Υγεία

Ένα κοινό φάρμακο για τον διαβήτη μπορεί να προσφέρει νέες ελπίδες στους υπέρβαρους ασθενείς που μάχονται με τον καρκίνο του πνεύμονα.

Οι ερευνητές βρήκαν ότι η μετφορμίνη, ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται εδώ και δεκαετίες για τον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα, θα μπορούσε να βελτιώσει την έκβαση της ανοσοθεραπείας και να παρατείνει τη ζωή των ασθενών με καρκίνο του πνεύμονα που έχουν μερικά κιλά παραπάνω.

Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι επί του παρόντος η κύρια αιτία θανάτου των Αμερικανών με καρκίνο, και σχεδόν 235.000 νέα κρούσματα διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο. Για το 2024, η εκτίμηση των θυμάτων της συγκεκριμένης νόσου ανερχόταν στους 125.070, σύμφωνα με δεδομένα από την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία.

«Η μελέτη μας […] υποδηλώνει ότι η μετφορμίνη μπορεί να επηρεάσει θετικά την έκβαση της θεραπείας για τους υπέρβαρους και παχύσαρκους ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα διορθώνοντας τις αρνητικές επιπτώσεις που επιβάλει η πάθηση στην αντικαρκινική ανοσοαπόκριση», είπε στην Epoch Times ο Τζόσεφ Μπάρμπι, επίκουρος καθηγητής ογκολογίας στο Τμήμα Ανοσολογίας του Roswell Park και επικεφαλής συν-συγγραφέας της μελέτης.

Πρόσθεσε ότι απαιτείται περισσότερη έρευνα για να δοκιμαστεί η επίδραση της μετφορμίνης σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα κατά του καρκίνου του πνεύμονα σε υπέρβαρους καρκινοπαθείς ασθενείς.

Αντικαρκινικά οφέλη της μετφορμίνης

Επιστήμονες στο Ολοκληρωμένο Αντικαρκινικό Κέντρο Roswell Park (Roswell Park Comprehensive Cancer Center), στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης, υποθέτουν ότι τα αντικαρκινικά οφέλη της μετφορμίνης μπορεί να είναι ιδιαίτερα εμφανή στους ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα οι οποίοι είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Αυτή η θεωρία υποστηρίζεται από στοιχεία δύο δεκαετιών που συνδέουν τη μετφορμίνη με μειωμένη καρκινική πρόοδο.

Οι ερευνητές εντυπωσιάστηκαν από παλαιότερες κλινικές δοκιμές, οι οποίες συχνά περιελάμβαναν ασθενείς κανονικού βάρους και δεν επεδείκνυαν ξεκάθαρα αντικαρκινικά οφέλη. Πρότειναν πως η συμπερίληψη ως επί το πλείστον κανονικού βάρους ασθενών πιθανόν να απέκρυψε πιο ισχυρά στοιχεία όσον αφορά την επίδραση του φαρμάκου σε συγκεκριμένους πληθυσμούς, ειδικότερα αυτούς που είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι.

Για τη νέα τους μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό του Εθνικού Αντικαρκινικού Ινστιτούτου (Journal of the National Cancer Institute), οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από δύο ξεχωριστές ομάδες ασθενών. Η πρώτη περιελάμβανε 511 υπέρβαρους ασθενείς με δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) άνω του 25, και 232 ασθενείς με ΔΜΣ κάτω του 25, το οποίο θεωρείται το υγιές όριο. Όλοι οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε εγχείρηση.

Στη δεύτερη ομάδα, εστίασαν στον αντίκτυπο της μετφορμίνης πάνω στην παράταση της ζωής των ασθενών, χωρίς πρόοδο του καρκίνου, ανάμεσα σε 284 υπέρβαρους ασθενείς συγκριτικά με 184 όχι υπέρβαρους ασθενείς οι οποίοι έλαβαν ανοσοθεραπεία, ένα είδος αντικαρκινικού φαρμάκου.

«Η δουλειά μας δείχνει ότι η αντικαρκινική επίδραση της μετφορμίνης είναι ενεργή μόνο στην περίπτωση της παχυσαρκίας», είπε σε δήλωση Τύπου ο Δρ Σάι Γιενταμούρι, επικεφαλής στρατηγικής και επικεφαλής θωρακικής χειρουργικής στο Ολοκληρωμένο Αντικαρκινικό Κέντρο του Roswell Park και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Παρατηρήσαμε πιο μακροχρόνια παράταση χωρίς υποτροπή σε υπέρβαρους ασθενείς, οι οποίοι πήραν μετφορμίνη και υποβλήθηκαν σε εγχείρηση.»

Η μετφορμίνη μπορεί να βοηθήσει τους καρκινοπαθείς ασθενείς, ειδικά αυτούς που είναι υπέρβαροι, με τρεις τρόπους:

• Μειωμένη υποτροπή του καρκίνου: Για τα υπέρβαρα άτομα που υποβλήθηκαν σε εγχείρηση για αφαίρεση τμήματος του πνεύμονα (λοβεκτομή), η μετφορμίνη συνδέθηκε με λιγότερες πιθανότητες επανεμφάνισης του καρκίνου.

• Επιβράδυνση της ανάπτυξης του όγκου: Η μετφορμίνη επιβράδυνε την ανάπτυξη του όγκου σε υπέρβαρα ποντίκια, επηρεάζοντας το ανοσοποιητικό σύστημα.

• Βελτιωμένη ανοσοθεραπεία: Η μετφορμίνη ήταν πιο αποτελεσματική στην αντιμετώπιση του καρκίνου σε υπέρβαρα ποντίκια και ανθρώπους όταν συνδυάστηκε με ανοσοθεραπεία.

«Είναι γνωστό ότι η παχυσαρκία  επηρεάζει αρνητικά το ανοσοποιητικό σύστημα με τρόπους που  υπονομεύουν την αποτελεσματική αντικαρκινική ανοσία και προάγουν δυσμενή αποτελέσματα», είπε ο Μπάρμπι. «Σε προηγούμενη εργασία, καταφέραμε να συσχετίσουμε τη σπλαχνική ή κεντρική παχυσαρκία με επιθετική ασθένεια και ανοσοποιητική δυσλειτουργία σε ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα και προ-κλινικά καρκινικά μοντέλα.»

Μηχανισμός δράσης

Σε προ-κλινικές μελέτες, η μετφορμίνη φαίνεται να επιβραδύνει την ανάπτυξη όγκων και να αντιστρέφει την ανοσοκαταστολή που προκαλείται από την παχυσαρκία. Ο συνδυασμός της μετφορμίνης με έναν αναστολέα ανοσοποιητικού σημείου ελέγχου οδήγησε σε ενισχυμένο έλεγχο της ανάπτυξης του όγκου, παρόλο που αυτά τα αποτελέσματα παρατηρήθηκαν κυρίως σε παχύσαρκους ασθενείς.

«Σε παχύσαρκους ή υπέρβαρους ασθενείς, η μετφορμίνη φαίνεται να αλλάζει την ισορροπία μεταξύ των ανοσοκατασταλτικών μηχανισμών και αυτών που ενεργοποιούν τις διαδικασίες εξόντωσης των όγκων», εξήγησε ο Μπάρμπι σε δήλωση Τύπου.

Παλαιότερη έρευνα έχει δείξει ότι οι χρήστες μετφορμίνης γενικά έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν θανατηφόρο νόσο, ενώ μια μελέτη που διεξήχθη σε ποντίκια ανακάλυψε ότι η μετφορμίνη μπορεί επίσης να αποτρέψει την ανάπτυξη όγκων του πνεύμονα που σχετίζονται με τη χρήση καπνού.

Τα ευρήματα οδηγούν σε νέα κλινική δοκιμή

Οι ερευνητές σκοπεύουν να εμπνεύσουν τις μελλοντικές μελέτες υπογραμμίζοντας τις πιθανές θεραπευτικές αγωγές που περιέχουν μετφορμίνη, για να βελτιώσουν την κλινική έκβαση σε πληθυσμούς που βρίσκονται σε κίνδυνο.

Βασισμένη σε αυτά τα ευρήματα, η ερευνητική ομάδα έχει σχεδιάσει μια κλινική δοκιμή φάσης 2, τη  φάση της κλινικής έρευνας που αξιολογεί μια νέα ιατρική αγωγή, όπως ένα φάρμακο ή μια θεραπεία. Η δοκιμή είναι σχεδιασμένη να αξιολογήσει τη δυνατότητα της μετφορμίνης για πρόληψη του καρκίνου του πνεύμονα σε υπέρβαρα ή παχύσαρκα άτομα υψηλού κινδύνου. Σύμφωνα με τους ερευνητές του Roswell Park, το κέντρο είναι μόλις ένα από τα τρία σημεία στις ΗΠΑ και τον Καναδά που προσφέρουν αυτήν τη δοκιμή και χρηματοδοτείται από το Εθνικό Αντικαρκινικό Ινστιτούτο.

Ο Μπάρμπι είπε ότι η κατανόηση των επιπτώσεων του περιττού βάρους και σωματικού λίπους στην πρόοδο της ασθένειας και τη λειτουργία του ανοσοποιητικού είναι καίρια για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του καρκίνου του πνεύμονα και τον σχεδιασμό νέων θεραπειών για μια διαφορετική ομάδα ασθενών.

«Αν και η μελέτη μας εστίασε στον καρκίνο του πνεύμονα», συνέχισε λέγοντας ο Μπάρμπι, «είναι πιθανό η μετφορμίνη να έχει παρόμοια αποτελέσματα και σε άλλες κακοήθειες.» Από τη στιγμή που οι αλλαγές που προκαλούνται από το φάρμακο σε μοντέλα παχύσαρκων ασθενών με καρκίνο του πνεύμονα αναμένεται να βελτιώσουν γενικά τις αντικαρκινικές ανοσολογικές αποκρίσεις, πρόσθεσε ότι «οι επόμενες μελέτες θα πρέπει να ερευνήσουν αυτή την πιθανότητα.»

Νέα μελέτη διαπίστωσε αύξηση των ψυχώσεων και της σχιζοφρένειας μεταξύ νεαρών ενηλίκων στον Καναδά που κάνουν χρήση κάνναβης.

Τα κρούσματα σχιζοφρένειας που συνδέονται με την κάνναβη έχουν σχεδόν τριπλασιαστεί στο διάστημα από το 2006 έως το 2022, με τους νεαρούς άνδρες 19-24 ετών να αντιμετωπίζουν τον υψηλότερο κίνδυνο. Η αύξηση συμπίπτει χρονικά με τη νομιμοποίηση της κάνναβης στο Οντάριο του Καναδά, τον Οκτώβριο του 2018.

Η νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο JAMA Network Open, ανέλυσε ιατρικά αρχεία περισσότερων από 13,5 εκατομμυρίων ανθρώπων στο Οντάριο. Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν στη συσχέτιση μεταξύ της χρήσης κάνναβης και της ανάπτυξης σχιζοφρένειας και ψύχωσης που δεν προσδιορίζεται διαφορετικά, πράγμα που σημαίνει ότι ένα άτομο έχει συμπτώματα ψύχωσης, αλλά όχι αρκετά ώστε να πληροί τα πλήρη κριτήρια για ψυχιατρική διάγνωση.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι το ποσοστό των περιπτώσεων σχιζοφρένειας που σχετίζεται με τον εθισμό στην κάνναβη αυξήθηκε από 3,7% σε 10,3% κατά τη διάρκεια της περιόδου των 16 ετών που αναφέρθηκαν.

Η πιο σημαντική άνοδος, που παρατηρήθηκε στους νεαρούς άνδρες μεταξύ 19 και 24 ετών, ήταν 18,9%, ενώ μια μικρή αλλά σημαντική αύξηση 1,8% εντοπίστηκε στις γυναίκες της ίδιας ηλικιακής ομάδας.

Η έρευνα υποδηλώνει ότι η THC ή τετραϋδροκανναβινόλη, το κύριο ψυχοδραστικό συστατικό της κάνναβης, μπορεί να επηρεάσει την απελευθέρωση και τη σηματοδότηση της ντοπαμίνης σε βασικές περιοχές του εγκεφάλου, συμβάλλοντας ενδεχομένως στην εμφάνιση ψυχωτικών συμπτώματα σε ευαίσθητα άτομα.

Τα δεδομένα αυτά έρχονται να προστεθούν στις αυξανόμενες ενδείξεις ότι η χρήση κάνναβης, ιδίως η βαριά χρήση, συνδέεται με τον κίνδυνο εμφάνισης ψύχωσης.

Η επίπτωση της ψύχωσης συμπίπτει με την ιατρική νομιμοποίηση

Σύμφωνα με τους ερευνητές, το ποσοστό των νέων περιπτώσεων σχιζοφρένειας που συνδέονται με τη χρήση κάνναβης εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια μιας περιόδου σημαντικής χαλάρωσης των κανονισμών για την κάνναβη στο Οντάριο.

Παρά την αύξηση, οι συγγραφείς δεν είδαν καμία σχέση μεταξύ της νομιμοποίησης της κάνναβης και της αύξησης της σχιζοφρένειας από τη χρήση κάνναβης για διασκέδαση.

«Η πολιτική έχει σημασία» – ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την έκθεση των ατόμων σε μια ποικιλία προϊόντων κάνναβης υψηλής περιεκτικότητας [σε THC], δήλωσε η Δρ Τζόντι Μ. Γκίλμαν, αναπληρώτρια καθηγήτρια ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, σε σχόλιο που δημοσιεύθηκε στο JAMA Network Open.

«Καθώς η νομιμοποίηση της κάνναβης γίνεται πιο διαδεδομένη και η αγορά της κάνναβης αναπτύσσεται γοργά, πραγματοποιείται ένα φυσικό πείραμα έκθεσης του πληθυσμού στις αγορές κάνναβης», δήλωσε η ίδια.

Η Δρ Γκίλμαν επεσήμανε ότι τα αποτελέσματα αυτά υποδεικνύουν τον περίπλοκο χαρακτήρα των επιπτώσεων της νομιμοποίησης της κάνναβης στην ψυχική υγεία.

«Τα ευρήματα αυτά […] αναδεικνύουν τις μεθοδικές προκλήσεις της σύνδεσης της βιολογικής αιτιότητας μιας σύνθετης ψυχιατρικής νόσου, όπως η σχιζοφρένεια, με μια αλλαγή πολιτικής για την κάνναβη.»

Οι ερευνητές της μελέτης δήλωσαν ότι υπάρχουν τρεις βασικές προκλήσεις στη σύνδεση των αποτελεσμάτων της ψυχικής υγείας με τις αλλαγές της πολιτικής για τα ναρκωτικά.

Η πρώτη είναι ότι μπορεί να χρειαστούν χρόνια για να παρατηρηθούν αλλαγές στον πληθυσμό μετά τη νομιμοποίηση της κάνναβης. Η δεύτερη αφορά την καθιέρωση ενός σαφούς χρονοδιαγράμματος μεταξύ της χρήσης κάνναβης και των ψυχωτικών συμπτωμάτων. Τέλος, η ισχύς και ο τύπος των προϊόντων κάνναβης που χρησιμοποιούνται είναι συνήθως ασαφής.

Επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ένα απλό ρινικό σπρέι που περιέχει ωκυτοκίνη, κοινώς γνωστή ως «ορμόνη της αγάπης», μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της απάθειας που συχνά πλήττει ασθενείς που πάσχουν από έναν συγκεκριμένο τύπο άνοιας πρώιμης έναρξης.

Η μετωποκροταφική άνοια (Frontotemporal dementia-FTD) είναι μια κοινή μορφή άνοιας πρώιμης έναρξης που εμφανίζεται σε άτομα ηλικίας μεταξύ 40 και 65 ετών. Επηρεάζει τους μετωπιαίους και κροταφικούς λοβούς του εγκεφάλου, οδηγώντας σε προβλήματα με τη γλώσσα, τη συμπεριφορά και τη λήψη αποφάσεων.

Η απάθεια, ένα συχνό σύμπτωμα της νόσου, κάνει τους ασθενείς να χάνουν τα ενδιαφέροντα τους και να απομακρύνονται από τους αγαπημένους τους.

Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν αποδεδειγμένες θεραπείες για τα κυρίαρχα συμπτώματα της FTD, περιλαμβανομένης της απάθειας.

«Η απάθεια είναι ένα από τα βασικά συμπτώματα της μετωποκροταφικής άνοιας, και συχνά το πρώτο που αναπτύσσεται», είπε σε δήλωση Τύπου η συν-επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ Ελίζαμπεθ Φίνγκερ, επιστήμονας στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Lawson του St Joseph’s Health Care London στο Οντάριο του Καναδά.

Αποτελέσματα της μελέτης

Η τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη δοκιμή φάσης 2 – η μεγαλύτερη του είδους της για την FTD, σύμφωνα με τους ερευνητές – διαπίστωσε ότι η θεραπεία με ωκυτοκίνη οδήγησε σε ήπια βελτίωση των συμπτωμάτων απάθειας, ενισχύοντας ενδεχομένως την εμπλοκή των ασθενών στις καθημερινές δραστηριότητες και τις σχέσεις.

Η μελέτη διεξήχθη σε 11 τοποθεσίες, στον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες, από το 2018 έως το 2023 με τη συμμετοχή 74 ασθενών. Η ομάδα θεραπείας λάμβανε δύο ημερήσιες δόσεις σπρέι ωκυτοκίνης κάθε τρίτη ημέρα, για έξι εβδομάδες.

Οι ερευνητές αξιολόγησαν τα επίπεδα απάθειας χρησιμοποιώντας ένα ερωτηματολόγιο που αξιολογούσε 12 νευροψυχιατρικά συμπτώματα. Τα αποτελέσματα έδειξαν βελτίωση των συμπτωμάτων απάθειας μεταξύ εκείνων που λάμβαναν ωκυτοκίνη σε σύγκριση με εκείνους που λάμβαναν εικονικό φάρμακο, αν και η βελτίωση περιγράφηκε ως ήπια.

Οι φροντιστές παρατήρησαν ότι οι ασθενείς έκαναν ενέργειες που προηγουμένως μπορεί να είχαν παραμελήσει, όπως το να καλούν μέλη της οικογένειας ή να φτιάχνουν καφέ. «Ακόμη και μικρά πράγματα όπως αυτά κάνουν τεράστια διαφορά», δήλωσε η συν-επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ Κρίστυ Κόλμαν, επικεφαλής ερευνητικών εργασιών στο Schulich Medicine & Dentistry, σε δελτίο Τύπου. «Αν είστε παντρεμένοι με κάποιον που αδιαφορεί για εσάς και την ευημερία σας, το να έχετε αυτές τις μικρές αναλαμπές είναι σημαντικό.»

Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στο The Lancet Neurology.

Η «ορμόνη της αγάπης»

Η ωκυτοκίνη είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία κοινωνικών δεσμών, τη συναισθηματική ρύθμιση και την κινητοποίηση, δήλωσε στην εφημερίδα Epoch Times ο Δρ Μάικλ Τζενοβέζε, επικεφαλής ιατρός του τμήματος συμπεριφορικής υγείας της Access TeleCare, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη.

Η ορμόνη παράγεται στον υποθάλαμο και απελευθερώνεται σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένης της αμυγδαλής και του προμετωπιαίου φλοιού, όπου είναι απαραίτητη για την επεξεργασία των συναισθημάτων και τη δημιουργία κοινωνικών δεσμών.

«Στη μετωποκροταφική άνοια, ένα από τα πιο συνηθισμένα και δύσκολα συμπτώματα είναι η απάθεια, η οποία κάνει τους ασθενείς να αποσυνδέονται από τις δραστηριότητες και τους αγαπημένους τους, ακόμη και να αδιαφορούν για την φροντίδα του εαυτού τους», σημείωσε.

Οι έρευνες δείχνουν ότι η ωκυτοκίνη μπορεί ενδεχομένως να μειώσει την απάθεια, ιδίως σε άτομα με παθήσεις όπως η FTD, μειώνοντας την απελευθέρωση κορτιζόλης και το άγχος ως απάντηση στο κοινωνικό στρες, αυξάνοντας την ικανότητα ερμηνείας των ψυχικών καταστάσεων, ενισχύοντας την αναγνώριση των συναισθημάτων και αυξάνοντας το επίπεδο εμπιστοσύνης στις καθιερωμένες σχέσεις.

Ωστόσο, ο Δρ Τζενοβέζε προειδοποίησε ότι η έρευνα βρίσκεται ακόμη σε αρχικό στάδιο και χρειάζονται περισσότερες μελέτες για να επιβεβαιωθεί πόσο αποτελεσματικά και μακροχρόνια μπορεί να είναι αυτά τα πρώτα ευρήματα.

Πιθανοί κίνδυνοι και παρενέργειες

Ενώ η ωκυτοκίνη παράγεται φυσικά στο σώμα, η χρήση της στην ιατρική θεραπεία δεν είναι εντελώς ακίνδυνη, επεσήμανε ο Δρ Τζενοβέζε. Παρενέργειες όπως ναυτία, πονοκέφαλοι ή ήπιες αλλεργικές αντιδράσεις είναι πιθανές. Η ωκυτοκίνη μπορεί επίσης να εντείνει τα αρνητικά συναισθήματα σε ορισμένους ανθρώπους.

Ο τρόπος με τον οποίο οι ασθενείς με FTD θα ανταποκριθούν στη θεραπεία με ωκυτοκίνη αποτελεί ανησυχία.

«Δεδομένου ότι η μετωποκροταφική άνοια επηρεάζει τον εγκέφαλο με πολύπλοκους τρόπους, δεν γίνεται να αντιδρούν όλοι οι ασθενείς με τον ίδιο τρόπο», σημείωσε, προσθέτοντας ότι καθώς οι έρευνες για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της χρήσης της ωκυτοκίνης σε νευροεκφυλιστικές ασθένειες είναι περιορισμένες, το προφίλ ασφαλείας της βρίσκεται ακόμη υπό μελέτη.

«Λόγω αυτών των αβεβαιοτήτων, οι ασθενείς θα πρέπει να χρησιμοποιούν την ωκυτοκίνη μόνο υπό αυστηρή ιατρική παρακολούθηση για τον έλεγχο τυχόν ανεπιθύμητων ενεργειών», δήλωσε ο Δρ Τζενοβέζε.

Άλλες πηγές υποστήριξης

Ορισμένοι φροντιστές που συμμετείχαν στην έρευνα αυτή ανέφεραν στους ερευνητές ότι παρατήρησαν αλλαγές στη συμπεριφορά των ασθενών μετά τη δοκιμή, όπως το να τηλεφωνούν σε μέλη της οικογένειας ή να φτιάχνουν καφέ για τον/την σύζυγό τους, πράγματα που δεν τα σκέφτονταν πριν.

Στη θεραπεία της FTD, φροντιστής είναι ο/η σύζυγος, το μέλος της οικογένειας ή ο στενός φίλος που συμμετέχει ενεργά στη φροντίδα και την υποστήριξη ενός ατόμου που έχει διαγνωστεί με FTD, και ο οποίος αναλαμβάνει την ευθύνη της διαχείρισης των καθημερινών δραστηριοτήτων, της παροχής συναισθηματικής υποστήριξης, της επικοινωνία με τους γιατρούς για λογαριασμό του ασθενούς, κ.ά.

Οι ασθενείς με άνοια συχνά δυσκολεύονται να συμμετάσχουν σε κοινωνικές δραστηριότητες, να ακολουθήσουν μια ρουτίνα ή να ζητήσουν βοήθεια όταν χρειάζεται.

«Εδώ είναι που τα μέλη της οικογένειας, οι φροντιστές και τα δίκτυα υποστήριξης καθίστανται απαραίτητοι για τη διατήρηση της ποιότητας ζωής του ασθενούς», δήλωσε ο Δρ Τζενοβέζε.

«Ας υποθέσουμε ότι η ωκυτοκίνη αποδεικνύεται αποτελεσματική θεραπεία», είπε. «Σε αυτή την περίπτωση, ο ιφροντιστές μπορεί να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση των πλεονεκτημάτων της – βοηθώντας τον ασθενή να εντάξει τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις στη ρουτίνα του και διασφαλίζοντας ότι παραμένει δεσμευμένος.»

Δεδομένου ότι η μετωποκροταφική άνοια είναι μια προοδευτική πάθηση, η θεραπεία δεν μπορεί να περιορίζεται σε φαρμακευτική αγωγή, δήλωσε ο Δρ Τζενοβέζε.

Ένας συνδυασμός δομημένης ιατρικής φροντίδας, στρατηγικών συμπεριφοράς και ισχυρής συμμετοχής των φροντιστών είναι το κλειδί για να μπορέσουν οι ασθενείς να διαχειριστούν τα συμπτώματά τους και να διατηρήσουν την καλύτερη δυνατή ποιότητα ζωής, επεσήμανε.

«Η φροντίδα για την FTD δεν αφορά μόνο τον ασθενή, αλλά και το σύστημα υποστήριξης που δομείται γύρω του», κατέληξε. «Οι φροντιστές παρέχουν τη συνέχεια, την ενθάρρυνση και τη δομή που καθιστούν τη διαχείριση αυτής της δύσκολης νόσου πιο αποτελεσματική».

Τόσο η Δρ Κόλμαν όσο και η Δρ Φίνγκερ αναγνώρισαν την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα στη θεραπεία της FTD.

«Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πολλά [ευρήματα] όσον αφορά την τεκμηριωμένη διαχείριση των συμπτωμάτων, για οποιοδήποτε σύμπτωμα της FTD, συμπεριλαμβανομένης της απάθειας», δήλωσε η Δρ Κόλμαν σε διαφορετικό δελτίο Τύπου.

Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι η μελέτη αυτή αποτελεί το επιστέγασμα 15 ετών εργασίας με στόχο την εύρεση αποτελεσματικών παρεμβάσεων για τους ασθενείς με μετωποκροταφική άνοια και τους φροντιστές τους. Η Δρ Φίνγκερ υπογράμμισε τη σημασία της μελέτης: «Πρόκειται για ένα συναρπαστικό βήμα προς τα εμπρός για την ανάπτυξη συγκεκριμένων θεραπειών για τα νευροψυχιατρικά συμπτώματα της FTD».

Η προσθήκη υψηλής δόσης βιταμίνης C στη θεραπευτική αγωγή κατά του καρκίνου μπορεί να διπλασιάσει τον χρόνο επιβίωσης, σύμφωνα με κλινική δοκιμή σε ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος.

Καθώς η διάγνωση του καρκίνου του παγκρέατος είναι δύσκολη, γίνεται συνήθως όταν ο καρκίνος είναι πλέον σε προχωρημένο στάδιο. Έτσι, οι ασθενείς έχουν λίγες επιλογές πέρα από την τυπική χημειοθεραπεία, και οι περισσότεροι επιβιώνουν μόνον οκτώ μήνες.

«Όταν ξεκινήσαμε τη δοκιμή, νομίζαμε πως θα έχουμε επιτυχία εάν καταφέρουμε να φτάσουμε τους 12 μήνες επιβίωσης, αλλά διπλασιάσαμε συνολικά την επιβίωση στους 19 μήνες», είπε σε δήλωση Τύπου ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ Τζο Κάλλεν, καθηγητής χειρουργικής και ακτινολογικής ογκολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα.

«Τα αποτελέσματα ήταν τόσο ισχυρά … που μπορέσαμε να σταματήσουμε τη δοκιμή νωρίς.»

Δημοσιευμένη στο τεύχος Νοεμβρίου του περιοδικού Redox Biology, η μελέτη υποδηλώνει ότι η υψηλή δόση βιταμίνης C μπορεί όχι μόνο να επιβραδύνει την αύξηση ή ακόμα και να επιφέρει τον θάνατο των καρκινικών κυττάρων, αλλά και να μειώσει τον σωματικό πόνο αυτών που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία.

Μεγαλύτερη ανοχή, λιγότερες παρενέργειες

Η δεύτερη φάση της δοκιμής έδειξε ότι 34 ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του παγκρέατος 4ου σταδίου που έλαβαν και χημειοθεραπεία και υψηλή δόση βιταμίνης C έζησαν για 16 μήνες κατά μέσο όρο – διπλάσιο χρόνο δηλαδή από όσους αντιμετώπιζαν τον καρκίνο μόνο με χημειοθεραπεία. Εκτός από παράταση της ζωής, οι ασθενείς που έλαβαν βιταμίνη C παρουσίασαν λιγότερες παρενέργειες και μπόρεσαν να ολοκληρώσουν περισσότερους κύκλους θεραπειών χωρίς καθυστερήσεις ή μειώσεις της δόση τους.

«Δεν παρατείνει απλώς τη ζωή, αλλά φαίνεται και πως οι ασθενείς νιώθουν καλύτερα με τη θεραπεία», είπε ο Δρ Κάλλεν.

Η αγωγή με χημειοθεραπεία περιλαμβάνει δύο φάρμακα: την γεμσιταβίνη (gemcitabine), η οποία παρεμβαίνει στη διαίρεση των καρκινικών κυττάρων, και τη nab-πακλιταξέλη (nab-paclitaxel), η οποία αποτρέπει την αντιγραφή των καρκινικών κυττάρων. Αυτά τα φάρμακα, που χρησιμοποιούνται συνήθως για την αντιμετώπιση του καρκίνου του παγκρέατος, μπορεί να προκαλέσουν ναυτία και κόπωση, με αποτέλεσμα ένα εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Σύμφωνα με τη μελέτη, η βιταμίνη C φαίνεται να προστατεύει τα υγιή κύτταρα από αυτές τις παρενέργειες, μειώνοντας το οξειδωτικό στρες και τη φλεγμονή που πυροδοτούνται από τη χημειοθεραπεία. Ως αποτέλεσμα, οι ασθενείς μπόρεσαν να δεχτούν καλύτερα τη θεραπεία και να επαναλάβουν τους απαιτούμενους κύκλους χωρίς διακοπή.

Περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς στην ομάδα βιταμίνης C είχαν σταθερά επίπεδα λευκών αιμοσφαιρίων και παρέμειναν απύρετοι. Αντιθέτως, σχεδόν τα 2/3 της ομάδας χημειοθεραπείας είχαν χαμηλό αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων, και κατ’ επέκταση αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης. Επιπροσθέτως, πάνω από το 12% της ομάδας χημειοθεραπείας παρουσίασε πυρετό λόγω χαμηλού αριθμού λευκών αιμοσφαιρίων, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε νοσηλεία. Περίπου το 95% της ομάδας βιταμίνης C είχε σταθερά επίπεδα αιμοπεταλίων, ενώ πάνω από το 12% της ομάδας χημειοθεραπείας είχε χαμηλά επίπεδα αιμοπεταλίων, κάτι που αυξάνει τον κίνδυνο αιμορραγίας.

Επίσης, πλην ελαχίστων παρενεργειών, οι ασθενείς που έλαβαν ορό υψηλής δόσης βιταμίνης C έζησαν δύο μήνες χωρίς πρόοδο της νόσου.

Ο ορός είναι το κλειδί

Ένας από τους κύριους παράγοντες αυτής της επιτυχίας είναι ο τρόπος δράσης της υψηλής δόσης βιταμίνη C όταν χορηγείται ενδοφλεβίως.

Παλαιότερη έρευνα του Δρος Κάλλεν και της ομάδας του διαπίστωσε ότι η βιταμίνη C που χορηγείται ενδοφλεβίως πετυχαίνει υψηλότερα επίπεδα αίματος από τη δια του στόματος χορηγούμενη. Αυτές οι υψηλότερες συγκεντρώσεις πυροδοτούν χημικές αντιδράσεις που στοχεύουν τα καρκινικά κύτταρα, αφήνοντας τα υγιή κύτταρα ανεπηρέαστα σε μεγάλο ποσοστό.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ενδοφλέβια βιταμίνη C παράγει υπεροξείδιο του υδρογόνου (κοινώς γνωστό ως οξυζενέ) στην κυκλοφορία του αίματος, το οποίο είναι τοξικό για τα καρκινικά κύτταρα αλλά σχετικά αβλαβές για τα υγιή κύτταρα.

«Τα καρκινικά κύτταρα δεν αφαιρούν το υπεροξείδιο του υδρογόνου τόσο αποτελεσματικά όσο τα κανονικά κύτταρα», είπε σε δήλωση Τύπου σε προηγούμενη έρευνα ο Γκάρυ Μπιούεττνερ, καθηγητής ακτινολογικής ογκολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα. «Επομένως, τα καρκινικά κύτταρα είναι πολύ πιο ευάλωτα στις μεγάλες ποσότητες υπεροξειδίου του υδρογόνου.»

Ο Μπιούεττνερ είπε ότι αυτή η επιλεκτική στόχευση οφείλεται στο ότι τα καρκινικά κύτταρα έχουν χαμηλότερα επίπεδα ενός ενζύμου που ονομάζεται καταλάση, το οποίο υπό κανονικές συνθήκες διασπά το υπεροξείδιο του υδρογόνου. «Αυτό εξηγεί γιατί τα πολύ υψηλά επίπεδα βιταμίνης C … δεν επηρεάζουν τους κανονικούς ιστούς, αλλά είναι επιβλαβή για τους καρκινικούς ιστούς.»

«Σε μία από τις δοκιμές φάσης α΄για τον καρκίνο του παγκρέατος, όπου συνδυάσαμε υψηλή δόση βιταμίνης C με ακτινοβολία, είχαμε και πάλι τρεις περιπτώσεις παράτασης ζωής», είπε ο Δρ Κάλλεν σε πρόσφατη δήλωση τύπου. «Έχουν ξεπεράσει το προσδόκιμο ζωής κατά εννέα χρόνια, το οποίο είναι πολύ πέρα από το τυπικό εύρος επιβίωσης.»

Ο ρόλος της βιταμίνης C στην αντιμετώπιση άλλων καρκίνων

Η νέα μελέτη προσθέτει στον αυξανόμενο όγκο στοιχείων που παρουσιάζουν τις μεγάλες δόσεις ενδοφλέβιας βιταμίνης C ως ένα πολύτιμο σύμμαχο στην αντιμετώπιση του καρκίνου. Τον περασμένο μήνα, η ομάδα του Πανεπιστημίου της Αϊόβα δημοσίευσε άλλη μια κλινική δοκιμή φάσης β΄, η οποία έδειξε ότι ο συνδυασμός ενδοφλέβιας χορήγησης βιταμίνης C με χημειοθεραπεία και ακτινοβολίας βελτίωσε σημαντικά το ποσοστό επιβίωσης σε ασθενείς με πολύμορφο γλοιοβλάστωμα (glioblastoma).

Το πολύμορφο γλοιοβλάστωμα είναι ένας επιθετικός και ραγδαία αυξανόμενος τύπος καρκίνου του εγκεφάλου, γνωστός για τη δύσκολη διάγνωσή του και την αντίσταση στις θεραπείες – χαρακτηριστικά που καθιστούν την αντιμετώπιση του ιδιαίτερη πρόκληση. Στη μελέτη, ασθενείς με πολύμορφο γλοιοβλάστωμα οι οποίοι έλαβαν υψηλές δόσεις βιταμίνης C μαζί με χημειοθεραπεία και ακτινοβολία έζησαν κατά μέσο όρο 19,6 μήνες – σχεδόν πέντε μήνες περισσότερο από τους ασθενείς που ακολούθησαν μόνο την κανονική θεραπεία.

Σε εξέλιξη ήταν μια τρίτη δοκιμή φάσης β΄, που εξετάζει τη λειτουργία της ενδοφλέβιας βιταμίνη C στον μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, με τα αποτελέσματα να αναμένονταν στα τέλη του 2024.

«Στόχος μας είναι να δείξουμε ότι η ενδοφλέβια χορήγηση υψηλής δόσης βιταμίνης C, η οποία είναι πάρα πολύ φθηνή, αλλά και ανεκτή από τον ανθρώπινο οργανισμό, προάγει σημαντικά τη θεραπεία ακόμα και των πλέον θανατηφόρων καρκίνων», δήλωσε ο Δρ Κάλλεν.

Της Cara Michelle Miller

Η προπόνηση μετά από μια κουραστική μέρα στο γραφείο μπορεί να μην είναι επαρκής για να εξουδετερώσει τις βλαβερές επιπτώσεις της καθιστικής ζωής στην υγεία της καρδιάς, σύμφωνα με νέα μελέτη της Mass General Brigham.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας, έδειξε ότι η έντονα καθιστική ζωή, την οποία οι ερευνητές προσδιόρισαν ως πολύ χαμηλή κατανάλωση ενέργειας όταν ένα άτομο κάθεται ή είναι ξαπλωμένο, συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής νόσου, συγκεκριμένα με καρδιακή ανεπάρκεια και καρδιαγγειακό θάνατο.

Ωστόσο, αυτοί οι κίνδυνοι μπορούν να μειωθούν σημαντικά αν μειώσουμε τις ώρες φυσικής αδράνειας, αντικαθιστώντας τες με άλλες δραστηριότητες, προτείνουν οι ερευνητές, οι οποίοι παρουσίασαν πρόσφατα τα πορίσματά τους στις Επιστημονικές Συνεδρίες 2024 της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας στο Σικάγο.

Το επίπεδο δραστηριότητας συνδέονται με το επίπεδο ύπνου

«Πολλοί ξοδεύουμε το μεγαλύτερο της ημέρας καθιστοί, και παρόλο που υπάρχουν πολλές έρευνες που τονίζουν τη σημασία της σωματικής δραστηριότητας, γνωρίζουμε σχετικά ελάχιστα για τις πιθανές συνέπειες του υπερβολικά καθιστικού τρόπου ζωής, πέρα από μια γενική εντύπωση ότι μπορεί να είναι επιβλαβής», είπε σε δήλωση Τύπου η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ Εζιμαμάκα Ατζούφο, καρδιολόγος στο Νοσοκομείο Brigham and Women.

Για τη μελέτη, η Ατζούφο και η ομάδα της ανέλυσαν δεδομένα παρακολούθησης της δραστηριότητας 89.530 ανθρώπων με μέσο όρο ηλικίας τα 62 έτη που συμμετείχαν στην ομάδα μελέτης της Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου. Όλοι οι συμμετέχοντες φορούσαν τριαξονικό επιταχυνσιόμετρο (συσκευή που μετράει την επιτάχυνση σε τρεις άξονες) στον καρπό τους για πάνω από επτά ημέρες, για να μετριέται η κινητικότητα τους.

Οι ερευνητές εξέτασαν τη σχέση μεταξύ του καθημερινού χρόνου καθιστικής δραστηριότητας και τον μελλοντικό κίνδυνο τεσσάρων κοινών καρδιαγγειακών παθήσεων: κολπική μαρμαρυγή, έμφραγμα, καρδιακή ανεπάρκεια και καρδιαγγειακό θάνατο. Ταξινόμησαν την καθιστική συμπεριφορά χρησιμοποιώντας αλγόριθμο μηχανικής εκμάθησης.

Οι ερευνητές κατέγραψαν πόσο χρόνο οι συμμετέχοντες κοιμούνταν, καθώς και την καθιστική συμπεριφορά τους και τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν στις ακόλουθες τέσσερεις ομάδες με βάση τα επίπεδα αδράνειας:

• Περισσότερες από 10,6 ώρες καθίσματος την ημέρα
• 9,4 με 10,6 ώρες καθίσματος την ημέρα
• 8,2 με 9,4 ώρες καθίσματος την ημέρα
• Λιγότερες από 8,2 ώρες καθίσματος την ημέρα

Αυτοί που πέρασαν τη λιγότερη ώρα καθισμένοι δεν παρουσίασαν μόνο τον μεγαλύτερο χρόνο δραστηριότητας, αλλά κοιμήθηκαν και περισσότερο. Ομοίως, οι συμμετέχοντες που πέρασαν τον περισσότερο χρόνο καθισμένοι, εκτός του ότι ήταν λιγότερο δραστήριοι, κοιμήθηκαν και λιγότερο.

Το 5% των συμμετεχόντων ανέπτυξαν κολπική μαρμαρυγή

Ύστερα από παρακολούθηση 8 ετών κατά μέσο όρο, περίπου το 5% των συμμετεχόντων στη μελέτη ανέπτυξαν κολπική μαρμαρυγή, περίπου το 2% ανέπτυξαν καρδιακή ανεπάρκεια, σχεδόν το 2% παρουσίασαν έμφραγμα και περίπου το 1% πέθαναν από καρδιαγγειακά αίτια.

«Οι κίνδυνοι της καθιστικής ζωής παρέμειναν ακόμη και σε ανθρώπους που ήταν σωματικά δραστήριοι, κάτι το οποίο είναι σημαντικό επειδή πολλοί από εμάς καθόμαστε πολύ και νομίζουμε πως αν βγούμε έξω στο τέλος της ημέρας και ασκηθούμε για λίγο θα μπορέσουμε να το αντισταθμίσουμε. Ωστόσο, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα», είπε η Δρ Ατζούφο σε δήλωση Τύπου.

Η ανάλυση των ερευνητών βρήκε ότι η καθιστική συμπεριφορά συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης και των τεσσάρων τύπων καρδιακής νόσου, με 40% έως 60% μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας και καρδιαγγειακού θανάτου να παρατηρείται όταν η καθιστική συμπεριφορά ξεπερνά τις 10,6 ώρες ημερησίως (εξαιρώντας τις ώρες ύπνου).

Τα ευρήματα συνάδουν με αυτά προηγούμενων ερευνών που συνδέουν το κάθισμα με τον κίνδυνο εανάπτυξης ασθενειών, ασχέτως των επιπέδων δραστηριότητας. Μια μεγάλη αναθεώρηση και μετα-ανάλυση των μελετών που δημοσιεύθηκαν το 2015 έδειξε πως ακόμη και αφού γίνει ρύθμιση για την σωματική δραστηριότητα, το κάθισμα για μεγάλες χρονικές περιόδους συνδέεται με επιδείνωση της υγείας, ανάπτυξη καρδιακής νόσου, διαβήτη Τύπου 2 και καρκίνου.

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες παρέμειναν παρά την άσκηση

Οι τελευταίες Κατευθυντήριες Γραμμές Σωματικής Δραστηριότητας για τους Αμερικανούς συνιστούν στους ενήλικες να εκτελούν τουλάχιστον 75 με 150 λεπτά έντονης αεροβικής άσκησης ή 150 με 300 λεπτά μέτριας έντασης αεροβική άσκηση, κάθε εβδομάδα, μαζί με ασκήσεις ενδυνάμωσης για δύο ημέρες .

Να σημειωθεί ότι πολλές από τις ανεπιθύμητες ενέργειες παρέμειναν ακόμη και μεταξύ αυτών που βρίσκονταν εντός των προτεινόμενων επιπέδων άσκησης.

«Τα δεδομένα μας υποστηρίζουν την ιδέα ότι είναι πάντοτε καλύτερο να καθόμαστε λιγότερο και να κινούμαστε περισσότερο για να μειώσουμε τον κίνδυνο καρδιακής νόσου, και πως η μείωση του χρόνου καθιστικής δραστηριότητας είναι ιδιαίτερα σημαντική για την μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρδιακής ανεπάρκειας και καρδιαγγειακού θανάτου», είπε σε δήλωση Τύπου ο Δρ Σαάν Κουρσίντ, επικεφαλής συν-συγγραφέας της μελέτης και ηλεκτροφυσιολόγος.

Οι συγγραφείς σκοπεύουν να διευρύνουν την έρευνά τους, για να μελετήσουν το πώς η καθιστική συμπεριφορά σχετίζεται με άλλες ασθένειες για πιο εκτεταμένες περιόδους.

Η ερευνητική ομάδα ελπίζει πως τα ευρήματά της θα συμβάλλουν στην επικαιροποίηση των κατευθυντήριων γραμμών της δημόσιας υγείας. Εξέφρασαν επίσης το ενδιαφέρον τους για προοπτικές μελέτες οι οποίες διερευνούν τα αποτελέσματα των παρεμβάσεων που έχουν σχεδιαστεί για τη μείωση της καθιστικής συμπεριφοράς καθώς και τον αντίκτυπό τους στην καρδιαγγειακή υγεία.

«Η άσκηση είναι κρίσιμη, αλλά η αποφυγή του υπερβολικά παρατεταμένου χρόνου καθιστικής συμπεριφοράς φαίνεται να είναι εξίσου σημαντική», είπε σε δήλωση Τύπου ο επικεφαλής συν-συγγραφέας και καρδιολόγος Δρ Πάτρικ Έλλινορ. «Ελπίζουμε πως αυτή η εργασία θα μπορέσει να ενδυναμώσει τους ασθενείς και τους παρόχους υγείας, προσφέροντας έναν εναλλακτικό τρόπο εξισορρόπησης της κινητικής συμπεριφοράς για τη βελτίωση της καρδιαγγειακής υγείας.»

Του George Citroner

Πολλές ασθενείς με καρκίνο του μαστού αναρωτιούνται γιατί εμφανίζεται μερικές φορές η ασθένεια ακόμη και όταν ακολουθούν μια υγιεινή δίαιτα και δεν έχουν οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού. Ο Δρ Τζανγκ Τζιντζιάν, πρωτοπόρος γιατρός για τον καρκίνο του μαστού στην Ταϊβάν, ανέφερε ότι οι συνήθειες του ύπνου μπορεί επίσης να επηρεάσουν τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού. Μίλησε επίσης για τους πιο γνωστούς παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο για μια γυναίκα.

Συνήθεις παράγοντες που οδηγούν στην ανάπτυξη καρκίνου του μαστού

Ένας από τους κύριους παράγοντες αύξησης του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του μαστού για μια γυναίκα είναι το οικογενειακό ιστορικό.

Η ηθοποιός Αντζελίνα Τζολί είχε ιδιαίτερα βεβαρυμένο οικογενειακό ιστορικό: Η θεία της είχε καρκίνο του μαστού και η μητέρα της είχε πεθάνει από καρκίνο των ωοθηκών. Και οι δύο είχαν βρεθεί θετικές στη γενετική μετάλλαξη BRCA1, η οποία συνδέεται με την εμφάνιση του καρκίνου του μαστού. Το ίδιο μεταλλαγμένο γονίδιο βρέθηκε και στην ηθοποιό. Οι γιατροί τής είπαν ότι ο κίνδυνος να αναπτύξει καρκίνο του μαστού άγγιζε το 90%, και η πιθανότητα να αναπτύξει καρκίνο των ωοθηκών ξεπερνούσε το 50%. Επομένως, αποφάσισε να κινηθεί εκ του ασφαλούς και αφαίρεσε το στήθος, τις ωοθήκες και τις σάλπιγγές της.

Ο Δρ Τζανγκ εξήγησε ότι οι μαστεκτομές έχουν κάνει μεγάλη πρόοδο όσον αφορά την αισθητική. Με τις σημερινές προηγμένες τεχνικές αναδόμησης, οι χειρουργοί κάνουν μονάχα μερικές μικρές τομές γύρω από τη θηλή και κάτω από τη μασχάλη. Αυτή η μέθοδος αφαιρεί τον μαστικό ιστό και επιτρέπει την τοποθέτηση νέων εμφυτευμάτων. Για τις γυναίκες που σκέπτονται την αφαίρεση των ωοθηκών, αλλά ανησυχούν για τη μείωση των οιστρογόνων μετά την αφαίρεση, ο Δρ Τζανγκ είπε ότι μπορούν να λάβουν συμπληρώματα ή να υποβληθούν σε θεραπεία ορμονικής αντικατάστασης για να διατηρήσουν την ορμονική ισορροπία.

Άλλοι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του μαστού για μια γυναίκα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Πρώιμη εμμηνόρροια
• Αργοπορημένη εμμηνόπαυση
• Υπερβολική λήψη ορμονικών συμπληρωμάτων μετά την εμμηνόπαυση
• Διατροφή πλούσια σε λιπαρά και θερμίδες
• Ατεκνία
• Ενδοκρινικοί διαταράκτες

Ο Δρ Τζανγκ επεσήμανε ότι η εμμηνόρροια διεγείρει την προγεστερόνη και τα οιστρογόνα, διεγείροντας τους μαστικούς αδένες. Ο μεγαλύτερος αριθμός εμμηνορροϊκών περιόδων και η αυξημένη ορμονική διέγερση αυξάνουν κατ’ επέκταση και τις πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου του μαστού.

Αντίστοιχα, η υπερβολική πρόσληψη συμπληρωμάτων γυναικείων ορμονών και η κατανάλωση τροφών υψηλών σε λιπαρά και έλαια αυξάνουν τον κίνδυνο παχυσαρκίας και φλεγμονής, και επομένως και τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού.

Άλλοι παράγοντες κινδύνου σχετίζονται συχνά με τις καθημερινές μας συνήθειες, όπως η έκθεση σε πλαστικοποιητές ή κατάλοιπα φυτοφαρμάκων (ενδοκρινικούς διαταράκτες), οι οποίες συντείνουν στην αύξηση του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του μαστού. Κοινά προϊόντα που περιέχουν πλαστικοποιητές είναι τα εμφιαλωμένα ποτά σε πλαστικά μπουκάλια και τα έτοιμα υπέρ-επεξεργασμένα τρόφιμα. Επίσης, εάν δεν πλυθούν σωστά, τα φρούτα και τα λαχανικά που έχουν καλλιεργηθεί με συμβατικό τρόπο μπορεί να περιέχουν κατάλοιπα φυτοφαρμάκων.

Η διαταραχή του κιρκάδιου ρυθμού αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου

Ο Δρ Τζανγκ αναφέρθηκε και στους κινδύνους που ενέχει η διαταραχή του κιρκάδιου ρυθμού. Οι γυναίκες που δουλεύουν σε νυχτερινές βάρδιες, όπως οι εργαζόμενες στον τομέα υγείας, οι αεροσυνοδοί και οι υπάλληλοι καταστημάτων 24ωρης λειτουργίας, έχουν περισσότερες πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου του μαστού από αυτές που ακολουθούν τακτικά ημερήσια ωράρια εργασίας.

Σύμφωνα με τον Δρα Τζανγκ, ο κιρκάδιος ρυθμός περιγράφει το πώς οι άνθρωποι και τα ζώα ακολουθούν φυσιολογικά τον κύκλο ημέρας και νύχτας. Ο κιρκάδιος ρυθμός δίνει έμφαση σε ένα κρίσιμο σημείο: την ώρα για ξεκούραση, καθώς τόσο το σώμα όσο και ο εγκέφαλος έχουν ανάγκη από επαρκή ανάπαυση, κατά τη διάρκεια της οποίας ενεργοποιούνται σημαντικές λειτουργίες. Ενώ ο εγκέφαλος ξεκουράζεται, επεξεργάζεται τις πληροφορίες που έλαβε κατά τη διάρκεια της ημέρας και ξεκαθαρίζει τα άχρηστα πράγματα, σαν να πετάμε τα σκουπίδια. Χωρίς βαθύ ή επαρκή ύπνο, οι άνθρωποι μπορεί να παρουσιάσουν δυσκολία στη συγκέντρωση και «ψυχική ομίχλη» (σύγχυση, αποδιοργάνωση, προβλήματα μνήμης) την επόμενη μέρα, επηρεάζοντας την εργασία και την καθημερινή ζωή.

Όταν ένα άτομο πέφτει για ύπνο, το σώμα αρχίζει να απελευθερώνει μελατονίνη. Η μελατονίνη όχι μόνο βοηθά τους ανθρώπους να μπουν σε κατάσταση αδράνειας, αλλά συνδέεται στενά και με την ευεξία του ανοσοποιητικού συστήματος. Άνθρωποι με κακής ποιότητας ύπνο έχουν συνήθως μειωμένη ανοσία και είναι πιο ευάλωτοι σε ασθένειες και λοιμώξεις. Έχουν επίσης περισσότερο άγχος, κάτι που γενικά είναι επικίνδυνο όσον αφορά την ανάπτυξη οποιουδήποτε είδους καρκίνου.

Η κατάθλιψη ως συντελεστής για την εμφάνιση καρκίνου

Ο κακής ποιότητας ύπνος συχνά οφείλεται στο άγχος ή την κατάθλιψη. Παρόλο που η κατάθλιψη δεν αποτελεί άμεση αιτία ανάπτυξης καρκίνου του μαστού, ο Δρ Τζανγκ πιστεύει ότι το στρες και η κακή διάθεση που προκαλεί η κατάθλιψη επηρεάζουν το ενδοκρινικό σύστημα, εξασθενώντας το ανοσοποιητικό και προκαλώντας διαταραχές του αυτόνομου νευρικού συστήματος, οι οποίες ενδεχομένως αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης κάθε είδους γυναικολογικών ασθενειών.

Για να μειώσει την επίπτωση της κατάθλιψης στην ποιότητα του ύπνου, ο Δρ Τζανγκ προτείνει ότι πρέπει να μάθουμε να παίρνουμε τα πράγματα ελαφρά και να ελέγχουμε το στρες. Μοιράστηκε την προσωπική του εμπειρία με εμάς: Συνέβαινε συχνά να ξυπνά τη νύχτα για να πάει στην τουαλέτα και ύστερα δεν μπορούσε να ξανακοιμηθεί. Εάν είχε κάποιο χειρουργείο ή κάποια συνάντηση την επόμενη μέρα για την οποία ανησυχούσε, η επιπλέον πίεση απομάκρυνε ακόμα περισσότερο την επιστροφή του στη χαλάρωση του ύπνου. Τελευταία, ωστόσο, έχει καταφέρει να διώχνει την ένταση και το άγχος του έτσι ώστε να μπορεί να κοιμάται πιο εύκολα.

Συμβουλές για τη βελτίωση της ποιότητας του ύπνου

Ο Δρ Τζανγκ προτείνει τα ακόλουθα για τη βελτίωση της ποιότητας του ύπνου:

1. Το στρώμα και το μαξιλάρι να έχουν ένα μέτριο επίπεδο σκληρότητας.
2. Αποφύγετε την ακτινοβολία (μπλε φως) των κινητών, των υπολογιστών και των τηλεοράσεων.
3. Επιλέξτε απαλή μουσική πριν τον ύπνο, αποφεύγοντας τους ζωηρούς ρυθμούς.
4. Αποφύγετε τα νυχτερινά σνακ.
5. Αποφύγετε την έντονη άσκηση πριν τον ύπνο. Επιλέξτε το ελαφρύ τέντωμα ή ένα ζεστό μπάνιο, που προάγουν τη χαλάρωση.
6. Αποφύγετε τις διαφωνίες πριν τον ύπνο, αφού αυτές οι καταστάσεις παράγουν στρες.

Ο Δρ Τζανγκ τονίζει επίσης την τήρηση του φυσιολογικού κιρκάδιου ρυθμού του σώματος, τη συγκέντρωση στο παρόν, την πιο ανάλαφρη αντιμετώπιση των πραγμάτων, και την εγκατάλειψη και τη συγχώρεση ως παράγοντες εσωτερικής απελευθέρωσης και χαλάρωσης.

Της Amber Yang

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι της συγγραφέως και δεν αντανακλούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της Epoch Times. 

Φανταστείτε την κουρκουμίνη ως πυροσβέστη του σώματός σας, πάντα έτοιμη να αναλάβει δράση και να σβήσει τις φλόγες της φλεγμονής και του οξειδωτικού στρες που σιγοκαίνε και βλάπτουν τα κύτταρα, τους ιστούς και τα όργανα αν αφεθούν ανεξέλεγκτες.

Η κουρκουμίνη είναι το κύριο συστατικό του κουρκουμά, του χρυσού μπαχαρικού από τη ρίζα του φυτού Curcuma longa. Μέλος της οικογένειας του τζίντζερ, ο κουρκουμάς οφείλει την κίτρινο-πορτοκαλί απόχρωσή του στην κουρκουμίνη.

Στο φαρμακείο της φύσης, ο κουρκουμάς είναι από παλιά γνωστός για την ικανότητά του να αντιμετωπίζει ένα ευρύ φάσμα παθήσεων, από την αρθρίτιδα και τις πεπτικές διαταραχές έως την επούλωση πληγών.

Η σύγχρονη επιστήμη έχει επίσης αρχίσει να εκτιμά τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Το 1800, οι επιστήμονες Ανρί Ωγκύστ Βόγκελ και Πιερ Ζοζέφ Πελλιτιέ [Henri Auguste Vogel,  Pierre Joseph Pellitier] ανέφεραν ότι είχαν απομονώσει μια «κίτρινη χρωστική ουσία» από τον κουρκουμά, την οποία ονόμασαν κουρκουμίνη.

Το 1949, οι συγγραφείς μίας εργασίας που δημοσιεύτηκε στο Nature ήταν οι πρώτοι που εντόπισαν την ικανότητα της κουρκουμίνης να καταπολεμά τα βακτήρια. Το ενδιαφέρον για την κουρκουμίνη αυξήθηκε τη δεκαετία του 1970, με αποτέλεσμα τη διεξαγωγή περισσότερων από 17,000 δημοσιευμένων μελετών τα τελευταία 50 χρόνια.

Από αυτές τις μελέτες προκύπτει ότι η κουρκουμίνη είναι μία αντιφλεγμονώδης, αντιοξειδωτική, αντι-ιική, αντιβακτηριακή, αντιμυκητιασική και αντικαρκινική ουσία.

Είτε προσθέτετε κουρκουμά στα γεύματά σας είτε τον λαμβάνετε ως συμπλήρωμα, η κουρκουμίνη είναι ένα θρεπτικό συστατικό που μπορεί πραγματικά να ωφελήσει την υγεία σας εν γένει.

Ιδιότητες

Η κουρκουμίνη δρα προς όφελος της υγείας μας με πολλούς τρόπους:

1. Καταπραΰνει

Η κουρκουμίνη είναι γνωστή για την ικανότητά της να καταπραΰνει τη φλεγμονή και το οξειδωτικό στρες, παράγοντες που συντελλούν στη χρόνιων ασθενειών όπως οι καρδιακές παθήσεις και ο διαβήτης.

Η κουρκουμίνη βοηθά στη διαχείριση του διαβήτη τύπου 2, αναστέλλοντας τον πυρηνικό παράγοντα κάππα Β, ένα μόριο που τροφοδοτεί τη φλεγμονή. Ενισχύει επίσης τη λειτουργία των Β-κυττάρων ενισχύοντας την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Με το τη βελτίωση του ενδοθηλιακή λειτουργία και μειώνοντας το οξειδωτικό στρες και τη φλεγμονή, η κουρκουμίνη διατηρεί τα αιμοφόρα αγγεία σας καθαρά και συμβάλλει στην προστασία από καταστάσεις όπως η αθηροσκλήρωση και η καρδιακή ανεπάρκεια.

Εάν τα επίπεδα οξυγόνου μειωθούν, όπως σε απόφραξη των αιμοφόρων αγγείων ή σε καταστάσεις όπως η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), το άσθμα ή το εμφύσημα, η κουρκουμίνη παρεμβαίνει για να προστατεύσει τα κύτταρα της καρδιάς σας από βλάβη και θάνατο. Η κουρκουμίνη θωρακίζει, επίσης, την καρδιά από βλάβες που προκαλούνται από ορισμένα φάρμακα, σύμφωνα με αναθεώρηση του 2024

Η κουρκουμίνη έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει μια ποικιλία ‘πυρκαγιών’, από τη νόσο του Πάρκινσον (όπως έχει φανεί σε έρευνες σε ζώα) έως την γήρανση και τον καρκίνο (όπως έχει φανεί σε έρευνες σε ανθρώπους). Σύμφωνα με αναθεώρηση του 2015, η κουρκουμίνη όχι μόνο επιβραδύνει τον σχηματισμό διαφόρων όγκων, αλλά μπορεί επίσης να περιορίσει την ανάπτυξη και την εξάπλωσή τους.

2. Προστατεύει τις αρθρώσεις

Έρευνα έχει δείξει ότι η κουρκουμίνη είναι ανάλογη της ιβουπροφαίνης στην ανακούφιση του πόνου και τη βελτίωση της λειτουργίας σε άτομα με οστεοαρθρίτιδα. Σε τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη του 2009, το εκχύλισμα κουρκουμά λειτούργησε εξίσου καλά με την ιβουπροφαίνη στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος. Το εύρημα αυτό επιβεβαιώθηκε το 2014, όταν μια άλλη μελέτη έδειξε ότι ο κουρκουμάς παρείχε συγκρίσιμη ανακούφιση από τον πόνο και τη δυσκαμψία του γόνατος. Αλλά η κουρκουμίνη δεν αφορά μόνο τον πόνο – επίσης επιβραδύνει τον εκφυλισμό των αρθρώσεων.

Αυτό που κάνει επίσης τον κουρκουμά να ξεχωρίζει είναι η ικανότητά του να παρέχει αυτά τα οφέλη με λιγότερες παρενέργειες από αυτές της ιβουπροφαίνης – κυρίως όσον αφορά τον κοιλιακό πόνο και τη δυσφορία.

3. Ενισχύει την εγκεφαλική λειτουργία

Η κουρκουμίνη μπορεί να είναι σε θέση να βοηθήσει στην πρόληψη και τη θεραπεία της νόσου Αλτσχάιμερ, τον πιο κοινό τύπος άνοιας μεταξύ των ηλικιωμένων. Δύο είναι οι βασικότεροι υπαίτιοι: η φλεγμονή του εγκεφάλου και η συσσώρευση πλακών β-αμυλοειδούς, οι οποίες συνδέονται με τη νόσο Αλτσχάιμερ. Η κουρκουμίνη βελτιώνει τη μνήμη κατά 28% σε ενήλικες με ήπια προβλήματα μνήμης, δείχνοντας δυνατότητες για την όξυνση της γνωστικής λειτουργίας, σύμφωνα με μια έρευνα του 2018 μελέτη.

Η κουρκουμίνη ενισχύει επίσης τη διάθεσή σας. Μία μετα-ανάλυση του 2017 αποκάλυψε ότι η κουρκουμίνη μπορεί να αντιστρέψει την κατάθλιψη και το άγχος, κερδίζοντας φήμη και ως φυσικό αντικαταθλιπτικό.  Κλινική δοκιμή του 2013 έδειξε ότι είναι εξίσου αποτελεσματική με τη φλουοξετίνη (κοινώς γνωστή ως Prozac) – χωρίς τον κίνδυνο αυτοκτονικών σκέψεων που συνοδεύουν ενίοτε το συνταγογραφούμενο φάρμακο.

Άλλες ιδιότητες

Εκτός από τους παραπάνω ρόλους, η κουρκουμίνη έχει ηπατοπροστατευτικές ιδιότητες, αποτρέποντας δυνητικά ηπατικές διαταραχές που σχετίζονται με το οξειδωτικό στρες.

Επίσης, αλληλεπιδρά άμεσα με τα βακτήρια του εντέρου. Μελέτες δείχνουν ότι η κουρκουμίνη προάγει τα ωφέλιμα βακτήρια όπως τα μπιφιδοβακτηρίδια και οι γαλακτοβάκιλλοι, ενώ μειώνει τα επιβλαβή βακτήρια όπως οι εντερόκοκκοι και τα εντεροβακτήρια. Αυτή η αλλαγή στη χλωρίδα του εντέρου μπορεί να βοηθήσει στην εξήγηση των ανοσοενισχυτικών, αντιφλεγμονωδών και ρυθμιστικών της χοληστερόλης επιδράσεων της κουρκουμίνης.

Γνωρίζετε ότι…

• Ο κουρκουμάς χρησιμοποιείται συνήθως ως φυσική βαφή τροφίμων και υφασμάτων.
• Η κουρκουμίνη και το κύμινο προέρχονται από δύο εντελώς διαφορετικά φυτά: η κουρκουμίνη είναι η δραστική ένωση που βρίσκεται στη ρίζα του κουρκουμά (Curcuma longa), ενώ το κύμινο προέρχεται από τους σπόρους του φυτού Cuminum cyminum, που ανήκει στην οικογένεια των καροτοειδών. Και τα δύο έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση, αλλά διαφέρουν ως προς την ισχύ και τα οφέλη για την υγεία.
• Σύμφωνα με κατάλογο που συνέταξε η GreenMedInfo, ο κουρκουμάς έχει δείξει αποτελεσματικότητα συγκρίσιμη με τουλάχιστον 14 συνταγογραφούμενα φάρμακα, όπως ατορβαστατίνη (εμπορική ονομασία Lipitor), ασπιρίνη, και οξαλιπλατίνη (φάρμακο για τον καρκίνο του παχέος εντέρου).
• Αν και η κουρκουμίνη είναι ο ‘σταρ’, στον κουρκουμάς βρίσκεται κι άλλο ένα αξιόλογο συστατικό: η αρωματική τουρμερόνη. Σε μελέτη του 2014, η αρωματική τουρμερόνη αναγέννησε νευρώνες σε αρουραίους, γεγονός που υποδηλώνει την πιθανότητα χρήσης σε νευρολογικές διαταραχές.
• Ο κουρκουμάς  χρησιμοποιείται με ασφάλεια στα τρόφιμα και την ιατρική για περισσότερα από 3.000 χρόνια.

Πηγές κουρκουμίνης

Λάβετε την κουρκουμίνη από πηγές τροφίμων αν μπορείτε. Ολόκληρη η ρίζα του κουρκουμά, η οποία περιέχει κουρκουμίνη, αρωματική τουρμερόνη και μια σειρά από άλλες βιοδραστικές ενώσεις που ακόμη διερευνώνται, προσφέρει πολύ πιο ολοκληρωμένα οφέλη από ό,τι τα συμπληρώματα από μόνα τους.

Διατροφικές πηγές κουρκουμίνης είναι οι εξής:

• Κουρκουμάς (φυτό Curcuma longa): είναι η πλουσιότερη φυσική πηγή κουρκουμίνης, με την κουρκουμίνη να αποτελεί περίπου το 3 – 8 % της σύνθεσής του, ανάλογα με τις συνθήκες καλλιέργειας.
• Αλεσμένος κουρκουμάς: μία κουταλιά κουρκουμά σε σκόνη (περίπου 3 γραμμάρια) περιέχει συνήθως μεταξύ 30 και 90 χιλιοστόγραμμα κουρκουμίνης. Η υψηλότερη συγκέντρωση κουρκουμίνης βρίσκεται στην καθαρή σκόνη κουρκουμά, με μέσο όρο 3,14 %  κατά βάρος.
• Μάνγκο τζίντζερ: συγγενής του κουρκουμά με ήπιο άρωμα που θυμίζει μάνγκο, το τζίντζερ μάνγκο περιέχει κουρκουμίνη, την ίδια ένωση που είναι υπεύθυνη για τα αντιφλεγμονώδη οφέλη του κουρκουμά, και χρησιμοποιείται παραδοσιακά τόσο στα τρόφιμα όσο και στην ιατρική.
• Σκόνη κάρυ: Παρόλο που η κουρκουμίνη είναι ένα από τα κύρια συστατικά των μειγμάτων κάρυ, οι περισσότερες σκόνες κάρυ περιέχουν σχετικά χαμηλά επίπεδα κουρκουμίνης και η περιεκτικότητά τους ποικίλλει σημαντικά.
• Άλλα είδη διατροφής: Μπορεί να καταναλώνετε ήδη κουρκουμίνη χωρίς καν να το γνωρίζετε. Λόγω του ζωηρού του χρώματος, ο κουρκουμάς προστίθεται συχνά στη μουστάρδα, τα δημητριακά, το τυρί, τα τσιπς, τη μαγιονέζα, το βούτυρο, τα τουρσιά και τα αρτοσκευάσματα. Αυτά τα τρόφιμα περιέχουν μικρές ποσότητες κουρκουμίνης.

Συνταγή: Χρυσό γάλα με μπαχαρικά

΄Σε πέντε λεπτά μπορείτε να φτιάξετε ένα ζεστό, αντιφλεγμονώδες ρόφημα γεμάτο κουρκουμίνη. Το μαύρο πιπέρι ενισχύει την απορρόφηση της κουρκουμίνης, ενισχύοντας λίγο ακόμα την υγεία σας!

Υλικά για 1 φλιτζάνι

• 1 φλιτζάνι γάλα (γαλακτοκομικό, αμυγδάλου, βρώμης ή καρύδας)
• 1 κουταλάκι του γλυκού λάδι καρύδας
• ½ κουταλάκι του γλυκού τριμμένο κουρκουμά
• ¼ κουταλάκι του γλυκού κανέλα
• Μία πρέζα μαύρο πιπέρι
• 1 κουταλάκι του γλυκού ακατέργαστο μέλι ή σιρόπι σφενδάμου (προαιρετικά)

Εκτέλεση

• Βάλτε όλα τα υλικά σε ένα κατσαρολάκι και ζεστάνετε σε μέτρια προς χαμηλή θερμοκρασία μέχρι να λιώσει το λάδι.
• Χτυπήστε τα μαζί και αφήστε το μείγμα να σιγοβράσει για περίπου 5 λεπτά, ανακατεύοντας περιστασιακά.
• Αφαιρέστε από τη φωτιά και σερβίρετε. Απολαύστε το ζεστό.

Άλλοι τρόποι χρήσης του κουρκουμά στα γεύματα:

• Τρίψτε φρέσκια ρίζα κουρκουμά στις σαλάτες για μια πικάντικη, γήινη γεύση και ζωντανό χρώμα.
• Πασπαλίστε αλεσμένο κουρκουμά σε ομελέτα ή τόφου για ένα χρυσαφένιο, γεμάτο θρεπτικά συστατικά πρωινό.
• Ανακατέψτε κουρκουμά σε smoothies με μπανάνα, ανανά και γάλα καρύδας.
• Προσθέστε κουρκουμά σε σούπες όπως φακές, καρότου ή κολοκύθας για μια ζεστή, θρεπτική γεύση.
• Ανακατέψτε τον κουρκουμά στο ρύζι ή την κινόα κατά το μαγείρεμα για ένα διακριτικά καρυκευμένο, χρυσαφένιο συνοδευτικό πιάτο.
• Ανακατέψτε τον κουρκουμά με ελαιόλαδο, χυμό λεμονιού και μαύρο πιπέρι σε σάλτσες σαλάτας για ένα πικάντικο άρτυμα.
• Ενσωματώστε κουρκουμά σε μαρινάδες για κοτόπουλο, τόφου ή ψάρι για πιο έντονη γεύση.
• Ρίξτε τον κουρκουμά στα ψητά λαχανικά όπως κουνουπίδι, καρότα ή πατάτες που ετοιμάζετε για συνοδευτικό.
• Προσθέστε κουρκουμά σε κάρυ και βραστά φαγητά για πιο κλασική, γήινη γεύση.
• Πασπαλίστε με κουρκουμά καβουρδισμένους ξηρούς καρπούς ή σπόρους για ένα αλμυρό, αντιφλεγμονώδες σνακ.

Για μέγιστη απορρόφηση

Η κουρκουμίνη έχει μια αδυναμία: απορροφάται δύσκολα από τον οργανισμό. Ωστόσο, ο συνδυασμός της με μαύρο πιπέρι (που περιέχει πιπερίνη) αυξάνει την απορρόφησή της κατά 2.000 %, σύμφωνα με πρώιμη μελέτη. Στην παραδοσιακή ινδική κουζίνα, θα δείτε συχνά τον κουρκουμά και το μαύρο πιπέρι να χρησιμοποιούνται μαζί σε μείγματα μπαχαρικών.

Η κουρκουμίνη είναι λιπόφιλη, δηλαδή διαλύεται στο λίπος, οπότε η κατανάλωσή της με λάδι ή λίπος επίσης βοηθά τον οργανισμό σας να την απορροφήσει πιο αποτελεσματικά.

Άλλες πηγές

Πέρα από τη λήψη μέσω της τροφής, υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να αποκομίσετε τα οφέλη της κουρκουμίνης.

Συμπληρώματα από το στόμα

Τα εμπορικά συμπληρώματα κουρκουμίνης αποτελούνται συνήθως από ένα μείγμα κουρκουμίνης, ντεμεθοξυκουρκουμίνης και δισδεμεθοξυκουρκουμίνης. Ωστόσο, μπορεί να περιέχουν πλήθος συστατικών και οι αποκλίσεις μεταξύ των αναγραφόμενων και των πραγματικών συστατικών ή των ποσοτήτων τους είναι συχνές. Διάφοροι τύποι συμπληρωμάτων κουρκουμίνης και κουρκουμά είναι διαθέσιμοι στην αγορά των ΗΠΑ, μεταξύ των οποίων:

• Κουρκουμάς σε σκόνη: Αυτή είναι η απλούστερη μορφή, η οποία παρασκευάζεται με ξήρανση και άλεση ολόκληρης της ρίζας κουρκουμά σε σκόνη. Αν και περιέχει κουρκουμίνη, η συγκέντρωση είναι σχετικά χαμηλή, συνήθως γύρω στο 2 – 5%.
• Εκχυλίσματα κουρκουμίνης: Αυτά τα εκχυλίσματα λαμβάνονται με απομόνωση και συμπύκνωση της κουρκουμίνης από τη ρίζα του κουρκουμά, με αποτέλεσμα υψηλότερο ποσοστό κουρκουμινοειδών (συχνά έως και 95%). Στην πραγματικότητα, 95% σκόνες κουρκουμίνης χρησιμοποιούνται συχνά σε ιατρικές μελέτες και ορισμένα εκχυλίσματα υψηλής ισχύος φθάνουν σε συγκεντρώσεις 98% ή υψηλότερες.
• Κάψουλες: Ο κουρκουμάς και η σκόνη κουρκουμίνης συχνά ενθυλακώνονται για εύκολη και ακριβή δοσολογία.
• Υγρό: Τόσο ο κουρκουμάς όσο και η κουρκουμίνη διατίθενται σε υγρή μορφή. Τα υγρά συμπληρώματα περιέχουν συχνά πρόσθετα συστατικά, οπότε φροντίστε να διαβάσετε την ετικέτα των συστατικών.
• Τσίχλες: Οι τσίχλες κουρκουμίνης είναι μια διασκεδαστική και βολική επιλογή για τους ανθρώπους που δεν τους αρέσει να καταπίνουν χάπια. Ωστόσο, συνήθως είναι επιβεβαρυμένα με πρόσθετη ζάχαρη και υλικά πλήρωσης, που εξουδετερώνουν τα οφέλη για την υγεία – διαβάστε προσεκτικά την ετικέτα των συστατικών.

Η πιπερίνη, μια βασική ένωση του μαύρου πιπεριού, προστίθεται συνήθως στα συμπληρώματα για να αυξήσει τη βιοδιαθεσιμότητα της κουρκουμίνης, αν και υψηλότερες δόσεις μπορεί να παρεμβαίνουν με την μεταβολισμό ορισμένων φαρμάκων, αυξάνοντας δυνητικά την συγκέντρωση στην κυκλοφορία του αίματος και επιβαρύνοντας το συκώτι. Επιπλέον, η πιπερίνη μπορεί να προκαλέσει πεπτικές ευαισθησίες σε ορισμένους ανθρώπους, ενώ δεν υπάρχουν μακροχρόνιες μελέτες ασφάλειας για τακτική χρήση υψηλών δόσεων.

Εκτός από την πιπερίνη, μερικές φορές χρησιμοποιούνται διαφορετικές μέθοδοι χορήγησης για τη βελτίωση της απορρόφησης της κουρκουμίνης από τον οργανισμό στα συμπληρώματα, όπως μικροσκοπικά σωματίδια (νανοσωματίδια), φορείς με βάση το λίπος (λιποσώματα) και άλλες δομές που βοηθούν την κουρκουμίνη να εισέλθει πιο αποτελεσματικά στον οργανισμό.

Ενώ τα εκχυλίσματα κουρκουμίνης πωλούνται ως μη συνταγογραφούμενα συμπληρώματα διατροφής στις Ηνωμένες Πολιτείες, συχνά με ετικέτες που ισχυρίζονται ότι περιέχουν κατά 95% κουρκουμινοειδή, ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) δεν ρυθμίζει αυστηρά αυτούς τους ισχυρισμούς. Δεδομένου ότι τα συμπληρώματα διατροφής στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν απαιτούν εκτεταμένη έγκριση πριν από την κυκλοφορία τους από τον FDA, οι κατασκευαστές είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για την ασφάλειά τους. Παρόλα αυτά, δεν υποχρεούνται να αποδείξουν την ασφάλεια ή την αποτελεσματικότητά τους πριν από την κυκλοφορία τους στην αγορά.

Πέρα από τους ενίοτε διογκωμένους ισχυρισμούς των κατασκευαστών σχετικά με την περιεκτικότητα σε κουρκουμίνη, η οποία, μαζί με τη χρήση συνθετικών κουρκουμινοειδών, αποτελεί την πρωταρχική ανησυχία στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη, οι προσμείξεις αποτελούν επίσης πρόβλημα με τα μπαχαρικά και τα συμπληρώματα. Μελέτη του 2023, στο Food and Chemical Toxicology, διαπίστωσε ότι σχεδόν το ένα τρίτο από 233 δείγματα κουρκουμά από μια περιοχή στο Πακιστάν περιείχαν χρωστικές ουσίες Sudan, οι οποίες είναι παράνομα πρόσθετα τροφίμων που χρησιμοποιούνται για τον χρωματισμό μπαχαρικών. Ο Διεθνής Οργανισμός Έρευνας για τον Καρκίνο (IARC) θεωρεί τις χρωστικές ουσίες Σουδάν έμμεσα καρκινογόνες.

Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι πάνω από το 30% των δειγμάτων κουρκουμά περιείχαν επίπεδα αφλατοξινών ακατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση. Οι αφλατοξίνες είναι ουσίες που παράγονται από το είδος του μύκητα Aspergillus και χαρακτηρίζονται ως καρκινογόνα κατηγορίας 1 από την IARC. Άλλη μελέτη του 2020 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο κουρκουμάς μπορεί να έχει «πολύ υψηλά επίπεδα μόλυνσης από βακτηριακούς σπόρους».

Σε μια μελέτη περιοχών που παράγουν πάνω από το 80% της παγκόσμιας προσφοράς κουρκουμά, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 14% των δειγμάτων κουρκουμά περιείχαν επίπεδα μολύβδου πάνω από 500 φορές το ρυθμιστικό όριο στο Πακιστάν, την Ινδία και το Νεπάλ.

Τα ευρήματα αυτά καταδεικνύουν τη σημασία της προμήθειας συμπληρωμάτων υψηλής ποιότητας. Όταν επιλέγετε ένα συμπλήρωμα κουρκουμά, φροντίστε να ελέγξετε την ετικέτα ή να ρωτήσετε τον κατασκευαστή αν έχει ελεγχθεί για βαρέα μέταλλα, μυκοτοξίνες (όπως οι αφλατοξίνες), συνθετικά κουρκουμινοειδή και συνολική καθαρότητα, συμπεριλαμβανομένης της ύπαρξης προσμίξεων όπως οι χρωστικές ουσίες του Σουδάν. Εναλλακτικά, μπορείτε να επιλέξετε την ολική μορφή κουρκουμά για να μειώσετε τον κίνδυνο αυτών των προσμίξεων. Όποτε είναι δυνατόν, επιλέξτε βιολογικά προϊόντα για να ελαχιστοποιήσετε την έκθεση σε πιθανές τοξίνες, όπως φυτοφάρμακα και ζιζανιοκτόνα όπως η γλυφοσάτη.

Τοπικές εφαρμογές

Το αιθέριο έλαιο κουρκουμά εξάγεται από τη ρίζα κουρκουμά. Περιέχει κουρκουμόνες, μια άλλη κατηγορία βιοδραστικών ενώσεων που βρίσκονται στον κουρκουμά.

Επιπλέον, έχουν αναπτυχθεί κρέμες κουρκουμίνης για την υγεία του δέρματος. Μελέτη του 2012 έδειξε ότι ένα τοπικό σκεύασμα κουρκουμίνης ήταν εξίσου αποτελεσματικό με την από του στόματος χορηγούμενη κουρκουμίνη στην καταστολή της ανάπτυξης όγκων σε έρευνα για τον καρκίνου του δέρματος σε ποντίκια.

Η κουρκουμίνη μπορεί να ληφθεί μέσω διαδερμικών επιθεμάτων που την απελευθερώνουν αργά στο δέρμα. Σε μελέτη του 2022, αυτά τα επιθέματα βρέθηκαν αποτελεσματικά ως βοηθητικό αναλγητικό στη μείωση του οξέος μετεγχειρητικού πόνου σε ασθενείς.

Υποστηρικτικές θρεπτικές ουσίες

Η λήψη μεγάλων ποσοτήτων κουρκουμίνης σε μορφή συμπληρώματος μπορεί μερικές φορές να προκαλέσει ήπιες πεπτικές ενοχλήσεις όπως αέρια, διάρροια και κράμπες, μαζί με περιστασιακούς πονοκεφάλους και ναυτία. Αλλά αν συνδυάσετε τον κουρκουμά με τζίντζερ, είναι σαν να καλείτε ένα επιπλέον πυροσβεστικό όχημα.

Αυτό το δίδυμο λειτουργεί για τη μείωση της φλεγμονής και του πόνου, ενώ παράλληλα ηρεμεί τη ναυτία και αποσοβεί πιθανές πεπτικές παρενέργειες.

Ανεπάρκεια

Καθώς η κουρκουμίνη δεν είναι απαραίτητο θρεπτικό συστατικό, δεν υπάρχει κατάσταση αναγνωρισμένη ως «ανεπάρκεια κουρκουμίνης». Σε αντίθεση με τις βιταμίνες ή ορισμένα μέταλλα, η έλλειψη κουρκουμίνης στη διατροφή δεν προκαλεί συγκεκριμένα συμπτώματα.

Συνιστώμενη διατροφική πρόσληψη

Ο FDA έχει χαρακτηρίσει την κουρκουμίνη ως γενικά αναγνωρισμένη ως ασφαλής (GRAS). Ωστόσο, δεδομένου ότι η κουρκουμίνη δεν είναι απαραίτητο θρεπτικό συστατικό, η Εθνική Ακαδημία Ιατρικής δεν έχει καθορίσει Συνιστώμενη Διατροφική Δόση (RDA).

Η Κοινή Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων FAO/WHO για τα Πρόσθετα Τροφίμων (JECFA) και η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) δημιούργησαν μια αποδεκτή ημερήσια πρόσληψη (ADI) για την κουρκουμίνη έως 3 χιλιοστόγραμμα ανά χιλιόγραμμο σωματικού βάρους. Μελέτη του 2001 κατέδειξε καλή ανεκτικότητα και ασφαλές προφίλ της κουρκουμίνης, ακόμη και σε δόσεις που κυμαίνονται από 4.000 έως 8.000 χιλιοστόγραμμα ημερησίως. Οι δόσεις που υπερέβαιναν αυτό το όριο θεωρήθηκαν απαράδεκτες για τους συμμετέχοντες στη μελέτη ασθενείς λόγω του μεγάλου όγκου του συμπληρώματος. Άλλες έρευνες έχουν αποδείξει την ασφάλεια της κουρκουμίνης σε δόσεις έως και 12 γραμμάρια την ημέρα επί τρεις μήνες.

Τοξικότητα

Ο κουρκουμάς στα τρόφιμα είναι γενικά ασφαλής για τους περισσότερους ανθρώπους. Ωστόσο, όταν πρόκειται για συμπληρώματα ή υψηλότερες δόσεις, ορισμένες ομάδες θα πρέπει να είναι προσεκτικές και να συμβουλεύονται έναν γιατρό, ειδικά αν λαμβάνουν φάρμακα. Πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν οι ακόλουθοι παράγοντες κινδύνου:

• Θέματα χοληδόχου κύστης: Η κουρκουμίνη μπορεί να διεγείρει την παραγωγή χολής, γεγονός που μπορεί να επιδεινώσει προβλήματα της χοληδόχου κύστης, όπως πέτρες στη χολή ή αποφράξεις των χοληφόρων πόρων.
• Κύηση: Η λήψη συμπληρωμάτων κουρκουμά ή υψηλών δόσεων θα μπορούσε να διεγείρει τις συσπάσεις της μήτρας ή να επηρεάσει την εγκυμοσύνη.
• Αιμορραγικές διαταραχές: Ο κουρκουμάς μπορεί να επιβραδύνει την πήξη του αίματος, αυξάνοντας δυνητικά τον κίνδυνο αιμορραγίας σε άτομα με παθήσεις όπως η αιμορροφιλία ή σε άτομα που μελανιάζουν εύκολα.
• Ανεπάρκεια σιδήρου: Όσοι πάσχουν από αναιμία ή χαμηλά επίπεδα σιδήρου θα πρέπει να αποφεύγουν την υπερβολική κατανάλωσή του.

Σε μια μελέτη του 2006 για τη σχέση δόσης-απόκρισης, στην οποία συμμετείχαν 24 συμμετέχοντες που έλαβαν δόσεις που κυμαίνονταν από 500 έως 12.000 χιλιοστόγραμμα, το 30% εμφάνισε ελάχιστη τοξικότητα με συμπτώματα όπως διάρροια, πονοκέφαλο, εξάνθημα και κίτρινα κόπρανα. Ωστόσο, τα συμπτώματα αυτά δεν φάνηκε να σχετίζονται με τη δόση.

Σε κλινική δοκιμή του 2004, 15 ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου έλαβαν δόσεις κουρκουμίνης που κυμαίνονταν από 0,45 έως 3,6 γραμμάρια ημερησίως επί τέσσερεις μήνες. Ανέφεραν ότι παρουσίασαν ναυτία και διάρροια, μαζί με αυξημένα επίπεδα αλκαλικής φωσφατάσης ορού και γαλακτικής αφυδρογονάσης, τα οποία θα μπορούσαν να υποδηλώνουν ηπατικά, οστικά ή προβλήματα ιστών (αλλά αυτά θα μπορούσαν να σχετίζονται με την εξέλιξη του καρκίνου σε αυτούς τους ασθενείς).

Άλλες πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες της κουρκουμίνης περιλαμβάνουν σοβαρή κοιλιακή πληρότητα ή πόνο. Άτομα που λάμβαναν συμπληρώματα κουρκουμά βίωσαν ξηροστομία, μετεωρισμό, ερεθισμό του στομάχου και ηπατοτοξικότητα (τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ίκτερος, σκούρα ούρα, κόπωση και πολλαπλούς πόνους στις αρθρώσεις). Η μακροχρόνια λήψη υψηλών δόσεων κουρκουμά ή συμπληρωμάτων κουρκουμίνης μπορεί να προκαλέσει στομαχικές διαταραχές,  ακόμη και έλκος στομάχου.

Αλληλεπιδράσεις

Εργαστηριακές μελέτες έχουν δείξει ότι η κουρκουμίνη εμποδίζει τη συσσωμάτωση των αιμοπεταλίων. Έτσι, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο αιμορραγίας στα άτομα που λαμβάνουν φάρμακα για την αραίωση του αίματος, όπως η ασπιρίνη, η κλοπιδογρέλη, η δαλτεπαρίνη, η ενοξαπαρίνη, η ηπαρίνη, η τικλοπιδίνη και η βαρφαρίνη.

Η κουρκουμίνη μπορεί επίσης να αλληλεπιδράσει με φάρμακα που μειώνουν τα οξέα του στομάχου, αυξάνοντας δυνητικά την παραγωγή στομαχικού οξέος. Αυτά τα φάρμακα περιλαμβάνουν τη σιμετιδίνη, τη φαμοτιδίνη, τη ρανιτιδίνη, την εσομεπραζόλη, την ομεπραζόλη και τη λανσοπραζόλη. Η κουρκουμίνη μπορεί επίσης να ενισχύσει τις επιδράσεις των φαρμάκων για τον διαβήτη, αυξάνοντας τον κίνδυνο χαμηλού σακχάρου στο αίμα.

Ορισμένα συμπληρώματα κουρκουμίνης περιλαμβάνουν επίσης πιπερίνη για καλύτερη απορρόφηση. Ωστόσο, η πιπερίνη μπορεί να ενισχύσει τη συσσώρευση ορισμένων φαρμάκων στο σύστημα του σώματος και να επιβραδύνει την απομάκρυνσή τους από τον οργανισμό. Τα φάρμακα που μπορεί να επηρεαστούν περιλαμβάνουν τη φαινυτοΐνη, την  προπρανολόλη, τη θεοφυλλίνη και την καρβαμαζεπίνη.

Των Sina McCullough & Mercura Wang