Για την παραδοσιακή κινεζική ιατρική, κάθε ένα από τα πέντε εσωτερικά όργανα του σώματος (συκώτι, καρδιά, σπλήνα, πνεύμονες και νεφρά) αντιστοιχεί σε ένα ενεργειακό σύστημα του σώματος και σε ορισμένες τροφές. Συνδυάζοντας τα αυγά με τροφές που αντιστοιχούν στα διάφορα ενεργειακά συστήματα, προάγουμε την υγεία των πέντε εσωτερικών μας οργάνων.
Συκώτι
Το συκώτι ως ενεργειακό σύστημα περιλαμβάνει το συκώτι, το αυτόνομο νευρικό σύστημα, το αίμα και τα μάτια.
Ωφέλιμες τροφές: Τηγανητοί βλαστοί μπαμπού από άγριο ρύζι με αλατισμένα αυγά.
Καρδιά
Το ενεργειακό σύστημα της καρδιάς περιλαμβάνει την καρδιά, το κυκλοφορικό σύστημα, τα συναισθήματα, τον ύπνο και τη γλώσσα.
Ωφέλιμες τροφές: Χοιρινά παϊδάκια κοκκινιστά με κοκκινιστά αυγά, χοιρινό με κολλώδες ρύζι και χυλό αυγών.
Σπλήνας
Ο σπλήνας ως ενεργειακό σύστημα περιλαμβάνει το πεπτικό σύστημα και τη στοματική κοιλότητα.
Ωφέλιμες τροφές: Ομελέτα με κολλώδες ρύζι και πιπέρι.
Πνεύμονες
Το ενεργειακό σύστημα των πνευμόνων περιλαμβάνει το αναπνευστικό σύστημα, το δέρμα και τη μύτη.
Ωφέλιμες τροφές: Αυγά στον ατμό με ζάχαρη.
Νεφροί
Το ενεργειακό σύστημα των νεφρών περιλαμβάνει το ουροποιητικό σύστημα, το αναπαραγωγικό σύστημα, το νευρικό σύστημα, τα οστά, τα μαλλιά και τα αυτιά.
Ωφέλιμες τροφές: Αυγά στον ατμό σε μπολ, αυγά βραστά με λούφα και γαρίδες
Συνταγές για τους πνεύμονες και τους νεφρούς
Κύπελλο μήλου με αυγό (για τους πνεύμονες)
Υλικά
1 μήλο
1 αυγό
Εκτέλεση
Επιλέξτε ένα μήλο με επίπεδο πάτο για να μένει όρθιο. Κόψτε ένα τριγωνικό άνοιγμα στην κορυφή με ένα μαχαίρι και κρατήστε το κομμένο τμήμα για να το χρησιμοποιήσετε αργότερα.
Κόψτε τον πυρήνα και βγάλτε μέρος του πολτού με ένα μικρό κουτάλι για να σχηματίσετε ένα ‘κύπελλο’ στο εσωτερικό του μήλου.
Ρίξτε το ασπράδι και τον κρόκο μέσα στο μήλο και καλύψτε το με το ‘καπάκι’ του.
Αχνίστε το για 40 λεπτά και φάτε το όσο είναι ζεστό.
Εποχικά λαχανικά, πατάτες, κοτόπουλο και αυγά (για τους πνεύμονες)
Υλικά
1 πατάτα μεσαίου μεγέθους
4 μικρές ντομάτες
100 γρ. κοτόπουλο (μπούτι)
2 φέτες από οποιοδήποτε πράσινο λαχανικό
3 αυγά
λίγες μαύρες ελιές
1 κ.σ. παρμεζάνα σε σκόνη
Εκτέλεση
Κόψτε όλα τα υλικά σε μικρά κομμάτια και αφήστε τα στην άκρη.
Βάλτε 2 κουταλιές λάδι σε ένα τηγάνι, ρίξτε τα υλικά και τηγανίστε τα ανακατεύοντας μέχρι να ψηθούν.
Προσθέστε 1-2 κουταλιές λάδι, προσθέστε το υγρό αυγό, χαμηλώστε τη φωτιά στο μέτριο, ανακατέψτε ομοιόμορφα μέχρι να μισοψηθούν και συνεχίστε το ψήσιμο σε χαμηλή φωτιά.
Πασπαλίστε με τη μισή σκόνη παρμεζάνας, σκεπάστε και σιγοβράστε μέχρι να μαγειρευτεί το υγρό του αυγού από πάνω.
Μεταφέρετε από το τηγάνι σε ένα μικρό πιάτο, στη συνέχεια αναποδογυρίστε το σε ένα μεγαλύτερο πιάτο και πασπαλίστε με την υπόλοιπη παρμεζάνα.
Τηγανητά αυγά με σχοινόπρασο (για τους νεφρούς)
Υλικά
2 αυγά
10 γρ. σχοινόπρασο, ψιλοκομμένο
3 κ.σ. ελαιόλαδο
1 κ.γλ. σησαμέλαιο
λίγο αλάτι
Εκτέλεση
Χτυπήστε τα αυγά και αφήστε τα στην άκρη.
Πλύνετε το σχοινόπρασο, στραγγίστε το και κόψτε το.
Βάλτε τρεις κουταλιές της σούπας λάδι στο τηγάνι να ζεσταθεί, προσθέστε τα αυγά και τηγανίστε τα σε δυνατή φωτιά μέχρι τα υγρά τους να ημιστερεοποιηθούν.
Προσθέστε το ψιλοκομμένο σχοινόπρασο, αλάτι, σησαμέλαιο και τηγανίστε υπό ανάδευση μέχρι να στερεοποιηθεί πλήρως το υγρό των αυγών.
Προσοχή: Το σχοινόπρασο είναι καυτό από τη φύση του και τείνει να επιδεινώνει τις φλεγμονές. Άτομα με μέση ωτίτιδα, αμυγδαλίτιδα, γαστρίτιδα ή υψηλή αρτηριακή πίεση θα πρέπει να το τρώνε με μέτρο.
Γαρίδες με λεία αυγά (για τα νεφρά)
Υλικά
20 γαρίδες
4 αυγά
1/2 κουταλάκι του γλυκού άμυλο καλαμποκιού
1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
1 κουταλάκι του γλυκού κρασί ρυζιού
λίγο λάδι
ψιλοκομμένο πράσινο κρεμμύδι για γεύση
Εκτέλεση
Ανακατέψτε 1/2 κουταλάκι του γλυκού κορν φλάουρ και 1 κουταλιά της σούπας νερό σε ένα μπολ και αφήστε το στην άκρη.
Μαρινάρετε τις γαρίδες με κρασί ρυζιού
Χτυπήστε τέσσερα αυγά στο νερό με το κορν φλάουρ, προσθέστε αλάτι, ανακατέψτε καλά και αφήστε τα στην άκρη.
Ρίξτε λάδι σε ένα καυτό τηγάνι και τηγανίστε τις γαρίδες μέχρι να ψηθούν.
Ρίξτε το μείγμα αυγών και ανακατέψτε ομοιόμορφα. Πριν τα αυγά μαγειρευτούν πλήρως, σβήστε τη φωτιά και ανακατέψτε το ψιλοκομμένο πράσινο κρεμμύδι.
Προσοχή: Οι ασθενείς με αλλεργικό άσθμα, ουρική αρθρίτιδα και υπερθυρεοειδισμό θα πρέπει να τρώνε ελάχιστες γαρίδες.
Τα αυγά αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της διατροφής των περισσότερων ανθρώπων. Όταν συνδυάζονται με τα κατάλληλα υλικά, μπορούν να ρυθμίσουν και να ενισχύσουν τη λειτουργία των πέντε βασικών εσωτερικών οργάνων — συκώτι, καρδιά, σπλήνα, πνεύμονες και νεφρούς — ενισχύοντας τον οργανισμό και θωρακίζοντας τον απέναντι σε ασθένειες.
Ο Δρ Γου Χονγκτσιέν, επικεφαλής της κλινικής παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής «Γισένγκ» στην Ταϊβάν και συγγραφέας του βιβλίου «Θεραπεία μέσω αυγών: Το μυστικό της κινεζικής ιατρικής για τα Πέντε Όργανα και υγιεινή διατροφή με αυγά για διάφορες παθήσεις», εξηγεί με ποιον τρόπο ωφελούν τα αυγά την υγεία.
Ως παράδειγμα φέρνει ασθενείς του με αναιμία, κυρίως χορτοφάγους, των οποίων η κατάσταση δεν βελτιωνόταν επαρκώς μέσω φαρμακευτικής αγωγής. Στους χορτοφάγους που κατανάλωναν αυγά (ωο-χορτοφάγοι) πρότεινε να αυξήσουν την κατανάλωση αυγών, κάτι που επέφερε άμεση βελτίωση των συμπτωμάτων τους.
Ο Δρ Γου λέει ότι ο ίδιος καταναλώνει δύο με τρία βραστά αυγά κάθε πρωί: «Κάθε φορά που τρώω αυγά, νιώθω πως κάνω κάτι πολύ καλό για το σώμα μου».
Γιατί είναι τα αυγά τόσο ευεργετικά;
Μελέτες έχουν δείξει ότι τα αυγά περιέχουν όλα τα απαραίτητα αμινοξέα, σημαντικά ποσά βιταμινών Α και Β και πολύτιμα μέταλλα όπως σίδηρο, ψευδάργυρο και ασβέστιο. Οι ειδικοί πιστεύουν πως περιέχουν και άγνωστες ακόμη βιοδραστικές ουσίες, που πιθανώς έχουν προστατευτικές και θεραπευτικές ιδιότητες.
Λουτεΐνη για την υγεία των ματιών
Η λουτεΐνη στα αυγά απορροφάται εύκολα από τον οργανισμό. Αν και περιέχεται σε μικρότερη ποσότητα από ό,τι στα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, η λουτεΐνη του αυγού προστατεύει τον αμφιβληστροειδή από το μπλε φως και μειώνει τον κίνδυνο εκφύλισης της ωχράς κηλίδας.
Πλούσια σε σελήνιο και αντιοξειδωτικά
Ένα αυγό περιέχει περίπου 15,6 μg σεληνίου, το οποίο υποστηρίζει την άμυνα του οργανισμού απέναντι στις ελεύθερες ρίζες και προστατεύει τα κύτταρα από το οξειδωτικό στρες.
Υγεία καρδιάς και αγγείων μέσω του νιτρικού οξειδίου
Αμινοξέα όπως η αργινίνη στα αυγά μετατρέπονται σε νιτρικό οξείδιο, που διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία και βελτιώνει την κυκλοφορία, προστατεύοντας το καρδιαγγειακό σύστημα.
Ο μύθος της χοληστερόλης
Αν και ορισμένοι ανησυχούν για τη χοληστερόλη των αυγών, έρευνες δείχνουν ότι η διατροφική χοληστερόλη των αυγών δεν επηρεάζει σημαντικά την τιμή της στο αίμα, καθώς ο οργανισμός δεν απορροφά εύκολα τη χοληστερόλη από τα αυγά.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Νικ Νόργουιτς, φοιτητής της ιατρικής στο Χάρβαρντ, ο οποίος κατανάλωσε 720 αυγά μέσα σε ένα μήνα (δηλαδή 24 αυγά την ημέρα) και οι τιμές της χοληστερόλης του μειώθηκαν κατά 18%.
Ο φοιτητής ιατρικής του Χάρβαρντ Νικ Νόργουιτζ. (The Epoch Times | ευγενική παραχώρηση του Νικ Νόργουιτς | Shutterstock)
Χρήσιμα από το τσόφλι ως τον κρόκο
Σύμφωνα με τον Δρα Γου, όλα τα μέρη του αυγού έχουν θεραπευτική αξία.
Τσόφλι για ασβέστιο
Το τσόφλι του αυγού είναι πλούσιο σε ανθρακικό ασβέστιο, το οποίο συμπληρώνει την ημερήσια πρόσληψη ασβεστίου, ανακουφίζοντας από τα συμπτώματα της υπεροξύτητας. Για τα άτομα με οστεοπόρωση ή για όσους χρειάζονται επιπλέον ασβέστιο, μία απλή μέθοδος για τη μετατροπή του ασβεστίου στα τσόφλια των αυγών σε πιο απορροφήσιμη μορφή (το κιτρικό ασβέστιο) είναι η ακόλουθη:
Πλύνετε καλά τα αυγά, για να αφαιρέσετε τυχόν βρωμιά ή βακτήρια από τα τσόφλια.
Τοποθετήστε ολόκληρα τα αυγά (ωμά) σε ένα μικρό πυρίμαχο μπολ.
Προσθέστε τόσο νερό όσο χρειάζεται για βυθιστούν τα αυγά μερικώς (2-3 κουταλιές της σούπας), μαζί με μερικές σταγόνες χυμό λεμονιού.
Βάλτε το μπολ στον ατμό για 10-15 λεπτά. Η θερμότητα και το οξύ του λεμονιού θα διαλύσουν μέρος του ανθρακικού ασβεστίου από τα τσόφλια των αυγών, σχηματίζοντας κιτρικό ασβέστιο – μία μορφή που απορροφάται ευκολότερα από τον οργανισμό σε σχέση με το ανθρακικό ασβέστιο.
Αφήστε τα να κρυώσουν λίγο.
Στη συνέχεια, μπορείτε να πιείτε το πλούσιο σε ασβέστιο λεμονάτο διάλυμα (εκτός αν έχετε ευαισθησία στην οξύτητα) ή/και να ξεφλουδίσετε και να φάτε τα αβγά.
Μεμβράνη για την υγεία των πνευμόνων
Η λεπτή, διαφανής μεμβράνη στο εσωτερικό του αυγού θρέφει τους πνεύμονες και συμβάλλει στην προστασία του αναπνευστικού συστήματος από τη μικροβιακή εισβολή. Χρησιμοποιείται σε θεραπείες για την ανακούφιση από το άσθμα, τη χρόνια βρογχίτιδα και τον επίμονο βήχα.
Για την ετοιμασία μίας σπιτικής θεραπείας με μεμβράνη αυγού θα χρειαστείτε τα εξής:
Τα τσόφλια 2-4 αυγών (ιδανικά βιολογικών ή ελευθέρας βοσκής)
Νερό
Λίγες σταγόνες φρέσκου χυμού λεμονιού ή μια φέτα τζίντζερ για γεύση (προαιρετικά)
Διαδικασία:
Σπάστε τα αυγά, αδειάστε το περιεχόμενο τους και ξεφλουδίστε απαλά τη λεπτή μεμβράνη από το εσωτερικό κάθε κελύφους. Αυτό μπορεί να γίνει πιο εύκολα αν αφήσετε πρώτα τα άδεια τσόφλια των αυγών να στεγνώσουν για μερικές ώρες.
Ξεπλύνετε τις μεμβράνες κάτω από καθαρό, τρεχούμενο νερό για να απομακρύνετε τυχόν υπολείμματα από το ασπράδι του αυγού ή σκόνη από το τσόφλι.
Τοποθετήστε τις καθαρισμένες μεμβράνες σε μια μικρή κατσαρόλα με 1-2 φλιτζάνια νερό.
Όταν το νερό πάρει βράση, χαμηλώστε τη φωτιά και αφήστε να σιγοβράσει για 10-15 λεπτά για να εξαχθούν οι ευεργετικές ενώσεις.
Σουρώστε το υγρό σε ένα φλιτζάνι. Προσθέστε λίγο χυμό λεμονιού ή μια φέτα τζίντζερ για να βελτιώσετε τη γεύση, αν θέλετε.
Πιείτε το ζεστό, ως καταπραϋντικό τσάι. Αυτό μπορεί να καταναλώνεται μία φορά την ημέρα κατά τη διάρκεια περιόδων αναπνευστικής δυσφορίας.
Σημείωση: Αν και η παραπάνω πρόταση αποτελεί παραδοσιακή θεραπεία της ΠΚΙ, πάντα να συμβουλεύεστε έναν πάροχο υγειονομικής περίθαλψης πριν εφαρμόσετε οποιαδήποτε θεραπεία.
Ασπράδι για ιστούς και δέρμα
Το ασπράδι των αυγών είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες υψηλής ποιότητας, οι οποίες υποστηρίζουν την αποκατάσταση των ιστών, βοηθούν στην καταπολέμηση του οξειδωτικού στρες και ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Περιέχει επίσης φυσικές αντιβακτηριακές ενώσεις όπως η λυσοζύμη και η αβιδίνη.
Εκτός από το να καταναλωθεί ως τροφή, μπορεί να εφαρμοστεί και στο δέρμα. Χάρη στις αντιφλεγμονώδεις και συσφιγκτικές ιδιότητες των πόρων του, το ασπράδι καταπραΰνει μικρούς δερματικούς ερεθισμούς ή τη φλεγμονή που σχετίζεται με την ακμή.
Κρόκος για τον εγκέφαλο και για ηρεμία
Ο κρόκος είναι το πιο πυκνό σε θρεπτικά συστατικά μέρος του αυγού, γεμάτος λεκιθίνη, χολίνη, βιταμίνες Α, D, Ε και Β12, και απαραίτητα λιπαρά οξέα. Η λεκιθίνη και η χολίνη, ειδικότερα, είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη του εγκεφάλου, τη λειτουργία των νεύρων και τον σχηματισμό της μνήμης. Παιδιά και ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας έχουν αυξημένη ανάγκη αυτών των ουσιών, για την υποστήριξη της ανάπτυξης του εγκεφάλου και της γνωστικής ανάπτυξης και για τη διατήρηση της υγείας του εγκεφάλου και ενδεχομένως για τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης της νόσου Αλτσχάιμερ, αντίστοιχα.
Σύμφωνα με την παραδοσιακή κινεζική ιατρική, ο κρόκος του αυγού ηρεμεί το πνεύμα και κατευνάζει τα νεύρα χάρη στις ηρεμιστικές και καταπραϋντικές ιδιότητες του, που «θρέφουν το γιν». Συνεπακόλουθα, ωφελεί σε περιπτώσεις αϋπνίας, επιληψίας και σπασμών.
Αυγοθεραπεία για κάθε όργανο
Η παραδοσιακή κινεζική ιατρική συνιστά ειδικά πιάτα με αυγά, ανάλογα με το όργανο που χρειάζεται ενίσχυση.
Συκώτι: Σούπα αυγών με σέλινο.
Καρδιά: Αυγά με κολλώδες ρύζι και χοιρινό.
Σπλήνα: Ομελέτα με πιπέρι και κολλώδες ρύζι.
Πνεύμονες: Μήλο γεμιστό με αυγό στον ατμό.
Νεφροί: Αυγά με γαρίδες και κολοκυθάκια.
Ποιοι πρέπει να περιορίσουν ή να αποφεύγουν τα αυγά
Τα άτομα με ηπατική νόσο τελικού σταδίου ή χρόνια νεφρική νόσο μπορεί να χρειαστεί να περιορίσουν την πρόσληψη πρωτεϊνών, συμπεριλαμβανομένων των πλούσιων σε πρωτεΐνες τροφίμων όπως τα αυγά. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο οργανισμός μπορεί να δυσκολεύεται να επεξεργαστεί και να αποβάλει σωστά τα υποπροϊόντα του μεταβολισμού των πρωτεϊνών, γεγονός που μπορεί να επιδεινώσει την κατάστασή τους. Ως εκ τούτου, τα αυγά θα πρέπει να ελαχιστοποιούνται ή να καταναλώνονται υπό ιατρική παρακολούθηση ως μέρος μίας προσεκτικά ελεγχόμενης δίαιτας.
Πολλά κινέζικα φαρμακευτικά βότανα δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην ωμή τους κατάσταση. Χρειάζεται να υποστούν συγκεκριμένη επεξεργασία για βελτίωση της αποτελεσματικότητάς τους, μείωση τοξικότητας, ελαχιστοποίηση παρενεργειών, και ευκολία συντήρησης.
Η μεταμόρφωση ωμών συστατικών της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής (ΠΚΙ, TCM) σε αποτελεσματικές θεραπείες αποκαλείται επεξεργασία ΠΚΙ, γνωστή επίσης ως Πάο Τζι. Επιπλέον της προετοιμασίας—το Πάο Τζι βελτιστοποιεί τα βότανα για καλύτερη αποτελεσματικότητα και απορρόφηση. Περιλαμβάνει επεξεργασία φωτιάς, επεξεργασία νερού, και επεξεργασία νερού-φωτιάς. Η επιλογή του τρόπου διαμόρφωσης της δόσης και του μείγματος εξαρτώνται από τις διαφορετικές συνθήκες.
Προετοιμασίες βοτάνων στην κινέζικη ιατρική
1. Επεξεργασία φωτιάς
Υπάρχουν τέσσερις κύριες μέθοδοι επεξεργασίας φωτιάς: έντονη θέρμανση, ψήσιμο, γρήγορη θέρμανση (stir frying) με πρόσθετα, και στεγνή θέρμανση (dry frying). Η στενγή θέρμανση είναι η κοινότερη μέθοδος.
Έντονη θέρμανση: Άμεση θέρμανση του βοτάνου σε υψηλές θερμοκρασίες.
Ψήσιμο: Παρόμοιο με το ψήσιμο γλυκοπατάτας, όπου τα βότανα θάβονται σε καυτές στάχτες και ψήνονται.
Γρήγορη θέρμανση με πρόσθετα: Γίνεται στιρ φράι (γρήγορο τηγάνισμα δευτερολέπτων σε δυνατή φωτιά) των βοτάνων με ουσίες όπως μέλι ή αλάτι.
Στεγνή θέρμανση: Γρήγορη θέρμανση των βοτάνων στο τηγάνι χωρίς άλλη ουσία.
2. Επεξεργασία νερού
Το νερό χρησιμοποιείται τις περισσότερες φορές για επεξεργασία φαρμακευτικών βοτάνων—βούτηγμα, μούλιασμα, πλύσιμο, και άλλα, αλλά κρασί ή ξύδι χρησιμοποιούνται μερικές φορές αντί για νερό.
3. Επεξεργασία νερού-φωτιάς
Αυτή συνδυάζει επεξεργασία με φωτιά και νερό, όπως άτμισμα πάνω από νερό ή βράσιμο άμεσα σε νερό.
Τρεις βασικές μέθοδοι επεξεργασίας φαρμακευτικών ουσιών
Η διαμόρφωση της δόσης στην ΠΚΙ επηρεάζει την αποτελεσματικότητα, και διαφορετικά βότανα απαιτούν διαφορετικές μεθόδους προετοιμασίας. Το αρχαίο κινέζικο ιατρικό κείμενο «Συλλογή Ύλης Ιατρικής» λέει:
«Κάποια φάρμακα γίνονται καλύτερα σε χάπι, κάποια σε σκόνες, κάποια είναι κατάλληλα για αφεψήματα, κάποια θα πρέπει να μουλιάσουν σε κρασί, και κάποια προετοιμάζονται καλύτερα ως φαρμακευτικές πάστες. Ορισμένα βότανα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε πολλές μορφές, ενώ άλλα δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν σε αφεψήματα ή κρασί. Η διαμόρφωση θα πρέπει να συμφωνεί με τις φυσικές ιδιότητες του βοτάνου και δεν θα πρέπει να αλλάζει κατά βούληση.»
Αυτό σημαίνει ότι κάθε βότανο έχει μια ιδανική μέθοδο παρασκευής. Η διαμόρφωση της δόσης θα πρέπει πάντα να ακολουθεί τις φυσικές ιδιότητες του βοτάνου.
1. Χάπια
Η μορφή χαπιού είναι κατάλληλη για ανακούφιση χρονίων καταστάσεων. Τα χάπια βοηθούν στην απομάκρυνση ανέμου και κρύου, μειώνουν τις χρόνιες ασθένειες, και σπάζουν τα σωρευμένα σκληρά συσσωματώματα στο σώμα. Αν θεραπεύετε ασθένειες σχετικά με όργανα του άνω καυστήρα όπως πνεύμονες και καρδιά, τα χάπια θα πρέπει να έχουν μικρότερο μέγεθος. Θα πρέπει επίσης να τυλιχτούν με ένα χοντρό στρώμα υλικού ή πάστας ώστε να μην διαλύονται αμέσως ώστε να έχουν περισσότερο χρόνο παραμονής στα έντερα και στο στομάχι.
Για θεραπεία ασθενειών των κάτω καυστήρων, όπως της ουροδόχου κύστεως και των νεφρών, τα χάπια φτιάχνονται μεγαλύτερα και σκληρότερα ώστε να μένουν στα έντερα και στο στομάχι περισσότερο. Σε θεραπεία ασθενειών σχετικών με την σπλήνα ή το στομάχι εντός του μέσου καυστήρα, τα χάπια θα πρέπει να είναι μικρότερα.
Στην ΠΚΙ, οι άνω, μέσοι, και κάτω καυστήρες αναφέρονται συλλογικά ως ο τριπλός καυστήρας, που χωρίζει το ανθρώπινο σώμα σε τρία σωματικά και παθολογικά μέρη. Αυτές οι τρεις περιοχές κυβερνούν τα κύρια εσωτερικά όργανα του ανθρώπινου σώματος.
2. Αφεψήματα
Τα αφεψήματα είναι η πρώτη επιλογή για θεραπεία σοβαρών ασθενειών. Ο Λι Ντονγκγιουάν, ένας διάσημος γιατρός στην Δυναστεία Σονγκ, είπε κάποτε: «Το αφέψημα χρησιμοποιείται για θεραπεία σοβαρών ασθενειών.» Αυτό σημαίνει ότι το αφέψημα έχει ένα «καθαριστικό» αποτέλεσμα και μπορεί να αποβάλει επιζήμιες ουσιές από το σώμα, κάνοντάς το κατάλληλο για θεραπεία σοβαρότερων ασθενειών.
Τα αφεψήματα επίσης βοηθούν στον καθαρισμό των μεσημβρινών (καναλιών ενέργειας) και ενισχύουν την κυκλοφορία του τσι (ζωτικής ενέργειας) και του αίματος. Τα αφεψήματα μπορούν επίσης να εξισορροπήσουν γιν και γιανγκ στο σώμα και να επαναφέρουν το σώμα σε μια υγιή κατάσταση. Σε τέτοια μορφή, το φάρμακο μπορεί να δράσει γρηγορότερα και είναι επίσης ισχυρότερο, κάτι που ταιριάζει για γρήγορη βελτίωση της κατάστασης.
Ωστόσο, λόγω των δυνατών καθαριστικών τους ιδιοτήτων, τα αφεψήματα ίσως κάποιες φορές έχουν μεγαλύτερη επίδραση σε εσωτερικά όργανα. Για παράδειγμα, κάποιοι ίσως έχουν διάρροια αφότου πάρουν μια μικρή δόση αφεψήματος, που δείχνει ότι η καθαριστική επίδραση είναι πολύ δυνατή. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ίσως είναι απαραίτητο να επιλέξουν χάπια ή σκόνες για θεραπεία.
3. Σκόνη
Όσον αφορά τις σκόνες, ο Λι Ντονγκγιουάν είπε: «Οι σκόνες χρησιμοποιούνται επίσης για τη θεραπεία οξειών ασθενειών». Αυτό σημαίνει ότι οι σκόνες έχουν δράση διασποράς και χρησιμοποιούνται κυρίως για τη θεραπεία οξειών ασθενειών. Η σκόνη μπορεί να διαλύσει γρήγορα το κακό τσι στο σώμα και είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για οξείες ασθένειες που μόλις εμφανίστηκαν.
Τα βότανα αλέθονται σε λεπτή σκόνη και λαμβάνονται με ζεστό νερό. Για παράδειγμα, η σκόνη Yinqiao (Γιντσιάο) είναι μια κοινή σκόνη που μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το κρυολόγημα. Η σκόνη είναι κατάλληλη για την καταπολέμηση ασθενειών που προκαλούνται από εξωτερικούς παράγοντες όπως ο άνεμος, το κρύο, η ζέστη, η υγρασία, η ξηρότητα και η φωτιά, όλα εκ των οποίων θεωρούμενα από την ΠΚΙ ως εξωγενείς ή επιδημικές ασθένειες.
Τρεις βασικές λειτουργίες της επεξεργασίας βοτάνων στην ΠΚΙ
Η επεξεργασία βοτάνων είναι μια κρίσιμη τεχνική στην ΠΚΙ. Χρησιμοποιώντας διαφορετικές μεθόδους επεξεργασίας επιτυγχάνονται οι ακόλουθες τρεις λειτουργίες:
1. Ρύθμιση της αποτελεσματικότητας των φαρμάκων
Η επεξεργασία καθιστά τα φάρμακα πιο κατάλληλα για τη θεραπεία συγκεκριμένων καταστάσεων, όπως με:
Λικέρ: Βοηθά στην καθοδήγηση των φαρμακευτικών επιδράσεων προς τα πάνω, καθιστώντας το κατάλληλο για τη θεραπεία ενοχλήσεων στο κεφάλι, το στήθος και άλλα άνω μέρη.
Τζίντζερ: ενισχύει τις ιδιότητες θέρμανσης και διασποράς.
Μέλι: μετριάζει τη δράση των βοτάνων και υποστηρίζει τη λειτουργία του τσι και των εσωτερικών οργάνων.
2. Ενισχύει την απορρόφηση των βοτάνων
Ορισμένες μέθοδοι επεξεργασίας βοηθούν το σώμα να απορροφήσει πιο αποτελεσματικά τα φυτικά φάρμακα. Παραδείγματα περιλαμβάνουν επεξεργασία με νερό ρυζιού, γάλα, αφέψημα γλυκόριζας και μαύρου φασολιού:
Επεξεργασία ρυζόνερου: Το νερό από το μούλιασμα του ρυζιού χρησιμοποιείται για την παρασκευή βοτάνων. Έχει λιπαντική δράση, μειώνει την ξηρότητα και βοηθά στην απορρόφηση.
Επεξεργασία γάλακτος: Αυτή η διαδικασία χρησιμοποιεί αγελαδινό ή ανθρώπινο μητρικό γάλα για την επεξεργασία βοτάνων για την απομάκρυνση της υπερβολικής ξηρότητας, τη θρέψη του αίματος και τη μείωση του ερεθισμού.
Επεξεργασία αφεψήματος γλυκόριζας και μαύρου φασολιού: Τα βότανα μουλιάζονται σε αφέψημα από μαύρα φασόλια και γλυκόριζα για να εξουδετερωθεί η τοξικότητα και να επιτευχθεί ένα εξισορροπητικό αποτέλεσμα.
3. Αφαιρεί τις ανεπιθύμητες ιδιότητες
Ορισμένες μέθοδοι επεξεργασίας βοηθούν στην εξάλειψη των ανεπιθύμητων πλευρών ορισμένων βοτάνων. Για παράδειγμα, η επεξεργασία βοτάνων με τα ούρα αγοριών κάτω των 12 ετών μπορεί να μειώσει τις έντονες ιδιότητές τους και να οδηγήσει τα αποτελέσματά τους προς τα κάτω.
Επιπλέον, αφαιρούνται συγκεκριμένα μέρη βοτάνων που μπορεί να προκαλέσουν ανεπιθύμητες ενέργειες. Για παράδειγμα, αφαιρούνται:
Η σάρκα από την μακρόστενη κολοκύθα για την πρόληψη του φουσκώματος.
Ο πυρήνας του οφιοπώγωνα για μείωση της ανησυχίας.
Η καρδιά των σπόρων λωτού για να μειωθεί η πικρότητα.
Αφήστε την κινεζική ιατρική να ασκήσει το μέγιστο αποτέλεσμα
Αν θέλετε να μεγιστοποιήσετε το αποτέλεσμα της κινέζικης ιατρικής, η διάρκεια της παρασκευής και η μέθοδος του αφεψήματος είναι και τα δύο σημαντικά. Τα περισσότερα κινέζικα φάρμακα μπορούν να χωριστούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες:
1. Βότανα που οδηγούνται από Τσι
Τα βότανα που οδηγούνται από το Τσι χρειάζεται μόνο να μαγειρευτούν για λίγο για να απελευθερωθεί η μυρωδιά τους και είναι κατάλληλα για τη θεραπεία καταστάσεων που πρέπει να διασκορπιστούν, όπως η πρόκληση εφίδρωσης για απελευθέρωση του εξωτερικού και η διασπορά στασιμότητας.
Για παράδειγμα, η φαρμακευτική δράση του αφεψήματος «Guizhi» βασίζεται στο άρωμα των κλαδιών κασσίας, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για εξωγενή κρυολογήματα. Οι φαρμακευτικές ιδιότητες του αφεψήματος Guizhi προέρχονται κυρίως από το κλαδί κανέλας, την παιώνια, τη γλυκόριζα, το τζίντζερ και την τζιτζιφιά. Παλιότερα έπρεπε να συνθλίβονται από τα δόντια μας. Σήμερα, μπορούν να σπάσουν σε κομμάτια για να ενισχύσουν την απελευθέρωση του αρώματος από τα φαρμακευτικά συστατικά.
2. Βότανα που οδηγούνται από ουσίες
Τα βότανα που οδηγούνται από ουσίες χρειάζεται να σιγοβράσουν—όσο περισσότερο μαγειρεύονται, τόσο βαθύτερα τα αποτελέσματά τους διεισδύουν στο σώμα, κάνοντάς τα κατάλληλα για θεραπεία βαθύτερων παθήσεων. Ωστόσο, αν μαγειρευτούν για πάρα πολύ, οι ιδιότητες διασποράς τους ίσως αδυνατίσουν. Για παράδειγμα, τα αφεψήματα που τονώνουν τα νεφρά ίσως χάσουν κάποια από τα προσδοκώμενα οφέλη τους αν μαγειρευτούν πάρα πολύ.
Τα πράσινα κρεμμύδια, το τζίντζερ και το σκόρδο είναι κάτι περισσότερο από αρωματικά καρυκεύματα — διαθέτουν επίσης φαρμακευτικές ιδιότητες. Η προσθήκη τους στη διατροφή σας μπορεί να βοηθήσει στην υποστήριξη της καρδιαγγειακής υγείας και μπορεί ακόμη και να συμβάλει στην πρόληψη του καρκίνου. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να τα τρώτε στους σωστούς συνδυασμούς και ποσότητες.
Οφέλη για την υγεία και χρήσεις του σκόρδου
Το σκόρδο θεωρείται ευρέως ως μια από τις πιο ισχυρές τροφές για την πρόληψη του καρκίνου, χάρη στη βασική του ένωση, την αλισίνη. Μια ανασκόπηση του 2022 διαπίστωσε ότι η αλισίνη μπορεί να αναστείλει την ανάπτυξη διαφόρων τύπων όγκων, ιδιαίτερα του καρκίνου του στομάχου και του παχέος εντέρου.
Πέρα από τις πιθανές αντικαρκινικές του επιδράσεις, το σκόρδο υποστηρίζει επίσης την καρδιαγγειακή υγεία επιβραδύνοντας τη γήρανση των αγγείων, μειώνοντας την αρτηριακή πίεση και αποτρέποντας την αθηροσκλήρωση ή τη συσσώρευση πλάκας στις αρτηρίες. Μια έρευνα δόσης-απόκρισης διαπίστωσε ότι οι υπερτασικοί ασθενείς που έλαβαν κάψουλες με εκχύλισμα σκόρδου για 12 εβδομάδες παρουσίασαν μέση μείωση της συστολικής αρτηριακής πίεσης κατά σχεδόν 12 mmHg σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου.
Τα φαρμακευτικά οφέλη του σκόρδου έχουν αναγνωριστεί εδώ και αιώνες. Στο κλασικό κινεζικό κείμενο «Βασικές σημειώσεις για την Ύλη Ιατρική (Ben Cao Bei Yao),» το σκόρδο περιγράφεται ως φάρμακο που διεγείρει την όρεξη, ενισχύει τη σπλήνα, υποστηρίζει τη λειτουργία των οργάνων και αποτρέπει τις επιδημίες. Το σκόρδο πιστεύεται ότι βοηθά στη ρύθμιση της ροής ενέργειας του σώματος, προάγοντας την υγιή πέψη και ένα ισχυρότερο ανοσοποιητικό σύστημα.
Οι άνθρωποι στην αρχαιότητα ανακάλυψαν επίσης τις αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του, χρησιμοποιώντας το για τη θεραπεία αιμορροΐδων και συριγγίων. Μερικοί έκαιγαν ακόμη και τους μίσχους σκόρδου σε στάχτη και το έβαζαν σε πληγές για να μειώσουν τη φλεγμονή.
Μια ολοκληρωμένη εξέταση άλλων ερευνών του 2024 έδειξε ότι το σκόρδο έχει αντιβακτηριακές, αντιφλεγμονώδεις και ανοσοτροποποιητικές ιδιότητες, ενώ προστατεύει επίσης το ήπαρ, τα νεφρά, και το πεπτικό σύστημα.
Πιθανοί κίνδυνοι υπερβολικής κατανάλωσης σκόρδου
Ενώ το σκόρδο προσφέρει πολλά οφέλη για την υγεία, είναι σημαντικό να το καταναλώνετε με μέτρο. Η ημερήσια πρόσληψη τριών έως πέντε σκελίδων αρκεί, καθώς η υπερβολική κατανάλωση μπορεί να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στα μάτια και τους πνεύμονες.
Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για άτομα με κακή όραση. Κάποτε είχα έναν ασθενή που του άρεσε να τρώει σκόρδο, αλλά μετά είχε κόκκινα, ερεθισμένα μάτια. Του συμβούλεψα να πιει ένα φλιτζάνι δυνατό τσάι αφού φάει σκόρδο, κάτι που βοήθησε στην ανακούφιση του προβλήματος.
Επιπλέον, τα άτομα με έλκος στομάχου ή παλινδρόμηση οξέος θα πρέπει να προσέχουν την πρόσληψη σκόρδου. Το σκόρδο, ειδικά όταν τρώγεται ωμό, μπορεί να ερεθίσει την επένδυση του στομάχου και ενδεχομένως να επιδεινώσει τα συμπτώματα.
Απαλλαγείτε από την αναπνοή σκόρδου
Το σκόρδο έχει μια έντονη, παρατεταμένη μυρωδιά που μπορεί να παραμείνει μετά το φαγητό, κάτι που μπορεί να είναι δυσάρεστο ή ενοχλητικό. Ένα απλό κόλπο για να μειώσετε την αναπνοή σκόρδου είναι να φάτε μερικά φιστίκια ή να πιείτε ένα ποτήρι γάλα αφού το φάτε. Οι πρωτεΐνες στα φιστίκια και το γάλα συνδέονται με τις θειούχες ενώσεις της αλισίνης, εξουδετερώνοντας αποτελεσματικά τη μυρωδιά.
Οφέλη για την υγεία και χρήσεις των πράσινων κρεμμυδιών
Όπως το σκόρδο, τα πράσινα κρεμμύδια περιέχουν θειούχες ενώσεις με αντιβακτηριακές ιδιότητες και μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου καρκίνου.
Μια συγκριτική μελέτη διαπίστωσε ότι οι ενώσεις θείου που εξάγονται από πράσινα κρεμμύδια και σκόρδο μπορούν να αναστείλουν τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων. Σε ορισμένες συγκεντρώσεις, αυτές οι ενώσεις είναι μη τοξικές για τα φυσιολογικά κύτταρα ενώ εξακολουθούν να ασκούν αντικαρκινικά αποτελέσματα.
Επιπλέον, τα πράσινα κρεμμύδια μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση από τη δυσκοιλιότητα λόγω της περιεκτικότητάς τους σε πηκτίνη, έναν τύπο διαλυτών διαιτητικών ινών. Η πηκτίνη αυξάνει την υγρασία των κοπράνων, προάγοντας την υγιή κίνηση του εντέρου.
Τα πράσινα κρεμμύδια είναι απαραίτητο συστατικό της ασιατικής κουζίνας. (Xi anni/The Epoch Times)
Τα πράσινα κρεμμύδια είναι ένα ευέλικτο συστατικό που μπορεί να αναδείξει τα απλά πιάτα ενώ προσφέρει οφέλη για την υγεία. Παρακάτω είναι δύο εύκολες συνταγές που αξιοποιούν στο έπακρο τη γεύση και τις φαρμακευτικές τους ιδιότητες.
Χοιρινό τηγανητό με πράσινα κρεμμυδάκια: Συνταγή
Ένα απλό και γευστικό πιάτο φτιαγμένο με τρυφερό χοιρινό και μυρωδάτα φρέσκα κρεμμυδάκια.
Συστατικά:
1/2 κουταλιά της σούπας σησαμέλαιο ή άλλο μαγειρικό λάδι
200 γραμμάρια χοιρινή κοιλιά ή χοιρινή σπάλα, σε λεπτές φέτες
1/2 κουταλιά της σούπας κρασί μαγειρέματος (προαιρετικά)
4–5 μίσχοι πράσινα κρεμμυδάκια, κομμένα σε κομμάτια 6 εκατοστών
1 κουταλιά της σούπας σάλτσα σόγιας
1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι (προσαρμόστε τη γεύση)
Πρέζα λευκό πιπέρι (προαιρετικά)
Οδηγίες:
Ζεσταίνουμε το σησαμέλαιο σε ένα τηγάνι ή γουόκ σε μέτρια φωτιά.
Προσθέστε τις φέτες χοιρινού κρέατος και ανακατέψτε μέχρι να αρχίσουν να ροδίζουν και το λίπος να αρχίσει να μαλακώνει.
Προσθέστε το κρασί μαγειρέματος, αν το χρησιμοποιείτε, και συνεχίστε ανακατεύοντας για άλλο ένα λεπτό.
Προσθέστε τα πράσινα κρεμμυδάκια και τσιγαρίστε τα για 1-2 λεπτά, μέχρι να μαλακώσουν αλλά να παραμείνουν ανοιχτό πράσινο.
Βάζουμε σάλτσα σόγιας, αλάτι και λευκό πιπέρι. Ανακατεύουμε καλά να ενωθούν.
Σερβίρετε ζεστό με ρύζι ή ως συνοδευτικό.
Αυτό το απλό αλλά γευστικό πιάτο είναι εύκολο να παρασκευαστεί. Ο πλούτος του χοιρινού λίπους σε συνδυασμό με τη φυσική γλυκύτητα των πράσινων κρεμμυδιών δημιουργεί ένα νόστιμο και χορταστικό γεύμα. Η τακτική κατανάλωση αυτού του πιάτου μπορεί να βοηθήσει στην υποστήριξη της πεπτικής υγείας και στη μείωση του κινδύνου καρκίνου του παχέος εντέρου.
Πράσινη κρεμμυδόσουπα: Συνταγή
Μια απλή παραδοσιακή θεραπεία για την υποστήριξη του ανοσοποιητικού σας συστήματος και την ανακούφιση των πρώιμων συμπτωμάτων του κρυολογήματος.
Συστατικά:
500 χιλιοστόλιτρα νερό
3 φρέσκα κρεμμυδάκια (χρησιμοποιήστε το κάτω λευκό μέρος), ψιλοκομμένα
Οδηγίες:
Βάζουμε το νερό να βράσει σε μια μικρή κατσαρόλα.
Προσθέτουμε τα φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα και αφήνουμε να σιγοβράσουν για 1 λεπτό.
Σβήνουμε τη φωτιά, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και αφήνουμε τη σούπα να βράσει για άλλο ένα λεπτό.
Στραγγίστε τα φρέσκα κρεμμυδάκια και πιείτε τη σούπα όσο είναι ζεστή.
Καθώς οι εποχές αλλάζουν, οι διακυμάνσεις της θερμοκρασίας μπορεί να αυξήσουν την ευαισθησία στα κρυολογήματα. Στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική (TCM), το κάτω λευκό μέρος του πράσινου κρεμμυδιού χρησιμοποιείται συνήθως ως θεραπεία για το κρύο. Οι επαγγελματίες της TCM πιστεύουν ότι τα πράσινα κρεμμύδια βοηθούν στην πρόκληση εφίδρωσης, την αποβολή του κρυολογήματος και τη βελτίωση της κυκλοφορίας — υποστηρίζοντας τη φυσική ροή του qi (τσι, ενέργειας) και του αίματος του σώματος, ενώ παράλληλα θερμαίνουν το σώμα.
Μπορείτε επίσης να μαγειρέψετε τη σούπα πράσινου κρεμμυδιού με λευκό ρύζι για να φτιάξετε έναν καταπραϋντικό χυλό που μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων του κρυολογήματος.
Οφέλη για την υγεία και χρήσεις του τζίντζερ
Η ρίζα τζίντζερ περιέχει δύο ισχυρές αντικαρκινικές ενώσεις: τζιντζερόλη και σογκαόλη. Όσο πιο παλιό είναι το τζίντζερ, τόσο περισσότερη τζιντζερόλη περιέχει. Έρευνες έχουν δείξει ότι η τζιντζερόλη μπορεί να καταστρέψει τα μιτοχόνδρια των καρκινικών κυττάρων, να προκαλέσει απόπτωση (θάνατο κυττάρων) και να αναστείλει τη μετάσταση των καρκινικών κυττάρων.
Όταν το φρέσκο τζίντζερ θερμαίνεται, η τζιντζερόλη μετατρέπεται σε σογκαόλη. Μια μελέτη του 2023 διαπίστωσε ότι η σογκαόλη μπορεί να προκαλέσει απόπτωση στα καρκινικά κύτταρα των ωοθηκών. Επιπλέον, όταν λαμβάνεται παράλληλα με το στοχευμένο φάρμακο θεραπείας καρκίνου gefitinib, μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη των καρκινικών κυττάρων από το να αναπτύξουν αντίσταση στα φάρμακα.
Για να μεγιστοποιήσετε αυτά τα οφέλη, δοκιμάστε να ενσωματώσετε το τζίντζερ στη μαγειρική σας. Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για να βελτιώσετε τη γεύση των πιάτων με λαχανικά, να εξουδετερώσετε τις μυρωδιές των ψαριών από τις σούπες, ή να παρασκευάσετε ένα φλιτζάνι τσάι τζίντζερ με καστανή ζάχαρη τις κρύες μέρες—όλα αυτά παρέχουν τόσο τζιντζερόλη όσο και σογκαόλη.
Τρώγοντας τζίντζερ το καλοκαίρι
Στην TCM, τα τρόφιμα και τα βότανα μπορούν να ταξινομηθούν με βάση τις ιδιότητες ψύξης ή θέρμανσής τους. Η κατανάλωση τροφών με δροσερό ή κρύο χαρακτήρα έχει δροσιστική επίδραση στο σώμα, ενώ τα σχετικά ζεστά ή ζεστά τρόφιμα βοηθούν στη δημιουργία εσωτερικής ζέστης.
Όπως λέει και το κινέζικο ρητό, «Τρώτε ραπανάκι το χειμώνα και τζίντζερ το καλοκαίρι, και θα παραμείνετε υγιείς χωρίς γιατρό». Το τζίντζερ έχει θερμαντικό χαρακτήρα και η κατανάλωσή του κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού μπορεί να βοηθήσει στην αποβολή του εσωτερικού κρύου και στη θέρμανση του στομάχου.
Κατά τη διάρκεια της ζέστης, πολλοί άνθρωποι στρέφουν τον κλιματισμό στη χαμηλότερη θέση του και πίνουν παγωμένα ποτά. Αν και αυτό μπορεί να φαίνεται αναζωογονητικό, μπορεί να βλάψει το πεπτικό σύστημα.
Στην TCM, το στομάχι και το αντίστοιχο όργανό του, η σπλήνα, λειτουργούν καλύτερα στη ζεστασιά και δεν ανταποκρίνονται καλά στο υπερβολικό κρύο. Η υπερφόρτωση του σώματος με κρύα φαγητά και ποτά πιστεύεται ότι αυξάνει την ψυχρή ενέργεια στο στομάχι και τη σπλήνα, οδηγώντας δυνητικά σε πεπτικά προβλήματα όπως πόνος στο στομάχι και διάρροια.
Επομένως, ακόμη και το καλοκαίρι, είναι σημαντικό να διατηρείτε ζεστό το πεπτικό σύστημα. Ένας πολύ καλός τρόπος για να το κάνετε αυτό είναι προσθέτοντας τζίντζερ σε γεύματα και σούπες. Σκεφτείτε να τηγανίσετε τριμμένο τζίντζερ με κελύφη στρειδιού και λωρίδες χοιρινού για ένα ελαφρύ αλλά γευστικό πιάτο ή προσθέστε μερικές φέτες τζίντζερ στη σούπα με φασόλια για να εξισορροπήσετε το δροσιστικό αποτέλεσμα.
Η ενίσχυση της σπλήνας και του στομάχου βοηθά στην εξάλειψη του υπερβολικού κρύου και της υγρασίας από το σώμα.
Σύμφωνα με τη θεωρία του συστήματος οργάνων της TCM, η σπλήνα είναι κάτι περισσότερο από ένα ανατομικό όργανο—αντιπροσωπεύει ένα ενεργειακό σύστημα που διέπει επίσης το πάγκρεας και την πεπτική οδό. Όταν η σπλήνα εξασθενεί από το υπερβολικό κρύο, ο μεταβολισμός των υγρών του σώματος επιβραδύνεται, οδηγώντας σε υγρασία. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα όπως φούσκωμα, κόπωση και πόνο στις αρθρώσεις. Μόλις αποβληθεί η υγρασία, το σώμα αισθάνεται πιο ελαφρύ και γεμάτο ενέργεια.
Για όσους έχουν συχνά κρύα χέρια και πόδια τον χειμώνα, ένα φλιτζάνι μαύρο τσάι τζίντζερ μπορεί να βοηθήσει να ζεσταθεί γρήγορα το σώμα.
Μαύρο τσάι τζίντζερ: Συνταγή
Ένα ζεστό, ανακουφιστικό ρόφημα που βοηθά στην αποβολή του κρύου και στην καταπράυνση της κοιλιάς.
Συστατικά:
1 κουταλιά της σούπας φρεσκοτριμμένο ώριμο τζίντζερ (ή 1-2 κουταλάκια του γλυκού χυμό τζίντζερ)
1 φλιτζάνι (240 χιλιοστόλιτρα) ζεστό μαύρο τσάι
1-2 κουταλάκια του γλυκού καστανή ζάχαρη (προσαρμόζετε για γεύση)
Οδηγίες:
Πλένουμε καλά ένα κομμάτι ώριμο τζίντζερ και το τρίβουμε σε μια λεπτή πάστα.
Φτιάξτε ένα φλιτζάνι μαύρο τσάι.
Ανακατεύουμε μέσα το τριμμένο τζίντζερ (ή τον χυμό τζίντζερ) και προσθέτουμε την καστανή ζάχαρη για γεύση.
Ανακατεύουμε καλά και απολαμβάνουμε όσο είναι ζεστό.
Το τσάι τζίντζερ είναι μια εξαιρετική φυσική θεραπεία για τη διατήρηση της θερμοκρασίας του σώματος. (Luis Echeverri Urrea/Shutterstock)
Εναλλακτικά, μπορείτε να αγοράσετε κύβους τζίντζερ μαύρης ζάχαρης από το σούπερ μάρκετ. Απλώς φτιάξτε ένα φλιτζάνι μαύρο τσάι και προσθέστε έναν κύβο για ένα στιγμιαίο ζεστό ρόφημα.
Αν δεν σας αρέσει η ινώδης υφή του τριμμένου τζίντζερ, μπορείτε να το αντικαταστήσετε με χυμό τζίντζερ. Η κατανάλωση μαύρου τσαγιού τζίντζερ ζεσταίνει το στομάχι και βοηθά να διώξει το κρύο, αφήνοντάς σας μια αίσθηση άνεσης και χαλάρωσης.
Στη δυτική ιατρική, οι ασθενείς συχνά επισκέπτονται πολλούς ειδικούς για να αντιμετωπίσουν διαφορετικά συμπτώματα, από πονοκεφάλους έως μυϊκούς πόνους. Αυτή η κατακερματισμένη προσέγγιση μπορεί να οδηγήσει σε έναν κύκλο διαβουλεύσεων, συνταγών και θεραπειών που μπορεί να μην αντιμετωπίζουν πάντα τη βασική αιτία. Η παραδοσιακή κινεζική ιατρική (TCM) προσφέρει μια πιο ολοκληρωμένη προοπτική, όπου ένα μόνο σημείο βελονισμού μπορεί να αντιμετωπίσει πολλαπλά προβλήματα υγείας ταυτόχρονα.
Η «πεντάπτυχη σύγκλιση γης» (Di Wu Hui, GB 42) είναι ένα τέτοιο σημείο, που θα μπορούσε να βελτιώσει προβλήματα που θα απαιτούσαν συνήθως επισκέψεις σε ειδικό μυοσκελετικό, ειδικό στην υγεία του μαστού και γενικό ιατρό.
Η προοπτική της TCM: Η δύναμη του Di Wu Hui
Το σημείο αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο «Zhen Jiu Jia Yi Jing (The A-B Classic of Acupuncture and Moxibustion),» και αποτελεί παράδειγμα μιας κοινής πεποίθησης της TCM ότι οι βελονισμοί στα πόδια μπορούν να έχουν εκτεταμένες επιπτώσεις στο άνω σώμα. Αυτό το σημείο βελονισμού βρίσκεται κοντά στο τέλος του μεσημβρινού της χοληδόχου κύστης και παίζει καθοριστικό ρόλο στη ρύθμιση του γιν μεσημβρινού της χοληδόχου κύστης και του αντίστοιχου γιανγκ του, που είναι ο μεσημβρινός του ήπατος.
Στην TCM, η σωστή κυκλοφορία του αίματος μέσω του μεσημβρινού του ήπατος είναι απαραίτητη για την ανακούφιση των πονοκεφάλων, τη μείωση της φλεγμονής των ματιών και την αντιμετώπιση καταστάσεων όπως η ξηροφθαλμία. Επιπλέον, το Di Wu Hui χρησιμοποιείται για προβλήματα στο πάνω μέρος του σώματος, όπως πόνους στα πλευρά και πόνο με φούσκωμα στα στήθη, ενώ ωφελεί επίσης τα πρησμένα πόδια. Αυτή η ευρεία προσέγγιση υπογραμμίζει την ολιστική φύση της TCM, όπου η θεραπεία μιας περιοχής μπορεί να επηρεάσει ολόκληρο το σώμα.
Σύγχρονη έρευνα: Μακροπρόθεσμα οφέλη
Μελέτες έχουν δείξει ότι ο βελονισμός σε απομακρυσμένα σημεία βελονισμού — που βρίσκονται στα άκρα, μακριά από την περιοχή ανησυχίας — μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την ξηροφθαλμία. Αυτή η προσέγγιση είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για καταστάσεις όπου ο άμεσος βελονισμός της πληγείσας περιοχής είναι δύσκολος ή ανεπιθύμητος.
Μια κλινική έρευνα που περιελάμβανε 40 ασθενείς συνέκρινε τα αποτελέσματα του απομακρυσμένου βελονισμού, συμπεριλαμβανομένου του σημείου που είναι γνωστό ως Di Wu Hui, με τοπικές θεραπείες. Και οι δύο ομάδες παρουσίασαν βελτιώσεις στα συμπτώματα — ωστόσο, η ομάδα που έλαβε απομακρυσμένο βελονισμό έδειξε σημαντικά καλύτερα αποτελέσματα στην έκκριση δακρύων και στο χρόνο διάσπασης των δακρύων.
Πώς να εντοπίσετε και να ενεργοποιήσετε το Di Wu Hui
Το Di Wu Hui βρίσκεται στην κορυφή του ποδιού, μεταξύ των οστών του τέταρτου και του πέμπτου δακτύλου, ακριβώς μετά την πρώτη άρθρωση. Για να το εντοπίσετε, τοποθετήστε το δάχτυλό σας εκεί που το τέταρτο και το πέμπτο δάχτυλο συναντούν το πόδι και, στη συνέχεια, πηγαίνετε προς το οστό του τέταρτου δακτύλου προς τα πάνω μέχρι να νιώσετε μια μικρή εσοχή που μπορεί να είναι ελαφρώς επώδυνη. Αυτό είναι το Di Wu Hui.
Για να ενεργοποιήσετε το Di Wu Hui, δοκιμάστε αυτές τις απλές τεχνικές:
Άμεση πίεση: Ασκήστε σταθερή πίεση για τρία έως πέντε δευτερόλεπτα και στη συνέχεια χαλαρώστε για τρία δευτερόλεπτα. Επαναλάβετε για ένα έως τρία λεπτά από κάθε πλευρά.
Μασάζ: Χρησιμοποιήστε τον δείκτη ή τον αντίχειρά σας για να κάνετε κυκλικές κινήσεις για ένα έως τρία λεπτά ανά πλευρά.
Φυτικά επιθέματα: Εφαρμόστε ένα επίθεμα βοτάνων όλη τη νύχτα για παρατεταμένη διέγερση.
Επαγγελματική θεραπεία: Ο βελονισμός ή η βεντούζα από έναν εκπαιδευμένο επαγγελματία TCM μπορεί να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα αυτού του σημείου.
Σημαντικές προφυλάξεις
Ενώ η τόνωση του Di Wu Hui μπορεί να είναι ευεργετική, είναι σημαντικό να είστε προσεκτικοί. Αποφύγετε την άσκηση πίεσης εάν έχετε τραυματισμούς στην περιοχή. Δεδομένου ότι το δέρμα και τα στρώματα λίπους είναι λεπτά στο πάνω μέρος του ποδιού, καλό είναι να ξεκινήσετε με ήπια πίεση και να αυξήσετε σταδιακά την ένταση της διέγερσης.
Εάν επιλέξετε να χρησιμοποιήσετε επιθέματα με βότανα, επιλέξτε αυτά που παρασκευάζονται από φυσικά συστατικά, ειδικά εάν έχετε ευαίσθητο δέρμα. Επιπλέον, ορισμένοι επαγγελματίες συνιστούν την αποφυγή της βεντούζας, δηλαδή μιας ήπιας θερμοθεραπείας με αποξηραμένο λεβιθόχορτο. Ως ασφαλέστερη εναλλακτική λύση για θερμοθεραπεία στο σπίτι, σκεφτείτε να χρησιμοποιήσετε ένα στεγνωτήρα μαλλιών που έχει ρυθμιστεί στο χαμηλό για να ζεστάνετε το σημείο βελονισμού για 10 λεπτά σε κάθε πόδι.
Εξερευνώντας την TCM για καλύτερη σύνδεση με το σώμα σας
Η τακτική διέγερση σημείων βελονισμού όπως το Di Wu Hui δεν αφορά μόνο την ανακούφιση των συμπτωμάτων — είναι ένας τρόπος για να καλλιεργήσετε μια βαθύτερη επίγνωση των εσωτερικών ρυθμών του σώματός σας. Με τον καιρό, μπορεί να αρχίσετε να παρατηρείτε ανεπαίσθητες αλλαγές, όπως αλλαγές στην ένταση, την κυκλοφορία ή ακόμα και τη συναισθηματική κατάσταση.
Αυτή η αυξανόμενη επίγνωση μπορεί να σας βοηθήσει να ανταποκριθείτε σε πρώιμα σημάδια ανισορροπίας προτού εξελιχθούν σε μεγαλύτερες ανησυχίες για την υγεία.
Κάνοντας τον βελονισμό σταθερό μέρος του προγράμματος αυτοεξυπηρέτησής σας, υποστηρίζετε τους μεσημβρινούς σας και εκπαιδεύετε τον εαυτό σας να ακούει πιο προσεκτικά αυτό που πραγματικά χρειάζεται το σώμα σας.
Ακολουθήστε την Sina McCullough, Ph.D. στη διατροφή, στην αναζήτησή της για τις αλήθειες σχετικά με την τροφή και την υγεία. Επιστήμων από εκπαίδευση και δημοσιογράφος εκ φύσεως, η Σίνα δίνει στοιχεία και κατανοήσεις για μια ζωή με υγεία, χαρά, και ελευθερία.
Για δεκαετίες, οι επιστήμονες έβλεπαν τον εγκέφαλο ως μια μηχανή που τροφοδοτείται από ηλεκτρικούς παλμούς και νευρομεταγωγείς. Αλλά μήπως υπάρχει περισσότερο από αυτό; Μήπως χρησιμοποιεί επίσης και φως;
Ναι, πραγματικό φως—αχνές, πολύ αδύναμες εκπομπές φωτός που καλούνται βιοφωτόνια.
Έρευνες δείχνουν ότι ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί βιοφωτόνια—αόρατα στο γυμνό μάτι αλλά μέρος ενός περίπλοκου δικτύου επικοινωνίας—για να συντονίσει την ίαση.
Το σώμα σας κυριολεκτικά λάμπει αυτήν την στιγμή, εκπέμποντας πολύ αδύναμα σήματα φωτός που χρησιμοποιούνται από τα νευρικά κύτταρα για να συντονίσουν την ίαση.
Λεωφόροι φωτός οπτικών ινών
Ο πρωτοπόρος βιοφυσικός Φριτζ-Άλμπερτ Ποπ έδειξε ότι οι ζώντες οργανισμοί εκπέμπουν μικροσκοπικές εκπομπές φωτός. Χρησιμοποιώντας ένα σωλήνα φωτοπολλαπλασιασμού — έναν πολύ ευαίσθητο αισθητήρα φωτός — έδειξε ότι το φως εμφανίζεται στο υπεριώδες, ορατό, και μέρος της σχεδόν υπέρυθρης περιοχής του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος.
Ο Ποπ ονόμασε το μη θερμικό φως που βρίσκεται σε ζωντανά συστήματα βιοφωτόνια. Παρόλο που το φως είναι αδύναμο—σχεδόν 1.000 φορές λιγότερο έντονο από αυτό που μπορεί να ανιχνεύσει το ανθρώπινο μάτι—μπορεί να ιδωθεί με υπερευαίσθητες κάμερες. Εικόνες δημοσιεύθηκαν σε ένα επιστημονικό άρθρο του 2009 στο οποίο οι συγγραφείς έγραψαν: «Το ανθρώπινο σώμα κυριολεκτικά λάμπει».
Ανίχνευση πολύ αδύναμης εκπομπής φωτονίων έχει επίσης αναφερθεί για βακτήρια, μύκητες, σπόρους, και ζωικούς ιστούς.
Μετά την ανακάλυψη του Ποπ, βιοφυσικοί υπέθεσαν ότι τα βιοφωτόνια ίσως συντονίζουν κάποιες κυτταρικές λειτουργίες, τον μεταβολισμό, την αντιγραφή, και την ανάρρωση—σε αντίθεση με τα συμβατικά βιοχημικά μοντέλα για το πως λειτουργούν τα κύτταρα.
Αν και ακόμα βρίσκεται υπό συζήτηση, τα βιοφωτόνια ίσως χρησιμοποιούνται επίσης για επικοινωνία.
Για παράδειγμα, νευρώνες ίσως στέλνουν σήματα φωτός από ένα κύτταρο σε ένα άλλο χρησιμοποιώντας τους άξονές τους, σωλήνες που μεταφέρουν ηλεκτρικούς παλμούς, σαν λεωφόρους τύπου οπτικών ινών—παρόμοια με τα καλώδια που μεταφέρουν δεδομένα στα σύγχρονα δίκτυα επικοινωνιών.
Αν αυτό ακούγεται πολύ περίεργο, σκεφτείτε αυτό: Η ανάλυση βιοφωτονίων ήδη χρησιμοποιείται σε έρευνα καρκίνου. Επιστήμονες ανιχνεύουν καρκινικά κύτταρα αναλύοντας τις εκπομπές φωτός τους συγκρινόμενες με φως που εκπέμπεται από υγιή κύτταρα. Ο υγιής ιστός και άνθρωποι εκπέμπουν σταθερότερα βιοφωτόνια από ό,τι ο χαλασμένος ή οι άρρωστοι.
Πώς οι νευρώνες παράγουν φως
Επιστήμονες εξακολουθούν να συζητούν πώς ακριβώς προκύπτουν τα βιοφωτόνια στο σώμα, αλλά η επικρατούσα θεωρία δείχνει μεταβολικές διεργασίες, ειδικά εκείνες που περιλαμβάνουν αντιδραστικά είδη οξυγόνου (ROS).
Τα ROS είναι εξαιρετικά αντιδραστικά μόρια με βάση το οξυγόνο που, σε μεγάλες ποσότητες, μπορούν να βλάψουν τα κύτταρα. Ωστόσο, παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στις φυσιολογικές κυτταρικές λειτουργίες. Όταν τα ROS αλληλεπιδρούν με συγκεκριμένα κυτταρικά συστατικά, μπορούν να δημιουργήσουν «διεγερμένα» μόρια που απελευθερώνουν μικροσκοπικές λάμψεις φωτός — που ονομάζονται φωτόνια — όταν επιστρέψουν σε μια πιο σταθερή κατάσταση.
Τα μιτοχόνδρια, που συχνά αναφέρονται ως οι εστίες ισχύος του κυττάρου, μπορεί να είναι βασικοί συντελεστές στη δημιουργία αυτών των μικροσκοπικών εκρήξεων λαμπρότητας.
Για να κατανοήσετε πώς αυτά τα διεγερμένα μόρια εκπέμπουν φως, φανταστείτε ένα άτομο ως ένα μικροσκοπικό ηλιακό σύστημα με έναν πυρήνα στο κέντρο και τα ηλεκτρόνια να περιφέρονται γύρω του. Όταν ένα ηλεκτρόνιο απορροφά ενέργεια, πηδάει σε υψηλότερη τροχιά. Καθώς εγκαθίσταται πίσω σε μια χαμηλότερη τροχιά, εκπέμπει αυτή την επιπλέον ενέργεια με τη μορφή φωτός — σαν ένα μικροσκοπικό σόου πυροτεχνημάτων μέσα στο άτομο.
Ενώ η σύγχρονη κβαντομηχανική έχει βελτιώσει ουσιαστικά το «μοντέλο Bohr» — το οποίο δηλώνει ότι ένας θετικά φορτισμένος πυρήνας περιβάλλεται από αρνητικά ηλεκτρόνια που κινούνται γύρω από τον πυρήνα σε τροχιές που αντιστοιχούν σε διαφορετικά επίπεδα ενέργειας — η βασική ιδέα παραμένει: Τα ηλεκτρόνια που επιστρέφουν από μια ενεργοποιημένη κατάσταση σε μια χαμηλότερη κατάσταση εκπέμπουν φως.
Οι νευρώνες φαίνεται να χρησιμοποιούν μια παρόμοια διαδικασία, καθιστώντας δυνατό αυτές τις λεπτές λάμψεις ή βιοφωτόνια να παράγονται απευθείας στο σώμα μας.
Η θεραπευτική δύναμη του φωτός
Αυτά τα φωτεινά σήματα μπορεί να είναι σημαντικά για την ίαση.
Όταν ένα κύτταρο τραυματίζεται, ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι εκπέμπει φως για να σηματοδοτήσει την δυσφορία, όπως η αποστολή ενός σήματος SOS. Σκεφτείτε πώς το σώμα σας επιδιορθώνει ενστικτωδώς ένα γδαρμένο γόνατο κατευθύνοντας τα κύτταρα του ανοσοποιητικού και τα θρεπτικά συστατικά στο σημείο του τραυματισμού. Οι νευρώνες μπορεί να χρησιμοποιήσουν μια παρόμοια στρατηγική, χρησιμοποιώντας το φως για να ξεκινήσουν την επισκευή.
Μερικοί επιστήμονες προτείνουν ότι διαφορετικά μήκη κύματος βιοφωτονίων που παράγονται στο σώμα μπορεί να ενεργοποιήσουν διαφορετικούς θεραπευτικούς μηχανισμούς, βοηθώντας τα κύτταρα να επισκευαστούν.
Αυτή η ιδέα συμφωνεί με τη φωτοβιοτροποποίηση, γνωστή και ως θεραπεία με κόκκινο φως, μια θεραπεία που εφαρμόζει συγκεκριμένα μήκη κύματος φωτός για την βοήθεια της ίασης. Έρευνες δείχνουν ότι το κόκκινο και το σχεδόν υπέρυθρο φως μπορούν να ενισχύσουν τη λειτουργία των μιτοχονδρίων, να μειώσουν τη φλεγμονή και να βελτιώσουν τη νευρική ανθεκτικότητα.
Οι επιστήμονες διερευνούν ενεργά τη θεραπεία με φως ως πιθανή θεραπεία για καταστάσεις όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ, η νόσος του Πάρκινσον, η κατάθλιψη, οι εγκεφαλικές κακώσεις και το εγκεφαλικό. Εάν το εξωτερικό φως μπορεί να βοηθήσει στην θεραπεία του σώματος, ίσως είναι πιθανό το φως που παράγουμε μέσα μας να έχει παρόμοια επανορθωτική δύναμη.
Η σχέση μεταξύ φωτός και κυτταρικής λειτουργίας δεν περιορίζεται στη θεραπεία — σηματοδοτεί επίσης την αρχή της ζωής.
Παραδόξως, οι επιστήμονες απαθανάτισαν πραγματικές εικόνες του τι συμβαίνει όταν ένα ωάριο και ένα σπερματοζωάριο συναντώνται για πρώτη φορά: Εκπέμπεται μια λάμψη φωτός.
Αυτή η λάμψη, που συχνά ονομάζεται «σπινθήρας ψευδαργύρου», σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας ζωής. Είναι σαν τα κύτταρα να αναγνωρίζουν το ένα το άλλο μέσω του φωτός πριν καν αρχίσουν να διαιρούνται.
Αυτό εγείρει ένα ενδιαφέρον ερώτημα: Είναι το φως η αρχική γλώσσα του σώματος;
Παίρνουμε φως από το φαγητό;
Αν τα βιοφωτόνια είναι η γλώσσα που τα σώματά μας μιλάνε για να επικοινωνούν, τότε οι επιλογές μας—η δίαιτά μας, το περιβάλλον, οι σκέψεις, τα πιστεύω— ίσως προσδιορίσουν την σαφήνεια αυτής της συνομιλίας. Ο Ποπ περιέγραψε την κατανάλωση τροφής ως «να ρουφάς το φως από το φαγητό»—όχι μόνο μεταφορικά, αλλά σαν πραγματική διαδικασία εξαγωγής και χρήσης αποθηκευμένης ενέργειας φωτός σε βιοχημικό επίπεδο.
Τα φυτά αιχμαλωτίζουν την ενέργεια από το ηλιακό φως και την αποθηκεύουν σε χημικούς δεσμούς μέσω φωτοσύνθεσης. Όταν τρώτε φυτά, αυτοί οι δεσμοί σπάνε και οργανώνουν εκ νέου το σώμα, απελευθερώνοντας ενέργεια που τροφοδοτεί το σώμα.
Όπως οι νευρώνες παράγουν φως, εξάγουμε φως από την τροφή—ηλεκτρόνια αλλάζουν ενεργειακές καταστάσεις καθώς η τροφή αποσυντίθεται στο σώμα μας.
Ο Ποπ υπέθεσε ότι η ενέργεια που παίρνουμε από τα τρόφιμα είναι βασικά ενέργεια φωτός. Αυτό συμφωνεί με τη διάσημη εξίσωση του Άλμπερτ Αϊνστάιν, E = mc² (η ενέργεια ισούται με μάζα πολλαπλασιασμένη με την ταχύτητα του φωτός στο τετράγωνο)—η οποία αποκαλύπτει ότι η ίδια η μάζα είναι μια συμπυκνωμένη μορφή ενέργειας. Επομένως, παρόλο που η τροφή έχει φυσική μάζα, είναι τελικά αποθηκευμένο ηλιακό φως.
Ερευνητές ανακάλυψαν ότι ορισμένα τρόφιμα εκπέμπουν φως καλύτερης ποιότητας από άλλα. Μετρώντας αυτή την εκπομπή, οι επιστήμονες μπορούν να κάνουν διάκριση μεταξύ ντομάτας συμβατικής καλλιέργειας και βιολογικής καλλιέργειας, και μεταξύ βιολογικών αυγών και αυγών από κότες που εκτρέφονται συμβατικά.
Ένα άρθρο του 2023 ανέφερε ότι η εκπομπή φωτός υποδηλώνει τη φρεσκάδα και την ποιότητα των τροφίμων, αμφισβητώντας τη συμβατική ιδέα ότι μια θερμίδα είναι απλώς μια θερμίδα. Το φαγητό δεν είναι απλώς καύσιμο — είναι πληροφορίες με τη μορφή φωτός.
Η κατανάλωση φωτός υψηλής ποιότητας, καλά δομημένου, μπορεί κυριολεκτικά να ενισχύσει τη φωτεινή ενέργεια του σώματός σας, βελτιώνοντας την κυτταρική επικοινωνία και την αυτοΐαση.
Συμμετέχετε στην συζήτηση
Η ερώτηση αυτής της εβδομάδας:
Έχετε παρατηρήσει πώς το φως — είτε από τον ήλιο είτε από τεχνητές πηγές είτε μέσα στο σώμα σας — επηρεάζει τη διάθεση, την ενέργεια ή την εστίασή σας;
Μοιραστείτε τις σκέψεις σας στην ενότητα σχολίων!
Αποποίηση ευθύνης: Οι πληροφορίες που παρέχονται είναι μόνο για εκπαιδευτικούς σκοπούς και αντικατοπτρίζουν τη γνώμη της Sina McCullough, Ph.D., επιστήμονα και όχι γιατρού. Δεν προορίζονται για ιατρική συμβουλή ή υποκατάστατο καθοδήγησης από τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης. Πάντα να συμβουλεύεστε τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης πριν κάνετε αλλαγές στη διατροφή, τα φάρμακα ή τον τρόπο ζωής σας. Χρησιμοποιήστε αυτές τις πληροφορίες με δική σας ευθύνη.
Απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.
Χτύπησε το τηλέφωνο το πρωί πριν λίγες μέρες. Ήταν ο πρώην σύζυγος, που μου είπε ότι ένας παλιός φίλος μας—κάποιος που είχαμε βγει ραντεβού στα 20—πέθανε από καρδιακό επεισόδιο σχετικό με χρήση ναρκωτικών. Η καρδιά μου βούλιαξε, αλλά δυστυχώς, δεν μου έκανε έκπληξη. Παίρνω τέτοιες κλήσεις πολλές φορές τον χρόνο τώρα. Δύο από τους τρεις καλύτερους φίλους μου από το λύκειο έχασαν τους μικρότερους αδελφούς τους. Αμέτρητα παιδιά με τα οποία ήμουν στο σχολείο, πλέον έχουν φύγει. Η ποσότητα του παράλογου θανάτου—είτε από παράνομα ναρκωτικά είτε από νόμιμα φάρμακα—είναι σοκαριστική. Και σου ραγίζει την καρδιά.
Τι έχει γίνει στην ικανότητά μας να υπομένουμε δυσκολία; Τι έγινε στην αντοχή μας για ζωή, ειδικά όταν η ζωή γίνεται δύσκολη;
Ως εργοδότρια περισσότερων από 350 ανθρώπων την περασμένη δεκαετία, έχω δει μια αλλαγή στην νεότερη γενιά. Πολλοί δεν φαίνεται να ξέρουν πως να υπομείνουν ακόμα και ήπια δυσκολία. Υπάρχει μια βαθιά επιθυμία να αποφύγουν οτιδήποτε τους κάνει να μην αισθάνονται καλά—είτε μέσω ουσιών, οθονών, ζάχαρης, ή άλλων αποσπάσεων. Και δεν μπορώ παρά να δω ότι αυτή η τάση προέρχεται από την παιδική ηλικία: όταν δίνουμε στα παιδιά μια οθόνη ώστε να μπορούμε να δειπνήσουμε με ησυχία, όταν τους δίνουμε ζάχαρη για να καθησυχάσουμε το κλάμα, όταν τους διδάσκουμε—χωρίς ποτέ να το λέμε με λόγια—ότι ο στόχος είναι να νιώθουμε καλά όλη την ώρα.
Έχουμε δημιουργήσει έναν πολιτισμό που αντιμετωπίζει την δυσκολία ως παθολογία. Αν κάτι είναι δύσκολο, θεωρούμε ότι θα πρέπει να είναι λάθος. Αλλά δεν λειτουργεί έτσι η ζωή. Η ανθρωπότητα είχε δυσκολία κατά την περισσότερη διάρκεια ύπαρξής της. Πόνος, αγώνας, και αβεβαιότητα είναι συνυφασμένα στην ανθρώπινη εμπειρία. Ίσως δεν είναι η δυσκολία το πρόβλημα, αλλά η ανικανότητά μας να την αντιμετωπίσουμε.
Και ίσως—απλώς ίσως—αυτή η ανικανότητα συνδέεται με κάτι βαθύτερο από την ανατροφή παιδιών, τα μέσα ενημέρωσης, ή την εκπαίδευση.
Ως φυσική αγρότισσα, κοιτάω τον κόσμο υπό το πρίσμα του εδάφους και της μικροβιολογίας, και δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ: Είναι μέρος της πνευματικής και συναισθηματικής μας εύθραυστης κατάστασης ριζωμένο στην κυριολεκτική έλλειψη μικροβιολογίας στα σώματά μας;
Ένα στα τρία παιδιά που γεννιούνται σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν γεννιέται φυσιολογικά, χάνοντας την σημαντική έκθεση στο μικροβίωμα της μητέρας. Το ποσοστό θηλασμού συνεχίζει να μειώνεται, αφήνοντας τα βρέφη χωρίς την μικροβιωματική βάση που η φύση σχεδίασε. Προσθέστε σε αυτό μια δίαιτα φτιαγμένη από αποστειρωμένα, επεξεργασμένα φαγητά από αποστραγγισμένα από θρεπτικά συστατικά εδάφη, και έχουμε μια συνταγή για μια γενιά σωματικά και συναισθηματικά αποσυνδεδεμένη από τα φυσικά συστήματα που υποστηρίζουν την αντοχή.
Το υγιές έδαφος και ένα υγιές πεπτικό-εντερικό σύστημα έχουν πάνω από 70 τοις εκατό του ίδιου DNA. Αυτό δεν είναι σύμπτωση. Σχεδιαστήκαμε για να είμαστε μέρος αυτού του ζωντανού συστήματος. Και όταν χωρίζουμε τον εαυτό μας από αυτό—μέσω της τροφής μας, του τρόπου γέννησης, του τρόπου ζωής μας—υποφέρουμε.
Πολιτισμοί που ακόμα ζουν στενά συνδεδεμένοι με την φύση—που μαγειρεύουν στην φωτιά, καλλιεργούν το φαγητό τους, και κοιμούνται σε βρώμικα πατώματα—δεν έχουν την επιδημία αυτοκτονίας και υπερβολικών δόσεων που βλέπουμε στην μοντέρνα κοινωνία. Έχουν δυσκολίες; Βεβαίως. Αλλά η θέλησή τους για ζωή είναι ακόμα άθικτη. Έχουν μια σταθερότητα και ηρεμία που τους προστατεύει από το είδος της υπαρξιακής απόγνωσης με την οποία πνιγόμαστε εδώ.
Και υπάρχει επιστήμη για να το υποστηρίξει αυτό. Μελέτες έχουν δείξει ότι το να δουλεύεις με τα χέρια σου στο χώμα μπορεί να είναι τόσο αποτελεσματικό—ή περισσότερο αποτελεσματικό—από SSRI [αντικαταθλιπτικά] στην θεραπεία της κατάθλιψης. Τα μικροβιώματα στο χώμα κυριολεκτικά ενεργοποιούν την παραγωγή σεροτονίνης στον εγκέφαλο. Τότε γιατί δεν δίνουμε προτεραιότητα στην επανασύνδεση με την φύση στις λύσεις μας; Γιατί δεν είναι το να βγάζουμε τα παιδιά έξω, να λερώνουν τα χέρια τους, και να χτίζουν πραγματική, σωματική αντοχή, μια εθνική συζήτηση;
Ναι, θα πρέπει να περιορίσουμε τον χρόνο στην οθόνη. Ναι, θα πρέπει να μειώσουμε την ζάχαρη. Αλλά πιο σημαντικά, χρειάζεται να σταματήσουμε να διδάσκουμε τα παιδιά μας ότι η δυσκολία είναι κάτι που θα πρέπει να αποφύγουν με κάθε κόστος. Είναι εντάξει να νιώθεις βαρεμάρα. Είναι εντάξει να νιώθεις ζέστη, κούραση, ή ότι κάτι είναι δύσκολο. Απλώς επειδή κάτι σε κάνει να νιώθεις άσχημα δεν σημαίνει ότι είναι κακό. Τα περισσότερα αξιόλογα πράγματα—η μητρότητα, η επιχειρηματικότητα, ο γάμος, η κοινότητα, η πνευματική ανάπτυξη—θα σε κάνουν να νιώσεις δυσκολία σε κάποιο σημείο. Αυτό δεν είναι λάθος. Αυτό είναι το μονοπάτι.
Μεγαλώνουμε μια γενιά καλλιτεχνών αποφυγής, ή μεγαλώνουμε ανθρώπους που μπορούν να μένουν παρόντες εν μέσω δυσκολίας, να μαθαίνουν από αυτήν, και να αναπτύσσονται πνευματικά;
Η κοινωνία μας επιλέγει τα ναρκωτικά, το φαγητό, την πορνογραφία, τα κοινωνικά μέσα, και ατελείωτες μορφές απόσπασης για να αποφύγει την απλή πραγματικότητα του να είσαι άνθρωπος. Αλλά τι θα γινόταν αν διδάσκαμε τα παιδιά μας—και υπενθυμίζαμε στον εαυτό μας—ότι τα αισθήματα δεν είναι καταστάσεις έκτακτης ανάγκης; Ότι ο πόνος είναι δάσκαλος; Ότι δεν χρειάζεται να είμαστε μπάλες πινγκ-πονγκ για τις σκέψεις και συναισθήματά μας, πιστεύοντας το κάθε ένα από αυτά ως αλήθεια;
Μπορούμε να μάθουμε να καθόμαστε εν μέσω δυσκολίας και να ακούμε. Κάποιες φορές, η δυσκολία είναι απλώς η ζωή που μας ζητά να αλλάξουμε, να αναπτυχθούμε, να εκταθούμε, ή να ακονίσουμε μια ικανότητα. Και κάποιες φορές, είναι απλώς μέρος του να είσαι ζωντανός.
Πιστεύω πως η αποσύνδεσή μας από την φύση, από την σκληρή δουλειά, και του ενός από τον άλλον, είναι η ρίζα της επιδημίας πνευματικής ασθένειας και υπερβολικής δόσης φαρμάκων και ναρκωτικών. Εγώ, τουλάχιστον, έχω κουραστεί να παίρνω κλήσεις που μου λένε ότι ένας ακόμα πέθανε από τον εθισμό στην αποφυγή.
Τότε πως σταματούμε τον κύκλο;
Αρχίζουμε με το να δεχόμαστε την δυσκολία—όχι να τρέχουμε μακριά της. Είμαστε παρόντες αντί να αποφεύγουμε. Μεγαλώνουμε παιδιά που ξέρουν πως να δουλεύουν σκληρά, να περιμένουν, να βαριούνται, να λερώνονται, και να μένουν με αυτό που είναι πραγματικό. Επανασυνδεόμαστε με την φύση, με φαγητό μεγαλωμένο σε υγιές έδαφος, με ανθρώπους που εμπιστευόμαστε, με τελετές που μας υπενθυμίζουν ποιοι είμαστε.
Σταματούμε να εξαρτούμε την αντοχή μας από άλλα πράγματα και επανακτούμε τα εργαλεία που μας κάνουν ανθρώπους.
Οι ρίζες της εκπαιδευτικής θεωρίας στη Δύση φτάνουν στον Πλάτωνα και τον μαθητή του, Αριστοτέλη, τον τέταρτο αιώνα π.Χ. Αμφότεροι οι αρχαίοι φιλόσοφοι μίλησαν για την εκπαίδευση, δίνοντας ένα γενικό πλαίσιο θεωρίας των σωστών σκοπών και μεθόδων μελέτης.
Στο Βιβλίο Η΄ των«Πολιτικών», ο Αριστοτέλης πρότεινε ένα πρόγραμμα μελέτης για νέους με τέσσερις μόνο θεματικές ενότητες: ανάγνωση και γραφή, ασκήσεις γυμναστικής, μουσική και ζωγραφική. Το πρόγραμμα σπουδών του Αριστοτέλη για μικρούς μαθητές μάς εντυπωσιάζει με την απλότητά του, μια απλότητα που περιέχει ωστόσο μια βαθιά κατανόηση της ανθρώπινης φύσης και των σκοπών της εκπαίδευσης.
Για τα σύγχρονα αυτιά, αυτό το πρόγραμμα σπουδών ακούγεται θλιβερά ανεπαρκές. Τι γίνεται με τα μαθηματικά και τις επιστήμες; Τι γίνεται με τις κοινωνικές σπουδές και την ιστορία; Ή το αρχαιοελληνικό αντίστοιχο του προγραμματισμού υπολογιστών (η τεχνολογία ηλιακών ρολογιών, αναμφίβολα);
Ένας μαθητής που μελετούσε μόνο αυτά τα τέσσερα μαθήματα δεν θα άρχιζε καν να εκπαιδεύεται. Ή θα άρχιζε;
Για να δούμε τη σοφία της εκπαιδευτικής συνταγής του Αριστοτέλη, πρέπει να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποίησε κάθε όρο και τη συλλογιστική πίσω από την επιλογή των θεματικών πεδίων. Καθώς διερευνούμε τις θεματικές περιοχές του προγράμματος σπουδών του Αριστοτέλη, είναι χρήσιμο να έχουμε κατά νου το ευρύτερο πλαίσιο της εκπαιδευτικής θεωρίας του.
Όπως σχολίασε η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Λελούδα Στάμου:
«Ο Αριστοτέλης συμφωνεί με τον ορισμό του Πλάτωνα για την κατάλληλη εκπαίδευση ως την εκπαίδευση για να βιώνει κανείς σωστά την ευχαρίστηση ή τον πόνο, που σημαίνει την ανάπτυξη μιας θετικής στάσης προς ό,τι είναι ευγενές και καλό και αποστροφής για ό,τι είναι ανήθικο».
Έχοντας αυτό κατά νου, ας πάρουμε τα θέματα ένα προς ένα.
Ανάγνωση και γραφή
Για τον Αριστοτέλη, ο πρωταρχικός σκοπός της εκπαίδευσης δεν ήταν ωφελιμιστικός. Δεν αφορούσε κυρίως την κατάρτιση για σταδιοδρομία, την πολιτική προετοιμασία ή την απόκτηση δεξιοτήτων για να προχωρήσεις στη ζωή, αν και αναγνώρισε ότι αυτά τα πράγματα είναι επίσης σημαντικά. Αντίθετα, ο Αριστοτέλης υποστήριξε ότι ορισμένα πράγματα πρέπει να μελετώνται απλώς επειδή εξευγενίζουν, τελειοποιούν και εξυψώνουν. Η εκπαίδευση αφορά τη διαμόρφωση του χαρακτήρα.
Στα «Πολιτικά», έγραψε: «Είναι προφανές, λοιπόν, ότι υπάρχει ένα είδος εκπαίδευσης στο οποίο οι γονείς πρέπει να εκπαιδεύουν τους γιους τους, όχι επειδή είναι χρήσιμο ή απαραίτητο, αλλά επειδή είναι φιλελεύθερο και ευγενές».
Ο Αριστοτέλης διέκρινε ξεκάθαρα τα δύο:
«Υπάρχουν κλάδοι μάθησης και εκπαίδευσης που πρέπει να μελετήσουμε απλώς αφιερώνοντας χρόνο σε πνευματική δραστηριότητα, και αυτοί έχουν αξία από μόνοι τους· ενώ εκείνα τα είδη γνώσης που είναι χρήσιμα στις επιχειρήσεις πρέπει να θεωρούνται απαραίτητα και να υπάρχουν για χάρη άλλων πραγμάτων.»
Η μελέτη της ανάγνωσης και της γραφής εμπίπτει και στις δύο κατηγορίες, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη. Έχει προφανή πρακτική χρήση στις συναλλαγές ή την ενασχόληση με την πολιτική. Αλλά μπορεί επίσης να είναι αυτοσκοπός όταν κάποιος διαβάζει ένα μεγάλο έργο για ευχαρίστηση και μόρφωση, κατευθύνοντας το μυαλό του σε ανώτερα πράγματα μέσω του βιβλίου. Αυτή η ανάγνωση δεν γίνεται για κανέναν άλλο σκοπό εκτός από το αποτέλεσμα μόρφωσης και εξευγενισμού που έχει στον αναγνώστη.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η ανάγνωση και η γραφή που είχε στο μυαλό του ο Αριστοτέλης εδώ περιελάμβανε τη μελέτη της ποίησης, σύμφωνα με την Στάμου. Έτσι, το έργο του μαθητή στις γλωσσικές τέχνες περιείχε μια ευφάνταστη και συναισθηματική υφή παράλληλα με τον πρακτικό του σκοπό.
Γυμναστική
Όταν ο Αριστοτέλης χρησιμοποίησε τον όρο «γυμναστική», δεν αναφερόταν σε ένα πρόγραμμα ισορροπίας σε δοκό (ή τουλάχιστον, όχι μόνο αυτό). Ο όρος ήταν πολύ ευρύτερος από αυτό. Όπως εξήγησε η Στάμου: «Γυμναστική εννοεί ένα ολόκληρο σύστημα φυσικής προπόνησης».
Ο εκπαιδευτικός Τζον Σίνιορ επεκτάθηκε σε αυτό, εξηγώντας ότι «γυμναστική» σήμαινε τη διαδικασία με την οποία ένας μαθητής μαθαίνει να χρησιμοποιεί το σώμα του και, μέσω αυτού, έρχεται σε άμεση επαφή με τον κόσμο. Ο Σίνιορ έγραψε ότι παραδοσιακά, στον ελληνικό πολιτισμό, το πρώτο επίπεδο εκπαίδευσης ήταν «μια σθεναρή εκγύμναση του σώματος, σκοπός της οποίας δεν ήταν απλώς η ευχαρίστηση και η υγεία αλλά η όξυνση των αισθήσεων, καθώς η όραση οξύνεται και συντονίζεται από την τοξοβολία».
Παραδόξως, ο Αριστοτέλης πίστευε ότι οι εκπαιδευτικοί πρέπει να επικεντρωθούν σε αυτό το είδος εκπαίδευσης για αρκετά χρόνια πριν εισαγάγουν οτιδήποτε άλλο. Η εκπαίδευση του σώματος και των αισθήσεών του προετοιμάζει τον δρόμο για μελλοντική μάθηση, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη και τον Σίνιορ. «Η γυμναστική είναι η πρώτη βάση κάθε μάθησης», έγραψε ο Σίνιορ. Τίποτα δεν έρχεται στο μυαλό αν δεν εισέλθει πρώτα στην αίσθηση της αντίληψης ενός ατόμου. Ο Αριστοτέλης υποστήριξε ότι ξεκινάμε σαν άγραφες κόλλες χαρτιού, και η γνώση και η κατανόηση ενσταλάζονται σταδιακά στο μυαλό μας, αρχικά μέσω των αισθήσεων. Μόνο όταν έχουμε δει μερικά δέντρα, για παράδειγμα, μπορούμε να εξαγάγουμε την έννοια του δέντρου και να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πιο αφηρημένα τα δέντρα. Εάν το σώμα και οι αισθήσεις ενός μαθητή δεν είναι καλά εκπαιδευμένα για να αντιλαμβάνονται τον κόσμο και να αλληλεπιδρούν με αυτόν, αυτός ο μαθητής θα στερείται λίγης από την ακατέργαστη εμπειρία αισθήσεων πάνω στην οποία βασίζεται όλη η άλλη μάθηση.
«Τώρα είναι ξεκάθαρο», έγραψε ο Αριστοτέλης, «ότι στην εκπαίδευση η εξάσκηση πρέπει να έρχεται πριν από την θεωρία, και το σώμα να εξασκείται πριν από το μυαλό».
Ζωγραφική
Όπως και η γυμναστική, η ζωγραφική επίσης ακονίζει τις αισθήσεις καθώς απαιτεί προσεκτική παρατήρηση και προσοχή. Ένας καλός καλλιτέχνης πρέπει να κοιτάξει προσεκτικά το θέμα του για να το αποδώσει με ακρίβεια σε χαρτί. Η ζωγραφική βοηθά στην εκπαίδευση της εστίασης, της προσοχής στη λεπτομέρεια, της ικανότητας του μαθητή να βλέπει με οξυδέρκεια τον κόσμο γύρω του, και στον συντονισμό χεριού-ματιού. Ο μαθητής ζωγραφικής αρχίζει να παρατηρεί σχήματα, χρώματα, μορφές και καμπύλες με αυξημένη προσοχή.
Ο Αριστοτέλης πίστευε ακόμη ότι η ζωγραφική μπορεί να συντονίσει την ψυχή ενός μαθητή στο ύψος της ομορφιάς του κόσμου. Για παράδειγμα, είχε γράψει ότι η ζωγραφική «κάνει [τους μαθητές] να κρίνουν την ομορφιά της ανθρώπινης μορφής». Έτσι, η ζωγραφική εισάγει μια βασική εκπαίδευση στην αισθητική, στο πρόγραμμα σπουδών.
Μουσική
Όπου η γυμναστική αναπτύσσει το σώμα και τις αισθήσεις ενός μαθητή, τα άλλα τρία — ανάγνωση/γραφή, μουσική και ζωγραφική — εκπαιδεύουν τα συναισθήματα, τη φαντασία και τη διάνοια του μαθητή. Στην εξήγησή του για τα ακαδημαϊκά θέματα, ο Αριστοτέλης αφιέρωσε τον περισσότερο χρόνο εξηγώντας τον ρόλο της μουσικής και πώς αυτή δρα στο μυαλό και την καρδιά του μαθητή. Γι’ αυτόν, η μουσική παρείχε το πιο ξεκάθαρο παράδειγμα ενός θέματος που μελετήθηκε απλώς επειδή αξίζει — λόγω του τρόπου με τον οποίο τελειοποιεί τον μαθητή.
Στην ανάλυσή του, ο Αριστοτέλης υπενθύμισε πρώτα στον αναγνώστη του το απόλυτο εκπαιδευτικό έπαθλο: ένα μυαλό και μια καρδιά που σχηματίζονται μέσω αρετής.
«Η αρετή συνίσταται στο να χαιρόμαστε, να αγαπάμε και να μισούμε σωστά», έγραψε, προσθέτοντας, «δεν υπάρχει ξεκάθαρα τίποτα που να μας ενδιαφέρει τόσο πολύ να αποκτήσουμε και να καλλιεργήσουμε όσο η δύναμη να σχηματίζουμε ορθές κρίσεις και να απολαμβάνουμε την ευχαρίστηση με καλή διάθεση και ευγενικές πράξεις».
Με αυτό ως δεδομένο, ο Αριστοτέλης συνέχισε να εξηγεί τη δύναμη της μουσικής να κάνει ακριβώς αυτό. Η συναισθηματική της έλξη τής επιτρέπει να διαμορφώνει συναισθήματα και να διαμορφώνει χαρακτήρα σύμφωνα με τον σωστό σκοπό:
«Ο ρυθμός και η μελωδία παρέχουν μιμήσεις θυμού και πραότητας, αλλά και θάρρους και εγκράτειας, και όλων των αντίθετων ιδιοτήτων, και άλλων ιδιοτήτων του χαρακτήρα, που δύσκολα υπολείπονται των πραγματικών αισθημάτων, όπως γνωρίζουμε από τη δική μας εμπειρία, γιατί ακούγοντας τέτοια βάσανα η ψυχή μας υφίσταται μια αλλαγή.
»Η συνήθεια να νιώθουμε ευχαρίστηση ή πόνο απλώς από αναπαραστάσεις δεν είναι πολύ μακριά από τα ίδια αισθήματα για πραγματικότητες.»
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, η ελεγχόμενη, καθοδηγούμενη συναισθηματική διέγερση που προκαλείται από τη μουσική μπορεί να εκπαιδεύσει τα συναισθήματα ενός μαθητή ώστε να ανταποκρίνονται κατάλληλα στις χαρές και τις λύπες που συναντά στην πραγματική ζωή.
Ελεύθερος χρόνος
Συνοψίζοντας, ο Αριστοτέλης είδε μια σαφή δομή στην εκπαίδευση των παιδιών. Η εκπαίδευση βασίζεται στο σωματικό, ασχολείται με το συναισθηματικό και προοδεύει σταδιακά προς το λογικό. Η Στάμου ανακεφαλαιώνει: «Η εκπαιδευτική διαδικασία πρέπει να ξεκινήσει με την εκπαίδευση του σώματος, να προχωρήσει στην εκγύμναση της όρεξης (επιθυμία για το ευγενές) και να κορυφωθεί στην εκπαίδευση της λογικής».
«Το να αναζητάς πάντα το χρήσιμο δεν κάνει ελεύθερες και εξυψωμένες ψυχές», υποστήριξε ο Αριστοτέλης. Το χρήσιμο, το ρεαλιστικό, το χρηματικό — όλα αυτά επιδιώκονται για χάρη κάτι άλλου. Αυτό το κάτι άλλο, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, ήταν ο ελεύθερος χρόνος, τον οποίο υποστήριξε ότι μπορούσε να απολαύσει πλήρως μόνο ένας ενάρετος άνθρωπος. Ο Αριστοτέλης οραματίστηκε ξεκάθαρα μια κατηγορία σπουδών που ξεπερνούν τα πρακτικά, με στόχο να διαμορφώσουν τους μαθητές με αρετή και να τους προετοιμάσουν για την πλήρη εμπειρία του αληθινού ελεύθερου χρόνου.
Ο Αριστοτέλης πίστευε ότι ο ελεύθερος χρόνος και η απόλαυση δεν ήταν απλώς θέμα διασκέδασης ή αναψυχής, αλλά αντίθετα μια βαθιά και στοχαστική συνάντηση με την καλοσύνη της ίδιας της πραγματικότητας.
Η χρόνια δυσκοιλιότητα αυξάνει τον κίνδυνο αιμορροΐδων και μπορεί επίσης να αποδυναμώσει το ανοσοποιητικό σύστημα. Η παραδοσιακή κινεζική ιατρική (ΠΚΙ) δίνει φυσικές θεραπείες, όπως πίεση σημείων βελονισμού, που μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη και ανακούφιση από την δυσκοιλιότητα.
Ομάδες ευάλωτες σε δυσκοιλιότητα και πως να την αντιμετωπίσουν
Η δυσκοιλιότητα μπορεί να επηρεάσει ανθρώπους όλων των ηλικιών, αλλά συγκεκριμένοι τρόποι ζωής και διαιτητικές συνήθειες κάνουν κάποιες ομάδες περισσότερο ευάλωτες. Η κατανόηση των θεμελιωδών λόγων μπορεί να βοηθήσει στην επιλογή των σωστών φυσικών θεραπειών που θα βοηθήσουν σε κανονική λειτουργία του εντέρου.
Μεγαλύτεροι άνθρωποι με καθιστικό τρόπο ζωής
Ένας εβδομηντάχρονος ασθενής υπέφερε με χρόνια δυσκοιλιότητα, περνώντας τον περισσότερο χρόνο του καθισμένος ή ξαπλωμένος στο σπίτι με μικρή φυσική δραστηριότητα. Μετά τα γεύματα, συχνά ένιωθε φούσκωμα, και τα απόβλητά του ήταν σκληρά, σαν πέλετ, παρόμοια με αυτά των προβάτων—συνήθη σημεία δυσκοιλιότητας.
Αυτό το είδος δυσκοιλιότητας είναι κυρίως λόγω μιας έλλειψης τσι και αίματος. Στην ΠΚΙ, το τσι αναφέρεται στην ζωτική ενέργεια του σώματος, η οποία κυκλοφορεί μέσω των μεσημβρινών, των καναλιών ενέργειας που συνδέουν διαφορετικά όργανα και συστήματα, υποστηρίζοντας την ροή του αίματος και την γενική ζωτικότητα. Ο βελονισμός και η πιεσοθεραπεία σε σημεία βελονισμού μπορούν να βοηθήσουν στην ρύθμιση της κυκλοφορίας τσι και αίματος, και έτσι να βελτιώσουν διάφορες καταστάσεις κακής υγείας.
Το σημείο βελονισμού Κόνγκτζουι, που βρίσκεται στον έσω πήχη, είναι γνωστό ότι βελτιώνει την κίνηση του εντέρου και έχει χρησιμοποιηθεί από τα αρχαία χρόνια για θεραπεία αιμορροΐδων. Η ιατρική άσκηση έχει δείξει ότι το μασάζ ή ο βελονισμός σε αυτό το σημείο είναι πολύ αποτελεσματικά για την βελτίωση τόσο της δυσκοιλιότητας όσο και των αιμορροΐδων.
Η θέση του σημείου Κόνγκτζουι. (The Epoch Times)
Για να βρείτε το σημείο Κόνγκτζουι, διαιρέστε την περιοχή μεταξύ καρπού και αγκώνα σε 12 ίσα τμήματα. Το σημείο βρίσκεται στο πέμπτο τμήμα κατεβαίνοντας από τον αγκώνα, στην πλευρά του αντίχειρα πάνω στον πήχη. Η πίεσή του θα πρέπει να παράγει ελαφρύ πόνο.
Το μασάζ στο Κόνγκτζουι για 30 δευτερόλεπτα μπορεί να διεγείρει την κίνηση των εντέρων και να χαλαρώσει τους σφιγκτήρες μυς, βοηθώντας στην λειτουργία του εντέρου.
Μια έρευνα του 2023 δημοσιευμένη στο European Geriatric Medicine έκανε μια τυχαιοποιημένη διπλά-τυφλή κλινική δοκιμή με ηλικιωμένους ανθρώπους μέσης ηλικίας 71. Η έρευνα βρήκε ότι η πίεση στο σημείο βελονισμού βελτίωσε σημαντικά την δυσκοιλιότητα και την γενική ποιότητα ζωής ενώ επίσης μείωσε την ανάγκη για καθαρτικά. Οι ερευνητές τόνισαν ότι η πίεση σε σημείο βελονισμού μπορεί να είναι ένα πιθανώς επαρκής εναλλακτική θεραπεία για ηλικιωμένους που υποφέρουν από δυσκοιλιότητα.
Άνθρωποι που τρώνε συχνά ωμά και κρύα φαγητά
Πολλοί άνθρωποι τρώνε ωμές σαλάτες λαχανικών ως μέρος μιας δίαιτας απώλειας βάρους, ενώ άλλοι συχνά ενδίδουν σε κρύα τρόφιμα όπως παγωτό και παγωμένα ποτά. Ωστόσο, αυτές οι συνήθειες μπορούν να αποδυναμώσουν το πεπτικό σύστημα, με αποτέλεσμα δυσκοιλιότητα. Σε γυναίκες, μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε αναπαραγωγικά προβλήματα, όπως δυσκολία σύλληψης.
Στην ΠΚΙ, η σπλήνα δεν είναι απλώς ένα ανατομικό όργανο αλλά ένα ενεργειακό σύστημα υπεύθυνο για την ρύθμιση των οδών του παγκρέατος και της πέψης. Επιπροσθέτως του ρόλου της στην ανοσία, η σπλήνα είναι επίσης απαραίτητη για σωστή πέψη.
Σύμφωνα με το κλασικό βιβλίο της ΠΚΙ «Πραγματεία στην Σπλήνα και το Ήπαρ (Pi Wei Lun)», ζημία στην σπλήνα και το στομάχι μπορεί να οδηγήσει σε πολυάριθμα προβλήματα υγείας, όπως δυσπεψία, καρκίνος παχέως εντέρου, και γυναικολογικές διαταραχές. Όταν η σπλήνα και το στομάχι αποδυναμώνονται, το σώμα δυσκολεύεται να χωνέψει και να απορροφήσει θρεπτικά συστατικά σωστά, οδηγώντας σε φούσκωμα μετά τα γεύματα, χρόνια δυσκοιλιότητα, γενική αδυναμία, και αυξημένη τάση για ασθένεια.
Για την ενίσχυση σπλήνας και στομάχου, προτείνεται η κατανάλωση μαγειρεμένων λαχανικών με υγιή λιπαρά, όπως σε κινέζικο γρήγορο τηγάνισμα δυνατής φωτιάς ή σε ελαφρώς βρασμένα πράσινα με εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο ή υψηλής ποιότητας λαρδί.
Άνθρωποι που τρώνε με πολύ μεγάλη ποσότητα καρυκευμάτων
Το εργασιακό και άλλα άγχη της ζωής σε συνδυασμό με κακές διατροφικές συνήθειες όπως η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας καρυκευμάτων και τηγανισμένων φαγητών καθώς και συνεχώς αλλαγμένες ώρες φαγητού μπορούν να εμποδίσουν την πέψη και να προκαλέσουν δυσκοιλιότητα.
Αποτελεσματικές στρατηγικές για ανακούφιση δυσκοιλιότητας
Ενώ η περιστασιακή δυσκοιλιότητα είναι κάτι κοινό, οι χρόνιες περιπτώσεις μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την καθημερινή ζωή. Ευτυχώς, απλές διαιτητικές αλλαγές, στοχευμένες ασκήσεις, και φυσικές θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν να ανακτηθεί η υγιής πέψη και οι κανονικές κινήσεις του εντέρου.
Αλλάξτε τις διαιτητικές συνήθειες
Για αυτούς που τους αρέσουν τα πολλά καρυκεύματα, σκεφτείτε να αλλάξετε σε λιγότερα καρυκεύματα για δύο μέρες την εβδομάδα για να ελαφρύνετε λίγο το πεπτικό σας σύστημα. Για παράδειγμα, επιλέξτε τροφές όπως λευκό ρύζι ή πλήρες ρύζι με αργοβρασμένη κότα ή ψάρι με μη γενετικά τροποποιημένο τόφου και δύο είδη λαχανικών, που μπορούν να βοηθήσουν σε κανονικές κινήσεις του εντέρου. Επιπλέον, επιλέξτε ατμισμένα, βρασμένα, ή σιγοβρασμένα έναντι τηγανιτών φαγητών.
Ορισμένα φαγητά με πολλά θρεπτικά συστατικά μπορούν να σταθεροποιήσουν την διάθεση και να μειώσουν τον εκνευρισμό. Φαγητά πλούσια σε τρυπτοφάνη, όπως το λευκό ρύζι, ο σολωμός, το σκουμπρί, το τόφου, και το γάλα, μπορούν να βελτιώσουν την διάθεση ενώ επίσης βελτιώνουν την ποιότητα ύπνου. Αυτό, με την σειρά του, βοηθά στην χαλάρωση και σε καλύτερη λειτουργία του εντέρου.
Ενσωματώστε φρούτα με πολλές φυτικές ίνες
Μεταξύ των φρούτων, τα ακτινίδια και το ντράγκον φρουτ είναι ιδιαιτέρως αποτελεσματικά στην ανακούφιση της δυσκοιλιότητας. Το ακτινίδιο περιέχει ακτινιδίνη, ένα πρωτεολυτικό ένζυμο που βοηθά στην πέψη πρωτεϊνών. Είναι επίσης πλούσιο σε διαιτητικές ίνες, που βοηθούν την πέψη και την ομαλή λειτουργία του εντέρου.
Συγκρινόμενο με το χρυσό ακτινίδιο, το πράσινο ακτινίδιο έχει υψηλότερη περιεκτικότητα σε ίνες, και έτσι είναι πιο αποτελεσματικό στην ανακούφιση της δυσκοιλιότητας. Επιπλέον, μια συστηματική εξέταση άλλων ερευνών έδειξε ότι ενώ και οι δύο ποικιλίες περιέχουν παρόμοιες ποσότητες ακτινιδίνης, η πρωτεολυτική δραστηριότητα της ακτινιδίνης στο πράσινο ακτινίδιο είναι οκτώ φορές μεγαλύτερη από αυτήν στο χρυσό ακτινίδιο, ενισχύοντας επιπλέον τα πεπτικά οφέλη του.
Μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη έρευνα του 2023 δημοσιευμένη στο American Journal of Gastroenterology βρήκε ότι η κατανάλωση δύο πράσινων ακτινιδίων την μέρα βελτιώνει την λειτουργία του εντέρου και επίσης την δυσπεψία και τον στομαχικό πόνο, παρέχοντας γενικότερη πεπτική βοήθεια.
Για τους αλλεργικούς στο ακτινίδιο, το ντράγκον φρουτ είναι ένα καλό εναλλακτικό, καθώς είναι επίσης υψηλό σε διαιτητικές ίνες. Μισό ντράγκον φρουτ την μέρα μπορεί να βελτιώσει την δυσκοιλιότητα για τους περισσότερους, ενώ αυτοί με διαβήτη θα πρέπει να περιορίσουν την πρόσληψη σε ένα τέταρτο του φρούτου την μέρα.
Τα ακτινίδια και ντράγκον φρουτ είναι εξαιρετικές πηγές βιταμίνης C, που βοηθά στο άγχος, σταθεροποιεί την διάθεση, και βοηθά στην χαλάρωση.
Κάνετε την άσκηση περιστροφής μέσης
Για όσους κάθονται για πολλές ώρες, αυτή η απλή άσκηση μπορεί να βοηθήσει στην πέψη.
Γίνεται καλύτερα το πρωί ή όποτε νιώθετε κουρασμένοι από την δουλειά.
Οδηγίες:
Σταθείτε με τα πέλματα σε απόσταση των ώμων. Τα γόνατα ελαφρώς λυγισμένα και σταυρώστε τα χέρια σας μπροστά από το στήθος.
Περιστρέψτε αργά το άνω σώμα σε μία πλευρά, σαν να στραγγίζατε πετσέτα.
Επιστρέψτε στο κέντρο και επαναλάβετε στην άλλη πλευρά. Μην περιστρέφεστε πολύ γρήγορα για να μην επιβαρύνετε την κάτω πλάτη σας.
Σημαντικά σημεία:
Κάνετε την κίνηση απαλά και ελεγχόμενα.
Τροποποιήστε την άσκηση κάνοντάς την καθισμένοι αν έχετε περιορισμένη κινητικότητα.
Ολοκληρώστε 20 επαναλήψεις ανά άσκηση, δύο φορές την ημέρα.
Η άσκηση περιστροφής μέσης. (YouTube/Dr.Hu_talk)
Σπάστε τον κύκλο εξάρτησης από κλύσματα
Ένας αναγνώστης ρώτησε: «Συχνά δεν έχω χρόνο να πάω στην τουαλέτα πριν από την δουλειά, και ως αποτέλεσμα, χάνω την θέληση να πάω. Τελικά χρησιμοποιώ κλύσμα για να διεγείρω την κίνηση του εντέρου. Πως μπορώ να το σταματήσω αυτό;»
Το βασικό θέμα είναι ότι η γλυκερίνη στα εμπορικώς παρασκευασμένα κλύσματα μπορεί να αποδυναμώσει την εντερική λειτουργία αν χρησιμοποιείται μακροχρόνια, οδηγώντας σε εξάρτηση.
Προσπαθήστε να κάνετε την άσκηση περιστροφής μέσης και με συνέπεια να κάνετε μασάζ στο σημείο Κονγκτζουί, που μπορεί να βοηθήσει στην ανάκτηση φυσικών κινήσεων του εντέρου.
Το παρόν αποτελεί το πέμπτο μέρος μίας σειράς δέκα άρθρων που δημοσίευσε η Epoch Times με τον τίτλο «Η ιατρική της αρετής». Συνδέσμους για όλα τα άρθρα της σειράς, θα βρείτε στο τέλος του παρόντος.
«Δέος είναι το συναίσθημα που νιώθουμε όταν βρισκόμαστε μπροστά σε κάτι τεράστιο, κάτι που υπερβαίνει την τρέχουσα κατανόηση του κόσμου», γράφει ο Ντάχερ Κέλτνερ στο βιβλίο του «Δέος: Η νέα επιστήμη του καθημερινού θαύματος και πώς μπορεί να μεταμορφώσει τη ζωή σας».
Αυτό το συναίσθημα συνδέεται συνήθως με την παρατήρηση του μεγαλείου της φύσης: μεγάλα βουνά, δέντρα, απέραντοι αμμόλοφοι και ο ευρύς ορίζοντας του ωκεανού.
Ωστόσο, η φύση δεν είναι η μόνη πηγή δέους ούτε η πιο συνηθισμένη. Επιπλέον, το δέος εκτείνεται πολύ πέρα από ένα στιγμιαίο αίσθημα θαυμασμού, επηρεάζοντας την υγεία μας με τουλάχιστον πέντε τρόπους.
Πηγές δέους
Οι άνθρωποι μπορεί να νιώσουν δέος μπροστά σε μία φιλοσοφική ιδέα, μία επιστημονική ανακάλυψη, μία μουσική, ένα εικαστικό έργο, την πνευματικότητα ή τη θρησκεία. Ακόμη και οι πληροφορίες για άλλους ενδιαφέροντες ανθρώπους διεγείρουν το δέος. Έρευνα δείχνει ότι όταν οι συμμετέχοντες παρακολουθούν σε βίντεο ξεχωριστούς ανθρώπους όπως η Μητέρα Τερέζα μπορεί να νιώσουν ένα αίσθημα δέους.
Για να προσδιορίσει την πιο κοινή πηγή δέους, ο Κέλτνερ διεξήγαγε ένα πείραμα ζητώντας από τους συμμετέχοντες από όλο τον κόσμο να γράψουν ιστορίες που τους προκαλούσαν δέος.
Από τις 2.600 ιστορίες που συγκεντρώθηκαν, προέκυψε ότι η πιο κοινή πηγή δέους παγκοσμίως είναι η ηθική ομορφιά: η εξαιρετική αρετή και ένας χαρακτήρας που χαρακτηρίζεται από καθαρότητα και καλοσύνη στην πρόθεση και τη δράση. Αυτό περιλαμβάνει και το να είμαστε μάρτυρες περιπτώσεων επίδειξης θάρρους, καλοσύνης, δύναμης ή υπέρβασης των δυσκολιών – για παράδειγμα, να ακούμε ιστορίες ανθρώπων που διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να σώσουν αγνώστους ή πράξεις ανιδιοτέλειας κατά τη διάρκεια καταστροφών.
Η ηθική ομορφιά περιλαμβάνει επίσης το πώς οι άνθρωποι αισθάνονται δέος μπροστά στην αρχή – ή το τέλος – της ζωής. Πολλές μητέρες σημειώνουν ότι η γέννηση είναι η σημαντικότερη πηγή δέους. Ο Kέλτνερ καταγράφει στο βιβλίο του την περίπτωση μίας μητέρα από την Ιαπωνία: «Συγκινήθηκα βαθιά από τη συνειδητοποίηση και την ευθύνη του να γίνεις γονιός, καθώς και από την αξία της ζωής. Από εδώ και στο εξής ένιωθα ότι θα ζούσα απεγνωσμένα μόνο και μόνο για να προστατεύω αυτή τη ζωή.»
Μία μητέρα από τη Ρωσία ήθελε να «αγκαλιάσει όλο τον κόσμο» μετά τον τοκετό. Οι πατέρες αισθάνονται επίσης δέος. Ένας άνδρας από την Ινδονησία έγραψε: «Δεν μπορούσα να πιστέψω τι όμορφο και υπέροχο δώρο χάρισε ο Θεός στη γυναίκα μου και δεν μπορούσα να σταματήσω να χαμογελάω και να νιώθω δέος και ευγνωμοσύνη προς τον Θεό που μας έδωσε έναν γιο.»
Σύμφωνα με τον Κέλτνερ, τα χρήματα και τα υλικά αγαθά δεν προέκυψαν ως παράγοντες που εμπνέουν στο δέος. Στη έρευνα, η οποία επί του παρόντος βρίσκεται υπό αξιολόγηση από ομοτίμους, κανείς δεν ανέφερε έναν φορητό υπολογιστή, το Facebook ή το smartphone του. Επίσης, κανείς δεν ανέφερε τα νέα της Nike, της Tesla ούτε καν μία τσάντα Gucci. Ο Κέλτνερ επισημαίνει: «Το δέος εμφανίζεται σε μια σφαίρα ξεχωριστή από τον κοσμικό κόσμο του υλισμού, του χρήματος, της απόκτησης και της σηματοδότησης της κατάστασης – μια σφαίρα πέρα από το βέβηλο που πολλοί αποκαλούν ιερό».
Μία γλώσσα που μιλούν όλοι
Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature διαπίστωσε ότι σε δώδεκα διαφορετικές περιοχές του κόσμου, το δέος διεγείρει μία μοναδική αντίδραση του προσώπου, παρόμοια με άλλες παγκόσμιες εκφράσεις όπως η διασκέδαση, η ικανοποίηση και ο πόνος.
Διαπολιτισμικά, όταν μας κατακλύζει το δέος, το πρόσωπό μας μεταμορφώνεται, παίρνοντας μία συγκεκριμένη έκφραση: τα φρύδια υψώνονται ψηλά και τα μάτια διευρύνονται σαν να προσπαθούν να απορροφήσουν κάθε λεπτομέρεια του υπέροχου θεάματος. Το σαγόνι χαλαρώνει, το στόμα είναι ελαφρώς ανοιχτό, παγωμένο σε μια στιγμή άφωνου θαυμασμού. Ένα μειδίαμα παίζει στις γωνίες των χειλιών και το κεφάλι γέρνει ελαφρώς προς τα πίσω, σαν να τραβιέται από μια αόρατη κλωστή.Μελέτη εξέτασε τις φωνητικές εκφράσεις δεκαέξι συναισθημάτων, όπως δέος, θυμό, φόβο, θλίψη κ.ά., σε δέκα διαφορετικούς πολιτισμούς, φθάνοντας μέχρι και σε ένα απομακρυσμένο χωριό στο Μπουτάν. Επιφωνήματα δέους όπως το «Ωωω» και το «Αααα» αναγνωρίστηκαν με ακρίβεια περίπου 90%, καθιστώντας το δέος ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα συναισθήματα παγκοσμίως.
Πώς επηρεάζει το δέος την υγεία
Το δέος προάγει την ευεξία με πέντε τρόπους. Ο πρώτος είναι μέσω μίας μεταβολής του ανοσοποιητικού συστήματος.
Οι κυτταροκίνες είναι χημικοί αγγελιοφόροι που δίνουν σήμα στο ανοσοποιητικό σύστημα να εργαστεί σκληρότερα. Είναι σημαντικές για μια προ-φλεγμονώδη απόκριση που σκοτώνει παθογόνους μικροοργανισμούς και επουλώνει πληγές. Ωστόσο, μια υπερδραστήρια απόκριση κυτταροκινών σχετίζεται με κακή υγεία και διαταραχές όπως η αρθρίτιδα, η νόσος Αλτσχάιμερ και η κλινική κατάθλιψη. Πιο συγκεκριμένα, τα τελευταία χρόνια, η «καταιγίδα κυτταροκινών» που παρατηρείται σε ασθενείς με COVID-19 έχει γίνει συνώνυμο της σοβαρότητας της κατάστασης και της κακής έκβασης.
Οι αναδυόμενες έρευνες αρχίζουν να αναγνωρίζουν τον ρόλο των θετικών συναισθημάτων στη σωματική μας υγεία. Μελέτη του 2015 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Emotion έδειξε ότι τα θετικά συναισθήματα, όπως η χαρά και η αγάπη, μειώνουν τα επίπεδα της κυτταροκίνης ιντερλευκίνη-6 (IL-6), ενός δείκτη των επιπέδων φλεγμονής.
Ωστόσο, ο μεγαλύτερος προγνωστικός παράγοντας για τη μείωση των επιπέδων των κυτταροκινών, έως και τρεις φορές περισσότερο από τη χαρά, ήταν το αίσθημα του δέους.
(The Epoch Times)
Μια διαχρονική μελέτη 22 ημερών, που δημοσιεύθηκε στο Scientific Reports, παρακολούθησε ενήλικες και επαγγελματίες υγείας κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 και διαπίστωσε ότι όσο περισσότερο καθημερινό δέος βίωναν οι άνθρωποι τόσο λιγότερο άγχος βίωναν και τόσο λιγότερα προβλήματα υγείας είχαν (π.χ. πονοκέφαλοι και προβλήματα ύπνου).
Οι μελέτες αυτές υποδηλώνουν ότι το δέος μπορεί να ωφελήσει τα άτομα με φλεγμονή σε περιπτώσεις οξέος αλλά και χρόνιου στρες, όπως κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19.
Το δέος ενισχύει την υγεία και μέσω της αυξημένης κοινωνικής ενσωμάτωσης, της φιλοκοινωνικότητας, της αυξημένης αίσθησης του νοήματος και της μειωμένης αίσθησης του εαυτού.
Μικρότερο ‘Εγώ’
Η καθηγήτρια Γιανγκ Μπάι του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ και η ομάδα της διεξήγαγαν μια μελέτη στο Εθνικό Πάρκο Yosemite. Μέσα σε λίγες ημέρες προσέγγισαν περισσότερους από 1.100 ταξιδιώτες από 42 χώρες, ζητώντας τους να ζωγραφίσουν τον εαυτό τους και να γράψουν ‘εγώ’ δίπλα στη ζωγραφιά τους, έχοντας τον ανοικτό ορίζοντα της κοιλάδας Γιόσεμαϊτ μπροστά τους.
Στη συνθήκη ελέγχου, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να κάνουν το ίδιο σε μία προβλήτα στο Σαν Φρανσίσκο, έναν δημοφιλή τουριστικό προορισμό.
(The Epoch Times)
Εκείνοι που βρίσκονταν στο Γιόσεμαϊτ ζωγράφισαν τον εαυτό τους κατά 33% μικρότερο, ενώ και η λέξη ‘εγώ’ ήταν επίσης μικρότερη. Σύμφωνα με τους ερευνητές, το μέγεθος του ζωγραφισμένου εαυτού και το πόσο μεγάλη γράφει κανείς τη λέξη ‘εγώ’ είναι αρκετά καλοί δείκτες για το πόσο επικεντρωμένο στον εαυτό του είναι το άτομο.
Αυτή η αλλαγή της αντίληψη του εαυτού οδηγεί σε σημαντικά κοινωνικά αποτελέσματα. Σε ένα πείραμα, οι συμμετέχοντες που πέρασαν ένα λεπτό κοιτάζοντας ψηλά δέντρα ήταν πιο πιθανό να βοηθήσουν κάποιον που του έπεσαν τα πράγματά του από ό,τι η ομάδα ελέγχου που πέρασε ένα λεπτό κοιτάζοντας ένα σύγχρονο επιστημονικό κτίριο.
(The Epoch Times)
Εκείνοι που ένιωσαν δέος έλαβαν επίσης λιγότερα χρήματα για τη συμμετοχή τους στη μελέτη και ανέφεραν ότι αισθάνονταν λιγότερο ναρκισσιστικά και λιγότερο εστιασμένοι στα δικαιώματά τους, γεγονός που υποδηλώνει ότι το δέος μπορεί να αυξήσει τη κοινωνικότητα, να μειώσει τον εγωκεντρισμό και να ελαττώσει το ενδιαφέρον για το προσωπικό κέρδος.
Η Ανουσέχ Ανσάρι, μία τουρίστρια του διαστήματος, μίλησε για το δέος που βιώσε στο διάστημα: «Η πραγματική εμπειρία ξεπερνά όλες τις προσδοκίες και είναι δύσκολο να την περιγράψεις με λόγια […] Μειώνει κατά κάποιο τρόπο τα πράγματα σε ένα μέγεθος που νομίζεις ότι όλα είναι διαχειρίσιμα […] Όλα αυτά τα πράγματα που μπορεί να φαίνονται μεγάλα και αδύνατα […] Μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Ειρήνη στη Γη – κανένα πρόβλημα. Δίνει στους ανθρώπους αυτού του είδους την ενέργεια […] αυτού του είδους τη δύναμη, και το έχω βιώσει αυτό.»
Ίσως, λοιπόν, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το δέος μας βοηθά να γίνουμε πιο πνευματικοί. Σε μελέτη του 2013, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες που είχαν βιώσει δέος σημείωσαν υψηλότερη πνευματική βαθμολογία από εκείνους που δεν είχαν βιώσει κάτι παρόμοιο.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι εμπειρίες που προκαλούν δέος αυξάνουν το κίνητρό μας να κατανοήσουμε τον κόσμο, γεγονός που μπορεί να ενισχύσει την πίστη στο υπερφυσικό.
Αυτή η πνευματική διέγερση αυξάνει περαιτέρω την ψυχική και σωματική υγεία.
(The Epoch Times)
«Το σώμα μας ανταποκρίνεται σε υγιείς δόσεις δέους, όπως ανταποκρινόμαστε σε ένα νόστιμο και θρεπτικό γεύμα, σε έναν καλό ύπνο, σε ένα δροσιστικό ποτό νερού ή σε μια ευχάριστη συνάντηση με φίλους ή την οικογένεια: νιώθουμε ενισχυμένοι, ενδυναμωμένοι και ζωντανοί», γράφει ο Κέλτνερ. Μειώνεται επίσης η πιθανότητα εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων, αυτοάνοσων νοσημάτων, διαβήτη, κατάθλιψης, διαταραχής μετατραυματικού στρες (PTSD) και το άγχος, καθώς και τους καθημερινούς πόνους.
«Το αίσθημα του δέους είναι μια βασική ανθρώπινη ανάγκη», σημειώνει ο Κέλτνερ. Μπορούμε να ανοιχτούμε σε αυτό προσεγγίζοντας τη ζωή με περιέργεια – παρατηρώντας τα θαύματα της φύσης που βρίσκονται δίπλα μας και τις συγκινητικές εκδηλώσεις ανθρώπινης καλοσύνης που μας περιβάλλουν.
Σημείωση του συγγραφέα: Σήμερα, αντιμετωπίζουμε πρωτοφανείς προκλήσεις στην κοινωνία, την ιατρική και το εργασιακό πεδίο. Το παραπάνω άρθρο αποτελεί σύνθεση εμπειριών συναδέλφων μας και άλλων επαγγελματιών του ιατρικού κλάδου. Οι προκλήσεις και οι ανταμοιβές που παρουσιάζονται σε αυτήν είναι πραγματικές. Προστιθέμενα στις αυξανόμενες υποχρεώσεις, τις εξελίξεις της κοινωνίας και τις απαιτήσεις από τον εαυτό τους, τα ηθικά διλήμματα και τα ζητήματα αυθεντικότητας επιβαρύνουν και δοκιμάζουν περαιτέρω τον σύγχρονο άνθρωπο. Πιστεύουμε ότι η αλήθεια θα σας απελευθερώσει πραγματικά!
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν απόψεις των συγγραφέων και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.
