Τρίτη, 18 Νοέ, 2025

Ο πρόεδρος της Αργεντινής απαγορεύει τις διαδικασίες αλλαγής φύλου στους ανηλίκους

Ο πρόεδρος της Αργεντινής Χαβιέρ Μιλέι θέσπισε διάταγμα που απαγορεύει τις διαδικασίες αλλαγής φύλου για άτομα κάτω των 18 ετών και περιορίζει τη στέγαση ανδρών που αυτοπροσδιορίζονται ως γυναίκες σε σωφρονιστικά ιδρύματα για γυναίκες.

Ο προεδρικός εκπρόσωπος Μανουέλ Αντόρνι ανακοίνωσε την απόφαση κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις 5 Φεβρουαρίου, στην οποία είπε ότι η κίνηση αυτή περιλαμβάνει την κατάργηση ενός νόμου του 2012 που επέτρεπε τις διαδικασίες αλλαγής φύλου σε ανηλίκους με γονική έγκριση. Ο Αντόρνι πρόσθεσε ότι η απαγόρευση θα περιλαμβάνει και την ορμονοθεραπεία.

Η διοίκηση του Μιλέι δήλωσε σε επακόλουθη ανακοίνωση ότι τα παιδιά δεν έχουν την ικανότητα να συναινέσουν σε διαδικασίες αλλαγής φύλου και ότι η πολιτική για τις φυλακές θα πρέπει να δίνει προτεραιότητα στο βιολογικό φύλο για λόγους ασφαλείας.

«Η ιδεολογία του φύλου που φτάνει στα άκρα και εφαρμόζεται στα παιδιά με τη βία ή τον ψυχολογικό εξαναγκασμό συνιστά απλώς κακοποίηση παιδιών», δήλωσε το γραφείο του Μιλέι. «Τα παιδιά δεν έχουν τη νοητική ωριμότητα να λάβουν αποφάσεις σχετικά με μη αναστρέψιμες διαδικασίες.»

Ο Αντόρνι δήλωσε, επίσης, ότι ο Μιλέι θα εκδώσει διάταγμα που θα επιβάλλει στους κρατούμενους να στεγάζονται σύμφωνα με το φύλο που καταγράφεται κατά τη στιγμή του αδικήματός τους. Ωστόσο, οι βιολογικοί άνδρες που αυτοπροσδιορίζονται ως γυναίκες θα αποκλείονται από τις γυναικείες φυλακές εάν έχουν καταδικαστεί για σεξουαλικά εγκλήματα, εμπορία ανθρώπων ή βίαια αδικήματα κατά γυναικών.

«Η απόφαση αυτή θα επιτρέψει ένα πολύ πιο λογικό σύστημα που θα εγγυάται την ασφάλεια των γυναικών στις φυλακές», δήλωσε ο Αντόρνι.

Η απόφαση ευθυγραμμίζεται με την ευρύτερη ιδεολογική στάση του Μιλέι εναντίον αυτού που αποκαλεί «ιδεολογία των φύλων» (gender ideology), την οποία έχει επικρίνει έντονα σε διεθνή φόρα.

Την περασμένη εβδομάδα, ο Μιλέι πραγματοποίησε ομιλία στο Νταβός της Ελβετίας, στην οποία κατήγγειλε τον «άρρωστο αφυπνισμό» (“sick wokeism”) και αποκάλεσε τις προοδευτικές πολιτικές «καρκίνο» που πρέπει να εξαλειφθεί.

Τα σχόλια του Μιλέι στο Νταβός προκάλεσαν την αντίδραση των ακτιβιστών της ΛΟΑΤ κοινότητας στην Αργεντινή, οι οποίοι βγήκαν στους δρόμους του Μπουένος Άιρες για να διαμαρτυρηθούν την 1η Φεβρουαρίου. Η διαμαρτυρία συγκέντρωσε χιλιάδες διαδηλωτές, ενώ συμμετείχαν ορισμένες ομάδες υπέρ των δικαιωμάτων και πολιτικοί.

Η Αργεντινή ανακοίνωσε την αλλαγή πολιτικής για την αλλαγή φύλου μετά την απόφαση του Μιλέι να αποσύρει τη χώρα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), που ακολούθησε την εκτελεστική εντολή του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να αποσύρει τις ΗΠΑ από τον ΠΟΥ – μια από τις πρώτες κινήσεις του μετά την επιστροφή του στον Λευκό Οίκο.

Το γραφείο του Μιλέι δήλωσε ότι η απόφαση να αποχωρήσει από τον ΠΟΥ αποτελεί απάντηση στις «καταστροφικές» οικονομικές επιπτώσεις των απαγορεύσεων κατά τη διάρκεια της πανδημίας του COVID-19, οι οποίοι θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».

Ο Μιλέι, αυτοανακηρυγμένος αναρχοκαπιταλιστής, ορκίστηκε πρόεδρος της Αργεντινής το 2023, επικρατώντας του Σέρτζιο Μάσα, υπουργό Οικονομίας της σοσιαλιστικής κυβέρνησης του Αλμπέρτο Φερνάντες.

Οι υψηλές δόσεις βιταμίνης C διπλασιάζουν το ποσοστό επιβίωσης ασθενών με καρκίνο του παγκρέατος

Η προσθήκη υψηλής δόσης βιταμίνης C στη θεραπευτική αγωγή κατά του καρκίνου μπορεί να διπλασιάσει τον χρόνο επιβίωσης, σύμφωνα με κλινική δοκιμή σε ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος.

Καθώς η διάγνωση του καρκίνου του παγκρέατος είναι δύσκολη, γίνεται συνήθως όταν ο καρκίνος είναι πλέον σε προχωρημένο στάδιο. Έτσι, οι ασθενείς έχουν λίγες επιλογές πέρα από την τυπική χημειοθεραπεία, και οι περισσότεροι επιβιώνουν μόνον οκτώ μήνες.

«Όταν ξεκινήσαμε τη δοκιμή, νομίζαμε πως θα έχουμε επιτυχία εάν καταφέρουμε να φτάσουμε τους 12 μήνες επιβίωσης, αλλά διπλασιάσαμε συνολικά την επιβίωση στους 19 μήνες», είπε σε δήλωση Τύπου ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ Τζο Κάλλεν, καθηγητής χειρουργικής και ακτινολογικής ογκολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα.

«Τα αποτελέσματα ήταν τόσο ισχυρά … που μπορέσαμε να σταματήσουμε τη δοκιμή νωρίς.»

Δημοσιευμένη στο τεύχος Νοεμβρίου του περιοδικού Redox Biology, η μελέτη υποδηλώνει ότι η υψηλή δόση βιταμίνης C μπορεί όχι μόνο να επιβραδύνει την αύξηση ή ακόμα και να επιφέρει τον θάνατο των καρκινικών κυττάρων, αλλά και να μειώσει τον σωματικό πόνο αυτών που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία.

Μεγαλύτερη ανοχή, λιγότερες παρενέργειες

Η δεύτερη φάση της δοκιμής έδειξε ότι 34 ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του παγκρέατος 4ου σταδίου που έλαβαν και χημειοθεραπεία και υψηλή δόση βιταμίνης C έζησαν για 16 μήνες κατά μέσο όρο – διπλάσιο χρόνο δηλαδή από όσους αντιμετώπιζαν τον καρκίνο μόνο με χημειοθεραπεία. Εκτός από παράταση της ζωής, οι ασθενείς που έλαβαν βιταμίνη C παρουσίασαν λιγότερες παρενέργειες και μπόρεσαν να ολοκληρώσουν περισσότερους κύκλους θεραπειών χωρίς καθυστερήσεις ή μειώσεις της δόση τους.

«Δεν παρατείνει απλώς τη ζωή, αλλά φαίνεται και πως οι ασθενείς νιώθουν καλύτερα με τη θεραπεία», είπε ο Δρ Κάλλεν.

Η αγωγή με χημειοθεραπεία περιλαμβάνει δύο φάρμακα: την γεμσιταβίνη (gemcitabine), η οποία παρεμβαίνει στη διαίρεση των καρκινικών κυττάρων, και τη nab-πακλιταξέλη (nab-paclitaxel), η οποία αποτρέπει την αντιγραφή των καρκινικών κυττάρων. Αυτά τα φάρμακα, που χρησιμοποιούνται συνήθως για την αντιμετώπιση του καρκίνου του παγκρέατος, μπορεί να προκαλέσουν ναυτία και κόπωση, με αποτέλεσμα ένα εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Σύμφωνα με τη μελέτη, η βιταμίνη C φαίνεται να προστατεύει τα υγιή κύτταρα από αυτές τις παρενέργειες, μειώνοντας το οξειδωτικό στρες και τη φλεγμονή που πυροδοτούνται από τη χημειοθεραπεία. Ως αποτέλεσμα, οι ασθενείς μπόρεσαν να δεχτούν καλύτερα τη θεραπεία και να επαναλάβουν τους απαιτούμενους κύκλους χωρίς διακοπή.

Περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς στην ομάδα βιταμίνης C είχαν σταθερά επίπεδα λευκών αιμοσφαιρίων και παρέμειναν απύρετοι. Αντιθέτως, σχεδόν τα 2/3 της ομάδας χημειοθεραπείας είχαν χαμηλό αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων, και κατ’ επέκταση αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης. Επιπροσθέτως, πάνω από το 12% της ομάδας χημειοθεραπείας παρουσίασε πυρετό λόγω χαμηλού αριθμού λευκών αιμοσφαιρίων, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε νοσηλεία. Περίπου το 95% της ομάδας βιταμίνης C είχε σταθερά επίπεδα αιμοπεταλίων, ενώ πάνω από το 12% της ομάδας χημειοθεραπείας είχε χαμηλά επίπεδα αιμοπεταλίων, κάτι που αυξάνει τον κίνδυνο αιμορραγίας.

Επίσης, πλην ελαχίστων παρενεργειών, οι ασθενείς που έλαβαν ορό υψηλής δόσης βιταμίνης C έζησαν δύο μήνες χωρίς πρόοδο της νόσου.

Ο ορός είναι το κλειδί

Ένας από τους κύριους παράγοντες αυτής της επιτυχίας είναι ο τρόπος δράσης της υψηλής δόσης βιταμίνη C όταν χορηγείται ενδοφλεβίως.

Παλαιότερη έρευνα του Δρος Κάλλεν και της ομάδας του διαπίστωσε ότι η βιταμίνη C που χορηγείται ενδοφλεβίως πετυχαίνει υψηλότερα επίπεδα αίματος από τη δια του στόματος χορηγούμενη. Αυτές οι υψηλότερες συγκεντρώσεις πυροδοτούν χημικές αντιδράσεις που στοχεύουν τα καρκινικά κύτταρα, αφήνοντας τα υγιή κύτταρα ανεπηρέαστα σε μεγάλο ποσοστό.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ενδοφλέβια βιταμίνη C παράγει υπεροξείδιο του υδρογόνου (κοινώς γνωστό ως οξυζενέ) στην κυκλοφορία του αίματος, το οποίο είναι τοξικό για τα καρκινικά κύτταρα αλλά σχετικά αβλαβές για τα υγιή κύτταρα.

«Τα καρκινικά κύτταρα δεν αφαιρούν το υπεροξείδιο του υδρογόνου τόσο αποτελεσματικά όσο τα κανονικά κύτταρα», είπε σε δήλωση Τύπου σε προηγούμενη έρευνα ο Γκάρυ Μπιούεττνερ, καθηγητής ακτινολογικής ογκολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα. «Επομένως, τα καρκινικά κύτταρα είναι πολύ πιο ευάλωτα στις μεγάλες ποσότητες υπεροξειδίου του υδρογόνου.»

Ο Μπιούεττνερ είπε ότι αυτή η επιλεκτική στόχευση οφείλεται στο ότι τα καρκινικά κύτταρα έχουν χαμηλότερα επίπεδα ενός ενζύμου που ονομάζεται καταλάση, το οποίο υπό κανονικές συνθήκες διασπά το υπεροξείδιο του υδρογόνου. «Αυτό εξηγεί γιατί τα πολύ υψηλά επίπεδα βιταμίνης C … δεν επηρεάζουν τους κανονικούς ιστούς, αλλά είναι επιβλαβή για τους καρκινικούς ιστούς.»

«Σε μία από τις δοκιμές φάσης α΄για τον καρκίνο του παγκρέατος, όπου συνδυάσαμε υψηλή δόση βιταμίνης C με ακτινοβολία, είχαμε και πάλι τρεις περιπτώσεις παράτασης ζωής», είπε ο Δρ Κάλλεν σε πρόσφατη δήλωση τύπου. «Έχουν ξεπεράσει το προσδόκιμο ζωής κατά εννέα χρόνια, το οποίο είναι πολύ πέρα από το τυπικό εύρος επιβίωσης.»

Ο ρόλος της βιταμίνης C στην αντιμετώπιση άλλων καρκίνων

Η νέα μελέτη προσθέτει στον αυξανόμενο όγκο στοιχείων που παρουσιάζουν τις μεγάλες δόσεις ενδοφλέβιας βιταμίνης C ως ένα πολύτιμο σύμμαχο στην αντιμετώπιση του καρκίνου. Τον περασμένο μήνα, η ομάδα του Πανεπιστημίου της Αϊόβα δημοσίευσε άλλη μια κλινική δοκιμή φάσης β΄, η οποία έδειξε ότι ο συνδυασμός ενδοφλέβιας χορήγησης βιταμίνης C με χημειοθεραπεία και ακτινοβολίας βελτίωσε σημαντικά το ποσοστό επιβίωσης σε ασθενείς με πολύμορφο γλοιοβλάστωμα (glioblastoma).

Το πολύμορφο γλοιοβλάστωμα είναι ένας επιθετικός και ραγδαία αυξανόμενος τύπος καρκίνου του εγκεφάλου, γνωστός για τη δύσκολη διάγνωσή του και την αντίσταση στις θεραπείες – χαρακτηριστικά που καθιστούν την αντιμετώπιση του ιδιαίτερη πρόκληση. Στη μελέτη, ασθενείς με πολύμορφο γλοιοβλάστωμα οι οποίοι έλαβαν υψηλές δόσεις βιταμίνης C μαζί με χημειοθεραπεία και ακτινοβολία έζησαν κατά μέσο όρο 19,6 μήνες – σχεδόν πέντε μήνες περισσότερο από τους ασθενείς που ακολούθησαν μόνο την κανονική θεραπεία.

Σε εξέλιξη ήταν μια τρίτη δοκιμή φάσης β΄, που εξετάζει τη λειτουργία της ενδοφλέβιας βιταμίνη C στον μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, με τα αποτελέσματα να αναμένονταν στα τέλη του 2024.

«Στόχος μας είναι να δείξουμε ότι η ενδοφλέβια χορήγηση υψηλής δόσης βιταμίνης C, η οποία είναι πάρα πολύ φθηνή, αλλά και ανεκτή από τον ανθρώπινο οργανισμό, προάγει σημαντικά τη θεραπεία ακόμα και των πλέον θανατηφόρων καρκίνων», δήλωσε ο Δρ Κάλλεν.

Της Cara Michelle Miller

 

Η καθιστική ζωή αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων

Η προπόνηση μετά από μια κουραστική μέρα στο γραφείο μπορεί να μην είναι επαρκής για να εξουδετερώσει τις βλαβερές επιπτώσεις της καθιστικής ζωής στην υγεία της καρδιάς, σύμφωνα με νέα μελέτη της Mass General Brigham.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας, έδειξε ότι η έντονα καθιστική ζωή, την οποία οι ερευνητές προσδιόρισαν ως πολύ χαμηλή κατανάλωση ενέργειας όταν ένα άτομο κάθεται ή είναι ξαπλωμένο, συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής νόσου, συγκεκριμένα με καρδιακή ανεπάρκεια και καρδιαγγειακό θάνατο.

Ωστόσο, αυτοί οι κίνδυνοι μπορούν να μειωθούν σημαντικά αν μειώσουμε τις ώρες φυσικής αδράνειας, αντικαθιστώντας τες με άλλες δραστηριότητες, προτείνουν οι ερευνητές, οι οποίοι παρουσίασαν πρόσφατα τα πορίσματά τους στις Επιστημονικές Συνεδρίες 2024 της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας στο Σικάγο.

Το επίπεδο δραστηριότητας συνδέονται με το επίπεδο ύπνου

«Πολλοί ξοδεύουμε το μεγαλύτερο της ημέρας καθιστοί, και παρόλο που υπάρχουν πολλές έρευνες που τονίζουν τη σημασία της σωματικής δραστηριότητας, γνωρίζουμε σχετικά ελάχιστα για τις πιθανές συνέπειες του υπερβολικά καθιστικού τρόπου ζωής, πέρα από μια γενική εντύπωση ότι μπορεί να είναι επιβλαβής», είπε σε δήλωση Τύπου η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ Εζιμαμάκα Ατζούφο, καρδιολόγος στο Νοσοκομείο Brigham and Women.

Για τη μελέτη, η Ατζούφο και η ομάδα της ανέλυσαν δεδομένα παρακολούθησης της δραστηριότητας 89.530 ανθρώπων με μέσο όρο ηλικίας τα 62 έτη που συμμετείχαν στην ομάδα μελέτης της Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου. Όλοι οι συμμετέχοντες φορούσαν τριαξονικό επιταχυνσιόμετρο (συσκευή που μετράει την επιτάχυνση σε τρεις άξονες) στον καρπό τους για πάνω από επτά ημέρες, για να μετριέται η κινητικότητα τους.

Οι ερευνητές εξέτασαν τη σχέση μεταξύ του καθημερινού χρόνου καθιστικής δραστηριότητας και τον μελλοντικό κίνδυνο τεσσάρων κοινών καρδιαγγειακών παθήσεων: κολπική μαρμαρυγή, έμφραγμα, καρδιακή ανεπάρκεια και καρδιαγγειακό θάνατο. Ταξινόμησαν την καθιστική συμπεριφορά χρησιμοποιώντας αλγόριθμο μηχανικής εκμάθησης.

Οι ερευνητές κατέγραψαν πόσο χρόνο οι συμμετέχοντες κοιμούνταν, καθώς και την καθιστική συμπεριφορά τους και τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν στις ακόλουθες τέσσερεις ομάδες με βάση τα επίπεδα αδράνειας:

  • Περισσότερες από 10,6 ώρες καθίσματος την ημέρα
  • 9,4 με 10,6 ώρες καθίσματος την ημέρα
  • 8,2 με 9,4 ώρες καθίσματος την ημέρα
  • Λιγότερες από 8,2 ώρες καθίσματος την ημέρα

Αυτοί που πέρασαν τη λιγότερη ώρα καθισμένοι δεν παρουσίασαν μόνο τον μεγαλύτερο χρόνο δραστηριότητας, αλλά κοιμήθηκαν και περισσότερο. Ομοίως, οι συμμετέχοντες που πέρασαν τον περισσότερο χρόνο καθισμένοι, εκτός του ότι ήταν λιγότερο δραστήριοι, κοιμήθηκαν και λιγότερο.

Το 5% των συμμετεχόντων ανέπτυξαν κολπική μαρμαρυγή

Ύστερα από παρακολούθηση 8 ετών κατά μέσο όρο, περίπου το 5% των συμμετεχόντων στη μελέτη ανέπτυξαν κολπική μαρμαρυγή, περίπου το 2% ανέπτυξαν καρδιακή ανεπάρκεια, σχεδόν το 2% παρουσίασαν έμφραγμα και περίπου το 1% πέθαναν από καρδιαγγειακά αίτια.

«Οι κίνδυνοι της καθιστικής ζωής παρέμειναν ακόμη και σε ανθρώπους που ήταν σωματικά δραστήριοι, κάτι το οποίο είναι σημαντικό επειδή πολλοί από εμάς καθόμαστε πολύ και νομίζουμε πως αν βγούμε έξω στο τέλος της ημέρας και ασκηθούμε για λίγο θα μπορέσουμε να το αντισταθμίσουμε. Ωστόσο, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα», είπε η Δρ Ατζούφο σε δήλωση Τύπου.

Η ανάλυση των ερευνητών βρήκε ότι η καθιστική συμπεριφορά συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης και των τεσσάρων τύπων καρδιακής νόσου, με 40% έως 60% μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας και καρδιαγγειακού θανάτου να παρατηρείται όταν η καθιστική συμπεριφορά ξεπερνά τις 10,6 ώρες ημερησίως (εξαιρώντας τις ώρες ύπνου).

Τα ευρήματα συνάδουν με αυτά προηγούμενων ερευνών που συνδέουν το κάθισμα με τον κίνδυνο εανάπτυξης ασθενειών, ασχέτως των επιπέδων δραστηριότητας. Μια μεγάλη αναθεώρηση και μετα-ανάλυση των μελετών που δημοσιεύθηκαν το 2015 έδειξε πως ακόμη και αφού γίνει ρύθμιση για την σωματική δραστηριότητα, το κάθισμα για μεγάλες χρονικές περιόδους συνδέεται με επιδείνωση της υγείας, ανάπτυξη καρδιακής νόσου, διαβήτη Τύπου 2 και καρκίνου.

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες παρέμειναν παρά την άσκηση

Οι τελευταίες Κατευθυντήριες Γραμμές Σωματικής Δραστηριότητας για τους Αμερικανούς συνιστούν στους ενήλικες να εκτελούν τουλάχιστον 75 με 150 λεπτά έντονης αεροβικής άσκησης ή 150 με 300 λεπτά μέτριας έντασης αεροβική άσκηση, κάθε εβδομάδα, μαζί με ασκήσεις ενδυνάμωσης για δύο ημέρες .

Να σημειωθεί ότι πολλές από τις ανεπιθύμητες ενέργειες παρέμειναν ακόμη και μεταξύ αυτών που βρίσκονταν εντός των προτεινόμενων επιπέδων άσκησης.

«Τα δεδομένα μας υποστηρίζουν την ιδέα ότι είναι πάντοτε καλύτερο να καθόμαστε λιγότερο και να κινούμαστε περισσότερο για να μειώσουμε τον κίνδυνο καρδιακής νόσου, και πως η μείωση του χρόνου καθιστικής δραστηριότητας είναι ιδιαίτερα σημαντική για την μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρδιακής ανεπάρκειας και καρδιαγγειακού θανάτου», είπε σε δήλωση Τύπου ο Δρ Σαάν Κουρσίντ, επικεφαλής συν-συγγραφέας της μελέτης και ηλεκτροφυσιολόγος.

Οι συγγραφείς σκοπεύουν να διευρύνουν την έρευνά τους, για να μελετήσουν το πώς η καθιστική συμπεριφορά σχετίζεται με άλλες ασθένειες για πιο εκτεταμένες περιόδους.

Η ερευνητική ομάδα ελπίζει πως τα ευρήματά της θα συμβάλλουν στην επικαιροποίηση των κατευθυντήριων γραμμών της δημόσιας υγείας. Εξέφρασαν επίσης το ενδιαφέρον τους για προοπτικές μελέτες οι οποίες διερευνούν τα αποτελέσματα των παρεμβάσεων που έχουν σχεδιαστεί για τη μείωση της καθιστικής συμπεριφοράς καθώς και τον αντίκτυπό τους στην καρδιαγγειακή υγεία.

«Η άσκηση είναι κρίσιμη, αλλά η αποφυγή του υπερβολικά παρατεταμένου χρόνου καθιστικής συμπεριφοράς φαίνεται να είναι εξίσου σημαντική», είπε σε δήλωση Τύπου ο επικεφαλής συν-συγγραφέας και καρδιολόγος Δρ Πάτρικ Έλλινορ. «Ελπίζουμε πως αυτή η εργασία θα μπορέσει να ενδυναμώσει τους ασθενείς και τους παρόχους υγείας, προσφέροντας έναν εναλλακτικό τρόπο εξισορρόπησης της κινητικής συμπεριφοράς για τη βελτίωση της καρδιαγγειακής υγείας.»

Του George Citroner

 

Ακανόνιστο πρόγραμμα ύπνου και καρκίνος του μαστού

Πολλές ασθενείς με καρκίνο του μαστού αναρωτιούνται γιατί εμφανίζεται μερικές φορές η ασθένεια ακόμη και όταν ακολουθούν μια υγιεινή δίαιτα και δεν έχουν οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού. Ο Δρ Τζανγκ Τζιντζιάν, πρωτοπόρος γιατρός για τον καρκίνο του μαστού στην Ταϊβάν, ανέφερε ότι οι συνήθειες του ύπνου μπορεί επίσης να επηρεάσουν τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού. Μίλησε επίσης για τους πιο γνωστούς παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο για μια γυναίκα.

Συνήθεις παράγοντες που οδηγούν στην ανάπτυξη καρκίνου του μαστού

Ένας από τους κύριους παράγοντες αύξησης του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του μαστού για μια γυναίκα είναι το οικογενειακό ιστορικό.

Η ηθοποιός Αντζελίνα Τζολί είχε ιδιαίτερα βεβαρυμένο οικογενειακό ιστορικό: Η θεία της είχε καρκίνο του μαστού και η μητέρα της είχε πεθάνει από καρκίνο των ωοθηκών. Και οι δύο είχαν βρεθεί θετικές στη γενετική μετάλλαξη BRCA1, η οποία συνδέεται με την εμφάνιση του καρκίνου του μαστού. Το ίδιο μεταλλαγμένο γονίδιο βρέθηκε και στην ηθοποιό. Οι γιατροί τής είπαν ότι ο κίνδυνος να αναπτύξει καρκίνο του μαστού άγγιζε το 90%, και η πιθανότητα να αναπτύξει καρκίνο των ωοθηκών ξεπερνούσε το 50%. Επομένως, αποφάσισε να κινηθεί εκ του ασφαλούς και αφαίρεσε το στήθος, τις ωοθήκες και τις σάλπιγγές της.

Ο Δρ Τζανγκ εξήγησε ότι οι μαστεκτομές έχουν κάνει μεγάλη πρόοδο όσον αφορά την αισθητική. Με τις σημερινές προηγμένες τεχνικές αναδόμησης, οι χειρουργοί κάνουν μονάχα μερικές μικρές τομές γύρω από τη θηλή και κάτω από τη μασχάλη. Αυτή η μέθοδος αφαιρεί τον μαστικό ιστό και επιτρέπει την τοποθέτηση νέων εμφυτευμάτων. Για τις γυναίκες που σκέπτονται την αφαίρεση των ωοθηκών, αλλά ανησυχούν για τη μείωση των οιστρογόνων μετά την αφαίρεση, ο Δρ Τζανγκ είπε ότι μπορούν να λάβουν συμπληρώματα ή να υποβληθούν σε θεραπεία ορμονικής αντικατάστασης για να διατηρήσουν την ορμονική ισορροπία.

Άλλοι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του μαστού για μια γυναίκα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

  • Πρώιμη εμμηνόρροια
  • Αργοπορημένη εμμηνόπαυση
  • Υπερβολική λήψη ορμονικών συμπληρωμάτων μετά την εμμηνόπαυση
  • Διατροφή πλούσια σε λιπαρά και θερμίδες
  • Ατεκνία
  • Ενδοκρινικοί διαταράκτες

Ο Δρ Τζανγκ επεσήμανε ότι η εμμηνόρροια διεγείρει την προγεστερόνη και τα οιστρογόνα, διεγείροντας τους μαστικούς αδένες. Ο μεγαλύτερος αριθμός εμμηνορροϊκών περιόδων και η αυξημένη ορμονική διέγερση αυξάνουν κατ’ επέκταση και τις πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου του μαστού.

Αντίστοιχα, η υπερβολική πρόσληψη συμπληρωμάτων γυναικείων ορμονών και η κατανάλωση τροφών υψηλών σε λιπαρά και έλαια αυξάνουν τον κίνδυνο παχυσαρκίας και φλεγμονής, και επομένως και τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού.

Άλλοι παράγοντες κινδύνου σχετίζονται συχνά με τις καθημερινές μας συνήθειες, όπως η έκθεση σε πλαστικοποιητές ή κατάλοιπα φυτοφαρμάκων (ενδοκρινικούς διαταράκτες), οι οποίες συντείνουν στην αύξηση του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του μαστού. Κοινά προϊόντα που περιέχουν πλαστικοποιητές είναι τα εμφιαλωμένα ποτά σε πλαστικά μπουκάλια και τα έτοιμα υπέρ-επεξεργασμένα τρόφιμα. Επίσης, εάν δεν πλυθούν σωστά, τα φρούτα και τα λαχανικά που έχουν καλλιεργηθεί με συμβατικό τρόπο μπορεί να περιέχουν κατάλοιπα φυτοφαρμάκων.

Η διαταραχή του κιρκάδιου ρυθμού αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου

Ο Δρ Τζανγκ αναφέρθηκε και στους κινδύνους που ενέχει η διαταραχή του κιρκάδιου ρυθμού. Οι γυναίκες που δουλεύουν σε νυχτερινές βάρδιες, όπως οι εργαζόμενες στον τομέα υγείας, οι αεροσυνοδοί και οι υπάλληλοι καταστημάτων 24ωρης λειτουργίας, έχουν περισσότερες πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου του μαστού από αυτές που ακολουθούν τακτικά ημερήσια ωράρια εργασίας.

Σύμφωνα με τον Δρα Τζανγκ, ο κιρκάδιος ρυθμός περιγράφει το πώς οι άνθρωποι και τα ζώα ακολουθούν φυσιολογικά τον κύκλο ημέρας και νύχτας. Ο κιρκάδιος ρυθμός δίνει έμφαση σε ένα κρίσιμο σημείο: την ώρα για ξεκούραση, καθώς τόσο το σώμα όσο και ο εγκέφαλος έχουν ανάγκη από επαρκή ανάπαυση, κατά τη διάρκεια της οποίας ενεργοποιούνται σημαντικές λειτουργίες. Ενώ ο εγκέφαλος ξεκουράζεται, επεξεργάζεται τις πληροφορίες που έλαβε κατά τη διάρκεια της ημέρας και ξεκαθαρίζει τα άχρηστα πράγματα, σαν να πετάμε τα σκουπίδια. Χωρίς βαθύ ή επαρκή ύπνο, οι άνθρωποι μπορεί να παρουσιάσουν δυσκολία στη συγκέντρωση και «ψυχική ομίχλη» (σύγχυση, αποδιοργάνωση, προβλήματα μνήμης) την επόμενη μέρα, επηρεάζοντας την εργασία και την καθημερινή ζωή.

Όταν ένα άτομο πέφτει για ύπνο, το σώμα αρχίζει να απελευθερώνει μελατονίνη. Η μελατονίνη όχι μόνο βοηθά τους ανθρώπους να μπουν σε κατάσταση αδράνειας, αλλά συνδέεται στενά και με την ευεξία του ανοσοποιητικού συστήματος. Άνθρωποι με κακής ποιότητας ύπνο έχουν συνήθως μειωμένη ανοσία και είναι πιο ευάλωτοι σε ασθένειες και λοιμώξεις. Έχουν επίσης περισσότερο άγχος, κάτι που γενικά είναι επικίνδυνο όσον αφορά την ανάπτυξη οποιουδήποτε είδους καρκίνου.

Η κατάθλιψη ως συντελεστής για την εμφάνιση καρκίνου

Ο κακής ποιότητας ύπνος συχνά οφείλεται στο άγχος ή την κατάθλιψη. Παρόλο που η κατάθλιψη δεν αποτελεί άμεση αιτία ανάπτυξης καρκίνου του μαστού, ο Δρ Τζανγκ πιστεύει ότι το στρες και η κακή διάθεση που προκαλεί η κατάθλιψη επηρεάζουν το ενδοκρινικό σύστημα, εξασθενώντας το ανοσοποιητικό και προκαλώντας διαταραχές του αυτόνομου νευρικού συστήματος, οι οποίες ενδεχομένως αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης κάθε είδους γυναικολογικών ασθενειών.

Για να μειώσει την επίπτωση της κατάθλιψης στην ποιότητα του ύπνου, ο Δρ Τζανγκ προτείνει ότι πρέπει να μάθουμε να παίρνουμε τα πράγματα ελαφρά και να ελέγχουμε το στρες. Μοιράστηκε την προσωπική του εμπειρία με εμάς: Συνέβαινε συχνά να ξυπνά τη νύχτα για να πάει στην τουαλέτα και ύστερα δεν μπορούσε να ξανακοιμηθεί. Εάν είχε κάποιο χειρουργείο ή κάποια συνάντηση την επόμενη μέρα για την οποία ανησυχούσε, η επιπλέον πίεση απομάκρυνε ακόμα περισσότερο την επιστροφή του στη χαλάρωση του ύπνου. Τελευταία, ωστόσο, έχει καταφέρει να διώχνει την ένταση και το άγχος του έτσι ώστε να μπορεί να κοιμάται πιο εύκολα.

Συμβουλές για τη βελτίωση της ποιότητας του ύπνου

Ο Δρ Τζανγκ προτείνει τα ακόλουθα για τη βελτίωση της ποιότητας του ύπνου:

  1. Το στρώμα και το μαξιλάρι να έχουν ένα μέτριο επίπεδο σκληρότητας.
  2. Αποφύγετε την ακτινοβολία (μπλε φως) των κινητών, των υπολογιστών και των τηλεοράσεων.
  3. Επιλέξτε απαλή μουσική πριν τον ύπνο, αποφεύγοντας τους ζωηρούς ρυθμούς.
  4. Αποφύγετε τα νυχτερινά σνακ.
  5. Αποφύγετε την έντονη άσκηση πριν τον ύπνο. Επιλέξτε το ελαφρύ τέντωμα ή ένα ζεστό μπάνιο, που προάγουν τη χαλάρωση.
  6. Αποφύγετε τις διαφωνίες πριν τον ύπνο, αφού αυτές οι καταστάσεις παράγουν στρες.

Ο Δρ Τζανγκ τονίζει επίσης την τήρηση του φυσιολογικού κιρκάδιου ρυθμού του σώματος, τη συγκέντρωση στο παρόν, την πιο ανάλαφρη αντιμετώπιση των πραγμάτων, και την εγκατάλειψη και τη συγχώρεση ως παράγοντες εσωτερικής απελευθέρωσης και χαλάρωσης.

Της Amber Yang

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι της συγγραφέως και δεν αντανακλούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της Epoch Times. 

 

 

Κουρκουμίνη: Ένας ισχυρός σύμμαχος κατά της φλεγμονής

Φανταστείτε την κουρκουμίνη ως πυροσβέστη του σώματός σας, πάντα έτοιμη να αναλάβει δράση και να σβήσει τις φλόγες της φλεγμονής και του οξειδωτικού στρες που σιγοκαίνε και βλάπτουν τα κύτταρα, τους ιστούς και τα όργανα αν αφεθούν ανεξέλεγκτες.

Η κουρκουμίνη είναι το κύριο συστατικό του κουρκουμά, του χρυσού μπαχαρικού από τη ρίζα του φυτού Curcuma longa. Μέλος της οικογένειας του τζίντζερ, ο κουρκουμάς οφείλει την κίτρινο-πορτοκαλί απόχρωσή του στην κουρκουμίνη.

Στο φαρμακείο της φύσης, ο κουρκουμάς είναι από παλιά γνωστός για την ικανότητά του να αντιμετωπίζει ένα ευρύ φάσμα παθήσεων, από την αρθρίτιδα και τις πεπτικές διαταραχές έως την επούλωση πληγών.

Η σύγχρονη επιστήμη έχει επίσης αρχίσει να εκτιμά τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Το 1800, οι επιστήμονες Ανρί Ωγκύστ Βόγκελ και Πιερ Ζοζέφ Πελλιτιέ [Henri Auguste Vogel,  Pierre Joseph Pellitier] ανέφεραν ότι είχαν απομονώσει μια «κίτρινη χρωστική ουσία» από τον κουρκουμά, την οποία ονόμασαν κουρκουμίνη.

Το 1949, οι συγγραφείς μίας εργασίας που δημοσιεύτηκε στο Nature ήταν οι πρώτοι που εντόπισαν την ικανότητα της κουρκουμίνης να καταπολεμά τα βακτήρια. Το ενδιαφέρον για την κουρκουμίνη αυξήθηκε τη δεκαετία του 1970, με αποτέλεσμα τη διεξαγωγή περισσότερων από 17,000 δημοσιευμένων μελετών τα τελευταία 50 χρόνια.

Από αυτές τις μελέτες προκύπτει ότι η κουρκουμίνη είναι μία αντιφλεγμονώδης, αντιοξειδωτική, αντι-ιική, αντιβακτηριακή, αντιμυκητιασική και αντικαρκινική ουσία.

Είτε προσθέτετε κουρκουμά στα γεύματά σας είτε τον λαμβάνετε ως συμπλήρωμα, η κουρκουμίνη είναι ένα θρεπτικό συστατικό που μπορεί πραγματικά να ωφελήσει την υγεία σας εν γένει.

ZoomInImage
Το μαύρο πιπέρι βοηθά την απορρόφηση της κουρκουμίνης από τον οργανισμό. (Εικόνα: Fei Meng, Shutterstock)

 

Ιδιότητες

Η κουρκουμίνη δρα προς όφελος της υγείας μας με πολλούς τρόπους:

  1. Καταπραΰνει

Η κουρκουμίνη είναι γνωστή για την ικανότητά της να καταπραΰνει τη φλεγμονή και το οξειδωτικό στρες, παράγοντες που συντελλούν στη χρόνιων ασθενειών όπως οι καρδιακές παθήσεις και ο διαβήτης.

Η κουρκουμίνη βοηθά στη διαχείριση του διαβήτη τύπου 2, αναστέλλοντας τον πυρηνικό παράγοντα κάππα Β, ένα μόριο που τροφοδοτεί τη φλεγμονή. Ενισχύει επίσης τη λειτουργία των Β-κυττάρων ενισχύοντας την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Με το τη βελτίωση του ενδοθηλιακή λειτουργία και μειώνοντας το οξειδωτικό στρες και τη φλεγμονή, η κουρκουμίνη διατηρεί τα αιμοφόρα αγγεία σας καθαρά και συμβάλλει στην προστασία από καταστάσεις όπως η αθηροσκλήρωση και η καρδιακή ανεπάρκεια.

Εάν τα επίπεδα οξυγόνου μειωθούν, όπως σε απόφραξη των αιμοφόρων αγγείων ή σε καταστάσεις όπως η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), το άσθμα ή το εμφύσημα, η κουρκουμίνη παρεμβαίνει για να προστατεύσει τα κύτταρα της καρδιάς σας από βλάβη και θάνατο. Η κουρκουμίνη θωρακίζει, επίσης, την καρδιά από βλάβες που προκαλούνται από ορισμένα φάρμακα, σύμφωνα με αναθεώρηση του 2024

Η κουρκουμίνη έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει μια ποικιλία ‘πυρκαγιών’, από τη νόσο του Πάρκινσον (όπως έχει φανεί σε έρευνες σε ζώα) έως την γήρανση και τον καρκίνο (όπως έχει φανεί σε έρευνες σε ανθρώπους). Σύμφωνα με αναθεώρηση του 2015, η κουρκουμίνη όχι μόνο επιβραδύνει τον σχηματισμό διαφόρων όγκων, αλλά μπορεί επίσης να περιορίσει την ανάπτυξη και την εξάπλωσή τους.

  1. Προστατεύει τις αρθρώσεις

Έρευνα έχει δείξει ότι η κουρκουμίνη είναι ανάλογη της ιβουπροφαίνης στην ανακούφιση του πόνου και τη βελτίωση της λειτουργίας σε άτομα με οστεοαρθρίτιδα. Σε τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη του 2009, το εκχύλισμα κουρκουμά λειτούργησε εξίσου καλά με την ιβουπροφαίνη στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος. Το εύρημα αυτό επιβεβαιώθηκε το 2014, όταν μια άλλη μελέτη έδειξε ότι ο κουρκουμάς παρείχε συγκρίσιμη ανακούφιση από τον πόνο και τη δυσκαμψία του γόνατος. Αλλά η κουρκουμίνη δεν αφορά μόνο τον πόνο – επίσης επιβραδύνει τον εκφυλισμό των αρθρώσεων.

Αυτό που κάνει επίσης τον κουρκουμά να ξεχωρίζει είναι η ικανότητά του να παρέχει αυτά τα οφέλη με λιγότερες παρενέργειες από αυτές της ιβουπροφαίνης – κυρίως όσον αφορά τον κοιλιακό πόνο και τη δυσφορία.

  1. Ενισχύει την εγκεφαλική λειτουργία

Η κουρκουμίνη μπορεί να είναι σε θέση να βοηθήσει στην πρόληψη και τη θεραπεία της νόσου Αλτσχάιμερ, τον πιο κοινό τύπος άνοιας μεταξύ των ηλικιωμένων. Δύο είναι οι βασικότεροι υπαίτιοι: η φλεγμονή του εγκεφάλου και η συσσώρευση πλακών β-αμυλοειδούς, οι οποίες συνδέονται με τη νόσο Αλτσχάιμερ. Η κουρκουμίνη βελτιώνει τη μνήμη κατά 28% σε ενήλικες με ήπια προβλήματα μνήμης, δείχνοντας δυνατότητες για την όξυνση της γνωστικής λειτουργίας, σύμφωνα με μια έρευνα του 2018 μελέτη.

Η κουρκουμίνη ενισχύει επίσης τη διάθεσή σας. Μία μετα-ανάλυση του 2017 αποκάλυψε ότι η κουρκουμίνη μπορεί να αντιστρέψει την κατάθλιψη και το άγχος, κερδίζοντας φήμη και ως φυσικό αντικαταθλιπτικόΚλινική δοκιμή του 2013 έδειξε ότι είναι εξίσου αποτελεσματική με τη φλουοξετίνη (κοινώς γνωστή ως Prozac) – χωρίς τον κίνδυνο αυτοκτονικών σκέψεων που συνοδεύουν ενίοτε το συνταγογραφούμενο φάρμακο.

Άλλες ιδιότητες

Εκτός από τους παραπάνω ρόλους, η κουρκουμίνη έχει ηπατοπροστατευτικές ιδιότητες, αποτρέποντας δυνητικά ηπατικές διαταραχές που σχετίζονται με το οξειδωτικό στρες.

Επίσης, αλληλεπιδρά άμεσα με τα βακτήρια του εντέρου. Μελέτες δείχνουν ότι η κουρκουμίνη προάγει τα ωφέλιμα βακτήρια όπως τα μπιφιδοβακτηρίδια και οι γαλακτοβάκιλλοι, ενώ μειώνει τα επιβλαβή βακτήρια όπως οι εντερόκοκκοι και τα εντεροβακτήρια. Αυτή η αλλαγή στη χλωρίδα του εντέρου μπορεί να βοηθήσει στην εξήγηση των ανοσοενισχυτικών, αντιφλεγμονωδών και ρυθμιστικών της χοληστερόλης επιδράσεων της κουρκουμίνης.

Γνωρίζετε ότι…

  • Ο κουρκουμάς χρησιμοποιείται συνήθως ως φυσική βαφή τροφίμων και υφασμάτων.
  • Η κουρκουμίνη και το κύμινο προέρχονται από δύο εντελώς διαφορετικά φυτά: η κουρκουμίνη είναι η δραστική ένωση που βρίσκεται στη ρίζα του κουρκουμά (Curcuma longa), ενώ το κύμινο προέρχεται από τους σπόρους του φυτού Cuminum cyminum, που ανήκει στην οικογένεια των καροτοειδών. Και τα δύο έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση, αλλά διαφέρουν ως προς την ισχύ και τα οφέλη για την υγεία.
  • Σύμφωνα με κατάλογο που συνέταξε η GreenMedInfo, ο κουρκουμάς έχει δείξει αποτελεσματικότητα συγκρίσιμη με τουλάχιστον 14 συνταγογραφούμενα φάρμακα, όπως ατορβαστατίνη (εμπορική ονομασία Lipitor), ασπιρίνη, και οξαλιπλατίνη (φάρμακο για τον καρκίνο του παχέος εντέρου).
  • Αν και η κουρκουμίνη είναι ο ‘σταρ’, στον κουρκουμάς βρίσκεται κι άλλο ένα αξιόλογο συστατικό: η αρωματική τουρμερόνη. Σε μελέτη του 2014, η αρωματική τουρμερόνη αναγέννησε νευρώνες σε αρουραίους, γεγονός που υποδηλώνει την πιθανότητα χρήσης σε νευρολογικές διαταραχές.
  • Ο κουρκουμάς  χρησιμοποιείται με ασφάλεια στα τρόφιμα και την ιατρική για περισσότερα από 3.000 χρόνια.

Πηγές κουρκουμίνης

Λάβετε την κουρκουμίνη από πηγές τροφίμων αν μπορείτε. Ολόκληρη η ρίζα του κουρκουμά, η οποία περιέχει κουρκουμίνη, αρωματική τουρμερόνη και μια σειρά από άλλες βιοδραστικές ενώσεις που ακόμη διερευνώνται, προσφέρει πολύ πιο ολοκληρωμένα οφέλη από ό,τι τα συμπληρώματα από μόνα τους.

Διατροφικές πηγές κουρκουμίνης είναι οι εξής:

  • Κουρκουμάς (φυτό Curcuma longa): είναι η πλουσιότερη φυσική πηγή κουρκουμίνης, με την κουρκουμίνη να αποτελεί περίπου το 3 – 8 % της σύνθεσής του, ανάλογα με τις συνθήκες καλλιέργειας.
  • Αλεσμένος κουρκουμάς: μία κουταλιά κουρκουμά σε σκόνη (περίπου 3 γραμμάρια) περιέχει συνήθως μεταξύ 30 και 90 χιλιοστόγραμμα κουρκουμίνης. Η υψηλότερη συγκέντρωση κουρκουμίνης βρίσκεται στην καθαρή σκόνη κουρκουμά, με μέσο όρο 3,14 %  κατά βάρος.
  • Μάνγκο τζίντζερ: συγγενής του κουρκουμά με ήπιο άρωμα που θυμίζει μάνγκο, το τζίντζερ μάνγκο περιέχει κουρκουμίνη, την ίδια ένωση που είναι υπεύθυνη για τα αντιφλεγμονώδη οφέλη του κουρκουμά, και χρησιμοποιείται παραδοσιακά τόσο στα τρόφιμα όσο και στην ιατρική.
  • Σκόνη κάρυ: Παρόλο που η κουρκουμίνη είναι ένα από τα κύρια συστατικά των μειγμάτων κάρυ, οι περισσότερες σκόνες κάρυ περιέχουν σχετικά χαμηλά επίπεδα κουρκουμίνης και η περιεκτικότητά τους ποικίλλει σημαντικά.
  • Άλλα είδη διατροφής: Μπορεί να καταναλώνετε ήδη κουρκουμίνη χωρίς καν να το γνωρίζετε. Λόγω του ζωηρού του χρώματος, ο κουρκουμάς προστίθεται συχνά στη μουστάρδα, τα δημητριακά, το τυρί, τα τσιπς, τη μαγιονέζα, το βούτυρο, τα τουρσιά και τα αρτοσκευάσματα. Αυτά τα τρόφιμα περιέχουν μικρές ποσότητες κουρκουμίνης.

Συνταγή: Χρυσό γάλα με μπαχαρικά

΄Σε πέντε λεπτά μπορείτε να φτιάξετε ένα ζεστό, αντιφλεγμονώδες ρόφημα γεμάτο κουρκουμίνη. Το μαύρο πιπέρι ενισχύει την απορρόφηση της κουρκουμίνης, ενισχύοντας λίγο ακόμα την υγεία σας!

Υλικά για 1 φλιτζάνι

  • 1 φλιτζάνι γάλα (γαλακτοκομικό, αμυγδάλου, βρώμης ή καρύδας)
  • 1 κουταλάκι του γλυκού λάδι καρύδας
  • ½ κουταλάκι του γλυκού τριμμένο κουρκουμά
  • ¼ κουταλάκι του γλυκού κανέλα
  • Μία πρέζα μαύρο πιπέρι
  • 1 κουταλάκι του γλυκού ακατέργαστο μέλι ή σιρόπι σφενδάμου (προαιρετικά)

Εκτέλεση

  • Βάλτε όλα τα υλικά σε ένα κατσαρολάκι και ζεστάνετε σε μέτρια προς χαμηλή θερμοκρασία μέχρι να λιώσει το λάδι.
  • Χτυπήστε τα μαζί και αφήστε το μείγμα να σιγοβράσει για περίπου 5 λεπτά, ανακατεύοντας περιστασιακά.
  • Αφαιρέστε από τη φωτιά και σερβίρετε. Απολαύστε το ζεστό.

Άλλοι τρόποι χρήσης του κουρκουμά στα γεύματα:

  • Τρίψτε φρέσκια ρίζα κουρκουμά στις σαλάτες για μια πικάντικη, γήινη γεύση και ζωντανό χρώμα.
  • Πασπαλίστε αλεσμένο κουρκουμά σε ομελέτα ή τόφου για ένα χρυσαφένιο, γεμάτο θρεπτικά συστατικά πρωινό.
  • Ανακατέψτε κουρκουμά σε smoothies με μπανάνα, ανανά και γάλα καρύδας.
  • Προσθέστε κουρκουμά σε σούπες όπως φακές, καρότου ή κολοκύθας για μια ζεστή, θρεπτική γεύση.
  • Ανακατέψτε τον κουρκουμά στο ρύζι ή την κινόα κατά το μαγείρεμα για ένα διακριτικά καρυκευμένο, χρυσαφένιο συνοδευτικό πιάτο.
  • Ανακατέψτε τον κουρκουμά με ελαιόλαδο, χυμό λεμονιού και μαύρο πιπέρι σε σάλτσες σαλάτας για ένα πικάντικο άρτυμα.
  • Ενσωματώστε κουρκουμά σε μαρινάδες για κοτόπουλο, τόφου ή ψάρι για πιο έντονη γεύση.
  • Ρίξτε τον κουρκουμά στα ψητά λαχανικά όπως κουνουπίδι, καρότα ή πατάτες που ετοιμάζετε για συνοδευτικό.
  • Προσθέστε κουρκουμά σε κάρυ και βραστά φαγητά για πιο κλασική, γήινη γεύση.
  • Πασπαλίστε με κουρκουμά καβουρδισμένους ξηρούς καρπούς ή σπόρους για ένα αλμυρό, αντιφλεγμονώδες σνακ.

Για μέγιστη απορρόφηση

Η κουρκουμίνη έχει μια αδυναμία: απορροφάται δύσκολα από τον οργανισμό. Ωστόσο, ο συνδυασμός της με μαύρο πιπέρι (που περιέχει πιπερίνη) αυξάνει την απορρόφησή της κατά 2.000 %, σύμφωνα με πρώιμη μελέτη. Στην παραδοσιακή ινδική κουζίνα, θα δείτε συχνά τον κουρκουμά και το μαύρο πιπέρι να χρησιμοποιούνται μαζί σε μείγματα μπαχαρικών.

Η κουρκουμίνη είναι λιπόφιλη, δηλαδή διαλύεται στο λίπος, οπότε η κατανάλωσή της με λάδι ή λίπος επίσης βοηθά τον οργανισμό σας να την απορροφήσει πιο αποτελεσματικά.

Άλλες πηγές

Πέρα από τη λήψη μέσω της τροφής, υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να αποκομίσετε τα οφέλη της κουρκουμίνης.

Συμπληρώματα από το στόμα

Τα εμπορικά συμπληρώματα κουρκουμίνης αποτελούνται συνήθως από ένα μείγμα κουρκουμίνης, ντεμεθοξυκουρκουμίνης και δισδεμεθοξυκουρκουμίνης. Ωστόσο, μπορεί να περιέχουν πλήθος συστατικών και οι αποκλίσεις μεταξύ των αναγραφόμενων και των πραγματικών συστατικών ή των ποσοτήτων τους είναι συχνές. Διάφοροι τύποι συμπληρωμάτων κουρκουμίνης και κουρκουμά είναι διαθέσιμοι στην αγορά των ΗΠΑ, μεταξύ των οποίων:

  • Κουρκουμάς σε σκόνη: Αυτή είναι η απλούστερη μορφή, η οποία παρασκευάζεται με ξήρανση και άλεση ολόκληρης της ρίζας κουρκουμά σε σκόνη. Αν και περιέχει κουρκουμίνη, η συγκέντρωση είναι σχετικά χαμηλή, συνήθως γύρω στο 2 – 5%.
  • Εκχυλίσματα κουρκουμίνης: Αυτά τα εκχυλίσματα λαμβάνονται με απομόνωση και συμπύκνωση της κουρκουμίνης από τη ρίζα του κουρκουμά, με αποτέλεσμα υψηλότερο ποσοστό κουρκουμινοειδών (συχνά έως και 95%). Στην πραγματικότητα, 95% σκόνες κουρκουμίνης χρησιμοποιούνται συχνά σε ιατρικές μελέτες και ορισμένα εκχυλίσματα υψηλής ισχύος φθάνουν σε συγκεντρώσεις 98% ή υψηλότερες.
  • Κάψουλες: Ο κουρκουμάς και η σκόνη κουρκουμίνης συχνά ενθυλακώνονται για εύκολη και ακριβή δοσολογία.
  • Υγρό: Τόσο ο κουρκουμάς όσο και η κουρκουμίνη διατίθενται σε υγρή μορφή. Τα υγρά συμπληρώματα περιέχουν συχνά πρόσθετα συστατικά, οπότε φροντίστε να διαβάσετε την ετικέτα των συστατικών.
  • Τσίχλες: Οι τσίχλες κουρκουμίνης είναι μια διασκεδαστική και βολική επιλογή για τους ανθρώπους που δεν τους αρέσει να καταπίνουν χάπια. Ωστόσο, συνήθως είναι επιβεβαρυμένα με πρόσθετη ζάχαρη και υλικά πλήρωσης, που εξουδετερώνουν τα οφέλη για την υγεία – διαβάστε προσεκτικά την ετικέτα των συστατικών.

Η πιπερίνη, μια βασική ένωση του μαύρου πιπεριού, προστίθεται συνήθως στα συμπληρώματα για να αυξήσει τη βιοδιαθεσιμότητα της κουρκουμίνης, αν και υψηλότερες δόσεις μπορεί να παρεμβαίνουν με την μεταβολισμό ορισμένων φαρμάκων, αυξάνοντας δυνητικά την συγκέντρωση στην κυκλοφορία του αίματος και επιβαρύνοντας το συκώτι. Επιπλέον, η πιπερίνη μπορεί να προκαλέσει πεπτικές ευαισθησίες σε ορισμένους ανθρώπους, ενώ δεν υπάρχουν μακροχρόνιες μελέτες ασφάλειας για τακτική χρήση υψηλών δόσεων.

Εκτός από την πιπερίνη, μερικές φορές χρησιμοποιούνται διαφορετικές μέθοδοι χορήγησης για τη βελτίωση της απορρόφησης της κουρκουμίνης από τον οργανισμό στα συμπληρώματα, όπως μικροσκοπικά σωματίδια (νανοσωματίδια), φορείς με βάση το λίπος (λιποσώματα) και άλλες δομές που βοηθούν την κουρκουμίνη να εισέλθει πιο αποτελεσματικά στον οργανισμό.

Ενώ τα εκχυλίσματα κουρκουμίνης πωλούνται ως μη συνταγογραφούμενα συμπληρώματα διατροφής στις Ηνωμένες Πολιτείες, συχνά με ετικέτες που ισχυρίζονται ότι περιέχουν κατά 95% κουρκουμινοειδή, ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) δεν ρυθμίζει αυστηρά αυτούς τους ισχυρισμούς. Δεδομένου ότι τα συμπληρώματα διατροφής στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν απαιτούν εκτεταμένη έγκριση πριν από την κυκλοφορία τους από τον FDA, οι κατασκευαστές είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για την ασφάλειά τους. Παρόλα αυτά, δεν υποχρεούνται να αποδείξουν την ασφάλεια ή την αποτελεσματικότητά τους πριν από την κυκλοφορία τους στην αγορά.

Πέρα από τους ενίοτε διογκωμένους ισχυρισμούς των κατασκευαστών σχετικά με την περιεκτικότητα σε κουρκουμίνη, η οποία, μαζί με τη χρήση συνθετικών κουρκουμινοειδών, αποτελεί την πρωταρχική ανησυχία στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη, οι προσμείξεις αποτελούν επίσης πρόβλημα με τα μπαχαρικά και τα συμπληρώματα. Μελέτη του 2023, στο Food and Chemical Toxicology, διαπίστωσε ότι σχεδόν το ένα τρίτο από 233 δείγματα κουρκουμά από μια περιοχή στο Πακιστάν περιείχαν χρωστικές ουσίες Sudan, οι οποίες είναι παράνομα πρόσθετα τροφίμων που χρησιμοποιούνται για τον χρωματισμό μπαχαρικών. Ο Διεθνής Οργανισμός Έρευνας για τον Καρκίνο (IARC) θεωρεί τις χρωστικές ουσίες Σουδάν έμμεσα καρκινογόνες.

Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι πάνω από το 30% των δειγμάτων κουρκουμά περιείχαν επίπεδα αφλατοξινών ακατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση. Οι αφλατοξίνες είναι ουσίες που παράγονται από το είδος του μύκητα Aspergillus και χαρακτηρίζονται ως καρκινογόνα κατηγορίας 1 από την IARC. Άλλη μελέτη του 2020 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο κουρκουμάς μπορεί να έχει «πολύ υψηλά επίπεδα μόλυνσης από βακτηριακούς σπόρους».

Σε μια μελέτη περιοχών που παράγουν πάνω από το 80% της παγκόσμιας προσφοράς κουρκουμά, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 14% των δειγμάτων κουρκουμά περιείχαν επίπεδα μολύβδου πάνω από 500 φορές το ρυθμιστικό όριο στο Πακιστάν, την Ινδία και το Νεπάλ.

Τα ευρήματα αυτά καταδεικνύουν τη σημασία της προμήθειας συμπληρωμάτων υψηλής ποιότητας. Όταν επιλέγετε ένα συμπλήρωμα κουρκουμά, φροντίστε να ελέγξετε την ετικέτα ή να ρωτήσετε τον κατασκευαστή αν έχει ελεγχθεί για βαρέα μέταλλα, μυκοτοξίνες (όπως οι αφλατοξίνες), συνθετικά κουρκουμινοειδή και συνολική καθαρότητα, συμπεριλαμβανομένης της ύπαρξης προσμίξεων όπως οι χρωστικές ουσίες του Σουδάν. Εναλλακτικά, μπορείτε να επιλέξετε την ολική μορφή κουρκουμά για να μειώσετε τον κίνδυνο αυτών των προσμίξεων. Όποτε είναι δυνατόν, επιλέξτε βιολογικά προϊόντα για να ελαχιστοποιήσετε την έκθεση σε πιθανές τοξίνες, όπως φυτοφάρμακα και ζιζανιοκτόνα όπως η γλυφοσάτη.

Τοπικές εφαρμογές

Το αιθέριο έλαιο κουρκουμά εξάγεται από τη ρίζα κουρκουμά. Περιέχει κουρκουμόνες, μια άλλη κατηγορία βιοδραστικών ενώσεων που βρίσκονται στον κουρκουμά.

Επιπλέον, έχουν αναπτυχθεί κρέμες κουρκουμίνης για την υγεία του δέρματος. Μελέτη του 2012 έδειξε ότι ένα τοπικό σκεύασμα κουρκουμίνης ήταν εξίσου αποτελεσματικό με την από του στόματος χορηγούμενη κουρκουμίνη στην καταστολή της ανάπτυξης όγκων σε έρευνα για τον καρκίνου του δέρματος σε ποντίκια.

Η κουρκουμίνη μπορεί να ληφθεί μέσω διαδερμικών επιθεμάτων που την απελευθερώνουν αργά στο δέρμα. Σε μελέτη του 2022, αυτά τα επιθέματα βρέθηκαν αποτελεσματικά ως βοηθητικό αναλγητικό στη μείωση του οξέος μετεγχειρητικού πόνου σε ασθενείς.

Υποστηρικτικές θρεπτικές ουσίες

Η λήψη μεγάλων ποσοτήτων κουρκουμίνης σε μορφή συμπληρώματος μπορεί μερικές φορές να προκαλέσει ήπιες πεπτικές ενοχλήσεις όπως αέρια, διάρροια και κράμπες, μαζί με περιστασιακούς πονοκεφάλους και ναυτία. Αλλά αν συνδυάσετε τον κουρκουμά με τζίντζερ, είναι σαν να καλείτε ένα επιπλέον πυροσβεστικό όχημα.

Αυτό το δίδυμο λειτουργεί για τη μείωση της φλεγμονής και του πόνου, ενώ παράλληλα ηρεμεί τη ναυτία και αποσοβεί πιθανές πεπτικές παρενέργειες.

Ανεπάρκεια

Καθώς η κουρκουμίνη δεν είναι απαραίτητο θρεπτικό συστατικό, δεν υπάρχει κατάσταση αναγνωρισμένη ως «ανεπάρκεια κουρκουμίνης». Σε αντίθεση με τις βιταμίνες ή ορισμένα μέταλλα, η έλλειψη κουρκουμίνης στη διατροφή δεν προκαλεί συγκεκριμένα συμπτώματα.

Συνιστώμενη διατροφική πρόσληψη

Ο FDA έχει χαρακτηρίσει την κουρκουμίνη ως γενικά αναγνωρισμένη ως ασφαλής (GRAS). Ωστόσο, δεδομένου ότι η κουρκουμίνη δεν είναι απαραίτητο θρεπτικό συστατικό, η Εθνική Ακαδημία Ιατρικής δεν έχει καθορίσει Συνιστώμενη Διατροφική Δόση (RDA).

Η Κοινή Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων FAO/WHO για τα Πρόσθετα Τροφίμων (JECFA) και η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) δημιούργησαν μια αποδεκτή ημερήσια πρόσληψη (ADI) για την κουρκουμίνη έως 3 χιλιοστόγραμμα ανά χιλιόγραμμο σωματικού βάρους. Μελέτη του 2001 κατέδειξε καλή ανεκτικότητα και ασφαλές προφίλ της κουρκουμίνης, ακόμη και σε δόσεις που κυμαίνονται από 4.000 έως 8.000 χιλιοστόγραμμα ημερησίως. Οι δόσεις που υπερέβαιναν αυτό το όριο θεωρήθηκαν απαράδεκτες για τους συμμετέχοντες στη μελέτη ασθενείς λόγω του μεγάλου όγκου του συμπληρώματος. Άλλες έρευνες έχουν αποδείξει την ασφάλεια της κουρκουμίνης σε δόσεις έως και 12 γραμμάρια την ημέρα επί τρεις μήνες.

Τοξικότητα

Ο κουρκουμάς στα τρόφιμα είναι γενικά ασφαλής για τους περισσότερους ανθρώπους. Ωστόσο, όταν πρόκειται για συμπληρώματα ή υψηλότερες δόσεις, ορισμένες ομάδες θα πρέπει να είναι προσεκτικές και να συμβουλεύονται έναν γιατρό, ειδικά αν λαμβάνουν φάρμακα. Πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν οι ακόλουθοι παράγοντες κινδύνου:

  • Θέματα χοληδόχου κύστης: Η κουρκουμίνη μπορεί να διεγείρει την παραγωγή χολής, γεγονός που μπορεί να επιδεινώσει προβλήματα της χοληδόχου κύστης, όπως πέτρες στη χολή ή αποφράξεις των χοληφόρων πόρων.
  • Κύηση: Η λήψη συμπληρωμάτων κουρκουμά ή υψηλών δόσεων θα μπορούσε να διεγείρει τις συσπάσεις της μήτρας ή να επηρεάσει την εγκυμοσύνη.
  • Αιμορραγικές διαταραχές: Ο κουρκουμάς μπορεί να επιβραδύνει την πήξη του αίματος, αυξάνοντας δυνητικά τον κίνδυνο αιμορραγίας σε άτομα με παθήσεις όπως η αιμορροφιλία ή σε άτομα που μελανιάζουν εύκολα.
  • Ανεπάρκεια σιδήρου: Όσοι πάσχουν από αναιμία ή χαμηλά επίπεδα σιδήρου θα πρέπει να αποφεύγουν την υπερβολική κατανάλωσή του.

Σε μια μελέτη του 2006 για τη σχέση δόσης-απόκρισης, στην οποία συμμετείχαν 24 συμμετέχοντες που έλαβαν δόσεις που κυμαίνονταν από 500 έως 12.000 χιλιοστόγραμμα, το 30% εμφάνισε ελάχιστη τοξικότητα με συμπτώματα όπως διάρροια, πονοκέφαλο, εξάνθημα και κίτρινα κόπρανα. Ωστόσο, τα συμπτώματα αυτά δεν φάνηκε να σχετίζονται με τη δόση.

Σε κλινική δοκιμή του 2004, 15 ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου έλαβαν δόσεις κουρκουμίνης που κυμαίνονταν από 0,45 έως 3,6 γραμμάρια ημερησίως επί τέσσερεις μήνες. Ανέφεραν ότι παρουσίασαν ναυτία και διάρροια, μαζί με αυξημένα επίπεδα αλκαλικής φωσφατάσης ορού και γαλακτικής αφυδρογονάσης, τα οποία θα μπορούσαν να υποδηλώνουν ηπατικά, οστικά ή προβλήματα ιστών (αλλά αυτά θα μπορούσαν να σχετίζονται με την εξέλιξη του καρκίνου σε αυτούς τους ασθενείς).

Άλλες πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες της κουρκουμίνης περιλαμβάνουν σοβαρή κοιλιακή πληρότητα ή πόνο. Άτομα που λάμβαναν συμπληρώματα κουρκουμά βίωσαν ξηροστομία, μετεωρισμό, ερεθισμό του στομάχου και ηπατοτοξικότητα (τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ίκτερος, σκούρα ούρα, κόπωση και πολλαπλούς πόνους στις αρθρώσεις). Η μακροχρόνια λήψη υψηλών δόσεων κουρκουμά ή συμπληρωμάτων κουρκουμίνης μπορεί να προκαλέσει στομαχικές διαταραχές,  ακόμη και έλκος στομάχου.

Αλληλεπιδράσεις

Εργαστηριακές μελέτες έχουν δείξει ότι η κουρκουμίνη εμποδίζει τη συσσωμάτωση των αιμοπεταλίων. Έτσι, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο αιμορραγίας στα άτομα που λαμβάνουν φάρμακα για την αραίωση του αίματος, όπως η ασπιρίνη, η κλοπιδογρέλη, η δαλτεπαρίνη, η ενοξαπαρίνη, η ηπαρίνη, η τικλοπιδίνη και η βαρφαρίνη.

Η κουρκουμίνη μπορεί επίσης να αλληλεπιδράσει με φάρμακα που μειώνουν τα οξέα του στομάχου, αυξάνοντας δυνητικά την παραγωγή στομαχικού οξέος. Αυτά τα φάρμακα περιλαμβάνουν τη σιμετιδίνη, τη φαμοτιδίνη, τη ρανιτιδίνη, την εσομεπραζόλη, την ομεπραζόλη και τη λανσοπραζόλη. Η κουρκουμίνη μπορεί επίσης να ενισχύσει τις επιδράσεις των φαρμάκων για τον διαβήτη, αυξάνοντας τον κίνδυνο χαμηλού σακχάρου στο αίμα.

Ορισμένα συμπληρώματα κουρκουμίνης περιλαμβάνουν επίσης πιπερίνη για καλύτερη απορρόφηση. Ωστόσο, η πιπερίνη μπορεί να ενισχύσει τη συσσώρευση ορισμένων φαρμάκων στο σύστημα του σώματος και να επιβραδύνει την απομάκρυνσή τους από τον οργανισμό. Τα φάρμακα που μπορεί να επηρεαστούν περιλαμβάνουν τη φαινυτοΐνη, την  προπρανολόλη, τη θεοφυλλίνη και την καρβαμαζεπίνη.

Των Sina McCulloughMercura Wang

 Δυσκοιλιότητα και αυξημένος κίνδυνος εμφράγματος και εγκεφαλικού

Πρόσφατη μελέτη αποκαλύπτει τη σύνδεση μεταξύ δυσκοιλιότητας και μεγαλύτερο κίνδυνο μείζονος ανεπιθύμητου καρδιακού συμβάντος (major adverse cardiac events – MACE), όπως το έμφραγμα και το εγκεφαλικό. Αυτός ο συσχετισμός είναι ιδιαίτερα έντονος σε άτομα τα οποία υποφέρουν από υψηλή πίεση. Αυτή η ανακάλυψη δίνει έμφαση στη σημασία της προληπτικής διαχείρισης της υγείας και των αλλαγών στον τρόπο ζωής μας, δεδομένης της επικράτησης και των δύο καταστάσεων.

MACE και δυσκοιλιότητα

Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε δεδομένα από περισσότερους από 400.000 συμμετέχοντες στην Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου, αποκαλύπτοντας ότι οι άνθρωποι με δυσκοιλιότητα αντιμετωπίζουν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο παρουσίασης MACE συγκριτικά με αυτούς που χαρακτηρίζονται από κανονικές εντερικές συνήθειες.

Συγκεκριμένα, άτομα με δυσκοιλιότητα παρουσίασαν 115% αυξημένες πιθανότητες MACE, 172% αυξημένες πιθανότητες καρδιακής ανεπάρκειας, 135% αυξημένες πιθανότητες ισχαιμικού εγκεφαλικού και 62% αυξημένες πιθανότητες οξέος στεφανιαίου συνδρόμου, το οποίο μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα καρδιακή βλάβη και θάνατο.

Ο ρόλος της υπέρτασης

Οι ερευνητές σημείωσαν ότι η υπέρταση ήταν ένας παράγοντας που, όταν συνδυάζεται με τη δυσκοιλιότητα, αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο MACE.

Οι ερευνητές απέδειξαν ότι η δυσκοιλιότητα σε ασθενείς με υπέρταση αυξάνει τον κίνδυνο MACE κατά περίπου 1,7 φορές και συνεισφέρει σε αύξηση 34% στον κίνδυνο επακόλουθης περίπτωσης MACE, υποδηλώνοντας έτσι μια σημαντική αλληλεπίδραση μεταξύ αυτών των δύο ζητημάτων υγείας.

Ο κίνδυνος παραμένει

Ανάμεσα στους συμμετέχοντες, περισσότεροι από 157.400 είχαν υψηλή πίεση αίματος, με το 8,6% να έχει επίσης διαγνωσθεί με δυσκοιλιότητα.

Ο αυξημένος κίνδυνος MACE παρέμενε ακόμη και μετά την καταμέτρηση της χρήσης φαρμάκων που προκαλούν δυσκοιλιότητα, περιλαμβάνοντας τους αναστολείς διαύλων ασβεστίου που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης.

Οι ερευνητές βρήκαν επίσης ότι τα γονίδια παίζουν ρόλο στη δυσκοιλιότητα και τα MACE. Έως και το 27% των γενετικών παραγόντων που επηρεάζουν τη δυσκοιλιότητα συνδέθηκαν επίσης με καρδιακές παθήσεις.

«Οι συσχετισμοί μεταξύ δυσκοιλιότητας και καρδιακής νόσου θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να ανακαλύψουν νέες θεραπευτικές παρεμβάσεις και να εφαρμόσουν πιο αποτελεσματικές στρατηγικές διαχείρισης βασισμένες στην ατομική αξιολόγηση κινδύνου σε συνεργασία με τις ακριβείς αρχές της ιατρικής», αναφέρουν οι συγγραφείς.

«Άμεσοι» και «έμμεσοι» παράγοντες

Ο Δρ Αλεξάντερ Λι, διευθυντής του εργαστηρίου καρδιακού καθετηριασμού στο Εβραϊκό Ιατρικό Κέντρο στο Λονγκ Άιλαντ, μέρος του Ινστιτούτου Καρδιαγγειακής Υγείας του Νόργουελ της Νέας Υόρκης, είπε στην Epoch Times ότι είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τη διαφορά μεταξύ «άμεσων» και «έμμεσων» παραγόντων κινδύνου για την καρδιακή νόσο.

Άμεσοι παράγοντες, όπως η υψηλή χοληστερίνη και το κάπνισμα, συνεισφέρουν απευθείας στον σχηματισμό πλάκας στις αρτηρίες – το οποίο είναι πρόδρομος καρδιοπάθειας. Έμμεσοι παράγοντες, όπως η δυσκοιλιότητα, δεν προκαλούν άμεσα πλάκα αλλά μπορεί να οδηγήσουν σε καταστάσεις που προάγουν καρδιαγγειακούς κινδύνους.

Ο Δρ Λι εξήγησε ότι η χρόνια δυσκοιλιότητα μπορεί να προκαλέσει προσωρινές απότομες αυξήσεις στην πίεση του αίματος λόγω καταπόνησης, που μπορεί να έχει μόνιμες επιπτώσεις στην υγεία της καρδιάς.

Η χρόνια δυσκοιλιότητα μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη λειτουργία του νεύρου vagus, ένα κρίσιμο στοιχείο του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος που είναι υπεύθυνο για τη ρύθμιση του καρδιακού ρυθμού και τη διαχείριση της φλεγμονής. Διαταραχές στη δραστηριότητα του νεύρου vagus μπορούν να οδηγήσουν σε ανώμαλους καρδιακούς ρυθμούς και αυξημένες αντιδράσεις στο στρες, συνεισφέροντας εν τέλει στην υπέρταση.

Επιπλέον, ανισορροπίες στα εντερικά βακτήρια που συνδέονται με τη δυσκοιλιότητα ενδέχεται να οδηγήσουν σε φλεγμονώδεις αποκρίσεις, με πιθανό αποτέλεσμα την αρτηριακή σκλήρυνση και την ανάπτυξη πλάκας.

«Η δυσκοιλιότητα και η καταπόνηση αυξάνουν την αρτηριακή πίεση από 20 έως 80 mmHg, έστω και προσωρινά», είπε ο Λι. «Η χρόνια δυσκοιλιότητα μπορεί να οδηγήσει σε επίμονη καταπόνηση, ίσως με μόνιμες επιπτώσεις στην καρδιαγγειακή υγεία.»

Η πρόληψη είναι το κλειδί

Οι ειδικοί προτείνουν την υιοθέτηση υγιεινών διατροφικών συνηθειών, όπως πρόσληψη άφθονων φυτικών ινών, καλή ενυδάτωση και τακτική σωματική άσκηση για την προώθηση της υγείας του πεπτικού. Οι τακτικοί ιατρικοί έλεγχοι επίσης συμβάλλουν στη διαχείριση της πίεσης του αίματος και αποτελούν και μία ευκαιρία να κουβεντιάσετε τις όποιες ανησυχίες σχετικά με την υγεία του πεπτικού σας με τον γιατρό σας.

Ο Δρ Λι τονίζει τη σημασία της προληπτικής προσέγγισης στη διαχείριση της υγείας, δηλώνοντας: «Είναι πάντα καλύτερη η προληπτική διαχείριση της υγείας παρά η αντιδραστική».

Οι τακτικές συμβουλευτικές επισκέψεις στον γιατρό μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα να αναπτύξουν εξατομικευμένες στρατηγικές μείωσης των κινδύνων, προάγοντας την καρδιαγγειακή και την πεπτική τους υγεία.

Του George Citroner

 

Το τίμημα των ψεμάτων

Το παρόν αποτελεί το δεύτερο μέρος μίας σειράς δέκα άρθρων που δημοσίευσε η Epoch Times με τον τίτλο «Η ιατρική της αρετής». Συνδέσμους για όλα τα άρθρα της σειράς, θα βρείτε στο τέλος του παρόντος.

Οι συνδέσεις του εγκεφάλου μας προάγουν την ειλικρίνεια και τα ψέματα τα πληρώνουμε ακριβά. Αυτή είναι η διαπίστωση ενός γιατρού, που αναζητώντας λύση για τις ημικρανίες του βρέθηκε αντιμέτωπος με τα καθημερινά του ψέματα.

Ο Δρ Τζόναθαν Κόρσον είναι γνωστός όχι μόνο για την ιατρική του δεινότητα αλλά και για τις κάπως αντισυμβατικές συμβουλές του. Πρόσφατα, άρχισε να λέει στους ασθενείς του ότι η καλλιέργεια αρετών, όπως η ευγνωμοσύνη, θα μπορούσε να τους βοηθήσει σημαντικά με τα προβλήματα υγείας τους. Αυτό το μείγμα φιλοσοφικής καθοδήγησης και ιατρικής πρακτικής έχει προκαλέσει τον θαυμασμό, αλλά και αρκετό σκεπτικισμό.

Μια μέρα, καθώς έφευγε από το γραφείο του, ο Δρ Κόρσον ένιωθε εξαντλημένος μετά από μια εβδομάδα ασταμάτητης εργασίας και ελάχιστης ξεκούρασης. Παλεύοντας με μια από τις ημικρανίες του, που δεν υποχωρούσαν με κανέναν τρόπο, άρχισε να αναλογίζεται τις συμβουλές που συνήθιζε να δίνει στους ασθενείς του. Ο παλλόμενος πόνος τού θύμισε την ανθρώπινη αδυναμία και ευαλωτότητά του, που περιφρονούσαν την ιατρική του ιδιότητα. Η έντονη δυσφορία που ένιωσε τον οδήγησε σε μια βαθιά αυτοκριτική.

Ο Δρ Κόρσον ήταν πολύ περήφανος για την ικανότητά του να ακούει και να προσφέρει συμβουλές για ό,τι ξεπερνούσε τα σωματικά συμπτώματα, τολμώντας να εμβαθύνει στις ηθικές και δεοντολογικές πτυχές της ζωής των ασθενών του. Ορισμένως, ένα ενοχλητικό ερώτημα αναδύθηκε στην επιφάνεια: «Εφαρμόζω αυτό που κηρύττω;»

Αυτή η σκέψη έφερε και την επόμενη: ίσως οι ημικρανίες του ήταν κάτι περισσότερο από μια απλή σωματική πάθηση. Θα μπορούσε να υπάρχει σχέση μεταξύ της τρέχουσας κατάστασής του και των αρετών ή της έλλειψης αυτών, για τις οποίες μιλούσε τόσο συχνά ως γιατρός;

Αναλογιζόμενος τις συνήθειές του, ο Δρ Κόρσον συνειδητοποίησε ότι συχνά παρέβλεπε μικρές λεπτομέρειες με τους ασθενείς, έδινε μη ρεαλιστικές υποσχέσεις στην οικογένειά του ή απλώς έλεγε στους ανθρώπους αυτό που ήθελαν να ακούσουν. Σιγά-σιγά, λόγω της πίεσης να αποδώσει, διαπίστωσε ότι η υπερηφάνεια, το προσωπικό συμφέρον, ακόμη και η ανωτερότητα που ένιωθε απέναντι στους άλλους τον ωθούσαν να κάνει ‘εκπτώσεις’ στις αρχές και την εντιμότητά του. «Είναι δυνατόν να λείπει η ειλικρίνεια από τη ζωή μου;» αναρωτήθηκε.

Ο Δρ Κόρσον αποφάσισε ότι ήταν καιρός να ξεκινήσει το δικό του προσωπικό ταξίδι προς την κατάκτηση της ειλικρίνειας – προς στον εαυτό του και προς στους άλλους.

Μεθοδικά, άρχισε να καταγράφει τις περιπτώσεις στις οποίες φάνηκε ανέντιμος ή παραπλανητικός και κατόπιν σκεφτόταν πώς θα μπορούσε να βελτιωθεί. Βούτηξε επίσης βαθιά στην επιστημονική βιβλιογραφία σχετικά με τα οφέλη της ειλικρίνειας στην υγεία.

Η ένταση εξασθενεί

Ανοίγοντας την καρδιά του στη μεταμορφωτική δύναμη της αλήθειας, ο Δρ Κόρσον βίωσε μια βαθύτερη αίσθηση ευεξίας και βρήκε έναν ανανεωμένο σκοπό στη δουλειά του. Ένιωσε μια άμεση σχέση μεταξύ της υγείας και της αρετής.

Μετά από μια εβδομάδα περίπου, ενώ επέστρεφε στο σπίτι του, συνειδητοποίησε ότι είχε καιρό να νιώσει τους ενοχλητικούς πονοκεφάλους του. Αυτές οι ‘πονοθύελλες’, όπως τις αποκαλούσε, ήταν κάτι που είχε αποδεχτεί ως αναπόσπαστο μέρος της ζωής του. Παρόλο που είχε μόλις πρόσφατα ξεκινήσει, ο Κόρσον κατάλαβε ότι η άσκηση της ειλικρίνειας είχε μειώσει τα βασικά επίπεδα άγχους του.

Μια ενδιαφέρουσα συλλογή ερευνών έδειξε πώς ακόμη και σύντομες περίοδοι ανεντιμότητας είναι αρκετές για να αυξήσουν τα επίπεδα κορτιζόλης («ορμόνη του στρες»). Η κορτιζόλη προετοιμάζει το σώμα για να πολεμήσει ή να τρέξει μακριά από αντιληπτές απειλές. Έτσι, όταν ένα άτομο λέει ψέματα, το σώμα του αντιδρά σαν να προετοιμάζεται για τις πιθανές συνέπειες της αντιπαράθεσης ή τη φυγή.

ZoomInImage
Η ειλικρίνεια μειώνει το άγχος. Εικονογράφηση: The Epoch Times

 

Σε περιόδους κινδύνου, η απελευθέρωση ενέργειας των υψηλών οκτανίων της κορτιζόλης μπορεί να βοηθήσει το σώμα να κάνει εκπληκτικά πράγματα. Ωστόσο, οι άνθρωποι δεν είναι φτιαγμένοι για να ζουν καθημερινά σε μια τέτοια κατάσταση. Με την πάροδο του χρόνου, οι ορμόνες του στρες επιβαρύνουν το καρδιαγγειακό σύστημα, αυξάνουν τη φλεγμονή και ενδεχομένως προκαλούν ημικρανίες όπως αυτές που βασάνιζαν τον Δρα Κόρσον.

Το ανθρώπινο σώμα είναι ένα εξαιρετικά καλά ρυθμισμένο βιολογικό σύστημα. Ωστόσο, όπως ακριβώς η συνεχής καταπόνηση των μηχανημάτων επιταχύνει τη φθορά τους, έτσι και η αδιάκοπη πίεση του οργανισμού μας πέρα από τα όριά του μπορεί να τον οδηγήσει σε κατάρρευση.

ZoomInImage
Εικονογράφηση: The Epoch Times

 

Η ‘φυσική ειλικρίνεια’ του εγκεφάλου

Παλιότερα, ο Δρ Κόρσον συχνά παρέκκλινε από την αλήθεια και την εντιμότητα. Παραδείγματος χάριν, αν και είχε πει στη σύζυγό του ότι θα επέστρεφε στο σπίτι μια συγκεκριμένη ώρα, μπορεί να έφτανε αργότερα από ό,τι είχε υποσχεθεί. Στη δουλειά του, ενίοτε έλεγε στους ασθενείς ότι είχε εξετάσει προσωπικά τα εργαστηριακά τους αποτελέσματα «πρωί-πρωί», ενώ τα είχε δει μόνο λίγα λεπτά πριν από το ραντεβού. Μια φορά είχε πει στην κόρη του ότι δεν μπορούσε να παρακολουθήσει τον ποδοσφαιρικό της αγώνα επειδή δούλευε υπερωρίες – ενώ γνώριζε πολύ καλά ότι θα μπορούσε να είχε παρευρεθεί αν ήθελε. Στην πραγματικότητα, ήταν εξαντλημένος από μια κουραστική εβδομάδα και ήθελε να περάσει μόνος του ένα ήσυχο βράδυ, με το σκεπτικό ότι το να χάσει ένα παιχνίδι δεν θα έβλαπτε και ότι θα την αποζημίωνε αργότερα.

Τώρα, άρχισε να βλέπει τα πράγματα διαφορετικά και πρόσεχε πριν μιλήσει, ελέγχοντας αν τα λόγια του ήταν ειλικρινή και αντιπροσωπευτικά των πράξεων και των συναισθημάτων του.

Καθώς η ειλικρίνειά του προς τους άλλους μεγάλωνε, άρχισε να μιλά πιο ελεύθερα – έργο που ενέχει πολλές προκλήσεις. Προς έκπληξή του, διαπίστωσε ότι ο αυτοσεβασμός του και οι δεσμοί με τους άλλους ήταν κάτι παραπάνω από αντιστάθμισμα. Επιπλέον, αισθάνθηκε επιτέλους ότι ζούσε μια πιο αυθεντική ζωή.

Η ελευθερία του Δρος Κόρσον αναπτύχθηκε όταν σταμάτησε να λέει ψέματα.

Σε ένα σημαντικό πείραμα, οι επιστήμονες μέτρησαν την εγκεφαλική δραστηριότητα των υποκειμένων όταν τους ζητήθηκε να πουν ψέματα ή αλήθεια. Στους συμμετέχοντες έδειξαν πρώτα ένα συγκεκριμένο τραπουλόχαρτο – το δύο κούπα, για παράδειγμα. Αργότερα τους παρουσιάστηκε ένα άλλο χαρτί. Οι συμμετέχοντες έπρεπε να απαντήσουν «Ναι» αν το χαρτί ήταν το ίδιο ή «Όχι» αν ήταν διαφορετικό.

Όταν τα υποκείμενα έλεγαν ψέματα, παρουσίαζαν την ίδια εγκεφαλική δραστηριότητα όπως όταν έλεγαν την αλήθεια, λόγω της ενεργοποίησης του εγκεφάλου για την ανάκληση της αλήθειας. Ωστόσο, εμφάνισαν επίσης δραστηριότητα σε δύο βασικές περιοχές που αφορούν τον αυτοέλεγχο. Οι άνθρωποι σκέφτονται πρώτα την αλήθεια, αλλά όταν λένε ψέματα, η αλήθεια αναστέλλεται.

Αυτό υποδηλώνει ότι η ειλικρίνεια είναι η βασική γνωστική κατάσταση. Το ψέμα απαιτεί πρόσθετους γνωστικούς πόρους, οδηγώντας σε αυξημένη ψυχική επιβάρυνση και πιθανές επιπτώσεις στην υγεία.

ZoomInImage
Παράδειγμα του πειράματος όπου τα υποκείμενα έβλεπαν κάρτες και τους ζητούνταν να πουν ψέματα ή αλήθεια. Οι εικόνες του εγκεφάλου είναι τομές του εγκεφάλου, από πάνω προς τα κάτω, που δείχνουν ποιες εγκεφαλικές περιοχές ενεργοποιούνταν κατά τη διάρκεια του ψέματος. Langleben et al. Brain Activity during Simulated Deception: An Event-Related Functional Magnetic Resonance Study. Neuroimage 2002. (Ευγενική προσφορά του Daniel Langleben)

 

Μιλώντας με έναν συνάδελφό του, νευροεπιστήμονα, ο Δρ Κόρσον έμαθε γιατί η απόκρυψη της αλήθειας είναι εξαντλητική. Ξεκινά από το γεγονός ότι τα δίκτυα στον εγκέφαλο, που συνδέονται με τον ραχιαίο προμετωπιαίο φλοιό (DLPFC), ελέγχουν τη συμπεριφορά και την κριτική μας σκέψη. Ωστόσο, οι πόροι του DLPFC είναι περιορισμένοι – δηλαδή, αν ξοδεύουμε ενέργεια προσπαθώντας να γίνουμε δόλιοι, μας μένουν λιγότερα ‘καύσιμα’ για την επίλυση προβλημάτων και τη δημιουργική σκέψη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, μετά από μια μακρά, δύσκολη μέρα, οι άνθρωποι έχουν συνήθως λιγότερο αυτοέλεγχο, συχνά εις βάρος των άλλων.

Τύποι ψεμάτων

Έρευνες δείχνουν ότι υπάρχουν διαφορετικοί τύποι ψεμάτων.

Ορισμένα ψέματα τα επινοούμε επί τόπου, όπως π.χ. όταν λέμε ψέματα για το τι φάγαμε για μεσημεριανό. Άλλα ψέματα τα επινοούμε και τα απομνημονεύουμε, όπως ένα ψέμα για ένα ταξίδι που δεν κάναμε ποτέ.

Όσο πιο μεγάλο είναι το ψέμα τόσο μεγαλύτερο είναι και το κόστος που έχει για το μυαλό και το σώμα σας. Το ψέμα απαιτεί να θυμάστε το πλαίσιο του ψέματος, τις επιπτώσεις, τον τελικό στόχο, σε ποιον το είπατε και πότε.

Τα ψέματα που απαιτούν αυθόρμητη εξαπάτηση για να τεκμηριώσουν ένα προηγούμενο ψέμα ενεργοποιούν έντονα την πρόσθια φλοιώδη έλικα (ACC). Για παράδειγμα, αν σας ρωτήσουν γιατί αργήσατε και επινοήσετε γρήγορα μια ιστορία για μποτιλιάρισμα, παρόλο που στην πραγματικότητα παρακοιμηθήκατε, η πρόσθια έλικα του εγκεφάλου σας εργάζεται σκληρά. Το συγκεκριμένο τμήμα αναστέλλει τη φυσική μας τάση να λέμε την αλήθεια και απαιτεί επιπλέον γνωστική ενέργεια για να διατηρήσει το ψέμα, διασφαλίζοντας ότι είναι πιστευτό και συνεπές σε άλλες ερωτήσεις.

Φτιαχτά σενάρια, όπως το επινοημένο ταξίδι στις Μπαχάμες, ενεργοποιούν σημαντικά το DLPFC και είναι πιο ψυχοφθόρα από το να πείτε ένα απλό ψέμα, επειδή πρέπει να διασταυρώσετε και να βεβαιωθείτε ότι η επινόηση είναι συνεπής.

Εν ολίγοις, η εξαπάτηση έχει σημαντικό κόστος, ενώ η ειλικρίνεια μας επιτρέπει να είμαστε ξέγνοιαστοι, αξιόπιστοι και απαλλαγμένοι από το άγχος.

Παραγωγικότητα και μια ζωή που αξίζει να ζεις

Μέρα με τη μέρα, ο Δρ Κόρσον διαπίστωνε ότι είχε λίγο περισσότερη ενέργεια όταν έφευγε από το γραφείο. Κάποτε παρατήρησε: «Ποιος να φανταζόταν ότι το να κάθεσαι και να σκέφτεσαι μπορεί να είναι τόσο εξαντλητικό; Ακόμα κι αν απλά κάθομαι σε ένα γραφείο, αισθάνομαι σαν να έκανα μια μέρα σκληρής σωματικής εργασίας!» Παλιότερα, ήταν συνήθως πολύ κουρασμένος για να παίξει με την κόρη του. Τώρα, έβρισκε τον εαυτό του πιο δημιουργικό, ανάλαφρο και αφοσιωμένο στη δουλειά και στο σπίτι.

Απολαμβάνοντας μια πιο ποιοτική ζωή, ο Κόρσον άρχισε να μοιράζεται την ιστορία του με άλλους. Μια μέρα, μίλησε με τον ειδικό ιατρικής χρέωσης, τον Φρανκ, λέγοντας: «Στοιχηματίζω ότι οι άνθρωποι που είναι ειλικρινείς βλέπουν λιγότερο συχνά το γιατρό – κάποιος πρέπει να κάνει μια μελέτη επ’ αυτού». Ο Φρανκ παρατήρησε: «Πιστεύω ότι αυτό είναι αλήθεια» και τον παρέπεμψε σε μια έρευνα που βασίστηκε σε ασφαλιστικές απαιτήσεις και η οποία έδειχνε ότι ο ηθικός χαρακτήρας συνδέεται με χαμηλότερα ποσοστά κατάθλιψης και καλύτερη ψυχική υγεία.

Μία φορά, στο τέλος μιας ιδιαίτερα κουραστικής ημέρας, ο Δρ Κόρσον έγειρε στην καρέκλα του γραφείου του. Όλη η κούραση και το βάρος των ευθυνών έφυγαν από πάνω του καθώς αναγνώριζε τη λεπτή αλλά βαθιά αλλαγή στη ζωή του.

«Αν η απλή πράξη της ειλικρίνειας ανακουφίζει το άγχος μου και, κατ’ επέκταση, τις ημικρανίες μου, ποιες άλλες δυνατότητες υπάρχουν στη σφαίρα της αρετής;» αναρωτήθηκε.

Καθώς ετοιμαζόταν να φύγει, ένα χαμόγελο χαράχτηκε στα χείλη του. Έσβησε τα φώτα του γραφείου και βγήκε στον καθαρό βραδινό αέρα. Καθώς οδηγούσε ένιωσε ότι δεν κατευθυνόταν απλώς προς το σπίτι του – κατευθυνόταν προς μια ζωή πιο ειλικρινή, πιο υγιή και τελικά πιο ολοκληρωμένη.

Των Makai AllbertRobert Backer Ph.D.Yuhong Dong M.D., Ph.D.

Σημείωση των συγγραφέων: Σήμερα, αντιμετωπίζουμε πρωτοφανείς προκλήσεις στην κοινωνία, την ιατρική και το εργασιακό πεδίο. Το παραπάνω άρθρο αποτελεί σύνθεση εμπειριών συναδέλφων μας και άλλων επαγγελματιών του ιατρικού κλάδου. Οι προκλήσεις και οι ανταμοιβές που παρουσιάζονται σε αυτήν είναι πραγματικές. Προστιθέμενα στις αυξανόμενες υποχρεώσεις, τις εξελίξεις της κοινωνίας και τις απαιτήσεις από τον εαυτό τους, τα ηθικά διλήμματα και τα ζητήματα αυθεντικότητας επιβαρύνουν και δοκιμάζουν περαιτέρω τον σύγχρονο άνθρωπο. Πιστεύουμε ότι η αλήθεια θα σας απελευθερώσει πραγματικά!

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν απόψεις των συγγραφέων και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της εφημερίδας The Epoch Times.

Ιατρική της Αρετής

Όλα τα άρθρα

Μέρος 1ο: Ευγνωμοσύνη, ένα εναλλακτικό φάρμακο για τον θυμό και την κατάθλιψη

Μέρος 2ο: Το τίμημα των ψεμάτων

Μέρος 3ο: Το ‘μαγικό ραβδί’ της συγχώρεσης

Μέρος 4ο: Μνησικακία,ένας βλαβερός για την καρδιά μας φιλοξενούμενος

Μέρος 5ο: Δέος, μία βασική ανθρώπινη ανάγκη

Μέρος 6ο: Γενναιοδωρία: Δίνοντας λίγα κερδίζουμε πολλά

Μέρος 7ο: Διαμορφώνοντας τον εαυτό μας με θάρρος

Μέρος 8ο: Αντί για αντικαταθλιπτικά, αισιοδοξία

Μέρος 9ο: Αγάπη, βάλσαμο καρδιάς

Μέρος 10ο: Ελπίδα, το τελευταίο καταφύγιο

 

 

 

 

Νέο στέλεχος mpox ανιχνεύεται στις ΗΠΑ

Οι υγειονομικοί υπάλληλοι επιβεβαίωσαν το πρώτο κρούσμα του νέου στελέχους mpox στις ΗΠΑ.

Το στέλεχος clade I, το οποίο αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο ανατολικό Κονγκό φέτος, βρέθηκε σε έναν ταξιδιώτη ο οποίος είχε επιστρέψει από την ανατολική Αφρική στη βόρεια Καλιφόρνια, όπως ανέφερε το Τμήμα Δημόσιας Υγείας της Καλιφόρνια (California Department of Public Health – CDPH)  στις 16 Νοεμβρίου.

Επί του παρόντος, εξακολουθεί να υπάρχει μια συνεχιζόμενη εστία του νέου στελέχους mpox στην κεντρική και ανατολική Αφρική, το οποίο διαδίδεται κυρίως μέσω σεξουαλικής επαφής και μέσω στενής επαφής, και επηρεάζει περισσότερο τα παιδιά, τις εγκύους και άλλες ευπαθείς ομάδες.

Άλλες χώρες που ανέφεραν κρούσματα του στελέχους clade I είναι η Γερμανία, η Σουηδία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ινδία, η Ταϊλάνδη, η Κένυα και η Ζιμπάμπουε.

Το στέλεχος clade I ξεχωρίζει από το στέλεχος clade II του mpox που είχε εξαπλωθεί το 2022 παγκοσμίως, κατά κανόνα σε ομοφυλόφιλους άντρες.

Ο mpox (Monkeypox) είναι μια σπάνια ασθένεια που προκαλείται από έναν ιό της ευλογιάς των πιθήκων. Όντας ενδημικός σε τμήματα της Αφρικής, οι άνθρωποι εκεί μολύνονται μέσω δαγκωμάτων τρωκτικών ή μικρών ζώων.

Ήπια συμπτώματα της νόσου μπορεί να περιλαμβάνουν πυρετό, ρίγος και σωματικό άλγος. Πιο σοβαρά συμπτώματα περιλαμβάνουν πληγές στο πρόσωπο, τα χέρια, το στήθος και τα γεννητικά όργανα.

Χωρίς ανησυχία

Κρατικοί υγειονομικοί υπάλληλοι λένε ότι ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία στις ΗΠΑ από τον ταξιδιώτη που επέστρεψε με το στέλεχος clade I είναι «πολύ μικρός».

«Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας ή αποδεικτικά στοιχεία ότι ο mpox clade I εξαπλώνεται επί του παρόντος στην Καλιφόρνια ή τις Ηνωμένες Πολιτείες γενικότερα», δήλωσε το CDPH.

Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (ΚΕΠΝ ή CDC) δήλωσαν ότι «το ασθενής νοσηλεύτηκε αμέσως αφού επέστρεψε στις ΗΠΑ σε τοπική μονάδα υγείας και πήρε εξιτήριο» και τώρα σε απομόνωση στο σπίτι του στην Πολιτεία του Σαν Ματέο.

Τα συμπτώματα του ατόμου βελτιώνονται, λένε οι υγειονομικοί υπάλληλοι, και δεν έχουν ανιχνευτεί άλλα κρούσματα στον στενό κύκλο του ατόμου.

«Η περιστασιακή επαφή, όπως αυτή που μπορεί να έχετε ταξιδεύοντας, είναι απίθανο να επιφέρει τη μετάδοση του mpox», δήλωσαν τα ΚΕΠΝ, αναφέροντας τη μη μετάδοση του στελέχους εκτός των οικείων του ασθενούς στο Ηνωμένο Βασίλειο, και καμία μετάδοση στη Σουηδία, την Ταϊλάνδη, τη Γερμανία και την Ινδία.

Μέχρι στιγμής, έχουν υπάρξει 3.100 επιβεβαιωμένες περιπτώσεις του στελέχους, κυρίως στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, το Μπουρούντι και την Ουγκάντα, χώρες της κεντρικής Αφρικής, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Οι αναφερόμενες περιπτώσεις αυξήθηκαν στα τέλη Σεπτεμβρίου.

Αξιωματούχοι υγείας ανέφεραν τον Νοέμβριο ότι η κατάσταση στο Κονγκό φαίνεται να σταθεροποιείται.

Σοβαρότητα της ασθένειας

Τα αφρικανικά ξεσπάσματα του clade I mpox αναφέρθηκε αρχικά να είναι πιο σοβαρά από αυτά του clade II, με ποσοστό θνησιμότητας περίπου στο 3-11%. Ωστόσο, πρόσφατα δεδομένα υποδεικνύουν πως όταν οι ασθενείς έχουν πρόσβαση σε καλή υγειονομική περίθαλψη και υποστηρικτική κλινική φροντίδα, όπως έχουν στις ΗΠΑ, τα ποσοστά θανάτου είναι περίπου στο 1%.

Τα παρόντα δεδομένα υποστηρίζουν ότι ο subclade Ib έχει ποσοστά θανάτου λιγότερα από 1% «τόσο εντός όσο και εκτός Αφρικής», σύμφωνα με τα ΚΕΠΝ. Η περίπτωση της Καλιφόρνια έχει αναγνωριστεί ως clade I, subclade Ib.

Ο ιός έχει περίοδο επώασης 3 έως 17 ημερών, κατά τη διάρκεια της οποίας ένα άτομο δεν εμφανίζει καθόλου συμπτώματα και αισθάνεται καλά.

Πληροφορίες σχετικά με τις συστάσεις των ΚΕΠΝ προς τα άτομα με κίνδυνο μόλυνσης από mpox είναι διαθέσιμες στο διαδίκτυο.

Της Melanie Sun

Πληροφορίες: Associated Press.

 

 

Η φυσική δραστηριότητα τονώνει την εγκεφαλική λειτουργία

Ακόμη και σύντομες εκρήξεις καθημερινής σωματικής δραστηριότητας – από το ανεβοκατέβασμα στις σκάλες έως την κηπουρική – ενισχύουν άμεσα την εγκεφαλική λειτουργία των μεσηλίκων, καθιστώντας τους ικανούς να σκέφτονται τόσο γρήγορα όσο κάποιος νεότερος, σύμφωνα με τα ευρήματα νέας μελέτης.

Παραμείνετε δραστήριοι για να σκέφτεστε πιο γρήγορα

Καθώς μεγαλώνουμε, η ταχύτητα γνωστικής επεξεργασίας μας – ο ρυθμός με τον οποίο εκτελούμε τις πνευματικές λειτουργίες – φυσικά μειώνεται. Αυτή η επιβράδυνση θεωρείται φυσικό παρελκόμενο της γήρανσης.

Ωστόσο, πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Annals of Behavioral Medicine τον Οκτώβριο προτείνει ότι η καθημερινή σωματική δραστηριότητα μπορεί να ωφελήσει άμεσα την υγεία του εγκεφάλου, και συγκεκριμένα να βελτιώσει την ταχύτητα γνωστικής επεξεργασίας στη μέση ηλικία.

Ερευνητές του Penn State University βρήκαν ότι οι σωματικές δραστηριότητες ρουτίνας, από τις χαμηλής έντασης κινήσεις όπως οι δουλειές του σπιτιού έως τις πιο έντονες όπως το τρέξιμο, μπορούν να παρέχουν άμεσα γνωστικά οφέλη. Οι συμμετέχοντες στη μελέτη οι οποίοι ήταν δραστήριοι παρουσίασαν νοητική ταχύτητα επεξεργασίας αντίστοιχη ατόμου τέσσερα χρόνια νεότερου.

«Δεν χρειάζεται να πάτε στο γυμναστήριο για να βιώσετε τα πιθανά οφέλη της σωματικής δραστηριότητας», είπε σε δήλωση Τύπου ο Τζόναθαν Χακούν, επίκουρος καθηγητής νευρολογίας και ψυχολογίας του Penn State και συν-συγγραφέας. «Όλες οι κινήσεις είναι σημαντικές. Η καθημερινή κινητικότητα αποτελεί πηγή συσσωρευμένης σωματικής δραστηριότητας, που συμβάλλει σε έναν υγιεινό τρόπο ζωής και η οποία μπορεί να έχει κάποιες άμεσες επιπτώσεις στη γνωστική υγεία.»

Άμεσα οφέλη 

Για να ερευνήσει τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα της σωματικής δραστηριότητας στη γνωστική υγεία, η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε μια μέθοδο που ονομάζεται οικολογική στιγμιαία αξιολόγηση (Εcological Μomentary Αssessment – EMA), η οποία συλλέγει δεδομένα σχετικά με τη συμπεριφορά των ανθρώπων στο φυσικό τους περιβάλλον.

Η μελέτη παρακολούθησε 204 συμμετέχοντες ηλικίας 40 έως 65 ετών από το Μπρονξ της Νέας Υόρκης, χωρίς ιστορικό γνωστικής εξασθένηση. Σχεδόν το 50% ήταν μαύροι ή Αφροαμερικάνοι και το 34% λατινοαμερικανικής καταγωγής.

Οι συμμετέχοντες κατέγραφαν τις δραστηριότητες τους έξι φορές την ημέρα για εννέα μέρες, ολοκληρώνοντας γνωστικές εργασίες αφού ανέφεραν τα επίπεδα της σωματικής τους κίνησης.

Η έρευνα ανακάλυψε αρκετά μοτίβα:

  • Σωματική δραστηριότητα εντός των προηγούμενων 3,5 ωρών οδηγούσε σε βελτιωμένη ταχύτητα επεξεργασίας.
  • Αν και η λειτουργία της μνήμης δεν παρουσίασε βελτίωση, ο χρόνος αντίδρασης σε εργασίες σχετικά με τη μνήμη βελτιώθηκε.
  • Πιο συχνή δραστηριότητα ισοδυναμούσε με μεγαλύτερα γνωστικά οφέλη.

«Γινόμαστε πιο αργοί καθώς γερνάμε, και σωματικά και γνωστικά», δήλωσε ο Χακούν. «Η ιδέα είναι πως μπορούμε στιγμιαία να αντισταθμίσουμε αυτό το γεγονός μέσω της κίνησης. Είναι επιτακτικό.»

Οι συμμετέχοντες με συχνότερη δραστηριότητα είχαν μεγαλύτερα γνωστικά οφέλη από αυτούς που ήταν λιγότερο δραστήριοι. Αυτό υποδηλώνει ότι η συχνή σωματική δραστηριότητα μπορεί να σχετίζεται με αυξανόμενα οφέλη στην γνωστική υγεία, παρόλα αυτά απαιτείται περαιτέρω έρευνα σχετικά με το πώς η συχνότητα και ο χρόνος της σωματικής δραστηριότητας επηρεάζουν τη γνωστική υγεία, επεσήμανε ο Χακούν.

«Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι η καθημερινή σωματική δραστηριότητα μπορεί να προάγει τη γνωστική υγεία στη μέση ηλικία και πως τα οφέλη είναι άμεσα», γράφουν οι ερευνητές.

Ο Χακούν και η ομάδα του σχεδιάζουν να διευρύνουν την έρευνά τους με το να ενσωματώσουν εργαλεία παρακολούθησης της δραστηριότητας μαζί με τις μεθόδους αξιολόγησής τους και τη συλλογή μακροπρόθεσμων δεδομένων, για να συγκρίνουν τις επιπτώσεις της καθημερινής δραστηριότητας σε σχέση με τα φυσιολογικά μοτίβα γήρανσης.

Του George Citroner

 

 

Η McKinsey συμβιβάζεται για 650 εκατομμύρια δολάρια για τον ρόλο της στις πωλήσεις του OxyContin

Η εταιρεία συμβούλων McKinsey & Company κατέληξε σε διακανονισμό ύψους 650 εκατομμυρίων δολαρίων με το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ (DOJ) για τον ρόλο της στην ενίσχυση των πωλήσεων του OxyContin, ενός εξαιρετικά εθιστικού οπιοειδούς, για λογαριασμό της Purdue Pharma, σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα που κατατέθηκαν στην Βιρτζίνια την Παρασκευή.

Η συμφωνία επιτρέπει στην εταιρεία να αποφύγει την ποινική δίωξη εάν καταβάλει το ποσό και ακολουθήσει συγκεκριμένους όρους για πέντε χρόνια, συμπεριλαμβανομένης της διακοπής κάθε εργασίας που σχετίζεται με την πώληση, την εμπορία, ή την προώθηση ελεγχόμενων φαρμάκων.

Ο διακανονισμός περιλαμβάνει επίσης την συμφωνία του Μάρτιν Έλλινγκ, πρώην ανώτερου εταίρου της McKinsey, να δηλώσει ένοχος για παρεμπόδιση της δικαιοσύνης επειδή διέγραψε έγγραφα από το φορητό του υπολογιστή αφού έλαβε γνώση των ερευνών για την Purdue Pharma, όταν αυτή ήταν πελάτης της McKinsey, αναφέρεται στα έγγραφα.

Το υπουργείο Δικαιοσύνης δήλωσε ότι ο Έλλινγκ, 60 ετών, πολίτης των ΗΠΑ που διαμένει σήμερα στην Μπανγκόκ της Ταϊλάνδης, αναμένεται να εμφανιστεί στο ομοσπονδιακό δικαστήριο του Άμπινγκντον της Βιρτζίνια για να δηλώσει την ενοχή του και να καταδικαστεί σε μεταγενέστερες ημερομηνίες. Σύμφωνα με τα έγγραφα του δικαστηρίου, ο Έλλινγκ εργάστηκε σε διάφορους ρόλους στην McKinsey από το 1993 έως το 2021, και τελικά έγινε ανώτερος εταίρος.

Σε απάντηση του διακανονισμού, η McKinsey εξέφρασε μεταμέλεια για την εμπλοκή της με την Purdue Pharma σε δήλωση προς το Associated Press.

«Θα έπρεπε να είχαμε εκτιμήσει την βλάβη που προκαλούσαν τα οπιοειδή στην κοινωνία μας και δεν θα έπρεπε να είχαμε αναλάβει εργασίες πωλήσεων και μάρκετινγκ για την Purdue Pharma», ανέφερε η εταιρεία. «Αυτή η τρομερή κρίση της δημόσιας υγείας και η προηγούμενη εργασία μας για τους κατασκευαστές οπιοειδών θα αποτελούν πάντα πηγή βαθιάς λύπης για την εταιρεία μας».

Απαιτώντας λογοδοσία

Ο διακανονισμός αυτός αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας των ομοσπονδιακών εισαγγελέων να καταστήσουν τις εταιρείες υπόλογες για τον ρόλο τους στην κρίση εθισμού και κατάχρησης ναρκωτικών φαρμάκων στις ΗΠΑ, σύμφωνα με δελτίο Τύπου του Γραφείου Δημοσίων Υποθέσεων του Υπουργείου Δικαιοσύνης την Παρασκευή.

«Η McKinsey συνωμότησε με την Purdue Pharma για να “εκτοξεύσει” τις πωλήσεις του OxyContin κατά την διάρκεια μιας μανιασμένης επιδημίας οπιοειδών – μιας επιδημίας που συνεχίζει να αποδεκατίζει οικογένειες και κοινότητες σε όλη την χώρα. Το σημερινό πρωτοποριακό ψήφισμα καθιστά σαφή την δέσμευση του γραφείου μας να καταστήσει τις ισχυρές εταιρείες υπεύθυνες για τον ρόλο τους στην επιδημία των οπιοειδών, ακόμη και αν δεν παρασκεύαζαν, δεν πωλούσαν, ή δεν διέθεταν τα φάρμακα», δήλωσε ο εισαγγελέας των ΗΠΑ Τζόσουα Λέβυ για την περιφέρεια της Μασαχουσέτης.

«Εταιρείες συμβούλων όπως η McKinsey θα πρέπει να λάβουν το μήνυμα: αν οι συμβουλές που δίνετε σε εταιρείες σε αίθουσες συνεδριάσεων και παρουσιάσεις PowerPoint βοηθούν και υποθάλπουν εγκληματική δραστηριότητα, θα σας κυνηγήσουμε και θα αποκαλύψουμε την αλήθεια».

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, τα οπιοειδή έχουν συνδεθεί με περισσότερους από 80.000 ετήσιους θανάτους σε ορισμένα τελευταία χρόνια, με την παράνομη φεντανύλη να αποτελεί την κύρια αιτία την τελευταία δεκαετία. Νωρίτερα στην επιδημία οπιοειδών, τα συνταγογραφούμενα χάπια ήταν η κύρια αιτία θανάτου.

Τα τελευταία 15 χρόνια, η McKinsey έλαβε περισσότερα από 93 εκατομμύρια δολάρια από την Purdue για εργασίες που εκτέλεσε, συμπεριλαμβανομένων στρατηγικών για τη βελτίωση των πωλήσεων του OxyContin. Οι εισαγγελείς ισχυρίζονται ότι η McKinsey γνώριζε τους κινδύνους που συνδέονται με το OxyContin και τα προηγούμενα νομικά ζητήματα της Purdue Pharma, αλλά επέλεξε να συνεργαστεί μαζί της παρ’ όλα αυτά.

Ένα από τα καθήκοντα της McKinsey, σύμφωνα με τις δικαστικές καταθέσεις, φέρεται να ήταν η εύρεση συνταγογράφων που θα δημιουργούσαν τις περισσότερες πρόσθετες συνταγές εάν οι πωλητές της Purdue απευθύνονταν σε αυτούς. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα συνταγές που «δεν αφορούσαν ιατρικά αποδεκτές ενδείξεις, ήταν ανασφαλείς, αναποτελεσματικές, και ιατρικά περιττές, και οι οποίες συχνά εκτρέπονταν για χρήσεις που δεν είχαν νόμιμο ιατρικό σκοπό», ισχυρίζεται η κατάθεση.

Ο Κρίστοφερ Κάβανο, εισαγγελέας των ΗΠΑ για την Δυτική Περιφέρεια της Βιρτζίνια, δήλωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στη Βοστώνη ότι υπάρχει αντίκτυπος των ενεργειών της McKinsey στον πραγματικό κόσμο.

«Αυτό δεν ήταν υποθετικό», είπε. «Αυτό δεν ήταν απλώς μάρκετινγκ. Ήταν μια στρατηγική. Εκτελέστηκε και λειτούργησε».

Σύμφωνα με τη δικαστική κατάθεση, οι σύμβουλοι της McKinsey φέρονται να συνόδευαν τους εμπορικούς αντιπροσώπους της Purdue σε επισκέψεις σε συνταγογράφους και φαρμακεία το 2013, στο πλαίσιο μιας προσπάθειας να «εκτοξεύσουν» τις πωλήσεις της Purdue.

Το 2014, η McKinsey φέρεται να εντόπισε μικρές κλινικές που συνταγογραφούσαν περισσότερα οπιοειδή από ολόκληρα νοσοκομειακά συστήματα και πρότεινε τη στόχευσή τους για αυξημένες πωλήσεις, σύμφωνα με τη δικαστική κατάθεση και την πρόσφατη ανακοίνωση του υπουργείου Δικαιοσύνης.

Η εταιρεία συμβούλων φέρεται επίσης να προσπάθησε να επηρεάσει τους ομοσπονδιακούς κανονισμούς ώστε το OxyContin σε υψηλές δόσεις να υπόκειται στην ίδια εποπτεία με τα οπιοειδή χαμηλότερης δόσης και να καταστήσει την εκπαίδευση των συνταγογράφων προαιρετική και όχι υποχρεωτική, ανέφερε η κυβέρνηση στις καταθέσεις της.

Ο πρόσφατος ομοσπονδιακός διακανονισμός ακολουθεί προηγούμενες κυρώσεις της McKinsey να καταβάλει περίπου 765 εκατομμύρια δολάρια σε πολιτειακές και τοπικές κυβερνήσεις και 78 εκατομμύρια δολάρια σε ταμεία υγείας και ασφαλιστικές εταιρείες για τον ρόλο της στην κρίση των οπιοειδών.

Η Purdue έχει αντιμετωπίσει και άλλες έρευνες σχετικά με τη λειτουργία της, με τρία στελέχη της να δηλώνουν ένοχα για κατηγορίες περί παραποίησης της μάρκας το 2007 και την ίδια την εταιρεία να δηλώνει ένοχη για ποινικές κατηγορίες το 2020, συμφωνώντας σε πρόστιμα και κατασχέσεις ύψους 8,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

του Ρούντυ Μπλάλοκ