Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υποσχέθηκε ότι η Τουρκία θα κάνει ότι της αναλογεί στο θέμα της επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, κατά τη συνάντησή του στον Λευκό Οίκο με τον Αμερικανό πρόεδρο, Ντόναλντ Τραμπ. Είπε επίσης ότι θα θέσει στις συνομιλίες που θα ακολουθήσουν και των θέμα των μαχητικών αεροσκαφών F-35 και F-16.
«Θα κάνουμε ότι μας αναλογεί» δήλωσε μεταξύ άλλων ο Τούρκος πρόεδρος αναφερόμενος στο θέμα της Σχολής της Χάλκης, τονίζοντας ότι θα συζητήσει το θέμα με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. «Θα συζητήσω το θέμα όταν επιστρέψω με τον Βαρθολομαίο» δήλωσε μεταξύ άλλων ο Ταγίπ Ερντογάν ενώπιον των δημοσιογράφων, λίγο πριν ξεκινήσει η κατ’ ίδιαν συνάντηση των δύο προέδρων. Η απάντηση του Ντόναλντ Τραμπ σε αυτή τη δήλωση του Τούρκου ομολόγου του ήταν: «Η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία ήταν εδώ (σ.σ. στον Λευκό Οίκο) και θα ήθελαν πραγματικά να έχουν κάποια βοήθεια».
Ο Τούρκος πρόεδρος αναφέρθηκε και στο θέμα των μαχητικών F-35, από το πρόγραμμα των οποίων η Τουρκία αποβλήθηκε λόγω της αγοράς από τη Ρωσία του συστήματος αεράμυνας S-400, όπως και της προμήθειας νέων και εκσυγχρονισμού του υφιστάμενου παλαιού στόλου των τουρκικών μαχητικών F-16: «Πιστεύω ότι σήμερα θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε διεξοδικά το θέμα των F-35 και F-16, καθώς και το θέμα της Halk Bank», της τουρκικής κρατικής τράπεζας που έχει δικαστικές εκκρεμότητες με την αμερικανική Δικαιοσύνη, κατηγορούμενη για παραβίαση των κυρώσεων προς το Ιράν.
Ερωτηθείς αν προτίθεται συμφωνήσει στην πώληση των F-35 στην Τουρκία, ο Ντόναλντ Τραμπ απάντησε : «Νομίζω ότι θα καταφέρει να αγοράσει ό,τι θέλει να αγοράσει». Όπως είπε, (Ο Ερντογάν) «χρειάζεται ορισμένα πράγματα και εμείς χρειαζόμαστε ορισμένα πράγματα και θα καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα. Θα το μάθετε μέχρι το τέλος της ημέρας».
Ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε επίσης, απαντώντας και πάλι σε σχετική ερώτηση, ότι αν η συνάντηση με τον κ. Ερντογάν είναι καλή «μπορούμε να άρουμε αμέσως» τις κυρώσεις CAATSA.
Υποδεχόμενος τον Ταγίπ Ερντογάν στο Οβάλ Γραφείο, ο Ντόναλντ Τραμπ χαρακτήρισε τον συνομιλητή του «σκληρό άνδρα», που «κάνει καλή δουλειά στη χώρα του», λέγοντας στη συνέχεια: «Έχουμε και οι δύο πολύ καλές σχέσεις. Τόσο το εμπόριο όσο και ο πόλεμος παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στις σχέσεις μας».
Τόνισε, ωστόσο, ότι θα ήθελε να δει την Τουρκία να σταματήσει τις αγορές ρωσικού πετρελαίου. Η Τουρκία, μαζί με την Ουγγαρία και τη Σλοβακία, είναι οι κύριοι αγοραστές ρωσικού πετρελαίου. «Θα ήθελα να σταματήσει να αγοράζει πετρέλαιο από τη Ρωσία, όσο η Ρωσία συνεχίζει την έφοδο εναντίον της Ουκρανίας» είπε ο Τραμπ απευθυνόμενος στον Ερντογάν.
Ο Ντόναλντ Τραμπ παρατήρησε ακόμη ότι ο Ταγίπ Ερντογάν είναι «πολύ σεβαστός» τόσο από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, όσο και από τον πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι και «θα μπορούσε να ασκήσει μεγάλη επιρροή αν το ήθελε. Προς το παρόν, διατηρεί μια πολύ ουδέτερη στάση». «Το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει είναι να μην αγοράζει πετρέλαιο και φυσικό αέριο από τη Ρωσία» προσέθεσε.
Αναφερόμενος στις εξελίξεις στη Συρία, θέμα που θέτει μετ’ επιτάσεως η ‘Αγκυρα, ζητώντας την ενσωμάτωση των υποστηριζόμενων από τις ΗΠΑ κουρδικών δυνάμεων στον συριακό στρατό και την υπαγωγή της de facto αυτόνομης κουρδικής διοίκησης υπό την εξουσία της κεντρικής κυβέρνησης της Δαμασκού, ο Ντόναλντ Τραμπ έκανε λόγο για επιτυχία στη Συρία του προέδρου Ερντογάν, λέγοντας ότι «σίγουρα έχει λόγο», διευκρινίζοντας όμως παράλληλα ότι ανάλογα αιτήματα έχουν διατυπώσει και η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ. «Μου είπαν να άρω τις κυρώσεις (σ.σ. στη Συρία) και τις ήρα. Ήθελα να τους δώσω την ευκαιρία να πάρουν ανάσα, αλλά ο πρόεδρος Ερντογάν είναι ένας από τους υπεύθυνους εδώ» σημείωσε.
Η επίσκεψη του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο Λευκό Οίκο είναι η πρώτη από το 2019, κατά την προηγούμενη προεδρική θητεία του Ντόναλντ Τραμπ, ενώ δεν είχε λάβει πρόσκληση κατά την προεδρία του Τζο Μπάιντεν.
Σε ποινή φυλάκισης πέντε ετών καταδικάστηκε ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί, από δικαστήριο του Παρισιού, το οποίο τον έκρινε ένοχο για εγκληματική συνωμοσία σε υπόθεση χρηματοδότησης της προεκλογικής του εκστρατείας το 2007 με κεφάλαια από τον εκλιπόντα Λίβυο ηγέτη, Μουαμάρ Καντάφι. Ο 70χρονος Σαρκοζί σχεδιάζει να ασκήσει έφεση, ωστόσο θα παραμείνει κρατούμενος κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.
Ο Σαρκοζί, που διετέλεσε πρόεδρος από το 2007 έως το 2012, καταδικάστηκε για εγκληματική οργάνωση αναφορικά με σχέδιο που εκτυλίχθηκε την περίοδο 2005-2007, κατά το οποίο φέρεται να εξασφάλισε χρηματοδότηση από τη Λιβύη με διπλωματικά ανταλλάγματα.
Το δικαστήριο απάλλαξε τον πρώην πρόεδρο από τρεις άλλες κατηγορίες: αυτή της παθητικής δωροδοκίας, της παράνομης χρηματοδότησης προεκλογικής εκστρατείας και της απόκρυψης υπεξαίρεσης δημόσιων πόρων.
«Αυτή η αδικία είναι σκάνδαλο», δήλωσε ο Σαρκοζί, επικρίνοντας την ετυμηγορία του δικαστηρίου. «Ζητώ από τους Γάλλους πολίτες, είτε με ψήφισαν είτε όχι, είτε με στηρίζουν είτε όχι, να κατανοήσουν τι ακριβώς συνέβη. Το μίσος πραγματικά δεν γνωρίζει όρια». Υπογράμμισε ακόμη πως, αν τελικά φυλακιστεί, θα πάει «με το κεφάλι ψηλά».
Το δικαστήριο έκρινε ένοχους για εγκληματική οργάνωση και δύο στενούς συνεργάτες του πρώην προέδρου, τους πρώην υπουργούς Κλοντ Γκεάν και Μπρις Ορτφουέ, χωρίς όμως να τους καταδικάσει για περαιτέρω σχετικές κατηγορίες.
Η δίκη αποκάλυψε λεπτομέρειες για τις μυστικές επαφές ανάμεσα στη Γαλλία και τη Λιβύη κατά τη δεκαετία του 2000, όταν ο Καντάφι επεδίωκε την εξομάλυνση των σχέσεων με τη Δύση, μετά από χρόνια απομόνωσης.
Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί (αριστερά) και η σύζυγός του Κάρλα Μπρούνι φτάνουν στο δικαστήριο Tribunal de Paris, στο Παρίσι, Γαλλία, στις 25 Σεπτεμβρίου 2025. AP Photo/Christophe Ena
Η πρόεδρος του δικαστηρίου, Ναταλί Γκαβιρίνο, εξήγησε στον Σαρκοζί πως ο στόχος της εγκληματικής συνωμοσίας ήταν «να σας εξασφαλίσει πλεονέκτημα στην προεκλογική εκστρατεία και να προετοιμάσει πράξη διαφθοράς στο υψηλότερο επίπεδο, σε περίπτωση εκλογής σας στην προεδρία».
Τόνισε πως οι συνθήκες ήταν ιδιαιτέρως επιβαρυντικές, υπονομεύοντας την εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς, επισημαίνοντας ότι ο Σαρκοζί εκμεταλλεύθηκε το αξίωμά του ως υπουργός Εσωτερικών ώστε να δρομολογήσει διεφθαρμένες πρακτικές στην κορυφή της εξουσίας.
Απαντώντας, ο Σαρκοζί χαρακτήρισε το σχέδιο χρηματοδότησης απλώς «μια ιδέα». Ωστόσο, η γαλλική νομοθεσία προβλέπει ποινική δίωξη για σχήματα διαφθοράς ακόμη και χωρίς έμπρακτη οικονομική συναλλαγή. Οι δικαστές δεν εντόπισαν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία ότι ο Σαρκοζί ενεπλάκη άμεσα σε οικονομικές συναλλαγές ή ότι λιβυκά χρήματα χρησιμοποιήθηκαν για τη νίκη του στις εκλογές.
Η πρόεδρος Γκαβιρίνο υπογράμμισε ότι ο Σαρκοζί επέτρεψε στους έμπιστούς του να επιδιώξουν οικονομική στήριξη από τις αρχές της Λιβύης με στόχο τη χρηματοδότηση της εκστρατείας του.
Στην αίθουσα του δικαστηρίου, ο Σαρκοζί βρισκόταν παρόν, μαζί με τη σύζυγό του, την Ιταλίδα τραγουδίστρια και πρώην μοντέλο Κάρλα Μπρούνι, καθώς και τα τρία ενήλικα παιδιά τους.
Έχει ήδη ηττηθεί στην προσπάθειά του για δεύτερη προεδρική θητεία το 2012 και σε όλη τη διάρκεια της πολύχρονης δικαστικής διαδικασίας αρνείτο κάθε παράβαση.
Οι καταγγελίες περί λιβυκής χρηματοδότησης είδαν το φως το 2011, μετά δηλώσεις τόσο από λιβυκό πρακτορείο όσο και από τον ίδιο τον Καντάφι, σύμφωνα με τις οποίες η Λιβύη φέρεται να προσέφερε μυστικά, εκατομμύρια ευρώ για την εκστρατεία του Σαρκοζί.
Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί φτάνει στο δικαστήριο Tribunal de Paris, στο Παρίσι, Γαλλία, στις 25 Σεπτεμβρίου 2025. AP Photo/Christophe Ena
Το 2012, η ερευνητική ιστοσελίδα Mediapart δημοσίευσε, όπως αναφέρει, λιβυκό έγγραφο κατασκοπίας που περιέγραφε χρηματοδοτικό σχήμα 50 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο ο Σαρκοζί χαρακτήρισε πλαστό και απέρριψε δημόσια.
Το δικαστήριο δικαίωσε εν μέρει τον Σαρκοζί στο συγκεκριμένο σκέλος, εκτιμώντας πως το υποτιθέμενο έγγραφο ήταν πιθανότατα κατασκευασμένο. Ο έλεγχος των δικαστικών αρχών επικεντρώθηκε και σε συχνά ταξίδια συνεργατών του Σαρκοζί στη Λιβύη όταν ο ίδιος ήταν υπουργός Εσωτερικών – κυρίως στις κινήσεις του Γαλλο-Λιβανέζου επιχειρηματία Ζιάντ Τακιεντίν.
Αν και είχε δηλώσει πως μετέφερε μετρητά από την Τρίπολη στο υπουργείο επί Σαρκοζί, στη συνέχεια αναίρεσε τη μαρτυρία του. Ο Τακιεντίν, που ήταν επίσης κατηγορούμενος στη δίκη, διέφυγε στον Λίβανο το 2020 και απεβίωσε την Τρίτη σε ηλικία 75 ετών. Η ανάκληση της κατάθεσής του εξετάζεται πλέον για πιθανή χειραγώγηση μάρτυρα.
Ο Σαρκοζί και η Μπρούνι αντιμετωπίζουν πλέον προκαταρκτικές κατηγορίες για απόπειρα άσκησης πιέσεων στον Τακιεντίν, υπόθεση που δεν έχει ακόμη οδηγηθεί στο ακροατήριο. Οι εισαγγελείς υποστηρίζουν πως ο πρώην πρόεδρος ωφελήθηκε από συμφωνία διαφθοράς με το καθεστώς Καντάφι, το οποίο ανετράπη και ο Καντάφι σκοτώθηκε το 2011, τερματίζοντας μια κυριαρχία τεσσάρων δεκαετιών στη Λιβύη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη φορά που πρώην πρόεδρος της Γαλλίας καταδικάζεται σε εκτέλεση ποινής φυλάκισης. Το δικαστήριο δεν έχει ακόμη ορίσει ημερομηνία έναρξης της κράτησής του.
Δύο πρόσφατα περιστατικά που αφορούν το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) στη Νέα Ζηλανδία έχουν προκαλέσει προειδοποιήσεις από ειδικούς, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι οι χώρες του Ειρηνικού—περιλαμβανομένης της Αυστραλίας—θα πρέπει να παραμείνουν σε εγρήγορση απέναντι στην επιρροή του καθεστώτος στην περιοχή.
Σύμφωνα με το μέσο ενημέρωσης Newsroom της Νέας Ζηλανδίας, Κινέζοι διπλωμάτες προσπάθησαν ανεπιτυχώς αυτόν τον μήνα να πιέσουν το Πανεπιστήμιο Βικτώρια του Ουέλλινγκτον να ακυρώσει μια εκδήλωση σχετική με την Ταϊβάν, που διοργανώθηκε από το πανεπιστήμιο σε συνεργασία με το Πρόγραμμα Σπουδών Ταϊβάν του Αυστραλιανού Εθνικού Πανεπιστημίου.
Λίγες ημέρες αργότερα, στις 16 Σεπτεμβρίου, η κινεζική πρεσβεία στη Νέα Ζηλανδία υπέβαλε παράπονο σχετικά με αυτό που περιέγραψε ως «παρενόχληση και ανάκριση χωρίς αιτία» Κινέζων πολιτών στο αεροδρόμιο από τις αρχές ασφαλείας, οι οποίες τους ανάγκασαν να παραδώσουν ηλεκτρονικές συσκευές.
Σε απάντηση, το υπουργείο Εξωτερικών της Νέας Ζηλανδίας δήλωσε ότι όλα τα άτομα που εισέρχονται ή διέρχονται από τη χώρα πρέπει να συμμορφώνονται με τους νόμους της, περιλαμβανομένων των κανονισμών εθνικής και συνοριακής ασφάλειας, οι οποίοι εφαρμόζονται χωρίς διακρίσεις.
Οι θέσεις αυτές κοινοποιήθηκαν στην κινεζική πρεσβεία, δήλωσε εκπρόσωπος στην εφημερίδα The Epoch Times.
Οι δημοκρατίες ακολουθούν τη σκληρή στάση του Τραμπ
Ο Ντέιβιντ Γιαου-Ταρν Λι (David Yeau-Tarn Lee), αναπληρωτής καθηγητής στο Ινστιτούτο Αναπτυξιακών Σπουδών του Εθνικού Πανεπιστημίου Τσενγκτσί, ανέφερε ότι τα περιστατικά αναδεικνύουν την αυξανόμενη επίγνωση της Νέας Ζηλανδίας για τις φιλοδοξίες του ΚΚΚ μετά την στρατιωτική παρέλαση της 3ης Σεπτεμβρίου.
Επισήμανε ότι η χώρα «πλησιάζει περισσότερο τις ελεύθερες δημοκρατίες προκειμένου να υπερασπιστεί την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της, απαιτώντας από όλα τα κράτη να σεβαστούν τους νόμους της Νέας Ζηλανδίας, την ακαδημαϊκή ελευθερία και την ελευθερία του λόγου».
Πολεμικά πλοία των Φιλιππίνων, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αυστραλίας, της Ιαπωνίας και της Νέας Ζηλανδίας συμμετέχουν σε κοινές ασκήσεις στη Νότια Σινική Θάλασσα στις 29 Σεπτεμβρίου 2024. (Ένοπλες Δυνάμεις των Φιλιππίνων μέσω Reuters/Στιγμιότυπο οθόνης μέσω The Epoch Times)
Ο Λι, που έχει διατελέσει και διευθυντής του Ινστιτούτου Εθνικής Ανάπτυξης της Ταϊβάν, παρατήρησε ότι η Νέα Ζηλανδία έχει σκληρύνει τη στάση της απέναντι στο ΚΚΚ από τότε που ανέλαβε την προεδρία ο Ντόναλντ Τραμπ, γεγονός που ενθάρρυνε τις ελεύθερες δημοκρατίες να «αντιταχθούν στον άξονα του κακού».
Τόνισε ότι η Νέα Ζηλανδία αισθάνθηκε αυτή τη στάση και άρχισε να συνειδητοποιεί τη σοβαρή διείσδυση και υπονόμευση από το ΚΚΚ, «αφυπνίστηκε τελικά και πήρε μια σταθερή θέση».
Οι κυβερνήσεις έχουν βαθιά λανθασμένη αντίληψη για το ΚΚΚ
Ο Λι, ο οποίος το 2022 είχε προειδοποιήσει την Αυστραλία για την «επικίνδυνη επέκταση» του Πεκίνου όταν μόλις είχε εκλεγεί η σημερινή κυβέρνηση Αλμπανέζι, θεωρεί ότι πολλές κυβερνήσεις στον κόσμο κάνουν το λάθος να βλέπουν μια επιφανειακή ομοιότητα ανάμεσα στο ΚΚΚ και τα δικά τους κόμματα.
Εξήγησε ότι σχεδόν όλες οι ελεύθερες και δημοκρατικές χώρες στον κόσμο έχουν διαχωρισμό ανάμεσα στην αριστερά και τη δεξιά, δηλαδή διάκριση ανάμεσα στον καπιταλισμό που δίνει έμφαση στις ελεύθερες αγορές και τον σοσιαλισμό που εστιάζει στα δικαιώματα των εργαζομένων.
Ωστόσο, η άνοδος του ΚΚΚ, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν αντιπροσωπεύει αληθινά τα δικαιώματα των εργαζομένων· είναι «ένα είδος κομματοκρατούμενης καπιταλιστικής ολιγαρχίας μεταμφιεσμένης σε σοσιαλισμό», αρκετά διαφορετικής από τον δημοκρατικό σοσιαλισμό των σκανδιναβικών χωρών.
Δυστυχώς, πρόσθεσε, πολλές δημοκρατίες στον ελεύθερο κόσμο δεν βλέπουν αυτή τη διαφορά, ιδιαίτερα οι κυβερνήσεις των Εργατικών ανά τον κόσμο, που τείνουν να ευνοούν την ισότητα και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Έτσι, λανθασμένα υποθέτουν ότι το ΚΚΚ είναι όμοιο με αυτές, κάτι που συνιστά «βαθιά λανθασμένη αντίληψη».
Ο καθηγητής υπογράμμισε ότι το ΚΚΚ αναδύεται μέσα σε ένα καθεστώς ψηφιακού ολοκληρωτισμού, που συντηρείται από μακροχρόνια βία, ψεύδη και εκμετάλλευση του λαού. Τόνισε ότι «καταπιέζει στο εσωτερικό και επεκτείνει την επανάστασή του στο εξωτερικό».
Εξέφρασε την ελπίδα ότι οι κυβερνήσεις των Εργατικών, όχι μόνο στην Αυστραλία αλλά και παγκοσμίως, θα μπορέσουν να δουν καθαρά την πραγματικότητα και να υπερασπιστούν τις θεμελιώδεις αξίες του δυτικού στρατοπέδου, όπως η συνταγματική τάξη, το κράτος δικαίου, η ελευθερία, η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Οι κυβερνήσεις του Ειρηνικού πρέπει να είναι σε εγρήγορση
Ο Κέβιν Κάρικο (Kevin Carrico), ανώτερος λέκτορας Κινεζικών Σπουδών στο Monash University, προειδοποίησε ότι πίσω από την φαινομενικά απλή πράξη της διατύπωσης «ανησυχιών», το ΚΚΚ «είναι θεμελιωδώς αντίθετο προς την ακαδημαϊκή ελευθερία και σκοπεύει να εξαναγκάσει άτομα και θεσμούς να συμμορφωθούν με τα ψεύδη του».
Τόνισε ότι τέτοιες παρεμβάσεις δεν πρέπει να θεωρούνται κανονική διπλωματική δραστηριότητα, αλλά «ουσιαστική εχθρότητα προς τις νομικά κατοχυρωμένες ελευθερίες». Ο Κάρικο εξέφρασε απογοήτευση για το πώς ο τρόπος διαχείρισης τέτοιων περιστατικών από τη Νέα Ζηλανδία θα μπορούσε να επηρεάσει την αυστραλιανή κυβέρνηση. Παρατήρησε ότι «δεν χρειάζεται και πολύ για να έχει μια χώρα πιο σθεναρή στάση απέναντι στο ΚΚΚ σε σχέση με τη σημερινή αυστραλιανή διοίκηση».
Αναφερόμενος στη συμπεριφορά του ΚΚΚ στον Ειρηνικό, σημείωσε ότι είναι σαφές πως το καθεστώς προσπαθεί να επεκτείνει την επιρροή του ως περιφερειακή δύναμη. Υπογράμμισε ότι «τώρα δεν είναι η ώρα καμία κυβέρνηση της περιοχής να υιοθετήσει μια αμφίσημη προσέγγιση σε ζητήματα που σχετίζονται με την Κίνα—μια στάση που το καθεστώς εκλαμβάνει ως πρόσκληση για περαιτέρω επιθετικότητα και παρέμβαση».
Κατέληξε ότι είναι ουσιώδες όλες οι κυβερνήσεις της περιοχής που στηρίζουν την ελευθερία, τη σταθερότητα και την ευημερία να σταθούν ακλόνητα υπέρ αυτών των αξιών και απέναντι στην υπονόμευσή τους από το ΚΚΚ.
Ο πρώην πρόεδρος των Φιλιππινών Ροντρίγκο Ντουτέρτε πρόκειται να αντιμετωπίσει τρεις κατηγορίες για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ).
Το κατηγορητήριο εκδόθηκε στις 4 Μαρτίου 2025, αλλά οι λεπτομέρειες παρέμεναν εμπιστευτικές μέχρι σήμερα.
Οι κατηγορίες αναφέρουν ότι είχε εμπλοκή στη δολοφονία τουλάχιστον 76 ανθρώπων, όσο ήταν δήμαρχος της πόλης Νταβάο και στη συνέχεια ως πρόεδρος.
Οι εισαγγελείς ισχυρίζονται επίσης ότι στην πραγματικότητα ο Ντουτέρτε είχε ανάμειξη «σε τουλάχιστον εκατοντάδες άλλες δολοφονίες κατά τη δημαρχιακή του περίοδο, σε χιλιάδες άλλες δολοφονίες κατά την προεδρική του περίοδο, καθώς και σε άλλα βίαια εγκλήματα».
Οι επίσημες εκτιμήσεις ανεβάζουν τον απολογισμό των νεκρών στους 6.000, αν και ακτιβιστές υποστηρίζουν ότι φθάνει σε δεκάδες χιλιάδες.
Τα ονόματα των συνεργών του παραμένουν λογοκριμένα, αλλά η ομάδα κατηγορείται ότι συμμετείχε «σε ένα κοινό σχέδιο ή συμφωνία για την ‘εξουδετέρωση’ υποτιθέμενων εγκληματιών στις Φιλιππίνες (συμπεριλαμβανομένων όσων ήταν ύποπτοι για χρήση, πώληση ή παραγωγή ναρκωτικών) μέσω βίαιων εγκλημάτων, συμπεριλαμβανομένων δολοφονιών».
Το έκαναν χρησιμοποιώντας «αστυνομικούς από την πόλη Νταβάο και εκτελεστές εκτός αστυνομίας», σύμφωνα με το κατηγορητήριο, κάτι που κατέστη δυνατό επειδή «έλεγχαν μια δομή εξουσίας – την τοπική αστυνομία και την αντίστοιχη ιεραρχία της Ομάδας Θανάτου του Νταβάο (Davao Death Squad – DDS) – που τους επέτρεπε να ελέγχουν τη βούληση των φυσικών δραστών».
«Αστυνομικοί που σκότωναν έναν στόχο από τη λίστα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε ένα μυστικό σύστημα επιβράβευσης (που υπήρχε εκτός του επίσημου συστήματος επιβραβεύσεων) και να λάβουν πληρωμή από 50.000 έως ένα εκατομμύριο πέσος Φιλιππινών (περίπου 738 έως 14.770 ευρώ), ανάλογα με το επίπεδο του στόχου», αναφέρει το κατηγορητήριο.
«Όσοι δεν υπάκουαν στις εντολές κινδύνευαν να σκοτωθούν και απομακρύνονταν όταν θεωρούνταν ότι αντιτίθενται ή συνιστούν απειλή στο κοινό σχέδιο, όσο ασήμαντη κι αν ήταν.»
Όταν ο Ντουτέρτε έγινε πρόεδρος, το δίκτυο επεκτάθηκε ώστε να περιλάβει μέλη της Εθνικής Αστυνομίας των Φιλιππινών, της Υπηρεσίας Καταπολέμησης Ναρκωτικών των Φιλιππινών, του Εθνικού Γραφείου Ερευνών και του Γραφείου Σωφρονιστικών Ιδρυμάτων.
Η βίαιη «εξουδετέρωση» ανθρώπων, με εγκληματικές μεθόδους που έφταναν έως τη δολοφονία, «κατέστη κρατική πολιτική κατά την προεδρική περίοδο,» όπως αναφέρεται.
Πολλά από τα θύματα καταγράφονται ως «άγνωστο όνομα, άγνωστο επώνυμο».
Από τους 76 που έχουν ταυτοποιηθεί, οι 19 σκοτώθηκαν όσο ο Ντουτέρτε ήταν δήμαρχος του Νταβάο, μεταξύ 2013 και 2016 περίπου· οι 14 πέθαναν σε στοχευμένες δολοφονίες μεταξύ 2016 και 2017, όταν ήταν πρόεδρος· και 43 άτομα δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια των λεγόμενων «επιχειρήσεων εκκαθάρισης» μεταξύ 2016 και 2018.
Ο Ντουτέρτε ήταν γνωστός για τη σκληρή του στάση απέναντι στους εμπόρους ναρκωτικών και στις δύο εκλεγμένες θέσεις, απειλώντας τους δημόσια με θάνατο και ενθαρρύνοντας την αστυνομία να τους πυροβολεί αν αντιστέκονταν στη σύλληψη. Όταν ήταν πρόεδρος, αρνήθηκε ότι είχε εγκρίνει εξωδικαστικές εκτελέσεις.
Οι δικηγόροι του υποστήριξαν ότι ο 80χρονος δεν είναι ικανός να δικαστεί. Τον Μάιο, εξελέγη ξανά δήμαρχος του Νταβάο, παρά το γεγονός ότι βρισκόταν στη φυλακή, και το αξίωμα ασκείται επί του παρόντος από τον γιο του.
Ο Ντουτέρτε συνελήφθη στο αεροδρόμιο της Μανίλα τον Μάρτιο, και μέσα σε λίγες ώρες βρέθηκε σε μισθωμένο αεροσκάφος με προορισμό τη Χάγη, όπου εδρεύει το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.
Ο κύριος πολιτικός του αντίπαλος, ο νυν πρόεδρος Φερντινάνδος Μάρκος ο Νεότερος, επιβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση τον παρέδωσε.
Λίγα λεπτά αφότου ο Ντουτέρτε άφησε τον εναέριο χώρο των Φιλιππινών, ο Μάρκος απηύθυνε τηλεοπτικό διάγγελμα λέγοντας ότι η χώρα εκπληρώνει τη νομική της υποχρέωση.
«Αυτό είναι που αναμένει η διεθνής κοινότητα από εμάς», δήλωσε.
H πρόεδρος της 80ης Γενικής Συνέλευσης Αναλένα Μπέρμποκ κήρυξε την έναρξη της Γενικής Συζήτησης της 80ης Συνόδου της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών και ακολούθησε η ομιλία του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρες, ο οποίος καλωσόρισε τους ηγέτες του κόσμου σε αυτή την ιστορική 80η σύνοδο.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, στην ομιλία του κατά την έναρξη της Γενικής Συζήτησης, τόνισε ότι ο κόσμος βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και πρέπει να γίνουν «καθοριστικές επιλογές για την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα».
Υπογράμμισε ότι το διεθνές σύστημα δημιουργήθηκε «ως ηθική πυξίδα, μια δύναμη για την ειρήνη και ένα καταφύγιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα», όμως σήμερα απειλείται από πολέμους, ανισότητες και την αδυναμία εφαρμογής του διεθνούς δικαίου.
Αναφερόμενος σε συγκεκριμένες κρίσεις, σημείωσε πως «στην Ουκρανία, η συνεχιζόμενη βία σκοτώνει αμάχους και καταστρέφει την παγκόσμια ειρήνη», ενώ «στο Σουδάν, πολίτες σφαγιάζονται και σιωπούν» και οι γυναίκες υφίστανται απίστευτη βία. Για τη Γάζα επεσήμανε ότι δεν μπορεί να αγνοηθεί ούτε η τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου ούτε «η καταστροφή που υφίστανται οι Παλαιστίνιοι» και κάλεσε στην πλήρη εφαρμογή των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Ο Γενικός Γραμματέας προειδοποίησε ότι οι επιλογές που βρίσκονται μπροστά μας «δεν είναι μέρος ενός ιδεολογικού διαλόγου αλλά ζήτημα ζωής και θανάτου για χιλιάδες ανθρώπους». Έθεσε πέντε κρίσιμες κατευθύνσεις: ασφάλεια, δικαιοσύνη, σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πολυμέρεια και βιώσιμη ανάπτυξη.
Τόνισε επίσης ότι «κανένα κράτος δεν μπορεί να σταματήσει μόνο του μια πανδημία» ή να αντιμετωπίσει την κλιματική κρίση, επιμένοντας στην ανάγκη συλλογικής δράσης. Η διεθνής συνεργασία, είπε, δεν είναι θεωρητική έννοια αλλά «μια δυνατή πραγματικότητα».
Κλείνοντας, κάλεσε τα κράτη μέλη να επιλέξουν έναν κόσμο «όπου η δύναμη υπηρετεί το δίκαιο, κι όχι όπου το δίκαιο υποτάσσεται στη δύναμη», επισημαίνοντας ότι οι αποφάσεις που θα ληφθούν τώρα θα καθορίσουν το μέλλον του ΟΗΕ και της διεθνούς κοινότητας για τις επόμενες δεκαετίες.
«Οι επιλογές που αντιμετωπίζουμε δεν αποτελούν μέρος μιας ιδεολογικής συζήτησης. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για εκατομμύρια ανθρώπους» τόνισε.
Μπέρμποκ: «Δεν αποτυγχάνει ο Χάρτης, αλλά η βούληση των κρατών»
Σηματοδοτώντας τα 80 χρόνια του ΟΗΕ, η Αναλένα Μπέρμποκ τόνισε ότι «θα έπρεπε να είναι μια στιγμή γιορτής. Όμως δεν είναι μια συνηθισμένη χρονιά». Παρέθεσε εικόνες από τις σημερινές κρίσεις: «Χιλιάδες ορφανά στη Γάζα περιπλανώνται μέσα στα ερείπια. Γυναίκες 90 ετών στην Ουκρανία κρύβονται από drones. Παιδιά στην Αϊτή φοβούνται να πάνε σχολείο». Υπογράμμισε ότι πέρα από τα πρωτοσέλιδα, υπάρχουν και οι ξεχασμένες τραγωδίες, όπως «γυναίκες στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό που προστατεύουν τις κόρες τους» και «παιδιά Ροχίνγκια που δεν μπορούν να θυμηθούν πώς μοιάζει το σπίτι».
Η Γερμανίδα πρώην ΥΠΕΞ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί αποτυχίας του ίδιου του ΟΗΕ. «Δεν είναι ο Χάρτης που αποτυγχάνει. Δεν είναι ο ΟΗΕ ως θεσμός που αποτυγχάνει. Ο Χάρτης είναι τόσο ισχυρός όσο η βούληση των κρατών-μελών να τον τηρήσουν» ανέφερε. Υπογράμμισε ότι οι επικριτές δεν πρέπει να «εργαλειοποιούν αυτές τις αποτυχίες» για να υποβαθμίσουν τον Οργανισμό.
Παρά τις αδυναμίες, υπενθύμισε ότι χωρίς τον ΟΗΕ τα δεινά θα ήταν πολύ χειρότερα: «Χωρίς την UNICEF, 26 εκατομμύρια παιδιά δεν θα είχαν λάβει εκπαίδευση. Χωρίς το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα, σχεδόν 125 εκατομμύρια άνθρωποι θα στερούνταν σωτήριας τροφής. Χωρίς τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, πάνω από ένα δισεκατομμύριο εμβόλια δεν θα είχαν διατεθεί».
Ανατρέχοντας στην ίδρυση του ΟΗΕ, τόνισε ότι γεννήθηκε «σε έναν κόσμο που φλεγόταν και διψούσε για ανακούφιση. Οι φρικαλεότητες του Ολοκαυτώματος αποκαλύφθηκαν προς ντροπή όλων μας». Ο Χάρτης, είπε, «έδωσε σε εκατομμύρια ανθρώπους ένα αστέρι να τους καθοδηγεί μέσα από τις στάχτες του πολέμου» και συνέβαλε σε ιστορικές κατακτήσεις όπως το τέλος της αποικιοκρατίας και του απαρτχάιντ.
Η κ. Μπέρμποκ υπογράμμισε ότι καμία χώρα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη της τις σύγχρονες προκλήσεις: «Θα μπορούσε κάποιο κράτος να είχε αντιμετωπίσει την πανδημία μόνο του; Ένας ιός δεν έχει διαβατήριο». Το ίδιο ισχύει για την κλιματική κρίση, την ασφάλεια των πτήσεων και τη ρύθμιση της τεχνητής νοημοσύνης: «Σ’ αυτόν τον παγκοσμιοποιημένο, ψηφιοποιημένο κόσμο, είτε συνεργαζόμαστε – είτε υποφέρουμε μόνοι».
Τόνισε επίσης ότι ο ΟΗΕ πρέπει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. «Ακόμη και το σπίτι του διαλόγου και της διπλωματίας χρειάζεται αναδιοργάνωση». Χαρακτήρισε την πρωτοβουλία UN80 και τη διαδικασία μεταρρυθμίσεων «όχι πολυτέλεια, αλλά αναγκαιότητα», καλώντας τα κράτη-μέλη να στηρίξουν τον Γενικό Γραμματέα και να υλοποιήσουν το Σύμφωνο για το Μέλλον και τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης. Η αποτυχία σε αυτούς, προειδοποίησε, «δεν είναι μόνο ηθική αποτυχία. Είναι συνταγή για παγκόσμια αναταραχή».
Μιλώντας για το μέλλον της ηγεσίας του ΟΗΕ, επισήμανε ότι «σε σχεδόν ογδόντα χρόνια, ο Οργανισμός δεν έχει ποτέ επιλέξει γυναίκα για αυτή τη θέση. Κανείς δεν αναρωτιέται πώς γίνεται, ανάμεσα σε τέσσερα δισεκατομμύρια πιθανούς υποψηφίους, να μη βρίσκεται ούτε μία;». Πρόσθεσε ότι αυτό αφορά όχι μόνο την «ίση εκπροσώπηση» αλλά και την «αξιοπιστία του Οργανισμού».
Η κ. Μπέρμποκ ολοκλήρωσε με κάλεσμα. «Όπως και πριν από 80 χρόνια, στεκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι. Να υπερασπιστούμε τις αρχές του Χάρτη μας. Να είμαστε καλύτεροι μαζί. Να δείξουμε στους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο ότι τα Ηνωμένα Έθνη είναι εδώ. Σήμερα. Αύριο. Και για τις επόμενες οκτώ δεκαετίες» σημείωσε.
Την παγκόσμια προσοχή συγκεντρώνει αυτή την εβδομάδα ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος θα απευθυνθεί στη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών σήμερα 23 Σεπτεμβρίου, στη Νέα Υόρκη.
Η αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους αναμένεται να κυριαρχήσει στις φετινές εργασίες, με τους ηγέτες διεθνώς να παρακολουθούν στενά την ομιλία του Αμερικανού προέδρου, γνωρίζοντας την αντίθεσή του προς το επίμαχο σχέδιο.
Στις 21 Σεπτεμβρίου, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Αυστραλία, ο Καναδάς και η Πορτογαλία ανακοίνωσαν ότι θα προχωρήσουν επίσημα στην αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους, προσχωρώντας στον κύκλο των σχεδόν 150 χωρών που το έχουν ήδη πράξει.
Τη Δευτέρα, η Γαλλία και η Σαουδική Αραβία θα διοργανώσουν κοινό συνέδριο, όπου ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν αναμένεται να ανακοινώσει την αναγνώριση της Παλαιστίνης από το Παρίσι. Είχε δηλώσει νωρίτερα: «Είναι αναγκαίο βήμα για να οδηγηθούμε στη λήξη της σύγκρουσης Ισραήλ-Χαμάς, που ξέσπασε με την επίθεση της τελευταίας στις 7 Οκτωβρίου 2023».
Κι άλλα δυτικά κράτη, όπως η Ανδόρα, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, η Μάλτα και ο Άγιος Μαρίνος, αναμένεται να ακολουθήσουν πριν από τη Γενική Συνέλευση.
Παρά τη δυναμική που φαίνεται να αποκτά η λύση των δύο κρατών στα Ηνωμένα Έθνη, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ εξακολουθούν να την απορρίπτουν.
Ο Τραμπ είχε δηλώσει στις 29 Ιουλίου ότι η στήριξή της ουσιαστικά θα ανταμείψει τη Χαμάς. Επανέλαβε τη θέση του στις 18 Σεπτεμβρίου, σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Βρετανό πρωθυπουργό Κηρ Στάρμερ, κατά την επίσημη επίσκεψή του. Σημείωσε δε: «Διαφωνώ με τον [Βρετανό] πρωθυπουργό ως προς αυτό – είναι μία από τις ελάχιστες διαφωνίες μας», αναφερόμενος στο βρετανικό σχέδιο για αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους, και πρόσθεσε: «Οφείλουμε να θυμόμαστε την 7η Οκτωβρίου, μία από τις πιο βίαιες και τραγικές ημέρες στην παγκόσμια ιστορία. Οι όμηροι πρέπει να επιστρέψουν άμεσα».
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ επέρριψε στις παλαιστινιακές Αρχές ευθύνες για την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων εκεχειρίας στη Γάζα και τη συνεχιζόμενη ομηρία Ισραηλινών από τη Χαμάς. Επιπλέον, οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να χορηγήσουν βίζα εισόδου στον Μαχμούντ Αμπάς και την παλαιστινιακή αντιπροσωπεία για τη φετινή Γενική Συνέλευση, επικαλούμενες λόγους εθνικής ασφαλείας. Την περασμένη εβδομάδα, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε ψήφισμα που επιτρέπει στον Αμπάς να απευθύνει ομιλία μέσω βιντεοσκοπημένου μηνύματος.
Δεν είναι η πρώτη φορά που απαγορεύεται σε Παλαιστίνιο ηγέτη η είσοδος: το 1988, η κυβέρνηση Ρήγκαν, επικαλούμενη και πάλι λόγους εθνικής ασφαλείας, είχε αρνηθεί βίζα στον τότε επικεφαλής της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, Γιασέρ Αραφάτ, ώστε να μιλήσει στη Νέα Υόρκη.
ΟΗΕ: 80 χρόνια παρουσίας
Οι φετινές εργασίες της Γενικής Συνέλευσης συμπίπτουν με τη συμπλήρωση 80 ετών από την ίδρυση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και διεξάγονται υπό το θέμα «Καλύτερα μαζί: Ογδόντα χρόνια και πέρα για την ειρήνη, την ανάπτυξη και τα δικαιώματα του ανθρώπου».
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ διακρίνεται για την κριτική του στάση απέναντι στον ΟΗΕ, αμφισβητώντας συχνά την αποτελεσματικότητά του στη διαχείριση διεθνών κρίσεων. Μάλιστα, με το που ανέλαβε, διέταξε να αποσυρθούν ή να μειωθούν οι αμερικανικές συνεισφορές σε αρκετά όργανα του ΟΗΕ.
Όπως είχε δηλώσει στις 4 Φεβρουαρίου, υπογράφοντας προεδρικό διάταγμα για την αποχώρηση των ΗΠΑ από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ και τη διακοπή χρηματοδότησης της Υπηρεσίας Αρωγής και Έργων του ΟΗΕ: «Πάντα πίστευα πως ο ΟΗΕ έχει τεράστιες δυνατότητες. Αυτή τη στιγμή δεν τις αξιοποιεί – και δεν το κάνει εδώ και πολύ καιρό. Πρέπει να συμμαζευτούν δικά τους».
Την τελευταία φορά που ο Τραμπ είχε απευθυνθεί στη Γενική Συνέλευση, βρισκόταν στο ίδιο βήμα το 2020, την περίοδο κορύφωσης της πανδημίας του κορωνοϊού. Τότε, είχε καλέσει τη διεθνή κοινότητα να αναλάβει δράση κατά της Κίνας για την ευθύνη της στην εκδήλωση του ιού στη Γούχαν αλλά και την προσπάθεια απόκρυψης του γεγονότος.
«Καθώς επιδιώκουμε ένα φωτεινό μέλλον, οφείλουμε να λογοδοτήσει το κράτος που εξαπέλυσε αυτή την πανδημία στον κόσμο – η Κίνα», είχε πει χαρακτηριστικά.
Έκτοτε, οι συγκρούσεις σε Ουκρανία και Γάζα βρίσκονται στο επίκεντρο. Ο Τραμπ προγραμματίζει διμερείς επαφές στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης, τονίζοντας ότι «πολλοί ηγέτες επιθυμούν να τον συναντήσουν». Όπως ανέφερε σε δημοσιογράφους στις 19 Σεπτεμβρίου: «Όλοι θέλουν να συναντηθούμε, αλλά είμαι ένας άνθρωπος. Θα δούμε αρκετούς ηγέτες – και ορισμένα από τα ‘βαριά χαρτιά’».
Η ελευθερία δεν είναι κάτι που μπορεί να θεωρείται δεδομένο, δήλωσε ο πρώην βουλευτής του Χονγκ Κονγκ Τεντ Χούι Τσι-φουνγκ, απευθύνοντας την προειδοποίηση προς τους Αυστραλούς στο Συνέδριο Συντηρητικής Πολιτικής Δράσης (Conservative Political Action Conference – CPAC) Αυστραλίας.
Ο Χούι, υπέρμαχος της δημοκρατίας, ο οποίος έλαβε άσυλο μαζί με την οικογένειά του από την αυστραλιανή κυβέρνηση στις 15 Αυγούστου, θύμισε τις γενναίες πράξεις των νέων του Χονγκ Κονγκ κατά τη διάρκεια του κινήματος ενάντια στο νομοσχέδιο για την έκδοση και των διαδηλώσεων κατά του νόμου εθνικής ασφάλειας από το 2019 έως το 2020.
Ανέφερε ότι οι νέοι έλεγαν σε ανθρώπους σαν εκείνον: «Άφησέ με. Αν πεθάνω εκεί στη διαδήλωση, θα πεθάνω εκεί. Είναι σαν την τελευταία μάχη. Αν δεν νικήσουμε αυτή τη φορά, θα είναι το τέλος». Όπως πρόσθεσε, οι νέοι ήταν εξαιρετικά θαρραλέοι και αποφασισμένοι, και προσπαθούσαν να σταθούν στην πρώτη γραμμή και να φωνάξουν προς την αστυνομία «Μην πυροβολεί τα παιδιά. Είναι ειρηνικά. Απλώς αγαπούν το Χονγκ Κονγκ. «Ακόμη θυμάμαι αυτό το συναίσθημα», σημείωσε.
Το κίνημα του 2019 πυροδοτήθηκε από τη δημόσια αντίδραση στην προτεινόμενη νομοθεσία του καθεστώτος του Χονγκ Κονγκ που θα επέτρεπε εκδόσεις στην ηπειρωτική Κίνα, κάτι που θεωρήθηκε απειλή για τις ελευθερίες και την αυτονομία της πόλης βάσει του πλαισίου «Μία χώρα, δύο συστήματα», που είχαν καθιερώσει το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ) και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Αυτή το κίνημα αποτέλεσε τη μεγαλύτερη διαδήλωση στην ιστορία της πόλης από πλευράς συμμετοχής, με δύο εκατομμύρια κατοίκους να βγαίνουν στους δρόμους. Νέες διαδηλώσεις ξέσπασαν μετά την ψήφιση του νόμου εθνικής ασφάλειας το 2020 από το καθεστώς του Χονγκ Κονγκ, το οποίο ελέγχεται από το Πεκίνο.
Μαζί με τον Χούι στο πάνελ βρέθηκε και ο Ματ Σλαπ, πρώην πολιτικός διευθυντής του Λευκού Οίκου και πρόεδρος της Αμερικανικής Συντηρητικής Ένωσης, ο οποίος επίσης θυμήθηκε τη στιγμή που οι διαδηλωτές άρχισαν να τραγουδούν τον αμερικανικό εθνικό ύμνο «Star Spangled Banner» αλλά και το «Glory to Hong Kong».
Ο Σλαπ περιέγραψε ότι αυτό έγινε σε έναν σταθμό τρένου, υπό βροχή, και τα παιδιά παραταγμένα σε μια σκάλα ξεκίνησαν να τραγουδούν τα δικά τους τραγούδια.
Συμπλήρωσε ότι συγκινήθηκε ιδιαίτερα όταν άρχισαν να τραγουδούν τον αμερικανικό ύμνο, σημειώνοντας ότι εκείνη την περίοδο στις Ηνωμένες Πολιτείες υπήρχε έντονη συζήτηση για το αν τέτοια τραγούδια είναι ρατσιστικά. «Κι όμως, άνθρωποι άλλης φυλής τραγουδούσαν τον ύμνο μας επειδή πίστευαν ότι αντιπροσωπεύει την ελευθερία. Αυτό έδειχνε πόσο παράδοξη ήταν η κατάσταση», τόνισε.
Αντιμέτωπος με κατηγορίες, ο Χούι διέφυγε από το Χονγκ Κονγκ τον Νοέμβριο του 2020 και έφτασε στην Αυστραλία τον επόμενο μήνα. Ο πρώην βουλευτής εξακολουθεί να καταζητείται από τις Αρχές του Χονγκ Κονγκ και είναι επικηρυγμένος για 200.000 δολάρια Αυστραλίας.
Ο Χούι προέτρεψε τους Αυστραλούς να εκτιμούν και να αγωνίζονται για την ελευθερία. Εξήγησε ότι εκείνοι στο Χονγκ Κονγκ είχαν φανταστεί πολλά για το μέλλον, τη δημοκρατία και την ελευθερία, και πίστευαν ότι ακόμη κι αν δεν κατάφερναν να τα επιτύχουν, θα παρέμεναν σε μια κατάσταση σταθερότητας. «Κάπως το θεωρήσαμε δεδομένο ότι η ελευθερία θα παραμείνει. Αλλά δεν παραμένει. Κατέρρευσε μέσα σε μια νύχτα, μέσα σε μέρες και μήνες», είπε, τονίζοντας ότι αυτό είναι το μήνυμα προς όσους ζουν σε καθεστώς ελευθερίας: να συνεχίσουν να αγωνίζονται για αυτήν.
Σήμερα, ο Χούι εργάζεται ως δικηγόρος στην Αδελαΐδα και εξακολουθεί να μάχεται για την ελευθερία και τη δημοκρατία στην πατρίδα του, ζητώντας, μεταξύ άλλων, την απελευθέρωση του ακτιβιστή υπέρ της δημοκρατίας στο Χονγκ Κονγκ, Τζίμμυ Λάι.
Οι δείκτες γονιμότητας έχουν καταρρεύσει παγκοσμίως τις τελευταίες έξι δεκαετίες, γεγονός που οδηγεί ειδικούς να προειδοποιούν για ζοφερές συνέπειες καθώς η πτωτική πορεία συνεχίζεται.
Ο Στίβεν Μόσερ (Steven Mosher), πρόεδρος του Ινστιτούτου Έρευνας για τον Πληθυσμό, δήλωσε μέσω μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στην εφημερίδα The Epoch Times ότι η συνεχής χαμηλή γονιμότητα θα προκαλέσει «μια σταδιακή κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας καθώς ο πληθυσμός γερνά και πεθαίνει». Ο Μόσερ είναι ειδικός στον έλεγχο πληθυσμού, τη δημογραφία και την Κίνα.
«Αυτό δεν θα συμβεί από τη μια μέρα στην άλλη, φυσικά, αλλά μόλις ξεκινήσει σε μεγάλη κλίμακα θα είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να αντιστραφεί», πρόσθεσε.
Οι δείκτες γονιμότητας (ο μέσος αριθμός παιδιών που γεννά μια γυναίκα στη διάρκεια της ζωής της) διαφέρουν από τους δείκτες γεννήσεων (ο αριθμός γεννήσεων ανά 1.000 άτομα σε έναν πληθυσμό για μια δεδομένη περίοδο), αν και οι όροι συχνά συγχέονται.
Οι χώρες με χαμηλή γονιμότητα τείνουν να έχουν και χαμηλούς δείκτες γεννήσεων. Ο μακροοικονομολόγος Χεσούς Φερνάντεθ-Βιγιαβέρδε (Jesús Fernández-Villaverde) χαρακτήρισε τη χαμηλή γονιμότητα «την αληθινή οικονομική πρόκληση της εποχής μας», σε έκθεσή του τον Φεβρουάριο για το American Enterprise Institute.
Το 1960, η μέση γυναίκα αποκτούσε τέσσερα ή πέντε παιδιά στη ζωή της. Μέχρι το 2023, αυτός ο αριθμός είχε μειωθεί στο μισό, φτάνοντας τα 2,2 και πλησιάζοντας το 2,1, που είναι το επίπεδο αναπλήρωσης—δηλαδή το επίπεδο στο οποίο ένας πληθυσμός αναπαράγει τον εαυτό του από γενιά σε γενιά.
Τον Ιούλιο, η Στατιστική Υπηρεσία των ΗΠΑ προέβλεψε ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός θα φτάσει τα 8,1 δισεκατομμύρια μέσα στο έτος. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι, αν και ο αριθμός αυτός έχει αυξηθεί από τα 3 δισεκατομμύρια του 1960, το κρίσιμο στοιχείο είναι ο ρυθμός αύξησης.
Η υπηρεσία σημείωσε ότι «ο ρυθμός ανάπτυξης κορυφώθηκε δεκαετίες πριν, τη δεκαετία του 1960, και έκτοτε βρίσκεται σε πτώση, ενώ προβλέπεται να συνεχίσει να μειώνεται».
Ο Φερνάντεθ-Βιγιαβέρδε προειδοποίησε ότι, παρότι η επιβράδυνση της αύξησης μπορεί να μην έχει άμεσες συνέπειες, μέσα σε λιγότερο από μισό αιώνα η πτώση της γονιμότητας θα επηρεάσει την παγκόσμια οικονομία. Οι χώρες με χαμηλά ή αρνητικά ποσοστά γεννήσεων θα βρεθούν αντιμέτωπες με μια συρρικνούμενη αγορά εργασίας και με τεράστιο κόστος λόγω της γήρανσης του πληθυσμού.
Οι παγκόσμιοι δείκτες γονιμότητας
Σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία των ΗΠΑ, μόλις το 4% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε χώρα με υψηλή γονιμότητα—πάνω από πέντε παιδιά ανά γυναίκα—και όλες αυτές οι χώρες βρίσκονται στην Αφρική. Ακόμη και εκεί, οι δείκτες είναι χαμηλότεροι από ό,τι στο παρελθόν.
Χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά γονιμότητας. (Πηγή: World Bank, Δημιουργήθηκε με το Datawrapper)
Η υπηρεσία ανέφερε ότι σχεδόν τα τρία τέταρτα του παγκόσμιου πληθυσμού ζουν σε χώρες όπου η γονιμότητα βρίσκεται στο ή κάτω από το επίπεδο αναπλήρωσης.
Στην Ινδία, τη χώρα με τον μεγαλύτερο πληθυσμό στον κόσμο, οι δείκτες γονιμότητας έχουν μειωθεί σταθερά τις τελευταίες έξι δεκαετίες. Τον Ιούνιο, το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Πληθυσμό(UNFPA)ανέφερε ότι ο δείκτης γονιμότητας στην Ινδία έπεσε στο 1,9 παιδιά ανά γυναίκα, από πέντε ή έξι το 1960.
Παγκόσμιος δείκτης γονιμότητας, 1960–2023/Γεννήσεις ανά γυναίκα. (Πηγή: World Bank, Δημιουργήθηκε με το Datawrapper)
Το 1990, ο δείκτης γονιμότητας της Κίνας ήταν 2,51, παρά την πολιτική του ενός παιδιού. Μέχρι το 2023, είχε μειωθεί σε λιγότερο από μία γέννηση ανά γυναίκα, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η γονιμότητα έχει γνωρίσει συνεχή πτώση. Έπεσε κάτω από το επίπεδο αναπλήρωσης το 1972 και το 2023 έφτασε στο 1,62, ιστορικά χαμηλό.
Οι χώρες της Ασίας και της Ευρώπης καταγράφουν τους χαμηλότερους δείκτες γονιμότητας παγκοσμίως, με τη Νότια Κορέα (0,72), τη Σιγκαπούρη (0,97), την Ουκρανία (0,977) και την Κίνα (0,999) να βρίσκονται όλες κάτω από το 1.
Χώρες με τα χαμηλότερα ποσοστά γονιμότητας. (Πηγή: World Bank, Δημιουργήθηκε με το Datawrapper)
Στην Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και την Ανατολική Ασία, οι δείκτες γονιμότητας έχουν πέσει κάτω από το όριο αναπλήρωσης.
Αναδρομή στη δεκαετία του ’60
Στον δυτικό κόσμο, η πτώση της γονιμότητας που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1960 συνέπεσε με την έλευση της αντισύλληψης, τη νομιμοποίηση των αμβλώσεων και την ευρεία καθιέρωση του «αδιαμφισβήτητου διαζυγίου».
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το πρώτο αντισυλληπτικό χάπι εγκρίθηκε από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων το 1960. Μέσα σε πέντε χρόνια, το ποσοστό γεννήσεων είχε ήδη μειωθεί «ουσιαστικά», σύμφωνα με αναφορά από την Εθνική Μελέτη Γονιμότητας. Μέχρι το 1976, ο δείκτης γονιμότητας έφτασε σε ιστορικό χαμηλό, στο 1,7.
Το 1973, η άμβλωση νομιμοποιήθηκε στις ΗΠΑ μετά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου στην υπόθεση Roe v. Wade. Εκείνη την εποχή, λίγες ακόμη χώρες είχαν νομιμοποιήσει τις αμβλώσεις, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Νορβηγία και η Σιγκαπούρη.
Η απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών ακολουθήθηκε από χώρες όπως η Δανία, η Νότια Κορέα, η Γαλλία, η Δυτική Γερμανία, η Νέα Ζηλανδία, η Ιταλία και οι Κάτω Χώρες. Σήμερα, μόλις 22 χώρες απαγορεύουν πλήρως τις αμβλώσεις.
Έρευνες δείχνουν ότι η νομιμοποίηση των αμβλώσεων οδήγησε σε σημαντική πτώση των γεννήσεων.
Λίγο μετά την Roe v. Wade, οι γεννήσεις στη Νέα Υόρκη μειώθηκαν κατά ένα τρίτο, σύμφωνα με μελέτη του 1975 στο International Journal of Epidemiology. Συνολικά, οι δείκτες γονιμότητας στις ΗΠΑ μειώθηκαν κατά 4% μετά τη νομιμοποίηση, όπως διαπίστωσε μελέτη του 1999 στο American Journal of Public Health.
Μια μελέτη του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, που διεξήχθη μετά τη νομιμοποίηση της άμβλωσης στο πρώτο τρίμηνο στην πόλη του Μεξικού το 2007, παρείχε μια πιο πρόσφατη εικόνα της σύνδεσης.
Η Ομοσπονδιακή Περιφέρεια της πόλης του Μεξικού—με πληθυσμό 8,8 εκατομμυρίων το 2007—ήταν η πρώτη περιοχή της χώρας που νομιμοποίησε την άμβλωση. Η επίδραση της νομοθεσίας στις γυναίκες στα 20 τους ήταν «έντονη», κατέληξαν οι ερευνητές. «Υπολογίζουμε ότι η νομιμοποίηση μείωσε τις γεννήσεις στην πόλη του Μεξικού κατά 4% επιπλέον». Το 2023, το ανώτατο δικαστήριο του Μεξικού αποποινικοποίησε τις αμβλώσεις σε εθνικό επίπεδο.
Ένας αστυνομικός στέκεται φρουρός δίπλα σε ένα πράσινο μαντίλι (σύμβολο υπέρ των αμβλώσεων) με την επιγραφή «Νόμιμη Άμβλωση Τώρα», το οποίο τοποθετήθηκε από ακτιβιστές μπροστά από τα κεντρικά γραφεία του Κογκρέσου στην πόλη του Μεξικού, στις 7 Νοεμβρίου 2024. (Yuri Cortez/AFP μέσω Getty Images)
Σε άλλη περίπτωση, έκθεση στο επιστημονικό περιοδικό PLOS One κατέληξε ότι μετά τη νομιμοποίηση των αμβλώσεων στο Νεπάλ το 2002, «η συνολική γονιμότητα μειώθηκε σχεδόν στο μισό, παρά τα σχετικά χαμηλά ποσοστά χρήσης αντισύλληψης».
Τα δεδομένα της Έρευνας Δημογραφίας και Υγείας του Νεπάλ δείχνουν ότι από το 2001 έως το 2011, ο συνολικός δείκτης γονιμότητας έπεσε από 4,1 στο 2,6. Η μελέτη του Νεπάλ διαπίστωσε ότι όχι μόνο μειώθηκε η συνολική γονιμότητα, αλλά μειώθηκε και η «επιθυμητή γονιμότητα».
Σύμφωνα με το Εθνικό Γραφείο Οικονομικών Ερευνών των ΗΠΑ, η μείωση των γεννήσεων μετά τη νομιμοποίηση αποτελεί μόνιμη τάση. «Μεγάλο μέρος της μείωσης ήταν μόνιμο, καθώς οι γυναίκες δεν απέκτησαν περισσότερα παιδιά αργότερα», ανέφερε, σημειώνοντας αύξηση στον αριθμό των άτεκνων γυναικών.
Το Guttmacher Institute εκτιμά ότι περισσότερες από 63 εκατομμύρια αμβλώσεις πραγματοποιήθηκαν στις ΗΠΑ μεταξύ 1973 και 2021. Παγκοσμίως, 73 εκατομμύρια αμβλώσεις γίνονται κάθε χρόνο, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Επιπλέον, πολλές μελέτες έχουν συνδέσει την εκτόξευση των ποσοστών διαζυγίων με τη μείωση της γονιμότητας.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, τα ποσοστά διαζυγίων αυξήθηκαν κατακόρυφα στις δυτικές χώρες, καθώς οι μεταρρυθμίσεις στο οικογενειακό δίκαιο έκαναν πιο εύκολη τη λύση γάμου χωρίς την ανάγκη απόδειξης υπαιτιότητας.
Μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2014 στο Labour Economics κατέληξε ότι «η εισαγωγή μεταρρυθμίσεων στο δίκαιο διαζυγίου μειώνει τα ποσοστά γονιμότητας και ότι το φαινόμενο φαίνεται να είναι μόνιμο». Η μελέτη κάλυψε 18 ευρωπαϊκές χώρες από το 1960 έως το 2006.
Η πτώση στην Ανατολή
Στην Κίνα, περίπου 40 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από πείνα κατά την εκστρατεία του Μεγάλου Άλματος προς τα Εμπρός του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ) από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 έως τις αρχές της δεκαετίας του 1960. Επιπλέον, περίπου 7,73 εκατομμύρια Κινέζοι σκοτώθηκαν στην επακόλουθη εκστρατεία της Πολιτιστικής Επανάστασης από το 1966 έως το 1976.
Παρά τον αριθμό των νεκρών από αυτές τις εκστρατείες, η Κίνα θέσπισε την πολιτική του ενός παιδιού το 1979, συνοδευόμενη από υποχρεωτική αντισύλληψη, στείρωση, εξαναγκαστικές αμβλώσεις και ακόμη και παιδοκτονίες. Η Κίνα υποστήριξε ότι η πολιτική απέτρεψε 400 εκατομμύρια γεννήσεις μεταξύ 1979 και 2011.
Μια πινακίδα της πολιτικής του ενός παιδιού με το σύνθημα «Κάντε λιγότερα παιδιά, ζήστε μια καλύτερη ζωή» υποδέχεται τους κατοίκους στον κεντρικό δρόμο της Σουάνγκγουανγκ, στην επαρχία Γκουανγκσί της Κίνας, τον Μάιο του 2017. (Goh Chai Hin/AFP μέσω Getty Images)
Η επίδραση μπορεί να ήταν ακόμη μεγαλύτερη. Μια μελέτη του 2017 στο περιοδικό Demography από τον Ντάνιελ Γκούντκιντ (Daniel Goodkind), αναλυτή στη Στατιστική Υπηρεσία, για τις «ασύλληπτες επιπτώσεις των αυστηρών πολιτικών επιλογών της Κίνας», εκτιμούσε ότι η πολιτική του ενός παιδιού είχε στην πραγματικότητα «αποτρέψει» έως και 520 εκατομμύρια ανθρώπους μέχρι το 2015, με πολύ μεγαλύτερο μελλοντικό αντίκτυπο λόγω της «δημογραφικής ορμής».
Οικονομικές ανησυχίες
Σήμερα, οι οικονομικές ανησυχίες, όπως το υψηλό κόστος στέγασης και φροντίδας παιδιών, αναφέρονται συχνά ως παράγοντες στη μείωση της γονιμότητας.
Στη Νότια Κορέα, η οποία διαθέτει ισχυρή οικονομία αλλά και τον χαμηλότερο δείκτη γονιμότητας στον κόσμο, έρευνα του ΟΗΕ έδειξε ότι οι «οικονομικοί περιορισμοί» ήταν ο κύριος λόγος για τα ιστορικά χαμηλά ποσοστά γεννήσεων.
Στην έρευνα, το 58% των ερωτηθέντων ανέφεραν τους οικονομικούς περιορισμούς ως εμπόδιο στην απόκτηση παιδιών—12 έως 19 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από τον παγκόσμιο μέσο όρο. Στη βαθιά αστικοποιημένη χώρα, σχεδόν το ένα τρίτο δήλωσε ότι αντιμετώπιζε προβλήματα στέγασης, όπως έλλειψη χώρου ή υψηλό κόστος αγοράς σπιτιού και ενοικίου. Το 28% ανέφερε τη φροντίδα παιδιών ως ζήτημα.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, έρευνα του Pew Research τον Ιούλιο του 2024 έδειξε ότι μεταξύ ενηλίκων 18 έως 49 ετών χωρίς παιδιά, το 36% δήλωσε ότι δεν μπορούσε να αντέξει οικονομικά την ανατροφή ενός παιδιού.
Παιδιά φτάνουν για την πρώτη ημέρα του σχολείου στο Γυμνάσιο Justice Page στη Μινεάπολη της Μινεσότα, στις 2 Σεπτεμβρίου 2025. (Stephen Maturen/Getty Images)
Σε άλλη έρευνα του 2024 από την Harris Poll για λογαριασμό της NerdWallet, περισσότεροι από 1 στους 5 γονείς με παιδιά κάτω των 18 ετών δήλωσαν ότι δεν σχεδίαζαν να αποκτήσουν άλλο παιδί επειδή θα ήταν πολύ ακριβό. Το 20% των ερωτηθέντων χαρακτήρισε τη φροντίδα παιδιών ως τη σημαντικότερη οικονομική του πίεση.
Το υπουργείο Εργασίας αναφέρει ότι η φροντίδα παιδιών είναι απαγορευτικά ακριβή για πολλούς Αμερικανούς. Το 2022, το ετήσιο κόστος πλήρους ημερήσιας φροντίδας για ένα παιδί κυμαινόταν από 6.552 έως 15.600 δολάρια, δηλαδή από 8,9% έως 16% του διάμεσου οικογενειακού εισοδήματος.
Σε ορισμένες κομητείες, το μέσο κόστος φροντίδας σε κέντρα ξεπερνούσε το εθνικό μέσο ενοίκιο των 15.216 δολαρίων ετησίως για το 2022.
Εισόδημα και μέγεθος οικογένειας
Παρά τις οικονομικές ανησυχίες, οι πολιτιστικοί και θρησκευτικοί παράγοντες έχουν μεγαλύτερη επίδραση στους δείκτες γονιμότητας από ό,τι τα επίπεδα εισοδήματος, σύμφωνα με τον Λάιμαν Στόουν (Lyman Stone), ανώτερο ερευνητή και διευθυντή της «Πρωτοβουλίας υπέρ της γονιμότητας» στο Ινστιτούτο Μελετών για την Οικογένεια.
Η ανάλυσή του το 2024 υποστηρίζει ότι «δεν υπάρχει σταθερή διαπολιτισμική επίδραση του εισοδήματος στη γονιμότητα», παρά το «συνηθισμένο στερεότυπο ότι οι φτωχοί κάνουν περισσότερα παιδιά από τους πλούσιους»—ένα στερεότυπο που επιβεβαιώνεται από τα υψηλά ποσοστά γονιμότητας στις χώρες της υποσαχάριας Αφρικής με χαμηλό εισόδημα.
Η έρευνα του Στόουν δείχνει ότι οι μαύρες και ισπανόφωνες γυναίκες με υψηλό εισόδημα στις Ηνωμένες Πολιτείες τείνουν να έχουν λιγότερα παιδιά, ενώ οι λευκές γυναίκες με υψηλό εισόδημα τείνουν να έχουν περισσότερα παιδιά από λευκές γυναίκες χαμηλότερου εισοδήματος.
Οι γυναίκες που έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό και ζουν στις Ηνωμένες Πολιτείες εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά γονιμότητας σε όλα τα επίπεδα εισοδήματος, δείχνοντας μικρή σύνδεση μεταξύ εισοδήματος και γονιμότητας.
Παράλληλα, οι Άμις και οι υπερορθόδοξες Εβραίες στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κατά μέσο όρο περίπου διπλάσιο αριθμό παιδιών σε σχέση με τις υπόλοιπες Αμερικανίδες, ανεξάρτητα από το εισόδημά τους.
Τρέχοντες παράγοντες στη μείωση της γονιμότητας
Μια σειρά από άλλους παράγοντες επηρεάζουν τη λήψη αποφάσεων σχετικά με το μέγεθος της οικογένειας.
Η πρόσβαση στην εκπαίδευση και τις επαγγελματικές ευκαιρίες οδηγεί «σε καθυστερημένο γάμο, αναβολή της τεκνοποίησης και μικρότερα μεγέθη οικογενειών», δήλωσε ο Κεντ Σμέτερς (Kent Smetters), καθηγητής επιχειρηματικών οικονομικών και δημόσιας πολιτικής στη Σχολή Γουόρτον του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια. Ο Σμέτερς χαρακτήρισε αυτόν τον παράγοντα «με διαφορά τον σημαντικότερο» όσον αφορά την πτώση των δεικτών γονιμότητας.
Στην Κίνα, παρά τις πιο χαλαρές πολιτικές που θεσπίστηκαν για να ενθαρρύνουν την τεκνοποίηση, μελέτες δείχνουν ότι οι γυναίκες εξακολουθούν να διστάζουν να κάνουν παιδιά. Το 2015, το καθεστώς χαλάρωσε για πρώτη φορά την πολιτική του ενός παιδιού· δύο χρόνια αργότερα, οι γεννήσεις είχαν μειωθεί κατά 3,5%, σύμφωνα με τα κινεζικά κρατικά μέσα ενημέρωσης.
Ένα κορίτσι σε καροτσάκι στην περιοχή Τσιανμέν του Πεκίνου, στις 3 Μαΐου 2023. (Greg Baker/AFP μέσω Getty Images)
Σε έρευνα του Μαΐου 2017 σε 40.000 εργαζόμενες γυναίκες στην Κίνα, που πραγματοποιήθηκε από το γραφείο προσλήψεων Zhaopin, περίπου το 40% των άτεκνων γυναικών δήλωσαν ότι δεν ήθελαν παιδιά, ενώ σχεδόν το 63% των εργαζόμενων μητέρων με ένα παιδί είπαν ότι δεν ήθελαν δεύτερο. Οι ερωτηθείσες επικαλέστηκαν έλλειψη χρόνου και ενέργειας, οικονομικά και επαγγελματικές ανησυχίες.
Ο Στίβεν Μόσερ δήλωσε ότι σχεδόν 40 χρόνια αντι-γεννητικής προπαγάνδας είχαν διαβρωτική επίδραση στις στάσεις απέναντι στα παιδιά και την τεκνοποίηση στην Κίνα.
«Για να μην αναφέρουμε ότι οι εκτρώσεις με επιλογή φύλου και οι παιδοκτονίες εκατομμυρίων αγέννητων και νεογέννητων κοριτσιών έχουν μειώσει τον αριθμό των νέων γυναικών στην Κίνα—σε σημείο που κάθε νέα γυναίκα θα έπρεπε να παντρεύεται στις αρχές της δεκαετίας των 20 και να αποκτά τρία παιδιά για να αντισταθμίσει την πληθυσμιακή πτώση», είπε.
Αφού έλεγαν για δεκαετίες στους νέους της Κίνας ότι «όσο λιγότερα παιδιά είχαν, τόσο καλύτερα για τη χώρα και για τους ίδιους», ο Μόσερ τόνισε ότι «η προπαγάνδα τους υπήρξε εξαιρετικά αποτελεσματική».
Τέλος, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που περιορίζουν το μέγεθος των οικογενειών. Μια μελέτη του Ιουνίου σε περίπου 1.500 ενήλικες, που ανατέθηκε από το Population Connection, διαπίστωσε ότι περίπου το 30% των ερωτηθέντων δήλωσαν πως «η υπερπληθυσμιακή αύξηση και η κλιματική αλλαγή» τους προκαλούσαν ανησυχία για την απόκτηση παιδιών.
Προσπάθειες του Λευκού Οίκου
Ο Νόμος One Big Beautiful Bill Act, που υπεγράφη από τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ τον Ιούλιο, περιλαμβάνει διατάξεις για τη στήριξη νέων οικογενειών, όπως οικονομικές ενισχύσεις για νεογέννητα και διευρυμένο επίδομα φόρου για παιδιά.
Ο νόμος δημιουργεί λογαριασμούς αποταμίευσης για παιδιά που θα γεννηθούν μεταξύ 2025 και 2028, με αρχική κατάθεση 1.000 δολαρίων από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Οι γονείς και άλλοι μπορούν να καταθέτουν έως 5.000 δολάρια ετησίως σε μετά-φορολογημένα ποσά μέχρι το παιδί να γίνει 18. Οι εργοδότες μπορούν να συνεισφέρουν έως 2.500 δολάρια. Τα χρήματα στον λογαριασμό αυξάνονται χωρίς φορολόγηση, ενώ οι αναλήψεις για εγκεκριμένες χρήσεις φορολογούνται με χαμηλότερο συντελεστή.
Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ εκφωνεί δηλώσεις πριν από την υπογραφή εκτελεστικού διατάγματος για τη διεύρυνση της πρόσβασης στην εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF). Φλόριντα, στις 18 Φεβρουαρίου 2025. (Joe Raedle/Getty Images)
Ο νέος νόμος προσφέρει επίσης μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές για οικογένειες με παιδιά κάτω των 17. Το ομοσπονδιακό Επίδομα Φόρου για Παιδιά θα αυξηθεί από 2.000 σε 2.200 δολάρια ανά παιδί το 2025 και θα προσαρμόζεται με τον πληθωρισμό στο μέλλον.
Ακόμη και οικογένειες που δεν οφείλουν φόρο εισοδήματος μπορούν να λάβουν έως 1.700 δολάρια ανά παιδί ως επιστροφή φόρου για το φορολογικό έτος 2025. Τον Φεβρουάριο, ο Τραμπ υπέγραψε εκτελεστικό διάταγμα με στόχο την επέκταση της πρόσβασης στην εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF) και τη μείωση των εξόδων και του κόστους υγείας για τις θεραπείες.
«Η κυβέρνησή μου αναγνωρίζει τη σημασία της οικογένειας, και ως έθνος, η δημόσια πολιτική μας πρέπει να κάνει ευκολότερο για στοργικές μητέρες και πατέρες που επιθυμούν παιδιά να τα αποκτήσουν», ανέφερε ο πρόεδρος Τραμπ.
Προσπάθειες ανά τον κόσμο
Στη Γαλλία, οι επιλέξιμες οικογένειες μπορούν να λάβουν τουλάχιστον 1.080 ευρώ για κάθε γέννηση. Μπορούν επίσης να καλυφθούν έως και το 85% των εξόδων φροντίδας παιδιών για παιδιά κάτω των 6 ετών.
Η Ιταλία προσφέρει εφάπαξ επίδομα 1.000 ευρώ για κάθε παιδί που γεννιέται ή υιοθετείται μετά την 1η Ιανουαρίου 2025. Παρέχει επίσης μπόνους για να καλυφθούν τα έξοδα φροντίδας παιδιών. Προσφέρει μηνιαίο επίδομα για οικογένειες με εξαρτώμενα παιδιά από 50 έως 175 ευρώ ανά παιδί, καθώς και πρόσθετα οφέλη για μητέρες κάτω των 21 ετών, αλλά και κουπόνια για νηπιαγωγείο.
Η Σεούλ θα δαπανήσει περίπου 2,3 δισεκατομμύρια δολάρια το 2025 για να αυξήσει τις γεννήσεις, επεκτείνοντας τη στήριξη στέγασης για οικογένειες με νεογέννητα, προσφέροντας δημόσια κατοικία και πρόσθετα οφέλη σε νεόνυμφους και μεγαλύτερες οικογένειες, αυξάνοντας την πρόσβαση σε επείγουσα και 24ωρη φροντίδα παιδιών σε όλη την πόλη και διοργανώνοντας εκδηλώσεις γνωριμιών για εργένηδες που αναζητούν σύντροφο. Η επαρχία Γκιεόνγκι, όπου βρίσκεται η Σεούλ, πειραματίζεται επίσης με μικρότερη εργάσιμη εβδομάδα, ανταποκρινόμενη σε ανησυχίες ότι η έντονη εργασιακή κουλτούρα της Νότιας Κορέας επηρεάζει τους δείκτες γονιμότητας.
Η Σιγκαπούρη επιχειρεί να αυξήσει τις γεννήσεις με σχέδιο συγχρηματοδοτούμενο από την κυβέρνηση, που καλύπτει έως και το 75% του κόστους θεραπειών γονιμότητας σε δημόσια νοσοκομεία για επιλέξιμα ζευγάρια. Η κυβέρνηση προσφέρει επίσης επίδομα 5.000 δολαρίων για μωρά που θα γεννηθούν μετά την 1η Απριλίου 2025.
Ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, Ισίμπα Σιγκερού, χαρακτήρισε την πτώση της γονιμότητας της χώρας του «σιωπηλή έκτακτη ανάγκη»—ο δείκτης γονιμότητας έπεσε σε νέο χαμηλό 1,15 το 2024. Σε πολιτική του ομιλία τον Ιανουάριο, ανακοίνωσε μέτρα για την αντιμετώπιση της πτώσης.
Βασικές πρωτοβουλίες περιλαμβάνουν την αύξηση των επιδομάτων γονικής άδειας στο 100% του καθαρού μισθού και για τους δύο γονείς, την αύξηση των μισθών και τον στόχο κατώτατου μισθού 1.500 γεν (8,62 ευρώ) ανά ώρα μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 2020.
Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούττε εξέφρασε την ικανοποίησή του σήμερα για τη «γρήγορη και αποφασιστική» απάντηση που δόθηκε μετά την εισβολή ρωσικών αεροσκαφών στον εναέριο χώρο της Εσθονίας. «Η απάντηση του ΝΑΤΟ ήταν γρήγορη και αποφασιστική», έγραψε στην πλατφόρμα Χ, διευκρινίζοντας ότι είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον Εσθονό πρωθυπουργό Μίχαλ Κρίστεν.
Η εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ Άλισον Χαρτ δήλωσε απόψε ότι το Βορειοατλαντικό Συμβούλιο θα συγκληθεί στις αρχές της επόμενης εβδομάδας για να συζητήσει το περιστατικό με περισσότερες λεπτομέρειες, κατόπιν αιτήματος της Εσθονίας για διαβουλεύσεις, δυνάμει του Άρθρου 4 της Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού.
Η Ουκρανία κατήγγειλε την «κλιμάκωση» εκ μέρους της Ρωσίας μετά την αναχαίτιση τριών ρωσικών MiG-31 από μαχητικά αεροσκάφη του ΝΑΤΟ, αφότου τα ρωσικά εισήλθαν στον εναέριο χώρο της Εσθονίας. «Η εισβολή συνιστά νέα κλιμάκωση από τη Ρωσία και άμεση απειλή για τη διατλαντική ασφάλεια», έγραψε ο Ουκρανός υπουργός Εξωτερικών Αντρίι Σίμπιχα στην πλατφόρμα X. «Όσο δεν λαμβάνει μια πραγματικά σθεναρή απάντηση, [η Ρωσία] θα γίνεται όλο και πιο αλαζονική και επιθετική», δήλωσε.
Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γιόχαν Βάντεφουλ δήλωσε ότι το ΝΑΤΟ είναι πάντα έτοιμο να αμυνθεί, μετά την αναχαίτιση ρωσικών αεροσκαφών που, σύμφωνα με την Εσθονία, παραβίασαν τον εναέριο χώρο της σε μια «θρασεία» εισβολή.
Ο Βάντεφουλ τόνισε ότι η παραβίαση του εσθονικού εναερίου χώρου από τη Ρωσία είναι απαράδεκτη και ότι η Εσθονία έχει την πλήρη αλληλεγγύη της Γερμανίας. «Με την άμεση αναχαίτιση των ρωσικών αεροσκαφών, αποδεικνύουμε ότι το NATO είναι πάντα έτοιμο να αμυνθεί», έγραψε ο Βάντεφουλ στο X.
Η Γαλλία, η οποία διαθέτει στρατιωτική δύναμη, συμπεριλαμβανομένων μαχητικών αεροσκαφών, που έχει τη βάση της στην Εσθονία, χαρακτήρισε ως κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου τις εισβολές ρωσικών πολεμικών αεροσκαφών στις χώρες της Βαλτικής.
«Η εισβολή αυτή στην Εσθονία είναι πρωτοφανής για τα τελευταία είκοσι και πλέον χρόνια», έγραψε σε ανακοίνωση το υπουργείο Εξωτερικών.
Ο Βρετανός υπουργός Άμυνας Τζον Χήλυ δήλωσε ότι η παραβίαση από ρωσικά πολεμικά αεροσκάφη του εναερίου χώρου της Εσθονίας, χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ σήμερα, ήταν η τελευταία απερίσκεπτη και επικίνδυνη δραστηριότητα της Ρωσίας τις τελευταίες ημέρες.
«Η τελευταία απερίσκεπτη και επικίνδυνη δραστηριότητα της Ρωσίας είναι η τρίτη παραβίαση του εναερίου χώρου του ΝΑΤΟ τις τελευταίες ημέρες», έγραψε ο Χήλυ στην πλατφόρμα Χ. «Ωστόσο η επιθετικότητα του Πούτιν χρησιμεύει μόνο στην ενίσχυση της ενότητας του ΝΑΤΟ και της αποφασιστικότητάς μας να σταθούμε στο πλευρό της Ουκρανίας».
Στις 17 Σεπτεμβρίου, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, ξεκίνησε τη διήμερη επίσημη επίσκεψή του στο Ηνωμένο Βασίλειο, κατά την οποία θα συναντηθεί με μέλη της βασιλικής οικογένειας στο Κάστρο του Ουίνδσορ.
Ο πρόεδρος και η Πρώτη Κυρία κατέφθασαν στο ιστορικό κάστρο, περίπου 32 χιλιόμετρα δυτικά του κέντρου του Λονδίνου, λίγο μετά το μεσημέρι τοπική ώρα, για μια τελετή με ιδιαίτερη λαμπρότητα και επισημότητα.
Η επίσκεψη πραγματοποιείται σε μια περίοδο κατά την οποία το Ηνωμένο Βασίλειο επιχειρεί να ενισχύσει τις σχέσεις του με την κυβέρνηση Τραμπ, να επαναδιαπραγματευτεί τη νεοσύναπτη εμπορική συμφωνία τους, να αντιμετωπίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία και να διευρύνει τη συνεργασία με τις ΗΠΑ σε τομείς όπως η πυρηνική ενέργεια και η τεχνητή νοημοσύνη.
Κατά την άφιξή τους, το προεδρικό ζεύγος υποδέχθηκαν ο πρίγκιπας και η πριγκίπισσα της Ουαλίας, Ουίλλιαμ και Κάθριν, προτού τους υποδεχθούν επίσημα ο βασιλιάς Κάρολος και η βασίλισσα Καμίλλα. Βασιλικός χαιρετισμός αποδόθηκε ταυτόχρονα από τους κήπους του Κάστρου του Ουίνδσορ και τον Πύργο του Λονδίνου.
Λίγο πριν αναχωρήσει για το Ηνωμένο Βασίλειο, ο Τραμπ χαρακτήρισε τον βασιλιά Κάρολο «φίλο του», λέγοντας ότι η σχέση τους «κρατάει χρόνια». Απέδωσε ακόμη τα εύσημα στον βασιλιά, σημειώνοντας: «Είναι ένας τόσο κομψός κύριος και εκπροσωπεί τη χώρα του άριστα».
Η βασίλισσα Καμίλλα συμμετείχε στην υποδοχή μόλις λίγες ημέρες αφού είχε αποσυρθεί προσωρινά από τα δημόσια καθήκοντα για να αναρρώσει από οξεία ιγμορίτιδα.
Λαμπρή τελετή στο Ουίνδσορ
Η επίσημη υποδοχή συνεχίστηκε με τη βασιλική οικογένεια να συνοδεύει τον Τραμπ και την Πρώτη Κυρία σε πομπή με άμαξες εντός του κτήματος του Ουίνδσορ. Ο Τραμπ και ο βασιλιάς Κάρολος επέβαιναν στην πρώτη άμαξα, ενώ η βασίλισσα, η Μελάνια Τραμπ και το πριγκιπικό ζεύγος ακολούθησαν σε ξεχωριστές άμαξες.
Κατά μήκος της διαδρομής είχαν παραταχθεί μέλη των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων, ενώ στρατιωτικές μπάντες έπαιξαν τους εθνικούς ύμνους των δύο χωρών, «The Star-Spangled Banner» και «God Save the King». Όπως ανακοίνωσε το Παλάτι του Μπάκιγχαμ: «Οι αυλοί και τα τύμπανα απέδωσαν βασιλικό χαιρετισμό και έπαιξαν και τους δύο εθνικούς ύμνους».
Στην αυλή του Κάστρου του Ουίνδσορ, η αποστολή υποδέχθηκε άγημα τιμής από σώματα Φρουράς των Γρεναδιέρων, Σκώτων και Coldstream.
Ο Τραμπ προσκλήθηκε να επιθεωρήσει το άγημα τιμής, συνοδείᾳ του βασιλιά Καρόλου, ενώ μετά την τελετή, ο βασιλιάς και η βασίλισσα οδήγησαν τους καλεσμένους τους στο εσωτερικό για γεύμα στην επίσημη τραπεζαρία.
Ακολούθησε ξενάγηση σε ειδική έκθεση στο πράσινο σαλόνι, με αντικείμενα της βασιλικής συλλογής σχετικά με τις ΗΠΑ.
Ο βασιλιάς Κάρολος Γ’ και ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ μεταβαίνουν με άμαξα στο Κάστρο του Ουίνδσορ, στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψης του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Ηνωμένο Βασίλειο, 17 Σεπτεμβρίου 2025. ( Toby Melville – WPA Pool/Getty Images)
Το απόγευμα, η αμερικανική αποστολή επισκέφθηκε το παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου για κατάθεση στεφάνου στον τάφο της βασίλισσας Ελισάβετ Β΄, η οποία συμπληρώθηκε από σύντομη ξενάγηση και μουσική παρουσίαση από τη χορωδία του παρεκκλησίου.
Αργότερα, ο πρόεδρος και η Πρώτη Κυρία συμμετείχαν μαζί με τον βασιλιά, τη βασίλισσα, τον πρωθυπουργό Κηρ Στάρμερ και τη σύζυγό του, καθώς και οικογένειες στρατιωτικών από ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο, σε στρατιωτική επίδειξη στον ανατολικό κήπο, η οποία ολοκληρώθηκε με διέλευση βρετανικών και αμερικανικών μαχητικών F-35 και των Red Arrows της RAF.
Το βράδυ, η βασιλική οικογένεια παρέθεσε επίσημο δείπνο προς τιμήν του προεδρικού ζεύγους στην αίθουσα του κάστρου, με τις ομιλίες του Τραμπ και του βασιλιά Καρόλου να δίνουν το έναυσμα της εκδήλωσης.
Ο πρόεδρος και η Πρώτη Κυρία διανυκτέρευσαν στο Ουίνδσορ. Η προηγούμενη κρατική επίσκεψη του Τραμπ στη Βρετανία είχε πραγματοποιηθεί το 2019, όταν τον υποδέχθηκε η βασίλισσα Ελισάβετ στο Παλάτι του Μπάκιγχαμ. Λόγω εργασιών ανακαίνισης στο Μπάκιγχαμ, η φετινή φιλοξενία πραγματοποιήθηκε στο Ουίνδσορ.
Η Κάθριν, πριγκίπισσα της Ουαλίας, ο πρίγκιπας Ουίλλιαμ, πρίγκιπας της Ουαλίας, η πρώτη κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών Μελάνια Τραμπ, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ, ο βασιλιάς Κάρολος Γ’ και η βασίλισσα Καμίλλα κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψης του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής στο Κάστρο του Ουίνδσορ. Ηνωμένο Βασίλειο, 17 Σεπτεμβρίου 2025. (Chris Jackson/Getty Images)
Δεύτερη ημέρα της επίσκεψης
Την Πέμπτη, ο Τραμπ είχε προγραμματίσει διμερή συνάντηση με τον Στάρμερ, ακολουθούμενη από επιχειρηματική εκδήλωση και συνέντευξη Τύπου.
Πρόκειται για τη δεύτερη κρατική επίσκεψη που υπογραμμίζει και ανανεώνει την «ειδική σχέση» μεταξύ ΗΠΑ και Ηνωμένου Βασιλείου, όπως επεσήμανε ανώτατος Αμερικανός αξιωματούχος, στοχεύοντας παράλληλα και στον εορτασμό της επερχόμενης 250ής επετείου από την ίδρυση των Ηνωμένων Πολιτειών.
Στην αποστολή του προέδρου Τραμπ συμμετείχαν ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο, ο υπουργός Οικονομικών Σκοτ Μπέσσεντ, ο πρεσβευτής Γουώρεν Στήβενς, ο ειδικός απεσταλμένος Στηβ Γουίτκοφ και η προσωπάρχης Σούζι Ουέιλς.
Στο επίκεντρο των συνομιλιών τέθηκαν η ενίσχυση της συνεργασίας στην επιστήμη και την τεχνολογία, την ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας, την αμυντική τεχνολογία και τις οικονομικές διασυνδέσεις των δύο χωρών.
Όπως ανέφερε Αμερικανός αξιωματούχος, η συμφωνία πυρηνικής ενέργειας που θα ανακοινωθεί στη διμερή συνάντηση αποσκοπεί στην πλήρη απεξάρτηση από ρωσικά πυρηνικά καύσιμα έως το 2028.
Στις 16 Σεπτεμβρίου, οι δύο χώρες υπέγραψαν τεχνολογικό σύμφωνο που, σύμφωνα με την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, θα φέρει επενδύσεις 42 δισ. δολαρίων από αμερικανικούς κολοσσούς τεχνολογίας στις υποδομές τεχνητής νοημοσύνης της χώρας.
Στο πλαίσιο της συμφωνίας αυτής, ΗΠΑ και Βρετανία θα συνεργαστούν στην προώθηση της τεχνητής νοημοσύνης, των κβαντικών υπολογιστών και της πυρηνικής τεχνολογίας.
Λίγο πριν αναχωρήσει, ο Τραμπ ανέφερε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο επιθυμεί να τροποποιήσει τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου που έχει συναφθεί στις 16 Ιουνίου, λέγοντας: «Θέλουν να δουν αν μπορούν να βελτιώσουν λίγο τη συμφωνία. Κάναμε μια σπουδαία συμφωνία κι είμαι πρόθυμος να βοηθήσω».
Στο Λονδίνο, σημειώθηκαν μικρές διαδηλώσεις κατά της επίσκεψης Τραμπ. Ο δήμαρχος του Λονδίνου, Σαντίκ Καν, σε άρθρο του, ανέφερε: «Πρέπει επίσης να πούμε στον πρόεδρο Τραμπ και τους υποστηρικτές του να σταματήσουν να δυσφημούν και να υποτιμούν τη σπουδαία πρωτεύουσά μας. Το Λονδίνο είναι παράδειγμα παγκόσμιας επιτυχίας, όσο κι αν ο ίδιος θέλει να δείχνει το αντίθετο. Είναι ανοιχτό, δυναμικό, και πιο ασφαλές σε ό,τι αφορά τους δείκτες ανθρωποκτονιών σε σύγκριση με κάθε πολιτεία των ΗΠΑ».
Τον Ιούλιο, κατά τη διάρκεια προηγούμενης επίσκεψής του, ο Τραμπ είχε επικρίνει σφοδρά τον Καν, λέγοντας ότι έχει αποτύχει στη διαχείριση του Λονδίνου. Τον Ιούνιο του 2019, πριν την πρώτη του κρατική επίσκεψη, ο Τραμπ είχε δηλώσει πως ο δήμαρχος θα έπρεπε να εστιάσει στην εγκληματικότητα κι όχι στο πρόσωπό του.
