ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΕΜΑΣ
Δευτέρα, 16 Σεπ, 2024
ΕΚΔΟΣΕΙΣ

Διατροφή

Χαμομήλι: Ένα αρχαίο αιγυπτιακό ρόφημα που μπορεί να θεραπεύσει 100 παθήσεις

Από

Τη χρυσή εποχή που οι θεοί ακόμα περιπλανιόνταν ανάμεσα στους θνητούς και δεν ήταν όλα τα βότανα ίσα, το χαμομήλι ήταν ο υπέρτατος άρχων που προοριζόταν μόνο για την ελίτ των Αιγυπτίων.

Καθώς δεν θεωρούνταν ένα κοινό βότανο, αλλά μια αληθινή προσφορά από τον ίδιο τον θεό Ήλιο (Ρα), οι Αιγύπτιοι το τοποθετούσαν ακόμα και στις μούμιες και στους ναούς των θεών.

Δεν ήταν οι μόνοι που τηρούσαν ευλαβική στάση απέναντι στο ‘ταπεινό’ χαμομήλι. Οι Αγγλοσάξονες το θεωρούσαν επίσης ιερό βότανο, μαζί με το μάραθο και την τσουκνίδα και έπιναν άφθονο τσάι από χαμομήλι για να διώξουν τα κακά πνεύματα και για να προσφέρουν στην ψυχή τους ένα ‘λουτρό χαράς’.

Ένα λαοφιλές βότανο 

Διαπερνώντας σύνορα και εποχές με την άνεση ενός έμπειρου χρονοταξιδιώτη, το χαμομήλι βρήκε το δρόμο του μέχρι το ισπανικό σέρυ, τα ρωμαϊκά τελετουργικά, ακόμη και μέχρι τα φλυτζάνια λογοτεχνικών θρύλων όπως ο Πήτερ Ράμπιτ και η Τίνκερ Μπελ.

Το βιογραφικό του χαμομηλιού περιλαμβάνει έναν εντυπωσιακό αριθμό χρήσεων, όντας κατάλληλο  για την αντιμετώπιση προβλημάτων που εκτείνονται από την αϋπνία και φθάνουν μέχρι το σκορβούτο. Είναι ο «ελβετικός σουγιάς» του κόσμου των φυτών.

Ακόμα και οι κηπουροί ψιθυρίζουν τα μυστικά τους, ενώ πίνουν μια κούπα τσάι χαμομηλιού, περιγράφοντας πιθανόν το μεγαλείο των πλούσιων κήπων του Παλατιού του Μπάκιγχαμ.

Οι ποικιλίες που ξεχωρίζουν είναι δύο: το δημοφιλέστατο γερμανικό χαμομήλι (Matricaria chamomilla) και το ρωμαϊκό ή αγγλικό χαμομήλι (Chamaemelum nobile).

Είτε ως τσάι, σε κάψουλες ή αλοιφές, το χαμομήλι συνεχίζει να καταπραΰνει τις μάζες, αποδεικνύοντας ότι κάποιοι θρύλοι απλά δεν σβήνουν ποτέ.

Το «παιδί για όλες τις δουλειές»

Για αιώνες, αυτό το «παιδί για όλες τις δουλειές» αντιμετωπίζει με επιτυχία πλήθος αρρωστιών, από ασήμαντες έως τις πιο βασανιστικές – την ποδάγρα, την ισχιαλγία και το πάντα ενοχλητικό έκζεμα, για να μην αναφέρουμε το καθημερινό δράμα των ελκών και των αιμορροΐδων.

Πράγματι, το βιογραφικό του λουλουδιού αυτού μοιάζει πιο πολύ με ιατρική εγκυκλοπαίδεια παρά με το προφίλ ενός φυτού.

Όσον αφορά την εξωτερική χρήση, είναι σχεδόν πανάκεια – μπορεί να καταπραΰνει τόσο μια λοίμωξη στο αυτί όσο και τα σημάδια από ανεμοβλογιά , ενώ είναι η ασφαλέστερη λύση όταν πρόκειται για ερεθισμούς των ματιών.

Φροντίζει τις σκασμένες θηλές των μητέρων που θηλάζουν, αλλά και τα εξανθήματα που προκαλούν οι πάνες στα μωρά τους και τις μολύνσεις και τις φλεγμονές μίας μύτης που ‘τρέχει’.

Ως ρόφημα, οι γονείς το χρησιμοποιούν για την αντιμετώπιση των κολικών, της λαρυγγοτραχειοβρογχίτιδας (ή Croup) και των παιδικών πυρετών.

Ακόμα, είναι ιδανικό καταπραϋντικό για γαστρεντερικά προβλήματα όπως το φούσκωμα, η αναγούλα και η ναυτία, καθώς και για τον νου, συμβάλλοντας στην ηρεμία, την καταπολέμηση της αϋπνίας και την απομάκρυνση των εφιαλτών.

Στη μάχη κατά της οστεοπόρωσης, το χαμομήλι ωθεί τα οστεοβλαστικά κύτταρα σε δράση.

Θεωρείται επίσης αντι-οιστρογόνο, πιθανώς επηρεάζοντας τους υποδοχείς οιστρογόνου, αν και αυτό δεν είναι ένα πεδίο που έχει αποδειχθεί πέραν αμφιβολίας.

Εν τούτοις, το χαμομήλι δεν είναι κατάλληλο για όλους, καθώς υπάρχουν και περιπτώσεις ανθρώπων που αντιδρούν με φτέρνισμα και δυσφορία στην επαφή μαζί του.

Της Nicole James

Μπισκότα, κρακεράκια και τσιπς χωρίς γλουτένη

Από

Η ‘έφοδος’ των τροφών χωρίς γλουτένη προσέφερε μεγάλη ανακούφιση σε όσους πάσχουν από  κοιλιοκάκη (δυσανεξία στη γλουτένη) και άλλες παθήσεις που απαιτούν την αποφυγή της γλουτένης. Ωστόσο, έχει οδηγήσει και σε παρεξηγήσεις σχετικά με το τι συνιστά υγιεινή διατροφή.

Οι εσφαλμένες αυτές αντιλήψεις περιλαμβάνουν την άποψη ότι τα φαγητά χωρίς γλουτένη είναι εγγενώς καλύτερα από αυτά που περιέχουν γλουτένη ή ότι η κατανάλωση τροφών χωρίς γλουτένη είναι ένας υγιεινός τρόπος διατροφής για όλους. Αυτό όμως δεν είναι σωστό.

Το να αποφεύγει κανείς τη γλουτένη δεν συνεπάγεται υγιεινό τρόπο διατροφής για αυτούς που δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα εξαιτίας της γλουτένης. Στην πραγματικότητα, χωρίς την καθοδήγηση ειδικών με γνώσεις επί του θέματος, όπως πιστοποιημένων διατροφολόγων, η απαλοιφή τροφών με γλουτένη από τη δίαιτα μας μπορεί να επιφέρει διατροφικές ελλείψεις σε συγκεκριμένα θρεπτικά συστατικά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ένα μπισκότο είναι ένα μπισκότο, ένα πατατάκι είναι ένα πατατάκι. Με άλλα λόγια, το απλό γεγονός ότι ένα προϊόν δεν έχει γλουτένη, δεν το κάνει αυτομάτως υπερτροφή. Ωστόσο, ένα σνακ χωρίς γλουτένη μπορεί να ενταχθεί σε ένα υγιεινό διατροφικό πρόγραμμα.

Σε γενικές γραμμές, τροφές σε αυτή την κατηγορία δεν πρόκειται να παρέχουν ουσιαστικές ποσότητες από πολλά θρεπτικά συστατικά. Όταν κάνετε τις επιλογές σας, αναζητήστε αυτές που περιέχουν πρωτεΐνη ή φυτικές ίνες ή που δεν περιέχουν υψηλές ποσότητες νατρίου, κορεσμένων λιπαρών και  ζάχαρης.

Χρήσιμες υποδείξεις

Λάβετε υπόψιν τα εξής, όταν διαλέγετε σνακ χωρίς γλουτένη:

• Να είστε ενήμεροι. Τα μεγέθη των μερίδων διαφέρουν πάρα πολύ από προϊόν σε προϊόν, οπότε να είστε σίγουροι ότι γνωρίζετε το μέγεθος της μερίδας που αναλογεί στο σνακ της επιλογής σας.

• Γλυκά. Τα περισσότερα μπισκότα χωρίς γλουτένη περιέχουν ζάχαρη, όπως και τα παραδοσιακά μπισκότα. Να είστε σίγουροι ότι την προσμετράτε στην ημερήσια ποσότητα ζάχαρης που καταναλώνετε.

• Προειδοποίηση για αλλεργίες. Όταν αντικαθιστούν τη γλουτένη, πολλοί κατασκευαστές συχνά χρησιμοποιούν ασυνήθιστα συστατικά, μερικά από τα οποία μπορεί να είναι αλλεργιογόνα. Ελέγχετε προσεκτικά τι ακριβώς περιέχει το προϊόν.

Από το Environmental Nutrition

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

 

Ροδίτικη φασολάδα με κρέας και άλλες παραδοσιακές γεύσεις από το νησί των Ιπποτών

Από

Είναι ευρέως γνωστό ότι η ελληνική κουζίνα είναι από τις γευστικότερες του κόσμου. Αυτό που δεν είναι όμως πολύ γνωστό είναι ότι η ροδίτικη κουζίνα έχει εμπλουτίσει την ελληνική! Λάτρεις των κρεατικών και ζυμαρικών, οι Ροδίτες βρήκαν τον τέλειο τρόπο να συνδυάσουν τα καλύτερα συστατικά στα πιο λαχταριστά πιάτα. Από γλυκές και αλμυρές πίτες μέχρι κρεατικά και ζυμαρικά, υπάρχει κάτι για τον ουρανίσκο όλων. 

Οι βασικές γραμμές της κουζίνας της πρωτεύουσας των Δωδεκανήσων έχουν χαραχθεί μέσα στους αιώνες από τις αμέτρητες κατακτήσεις και τους εισβολείς από την Ανατολή αλλά και από τη Δύση. Οθωμανοί Τούρκοι, Ενετοί, Φράγκοι, μέχρι και οι Ιταλοί το πρώτο μισό του 20ου αιώνα, έδωσαν το στίγμα τους σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε ροδίτικη κουζίνα. Πάνω στο σταυροδρόμι των πολιτισμών, η τοπική κουζίνα δανείστηκε στοιχεία από τις τρεις γειτονικές ηπείρους, την Ασία, την Αφρική και την Ευρώπη. Ωστόσο, παρά τις επιρροές, η ροδίτικη κουζίνα διατήρησε τη μεσογειακή της ταυτότητα.

Όλες οι παραδοσιακές ροδίτικες συνταγές είναι βασισμένες σε τοπικά φρέσκα προϊόντα της μάνας γης όπως τα λαχανικά, το ελαιόλαδο και το κρασί. Αλλά και με τα κτηνοτροφικά προϊόντα της, όπως το μέλι και οι ξηροί καρποί, οι γαστρονομικές συνταγές της Ρόδου  ξεχωρίζουν για τις λιχουδιές τους! Για τα γλυκά χρησιμοποιούν ροδίτικο μέλι, σουσάμι Κατταβιάς και αμύγδαλα.

Ωστόσο, αν ένα πράγμα χαρακτηρίζει περισσότερο τη μαγειρική παράδοση της Ρόδου, αυτό είναι ένα μπαχαρικό: το κύμινο. Είτε προτιμήσετε κάποιο γλυκό είτε ένα πιάτο με βάση το κρέας, το κύμινο πρωταγωνιστεί στα περισσότερα ροδίτικα φαγητά. Στο νησί έχει την υπέροχη, τοπική ονομασία «Μακριά Μυρωδιά» και χρησιμοποιείται έντονα σε πάρα πολλές συνταγές όπως σε γεμίσεις για κρέας, γεμιστά και γιαπράκια ή σε σάλτσες και ζύμες ψωμιού, μέχρι και σε παξιμάδια και κουλούρια.

Παραδοσιακά το Ροδίτικο τραπέζι ήταν πάντα πλούσιο σε ποικιλία γεύσεων. Η βάση της ροδίτικης κουζίνας είναι κυρίως το σιτάρι και η ελιά, καθώς βασικό πλεονέκτημα του νησιού είναι το γόνιμο έδαφός του, το οποίο επιτρέπει την καλλιέργεια. Γευστικά πιάτα με βάση το κρέας, φρέσκα ψάρια και θαλασσινά, δροσερές σαλάτες και μια μεγάλη ποικιλία από γλυκά και επιδόρπια φτιαγμένα από δημητριακά,  ελαιόλαδο,  ξηρούς καρπούς, φρούτα, μέλι και μυρωδικά, συνθέτουν τη μοναδική ροδίτικη κουζίνα.

Η αξιοποίηση των φυσικών υλών και η συντήρηση τους με παραδοσιακές μεθόδους δημιούργησαν απλά και θρεπτικά γεύματα. Ιδιαίτερα διαδεδομένο στο νησί είναι το πληγούρι από σιτάρι, τα ζυμαρικά (τραχανάς, μακαρόνια, χυλοπίτες) και τα ‘πράσινα’ όπως κάππαρη, άγρια χόρτα, βλήτα, κληματόφυλλα, κόκκινες κολοκύθες, κρεμμύδια, φασολάκια και άλλα πολλά που χρησιμοποιούνται σε πολλές παραδοσιακές συνταγές.

Κατά την παραμονή σας στο νησί των Ιπποτών μην παραλείψετε να δοκιμάσετε τις τοπικές σπεσιαλιτέ που θα απογειώσουν τη γαστρονομική σας διάθεση! Από τα ορεκτικά που προσφέρει η κουζίνα της Ρόδου δοκιμάστε τα μοναδικά ροδίτικα πιταρούδια (ρεβυθοκεφτέδες με άφθονο ψιλοκομμένο δυόσμο, κρεμμύδια και μια ντομάτα, που τηγανίζονται σε καυτό λάδι), κολοκυθοκεφτέδες, ντολμάδες με φακές σε φύλλα κυκλάμινου. 

Από τα κυρίως πιάτα αξίζει να γευτείτε βλήτα και γλυστρίδες γιαχνί, γεμιστά (από ντομάτες και πιπεριές έως κολοκυθοανθούς και κρεμμύδια), κολοκούδι (κολοκύθα) στο φούρνο, φασολάκια μπαρμπούνια με ντομάτα και πιπεριά, καράβολους (σαλιγκάρια κοκκινιστά με άφθονα κρεμμύδια και κύμινο ή με πληγούρι), εντράδα με κρέας και λαχανικά, κατσικάκι στον πυδιακό (στενό και ψηλό πήλινο τσουκάλι), κοτόπουλο με πληγούρι, σπετζοφάι και όρνιθα με λουκούμι (είδος ζυμαρικού), λόπια (κατσικίσιο κρέας με λόπια, δηλαδή ξερά φασόλια ή ρεβύθια). Πολύ ιδιαίτερο πιάτο και αγαπημένο των Ροδιτών, αποτελούν οι αμάραγγοι, δηλαδή τα βλαστάρια των μαργαριτών του Μαγιού, που τρώγονται βραστά με ξύδι, συνοδεία σκορδαλιάς.

Από τη ροδίτικη κουζίνα δεν λείπουν τα εκλεκτά τυριά (σκληρά, μαλακά και ημίσκληρα), που παράγονται κυρίως στα ορεινά χωριά.

Μεγάλη είναι και η φήμη των ροδίτικων γλυκισμάτων. Το πατροπαράδοτο γλυκό των Ροδιτών για όλα τα χαρμόσυνα γεγονότα – αρραβώνες, γάμους, γεννητούρια, βαφτίσια, ονομαστικές γιορτές – είναι το μελεκούνι. Έχει μαλακή μελένια υφή και άρωμα από φλούδα πορτοκαλιού, κανέλα και μοσχοκάρυδο. Παλαιότερα, αντί για προσκλητήριο γάμου έστελναν ένα μικρό ρομβοειδές κομμάτι από μελεκούνι. 

Μπορείτε ακόμη να δοκιμάσετε μαντινάδες (ένα είδος μικρού ξεροτήγανου, το οποίο αφού τηγανιστεί μπαίνει σε διαλυμένο μέλι με ανθόνερο και πασπαλίζεται με ψιλοτριμμένα αμύγδαλα), μοσχοπούγκια (εορταστικό γλυκό, γεμιστό με μείγμα από ξηρούς καρπούς, παξιμάδι και μπαχαρικά), ταχινόπιτες (μικρές πίτες οι οποίες αφού ψηθούν, αλείφονται με ένα μείγμα από ταχίνι, ζάχαρη, κανέλα και γαρίφαλο και τυλίγονται σε ρολό) και πελτέ από καΐσι (πελτές από βερύκοκκο, που φτιάχνεται από τη φλούδα ή από ολόκληρο το φρούτο και σερβίρεται ως γλυκό του κουταλιού.

Φασόλια με κρέας (Ροδίτικη φασολάδα)

Image preview
(φωτ. Αργυρώ Μπαρμπαρίγου)

 

Υλικά

  • 1 κιλό φασόλια μέτρια (λόπια Καταββιάς Ρόδου)

  • 1/2 κιλό κατσικίσιο κρέας (κομμένο σε μερίδες)

  • 1/2 φλ. ελαιόλαδο

  • 1 μεγάλο κρεμμύδι (ψιλοκομμένο)

  • 3 μέτρια καρότα (ψιλοκομμένα)

  • 1 κιλό ντομάτα τριμμένη

  • Πιπέρι κόκκινο

  • Αλάτι κατά βούληση

Εκτέλεση

Βράζουμε πρώτα σε μία βαθιά κατσαρόλα το κατσίκι με μπόλικο νερό να μαλακώσει.

Όταν γίνει το κρέας, το βγάζουμε σε μία πιατέλα και κρατάμε τον ζωμό.

Βράζουμε τα φασόλια με μπόλικο νερό για περίπου 30′, να μαλακώσουν.

Τα στραγγίζουμε και πετάμε το νερό.

Σε μία κατσαρόλα βάζουμε το ελαιόλαδο και ροδίζουμε το βρασμένο κατσίκι.

Προσθέτουμε τα βρασμένα φασόλια, την ντομάτα, το καρότο, το σέλινο, τον πελτέ και τον ζωμό του κρέατος.

Αλατοπιπερώνουμε και αφήνουμε τα λόπια με το κατσίκι να βράσουν για 40′ περίπου σε σιγανή φωτιά, μέχρι να χυλώσει η ροδίτικη φασολάδα.

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

Σπιτικό πολίτικο κεμπάπ

Από

Τα κεμπάπ δεν έχουν τόσα υλικά όσα τα μπιφτέκια ή οι κεφτέδες και ξεχωρίζουν γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, για την ατόφια γεύση του καλοζυμωμένου, σχεδόν σκέτου, κιμά. Επειδή το κρέας που χρησιμοποιούσαν παραδοσιακά έδενε με το παχύ λίπος από το βοδινό ή το αρνί (σε αναλογία 1/4), δεν χρειαζόταν κάποιο άλλο συνδετικό υλικό, όπως το ψωμί ή το αυγό, παρά μόνο καλό ζύμωμα. Ωστόσο, πλέον, η πρώτη ύλη που χρησιμοποιούμε δεν είναι τόσο λιπαρή· έτσι, στη ζύμη των κεμπάπ έχουν προστεθεί διάφορα υλικά για να τα εμπλουτίσουν γευστικά, αλλά κυρίως για να δέσουν το μείγμα.

Το κρεμμύδι και το ζουμί του είναι από τα πιο βασικά υλικά στα κεμπάπ, αφ’ ενός γιατί σπάει τις έντονες οσμές των κρεατικών, αφ’ ετέρου γιατί «γλυκαίνει» τον κιμά. Επίσης, το ζουμί των κρεμμυδιών κάνει τα κεμπάπ πιο αφράτα.

Το σκόρδο στα κεμπάπ είναι προαιρετικό και η ποσότητά του κατά βούληση. Για πιο αφράτο μείγμα μπορούμε να βάλουμε ντομάτα τριμμένη ή σόδα. Φυσικά, ούτε το ελαιόλαδο, το αλάτι και το πιπέρι λείπουν από το μείγμα. Επίσης, κάποιοι σεφ βάζουν λίγο πελτέ ντομάτας για τη γεύση, αλλά και για να τα κοκκινίσουν.

Τα μπαχαρικά είναι οι πρωταγωνιστές. Το δεύτερο βασικό υλικό μετά τον κιμά στα κεμπάπ είναι τα μπαχαρικά, που χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο για να καλύψουν το έντονο άρωμα του αρνίσιου, κυρίως, κιμά. Για να πάρουμε το καλύτερο δυνατό άρωμα, καλό είναι να τα χρησιμοποιούμε φρεσκοτριμμένα. Αξίζει λοιπόν τον κόπο να τα προμηθευτούμε από ένα καλό κατάστημα μπαχαρικών ή ένα ενημερωμένο μπακάλικο. Αν πάλι δε διαθέτουμε χρόνο ή δεν υπάρχει τέτοιο κατάστημα στην περιοχή μας, τότε θα δοκιμάσουμε τα μπαχαρικά του σούπερ μάρκετ. Αρκετά από αυτά είναι καλά. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, αν δεν έχουμε κάποιο από τα προτεινόμενα μπαχαρικά της συνταγής που πρόκειται να φτιάξουμε, μπορούμε να το αντικαταστήσουμε με κάποιο άλλο από τους παρακάτω συνδυασμούς ή απλώς να το παραλείψουμε (με διαφορετικό, φυσικά, γευστικό αποτέλεσμα).

  • Στα κεμπάπ από αρνί ή και μοσχάρι: Το βασικό μπαχαρικό είναι η πάπρικα και για πολλούς το κύμινο. Επίσης, ιδιαίτερο άρωμα δίνουν το μπαχάρι, το σουμάκ, ο κόλιανδρος (σε σκόνη), το κάρδαμο και το μπούκοβο (για τους πιο τολμηρούς). Στα αμιγώς αρνίσια κεμπάπ ταιριάζουν τα πολίτικα μπαχαρικά, όπως το κόκκινο γλυκό πιπέρι, η κανέλα και το γαρίφαλο.

  • Στα κεμπάπ από κοτόπουλο ή γαλοπούλα: Και εδώ η πάπρικα και το κύμινο είναι απαραίτητα. Ταιριάζουν επίσης το μπαχάρι, το κάρι, το πιπέρι καγιέν, το τζίντζερ, ο κουρκουμάς και ο κόλιανδρος (σε σκόνη).

  • Στα ανάμεικτα κεμπάπ με χοιρινό κιμά: Επειδή ο χοιρινός κιμάς συμμετέχει ως συμπληρωματικός και όχι ως βασικός στις αναμείξεις για κεμπάπ (συνήθως με μοσχάρι ή κοτόπουλο), όπου συμμετέχει μπορούμε να προσθέσουμε σουμάκ και όλα τα κίτρινα μπαχαρικά, όπως το κάρι και ο κουρκουμάς.

Συνήθως τα κεμπάπ δεν περιέχουν πολλά μυρωδικά, κάποιες συνταγές μάλιστα δεν περιέχουν κανένα. Οι σεφ του περιοδικού στις συνταγές τους προτιμούν κάθε φορά ένα μυρωδικό (φρέσκο ή ξερό). Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι εμείς δεν μπορούμε να βάλουμε κι άλλο μυρωδικό της αρεσκείας μας, με τη διαφορά ότι θα αλλάξει το γευστικό αποτέλεσμα του μείγματος.

  • Από μοσχάρι ή αρνί: Μπορούμε να βάλουμε μαϊντανό, δυόσμο, θυμάρι ή ρίγανη και κόλιανδρο (που θα δώσουν ελαφρύ άρωμα και αίσθηση δροσιάς στο μείγμα).

  • Από κοτόπουλο ή γαλοπούλα: Ταιριάζει πολύ ο βασιλικός (φρέσκος, στην εποχή του), ο μαϊντανός και το θυμάρι (φρέσκο ή ξερό, καλά κοπανισμένο). Κι ένας αναπάντεχος συνδυασμός: Στα κεμπάπ από κοτόπουλο ταιριάζει πολύ το ξύσμα λεμονιού, η μαντζουράνα και λίγη μουστάρδα σε κόκκους.

  • Από μείγμα με χοιρινό: Πολλοί βάζουν μαϊντανό, θρούμπι, και μάλιστα σε κάποιες συνταγές σε συνδυασμό με τριμμένες πιπεριές (κέρατο).

Η Μυρσίνη Λαμπράκη λατρεύει το κρέας και το ψήσιμο και είναι η πρώτη Master Grill Chef στην Ελλάδα. Μαγείρισσα, συντάκτρια και παρουσιάστρια εκπομπών μαγειρικής γνωρίζει όλα τα μυστικά του meat & grill.

Για το σερβίρισμα προτείνει ζεστή λεπτή αραβική πίτα, γιαούρτι ενισχυμένο με λίγο σκόρδο, μαϊντανό, σουμάκ και πάπρικα. Ψητές ντομάτες για χρώμα και δροσιά ή σάλτσα ντομάτας με μια γενναία ποσότητα λιωμένου αγελαδινού βουτύρου για να απολαύσετε αληθινό ανατολίτικο κεμπάπ!

Μυρσίνη Λαμπράκη, πολίτικο σπιτικό κεμπάπ. (Meat & Grill)

 

Υλικά για 10 άτομα

900 γρ. πρόβειο κιμά
500 γρ. μοσχαρίσιο κιμά από ποντίκι
350-400 γρ. λίπος μοσχαρίσιο
100 ml κρέμα γάλακτος
3 κ.σ. κρασί κόκκινο
110 γρ. κρεμμύδι πολτοποιημένο
2 σκελίδες σκόρδο πολτοποιημένες
2 κ.σ.  ψιλοκομμένο μαϊντανό
3 γρ.  σουμάκ
3 γρ. πάπρικα γλυκιά
3 γρ. πάπρικα καυτερή
2 γρ. κύμινο
1 γρ. μαύρο πιπέρι
20  γρ. αλάτι
1 κ.γ. πελτέ ντομάτας
1 ½  κ.σ. κορν φλάουρ
2 κ.σ. φρυγανιά τριμμένη

Εκτέλεση

  • Σε ένα γυάλινο ή μεταλλικό μπολ βάζετε τους κιμάδες και το λίπος, που πρέπει όλα να είναι αρκετά κρύα . Προσθέτετε επίσης παγωμένο το κρεμμύδι, την κρέμα γάλακτος, το κρασί, τη φρυγανιά, τον πελτέ ντομάτας, το κορν φλάουρ και στη συνέχεια όλα τα μπαχαρικά και μυρωδικά .

  • Βρέχετε συνέχεια τα χέρια σας σε κρύο νερό και ζυμώνετε γρήγορα το μείγμα με δυνατές κινήσεις, ώστε να απλώσει το λίπος παντού και τα αναμιχθούν σωστά τα μπαχαρικά και τα μυρωδικά. Αν χρειαστεί, προσθέσετε και λίγο τριμμένο πάγο και συνεχίσετε το ζύμωμα.

  • Ανάψτε φωτιά μέτρια προς δυνατή. Η απόσταση από την εστία θερμότητας του κεμπάπ δεν πρέπει να ξεπερνά τα 15-16 εκ., πρέπει δηλαδή να είναι κοντά στη φωτιά. Παίρνετε ένα κομμάτι από το μίγμα και το «χτίζετε» με προσοχή επάνω στη βέργα χρησιμοποιώντας τις άκρες των δαχτύλων  σας. Πάντα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας βουτάμε τα χέρια μας σε παγωμένο νερό.

  • Ψήνετε τα κεμπάπ ανάλογα με τη φωτιά σας, τον τύπο βέργας που έχετε χρησιμοποιήσει και το πάχος τους, για 10-12 λεπτά.

  • Σερβίρετε με πίτες, γιαούρτι, μαϊντανό και ψητές ντομάτες.

Καλή σας όρεξη!

 Πηγές: Μυρσίνη Λαμπράκη, Πολίτικο σπιτικό κεμπάπ, Meat & Grill και Γαστρονόμος

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

2 συνταγές ζαχαροπλαστικής με φράουλες

Από

Η εποχή της φράουλας έχει φτάσει και είναι ακριβώς ο καιρός που μπορούμε να απολαύσουμε το γλυκό αυτό φρούτο με χίλιους δυο τρόπους. Οι φράουλες κατέχουν ιδιαίτερη θέση στη ζαχαροπλαστική, δημιουργώντας δροσερούς συνδυασμούς με την κρέμα αλλά και τη σοκολάτα. Σε αυτό το άρθρο, σας προτείνουμε δύο συνταγές: μία για τούρτα φράουλα από τον Στέλιο Παρλιάρο και μία για ρολό με κρέμα και φράουλες.

Τούρτα φράουλα

Υλικά

  • 20 γρ. φύλλα ζελατίνης
  • 500 γρ. πολτοποιημένες φρέσκες φράουλες
  • 200 γρ. φρέσκες φράουλες, ψιλοκομμένες
  • 250 γρ. ζάχαρη άχνη
  • 250 γρ. κρέμα γάλακτος πλήρης, για ζαχαροπλαστική

Εκτέλεση

Μουσκεύουμε τα φύλλα ζελατίνης σε ένα μπολ με κρύο νερό για 5-6 λεπτά, μέχρι να μαλακώσουν. Τα στίβουμε με τα χέρια μας.

Σε μία κατσαρόλα ζεσταίνουμε μια μικρή ποσότητα από τον πολτό φράουλας σε μέτρια φωτιά και ρίχνουμε τα μαλακωμένα φύλλα ζελατίνης.

Ανακατεύουμε μέχρι να λιώσουν (προσοχή, δεν δυναμώνουμε τη φωτιά για να μην κάψει ο πολτός και κολλήσει στο σκεύος).

Αδειάζουμε σε μεγάλο μπολ, προσθέτουμε τον υπόλοιπο πολτό φράουλας και την άχνη και ανακατεύουμε καλά μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη.

Ενσωματώνουμε την κρέμα γάλακτος και ανακατεύουμε ξανά.

Συνεχίζουμε το ανακάτεμα μέχρι το μείγμα να αρχίσει να πήζει χάρη στην επίδραση της ζελατίνης. Τότε ρίχνουμε και τις ψιλοκομμένες φράουλες και ανακατεύουμε (αν τις ρίξουμε πριν αρχίσει να πήζει το μείγμα, θα πέσουν όλες μαζί στο κάτω μέρος του μείγματος).

Στρώνουμε διάφανη μεμβράνη ή ένα κομμάτι λαδόκολλας μέσα σε ένα ταψάκι διαμέτρου 20 εκ., καλύπτοντας και τα τοιχώματα. Αδειάζουμε μέσα το μείγμα και βάζουμε στο ψυγείο για όλο το βράδυ, μέχρι να σταθεροποιηθεί.

Αναποδογυρίζουμε την τούρτα σε πιατέλα, απλώνουμε επιμελώς σε όλη την επιφάνεια ένα λεπτό στρώμα από τη σαντιγί και, αν θέλουμε, γαρνίρουμε με φρέσκες φράουλες.

Για το σερβίρισμα 

  • 200 γρ. κρέμα γάλακτος πλήρης, για ζαχαροπλαστική, χτυπημένη στο μίξερ σε σαντιγί
  • φρέσκες φράουλες, ψιλοκομμένες (προαιρετικά)

Ρολό με φράουλες και κρέμα light

κύρια φωτογραφία συνταγής Ρολό με κρέμα και φράουλες light
Ρολό με φράουλες και κρέμα light. (cookpad.gr)

 

Υλικά

  • 6 αυγά
  • 10 γρ. Canderel σε σκόνη
  • 2-3 κ.σ. επιπλέον Canderel
  • 130 γρ. αλεύρι της επιλογής σας
  • Ξύσμα από ένα λεμόνι

Για τη γέμιση

  • 250 γρ. τυρί κρέμα
  • 12 γρ. Canderel
  • 1 κ.σ. βανίλιας ή μία κάψουλα
  • 100 ml κρέμα γάλακτος light
  • 400 γρ. φράουλες συν 100 γρ. για τη γαρνιτούρα

Εκτέλεση

Βάζουμε αντικολλητικό χαρτί σε ένα ταψί.

Χτυπάμε τα αυγά και το γλυκαντικό (canderel) σε μπεν μαρί.

Μετά το κατεβάζουμε από τη φωτιά και το χτυπάμε μέχρι να είναι κρύο και κρεμώδες.

Προσθέτουμε το ξύσμα από ένα λεμόνι και το αλεύρι στο μίγμα.

Τοποθετούμε το μίγμα στο χαρτί και ψήνουμε 20 λεπτά στους 170 βαθμούς στον αέρα, μέχρι να πάρει ελάχιστο χρώμα.

Το βγάζουμε από το χαρτί και το αναποδογυρίζουμε σε ένα άλλο αντικολλητικό χαρτί. Πάνω από το αντικολλητικό χαρτί βάζουμε μια νωπή πετσέτα. Τυλίγουμε αμέσως σε ρολό.

Γέμιση:

Χτυπάμε σε ένα μπολ το τυρί κρέμα, το γλυκαντικό για τη γέμιση και τη βανίλια. Χτυπάμε την κρέμα γάλακτος ελαφρά και την προσθέτουμε αργά αργά στο υπόλοιπο μίγμα.

Πριν κρυώσει το ‘παντεσπάνι’ τελείως, απλώνουμε την κρέμα και τις φράουλες ψιλοκομμένες, αφού το ανοίξουμε.

Βάζουμε τη γαρνιτούρα από έξω.

Το ρόλο είναι έτοιμο!

Πηγές: Στέλιος Παρλιάρος, cookpad.gr

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

Πώς η μουσική επηρεάζει τις διατροφικές μας συνήθειες

Από

Η αργή και απαλή μουσική μάς κάνει να τρώμε πιο ήρεμα, να μασάμε το φαγητό μας πιο διεξοδικά και να παραμένουμε στο τραπέζι για περισσότερη ώρα, σύμφωνα με μια νέα έρευνα από την Ιταλία.

Στο Πανεπιστήμιο Γαστρονομικών Επιστημών στο Πολένζο, διεξήχθη ένα πείραμα για να καθορίσουν πώς ο ρυθμός της μουσικής επηρεάζει τη διατροφική συμπεριφορά των δειπνούντων μέσα από την πρόκληση συναισθημάτων.

Τα αποτελέσματα δημοσιοποιήθηκαν πρόσφατα στο περιοδικό Food Quality and Preference και δείχνουν ότι η μουσική έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει τους ανθρώπους να αλλάξουν τις διατροφικές τους συνήθειες – ωφελώντας πιθανώς εκείνους με διατροφικές διαταραχές, όπως επίσης και αυτούς που κάνουν δίαιτα ή απλά επιθυμούν να περιορίσουν ή να μετριάσουν την πρόσληψη της τροφής τους.

Μουσική και διάθεση

Όλοι έχουμε δει τη διάθεσή μας να αλλάζει όταν ακούμε ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής, και οι επιστήμονες έχουν επανειλημμένα παρατηρήσει, επιβεβαιώσει και ποσοτικοποιήσει αυτό το φαινόμενο.

Μια πρόσφατη εφαρμογή μουσικής θεραπείας σε τρόφιμους γηροκομείου της Αυστραλίας βρήκε ότι η μουσική λειτούργησε «παρηγορητικά» και «καταπραϋντικά» για αυτούς, και ότι τους βοήθησε να ξεχάσουν τις έγνοιές τους. Το προσωπικό του νοσοκομείου είπε πως οι συνεδρίες μουσικής θεραπείας ηρέμησαν και ανέβασαν τη διάθεση των ηλικιωμένων ασθενών.

Η κλασική μουσική, συγκεκριμένα, φαίνεται να προωθεί την απελευθέρωση ενός νευροδιαβιβαστή, της ντοπαμίνης, οδηγώντας σε μειωμένο αίσθημα άγχους και στρες και έχει θετικό αποτέλεσμα στους παλμούς της καρδιάς και την πίεση.

Ιταλοί ερευνητές, με επικεφαλής τον Ρικάρντο Μιλιαβάντα, ο οποίος κατέχει διδακτορικό στην οικογαστρονομία, την εκπαίδευση και την κοινωνία, ισχυρίζονται πως πέρα από τη δύναμη να επηρεάζει τη διάθεση, η μουσική έχει επίσης τη δύναμη να επηρεάζει και τη συμπεριφορά μας καθώς τρώμε, περιλαμβανομένης και «της γευστικής αντίληψης, της όρεξης και των διατροφικών επιλογών». Σημειώνουν δε πως υπάρχει ένα σύνολο ερευνών που δείχνουν ότι η μουσική που παίζουν τα εστιατόρια επηρεάζει την ποσότητα του φαγητού που τρώνε οι πελάτες, το πώς αντιλαμβάνονται τη γεύση του και το πόσο γρήγορα το τρώνε.

Αναφέρουν συγκεκριμένα μια έρευνα σύμφωνα με την οποία οι συμμετέχοντες αντιλαμβάνονταν την τροφή (σε αυτήν την περίπτωση το παγωτό σοκολάτα) πιο γλυκιά όταν την έτρωγαν ενώ άκουγαν μουσική που τους αρέσει.

Οι ερευνητές έχουν ονομάσει αυτό το φαινόμενο ως «ηχο-γευστική αλληλεπίδραση» και ισχυρίζονται ότι το είδος της μουσικής επηρεάζει τη «συναισθηματική γεύση» του φαγητού και του ποτού που απολαμβάνουν οι άνθρωποι ενώ την ακούνε – και κατ’ επέκταση το πώς οι άνθρωποι βιώνουν και περιγράφουν τη γεύση.

Ακόμα και ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία για διατροφικές διαταραχές έδειξαν βελτίωση στις διατροφικές τους συνήθειες ενώ άκουγαν μουσική, σύμφωνα με έρευνα που εκδόθηκε τον Ιανουάριο στο Περιοδικό Διατροφικών Διαταραχών (Journal of Eating Disorders). Οι 51 γυναίκες που έλαβαν μέρος στη μελέτη ανέφεραν πως τόσο η ήρεμη μουσική πιάνου καθώς και η ποπ μουσική βελτίωσαν τη διάθεσή τους κατά τη διάρκεια των γευμάτων, διαδικασία συχνά αγχωτική για άτομα με διατροφικές διαταραχές.

Διαιτολόγοι που παρακολούθησαν τους ασθενείς ανέφεραν επίσης πως οι ασθενείς έδειξαν βελτιωμένη συμπεριφορά κατά τη διάρκεια των γευμάτων (αφήνοντας λιγότερο φαγητό στο πιάτο και εκτελώντας λιγότερες διατροφικές ‘τελετουργίες’) όταν έπαιζε ήρεμη μουσική.

‘Πιάνοντας τον ρυθμό’

Νέα έρευνα στην Ιταλία εξέτασε την ιδιαίτερη επίδραση του ρυθμού, ανεξάρτητα από το είδος της μουσικής, την ένταση ή άλλους παράγοντες. Οι ερευνητές επέλεξαν να απομονώσουν αυτό το κομμάτι επειδή, όπως γράφουν και οι ίδιοι, «ανάμεσα στις διάφορες τεχνικές μεταβλητές, ο ρυθμός της μουσικής είναι αυτό που φαίνεται να επηρεάζει τη διατροφική συμπεριφορά περισσότερο, επηρεάζοντας την ταχύτητα με την οποία τρώει και πίνει κανείς όπως επίσης και τη διάρκεια του γεύματος».

Ο κος Μιλιαβάντα και οι ερευνητές του μοίρασαν τυχαία 124 εξεταζόμενους σε δύο ομάδες: μια που άκουγε μουσική με γρήγορο ρυθμό στους 145 χτύπους ανά λεπτό (BPM) και σε άλλη μια που άκουγε μουσική με ρυθμό 85 χτύπους ανά λεπτό, ενώ έτρωγαν φοκάτσα.

Παρατήρησαν τη συμπεριφορά τους κατά την διάρκεια του γεύματος αναλύοντας το βίντεο που κατέγραψαν, μετρώντας τα υπολείμματα στο πιάτο και δίνοντας τους ένα ερωτηματολόγιο.

Αυτοί που άκουγαν τη μουσική με τον γρήγορο ρυθμό ανέφεραν πως ένιωθαν πιο «δραστήριοι, γεμάτοι ενέργεια και ενθουσιώδεις» από αυτούς που άκουγαν την πιο αργή μουσική. Αυτοί στην ομάδα με την πιο αργή μουσική ανέφεραν πως ένιωθαν πιο «ήρεμοι και γαλήνιοι» σε σχέση με την άλλη ομάδα.

Οι ερευνητές βρήκαν πως εκτός του ότι ένιωθαν πιο ήρεμοι, αυτοί που άκουγαν την πιο αργή μουσική πήραν τον χρόνο τους για να φάνε και να μασήσουν την τροφή τους πιο διεξοδικά από αυτούς που άκουγαν τη γρήγορη μουσική. Αυτό, γράφουν οι ερευνητές, «επιβεβαιώνει την επίδραση του ρυθμού της μουσικής στη διατροφική συμπεριφορά».

Αναφέρουν πως «συγκεκριμένα, αυτή είναι η πρώτη μελέτη που δείχνει ότι η μουσική με αργό ρυθμό μπορεί να αυξήσει τον αριθμό των μασημάτων και της διάρκεια της μάσησης». Η μάσηση της τροφής, που συχνά παραβλέπεται ως μέρος μιας υγιούς διατροφικής διαδικασίας, αποτελεί σημαντικό κομμάτι της πέψης. Βοηθάει στην αφομοίωση των θρεπτικών συστατικών και ακόμη και στην υγεία του εγκεφάλου, σύμφωνα με ερευνητές.

Αντιθέτως, καθώς ο ρυθμός της μουσικής αυξάνεται, φαίνεται να αυξάνεται και η κατανάλωση της τροφής από τους εξεταζόμενους ενώ μειώνεται ο χρόνος που απαιτείται για να καταναλωθεί αυτή. Ωστόσο, δεν υπήρξε διαφορά στον συνολικό όγκο τροφής που καταναλώθηκε στις δύο ομάδες.

Το να μασάμε την τροφή πιο αργά και διεξοδικά – αυξάνοντας έτσι τον χρόνο του γεύματος – επηρεάζει το πόσο γρήγορα αισθανόμαστε «γεμάτοι» ή ικανοποιημένοι, και ίσως είναι μια καλή μέθοδος για απώλεια βάρους.

Όπως το έθεσαν και οι ερευνητές, «ο μεγαλύτερος χρόνος παραμονής της τροφής στο στόμα λόγω της μάσησης επιτρέπει στις αισθητηριακές ιδιότητες της τροφής να αλληλεπιδράσουν με τους αισθητήριους δέκτες, ενεργώντας ως αισθητήρια σινιάλα σχετικά με τον κορεσμό». Το αίσθημα του κορεσμού μειώνει το αίσθημα της πείνας ύστερα από ένα γεύμα και μπορεί να εμποδίσει την υπερκατανάλωση τροφής στο επόμενο γεύμα, σημείωσαν, οδηγώντας σε βελτιωμένες διατροφικές συνήθειες που θα διατηρηθούν σε βάθος χρόνου.

Της Susan C. Olmstead

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Διαλειμματική νηστεία: Ένα όπλο κατά του καρκίνου του ήπατος

Από

Νέα έρευνα αναφέρει πως η διαλειμματική νηστεία μπορεί να προστατεύσει από τη φλεγμονή και τον καρκίνο του ήπατος.

Η έρευνα, η οποία διεξήχθη από το Γερμανικό Κέντρο Έρευνας Καρκίνου και το Πανεπιστήμιο του Τύμπινγκεν και δημοσιοποιήθηκε στο περιοδικό Cell Metabolism, στοχεύει στην κατανόηση των επιπτώσεων της διαλειμματικής νηστείας στο ήπαρ. Οι ερευνητές βρήκαν πως η νηστεία μπορεί να μειώσει την πρόοδο μη αλκοολικής λιπώδους νόσος του ήπατος (NAFLD), πρόδρομο της χρόνιας ηπατικής φλεγμονής και του καρκίνου του ήπατος.

Επεξήγηση των αποτελεσμάτων

Το πείραμα βασίστηκε στην εφαρμογή νηστείας σε ποντίκια με προϋπάρχουσα φλεγμονή στο ήπαρ. Βρήκαν πως, ύστερα από τέσσερεις μήνες διαλειμματικής νηστείας, τα ποντίκια έδειξαν βελτίωση στην λειτουργία του ήπατος, λιγότερο λίπος σε αυτό, μειωμένη κυστική ίνωση και λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του ήπατος μελλοντικά.

Εφαρμόστηκε μια δίαιτα νηστείας 5:2, όπου τα ποντίκια έκαναν νηστεία για δύο ημέρες και ύστερα μπορούσαν να καταναλώσουν όσες θερμίδες ήθελαν για τις ακόλουθες πέντε ημέρες. Ο κύκλος έπειτα επαναλήφθηκε για τέσσερεις μήνες, μέχρι την ολοκλήρωση της μελέτης.

Η υγεία είναι σημαντική

Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης δύο πρωτεΐνες (γνωστές ως PPAR-άλφα και PCK1) στα ηπατικά κύτταρα που φαίνεται να συμβάλουν στα προληπτικά αποτελέσματα της διαλειμματικής νηστείας. Η μελέτη υποστηρίζει την έρευνα του Μαρτίου η οποία αναφέρει πως η νηστεία μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στη συνολική υγεία.

«Τα πρόσφατα χρόνια, οι έρευνες για τον θερμιδικό περιορισμό και τη νηστεία εμφανίζουν πολλά οφέλη για την υγεία, περιλαμβάνοντας και την πρόληψη του καρκίνου. Είναι ευρέως γνωστό πως μεταβολικοί παράγοντες όπως τα υψηλά επίπεδα της ινσουλίνης και το σάκχαρο στο αίμα αυξάνουν τον κίνδυνο του καρκίνου του μαστού», αναφέρει ο  Δρ Φρανσίσκο Κοντρέρας στους Epoch Times μέσω email. Ο Δρ Κοντρέρας είναι πιστοποιημένος ογκολόγος με ασθενείς στην Καλιφόρνια και το Μεξικό.

«Η διαλειμματική νηστεία έχει αποδειχθεί πως μειώνει αυτούς τους παράγοντες, όπως επίσης μειώνει και τον κίνδυνο επανεμφάνισης αυτών μετά τη θεραπεία. Ασθενείς που έκαναν διαλειμματική νηστεία κατά τη διάρκεια της θεραπείας βίωσαν ανακούφιση από τις επιπτώσεις της χημειοθεραπείας και της κυτταροτοξικότητας με σημαντική βελτίωση στην ποιότητα ζωής τους.»

Τι είναι διαλειμματική νηστεία;

Διαλειμματική νηστεία είναι μια μέθοδος διατροφής με εναλλαγή περιόδων λήψης και αποχής της τροφής. Οι περισσότεροι το κάνουν για λόγους υγείας και οι έρευνες υποστηρίζουν πως αυτός είναι ένας καλός τρόπος διαχείρισης του βάρους και κάποιων ασθενειών, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα.

«Κατά τη διάρκεια της νηστείας, το σώμα χρησιμοποιεί κετόνες, οι οποίες προέρχονται από τα αποθέματα λίπους (τριγλυκερίδια). Αυτές όμως λειτουργούν ως κάτι παραπάνω από καύσιμο. Ρυθμίζουν την έκφραση πολλών πρωτεϊνών και μορίων που ανταλλάσσουν σήματα μεταξύ των κυττάρων», είπε η Δρ Κάρολιν Γουόκερ στους Epoch Times μέσω email. Η Δρ Γουόκερ είναι πιστοποιημένη γαστρεντερολόγος με έδρα το Ντέντον στο Τέξας. «Πιστεύουμε πως μέσω αυτών των μορίων έχει η διαλειμματική νηστεία επιδρά στην ανάπτυξη και την ελαστικότητα των κυττάρων, στην αναδόμηση των ιστών, στη μειωμένη έκθεση ινσουλίνης και στη μείωση της αντίστασης στην ινσουλίνη, στο μειωμένο προφίλ των λιπιδίων, στη βελτίωση της πίεσης και ακόμη και στη βελτίωση των συμπτωμάτων του άσθματος.»

Σύμφωνα με τον Δρα Κοντρέρας, κάποια από τα άλλα οφέλη της μείωσης της πρόσληψης τροφής, είτε μέσω μείωσης της ποσότητας είτε μέσω νηστείας, περιλαμβάνουν:

  • Απώλεια βάρους
  • Αυξημένη ευαισθησία στην ινσουλίνη
  • Βελτιωμένο ανοσοποιητικό
  • Αποτοξίνωση
  • Μειωμένη χοληστερίνη
  • Βελτίωση της υγείας της καρδιάς

Τα παραπάνω οφέλη μπορούν δυνητικά να αποτρέψουν χρόνιες παθήσεις, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης Τύπου 2, παθήσεις της καρδιάς, νευροεκφυλιστικές διαταραχές, η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου και ο καρκίνος.

Παρότι υπάρχουν αρκετοί μέθοδοι διαλειμματικής νηστείας για να επιλέξει κανείς, γενικά καλό είναι να μην μένουμε νηστικοί για περισσότερες από 24 ώρες, καθώς συχνά αυτό προκαλεί περισσότερο κακό παρά καλό. Έρευνες σχετικά με τη μακροχρόνια αποτελεσματικότητα της διαλειμματικής νηστείας έχει επίσης μεικτά αποτελέσματα, με μια έρευνα του Ιανουαρίου του 2023 να δείχνει πως δεν υπάρχουν καθόλου στοιχεία πως η διαλειμματική νηστεία επηρεάζει την μακροχρόνια απώλεια βάρους.

Επιπλέον, καλό είναι να θυμόμαστε πως η διαλειμματική νηστεία δεν είναι η καλύτερη διατροφική επιλογή για όλους και μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές σε άτομα με ορισμένες παθήσεις.

«Οι ασθενείς θα πρέπει πάντα να μιλάνε με τον θεράποντα ιατρό τους προτού ξεκινήσουν διαλειμματική νηστεία. Ενδεχομένως να μην είναι κατάλληλη για αυτούς με διαβήτη τύπου 1, ιστορικό τροφικών διαταραχών, έγκυες ή γυναίκες που θηλάζουν (ή που προσπαθούν να μείνουν έγκυες) ή που λαμβάνουν αντιπηκτικά όπως βαρφαρίνη», συστήνει η Δρ Γουόκερ.

Άτομα με κίνδυνο ανάπτυξης ηπατικής φλεγμονής ή καρκίνου

Η πιο συνηθισμένη πάθηση ήπατος παγκοσμίως είναι γνωστή ως μη αλκοολική λιπώδη νόσος του ήπατος. Εκτιμάται πως το 24% όλων των ενηλίκων και σχεδόν το 10% των παιδιών στις ΗΠΑ πάσχουν από αυτήν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την υπερβολική συσσώρευση λίπους στο ήπαρ, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή αυτού, γνωστή και ως στεατοηπατίτιδα, όπως εξηγεί και ο Δρ Κοντρέρας:

«Δεν τίθεται το ερώτημα πως οι διατροφικές συνήθειες της γενιάς μας είναι βασικός παράγοντας των μεταβολικών διαταραχών που προκαλούνται από την παχυσαρκία, και το ήπαρ είναι το όργανο που επηρεάζεται περισσότερο. Η  μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος βρίσκεται σε άνοδο παγκοσμίως. Είναι μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση η οποία μπορεί να μετατραπεί σε στεατοηπατίτιδα και κίρρωση, η οποία εν συνεχεία μπορεί να προκαλέσει ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα, μια από τις πιο επιθετικές μορφές κακοήθειας και ο πιο γρήγορα ανερχόμενος καρκίνος στις ΗΠΑ.»

Σύμφωνα με τη Δρα Γουόκερ, η ομάδα των ατόμων που βρίσκεται σε μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης NAFLD περιλαμβάνει όσους έχουν:

  • Μεταβολικό σύνδρομο
  • Κοιλιακή παχυσαρκία (προσδιορίζεται ως έχοντας περιφέρεια ίση ή μεγαλύτερη από 100cm για τους άντρες και 90cm για τις γυναίκες)
  • Υψηλά επίπεδα τριγλυκεριδίων
  • Χαμηλά επίπεδα χοληστερόλης HDL
  • Υψηλή πίεση
  • Υψηλά επίπεδα σακχάρου νηστείας στο αίμα
  • Ηπατίτιδα Β ή Γ
  • Βαριά χρήση αλκοόλ

Πέρα από προϋπάρχουσες παθήσεις, τα γονίδια και η διατροφή επίσης επηρεάζουν τις πιθανότητες εμφάνισης NAFLD. Επιστήμονες μελετούν επίσης πως η φυσική χλωρίδα του εντέρου μπορεί να έχει αντίκτυπο στο NAFLD και έχουν ήδη ανακαλύψει διαφορές στο μικροβίωμα ανθρώπων με  NAFLD, σε αντίθεση με όσους δεν πάσχουν από τη νόσο.

Ευκαιρίες για μελλοντική έρευνα

Παρόλο που η έρευνα είναι πολλά υποσχόμενη, οι ερευνητές αποδέχονται το γεγονός ότι επειδή η έρευνα διεξήχθη σε ποντίκια δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε με σαφήνεια αν η διαλειμματική νηστεία θα είχε τα ίδια αποτελέσματα στους ανθρώπους. Ωστόσο, τα αποτελέσματα είναι πολλά υποσχόμενα σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις της διαλειμματικής νηστείας ως εργαλείο πρόληψης για τους ανθρώπους.

Πέρα από αυτό, η Δρ Γουόκερ αισθάνεται πως υπάρχει μια σημαντική  ευκαιρία στο μέλλον να συγκρίνουν ομάδες μελέτης που ακολούθησαν τη μέθοδο νηστείας 5:2 με άλλες ομάδες που ακολούθησαν διαφορετικές διατροφικές αγωγές.

«Πιστεύω πως θα μπορούσαν να προσδώσουν αξία στην εργασία τους με το να έχουν μια ελεγχόμενη ομάδα ποντικιών που έχασαν βάρος με άλλου είδους έλεγχο της διατροφής. Αυτό θα πρόσθετε αξία, συγκεκριμένα στην υπόθεση ότι η νηστεία συγκεκριμένα ευθύνεται για τις αλλαγές στην κυτταρική ίνωση», λέει η Δρ Γουόκερ.

Της Ayla Roberts

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Αλμυρή τάρτα καρότου με πράσινη σαλάτα

Από

Τα καρότα σοταρισμένα σε βούτυρο με λίγο μέλι είναι πάντα νόστιμα, αλλά όταν προσθέτουμε βαλσαμικό ξύδι, λίγο κατσικίσιο τυρί και τα τυλίγουμε σφιχτά μέσα σε σφολιάτα, γίνονται κάτι το ιδιαίτερο.

Αυτό το πιάτο ταξινομείται συνήθως ως ορεκτικό και πράγματι, αυτή η ταρτίνα, κομμένη σε λεπτές φέτες, είναι ιδανική για γιορτές.

Χρησιμοποιήστε ένα μάτσο καρότα και ένα ολόκληρο πακέτο φρέσκο ​​κατσικίσιο τυρί. Μην ξεχάσετε το αλάτι ως τελευταία πινελιά: αναδεικνύει τη γεύση των καρότων.

Η τάρτα καρότου σερβίρεται καλύτερα ζεστή. Αν τη φτιάξετε νωρίτερα, αφήστε τη στο ταψί και ζεστάνετέ την ελαφρά στον φούρνο πριν τη μεταφέρετε σε πιατέλα.

Τάρτα καρότου με πράσινη σαλάτα (4-6 μερίδες)

Για την πίτα

– 450 γραμμάρια ψιλοκομμένα καρότα, ξεφλουδισμένα

– 3 κουταλιές της σούπας βούτυρο

– 2 κουταλιές της σούπας μέλι

– 1 ½ κουταλάκι του γλυκού ακατέργαστο αλάτι (κόσερ)

— Πολύ φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι

– 1 κουταλάκι του γλυκού φύλλα φρέσκου θυμαριού

– 3 κουταλιές της σούπας βαλσαμικό ξύδι

— 1 φύλλο σφολιάτας

– Περίπου 60 γραμμάρια κατσικίσιο τυρί, κομμένο σε λεπτές φέτες ή κομμένο σε κομμάτια

— Νιφάδες θαλασσινού αλατιού για γαρνίρισμα

Για τη σαλάτα

– 1 μικρή σκελίδα σκόρδο

— Περίπου 30 γραμμάρια τυρί παρμεζάνα ή πεκορίνο, τριμμένο

– ½ φλιτζάνι αλατισμένα φιστίκια Αιγίνης

— Ακατέργαστο αλάτι (κόσερ) και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι

– 2 κουταλιές της σούπας ξύδι από λευκό κρασί (για γεύση)

– ½ κουταλάκι του γλυκού μουστάρδα Dijon ή περισσότερο (για γεύση)

– 6 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο

– 4 χούφτες φύλλα μαρουλιού, πλυμένα και στεγνωμένα

Προετοιμασία

Προθερμάνετε το φούρνο στους 200 βαθμούς Κελσίου. Στρώστε ένα στρογγυλό ταψί για πίτα 23 εκ. με λαδόκολλα.

Το πιάτο σερβίρεται καλύτερα ζεστό. Αφήστε το στη φόρμα και ζεστάνετε ελαφρά στο φούρνο λίγο πριν το μεταφέρετε σε πιατέλα.

Αν τα καρότα είναι πολύ λεπτά, τα κόβουμε στη μέση κατά μήκος. Αν είναι πιο χοντρά από 1,5 εκ. τα κόβουμε κατά μήκος σε τέταρτα.

Εκτέλεση

Σε ένα μεγάλο τηγάνι ζεστάνετε το βούτυρο και το μέλι σε μέτρια προς δυνατή φωτιά μέχρι να λιώσει το βούτυρο και να αναβράσει το μείγμα. Προσθέστε τα καρότα, αλάτι, πιπέρι και το θυμάρι και ανακατέψτε. Καλύψτε, μειώστε τη φωτιά σε μέτρια και μαγειρέψτε για 10-12 λεπτά ή μέχρι να ψηθούν τα καρότα. Ελέγχετε περιοδικά για να βεβαιωθείτε ότι μαγειρεύονται ομοιόμορφα. Εάν χρειαστεί, χαμηλώστε ελαφρά τη φωτιά.

Με κλειστό το καπάκι, δυναμώστε τη φωτιά για να εξατμιστεί το μεγαλύτερο μέρος του υγρού. Προσθέστε το ξύδι και μαγειρέψτε για άλλα 2 λεπτά, γυρίζοντας τα καρότα προσεκτικά στη σάλτσα για να μην σπάσουν. Μεταφέρετε τα καρότα και το χυμό στο έτοιμο τηγάνι. Απλώστε ομοιόμορφα στον πάτο.

Σε μια αλευρωμένη σανίδα ανοίγουμε τη σφολιάτα σε κύκλο 25 εκ. Τοποθετήστε τις φέτες κατσικίσιου τυριού πάνω από τα καρότα σε ένα τηγάνι και τη ζύμη πάνω από τα καρότα, διπλώστε τις άκρες της ζύμης γύρω γύρω και κόψτε μια τρύπα στο κέντρο.

Ψήστε για 25-30 λεπτά ή μέχρι να ροδίσει η ζύμη.

Όσο ψήνεται η τάρτα, ετοιμάστε τη σαλάτα

Σε ένα ξύλο κοπής ψιλοκόψτε το σκόρδο, προσθέστε την παρμεζάνα και τα φιστίκια Αιγίνης και συνεχίστε να ψιλοκόβετε μέχρι το μείγμα να γίνει θρύμματα. Μεταφέρετε σε ένα μικρό μπολ, αλατοπιπερώστε και αφήστε στην άκρη.

Σε ένα μεγάλο μπολ χτυπήστε το ξύδι και τη μουστάρδα και προσθέστε σταδιακά το ελαιόλαδο, ανακατεύοντας συνεχώς. Αλατοπιπερώστε. Δοκιμάστε το ντρέσινγκ και προσθέστε περισσότερο ξύδι ή μουστάρδα αν χρειάζεται. Τοποθετήστε από πάνω φύλλα μαρουλιού, αλλά μην τα ανακατέψετε ακόμα.

Βγάλτε την τάρτα από το φούρνο και αφήστε τη να ξεκουραστεί για 10 λεπτά. Στη συνέχεια, περάστε ένα μαχαίρι γύρω από τις άκρες και αναποδογυρίστε τη σε μια πιατέλα. Αφαιρέστε τη λαδόκολλα και ρίξτε τους χυμούς που έχουν μείνει στο ταψί πάνω στην πίτα. Γαρνίρετε την πίτα με φύλλα θυμαριού, αν θέλετε, και πασπαλίστε με αλάτι.

Όταν είναι ώρα να σερβίρετε τη σαλάτα, πλύντε τα χέρια σας και περιχύστε τη σαλάτα με το dressing, καλύπτοντας ομοιόμορφα κάθε φύλλο.

Σε μια πιατέλα σερβιρίσματος βάλτε μια στρώση φύλλων, πασπαλίστε τα ελαφρά με το μείγμα των φιστικιών και αλατοπιπερώστε.

Κόψτε την τάρτα  καρότου σε φέτες με ένα οδοντωτό μαχαίρι και σερβίρετε μαζί με σαλάτα.

Του Deb Perelman

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

 

Συμβουλές για την καταπολέμηση του καρκίνου και 7 διατροφικές αρχές από έναν ειδικό

Από

Καθώς ο καρκίνος συνδέεται όχι μόνο με τα γονίδια, αλλά και με παράγοντες της καθημερινότητας, όπως οι διατροφικές συνήθειες, τι είδους δίαιτα μπορεί να συμβάλει στη μείωση των πιθανοτήτων εμφάνισης καρκίνου; Ο Δρ Τσανγκ Τσιν-τσιεν, ειδικός στον καρκίνο του μαστού από την Ταϊβάν, αποκαλύπτει τους κυριότερους παράγοντες που σχετίζονται με την ανάπτυξη του καρκίνου και τις επτά αντικαρκινικές διατροφικές αρχές στο πρόγραμμα των Epoch Times «Φροντίδα Υγείας» (“Health Nourishment”).

Ο καρκίνος είναι στενά συνδεδεμένος με τις συνήθειες κάποιου, τον τρόπο ζωής και το περιβάλλον, όπως για παράδειγμα την ώρα που πάει για ύπνο, την άσκηση και τη δίαιτα. Ο Δρ Τσανγκ αναφέρει πως από τη στιγμή που ο οισοφάγος, το στομάχι, το λεπτό έντερο και το παχύ έντερο έρχονται σε άμεση επαφή με την τροφή, το είδος της τροφής που καταναλώνουμε, η ποσότητα αυτής, η επεξεργασία που έχει υποστεί και ο τρόπος με τον οποίο έχει μαγειρευτεί έχουν αντίκτυπο στον καρκίνο.

Καρκίνος και διατροφή

Ο Δρ Τσανγκ έδωσε μερικά παραδείγματα σχετικά με το πώς συγκεκριμένες διατροφικές συνήθειες μπορεί να προάγουν διάφορα είδη καρκίνου:

  • Οισοφαγικός: σχετίζεται με παραζεσταμένα, μαριναρισμένα για μεγάλο διάστημα ή υπερβολικά αλμυρά φαγητά. Σε ορισμένες περιοχές, οι άνθρωποι προτιμούν το καυτό φαγητό, για να αντισταθμίσουν τον κρύο καιρό και τείνουν να προσθέτουν περισσότερο αλάτι ή άλλα συστατικά για να διατηρήσουν το φαγητό. Αυτό μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του οισοφάγου για κάποιους.
  • Γαστρικός: σχετίζεται με επεξεργασμένα φαγητά ή φαγητά που περιέχουν συντηρητικά και πρόσθετα.
  • Παχέος εντέρου: σχετίζεται με την έλλειψη λαχανικών και φρούτων στη δίαιτα κάποιου, με το λιπαρό κρέας, με τα επεξεργασμένα τρόφιμα με άμυλο και με το αλκοόλ.
  • Στήθους: σχετίζεται με χημικά που διαταράσσουν το ενδοκρινολογικό σύστημα, όπως οι πλαστικοποιητές και τα φυτοφάρμακα.
  • Πνεύμονα: σχετίζεται με το κάπνισμα, την υπερβολική χρήση αλκοόλ και την ανεπαρκή λήψη βιταμίνης B.
  • Παγκρέατος: σχετίζεται με την υπερβολική λήψη ζάχαρης.

Επτά αντικαρκινικές διατροφικές αρχές

Για να μειωθεί η πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου, ο Δρ Τσανγκ πιστεύει ότι οι επτά ακόλουθες διατροφικές αρχές χρήζουν προσοχής:

  1. Καταναλώστε αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις τροφές: Να επιλέγονται φαγητά που μπορούν να εξαλείψουν τις ελεύθερες ρίζες και να καταπολεμήσουν τις φλεγμονές, όπως το κουνουπίδι, οι ελιές ή τα πράσινα λαχανικά.
  2. Γεμίστε το πιάτο σας με χρώματα: Τα πολύχρωμα τρόφιμα περιέχουν διάφορα φυτοχημικά. Ο Δρ Τσανγκ προτείνει μια «δίαιτα ουράνιο τόξο», δηλαδή την κατανάλωση τροφίμων με ποικίλα χρώματα για τη θρέψη του σώματος με μια ευρεία ποικιλία θρεπτικών συστατικών.
  3. Επιλέξτε οργανικά τρόφιμα: Ο Δρ Τσανγκ προτείνει την κατανάλωση μη επεξεργασμένων τροφών, όπως τα σιτηρά, τα λαχανικά και τα φρούτα. Αυτές οι τροφές συγκρατούν πιο πολλά θρεπτικά συστατικά και έχουν πιο φυσική γεύση.
  4. Αποφύγετε το τηγάνισμα και το μαγείρεμα σε υψηλές θερμοκρασίες: Το ακρυλαμίδιο, μια επικίνδυνη χημική ουσία, μπορεί να παραχθεί όταν μαγειρεύουμε ή ψήνουμε το φαγητό σε υψηλές θερμοκρασίες. Μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι τα αυξημένα επίπεδα ακρυλαμιδίου είναι καρκινογόνα, που σημαίνει ότι μπορεί να έχουν επίπτωση και στους ανθρώπους. Επιπλέον, υπερβολικά υψηλές θερμοκρασίες καταστρέφουν τις πρωτεΐνες και επηρεάζουν την θρεπτική αξία της τροφής.
  5. Απαρνηθείτε τα συντηρητικά: Τα χημικά στα συντηρητικά, όπως τα νιτρικά άλατα, που προστίθενται στο μπέικον, το ζαμπόν, τα σνακ κλπ, μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης  καρκίνου.
  6. Αποφύγετε τα μαριναρισμένα προϊόντα: Συντηρητικά όπως το νιτρικό άλας προστίθενται στα μαριναρισμένα προϊόντα κατά την παραγωγή τους.
  7. Πείτε όχι στις χρωστικές ουσίες: Πρόσθετα όπως οι χρωστικές τροφίμων έχουν βρεθεί να έχουν τοξική επίδραση σε διάφορους οργανισμούς.

Διαχείριση βάρους: Ένας κρίσιμος παράγοντας για την πρόληψη του καρκίνου

Ο Δρ Τσανγκ ανέφερε πως άλλος ένας κρίσιμος παράγοντας για την πρόληψη του καρκίνου είναι η διαχείριση της παχυσαρκίας. Το παραπανίσιο λίπος αυξάνει τη φλεγμονή και μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο.

Έρευνες έχουν δείξει πως το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο τουλάχιστον 13 ειδών καρκίνου, περιλαμβανομένου του καρκίνου του θυρεοειδούς, του οισοφάγου, του στήθους, του ήπατος και του παχέος εντέρου.

Για να μειώσετε το λίπος σας, ο Δρ Τσανγκ προτείνει την εφαρμογή των ακόλουθων συνηθειών:

  • Κόψτε τα βραδινά τσιμπολογήματα: Αποφύγετε να τρώτε πριν τον ύπνο. Δειπνήστε τουλάχιστον τρεις ώρες πριν ξαπλώσετε.
  • Μην τρώτε περισσότερο από όσο πρέπει: Κάποιοι τρώνε από συνήθεια ή όταν είναι αγχωμένοι ή αναστατωμένοι, αλλά αυτό μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία περιττού λίπους.
  • Μην βιάζεστε: Να μασάτε όσο το δυνατόν πιο αργά. Έτσι, θα αισθανθείτε γεμάτοι νωρίτερα και θα αποφύγετε την υπερβολική λήψη τροφής.

Σημαντικά στοιχεία άσκησης για την καταπολέμηση του καρκίνου

Η σωματική άσκηση είναι απαραίτητη για την καταπολέμηση του καρκίνου. Ο Δρ Τσανγκ υποστηρίζει πως η άσκηση μπορεί να κάψει τις επιπλέον θερμίδες, να μειώσει τον κίνδυνο παχυσαρκίας και να βελτιώσει το ανοσοποιητικό σύστημα. Δίνει έμφαση σε ασκήσεις ευλυγισίας που βοηθούν το σώμα να αποκαταστήσει την ισορροπία του, σε ασκήσεις αντοχής που αυξάνουν τη μυϊκή μάζα και σε αερόβιες ασκήσεις που ενισχύουν την καρδιοπνευμονική λειτουργία. Όλες αξίζουν τον κόπο.

Ο Δρ Τσανγκ συνιστά να ασκείται κανείς για 20 με 30 λεπτά την ημέρα. Μεγάλη σημασία έδωσε στο να παραμένετε παρόντες και συγκεντρωμένοι κατά τη διάρκεια της άσκησης. Βοηθάει, επίσης, στο να ξεφεύγετε από τις έγνοιες της καθημερινότητας και να είστε πιο χαλαροί.

Της Amber Yang

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

 

 

Μπέργκερ χωρίς ψωμί (κέτο)

Από

Η κετογονική διατροφή αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη διατροφική τάση των ημερών. Είναι μια δίαιτα η οποία γίνεται όλο και πιο γνωστή, κερδίζει υποστηρικτές και είναι αρκετά αποτελεσματική. Φυσικά, χρειάζεται προσοχή!

Η κετογονική δίαιτα είναι μια δίαιτα αποκλεισμού μιας ολόκληρης ομάδας τροφίμων και συγκεκριμένα των υδατανθράκων. Περιέχει συνήθως λιγότερα από 50 γραμμάρια υδατανθράκων ημερησίως και ενεργοποιεί τη βιοχημική διαδικασία της κέτωσης. Η κέτωση αποτελεί κατά κάποιο τρόπο μια στροφή του μεταβολισμού προς το αποθηκευμένο λίπος, παράγοντας τα κετονικά σώματα (εξ ου και η ονομασία της διατροφής) τα οποία έχουν ανορεξιογόνο επίδραση. Συνεπώς πρόκειται για μια διατροφή η οποία είναι πολύ αποτελεσματική στην καύση λίπους και παράλληλα συμβάλλει στο να μην υπάρχει έντονο το αίσθημα της πείνας.

Σημαντικά σημεία μίας κετογονικής δίαιτας

  1. Πρέπει να σχεδιάζεται πάντα από κάποιον ειδικό.

  1. Πρέπει η εξέλιξη της να παρακολουθείται από κάποιον ειδικό.

  1. Να γίνεται για συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

  1. Χρειάζεται αυξημένη κατανάλωση υγρών.

  1. Δεν πρέπει να περιορίζεται υπερβολικά το αλάτι όσο εφαρμόζεται η κετογονική διατροφή.

  1. Χρειάζεται να συνοδεύεται με τη λήψη κάποιων συμπληρωμάτων διατροφής όπως το μαγνήσιο.

  1. Δεν πρέπει να εφαρμόζεται από συγκεκριμένες ομάδες ατόμων, όπως άτομα με διαταραχές λήψης τροφής, εγκυμονούσες, διαβητικοί τύπου Α κ.ά.

Μία εύκολη και γρήγορη συνταγή χωρίς υδατάνθρακες είναι η παρακάτω:

Μπέργκερ χωρίς ψωμί  

Χρόνος ετοιμασίας: 30΄

Υλικά (1 μερίδα)

Για τα μπιφτέκια 

  • 200 γρ κιμά μοσχαρίσιο

  • 1 κ.σ. ελαιόλαδο

  • ό,τι μπαχαρικά θέλουμε και αλάτι

Λοιπά υλικά

  • 4 μανιτάρια πορτομπέλο

  • 1 φύλλο μαρούλι

  • Λίγη ρόκα

  • 2 στρογγυλές φέτες ντομάτας

  • 2 φέτες τυρί

  • Μουστάρδα

  • Αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση

1. Σε ένα μπολ βάζουμε όλα τα υλικά του κιμά και ζυμώνουμε καλά. Χωρίζουμε σε 2 μπιφτεκάκια και τα πιέζουμε να γίνουν πλατσουκωτά. Τα βάζουμε στο ψυγείο μέχρι να ετοιμάσουμε τα υπόλοιπα υλικά.

2. Σε ένα ίσιο τηγάνι βάζουμε 1 κ.σ. ελαιόλαδο και ρίχνουμε τα μανιτάρια χωρίς το κοτσάνι από την κάτω πλευρά για 5 λεπτά, σε μέτρια προς δυνατή φωτιά και μετά τα γυρνάμε. Το κάνουμε αυτό μέχρι να μαλακώσουν και να ψηθούν καλά. Τα βγάζουμε από το τηγάνι και βάζουμε πάνω τους το μαρούλι.

3. Αφού έχουμε έτοιμα και όλα τα μπαχαρικά, βάζουμε στο ίδιο τηγάνι σε μέτρια φωτιά τα μπιφτέκια χωρίς λάδι, αφού θα βγάλουν το δικό τους, Τα ψήνουμε πρώτα από την μία και μετά από την άλλη πλευρά, μέχρι να ψηθούν καλά. Στο τέλος, βάζουμε πάνω τους τις φέτες τυρί. Μόλις λιώσει, βάζουμε το μπιφτέκι πάνω στο μανιτάρι.

4. Πάνω από το μπιφτέκι, βάζουμε μουστάρδα, μετά ντομάτα και τέλος τη ρόκα, και αλατοπιπερώνουμε όπου χρειάζεται.

Καλή σας όρεξη!

Η συνταγή είναι της Γιώτας Μουδράκη (cookpad)

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

Αλήθεια & Παράδοση

Facebook-f Linkedin Twitter Youtube
  • Stories
  • Community
  • Blog
  • Careers
  • Brand Assets

36 ΧΩΡΕΣ, 22 ΓΛΩΣΣΕΣ

  • Αγγλικά
  • Γαλλικά
  • Γερμανικά
  • Εβραϊκά
  • Ελληνικά
  • Ιαπωνικά
  • Ινδονησιακά
  • Ισπανικά
  • Ιταλικά
  • Κινεζικά
  • Κορεάτικα
  • Ολλανδικά
  • Ουκρανικά
  • Περσικά
  • Πολωνικά
  • Πορτογαλικά
  • Ρουμανικά
  • Ρωσικά
  • Σλοβακικά
  • Σουηδικά
  • Τουρκικά
  • Τσέχικα