Κυριακή, 13 Ιούλ, 2025

Μαγνήσιο για την ινομυαλγία και τις ημικρανίες

Η ινομυαλγία είναι μια δύσκολη πάθηση: είναι δύσκολο να διαγνωστεί και ακόμη πιο δύσκολο να θεραπευτεί, ειδικά επειδή δεν παρουσιάζει ορατές βλάβες, αλλά προκαλεί εκτεταμένο, χρόνιο πόνο.

Έτσι, όταν μια κλινική δοκιμή το 2022 εξέτασε το μαγνήσιο ως πιθανή θεραπεία, αντιμετωπίστηκε με επιφύλαξη. Μπορεί κάτι τόσο απλό όπως ένα συμπλήρωμα μετάλλων να έχει ουσιαστική επίδραση; Ορισμένοι γιατροί πιστεύουν πως ναι.

«Τα επίπεδα μαγνησίου είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που εξετάζω όταν κάποιος παρουσιάζει επίμονο πόνο», δήλωσε η Τζόντι Ντυβάλ, φυσιοπαθητικός γιατρός και ιδιοκτήτρια της Revital Health, στην εφημερίδα The Epoch Times.

Αν και το μαγνήσιο δεν είναι πανάκεια, οι νέες έρευνες υποδηλώνουν ότι μπορεί να προσφέρει ήπια υποστήριξη, ιδιαίτερα για το άγχος και τον πόνο. Για όσους αντιμετωπίζουν καθημερινή δυσφορία, ακόμη και μικρά, συνεπή βήματα προς την κατεύθυνση της καλύτερης πρόσληψης μαγνησίου μπορούν να επιφέρουν μια σημαντική ανακούφιση.

Ερευνητικά αποτελέσματα 

Η κλινική δοκιμή διαπίστωσε, για πρώτη φορά, ότι το μαγνήσιο προσφέρει ανακούφιση από τα συμπτώματα της ινομυαλγίας, ιδιαίτερα του στρες και του πόνου. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες και έλαβαν οι μεν 100 χιλιοστόγραμμα συμπληρώματος μαγνησίου βραδείας αποδέσμευσης και οι δε εικονικό φάρμακο, μία φορά την ημέρα επί ένα μήνα.

Ο κύριος στόχος της μελέτης ήταν να αξιολογήσει εάν το μαγνήσιο μπορεί να μειώσει τα επίπεδα στρες, καθώς το στρες τείνει να προκαλεί εξάρσεις ινομυαλγίας. Οι ερευνητές παρακολούθησαν επίσης τον πόνο, την ποιότητα του ύπνου, την κόπωση και τη γενική ευεξία.

Στο τέλος του μήνα, τα αποτελέσματα ήταν ανάμεικτα. Τα συνολικά επίπεδα στρες παρουσίασαν πτωτική τάση στην ομάδα που έλαβε μαγνήσιο, αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν σημαντικά. Ωστόσο, μετά από πιο προσεκτική εξέταση, οι ερευνητές παρατήρησαν κάτι ενδιαφέρον: μεταξύ των συμμετεχόντων που ξεκίνησαν τη μελέτη έχοντας ήπιο έως μέτριο στρες, το μαγνήσιο έκανε σαφή διαφορά. Σε αυτή την υποομάδα, οι βαθμολογίες στρες μειώθηκαν σημαντικά, ενώ στην ομάδα που έλαβε εικονικό φάρμακο παρατηρήθηκε ελάχιστη ή και καμία αλλαγή.

Η ένταση του πόνου μειώθηκε επίσης με το συμπλήρωμα μαγνησίου — μια μικρή αλλά σημαντική αλλαγή που υποδηλώνει ότι το μέταλλο αυτό μπορεί να συμβάλει στην ανακούφιση της ινομυαλγίας. Στους συμμετέχοντες με μέτριο στρες, ο βαθμός πόνου μειώθηκε από 5,7 σε 5,1 με κλίμακα το 10, ενώ η ομάδα που έλαβε εικονικό φάρμακο δεν παρουσίασε καμία βελτίωση.

Ο ύπνος, η κόπωση και η συνολική ποιότητα ζωής παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητα και για τις δύο ομάδες. Ωστόσο, για άτομα που έχουν κουραστεί από τις παρενέργειες και τις βραχυπρόθεσμες λύσεις, τα ήπια και χαμηλού κινδύνου οφέλη του μαγνησίου είναι ένας λόγος να ληφθεί υπ’ όψιν σαν λύση.

Ινομυαλγία και πονοκέφαλοι

Η ινομυαλγία και οι πονοκέφαλοι είναι μόνο δύο από τις πολλές παθήσεις για τις οποίες μελετάται ο πιθανός ρόλος του μαγνησίου στην ανακούφιση του πόνου.

Οι ασθενείς με ινομυαλγία συχνά παρουσιάζουν χαμηλότερα επίπεδα μαγνησίου στο αίμα, τα μαλλιά και τη διατροφή τους.

Τα επίπεδα μαγνησίου στο αίμα ελέγχονται συνήθως μέσω μιας εξέτασης μαγνησίου στον ορό, αν και αυτή μετρά μόνο ένα μικρό μέρος του συνολικού μαγνησίου στον οργανισμό, καθώς το μεγαλύτερο μέρος του μαγνησίου αποθηκεύεται στα οστά και τους ιστούς. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ένα φυσιολογικό επίπεδο στον ορό δεν αποκλείει την έλλειψη μαγνησίου στους ιστούς. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ανάλυση των μαλλιών ή οι εξετάσεις ούρων μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση της κατάστασης του μαγνησίου, αν και αυτές οι μέθοδοι είναι λιγότερο συνηθισμένες.

«Έχω δει εξαιρετικά αποτελέσματα με το μαγνήσιο σε περιπτώσεις ινομυαλγίας, συνδρόμου κόπωσης-πόνου, ημικρανιών, πονοκεφάλων κ.ά.», δήλωσε η Ντυβάλ.

Το μαγνήσιο παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη και την εξέλιξη τόσο των ημικρανιών όσο και των πονοκεφάλων. Ενώ η ακριβής αιτία των ημικρανιών παραμένει ασαφής, το μαγνήσιο είναι γνωστό ότι επηρεάζει ορισμένους μηχανισμούς, όπως την απελευθέρωση νευροδιαβιβαστών, τη διεγερσιμότητα του εγκεφάλου και την πήξη του αίματος. Τα χαμηλά επίπεδα μαγνησίου συσχετίζονται σταθερά με τις ημικρανίες και ορισμένες μελέτες υποδηλώνουν ότι η συμπλήρωση μπορεί να συμβάλει στη μείωση της συχνότητας ή της σοβαρότητας των κρίσεων.

Μια μελέτη διαπίστωσε ότι το 80% των ασθενών που έλαβαν 1 γραμμάριο μαγνησίου ενδοφλεβίως έπαψαν να πονούν μέσα σε 15 λεπτά.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η συμπλήρωση οδήγησε σε μακροχρόνια βελτίωση σε άτομα με πονοκεφάλους έντασης, που διήρκεσε έως και ένα έτος ή περισσότερο. Σε μια μελέτη περίπτωσης-ελέγχου με 40 ασθενείς, η έγχυση μαγνησίου εξάλειψε πλήρως τον πόνο σε 32 συμμετέχοντες μέσα σε 15 λεπτά.

Πώς δρα

Το μαγνήσιο αναδύεται ως μια πολλά υποσχόμενη λύση για την ανακούφιση από τον χρόνιο πόνο, αλλά πώς ακριβώς βοηθά;

Η ωφέλιμη επίδρασή του συνίσταται κυρίως στην αναστολή των υποδοχέων N-μεθυλ-D-ασπαρτικού (NMDA), οι οποίοι διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην επικοινωνία των νευρικών κυττάρων. Ενώ αυτοί οι υποδοχείς είναι σημαντικοί για τη μάθηση και τη μνήμη, η υπερενεργοποίησή τους επιτρέπει την υπερβολική είσοδο ασβεστίου στους νευρώνες, εντείνοντας τον πόνο. Αποτρέποντας την είσοδο του ασβεστίου στα κύτταρα μέσω των υποδοχέων NMDA, το μαγνήσιο βοηθά στην πρόληψη της υπερβολικής ευαισθησίας του νευρικού συστήματος στον πόνο και προσφέρει ανακούφιση σε διάφορες παθήσεις που συνοδεύονται από πόνο.

Επιπλέον, το μαγνήσιο διατηρεί το ηλεκτρικό δυναμικό των νευρικών κυττάρων, συμβάλλοντας περαιτέρω στη ρύθμιση του πόνου.

«Το μαγνήσιο είναι ένας ισχυρός ρυθμιστής τόσο του πόνου όσο και της φλεγμονής», δηλώνει η Ντυβάλ, προσθέτοντας ότι χωρίς αυτό, άλλες θεραπείες για τον πόνο συχνά δεν λειτουργούν τόσο αποτελεσματικά. Είναι ένα θεμελιώδες συστατικό.

Ο ρόλος του μαγνησίου στη μείωση της αντίληψης του πόνου θα μπορούσε επίσης να συνδέεται με την ικανότητά του να ρυθμίζει τη σύσπαση των μυών και να προστατεύει τον χόνδρο από την υποβάθμιση, δήλωσε η Έμμα Λάινγκ, διαιτολόγος-διατροφολόγος με διδακτορικό δίπλωμα σε τρόφιμα και διατροφή, στην Epoch Times.

Τα συμπληρώματα μαγνησίου από το στόμα και ενδοφλέβια (IV) διαφέρουν ως προς την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα της δράσης τους. Τα συμπληρώματα από το στόμα — συνήθως χάπια ή σκόνες — είναι πιο κατάλληλα για ήπιες έως μέτριες ανεπάρκειες ή μακροχρόνια συντήρηση, αν και μπορεί να προκαλέσουν παρενέργειες στο πεπτικό σύστημα, όπως διάρροια, και απορροφώνται πιο αργά.

Από την άλλη, το ενδοφλέβιο μαγνήσιο χρησιμοποιείται για πιο επείγουσες ή σοβαρές περιπτώσεις, όπως εκλαμψία, αρρυθμίες ή όταν η από του στόματος χορήγηση δεν είναι εφικτή. Δρα γρήγορα και παρακάμπτει το έντερο. Ωστόσο, η ενδοφλέβια χορήγηση απαιτεί ιατρική παρακολούθηση λόγω του κινδύνου υπερδοσολογίας και δεν αποτελεί καλή επιλογή για συστηματική χρήση.

Η αποτελεσματικότητα του μαγνησίου στη διαχείριση του πόνου εξαρτάται όχι μόνο από τους μηχανισμούς δράσης του, αλλά και από τη μορφή με την οποία λαμβάνεται. Το γλυκινικό μαγνήσιο, για παράδειγμα, απορροφάται καλά και έχει ηρεμιστική δράση, καθιστώντας το ιδανικό για μυϊκή ένταση, όπως αυτή που εμφανίζεται στην ινομυαλγία, σύμφωνα με την Ντυβάλ. Το χλωριούχο μαγνήσιο για τοπική χρήση, που βρίσκεται συνήθως στα άλατα Epsom, είναι εξαιρετικό για στοχευμένη ανακούφιση των πονεμένων μυών.

Το L-θρεονικό μαγνήσιο από το στόμα είναι ιδιαίτερα ευεργετικό για τη νευροφλεγμονή και τον εγκεφαλικό πόνο, όπως η ημικρανία, καθώς μπορεί να διαπεράσει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό.

Αυξήστε την πρόσληψη μαγνησίου μέσω της διατροφής

Η Ντυβάλ συνιστά την κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε μαγνήσιο σε ασθενείς που αντιμετωπίζουν χρόνιο πόνο, όπως:

  • Σπόροι κολοκύθας
  • Φυλλώδη πράσινα λαχανικά
  • Αβοκάντο
  • Κάσιους
  • Σκούρα σοκολάτα
  • Μπανάνες

Για να τα προσθέσετε στην καθημερινή σας διατροφική ρουτίνα, δοκιμάστε να προσθέσετε κολοκυθόσπορους στο πρωινό σας, να συνοδεύετε με μία σαλάτα πράσινων λαχανικών το μεσημεριανό και το βραδινό σας και να επιλέγετε τρόφιμα πλούσια σε μαγνήσιο, όπως ξηρούς καρπούς και αβοκάντο με λίγο θαλασσινό αλάτι, όταν θέλετε να τσιμπήσετε κάτι ανάμεσα στα γεύματα, προτείνει. Συνήθως χρειάζονται δύο έως τέσσερις εβδομάδες συνεπούς διατροφικής πρόσληψης ή συμπλήρωσης για να παρατηρηθούν αλλαγές στον χρόνιο πόνο.

Η Ντυβάλ εστιάζει περισσότερο στα συμπτώματα αντί να βασίζεται αποκλειστικά σε εξετάσεις αίματος για να μετρήσει την πρόοδο.

«Τα επίπεδα μαγνησίου στους ιστούς του σώματος μπορεί να είναι χαμηλά ακόμη και όταν τα επίπεδα στο αίμα φαίνονται φυσιολογικά», εξηγεί.

Συμπληρώματα και φάρμακα

Όταν εξετάζετε τη λήψη συμπληρωμάτων, συνιστάται προσοχή, καθώς τα συμπληρώματα μαγνησίου μπορούν να αλληλεπιδράσουν με ορισμένα φάρμακα και άλλα συμπληρώματα.

Για παράδειγμα, το μαγνήσιο μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα ορισμένων φαρμάκων για την αρτηριακή πίεση, όπως οι αναστολείς των διαύλων ασβεστίου και τα διουρητικά, τα οποία με τη σειρά τους μπορεί είτε να μειώσουν είτε να αυξήσουν τα επίπεδα μαγνησίου στον οργανισμό. Επιπλέον, η λήψη μαγνησίου μαζί με συμπληρώματα όπως το ασβέστιο ή η βιταμίνη D μπορεί να απαιτεί προσαρμογή της δοσολογίας. Επομένως, είναι ζωτικής σημασίας να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας πριν ξεκινήσετε τη λήψη συμπληρωμάτων.

Η Λάινγκ παρατήρησε ότι η συνεργασία με έναν διαιτολόγο-διατροφολόγο σας βοηθά να διασφαλίσετε ότι λαμβάνετε τη σωστή ποσότητα μαγνησίου για την ηλικία, τον τρόπο ζωής και το ιατρικό ιστορικό σας.

 

Η TGA προειδοποιεί για κινδύνους από 2 συστατικά σε αντηλιακά προϊόντα

Ανησυχία για την ασφάλεια ορισμένων δραστικών ουσιών σε αντηλιακά προϊόντα εξέφρασε η Αυστραλιανή Υπηρεσία Θεραπευτικών Προϊόντων (Therapeutic Goods Administration – TGA), προτείνοντας νέους κανονισμούς και περιορισμούς στη χρήση τους.

Η TGA πρότεινε την αναδιαμόρφωση προϊόντων που περιέχουν τις ουσίες homosalate (ομοσαλάτη), oxybenzone (οξυβενζόνη) και benzophenone (βενζοφαινόνη) – μια χημική ένωση που σχηματίζεται με την πάροδο του χρόνου – ώστε να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη ασφάλειά τους.

Οι συγκεκριμένες ουσίες χρησιμοποιούνται ευρέως σε αντηλιακά για την απορρόφηση της υπεριώδους ακτινοβολίας, ωστόσο, σύμφωνα με νέα επιστημονικά δεδομένα και μοντέλα, ενδέχεται να ενέχουν κινδύνους όταν εφαρμόζονται συχνά και επί σειρά ετών.

Η υπηρεσία ξεκίνησε δημόσια διαβούλευση για τον καθορισμό των επιτρεπόμενων επιπέδων των ουσιών αυτών στην Αυστραλία, βασιζόμενη μεταξύ άλλων στο «Αυστραλιανό Μοντέλο Έκθεσης σε Αντηλιακά» (Australian Sunscreen Exposure Model – ASEM), το οποίο λαμβάνει υπόψη συνήθειες έντονης χρήσης, ιδίως στα παιδιά.

Η TGA διευκρίνισε ότι η σχετική αξιολόγηση εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της διαρκούς εποπτείας και ρύθμισης της ασφάλειας, ποιότητας και αποτελεσματικότητας των θεραπευτικών προϊόντων. Τόνισε επίσης ότι τα δεδομένα του ASEM και οι παρατηρήσεις των πολιτών θα επηρεάσουν τις μελλοντικές ρυθμιστικές αποφάσεις.

Παρά τις επισημάνσεις για πιθανές επιπτώσεις, η TGA επανέλαβε πως τα αντηλιακά παραμένουν απολύτως απαραίτητα για τη δημόσια υγεία.

Ιατρικοί ειδικοί υπογράμμισαν ότι τα οφέλη της καθημερινής χρήσης αντηλιακού υπερτερούν κατά πολύ των θεωρητικών κινδύνων, επισημαίνοντας πως στην Αυστραλία καταγράφονται περίπου 2.000 θάνατοι ετησίως από καρκίνο του δέρματος – στοιχείο που καθιστά αναγκαία την προστασία από την ηλιακή ακτινοβολία.

Τα περισσότερα αντηλιακά απέτυχαν στις δοκιμές SPF

Σε ξεχωριστή έκθεση, η καταναλωτική οργάνωση CHOICE διαπίστωσε ότι μόνον 4 από τα 20 πιο δημοφιλή αντηλιακά με ένδειξη SPF 50 ή 50+ πληρούσαν τις προδιαγραφές που αναγράφονται στις συσκευασίες τους.

Τα προϊόντα δοκιμάστηκαν από πιστοποιημένο εργαστήριο, ύστερα από επιλογή τους από ευρύ φάσμα μαρκών και σημείων πώλησης.

Το «Anthelios Wet Skin Sunscreen SPF 50+» της La Roche-Posay εμφάνισε επίπεδο προστασίας SPF 72.

Ακολούθησαν το «Ultra Sheer Body Lotion SPF 50» της Neutrogena με SPF 56, το «Kid Sunscreen SPF 50+» του Cancer Council με SPF 52 και το «To Save Body SPF 50+» της Mecca Cosmetica με SPF 51.

Αντίθετα, το προϊόν «Lean Screen SPF 50+ Mattifying Zinc Skinscreen» της Ultra Violette κατέγραψε SPF μόλις 4. Επαναληπτικός έλεγχος σε ανεξάρτητο εργαστήριο στη Γερμανία επιβεβαίωσε SPF 5.

Η CHOICE ζητά αυστηρότερους ελέγχους

Η οργάνωση CHOICE γνωστοποίησε τα ευρήματα τόσο στην TGA όσο και στην Επιτροπή Ανταγωνισμού και Καταναλωτή της Αυστραλίας (Australian Competition and Consumer Commission – ACCC), ζητώντας άμεση συμμόρφωση και εκτεταμένους ελέγχους σε αντηλιακά που κυκλοφορούν στην αγορά.

Εκπρόσωποι της οργάνωσης υποστήριξαν ότι η απλή αποδοχή των δεδομένων που παρέχουν οι κατασκευαστές δεν επαρκεί πλέον για την προστασία των καταναλωτών.

Όπως φέρεται να δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της CHOICE, Άσλεϋ ντε Σίλβα (Ashley de Silva), οι καταναλωτές περιμένουν από το αντηλιακό να παρέχει την προστασία που αναγράφεται στην ετικέτα του, όμως οι δοκιμές δείχνουν ότι αυτό δεν συμβαίνει πάντα.

Της Naziya Alvi Rahman

Τα ανακυκλωμένα πλαστικά επηρεάζουν το ορμονικό σύστημα και τον μεταβολισμό

Μόνο ένα σφαιρίδιο ανακυκλωμένου πλαστικού μπορεί να περιέχει πάνω από 80 διαφορετικές χημικές ουσίες. Νέα μελέτη των Πανεπιστημίων του Γκέτεμποργκ και της Λειψίας υπογραμμίζει ότι το ανακυκλωμένο πλαστικό πολυαιθυλενίου μπορεί να έχει επιπτώσεις στο ορμονικό σύστημα και στον μεταβολισμό των λιπιδίων.

Η κρίση της ρύπανσης από πλαστικά απειλεί τόσο την υγεία του πλανήτη όσο και την ανθρώπινη υγεία και η ανακύκλωση προτείνεται ως μία από τις λύσεις για την αντιμετώπισή της. Ωστόσο, καθώς τα πλαστικά περιέχουν χιλιάδες χημικά πρόσθετα και άλλες ουσίες που μπορεί να είναι τοξικές, οι οποίες δεν δηλώνονται σχεδόν ποτέ, επικίνδυνες χημικές ουσίες καταλήγουν αδιακρίτως στα ανακυκλωμένα προϊόντα.

Οι ερευνητές αγόρασαν σφαιρίδια ανακυκλωμένου πλαστικού πολυαιθυλενίου (PE) από διάφορα μέρη του κόσμου και τα άφησαν να μουλιάσουν σε νερό για 48 ώρες. Στη συνέχεια, οι προνύμφες ψαριών-ζέβρας εκτέθηκαν σε εκείνο το νερό για πέντε ημέρες. Τα αποτελέσματα δείχνουν αύξηση της έκφρασης γονιδίων που σχετίζονται με τον μεταβολισμό των λιπιδίων, τη δημιουργία λίπους και την ενδοκρινική ρύθμιση στις προνύμφες.

«Οι επιπτώσεις που μετρήσαμε δείχνουν ότι αυτές οι εκθέσεις έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν τη φυσιολογία και την υγεία των ψαριών», σημειώνει η Αζόρα Κένινγκ Κάρντγκαρ, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και ερευνήτρια Οικοτοξικολογίας στο Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ.

Προηγούμενη έρευνα έχει δείξει παρόμοιες επιδράσεις στον άνθρωπο από την έκθεση σε τοξικές χημικές ουσίες των πλαστικών, όπως κίνδυνοι για την αναπαραγωγική υγεία και για παχυσαρκία. Ορισμένες χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται ως πρόσθετα στα πλαστικά είναι γνωστό ότι διαταράσσουν τις ορμόνες, με πιθανές επιπτώσεις στη γονιμότητα και την ανάπτυξη των παιδιών, καθώς και τη σχέση τους με ορισμένους καρκίνους και μεταβολικές διαταραχές όπως η παχυσαρκία και ο διαβήτης.

«Ποτέ δεν έχουμε πλήρη γνώση ποιες χημικές ουσίες θα καταλήξουν σε ένα αντικείμενο από ανακυκλωμένο πλαστικό. Υπάρχει, επίσης, σημαντικός κίνδυνος να υπάρξει ανάμειξη χημικών ουσιών, που μπορεί να καταστήσει το ανακυκλωμένο πλαστικό τοξικό», τονίζει η Μπέθανυ Κάρνεϋ Άλμροθ, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ και επικεφαλής ερευνήτρια του έργου.

Οι ερευνητές πραγματοποίησαν, επίσης, ανάλυση των χημικών ουσιών που εκλύονται από τα πλαστικά σφαιρίδια στο νερό. Βρήκαν πολλές διαφορετικές χημικές ενώσεις, αλλά το μείγμα διέφερε μεταξύ διαφορετικών δειγμάτων αυτών των σφαιριδίων. Εντοπίστηκαν ακόμα και χημικές ουσίες που δεν χρησιμοποιούνται ως πρόσθετα πλαστικών, μεταξύ των οποίων φυτοφάρμακα, φαρμακευτικά προϊόντα και βιοκτόνα, τα οποία ενδέχεται να μόλυναν τα πλαστικά κατά την πρώτη χρήση τους.

Τον Αύγουστο προγραμματίζεται η τελική διαπραγματευτική συνάντηση, στη Γενεύη, εκπροσώπων κρατών από όλον τον κόσμο στη Διακυβερνητική Επιτροπή Διαπραγμάτευσης του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον, με στόχο τη σύνταξη μίας Παγκόσμιας Συνθήκης για τα Πλαστικά.

Οι συγγραφείς της μελέτης τονίζουν ότι οι φορείς λήψης αποφάσεων πρέπει να συμπεριλάβουν διατάξεις για την απαγόρευση ή τη μείωση των επικίνδυνων χημικών ουσιών στα πλαστικά και για την αύξηση της διαφάνειας και της υποβολής εκθέσεων κατά μήκος των αλυσίδων αξίας των πλαστικών. Επισημαίνουν ότι τα πλαστικά δεν μπορούν να ανακυκλωθούν με ασφαλή και βιώσιμο τρόπο, εάν δεν αντιμετωπιστούν οι επικίνδυνες χημικές ουσίες.

Της Μ.Κουζινοπούλου

Καρκίνος του προστάτη: Τι πρέπει να γνωρίζει κάθε άνδρας

Τον Μάιο του 2025, ο πρώην πρόεδρος Τζο Μπάιντεν διαγνώστηκε με μεταστατικό καρκίνο του προστάτη. Η ανακοίνωση έγινε άμεσα και με διαφάνεια, υπενθυμίζοντας με σοβαρότητα πόσο αθόρυβα μπορεί να εξελιχθεί ο καρκίνος του προστάτη, συχνά χωρίς συμπτώματα μέχρι να εξαπλωθεί. Ακόμη και με πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη παγκοσμίου κλάσης, ο καρκίνος του δεν ανιχνεύθηκε έγκαιρα.

Αυτή η πολύκροτη υπόθεση έφερε εκ νέου στο προσκήνιο ένα επείγον ζήτημα: ο καρκίνος του προστάτη παραμένει ένας από τους πιο ιάσιμους καρκίνους όταν διαγνωστεί νωρίς, αλλά ο συνδυασμός ξεπερασμένων πρακτικών διαγνωστικών εξετάσεων και ορίων ηλικίας συνεχίζει να καθυστερεί τη διάγνωση για πάρα πολλούς άνδρες.

Ως γιατρός που ειδικεύεται στον καρκίνο του προστάτη, έχω περάσει την τελευταία δεκαετία βοηθώντας άνδρες να αντιμετωπίσουν αυτή την βαθιά ανθρώπινη ασθένεια. Έχω δει από πρώτο χέρι πώς οι απρόσωπες, υπερβολικά αυστηρές πολιτικές μας έχουν απομακρύνει από μια προσεκτική, εξατομικευμένη προσέγγιση της υγείας — μια προσέγγιση που τιμά όχι μόνο το σώμα, αλλά και το μυαλό και την ψυχή.

Ήμουν εκεί όταν ξεκίνησαν οι ριζικές αλλαγές

Το 2012, ενώ εκπαιδευόμουν ως ειδικευόμενος στην ακτινοθεραπευτική ογκολογία, θυμάμαι την ημέρα που η Ομάδα Εργασίας για τις Προληπτικές Υπηρεσίες των ΗΠΑ (U.S. Preventive Services Task Force – USPSTF) εξέδωσε μια πλέον διαβόητη σύσταση βαθμού D κατά του ελέγχου του προστάτη-ειδικού αντιγόνου (PSA) — μια απλή εξέταση αίματος που μετρά τα επίπεδα του ειδικού αντιγόνου και μπορεί να σηματοδοτήσει καρκίνο του προστάτη.

Μέσα σε μια νύχτα, το μήνυμα προς εκατομμύρια άνδρες έλεγε: «Δεν χρειάζεται να κάνετε έλεγχο». Ωστόσο, ξέραμε ότι αυτό δεν ίσχυε για όλους. Ξέραμε ότι θα χαθούν ζωές. Και ξέραμε ότι αγνοώντας τη σοφία της εξατομικευμένης φροντίδας, στερούσαμε από έναν άνδρα όχι μόνο χρόνια ζωής, αλλά και ενδεχομένως τη ζωτικότητά του, το σκοπό του και την αίσθηση ασφάλειας.

Αυτός ο φόβος αποδείχθηκε σωστός. Κατά την τελευταία δεκαετία, παρατηρήσαμε μείωση των διαγνώσεων καρκίνου του προστάτη σε πρώιμο στάδιο, ενώ αυξήθηκαν οι διαγνώσεις σε προχωρημένο στάδιο, που είναι ανίατες.

Τα δεδομένα μιλούν από μόνα τους

Μια μελέτη του 2022 ανέφερε αύξηση 41% στον μεταστατικό καρκίνο του προστάτη σε άνδρες ηλικίας 45 έως 74 ετών μεταξύ 2011 και 2018. Μεταξύ των ανδρών ηλικίας 55 έως 69 ετών, η αύξηση ήταν πάνω από 50%.

Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο JAMA Oncology επιβεβαίωσε αυτό που έχουμε διαπιστώσει στην πράξη: πάρα πολλοί άνδρες διαγιγνώσκονται πλέον όταν η θεραπεία δεν είναι πλέον δυνατή.

Σε μια μεγάλη κοόρτη της Veterans Health Administration, τα ποσοστά διαγνωστικών εξετάσεων PSA μειώθηκαν από περίπου 50% σε 37% μεταξύ 2005 και 2019. Αυτή η μείωση των εξετάσεων συσχετίστηκε στατιστικά με υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης μεταστατικού καρκίνου του προστάτη πέντε χρόνια αργότερα, υπογραμμίζοντας την καθυστερημένη αλλά βαθιά επίδραση που έχει η μείωση των εξετάσεων στην εξέλιξη της νόσου και τη θεραπευσιμότητα.

Αυτό δεν είναι μόνο ένα στατιστικό πρόβλημα, αλλά και ένα συναισθηματικό. Έχω δει ασθενείς να αντιδρούν όχι μόνο με φόβο, αλλά και με απογοήτευση, επειδή δεν γνώριζαν. Επειδή εμπιστεύονταν το σύστημα και δεν τους προσφέρθηκε ποτέ μια εξέταση που θα μπορούσε να αλλάξει τα πάντα.

Και συχνά, η λύπη δεν είναι μόνο δική τους. Ανήκει στους συντρόφους, τα παιδιά και τους αγαπημένους τους — σε όσους θα είχαν ανταλλάξει ευχαρίστως μια συζήτηση για περισσότερο χρόνο, περισσότερες αναμνήσεις, περισσότερη ηρεμία.

Μια ενημέρωση που ήρθε πολύ αθόρυβα

Το 2018, η USPSTF μετριάσε τη στάση της, αναβαθμίζοντας τη σύστασή της σε βαθμό C και ενθαρρύνοντας τη λήψη κοινών αποφάσεων. Ωστόσο, η αναθεώρηση δεν προκάλεσε σχεδόν καμία αντίδραση. Η ζημιά είχε ήδη γίνει. Τα ποσοστά διαγνωστικών εξετάσεων παρέμειναν χαμηλά. Η εμπιστοσύνη παρέμεινε κλονισμένη.

Από ό,τι έχω παρατηρήσει στην πράξη, πολλοί κλινικοί γιατροί δεν επέστρεψαν ποτέ στη σύσταση για διαγνωστικές εξετάσεις PSA. Η προσοχή έγινε συνήθεια. Και η αδράνεια μας κόστισε πολύτιμο χρόνο στην έγκαιρη διάγνωση αυτής της νόσου.

Η κρυφή ηλικιακή προκατάληψη στη σύγχρονη ιατρική

Οι σημερινές κατευθυντήριες γραμμές εξακολουθούν να συνιστούν τη διακοπή των διαγνωστικών εξετάσεων PSA γύρω στα 70 έτη. Αλλά αυτό βασίζεται σε μέσους όρους — όχι σε ανθρώπους. Και κανένας από εμάς δεν είναι μέσος όρος.

Φροντίζω πολλούς ενεργητικούς, υψηλής λειτουργικότητας άνδρες στην ηλικία των 70 και ακόμη και των 80 ετών — άνδρες που γυμνάζονται, ταξιδεύουν, εργάζονται και συμβάλλουν στις οικογένειες και τις κοινότητές τους. Δεν είναι στατιστικά στοιχεία. Αξίζουν εξατομικευμένη φροντίδα.

Η περίπτωση του Μπάιντεν υπογραμμίζει αυτό το ελάττωμα στο σύστημά μας. Η τελευταία δημόσια γνωστή εξέταση PSA του ήταν το 2014, σε ηλικία 72 ετών. Μετά από αυτό, δεν φαίνεται να έχει γίνει καμία εξέταση μέχρι το 2025 — όταν ο καρκίνος είχε ήδη μετασταθεί. Αν το PSA του είχε παρακολουθηθεί, ο καρκίνος του θα μπορούσε να είχε ανιχνευθεί όταν ήταν ακόμα ιάσιμος.

Αν είστε άνω των 70 ετών και σε καλή υγεία, μην υποθέτετε ότι οι εξετάσεις δεν έχουν πλέον σημασία. Ζητήστε από τον γιατρό σας να συνεχίσει τις εξετάσεις PSA. Υπερασπιστείτε τον εαυτό σας. Είστε κάτι περισσότερο από ένας αριθμός.

Ποιοι διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο;

Αν και ο καρκίνος του προστάτη είναι συχνός, ορισμένες ομάδες διατρέχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο:

  • Οι μαύροι άνδρες έχουν 1,7 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του προστάτη και περισσότερες από δύο φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από αυτόν σε σύγκριση με τους λευκούς άνδρες. Σε απόλυτους αριθμούς, περίπου 1 στους 6 μαύρους άνδρες θα διαγνωστεί με καρκίνο του προστάτη κατά τη διάρκεια της ζωής του και περίπου 1 στους 23 θα πεθάνει από αυτόν. Για σύγκριση, περίπου 1 στους 8 λευκούς άνδρες θα διαγνωστεί με καρκίνο του προστάτη και περίπου 1 στους 44 θα πεθάνει από αυτόν.
  • Οι άνδρες με οικογενειακό ιστορικό — ειδικά εκείνοι με πατέρα ή αδελφό που διαγνώστηκε πριν από την ηλικία των 65 ετών — αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο.
  • Οι άνδρες με κληρονομικές μεταλλάξεις όπως το BRCA2 είναι επίσης πιο πιθανό να αναπτύξουν επιθετικό καρκίνο του προστάτη σε νεότερη ηλικία.

Παράγοντες του τρόπου ζωής, όπως κακές διατροφικές συνήθειες, υψηλή κατανάλωση κόκκινου κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων, καθιστική ζωή, παχυσαρκία και χρόνια φλεγμονή που ενδεχομένως συνδέεται με την έκθεση στο περιβάλλον και τη ρύπανση, αυξάνουν περαιτέρω τον κίνδυνο.

Για αυτές τις ομάδες, ο προληπτικός έλεγχος πρέπει να ξεκινά στην ηλικία των 40 ετών και δεν πρέπει να σταματά σε ένα αυθαίρετο όριο ηλικίας.

Διαθέτουμε καλύτερα εργαλεία από ποτέ

Οι επικριτές του προληπτικού ελέγχου PSA συχνά αναφέρουν ψευδώς θετικά αποτελέσματα, περιττές βιοψίες και υπερθεραπεία. Ωστόσο, αυτή η ανησυχία αντανακλά μια ξεπερασμένη αντίληψη για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε σήμερα τον καρκίνο του προστάτη.

Ο σύγχρονος προληπτικός έλεγχος είναι ακριβής, προσαρμόσιμος και ασφαλής:

  • Χρήση προηγμένων απεικονιστικών μεθόδων, όπως η πολυπαραμετρική μαγνητική τομογραφία (MRI) πριν από τη βιοψία, για τον εντοπισμό ύποπτων περιοχών και την αποφυγή περιττών διαδικασιών.
  • Διενέργεια διαπερινεϊκών βιοψιών, μια τεχνική κατά την οποία τα δείγματα λαμβάνονται μέσω του δέρματος μεταξύ του όσχεου και του πρωκτού και όχι μέσω του ορθού, για τη βελτίωση της ακρίβειας και τη μείωση του κινδύνου μόλυνσης.
  • Διεξαγωγή γονιδιακών εξετάσεων για τη διάκριση μεταξύ επιθετικής και βραδείας ανάπτυξης της νόσου.
  • Επιλογή ενεργητικής παρακολούθησης, μιας στρατηγικής στενής παρακολούθησης του καρκίνου του προστάτη με τακτικές εξετάσεις PSA, MRI και βιοψίες αντί για άμεση θεραπεία, ώστε να γλιτώσουν οι άνδρες με καρκίνο χαμηλού κινδύνου από την υπερθεραπεία.

Το PSA δεν είναι το τελικό σημείο — είναι το σημείο εκκίνησης για μια σύγχρονη, λεπτομερή και εξατομικευμένη διαγνωστική διαδικασία.

Η ίαση είναι δυνατή

Ένας 43χρονος Αφροαμερικανός άνδρας —πολύ πέρα από την τυπική ηλικία διαγνωστικού ελέγχου—παρουσίασε ουρολογικά συμπτώματα και διαγνώστηκε με καρκίνο του προστάτη υψηλού κινδύνου. Τον θεράπευσα με εμφύτευση ραδιενεργών σπόρων (βραχυθεραπεία). Πρόκειται για μια διαδικασία που πραγματοποιείται σε εξωτερικούς ασθενείς, κατά την οποία μικρά ραδιενεργά σπόρια τοποθετούνται απευθείας μέσα στον προστάτη. Σήμερα, μια δεκαετία αργότερα, δεν παρουσιάζει κανένα σημάδι της νόσου και έχει πλήρη λειτουργικότητα. Αν δεν είχε διαγνωστεί και θεραπευτεί τότε, πιθανότατα θα είχε μεταστατική νόσο τώρα.

Ένας 78χρονος άνδρας υποβλήθηκε σε έλεγχο PSA στο πλαίσιο μιας αξιολόγησης επιδόσεων κωπηλασίας υψηλού επιπέδου. Διαπιστώθηκε ότι είχε καρκίνο του προστάτη μέσου κινδύνου, χωρίς μεταστάσεις. Δεδομένης της άριστης υγείας και της πιθανής μακροζωίας του, αυτός ήταν ένας καρκίνος που πιθανότατα θα τον επηρέαζε κατά τη διάρκεια της ζωής του. Υποβλήθηκε επίσης σε βραχυθεραπεία και πέντε χρόνια αργότερα παραμένει θεραπευμένος — ένα άλλο παράδειγμα διάγνωσης και θεραπείας που σώζει ζωές πέρα από την συμβατική ηλικία διαγνωστικού ελέγχου.

Αυτές οι περιπτώσεις δεν είναι εξαιρέσεις. Είναι υπενθυμίσεις ότι η έγκαιρη ανίχνευση σώζει ζωές και ότι η ηλικία ή ο φαινομενικά χαμηλός κίνδυνος δεν πρέπει ποτέ να αποκλείουν έναν άνδρα από τη φροντίδα που χρειάζεται.

Τι μπορείτε να κάνετε τώρα

Αυτό είναι που συνιστώ σε όλους τους άνδρες — και στα αγαπημένα τους πρόσωπα:

  • Γνωρίστε τον κίνδυνο που διατρέχετε: Αν είστε άνω των 50 ετών, μαύροι, έχετε οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του προστάτη ή γενετική προδιάθεση, υποβληθείτε σε προληπτικό έλεγχο.
  • Μην αφήνετε την ηλικία να σας σταματήσει: Αν είστε άνω των 70 και υγιής, μιλήστε με τον γιατρό σας. Ο προληπτικός έλεγχος εξακολουθεί να έχει σημασία.
  • Ζητήστε σαφήνεια: Αν το PSA σας αυξάνεται, ζητήστε να κάνετε μαγνητική τομογραφία ή επισκεφθείτε έναν ειδικό. Μην περιμένετε.
  • Κατανοήστε τις επιλογές σας: Δεν χρειάζονται όλοι θεραπεία, αλλά όλοι δικαιούνται να γνωρίζουν τι συμβαίνει.
  • Συμπεριλάβετε τον προληπτικό έλεγχο στο πρόγραμμα υγείας σας: Αντιμετωπίστε τον ως ρουτίνα, όπως τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης, της χοληστερόλης ή τον προγραμματισμό μιας κολονοσκόπησης

Η διάγνωση του Μπάιντεν μας υπενθυμίζει γιατί αυτό είναι σημαντικό. Μπορεί να μην ανήκε σε μια παραδοσιακά υψηλού κινδύνου ομάδα, αλλά ήταν ένας υγιής ηλικιωμένος άνδρας — ακόμα ενεργός, δραστήριος και παραγωγικός. Η περίπτωσή του υπογραμμίζει το ελάττωμα των ορίων που βασίζονται στην ηλικία. Οι αποφάσεις για τον προληπτικό έλεγχο πρέπει να βασίζονται στην υγεία και το προσδόκιμο ζωής, όχι μόνο στα κεράκια των γενεθλίων.

Καθημερινές συνήθειες που μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο

Ενώ ο προληπτικός έλεγχος είναι κρίσιμος, ο τρόπος ζωής παίζει επίσης ρόλο στην πρόληψη. Ακολουθούν μερικά απλά, πρακτικά βήματα:

  • Ακολουθήστε μια διατροφή με βάση τα λαχανικά: Εστιάστε σε φυλλώδη πράσινα λαχανικά, σταυρανθή λαχανικά, ντομάτες πλούσιες σε λυκοπένιο και υγιεινά λίπη όπως το ελαιόλαδο.
  • Ασκηθείτε τακτικά: Στόχος σας πρέπει να είναι 150 λεπτά μέτριας άσκησης την εβδομάδα, όπως γρήγορο περπάτημα.
  • Διατηρήστε ένα υγιές βάρος: Το υπερβολικό σωματικό λίπος συνδέεται με πιο επιθετικές μορφές της νόσου.
  • Μειώστε τις φλεγμονές: Αποφύγετε το κάπνισμα, περιορίστε το αλκοόλ και διαχειριστείτε το άγχος με ύπνο, κοινωνικές σχέσεις και ενσυνειδητότητα.

Το 2012, μια μεμονωμένη πολιτική απόφαση άλλαξε την πορεία της θεραπείας του καρκίνου του προστάτη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δημιούργησε σύγχυση, έθεσε σε δεύτερη μοίρα την πρόληψη και μας απομάκρυνε από την έγκαιρη διάγνωση που σώζει ζωές. Η αναθεώρηση του 2018, αν και είχε καλές προθέσεις, ήρθε πολύ αθόρυβα για να αντιστρέψει τη ζημιά.

Η αύξηση των προχωρημένων σταδίων της νόσου δεν αφορά μόνο τις στατιστικές, αλλά και τους πατέρες, τους αδελφούς και τους φίλους μας. Η περίπτωση του Μπάιντεν είναι μια ισχυρή υπενθύμιση ότι ακόμη και ένας άνδρας με πρόσβαση στην καλύτερη φροντίδα μπορεί να επηρεαστεί όταν οι οδηγίες για τον προληπτικό έλεγχο είναι υπερβολικά αυστηρές. Η διάγνωσή του πρέπει να μας ωθήσει να υιοθετήσουμε μια πιο εξατομικευμένη προσέγγιση, με γνώμονα την υγεία και όχι την ηλικία.

Αυτή είναι η στιγμή να αλλάξουμε πορεία, πριν να είναι πολύ αργά για την επόμενη γενιά ανδρών. Ας μην χάσουμε αυτή την ευκαιρία.

Του Dr. Manuj Agarwal

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι οι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της εφημερίδας The Epoch Times.

Ερευνώντας το λυκοπένιο ως φυσικό αντικαταθλιπτικό

Οι επιστήμονες γνωρίζουν το λυκοπένιο εδώ και αρκετό καιρό, καθώς απομονώθηκε για πρώτη φορά από τις ντομάτες το 1876. Ωστόσο, τα οφέλη του δεν ήταν γνωστά μέχρι πρόσφατα.

Ερευνητές εξέτασαν εάν κατ’ αρχ’ας το λυκοπένιο, ένα φυσικό αντιοξειδωτικό της οικογένειας των καροτενοειδών που βρίσκεται σε κόκκινα και ροζ φρούτα όπως οι ντομάτες και η γκουάβα, μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία της κατάθλιψης, και ύστερα εξέτασαν κατά πόσο γενικά οι φυτικές τροφές που είναι πλούσιες σε αντιοξειδωτικά συμβάλλουν στην καταπολέμηση της κατάθλιψης.

Λυκοπένιο και ψυχική υγεία

Τα προβλήματα ψυχικής υγείας, όπως το άγχος και η κατάθλιψη, συνδέονται συχνά με χαμηλά επίπεδα αντιοξειδωτικών. Το χρόνιο στρες τείνει να υπερενεργοποιεί τον άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων (ΥΥΕ), το σύστημα του εγκεφάλου που διαχειρίζεται την αντίδραση του σώματος στο στρες, οδηγώντας σε αύξηση των ορμονών του στρες.

Η αύξηση των ορμονών του στρες μπορεί να προκαλέσει οξειδωτικό στρες και να βλάψει τα εγκεφαλικά κύτταρα, ειδικά στον ιππόκαμπο, περιοχή καθοριστική για τον έλεγχο της διάθεσης.

Μελέτη του 2024, που δημοσιεύθηκε στο Journal of Affective Disorders, διαπίστωσε ότι τα υψηλότερα επίπεδα ορισμένων καροτενοειδών στο αίμα, συμπεριλαμβανομένου του λυκοπενίου, συνδέονταν με χαμηλότερο κίνδυνο κατάθλιψης. Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από περισσότερους από 7.000 ενήλικες και ανακάλυψαν ότι τα άτομα με περισσότερα καροτενοειδή στο αίμα τους ήταν λιγότερο πιθανό να παρουσιάσουν συμπτώματα κατάθλιψης.

Επιπλέον, μεταξύ των καροτενοειδών που μελετήθηκαν, το λυκοπένιο έδειξε σταθερή σχέση με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης. Όσο τα επίπεδα λυκοπενίου στην κυκλοφορία του αίματος αυξάνονταν τόσο μειωνόταν ο κίνδυνος εμφάνισης συμπτωμάτων κατάθλιψης, χωρίς κατώτατο όριο, σε αντίθεση με άλλα καροτενοειδή.

Τα αποτελέσματα μιας άλλης συστηματικής ανασκόπησης και μετα-ανάλυσης 12 μελετών στις οποίες συμμετείχαν περισσότεροι από 33.000 συμμετέχοντες υποδηλώνουν ότι αντιοξειδωτικά όπως το λυκοπένιο συμβάλλουν στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης κατάθλιψης, μειώνοντας το οξειδωτικό στρες και προλαμβάνοντας τη βλάβη του εγκεφάλου.

«Στο βαθμό που το οξειδωτικό στρες επηρεάζει τα συμπτώματα ενός ατόμου, τα αντιοξειδωτικά όπως το λυκοπένιο — μαζί με άλλα αντιοξειδωτικά — μπορούν να είναι χρήσιμα. Ωστόσο, είναι εξίσου σημαντικό, αν όχι περισσότερο, να μειωθεί η έκθεση στους στρεσογόνους παράγοντες που προκαλούν οξειδωτική βλάβη», δήλωσε ο Δρ Γιόζεφ Βιτ-Ντέρρινγκ, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της TaperClinic, πρώην ιατρικός σύμβουλος του FDA και ψυχίατρος, σε email προς την εφημερίδα The Epoch Times.

Τα τρόφιμα που τρώμε επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την ψυχική μας υγεία. Οι δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε ανθυγιεινά λίπη και επεξεργασμένα τρόφιμα αυξάνουν τον κίνδυνο κατάθλιψης προκαλώντας φλεγμονή και οξειδωτικό στρες. Από την άλλη, οι φυτικές δίαιτες που βασίζονται σε φρούτα, λαχανικά και αντιοξειδωτικά όπως το λυκοπένιο μειώνουν τη φλεγμονή και κατ’ επέκταση τα συμπτώματα της κατάθλιψης, και υποστηρίζουν την υγεία του εγκεφάλου.

Η κατάθλιψη συνδέεται με μια κατάσταση συνεχούς φλεγμονής, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας μετα-ανάλυσης που περιλαμβάνει δεδομένα από περισσότερους από 10.000 ανθρώπους. Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα άτομα με κατάθλιψη είχαν σταθερά υψηλότερα επίπεδα δεικτών φλεγμονής, όπως CRP και IL-6, υποδηλώνοντας ότι η φλεγμονή παίζει σημαντικό ρόλο στην κατάθλιψη.

Έρευνες δείχνουν επίσης ότι η βελτίωση της διατροφής, κυρίως με την προσθήκη περισσότερων φυτικών επιλογών, επιδρά θετικά στον ψυχισμό του ατόμου.

«Για όσους αισθάνονται ότι τα συμπτώματά τους εμφανίζονται ξαφνικά, οι αλλαγές στη διατροφή μπορούν να έχουν τεράστιο αντίκτυπο», δήλωσε ο Δρ Βιτ-Ντέρρινγκ, ο οποίος έχει παρατηρήσει αξιοσημείωτη βελτίωση σε ασθενείς που ακολουθούν μια διατροφή παλαιού τύπου.

«Αυτό πιθανώς οφείλεται στην απομάκρυνση κοινών φλεγμονωδών τροφών όπως η γλουτένη, η σόγια και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, καθώς και στη μείωση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα, τα οποία ανεβάζει η κατανάλωση επεξεργασμένων δημητριακών.»

Μηχανισμοί δράσης και πρόσφατα ευρήματα

Το λυκοπένιο είναι ένα λιποδιαλυτό αντιοξειδωτικό που διαπερνά εύκολα τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, βοηθώντας στην προστασία και τη διατήρηση της υγείας του εγκεφάλου. Έρευνες υποδεικνύουν ότι μπορεί επίσης να εξουδετερώνει τη βλαβερή επίδραση που έχουν στον εγκέφαλο οι περιβαλλοντικές τοξίνες και μια διατροφή πλούσια σε λιπαρά.

«Το λυκοπένιο εξουδετερώνει τις ελεύθερες ρίζες και μειώνει τη φλεγμονή, προστατεύοντας τους νευρώνες και σταθεροποιώντας τη χημεία του εγκεφάλου», δήλωσε στην Epoch Times ο Τίμοθυ Φράι, νευροεπιστήμονας, ιδρυτής των Neuronutrition Centers of America και πρόεδρος της National Academy of Neuronutrition.

«Νέα δεδομένα υποδηλώνουν ότι αυτή η αντιοξειδωτική δράση μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα της κατάθλιψης – ωστόσο, αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου βιοχημικού παζλ και δεν είναι πανάκεια.»

Η οξειδωτική προστασία είναι ο τρόπος με τον οποίο ο οργανισμός εξισορροπεί τα επιβλαβή μόρια που ονομάζονται αντιδραστικά είδη οξυγόνου προκειμένου να αποτρέψει βλάβες. Περιλαμβάνει αντιοξειδωτικά και ένζυμα που εξουδετερώνουν τις βλάβες των μορίων, διατηρώντας τα κύτταρα υγιή και απομακρύνοντας το στρες από τον οργανισμό.

Μελέτες σε ζώα υποδηλώνουν ότι το λυκοπένιο ενισχύει τις συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων, μειώνοντας έτσι τα συμπτώματα της κατάθλιψης. Μελέτη του 2025 διαπίστωσε ότι το λυκοπένιο προστατεύει τις συνδέσεις του εγκεφάλου και βοηθά στην αναστροφή των εγκεφαλικών βλαβών που σχετίζονται με το στρες σε ποντίκια.

Άλλη μελέτη σε ζώα υποδηλώνει ότι το λυκοπένιο υποστηρίζει την υγεία του εντέρου και του εγκεφάλου διατηρώντας την ισορροπία. Τα ποντίκια που έλαβαν λυκοπένιο για 40 ημέρες παρουσίασαν λιγότερες βλάβες στο έντερο, φλεγμονή και συμπεριφορές που σχετίζονται με το στρες, όπως άγχος και κατάθλιψη.

Το έντερο και ο εγκέφαλος είναι στενά συνδεδεμένα μέσω του άξονα εντέρου-εγκεφάλου. Έρευνες δείχνουν ότι τα βακτήρια του εντέρου των ατόμων με κατάθλιψη είναι διαφορετικά από τα βακτήρια του εντέρου των υγιών ατόμων. Ένα ανθυγιεινό έντερο μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή, η οποία επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου και οδηγεί σε αλλαγές στη διάθεση και κατάθλιψη.

«Οι ασθενείς με έντονη φλεγμονή, μεταβολική δυσλειτουργία (όπως παχυσαρκία ή διαβήτης) ή εκείνοι που βιώνουν κατάθλιψη σε πρώιμο στάδιο είναι αυτοί που είναι πιο πιθανό να ωφεληθούν από διατροφικές παρεμβάσεις», δήλωσε ο Δρ Βιτ-Ντέρρινγκ.

«Δεδομένου ότι η φλεγμονή και τα μεταβολικά προβλήματα συνδέονται στενά με την ψυχική υγεία, η βελτίωση της διατροφής και η αύξηση των αντιοξειδωτικών μπορεί να είναι ένα χρήσιμο πρώτο βήμα για αυτά τα άτομα».

Κορυφαίες πηγές λυκοπενίου

Οι ντομάτες είναι μία από τις πλουσιότερες πηγές λυκοπενίου, το οποίο υπάρχει ακόμη και σε επεξεργασμένα προϊόντα ντομάτας, όπως τοματοπολτός, κέτσαπ, σάλτσες, χυμοί και σούπες. Επιπλέον, έρευνες δείχνουν ότι οι μαγειρεμένες ντομάτες παρέχουν περισσότερο απορροφήσιμο λυκοπένιο από τις ωμές, ενώ οι υπαίθριες ντομάτες έχουν υψηλότερα επίπεδα λυκοπενίου από τις ντομάτες που καλλιεργούνται σε θερμοκήπια.

Άλλες πηγές λυκοπενίου, με την ποσότητα λυκοπενίου να μετράται ανά 100 γραμμάρια τροφίμου, είναι οι εξής:

  • Ροζ γκουάβα (5,23–5,5 mg)
  • Καρπούζι (2,30–7,20 mg)
  • Αγριοτριανταφυλλιά (0,68–0,71 mg)
  • Καρότο (0,65–0,78 mg)
  • Κολοκύθα (0,38–0,46 mg)
  • Ροζ γκρέιπφρουτ (0,35–3,36 mg)
  • Παπάγια (0,11–5,3 mg)
  • Γλυκοπατάτα (0,02–0,11 mg)
  • Βερίκοκο (0,01–0,05 mg)

Το λυκοπένιο διατίθεται επίσης σε μορφή συμπληρωμάτων, αλλά σύμφωνα με τον Φράι, είναι καλύτερα να το λαμβάνετε από τα φρούτα και τα λαχανικά, τα οποία περιέχουν και πολυφαινόλες και άλλα θρεπτικά συστατικά που υποστηρίζουν την υγεία του εγκεφάλου. Επιπλέον, δεδομένου ότι το λυκοπένιο είναι λιποδιαλυτό, ο οργανισμός το απορροφά καλύτερα όταν καταναλώνεται με υγιεινά λίπη.

Εκτός από τη βελτίωση της διατροφής, για τη διαχείριση της κατάθλιψης συνιστώνται πάντα και ορισμένες αλλαγές στον τρόπο ζωής. Ορισμένες βασικές στρατηγικές είναι οι εξής:

  • Σταθεροποίηση του σακχάρου στο αίμα
  • Λιγότερα φλεγμονώδη τρόφιμα
  • Καλός ύπνος
  • Τακτική άσκηση
  • Αντιμετώπιση υποκείμενων ιατρικών παθήσεων και στρεσογόνων παραγόντων

«Το πιο σημαντικό είναι να ανακαλύψουμε και να επικεντρωθούμε στη βαθύτερη αιτία. Αν η κατάθλιψη κάποιου προέρχεται από χρόνια μοναξιά, εργασιακό άγχος ή χρήση ναρκωτικών, το λυκοπένιο από μόνο του δεν θα έχει μεγάλη αποτελεσματικότητα», δήλωσε ο Δρ Βιτ-Ντέρρινγκ.

«Δεν είναι κακό να αυξήσετε την πρόσληψη λυκοπενίου μέσω της διατροφής — είναι μια ασφαλής και δυνητικά ευεργετική αλλαγή. Ωστόσο, είναι σημαντικό να διαχειρίζεστε τις προσδοκίες σας. Καμία τροφή από μόνη της δεν μπορεί να ‘θεραπεύσει’ την κατάθλιψη. Ωστόσο, σε συνδυασμό με άλλες αλλαγές στον τρόπο ζωής, αυτές οι προσαρμογές μπορούν να έχουν βαθιά επίδραση στην ψυχική υγεία.»

Της Hadia Zainab

Μια γλυκιά λιχουδιά γεμάτη δύναμη

Οι μπάρες βρώμης με λεμόνι και μύρτιλα είναι σαν να κρατάτε ένα μπολ γεμάτο με βρώμη και άλλα θρεπτικά και χορταστικά συστατικά, με κάθε κομμάτι να περιέχει φρέσκα μύρτιλα και ξύσμα λεμονιού. Είναι ένα ιδιαίτερα δυναμωτικό πρωινό, το οποίο μπορείτε να δοκιμάσετε και με σμέουρα ή βατόμουρα ή να αντικαταστήστε τα αμύγδαλα με καβουρδισμένα πεκάν ή καρύδια.

Μπάρες βρώμης με λεμόνι και μύρτιλα

Δίνει 9 κομμάτια

Υλικά

  • 2 φλιτζάνια νιφάδες βρώμης
  • 1/2 φλιτζάνι ψιλοκομμένα καβουρδισμένα αμύγδαλα και 2 κ.σ., χωρισμένα
  • 1 κ.γλ. μπέικιν πάουντερ
  • 1/4 κ.γλ. αλάτι
  • 1/8 κ.γλ. σόδα
  • 1/2 φλιτζάνι καλά ανακατεμένο γάλα καρύδας ή γάλα με χαμηλά λιπαρά
  • 4 1/2 κ.σ. μέλι
  • 1/4 φλιτζάνι άγλυκη σάλτσα μήλου
  • 1 μεγάλο αυγό, σε θερμοκρασία δωματίου
  • 1 μεγάλο ασπράδι αυγού, σε θερμοκρασία δωματίου
  • 1 κ.σ. ξύσμα λεμονιού
  • 1 κ.γλ. εκχύλισμα βανίλιας
  • 1 φλιτζάνι φρέσκα μύρτιλα, χωρισμένα

Εκτέλεση

1. Ανακατέψτε τη βρώμη, 1/2 φλιτζάνι αμύγδαλα, το μπέικιν πάουντερ, το αλάτι και τη σόδα σε ένα μεγάλο μπολ. Χτυπήστε το γάλα καρύδας (ή το γάλα με χαμηλά λιπαρά), το μέλι, τη σάλτσα μήλου, το αυγό, το ασπράδι αυγού, το ξύσμα λεμονιού και τη βανίλια σε ένα μεσαίο μπολ μέχρι να αναμειχθούν καλά. Προσθέστε το μείγμα γάλακτος στο μείγμα βρώμης και ανακατέψτε μέχρι να αναμειχθούν καλά. Προσθέστε 2/3 φλιτζανιού μύρτιλα. Αφήστε το μείγμα σε θερμοκρασία δωματίου για 30 λεπτά, ανακατεύοντας περιστασιακά.

2. Εν τω μεταξύ, προθερμάνετε το φούρνο στους 175 °C. καλύψτε με λαδόκολλα ένα ταψί 20 εκ., αφήνοντας 5 εκ. περιθώριο από όλες τις πλευρές.

3. Απλώστε το μείγμα ομοιόμορφα στο ταψί. Προσθέστε από πάνω το υπόλοιπο 1/3 φλιτζανιού μύρτιλα και 2 κουταλιές αμύγδαλα, πιέζοντας ελαφρά την επιφάνεια.

4. Ψήστε μέχρι να σταθεροποιηθεί και οι άκρες να αρχίσουν να χρυσαφίζουν, για 30 έως 35 λεπτά. Αφήστε να κρυώσει στο ταψί, πάνω σε μια σχάρα, για 10 λεπτά. Χρησιμοποιώντας το χαρτί ψησίματος που προεξέχει ως λαβές, αφαιρέστε από το ταψί και κόψτε σε κομμάτια με ένα κοφτερό μαχαίρι. Σερβίρετε ζεστά ή σε θερμοκρασία δωματίου.

Παρατηρήσεις

Φυλάσσονται σε αεροστεγές δοχείο στο ψυγείο για έως και πέντε ημέρες. Αφήστε τα να φτάσουν σε θερμοκρασία δωματίου ή ζεστάνετε τα ελαφρά στο φούρνο μικροκυμάτων πριν τα σερβίρετε.

Τα άτομα με κοιλιοκάκη ή ευαισθησία στη γλουτένη πρέπει να χρησιμοποιούν βρώμη με την ένδειξη «χωρίς γλουτένη», καθώς η βρώμη συχνά μολύνεται από σιτάρι και κριθάρι.

Θρεπτική αξία ανά μερίδα

416 θερμίδες, συνολικά λιπαρά: 26 g, κορεσμένα λιπαρά: 3 g, χοληστερόλη: 65 mg, υδατάνθρακες: 16 g, φυτικές ίνες: 7 g, συνολικά σάκχαρα: 7 g, προστιθέμενα σάκχαρα: 0 g, πρωτεΐνες: 31 g, Νάτριο: 720 mg, Κάλιο: 893 mg, Φώσφορος: 111 mg, Σίδηρος: 4 mg, Φολικό οξύ: 316 mcg, Ασβέστιο: 117 mg, Βιταμίνη Α: 20510 IU, Βιταμίνη C: 94 mg.

Από το EatingWell

Δυσκολία συγκέντρωσης και πιθανές λύσεις

Πριν από είκοσι χρόνια, μπορούσαμε να είμαστε συγκεντρωμένοι σε εργασία στον υπολογιστή για 2,5 λεπτά. Τώρα; Μόνο 47 δευτερόλεπτα. Αυτό είναι μια πτώση της αυτοσυγκέντρωσης κατά 69% .

Μια νέα εθνική έρευνα των ΗΠΑ σε πληθυσμό 1.000 ατόμων, που έγινε από το Ohio State University Wexner Medical Center τον Μάιο του 2025, βρήκε ότι τρεις στους τέσσερις Αμερικανούς ενήλικες αναφέρουν ότι έχουν μεγάλη δυσκολία να συγκεντρωθούν.

Οι περισσότεροι αναγνώρισαν το άγχος και την αγωνία ως αίτια, ακολουθούμενα από τον κακό ύπνο και τις συνεχείς ψηφιακές διασπάσεις προσοχής, με 43, 39, και 35%, αντίστοιχα.

Η Εβίτα Σινγκ, ψυχίατρος στο πανεπιστήμιο του Οχάιο, είπε στην εφημερίδα The Epoch Times ότι ο συνδυασμός χρόνιου άγχους, έλλειψης ύπνου και ψηφιακών αποσπάσεων αναδιαμορφώνει το πως οι Αμερικανοί σκέφτονtαι, εργάζονται, και αλληλεπιδρούν.

«Γίνεται πολύ δύσκολο να μείνεις παρών και να συγκεντρωθείς σε αυτό που έχεις μπροστά σου», είπε η Σινγκ. Αν και μοιάζει σαν αδυναμία συγκέντρωσης, είναι μάλλον μια συνεχής κατάσταση υπερφόρτωσης πληροφοριών.

Δεν είναι μόνο ένα πράγμα που τραβά την προσοχή — είναι τα πάντα. Η έρευνα βρήκε ότι οι Αμερικανοί επίσης αναφέρουν ως αίτιο το να κάνεις πολλά ταυτόχρονα, την οκνηρία, την κακή δίαιτα και ενυδάτωση, την περιορισμένη σωματική δραστηριότητα, ακόμα και θέματα υγείας όπως το σύνδρομο ελλειματικής προσοχής.

«Ασθενείς συχνά λένε ότι δεν μπορούν να συγκεντρωθούν, αποδίδοντας την αιτία στον εαυτό τους», αναφέρει η Σινγκ. «Πολλές φορές, όμως, το πρόβλημα δεν είναι η προσοχή καθεαυτή, αλλά η εξάντληση. Είναι η υπερφόρτωση της προσοχής.»

Το να κάνεις πολλά ταυτόχρονα, ειδικά, συχνά παρερμηνεύεται ως παραγωγικότητα — αλλά ίσως είναι διάσπαση προσοχής. Σύμφωνα με τη Σινγκ, τείνει να μειώνει την προσοχή, δυσχεραίνοντας την επίτευξη αυτοσυγκέντρωσης.

«Είναι απλώς πολλά αυτά που δέχονται οι άνθρωποι ταυτόχρονα και το μυαλό καλείται να τα διαχειριστεί όλα εκείνη την στιγμή», εξηγεί.

Ωστόσο, η συγκέντρωση είναι μια ικανότητα, λένε οι ειδικοί, και όπως κάθε ικανότητα, βελτιώνεται με την εξάσκηση.

Μεγαλύτερο άγχος, μικρότερη αυτοσυγκέντρωση 

Το άγχος είναι ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς της αυτοσυγκέντρωσης, αλλά λίγοι έχουν μελετήσει αυτήν τη σύνδεση σε τόσο βάθος όσο η ψυχολόγος Γκλόρια Μαρκ.

Η Μαρκ, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Ίρβιν της Καλιφόρνια, έχει αφιερώσει δύο δεκαετίες στη μελέτη της αυτοσυγκέντρωσης και στην απώλειά της.

Αυτό που η Σινγκ βλέπει σε ασθενείς, η Μαρκ το μετρά με δεδομένα. Χρησιμοποιώντας αισθητήρες και καταγραφές ψηφιακής δραστηριότητας, η ομάδα της παρακολούθησε τα διαστήματα εστίασης σε πραγματικά περιβάλλοντα εργασίας, λεπτό το λεπτό.

Η έρευνα της Μαρκ το 2016, ανεξάρτητη από αυτήν του Πανεπιστημίου του Οχάιο, βρήκε ότι ο μέσος χρόνος που δίνει κάποιος σε μια διαδικτυακή εργασία έχει πέσει σημαντικά: από 2 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα (2΄30΄΄) σε μόλις 47 δευτερόλεπτα (47΄΄).

Το μειωμένο διάστημα προσοχής δίνει ως αποτέλεσμα συχνές εναλλαγές αντικειμένου εστίασης, οι οποίες διαταράσσουν περαιτέρω την προσοχή, αφήνοντας αυτό που η Μαρκ αποκαλεί «κατάλοιπα προσοχής» — σκέψεις που αφορούν την προηγούμενη εργασία οι οποίες παρεμποδίζουν την εμπλοκή μας με την επόμενη.

«Βρήκαμε ισχυρή συσχέτιση μεταξύ του μικρού διαστήματος προσοχής και του υψηλού επιπέδου άγχους», ανέφερε η Μαρκ στην Epoch Times.

Στο βιβλίο της «Attention Span: A Groundbreaking Way to Restore Balance, Happiness and Productivity», αποκαλύπτει ότι η αδυναμία συγκέντρωσης δεν είναι μόνο εξωτερική. Η εσωτερική ‘φλυαρία’, όπως ανησυχίες, μεταμέλειες και ατελείωτες εκκρεμότητες, δημιουργούν μια νοητική καταιγίδα που κάνει τη συγκέντρωση στο παρόν σχεδόν αδύνατη.

Ορισμένα άτομα είναι περισσότερο ευάλωτα. Η έρευνα της Μαρκ βρήκε ότι αυτοί που είχαν εμφανίσει αυξημένες νευρωτικές συμπεριφορές — που συνδέονται με χρόνια ανησυχία και έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις — είχαν και τη μικρότερη ικανότητα για αυτοσυγκέντρωση.

Πρόκειται για ανθρώπους που τείνουν να είναι σκεπτικοί, κάτι που μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη δυσκολία στην συγκέντρωση.

Όταν η κούραση προσβάλλει τη μνήμη

Η έλλειψη ύπνου είναι το δεύτερο πιο συχνά αναφερόμενο αίτιο απόσπασης προσοχής, το οποίο παρεμποδίζει την αυτοσυγκέντρωση σχεδόν όσο και το άγχος.

Ο κακός ύπνος δεν μας αφήνει απλώς κουρασμένους — καταστρέφει την ικανότητα αυτοσυγκέντρωσης σε τέτοιο βαθμό που ορισμένοι ενήλικες αναρωτιούνται αν έχουν σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής. Ωστόσο, αυτό που συχνά έχουν, σύμφωνα με τη Σινγκ, είναι νοητική κατάρρευση λόγω υπερκόπωσης.

«Στον ύπνο ο εγκέφαλος φτιάχνει και καταχωρεί μνήμες», είπε. «Αν δεν κοιμάστε καλά, δεν καταχωρείτε αυτές τις μνήμες — άρα δυσκολεύεστε να συγκεντρωθείτε ή να θυμηθείτε — με αποτέλεσμα το μειωμένο διάστημα προσοχής.»

Ο βαθύς, αναζωογονητικός ύπνος βοηθά στη ρύθμιση των συναισθημάτων και σας βοηθά να αντιμετωπίζετε ήσσονες πηγές διάσπασης εύκολα.

«Όταν όμως κάποιος πάσχει από έλλειψη ύπνου, ακόμα και μικροί περισπασμοί μπορεί να είναι καταστροφικοί.»

Η έλλειψη ύπνου δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο: κακή συγκέντρωση οδηγεί σε άγχος λόγω ανολοκλήρωτων εργασιών, κάτι που με τη σειρά του διαταράσσει τον ύπνο και διαβρώνει περαιτέρω την προσοχή. Όπως ανέφερε η Σινγκ, πολλοί ασθενείς της νομίζουν ότι έχουν πρόβλημα αυτοσυγκέντρωσης, ενώ στην πραγματικότητα πάσχουν από εξάντληση.

Email, ο μυστικός εχθρός 

Η ψηφιακή απόσπαση είναι το τρίτο αίτιο απώλειας προσοχής.

Αν και τείνουμε να πιστεύουμε ότι περισσότερο μάς αποσπούν τα κοινωνικά μέσα, η έρευνα της Μαρκ δείχνει προς μία ελαφρώς διαφορετική κατεύθυνση: στο email.

«Καταγράψαμε κάθε είδος χρήση υπολογιστή, και αυτό που εμφανιζόταν συχνότερα ήταν το email», επισημαίνει η Μαρκ. «Με το που ανοίγει κάποιος τα εισερχόμενα, ο παλμός της καρδιάς αυξάνεται [σημάδι αυξανόμενου άγχους]. Όταν τα κλείνει, τα επίπεδα άγχους αρχίζουν να μειώνονται και πάλι.»

Τα email δεν είναι απλώς μια ψηφιακή λίστα με εργασίες, είναι μια συνεχής πηγή ανολοκλήρωτων εργασιών, αποφάσεων, και διάσπασης.

Σε μία έρευνα, η ομάδα της Μαρκ ζήτησε από τους εργαζόμενους να περάσουν πέντε μέρες χωρίς να κοιτάξουν το email τους στην δουλειά. Το αποτέλεσμα ήταν λιγότερες εναλλαγές εργασιών και σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα άγχους. Τελικά, «συγκεντρώνονταν περισσότερο».

Ανακτώντας την αυτοσυγκέντρωση

Η κατανόηση των αιτίων που αποσπούν την προσοχή μας είναι μόνο το πρώτο βήμα. Το επόμενο βήμα είναι να εκπαιδευθείτε στην αυτοσυγκέντρωση, με πρόθεση και συνέπεια. Αν και δεν υπάρχουν άμεσες, μαγικές λύσεις, ακόμα και μικρές αλλαγές, όταν γίνονται με συνέπεια, μπορούν να έχουν αποτέλεσμα προς την αναβάθμιση της ικανότητας συγκέντρωσής σας.

Συντονιστείτε με αυτό που κάνετε

Στο ιστολόγιό της, «The Future of Attention», η Μαρκ εξερευνά τρόπους εκπαίδευσης του εγκεφάλου για καλύτερη εστίαση. Η αγαπημένη της πρακτική για την ανάκτηση της προσοχής αρχίζει με το χτίσιμο της μετα-συνείδησης — δηλαδή, της ικανότητας να αναγνωρίζουμε που πηγαίνει η σκέψη μας άμεσα.

«Είναι τόσα αυτά που κάνουμε αυτόματα», εξηγεί η Μαρκ στην Epoch Times. «Βλέπουμε το τηλέφωνό μας και το σηκώνουμε χωρίς σκέψη.»

Αποκαλεί αυτόματη (ή ακούσια) προσοχή την τάση μας να αφήνουμε εξωτερικά ερεθίσματα να ελέγχουν το μυαλό. Ο στόχος, εξηγεί, είναι να πάμε προς την εκούσια προσοχή — το είδος που έχουμε όταν είμαστε βυθισμένοι σε κάτι, όπως διάβασμα, επίλυση ενός προβλήματος ή μία δημιουργική δραστηριότητα. Η μετα-συνείδηση είναι η γέφυρα μεταξύ των δύο.

«Βλέπουμε μια ειδοποίηση και αντί να τη δούμε αυτόματα, σταματάμε και εξετάζουμε αν πραγματικά χρειάζεται να απαντήσουμε άμεσα.»

Η Μαρκ προτείνει επίσης τον οραματισμό του μελλοντικού εαυτού μας και του πώς θέλουμε να νιώθουμε. «Αν ο στόχος σας είναι να νιώσετε πιο ήρεμοι ή ολοκληρωμένοι, αναρωτηθείτε αν το να μένετε ξυπνητοί ως αργά και να σερφάρετε σας βοηθά να φτάσετε εκεί.»

Όταν η εργασία τελειώνει, μην αποσυνδέεστε απλώς από την πλατφόρμα ηλεκτρονικών μηνυμάτων — απαγκιστρωθείτε πλήρως, και νοητικά, και αποφεύγετε να διαβάζετε τα email και τα μηνύματα που αφορούν τη δουλειά τις βραδινές ώρες.

«Δεν είναι μόνο ζήτημα ορίων. Είναι και το να δώσετε στον εγκέφαλο χρόνο να ανακάμψει, έτσι ώστε όταν συνδεθείτε πάλι την επόμενη μέρα, να μπορείτε να συγκεντρωθείτε καλύτερα.»

Take 5: Μια νοητική επανεκκίνηση

Για να βοηθήσει τον κόσμο να βάλει τη συνείδηση σε πράξη, η Σινγκ διδάσκει ένα εργαλείο που αποκαλεί Take 5 — μια πρακτική μέθοδο επανεκκίνησης του εγκεφάλου και ανάκτησης του παρόντος.

Τ – Τώρα διάλειμμα: Πέντε λεπτά καθαρού αέρα, κίνησης ή μουσικής αρκούν για να ανακόψουν τη συσσώρευση άγχους και  να ανανεώσουν τον εγκέφαλο.

Α – Αντιδράστε: Όταν οι σκέψεις σας αρχίζουν να ξεμακραίνουν, επαναφέρετε απαλά την προσοχή σας στην εργασία που κάνατε.

Κ – Κρατήστε ό,τι λειτουργεί διασπαστικά σε χαμηλά επίπεδα: Αποφύγετε να πηγαινοέρχεστε σε καρτέλες, email και  συζητήσεις, ώστε μην κατακερματίζεται η προσοχή σας.

Ε – Εξάλειψη ταυτόχρονων εργασιών: Όσο μπορείτε, αφοσιωθείτε στην εργασία σας και αφαιρέστε τον ήχο από τις ειδοποιήσεις. Είστε πιο αποδοτικοί — και λιγότερο αφηρημένοι — όταν κάνετε ένα πράγμα τη φορά.

5 – Πεντάλεπτη παύση: Αν νιώθετε ότι δεν μπορείτε να συγκεντρωθείτε, δώστε λίγο χρόνο στον εαυτό σας και επιστρέψτε με πιο καθαρό μυαλό. «Το κρίσιμο εδώ είναι να πάρουμε δύναμη, όχι να ξεχάσουμε την εργασία μας», επισημαίνει η Σινγκ. Δηλαδή, να μην αφήσουμε το πεντάλεπτο διάλειμμα να μετατραπεί σε μια ώρα αναβλητικότητας.

Μαραθώνιος, όχι αγώνας ταχύτητας

Σε όσους νιώθουν ότι έχουν μείνει πίσω, ότι έχουν υπερφορτωθεί ή είναι αποκαρδιωμένο, η Σινγκ δίνει μια τελευταία συμβουλή: να είστε καλοί με τον εαυτό σας.

«Κανείς δεν μπορεί να αποδίδει 100% συνεχώς», πρόσθεσε. «Ίσως σκέπτεστε για κάποιους ότι τα κάνουν όλα καλά — αλλά πόσα ξέρετε στην πραγματικότητα για αυτούς; Η ζωή είναι μαραθώνιος, όχι αγώνας ταχύτητας.»

Και όπως σε κάθε μαραθώνιο, πρέπει να βρείτε έναν ρυθμό για να μην εξαντληθείτε πρόωρα.

Η ικανότητά σας για αυτοσυγκέντρωση δεν είναι κατεστραμμένη. Απλώς χρειάζεται χώρο — και λίγο χρόνο — για να ανακάμψει.

Μπανάνα: Ωφέλιμη σε κάθε στάδιο ωρίμανσης

Η ωρίμανση της μπανάνας αλλάζει τις ίνες, τα σάκχαρα και τον τρόπο που την αφομοιώνει το σώμα σας.

Οι μπανάνες είναι εξαιρετικά δημοφιλείς και αποτελούν το φρούτο με τη μεγαλύτερη κατανάλωση παγκοσμίως. Αλλά ποια μπανάνα είναι καλύτερη για εμάς—μια που είναι ακόμα πράσινη, μια ώριμη ή μια που αρχίζει να γίνεται καφέ; Αν και πλούσιες σε βασικά θρεπτικά συστατικά, τα οφέλη τους για την υγεία μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με το πόσο ώριμες είναι. Η κατανόηση αυτών των διαφορών μπορεί να σας βοηθήσει να επιλέξετε τον τύπο μπανάνας που σας ταιριάζει: πράσινη, κίτρινη ή κίτρινη με καφέ κηλίδες.

«Όλοι γνωρίζουμε ότι οι μπανάνες ωριμάζουν με τον καιρό, αλλά η ίδια η διαδικασία είναι συναρπαστική», δήλωσε η Ρέιτσελ Γκαργκάνο, επικεφαλής κλινική διαιτολόγος στο Live it Up, στην εφημερίδα The Epoch Times μέσω email. «Η ωρίμανση είναι γενετικά προγραμματισμένη και περιλαμβάνει βιοχημικές και φυσιολογικές αλλαγές, που οδηγούν στον μετασχηματισμό της γεύσης, της υφής και της μυρωδιάς που μας είναι τόσο οικεία».

Οι μπανάνες είναι εξαιρετική πηγή βιταμινών και μετάλλων, απαραίτητων για τη διατήρηση της καλής υγείας. Οι βιταμίνες και τα θρεπτικά συστατικά τους παραμένουν σχετικά σταθερά καθ’ όλη τη διάρκεια της ωρίμανσης. Αυτό που αλλάζει, ωστόσο, είναι το περιεχόμενό τους σε αντιοξειδωτικά, άμυλο και σάκχαρα, τα οποία επηρεάζουν διαφορετικά τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και το πεπτικό σύστημα.

(The Epoch Times, Shutterstock)

 

Πράσινη μπανάνα (άγουρη)

Η κατανάλωση άγουρων, αμυλούχων και όχι πολύ γλυκών μπανανών μπορεί να μην φαίνεται ελκυστική. Ωστόσο, χρησιμοποιούνται στη μαγειρική πολλών πολιτισμών, όπως στην Καραϊβική, την Κεντρική και Νότια Αμερική, την Αφρική και την Ινδία. Οι πράσινες μπανάνες γενικά μαγειρεύονται πριν καταναλωθούν και χρησιμοποιούνται περισσότερο σαν λαχανικό παρά σαν φρούτο — αν και σύμφωνα με τη βοτανική ανήκουν στα μούρα. Συνήθως μαγειρεύονται όπως τα λαχανικά: βραστές, τηγανητές, στον ατμό, στο φούρνο ή ψητές.

Περιεκτικότητα σε σάκχαρα

«Κατά τη διαδικασία της ωρίμανσης, ένα μέρος του αμύλου και των ινών της μπανάνας μετατρέπεται σε απλά σάκχαρα μέσω ενζύμων όπως η αμυλάση και η ινβερτάση», εξηγεί η Γκαργκάνο. Η πρώτη διασπά το άμυλο σε απλά σάκχαρα, ενώ η δεύτερη μετατρέπει τη σακχαρόζη σε φρουκτόζη και γλυκόζη.

Η Γκαργκάνο επισημαίνει ότι η διάσπαση του αμύλου και των φυτικών ινών σε σάκχαρα είναι ο λόγος που η μπανάνα μαλακώνει και γίνεται πιο γλυκιά όσο ωριμάζει. Μια άγουρη μπανάνα περιέχει περισσότερες ίνες και άμυλο και λιγότερα απλά σάκχαρα σε σύγκριση με μια πολύ ώριμη. «Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί πως ανεξάρτητα από το στάδιο ωρίμανσης, η μπανάνα διατηρεί την ίδια ποσότητα υδατανθράκων – η διαφορά έγκειται μόνο στην πηγή τους: άμυλο ή σάκχαρα», εξηγεί.

Οι πράσινες μπανάνες είναι πλούσιες σε πηκτίνη και ανθεκτικό άμυλο. Καθώς ωριμάζουν, η περιεκτικότητα σε πηκτίνη και ανθεκτικό άμυλο μειώνεται, ενώ το άμυλο μετατρέπεται σε σάκχαρα — κάτι που γίνεται εμφανές από το κιτρίνισμα της φλούδας και την αλλαγή στη γεύση και την υφή.

Πέψη

Όλες οι μπανάνες περιέχουν πηκτίνη και ανθεκτικό άμυλο, δύο τύπους φυτικών ινών που ωφελούν την πέψη. Η πηκτίνη είναι μια διαλυτή ίνα που επιβραδύνει τη διαδικασία της πέψης, δίνοντας στο έντερο περισσότερο χρόνο για να απορροφήσει τα θρεπτικά συστατικά. Επιπλέον, συμβάλλει στη ρύθμιση των κενώσεων, αποτελώντας πολύτιμη βοήθεια τόσο σε περιπτώσεις δυσκοιλιότητας όσο και διάρροιας, ενώ παράλληλα προάγει το αίσθημα κορεσμού.

«Λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε ίνες, η άγουρη μπανάνα είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη για την πέψη», αναφέρει η Κόρτνεϊ Πελίτερα, διαιτολόγος στην Top Nutrition Coaching. «Συμβάλλει στη ρύθμιση των κενώσεων και στη βελτίωση του μικροβιώματος του εντέρου».

Μικροβίωμα

Το ανθεκτικό άμυλο — ιδιαίτερα άφθονο στις πράσινες μπανάνες — δεν χωνεύεται στο λεπτό έντερο. Όταν φτάνει στο παχύ έντερο, ζυμώνεται και τρέφει τα ευεργετικά βακτήρια του εντέρου, συμβάλλοντας σε ένα υγιές μικροβίωμα. Έρευνες δείχνουν ότι οι πρεβιοτικές ίνες των μπανανών επηρεάζουν θετικά τη μικροχλωρίδα. Μια ιαπωνική μελέτη του 2024, που περιελάμβανε 26 υγιείς γυναίκες που κατανάλωναν δύο μπανάνες καθημερινά για δύο εβδομάδες, κατέγραψε σημαντική μείωση της ινδοξυλοθειικής στα ούρα, δείκτη υγείας του μικροβιώματος.

Το ανθεκτικό άμυλο βοηθά επίσης στον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα και στην απώλεια βάρους. Σε μια τυχαιοποιημένη μελέτη του 2019, που δημοσιεύτηκε στο British Journal of Nutrition, 113 ενήλικες με προδιαβήτη ή διαβήτη τύπου 2 κατανάλωσαν πολτό πράσινης μπανάνας επιπλέον της κανονικής θεραπείας τους. Μετά από 24 εβδομάδες, η ομάδα αυτή παρουσίασε μείωση στα επίπεδα σακχάρου, στο HbA1c, στην αρτηριακή πίεση και στον δείκτη σωματικής μάζας (ΔΣΜ).

Οι επιπλέον ίνες μειώνουν τον γλυκαιμικό δείκτη, σύμφωνα με την Γκαργκάνο, πράγμα που σημαίνει ότι οι μπανάνες χωνεύονται πιο αργά και απελευθερώνουν σταδιακά γλυκόζη στο αίμα.

«Αν θέλετε να βελτιώσετε την πέψη και την υγεία του εντέρου, οι πράσινες μπανάνες είναι εξαιρετική επιλογή», πρόσθεσε. Το σώμα δεν χωνεύει το ανθεκτικό άμυλο· αντίθετα, αυτό τρέφει τα ευεργετικά βακτήρια, δημιουργώντας λιπαρά οξέα βραχείας αλυσίδας, τα οποία ενισχύουν την επένδυση του εντέρου και την υγεία των εντερικών κυττάρων. «Και όπως μαθαίνουμε, ένα υγιές μικροβίωμα συμβάλλει όχι μόνο στην πέψη, αλλά και στην ανοσοποιητική λειτουργία και την ψυχική υγεία. Προτιμώ πάντα να επιλέγω μπανάνες που είναι ελαφρώς πράσινες, όποτε μπορώ!»

Κίτρινη μπανάνα (ώριμη)

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου μια ώριμη μπανάνα μπορεί να είναι η καλύτερη επιλογή.

Μια ώριμη ή υπερώριμη μπανάνα μπορεί να είναι πιο ωφέλιμη για όσους θέλουν να αυξήσουν την πρόσληψη υγιών υδατανθράκων, όπως οι αθλητές πριν την προπόνηση. Επιπλέον, είναι ιδανικές για smoothies ή γλυκά, καθώς έχουν πιο έντονη γεύση.

Όταν οι μπανάνες ωριμάζουν, περιέχουν λιγότερες φρουκτάνες, έναν ζυμώσιμο υδατάνθρακα που δυσκολεύει κάποιους ανθρώπους στην πέψη. Οι φρουκτάνες ανήκουν στα FODMAP — υδατάνθρακες που απορροφώνται δύσκολα και μπορούν να προκαλέσουν φούσκωμα, αέρια, κράμπες, δυσκοιλιότητα ή διάρροια.

Οι ώριμες μπανάνες είναι πιο εύπεπτες, καθώς το ανθεκτικό άμυλο μετατρέπεται σε απλά σάκχαρα. Ωστόσο, η αυξημένη περιεκτικότητα σε σάκχαρα σημαίνει ότι επηρεάζουν περισσότερο τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, γι’ αυτό οι διαβητικοί θα πρέπει να τις καταναλώνουν με μέτρο. Επιπλέον, οι ώριμες μπανάνες περιέχουν περισσότερα αντιοξειδωτικά, τα οποία προστατεύουν τον οργανισμό από τις ελεύθερες ρίζες.

Έρευνες σε φλούδες μπανανών έχουν δείξει ότι η περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά αυξάνεται με την ωρίμανση, φτάνοντας στο αποκορύφωμα σε ορισμένα στάδια πριν μειωθεί στα υπερώριμα. Η φλούδα της μπανάνας, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, χρησιμοποιείται σε μαγειρευτά με κάρι ή για σοτάρισμα, κυρίως στην Ινδία και τη Νοτιοανατολική Ασία. Στη βίγκαν κουζίνα, μάλιστα, αξιοποιείται ακόμα και για να φτιαχτεί “μπέικον” από μπανάνα.

Κίτρινη μπανάνα με καφέ κηλίδες (υπερώριμη)

Το γεγονός ότι μια μπανάνα έχει καφέ κηλίδες δεν σημαίνει ότι δεν είναι κατάλληλη για κατανάλωση. Οι ελαφρώς υπερώριμες μπανάνες είναι πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά. Σε αυτό το στάδιο, το άμυλο έχει σχεδόν πλήρως μετατραπεί σε σάκχαρα, διευκολύνοντας την πέψη και την απορρόφηση από τον οργανισμό.

Γι’ αυτό είναι ιδανική για όσους έχουν ευαίσθητο στομάχι ή νιώθουν αδιαθεσία.
Οι μπανάνες αποτελούν μέρος της δίαιτας BRAT — μπανάνες, ρύζι, μήλο (σε μορφή πολτού) και φρυγανιά — που συνιστάται σε περιπτώσεις διάρροιας, εμετού ή πεπτικών προβλημάτων, ιδιαίτερα στα παιδιά. Είναι ήπιες και εύπεπτες, βοηθώντας στη σταθεροποίηση των κοπράνων.

Ωστόσο, όταν μια μπανάνα είναι υπερβολικά ώριμη, δεν συνιστάται η κατανάλωσή της.

Σημάδια ότι έχει χαλάσει:

Η φλούδα είναι σχεδόν μαύρη
Η σάρκα είναι πολύ μελανιασμένη
Έχει λιώσει και στάζει.
Υπάρχει μούχλα
Έχει δυσάρεστη, ξινή ή αλκοολούχα μυρωδιά

Αν δεν υπάρχουν συγκεκριμένα ζητήματα υγείας, το πόσο ώριμες μπανάνες θα καταναλώσετε εξαρτάται από τις προτιμήσεις σας. Ό,τι κι αν διαλέξετε, θα ωφελήσει την υγεία σας.

Η ιστορία ενός καρκινοπαθούς αναζωπυρώνει το ενδιαφέρον για αντιπαρασιτικά φάρμακα

Ένας καρκινοπαθής στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο οποίος ισχυρίζεται ότι ανάρρωσε από μια ιδιαίτερα επιθετική μορφή καρκίνου, έχει πυροδοτήσει παγκόσμιο ενδιαφέρον για τη χρήση επαναξιολογημένων αντιπαρασιτικών φαρμάκων στη θεραπεία της νόσου.

Ο 67χρονος επιχειρηματίας Τζο Τίππενς, σύμφωνα με όσα δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times, δεν είχε ποτέ την πρόθεση να ανακαλύψει κάποια πιθανή θεραπεία· ήθελε απλώς να επιβιώσει από έναν καρκίνο με εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά επιβίωσης.

Τον Αύγουστο του 2016, διαγνώστηκε με καρκίνο του πνεύμονα μικροκυτταρικού τύπου και έναν όγκο στο μέγεθος γροθιάς. Υποβλήθηκε σε εντατικές θεραπείες στο Χιούστον με χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες πέντε φορές την εβδομάδα, οι οποίες κατάφεραν να εξαλείψουν τον όγκο στον αριστερό του πνεύμονα. Ωστόσο, όπως φέρεται να δήλωσε, οι θεραπείες έμοιαζαν να τον φέρνουν πιο κοντά στον θάνατο παρά στην ίαση.

Όταν επέστρεψε στην Οκλαχόμα μετά την Πρωτοχρονιά, ενημερώθηκε από τον ογκολόγο του ότι η πρόγνωση ήταν μηδενική και ότι του απομένουν λίγοι μόνο μήνες ζωής. Όπως φέρεται να εξήγησε, τον Ιανουάριο του 2017 η απεικόνιση PET έδειξε εκτεταμένες μεταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων των οστών, του λαιμού, του παγκρέατος και του ήπατος.

Ένα μη συμβατικό μονοπάτι

Αντιμέτωπος με την προοπτική του θανάτου μέσα σε τρεις μήνες, ο Τίππενς άκουσε από μια κτηνίατρο μια ιστορία για μια επιστήμονα με τελικού σταδίου καρκίνο, η οποία φέρεται να θεράπευσε τόσο τα πειραματόζωά της όσο και τον εαυτό της χρησιμοποιώντας φαινβενδαζόλη (fenbendazole), ένα αντιπαρασιτικό φάρμακο.

Αυτό αποτέλεσε την αφετηρία του λεγόμενου «Πρωτοκόλλου Tippens».

Η φαινβενδαζόλη, που χρησιμοποιείται επί δεκαετίες για τη θεραπεία εντερικών παρασίτων σε ζώα, δεν έχει εγκριθεί για ανθρώπινη χρήση από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (Food and Drug Administration – FDA), γεγονός που σημαίνει ότι οι γιατροί δεν μπορούν να τη συνταγογραφήσουν. Ωστόσο, δεδομένης της κατάστασής του, ο Τίππενς αποφάσισε να τη δοκιμάσει συμπληρωματικά με τις συμβατικές θεραπείες.

Ο Τζο Τίππενς, επιχειρηματίας από την Οκλαχόμα. (Ευγενική παραχώρηση του Τζο Τίππενς)

 

Βρήκε το φάρμακο με την εμπορική ονομασία Panacur σε καταστήματα με κτηνιατρικά σκευάσματα. Άρχισε να το λαμβάνει την τρίτη εβδομάδα του Ιανουαρίου 2017, με δοσολογία 1 γραμμάριο την ημέρα για τρεις συνεχόμενες ημέρες την εβδομάδα, και τέσσερις ημέρες διακοπής. Το σκεύασμα περιέχει περίπου 222 mg φαινβενδαζόλης ανά γραμμάριο. Τρεις μήνες αργότερα, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, ήταν απαλλαγμένος από τον καρκίνο.

Το πρωτόκολλό του περιελάμβανε επίσης Theracurmin (μια μορφή κουρκουμίνης) και CBD (κανναβιδιόλη χωρίς ψυχοδραστική δράση).

Επιστημονική στήριξη και μηχανισμοί δράσης

Ο Δρ Ουίλλιαμ Μάκις, ογκολόγος και ερευνητής καρκίνου με έδρα το Έντμοντον του Καναδά, έχει μελετήσει την περίπτωση Τίππενς και θεραπεύει ασθενείς διεθνώς, κυρίως μέσω τηλεϊατρικής. Όπως ανέφερε στην Epoch Times, έχει δει αρκετούς ασθενείς να ανακηρύσσονται θεραπευμένοι από καρκίνο μετά από αρκετούς μήνες εφαρμογής του συγκεκριμένου πρωτοκόλλου. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή χαρακτήρισε την περίπτωση Τίππενς, λόγω της σοβαρότητας της διάγνωσης.

Σύμφωνα με τον Δρα Μάκις, η οικογένεια των αντιπαρασιτικών φαρμάκων – στην οποία ανήκουν η φαινβενδαζόλη, η μεβενδαζόλη και η αλβενδαζόλη – παρουσιάζει ποικίλους αντικαρκινικούς μηχανισμούς, με τουλάχιστον δώδεκα επιβεβαιωμένους τρόπους δράσης.

Η αποτελεσματικότητά τους, εξήγησε, βασίζεται στις ομοιότητες μεταξύ των παρασιτικών και των καρκινικών κυττάρων, όπως η αυτόνομη αναπαραγωγή, η ανθεκτικότητα στην απόπτωση και η ικανότητα αποφυγής του ανοσοποιητικού συστήματος.

Οι μηχανισμοί δράσης των αντιπαρασιτικών περιλαμβάνουν:

  • Ενίσχυση της πρωτεΐνης p53, ενός καταστολέα όγκων που οδηγεί σε θάνατο τα καρκινικά κύτταρα

  • Αποκλεισμό της πρόσληψης γλυκόζης, κρίσιμης για την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων

  • Διατάραξη των μικροσωληνίσκων, βασικών δομών για την κυτταρική διαίρεση

  • Παρέμβαση στη μιτοχονδριακή λειτουργία, με αποτέλεσμα ενεργειακή εξάντληση, οξειδωτικό στρες και αναστολή σηματοδοτικών μονοπατιών ανάπτυξης

Ο Δρ Μάκις επικαλέστηκε σειρά αναφορών από το Stanford University Medical Center που παρουσιάστηκαν το 2021 στο περιοδικό SciTechnol, στις οποίες αναφερόταν επιτυχής χρήση φαινβενδαζόλης σε περιπτώσεις καρκίνου τελικού σταδίου.

Ανασκόπηση του 2024 στο Anticancer Research Journal κατέληγε στο ότι η φαινβενδαζόλη διαταράσσει τον κυτταρικό μεταβολισμό ενέργειας, αυξάνοντας τα επίπεδα της p53 και παρεμβαίνοντας στην πρόσληψη σακχάρου, οδηγώντας τα καρκινικά κύτταρα σε θάνατο με ελάχιστες επιπτώσεις στα φυσιολογικά κύτταρα.

Προηγούμενες μελέτες είχαν ήδη υποδείξει την πιθανή αντικαρκινική δράση της φαινβενδαζόλης. Έρευνα του 2018 στην Scientific Reports από ομάδα στην Ινδία κατέληξε ότι το φάρμακο επηρεάζει πολλαπλές κυτταρικές διεργασίες. Μια άλλη μελέτη του 2016 στο Biochemical and Biophysical Research Communications έδειξε ότι η ιβερμεκτίνη – αντιπαρασιτικό εγκεκριμένο για ανθρώπους – μπορεί να είναι αποτελεσματική κατά του γλοιοβλαστώματος, επιθετικού καρκίνου του εγκεφάλου, προκαλώντας θάνατο καρκινικών κυττάρων και αναστολή της αγγειογένεσης.

Πρόσφατες έρευνες έχουν επίσης εξετάσει τον συνδυασμό φαινβενδαζόλης και διισοπροπυλαμινο-διχλωροξικού οξέος (συνήθως χρησιμοποιείται για ηπατίτιδα), με ενθαρρυντικά αποτελέσματα σε κυτταρικές σειρές και ζωικά μοντέλα.

Ο Δρ Μάκις επεσήμανε ότι ο συνδυασμός φαινβενδαζόλης και ιβερμεκτίνης φαίνεται να ενισχύει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας, διότι «επιτρέπει επίθεση στον καρκίνο με διπλάσιους μηχανισμούς».

Όπως εξήγησε, για κάθε τύπο καρκίνου με σχετική προκλινική βιβλιογραφία υπέρ των δύο φαρμάκων, προτείνει στους ασθενείς του την ανάλογη προσέγγιση. Έχει αναλάβει ασθενείς με κοινές αλλά και σπάνιες μορφές καρκίνου, όπως καρκίνο του μαστού, του προστάτη, του παχέος εντέρου, του πνεύμονα, χολαγγειοκαρκίνωμα και σαρκώματα.

Παρότι ο ίδιος συστήνει τη χρήση των φαρμάκων αυτών, αναγνωρίζει ότι πολλοί γιατροί αποφεύγουν τέτοιες πρακτικές λόγω φόβου κυρώσεων από ιατρικούς συλλόγους. Αντιθέτως, υπάρχουν και γιατροί που είναι πρόθυμοι να δοκιμάσουν εναλλακτικές θεραπείες, αλλά στερούνται ογκολογικής εμπειρίας.

Καταλήγοντας, τόνισε τη σημασία τού να συνεργάζεται ο ασθενής με γιατρό που έχει σχετική εμπειρία. Η καταλληλότητα, υπογράμμισε, εξαρτάται από το υπόβαθρο του κάθε γιατρού.

Μαρτυρίες ασθενών

Η Ντόνα Λήλαντ, 64 ετών και ραδιοφωνική παραγωγός στο εθνικό δίκτυο Moody Radio Network, διαγνώστηκε τον Απρίλιο του 2023 με καρκίνο τραχήλου και ενδομητρίου σε στάδιο 3. Αφού υπεβλήθη σε υστερεκτομή, αποφάσισε να μην ακολουθήσει τη χημειοθεραπεία και την ακτινοβολία που της πρότειναν οι θεράποντες ιατροί.

Η Ντόνα Λήλαντ με τον συζύγου της Τομ. (Huey Freeman/The Epoch Times)

 

Όπως εξήγησε, είχε παρακολουθήσει άλλους ασθενείς που είχαν ακολουθήσει αυτή τη θεραπευτική οδό, μερικοί από τους οποίους απαλλάχθηκαν αρχικά από τον καρκίνο, αλλά αργότερα παρουσίασαν υποτροπή. Η ίδια υποστήριξε ότι αυτού του τύπου οι θεραπείες εξασθενούν σημαντικά το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς, περιορίζοντας την ικανότητά του να καταπολεμήσει τη νόσο.

Όταν εξέφρασε την επιθυμία της για κάποια εναλλακτική προσέγγιση, όπως φέρεται να είπε, δεν της προσφέρθηκε άλλη επιλογή. Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι προτίμησε να αρνηθεί θεραπείες που «καταστρέφουν τα πάντα», προσθέτοντας πως προτιμούσε να πεθάνει παρά να υποβληθεί σε τόσο επεμβατικές μεθόδους.

Η Λήλαντ ξεκίνησε να λαμβάνει φαινβενδαζόλη και ιβερμεκτίνη, ενώ παράλληλα έλαβε στήριξη από τον Τέρρυ Χάρμον, χειροπράκτη και γιατρό λειτουργικής ιατρικής στο Κεντάκυ.

Ο Χάρμον δήλωσε ότι περισσότεροι από 100 ασθενείς του έχουν αναφέρει βελτίωση της υγείας τους έπειτα από τη χρήση φαινβενδαζόλης ή ιβερμεκτίνης. Κατά την εκτίμησή του, η επιτυχία οφείλεται στο ότι οι ουσίες αυτές αντιμετωπίζουν μολύνσεις και ενισχύουν την ικανότητα του σώματος να αυτοθεραπεύεται. Παράλληλα, επικαλέστηκε επιστημονικά δεδομένα που δείχνουν ότι ο συγκεκριμένος συνδυασμός ενισχύει, σε γονιδιακό επίπεδο, την ικανότητα του οργανισμού να καταστρέφει καρκινικά κύτταρα και να αναστέλλει την ανάπτυξη και τη διασπορά τους.

Η Λήλαντ ανέφερε ότι βρήκε επιστημονική τεκμηρίωση για την αποτελεσματικότητα αυτών των ουσιών μέσω μελετών που εξετάζουν την αντικαρκινική δράση της ιβερμεκτίνης, της φαινβενδαζόλης και άλλων αντιπαρασιτικών. Στις ουσίες αυτές περιλαμβάνεται και η μεβενδαζόλη, την οποία τόσο ο Δρ Μάκις όσο και ο Χάρμον προτείνουν ως πιθανή θεραπευτική επιλογή.

Έναν χρόνο μετά την υστερεκτομή, η Λήλαντ δηλώνει ότι αισθάνεται πιο υγιής από ποτέ, αποδίδοντας την καλή της κατάσταση εν μέρει στη συνεχιζόμενη χρήση αντιπαρασιτικών για προληπτικούς λόγους. Σύμφωνα με όσα ανέφερε, οι τριμηνιαίοι έλεγχοι συνεχίζουν να επιβεβαιώνουν την απουσία καρκινικής δραστηριότητας. Σε προσωπικό τόνο, προσέθεσε ότι αισθάνεται είκοσι χρόνια νεότερη και απέδωσε την πορεία της σε θεία καθοδήγηση.

Διεθνής απήχηση

Το «Πρωτόκολλο Tippens» έχει αποκτήσει διεθνή διάσταση, με ιδιαίτερη απήχηση στην Κίνα, όπου μεταφρασμένο ιστολόγιο με τις εμπειρίες του έχει καταγράψει πάνω από 20 εκατομμύρια προβολές. Υπολογίζεται ότι περίπου 70.000 άτομα ακολουθούν αυτό που αποκαλείται πλέον «Πρωτόκολλο του θείου Τζο».

Παρότι του προσφέρθηκαν δυνατότητες εμπορικής αξιοποίησης της εμπειρίας του, ο Τίππενς δήλωσε ότι αρνήθηκε κάθε οικονομικό όφελος. Όπως σημείωσε, ειδικοί του μάρκετινγκ τον ενημέρωσαν ότι θα μπορούσε να έχει έσοδα 25.000-30.000 δολάρια μηνιαίως, αν επέλεγε να εκμεταλλευτεί οικονομικά το ιστολόγιό του. Ο ίδιος υποστήριξε ότι αυτό θα έπληττε την αξιοπιστία του, καθώς πολλοί τον εμπιστεύονται επειδή δεν έχει προσπαθήσει να επωφεληθεί οικονομικά. Τόνισε ότι αν έμπαινε σε εμπορική λογική, θα γινόταν «άλλος ένας πωλητής στο διαδίκτυο».

Ο Τίππενς προειδοποίησε και για ψευδείς σελίδες στο Facebook που χρησιμοποιούν το όνομά του για να προωθούν υποδεέστερα προϊόντα.

Ρυθμιστικές και ιατρικές προκλήσεις

Η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) επιβεβαίωσε, μέσω της εκπροσώπου Τύπου Λώρεν-Τζέι Μακάρθυ, ότι δεν έχει εγκρίνει κανένα φάρμακο που περιέχει φαινβενδαζόλη για ανθρώπινη χρήση. Η ουσία δεν έχει περάσει από τις απαραίτητες δοκιμές και κλινικές μελέτες που απαιτούνται για φαρμακευτική χρήση στον άνθρωπο. Αντιθέτως, η φαινβενδαζόλη είναι εγκεκριμένη αποκλειστικά ως αντιπαρασιτικό για ζώα – μεταξύ άλλων για σκύλους, γάτες, άλογα και βοοειδή.

Αντίθετα, η ιβερμεκτίνη έχει εγκριθεί για χρήση σε ανθρώπους έναντι παρασιτικών σκωλήκων, αλλά όχι για θεραπεία του καρκίνου. Ωστόσο, ορισμένοι γιατροί επιλέγουν να τη χορηγούν εκτός ενδείξεων ως επαναπροσδιορισμένο φάρμακο. Και οι δύο ουσίες διατίθενται χωρίς ιατρική συνταγή και συνήθως προορίζονται για κτηνιατρική χρήση.

Ο Δρ Μάκις, ο οποίος τάσσεται υπέρ των ολιστικών προσεγγίσεων που περιλαμβάνουν και επαναξιολογημένα φάρμακα, θεωρεί ότι διανύουμε μία επαναστατική περίοδο για τη θεραπεία του καρκίνου. Όπως δήλωσε, είναι η πρώτη φορά εδώ και πολλές γενιές που καταγράφεται ισχυρό κίνημα υπέρ της «ιατρικής ελευθερίας», της δυνατότητας δηλαδή να εξετάζονται θεραπείες που δεν συνδέονται με συμφέροντα μεγάλων εταιρειών.

Σύμφωνα με τον ίδιο, οι σοβαρές παρενέργειες από τη φαινβενδαζόλη και την ιβερμεκτίνη είναι σπάνιες. Όπως σημείωσε, οι μέτριες ανεπιθύμητες ενέργειες που έχει παρατηρήσει περιλαμβάνουν οπτικές διαταραχές, ζαλάδα και κόπωση.

Ο Τίππενς ενθαρρύνεται από τις συνεχιζόμενες έρευνες για άλλα φάρμακα που έχουν εγκριθεί από τον FDA και τα οποία ενδέχεται να επαναχρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία του καρκίνου.

«Λόγω της ιστορίας μου, πιστεύω ότι υπάρχουν και άλλες προσπάθειες έρευνας στον τομέα των αντιπαρασιτικών φαρμάκων», δήλωσε ο Τίππενς. «Υπάρχουν επτά φάρμακα παρόμοια με τη φαινβενδαζόλη. Μια ιατρική ομάδα έχει χρησιμοποιήσει τη μεβενδαζόλη στο πρωτόκολλό της. Πιστεύω ότι τουλάχιστον έχω αρχίσει να ανοίγω το μυαλό των ανθρώπων σε κάτι καινούργιο.»

ΙΣΑ: Συστάσεις προστασίας από τον καύσωνα

Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών (ΙΣΑ) επισημαίνει την ανάγκη λήψης προληπτικών μέτρων απέναντι στις συνέπειες των υψηλών θερμοκρασιών και του καύσωνα. Όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος υπερβαίνει τα ανεκτά όρια και συνδυάζεται με επιβαρυντικούς παράγοντες, όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση, δημιουργούνται συνθήκες που καθίστανται επικίνδυνες για τον ανθρώπινο οργανισμό.

Οι θερμικές αυτές συνθήκες ενδέχεται να προκαλέσουν σοβαρές παθολογικές αντιδράσεις, με πιθανές επιπλοκές που μπορεί να απειλήσουν τη ζωή των ατόμων που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου.

Ο ΙΣΑ συνιστά στους πολίτες να αποφεύγουν άσκοπες μετακινήσεις και να παραμένουν σε κλιματιζόμενους χώρους. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στην αποφυγή κάθε μορφής άσκησης ή σωματικής κόπωσης σε εξωτερικούς χώρους, όχι μόνο κατά τις θερμές ώρες της ημέρας αλλά και κατά τις νυχτερινές, σε περιπτώσεις όπου η θερμοκρασία δεν πέφτει κάτω από τους 32°C.

Σχολιάζοντας το θέμα, ο πρόεδρος του ΙΣΑ, Γιώργος Πατούλης, τόνισε πως ιδιαίτερη μέριμνα οφείλουν να δείξουν οι ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες πρόληψης. Όπως ανέφερε, «άτομα με καρδιολογικά προβλήματα, σακχαρώδη διαβήτη, νεφρική ανεπάρκεια, αναπνευστικά νοσήματα και άλλες χρόνιες παθήσεις ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου και οφείλουν να τηρούν αυστηρά τις οδηγίες των ειδικών.

Θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι η κατάσταση επιδεινώνεται ιδιαίτερα στα αστικά κέντρα, όπου οι υψηλές θερμοκρασίες συνοδεύονται από αυξημένη ατμοσφαιρική ρύπανση. Είναι σημαντικό να αποφεύγεται κάθε μορφή σωματικής καταπόνησης, τόσο την ημέρα όσο και τη νύχτα».

Οδηγίες προφύλαξης:

  • Αποφυγή έκθεσης στον ήλιο και παραμονή σε σκιασμένους και δροσερούς χώρους. Σε περίπτωση αναγκαστικής έκθεσης στον ήλιο, πρέπει να χρησιμοποιείται καπέλο και σκουρόχρωμα γυαλιά. Η ένδυση να αποτελείται κατά προτίμηση από λεπτά, ευρύχωρα, ανοιχτόχρωμα και κυρίως βαμβακερά ενδύματα.

  • Αποφυγή, κατά το δυνατόν, σωματικής κόπωσης και εργασίας τις θερμές ώρες της ημέρας.

  • Άφθονη λήψη δροσερού νερού ή φυσικών χυμών. Αποφυγή σακχαρούχων και ανθρακούχων ποτών.

  • Λήψη ελαφριάς, μη λιπαρής και ελαφρώς αλατισμένης τροφής, κατανεμημένης σε μικρά και συχνά γεύματα.

  • Αποφυγή οινοπνευματωδών ποτών. Συχνά δροσερά λουτρά και χρήση ψυχρών επιθεμάτων.

  • Όσοι βρίσκονται σε φαρμακευτική αγωγή, και ιδίως όσοι λαμβάνουν διουρητικά, ηρεμιστικά, αντιυπερτασικά, αντιισταμινικά, β-αναστολείς κ.λπ., πρέπει να βρίσκονται σε διαρκή επικοινωνία με τους θεράποντες ιατρούς τους, προκειμένου να λαμβάνουν τις κατάλληλες οδηγίες.

  • Το ίδιο ισχύει και για όσους πάσχουν από νοσήματα του καρδιαγγειακού, του κεντρικού νευρικού και του αναπνευστικού συστήματος, καθώς και για διαβητικούς, νεφροπαθείς, αλκοολικούς και γενικά για άτομα με σοβαρά προβλήματα υγείας.

  • Οι κάτοικοι του κέντρου της Αθήνας να περιορίσουν τις μετακινήσεις τους σε περιοχές με αυξημένη κυκλοφορία και υψηλή ατμοσφαιρική ρύπανση. Οι μόνιμοι κάτοικοι είναι προτιμότερο να παραμένουν στο σπίτι κατά τις θερμές ώρες της ημέρας.

  • Οι ευπαθείς κατηγορίες πληθυσμού (βρέφη, παιδιά προσχολικής ηλικίας, υπερήλικες, έγκυες, παχύσαρκοι κ.λπ.) να τηρούν με σχολαστικότητα τα μέτρα προφύλαξης και να επικοινωνήσουν άμεσα με τον γιατρό τους εφόσον εμφανίσουν συμπτώματα που ενδέχεται να οφείλονται στις καιρικές συνθήκες, όπως ζάλη, κεφαλαλγία, ίλιγγο, υπνηλία, διαταραχές συμπεριφοράς, ναυτία, εμετούς, μυϊκές κράμπες κ.λπ.

  • Κατά τη διάρκεια του καύσωνα να αποφεύγονται οι σωματικές δραστηριότητες.

  • Να γίνεται χρήση των κλιματιζόμενων χώρων που λειτουργούν καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ώρου.