Τετάρτη, 02 Ιούλ, 2025

Γ.Γεραπετρίτης στο ΣΑ του ΟΗΕ: «Η Ελλάδα θέλει να δει τη Συρία να πετυχαίνει»

Στην παρέμβασή του στο Συμβούλιο Ασφαλείας στη συζήτηση για τη Συρία, ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης που ασκούσε καθήκοντα προέδρου, αναφέρθηκε στην ιστορική αλλαγή που έγινε στη Συρία με την πτώση του προηγούμενου καθεστώτος.

Όπως τόνισε, πρόκειται για έναν «σεισμικό» μετασχηματισμό που αναζωπύρωσε την ελπίδα για τον συριακό λαό, προσθέτοντας ότι «πρέπει να κρατήσουμε αυτή τη φλόγα της ελπίδας ζωντανή, παρά τις προκλήσεις που μπορούν να την σβήσουν».

Ο κ. Γεραπετρίτης υπογράμμισε ότι η Συρία βρίσκεται σήμερα μπροστά σε μια ιστορική ευκαιρία να επιτύχει πρόοδο και να διαδραματίσει ρόλο σταθερότητας στην περιοχή. Στο πλαίσιο αυτό, αναφέρθηκε στην παραδοσιακή φιλία Ελλάδας-Συρίας, καθώς και στην επίσκεψη του στη Δαμασκό τον Φεβρουάριο, ακολουθούμενη από συμμετοχή σε διεθνή συνέδρια σε Παρίσι και Βρυξέλλες. Εξέφρασε τη βούληση της Ελλάδας να συμβάλει περαιτέρω στην ανοικοδόμηση της Συρίας και στη διατήρηση της «πλούσιας εθνοθρησκευτικής της ποικιλομορφίας».

Ο κ. Γεραπετρίτης ανέπτυξε τρεις βασικούς άξονες παρέμβασης:

Πολιτική μετάβαση χωρίς αποκλεισμούς. Η πρώτη του επισήμανση αφορούσε την ανάγκη η Συρία να προχωρήσει σε μια πολιτική μετάβαση «πλήρως χωρίς αποκλεισμούς», σύμφωνα με τις αρχές του Ψηφίσματος 2254 του Συμβουλίου Ασφαλείας. Η συριακή κοινωνία, υπογράμμισε, αποτελεί «ένα μωσαϊκό από διαφορετικά στοιχεία, ικανά να ευδοκιμήσουν μαζί με ειρήνη και αρμονία». Εξού και η μεταβατική κυβέρνηση πρέπει να εξασφαλίσει την πολιτική ενσωμάτωση όλων: Χριστιανών, Αλαουιτών, Δρούζων, Κούρδων, με τη συμμετοχή όλων των Σύρων, «συμπεριλαμβανομένων των γυναικών».

Ο υπουργός Εξωτερικών αναγνώρισε θετικές ενδείξεις, όπως καταγράφηκαν στην ενημέρωση του ειδικού απεσταλμένου του γεν. γραμματέα, Γκίαρ Πέντερσεν, αλλά επέμεινε πως «υπάρχει σημαντικό περιθώριο βελτίωσης». Τόνισε την ανάγκη «το Σύνταγμα που θα ακολουθήσει τη Συνταγματική Διακήρυξη να αντικατοπτρίζει τις φωνές μιας πολυεθνοτικής και πολυθρησκευτικής κοινωνίας».

Ειδική αναφορά έκανε στην αξία της Συμφωνίας μεταξύ SDF και Δαμασκού της 10ης Μαρτίου, η οποία «δεσμεύει τα μέρη σε ειρηνική προσέγγιση». Η αντιμετώπιση τεχνικών θεμάτων, όπως το φράγμα Tishreen, θεωρήθηκε θετική εξέλιξη για την περιφερειακή σταθερότητα.

Ωστόσο, προειδοποίησε για τον κίνδυνο αποσταθεροποίησης από ένοπλες ομάδες στον Βορρά, καλώντας τη μεταβατική κυβέρνηση να διασφαλίσει ότι αυτές «δεν θα παρεμποδίσουν τη διαδικασία». Παράλληλα, ζήτησε από τους περιφερειακούς δρώντες «να απέχουν από πράξεις βίας ή κλιμάκωσης».

Ο κ. Γεραπετρίτης έθεσε και θέμα ασφαλείας, σημειώνοντας ότι «η αποχώρηση των ξένων μαχητών και η ένταξη όλων των ένοπλων ομάδων στις εθνικές δυνάμεις ασφαλείας, με παράλληλο αποκλεισμό των τρομοκρατικών και εξτρεμιστικών στοιχείων», αποτελεί βασική προϋπόθεση για την πολιτική σταθερότητα.

Λογοδοσία και μεταβατική δικαιοσύνη. Δεύτερος κεντρικός άξονας της Ελλάδας είναι η ανάγκη για «λογοδοσία και προώθηση της μεταβατικής δικαιοσύνης». Ο κ. Γεραπετρίτης αναφέρθηκε στα φρικτά γεγονότα του Μαρτίου, όπου «χιλιάδες αθώοι πολίτες, κυρίως Αλαουίτες και Χριστιανοί», έχασαν τη ζωή τους στη Δυτική Συρία. Επισήμανε ότι το Συμβούλιο καταδίκασε απερίφραστα αυτά τα γεγονότα και αναμένει τη δημοσίευση των ευρημάτων της Ερευνητικής Επιτροπής.

Επιπλέον, εξέφρασε ανησυχία για τη βία που ξέσπασε στο Νότο κατά της Δρούζικης κοινότητας, τονίζοντας πως «για να γυρίσει σελίδα η Συρία, πρέπει να σταματήσει η σεχταριστική βία». Κάλεσε τις μεταβατικές αρχές να «διατηρήσουν την τάξη, να ελέγξουν τις ένοπλες ομάδες, να προστατεύσουν όλους τους πολίτες και να φέρουν ενώπιον της δικαιοσύνης τους υπαίτιους».

Εξέφρασε την υποστήριξη της Ελλάδας σε «ταχεία, διαφανή, αξιόπιστη και αμερόληπτη έρευνα», με συμμετοχή των σχετικών μηχανισμών του ΟΗΕ. Παράλληλα, αναγνώρισε τη συμμετοχή του ΥΠΕΞ της Συρίας στη Γενική Συνέλευση και τη «δήλωση ετοιμότητας για συνεργασία με διεθνείς μηχανισμούς λογοδοσίας», τονίζοντας πως «ο κόσμος περιμένει τα λόγια να συνοδευθούν από πράξεις».

Αντιμετώπιση της οικονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης. Ως τρίτο σημείο, ο υπουργός Εξωτερικών ανέδειξε το «ευάλωτο και δύσκολο» οικονομικό και ανθρωπιστικό περιβάλλον που αντιμετωπίζει η Συρία. Σημείωσε ότι «η χώρα αντιμετωπίζει ευρύτατη καταστροφή» και θύμισε ότι η Ελλάδα ήταν μεταξύ εκείνων που δεσμεύθηκαν οικονομικά στο 9ο Συνέδριο των Βρυξελλών. Δήλωσε ότι η Ελλάδα «παραμένει δεσμευμένη στη στήριξη των Σύριων καθώς ανοικοδομούν το έθνος τους».

Αναφερόμενος στην ΕΕ, επισήμανε πως υπήρξε «άμεση αναστολή ορισμένων περιοριστικών μέτρων», στο πλαίσιο «σταδιακής, υπό όρους και αναστρέψιμης προσέγγισης». Τόνισε ότι περαιτέρω άρσεις θα εξεταστούν με βάση την πρόοδο ως προς τη λογοδοσία, τη συμμετοχικότητα της πολιτικής διαδικασίας και τον σεβασμό του διεθνούς δικαίου και των κυριαρχικών δικαιωμάτων των γειτονικών κρατών.

Αναφέρθηκε επίσης στην ανακοίνωση του Προέδρου Τραμπ για άρση των αμερικανικών κυρώσεων, σημειώνοντας ότι αυτή «αποτελεί σημαντική ευκαιρία για τη Συρία», εφόσον συνεργαστεί στενά με τους γείτονές της για την περιφερειακή σταθερότητα.

Προειδοποίησε, ωστόσο, για τον συνεχιζόμενο κίνδυνο από ριζοσπαστικές ομάδες και ξένους μαχητές. «Η βιωσιμότητα και ασφάλεια των καταυλισμών μαχητών του ISIS και των οικογενειών τους στη Βορειοανατολική Συρία είναι καίριας σημασίας», υπογράμμισε.

Τόνισε ακόμα πως η σταθερότητα της Συρίας θα επιτρέψει στη «σημαντική διασπορά της» να επιστρέψει με ασφάλεια και εθελοντικά.

Κλείνοντας, ο κ. Γεραπετρίτης επαναβεβαίωσε την πλήρη στήριξη της Ελλάδας «στην κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα της Συρίας», καλώντας σε καθολικό σεβασμό του διεθνούς δικαίου, συμπεριλαμβανομένου του Δικαίου της Θάλασσας.

«Η Ελλάδα θέλει να δει τη Συρία να πετυχαίνει», δήλωσε, και να αποτελέσει «παράδειγμα ότι μια χώρα μπορεί να επιστρέψει ακόμη και από τις πιο δύσκολες συνθήκες». Για να συμβεί αυτό, η ηγεσία της Συρίας πρέπει να αγκαλιάσει μια «αυθεντικά συριακή και χωρίς αποκλεισμούς πολιτική μετάβαση, προάγοντας τη λογοδοσία, τη μεταβατική δικαιοσύνη και μια βιώσιμη συμφιλίωση».

Κατέληξε εκφράζοντας την πλήρη υποστήριξη της Ελλάδας στον ΟΗΕ και στον ειδικό απεσταλμένο Γκίαρ Πέντερσεν «σε αυτή την πορεία».

«ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ» – Η ελληνική χειροτεχνία ζωντανεύει στον ΣΕΝ

Ο Σύλλογος Εκπαιδεύσεως Νεανίδων (ΣΕΝ), με παράδοση 153 ετών στην εκπαίδευση και τις τέχνες, διοργανώνει την ετήσια έκθεση χειροτεχνίας του την Παρασκευή και το Σάββατο, 23 & 24 Μαΐου, στη Στοά Μπολάνη, στο Σύνταγμα.

Η έκθεση περιλαμβάνει δημιουργίες των σπουδαστών στα επιμορφωτικά σεμινάρια του ΣΕΝ της περιόδου 2024-2025, σε παραδοσιακές αλλά και σύγχρονες τεχνικές, όπως το κοπανέλι, το λασέ, το μακραμέ, η αργυροχρυσοχοΐα, η υφαντική, η ραπτική, το fashion design και πολλά ακόμα.

Ο ΣΕΝ έχει μακρά διαδρομή, με έτος ίδρυσης το 1872, υπό το όνομα «Σύλλογος Κυριών υπέρ της γυναικείας παιδεύσεως». Σκοπός της ίδρυσής του ήταν η απασχόληση και η εκπαίδευση απόρων γυναικών. Πρώτη μέριμνα, η δημιουργία εργαστηρίου χειροτεχνημάτων. Σταδιακά αναπτύχθηκε και δημιουργήθηκαν τμήματα ραπτικής, δαντέλας, μεταξωτών και βαμβακερών υφασμάτων, ταπητουργίας. Παράλληλα, εκπαίδευε νέα κορίτσια για να στελεχώσουν το εργαστήριο.

(Σύλλογος Εκπαιδεύσεως Νεανίδων)

 

Επιπλέον, από το 1875, ξεκίνησε να καταρτίζει νοσηλεύτριες στο Νοσοκομειακό Εκπαιδευτήριο του Συλλόγου για κατ’ οίκον νοσηλεία. Τα μαθήματα αυτά σταμάτησαν το 1884, όταν άρχισε να λειτουργεί το Νοσοκομείο Ευαγγελισμός.

Ο ΣΕΝ έχει βραβευθεί με τιμητικά διπλώματα, επαίνους, μετάλλια χάλκινα, αργυρά ή χρυσά στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ήδη από το 1873 στη Διεθνή Έκθεση της Βιέννης. Διακρίθηκε, μεταξύ άλλων, στις Διεθνείς Εκθέσεις του Παρισιού (1878,1889, 1900), στα Ολύμπια το 1889, στη Διεθνή Έκθεση του Σικάγο το 1893 και τιμήθηκε από τον Δήμο Αθηναίων, άλλους φορείς, αλλά και την Ακαδημία Αθηνών, με έπαινο το 1973 και με το αργυρούν παράσημο το 1997.

Το κτίριο του ΣΕΝ στην οδό Κολοκοτρώνη, στο Σύνταγμα. (Σύλλογος Εκπαιδεύσεως Νεανίδων)

 

Σήμερα, ο ΣΕΝ δραστηριοποιείται σε δύο κτίρια και στο διαδίκτυο. Σεμινάρια που καλύπτουν εκτενώς το πεδίο της υφαντουργίας, περιλαμβάνοντας και τεχνικές βαφής του υφάσματος διεξάγονται στο Ιστορικό Υφαντουργείο (Λεωφόρος Αμαλίας 38), ενώ στα κεντρικά του, στο Σύνταγμα (Κολοκοτρώνη 3), παραδίδονται μαθήματα που αφορούν κυρίως το ράψιμο, το κέντημα και τις ποικίλες τεχνικές του. Παράλληλα, διεξάγονται και ορισμένα διαδικτυακά σεμινάρια, αλλά και εργαστήρια που συστήνουν εξειδικευμένες τεχνικές στους ενδιαφερόμενους.

* * * * *

«ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ» 2024-2025

Κολοκοτρώνη 3Α & 3Β, Στοά Μπολάνη, Σύνταγμα

Παρασκευή 23 & Σάββατο 24 Μαΐου

12:00 – 19:00

Είσοδος ελεύθερη

Περισσότερες πληροφορίες:

210 322 1100

info@senedu.gr

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα προεδρεύσει και θα παρέμβει στη συζήτηση του Συμβουλίου Ασφαλείας για τη θαλάσσια ασφάλεια

Υπό την προεδρία του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών συγκαλεί στις 17.00 ώρα Ελλάδος ανοικτή συζήτηση υψηλού επιπέδου (signature event) με θέμα την «Ενίσχυση της Θαλάσσιας Ασφάλειας μέσω Διεθνούς Συνεργασίας για την Παγκόσμια Σταθερότητα», η οποία θα λάβει χώρα στην έδρα του διεθνούς οργανισμού, στο πλαίσιο της προεδρίας της χώρας μας στο Συμβούλιο Ασφαλείας για τον μήνα Μάιο.

Ενημέρωση θα παράσχει ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, ενώ θα συμμετάσχουν ως εισηγητές η Μελίνα Τραυλού, πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης και ερευνητής στο UNIDIR (Ινστιτούτο Ερευνών των Ηνωμένων Εθνών για τον Αφοπλισμό) Κρίστιαν Μπόγκερ, που ειδικεύεται σε θέματα διεθνούς ασφάλειας.

Η συνεδρίαση αποσκοπεί σε μια στρατηγική ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των κρατών-μελών για την ολιστική αντιμετώπιση των αυξανόμενων απειλών στη θαλάσσια ασφάλεια, όπως η πειρατεία, το διασυνοριακό οργανωμένο έγκλημα, η παράνομη διακίνηση όπλων, ναρκωτικών και ανθρώπων, η παράνομη αλιεία, η εμπορία ανθρώπων, οι τρομοκρατικές ενέργειες και οι επιθέσεις σε κρίσιμες θαλάσσιες υποδομές.

Θα τονιστεί επίσης η ανάγκη για ενίσχυση της διεθνούς συνεργασίας (συμπεριλαμβανομένων των εταιρικών σχέσεων) στην επιτήρηση του θαλάσσιου χώρου με σκοπό την ανάπτυξη ικανοτήτων και τη χρήση νέων τεχνολογιών, τον συντονισμό μέσων επιτήρησης και την ανταλλαγή πληροφοριών. Θα γίνουν αναφορές στη διαχείριση κινδύνου για τον συντονισμό δράσεων για την προστασία κρίσιμων υποδομών, την ενίσχυση της ανθεκτικότητας και την έγκαιρη λήψη μέτρων. Θα αναδειχθούν επίσης οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στη θαλάσσια ασφάλεια και θα αξιολογηθούν οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις από παράνομες ενέργειες.

Ιδιαίτερη σημασία έχει η πλήρης εφαρμογή των σχετικών Ψηφισμάτων του ΣΑ από όλα τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ και ο σεβασμός των διεθνών υποχρεώσεων για την καταπολέμηση των θαλάσσιων απειλών.

Στο επίκεντρο της συζήτησης θα τεθούν και κρίσιμα ερωτήματα για την εφαρμογή διεθνών νομικών πλαισίων, όπως η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας UNCLOS, για την προτεραιοποίηση αναγκών ενίσχυσης ικανοτήτων και για τον ρόλο της τεχνολογίας στην αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος στη θάλασσα.

Η Ελλάδα, αναλαμβάνοντας ενεργό ρόλο ως προεδρεύουσα χώρα, επιδιώκει να ενισχύσει τον ρόλο του Συμβουλίου Ασφαλείας στην προώθηση της θαλάσσιας ασφάλειας ως θεμέλιου λίθου για την παγκόσμια ειρήνη, ευημερία και ανάπτυξη.

Στη συνέχεια, ο πρωθυπουργός θα συναντηθεί με τον γενικό γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες.

Γ. Γαραντζιώτη

Καβάλα: Άνοιξη στο χρυσοφόρο Παγγαίο, το βουνό των θρύλων και των παραδόσεων

Καθώς η ‘Ανοιξη απλώνεται πάνω από την ελληνική γη, το Παγγαίο όρος ανασαίνει ξανά, λουσμένο στο φως και τα χρώματα.  Η άνοιξη στο Παγγαίο είναι μια εμπειρία, ένας ύμνος στη φύση και την αναγέννηση. Καθώς οι πρώτες ζεστές ακτίνες του ήλιου αγκαλιάζουν τις πλαγιές του βουνού, το τοπίο μεταμορφώνεται σε έναν πολύχρωμο καμβά γεμάτο ζωή και αρμονία που προσκαλεί μικρούς και μεγάλους να το επισκεφθούν.

Ζώντας κάποιος στην ανατολική Μακεδονία νιώθει μάλλον προνομιούχος έχοντας πολλές και διαφορετικές επιλογές για να βρεθεί κοντά στη φύση, ιδιαίτερα μετά από έναν δύσκολο χειμώνα. Το Παγγαίο αποτελεί έναν τέτοιο προορισμό, προκλητικά πανέμορφο κι εξίσου προκλητικά προσβάσιμο μέχρι τις κορυφές του, κάνοντας τον επισκέπτη να αναρωτηθεί πώς μπορεί η φύση να είναι τόσο κοντά στον άνθρωπο.

‘Ανοιξη στο Παγγαίο είναι οι πανύψηλες οξιές, που με τις πυκνές φυλλωσιές τους δημιουργούν εντυπωσιακά δάση που δύσκολα διαπερνούν οι ακτίνες του ηλίου. Είναι τα αγέρωχα πλατάνια στις άκρες του δρόμου και στις πλαγιές του βουνού. Είναι αυτό το βαθύ γυαλιστερό πράσινο χρώμα που φανερώνει τη ζωή της φύσης, που όμως εναλλάσσεται με το κόκκινο χρώμα των πεσμένων φύλλων του χειμώνα σε όλο το μήκος του δρόμου και μέσα στα δάση, δημιουργώντας εκπληκτικές χρωματικές αντιθέσεις.

Η άνοιξη στο Παγγαίο αποκαλύπτει ένα βουνό όντως μυθικό, ακόμα πιο μεγάλο και  εντυπωσιακό απ’ ότι δείχνει τον χειμώνα, σχεδόν μυστηριακό, όπως θα φάνταζε στα μάτια ενός μικρού παιδιού. Με υψόμετρο 1.956 μέτρων,  προσφέρει πολλές επιλογές για δράσεις μέσα στη φύση και είναι ιδανικός τόπος για όσους αγαπούν την πεζοπορία στο δάσος.

 

Με αυτά τα εφόδια ο επισκέπτης μπορεί να φτάσει σχετικά εύκολα σε μια τις κορυφές του, το περίφημο «Πιλάφ Τεπέ», τουρκική λέξη που σημαίνει η κορυφή του ρυζιού. Και μπορεί στο άκουσμα αυτής της λέξης να ξεσπάσει κάποιος στα γέλια, για τους ντόπιους όμως η κορυφή αυτή από μακριά μοιάζει πάντα με ένα αναποδογυρισμένο μπολ ρυζιού. Ωστόσο, η σύγχρονη ελληνική ονομασία της κορυφής είναι «Αυγό».

Οι άλλες δυο κορυφές του Παγγαίου είναι το «Μάτι» και το «Τρίκορφο». Το «Πιλάφ Τεπέ» αποκαλύπτεται στον επισκέπτη περήφανο και αυστηρό συνάμα, χωρίς ιδιαίτερη βλάστηση. Στις τελευταίες στροφές του κεντρικού δρόμου οι συστοιχίες από έλατα φαντάζουν μεγαλόπρεπα, και με έκπληξη κάποιες φορές διαπιστώνει ο επισκέπτης ότι τα χιόνια εδώ πάνω ακόμα αργούν να λιώσουν.

Φτάνοντας στην έδρα του ομώνυμου δήμου, την Ελευθερούπολη, 17 χλμ. δυτικά της Καβάλας, το αυτοκίνητο θα ακολουθήσει την παλιά εθνική που διέρχεται μέσα από τα ορεινά χωριά του Παγγαίου. Λίγο μετά το Ακροβούνι, θα ακολουθήσει τον δρόμο για το Δασικό Χωριό (τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες  επαναλειτουργίας του). Από εκεί, με αυτοκίνητο, θα ξεκινήσει τη διαδρομή μέχρι να φτάσει στην περίφημη κοιλάδα του Ορφέα.

Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει, όσο πιο βαθιά μπαίνει στο βουνό, τόσο οι εικόνες που εναλλάσσονται μπροστά στα μάτια του επισκέπτη προκαλούν δέος. Η φύση σε όλο το μεγαλείο της.  Ο κάμπος των Φιλίππων απλώνεται κάτω από το βουνό. Η ηλιοφάνεια και η καθαρή ατμόσφαιρα προσφέρουν μοναδικής ομορφιάς εικόνες στην απεραντοσύνη του ορίζοντα.

Στην κοιλάδα του Ορφέα 

Το αυτοκίνητο θα φτάσει μέχρι την κοιλάδα του Ορφέα. Εδώ οι αισθήσεις μεταμορφώνονται. Ο επισκέπτης νιώθει ανάλαφρος, σχεδόν εξαϋλωμένος. Τα λιγοστά απομεινάρια του παλιού χιονοδρομικού κέντρου μαρτυρούν την ανάπτυξη που είχε κάποτε το βουνό.

Με ένα τζιπάκι 4×4 θα φτάσει εύκολα και γρήγορα πολύ κοντά στις δυο από τις τρεις κορυφές του Παγγαίου. Αν επιλέξει να πάει προς το «Μάτι», την ψηλότερη κορυφή, θα συναντήσει την παλιά κεραία εκπομπής της ΕΡΤ. Η λειτουργία της σταμάτησε τον Οκτώβριο του 2015. Σήμερα, στέκει επιβλητική και παραμένει ένα τεχνολογικό κουφάρι που λεηλατήθηκε πολλές φορές. Κατά μήκος της διαδρομής θα αντικρύσει τα χωριά της  Δράμας. Εξάλλου, το βουνό αποτελεί ένα φυσικό σύνορο ανάμεσα στους δυο νομούς της Ανατολικής Μακεδονίας – την Καβάλα και τη Δράμα.

Η επιλογή για τη δεύτερη κορυφή, του «Πιλαφ Τεπέ», είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή. Η θέα προς τον πλευρά της Καβάλας  θα σας αποζημιώσει. Όταν έχει καθαρό ορίζονταν φαίνεται μέχρι και η κορυφή του ‘Αθω. Ο επισκέπτης βλέπει να απλώνεται μπροστά του ολόκληρος ο θαλάσσιος κόλπος της Καβάλας, μέχρι τη Θάσο νότια και τον Στρυμωνικό κόλπο δυτικά. Ακόμα και με τα πόδια, οι διαδρομές αυτές, προς τις δυο κορυφές, δεν είναι απαγορευτικές, καθώς τα μονοπάτια είναι ιδιαίτερα φαρδιά και βατά για χαλαρή πεζοπορία.

Στα χνάρια της ιστορίας του μυθικού βουνού

Από την κοιλάδα του Ορφέα, ο επισκέπτης θα ταξιδέψει νοερά στη μακραίωνη ιστορία αυτού του πανέμορφου βουνού και σίγουρα θα αναρωτηθεί: ποιος ήταν ο λόγος που για πολλούς αιώνες συνωστίζονταν στο Παγγαίο και την περιοχή του αναρίθμητοι λαοί και άνθρωποι; Την απάντηση δίνει ο δικηγόρος, ιστορικός και ερευνητής Θόδωρος Λυμπεράκης, που όλα αυτά τα χρόνια αγάπησε, μελέτησε, περπάτησε και εξερεύνησε το βουνό όσο λίγοι.

«Δεν ήταν μόνο η εύφορη γη των γύρω απ’ αυτό περιοχών», σημειώνει μιλώντας στο ΑΠΕ – ΜΠΕ, «ούτε τα μεγάλα δάση του, που παρείχαν την περίφημη ναυπηγική ξυλεία. Ήταν κυρίως οι θησαυροί των πλούσιων μεταλλείων χρυσού και αργύρου που υπήρχαν πάνω του και που το είχαν κάνει ονομαστό ήδη από την αρχαιότητα. Κι ήταν, επίσης, το φημισμένο ιερό του Βάκχου, του θεού Διονύσου, που βρισκόταν σε μια από τις υψηλότερες κορυφές του και το οποίο είχαν υπό τον έλεγχό τους οι Σάτρες.»

«Ο Βάκχος του Παγγαίου», υπογραμμίζει, «είχε μια γυναίκα ως ‘προμάντιδα’, δηλαδή σαν Πυθία. Είχε έμπειρους ιερείς, τους ‘προφήτες’, προερχόμενους από το πολεμικό φύλο των μαχαιροφόρων Βησσών της Ροδόπης, που έδιναν σχήμα και μετέφεραν στους πιστούς τους ακατανόητους χρησμούς που ο θεός ενέπνεε σ’ αυτή τη γυναίκα, όταν αυτή έπεφτε σ’ έκσταση, ενώ στις θυσίες τους πρόσφεραν στον μεγάλο Θράκα θεό άσπρα άλογα.»

«Έχει, κατά συνέπεια», συνεχίζει ο κος Λυμπεράκης, «τεράστιο ιστορικό, αρχαιολογικό και μυθολογικό ενδιαφέρον το Παγγαίο. Σε όλα τα παραπάνω πρέπει να συμπεριλάβουμε ένα ακόμα σημαντικό κεφάλαιο της ιστορίας του, που είναι τα ακιδογραφήματα ή βραχογραφήματα (βραχογραφίες). Πρόκειται για σχεδιάσματα πάνω στον σκληρό γρανίτη ή τον σκληρό ασβεστόλιθο, που τα συναντούμε στην ύπαιθρο, αλλά σε ορισμένες σπάνιες περιπτώσεις και μέσα σε σπήλαια. Οι βραχογραφίες παριστάνουν ζώα, ανθρώπους, αγρίμια του δάσους, για τα οποία όμως οι αρχαιολογικές γνώσεις μας είναι λιγοστές μέχρι σήμερα.»

Παραδοσιακές γεύσεις, ξεκούραση και πολιτισμός στα ορεινά χωριά

Στον δρόμο της επιστροφής με το αυτοκίνητο, το ταξίδι στις ομορφιές του Παγγαίου αξίζει να συνεχιστεί στα μοναδικής φυσικής ομορφιάς και παραδοσιακής μακεδονικής αρχιτεκτονικής ορεινά χωριά του Παγγαίου.

Εκεί, ο επισκέπτης θα περπατήσει σε παραδοσιακούς οικισμούς με πέτρινα αρχοντικά και πλακόστρωτα σοκάκια, θα διαβεί τοξωτά γεφύρια φτιαγμένα με πελεκητή πέτρα, θα καθίσει σε πλακόστρωτες πλατείες με πηγάδια και το καλοκαίρι θα απολαύσει τη δροσιά των πλατάνων. Μπορεί να κάνει πεζοπορία στο μονοπάτι της Μεσορόπης, το οποίο επιτρέπει την πρόσβαση σε μέρη σπάνιας ομορφιάς με μικρούς καταρράκτες και λίμνες. Η Μουσθένη, τα Δωμάτια, το Ποδοχώρι, το Μελισσοκομείο, ο Πλατανότοπος είναι ορισμένα από τα χωριά που αξίζει να επισκεφθείτε. Σε κάθε ένα από αυτά θα βρείτε όμορφες γωνιές.

Τέλος, στο Κοκκινοχώρι, τη γενέτειρα του δημοφιλούς λαϊκού τραγουδιστή Βασίλη Καρρά, μπορείτε να επισκεφθείτε ένα τα πιο σύγχρονα και καλύτερα οινοποιεία της βόρειας Ελλάδας όπου παράγεται και εμφιαλώνεται το φημισμένο κρασί του Παγγαίου. Στα Κηπιά, επιβεβλημένη είναι μια επίσκεψη στο υπέροχο μουσείο κέρινων ομοιωμάτων του Θοδωρή Κοκκινίδη.

Β. Λωλίδη

Το μεταναστευτικό, το ουκρανικό και το μέλλον της Ευρώπης στο επίκεντρο της συνάντησης Μελόνι-Μερτς

«Η σημερινή μας συνομιλία αποτελεί την πιο αποτελεσματική διάψευση της φημολογούμενης έλλειψης ενδιαφέροντος της νέας γερμανικής κυβέρνησης για τη χώρα μας», δήλωσε η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι μετά την ολοκλήρωση της σημερινής της συνάντησης με τον Γερμανό καγκελάριο Φρήντριχ Μερτς στο κυβερνητικό μέγαρο της Ρώμης, Παλάτσο Κίτζι.

«Οι χώρες μας διαθέτουν τις ισχυρότερες μεταποιητικές βιομηχανίες στην Ευρώπη, το μέλλον τους είναι στενά συνδεδεμένο και οι εμπορικές συναλλαγές μας πέρυσι άγγιξαν τα 150 δισεκατομμύρια ευρώ», πρόσθεσε η Μελόνι.

Η Ιταλίδα πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι στόχος και των δυο χωρών είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων στην Ευρώπη, «διορθώνοντας και τις ζημιές μιας οικολογικής μετάβασης η οποία ήταν υπερβολικά ιδεολογική».

«Δεν μπορεί να υπάρξει βιομηχανική ερημοποίηση, διότι στην έρημο δεν φυτρώνει τίποτα» είπε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι η ιταλογερμανική συνεργασία θα επικεντρωθεί και στη στήριξη της αυτοκινητοβιομηχανίας.

«Με τον καγκελάριο είμαστε σύμφωνοι ότι δεν πρέπει να ρυθμίζεται υπερβολικά το κάθε τί, θεωρώ ότι μια λύση θα ήταν πιθανόν η επιστροφή στην αρχή της επικουρικότητας. Για τον λόγο αυτό, πρέπει να απαλείψουμε τους εσωτερικούς δασμούς, τους οποίους κινδυνεύουμε να επιβάλουμε στους εαυτούς μας», τόνισε η Τζόρτζια Μελόνι.

Σε ό,τι αφορά τον τομέα της άμυνας, συμπλήρωσε ότι η συνεργασία των δυο χωρών θα ενισχυθεί και ότι η κοινοπραξία των ομίλων Leonardo και Rheinmetall, αξίας περίπου 25 δισεκατομμυρίων ευρώ, αποτελεί μια πρώτη ένδειξη ευρωπαϊκής άμυνας.

«Ιταλία και Γερμανία μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην κοινή προσπάθεια για να ανταποκριθούμε στις αυξημένες ευθύνες που, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, η Ευρώπη καλείται να αναλάβει. Θεωρώ ότι η προσπάθειά μας πρέπει να στοχεύει στην οικοδόμηση ενός σταθερού ευρωπαϊκού στυλοβάτη της Ατλαντικής Συμμαχίας, για να πλαισιώσουμε τον αμερικανικό, στο πλαίσιο μιας στρατηγικής αλληλοσυμπλήρωσης», είπε η επικεφαλής της κυβέρνησης της Ρώμης.

Για την Ουκρανία, η Μελόνι τόνισε ότι παρά το γεγονός ότι στην Κωνσταντινούπολη οι Ζελένσκι και Πούτιν δεν συναντήθηκαν, θεωρεί σημαντικό ότι οι αντιπροσωπείες συνομίλησαν και ευχήθηκε να είναι αυτό ένα πρώτο βήμα για μια δίκαιη και διαρκή ειρήνη, με τις αναγκαίες εγγυήσεις ασφαλείας για τη χώρα που δέχθηκε την επίθεση.

«Είμαστε και οι δυο φίλοι του Ισραήλ, αλλά ακριβώς γι΄αυτό, δεν μπορούμε να μείνουμε αδιάφοροι μπροστά στα όσα συμβαίνουν στην Γάζα, όπου η κατάσταση είναι όλο και δυσκολότερη και δραματική. Καταβάλλουμε προσπάθειες υπέρ μιας μόνιμης κατάπαυσης των εχθροπραξιών και δεν μπορούν να υπάρξουν αμφισημίες όταν ζητάμε την απελευθέρωση όλων των ομήρων από τη Χαμάς, όπως και για το ότι δεν υπάρχει μέλλον για την παρουσία της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας ή σε μελλοντικό παλαιστινιακό κράτος», τόνισε επίσης η Ιταλίδα πρωθυπουργός.

Με αναφορά στο μεταναστευτικό, η Μελόνι δήλωσε ότι υπάρχει μεγάλη σύμπτωση απόψεων με τον νέο Γερμανό καγκελάριο και επέμεινε στην ανάγκη να αποτελούν προτεραιότητες η καταπολέμηση των διακινητών ανθρώπων, η προστασία των εξωτερικών συνόρων της Ένωσης, ο σεβασμός της νομιμότητας, η ενίσχυση των επαναπατρισμών και ένα νέο, ισότιμο μοντέλο συνεργασίας με τις χώρες προέλευσης και διέλευσης των μεταναστών.

«Με χαροποιεί το γεγονός ότι ο καγκελάριος εξέφρασε ενδιαφέρον για ό,τι αφορά τη συμμετοχή στην ομάδα χωρών που συναντιούνται πριν από τις συνόδους κορυφής με αντικείμενο συζήτησης το πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί το μεγάλο θέμα της μετανάστευσης και με καινοτόμες λύσεις όπως ήταν, για παράδειγμα, το πρωτόκολλο συνεργασίας μας με την Αλβανία. Θεωρώ ότι υπάρχουν περιθώρια για να συνεργαστούμε πολύ καλά», υπογράμμισε η Μελόνι.

Μιλώντας για το ενεργειακό, δήλωσε ότι η Ιταλία μπορεί να παίξει ρόλο-κλειδί ως κέντρο προμήθειας φυσικού αερίου, ηλεκτρισμού, και πράσινου υδρογόνου, τόσο για το εσωτερικό της ΕΕ όσο και για τις διασυνδέσεις με την Αφρική και τη Μεσόγειο. Όπως ανακοινώθηκε επίσης, η νέα ιταλογερμανική διακυβερνητική διάσκεψη θα πραγματοποιηθεί στις αρχές του επόμενου έτους στην Ιταλία.

Σε σχετική ερώτηση, η Ιταλίδα πρωθυπουργός απάντησε ότι δεν θεωρεί ότι πρέπει να δώσει συμβουλές στον Γερμανό καγκελάριο σε ό,τι αφορά το ταξίδι που θα πραγματοποιήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες και πρόσθεσε ότι «ο Αμερικανός πρόεδρος εργάζεται με στόχο να υπερασπίσει το συμφέρον της χώρας του και σέβεται τους ηγέτες που κάνουν το ίδιο πράγμα». «Είμαι βέβαιη ότι ο κος Μερτς θα κάνει ακριβώς αυτό», είπε η επικεφαλής της ιταλικής κυβέρνησης.

Αναφερόμενη στο λεγόμενο «Σχήμα της Βαϊμάρης», το οποίο απαρτίζεται από τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Πολωνία, αποσαφήνισε ότι η χώρα της είναι διαθέσιμη να πάρει μέρος σε σχήματα που μπορούν να βελτιώσουν το μέλλον της Ευρώπης διότι «στην περίοδο αυτή, όλες οι βεβαιότητες που είχαμε τίθενται υπό αμφισβήτηση και πρέπει να ξανακερδίσουμε και να προστατέψουμε τη θέση μας στον κόσμο».

Απαντώντας σε ερώτηση, τέλος, του ιταλικού πρακτορείου ειδήσεων Ansa, η Τζόρτζια Μελόνι τόνισε:

«Υπάρχει μια ιταλική πρωτοβουλία η οποία δεν σχετίζεται με επιστολή προς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αλλά προς τους εταίρους μας, για να αναρωτηθούμε σχετικά με τις ευρωπαϊκές συμβάσεις και εάν είναι σε θέση, κάποιες δεκαετίες μετά τη συγγραφή τους, να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που μας απασχολούν.»

Όσο για τη χθεσινή δήλωση του Γάλλου προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν ότι δεν βρίσκεται επί τάπητος ενδεχόμενη αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία, υπογράμμισε:

«Δεν μπορώ παρά να διαπιστώσω ότι, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, η αποστολή στρατευμάτων δεν αποτελεί πλέον θέμα συζήτησης. Ως γνωστόν, εξέφρασα επανειλημμένα τις επιφυλάξεις μου σχετικά με μια πρωτοβουλία αυτού του είδους, ιδίως σε μια στιγμή κατά την οποία όλοι εργαζόμαστε για την προτεραιότητα της άνευ όρων κατάπαυσης του πυρός, η οποία θα πρέπει να συνοδεύεται από την ανάγκη να συνεχιστεί η στήριξη της Ουκρανίας σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα άμυνάς της και από εγγυήσεις ασφαλείας για τη χώρα που ήταν θύμα επίθεσης. Συνεχίζουμε να είμαστε διαθέσιμοι, όπως πάντα, να συμμετάσχουμε σε κάθε σχήμα, με τους Ευρωπαίους και δυτικούς εταίρους μας, για να επιτευχθεί ο στόχος μιας διαρκούς και δίκαιης ειρήνης. Το να κρατηθεί ενωμένη η Δύση, χωρίς να αποκλειστεί κανείς και με το δικαίωμα να μπορούν όλοι να εκφράζουν την άποψή τους, ήταν για την Ιταλία ανέκαθεν μια προτεραιότητα. Ίσως, σε μια τόσο κρίσιμη φάση σαν και αυτή, είναι αναγκαίο να εγκαταλειφθούν – κάπως – οι υπερβολικά πρωταγωνιστικές τάσεις, οι οποίες κινδυνεύουν να ζημιώσουν την ενότητα της Δύσης, που ήταν και παραμένει βασικής σημασίας για την επίλυση του ουκρανικού.»

Του Θ. Ανδρεάδη-Συγγελάκη

 

Ν. Δένδιας: Αλλαγές στις ΕΔ με όποιο πολιτικό κόστος για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της σύγχρονης εποχής

Οι μεταρρυθμίσεις στις οποίες προχωράμε στις Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι μία δυνητική επιλογή της χώρας. Είναι όρος εθνικής επιβίωσης μετά τις τεράστιες αλλαγές που έχουν συμβεί την τελευταία δεκαετία τόσο σε γεωπολιτικό όσο και σε τεχνολογικό επίπεδο. Οι προκλήσεις της σύγχρονης εποχής δεν αντιμετωπίζονται με εκατοντάδες στρατόπεδα που φυτοζωούν, αλλά με συγχωνεύσεις και αύξηση πληρότητας. Το ίδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες αλλαγές. Δεν με πτοεί το πολιτικό κόστος και είμαι πρόθυμος να το αναλάβω. Αυτό, τόνισε, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» και στον δημοσιογράφο Κ. Παπαχλιμίντζο, ο υπουργοός Εθνικής ‘Αμυνας Νίκος Δένδιας

«Οφείλουμε», εξήγησε, «να ανταποκριθούμε στις νέες συνθήκες μέσω μίας ολιστικής – και όχι αποσπασματικής – προσέγγισης, με μία σειρά μεταρρυθμίσεων που ξεκινούν από τη Στολή και τον εξοπλισμό του Σύγχρονου Μαχητή και φτάνουν στην ανάπτυξη καινοτόμων μέσων και στο 20ετές ουσιαστικά Εξοπλιστικό Πρόγραμμα (12+8 ετών)».

Ξεκαθάρισε, δε, ότι «οι αλλαγές θα προχωρήσουν σε όλα τα επίπεδα» ενώ πρόσθεσε ότι σημαντικό μέρος των μεταρρυθμίσεων «αφορά τη μέριμνα για το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, τον κύριο πολλαπλασιαστή ισχύος μας» όπως το οικιστικό πρόγρμμα, οι αυξήσεις στις αποδοχές μετά από 15 χρόνια, οι μεγάλες βελτιώσεις στην υγειονομική περίθαλψη.

Για τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο κ. Δένδιας ανέφερε ότι «απέδειξε ότι η στρατιωτική υπεροχή στον 21ο αιώνα δεν κρίνεται από τον αριθμό των οπλικών συστημάτων, αλλά από τη συνδυαστική τους χρήση, την ταχύτητα ανταπόκρισης και την επίγνωση του πεδίου».

«Τα μη επανδρωμένα συστήματα – εναέρια και επίγεια – προσφέρουν ακρίβεια, ευελιξία και αρκετές φορές επιχειρησιακό πλεονέκτημα. Δεν αναιρούν την αξία των μαχητικών αεροσκαφών τελευταίας γενιάς. Την ενισχύουν. Ενδεικτικό είναι ότι στο πλαίσιο της λειτουργίας του Ελληνικού Κέντρου Αμυντικής Καινοτομίας (ΕΛΚΑΚ), 4 από τα 10 προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης αφορούν την ανάπτυξη μη επανδρωμένων συστημάτων» συμπλήρωσε.

Για την Πολεμική μας Αεροπορία, επισήμανε ότι «αναβαθμίζεται μέσω της ένταξης των Αεροσκαφών Rafale, της συνέχισης της αναβάθμισης των F-16 Block 50 σε Viper και κυρίως της ένταξης της Ελλάδας στο πρόγραμμα των F- 35».

Ειδικότερα, όπως είπε, «η συμμετοχή μας στο πρόγραμμα των F-35 είναι ένα τεχνολογικό και επιχειρησιακό άλμα προς το μέλλον. Δεν πρόκειται απλώς για αεροσκάφη. Πρόκειται για πλατφόρμες μάχης, πλήρως ενταγμένες σε δικτυοκεντρικά συστήματα διοίκησης, ελέγχου και επικοινωνιών».

«Η επιλογή αυτή», συνέχισε, «εντάσσεται στο νέο εθνικό δόγμα αποτροπής, το οποίο έχει ως πυρήνα την «Ασπίδα του Αχιλλέα» – έναν πολυεπίπεδο θόλο αντιαεροπορικής, αντιβαλλιστικής, anti-drone, αντιπλοϊκής και ανθυποβρυχιακής προστασίας. Πρόκειται για μια ενοποιημένη αρχιτεκτονική που επιτρέπει την πλήρη αξιοποίηση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων κάθε συστήματος, σε ξηρά, θάλασσα και αέρα. Τα νέα αεροσκάφη και τα πολεμικά πλοία αποδεσμεύονται από την χωρική υπεράσπιση, αποκτώντας πλέον στρατηγικό ρόλο. Όλα τα παραπάνω λειτουργούν συνδυαστικά. Πρόκειται για επένδυση στη συνέργεια».

Για το οικιστικό πρόγραμμα των Ενόπλων Δυνάμεων, επανέλαβε ότι «η προσήλωση της Πολιτείας στην αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων πρέπει να μετουσιώνεται σε μέριμνα για το στέλεχος που φορά με υπερηφάνεια τη στολή».

«Το οικιστικό πρόγραμμα των Ενόπλων Δυνάμεων», ανέφερε, «ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2023, με την καταγραφή των υφιστάμενων οικημάτων, την αποτύπωση των αναγκών και την εκπόνηση των απαραίτητων μελετών. Παράλληλα ολοκληρώθηκε η ανέγερση 357 οικημάτων ανά την επικράτεια. Τον Μάιο του 2024 εξασφαλίστηκε η χρηματοδότηση συνολικού ποσού 100 εκατομμυρίων ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, των πρώτων δύο κατασκευαστικών Φάσεων του Οικιστικού Προγράμματος, για την ανέγερση 702 κατοικιών σε 54 κτιριακά συγκροτήματα στην Θράκη και τα νησιά του κεντρικού και ανατολικού Αιγαίου».

«Το σύνολο των έργων της Α΄ και Β΄ φάσης βρίσκεται σε εξέλιξη και οι κατοικίες – με τις οποίες ο συνολικός αριθμός θα ανέλθει στις 1.059 – αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί και παραδοθεί προς χρήση εντός του 2026. Υπενθυμίζω ότι μέρος των νέων διαμερισμάτων (ποσοστό 10 – 15%) θα διατεθεί προς χρήση σε κρίσιμες κατηγορίες μετακινούμενων δημοσίων λειτουργών, όπως γιατροί και εκπαιδευτικοί, στηρίζοντας το εθνικό δίκτυο κοινωνικής συνοχής» πρόσθεσε.

«Επιπλέον, το υπουργείο έχει σχεδιάσει τις επόμενες φάσεις του Οικιστικού Προγράμματος, εστιάζοντας στις παραμεθόριες περιοχές. Έχουμε ήδη υποβάλλει σχετική πρόταση χρηματοδότησης 200 εκατομμυρίων ευρώ για την κατασκευή πρόσθετων 1.500 κατοικιών στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και στο Νομό Έβρου. Ο στόχος είναι η κάλυψη του 35% των υφιστάμενων στεγαστικών αιτημάτων έως το 2027, με τελικό ορίζοντα τον αριθμό των 4.000 διαμερισμάτων σε όλη την επικράτεια έως το 2030» ανέλυσε ο υπουργός.

Για τη στρατιωτική θητεία, είπε ότι «δημιουργούνται νέες απαιτήσεις σε έναν Στρατό που δεν είναι όπως σε άλλες χώρες αμιγώς επαγγελματικός και βασίζεται, ορθώς, στη συμμετοχή του Έλληνα πολίτη – οπλίτη».

«Η θητεία», εξήγησε, «πρέπει να εξελιχθεί, ώστε να υπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες ασφάλειας της πατρίδας μας και παράλληλα να είναι χρήσιμη για τους νέους. Στην κατεύθυνση αυτή σχεδιάζεται η αναβάθμιση της βασικής εκπαίδευσης, όπως και της εκπαίδευσης ειδικότητας. Θα αποτελούν πλέον ολοκληρωμένες διαδικασίες απόκτησης εκτεταμένων επιχειρησιακών γνώσεων».

«Μετά τη βασική εκπαίδευση», συνέχισε, «οι οπλίτες που το επιθυμούν, θα μπορούν επίσης να συμμετέχουν σε πιστοποιημένα προγράμματα απόκτησης γνώσεων και ανάπτυξης δεξιοτήτων που θα τους βοηθήσουν στη μετέπειτα ζωή τους και στην επαγγελματική τους πορεία».

«Στόχος», όπως ξεκαθάρισε, «είναι μέχρι το 2030 να υπάρχει μια δύναμη 150.000 ενεργών εθελοντών εφέδρων, που να μπορούν να καλύψουν άμεσα επιχειρησιακές ανάγκες, αν χρειαστεί».

«Συνεχίζεται επίσης», είπε, «ο σχεδιασμός της εθελοντικής θητείας γυναικών, η εφαρμογή της οποίας θα αποτελέσει μία μεγάλη τομή, παρέχοντας πρόσβαση των Ενόπλων Δυνάμεων σε ένα σημαντικότατο ανθρώπινο κεφάλαιο».

Για τη στρατιωτική περιουσία, ο κ. Δένδιας ήταν κάθετος λέγοντας ότι «δεν αποτελεί αδρανές κεφάλαιο. Είναι λειτουργικός και ιστορικός πόρος, του οποίου η διαχείριση πρέπει να είναι θεσμικά κατοχυρωμένη και να γίνεται με πλήρη διαφάνεια».

Πιο συγκεκριμένα, όπως ανέφερε, «το αμέσως επόμενο διάστημα πρόκειται να κατατεθεί νομοσχέδιο για την αξιοποίηση του συνόλου της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων».

«Ξεκινώντας από την καταγραφή της ακίνητης περιουσίας και την ανάπτυξη ενός πλήρους ψηφιακού μητρώου ακινήτων, ώστε καμία υποδομή, κανένα κτίσμα, κανένα τεμάχιο γης να μην παραμένει εκτός εποπτείας. Η διαδικασία θα επικαιροποιείται διαρκώς, ώστε η Πολιτεία να γνωρίζει, να αξιολογεί και να αποφασίζει με συγκεκριμένα κριτήρια και ανεπίληπτο τρόπο» υπογράμμισε.

«Στην κατεύθυνση αυτή προχωράμε στη δημιουργία θεσμοθετημένου φορέα για την ενιαία διαχείριση της στρατιωτικής περιουσίας. Ο φορέας αυτός δεν θα λειτουργεί ως κερδοσκοπικός μηχανισμός «Real Estate», αλλά ως επιχειρησιακός βραχίονας για την παραγωγική αξιοποίηση της περιουσίας υπέρ του προσωπικού όλων των κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, χρηματοδοτώντας το Οικιστικό Πρόγραμμα» τόνισε ο υπουργός Εθνικής ‘Αμυνας.

Για την ενίσχυση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, ο κ. Δένδιας τη χαρακτήρισε «στρατηγική επιλογή» καθώς όπως είπε «είναι γεγονός ότι η σημερινή συνεισφορά της εγχώριας βιομηχανίας στις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων είναι πολύ χαμηλή».

«Το νέο Μακροπρόθεσμο Πρόγραμμα Αμυντικών Εξοπλισμών (ΜΠΑΕ) προβλέπει ρητά ότι οι εξοπλιστικές συμβάσεις θα περιλαμβάνουν μεσοσταθμικά συμμετοχή ελληνικής προστιθέμενης αξίας σε ποσοστό 25%. Στην κατεύθυνση της ανάπτυξης της αμυντικής τεχνολογίας στη χώρα μας σημαντικός είναι επίσης ο ρόλος του Ελληνικού Κέντρου Αμυντικής Καινοτομίας (ΕΛΚΑΚ), το οποίο αποτελεί τον δίαυλο με το επιχειρησιακό πεδίο» υπογράμμισε.

«Στόχος μας σε κάθε περίπτωση είναι η Ελλάδα να διεκδικήσει παρουσία στις τεχνολογικές εξελίξεις και η αμυντική μας βιομηχανία να συμβάλλει στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και στην αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας. Φιλοδοξούμε η Ελλάδα να μην είναι πια μια χώρα που ξοδεύει δισεκατομμύρια για την άμυνά της και δεν κρατά τίποτα για την παραγωγή της» επισήμανε.

«Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας θα είναι πλέον όχι μόνο αγοραστές, αλλά και συντελεστές ανάπτυξης τεχνολογίας. ‘Αλλωστε, η εγχώρια παραγωγή δεν είναι μόνο οικονομική επένδυση. Δημιουργεί τεχνογνωσία, εξωστρέφεια και θέσεις εργασίας υψηλής εξειδίκευσης. Αυτό είναι το πραγματικό περιεχόμενο της στρατηγικής μας: ‘Αμυνα με ελληνική υπογραφή» ανέφερε.

Για τις δυνατότητες της Ελλάδας να πείσει ευρωπαϊκές χώρες να μην προμηθεύονται στρατιωτικούς εξοπλισμούς από την Τουρκία, ο κ. Δένδιας ανέφερε: «Το ζητούμενο δεν είναι να επιβάλουμε μία απόφαση σε μία άλλη χώρα, αλλά να αναδείξουμε τις ευρύτερες συνέπειες μιας τέτοιας επιλογής, οι οποίες ενδεχομένως υπερβαίνουν τα στενά οικονομικά ή τεχνικά οφέλη».

«Οφείλουμε», συνέχισε, «να κινηθούμε με πειθώ και να καταστήσουμε σαφές ποιος είναι ο βαθύτερος κίνδυνος μιας τέτοιας απόφασης. Όταν μια χώρα εισάγει οπλικά συστήματα από κράτη που δεν συμμετέχουν στην ΕΕ και δεν ενστερνίζονται τις ίδιες αξίες και αρχές και τον ίδιο σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο, τότε διατρέχει τον κίνδυνο όχι μόνο να λειτουργήσει υπονομευτικά απέναντι στο σύστημα αξιών που εκφράζει σήμερα η Ενωμένη Ευρώπη, αλλά και να βρεθεί αντιμέτωπη με πολιτική ή στρατηγική πίεση».

«Ο κύριος κίνδυνος πίσω από αυτό είναι η μεταφορά εξελιγμένου know-how στην Τουρκία. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε τον στόχο της στρατηγικής αυτονομίας της Ε.Ε. στον τομέα της ‘Αμυνας και της στήριξης της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας των κρατών-μελών της. Η Ασφάλεια στην Ευρώπη είναι συλλογική υπόθεση» συμπλήρωσε.

«Ως κράτος που βρίσκεται στα εξωτερικά σύνορα της Ένωσης και φέρει σημαντικό αμυντικό βάρος, η Ελλάδα έχει το θεσμικό και ηθικό έρεισμα να ζητήσει από τους εταίρους της να ενισχύουν, και όχι να διαβρώνουν, το ευρωπαϊκό σύστημα ασφάλειας» ξεκαθάρισε.

Για το ζήτημα της υπόθεσης των Τεμπών, εξήγησε ότι «σαφώς αφορά και τη Δικαιοσύνη» ενώ επίσημανε ότι «είναι εξαιρετικά επικίνδυνο αν η ελληνική κοινωνία πάψει να έχει εμπιστοσύνη σε αυτήν».

«Είναι», είπε, «ένα ζήτημα όμως από το οποίο κρίνεται και το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του. Ως κυβέρνηση οφείλουμε να πείσουμε ότι θα χυθεί άπλετο φως και θα διερευνηθεί κάθε πτυχή των αιτίων που οδήγησαν στο δυστύχημα, διαλύοντας άπαξ διά παντός τα επιχειρήματα περί δήθεν συγκάλυψης. Είναι το ελάχιστο χρέος μας στις οικογένειες των θυμάτων, όπως και στην ιστορία της παράταξής μας ως διαχρονικής πολιτικής δύναμης υπευθυνότητας».

«Η τραγωδία αυτή», πρόσθεσε, «που συγκλόνισε και εξακολουθεί να συγκλονίζει την ελληνική κοινωνία συμπυκνώνει διαχρονικές παραλείψεις και αστοχίες της λειτουργίας του κράτους. Με αυτήν την οπτική οφείλει να αντιμετωπίζει τη διερεύνηση του δυστυχήματος και η αντιπολίτευση. Όχι σαν «αίτημα για την πτώση της κυβέρνησης». Ο ελληνικός λαός είναι σαφές ότι δεν ανέχεται μια απόπειρα τυχόν συγκάλυψης, αλλά δεν συνυπογράφει και την απόπειρα εργαλειοποίησης».

Π. Μαρινάκης: Mέχρι το τέλος του έτους το σύστημα ελεγχόμενης εισόδου σε ΑΕΙ

Σε μία σειρά από απορίες σε σχέση με το κυβερνητικό έργο, απάντησε ο Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης, στο 2ο «Briefing για τους πολίτες», όπου οι πολίτες μπορούν να θέτουν ερωτήματα μέσω του instagram. Ο κ.Μαρινάκης μάλιστα για πρώτη φορά είπε χαριτολογώντας ότι …”απαγορεύεται να απαντήσει” σε μια συγκεκριμένη ερώτηση. Η ερώτηση αφορούσε τις προβλέψεις…για το final for στο μπασκετ όπου συμετέχουν ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακό.

Η πλειοψηφία των ερωτημάτων που τέθηκαν από τους πολίτες αφορούσε στα μέτρα για την ασφάλεια στα πανεπιστήμια. Ακόμη, υπήρξαν απορίες αναφορικά με τις πρωτοβουλίες για το δημογραφικό ζήτημα, τις πολιτικές επιδομάτων, την πιθανότητα πρόωρων εκλογών, τα πανηγύρια κ.α. Ακόμη, ο κ.Μαρινάκης αποκάλυψε την εφαρμογή που χρησιμοποιεί περισσότερο και τα θέματα στα οποία κάνει «κλικ» εκτός πολιτικής.

-Πότε θα εφαρμοστεί ο έλεγχος και η κάρτα εισόδου στα ΑΕΙ;

Τα Πανεπιστήμια πρέπει να έχουν επικαιροποιήσει και να έχουν ολοκληρώσει μέχρι τέλος Ιουλίου όλα τα σχέδια ασφαλείας, για τα οποία είχαν υποχρέωση από το 2021, ενώ μέχρι το τέλος του έτους θα πρέπει να έχουν ολοκληρώσει την εγκατάσταση του συστήματος ελεγχόμενης εισόδου.

-Είναι δυνατόν κάποιος να ελέγχεται για το αν θα μπαίνει ή όχι στο Πανεπιστήμιο;

Ναι, το καταλαβαίνω ότι στη χώρα μας που κάποια πράγματα τα έχουμε μπερδέψει, αυτό πρέπει να το συζητάμε. Δηλαδή -επειδή ακούω και την κριτική από τα γνωστά κόμματα της αντιπολίτευσης- για να μπεις στα γραφεία ενός οποιουδήποτε κόμματος, από αυτά της αριστεράς κυρίως, που εναντιώνονται σε αυτή την αυτονόητη κίνηση, μπαίνεις έτσι; «Λες γειά σας, ήρθα;» Πηγαίνεις σε όποιον όροφο θες; Όχι, προφανώς. Κάντε μια σχετική δοκιμή, για να το διαπιστώσετε. Αυτό, άλλωστε, συμβαίνει και σε όλα τα πολιτισμένα κράτη του κόσμου. Ήμουνα νιος και γέρασα, το ξέρω, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να τα λύσουμε και αυτά.

-Ποια είναι τα μέτρα που θα λάβετε για τα Πανεπιστήμια σχετικά με τη βία;

Οι περισσότερες ερωτήσεις -και λογικό- είναι σχετικά με τα μέτρα που θέλουμε να εφαρμόσουμε επιπλέον, για τα Πανεπιστήμια. Συγκρατήστε, επιγραμματικά, τα εξής:

Πρώτον, αυτοματοποιημένες ποινές. Ασκείται ποινική δίωξη, γιατί σε έπιασαν να κάνεις κάτι που να έχει να κάνει με τη σωματική ακεραιότητα ή απειλή της ζωής μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο και είσαι φοιτητής; Αυτοδικαίως, για δύο χρόνια αναστολή φοιτητικής ιδιότητας. Καταδικάστηκες αμετάκλητα; Οριστική διαγραφή.

Δεύτερον. Τα έσπασες; Προκάλεσες κάποια ζημιά; Θα πληρώσεις εσύ και όχι όλοι εμείς οι υπόλοιποι. Δεν πλήρωσες; Θα σου έρθει στο ΑΦΜ σου, να το πληρώσεις από εκεί.

Τρίτον, τα Πανεπιστήμια, οι Πρυτανικές Αρχές πρέπει να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, αλλιώς υπάρχουν σχετικές πειθαρχικές κυρώσεις. Όλοι στην ίδια σελίδα είμαστε, αλλά οι κανόνες υπάρχουν για να τηρούνται.

Και βέβαια, γιατί υπάρχει και η διάσταση της Δικαιοσύνης, με πρωτοβουλίες που θα αναλάβει το Υπουργείο Δικαιοσύνης, εκδίκαση τέτοιων υποθέσεων βίας στα Πανεπιστήμια κατά προτεραιότητα. Το δρόμο μας τον έδειξε η ταχύτερη, πλέον, εκδίκαση υποθέσεων για τη βία στα γήπεδα και για την ενδοοικογενειακή βία.

Τέμπη: Δύο πορίσματα καθηγητών του Πολυτεχνείου καταδεικνύουν ότι η έκρηξη δεν προκλήθηκε από παράνομο φορτίο

Δύο νέα επιστημονικά πορίσματα από το ΕΜΠ καταδεικνύουν ότι η έκρηξη στο δυστύχημα των Τεμπών δεν προκλήθηκε από πιθανά παράνομα υλικά που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία.

Το πρώτο είναι το πόρισμα του καθηγητή του εργαστηρίου Τεχνολογίας Καυσίμων και Λιπαντικών της Σχολής Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Δημήτρη Καρώνη.

Η πραγματογνωμοσύνη του κου Καρώνη εκτείνεται συνολικά σε 123 σελίδες, σχολιάζοντας αναλύσεις και δεδομένα του Γενικού Χημείου του Κράτους, με βάση αυτοψίες και λήψη υλικών από το χώρο του δυστυχήματος, αξιολόγηση διεθνών επιστημονικών δεδομένων και σχετικής βιβλιογραφίας, συγκρίσεις και αξιολογήσεις, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα έλαια των μηχανών (έλαια σιλικόνης) υπο τις συνθήκες του δυστυχήματος μπορεί να δημιουργήσουν πυρόσφαιρα,καθώς κρίνεται από τον πραγματογνώμονα ότι το έλαιο αυτό υπό θερμοκρασίες 300 βαθμών και άνω αναφλέγεται:

«Οι συνθήκες σχηματισμού πύρινης σφαίρας απαιτούν σημαντική ποσότητα υλικού που μπορεί να εξατμιστεί ή να σχηματίσει σταγονίδια κατάλληλου μεγέθους που θα δημιουργήσουν με τον αέρα αναφλέξιμο μείγμα, που από τη στιγμή που θα πραγματοποιηθεί η έναυση θα υπάρξει ανύψωση της καύσιμης ύλης, που θα διαρκέσει μέχρι να καταναλωθεί όλη η διαθέσιμη ποσότητα», και καταλήγει: «Με βάση τα ανωτέρω χαρακτηριστικά το έλαιο σιλικόνης M50 EL σε φυσιολογικές συνθήκες δεν μπορεί να σχηματίσει πύρινη σφαίρα».

Το δεύτερο πόρισμα, του ειδικού μεταλλειολόγου και καθηγητή του ΕΜΠ Πέτρου Τσακιρίδη, καταλήγει επίσης στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχαν υδρογονάνθρακες στη μοιραία εμπορική αμαξοστοιχία των Τεμπών.

Όπως αναφέρεται, αντικείμενο της τεχνικής έκθεσης αποτελεί η αναλυτική παρουσίαση των αποτελεσμάτων του εργαστηριακού ελέγχου, ο οποίος πραγματοποιήθηκε στο Εργαστήριο Μεταλλογνωσίας της Σχολής Μεταλλειολόγων-Μεταλλουργών Μηχανικών του ΕΜΠ σε εννέα μεταλλικά τεμάχια, τόσο από τη θραυσιγενή επιφάνεια του οπίσθιου τμήματος της 2ης ηλεκτράμαξας της εμπορικής αμαξοστοιχίας, όσο και από μεταλλικά μέρη-θραύσματα του οπίσθιου Θαλάμου Μηχανοδήγησης της εν λόγω ηλεκτράμαξας, ο οποίος αποκολλήθηκε κατά τη διάρκεια του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στην περιοχή Ευαγγελισμού Τεμπών Λάρισας.

Σύμφωνα με το συμπέρασμά του από την αυτοψία στο Κουλούρι, που έγινε από την αρμόδια υπηρεσία (ΔΑΕ) της Πυροσβεστικής, ο πραγματογνώμονας καθηγητής του ΕΜΠ, Πέτρος Τσακιρίδης, καταλήγει στο εξής:

Τα κομμάτια του πιλοτηρίου και τα πλαίσια της ηλεκτρομηχανής που εξετάστηκαν και τα δείγματα που ελήφθησαν οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δεν είναι καμένα, δεν δηλώνουν δηλαδή έκρηξη, αλλά φέρουν μόνον παραμορφώσεις από χτυπήματα που προκλήθηκαν από τη σύγκρουση των τρένων.

Τα συμπεράσματα του πορίσματος αναφέρουν ακριβώς:

«Συμπερασματικά και σύμφωνα με τα αποτελέσματα των εργαστηριακών ελέγχων, τα μικροδομικά και φυσικοχημικά χαρακτηριστικά των εξετασθέντων μεταλλικών Δειγμάτων και των αντίστοιχων οργανικών αντιδιαβρωτικών επικαλύψεων, τόσο από τη θραυσιγενή επιφάνεια του οπίσθιου τμήματος της 2ης Ηλεκτράμαξας όσο και από τα συλλεχθέντα μεταλλικά μέρη-θραύσματα του οπίσθιου Θαλάμου Μηχανοδήγησης, ο οποίος αποκολλήθηκε κατά τη
διάρκεια του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στην περιοχή Ευαγγελισμού Τεμπών Λάρισας, υποδεικνύουν χαμηλή σχετικά ταχύτητα παραμόρφωσης, χωρίς σημαντική αύξηση της θερμοκρασίας, χαρακτηριστικά τα οποία δεν συνάδουν με την ύπαρξη ωστικού κύματος από φαινόμενα έκρηξη/υψηλής ταχύτητας εκτόνωσης αερίου.»

Οι δύο πραγματογνωμοσύνες δόθηκαν στους συνηγόρους των συγγενών των θυμάτων για ενημέρωση και κατατέθηκαν στον ανακριτή Λάρισας.

Η ποιητική του Σόλωνα αρωγός της πολιτικής του και της δημοκρατίας

Ο Αθηναίος πολιτικός που πρωτοστάτησε στην προώθηση της δημοκρατίας ήταν και ένας παραγωγικός ποιητής. Οι στίχοι του αποκαλύπτουν τη συναρπαστική σχέση μεταξύ της ποίησης, της πολιτικής και των αρχών της λαϊκής διακυβέρνησης στον δυτικό κόσμο.

Σόλων ο Αθηναίος

Δύο αιώνες μετά το θάνατο του Σόλωνα, το 560 π.Χ., ο Έλληνας φιλόσοφος Αριστοτέλης σημείωνε ότι ο Σόλων «ήταν από γέννηση και φήμη ένας από τους κορυφαίους πολίτες – αλλά από την περιουσία και τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες ανήκε στη μεσαία τάξη». Καταγόταν από τον Κόδρο, τον τελευταίο βασιλιά της Αθήνας, και ήταν πιθανώς πρόγονος του Πλάτωνα. Ωστόσο, παρά την αριστοκρατική του καταγωγή, ο Σόλων ζούσε από το εμπόριο.

Από τον 5ο αιώνα π.Χ., ο Σόλων θεωρείται ένας από τους επτά σοφούς, οι οποίοι τιμούνταν από τους λαούς της ανατολικής Μεσογείου για την αρετή τους. Οι πολιτικές του μεταρρυθμίσεις έθεσαν τα θεμέλια της αθηναϊκής δημοκρατίας, αλλάζοντας για πάντα τον κόσμο. Λίγοι γνωρίζουν ότι η επιτυχία του Σόλωνα οφειλόταν κυρίως στην ικανότητά του να γράφει ποίηση και να την απαγγέλλει δημόσια.

Οι ρίζες της δημοκρατίας

Τον 6ο αιώνα π.Χ., η Αθήνα κυβερνιόταν από μια αριστοκρατική τάξη, τους Ευπατρίδες – αυτούς που κατάγονταν από καλές οικογένειες. Οι Ευπατρίδες κατείχαν τις περισσότερες και καλύτερες εκτάσεις γης, κυβερνούσαν για να προωθήσουν τα ιδιωτικά τους συμφέροντα και συχνά εμπλέκονταν σε οικογενειακές διαμάχες. Συχνά οδηγούσαν τους φτωχότερους πολίτες σε χρέος, προσφέροντάς τους δάνεια με σκληρές εγγυήσεις. Αν οι δανειολήπτες δεν μπορούσαν να τα αποπληρώσουν, μπορούσαν να γίνουν δούλοι ή να πωληθούν ως σκλάβοι.

Όπως και οι φτωχότεροι Αθηναίοι, η μεσαία τάξη των τεχνιτών και των εμπόρων επίσης δυσανασχετούσε με τον αποκλεισμό της από τη λήψη αποφάσεων, αν και δεν είχε τα μέσα να αντιταχθεί στις κυρίαρχες ελίτ. Η κοινωνική αστάθεια ήταν σχεδόν πάντα αποτέλεσμα των εντάσεων μεταξύ των αριστοκρατών που κυβερνούσαν και των αριστοκρατών που ήθελαν να σφετεριστούν την εξουσία. Οι μάζες παρασύρονταν από τα ρεύματα της ιστορίας, χωρίς άλλη επιλογή από το να αποδέχονται τη μοίρα τους.

Ο Σόλων ανήκε σε μια αυξανόμενη μειοψηφία πολιτών που δεν πίστευαν ότι έπρεπε να υπάρχουν τόσο έντονες κοινωνικές και πολιτικές ανισότητες. Για να επιφέρει όμως αλλαγές, έπρεπε πρώτα να αποκτήσει εξουσία.

Κάλεσμα στα όπλα

Γύρω στο 600 π.Χ., οι Αθηναίοι υπέστησαν μια τραγική ήττα από τα Μέγαρα, μια γειτονική πόλη-κράτος, χάνοντας τον έλεγχο της Σαλαμίνας, ενός στρατηγικού και εμπορικού προπυργίου κοντά στην Αθήνα. Για να αποφύγουν μελλοντικές απώλειες, η αθηναϊκή κυβέρνηση απαγόρευσε σε οποιονδήποτε να προτείνει την επανάκτηση του νησιού.

A replica of an earlier (110 B.C.) Greek bust of Solon. (<a href="https://en.wikipedia.org/wiki/User:Sailko">Sailko</a>/<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/deed.en">CC BY-SA 3.0</a>)
Αντίγραφο παλαιότερης (110 π.Χ.) ελληνικής προτομής του Σόλωνα. (Sailko/CC BY-SA 3.0)

 

Ως πατριώτης, ο Σόλων απέρριψε αυτήν την ηττοπάθεια. Ο αρχαίος Έλληνας ιστορικός Πλούταρχος αναφέρει ότι τότε έγραψε βιαστικά ένα ποίημα, το απομνημόνευσε και «έτρεξε στην αγορά με ένα καπέλο στο κεφάλι και, με τον λαό να συγκεντρώνεται γύρω του, ανέβηκε στο βάθρο του κήρυκα και τραγούδησε την ελεγεία του που αρχίζει ως εξής: «Είμαι κήρυκας από την όμορφη Σαλαμίνα, τα νέα μου από εκεί θα τα μεταφέρω με τους στίχους μου».

Ανέκαθεν η ποίηση συνδεόταν με επικές ιστορίες, μυθικούς ήρωες και ανίκητους θεούς, και προσέλκυε τον κόσμο πιο αποτελεσματικά από τις ομιλίες, με την έννοια της τεχνητής νομικής γλώσσας των συνελεύσεων και των δικαστηρίων.

Οι Αθηναίοι, πράγματι, επηρεάστηκαν. Πήραν τα όπλα, νίκησαν τους εχθρούς τους και ανακατέλαβαν τη Σαλαμίνα. Αυτή η νίκη ενίσχυσε τη φήμη του Σόλωνα, προετοιμάζοντας το έδαφος για τις επιτυχημένες πολιτικές του μεταρρυθμίσεις.

"La paix victorieuse" by François Gilbert. Bas Relief of Solon. Marseille Courthouse, France. (<a href="https://commons.wikimedia.org/wiki/User:Rvalette">Rvalette</a>/<a href="https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/deed.en">CC BY-SA 4.0</a>)
Φρανσουά Ζιλμπέρ, «Η νικηφόρος ειρήνη», όπου απεικονίζεται ο Σόλων σε ανάγλυφο. Δικαστήριο της Μασσαλίας, Γαλλία. (Rvalette/CC BY-SA 4.0)

 

Οι μεταρρυθμίσεις του Σόλωνα

Το 594 π.Χ., ο Σόλων εξελέγη άρχοντας, δηλαδή ανώτατος δικαστής, και τελικά μπόρεσε να εισαγάγει τροποποιήσεις στο υπάρχον σύνταγμα. «Οι νόμοι χαράχτηκαν σε ξύλο», έγραψε ο Αριστοτέλης, «και όλοι ορκίστηκαν να τους υπακούουν».

Πρώτα, ο Σόλων ακύρωσε όλα τα χρέη και ελευθέρωσε όλους τους δούλους, υπονομεύοντας τον έλεγχο των ευπατριδών επί του λαού της Αθήνας. Επίσης, χώρισε τον αθηναϊκό πληθυσμό σε τέσσερις εισοδηματικές ομάδες με βάση τα ετήσια κέρδη από σιτηρά, λάδι και κρασί.

Αν και οι σημαντικές διοικητικές θέσεις εξακολουθούσαν να προορίζονται για τους πολίτες των δύο ανώτερων ομάδων, όλοι οι Αθηναίοι πολίτες απέκτησαν το δικαίωμα να συμμετέχουν στη διοίκηση της πόλης.

Για να ενθαρρύνει τη συμμετοχή στην κυβέρνηση, ο Σόλων ίδρυσε τη Γενική Συνέλευση, πρόγονο του κοινοβουλίου. Στις συνεδριάσεις της Συνέλευσης συζητούνταν και ψηφίζονταν νόμοι, εκλέγονταν αντιπρόσωποι και εκδικάζονταν εφέσεις.

Σε αντίθεση με τις σύγχρονες αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες, η Αθήνα ήταν μια άμεση δημοκρατία. Η συμμετοχή θεωρούνταν το πιο σημαντικό καθήκον του πολίτη. Οι αντιπρόσωποι εξακολουθούσαν να εκλέγονται για στρατιωτικές εκστρατείες, διπλωματικές αποστολές και ειδικές διοικητικές θέσεις, αλλά οι πολίτες ήταν άμεσα υπεύθυνοι για κάθε απόφαση. Κάθε πολίτης μπορούσε να παρευρεθεί στη Συνέλευση. Ωστόσο, μόνο οι ελεύθεροι άνδρες είχαν το δικαίωμα του μέλους.

Η δημοκρατία σε στίχους

Για να συγκεντρώσει υποστήριξη για το ριζοσπαστικό του πρόγραμμα, ο Σόλων συνέχισε να χρησιμοποιεί την ποίηση που του είχε χαρίσει εξουσία και σεβασμό. Ο τόνος του Σόλωνα ήταν συχνά επιτακτικός, και οι σύγχρονοι αναγνώστες μπορεί να αναρωτηθούν αν τα έργα του μπορούν να θεωρηθούν «ποίηση». Ωστόσο, έγραφε με μέτρο, συνοδεύοντας συχνά τα δογματικά του σχόλια με ποιητικές εικόνες χαρακτηριστικές της καλής ποίησης.

Solon was honored long after his death by the illustration of his likeness in 1553 by Guillaume Rouille. (Public Domain)
Γκιγιόμ Ρουίλ, «Σόλων», 1553. (Public Domain)

 

Ένα από τα σωζόμενα ποιήματα του Σόλωνα ξεκινούσε υπενθυμίζοντας στους ανθρώπους ότι δεν μπορούσαν να ρίξουν το φταίξιμο για την πολιτική αναταραχή σε υπερφυσικές δυνάμεις: «Το κράτος μας δεν θα χαθεί ποτέ από τη θέληση του Δία ή από τις προθέσεις των ευλογημένων αθάνατων θεών». Αντίθετα, «είναι οι ίδιοι οι πολίτες που με τις ανόητες πράξεις τους και την υποταγή τους στο χρήμα είναι πρόθυμοι να καταστρέψουν μια μεγάλη πόλη».

Ο Σόλων πιθανώς αναφέρεται στο χρέος, για την κατάργηση του οποίου αγωνίστηκε σκληρά. Αλλά τον απασχολούσε και η διαφθορά, οι επιπτώσεις της οποίας ήταν πιο σοβαρές για τους μη αριστοκράτες:

«Έτσι, το δημόσιο κακό [η διαφθορά] φτάνει στο σπίτι του καθενός και οι πύλες της αυλής δεν έχουν πλέον τη δύναμη να το συγκρατήσουν, αλλά πηδάει πάνω από το φράγμα και τον βρίσκει σίγουρα, ακόμα και αν καταφύγει στην πιο απόκρυφη γωνιά του δωματίου του.»

Αυτοί οι στίχοι, που απαγγέλλονταν με δύναμη και ρυθμό δημοσίως, παρουσίαζαν μια τρομακτική εικόνα, ειδικά για όσους νοιάζονταν για την περιουσία τους.

Ομοίως, ο Σόλων προέτρεπε τους συμπολίτες του να εγκαταλείψουν τα ιδιωτικά συμφέροντα και να ακολουθήσουν τον νόμο, δύο αρχές των δημοκρατικών του θέσεων: «Η ανομία φέρνει στην πόλη αμέτρητα κακά, αλλά η νομιμότητα αποκαλύπτει όλα όσα είναι εύτακτα και κατάλληλα, και συχνά βάζει δεσμά στους άδικους».

"Solon, the Wise Lawgiver of Athens," 1910, by Walter Crane. (Public Domain)
Γουόλτερ Κρέην, «Σόλων, ο σοφός νομοθέτης της Αθήνας», 1910. (Public Domain)

 

Χρησιμοποίησε φυσικές εικόνες για να προειδοποιήσει τους ακροατές να μην υποτιμούν την ανεξέλεγκτη εξουσία: «Από ένα σύννεφο έρχεται η δύναμη του χιονιού και του χαλαζιού, ο κεραυνός από μια αστραπή, από τους ισχυρούς άνδρες η καταστροφή μιας πόλης».

Ως άνθρωπος που γνώριζε τόσο την αφθονία όσο και την έλλειψη, ο Σόλων κατανοούσε τη σημασία του αυτοέλεγχου. Μερικά από τα ποιήματά του τονίζουν την ανάγκη να αποφεύγεται η απληστία, μήνυμα που απευθύνεται κυρίως στους πλουσίους: «Εσείς που έχετε περισσότερα από όσα χρειάζεστε, ηρεμήστε την σκληρή καρδιά μέσα στο στήθος σας και μετριάστε τη φιλοδοξία σας». Αλλά επέκρινε και τις μεσαίες και κατώτερες τάξεις, των οποίων «η υπερβολή γεννά την αυθάδεια, όταν ο πλούτος πηγαίνει σε ανθρώπους που δεν έχουν υγιή μυαλά».

Ο Αριστοτέλης περιέγραψε τον Σόλωνα ως «τον πρώτο υπερασπιστή του λαού». Υπενθυμίζοντας στις ελίτ ότι το καλό της Αθήνας είχε προτεραιότητα έναντι των ιδιωτικών συμφερόντων και λέγοντας στο κοινό ότι τα νέα προνόμια συνοδεύονταν από νέες ευθύνες, ο Σόλων έδωσε ταυτόχρονα ηθικές συμβουλές και ενίσχυσε τις στάσεις που θεωρούσε απαραίτητες για την ευημερία της δημοκρατίας.

Ποίηση ή προπαγάνδα;

Παρόλο που ήταν ποιητικός, ο Σόλων παρέμενε πολιτικός. Διαφοροποιούνταν από τους αριστοκρατικούς ομολόγους του στο ότι υπερασπιζόταν τα αιτήματα του λαού. Αλλά κατανοούσε επίσης τη φύση της πολιτικής, η οποία περιστρεφόταν γύρω από τη φήμη και την αυτοπροβολή, όπως συμβαίνει και σήμερα.

Οι αριστοκράτες αντιπαθούσαν τον Σόλωνα επειδή πίστευαν ότι υποχωρούσε στις μάζες, οι οποίες επίσης τον επέκριναν επειδή θεωρούσαν ότι ορισμένες από τις μεταρρυθμίσεις του εξακολουθούσαν να ευνοούν τους Ευπατρίδες. Ο Σόλων ήταν περήφανος για την αμφιλεγόμενη φήμη του, βάζοντας το καλό της Αθήνας πάνω από το δικό του και περιέγραφε τον εαυτό του ως πολεμιστή που στέκεται «με μία ισχυρή ασπίδα γύρω από τις δύο πλευρές» για να αποτρέψει την «άδικη νίκη» είτε της ελίτ είτε του λαού.

Μιλώντας στον λαό και εκ μέρους του λαού

Ο Σόλων συνειδητοποίησε ότι η Αθήνα απαιτούσε αλλαγή και ότι η αλλαγή απαιτούσε ριζοσπαστικά μέτρα. Δεν ήταν ο πιο ταλαντούχος συγγραφέας και, όπως όλοι, επιζητούσε την εξουσία και τη δόξα. Ωστόσο, κατανοούσε επίσης την ανάγκη να επικοινωνεί με όρους που θα κατανοούσε ο λαός, είτε επρόκειτο για την ελίτ, τους κυβερνητικούς αξιωματούχους ή τους πολίτες που είχαν δικαίωμα να γνωρίζουν τι συνέβαινε. Η ποίηση, τέχνη των λίγων μορφωμένων και απόλαυση των απλών Αθηναίων, ταίριαζε απόλυτα στον σκοπό του.

Του Leo Salvatore

Π. Μαρινάκης: Οι φοιτητές που θα συλλαμβάνονται για αξιόποινες πράξεις θα χάνουν τη φοιτητική τους ιδιότητα δυο χρόνια

Οι φοιτητές που θα συλλαμβάνονται για αξιόποινες πράξεις στα πανεπιστήμια θα χάνουν τη φοιτητική τους ιδιότητα για δύο χρόνια και ανάλογα με την απόφαση της δικαιοσύνης θα επιστρέφουν ή θα διαγράφονται οριστικά ανέφερε ο Παύλος Μαρινάκης σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ σχετικά με την αυστηροποίηση του πλαισίου που φέρνει η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της βίας και της παραβατικότητας σε ΑΕΙ και ΤΕΙ.

«Έκανες κάτι; Συνελήφθης; Το διαπιστώνει η αστυνομία; Διαπιστωτικά αναστέλλεται η φοιτητική σου ιδιότητα για 2 χρόνια και αν καταδικαστείς αμετάκλητα, έξω από το πανεπιστήμιο, χωρίς να πρέπει να μπαίνει ο ανθρώπινος παράγοντας, άρα να στοχοποιείται ο φοιτητής, ο καθηγητής, ο πρύτανης από τους φοιτητές. Ποιους φοιτητές; Τις νοσηρές μειοψηφίες», υπογράμμισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Ο κ. Μαρινάκης υπενθύμισε με έμφαση ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη το 2019 προχώρησε στην κατάργηση του ασύλου της ανομίας ενώ μεταξύ των νέων μέτρων προβλέπεται η ελεγχόμενη πρόσβαση και η αστική αποζημίωση για καταστροφές σε πανεπιστημιακή περιουσία, χρεωμένη στο ΑΦΜ του δράστη.

«Η βία στα πανεπιστήμια είναι μία από τις μεγαλύτερες πληγές της μεταπολίτευσης», τόνισε μεταξύ άλλων και πρόσθεσε: «Έσπασες, κατέστρεψες; Θα πληρώσεις. Δεν το πλήρωσες; Στο ΑΦΜ σου».

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μίλησε για την ανάγκη επίσπευσης των ποινικών διαδικασιών για παραβατικές ενέργειες σε πανεπιστημιακά ιδρύματα ενώ ανέφερε πως τα νέα μέτρα δεν έχουν τιμωρητικό χαρακτήρα, αλλά σκοπό τη διαφύλαξη της ασφάλειας και του δημοσίου συμφέροντος.

«Πρέπει να υπάρχουν συνέπειες – χωρίς τιμωρητική διάθεση, αλλά με διάθεση συνεργασίας και σεβασμού στο Νόμο», επισήμανε και σε άλλο σημείο της συνέντευξης τόνισε πως «το κράτος δεν πρέπει να αφήνει περιθώρια στους παραβάτες, ούτε στα πανεπιστήμια, ούτε στα γήπεδα».

Ν.Αρμένης