Πέμπτη, 16 Μαΐ, 2024

Κρητικές σπεσιαλιτέ – μέρος β΄: Καλιτσούνια και χοχλιοί

Καλιτσούνια 

Καλιτσούνια ή σκαλτσούνια ή λυχναράκια δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχετε φάει έστω μια φορά. Μυζήθρα (ή ανθότυρο), κανέλα και μέλι είναι τα τρία βασικά συστατικά, ενώ εκτός από τα κλασικά, αυτά που γνωρίζει η πλειοψηφία, ιδιαίτερη επιτυχία έχουν και τα λεγόμενα ανεβατά που μοιάζουν με ψωμάκι και έχουν μέσα τη σχετική γέμιση.

Cretan Sweet Cheese Pastries Recipe (Kalitsounia) - My Greek Dish

Υλικά

Για τη ζύμη

(Η κούπα μου είναι δοσομετρική και έχει όγκο 250 ml)

1 κούπα λάδι

1 κούπα γιαούρτι

1 αυγό

1,5 φακελάκι μπέικιν (4,5 κ. γλ. )

1,5 κούπα ζάχαρη

Το χυμό μισού ζουμερού πορτοκαλιού

Περίπου ένα κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις

Για τη γέμιση

1 κιλό μυζήθρα

1 κούπα ζάχαρη (μπορείτε να βάλετε και λίγο λιγότερη ή λίγο περισσότερη)

1 κρόκο και 1 ολόκληρο αυγό (η ποσότητα των αυγών έχει να κάνει με το πόσο φρέσκια είναι η μυζήθρα. Αν είναι πολύ φρέσκια μπορεί να χρειαστεί μόνο κρόκους γιατί είναι αρκετά υδαρής. Αν είναι πιο στεγνή μπορούμε να βάλουμε στο κιλό και περισσότερα από δύο ολόκληρα αυγά.)

1 γεμάτο κουταλάκι κανέλα

Για την επικάλυψη

1 κρόκο αυγού αραιωμένο με μια κουταλιά νερό

Προαιρετικά κανέλα ή άσπρο (αποφλοιωμένο) σουσάμι

Εκτέλεση

Ανακατεύουμε το λάδι, το γιαούρτι, το αυγό και τη ζάχαρη στο χέρι μέχρι να ομογενοποιηθεί το μίγμα.

Προσθέτουμε το χυμό του πορτοκαλιού και ανακατεύουμε πάλι. Αναμειγνύουμε  το μπέικιν σε μια κούπα αλεύρι και το προσθέτουμε στο μίγμα.

Σιγά σιγά προσθέτουμε και το υπόλοιπο αλεύρι, έως ώτου γίνει μια ζύμη μαλακή που όμως δεν κολλά στα χέρια. Η ζύμη της συγκεκριμένης συνταγής είναι αφράτη και δεν ανοίγει τεράστια φύλλα. Γύρω στα 4-5 φυλλαράκια βγάζουμε σε κάθε άνοιγμα, άρα είναι εύκολο και για τις αρχάριες του φύλλου να τη φτιάξουν, ενώ οι πιο έμπειρες μπορεί να βαρεθούν, αφού δεν θα μπορούν να ανοίξουν ένα τεράστιο και να τελειώνουν μια κι έξω.

Αφήνουμε τη ζύμη να ξεκουραστεί για 30΄περίπου και ετοιμάζουμε τη μυζήθρα. Την αλέθουμε σε μύλο του πουρέ ή την πατάμε με το εργαλείο που κάνουμε πουρέ ή απλά με ένα πηρούνι ώστε να γίνει σαν πολτός. Προσθέτουμε τη ζάχαρη, τα αυγά , την κανέλα και ανακατεύουμε.

Ανοίγουμε μικρά φυλλαράκια όχι πολύ λεπτά, γύρω στα 3 χιλιοστά πάχος ή και περισσότερο αν σας αρέσουν πιο ζυμαρένια. Κόβουμε κύκλους με διάμετρο 10-12 εκατοστά , βάζουμε μια γεμάτη κουταλιά ζύμη στο κέντρο, τη στρώνουμε να γίνει επίπεδη και τα «τσιμπάμε» σε λυχναράκια ή τα διπλώνουμε σε τριγωνάκια ή τετράγωνα, έτσι ώστε να σκεπαστεί η γέμιση κατά το μεγαλύτερο μέρος της.

Τι να προσέξετε!

1) Αν η μυζήθρα είναι πολύ υδαρής, τα καλιτσούνια ανοίγουν στο ψήσιμο. Γι’ αυτό πολλές νοικοκυρές βάζουν για μια μέρα τη μυζήθρα που προορίζεται για καλιτσούνια να σταθεί σε βαμβακερή πετσέτα, ώστε να απορροφηθούν τα υγρά της.

2) Αντί να βάλετε την κανέλα μέσα στη μυζήθρα, μπορείτε να την πασπαλίσετε πάνω από το αυγό. Συνήθως αυτό το κάνουν όσες νοικοκυρές βάζουν αβάρσαμο στη μυζήθρα.

3) Αν η μυζήθρα σας είναι στεγνή και χρειαστείτε περισσότερα αυγά, μη τα βάλετε όλα μαζί, αλλά ένα ένα έως ότου επιτύχετε την επιθυμητή υφή.

4) Όταν η μυζήθρα είναι πολύ φρέσκια, μπορείτε να βάλετε 1-2 κουταλιές κορν φλάουρ ή άνθος αραβοσίτου βανίλια για να τραβήξει τα υγρά.

5)Μη κρατήσετε τα καλιτσούνια πάνω από 4-5 μέρες. Ακόμη κι αν δεν μουχλιάσουν, δεν είναι νόστιμα πια. Αν τα βάλετε στο ψυγείο κρατάνε λίγο παραπάνω. Βγάλτε τα όμως πριν τα σερβίρετε, για να έρθουν σε θερμοκρασία δωματίου.

6) Μπορείτε να τα καταψύξετε άψητα και να τα ξεπαγώσετε όταν θα τα χρειαστείτε. Τότε βέβαια δεν θα τα αλείψετε με αυγό παρά μόνο την ώρα του ψησίματος.

Χοχλιοί κοκκινιστοί

Οι χοχλιοί (σαλιγκάρια) του καλοκαιριού στην Κρήτη είναι οι λεγόμενοι γυρευτοί. Τους βρίσκουμε κάτω από θάμνους και τράφους, σε κουρμούλες και σε κορμούς ελιάς, κολλημένους τον ένα πάνω στον άλλο, πολλές φορές πάνω από δέκα σε κάθε κολληταρά.

Χοχλιοί (σαλιγκάρια) κοκκινιστοί με ρύζι - The Hungry Bites

Υλικά

Για 30-40 χοχλιούς (σαλιγκάρια)

80-100 ml ελαιόλαδο

1 μέτριο ξερό κρεμμύδι

1-2 μικρές σκελίδες σκόρδο σπασμένες (όχι ψιλοκομμένες)

500 γρ ώριμες ντομάτες

Αλάτι

Πιπέρι

Εκτέλεση

Προετοιμάζουμε τους χοχλιούς, αφαιρώντας με ένα μαχαιράκι τις μεμβράνες. Τους βάζουμε σε κρύο νερό για να ελέγξουμε ποιοι είναι ζωντανοί. Βάζουμε να βράσει λίγο νερό με αλάτι και μόλις πάρει βράση βράζουμε τους χοχλιούς για 2-3 λεπτά μόνο.

Βάζουμε σε βαθύ τηγάνι ή ρηχή κατσαρόλα το κρεμμύδι κομμένο σε καρεδάκια, μαζί με το ελαιόλαδο και το σκόρδο. Τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι να μαραθεί, όχι να καεί. Προσθέτουμε τους χοχλιούς και τους γυρνάμε μια φορά να τσιγαριστούν. Αμέσως προσθέτουμε την ντομάτα τριμμένη και μόλις πάρει βράση χαμηλώνουμε σε μέτρια τη θερμοκρασία, αλατοπιπερώνουμε και αφήνουμε το φαγητό μας να μαγειρευτεί για 20 περίπου λεπτά, σκεπασμένο.

Αν υπάρχουν  υγρά, ξεσκεπάζουμε, ανεβάζουμε τη θερμοκρασία και περιμένουμε να απορροφηθούν τα υγρά και να μείνει με τη σάλτσα του. Σερβίρουμε με τηγανητές πατάτες ή ρύζι.

Συνήθως άφηνα να βράσουν λίγο περισσότερο στο σκέτο νερό οι χοχλιοί μου, μαγείρευα πρώτα τη σάλτσα και μετά τους προσέθετα. Άλλαξα τον τρόπο πριν λίγα χρόνια μετά από συμβουλή πολύ έμπειρης μαγείρισσας που μου είπε πως νοστιμίζουν όσο μαγειρεύονται με τη ντομάτα και είχε δίκιο, αρκεί να μην είναι από τα πριν πολύ βρασμένοι και παραβράσουν.

Καλή σας όρεξη!

Πηγή: daynight.gr

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Κρητικές σπεσιαλιτέ – μέρος α΄

Τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας στρέφεται όλο και περισσότερο στην αναζήτηση της ιδανικής διατροφής για την προαγωγή της υγείας. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος βρίσκεται η κρητική διατροφή, αφού η πλειονότητα των ερευνών αναδεικνύουν την κρητική κουζίνα ως το πιο χαρακτηριστικό και ποιοτικά υψηλό παράδειγμα μεσογειακής διατροφής. Οι κάτοικοι της Κρήτης, διαπιστωμένα, παρουσιάζουν τους υψηλότερους δείκτες μακροβιότητας αναλογικά και σε παγκόσμια κλίμακα τα λιγότερα ποσοστά θνησιμότητας από ασθένειες.

Η κρητική κουζίνα, μια από τις αρχαιότερες και πιο εύγευστες κουζίνες στον κόσμο, αποτελεί τη συνέχεια της παράδοσης γεύσεων, αρωμάτων και προϊόντων αιώνων και έχει τις ρίζες της στη μινωική εποχή, περισσότερο από 3.000 χρόνια πριν, φτάνοντας ως τις μέρες μας. Από τα ευρήματα των αρχαιολογικών ανασκαφών, που αποκάλυψαν στα μινωικά ανάκτορα μεγάλα πιθάρια για λάδι, κρασί, δημητριακά, όσπρια και μέλι, φαίνεται ότι οι αρχαίοι Κρήτες κατανάλωναν σχεδόν τα ίδια προϊόντα που καταναλώνει και ο σημερινός Κρητικός. Στη διάρκεια των χιλιετιών που πέρασαν, η παράδοση επιβίωσε από το πέρασμα των Ρωμαίων, των Βυζαντινών, των Ενετών και των Τούρκων και διατήρησε τα μαγειρικά ήθη του νησιού που τώρα απολαμβάνουν οι λάτρεις της σύγχρονης υγιεινής κουζίνας.

Η κουζίνα της Κρήτης είναι βασισμένη σε αυτά που προσφέρει η γη της, δίνοντας περισσότερο βάρος στην τέχνη του μαγειρέματος με τα απλά υλικά της. Εκείνο που μετρά στην κρητική παραδοσιακή κουζίνα είναι η φαντασία. Οι Κρητικοί μπορεί να τρώνε κάθε μέρα χόρτα ή όσπρια, αλλά δεν τρώνε ποτέ το ίδιο φαγητό. Βρίσκουν τον τρόπο να αναδείξουν καινούριες γεύσεις και διαφορετικές συνταγές.

Η βάση της διατροφής είναι το ελαιόλαδο, τα λαχανικά, τα άγρια χόρτα, τα φρούτα, το μέλι, ελιές, δημητριακά και τα όσπρια.

Τα όσπρια εξακολουθούν να αποτελούν σημαντικό μέρος της διατροφής του χειμώνα, ενώ τα χλωρά κουκιά τρώγονται σαν μεζές.

Το ελαιόλαδο παίζει καίριο ρόλο στην υγιεινή κουζίνα της Κρήτης, της οποίας τα γόνιμα εδάφη είναι ιδανικά για την καλλιέργεια των ελαιόδεντρων. Περισσότερα από 35 εκατομμύρια ελαιόδεντρα καλλιεργούνται, που όχι μόνο καλύπτουν τις ανάγκες των κατοίκων, αλλά παράγουν και μεγάλο πλεόνασμα που εξάγεται στο εξωτερικό.

Μια φέτα φρεσκοψημένο ψωμί με ντόπιο ελαιόλαδο και πασπαλισμένο με τη ρίγανη του νησιού και αλάτι είναι ένας νοστιμότατος κρητικός μεζές.

Κρητών Ένωση" για το κρητικό ελαιόλαδο - Θέμα ημερών η ίδρυση του παγκρήτιου συνεταιριστικού φορέα - ertnews.gr

Το ελαιόλαδο χρησιμοποιείται στην Κρήτη από τα μινωικά χρόνια έως σήμερα, εκτοπίζοντας το βούτυρο ή άλλα είδη λαδιού που χρησιμοποιούνται σε άλλες περιοχές του κόσμου. Η αξία του είναι τεράστια, καθώς αποτελεί το πιο ισχυρό αντιοξειδωτικό που μας προσφέρει η ίδια η φύση. Το γεγονός ότι οι Κρητικοί ζουν περισσότερο και έχουν τους χαμηλότερους δείκτες στην εμφάνιση ασθενειών φαίνεται να συνδέεται άμεσα με το ότι συγκαταλέγονται μεταξύ των μεγαλύτερων καταναλωτών ελαιόλαδου παγκοσμίως.

Η κρητική κουζίνα είναι ιδιαιτέρως πλούσια σε ψάρια. Από όλα τα πιάτα με ψάρι, ο πρίγκιπας των κρητικών υδάτων είναι ο σκάρος. Συνήθως, ο σκάρος μαγειρεύεται στη σχάρα ή σε ψαρόσουπα. Η κακαβιά παραδοσιακά φτιάχνεται με σκορπίνες που σιγοβράζουν μαζί με πατάτες, κρεμμύδια, λεμόνι και ελαιόλαδο.

Στην Κρήτη η κατανάλωση κρέατος ήταν σπάνια και συνήθως γινόταν μόνο σε θρησκευτικές τελετές. Στη σύγχρονη κρητική διατροφή, η κατανάλωση κρέατος είναι ακόμη μικρότερη σε σχέση με άλλες χώρες της Μεσογείου. Οι Κρητικοί απολαμβάνουν το κρέας τους, ιδιαίτερα το χοιρινό και αρνί. Ακόμα και τα σαλιγκάρια, αλλά όλα με μέτρο.

Το κρέας κουνελιού έχει μια ξεχωριστή θέση στην κουζίνα της Κρήτης. Σερβίρεται σαν παραδοσιακό στιφάδο βρασμένο με μικροσκοπικά κρεμμύδια, τηγανητό ή ψητό με πατάτες στο φούρνο.  Πρόβειο, αρνί και κατσικίσιο κρέας τρώγονται κυρίως στις εορταστικές εκδηλώσεις μαγειρεμένα με μάραθο ή αγκινάρες, με άγρια χόρτα και σάλτσα από ντομάτες ή σάλτσα αυγολέμονο. Μια άλλη κρητική σπεσιαλιτέ που συχνά σερβίρεται ως συνοδευτικό σε κρέας και ρύζι είναι η στάκα.

Η στάκα είναι απλά η κρέμα βουτύρου (τσίπα) που συλλέγεται προσεκτικά από το βοσκό, στη συνέχεια, προστίθεται λίγο αλάτι και πρέπει να φυλάσσεται σε δροσερό μέρος μέχρι να χρειαστεί. Παραδοσιακά, ήταν ένα κοινό πιάτο σε βαπτίσεις και γάμους, όπου αργότερα προστέθηκε το γαμοπίλαφο με ρύζι και κρέας.

Αρνάκι φρικασέ, μαγειρεμένο με ασκολύμπρους, ένα άγριο ακανθώδες χόρτο με σαρκώδη και εύγευστη ρίζα. Χρειάζεται πείρα για να εντοπιστεί, αλλά και ιδιαίτερη μαεστρία για να καθαριστεί από τα αγκάθια.

Το κυνήγι είναι άφθονο στις ορεινές περιοχές, όπου βρίσκoνται λαγοί, αγριογούρουνα κ.ά. Ιδιαίτερα νόστιμος γίνεται ο λαγός κρασάτος, ο οποίος, αφού μαριναριστεί, ψήνεται σε πήλινο τσουκάλι.

Άφθονα είναι επίσης και τα άγρια αρωματικά χόρτα του βουνού με τα οποία φτιάχνουν λαχταριστές χορτόπιτες με παραδοσιακό φύλλο. Οι Κρητικοί τα αγαπούν και τα τρώνε σχεδόν καθημερινά, και όμως καταφέρνουν να τους δίνουν διαφορετική γεύση μέσα από πολλούς, πρωτότυπους συνδυασμούς. Συνήθως χρησιμοποιούν με μέτρο τα καρυκεύματα, ενώ τα περισσότερα πιάτα περιέχουν μόνο τα βασικά: αλάτι, πιπέρι και λίγο λεμονάκι για τη φρεσκάδα. Και πάλι, αυτά είναι αρκετά για να δημιουργηθούν πλούσιες και ολοκληρωμένες γεύσεις. Όπως πλούσια είναι και τα οφέλη της παραδοσιακής κρητικής κουζίνας στην υγεία, αφού είναι ό,τι πιο κοντινό στην αυθεντική μεσογειακή διατροφή, χάρη στην αφθονία εποχιακών φρούτων και λαχανικών και φυσικά στην ποιότητα του έξτρα παρθένου ελαιόλαδου.

Από τα πιο γνωστά κρητικά τυριά είναι η γραβιέρα, η οποία είναι το πιο δημοφιλές σκληρό τυρί της Κρήτης. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι. Η μυζήθρα φτιάχνεται από πρόβειο γάλα ή κατσικίσιο ή μίγμα των δύο. Συχνά χρησιμοποιείται στο μαγείρεμα, αλλά τρώγεται και φρέσκια. Τα καλτσούνια είναι μικρές πίτες που είναι γεμάτες με ανάλατη μυζήθρα (ανθότυρο) τηγανισμένες σε λάδι, στα οποία μπορεί να προστεθεί και μέλι.

Τα επιδόρπια δεν είναι συνήθως μέρος της κρητικής διατροφής, ένα γεύμα θα τελειώσει συχνά με φρούτα. Τα φρούτα είναι απαραίτητα σε κάθε γεύμα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Η Κρήτη παράγει μεγάλες ποσότητες πορτοκαλιών και μανταρινιών, καθώς και πεπόνια, αχλάδια, σύκα, σταφύλια, ροδάκινα και βερίκοκα και την περίφημη κρητική σταφίδα, γνωστή ως σουλτανίνα. Στις ορεινές περιοχές υπάρχει μεγάλη παραγωγή από τσάι του βουνού, καρύδια, κάστανα και άλλα προϊόντα.

Ακόμα και στα παραδοσιακά γλυκά της Κρήτης, χρησιμοποιείται μόνο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Ωστόσο, υπάρχει ένα κρητικό γλυκό φτιαγμένο από μυζήθρα, αυγά, κανέλα και γλυκάνισο ή σουσάμι. Μια γλυκιά απόλαυση σε όλη τη διάρκεια του έτους είναι τα ξεροτήγανα, τηγανιτές λωρίδες ζύμης σε ρολό, με μέλι και σιρόπι και πασπαλισμένες με ψιλοτριμμένο καρύδι.

Ξεροτήγανα | LiFO

Το κρητικό γαστρονομικό δαιμόνιο έχει εντάξει μάλιστα και το ίδιο το αμπέλι στις πρώτες ύλες της ντόπιας μαγειρικής. Μπορεί κανείς να γευτεί την άνοιξη μια σπάνια σπεσιαλιτέ: κατσίκι μαγειρεμένο με φρέσκους βλαστούς αμπέλου.

Το φαγητό συνοδεύεται συχνά από κρητικό κρασί, ρακή ή τσικουδιά.

Ένα ποτήρι κοτσιφάλι συνοδευόμενο από λίγη κεφαλογραβιέρα είναι η καλύτερη αρχή για ένα κρητικό γεύμα. Άλλωστε, εδώ στο νησί το τυρί προηγείται του κυρίως πιάτου, για να ανοίξει την όρεξη. Ιδανικός μεζές για κρασί ή τσικουδιά είναι επίσης το κρητικό απάκι, φέτες από καπνιστό χοιρινό ψαρονέφρι. Ονομαστά είναι και τα κρητικά χωριάτικα λουκάνικα, με χοιρινό κιμά και πολλά μπαχαρικά, σε διάφορες παραλλαγές.

Το ψωμί ήταν πάντα βασικό είδος διατροφής στην Κρήτη. Δεν μπορεί να φανταστεί κανείς γεύμα χωρίς κάποιο είδος ψωμιού. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία από ψωμιά, ανάλογα με την εποχή και τις διάφορες γιορτές. Το ψωμί των Χριστουγέννων ή Χριστόψωμο χαρακτηρίζει το παραδοσιακό γεύμα των Χριστουγέννων.

Η προετοιμασία του αποτελεί μια τελετουργία και σε ορισμένες περιοχές το ψωμί έχει ένα μεγάλο σταυρό στη μέση, ή είναι διακοσμημένο με λουλούδια και πέρδικες. Μόνο ο αρχηγός της οικογένειας επιτρέπεται να το κόψει. Την περίοδο του Πάσχα, οι γυναίκες της Κρήτης παραδοσιακά κάνουν τις αυγοκουλούρες ή λαμπροκουλούρες.

Στην εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στις 15 Αυγούστου, φτιάχνουν τα εφτάζυμα. Διάφορα διακοσμημένα ψωμιά που τρώγονται σε εκδηλώσεις, γάμους και βαφτίσια. Παξιμάδι από σκληρό ξηρό ψωμί που ψήνεται μια φορά, κόβεται σε φέτες και ξαναψήνεται για δεύτερη φορά. Με τον τρόπο αυτό θα κρατήσει για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Παραδοσιακά, αυτό ήταν το ψωμί που έπαιρναν οι αγρότες στα χωράφια και το μαλάκωναν με λίγο νερό και ελαιόλαδο. Το διάσημο κρίθινο παξιμάδι ή ντάκος είναι η βάση για το πιο διαδεδομένο κρητικό πιάτο. Βρεγμένο με νερό και εμποτισμένο με λάδι και ντομάτα είναι πολύ καλό για την πέψη και εξαιρετικά νόστιμο.

Ο συνδυασμός βουνού και θάλασσας και η παρατεταμένη ηλιοφάνεια κάνουν τα πάντα πιο γευστικά. Ίσως πάλι τα βασικά συστατικά της παραδοσιακής κρητικής κουζίνας να είναι η αγάπη με την οποία φτιάχνονται τα φαγητά στην Κρήτη (το μεράκι που λέμε) και η φαντασία που καρυκεύει πολλά από τα ντόπια πιάτα. Στο κάτω – κάτω, το φαγητό εδώ δεν είναι απλώς μια από τις κρητικές παραδόσεις – είναι τρόπος ζωής.

Πηγή: daynight.gr

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

 

Γεωργιανή κλασική adjika με καρύδια και adjika για τον χειμώνα

Η ατζίκα (adjika) είναι ένα πικάντικο και αρωματικό καρύκευμα της Αμπχαζίας-Γεωργίας, που μοιάζει συνήθως με πάστα. Η ατζίκα έχει έντονη γεύση κόκκινου πιπεριού και ευχάριστο άρωμα σκόρδου και βοτάνων. Η λέξη “adjika” προέρχεται από την Αμπχαζία και σημαίνει “αλάτι”.

Το δεύτερο όνομα της ατζίκα είναι «πιπερο-αλάτι», δηλαδή πολύ αλάτι, πολύ πιπέρι. Η εμφάνιση της ατζίκα χρονολογείται από την εποχή που το αλάτι ήταν ίσο σε τιμή με την αξία του χρυσού. Οι βοσκοί της Αμπχαζίας έπαιρναν μαζί τους αλάτι στα βοσκοτόπια και το χρησιμοποιούσαν για να ταΐσουν τα ζώα. Τα ζώα, που κατανάλωναν αλάτι, νιώθοντας δίψα έτρωγαν περισσότερη τροφή, με αποτέλεσμα να παίρνουν βάρος πιο γρήγορα. Για να φυλάξουν το αλάτι από τους ληστές, οι βοσκοί τού πρόσθεταν καυτερή πιπεριά. Καρύκευαν επίσης τα πιάτα τους με το μείγμα που προέκυπτε, προσθέτοντας περισσότερο σκόρδο και βότανα.

Υπάρχει μια πληθώρα συνταγών ατζίκα, αλλά η κλασική ατζίκα αποτελείται από κόκκινη καυτερή πιπεριά, μη ιωδιούχο αλάτι, σκόρδο και σπόρους κορίανδρου. Η ατζίκα έχει συνήθως κόκκινο χρώμα, αλλά μπορεί να γίνει και από πράσινη πιπεριά παίρνοντας το αντίστοιχο χρώμα. Αυτό το καρύκευμα έχει εκπληκτικά ισχυρές βακτηριοκτόνες ιδιότητες. Η ατζίκα διατηρείται για αρκετό καιρό, καθώς το αλάτι και το πιπέρι είναι φυσικά συντηρητικά και εμποδίζουν την ανάπτυξη μικροοργανισμών. Η ατζίκα αυξάνει το μεταβολισμό του σώματος και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.

Η γεωργιανή ατζίκα είναι μια έντονα πικάντικη και ιδιαίτερη σάλτσα. Περιέχει λίγα συστατικά, όπως καυτερές πιπεριές, σκόρδο, καρύδια, αλάτι και διάφορα βότανα.

Χάρη στα μπαχαρικά, η ατζίκα αποκτά απίστευτο άρωμα. Όμως τα καρύδια δίνουν ξεχωριστή γεύση και πρωτοτυπία στο πιάτο. Είναι επίσης σημαντικό να προσθέσουμε ότι όλα τα συστατικά της ατζίκα δεν υφίστανται θερμική επεξεργασία και, ως εκ τούτου, η ατζίκα αποτελεί επίσης μια πολύ υγιεινή τροφή, καθώς περιέχει μεγάλη ποσότητα βιταμινών, οι οποίες, κατά κανόνα, εξαφανίζονται κατά το μαγείρεμα ή το βράσιμο λαχανικών.

Ακριβώς όπως στην περίπτωση του ουκρανικού μπορς ή της ρωσικής λαχανόσουπας, δεν υπάρχει μια σωστή και ακριβής συνταγή μαγειρέματος ούτε για τη γεωργιανή κλασική ατζίκα. Μέχρι σήμερα, αρκετές δεκάδες ποικιλίες γεωργιανής ατζίκα είναι γνωστές, αφού σε κάθε μια από τις περιοχές της Γεωργίας την παρασκευάζουν με τον δικό τους τρόπο.

Επιπλέον, εκτός της Γεωργίας, η ατζίκα έχει γίνει τόσο δημοφιλής που όλο και περισσότερες νέες συνταγές για την παρασκευή της εμφανίζονται. Πρέπει να σημειωθεί ότι η κλασική γεωργιανή ατζίκα παρασκευάζεται σε κάθε περίπτωση έχοντας ως βάση την καυτερή πιπεριά και το σκόρδο. Αυτό που διαφέρει είναι οι ποσότητες των μπαχαρικών από συνταγή σε συνταγή, καθώς και η παρουσία πρόσθετων συστατικών.

Η γεωργιανή κλασική ατζίκα με καρύδια παρασκευάζεται συνήθως χωρίς μαγείρεμα, δηλαδή αναφέρεται σε ωμές συνταγές ατζίκα. Τέτοια ατζίκα διατηρείται λόγω του γεγονότος ότι περιέχει μεγάλη ποσότητα καυτερής πιπεριάς, η οποία είναι ισχυρό συντηρητικό. Και αν προσθέσετε λίγο περισσότερο αλάτι, τότε η διάρκεια ζωής μιας τέτοιας ατζίκα θα αυξηθεί σημαντικά.

Οι γεωργιανές συνταγές ατζίκα που δημοσιεύονται στο διαδίκτυο μπορούν να χωριστούν υπό όρους σε εκείνες που περιλαμβάνουν θερμική επεξεργασία, με άλλα λόγια, μαγείρεμα και σε εκείνες που παρασκευάζονται χωρίς μαγείρεμα – τα συστατικά αυτής της ατζίκα απλώς αλέθονται σε ένα μύλο κρέατος. Υπάρχει επίσης η ξηρή γεωργιανή ατζίκα, η οποία μοιάζει με πούδρα και παρασκευάζεται από αποξηραμένους λοβούς πιπεριάς.

Γεωργιανή κλασική adjika με καρύδια

Υλικά

  • Καυτερή πιπεριά – 200 γρ.
  • Σκόρδο – 100 γρ.
  • Καρύδια – 200 γρ.
  • Πιπεριές Φλωρίνης – 2 τεμ.
  • Κορίανδρος – 1 κουταλάκι του γλυκού,
  • Λυκίσκος Suneli – 1 κουταλάκι του γλυκού, hops-suneli
  • Πάπρικα – 1 κουταλάκι του γλυκού
  • Αλάτι – 1 κουταλάκι του γλυκού
  • Ξίδι από σταφύλι ή μηλόξιδο – 1 κουταλιά της σούπας

Εκτέλεση

Αρχίζουμε προετοιμάζοντας όλα τα υλικά που θα χρειαστούμε.

Ξεκινήστε πλένοντας τους λοβούς καυτερής πιπεριάς. Κόψτε και αφαιρέστε τον λοβό του σπόρου με το κοτσάνι. Ξεπλύνετε τους σπόρους κάτω από τρεχούμενο νερό. Κάντε το ίδιο με τις πιπεριές Φλωρίνης. Ξεφλουδίστε το σκόρδο. Στεγνώστε ελαφρά τα καρύδια, ανακατεύοντας με μια σπάτουλα, σε ένα στεγνό τηγάνι.

Βάλτε όλα τα συστατικά της γεωργιανής ατζίκα – γλυκές και καυτερές πιπεριές, σκόρδο και ξηρούς καρπούς – σε ένα μπολ. Ανακατεύουμε με ένα ραβδομπλέντερ. Εάν έχετε επεξεργαστή τροφίμων ή μπλέντερ με μπολ, τότε μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για να αλέσετε τα συστατικά της ατζίκα.

Τώρα η ατζίκα είναι σχεδόν έτοιμη και είναι ώρα να καρυκευτεί. Σε αυτή την ατζίκα προστίθενται και σπόροι κορίανδρου, τους  οποίους μπορείτε να θρυμματίσετε σε ένα γουδί. Μετά τον κορίανδρο, προσθέστε λυκίσκο suneli.

Στη συνέχεια, προσθέστε πάπρικα. Σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα μπαχαρικά, βάζουμε την πάπρικα όχι τόσο άρωμα και γεύση όσο για πιο πλούσιο χρώμα. Προσθέστε το αλάτι. Προσθέστε το ξύδι μπορεί να είναι μηλόξιδο ή ξίδι από σταφύλι.

Ανακατεύουμε καλά τα υλικά με ένα κουτάλι, ώστε όλα τα συστατικά του να αναμειχθούν όσο το δυνατόν καλύτερα.

Φυλάξτε την έτοιμη ατζίκα σε αποστειρωμένα βάζα – μην ξεχάσετε να αποστειρώσετε και τα καπάκια. Μια τέτοια ατζίκα φαίνεται όμορφη σε βάζα των 200 ml.

Φυλάξτε την έτοιμη ατζίκα σας στο ψυγείο. Σε αντίθεση με την πιο πικάντικη κλασική ατζίκα της Αμπχαζίας, η οποία παρασκευάζεται χωρίς ξηρούς καρπούς και πιπεριές, αυτή η ατζίκα δεν αντέχει για τόσο πολύ καιρό, αλλά πρέπει να καταναλωθεί μέσα σε περίπου δύο μήνες. Καλή όρεξη. Θα χαρώ αν σας άρεσε αυτή η συνταγή ατζίκα και σας φανεί χρήσιμη στο μέλλον.

Σπιτική adjika για το χειμώνα 

Σπιτική adjika για το χειμώνα, με ντομάτες, σκόρδο και φρούτα. (russianfood.com)

 

Η πιο νόστιμη συνταγή ατζίκα με ντομάτες και σκόρδο. Το μαγείρεμα αυτής της ατζίκα για το χειμώνα είναι εύκολο και απλό, και χάρη στον συνδυασμό των προϊόντων – ντομάτες, μήλα, πιπεριές και καρότα – αποδεικνύεται απίστευτα νόστιμο. Αυτή η ατζίκα σερβίρεται με τραγανό ψωμί ή κρέας.

Υλικά

  • Ντομάτες – 3 κιλά
  • Μήλα – 0,5 κιλό
  • Καρότα – 0,5 κιλό
  • Γλυκό πιπέρι – 0,5 κιλό
  • Καυτερή πιπεριά – 2 τεμ.
  • Σκόρδο – 150 γρ.
  • Φυτικό λάδι – 100 ml
  • Ξίδι 9% – 50 ml
  • Ζάχαρη – 2 κουταλιές της σούπας
  • Αλάτι – 1,5 κουταλιές της σούπας

Εκτέλεση

Πλένουμε και ξεφλουδίζουμε τα λαχανικά και τα μήλα. Κόβουμε τις ντομάτες και τα καρότα σε μικρά κομμάτια. Αφαιρέστε τους σπόρους από τη γλυκιά πιπεριά και κόψτε την σε 4-6 κομμάτια. Ξεφλουδίστε τα μήλα, αφαιρέστε τον πυρήνα και κόψτε τα σε κομμάτια. Αφαιρέστε το κοτσάνι από την καυτερή πιπεριά (αν θέλετε η ατζίκα να είναι πολύ καυτερή αφήστε τους σπόρους, για μέτρια καυτερή αφαιρέστε τους σπόρους από τη μια πιπεριά και αφήστε την άλλη με τους σπόρους).

Αλέστε τα πάντα με ένα μύλο κρέατος ή μπλέντερ.

Αρχικά, περάστε το σκόρδο από έναν μύλο κρέατος ξεχωριστά. Στη συνέχεια ψιλοκόψτε όλα τα άλλα λαχανικά και τα μήλα.

Βάζουμε μια κατσαρόλα με λαχανικά και μήλα (χωρίς σκόρδο) στη φωτιά. Μαγειρέψτε την ατζίκα σε χαμηλή φωτιά για 1,5 ώρα μέχρι να πήξει. Εάν η ατζίκα είναι αραιή, αφήστε τη στη φωτιά μέχρι να αποκτήσει την επιθυμητή πυκνότητα.

Στη συνέχεια προσθέστε αλάτι, ζάχαρη, ξίδι, φυτικό λάδι και σκόρδο και ανακατέψτε καλά. Αφήστε να πάρει μια βράση και μαγειρέψτε για άλλα 10 λεπτά σε χαμηλή φωτιά.

Βάλτε την έτοιμη ατζίκα ζεστή μέσα σε στεγνά αποστειρωμένα βάζα και κλείστε τα με αποστειρωμένα καπάκια. Αναποδογυρίστε τα βάζα, σκεπάστε τα με μια κουβέρτα και αφήστε τα έτσι μέχρι να κρυώσουν εντελώς. Στη συνέχεια, μπορείτε να τα αποθηκεύσετε.

Η σπιτική ατζίκα σας είναι έτοιμη για το χειμώνα!

Την επόμενη Παρασκευή, θα ασχοληθούμε με τα παραδοσιακά φαγητά της Κρήτης.

Καλό Σαββατοκύριακο!

Πηγές: gastronom.ru, russianfood.com

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

 

Φασόλια μαυρομάτικα με σέσκουλα

Μου αρέσουν τα όσπρια. Και οι ωραίοι, υγιεινοί και γευστικοί συνδυασμοί, που συνήθως είναι και ωραίοι στην όψη. Και σε πείσμα του τραγικού και απαισιόδοξου σκεπτικού πως ό,τι είναι ωραίο είναι ή ανήθικο ή παχυντικό, ιδού, φίλοι μου, το αντίδοτο: Για όσους αγαπάνε τα όσπρια ένα απλό, ωραιότατο θρεπτικό φαγάκι, υγιεινό και διατροφικά ισορροπημένο, ευχάριστο στο μάτι και απολαυστικό στη γεύση: Φασόλια μαυρομάτικα με σέσκουλα.

Μπορείτε να αντικαταστήσετε τα μαυρομάτικα φασόλια με απλά φασόλια, με γίγαντες ή με ρεβύθια, που μου έρχονται στο νου πρόχειρα, ενώ τα σέσκουλα εννοείται ότι μπορείτε να τα αντικαταστήσετε με σπανάκι, λάπατα ή άλλα χορταρικά που θα βρείτε στον πάγκο του μανάβη σας ή, για τους πιο μερακλήδες, ό,τι μαζέψετε μόνοι σας στο βουνό. Επ΄αυτού ενημερωθείτε από τους επαΐοντες, γιατί ομολογώ ανερυθρίαστα ότι δεν έχω ιδέα. 

Υλικά

(για 6 μερίδες)

(itokatistinas.com)

 

1/2 κιλό όσπρια (εδώ, φασόλια μαυρομάτικα) 

1/2 κιλό σέσκουλα (που όπως είπαμε μπορούν είτε να αντικατασταθούν είτε να εμπλουτιστούν με σπανάκι και άλλα παρόμοια χόρτα) 

8-10 φρέσκα κρεμμυδάκια 

μυρώνι, καυκαλήθρα, άνηθο, μαϊντανό (από ένα ματσάκι) 

λίγη ντομάτα ψιλοκομμένη ή σάλτσα ντομάτας 

λάδι, αλάτι, πιπέρι 

Εκτέλεση

Μουλιάζουμε τα όσπρια για 8 ώρες περίπου. Μην πτοείστε από τον χρόνο που χρειάζονται τα όσπρια να μουλιάσουν. Απλώς οργανώστε τον χρόνο σας, προκειμένου να είναι έτοιμα όταν είναι ώρα να τα μαγειρέψετε. 

Ξεπλένουμε τα όσπρια και τα βάζουμε σε μια κατσαρόλα με νερό ίσα-ίσα να τα σκεπάζει και τα βάζουμε σε δυνατή φωτιά. Όταν αρχίσουν να βράζουν για τα καλά, ξαφρίζουμε και μετά από 5 λεπτά τα σουρώνουμε και τα ξεπλένουμε με κρύο νερό. 

Πλένουμε και ψιλοκόβουμε τα κρεμμυδάκια. 

Πλένουμε και χοντροκόβουμε τα σέσκουλα, σπανάκια ή όποιο φυλλώδες λαχανικό βάλουμε.

Πλένουμε και ψιλοκόβουμε τον μαϊντανό, τον άνηθο, τα μυρώνια και τις καυκαλήθρες. 

Ετοιμάζουμε στον βραστήρα καυτό νερό. 

Βάζουμε σε μια πλατιά κατσαρόλα (αν δεν έχουμε πλατιά δεν πειράζει, βάζουμε όποια μεγάλη κατσαρόλα έχουμε) λάδι, ίσα-ίσα να καλυφθεί ο πυθμένας. 

Βάζουμε τα κρεμμυδάκια και το ανακατεύουμε για 1-2 λεπτά. Προσθέτουμε τα φασόλια. 

Ανακατεύουμε για άλλα 2-3 λεπτά. Προσθέτουμε τη σάλτσα. 

(itokatistinas.com)

 

Αλατοπιπερώνουμε -με φειδώ- και προσθέτουμε καυτό νερό μέχρι να σκεπαστούν τα όσπρια, όπως φαίνεται στη φωτογραφία. (Εδώ συνήθως κλείνω τη χύτρα. Επειδή όμως χρησιμοποίησα μαυρομάτικα που βράζουν πιο γρήγορα από τα φασόλια, προτίμησα να βλέπω την εξέλιξη του βρασμού και τα μαγείρεψα σε συμβατική κατσαρόλα. Αν επιλέξετε χύτρα, μαγειρέψτε σύμφωνα με τις οδηγίες, σταματώντας όμως το μαγείρεμα 5 λεπτά πριν από το χρόνο που λένε οι οδηγίες της χύτρας σας. Μετά θα ακολουθήσετε το συμβατικό μαγείρεμα, γιατί δεν θέλετε να μαλακώσουν πάρα πολύ τα όσπρια.) Μόλις αρχίσει να βράζει, χαμηλώνουμε τη φωτιά, βάζουμε το καπάκι και αφήνουμε το φαγητό να μαγειρευτεί. Πού και πού ρίχνουμε μια ματιά, ανακατεύουμε και, αν χρειάζεται νερό, προσθέτουμε από λίγο. 

 ‘Οταν τα φασόλια είναι σχεδόν έτοιμα, προσθέτουμε τα υπόλοιπα λαχανικά λίγα-λίγα, κλείνοντας το καπάκι ξανά κάθε φορά, για να επιταχύνουμε τη συρρίκνωση των λαχανικών και να χωρέσουν και τα υπόλοιπα, που εκ πρώτης όψεως δεν χωράνε στην κατσαρόλα. 

Προσθέτουμε λίγο ακόμη αλατοπίπερο. Ανακατεύουμε απαλά, ξανασκεπάζουμε την κατσαρόλα και μαγειρεύουμε για άλλο ένα τέταρτο περίπου. Το φαγάκι μας μοσχοβολάει ήδη, αλλά εμείς, βράχοι. Κλείνουμε τη φωτιά και το αφήνουμε να ξεκουραστεί, ενώ οι σιελογόνοι αδένες μας επαναστατούν. 

Σερβίρουμε με ωραίο ψωμάκι με προζύμι ή λαγάνα, συνοδεύουμε με ξυνοτύρι ή άλλο τυρί της αρεσκείας μας και απολαμβάνουμε υπεύθυνα! 

 

Την επόμενη Παρασκευή, θα σας δείξουμε τη γεωργιανή adjika classic.

Καλό Σαββατοκύριακο! 

 

(πηγή: Τόκα)

 

Φακές με καλαμαράκια

Σας αρέσουν οι φακές; Εγώ τις λατρεύω, έτσι αυτή τη φορά σκέφτηκα να σας τις προτείνω σε έναν αρκετά πρωτότυπο συνδυασμό: φακές με καλαμαράκια.

Δεν το είχα δοκιμάσει ποτέ πριν, αλλά είναι πραγματικά πολύ νόστιμο – και έχει μόνο 300 θερμίδες!

Υλικά

1/2 κιλό ‏καλαμαράκια καθαρισμένα και κομμένα σε κομμάτια

250 γρ. φακές

1 κ. σ. ελαιόλαδο

1/2 κ. γλ. ‏λιωμένο σκόρδο

1 κ.σ. κρεμμύδι

180 ml κόκκινο κρασί

1/2 κουτί ‏ντομάτα τριμμένη

50 γρ. ‏φύλλα σπανακιού

1 κ. γλ. ‏αλάτι

1/2 κ. γλ. ‏πιπέρι

1 κ. σ. ‏μαϊντανό ψιλοκομμένο

1 κ. σ. βαλσαμική κρέμα σύκου

Εκτέλεση

Βάζουμε τις φακές σε μια κατσαρόλα με μπόλικο κρύο νερό και τις βράζουμε για περίπου 25΄, μέχρι να μαλακώσουν λίγο. Στη συνέχεια, τις στραγγίζουμε.

Σε μέτρια και ρηχή κατσαρόλα με καπάκι, ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά και ρίχνουμε μέσα το κρεμμύδι και το σκόρδο. Μαγειρεύουμε για 1΄ μέχρι να μαλακώσουν και να μυρίσουν. Ρίχνουμε στο τηγάνι τις μισοβρασμένες φακές και ανακατεύουμε. Δυναμώνουμε τη φωτιά και σβήνουμε με το κρασί. Προσθέτουμε την ντομάτα, το αλάτι, το πιπέρι και τη κρέμα σύκου. Προσθέτουμε τα καλαμαράκια, ανακατεύουμε και αφήνουμε το μείγμα να κοχλάσει. Τέλος, ρίχνουμε το πλυμένο και στραγγισμένο σπανάκι.

Χαμηλώνουμε τη φωτιά και σιγοβράζουμε το φαγητό σκεπασμένο για 7-8΄.

Πριν σερβίρουμε, ανακατεύουμε μέσα στο φαγητό τον ψιλοκομμένο μαϊντανό.

Της Αθηνάς Λοϊζίδου

(Πηγή: Blue Island Recipes)

Την επόμενη Παρασκευή, θα δοκιμάσουμε φασόλια μαυρομάτικα με σέσκουλα.

Καλό Σαββατοκύριακο!

Μελιτζάνα με χταπόδι στον φούρνο αγιορείτικη

Οι μοναχοί του Αγίου Όρους τρώνε αλάδωτα φαγητά 200 μέρες τον χρόνο. Τις μέρες που φτιάχνουν λαδερά, όπως αυτό το χταποδάκι, φροντίζουν να τα κάνουν γευστικότατα.

Μελιτζάνα και χταπόδι ψήνονται μαζί στον φούρνο και γίνονται ένα φαγητό να γλείφεις τα δάχτυλά σου!

«Είναι η καλοκαιρινή βασίλισσα στην κουζίνα μου, μπορεί να σταθεί στα πιο επίσημα τραπέζια και να χορτάσει και όλους εμάς τους ταπεινούς που τη λατρεύουμε», έλεγε ο μοναχός Επιφάνιος για τη μελιτζάνα, το αγαπημένο του υλικό από τα καλοκαιρινά μποστάνια.

Μελιτζάνα με χταπόδι στον φούρνο αγιορείτικη

Μελιτζάνα με χταπόδι στον φούρνο
Μελιτζάνα με χταπόδι στον φούρνο αγιορείτικη. (gastronomes.gr)

 

Υλικά

Μερίδες: 6

· 1 χταπόδι 1.000-1.200 γρ., καθαρισμένο

· 2 φύλλα δάφνης

· 6 μέτριες μελιτζάνες φλάσκες, ξεφλουδισμένες και κομμένες σε φέτες

· 3 κρεμμύδια ξερά, ψιλοκομμένα

· 5 σκελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένες

· δυόσμος + βασιλικός (τα τρυφερά φύλλα)

· 1½ κιλό ώριμες ντομάτες, πολτοποιημένες στον πολυκόφτη

· 2 κουτ. σούπας μέλι

· 300 ml ελαιόλαδο

· ελάχιστο κύμινο

· αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση

· Για να φτιάξουμε μελιτζάνα με χταπόδι στον φούρνο, πρώτα βάζουμε το χταπόδι σε μια κατσαρόλα που να το χωράει, μαζί με τα 2 φύλλα δάφνης.

· Σκεπάζουμε και βάζουμε το σκεύος σε σιγανή φωτιά.

· Το σιγοψήνουμε για περίπου 50 λεπτά ή μέχρι να μαλακώσει.

· Βγάζουμε το χταπόδι σε επιφάνεια κοπής και το κόβουμε σε κομμάτια, με μέγιστο μήκος 2 εκ.

· Τηγανίζουμε ελαφρώς τις μελιτζάνες στο μισό λάδι και τις απλώνουμε σε χαρτί κουζίνας, να στεγνώσουν από τα λάδια.

· Σοτάρουμε τα κρεμμύδια στο υπόλοιπο λάδι και στη συνέχεια προσθέτουμε τα σκόρδα.

· Μόλις ροδίσουν, βάζουμε τις ντομάτες μας, τα μπαχαρικά, αλάτι με φειδώ και το μέλι αραιωμένο σε λίγο νερό.

· Τα βράζουμε για 20 λεπτά.

· Στο ταψί μας στρώνουμε τα κομμάτια του χταποδιού και από πάνω απλώνουμε τις τηγανισμένες μελιτζάνες.

· Περιχύνουμε με τη σάλτσα μας μέχρι να σκεπαστεί όλο το ταψί.

· Απλώνουμε από πάνω φυλλαράκια δυόσμου και βασιλικού και το βάζουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 160°C για 20-30 λεπτά.

· Όταν ανοίξουμε τον φούρνο, θα μοσχοβολά όλη η κουζίνα.

* * * * *

Την επόμενη Παρασκευή θα δοκιμάσουμε να συνδυάσουμε τις φακές με τα καλαμαράκια.

Καλό Σαββατοκύριακο!

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Πηγή: gastronomos.gr

 

Τάρτα με σπανάκι, καλαμπόκι και ελιές

Ό,τι φτιάχνουμε με τα χέρια μας, ακόμα και όταν προορίζεται μόνο για εμάς, είναι σίγουρα καλύτερο και πιο  γευστικό από οτιδήποτε μπορεί να δημιουργηθεί στο εμπόριο, γιατί εμπεριέχει ένα συστατικό που δεν θα βρούμε πουθενά στην αγορά και αυτό δεν είναι  άλλο από τη στοργή, την αγάπη και το μεράκι. Ποιος έχει γευτεί ωραιότερο μοσχάρι κατσαρόλας από εκείνο της γιαγιάς ή πίτα με μυρωδικά και τυρί με φύλλο ανοιγμένο στο χέρι; Ποιο πιάτο μπορεί να συγκριθεί με τα φαγητά της μητέρας ή τα ψητά του πατέρα μας;

Ποια γεύση ορίζεται από τη μοναδικότητα; Εκείνη που έχει φτιαχτεί από τα χέρια όσων αγαπάμε και κουβαλά μέσα της τις μνήμες από το σπίτι και την οικογένειά μας.

Για τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού, σας προτείνουμε μία ωραία τάρτα, που μπορείτε να τη φτιάξετε με τα παιδιά σας, είναι εύκολη και έχει ανάλαφρη γεύση.

Τάρτα με σπανάκι, καλαμπόκι και ελιές

Υλικά

Για τη βάση

350 γρ. αλεύρι σκληρό

2 γρ. μαγιά ξηρή

150 ml  νερό χλιαρό

2 κ.σ. ελαιόλαδο

λίγο αλάτι

Για τη γέμιση

500 γρ. σπανάκι φρέσκο ψιλοκομμένο

2 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα

2 κ.σ. άνιθο ψιλοκομμένο

2 κ.σ. ελαιόλαδο

100 γρ. τυρί κρέμα

50 γρ. μοτσαρέλα τριμμένη

50 γρ. τυριά κίτρινα (της προτίμησής σας) τριμμένα

λίγο καλαμπόκι βρασμένο

μανιτάρια σε φέτες

ελιές σε ροδέλες

αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση

Ανακατεύουμε σε μία λεκάνη όλα τα υλικά της βάσης και δουλεύουμε το μείγμα με τα χέρια μέχρι να αποκτήσουμε μία αφράτη και λεία ζύμη.

Τη μεταφέρουμε σε μπολ, τη  σκεπάζουμε και την αφήνουμε στην άκρη μέχρι να ετοιμάσουμε τη γέμιση.

Ζεσταίνουμε σε ένα τηγάνι το ελαιόλαδο  και σοτάρουμε τα κρεμμύδια για δύο δευτερόλεπτα, μέχρι να γυαλίσουν. Προσθέτουμε το σπανάκι και το σοτάρουμε για 2 δευτερόλεπτα, να μαραθεί και να εξατμιστούν τα υγρά του. Ρίχνουμε τα υπόλοιπα υλικά, ανακατεύουμε και αφήνουμε τη γέμιση να κρυώσει ελαφρώς.

Ανοίγουμε τη ζύμη και την απλώνουμε σε καλά λαδωμένο αντικολλητικό ταψί διαμέτρου 28 εκατοστά, φροντίζοντας να εξέχει από τα τοιχώματα.

Απλώνουμε από πάνω τη γέμιση και γυρίζουμε προς τα μέσα τη ζύμη που περισσεύει, σχηματίζοντας  ένα λεπτό κόθρο. Αλείφουμε με λίγο ελαιόλαδο και ψήνουμε στους 200 βαθμούς Κελσίου, σε προθερμασμένο φούρνο, στην κάτω θέση, στις αντιστάσεις, για 20-25΄.

Πριν σερβίρουμε, πασπαλίζουμε με φρεσκοτριμμένο πιπέρι.

* * * * *

Την επόμενη Παρασκευή, θα δοκιμάσουμε να ταιριάξουμε το χταπόδι με τις μελιτζάνες.

Καλό Σαββατοκύριακο!

 

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Ρωσική καλοκαιρινή σούπα okroshka με κεφίρ

Η οκρόσκα είναι μια παραδοσιακή κρύα σούπα της ρωσικής κουζίνας, η οποία παρασκευάζεται την άνοιξη και το καλοκαίρι.

Απαραίτητα συστατικά για μια οκρόσκα είναι το κβας, το κεφίρ ή το ξινόγαλο, τα φρέσκα αγγούρια, ο άνιθος, τα φρέσκα κρεμμυδάκια, η επιτραπέζια μουστάρδα και τα βραστά αυγά. Τα υλικά της οκρόσκα τεμαχίζονται, κάτι που αντικατοπτρίζεται στο όνομα της σούπας. Μεταφορικά, η λέξη “okroshka” σημαίνει “ένα μείγμα από ψιλοκομμένα λαχανικά.”

Η οκρόσκα προήλθε από παλιά αγροτικά πιάτα με ραπανάκια, κρεμμύδια και κβας ή με κρεμμύδια και κράκερ, ενώ σταδιακά προστέθηκαν και άλλα προϊόντα όπως αγγούρια, γογγύλια, πατάτες, αυγά, κρέας, μανιτάρια. Μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα, η οκρόσκα δεν σερβιριζόταν ως πρώτο πιάτο, αλλά ως ορεκτικό.

Τα λαχανικά και το ξινό κβας στη σούπα είναι καλά διεγερτικά της όρεξης. Το καλύτερο από όλα για την οκρόσκα, όπως γενικά πιστεύεται, είναι η γαλοπούλα, ο μαύρος κόκκορας και το χοιρινό.

Το κρέας που αφαιρείται από τα κόκαλα πρέπει να ψιλοκοπεί και να αναμειχθεί με κρεμμύδια, τουρσί και φρέσκα αγγούρια και τον πολτό ενός αλατισμένου δαμάσκηνου, να «πατηθεί με ένα κουτάλι» και να περιχυθεί με αγγούρι. Όταν εμποτιστεί, το αραιώνουμε με κβας στο σερβίρισμα.

Σύμφωνα με τη συνταγή του Β.Α. Λέσβιν από την ενότητα «Σαρακοστιανό τραπέζι», η οκρόσκα με ψάρι παρασκευάζεται από τα υπολείμματα διαφόρων τηγανητών ψαριών μαζί με βραστό αλατισμένο οξύρρυγχο ή μπελούγκα, βραστά παντζάρια και τουρσιά, καρυκευμένα με χρένο, πιπέρι, λάδι και ξύδι.

Οι συνταγές της σύγχρονης οκρόσκα ταξινομούνται ανάλογα με το είδος που επιλέγεται ως βάση: κρέας, ψάρι ή μανιτάρια. Η σύγχρονη οκρόσκα υπάρχει σε διάφορες παραλλαγές και το πιο σημαντικό πράγμα για μια καλομαγειρεμένη οκρόσκα, σύμφωνα με τον Β.Β. Ποχλέμπκιν, είναι ο γευστικός συνδυασμός των συστατικών της μεταξύ τους και η σωστή ρευστότητα της σούπας, που δίνει στο πιάτο τη χαρακτηριστική «γεύση οκρόσκα».

Για την οκρόσκα με κρέας επιλέγεται το άπαχο κρέας, αφού το λίπος παγώνει σε κρύο κβας, δίνοντας στη σούπα μια δυσάρεστη γεύση. Στην οκρόσκα λαχανικών μπορείτε να προσθέσετε βρασμένα καρότα, πατάτες και γογγύλια.

Η βρασμένη σάρκα από χτένια και καλαμάρια ταιριάζει στην οκρόσκα θαλασσινών, όπως και το κρέας πέρδικας και τα αλατισμένα ή τουρσί μανιτάρια με μουλιασμένο μήλο. Στα Ουράλια, τα φρέσκα αγγούρια αντικαθίστανται με ξινολάχανο. Η οκρόσκα γαρνίρεται επίσης με λουκάνικο βραστό και ραπανάκι ή μπορείτε να την φτιάξετε με κεφίρ, ξινόγαλο ή ορό γάλακτος.

Η οκρόσκα είναι μια εξαιρετική κρύα σούπα, παραδοσιακή της ρωσικής κουζίνας, η οποία παρασκευάζεται κυρίως το καλοκαίρι. Σε αυτήν τη συνταγή, θα σας δείξω πώς να παρασκευάσετε μια κλασική μπαμμόκρακα με κεφίρ με την προσθήκη μεταλλικού νερού, ιδανική για τις ζεστές ημέρες.

Κρύα σούπα οκρόσκα

Υλικά

Πατάτα βραστή – 300 γρ.

Αυγά βραστά – 5 τεμ.

Ραπανάκια – 300 γρ.

Αγγούρια – 300 γρ.

Βραστό λουκάνικο – 300 γρ.

Πράσινα κρεμμύδια – 1 μάτσο

Φρέσκος μαϊντανός – 1 μάτσο

Φρέσκος άνηθος – 1 μάτσο

Μουστάρδα (πικάντικη) – 1 κουταλιά της σούπας.

Κεφίρ 3,2% – 1 λίτρο

Μεταλλικό νερό – 300 ml

Αλάτι – μια πρέζα

1 κεσεδάκι γιαούρτι –  250 γρ.

χυμό από 1 λεμόνι

Εκτέλεση

Αρχίζουμε βάζοντας τις πατάτες και τα αυγά να βράσουν. Τα αυγά θα είναι έτοιμα σε 8 λεπτά αφότου βράσει το νερό και οι πατάτες σε 20΄.

Όσο βράζουν οι πατάτες και τα αυγά, κόβουμε τα ραπανάκια, τα αγγούρια και το βραστό λουκάνικο σε μεσαίου μεγέθους κύβους. Εάν δεν τρώτε λουκάνικο, μπορείτε να το αντικαταστήσετε με βραστό στήθος κοτόπουλου.

Πάμε στις πρασινάδες. Συνιστώ να χρησιμοποιήσετε για την οκρόσκα πολλά και διαφορετικά χορταρικά. Για τη σημερινή συνταγή θα ψιλοκόψω ένα ματσάκι φρέσκα κρεμμυδάκια, ένα ματσάκι μαϊντανό και ένα ματσάκι άνηθο.

Ξεφλουδίζουμε τα βραστά αυγά και τα κόβουμε στη μέση. Αφαιρούμε τους κρόκους, τους βάζουμε σε ένα ξεχωριστό βαθύ μπολ και τους προσθέτουμε την πικάντικη μουστάρδα. Στη συνέχεια, τους πολτοποιούμε με ένα πιρούνι. Κόβουμε τα ασπράδια σε κύβους έτσι ώστε το μέγεθός τους να ταιριάζει με το μέγεθος των κύβων των άλλων συστατικών.

Το τελευταίο υλικό που μας έχει μείνει είναι οι βραστές πατάτες, τις οποίες κόβουμε όπως και τα άλλα υλικά, ώστε η σούπα μας να έχει πιο ευχάριστη, ομοιόμορφη υφή.

Τοποθετούμε τα ψιλοκομμένα λαχανικά σε μια κατσαρόλα, προσθέτοντας τις πρασινάδες, τα αυγά και το λουκάνικο (ή κοτόπουλο).

Στη συνέχεια, ρίχνουμε το κεφίρ, το γιαούρτι και χυμό λεμονιού. Αραιώνουμε με μεταλλικό νερό για να έχουμε την επιθυμητή ρευστότητα. Κατά μέσο όρο, χρειάζονται 250-300 ml μεταλλικού νερού ανά 1 λίτρο κεφίρ.

Ανακατεύουμε όλα τα υλικά μαζί και στέλνουμε την οκρόσκα με κεφίρ στο ψυγείο για να δέσει.

Μετά από 30΄η δροσερή μας σούπα είναι έτοιμη για σερβίρισμα.

Καλή όρεξη!

 

Την επόμενη Παρασκευή, θα ετοιμάσουμε ένα δροσιστικό ποτό. Ξεχάστε το Aperol Spritz. Αυτό το καλοκαίρι It’s All About the Hugo!

 

πηγές: russianfood.com

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

 

Καλοκαιρινή σαλάτα με κουσκούς

Το κουσκούς είναι σημαντικό συστατικό σε πολλές κουζίνες σε όλο τον κόσμο. Η ονομασία του, μεταφρασμένη από τα βερβερικά, σημαίνει “το κουδούνισμα των νομισμάτων”. Το δημητριακό αυτό συμβολίζει την πολυτέλεια και την ευημερία, είναι χαμηλό σε θερμίδες, ταιριάζει με κρέας, θαλασσινά, τυρί και λαχανικά. Το κουσκούς εκτιμάται ιδιαίτερα από τους οπαδούς ενός υγιεινού τρόπου ζωής.

Λοιπόν, στη ζέστη του καλοκαιριού, τα πιάτα κουσκούς είναι απλά ένα θεϊκό δώρο!! Νόστιμο, θρεπτικό και τόσο υγιεινό!!! Ίσως για κάποιον αυτό να μην είναι ανακάλυψη, αλλά ίσως κάποιος να ανακαλύψει ή να θυμηθεί αυτό το υπέροχο δημητριακό και το πιάτο μου να γίνει ένα από τα αγαπημένα του, όπως είναι και για μένα!!

Το κουσκούς είναι ένα παραδοσιακό ζυμαρικό που συνδυάζεται άριστα με κρεατικά, λαχανικά και τρώγεται και σε μορφή σαλάτας. Αν έχετε πιπεριές, αγγούρι, καλαμπόκι, ντοματίνια, αβοκάντο, μαϊντανό, καρότο, πορτοκάλι αμύγδαλο φιλέ λευκό, χρειάζονται μόλις πέντε λεπτά για την παρασκευή μιας πλούσιας συνοδευτικής σαλάτας, ιδανικής για ένα γιορτινό τραπέζι.

Είναι επίσης κατάλληλο για όσους κάνουν vegan διατροφή και για όσους ψάχνουν συνεχώς καινούργιες ιδέες και συνταγές.

Για να φτιαχτεί ένα καλό κουσκούς χρειάζονται καλά υλικά, όρεξη, υπομονή, κόπος και μαστοριά. Και εδώ στην Ελλάδα υπάρχουν μαστόρισσες γυναίκες που κρατούν καλά την παράδοση. Με γάλα πρόβειο, κατσικίσιο ή ανάμικτο, αυγά, αλάτι, σπασμένο σιτάρι ή σιμιγδάλι, φτιάχνουν παραδοσιακό κουσκούς. Στην Κρήτη το είπανε κουσκούσι και το φτιάχνουν με αλεύρι, πλιγούρι, αλάτι και νερό. Στο Ανατολικό Αιγαίο το ξέρουν ως πλιγούρι και στη Θράκη το φτιάχνουν σε μικρές στρογγυλές μπαλίτσες.

Η παρασκευή του παραδοσιακού χειροποίητου κουσκούς γίνεται σε ξύλινη κυλινδρική λαξευτή σκάφη και με κόσκινα βγάζουν το έτοιμο, το οποίο απλώνουν για να στεγνώσει. Μαζεύονται δυο-τρεις γυναίκες μαζί, σηκώνουν τα μανίκια τους, ενώνουν τις δυνάμεις και την τέχνη τους μέχρι να βγει το τελικό αποτέλεσμα. Θέλει καλή παρέα για να γίνει και απαιτεί ώρες. Ίσως έτσι βγήκε και η έκφραση «κάνουμε κουσκούς», όταν οι γυναίκες μαζεύονται για να σιγοψιθυρίσουν μυστικά και νέα η μία στην άλλη.

Έχει τις ρίζες του στη λεκάνη της Μεσογείου, στο Μαρόκο, όπου είναι το επίσημο πιάτο όπως  και σε πολλές άλλες χώρες της βόρειας Αφρικής. Εκεί το μαγειρεύουν την ιερή μουσουλμανική ημέρα Παρασκευή και για ειδικές περιπτώσεις. Όμως οι αρχαιολογικές ανασκαφές απέδειξαν ότι είναι ένα πανάρχαιο είδος ζυμαρικού, το οποίο προέρχεται από την κουζίνα των Βερβέρων. Οι Βέρβεροι (από την ελληνική λέξη βάρβαρος) είναι ιθαγενείς της Βορείου Αφρικής και ζουν δυτικά της κοιλάδας του Νείλου. Είναι διαμοιρασμένοι κυρίως στην Αλγερία, την Τυνησία, το Μαρόκο και τη Λιβύη.

Καλοκαιρινή σαλάτα με κουσκούς

Σχέδιο χωρίς τίτλο 82

Υλικά

200 γραμ. κους κους

ζεστό νερό βραστό

1 κλωνάρι σέλινο κομμένο σε κύβους

1 ώριμο αβοκάντο κομμένο σε κύβους

πιπεριές Φλωρίνης χρωματιστές κομμένες σε λωρίδες

100 γραμ. καλαμπόκι βρασμένο

1 αγγούρι κομμένο σε κύβους

8 ντοματίνια

1 καρότο ξυσμένο

½ πορτοκάλι κομμένο σε κύβους

2 κουταλιές ψιλοκομμένο μαϊντανο

Για σάλτσα

100ml ελαιόλαδο

1 κ.σ. μουστάρδα

1 κ.γλ. μέλι

Χυμό από μισό πορτοκάλι

Χυμό από μισό λεμόνι

Αλάτι και πιπέρι

Εκτέλεση

Σε ένα μπολ ρίχνουμε το κους κους και γεμίζουμε με ζεστό νερό. Σκεπάζουμε με μία πετσέτα και αφήνουμε για 10 λεπτά να φουσκώσει.

Στη συνέχεια, σουρώνουμε και μεταφέρουμε στο μπολ όπου θα φτιάξουμε την σαλάτα.

Προσθέτουμε όλα τα υλικά μας και ανακατεύουμε απαλά.

Σε ένα μπολάκι χτυπάμε όλα τα υλικά για τη σάλτσα και περιχύνουμε τη σαλάτα.

Ανακατεύουμε πολύ καλά και σερβίρουμε

Προαιρετικά, μπορούμε να προσθέσουμε και φέτα κομμένη σε κύβους.

Καλή επιτυχία!

 

Την επόμενη Παρασκευή, θα δούμε πώς φτιάχνεται η ρωσική καλοκαιρινή σούπα okroshka.

(πηγή: Κρητικές γεύσεις)

 

 

 

Τούρτα ανανά με σαβαγιάρ

Είναι αλήθεια ότι το καλοκαίρι προτιμάμε να τρώμε βράδυ, καθώς η ζέστη εκείνη την ώρα υποχωρεί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να μένουμε όλη την ημέρα νηστικοί και το βράδυ να τρώμε τρία γεύματα μαζί. Σε αυτή την περίπτωση, το φορτίο στο πεπτικό σύστημα είναι βαρύ και δυσχεραίνεται η διαδικασία της πέψης, προκαλώντας έτσι χειρότερη δυσφορία από ένα μεσημεριανό γεύμα.

Οι υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται το καλοκαίρι αντιμετωπίζονται από τον ανθρώπινο οργανισμό μέσω της αποβολής του νερού. Εάν οι καύσεις που γίνονται στο εσωτερικό του οργανισμού παράγουν επιπλέον θερμότητα, η απαιτούμενη προσαρμογή γίνεται ακόμη πιο δύσκολα. Γι’ αυτό και δεν μπορούμε να καταναλώσουμε μεγάλη ποσότητα τροφής κατά τις μεσημεριανές ώρες, άσχετα με το αίσθημα της όρεξης.

Η ζέστη δεν μειώνει την όρεξη, απλά προσαρμοζόμαστε στις κλιματικές συνθήκες της εποχής. Εξάλλου, στις διακοπές ασχολούμαστε με ευχάριστες δραστηριότητες που μας απασχολούν περισσότερο και πολλές φορές ξεχνάμε να φάμε. Αυτό δεν σημαίνει απααιτήτως ότι πεινάμε λιγότερο, αλλά ίσως ότι δεν έχουμε ως πρώτη προτεραιότητα τα γεύματά μας.

Για τις ζεστές ώρες της ημέρας, σας προτείνουμε μία πολύ απλή συνταγή, νόστιμη και δροσερή, που θα φτιάξει τη διάθεσή σας: μία λαχταριστή τούρτα ψυγείου με ανανά.

Τούρτα ψυγείου με ανανά

Υλικά

  • 200 γρ. τυρί κρέμα
  • 200 γρ. κρέμα γάλακτος
  • 200 γρ. τυρί μασκαρπόνε
  • 200 γρ. γιαούρτι 5%
  • 4-5 κουταλιές της σούπας ζάχαρη άχνη
  • 1 μεγάλη συσκευασία κονσέρβα ανανά
  • 1 κουτί ζελέ ανανά
  • 1/2 κούπα μαρμελάδα πορτοκάλι ή λεμόνι
  • Μπισκότα σαβαγιάρ (20-25 περίπου τεμάχια)

Εκτέλεση

Ετοιμάζουμε μία στρόγγυλη φόρμα και την καλύπτουμε με μία μεμβράνη.

Ανοίγουμε την κονσέρβα ανανά και, αφού κόψουμε στη μέση κάθε στρογγυλή φέτα, βάζουμε τα κομμάτια γύρω-γύρω από τη φόρμα.

Καλύπτουμε τον πάτο της φόρμας με μπισκότα σαβαγιάρ.

Κατόπιν, φτιάχνουμε την κρέμα: Χτυπάμε στο μίξερ το τυρί κρέμα και το τυρί μασκαρπόνε με την άχνη ζάχαρη. Σε άλλο πιάτο, χτυπάμε την κρέμα γάλακτος, την οποία προσθέτουμε στα προηγούμενα, όπως και το γιαούρτι και αφήνουμε το μείγμα στο ψυγείο για 30 λεπτά.

Φτιάχνουμε το ζελέ, σύμφωνα με τις οδηγίες που υπάρχουν στον φάκελο.

Το αφήνουμε να κρυώσει, βγάζουμε την κρέμα από το ψυγείο και αλείφουμε τα μπισκότα που έχουμε τοποθετήσει στη φόρμα, μετά βάζουμε άλλη μία στρώση από μπισκότα, μία στρώση από κρέμα και από πάνω αλείφουμε με την αγαπημένη μας μαρμελάδα. Εμείς θα χρησιμοποιήσουμε μαρμελάδα λεμόνι.

Από πάνω ρίχνουμε το ζελέ, στρώνουμε ένα-ένα τα κομμένα κομμάτια ανανά γύρω από τη φόρμα και βάζουμε την τούρτα στο ψυγείο για 12 ώρες τουλάχιστον.

Την επόμενη μέρα, είναι έτοιμη για να την απολαύσουμε!

 

Την επόμενη Παρασκευή, μία θρεπτική και δροσερή σαλάτα με κους κους.

Καλό Σαββατοκύριακο!

 

Επιμέλεια: Αλία Ζάε