Ετικέτα: Υγεία

Στοματική υγεία και γνωστική παρακμή

Παρασκευή, 20 Ιούν, 2025Παρασκευή, 20 Ιούν, 2025 Από ZENA LE ROUX

«Η διατήρηση της καλής στοματικής υγιεινής, η έγκαιρη αντιμετώπιση των οδοντικών προβλημάτων και η υποστήριξη ενός υγιούς στοματικού μικροβιώματος μπορεί να επηρεάσουν την υγεία του εγκεφάλου περισσότερο από όσο πιστεύαμε», παρατηρεί η Τζοάννα Λ’ Ερέ, ερευνήτρια στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Έξετερ, στην εφημερίδα The Epoch Times.

Το μικροβίωμα του στόματος — η κοινότητα βακτηρίων, μυκήτων και ιών που ζουν στο στόμα μας — επηρεάζει την υγεία του εγκεφάλου με πολλούς τρόπους. Ορισμένα είδη μικροβίων συνδέονται με καλύτερη μνήμη και συγκέντρωση, ενώ άλλα με γνωστική έκπτωση και γενετικούς παράγοντες κινδύνου για άνοια.

Απλές, φθηνές συνήθειες όπως το βούρτσισμα, η χρήση οδοντικού νήματος και ακόμη και η διατροφή μας συντελούν στο να κλίνει η ζυγαριά προς όφελός μας.

Στοματική και γνωστική υγεία

Όταν η στοματική υγεία είναι υποβαθμισμένη, επιβλαβή βακτήρια εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος μέσω των ερεθισμένων ούλων μετά τη μάσηση ή το βούρτσισμα.

Η υπερβολική ανάπτυξη επιβλαβών βακτηρίων, γνωστή ως δυσβολία, μπορεί να προκληθεί από ασθένειες των ούλων ή τη χρήση αντιβιοτικών. Τα αντιβιοτικά είναι πιθανόν να προκαλέσουν δυσβολία, εξαλείφοντας τα ωφέλιμα βακτήρια μαζί με τα επιβλαβή. Η απώλεια των ωφέλιμων μικροβίων δημιουργεί χώρο για την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη επιβλαβών ή ανθεκτικών στα αντιβιοτικά βακτηρίων.

Ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα συνήθως απομακρύνει τα βακτήρια, αλλά οι ηλικιωμένοι με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να δυσκολεύονται να εξαλείψουν τα επιβλαβή βακτήρια. Με την πάροδο του χρόνου, τα βακτήρια και η φλεγμονή διαταράσσουν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, οδηγώντας σε νευροφλεγμονή, συσσώρευση τοξικών πρωτεϊνών (όπως η αμυλοειδής βήτα και η ταυ) και αλλαγές στα αιμοφόρα αγγεία, συνέπειες που συνδέονται με τη νόσο του Αλτσχάιμερ.

Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο η στοματική υγεία φαίνεται να επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου είναι μέσω της οδού νιτρικό άλας-νιτρίτης-μονοξείδιο του αζώτου. Τα ωφέλιμα βακτήρια του στόματος βοηθούν στη μετατροπή των νιτρικών αλάτων της διατροφής σε νιτρίτες, τους οποίους στη συνέχεια ο οργανισμός μετατρέπει σε μονοξείδιο του αζώτου, ένα μόριο απαραίτητο για τη ροή του αίματος, τη νευρική σηματοδότηση, την ανοσολογική άμυνα και τη μνήμη. Όσο μεγαλώνουμε, ο οργανισμός παράγει φυσιολογικά λιγότερο μονοξείδιο του αζώτου, γεγονός που συμβάλλει στη γνωστική έκπτωση.

Μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο υποδηλώνει ότι η ανισορροπία στα βακτήρια του στόματος μπορεί να προηγείται της εμφάνισης της άνοιας. Η ενίσχυση των ωφέλιμων μικροβίων, όπως το Neisseria, που αυξάνουν την παραγωγή μονοξειδίου του αζώτου, και η μείωση των επιβλαβών, όπως το Prevotella, θα συνέβαλαν ενδεχομένως στην καλή υγεία του εγκεφάλου.

Κατ’ επέκταση, οι πρώιμες αλλαγές στο μικροβίωμα του στόματος μπορεί να λειτουργήσουν και ως προειδοποιητικά σημάδια γνωστικής έκπτωσης και να αποτελέσουν μια ευκαιρία για παρέμβαση πριν από την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων άνοιας, δηλώνει η Λ’ Ερέ.

Τα πρώτα σημάδια

Πώς μπορείτε να καταλάβετε αν τα βακτήρια του στόματός σας επηρεάζουν τον εγκέφαλό σας;

Υπάρχουν μερικά προειδοποιητικά σημάδια, αναφέρει ο Έιντζελ Πλάνελς, διαιτολόγος-διατροφολόγος, στην Epoch Times. Χρόνια προβλήματα των ούλων, όπως ουλίτιδα ή περιοδοντίτιδα, επίμονη κακοσμία του στόματος, αιμορραγία ή υποχώρηση των ούλων και συχνές λοιμώξεις του στόματος, σηματοδοτούν μια ανισορροπία στο μικροβίωμα του στόματος. Αυτά είναι σημάδια ότι τα επιβλαβή βακτήρια μπορεί να έχουν πάρει τον έλεγχο.

Ορισμένοι οδοντίατροι και εξειδικευμένα εργαστήρια προσφέρουν πλέον εξετάσεις του μικροβιώματος του στόματος, οι οποίες μπορούν να ανιχνεύσουν την υπερβολική ανάπτυξη των επιβλαβών μικροβίων, παρατηρεί.

Συγκεκριμένα μοτίβα στα βακτήρια του στόματος, όπως τα υψηλά επίπεδα Prevotella intermedia, μπορεί επίσης να αποτελούν πρώιμα προειδοποιητικά σημάδια για την εμφάνιση άνοιας. Μελέτη του 2020 διαπίστωσε ότι τα δείγματα σιέλου και οδοντικής πλάκας μπορούν να προσφέρουν απλές, μη επεμβατικές ενδείξεις για τη γνωστική υγεία ενός ατόμου.

Τέλος, οι λεπτές, ανεξήγητες γνωστικές αλλαγές, όπως η απώλεια μνήμης ή η διανοητική ομίχλη, σε συνδυασμό με την κακή στοματική υγεία, υποδηλώνουν μια βαθύτερη σύνδεση, επισημαίνει ο Πλάνελς.

Πώς να υποστηρίξετε ένα πιο υγιές στοματικό μικροβίωμα

«Η στόχευση του στοματικού μικροβιώματος θα μπορούσε να είναι ένας καλός τρόπος για την πρόληψη της γνωστικής έκπτωσης», προτείνει η Λ’ Ερέ.

Αυτό ξεκινά με την καλή στοματική υγιεινή. Το τακτικό βούρτσισμα, η χρήση οδοντικού νήματος και οι οδοντιατρικές εξετάσεις συμβάλλουν σημαντικά στον έλεγχο των επιβλαβών βακτηρίων, σημειώνει.

Μελέτη του 2020 σημείωσε ότι αυτές οι απλές, καθημερινές συνήθειες σε συνδυασμό με τη θεραπεία των ασθενειών των ούλων, προστατεύουν τα εγκεφαλικά κύτταρα και τη γνωστική υγεία και επιβραδύνουν την ανάπτυξη της νόσου του Αλτσχάιμερ.

Η διατροφή είναι επίσης σημαντική. Καθώς η ζάχαρη και οι ραφιναρισμένος υδατάνθρακες τροφοδοτούν τα επιβλαβή βακτήρια, η αποφυγή τους βελτιώνει τη στοματική υγεία, δηλώνει ο Πλάνελς. Ταυτόχρονα, η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών πλούσιων σε φυτικές ίνες βοηθά στην απομάκρυνση της στοματικής πλάκας και τροφοδοτεί τα ωφέλιμα βακτήρια.

Τα φυλλώδη πράσινα λαχανικά και τα τεύτλα, που είναι πλούσια σε νιτρικά άλατα, υποστηρίζουν την ανάπτυξη ωφέλιμων βακτηρίων που ενισχύουν το μονοξείδιο του αζώτου, αναφέρει η Λ’ Ερέ.

Τα τρόφιμα πλούσια σε πολυφαινόλες, όπως τα μούρα, το πράσινο τσάι και η μαύρη σοκολάτα, καταστέλλουν τα επιβλαβή βακτήρια, σύμφωνα με τον Πλάνελς. Επιπλέον, τα ζυμωμένα τρόφιμα, όπως το γιαούρτι, το κεφίρ και τα τουρσιά, ωφελούν τόσο το μικροβίωμα του εντέρου όσο και αυτό του στόματος, ενισχύοντας την ανοσολογική λειτουργία και τη μικροβιακή ποικιλομορφία.

Ο Πλάνελς συνιστά επίσης να παραμένετε καλά ενυδατωμένοι για να διατηρείτε την παραγωγή του σάλιου σε υψηλά επίπεδα καθώς περιέχει φυσικά αντιμικροβιακά συστατικά. Αποφύγετε το κάπνισμα και το αλκοόλ, τα οποία διαταράσσουν το μικροβίωμα. Η διαχείριση του στρες και ο καλός ύπνος είναι δύο ακόμη σημαντικοί παράγοντες, καθώς και τα δύο επηρεάζουν την ανοσία και τη στοματική υγεία.

«Και να θυμάστε, δεν είναι όλα τα βακτήρια κακά», προσθέτει. «Ένα υγιές μικροβίωμα του στόματος είναι ποικιλόμορφο. Τα στοματικά διαλύματα που περιέχουν ισχυρά αντισηπτικά, αλκοόλ ή σκληρά χημικά τείνουν να εξαλείφουν τόσο τα καλά όσο και τα κακά βακτήρια, διαταράσσοντας την ισορροπία.»

Τι γίνεται με τα γονίδια;

Έχει να κάνει μόνο με τη στοματική υγιεινή και τα βακτήρια ή έχουν λόγο και τα γονίδιά μας;

Η μελέτη της Λ’ Ερέ διαπίστωσε ότι τα άτομα με ήπια γνωστική δυσλειτουργία που έφεραν το γονίδιο APOE4 είχαν υψηλότερα επίπεδα επιβλαβών βακτηρίων του στόματος που συνδέονται με την άνοια.

«Τα γονίδιά μας μπορεί να παίζουν ρόλο στο να καθορίζουν ποια βακτήρια αναπτύσσονται στο στόμα μας και αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να επηρεάζει την υγεία του εγκεφάλου», αναφέρει η ερευνήτρια.

Δεν είναι ακόμη σαφές εάν το APOE4 μεταβάλλει άμεσα το περιβάλλον του στόματος ή εάν αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης γενετικής επίδρασης στο μικροβίωμα, σημειώνει.

Σαλάτα με ντομάτα, καλαμπόκι, κινόα και αβοκάντο

Πέμπτη, 19 Ιούν, 2025 Από EPOCH TIMES

Το καλοκαίρι, οι σαλάτες τρώγονται πολύ πιο ευχάριστα το μεσημέρι, ακόμα και ως κύριο γεύμα. Για να φτιάξετε μία χορταστική και ταυτόχρονα ελαφριά σαλάτα, χρησιμοποιήστε τραγανά λαχανικά, δημητριακά ή όσπρια και φυλλώδη αρωματικά. Ο συνδυασμός είναι ιδανικός για μια ζεστή μέρα.

Αυτή η πρόταση περιλαμβάνει κλασικά καλοκαιρινά λαχανικά, όπως γλυκό καλαμπόκι, υπαίθριες ντομάτες και κρεμώδες αβοκάντο. Ανακατέψτε τα με την πλούσια σε πρωτεΐνες κινόα και τοποθετήστε τα πάνω σε μία στρώση από φύλλα κέιλ που τα έχετε τρίψει με λίγο λάδι και χυμό εσπεριδοειδών, μαζί με μια πρέζα αλάτι, για να μαλακώσουν και να μετριαστεί η γήινη γεύση τους.

Δεν χρειάζεται να μαγειρέψετε το καλαμπόκι. Το καλοκαιρινό καλαμπόκι είναι ζουμερό, τραγανό και γλυκό, και προσθέτει μια δροσερή υφή στην πικάντικη κινόα.

Φυσικά, μπορείτε να παραλλάξετε τα συστατικά, ανάλογα με τις προτιμήσεις σας. Για παράδειγμα, μπορείτε να αντικαταστήσετε την κινόα με κάποιο άλλο υγιεινό δημητριακό, όπως άγριο ρύζι ή πλιγούρι. Ή να προσθέσετε πιο τρυφερά χόρτα στο μείγμα, όπως ρόκα ή σπανάκι — απλά παραλείψτε το τρίψιμο.

Σαλάτα με ντομάτα, καλαμπόκι, κινόα και αβοκάντο

Για 4 άτομα

Υλικά

Για το ντρέσινγκ

2 κ.σ. φρέσκο χυμό λάιμ
1 κ.σ. βαλσάμικο ξύδι
1 μικρή σκελίδα σκόρδο
1 κ.γλ. μουστάρδα Ντιζόν
1 κ.γλ. μέλι
1/4 κ.γλ. κύμινο
λίγο αλάτι
1/4 κ.γλ. φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
1/2 φλιτζάνι έξτρα παρθένο ελαιόλαδο

Για τη σαλάτα

1 μικρό μάτσο τοσκανικό ή σγουρό πράσινο λάχανο, χωρίς τα σκληρά κοτσάνια, κομμένο σε μπουκιές
1 κ.γλ. έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
1 κ.γλ. φρέσκο χυμό λάιμ
Χοντρό αλάτι
2 καλαμπόκια ωμά, χωρίς τα φύλλα και το στέλεχος, μόνο τους καρπούς
2 έως 3 κρεμμυδάκια, τα λευκά και τα πράσινα μέρη κομμένα σε λεπτές φέτες
1 κόκκινη πιπεριά, χωρίς σπόρους και κομμένη σε κύβους
1 πιπεριά πομπλάνο, χωρίς σπόρους και κομμένη σε κύβους
1 φλιτζάνι ντοματίνια ή σταφύλια, κομμένα στη μέση
1/2 φλιτζάνι τρίχρωμη ή κόκκινη κινόα, μαγειρεμένη, κρύα
1 μικρή χούφτα φύλλα ιταλικού μαϊντανού, ψιλοκομμένα (περίπου 1/2 φλιτζάνι)
1 μικρή χούφτα φύλλα κόλιανδρου, ψιλοκομμένα (περίπου 1/2 φλιτζάνι)
1 ώριμο αλλά σφιχτό αβοκάντο, κομμένο σε κομμάτια 1,25 εκ.

Εκτέλεση

Ετοιμάστε το ντρέσινγκ: Χτυπήστε το χυμό λάιμ, το ξίδι, το σκόρδο, τη μουστάρδα, το μέλι, το κύμινο, το αλάτι και το μαύρο πιπέρι σε ένα μικρό μπολ. Προσθέστε το λάδι σε σταθερή ροή, ανακατεύοντας συνεχώς.

Βάλτε το κέιλ σε ένα μεγάλο μπολ. Ραντίστε τα φύλλα με το λάδι, το χυμό λάιμ και μια πρέζα αλάτι, και τρίψτε τα για να καλυφθούν και να μαλακώσουν ελαφρώς, για περίπου 30 δευτερόλεπτα.

Ανακατέψτε το καλαμπόκι, τα κρεμμυδάκια, τις πιπεριές, τις ντομάτες, την κινόα, τον μαϊντανό και τον κόλιανδρο σε ένα ξεχωριστό μπολ. Περιχύστε τα με περίπου 1/4 του φλιτζανιού ντρέσινγκ και ανακατέψτε απαλά για να αναμειχθούν.

Τοποθετήστε τη σαλάτα πάνω από τα φύλλα κέιλ ή μοιράστε σε ατομικά μπολ. Γαρνίρετε με το αβοκάντο και ραντίστε με επιπλέον ντρέσινγκ, αν κρίνετε ότι χρειάζεται.

Της Lynda Balslev

Η χρήση κάνναβης, σε οποιαδήποτε μορφή, φαίνεται να επιβαρύνει τα αιμοφόρα αγγεία όπως και ο καπνός

Πέμπτη, 19 Ιούν, 2025 Από GEORGE CITRONER

Η μακροχρόνια χρήση κάνναβης, είτε μέσω καπνίσματος είτε μέσω βρώσιμων προϊόντων με THC, ενδέχεται να προκαλεί βλάβες στα αιμοφόρα αγγεία αντίστοιχες με εκείνες που παρατηρούνται στους καπνιστές καπνού, σύμφωνα με νέα μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο (UCSF).

Όπως διαπιστώθηκε, τόσο το κάπνισμα όσο και η κατανάλωση κάνναβης με τη μορφή βρώσιμων προϊόντων επηρεάζουν αρνητικά τη λειτουργία του ενδοθηλίου — δηλαδή του εσωτερικού τοιχώματος των αιμοφόρων αγγείων — ακόμη και σε υγιείς ενήλικες που δεν έχουν καπνίσει ποτέ.

Ο επικεφαλής της μελέτης, καθηγητής Ιατρικής στο Καρδιοαγγειακό Ερευνητικό Ινστιτούτο του UCSF, Μάθιου Λ. Σπρίνγκερ, ανέφερε ότι τα αιμοφόρα αγγεία «δεν φαίνεται να ξεχωρίζουν αν ο καπνός προέρχεται από ταμπάκο ή από κάνναβη», ενώ σημείωσε ότι η λειτουργία των αγγείων στους χρήστες κάνναβης μοιάζει «πολύ» με εκείνη που παρατηρείται στους χρήστες καπνού, βάσει προηγούμενων μελετών.

Διαφορετικές μορφές χρήσης, παρόμοια βλάβη

Για τους περίπου 17,7 εκατομμύρια Αμερικανούς που χρησιμοποιούν μαριχουάνα σε κάποια μορφή καθημερινά, σύμφωνα με στοιχεία δημοσκοπήσεων, η μελέτη θέτει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με τους μακροπρόθεσμους κινδύνους για την υγεία, οι οποίοι παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητοι.

Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό JAMA Cardiology, παρακολούθησε 55 υγιείς ενήλικες, ηλικίας 18 έως 50 ετών, χωρισμένους σε τρεις ομάδες: καπνιστές κάνναβης, χρήστες βρώσιμων προϊόντων THC (Τετραϋδροκανναβινόλη) και άτομα που δεν έκαναν χρήση. Οι χρήστες κάνναβης χρησιμοποιούσαν το εκάστοτε προϊόν τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα για περισσότερο από έναν χρόνο, εντάσσοντάς τους στην κατηγορία των τακτικών, και όχι περιστασιακών, χρηστών.

Ο Σπρίνγκερ ανέφερε ότι η επιλογή του σχετικά μικρού δείγματος έγινε σκόπιμα, εξηγώντας ότι οι συμμετέχοντες είχαν επιλεγεί αυστηρά ώστε να αποκλειστεί κάθε εμπλοκή καπνού ή παθητικού καπνίσματος. Οι καπνιστές του δείγματος χρησιμοποιούσαν αποκλειστικά κάνναβη — χωρίς ατμιστικές ή άλλες μορφές THC — ενώ οι χρήστες βρώσιμων προϊόντων απέφευγαν πλήρως την έκθεση σε καπνό.

Η αξιολόγηση της αγγειακής λειτουργίας έγινε μετρώντας την αγγειοδιαστολή εξαρτώμενη από τη ροή, ένδειξη για το πόσο καλά ανταποκρίνονται τα αιμοφόρα αγγεία στη μεταβολή της ροής του αίματος. Και οι δύο ομάδες χρηστών εμφάνισαν σημαντικά μειωμένη λειτουργία σε σχέση με τους μη χρήστες, με τη μεγαλύτερη χρήση να συνδέεται με εντονότερη βλάβη.

Ίδια επίδραση, διαφορετικοί μηχανισμοί

Αν και τόσο το κάπνισμα όσο και η κατανάλωση THC μέσω βρώσιμων προϊόντων είχαν παρόμοιες επιπτώσεις στα αιμοφόρα αγγεία, οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι αυτό συμβαίνει πιθανότατα για διαφορετικούς λόγους.

Στην περίπτωση των καπνιστών κάνναβης, διαπιστώθηκε μειωμένη παραγωγή μονοξειδίου του αζώτου — μιας ουσίας που συμβάλλει στη διατήρηση της υγείας των αγγείων. Το φαινόμενο αυτό δεν παρατηρήθηκε στους χρήστες βρώσιμων προϊόντων, αν και και εκείνοι παρουσίασαν αντίστοιχη αγγειακή δυσλειτουργία. Άλλες παραμέτρους, όπως η αρτηριακή σκλήρυνση, δεν εμφάνισαν διαφορές μεταξύ των ομάδων.

Ο Σπρίνγκερ εκτίμησε ότι ο βασικός παράγοντας για τη βλάβη στους καπνιστές είναι ο ίδιος ο καπνός, υπενθυμίζοντας ότι παρόμοια προβλήματα εμφανίζονται και στους χρήστες καπνού, παρά την απουσία THC στον τελευταίο. Ανέφερε επίσης ότι πειραματικές μελέτες σε αρουραίους έχουν δείξει ότι ακόμη και ο καπνός μαριχουάνας χωρίς καμία δραστική ουσία προκαλεί καρδιαγγειακή δυσλειτουργία.

Για τους χρήστες βρώσιμων προϊόντων, ο μηχανισμός παραμένει ασαφής, αν και η βλάβη φαίνεται να είναι εξίσου υπαρκτή.

Ο ίδιος επισήμανε ότι, τόσο το κάπνισμα μαριχουάνας όσο και η συχνή χρήση βρώσιμων προϊόντων THC δεν φαίνεται να αποφεύγουν τις αγγειακές βλάβες που προκαλεί ο καπνός. Αναγνώρισε ότι η μελέτη είχε ορισμένους περιορισμούς, όπως η μεταβλητότητα των ποικιλιών κάνναβης και η αυτοαναφερόμενη χρήση, που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα.

«Η μελέτη είναι σχετικά μικρή», δήλωσε, «παρ’ όλα αυτά, οι διαφορές μεταξύ των ομάδων είναι σαφείς και τα στατιστικά ευρήματα ισχυρά, με υψηλό βαθμό αξιοπιστίας».

Πιθανές επιπτώσεις για τη δημόσια υγεία

Τα ευρήματα δημοσιοποιούνται σε μια περίοδο που η νομιμοποίηση της κάνναβης επεκτείνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, προκαλώντας συζητήσεις για την επικαιροποίηση των μηνυμάτων δημόσιας υγείας και των σχετικών κανονισμών.

Ο Δρ Ράιαν Σάλταν (Dr. Ryan Sultan), επίκουρος καθηγητής Ψυχιατρικής στο Columbia University και ειδικός στις διαταραχές χρήσης κάνναβης, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, σχολίασε ότι τα ευρήματα ενισχύουν το αυξανόμενο σώμα αποδείξεων που συνδέουν τη χρόνια χρήση κάνναβης με καρδιαγγειακές επιπτώσεις. Όπως ανέφερε, αντίστοιχες επιδημιολογικές μελέτες στο παρελθόν οδήγησαν σε αυστηρότερες ρυθμίσεις για τον καπνό, όπως προειδοποιητικές ετικέτες και περιορισμούς στο δημόσιο κάπνισμα.

Ο Δρ Σάλταν υποστήριξε ότι, αν συνεχιστούν οι επιστημονικές ενδείξεις για βλαβερές επιπτώσεις, ίσως χρειαστεί να επανεξεταστούν ζητήματα όπως η επισήμανση προϊόντων κάνναβης, η επικοινωνία κινδύνου προς το κοινό και οι περιορισμοί σε προϊόντα υψηλής δραστικότητας ή εισπνεόμενης χρήσης.

Από την πλευρά της βιομηχανίας, ωστόσο, διατυπώνονται ενστάσεις ως προς το εύρος και τις επιπτώσεις των ευρημάτων.

Ο Άβις Μπουλμπουγιάν (Avis Bulbulyan), διευθύνων σύμβουλος της SIVA Enterprises — μιας αμερικανικής εταιρείας επενδύσεων στην κάνναβη — αμφισβήτησε την επάρκεια του δείγματος των 55 ατόμων για την εξαγωγή ιατρικών συμπερασμάτων. Όπως δήλωσε, με λιγότερους από 20 καπνιστές κάνναβης να συμμετέχουν, τα αποτελέσματα της μελέτης δεν θα έπρεπε να επηρεάσουν τις πολιτικές αποφάσεις.

Ο FDA εγκρίνει ενέσιμο φάρμακο πρόληψης HIV με σχεδόν απόλυτη αποτελεσματικότητα στις κλινικές δοκιμές

Πέμπτη, 19 Ιούν, 2025Πέμπτη, 19 Ιούν, 2025 Από TOM OZIMEK

Η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των Ηνωμένων Πολιτειών (Food and Drug Administration – FDA) ενέκρινε, στις 18 Ιουνίου, ένα νέο ενέσιμο φάρμακο για την πρόληψη της λοίμωξης HIV, το οποίο προορίζεται να χορηγείται δύο φορές τον χρόνο και παρουσίασε εξαιρετικά αποτελέσματα στις κλινικές δοκιμές. Όπως ανακοίνωσε η φαρμακευτική εταιρεία Gilead Sciences, το σκεύασμα με την εμπορική ονομασία Yeztugo (δραστική ουσία: λενακαπαβίρη) προσφέρει «μια πολύ ρεαλιστική δυνατότητα» να τερματιστεί η επιδημία του HIV.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της εταιρείας, το φάρμακο αποδείχθηκε ιδιαίτερα αποτελεσματικό στις δοκιμές, καθώς σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες που το έλαβαν, παρέμειναν αρνητικοί στον HIV. Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Gilead, Ντάνιελ Ο’ Ντέυ, χαρακτήρισε την ημέρα της έγκρισης «ιστορική» στον μακρόχρονο αγώνα κατά του HIV και δήλωσε ότι το Yeztugo αποτελεί μία από τις σημαντικότερες επιστημονικές ανακαλύψεις της εποχής, προσφέροντας μία πραγματική προοπτική για τον τερματισμό της επιδημίας.

Η έγκριση από τον FDA βασίστηκε στα αποτελέσματα δύο μεγάλων κλινικών μελετών. Σε μία από αυτές, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 2.100 άνθρωποι από την υποσαχάρια Αφρική, κανείς από τους συμμετέχοντες που έλαβαν το ενέσιμο σκεύασμα δεν μολύνθηκε από HIV. Σε δεύτερη μελέτη, με αντίστοιχο αριθμό συμμετεχόντων, σημειώθηκαν μόνο δύο λοιμώξεις, ποσοστό που αντιστοιχεί σε 99,9% αποτελεσματικότητα. Η εταιρεία ανέφερε ότι το φάρμακο χαρακτηρίστηκε ασφαλές, χωρίς να εντοπιστούν σοβαρές παρενέργειες.

Η έγκριση καθιστά το Yeztugo το πρώτο και μοναδικό ενέσιμο φάρμακο πρόληψης HIV στις Ηνωμένες Πολιτείες που πρέπει χορηγείται δύο φορές ετησίως. Εντάσσεται στην κατηγορία της προφύλαξης προ έκθεσης (Pre-Exposure Prophylaxis – PrEP), με τη διαφορά ότι προσφέρει εξάμηνη προστασία με μία μόνο δόση, σε αντίθεση με τα καθημερινά χάπια ή τις ενέσεις ανά δίμηνο. Το χαρακτηριστικό αυτό εκτιμάται ότι μπορεί να διευκολύνει άτομα που δυσκολεύονται να ακολουθήσουν ένα πρόγραμμα πιο τακτικής χορήγησης ή να επισκέπτονται συχνά ιατρικές μονάδες. Σήμερα, περίπου 400.000 Αμερικανοί χρησιμοποιούν κάποια μορφή προφύλαξης PrEP.

Η λενακαπαβίρη είχε ήδη εγκριθεί στις ΗΠΑ, από το 2022, για την αντιμετώπιση του HIV, υπό την εμπορική ονομασία Sunlenca. Ωστόσο, η χρήση του ως προληπτικού μέσου, δηλαδή πριν την έκθεση στον ιό, και η εξάμηνη διάρκεια δράσης, είναι τα στοιχεία που διαφοροποιούν το Yeztugo. Ο Ο’ Ντέυ υποστήριξε ότι πρόκειται για ένα φάρμακο που χορηγείται μόνο δύο φορές τον χρόνο και το οποίο έχει αποδώσει εξαιρετικά αποτελέσματα στις μελέτες, γεγονός που ενδέχεται να φέρει ριζική αλλαγή στον τομέα της πρόληψης.

Η Gilead ανακοίνωσε ότι εργάζεται ώστε το νέο σκεύασμα να είναι ευρέως προσβάσιμο στις Ηνωμένες Πολιτείες, μέσω ασφαλιστικής κάλυψης, προγραμμάτων συγχρηματοδότησης και δωρεάν διάθεσης για ανασφάλιστους πολίτες.

Όπως διευκρίνισε εκπρόσωπος της εταιρείας σε δήλωση προς την εφημερίδα The Epoch Times, η ετήσια τιμή καταλόγου για τη λενακαπαβίρη στις ΗΠΑ ανέρχεται στα 28.218 δολάρια, προ της εφαρμογής ασφαλιστικής κάλυψης. Ο ίδιος ανέφερε ότι η Gilead εργάζεται ώστε το Yeztugo να είναι προσιτό σε κάθε ενδιαφερόμενο και εκτίμησε πως θα υπάρξει ευρεία κάλυψη από τις ασφαλιστικές εταιρείες.

Παράλληλα, η εταιρεία έχει ξεκινήσει διαδικασίες για να εξασφαλίσει την ευρύτερη κυκλοφορία του σκευάσματος και εκτός Ηνωμένων Πολιτειών. Συγκεκριμένα, έχει καταθέσει αιτήματα για επιταχυμένες εγκρίσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην Αυστραλία, στη Βραζιλία, στον Καναδά και στη Νότιο Αφρική.

Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) των ΗΠΑ, περίπου 30.000 νέες λοιμώξεις HIV καταγράφονται ετησίως στη χώρα, με τη σεξουαλική επαφή μεταξύ ανδρών να ευθύνεται για τα δύο τρίτα των περιστατικών. Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι ετήσιες νέες λοιμώξεις υπολογίζονται σε 1,3 εκατομμύρια.

Κάλιο, αντίδοτο στην υπερβολική πρόσληψη νατρίου

Παρασκευή, 20 Ιούν, 2025Τρίτη, 17 Ιούν, 2025 Από ZENA LE ROUX

Είναι γνωστό ότι η υπερβολική πρόσληψη νατρίου μπορεί να αυξήσει την αρτηριακή πίεση, ωστόσο η μείωση του νατρίου δεν είναι απαραίτητη. Η δράση του νατρίου μπορεί να εξισορροπηθεί με αύξηση πρόσληψης καλίου μέσω της διατροφής. Τα τρόφιμα πλούσια σε κάλιο βοηθούν στη διατήρηση της υγείας των αιμοφόρων αγγείων και μειώνουν τις αρνητικές επιπτώσεις του νατρίου.

Η Μελίσσα Σταντ, ερευνήτρια, μελέτησε την πρόσληψη καλίου και νατρίου και δημοσίευσε πρόσφατα τα αποτελέσματά της. Όπως δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times, παλιότερα οι άνθρωποι έτρωγαν πολλά φρούτα και λαχανικά, κάτι που σήμαινε διατροφή πλούσια σε κάλιο και χαμηλή σε νάτριο. Αυτό έκανε τα ρυθμιστικά συστήματα του σώματος να λειτουργούν καλύτερα.

«Σήμερα, η διατροφή μας (στις δυτικές κοινωνίες) τείνει να είναι πολύ πιο πλούσια σε νάτριο και φτωχότερη σε κάλιο. Αυτό μπορεί να εξηγεί γιατί η υψηλή αρτηριακή πίεση συναντάται κυρίως στις βιομηχανικές κοινωνίες και όχι στις απομονωμένες κοινωνίες», εξηγεί.

Κάλιο για τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης

Η αναλογία νατρίου-καλίου στη διατροφή λειτουργεί ως προγνωστικός παράγοντας της αρτηριακής πίεσης, του κινδύνου εμφάνισης καρδιακών παθήσεων, ακόμη και της συνολικής θνησιμότητας.

Η υψηλή πρόσληψη νατρίου μπορεί να προκαλέσει κατακράτηση υγρών στον οργανισμό, γεγονός που αυξάνει τον όγκο του αίματος και ασκεί επιπλέον πίεση στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων, οδηγώντας σε αυξημένη αρτηριακή πίεση και μεγαλύτερη καταπόνηση της καρδιάς.

Τα επίπεδα νατρίου και καλίου ρυθμίζονται αυστηρά από τα νεφρά. Όταν τρώτε ένα γεύμα πλούσιο σε κάλιο, τα νεφρά κατά πρώτον απορροφούν λιγότερο νάτριο, επιτρέποντας σε περισσότερο νάτριο να ρέει προς τα κάτω. Αυτή η αλλαγή στη λειτουργία των νεφρών προάγει την απέκκριση του νατρίου στα ούρα, επηρεάζοντας την κίνηση του νερού και τον όγκο του αίματος, γεγονός που μειώνει την αρτηριακή πίεση. Πρόσφατα ευρήματα που παρουσιάστηκαν σε συνάντηση της Αμερικανικής Φυσιολογικής Εταιρείας στη Βαλτιμόρη υποστήριξαν περαιτέρω αυτόν τον μηχανισμό, δείχνοντας ότι το κάλιο μπορεί να αντισταθμίσει τις επιπτώσεις μιας διατροφής πλούσιας σε νάτριο, ενθαρρύνοντας την απέκκριση του νατρίου.

Η μελέτη επικεντρώθηκε ανέδειξε και ένα λιγότερο γνωστό όφελος: το κάλιο υποστηρίζει την υγεία των αιμοφόρων αγγείων ακόμη και σε άτομα των οποίων η αρτηριακή πίεση δεν επηρεάζεται από το αλάτι. Αυτά τα άτομα, τα λεγόμενα «ανθεκτικά στο αλάτι», δεν παρουσιάζουν αύξηση της αρτηριακής πίεσης όταν καταναλώνουν περισσότερο νάτριο, αλλά όταν αυξάνεται η πρόσληψη καλίου τα αιμοφόρα αγγεία τους λειτουργούν καλύτερα, παρουσιάζοντας βελτιωμένη ικανότητα χαλάρωσης και διαστολής.

«Η αύξηση της πρόσληψης καλίου μπορεί να είναι μια κρίσιμη στρατηγική για τη βελτίωση της υγείας των αιμοφόρων αγγείων και τη μείωση του μακροπρόθεσμου κινδύνου», δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times η Σάννον Λένον, συν-συγγραφέας της μελέτης, η οποία έχει διδακτορικό στη φυσιολογία της άσκησης και είναι καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Ντελαγουέρ.

Κίνδυνοι για άτομα με νεφρική δυσλειτουργία

Αν και το κάλιο προσφέρει σημαντικά οφέλη για την αρτηριακή πίεση και την υγεία της καρδιάς, δεν είναι ασφαλές για όλους. Σε άτομα με νεφρική δυσλειτουργία, ο οργανισμός δεν μπορεί να αποβάλει αποτελεσματικά το περίσσιο κάλιο. Ως αποτέλεσμα, το κάλιο μπορεί να συσσωρευτεί στην κυκλοφορία του αίματος αντί να αποβληθεί, οδηγώντας σε δυνητικά απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις, όπως η υπερκαλιαιμία.

Τα άτομα με νεφρική νόσο ή μειωμένη νεφρική λειτουργία πρέπει γενικά να αποφεύγουν τις δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο.

Πόσο κάλιο χρειαζόμαστε;

Η ημερήσια πρόσληψη καλίου που συνιστά η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία κυμαίνεται από 3.500 έως 5.000 χιλιοστόγραμμα.

«Ωστόσο, εστιάζοντας αποκλειστικά στη συνολική ποσότητα, μπορεί να χάσουμε την ευρύτερη εικόνα», δήλωσε ο Ραούλ Μπέσκος, αναπληρωτής καθηγητής ανθρώπινης διατροφής και φυσιολογίας, στην Epoch Times.

Ο Μπέσκος σημείωσε ότι όσον αφορά την αναλογία καλίου προς νάτριο, ο στόχος είναι να καταναλώνεται τουλάχιστον τρεις φορές περισσότερο κάλιο από νάτριο, κάθε μέρα.

Στην πράξη, η επίτευξη αυτής της αναλογίας μπορεί να είναι δύσκολη, ειδικά όταν η πρόσληψη νατρίου είναι υψηλή.

«Πολλοί Αμερικανοί δυσκολεύονται να μειώσουν την πρόσληψη νατρίου, επειδή είναι πολύ κοινό στα τρόφιμα που τρώμε», επισημαίνει η Λένον.

Γι’ αυτό με την ομάδα της στόχευσε κυρίως στην αύξηση το καλίου ώστε να μετριαστούν οι αρνητικές επιπτώσεις του νατρίου, ακόμη και αν η ιδανική αναλογία δεν επιτυγχάνεται πλήρως. Στη μελέτη τους, χορήγησαν 4.700 χιλιοστόγραμμα καλίου ημερησίως για δέκα ημέρες σε συμμετέχοντες που ακολουθούσαν δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε νάτριο και διαπίστωσαν ότι διατηρούσε τη λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων σε παρόμοιο επίπεδο όπως μια δίαιτα χαμηλή σε νάτριο.

Ωστόσο, για τους περισσότερους ανθρώπους, είναι ακόμα καλύτερο να περιορίζουν την υπερβολική πρόσληψη αλατιού, όσο είναι δυνατόν.

Μια ημέρα πλούσια σε κάλιο

Η πρόσληψη επαρκούς ποσότητας καλίου δεν χρειάζεται να είναι περίπλοκη. Το κάλιο βρίσκεται σε μια ευρεία γκάμα τροφίμων και με μερικές απλές επιλογές κατά τη διάρκεια της ημέρας, είναι δυνατό να καλύψετε τη συνιστώμενη πρόσληψη με φυσικό τρόπο, διατηρώντας το νάτριο υπό έλεγχο.

Τα υποκατάστατα αλατιού με βάση το κάλιο επίσης συμβάλλουν στη μείωση του νατρίου, προσθέτοντας περισσότερο κάλιο.

Παρατίθεται ένα ημερήσιο μενού για υψηλή κατανάλωση καλίου, βάσει των προτάσεων του Μπέσκος και της Βανέσα Κινγκ, διαιτολόγου:

Πρωινό

Σμούθι με μπανάνα, μια χούφτα σπανάκι και ένα ποτήρι χυμό πορτοκάλι
Γιαούρτι με βερίκοκα και μπανάνα
Τοστ ολικής άλεσης με φέτες αβοκάντο και σπόρους τσία
Μια μερίδα γιαούρτι για επιπλέον κάλιο και πρωτεΐνες (προαιρετικά)

Δεκατιανό

Μια κούπα πεπόνι
Μείγμα φρούτων πλούσιων σε κάλιο, όπως μπανάνες, φράουλες και ακτινίδια

Μεσημεριανό

Μαγειρεμένο κοτόπουλο με ντοματίνια, αγγούρι και πιπεριές, με ελαιόλαδο, χυμό λεμονιού και βότανα
Μια μικρή μερίδα γλυκοπατάτες στον ατμό
Μπαστουνάκια καρότου με χούμους

Απογευματινό σνακ

Μια χούφτα αμύγδαλα
Λίγες σταφίδες

Δείπνο

Τηγανητός τόνος ή ψητός σολομός με λεμόνι και βότανα (χωρίς αλάτι)
Ρύζι με ψητή κολοκύθα και λαχανάκια Βρυξελλών
Ψητή πατάτα με τη φλούδα (αντί για ρύζι)

Επιδόρπιο (προαιρετικό)

Φρέσκο πεπόνι
Μικρό μπολ με μίγμα μούρων

* * * * *

Το κάλιο βρίσκεται άφθονο σε πολλά τρόφιμα, όχι μόνο στις μπανάνες όπως πιστεύουν πολλοί. Τα φυλλώδη λαχανικά, οι πατάτες, τα γαλακτοκομικά, τα όσπρια, οι ξηροί καρποί και φρούτα όπως τα βερίκοκα, τα πορτοκάλια και το πεπόνι είναι όλες εξαιρετικές πηγές. Τα περισσότερα από αυτά τα τρόφιμα έχουν φυσικά χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο, το οποίο βοηθά στη διατήρηση μιας πιο υγιεινής αναλογίας νατρίου προς κάλιο, σύμφωνα με τη Λένον.

«Η μείωση της πρόσληψης νατρίου μέσω των επεξεργασμένων τροφίμων και του φαγητού των εστιατορίων είναι εξίσου σημαντική», προσθέτει, σημειώνοντας ότι η προετοιμασία περισσότερων γευμάτων στο σπίτι επιτρέπει στους ανθρώπους να ελέγχουν καλύτερα την πρόσληψη νατρίου και τη διατροφή τους γενικότερα.

Ακόμη και απλές αλλαγές, όπως η επιλογή κονσερβών με χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο ή η χρήση βοτάνων αντί για αλάτι, κάνουν διαφορά.

Κίνδυνοι της πισίνας: από οφθαλμικούς ερεθισμούς έως δυσκολία αναπνοής και καρκίνο

Τετάρτη, 18 Ιούν, 2025Τρίτη, 17 Ιούν, 2025 Από EPOCH TIMES

Η Ελίζα Μ. Γκάρτενμπεργκ είχε κάποτε μια ασθενή που κολυμπούσε για χρόνια, σε αγωνιστικό επίπεδο. Κάτω από είκοσι, ήταν δυνατή, σε καλή φυσική κατάσταση και αφοσιωμένη, αλλά το άσθμα της συνεχώς εμφανιζόταν κατά τη διάρκεια των προπονήσεων. Αρχικά, η Γκάρτενμπεργκ σκέφτηκε πως οι εξάρσεις ήταν τα συνήθη συμπτώματα της προπόνησης, αλλά χειροτέρεψαν σταθερά. Η ασθενής άρχισε να βαριανασαίνει σχεδόν κάθε φορά που κολυμπούσε, ακόμα και όταν δεν έβαζε ιδιαίτερη δύναμη.

Η Γκάρτενμπεργκ τελικά ανακάλυψε ότι δεν έφταιγε τόσο η άσκηση, αλλά η ίδια η πισίνα. Οι αναθυμιάσεις χλωρίου από την κλειστή πισίνα ερέθιζαν τους πνεύμονες του κοριτσιού. Ο κακός εξαερισμός έκανε τα πράγματα χειρότερα, ενώ η συσσώρευση χημικών υποπροϊόντων στον αέρα πυροδοτούσε τα συμπτώματα. Όταν πήγε σε πισίνα εξωτερικού χώρου και άρχισε να χρησιμοποιεί το μηχάνημα εισπνοών περισσότερο, η κατάσταση άλλαξε άρδην.

«Αυτή η εμπειρία με έκανε να δω πόσο αδιαφορούμε για την ποιότητα του αέρα στους κλειστούς χώρους, ακόμα και σε μέρη που προορίζονται για υγεία και άθληση,» είπε η Γκάρτενμπεργκ.

Αν και η κολύμβηση είναι καλή άσκηση, τα χημικά που χρησιμοποιούνται για την εξουδετέρωση των μικροβίων στις πισίνες είναι επικίνδυνα για την υγεία μας, ιδίως για τα μάτια, το δέρμα, τους πνεύμονες, αλλά και άλλα μέρη του σώματος. Το ντουζ και άλλες προφυλάξεις μειώνουν τον κίνδυνο.

Επιπτώσεις και κίνδυνοι

Μια έρευνα του 2021 που δημοσιεύτηκε στο Ευρωπαϊκό Περιοδικό Αλλεργίας και Κλινικής Ανοσιολογίας εξηγεί ότι τα κοινά απολυμαντικά της πισίνας, όπως το χλώριο και το βρώμιο, δημιουργούν υποπροϊόντα όταν συνδυάζονται με ορισμένα υλικά στο νερό. Τέτοια υλικά μπορεί να είναι εκκρίσεις του σώματος (όπως ιδρώτας, ούρα και σίελος), φάρμακα όπως παυσίπονα και προϊόντα προσωπικής υγιεινής (όπως αντιηλιακά, καλλυντικά, και λοσιόν). Δυσμενείς επιπτώσεις για την υγεία που σχετίζονται με τα προαναφερθέντα υποπροϊόντα είναι οι εξής:

Κίνδυνοι για τα μάτια

Η κολύμβηση σε χλωριωμένη πισίνα μπορεί να επιφέρει πολλά οφθαλμικά προβλήματα, κυρίως λόγω της έκθεσης των οφθαλμών στο χλώριο, αναφέρει ο Τζόβι Μποπαράι, χειρουργός οφθαλμίατρος στο CorneaCare, στην Epoch Times μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος.

Η έκθεση των οφθαλμών σε χλώριο μπορεί να οδηγήσει σε επιπεφυκίτιδα, μια ασθένεια που προκαλεί οίδημα της λεπτής μεμβράνης που καλύπτει το λευκό τμήμα των ματιών και προστατεύει το έσω τμήμα των βλεφαρίδων. Συμπτώματα επιπεφυκίτιδας είναι μεταξύ άλλων ο ερεθισμός των οφθαλμών, το κόκκινο χρώμα, η αίσθηση τσιμπήματος και καψίματος.

«Η έκθεση μπορεί να οδηγήσει [και] σε ξηροφθαλμία, μια ασθένεια που εκδηλώνεται με ξηρότητα, δάκρυα, κόκκινο χρώμα, ερεθισμό και θολή όραση. Το χλώριο μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το φύλλο δακρύων, που ενυδατώνει τα μάτια και επιτρέπει καθαρή, άνετη όραση,» σημειώνει ο Μποπαράι.

Παρατεταμένη έκθεση σε χλώριο μπορεί ακόμα και να οδηγήσει σε εξάρσεις άσθματος και σε ξηρό δέρμα με φαγούρα, σύμφωνα με την Γκάρτενμπεργκ, που ασκεί οικογενειακή ιατρική στο Σκότσντεϊλ της Αριζόνα.

Υψηλά επίπεδα χλωρίου μπορεί να προκαλέσουν άσθμα ακόμα και σε αυτούς χωρίς ιστορικό της ασθένειας. Η αμμωνία και το [αντισηπτικό] chloramine είναι επίσης ουσίες που βρίσκονται σε πισίνες και προκαλούν ερεθισμό.

Κάποιοι αναφέρουν στομαχικά προβλήματα αφότου καταπιούν νερό πισίνας, ειδικά αν περιέχει μικρόβια που αντιστέκονται στο χλώριο όπως το κρυπτοσπορίδιο, παρατηρεί. Κάθε καλοκαίρι, οι δημόσιες πισίνες και τα πάρκα πισινών κλείνουν για εξουδετέρωση της μόλυνσης από εξάρσεις κρυπτοσπορίδιου, που είναι κοινό αίτιο διάρροιας και μπορεί να είναι δύσκολο να θεραπευτεί.

Κίνδυνοι για τα δόντια

Το χλώριο στις πισίνες μπορεί να προκαλέσει συσσώρευση καφέ τρυγίας – πέτρας – στα εμπρόσθια δόντια, σύμφωνα με τον Κάλβιν Ήστγουντ, οδοντίατρο στο Summerbrook Dental & Implants στο Φορτ Γουόρθ, Τέξας.

«Το αποστειρωτικό προκαλεί την αποδόμηση του σάλιου και έτσι κολλάει στα δόντια, όπου και συσσωρεύεται», επισημαίνει στην Epoch Times μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος. «Επίσης, αν η πισίνα είναι όξινη λόγω κακής διαχείρισης, θα προκαλέσει διάβρωση του σμάλτου των εμπρός δοντιών.»

Ο Ήστγουντ διευκρινίζει ότι αυτές οι παθήσεις συμβαίνουν όταν το νερό εισέρχεται από τα χείλη στα δόντια, και γι΄ αυτό εμφανίζεται μόνο στα εμπρός δόντια. Λόγω αυξημένης έκθεσης, οι αδοντίατροι το βλέπουν περισσότερο σε κολυμβητές πρωταθλημάτων και δύτες σε σύγκριση με κολυμβητές διασκέδασης.

Καρκίνος ουροδόχου κύστεως

Ερευνητές εξέτασαν μακρόχρονες συνήθειες κολύμβησης και έκθεση στο υποπροϊόν απολύμανσης τριθαλομεθάνιο μεταξύ 1.219 ανθρώπων με καρκίνο της ουροδόχου κύστεως και 1.271 ανθρώπων ελέγχου. Η σύγκριση μεταξύ των δύο ομάδων έδειξε ότι η κολύμβηση σε πισίνες με το χημικό σχετιζόταν με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου της ουροδόχου κύστεως.

Η επιστήμη της οικιακής άλεσης: Η ιστορία της Σου Μπέκερ και πώς να φτιάξετε το δικό σας αλεύρι

Τρίτη, 17 Ιούν, 2025Δευτέρα, 16 Ιούν, 2025 Από EPOCH TIMES

Στην κουζίνα της Σου Μπέκερ πάντα κάτι ψήνεται. Το άρωμα των μπαχαρικών, της ζάχαρης, της μαγιάς και του αλευριού αιωρούνται στον αέρα. Ταψιά, φόρμες και φορμάκια για κέικ βγαίνουν από τα ντουλάπια, έτοιμα για τη δουλειά της ημέρας. Όμως αυτό που κάνει αυτήν την κουζίνα να διαφέρει πραγματικά είναι ότι όσο κι αν ψάξετε, δεν θα βρείτε ούτε μια συσκευασία αλευριού του εμπορίου. Κι αυτό γιατί η Σου, συγγραφέας, podcaster και δασκάλα μαγειρικής, αλέθει εδώ και 30 χρόνια το δικό της αλεύρι από ολόκληρους σπόρους.

Η ενασχόλησή της με το φρεσκοαλεσμένο αλεύρι ξεκίνησε το 1992, όταν διάβασε ένα άρθρο σε επιστημονικό ιατρικό περιοδικό. Τότε σπούδαζε ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια και είχε αναπτύξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη μικροβιολογία των τροφίμων. Το άρθρο συσχέτιζε τη ραγδαία πτώση της υγείας των Αμερικανών με την επικράτηση του βιομηχανικά αλεσμένου άσπρου αλευριού, τη δεκαετία του 1920. Κάθε καρπός σιταριού αποτελείται από τρία μέρη: το πίτουρο (φλοιός), το φύτρο και το ενδόσπερμα. Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, οι σπόροι αλέθονταν ολόκληροι στους μύλους, αλλά λόγω των ελαίων, βιταμινών και πρωτεϊνών που περιέχονται στο φύτρο και στο πίτουρο, το αλεύρι δεν κράταγε και έπρεπε να καταναλωθεί σχετικά γρήγορα..

Τη δεκαετία του 1870, επιστήμονες ανακάλυψαν πως αν αφαιρέσουν το φύτρο και το πίτουρο πριν από το άλεσμα, μπορούν να παράγουν αλεύρι (λευκό) με μεγάλη διάρκεια ζωής, κάτι που σήμαινε ότι μπορούσαν να παράγουν τεράστιες ποσότητες. Δεν γνώριζαν όμως ότι έτσι αφαιρούνται και τα περισσότερα θρεπτικά στοιχεία και οι φυτικές ίνες του αλευριού. Το αποτέλεσμα ήταν να εμφανιστούν ασθένειες όπως η πελάγρα, που προκαλείται από έλλειψη νιασίνης, και μάστιζε τις ΗΠΑ στις αρχές του 20ού αιώνα. Η συσχέτιση μεταξύ της νόσου και της διατροφικής έλλειψης εξηγήθηκε επιστημονικά μόλις τη δεκαετία του 1930. Η Μπέκερ ταράχτηκε βαθιά, διαβάζοντας αυτές τις πληροφορίες.

«Μεγάλωσα στον [αμερικανικό] Νότο, οπότε το να μαγειρεύουμε και να ψήνουμε από την αρχή ήταν φυσικό για μένα. Επίσης, πάντοτε ήθελα η οικογένειά μου να τρέφεται με αληθινό φαγητό. Αλλά εκείνο το άρθρο μού άνοιξε τα μάτια. Ήξερα ότι κάτι έπρεπε να αλλάξουμε», λέει αναφερόμενη στην απαρχή της δραστηριότητάς της.

ZoomInImage — Η Σου Μπέκερ έχει πάνω από 30 χρόνια εμπειρίας στο άλεσμα αναποφλοίωτων σπόρων. (Ευγενική παραχώρηση των Bread Beckers)

Την ίδια εβδομάδα, αγόρασε έναν μικρό μύλο και σπόρους σίτου και ξεκίνησε να αλέθει μόνη της αλεύρι. «Ήταν απόλυτα λογικό, τόσο από επιστημονική όσο και από θεολογική άποψη. Τα δημητριακά είναι το πιο πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά τρόφιμο που μας έδωσε ο Θεός. Το καθημερινό μας ψωμί προορίζεται να μας θρέφει», επισημαίνει η Μπέκερ, όχι μόνο ως επιστήμονας τροφίμων, αλλά και ως μητέρα εννέα παιδιών — επτά βιολογικών και δύο υιοθετημένων.

Ήθελε να δει πώς θα επηρέαζε αυτή η αλλαγή την υγεία της οικογένειάς της. Τα αποτελέσματα ξεπέρασαν κάθε της προσδοκία. «Από την πρώτη μέρα, τα χρόνια γαστρεντερικά μου προβλήματα εξαφανίστηκαν. Μέσα σε μία εβδομάδα είδα τη συγκέντρωσή μου να βελτιώνεται και την ενέργειά μου να αυξάνεται. Σε έναν μήνα, οι λιγούρες για ζάχαρη είχαν χαθεί. Τα παιδιά σταμάτησαν να έχουν μύξες και ωτίτιδες, και αν αρρώσταιναν, ανάρρωναν πολύ πιο γρήγορα», λέει. «Και φυσικά, το ψωμί ήταν πεντανόστιμο.»

Δεν άργησε να φτάσει η φήμη του σε φίλους, συγγενείς και γείτονες που άρχισαν να της ζητούν να τους φτιάξει ψωμί. Ενθουσιασμένη από την ανακάλυψή της και με διάθεση προσφοράς, η Μπέκερ και ο σύζυγός της, Μπραντ, άνοιξαν το 1993 το The Bread Beckers, έναν φούρνο στο γκαράζ τους. Την ίδια χρονιά, τους προσκάλεσαν να διδάξουν σε εκπαιδευτική έκθεση οικοδιδασκαλίας πώς φτιάχνεται το ψωμί με φρεσκοαλεσμένο αλεύρι. Η μεγάλη επιτυχία του σεμιναρίου και η αυξανόμενη ζήτηση τούς ανάγκασαν να σχεδιάσουν εκ νέου την επιχείρησή τους.

«Θυμάμαι να λέω στον άντρα μου: ‘Δεν νομίζω ότι είναι δουλειά μου να φτιάχνω ψωμί για όλο τον κόσμο. Πρέπει να διδάξω τους άλλους να φτιάχνουν το δικό τους ψωμί’. Ο Θεός θέλησε να γίνουμε σαν τον Ιωσήφ, που προσέφερε σιτηρά στον λαό του σε εποχή πείνας», εξηγεί η Μπέκερ.

Έτσι, μετέτρεψαν την επιχείρησή τους σε συνεταιρισμό σιτηρών, προσφέροντας όχι μόνο αλεσμένα δημητριακά και σπόρους, αλλά και ό,τι χρειάζεται ένας αρτοποιός: μύλους, βιβλία, μπαχαρικά, ζυμωτήρια.

Το 1999, οι Bread Beckers μεταφέρθηκαν σε μία αποθήκη 900 τ.μ. στο Γούντστοκ της Τζόρτζια. Σήμερα, η επιχείρηση αποτελεί το μεγαλύτερο κέντρο διακίνησης δημητριακών στη νοτιοανατολική Αμερική, και βοηθά χιλιάδες ανθρώπους να αλλάξουν τρόπο διατροφής και να βελτιώσουν την υγεία τους.

Περισσότερο κι από την επαγγελματική επιτυχία και τα οφέλη για την υγεία, αυτό που ενθαρρύνει κυρίως την Μπέκερ να συνεχίσει είναι οι μαρτυρίες όσων ξεκίνησαν να χρησιμοποιούν φρεσκοαλεσμένο, σπιτικό αλεύρι. «Έχουμε ακούσει πολλές ιστορίες ανθρώπων που ανέκαμψαν από χρόνιες παθήσεις, από άτομα με κοιλιοκάκη και υπερευαισθησία στη γλουτένη που απολαμβάνουν ξανά το ψωμί, και από γονείς που βλέπουν θαυμαστές αλλαγές στην υγεία και την όρεξη των παιδιών τους. Τις λέμε ‘ιστορίες του ψωμιού’, γιατί το μόνο που άλλαξε ήταν το ψωμί που έτρωγαν», εξηγεί η Σου.

Βασικός εξοπλισμός

Παρότι η σπιτική άλεση αλευριού ίσως ακούγεται τρομακτική στην αρχή, η διαδικασία είναι εξαιρετικά απλή. Ο βασικός εξοπλισμός είναι ο μύλος για τα δημητριακά. Η Μπέκερ χρησιμοποιεί τον ηλεκτρικό μύλο WonderMill (περίπου 300 ευρώ), που αλέθει μέχρι και οκτώ φλιτζάνια δημητριακών τη φορά και μπορεί να αλέσει πολλά είδη σπόρων. Ο μύλος αποτελείται από τρία μέρη: τη δεξαμενή, τον μηχανισμό άλεσης και το δοχείο συλλογής. Ρίχνετε τα δημητριακά στη δεξαμενή, αυτά πέφτουν στα χαλύβδινα μαχαίρια του μύλου και αλέθονται. Το φρέσκο αλεύρι μαζεύεται στο δοχείο από κάτω.

«Οι κεφαλές του WonderMill είναι οι ίδιες που χρησιμοποιούν για τη φαρμακευτική βιομηχανία. Είναι αυτοκαθαριζόμενα, οπότε δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για τη συντήρηση, και δίνουν πολύ ψιλό και ομοιόμορφα αλεσμένο αλεύρι», σημειώνει η Μπέκερ. Προτείνει επίσης τον μύλο NutriMill (το πιο δημοφιλές ηλεκτρικό μοντέλο κοστίζει 400 ευρώ). Υπάρχουν και χειροκίνητοι παραδοσιακοί μύλοι με πέτρα, αλλά με αυτούς η διαδικασία είναι πολύ πιο αργή ― ένας ηλεκτρικός μύλος αλέθει μισό κιλό σιτάρι σε μισό λεπτό, λέει.

Το άλλο απαραίτητο συστατικό είναι ασφαλώς τα ίδια τα δημητριακά. Οι Bread Beckers αποστέλλουν ολόκληρους σπόρους σε όλη την Αμερική — μηδική, φαγόπυρο, βρόμη, ρύζι, καλαμπόκι, ντίνκελ (spelt), κεχρί, σίκαλη, σόργο, φασόλια, σιτάρι και πολλά άλλα. Τα δημητριακά παραδίδονται σε σφραγισμένους κουβάδες τροφίμων των 19 κιλών, επαρκούν για περίπου πενήντα τρεις φρατζόλες ψωμί και διατηρούνται για μεγάλο διάστημα χωρίς να αλλοιώνονται.

«Ακόμη έχω σιτάρι από τη σοδειά του 2000 στη ντουλάπα μου», σχολιάζει η Μπέκερ.

Όσο για το είδος των σπόρων που θα προμηθευτείτε, εξαρτάται από αυτά που θέλετε να φτιάξετε: «Το σκληρό κόκκινο σιτάρι είναι ιδανικό για όλες τις χρήσεις, το λευκό σκληρό είναι καλύτερο για γλυκά και ζύμες που θέλετε να είναι πιο μαλακές», συμπληρώνει. Οι τιμές διαφέρουν ανάλογα με το είδος.

Ένα ακόμα εργαλείο που προτείνει η Μπέκερ (χωρίς να το θεωρεί απολύτως αναγκαίο για αρχάριους) είναι ένα ισχυρό μίξερ πάγκου. «Χρειάζεστε κάτι δυνατό για να ζυμώνετε μεγάλες ποσότητες καθημερινά», λέει. Η ίδια χρησιμοποιεί το Encarsrum original, που πλησιάζει τη στιβαρότητα των επαγγελματικών μηχανημάτων.

Άλεσμα και ψήσιμο

Η διαδικασία της άλεσης στο σπίτι δεν θα μπορούσε να είναι πιο απλή: βάζετε τους σπόρους στη δεξαμενή, θέτετε τον μύλο σε λειτουργία και αφήνετε το φρέσκο αλεύρι να τρέξει στο δοχείο συλλογής. «Είναι τόσο εύκολο», λέει η Μπέκερ. Όσον αφορά τις αναλογίες, ένα φλιτζάνι σπόρων δίνει περίπου 1,5 φλιτζάνι αλεύρι. Μετά το άλεσμα, το αλεύρι πρέπει να καταναλωθεί γρήγορα, γιατί τα θρεπτικά συστατικά οξειδώνονται και χάνεται μέρος της θρεπτικής του αξίας. «Το αλεύρι διατηρείται για περίπου μια εβδομάδα στο ψυγείο, σε αεροστεγές δοχείο, αλλά προσπαθήστε να το χρησιμοποιήσετε νωρίτερα», συμβουλεύει η Μπέκερ.

Αφού αλέσετε, ξεκινήστε το ζύμωμα. Το υπέροχο με το αλεύρι δικής σας άλεσης είναι ότι σπάνια χρειάζεται να αλλάξετε τις συνταγές που χρησιμοποιούν εμπορικό αλεύρι. Στο βιβλίο της The Essential Homeground Flour Book, η Μπέκερ παραθέτει αναλυτικές οδηγίες για το πώς θα φτιάξετε το δικό σας αλεύρι γενικής χρήσης. Για ψωμί με μαγιά, προτείνει σκληρό σιτάρι ή μείγμα του με σπελτ, σίκαλη ή καμούτ. Το ίδιο ισχύει και για τα ψωμιά χωρίς μαγιά ή προζύμι, με τη Μπέκερ να προτείνει μαλακό σιτάρι, σπελτ ή σίκαλη. «Τα αλεύρια αυτά έχουν μεγαλύτερη υγρασία και βγάζουν μαλακότερο, πιο απολαυστικό ψωμί. Ακολουθήστε τις συνταγές σας κανονικά. Η μόνη διαφορά θα είναι το γευστικό αποτέλεσμα, που θα είναι ασύγκριτα καλύτερο», λέει η Μπέκερ.

Στους αρχάριους ‘μυλωνάδες’ και σε οικογένειες με μικρά παιδιά προτείνει απλές συνταγές στην αρχή. Το προαναφερθέν βιβλίο της είναι γεμάτο με βήμα-βήμα συνταγές για ψωμιά, μάφιν, τηγανίτες, κέικ, μπισκότα κ.ά. «Βρείτε τι αρέσει στην οικογένειά σας και ξεκινήστε από αυτό. Μην αρχίσετε με προζύμι, είναι πιο πολύπλοκο. Θα φτάσετε εκεί με τον καιρό», συμβουλεύει.

Οικιακή άλεση και οικονομία

Μπορεί να σας εντυπωσιάζει το αρχικό κόστος του εξοπλισμού που απαιτείται για να φτιάχνετε το ψωμί σας από τον σπόρο, όμως η άλεση στο σπίτι αποδεικνύεται εξαιρετικά συμφέρουσα. «Το ψωμί που φτιάχνω με χορταίνει και με ικανοποιεί περισσότερο, έτσι δεν μπαίνω στην κουζίνα για να τσιμπήσω άσκοπα και αγοράζω λιγότερα τρόφιμα, άρα περνώ λιγότερο χρόνο ψωνίζοντας και μαγειρεύοντας. Επίσης, είστε πιο υγιείς, άρα πηγαίνετε λιγότερο συχνά στον γιατρό. Σκεφτείτε πόσο κερδισμένοι βγαίνετε μακροπρόθεσμα από αυτή την αλλαγή», λέει η Μπέκερ.

Μάφιν με μήλο, μύρτιλο και αμύγδαλο

Χωρίς γλουτένη, χωρίς γαλακτοκομικά, χωρίς αυγά

Ο συνδυασμός αλεύρου αμυγδάλου και ρυζιού δίνει στα μάφιν υγρή υφή και υπέροχη γεύση. Είναι τόσο νόστιμα που κανείς δεν θα καταλάβει πως δεν περιέχουν γλουτένη, γαλακτοκομικά και αυγά.

Υλικά

Για 12 μάφιν ή για 24–30 μικρά μάφιν

2 κ.γλ. σπόρους τσία
6 κ.σ. νερό
½ φλ. λεπτοαλεσμένο αλεύρι αμυγδάλου
1 ½ φλ. φρέσκο αλεύρι καστανού ρυζιού
1 κ.γλ. μπέικιν πάουντερ
1 κ.γλ. μαγειρική σόδα
½ κ.γλ. αλάτι
¼ φλ. λάδι καρύδας λιωμένο
½ φλ. ρευστό μέλι
1 κ.γλ. φυσικό εκχύλισμα βανίλιας
½ κ.γλ. εκχύλισμα αμυγδάλου (προαιρετικά)
1 φλ. πολτό μήλου ή μήλο τριμμένο
1 φλ. φρέσκα ή κατεψυγμένα μύρτιλα

Εκτέλεση

Βουτυρώστε ένα ταψί για 12 μάφιν ή για 24 μικρά μάφιν. Προθερμάνετε τον φούρνο στους 180°C.

Σε μικρό μπολ, ανακατέψτε τους σπόρους τσία με το νερό και αφήστε για 5 λεπτά να πήξει.

Σε μεγάλο μπολ, χτυπήστε μαζί το αλεύρι αμυγδάλου, το αλεύρι ρυζιού, το μπέικιν, τη σόδα και το αλάτι. Κάντε μία λακκουβίτσα στο κέντρο.

Σε άλλο μπολ, ανακατέψτε το λάδι καρύδας με το μέλι, προσθέστε τη μάζα τσία, τη βανίλια και το εκχύλισμα αμυγδάλου (αν βάλετε). Χτυπήστε καλά. Προσθέστε τον πολτό μήλου και ανακατέψτε.

Ρίξτε όλο το μείγμα στο αλεύρι ανακατεύοντας μέχρι να ομογενοποιηθούν. Τέλος, ενσωματώστε απαλά τα μύρτιλα. Μοιράστε σε φόρμες και ψήστε για 20-25 λεπτά ώσπου να ροδίσουν και να επανέρχονται όταν τα ακουμπάτε ελαφρά.

Αφήστε να κρυώσουν 5 λεπτά στη φόρμα, έπειτα μεταφέρετε σε πιατέλα ή σχάρα.

Του Ryan Cashman

Ενδομητρίωση: Συμπτώματα, αίτια, θεραπείες και φυσικές προσεγγίσεις

Δευτέρα, 16 Ιούν, 2025Κυριακή, 15 Ιούν, 2025 Από EPOCH TIMES

Η ενδομητρίωση είναι μια χρόνια φλεγμονώδης πάθηση που επηρεάζει περίπου το 10% των γυναικών σε αναπαραγωγική ηλικία. Παρουσιάζεται σε έως και 80% των περιπτώσεων πυελικού πόνου και σε 63% των περιπτώσεων ανεξήγητης υπογονιμότητας στις γυναίκες. Η πάθηση εμφανίζεται όταν ιστός παρόμοιος με τον ενδομήτριο ιστό αναπτύσσεται εκτός της μήτρας, προκαλώντας έντονο πόνο και άλλα εξουθενωτικά συμπτώματα.

Η διάγνωση της ενδομητρίωσης συχνά καθυστερεί, μερικές φορές έως και δώδεκα χρόνια μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων. Αυτό οφείλεται σε παράγοντες όπως η ομαλοποίηση του πόνου της εμμηνόρροιας, η ανάγκη για επεμβατική διαγνωστική χειρουργική επέμβαση, η περιορισμένη κατανόηση της πολυπλοκότητας της πάθησης και οι συχνά λανθασμένες διαγνώσεις.

Οι συμβατικές θεραπείες συχνά αποτυγχάνουν επειδή δεν αντιμετωπίζουν τη συνολική φύση της ενδομητρίωσης. Η αποτελεσματική διαχείριση απαιτεί μια ολοκληρωμένη, εξατομικευμένη προσέγγιση.

Συμπτώματα και πρώιμα σημάδια

Η ενδομητρίωση έχει μια ποικιλία συμπτωμάτων που επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής και τις καθημερινές δραστηριότητες. Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων δεν αντιστοιχεί πάντα στην έκταση της νόσου. Ορισμένες γυναίκες με σοβαρή ενδομητρίωση μπορεί να έχουν ελάχιστα συμπτώματα, ενώ άλλες με ήπια ενδομητρίωση, μπορεί να παρουσιάζουν έντονο πόνο. Άλλες μπορεί να μην έχουν συμπτώματα και να ανακαλύψουν ότι έχουν ενδομητρίωση μόνο όταν αναζητήσουν βοήθεια για προβλήματα γονιμότητας.

Τα κύρια συμπτώματα είναι:

Χρόνιος πόνος στην πύελο ή στην κάτω κοιλιακή χώρα: Συχνά το πιο εμφανές σύμπτωμα που οδηγεί τις γυναίκες να αναζητήσουν ιατρική φροντίδα. Ο πόνος αυτός μπορεί να είναι συνεχής ή κυκλικός και συχνά επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια της εμμηνόρροιας.

Επώδυνες εμμηνορροϊκές περίοδοι (δυσμηνόρροια): Σοβαρές εμμηνορροϊκές κράμπες που μπορεί να ξεκινήσουν πριν από την εμμηνόρροια και να διαρκέσουν αρκετές ημέρες μετά.

Πόνος στην πλάτη: Ο πόνος στην κάτω πλάτη είναι συχνός και συχνά εμφανίζεται μαζί με πόνο στην πυέλου ή εμμηνόρροια.

Βαριά ή ακανόνιστη έμμηνος ρύση: Βαρύτερη από την κανονική έμμηνος ρύση, αιμορραγία μεταξύ των περιόδων ή πιο συχνές περίοδοι.

Πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή: Βαθύς πόνος κατά τη διάρκεια ή μετά τη σεξουαλική επαφή.

Ουροποιητικά συμπτώματα: Πόνος κατά την πλήρωση της ουροδόχου κύστης ή την ούρηση, ή αυξημένη συχνότητα ούρησης, ειδικά κατά τη διάρκεια της εμμηνόρροιας.

Επώδυνη αφόδευση: Δυσφορία ή πόνος κατά την αφόδευση, συχνά με διάρροια, δυσκοιλιότητα ή φούσκωμα, ειδικά κατά τη διάρκεια της εμμηνόρροιας.

Κόπωση: Χρόνια κόπωση, συχνά χειρότερη κατά τη διάρκεια της εμμηνόρροιας.

Στειρότητα: Επηρεάζει το 20-30% όλων των γυναικών με υπογονιμότητα.

Πολλά από αυτά τα συμπτώματα σχετίζονται και με άλλες παθήσεις, οι οποίες πρέπει να αποκλειστούν για μια σωστή διάγνωση. Η έγκαιρη ανίχνευση και θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση των συμπτωμάτων, στην πρόληψη της εξέλιξης της νόσου και στη διατήρηση της γονιμότητας.

Αίτια

Οι ακριβείς αιτίες της ενδομητρίωσης δεν έχουν γίνει πλήρως κατανοητές, αλλά οι έρευνες υποδεικνύουν ότι εμπλέκονται ένας συνδυασμός γενετικών, ορμονικών, ανοσολογικών και περιβαλλοντικών παραγόντων, με την ανοσολογική δυσλειτουργία να διαδραματίζει βασικό ρόλο. Πολλές θεωρίες εξηγούν πώς ξεκινά και εξελίσσεται η ενδομητρίωση, αλλά καμία δεν καλύπτει όλες τις περιπτώσεις. Οι αιτίες πιθανώς διαφέρουν από άτομο σε άτομο.

Με την πρόοδο της έρευνας, έχουν αναδυθεί διάφορες κορυφαίες θεωρίες για να εξηγήσουν την ανάπτυξη της ενδομητρίωσης.

Προέλευση των ενδομητρικών κυττάρων

Η ενδομητρίωση μπορεί να ξεκινήσει όταν κύτταρα παρόμοια με αυτά που ευθυγραμμίζουν τη μήτρα (ενδομήτριο) εμφανίζονται έξω από τη μήτρα. Αυτά τα κύτταρα μπορεί να βρεθούν σε διάφορες θέσεις, όπως στις ωοθήκες, τις σάλπιγγες, την πυελική κοιλότητα, την ουροδόχος κύστη, το πεπτικό σύστημα και, σε σπάνιες περιπτώσεις, ακόμη και στον σπλήνας και στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Οι θεωρίες για το πώς αυτά τα κύτταρα εμφανίζονται έξω από τη μήτρα περιλαμβάνουν:

Παρουσία κατά τη γέννηση — εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ανάπτυξης.
Αντίστροφη εμμηνόρροια — συμβαίνει όταν το εμμηνορροϊκό αίμα ρέει προς τα πίσω στην πυελική κοιλότητα, μεταφέροντας μαζί του ενδομητρικά κύτταρα. Αυτή η διαδικασία δεν είναι ασυνήθιστη και συμβαίνει στο 90% των γυναικών.
Εξάπλωση — μέσω του λεμφικού συστήματος ή των αιμοφόρων αγγείων.
Μεταπλασία — μια διαδικασία κατά την οποία τα κύτταρα μεταβάλλονται και γίνονται κύτταρα παρόμοια με τα ενδομητρικά κύτταρα έξω από τη μήτρα.

Ορμόνες και δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος

Τα ενδομητρικά κύτταρα εκτός μήτρας δεν εξελίσσονται πάντα σε ενδομητρίωση. Όταν αυτό συμβεί, υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που μπορεί να ενεργοποιήσουν το ανοσοποιητικό σύστημα, οδηγώντας σε χρόνια φλεγμονή και ανώμαλη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.

Κανονικά, το ανοσοποιητικό σύστημα θα απομάκρυνε τα κύτταρα που βρίσκονται σε λάθος θέση, αλλά στην ενδομητρίωση δυσλειτουργεί και τα ενεργοποιεί. Υποκινούμενο από τα οιστρογόνα, το ανοσοποιητικό σύστημα βοηθά τα κύτταρα να προσκολληθούν στους ιστούς και να αναπτυχθούν σχηματίζοντας τη δική τους αιματική παροχή και νευρικές συνδέσεις.

Αυτά τα κύτταρα σχηματίζουν βλάβες, οι οποίες μπορεί να εμφανίζονται ως επιφανειακά εμφυτεύματα, κύστεις των ωοθηκών ή βαθιά διηθητική νόσος. Οι βλάβες αιμορραγούν κατά τη διάρκεια του εμμηνορροϊκού κύκλου, αλλά σε αντίθεση με όταν αυτό συμβαίνει μέσα στη μήτρα, δεν υπάρχει τρόπος να αποβληθεί το αίμα από το σώμα. Οι βλάβες παράγουν επίσης τα δικά τους οιστρογόνα και φλεγμονώδεις ουσίες, ενώ γίνονται ανθεκτικές στην προγεστερόνη, η οποία κανονικά περιορίζει την ανάπτυξή τους.

Ο συνδυασμός της περίσσειας οιστρογόνων και της ανθεκτικότητας στην προγεστερόνη δημιουργεί έναν κύκλο φλεγμονής και οξειδωτικού στρες, που οδηγεί σε μεγαλύτερη βλάβη των ιστών και ανάπτυξη των βλαβών.

Πόνος και αναδιαμόρφωση του νευρικού συστήματος

Οι βλάβες δεν είναι η μόνη αιτία του πόνου στην ενδομητρίωση. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η ενδομητρίωση μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγές τόσο στο περιφερικό όσο και στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Αυτό κάνει τα νεύρα πιο ευαίσθητα στα ερεθίσματα, προκαλώντας υπερβολικό πόνο και φλεγμονή.

Αυτές οι αλλαγές μπορεί να εξηγούν γιατί ορισμένες γυναίκες εξακολουθούν να νιώθουν πόνο μετά την χειρουργική αφαίρεση των βλαβών. Η ενδομητρίωση συχνά συνυπάρχει με άλλες παθήσεις, που περιλαμβάνουν αισθητηριακή δυσλειτουργία, όπως η διάμεση κυστίτιδα (που παρατηρείται στο 70-80% των περιπτώσεων), το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (50-70%) και το σύνδρομο υπερδραστήριας ουροδόχου κύστης.

Επώδυνες περιόδοι και υπογονιμότητα

Η ενδομητρίωση μπορεί να προκαλέσει πόνο κατά την εμμηνόρροια και υπογονιμότητα με διάφορους τρόπους:

Χρόνια φλεγμονή: Οι βλάβες στην πυέλου προκαλούν φλεγμονή που οδηγεί σε κράμπες και πόνο κατά τη διάρκεια της εμμηνόρροιας.
Διαταραχή των αναπαραγωγικών διαδικασιών: Η φλεγμονή μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη των ωαρίων, την ωορρηξία και τη γονιμοποίηση.
Δομικές αλλαγές: Οι βλάβες και ο ουλώδης ιστός μπορεί να αλλάξουν τη δομή των πυελικών οργάνων, εμποδίζοντας τις σάλπιγγες ή παρεμποδίζοντας την κίνηση των ωαρίων.
Ορμονικές ανισορροπίες και χημικές ουσίες που προκαλούν πόνο: Η ενδομητρίωση μπορεί να προκαλέσει ορμονικές ανισορροπίες και να απελευθερώσει χημικές ουσίες όπως οι προσταγλανδίνες, οι οποίες εντείνουν τον πόνο της περιόδου και παρεμποδίζουν την εμφύτευση του εμβρύου στη μήτρα.

Ο ρόλος των μικροβιοκτόνων

Οι γυναίκες με ενδομητρίωση έχουν συχνά διαφορετικά προφίλ μικροβιώματος σε σύγκριση με τις γυναίκες που δεν πάσχουν από την πάθηση. Έρευνες υποδεικνύουν ότι οι αλλαγές στο μικροβίωμα του εντέρου, του κόλπου και του περιτοναίου (περιτοναϊκή κοιλότητα), σε συνδυασμό με μια ανθυγιεινή μικροβιακή ισορροπία (δυσβίωση), μπορεί να διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην ενδομητρίωση.

Αυτές οι αλλαγές συνδέονται με φλεγμονή και αλλοιωμένες ανοσολογικές αντιδράσεις, συμβάλλοντας στον πόνο και σε άλλα συμπτώματα. Το μικροβίωμα του εντέρου επηρεάζει τον μεταβολισμό των οιστρογόνων, ενώ τα επίπεδα των οιστρογόνων μπορούν επίσης να επηρεάσουν τη σύνθεση του μικροβιώματος. Αυτή η σχέση μπορεί να είναι αμφίδρομη, με το ένα να επιδεινώνει το άλλο. Πρόσθετες έρευνες ενδέχεται να αποσαφηνίσουν αυτές τις συνδέσεις.

Γενετικοί και επιγενετικοί παράγοντες

Γενετικοί παράγοντες μπορεί να προδιαθέτουν άτομα στην ενδομητρίωση, αλλά τα γονίδια μπορεί να ενεργοποιηθούν ή να απενεργοποιηθούν από επιγενετικές αλλαγές, δηλαδή τροποποιήσεις στην έκφραση των γονιδίων που δεν αλλάζουν την αλληλουχία του DNA. Τόσο οι γενετικοί όσο και οι επιγενετικοί παράγοντες επηρεάζουν την απόκριση του οργανισμού στις ορμόνες, τη φλεγμονή και άλλες διαδικασίες που εμπλέκονται στην ενδομητρίωση. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι επιγενετικές αλλαγές είναι αναστρέψιμες και επηρεάζονται από περιβαλλοντικούς παράγοντες και από τον τρόπο ζωής (π.χ. διατροφή, άγχος, σωματική δραστηριότητα). Αυτό προσφέρει μια πολλά υποσχόμενη οδό για τη διαχείριση της πάθησης μέσω στοχευμένων αλλαγών στον τρόπο ζωής.

Χημικές ουσίες που διαταράσσουν το ενδοκρινικό σύστημα (EDC)

Οι EDC μπορούν να μιμηθούν ή να παρεμβαίνουν στις ορμόνες και συνδέονται με την ενδομητρίωση. Οι EDC διαταράσσουν την παραγωγή, τον μεταβολισμό και την απέκκριση των ορμονών, οδηγώντας σε ανισορροπίες που προάγουν τη φλεγμονή, το οξειδωτικό στρες και τις αλλαγές στην ανοσολογική λειτουργία. Έρευνες υποδεικνύουν ότι οι κόρες γυναικών που εκτέθηκαν σε EDC κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν ενδομητρίωση.

Μεταξύ των χημικών ουσιών που σχετίζονται με την ενδομητρίωση είναι οι:

Διοξίνες: Αυτοί οι ανθεκτικοί οργανικοί ρύποι βρίσκονται σε λιπαρά τρόφιμα όπως το κρέας, τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα ψάρια, σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις και στον καπνό από την καύση πλαστικών ή επεξεργασμένου ξύλου και συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης ενδομητρίωσης.

Οργανοχλωρίνες: Χρησιμοποιούνται σε φυτοφάρμακα και σε μερικές αλλά όχι σε όλες τις μελέτες συνδέονται με την ενδομητρίωση. Οι οργανοχλωρίνες βρίσκονται σε μολυσμένο έδαφος, νερό και λιπαρά τρόφιμα.

Φθαλικές ενώσεις: Χρησιμοποιούνται σε πλαστικά, συσκευασίες τροφίμων, βινυλικά δάπεδα, καλλυντικά, προϊόντα προσωπικής φροντίδας και σε ορισμένα παιχνίδια. Ορισμένες μελέτες συνδέουν τις φθαλικές ενώσεις με την ενδομητρίωση, αν και τα αποτελέσματα ποικίλλουν.

Δισφαινόλη Α (BPA): Ένα πλαστικό συστατικό με ιδιότητες παρόμοιες με αυτές των οιστρογόνων, η BPA βρίσκεται σε δοχεία τροφίμων, επενδύσεις κονσερβών, οδοντικά σφραγιστικά και αποδείξεις ταμειακών μηχανών.

Τύποι ενδομητρίωσης

Η ενδομητρίωση ταξινομείται σε τρεις τύπους με βάση την ανάπτυξη και τη θέση των βλαβών:

Επιφανειακή περιτοναϊκή ενδομητρίωση: Οι βλάβες σχηματίζονται στο περιτόναιο της πυέλου (η λεπτή μεμβράνη που καλύπτει το εσωτερικό της πυέλου) και αντιπροσωπεύουν το 15-50% των περιπτώσεων.

Ωοθηκικό ενδομητρίωμα: Οι κύστεις των ωοθηκών εμφανίζονται στο 2-10% των περιπτώσεων και στο 50% των περιπτώσεων υπογονιμότητας.

Βαθιά διηθητική ενδομητρίωση: Οι βλάβες αναπτύσσονται σε ιστούς και όργανα πίσω από το κοιλιακό τοίχωμα, όπως ο κόλπος, η ουροδόχος κύστη και το έντερο. Αυτός ο τύπος εμφανίζεται στο 20% των περιπτώσεων, με εμπλοκή του εντέρου στο 5-12%.

Περίπου το 20% των περιπτώσεων δεν εμπίπτουν σε αυτές τις κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένων σπάνιων περιπτώσεων εκτός της πυέλου.

Μετά τη διάγνωση, η ενδομητρίωση μπορεί να ταξινομηθεί σε ένα από τα τέσσερα στάδια που καθορίζονται από τη σοβαρότητα των βλαβών. Αυτά τα στάδια ποικίλλουν ανάλογα με τον οργανισμό που προτείνει τις ταξινομήσεις. Τα στάδια που προτείνονται από την Αμερικανική Ένωση Γονιμότητας (AFS) και την Αμερικανική Εταιρεία Αναπαραγωγικής Ιατρικής (ASRM) είναι:

Στάδιο I: ήπια (AFS) ή ελάχιστη (ASRM)
Στάδιο II: μέτρια (AFS) ή ήπια (ASRM)
Στάδιο III: σοβαρή (AFS) ή μέτρια (ASRM)
Στάδιο IV: εκτεταμένη (AFS) ή σοβαρή (ASRM)

Οι ταξινομήσεις Enzian ταξινομούν περαιτέρω την βαθιά διηθητική ενδομητρίωση.

Παράγοντες κινδύνου

Οι ακόλουθοι παράγοντες αυξάνουν την πιθανότητα ανάπτυξης ενδομητρίωσης:

Φύλο: Η ενδομητρίωση επηρεάζει κυρίως τις γυναίκες ή τα άτομα που γεννήθηκαν γυναίκες με άθικτα γυναικεία αναπαραγωγικά όργανα. Σπάνιες περιπτώσεις έχουν αναφερθεί σε άνδρες, πιθανώς λόγω υπολειμματικού ιστού από την εμβρυϊκή ανάπτυξη.

Ηλικία: Πιθανότερο είναι να εμφανιστεί ενδομητρίωση σε γυναίκες ηλικίας 25-45 ετών, αν και μπορεί επίσης να εμφανιστεί στο 2-5% των γυναικών μετά την εμμηνόπαυση, σε έφηβες μετά την έναρξη της εμμηνόρροιας και – σπάνια – σε κορίτσια πριν από την πρώτη τους περίοδο.

Εμμηνορροϊκό και αναπαραγωγικό ιστορικό: Η πρόωρη έναρξη της εμμηνόρροιας και οι σύντομοι εμμηνορροϊκοί κύκλοι αυξάνουν τον κίνδυνο, πιθανώς λόγω των υψηλότερων επιπέδων οιστρογόνων στο αίμα. Ο τοκετός και η χρήση από του στόματος αντισυλληπτικών συνδέονται με χαμηλότερο κίνδυνο.

Εθνικότητα: Η ενδομητρίωση μπορεί να είναι πιο συχνή σε γυναίκες ασιατικής καταγωγής και λιγότερο συχνή σε γυναίκες αφρικανικής και ισπανικής καταγωγής, αν και απαιτούνται περαιτέρω έρευνες για να επιβεβαιωθεί εάν αυτές οι διαφορές είναι βιολογικές, οφείλονται σε κοινωνικοπολιτισμικούς παράγοντες ή στην πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη.

Οικογενειακό ιστορικό: Η ύπαρξη συγγενή πρώτου βαθμού με ενδομητρίωση αυξάνει τον κίνδυνο για μία γυναίκα έως και επτά φορές.

Ωμέγα-6 λιπαρά οξέα: Τα φλεγμονώδη ωμέγα-6 λιπαρά οξέα μπορεί να αυξάνουν τον κίνδυνο. Αντίθετα, η υψηλότερη πρόσληψη ωμέγα-3 λιπαρών οξέων συνδέεται με μειωμένο κίνδυνο, πιθανώς λόγω των αντιφλεγμονωδών αποτελεσμάτων τους.

Δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ): Ορισμένες μελέτες υποδηλώνουν ότι τόσο ο υψηλός ΔΜΣ (πάνω από 30) όσο και ο χαμηλός ΔΜΣ μπορεί να αυξάνουν τον κίνδυνο. Οι παχύσαρκες γυναίκες συχνά αναφέρουν πιο έντονους πόνους κατά την έμμηνο ρύση, πιθανώς επειδή το σωματικό λίπος παράγει οιστρογόνα και ουσίες που προκαλούν φλεγμονή.

Αλκοόλ: Οι έρευνες παρουσιάζουν ανάμεικτα αποτελέσματα, με ορισμένες μελέτες να υποδηλώνουν αυξημένο κίνδυνο και άλλες να μην δείχνουν καμία επίδραση. Υψηλότερος κίνδυνος παρατηρείται με την κατανάλωση περισσότερων από τριών ποτών την εβδομάδα, πιθανώς λόγω της επίδρασης του αλκοόλ στα επίπεδα οιστρογόνων και στη φλεγμονή.

Καφεΐνη: Οι μελέτες σχετικά με την επίδραση της καφεΐνης στην ενδομητρίωση είναι επίσης ανάμεικτες. Ορισμένες δεν δείχνουν καμία επίδραση, ενώ μία υποδηλώνει πιθανή σύνδεση, ιδίως με την κατανάλωση καφέ άνω των 300 χιλιοστόγραμμων καφεΐνης την ημέρα.

Τακτική άσκηση: Τα ευρήματα ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο της άσκησης. Ωστόσο, η αερόβια άσκηση τρεις ή περισσότερες φορές την εβδομάδα και η ενδυνάμωση δύο φορές την εβδομάδα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο ενδομητρίωσης κατά 40-80%.

Καθιστική ζωή: Οι μακρές περίοδοι παραμονής σε καθιστική στάση συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο.

Νυχτερινή εργασία: Η εργασία σε εναλλασσόμενες νυχτερινές βάρδιες για πέντε ή περισσότερα χρόνια αυξάνει τον κίνδυνο.

Κακοποίηση: Οι γυναίκες που έχουν υποστεί σωματική και σεξουαλική κακοποίηση είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν ενδομητρίωση.

Πώς γίνεται η διάγνωση

Η διάγνωση της ενδομητρίωσης είναι δύσκολη, καθώς τα συμπτώματά της μπορεί να μοιάζουν με άλλες παθήσεις, γεγονός που συχνά προκαλεί καθυστέρηση της διάγνωσης. Τα αρχικά βήματα περιλαμβάνουν συνήθως φυσική εξέταση, ψηλάφηση και λεπτομερές ιστορικό της ασθενούς και της οικογένειάς της, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση.

Οι γιατροί συνήθως ζητούν βασικές εξετάσεις αίματος, όπως γενική αίματος με διαφοροποίηση, για να αποκλείσουν άλλες παθήσεις και να ελέγξουν αν υπάρχει αναιμία, η οποία είναι συχνή στις γυναίκες με βαριά εμμηνορροϊκή αιμορραγία.

Παρά την έρευνα σχετικά με τους δείκτες φλεγμονής και του ανοσοποιητικού συστήματος και το μικροβίωμα, δεν έχουν εγκριθεί βιοδείκτες για τη διάγνωση της ενδομητρίωσης. Οι απεικονιστικές εξετάσεις, όπως το υπερηχογράφημα και η μαγνητική τομογραφία, δεν μπορούν να ανιχνεύσουν αξιόπιστα μικρές ή επιφανειακές βλάβες, επομένως η οριστική διάγνωση απαιτεί μικροσκοπική αξιολόγηση βιοψίας που λαμβάνεται χειρουργικά.

Η πιο συνηθισμένη διαγνωστική μέθοδος είναι η λαπαροσκοπική χειρουργική επέμβαση, η οποία χρησιμοποιεί μικρές τομές και μια κάμερα για την εξέταση και τη λήψη δειγμάτων ιστού. Σε πιο σύνθετες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί ανοιχτή χειρουργική επέμβαση (λαπαροτομή) με μεγαλύτερη τομή για να επιτευχθεί πρόσβαση στα όργανα της πυέλου.

Δοκιμές λειτουργικής ιατρικής

Οι γιατροί λειτουργικής ιατρικής συχνά χρησιμοποιούν μια ολιστική προσέγγιση με πρόσθετες εξετάσεις για να εντοπίσουν τις υποκείμενες αιτίες και τους παράγοντες που συμβάλλουν στην πάθηση. Αυτές οι εξετάσεις είναι χρήσιμες για την ανάπτυξη εξατομικευμένων θεραπευτικών σχεδίων. Δεν είναι απαραίτητες όλες οι εξετάσεις για κάθε περίπτωση — η επιλογή εξαρτάται από τα ατομικά συμπτώματα, το ιστορικό και τους πιθανούς παράγοντες που προκαλούν την πάθηση.

Οι πιθανές εξετάσεις περιλαμβάνουν:

Έλεγχος περιβαλλοντικής τοξικότητας: Ανιχνεύει τοξίνες ή ενδοκρινικούς διαταράκτες που μπορεί να προκαλέσουν ορμονικές ανισορροπίες ή φλεγμονή.

Αξιολόγηση βαρέων μετάλλων: Εντοπίζει τη συσσώρευση τοξικών μετάλλων που μπορεί να επηρεάσουν την ανοσολογική λειτουργία και την υγεία.

Δοκιμασία αναπνοής για βακτηριακή υπερανάπτυξη του λεπτού εντέρου (SIBO): Συνιστάται εάν υπάρχουν γαστρεντερικά συμπτώματα, δεδομένης της σύνδεσης μεταξύ του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου (IBS), της SIBO και της ενδομητρίωσης.

Πλήρης ανάλυση κοπράνων: Παρέχει λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με την υγεία του εντέρου, συμπεριλαμβανομένης της μικροβιακής σύνθεσης, των παρασίτων και των δεικτών πέψης, φλεγμονής και εντερικής διαπερατότητας.

Αξιολόγηση του μικροβιώματος του κόλπου: Αξιολογεί τη μικροβιακή σύνθεση του κόλπου ή τα επίπεδα pH για τον εντοπισμό δυσβολίας. Αν το pH του κόλπου είναι 4,5 ή υψηλότερο μπορεί να υποδηλώνει κάποιο πρόβλημα.

Πίνακας ορμονών και μεταβολιτών: Αξιολογεί τις ορμονικές ανισορροπίες και τους μεταβολίτες των οιστρογόνων για την κατανόηση της επεξεργασίας των οιστρογόνων.

Δοκιμασίες δεικτών φλεγμονής: Δοκιμασίες όπως η C-αντιδρώσα πρωτεΐνη και η γαλεκτίνη-3 αξιολογούν τη φλεγμονή και τους κινδύνους ουλής.

Άλλες πιθανές εξετάσεις: Μπορεί να περιλαμβάνουν πάνελ τροφικών αλλεργιών και ευαισθησιών, αξιολόγηση κοιλιοκάκης και ευαισθησίας στη γλουτένη, επίπεδα θρεπτικών συστατικών και ωμέγα λιπαρών οξέων.

Πιθανές επιπλοκές

Αν ορισμένα συμπτώματα της ενδομητρίωσης δεν αντιμετωπιστούν, η πάθηση μπορεί να οδηγήσει σε:

Μειωμένη ποιότητα ζωής
Ανατομικές ανωμαλίες από συμφύσεις
Δυσλειτουργία οργάνων (π.χ. εντέρου ή ουροδόχου κύστης)
Στειρότητα ή υπογονιμότητα.
Καρκίνος των ωοθηκών (συνδεόμενος με ενδομητρίωση των ωοθηκών)
Μειωμένη παραγωγικότητα στην εργασία και σωματική δραστηριότητα
Κακή ποιότητα ύπνου
Επιπλοκές στην εγκυμοσύνη, όπως αποβολή, πρόωρο τοκετό, αιμορραγία, προβλήματα με τον πλακούντα, περιορισμένη ανάπτυξη του εμβρύου, υψηλή αρτηριακή πίεση και καισαρική τομή.

Οι γυναίκες με ενδομητρίωση έχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων αυτοάνοσων διαταραχών, όπως αυτοάνοσες διαταραχές του θυρεοειδούς, λύκο, κοιλιοκάκη, σύνδρομο Σιόγκρεν, ρευματοειδή αρθρίτιδα, σκλήρυνση κατά πλάκας, φλεγμονώδη νόσο του εντέρου και νόσος του Άντισον. Ο λόγος για αυτό είναι άγνωστος, αλλά μπορεί να οφείλεται σε γενική δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.

Θεραπείες

Οι συμβατικές θεραπείες για την ενδομητρίωση επικεντρώνονται στον έλεγχο των συμπτωμάτων, αλλά δεν είναι πάντα αποτελεσματικές ή κατάλληλες για την εγκυμοσύνη. Ενώ η χειρουργική επέμβαση και οι ορμονικές θεραπείες μπορούν να ανακουφίσουν τον πόνο, σπάνια τον εξαλείφουν ή αντιμετωπίζουν τις υποκείμενες αιτίες της νόσου. Η ανακούφιση από τον πόνο διαρκεί περισσότερο από έξι μήνες μόνο στο 40-70% των ατόμων με χρόνιο πυελικό πόνο.

Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να αυξήσει τα ποσοστά εγκυμοσύνης έως και 60% σε περιπτώσεις υπογονιμότητας, αλλά δεν εμποδίζει την εξέλιξη της ενδομητρίωσης. Η πάθηση επανέρχεται στο 20-30% των ατόμων εντός πέντε ετών και περίπου για το 36% απαιτούνται επιπλέον χειρουργικές επεμβάσεις. Η ενδομητρίωση μπορεί επίσης να επανέλθει μετά από υστερεκτομή.

Η ολοκληρωμένη φροντίδα πρέπει να είναι εξατομικευμένη και να περιλαμβάνει μια διεπιστημονική ομάδα.

Οι συμβατικές θεραπείες περιλαμβάνουν:

1. Ορμονικές θεραπείες

Ανάλογα και ανταγωνιστές της ορμόνης που απελευθερώνει γοναδοτροπίνη (GnRH): Προκαλούν κατάσταση χαμηλών επιπέδων οιστρογόνων για την ανακούφιση των συμπτωμάτων.

Αναστολείς της αρωματάσης: Μειώνουν τα επίπεδα οιστρογόνων.

Από του στόματος αντισυλληπτικά: Ρυθμίζουν τις ορμόνες για τη μείωση του πόνου και της αιμορραγίας.

Προγεστίνες (διενογεστ, οξική νορεθινδρόνη, μεδροξυπρογεστερόνη): Συνθετική προγεστερόνη για τη μείωση του πόνου και την επιβράδυνση της ανάπτυξης της ενδομητρίωσης.

Οι πιθανές παρενέργειες περιλαμβάνουν μείωση της οστικής πυκνότητας, αλλαγές στη διάθεση, ατροφία του μαστού, εξάψεις, κολπική ξηρότητα και, με μακροχρόνια χρήση, κεντρική παχυσαρκία, υπερλιπιδαιμία και αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο.

2. Αναλγητικά

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ): Αντιμετωπίζουν τον πόνο και τη φλεγμονή.

Ακεταμινοφαίνη: Ανακούφιση από τον πόνο.

Οπιοειδή: Αντιμετώπιση του έντονου πόνου.

Πιθανές παρενέργειες περιλαμβάνουν γαστρεντερικά προβλήματα, δυσκοιλιότητα, κίνδυνος εθισμού, ηπατική τοξικότητα.

3. Χειρουργικές θεραπείες

Λαπαροσκοπική εκτομή: Αφαιρεί ολόκληρες τις βλάβες, συμπεριλαμβανομένων των βαθύτερων ιστών, για καλύτερα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Η περιορισμένη πρόσβαση σε εξειδικευμένους χειρουργούς και η ασφαλιστική κάλυψη μπορεί να αποτελούν πρόκληση.

Λαπαροσκοπική αφαίρεση: Καταστρέφει τις αλλοιώσεις με τη χρήση θερμότητας ή λέιζερ.

Υστερεκτομή: Αφαιρεί μέρος ή ολόκληρη τη μήτρα, μερικές φορές συμπεριλαμβανομένων των ωοθηκών.

Οι πιθανές παρενέργειες περιλαμβάνουν χειρουργικές επιπλοκές, κίνδυνος πρόωρης εμμηνόπαυσης (εάν αφαιρεθούν οι ωοθήκες), σχηματισμός συμφύσεων και μειωμένη ωοθυλακική λειτουργία μετά από επαναλαμβανόμενες χειρουργικές επεμβάσεις.

Ολοκληρωμένες θεραπείες

Οι ολοκληρωμένες θεραπείες προσφέρουν ολιστικές επιλογές που μπορούν να συμπληρώσουν ή να αντικαταστήσουν τη συμβατική ιατρική περίθαλψη. Αυτές περιλαμβάνουν:

Παραδοσιακή κινεζική ιατρική (TCM): Μικρές μελέτες υποδεικνύουν ότι η TCM, συμπεριλαμβανομένης της φυτικής ιατρικής, του βελονισμού, των κλύσματος και των εξωτερικών εφαρμογών, μπορεί να επιτύχει ποσοστά αποτελεσματικότητας 90% ή υψηλότερα στην ανακούφιση συμπτωμάτων όπως η δυσμηνόρροια και η υπογονιμότητα. Ορισμένες φυτικές θεραπείες προάγουν την υποχώρηση των βλαβών με λίγες παρενέργειες και μακροχρόνια οφέλη, ενισχύοντας την κυκλοφορία του αίματος και απομακρύνοντας τη στάση.

Διαδερμική ηλεκτρική νευρική διέγερση (TENS): Χρησιμοποιεί ηλεκτρική διέγερση στο δέρμα για την ανακούφιση του πόνου. Τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι μπορεί να μειώσει τον χρόνιο πυελικό πόνο και τον πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής. Η TENS θεωρείται ασφαλής με ελάχιστες παρενέργειες όταν χρησιμοποιείται σωστά.

Κάνναβη: Ορισμένες γυναίκες με ενδομητρίωση και ερευνητές αναφέρουν ότι η κάνναβη είναι αποτελεσματική για την ανακούφιση του πόνου λόγω των αντιφλεγμονωδών και αναλγητικών ιδιοτήτων της. Η έρευνα σχετικά με τη μακροχρόνια χρήση και τη συνολική αποτελεσματικότητά της βρίσκεται σε εξέλιξη.

Χαμηλή δόση ναλτρεξόνης (LDN): Αρχικά για τη θεραπεία της εξάρτησης, η LDN σε χαμηλότερες δόσεις είναι αναγνωρισμένη για το δυναμικό της ως ανοσορυθμιστής, αντιφλεγμονώδης και αναλγητικό. Αν και δεν υπάρχουν συγκεκριμένες έρευνες για την ενδομητρίωση, η ικανότητά της να ρυθμίζει την ανοσολογική λειτουργία σε άλλες παθήσεις υποδηλώνει ότι θα μπορούσε να είναι μια χρήσιμη θεραπεία, που δικαιολογεί περαιτέρω μελέτη.

Αναδυόμενες θεραπείες

Ορισμένες πολλά υποσχόμενες θεραπείες που βρίσκονται υπό έρευνα, αλλά δεν έχουν ακόμη εγκριθεί, περιλαμβάνουν:

Ανοσορυθμιστές: Στοχεύουν σε συστατικά του ανοσοποιητικού συστήματος όπως τα μακροφάγα, τα ΝΚ κύτταρα και τις αντιδράσεις των Τ κυττάρων, αλλά τα οφέλη από τις δοκιμές σε ανθρώπους είναι μέχρι στιγμής περιορισμένα.

Αντι-αγγειογενετικοί παράγοντες: Στόχος τους είναι να αποτρέψουν την ανάπτυξη νέων αιμοφόρων αγγείων για να μειώσουν την ανάπτυξη και την εξάπλωση των βλαβών.

Συναισθηματικό υπόβαθρο

Η ενδομητρίωση επιβάλλει σημαντικά συναισθηματικά, ψυχικά και οικονομικά βάρη, που συχνά οδηγούν σε κατάθλιψη και άγχος. Πολλές γυναίκες με ενδομητρίωση αντιμετωπίζουν περιορισμούς στην εργασία, τις κοινωνικές δραστηριότητες και τη σεξουαλική λειτουργία, με 50-56% να αναφέρουν αρνητικές επιπτώσεις στις σχέσεις τους. Η αντιμετώπιση αυτών των πτυχών είναι απαραίτητη για μια ολοκληρωμένη φροντίδα.

Ο χρόνιος πόνος συνδέεται στενά με ψυχικές δυσκολίες. Τα αρνητικά μοτίβα σκέψης, όπως η ανησυχία για τον πόνο ή ο φόβος επιδείνωσης, μπορεί να τον εντείνουν. Αντίθετα, μια θετική νοοτροπία, η διαλογιστική πρακτική της ενσυνειδητότητας και οι ασκήσεις σωματικής σάρωσης μπορούν να βοηθήσουν στην αλλαγή του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι βιώνουν τον πόνο.

Οι πρακτικές που απευθύνονται σε σώμα και νου, όπως η γιόγκα και ο διαλογισμός, έχουν συνήθως θετική επίδραση στην ποιότητα ζωής και την ευεξία των γυναικών με ενδομητρίωση. Ορισμένες γυναίκες αισθάνονται ανασφάλεια για το σώμα τους λόγω των συμπτωμάτων ή των θεραπειών, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε διατροφικές διαταραχές. Η χάθα γιόγκα μπορεί να βοηθήσει στην ενίσχυση της εικόνας για τον εαυτό τους, μειώνοντας ενδεχομένως τον κίνδυνο διατροφικών διαταραχών.

Η τακτική άσκηση προσφέρει επίσης οφέλη, καθώς απελευθερώνει ενδορφίνες, μειώνει την ευαισθησία στον πόνο και βοηθά τον εγκέφαλο να δημιουργήσει νέες συνδέσεις για την καλύτερη διαχείριση του πόνου. Αυτές οι στρατηγικές μπορούν να μειώσουν την ένταση του πόνου, να βελτιώσουν την αντοχή στον πόνο και να βοηθήσουν στην αντιμετώπισή του, οδηγώντας σε καλύτερη ποιότητα ζωής. Η συμβουλευτική και οι διαδικτυακές ομάδες υποστήριξης μπορούν επίσης να προσφέρουν συναισθηματική υποστήριξη, αν και οι ομάδες υποστήριξης δεν πρέπει να υποκαθιστούν την ιατρική συμβουλή.

Φυσικές προσεγγίσεις

Η έρευνα υποστηρίζει διάφορες φυσικές προσεγγίσεις για τη διαχείριση της ενδομητρίωσης, αλλά δεν είναι όλες οι στρατηγικές αποτελεσματικές για όλες τις ασθενείς, λόγω των διαφορετικών παραγόντων που την προκαλούν και της πολύπλοκης φύσης της πάθησης. Συχνά, για την αποτελεσματική διαχείριση απαιτείται ένας συνδυασμός προσεγγίσεων. Οι στρατηγικές που αναφέρονται εδώ βασίζονται σε τρέχουσες επιστημονικές μελέτες, αλλά μπορεί να υπάρχουν και άλλες χρήσιμες επιλογές που δεν περιλαμβάνονται.

Το πρώτο βήμα είναι η απομάκρυνση των παραγόντων που προκαλούν την πάθηση, όπως φλεγμονώδεις παράγοντες, περιβαλλοντικές τοξίνες, ευαισθησίες σε τρόφιμα, λοιμώξεις, υπερβολική ανάπτυξη και διατροφικές ανεπάρκειες. Στη συνέχεια, συνιστάται η δημιουργία ενός ισορροπημένου εσωτερικού περιβάλλοντος που υποστηρίζει τις φυσικές θεραπευτικές διαδικασίες του σώματος. Οι ακόλουθες στρατηγικές μπορούν να βοηθήσουν στην επίτευξη αυτής της ισορροπίας:

Διατροφικές βάσεις για τη διαχείριση της ενδομητρίωσης

Η διατροφή επηρεάζει τη φλεγμονή, τα επίπεδα αντιοξειδωτικών και την ορμονική ισορροπία. Επομένως, η κατανάλωση των σωστών τροφών μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των συμπτωμάτων και να υποστηρίξει τη θεραπεία. Λάβετε υπόψη αυτούς τους βασικούς διατροφικούς παράγοντες:

Φυτικές ίνες: Προσπαθήστε να καταναλώνετε τουλάχιστον 25 γραμμάρια την ημέρα για να βοηθήσετε στη μείωση των επιπέδων οιστρογόνων που κυκλοφορούν στον οργανισμό και να τροφοδοτήσετε τα ωφέλιμα βακτήρια του εντέρου. Πηγές περιλαμβάνουν λαχανικά, φρούτα, όσπρια και δημητριακά ολικής αλέσεως.

Λίπη: Περιορίστε τα τρανς λιπαρά και το συμβατικά εκτρεφόμενο κόκκινο κρέας. Αυξήστε την πρόσληψη ωμέγα-3 λιπαρών οξέων από ψάρια και φυτικές πηγές, όπως λιναρόσπορο, σπόρους τσία και καρύδια.

Γλουτένη: Εξετάστε το ενδεχόμενο να εξαλείψετε τη γλουτένη από τη διατροφή σας, καθώς μπορεί να αυξήσει την διαπερατότητα του εντέρου. Αν και οι μελέτες για την ενδομητρίωση είναι αντιφατικές, μια μελέτη διαπίστωσε ότι το 75% των γυναικών με ενδομητρίωση ανέφεραν λιγότερο πόνο μετά την απομάκρυνση της γλουτένης.

Ισορροπία μακροθρεπτικών συστατικών: Τρώτε ισορροπημένα γεύματα με σύνθετους υδατάνθρακες, άπαχες πρωτεΐνες και υγιή λίπη για να σταθεροποιήσετε τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Το μεταβολικό σύνδρομο, που περιλαμβάνει υψηλό σάκχαρο στο αίμα, συνδέεται με την ενδομητρίωση και μπορεί να επιδεινώσει τη φλεγμονή και τις ορμονικές ανισορροπίες.

Αντιφλεγμονώδη τρόφιμα: Συμπεριλάβετε κουρκούμη, τζίντζερ, μούρα, φυλλώδη πράσινα λαχανικά, λιπαρά ψάρια όπως ο σολομός, ξηρούς καρπούς (ειδικά καρύδια) και ελαιόλαδο για να βοηθήσετε στη μείωση της φλεγμονής.

Αντιοξειδωτικά: Δώστε προτεραιότητα σε τρόφιμα πλούσια σε αντιοξειδωτικά για να αντιμετωπίσετε το οξειδωτικό στρες. Τα πολύχρωμα φρούτα και λαχανικά προσφέρουν αντιοξειδωτικά οφέλη, καθώς και απαραίτητες ίνες και αντιφλεγμονώδεις πολυφαινόλες. Καλές πηγές είναι τα εσπεριδοειδή, τα μούρα, τα φυλλώδη πράσινα λαχανικά, οι ξηρή καρπή και η σπόροι.

Σταυρανθή λαχανικά: Λαχανικά όπως το μπρόκολο, το κουνουπίδι, τα λαχανάκια Βρυξελλών και το kale περιέχουν ινδόλη-3-καρβινόλη, η οποία υποστηρίζει την αποτοξίνωση και μια πιο υγιή ισορροπία των οιστρογόνων στον οργανισμό. Παρέχουν επίσης σουλφοραφάνη, η οποία βοηθά στη μείωση της φλεγμονής και υποστηρίζει την υγεία των κυττάρων.

Διατροφικές δίαιτες στοχευμένης απομάκρυνσης

Αρκετές εξειδικευμένες δίαιτες βοηθούν στη διαχείριση των συμπτωμάτων της ενδομητρίωσης, εντοπίζοντας τις ευαισθησίες στα τρόφιμα, μειώνοντας τη φλεγμονή ή ανακουφίζοντας τα πεπτικά προβλήματα. Λόγω του περιοριστικού τους χαρακτήρα, αυτές οι δίαιτες δεν προορίζονται για μακροχρόνια χρήση και συνιστάται η επαγγελματική καθοδήγηση για να διασφαλιστεί ότι είναι ασφαλείς και ισορροπημένες.

Δίαιτα αποκλεισμού: Αυτή η προσέγγιση περιλαμβάνει την απομάκρυνση κοινών φλεγμονωδών τροφίμων όπως τα γαλακτοκομικά, η γλουτένη, η σόγια, τα αυγά και το κόκκινο κρέας για ένα χρονικό διάστημα, συνήθως τέσσερις με έξι εβδομάδες. Στη συνέχεια, τα τρόφιμα επανέρχονται ένα προς ένα, ενώ παρακολουθούνται τα συμπτώματα. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό ατομικών ευαισθησιών σε τρόφιμα που ενδέχεται να επιδεινώνουν τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης.

Διατροφή χαμηλή σε FODMAP: Τα FODMAP είναι ζυμώσιμοι ολιγοσακχαρίτες, δισακχαρίτες, μονοσακχαρίτες και πολυόλες, που μπορεί να προκαλέσουν πεπτικά συμπτώματα. Μεταξύ των τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε FODMAP περιλαμβάνουν το σιτάρι, τα γαλακτοκομικά, τα κρεμμύδια και τα φασόλια. Για τις γυναίκες με ενδομητρίωση που πάσχουν επίσης από ΣΕΕ, μια διατροφή χαμηλή σε FODMAP μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του φουσκώματος, των αερίων και του κοιλιακού πόνου. Η διατροφή περιλαμβάνει την αποφυγή τροφίμων με υψηλή περιεκτικότητα σε FODMAP για αρκετές εβδομάδες και στη συνέχεια τη σταδιακή επαναφορά τους για τον εντοπισμό των παραγόντων που προκαλούν τα συμπτώματα.

Διατροφή αυτοάνοσου πρωτοκόλλου (AIP): Μια αυστηρότερη μορφή της διατροφής Paleo, η διατροφή AIP στοχεύει στη μείωση της φλεγμονής και στην υποστήριξη της υγείας του εντέρου με την αποφυγή των δημητριακών, των οσπρίων, των γαλακτοκομικών, των αυγών, των νυχτολούλουδων, των ξηρών καρπών, των σπόρων και των επεξεργασμένων τροφίμων. Αν και δεν έχει μελετηθεί ειδικά για την ενδομητρίωση, έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τη φλεγμονή και ρυθμίζει το ανοσοποιητικό σύστημα σε γυναίκες με σύνδρομο Χασιμότο και ότι μειώνει τη φλεγμονή και επιτυγχάνει ύφεση σε φλεγμονώδεις νόσους του εντέρου.

Ενώ μια θρεπτική διατροφή είναι απαραίτητη, η βελτιστοποίηση της πέψης και της απορρόφησης είναι εξίσου σημαντική. Ακόμη και η πιο υγιεινή διατροφή είναι αναποτελεσματική αν ο οργανισμός δεν μπορεί να διασπάσει και να απορροφήσει σωστά τα θρεπτικά συστατικά. Το άγχος, τα φάρμακα και τα προβλήματα υγείας του εντέρου διαταράσσουν την πέψη, ενώ η επαρκής ποσότητα οξέων στο στομάχι και τα πεπτικά ένζυμα είναι απαραίτητα για την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών. Επομένως, η υποστήριξη της υγείας του εντέρου είναι καθοριστική για τη διαχείριση της ενδομητρίωσης μέσω της διατροφής.

Ένα υγιές έντερο είναι απαραίτητο για τη διαχείριση της ενδομητρίωσης. Το μικροβίωμα του εντέρου επηρεάζει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, τη ρύθμιση των ορμονών, ακόμη και την υγεία του εγκεφάλου μέσω του άξονα εντέρου-εγκεφάλου. Το εσωτερικό τοίχωμα του εντέρου λειτουργεί ως φράγμα που εμποδίζει την είσοδο επιβλαβών ουσιών στην κυκλοφορία του αίματος και την πρόκληση φλεγμονής. Όταν αυτό το φράγμα «διαρρέει» ή καταστρέφεται, μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης και να επιτρέψει την είσοδο επιβλαβών βακτηρίων ή τοξινών στην κυκλοφορία του αίματος.

Για να υποστηρίξετε την επούλωση του εντέρου, να διατηρήσετε ένα ισχυρό εντερικό φράγμα και να προάγετε ένα υγιές μικροβίωμα, ενσωματώστε στη διατροφή σας τα εξής:

Τρόφιμα πλούσια σε L-γλουταμίνη: Σπανάκι, λάχανο και βοδινό κρέας από ζώα που τρέφονται με χόρτο.

Πηγές ψευδαργύρου: Στρείδια, βοδινό κρέας, σπόροι κολοκύθας και φακές.

Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα: Λιπαρά ψάρια (σολομός, σαρδέλες), σπόροι τσία και καρύδια.

Ζυμωμένα τρόφιμα: Ξινολάχανο, κιμτσι και κεφίρ για την ενίσχυση της ποικιλομορφίας του μικροβιώματος.

Πρεβιοτικά τρόφιμα: Σκόρδο, κρεμμύδια, σπαράγγια και μπανάνες για τη θρέψη των ωφέλιμων βακτηρίων του εντέρου.

Τα προβιοτικά συμπληρώματα μπορεί επίσης να βοηθήσουν. Είναι καλύτερο να συνεργαστείτε με έναν επαγγελματία για να επιλέξετε προβιοτικά στελέχη με βάση τα ειδικά για κάθε στέλεχος αποτελέσματα και την ανάλυση των κοπράνων, με περιοδικές προσαρμογές.

Κόκκινο κρέας

Η αυξημένη κατανάλωση κόκκινου κρέατος έχει συνδεθεί με μεγαλύτερο κίνδυνο ενδομητρίωσης, αλλά οι μελέτες δεν κάνουν διάκριση μεταξύ συμβατικού κρέατος από ζώα που τρέφονται με σιτηρά και βιολογικού κρέατος από ζώα που τρέφονται με χόρτο. Και οι δύο τύποι κόκκινου κρέατος περιέχουν αιμικό σίδηρο, ο οποίος προάγει το οξειδωτικό στρες. Το συμβατικό κόκκινο κρέας ενέχει αυξημένο κίνδυνο, καθώς περιέχει αυξητικές ορμόνες και περισσότερα ωμέγα-6 λιπαρά οξέα, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε ορμονικές διαταραχές και φλεγμονές. Το βιολογικό κρέας από ζώα που τρέφονταν με χόρτο, χωρίς προσθήκη ορμονών, με καλύτερη ισορροπία μεταξύ ωμέγα-6 και ωμέγα-3 λιπαρών οξέων και περισσότερα αντιοξειδωτικά, μπορεί να ενέχει λιγότερους κινδύνους.

Το κόκκινο κρέας παρέχει απαραίτητα θρεπτικά συστατικά όπως σίδηρο, ψευδάργυρο και σελήνιο, τα οποία συχνά λείπουν σε άτομα με ενδομητρίωση. Για μια ισορροπημένη προσέγγιση, εξετάστε το ενδεχόμενο να επιλέξετε βιολογικά προϊόντα από ζώα που τρέφονταν με χόρτο. Συμβουλευτείτε έναν διατροφολόγο για εξατομικευμένες συμβουλές με βάση τις ατομικές σας ανάγκες.

Συμπληρώματα

Ενώ μια ισορροπημένη διατροφή πρέπει να αποτελεί την κύρια πηγή θρεπτικών συστατικών, τα συμπληρώματα μπορεί να είναι απαραίτητα για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων ελλείψεων που μπορούν να επηρεάσουν την εξέλιξη και τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης. Οι πιο συχνές ελλείψεις σε γυναίκες με ενδομητρίωση είναι οι βιταμίνες Β6 και Β12, το φολικό οξύ, το μαγνήσιο, ο ψευδάργυρος και το σελήνιο. Οι εξετάσεις θρεπτικών συστατικών μπορούν να βοηθήσουν στον προσδιορισμό των ατομ

Τα ακόλουθα συμπληρώματα μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση του πόνου, στη μείωση της φλεγμονής, στη διαχείριση των βλαβών ή στην υποστήριξη της φυσικής διάσπασης των ανώμαλων κυττάρων (απόπτωση), η οποία είναι ιδιαίτερα ευεργετική για την ενδομητρίωση:

Ρεσβερατρόλη
Επικατεχίνη-3-γαλλικό (EGCG)
Κουρκουμίνη
Εκχυλίσματα Pueraria (λουλούδι kudzu), μαύρο σκόρδο, Calligonum comosum και Uncaria tomentosa (νύχι γάτας)
Μελατονίνη
Τροποποιημένη πηκτίνη εσπεριδοειδών

Παράγοντες της καθημερινότητας και συνήθειες

Συνήθειες και παράγοντες που επηρεάζουν την ενδομητρίωση και τη συνολική ευεξία, είτε θετικά είτε αρνητικά, είναι οι ακόλουθες:

Άσκηση: Η τακτική άσκηση, όπως το περπάτημα, η γιόγκα και η ενδυνάμωση, μπορεί να μειώσει τη φλεγμονή, την αντίσταση στην ινσουλίνη και τον πόνο που σχετίζεται με την ενδομητρίωση. Η συχνότητα και η συνέπεια είναι καθορίζουν και τα θεραπευτικά οφέλη. Συνιστάται μέτρια άσκηση, καθώς η άσκηση υψηλής έντασης μπορεί να συνδέεται με αναπαραγωγικές διαταραχές.

Ύπνος: Ο κιρκάδιος ρυθμός επιδρά στις ορμόνες που επηρεάζουν τον ύπνο, την ανοσοποιητική λειτουργία και τη φλεγμονή. Διαταράσσεται από τον κακό ύπνο, με αποτέλεσμα ορμονικές ανισορροπίες και αυξημένη φλεγμονή. Η τήρηση ενός τακτικού προγράμματος ύπνου, η έκθεση στο φυσικό φως και ο περιορισμός της έκθεσης στο μπλε φως προάγουν έναν υγιή ρυθμό.

Άγχος: Το άγχος επιδεινώνει τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης, καταστέλλοντας το ανοσοποιητικό σύστημα, αυξάνοντας τη φλεγμονή και διαταράσσοντας την ορμονική ισορροπία, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε πιο σοβαρές βλάβες. Η μείωση του άγχους συντελεί στην ανακούφιση του πόνου και στην επούλωση.

Πρόληψη

Μελέτη του 2007 διαπίστωσε ότι οι γυναίκες με ενδομητρίωση είχαν δαπανήσει κατά μέσο όρο 12.118 δολάρια για άμεσα ιατρικά έξοδα και 15.737 δολάρια ως έμμεσα έξοδα ετησίως, με τις δαπάνες να είναι υψηλότερες το πρώτο έτος και όταν απαιτούνταν χειρουργική επέμβαση. Δεδομένου ότι τα ιατρικά έξοδα αυξάνονται κάθε χρόνο με ρυθμό υψηλότερο από τον πληθωρισμό, είναι πιθανό να είναι πολύ υψηλότερα σήμερα, χωρίς να υπολογίζονται τα έξοδα για εναλλακτικές θεραπείες. Πέρα από το οικονομικό βάρος, η ψυχολογική και συναισθηματική επιβάρυνση από την ενδομητρίωση είναι τεράστια. Όλα αυτά τα προβλήματα υπογραμμίζουν την επείγουσα ανάγκη για πρόληψη.

Αν και δεν είναι δυνατό να προληφθεί πλήρως η ενδομητρίωση, ορισμένες αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση της φλεγμονής, του οξειδωτικού στρες και των επιπέδων οιστρογόνων. Αυτές οι αλλαγές μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο και να ανακουφίσουν τα συμπτώματα. Μπορεί επίσης να επηρεάσουν την έκφραση των γονιδίων, με συνέπειες για την υγεία σας και, ενδεχομένως, για την υγεία των μελλοντικών γενεών.

Συμβουλές για τη μείωση του κινδύνου:

Ασκηθείτε τακτικά για να διατηρήσετε ένα υγιές βάρος, να διαχειριστείτε τον πόνο και να εξισορροπήσετε τα επίπεδα οιστρογόνων.
Ακολουθείτε τις διατροφικές αρχές που αναφέρονται στην ενότητα «Φυσικές προσεγγίσεις» για να διαχειριστείτε τη φλεγμονή και να εξισορροπήσετε τις ορμόνες.
Διατηρείτε υγιή το εντερικό τοίχωμα και το μικροβίωμα για να υποστηρίξετε τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και να μειώσετε τη φλεγμονή.
Περιορίστε ή αποφύγετε το αλκοόλ και την καφεΐνη για να μειώσετε την παραγωγή οιστρογόνων.
Επιλέγετε βιολογικά τρόφιμα όποτε είναι δυνατόν και χρησιμοποιήστε προϊόντα καθαρισμού και προσωπικής φροντίδας χωρίς χημικά για να μειώσετε την έκθεση σε τοξικές ουσίες.
Χρησιμοποιείτε γυάλινα ή ανοξείδωτα δοχεία για την αποθήκευση τροφίμων, αποφύγετε το ζέσταμα τροφίμων σε πλαστικά δοχεία και αποφύγετε τα αντικολλητικά σκεύη μαγειρικής για να ελαχιστοποιήσετε την έκθεση σε επιβλαβείς χημικές ουσίες.
Εξετάστε το ενδεχόμενο να ζητήσετε επαγγελματική συμβουλευτική εάν έχετε ιστορικό τραύματος όπως κακοποίηση.
Κάνετε ασκήσεις βαθιάς αναπνοής για τουλάχιστον δέκα λεπτά καθημερινά, για να ευνοήσετε την ικανότητά σας να διαχειρίζεστε το στρες.
Συμμετέχετε τακτικά σε δραστηριότητες που σας φέρνουν χαρά και χαλάρωση, για καλύτερη υγεία και αντοχή εν γένει.

Ποια είναι η νέα παραλλαγή Covid – Μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης

Παρασκευή, 13 Ιούν, 2025Παρασκευή, 13 Ιούν, 2025 Από MARINA ZHANG

Από τον Μάιο, η ταχέως διαδιδόμενη υποπαραλλαγή NB.1.8.1 του ιού SARS-CoV-2, η οποία ευθύνεται για την COVID-19, έχει επικρατήσει στην Κίνα, εξαπλώνεται σε γειτονικές χώρες και σχετίζεται με αύξηση στις νοσηλείες και τις εισαγωγές σε τμήματα επειγόντων περιστατικών.

Η παραλλαγή έχει επίσης εξαπλωθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, αν και τα κρούσματα παραμένουν λίγα.

Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) δήλωσαν στην εφημερίδα The Epoch Times ότι η NB.1.8.1 έχει λιγότερες από 20 αλληλουχίες στη βασική επιτήρηση, αριθμός πολύ μικρός για να περιληφθεί στον πίνακα παραλλαγών COVID της υπηρεσίας. Ο πίνακας περιλαμβάνει παραλλαγές με τουλάχιστον 300 αλληλουχίες. Επί του παρόντος, η κυρίαρχη παραλλαγή στις ΗΠΑ είναι η LP.8.1. Ωστόσο, πρώιμες έρευνες δείχνουν ότι η NB.1.8.1 μπορεί να είναι πιο μεταδοτική από την LP.8.1.

Το διακριτό σύμπτωμα της νέας παραλλαγής είναι ο έντονος πονόλαιμος. Γιατροί μοιράστηκαν με την Epoch Times προσεγγίσεις για την ανακούφιση του συγκεκριμένου συμπτώματος καθώς και για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Τι πρέπει να γνωρίζετε για τη NB.1.8.1

Η υποπαραλλαγή NB.1.8.1 εμφανίζει αυξημένη ικανότητα ανοσοδιαφυγής και ενισχυμένη συγγένεια πρόσδεσης με την πρωτεΐνη ACE2 — μια πρωτεΐνη του ανθρώπινου οργανισμού στην οποία προσδένεται ο κορωνοϊός για να εισέλθει στα κύτταρα και να προκαλέσει λοίμωξη — σε σύγκριση με την υποπαραλλαγή LP.8.1.1 της παραλλαγής LP.8.1, σύμφωνα με προκαταρκτική μελέτη Κινέζων ερευνητών τον Απρίλιο.

Η ενισχυμένη ανοσοδιαφυγή της NB.1.8.1 υποδηλώνει ότι άτομα που έχουν νοσήσει προηγουμένως ή έχουν εμβολιαστεί ενδέχεται να παραμένουν ευάλωτα στη λοίμωξη. Οι συγγραφείς της μελέτης κατέληξαν ότι, συγκριτικά με άλλες παραλλαγές, οι επιπρόσθετες μεταλλάξεις της NB.1.8.1 τής προσδίδουν «δυνατότητα μελλοντικής κυριαρχίας». Αν και η βαρύτητα της νόσου παραμένει ασαφής, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανέφερε ότι η NB.1.8.1 δεν σχετίζεται με αυξημένη σοβαρότητα σε σύγκριση με άλλες γνωστές παραλλαγές.

Επί του παρόντος, το πιο διακριτό σύμπτωμα της NB.1.8.1 σε σχέση με άλλες παραλλαγές είναι ο πονόλαιμος, σύμφωνα με δημοσιεύματα από την Κίνα. Πολίτες στην Κίνα περιγράφουν το σύμπτωμα σαν να έχουν «λεπίδα στο λαιμό».

Ο Δρ Τζόζεφ Μπάρον, καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον, δήλωσε ότι παρατηρήθηκε αύξηση των οξέων περιστατικών COVID-19 μετά τις ανοιξιάτικες διακοπές, αν και η πλειονότητα των ασθενών αναρρώνει εντός ολίγων ημερών μετά τη χορήγηση θεραπείας.

Ο Δρ Κηθ Μπέρκοβιτς, παθολόγος στα Centers for Balanced Health της Νέας Υόρκης, έχει επίσης διαπιστώσει αύξηση σε οξείες λοιμώξεις. Παράλληλα, παρατηρεί μια πιο ανησυχητική τάση: αρκετοί ασθενείς αναφέρουν παρατεταμένα συμπτώματα, τα οποία συχνά συμπίπτουν με επανενεργοποίηση ιών που βρίσκονταν σε λανθάνουσα κατάσταση, όπως π.χ. ο ιός Epstein-Barr (EBV).

Μελέτες έχουν δείξει ότι, μετά από λοίμωξη COVID-19, η εξασθένηση της ανοσολογικής απόκρισης μπορεί να οδηγήσει σε επανενεργοποίηση ιών, όπως ο ιός Epstein–Barr (EBV) και άλλοι ιοί της οικογένειας των ερπητοϊών, οι οποίοι εμφανίζουν βραδύτερη αποδρομή, σύμφωνα με τον Δρα Μπέρκοβιτς.

Προβλέψεις του Μάικ Χέργκερ, αναπληρωτή καθηγητή στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Tulane, ο οποίος δημοσιεύει τακτικά αναλύσεις για την COVID-19 στην πλατφόρμα X, υποδεικνύουν ότι τα κρούσματα στις Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται επί του παρόντος σε ύφεση, αν και εκτιμάται ότι θα σημειωθεί άνοδος τις προσεχείς εβδομάδες.

«Πιστεύω ότι, όσον αφορά τα κρούσματα COVID-19, συνήθως ακολουθούμε τις τάσεις που εμφανίζονται πρώτα στην Κίνα», δήλωσε ο Δρ Μπέρκοβιτς.

Πρόληψη και αντιμετώπιση

Ο Δρ Μπάρον, ο οποίος έχει περιθάλψει αρκετούς ασθενείς που ταξίδεψαν πρόσφατα από την Κίνα, ανέφερε ότι ο πονόλαιμος αποτελεί πράγματι κυρίαρχο σύμπτωμα, περισσότερο από άλλα συνήθη συμπτώματα της COVID-19, όπως η δύσπνοια ή ο πυρετός.

«Πρόκειται ουσιαστικά για μια αυτοπεριοριζόμενη λοίμωξη. Σε διάστημα δύο έως τριών ημερών, οι περισσότεροι ασθενείς αναφέρουν ότι αισθάνονται καλύτερα», δήλωσε στην Epoch Times. Αυτοπεριοριζόμενη σημαίνει ότι η νόσος υποχωρεί φυσικά χωρίς την ανάγκη έντονης ιατρικής παρέμβασης.

Συνιστά τη λήψη βιταμίνης C, βιταμίνης D και ψευδαργύρου κατά τη διάρκεια οξείας λοίμωξης και προληπτικά για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού. Προτείνει επίσης τη χρήση σπρέι ιωδιούχου ποβιδόνης από τη μύτη και το στόμα για την ανακούφιση του πονόλαιμου.

Μια μικρή κλινική μελέτη έδειξε ότι το σπρέι ιωδιούχου ποβιδόνης μπορεί να μειώσει το ιικό φορτίο σε ασθενείς με COVID-19. Ο Δρ Μπάρον δήλωσε ότι προτιμώνται ρινικά και στοματικά σπρέι με περιεκτικότητα σε ιώδιο κάτω του 1,25%, προκειμένου να αποφεύγεται ο ερεθισμός του ρινικού βλεννογόνου και του φάρυγγα.

Τα σπρέι ιωδιούχου ποβιδόνης απελευθερώνουν έναν αντιμικροβιακό παράγοντα ευρέος φάσματος, ο οποίος συμβάλλει στην εξουδετέρωση βακτηρίων, ιών και άλλων παθογόνων μικροοργανισμών.

Άτομα με προβλήματα θυρεοειδούς, ωστόσο, θα πρέπει να συμβουλευτούν τον γιατρό τους για τη χρήση του σπρέι, καθώς το ιώδιο μπορεί να επηρεάσει την παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών.

Ο Δρ Μπέρκοβιτς συνιστά τη χρήση της Ν-ακετυλοκυστεΐνης (NAC) για την ανακούφιση του πονόλαιμου και των διογκωμένων λεμφαδένων.

Μελέτες σε κυτταρικό επίπεδο έχουν δείξει ότι η NAC μπορεί να προσδεθεί στις ακίδες της πρωτεΐνης S του ιού SARS-CoV-2 και να τον αδρανοποιήσει, εμποδίζοντας τη μόλυνση. Παράλληλα, είναι γνωστή για την αντιβλεννολυτική της δράση, δηλαδή την ικανότητά της να ρευστοποιεί και να απομακρύνει τη βλέννα από την αναπνευστική οδό.

Επιπλέον, γαργάρες με διάλυμα μαγειρικής σόδας ενδέχεται να συμβάλουν στην ανακούφιση της φλεγμονής, καθώς η αύξηση του pH στη στοματική κοιλότητα καθιστά το περιβάλλον λιγότερο ευνοϊκό για την επιβίωση και τον πολλαπλασιασμό των ιών.

Ξεπερνώντας την κόπωση μετά από ένα μικρό εγκεφαλικό επεισόδιο

Πέμπτη, 12 Ιούν, 2025Πέμπτη, 12 Ιούν, 2025 Από EPOCH TIMES

Η παροδική ισχαιμική επίθεση, γνωστή και ως μίνι εγκεφαλικό επεισόδιο, είναι μια προσωρινή διακοπή της ροής του αίματος προς τον εγκέφαλο. Αν και συνήθως πολλές από τις συνέπειες εξαφανίζονται γρήγορα, μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι περίπου οι μισοί από τους ανθρώπους που έχουν υποστεί μίνι εγκεφαλικό βιώνουν κόπωση που μπορεί να διαρκέσει έως και ένα έτος.

Ο Δρ Τζέικομπ Τέιτελμπαουμ, πιστοποιημένος παθολόγος και συγγραφέας του βιβλίου «From Fatigued to Fantastic!» («Από την κόπωση στην υγεία»), σημείωσε ότι κάθε χρόνο 500.000 έως 650.000 Αμερικανοί μπορεί να υποφέρουν από κόπωση μετά από μίνι εγκεφαλικό επεισόδιο, μια κατάσταση η οποία ισχυρίζετααι ότι είναι ιάσιμη με τη λήψη των κατάλληλων συμπληρωμάτων διατροφής και την υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής.

Μακροχρόνια κόπωση μετά από μικρό εγκεφαλικό επεισόδιο

Οι συνέπειες ενός μίνι εγκεφαλικού περιλαμβάνουν δυσκολία στην ομιλία, αδυναμία των χεριών και πτώση του προσώπου, συμπτώματα που συνήθως εξαφανίζονται μέσα σε μια μέρα. Ωστόσο, υπάρχουν στοιχεία που υποδηλώνουν ότι ορισμένα άτομα συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν προβλήματα όπως κατάθλιψη, προβλήματα σκέψης, άγχος, μειωμένη ποιότητα ζωής και κόπωση.

Για να εξεταστεί ο βαθμός της κόπωσης, μια έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Neurology παρακολούθησε μια ομάδα 354 ατόμων με μέσο όρο ηλικίας 70 ετών, που είχαν υποστεί μίνι εγκεφαλικό. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια σχετικά με τα επίπεδα της ενέργειάς τους δύο εβδομάδες μετά το συμβάν και ξανά μετά από τρεις, έξι και δώδεκα μήνες. Μετά από δύο εβδομάδες, το 61% ανέφερε σημαντική κόπωση, ενώ σε μεταγενέστερους ελέγχους, έως και το 54% ανέφερε ότι η κόπωση παρέμενε.

«Εάν οι άνθρωποι αισθάνονται κόπωση δύο εβδομάδων μετά την έξοδο τους από το νοσοκομείο, είναι πιθανό να συνεχίσουν να αισθάνονται κόπωση για έως και ένα έτος», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης, Δρ Μπόρις Μόντραου, του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Άαλμποργκ στη Δανία, σε δελτίο Τύπου.

Οι πρώιμοι δείκτες μπορεί να περιλαμβάνουν κόπωση που επηρεάζει σημαντικά τις καθημερινές δραστηριότητες και τη συγκέντρωση, δήλωσε η συν-συγγραφέας Μπίργκιτ Χέντε Έμπεσεν μέσω email προς την εφημερίδα The Epoch Times. Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί επίσης να έχουν αλλαγές στη διάθεση.

Ένας περιορισμός της μελέτης είναι η πιθανότητα ορισμένα ερωτηματολόγια να συμπληρώθηκαν με τη βοήθεια συγγενών ή φροντιστών και όχι ανεξάρτητα. Αν αυτό ισχύει, μπορεί να έχει επηρεάσει τις απαντήσεις σχετικά με την κόπωση.

Τρόποι αντιμετώπισης

Ο Τέιτελμπαουμ ανέφερε ότι υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που συντείνουν στο αίσθημα της κόπωσης μετά από ένα μόνο εγκεφαλικό. Ένας από αυτούς είναι οι ανθυγιεινές συνήθειες, όπως η έλλειψη άσκησης, έτσι, οι συνήθειες που συμβάλλουν στην πρόληψη συνιστώνται και για τη μείωση της παρατεταμένης κόπωσης. Αν και υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που συμμετέχουν, ο Τέιτελμπαουμ επισημαίνει αυτούς που θεωρεί πιο σημαντικούς:

Φλεγμονή του εγκεφάλου

«Κάθε φορά που υπάρχει προσωρινή απώλεια της ροής του αίματος στο σώμα, η αποκατάστασή της προκαλεί μια σοβαρή μορφή φλεγμονής του εγκεφάλου που προκαλείται από οξειδωτικό στρες, μια ανισορροπία μεταξύ των ελεύθερων ριζών και των αντιοξειδωτικών», εξηγεί.

Το οξειδωτικό στρες συμβάλλει στη φλεγμονή του εγκεφάλου, η οποία βλάπτει τα εγκεφαλικά κύτταρα και τους νευρώνες.

«Το οξειδωτικό στρες που προέρχεται από την αποκατάσταση της ροής οξυγόνου μετά από ένα μικρό εγκεφαλικό είναι σαν να βάζεις φωτιά στον εγκεφαλικό ιστό», είπε. «Τα αντιοξειδωτικά είναι απαραίτητα για να σβήσουν τη φωτιά, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν διαθέτουν αρκετά από αυτά λόγω κακής διατροφής.»

Αντιμετωπίστε τη φλεγμονή

Για να ενισχύσετε την καταπολέμηση του οξειδωτικού στρες και να υποστηρίξετε την ανάρρωση του εγκεφάλου, ο Τέιτελμπαουμ συνιστά ένα πολυβιταμινούχο συμπλήρωμα υψηλής ισχύος πλούσιο σε αντιοξειδωτικά. «Συνιστώ το Energy Revitalization Drink Mix, το οποίο, όταν λαμβάνεται καθημερινά, μπορεί να κάνει μια πολύ σημαντική διαφορά στα επίπεδα ενέργειας, βοηθώντας παράλληλα τον εγκεφαλικό ιστό να επουλωθεί», λέει.

Ένα άλλο αντιοξειδωτικό που συνιστά είναι το λιποϊκό οξύ, που λαμβάνεται σε δόση 300 χιλιοστόγραμμα δύο φορές την ημέρα για τρεις μήνες.

Η φλεγμονή του εγκεφάλου μπορεί επίσης να μετριαστεί με ένα συμπλήρωμα που ονομάζεται παλμιτοϋλαιθανοαμίδη (PEA), προσθέτει. Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο International Journal of Molecular Sciences, η PEA είναι μια ένωση που προστατεύει τον νευρικό ιστό, η οποία παράγεται στον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό όταν υπάρχει τραυματισμός ή φλεγμονή. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η PEA μειώνει τις φλεγμονώδεις ουσίες και ενισχύει την παραγωγή αντιφλεγμονωδών ουσιών.

Ο Τέιτελμπαουμ συνιστά και ένα προϊόν που ονομάζεται PEA Healthy Inflammation Response λόγω της υψηλής απορροφητικότητάς του.

«Η PEA ενεργοποιεί επίσης την αναγέννηση των νευρικών κυττάρων και την επούλωση από εγκεφαλικές βλάβες», είπε. «Τα μίνι εγκεφαλικά και τα εγκεφαλικά επεισόδια μπορούν να προκαλέσουν έναν τύπο βλάβης στα νευρικά κύτταρα που τα εμποδίζει να λειτουργήσουν, αλλά εξακολουθούν να είναι ζωντανά και μπορούν να αναρρώσουν.»

Συμπληρώματα

Τόσο το άγχος όσο και η κατάθλιψη συνδέονται με την κόπωση, οπότε η αντιμετώπισή τους παίζει καίριο ρόλο στην αποκατάσταση των επιπέδων ενέργειας πριν από το εγκεφαλικό, εξηγεί ο Τέιτελμπαουμ, ο οποίος συνιστά ένα συμπλήρωμα κουρκουμίνης με υψηλή απορροφητικότητα, γνωστό ως BCM-95. «Η κουρκουμίνη, το κύριο συστατικό του κουρκουμά, είναι αποτελεσματική τόσο στη μείωση της φλεγμονής όσο και στην καταπολέμηση της κατάθλιψης», υποστηρίζει.

Μια κλινική δοκιμή που δημοσιεύθηκε στο Phytotherapy Research έδειξε ότι η κουρκουμίνη ήταν εξίσου αποτελεσματική με το αντικαταθλιπτικό φλουοξετίνη. Τα συμπτώματα της κατάθλιψης βελτιώθηκαν κατά περίπου 64% με τη φλουοξετίνη και κατά 62% με την κουρκουμίνη. Όταν συνδυάστηκαν, η φλουοξετίνη και η κουρκουμίνη μείωσαν τα συμπτώματα της κατάθλιψης κατά σχεδόν 78%.

Για τη θεραπεία του άγχους, ο Τέιτελμπαουμ συνιστά ένα συμπλήρωμα που ονομάζεται AnxioCalm, το οποίο περιέχει ένα συγκεκριμένο συστατικό του βοτάνου εχινάκεια. Μια άλλη κλινική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Phytotherapy Research διαπίστωσε ότι η λήψη 40 χιλιοστογράμμων δύο φορές την ημέρα για μία εβδομάδα μείωσε τα επίπεδα άγχους κατά 11 μονάδες, σε σύγκριση με 3 μονάδες από ένα εικονικό φάρμακο. Τόνισε ότι η μορφή που χρησιμοποιείται στο AnxioCalm είναι ένα στοχευμένο εκχύλισμα, όχι η συνηθισμένη εχινάκεια.

«Το συμπέρασμα είναι ότι η κόπωση μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά χρησιμοποιώντας απλά, φυσικά φάρμακα που υποστηρίζουν την επούλωση του εγκεφάλου», σημειώνει.

Πρόληψη

Η πρόληψη του εγκεφαλικού ξεκινά με τη φροντίδα των αιμοφόρων αγγείων και τη διατήρηση της αρτηριακής πίεσης σε σταθερά επίπεδα, επισημαίνει η Ρενέ Γιανγκ, γιατρός φυσικής ιατρικής και ιδρύτρια του Young Naturopathic Center for Wellness.

«Ακούγεται απλό, αλλά στην πραγματικότητα εξαρτάται από τις επιλογές που κάνετε κάθε μέρα», είπε η Γιανγκ. «Από τη σκοπιά της φυσικής ιατρικής, αυτό σημαίνει να εστιάζετε στα βασικά».

Τροφές που βοηθούν την κυκλοφορία του αίματος

Τα φυλλώδη πράσινα λαχανικά, τα μούρα, τα λιπαρά ψάρια και οι ξηροί καρποί είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα που βοηθούν στη διατήρηση της ελαστικότητας των αιμοφόρων αγγείων. Μειώνουν τη φλεγμονή, προστατεύοντας έτσι τις αρτηρίες με την πάροδο του χρόνου.

Αντίθετα, τα επεξεργασμένα τρόφιμα, τα ζαχαρούχα ποτά και η υπερβολική κατανάλωση αλατιού αυξάνουν την αρτηριακή πίεση και επιβαρύνουν την καρδιά. Η προσθήκη κουρκουμά ή τζίντζερ στα γεύματα είναι επίσης ευεργετική, καθώς είναι φυσικά αντιφλεγμονώδη που υποστηρίζουν την υγιή κυκλοφορία του αίματος.

Τροφές που βοηθούν στον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα

Τα ανεβασμένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα βλάπτουν τα αιμοφόρα αγγεία με την πάροδο του χρόνου, αυξάνοντας τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου.

Τα ισορροπημένα γεύματα με υγιεινά λίπη, άπαχες πρωτεΐνες και πολλές φυτικές ίνες βοηθούν στη διατήρηση σταθερών επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Απλές αλλαγές, όπως το να ξεκινάτε τα γεύματα με λαχανικά και να προτιμάτε το νερό ή τα τσάι από τα ζαχαρούχα ποτά, κάνουν σημαντική διαφορά. Οι φυτικές ίνες των λαχανικών επιβραδύνουν την ταχύτητα με την οποία τα σάκχαρα εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος, βοηθώντας στη διατήρηση σταθερών επιπέδων.

Τακτική άσκηση

Η κίνηση είναι απαραίτητη, αλλά δεν απαιτούνται ώρες στο γυμναστήριο. Ένας ζωηρός περίπατος 30 λεπτών κάθε μέρα τονώνει την κυκλοφορία του αίματος, μειώνει το άγχος και ενισχύει την καρδιά. Εναλλακτικά, το τάι τσι συνδυάζει ήπιες κινήσεις με βαθιά αναπνοή για να ηρεμήσει το νευρικό σύστημα. Επιλέξτε μια δραστηριότητα που σας αρέσει για να παραμείνετε συνεπείς.

Διαχείριση άγχους

Το μακροχρόνιο άγχος αυξάνει την αρτηριακή πίεση και προκαλεί φλεγμονή. Απλές πρακτικές όπως οι βαθιές αναπνοές, ο διαλογισμός ή απλά το να βγείτε έξω για λίγα λεπτά συμβάλλουν στη μείωση του άγχους.

Επαρκής ύπνος

Κατά τη διάρκεια του ύπνου, το σώμα αναρρώνει: εξισορροπείται το σάκχαρο του αίματος, μειώνονται οι φλεγμονές και υποστηρίζεται η καρδιακή υγεία. Μια σταθερή ρουτίνα είναι η καλύτερη λύση. Κοιμηθείτε σε ένα δροσερό, σκοτεινό δωμάτιο και χαλαρώστε για μία ή δύο ώρες χωρίς οθόνες πριν τον ύπνο. Εάν δυσκολεύεστε να κοιμηθείτε, το γλυκινικό μαγνήσιο χαλαρώνει τους μυς και προωθεί έναν ξεκούραστο ύπνο.

Τακτικές προληπτικές εξετάσεις αίματος

Οι περιοδικές εργαστηριακές εξετάσεις — όπως η C-αντιδρώσα πρωτεΐνη για φλεγμονή, η ινσουλίνη νηστείας για τον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα και οι προηγμένες λιπιδαιμικές εξετάσεις για την υγεία της καρδιάς — εντοπίζουν τα περισσότερα προβλήματα από νωρίς. Τα ανώμαλα ή τα οριακά αποτελέσματα σηματοδοτούν την ώρα για να εξετάσετε τις συνήθειες σας και να αλλάξετε αυτές που σας βλάπτουν.

Κοινωνικές δραστηριότητες

Η διατήρηση των κοινωνικών σχέσεων προστατεύει την υγεία της καρδιάς, καθώς η μοναξιά τείνει να αυξάνει την αρτηριακή πίεση. Δώστε προτεραιότητα στις σημαντικές σχέσεις με φίλους, οικογένεια ή ομάδες κοινών ενδιαφερόντων για να παραμείνετε ενεργοί και παρόντες.

Κάπνισμα- αλκοόλ

Σταματήστε το κάπνισμα και περιορίστε την κατανάλωση αλκοόλ. Το κάπνισμα είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για εγκεφαλικό. Περιορίστε την κατανάλωση αλκοόλ σε δύο ποτά την ημέρα για τους άνδρες και ένα για τις γυναίκες.

«Η πρόληψη του εγκεφαλικού δεν συνδέεται με μία μεγάλη πράξη», παρατηρεί η Ρενέ Γιανγκ, «Συνεπάγεται απλές, καθημερινές επιλογές που συσσωρεύονται, ειδικά καθώς γερνάμε».

Της Mary West

Στοματική και γνωστική υγεία

Τα πρώτα σημάδια

Πώς να υποστηρίξετε ένα πιο υγιές στοματικό μικροβίωμα

Τι γίνεται με τα γονίδια;

Σαλάτα με ντομάτα, καλαμπόκι, κινόα και αβοκάντο

Διαφορετικές μορφές χρήσης, παρόμοια βλάβη

Ίδια επίδραση, διαφορετικοί μηχανισμοί

Πιθανές επιπτώσεις για τη δημόσια υγεία

Κάλιο για τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης

Κίνδυνοι για άτομα με νεφρική δυσλειτουργία

Πόσο κάλιο χρειαζόμαστε;

Μια ημέρα πλούσια σε κάλιο

Επιπτώσεις και κίνδυνοι

Βασικός εξοπλισμός

Άλεσμα και ψήσιμο

Οικιακή άλεση και οικονομία

Μάφιν με μήλο, μύρτιλο και αμύγδαλο

Συμπτώματα και πρώιμα σημάδια

Αίτια

Τύποι ενδομητρίωσης

Παράγοντες κινδύνου

Πώς γίνεται η διάγνωση

Πιθανές επιπλοκές

Θεραπείες

Συναισθηματικό υπόβαθρο

Φυσικές προσεγγίσεις

Πρόληψη

Τι πρέπει να γνωρίζετε για τη NB.1.8.1

Πρόληψη και αντιμετώπιση

Μακροχρόνια κόπωση μετά από μικρό εγκεφαλικό επεισόδιο

Τρόποι αντιμετώπισης

Πρόληψη

36 ΧΩΡΕΣ, 22 ΓΛΩΣΣΕΣ

Copyright © 2025