Πρόσφατη μελέτη αποκαλύπτει τη σύνδεση μεταξύ δυσκοιλιότητας και μεγαλύτερο κίνδυνο μείζονος ανεπιθύμητου καρδιακού συμβάντος (major adverse cardiac events – MACE), όπως το έμφραγμα και το εγκεφαλικό. Αυτός ο συσχετισμός είναι ιδιαίτερα έντονος σε άτομα τα οποία υποφέρουν από υψηλή πίεση. Αυτή η ανακάλυψη δίνει έμφαση στη σημασία της προληπτικής διαχείρισης της υγείας και των αλλαγών στον τρόπο ζωής μας, δεδομένης της επικράτησης και των δύο καταστάσεων.
MACEκαι δυσκοιλιότητα
Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε δεδομένα από περισσότερους από 400.000 συμμετέχοντες στην Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου, αποκαλύπτοντας ότι οι άνθρωποι με δυσκοιλιότητα αντιμετωπίζουν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο παρουσίασης MACE συγκριτικά με αυτούς που χαρακτηρίζονται από κανονικές εντερικές συνήθειες.
Συγκεκριμένα, άτομα με δυσκοιλιότητα παρουσίασαν 115% αυξημένες πιθανότητες MACE, 172% αυξημένες πιθανότητες καρδιακής ανεπάρκειας, 135% αυξημένες πιθανότητες ισχαιμικού εγκεφαλικού και 62% αυξημένες πιθανότητες οξέος στεφανιαίου συνδρόμου, το οποίο μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα καρδιακή βλάβη και θάνατο.
Ο ρόλος της υπέρτασης
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι η υπέρταση ήταν ένας παράγοντας που, όταν συνδυάζεται με τη δυσκοιλιότητα, αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο MACE.
Οι ερευνητές απέδειξαν ότι η δυσκοιλιότητα σε ασθενείς με υπέρταση αυξάνει τον κίνδυνο MACE κατά περίπου 1,7 φορές και συνεισφέρει σε αύξηση 34% στον κίνδυνο επακόλουθης περίπτωσης MACE, υποδηλώνοντας έτσι μια σημαντική αλληλεπίδραση μεταξύ αυτών των δύο ζητημάτων υγείας.
Ο κίνδυνος παραμένει
Ανάμεσα στους συμμετέχοντες, περισσότεροι από 157.400 είχαν υψηλή πίεση αίματος, με το 8,6% να έχει επίσης διαγνωσθεί με δυσκοιλιότητα.
Ο αυξημένος κίνδυνος MACE παρέμενε ακόμη και μετά την καταμέτρηση της χρήσης φαρμάκων που προκαλούν δυσκοιλιότητα, περιλαμβάνοντας τους αναστολείς διαύλων ασβεστίου που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης.
Οι ερευνητές βρήκαν επίσης ότι τα γονίδια παίζουν ρόλο στη δυσκοιλιότητα και τα MACE. Έως και το 27% των γενετικών παραγόντων που επηρεάζουν τη δυσκοιλιότητα συνδέθηκαν επίσης με καρδιακές παθήσεις.
«Οι συσχετισμοί μεταξύ δυσκοιλιότητας και καρδιακής νόσου θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να ανακαλύψουν νέες θεραπευτικές παρεμβάσεις και να εφαρμόσουν πιο αποτελεσματικές στρατηγικές διαχείρισης βασισμένες στην ατομική αξιολόγηση κινδύνου σε συνεργασία με τις ακριβείς αρχές της ιατρικής», αναφέρουν οι συγγραφείς.
«Άμεσοι» και «έμμεσοι» παράγοντες
Ο Δρ Αλεξάντερ Λι, διευθυντής του εργαστηρίου καρδιακού καθετηριασμού στο Εβραϊκό Ιατρικό Κέντρο στο Λονγκ Άιλαντ, μέρος του Ινστιτούτου Καρδιαγγειακής Υγείας του Νόργουελ της Νέας Υόρκης, είπε στην Epoch Times ότι είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τη διαφορά μεταξύ «άμεσων» και «έμμεσων» παραγόντων κινδύνου για την καρδιακή νόσο.
Άμεσοι παράγοντες, όπως η υψηλή χοληστερίνη και το κάπνισμα, συνεισφέρουν απευθείας στον σχηματισμό πλάκας στις αρτηρίες – το οποίο είναι πρόδρομος καρδιοπάθειας. Έμμεσοι παράγοντες, όπως η δυσκοιλιότητα, δεν προκαλούν άμεσα πλάκα αλλά μπορεί να οδηγήσουν σε καταστάσεις που προάγουν καρδιαγγειακούς κινδύνους.
Ο Δρ Λι εξήγησε ότι η χρόνια δυσκοιλιότητα μπορεί να προκαλέσει προσωρινές απότομες αυξήσεις στην πίεση του αίματος λόγω καταπόνησης, που μπορεί να έχει μόνιμες επιπτώσεις στην υγεία της καρδιάς.
Η χρόνια δυσκοιλιότητα μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη λειτουργία του νεύρου vagus, ένα κρίσιμο στοιχείο του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος που είναι υπεύθυνο για τη ρύθμιση του καρδιακού ρυθμού και τη διαχείριση της φλεγμονής. Διαταραχές στη δραστηριότητα του νεύρου vagus μπορούν να οδηγήσουν σε ανώμαλους καρδιακούς ρυθμούς και αυξημένες αντιδράσεις στο στρες, συνεισφέροντας εν τέλει στην υπέρταση.
Επιπλέον, ανισορροπίες στα εντερικά βακτήρια που συνδέονται με τη δυσκοιλιότητα ενδέχεται να οδηγήσουν σε φλεγμονώδεις αποκρίσεις, με πιθανό αποτέλεσμα την αρτηριακή σκλήρυνση και την ανάπτυξη πλάκας.
«Η δυσκοιλιότητα και η καταπόνηση αυξάνουν την αρτηριακή πίεση από 20 έως 80 mmHg, έστω και προσωρινά», είπε ο Λι. «Η χρόνια δυσκοιλιότητα μπορεί να οδηγήσει σε επίμονη καταπόνηση, ίσως με μόνιμες επιπτώσεις στην καρδιαγγειακή υγεία.»
Η πρόληψη είναι το κλειδί
Οι ειδικοί προτείνουν την υιοθέτηση υγιεινών διατροφικών συνηθειών, όπως πρόσληψη άφθονων φυτικών ινών, καλή ενυδάτωση και τακτική σωματική άσκηση για την προώθηση της υγείας του πεπτικού. Οι τακτικοί ιατρικοί έλεγχοι επίσης συμβάλλουν στη διαχείριση της πίεσης του αίματος και αποτελούν και μία ευκαιρία να κουβεντιάσετε τις όποιες ανησυχίες σχετικά με την υγεία του πεπτικού σας με τον γιατρό σας.
Ο Δρ Λι τονίζει τη σημασία της προληπτικής προσέγγισης στη διαχείριση της υγείας, δηλώνοντας: «Είναι πάντα καλύτερη η προληπτική διαχείριση της υγείας παρά η αντιδραστική».
Οι τακτικές συμβουλευτικές επισκέψεις στον γιατρό μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα να αναπτύξουν εξατομικευμένες στρατηγικές μείωσης των κινδύνων, προάγοντας την καρδιαγγειακή και την πεπτική τους υγεία.
Το παρόν αποτελεί το δεύτερο μέρος μίας σειράς δέκα άρθρων που δημοσίευσε η Epoch Times με τον τίτλο «Η ιατρική της αρετής». Συνδέσμους για όλα τα άρθρα της σειράς, θα βρείτε στο τέλος του παρόντος.
Οι συνδέσεις του εγκεφάλου μας προάγουν την ειλικρίνεια και τα ψέματα τα πληρώνουμε ακριβά. Αυτή είναι η διαπίστωση ενός γιατρού, που αναζητώντας λύση για τις ημικρανίες του βρέθηκε αντιμέτωπος με τα καθημερινά του ψέματα.
Ο Δρ Τζόναθαν Κόρσον είναι γνωστός όχι μόνο για την ιατρική του δεινότητα αλλά και για τις κάπως αντισυμβατικές συμβουλές του. Πρόσφατα, άρχισε να λέει στους ασθενείς του ότι η καλλιέργεια αρετών, όπως η ευγνωμοσύνη, θα μπορούσε να τους βοηθήσει σημαντικά με τα προβλήματα υγείας τους. Αυτό το μείγμα φιλοσοφικής καθοδήγησης και ιατρικής πρακτικής έχει προκαλέσει τον θαυμασμό, αλλά και αρκετό σκεπτικισμό.
Μια μέρα, καθώς έφευγε από το γραφείο του, ο Δρ Κόρσον ένιωθε εξαντλημένος μετά από μια εβδομάδα ασταμάτητης εργασίας και ελάχιστης ξεκούρασης. Παλεύοντας με μια από τις ημικρανίες του, που δεν υποχωρούσαν με κανέναν τρόπο, άρχισε να αναλογίζεται τις συμβουλές που συνήθιζε να δίνει στους ασθενείς του. Ο παλλόμενος πόνος τού θύμισε την ανθρώπινη αδυναμία και ευαλωτότητά του, που περιφρονούσαν την ιατρική του ιδιότητα. Η έντονη δυσφορία που ένιωσε τον οδήγησε σε μια βαθιά αυτοκριτική.
Ο Δρ Κόρσον ήταν πολύ περήφανος για την ικανότητά του να ακούει και να προσφέρει συμβουλές για ό,τι ξεπερνούσε τα σωματικά συμπτώματα, τολμώντας να εμβαθύνει στις ηθικές και δεοντολογικές πτυχές της ζωής των ασθενών του. Ορισμένως, ένα ενοχλητικό ερώτημα αναδύθηκε στην επιφάνεια: «Εφαρμόζω αυτό που κηρύττω;»
Αυτή η σκέψη έφερε και την επόμενη: ίσως οι ημικρανίες του ήταν κάτι περισσότερο από μια απλή σωματική πάθηση. Θα μπορούσε να υπάρχει σχέση μεταξύ της τρέχουσας κατάστασής του και των αρετών ή της έλλειψης αυτών, για τις οποίες μιλούσε τόσο συχνά ως γιατρός;
Αναλογιζόμενος τις συνήθειές του, ο Δρ Κόρσον συνειδητοποίησε ότι συχνά παρέβλεπε μικρές λεπτομέρειες με τους ασθενείς, έδινε μη ρεαλιστικές υποσχέσεις στην οικογένειά του ή απλώς έλεγε στους ανθρώπους αυτό που ήθελαν να ακούσουν. Σιγά-σιγά, λόγω της πίεσης να αποδώσει, διαπίστωσε ότι η υπερηφάνεια, το προσωπικό συμφέρον, ακόμη και η ανωτερότητα που ένιωθε απέναντι στους άλλους τον ωθούσαν να κάνει ‘εκπτώσεις’ στις αρχές και την εντιμότητά του. «Είναι δυνατόν να λείπει η ειλικρίνεια από τη ζωή μου;» αναρωτήθηκε.
Ο Δρ Κόρσον αποφάσισε ότι ήταν καιρός να ξεκινήσει το δικό του προσωπικό ταξίδι προς την κατάκτηση της ειλικρίνειας – προς στον εαυτό του και προς στους άλλους.
Μεθοδικά, άρχισε να καταγράφει τις περιπτώσεις στις οποίες φάνηκε ανέντιμος ή παραπλανητικός και κατόπιν σκεφτόταν πώς θα μπορούσε να βελτιωθεί. Βούτηξε επίσης βαθιά στην επιστημονική βιβλιογραφία σχετικά με τα οφέλη της ειλικρίνειας στην υγεία.
Η ένταση εξασθενεί
Ανοίγοντας την καρδιά του στη μεταμορφωτική δύναμη της αλήθειας, ο Δρ Κόρσον βίωσε μια βαθύτερη αίσθηση ευεξίας και βρήκε έναν ανανεωμένο σκοπό στη δουλειά του. Ένιωσε μια άμεση σχέση μεταξύ της υγείας και της αρετής.
Μετά από μια εβδομάδα περίπου, ενώ επέστρεφε στο σπίτι του, συνειδητοποίησε ότι είχε καιρό να νιώσει τους ενοχλητικούς πονοκεφάλους του. Αυτές οι ‘πονοθύελλες’, όπως τις αποκαλούσε, ήταν κάτι που είχε αποδεχτεί ως αναπόσπαστο μέρος της ζωής του. Παρόλο που είχε μόλις πρόσφατα ξεκινήσει, ο Κόρσον κατάλαβε ότι η άσκηση της ειλικρίνειας είχε μειώσει τα βασικά επίπεδα άγχους του.
Μια ενδιαφέρουσα συλλογή ερευνών έδειξε πώς ακόμη και σύντομες περίοδοι ανεντιμότητας είναι αρκετές για να αυξήσουν τα επίπεδα κορτιζόλης («ορμόνη του στρες»). Η κορτιζόλη προετοιμάζει το σώμα για να πολεμήσει ή να τρέξει μακριά από αντιληπτές απειλές. Έτσι, όταν ένα άτομο λέει ψέματα, το σώμα του αντιδρά σαν να προετοιμάζεται για τις πιθανές συνέπειες της αντιπαράθεσης ή τη φυγή.
Η ειλικρίνεια μειώνει το άγχος. Εικονογράφηση: The Epoch Times
Σε περιόδους κινδύνου, η απελευθέρωση ενέργειας των υψηλών οκτανίων της κορτιζόλης μπορεί να βοηθήσει το σώμα να κάνει εκπληκτικά πράγματα. Ωστόσο, οι άνθρωποι δεν είναι φτιαγμένοι για να ζουν καθημερινά σε μια τέτοια κατάσταση. Με την πάροδο του χρόνου, οι ορμόνες του στρες επιβαρύνουν το καρδιαγγειακό σύστημα, αυξάνουν τη φλεγμονή και ενδεχομένως προκαλούν ημικρανίες όπως αυτές που βασάνιζαν τον Δρα Κόρσον.
Το ανθρώπινο σώμα είναι ένα εξαιρετικά καλά ρυθμισμένο βιολογικό σύστημα. Ωστόσο, όπως ακριβώς η συνεχής καταπόνηση των μηχανημάτων επιταχύνει τη φθορά τους, έτσι και η αδιάκοπη πίεση του οργανισμού μας πέρα από τα όριά του μπορεί να τον οδηγήσει σε κατάρρευση.
Εικονογράφηση: The Epoch Times
Η ‘φυσική ειλικρίνεια’ του εγκεφάλου
Παλιότερα, ο Δρ Κόρσον συχνά παρέκκλινε από την αλήθεια και την εντιμότητα. Παραδείγματος χάριν, αν και είχε πει στη σύζυγό του ότι θα επέστρεφε στο σπίτι μια συγκεκριμένη ώρα, μπορεί να έφτανε αργότερα από ό,τι είχε υποσχεθεί. Στη δουλειά του, ενίοτε έλεγε στους ασθενείς ότι είχε εξετάσει προσωπικά τα εργαστηριακά τους αποτελέσματα «πρωί-πρωί», ενώ τα είχε δει μόνο λίγα λεπτά πριν από το ραντεβού. Μια φορά είχε πει στην κόρη του ότι δεν μπορούσε να παρακολουθήσει τον ποδοσφαιρικό της αγώνα επειδή δούλευε υπερωρίες – ενώ γνώριζε πολύ καλά ότι θα μπορούσε να είχε παρευρεθεί αν ήθελε. Στην πραγματικότητα, ήταν εξαντλημένος από μια κουραστική εβδομάδα και ήθελε να περάσει μόνος του ένα ήσυχο βράδυ, με το σκεπτικό ότι το να χάσει ένα παιχνίδι δεν θα έβλαπτε και ότι θα την αποζημίωνε αργότερα.
Τώρα, άρχισε να βλέπει τα πράγματα διαφορετικά και πρόσεχε πριν μιλήσει, ελέγχοντας αν τα λόγια του ήταν ειλικρινή και αντιπροσωπευτικά των πράξεων και των συναισθημάτων του.
Καθώς η ειλικρίνειά του προς τους άλλους μεγάλωνε, άρχισε να μιλά πιο ελεύθερα – έργο που ενέχει πολλές προκλήσεις. Προς έκπληξή του, διαπίστωσε ότι ο αυτοσεβασμός του και οι δεσμοί με τους άλλους ήταν κάτι παραπάνω από αντιστάθμισμα. Επιπλέον, αισθάνθηκε επιτέλους ότι ζούσε μια πιο αυθεντική ζωή.
Η ελευθερία του Δρος Κόρσον αναπτύχθηκε όταν σταμάτησε να λέει ψέματα.
Σε ένα σημαντικό πείραμα, οι επιστήμονες μέτρησαν την εγκεφαλική δραστηριότητα των υποκειμένων όταν τους ζητήθηκε να πουν ψέματα ή αλήθεια. Στους συμμετέχοντες έδειξαν πρώτα ένα συγκεκριμένο τραπουλόχαρτο – το δύο κούπα, για παράδειγμα. Αργότερα τους παρουσιάστηκε ένα άλλο χαρτί. Οι συμμετέχοντες έπρεπε να απαντήσουν «Ναι» αν το χαρτί ήταν το ίδιο ή «Όχι» αν ήταν διαφορετικό.
Όταν τα υποκείμενα έλεγαν ψέματα, παρουσίαζαν την ίδια εγκεφαλική δραστηριότητα όπως όταν έλεγαν την αλήθεια, λόγω της ενεργοποίησης του εγκεφάλου για την ανάκληση της αλήθειας. Ωστόσο, εμφάνισαν επίσης δραστηριότητα σε δύο βασικές περιοχές που αφορούν τον αυτοέλεγχο. Οι άνθρωποι σκέφτονται πρώτα την αλήθεια, αλλά όταν λένε ψέματα, η αλήθεια αναστέλλεται.
Αυτό υποδηλώνει ότι η ειλικρίνεια είναι η βασική γνωστική κατάσταση. Το ψέμα απαιτεί πρόσθετους γνωστικούς πόρους, οδηγώντας σε αυξημένη ψυχική επιβάρυνση και πιθανές επιπτώσεις στην υγεία.
Παράδειγμα του πειράματος όπου τα υποκείμενα έβλεπαν κάρτες και τους ζητούνταν να πουν ψέματα ή αλήθεια. Οι εικόνες του εγκεφάλου είναι τομές του εγκεφάλου, από πάνω προς τα κάτω, που δείχνουν ποιες εγκεφαλικές περιοχές ενεργοποιούνταν κατά τη διάρκεια του ψέματος. Langleben et al. Brain Activity during Simulated Deception: An Event-Related Functional Magnetic Resonance Study. Neuroimage 2002. (Ευγενική προσφορά του Daniel Langleben)
Μιλώντας με έναν συνάδελφό του, νευροεπιστήμονα, ο Δρ Κόρσον έμαθε γιατί η απόκρυψη της αλήθειας είναι εξαντλητική. Ξεκινά από το γεγονός ότι τα δίκτυα στον εγκέφαλο, που συνδέονται με τον ραχιαίο προμετωπιαίο φλοιό (DLPFC), ελέγχουν τη συμπεριφορά και την κριτική μας σκέψη. Ωστόσο, οι πόροι του DLPFC είναι περιορισμένοι – δηλαδή, αν ξοδεύουμε ενέργεια προσπαθώντας να γίνουμε δόλιοι, μας μένουν λιγότερα ‘καύσιμα’ για την επίλυση προβλημάτων και τη δημιουργική σκέψη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, μετά από μια μακρά, δύσκολη μέρα, οι άνθρωποι έχουν συνήθως λιγότερο αυτοέλεγχο, συχνά εις βάρος των άλλων.
Ορισμένα ψέματα τα επινοούμε επί τόπου, όπως π.χ. όταν λέμε ψέματα για το τι φάγαμε για μεσημεριανό. Άλλα ψέματα τα επινοούμε και τα απομνημονεύουμε, όπως ένα ψέμα για ένα ταξίδι που δεν κάναμε ποτέ.
Όσο πιο μεγάλο είναι το ψέμα τόσο μεγαλύτερο είναι και το κόστος που έχει για το μυαλό και το σώμα σας. Το ψέμα απαιτεί να θυμάστε το πλαίσιο του ψέματος, τις επιπτώσεις, τον τελικό στόχο, σε ποιον το είπατε και πότε.
Τα ψέματα που απαιτούν αυθόρμητη εξαπάτηση για να τεκμηριώσουν ένα προηγούμενο ψέμα ενεργοποιούν έντονα την πρόσθια φλοιώδη έλικα (ACC). Για παράδειγμα, αν σας ρωτήσουν γιατί αργήσατε και επινοήσετε γρήγορα μια ιστορία για μποτιλιάρισμα, παρόλο που στην πραγματικότητα παρακοιμηθήκατε, η πρόσθια έλικα του εγκεφάλου σας εργάζεται σκληρά. Το συγκεκριμένο τμήμα αναστέλλει τη φυσική μας τάση να λέμε την αλήθεια και απαιτεί επιπλέον γνωστική ενέργεια για να διατηρήσει το ψέμα, διασφαλίζοντας ότι είναι πιστευτό και συνεπές σε άλλες ερωτήσεις.
Φτιαχτά σενάρια, όπως το επινοημένο ταξίδι στις Μπαχάμες, ενεργοποιούν σημαντικά το DLPFC και είναι πιο ψυχοφθόρα από το να πείτε ένα απλό ψέμα, επειδή πρέπει να διασταυρώσετε και να βεβαιωθείτε ότι η επινόηση είναι συνεπής.
Εν ολίγοις, η εξαπάτηση έχει σημαντικό κόστος, ενώ η ειλικρίνεια μας επιτρέπει να είμαστε ξέγνοιαστοι, αξιόπιστοι και απαλλαγμένοι από το άγχος.
Παραγωγικότητα και μια ζωή που αξίζει να ζεις
Μέρα με τη μέρα, ο Δρ Κόρσον διαπίστωνε ότι είχε λίγο περισσότερη ενέργεια όταν έφευγε από το γραφείο. Κάποτε παρατήρησε: «Ποιος να φανταζόταν ότι το να κάθεσαι και να σκέφτεσαι μπορεί να είναι τόσο εξαντλητικό; Ακόμα κι αν απλά κάθομαι σε ένα γραφείο, αισθάνομαι σαν να έκανα μια μέρα σκληρής σωματικής εργασίας!» Παλιότερα, ήταν συνήθως πολύ κουρασμένος για να παίξει με την κόρη του. Τώρα, έβρισκε τον εαυτό του πιο δημιουργικό, ανάλαφρο και αφοσιωμένο στη δουλειά και στο σπίτι.
Απολαμβάνοντας μια πιο ποιοτική ζωή, ο Κόρσον άρχισε να μοιράζεται την ιστορία του με άλλους. Μια μέρα, μίλησε με τον ειδικό ιατρικής χρέωσης, τον Φρανκ, λέγοντας: «Στοιχηματίζω ότι οι άνθρωποι που είναι ειλικρινείς βλέπουν λιγότερο συχνά το γιατρό – κάποιος πρέπει να κάνει μια μελέτη επ’ αυτού». Ο Φρανκ παρατήρησε: «Πιστεύω ότι αυτό είναι αλήθεια» και τον παρέπεμψε σε μια έρευνα που βασίστηκε σε ασφαλιστικές απαιτήσεις και η οποία έδειχνε ότι ο ηθικός χαρακτήρας συνδέεται με χαμηλότερα ποσοστά κατάθλιψης και καλύτερη ψυχική υγεία.
Μία φορά, στο τέλος μιας ιδιαίτερα κουραστικής ημέρας, ο Δρ Κόρσον έγειρε στην καρέκλα του γραφείου του. Όλη η κούραση και το βάρος των ευθυνών έφυγαν από πάνω του καθώς αναγνώριζε τη λεπτή αλλά βαθιά αλλαγή στη ζωή του.
«Αν η απλή πράξη της ειλικρίνειας ανακουφίζει το άγχος μου και, κατ’ επέκταση, τις ημικρανίες μου, ποιες άλλες δυνατότητες υπάρχουν στη σφαίρα της αρετής;» αναρωτήθηκε.
Καθώς ετοιμαζόταν να φύγει, ένα χαμόγελο χαράχτηκε στα χείλη του. Έσβησε τα φώτα του γραφείου και βγήκε στον καθαρό βραδινό αέρα. Καθώς οδηγούσε ένιωσε ότι δεν κατευθυνόταν απλώς προς το σπίτι του – κατευθυνόταν προς μια ζωή πιο ειλικρινή, πιο υγιή και τελικά πιο ολοκληρωμένη.
Σημείωση των συγγραφέων: Σήμερα, αντιμετωπίζουμε πρωτοφανείς προκλήσεις στην κοινωνία, την ιατρική και το εργασιακό πεδίο. Το παραπάνω άρθρο αποτελεί σύνθεση εμπειριών συναδέλφων μας και άλλων επαγγελματιών του ιατρικού κλάδου. Οι προκλήσεις και οι ανταμοιβές που παρουσιάζονται σε αυτήν είναι πραγματικές. Προστιθέμενα στις αυξανόμενες υποχρεώσεις, τις εξελίξεις της κοινωνίας και τις απαιτήσεις από τον εαυτό τους,τα ηθικά διλήμματα και τα ζητήματα αυθεντικότητας επιβαρύνουν και δοκιμάζουν περαιτέρω τον σύγχρονο άνθρωπο. Πιστεύουμε ότι η αλήθεια θα σας απελευθερώσει πραγματικά!
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν απόψεις των συγγραφέων και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της εφημερίδας The Epoch Times.
Οι υγειονομικοί υπάλληλοι επιβεβαίωσαν το πρώτο κρούσμα του νέου στελέχους mpox στις ΗΠΑ.
Το στέλεχος clade I, το οποίο αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο ανατολικό Κονγκό φέτος, βρέθηκε σε έναν ταξιδιώτη ο οποίος είχε επιστρέψει από την ανατολική Αφρική στη βόρεια Καλιφόρνια, όπως ανέφερε το Τμήμα Δημόσιας Υγείας της Καλιφόρνια (California Department of Public Health – CDPH) στις 16 Νοεμβρίου.
Επί του παρόντος, εξακολουθεί να υπάρχει μια συνεχιζόμενη εστία του νέου στελέχους mpox στην κεντρική και ανατολική Αφρική, το οποίο διαδίδεται κυρίως μέσω σεξουαλικής επαφής και μέσω στενής επαφής, και επηρεάζει περισσότερο τα παιδιά, τις εγκύους και άλλες ευπαθείς ομάδες.
Άλλες χώρες που ανέφεραν κρούσματα του στελέχους clade I είναι η Γερμανία, η Σουηδία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ινδία, η Ταϊλάνδη, η Κένυα και η Ζιμπάμπουε.
Το στέλεχος clade I ξεχωρίζει από το στέλεχος clade II του mpox που είχε εξαπλωθεί το 2022 παγκοσμίως, κατά κανόνα σε ομοφυλόφιλους άντρες.
Ο mpox (Monkeypox) είναι μια σπάνια ασθένεια που προκαλείται από έναν ιό της ευλογιάς των πιθήκων. Όντας ενδημικός σε τμήματα της Αφρικής, οι άνθρωποι εκεί μολύνονται μέσω δαγκωμάτων τρωκτικών ή μικρών ζώων.
Ήπια συμπτώματα της νόσου μπορεί να περιλαμβάνουν πυρετό, ρίγος και σωματικό άλγος. Πιο σοβαρά συμπτώματα περιλαμβάνουν πληγές στο πρόσωπο, τα χέρια, το στήθος και τα γεννητικά όργανα.
Χωρίς ανησυχία
Κρατικοί υγειονομικοί υπάλληλοι λένε ότι ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία στις ΗΠΑ από τον ταξιδιώτη που επέστρεψε με το στέλεχος clade I είναι «πολύ μικρός».
«Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας ή αποδεικτικά στοιχεία ότι ο mpox clade I εξαπλώνεται επί του παρόντος στην Καλιφόρνια ή τις Ηνωμένες Πολιτείες γενικότερα», δήλωσε το CDPH.
Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (ΚΕΠΝ ή CDC) δήλωσαν ότι «το ασθενής νοσηλεύτηκε αμέσως αφού επέστρεψε στις ΗΠΑ σε τοπική μονάδα υγείας και πήρε εξιτήριο» και τώρα σε απομόνωση στο σπίτι του στην Πολιτεία του Σαν Ματέο.
Τα συμπτώματα του ατόμου βελτιώνονται, λένε οι υγειονομικοί υπάλληλοι, και δεν έχουν ανιχνευτεί άλλα κρούσματα στον στενό κύκλο του ατόμου.
«Η περιστασιακή επαφή, όπως αυτή που μπορεί να έχετε ταξιδεύοντας, είναι απίθανο να επιφέρει τη μετάδοση του mpox», δήλωσαν τα ΚΕΠΝ, αναφέροντας τη μη μετάδοση του στελέχους εκτός των οικείων του ασθενούς στο Ηνωμένο Βασίλειο, και καμία μετάδοση στη Σουηδία, την Ταϊλάνδη, τη Γερμανία και την Ινδία.
Μέχρι στιγμής, έχουν υπάρξει 3.100 επιβεβαιωμένες περιπτώσεις του στελέχους, κυρίως στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, το Μπουρούντι και την Ουγκάντα, χώρες της κεντρικής Αφρικής, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Οι αναφερόμενες περιπτώσεις αυξήθηκαν στα τέλη Σεπτεμβρίου.
Αξιωματούχοι υγείας ανέφεραν τον Νοέμβριο ότι η κατάσταση στο Κονγκό φαίνεται να σταθεροποιείται.
Σοβαρότητα της ασθένειας
Τα αφρικανικά ξεσπάσματα του clade I mpox αναφέρθηκε αρχικά να είναι πιο σοβαρά από αυτά του clade II, με ποσοστό θνησιμότητας περίπου στο 3-11%. Ωστόσο, πρόσφατα δεδομένα υποδεικνύουν πως όταν οι ασθενείς έχουν πρόσβαση σε καλή υγειονομική περίθαλψη και υποστηρικτική κλινική φροντίδα, όπως έχουν στις ΗΠΑ, τα ποσοστά θανάτου είναι περίπου στο 1%.
Τα παρόντα δεδομένα υποστηρίζουν ότι ο subclade Ib έχει ποσοστά θανάτου λιγότερα από 1% «τόσο εντός όσο και εκτός Αφρικής», σύμφωνα με τα ΚΕΠΝ. Η περίπτωση της Καλιφόρνια έχει αναγνωριστεί ως clade I, subclade Ib.
Ο ιός έχει περίοδο επώασης 3 έως 17 ημερών, κατά τη διάρκεια της οποίας ένα άτομο δεν εμφανίζει καθόλου συμπτώματα και αισθάνεται καλά.
Πληροφορίες σχετικά με τις συστάσεις των ΚΕΠΝ προς τα άτομα με κίνδυνο μόλυνσης από mpox είναι διαθέσιμες στο διαδίκτυο.
Ακόμη και σύντομες εκρήξεις καθημερινής σωματικής δραστηριότητας – από το ανεβοκατέβασμα στις σκάλες έως την κηπουρική – ενισχύουν άμεσα την εγκεφαλική λειτουργία των μεσηλίκων, καθιστώντας τους ικανούς να σκέφτονται τόσο γρήγορα όσο κάποιος νεότερος, σύμφωνα με τα ευρήματα νέας μελέτης.
Παραμείνετε δραστήριοι για να σκέφτεστε πιο γρήγορα
Καθώς μεγαλώνουμε, η ταχύτητα γνωστικής επεξεργασίας μας – ο ρυθμός με τον οποίο εκτελούμε τις πνευματικές λειτουργίες – φυσικά μειώνεται. Αυτή η επιβράδυνση θεωρείται φυσικό παρελκόμενο της γήρανσης.
Ωστόσο, πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Annals of Behavioral Medicine τον Οκτώβριο προτείνει ότι η καθημερινή σωματική δραστηριότητα μπορεί να ωφελήσει άμεσα την υγεία του εγκεφάλου, και συγκεκριμένα να βελτιώσει την ταχύτητα γνωστικής επεξεργασίας στη μέση ηλικία.
Ερευνητές του Penn State University βρήκαν ότι οι σωματικές δραστηριότητες ρουτίνας, από τις χαμηλής έντασης κινήσεις όπως οι δουλειές του σπιτιού έως τις πιο έντονες όπως το τρέξιμο, μπορούν να παρέχουν άμεσα γνωστικά οφέλη. Οι συμμετέχοντες στη μελέτη οι οποίοι ήταν δραστήριοι παρουσίασαν νοητική ταχύτητα επεξεργασίας αντίστοιχη ατόμου τέσσερα χρόνια νεότερου.
«Δεν χρειάζεται να πάτε στο γυμναστήριο για να βιώσετε τα πιθανά οφέλη της σωματικής δραστηριότητας», είπε σε δήλωση Τύπου ο Τζόναθαν Χακούν, επίκουρος καθηγητής νευρολογίας και ψυχολογίας του Penn State και συν-συγγραφέας. «Όλες οι κινήσεις είναι σημαντικές. Η καθημερινή κινητικότητα αποτελεί πηγή συσσωρευμένης σωματικής δραστηριότητας, που συμβάλλει σε έναν υγιεινό τρόπο ζωής και η οποία μπορεί να έχει κάποιες άμεσες επιπτώσεις στη γνωστική υγεία.»
Άμεσα οφέλη
Για να ερευνήσει τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα της σωματικής δραστηριότητας στη γνωστική υγεία, η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε μια μέθοδο που ονομάζεται οικολογική στιγμιαία αξιολόγηση (Εcological Μomentary Αssessment – EMA), η οποία συλλέγει δεδομένα σχετικά με τη συμπεριφορά των ανθρώπων στο φυσικό τους περιβάλλον.
Η μελέτη παρακολούθησε 204 συμμετέχοντες ηλικίας 40 έως 65 ετών από το Μπρονξ της Νέας Υόρκης, χωρίς ιστορικό γνωστικής εξασθένηση. Σχεδόν το 50% ήταν μαύροι ή Αφροαμερικάνοι και το 34% λατινοαμερικανικής καταγωγής.
Οι συμμετέχοντες κατέγραφαν τις δραστηριότητες τους έξι φορές την ημέρα για εννέα μέρες, ολοκληρώνοντας γνωστικές εργασίες αφού ανέφεραν τα επίπεδα της σωματικής τους κίνησης.
Η έρευνα ανακάλυψε αρκετά μοτίβα:
Σωματική δραστηριότητα εντός των προηγούμενων 3,5 ωρών οδηγούσε σε βελτιωμένη ταχύτητα επεξεργασίας.
Αν και η λειτουργία της μνήμης δεν παρουσίασε βελτίωση, ο χρόνος αντίδρασης σε εργασίες σχετικά με τη μνήμη βελτιώθηκε.
Πιο συχνή δραστηριότητα ισοδυναμούσε με μεγαλύτερα γνωστικά οφέλη.
«Γινόμαστε πιο αργοί καθώς γερνάμε, και σωματικά και γνωστικά», δήλωσε ο Χακούν. «Η ιδέα είναι πως μπορούμε στιγμιαία να αντισταθμίσουμε αυτό το γεγονός μέσω της κίνησης. Είναι επιτακτικό.»
Οι συμμετέχοντες με συχνότερη δραστηριότητα είχαν μεγαλύτερα γνωστικά οφέλη από αυτούς που ήταν λιγότερο δραστήριοι. Αυτό υποδηλώνει ότι η συχνή σωματική δραστηριότητα μπορεί να σχετίζεται με αυξανόμενα οφέλη στην γνωστική υγεία, παρόλα αυτά απαιτείται περαιτέρω έρευνα σχετικά με το πώς η συχνότητα και ο χρόνος της σωματικής δραστηριότητας επηρεάζουν τη γνωστική υγεία, επεσήμανε ο Χακούν.
«Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι η καθημερινή σωματική δραστηριότητα μπορεί να προάγει τη γνωστική υγεία στη μέση ηλικία και πως τα οφέλη είναι άμεσα», γράφουν οι ερευνητές.
Ο Χακούν και η ομάδα του σχεδιάζουν να διευρύνουν την έρευνά τους με το να ενσωματώσουν εργαλεία παρακολούθησης της δραστηριότητας μαζί με τις μεθόδους αξιολόγησής τους και τη συλλογή μακροπρόθεσμων δεδομένων, για να συγκρίνουν τις επιπτώσεις της καθημερινής δραστηριότητας σε σχέση με τα φυσιολογικά μοτίβα γήρανσης.
Η εταιρεία συμβούλων McKinsey & Company κατέληξε σε διακανονισμό ύψους 650 εκατομμυρίων δολαρίων με το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ (DOJ) για τον ρόλο της στην ενίσχυση των πωλήσεων του OxyContin, ενός εξαιρετικά εθιστικού οπιοειδούς, για λογαριασμό της Purdue Pharma, σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα που κατατέθηκαν στην Βιρτζίνια την Παρασκευή.
Η συμφωνία επιτρέπει στην εταιρεία να αποφύγει την ποινική δίωξη εάν καταβάλει το ποσό και ακολουθήσει συγκεκριμένους όρους για πέντε χρόνια, συμπεριλαμβανομένης της διακοπής κάθε εργασίας που σχετίζεται με την πώληση, την εμπορία, ή την προώθηση ελεγχόμενων φαρμάκων.
Ο διακανονισμός περιλαμβάνει επίσης την συμφωνία του Μάρτιν Έλλινγκ, πρώην ανώτερου εταίρου της McKinsey, να δηλώσει ένοχος για παρεμπόδιση της δικαιοσύνης επειδή διέγραψε έγγραφα από το φορητό του υπολογιστή αφού έλαβε γνώση των ερευνών για την Purdue Pharma, όταν αυτή ήταν πελάτης της McKinsey, αναφέρεται στα έγγραφα.
Το υπουργείο Δικαιοσύνης δήλωσε ότι ο Έλλινγκ, 60 ετών, πολίτης των ΗΠΑ που διαμένει σήμερα στην Μπανγκόκ της Ταϊλάνδης, αναμένεται να εμφανιστεί στο ομοσπονδιακό δικαστήριο του Άμπινγκντον της Βιρτζίνια για να δηλώσει την ενοχή του και να καταδικαστεί σε μεταγενέστερες ημερομηνίες. Σύμφωνα με τα έγγραφα του δικαστηρίου, ο Έλλινγκ εργάστηκε σε διάφορους ρόλους στην McKinsey από το 1993 έως το 2021, και τελικά έγινε ανώτερος εταίρος.
Σε απάντηση του διακανονισμού, η McKinsey εξέφρασε μεταμέλεια για την εμπλοκή της με την Purdue Pharma σε δήλωση προς το Associated Press.
«Θα έπρεπε να είχαμε εκτιμήσει την βλάβη που προκαλούσαν τα οπιοειδή στην κοινωνία μας και δεν θα έπρεπε να είχαμε αναλάβει εργασίες πωλήσεων και μάρκετινγκ για την Purdue Pharma», ανέφερε η εταιρεία. «Αυτή η τρομερή κρίση της δημόσιας υγείας και η προηγούμενη εργασία μας για τους κατασκευαστές οπιοειδών θα αποτελούν πάντα πηγή βαθιάς λύπης για την εταιρεία μας».
Απαιτώντας λογοδοσία
Ο διακανονισμός αυτός αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας των ομοσπονδιακών εισαγγελέων να καταστήσουν τις εταιρείες υπόλογες για τον ρόλο τους στην κρίση εθισμού και κατάχρησης ναρκωτικών φαρμάκων στις ΗΠΑ, σύμφωνα με δελτίο Τύπου του Γραφείου Δημοσίων Υποθέσεων του Υπουργείου Δικαιοσύνης την Παρασκευή.
«Η McKinsey συνωμότησε με την Purdue Pharma για να “εκτοξεύσει” τις πωλήσεις του OxyContin κατά την διάρκεια μιας μανιασμένης επιδημίας οπιοειδών – μιας επιδημίας που συνεχίζει να αποδεκατίζει οικογένειες και κοινότητες σε όλη την χώρα. Το σημερινό πρωτοποριακό ψήφισμα καθιστά σαφή την δέσμευση του γραφείου μας να καταστήσει τις ισχυρές εταιρείες υπεύθυνες για τον ρόλο τους στην επιδημία των οπιοειδών, ακόμη και αν δεν παρασκεύαζαν, δεν πωλούσαν, ή δεν διέθεταν τα φάρμακα», δήλωσε ο εισαγγελέας των ΗΠΑ Τζόσουα Λέβυ για την περιφέρεια της Μασαχουσέτης.
«Εταιρείες συμβούλων όπως η McKinsey θα πρέπει να λάβουν το μήνυμα: αν οι συμβουλές που δίνετε σε εταιρείες σε αίθουσες συνεδριάσεων και παρουσιάσεις PowerPoint βοηθούν και υποθάλπουν εγκληματική δραστηριότητα, θα σας κυνηγήσουμε και θα αποκαλύψουμε την αλήθεια».
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, τα οπιοειδή έχουν συνδεθεί με περισσότερους από 80.000 ετήσιους θανάτους σε ορισμένα τελευταία χρόνια, με την παράνομη φεντανύλη να αποτελεί την κύρια αιτία την τελευταία δεκαετία. Νωρίτερα στην επιδημία οπιοειδών, τα συνταγογραφούμενα χάπια ήταν η κύρια αιτία θανάτου.
Τα τελευταία 15 χρόνια, η McKinsey έλαβε περισσότερα από 93 εκατομμύρια δολάρια από την Purdue για εργασίες που εκτέλεσε, συμπεριλαμβανομένων στρατηγικών για τη βελτίωση των πωλήσεων του OxyContin. Οι εισαγγελείς ισχυρίζονται ότι η McKinsey γνώριζε τους κινδύνους που συνδέονται με το OxyContin και τα προηγούμενα νομικά ζητήματα της Purdue Pharma, αλλά επέλεξε να συνεργαστεί μαζί της παρ’ όλα αυτά.
Ένα από τα καθήκοντα της McKinsey, σύμφωνα με τις δικαστικές καταθέσεις, φέρεται να ήταν η εύρεση συνταγογράφων που θα δημιουργούσαν τις περισσότερες πρόσθετες συνταγές εάν οι πωλητές της Purdue απευθύνονταν σε αυτούς. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα συνταγές που «δεν αφορούσαν ιατρικά αποδεκτές ενδείξεις, ήταν ανασφαλείς, αναποτελεσματικές, και ιατρικά περιττές, και οι οποίες συχνά εκτρέπονταν για χρήσεις που δεν είχαν νόμιμο ιατρικό σκοπό», ισχυρίζεται η κατάθεση.
Ο Κρίστοφερ Κάβανο, εισαγγελέας των ΗΠΑ για την Δυτική Περιφέρεια της Βιρτζίνια, δήλωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στη Βοστώνη ότι υπάρχει αντίκτυπος των ενεργειών της McKinsey στον πραγματικό κόσμο.
«Αυτό δεν ήταν υποθετικό», είπε. «Αυτό δεν ήταν απλώς μάρκετινγκ. Ήταν μια στρατηγική. Εκτελέστηκε και λειτούργησε».
Σύμφωνα με τη δικαστική κατάθεση, οι σύμβουλοι της McKinsey φέρονται να συνόδευαν τους εμπορικούς αντιπροσώπους της Purdue σε επισκέψεις σε συνταγογράφους και φαρμακεία το 2013, στο πλαίσιο μιας προσπάθειας να «εκτοξεύσουν» τις πωλήσεις της Purdue.
Το 2014, η McKinsey φέρεται να εντόπισε μικρές κλινικές που συνταγογραφούσαν περισσότερα οπιοειδή από ολόκληρα νοσοκομειακά συστήματα και πρότεινε τη στόχευσή τους για αυξημένες πωλήσεις, σύμφωνα με τη δικαστική κατάθεση και την πρόσφατη ανακοίνωση του υπουργείου Δικαιοσύνης.
Η εταιρεία συμβούλων φέρεται επίσης να προσπάθησε να επηρεάσει τους ομοσπονδιακούς κανονισμούς ώστε το OxyContin σε υψηλές δόσεις να υπόκειται στην ίδια εποπτεία με τα οπιοειδή χαμηλότερης δόσης και να καταστήσει την εκπαίδευση των συνταγογράφων προαιρετική και όχι υποχρεωτική, ανέφερε η κυβέρνηση στις καταθέσεις της.
Ο πρόσφατος ομοσπονδιακός διακανονισμός ακολουθεί προηγούμενες κυρώσεις της McKinsey να καταβάλει περίπου 765 εκατομμύρια δολάρια σε πολιτειακές και τοπικές κυβερνήσεις και 78 εκατομμύρια δολάρια σε ταμεία υγείας και ασφαλιστικές εταιρείες για τον ρόλο της στην κρίση των οπιοειδών.
Η Purdue έχει αντιμετωπίσει και άλλες έρευνες σχετικά με τη λειτουργία της, με τρία στελέχη της να δηλώνουν ένοχα για κατηγορίες περί παραποίησης της μάρκας το 2007 και την ίδια την εταιρεία να δηλώνει ένοχη για ποινικές κατηγορίες το 2020, συμφωνώντας σε πρόστιμα και κατασχέσεις ύψους 8,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Το παρόν αποτελεί το πρώτο μέρος μίας σειράς δέκα άρθρων που δημοσίευσε η Epoch Times με τον τίτλο «Η ιατρική της αρετής». Συνδέσμους για όλα τα άρθρα της σειράς, θα βρείτε στο τέλος του παρόντος.
Μέσα στην αποστειρωμένη ηρεμία του ιατρείου, η Σερίνα καθόταν ανήσυχη και το μυαλό της αναπαρήγαγε τη σκηνή που την είχε οδηγήσει εκεί. Νωρίτερα εκείνη την ημέρα, κατά τη διάρκεια μιας σημαντικής συνάντησης για το έργο, η νέα ειδικευόμενη, η Σάρα, είχε κάνει δειλά μια πρόταση. Προς έκπληξη όλων, η νέα αυτή ιδέα είχε αρέσει στον διευθυντή και είχε πει ότι θα εφαρμοστεί στο επόμενο έργο – με το κόστος της αρχικής πρότασης της Σερίνα.
Κατά τη διάρκεια εκείνης της συνάντησης, κάτι μέσα στη Σερίνα έσπασε. Αντέδρασε όχι με απλή διαφωνία, αλλά με μια έκρηξη λέξεων και θυμού. Το ξέσπασμά της ήταν ανελέητο, αφήνοντας τη Σάρα σε κλάματα και το δωμάτιο σε σιωπή.
Η Σερίνα είχε παλέψει με τον θυμό στο παρελθόν, αλλά ποτέ δεν είχε ξεσπάσει όπως εκείνη την ημέρα. Καθώς καθόταν στο γραφείο του γιατρού, η Σερίνα ένιωθε ενοχές και απογοήτευση.
Περίμενε, σχεδόν ήλπιζε, για μια απλή ιατρική λύση – ένα χάπι που καταστέλλει τον θυμό, μια γρήγορη λύση για να διορθώσει την αδυναμία της. Αντ’ αυτού, ο Δρ Κόρσον της έδωσε κάτι πολύ πιο ανεπιτήδευτο, σχεδόν αρχαϊκό στην απλότητά του: ένα μικρό, κενό ημερολόγιο.
«Δεν είναι αυτό που περιμένατε», παραδέχτηκε ο γιατρός, διαισθανόμενος τον σκεπτικισμό της. «Αλλά θέλω να γράψετε τρία πράγματα για τα οποία είστε ευγνώμων κάθε μέρα. Είναι ένα διαφορετικό είδος φαρμάκου.»
Η Σερίνα κοίταξε το ημερολόγιο και τις κενές σελίδες του που φαίνονταν να κοροϊδεύουν το εσωτερικό της χάος. Το να αρχίσει να κρατάει ημερολόγιο τής έμοιαζε ασήμαντο μπροστά στα συντριπτικά της συναισθήματα. Ωστόσο, η έντονη επιθυμία της να αλλάξει την οδήγησαν απρόθυμα να το δοκιμάσει.
Ένα αντίδοτο στον θυμό
Παρά τις αμφιβολίες, κάθε βράδυ έγραφε ευλαβικά στο ημερολόγιό της. Σταδιακά, σημειώθηκε μια αλλαγή. Εκεί που κάποτε υπήρχε μόνο απογοήτευση και θυμός, άρχισαν να έρχονται στην επιφάνεια στιγμές εκτίμησης.
Προηγουμένως, εκνευριζόταν από τους συναδέλφους της και συχνά παραπονιόταν για τη μετακίνησή της στη δουλειά. Μετά από μια εβδομάδα ημερολογίου, ένιωσε μια αλλαγή. Άρχισε να νιώθει ευγνωμοσύνη για τη βοήθεια ενός συναδέλφου, για ένα ήρεμο πρωινό, ακόμα και για την αξιοπιστία του παλιού της αυτοκινήτου.
Η εμπειρία της Σερίνα, αν και βαθιά προσωπική, δεν είναι μοναδική. Η επιστημονική έρευνα για την ευγνωμοσύνη υποστηρίζει τη δύναμή της να επιφέρει αλλαγή στην ιδιοσυγκρασία ενός ανθρώπου.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Social Psychological and Personality Science το 2012, διαπίστωσε ότι τα άτομα που εξασκήθηκαν στην ευγνωμοσύνη είχαν χαμηλότερα επίπεδα επιθετικότητας, ακόμη όταν δέχτηκαν προσβολές. Αντίθετα, τα άτομα της ομάδας ελέγχου -που δεν ασκούνταν στην ευγνωμοσύνη- παρουσίασαν αυξημένη επιθετικότητα μετά από προσβολή.
The Epoch Times
Όσοι ασκούσαν ευγνωμοσύνη είχαν σημαντικά λιγότερες πιθανότητες να εκδικηθούν άλλους. Η εμπειρία μοιάζει με το γέλιο που διακόπτει τη σωματική άσκηση: Ακριβώς όπως είναι αδύνατο να συνεχίσετε μια επίπονη προπόνηση ενώ γελάτε, η ευγνωμοσύνη προκαλεί μια ψυχολογική κατάσταση στην οποία η επιθετικότητα και ο θυμός βρίσκουν ελάχιστα ερείσματα.
Η επίδραση της ευγνωμοσύνης στον εκτοπισμό των εχθρικών συναισθημάτων την αναδεικνύει ως προσωπική αρετή και εργαλείο για την προώθηση των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων με ενσυναίσθηση.
Η ευγνωμοσύνη επεκτείνει την ευτυχία
Στο σπίτι, η Σερίνα καθόταν στο γραφείο της, με το στυλό στο χέρι, και σκεφτόταν για τι ένιωθε ευγνώμων εκείνη την ημέρα. Μετά από κάποια ελεύθερη καταγραφή, συνειδητοποίησε ότι άθελά της έγραφε για τη Σάρα, την ασκούμενη. Η καρδιά της πονούσε από ενοχές, καθώς θυμόταν τα δάκρυα που της είχε προκαλέσει.
Η Σερίνα ήξερε ότι έπρεπε να διορθώσει τα πράγματα. Έγραψε στη Σάρα ένα γράμμα στο οποίο εξέφραζε τις τύψεις της και την ευγνωμοσύνη της που την έκανε να συνειδητοποιήσει ότι έπρεπε να αλλάξει τους τρόπους της. Την επόμενη μέρα, υποδέχτηκε τη Σάρα στο γραφείο, ζήτησε συγγνώμη για το προηγούμενο ξέσπασμά της, της παρέδωσε το γράμμα και σχολίασε την πολύτιμη συμβολή της στη δουλειά. Εκείνο το βράδυ, η Σερίνα ένιωσε μια ελαφρότητα που είχε να νιώσει εβδομάδες, ακόμη και χρόνια.
Αυτή η ελαφρότητα προερχόταν από γνήσια ικανοποίηση. Μελέτη του 2005 έδειξε ότι η συγγραφή ευχαριστήριων επιστολών αύξησε την ευτυχία των συμμετεχόντων κατά 10% και μείωσε τα καταθλιπτικά τους συμπτώματα κατά 3%. Τα συναισθήματα αυτά διατηρήθηκαν έως και έξι μήνες μετά τη συγγραφή της επιστολής, αναδεικνύοντας την ισχυρή επίδραση αυτής της χειρονομίας.
The Epoch Times
Αυτό ήταν εμφανές στη ζωή της Σερίνα – οι κρίσεις θυμού, που κάποτε γέμιζαν τις μέρες της, ήταν λιγότερο συχνές, σχεδόν ανύπαρκτες. Στη θέση τους άρχισαν να εμφανίζονται στιγμές γνήσιας ευτυχίας. Με έκπληξη ανακάλυψε ότι χαμογελούσε περισσότερο – όχι μόνο για τα επιτεύγματά της, αλλά και για τις μικρές χαρές της καθημερινής ζωής.
Τέσσερεις εβδομάδες αργότερα, όταν ξαναμπήκε στο γραφείο του Δρος Κόρσον, η ατμόσφαιρα ήταν ολότελα διαφορετική. Δεν ήταν το ίδιο άτομο που είχε δεχτεί διστακτικά ένα ημερολόγιο αντί για μια συμβατική συνταγή. Η αλλαγή μέσα της ήταν αισθητή, ακτινοβολούσε από τη νεοαποκτηθείσα της ειρήνη, θετική σκέψη και κατανόηση.
Εκτεταμένα οφέλη
Παρατηρώντας τη μεταμόρφωσή της, ο Δρ Κόρσον τη χαιρέτησε με ένα ζεστό χαμόγελο.
«Χαίρομαι που σε βλέπω», είπε. «Βοήθησε η αντισυμβατική συνταγή;»
Η Σερίνα έκανε παύση. Ένιωσε ένα μείγμα ταπεινότητας και έκπληξης για τη μεταμόρφωσή της.
«Ειλικρινά, γιατρέ, δεν θα το πίστευα αν δεν το είχα βιώσει η ίδια», είπε. «Αλλά γιατί; Θέλω να πω, επιστημονικά, πώς θα μπορούσε μια τόσο απλή πρακτική να έχει τόσο βαθύ αντίκτυπο;»
Ο Δρ Κόρσον της εξήγησε: «Η ευγνωμοσύνη δεν είναι απλώς μια συνήθεια – έχει να κάνει με την αλλαγή της νοοτροπίας μας. Καλλιεργώντας αρετές, όπως η ευγνωμοσύνη, το μυαλό μας γίνεται υγιές και το σώμα ακολουθεί».
«Αλλά αφού ρωτήσατε συγκεκριμένα, ρίξτε μια ματιά σε αυτό», είπε ο Δρ Κόρσον, δίνοντας στη Σερίνα μια αφίσα που παρουσίαζε τα οφέλη της ευγνωμοσύνης.
The Epoch Times
«Να θυμάστε ότι αυτά τα ευρήματα είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου», είπε. «Η επιστήμη εξακολουθεί να ανακαλύπτει το εύρος της επίδρασης της ευγνωμοσύνης.»
Πολλά είναι τα συμπτώματα, οι ασθένειες και οι διαταραχές που μαστίζουν τη σύγχρονη κοινωνία μας. Στην πρώτη γραμμή βρίσκεται η έλλειψη (σε ποσότητα και ποιότητα) ύπνου. Η ευγνωμοσύνη μπορεί να συμβάλλει στη βελτίωση του ύπνου. Έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι οι συμμετέχοντες -ακόμη και εκείνοι με διαταραχές ύπνου- που αναλογίζονταν για τι ήταν ευγνώμονες πριν από τον ύπνο, είχαν σημαντικά καλύτερη ποιότητα και μεγαλύτερη διάρκεια ύπνου.
Επιπλέον, η έρευνα διαπίστωσε ότι όσοι κρατούν ημερολόγιο ευγνωμοσύνης βιώνουν μια σχεδόν 8% μείωση στον πόνο και έχουν μεγαλύτερη τάση να ασκούνται.
«Η ευγνωμοσύνη μεταμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με τον κόσμο», δήλωσε ο Δρ Κόρσον. «Μετατοπίζει την εστίασή μας από αυτό που μας λείπει σε αυτό που έχουμε. Επιτρέψτε μου να το καταδείξω αυτό με μια παραβολή:
»Ένας άνδρας οδηγούσε το παλιό του ποδήλατο μέσα στην πόλη, νιώθοντας δυσαρεστημένος. Παρατήρησε ένα γυαλιστερό καινούργιο αυτοκίνητο να περνάει και σκέφτηκε: “Μακάρι να είχα ένα τέτοιο αυτοκίνητο αντί για αυτό το ποδήλατο”.
»Μέσα στο αυτοκίνητο, ο οδηγός ήταν αγχωμένος για την αποπληρωμή του αυτοκινήτου. Βλέποντας τον ποδηλάτη, σκέφτηκε: “Μακάρι να μπορούσα να είμαι ανέμελος όπως αυτός ο ποδηλάτης, χωρίς αυτά τα οικονομικά βάρη”.
»Σε μια κοντινή στάση λεωφορείου, ένα άτομο περίμενε. Βλέποντας το αυτοκίνητο και το ποδήλατο να περνούν, σκέφτηκε: “Μακάρι να είχα ένα ποδήλατο ή ένα αυτοκίνητο. Θα ήταν πολύ πιο βολικό από το να περιμένω το λεωφορείο”.
»Λίγο πιο κάτω, ένα άτομο σε αναπηρικό καροτσάκι παρατηρούσε τον ποδηλάτη, το αυτοκίνητο και τον άνθρωπο στη στάση του λεωφορείου. Σκέφτηκε: “Πόσο θα ήθελα να μπορούσα να σταθώ όρθιος και να περπατήσω, έστω και μόνο για να περιμένω σε μια στάση λεωφορείου, να κάνω ποδήλατο ή να οδηγώ ένα αυτοκίνητο”.
»Τελικά, σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου με θέα στο δρόμο, ένας ασθενής σε τελικό στάδιο ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι και κοιτούσε έξω από το παράθυρο. Σκέφτηκε: “Θα έδινα τα πάντα για να είμαι εκεί έξω, ακόμα και σε αναπηρικό καροτσάκι, μόνο και μόνο για να νιώσω τον ήλιο και να αναπνεύσω ξανά καθαρό αέρα”.
»Κάθε άτομο λαχταρούσε αυτό που είχε ο άλλος, σχηματίζοντας μια αλυσίδα όπου οι απλούστερες ευλογίες του ενός ήταν οι βαθύτερες επιθυμίες του άλλου. Έτσι, θα πρέπει να αποφεύγουμε να κοιτάμε αυτά που μας λείπουν και να εστιάζουμε και να εκτιμούμε αυτά που ήδη έχουμε.
»Μια τέτοια αλλαγή νοοτροπίας βελτιώνει σημαντικά και τις κοινωνικές μας σχέσεις. Μας μετατρέπει σε ανθρώπους που οι άλλοι θέλουν να βρίσκονται κοντά τους, εμπλουτίζοντας τις σχέσεις μας και προωθώντας την αίσθηση του ανήκειν και της διαπροσωπικής ικανοποίησης».
Η Σερίνα το είχε ζήσει αυτό από πρώτο χέρι – ήξερε τι εννοούσε ο Δρ Κόρσον. Αφότου ζήτησε συγγνώμη και παρέδωσε την ευχαριστήρια επιστολή της στη Σάρα, οι δύο γυναίκες είχαν συνειδητοποιήσει ότι είχαν πολλά κοινά και οι σχέσεις τους έγιναν φιλικές.
«Ως γιατρός, “συνταγογραφώ” την πρακτική της ευγνωμοσύνης, καθώς είναι εντελώς δωρεάν και μπορεί να επηρεάσει όλες τις πτυχές της ζωής σας, όχι μόνο τη σωματική υγεία», δήλωσε ο Δρ Κόρσον. «Βλέπετε, στη σύγχρονη ιατρική πρακτική, υπάρχει μια μοναδική εστίαση στη στόχευση των συμπτωμάτων, συχνά με φαρμακευτική αγωγή. Αυτό δεν είναι λάθος, αλλά δεν είναι και η συνολική εικόνα. Πολλοί τείνουν να παραβλέπουν την ισχυρή επιρροή του νου στο σώμα.»
Το βιολογικό σχέδιο της ευγνωμοσύνης
Η Σερίνα ήθελε να καταλάβει πώς διεγείρονται τα συναισθήματα ευγνωμοσύνης στο σώμα. Ο Δρ Κόρσον εξήγησε:
«Η ευγνωμοσύνη ενεργοποιεί περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη συναισθηματική ρύθμιση και την ευχαρίστηση, όπως ο ιππόκαμπος και η μετωπιαία έλικα. Όταν ασκούμε την ευγνωμοσύνη, διεγείρονται οι περιοχές του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για τα θετικά συναισθήματα, ενώ οι περιοχές που είναι υπεύθυνες για τα αρνητικά συναισθήματα αναστέλλονται.
»Αυτή η εγκεφαλική δραστηριότητα μεταφέρεται γρήγορα από ηλεκτρικά σήματα, τα οποία μπορείτε να φανταστείτε ως μηνύματα κειμένου – άμεσα και συγκεκριμένα. Η ευγνωμοσύνη λειτουργεί επίσης μέσω ορμονών, οι οποίες είναι πιο αργές, όπως ένα ταχυδρομημένο γράμμα, αλλά πιο ισχυρές.
»Όταν νιώθουμε ευγνωμοσύνη, ο εγκέφαλός μας απελευθερώνει ντοπαμίνη και σεροτονίνη – δύο νευροδιαβιβαστικές ορμόνες που είναι υπεύθυνες για το πώς νιώθουμε. Η ντοπαμίνη μάς δίνει αυτή την “καλή αίσθηση” που έχουμε όταν πετυχαίνουμε κάτι, ενώ η σεροτονίνη ενισχύει τη διάθεσή μας για μια πιο παρατεταμένη περίοδο, συμβάλλοντας στη σταθεροποίησή της.
»Η ευγνωμοσύνη οδηγεί σε έναν φυσικό, αυτοσυντηρούμενο βρόγχο θετικής ενίσχυσης. Όσο περισσότερο εξασκούμε την ευγνωμοσύνη, τόσο καλύτερα αισθανόμαστε – άμεσα και μακροπρόθεσμα. Ο εγκέφαλός μας αρχίζει να απολαμβάνει την απελευθέρωση ορμονών ευεξίας, ενθαρρύνοντάς μας να συνεχίσουμε να νιώθουμε ευγνωμοσύνη. Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η πρακτική μπορεί να γίνει μέρος της ζωής μας.»
Όταν η Σερίνα έφυγε από το γραφείο του γιατρού της, ένιωθε σοφότερη και πιο σίγουρη. Ο σκεπτικισμός της είχε γίνει εμπιστοσύνη, η επικριτικότητα εκτίμηση. Οπλισμένη με επιστημονικές γνώσεις και πρακτική καθοδήγηση, ανυπομονούσε να συνεχίσει την πρακτική της ευγνωμοσύνης.
Οι εμπειρίες που παρουσιάζονται σε αυτό το άρθρο είναι συνθέσεις πραγματικών ιστοριών, ενώ ο Δρ Κόρσον αποτελεί φανταστικό χαρακτήρα. Οι προκλήσεις, οι επιστημονικές γνώσεις και τα οφέλη της πρακτικής της ευγνωμοσύνης, που περιγράφονται για να προσφέρουν έμπνευση και καθοδήγηση, βασίζονται σε σύγχρονες έρευνες.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν απόψεις των συγγραφέων και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της εφημερίδας The Epoch Times.
Η μείωση των υδατανθράκων και η αύξηση πρωτεϊνών και λίπους μπορεί να βελτιώσει τους δείκτες ευεξίας σας, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη.
Με βάση δύο κλινικές δοκιμές, η έρευνα διαπίστωσε ότι τα άτομα που ακολούθησαν μια δίαιτα με λιγότερους υδατάνθρακες και υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες βελτίωσαν σημαντικά τα αποτελέσματα των λιπιδίων του αίματος και μείωσαν τα επίπεδα του ηπατικού λίπους παρά το γεγονός ότι δεν έχασαν σημαντικό βάρος.
Οι δείκτες λίπους στο αίμα βελτιώθηκαν
Η έρευνα, που διεξήχθη στη Δανία και δημοσιεύθηκε στο American Journal of Clinical Nutrition, χρησιμοποίησε δεδομένα από δύο τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές. Περίπου 100 συμμετέχοντες τυχαιοποιήθηκαν για να ακολουθήσουν είτε μια δίαιτα μειωμένων υδατανθράκων και υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες είτε μια συμβατική δίαιτα για διαβήτη (CD) για έξι εβδομάδες.
Οι συμμετέχοντες στην πρώτη δοκιμή δεν μπήκαν σε θερμιδικό έλλειμμα για να χάσουν βάρος, ενώ οι συμμετέχοντες στη δεύτερη δοκιμή μπήκαν σε θερμιδικό έλλειμμα.
Μια δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων περιλαμβάνει τον περιορισμό των υδατανθράκων, την κατανάλωση υγιεινών λιπαρών και άπαχων πρωτεϊνών και την κατανάλωση τακτικών γευμάτων και σνακ, διατηρώντας παράλληλα το σωματικό βάρος.
Οι συμμετέχοντες σε μια δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων έτρωγαν 30% υδατάνθρακες, 30% πρωτεΐνες και 40% λίπος, γεγονός που οδήγησε σε αξιοσημείωτη βελτίωση των επιπέδων των λιπιδίων του αίματος σε σύγκριση με τη δίαιτα CD. Η δίαιτα CD είχε υψηλότερη περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες 50 τοις εκατό, με περισσότερο από το 40 τοις εκατό της δίαιτας να αποδίδεται σε φυτικές ίνες υδατανθράκων, καθώς και χαμηλότερη πρόσληψη λίπους και πρωτεϊνών.
Για λόγους σύγκρισης, ένα πρόγραμμα πρωινού για τα άτομα που ακολουθούσαν τη συμβατική δίαιτα ήταν ψωμί, τυρί, βούτυρο, μαρμελάδα, γάλα και φρούτα, ενώ τα άτομα που ακολουθούσαν τη δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων δεν είχαν φρούτα και αντ’ αυτού έτρωγαν γιαούρτι, αυγό, αβοκάντο, αγγούρι και μαγιονέζα με το ψωμί τους.
Όσοι κατανάλωναν μια δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, ενώ δεν είχαν έλλειμμα θερμίδων, παρουσίασαν 33% μείωση των λιπιδίων του αίματος και 16% μείωση των μικρής συγκέντρωσης σωματιδίων χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνης (LDL), ενός τύπου πρωτεΐνης χοληστερόλης που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων.
Επιπλέον, τα επίπεδα της λιποπρωτεΐνης υψηλής πυκνότητας (HDL) («καλή» χοληστερόλη) αυξήθηκαν κατά 10 τοις εκατό, γεγονός που υποδηλώνει μετατόπιση προς ένα πιο ευνοϊκό λιπιδαιμικό προφίλ. Αντίθετα, η δίαιτα CD δεν παρουσίασε παρόμοιες βελτιώσεις.
Μεταξύ εκείνων που ακολούθησαν θερμιδικό έλλειμμα, τόσο η ομάδα υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες όσο και η ομάδα της συμβατικής δίαιτας έχασαν 6 τοις εκατό του σωματικού τους βάρους κατά τη διάρκεια της μελέτης. Αυτή η απώλεια βάρους συνδέθηκε με βελτιωμένο έλεγχο του σακχάρου στο αίμα.
Ωστόσο, η ομάδα της δίαιτας υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες είχε επίσης μια πρόσθετη μείωση των λιπιδίων του αίματος και των επιπέδων της LDL.
Η δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες μείωσε επίσης τα επίπεδα ηπατικού λίπους. Ωστόσο, οι συμμετέχοντες που δεν ακολούθησαν θερμιδικό έλλειμμα είχαν μεγαλύτερη μείωση του ηπατικού λίπους κατά 55% σε σύγκριση με το 26% στην ομάδα που έχασε βάρος.
Αυτή η μείωση του ηπατικού λίπους συμβάλλει στην καλύτερη συνολική μεταβολική υγεία, καθώς το αυξημένο ηπατικό λίπος συνδέεται με την αντίσταση στην ινσουλίνη.
Και στις δύο μελέτες, η βελτίωση των λιπιδαιμικών προφίλ στην ομάδα με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες σχετιζόταν με τη μείωση του ηπατικού λίπους, γεγονός που υποδηλώνει μια σύνδεση μεταξύ της διατροφής, της υγείας του ήπατος και των λιπιδαιμικών προφίλ.
Οι ερευνητές υπέθεσαν ότι η μεταβολική βελτίωση μεταξύ εκείνων που ακολούθησαν δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων σχετίζεται με τα χαμηλότερα επίπεδα ινσουλίνης από το χαμηλότερο σάκχαρο στο αίμα.
Δεδομένου του υψηλού παγκόσμιου επιπολασμού του διαβήτη τύπου 2, τα ευρήματα αυτά μπορεί να έχουν τη δυνατότητα να προτείνουν μεθόδους για την καλύτερη διαχείριση της πάθησης.
Η γιατρός Σιλβάνα Όμπιτσι, επικεφαλής του τμήματος ενδοκρινολογίας στο Stony Brook Medicine στη Νέα Υόρκη, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη, τόνισε τη σημασία της ποιότητας των τροφίμων έναντι της σύνθεσης των μακροθρεπτικών συστατικών και μόνο.
«Όπως αναφέρει η Αμερικανική Ένωση Διαβήτη, ‘οι άνθρωποι τρώνε τρόφιμα, όχι θρεπτικά συστατικά, και οι συστάσεις για τα θρεπτικά συστατικά πρέπει να εφαρμόζονται σε ό,τι τρώνε οι άνθρωποι’», δήλωσε η Όμπιτσι στην Epoch Times, τονίζοντας ότι αυτή είναι μια «πολύ σημαντική έννοια», καθώς πολλές μελέτες επικεντρώνονται στα τρία κύρια μακροθρεπτικά συστατικά (υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, και λίπος) χωρίς να δίνουν μεγάλη προσοχή στον τύπο και την ποιότητά τους.
Τα τρόφιμα της ίδιας κατηγορίας μπορεί να έχουν «πολύ διαφορετικές» επιδράσεις: Ειδικός
Οι υδατάνθρακες περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα τροφίμων – από υπερεπεξεργασμένες επιλογές, όπως τα ζυμαρικά και το ψωμί, μέχρι πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά επιλογές, όπως τα όσπρια, τα δημητριακά ολικής αλέσεως, και τα φρούτα. Η Όμπιτσι δήλωσε ότι αυτά τα τρόφιμα έχουν σημαντικά διαφορετικές επιπτώσεις στην υγεία παρά το γεγονός ότι κατηγοριοποιούνται ως ένα σύνολο.
Μίλησε περαιτέρω σχετικά με τα διατροφικά λίπη, σημειώνοντας ότι κυμαίνονται από ζωικά λίπη με υψηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά οξέα και χοληστερόλη έως πιο υγιεινές επιλογές όπως τα ψάρια, οι ξηροί καρποί, οι σπόροι, το αβοκάντο, και το ελαιόλαδο. Επισήμανε ότι η μελέτη δεν έκανε διάκριση μεταξύ διαφορετικών τύπων υδατανθράκων και λιπών.
«Αυτή η βραχυπρόθεσμη μελέτη δεν ασχολήθηκε με τη σημασία του τύπου των υδατανθράκων ή του τύπου των λιπών», έγραψε η Όμπιτσι σε ένα email προς την Epoch Times. «Η γνώμη μου είναι ότι η υγιεινή διατροφή θα πρέπει να δίνει έμφαση στη σημασία του τύπου και της ποιότητας των μακροθρεπτικών συστατικών – [και] να ευνοεί τους υδατάνθρακες που περιέχονται στα όσπρια, τα αμυλούχα λαχανικά, τα δημητριακά ολικής αλέσεως και τα φρούτα σε αντίθεση με τα απλά σάκχαρα, τους επεξεργασμένους υδατάνθρακες».
Πρόσθεσε ότι, όσον αφορά τα διατροφικά λίπη, τα ζωικά λίπη με υψηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά οξέα και χοληστερόλη θα πρέπει να καταναλώνονται λιγότερο από τα πιο υγιεινά λίπη που βρίσκονται στα ψάρια, τους ξηρούς καρπούς και τους σπόρους.
Η Όμπιτσι τόνισε ότι η απώλεια βάρους είναι ζωτικής σημασίας για τη διαχείριση του διαβήτη. Σημείωσε ότι ακόμη και αυτή η βραχυπρόθεσμη μελέτη κατέδειξε σημαντικά οφέλη από την απώλεια βάρους, ανεξάρτητα από τη σύνθεση της δίαιτας, και τόνισε ότι η διατήρηση ενός υγιούς βάρους είναι μια κρίσιμη μακροπρόθεσμη στρατηγική για την υγεία του διαβήτη τύπου 2.
Ως παιδί, τη δεκαετία του 1950, ο Μπραντ Χάρρις, σχεδόν κάθε Χριστούγεννα, έπαιρνε κάλτσες, ένα καινούργιο τζιν και -αν ήταν τυχερός- ένα καινούργιο πουλόβερ για δώρο.
Ζούσε με τη μητέρα του, τη γιαγιά του, τη θεία του και τον μικρότερο αδελφό του. Τα οικονομικά τους ήταν δύσκολα, αλλά πάντα υπήρχε φαγητό στο τραπέζι, όπως και ένα πλούσιο δείπνο τα Χριστούγεννα.
«Ποτέ δεν αισθανθήκαμε στερημένοι, αλλά και δεν συγκρίναμε αυτά που είχαμε με το έχειν των άλλων», δήλωσε ο κος Χάρρις, 87 ετών τώρα, στους Epoch Times. «Ήταν πραγματικά μια υπέροχη εποχή. Πολύ λιγότερο επιπόλαιη. Νομίζω ότι αυτό μας έκανε μία καλύτερη γενιά.»
Για να συμβάλλει στα έξοδα, συνήθως έκανε περισσότερες από μία δουλειές ταυτόχρονα, μεταξύ των οποίων και το μοίρασμα εφημερίδων μέχρι να αποφοιτήσει από το Λύκειο. Ήταν μεγάλη η χαρά του όταν μια χρονιά έλαβε για τα Χριστούγεννα ένα ποδήλατο Hawthorne με ρεζερβουάρ και προβολέα.
«Ήταν ένα από τα βραβεία μου και το είχα για όλα τα χρόνια που πήγαινα στο Γυμνάσιο και το Λύκειο», είπε ο κος Χάρρις. «Πιθανότατα ‘ξέκανα’ δύο ή τρία ποδήλατα, μοιράζοντας εφημερίδες τότε.»
Η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση του σπιτιού του ήταν κάπως φτωχή – δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν δέντρο, οπότε συνήθως έκοβαν ένα δέντρο από την ιδιοκτησία ενός φίλου τους – ωστόσο ο Μπραντ και τα αδέλφια του ποτέ δεν αμελούσαν να αγοράσουν κάτι για τη μαμά. Μια χρονιά, το δώρο της ήταν ένα σετ ροζ διαφανών πιάτων σερβιρίσματος για οκτώ άτομα, που δεν κόστιζαν πάνω από 3 δολλάρια.
Αυτές τις μέρες, ο κος Χάρρις δεν προσπαθεί πλέον να βρίσκει ιδιαίτερα δώρα για κάθε μέλος της οικογένειας. Έχει 14 δισέγγονα. Φτιάχνει σπιτικές καραμέλες και δίνει χρήματα.
Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που θέλουν τα παιδιά και δεν τα έχουν ήδη, λέει.
«Διαπιστώσαμε πριν από πολύ καιρό ότι τα χαρτονομίσματα των 100 δολαρίων ταιριάζουν σε όλους και έχουν πάντα το σωστό μέγεθος και χρώμα», δήλωσε ο κος Χάρρις. «Ξοδεύω περισσότερα για τα Χριστούγεννα από όσα έβγαζε η μητέρα μου σε έναν χρόνο.»
Η εμμονή της δαπάνης
Το να κάνεις χριστουγεννιάτικα δώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν πάντα μεγάλη υπόθεση, η οποία φαίνεται ότι γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Τα διαθέσιμα στοιχεία για τα τελευταία 20 χρόνια δείχνουν ότι οι συνολικές δαπάνες έχουν σχεδόν διπλασιαστεί από το 2003, με άνοδο κάθε χρόνο – εκτός από τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 2008. Το National Retail Federation (NRF) προβλέπει ότι η ανάπτυξη θα είναι λίγο χαμηλότερη (3% έως 4%) το 2023 από ό,τι το 2022.
(The Epoch Times)
Οι συνολικές δαπάνες για τις γιορτές φέτος στην Αμερική αναμένεται να ανέλθουν σε τουλάχιστον 937 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με την NRF. Tο 1950, οι συνολικές δαπάνες για τις ΄γιορτές ήταν 40,2 δισεκατομμύρια δολάρια, αλλά αυτό είναι χωρίς να συνυπολογίζεται ο πληθωρισμός και η αύξηση του πληθυσμού.
Αυτή ήταν η εποχή πριν από τις πιστωτικές κάρτες, πριν από τις μονάδες αποθήκευσης, πριν από τη μαζική αύξηση του χρέους των νοικοκυριών στην Αμερική. Ήταν μία εποχή που ήταν εύκολο να αγοράσεις ένα χριστουγεννιάτικο δώρο, επειδή όλοι χρειάζονταν κάτι.
Οι Αμερικανοί πάντα ξόδευαν πολλά χρήματα κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων. Αυτό που έχει αλλάξει δραματικά είναι το πόσα ξοδεύουν τον υπόλοιπο χρόνο και πόσα δανείζονται για να διατηρήσουν αυτές τις δαπάνες.
Στριμωγμένο πλήθος στο πολυκατάστημα Macy’s, τη ‘Μαύρη Παρασκευή’ του 2003 στη Νέα Υόρκη. Οι ετήσιες εορταστικές δαπάνες διπλασιάστηκαν σε σχεδόν ένα τρισεκατομμύριο δολάρια τις δύο δεκαετίες που πέρασαν από τότε. (Stephen Chernin/Getty Images)
Τα ψώνια έχουν γίνει μία εμμονή που διαρκεί όλο το χρόνο, μετατρέποντας την προσφορά χριστουγεννιάτικων δώρων σε υποχρέωση και μερικές φορές ακόμη και σε βάρος. Μερικές φορές, τα δώρα που λαμβάνουμε και προσφέρουμε απλώς προστίθενται στον σωρό των αντικειμένων που ήδη κατέχουμε.
Η ανάμνηση της αξίας των πιο ουσιαστικών και αναγκαίων δώρων των προηγούμενων γενεών θα μπορούσε να μας βοηθήσει να μεταφέρουμε την προσοχή μας από το δώρο σαν αντικείμενο στην πράξη της προσφοράς και στην αξία των σχέσεων.
Όταν άλλαξαν όλα
Οι κατάλογοι της Sears, περιλαμβανομένου του ετήσιου βιβλίου επιθυμιών και των χριστουγεννιάτικων καταλόγων, απογειώθηκαν καθώς άρχισαν να εμφανίζονται οι πιστώσεις. Ακόμα και το «Sears Christmas Book του 1956» είχε περισσότερες από 450 σελίδες γεμάτες παιχνίδια, εργαλεία, ρούχα, οικιακά σκεύη και πολλά άλλα – όλα προωθούμενα ως τα τέλεια δώρα για τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Οι κατάλογοι πρότειναν νέες ιδέες για χριστουγεννιάτικα δώρα. Κάθε Αμερικανός μπορούσε να φανταστεί ένα νέο επίπεδο κατανάλωσης, με αντικείμενα που ποτέ πριν δεν θα σκεφτόταν να αγοράσει και τα οποία τώρα εμφανίζονταν σε δελεαστική ποικιλία.
Φυσικά, όλες αυτές οι δυνατότητες είχαν ελάχιστη σημασία χωρίς την ανάλογη αγοραστική δύναμη – και τα εισοδήματα τότε ήταν ακόμη περιορισμένα, όπως ακριβώς και σήμερα. Ωστόσο, οι καταναλωτικές συνήθειες των Αμερικανών έπαψαν ξαφνικά να περιορίζονται από το πορτοφόλι τους.
Ενώ η εμπορική πίστωση συνδεόταν παλαιότερα με την οικονομικά πιο, στα μεταπολεμικά χρόνια παρατηρήθηκε έκρηξη των καταναλωτικών δανείων και των πιστωτικών καρτών για την ταχέως αναπτυσσόμενη μεσαία τάξη.
Ένα αποκαλυπτικό στατιστικό στοιχείο είναι ο λόγος χρέους προς εισόδημα των νοικοκυριών, ο οποίος δείχνει πόσο από το μηνιαίο εισόδημα ενός νοικοκυριού πηγαίνει για την πληρωμή του χρέους. Όσο υψηλότερη είναι η αναλογία, τόσο περισσότερο μηνιαίο εισόδημα πηγαίνει για αποπληρωμές χρεών.
Το Ινστιτούτο Νέας Οικονομικής Σκέψης εξέτασε διεξοδικά το χρέος από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η αναλογία χρέους προς εισόδημα νοικοκυριών ήταν 30%, έως το 2016, που η εν λόγω αναλογία έφτασε το 120%. Με άλλα λόγια, μέχρι το 2016, το μέσο αμερικανικό νοικοκυριό χρεωνόταν όλο και περισσότερο κάθε μήνα.
(The Epoch Times)
«Η έκρηξη του χρέους των αμερικανικών νοικοκυριών τις τελευταίες δεκαετίες ήταν πρώτα και κύρια υπόθεση της μεσαίας τάξης. Τα εισοδήματα της μεσαίας τάξης αυξήθηκαν κατά 20% από το 1970, το χρέος της μεσαίας τάξης κατά 250%», αναφέρει η έκθεση του ινστιτούτου. Με άλλα λόγια, τώρα ξοδεύουμε πολύ περισσότερα από όσα βγάζουμε, κάτι που αποτελεί μια δραματική αλλαγή από τη δεκαετία του 1950.
Η Ρέιτσελ Κρουζ, οικονομική εμπειρογνώμονας στη Ramsey Solutions, εταιρεία που βοηθά τους ανθρώπους να ρυθμίζουν τα χρέη τους και να λαμβάνουν καλύτερες οικονομικές αποφάσεις, λέει ότι οι Αμερικανοί ξοδεύονται δημιουργώντας βασανιστικά χρέη.
«Το ίδιο το χρέος των πιστωτικών καρτών έχει ξεπεράσει το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, το υψηλότερο στην ιστορία», δήλωσε η κα Κρουζ στους Epoch Times.
Χριστουγεννιάτικες αγορές σε πολυκατάστημα της Νέας Υόρκης, στις 11 Δεκεμβρίου 2023. Όντας υπερπλήρεις αγαθών, η εύρεση δώρων με νόημα αποτελεί πλέον πρόκληση για τους καταναλωτές. (Michael M. Santiago/Getty Images)
Τα χρέη μας έχουν γίνει τόσο μεγάλα που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ζήτημα δημόσιας υγείας. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2018 στο PNAS διαπίστωσε ότι «η υπερκατανάλωση και η υπερχρέωση […] οδηγούν σε κοινωνικό αποκλεισμό, αίσθημα μοναξιάς, ανθυγιεινό οικογενειακό περιβάλλον και αυτοκτονικές σκέψεις, ενώ μειώνει την κοινωνική υποστήριξη. Επίσης, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του χρέους είναι ότι συχνά δημιουργεί περισσότερα χρέη, οδηγώντας τον κόσμο τελικά σε ένδεια».
Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι οικογένειες με χαμηλό εισόδημα που έλαβαν το τριπλάσιο του μηνιαίου εισοδήματός τους για την ελάφρυνση του χρέους και το χρησιμοποίησαν για να αποπληρώσουν τα χρέη τους αντί να κάνουν κι άλλες αγορές παρουσίασαν βελτίωση της γνωστικής λειτουργίας και μείωση του άγχους τους.
Πώς η υπερπληθώρα κλέβει τα Χριστούγεννα
Ένα από τα μεγάλα διδάγματα της ταινίας «Πώς το Γκριντς έκλεψε τα Χριστούγεννα», που αποδεικνύεται αληθινό τα τελευταία 20 χρόνια, είναι ότι δεν είναι η έλλειψη δώρων που καταστρέφει τα Χριστούγεννα. Στην πραγματικότητα, αυτό που εξαλείφει το πνεύμα των Χριστουγέννων είναι η πληθώρα των δώρων.
Η πίστωση άναψε τη φωτιά του σημερινού καταναλωτισμού μας, την οποία τροφοδοτούν τώρα τα φθηνά κινεζικά προϊόντα με άφθονο καύσιμο.
Ξαφνικά, όλοι μπορούν να έχουν τα πάντα φθηνά και όλα γίνονται ακόμη φθηνότερα, χάρη στους κακοπληρωμένους εργάτες και τα κακής ποιότητας υλικά. Αντικείμενα που κάποτε διαρκούσαν μια ζωή, τώρα είναι παρωχημένα, κατεστραμμένα ή εκτός μόδας μέσα σε λίγα χρόνια.
Η κα Κρουζ μοιράστηκε τους δικούς της αγώνες με την αγορά στη ραδιοφωνική της εκπομπή. Το νέο της βιβλίο, με τίτλο «Χαίρομαι γι’ αυτά που έχω», εμπνεύστηκε από μια αθώα αλλά αμήχανη συνάντηση με το μικρότερο παιδί της που αποκάλυψε τα δικά της προβλήματα με την κατανάλωση.
«Ο 4χρονος γιος μου είπε πριν από μερικούς μήνες: “Θα έρθει σήμερα η Amazon, μαμά;”», αναφέρει η κα Κρουζ.
Οι ντελιβεράδες της Amazon έχουν γίνει ο νέος Άγιος Βασίλης, μόνο που παραδίδουν όλον τον χρόνο, κάνοντας την προοπτική των δώρων πολύ λιγότερο ουσιαστική. (EQRoy/Shutterstock)
Ενώ η πίστωση και τα φτηνά αγαθά σίγουρα μάς δελεάζουν να αγοράζουμε περισσότερα, οι εταιρείες έμαθαν καλύτερα πώς να καταλαμβάνουν και τη δική μας βιολογία. Η Μεγάλη Τεχνολογία κάνει εκτεταμένη χρήση του νευρομάρκετινγκ για να καταλάβει πώς ακριβώς λειτουργεί ο εγκέφαλός μας και πώς να μας ωθεί στην κατανάλωση.
Κατανάλωση και ντοπαμίνη
Πολύ συχνά, ακόμη και τα Χριστούγεννα, οι άνθρωποι αγοράζουν για να αποφύγουν δυσάρεστα συναισθήματα, να νιώσουν στιγμιαία χαρά ή να δημιουργήσουν μια συγκεκριμένη εντύπωση στον κόσμο. Αυτά τα συναισθήματα, και τα ψώνια που τα προκαλούν, συνδέονται με ένα κύμα ντοπαμίνης στον εγκέφαλο.
Η ντοπαμίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής που μας βοηθά να μαθαίνουμε και να θυμόμαστε πράγματα. Ο εγκέφαλος απελευθερώνει ντοπαμίνη για να μας υπενθυμίσει ότι κάτι μας δίνει ωραία αίσθηση και ότι μοιάζει με μια καλή δραστηριότητα που πρέπει να επαναλάβουμε.
Δυστυχώς, αυτός ο μηχανισμός μπορεί να λειτουργήσει εναντίον μας. Πολλές ανθυγιεινές δραστηριότητες που είναι πλέον διαδεδομένες στον κόσμο, από τα ναρκωτικά και το κάπνισμα μέχρι την κατανάλωση ζάχαρης και τα ψώνια, μπορούν να προκαλέσουν κύματα ντοπαμίνης και τα ευχάριστα συναισθήματα που τη συνοδεύουν.
Η ντοπαμίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής που παράγεται στον εγκέφαλο και έχει διάφορες λειτουργίες: δίνει κίνητρα μέσω της λειτουργίας της ανταμοιβής που προκαλεί ευεξία και εμπλέκεται επίσης στον κινητικό έλεγχο και στην απελευθέρωση διαφόρων ορμονών. (Shutterstock)
Κυνηγώντας αυτά τα συναισθήματα – και την αύξηση της ντοπαμίνης που τα προκαλούν – μπορεί να επαναπρογραμματίσει τον εγκέφαλο με την πάροδο του χρόνου και να οδηγήσει σε δυσαρέσκεια και άγχος. Μετά από ένα ζενίθ ντοπαμίνης, ακολουθεί το ναδίρ. Με άλλα λόγια, αισθανόμαστε χειρότερα από ό,τι πριν. Το αποτέλεσμα είναι ότι θέλουμε να επαναλάβουμε την έξαρση ντοπαμίνης και συνεκδοχικά ‘ευτυχίας’, έτσι επαναλαμβάνουμε την ανθυγιεινή συμπεριφορά. Αυτό μπορεί να προκαλέσει μακροπρόθεσμα προβλήματα στην ψυχική μας υγεία.
Τα ψώνια μπορεί μερικές φορές να οδηγήσουν σε ψυχαναγκαστική αγοραστική διαταραχή– μια εθιστική συμπεριφορά που μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε και επιδρά στην ντοπαμίνη όπως και τα ναρκωτικά.
Για να εξισορροπήσουμε το σύστημα ντοπαμίνης-ανταμοιβής, πρέπει να απέχουμε από συμπεριφορές που προκαλούν αύξηση της ντοπαμίνης για τέσσερεις εβδομάδες, δήλωσε ο Δρ Λέμπκε, καθηγητής ψυχιατρικής από το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, στους Epoch Times. σε παλαιότερη συνέντευξη.
Η κα Κρουζ πρόσθεσε ότι πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή προοπτική:
«Το να έχουμε πράγματα δεν είναι λάθος ή κακό, αλλά αν πιστεύουμε ότι αυτό είναι που θα μας κάνει ευτυχισμένους, θα απογοητευτούμε οικτρά. Δεν μας γεμίζει με τον τρόπο που νομίζουμε ότι μας γεμίζει», προειδοποιεί.
Επανεξέταση των Χριστουγέννων του καταναλωτή
Η κα Κρουζ επισημαίνει ότι οι αγοραστικές μας συνήθειες έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο και ότι πρέπει να θυμηθούμε ένα βασικό μάθημα από τις προηγούμενες γενιές: «Στη δεκαετία του ’50, αν δεν είχες τα χρήματα, δεν αγόραζες».
Αυτό θα έπρεπε να ισχύει τώρα όσο και τότε. Αλλά περίπου το ένα τέταρτο των Αμερικανών δεν έχουν ακόμη εξοφλήσει τα περσινά Χριστούγεννα, δήλωσε η κα Κρουζ. Ενώ η συσσώρευση χρέους για την πληρωμή των δώρων των εορτών ήταν καταδικαστέα πριν από τρεις γενιές, σήμερα είναι κάτι το συνηθισμένο.
Ωστόσο, είναι λάθος. Το να δίνουμε κάτι που δεν μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά δεν είναι πραγματικά ένα δώρο – ειδικά αν όλοι μας δημιουργούμε μια προσδοκία για την ανταλλαγή δώρων, με αποτέλεσμα να βουλιάζουμε ακόμα περισσότερο στο χρέος. Ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα που μπορούμε να πάρουμε από τα παλιά Χριστούγεννα είναι ότι η σημερινή καταναλωτική μας κουλτούρα δεν λειτουργεί.
«Πραγματικά, έχει δημιουργηθεί μια κουλτούρα δουλείας – είμαστε αλυσοδεμένοι στις πιστωτικές μας κάρτες αντί να έχουμε αυτονομία στη ζωή μας», δήλωσε η κα Κρουζ.
Ευτυχώς, ανεξάρτητα από το πόσο άσχημα έχουν γίνει τα οικονομικά σας, ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξετε συνήθειες και να επανορθώσετε τα λάθη σας. Ενώ η πλήρης ξεχρέωση μπορεί να πάρει χρόνο, όταν περιορίζουμε τις δαπάνες μας, τα πράγματα θα αρχίσουν να αλλάζουν.
«Θα ξυπνήσετε αύριο και αν και δεν μπορείτε να αλλάξετε το έτος ή τη δεκαετία, μπορείτε να υιοθετήσετε μερικές από τις συνήθειες της παλιάς σχολής, που είχαν οι άνθρωποι τη δεκαετία του ’50 και παλαιότερα, και να τις εφαρμόσετε στη ζωή σας, ώστε να ξαναβρείτε τη γαλήνη σας σε έναν βαθμό», προτείνει η κα Κρουζ.
Η αξία των παλιομοδίτικων Χριστουγέννων
Αφού παρατήρησε κάποιες από τις δικές της παρορμητικές αγοραστικές συνήθειες, η κα Κρουζ ξεκίνησε αυτό που αποκαλεί μια σύγχρονη παραλλαγή της βιτρινοθεραπείας: άρχισε να βάζει όσα αντικείμενα θέλει στο ηλεκτρονικό της καλάθι, αφήνοντάς τα εκεί για ένα βράδυ ή μέχρι τα συναισθήματά της να καταλαγιάσουν. Την επόμενη μέρα συνήθως διαπιστώνει ότι δεν τα χρειάζεται ή δεν τα θέλει όσο νόμιζε όταν τα πρωτοείδε.
Η Τζέηντεν Κόουπλαντ (Jayden Copeland), η οποία έχει ένα ιστολόγιο με θέμα το παλαιού τύπου νοικοκυριό , είναι αποφασισμένη να κάνει τα Χριστούγεννα μια λιγότερο καταναλωτική γιορτή που θα επικεντρώνεται στον Χριστό, την οικογένεια, την υπηρεσία, την απλότητα και τα σπιτικά δώρα και στολίδια.
«Αυτό που είναι πραγματικά ξεχωριστό είναι ο χρόνος που περνάμε με την οικογένειά μας», είπε. «Δεν κάνουμε πολλά ψώνια. Ο σύζυγός μου είναι φειδωλός με τα έξοδα. Κάθε πράγμα που είναι να αγοράσουμε το εξετάζουμε με το σκεπτικό “Θα είναι σπατάλη χρημάτων;”».
Χριστούγεννα, 1950. Οι φωτογραφίες είναι ευγενική προσφορά του Monroe County Local History Room & Museum, Sparta, Wisconsin.
Η μητέρα της κας Κόουπλαντ τούς επισκέπτεται για μερικές ημέρες κάθε Δεκέμβριο και για δύο ημέρες φτιάχνουν σπιτικές λιχουδιές, όπως καραμέλες, διάφορα μπισκότα, κέικ και λιχουδιές για τους ταράνδους του Άγιου Βασίλη. Τα συσκευάζουν σε κουτιά και τα μοιράζουν.
Η προσφορά και η γενναιοδωρία είναι αξίες στις οποίες πολλές οικογένειες επικεντρώνονται κατά τη διάρκεια των εορτών, κατά παράδοση. Ευτυχώς, δεν έχουμε χάσει εντελώς το πνεύμα των Χριστουγέννων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν υψηλή θέση στην κατάταξη του Παγκόσμιου Δείκτη Δωρεών, ο οποίος αναφέρει ότι περισσότεροι από 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι βοήθησαν έναν ξένο το 2021.
Περισσότερο από το 60% των ανθρώπων παγκοσμίως βοήθησαν κάποιον που δεν γνώριζαν. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό από το 2009. Η έκθεση το απέδωσε στην αύξηση των αναγκών που δημιουργήθηκαν από την πανδημία, καθώς και στην ανάδειξη αξιών όπως η κοινότητα και η αλληλεγγύη.
Πολλοί ηλικιωμένοι Αμερικανοί, όπως η Τζούντυ Ρίγκερτ, 81 ετών, θυμούνται πώς ήταν παλιά τα Χριστούγεννα. Η γενναιοδωρία βρίσκεται στο επίκεντρο της πιο αγαπημένης γιορτινής ανάμνησης της κας Ρϊγκερτ. Ήταν 9 ετών όταν ανακάλυψε κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο ένα αστραφτερό, άσπρο και κόκκινο ποδήλατο Schwinn, αντί για τις συνηθισμένες κάλτσες και εσώρουχα.
«Το ποδήλατο ήταν δώρο από έναν ξάδερφο, όπως έμαθα αργότερα. Ο μπαμπάς μου το έτριψε και το έβαψε και το έκανε σαν καινούργιο. Αγαπούσα πολύ αυτό το ποδήλατο», δήλωσε στους Epoch Times. «Και μετά το δώσαμε σε κάποιον άλλον. Οι γονείς μου δεν πετούσαν ποτέ τίποτα.»
Αυτή η φωτογραφία δείχνει μια οικογενειακή σκηνή δείπνου την παραμονή των Χριστουγέννων το 1955 στο σπίτι του John και της Mable Rudkin στο αγροτικό Cataract. Ήταν παράδοση από τότε που το ζευγάρι παντρεύτηκε (1919), να σερβίρεται σούπα στρειδιών ως πρώτο πιάτο του δείπνου. Η φωτογραφία είναι ευγενική προσφορά του Monroe County Local History Room & Museum, Sparta, Wisconsin.
Οι γονείς της μπόρεσαν να τα πάνε καλά κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, δουλεύοντας σκληρά, κάτι που δίδαξαν και στα πέντε παιδιά τους.
Μια άλλη μικρή χριστουγεννιάτικη απόλαυση που θυμάται η κα Ρίγκερτ ήταν να παίρνει μια μικρή καφέ τσάντα με καλούδια στο κατηχητικό σχολείο γεμάτη με καραμέλες, ξηρούς καρπούς και ένα πορτοκάλι.
Δεν είναι σίγουρη αν τα παιδιά απολαμβάνουν πραγματικά έναν καλύτερο τρόπο ζωής εν μέσω του σημερινού υλισμού. Ίσως, σκέπτεται, αυτό να οφείλεται εν μέρει σε ένα σύστημα αξιών που δεν τονίζει αρκετά ότι η διαρκής χαρά μπορεί να προκύψει μέσα από τη σκληρή δουλειά και τις ευθύνες.
Εξοικονομήστε χρήματα και μοιραστείτε έναν σκοπό
Η κα Κόουπλαντ δήλωσε ότι ενώ η οικογένειά της έχει σίγουρα ως κίνητρο και την εξοικονόμηση χρημάτων, τα παλιομοδίτικα Χριστούγεννα τούς βοηθούν επίσης να μοιράζονται έναν σκοπό. Η δημιουργία χειροποίητων δώρων και διακοσμήσεων μπορεί επίσης να βοηθήσει στην οικοδόμηση αυτοπεποίθησης, τόσο τα παιδιά όσο και τους ενηλίκους.
«Μου αρέσει να φτιάχνω πράγματα. Είναι διασκεδαστικό, και η δουλειά, ο χρόνος και η προσπάθεια που αφιερώνουμε σε στην δημιουργία τους κάνουν τα πράγματα ξεχωριστά», δήλωσε η κα Κόουπλαντ.
Η Ρέιτσελ Κρουζ είναι οικονομική εμπειρογνώμονας, που βοηθά τους ανθρώπους να ρυθμίσουν τα χρέη τους και να λάβουν καλύτερες οικονομικές αποφάσεις. Η Τζέηντεν Κόουπλαντ έφτιαξε τα σπιτικά χριστουγεννιάτικα δώρα και τα στολίδια, συμπεριλαμβανομένων των γιρλαντών. Η φωτογραφία είναι ευγενική προσφορά της Ρέιτσελ Κρουζ και της Τζέηντεν Κόουπλαντ.
Μερικές από τις προτάσεις της για όχι καταναλωτικά Χριστούγεννα είναι οι εξής:
Φτιάξτε μια γιρλάντα από κλαριά χριστουγεννιάτικων δέντρων.
Δημιουργήστε σπιτικά στολίδια από ζύμη αλατιού.
Χρησιμοποιήστε αποξηραμένες φέτες πορτοκαλιού για τη διακόσμηση.
Δεχτείτε χειροποίητα διακοσμητικά ή φτιάξτε τα δικά σας.
Αναζητήστε στα καταστήματα μεταχειρισμένων ειδών στολίδια και άλλες διακοσμήσεις.
Ξαναχρησιμοποιήστε τα χαρτιά περιτυλίγματος.
Αφιερώστε τον χρόνο σας σε δραστηριότητες, όπως βόλτες για να δείτε τα χριστουγεννιάτικα φώτα στους δρόμους και τις πλατείες της πόλης, ψήσιμο σπιτικών παραδοσιακών γλυκών, παλιομοδίτικες λιτές χειροτεχνίες (γιρλάντες από ποπ κορν και βατόμουρα, γιρλάντες από φέτες πορτοκαλιού, σπιτικά στολίδια), το γράψιμο ή ακόμα και η δημιουργία καρτών για την οικογένεια και τους φίλους, η παρακολούθηση χριστουγεννιάτικων ταινιών μαζί με την οικογένεια, κ.ο.κ.
Ανταλλάξτε δώρα με την ευρύτερη οικογένεια.
Ετοιμάστε λοταρία με ονόματα και όρια δαπανών για τις ανταλλαγές δώρων, αντί να αγοράζετε όλοι για όλους.
Φτιάξτε και χαρίστε χριστουγεννιάτικα κουτιά μπισκότων και γλυκά αρτοσκευάσματα.
«Στη σύγχρονη κοινωνία μας, πιστεύουμε ότι τα παιδιά μας χρειάζονται ένα σωρό συσκευές και παιχνίδια για να είναι ευτυχισμένα», δήλωσε η κα Κόουπλαντ. «Τα παιδιά μου ευχαριστιούνται να φτιάχνουν τα στολίδια και λένε ότι κάθε μέρα θέλουν να δημιουργούν κάτι καινούργιο. Και το διασκεδάζουν πολύ!»
Για πολλούς ανθρώπους, στις μέρες μας, μια καλή εναλλακτική λύση είναι τα δώρα-δραστηριότητες. Μπορείτε να προσφέρετε τη βοήθειά σας για μία εργασία, εισιτήρια για μία θεατρική παράσταση ή για μία συναυλία, μία επίσκεψη σε μουσείο, να οργανώσετε μια εκδρομή. Αντί να συσσωρεύουμε χρέη, μπορούμε να καλλιεργήσουμε μια βαθύτερη σύνδεση με τους ανθρώπους που είναι πιο σημαντικοί για εμάς.
Οι ομάδες αίματος δεν καθορίζουν μόνο για την επιτυχία των μεταγγίσεων αίματος, αλλά και την ευαλωτότητά μας απέναντι σε διάφορους κινδύνους για την υγεία. Πολλές μελέτες υποδηλώνουν ότι οι γενετικά καθορισμένοι τύποι αίματος ενδεχομένως να αυξάνουν την ευαισθησία σε λοιμώξεις και ασθένειες, όπως ο COVID-19, η καρδιακή νόσος και οι αλλεργίες.
Το αίμα κατηγοριοποιείται σε τέσσερεις κύριες ομάδες – Α, Β, ΑΒ και Ο – βάσει των αντιγόνων που υπάρχουν στην επιφάνεια των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Τα αντιγόνα είναι πρωτεΐνες που βρίσκονται στα ερυθρά αιμοσφαίρια και οι οποίες προκαλούν μια ανοσολογική απόκριση όταν συναντούν άγνωστες ουσίες, όπως συγκεκριμένα βακτήρια, εξήγησε σε άρθρο του 2022 στο περιοδικό Penn Medicine ο Δρ Ντάγκλας Έρικ Γκούγγενχαϊμ, γιατρός στο Καρκινικό Κέντρο Άμπραμσον στο Νοσοκομείο του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια.
Covid-19
Μελέτη του 2023 της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Blood, βρήκε ότι ο ιός SARS-CoV-2, ο οποίος προκαλεί τον COVID-19, στοχεύει κατά προτίμηση αιμοσφαίρια της ομάδας αίματος Α.
«Δείχνουμε ότι το τμήμα της πρωτεΐνης-ακίδας του SARS-CoV-2, το οποίο είναι το κομμάτι που καθιστά περισσότερο ικανό τον ιό να εισβάλει στα κύτταρα, δείχνει να έλκεται από τα αιμοσφαίρια της ομάδας αίματος Α. Επίσης, και ο ιός δείχνει να ‘προτιμά’ να μολύνει κύτταρα της ομάδας αίματος Α», είπε σε δήλωση Τύπου ο Δρ Σων Ρ. Στόουελ της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ και του Νοσοκομείου Brigham and Women.
Τα κύτταρα του αίματος της ομάδας Α είναι πιο ευάλωτα στον SARS-CoV-2 από τα κύταρα της ομάδας Ο, επεσήμανε ο Στόουελ: «Σε μια ομάδα αρκετών χιλιάδων ανθρώπων, μελέτες υποδηλώνουν ότι αυτοί με ομάδα αίματος Α μπορεί να είναι έως και 20% πιο πιθανό να μολυνθούν ύστερα από έκθεση στον SARS-CoV-2 σε σχέση με αυτούς που έχουν ομάδα αίματος Ο». Επακόλουθα πειράματα έδειξαν ότι η παραλλαγή Όμικρον παρουσίασε ακόμη ισχυρότερη προτίμηση στα κύτταρα του αίματος της ομάδας Α από τον αρχικό ιό.
Άλλες πρόσφατες μελέτες έχουν ερευνήσει τους μηχανισμούς που συνδέουν τον τύπο του αίματος με την ευαισθησία στον ιό SARS-CoV-2. Μια μελέτη έδειξε ότι τα επίπεδα της πρωτεΐνης ACE2, που είναι ο υποδοχέας με τον οποίο δεσμεύεται ο ιός για να εισέλθει στο κύτταρο, ήταν σημαντικά υψηλότερα στα άτομα με ομάδα αίματος Α συγκριτικά με άλλες ομάδες αίματος. Οι ερευνητές βρήκαν επίσης ότι ο ρυθμός δέσμευσης της πρωτεΐνης ακίδας στα ερυθρά αιμοσφαίρια ήταν ο υψηλότερος σε άτομα με ομάδα αίματος Α και ο χαμηλότερος σε άτομα με ομάδα Ο.
Παρά τους συσχετισμούς, όταν αξιολογείται ο βαθμός ευαλωτότητας ενός ατόμου για σοβαρή λοίμωξη από SARS-CoV-2, παράγοντες όπως η ηλικία και προϋπάρχουσες χρόνιες καταστάσεις, όπως καρδιακή νόσος, έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα από την ομάδα αίματος.
Καρκίνος
Ο καρκίνος του παγκρέατος είναι ένα από τα πιο θανατηφόρα είδη καρκίνου, επειδή έχει την τάση να εξελίσσεται γρήγορα, να εισβάλλει ραγδαία στα γύρω όργανα και επειδή είναι πολύ δύσκολη η πρώιμη ανίχνευση του. Μελέτη βρήκε έναν στατιστικά σημαντικό συσχετισμό μεταξύ της ομάδας αίματος και του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του παγκρέατος. Συγκεκριμένα, φάνηκε ότι τα άτομα με ομάδα Α, ΑΒ και Β είχαν 32%, 51% και 72% αντίστοιχα υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του παγκρέατος, σε σχέση με τα άτομα με ομάδα αίματος Ο.
Επιπλέον, μια ολοκληρωμένη ανασκόπηση βρήκε ότι τα άτομα με ομάδα αίματος Α ήταν πιο ευάλωτα στο ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, έναν γνωστό παράγοντα κινδύνου για καρκίνο του στομάχου, που αυξάνει τις πιθανότητες για ανάπτυξη της νόσου. Αντιθέτως, η ομάδα αίματος Ο συνδέεται με μικρότερο κίνδυνο ανάπτυξης αρκετών τύπων καρκίνου, περιλαμβανομένων αυτών του παχέος εντέρου, του στομάχου και του μαστού.
Άλλες παθήσεις
Η ομάδα αίματος φαίνεται να συνδέεται και με άλλες αρκετά σοβαρές καταστάσεις υγείας.
Καρδιακή νόσος
Μετα-ανάλυση της Σχολή Δημόσιας Υγείας T.H. Chan του Χάρβαρντ, αναλύοντας υγειονομικά δεδομένα από σχεδόν 90.000 άτομα σε χρονική περίοδο πάνω από 20 χρόνια, διαπίστωσε ότι τα άτομα με ομάδα αίματος Ο είχαν τον μικρότερο κίνδυνο ανάπτυξης στεφανιαίας νόσου. Αφού έλαβαν υπ’ όψιν τους καρδιαγγειακούς παράγοντες κινδύνου, οι συμμετέχοντες με ομάδα αίματος Α, Β και ΑΒ έδειξαν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης στεφανιαίας νόσου κατά 6%, 15% και 23%, αντίστοιχα, σε σύγκριση με τα άτομα της ομάδας αίματος Ο.
Αλλεργικές ασθένειες
Υπάρχει, επίσης, ξεκάθαρη σχέση μεταξύ της ομάδας αίματος και των αλλεργικών ασθενειών. Αναθεώρηση ανακάλυψε ότι τα άτομα με ομάδα αίματος Ο ήταν πιο επιρρεπή στην αλλεργική ρινίτιδα και το άσθμα σε σχέση με αυτούς με διαφορετική ομάδα αίματος. Αντιθέτως, άτομα με διαφορετική ομάδα αίματος είχαν περισσότερες πιθανότητες ανάπτυξης ατοπικής δερματίτιδας, με την ομάδα Β να βρίσκεται στην κορυφή, ακολουθούμενη από την ομάδα Α.
Γνωστική εξασθένηση
Γενετικοί παράγοντες που συνδέονται με την ομάδα αίματος μπορεί επίσης να επηρεάζουν την εγκεφαλική λειτουργία και την ελάττωση της μνήμης. Μελέτη σειράς του 2014 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Neurology βρήκε ότι άτομα με ομάδα αίματος ΑΒ είχαν 82% υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης γνωστικής εξασθένησης σε σχέση με άτομα άλλων ομάδων αίματος.
Η μελέτη έδειξε επίσης ότι τα άτομα με υψηλότερα επίπεδα παράγοντα VIII (μια πρωτεΐνη πήξης του αίματος) είχαν 24% περισσότερες πιθανότητες γνωστικής εξασθένησης. Άτομα με ομάδα αίματος ΑΒ τείνουν να έχουν υψηλότερα επίπεδα παράγοντα VIII από τις άλλες ομάδες αίματος.
Ελονοσία
Το Plasmodium falciparum, το παράσιτο που ευθύνεται για την ελονοσία, συνδέεται με την ανθρώπινη ομάδα αίματος. Μελέτη του 2015 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Medicine βρήκε ότι μια πρωτεΐνη που εκφράζεται από τα ερυθρά αιμοσφαίρια που έχουν μολυνθεί από το P. falciparum δεσμεύεται κατά προτίμηση στην επιφάνεια των ερυθρών αιμοσφαιρίων της ομάδας αίματος Α, υποδηλώνοντας αυξημένο κίνδυνο για τα άτομα με αυτή την ομάδα αίματος.
Ωστόσο, μελέτη του 2018 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Scientific Reports, η οποία εξέτασε το αίμα 40 υγιών δοτών έδειξε ότι τα παράσιτα του P. falciparum εισέβαλλαν κατά προτίμηση στα ερυθρά αιμοσφαίρια της ομάδας Ο και όχι σε αυτά της ομάδας Α. Αυτό το εύρημα έρχεται σε αντίθεση με τη γνωστή προστατευτική επίδραση της ομάδας αίματος Ο ενάντια στην ελονοσία, τονίζοντας την πολυπλοκότητα της αλληλεπίδρασης ξενιστή–παθογόνου.
Συσχετισμοί μεταξύ ομάδας αίματος και 49 ασθενειών
Μελέτη μεγάλης κλίμακας του Ινστιτούτου Καρολίνσκα (Karolinska Institutet), ένα ιατρικό πανεπιστήμιο στη Σουηδία με κύριο σκοπό την έρευνα, ανέλυσε δεδομένα από 5,1 εκατομμύρια ανθρώπους χρησιμοποιώντας προγνωστικά μοντέλα για να αξιολογήσει την έκβαση σε 1.217 κατηγορίες ασθενειών. Τα ευρήματα αποκάλυψαν συσχετισμούς μεταξύ των ομάδων αίματος και 49 διαφορετικών ασθενειών.
Παραδείγματος χάριν, άτομα με ομάδα αίματος Α ήταν πιο επιρρεπή στις θρομβώσεις, ενώ τα άτομα με ομάδα Ο διέτρεχαν μεγαλύτερο κίνδυνο αιμορραγικών διαταραχών. Επιπροσθέτως, άτομα με ομάδα Α ή ΑΒ είχαν χαμηλότερη συχνότητα εμφάνισης υπέρτασης λόγω εγκυμοσύνης, και άτομα με ομάδα Β είχαν μειωμένο κίνδυνο νεφρόλιθων.
Η υψηλή πίεση, που συχνά επηρεάζει τους ηλικιωμένους και τους παχύσαρκους, μπορεί να πέσει με τη χρήση συμπληρωμάτων βιταμίνης D.
Σύμφωνα με νέα μελέτη, η λήψη 600 μονάδων (international units – IU) βιταμίνης D ημερησίως – η συνιστώμενη ποσότητα για τους ενηλίκους – μειώνει την πίεση στους ηλικιωμένους, ειδικά στους παχύσαρκους.
Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η υπέρβαση της συνιστώμενη πρόσληψης, ακόμη και κάτω από το ασφαλές ανώτατο όριο, δεν μεταφράζεται απαραίτητα σε επιπρόσθετα πλεονεκτήματα.
Τα συμπληρώματα μειώνουν την πίεση του αίματος
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό της Ενδοκρινικής Εταιρείας, έγινε σε 211 ηλικιωμένα, παχύσαρκα άτομα, που έλαβαν συμπληρώματα βιταμίνης D σε δόσεις των είτε 600 IU ημερησίως είτε 3.750 IU ημερησίως, επί έναν χρόνο. Προς το παρόν, το Ινστιτούτο Ιατρικής (Institute of Medicine – IOM) συνιστά 600 IU ημερησίως.
Ύστερα από ένα χρόνο, η συνολική συστολική πίεση των συμμετεχόντων είχε μειωθεί κατά 3,5 mm Hg και η διαστολική πίεση κατά 2,5 mm Hg.
Αυτοί που έλαβαν τις μεγαλύτερες δόσεις των 3.750 IU ημερησίως είχαν μια ελαφρώς μεγαλύτερη μείωση, της τάξεως των 4,2 mm Hg, για τη συστολική πίεση. Συγκριτικά, αυτοί που έλαβαν τη μικρότερη δόση των 600 IU ημερησίως ανέφεραν γενικά μια μείωση της τάξης 2,8 mm Hg.
Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι διαφορές μεταξύ των ομάδων της υψηλής και χαμηλής δόσης βιταμίνης D δεν ήταν στατιστικά σημαντικές.
Άτομα με υψηλότερο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) πάνω από 30 είδαν πιο σημαντική μείωση στην πίεση του αίματος, ειδικά στην ομάδα της υψηλής δόσης. Άτομα που πήραν φάρμακα για την πίεση μαζί με τη βιταμίνη D επίσης παρατήρησαν σημαντική μείωση στη συνολική πίεση του αίματος.
Όλοι οι συμμετέχοντες έλαβαν επίσης ημερήσια συμπληρώματα 1.000 mg ασβεστίου.
Ασήμαντα τα οφέλη των υψηλότερων δόσεων
Τα ευρήματα της έρευνας έδειξαν ότι η τακτική λήψη συμπληρωμάτων είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση της πίεσης του αίματος των συμμετεχόντων. Ωστόσο, η σύγκριση μεταξύ των δύο ομάδων δόσεων έδειξε ότι οι υψηλότερες δόσεις βιταμίνης D δεν παρείχαν περαιτέρω πλεονεκτήματα στην υγεία.
«Η αυξημένη πρόσληψη βιταμίνης D δεν βοηθά στη μείωση της πίεσης του αίματος», είπε στους Epoch Times σε email η συγγραφέας της μελέτης Δρ Γκαντά Ελ-Ηατζ Φουλεϊχάν, από το Ιατρικό Κέντρο του Αμερικανικού Πανεπιστημίου του Βηρυτού (American University of Beirut Medical Center). «Όντως, τα 3.750 IU ημερησίως δεν μειώνουν την πίεση περισσότερο από τα 600 IU ημερησίως, τα οποία είναι και η ημερήσια δόση που συνιστά το Ινστιτούτο Ιατρικής.»
Αυτά τα αποτελέσματα «πρέπει να επικυρωθούν σε δοκιμή με την πίεση του αίματος ως το πρωταρχικό αποτέλεσμα», πρόσθεσε.
Η ερευνητική ομάδα έλαβε υπ’ όψιν το ανώτερο όριο για την πρόσληψη της βιταμίνης D που καθιερώθηκε από το Ινστιτούτο Ιατρικής (4.000 IU ημερησίως) όταν επέλεξε τις δόσεις για τους συμμετέχοντες. «Τα 3.750 IU ημερησίως είναι κάτω από το ανώτερο όριο του Ινστιτούτου Ιατρικής και επιλέχθηκε ειδικά για αυτόν τον λόγο», έγραψε η Δρ Φουλεϊχάν.
Ωστόσο, η υψηλότερη δόση είναι απίθανο να έχει επιβλαβείς επιπτώσεις στην υγεία, πρόσθεσε. «Κανείς από τους ασθενείς μας δεν έδειξε σημάδια ή συμπτώματα δηλητηρίασης από βιταμίνη D», σημείωσε. Τα συμπτώματα δηλητηρίασης από βιταμίνη D περιλαμβάνουν ναυτία, εμετό και πέτρες στους νεφρούς.
Η Δρ Φουλεϊχάν τόνισε ότι για τη λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης D χρειάζεται ιατρική συμβουλή.
