NEWSROOM

Γεννημένος το 1865 στα Λεχαινά, ο Ανδρέας Καρκαβίτσας έγραψε μυθιστορήματα, διηγήματα, μελέτες και χρονογραφήματα, συνεργάστηκε με εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά, έγινε γνωστός με τη συλλογή διηγημάτων «Τα λόγια της πλώρης» (1896) και με το μυθιστόρημα «Ο ζητιάνος» (1897), δημοσίευσε έργα κριτικής ηθογραφίας, συνδέθηκε με τον ρεαλισμό και με τον νατουραλισμό, υπήρξε δημοτικιστής, ξεκινώντας από την καθαρεύουσα, ήταν βασιλικός και αντιβενιζελικός, πίστεψε στη Μεγάλη Ιδέα και με τη λογοτεχνία του προσανατολίστηκε σε πλήθος κοινωνικά ζητήματα, εστιάζοντας εκ παραλλήλου την προσοχή του σε θέματα της λαϊκής παράδοσης.

Με το βιβλίο του «Η πολιτική ζωή και το έργο του Ανδρέα Καρκαβίτσα», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Επίκεντρο, ο Δημήτρης Κ. Ψυχογιός, συμπατριώτης του Καρκαβίτσα, κοινωνιολόγος, δημοσιογράφος, καθηγητής στο Τμήμα Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας και ερευνητής στο Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, αποτίει φόρο τιμής στον πολυπράγμονα συγγραφέα, αναδεικνύοντας εκ παραλλήλου την αντιφατική πολιτική του προσωπικότητα, η οποία γίνεται αφορμή για μια ενδελεχή έρευνα της λειτουργίας τόσο του πολιτικού και κομματικού συστήματος όσο και των κοινωνικών θεσμών την εποχή του Καρκαβίτσα.

Ο Καρκαβίτσας σπούδασε Ιατρική και μεγάλωσε σε έναν τόπο που δοκιμάστηκε από την κρίση της σταφίδας. Η οικογένεια τον απομάκρυνε από έναν νεανικό έρωτα και τον έχτισε μέσα στον άτεγκτο κανόνα που θέσπιζε – επί ποινή ροπάλου – πως πριν από τα αρσενικά έπρεπε να προικοδοτηθούν και να παντρευτούν οι αδελφές. Ο Ψυχογιός εξετάζει εξαντλητικά την πρακτική της προικοδοσίας και του προξενιού σε σχέση με τις παραγωγικές σχέσεις της ελληνικής οικονομίας, με τη χρεοκοπία του 1893, αλλά και με τις ανάγκες που ωθούν στη μετανάστευση, στρέφοντας τον Καρκαβίτσα στα καράβια και στον κόσμο της θάλασσας, ο οποίος αποτυπώθηκε ανάγλυφα στα γραπτά του.

Ο πολιτικός Καρκαβίτσας, όπως τον βλέπουμε να διαμορφώνεται τα επόμενα χρόνια, μετατρέπεται σε αντικείμενο έρευνας του κοινωνικού επιστήμονα. Ο Καρκαβίτσας συστρατεύτηκε με την Εθνική Εταιρεία και με τον μεγαλοϊδεατισμό ο οποίος οδήγησε στον ταπεινωτικό πόλεμο του 1897, ενώ κατά τη διάρκεια του Εθνικού Διχασμού τα πράγματα αποδείχθηκαν περιπλοκότερα για την πολιτική του τύχη. Ο Καρκαβίτσας θα διωχθεί και θα αποστρατευτεί από τους βενιζελικούς ως βασιλικός, ενώ οι βασιλικοί θα κάψουν τα γραμμένα στη δημοτική σχολικά του βιβλία. Εδώ, ο Ψυχογιός βάζει κάτω από τον αναλυτικό του φακό τις διαβόητες πελατειακές σχέσεις, που ταλαιπωρούν την πολιτική στην Ελλάδα από τις απαρχές του κράτους τον 19ο αιώνα. Ο όρος των πελατειακών σχέσεων έχει επικριθεί δικαίως για ανακρίβεια στην ελληνική του εκδοχή, διότι η συναλλαγή την οποία υπονοεί δεν είναι για τα ελληνικά δεδομένα δεσμός μεταξύ πελατών, μα όπως προκύπτει από την ιστορική πραγματικότητα, χρονικό πολιτικής βίας. Βουλευτές, Βουλή, Αυλή, ψηφοφόροι, διορισμοί, κρατικές συμβάσεις, κόμματα και κομματάρχες εντάσσονται σε ένα καθεστώς που βασίζεται λιγότερο στα ρουσφέτια και πρωτίστως στο κρατικό μονοπώλιο της βίας, με συλλήψεις, αδιάκοπες νοθείες στην κάλπη και ανεξέλεγκτη διαφθορά. Αυτά θα ευνοήσουν τη σύμπλευση του Καρκαβίτσα, που δεν χάνει ποτέ την οξύτητα της ματιάς του, με το κίνημα στο Γουδί το 1909, πιστοποιώντας τον ιδανισμό του και την απόστασή του από πολιτικά, κομματικά και ιδεολογικά στεγανά.

 Β. Χατζηβασιλείου

Ένα σύγχρονο μουσείο «κόσμημα», σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ανοίγει τις πύλες του για το ευρύ κοινό εισάγοντας τους επισκέπτες στον μαγικό κόσμο της ιστορίας και της μνήμης της γης, αλλά και στον σημαντικό ορυκτό πλούτο της χώρας μας. Πρόκειται για το Εθνικό Γεωλογικό Μουσείο που στεγάζεται στους Θρακομακεδόνες και αποτελεί ένα από τα καλύτερα στο είδος του. Ένα «θησαυροφυλάκιο» για τον ορυκτό πλούτο της χώρας από την ΕΑΓΜΕ.

Ειδικότερα, η Ελληνική Αρχή Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (Ε.Α.Γ.Μ.Ε.) δημιούργησε ένα νέο μουσείο, με σκοπό την προστασία, τη διαφύλαξη, την οργάνωση και την προβολή του ορυκτού πλούτου και της γεωλογικής ιστορίας της χώρας μας. Το Εθνικό Γεωλογικό Μουσείο αποτελεί την πρώτη συντονισμένη προσπάθεια της ελληνικής πολιτείας για την ανάδειξη της Γεωλογικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδος.

Χαρακτηριστικό της σημασίας των εκθεμάτων του νέου μουσείου είναι ότι οι συλλογές του από τον ελλαδικό χώρο κατατάσσονται στις πλουσιότερες του κόσμου. Μέσα από τις πλούσιες συλλογές και διακριτά οργανωμένες ενότητες, το Εθνικό Γεωλογικό Μουσείο απευθύνεται τόσο σε ευρύ όσο και σε επιστημονικά εξειδικευμένο κοινό, με την παρουσίαση σημαντικών γεωλογικών δειγμάτων του ελλαδικού χώρου (ορυκτά, απολιθώματα, πετρώματα κ.ά.), ενώ ταυτόχρονα αποτελεί πηγή γνώσης και έρευνας του γεωλογικού πλούτου της χώρας. Στις αίθουσες του νέου μουσείου, προβάλλεται η μακρά εξέλιξη της γεωλογικής έρευνας, η ανάδειξη του γεωλογικού πλούτου και της γεωλογικής πολιτιστικής κληρονομιάς.

Όπως ανέφερε ο κος Κωνσταντίνος Σάλτας, πρόεδρος της ΕΑΓΜΕ, σε παρουσίαση προς τους εκπροσώπους των ΜΜΕ: «Πρόκειται για ένα όνειρο ζωής για τις νέες γενιές. Ένα από τα καλύτερα μουσεία της Ευρώπης στο είδος του. Ένα μουσείο-κόσμημα. Προσδοκούμε να έρθει η νέα γενιά να μάθει τον πλούτο της πατρίδας μας και τις δυνατότητες της εξορυκτικής δραστηριότητας, καθώς εκεί που υπάρχει εξορυκτική δραστηριότητα έχουν συγκρατηθεί οι πληθυσμοί και έχουν αναπτυχθεί διαχρονικά οι περιοχές.»

Από την πλευρά του, ο γενικός διευθυντής ΕΑΓΜΕ Διονύσιος Κ. Γκούτης δήλωσε: «Το νέο Εθνικό Γεωλογικό Μουσείο είναι το αποτέλεσμα μίας μεγάλης προσπάθειας της ΕΑΓΜΕ, με όραμα για την ανάδειξη της επιστήμης της γεωλογίας και της σημασίας της για την χώρα μας, το κοινωνικό σύνολο και το περιβάλλον. Μέσα από τη συγκέντρωση και σωστή ταξινόμηση των γεωλογικών πόρων και των ιστορικών στοιχείων, συμβάλλουμε καθοριστικά στην προστασία της γεωλογικής κληρονομιάς της Ελλάδας και την ανάδειξη του ορυκτού πλούτου της ελληνικής γης.

»Οι συντονισμένες μας ενέργειες για δημιουργία ενός οργανωμένου σύγχρονου Μουσείου, με όλες τις παροχές και την οργάνωση που οι σύγχρονες τεχνολογίες προσφέρουν, απέδωσαν, και σήμερα προσκαλούμε πολίτες, μαθητές, ομάδες ατόμων και φορέων, να μας επισκεφθούν για να ζήσουν την εμπειρία του Εθνικού Γεωλογικού Μουσείου.

»Υπηρετώντας την αποστολή της ΕΑΓΜΕ, το Εθνικό Γεωλογικό Μουσείο […] αποτελεί κοιτίδα διαφύλαξης και ανάδειξης του ορυκτού πλούτου από την ΕΑΓΜΕ και της ελληνικής γεωλογικής κληρονομιάς για τις επόμενες γενιές της χώρας.»

Όπως ανέφερε ο κος Κωνσταντίνος Λασκαρίδης, διευθυντής του Εθνικού Γεωλογικού Μουσείου, «ο ορυκτός πλούτος είναι αναπόσπαστος από την καθημερινότητά μας. Το μουσείο είναι ο τόπος όπου μπορεί ο επισκέπτης να απολαύσει και να μάθει.»

Σημειώνεται ότι, πέρα από τον εντυπωσιακό αριθμό σπάνιων ορυκτών, το 40% των εκθεμάτων του Μουσείου είναι ψηφιακά προσβάσιμο, προσφέροντας μία εμπειρία εικονικής πραγματικότητας, αλλά και διαδραστικών δυνατοτήτων. Ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί στα ιστορικά μεταλλεία του Λαυρίου, της Χαλκιδικής, στους Γεωτόπους στα Μετέωρα, στα σμυριδορυχεία της Νάξου, να έρθει σε επαφή με τον μικρόκοσμο ορυκτών και απολιθωμάτων, αλλά και με τις σημαντικότερες στιγμές της ιστορίας της γης. Τέλος, ο επισκέπτης μαθαίνει για τη ζωή και στην ιστορία των μεταλλωρύχων, λαμβάνοντας πλήθος πληροφοριών για τη χρήση των ορυκτών στην καθημερινότητα από την αρχαιότητα μέχρι και τις μέρες μας.

Το Εθνικό Γεωλογικό Μουσείο λειτουργεί σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στις Κεντρικές Εγκαταστάσεις της Αρχής, στην είσοδο Γ του Ολυμπιακού χωριού, στις Αχαρνές. Σκοπός του νέου Μουσείου είναι να προωθήσει την προστασία και ανάδειξη του γεωλογικού πλούτου της Ελλάδας και του ρόλου που διαδραμάτισε στην ιστορία και στη διαμόρφωση του αρχαίου κόσμου, της νεότερης και σύγχρονης ιστορίας του Ελληνισμού, προβάλλοντας παγκοσμίως την ιστορική και επιστημονική του αξία.

Η φύση αποτελεί το μεγαλύτερο φαρμακείο. Η χλωρίδα κρύβει μυστικά ομορφιάς και υγείας, προτείνοντας για κάθε πρόβλημα την καλύτερη δυνατή λύση. Με το πέρασμα των χρόνων, ο άνθρωπος εγκατέλειψε τις θεραπείες της φύσης και έστρεψε το ενδιαφέρον του στα παρασκευάσματα των χημικών εργαστηρίων. Σήμερα, ανακαλύπτουμε εκ νέου τις ευεργετικές ιδιότητες των βοτάνων.

Στην ελληνική φύση ευδοκιμούν μυριάδες βότανα, τα οποία θεραπεύουν εξωτερικές και εσωτερικές παθήσεις, τονώνουν τον οργανισμό και φροντίζουν την εύρυθμη λειτουργία του.

Ο κατάλογος είναι μακρύς. Εμείς, εδώ, θα παρουσιάσουμε ενδεικτικά ορισμένα βότανα, από το Α ως το Ω.

Αγριάδα (Cynodondactylon)

Αν και ζιζάνιο, είναι από τα πιο χρήσιμα φαρμακευτικά φυτά και περιλαμβάνεται σε πολλούς συνδυασμούς για τη θεραπεία του προστάτη. Φυσικό αντιβιοτικό και από τα πιο φημισμένα διουρητικά. Είναι μαλακτικό χωρίς παρενέργειες, καθαρίζει τον οργανισμό από τις τοξίνες και μειώνει τη χοληστερίνη του αίματος. Βοηθά να αντιμετωπίσουμε τους κολικούς του συκωτιού, τις πέτρες της χολής και των νεφρών, στη χρυσή και την κυτταρίτιδα. Δρα ως αντισηπτικό και αντιφλεγμονώδες σε ουρικές λοιμώξεις, όπως κυστίτιδα, ουριθρίτιδα, προστατίτιδα (σε άριστο συνδυασμό με αχίλλεια), σε ρευματισμούς, αρθριτικά, δερματικές παθήσεις και ηπατίτιδα.

Αγριμόνιο ευπατόριο (Agrimonia Eupatoria)

Το αγριμόνιο χρησιμοποιείται από τους βοτανοθεραπευτές σήμερα κυρίως ως τονωτικό του πεπτικού συστήματος και για την επούλωση πληγών. Θεωρείται ιδιαίτερα αποτελεσματικό για τα έλκη, τους κωλικούς και τη διάρροια.Οι τανίνες που περιέχει σε συνδυασμό με φοτοστερίνη και γόμμα του προδίδουν διουρητικές, στυπτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Το αγριμόνιο στη λαϊκή θεραπευτική χρησιμοποιήθηκε για την επούλωση ανοιχτών πληγών, για τσιμπήματα εντόμων, δαγκώματα φιδιών και διάλυση αποστημάτων.

Αχίλλεια η χιλιόφυλλος (Achillea Μillefolium)

Τονωτικό για τους κουρασμένους. Για διαταραχές στην εμμηνόπαυση και σπασμούς της μήτρας, κρυολογήματα, κολίτιδα, αρθριτικά, πόνους περιόδου και ρευματισμούς. Επίσης, καθαρίζει το αίμα, βοηθάει στην ακμή, το άσθμα, ανακουφίζει από τις ανωμαλίες στην κυκλοφορία του αίματος (γι’ αυτό χρησιμοποιείται σε κιρσούς και φλεβίτιδες). Κάνει καλό στο λιπαρό δέρμα και το καθαρίζει σε βάθος, θεραπεύει πολλές δερματοπάθειες, όπως έρπη, φλεγμονές δέρματος, καλόγερους, αλλεργίες, φαγούρα, λειχήνες. Επειδή καθαρίζει το αίμα, χρησιμοποιείται εσωτερικά σαν έγχυμα σε δερματοπάθειες. Θεραπεύει ραγάδες της θηλής του μαστού και ραγάδες των χεριών. ανακουφίζει και θεραπεύει τις αιμορροΐδες. Εμποδίζει την τριχόπτωση αν κάνουμε συχνές εντριβές με αφέψημα αχιλλέας. Έχει παυσίπονες ιδιότητες, και αν μασήσουμε φρέσκα φύλλα αχίλλειας, υποχωρεί (προσωρινά) ο πονόδοντος.

Αψιθιά (ArtemisiaAbsinthium)

Διεγείρει το πεπτικό και καταπολεμά τη δυσπεψία. Αυξάνει την οξύτητα του στομάχου και την παραγωγή της χολής και ενισχύει την πέψη και την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών, βοηθώντας έτσι και σε άλλες παθήσεις.

Στη θεραπευτική, χρησιμοποιούνται οι σπόροι της αψιθιάς. Εξωτερικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως αντισηπτικό.

Γενικά, σε μέτριες δόσεις, διεγείρει το στομάχι, αυξάνει την όρεξη, διευκολύνει την πέψη, επιταχύνει την κυκλοφορία του αίματος, προκαλεί εκκρίσεις, συντελλεί στο αδυνάτισμα και χωνεύει τα λίπη.  Έχει ευεργετική δράση στους διαβητικούς και βοηθά στην καταπολέμηση των ρευματισμών. Μπορεί να χρησιμοποιηθείγια την καταπολέμηση της αναιμίας, ως αντιπυρετικό, ενώ έχει και διουρητικές ιδιότητες.

Καταπολεμά την επιληψία, ζαλάδες, λιποθυμίες. Αυξάνει την παραγωγή χολής. Σταματά τη διάρροια, εμετούς. Βοηθά στο αδυνάτισμα και την ανεπάρκεια ήπατος.

Βασιλικός  (Ocimum basilicum)

Διώχνει τους νευρικούς πονοκεφάλους, ανοίγει την όρεξη. Ενισχύει τη μνήμη και καταπολεμά τη μελαγχολία, το άγχος, τις ζαλάδες, τις εντερικές διαταραχές και τον τυμπανισμό της κοιλιάς, τη ναυτία και το κρυολόγημα. Δρα και ως χωνευτικό.

Βαλεριάνα (Valeriana officinalis)

Ηρεμιστικό, υπνωτικό και αγχολυτικό. Καταπραΰνει τις αϋπνίες, τα νεύρα, το άγχος, τις ημικρανίες, τη νευρασθένεια, τον πονοκέφαλο και τις καούρες του στομάχου. Κατευνάζει την υπερένταση, τις νευρώσεις, το νευρικό άσθμα, την επιληψία και την ταχυκαρδία. Θεωρείται χρήσιμη σε περιπτώσεις αρθρίτιδας, υπέρτασης,κολικών, ρευματικών πόνων, ημικρανίας, πονόδοντου και δυσμηνόρροιας. Προσοχή! Οι μεγάλες δόσεις βαλεριάνας προκαλούν κακή διάθεση. Αντεδείκνυται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού, καθώς και σε περιπτώσεις ήπιας κατάθλιψης.

Βήχιο (Tussilago farfara)

Για κρυολόγημα και βήχα.

Δάφνη (Laurus nobilis)

Η σκόνη ξερών δαφνόφυλλων σταματάει την αιμορραγία της μύτης. Δυναμώνει τα μαλλιά και τα βάφει μαύρα, σταματά την τριχόπτωση. Ανακουφίζει τον πόνο από ρευματισμούς και αρθριτικά. Χρησιμοποιείται και στο φαγητό.

Δεντρολίβανο (Rosmarinus officinalis)

Για κολίτιδα, διάρροια, βρογχίτιδες, άσθμα και γρίπη, εντερικές διαταραχές, ρευματισμούς. Τονώνει την όρεξη.

Δίκταμο (Origanum dictamnus)

Καταπραΰνει τους πόνους του στομαχιού και των εντέρων. Σε πονοκεφάλους, πονόδοντο και σκορβούτο.Είναι διουρητικό και βοηθάει τις γυναίκες να γεννούν πιο εύκολα και γρήγορα.

Δυόσμος (Mentha spicata)

Για τη χοληστερίνη, τις αϋπνίες, τις κράμπες, τον ξερόβηχα, την αμυγδαλίτιδα. Για πονόδοντο, ρευματισμούς. Συνιστάται σε περιπτώσεις δυσπεψίας και διάρροιας. Επίσης, στρώνει το στομάχι μετά από εμετό.

Ευκάλυπτος (Eucalyptus)

Είναι χρήσιμος για τους διαβητικούς γιατί έχει υπογλυκαιμική δράση. Κατεβάζει τον πυρετό. Καταπραΰνει τον βήχα, το άσθμα, τη γρίπη, τη βρογχίτιδα, τις νευραλγίες και τον πονόλαιμο. Κατάλληλος για εισπνοές σε περιπτώσεις ιγμορίτιδας και βρογχικών. Όταν βράζουμε ευκάλυπτο, οι ατμοί ιονίζουν την ατμόσφαιρα του δωματίου και την καθαρίζουν.

Θρούμπι (Satureja)

Για το στομάχι, τη ναυτία, την ξινίλα. Βοηθητικό για την αϋπνία, τα αρθριτικά, τους ρευματισμούς, το άσθμα, τον βήχα. Ανοίγει την όρεξη, και σταματάει τους κολικούς και τη διάρροια. Χρήσιμο σε περιπτώσεις πνευματικής και σεξουαλικής ατονίας.

Θυμάρι (Thymus vulgaris)

Καταπραΰνει το άγχος, την κατάθλιψη, τις ημικρανίες, τα νεύρα. Καταπολεμά τη γρίπη, τα κρυολογήματα, τον βήχα και το άσθμα, τις δερματοπάθειες, τη λευκόρροια. Επουλώνει τις πληγές και τα εγκαύματα και ρίχνει τα σπυριά. Καλό για το κυκλοφορικό, απαραίτητο για τους υποτασικούς.

Ιβίσκος (Hibiscus)

Για χοληστερίνη, τριγλυκερίδια, κυκλοφορικό, ζάχαρο/διαβήτη, αδυνάτισμα, πονοκέφαλο.

Κάρδαμο (Cardamomum)

Περιέχει βιταμίνες, ιώδιο,σίδηρο, ασβέστιο, είναι καρδιοτονωτικό, καθαρίζει το αίμα και αφαιρεί φακίδες και πανάδες.

Καλέντουλα (Calendula)

Δυναμώνει την καρδιά. Κατάλληλη για προβλήματα με το συκώτι, ουρική αρθρίτιδα, πρηξίματα και δερματικές παθήσεις.

Λουΐζα (Aloysia citrodora ή Lippia citriodora)

Διώχνει τον πονοκέφαλο, τον πονόματο, τους πόνους των ρευματισμών. Κάνει καλό στις στομαχικές ανωμαλίες, ενισχύει στις δίαιτες αδυνατίσματος. Καταπολεμά την αϋπνία που προέρχεται από νευρική κούραση.

Λαδανιά (Cistus salviifolius)

Χρησιμοποιείται ως καταπραϋντικό, σπασμολυτικό, αποτοξινωτικό. Για την αντιμετώπιση της αϋπνίας, της διάρροιας, του πονόδοντου. Για εντριβές σε περιπτώσεις κρυολογήματος ή βρογχίτιδας, για τα άλατα και τον τέτανο.

Λεβάντα (Lavandula)

Για κάθε πόνο, ακόμα και της καρδιάς, για ημικρανίες, πονοκεφάλους, κακή χώνεψη και λιποθυμία. Επουλώνει πληγές, εγκαύματα, ακμή, ψώρα. Κατεβάζει την υπέρταση και την ταχυπαλμία. Χρησιμοποιείται, ακόμη, ως σκωροαπωθητικό.

Μαντζουράνα (Origanum majorana)

Καταπολεμά το άγχος, τους πονοκεφάλους, το κρυολόγημα, τις αμυγδαλές, την αϋπνία. Βοηθά τον οργανισμό να διώξει τις τοξίνες και ανακουφίζει από τα πρηξίματα, τη δυσπεψία και τον πονόκοιλο.

Μαραθόσπορος

Ανακουφίζει από τα αρθριτικά, το άσθμα, τον βήχα, τον τυμπανισμό, τον πονόκοιλο, την ολιγουρία. Σταματά τον εμετό. Βοηθάει στο αδυνάτισμα.

Μελισσόχορτο (Melissa officinalis)

Τονωτικό για την καρδιά, τον εγκέφαλο, το πεπτικό σύστημα, τη μελαγχολία. Καταπραΰνει νευρασθένειες, ζαλάδες, βουητό στα αυτιά, άσθμα, νευραλγίες των δοντιών και των αυτιών. Ανακουφίζει από τον τυμπανισμό της κοιλιάς, τον πόνο από τσιμπήματα σφήκας και άλλων εντόμων.

Μέντα (Mentha Piperita)

Εξαιρετικά αντισηπτική, καταπολεμά δραστικά το συνάχι, τον βήχα, τη βρογχίτιδα, τον πονόλαιμο και τη γρίπη. Είναι χωνευτική και έχει την ιδιαιτερότητα να είναι ηρεμιστική σε μικρή δόση και αφροδισιακή σε μεγάλη δόση. Το τσάι μέντας είναι χωνευτικό και τονωτικό.

Μολόχα (Malva sylvestris)

Για άσθμα, βήχα, λαρυγγίτιδα, πονόλαιμο.

Πασιφλόρα (Passiflora)

Καταπραΰνει τα νεύρα και το άγχος. Ηρεμιστικό και τονωτικό σε περιπτώσεις υπερκόπωσης. Ελαττώνει ελαφρά την αρτηριακή πίεση.

Παλιούρι (Paliurus)

Για τη δυσκοιλιότητα.

Πολύκομπο (Equisetum)

Σκοτώνει τα σκουλήκια και τα παράσιτα των εντέρων. Σταματάει την αιμορραγία της μύτης και των αιμορροΐδων. Επουλώνει πληγές και έλκη. Χρησιμοποιείται για κολικούς και πέτρες στα νεφρά.

Πολυτρίχι (Adiantum capillus-veneris)

Είναι τονωτικό των μαλλιών και σταματάει την τριχόπτωση και την πιτυρίδα. Ανακουφίζει τη βρογχίτιδα, την καταρροή, τον ξερόβηχα, το άσθμα και τα κρυολογήματα.

Ρίγανη (Origanum vulgare)

Για το φαγητό, τον πονόδοντο, τους ρευματισμούς, τις εντερικές διαταραχές και τον πονόκοιλο. Σταματά τη διάρροια.

Σαμπούκος (Sambucus nigra)

Χρησιμοποιείται σε νευραλγίες. Για κυστίτιδες, αμυγδαλίτιδες, πονόματο, πονόδοντο, φαρυγγίτιδα και πονόλαιμο. Καθαρίζει το αίμα.

Σπαθόχορτο (Hypericum perforatum)

Κοινώς βαλσαμόχορτο ή βάλσαμο, είναι γνωστό για την επουλωτική του δράση σε εγκαύματα, πληγές, δαγκώματα εντόμων. Καταπραΰνει τις πνευμονικές ενοχλήσεις, αλλά και τη μελαγχολία, την αϋπνία, το έλκος στομάχου. Καταπολεμά τα παράσιτα των εντέρων και τη δυσπεψία.

Σκορπίδι (Asplenium Ceterach)

Γνωστό και ως σκορπιδόχορτο, διαλύει τις πέτρες των νεφρών, είναι αποχρεμπτικό, καταπραϋντικό, διουρητικό.

Σιναμική (Senna alexandrina)

Για τη δυσκοιλιότητα.

Ταραξάκο (Taraxacum officinale)

Για τη χοληστερίνη, τους ερεθισμούς του δέρματος, τα πρηξίματα, τις καούρες στο στομάχι, τον πόνο στο συκώτι, την αρθρίτιδα, τον διαβήτη και τον πυρετό.

Τίλιο (Tilia)

Γνωστό και ως φλαμούρι ή φιλύρα. Ηρεμιστικό για τα νεύρα, τις ημικρανίες, τις νευραλγίες, τις ζαλάδες, τις αϋπνίες. Για βήχα, κρυολογήματα, εμετό, ρευματισμούς, αρθριτικά, δυσπεψία.

Τσάι του βουνού (Sideritis)

Για γρίπη και πονόλαιμο. Τονωτικό του σώματος και του εγκεφάλου, καταπολεμά την αρτηριοσκλήρωση, τον πονοκέφαλο, την ευκοιλιότητα και τη μεσογειακή αναιμία.

Τσουκνίδα (Urtica)

Διαλύει το ουρικό οξύ και τις πέτρες στη χολή. Καταπολεμά τις αιμορραγίες, την αιματουρία, την αναιμία, την ατονία, τα αρθριτικά, την κυστίτιδα, τη διάρροια. Επίσης, αυξάνει το γάλα της μητέρας που θηλάζει και σταματά την τριχόπτωση.

Ύσσωπος (Hyssopus officinalis)

Χρησιμοποιείται για την πίεση, το άσθμα, τη δυσπεψία, για τους πόνους της περιόδου, για γαργάρες κατά του πονόλαιμου και ως δυναμωτικό των νεύρων.

Φασκόμηλο (Salvia officinalis)

Ηρεμεί τα νεύρα. Για κατάθλιψη, φαρυγγίτιδα, βήχα, βράχνιασμα, λαιμό, υπόταση, διάρροια, αμυγδαλές, δαγκώματα εντόμων. Πολύτιμο για όσους ιδρώνουν τα χέρια τους και οι μασχάλες. Για κυκλοφορικά προβλήματα. Σταματάει το γάλα στις γυναίκες που θηλάζουν και την τριχόπτωση.

Χαμομήλι (Matricaria chamomilla)

Ηρεμιστικό για τα νεύρα, τις ημικρανίες, τις νευραλγίες, τις ζαλάδες και τις αϋπνίες. Επουλώνει εγκαύματα και ρίχνει τα σπυριά. Ανακουφίζει από την αναφυλαξία, τη φαγούρα, τον πονόδοντο, τον βήχα, τα κρυολογήματα, τον τυμπανισμό, τις αιμορροΐδες, τις κράμπες, τον πόνο των αυτιών και τις πληγές στο στόμα.

Τρόποι χρήσης

Έγχυμα (Εκχύλισμα)

Το έγχυμα είναι ένας απλός τρόπος εξαγωγής των ενεργών συστατικών των βοτάνων μέσω του ζεστού νερού. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται για να εξάγουμε τα πτητικά συστατικά των αποξηραμένων ή πράσινων εναέριων μερών των βοτάνων όπως είναι τα λουλούδια και τα φύλλα.

Βάζουμε το βότανο στο νερό πριν βράσει και το αφήνουμε σκεπασμένο μ΄ ένα καπάκι για 5-10 λεπτά. Επειδή το βραστό νερό διασκορπίζει τα πολύτιμα πτητικά έλαια των βοτάνων στον ατμό, μην τα αφήνετε να βράσουν.

Αφέψημα

Οι ρίζες, οι φλοιοί και τα φρούτα που είναι παχύτερα και λιγότερο διαπερατά από τα εναέρια μέρη των φαρμακευτικών φυτών, δεν απελευθερώνουν τα ενεργά τους συστατικά με την απλή έγχυση. Αυτά τα μέρη είναι απαραίτητο να σιγοβράσουν ώστε να εξαχθούν τα συστατικά τους. Το σκληρό βότανο πρέπει να κοπεί σε μικρότερα κομμάτια.

Προκειμένου να μην χαθούν τα πτητικά συστατικά, τοποθετούμε ενα καπάκι πάνω στο μπρίκι. Αφήνουμε να σιγοβράσει για μία ώρα περίπου, μέχρι ο όγκος του να μειωθεί κατά το ένα τρίτο. Αφού καταπέσουν και διαχωριστεί το στερεό από το υγρό, το πίνουμε ζεστό ή κρύο.

Βάμμα

Τα περισσότερα από τα πτητικά συστατικά των φαρμακευτικών φυτών και βοτάνων είναι διαλυτά στην αλκοόλη. Με την εμβάπτιση ξηρών ή φρέσκων μερών του φυτού στην αλκοόλη, τα ενεργά συστατικά εξάγονται εύκολα σε συγκεντρώσεις που υπερβαίνουν αυτές της έγχυσης και του αφεψήματος. Καθώς τα υψηλά συμπυκνωμένα διαλύματα διατηρούνται για ένα ή δύο χρόνια, το βάμμα είναι ένας βολικός τρόπος να αποθηκεύσουμε και να χρησιμοποιήσουμε τα φαρμακευτικά συστατικά των φυτών.

Σιρόπι

Με σκοπό να συγκαλύψουμε κάποια γεύση που δεν μας αρέσει – ιδίως για τα παιδιά – το έγχυμα ή το αφέψημα μπορεί να αναμειχθεί με μέλι. Τα σιρόπια συνδυάζουν την κατευναστική επίδραση του μελιού με τις φαρμακευτικές ιδιότητες των εγχυμάτων ή αφεψημάτων με επιπρόσθετα οφέλη, ιδίως για την αντιμετώπιση κρυολογήματος και πονόλαιμου.

Ανακατέψτε 500ml εγχύματος ή αφεψήματος με 500 γρ. μέλι. Αφού κρυώσει βάλτε το σε σκούρο μπουκάλι και κλείστε το με φελλό (επειδή γίνονται ζυμώσεις στα συρόπια και τα μπουκάλια με βιδωτό πώμα μπορεί να εκραγούν, ο φελλός είναι σημαντικός).

Τρεις κορυφαίες συναντήσεις – μια γιορτή για το θέατρο – διοργανώνει η Πρώτη Κρατική Σκηνή της χώρας από τις 3 έως τις 7 Απριλίου 2025, φιλοξενώντας στο κτίριο Τσίλλερ και στο Σχολείον της Αθήνας «Ειρήνη Παπά» τρεις παράλληλες εκδηλώσεις: το 3ο Showcase, το Συνέδριο του Δικτύου European Theatre Convention και τη Συνάντηση της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών, που πραγματοποιείται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με τους διοργανωτές, 180 επαγγελματίες του θεάτρου, καλλιτεχνικοί διευθυντές, σκηνοθέτες, δραματουργοί, υπεύθυνοι διεθνών σχέσεων, επιμελητές, κριτικοί και θεωρητικοί από 42 χώρες του κόσμου και από 88 διαφορετικούς θεατρικούς οργανισμούς θα συναντηθούν στην Αθήνα, τόπο γέννησης του θεάτρου, για να μιλήσουν την παγκόσμια γλώσσα που συνιστά το θέατρο. Στόχος της συνάντησης είναι η ενίσχυση ενός θεμελιώδους στοιχείου των κοινωνιών μας, του συμπράττειν, η δημιουργία ενός κοινού χώρου συζήτησης, συλλογικού προβληματισμού αλλά και συνδιαμόρφωσης ενός καλύτερου μέλλοντος για το θέατρο, την τέχνη και την κοινωνία, καθώς και η ανάδειξη της ελληνικής θεατρικής σκηνής, στο πλαίσιο μιας πολύτιμης ευκαιρίας εξωστρέφειάς της.

Διεθνές Συνέδριο του Δικτύου European Theatre Convention

«Thrive Theatre Thrive! Keep the Flame Alive» είναι ο τίτλος του Διεθνούς Συνεδρίου του European Theatre Convention, του μεγαλύτερου δικτύου για τα θέατρα της Ευρώπης, μέλος του οποίου είναι το Εθνικό Θέατρο από τον Μάιο του 2022. Στο συνέδριο, το παρών θα δώσει η εκτελεστική διευθύντρια της ETC, Χάιντι Γουάιλυ, ενώ μεταξύ των ομιλητών είναι ο Θεοδωρος Τερζόπουλος, σκηνοθέτης και ιδρυτής του θεάτρου «Άττις», η Κατερίνα Ευαγγελάτου, καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, ο Τζέφρυ Έρικ Τζένκινς, πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Θεάτρου, η Κλαούντια Μπελχιόρ, πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της ETC και η Δρ Σουγιάν Λίου, καθηγήτρια στον τομέα της Παγκόσμιας Ψυχικής Υγείας. Μέσω διαδικτύου θα παρέμβουν ο Μίλο Ράου, καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ της Βιέννης «Free Republic of Vienna» και η Ολεξάνδρα Ματβιτσούκ, δικηγόρος υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επικεφαλής του Κέντρου Πολιτικών Ελευθεριών και αποδέκτης του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης (2022).

Το συνέδριο απευθύνεται στα θέατρα-μέλη του δικτύου και πραγματοποιείται κάθε έξι μήνες σε διαφορετική χώρα της Ευρώπης. Φέτος, το Εθνικό Θέατρο θα λειτουργήσει ως τόπος ενότητας και στοχασμού γύρω από τα φλέγοντα ζητήματα που επηρεάζουν άμεσα τον πολιτισμό και τα θέατρά μας, θέτοντας – μέσα από ένα ποικιλόμορφο τετραήμερο πρόγραμμα ομιλιών, συζητήσεων και εργαστηρίων – επείγοντα ερωτήματα όπως: Πώς μπορούν τα θέατρά μας να υπερασπιστούν τις δημοκρατικές και ανθρωπιστικές αξίες το 2025; Πώς μπορούν να παραμείνουν τα θέατρα ανθεκτικά, δημιουργικά και ελεύθερα μπροστά σε αυτές τις προκλήσεις; Μπορούν οι καλλιτεχνικές μας επιλογές να καταπολεμήσουν την παραπληροφόρηση και να προστατεύσουν την ελευθερία των δημιουργών; Τι είδους ηγεσία και συνθήκες εργασίας χρειάζονται τα θέατρά μας; Ποια σχέση πρέπει να αναπτύξουν τα θέατρα με την επόμενη γενιά; Πάνω απ’ όλα, πώς μπορούμε να παραμείνουμε προσιτοί και βιώσιμοι οργανισμοί που παράγουν ουσιαστικό καλλιτεχνικό έργο και αποτελούν πηγή ευημερίας για την κοινότητα και την κοινωνία μας;

Show Case

Το Εθνικό Θέατρο διοργανώνει, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, Showcase με 25 καλεσμένους ξένους καλλιτεχνικούς διευθυντές, επιμελητές και υπεύθυνους προγραμματισμού των πιο σημαντικών φεστιβάλ και θεάτρων του εξωτερικού. Για τέσσερις μέρες, καταξιωμένοι ξένοι καλεσμένοι θα παρακολουθήσουν όλες τις τρέχουσες παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου, θα ενημερωθούν για παραγωγές που παρουσιάστηκαν στο πρώτο μέρος της σεζόν, θα γνωρίσουν καλλιτέχνες που συμμετέχουν σε αυτές σε ειδικά σχεδιασμένες εκδηλώσεις, θα συζητήσουν πάνω σε ιδέες για μελλοντικά εγχειρήματα, θα ανταλλάξουν απόψεις για τις διεθνείς τάσεις στα φεστιβάλ του εξωτερικού, αλλά και για το παρόν και το μέλλον της θεατρικής τέχνης. Στόχος είναι να αναδειχθεί η ορατότητα του ελληνικού θεάτρου στο εξωτερικό με στόχο να ταξιδέψουν παραστάσεις του οργανισμού σε σημαντικά ξένα φεστιβάλ και να δρομολογηθούν συνεργασίες-συμπαραγωγές για το μέλλον. H διοργάνωση του ετήσιου Showcase εντάσσεται στο έργο «Δράσεις Εξωστρέφειας του Εθνικού Θεάτρου», το οποίο υλοποιείται στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0» με τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης – NextGenerationEU.

Διεθνής Ένωση Θεατρικών Κριτικών

Η Διεθνής Ένωση Θεατρικών Κριτικών (IATC) είναι ένας οργανισμός που λειτουργεί ως οργανισμός-εταίρος του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου – UNESCO (ITI – UNESCO). Σκοπός της είναι να προάγει τη διεθνή κατανόηση μέσω της συζήτησης και του διαλόγου, φέρνοντας σε επαφή κριτικούς, μελετητές και επαγγελματίες των παραστατικών τεχνών. Η Ένωση επιδιώκει την προώθηση της κριτικής και επιστημονικής συγγραφής για το θέατρο και την προστασία της πνευματικής ελευθερίας και της ελευθερίας του λόγου. Η Εκτελεστική Επιτροπή (ΕxCom) της Ένωσης συναντιέται ετησίως για να διευθετεί τα τρέχοντα ζητήματα του οργανισμού και να λαμβάνει κρίσιμες αποφάσεις. Στο πλαίσιο του 4ημέρου, 13 κριτικοί θεάτρου θα συναντηθούν στο ιστορικό κτίριο Τσίλλερ, ενώ παράλληλα οι παραγωγές του Εθνικού Θεάτρου θα καλυφθούν μέσα από ένα αφιέρωμα στο περιοδικό Critical Stages, το οποίο εκδίδεται από την IATC δύο φορές τον χρόνο.

Ε.Μ.

Πηγή: ΑΠΕ ΜΠΕ