Δασμούς έως και 34,9% θα επιβάλει η Κίνα στις εισαγωγές ευρωπαϊκού μπράντι για διάστημα πέντε ετών, αρχής γενομένης από τις 5 Ιουλίου, όπως ανακοίνωσε το Υπουργείο Εμπορίου.
Ορισμένοι μεγάλοι παραγωγοί θα εξαιρεθούν από τα συγκεκριμένα τέλη, εφόσον συμφωνήσουν να διατηρήσουν τις τιμές τους πάνω από ένα ελάχιστο όριο. Η απόφαση αυτή γνωστοποιήθηκε μέσα από σειρά εγγράφων που αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα του υπουργείου στις 4 Ιουλίου και έρχεται ως αποτέλεσμα έρευνας που διήρκεσε ένα χρόνο και ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2024.
Έντονες αντιδράσεις εκφράστηκαν από Γάλλους αξιωματούχους, οι οποίοι χαρακτήρισαν το μέτρο ως «καθαρή εκδίκηση» απέναντι στην αύξηση των δασμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε κινεζικά ηλεκτρικά οχήματα.
Σύμφωνα με περίληψη του υπουργείου, το ευρωπαϊκό μπράντι κρίθηκε ότι πωλείται «σε τιμές ντάμπινγκ» στην κινεζική αγορά, γεγονός που θέτει σε σοβαρό κίνδυνο τις τοπικές βιομηχανίες.
Αναλυτικότερα, το υπουργείο παρουσίασε τους νέους δασμούς για διάφορες ευρωπαϊκές επωνυμίες, οι οποίοι κυμαίνονται από 27,7% για την Martell έως 34,9% για τη Hennessy. Διευκρίνισε επίσης ότι τα νέα μέτρα δεν θα έχουν αναδρομική ισχύ από τον Οκτώβριο του 2024, όταν είχαν επιβληθεί προσωρινοί δασμοί έως 39% στις ευρωπαϊκές βιομηχανίες αλκοολούχων ποτών.
Ταυτόχρονα, το υπουργείο έκανε δεκτές δεσμεύσεις ελάχιστης τιμής από κάποιους ευρωπαίους παραγωγούς, επιτρέποντάς τους έτσι να αποφύγουν τους καινούργιους δασμούς. Α
Ανακοινώθηκαν τα ονόματα άνω των 30 εταιρειών που προχώρησαν σε ανάλογες δεσμεύσεις, μεταξύ των οποίων οι γαλλικοί κολοσσοί Pernod Ricard, Rémy Martin και Hennessy. Ωστόσο, δεν γνωστοποιήθηκε το ακριβές ύψος των ελάχιστων τιμών για τις πωλήσεις στην κινεζική αγορά.
Επιπλέον, η κινεζική κυβέρνηση δεσμεύθηκε ότι θα επιστρέψει τις εγγυήσεις που είχαν καταβάλει οι ευρωπαϊκές εταιρείες από τον Οκτώβριο του 2024 και έπειτα.
Ανησυχία στον κλάδο
Η απόφαση αυτή προκάλεσε ανησυχία σε φορείς του κλάδου. Ο Εθνικός Διακλαδικός Γραφείο του Κονιάκ (BNIC), που αντιπροσωπεύει τους παραγωγούς κονιάκ στη Γαλλία, τόνισε ότι οι δεσμεύσεις ελάχιστων τιμών δεν αποτελούν παραδοχή πρακτικής ντάμπινγκ.
Η ένωση κάλεσε τη γαλλική κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να διαπραγματευτούν με τις κινεζικές αρχές για την εξεύρεση πολιτικής λύσης.
Ο πρόεδρος του BNIC, Φλοράν Μαριλέν, σημείωσε: «Το καθεστώς της ελάχιστης τιμής προσφέρει πιο ανεκτές συνθήκες για τις εταιρείες μας σε σχέση με τους οριστικούς αντι-νταμπινγκ δασμούς που ανακοινώθηκαν, παρότι η πρόσβαση στην αγορά παραμένει περιορισμένη».
Ο Ερβέ Ντεμεζόν, γενικός διευθυντής της οργάνωσης Spirits Europe, εξέφρασε τη λύπη του για την επιβολή των κινεζικών δασμών, δηλώνοντας: «Πέραν του άμεσου αντικτύπου στον κλάδο μας, η απόφαση αυτή κινδυνεύει να οξύνει τις εμπορικές εντάσεις σε μια περίοδο που η αμοιβαία συνεργασία είναι πιο σημαντική από ποτέ».
Ο Ντεμεζόν συμπλήρωσε: «Χαιρετίζουμε ωστόσο τη σύναψη συμφωνιών ελάχιστης τιμής με ορισμένες εταιρείες, καθώς προσφέρουν μερική ανακούφιση, και καλούμε να επεκταθεί αυτή η δυνατότητα σε όλες τις εταιρείες που έχουν υπογράψει».
Εμπορικές εντάσεις εν όψει διπλωματικών επαφών
Η κίνηση του Υπουργείου συμπίπτει με την επίσκεψη του κορυφαίου κινέζου διπλωμάτη, Ουάνγκ Γι, στην Ευρώπη για συνομιλίες με αξιωματούχους υψηλού επιπέδου, στο πλαίσιο περιοδείας ενόψει συνόδου κορυφής αργότερα μέσα στον μήνα με αφορμή την 50ή επέτειο από τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων μεταξύ του κινεζικού καθεστώτος και της ΕΕ.
Στις 3 Ιουλίου, ο Ουάνγκ συναντήθηκε στο Βερολίνο με τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών, Γιόχαν Βάντεφουλ, ο οποίος υπογράμμισε πως, αν και Γερμανία και Κίνα διατηρούν στενές οικονομικές σχέσεις, ο δίκαιος ανταγωνισμός είναι κρίσιμος. «Είναι ακριβώς η διεθνής τάξη εμπορίου που έκανε την Κίνα τόσο επιτυχημένη», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Στο ίδιο πνεύμα, το Υπουργείο με ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στις 3 Ιουλίου, επισήμανε πως «οι πρακτικές στρέβλωσης της αγοράς βλάπτουν όλους» και τονίζοντας τη δέσμευσή του να μετριάσει τους κινδύνους που παρατηρούνται στην Ευρώπη.
Η θέση αυτή συμβαδίζει με δηλώσεις της επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Κάγια Κάλλας, η οποία κάλεσε τον Ουάνγκ να «βάλει τέλος στις στρεβλωτικές πρακτικές του Πεκίνου», στις οποίες περιλαμβάνονται και οι περιορισμοί στις εξαγωγές σπανίων γαιών, όπως επανέλαβε και η υπηρεσία εξωτερικής δράσης της ΕΕ.
Ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι αποσύρει και τους τελευταίους επιθεωρητές του που παρέμεναν στο Ιράν.
Η κίνηση αυτή πραγματοποιείται εν μέσω κλιμακούμενης έντασης μεταξύ του πυρηνικού επιτηρητή του ΟΗΕ και του καθεστώτος της Τεχεράνης.
Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, ομάδα επιθεωρητών του ΔΟΑΕ αναχώρησε με ασφάλεια από το Ιράν, επιστρέφοντας στην έδρα του Οργανισμού στη Βιέννη, αφού «παρέμειναν στην Τεχεράνη καθ’ όλη τη διάρκεια της πρόσφατης στρατιωτικής σύγκρουσης», όπως αναφέρει ο Οργανισμός στην πλατφόρμα X.
Σε επόμενη ανάρτηση, ο γενικός διευθυντής του ΔΟΑΕ Ραφαέλ Γκρόσι υπογράμμισε τη ζωτικής σημασίας ανάγκη να βρεθούν τρόποι ώστε ο Οργανισμός να μπορέσει να επαναλάβει το συντομότερο δυνατό τις ουσιαστικές δραστηριότητές του για παρακολούθηση και επαλήθευση στο Ιράν.
Από την έναρξη των ισραηλινών επιθέσεων στη χώρα, τρεις εβδομάδες πριν, ο ΔΟΑΕ δεν έχει καταφέρει να επιθεωρήσει καμία πυρηνική εγκατάσταση της Ισλαμικής Δημοκρατίας.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες συναίνεσαν αργότερα στις βομβιστικές επιδρομές του Ισραήλ, οι οποίες έπληξαν μεταξύ άλλων πυρηνικές εγκαταστάσεις στο Φορντό, τη Νατανζ και το Εσφαχάν.
Μετά από αυτές τις αεροπορικές επιθέσεις, ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Πιτ Χέγκσεθ, ανώτατοι αξιωματούχοι των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών και ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσαν ότι οι δυνατότητες του Ιράν για εμπλουτισμό ουρανίου έχουν υποστεί σοβαρό πλήγμα.
Στο μεσοδιάστημα, το Ιράν εξέδωσε διαδοχικές ανακοινώσεις καταδικάζοντας τον ΔΟΑΕ και κατηγορώντας τον κ. Γκρόσι για μεροληψία.
Ως απάντηση, η Τεχεράνη διέκοψε επίσημα τη συνεργασία με τον Οργανισμό στις αρχές της εβδομάδας, ενώ το ιρανικό κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα που απαγορεύει την είσοδο του ΔΟΑΕ στη χώρα, εκτός εάν διασφαλιστεί η προστασία των πυρηνικών εγκαταστάσεων.
Ο ΔΟΑΕ υπογράμμισε στις 2 Ιουλίου ότι το Ιράν δεν τον έχει ενημερώσει επίσημα για οποιαδήποτε απόφαση αναστολής συνεργασίας.
Το Ιράν κατηγορεί επίσης τον Οργανισμό ότι έδωσε το πρόσχημα για τις αεροπορικές επιδρομές, εκδίδοντας σχετική έκθεση στις 31 Μαΐου.
Η έκθεση αυτή οδήγησε σε ψήφισμα του διοικητικού συμβουλίου του ΔΟΑΕ, που χαρακτήρισε την Ισλαμική Δημοκρατία παραβάτη των υποχρεώσεών της βάσει της Συνθήκης Μη Διάδοσης των Πυρηνικών Όπλων. Ο κ. Γκρόσι δήλωσε ότι παραμένει σταθερός στις διαπιστώσεις της έκθεσης, απορρίπτοντας οποιονδήποτε ισχυρισμό ότι έδωσε διπλωματικό κάλυμμα για στρατιωτική δράση.
Πριν από τις επιδρομές, ο ΔΟΑΕ είχε επισημάνει ότι το Ιράν εμπλούτιζε ουράνιο σε ποσοστό έως και 60%, κυρίως στη μονάδα του Φορντό, η οποία βομβαρδίστηκε από τις ΗΠΑ στα τέλη Ιουνίου. Τον περασμένο μήνα, ο Οργανισμός εξέφρασε ανησυχία για τα περίπου 410 κιλά εμπλουτισμένου ουρανίου που διαθέτει το Ιράν, υπενθυμίζοντας ότι, βάσει της συμφωνίας του 2015, το όριο για τον εμπλουτισμό ήταν μικρότερο από 4%.
Το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν εδώ και χρόνια ότι το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα στοχεύει στην κατασκευή πυρηνικών όπλων. Τον Ιούνιο, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου δήλωσε ότι οι αεροπορικές επιδρομές της χώρας του αποσκοπούσαν στο να αποτρέψουν το ιρανικό καθεστώς από την ταχεία απόκτηση τέτοιου οπλισμού.
Τη νύχτα, η Ρωσία πραγματοποίησε τη σφοδρότερη αεροπορική επίθεση κατά της Ουκρανίας από την έναρξη του πολέμου, αφήνοντας πολλαπλές περιοχές του Κιέβου με ζημιές το πρωί της Παρασκευής.
Σύμφωνα με την Ουκρανική Πολεμική Αεροπορία, η Μόσχα εξαπέλυσε 550 μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones) και πυραύλους σε όλη τη χώρα, τα περισσότερα εκ των οποίων ήταν ιρανικά UAV τύπου Shahed.
Οι ουκρανικές δυνάμεις ανακοίνωσαν ότι κατάφεραν να εξουδετερώσουν 478 από τα όπλα που εκτοξεύτηκαν, με τα συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας να καταρρίπτουν 270 στόχους — μεταξύ αυτών δύο πυραύλους cruise — ενώ άλλοι 208 χάθηκαν από τα ραντάρ και εκτιμάται ότι παρεμποδίσθηκαν με ηλεκτρονικά μέσα. Παρά ταύτα, η Ρωσία πέτυχε πλήγματα σε οκτώ τοποθεσίες με εννέα πυραύλους και 63 drones.
Στόχος του νυχτερινού μπαράζ του Κρεμλίνου αποτέλεσε κυρίως η πρωτεύουσα της Ουκρανίας, με τουλάχιστον 23 τραυματίες, εκ των οποίων οι 14 χρειάστηκαν νοσηλεία, σύμφωνα με τον δήμαρχο του Κιέβου, Βιτάλι Κλίτσκο, σε ανάρτησή του στο Telegram.
Ο ίδιος ανέφερε ακόμη: «Πέντε ασθενοφόρα υπέστησαν ζημιές κατά την επίθεση, ωστόσο έως τώρα δεν έχουν αναφερθεί τραυματισμοί ιατρικού προσωπικού». Ο Κλίτσκο μίλησε για καταστροφές σε τουλάχιστον πέντε από τα δέκα διαμερίσματα του Κιέβου, τόσο σε κατοικημένα όσο και σε λοιπά κτίρια.
Ο εθνικός σιδηροδρομικός οργανισμός γνωστοποίησε ζημιές και στις υποδομές Γιεκατερίνμπουργκ–Λιζνίτσι, προειδοποιώντας το κοινό για καθυστερήσεις στα δρομολόγια.
Ο επικεφαλής της στρατιωτικής διοίκησης της πόλης του Κιέβου, Τίμερ Τκατσένκο, συνέστησε στους πολίτες να κρατούν κλειστά τα παράθυρά τους λόγω επικίνδυνων επιπέδων καυσαερίων στην ατμόσφαιρα.
Σε ανάρτησή του στο Telegram σημείωσε: «Η Ρωσία, ένα τρομοκρατικό κράτος, σπέρνει το χάος». Εκτός από την πρωτεύουσα, πληγές δέχθηκαν και η ευρύτερη περιφέρεια του Κιέβου, καθώς και οι περιοχές Ντνίπρο, Σούμι, Χάρκιβ και Τσερνίχιβ.
Το πρωί της Παρασκευής, ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, αναφέρθηκε στις επιθέσεις μέσω του κοινωνικού δικτύου X, επισημαίνοντας πως οι αεροπορικές εφόδοι ξεκίνησαν σχεδόν ταυτόχρονα με τα ρεπορτάζ περί τηλεφωνικής συνομιλίας μεταξύ του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
Ο Ζελένσκι τόνισε ότι η αντιαεροπορική άμυνα ήταν καθοριστική στο να αποτραπούν μεγαλύτερες καταστροφές, προσθέτοντας: «Είναι απολύτως κρίσιμο οι εταίροι μας να συνεχίσουν να μας στηρίζουν στην άμυνα έναντι βαλλιστικών πυραύλων. Τα συστήματα Patriot και οι πύραυλοι τους σώζουν ζωές».
Νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα, οι Ηνωμένες Πολιτείες πάγωσαν ορισμένες αποστολές όπλων στην Ουκρανία, στο πλαίσιο αναθεώρησης δυνατοτήτων από το Πεντάγωνο, ώστε η αμερικανική στρατιωτική βοήθεια να ευθυγραμμιστεί με τις στρατηγικές προτεραιότητες άμυνας της χώρας.
Η απόφαση αυτή προκάλεσε την άμεση αντίδραση του ουκρανικού Υπουργείου Εξωτερικών, το οποίο κάλεσε τον Αμερικανό πρεσβευτή στην Ουκρανία, Τζον Τζίνκελ, για να υπογραμμίσει τη σημασία της συνέχισης παράδοσης των ήδη δεσμευμένων αμυντικών πακέτων.
Ο Ζελένσκι επισήμανε ότι η πρόσφατη επίθεση αποτελεί σαφές δείγμα ότι χωρίς πραγματικά ευρείας κλίμακας πίεση, «η Ρωσία δεν θα αλλάξει τη βλακώδη, καταστροφική της στάση. Σε κάθε τέτοιο πλήγμα κατά ανθρώπων, πρέπει να υφίστανται τις αντίστοιχες κυρώσεις και άλλα πλήγματα στην οικονομία, στα έσοδα και στις υποδομές τους». Συμπλήρωσε δε: «Αυτό είναι το μοναδικό μέσο που μπορεί γρήγορα να βελτιώσει την κατάσταση, κάτι που εξαρτάται από τους εταίρους μας, και πρωτίστως από τις Ηνωμένες Πολιτείες».
Το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας υποστήριξε πως έπληξε στρατιωτικούς στόχους στο Κίεβο, μεταξύ των οποίων εργοστάσια drone, στρατιωτικό αεροδρόμιο και διυλιστήριο πετρελαίου.
Τηλεφωνική επαφή Τραμπ–Πούτιν
Ο Ντόναλντ Τραμπ, στις 3 Ιουλίου, δήλωσε ότι η τηλεφωνική του συνομιλία με τον Πούτιν δεν απέφερε καμία πρόοδο, καθώς ο ίδιος συνεχίζει την προσπάθεια διαμεσολάβησης ειρηνευτικής συμφωνίας μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.
«Δεν σημείωσα καμία πρόοδο μαζί του», είπε ο Αμερικανός πρόεδρος εν πτήσει με το Air Force One προς την Αϊόβα.
Ο Τραμπ ανέφερε πως συζήτησε με τον Πούτιν για το Ιράν και την Ουκρανία, προσθέτοντας: «Δεν είμαι ικανοποιημένος από αυτό. Είμαι πολύ απογοητευμένος από τη συνομιλία που είχα σήμερα με τον πρόεδρο Πούτιν, επειδή δεν θεωρώ ότι έχει διάθεση να σταματήσει, και αυτό είναι πολύ λυπηρό». Ο Τραμπ διευκρίνισε: «Απλώς λέω ότι δεν νομίζω να προσπαθεί να τερματίσει την κατάσταση, κι αυτό είναι πραγματικά ατυχές». Ο Τραμπ αναμένεται να μιλήσει με τον Ζελένσκι εντός της Παρασκευής.
Από ρωσικής πλευράς δεν υπήρξε δημόσιο σχόλιο του Βλαντιμίρ Πούτιν για τη συνομιλία, ωστόσο ο σύμβουλος της προεδρίας, Γιούρι Ουσάκοφ, δήλωσε στο ρωσικό κρατικό πρακτορείο TASS ότι οι δύο ηγέτες μίλησαν σχεδόν μία ώρα και συζήτησαν, μεταξύ άλλων, την κατάσταση στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή.
Ο Ουσάκοφ πρόσθεσε ότι στη διάρκεια της συζήτησης, έγινε αναφορά και στην πιθανότητα ανταλλαγής κινηματογραφικών παραγωγών που προωθούν τις παραδοσιακές αξίες που μοιράζονται η Ρωσία και η διοίκηση Τραμπ.
Η Ρωσία έγινε την Πέμπτη η πρώτη χώρα που αναγνώρισε επίσημα την de facto κυβέρνηση των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, με το σουνιτικό ισλαμιστικό κίνημα να έχει καταλάβει την εξουσία από τον Αύγουστο του 2021.
Όπως ανακοίνωσε το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών, η επίσημη αναγνώριση αποσκοπεί στην ενίσχυση παραγωγικής διμερούς συνεργασίας.
Το Υπουργείο υπογράμμισε: «Βλέπουμε σημαντικές προοπτικές για συνεργασία στο εμπόριο και την οικονομία, με επίκεντρο έργα στους τομείς της ενέργειας, των μεταφορών, της γεωργίας και των υποδομών».
Προσέθεσε ακόμη: «Θα συνεχίσουμε να συνδράμουμε την Καμπούλ στην ενίσχυση της περιφερειακής ασφάλειας και στη μάχη κατά των τρομοκρατικών απειλών και του εγκλήματος που σχετίζεται με τα ναρκωτικά».
Το ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν χαιρέτισε την αποδοχή των διαπιστευτηρίων του νέου πρέσβη του στη Μόσχα, Γκουλχασάν Χασάν, από τη Ρωσική Ομοσπονδία ως σημαντική εξέλιξη, εκφράζοντας την ελπίδα ότι η κίνηση αυτή θα διευρύνει και θα ενισχύσει τις διμερείς σχέσεις.
Ο νέος Ρώσος πρέσβης στην Καμπούλ, Ντμίτρι Ζόρνοφ, δήλωσε στο κρατικό κανάλι της Ρωσίας ότι η απόφαση για επίσημη αναγνώριση των Ταλιμπάν ελήφθη προσωπικά από τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, μετά από εισήγηση του υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος είχε συναντηθεί τον Οκτώβριο του 2024 με τον υπουργό Εξωτερικών των Ταλιμπάν, Αμίρ Χαν Μετάκι.
Ο Ζόρνοφ σχολίασε: «Η απόφαση αυτή δείχνει πως η Ρωσία επιδιώκει την ανάπτυξη πλήρων σχέσεων με το Αφγανιστάν».
Τον Απρίλιο, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ρωσίας αφαίρεσε τους Ταλιμπάν από τη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων.
Το ρωσικό ΥΠΕΞ σημείωσε: «Η άρση της τρομοκρατικής ιδιότητας από το κίνημα των Ταλιμπάν, που συγκρότησε την αφγανική κυβέρνηση μετά την κατάρρευση του φιλοδυτικού καθεστώτος του Ασράφ Γκάνι το 2021, ανοίγει τον δρόμο για τη δημιουργία μιας ολοκληρωμένης εταιρικής σχέσης με την Καμπούλ προς όφελος των λαών Ρωσίας και Αφγανιστάν».
Η ιστορική εμπλοκή της Ρωσίας στο Αφγανιστάν χρονολογείται από την εποχή του Μεγάλου Παιγνιδιού, όταν οι Τσάροι ανταγωνίζονταν τη Βρετανική Αυτοκρατορία για τον έλεγχο της περιοχής.
Η Σοβιετική Ένωση εισέβαλε στο Αφγανιστάν το 1979, διεξάγοντας μακρόχρονο πόλεμο κατά των Μουτζαχεντίν με υποστήριξη των ΗΠΑ, έως την αποχώρησή της το 1989. Οι Ταλιμπάν κατέλαβαν για πρώτη φορά την Καμπούλ το 1996, αλλά απομακρύνθηκαν τον Νοέμβριο του 2001 από δύναμη υπό τις ΗΠΑ, μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.
Όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν ανακοίνωσε την ολοκληρωτική αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων μέχρι τις 11 Σεπτεμβρίου 2021, οι Ταλιμπάν κατέλαβαν και πάλι την Καμπούλ τον Αύγουστο του 2021, επιβάλλοντας έκτοτε τη σκληρή ερμηνεία τους του ισλαμικού νόμου.
Τον Αύγουστο του 2024, οι Ταλιμπάν απαγόρευσαν στις γυναίκες να εμφανίζονται με ακάλυπτο πρόσωπο ή να μιλούν δημοσίως. Κατά την πρώτη περίοδο διακυβέρνησής τους, μόνον τρεις χώρες—Πακιστάν, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα—είχαν αναγνωρίσει επίσημα τους Ταλιμπάν.
Οι Ταλιμπάν καταλαμβάνουν το προεδρικό μέγαρο του Αφγανιστάν στην Καμπούλ, Αφγανιστάν, στις 15 Αυγούστου 2021. Zabi Karimi/AP Photo
Έκτοτε, η Ρωσία γίνεται η πρώτη χώρα που προχωρά σε επίσημη αναγνώριση του καθεστώτος Ταλιμπάν μετά την επανακυριαρχία τους στην Καμπούλ το 2021. Οι Ταλιμπάν έχουν ξεκινήσει συνομιλίες με την Ινδία και έχουν συνάψει διπλωματικές σχέσεις με την Κίνα και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Τον Μάιο, η Ρωσία προσέφερε βοήθεια στους Ταλιμπάν για την αντιμετώπιση του παρακλαδιού του ISIS στο Αφγανιστάν, γνωστού ως ISIS-Khurasan ή ISIS-K. Ο ειδικός εκπρόσωπος του Ρώσου προέδρου για το Αφγανιστάν, Ζαμίρ Καμπίλοφ, δήλωσε σε συνέντευξή του: «Αναγνωρίζουμε και εκτιμούμε τις προσπάθειες των Ταλιμπάν στη μάχη κατά της αφγανικής πτέρυγας του ISIS. Πρόκειται για κοινό εχθρό Ρωσίας και Αφγανιστάν, και θα παρέχουμε κάθε δυνατή συνδρομή στις αρχές της χώρας μέσω ειδικών μηχανισμών».
Το καθεστώς των Ταλιμπάν έχει έρθει επανειλημμένα αντιμέτωπο με το ISIS-K, το οποίο έχει αναλάβει την ευθύνη για επιθέσεις και στη Ρωσία, όπως αυτή στο Crocus City Hall της Μόσχας τον Μάρτιο του 2024, όπου 145 άνθρωποι σκοτώθηκαν και εκατοντάδες τραυματίστηκαν.
Σε σχετική εξέλιξη, ο πακιστανικός στρατός ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι εξόντωσε 30 μέλη των Πακιστανών Ταλιμπάν που πέρασαν τα σύνορα από το Αφγανιστάν, υπογραμμίζοντας ότι οι Πακιστανοί Ταλιμπάν αποτελούν ξεχωριστή αλλά στενά συνδεδεμένη οργάνωση με τους Αφγανούς Ταλιμπάν.
Ο στρατός ισχυρίστηκε ότι οι μαχητές αυτοί είχαν την υποστήριξη της Ινδίας και κάλεσε την κυβέρνηση της Καμπούλ να αποτρέψει τη χρήση του αφγανικού εδάφους από ξένους proxy. Το Πακιστάν έχει κατηγορήσει επανειλημμένα την Ινδία για υποστήριξη τόσο των Πακιστανών Ταλιμπάν όσο και του Απελευθερωτικού Στρατού του Μπαλουχιστάν.
Τη δυνατότητα αγοράς συστημάτων Patriot από τις ΗΠΑ προκειμένου να τις διαθέσει στην Ουκρανία διερευνά η γερμανική κυβέρνηση, σύμφωνα με την εφημερίδα BILD. Η παράδοσή τους ωστόσο προϋποθέτει την έγκριση του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα, η Γερμανία θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει δύο συστήματα Patriot, αν και η παράδοσή τους υπόκειται ακόμη στην έγκριση της αμερικανικής κυβέρνησης υπό τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. Οι πύραυλοι Patriot θεωρούνται κρίσιμης σημασίας για την προστασία της Ουκρανίας από τις ρωσικές αεροπορικές επιδρομές και το Κίεβο διαθέτει επί του παρόντος μόνο τέσσερα από αυτά τα συστήματα.
Η BILD επισημαίνει ακόμη ότι η Ουκρανία αρχικά προσπάθησε ανεπιτυχώς να αγοράσει επιπλέον συστήματα Patriot απευθείας από τις ΗΠΑ και κατόπιν στράφηκε στο Βερολίνο. Η γερμανική κυβέρνηση διαβίβασε το αίτημα για δύο συστήματα στον Υπουργό ‘Αμυνας των ΗΠΑ Πιτ Χέγκσεθ πριν από αρκετές εβδομάδες, αλλά παραμένει ασαφές εάν οι πρόσφατα επιβληθέντες περιορισμοί των ΗΠΑ στην προμήθεια πυραύλων από την Ουκρανία θα μπορούσαν να εμποδίσουν και αυτή την πιθανή συμφωνία.
Η διακοπή των παραδόσεων αμερικανικών όπλων φέρεται επίσης να συζητήθηκε σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου της γερμανικής κυβέρνησης, όπου διαπιστώθηκε ότι τα όπλα που επηρεάστηκαν δεν μπορούσαν να αντικατασταθούν βραχυπρόθεσμα. Παρ’ όλα αυτά, η Γερμανία και άλλοι Ευρωπαίοι εταίροι εξετάζουν το ενδεχόμενο να προμηθεύσουν συστήματα Patriot από τα δικά τους αποθέματα.
Οι ειδικοί σε θέματα ασφάλειας φοβούνται, σημειώνει το δημοσίευμα, ότι οι συνεχιζόμενες ρωσικές αεροπορικές επιδρομές στοχεύουν σκόπιμα στην εξάντληση του αποθέματος πυραύλων Patriot της Ουκρανίας και η απόφαση των ΗΠΑ έχει επιδεινώσει περαιτέρω την κατάσταση. Στο Βερολίνο υπάρχει μάλιστα η ανησυχία ότι οι υπάρχουσες αμυντικές δυνατότητες δεν επαρκούν για την απόκρουση των επιθέσεων.
Σκεφτείτε χάος, αλλά με τους καλύτερους δυνατούς τρόπους. Δρόμοι γεμάτοι με αυτοκίνητα που κορνάρουν, πεζοδρόμια γεμάτα με πολυάσχολο κόσμο και μικροπωλητές, συν μικρές Βέσπα και άλλα μηχανάκια, μέσα σε όλο αυτό. Στα αριστερά, ίσως μια αντιλογία, σε πλήρως ιταλικό ύφος, με υψωμένες φωνές και χέρια σε κίνηση. Στα δεξιά, μια ελαφρώς ανυπόμονη ουρά για την καλύτερη πίτσα που μπορείτε να φανταστείτε. Το άρωμα της ζύμης, της σάλτσας ντομάτας και του τυριού στον φούρνο με ξύλα αιωρείται σε όλη τη σκηνή.
Είτε την αγαπάτε είτε όχι, η Νάπολη είναι από τις πιο ζωντανές πόλεις στον κόσμο. Η τρίτη μεγαλύτερη αστική περιοχή της Ιταλίας εκτείνεται κατά μήκος της θάλασσας, υπό τις αχνίζοντες κορυφές του Βεζούβιου, του ενεργού ακόμα ηφαιστείου. Οι Ναπολιτάνοι, που φαίνεται να παίρνουν την ενέργειά τους από αυτήν την μαγματική κορυφή, ζουν (και αγαπούν) τις ζωές τους με μια ένταση και επιθυμία που δεν θα συναντήσετε ίσως πουθενά αλλού στην Ευρώπη. Είναι πολλά, για 24 ώρες, αλλά εδώ είναι ένας οδηγός για να βιώσετε όσο περισσότερο «la passione nella vita» (επιθυμία για ζωή) το δυνατόν σε μόνο μία μέρα.
Άφιξη
Το διεθνές αεροδρόμιο Καποντιτσίνο της Νάπολης (ΝΑP) είναι πολύ κοντά στην καρδιά της πόλης. Συχνά θα δείτε ή θα ακούσετε μεγάλα αεροπλάνα να απογειώνονται ή να προσγειώνονται καθώς εξερευνείτε τον αστικό πυρήνα. Είναι απλώς ένα ακόμα στοιχείο στην αισθητηριακή υπερφόρτωση την τελείως τυπική για μια επίσκεψη εδώ.
Ένας βασικός προορισμός για χαμηλού κόστους εταιρείες όπως EasyJet και Ryanair, ένας αριθμός ιταλικών εταιρειών επίσης προσγειώνονται εδώ από ευρωπαϊκά κέντρα όπως Αθήνα, Άμστερνταμ, Μόναχο, και Παρίσι. Αλλά αν πετάτε τους θερμότερους μήνες, ίσως μπορέσετε να βρείτε μια απευθείας πτήση από Βόρεια Αμερική, με εποχικές, άμεσες πτήσεις που συνδέουν πόλεις όπως Σικάγο, Φιλαδέλφεια, Νέα Υόρκη, Μόντρεαλ, και Ατλάντα.
Μόλις φτάσετε, το να πάτε στην πόλη είναι γρήγορο. Ένα δημόσιο λεωφορείο (με όνομα Alibus) θα σας πάει στον Κεντρικό Σταθμό σε περίπου 15 λεπτά—ή για τον λιμένα, περίπου 35 λεπτά. Ένα εισιτήριο για τον σταθμό κοστίζει πέντε ευρώ. Οι υπηρεσίες διαμοίρασης αυτοκινήτου δεν είναι συνήθεις. Αν επιλέξετε ταξί, σιγουρευτείτε να κανονίσετε μια τιμή που μοιάζει δίκαιη πριν καθίσετε πίσω.
Ένα σημείωμα για την γλώσσα
Αν και οι κάτοικοι εδώ είναι αναμφισβήτητα Ιταλοί, μια ισχυρή τοπική ταυτότητα επιμένει. Αυτό εκτείνεται και στην γλώσσα. Τα Ναπολιτάνικα συνδυάζουν Λατινικά με άλλες ιστορικές επιρροές: Ελληνικά, Ισπανικά, ακόμα και Γαλλικά. Ευτυχώς, οι περισσότεροι – ειδικά αυτοί στον τομέα υπηρεσιών, όπως υπάλληλοι σε πολλές πιτσαρίες – μιλάνε καλά Αγγλικά.
Πρωί
Η Νάπολη εξερευνάται καλύτερα σε επίπεδο δρόμου—αν και θα πρότεινα να την γνωρίσετε σε καλά μετριασμένες δόσεις. Αν πήρατε το Alibus στον κεντρικό σταθμό τρένων της Νάπολης, απλώς αρχίστε να περπατάτε. Κάθε τετράγωνο στην πορεία σας θα είναι μια ολόκληρη όπερα, από μόνο του. Κωμωδία, όχι τραγωδία—θόρυβοι, κίνηση και ενδιαφέρουσες αφηγήσεις ανεξαρτήτως που θα κοιτάξετε.
Πηγαίνετε προς τα νοτιοδυτικά, λίγο πολύ κατά μήκος της ακτής του κόλπου της Νάπολης. Περπατώντας στον κύριο δρόμο του Κόρσο Ουμπέρτο θα σας πάρει περίπου 45 λεπτά αν φτάσετε στο Βασιλικό Παλάτι της Νάπολης.
Το Βασιλικό Παλάτι της Νάπολης χρονολογείται στο 1600 και έχει μείγμα Μπαρόκ και Νεοκλασικού ύφους. (Gim42/Getty Images)
Μόλις πριν φτάσετε, κάντε μια μικρή στάση στην Γκαλλερία Ουμπέρτο Ι, για να κοιτάξετε ψηλά στους γυάλινους τρούλους. Ονομασμένη (όπως ο δρόμος στον οποίον βρίσκεται) για τον Βασιλιά Ουμπέρτο, μονάρχη της Ιταλίας τον καιρό της κατασκευής, αυτό το εμπορικό σύμπλεγμα ολοκληρώθηκε το 1890. Ήταν βασικό μέρος του «risanamento», ενός μεγάλης κλίμακας προγράμματος ανακαίνισης που μεταφράζεται «κάντε υγιές ξανά.»
Σήμερα, είναι μέρος του ιστορικού κέντρου της Νάπολης, ενός αναγνωρισμένου μέρους Παγκόσμιας Κληρονομιάς UNESCO. Λίγα λεπτά περπάτημα μέσα του θα σας αναζωογονήσει και θα διώξει την όποια κούραση από την μακριά πτήση. Πολλές μέρες, ένας λαμπερός νότιος Ιταλικός ήλιος ρέει κάτω από το καμπύλο γυαλί, στα καταστήματα και καφετερίες εντός.
Τώρα ίσως είναι μια καλή στιγμή να πάρετε ένα γρήγορο πρωινό σνακ. Ίσως μόνο έναν διπλό εσπρέσσο που θα πιείτε, στο ιταλικό ύφος, όρθιοι στο μπαρ, και ίσως μαζί με μια σφολιατέλα, ένα συνηθισμένο, τραγανό προϊόν, συχνά γεμιστό με ρικόττα.
Μετά, βγείτε από την Γκαλλερία και βρείτε το Θέατρο Σαν Κάρλο, απέναντι, που άνοιξε το 1737. «Αυτή είναι η παλαιότερη συνεχώς σε λειτουργία όπερα στον κόσμο», μου είπε ένας οδηγός σε πρόσφατη επίσκεψη. «Έχω καλές μνήμες από εκεί, που πήγαινα με τον πατέρα μου, να δούμε τον Παβαρόττι.»
Το Τεάτρο ντι Σαν Κάρλο είναι γνωστό για το εντυπωσιακό καμπύλο αμφιθέατρο, τον ερυθρό και χρυσό διάκοσμο, και την ζωγραφιά στην οροφή. (Shutterstock)
Μετά, είναι μόνο λίγα τετράγωνα έως το Βασιλικό Παλάτι της Νάπολης. Ένα πιθανό πρόβλημα—είναι ένα μέρος που θα μπορούσατε να περάσετε ολόκληρη μέρα. Προσπαθείστε να κινηθείτε γρήγορα, παρατηρώντας την ιστορία. Χτισμένο το 1600, όπως πολλά Ευρωπαϊκά παλάτια, είχε αρκετές ανακαινίσεις και αλλαγές ανά τους αιώνες.
Σίγουρα αξιόλογο: να περπατήσετε στην Μεγάλη Σκάλα και μέσα στα Βασιλικά Διαμερίσματα, που είναι ανοιχτά στο κοινό. Είναι μέρος όπου μπορείτε να φανταστείτε πως γενιές βασιλιάδων και βασιλισσών και πριγκήπων και πριγκηπισσών ζούσαν και εργάζονταν, με σχετική λάμψη.
Μια (πολύ) μικρή ιστορία της πίτσας
Δεν υπάρχει αμφιβολία, πραγματικά: Η Νάπολη είναι η γενέτειρα της πίτσας. Αν και οι ρίζες αυτού του πλέον διάσημου γεύματος πηγαίνουν πίσω στους αρχαίους Έλληνες, ήταν κυρίως φθηνό φαγητό για τις μάζες. Κάποια παγκόσμια εγκαίνια έλαβαν χώρα το 1889, όταν, λέει ο θρύλος, η Βασίλισσα Μαργαρίτα ζήτησε πίτσα στην επίσκεψή της εδώ.
Η επιλογή της; Συνδυασμός βασιλικού, μοτσαρέλλας, και τομάτας. Η πίτσα Μαργαρίτα παραμένει η πιο δημοφιλής και παραδοσιακή στην πόλη, και η φήμη και μορφή της έχει διαδοθεί σε όλο τον κόσμο.
Απόγευμα
Έως τώρα, οι απογευματινές ώρες θα έχουν φτάσει. Έτσι είναι σίγουρα ώρα για γεύμα. Η Νάπολη ήταν από καιρό μια από τις μεγάλες γαστρονομικές πόλεις της Ιταλίας, εν μέρει λόγω των γόνιμων εδαφών που την περιβάλλουν, με ηφαιστειακά εδάφη εμπλουτισμένα από τον Βεζούβιο.
Από το παλάτι, είναι 15 λεπτά, με αργό περπάτημα, ως την La Vera Pizza Fritta da Gennaro. Η Νάπολη είναι η γενέτειρα της πίτσας, και οι παρασκευαστές εδώ θα σας πουν ότι ακόμα κάνουν την καλύτερη. Και όποιος έχει επισκεφθεί, και απόλαυσε ένα κομμάτι, θα το επιβεβαιώσει αναμφίβολα.
Σε κάποιες εκδοχές της ιστορίας, η βαθιά τηγανισμένη μορφή της πίτας είναι η αρχική πίτσα. Είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα και κάτι που δεν βρίσκεται σε πολλά μέρη εκτός της νότιας Ιταλίας. Πηγαίνετε στον Τζεννάρο για αυτό το γρήγορο και πολύ γευστικό πιάτο.
Είναι απλώς μια τρύπα στον τοίχο, και μπορείτε να παρακολουθήσετε το προσωπικό να αλείφει την σάλτσα (από τοπικές τομάτες) και την μοτσαρέλα βουβαλιού (φρέσκια, από νεροβούβαλους της περιοχής) σε μια συνήθως μαλακή αλλά όχι πολύ χοντρή βάση. Διπλώνοντας τα υλικά μέσα, το τηγανίζουν ολόκληρο σε λάδι. Το αποτέλεσμα; Ζεστό και αχνιστό και τόσο τέλεια νόστιμο. Καθίστε και εκτιμήστε αυτό το απλό γεύμα σε ένα από τα μικρά εξωτερικά τραπέζια.
Ζωντανά μέρη βρίσκονται σε κάθε γωνία. Γρήγορο φαγητό όπως «τηγανιτή πίτσα) είναι χαρακτηριστικό στην Νάπολη. (Marco_Piunti/Getty Images)
Μετά, κάψτε τις θερμίδες μέσω του δικτύου μικρών δρόμων που φτιάχνουν το διπλανό Quartieri Spagnoli. Εδώ είναι η Νάπολη στο πλέον Ναπολιτάνικο ύφος, όλο θόρυβος και παράπονο και ζωτικότητα, όλα στην επιφάνεια. Χωρίς καμία ευρυχωρία, η περιοχή είχε κατασκευαστεί αρχικά τον 16ο αιώνα για φιλοξενία στρατιωτών—το όνομά της σημαίνει «Ισπανικοί Στρατώνες.»
Υπάρχουν πολλά εδώ: τοιχογραφίες και αγορές. Ρούχα που στεγνώνουν στα μπαλκόνια πάνω. Βέσπες που τρέχουν γύρω από εμπόρους που σπρώχνουν καρότσια. Περισσότερες αλυσίδες μακαρονάδας από όσες μπορείτε να μετρήσετε, στριμωγμένες σε κάθε γωνία. Τα πράγματα μπορεί να γίνουν εντόνως θορυβώδη την νύχτα, όταν φοιτητές γεμίζουν τους δρόμους, ψάχνοντας Απερόλ του ενός ευρώ, έτσι αν αυτό δεν είναι η ιδανική σκηνή σας, ολοκληρώστε την περιπλάνησή σας τώρα.
Μετά, υψωθείτε πάνω από όλα. Οι δρόμοι της Νάπολης χτίστηκαν σε έναν απότομο λόφο, και τέσσερα τραμ μεταφέρουν εκατομμύρια ανθρώπους στην κορυφή. Από τους Ισπανικούς Στρατώνες, είτε με το Κεντρικό Τραμ, ή λίγο πιο πέρα, με το Τραμ Μοντεσάντο, θα πάτε εκεί.
Οι γειτονιές της κορυφής στο τέλος θα μοιάζουν τελείως γαλήνιες σε σύγκριση με τον θόρυβο κάτω. Περπατήστε λίγο, στην γενική κατεύθυνση του Μπελβεντέρε ντι Σαν Μαρτίνο. Όταν φτάσετε, θα βρείτε όλη την Νάπολη στα πόδια σας.
Αυτή είναι η καλύτερη θέα της πόλης, η καμπύλη της θάλασσας στα δεξιά, η άνοδος του Βεζούβιου απέναντι, με ντόπιους ίσως σε παγκάκια, να τρώνε ένα πολύ νυχτερινό βραδινό, ή να πίνουν ένα ποτό, και έναν κιθαρίστα να παίζει στο υπόβαθρο.
Ο Κόλπος της Νάπολης με το Όρος Βεζούβιο ήταν κέντρο ναυτιλίας από τα αρχαία χρόνια. (Alessandro Tortora/Getty Images)
Βράδυ
Περπατήστε πίσω στην κατηφόρα του λόφου—ή, αν είστε κουρασμένοι (και είναι πιθανό μετά από μια τέτοια μέρα), πάρτε το τραμ. Πάρτε τον χρόνο σας, κοιτώντας τριγύρω στην Βία Τολέδο. Είναι ο πιο δημοφιλής εμπορικός δρόμος της πόλης.
Ο Ισπανός διοικητής, Πέδρο ντε Τολέδο, έχτισε τον δρόμο στο πρώτο μισό του 16ου αιώνα. Σήμερα, μπορείτε να βρείτε τα πάντα από προϊόντα μάρκας έως τοπικά αναμνηστικά. Για τα τελευταία, σας προτείνω κάποια ζωγραφισμένα με το χέρι κεραμικά, ή ακόμα ένα μικρό μπουκάλι τοπικού λιμοντσέλο.
Η οδός Τολέδο είναι ένας από τους πιο γνωστούς δρόμους της Νάπολης. Αυτός ο πεζόδρομος χτίστηκε τον 16ο αιώνα και ονομάστηκε από τον Πέδρο Αλβάρες ντε Τολέδο, τον Ισπανό διοικητή της Νάπολης. Είναι καλό μέρος για αναμνηστικά, τιμές ευκαιρίας, και παρατήρηση ανθρώπων. (Shutterstock)
Η Νάπολη είναι γνωστή παγκοσμίως για τις μικρές χειροποίητες φιγούρες. Φτιάχνοται από πηλό, ξύλο, και ύφασμα και συχνά είναι λεπτομερώς ζωγραφισμένες και ντυμένες. (Natalia Marcelewicz/Unsplash)
Μείνετε στην περιοχή για βραδινό. Όντας στην Νάπολη, έχετε πολλές επιλογές για ένα πολύ καλό γεύμα. Κάτι απλό και γευστικό. Όπως σπαγγέτι αλλέ βοντζόλε, ένα χαρακτηριστικό ναπολιτάνικο: σπαγγέτι με μύδια, σκόρδο, μαϊντανό, και ελαιόλαδο.
Με αρκετό καύσιμο για την όπερα, το Σαν Κάρλο (επίσημα: Το Πραγματικό Θέατρο του Σαν Κάρλο) είναι δίπλα. Παλιότερο, για δεκαετίες, από την Λα Σκάλα ή την Λα Φενίτσε, το θέατρο ακόμα έχει όμορφες παραστάσεις, όπως μια τοπική συμφωνική ορχήστρα και μπαλέτο. Πηγαίνετε νωρίς για να δείτε τον επιβλητικό σχεδιασμό.
Μετά, απολαύστε την παράσταση. Το καλύτερο θα ήταν μια ιταλική όπερα. Μετά, περπατήστε πίσω σε ένα μαγευτικά χαοτικό βράδυ της Νάπολης, με όλη την κωμωδία και τραγωδία και χαρά από την παράσταση, να ενδυναμώνει τα βήματά σας στην νύχτα. Και ίσως ένα βραδινό ποτό Negroni πριν τον ύπνο σας περιμένει στην στροφή.
Ένας από τους καλύτερους τρόπους να περάσετε τις καλοκαιρινές διακοπές σας είναι το ταξίδι με αυτοκίνητο. Φορτώστε τα πράγματά σας, κατευθυνθείτε προς τον αυτοκινητόδρομο και αφήστε τον να σας πάει, χιλιόμετρο το χιλιόμετρο, στον προορισμό σας. Έχετε έναν στόχο, «αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου».
Αν έχετε τη διάθεση και τη δυνατότητα να πραγματοποιήστε ένα τέτοιο ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχουν μερικές αξεπέραστες διαδρομές που συνιστώνται, βάσει της περιοχής που θέλετε να εξερευνήσετε.
Εθνικοί, φυσικοί θησαυροί
Εθνικό Πάρκο Glacier στην Μοντάνα. (Mick Kirchman/Unsplash)
Αυτή η διαδρομή συνδέει κάποια από τα ομορφότερα εθνικά πάρκα της χώρας. Αρχίστε ψηλά από το Εθνικό Πάρκο Glacier στην Μοντάνα, που πηγαίνει κατά μήκος της ηπειρωτικής διάσχισης στον δρόμο ‘Πηγαίνοντας προς τον ήλιο’. Μετά συνεχίστε νότια στο Γουαϊόμινγκ προς το Yellowstone, όπου μπορείτε να θαυμάσετε γεωθερμικά θαύματα όπως τις θερμές πηγές Old Faithful καθώς και την άγρια ζωή, όπως βίσωνες και αρκούδες γκρίζλυ. Δεν θα πιστεύετε στα μάτια σας όταν δείτε την ανώμαλη, πετρώδη κορυφή του Grand Tetons, νοτιότερα—ή τους θησαυρούς της ερήμου στα Άρτσις, Ζάιον, και Μπράυς Κάνυον στην Γιούτα.
Οδηγώντας στον βαθύ νότο
Η οδός Μπιάλ στο Μέμφις, Τενν. (Tetra Images/Getty Images)
Αυτή η διαδρομή θα σας πάει από τα βουνά στις ακτές, και θα σας παρασύρει η μουσική και πολιτισμός της περιοχής. Αρχίστε από τις ομιχλώδεις κορυφές του Εθνικού Πάρκου των Μεγάλων Βουνών της Ομίχλης, και κατευθυνθείτε ανατολικά στο Νάσβιλ, έδρα του Grand Ole Opry, όπου κάποιοι από τους μεγαλύτερους σταρ της χώρες δίνουν παραστάσεις συχνά. Επόμενη στάση; Οι παραστάσεις, μπλουζ, σόουλ, και πολλά ακόμα, στον δρόμο Μπίαλ στο Μέμφις, Τενεσί. Μετά πηγαίνετε νότια, κατά μήκος των καμπυλών του μεγάλου ποταμού στο Δέλτα του Μισσισσιπή, προς το Big Easy. Η Νέα Ορλεάνη έχει τόσα πολλά να προσφέρει, από την Γαλλική Συνοικία έως την Περιοχή Κήπων. Πάρτε ένα po’ boy και απολαύστε.
Κατά μήκος του Ειρηνικού
Οι αμμόλοφοι Ούμπκουα, στην Εθνική Περιοχή Αναψυχής Αμμολόφων Όρεγκον. (John Elk/Getty Images)
Αρχίστε στο Σαν Φρανσίσκο, και πηγαίνετε μέχρι το Σιάτλ. Το πρώτο τμήμα; Η διάσχιση της γραφικής Γέφυρας της Χρυσής Πύλης. Μετά συνεχίστε βόρεια, όπου θα οδηγήσετε κάτω από ψηλά κόκκινα δέντρα, όπως ένα τεράστιο το οποίο μπορείτε να διασχίσετε με το αυτοκίνητο, το Δέντρο Κλάμαθ. Βορειότερα, απολαύστε τους βραχώδεις λόφους και τον αέρα της θάλασσας, συν τα ιδιαίτερα τοπία των αμμόλοφων του Όρεγκον. Γιορτάστε την άφιξή σας στο Σιάτλ με μια εκδρομή στην κορυφή της Διαστημικής Βελόνας, που είχε χτιστεί για την Παγκόσμια Έκθεση το 1962. Ήταν κάποτε το ψηλότερο κτήριο στα δυτικά του Μισσισσιπή.
Ιστορία και ομορφιά στα βορειοανατολικά
Η αίθουσα Φάνουιλ, μια δημοφιλής αγορά στο κέντρο της Βοστώνης. (Maremagnum/Getty Images)
Αρχίστε στην Βοστώνη, μια από τις παλιότερες πόλεις της Αμερικής, όπου μπορείτε να νιώσετε την ιστορία, είτε ξαναζείτε την Μεσονύκτια Διαδρομή του Ριβίερ είτε ακολουθείτε την Διαδρομή Ελευθερίας. Όταν αφήνετε την Μασαχουσέτη και μπαίνετε στο Νέο Χάμσιρ, βάλτε τα δάχτυλα των ποδιών σας στον ωκεανό πριν πάρετε τον δρόμο για τα ύψη του Όρους Ουάσιγκτον. Ο διάσημος αυτοκινητόδρομος θα σας πάει μέχρι το τέλος στην κορυφή στα 1900 μέτρα, ή μπορείτε να πάρετε το τρένο με τις τροχαλίες για την κορυφή. Μετά συνεχίστε κατά μήκος της ακτής του Μέιν, στο για καρτ-ποστάλ Λιμένα Μπαρ, διάσημο για την θέα στο όρος Κάντιλακ και για το πιο νόστιμο καλοκαιρινό γεύμα — ρολό αστακού.
Τα Μεσοδυτικά είναι ιδανικά
Ο προβλήτας του Ναυτικού, στις όχθες της λίμνης Μίσιγκαν, Σικάγο. (Bob Krist/Getty Images)
Η Ζώνη Σκουριάς της Αμερικής έχει ανανεωθεί. Τώρα υπάρχουν πολλά πράγματα να κάνεις, να δεις, και να οδηγήσεις, παντού στα μεσοδυτικά. Αρχίστε με τους τρεις ποταμούς στο Πίτσμπουργκ, και με μια βόλτα στο τραμ στην ανάβαση Μονονγκαλέχα. Μετά περάστε μερικές κίτρινες γέφυρες και πηγαίνετε βόρεια, δίπλα στην ομαλής ανάβασης άκρη των Αππαλάχιων. Όταν φτάσετε στην λίμνη Έρι, πηγαίνετε αριστερά και περάστε λίγο χρόνο στο Κλίβελαντ. Δύο απαραίτητες δραστηριότητες: μια επίσκεψη στην αίθουσα φήμης του Ροκ εν Ρολ, και μέρη για οδήγηση ή περπάτημα στην Διαδρομή Towpath, κατά μήκος του παλιού Οχάιο και του καναλιού Έρι. Μετά από μια στάση στην ελληνική πόλη του Ντιτρόιτ, πηγαίνετε στις ακτές της λίμνης Μίσιγκαν όπου θα τελειώσετε το ταξίδι δίπλα στα παραλίμνια πάρκα του Σικάγο.
Ατλαντική περιπέτεια
Η γοητευτική αρχιτεκτονική στο Τσάρλεστον, Ν.Κ. (Leo Heisenberg/Unsplash)
Το Τσάρλεστον, στην Νότια Καρολίνα, είναι σαν ένα ταξίδι πίσω στον χρόνο. Είναι ένα τέλειο σημείο εκκίνησης για αυτό το οδικό ταξίδι, ένα μέρος που μπορείτε να ανεβείτε σε κάρο αλόγου για να περάσετε το Rainbow Row, και να πάρετε πλοίο έως το Οχυρό Σάμτερ, όπου ο εμφύλιος πόλεμος ξεκίνησε. Λίγο νοτιότερα, στην Σαβάνα, Τζόρτζια, είναι μια πόλη που πρέπει να δείτε για την πιστέψετε. Έδρα 22 πράσινων και όμορφων τετραγώνων, συν πολλή βικτωριανή αρχιτεκτονική, η ίδρυση της πόλης πηγαίνει πίσω στο 1733. Καθώς συνεχίζετε νότια, τα πράγματα γίνονται πιο τροπικά—κατά μήκος της παραλίας της νήσου Αμέλια και της παραλίας Ντεϊτόνα στην Φλόριδα. Περπατήστε στα πλακόστρωτα στον Αγ. Αυγουστίνο, Φλόριδα. Μετά κοιτάξτε τους ουρανούς στο Διαστημικό Κέντρο Κέννεντυ στο Κέιπ Καναβεράλ, που από καιρό είναι το βασικό μέρος εκτόξευσης της NASA.
Στα 17 μου, άφησα τις Ηνωμένες Πολιτείες και έζησα για ένα έτος σε μια μικρή φάρμα στο Μεξικό, όπου ανακάλυψα μια διαφορετική σχέση με τον χρόνο.
Το ψωμί δεν έβγαινε από μια πλαστική σακούλα, αλλά από φούρνο o οποίος χρειαζόταν ώρες για να ζεσταθεί και από ζύμη που είχε ζυμωθεί την αυγή. Το δείπνο άρχιζε μήνες νωρίτερα, με την καλλιέργεια της γης και τη φύτευση σπόρων. Αν έρχονταν οι βροχές και ο ήλιος ήταν σταθερός, το γεύμα τελικά θα αναπτυσσόταν. Όλα είχαν τον καιρό τους. Τίποτα δεν μπορούσε να επισπευθεί και κάθε μπουκιά μάς φαινόταν πολύτιμη.
Ήταν εκείνο τον καιρό που για πρώτη φορά έμαθα το κινεζικό ρητό: «瓜熟蒂落» — «Όταν το πεπόνι ωριμάζει, πέφτει από τον βλαστό.» Όχι όταν το θέλεις ούτε όταν κουνάς το φυτό. Μόνο όταν είναι έτοιμο — και με πολύ καλύτερη γεύση.
Μερικά πράγματα απλώς δεν γίνεται να τα πιέσεις. Μερικές φορές η μόνη επιλογή είναι η υπομονή.
Σήμερα, χρησιμοποιούμε ανυπόμονα οθόνες αφής, βλέπουμε τα πακέτα σε πραγματικό χρόνο και ενοχλούμαστε αν κάτι χρειάζεται λίγο περισσότερο χρόνο από όσο θα ‘έπρεπε’. Έρευνα έδειξε ότι αν μια σελίδα της Amazon φορτώσει ένα δευτερόλεπτο αργότερα, κοστίζει στην εταιρεία $1,6 δισ. τον χρόνο.
Κάναμε τον χρόνο προϊόν και σχεδιάσαμε ολόκληρα συστήματα για μείωση της αναμονής. Είμαστε μια κοινωνία που τρώει άγουρα πεπόνια.
Η ανυπομονησία είναι ένα καταστροφικό συναίσθημα που υπονομεύει την ψυχική υγεία και, όπως υποδεικνύει η έρευνα, ίσως κλέβει και χρόνια από τις ζωές μας, σε κάθε βιαστική στιγμή.
Ανυπομονησία μέχρι το μεδούλι
Σε έρευνα που εκδόθηκε στο PNAS, ερευνητές δοκίμασαν αυτό που αποκάλεσαν «μείωση καθυστέρησης», τη μέτρηση της υπομονής μέσω οικονομικών επιλογών.
Έδωσαν σε φοιτητές τις ακόλουθες επιλογές: λάβετε $100 αύριο ή $120 σε έναν μήνα.
Οι ερευνητές μετά ανέλυσαν τα τελομερή των συμμετεχόντων. Σκεφτείτε το DNA ως σχοινί. Τα τελομερή είναι προστατευτικά τμήματα στις άκρες και είναι βασικοί δείκτες βιολογικής γήρανσης. Όσο βραχύτερο το τελομερές, τόσο γηραιότερο το κύτταρο, εξήγησε ο Ρίτσαρντ Έμπσταϊν, ειδικός γενετικής και καθηγητής ψυχολογίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Σιγκαπούρης και συγγραφέας της έρευνας.
Ο Έμπσταϊν απέδωσε τα ευρήματα με δύο υποθετικούς φοιτητές: «Ο Άλεξ επιμένει να πάρει τα $100 τώρα, λέγοντας, ‘Ίσως τα χρειαστώ για μια έξοδο!’ Ο Σαμ περιμένει για τα $120, σκεπτόμενος, ‘Είναι μόνο ένας μήνας — θα βγω αργότερα.’»
Η έρευνα βρήκε ότι, κατά μέσο όρο, οι «Άλεξ» είχαν βραχύτερα τελομερή, δηλαδή τα κύτταρά τους ήταν βιολογικά γηραιότερα. Οι «Σαμ» —οι υπομονετικοί — είχαν κύτταρα που έμοιαζαν νεότερα.
(The Epoch Times)
«Γι΄ αυτό η υπομονή, εκτός από αρετή, ίσως είναι και το μυστικό για να μένουμε νέοι, μέσα και έξω», παρατήρησε ο Έμπσταϊν.
Η βιολογία της βιασύνης
Μια μόνο στιγμή ανυπονησίας πιθανότατα δεν θα σκοτώσει αμέσως τα κύτταρα, αλλά η συνήθεια της ανυπομονησίας μπορεί να διατηρεί την κορτιζόλη ψηλά για χρόνια, οξειδώνοντας τα κύτταρα, και να ‘κλειδώνει’ το σώμα σε συμπεριφορές που διευκολύνουν τη φλεγμονή.
«Ο άνθρωπος που δεν μπορεί να αντέξει μια αναμονή 2 λεπτών, είναι πιο πιθανό να σταματήσει τον διαλογισμό, να αναβάλει τον ύπνο ή να προτιμήσει το φαστ φουντ — όλα αυτά συνδέονται με την υγεία των τελομερών», είπε ο Έμπσταϊν.
Εν τω μεταξύ, ένας άνθρωπος που πίνει το τσάι του με συνειδητότητα κατά τη διάρκεια της αναμονής, πιθανότατα να έχει και την υπομονή για να ετοιμάσει ένα ισορροπημένο γεύμα, και ίσως και να κοιμάται καλύτερα.
Ο ψυχικός φόρτος καταγράφηκε επίσης. Σε έρευνα φοιτητών, όσοι είχαν μεγαλύτερη υπομονή ανέφεραν 47% λιγότερη κατάθλιψη. «Είναι πιθναότερο να έχετε καλές σχέσεις με τους άλλους όταν είστε υπομονετικοί και τους συγχωρείτε», είπε ο συγγραφέας της έρευνας, Νάσερ Αγκαμπαμπέι. Οι θετικές κοινωνικές αλληλεπριδράσεις φυσικά οδηγούν σε καλύτερη ψυχική υγεία, δήλωσε στην Epoch Times. Μια μακροχρόνια έρευνα που εκδόθηκε στο JAMA παρακολούθησε περισσότερους από 3.300 νέους ενήλικες επί 15 χρόνια και διαπίστωσε ότι η ανυπομονησία αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο υπέρτασης.
Η ανυπομονησία οδηγεί σε υπέρταση. (The Epoch Times)
Οι πιο ανυπόμονοι άνθρωποι έχουν 84% μεγαλύτερη πιθανότητα ανάπτυξης υπέρτασης σε σύγκριση με τους πιο υπομονετικούς.
«Η υπομονή δρα προληπτικά», σημείωσε ο Έμπσταϊν.
Η ψυχολογία της αναμονής
Το να καταλάβουμε γιατί κάποιες φορές είναι δύσκολο να περιμένουμε, ενώ άλλες όχι και τόσο, μπορεί να μας βοηθήσει να καλλιεργήσουμε την υπομονή μας και να αντέχουμε καλύτερα παρόμοιες καταστάσεις. Στο δοκίμιό του «Η ψυχολογία της σειράς αναμονής», ο Ντέηβιντ Χ. Μάιστερ προσδιόρισε βασικές αρχές που κάνουν την αναμονή περισσότερο ή λιγότερο εύκολη.
Πρώτη αρχή: Ο χρόνος ενασχόλησης περνά γρηγορότερα από τον χρόνο απραξίας
Ο Ουίλλιαμ Τζέημς, Αμερικανός φιλόσοφος, παρατήρησε ότι η ανία προκύπτει από το να προσέχεις πώς περνάει ο χρόνος — ή αλλιώς «όταν κοιτάζεις το μπρίκι, το νερό δεν βράζει».
Αυτή η γνώση έχει πρακτικές εφαρμογές. Σε ένα ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης, κάποιοι πελάτες παραπονέθηκαν επανειλημμένα για παρατεταμένη αναμονή για τους ανελκυστήρες. Η διεύθυνση ανέθεσε σε μηχανικούς την αξιολόγηση μίας αναβάθμισης, το κόστος της οποίας όμως υπερέβαινε τον προϋπολογισμό του ξενοδοχείου και τελικά απορρίφθηκε. Μία πολύ πιο συμφέρουσα πρόταση προήλθε από ένα μέλος του προσωπικού: η τοποθέτηση καθρεπτών στους χώρους αναμονής των ανελκυστήρων.
Οι καθρέπτες πράγματι τοποθετήθηκαν, και οι πελάτες περνούσαν τον χρόνο αναμονής εξετάζοντας και διορθώνοντας την εμφάνισή τους ή κοιτώντας άλλους. Η ταχύτητα των ανελκυστήρων παρέμεινε ίδια, αλλά τα παράπονα για τον χρόνο αναμονής μειώθηκαν σημαντικά. Η εμπειρία αναμονής είχε μεταμορφωθεί – όχι από τη μείωση του χρόνου, αλλά από την ποιοτική διαφοροποίηση τού πώς βιωνόταν ο χρόνος.
Ο Μάιστερ αναφέρθηκε σε για άλλους παράγοντες: η απροσδιόριστη αναμονή μοιάζει μεγαλύτερη από την προσδιορισμένη, οι ανεξήγητες καθυστερήσεις μοιάζουν μακρύτερες από αυτές που έχουν εξηγηθεί, και οι άδικες αναμονές (όταν κάποιος περνάει μπροστά στην ουρά) είναι οι χειρότερες όλων.
Σκεφτείτε να περιμένετε στο ταμείο της καφετέριας μετά την παραγγελία, χωρίς αριθμό, απόδειξη ή αναγνώριση. Νιώθετε άβολα: «Πήραν την παραγγελία μου; Θα πρέπει να περιμένω εδώ ή να καθίσω;» Αυτή η αβεβαιότητα — για το αν άρχισε η διαδικασία εξυπηρέτησης — κάνει την αναμονή να μοιάζει πολύ μακρύτερη και περισσότερο πιεστική από το αν κάποιος απλά πει: «Θα σας σερβίρουμε σε λίγα λεπτά».
«Η αλήθεια αυτού του επιχειρήματος έχει ανακαλυφθεί από πολλούς οργανισμούς εξυπηρέτησης», γράφει ο Μάιστερ. Γι΄ αυτό, τα γραφεία γιατρών λένε «ο γιατρός θα έρθει να σας δει σύντομα» και οι αεροπορικές εταιρείες κάνουν συχνές ανακοινώσεις κατά τη διάρκεια των καθυστερήσεων. Αν η αναμονή είναι προγραμματισμένη και έχει εξήγηση, είναι ευκολότερα ανεκτή. Το πώς μας λένε να σκεφτούμε για τον χρόνο διαμορφώνει το πώς τον βιώνουμε.
Αναδιαμορφώνοντας τον εγκέφαλο για την αναμονή
«Η ανυπομονησία, όπως όλα τα συναισθήματα, είναι απολύτως φυσιολογική», είπε στην Epoch Times η Κέητ Σουήνυ, ερευνήτρια ασθενών και καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια Ρίβερσαϊντ.
Σε κάποιες περιπτώσεις, η ανυπομονησία είναι ευεργετική — χρειάζεται να κινήσετε τα πράγματα ή να μιλήσετε. Ωστόσο, είναι σημαντικό να μετριάζουμε αυτά τα συναισθήματα. «Είναι σχεδόν πάντα ευκολότερο βραχυπρόθεσμα να αφήνουμε τα συναισθήματά μας να κάνουν ό,τι θέλουν […] αλλά οι αποφάσεις που λαμβάνουμε υπό αυτές τις συνθήκες ίσως έχουν μακροπρόθεσμες συνέπειες», εξηγεί η Σουήνυ.
Ευτυχώς, υπάρχουν διάφορα εργαλεία για τη διαχείριση των συναισθημάτων.
Το πρώτο εργαλείο είναι απλώς το να υιοθετήσουμε μία θετική οπτική. Η Σουήνυ, που ζει στη Νότια Καλιφόρνια, χρησιμοποιεί την εξής μέθοδο όταν έχει κίνηση στον δρόμο: «Η στρατηγική μου σε αυτές τις στιγμές είναι συνήθως επανεξέταση, και σκέψεις όπως ‘τουλάχιστον ακούω μια καλή εκπομπή και έχω πολύ βενζίνη.’»
Η δεύτερη προσέγγιση είναι η πρωτοβουλία διαχείρισης — η αποτροπή της ανυπομονησίας μέσω της διαχείρισης των προσδοκιών. Αν φεύγετε σε ώρα αιχμής, να αναμένετε καθυστερήσεις. Αν ο γιατρός σας λέει ότι η ανάρρωση ίσως χρειαστεί εβδομάδες, μην περιμένετε να είστε η εξαίρεση. «Είναι πιο σπάνιο να νιώσουμε ανυπομονησία όταν η καθυστέρηση είναι αναμενόμενη», επισημαίνει η Σουήνυ.
Ο Έμπσταϊν προτείνει ότι όταν η ανυπομονησία δυναμώνει, να σταματήσετε για 20 δευτερόλεπτα και να πάρετε δύο βαθιές ανάσες (εισπνοή τέσσερα δευτερόλεπτα, εκπνοή έξι δευτερόλεπτα). Μετά ρωτήστε: «Αν πιεστώ σε αυτό θα αλλάξει το αποτέλεσμα;» Η βαθιά αναπνοή ενεργοποιεί το πνευμονογαστρικό νεύρο και μειώνει το άγχος. Έρευνα δείχνει ότι μόνο πέντα λεπτά καθημερινής αργής αναπνοής μειώνουν τους δείκτες οξειδωτικού άγχους.
Για χτίσιμο μακροπρόθεσμης υπομονής, ο Έμπσταϊν προτείνει μια εβδομαδιαία άσκηση: γράψτε για πέντε λεπτά ρωτώντας τον εαυτό σας, «Ποιο είναι ένα πράγμα που μπορώ να κάνω σήμερα για το οποίο ο μελλοντικός εαυτός μου θα με ευχαριστεί;» Αυτό ενισχύει τα κυκλώματα καθυστερημένης ικανοποίησης στον προμετωπιαίο φλοιό.
Πρότεινε επίσης μια καθημερινή άσκηση μικροαναμονής: «πάρτε μια καθημερινή καθυστέρηση — αναμονή σε ανελκυστήρα, βράσιμο καφέ — και εξασκηθείτε στο να μην κάνετε τίποτα. Όχι τηλέφωνο, όχι άλλες δουλειές. Απλώς παρατηρήστε: Μπορώ να ανεχθώ 60 δευτερόλεπτα ανίας;» Αυτό διδάσκει τον εγκέφαλο ότι η αναμονή δεν είναι κάτι που πρέπει να αποφύγετε και σας εξασκεί για να αντιμετωπίσετε στωικά ακόμα μεγαλύτερες καθυστερήσεις. Έρευνες δείχνουν ότι οι πολλές ταυτόχρονες εργασίες και ο φόβος της ανίας αυξάνουν την τάση για επιπόλαιες πράξεις.
Αναμονή με δεξιότητα
«Κανένας δεν μπορεί να έχει μια καλή ζωή χωρίς να ασκεί κάποιο είδος υπομονής», είπε ο Αγκαμπαμπέι. «Τα καλά πράγματα θέλουν χρόνο».
Ωστόσο, επισημαίνει τον εξής κίνδυνο: η υπομονή χωρίς διάκριση μπορεί να γίνει παθητικότητα. Ο στόχος δεν είναι να αναμένεις χωρίς τέλος, αλλά να αναμένεις με δεξιότητα.
Σκεφτείτε την αναμονή ως ένα απαραίτητο συστατικό μίας ισορροπημένης ζωής, εξηγεί. Αν και η υπομονή παραμένει αναγκαία, δεν υπάρχει ανεξάρτητα των άλλων αρετών. Χρειαζόμαστε θάρρος για να δράσουμε, καλοσύνη για να συνδεθούμε με άλλους και σοφία για να γνωρίζουμε πότε να αναμένουμε και πότε να κινηθούμε.
Η υπομονή επιτρέπει σε πράγματα να τραφούν και να ανθίσουν. Δημιουργεί καλοσύνη μέσω προσεκτικής ακρόασης, ευγνωμοσύνη μέσω της εκτίμησης της βραδύτητας των πραγμάτων, και μέλλον όταν φυτεύεις δέντρα κάτω από τα οποία δεν θα καθίσεις ποτέ εσύ, λέει ο Έμπσταϊν.
Την επόμενη φορά που η βιασύνη σας ψιθυρίσει ότι πρέπει να βιαστείτε, θυμηθείτε το πεπόνι.
Είτε σκέφτεστε την υπομονή ως συνήθεια, χαρακτηριστικό ή αρετή, το μάθημα είναι το ίδιο, σημειώνει ο Έμπσταϊν. «Το πώς αναμένουμε διαμορφώνει αυτό που γινόμαστε — μέχρι τα κύτταρά μας».
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι οι απόψεις του συγγραφέα και δεν συμφωνούν απαραιτήτως με τις απόψεις της Epoch Times.
Οι Φιλιππίνες και η Λιθουανία ενισχύουν τις διμερείς αμυντικές τους σχέσεις, με φόντο την αυξανόμενη ένταση στη Νότια Σινική Θάλασσα και τις απειλές από αυταρχικά καθεστώτα, όπως η Κίνα. Η προσέγγιση επισφραγίστηκε κατά την πρώτη επίσημη επίσκεψη υπουργού Άμυνας της Λιθουανίας στη Μανίλα.
Η υπουργός Άμυνας της Λιθουανίας, Ντοβίλε Σακαλιένιε, επισκέφθηκε την έδρα του Πολεμικού Ναυτικού των Φιλιππινών στις 2 Ιουλίου, λίγες ημέρες αφότου υπέγραψε μνημόνιο κατανόησης με τις αρχές της χώρας για την ενίσχυση της αμυντικής συνεργασίας.
Σε ανάρτησή της στην πλατφόρμα Χ, μετά τη συνάντησή της με τον αρχηγό του ναυτικού των Φιλιππινών, αντιναύαρχο Χοσέ Εσπελέτα, σημείωσε πως το επίπεδο παρενόχλησης από το κινεζικό ναυτικό στα χωρικά ύδατα των Φιλιππινών είναι «σοκαριστικό». Σύμφωνα με την Σακαλιένιε, οι δύο πλευρές είχαν σε βάθος συζήτηση για κοινές προκλήσεις και πιθανές λύσεις στους τομείς της θαλάσσιας ασφάλειας και των στρατιωτικών προμηθειών.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) διεκδικεί σχεδόν ολόκληρη τη Νότια Σινική Θάλασσα, συμπεριλαμβανομένων περιοχών που έχουν αναγνωριστεί ως μέρος της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης των Φιλιππινών. Παρά την απόφαση του Μόνιμου Διαιτητικού Δικαστηρίου της Χάγης το 2016, που απέρριψε τις κινεζικές αξιώσεις ως νομικά και ιστορικά αβάσιμες, το Πεκίνο συνεχίζει να αποστέλλει πλοία και στρατιωτικά αεροσκάφη στις επίμαχες περιοχές, επιτείνοντας τις περιφερειακές εντάσεις.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της Μανίλας στις 2 Ιουλίου, οι δύο αξιωματούχοι συζήτησαν το ενδεχόμενο διεξαγωγής κοινών στρατιωτικών ασκήσεων, εκπαίδευσης σε θέματα κυβερνοάμυνας, καθώς και άλλους πιθανούς τομείς διμερούς συνεργασίας. Νωρίτερα την ίδια ημέρα, η Σακαλιένιε εξήρε τη στάση διαφάνειας της Μανίλας, η οποία, όπως ανέφερε, αποκαλύπτει πώς το κινεζικό καθεστώς παρενοχλεί το πολεμικό ναυτικό και τους αλιείς των Φιλιππινών εντός των δικών τους θαλασσίων ζωνών.
Οι φιλιππινέζικες Αρχές συχνά δημοσιοποιούν εικόνες και βίντεο από περιστατικά θαλάσσιας αντιπαράθεσης με κινεζικά σκάφη. Η Λιθουανή υπουργός εκτίμησε πως η δημοσιοποίηση τέτοιου υλικού είναι αποκαλυπτική, καθώς καταρρίπτει την εικόνα της Κίνας ως ειρηνικού και φιλικού γείτονα. Επεσήμανε χαρακτηριστικά ότι υπάρχουν καταγεγραμμένα περιστατικά όπου κινεζικές δυνάμεις κάνουν χρήση εκτοξευτών νερού κατά ειρηνικών αλιέων ή εμβολίζουν φιλιππινέζικα πλοία μέσα στα ίδια τους τα ύδατα, κάτι που — όπως σχολίασε — αποδεικνύει πως η Κίνα δεν έρχεται με ειρηνικές προθέσεις.
Η Σακαλιένιε εξέφρασε επίσης τη στήριξή της στον πρώην γερουσιαστή των Φιλιππινών, Φράνσις Τολεντίνο, σημειώνοντας πως και οι δύο ανήκουν στη «μαύρη λίστα» του Πεκίνου. Όπως ανέφερε, η επιβολή κυρώσεων εις βάρος του Φιλιππινέζου πολιτικού φαίνεται να σχετίζεται με το γεγονός ότι υπήρξε ειλικρινής απέναντι στις ενέργειες της Κίνας. «Καλώς ήρθατε στην ‘παρέα’», είπε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι το Πεκίνο προσπαθεί να αποπροσανατολίσει τη διεθνή κοινότητα, ενώ στην πραγματικότητα παραβιάζει τα δικαιώματα όχι μόνο των δικών του πολιτών, αλλά και των γειτονικών λαών.
Η Κίνα επέβαλε κυρώσεις στον Τολεντίνο την 1η Ιουλίου, επικαλούμενη «εξωφρενική συμπεριφορά» σε θέματα που αφορούν την Κίνα. Ο πρώην γερουσιαστής είχε συντάξει δύο βασικούς νόμους που κωδικοποιούν τις θαλάσσιες διεκδικήσεις των Φιλιππινών στη Νότια Σινική Θάλασσα. Σε απάντησή του, χαρακτήρισε τις κινεζικές κυρώσεις «τιμητικό παράσημο», επιβεβαιώνοντας τη δέσμευσή του στην υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας του.
Το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών έχει ανακοινώσει από το 2021 κυρώσεις και κατά της Λιθουανής υπουργού, αλλά και άλλων Ευρωπαίων αξιωματούχων, με αφορμή την υποστήριξή τους σε ψηφίσματα που καταδικάζουν τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε βάρος των Ουιγούρων στην επαρχία Σιντζιάνγκ.
Τα τελευταία χρόνια, η Μανίλα έχει προσελκύσει ευρύτερη διεθνή στήριξη, καθώς φέρνει στο φως την κλιμακούμενη επιθετικότητα της Κίνας στη Νότια Σινική Θάλασσα. Ενδεικτικά, το 2023, πλοίο της κινεζικής ακτοφυλακής καταδίωξε σκάφος των Φιλιππινών μετά από σειρά προειδοποιήσεων μέσω ασυρμάτου, αναγκάζοντάς το να εκτελέσει επικίνδυνο ελιγμό για να αποφύγει σύγκρουση. Στο πλοίο επέβαιναν αρκετοί ξένοι δημοσιογράφοι για να καταγράψουν τα γεγονότα, καθώς είναι στρατηγική της Μανίλας να φέρνει στη δημοσιότητα την κινεζική επιθετικότητα.
Σε μία σημαντική εξέλιξη στις ευρωπαϊκές διαδικασίες ένταξης της Βόρειας Μακεδονίας, το σχέδιο της ετήσιας Έκθεσης Προόδου που θα συζητηθεί και ψηφιστεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο περιλαμβάνει την αφαίρεση των αναφορών στη «μακεδονική εθνική ταυτότητα» και τη «μακεδονική γλώσσα». Η κίνηση αυτή, που προέκυψε μετά από έντονες πιέσεις κυρίως από βουλγαρικές ευρωπαϊκές πολιτικές ομάδες, αναδεικνύει τις βαθιές διαφωνίες που εξακολουθούν να υπάρχουν ανάμεσα σε Βόρεια Μακεδονία και Βουλγαρία, επηρεάζοντας τη συνολική πορεία της πρώτης προς την ευρωπαϊκή ένταξη.
Ο Βούλγαρος ευρωβουλευτής Αντρέι Κοβάτσεφ, μέλος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, τόνισε ότι η αφαίρεση των συγκεκριμένων όρων κρίθηκε απαραίτητη, καθώς, όπως είπε, «θέματα εθνικής ταυτότητας και γλώσσας δεν έχουν θέση σε μία έκθεση προόδου για μια χώρα υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ». Η τροπολογία αυτή υποστηρίχθηκε από τις τρεις μεγαλύτερες πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και αναμένεται να λάβει την πλειοψηφία στην ολομέλεια την επόμενη εβδομάδα.
Από την πλευρά της Βόρειας Μακεδονίας, η αντίδραση ήταν άμεση και έντονη. Ο πρωθυπουργός Χρίστιαν Μίτσκοσκι καταδίκασε την αφαίρεση ως «ταλιμπανική» πρακτική, επισημαίνοντας πως τέτοιες ενέργειες πλήττουν την ιστορική και πολιτιστική ταυτότητα του λαού του 21ου αιώνα. Η κριτική αυτή έρχεται μετά από την αρχική θετική υποδοχή του σχεδίου της έκθεσης από την κυβέρνηση, που είχε μιλήσει για «ιστορική τομή» στην προσπάθεια ένταξης στην ΕΕ.
Η ένταση αυτή έχει βαθιές ρίζες που εκτείνονται σε δεκαετίες, καθώς οι διαφορές γύρω από την εθνική ταυτότητα και τη γλώσσα μεταξύ Βόρειας Μακεδονίας και Βουλγαρίας παραμένουν ανοιχτές. Η Βουλγαρία αρνείται την ύπαρξη μιας ξεχωριστής «μακεδονικής» εθνικής ταυτότητας και γλώσσας, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για μια σχετικά πρόσφατη κατασκευή χωρίς ιστορική βάση. Αυτές οι διαφωνίες έχουν λειτουργήσει ως σημαντικό εμπόδιο στην πρόοδο της Βόρειας Μακεδονίας προς την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με τη βουλγαρική κυβέρνηση να ασκεί βέτο και να μπλοκάρει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις στο παρελθόν.
Το καλοκαίρι του 2022, μετά από μεσολάβηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επετεύχθη ένας συμβιβασμός, σύμφωνα με τον οποίο η Βουλγαρία θα άρει το βέτο της στην έναρξη των διαπραγματεύσεων, υπό τον όρο ότι η Βόρεια Μακεδονία θα αναγνώριζε στο Σύνταγμά της την ύπαρξη βουλγαρικής μειονότητας στη χώρα. Εν τούτοις, οι διαφωνίες παραμένουν και συνεχίζουν να επιβαρύνουν τις διμερείς σχέσεις.
Η υπόθεση αποκτά διεθνή διάσταση, καθώς ο Αυστριακός ευρωβουλευτής Τόμας Βάιτς, εισηγητής της Έκθεσης Προόδου, έχει δεχτεί έντονες επικρίσεις από τη βουλγαρική κυβέρνηση, η οποία τον κατηγορεί για μεροληψία υπέρ της Βόρειας Μακεδονίας. Αυτή η διαμάχη αποκαλύπτει τις εσωτερικές πολιτικές εντάσεις και συγκρούσεις που υπάρχουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και που συχνά παίζουν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της διαδικασίας ένταξης των χωρών που επιδιώκουν να γίνουν μέλη της ΕΕ.
Η απόφαση να αφαιρεθούν οι όροι που σχετίζονται με τη μακεδονική εθνική ταυτότητα και γλώσσα αποτυπώνει τις σύνθετες και ευαίσθητες ισορροπίες που διέπουν τις σχέσεις στη νοτιοανατολική Ευρώπη. Παράλληλα, αναδεικνύει το δύσκολο μονοπάτι που καλείται να ακολουθήσει η Βόρεια Μακεδονία, η οποία προσπαθεί να συνδυάσει την εθνική της αυτοδιάθεση με τις απαιτήσεις μιας ευρωπαϊκής κοινότητας που ζητά διαφάνεια και σταθερότητα στις σχέσεις των κρατών-μελών και υποψηφίων.
Αυτή η εξέλιξη θέτει ερωτήματα για το μέλλον της ευρωπαϊκής προοπτικής της Βόρειας Μακεδονίας, καθώς και για τη δυνατότητα επίλυσης των διακρατικών διαφορών που παραμένουν ως αγκάθι στην ευρωπαϊκή πορεία των Δυτικών Βαλκανίων. Επιπλέον, αναδεικνύει τη σημασία της διπλωματίας και του διαλόγου — παρά τις εθνικιστικές πιέσεις — ως απαραίτητη προϋπόθεση για την ομαλή ένταξή της στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Επιπρόσθετα, αξίζει να σημειωθούν οι διαφοροποιήσεις στη στάση άλλων κρατών-μελών της ΕΕ. Χώρες όπως η Γερμανία και η Γαλλία υποστηρίζουν τη σημασία της διατήρησης ενός ενιαίου και χωρίς αποκλεισμούς διαλόγου, επισημαίνοντας ότι τα ζητήματα ταυτότητας πρέπει να αντιμετωπίζονται με ευαισθησία ώστε να μη βλάπτεται η ευρωπαϊκή πορεία των υποψήφιων χωρών. Από την άλλη πλευρά, χώρες με δικές τους ιστορικές ευαισθησίες στη νοτιοανατολική Ευρώπη παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις, φοβούμενες ότι ανάλογα ζητήματα θα μπορούσαν να επηρεάσουν και δικές τους μειονότητες.
Τέλος, διεθνείς οργανισμοί όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης έχουν καλέσει σε προώθηση εποικοδομητικού διαλόγου μεταξύ Βόρειας Μακεδονίας και Βουλγαρίας, επισημαίνοντας πως η επίλυση των διαφορών μέσω της διπλωματίας αποτελεί προϋπόθεση για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Οι εξελίξεις στην Έκθεση Προόδου είναι λοιπόν κάτι περισσότερο από μία απλή τεχνική διαδικασία· αποτελούν καθρέφτη των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η ευρωπαϊκή ενοποίηση σε περιοχές με πολυεθνικό και πολυπολιτισμικό χαρακτήρα.
