Μπορεί ένα μπαχαρικό που υπάρχει σχεδόν σε κάθε σπιτικό να συμβάλλει στη μείωση της φλεγμονής και τη γενικότερη ενίσχυση της υγείας;
Πιθανόν να γνωρίζετε ήδη αρκετά μπαχαρικά που είναι ωφέλιμα για την υγεία. Εδώ, θα επικεντρωθούμε σε ένα που είναι γνωστό κυρίως για τη ζεστή πικάντικη γεύση του.
Προσθέστε περισσότερα γαρύφαλλα στο φαγητό σας!
Το γαρύφαλλο προέρχεται από την Ινδονησία και είναι το αποξηραμένο μπουμπούκι λουλουδιών του δέντρου του γαρύφαλλου.
Το γαρύφαλλο είναι ένα δημοφιλές μπαχαρικό, που εκτός από το ιδιαίτερο άρωμα και γεύση που χαρίζει σε φαγητά και γλυκά, προσφέρει και μέγιστα οφέλη στην υγεία, όπως έχει αποδειχθεί σε επιστημονικές έρευνες.
Δέκα τομείς που ενισχύονται από την κατανάλωση του γαρύφαλλου είναι οι εξής:
Εντερική υγεία: Στην παραδοσιακή ιατρική, το γαρύφαλλο χρησιμοποιούνταν για την ανακούφιση των γαστρεντερικών διαταραχών και τη βελτίωση της πέψης.
Βακτηριακές λοιμώξεις: Μια παλαιότερη μελέτη από το Journal of Natural Products διαπίστωσε ότι το γαρύφαλλο έχει ισχυρή αντιβακτηριακή δράση.
Ήπαρ: Το γαρύφαλλο περιέχει μια ισχυρή φυτική ένωση που ονομάζεται ευγενόλη, η οποία έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει τη λειτουργία του ήπατος και καταπολεμά τη λιπώδη ηπατική νόσο.
Τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα: Μια μελέτη του 2006 από το περιοδικό Nutrition έδειξε ότι άτομα με διαβήτη τύπου 2 που κατανάλωναν 1 έως 3 γραμμάρια γαρύφαλλου καθημερινά για ένα μήνα βελτίωσαν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους.
Οστά: Το μαγγάνιο, που βρίσκεται στα γαρύφαλλα, είναι σημαντικό για την υγεία των οστών και του συνδετικού ιστού.
Ανοσοποιητικό σύστημα: Τα πλούσια σε αντιοξειδωτικά γαρύφαλλα μπορούν να υποστηρίξουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, να καταπολεμήσουν τις ελεύθερες ρίζες και να ελαττώσουν το οξειδωτικό στρες.
Μικρές φλεγμονές: Η ευγενόλη στα γαρύφαλλα έχει αποδειχθεί ότι έχει αντιφλεγμονώδη δράση.
Δόντια και ούλα: Μεταξύ των αντιβακτηριακών, αντιφλεγμονωδών και πιθανώς αναλγητικών επιδράσεών του, το γαρύφαλλο θα μπορούσε είναι χρήσιμο ακόμα και για την καταπολέμηση των ασθενειών των ούλων και την ανακούφιση από μικρούς πονόδοντους με φυσικό τρόπο.
Σεξουαλική ορμή: Ένα άγνωστο αφροδισιακό; Σύμφωνα με την παραδοσιακή ιατρική Ουνάνι, το γαρύφαλλο ενισχύει τη σεξουαλική επιθυμία και τη διέγερση.
Πονοκέφαλοι: Ο παραδοσιακός τρόπος για να ανακουφιστείτε από τον πόνο του πονοκεφάλου με το γαρύφαλλο είναι να συνθλίψετε μερικά μπουμπούκια γαρύφαλλου σε ένα μαντήλι και στη συνέχεια να εισπνεύσετε το άρωμα.
Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες διατροφικές πληροφορίες, σίγουρα χρειαζόμαστε περισσότερες μελέτες σε ανθρώπους για να αποτυπώσουμε πραγματικά τον αντίκτυπο του γαρύφαλλου στην ανθρώπινη ευεξία.
Αλλά επειδή είναι τόσο προσιτό και εύκολα διαθέσιμο, μπορείτε σίγουρα να αρχίσετε να πειραματίζεστε και μόνοι σας.
Πώς να χρησιμοποιήσετε τα γαρύφαλλα
Ταιριάζουν σε σούπες, σάλτσες, μαγειρευτά, συνοδευτικά, κύρια πιάτα. Ακολουθούν έξι προτάσεις για τη χρήση του γαρύφαλλου στην κουζίνα:
Ανακατέψτε τα γαρύφαλλα σε ένα σπιτικό μείγμα μπαχαρικών για κρέας
Προσθέστε μερικά γαρύφαλλα σε σπιτικά τουρσί ή στην άλμη σας
Χρησιμοποιήστε σκόνη γαρύφαλλου για να προσθέσετε ζεστασιά στα smoothie, τους καφέδες ή τα αρτοσκευάσματά σας
Αναμείξτε τα σε σπιτικές σούπες ή βραστά φαγητά
Προσθέστε λίγο γαρύφαλλο σε ένα βραδινό ποτό
Χρησιμοποιήστε τα στα κουλουράκια και τα κέικ. Παραδοσιακά, συνδυάζονται με την κανέλα
Οι μάγειρες και οι αρτοποιοί θα πρέπει να σημειώσουν ότι το λίγο είναι αρκετό όταν πρόκειται για γαρύφαλλο. Χρησιμοποιήστε το με φειδώ και, ει δυνατόν, φροντίστε να αφαιρείτε τα ολόκληρα γαρύφαλλα από τα πιάτα σας πριν το σερβίρισμα, καθώς ορισμένοι άνθρωποι θεωρούν ότι έχουν δυσάρεστη υφή και αίσθηση στο στόμα. Ευτυχώς, τα πιάτα σας θα εξακολουθούν να διατηρούν την υπέροχη γεύση του γαρύφαλλου.
Για τους περισσότερους εφήβους σήμερα, πλατφόρμες όπως το TikTok, το Instagram και το YouTube είναι σαν μαύρες τρύπες από τις οποίες δεν μπορούν να απομακρυνθούν – με τον μέσο έφηβο να περνάει πάνω από πέντε ώρες την ημέρα στο διαδίκτυο. Αλλά το τίμημα της σύνδεσης μπορεί να είναι η ψυχική τους υγεία.
Οι ερευνητές αρχίζουν να αποκαλύπτουν σημαντικούς συσχετισμούς μεταξύ της χρήσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της κατάθλιψης. Κάθε επιπλέον ώρα που περνάει κανείς σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης σχετίζεται με περισσότερα καταθλιπτικά συμπτώματα.
Καθώς ο επιπολασμός των σοβαρών καταθλιπτικών επεισοδίων μεταξύ των εφήβων αυξήθηκε από 8,1% σε 15,8% μεταξύ 2009 και 2019, οι ειδικοί σε θέματα ψυχικής υγείας άρχισαν να διερευνούν τους παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτή την άνοδο.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που συντελούν στη δημιουργία κατάθλιψης , οι οποίοι συνήθως αλληλεπιδρούν, δήλωσε στην Epoch Times η Τζιν Μ. Τουένγκε, καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο. «Για παράδειγμα, ορισμένοι άνθρωποι έχουν γενετική προδιάθεση για κατάθλιψη – αλλά θα γίνουν καταθλιπτικοί μόνο αν το περιβάλλον δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες», είπε. «Το να περνούν πολύ χρόνο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να είναι ένας από αυτούς τους παράγοντες.»
Σύνδεση ή απομόνωση;
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να επιτείνουν την κατάθλιψη κάνοντας το αντίθετο από αυτό για το οποίο υποτίθεται ότι δημιουργήθηκαν: να ενισχύσουν την κοινότητα και να διατηρήσουν τις φιλίες.
Η άνοδος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχει κάνει ορισμένους νέους να γίνονται λιγότερο κοινωνικά επιδέξιοι, απομονώνοντας τον εαυτό τους πίσω από οθόνες αντί να βιώνουν τη ζωή αυθεντικά, δήλωσε ο Ρότζερ ΜακΦίλιν, διδάκτωρ ψυχολογίας, πιστοποιημένος στη συμπεριφορική και γνωστική ψυχολογία. Για παράδειγμα, η αθλητική συμμετοχή έχει μειωθεί σημαντικά από το 2008. Μόνο το 24% των νέων ηλικίας 6 έως 17 ετών συμμετέχουν σε τουλάχιστον 60 λεπτά σωματικής δραστηριότητας την ημέρα, ενώ το ποσοστό αυτό ήταν 30% την προηγούμενη δεκαετία, σύμφωνα με την Εθνική Έρευνα για την Υγεία των Παιδιών στις ΗΠΑ.
«Γιατί να κάνεις ένα άθλημα – κάτι που είναι σωματικά, ψυχολογικά και κοινωνικά απαιτητικό – όταν μπορείς να μείνεις στον κόσμο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που δεν σε δυσκολεύει;», είπε.
Οι μελέτες επιβεβαιώνουν αυτή την αποσύνδεση. Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κυρίως για να διατηρήσουν σχέσεις αισθάνονται πιο μοναχικοί από εκείνους που τα χρησιμοποιούν για άλλους λόγους, σύμφωνα με μια μελέτη του 2023 που δημοσιεύθηκε στο Health Psychology and Behavioral Medicine.
«Ενώ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να διευκολύνουν σε κάποιο βαθμό την κοινωνική επαφή, μπορεί να μην διευκολύνουν το είδος της επαφής που επιδιώκουν όσοι χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κυρίως γι’ αυτόν τον λόγο», διαπιστώθηκε στην έκθεση. Αυτό υποστηρίζει προηγούμενα ευρήματα τα οποία αναφέρουν ότι οι χρήστες του Facebook τείνουν να είναι πιο μοναχικοί από τους μη χρήστες.
Η γνήσια δέσμευση πραγματοποιείται αυτοπροσώπως, δήλωσε ο κος ΜακΦίλιν. «Η υπερβολική χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης διαιωνίζει το αίσθημα της μοναξιάς – μας απομακρύνει από τον πραγματικό κόσμο», πρόσθεσε. Οι νεαροί ενήλικες που κάνουν μεγάλη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αισθάνονται περισσότερο κοινωνικά απομονωμένοι από τους συνομηλίκους τους που κάνουν λιγότερη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, σύμφωνα με μελέτη του 2017 που δημοσιεύθηκε στο American Journal of Preventive Medicine.
Αν και υπόσχονται σύνδεση, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την προσωπική αλληλεπίδραση. Η υπερβολική εξάρτηση μπορεί να υπονομεύσει τις πραγματικές σχέσεις που χρειάζονται οι άνθρωποι.
Μια μελέτη του 2023 που δημοσιεύθηκε στο Brain Sciences το επιβεβαιώνει αυτό. Οι ερευνητές έβαλαν 30 συμμετέχοντες να απαριθμήσουν 20 αγαπημένους φίλους/συγγενείς, 20 αγαπημένους influencer/διασημότητες και 20 άτομα με τα οποία δεν ένιωθαν καμία εγγύτητα. Η εγκεφαλική δραστηριότητα των συμμετεχόντων καταγράφηκε μέσω EEG καθώς έβλεπαν τα ονόματα. Η απόκριση των εγκεφαλικών κυμάτων στα αγαπημένα πρόσωπα ήταν πολύ μεγαλύτερη από ό,τι στους influencer.
«Αυτά τα διερευνητικά αποτελέσματα αντιπροσωπεύουν αντικειμενικές εμπειρικές αποδείξεις ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος κάνει σαφή διάκριση μεταξύ των influencer ή άλλων διασημοτήτων και των οικείων ανθρώπων στην πραγματική ζωή, παρόλο που τα υποκειμενικά συναισθήματα εγγύτητας και εμπιστοσύνης μπορεί να είναι παρόμοια. Συνοπτικά, η απεικόνιση του εγκεφάλου δείχνει ότι τίποτα δεν μπορεί να πάρει τη θέση ενός πραγματικού φίλου», σημείωσαν οι συγγραφείς.
Συγκρίνοντας και ακολουθώντας
Ο αυτο-συγκριτικός έλεγχος, μια ψυχολογική διαδικασία κατά την οποία τα άτομα αξιολογούν τον εαυτό τους αντιπαραβάλλοντας τις ικανότητες, τα χαρακτηριστικά ή τις περιστάσεις τους με εκείνες των άλλων, είναι ανεξέλεγκτος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και συμβάλλει στην εφηβική κατάθλιψη, δήλωσε η κα Τουένγκε.
Η έκθεση στις φαινομενικά «τέλειες” ζωές των άλλων στο διαδίκτυο προκαλεί συναισθήματα φθόνου και τη διαστρεβλωμένη πεποίθηση ότι όλοι οι άλλοι είναι πιο ευτυχισμένοι και πιο επιτυχημένοι, σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε στο Depression and Anxiety. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αίσθημα κατωτερότητας και κατάθλιψη με την πάροδο του χρόνου.
Μελέτες δείχνουν ότι ο εθισμός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης συνδέεται με χαμηλότερη αυτοεκτίμηση, ενώ όσοι έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση εξαρτώνται περισσότερο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – ένας φαύλος κύκλος. Παρά τη γνώση ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επιδεινώνουν τη διάθεση, οι άνθρωποι συνεχίζουν να τα χρησιμοποιούν, πιστεύοντας ότι θα καλύψουν το κενό που [τα μέσα] δημιούργησαν, σύμφωνα με μελέτη του 2014 που δημοσιεύθηκε στο Computers in Human Behavior.
Μια μελέτη του 2015 σε περισσότερους από 600 εφήβους συνέδεσε την κοινωνική σύγκριση με βάση την τεχνολογία και την αναζήτηση ανατροφοδότησης με τα καταθλιπτικά συμπτώματα. Εκτός από τις επιπτώσεις της γενικής χρήσης της τεχνολογίας, εντοπίστηκαν συσχετισμοί μεταξύ της αναζήτησης υπερβολικής επιβεβαίωσης εκτός σύνδεσης και προηγούμενων συμπτωμάτων κατάθλιψης.
Δεν είμαστε φτιαγμένοι για να «ακολουθάμε» τις φαινομενικά τέλειες ζωές εκατοντάδων ανθρώπων στο διαδίκτυο, δήλωσε ο κος ΜακΦίλιν στην Epoch Times.
«Είναι αντίθετο με τη φυλετική, οικογενειακή φυσική τάξη», είπε. Οι ισχυροί κοινωνικοί δεσμοί, που συνδέονται με μειωμένη κατάθλιψη, δεν δημιουργούνται ακολουθώντας κάποιον στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πρόσθεσε. «Οι γνήσιες, θεμελιώδεις για τη ζωή συνδέσεις δημιουργούνται μόνο πρόσωπο με πρόσωπο.»
Ο τρόπος χρήσης έχει σημασία
Η παθητική κατανάλωση, σε σύγκριση με την υγιή ενεργητική χρήση, μπορεί να επιδεινώσει την ψυχική κατάσταση.
Η παθητική χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης περιλαμβάνει κύλιση και κατανάλωση περιεχομένου χωρίς εμπλοκή. Η ενεργητική χρήση σημαίνει άμεση αλληλεπίδραση – αποστολή μηνυμάτων σε φίλους, σχολιασμός αναρτήσεων, κοινοποίηση του δικού σας περιεχομένου.
Σε μια μελέτη του 2018, οι ερευνητές ανέλυσαν τα ποσοστά κατάθλιψης μεταξύ 702 χρηστών των μέσων κοινωνικής δικτύωσης με βάση τον τρόπο με τον οποίο ασχολήθηκαν με το περιεχόμενο. Η αυξημένη παθητική κατανάλωση συσχετίστηκε σημαντικά με πιο σοβαρά καταθλιπτικά συμπτώματα. Δεν βρέθηκε τέτοια σύνδεση για την ενεργητική χρήση. Στην πραγματικότητα, οι ερευνητές διαπίστωσαν μείωση των καταθλιπτικών συμπτωμάτων μεταξύ των ενεργών χρηστών των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Τα ευρήματα αυτά υπογραμμίζουν τη σημασία της δημιουργίας έναντι της κατανάλωσης, σύμφωνα με τον κο ΜακΦίλιν. Η παθητική κατανάλωση περιεχομένου των μέσων κοινωνικής δικτύωσης λειτουργεί σε ευθεία αντίθεση με την ενεργή δημιουργία που διεγείρει τον εγκέφαλό μας, προκαλώντας τελικά καταθλιπτικές διαταραχές, είπε.
Η ενασχόληση του μυαλού μας με δραστηριότητες όπως η ζωγραφική, η μουσική, η κηπουρική, η συγγραφή, η ανάγνωση και η συνομιλία δημιουργεί αισθήματα χαράς και ικανοποίησης. Η παθητική κύλιση μας στερεί αυτά τα οφέλη.
«Τις περισσότερες φορές, η κατάθλιψη είναι σύμπτωμα ενός μεγαλύτερου προβλήματος. Θα πρέπει να στοχεύουμε στην αντιμετώπιση του προβλήματος στη ρίζα του, όχι απλώς στη θεραπεία των καταθλιπτικών συμπτωμάτων», δήλωσε ο κος ΜακΦίλιν. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα μπορούσαν να είναι μία από τις βασικές αιτίες της κατάθλιψης των εφήβων.
«Ένα στα πέντε 15χρονα κορίτσια περνάει περισσότερες από επτά ώρες την ημέρα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης», δήλωσε η κα Τουένγκε. «Δηλαδή, ο αριθμός όσων αφιερώνουν υπερβολικά πολύ χρόνο σε αυτά είναι μεγάλος – δεν πρόκειται για μεμονωμένες περιπτώσεις.»
Η διπολική διαταραχή, παλαιότερα γνωστή ως μανιοκατάθλιψη, είναι μια αρκετά διαδεδομένη διαταραχή, με 1 στους 100 ανθρώπους να διαγιγνώσκεται σε κάποια στιγμή της ζωής τους παγκοσμίως. Το στατιστικό στοιχείο είναι ελαφρώς υψηλότερο στις Ηνωμένες Πολιτείες, με σχεδόν το 3% του πληθυσμού να βιώνει τη διαταραχή ετησίως. Σχεδόν το 83% των περιπτώσεων θεωρούνται σοβαρές. Ενώ τα ποσοστά εμφάνισης δεν είναι προς το παρόν σαφή, η διπολική διαταραχή διαγιγνώσκεται συνήθως μεταξύ 15 και 19 ετών και σπάνια μετά τα 40.
Μέρος της πρόκλησης της διάγνωσης της διπολικής διαταραχής είναι ότι περιλαμβάνει μια ψυχολογική εξέταση κατά την οποία το άτομο ερωτάται σχετικά με τα συμπτώματά του, το οικογενειακό ιστορικό και τη συνολική κατάσταση της ψυχικής του υγείας. Πολλές από αυτές τις απαντήσεις είναι συχνά υποκειμενικές και μπορεί αρχικά να μην οδηγούν άμεσα στη διάγνωση διπολικής διαταραχής.
Ποιοι είναι οι τύποι διπολικής διαταραχής;
Μπορούν να αναπτυχθούν διάφοροι τύποι διπολικής διαταραχής. Επειδή πρόκειται για μια εγκεφαλική πάθηση που μεταβάλλει τη διάθεση, την ενέργεια και συχνά την ικανότητα λειτουργίας ενός ατόμου, είναι σύνηθες για τα άτομα με διπολική διαταραχή να βιώνουν έντονες συναισθηματικές καταστάσεις που συνήθως εμφανίζονται για καθορισμένες περιόδους. Μια βασική κατηγοριοποίηση μεταξύ όσων βιώνουν εναλλαγές της διάθεσης και όσων πάσχουν από διπολική διαταραχή είναι η χρονική διάρκεια των επεισοδίων, με τη διπολική διαταραχή να επηρεάζει τη διάθεση για αρκετές ημέρες κάθε φορά.
Διπολική διαταραχή 1
Συμβαίνει όταν ένα άτομο βιώνει ένα μανιακό επεισόδιο. Κατά τη διάρκεια των μανιακών επεισοδίων, οι άνθρωποι έχουν ακραίες αλλαγές στα επίπεδα ενέργειας, οι οποίες μπορεί να είναι θετικές ή αρνητικές. Ένα μανιακό επεισόδιο διαρκεί τουλάχιστον μία εβδομάδα κατά την οποία το άτομο βιώνει εξαιρετικά υψηλά ή/και χαμηλά συναισθήματα. Αυτές οι αλλαγές συχνά οδηγούν σε δυσλειτουργία στην εργασία, στην οικογενειακή ζωή ή/και στην ικανότητα διαχείρισης άλλων ευθυνών. Συμβαίνουν επίσης καταθλιπτικά επεισόδια τα οποία, κατά κανόνα, επιμένουν για περίπου δύο εβδομάδες ή περισσότερο. Εάν ένα άτομο βιώνει πολύ χαμηλά συναισθήματα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, συχνά αναφέρεται ως “μείζον καταθλιπτικό” επεισόδιο. Τα υπομανιακά επεισόδια μπορεί επίσης να ακολουθούν τα μανιακά επεισόδια. Κατά τη διάρκεια της υπομανίας, το επίπεδο ενέργειας παραμένει υψηλό, όπως και η διογκωμένη αυτοεκτίμηση. Ωστόσο, τα συμπτώματα δεν είναι τόσο ακραία και διαρκούν μόνο λίγες ημέρες.
Διπολική διαταραχή 2
Τα άτομα που εμφανίζουν διπολική διαταραχή 2 έχουν τουλάχιστον ένα μείζον καταθλιπτικό επεισόδιο και ένα υπομανιακό επεισόδιο. Αυτά τα υπομανιακά επεισόδια είναι λιγότερο σοβαρά από τα μανιακά επεισόδια που βιώνουν τα άτομα με διπολική διαταραχή 1.
Κυκλοθυμική Διαταραχή (Κυκλοθυμία)
Πρόκειται για μια ηπιότερη μορφή διπολικής διαταραχής που συνήθως περιλαμβάνει πολλές εναλλαγές της διάθεσης, με εμφάνιση τόσο υπομανίας όσο και καταθλιπτικών συμπτωμάτων. Τα άτομα με κυκλοθυμική διαταραχή έχουν συχνά πολλά συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα, αλλά τα συμπτώματα είναι λιγότερο σοβαρά από τα άτομα με διπολική διαταραχή 1 ή 2. Η επανάληψη των συμπτωμάτων συμβαίνει για τουλάχιστον δύο χρόνια και οι εναλλαγές της διάθεσης δεν παύουν για περισσότερο από δύο μήνες κάθε φορά.
Απροσδιόριστος ή άλλος καθορισμένος διπολισμός
Εάν ένα άτομο δεν πληροί τα κριτήρια για τους άλλους τύπους διπολικής διαταραχής, αλλά παρουσιάζει κλινικά σημαντικές ανώμαλες διακυμάνσεις της διάθεσης, θα ανήκει σε αυτόν τον τύπο.
Ποια είναι τα συμπτώματα και τα πρώιμα σημάδια της διπολικής διαταραχής;
Το κύριο σημάδι ή σύμπτωμα της διπολικής διαταραχής είναι ένα μανιακό επεισόδιο που διαρκεί τουλάχιστον μία εβδομάδα και μπορεί να περιλαμβάνει και υπομανιακά επεισόδια.
Επειδή η εμπειρία της διπολικής διαταραχής είναι εξατομικευμένη, τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Ωστόσο, τα ακόλουθα συμπτώματα μπορεί να είναι κοινά σε ένα μανιακό επεισόδιο:
Συνεχείς αλλαγές στην κατάσταση της διάθεσης ή εναλλαγές της διάθεσης
Ακραίες συναισθηματικές καταστάσεις, τόσο υψηλές όσο και χαμηλές
Ξαφνικές, σοβαρές αλλαγές στη διάθεση
Ανησυχία
Γρήγορη ομιλία και σκέψεις
Αυξημένη ενέργεια
Κακή κρίση
Αυξημένη παρορμητικότητα
Απερίσκεπτη συμπεριφορά
Μη ρεαλιστικά αισθήματα σπουδαιότητας
Ψύχωση
Τα ακόλουθα συμπτώματα μπορεί επίσης να είναι κοινά σε ένα υπομανιακό επεισόδιο:
Τα ακόλουθα συμπτώματα μπορεί επίσης να είναι κοινά σε ένα καταθλιπτικό επεισόδιο:
Ακραία θλίψη
Χαμηλή ενέργεια
Έλλειψη κινήτρων
Αίσθημα αναξιότητας ή απελπισίας
Δυσκολία συγκέντρωσης
Ευερεθιστότητα
Αυξημένη ανάγκη για ύπνο
Επειδή η διπολική διαταραχή θεωρείται ότι έχει μια ισχυρή κληρονομική συνιστώσα, είτε περιβαλλοντική είτε γενετική, ο τακτικός έλεγχος για άτομα που μπορεί να έχουν προδιάθεση ίσως είναι μια καλή ιδέα, αν αρχίσουν να εμφανίζονται συμπτώματα.
Τι προκαλεί τη διπολική διαταραχή;
Η ακριβής αιτία της διπολικής διαταραχής δεν είναι γνωστή. Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που πιστεύεται ότι προκαλούν τη διπολική διαταραχή, μεταξύ των οποίων:
Γενετική: Πιστεύεται ότι η διπολική διαταραχή φέρει γενετικό δεσμό και μπορεί να διαδοθεί στην οικογένεια. Είναι μία από τις πιο κληρονομικές ψυχιατρικές καταστάσεις που έχουν εντοπιστεί – είτε πρόκειται για περιβαλλοντικές είτε για γενετικές. Πάνω από τα δύο τρίτα των ασθενών έχουν τουλάχιστον έναν στενό βιολογικό συγγενή με τη διαταραχή.
Ανισορροπίες ή αλλοιωμένες περιοχές του εγκεφάλου: Χημικές ανισορροπίες στον εγκέφαλο μπορεί να προκαλέσουν διπολική διαταραχή. Οι νευροδιαβιβαστές στον εγκέφαλο, όπως η σεροτονίνη, η νορεπινεφρίνη και η ντοπαμίνη, μπορεί να επηρεαστούν, προκαλώντας την πτώση των ατόμων με συμπτώματα. Η φαιά ουσία ή ο όγκος του ιππόκαμπου μπορεί επίσης να μειωθεί στα διπολικά άτομα.
Παρόλο που η αιτία της διπολικής διαταραχής είναι άγνωστη, έχει κάποια κοινά εναύσματα, όπως τα ακόλουθα:
Το άγχος: Τα παραδείγματα μπορεί να περιλαμβάνουν επιδείνωση των σχέσεων, κακοποίηση, ασθένεια, κίνδυνο για τα προς το ζην και/ή θάνατο αγαπημένων προσώπων.
Σωματική ασθένεια
Διαταραχές του ύπνου
Αν και η ακριβής αιτία της διπολικής διαταραχής είναι άγνωστη, οι ειδικοί πιστεύουν ότι μπορεί να οφείλεται σε ανισορροπία των χημικών ουσιών του εγκεφάλου, σε φυσικές ανωμαλίες στον εγκέφαλο, στη γενετική ή σε περιβαλλοντικούς παράγοντες. Ένας συνδυασμός παραγόντων μπορεί επίσης να είναι η αιτία. (Εικόνες από Shutterstock/σύνθεση: The Epoch Times)
Ποιοι παράγοντες συντελούν στην ανάπτυξη της διπολικής διαταραχής;
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η διπολική διαταραχή μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της γενετικής, του στρες και των ανισορροπιών. Τα αίτια της διπολικής διαταραχής συμπίπτουν με την κατηγορία των ατόμων που έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν τη συγκεκριμένη πάθηση.
Θεωρείται ότι η διπολική διαταραχή επηρεάζει αρκετά εξίσου τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες, ενώ δεν υπάρχουν αρκετές μελέτες για να διαπιστωθεί αν η καταγωγή από μια συγκεκριμένη εθνικότητα παίζει κάποιο ρόλο στην αύξηση της πιθανότητας εμφάνισης της νόσου. Οι ακόλουθοι είναι οι παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο:
Οικογενειακό ιστορικό: αυξάνει τον κίνδυνο.
Ηλικία: Αν και η διπολική διαταραχή μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, είναι πιο συχνή σε άτομα ηλικίας 18 έως 29 ετών.
Άλλες ψυχικές ασθένειες: Τα άτομα με εποχιακή συναισθηματική διαταραχή είναι πιο επιρρεπή στο να αναπτύξουν τελικά διπολική διαταραχή. Πολλοί άνθρωποι με διπολική διαταραχή πάσχουν επίσης από αγχώδη διαταραχή και περίπου οι μισοί από τους διπολικούς ανθρώπους έχουν μια συνυπάρχουσα ψυχιατρική διαταραχή.
Εξάρτηση από ναρκωτικά ή αλκοόλ: Υπάρχει σύνδεση μεταξύ της κατάχρησης ουσιών και της διπολικής διαταραχής, με περίπου το 60% των ασθενών να παρουσιάζουν εξάρτηση από ναρκωτικά ή αλκοόλ.
Τραυματικά γεγονότα ή στρες: Τα άτομα που βιώνουν υψηλό στρες ή ένα τραυματικό γεγονός, όπως ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου, είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν τη διαταραχή.
Πώς διαγιγνώσκεται η διπολική διαταραχή;
Αν και υπάρχουν διάφορες εξετάσεις διαλογής και διάγνωσης για τη διπολική διαταραχή, συνήθως οι άνθρωποι δεν εξετάζονται, εκτός αν παρουσιάζουν συμπτώματα. Για κάποιον που εμφανίζει συμπτώματα, μπορούν να ολοκληρωθούν οι ακόλουθες εξετάσεις για να επιβεβαιωθεί ή να αποκλειστεί η διάγνωση:
Φυσική εξέταση και εργαστηριακές εξετάσεις: Αυτό βοηθά στον αποκλεισμό υποκείμενων ιατρικών καταστάσεων που θα μπορούσαν να προκαλούν συμπτώματα.
Ψυχιατρική αξιολόγηση: Συνήθως, ένας γιατρός θα ολοκληρώσει μια ψυχιατρική αξιολόγηση για να διαπιστώσει εάν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό διπολικής διαταραχής και για να αξιολογήσει την τρέχουσα κατάσταση της ψυχικής υγείας.Οι ερωτήσεις συνήθως αφορούν το πόσο καιρό το άτομο αισθάνεται συμπτωματικά, πόσο διαρκούν γενικά τα συμπτώματα και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Αυτή η αξιολόγηση μπορεί επίσης να θέσει ερωτήσεις σχετικά με τις συνήθειες του τρόπου ζωής του ατόμου, εάν το άτομο κάνει χρήση ναρκωτικών ή/και αλκοόλ, και ο ιατρός μπορεί επίσης να συμβουλευτεί και να ρωτήσει φίλους και συγγενείς.
Καταγραφή της διάθεσης: Ορισμένες φορές, στο πλαίσιο της ψυχολογικής αξιολόγησης, ο επαγγελματίας θα ζητήσει από το άτομο να παρακολουθεί τη διάθεση, τον ύπνο, τα συμπτώματά του κλπ., για να βοηθήσει στην εξεύρεση του κατάλληλου σχεδίου θεραπείας και του τύπου της διπολικής διαταραχής.
Ποιες είναι οι επιπλοκές της διπολικής διαταραχής;
Κάποιος που έχει διαγνωστεί με διπολική διαταραχή μπορεί να αντιμετωπίσει διάφορες επιπλοκές στη λειτουργικότητά του λόγω των σημαντικών αλλαγών της διάθεσης που συχνά συμπίπτουν με τη διαταραχή.
Ορισμένες από τις πιο συχνές επιπλοκές περιλαμβάνουν:
Κατάχρηση ουσιών: Πολλοί άνθρωποι μπορεί να στραφούν σε ουσίες για να βοηθήσουν στην αντιμετώπισή τους μετά την εμφάνισή της. Εάν εσείς ή κάποιος γνωστός σας παλεύει με τη διπολική διαταραχή ή/και την κατάχρηση ουσιών, η συμβουλή μιας εξειδικευμένης ομάδας παρόχων υγειονομικής περίθαλψης είναι απαραίτητη για τη βελτιστοποίηση των αποτελεσμάτων.
Πρόσθετες ανησυχίες για την ψυχική υγεία: Κάποιος που πάσχει από διπολική διαταραχή μπορεί να εμφανίσει πρόσθετες καταστάσεις ψυχικής υγείας, όπως άγχος ή/και κατάθλιψη, λόγω της διπολικής διαταραχής.
Συννοσηρότητες: Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι τα άτομα με διπολική διαταραχή πάσχουν από άλλες συννοσηρότητες, όπως αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, παχυσαρκίας, διαβήτη και υπέρτασης. Επειδή οι καταστάσεις ψυχικής υγείας μπορούν συνήθως να συσχετίζονται με τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι φροντίζουν τη σωματική τους υγεία, θεωρείται ότι υπάρχουν σημαντικές σχέσεις μεταξύ της κακής ψυχικής υγείας ή/και της διπολικής διαταραχής και της χειρότερης συνολικής κατάστασης της σωματικής υγείας.
Αυτοκτονία: Περίπου 1 στα 5 άτομα με διπολική διαταραχή αυτοκτονούν. Καλέστε το 911 ή τη Γραμμή Ζωής για την Αυτοκτονία και την Κρίση στο 988 εάν έχετε αυτοκτονικές σκέψεις.
Τρόποι αντιμετώπισης
Οι θεραπείες για τη διπολική διαταραχή ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία, τα συμπτώματα και τη σοβαρότητα του ατόμου. Οι συνήθεις θεραπείες περιλαμβάνουν φάρμακα, ψυχοθεραπεία ή και τα δύο.
Φάρμακα
Τα πιο συνηθισμένα φάρμακα για τη διπολική διαταραχή είναι οι σταθεροποιητές της διάθεσης. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι όλα τα φάρμακα μπορεί να έχουν παρενέργειες και πρέπει να συνταγογραφούνται και να παρακολουθούνται από εξειδικευμένη ομάδα επαγγελματιών υγείας για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια. Οι ακόλουθοι σταθεροποιητές της διάθεσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία της διπολικής διαταραχής:
Το λίθιο είναι ένα φάρμακο σταθεροποίησης της διάθεσης που βοηθά τα άτομα με συμπτώματα μανίας και κατάθλιψης.
Τα αντισπασμωδικά είναι σταθεροποιητές της διάθεσης που περιλαμβάνουν το ντιβαλπροέξ νάτριο, τη λαμοτριγίνη και το βαλπροϊκό οξύ.
Τα αντιψυχωσικά περιλαμβάνουν την ολανζαπίνη, τη ρισπεριδόνη, την κουετιαπίνη, τη λουρασιδόνη, την αριπιπραζόλη και την αζεναπίνη.
Τα αντικαταθλιπτικά περιλαμβάνουν τους αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRI), τους αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης, νορεπινεφρίνης (SNRI), τους αναστολείς μονοαμινοξειδάσης (MAOIs) και τα τρικυκλικά. Αυτά τα φάρμακα μπορεί μερικές φορές να επιδεινώσουν τη μανία, γι’ αυτό μπορεί να συνταγογραφούνται μαζί με άλλα φάρμακα που μετριάζουν αυτή την παρενέργεια.
Οι βενζοδιαζεπίνες είναι φάρμακα όπως η αλπραζολάμη, το χλωροδιαζεποξείδιο, η κλοναζεπάμη, η διαζεπάμη και η λοραζεπάμη, που συχνά συνταγογραφούνται για τις αγχολυτικές τους ιδιότητες.
Ψυχοθεραπεία
Χρησιμοποιείται συχνά ως μέρος ενός σχεδίου θεραπείας παράλληλα με τη φαρμακευτική αγωγή. Ορισμένα θεραπευτικά μέτρα μπορεί να περιλαμβάνουν ψυχοεκπαίδευση για να μάθετε περισσότερα για τη διπολική διαταραχή, γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία (CBT) για τη μείωση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης ή/και οικογενειακή θεραπεία για να εργαστείτε στο πλαίσιο των σχέσεων του ατόμου.
Πώς επηρεάζει η νοοτροπία τη διπολική διαταραχή;
Επειδή η διπολική διαταραχή είναι μια κατάσταση ψυχικής υγείας, το να φτάσει κανείς σε ένα χώρο με τη διαχείριση της διπολικής διαταραχής, ώστε το άτομο να μπορεί να διατηρήσει μια πιο θετική νοοτροπία, είναι ζωτικής σημασίας.
Οι έρευνες δείχνουν ότι υπάρχουν υψηλότερες περιπτώσεις υποτροπής στη διπολική διαταραχή σε όσους έχουν πιο απαισιόδοξα πρότυπα πεποιθήσεων σε σύγκριση με εκείνους που στοχεύουν να διατηρήσουν μια πιο θετική προοπτική. Επειδή πολλά άτομα με διπολική διαταραχή συνήθως αισθάνονται τις χαμηλές στιγμές πιο έντονα από τις υψηλές, η διαχείριση της νοοτροπίας είναι κρίσιμη.
Επειδή η διάγνωση της διπολικής διαταραχής είναι μερικές φορές δύσκολο να αντιμετωπιστεί, το άτομο πρέπει να συνεργαστεί με μια ολοκληρωμένη, κατάλληλη ομάδα φροντίδας για να βελτιστοποιήσει τη συνολική διαχείριση της υγείας του.
Ορισμένες από τις πιο συνηθισμένες ανησυχίες για τα άτομα που ζουν με διπολική διαταραχή περιλαμβάνουν:
Πώς μπορεί να αντιληφθούν οι άλλοι τη διαταραχή.
Πώς μπορεί να επηρεάσει την καθημερινή λειτουργικότητα.
Ανησυχίες σχετικά με τη μετάδοση της διαταραχής στα παιδιά.
Πώς μπορεί να επηρεάσει την προσωπική ζωή του ατόμου.
Ενώ η διάγνωση της διπολικής διαταραχής μπορεί να φαίνεται σημαντική, η επιστράτευση της σωστής ομάδας εξειδικευμένων επαγγελματιών υγείας, συμπεριλαμβανομένων γιατρών και θεραπευτών, είναι ουσιώδης. Η εξέταση ομάδων υποστήριξης και άλλων τρόπων για να περιβάλλετε τον εαυτό σας με άτομα με παρόμοιες εμπειρίες μπορεί επίσης να αποτελέσει ένα ενθαρρυντικό βήμα.
Ποιες είναι οι φυσικές προσεγγίσεις για τη διπολική διαταραχή;
Ενώ η φαρμακευτική αγωγή και η θεραπεία είναι οι συνήθεις προσεγγίσεις για τη θεραπεία της διπολικής διαταραχής, ορισμένες φυσικές προσεγγίσεις μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη διαχείριση των συμπτωμάτων.
Συμπληρώματα
Ωμέγα-3: Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι η επαρκής συμπληρωματική χορήγηση ιχθυελαίου μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των συμπτωμάτων για τα άτομα με διπολική διαταραχή. Επειδή το ιχθυέλαιο περιέχει ωμέγα-3 που αλληλεπιδρούν με τους νευροδιαβιβαστές που σχετίζονται με τη διάθεση για να βελτιώσουν τη δέσμευση και τη σηματοδότηση, σταθεροποιώντας έτσι τη διάθεση, τα άτομα με διπολική διαταραχή μπορεί να επωφεληθούν από τα τακτικά, υψηλής ποιότητας συμπληρώματα ιχθυελαίου. Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα μειώνουν επίσης τη φλεγμονή.
NAC: Η N-ακετυλο-L-κυστεΐνη (NAC) είναι ένα άλλο συμπλήρωμα που έχει μελετηθεί σε άτομα με διπολική διαταραχή. Αν και χρειάζονται περισσότερες έρευνες, η NAC θεωρείται ότι έχει αντιοξειδωτική δράση, βοηθώντας στην απελευθέρωση ντοπαμίνης και σε αυξημένα επίπεδα νευρογένεσης στον εγκέφαλο.
Ινοσιτόλη: Αν και αναφέρεται ως βιταμίνη Β8, η ινοσιτόλη δεν είναι βιταμίνη. Έχει αποδειχθεί ότι συμβάλλει στη μείωση των συμπτωμάτων για ορισμένα άτομα με διπολική διαταραχή λόγω της φυσικής εξάντλησης της ινοσιτόλης που μπορεί να συμβεί σε άτομα που λαμβάνουν φάρμακα για τη διπολική διαταραχή. Αυτό το συμπλήρωμα έχει δείξει κάποια υπόσχεση για τα άτομα με διπολική διαταραχή, αν και χρειάζονται πρόσθετες έρευνες. Η συμπλήρωση ινοσιτόλης είναι αμφιλεγόμενη εάν λαμβάνετε λίθιο ή βαλπροϊκό οξύ και θα πρέπει να συζητηθεί με το γιατρό σας.
Χολίνη: Μια συστηματική ανασκόπηση διαπίστωσε ότι η θεραπεία με την υδατοδιαλυτή βιταμίνη χολίνη μείωσε σημαντικά τα συμπτώματα της μανίας σε πέντε από έξι ασθενείς με διπολική διαταραχή ταχείας εναλλαγής, ενώ τέσσερις είχαν μειωμένα καταθλιπτικά και μανιακά συμπτώματα.
Αλλαγές στον τρόπο ζωής
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η φροντίδα του σώματός μας βοηθά στη βελτίωση της ψυχικής μας υγείας. Η τακτική άσκηση, ο επαρκής ύπνος και η ισορροπημένη διατροφή συμβάλλουν στη σταθεροποίηση της γενικής φυσιολογικής κατάστασης. Η τακτική άσκηση βοηθά στη σταθεροποίηση της διάθεσης και στην απελευθέρωση της φυσικής ντοπαμίνης. Ο ύπνος βοηθά στην αποκατάσταση του εγκεφάλου και συμβάλλει στη μείωση της ευερεθιστότητας. Μια καλά ισορροπημένη διατροφή που περιλαμβάνει ωμέγα-3 λιπαρά οξέα και αντιφλεγμονώδη αντιοξειδωτικά βοηθά στην τροφοδοσία του εγκεφάλου και στην προώθηση μιας θετικής χημικής ισορροπίας.
Ένας τύπος ψυχοθεραπείας που ονομάζεται θεραπεία διαπροσωπικών και κοινωνικών ρυθμών (IPSRT) δείχνει επίσης πολλά υποσχόμενη στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της διπολικής διαταραχής. Η IPSRT στοχεύει στην αντιμετώπιση της δυσλειτουργίας του κιρκαδιανού ρυθμού, στην παροχή ψυχοθεραπευτικών συνεδριών και στην εκπαίδευση των ασθενών για το πώς να τηρούν καλύτερα τις φαρμακολογικές θεραπείες. Σε μια ελεγχόμενη δοκιμή πραγματικού κόσμου διαπιστώθηκε ότι η θεραπεία μείωσε την επιβάρυνση των ασθενών από τα συμπτώματα για πάνω από έξι μήνες.
Πρόληψη
Αν και δεν υπάρχει εγγυημένος τρόπος να εξαλείψετε εντελώς τις πιθανότητες εμφάνισης διπολικής διαταραχής, υπάρχουν αρκετά βήματα που μπορείτε να λάβετε για να μειώσετε τις πιθανότητες να εξελιχθεί σε μη διαχειρίσιμη κατάσταση.
Μερικοί από τους καλύτερους τρόπους για να μειώσετε τον κίνδυνο επιδείνωσης της διπολικής διαταραχής έχουν να κάνουν με τις συνήθειες του τρόπου ζωής, όπως:
Επαγρύπνηση: Εάν έχετε γενετική προδιάθεση για διπολική διαταραχή ή ανησυχείτε για την ανάπτυξη συμπτωμάτων, είναι απαραίτητο να δίνετε προσοχή στα τακτικά προειδοποιητικά σημάδια. Εάν αρχίσουν να αναπτύσσονται συμπτώματα, η έγκαιρη αντιμετώπισή τους οδηγεί σε καλύτερα αποτελέσματα. Μπορεί να είναι χρήσιμη η βοήθεια φίλων, συγγενών ή/και παρόχων υγειονομικής περίθαλψης που θα σας κρατήσουν υπόλογους για την αναζήτηση των συμπτωμάτων.
Διατήρηση υγιεινών συνηθειών: Η διατήρηση της τακτικής αυτοφροντίδας, όπως η άσκηση και η καλή διατροφή, είναι σημαντική για τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης ή/και επιδείνωσης της διπολικής διαταραχής. Επιπλέον, η αποφυγή της χρήσης ναρκωτικών και αλκοόλ είναι απαραίτητη, καθώς ουσίες όπως αυτές μπορούν να επιδεινώσουν τα συμπτώματα ή/και να αυξήσουν την πιθανότητα επανεμφάνισης των συμπτωμάτων.
Υγιεινή διατροφή: Τα στοιχεία υποδεικνύουν μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης διαταραχών της διάθεσης σε άτομα που καταναλώνουν καλής ποιότητας πρωτεΐνες, πολλά φρούτα και λαχανικά, όσπρια, δημητριακά ολικής αλέσεως και ξηρούς καρπούς σε σύγκριση με όσους τρώνε δυτική διατροφή, ιδίως μια διατροφή που είναι ιδιαίτερα επεξεργασμένη. Ως εκ τούτου, η διατήρηση ενός ποικίλου και υγιούς μικροβιώματος του εντέρου μπορεί να βοηθήσει στην αποτροπή ψυχικών ασθενειών.
Διατήρηση της φαρμακευτικής αγωγής: Η τακτική και σύμφωνη με τις οδηγίες λήψη των φαρμάκων σας είναι σημαντική για τη διαχείριση του επιπολασμού και της υποτροπής των συμπτωμάτων. Η προληπτική διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής χωρίς την κατάλληλη επίβλεψη από τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να προκαλέσει επιδείνωση ή επιστροφή των συμπτωμάτων.
Όταν έκανα ένα σημαντικό βήμα στη ζωή μου, προσπαθώντας να τα βρω με τον εαυτό μου, συνειδητοποίησα ότι κανένας εξωτερικός παράγοντας δεν μπορεί πραγματικά να με επηρεάσει εσωτερικά. Αποδείχτηκε ότι δεν ήταν η Νέα Υόρκη που με έκανε μια νευρωτική εργασιομανή, αλλά εγώ η ίδια.
Πέρασα τους πρώτους τρεις μήνες εστιάζοντας σε ό,τι δεν ήταν σωστό στη ζωή μου και τι χρειαζόταν να μπει στη θέση του. Ήταν ένας κατάλογος τον οποίο διαχειρίστηκα σαν ένας διευθύνοντας σύμβουλος μιας μη κερδοφόρας εταιρείας.
Αρκετά με την αρνητικότητα
Είχα βαρεθεί αρκετά με τη νοοτροπία της έλλειψης. Την αρνητικότητά μου. Και, ειλικρινά, αρκετά από το ότι δεν μπορούσα να νιώσω όλα όσα ήταν σωστά, την τελειότητα όλων των πραγμάτων που είχα μάθει να εκτιμώ μέσα από την απίστευτα περίπλοκη και απροσδόκητη διαδικασία γκρεμίσματος και ανοικοδόμησης.
Ήξερα ότι έπρεπε να χαλιναγωγήσω το μυαλό μου. Ως μέρος αυτής της προσπάθειας, δεσμεύτηκα να μην παραπονιέμαι για ένα μήνα.
Το παράπονο αναφέρεται στην εστίαση στα αντιληπτά προβλήματα (τι θα μπορούσε να πάει στραβά, τι πήγε στραβά και τι είναι στραβό) και τι έπρεπε ακόμα να αλλάξει για να νιώσω καλά. Είναι μια εστίαση σε αυτό που λείπει, σε αυτό που δεν είναι της αρεσκείας μου, σε αυτό που προσπαθώ να κάνω να συμβεί. Είναι όλοι οι τρόποι με τους οποίους βίωνα τον εαυτό μου ως θύμα των ανθρώπων, των περιστάσεων και της ζωής. Δεσμευόμενη να μην παραπονιέμαι για ένα μήνα, είχα δεσμευτεί επίσης στο να μην λέω τις ιστορίες όπου υπήρξα θύμα σε κανέναν.
Αυτό που προέκυψε με αυτή τη δέσμευση ήταν ενδιαφέρον:
Πρώτον, σκέφτηκα ότι θα γινόμουν λιγότερο ενδιαφέρουσα για τους άλλους. Πραγματικά. Σκέφτηκα ότι κανείς δεν θέλει να ακούσει «όλα είναι άφθονα και μαγικά» ως απάντηση στο «Τι τρέχει;».
Δεύτερον, συνειδητοποίησα περαιτέρω ότι με το να κάνω τον εαυτό μου “μικρότερο”, προκειμένου να κάνω τους άλλους να αισθάνονται απρόσβλητοι και άνετοι ήταν το κοινωνικό μου νόμισμα.
Πράγμα που με οδήγησε, τρίτον, στο να δω ότι όλοι συμπονούμε-υποφέρουμε μαζί-γιατί αυτό μας κάνει να νιώθουμε πιο συνδεδεμένοι.
Τέταρτον, δεν αισθανόμαστε πάντα άξιοι. Όλοι μας, στα πρώτα μας χρόνια, μέσα από κάποια περίσταση νιώσαμε ότι είμαστε ανεπαρκείς. Πιστεύω ότι ολόκληρη η αίσθηση του εαυτού μας, όλες οι συνήθειες, τα μοτίβα και τα προγράμματα της προσωπικότητάς μας αποτελούν απάντηση σε αυτή την πρωταρχική πληγή. Χρειαζόμαστε λοιπόν πολλή βοήθεια για να μάθουμε πώς να δεχόμαστε απλά. Πώς να επιτρέψουμε σε ό,τι είναι υπέροχο και ικανοποιητικό να μας διαπεράσει πραγματικά.
Χρησιμοποιώ τον κανόνα των 17 δευτερολέπτων: κάθε φορά που συμβαίνει κάτι συναρπαστικό, κλείνω τα μάτια μου για 17 δευτερόλεπτα και πυροδοτώ συναισθηματικά πυροτεχνήματα για να προγραμματίσω την προσοχή μου γύρω από το γεγονός ότι πραγματικά συνέβη χωρίς να προχωρήσω στο επόμενο πράγμα που δεν έχει συμβεί ακόμα. Και προσπαθώ επίσης να λέω «ευχαριστώ» όταν κάποιος μου κάνει κομπλιμέντο, αντί να το απορρίπτω ρίχνοντας τον εαυτό μου.
Αλλά γιατί είμαστε τόσο αρνητικοί;
Μια θεωρία είναι ότι εστιάζουμε στα προβλήματα εξαιτίας ενός φαινομένου που ονομάζεται προκατάληψη αρνητικότητας (negativity bias), κατά το οποίο το επίπεδο δραστηριότητας του εγκεφάλου μας αυξάνεται ασύμμετρα – περισσότερο με αρνητικές πληροφορίες παρά με θετικές. Ορισμένοι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτή η στρέβλωση είναι εμφανής πριν καν γίνουμε ενός έτους. Άλλες έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι υπάρχει ένα συγκεκριμένο είδος αρνητικότητας που ενισχύει τη συνήθεια της αρνητικότητας και ότι πρόκειται για ένα συγκεκριμένο είδος μελαγχολίας (έναντι της αυτο-αναστοχαστικής) μηρυκασμού.
Νομίζω ότι μία από τις κινητήριες δυνάμεις πίσω από την προκατάληψη της αρνητικότητας είναι η δυσφορία. Αν έχετε ταξιδέψει στην Ινδία ή την Αφρική, όπου οι άνθρωποι φαίνεται να έχουν λιγότερα για να είναι αντικειμενικά ευχαριστημένοι, μπορεί να σοκαριστείτε όταν διαπιστώσετε ένα πλεόνασμα καθημερινής χαράς, γενναιοδωρίας και ευγνωμοσύνης.
Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να βιώνουν την εκπλήρωση του νοήματος και του σκοπού, γνωστή ως ευδαιμονική ευτυχία.
Ίσως η αρνητικότητά μας αντανακλά την επιθυμία για κάτι που πραγματικά απουσιάζει από τη ζωή μας – την επιθυμία να νιώθουμε ολοκληρωμένοι.
Εμείς οι λεγόμενοι κάτοικοι του πρώτου κόσμου νιώθουμε τον πόνο αυτού που λείπει. Αισθανόμαστε, έστω και ασυνείδητα, ότι η κοινότητα, η σύνδεση με τη φύση και η σοφία μεταξύ των γενεών βρίσκονται υπό εξαφάνιση. Έχουμε ανοιχτές πληγές που τις γεμίζουμε με δευτερεύουσες ικανοποιήσεις. Είναι σαν να πεινάμε και να τρώμε Cheetos. Αισθάνεσαι καλά για ένα λεπτό, αλλά δεν λύνεις το πρόβλημα του υποσιτισμού.
Έτσι, θέλουμε περισσότερα – όλη την ώρα. Μας λένε ότι αυτό που παίρνουμε -ένα σπίτι, μια δουλειά, έναν σύντροφο, χρήματα- θα ακινητοποιήσει τον πόνο που βουίζει μέσα μας. Αλλά όταν αποκτούμε αυτά τα πράγματα, διαπιστώνουμε ότι ο πόνος επιστρέφει γρήγορα. Το αποτέλεσμα είναι να προσπαθούμε πάντα να διορθώσουμε το πρόβλημα, πράγμα που απαιτεί να επικεντρωθούμε στο πρόβλημα.
Πώς μπορούμε λοιπόν να σταματήσουμε αυτόν τον κύκλο; Πώς γινόμαστε ικανοποιημένοι με το να είμαστε απλοί; Πώς μαθαίνουμε να εστιάζουμε και να αισθανόμαστε αυτό που έχουμε και όχι αυτό που μας λείπει;
Παραδόξως, πιστεύω ότι έχει να κάνει με το να διευρύνουμε τη ζώνη άνεσής μας ώστε να συμπεριλάβουμε προκλητικά συναισθήματα όπως η θλίψη, η θλίψη και η αγωνία. Έχει να κάνει με το να είμαστε εντάξει με όλα όσα δεν είναι εντάξει, έτσι ώστε να απογυμνωθούν από την αρνητική τους δύναμη, να εξουδετερωθούν σε ένα σύνθετο τοπίο που αποτελείται από πολλές αποχρώσεις συναισθηματικής αξίας. Σύμφωνα με μια συναρπαστική μελέτη, βρίσκουμε την ευτυχία όταν έχουμε την ικανότητα να νιώθουμε αυτό που θεωρούμε «σωστό» να νιώθουμε και όχι αυτό που είναι καλό. Είναι σαν να ξέρουμε ότι είναι γραφτό να τα νιώθουμε όλα και θέλουμε να έχουμε πραγματικά αυτή την εμπειρία αντί να νιώθουμε καταπιεσμένοι ή συσπασμένοι όταν όλα είναι καλά, ή μουδιασμένοι όταν το να νιώθουμε θλίψη θα είχε το μεγαλύτερο συναισθηματικό νόημα.
Αυξήστε την αρνητική σας ικανότητα
Αυτή η διευρυμένη εξοικείωση με τη δυσφορία, τη σύγχυση, τον αποπροσανατολισμό και τη μη γνώση, δεν είναι μια νέα έννοια. Ονομάζεται αρνητική ικανότητα, ο ποιητής Τζον Κητς
επινόησε αυτόν τον όρο το 1817, γράφοντας: «Εννοώ την Αρνητική Ικανότητα, δηλαδή όταν ο άνθρωπος είναι ικανός να βρίσκεται μέσα σε αβεβαιότητες, μυστήρια, αμφιβολίες, χωρίς καμία ευερέθιστη επιδίωξη για γεγονότα και λογική».
Αυτό που αντιλήφθηκε ο καλλιτέχνης αυτός πριν από εκατοντάδες χρόνια είναι ότι το αληθινό όραμα απαιτεί να αγκαλιάζουμε το παράδοξο και την αβεβαιότητα. Θα πρότεινα ότι η αισθητή ευτυχία και η εκπλήρωση απαιτούν να σταματήσουμε να αναζητούμε το μαγικό χάπι και την τελική γρήγορη λύση, αλλά αντίθετα να αγκαλιάσουμε τις περιστάσεις. Ποιο θα μπορούσε να είναι το μήνυμα πίσω από αυτό το ατύχημα με τον προφυλακτήρα που θα σας κοστίσει 1200 ευρώ; Υπάρχει κάποιος λόγος που κάθε συμφωνία ενοικίασης διαμερίσματος πάει άπατη;
Αντλώ βαθιά παρηγοριά από την εξερεύνηση του σωστού συγχρονισμού και του σκόπιμου σχεδιασμού αυτής της ανθρώπινης εμπειρίας. Αν μπορούμε να μεταφράσουμε το χάος μας σε νόημα, τότε μπορούμε να απελευθερωθούμε καλύτερα για να νιώσουμε πραγματικά το χάος αντί να το παρακάμψουμε ή να το διορθώσουμε.
Αυτό δεν είναι το ίδιο με το να είσαι χαρούμενος για πράγματα που το μυαλό σου σου λέει ότι είναι λάθος. Είναι το να επιτρέπουμε στους μπάσους τόνους να συνυπάρχουν με τους αρμονικούς. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να αγκαλιάσουμε καλύτερα τα φαινομενικά αρνητικά συναισθήματα ως μέρος μιας ευρύτερης διαδικασίας. Στην πραγματικότητα, μια μελέτη 1300 ατόμων αποκάλυψε ότι η αποδοχή των αρνητικών συναισθημάτων αντί να τα καταπιέζουμε, να τα πολεμάμε ή να τα καλύπτουμε με άλλο τρόπο οδηγεί στην εμπειρία λιγότερων αρνητικών συναισθημάτων.
Εν ολίγοις, αν δώσουμε περισσότερο χώρο στο να νιώθουμε άσχημα, δεν θα εστιάζουμε σε αυτό τόσο πολύ, επειδή το να νιώθουμε άσχημα θα είναι λιγότερο πρόβλημα και λιγότερο άξιο να αρπάξουμε το περιφερόμενο φανάρι του φάρου μας.
Προκειμένου να τιμήσω τα σύνθετα και διαφοροποιημένα συναισθήματα πίσω από τα παράπονα και την εστίαση στο πρόβλημα, πήρα από τον μήνα της νηστείας των παραπόνων μου τη δέσμευση να εξορύξω συνειδητά τα παράπονά μου για το συναίσθημα που κρύβεται πίσω από το παράπονο και να δουλέψω για να συνδέσω και να εκφράσω αυτό το συναίσθημα και όχι την ίδια τη γκρίνια.
Υποψιάζομαι ότι όταν σταματήσουμε να πολεμάμε αυτό που μας κάνει να νιώθουμε -φοβισμένοι, μόνοι, εγκαταλελειμμένοι, θυμωμένοι- θα ξοδεύουμε λιγότερο χρόνο εστιάζοντας στο τι είναι λάθος στη ζωή μας που πρέπει να διορθωθεί. Μόνο μέσα από αυτή την πύλη της αποδοχής θα έχουμε την ευκαιρία να πέσουμε τελικά στην απέραντη ολοκληρότητα όλων αυτών.
Αυτή η ανάρτηση περιέχει αποσπάσματα από το βιβλίο μου, Own Your Self.
Η Kelly Brogan, MD, είναι ολιστική ψυχίατρος και συγγραφέας του μπεστ σέλερ των New York Times “A Mind of Your Own”, του παιδικού βιβλίου “A Time for Rain” και συνεκδότρια του “Integrative Therapies for Depression”.
Ο Ντινγκ Λεμπίν ζητά δικαιοσύνη, όχι μόνο για τους γονείς του μα για όλους αυτούς που υφίστανται το επικίνδυνο καθεστώς δίωξης στην Κίνα, που υπομένουν τους διωγμούς και τα βασανιστήρια για τις πεποιθήσεις τους και την άρνησή τους να ενταχθούν στο ΚΚΚ της Κίνας – κυρίως όμως για την πίστη τους στην πνευματική ομάδα του Φάλουν Γκονγκ.
Ο κος Λέμπιν ζει μόνιμα στη Γερμανία, όπου ενημερώθηκε ότι οι γονείς του κρατούνται επειδή αρνήθηκαν να «συνεργαστούν» με την αστυνομία του καθεστώτος. Όπως ανέφερε στο polismag και την Αθηνά Παππά, στην οποία μίλησε συνοδεία της ανθρωπίστριας Έφης Γκανά, οι γονείς του φυλακίστηκαν επειδή στο σπίτι βρέθηκαν βιβλία του Φάλουν Γκονγκ. Έψαχνε μέρες να βρει πού κρατούνται να μπορέσει να έρθει σε επαφή μαζί τους, αλλά ήταν αδύνατον. Έτσι αποφάσισε να γυρίσει τον κόσμο και να γνωστοποιήσει το θέμα. Γεμάτος αγωνία για την τύχη των γονέων του, προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει πολιτικούς και πολίτες, ώστε να σταματήσει αυτό το τρομοκρατικό καθεστώς και δη με πρόσχημα την πίστη.
Η Διεθνής Εταιρεία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα έστειλε επιστολές διαμαρτυρίας στον πρέσβη της ΛΔΚ Τσιν Γκανγκ. Η πίεση που δέχτηκε είχε ως αποτέλεσμα να ελευθερωθεί η μητέρα του κου Λεμπίν, αλλά όχι και ο πατέρας του. Η μητέρα του παρά την ελευθερία της, βρίσκεται σε διαρκή εκφοβισμό από τους αστυνομοκράτες του καθεστώτος. Ο Ντινγκ Λεμπίν συνεχίζει αδιάκοπα τον αγώνα του, ώστε να αυξηθεί η πίεση στις κινεζικές αρχές. Την προηγούμενη βδομάδα κατέφτασε στη χώρα μας, με την ελπίδα ότι θα εισακουστεί από πολιτικά πρόσωπα, κάτι το οποίο δεν επετεύχθη και θα επιστρέψει στις 5 Οκτωβρίου, για να μπορέσει να έχει συναντήσεις και να ενημερώσει τον ελληνικό λαό.
Το θέμα της προάσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων δεν έχει σύνορα. Για το ΚΚΚ όλες οι θρησκείες αλλοτριώνουν τον άνθρωπο, οπότε το καθεστώς έχει επιλέξει να τους «θεραπεύσει» και να τους αναμορφώσει. Υποχρεωτικός εγκλεισμός σε ψυχιατρεία, εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων, συστηματικές δολοφονίες με σκοπό, όπως καταγγέλλουν, την εμπορία οργάνων μιας τεράστιας επιχείρησης που δρα ανενόχλητη στην Κίνα για χρόνια και μόνο το 2018, στην Αγγλία, το Δικαστήριο για την Κίνα έφερε στο φως τα αποτρόπαια εγκλήματα σε βάρος των πιστών.
Ο Ντινγκ Λεμπίν (α) με τις Έφη Γκανά (κ) και Νέλλη (δ), κατά τη διάρκεια ολιγοήμερης επίσκεψής του στην Ελλάδα.
Παραθέτω την επιστολή που έγραψαν οι ανθρωπίστριες Έφη Γκανά και Νέλλη:
«Ο παγκόσμιος οργανισμός DAFOH (Γιατροί Ενάντια στις Εξαναγκαστικές Αφαιρέσεις Οργάνων – Doctors Against Forced Organ Harvesting) είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 2006 και παρέχει στην ιατρική κοινότητα και στο ευρύ κοινό αντικειμενικές πληροφορίες σχετικά με τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από ζωντανούς ανθρώπους. Στοχεύει στην προώθηση της ηθικής στην ιατρική μεταμόσχευσης και ερευνά το κινεζικό σύστημα μεταμόσχευσης οργάνων επί 16 χρόνια. Τιμήθηκε με το Βραβείο Μητέρας Τερέζας της Καλκούτας το 2019 και προτάθηκε για το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 2016 και το 2017. Ένας αυξανόμενος όγκος αποδείξεων τεκμηριώνει ότι στα κινέζικα νοσοκομεία πραγματοποιείται “συλλογή οργάνων”. Κρατούμενοι συνείδησης στην Κίνα, παρά τη θέλησή τους, εξετάζονται για τη συμβατότητα των οργάνων τους και, στη συνέχεια, τους αφαιρούνται συστηματικά τα υγιή όργανά τους χωρίς την συναίνεση τους, ώστε να διοχετευτούν σε μια ανθηρή βιομηχανία μεταμοσχεύσεων οργάνων. Θύματα είναι κυρίως οι Χριστιανοί, οι Θιβετιανοί, οι Ουιγούροι και οι ασκούμενοι της πνευματικής πρακτικής Φάλουν Γκονγκ, που είναι και η μεγαλύτερη ομάδα που διώκεται. Οι ασκούμενοι αυτής της πρακτικής ακολουθούν στη ζωή τους τις αρχές Αλήθεια, Καλοσύνη, Ανεκτικότητα και η φιλοσοφία τους είναι παρόμοια με το “νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ” της ελληνικής φιλοσοφίας. Το κινεζικό καθεστώς θεώρησε τον αριθμό των 100 εκατομμυρίων ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ ως απειλή για την εξουσία του και το 1999 ξεκίνησε τη δίωξή τους. Από τότε μέχρι σήμερα τους φυλακίζει, τους βασανίζει και επιπλέον τους επιλέγει ως άκοντες δότες οργάνων, λόγω της καλής υγείας τους. Το 2019 έγινε Ανεξάρτητο Δικαστήριο για την Κίνα (China Tribunal) στο Λονδίνο, το οποίο κατέληξε στο συμπέρασμα: Η εξαναγκαστική συλλογή οργάνων διαπράττεται εδώ και χρόνια σε όλη την Κίνα σε μεγάλη κλίμακα και οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ είναι μία – και πιθανώς η κύρια – πηγή προμήθειας οργάνων…. Τα εγκλήματα αυτά έχουν επιβεβαιωθεί από το Ευρωκοινοβούλιο και από τα Κοινοβούλια της Αγγλίας, Ιταλίας, Νορβηγίας, Ισπανίας, Βελγίου, Ισραήλ, Ταϊβάν, Νότιας Κορέας, Καναδά και Αμερικής, τα οποία και έχουν πάρει μέτρα αντιμετώπισης. Σύμφωνα με μια ιατρική μελέτη, το 63% των τεκμηριωμένα για μεταμόσχευση ταξιδιωτών επιλέγουν την Κίνα ως πρωταρχικό προορισμό τους για μεταμοσχεύσεις. Επομένως δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την Κίνα. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια μοναδική κατάσταση. Ενώ η διακίνηση οργάνων είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, η πρακτική της εξαναγκαστικής συλλογής οργάνων, δηλαδή η θανάτωση ανθρώπων για τα όργανά τους με τη συνενοχή και την υποστήριξη της κυβέρνησης, είναι γνωστή μόνο στην Κίνα. Ο Πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ έχει ήδη αναφερθεί στον Δρόμο του Μεταξιού της Υγείας. Εάν η Κίνα επεκτείνει τον Δρόμο του Μεταξιού της Υγείας και προσφέρει μεταμοσχεύσεις σε Ευρωπαίους ασθενείς, τότε ανησυχούμε ότι σε λίγα χρόνια θα μπορούσαν να υπάρχουν δεκάδες ή εκατοντάδες ασθενείς που θα ταξιδεύουν στην Κίνα για να λάβουν όργανα. Ποιος θα υπέγραφε σήμερα μια δήλωση ότι το Ολοκαύτωμα ήταν “εσωτερική υπόθεση” της ναζιστικής Γερμανίας; Είναι σημαντικό να ψηφιστούν νόμοι που να αποτρέπουν τέτοιες πρακτικές Τώρα! Κάθε φωνή μετράει. Υπογράψτε τη δήλωση των DAFOH . Ενημερωθείτε για νόμους αντιμετώπισης. https://udcpfoh.net/»
Στην υπόθεση αυτή που προσβάλλει την ανθρώπινη ύπαρξη, το polismag θα επιστρέψει με πλήρες ρεπορτάζ και δηλώσεις πολιτικών προσώπων.
Στα ανθρώπινα δικαιώματα και στην αυτοδιάθεση δεν υπάρχουν σύνορα. Η καταπάτησή τους είναι πάντα ένα βήμα από την πόρτα μας. Η επαγρύπνηση και η αφύπνιση είναι υποχρέωσή μας απέναντι στο κοινωνικό σύνολο, στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας.
Με την αύξηση των τροφίμων και συστατικών γενετικής μηχανικής στην αγορά, οι γιατροί προειδοποιούν για άλλη μια φορά τους καταναλωτές για τις επιβλαβείς συνέπειες που έχουν αυτά τα προϊόντα στην υγεία τους.
Το υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA) ορίζει τα τρόφιμα γενετικής μηχανικής (bioengineering ) ως ένα καταναλώσιμο προϊόν που «περιέχει ανιχνεύσιμο γενετικό υλικό το οποίο έχει τροποποιηθεί μέσω συγκεκριμένων εργαστηριακών τεχνικών και το οποίο δεν μπορεί να δημιουργηθεί μέσω συμβατικής αναπαραγωγής ή να βρεθεί στη φύση».
Την 1η Ιανουαρίου 2022, το εν λόγω υπουργείο εφάρμοσε ένα νέο πρότυπο γνωστοποίησης για τα τρόφιμα γενετικής μηχανικής, οπότε οι κατασκευαστές πρέπει πλέον να αναγράφουν στην ετικέτα των τροφίμων τους όρους «γενετικής μηχανικής» ή «γενετικά τροποποιημένα», ώστε οι καταναλωτές να γνωρίζουν τι αγοράζουν.
Η ενημέρωση του κοινού είναι μια καλή αρχή. Ωστόσο, επειδή τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα δεν έχουν δοκιμαστεί επαρκώς, ο Δρ Σαϊέντ Χάιντερ (Dr. Syed Haider) διατηρεί τις επιφυλάξεις του.
Ο Δρ Σαγιέντ Χάιντερ στο Ντάλλας του Τέξας, στις 28 Απριλίου 2023. (York Du/The Epoch Times)
Κρυμμένοι κίνδυνοι
«Οι πιθανές επιπτώσεις στον ανθρώπινο οργανισμό όταν καταναλώνονται γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα είναι άγνωστες», δήλωσε ο Δρ Χάιντερ στην Epoch Times, προσθέτοντας: «Η ίδια η τροφή θα μπορούσε να είναι τοξική. Θα μπορούσε να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις ή να ενισχύσει την ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά. Θα μπορούσε επίσης να προκαλέσει ανοσοκαταστολή ή καρκίνο και υπάρχουν ενδείξεις ότι όλα αυτά συμβαίνουν»
«Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η τεχνολογία της γενετικής μηχανικής για τα τρόφιμα», εξήγησε ο Δρ Χάιντερ, «είναι ότι παίρνεις ένα γονίδιο από κάποιον άλλο οργανισμό και το εισάγεις, κάπως τυχαία, στον γενετικό κώδικα του τροφίμου που θέλεις να κατασκευάσεις».
«Το πρόβλημα», είπε, «είναι ότι δεν καταλαβαίνουμε πραγματικά τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο γενετικός κώδικας των οργανισμών, δεν αποκλείεται λοιπόν να παρεμβαίνουμε στον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσονται τα τρόφιμα. Ίσως δημιουργήσουμε νέες τοξίνες στην τροφή ή μπορεί να αυξηθούν οι τοξίνες που υπήρχαν ήδη στην τροφή- μπορεί ακόμη και να αυξηθεί η ποσότητα των τοξινών που απορροφά η τροφή»
«Αυτή η τεχνολογία βρίσκεται ακόμα στα σπάργανα», επεσήμανε. «Παίζουμε με πράγματα που δεν κατανοούμε πλήρως, κάτι που θεωρώ πραγματικά τρομακτικό, ειδικά εφόσον δεν ελέγχουμε ποια είναι τα τελικά αποτελέσματα. Πρόκειται για μια εξέλιξη αυτού που συμβαίνει με την ‘πράσινη επανάσταση’ εδώ και δεκαετίες.»
Ο Δρ Χάιντερ ενοχλείται από την τρέχουσα πορεία χειραγώγησης των πηγών τροφίμων, ενώ παράλληλα οι καταναλωτές πείθονται ότι πρόκειται για μια ασφαλή και υγιεινή εναλλακτική λύση σε σχέση με τα φυσικά τρόφιμα που αντικαθίστανται.
«Ακούμε συνεχώς ότι αυτό είναι απαραίτητο, ότι θα λιμοκτονούσαμε χωρίς αυτή την πράσινη επανάσταση και τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα. Αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια», επέμεινε.«Εισάγουμε την τεχνολογία σε πράγματα που δεν την είχαν ποτέ ανάγκη εξ αρχής, και υπάρχουν πολλές παρενέργειες και κρυφές βλάβες, που πρόκειται να φανούν περισσότερο μελλοντικά»
Η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία παραδέχθηκε ότι τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα «μπορεί να δημιουργήσουν ουσίες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αντιδράσεις» σε άτομα με αλλεργίες «ή να οδηγήσουν σε υψηλά επίπεδα ενώσεων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν άλλες επιπτώσεις στην υγεία».
«Ωστόσο», πρόσθεσε, «προς το παρόν δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι τα τρόφιμα που κυκλοφορούν σήμερα στην αγορά και περιέχουν γενετικά τροποποιημένα συστατικά ή οι ουσίες που βρίσκονται σε αυτά είναι επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία ή ότι θα μπορούσαν είτε να αυξήσουν είτε να μειώσουν τον κίνδυνο καρκίνου».
Παρομοίως, και ενώ η Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής αναγνωρίζει ότι υπάρχει «πλήθος πολυσυστηματικών παρενεργειών που αναφέρονται από τους λήπτες των εμβολίων» – όπως αναφυλαξία, βελτιώσεις εξαρτώμενες από αντισώματα και θάνατοι – οι άνθρωποι συνεχίζουν να ακούνε ότι τα εμβόλια mRNA είναι ασφαλή.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, η Αμερικανική Ιατρική Ένωση, η Εθνική Ακαδημία Επιστημών και η Αμερικανική Ένωση για την Προώθηση της Επιστήμης λένε στους καταναλωτές ότι τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα και συστατικά «είναι ασφαλή».
Ωστόσο, υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι δεν είναι ασφαλή.
Ο Δρ Χάιντερ αναφέρθηκε σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε από το The Lancet στις 16 Οκτωβρίου 1999, η οποία αφορούσε τη σίτιση αρουραίων με γενετικά τροποποιημένες πατάτες.
«Υπήρχαν επιζήμιες αλλαγές στην ανάπτυξη των οργάνων τους, στο μεταβολισμό και στη λειτουργία του ανοσοποιητικού τους συστήματος», τόνισε.
Δυστυχώς, είπε, «όποιος δημοσιεύει κάτι τέτοιο θα δεχτεί επίθεση και, πράγματι, όσοι το έκαναν δέχτηκαν επίθεση».
«Ακριβώς όπως και με τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες, υπάρχουν ερωτήσεις που δεν μπορούν να τεθούν και έρευνες που δεν μπορούν να γίνουν, επειδή όλη η χρηματοδότηση για την έρευνα σε αυτούς τους τομείς προέρχεται από τις μεγάλες εταιρείες και την κυβέρνηση, και η κυβέρνηση συνεργάζεται στενά με τις εταιρείες», εξήγησε, λέγοντας: «Υπάρχει μια ‘περιστρεφόμενη πόρτα’ μεταξύ της κυβέρνησης και αυτών των εταιρειών.»
Ανησυχεί επίσης για τον «συνεχή κίνδυνο», καθώς οι εταιρείες «συνεχίζουν να τροποποιούν τα τρόφιμα με νέους τρόπους». Ένα παράδειγμα είναι ο τρόπος με τον οποίο κάνουν ενέσεις στα ζώα με εμβόλια mRNA.
«Οι υποστηρικτές όλων αυτών θα πουν ότι είναι απαραίτητο. Αλλά είναι μια διαστρεβλωμένη εκδοχή της πραγματικότητας που προβάλλεται από ανθρώπους που έχουν όφελος και δεν επιτρέπουν σε κανέναν με άλλη άποψη να δημοσιεύσει οτιδήποτε», υποστηρίζει ο Δρ Χάιντερ. «Αν μάλιστα επιχειρηματολογήσεις εναντίον της αναγκαιότητας της γενετικής τροποποίησης, σε αποκαλούν αντιεπιστημονικό.»
«Ίσως τελικά να βγαίνει στην επιφάνεια η πραγματική τους ατζέντα, που είναι η ερήμωση», πρότεινε. «Θα έλεγα ότι όλα όσα έκαναν μέχρι τώρα ισχυριζόμενοι ότι βελτιώνουν την παραγωγικότητα και την απόδοση ήταν στην πραγματικότητα μέρος του λόγου για τον οποίο γινόμαστε όλο και πιο άρρωστοι και πεθαίνουμε όλο και νωρίτερα.
»Η τροφή υποτίθεται ότι μας κρατάει υγιείς. Αλλά η τροφή που τρώμε τα τελευταία 50 χρόνια στην πραγματικότητα προκαλεί παχυσαρκία, καρκίνο, ανοσοκαταστολή, αλλεργικές αντιδράσεις, αυτοάνοσα και τοξικότητα σε όλα τα όργανά μας.»
Διαβάζετε την ετικέτα!
Στις 19 Απριλίου, η βουλευτής Χόλλυ Τζόουνς (R-Missouri) κατέθεσε ένα δισέλιδο νομοσχέδιο, το HB 1169. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, οι παραγωγοί, οι διανομείς και οι έμποροι προϊόντων «που έχουν τη δυνατότητα να μολύνουν ένα άτομο με μια ασθένεια ή να εκθέσουν ένα άτομο σε γενετικά τροποποιημένο υλικό» πρέπει να φέρουν «εμφανώς την ένδειξη ‘Προϊόν γονιδιακής επεξεργασίας’».
«Αυτό αφορά τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα και τα κρέατα που καλλιεργούνται στο εργαστήριο», δήλωσε η κα Τζόουνς στην Epoch Times, σημειώνοντας πως «θέλουν να φτάσουμε στο σημείο να αρχίσουμε να τρώμε ζωύφια».
Το Get Better Wellness δημοσίευσε τον Αύγουστο του 2022 ότι αν σε μια ετικέτα αναγράφεται «Acheta domesticus», αναφέρεται σε γρύλους. «Κάποιοι το κρύβουν αποκαλώντας το “Acheta Protein” και προωθώντας το ως μια εξαιρετική εναλλακτική λύση στη ζωική πρωτεΐνη», έγραφε το δημοσίευμα.
Ωστόσο, μια μελέτη του Food Chemistry τον Ιούνιο του 2021 αποκάλυψε ότι η κατανάλωση γρύλων μπορεί να αποβεί θανατηφόρα για όσους έχουν αλλεργία στα οστρακοειδή.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε από την Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής βρήκε παράσιτα σε περισσότερο από το 81% των εκτροφείων εντόμων που εξέτασαν οι ερευνητές – στο 30% αυτών των περιπτώσεων, τα παράσιτα αυτά θα μπορούσαν να προκαλέσουν ασθένεια στον άνθρωπο.
Όπως σημείωσε η κα Τζόουνς: «Γνωρίζουμε επίσης ότι πολλά από αυτά τα βιο-μηχανοποιημένα τρόφιμα προκαλούν καρκίνο.
«Έχοντας άγνοια για τα τρόφιμα βιολογικής μηχανικής, καθώς και για τα κρέατα που καλλιεργούνται στο εργαστήριο, οι άνθρωποι πραγματικά δεν έχουν ιδέα τι τρώνε», εξήγησε. «Αν διαβάσετε οποιεσδήποτε πληροφορίες σχετικά με το κρέας που καλλιεργείται στο εργαστήριο, είναι απολύτως εκπληκτικό το ότι μπορούν και το πλασάρουν ως μια καλή εναλλακτική λύση για τη φυσική τροφή που μας έδωσε ο Κύριος, όπως είναι τα σιτηρά, τα ψάρια και τα κοτόπουλα.»
Αυτό που ενδιαφέρει την κα Τζόουνς είναι «πόσοι άνθρωποι την πατάνε και το επιτρέπουν».
«Θα επαναφέρω αυτό το νομοσχέδιο», υποσχέθηκε. «Θα το επαναφέρω στην επόμενη νομοθετική περίοδο, τον Ιανουάριο, επειδή οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν τι είδους τρόφιμα τους προσφέρονται και τι περιέχουν, ώστε, στη συνέχεια, να μπορούν να λάβουν μια τεκμηριωμένη απόφαση για το αν θα τα φάνε.»
Τόνισε ότι οι άνθρωποι πρέπει να «διαβάζουν τις ετικέτες».
«Απλά πάρτε μια κονσέρβα σούπας. Δεν μπορείτε καν να προφέρετε τα μισά από αυτά τα συστατικά», είπε. «Βάζουν όλο και περισσότερες χημικές ουσίες σε ό,τι τρώμε. Όσο πιο άρρωστοι είμαστε, τόσο περισσότερα χρήματα βγάζει η Μεγάλη Φαρμακοβιομηχανία, οπότε θέλουν να είμαστε χοντροί, άρρωστοι και σχεδόν νεκροί, ώστε να μπορέσουν να μας δώσουν μια θεραπεία ή μια αγωγή».
Γινόμαστε όλο και πιο άρρωστοι
Ο Δρ Έρικ Νάπουτε είναι πιστοποιημένος πάροχος πρωτοβάθμιας περίθαλψης, με έδρα το Μιζούρι. Είναι αδειούχος χειροπράκτης, πιστοποιημένος γιατρός φυσικής ιατρικής και ειδικός εσωτερικής υγείας. Είναι, επίσης, πιστοποιημένος διατροφολόγος με υποτροφίες προηγμένης κατάρτισης και πιστοποιήσεις στη λειτουργική νευρολογία, την ορθομοριακή διατροφή, την εσωτερική υγεία και την προηγμένη εμβιομηχανική.
Ο Δρ Νάπουτε λέει ότι συχνά σκέφτεται «πού ήμασταν για να δει «πού πηγαίνουμε».
Θυμάται 20 χρόνια πριν, όταν τα βιο-τροποποιημένα τρόφιμα έφτασαν για πρώτη φορά στην αγορά με τον όρο «ΓΤΟ» ή «Γενετικά Τροποποιημένοι Οργανισμοί» και η Monsanto ισχυριζόταν ότι πρόκειται για την «πρόσθεση χημικών ενώσεων, όπως η γλυφοσάτη, στα τρόφιμα».
«Από τότε κρούαμε τον κώδωνα του κινδύνου για τα πιθανά προβλήματα με τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα και για το ότι δεν είναι συμβατά με το ανθρώπινο γονιδίωμά μας», δήλωσε ο Δρ Νάπουτε στην Epoch Times.
Όπως εξήγησε ο Δρ Νάπουτε, το σώμα μας απορροφά την τροφή και τα μετατρέπει σε θρεπτικές ουσίες. Το πρόβλημα, είπε, προκύπτει όταν καταναλώνουμε «κάτι που το γονιδίωμά μας δεν αναγνωρίζει».
«Το σώμα το αντιλαμβάνεται ως ξένο εισβολέα και πολλές φορές είδαμε να αρχίζει αυτό που ονομάζουμε γαστρεντερική λευκοκυττάρωση, δηλαδή όταν τρώτε κάτι και έχετε μια υπερανοσολογική αντίδραση στο [γαστρεντερικό] σύστημα. Εάν αυτό γίνεται κατ’ επανάληψη, μπορεί να οδηγήσει σε αυτοάνοσες καταστάσεις και να προκαλέσει προβλήματα όπως το σύνδρομο διαρροής του εντέρου.»
Ο Δρ Χάιντερ είδε, επίσης, μια σημαντική αύξηση των νευροαναπτυξιακών προβλημάτων. Όλο και περισσότερα παιδιά εμφανίζουν διαταραχή ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) και αυτισμό. Σε μεγαλύτερους ασθενείς, βλέπει νευροεκφυλιστικές φθορές.
Ερωτώμενος για το νομοσχέδιο που εισήγαγε πρόσφατα η κα Τζόουνς, το νομοσχέδιο 1169 της Βουλής των Αντιπροσώπων (pdf), είπε ότι εξεπλάγη που «το νομοσχέδιο δεν βγήκε ποτέ από την επιτροπή».
Ενώ οι λομπίστες έδωσαν στους νομοθέτες ψευδείς πληροφορίες και οι νομοθέτες «επανέλαβαν όλα τα σημεία συζήτησης που τους έδωσαν οι λομπίστες» για να δικαιολογήσουν την κατάργηση του μέτρου, είπε, «η Χόλλυ Τζόουνς έλαβε δεκάδες χιλιάδες τηλεφωνήματα υπέρ του νομοσχεδίου της».
«Αυτό δεν είναι σύνηθες», σημείωσε. «Κανονικά, λαμβάνεις 20 ή 30 ή ίσως και 100 κλήσεις – όχι δεκάδες χιλιάδες κλήσεις από όλη τη χώρα. Αυτό δείχνει ότι οι πολίτες θεωρούν αυτό το θέμα πολύ σοβαρό. Οι μόνες αντιδράσεις για το νομοσχέδιο προήλθαν από τους λομπίστες.»
Αυτό που κάνει τον Δρα Νάπουτε αισιόδοξο είναι ότι «πολλοί άνθρωποι είναι υποψιασμένοι και δικαίως».
«Το επόμενο ανησυχητικό ερώτημα αφορά αυτά που δεν μας λένε ότι περιέχονται στα τρόφιμά μας”» υποστήριξε. «Ως έθνος, γινόμαστε όλο και πιο άρρωστοι.»
«Η ερώτησή μου είναι η εξής: Γιατί να προσπαθούν να κρύψουν κάτι, αν αυτό είναι ασφαλές;»
Η αυτολύπηση είναι μια παγίδα στην οποία πολλοί από εμάς πέφτουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας. Ωστόσο, οι γενικές συμβουλές για να σκέφτεστε «θετικά» ή «να εστιάζετε στα καλά» δεν αρκούν για να απελευθερωθείτε από αυτή την καταστροφική νοοτροπία.
Αυτό που πραγματικά χρειάζεστε είναι συγκεκριμένες, εφαρμόσιμες συμβουλές.
Και ένα βαθμό σιγουριάς για το τι να περιμένουμε.
Οι γενικές συμβουλές δεν είναι ακριβώς λανθασμένες, απλώς στερούνται βασικών πληροφοριών. Όλοι γνωρίζουμε ότι το κλειδί για να ξεπεράσουμε την αυτολύπηση είναι η ευγνωμοσύνη – αυτό είναι προφανές. Είναι σαν να λέμε ότι το κλειδί για τη μακροζωία είναι να ζεις μια μακρά, υγιή ζωή.
Οι περισσότερες συμβουλές θεωρούν δεδομένο ότι μπορείτε εύκολα να βρείτε αυτό ακριβώς που χρειάζεστε για να λειτουργήσει.
Πιο εύκολο να το λες παρά να το κάνεις
Πρόσφατα είχα μια κρίση αυτολύπησης, η οποία ήταν αποτέλεσμα μιας διαφωνίας με τη σύζυγό μου. Είναι ειλικρινά ένα σπάνιο γεγονός και έτσι όταν συμβαίνει, μπορεί να μας πιάσει και τους δύο απροετοίμαστους.
Θυμάμαι ότι ήθελα να το ξεπεράσω, αλλά και ότι ταυτόχρονα ήθελα να αφεθώ στη σκέψη ότι ήμουν παρεξηγημένος. Θυμάμαι επίσης να φέρνω στον νου μου όλες τις προφανείς συμβουλές για το πώς να νικήσω την αυτολύπηση, αλλά καμία από αυτές δεν μου φαινόταν πιο ελκυστική από το πώς ήμουν. Ένιωθα ότι χρειαζόταν να καταβάλλω πολλή προσπάθεια για να τα καταφέρω.
Οι προφανείς συμβουλές συνήθως έχουν ως εξής:
Επικεντρωθείτε στα καλά πράγματα στη ζωή σας αντί να λυπάστε τον εαυτό σας.
Δημιουργήστε ένα σχέδιο για να διορθώσετε τα προβλήματα που έχετε υπό τον έλεγχό σας και σταματήστε να ανησυχείτε για όλα τα υπόλοιπα.
Αμφισβητήστε την αρνητική σκέψη εντοπίζοντας τις μη χρήσιμες σκέψεις και επαναδιατυπώνοντάς τες.
Δεν είναι λάθος. Όλες αυτές οι συμβουλές είναι πολύ καλές. Αλλά μέσα στον εσωτερικό αγώνα της αυτολύπησης, αυτές οι προφανείς λύσεις μοιάζουν αδύνατες.
Γιατί;
Η αυτολύπηση είναι ένα από αυτά τα περίεργα συναισθήματα που αγαπάμε και μισούμε. Ξέρουμε ότι είναι καταστροφική μακροπρόθεσμα, ωστόσο μερικές φορές είναι η ευκολότερη διαθέσιμη παρηγοριά για την ανασφάλεια, τη χαμηλή αυτοεκτίμηση ή την απογοήτευση που νιώθουμε.
Η ενασχόληση με τα προβλήματά μας μας επιτρέπει να δικαιολογήσουμε τα συναισθήματα που νιώθουμε. Και παραδόξως, το να λυπόμαστε τον εαυτό μας είναι μερικές φορές ευκολότερο από το να αντιμετωπίσουμε αυτό που μας πλήγωσε.
Πραγματικές λύσεις για την αντιμετώπιση της αυτολύπησης
Σύμφωνα με την εμπειρία μου, αν σκοπεύετε να αντιμετωπίσετε πραγματικά την αυτολύπηση, υπάρχουν δύο βασικά πράγματα που πρέπει να κάνετε: να θέσετε έναν παράλληλο στόχο και να μιλήσετε με κάποιον για τα συναισθήματά σας.
Ένας παράλληλος στόχος
Απασχολήστε το μυαλό σας με έναν παράλληλο στόχο. Όταν τα συναισθήματά σας είναι σε έξαρση, δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα που μπορείτε να κάνετε για να βελτιώσετε την κατάστασή σας πριν ηρεμήσετε. Οι καλύτερες συμβουλές του κόσμου θα σας φανούν αδύνατες.
Για παράδειγμα, δεν με βοηθά να σκέφτομαι πράγματα για τα οποία είμαι ευγνώμων, όταν λυπάμαι τον εαυτό μου. Ο εγκέφαλός μου ξέρει ότι απλώς προσπαθώ να ξεγελάσω τον εαυτό μου για να το ξεπεράσω και αντιστέκεται εύκολα σε αυτή την προσπάθεια.
Το κλειδί είναι η έμμεση προσέγγιση του προβλήματος. Επιστρέψτε στη συναισθηματική ουδετερότητα το συντομότερο δυνατό. Πώς γίνεται αυτό; Ο γρηγορότερος τρόπος είναι να σταματήσετε να σκέφτεστε τα συναισθήματά σας και να απορροφηθείτε πλήρως από κάτι άλλο.
Προτείνω μια μικρή παράλληλη δραστηριότητα. Αυτές είναι μερικές δικές μου ιδέες:
30΄ αεροβικής άσκησης, όπου ο καρδιακός ρυθμός μου είναι μεταξύ 60 και 70% του μέγιστου, ίσα ίσα για να ιδρώσω ελαφρά.
Διαβάζω 30-45 σελίδες από ένα μη μυθοπλαστικό βιβλίο με εμπνευσμένες, πρωτότυπες ιδέες και κρατάω σημειώσεις.
Δημιουργώ ένα λεπτομερές περίγραμμα για ένα νέο άρθρο και στη συνέχεια γράφω μια εισαγωγή 200-300 λέξεων.
Όλες αυτές οι δραστηριότητες απασχολούν πλήρως το μυαλό μου και αρχίζουν να απομακρύνουν τη συναισθηματική μου ενέργεια από την αυτολύπηση και να τη μεταφέρουν σε κάτι άλλο. Δεν χρειάζεται να πείσω τον εαυτό μου να εγκαταλείψει την αυτολύπηση, παρά μόνο να σταματήσει για λίγο, ώστε να ασχοληθώ με την παράλληλη δραστηριότητά μου.
Συζητήστε το
Κάντε μια σοβαρή συζήτηση με κάποιον για τα συναισθήματά σας. Είναι απολύτως απαραίτητο 1) να μιλήσετε δυνατά για τα συναισθήματά σας και 2) να το κάνετε με κάποιον που μπορείτε να εμπιστευτείτε. Υπάρχει κάτι βαθιά θεραπευτικό στο να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας, να βάζουμε τις χαοτικές μας σκέψεις σε πραγματικές προτάσεις και να έχουμε κάποιον να μας ακούει με ενσυναίσθηση και να μας προσφέρει ευγενική ανατροφοδότηση.
Μπορείτε να το κάνετε αυτό με οποιονδήποτε αγαπάτε, ακόμη και με το άτομο που σας προσέβαλε/πλήγωσε.
Προσπαθήστε να εκφραστείτε με ήρεμο, μετρημένο τρόπο και να αποκλιμακώσετε τα συναισθήματά σας, όχι να τα αναζωπυρώσετε.
Δεν χρειάζεται να έχετε μια κάποια θεωρία για το γιατί αισθανθήκατε όπως αισθανθήκατε. Απλά βάλτε το σε λέξεις. Συνήθως μαθαίνουμε από τα λάθη μας και την επανάληψη, όχι απλώς μέσω της θεωρητικής αντιμετώπισής τους.
Ξεκινήστε μια συζήτηση το συντομότερο δυνατό. Όσο περισσότερο περιμένετε, σύμφωνα με την εμπειρία μου, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να συνέλθετε.
Μην συγχέετε τον σκοπό και τα μέσα
Αυτό είναι όλο. Τα πρώτα βήματα για να νικήσετε την αυτολύπηση είναι να διαλύσετε τα έντονα συναισθήματά σας με μια δραστηριότητα και να συζητήσετε με έναν στενό και έμπιστο φίλο σας το πώς αισθάνεστε.
Όλα τα άλλα πράγματα σχετικά με την «εστίαση στα καλά», τη «δημιουργία ενός σχεδίου» και την «πρόκληση των αρνητικών σκέψεων» είναι τα πράγματα που φυσικά θα θέλετε να κάνετε καθώς βγαίνετε από την αυτολύπηση, αλλά συνήθως δεν είναι τα κατάλληλα εργαλεία όταν βρίσκεστε ακόμα σε έξαψη.
Η απλή αλλά χρήσιμη συμβουλή μου, εν ολίγοις, είναι να μην καταπολεμάτε άμεσα τα αρνητικά σας συναισθήματα, αλλά να απασχολήστε με άλλες δραστηριότητες που σας βοηθούν να τα ξεχάσετε.
Σαν φοίνικας που αναγεννάται από τις στάχτες του, το ανθρώπινο συκώτι διαθέτει μια αξιοσημείωτη ικανότητα ανάπλασης, που το καθιστά πρακτικά αγέραστο.
Εξαιρετικές ικανότητες αυτοθεραπείας
Ως το μεγαλύτερο εσωτερικό όργανο του σώματός μας, το ήπαρ διαθέτει μια αξιοσημείωτη ικανότητα αυτοεπιδιόρθωσης. Ακόμα και μετά από αφαίρεση έως και 90% του συνόλου του, μπορεί να αναγεννηθεί σε πλήρες μέγεθος και να συνεχίσει τη φυσιολογική λειτουργία του. Επιπλέον, τα μεταμοσχευμένα μη ολόκληρα συκώτια αναπτύσσονται πλήρως μέσα σε λίγες εβδομάδες.
Σύμφωνα με πρόσφατη γερμανική μελέτη, το συκώτι είναι πάντα λιγότερο από τριών ετών κατά μέσο όρο, ανεξάρτητα από την ηλικία του ατόμου. Η ανανέωση των ηπατικών κυττάρων δεν επηρεάζεται από τη γήρανση, καθιστώντας το όργανο αιώνια νεανικό. Όταν η υγεία τους το επιτρέπει, ακόμη και οι ηλικιωμένοι μπορούν να έχουν νεαρό συκώτι.
Αυτές οι αναγεννητικές ικανότητες είναι ζωτικής σημασίας για πολλούς κρίσιμους ρόλους του ήπατος, όπως η παραγωγή χολής, η σύνθεση πρωτεϊνών πλάσματος και χοληστερόλης, η ρύθμιση της γλυκόζης στο αίμα, η επεξεργασία της αιμοσφαιρίνης, η αποτοξίνωση του αίματος, η ρύθμιση της πήξης και η απομάκρυνση των βακτηρίων από την κυκλοφορία του αίματος.
Πού οφείλεται η αναγεννητική του ικανότητα;
Οι αναγεννητικές ικανότητες του ήπατος οφείλονται στη μοναδική κυτταρική δομή του και στην εσωτερική του διαίρεση σε λοβούς, δήλωσε στην Epoch Times ο Δρ Μπράιαν Κέσλερ, ειδικευμένος στην αθλητική ιατρική, τη διαχείριση του πόνου και την ιατρική αποκατάστασης.
Τα τμήματα του ήπατος μπορούν να αναγεννηθούν ανεξάρτητα
Το συκώτι περιέχει τέσσερεις λοβούς – αριστερό, δεξιό, ουραίο και τετράγωνο – καθένας από τους οποίους μπορεί να αναγεννηθεί ανεξάρτητα από τους άλλους.
Εάν αφαιρεθεί ένας ή περισσότεροι λοβοί, δεν αναγεννώνται. Καθώς οι εναπομείναντες λοβοί υφίστανται αντισταθμιστική υπερπλασία, πολλαπλασιάζονται και διευρύνονται σε μέγεθος έως ότου το ήπαρ ανακτήσει την αρχική του μάζα, αναλαμβάνοντας εν τέλει τις λειτουργίες των αφαιρεθέντων λοβών. Το συνολικό σχήμα του ήπατος αλλάζει μόνιμα μετά την αναγέννηση, αλλά η λειτουργία του αποκαθίσταται πλήρως.
Τα κύτταρα του ήπατος διαιρούνται για να αναπληρώσουν τους κατεστραμμένους ιστούς
Τα λοβίδια του ήπατος, τα δομικά στοιχεία του ηπατικού ιστού, αποκαλύπτουν ένα άλλο μυστικό πίσω από τις ανανεωτικές δυνάμεις του οργάνου. Τα λοβίδια αποτελούνται από εξαγωνικές διατάξεις ηπατοκυττάρων (ηπατικών κυττάρων) συγκεντρωμένων γύρω από μια κεντρική φλέβα. Κάθε λοβίδιο έχει τρεις ζώνες με διακριτούς ρόλους.
(Designua/Shutterstock)
Τα ηπατοκύτταρα των ζωνών 1 και 3 παράγουν μεταβολικά ένζυμα υπεύθυνα για την επιβίωση και την ομοιόσταση, σύμφωνα με μελέτη του 2021.
Οι ερευνητές εντόπισαν επίσης μια οδό σηματοδότησης που ενεργοποιεί τα κύτταρα της ζώνης 2 για την ανανέωση του τραυματισμένου ιστού στις άλλες ζώνες. Αυτή η διαμερισματοποίηση των ζωνών επιτρέπει την αποτελεσματική στοχευμένη ανανέωση των κατεστραμμένων περιοχών, ενεργοποιώντας τις αναγεννητικές δυνάμεις του ήπατος. Αν και πανομοιότυπα ως προς τον τύπο, η ζωνοποίηση επιτρέπει στα ηπατοκύτταρα να μεταβάλλουν τη λειτουργία τους με βάση τη θέση τους.
Οι αυξητικοί παράγοντες διεγείρουν την κυτταρική ανάπτυξη
Η ικανότητα ανάπλασης του ήπατος βασίζεται επίσης σε εξειδικευμένους αυξητικούς παράγοντες που απελευθερώνονται όταν το όργανο τραυματίζεται, σύμφωνα με τον Δρα Κέσλερ.
Ο αυξητικός παράγοντας των ηπατοκυττάρων (HGF) και ο υποδοχέας του Met είναι βασικοί παράγοντες. Ο HGF ενεργοποιεί τον Met για να προκαλέσει τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό, τη μετανάστευση και τον σχηματισμό νέων αιμοφόρων αγγείων στα όργανα, περιλαμβανομένου του ήπατος. Αυτή η οδός διευκολύνει την ανάπτυξη, την αναγέννηση και τη μείωση των ουλών στους ιστούς.
Άλλα υποστηρικτικά συστήματα
Το ήπαρ βασίζεται και σε διάφορα άλλα υποστηρικτικά συστήματα για την αναγέννησή του.
Για παράδειγμα, το εκτεταμένο δίκτυο αιμοφόρων αγγείων του ήπατος επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ικανότητά του να αναπλάθεται, η οποία βασίζεται στη δημιουργία νέων αιμοφόρων αγγείων. Τα αιμοπετάλια που συσσωρεύονται στο ήπαρ μετά τον τραυματισμό περιέχουν αυξητικούς παράγοντες. Η πρωτεΐνη πήξης του αίματος ινωδογόνο σηματοδοτεί τη συσσώρευση αιμοπεταλίων και τα επίπεδά της μπορούν να προβλέψουν την επιτυχία της ανάπλασης.
Τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος στο ήπαρ, περιλαμβανομένων των κυττάρων Τ-φυσικών δολοφόνων, των κυττάρων-φυσικών δολοφόνων και των ρυθμιστικών κυττάρων Τ, μειώνουν τη φλεγμονή (pdf) για να επισπεύσουν την επούλωση των ιστών.
Επιπλέον, η εξωκυτταρική μήτρα (ECM), μια δυναμική δομή γύρω από τα ηπατικά κύτταρα, υφίσταται συνεχή αναδιαμόρφωση, ιδίως κατά την αποκατάσταση τραυματισμών. Η ECM υποστηρίζει δομικά τα ηπατικά κύτταρα και αποτελείται από νερό, πρωτεΐνες και πρωτεογλυκάνες.
Πώς αναγεννάται το ήπαρ;
Η αναγέννηση του ήπατος γίνεται με δύο τρόπους.
Μερική εκτομή του ήπατος
Η μερική ηπατεκτομή αφαιρεί μέρος του ήπατος για τη θεραπεία όγκων, καρκίνου ή για μεταμόσχευση. Ο στόχος είναι η αναγέννηση του συνολικού αριθμού και της μάζας των ηπατοκυττάρων μέσω του κυτταρικού πολλαπλασιασμού και της διεύρυνσης.
Στη μεταμόσχευση από ζώντα δότη, το άρρωστο ήπαρ του λήπτη αντικαθίσταται με μέρος του υγιούς ήπατος του δότη.
Μετά τη χειρουργική επέμβαση, τόσο το ήπαρ του δότη όσο και το ήπαρ του λήπτη αναπλάθονται σε πλήρες μέγεθος εντός λίγων εβδομάδων.
Ενεργοποίηση των ηπατικών κυττάρων για την αποκατάσταση ιστών
Οι τραυματισμοί του ήπατος από τοξίνες, ιούς ή επιθέσεις του ανοσοποιητικού συστήματος προκαλούν φλεγμονή και ενεργοποιούν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος ώστε να απελευθερώσουν κυτταροκίνες και αυξητικούς παράγοντες, ξεκινώντας την ανάπλαση. Κοντά στον τραυματισμό, τα ηπατοκύτταρα διαιρούνται γρήγορα για να αντικαταστήσουν τα χαμένα κύτταρα.
Το ήπαρ παράγει επίσης μικρά επιθηλιακά κύτταρα που μπορούν να διαφοροποιηθούν για να αναγεννήσουν τον κατεστραμμένο ιστό.
Σε σοβαρές περιπτώσεις, εάν τα ηπατοκύτταρα δεν επαρκούν, τα ηπατικά προγονικά κύτταρα ενεργοποιούνται και διαφοροποιούνται για την αποκατάσταση του ήπατος.
Το ήπαρ ξέρει ακριβώς πότε να μεγαλώνει και πότε να συρρικνώνεται
Το ήπαρ μπορεί να ελέγχει με ακρίβεια την ανάπτυξη και το μέγεθός του, ενώ μπορεί ακόμη και να συρρικνώνεται όταν χρειάζεται.
Για παράδειγμα, μια βρετανική μελέτη διαπίστωσε ότι το συκώτι ποντικιών μειώθηκε σε βάρος κατά τη διάρκεια της νηστείας εναλλασσόμενων ημερών για μία εβδομάδα, επηρεάζοντας τον μεταβολισμό. Αλλά όταν η διατροφή επανήλθε στο συνηθισμένο, ο πολλαπλασιασμός αυξήθηκε και τα συκώτια ανέκτησαν το αρχικό τους μέγεθος.
Ομοίως, οι δίαιτες χαμηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη εξαντλούν το γλυκογόνο, προκαλώντας προσωρινή συρρίκνωση του ήπατος.
Πότε η βλάβη είναι μη αναστρέψιμη;
Ορισμένες ασθένειες και τοξίνες μπορούν να εξουδετερώσουν τους μηχανισμούς επιδιόρθωσης και να προκαλέσουν μόνιμη βλάβη παρά την αναγεννητική ικανότητα του ήπατος.
Παρότι το ήπαρ μεταβολίζει τα φάρμακα και τις τοξίνες, ορισμένα φάρμακα που λαμβάνονται υπερβολικά ή μαζί με αλκοόλ μπορούν να βλάψουν το ήπαρ πέρα από τη δυνατότητα αυτοΐασης. Σε αυτά περιλαμβάνονται τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (ΜΣΑΦ) όπως η ιβουπροφαίνη, η αμιωδαρόνη (για προβλήματα καρδιακού ρυθμού), τα αντισυλληπτικά χάπια, οι στατίνες, τα φάρμακα κατά των σπασμών και η νιασίνη (βιταμίνη Β3) σε υψηλές δόσεις.
Ο επαναλαμβανόμενος σοβαρός τραυματισμός προκαλεί συσσώρευση ουλώδους ιστού, που ονομάζεται ίνωση, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε κίρρωση, μία μόνιμη βλάβη που μειώνει τη λειτουργία του ήπατος.
(Andrii Bezvershenko/Shutterstock)
Η διατήρηση της υγείας του ήπατος μέσω του μέτρου και της ευαισθητοποίησης είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση του δια βίου αναγεννητικού δυναμικού του οργάνου.
Πώς να υποβοηθήσετε την ηπατική ανάπλαση
«Για να επιταχύνετε την ανάπλαση του ήπατος, όποια και αν είναι η αιτία της βλάβης, πρέπει πρώτα να σταματήσετε να το βλάπτετε», δήλωσε ο Δρ Κέσλερ. Η υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής συμβάλλει σημαντικά, ιδίως αν προσέξετε τα παρακάτω σημεία:
Αποφύγετε το αλκοόλ: «Ο περιορισμός της κατανάλωσης αλκοόλ είναι ζωτικής σημασίας, καθώς η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να οδηγήσει σε ηπατική βλάβη και να μειώσει την αναγεννητική ικανότητα του ήπατος», δήλωσε στην Epoch Times ο Δρ Σαουράμπ Σέθι, ηπατολόγος με σπουδές στο Χάρβαρντ και στο Στάνφορντ.
Αποφύγετε το κάπνισμα: Το κάπνισμα αυξάνει τον κίνδυνο λιπώδους ηπατικής νόσου, της πιο συχνής χρόνιας πάθησης του ήπατος.
Αποφύγετε τις ψυχοτρόπες ουσίες: Η χρήση ουσιών όπως οι αμφεταμίνες, η κοκαΐνη και το khat (ένα φυτικό διεγερτικό) προκαλεί ηπατικές διαταραχές που κυμαίνονται από ήπια δυσλειτουργία έως αιφνίδια ανεπάρκεια.
Διαχειριστείτε το βάρος σας: Το υπερβολικό βάρος αυξάνει τον κίνδυνο λιπώδους ηπατικής νόσου, επηρεάζοντας έως και το 90% των ατόμων με σοβαρή παχυσαρκία.
Τρώτε υγιεινά: Η υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής είναι απαραίτητη για τη διατήρηση ενός νεανικού ήπατος, δήλωσε ο Δρ Σέθι. «Αυτό περιλαμβάνει μια ισορροπημένη διατροφή, πλούσια σε φρούτα, λαχανικά και δημητριακά ολικής αλέσεως». Το σκόρδο περιέχει επίσης ενώσεις που ενισχύουν την υγεία του ήπατος.
Θεραπείες
Οι νέες θεραπείες για την ενίσχυση της αναγέννησης του ήπατος περιλαμβάνουν:
Μηχανική ηπατικών ιστών: Αυτή η προσέγγιση της αναγεννητικής ιατρικής αποσκοπεί στην επισκευή, ανάπλαση ή αντικατάσταση των κατεστραμμένων ιστών, για την αποκατάσταση της ηπατικής λειτουργίας και τη θεραπεία οξέων ή χρόνιων ηπατικών παθήσεων.
Μικρά μοριακά φάρμακα: Αυτά βοηθούν την αύξηση του πληθυσμού των μεταμοσχευμένων ηπατοκυττάρων προωθώντας τον πολλαπλασιασμό, ξεπερνώντας την περιορισμένη εμφύτευσή τους. Πρόκειται για μια πιθανή θεραπευτική επιλογή για ηπατική νόσο τελικού σταδίου.
Παράγοντες Γιαμανάκα: Αυτοί βοηθούν τα ηπατικά κύτταρα να γίνουν νεότερα, επιταχύνοντας την επούλωση. Αυτοί οι παράγοντες εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων μπορούν να κάνουν τα ηπατικά κύτταρα νεότερα μέσω του κυτταρικού επαναπρογραμματισμού in vivo.
Εξωκυτταρικά κυστίδια βλαστικών κυττάρων: Τα βλαστικά κύτταρα απελευθερώνουν βιολογικά νανοσωματίδια γνωστά ως εξωκυτταρικά κυστίδια, τα οποία μειώνουν τις βλάβες και ενισχύουν την επιδιόρθωση.
Όταν η κα Τσεν, 29 ετών, μολύνθηκε από τον covid-19, έχασε την αίσθηση της όσφρησης και δεν μπορούσε να μυρίσει τίποτα, γεγονός που επηρέασε αρνητικά την καθημερινή της ζωή. Και όχι μόνο έχασε ολοκληρωτικά την όσφρησή της, αλλά άρχισε και να κουράζεται πολύ εύκολα.
Ο Δρ Λη Τσόι-Κέουνγκ, ιατρός στην Κλινική Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής Τζίνχε της Ταϊβάν, διαπίστωσε ότι η 29χρονη ασθενής είχε παχιά επίστρωση στη γλώσσα και αδύναμη σπλήνα και στομάχι. Ο Δρ Λη της συνταγογράφησε σκόνη xanthii fructus, συμπληρωμένη με φόρμουλα lycium, acori tatarinowii rhizoma και asari radix et rhizoma για την επίλυση του φλέγματος και τη θέρμανση των πνευμόνων. Μετά τη λήψη του φαρμάκου για περίπου τέσσερεις ημέρες, η ασθενής άρχισε να ανακτά την αίσθηση της όσφρησης. Μετά από μια εβδομάδα, η αποκατάσταση της όσφρησης ήταν εμφανής, με πιο ισχυρές μυρωδιές να είναι ανιχνεύσιμες.
Η τρέχουσα δυτική ιατρική βασίζεται κυρίως στην οσφρητική εκπαίδευση για την αντιμετώπιση της απώλειας της γεύσης και της όσφρησης (μέθοδος αποκατάστασης), αλλά αυτό δεν είναι πάντα αποτελεσματικό. Από την άλλη πλευρά, η παραδοσιακή κινεζική ιατρική (TCM) βασίζει τη θεραπεία της σε αρχαίες θεωρίες που υποστηρίζουν ότι ο χρόνιος κορωνοϊός σχετίζεται κυρίως με τρία όργανα: τον πνεύμονα, τη σπλήνα και τα νεφρά. Το σωστό φάρμακο μπορεί να αποκαταστήσει την αίσθηση της όσφρησης και της γεύσης, αλλά επειδή η θεραπεία αλληλεπιδρά με το νευρικό σύστημα, χρειάζεται χρόνος. Οι ασθενείς θα πρέπει να αναζητήσουν ιατρική βοήθεια το συντομότερο δυνατόν, αλλά δεν υπάρχει λόγος πανικού.
Τι είναι ο χρόνιος κορωνοϊός;
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), από τον Αύγουστο του 2023, περισσότεροι από 769 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως έχουν διαγνωστεί με κορωνοϊό. Περίπου το 10% έως 20% αυτών των ανθρώπων συνεχίζουν να πάσχουν από τον ιό, εμφανίζοντας χρόνιο κορωνοϊό. Τα συνήθη συμπτώματα περιλαμβάνουν κόπωση, δύσπνοια, μη φυσιολογική γεύση και οσμή, βήχα, σύγχυση, πόνο στο στήθος και μυϊκό πόνο. Μελέτες έχουν δείξει ότι μεταξύ όλων των ασθενών με covid-19, το 40 έως 50% των ανθρώπων παγκοσμίως αναφέρουν συμπτώματα διαταραχής της όσφρησης και της γεύσης. Ακόμη και σε αντικειμενικές δοκιμές, έως και το 98% των ανθρώπων παρουσιάζουν μείωση της οσφρητικής λειτουργικότητας.
Σύμφωνα με την εκτενή βιβλιογραφία που δημοσιεύθηκε στο British Medical Journal (BMJ) το 2022, οι διαταραχές της λειτουργικότητας της όσφρησης και της γεύσης εκδηλώνονται κυρίως ως υπολειτουργία (μειωμένη αίσθηση της όσφρησης ή της γεύσης) ή απώλεια (καθόλου όσφρηση ή γεύση), ανωμαλία (αλλοιωμένη αίσθηση της όσφρησης ή της γεύσης) ή αίσθηση τάγγισης (διαστροφή της όσφρησης ή της γεύσης) ή ακόμη και ψευδαισθήσεις (φανταστική ή φανταστική γεύση).
Οι ερευνητές διεξήγαγαν 18 τυχαιοποιημένες μελέτες σε 3.699 ασθενείς. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 74,1% των ασθενών ανέκτησε την αίσθηση της όσφρησης εντός 30 ημερών και το 85,8% την ανέκτησε εντός 60 ημερών. Όσον αφορά την αίσθηση της γεύσης, το 78,8% των ασθενών την ανέκτησε εντός 30 ημερών, το 87,7% εντός 60 ημερών, το 90,3% εντός 90 ημερών και το 98% την ανέκτησε εντός 180 ημερών.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες με πιο σοβαρή ανοσμία και ρινική συμφόρηση στην αρχή της λοίμωξης είχαν λιγότερες πιθανότητες να αναρρώσουν. Επιπλέον, αν και οι περισσότεροι ασθενείς ανακτούν την αίσθηση της όσφρησης ή της γεύσης μέσα σε τρεις μήνες, πολλοί παρουσιάζουν μακροχρόνια δυσλειτουργία.
Πώς επηρεάζει ο κορωνοϊός την αίσθηση της όσφρησης;
Μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Δεκέμβριο του 2022 στο Science Translational Medicine, αδελφό περιοδικό του Science, αποκάλυψε τον κύριο λόγο για την απώλεια της όσφρησης μετά τη μόλυνση με covid-19, δίνοντας μια απάντηση σε εκατομμύρια ανθρώπους που εξακολουθούν να παλεύουν με την απώλεια της όσφρησής τους.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δείγματα οσφρητικού επιθηλίου που συλλέχθηκαν από 24 βιοψίες, εννέα εκ των οποίων ήταν ασθενείς με μακροχρόνια ανοσμία μετά από μόλυνση με covid-19. Τα δείγματα από αυτούς τους εννέα ασθενείς έδειξαν εκτεταμένη διήθηση ανοσοκυττάρων CD45+ και φλεγμονώδεις αντιδράσεις στο οσφρητικό τους επιθήλιο. Παρόλο που τα δείγματα έδειξαν ότι ήταν απαλλαγμένα από τον ιό, η φλεγμονή παρέμεινε και ο αριθμός των οσφρητικών νευρώνων μειώθηκε σημαντικά. Αυτό αποδεικνύει ότι η ιογενής λοίμωξη προκαλεί μια ανώμαλη ανοσολογική απόκριση στον ανθρώπινο οργανισμό, η οποία συνεχίζει να καταστρέφει τα κύτταρα των οσφρητικών νευρώνων στη μύτη, προκαλώντας μαζική μείωση των κυττάρων αυτών με αποτέλεσμα την απώλεια της όσφρησης.
Αρωματοθεραπεία
Ο Δρ Λι Τζιαλίνγκ, αρωματοθεραπευτής με άδεια τόσο στην παραδοσιακή κινεζική όσο και στη δυτική ιατρική και διευθυντής της κλινικής παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής Fuqian, δήλωσε στο πρόγραμμα «Υγεία 1+1» του NTD-TV ότι οι άνθρωποι με διαταραχές της όσφρησης ή της γεύσης θα πρέπει πρώτα να ασχοληθούν με τη διατροφή τους, αποφεύγοντας τα λιπαρά τρόφιμα. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν αιθέρια έλαια για την αποκατάσταση των αισθήσεών τους, όπως εσπεριδοειδή, ευκάλυπτος, πατσουλί, γερμανικά εσπεριδοειδή, τριανταφυλλιά και πραγματική λεβάντα, τα οποία επιλέγονται ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του κάθε ασθενούς.
Ο Δρ Λι εξήγησε περαιτέρω: «Όταν μυρίζετε αιθέρια έλαια, δεν συνίσταται να χρησιμοποιείτε έναν τύπο με 100% συγκέντρωση, επειδή θα είναι πολύ ερεθιστικό για την αίσθηση της όσφρησης. Η μακροχρόνια έκθεση σε τόσο υψηλής συγκέντρωσης αιθέριο έλαιο θα μειώσει την ευαισθησία της όσφρησης. Είναι καλύτερο να προσθέσετε κάποιο έλαιο-φορέα, όπως αμυγδαλέλαιο ή ηλιέλαιο, αραιωμένο σε ποσοστό 5 έως 10 %. Όταν αυτή η συγκέντρωση βελτιώσει την αίσθηση της όσφρησης, τότε μειώστε τη συγκέντρωση ακόμα περισσότερο. Συνεχίστε να μειώνετε τη συγκέντρωση, παρατηρώντας κατά πόσο μπορείτε να διακρίνετε τη μυρωδιά του αιθέριου ελαίου. Αν μπορείτε να το μυρίσετε σε πολύ αραιωμένο διάλυμα, σημαίνει ότι η αίσθηση της όσφρησης σταδιακά ανακάμπτει».
Πρόσφατες έρευνες στις Ηνωμένες Πολιτείες δείχνουν επίσης ότι η χρήση των αιθέριων ελαίων βοηθά τους ασθενείς να ανακτήσουν ταχύτερα την αίσθηση της όσφρησης. Οι ερευνητές επέλεξαν τέσσερα αιθέρια έλαια – τριαντάφυλλου, λεμονιού, ευκαλύπτου και γαρύφαλλου – για ένα τρίμηνο πείραμα με ενήλικες που είχαν χάσει την αίσθηση της όσφρησης λόγω λοίμωξης από κορωνοϊό. Ανακάλυψαν επίσης ότι αν οι συμμετέχοντες έβλεπαν εικόνες με αντίστοιχες μυρωδιές ενώ μύριζαν το αιθέριο έλαιο, η ανάκτηση της όσφρησης ενισχυόταν σε κάποιο βαθμό.
Όσον αφορά την αποκατάσταση της γεύσης, ο Δρ Λι δήλωσε ότι διαφορετικά αιθέρια έλαια μπορούν να εφαρμοστούν κατά τη διάρκεια των πρώιμων, μεσαίων και τελικών σταδίων της θεραπείας. Για το πρώιμο στάδιο, χρησιμοποιήστε μικρομοριακά αιθέρια έλαια όπως τα οξείδια (π.χ. αιθέρια έλαια εσπεριδοειδών) και στο τελικό στάδιο, χρησιμοποιήστε ρητινώδη αιθέρια έλαια μεγάλων μορίων, όπως οι πόες, το σανταλόξυλο, το λιβάνι ή το πατσουλί. Η επιλογή των ελαίων εξαρτάται από την ιδιοσυγκρασία του κάθε ατόμου. Μετά από αυτό, προσαρμόστε τη μυρωδιά και μυρίζετε καθημερινά τα μικρών και μεγάλων μορίων αιθέρια έλαια.
Για να διατηρήσουμε το βάρος μας σε καλά επίπεδα ή ακόμα και για να το μειώσουμε, είναι σημαντικό να ασχοληθούμε με τις συνήθειες του ύπνου μας, υποστηρίζει η Δρ Μίντυ Πελζ, ειδική σε θέματα νηστείας και λειτουργικής υγείας, καθώς η πραγματική καύση λίπους συμβαίνει ενώ κοιμόμαστε.
Η καύση λίπους κατά τη διάρκεια του ύπνου συμβαίνει κυρίως μέσω ενός συνδυασμού παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων του μεταβολισμού και των ορμονών μας.
Οι μηχανισμοί καύσης λίπους κατά τη διάρκεια του ύπνου
Μεταβολισμός
Ο μεταβολισμός του σώματος είναι υπεύθυνος για τη μετατροπή των τροφών που τρώμε σε ενέργεια. Ακόμη και όταν βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας, το σώμα χρειάζεται ενέργεια για να εκτελεί βασικές λειτουργίες όπως η διατήρηση της θερμοκρασίας, η πέψη της τροφής και η διατήρηση των λειτουργιών των οργάνων.
Κατά τη διάρκεια του ύπνου, το σώμα καίει τα αποθέματα λίπους για να τροφοδοτήσει αυτές τις βασικές λειτουργίες.
Ορμόνες
Κατά τη διάρκεια του ύπνου, τα επίπεδα των ορμονών αυξομειώνονται και ορισμένες από αυτές μπορούν να συμβάλουν στην καύση του λίπους. Για παράδειγμα, η αυξητική ορμόνη, που θεωρείται ως η ορμόνη του σώματος που καίει το λίπος, απελευθερώνεται σε μεγαλύτερες ποσότητες κατά τη διάρκεια του βαθύ ύπνου. Η αυξητική ορμόνη διεγείρει τη διάσπαση του λίπους και ενθαρρύνει τη χρήση του λίπους για ενέργεια.
Επιπλέον, ο ανεπαρκής ύπνος μπορεί να διαταράξει την ισορροπία της ορμόνης κορεσμού λεπτίνης και της ορμόνης πείνας γκρελίνης, οδηγώντας ενδεχομένως σε αυξημένο αίσθημα πείνας και μειωμένο αίσθημα πληρότητας, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του σωματικού βάρους.
Μείωση ινσουλίνης
Ο ύπνος βελτιώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη, επιτρέποντας στο σώμα να χρησιμοποιεί καλύτερα την ινσουλίνη για τη μεταφορά της γλυκόζης από το αίμα στα κύτταρα αντί να αποθηκεύει την περίσσεια ως λίπος.
Μια πιθανή εξήγηση, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι ότι ο ύπνος μειώνει το στρες, οδηγώντας στη μείωση των ορμονών του στρες κορτιζόλη και νορεπινεφρίνη, οι οποίες σχετίζονται με την αντίσταση στην ινσουλίνη.
Ενεργοποίηση του παρασυμπαθητικού συστήματος
Το παρασυμπαθητικό σύστημα, το οποίο ελέγχει την αντίδραση χαλάρωσης του οργανισμού, ενεργοποιείται κατά τη διάρκεια του ύπνου, διεγείροντας την πέψη και τις μεταβολικές διεργασίες, όπως ο μεταβολισμός του λίπους.
3 συμβουλές για να ενισχύσετε την καύση λίπους
1. Αποφεύγουμε την κατανάλωση τροφής αφού έχει σκοτεινιάσει
Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι μπορεί να υπάρχουν οφέλη από τη διακοπή του φαγητού λίγες ώρες πριν από τον ύπνο, όταν πρόκειται για απώλεια βάρους. Η μελατονίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται από την επίφυση στον εγκέφαλο και βοηθά στη ρύθμιση των κύκλων του ύπνου. Η παραγωγή μελατονίνης αυξάνεται όταν είναι σκοτάδι για να προάγει την υπνηλία και μειώνεται όταν είναι φως για να βοηθήσει στην εγρήγορση.
«Να τρώτε όταν έχει φως, γιατί τότε η παραγωγή μελατονίνης είναι μειωμένη», δήλωσε η Δρ Πελζ, επικαλούμενη μια μελέτη του 2022 που δημοσιεύθηκε στο Cell Metabolism. «Όταν τρώτε ενώ είναι σκοτάδι έξω, η μελατονίνη σας ανεβαίνει, οπότε γίνεστε πιο ανθεκτικοί στην ινσουλίνη και το σώμα σας δεν θα είναι σε θέση να παράγει την ινσουλίνη για να οδηγήσει τη γλυκόζη στο κύτταρο», πρόσθεσε. «Έτσι, η γλυκόζη του γεύματός σας θα αποθηκευτεί ως λίπος.»
Οι ερευνητές της μελέτης διαπίστωσαν ότι όταν τρώμε αργά το βράδυ η πείνα αυξάνεται και μεταβάλλονται οι ορμόνες που ρυθμίζουν την όρεξη – όταν συνδυάζονται, οι αλλαγές αυτές προβλέπεται ότι αυξάνουν τον κίνδυνο παχυσαρκίας.
Μια τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι η λήψη συμπληρωμάτων μελατονίνης μειώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη σε άτομα με διαβήτη τύπου 2.
«Συνιστούμε στους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 να περιορίσουν τη χρήση μελατονίνης σε υψηλές δόσεις, καθώς η μειωμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη είναι κεντρική στην παθοφυσιολογία του διαβήτη τύπου 2», έγραψαν οι συγγραφείς.
Σαν γενικό κανόνα, η Δρ Πελζ συστήνει να σταματάμε να τρώμε τουλάχιστον δύο ώρες πριν κοιμηθούμε.
Ο Δρ Τζόζεφ Μέρκολα, οστεοπαθητικός, συστήνει να καταναλώνουμε το τελευταίο μας γεύμα τουλάχιστον τρεις ώρες πριν κοιμηθούμε. «Είναι από τους πιο απλούς τρόπους και ταυτόχρονα αποτελεσματικούς τρόπους να μειώσετε την αντίσταση στην ινσουλίνη και να χάσετε βάρος», έγραψε σε άρθρο του.
2. Διατηρήστε το υπνοδωμάτιό σας δροσερό
Ορισμένοι ερευνητές προτείνουν ότι ο ύπνος σε δροσερό δωμάτιο ενεργοποιεί το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα, που ελέγχει την πέψη και τον μεταβολισμό, επηρεάζοντας την καύση λίπους. Το παρασυμπαθητικό σύστημα ενεργοποιείται όταν βρισκόμαστε σε δροσερό περιβάλλον, σύμφωνα με έρευνες.
«Αυτό είναι σαν τις βουτιές σε κρύα θάλασσα, όπου μπορεί να μην νιώθετε τόσο άνετα όταν κολυμπάτε, αλλά αισθάνεστε πιο ήρεμοι μετά», δήλωσε η Δρ Πελζ. «Αν είναι καλοκαίρι, κάντε ένα πολύ κρύο ντους και μετά πέστε στο κρεβάτι», πρόσθεσε.
Η μείωση της θερμοκρασίας του δωματίου στους 18-19 βαθμούς Κελσίου μπορεί ενδεχομένως να συμβάλλει στην καύση επιπλέον θερμίδων κατά τη διάρκεια της νύχτας, διαπίστωσε μελέτη του 2014 μετά από παρατήρηση πέντε υγιών ανδρών επί τέσσερεις μήνες.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το σώμα εργάζεται σκληρότερα για να διατηρήσει τη θερμοκρασία του.
Αφού εκτέθηκαν σε ήπιο κρύο για ένα μήνα, οι συμμετέχοντες παρουσίασαν 42% αύξηση του όγκου του καφέ λίπους. Το καφέ λίπος ενεργοποιείται σε χαμηλές θερμοκρασίες και βοηθά στη διατήρηση της θερμοκρασίας του σώματος, παράγοντας θερμότητα από την καύση θερμίδων. Η μελέτη διαπίστωσε επίσης 10% αύξηση της μεταβολικής δραστηριότητας.
Ο ρυθμός αύξησης του καφέ λίπους και της μεταβολικής δραστηριότητας που καίει το λίπος ελαττώθηκε κατά τη διάρκεια του δεύτερου μήνα, όταν η θερμοκρασία δωματίου διατηρήθηκε ουδέτερη. Τον τελευταίο μήνα, όταν οι συμμετέχοντες εκτέθηκαν σε θερμότερες θερμοκρασίες, οι επιδράσεις αντιστράφηκαν πλήρως και επέστρεψαν στα βασικά επίπεδα. Οι ερευνητές σημείωσαν ότι οι αλλαγές αυτές συνέβησαν ανεξάρτητα από τυχόν εποχιακές διακυμάνσεις.
3. Χαλαρώστε πριν κοιμηθείτε
Η χαλάρωση και η ενεργοποίηση της παρασυμπαθητικής κατάστασης πριν ξαπλώσουμε, συντελεί σε καλύτερο ύπνο.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να δημιουργήσουμε μια χαλαρή ατμόσφαιρα στο σπίτι μας λίγο πριν την ώρα του ύπνου. Σημαντικός παράγοντας είναι η αποφυγή συναισθηματικά φορτισμένων συζητήσεων τις βραδινές ώρες. «Έχουμε έναν κανόνα στο σπίτι μου: όχι στρεσογόνες συζητήσεις πριν πάμε για ύπνο. Θα το συζητήσουμε το πρωί», προτείνει η Δρ Πελζ.
Η κορτιζόλη, η ορμόνη του στρες, προάγει την αποθήκευση λίπους όταν είναι αυξημένη. Κατά τη διάρκεια του ύπνου, τα επίπεδα κορτιζόλης μειώνονται φυσικά, σταματώντας την εν λόγω επίδραση. Η υψηλή κορτιζόλη υποδεικνύει στο σώμα σας να αποθηκεύσει περισσότερη ενέργεια για να σας τροφοδοτήσει κατά τη διάρκεια της ημέρας, με αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη κατακράτηση λίπους.
Μια μελέτη διαπίστωσε ότι μετά από δύο εβδομάδες μικρού περιορισμού των θερμίδων (10% λιγότερες από την ημερήσια ενεργειακή δαπάνη), οι συμμετέχοντες που κοιμόντουσαν 5,5 ώρες τη νύχτα έχασαν 1,3 κιλά (0,6 κιλά) λίπους, ενώ εκείνοι που κοιμόντουσαν 8,5 ώρες κάθε βράδυ έχασαν 3,1 κιλά (1,4 κιλά) λίπους.
Το γέλιο μάς βοηθά επίσης να χαλαρώσουμε, ενώ η τηλεόραση μάς εμποδίζει.
Το να μπεις σε παρασυμπαθητική κατάσταση σημαίνει να μην βλέπεις τηλεόραση πριν κοιμηθείς, αλλά οι περισσότεροι το κάνουν. Αν δεν μπορείτε ή δεν θέλετε να αλλάξετε αυτή τη συνήθεια, τότε μπορείτε να επιλέξετε να παρακολουθήσετε μια ανάλαφρη κωμωδία, προτείνει η Δρ Πελζ.
«Η σοβαρότητα της ημέρας με κρατάει στην κατάσταση υψηλής επαγρύπνησης βήτα, αλλά όταν γελάω αυξάνεται η ωκυτοκίνη και μειώνεται η κορτιζόλη. Έτσι, κοιμάμαι λίγο πιο εύκολα και ξεκουράζομαι περισσότερο στον ύπνο μου», πρόσθεσε. «Και όταν ξεκουράζομαι περισσότερο στον ύπνο μου, καίω περισσότερο λίπος.»
