Ετικέτα: ΕΥ ΖΗΝ

Νύχτες χωρίς όνειρα – Τι προσπαθεί να μας πει ο εγκέφαλός μας

Δευτέρα, 21 Απρ, 2025Δευτέρα, 21 Απρ, 2025 Από EPOCH TIMES

Η Σελέστ ήταν μια νεαρή γυναίκα με αθλητική ζωή, δραστήρια και παρούσα σε έναν έντονο, συχνά αγχωτικό, επαγγελματικό ρυθμό. Στο τέλος της ημέρας κοιμόταν βαθιά, αλλά σπάνια ονειρευόταν.

Αν και αποτελεσματική στη δουλειά της, όσο αυξανόταν το στρες, άρχιζε να νιώθει συναισθηματικά μουδιασμένη. Καμιά φορά δυσκολευόταν να συνδεθεί με τους άλλους ή αισθανόταν πως η ζωή περνούσε δίπλα της, σαν σε κυλιόμενη ταινία – με την ίδια σε ρόλο αποστασιοποιημένου παρατηρητή. Μακάρι να μπορούσε τότε κάποιος να της μεταφέρει αυτό που γνωρίζουμε σήμερα.

Ο ύπνος δεν έχει να κάνει μόνο με το πόσο κουρασμένοι νιώθουμε. Είναι ο τρόπος με τον οποίο ο εγκέφαλος ρυθμίζει τις λειτουργίες του κατά τη διάρκεια της νύχτας. Πέρα από τον «βαθύ ύπνο» και τα γνωστά πλέον οφέλη του, συμβαίνουν κι άλλα πράγματα εξίσου σημαντικά.

Ένας μικροσκοπικός αλλά καθοριστικός πυρήνας στον εγκέφαλο, ο υπομέλας τόπος (locus coeruleus), ο οποίος ρυθμίζει την απόκριση στο στρες, διαδραματίζει ρόλο-κλειδί στο πότε και αν θα μπούμε σε φάση ύπνου ραγδαίων κινήσεων των ματιών (Rapid Eye Movement-REM) — δηλαδή τη φάση των ονείρων. Ωστόσο, η σημασία του REM υπερβαίνει τις αλλόκοτες αφηγήσεις του ύπνου. Η ψυχική υγεία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτήν τη φάση.

Αν όμως η καθημερινότητά μας είναι γεμάτη στρες, ο υπομέλας τόπος μπορεί να διαταράξει τον φυσιολογικό ρυθμό του ύπνου, στερώντας μας πολύτιμο REM χρόνο.

Ο ύπνος ξεκινά πριν πέσουμε στο κρεβάτι

Κατά τη διάρκεια της ημέρας, ο υπομέλας τόπος, ένας μικρός σχηματισμός στον εγκεφαλικό στέλεχο, παράγει νοραδρεναλίνη — μια ουσία παρόμοια με την αδρεναλίνη, αλλά λιγότερο έντονη. Η αδρεναλίνη κινητοποιεί το σώμα σε καταστάσεις κινδύνου, ενώ η νοραδρεναλίνη αυξάνει την εγρήγορση και την εστίαση σε καθημερινές προκλήσεις.

Αν και απαραίτητες για τη λειτουργία μας, η υπερπαραγωγή αυτών των ουσιών μπορεί να οδηγήσει σε κόπωση και δυσλειτουργία. Επιπλέον, ενεργοποιούν την κορτιζόλη, την «ορμόνη του στρες», επηρεάζοντας αρνητικά την αρτηριακή πίεση, το ανοσοποιητικό σύστημα, τη μικροχλωρίδα του εντέρου και τον κύκλο ύπνου/αφύπνισης για μέρες.

Η σχέση μεταξύ στρες και απόδοσης ακολουθεί μια παραβολική καμπύλη. Μέτριο στρες μπορεί να βελτιώσει την απόδοση, αλλά όταν είναι έντονο ή παρατεταμένο, υπερδιεγείρει τον υπομέλα τόπο, επηρεάζοντας τη μνήμη εργασίας και τον έλεγχο της προσοχής.

Έτσι, όταν φτάνει η ώρα του ύπνου, ο εγκέφαλος μπορεί να είναι εξαντλημένος αλλά όχι έτοιμος να κοιμηθεί. Είναι σαν να προσπαθείτε να στρίψετε απότομα με καράβι – οι αλλαγές είναι αργές, και ο εγκέφαλος μπορεί ακόμα να κινείται στη «λεωφόρο δράσης» αντί στον «δρόμο του ύπνου».

Ο «ελεγκτής κυκλοφορίας» του ύπνου

Ο υπομέλας τόπος καθοδηγεί το αυτόνομο νευρικό σύστημα και λειτουργεί σαν ελεγκτής κυκλοφορίας, καθορίζοντας την είσοδο στις διάφορες φάσεις του ύπνου. Κατά τη διάρκεια του ύπνου, ο εγκέφαλος «καθαρίζει» και αποκαθιστά λειτουργίες, επεξεργάζεται μνήμες και συναισθήματα.

Οι δύο βασικές φάσεις ύπνου είναι ο NREM (μη ραγδαία κίνηση ματιών – βαθύς ύπνος) και ο REM (ύπνος με όνειρα). Η πρώτη βοηθά στην αποθήκευση πληροφοριών, η δεύτερη στη συναισθηματική επεξεργασία τους.

Στην NREM φάση, ο ιππόκαμπος — η περιοχή της μνήμης — μεταφέρει γεγονότα της ημέρας σε περιοχές μακροπρόθεσμης αποθήκευσης. Στην REM, συνεργάζεται με την αμυγδαλή (συναισθηματικό κέντρο) για να επεξεργαστεί το πώς νιώσαμε για αυτά τα γεγονότα.

Το εντυπωσιακό είναι ότι πρόσφατη έρευνα διαπίστωσε ότι ο υπομέλας τόπος παίζει αποφασιστικό ρόλο για το πόσο ύπνο REM μπορεί να λάβετε, επειδή πρέπει να απενεργοποιηθεί για να καταστεί δυνατή η μετάβαση από τον ύπνο NREM στον ύπνο REM. Σε καταστάσεις έντονου στρες, όμως, παραμένει ενεργός, περιορίζοντας τον REM ύπνο. Έτσι, μπορεί να αναρρώνουμε σωματικά, αλλά να παραμένουμε συναισθηματικά και κοινωνικά εξαντλημένοι.

Ο ρόλος του REM στη συναισθηματική ευεξία

Ίσως αναρωτιέστε: «Και τι έγινε αν δεν βλέπω όνειρα; Δεν τα θυμάμαι ούτως ή άλλως». Όλοι βιώνουμε REM ύπνο, περίπου 90-120 λεπτά κάθε νύχτα, αλλά η ανάκληση των ονείρων διαφέρει από άτομο σε άτομο.

Παρόλα αυτά, η έλλειψη επαρκούς REM ύπνου μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις:

Μειωμένη επεξεργασία συναισθημάτων: Κατά την REM, το επίπεδο νοραδρεναλίνης πέφτει, επιτρέποντας στον εγκέφαλο να «δουλέψει» συναισθηματικά φορτισμένες εμπειρίες χωρίς υπερβολικές αντιδράσεις. Όταν αυτή η φάση διαταράσσεται, χάνουμε την ευκαιρία να ενσωματώσουμε τα συναισθήματα στη μνήμη μας, με αποτέλεσμα να επαναλαμβάνουμε παρόμοιες εμπειρίες χωρίς να τις επεξεργαζόμαστε ουσιαστικά.

Αυξημένη συναισθηματική αντίδραση και άγχος: Η φάση REM ενισχύει τη διασύνδεση μεταξύ λογικών και συναισθηματικών περιοχών του εγκεφάλου, βελτιώνοντας τη ρύθμιση των συναισθημάτων. Η απουσία αυτής της διαδικασίας μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο άγχος και δυσκολία στον έλεγχο των αντιδράσεων.

Κενά συναισθηματικής μνήμης: Η REM προσδίδει συναισθηματικό νόημα στις εμπειρίες. Χωρίς αυτήν, μπορεί να θυμόμαστε το τι συνέβη, αλλά όχι πώς νιώσαμε — ένα είδος αποσύνδεσης μεταξύ γεγονότων και συναισθημάτων. Σε ακραίες περιπτώσεις, όπως στη διαταραχή μετατραυματικού στρες (Post-Traumatic Stress Disorder – PTSD), αυτή η αποσύνδεση μπορεί να γίνει ιδιαίτερα έντονη.

Επιπλέον, η μειωμένη φάση REM μπορεί να δυσκολέψει την κατανόηση των συναισθημάτων των άλλων, καθώς η συναισθηματική μνήμη μάς βοηθά να ερμηνεύουμε εμπειρίες πέρα από τις δικές μας.

Η μακροχρόνια σύνδεση μεταξύ υπερδραστηριότητας του υπομέλανος τόπου, περιορισμένου REM και αυξημένης συναισθηματικής αντιδραστικότητας ενδέχεται να οδηγήσει σε φαύλο κύκλο.

Διαφορετικοί δρόμοι για έναν ήρεμο ύπνο

Κάποιοι μπορεί να πουν: «Τι να κάνουμε; Το άγχος είναι μέρος της ζωής». Και πράγματι, δεν μπορούμε πάντα να ελέγξουμε τι μας επιφυλάσσει η καθημερινότητα. Ωστόσο, μπορούμε να επιλέξουμε πώς θα ανταποκριθούμε. Η λύση δεν είναι να αποφεύγουμε κάθε στρεσογόνο κατάσταση ούτε να μην αισθανόμαστε ποτέ άγχος, αλλά να βοηθήσουμε τον οργανισμό μας να τις διαχειρίζεται πιο αποτελεσματικά.

Ακολουθούν μερικές προσεγγίσεις που μπορεί να βοηθήσουν, εάν εσείς ή κάποιο κοντινό σας πρόσωπο χρειάζεστε περισσότερο ύπνο REM:

Ενσυνειδητότητα και διαλογισμός

Ο διαλογισμός ενσυνειδητότητας φαίνεται να βοηθά σημαντικά την υπερδραστήρια λειτουργία του υπομέλανος τόπου, με ελάχιστες παρενέργειες. Ενισχύει την ικανότητα συναισθηματικής ρύθμισης ενδυναμώνοντας τις εκτελεστικές περιοχές του προμετωπιαίου φλοιού και βοηθά τον οργανισμό να χρησιμοποιεί την νοραδρεναλίνη πιο αποδοτικά όταν χρειάζεται, και να τη μειώνει όταν δεν χρειάζεται.

Η λειτουργία του υπομέλανος τόπου και η αποκατάσταση των ορμονών του στρες βελτιώνονται σχετικά γρήγορα με τον διαλογισμό, και τα οφέλη του μπορεί να διαρκέσουν για ώρες ή ακόμα και ημέρες. Με τακτική εξάσκηση, ο εγκέφαλος αναδιοργανώνεται και λειτουργεί πιο αποδοτικά.

Γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία (CBT)

Τα συναισθήματα είναι περίπλοκα, και το πώς ερμηνεύουμε και ανταποκρινόμαστε σε ένα ερέθισμα καθορίζει αν θα νιώσουμε στρες ή ενθουσιασμό. Η CBT βοηθά στον εντοπισμό και την τροποποίηση μη βοηθητικών σκέψεων και συμπεριφορών, αντικαθιστώντας τις με πιο λειτουργικές.

Ένα παράδειγμα αρνητικής σκέψης είναι ένας μαθητής που αστοχεί στα πρώτα του σουτ στο μπάσκετ και καταλήγει να σκέφτεται ότι δεν είναι καλός, αποφεύγοντας σταδιακά το άθλημα. Ένα συχνό γνωστικό σφάλμα είναι η σκέψη «άσπρο ή μαύρο» —η αντίληψη ότι αν δεν τα καταφέρνουμε τέλεια, τότε αποτυγχάνουμε εντελώς. Η CBT θα ενθάρρυνε τον μαθητή να εξετάσει εναλλακτικά σενάρια και να δει τη βελτίωση ως σταδιακή διαδικασία.

Μερικές πρακτικές τεχνικές περιλαμβάνουν την παρακολούθηση του εσωτερικού διαλόγου. Για παράδειγμα, η σκέψη «Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά, δεν αντέχω άλλο!» μπορεί να αναδιατυπωθεί ως «Τέλεια, προετοιμάζομαι για να ανταποκριθώ!». Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν «κάρτες αντιμετώπισης» για δύσκολες στιγμές, όπως: «Όταν μου μιλήσει με αυτό τον τόνο, θα κάνω ένα διάλειμμα 5 λεπτών και θα πάρω βαθιές ανάσες πριν απαντήσω».

Φαρμακευτικές παρεμβάσεις

Η νοραδρεναλίνη από τον υπομέλανα τόπο διασχίζει το σώμα ενεργοποιώντας υποδοχείς άλφα-2 που πυροδοτούν αποκρίσεις στρες σε διάφορους ιστούς. Ορισμένα φάρμακα, όπως η κλονιδίνη — που χρησιμοποιείται για την υπέρταση και τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής — μπλοκάρουν αυτούς τους υποδοχείς και ενδέχεται να περιορίσουν την επίδραση ενός υπερδραστήριου υπομέλανος τόπου.

Άλλα φάρμακα, όπως τα αντιισταμινικά, οι βενζοδιαζεπίνες ή η ζολπιδέμη (Ambien), δεν επηρεάζουν απευθείας τη νοραδρεναλίνη, αλλά ενδέχεται να προωθούν την κατάσταση «ξεκούρασης και χώνευσης» έναντι της «μάχης ή φυγής». Ωστόσο, αυτά προσφέρουν κυρίως βραχυπρόθεσμα κατασταλτικά οφέλη — και απαιτείται πάντα η συμβουλή γιατρού.

Επειδή τα φάρμακα αυτά δρουν στα συμπτώματα και όχι στη ρίζα του προβλήματος, ο οργανισμός μπορεί να παραμένει διχασμένος: ο υπομέλας τόπος εξακολουθεί να παράγει νοραδρεναλίνη, ενώ άλλες φαρμακολογικές εντολές προσπαθούν να τον κατευνάσουν. Το αποτέλεσμα είναι πως ο ύπνος REM ενδέχεται να παραμείνει διαταραγμένος.

Επιπλέον, φάρμακα όπως οι βενζοδιαζεπίνες ενέχουν τον κίνδυνο εξάρτησης ή ανοχής, με την αποτελεσματικότητά τους να φθίνει γρήγορα και τα συμπτώματα στέρησης να δημιουργούν πρόσθετα προβλήματα. Δεν συνιστώνται για μακροχρόνια χρήση, καθώς μπορεί τελικά να επιδεινώσουν την ποιότητα του ύπνου.

Τα συμπληρώματα μελατονίνης βοηθούν στο να αποκοιμηθεί κανείς — μια καλή αρχή — αλλά δεν εγγυώνται περισσότερο ύπνο REM. Μάλιστα, σε υψηλές δόσεις, μπορεί να διαταράξουν τους κύκλους ύπνου, να προκαλέσουν υπνηλία το πρωί, πονοκεφάλους και έντονα όνειρα ή εφιάλτες, κατακερματίζοντας τον ύπνο.

Τέλος, η επαρκής λήψη μαγνησίου μπορεί να βοηθήσει στην ομαλή λειτουργία του υπομέλανος τόπου, ενώ γενικά υποστηρίζει τη νευρωνική λειτουργία.

Συμπέρασμα

Ένας καλός ύπνος δεν εξαρτάται μόνο από το πόσες ώρες περνάμε στο κρεβάτι, αλλά από το αν το μυαλό μας έχει τις σωστές συνθήκες για να επαναρυθμιστεί και να ανανεωθεί. Ο υπομέλας τόπος, ο «θυροφύλακας» του ύπνου μας, ανταποκρίνεται στις εμπειρίες της ημέρας και επηρεάζει το πόσο βαθιά ξεκουραζόμαστε και πόσο συναισθηματικά ισορροπημένοι νιώθουμε την επόμενη. Με την κατάλληλη διαχείριση του στρες, την υιοθέτηση τεχνικών χαλάρωσης και την προσοχή στην «ψυχική διατροφή» που καταναλώνουμε, μπορούμε να ενισχύσουμε τους κύκλους REM — και κατ’ επέκταση να χτίσουμε μια πιο ανθεκτική, συναισθηματικά ικανοποιητική ζωή.

Σημείωμα του συγγραφέα:

Το στρες είναι ένα σύνθετο νευροβιολογικό φαινόμενο, με βαθιές επιπτώσεις σε όλα τα συστήματα του οργανισμού. Πολλοί παράγοντες επηρεάζουν την έκφρασή του και η αποτελεσματικότητα των προτεινόμενων λύσεων διαφέρει από άτομο σε άτομο. Επομένως, αν σας ενδιαφέρουν τα εργαλεία που αναφέρονται σε αυτό το άρθρο, μην τα θεωρήσετε ως ιατρική συμβουλή. Συμβουλευτείτε έναν γιατρό με εξειδίκευση στον ύπνο, ώστε να βρείτε την κατάλληλη προσέγγιση για εσάς.

Του Robert Backer, Ph.D.

Ο Robert Backer, Ph.D., είναι ψυχολόγος, νευροεπιστήμονας, ακαδημαϊκός ερευνητής και σύμβουλος. Το έργο του έχει καλύψει πολλά ιδρύματα, όπως το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, το Πανεπιστήμιο του Ντέλαγουερ, το Κολούμπια, το Γέιλ, το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και το NIH. Το υπόβαθρό του περιλαμβάνει κλινική ψυχολογία και υγειονομική περίθαλψη, καθώς και κοινωνική, γνωστική και οργανωτική ψυχολογία. Του αρέσει η κλασική ανατολική και δυτική τέχνη, ο διαλογισμός και η εξερεύνηση του ανθρώπινου δυναμικού.

Εννέα αποσπάσματα του Κομφούκιου για τη σωστή διατροφή

Τρίτη, 22 Απρ, 2025Πέμπτη, 17 Απρ, 2025 Από EPOCH TIMES

Η σοφία του Κομφούκιου έθεσε τα θεμέλια του παραδοσιακού κινεζικού πολιτισμού. Το 500 π.Χ., όταν ταξίδευε στην Κίνα γράφοντας και διδάσκοντας, υπήρχαν ελάχιστες οδηγίες για το πώς να ζει κανείς μια καλή ζωή. Οι αρχές που κατέγραψε έγιναν η βάση για τη σωστή συμπεριφορά σε ολόκληρη την Ασία. Λίγοι άνθρωποι είχαν τόσο βαθύ αντίκτυπο στον κόσμο όσο ο Κομφούκιος.

Σύμφωνα με τον Κομφούκιο, το φαγητό ήταν η βασική ραχοκοκαλιά του κράτους μαζί με τον στρατό και την εμπιστοσύνη του λαού. Ένας πεινασμένος πληθυσμός επαναστατεί και το καλό φαγητό κάνει έναν πληθυσμό υγιή και παραγωγικό. Συνειδητοποίησε ότι η απόκτηση, η προετοιμασία και η κατανάλωση τροφής κυριαρχεί στη ζωή των περισσότερων ανθρώπων. Στην πραγματικότητα, η καθοδήγησή του σχετικά με την κουλτούρα της τροφής υπερβαίνει κατά πολύ τη γεύση και την υγεία. Έγραψε εκτενώς για θέματα τόσο συγκεκριμένα όσο η εθιμοτυπία του τραπεζιού και τόσο ευρεία όσο ο ρόλος της κουζίνας στην οικοδόμηση του έθνους.

Ορισμένες από τις εντολές του είναι πολύ συγκεκριμένες, όπως το να κόβετε πάντα το φαγητό έτσι ώστε να χρειάζονται μόνο τα ξυλάκια στο τραπέζι και να μην χρειάζεται μαχαίρι κανείς άλλος εκτός από τον σεφ. Άλλες είναι γενικές, όπως η σημασία τού να τρώμε μαζί με φίλους. Αλλά πίσω από όλα αυτά κρύβεται μια έμφαση σε αυτό που σήμερα αποκαλούμε ενσυνειδητότητα αυτής της σημαντικής και χαρούμενης ανθρώπινης ανάγκης. Ακολουθούν εννέα από τα αποφθέγματα του Κομφούκιου για το φαγητό.

Απόσπασμα 1

Δίνετε έμφαση στην καθαριότητα και στο λεπτοκομμένο κρέας（食不厭精，膾不厭細）

Ο Κομφούκιος μάς θυμίζει ότι η καθαριότητα είναι το κλειδί για την καλή υγεία και ότι δεν υπάρχει υπερβολή στην καθαριότητα. Πριν από την έλευση των σύγχρονων εργαλείων, όταν το κρέας έπρεπε να κοπεί σε φέτες, ο μάγειρας έπρεπε να έχει εξασκηθεί πολύ στη χρήση του μαχαιριού. Οι λεπτές φέτες κρέατος δείχνουν το ταλέντο του σεφ και εξασφαλίζουν επίσης ότι το κρέας είναι καλά μαγειρεμένο, χωρίς μικρόβια, εύκολο στην κατανάλωση και φρέσκο.

Девять цитат Конфуция о правильном питании — (Tiana Vang/Magnifissance)

Απόσπασμα 2

Μην μιλάτε όταν τρώτε (食不言，寢不語)

Στις μέρες μας, οι περισσότεροι άνθρωποι φαίνεται να ακολουθούν αυτόν τον κανόνα, αλλά κυρίως από ευγένεια. Οι γονείς συχνά υπενθυμίζουν στα παιδιά τους να μην μιλούν με γεμάτο στόμα. Ο Κομφούκιος, ωστόσο, έγραψε ότι η πρακτική της ομιλίας στο τραπέζι είναι κακή για την πέψη, πέρα από τον κίνδυνο να στραβοκαταπιούμε. Όποιο κι αν είναι το κίνητρο, είναι σημαντικό να μασάτε καλά και να καταπίνετε προσεκτικά πριν μιλήσετε.

Απόσπασμα 3

Αναζητήστε την αρμονία μεταξύ των στοιχείων του φαγητού（不得其醬，不食）

Η γεύση ενός φαγητού δεν εξαρτάται μόνο από τα μεμονωμένα στοιχεία του, αλλά και από τον συνδυασμό των συστατικών. Τα διάφορα τρόφιμα σε ένα πιάτο πρέπει να είναι συμβατά μεταξύ τους. Ο σωστός συνδυασμός των τροφίμων οδημιουργεί αρμονία, η οποία αποτελεί βασικό μέρος της Κομφουκιανής φιλοσοφίας. Τα μπαχαρικά, τα γλυκά και τα αλμυρά συστατικά πρέπει να συνδυάζονται και να εξισορροπούνται με τον κατάλληλο τρόπο.

Απόσπασμα 4

Δείξετε ενσυναίσθηση προς τους συνδαιτημόνες σας (ειδικά με εκείνους που υποφέρουν)

Μην φάτε όλο το φαγητό σας όταν κάθεστε στο ίδιο τραπέζι με κάποιον που έχει χάσει πρόσφατα ένα μέλος της οικογένειάς του. Τα άτομα που πενθούν τείνουν να τρώνε λίγο, οπότε αν τρώτε κι εσείς λιγότερο παρουσία τους, δείχνετε ότι λαμβάνεται υπ’ όψιν σας τη θλίψη τους. Είναι μια πράξη συμπόνιας και ένας τρόπος να μοιραστείτε το πένθος. Ως συνδαιτημόνες, συμμετέχουμε τόσο στη χαρά όσο και στη θλίψη, και η όρεξη επηρεάζεται από τις περιστάσεις και τα συναισθήματα.

Απόσπασμα 5

Φάτε φρέσκα και τοπικά （不時，不食）

Ο Κομφούκιος συμβουλεύει να μην τρώμε τρόφιμα εκτός εποχής, καθώς πίστευε ότι η επιδίωξη του κέρδους και οι επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας οδηγούν σε μείωση της ποιότητας των τροφίμων – όπως και έχει αποδειχθεί. Η κατανάλωση φρέσκων, τοπικών και εποχιακών τροφίμων παραμένει ο καλύτερος τρόπος για να διασφαλιστεί η ποιότητα.

Απόσπασμα 6

Αφήστε τους ηλικιωμένους να σηκωθούν πρώτοι από το τραπέζι （鄉人飲酒，扙者出，斯出矣)

Αυτός ο κανόνας έχει τις ίδιες ρίζες με τους κανόνες για απόδοση σεβασμού προς τους πρεσβύτερους στη δυτική κουλτούρα και άλλες πτυχές του σεβασμού προς τους πρεσβύτερους στη φιλοσοφία του κομφουκιανισμού. Το να δείχνουμε διακριτικότητα, ευγνωμοσύνη και υποχωρητικότητα απέναντι σε κάποιον που έχει ζήσει μια μακρά ζωή είναι καλό για όλους. Αναγνωρίζει τις ανιδιοτελείς προσπάθειες των παλαιότερων γενεών και μας υπενθυμίζει το κοινό μας πεπρωμένο.

Απόσπασμα 7

Γνωρίστε την προέλευση του φαγητού σας (食饐而餲，鱼馁而肉败，不食)

Το φαγητό είναι μια τόσο λεπτή και σημαντική διαδικασία που πρέπει να γνωρίζουμε από πού προέρχεται η τροφή μας. Ο Κομφούκιος πίστευε στο τοπικό εμπόριο και τη βιολογική γεωργία. Το σημερινό φαγητό μπορεί να τροποποιηθεί για να φαίνεται καθαρό και ελκυστικό στη συσκευασία, ενώ στην πραγματικότητα παράγεται σε εδάφη που χρησιμοποιούν σκληρά χημικά και μηχανήματα. Γνωρίζοντας την προέλευση των τροφών, συνδεόμαστε περισσότερο με το φαγητό και ελέγχουμε πιο εύκολα την ποιότητά του.

Απόσπασμα 8

Το κρέας και το αλκοόλ πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο （君子食無求飽，居無求安）

Παρόλο που ο βουδισμός κέρδιζε δημοτικότητα στην εποχή του Κομφούκιου και πολλοί άνθρωποι γίνονταν χορτοφάγοι, ο ίδιος συνειδητοποίησε ότι το να προτρέψει τους πάντες να εγκαταλείψουν το κρέας ήταν αφ’ ενός μάταιο αφ’ ετέρου όχι κατάλληλο για όλους. Έτσι, κήρυττε το μέτρο. Το ίδιο έλεγε και για το αλκοόλ. Αντί να συμβουλέψει την πλήρη αποχή, πρότεινε την περιορισμένη κατανάλωση και προέτρεπε τους ανθρώπους να μην χάνουν τον έλεγχο.

Απόσπασμα 9

Σταματήστε να τρώτε όταν έχετε χορτάσει κατά τα επτά δέκατα（食無求飽，節食安胃）

Ο έλεγχος των μερίδων προάγει τη μακροζωία και η πρακτική του να μην φτάνει κανείς στον κορεσμό έχει ψυχολογικά οφέλη που υπερβαίνουν τη δίαιτα. Είναι μια σημαντική άσκηση αυτοελέγχου, που κάνει καλό και στην πέψη.

Οι διδασκαλίες του Κομφούκιου μπορεί να μας φαίνονται σαν προτάσεις κοινής λογικής, αλλά είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι γράφτηκαν πριν από 2.500 χρόνια, σε μία προσπάθεια να δημιουργήσει έναν νέο πολιτισμό σε μια εποχή πρωτόγονης ανάπτυξης. Νοιάστηκε για τους ανθρώπους που προσπαθούσε να επηρεάσει και προσπάθησε να δώσει το παράδειγμα.

Αυτοί οι κανόνες δεν αφορούν μόνο τη βέλτιστη διατροφή. Η ομορφιά του κομφουκιανισμού είναι ότι βοηθά τους ανθρώπους να ζουν γενικά καλύτερα, κάνοντας σωστές επιλογές στην καθημερινή τους ζωή. Οι αρχές του χτίζουν χαρακτήρα, συσφίγγουν τις κοινότητες και προάγουν τη σωματική υγεία.

Προκαλεί το κλιματιστικό σας πόνο στον ώμο; Το Nao Hui μπορεί να βοηθήσει

Τρίτη, 22 Απρ, 2025Πέμπτη, 17 Απρ, 2025 Από EPOCH TIMES

Ιατρικά ελεγμένο από τον Τζίνγκντουαν Γιάνγκ

Καθώς οι θερμοκρασίες αυξάνονται, πολλοί βασίζονται στον κλιματισμό για να παραμείνουν άνετα. Έχετε παρατηρήσει όμως ποτέ έναν περίεργο, ενοχλητικό πόνο ή μούδιασμα στους ώμους σας αφού περάσατε ώρες μετά από ένα δροσερό αεράκι; Η παραδοσιακή κινεζική ιατρική (ΠΚΙ) έχει μια εξήγηση — ο παθογόνος άνεμος εισχωρεί κρυφά στο σύστημα του σώματος μέσω της παρατεταμένης έκθεσης σε κρύο αέρα.

Δεν χρειάζεται να είστε ειδικός στην ΠΚΙ για να επωφεληθείτε από τη σοφία της. Η τόνωση του σημείου βελονισμού της σύγκλισης του άνω βραχίονα (Nao Hui, TE13) μπορεί να είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεστε για να απαλύνετε την ταλαιπωρία και να αποκαταστήσετε μια υγιή ροή ενέργειας.

Η σύνδεση μεταξύ αρχαίας σοφίας και σύγχρονης θεραπείας

Το Nao Hui αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο «Zhen Jiu Jia Yi Jing», γνωστό και ως «The A-B Classic of Acupuncture and Moxibustion», ένα αρχαίο κινεζικό κείμενο που θεωρείται η παλαιότερη σωζόμενη γραφή σχετικά με τον βελονισμό.

Το Nao Hui είναι ένα σημαντικό σημείο βελονισμού στην ΠΚΙ καθώς λειτουργεί ως σημείο σύγκλισης για τον μεσημβρινό Τριπλής Ενέργειας και έναν μεσημβρινό από αυτούς που ονομάζονται «ειδικά σκάφη», που ονομάζεται Yang Wei Mai. Για να διευκρινίσουμε, ο μεσημβρινός Τριπλής Ενέργειας στην ΠΚΙ κατηγοριοποιείται στα κοίλα όργανα όπως η χοληδόχος κύστη, το στομάχι και το παχύ έντερο. Αν και ο μεσημβρινός Τριπλής Ενέργειας ονομάζεται όργανο, δεν έχει φυσική μορφή. Η κύρια λειτουργία του είναι να ρυθμίζει τη ροή των υγρών και της ενέργειας σε όλο το σώμα.

Τα ιδιαίτερα σκάφη είναι μοναδικοί μεσημβρινοί (ενεργειακά κανάλια) που δεν συνδέονται άμεσα με συγκεκριμένα όργανα αλλά εκτελούν ζωτικές λειτουργίες στο σώμα, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς συγκεκριμένων τύπων ενέργειας. Στην περίπτωση του Yang Wei Mai, συνδέει τους μεσημβρινούς που είναι υπεύθυνοι για τη μεταφορά της ενέργειας yang.

Λόγω της στρατηγικής του θέσης, το Nao Hui πιστεύεται ότι παίζει ρόλο στην άμυνα του οργανισμού έναντι εξωτερικών παθογόνων επιδράσεων όπως το κρύο και ο άνεμος. Επιπλέον, οι επαγγελματίες της ΠΚΙ συνδέουν μια υγιή ροή ενέργειας γιανγκ με την ικανότητα υπερνίκησης της αναβλητικότητας και ανάληψης αποφασιστικής δράσης.

Από την άποψη της ΠΚΙ, το Nao Hui βοηθά στην εκκαθάριση των φραγμένων μεσημβρινών και στη διασφάλιση της ομαλής ροής ενέργειας γιάνγκ σε όλο το σώμα. Αυτό το καθιστά ιδιαίτερα χρήσιμο για την αντιμετώπιση καταστάσεων που συνδέονται με την παρατεταμένη έκθεση στον κλιματισμό, όπως μούδιασμα, μικροί πόνοι και ενόχληση στα χέρια και τους ώμους.

Σύγχρονη ιατρική και θεραπεία βελονισμού

Επιστημονικές μελέτες υποδεικνύουν ότι η διέγερση και το μασάζ των σημείων βελονισμού μπορεί να είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά στην ανακούφιση του πόνου και στη βελτίωση της κινητικότητας. Μια μελέτη συνέκρινε τρεις θεραπείες—ηλεκτροβελονισμό, διαδερμική ηλεκτρική διέγερση νεύρων, και μασάζ βελονισμού—για ασθενείς με περιαρθρίτιδα του ώμου, κοινώς γνωστή ως «παγωμένος ώμος».

Όλες οι ομάδες παρουσίασαν σημαντική ανακούφιση από τον πόνο και αυξημένη κινητικότητα. Ωστόσο, η ομάδα μασάζ βελονισμού έδειξε τα καλύτερα αποτελέσματα, με 61,5% αποτελεσματικότητα σε θεραπευτικό ποσοστό, ξεπερνώντας τον ηλεκτροβελονισμό στο 42,9 % και τη διαδερμική ηλεκτρική διέγερση των νεύρων στο 44,4 %. Αυτό υποδηλώνει ότι η στοχευμένη χειροκίνητη διέγερση σημείων βελονισμού όπως το Nao Hui μπορεί να είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για τη διαχείριση του πόνου στον ώμο.

Πώς να εντοπίσετε και να ενεργοποιήσετε το Nao Hui

Ενώ τα κλασικά κείμενα βελονισμού περιγράφουν τον εντοπισμό του Nao Hui με βάση άλλα σημεία βελονισμού, υπάρχει ένας ευκολότερος τρόπος να το βρείτε. Ξεκινήστε μετρώντας τέσσερα πλάτη δακτύλων από το σημείο όπου το πίσω μέρος του χεριού σας συναντά τον κορμό σας. Από εκεί, μετακινηθείτε ελαφρώς προς τα πάνω προς το πίσω μέρος του δελτοειδή μυός. Θα βρείτε μια μικρή λακούβα που αισθάνεται τρυφερή όταν πιέζεται — αυτό είναι το Nao Hui.

Πώς να τονώσετε το Nao Hui για μέγιστο όφελος

Πιέστε σταθερά για τρία έως πέντε δευτερόλεπτα, αφήστε το για τρία δευτερόλεπτα και επαναλάβετε για ένα έως τρία λεπτά σε κάθε πλευρά.

Κάντε μασάζ σε κύκλους χρησιμοποιώντας τον αντίχειρα ή τον δείκτη σας για ένα έως τρία λεπτά ανά πλευρά.

Χρησιμοποιήστε ένα φυτικό επίθεμα κατά τη διάρκεια της νύχτας για μεγαλύτερη επίδραση.

Προηγμένες τεχνικές όπως ο βελονισμός, οι βεντούζες ή η ήπια θερμοθεραπεία με αποξηραμένο λεβιθόχορτο μπορούν να εφαρμοστούν από εκπαιδευμένο επαγγελματία της ΠΚΙ.

Μερικές προφυλάξεις

Η επιστημονική έρευνα υποστηρίζει την αποτελεσματικότητα του μασάζ βελονισμού, αλλά δεν συνιστάται η τόνωση του σημείου Nao Hui εάν έχετε τραυματισμούς σε αυτήν την περιοχή. Όταν εφαρμόζετε βελονισμό, ξεκινήστε με ήπια πίεση και σταδιακά αυξήστε την μέχρι να βρείτε μια ισορροπία μεταξύ διέγερσης και δυσφορίας.

Ο πόνος ή η ευαισθησία μπορεί να υποδηλώνουν έναν αποκλεισμένο μεσημβρινό, σηματοδοτώντας ότι το σημείο απαιτεί πρόσθετη προσοχή. Εάν χρησιμοποιείτε φυτικά επιθέματα, επιλέξτε προϊόντα απαλλαγμένα από σκληρά τεχνητά συστατικά, ειδικά εάν έχετε ευαίσθητο δέρμα.

Μια μικρή πράξη αυτοφροντίδας με μεγάλα οφέλη

Η τόνωση του Nao Hui βοηθά στην προώθηση της υγιούς κυκλοφορίας της ενέργειας γιάνγκ, ωφελώντας τόσο τον μεσημβρινό Τριπλής Ενέργειας όσο και ολόκληρο το σώμα. Δοκιμάστε να ενσωματώσετε αυτή την απλή πρακτική στη ρουτίνα φροντίδας σας και παρατηρήστε τα αποτελέσματα. Μπορεί να διαπιστώσετε ότι εκτός από το ότι ο ώμος σας αισθάνεται καλύτερα, βιώνετε επίσης αυξημένη ενέργεια και κίνητρο δράσης κατά τη διάρκεια της ημέρας.

της Μορίν Λιάο, πτυχιούχου ΠΚΙ (Ταϊβάν)

Ο ειδικός της ΠΚΙ, Σισιάνγκ Χουνγκ, εξέτασε αυτό το άρθρο για ακρίβεια και σαφήνεια.

Μία ιστορία παιδικής ενσυναίσθησης και προσφοράς προς τους ηλικιωμένους

Τετάρτη, 16 Απρ, 2025Τετάρτη, 16 Απρ, 2025 Από EPOCH TIMES

Στις 7 Ιουνίου, η Κρύσταλ Τάμεζ και ο γιος της Έζρα έτρωγαν μεσημεριανό στο Braum’s, ένα μπεργκεράδικο στο Ρόκγουολ του Τέξας, όταν ο Έζρα παρατήρησε μια ηλικιωμένη γυναίκα που καθόταν μόνη της πίσω από τη μαμά του.

Μαζεύοντας το φαγητό του, ο Έζρα είπε: «Μαμά, πρέπει να πάμε να καθίσουμε μαζί της».

Η κυρία Τάμεζ δίστασε στην αρχή, αλλά βλέποντας πόσο αποφασισμένος ήταν ο γιος της, δεν ήθελε να του αρνηθεί και συμφώνησε τελικά.

Αφού ρώτησαν ευγενικά την 84χρονη γυναίκα αν μπορούσαν να καθίσουν μαζί της, η κα Τάμεζ έμαθε ότι έδινε μάχη με την κατάθλιψη μετά τον θάνατο του συζύγου της, που είχε αποβιώσει πριν από λίγους μήνες.

«Δυσκολευόταν να βγει από το σπίτι και εκτίμησε πραγματικά το γεγονός ότι [ο Έζρα] την πρόσεξε και ήρθε», δήλωσε η κα Τάμεζ στην Epoch Times.

Στη συζήτησή τους, ο Έζρα τής μίλησε για το ενδιαφέρον του για το ποδόσφαιρο.

«Της είπε ότι αγαπούσε το ποδόσφαιρο και ότι ήταν πασαδόρος», είπε η κα Τάμεζ, προσθέτοντας ότι η ηλικιωμένη γυναίκα τού έκανε ερωτήσεις και για τα αδέλφια του.

Όταν η κυρία Τάμεζ σηκώθηκε για λίγο, παρατήρησε πόσο γλυκιά και πολύτιμη ήταν εκείνη η στιγμή.

Καθώς το δίδυμο μητέρας και γιου έφευγε από το εστιατόριο μισή ώρα αργότερα, η κυρία Πατ ευχαρίστησε τον Έζρα που της έφτιαξε τη διάθεση.

Αργότερα, ο Έζρα είπε στη μαμά του: «Δεν είναι σωστό, μαμά».

«Τι;» τον ρώτησε εκείνη.

«Κανείς δεν πρέπει να ζει τη ζωή του μόνος του. Δεν είναι σωστό να κάθεται μόνη της.»

Η κα Τάμεζ συγκινήθηκε από την απάντησή του. Περιγράφοντας τον γιο της ως «πολύ ευγενικό, γλυκό και γενναιόδωρο», η κα Τάμεζ λέει ότι είναι ο τύπος του παιδιού που θέλει να βοηθά τους άλλους σε κάθε ευκαιρία.

Ωστόσο, ο Έζρα δεν είναι το μόνο παιδί της που έχει εκδηλώσει μεγάλη συμπόνια. Ένα από τα αδέλφια του έπαιζε πάντα με παιδιά με ειδικές ανάγκες στο σχολείο αντί να πάει στο διάλειμμα, λέει η κα Τάμεζ. Ένα άλλο, ο Άροου, δημιούργησε μια απίθανη φιλία με τον οδηγό του λεωφορείου του, πριν αρχίσει να πηγαίνει μαζί του στην εκκλησία.

«Είναι απλά αυτό που είναι», παρατηρεί η η κα Τάμεζ για τα παιδιά της.

Η κα Πατ, η οποία σήμερα διαμένει σε οίκο ευγηρίας στο Ρόκγουολ του Τέξας, έχασε τον πρώτο της σύζυγο όταν ήταν νέα. Αφού έμεινε ελεύθερη για κάποιο διάστημα, γνώρισε τον τελευταίο της σύζυγο πριν από εννέα χρόνια. Δυστυχώς, επί οκτώ χρόνια έδιναν μάχη με τον καρκίνο του εγκεφάλου. Παρά το γεγονός αυτό, το ηλικιωμένο ζευγάρι αξιοποίησε στο έπακρο τον χρόνο που περνούσε μαζί, κάνοντας πολλά ταξίδια.

Από τότε που πέθανε ο σύζυγός της, η κα Πατ δεν είχε καταφέρει να πάει στο εστιατόριο Braum’s, το οποίο επισκεπτόταν συχνά μαζί με τον εκλιπόντα σύζυγό της, μέχρι τη μέρα που γνώρισε για πρώτη φορά τον Έζρα και τη μητέρα του.

«Πιστεύω ότι ο Θεός μάς είχε σε εκείνο το χώρο μαζί εκείνη τη στιγμή», δήλωσε η κα Τάμεζ, προσθέτοντας ότι πιστεύει ότι ο Θεός χρησιμοποίησε τον Έζρα για να παρηγορήσει τη χήρα και να της δείξει ότι δεν ήταν μόνη της.

«Έτσι λειτουργεί – χρησιμοποιεί ανθρώπους, όπως ο Έζρα, ένας μικρός άγγελος μεταμφιεσμένος – για να της θυμίσει ότι δεν την έχει ξεχάσει», εξηγεί.

Από τότε, η κα Τάμεζ διατηρεί επαφή με την κα Πατ και μάλιστα την προσκάλεσε στον ποδοσφαιρικό αγώνα του Έζρα.

Η κα Τάμεζ και ο σύζυγός της, Ιλάι, είναι αυτοαπασχολούμενοι και παντρεμένοι τα τελευταία 20 χρόνια. Η φιλοσοφία τους ως γονείς επικεντρώνεται στην ανθρώπινη επαφή και την πίστη. Δεν επιτρέπουν στα παιδιά τους – ηλικίας 5 έως 14 ετών – να χρησιμοποιούν iPad, αντίθετα τα ενθαρρύνουν να μιλούν με ανθρώπους.

Με αυτήν τη συγκινητική ιστορία, η κα Τάμεζ ελπίζει να δείξει πόσο σημαντικό είναι να παροτρύνουμε τα παιδιά να δημιουργούν ισχυρές ανθρώπινες σχέσεις, στον πραγματικό κόσμο, έξω από τις οθόνες.

Η σιωπή αποκαθιστά το μυαλό και την ψυχή

Πέμπτη, 17 Απρ, 2025Τρίτη, 15 Απρ, 2025 Από WALKER LARSON

Ντινγκ! Άλλο ένα γραπτό μήνυμα. Ντριιιν! Μια εισερχόμενη τηλεφωνική κλήση. Μουσική από το ραδιόφωνο. Ο βρυχηθμός ενός αεροσκάφους που περνάει από πάνω μας. Ένα αυτοκίνητο που κορνάρει. Ανησυχητικές ειδήσεις από την τηλεόραση…

Ο κόσμος μας είναι γεμάτος θόρυβο – γρήγορο, κατακερματισμένο, σπασμένο, διακοπτόμενο. Δεχόμαστε επίθεση από ήχους όλες τις ώρες της ημέρας, από τη στιγμή που ξυπνάμε με το τσιριχτό κουδούνισμα του ξυπνητηριού μέχρι που μας παίρνει ο ύπνος με το μουρμουρητό και το τρεμόπαιγμα της τηλεόρασης. Αυτή η αέναη φασαρία καθιστά δύσκολη τη διατήρηση της εσωτερικής μας ηρεμίας.

Ωστόσο, από τους αρχαίους Κινέζους φιλοσόφους και τους μοναχούς του Μεσαίωνα μέχρι τους καθηγητές του ΜΙΤ, πολλοί έχουν κηρύξει τη δύναμη και την αξία της σιωπής.

Οι επιστημονικές μελέτες υποστηρίζουν τις συμβουλές των σοφών: οι έρευνες δείχνουν ότι η σιωπή ωφελεί την υγεία, ρίχνοντας την αρτηριακή πίεση, βελτιώνοντας τη συγκέντρωση, ελαττώνοντας την κορτιζόλη, και ευνοώντας την ανάπτυξη του εγκεφάλου.

«Το πλήθος των λέξεων είναι κουραστικό / σε αντίθεση με το να παραμένεις επικεντρωμένος», έγραφε ο Λάο Τσε στο «Τάο Τε Τσινγκ», γύρω στα 400 π.Χ.

Η σιωπή φέρνει ισορροπία, γαλήνη. Οι χείμαρροι λόγου, ήχων και σκέψεων προκαλούν ανισορροπία και διαταραχή που μόνο η ησυχία και η ηρεμία μπορούν να διορθώσουν.

Στην ψηφιακή εποχή μας, έχουμε ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη από τη σιωπή για να επαναπροσδιοριστούμε. Σε ένα άρθρο για το περιοδικό « Plough », η Στέφανι Μπέννετ επεσήμανε ότι η αύξηση των πληροφοριών που φέρνει η εποχή των μεγάλων δεδομένων επιβαρύνει την ικανότητα επεξεργασίας του εγκεφάλου μας. Αυτό μπορεί να είναι ένας παράγοντας για την αύξηση των επιπέδων άγχους και στρες σήμερα.

Η ζωή μέσα από τα μάτια της σιωπής

Πολύ πριν από την εφεύρεση των μηχανών, μοναχοί όπως ο Άγιος Βενέδικτος της Νουρσίας, γνώριζαν ότι ο πολύς θόρυβος ενοχλεί την ψυχή. Η σιωπή τονίζεται σε όλον τον «Κανόνα» του Αγίου Βενέδικτου, όπου σημειώνει: «Οι μοναχοί πρέπει να καλλιεργούν επιμελώς τη σιωπή ανά πάσα στιγμή, αλλά ιδιαίτερα τη νύχτα». Και: «Ας ακολουθήσουμε τη συμβουλή του Προφήτη: «Είπα: ‘Αποφάσισα να προσέχω τους τρόπους μου, ώστε να μην αμαρτάνω ποτέ με τη γλώσσα μου. Έχω βάλει φρουρά στο στόμα μου. Σιώπησα και ταπεινώθηκα’».

Η πρώτη λέξη του «Κανόνα» του Αγίου Βενέδικτου είναι «Ακούστε» – δηλαδή, να είστε ήσυχοι, ακίνητοι και δεκτικοί σε ό,τι σας προσφέρουν οι άλλοι, ο κόσμος και ο Θεός. Η σιωπή και η προσοχή επιτρέπουν στη δημιουργία να ξεδιπλώσει την ομορφιάς και το μυστήριό της.

Ακόμα και σήμερα, πολλοί άνθρωποι της βενεδικτινής παράδοσης πιστοποιούν ότι η σιωπή τους βοηθάει να έχουν μία βέλτιστη εμπειρία του κόσμου. Συντονίζεται κανείς περισσότερο με τους ρυθμούς της ζωής, του κόσμου και της ίδιας της ύπαρξης. Η Τζόντι Μπλάζεκ Γκερ, η οποία ζει σε μοναστήρι Βενεδικτίνων χωρίς να έχει πάρει τον μοναστικό όρκο, γράφει στο ιστολόγιό της: «Στη σιωπή, μπορούμε να μεταμορφωθούμε. Γινόμαστε πιο προσεκτικοί. Παρατηρούμε τις λεπτομέρειες γύρω μας και παρατηρούμε τι συμβαίνει μέσα μας.»

Η Γκερ θυμάται μια επίσκεψη της σε ένα μοναστήρι στο οποίο ακόμη και στα γεύματα επικρατούσε σιωπή. Περιέγραψε τα εκπληκτικά αποτελέσματα αυτής της πρακτικής: «Καθίσαμε σιωπηλά, γεγονός που όξυνε τις αισθήσεις μου. Η ησυχία και η ακινησία με βοήθησαν να αντιληφθώ πιο πλέρια το χρώμα και τις γεύσεις των συνηθισμένων τροφίμων: μαρούλι, ντομάτες, ψωμί, ζυμαρικά, βούτυρο, γάλα. Ήταν σκέτη έκσταση να κοιτάζω, να αγγίζω και να γεύομαι – να αλληλεπιδρώ με το φαγητό μου. Αυτό το συναίσθημα – η ευαισθησία στα φυσικά, απτά πράγματα – παρέμεινε και όταν παρακολουθούσα τα ψάρια να κολυμπούν στη λίμνη, τις ακρίδες να πηδούν από τον ένα σταθμό του σταυρού στον άλλο, ένα κερί να τρεμοπαίζει. Όλα τα πράγματα έμοιαζαν να έχουν δημιουργηθεί για μένα. Κάθε κίνηση, χρώμα, γεύση και αίσθηση φαινόταν ξεχωριστή, ενώ λίγες ημέρες πριν ήταν συνηθισμένη.»

Μια επιστημονική προοπτική

Η Γκερ δεν είναι η μόνη που παρατηρεί τις συνέπειες της σιωπής. Η Μπέννετ περιγράφει τις αντιδράσεις ορισμένων μαθητών της, όταν τους ανατέθηκε αποχή από τα ηλεκτρονικά μέσα (για 24 ώρες) στην τάξη της. Πολλοί από αυτούς ανέφεραν αισθήματα φόβου και κατάθλιψης, αναδεικνύοντας αόρατες αλυσίδες ψυχολογικής εξάρτησης που τους συνέδεαν με τα τηλέφωνά τους.

Αλλά κάποιοι μαθητές άντεξαν το αρχικό ‘σκοτάδι’, όταν το μπλε φως χάθηκε για λίγο από τη ζωή τους. Σύμφωνα με την Μπέννετ, «κάποιοι είπαν ότι είχαν στιγμές μεγάλης διαύγειας και συνειδητότητας, άλλοι βρήκαν μία σχεδόν εκστατική δημιουργικότητα… Δεν είναι ασυνήθιστο για τους μαθητές να νιώθουν την ανάγκη να προσευχηθούν.»

Η πνευματική διαύγεια που υλοποιείται μέσω της σιωπής και της μοναξιάς έχει μελετηθεί από την καθηγήτρια του ΜΙΤ Σέρρυ Τέρκλ, η οποία πιστεύει ότι η σιωπή αποτελεί ουσιαστικό μέρος της αυτογνωσίας. Με τη σειρά της, η αυτογνωσία ανοίγει το δρόμο για βαθύτερες συνδέσεις και σχέσεις με τους άλλους. Στο βιβλίο της «Διεκδικώντας ξανά τη συνομιλία: Η δύναμη της ομιλίας σε μια ψηφιακή εποχή», η Τέρκλ γράφει: «Χωρίς τη μοναξιά δεν μπορούμε να οικοδομήσουμε μια σταθερή αίσθηση του εαυτού μας. Ωστόσο, τα παιδιά που μεγαλώνουν την ψηφιακή εποχή έχουν πάντα κάποιο εξωτερικό ερέθισμα.»

Θεωρεί λυπηρό το πώς η συνεχής παρουσία των ψηφιακών μέσων τείνει να γεμίζει οποιεσδήποτε φυσικές περιόδους σιωπής στα σπίτια των περισσότερων ανθρώπων. Ωστόσο, η σιωπή είναι χρυσός — εν προκειμένω, μια χρυσή ευκαιρία για βαθύτερη σύνδεση και διάδραση μεταξύ των μελών της οικογένειας. Το αποτέλεσμα είναι οι γονείς και τα παιδιά να μην κάνουν συζητήσεις ή να μην μοιράζονται τη σιωπή που δίνει στον καθένα τον χρόνο να ανασύρει από μέσα του μια αστεία ιστορία ή κάτι που τον προβληματίζει.»

Οι προβληματισμοί της Μπέννετ απηχούν τη σκέψη της Τερκλ: «Μέσω [της σιωπής], καταλαβαίνουμε καλύτερα τις σκέψεις και τα κίνητρά μας. Βρίσκουμε τους εαυτούς μας να σχετίζονται πιο συνεκτικά με τον κόσμο μας και τους άλλους. Μπορούμε να αποκτήσουμε μια ισχυρότερη αντίληψη τού τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος. […] Ο αδιάκοπος εσωτερικός θόρυβος αντικαθιστά τον χώρο περισυλλογής που χρειάζεται κανείς για να σκεφτεί, να αναλογιστεί, να αναρωτηθεί και να προσευχηθεί.»

Ίσως, όμως, ο αδιάκοπος θόρυβος στην κοινωνία μας να πηγάζει από την επιθυμία μας να ξεφύγουμε από αυτά ακριβώς τα πράγματα: τον στοχασμό, τα ερωτήματα, την προσευχή. Τέτοιες δραστηριότητες φαίνονται αθώες, όμως έχουν τα πιο θαυμαστά αποτελέσματα. Με τον στοχασμό, με το να θέτουμε τα μεγάλα ερωτήματα, επιτελούμε κάποια από τα πιο δύσκολα – και πιο ουσιώδη – ανθρώπινα καθήκοντά μας: Παλεύουμε με τον εαυτό μας, τους φόβους μας, τις αδυναμίες μας, τη θνητότητά μας και το μυστήριο του σύμπαντος.

Η σιωπή είναι τρομακτική, γιατί μας φέρνει αντιμέτωπους με τον εαυτό μας, αλλά και με ζητήματα πολύ μεγαλύτερα από τον εαυτό μας.

Αλλά μόνο αντιμετωπίζοντας τους φόβους μας μπορούμε να αναπτυχθούμε. Μπορούν τα προβλήματα να λυθούν αν το βάζουμε στα πόδια; Μπορούν να αλλάξουν αν πνίγουμε τη φωνή τους στο θόρυβο;

Μερικές φορές, το να περιβάλλουμε τον εαυτό μας με θόρυβο – ηχητικό, οπτικό, ψηφιακό, συναισθηματικό κ.ο.κ. – μπορεί να μας προσφέρει την ψευδαίσθηση της ανακούφισης και της ασφάλειας. Αλλά η ανησυχία παραμένει.

Όπως είπε και ο φιλόσοφος Μπλεζ Πασκάλ : «Όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας προέρχονται από την αδυναμία του ανθρώπου να καθίσει ήσυχα σε ένα δωμάτιο μόνος του.»

Tian Jing: Ένα σημείο βελονισμού που αντέχει στη δοκιμασία του χρόνου

Τρίτη, 15 Απρ, 2025Τρίτη, 15 Απρ, 2025 Από EPOCH TIMES

Ιατρικά ελεγμένο από τον Τζίνγκντουαν Γιάνγκ

Κάποιοι μπορεί να αναρωτιούνται πώς ο βελονισμός παραμένει σχετικός παρά τις σημαντικές αλλαγές στις ασθένειες και τις πρακτικές υγειονομικής περίθαλψης τις τελευταίες χιλιετίες. Ένα σημείο βελονισμού που αποτελεί παράδειγμα αυτής της διαρκούς συνάφειας είναι το Ουράνια Πηγή (Tian Jing, TE10). Αυτό το συγκεκριμένο σημείο στον μεσημβρινό Τριπλής Ενέργειας έχει ένα ευρύ φάσμα λειτουργιών. Ενώ ο ρόλος του στον βελονισμό έχει εξελιχθεί με τα χρόνια, εξακολουθεί να είναι ένα πολύτιμο εργαλείο στις παραδοσιακές και σύγχρονες θεραπευτικές πρακτικές.

Ένα αρχαίο σημείο βελονισμού

Το Tian Jing καταγράφηκε για πρώτη φορά στο «Ling Shu», ένα από τα θεμελιώδη κείμενα της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής. Ως σημείο He (Θάλασσας), παίζει κρίσιμο ρόλο στη ρύθμιση της ενέργειας καθώς κινείται βαθύτερα στο σώμα και συνδέεται με τα σχετικά όργανά του. Αυτό το σημείο είναι γνωστό για την προσφορά ηρεμίας στο πνεύμα, τον καθαρισμό της παθογόνου θερμότητας και τη διάχυση των οζιδίων. Αυτές οι ιδιότητες το καθιστούν ιδιαίτερα αποτελεσματικό για τη θεραπεία της χοιράδωσης (νόσος του λεμφικού συστήματος) και της βρογχοκήλης (πρησμένος θυρεοειδής αδένας).

Η σύγχρονη έρευνα εξόρυξης δεδομένων αποκάλυψε ότι το Tian Jing ήταν ιστορικά το πιο συχνά επιλεγμένο σημείο βελονισμού για τη θεραπεία λεμφικής νόσου και ήταν μία από τις κορυφαίες επιλογές για τις αδρανείς βλατίδες (πρήξιμο δέρματος). Επιπλέον, δεδομένου ότι ο μεσημβρινός Τριπλής Ενέργειας ταξιδεύει στο κεφάλι, το Tian Jing είναι ευεργετικό για την αντιμετώπιση διαταραχών που επηρεάζουν αυτή την περιοχή. Λόγω της θέσης του, είναι επίσης εξαιρετικά αποτελεσματικό στη θεραπεία του πόνου του βραχίονα και των προβλημάτων κινητικότητας.

Η σύγχρονη έρευνα υποστηρίζει την αποτελεσματικότητα του Tian Jing

Δεδομένων των σημαντικών προόδων της σύγχρονης ιατρικής για τη θεραπεία της φυματίωσης και της χοιράδωσης, θα περίμενε κανείς ότι το Tian Jing θα γίνει λιγότερο χρήσιμο. Ωστόσο, τα ποικίλα οφέλη του Tian Jing το έχουν βοηθήσει να παραμείνει σημαντικό καθώς ο βελονισμός ενσωματώνεται όλο και περισσότερο στις σύγχρονες ιατρικές πρακτικές. Πλέον περιλαμβάνεται συχνά σε πρωτόκολλα θεραπείας που στοχεύουν στη βελτίωση της κινητικότητας των χεριών και η έρευνα υποστηρίζει την αποτελεσματικότητά του από αυτή την άποψη.

Μια κλινική μελέτη αξιολόγησε τα αποτελέσματα του βελονισμού στη σπαστικότητα του άνω άκρου μετά το εγκεφαλικό, μια κατάσταση όπου ο αυξημένος μυϊκός τόνος ή σφίξιμο στους μυς των χεριών και των χεριών οδηγεί σε δυσκολία στην εκούσια κίνηση και συντονισμό. Οι ερευνητές συνέκριναν μια ομάδα βελονισμού με μια ομάδα ηλεκτροδιέγερσης σε διάφορα σημεία βελονισμού, συμπεριλαμβανομένου του Tian Jing. Και οι δύο ομάδες υποβλήθηκαν επίσης σε τυπική ιατρική φροντίδα και εκπαίδευση αποκατάστασης για τρεις εβδομάδες.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι και οι δύο θεραπείες βελτίωσαν σημαντικά τη σπαστικότητα, την κινητική λειτουργία και την καθημερινή ικανότητα διαβίωσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ομάδα βελονισμού έδειξε ανώτερες βαθμολογίες στην καθημερινή ικανότητα διαβίωσης. Τα συνολικά ποσοστά ήταν 93,3% στην ομάδα του βελονισμού και 86,75% στην ομάδα ηλεκτροδιέγερσης, ενισχύοντας την αποτελεσματικότητα του βελονισμού, ιδιαίτερα για την ήπια έως μέτρια σπαστικότητα.

Πώς να εντοπίσετε και να διεγείρετε το Tian Jing

Για να βρείτε το Tian Jing, λυγίστε τον αγκώνα σας στις 90 μοίρες. Το σημείο βρίσκεται σε μια μικρή βύθιση ή κοιλότητα ακριβώς πάνω από την οστέινη προεξοχή του αγκώνα σας (το ολέκρανον). Η απόσταση από το ολέκρανον στο Tian Jing είναι περίπου το πλάτος του αντίχειρά σας, μια μέτρηση που είναι γνωστή ως «cun» στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική.

Η ενεργοποίηση του Tian Jing για μέγιστο όφελος είναι εύκολη:

Πιέστε σταθερά για τρία έως πέντε δευτερόλεπτα, χαλαρώστε για τρία δευτερόλεπτα και επαναλάβετε για ένα έως τρία λεπτά σε κάθε πλευρά.

Κάντε μασάζ με κυκλικές κινήσεις με τον δείκτη ή τον αντίχειρά σας για ένα έως τρία λεπτά σε κάθε πλευρά.

Χρησιμοποιήστε ένα επίθεμα βοτάνων όλη τη νύχτα για μεγαλύτερη ευκολία.

Οι προηγμένες τεχνικές περιλαμβάνουν βελονισμό, βεντούζες ή moxibustion (βεντούζα με καύση συγκεκριμένου βοτάνου), που πρέπει να εκτελούνται από εκπαιδευμένο επαγγελματία TCM (παραδοσιακής κινέζικης ιατρικής).

Προφυλάξεις που πρέπει να έχετε κατά νου

Αποφύγετε τη χρήση αυτού του σημείου βελονισμού εάν έχετε τραυματισμούς στην περιοχή. Εάν εφαρμόζετε ένα επίθεμα με βότανα, βεβαιωθείτε ότι δεν περιέχει επιθετικά τεχνητά συστατικά, ιδιαίτερα εάν έχετε ευαίσθητο δέρμα.

Ένα απλό αλλά ισχυρό εργαλείο αυτοφροντίδας

Λόγω της μοναδικής φύσης και του ευρέος φάσματος πλεονεκτημάτων του, το Tian Jing είναι ένα πολύτιμο σημείο βελονισμού για τη βελτίωση της κινητικότητας των χεριών, την ανακούφιση από σπασμούς και την ανάκτηση του ελέγχου των άκρων. Η τακτική διέγερση αυτού του σημείου μπορεί επίσης να χρησιμεύσει ως προληπτικό μέτρο, βοηθώντας στην αποβολή παθογόνων μικροοργανισμών και στη διατήρηση της ομαλής ροής του qi (τσι, ζωτικής ενέργειας) στο σώμα. Με την ενσωμάτωση του Tian Jing στη ρουτίνα ευεξίας σας, μπορείτε να αξιοποιήσετε την αρχαία σοφία και τη σύγχρονη έρευνα για να υποστηρίξετε τη συνολική σας ευεξία.

Της Μορίν Λιάο, R.Ph. στην TCM (Ταϊβάν)

Ο ειδικός της TCM, Σισιάνγκ Χουνγκ, εξέτασε αυτό το άρθρο για ακρίβεια και σαφήνεια.

Η αξία της τυπικότητας σε έναν ‘ανεπίσημο’ κόσμο

Δευτέρα, 14 Απρ, 2025 Από EPOCH TIMES

Ο κόσμος γίνεται όλο και πιο ανεπίσημος, φαινόμενο που παρατηρείται σε πολλές κοινωνίες ανά τον κόσμο. Και ενώ η απελευθέρωση από την παλιά εθιμοτυπία και την τυπικότητα των ‘καλών τρόπων’ θεωρείται αναμφισβήτητα μέρος της προόδου της ανθρωπότητας, ίσως είναι σκόπιμο να αναρωτηθούμε αν η χαλάρωση των προτύπων συμπεριφοράς είναι πράγματι ένα απόλυτα θετικό βήμα ή μήπως έχει και κάποιο κόστος, τελικά.

Το παρελθόν έχει την αξία του. Τα πράγματα γίνονταν με έναν ορισμένο τρόπο κάποτε για έναν ορισμένο λόγο. Ιδανικά, για να προοδεύσουμε, είναι σημαντικό να αντλούμε από τα διδάγματα του παρελθόντος, προκειμένου να μπορούμε να αξιοποιούμε τα καλύτερα στοιχεία της περασμένης εποχής ώστε να δημιουργούμε ένα ποιοτικότερο μέλλον.

Όσον αφορά την τυπικότητα, εξετάζοντας τα πράγματα από την απόσταση που μας προσφέρει το σήμερα, δεν φαίνεται να είναι τόσο καταδικαστέα όσο θεώρησαν οι γενιές που αποφάσισαν να την εξοβελίσουν από την κοινωνία.

Τα οφέλη της τυπικότητας

Τι είναι η τυπικότητα; Σύμφωνα με έναν ορισμό, είναι η συμπεριφορά σύμφωνα με τους ορισμένους κανόνες εθιμοτυπίας. Σήμερα, η καθημερινότητά μας έχει απομακρυνθεί πολύ από κάθε σύμβαση και εθιμοτυπία. Ανακτώντας ένα επίπεδο τυπικότητας ίσως αποκομίζαμε ορισμένα οφέλη.

Ενθαρρύνει την ομαλότητα

Ένα από τα οφέλη της τυπικότητας σε μία κοινωνία είναι ότι ανεβάζει ήπια τις προσδοκίες που έχουμε για τη συμπεριφορά των μελών της. Αναμένεται να ακολουθούνται ορισμένοι κανόνες και ενέργειες, και οι κανόνες αυτοί ενισχύουν την πεποίθηση της κοινωνίας ότι είναι επιθυμητό ένα ορισμένο επίπεδο συμπεριφοράς. Ακριβώς όπως οι καλοί γονείς ενθαρρύνουν κάποιες συμπεριφορές στα παιδιά τους, οι επίσημοι κοινωνικοί κανόνες οδηγούν σε πιο ομαλή συμπεριφορά.

Ενθαρρύνει τον σεβασμό

Μεγάλο μέρος αυτού που αποκαλούμε τυπικότητα μπορεί να συνοψιστεί σε εκδηλώσεις σεβασμού προς τους άλλους. Είτε πρόκειται για τον τρόπο με τον οποίο απευθύνεστε στους ανθρώπους γενικά είτε για τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεστε στους μεγαλύτερους από εσάς, η τυπικότητα είναι ένα είδος ευγένειας που κάνει τον κόσμο πιο ευχάριστο. Οι άνθρωποι που συμπεριφέρονται πιο απλά, μπορούν επίσης να είναι ευγενικοί και καλοσυνάτοι, αλλά τελικά η οικειότητα ίσως οδηγεί και στην καλλιέργεια του ατομικισμού, σε αντίθεση με την τυπικότητα που εδράζεται στο ενδιαφέρον για τα συναισθήματα των άλλων.

Κάνει τον κόσμο πιο ευανάγνωστο

Με την τυπικότητα, οι κανόνες συμπεριφοράς είναι σαφείς, διδάσκονται νωρίς και ενισχύονται συχνά. Κατά κάποιον τρόπο, αυτό παρέχει σε όλους μια πιο ξεκάθαρη πορεία προς το να γίνουν παραγωγικά, χρήσιμα μέλη της κοινωνίας. Χωρίς καθιερωμένους κανόνες, το χάρισμα και η προσωπικότητα τείνουν να κυριαρχούν, πράγμα που δεν είναι κακό αυτό καθαυτό, αλλά αποκλείει αρκετούς ανθρώπους. Μια υγιής ισορροπία μεταξύ των δύο θα μπορούσε να επιτρέψει σε περισσότερους ανθρώπους να αναπτυχθούν και να πετύχουν.

Δημιουργεί κοινές νόρμες και εμπιστοσύνη

Ο πολιτισμός μας έχει κατακερματιστεί σε πολλές διαφορετικές υποκουλτούρες. Πολύ λίγα πράγματα μάς ενώνουν από άποψη εθίμων, παραδόσεων ή αξιών – ή τουλάχιστον πολύ λιγότερα από ό,τι στο παρελθόν – προϊόν επίσης του ατομικισμού. Μία ισορροπημένη σχέση μεταξύ της ιδιοσυγκρασίας και της τήρησης των εθίμων ίσως βοηθούσε να εδραιωθεί μια κοινή γλώσσα και ένα σημείο συνάντησης των μελών της κοινότητας.

Θέτει ένα σαφές μονοπάτι

Έχουν γραφτεί πολλά άρθρα σχετικά με τους νέους του σήμερα που παρασύρονται, που δεν ξέρουν τι να κάνουν με τη ζωή τους και δεν ακολουθούν το μονοπάτι των γονέων τους. Αυτή η προεπιλεγμένη πορεία περιελάμβανε συνήθως την εξεύρεση εργασίας, τον γάμο, την απόκτηση παιδιών, τη θρησκευτικότητα και τη συμμετοχή στην τοπική κοινωνία.

Αν και η αυταρχικότητα και οι περιορισμοί του παρελθόντος δεν ήταν υγιείς και ωφέλιμοι, τα βήματα των προκατόχων μας λειτουργούσαν και σαν προστατευτικά αχνάρια για τους νέους, παρέχοντας μία σαφή πορεία, κάτι που για ορισμένους ίσως ήταν σωτήριο. Δεν έχουν όλοι τη διαίσθηση ή το ιδιαίτερο πεπρωμένο που θα τους οδηγήσει σαν φωτεινό αστέρι μέσα από τις αβεβαιότητες της ζωής.

Απλοποιεί τη ζωή

Ο αγαπημένος μου ορισμός της τυπικότητας είναι η αυστηρή τήρηση των κανόνων, κάτι που μοιάζει λίγο με το να έχουμε μία λιτή γκαρνταρόμπα. Οι επιλογές ελαχιστοποιούνται και η ζωή απλοποιείται, με αποτέλεσμα να διευκολύνεται η εστίαση σε άλλους τομείς.

Δεν είναι πάντα εύκολη η διαχείριση πολλαπλών δυνατοτήτων και πιθανοτήτων ούτε η ευθύνη της επιλογής για τα πάντα. Μια τυπική κουλτούρα αφαιρεί μέρος της ευθύνης, κατευνάζει τις επιθυμίες και μας βοηθά να υπηρετήσουμε την αναγκαιότητα νιώθοντας λιγότερο το προσωπικό κόστος.

Η προβλεψιμότητα δεν είναι απαραίτητα ένα μειονέκτημα – αντίθετα, μπορεί να προσφέρει ανακούφιση και γαλήνη στο πνεύμα.

Καινοτόμος θεραπεία αναστρέφει τη βλάβη των πνευμόνων και των νεύρων από τον COVID-19

Τρίτη, 15 Απρ, 2025Δευτέρα, 14 Απρ, 2025 Από EPOCH TIMES

Πολλοί από όσους έχουν νοσήσει από τον ιό COVID-19 αντιμετωπίζουν μακροπρόθεσμες προκλήσεις υγείας, συμπεριλαμβανομένων όζων στους πνεύμονες, σοβαρών επιπλοκών και χειρουργικής επέμβασης. Οι τρέχουσες θεραπείες για αυτές τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις είναι ακόμη περιορισμένες. Για τον σκοπό αυτό, αυτό το άρθρο θα εισαγάγει τις δυνατότητες της θεραπείας με εξωσώματα, μια θεραπεία αιχμής, για την αντιμετώπιση του συνδρόμου COVID-19, ιδιαίτερα των νευρολογικής πτυχής του και αυτή της ψυχικής υγείας, ενώ ωφελεί επίσης την καρδιά και τους πνεύμονες.

Ο Φίλιπ Ασκενάζι, καθηγητής ανοσολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Yale, πρότεινε σε ένα ακαδημαϊκό περιοδικό ότι η θεραπεία με εξωκυτταρικά κυστίδια θα πρέπει να χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των κύριων συμπτωμάτων του κεντρικού νευρικού συστήματος του συνδρόμου COVID-19. Τα εξωκυτταρικά κυστίδια είναι σωματίδια που απελευθερώνονται από τα κύτταρα και τα εξωσώματα είναι ένας τύπος εξωκυτταρικών κυστιδίων.

Αγγειακή και νευρική βλάβη από COVID-19

Έως και το 30 τοις εκατό των ατόμων που έχουν νοσήσει με COVID-19 μπορεί να αναπτύξουν μακροχρόνιο COVID-19, μια περίπλοκη κατάσταση με ευρύ φάσμα συμπτωμάτων. Τα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν υπερβολική κόπωση, δύσπνοια, νοητική ομίχλη και διανοητική εξασθένηση, αλλαγές στη γεύση ή την όσφρηση και γαστρεντερικά προβλήματα.

Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, οι ασθενείς μπορεί να αναπτύξουν παράνοια, παραληρητικές ιδέες και άλλα συμπτώματα ψύχωσης. Σε μερικές σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί ακόμη και να συνοδεύεται από σκέψεις αυτοκτονίας. Αυτά τα συμπτώματα έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην καθημερινή υγεία και την ποιότητα ζωής του ασθενούς.

Επιπλέον, η μόλυνση από τον COVID-19 μπορεί επίσης να επηρεάσει τα αιμοφόρα αγγεία σε διάφορα όργανα, προκαλώντας δυσλειτουργία οργάνων.

Τα αποτελέσματα των μελετών μαγνητικής τομογραφίας (MRI) αποκάλυψαν βλάβη και διαταραχή στη λειτουργική ακεραιότητα του εγκεφαλικού ιστού κατά τη φάση της ανάρρωσης, οδηγώντας σε νευρολογικά και ψυχιατρικά συμπτώματα.

Άλλες μελέτες έχουν προτείνει ότι οι μηχανισμοί αυτών των νευροπαθειών μπορεί να περιλαμβάνουν αγγειακή βλάβη που προκαλείται από φλεγμονή των νεύρων, διαταραχές πήξης και ενδοθηλιακή δυσλειτουργία, καθώς και νευρωνική βλάβη.

Ενώ ορισμένες πρώιμες θεωρίες πρότειναν άμεση ιογενή μόλυνση του ιστού του κεντρικού νευρικού συστήματος, τα ιικά σωματίδια τυπικά δεν βρίσκονται στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό ή στον εγκεφαλικό ιστό αυτών των ασθενών. Αντίθετα, η φλεγμονή και η ανοσολογική απόκριση στο κεντρικό νευρικό σύστημα του εγκεφάλου μπορεί να είναι οι κύριοι οδηγοί της νευρικής βλάβης.

Ο τρόπος της εξωσωμικής θεραπείας

Τα εξωσώματα είναι κυστίδια νανοκλίμακας που απελευθερώνονται από κύτταρα, που περιέχουν πρωτεΐνες, λιπίδια και γενετικό υλικό, που μπορούν να προάγουν την επισκευή και την επικοινωνία μεταξύ των κυττάρων. Τα εξωσώματα που προέρχονται από μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα βρέθηκε ότι είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά.

Η θεραπεία με εξωσώματα παρουσιάζει σημαντικά αντιφλεγμονώδη και ανοσορυθμιστικά αποτελέσματα. Η έρευνα δείχνει ότι μπορεί να μειώσει αποτελεσματικά την υπερβολική φλεγμονώδη απόκριση που προκαλείται από τον ιό COVID-19 αναστέλλοντας την παραγωγή προφλεγμονωδών κυτοκινών. Η χρήση εξωσωμάτων μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του προβλήματος της ανοσολογικής καταιγίδας (καταιγίδα κυτοκινών) στο σώμα μετά από ταλαιπωρία από COVID-19 ή άλλες λοιμώξεις.

Οι αναγεννητικές ικανότητες των εξωσωμάτων είναι επίσης κρίσιμες. Μπορούν να προωθήσουν την αναγέννηση των ιστών, να αποκαταστήσουν την τοπική αγγειακή λειτουργία και να επιδιορθώσουν τη μικροαγγειακή βλάβη, η οποία είναι ένα από τα κλειδιά για τη θεραπεία του COVID-19. Η θεραπεία με εξωσώματα έχει δείξει αποτελεσματικότητα σε διάφορους μηχανισμούς ασθενειών, όπως εγκεφαλικό επεισόδιο, έμφραγμα του μυοκαρδίου (καρδιακή προσβολή), τραυματισμό του νωτιαίου μυελού, καθώς και οξείς και χρόνιους τραυματισμούς που επηρεάζουν τα νεφρά, το ήπαρ και τον εγκέφαλο.

Σε αντίθεση με πολλές συμβατικές θεραπείες, τα εξωσώματα είναι ικανά να διασχίσουν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, επιτρέποντάς τους να φτάσουν απευθείας στον νευρικό ιστό. Αυτό τα καθιστά πιθανό υποψήφιο για τη θεραπεία νευροφλεγμονωδών και νευροεκφυλιστικών καταστάσεων. Στοχεύοντας και επιδιορθώνοντας τη μικροαγγειακή βλάβη στον εγκέφαλο, τα εξωσώματα μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση των νευροψυχιατρικών συμπτωμάτων που σχετίζονται με τον COVID-19 και άλλες ασθένειες.

Τα εξωσώματα μπορούν να χορηγηθούν ενδοφλεβίως ή μέσω ρινικής εισπνοής αερίου, καθιστώντας τα μια πιθανή στοχευμένη θεραπεία νευρολογικών ασθενειών όπως το Αλτσχάιμερ και η νόσος του Πάρκινσον. Επειδή τα εξωσώματα μπορούν να φτάσουν στους νευρικούς ιστούς και από τις δύο οδούς χορήγησης, φαίνονται επίσης πολλά υποσχόμενα για τη θεραπεία εγκεφαλικών επιπλοκών που σχετίζονται με τον COVID-19.

Επιπλέον, τα εξωσώματα με αέριο μπορούν να εισπνευστούν απευθείας στους πνεύμονες, όπου μπορεί να βοηθήσουν στην αποκατάσταση της πνευμονικής βλάβης, συμπεριλαμβανομένων των οζιδίων που προκύπτουν από τη μόλυνση από τον COVID-19. Αυτή η προσέγγιση θα μπορούσε να βελτιώσει τη λειτουργία των πνευμόνων και να υποστηρίξει την ανάρρωση σε ασθενείς με αναπνευστικές επιπλοκές. Έτσι, η εξωσωμική θεραπεία έχει σημαντικές δυνατότητες ως νέα και αποτελεσματική μέθοδος θεραπείας.

Επιπλέον, η έρευνα δείχνει ότι τα εξωσώματα που παράγονται από μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα μπορούν να μειώσουν τις καταιγίδες κυτοκινών, να αντιστρέψουν την καταστολή της αντιϊκής άμυνας του ξενιστή που σχετίζεται με τον COVID-19 και να προάγουν την αποκατάσταση της βλάβης στους πνεύμονες που σχετίζονται με τη μιτοχονδριακή δραστηριότητα.

Κλινικές επιπτώσεις και μελλοντικές κατευθύνσεις

Ο COVID-19 έχει φέρει σοβαρές προκλήσεις στην προσωπική σωματική υγεία, την ψυχική υγεία και το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης. Βελτιώνοντας τη σωματική λειτουργία, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής και μειώνοντας τη μακροπρόθεσμη επιβάρυνση του COVID-19, η θεραπεία με εξωσώματα προσφέρει μια νέα αχτίδα ελπίδας.

Ενώ η θεραπεία με εξωσώματα βρίσκεται ακόμη στα αρχικά στάδια της κλινικής έρευνας, απαιτούνται περαιτέρω δοκιμές για να επιβεβαιωθεί η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητά της. Η επιτυχής κλινική εφαρμογή της θεραπείας με εξωσώματα θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στη θεραπεία του COVID-19 και άλλων χρόνιων ασθενειών, φέρνοντας σημαντικά οφέλη στους ασθενείς σε όλο τον κόσμο.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι οι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.

Διαμορφώνοντας τον εαυτό μας με θάρρος

Παρασκευή, 09 Μαΐ, 2025Σάββατο, 12 Απρ, 2025 Από MAKAI ALLBERT

Το παρόν αποτελεί το έβδομο μέρος μίας σειράς δέκα άρθρων που δημοσίευσε η Epoch Times με τον τίτλο «Η ιατρική της αρετής». Συνδέσμους για όλα τα άρθρα της σειράς, θα βρείτε στο τέλος του παρόντος.

Ένα οκτάχρονο αγόρι καθόταν ήσυχα δίπλα στην εξάχρονη αδελφή του, που ήταν ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι στο νοσοκομείου. Πέθαινε από λευχαιμία. Η μόνη πιθανότητα που είχε για να επιβιώσει ήταν μια μετάγγιση αίματος. Όταν οι γιατροί επιβεβαίωσαν ότι το αίμα του αδελφού ήταν απόλυτα ταιριαστό, τον ρώτησαν αν θα έδινε λίγο για να της σώσει τη ζωή. Αφού το σκέφτηκε καλά, συμφώνησε.

Την επόμενη μέρα, τα αδέλφια συνδέθηκαν με ορούς και το αίμα του αγοριού μεταγγίστηκε στο άρρωστο σώμα της αδελφής. Τότε, το αγόρι γύρισε προς τον γιατρό και τον ρώτησε: «Σε πόσο καιρό θα αρχίσω να πεθαίνω;»

Το περιστατικό, που αφηγείται η Αμερικανίδα συγγραφέας Αν Λάμοτ στο βιβλίο της «Bird by Bird», προέρχεται από μια αληθινή ιστορία που διηγήθηκε ο Τζακ Κόρνφηλντ του Spirit Rock Meditation Center στο Γούντακρ της Καλιφόρνια, στην οποία περιγράφει το απίστευτο θάρρος και την αθωότητα ενός παιδιού που σκέφτηκε ότι η σωτηρία της αδελφής του θα του κόστιζε τη ζωή του.

Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έρχονται αντιμέτωποι με τόσο σημαντικές αποφάσεις, η ουσία του θάρρους παραμένει σχετική με τους καθημερινούς μας αγώνες. Το θάρρος μας φαίνεται όταν απαιτείται από εμάς να εγκαταλείψουμε την πεπατημένη, να υποστηρίξουμε τις αρχές μας ή να ξεκινήσουμε διαδικασίες αυτοβελτίωσης.

Τι είναι το θάρρος;

Η κοινή αντίληψη για το θάρρος είναι ότι πρόκειται για δράση μπροστά στον φόβο. Σύμφωνα με τη Σύνθια Πιούρυ, ψυχολόγο και ερευνήτρια του θάρρους, τρία είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις θαρραλέες πράξεις: η πρόθεση, ένας ευγενής ή ουσιαστικός στόχος και κάποιο μέτρο ρίσκου.

Το θάρρος πρέπει να είναι σκόπιμο, δεν μπορεί να είναι τυχαίο: πρέπει να είναι επιλογή του ατόμου, όχι κάτι που του συμβαίνει. Η εκούσια πράξη πρέπει επίσης να εξυπηρετεί έναν ουσιαστικό σκοπό. Το να τρέξεις σε ένα φλεγόμενο κτίριο για να σώσεις ένα παιδί είναι αναμφισβήτητα μία θαρραλέα πράξη. Το να ορμάς στις ίδιες φλόγες για να τραβήξεις ένα βίντεο για το TikTok, όχι και τόσο.

Όπως δήλωσε η Πιούρυ στην Epoch Times: «Υπάρχουν κάποιες πράξεις που θεωρούνται παγκοσμίως καλές ή αξιόλογες».

Ωστόσο, τονίζει ότι το θάρρος έχει μια εγγενώς υποκειμενική φύση. Αυτό που ένα άτομο αντιλαμβάνεται ως ένα τρομακτικό άλμα πίστης, ένα άλλο μπορεί να το θεωρήσει ως ένα υπολογισμένο βήμα. Αυτό οδηγεί στη διάκριση μεταξύ «γενικού» και «προσωπικού» θάρρους.

Αόρατοι κίνδυνοι

Το γενικό θάρρος συχνά περιλαμβάνει κοινωνικά ή πολιτισμικά επιβεβαιωμένους σκοπούς και κινδύνους, όπως οι πράξεις ηρωισμού σε μια μάχη, που σημαδεύονται από αγάλματα και μετάλλια και γιορτάζονται ευρέως.

Το προσωπικό θάρρος είναι λίγο διαφορετικό και πιο υποκειμενικό. Παραδείγματος χάριν, για ένα δημόσιο πρόσωπο το να απευθύνεται σε ένα πλήθος είναι ρουτίνα και στερείται κινδύνου. Ωστόσο, για ένα ντροπαλό άτομο το να ανέβει στη σκηνή μπορεί να φαίνεται πραγματικά τρομακτικό και επικίνδυνο.

Μια επιστολή που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό The Sun Magazine, και την οποία μοιράζεται η Πιούρυ ως ψυχολόγος, αποτυπώνει το προσωπικό θάρρος:

«Η 9χρονη κόρη μου έκλαιγε ασταμάτητα, λέγοντας ξανά και ξανά ότι δεν ήθελε να πάει στο σχολείο επειδή εκείνη την ημέρα θα έδιναν ένα σημαντικό διαγώνισμα Κοινωνιολογίας. Φοβόταν ότι οι μαθησιακές της δυσκολίες δεν θα την άφηναν ούτε καν να διαβάσει τις ερωτήσεις.

»Ο φόβος της μεγάλωνε όλο και περισσότερο, μέχρι που την έκανε να αρρωστήσει σωματικά. Μου πήρε πάνω από μία ώρα για να την πείσω να ντυθεί. […] Όταν φτάσαμε στο σχολείο, με παρακάλεσε να μην την αναγκάσω να μπει μέσα: «Δεν μπορώ να το κάνω, μαμά. Δεν μπορώ να γράψω αυτό το διαγώνισμα». Φοβήθηκα ότι θα έπρεπε να την τραβήξω κυριολεκτικά για να βγει από το αυτοκίνητο, όταν ξαφνικά σκούπισε τα δάκρυά της, βγήκε έξω και με ακολούθησε μέχρι την πόρτα. Θαύμασα τη γενναιότητά της… Θα καταλάβει ποτέ κανείς πόσο θάρρος χρειάζεται το κοριτσάκι μου για να αντιμετωπίσει ένα διαγώνισμα;»

«Χάσμα θάρρους»

Ο εγκέφαλός μας είναι προδιαγεγραμμένος για αυτοσυντήρηση και συχνά επιλέγει αυτόματα το οικείο, το προβλέψιμο και το ασφαλές, δήλωσε η Μάρτζι Γουόρελ, ειδική σε θέματα ηγεσίας με διδακτορικό στην ανθρώπινη ανάπτυξη, σε συνέντευξή της στην Epoch Times. Αλλά η πραγματική ανάπτυξη και η πραγματική μεταμόρφωση υλοποιούνται όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα, όταν αναγκαζόμαστε να υπερβούμε τα όριά μας, εξηγεί.

Η Γουόρελ αποκαλεί το να δρα κανείς παρά τον φόβο του ως «χάσμα θάρρους».

Στο βιβλίο της «Το χάσμα θάρρους: πέντε βήματα για πιο γενναία δράση», η Γουόρελ μιλά για κάποια περιστατικά της παιδικής της ηλικίας. Σε ένα από αυτά, περιγράφει πώς συγκρούστηκαν η λαχτάρα της να ιππεύσει και ο φόβος της για το μεγάλο άλογο που της έδωσαν. Αυτό που λαχταρούσε εκείνη, μεγαλώνοντας σε μια γαλακτοπαραγωγική φάρμα, ήταν να ιππεύσει ένα πόνι – ωστότο, οι γονείς της της έδωσαν τον Ρόμπυ, ένα γέρικο και επιβλητικό άλογο.

Κάθε μέρα, πήγαινε στον Ρόμπυ, αντιμετωπίζοντας τον τρόμο της για το άλογο και τον φόβο της αποτυχίας. Η διαδικασία συνίστατο σε επαναλαμβανόμενες προσπάθειες, απογοήτευση και μικρές νίκες. Τελικά, ο φόβος που κάποτε την κατέκλυζε άρχισε να υποχωρεί, δίνοντας τη θέση του στην αυτοπεποίθηση και την ελευθερία.

«Η άνεση και η εξέλιξη δεν μπορούν να ιππεύσουν το ίδιο άλογο», συνοψίζει.

Η προηγούμενη έρευνα της Πιούρυ ενισχύει την άποψη ότι όταν οι άνθρωποι δείχνουν γενναιότητα, ο φόβος μειώνεται και η αυτοπεποίθηση αυξάνεται.

Σύμφωνα με τη Γουόρελ, η προθυμία να αντιμετωπίσουμε τον κίνδυνο παρά την αβεβαιότητά μας μπορεί να διαμορφώσει ολόκληρη την πορεία μας, καθώς η επιτυχία στη ζωή είναι ανάλογη της προθυμίας να αντιμετωπίζουμε δυσκολίες.

Το χάσμα [θάρρους], λέει, είναι η απόσταση μεταξύ αυτού που είμαστε και αυτού που μπορούμε να γίνουμε αν δείχνουμε θάρρος.

Βραχυπρόθεσμα, η αποφυγή του κινδύνου μοιάζει να είναι μία καλή, ασφαλής επιλογή. Μακροπρόθεσμα, όμως, μας εγκλωβίζει, περιορίζοντας τις δυνατότητες και την ελευθερία μας.

Το θάρρος αποδίδει

Το θάρρος φέρνει μετρήσιμα μερίσματα. Μελέτες σε επιχειρηματίες διαπιστώνουν ότι το θάρρος συμβάλλει σε υψηλότερα επίπεδα ψυχικού κεφαλαίου (PsyCap) – ένα μείγμα αυτοπεποίθησης, ελπίδας, αισιοδοξίας και ανθεκτικότητας.

Οι ερευνητές έχουν τεκμηριώσει ότι οι επιχειρηματίες που επιδεικνύουν θάρρος και, ως εκ τούτου, έχουν υψηλότερο PsyCap αναφέρουν σημαντικά μεγαλύτερη ικανοποίηση, ακόμη και εν μέσω των εγγενών αβεβαιοτήτων της επιχειρηματικότητας. Επιπλέον, αυτοί οι επιχειρηματίες βιώνουν χαμηλότερα επίπεδα άγχους και στρες σε σχέση με τον μέσο πληθυσμό.

Το όφελος αυτό δεν περιορίζεται μόνο στους επιχειρηματίες. Μελέτη του 2022 διαπίστωσε ότι το θάρρος αντιπροσωπεύει σχεδόν το ένα τέταρτο της διαφοράς στην απόδοση στην εργασία.

Σύμφωνα με τη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο European Journal of Investigation in Health, Psychology and Education, το θάρρος βοηθά τους εργαζόμενους να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις, να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να λάβουν τολμηρές αποφάσεις. Έχει επίσης πλεονεκτήματα σε κοινωνικό επίπεδο, όπως την ειλικρινή στάση και την άμεση αντιμετώπιση των συγκρούσεων, με θετικά αποτελέσματα στην ομαδική εργασία και την παραγωγικότητα.

Το θάρρος αποδίδει οφέλη και στην εκπαίδευση. Σε μια μεγάλη μελέτη, με περισσότερους από 7.600 μαθητές λυκείου, η θαρραλέα συμπεριφορά συσχετίστηκε με καλύτερες ακαδημαϊκές επιδόσεις και μεγαλύτερη επιμονή απέναντι στις δυσκολίες.

Ο στενός σύντροφος του θάρρους

Η Πιούρυ ορίζει το θάρρος ως «ανάληψη ενός άξιου λόγου κινδύνου». Μια ιστορία που διηγείται αφορά μια οικογένεια που σταμάτησε το αυτοκίνητο κατά μήκος ενός αυτοκινητοδρόμου και σκαρφάλωσαν σε έναν γκρεμό για να ανακτήσουν το χαμένο αρκουδάκι που είχε πετάξει το παιδί τους από το παράθυρο.

Αυτό που ξεκίνησε ως ένα φαινομενικά διαχειρίσιμο ρίσκο σύντομα κλιμακώθηκε, αφήνοντας και τους δύο γονείς αποκλεισμένους στην άκρη του γκρεμού -εν τέλει, χρειάστηκε να έρθει ελικόπτερο για να τους σώσει. Ο εκάστοτε στόχος (ανάκτηση του παιχνιδιού) μπορεί να μην δικαιολογεί πάντα τον κίνδυνο. Αυτό αντικατοπτρίζει μια άλλη πτυχή του θάρρους: Οι στόχοι και οι κίνδυνοι πρέπει να αξιολογούνται προσεκτικά και συνεχώς.

Ο Αριστοτέλης περιέγραψε το θάρρος ως τη «χρυσή τομή» μεταξύ δειλίας και απερισκεψίας: το θαρραλέο άτομο όχι μόνο έχει ρεαλιστικούς φόβους, αλλά και αυτοπεποίθηση για τους σωστούς λόγους, και αξιολογεί την κατάσταση με τον σωστό τρόπο, τη σωστή δεδομένη στιγμή.

«[Έτσι,] το θάρρος και η σοφία πρέπει να είναι οι καλύτεροι φίλοι», δηλώνει η Πιούρυ.

«[Το θάρρος] είναι σαν να μαθαίνεις να ψήνεις σουφλέ ή να παίζεις πιάνο», λέει η Γουόρελ, εννοώντας ότι είναι μια δεξιότητα που μαθαίνεται και μπορεί να βελτιωθεί μέσω της εξάσκησης.

Για παράδειγμα, αν ο στόχος σας είναι να χάσετε βάρος, το να μπείτε σε ένα γυμναστήριο μπορεί να σας προκαλέσει φόβο για αυτό που θα σκεφτούν οι άλλοι ή αμηχανία, ενώ η αναδιοργάνωση του τρόπου ζωής σας, για να υποστηρίξετε πιο υγιεινές συνήθειες μπορεί να συνεπάγεται κοινωνικούς και οικονομικούς κινδύνους. Όμως, καθώς ξεπερνάτε τις πρώτες ατυχείς απόπειρες, μαθαίνετε ότι η επιμονή ανοίγει δρόμο για την πρόοδο.

Ξεκινήστε από μικρούς, διαχειρίσιμους κινδύνους. Δοκιμάστε να φτιάξετε μία νέα, περίπλοκη συνταγή, ξεκινήστε εκείνη τη δύσκολη συζήτηση, μιλήστε σε αυτή τη συνάντηση και κάντε αίτηση για τη δουλειά των ονείρων σας.

Η Πιούρυ ενθαρρύνει να αναρωτηθείτε: «Γιατί το θέλω αυτό; Τι θα συμβεί αν πάρω αυτό το ρίσκο; Αργότερα, θα είμαι περήφανος γι’ αυτό;»

Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι ενέργειες οικοδομούν αυτοπεποίθηση και σαφήνεια, μειώνουν το άγχος και μας βοηθούν να διακρίνουμε τι έχει πραγματικά νόημα και τι είναι απλώς ελκυστικό – με τον καιρό, το θάρρος θα έρχεται φυσικά.

Η Γουόρελ προτείνει να καλλιεργήσετε μια υποστηρικτική κοινότητα γύρω σας – ανθρώπους που υποβοηθούν την ανάπτυξή σας και χαίρονται με το θάρρος σας. Η καταγραφή των θαρραλέων επιτευγμάτων σας σε ένα ημερολόγιο μπορεί να χρησιμεύσει ως απόδειξη της προόδου σας και να σας βοηθήσει στην καλλιέργεια του θάρρους μέσα σας. Όταν βλέπετε τον εαυτό σας ως θαρραλέο, θα γίνεστε και περισσότερο θαρραλέος.

Από το μικρό παιδί που αντιμετωπίζει μια δοκιμασία ζωής και θανάτου μέχρι τον επιχειρηματία που ανοίγει νέους δρόμους και το άτομο στο γυμναστήριο που ασκείται καταπονώντας τον εαυτό του – κάθε θαρραλέο βήμα γεφυρώνει το χάσμα μεταξύ της προσδοκίας και της πραγματικότητας.

«Η ποιότητα της ζωής σας θα αυξάνεται αναλογικά με το θάρρος που δείχνετε σε κάθε σας απόφαση», λέει η Γουόρελ.

Του Makai Allbert

Σημείωση του συγγραφέα: Σήμερα, αντιμετωπίζουμε πρωτοφανείς προκλήσεις στην κοινωνία, την ιατρική και το εργασιακό πεδίο. Το παραπάνω άρθρο αποτελεί σύνθεση εμπειριών συναδέλφων μας και άλλων επαγγελματιών του ιατρικού κλάδου. Οι προκλήσεις και οι ανταμοιβές που παρουσιάζονται σε αυτήν είναι πραγματικές. Προστιθέμενα στις αυξανόμενες υποχρεώσεις, τις εξελίξεις της κοινωνίας και τις απαιτήσεις από τον εαυτό τους, τα ηθικά διλήμματα και τα ζητήματα αυθεντικότητας επιβαρύνουν και δοκιμάζουν περαιτέρω τον σύγχρονο άνθρωπο. Πιστεύουμε ότι η αλήθεια θα σας απελευθερώσει πραγματικά!

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν απόψεις των συγγραφέων και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.

Ιατρική της Αρετής

Όλα τα άρθρα

Μέρος 1ο: Ευγνωμοσύνη: Ένα εναλλακτικό φάρμακο για τον θυμό και την κατάθλιψη

Μέρος 2ο: Το τίμημα των ψεμάτων

Μέρος 3ο: Το ‘μαγικό ραβδί’ της συγχώρεσης

Μέρος 4ο: Μνησικακία: Ένας βλαβερός για την καρδιά μας φιλοξενούμενος

Μέρος 5ο: Δέος: Μία βασική ανθρώπινη ανάγκη που κάνει θαύματα στο ανοσοποιητικό σύστημα

Μέρος 6ο: Γενναιοδωρία: Δίνοντας λίγα κερδίζουμε πολλά

Μέρος 7ο: Διαμορφώνοντας τον εαυτό μας με θάρρος

Μέρος 8ο: Αντί για αντικαταθλιπτικά, αισιοδοξία

Μέρος 9ο: Αγάπη, βάλσαμο καρδιάς

Μέρος 10ο: Ελπίδα, το τελευταίο καταφύγιο

Ξύδι: ο καλύτερος οικιακός βοηθός

Παρασκευή, 11 Απρ, 2025 Από EPOCH TIMES

Πολλές οι χρήσεις και τα οφέλη του ξυδιού, τόσο στην υγεία και τον καλλωπισμό όσο και στο σπίτι. Η προσφορά του μάλιστα στην καθαριότητα είναι τέτοια που κάλλιστα του ταιριάζει ο τίτλος του καλύτερου οικιακού βοηθού.

Το ξύδι μπορεί να ονομαστεί γενικό καθαριστικό οικιακής χρήσης, αλλά πρέπει να έχετε υπ’ όψιν ότι δεν είναι κατάλληλο για όλες τις επιφάνειες.

Αποφύγετε να το χρησιμοποιήσετε σε πάγκους από γρανίτη, μάρμαρο και πέτρα, δάπεδα από μασίφ ξύλο, ξύλινα έπιπλα, μαχαίρια κουζίνας (μπορεί να καταστραφεί το φινίρισμα ή να γίνουν τρύπες) και τηγάνια από αλουμίνιο και χυτοσίδηρο.

Επίσης, ποτέ μην αναμιγνύετε ξύδι με αμμωνία, υπεροξείδιο του υδρογόνου, χλωρίνη (ο συνδυασμός παράγει τοξικό αέριο χλώριο) ή μαγειρική σόδα σε κλειστό δοχείο, καθώς η σόδα θα αρχίσει να αφρίζει αμέσως και θα υπερχειλίσει.

Εκτός από αυτά τα λίγα σημεία που πρέπει να προσέξετε για την ασφάλειά σας και του χώρου, η βοήθεια που προσφέρει το ξύδι ως φυσικό καθαριστικό του σπιτιού είναι μεγάλη, είτε διαλυμένο σε νερό είτε αδιάλυτο είτε σε συνδυασμό με μαγειρική σόδα.

Για την αποχέτευση

Ρίξτε ένα φλιτζάνι μαγειρική σόδα στην αποχέτευση και μετά ένα φλιτζάνι ξύδι. Αφήστε το να καθίσει για πέντε λεπτά και μετά ρίξτε δύο φλιτζάνια ζεστό νερό. Επαναλάβετε τη διαδικασία εάν χρειάζεται.

Αποσμητικό χώρου

Βάλτε σε ένα μπολ (μέχρι το 1/3 του μπολ) λευκό ξύδι και αφήστε το σε όποιον χώρο του σπιτιού παρατηρήσετε κακοσμία: στο ψυγείο, την κουζίνα, το μπάνιο, το υπόγειο, το αυτοκίνητο κ.ο.κ. Είναι ένα κόλπο που έκαναν οι παλιοί βαρκάρηδες κατά της κακοσμίας της καμπίνας. Να θυμάστε να το αλλάζετε τακτικά, χύνοντας το παλιό ξύδι στον νεροχύτη ή τον νιπτήρα.

Για το αυτοκίνητο

Καθαρίστε με ξύδι τα μάκτρα των υαλοκαθαριστήρων σας για να μειώσετε τις ραβδώσεις και να παρατείνετε τη διάρκεια ζωής τους. Αν κάνει κρύο, απλώστε ένα λεπτό στρώμα ξυδιού στο παρμπρίζ σας για να αποφύγετε το πάγωμα.

Για τα ρούχα

Χρησιμοποιήστε ένα φλιτζάνι λευκό ξύδι αντί για μαλακτικό. Αφαιρεί τις μυρωδιές από τα ρούχα, δίνει φωτεινότητα και κάνει πιο αφράτες κουβέρτες, πετσέτες και πουλόβερ.

Το λευκό ξύδι λειτουργεί εξαιρετικά καλά και κατά των λεκέδων από ιδρώτα, κέτσαπ, σάλτσα ντομάτας, κρασί, καφέ και άλλα. Βρέξτε με ξύδι ένα πανί ή τοποθετήστε το σε ένα μπουκάλι ψεκασμού για εύκολη εφαρμογή. Αφήστε για λίγα λεπτά και μετά ξεπλύνετε.

Για να πλύνετε ξεθωριασμένα λευκά ρούχα και κάλτσες, προσθέστε ένα φλιτζάνι ξύδι σε μια μεγάλη κατσαρόλα με ζεστό νερό και μουλιάστε εκεί τα ρούχα όλη τη νύχτα.

Για το μπάνιο

Το λευκό ξύδι όχι μόνο είναι πιο ασφαλές από τη χλωρίνη, αλλά και πιο ‘υγιεινό’ για τα πλακάκια σας ή το μωσαϊκό. Χρησιμοποιήστε ίσα μέρη ξύδι και νερό σε κουβά ή μπουκάλι ψεκασμού για γενικό καθαρισμό ή σκέτο ξύδι για δύσκολη βρωμιά.

Πότε-πότε, χρησιμοποιήστε το ξύδι για να αναζωογονείτε τη λούφα σας: γεμίστε ένα μπολ ή έναν κουβά με ίσα μέρη νερό και ξύδι και μουλιάστε το σφουγγάρι για 24 ώρες.

Εφαρμόστε την ίδια ‘θεραπεία’ αν έχει βουλώσει η κεφαλή του ντους. Αφαιρέστε την κεφαλή, αφαιρέστε την λαστιχένια ροδέλα και μουλιάστε τις σε ίσα μέρη λευκό ξύδι και ζεστό νερό για μια ώρα ή όλη τη νύχτα.

Αν δεν μπορείτε να τη βγάλετε από τον τοίχο, γεμίστε με το νερόξυδο μια πλαστική σακούλα αρκετά μεγάλη ώστε να χωράει η κεφαλή, στερεώστε τη με ένα λαστιχάκι γύρω της και αφήστε τη για αρκετές ώρες ή όλη τη νύχτα.

Για τους επίμονους λεκέδες της μπανιέρας, ρίξτε τέσσερα φλιτζάνια λευκό ξύδι και γεμίστε την μπανιέρα με νερό. Αφήστε το διάλυμα να μείνει για περίπου τέσσερις ώρες. Ύστερα, στραγγίστε το νερό και τρίψτε τους λεκέδες. Θα φύγουν πολύ εύκολα.

Για την απολύμανση της τουαλέτας, ρίξτε μέσα στη λεκάνη ένα φλιτζάνι λευκό ξύδι και αφήστε το όλη τη νύχτα, χωρίς να τραβήξετε το καζανάκι.

Για τα τζάμια και τα γυάλινα

Αντικαταστήστε τα καθαριστικά τζαμιών αμμωνίας με ένα νερόξυδο (σε αναλογία 1-1). Αυτό λειτουργεί καλά και για καθρέφτες. Σκουπίστε το γυαλί/τζάμι από πάνω προς τα κάτω σε σχήμα S για να επιτύχετε τέλεια λάμψη χωρίς ραβδώσεις.

Για να αφαιρέσετε τα ιζήματα σκληρού νερού από τα ποτήρια, μουλιάστε τα σε ένα μείγμα νερόξυδου 1-1 για 30 λεπτά. Στη συνέχεια, πλύνετε τα ως συνήθως.

Με τον ίδιο τρόπο μπορείτε να καθαρίσετε και τα γυάλινα βάζα. Επιπλέον, οι ετικέτες και τα αυτοκόλλητά τους θα αφαιρεθούν πολύ πιο εύκολα.

Κατά της σκουριάς

Βυθίστε το σκουριασμένο αντικείμενο σε ένα μπολ με λευκό ξύδι, αφήστε το για τρεις έως τέσσερις ώρες ή όλη τη νύχτα, στη συνέχεια αφαιρέστε τη σκουριά και πλύνετε το καλά.

Τα πολύ σκουριασμένα αντικείμενα, όπως κατσαβίδια, πένσες και μυστριά που μένουν έξω για μεγάλες χρονικές περιόδους, μπορεί να χρειαστεί να μουλιάσουν σε ξύδι για αρκετές ημέρες. Το ίδιο ισχύει και για τις παλιές βίδες και τα μπουλόνια.

Κατά των εντόμων και των τσιμπημάτων

Το ξύδι είναι και ικανό εντομοαπωθητικό. Απλώς τοποθετήστε ίσα μέρη λευκό ξύδι και νερό σε ένα μπουκάλι ψεκασμού και χρησιμοποιήστε το κατά των μυρμηγκιών και των οσμών που τα προσελκύουν. Εξίσου καλά διώχνει τις αράχνες, τις κατσαρίδες, τους σκόρους και άλλα οικιακά παράσιτα.

Χρησιμοποιήστε ένα μείγμα 50/50 μηλόξυδου και νερού για να φτιάξετε ένα ισχυρό αντικουνουπικό που μπορείτε να ψεκάσετε σε κοντινές επιφάνειες σε εξωτερικούς χώρους.

Εάν σας τσιμπήσει κουνούπι και η περιοχή του τσιμπήματος δεν είναι γδαρμένη, απλώς σκουπίστε τη με μηλόξυδο, για να καταπραΰνετε τη φαγούρα και να αποφύγετε το πρήξιμο.

Για τα φυτά

Για να παρατείνετε τη ζωή των κομμένων λουλουδιών, προσθέστε μια κουταλιά της σούπας ξύδι και μια κουταλιά της σούπας διαλυμένη ζάχαρη για κάθε λίτρο νερού στο βάζο.

Οι σπόροι με σκληρό κέλυφος και άλλοι ‘δύσκολοι’ σπόροι (ναστούρτιο, μπάμιες, μελιτζάνες και φασόλια) μπορούν να ωφεληθούν από τη χημική τριβή και τον καθαρισμό από παθογόνους παράγοντες αν τους εμβαπτίσετε σε ξύδι. Αραιώστε ένα κουταλάκι του γλυκού λευκό ξύδι σε ένα φλιτζάνι νερό και μουλιάστε για 6-12 ώρες. Φυτέψτε ως συνήθως.

Μπορείτε να απαλλαγείτε από τα ζιζάνια στον κήπο, συμπεριλαμβανομένων των μικρών ζιζανίων ανάμεσα στα πλακάκια, ψεκάζοντάς τα με ένα μείγμα από λευκό ξύδι ή μηλόξυδο. Αν η μέρα είναι ηλιόλουστη, ενισχύεται η αποτελεσματικότητα του ψεκασμού. Ωστόσο, κρατήστε το ξύδι μακριά από καλά φυτά.

Το ξύδι σκοτώνει και τα σαλιγκάρια και τους γυμνοσάλιαγκες. Τοποθετήστε ένα επίπεδο κομμάτι ξύλου στο έδαφος στον κήπο σας για να τα προσελκύσετε και μετά ψεκάστε τα με ξύδι.

Μουσκεύοντας παλιά κουρέλια σε ξύδι και τοποθετώντας τα περιμετρικά στον κήπο σας, θα κρατήσετε μακριά τους σκίουρους, τα κουνέλια και τα ελάφια. Βρέχετε τα πανιά τακτικά.