δεν τις ανακατεύουμε ποτέ μέσα στη σάλτσα γιατί θα ανοίξουν και θα διαλυθούν.

Νερό δεν είναι απαραίτητο ότι θα χρειαστείτε. Οι μπάμιες έχουν πολύ υγρασία και η φρέσκια ντομάτα επίσης. Τώρα, αν χρησιμοποιήσετε ντομάτα εμπορίου, το νερό είναι απαραίτητο. Θα βάλετε τόσο όσο να μισοσκεπάζονται τα υλικά στην κατσαρόλα.

Δοκιμάστε το φαγητό κι αν χρειάζεται, προσθέστε 2-3 πρέζες ζάχαρη. Συνήθως όταν οι ντομάτες είναι φρέσκες είναι γλυκιές και η ζάχαρη είναι περιττή. Άλλωστε και το ξερό κρεμμύδι δίνει γλύκα και χυλώνει καλά τη σάλτσα. Αν χρησιμοποιήσετε ντομάτα εμπορίου, τότε σίγουρα θα χρειαστείτε λίγη γλύκα.

Σερβίρονται ζεστές ή σε θερμοκρασία δωματίου με τυρί φέτα και φρέσκο ψωμί.

5 συνταγές για σπιτικό παγωτό με φρούτα

1. Παγωτό με συμπυκνωμένο γάλα και φράουλες

Πώς να φτιάξετε παγωτό με συμπυκνωμένο γάλα και φράουλες

Υλικά

  • 480 ml κρέμα σαντιγί (κρύα)
  • 380 γρ συμπυκνωμένο γάλα
  • 150–200 γραμμάρια φράουλες

Εκτέλεση

Χτυπάμε με ένα μίξερ τη σαντιγί κρύα μέχρι να γίνει αφράτη. Προσθέστε το συμπυκνωμένο γάλα και χτυπήστε ξανά μέχρι να ομογενοποιηθεί.

Κόβουμε τις φράουλες σε μικρά κομμάτια, τις προσθέτουμε στο κρεμώδες μείγμα και ανακατεύουμε. Τοποθετούμε το παγωτό σε ένα φαρδύ ταψί, σκεπάζουμε με μεμβράνη ή καπάκι και το βάζουμε στην κατάψυξη για 3-4 ώρες.

2. Παγωτό γιαούρτι με μάνγκο

Πώς να φτιάξετε παγωτό γιαούρτι μάνγκο

Υλικά

  • 2 ώριμα μάνγκο
  • 120 γρ στραγγιστό γιαούρτι
  • 80–90 γρ μέλι
  • 1-3 κ. γλ. χυμό λεμονιού ή λάιμ (προαιρετικά)

Εκτέλεση

Καθαρίζουμε το μάνγκο, το κόβουμε σε κύβους και το αφήνουμε στην κατάψυξη για αρκετές ώρες.

Στη συνέχεια, ανακατεύουμε το γιαούρτι, το μάνγκο, το μέλι και το χυμό μέχρι να ομογενοποιηθούν. Εάν το μάνγκο είναι έντονα ξινό, τότε δεν χρειάζεται να προσθέσουμε χυμό.

Τοποθετούμε το μείγμα σε ένα φαρδύ ταψί, σκεπάζουμε με καπάκι ή μεμβράνη και το βάζουμε στην κατάψυξη.

3. Παγωτό μανταρίνι με κρέμα γάλακτος και συμπυκνωμένο γάλα

παγωτό μανταρίνι με κρέμα γάλακτος και συμπυκνωμένο γάλα

Υλικά

  • 8–9 μανταρίνια.
  • 380 γρ συμπυκνωμένο γάλα
  • 400 γρ κρέμα γάλακτος

Εκτέλεση

Καθαρίζουμε τα μανταρίνια, τα χτυπάμε με ένα μπλέντερ και τα σουρώνουμε. Για τη συνταγή, θα χρειαστούν τουλάχιστον 250 γρ της μάζας που προκύπτει. Χτυπάμε με μπλέντερ τον πουρέ των μανταρινιών, το συμπυκνωμένο γάλα και την κρέμα γάλακτος μέχρι να ομογενοποιηθούν.

Μεταφέρουμε το μείγμα σε ένα φαρδύ ταψί, σκεπάζουμε με καπάκι ή μεμβράνη και το βάζουμε στην κατάψυξη για 5-6 ώρες. Ανακατεύουμε το παγωτό περίπου κάθε ώρα.

4. Παγωτό λεμόνι

Πώς να φτιάξετε παγωτό λεμόνι

Υλικά

  • 2 λεμόνια
  • 200 γρ ζάχαρη
  • μια πρέζα αλάτι
  • 240 γρ κρέμα γάλακτος
  • 240 ml γάλα

Εκτέλεση

Τρίβουμε το ξύσμα λεμονιού σε ένα λεπτό τρίφτη και στύβουμε για τον χυμό. Για τη συνταγή, θα χρειαστεί 1 κουταλιά της σούπας ξύσμα και 60 ml χυμός.

Χτυπάμε μαζί τη ζάχαρη, το ξύσμα, τον χυμό λεμονιού και το αλάτι. Ξεχωριστά, ενώνουμε την κρέμα γάλακτος και το γάλα και ανακατεύοντας, ρίχνουμε μέσα στο μείγμα του λεμονιού. Συνεχίζουμε το χτύπημα, μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη.

Αδειάζουμε το μείγμα σε ένα φαρδύ δοχείο, σκεπάζουμε με καπάκι ή μεμβράνη και το βάζουμε στην κατάψυξη για 3-4 ώρες. Στα μισά αυτού του χρόνου, ανακατεύουμε το παγωτό.

5. Παγωτό από τυρόπηγμα και γιαούρτι με συμπυκνωμένο γάλα και σμέουρα

Παγωτό τυρόπηγμα και γιαούρτι με συμπυκνωμένο γάλα και σμέουρα

Υλικά

  • 250 γρ τυρί cottage
  • 250 γρ φυσικό γιαούρτι
  • 250 γρ συμπυκνωμένο γάλα
  • 50 γρ ζάχαρη
  • ζάχαρη βανίλιας για γεύση
  • 300 γρ σμέουρα

Εκτέλεση

Ανακατεύουμε το τυρί κότατζ, το γιαούρτι, το συμπυκνωμένο γάλα και τα δύο είδη ζάχαρης στο μπλέντερ. Προσθέτουμε τα σμέουρα και χτυπάμε ξανά μέχρι να ομογενοποιηθούν.

Μεταφέρουμε το μείγμα σε ένα φαρδύ ταψί, σκεπάζουμε με καπάκι ή μεμβράνη και το βάζουμε στην κατάψυξη για 3-4 ώρες. Σε αυτό το διάστημα, πρέπει να ανακατέψουμε το παγωτό μερικές φορές.

Της Ντάριας Ροντιόνοβα

Πηγή: Lifehacker

Ρεβύθια με βλήτα

Τα όσπρια αποτελούν σημαντικό στοιχείο της μεσογειακής διατροφής, καθώς είναι μια φυτική πηγή σιδήρου. Γι’ αυτό και πρέπει να τα καταναλώνουμε τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα. Ευτυχώς, τα όσπρια είναι πολύ ευέλικτο υλικό και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βάση για την παρασκευή πολλών διαφορετικών πιάτων. Παραδείγματος χάριν, μπορούμε να ετοιμάσουμε φαλάφελ, χούμους και σαλάτα με φακές. Όποιες κι αν είναι οι προτιμήσεις μας, έχουμε τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε λαχταριστά πιάτα για όλες τις ώρες της ημέρας.

Ειδικά για όσους ακολουθούν μία αυστηρά χορτοφαγική διατροφή, η κατανάλωση οσπρίων είναι σχεδόν καθημερινά απαραίτητη. Πολλές vegan/νηστίσιμες συνταγές βασίζονται στα όσπρια.

Η συγκεκριμένη συνταγή χρησιμοποιεί ρεβύθια με μια πλούσια σάλτσα ντομάτας, σε συνδυασμό με βλήτα, που είναι σε αφθονία το καλοκαίρι, και φέτες από φυτικό λευκό τυρί σε άλμη. Οι γεύσεις δένουν αρμονικά και το αποτέλεσμα είναι ένα χορταστικό πιάτο, πλούσιο σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία.

Υλικά

400 γρ ρεβύθια βρασμένα

300 γρ βλήτα

350 γρ φυτικό λευκό τυρί σε άλμη

1 κ.γλ. σπόροι κύμινου

2 κ.σ. έξτρα παρθένο ελαιόλαδο

250 ml σάλτσα ντομάτας

1 μέτριο κόκκινο κρεμμύδι

2 σκελίδες σκόρδο

1 κ.γλ. ξερή ρίγανη

20 ml χυμό λεμονιού

Εκτέλεση

Βήμα 1 – Ανάβουμε το φούρνο στους 180o C, για να προθερμανθεί καλά.

Βήμα 2 – Τοποθετούμε ένα τηγάνι σε δυνατή φωτιά και προσθέτουμε το ελαιόλαδο. Μόλις κάψει, προσθέτουμε τους σπόρους του κύμινου και τους αφήνουμε για 1-2 λεπτά, για να απελευθερώσουν όλα τα αρώματά τους. Προσθέτουμε το κόκκινο κρεμμύδι, το οποίο έχουμε κόψει σε κύβους. Μετά από 2 λεπτά, προσθέτουμε και το πολτοποιημένο σκόρδο.

Βήμα 3 – Πλένουμε και καθαρίζουμε καλά τα βλήτα και τα ρίχνουμε στο τηγάνι. Περιμένουμε λίγο μέχρι να μαραθούν και τα ανακατεύουμε με τα υπόλοιπα υλικά.

Βήμα 4 – Περιχύνουμε τα χόρτα με τη σάλτσα ντομάτας και προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι και την ξερή ρίγανη. Μόλις πάρει η σάλτσα μια βράση, ρίχνουμε στο τηγάνι τα βρασμένα ρεβύθια και τον χυμό λεμονιού.

Βήμα 5 – Συμπληρώνουμε με 120 ml νερό και αφήνουμε το φαγητό να σιγοβράσει μέχρι να δέσει η σάλτσα.

Βήμα 6 – Βγάζουμε το τυρί από την άλμη και το ξεπλένουμε. Έπειτα, το κόβουμε σε φέτες πάχους 1 εκατοστού.

Βήμα 7 – Μεταφέρουμε το μείγμα από το τηγάνι σ’ ένα πυρίμαχο σκεύος. Από πάνω τοποθετούμε τις φέτες του φυτικού τυριού και πασπαλίζουμε με ξερή ρίγανη και μαύρο πιπέρι. Εάν μας αρέσουν τα καυτερά, μπορούμε να προσθέσουμε και λίγο μπούκοβο.

Βήμα 8 – Τοποθετούμε το πυρίμαχο σκεύος στο φούρνο και ψήνουμε για 15 λεπτά, μέχρι να μαλακώσει το τυρί .

Βήμα 9 – Το σερβίρουμε ζεστό, μαζί με ψωμί ολικής άλεσης ή πίτες.

Αυτό το φαγητό είναι πολύ χορταστικό και νόστιμο, ιδανικό για το καλοκαιρινό τραπέζι. Εάν θέλουμε, μπορούμε να προσθέσουμε κι άλλα λαχανικά που μπορεί να μας έχουν περισσέψει κι έτσι να δώσουμε περισσότερο χρώμα και γεύση στο πιάτο.

Πηγή: Εβλογημένο

Η ανισορροπία καλίου μπορεί να προκαλέσει καρδιακά και νευρολογικά θέματα

Απαραίτητο για την ανθρώπινη υγεία, το κάλιο βοηθάει στην ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, υποστηρίζει την λειτουργία των μυών και διασφαλίζει τον κανονικό χτύπο της καρδιάς. Τόσο η έλλειψη όσο και η πλειονότητα καλίου μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά το σώμα, επομένως είναι σημαντικό να ελέγχουμε τα όποια σημάδια ανισορροπίας.

Ο ρόλος του καλίου στο σώμα

Το κάλιο, ένας ηλεκτρολύτης και το κύριο θετικά φορτισμένο ιόν στα κύτταρά μας παίζει κρίσιμο ρόλο στις κυτταρικές λειτουργίες και τις ενεργειακές διαδικασίες. Δρα ως ζωτικός κρίκος μεταξύ αυτών των πεδίων, και ως βιοχημικό συστατικό και ως άμεσος συμμετέχων στην δημιουργία και ρύθμιση των νευρικών ερεθισμάτων. Το κάλιο είναι κρίσιμο για την νευρική αγωγιμότητα, την σύσπαση των μυών και την διατήρηση της ενδοκυτταρικής οσμωτικής πίεσης καθώς και της ισορροπίας των επιπέδων του pH στα σωματικά υγρά.

Μια από τις πιο σημαντικές λειτουργίες του καλίου είναι η επίδραση του στην πίεση του αίματος. Επαρκής ποσότητα καλίου βοηθάει το σώμα να αποβάλει το νάτριο, μειώνει την κατακράτηση υγρών και προάγει την διαστολή των αιμοφόρων αγγείων, όλα εκ των οποίων συνεισφέρουν στην μείωση της πίεσης του αίματος. Επομένως, διατηρώντας επαρκή επίπεδα καλίου μπορεί να βοηθήσει στην μείωση του κινδύνου υπέρτασης και συναφών καταστάσεων, όπως καρδιακής νόσο και εγκεφαλικού.

Μια συστηματική αναθεώρηση που δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας το 2011 ανέλυσε 11 μελέτες περιλαμβάνοντας σχεδόν 25.000 συμμετέχοντες. Η αναθεώρηση βρήκε πως η ημερήσια πρόσληψη 1,64 γραμμαρίων καλίου μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εγκεφαλικού κατά 21%.

Οι ερευνητές σημείωσαν πως η αυξημένη λήψη διατροφικού καλίου συνδέεται με χαμηλότερες περιπτώσεις εγκεφαλικού και ενδεχομένως να μειώσει και τον κίνδυνο στεφανιαίας νόσου και ολικής καρδιαγγειακής νόσου. Αυτά τα ευρήματα υποστηρίζουν την σύσταση της κατανάλωσης τροφίμων πλούσιων σε κάλιο για την μείωση της πιθανότητας αγγειακών παθήσεων.

Μια μακροχρόνια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή που συμπεριλήφθηκε στην συστηματική αναθεώρηση εκτίμησε τα αποτελέσματα της αυξημένης λήψης καλίου μέσω φυσικών τροφών. Ύστερα από επανέλεγχο ενός έτους, οι ασθενείς με δίαιτα πλούσια σε κάλιο πέτυχαν έλεγχο της αρτηριακής πίεσης με λιγότερη από την μισή δοσολογία φαρμάκων  που απαιτείται από την ομάδα ελέγχου.

Το κάλιο είναι ένα οργανικό άλας απαραίτητο για την υγεία των οστών. Ρυθμίζοντας την ισορροπία αλάτων-βάσεως του σώματος, το κάλιο μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της απώλειας οστών.

Επιπλέον, το κάλιο βοηθάει στην πρόληψη υπερβολικής αποβολής καλλίου μέσω των ούρων, το οποίο μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο πέτρας στους νεφρούς.

Το κάλιο είναι επίσης ωφέλιμο για άτομα με διαβήτη. Μπορεί να αυξήσει την ευαισθησία στην ινσουλίνη και να βοηθήσει στην ρύθμιση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα.

Σημάδια πλεονάσματος και έλλειψης καλλίου

Η παρούσα σύσταση της Αμερικάνικης Καρδιολογικής Εταιρείας για την ημερήσια πρόσληψη καλίου είναι 3.400 mg για τους άντρες και 2.600 mg για τις γυναίκες. Παρόλα αυτά, η απαιτούμενη ποσότητα μπορεί να διαφέρει ανάλογα την ηλικία, την ατομική φυσιολογία και τις συγκεκριμένες καταστάσεις υγείας.

Για τους ηλικιωμένους, οι ανάγκες καλίου αυξάνονται ενώ η ικανότητα του σώματος να το αποβάλλει ελαττώνεται. Επομένως, η ρύθμιση των επιπέδων καλίου στο αίμα γίνεται απαραίτητη.

Πώς μπορούμε να διακρίνουμε εάν τα επίπεδα καλίου είναι πολύ υψηλά ή πολύ χαμηλά;

Αφύσικα επίπεδα καλίου στο αίμα μπορούν να οδηγήσουν σε αρκετά κοινά θέματα, περιλαμβάνοντας τα εξής:

  1. Συσπάσεις μυών: Υψηλά επίπεδα καλίου μπορούν να προκαλέσουν μυϊκή αδυναμία ή και παράλυση, ενώ χαμηλά επίπεδα καλίου μπορούν να προκαλέσουν μυϊκές κράμπες.
  2. Καρδιακός ρυθμός: Τόσο τα υψηλά όσο και τα χαμηλά επίπεδα καλίου μπορούν να διαταράξουν τον καρδιακό ρυθμό. Αν παρατηρήσετε ανωμαλίες στον χτύπο της καρδιάς σας, είναι σημαντικό να ελέγξετε τα επίπεδα καλίου σας.
  3. Γαστρεντερολογικά: Υψηλά επίπεδα καλίου μπορούν να προκαλέσουν ναυτία και εμετό, ενώ χαμηλά επίπεδα καλλίου μπορούν να οδηγήσουν σε δυσκοιλιότητα λόγω μειωμένης γαστρεντερολογικής κινητικότητας.
  4. Νευρολογικά: Τόσο τα υψηλά όσο και τα χαμηλά επίπεδα καλίου μπορούν να προκαλέσουν μούδιασμα ή πόνο στα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών. Αν έχετε κάποια από αυτά τα συμπτώματα, σας συστήνεται να ελέγξετε τα επίπεδα καλλίου σας.

Άλλο ένα ξεχωριστό σύμπτωμα χαμηλού καλίου είναι η υπερβολική κόπωση.

Αιματολογικές εξετάσεις και καρδιογραφήματα μπορούν να αποκαλύψουν εάν τα επίπεδα καλίου είναι υψηλά ή χαμηλά. Αν βιώνετε οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα που αναφέρθηκαν, είναι σημαντικό να λάβετε υπόψιν την πιθανότητα ανώμαλων επιπέδων καλίου και να συμβουλευτείτε έναν ιατρό.

6 τροφές πλούσιες σε κάλιο

 1.Φρούτα:

Μπανάνες: 326mg

Avocado: 485mg

Νερό καρύδας: 165mg

2.Λαχανικά:

Σπανάκι: 558mg

Πατάτες: 446mg

Παντζάρια: 342mg

3.Όσπρια:

Μαύρα φασόλια ξερά: 1.540mg

4.Ξηροί καρποί και σπόροι:

Αμύγδαλα: 733mg

Ηλιόσποροι: 850mg

5.Θαλασσινά:

Σολωμός: 364mg

Τόνος: 441mg

6.Γαλακτοκομικά:

Γάλα: 150mg

Γιαούρτι: 164mg

Προφυλάξεις συμπληρωμάτων για το κάλιο

 Είναι κρίσιμο να λαμβάνουμε επαρκές κάλιο μέσα από τις τροφές που προαναφέρθηκαν. Ωστόσο, κάποια άτομα πρέπει να προσέχουν όταν λαμβάνουν συμπληρώματα καλίου. Οι ακόλουθες ομάδες, συγκεκριμένα, θα πρέπει να αποφύγουν τα συμπληρώματα καλίου:

Ασθενείς με σοβαρή νεφρική νόσο: Υπερβολική λήψη συμπληρωμάτων καλίου μπορεί να οδηγήσει σε υπερκαλιαιμία.

Ασθενείς με διαβητική νεφροπάθεια: Αυτή η ασθένεια μπορεί να μειώσει την ικανότητα των νεφρών να αποβάλουν αποτελεσματικά το κάλιο.

Άτομα που λαμβάνουν ορισμένες φαρμακευτικές αγωγές: Κάποια φάρμακα, όπως τα αντικαλιουρητικά, μπορούν να αυξήσουν τα επίπεδα καλίου στο σώμα. Επιπλέον λήψη συμπληρωμάτων καλίου μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την υπερκαλιαιμία.

Φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της υψηλής πίεσης και της καρδιακής νόσου, όπως οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης (ACE inhibitor) όπως η λισινοπρίλη και η βεναζεπρίλη, μπορούν να προκαλέσουν κατακράτηση καλίου. Ομοίως, ανταγωνιστές των υποδοχέων της αγγειοτασίνης II, περιλαμβάνοντας την λοσαρτάνη και την βαλσαρτάνη, μπορούν επίσης να αυξήσουν τα επίπεδα καλίου στο αίμα.

Ασθενείς με καρδιακή νόσο: Τα επίπεδα καλίου μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τον καρδιακό ρυθμό, οπότε άτομα με καρδιακή νόσο θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί με την λήψη συμπληρωμάτων καλίου.

Του Jingduan Yang

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι του συγγραφέα και δεν αντανακλούν κατ ανάγκη τις απόψεις των Epoch Times. Η Epoch Times προσκαλεί τον επαγγελματικό διάλογο.

Η ζάχαρη επιταχύνει τη διαδικασία γήρανσης

Ερευνητές βρήκαν πως μια πιο θρεπτική δίαιτα, χωρίς πολύ ζάχαρη, μπορεί να διατηρήσει τη βιολογική ηλικία των κυττάρων του σώματος σε νεανικά επίπεδα.

«Μία υγιεινή δίαιτα, που ταυτίζεται με την πρόληψη χρόνιων νοσημάτων και τη μειωμένη κατανάλωση πρόσθετης ζάχαρης, ίσως υποστηρίζει και τη μειωμένη κυτταρική γήρανση σε σχέση με τη χρονολογική ηλικία», αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης, που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα στο JAMA Network Οpen.

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια-Σαν Φρανσίσκο (UCSF) μελέτησαν ένα σύνολο 342 μεσήλικων έγχρωμων και λευκών γυναικών, για να διαπιστώσουν πώς διαφορετικοί τρόποι διατροφής επηρεάζουν τη γήρανση των κυττάρων τους. Για να αξιολογήσουν τη δραστηριότητα των γονιδίων και να εκτιμήσουν τη βιολογική υγεία του ατόμου και την πιθανή διάρκεια ζωής του, χρησιμοποίησαν «επιγενετικά ρολόγια».

Ακόμη κι όταν ακολουθούσαν μια υγιεινή κατά τα άλλα δίαιτα, η επιγενετική ηλικία των γυναικών αυξανόταν με κάθε γραμμάριο ζάχαρης που κατανάλωναν, σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης.

Η μελέτη προώθησε την κατανόηση των ερευνητών σχετικά με το γιατί η ζάχαρη είναι τόσο επιβλαβής στην υγεία, είπε σε δήλωση τύπου η Ελίσσα Επέλ, καθηγήτρια στο Τμήμα Ψυχιατρικής και Επιστημών Συμπεριφοράς του UCSF και συν-συγγραφέας της μελέτης.

«Γνωρίζαμε ήδη πως τα υψηλά επίπεδα πρόσθετης ζάχαρης συνδέονται με χειρότερη μεταβολική υγεία και πρώιμη νόσο, πιθανώς περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο διατροφικό παράγοντα», είπε η κα Επέλ. «Πλέον γνωρίζουμε πως η επιταχυνόμενη επιγενετική γήρανση υπογραμμίζει αυτήν τη σχέση, και πιθανόν αυτός να είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους η αυξημένη πρόσληψη ζάχαρης περιορίζει τις πιθανότητες για έναν υγιή παρατεταμένο βίο.

Όπως έχουμε μία βιολογική ηλικία σύμφωνα με την ημερομηνία γέννησής μας, οι επιστήμονες έχουν ορίσει και μία επιγενετική ηλικία. Οι ηλικιωμένοι που λειτουργούν λες και είναι νεότεροι – έχοντας νοητικές και φυσικές ικανότητες που αντιστοιχούν σε πιο νεαρά άτομα – έχουν νεότερη επιγενετική ηλικία.

Οι γυναίκες που έτρωγαν πιο θρεπτικά παρέμειναν επιγενετικά νέες

Η διατροφή των γυναικών βαθμολογήθηκε σύμφωνα με τη μεσογειακή δίαιτα, η οποία, σύμφωνα με τους ερευνητές, οδηγεί σε βραδύτερη κυτταρική γήρανση, επειδή περιέχει αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές τροφές. Επιπλέον, έγινε σύγκριση της διατροφής τους με μια δίαιτα η οποία είναι γνωστή για τη σχέση της με τον χαμηλό κίνδυνο χρόνιων νοσημάτων.

Η διατροφή τους αξιολογήθηκε, επίσης, για την περιεκτικότητά της σε θρεπτικά συστατικά, όπως βιταμίνες Α, C, B12 και Ε, καθώς επίσης και μαγνήσιο, σελήνιο, φυλλικό οξύ και φυτικές ίνες. Αυτά τα θρεπτικά συστατικά συνδέονται με τη διατήρηση και επισκευή του DNA, ενώ διαθέτουν και αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.

Όσες ακολούθησαν μια θρεπτική δίαιτα, οποιουδήποτε είδους, είχαν σημαντικά χαμηλότερη επιγενετική ηλικία. Η μεσογειακή δίαιτα παρείχε τα καλύτερα αποτελέσματα.

Οι συγγραφείς βρήκαν πως με κάθε βαθμό που αποκτούσαν ακολουθώντας τη μεσογειακή δίαιτα, οι γυναίκες είχαν 0,41 μείωση στα επιγενετικά τους χρόνια – η πιο σημαντική μείωση ανάμεσα στις δίαιτες που ερευνήθηκαν.

Τα αντιοξειδωτικά τρόφιμα συνδέονται με πιο αργή διαδικασία γήρανσης, παρόλο που τα άμεσα στοιχεία και η κατανόηση των επιδράσεών τους είναι ελλιπή.

Υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης και ασθένειες

Η ζάχαρη δεν είναι πάντοτε επιβλαβής για την υγεία, καθώς ο οργανισμός μας χρειάζεται τη γλυκόζη, μια μορφή ζάχαρης, για την επιβίωση. Το σώμα παράγει γλυκόζη από τις τροφές. Υπάρχουν δύο ειδών σάκχαρα: τα φυσικά σάκχαρα, όπως αυτά που βρίσκονται στα φρούτα και το γάλα, και τα πρόσθετα σάκχαρα, περιλαμβανομένης της ακατέργαστης ζάχαρης, το σιρόπι καλαμποκιού με υψηλή περιεκτικότητα σε φρουκτόζη, την επεξεργασμένη ζάχαρη και το μέλι. Τα πρόσθετα σάκχαρα – τα οποία απαντούν κυρίως στα ροφήματα, τα επιδόρπια, τα γλυκά και τα σνακ – είναι τα βλαβερά, σημειώνουν οι συγγραφείς.

«Η ζάχαρη είναι ένας γνωστός φλεγμονώδης  και οξειδωτικός παράγοντας, ο οποίος σχετίζεται με τον καρκίνο, αλλά και με τις καρδιομεταβολικές ασθένειες», γράφουν στη μελέτη τους. Από έρευνες, έχει ήδη προκύψει πως η φλεγμονή και η οξείδωση προάγουν την κυτταρική γήρανση.

Μεγάλες ποσότητες ζάχαρης μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε ασθένειες, συμπέραναν οι ερευνητές μελέτης του 2014, που δημοσιεύθηκε στο Αμερικανικό Περιοδικό Κλινικής Διατροφής (American Journal of Clinical Nutrition). «Η κατανάλωση αναψυκτικών με ζάχαρη συνδέεται σταθερά με αύξηση των πιθανοτήτων εμφάνισης αρκετών χρόνιων φλεγμονωδών ασθενειών, όπως ο διαβήτης τύπου 2 και η καρδιαγγειακή νόσος», αναφέρουν οι συγγραφείς. Βρήκαν, επίσης, πως η συχνή κατανάλωση ροφημάτων με ζάχαρη συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ρευματοειδούς αρθρίτιδας στις γυναίκες.

Του Huey Freeman

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Γκογκάλ: Γλυκά και αλμυρά αρτοσκευάσματα του Αζερμπαϊτζάν

Στην κουζίνα του Αζερμπαϊτζάν, υπάρχουν τα γκογκάλ, αρτοσκευάσματα σε σχήμα μικρού κύκλου, με ζύμη από αλεύρι, γάλα ή νερό, βούτυρο και μαγιά, πασπαλισμένα με σπόρους σουσαμιού ή παπαρούνας. Υπάρχουν δύο τύποι: τα shor-gogal και τα shirin-gogal.

Shor gogal: Αλμυρές σφολιάτες με πολλά μπαχαρικά

Σορ γκογκάλ σημαίνει αλατισμένο κουλούρι. Στο Αζερμπαϊτζάν, τα ετοιμάζουν για τις ανοιξιάτικες γιορτές του Νοβρούζ Μπαϊράμ και συμβολίζουν τον ερχομό της άνοιξης, καθώς τα στρογγυλά ψωμάκια με την κίτρινη γέμιση θυμίζουν μικρούς ήλιους. Και παρόλο που τα σορ γκογκάλ σερβίρονται συνήθως με γλυκό τσάι, ταιριάζουν εξίσου καλά και με ζωμό. Η πικάντικη αλμύρα τους οφείλεται στη γέμιση των μπαχαρικών, η οποία παίρνει το κίτρινο χρώμα της από τον κουρκουμά.

Азербайджанские слоеные пирожки Шор гогал

Υλικά 

1.400 γρ αλεύρι σίτου 

11 γρ ξηρή μαγιά ταχείας δράσης  

2 αυγά

1,5 ποτήρι γάλα ελαφρύ

700 γρ βούτυρο

2 κ.σ. αλάτι 

1 κ.γλ. κρυσταλλική ζάχαρη 

200 γρ γιαούρτι ελαφρύ 10%

2 κ.σ. σπόροι μάραθου

2 κ.σ. κύμινο 

2 κ.σ. κουρκουμάς 

1 κ.γλ. μαύρο αλεσμένο πιπέρι

2 γρ παπαρούνα (για γεύση) 

Παρασκευή της ζύμης

Ζεσταίνουμε το γάλα και ανακατεύουμε με το γιαούρτι και 200 γρ λιωμένο βούτυρο.

Σπάμε μέσα στο γάλα ένα αυγό, προσθέτουμε τη μαγιά, 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι, τη ζάχαρη και 1 κιλό αλεύρι.

Ζυμώνουμε τη ζύμη στη μηχανή ψωμιού για 1,5 ώρα.

Για τη γέμιση  

Προσθέτουμε στο υπόλοιπο αλεύρι λιωμένο βούτυρο (100 γρ.), το υπόλοιπο αλάτι, μάραθο, πιπέρι, κουρκουμά και κύμινο. Μπορείτε επίσης να προσθέσετε σαφράν.

Ζυμώνουμε τη γέμιση. Το μείγμα που θα προκύψει πρέπει να είναι πυκνό και να θρυμματίζεται.

Ετοιμάζοντας τα γκογκάλ

Χωρίζουμε την έτοιμη ζύμη σε 9-10 μέρη.

Ανοίγουμε κάθε κομμάτι σε πολύ λεπτή ζύμη.

Λιώνουμε το βούτυρο (400 γρ) και αλείφουμε γενναιόδωρα την πρώτη στρώση ζύμης.

Τοποθετούμε την επόμενη στρώση πάνω από τη βουτυρωμένη στρώση και την αλείφουμε και αυτή.

Δεν χρειάζεται να βουτυρώσουμε την τελευταία στρώση ζύμης.

Κόβουμε τη ζύμη σε κορδέλες και τυλίγουμε σε ρολό.

Нарежьте на части примерно по 2 см шириной.

Κάνουμε μια τρύπα σε κάθε ρολό (με τον αντίχειρα), βάζουμε μέσα λίγη γέμιση και σφραγίζουμε.

Τοποθετούμε τα κομμάτια σε ένα ταψί στρωμένο με λαδόκολλα, με την ένωση προς τα κάτω.

Πιέζουμε ελαφρά κάθε γκογκάλ για να σχηματίσουμε επίπεδα κέικ.

Αλείφουμε με αυγό και πασπαλίζουμε με παπαρουνόσπορο.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς, για 20 λεπτά περίπου.

Shirin-gogal: Γλυκιές σφολιάτες με φιστίκια 

Ширин-гогал с фисташками

Υλικά

250 ml γάλα

1 κ. γλ. ζάχαρη

1 κ. γλ. μαγιά 

5 κρόκους αυγού

150 γρ βούτυρο

200 γρ γιαούρτι

2 κ. γλ. κουρκουμά  

2 γρ βανιλίνη

1 κ. γλ. μπέικιν πάουντερ 

1 κ. γλ. αλάτι 

1.200 γρ αλεύρι 

200 γρ νερό 

Για τη γέμιση

300 γρ φιστίκια Αιγίνης χωρίς το κέλυφος, θρυμματισμένα (ή καρύδια)

140 γρ ζάχαρη 

1 κ. γλ. κανέλα 

Για άλειμμα

400 γρ βούτυρο 

Εκτέλεση

Διαλύουμε τη ζάχαρη σε χλιαρό νερό, προσθέτουμε τη μαγιά και αφήνουμε να φουσκώσει για 10 λεπτά.

Λιώνουμε το βούτυρο για τη ζύμη (150 γρ), κοσκινίζουμε τον κουρκουμά, αλατίζουμε, ανακατεύουμε και αφήνουμε να κρυώσει λίγο.

Κοσκινίζουμε το αλεύρι και προσθέτουμε τα αυγά και το γιαούρτι. 

Ρίχνουμε μέσα τη μαγιά και το περισσότερο βούτυρο. Αρχίζουμε να ανακατεύουμε με ένα κουτάλι.

Ρίχνουμε το υπόλοιπο βούτυρο και ζυμώνουμε τη ζύμη. Το σκεπάζουμε και το αφήνουμε να φουσκώσει για μιάμιση ώρα.

Λιώνουμε το υπόλοιπο βούτυρο (400 γρ).

Χωρίζουμε τη ζύμη σε 9 μέρη (σύμφωνα με την παράδοση, αλλά μπορείτε να κάνετε περισσότερο ή λιγότερο). Ανοίγουμε κάθε κομμάτι σε πάχος 1 χιλ, προσπαθώντας να του δώσουμε ένα ορθογώνιο σχήμα. Τυλίγουμε τη ζύμη γύρω από τον πλάστη και τη μεταφέρουμε σε λαδόκολλα. Στη συνέχεια, αλείφουμε τη ζύμη με βούτυρο. Ανοίγουμε το επόμενο κομμάτι και το τοποθετούμε από πάνω. Συνεχίζουμε με τα υπόλοιπα.

Сверните тесто в рулет.

Τυλίγουμε τη ζύμη σαν ένα κούτσουρο.

Κόβουμε σε κομμάτια πλάτους περίπου 2 εκ.

Σχηματίζουμε κοιλότητες, προσέχοντας να μην πιέσουμε πολύ το κάτω μέρος , ώστε να διατηρηθεί η πολυεπίπεδη δομή.

Сформируйте колодцы. Осторожно, не вдавливайте сильно донышко — нужно, чтобы осталась слоистая структура.

Ανακατεύουμε τα φιστίκια Αιγίνης με τη ζάχαρη και βάζουμε 2-3 κουταλιές της σούπας σε κάθε γκογκάλ. Ύστερα, τα κλείνουμε σαν πίτες.

Τα τοποθετούμε σε ένα ταψί, με την ένωση προς τα κάτω και τα αφήνουμε να ξεκουραστούν για 10 λεπτά. Κατόπιν, τα αλείφουμε με κρόκο αυγού και τα  πασπαλίζουμε με παπαρουνόσπορο (προαιρετικά).

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 220°C, για 20 λεπτά.

Καλή επιτυχία!

Πηγές: Edim Doma, Calorizator

Γονίδια και εθισμός: Ο ρόλος της διατροφής

Η κατανάλωση των σωστών τροφών είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους υποστήριξης της λειτουργίας των γονιδίων και του εγκεφάλου σας, ασχέτως του DNA που κληρονομήσατε – καλό ή κακό.

Η κατανόηση αυτή προέρχεται από την επιγενετική, μία νέα επιστήμη, η οποία μας διδάσκει πως τα γονίδια μας μπορεί να είναι υγιή ή άρρωστα, όπως και εμείς οι ίδιοι. Είναι εξαιρετικά ευαίσθητα στο πώς τους φερόμαστε, κάτι που αντανακλά στα μοτίβα συμπεριφοράς μας, περιλαμβανομένων και της τάσης μας προς τους εθισμούς.

Σε σχετικό άρθρο, μιλήσαμε για το πώς συγκεκριμένα γονίδια συνδέονται με τον εθισμό και πώς αυτά τα γονίδια μπορεί να έχουν μια εκτιμώμενη επιρροή 40% με 60% στην ευαισθησία μας προς τον εθισμό.

Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να αντιδράσουμε μοιρολατρικά και να παραδοθούμε στους εθισμούς, σκεπτόμενοι ότι τα γονίδιά μας προδικάζουν το αποτέλεσμα. Η λειτουργία των γονιδίων μπορεί να ενεργοποιηθεί ή να απενεργοποιηθεί κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ανάλογα με το περιβάλλον μας και τις επιλογές του τρόπου ζωής μας, περιλαμβανομένων των τροφών που καταναλώνουμε ή αποφεύγουμε.

Σε αυτό το άρθρο, θα δούμε με ποιους τρόπους μπορούμε να υποστηρίξουμε τα γονίδια μας και πώς να ενισχύσουμε τη λειτουργία του εγκεφάλου για να έχουμε μακροχρόνια υγεία.

Η γονιδιωματική του τρόπου ζωής αποκαλύπτει το πώς τα γονίδια μας, η δίαιτά μας και οι επιλογές του τρόπου ζωής μας διασταυρώνονται. Επιλέγοντας τις σωστές τροφές και υιοθετώντας υγιεινές συνήθειες, μπορούμε να καθοδηγήσουμε τα γονίδιά μας ώστε αυτά να προωθήσουν τη βέλτιστη υγεία και ευεξία.

Το DNA μας μάς κάνει ξεχωριστούς

Το DNA μας είναι που μας κάνει όλους ανθρώπους, όμοιους αλλά και τόσο διαφορετικούς μεταξύ μας. Όλοι μοιραζόμαστε κάποια κοινά χαρακτηριστικά – ωστόσο, εκτός κι αν έχουμε έναν ομοζυγωτό δίδυμο, ο καθένας μας διαθέτει έναν ξεχωριστό συνδυασμό χαρακτηριστικών.

Τα γονίδια μας είναι τμήματα του DNA (δεσοξυριβονουκλεϊκό οξύ) που έχουν χημικούς κώδικες για να φτιάχνουν συγκεκριμένες πρωτεΐνες. Αυτές οι πρωτεΐνες δημιουργούν διαφορετικά κύτταρα που διαμορφώνουν το πώς φαινόμαστε, σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε, κάνοντας τον καθένα μας ξεχωριστό.

Αυτός ο κώδικας του DNA ενεργεί ως ένα σύνολο οδηγιών, που επηρεάζει το πώς διαφορετικά τμήματα του σώματός μας μεγαλώνουν, αναπτύσσονται και λειτουργούν, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο χειριζόμαστε τα στρεσογόνα γεγονότα της ζωής.

Αν η υγεία μας δεν ταυτίζεται με τις ανάγκες του DNA μας, αυξάνονται οι πιθανότητες ενεργοποίησης βλαβερών γονιδίων, με συνεπακόλουθη αρνητική επίδραση στην υγεία μας.

Ισορροπία της χημείας του εγκεφάλου

Ακόμη και χωρίς να υπάρχουν τα συγκεκριμένα γονίδια εθισμού, η διατήρηση μιας υγιούς εγκεφαλικής λειτουργίας μόνο ωφέλιμη μπορεί να είναι.

Στο προαναφερθέν σχετικό άρθρο, παρουσιάστηκε η περίπτωση της Ρόουζ, στην οποία δοκιμάστηκαν ορισμένες στρατηγικές για την εξισορρόπηση της εγκεφαλικής χημείας. Ο εγκέφαλος της Ρόουζ αντιδρούσε στις πολύ επεξεργασμένες τροφές και στις πλούσιες σε ζάχαρη τροφές όπως θα αντιδρούσε στα ναρκωτικά και το αλκοόλ λόγω του κληρονομημένου της DRD2, ενός παραλλαγμένου γονιδίου υποδοχέα ντοπαμίνης. Αυτή η γενετική προδιάθεση την έκανε εξαιρετικά ευαίσθητη σε ουσίες που αυξάνουν ραγδαία την ντοπαμίνη, με αποτέλεσμα ένα χαμηλότερο όριο ντοπαμίνης, του χημικού της επιβράβευσης-απόλαυσης.

Για να κατευνάζει το ψυχολογικό της στρες, η Ρόουζ κατανάλωνε υπέρογκες ποσότητες φρούτων, χυμών και επεξεργασμένων τροφών χαρακτηριζόμενων ως «υγιεινές», όπως π.χ. τα προϊόντα χωρίς γλουτένη. Ωστόσο, αυτοί οι υψηλά επεξεργασμένοι υδατάνθρακες προκαλούν έντονη αύξηση σακχάρου στο αίμα, που ακολουθείται από μεγάλη πτώση, προκαλώντας στον εγκέφαλό της μια κατάσταση υπογλυκαιμίας (χαμηλό σάκχαρο στο αίμα). Αυτό μείωνε την ικανότητά της να σκέφτεται λογικά και να κάνει συνετές επιλογές όσον αφορά τη διατροφή και τον τρόπο ζωής της. Τα ροφήματα με ζάχαρη και τα επεξεργασμένα σιτηρά, με τις μακριές αλυσίδες μορίων σακχάρου, τείνουν να ενεργοποιούν εθιστικά μοτίβα σε αυτούς που έχουν γενετική προδιάθεση.

Η Ρόουζ ένιωσε απέραντη ανακούφιση μαθαίνοντας πως δεν ήταν η έλλειψη θέλησης που προκαλούσε την πάλη δεκαετιών με το σωματικό της βάρος, παρά τις περιόδους έντονης άσκησης και περιορισμού τροφής που είχε. Λαχταρούσε να απελευθερωθεί από τον εθισμό της και να προστατεύσει το μυαλό της από αυτό που τώρα κατανοεί ως εγκεφαλική ασθένεια.

Θεραπεύοντας τον εγκέφαλό της, οι σκέψεις της Ρόουζ έγιναν λογικές, και επανέκτησε τον έλεγχο των επιλογών και της ζωής της. Αφαιρώντας από τη διατροφή της τους πολλούς υδατάνθρακες και καθιερώνοντας τακτικά γεύματα και ωράρια ύπνου, συν μερικά συμπληρώματα για να υποστηρίξει τα γονίδια της και συμμετοχή σε διαδικτυακές ομάδες υποστήριξης, η Ρόουζ τελικά δραπέτευσε από τον εθιστικό τρόπο ζωής της.

Το κατά πόσο θα επηρεάσετε την υγεία σας έγκειται στη σχέση μεταξύ των παραλλαγών των γονιδίων και της υγείας του μεταβολισμού του εγκεφάλου. Αυτοί οι παράγοντες επηρεάζουν την αντίδρασή μας στο στρες, την ενέργεια του εγκεφάλου και, εν τέλει, τον κίνδυνο εθιστικής συμπεριφοράς.

Σε έναν εθισμένο εγκέφαλο, οι δίοδοι των κυκλωμάτων επιβράβευσης και τα νευροχημικά φτάνουν σε αφύσικα επίπεδα. Ωστόσο, η σταθερότητα της χημείας του εγκεφάλου παίρνει χρόνο για να επανέλθει και μπορεί να αποκατασταθεί πλήρως μόνο με σταθερές υγιεινές διατροφικές επιλογές για το σώμα και για το μυαλό, που θα επιτρέψουν την επικράτηση μιας μόνιμης αλλαγής μοτίβων συμπεριφοράς.

Τρεις συστάσεις για υγιή γονίδια

  1. Ισορροπημένα γεύματα: Καταναλώστε πρωτεΐνες, λιπαρά και φυτικές ίνες σε κάθε γεύμα για να διατηρήσετε τα επίπεδα σακχάρου σταθερά. Στοχεύστε σε τουλάχιστον 3 κούπες λαχανικών χαμηλών σε υδατάνθρακες καθημερινά, για να υποστηρίξετε την υγεία του εντέρου και τον κορεσμό.
  2. Αποφύγετε την παράλειψη γευμάτων: Αυτό μπορεί να μειώσει το σάκχαρο στο αίμα και να προκαλέσει την παρορμητική υπερκατανάλωση εθιστικών τροφών.
  3. Καθιερώστε μια υγιή ρουτίνα ύπνου: Υιοθετήστε μια ρουτίνα ύπνου που να επιτρέπει στον εγκέφαλό σας να αποβάλει τις τοξίνες και τους ρύπους. Ο επαρκής ύπνος είναι απαραίτητος για τη σταθερότητα του σακχάρου στο αίμα κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις των Epoch Times.

Της Sheridan Genrich

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε