Διατροφή

Απαραίτητο για την ανθρώπινη υγεία, το κάλιο βοηθάει στην ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, υποστηρίζει την λειτουργία των μυών και διασφαλίζει τον κανονικό χτύπο της καρδιάς. Τόσο η έλλειψη όσο και η πλειονότητα καλίου μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά το σώμα, επομένως είναι σημαντικό να ελέγχουμε τα όποια σημάδια ανισορροπίας.

Ο ρόλος του καλίου στο σώμα

Το κάλιο, ένας ηλεκτρολύτης και το κύριο θετικά φορτισμένο ιόν στα κύτταρά μας παίζει κρίσιμο ρόλο στις κυτταρικές λειτουργίες και τις ενεργειακές διαδικασίες. Δρα ως ζωτικός κρίκος μεταξύ αυτών των πεδίων, και ως βιοχημικό συστατικό και ως άμεσος συμμετέχων στην δημιουργία και ρύθμιση των νευρικών ερεθισμάτων. Το κάλιο είναι κρίσιμο για την νευρική αγωγιμότητα, την σύσπαση των μυών και την διατήρηση της ενδοκυτταρικής οσμωτικής πίεσης καθώς και της ισορροπίας των επιπέδων του pH στα σωματικά υγρά.

Μια από τις πιο σημαντικές λειτουργίες του καλίου είναι η επίδραση του στην πίεση του αίματος. Επαρκής ποσότητα καλίου βοηθάει το σώμα να αποβάλει το νάτριο, μειώνει την κατακράτηση υγρών και προάγει την διαστολή των αιμοφόρων αγγείων, όλα εκ των οποίων συνεισφέρουν στην μείωση της πίεσης του αίματος. Επομένως, διατηρώντας επαρκή επίπεδα καλίου μπορεί να βοηθήσει στην μείωση του κινδύνου υπέρτασης και συναφών καταστάσεων, όπως καρδιακής νόσο και εγκεφαλικού.

Μια συστηματική αναθεώρηση που δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας το 2011 ανέλυσε 11 μελέτες περιλαμβάνοντας σχεδόν 25.000 συμμετέχοντες. Η αναθεώρηση βρήκε πως η ημερήσια πρόσληψη 1,64 γραμμαρίων καλίου μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εγκεφαλικού κατά 21%.

Οι ερευνητές σημείωσαν πως η αυξημένη λήψη διατροφικού καλίου συνδέεται με χαμηλότερες περιπτώσεις εγκεφαλικού και ενδεχομένως να μειώσει και τον κίνδυνο στεφανιαίας νόσου και ολικής καρδιαγγειακής νόσου. Αυτά τα ευρήματα υποστηρίζουν την σύσταση της κατανάλωσης τροφίμων πλούσιων σε κάλιο για την μείωση της πιθανότητας αγγειακών παθήσεων.

Μια μακροχρόνια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή που συμπεριλήφθηκε στην συστηματική αναθεώρηση εκτίμησε τα αποτελέσματα της αυξημένης λήψης καλίου μέσω φυσικών τροφών. Ύστερα από επανέλεγχο ενός έτους, οι ασθενείς με δίαιτα πλούσια σε κάλιο πέτυχαν έλεγχο της αρτηριακής πίεσης με λιγότερη από την μισή δοσολογία φαρμάκων  που απαιτείται από την ομάδα ελέγχου.

Το κάλιο είναι ένα οργανικό άλας απαραίτητο για την υγεία των οστών. Ρυθμίζοντας την ισορροπία αλάτων-βάσεως του σώματος, το κάλιο μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της απώλειας οστών.

Επιπλέον, το κάλιο βοηθάει στην πρόληψη υπερβολικής αποβολής καλλίου μέσω των ούρων, το οποίο μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο πέτρας στους νεφρούς.

Το κάλιο είναι επίσης ωφέλιμο για άτομα με διαβήτη. Μπορεί να αυξήσει την ευαισθησία στην ινσουλίνη και να βοηθήσει στην ρύθμιση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα.

Σημάδια πλεονάσματος και έλλειψης καλλίου

Η παρούσα σύσταση της Αμερικάνικης Καρδιολογικής Εταιρείας για την ημερήσια πρόσληψη καλίου είναι 3.400 mg για τους άντρες και 2.600 mg για τις γυναίκες. Παρόλα αυτά, η απαιτούμενη ποσότητα μπορεί να διαφέρει ανάλογα την ηλικία, την ατομική φυσιολογία και τις συγκεκριμένες καταστάσεις υγείας.

Για τους ηλικιωμένους, οι ανάγκες καλίου αυξάνονται ενώ η ικανότητα του σώματος να το αποβάλλει ελαττώνεται. Επομένως, η ρύθμιση των επιπέδων καλίου στο αίμα γίνεται απαραίτητη.

Πώς μπορούμε να διακρίνουμε εάν τα επίπεδα καλίου είναι πολύ υψηλά ή πολύ χαμηλά;

Αφύσικα επίπεδα καλίου στο αίμα μπορούν να οδηγήσουν σε αρκετά κοινά θέματα, περιλαμβάνοντας τα εξής:

1. Συσπάσεις μυών: Υψηλά επίπεδα καλίου μπορούν να προκαλέσουν μυϊκή αδυναμία ή και παράλυση, ενώ χαμηλά επίπεδα καλίου μπορούν να προκαλέσουν μυϊκές κράμπες.
2. Καρδιακός ρυθμός: Τόσο τα υψηλά όσο και τα χαμηλά επίπεδα καλίου μπορούν να διαταράξουν τον καρδιακό ρυθμό. Αν παρατηρήσετε ανωμαλίες στον χτύπο της καρδιάς σας, είναι σημαντικό να ελέγξετε τα επίπεδα καλίου σας.
3. Γαστρεντερολογικά: Υψηλά επίπεδα καλίου μπορούν να προκαλέσουν ναυτία και εμετό, ενώ χαμηλά επίπεδα καλλίου μπορούν να οδηγήσουν σε δυσκοιλιότητα λόγω μειωμένης γαστρεντερολογικής κινητικότητας.
4. Νευρολογικά: Τόσο τα υψηλά όσο και τα χαμηλά επίπεδα καλίου μπορούν να προκαλέσουν μούδιασμα ή πόνο στα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών. Αν έχετε κάποια από αυτά τα συμπτώματα, σας συστήνεται να ελέγξετε τα επίπεδα καλλίου σας.

Άλλο ένα ξεχωριστό σύμπτωμα χαμηλού καλίου είναι η υπερβολική κόπωση.

Αιματολογικές εξετάσεις και καρδιογραφήματα μπορούν να αποκαλύψουν εάν τα επίπεδα καλίου είναι υψηλά ή χαμηλά. Αν βιώνετε οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα που αναφέρθηκαν, είναι σημαντικό να λάβετε υπόψιν την πιθανότητα ανώμαλων επιπέδων καλίου και να συμβουλευτείτε έναν ιατρό.

6 τροφές πλούσιες σε κάλιο

 1.Φρούτα:

Μπανάνες: 326mg

Avocado: 485mg

Νερό καρύδας: 165mg

2.Λαχανικά:

Σπανάκι: 558mg

Πατάτες: 446mg

Παντζάρια: 342mg

3.Όσπρια:

Μαύρα φασόλια ξερά: 1.540mg

4.Ξηροί καρποί και σπόροι:

Αμύγδαλα: 733mg

Ηλιόσποροι: 850mg

5.Θαλασσινά:

Σολωμός: 364mg

Τόνος: 441mg

6.Γαλακτοκομικά:

Γάλα: 150mg

Γιαούρτι: 164mg

Προφυλάξεις συμπληρωμάτων για το κάλιο

 Είναι κρίσιμο να λαμβάνουμε επαρκές κάλιο μέσα από τις τροφές που προαναφέρθηκαν. Ωστόσο, κάποια άτομα πρέπει να προσέχουν όταν λαμβάνουν συμπληρώματα καλίου. Οι ακόλουθες ομάδες, συγκεκριμένα, θα πρέπει να αποφύγουν τα συμπληρώματα καλίου:

Ασθενείς με σοβαρή νεφρική νόσο: Υπερβολική λήψη συμπληρωμάτων καλίου μπορεί να οδηγήσει σε υπερκαλιαιμία.

Ασθενείς με διαβητική νεφροπάθεια: Αυτή η ασθένεια μπορεί να μειώσει την ικανότητα των νεφρών να αποβάλουν αποτελεσματικά το κάλιο.

Άτομα που λαμβάνουν ορισμένες φαρμακευτικές αγωγές: Κάποια φάρμακα, όπως τα αντικαλιουρητικά, μπορούν να αυξήσουν τα επίπεδα καλίου στο σώμα. Επιπλέον λήψη συμπληρωμάτων καλίου μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την υπερκαλιαιμία.

Φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της υψηλής πίεσης και της καρδιακής νόσου, όπως οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης (ACE inhibitor) όπως η λισινοπρίλη και η βεναζεπρίλη, μπορούν να προκαλέσουν κατακράτηση καλίου. Ομοίως, ανταγωνιστές των υποδοχέων της αγγειοτασίνης II, περιλαμβάνοντας την λοσαρτάνη και την βαλσαρτάνη, μπορούν επίσης να αυξήσουν τα επίπεδα καλίου στο αίμα.

Ασθενείς με καρδιακή νόσο: Τα επίπεδα καλίου μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τον καρδιακό ρυθμό, οπότε άτομα με καρδιακή νόσο θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί με την λήψη συμπληρωμάτων καλίου.

Του Jingduan Yang

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι του συγγραφέα και δεν αντανακλούν κατ ανάγκη τις απόψεις των Epoch Times. Η Epoch Times προσκαλεί τον επαγγελματικό διάλογο.

Η κατανάλωση των σωστών τροφών είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους υποστήριξης της λειτουργίας των γονιδίων και του εγκεφάλου σας, ασχέτως του DNA που κληρονομήσατε – καλό ή κακό.

Η κατανόηση αυτή προέρχεται από την επιγενετική, μία νέα επιστήμη, η οποία μας διδάσκει πως τα γονίδια μας μπορεί να είναι υγιή ή άρρωστα, όπως και εμείς οι ίδιοι. Είναι εξαιρετικά ευαίσθητα στο πώς τους φερόμαστε, κάτι που αντανακλά στα μοτίβα συμπεριφοράς μας, περιλαμβανομένων και της τάσης μας προς τους εθισμούς.

Σε σχετικό άρθρο, μιλήσαμε για το πώς συγκεκριμένα γονίδια συνδέονται με τον εθισμό και πώς αυτά τα γονίδια μπορεί να έχουν μια εκτιμώμενη επιρροή 40% με 60% στην ευαισθησία μας προς τον εθισμό.

Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να αντιδράσουμε μοιρολατρικά και να παραδοθούμε στους εθισμούς, σκεπτόμενοι ότι τα γονίδιά μας προδικάζουν το αποτέλεσμα. Η λειτουργία των γονιδίων μπορεί να ενεργοποιηθεί ή να απενεργοποιηθεί κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ανάλογα με το περιβάλλον μας και τις επιλογές του τρόπου ζωής μας, περιλαμβανομένων των τροφών που καταναλώνουμε ή αποφεύγουμε.

Σε αυτό το άρθρο, θα δούμε με ποιους τρόπους μπορούμε να υποστηρίξουμε τα γονίδια μας και πώς να ενισχύσουμε τη λειτουργία του εγκεφάλου για να έχουμε μακροχρόνια υγεία.

Η γονιδιωματική του τρόπου ζωής αποκαλύπτει το πώς τα γονίδια μας, η δίαιτά μας και οι επιλογές του τρόπου ζωής μας διασταυρώνονται. Επιλέγοντας τις σωστές τροφές και υιοθετώντας υγιεινές συνήθειες, μπορούμε να καθοδηγήσουμε τα γονίδιά μας ώστε αυτά να προωθήσουν τη βέλτιστη υγεία και ευεξία.

Το DNA μας μάς κάνει ξεχωριστούς

Το DNA μας είναι που μας κάνει όλους ανθρώπους, όμοιους αλλά και τόσο διαφορετικούς μεταξύ μας. Όλοι μοιραζόμαστε κάποια κοινά χαρακτηριστικά – ωστόσο, εκτός κι αν έχουμε έναν ομοζυγωτό δίδυμο, ο καθένας μας διαθέτει έναν ξεχωριστό συνδυασμό χαρακτηριστικών.

Τα γονίδια μας είναι τμήματα του DNA (δεσοξυριβονουκλεϊκό οξύ) που έχουν χημικούς κώδικες για να φτιάχνουν συγκεκριμένες πρωτεΐνες. Αυτές οι πρωτεΐνες δημιουργούν διαφορετικά κύτταρα που διαμορφώνουν το πώς φαινόμαστε, σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε, κάνοντας τον καθένα μας ξεχωριστό.

Αυτός ο κώδικας του DNA ενεργεί ως ένα σύνολο οδηγιών, που επηρεάζει το πώς διαφορετικά τμήματα του σώματός μας μεγαλώνουν, αναπτύσσονται και λειτουργούν, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο χειριζόμαστε τα στρεσογόνα γεγονότα της ζωής.

Αν η υγεία μας δεν ταυτίζεται με τις ανάγκες του DNA μας, αυξάνονται οι πιθανότητες ενεργοποίησης βλαβερών γονιδίων, με συνεπακόλουθη αρνητική επίδραση στην υγεία μας.

Ισορροπία της χημείας του εγκεφάλου

Ακόμη και χωρίς να υπάρχουν τα συγκεκριμένα γονίδια εθισμού, η διατήρηση μιας υγιούς εγκεφαλικής λειτουργίας μόνο ωφέλιμη μπορεί να είναι.

Στο προαναφερθέν σχετικό άρθρο, παρουσιάστηκε η περίπτωση της Ρόουζ, στην οποία δοκιμάστηκαν ορισμένες στρατηγικές για την εξισορρόπηση της εγκεφαλικής χημείας. Ο εγκέφαλος της Ρόουζ αντιδρούσε στις πολύ επεξεργασμένες τροφές και στις πλούσιες σε ζάχαρη τροφές όπως θα αντιδρούσε στα ναρκωτικά και το αλκοόλ λόγω του κληρονομημένου της DRD2, ενός παραλλαγμένου γονιδίου υποδοχέα ντοπαμίνης. Αυτή η γενετική προδιάθεση την έκανε εξαιρετικά ευαίσθητη σε ουσίες που αυξάνουν ραγδαία την ντοπαμίνη, με αποτέλεσμα ένα χαμηλότερο όριο ντοπαμίνης, του χημικού της επιβράβευσης-απόλαυσης.

Για να κατευνάζει το ψυχολογικό της στρες, η Ρόουζ κατανάλωνε υπέρογκες ποσότητες φρούτων, χυμών και επεξεργασμένων τροφών χαρακτηριζόμενων ως «υγιεινές», όπως π.χ. τα προϊόντα χωρίς γλουτένη. Ωστόσο, αυτοί οι υψηλά επεξεργασμένοι υδατάνθρακες προκαλούν έντονη αύξηση σακχάρου στο αίμα, που ακολουθείται από μεγάλη πτώση, προκαλώντας στον εγκέφαλό της μια κατάσταση υπογλυκαιμίας (χαμηλό σάκχαρο στο αίμα). Αυτό μείωνε την ικανότητά της να σκέφτεται λογικά και να κάνει συνετές επιλογές όσον αφορά τη διατροφή και τον τρόπο ζωής της. Τα ροφήματα με ζάχαρη και τα επεξεργασμένα σιτηρά, με τις μακριές αλυσίδες μορίων σακχάρου, τείνουν να ενεργοποιούν εθιστικά μοτίβα σε αυτούς που έχουν γενετική προδιάθεση.

Η Ρόουζ ένιωσε απέραντη ανακούφιση μαθαίνοντας πως δεν ήταν η έλλειψη θέλησης που προκαλούσε την πάλη δεκαετιών με το σωματικό της βάρος, παρά τις περιόδους έντονης άσκησης και περιορισμού τροφής που είχε. Λαχταρούσε να απελευθερωθεί από τον εθισμό της και να προστατεύσει το μυαλό της από αυτό που τώρα κατανοεί ως εγκεφαλική ασθένεια.

Θεραπεύοντας τον εγκέφαλό της, οι σκέψεις της Ρόουζ έγιναν λογικές, και επανέκτησε τον έλεγχο των επιλογών και της ζωής της. Αφαιρώντας από τη διατροφή της τους πολλούς υδατάνθρακες και καθιερώνοντας τακτικά γεύματα και ωράρια ύπνου, συν μερικά συμπληρώματα για να υποστηρίξει τα γονίδια της και συμμετοχή σε διαδικτυακές ομάδες υποστήριξης, η Ρόουζ τελικά δραπέτευσε από τον εθιστικό τρόπο ζωής της.

Το κατά πόσο θα επηρεάσετε την υγεία σας έγκειται στη σχέση μεταξύ των παραλλαγών των γονιδίων και της υγείας του μεταβολισμού του εγκεφάλου. Αυτοί οι παράγοντες επηρεάζουν την αντίδρασή μας στο στρες, την ενέργεια του εγκεφάλου και, εν τέλει, τον κίνδυνο εθιστικής συμπεριφοράς.

Σε έναν εθισμένο εγκέφαλο, οι δίοδοι των κυκλωμάτων επιβράβευσης και τα νευροχημικά φτάνουν σε αφύσικα επίπεδα. Ωστόσο, η σταθερότητα της χημείας του εγκεφάλου παίρνει χρόνο για να επανέλθει και μπορεί να αποκατασταθεί πλήρως μόνο με σταθερές υγιεινές διατροφικές επιλογές για το σώμα και για το μυαλό, που θα επιτρέψουν την επικράτηση μιας μόνιμης αλλαγής μοτίβων συμπεριφοράς.

Τρεις συστάσεις για υγιή γονίδια

1. Ισορροπημένα γεύματα: Καταναλώστε πρωτεΐνες, λιπαρά και φυτικές ίνες σε κάθε γεύμα για να διατηρήσετε τα επίπεδα σακχάρου σταθερά. Στοχεύστε σε τουλάχιστον 3 κούπες λαχανικών χαμηλών σε υδατάνθρακες καθημερινά, για να υποστηρίξετε την υγεία του εντέρου και τον κορεσμό.
2. Αποφύγετε την παράλειψη γευμάτων: Αυτό μπορεί να μειώσει το σάκχαρο στο αίμα και να προκαλέσει την παρορμητική υπερκατανάλωση εθιστικών τροφών.
3. Καθιερώστε μια υγιή ρουτίνα ύπνου: Υιοθετήστε μια ρουτίνα ύπνου που να επιτρέπει στον εγκέφαλό σας να αποβάλει τις τοξίνες και τους ρύπους. Ο επαρκής ύπνος είναι απαραίτητος για τη σταθερότητα του σακχάρου στο αίμα κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις των Epoch Times.

Της Sheridan Genrich

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

 

 

Ο παγκρεατικός καρκίνος, μερικές φορές επονομαζόμενος και «βασιλιάς των καρκίνων» λόγω της κακοήθειάς του, θέτει προκλήσεις τόσο στην πρόωρη ανίχνευση του όσο και στην αντιμετώπιση του τελικού σταδίου του. Η κατανόηση των αιτίων και των προειδοποιητικών συμπτωμάτων του μάς βοηθά να λάβουμε κατάλληλα προληπτικά μέτρα. Ο Ρονγκ Σου, διευθυντής της κλινικής Ρονγκ TCM στο Ηνωμένο Βασίλειο και έμπειρος θεράπων της παραδοσιακής κινέζικης ιατρικής (ΠΚΙ) με πάνω από 30 χρόνια εμπειρίας, επισημαίνει τις αιτίες, τα πρώιμα συμπτώματα και τις πιο αποτελεσματικές στρατηγικές πρόληψης για τον καρκίνο του παγκρέατος στο πρόγραμμα των Epoch Times «Health 1+1».

Ο διπλός ρόλος του παγκρέατος

Στη δυτική ιατρική, το πάγκρεας αναγνωρίζεται ως πεπτικό και ενδοκρινικό όργανο. Ως πεπτικό όργανο, εκκρίνει διάφορα ένζυμα για τη διάσπαση των πρωτεϊνών, των λιπών και των υδατανθράκων των τροφών. Ως ενδοκρινές όργανο, παράγει την ινσουλίνη και τη γλυκαγόνη για τη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, διατηρώντας τα στα επίπεδα που πρέπει για την εύρυθμη λειτουργία των σημαντικότερων οργάνων του σώματος.

Ο κος Ρονγκ τονίζει πως, από την οπτική της ΠΚΙ, το πάγκρεας θεωρείται μέρος του συστήματος του σπλήνα, το οποίο περιλαμβάνει το πάγκρεας, το ήπαρ, τη χοληδόχο κύστη, τον σπλήνα, το στομάχι και τα έντερα. Το σύστημα αυτό είναι υπεύθυνο για την πέψη, την απορρόφηση, τη μεταμόρφωση και τη μεταφορά των θρεπτικών συστατικών από την τροφή, παρέχοντας ενέργεια στους διάφορους ιστούς και συστήματα στο σώμα.

Ζάχαρη και καρκίνος του παγκρέατος

Στο αρχαίο κινέζικο ιατρικό έγγραφο «Κλασική Εσωτερική Ιατρική του Κίτρινου Αυτοκράτορα» ή «Huangdi Neijing», αναφέρεται πως ο σπλήνας αντιστοιχεί στη γλυκύτητα. Ο κος Ρονγκ εξηγεί πως, ενώ μια μικρή ποσότητα γλυκύτητας τρέφει τον σπλήνα, η υπερβολική γλυκύτητα αποβαίνει ζημιογόνος. Η ζάχαρη βρίσκεται στις επεξεργασμένες γλυκές τροφές. Η υπερβολική κατανάλωση υψηλά επεξεργασμένων γλυκών τροφών για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια βλάβη του σπλήνα, με πιθανό αποτέλεσμα τις καρκινικές αλλοιώσεις.

Αναρίθμητες μελέτες έχουν επιβεβαιώσει τη στενή σχέση μεταξύ ζάχαρης και καρκίνου του παγκρέατος. Μελέτη του 2019, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cell Metabolism, βρήκε πως τα αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα πυροδότησαν μεταβολικές ανισορροπίες στα ποντίκια, οδηγώντας σε καρκίνο του παγκρέατος.

Μια άλλη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cell Reports το 2020, ύστερα από παρακολούθηση σχεδόν 500.000 Ευρωπαίων για περισσότερα από 20 χρόνια, έδειξε πως μία υψηλή σε σάκχαρα δίαιτα αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του παγκρέατος σε κάποια άτομα και προωθεί την ανάπτυξη και τη διάδοση όγκων.

Προκλήσεις στον εντοπισμό και την αντιμετώπιση

Ο κος Ρονγκ εξηγεί πως η δυσκολία στον εντοπισμό του καρκίνου του παγκρέατος στα πρώιμα στάδιά του έγκειται στη θέση του παγκρέατος. Συχνά αναφερόμενο ως «κρυφό όργανο», το πάγκρεας βρίσκεται πίσω από αρκετά άλλα όργανα. Αυτή η θέση καθιστά σχεδόν αδύνατο για τους ιατρούς να το ψηλαφίσουν κατά την εξέταση, και ακόμα και με υπερήχους, η καθαρή απεικόνιση του παγκρέατος αποτελεί πρόκληση.

Επιπλέον, όταν αρχίζουν να σχηματίζονται και να μεγαλώνουν όγκοι στο πάγκρεας, τυπικά δεν προκαλούν εμφανή συμπτώματα. Ακόμα και αν εμφανιστούν συμπτώματα, σπάνια αναγνωρίζονται ως σχετικά με παγκρεατικά ζητήματα, καθιστώντας την πρώιμη ανίχνευση απίθανη. Συνήθως, μόνο όταν τα καρκινικά κύτταρα έχουν κάνει μετάσταση σε άλλα όργανα τα συμπτώματα γίνονται εμφανή.

Σύμφωνα με τον Λίμορ Άππελμπαουμ, εκπαιδευτή της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ και ακτινοθεραπευτή ογκολόγο, «περίπου το 80% με 85% των ασθενών με καρκίνο του παγκρέατος διαγιγνώσκονται σε προχωρημένο, μη ιάσιμο στάδιο.»

Στα τέλη του 2023, ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ και του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (Massachusetts Institute of Technology – MIT) ανέπτυξαν μαζί ένα νέο μοντέλο ανίχνευσης του καρκίνου του παγκρέατος με την ονομασία PRISM, το οποίο μπορεί να ανιχνεύσει το 35% των αδενοκαρκινωμάτων του παγκρεατικού πόρου, του πιο κοινού τύπου καρκίνου του παγκρέατος, συγκριτικά με το 10% των συμβατικών εξετάσεων.

Περιορισμένες επιλογές αντιμετώπισης

Τα κύτταρα του καρκίνου του παγκρέατος είναι επιθετικά και ανθεκτικά σε πολλά επίπεδα θεραπειών, καθιστώντας την πλήρη θεραπεία πολύ δύσκολη. Σύμφωνα με την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρία, το πενταετές σχετικό ποσοστό επιβίωσης για τον καρκίνο του παγκρέατος είναι μόλις 13%.

Οι επιλογές αντιμετώπισης του καρκίνου του παγκρέατος παραμένουν περιορισμένες. Η κύρια χειρουργική αντιμετώπιση είναι η παγκρεατοδωδεκαδακτυλεκτομή, αλλά λιγότερο από το 20% των ασθενών με καρκίνο του παγκρέατος πληρούν τις προϋποθέσεις για αυτή την επέμβαση.

Εκτός της επέμβασης, οι επιλογές αντιμετώπισης του καρκίνου του παγκρέατος περιλαμβάνουν τη χημειοθεραπεία, την ακτινοθεραπεία, τη στοχευμένη θεραπεία με φάρμακα και την ανοσοθεραπεία. Ωστόσο, αυτές οι μέθοδοι είναι γενικά αναποτελεσματικές στη θεραπεία του καρκίνου του παγκρέατος και, επιπλέον, μπορεί να προκαλέσουν σημαντικές βλάβες στον οργανισμό του ασθενούς.

Η ΠΚΙ ως επιπρόσθετος τρόπος αντιμετώπισης

Ο κος Ρονγκ διηγήθηκε μια πρόσφατη περίπτωση αντιμετώπισης καρκίνου του παγκρέατος ενός ασθενή. Ένας ασθενής τελικού σταδίου υποβλήθηκε σε πέντε μήνες χημειοθεραπείας χωρίς βελτίωση. Όταν ήρθε στην κλινική για έλεγχο, είχε χάσει όλα τα μαλλιά του, το πρόσωπό του ήταν παραμορφωμένο από τον πόνο και το στομάχι πρησμένο σαν μπαλόνι. Ύστερα από θεραπεία με βελονισμό, τα συμπτώματα του ασθενή βελτιώθηκαν σημαντικά, όπως επίσης και η συναισθηματική του κατάσταση.

Ο κος Ρονγκ δήλωσε πως η παρέμβαση με ΠΚΙ μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα του καρκίνου του παγκρέατος, να μειώσει σημαντικά τον πόνο και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής σε ασθενείς στα τελευταία στάδια. Επιδεικνύει, επίσης, κάποιες δυνατότητες καταστολής της διάδοσης των καρκινικών κυττάρων ή ακόμη και επούλωσης. Οι ασθενείς μπορούν να λάβουν υπ’ όψιν την ΠΚΙ ως μια εναλλακτική θεραπεία ή να επιλέξουν έναν συνδυασμό Δυτικής ιατρικής και ΠΚΙ για την αντιμετώπιση του καρκίνου του παγκρέατος.

Πρώιμα συμπτώματα

Ο κος Ρονγκ επισημαίνει πως ορισμένοι ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος δεν έχουν καθόλου συμπτώματα, ενώ άλλοι μόνο λίγα, τα οποία συχνά παραβλέπονται, όπως:

• Πρήξιμο και ενόχληση στην άνω κοιλιακή χώρα
• Φαγούρα στο δέρμα
• Ανεξήγητα απότομη αύξηση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα ή ξαφνική αναποτελεσματικότητα των φαρμάκων του διαβήτη
• Πόνο χαμηλά στην πλάτη, ειδικά στο επίπεδο του ομφαλού, άσχετο με νεφρική νόσο ή τραυματισμό
• Κιτρίνισμα στα μάτια και στο δέρμα (ίκτερος)

Παράγοντες κινδύνου

Παρόλο που η ακριβής αιτία οποιουδήποτε καρκίνου είναι άγνωστη, οι ακόλουθοι αποτελούν παράγοντες κινδύνου που ενδεχομένως επηρεάζουν την ανάπτυξη του καρκίνου του παγκρέατος:

• Υψηλό στρες, κατάθλιψη και άγχος: Μελέτη έδειξε ότι η κατάθλιψη μπορεί να είναι πρόδρομος του καρκίνου του παγκρέατος, με τους μισούς από τους ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος να εκδηλώνουν ψυχιατρικά συμπτώματα 43 μήνες προτού εμφανιστούν τα σωματικά συμπτώματα.
• Ανθυγιεινός τρόπος ζωής: Ανεξέλεγκτη διατροφή και ακανόνιστες ώρες ύπνου.
• Μη ισορροπημένη δίαιτα: Ανθυγιεινή διατροφή χωρίς ποικιλία, όπως υπερβολική κατανάλωση κρέατος και ελάχιστα φρούτα και λαχανικά.
• Κακές συνήθειες: Κάπνισμα, κατανάλωση αλκοόλ, κατανάλωση υπερβολικής ποσότητας καφέ και συχνή κατανάλωση καψαλισμένων τροφών.
• Υποκείμενοι υγειονομικοί παράγοντες: Ο διαβήτης είναι γνωστός παράγοντας κινδύνου για τον καρκίνο του παγκρέατος.
• Παγκρεατίτιδα: Χρόνια φλεγμονή του παγκρέατος μπορεί να οδηγήσει σε ανάπτυξη καρκίνου, και οι καλοήθεις όγκοι μπορεί να γίνουν κακοήθεις.
• Γονίδια: Ο καρκίνος του παγκρέατος έχει ένα συγκεκριμένο ποσοστό οικογενειακής κληρονομικότητας.

Προληπτικά μέτρα

Ο κος Ρονγκ τονίζει πως, προκειμένου να αποτραπεί η ανάπτυξη καρκίνου του παγκρέατος, είναι απαραίτητο να ρυθμίσουμε τον τρόπο ζωής μας, εισάγοντας υγιεινές συνήθειες στην καθημερινότητά μας, όπως:

• Μειώστε την πρόσληψη τροφών με σάκχαρα: Αντιθέτως, προτιμήστε τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, καθώς και οργανικές τροφές, ξηρούς καρπούς και όσπρια. Για παράδειγμα, ενσωματώστε βραστά ή ελαφρώς ψημένα ψάρια, κοτόπουλο, αυγά, βρώμη, καλαμπόκι, κεχρί και σίκαλη στη διατροφή σας.
• Καταναλώστε ποικιλία λαχανικών και φρούτων: Τα λαχανικά και τα φρούτα είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά, τα οποία καταπολεμούν το οξειδωτικό στρες και τη χρόνια φλεγμονή, μειώνοντας τις πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου.
• Αυξήστε την πρόσληψη υγιεινών λιπαρών: Έρευνες έχουν δείξει πως η κατανάλωση ελαιόλαδου μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου.
• Συχνή άσκηση: Η σωματική δραστηριότητα μπορεί να ενδυναμώσει το ανοσοποιητικό σύστημα και να μειώσει την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου.
• Διαχειριστείτε το στρες και διατηρήστε μια θετική νοοτροπία: Η κατάθλιψη ενδεχομένως συνδέεται με τον καρκίνο του παγκρέατος. Είναι απαραίτητο να διαχειρίζεστε ενεργά το στρες και να ενσωματώσετε ασκήσεις χαλάρωσης στην καθημερινή σας ρουτίνα.

Των Sham Lam και JoJo Novaes

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

 

Μια πληθώρα βιβλιογραφίας δείχνει συνδέσεις μεταξύ της χρήσης φυτοφαρμάκων και του αυξημένου κινδύνου εμφάνισης διαφόρων τύπων καρκίνου. Ωστόσο, σε αντίθεση με το κάπνισμα, η έκθεση των περισσότερων ανθρώπων σε αυτές τις επιβλαβείς τοξίνες είναι πολύ μικρή για να αποτελέσει απειλή, γεγονός που μπορεί να εξηγεί γιατί πολλοί φαίνονται να ανησυχούν λιγότερο.

Ωστόσο, μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο διαπίστωσε ότι τα φυτοφάρμακα ευθύνονται όσο και το κάπνισμα για την εμφάνιση καρκίνου, ιδίως σε κοινότητες με μεγάλη γεωργική παραγωγή.

«Εάν ζείτε σε μια κοινότητα με υψηλή έκθεση, υφίστασθε τις ίδιες βλαβερές συνέπειες με το κάπνισμα», δήλωσε ο Αϊσέιν Ζαπάτα, αντίστοιχος συγγραφέας της μελέτης και αναπληρωτής καθηγητής στο Κολέγιο Οστεοπαθητικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Rocky Vista στο Κολοράντο.

Χρήση φυτοφαρμάκων και υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Frontiers in Cancer Control and Society, ανέλυσε εθνικά δεδομένα σε όλες τις πολιτείες των ΗΠΑ και 3.143 κομητείες για να προσδιορίσει την επίδραση των διαφορετικών προτύπων χρήσης φυτοφαρμάκων στα ποσοστά καρκίνου και τη συνέκρινε με το κάπνισμα, έναν γνωστό παράγοντα κινδύνου για καρκίνο.

Δεδομένου ότι οι άνθρωποι συχνά δεν εκτίθενται σε ένα μόνο φυτοφάρμακο αλλά σε ένα «κοκτέιλ» διαφόρων χημικών ουσιών, οι ερευνητές δημιούργησαν διαφορετικά προφίλ του τρόπου χρήσης των φυτοφαρμάκων στη γεωργία σε διάφορες κομητείες αντί να εξετάσουν κάθε φυτοφάρμακο ξεχωριστά. Στη συνέχεια εξέτασαν αυτά τα προφίλ σε σχέση με τα ποσοστά καρκίνου.

Η μελέτη εντόπισε τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα φυτοφάρμακα σε νομούς με μοτίβα χρήσης που συνδέονται με τα υψηλότερα ποσοστά καρκίνου. Για παράδειγμα, η ατραζίνη, που χρησιμοποιείται ευρέως για την εξόντωση ζιζανίων σε καλλιέργειες όπως το καλαμπόκι, το ζαχαροκάλαμο και το σόργο, συνδέθηκε με υψηλότερα ποσοστά καρκίνου του παχέος εντέρου. Η γλυφοσάτη, από την άλλη πλευρά, συνδέθηκε με υψηλότερα ποσοστά καρκίνου του παχέος εντέρου, του παγκρέατος και όλων των καρκίνων γενικά.

Παρόλο που φυτοφάρμακα όπως η κυπροδινίλη, τα οποία χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο μιας σειράς μυκητολογικών ασθενειών, δεν έχουν ερευνηθεί τόσο ευρέως για τον κίνδυνο καρκίνου σε σύγκριση με την ατραζίνη και άλλα εκτενώς μελετημένα φυτοφάρμακα, βρέθηκε ότι και αυτά συνδέονται με υψηλά ποσοστά καρκίνου. Για παράδειγμα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η κυπροδινίλη σχετίζεται με τη λευχαιμία.

Ωστόσο, ο κ. Ζαπάτα, ο οποίος έχει διδακτορικό στην εφαρμοσμένη στατιστική, προειδοποίησε κατά της ερμηνείας του όρου «κορυφαίο» ως «χειρότερο». Είπε ότι το τι θεωρείται το χειρότερο εξαρτάται από το πόσο φυτοφάρμακο χρησιμοποιείται και γιατί. Ενώ η μελέτη δείχνει τα βασικά φυτοφάρμακα, ο αντίκτυπός τους ποικίλλει ανάλογα με τις γεωργικές πρακτικές της περιοχής. «Μια περιοχή που καλλιεργεί καλαμπόκι θα χρησιμοποιήσει διαφορετικές χημικές ουσίες από μια που καλλιεργεί πορτοκάλια. Η ‘χειρότερη’ ένωση σε μια περιοχή μπορεί να μην είναι σχετική σε μια άλλη», δήλωσε ο κ. Ζαπάτα στους Epoch Times.

Υψηλότερος κίνδυνος από τα φυτοφάρμακα από ό,τι το κάπνισμα

Σε περιοχές με έντονη γεωργική παραγωγή, οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι η έκθεση σε φυτοφάρμακα παρουσίαζε μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων καρκίνων -ιδίως του λεμφώματος non-Hodgkin, του καρκίνου της ουροδόχου κύστης και της λευχαιμίας- από ό,τι το κάπνισμα.

Οι περιοχές που επηρεάστηκαν περισσότερο από τους κινδύνους καρκίνου που σχετίζονται με τα φυτοφάρμακα βρίσκονταν κυρίως στις μεσοδυτικές πολιτείες, γνωστές για την έντονη γεωργική δραστηριότητα, ιδίως την παραγωγή καλαμποκιού. Πολιτείες όπως η Αϊόβα, το Ιλινόις, η Νεμπράσκα, το Μιζούρι, η Ιντιάνα και το Οχάιο εμφανίζονται συνήθως σε περιοχές που συνδέονται με υψηλότερο πρόσθετο κίνδυνο. Η Φλόριντα, κομβικής σημασίας στην παραγωγή λαχανικών και φρούτων, παρουσίασε επίσης αυξημένο κίνδυνο καρκίνου.

Επιπτώσεις στην υγεία

Ενώ οι νόμοι σχετικά με τη χρήση φυτοφαρμάκων έχουν βελτιωθεί χάρη στην έρευνα σχετικά με πανταχού παρούσες, επιβλαβείς χημικές ουσίες όπως η ατραζίνη, η μελέτη αναδεικνύει τους κινδύνους που εγκυμονούν οι χημικοί συνδυασμοί που αφορούν ειδικά τη χρήση γης και τις περιφερειακές καλλιέργειες, δήλωσαν οι συγγραφείς.

«Οι γεωργικές χημικές ουσίες που περιλαμβάνουν φυτοφάρμακα και αποφυλλωτικά, όπως το Roundup (γλυφοσάτη) και άλλες τέτοιες χημικές ουσίες, φαίνεται ότι, σε γενικές γραμμές, έχουν προκαρκινική επίδραση. Αυτές οι χημικές ουσίες μπορούν να το κάνουν αυτό παρεμβαίνοντας στο ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπινου σώματος, το οποίο είναι η πρώτη γραμμή άμυνας για την καταπολέμηση του καρκίνου», δήλωσε ο γιατρός ολιστικής και ολοκληρωμένης ιατρικής Δρ Γιουσούφ Σαλίμπι στην εφημερίδα The Epoch Times.

Ανεξάρτητα από τους πιθανούς κινδύνους αυτών των φυτοφαρμάκων, η γεωργική παραγωγή βασίζεται σε αυτά για τη διατήρηση της παραγωγικότητας, δήλωσε ο κ. Ζαπάτα. «Ακόμα και όταν εντοπίζουμε αυτές τις ενώσεις που είναι πολύ επιβλαβείς, τις χρειαζόμαστε γιατί δεν μπορείτε να έχετε το μέγεθος της παραγωγικότητας σε αυτές τις περιοχές χωρίς τη χρήση αυτών των χημικών ουσιών. Είναι απλά μη ρεαλιστικό να πιστεύουμε ότι μπορούμε απλά να τις αφαιρέσουμε».

Οι ερευνητές ελπίζουν ότι τα ευρήματά τους θα ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να προσέχουν από πού προέρχονται τα προϊόντα τους και σε ποιες χημικές ουσίες μπορεί να εκτίθενται τα τρόφιμά τους.

Η αποφυγή είναι το κλειδί

Παρά τις προσπάθειες για τη μείωση των ασθενειών που σχετίζονται με τα φυτοφάρμακα μέσω της επιτήρησης και της παρακολούθησης, οι εργαζόμενοι στη γεωργία και οι αγρότες δεν λαμβάνουν τακτική βιολογική παρακολούθηση. Ο Δρ Σαλίμπι, ο οποίος έχει πάνω από 25 χρόνια εμπειρίας στη λειτουργική ιατρική, μερικές φορές εξετάζει για αυτές τις χημικές ουσίες σε δείγματα ούρων για να ξεκινήσει θεραπείες. Ωστόσο, οι εξετάσεις ρουτίνας μπορεί να μην περιλαμβάνουν τέτοιες εξετάσεις, οι οποίες θα ωφελούσαν αυτούς τους πληθυσμούς.

Ο Δρ Σαλίμπι πρότεινε ορισμένες απλές λύσεις για τους ανθρώπους.

«Το νούμερο 1 πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι η αποφυγή. Αποφύγετε την έκθεση, όπως η μετακίνηση σε μια φάρμα που χρησιμοποιεί χημικά μέσα, η αποφυγή ψεκασμένων καλλιεργειών ή τροφίμων, και να καταναλώνετε όσο το δυνατόν πιο βιολογικά προϊόντα.»

Πρότεινε επίσης τη χορήγηση φαρμακευτικών και διατροφικών προϊόντων που βοηθούν στο να «τραβήξουν» τις τοξίνες από το σύστημα. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν συνδετικά και χλωρέλλα, μια άλγη του γλυκού νερού.

Προτείνει επίσης να συμμετέχετε σε δραστηριότητες που ενθαρρύνουν την αποβολή υγρών, όπως η κατανάλωση περισσότερου νερού για την προώθηση της ούρησης και η επίσκεψη σε σάουνες για να αποβάλλετε τις πιθανές τοξίνες με ιδρώτα.

Ο Δρ Σαλίμπι δήλωσε ότι δεν υπάρχει «συνταγή» για τη διαχείριση της έκθεσης σε φυτοφάρμακα. Αντίθετα, χρειάζεται μια εξατομικευμένη προσέγγιση.

Της Rachel Ann T. Melegrito