Από τις 10 Σεπτεμβρίου, όλες οι γυναίκες που υποβάλλονται σε μαστογραφία για καρκίνο του μαστού θα ενημερώνονται για την πυκνότητα των μαστών τους, σύμφωνα με νέα ενημέρωση από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (Food and Drug Administration – FDA) των ΗΠΑ.
Στις 9 Μαρτίου 2023, ο FDA εξέδωσε ενημέρωση απαιτώντας από όλες τις μονάδες μαστογραφίας να συμμορφωθούν. Η προϋπόθεση τέθηκε σε ισχύ τον περασμένο μήνα.
Ένας μαστός με πυκνό ιστό μπορεί να κάνει τον καρκίνο πιο δύσκολα ανιχνεύσιμο στη μαστογραφία, ανέφερε ο FDA σε δήλωση Τύπου. Όπως όλοι οι καρκινικοί όγκοι, ο ινοαδενικός ιστός εμφανίζεται λευκός στις μαστογραφίες. Σύμφωνα με τη δήλωση του FDA, περίπου οι μισές γυναίκες άνω των 40 στις ΗΠΑ έχουν μαστούς με πυκνό ιστό. Η πυκνότητα του μαστού έχει χαρακτηριστεί ως παράγοντας κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του μαστού.
Αντίθετα, οι μαστοί με λιγότερο πυκνό ιστό έχουν περισσότερο λίπος, το οποίο φαίνεται μαύρο στις μαστογραφίες. Έτσι, οι λευκά εικονιζόμενοι καρκινικοί όγκοι είναι πιο διακριτοί στην εξέταση.
Οι γυναίκες δεν μπορούν να γνωρίζουν αν οι μαστοί τους είναι πυκνοί εκτός και αν ελεγχθούν μέσω μαστογραφίας, είπε στους Epoch Times η καθηγήτρια Κάρλα Κερλικόβσκι, οι οποία μελετά την απεικόνιση και την επιδημιολογία του μαστού στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο.
Παρόλα αυτά, «δεν είναι για όλες τις γυναίκες με πυκνούς μαστούς αυξημένος ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου», επεσήμανε.
Ποια η σημασία της εντολής για τις ασθενείς;
Πριν την εντολή του FDA, σε σχεδόν 40 Πολιτείες οι γυναίκες ήδη ενημερώνονταν για την πυκνότητα των μαστών τους, όταν έκαναν μαστογραφία.
«Η πυκνότητα των μαστών καταγράφεται από τη μαστογραφία», καθώς «η πυκνότητα των μαστών είναι όρος της ακτινολογίας», είπε η Κερλικόβσκι μέσω e-mail.
Υπάρχουν τέσσερεις κατηγορίες εκτίμησης της πυκνότητας των μαστών που πρέπει να αναφερθούν:
Λιπώδης μαστός
Μαστός με διάσπαρτες περιοχές ινοαδενικής πυκνότητας
Ετερογενώς πυκνός μαστός (μπορεί να αποκρύψει μικρές μάζες)
Εξαιρετικά πυκνός μαστός (ελαττώνει την ευαισθησία της μαστογραφίας)
Περίπου το 40% των γυναικών έχουν ετερογενώς πυκνούς μαστούς, ενώ το 10% έχουν εξαιρετικά πυκνούς μαστούς.
Γυναίκες με εξαιρετικά πυκνούς μαστούς έχουν τον υψηλότερο κίνδυνο μη διάγνωσης καρκίνου, και 20% με 40% αυξημένο κίνδυνο να έχουν ήδη καρκίνο του μαστού. Μια γυναίκα με εξαιρετικά πυκνούς μαστούς η οποία δεν έχει προβεί ποτέ της σε προσυμπτωματικό έλεγχο έχει πάνω από 5% πιθανότητες να πεθάνει από καρκίνο του μαστού.
Περιορισμοί της μαστογραφίας
Ενώ σε γυναίκες με πυκνούς μαστούς υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να μην ανιχνευτεί ο καρκίνος, μελέτη του 2022 έδειξε ότι οι ψευδώς αρνητικές απαντήσεις από τις μαστογραφίες τείνουν να είναι ελάχιστες, ενώ οι ψευδώς θετικές – οι οποίες αποτελούν ψυχικό άχθος για τις γυναίκες – είναι πιο συνηθισμένες.
Σύμφωνα με τη μελέτη, στις ετήσιες ψηφιακές μαστογραφίες υπάρχουν 56% πιθανότητες ψευδώς θετικού αποτελέσματος ενώ στις διετείς ψηφιακές μαστογραφίες υπάρχουν 38% πιθανότητες ψευδώς αρνητικού αποτελέσματος.
Η Κερλικόβσκι, η οποία ηγήθηκε μίας μελέτης που έδειξε ότι η πυκνότητα των μαστών δεν επαρκεί από μόνη της για τον καθορισμό του γενικού κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού, πρόσθεσε ότι η ηλικία και το οικογενειακό ιστορικό θα πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν.
Εξήγησε ότι οι γυναίκες με πυκνούς μαστούς οι οποίες βγαίνουν αρνητικές στον έλεγχο της μαστογραφίας θα πρέπει να κουβεντιάσουν με τον γιατρό τους για την πιθανότητα επιπλέον εξετάσεων, όπως π.χ. ενός υπέρηχου ή μίας μαγνητικής τομογραφίας.
Ωστόσο, η αυξημένη ευαισθησία των υπερήχων και της μαγνητικής τομογραφίας ενέχει τον κίνδυνο εμφάνισης ψευδώς θετικού αποτελέσματος.
Ο μέσος όρος κινδύνου για την ανάπτυξη του καρκίνου του μαστού στη ζωή μίας γυναίκας είναι 13%, με την ηλικία να είναι ο ισχυρότερος παράγοντας κινδύνου, ιδίως μετά την ηλικία των πενήντα, ενώ η πυκνότητα του ιστού των μαστών έχει την ίδια περίπου αξία ως παράγοντας κινδύνου με την ύπαρξη ενός συγγενή α΄βαθμού με καρκίνο του μαστού.
Άλλοι παράγοντες που αυξάνουν τις πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου του μαστού περιλαμβάνουν τις γενετικές μεταλλάξεις BRCA1 ή BRCA2, όπως και την ακτινοθεραπεία θώρακος που έχει γίνει πριν την ηλικία των 30 ετών.
Η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία συνιστά στις γυναίκες που έχουν τουλάχιστον 20% πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου του μαστού να κάνουν μαγνητική τομογραφία μαστών.
Το παρόν αποτελεί το πρώτο μέρος μίας σειράς δέκα άρθρων που δημοσίευσε η Epoch Times με τον τίτλο «Η ιατρική της αρετής». Συνδέσμους για όλα τα άρθρα της σειράς, θα βρείτε στο τέλος του παρόντος.
Μέσα στην αποστειρωμένη ηρεμία του ιατρείου, η Σερίνα καθόταν ανήσυχη και το μυαλό της αναπαρήγαγε τη σκηνή που την είχε οδηγήσει εκεί. Νωρίτερα εκείνη την ημέρα, κατά τη διάρκεια μιας σημαντικής συνάντησης για το έργο, η νέα ειδικευόμενη, η Σάρα, είχε κάνει δειλά μια πρόταση. Προς έκπληξη όλων, η νέα αυτή ιδέα είχε αρέσει στον διευθυντή και είχε πει ότι θα εφαρμοστεί στο επόμενο έργο – με το κόστος της αρχικής πρότασης της Σερίνα.
Κατά τη διάρκεια εκείνης της συνάντησης, κάτι μέσα στη Σερίνα έσπασε. Αντέδρασε όχι με απλή διαφωνία, αλλά με μια έκρηξη λέξεων και θυμού. Το ξέσπασμά της ήταν ανελέητο, αφήνοντας τη Σάρα σε κλάματα και το δωμάτιο σε σιωπή.
Η Σερίνα είχε παλέψει με τον θυμό στο παρελθόν, αλλά ποτέ δεν είχε ξεσπάσει όπως εκείνη την ημέρα. Καθώς καθόταν στο γραφείο του γιατρού, η Σερίνα ένιωθε ενοχές και απογοήτευση.
Περίμενε, σχεδόν ήλπιζε, για μια απλή ιατρική λύση – ένα χάπι που καταστέλλει τον θυμό, μια γρήγορη λύση για να διορθώσει την αδυναμία της. Αντ’ αυτού, ο Δρ Κόρσον της έδωσε κάτι πολύ πιο ανεπιτήδευτο, σχεδόν αρχαϊκό στην απλότητά του: ένα μικρό, κενό ημερολόγιο.
«Δεν είναι αυτό που περιμένατε», παραδέχτηκε ο γιατρός, διαισθανόμενος τον σκεπτικισμό της. «Αλλά θέλω να γράψετε τρία πράγματα για τα οποία είστε ευγνώμων κάθε μέρα. Είναι ένα διαφορετικό είδος φαρμάκου.»
Η Σερίνα κοίταξε το ημερολόγιο και τις κενές σελίδες του που φαίνονταν να κοροϊδεύουν το εσωτερικό της χάος. Το να αρχίσει να κρατάει ημερολόγιο τής έμοιαζε ασήμαντο μπροστά στα συντριπτικά της συναισθήματα. Ωστόσο, η έντονη επιθυμία της να αλλάξει την οδήγησαν απρόθυμα να το δοκιμάσει.
Ένα αντίδοτο στον θυμό
Παρά τις αμφιβολίες, κάθε βράδυ έγραφε ευλαβικά στο ημερολόγιό της. Σταδιακά, σημειώθηκε μια αλλαγή. Εκεί που κάποτε υπήρχε μόνο απογοήτευση και θυμός, άρχισαν να έρχονται στην επιφάνεια στιγμές εκτίμησης.
Προηγουμένως, εκνευριζόταν από τους συναδέλφους της και συχνά παραπονιόταν για τη μετακίνησή της στη δουλειά. Μετά από μια εβδομάδα ημερολογίου, ένιωσε μια αλλαγή. Άρχισε να νιώθει ευγνωμοσύνη για τη βοήθεια ενός συναδέλφου, για ένα ήρεμο πρωινό, ακόμα και για την αξιοπιστία του παλιού της αυτοκινήτου.
Η εμπειρία της Σερίνα, αν και βαθιά προσωπική, δεν είναι μοναδική. Η επιστημονική έρευνα για την ευγνωμοσύνη υποστηρίζει τη δύναμή της να επιφέρει αλλαγή στην ιδιοσυγκρασία ενός ανθρώπου.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Social Psychological and Personality Science το 2012, διαπίστωσε ότι τα άτομα που εξασκήθηκαν στην ευγνωμοσύνη είχαν χαμηλότερα επίπεδα επιθετικότητας, ακόμη όταν δέχτηκαν προσβολές. Αντίθετα, τα άτομα της ομάδας ελέγχου -που δεν ασκούνταν στην ευγνωμοσύνη- παρουσίασαν αυξημένη επιθετικότητα μετά από προσβολή.
The Epoch Times
Όσοι ασκούσαν ευγνωμοσύνη είχαν σημαντικά λιγότερες πιθανότητες να εκδικηθούν άλλους. Η εμπειρία μοιάζει με το γέλιο που διακόπτει τη σωματική άσκηση: Ακριβώς όπως είναι αδύνατο να συνεχίσετε μια επίπονη προπόνηση ενώ γελάτε, η ευγνωμοσύνη προκαλεί μια ψυχολογική κατάσταση στην οποία η επιθετικότητα και ο θυμός βρίσκουν ελάχιστα ερείσματα.
Η επίδραση της ευγνωμοσύνης στον εκτοπισμό των εχθρικών συναισθημάτων την αναδεικνύει ως προσωπική αρετή και εργαλείο για την προώθηση των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων με ενσυναίσθηση.
Η ευγνωμοσύνη επεκτείνει την ευτυχία
Στο σπίτι, η Σερίνα καθόταν στο γραφείο της, με το στυλό στο χέρι, και σκεφτόταν για τι ένιωθε ευγνώμων εκείνη την ημέρα. Μετά από κάποια ελεύθερη καταγραφή, συνειδητοποίησε ότι άθελά της έγραφε για τη Σάρα, την ασκούμενη. Η καρδιά της πονούσε από ενοχές, καθώς θυμόταν τα δάκρυα που της είχε προκαλέσει.
Η Σερίνα ήξερε ότι έπρεπε να διορθώσει τα πράγματα. Έγραψε στη Σάρα ένα γράμμα στο οποίο εξέφραζε τις τύψεις της και την ευγνωμοσύνη της που την έκανε να συνειδητοποιήσει ότι έπρεπε να αλλάξει τους τρόπους της. Την επόμενη μέρα, υποδέχτηκε τη Σάρα στο γραφείο, ζήτησε συγγνώμη για το προηγούμενο ξέσπασμά της, της παρέδωσε το γράμμα και σχολίασε την πολύτιμη συμβολή της στη δουλειά. Εκείνο το βράδυ, η Σερίνα ένιωσε μια ελαφρότητα που είχε να νιώσει εβδομάδες, ακόμη και χρόνια.
Αυτή η ελαφρότητα προερχόταν από γνήσια ικανοποίηση. Μελέτη του 2005 έδειξε ότι η συγγραφή ευχαριστήριων επιστολών αύξησε την ευτυχία των συμμετεχόντων κατά 10% και μείωσε τα καταθλιπτικά τους συμπτώματα κατά 3%. Τα συναισθήματα αυτά διατηρήθηκαν έως και έξι μήνες μετά τη συγγραφή της επιστολής, αναδεικνύοντας την ισχυρή επίδραση αυτής της χειρονομίας.
The Epoch Times
Αυτό ήταν εμφανές στη ζωή της Σερίνα – οι κρίσεις θυμού, που κάποτε γέμιζαν τις μέρες της, ήταν λιγότερο συχνές, σχεδόν ανύπαρκτες. Στη θέση τους άρχισαν να εμφανίζονται στιγμές γνήσιας ευτυχίας. Με έκπληξη ανακάλυψε ότι χαμογελούσε περισσότερο – όχι μόνο για τα επιτεύγματά της, αλλά και για τις μικρές χαρές της καθημερινής ζωής.
Τέσσερεις εβδομάδες αργότερα, όταν ξαναμπήκε στο γραφείο του Δρος Κόρσον, η ατμόσφαιρα ήταν ολότελα διαφορετική. Δεν ήταν το ίδιο άτομο που είχε δεχτεί διστακτικά ένα ημερολόγιο αντί για μια συμβατική συνταγή. Η αλλαγή μέσα της ήταν αισθητή, ακτινοβολούσε από τη νεοαποκτηθείσα της ειρήνη, θετική σκέψη και κατανόηση.
Εκτεταμένα οφέλη
Παρατηρώντας τη μεταμόρφωσή της, ο Δρ Κόρσον τη χαιρέτησε με ένα ζεστό χαμόγελο.
«Χαίρομαι που σε βλέπω», είπε. «Βοήθησε η αντισυμβατική συνταγή;»
Η Σερίνα έκανε παύση. Ένιωσε ένα μείγμα ταπεινότητας και έκπληξης για τη μεταμόρφωσή της.
«Ειλικρινά, γιατρέ, δεν θα το πίστευα αν δεν το είχα βιώσει η ίδια», είπε. «Αλλά γιατί; Θέλω να πω, επιστημονικά, πώς θα μπορούσε μια τόσο απλή πρακτική να έχει τόσο βαθύ αντίκτυπο;»
Ο Δρ Κόρσον της εξήγησε: «Η ευγνωμοσύνη δεν είναι απλώς μια συνήθεια – έχει να κάνει με την αλλαγή της νοοτροπίας μας. Καλλιεργώντας αρετές, όπως η ευγνωμοσύνη, το μυαλό μας γίνεται υγιές και το σώμα ακολουθεί».
«Αλλά αφού ρωτήσατε συγκεκριμένα, ρίξτε μια ματιά σε αυτό», είπε ο Δρ Κόρσον, δίνοντας στη Σερίνα μια αφίσα που παρουσίαζε τα οφέλη της ευγνωμοσύνης.
The Epoch Times
«Να θυμάστε ότι αυτά τα ευρήματα είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου», είπε. «Η επιστήμη εξακολουθεί να ανακαλύπτει το εύρος της επίδρασης της ευγνωμοσύνης.»
Πολλά είναι τα συμπτώματα, οι ασθένειες και οι διαταραχές που μαστίζουν τη σύγχρονη κοινωνία μας. Στην πρώτη γραμμή βρίσκεται η έλλειψη (σε ποσότητα και ποιότητα) ύπνου. Η ευγνωμοσύνη μπορεί να συμβάλλει στη βελτίωση του ύπνου. Έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι οι συμμετέχοντες -ακόμη και εκείνοι με διαταραχές ύπνου- που αναλογίζονταν για τι ήταν ευγνώμονες πριν από τον ύπνο, είχαν σημαντικά καλύτερη ποιότητα και μεγαλύτερη διάρκεια ύπνου.
Επιπλέον, η έρευνα διαπίστωσε ότι όσοι κρατούν ημερολόγιο ευγνωμοσύνης βιώνουν μια σχεδόν 8% μείωση στον πόνο και έχουν μεγαλύτερη τάση να ασκούνται.
«Η ευγνωμοσύνη μεταμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με τον κόσμο», δήλωσε ο Δρ Κόρσον. «Μετατοπίζει την εστίασή μας από αυτό που μας λείπει σε αυτό που έχουμε. Επιτρέψτε μου να το καταδείξω αυτό με μια παραβολή:
»Ένας άνδρας οδηγούσε το παλιό του ποδήλατο μέσα στην πόλη, νιώθοντας δυσαρεστημένος. Παρατήρησε ένα γυαλιστερό καινούργιο αυτοκίνητο να περνάει και σκέφτηκε: “Μακάρι να είχα ένα τέτοιο αυτοκίνητο αντί για αυτό το ποδήλατο”.
»Μέσα στο αυτοκίνητο, ο οδηγός ήταν αγχωμένος για την αποπληρωμή του αυτοκινήτου. Βλέποντας τον ποδηλάτη, σκέφτηκε: “Μακάρι να μπορούσα να είμαι ανέμελος όπως αυτός ο ποδηλάτης, χωρίς αυτά τα οικονομικά βάρη”.
»Σε μια κοντινή στάση λεωφορείου, ένα άτομο περίμενε. Βλέποντας το αυτοκίνητο και το ποδήλατο να περνούν, σκέφτηκε: “Μακάρι να είχα ένα ποδήλατο ή ένα αυτοκίνητο. Θα ήταν πολύ πιο βολικό από το να περιμένω το λεωφορείο”.
»Λίγο πιο κάτω, ένα άτομο σε αναπηρικό καροτσάκι παρατηρούσε τον ποδηλάτη, το αυτοκίνητο και τον άνθρωπο στη στάση του λεωφορείου. Σκέφτηκε: “Πόσο θα ήθελα να μπορούσα να σταθώ όρθιος και να περπατήσω, έστω και μόνο για να περιμένω σε μια στάση λεωφορείου, να κάνω ποδήλατο ή να οδηγώ ένα αυτοκίνητο”.
»Τελικά, σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου με θέα στο δρόμο, ένας ασθενής σε τελικό στάδιο ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι και κοιτούσε έξω από το παράθυρο. Σκέφτηκε: “Θα έδινα τα πάντα για να είμαι εκεί έξω, ακόμα και σε αναπηρικό καροτσάκι, μόνο και μόνο για να νιώσω τον ήλιο και να αναπνεύσω ξανά καθαρό αέρα”.
»Κάθε άτομο λαχταρούσε αυτό που είχε ο άλλος, σχηματίζοντας μια αλυσίδα όπου οι απλούστερες ευλογίες του ενός ήταν οι βαθύτερες επιθυμίες του άλλου. Έτσι, θα πρέπει να αποφεύγουμε να κοιτάμε αυτά που μας λείπουν και να εστιάζουμε και να εκτιμούμε αυτά που ήδη έχουμε.
»Μια τέτοια αλλαγή νοοτροπίας βελτιώνει σημαντικά και τις κοινωνικές μας σχέσεις. Μας μετατρέπει σε ανθρώπους που οι άλλοι θέλουν να βρίσκονται κοντά τους, εμπλουτίζοντας τις σχέσεις μας και προωθώντας την αίσθηση του ανήκειν και της διαπροσωπικής ικανοποίησης».
Η Σερίνα το είχε ζήσει αυτό από πρώτο χέρι – ήξερε τι εννοούσε ο Δρ Κόρσον. Αφότου ζήτησε συγγνώμη και παρέδωσε την ευχαριστήρια επιστολή της στη Σάρα, οι δύο γυναίκες είχαν συνειδητοποιήσει ότι είχαν πολλά κοινά και οι σχέσεις τους έγιναν φιλικές.
«Ως γιατρός, “συνταγογραφώ” την πρακτική της ευγνωμοσύνης, καθώς είναι εντελώς δωρεάν και μπορεί να επηρεάσει όλες τις πτυχές της ζωής σας, όχι μόνο τη σωματική υγεία», δήλωσε ο Δρ Κόρσον. «Βλέπετε, στη σύγχρονη ιατρική πρακτική, υπάρχει μια μοναδική εστίαση στη στόχευση των συμπτωμάτων, συχνά με φαρμακευτική αγωγή. Αυτό δεν είναι λάθος, αλλά δεν είναι και η συνολική εικόνα. Πολλοί τείνουν να παραβλέπουν την ισχυρή επιρροή του νου στο σώμα.»
Το βιολογικό σχέδιο της ευγνωμοσύνης
Η Σερίνα ήθελε να καταλάβει πώς διεγείρονται τα συναισθήματα ευγνωμοσύνης στο σώμα. Ο Δρ Κόρσον εξήγησε:
«Η ευγνωμοσύνη ενεργοποιεί περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη συναισθηματική ρύθμιση και την ευχαρίστηση, όπως ο ιππόκαμπος και η μετωπιαία έλικα. Όταν ασκούμε την ευγνωμοσύνη, διεγείρονται οι περιοχές του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για τα θετικά συναισθήματα, ενώ οι περιοχές που είναι υπεύθυνες για τα αρνητικά συναισθήματα αναστέλλονται.
»Αυτή η εγκεφαλική δραστηριότητα μεταφέρεται γρήγορα από ηλεκτρικά σήματα, τα οποία μπορείτε να φανταστείτε ως μηνύματα κειμένου – άμεσα και συγκεκριμένα. Η ευγνωμοσύνη λειτουργεί επίσης μέσω ορμονών, οι οποίες είναι πιο αργές, όπως ένα ταχυδρομημένο γράμμα, αλλά πιο ισχυρές.
»Όταν νιώθουμε ευγνωμοσύνη, ο εγκέφαλός μας απελευθερώνει ντοπαμίνη και σεροτονίνη – δύο νευροδιαβιβαστικές ορμόνες που είναι υπεύθυνες για το πώς νιώθουμε. Η ντοπαμίνη μάς δίνει αυτή την “καλή αίσθηση” που έχουμε όταν πετυχαίνουμε κάτι, ενώ η σεροτονίνη ενισχύει τη διάθεσή μας για μια πιο παρατεταμένη περίοδο, συμβάλλοντας στη σταθεροποίησή της.
»Η ευγνωμοσύνη οδηγεί σε έναν φυσικό, αυτοσυντηρούμενο βρόγχο θετικής ενίσχυσης. Όσο περισσότερο εξασκούμε την ευγνωμοσύνη, τόσο καλύτερα αισθανόμαστε – άμεσα και μακροπρόθεσμα. Ο εγκέφαλός μας αρχίζει να απολαμβάνει την απελευθέρωση ορμονών ευεξίας, ενθαρρύνοντάς μας να συνεχίσουμε να νιώθουμε ευγνωμοσύνη. Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η πρακτική μπορεί να γίνει μέρος της ζωής μας.»
Όταν η Σερίνα έφυγε από το γραφείο του γιατρού της, ένιωθε σοφότερη και πιο σίγουρη. Ο σκεπτικισμός της είχε γίνει εμπιστοσύνη, η επικριτικότητα εκτίμηση. Οπλισμένη με επιστημονικές γνώσεις και πρακτική καθοδήγηση, ανυπομονούσε να συνεχίσει την πρακτική της ευγνωμοσύνης.
Οι εμπειρίες που παρουσιάζονται σε αυτό το άρθρο είναι συνθέσεις πραγματικών ιστοριών, ενώ ο Δρ Κόρσον αποτελεί φανταστικό χαρακτήρα. Οι προκλήσεις, οι επιστημονικές γνώσεις και τα οφέλη της πρακτικής της ευγνωμοσύνης, που περιγράφονται για να προσφέρουν έμπνευση και καθοδήγηση, βασίζονται σε σύγχρονες έρευνες.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν απόψεις των συγγραφέων και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της εφημερίδας The Epoch Times.
Οι πεποιθήσεις μας για το τι τρώμε επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο το σώμα μας αντιδρά στο φαγητό.
Για παράδειγμα, όταν τρώμε κάτι με λίγες θερμίδες, αν μας πουν ότι το φαγητό μας περιέχει πολλές θερμίδες, το σώμα μας μπορεί να αντιδράσει σαν να είχαμε φάει κάτι με πολλές θερμίδες – αυτή είναι η δύναμη του μυαλού.
Παρόμοιοι αντιληπτικοί παράγοντες μπορούν να αλλάξουν τον μεταβολισμό μας.
Έρευνα μιλκσέικ
Το 2011, ο ερευνητής του Γέηλ Ααλίγια Τζ. Κραμ [Aaliyah J. Crum] και οι συνεργάτες του δημοσίευσαν μια μελέτη στο περιοδικό Health Psychology, στην οποία 46 συμμετέχοντες κατανάλωσαν ένα μιλκσέικ 380 θερμίδων το οποίο τους παρουσιάστηκε με δύο διαφορετικούς τρόπους σε σχέση με το θερμιδικό του περιεχόμενο.
Η μία ομάδα έλαβε ένα μιλκσέικ με την ένδειξη «γλυκό – 620 θερμίδες», ενώ η άλλη ομάδα έλαβε το ίδιο μιλκσέικ με την ένδειξη «υγιεινό – 140 θερμίδες».
Πριν και μετά την κατανάλωση του μιλκσέικ, μετρήθηκαν τα επίπεδα της γκρελίνης, ‘ορμόνης της πείνας’, στο αίμα των συμμετεχόντων και αξιολογήθηκε η αντίληψή τους για την υγιεινή των τροφίμων.
Η ομάδα των ατόμων που έλαβαν το μιλκσέικ με την ετικέτα «γλυκό» ανέφερε σημαντικά χειρότερες αντιλήψεις για την υγιεινή των τροφίμων σε σύγκριση με την ομάδα των ανθρώπων που έλαβαν το μιλκσέικ με την ετικέτα «υγιεινό».
Στην ομάδα που ονομάστηκε «ήπια», τα επίπεδα γκρελίνης έπεσαν απότομα μετά την κατανάλωση του μιλκσέικ, ενώ στην ομάδα που ονομάστηκε «υγιεινή», η απόκριση της γκρελίνης ήταν σχετικά επίπεδη.
Οι δύο ομάδες ήπιαν μιλκσέικ με τα ίδια συστατικά αλλά με διαφορετικές πληροφορίες για τις θερμίδες στις ετικέτες. Στην ομάδα που διάβασε 620 θερμίδες, τα επίπεδα της γκρελίνης (η οποία είναι υπεύθυνη για το αίσθημα της πείνας) μειώθηκαν πολύ περισσότερο. Στην ομάδα που διάβασε 140 θερμίδες, υπήρξε σχετικά λιγότερη αυξομείωση της ορμόνης. (εικόνα: The Epoch Times)
Η ορμόνη γκρελίνη σηματοδοτεί την πείνα, ενώ η ορμόνη λεπτίνη σηματοδοτεί τον κορεσμό. Η πρώτη απελευθερώνεται στο αίμα από τα έντερα όταν ένα άτομο πεινά και η δεύτερη από τα λιπώδη κύτταρα όταν ένα άτομο έχει χορτάσει.
Μέσω της αλληλεπίδρασης της γκρελίνης και της λεπτίνης, ο υποθάλαμος ρυθμίζει τα συναισθήματα πείνας και κορεσμού, γεγονός που οδηγεί σε ενεργειακή ισορροπία και σωστή φυσική κατάσταση.
Η γκρελίνη είναι μια ορμόνη που απελευθερώνεται στο αίμα από τα έντερα για να σηματοδοτήσει την πείνα. Η λεπτίνη είναι μια ορμόνη που εκκρίνεται από τα λιποκύτταρα και σηματοδοτεί τον κορεσμό. (εικόνα: The Epoch Times)
Κακή σύνδεση
Στα παχύσαρκα άτομα, τα επίπεδα γκρελίνης δεν μειώνονται μετά το φαγητό και ο εγκέφαλος δεν λαμβάνει σήμα κορεσμού.
Εάν ένα άτομο τρώει υπερβολικά, τα συνεχώς υψηλά επίπεδα γκρελίνης μπορεί να προκαλέσουν αντίσταση στη λεπτίνη, με συνέπεια ο εγκέφαλος να μην ανταποκρίνεται σωστά στις πραγματικές ανάγκες του σώματος. Σε συνθήκες παχυσαρκίας, η λεπτίνη καθίσταται αναποτελεσματική.
Ως αποτέλεσμα, χάνεται η σύνδεση μεταξύ του εντέρου και του εγκεφάλου σχετικά με το φαγητό και τον κορεσμό.
Πειράματα με ορμόνες
Με την ανακάλυψη της γκρελίνης, οι επιστήμονες έχουν προσπαθήσει να αναπτύξουν θεραπείες που στοχεύουν σε μεθόδους που σχετίζονται με την γκρελίνη για τη θεραπεία της παχυσαρκίας, αλλά λόγω των πιθανών αρνητικών επιπτώσεων στα κέντρα ανταμοιβής του εγκεφάλου, υπήρξε μικρή επιτυχία μέχρι στιγμής.
Οι ερευνητές πειραματίζονται και με μια άλλη ορμόνη που ονομάζεται πεπτίδιο-1 και η οποία μοιάζει με γλυκαγόνη (GLP-1) για απώλεια βάρους. Το GLP-1 απελευθερώνεται μετά την πρόσληψη τροφής, ρυθμίζοντας έτσι την όρεξη και το σωματικό βάρος.
Αν και η θεραπεία με GLP-1 RA όπως το Wegovy φαίνεται να είναι χρήσιμη για άτομα που θέλουν να χάσουν το 5 ή 10% του σωματικού τους βάρους, το φάρμακο έχει παρενέργειες και αντενδείκνυται για εγκύους, σε εκείνες με σοβαρή γαστροπάρεση (καθυστερημένη γαστρική κένωση) και σε άτομα με φλεγμονώδη νόσο του εντέρου. Η μακροχρόνια χρήση του φαρμάκου ενέχει κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του θυρεοειδούς, ο οποίος αποτελεί τη βάση για την προειδοποίηση για το μαύρο σημάδι της Αμερικανικής Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων. Υπάρχουν άλλοι τρόποι, εκτός από τη φαρμακευτική αγωγή, που μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση της σύνδεσης μεταξύ εντέρου και εγκεφάλου;
Η επίδραση της ενσυνειδητότητας
Σε μελέτη του 2020, Μεξικανοί ερευνητές αξιολόγησαν τα αποτελέσματα ενός κύκλου μαθημάτων 8 εβδομάδων με βάση την ενσυνειδητότητα στο σωματικό βάρος, τους ρυθμιστές της όρεξης και το στρες, σε 45 μαθητές με συννοσηρότητα παχυσαρκίας και άγχους.
Η μία ομάδα ακολούθησε επί 8 εβδομάδες μία συμβατική διατροφική θεραπεία (δίαιτα) και η άλλη ακολούθησε μία θεραπεία βασισμένη στην επίγνωση. Η διατροφή με βάση την ενσυνειδητότητα στόχευε στη βελτίωση της σωματικής επίγνωσης, στην αύξηση της συνειδητής διατροφής και στην κατανόηση των συναισθημάτων.
Πριν από τη μελέτη, τα παιδιά είχαν παρόμοια επίπεδα σωματικού λίπους, γκρελίνης, λεπτίνης και άλλες παραμέτρους υγείας.
Μετά από οκτώ εβδομάδες, τα παιδιά της ομάδας της ενσυνειδητότητας εμφάνισαν μειωμένα επίπεδα άγχους και μειωμένο σωματικό λίπος. Τα επίπεδα της γκρελίνης και των ορμονών του στρες είχαν επίσης μειωθεί. Επιπλέον, μετά από 16 εβδομάδες, εμφάνισαν σταθερή μείωση του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ).
Μετά από οκτώ εβδομάδες εκπαίδευσης στην επίγνωση, τα παιδιά της ομάδα της ενσυνειδητότητας εμφάνισαν σημαντική μείωση γκρελίνης και κορτιζόλης σε σύγκριση με τα παιδιά που ακολούθησαν μία τυπική δίαιτα. (εικόνα: The Epoch Times)
Αντίθετα, τα παιδιά στην ομάδα της τυπικής δίαιτας, που δεν έκαναν ασκήσεις νοητικής ανάπτυξης, είχαν αυξημένα επίπεδα γκρελίνης και πιο μέτρια μείωση του δείκτη μάζας σώματος.
Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η διανοητική άσκηση μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση των φυσιολογικών μηχανισμών στον άξονα εντέρου-εγκεφάλου, πιθανώς μέσω δύο βασικών ορμονών, της γκρελίνης και της λεπτίνης, με αποτέλεσμα την απώλεια βάρους.
Αυτό που τρώμε επηρεάζει αυτό που μας αρέσει
Όπως η συνείδησή μας επηρεάζει την αντίδραση των μορίων στο σώμα μας, έτσι και αυτά που κάνει το σώμα μας αναδομούν τη συνείδησή μας.
Η επανάληψη ορισμένων ερεθισμάτων μπορεί να αλλάξει τις προτιμήσεις μας για διαφορετικές αισθήσεις, όπως γεύσεις και μυρωδιές. Αυτό έχει αποδειχθεί σε πολλές μελέτες, ειδικά σε σχέση με τα τρόφιμα και τις γεύσεις.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Γέηλ παρατήρησαν ότι οι άνθρωποι που άρχιζαν να τρώνε γιαούρτι με πολλά λιπαρά και ζάχαρη ανέπτυσσαν σταδιακά απαρέσκεια για την πουτίγκα με χαμηλά λιπαρά και τον χυμό μήλου με χαμηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη.
Έρευνες έχουν δείξει ότι οι διατροφικές προτιμήσεις των ανθρώπων διαμορφώνονται από την έκθεση στα διάφορα τρόφιμα. Αυτή η επίδραση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση της σχέσης σας με το φαγητό.
Μελέτη του 2012 διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι αποδέχονταν με την πάροδο του χρόνου τις ανάλατες σούπες με καρότο και κόλιανδρο, όταν τις κατανάλωναν τακτικά:
Μετά από μια αρχική αξιολόγηση της γνώριμης γεύσης και αλμυρότητας σε έξι σούπες με διαφορετική περιεκτικότητα σε αλάτι (0-337 mg χλωριούχου νατρίου/ml), 37 συμμετέχοντες που είχαν προηγουμένως προσδιορίσει το προτιμώμενο επίπεδο αλατιού στη σούπα χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες στην κύρια μελέτη .
Η πρώτη ομάδα δοκίμαζε μικρές μερίδες (20 ml) ανάλατης σούπας. Η δεύτερη ομάδα λάμβανε ένα μεγάλο μπολ (280 ml) της ίδιας ανάλατης σούπας. Η τρίτη ομάδα έτρωγε μικρές μερίδες (20 ml) της ίδιας σούπας, με την προσθήκη 280 mg αλατιού ανά 100 γραμμάρια.
Οι σούπες σερβίρονταν μία φορά την ημέρα επί οκτώ ημέρες σε όλους τους συμμετέχοντες. Ύστερα, οι αξιολογήσεις της ανάλατης σούπας επαναλήφθησαν.
Αυτοί που έτρωγαν 20 ml ανάλατης σούπας την ημέρα για τρεις ημέρες, βελτίωσαν την αξιολόγησή τους κατά 27%. Αυτοί που έτρωγαν 280 ml ανάλατης σούπας την ημέρα για πέντε ημέρες, την προτίμησαν κατά 50% περισσότερο.
Παρόμοιες αλλαγές σημειώθηκαν στην αξιολόγηση του βαθμού εξοικείωσης με τη σούπα χωρίς αλάτι.
Αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η επαναλαμβανόμενη κατανάλωση ανάλατης σούπας δημιουργεί τις προϋποθέσεις για απόλαυση ίση με αυτή που προσέφεραν οι αλμυρές εναλλακτικές εκδοχές της.
Μελέτη του 2012 διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι στους οποίους δεν άρεσαν οι σούπες χωρίς αλάτι, άλλαξαν γνώμη μετά από επανειλημμένη κατανάλωση. (εικόνα: The Epoch Times)
Εάν είστε συνηθισμένοι σε εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα, μπορείτε να εκπαιδεύσετε τον εαυτό σας ώστε να απολαμβάνετε πιο αγνές και θρεπτικές τροφές. Όσο πιο συχνά τρώτε αυτές τις τροφές, τόσο περισσότερο θα σας αρέσουν.
Ας το σκεφτούμε
Η πολυπλοκότητα του ανθρώπινου σώματος περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από τις ατομικές προτιμήσεις – πρόκειται για την εναρμόνιση των πολύπλοκων σχέσεων μεταξύ των εκατομμυρίων κυττάρων στο σώμα μας, του εντέρου, του εγκεφάλου, των διατροφικών μας επιλογών, ακόμη και της σκέψης ή των απόψεών μας για το φαγητό.
Σκεφτείτε μια συμφωνική ορχήστρα, όπου κάθε όργανο παίζει έναν ζωτικό ρόλο, αλλά είναι στο χέρι του μαέστρου να συντονίσει τις προσπάθειές του. Ομοίως, μια ολιστική προσέγγιση ενσωματώνει το μυαλό και το σώμα σε διάφορα κυτταρικά και μοριακά επίπεδα για βέλτιστη υγεία.
Τελικά, οι αποτελεσματικές λύσεις δεν χρειάζεται να είναι περίπλοκες. Οι απλές και προσιτές μέθοδοι πολλές φορές είναι στα χέρια μας – απλά πρέπει να είμαστε ανοιχτόμυαλοι και έτοιμοι να ξαναβρούμε το χαμένο μονοπάτι της υγείας.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραιτήτως τις απόψεις των Epoch Times.
Το πώς γεμίζουμε το πιάτο μας παίζει σημαντικό ρόλο στο πώς λειτουργεί ο εγκέφαλός μας, επηρεάζοντας την διάθεση και την συνολική ψυχική ευεξία.
Η επίπτωση της δίαιτας στον εγκέφαλο
Οι τροφές χαμηλής ποιότητας – υψηλές σε επεξεργασμένα σάκχαρα και κορεσμένα λιπαρά, τα οποία αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της διατροφής των Αμερικανών – μπορούν να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην υγεία του εγκεφάλου. Ακόμη και ο τρόπος που ένα φαγητό ετοιμάζεται ή συσκευάζεται, όπως τα πλαστικά δοχεία που περιέχουν επιβλαβής ουσίες όπως η δισφαινόλη Α (BPA), μια χημική ένωση που χρησιμοποιείται κυρίως στην κατασκευή των πλαστικών, μπορεί να επιτρέψει αν εισέλθουν τοξίνες που συνδέονται με διάφορες αρρώστιες.
Η Κίμπερλυ Σνόντγκρας, πιστοποιημένη διαιτητική διατροφολόγος και εκπρόσωπος τύπου για την Ακαδημία Διατροφής και Διαιτολογίας (Academy of Nutrition and Dietetics), είπε στους Epoch Times ότι αυτές οι τροφές μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντικές αλλαγές στον εγκέφαλο που συνδέονται με την κατάθλιψη και το άγχος.
«Οι κακές διατροφικές συνήθειες μειώνουν την φαιά ουσία και αλλάζουν τα επίπεδα νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο», εξήγησε.
Ωστόσο, μια δίαιτα υψηλής ποιότητας πλούσια σε φυτικές ίνες, πολυφαινόλες και αντιοξειδωτικά – όπως η Μεσογειακή δίαιτα – μπορεί να βελτιώσει το αποτέλεσμα για το άγχος και την κατάθλιψη.
Έρευνες υποδηλώνουν ότι καλύτερες δίαιτες συνδέονται με αυξημένη φαιά ουσία και μεγαλύτερο όγκο εγκεφάλου, συγκεκριμένα σε περιοχές όπως τον μετωπιαίο και τους κροταφικούς λοβούς, που σχετίζονται με την διαχείριση των συναισθημάτων και την επεξεργασία των πληροφοριών, και τον ιππόκαμπο, ο οποίος παίζει ρόλο στην γνωστική και επεξεργαστική ταχύτητα.
Η εμμονή με αρνητικές σκέψεις είναι ένας κύριος προγνωστικός παράγοντας της κατάθλιψης. Υπάρχει ένας ξεκάθαρος σύνδεσμος μεταξύ της εμμονής με αρνητικές σκέψεις και της μείωσης του όγκου της φαιάς ουσίας και την αύξηση της συγκέντρωσης του γλουταμινικού οξέως (ενός νευροδιαβιβαστή υπεύθυνου για την μνήμη, την ρύθμιση της διάθεσης και την γνώση). Παρόλο που η δίαιτα και η εμμονή με αρνητικές σκέψεις σχετίζονται και τα δύο με την δομή και την λειτουργία του εγκεφάλου – με βάση την έρευνα – η εμμονή με αρνητικές σκέψεις δεν φαίνεται να σχετίζεται με την ποιότητα της δίαιτας. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η δίαιτα και η εμμονή με αρνητικές σκέψεις μπορούν παρόλα αυτά να περιορίζουν το ένα το άλλο μέσω κοινών διόδων, συμπεριλαμβανομένης και της νοητικής υγείας και της γνωστικής λειτουργίας.
Πιθανοί μηχανισμοί σε μια δίαιτα υψηλής ποιότητας μπορεί να περιλαμβάνουν την ρύθμιση του οξειδωτικού στρες, της φλεγμονής, του μικροβιώματος του εντέρου και την αντίδραση του σώματος στο στρες, ή τον άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων (hypothalamic-pituitary-adrenal axis – HPA).
Αναθεώρηση του 2023 στο περιοδικό Ageing Research Reviews υποδεικνύει ότι οι υγιείς διατροφικές συνήθειες και τα θρεπτικά συστατικά συνδέονται με πλεονεκτήματα τα οποία φαίνονται σε νευροαπεικονιστικά αποτελέσματα, επιδεικνύοντας μια προστατευτική δράση ενάντια στην γήρανση και τον νευροεκφυλισμό του εγκεφάλου. Αντιστρόφως, οι ανθυγιεινές δίαιτες συνδέονται με φτωχότερη γνωστική απόδοση και μείωση του εγκεφαλικού όγκου.
Οι ανθυγιεινές διατροφικές και διαιτητικές συνήθειες συνδέονται επίσης με αύξηση του β-αμυλοειδούς πεπτιδίου, το οποίο συσσωρεύεται ως χαρακτηριστικό της νόσου Αλτσχάιμερ.
Η παρατεταμένη τήρηση υγιεινών διατροφικών προτύπων φαίνεται να είναι συγκεκριμένα νευροπροστατευτική. Βοηθά στην μείωση της γνωστικής παρακμής λόγω γήρανσης με το να μειώνει την φλεγμονή, το οξειδωτικό στρες και την μεταβολική δυσλειτουργία ενώ παράλληλα ενισχύει την λειτουργία των αγγείων.
Τα αντιοξειδωτικά, οι πρωτεΐνες, οι φυτικές ίνες, τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα (polyunsaturated fatty acids – PUFAs) και οι βιταμίνες Β είναι συγκεκριμένα θρεπτικά συστατικά που σχετίζονται με την διατήρηση της ακεραιότητας του εγκεφάλου μέσω της μείωσης της φλεγμονής.
Οι καρδιαγγειακές ασθένειες και η υψηλή αρτηριακή πίεση είναι συγκεκριμένα καταστροφικές για την υγεία του εγκεφάλου και λειτουργούν ως σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη της άνοιας και της ήπιας γνωστικής εξασθένησης.
Οι διαιτητικές συνήθειες χαμηλές σε νάτριο και πλούσιες σε μαγνήσιο, ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, φρούτα, λαχανικά, σιτηρά ολικής άλεσης και ψάρια βοηθούν στη ρύθμιση της καρδιαγγειακής λειτουργίας και την διατήρηση υγιών επιπέδων αρτηριακής πίεσης.
Αντιθέτως, οι ανθυγιεινές διατροφικές συνήθειες συνδέονται με την αντίσταση της ινσουλίνης, η οποία συμβάλει στην αρτηριακή ακαμψία, την δυσλειτουργία του ενδοθηλίου και την αυξημένη φλεγμονή – παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο άνοιας και γνωστικής εξασθένησης.
Μετα-ανάλυση που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Clinical Nutrition τόνισε τον κρίσιμο ρόλο της φλεγμονής στην παθοφυσιολογία των διαταραχών της ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένης και της κατάθλιψης. Αυτή η ολοκληρωμένη μελέτη, η οποία περιλάμβανε πάνω από 100.000 συμμετέχοντες, δημιούργησε έναν σαφή σύνδεσμο μεταξύ των φλεγμονωδών διατροφών και του αυξημένου κινδύνου κατάθλιψης. Κατά συνέπεια, η τήρηση μιας αντιφλεγμονώδους δίαιτας μπορεί να είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος πρόληψης και παρέμβασης για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης και την μείωση των σχετικών κινδύνων.
Επιπροσθέτως, μια μετα-ανάλυση του 2023 αποκάλυψε έναν ισχυρό σύνδεσμο μεταξύ της κατανάλωσης των υπερ-επεξεργασμένων τροφών και του αυξημένου κινδύνου κατάθλιψης.
Τροφές για την υγεία του εγκεφάλου
Σύμφωνα με την Δρ Σουλάγκνα Μίσρα, είναι καλύτερο να αποφεύγεται τα φλεγμονώδη τρόφιμα όπως τα υπερβολικά κορεσμένα λιπαρά, τα επεξεργασμένα σάκχαρα, τα αναψυκτικά και τους χυμούς από τα μαγαζιά, το αλκοόλ και οποιαδήποτε τροφή μπορεί να ενεργοποιήσει τις όποιες δυσανεξίες ή αλλεργίες, καθώς αυτές μπορούν να χειροτερέψουν τα συμπτώματα τόσο της σωματικής όσο και της ψυχικής υγείας.
«Στερώντας ή περιορίζοντας υπερβολικά την χαρά – εκτός και εάν, βέβαια, είναι πραγματικά επιβλαβές ή τοξικό – μπορεί να κάνει μερικές δίαιτες μη βιώσιμες μακροχρόνια», πρόσθεσε.
Για να βελτιστοποιήσετε την υγεία του εγκεφάλου, επιμείνετε σε φρέσκα, ευπαθή τρόφιμα. Εστιάστε σε οργανικά, μη γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα, ακόρεστα πλήρη λιπαρά και ελάχιστα επεξεργασμένες τροφές. Επιλέξτε άπαχα κρέατα και ψάρια (ανάλογα με τις διατροφικές σας προτιμήσεις), μαζί με πολύχρωμα φρούτα και λαχανικά τα οποία είναι υψηλά σε φυτικές ίνες και πλούσια σε αντιοξειδωτικά.
«Δώστε προτεραιότητα στις επιλογές ‘από την παραγωγή στην κατανάλωση’ όποτε αυτό είναι δυνατόν, και στοχεύστε σε προϊόντα χωρίς φυτοφάρμακα», είπε η Δρ Μίσρα.
Η Σνόντγκρας συμβουλεύει να αποφεύγετε τα τρόφιμα φτωχά σε θρεπτικά συστατικά όπως το αλκοόλ και τα απλά σάκχαρα για την υποστήριξη της εγκεφαλικής και ψυχικής υγείας.
«Ενώ δεν χρειάζεται να τα εξαλείψετε πλήρως, είναι απαραίτητο να τα περιορίσετε. Ο εγκέφαλός σας θα σας ευχαριστήσει που μειώσατε τα επεξεργασμένα τρόφιμα που είναι υψηλά σε κορεσμένα λιπαρά, τρανς λιπαρά, πρόσθετο αλάτι και ζάχαρη, καθώς ο στόχος είναι να μειωθεί η φλεγμονή και το οξειδωτικό στρες», πρόσθεσε.
Αντιθέτως, συνιστά την επικέντρωση σε τροφές πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά όπως τα φυλλώδη πράσινα λαχανικά, τα μούρα, οι ξηροί καρποί, τα λιπαρά ψάρια (επιλέγοντας ποικιλίες χαμηλές σε υδράργυρο όπως ο σολομός, τα τιλάπια, οι σαρδέλες και ο μπακαλιάρος), η μαύρη σοκολάτα με τουλάχιστον 70% περιεκτικότητα σε κακάο και το τσάι χωρία ζάχαρη.
Πότε να αναμένετε αποτελέσματα
«Η αλλαγή της δίαιτας σας μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην υγεία σας. Ενώ δεν θα πρέπει να αναμένετε αποτελέσματα μέσα σε μια μέρα, η συνέπεια θα οδηγήσει σε αισθητές αλλαγές με τον καιρό. Να θυμάστε, όσο καλύτερα τρέφετε και φροντίζετε το σώμα σας, τόσο πιο πολύ θα ανταποκρίνεται», είπε η Σνόντγκρας.
Όταν κάνετε τις αρχικές διατροφικές αλλαγές, είναι σύνηθες για τους ανθρώπους να αισθάνονται αδιαθεσία, ειδικά εάν κάνουν απότομες αλλαγές, είπε η Δρ Μίσρα.
«Προσωπικά συνιστώ να κάνετε μικρές, βαθμιαίες αλλαγές. Η εξάσκηση οδηγεί σε πρόοδο, και θέλουμε αυτές οι αλλαγές να είναι βιώσιμες, και να γίνουν ένας τρόπος ζωής», σημείωσε.
Πρόσθεσε ότι οι βελτιώσεις μπορεί να γίνουν αισθητές μετά την πρώτη ή δεύτερη εβδομάδα και τυπικά γίνονται πιο έντονες την τρίτη εβδομάδα.
Ο καρκίνος είναι μια από τις κυριότερες αιτίες θανάτου παγκοσμίως, με σχεδόν 10 εκατομμύρια θύματα το 2022.
Μελέτη του 2008 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Pharmaceutical Research, το επίσημο περιοδικό της Αμερικανικής Ένωσης Φαρμακευτικών Επιστημόνων (American Association of Pharmaceutical Scientists), βρήκε πως μόλις το 5% με 10% των περιπτώσεων καρκίνου προκαλούνται από γενετικά ελαττώματα, ενώ πάνω από το 90% των περιπτώσεων σχετίζεται με το περιβάλλον και τον τρόπο ζωής. Επίσης, το 30% με 35% όλων των θανάτων λόγω καρκίνου σχετίζονται με την διατροφή.
Ο Τζανγκ Γουεϊτζούν, διατροφολόγος στο Συμβουλευτικό Κέντρο Διατροφής Κέτζι (Keji Nutrition Consultation Center), μοιράστηκε τις γνώσεις του για τη σχέση καρκίνου και δίαιτας, και έδωσε συστάσεις για το μαγείρεμα και τον τρόπο ζωής, που μπορούν να συμβάλλουν στην πρόληψη ανάπτυξης καρκίνου, στο πρόγραμμα «Health 1+1» του NTDTV.
Η διατροφή επηρεάζει πολλές μορφές καρκίνου
Έρευνες έχουν δείξει τις επιπτώσεις που έχουν οι διατροφικές επιλογές μας στην ανάπτυξη του καρκίνου, υπογραμμίζοντας τη σημασία της διατροφής στην πρόληψη της ασθένειας.
Καρκίνος του παχέος εντέρου
Ο καρκίνος του παχέος εντέρου επηρεάζεται σημαντικά από τις διατροφικές συνήθειες. Μια δίαιτα ελλιπής σε φυτικές ίνες λόγω χαμηλής πρόσληψης λαχανικών, φρούτων και σιτηρών ολικής άλεσης μπορεί να οδηγήσει σε μακροπρόθεσμη έκθεση των εντέρων σε τοξικές ύλες, αυξάνοντας τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου.
Υπερβολική πρόσληψη κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος αυξάνει επίσης τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου. Το επεξεργασμένο κρέας (περιλαμβάνοντας τα λουκάνικα, το ζαμπόν, το μπέικον, το παστό βοδινό, τα αλλαντικά, το κρέας σε κονσέρβα) έχει κατηγοριοποιηθεί ως καρκινογόνο Επιπέδου 1 από τον Διεθνή Οργανισμό Έρευνας του Καρκίνου (International Agency for Research on Cancer – IARC) του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ). Αν και έχει επιβεβαιωθεί ότι το επεξεργασμένο κρέας προκαλεί καρκίνο του παχέος εντέρου, η σχέση του με τον καρκίνο του στομάχου παραμένει ασαφής.
Το κόκκινο κρέας (χοιρινό, μοσχάρι και αρνί) κατηγοριοποιούνται ως καρκινογόνα Κλάσης 2Α από τον IARC. Η κατηγοριοποίηση βασίζεται σε κάποιες μελέτες που συνδέουν την υψηλή κατανάλωση κόκκινου κρέατος με την αύξηση κινδύνου για ορισμένους τύπους καρκίνου, και συγκεκριμένα του καρκίνου του παχέος εντέρου.
Καρκινογόνα Κλάσης 1 έχουν εδραιωμένους συσχετισμούς με τον καρκίνο στους ανθρώπους, ενώ τα καρκινογόνα Κλάσης 2 βασίζονται σε διάφορα επίπεδα αβεβαιότητας, με τα 2Α να έχουν πιο ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία από τα 2Β.
Επομένως, η συμβουλή είναι «Μην τρώτε κόκκινο κρέας κάθε μέρα» και όταν το τρώτε, να θυμάστε να το συνδυάζετε με τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες, όπως λαχανικά και φρούτα, για να μειώσετε τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου.
Καρκίνος του ήπατος
Σε καυτά, γεμάτα υγρασία περιβάλλοντα, η μη κατάλληλη αποθήκευση δημητριακών, ξηρών καρπών και φιστικιών μπορεί να οδηγήσει σε παραγωγή αφλατοξίνης. Κατηγοριοποιημένη ως καρκινογόνο Επιπέδου 1 από τον IARC, η αφλατοξίνη, μια εξαιρετικά δηλητηριώδης ουσία, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του ήπατος.
Συνιστάται η αποθήκευση ξηρών καρπών και σιτηρών που δεν καταναλώνονται σε σφραγισμένα σκεύη στο ψυγείο ή αποξηραμένα σε θερμοκρασία δωματίου.
Καρκίνος του στομάχου
Η κατανάλωση υπερβολικών ποσοτήτων αλμυρών τροφών, όπως τα αλλαντικά, το παστό ψάρι και τα τουρσιά, μπορεί να προκαλέσει ζημιά στον βλεννογόνο του στομάχου και να αυξήσει τον κίνδυνο μετάλλαξης των κυττάρων οδηγώντας σε καρκίνο. Ενισχύει επίσης την ανάπτυξη του ελικοβακτηρίδιου του πυλωρού, ένα είδος βακτηριδίου στο στομάχι, μια βασική αιτία καρκίνου του στομάχου.
Πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Gastric Cancer, η οποία παρακολούθησε 470.000 ανθρώπους για περίπου 11 χρόνια, έδειξε ότι αυτοί που πρόσθεταν συχνά αλάτι στα γεύματά τους έχουν 41% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του στομάχου σε σχέση με αυτούς που το έκαναν σπάνια έως καθόλου.
Καρκίνος του μαστού
Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PNAS τον Μάιο βρήκε ότι μια δίαιτα υψηλή σε λιπαρά είναι σημαντικός παράγοντας κινδύνου για την πρόοδο του καρκίνου, λόγω της καταστρεπτικής επίδρασης στα βακτήρια του εντέρου.
Μια ξεχωριστή ολοκληρωμένη έρευνα βρήκε ότι υψηλότερη πρόσληψη συνολικού λίπους και κορεσμένων λιπαρών συνδέεται με αύξηση του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του μαστού.
Καρκίνοι που σχετίζονται με την παχυσαρκία
Ένας τρόπος διατροφής που οδηγεί στην παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο για πάνω από 10 είδη καρκίνων, περιλαμβάνοντας τον καρκίνο του οισοφάγου, του ήπατος, των νεφρών, του στομάχου, του παχέος εντέρου, του προστάτη, των μαστών, της χολής και των ωοθηκών.
Η παχυσαρκία όχι μόνο ευνοεί το ξεκίνημα και τη διάδοση του καρκίνου, αλλά επιπλέον επιδεινώνει την πρόγνωση για πολλές μορφές καρκίνου.
4 συνήθειες που αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου
Ο Τζάνγκ επεσήμανε αρκετές διατροφικές συνήθεις που αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου:
Το μάσημα του καρπού αρίκα (Areca Nut)
Ο καρπός αρίκα, του οποίου κύριο δραστικό συστατικό είναι η arecoline, κατηγοριοποιείται ως καρκινογόνο Κλάσης 1 από τον IARC. Παρότι μασιέται για την ήπια τονωτική επίδρασή του, ερεθίζει και προκαλεί ζημιά στον βλεννογόνο του στόματος, προκαλώντας πιθανώς καρκίνο. Εναλλακτικές προτάσεις για αναζωογόνηση περιλαμβάνουν την κατανάλωση καφέ, το μάσημα μιας τσίχλας ή τη χρήση ενός στικ μέντας.
Κατάποση πολύ ζεστών ροφημάτων (κίνδυνος καρκίνου του οισοφάγου)
Τα υπερβολικά ζεστά ροφήματα ερεθίζουν και βλάπτουν τα κύτταρα του οισοφάγου, και η συνεχόμενη έκθεση σε αυτά αυξάνει τις πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου. Πάντα να αφήνετε το τσάι, τον καφέ ή τη σούπα σας να κρυώσει πριν την κατανάλωση.
Κατανάλωση μουχλιασμένων τροφίμων (κίνδυνος καρκίνου του ήπατος)
Αποφύγετε φρούτα με μουχλιασμένη φλούδα, καθώς η μούχλα μπορεί να έχει εισέλθει στο εσωτερικό. Είναι προτιμότερη η κατανάλωση μαγειρεμένου φαγητού εντός μίας ή δύο ημερών για να αποφύγετε την ανάπτυξη μούχλας.
Κατανάλωση αλκοόλ (κίνδυνος καρκίνου του γαστρεντερικού σωλήνα)
Το αλκοόλ κατηγοριοποιείται ως καρκινογόνο Κλάσης 1 από τον IARC. Ακόμη και μικρές ποσότητες που καταναλώνονται για μακρά περίοδο αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου. Το αλκοόλ είναι παράγοντας κινδύνου ανάπτυξης αρκετών ειδών καρκίνου, όπως ο καρκίνος του μαστού, του παχέος εντέρου, του στομάχου, του ήπατος, του παγκρέατος και του οισοφάγου.
Να τρώτε πριν και κατά τη διάρκεια της κατανάλωσης αλκοόλ συγκεκριμένα λαχανικά και φρούτα. Η εναλλαγή των αλκοολούχων με μη αλκοολούχα ποτά επίσης βοηθά στη μείωση των επιπτώσεων του αλκοόλ στον οργανισμό.
Μέθοδοι μαγειρέματος για τη μείωση του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου
Ορισμένες τεχνικές μαγειρέματος ευνοούν τη διατήρηση των θρεπτικών συστατικών των τροφών και τη, κατά συνέπεια, τη μείωση του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου. Ο κος Τζανγκ προτείνει:
Περιορίστε τον χρόνο μαγειρέματος
Το παρατεταμένο μαγείρεμα μειώνει τα θρεπτικά συστατικά. Ο στόχος εδώ είναι να διασφαλίσουμε ότι τα διάφορα συστατικά έχουν μαγειρευτεί πλήρως. Για αυτόν τον λόγο, συνιστάται να μαγειρεύονται πρώτα οι τροφές που χρειάζονται περισσότερη ώρα και να προστίθενται ύστερα οι τροφές που μαγειρεύονται γρήγορα, όπως τα λαχανικά.
Αποφύγετε το τηγάνισμα σε υψηλή θερμοκρασία
Το λίπος, όταν εκτίθεται σε υψηλές θερμοκρασίες, τείνει να παράγει λιπώδεις αναθυμιάσεις, οι οποίες είναι επίσης καρκινογόνα Κλάσης 2Α και αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου των πνευμόνων. Συνιστάται το τηγάνισμα σε μέτρια έως χαμηλή φωτιά, το μαγείρεμα στον ατμό ή το βράσιμο, που ελαχιστοποιούν την παραγωγή επιβλαβών ουσιών.
Ελαττώστε το ψήσιμο στη σχάρα και το βαθύ τηγάνισμα
Οι υψηλές θερμοκρασίες υπερθερμαίνουν τις πρωτεΐνες, παράγοντας καρκινογόνα Κλάσης 2Β, όπως πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες.
Αποφύγετε να καίτε το κρέας, περιορίστε την κατανάλωση ψητού κρέατος και συνδυάζετέ το με λαχανικά και φρούτα.
Δώστε προσοχή στα αμυλούχα τρόφιμα
Το βαθύ τηγάνισμα και το ψήσιμο αμυλούχων τροφίμων σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες παράγει ακρυλαμίδια, που είναι καρκινογόνα Κλάσης 2Α.
Συνήθειες που συμβάλλουν στην πρόληψη του καρκίνου
Ένας τρόπος ζωής που προλαμβάνει τον καρκίνο περιλαμβάνει τις εξής συνήθειες:
Μια απλή, ισορροπημένη διατροφή
Να τρώτε μέτριες μερίδες συχνά, δίνοντας έμφαση στα λαχανικά και τα φρούτα. Η υπερβολική κατανάλωση τροφής επιβαρύνει τον γαστρεντερικό σωλήνα, οδηγώντας πιθανώς σε γαστοοισοφαγική παλινδρόμηση ή γαστρικά έλκη, τα οποία είναι και τα δύο προάγγελοι καρκίνου.
Διαχείριση του βάρους
Η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο για πάνω από δέκα είδη καρκίνου. Μειώστε τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και ζάχαρη, και αυξήστε την πρόσληψη φρούτων και λαχανικών για τον έλεγχο του βάρους και την ελαχιστοποίηση της χρόνιας, χαμηλού επιπέδου φλεγμονής.
Κατανάλωση σπιτικού φαγητού
Το μη σπιτικό φαγητό συνήθως περιέχει πολλές θερμίδες, λιπαρά και σάκχαρα, αυξάνοντας τον κίνδυνο παχυσαρκίας και καρκίνου. Επιπροσθέτως, τα πλαστικά σκεύη που χρησιμοποιούνται συνήθως επιβαρύνουν περαιτέρω την υγεία.
Προτεραιότητα στη σωματική και ψυχική υγεία
Ο επαρκής ύπνος, η συχνή άσκηση και η διατήρηση μιας θετικής διάθεσης υποστηρίζουν τη σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Μια μετα-ανάλυση του 2020 βρήκε ότι ένας υγιεινός τρόπος ζωής – ο οποίος περιλαμβάνει μια σωστή δίαιτα, διαχείριση βάρους, φυσική δραστηριότητα, περιορισμένη κατανάλωση αλκοόλ και αποφυγή καπνίσματος – συνδέεται με σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης διαφόρων μορφών καρκίνου (συμπεριλαμβανομένων του καρκίνου της κύστης, των μαστών, του παχέος εντέρου, του ενδομητρίου, του οισοφάγου, των νεφρών, του ήπατος, των πνευμόνων, του ορθού και του στομάχου) κατά 17% με 58%.
Ο Παγκόσμιος οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) ανακοίνωσε την Δευτέρα πως έχει εγκρίνει το εμβόλιο Jynneos της Bavarian Nordic για τους εφήβους ηλικίας 12 έως 17 ετών, ένα δημογραφικό που αναγνωρίζεται ως ιδιαίτερα ευάλωτο για το ξέσπασμα του mpox.
Η απόφαση, η οποία δημοσιοποιήθηκε από το Reuters, ακολουθεί την ανακοίνωση του Αυγούστου του Π.Ο.Υ. σχετικά με μια ανανεωμένη παγκόσμια έκτακτη ανάγκη για την δημόσια υγεία λόγω του mpox. Η κίνηση αυτή στοχεύει στην διεύρυνση της πρόσβασης στο εμβόλιο εν μέσω ανερχόμενων ανησυχιών σχετικά με την ιογενή λοίμωξη.
Σύμφωνα με υπηρεσία ειδήσεων, η προεπιλογή του Π.Ο.Υ. για το εμβόλιο Jynneos (MVA-BN) εγκρίθηκε στης 8 Οκτωβρίου. Το εμβόλιο εγκρίθηκε αρχικά για χρήση σε ενήλικες τον περασμένο μήνα, δίνοντας πρόσβαση στις Αφρικανικές χώρες οι οποίες έχουν επηρεαστεί σημαντικά από τον mpox.
Η προεπιλογή του Π.Ο.Υ. επιβεβαιώνει ότι τα κρίσιμα φάρμακα τηρούν τα πρότυπα του οργανισμού όσον αφορά την ποιότητα, την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα. Αυτή η διαδικασία βοηθά τις Εθνικές Ρυθμιστικές Αρχές, συγκεκριμένα σε περιοχές όπως η Αφρική όπου οι πόροι είναι περιορισμένοι, με το να απλοποιεί την διαδικασία έγκρισης φαρμάκων.
Ο mpox, ο οποίος χαρακτηρίζεται από συμπτώματα παρόμοια με της γρίπης και από επώδυνες βλάβες, αναδείχθηκε ως παγκόσμια ανησυχία όταν ένα νέο στέλεχος εξαπλώθηκε από την Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό στις γειτονικές χώρες. Τα παιδιά, οι έφηβοι και τα άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο σοβαρής ασθένειας.
Εκτός από την πρόσφατη έγκριση του Π.Ο.Υ., η Ευρωπαϊκή Ένωση πρότεινε την χρήση του εμβολίου Jynneos για τους εφήβους το Σεπτέμβρη. Η Bavarian Nordic ετοιμάζεται να διεξάγει μια κλινική δοκιμή για να αξιολογήσει την ασφάλεια του εμβολίου σε παιδιά ηλικίας 2 έως 12 ετών, χρηματοδοτούμενη εν μέρη από τον Συνασπισμό για Καινοτομίες Ετοιμότητας Επιδημίας (Coalition for Epidemic Preparedness Innovations – CEPI), έναν παγκόσμιο συνεταιρισμό ο οποίος εργάζεται για την ταχεία ανάπτυξη εμβολίων και άλλων μέτρων αντιμετώπισης επιδημιών και κινδύνων πανδημίας. Η δοκιμή αναμένεται να ξεκινήσει τον Οκτώβρη.
«Συγχαίρουμε τον Ε.Ο.Φ. (Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων)για την ταχεία εξέταση και απόφαση να προτείνει την έγκριση του MVA-BN για τους εφήβους», είπε σε δήλωση ο Πωλ Τσάπλιν, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Bavarian Nordic. «Αυτό αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό ορόσημο στις προσπάθειές μας να κάνουμε το εμβόλιο μας διαθέσιμο για όλους τους πληθυσμούς και θα βοηθήσει να βελτιώσουμε την πρόσβαση για κάποια από τα πιο ευάλωτα άτομα που έχουν επηρεαστεί πιο πολύ από το συνεχιζόμενο ξέσπασμα του mpox στην Αφρική».
Ενώ η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των Η.Π.Α. έχει εγκρίνει το εμβόλιο Jynneos για τους ενήλικες 18 ετών και άνω από τον Μάιο, επέτρεψε την Emergency Use Authorization (Εξουσιοδότηση Χρήσης Έκτακτης Ανάγκης) για ενήλικες σε μεγαλύτερο κίνδυνο κατά την διάρκεια του ξεσπάσματος του mpox το 2022. Στην Ιαπωνία, ένα άλλο εμβόλιο mpox, το LC16, το οποίο ανέπτυξε η KM Biologics, έχει εγκριθεί για χορήγηση σε παιδιά.
Καθώς η παγκόσμια ανταπόκριση στον mpox συνεχίζει να εξελίσσεται, οι υγειονομικοί υπάλληλοι δηλώνουν την σημασία του εμβολιασμού για την μείωση της εξάπλωσης και την προστασία του ευάλωτου πληθυσμού.
Νέα μελέτη διαπίστωσε αύξηση των ψυχώσεων και της σχιζοφρένειας μεταξύ νεαρών ενηλίκων στον Καναδά που κάνουν χρήση κάνναβης.
Τα κρούσματα σχιζοφρένειας που συνδέονται με την κάνναβη έχουν σχεδόν τριπλασιαστεί στο διάστημα από το 2006 έως το 2022, με τους νεαρούς άνδρες 19-24 ετών να αντιμετωπίζουν τον υψηλότερο κίνδυνο. Η αύξηση συμπίπτει χρονικά με τη νομιμοποίηση της κάνναβης στο Οντάριο του Καναδά, τον Οκτώβριο του 2018.
Η νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο JAMA Network Open, ανέλυσε ιατρικά αρχεία περισσότερων από 13,5 εκατομμυρίων ανθρώπων στο Οντάριο. Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν στη συσχέτιση μεταξύ της χρήσης κάνναβης και της ανάπτυξης σχιζοφρένειας και ψύχωσης που δεν προσδιορίζεται διαφορετικά, πράγμα που σημαίνει ότι ένα άτομο έχει συμπτώματα ψύχωσης, αλλά όχι αρκετά ώστε να πληροί τα πλήρη κριτήρια για ψυχιατρική διάγνωση.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι το ποσοστό των περιπτώσεων σχιζοφρένειας που σχετίζεται με τον εθισμό στην κάνναβη αυξήθηκε από 3,7% σε 10,3% κατά τη διάρκεια της περιόδου των 16 ετών που αναφέρθηκαν.
Η πιο σημαντική άνοδος, που παρατηρήθηκε στους νεαρούς άνδρες μεταξύ 19 και 24 ετών, ήταν 18,9%, ενώ μια μικρή αλλά σημαντική αύξηση 1,8% εντοπίστηκε στις γυναίκες της ίδιας ηλικιακής ομάδας.
Η έρευνα υποδηλώνει ότι η THC ή τετραϋδροκανναβινόλη, το κύριο ψυχοδραστικό συστατικό της κάνναβης, μπορεί να επηρεάσει την απελευθέρωση και τη σηματοδότηση της ντοπαμίνης σε βασικές περιοχές του εγκεφάλου, συμβάλλοντας ενδεχομένως στην εμφάνιση ψυχωτικών συμπτώματα σε ευαίσθητα άτομα.
Τα δεδομένα αυτά έρχονται να προστεθούν στις αυξανόμενες ενδείξεις ότι η χρήση κάνναβης, ιδίως η βαριά χρήση, συνδέεται με τον κίνδυνο εμφάνισης ψύχωσης.
Η επίπτωση της ψύχωσης συμπίπτει με την ιατρική νομιμοποίηση
Σύμφωνα με τους ερευνητές, το ποσοστό των νέων περιπτώσεων σχιζοφρένειας που συνδέονται με τη χρήση κάνναβης εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια μιας περιόδου σημαντικής χαλάρωσης των κανονισμών για την κάνναβη στο Οντάριο.
Παρά την αύξηση, οι συγγραφείς δεν είδαν καμία σχέση μεταξύ της νομιμοποίησης της κάνναβης και της αύξησης της σχιζοφρένειας από τη χρήση κάνναβης για διασκέδαση.
«Η πολιτική έχει σημασία» – ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την έκθεση των ατόμων σε μια ποικιλία προϊόντων κάνναβης υψηλής περιεκτικότητας [σε THC], δήλωσε η Δρ Τζόντι Μ. Γκίλμαν, αναπληρώτρια καθηγήτρια ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, σε σχόλιο που δημοσιεύθηκε στο JAMA Network Open.
«Καθώς η νομιμοποίηση της κάνναβης γίνεται πιο διαδεδομένη και η αγορά της κάνναβης αναπτύσσεται γοργά, πραγματοποιείται ένα φυσικό πείραμα έκθεσης του πληθυσμού στις αγορές κάνναβης», δήλωσε η ίδια.
Η Δρ Γκίλμαν επεσήμανε ότι τα αποτελέσματα αυτά υποδεικνύουν τον περίπλοκο χαρακτήρα των επιπτώσεων της νομιμοποίησης της κάνναβης στην ψυχική υγεία.
«Τα ευρήματα αυτά […] αναδεικνύουν τις μεθοδικές προκλήσεις της σύνδεσης της βιολογικής αιτιότητας μιας σύνθετης ψυχιατρικής νόσου, όπως η σχιζοφρένεια, με μια αλλαγή πολιτικής για την κάνναβη.»
Οι ερευνητές της μελέτης δήλωσαν ότι υπάρχουν τρεις βασικές προκλήσεις στη σύνδεση των αποτελεσμάτων της ψυχικής υγείας με τις αλλαγές της πολιτικής για τα ναρκωτικά.
Η πρώτη είναι ότι μπορεί να χρειαστούν χρόνια για να παρατηρηθούν αλλαγές στον πληθυσμό μετά τη νομιμοποίηση της κάνναβης. Η δεύτερη αφορά την καθιέρωση ενός σαφούς χρονοδιαγράμματος μεταξύ της χρήσης κάνναβης και των ψυχωτικών συμπτωμάτων. Τέλος, η ισχύς και ο τύπος των προϊόντων κάνναβης που χρησιμοποιούνται είναι συνήθως ασαφής.
Μελέτες φαρμάκων χρηματοδοτούμενες από τους κατασκευαστές αυτών τείνουν να υποστηρίζουν υψηλότερη αποτελεσματικότητα των φαρμάκων από τις μελέτες που δεν χρηματοδοτούνται από την κατασκευάστρια εταιρία, βρίσκει νέα αναφορά που δημοσιεύθηκε στο Journal of Political Economy (Περιοδικό Πολιτικής Οικονομίας) στης 7 Οκτωβρίου.
Η αναφορά ανακάλυψε ένα «εφέ χορηγίας» που τείνει να μεροληπτεί υπέρ των χρηματοδοτούμενων μελετών σχετικά με την αναφορά υψηλότερης αποτελεσματικότητας των φαρμάκων. Ο συγγραφέας δεν μπόρεσε να βρει διαφορές στον σχεδιασμό της μελέτης μεταξύ αυτών που χρηματοδοτούνταν από τις εταιρίες φαρμάκων και εκείνες που δεν έλαβαν χρηματοδότηση.
«Αφαιρώντας το εφέ χορηγίας θα μείωνε την διαφορά στην αποτελεσματικότητα […] κατά περίπου 50%», αναφέρει στην έρευνά της η Ταμάρ Όοστρομ, αναπληρώτρια καθηγήτρια οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας του Οχάιο.
«Αυτό το αποτέλεσμα ήταν μεγαλύτερο από ότι περίμενα», είπε στους Epoch Times η Όοστρομ μέσω email. «Τα αποτελέσματά μου υποδηλώνουν ότι οι χορηγούμενες δοκιμές θα πρέπει να μειωθούν σημαντικά.»
Είπε πως η διαφορά των αποτελεσμάτων μεταξύ των χρηματοδοτούμενων και των μη μπορεί να συμβαίνει επειδή «οι κατασκευαστές διεξάγουν πολλαπλές δοκιμές και δημοσιεύουν επιλεκτικά αυτές που είναι πιο ευνοϊκές για το φάρμακο».
Ακόμη και μια μικρή επίδραση μεροληψίας από την χρηματοδότηση θα μπορούσε να επηρεάσει την χρήση του φαρμάκου, σημείωσε.
«Εάν κάποια από τα αποτελέσματα από μια κλινική δοκιμή είναι μεροληπτικά, οι ασθενείς πιθανών να λαμβάνουν ένα λιγότερο αποτελεσματικό φάρμακο για αυτούς, ή μπορεί να λαμβάνουν ένα φάρμακο όταν μια εναλλακτική θεραπεία ίσως να είναι πιο ωφέλιμη», είπε η Όοστρομ.
Η έρευνά της ανέλυσε τα δημοσιευμένα έγγραφα από 509 δοκιμές και 1.215 ομάδες θεραπείας (ομάδες συμμετεχόντων). Οι περισσότερες δοκιμές δημοσιεύθηκαν αφού το φάρμακο έλαβε έγκριση από την Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων (Food and Drug Administration – FDA) των Η.Π.Α. Περίπου τα ¾ αυτών που εξετάστηκαν ήταν για αντικαταθλιπτικά, με το εναπομείναν ¼ για αντιψυχωτικά φάρμακα.
«Η μελέτη μου είναι η πρώτη που εξετάζει την επίδραση της οικονομικής χορηγίας στην έκβαση με το να συγκρίνει άμεσα ένα μεγάλο μέρος δοκιμών στις οποίες οι ακριβώς ίδιες ομάδες δοκιμάζονται με διαφορετικά οικονομικά ενδιαφέροντα», είπε η Όοστρομ.
Οι δοκιμές που συγκρίνουν φάρμακα διαφέρουν ανάλογα της χορηγίας
Η Όοστρομ εξέτασε δύο κύρια είδη δοκιμών φαρμάκων: φάρμακα που συγκρίνονται με εικονικά φάρμακα και φάρμακα που συγκρίνονται με άλλα φάρμακα.
Βρήκε πως η επίδραση της χορηγίας από την εταιρία του φαρμάκου ήταν πιο έντονη στις δοκιμές εικονικών φαρμάκων.
Υπάρχουν πολλαπλά πλεονεκτήματα για τα αποτελέσματα που ευνοούν την επίδραση ενός φαρμάκου.
«Δοκιμές στις οποίες το φάρμακο του κατασκευαστή φαίνεται να είναι πιο αποτελεσματικό είναι πιο πιθανό να δημοσιευθούν», είπε η Όοστρομ.
Αυτές οι δοκιμές που δημοσιοποιήθηκαν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την προώθησή τους προς τους ιατρούς. Οι συνταγογραφήσεις επίσης τείνουν να αυξάνονται ανάλογα με τις ευνοϊκές κλινικές δοκιμές.
Η Όοστρομ παρέθεσε μια μελέτη του 2023 η οποία βρήκε πως όταν μια κλινική δοκιμή ευνοεί σημαντικά ένα φάρμακο, «υπάρχει μεγάλη και άμεση αύξηση στην ζήτησή του».
Οι δοκιμές που εξέτασε η Όοστρομ περιελάμβαναν κατά μέσο όρο 100 συμμετέχοντες, με μέσο όρο ηλικίας τα 42 έτη. Η διανομή του φύλου ήταν σχεδόν ίση, με το 51% των συμμετεχόντων να είναι γένους θηλυκού.
Μελέτη περίπτωσης: Effexor εναντίων Prozac
Ως παράδειγμα μεροληψίας, η Όοστρομ παρουσίασε την περίπτωση του Effexor, ενός αντικαταθλιπτικού που παρουσιάστηκε το 1993 από την εταιρία Wyeth Pharmaceuticals. Τα επόμενα 15 χρόνια, η εταιρία χρηματοδότησε 14 τυχαιοποιημένες ελλεγχόμενες δοκιμές συγκρίνοντας την αποτελεσματικότητα του Effexor με τον αντίπαλό του, το Prozac. Σε 12 από αυτές τις δοκιμές, που χρηματοδοτήθηκαν εξολοκλήρου από την Wyeth, το Effexor βρέθηκε να είναι πολύ πιο αποτελεσματικό.
Ωστόσο, όταν το Effexor και το Prozac συγκρίθηκαν με εναλλακτική χρηματοδότηση, μόνο μία από τις τρεις δοκιμές βρήκε το Effexor να είναι πιο αποτελεσματικό.
«Κάθε μια από αυτές τις δοκιμές είναι μια διπλά τυφλή τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή (double-blind RCT) που συγκρίνει τα δύο ακριβώς ίδια μόρια και εξετάζει τα ίδια τυπικά αποτελέσματα», γράφει στην έρευνά της η Όοστρομ.
Απόψεις ειδικών πάνω στην μεροληψία της έρευνας
Η μελέτη επιβεβαιώνει ότι η χρηματοδότηση των μελετών επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το σχεδιασμό και τα αποτελέσματά τους, είπε στους Epoch Times ο Δρ Τσαντ Σάβατζ, ειδικός στην Παθολογία και ιδρυτής του κέντρου YourChoice Direct Care.
«Έχουν γίνει πολλές προσπάθειες ανά τα χρόνια για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου, όπως το να απαιτείται η οικονομική διαφάνεια από τους συγγραφείς, αλλά καμία δεν έχει καταφέρει να εξαλείψει πλήρως την μεροληψία που μπορεί να υπάρξει», είπε ο Δρ Σάβατζ.
Αυτή η μεροληψία συχνά πηγάζει από το «ένστικτο αυτο-επιβίωσης των ερευνητών, οι οποίοι βρίσκονται σε μια συνεχή αναζήτηση χρηματοδότησης» ή πιθανής ανεργίας, πρόσθεσε.
«Η επίλυση αυτού του προβλήματος είναι μια μεγάλη πρόκληση», είπε. «Μια πιθανή λύση είναι να επιστρέψουμε στην αρχή της αναπαραγωγικότητας, τον θεμέλιο λίθο της επιστήμης. Εάν ένα εύρημα είναι έγκυρο, θα πρέπει να μπορεί να αναπαραχθεί μέσα από πολλαπλές μελέτες που διεξάγονται από διαφορετικούς ερευνητές, με διάφορες πηγές χρηματοδότησης, και να δημοσιεύονται σε διάφορα περιοδικά.»
Σύμφωνα με τον Δρ Πήτερ Κ. Γκέτζσε, καθηγητή σχεδιασμού κλινικής έρευνας και ανάλυσης στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, η μεροληψία στις δοκιμές χορηγούμενες από την βιομηχανία είναι τεράστια.
«Σε κατά μέτωπο δοκιμές όπου το Prozac ήταν το φάρμακο ενδιαφέροντος, σημαντικά περισσότερη ασθενείς βελτιώθηκαν με το Prozac παρά στις δοκιμές όπου το Prozac ήταν το φάρμακο σύγκρισης», είπε ο Γκέτζσε στους Epoch Times.
Παρέθεσε μια μελέτη του 2004 η οποία ανακάλυψε συστηματική μεροληψία στην αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας του Prozac, ενός από τα πρώτα αντικαταθλιπτικά στην αγορά. Το Prozac είναι η εμπορική ονομασία της φλουοξετίνης.
Οι Epoch Times επικοινώνησαν με την Eli Lilly, την κατασκευάστρια εταιρία του Prozac, και την Pfizer, στην οποία ανήκει τώρα το Effexor, για σχολιασμό.
Επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ένα απλό ρινικό σπρέι που περιέχει ωκυτοκίνη, κοινώς γνωστή ως «ορμόνη της αγάπης», μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της απάθειας που συχνά πλήττει ασθενείς που πάσχουν από έναν συγκεκριμένο τύπο άνοιας πρώιμης έναρξης.
Η μετωποκροταφική άνοια (Frontotemporal dementia-FTD) είναι μια κοινή μορφή άνοιας πρώιμης έναρξης που εμφανίζεται σε άτομα ηλικίας μεταξύ 40 και 65 ετών. Επηρεάζει τους μετωπιαίους και κροταφικούς λοβούς του εγκεφάλου, οδηγώντας σε προβλήματα με τη γλώσσα, τη συμπεριφορά και τη λήψη αποφάσεων.
Η απάθεια, ένα συχνό σύμπτωμα της νόσου, κάνει τους ασθενείς να χάνουν τα ενδιαφέροντα τους και να απομακρύνονται από τους αγαπημένους τους.
Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν αποδεδειγμένες θεραπείες για τα κυρίαρχα συμπτώματα της FTD, περιλαμβανομένης της απάθειας.
«Η απάθεια είναι ένα από τα βασικά συμπτώματα της μετωποκροταφικής άνοιας, και συχνά το πρώτο που αναπτύσσεται», είπε σε δήλωση Τύπου η συν-επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ Ελίζαμπεθ Φίνγκερ, επιστήμονας στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Lawson του St Joseph’s Health Care London στο Οντάριο του Καναδά.
Αποτελέσματα της μελέτης
Η τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη δοκιμή φάσης 2 – η μεγαλύτερη του είδους της για την FTD, σύμφωνα με τους ερευνητές – διαπίστωσε ότι η θεραπεία με ωκυτοκίνη οδήγησε σε ήπια βελτίωση των συμπτωμάτων απάθειας, ενισχύοντας ενδεχομένως την εμπλοκή των ασθενών στις καθημερινές δραστηριότητες και τις σχέσεις.
Η μελέτη διεξήχθη σε 11 τοποθεσίες, στον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες, από το 2018 έως το 2023 με τη συμμετοχή 74 ασθενών. Η ομάδα θεραπείας λάμβανε δύο ημερήσιες δόσεις σπρέι ωκυτοκίνης κάθε τρίτη ημέρα, για έξι εβδομάδες.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν τα επίπεδα απάθειας χρησιμοποιώντας ένα ερωτηματολόγιο που αξιολογούσε 12 νευροψυχιατρικά συμπτώματα. Τα αποτελέσματα έδειξαν βελτίωση των συμπτωμάτων απάθειας μεταξύ εκείνων που λάμβαναν ωκυτοκίνη σε σύγκριση με εκείνους που λάμβαναν εικονικό φάρμακο, αν και η βελτίωση περιγράφηκε ως ήπια.
Οι φροντιστές παρατήρησαν ότι οι ασθενείς έκαναν ενέργειες που προηγουμένως μπορεί να είχαν παραμελήσει, όπως το να καλούν μέλη της οικογένειας ή να φτιάχνουν καφέ. «Ακόμη και μικρά πράγματα όπως αυτά κάνουν τεράστια διαφορά», δήλωσε η συν-επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ Κρίστυ Κόλμαν, επικεφαλής ερευνητικών εργασιών στο Schulich Medicine & Dentistry, σε δελτίο Τύπου. «Αν είστε παντρεμένοι με κάποιον που αδιαφορεί για εσάς και την ευημερία σας, το να έχετε αυτές τις μικρές αναλαμπές είναι σημαντικό.»
Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στο The Lancet Neurology.
Η «ορμόνη της αγάπης»
Η ωκυτοκίνη είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία κοινωνικών δεσμών, τη συναισθηματική ρύθμιση και την κινητοποίηση, δήλωσε στην εφημερίδα Epoch Times ο Δρ Μάικλ Τζενοβέζε, επικεφαλής ιατρός του τμήματος συμπεριφορικής υγείας της Access TeleCare, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη.
Η ορμόνη παράγεται στον υποθάλαμο και απελευθερώνεται σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένης της αμυγδαλής και του προμετωπιαίου φλοιού, όπου είναι απαραίτητη για την επεξεργασία των συναισθημάτων και τη δημιουργία κοινωνικών δεσμών.
«Στη μετωποκροταφική άνοια, ένα από τα πιο συνηθισμένα και δύσκολα συμπτώματα είναι η απάθεια, η οποία κάνει τους ασθενείς να αποσυνδέονται από τις δραστηριότητες και τους αγαπημένους τους, ακόμη και να αδιαφορούν για την φροντίδα του εαυτού τους», σημείωσε.
Οι έρευνες δείχνουν ότι η ωκυτοκίνη μπορεί ενδεχομένως να μειώσει την απάθεια, ιδίως σε άτομα με παθήσεις όπως η FTD, μειώνοντας την απελευθέρωση κορτιζόλης και το άγχος ως απάντηση στο κοινωνικό στρες, αυξάνοντας την ικανότητα ερμηνείας των ψυχικών καταστάσεων, ενισχύοντας την αναγνώριση των συναισθημάτων και αυξάνοντας το επίπεδο εμπιστοσύνης στις καθιερωμένες σχέσεις.
Ωστόσο, ο Δρ Τζενοβέζε προειδοποίησε ότι η έρευνα βρίσκεται ακόμη σε αρχικό στάδιο και χρειάζονται περισσότερες μελέτες για να επιβεβαιωθεί πόσο αποτελεσματικά και μακροχρόνια μπορεί να είναι αυτά τα πρώτα ευρήματα.
Πιθανοί κίνδυνοι και παρενέργειες
Ενώ η ωκυτοκίνη παράγεται φυσικά στο σώμα, η χρήση της στην ιατρική θεραπεία δεν είναι εντελώς ακίνδυνη, επεσήμανε ο Δρ Τζενοβέζε. Παρενέργειες όπως ναυτία, πονοκέφαλοι ή ήπιες αλλεργικές αντιδράσεις είναι πιθανές. Η ωκυτοκίνη μπορεί επίσης να εντείνει τα αρνητικά συναισθήματα σε ορισμένους ανθρώπους.
Ο τρόπος με τον οποίο οι ασθενείς με FTD θα ανταποκριθούν στη θεραπεία με ωκυτοκίνη αποτελεί ανησυχία.
«Δεδομένου ότι η μετωποκροταφική άνοια επηρεάζει τον εγκέφαλο με πολύπλοκους τρόπους, δεν γίνεται να αντιδρούν όλοι οι ασθενείς με τον ίδιο τρόπο», σημείωσε, προσθέτοντας ότι καθώς οι έρευνες για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της χρήσης της ωκυτοκίνης σε νευροεκφυλιστικές ασθένειες είναι περιορισμένες, το προφίλ ασφαλείας της βρίσκεται ακόμη υπό μελέτη.
«Λόγω αυτών των αβεβαιοτήτων, οι ασθενείς θα πρέπει να χρησιμοποιούν την ωκυτοκίνη μόνο υπό αυστηρή ιατρική παρακολούθηση για τον έλεγχο τυχόν ανεπιθύμητων ενεργειών», δήλωσε ο Δρ Τζενοβέζε.
Άλλες πηγές υποστήριξης
Ορισμένοι φροντιστές που συμμετείχαν στην έρευνα αυτή ανέφεραν στους ερευνητές ότι παρατήρησαν αλλαγές στη συμπεριφορά των ασθενών μετά τη δοκιμή, όπως το να τηλεφωνούν σε μέλη της οικογένειας ή να φτιάχνουν καφέ για τον/την σύζυγό τους, πράγματα που δεν τα σκέφτονταν πριν.
Στη θεραπεία της FTD, φροντιστής είναι ο/η σύζυγος, το μέλος της οικογένειας ή ο στενός φίλος που συμμετέχει ενεργά στη φροντίδα και την υποστήριξη ενός ατόμου που έχει διαγνωστεί με FTD, και ο οποίος αναλαμβάνει την ευθύνη της διαχείρισης των καθημερινών δραστηριοτήτων, της παροχής συναισθηματικής υποστήριξης, της επικοινωνία με τους γιατρούς για λογαριασμό του ασθενούς, κ.ά.
Οι ασθενείς με άνοια συχνά δυσκολεύονται να συμμετάσχουν σε κοινωνικές δραστηριότητες, να ακολουθήσουν μια ρουτίνα ή να ζητήσουν βοήθεια όταν χρειάζεται.
«Εδώ είναι που τα μέλη της οικογένειας, οι φροντιστές και τα δίκτυα υποστήριξης καθίστανται απαραίτητοι για τη διατήρηση της ποιότητας ζωής του ασθενούς», δήλωσε ο Δρ Τζενοβέζε.
«Ας υποθέσουμε ότι η ωκυτοκίνη αποδεικνύεται αποτελεσματική θεραπεία», είπε. «Σε αυτή την περίπτωση, ο ιφροντιστές μπορεί να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση των πλεονεκτημάτων της – βοηθώντας τον ασθενή να εντάξει τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις στη ρουτίνα του και διασφαλίζοντας ότι παραμένει δεσμευμένος.»
Δεδομένου ότι η μετωποκροταφική άνοια είναι μια προοδευτική πάθηση, η θεραπεία δεν μπορεί να περιορίζεται σε φαρμακευτική αγωγή, δήλωσε ο Δρ Τζενοβέζε.
Ένας συνδυασμός δομημένης ιατρικής φροντίδας, στρατηγικών συμπεριφοράς και ισχυρής συμμετοχής των φροντιστών είναι το κλειδί για να μπορέσουν οι ασθενείς να διαχειριστούν τα συμπτώματά τους και να διατηρήσουν την καλύτερη δυνατή ποιότητα ζωής, επεσήμανε.
«Η φροντίδα για την FTD δεν αφορά μόνο τον ασθενή, αλλά και το σύστημα υποστήριξης που δομείται γύρω του», κατέληξε. «Οι φροντιστές παρέχουν τη συνέχεια, την ενθάρρυνση και τη δομή που καθιστούν τη διαχείριση αυτής της δύσκολης νόσου πιο αποτελεσματική».
Τόσο η Δρ Κόλμαν όσο και η Δρ Φίνγκερ αναγνώρισαν την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα στη θεραπεία της FTD.
«Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πολλά [ευρήματα] όσον αφορά την τεκμηριωμένη διαχείριση των συμπτωμάτων, για οποιοδήποτε σύμπτωμα της FTD, συμπεριλαμβανομένης της απάθειας», δήλωσε η Δρ Κόλμαν σε διαφορετικό δελτίο Τύπου.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι η μελέτη αυτή αποτελεί το επιστέγασμα 15 ετών εργασίας με στόχο την εύρεση αποτελεσματικών παρεμβάσεων για τους ασθενείς με μετωποκροταφική άνοια και τους φροντιστές τους. Η Δρ Φίνγκερ υπογράμμισε τη σημασία της μελέτης: «Πρόκειται για ένα συναρπαστικό βήμα προς τα εμπρός για την ανάπτυξη συγκεκριμένων θεραπειών για τα νευροψυχιατρικά συμπτώματα της FTD».
Εάν αποφεύγετε τη γλουτένη επειδή αναστατώνει το πεπτικό σας σύστημα, αλλά εξακολουθείτε να υποφέρετε από συχνά αέρια και φούσκωμα, θα μπορούσε στην πραγματικότητα να έχετε δυσανεξία στους σακχαρίτες φρουκτόζης.
Το σιτάρι περιέχει μια σειρά από ουσίες που μπορεί να προκαλέσουν δυσάρεστα συμπτώματα. Εκτός από τις πρωτεΐνες σίτου όπως η γλουτένη, το σιτάρι περιέχει επίσης σακχαρίτες φρουκτόζης (fructans) — φυσικούς υδατάνθρακες που βρίσκονται σε διάφορα φυτά σε ποικίλες ποσότητες.
Πολλοί άνθρωποι με γαστρεντερικά προβλήματα αισθάνονται καλύτερα όταν αποφεύγουν τη γλουτένη, απλώς και μόνο επειδή κόβουν μια σημαντική πηγή σακχαριτών φρουκτόζης.
Όπως αποκαλύπτουν έρευνες, φαίνεται πως η κακή φήμη της γλουτένης οφείλεται τελικά εν μέρει στους σακχαρίτες φρουκτόζης.
Ανοδική τάση σε προβλήματα γλουτένης
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους κάποιος μπορεί να είναι ευαίσθητος στη γλουτένη— πολύ καλά κατανοητοί, εκτός από τη μυστηριώδη ευαισθησία γλουτένης/σίτου που δεν σχετίζεται με κοιλιοκάκη (celiac). Δεν υπάρχει τρόπος εξέτασης ούτε κανένας σαφής μηχανισμός, και τα συμπτώματα αλληλεπικαλύπτονται με άλλες καταστάσεις όπως η ασθένεια της κοιλιοκάκης.
Η κοιλιοκάκη είναι ο σοβαρότερος λόγος για την αποφυγή σίτου ή γλουτένης. Είναι μια αυτοάνοση διαταραχή κατά την οποία η γλουτένη βλάπτει το λεπτό έντερο, προκαλεί μακροχρόνια πεπτικά συμπτώματα και εμποδίζει την απορρόφηση θρεπτικών ουσιών.
Αλλεργία στο σιτάρι παθαίνουμε όταν το ανοσοποιητικό σύστημα ανταποκρίνεται στο σιτάρι δημιουργώντας αντισώματα ανοσοσφαιρίνης Ε (IgE), τα οποία απελευθερώνουν χημικές ουσίες που επηρεάζουν τη μύτη, το λαιμό, τους πνεύμονες ή το δέρμα.
Η ευαισθησία στη γλουτένη μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα τόσο στο έντερο όσο και στο ανοσοποιητικό σύστημα, δήλωση η Ελίζαμπεθ Μπόχαμ, ιατρός και διαιτολόγος που ειδικεύεται στη λειτουργική ιατρική, σε συνέντευξη μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος στην Epoch Times. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν κόπωση, έκζεμα, κνησμώδες δέρμα, θολή διάνοια, πόνο στις αρθρώσεις, πονοκεφάλους και εντερικά συμπτώματα , όπως φούσκωμα, αέρια, διάρροια, δυσκοιλιότητα και πόνο.
Τα άτομα με δυσανεξία στους σακχαρίτες φρουκτόζης ανταποκρίνονται στο σιτάρι με μη ανοσοποιημένη αντίδραση, που σημαίνει ότι τα συμπτώματα περιορίζονται στο έντερο.
Η δυσανεξία στους σακχαρίτες φρουκτόζης προκαλείται από μια ανισορροπία των μικροβίων του εντέρου, συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης εκείνων που χωνεύουν τους υδατάνθρακες. Αυτό προκαλεί τη ζύμωση των ινών στο έντερο, προκαλώντας αέρια, φούσκωμα, πόνο και μεταβολές στις κινήσεις του εντέρου όπως η διάρροια ή η δυσκοιλιότητα.
Η περίπλοκη φύση των σακχαριτών φρουκτόζης
Οι σακχαρίτες φρουκτόζης είναι ένας τύπος FODMAP, ένα ακρωνύμιο για ζυμώσιμους ολιγοσακχαρίτες, δισακχαρίτες, μονοσακχαρίτες και πολυόλες. Αυτά είναι υδατάνθρακες μικρής αλυσίδας που απορροφούνται σε μικρό βαθμό από το λεπτό έντερο. Άλλες FODMAP είναι συνήθως μεμονωμένα μόρια, με κάποιες αλκοόλες ζάχαρης, όπως η σορβιτόλη και η μανιτόλη, και άλλες είναι απλά σάκχαρα, όπως η φρουκτόζη και η λακτόζη.
Οι FODMAP σακχαρίτες φρουκτόζης είναι μια αλυσίδα μορίων σακχάρου φρουκτόζης με μόριο σακχάρου γλυκόζης στο τέλος. Η ποικιλία του μήκους και της δομής τους καθιστά τη μέτρησή τους περίπλοκη.
Οι FODMAP υπάρχουν σε διάφορες ομάδες τροφίμων. Οι σακχαρίτες φρουκτόζης βρίσκονται σε μια ευρύτερη ποικιλία ομάδων τροφίμων σε σχέση με άλλα τρόφιμα FODMAP, συμπεριλαμβανομένων των σπόρων, των φρούτων και των λαχανικών. Αυτό μπορεί να δυσκολέψει την εξάλειψη των σακχαριτών φρουκτόζης από τη διατροφή.
Τα τρόφιμα με γλουτένη και σακχαρίτες φρουκτόζης είναι κυρίως το σιτάρι, το κριθάρι, η σίκαλη και το σπελτ.
Τα τρόφιμα χωρίς γλουτένη με σακχαρίτες φρουκτόζης περιλαμβάνουν φρούτα, όσπρια, λαχανικά και καρύδια – για παράδειγμα μπανάνες, σταφίδες, καρπούζι, ρεβίθια, μαύρα φασόλια, φασόλια, τεύτλα, λαχανάκια Βρυξελλών, ασκαλώνια, ρίζα κιχωρίου, πράσα, αμύγδαλα, κάσιους, και φιστίκια.
Ο κυριότερος ύποπτος είναι οι σακχαρίτες φρουκτόζης
Οι ασθενείς με ευαισθησία σε γλουτένη/σίτο άσχετης με κοιλιοκάκη βοήθησαν τους ερευνητές να εξετάσουν την υπόθεση ότι τα συμπτώματά τους μπορεί να οφείλονται στους σακχαρίτες φρουκτόζης και όχι στη γλουτένη.
Μια έρευνα του 2024, που δημοσιεύθηκε στο BMC Medicine, έδειξε ότι οι ασθενείς ήταν πιθανότερο να αντιδράσουν με γαστρεντερικά συμπτώματα μετά την κατανάλωση ράβδων σακχαριτών φρουκτόζης παρά μετά την κατανάλωση γλουτένης. Ωστόσο, οι ερευνητές δεν μπόρεσαν να βρουν τον ακριβή μηχανισμό.
Οι ερευνητές εξέτασαν τη σύνθεση των μικροβίων κοπράνων πριν και μετά από διατροφικές αλλαγές, αλλά δεν ανακάλυψαν μετατοπίσεις σε μικρόβια που να εξηγούν γιατί οι σακχαρίτες φρουκτόζης προκάλεσαν περισσότερα προβλήματα. Ένα πράγμα που έγινε εμφανές μεταξύ των 59 συμμετεχόντων στη μελέτη ήταν ότι η βακτηριακή σύνθεση ενός ατόμου φάνηκε να επηρεάζει τα γαστρεντερικά συμπτώματα.
Στους συμμετέχοντες δόθηκε τυχαία μια δίαιτα που περιείχε είτε γλουτένη είτε σακχαρίτες φρουκτόζης είτε πλασέμπο (καμουφλαρισμένο ως μπάρα μούσλι) — κάθε δίαιτα για επτά ημέρες. Μετά περνούσαν σε διαφορετική ομάδα, μέχρι να ολοκληρώσουν και τις τρεις δίαιτες.
Τα συμπτώματά τους αξιολογήθηκαν σε μια κλίμακα του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου (IBS): 13 άτομα έβαλαν στη γλουτένη τις υψηλότερες βαθμολογίες, 24 άτομα στους σακχαρίτες φρουκτόζης και 22 άτομα στην ψεύτικη μπάρα.
Τα αποτελέσματα απεικονίζουν μια κοινή παρανόηση των διαιτολόγων, σύμφωνα με την Άσλι Όσβαλντ, διαιτολόγο και ιδιοκτήτρια της Oswald Digestive Clinic.
«Είναι πολύ συνηθισμένο οι ασθενείς να πιστεύουν ότι φταίει η γλουτένη και μπορεί να συνεχίσουν να το σκέφτονται αν δεν συνεργάζονται με έναν διαιτολόγο της υγείας του εντέρου ή κάποιον που εξειδικεύεται σε αυτές τις πληροφορίες», δήλωσε στην Epoch Times.
Τα συμπτώματα που προκαλούνται από τους σακχαρίτες φρουκτόζης συνήθως χρειάζονται λίγες ημέρες έως μερικές εβδομάδες για να απομακρυνθούν, ενώ όσοι είναι ευαίσθητοι στη γλουτένη ενδέχεται να μην παρατηρήσουν βελτίωση για 21 ημέρες.
Δίαιτα εξάλειψης
Οι δίαιτες εξάλειψης είναι το χρυσό πρότυπο για τη διάγνωση των ευαισθησιών των τροφίμων, αν και ορισμένες δοκιμές χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση προβλημάτων με τρόφιμα γλουτένης ή FODMAP.
Εκτός από τις δοκιμές αλλεργίας για το σιτάρι και τη γλουτένη, οι οποίες δεν θα δείξουν αναγκαστικά ευαισθησίες, μπορείτε να εξεταστείτε για υπερανάπτυξη βακτηρίων του λεπτού εντέρου (SIBO). Το SIBO είναι μια ανισορροπία των βακτηρίων στο λεπτό έντερο και υποδεικνύει αντιδράσεις σε τρόφιμα με πολλές FODMAP.
Οι εξετάσεις, ωστόσο, δεν είναι πάντα αξιόπιστες, δηλώνει η Μπόχαμ.
«Συχνά ακολουθούμε μια χαμηλή διατροφή FODMAP για μια χρονική περίοδο και παρατηρούμε αν αυτό βοηθά με τα αέρια, τον πόνο, το φούσκωμα, τη διαταραχή, τη διάρροια και τη δυσκοιλιότητα», πρόσθεσε. «Αν βοηθά, τότε επαναφέρουμε μερικά από τα τρόφιμα υψηλών FODMAP.»
Οι δίαιτες εξάλειψης συνήθως διαρκούν δύο έως έξι εβδομάδες, λέει, και μπορεί να είναι χρήσιμο να συνεργαστείτε με έναν επαγγελματία για να επανεισαγάγετε τα τρόφιμα αργά και να παρακολουθήσετε τις αντιδράσεις σας.
Το Πανεπιστήμιο Monash, από όπου προέρχεται η δίαιτα χαμηλής ποσότητας FODMAP, έχει επίσης μια εφαρμογή που μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους στην εξάλειψη και επανεισαγωγή τροφίμων.
Η Όσβαλντ είπε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται να ψάξουν πολύ πίσω από τα συμπτώματά τους και συχνά δοκιμάζουν μια δίαιτα χωρίς γλουτένη, αισθάνονται πολύ καλύτερα και ποτέ δεν ξέρουν αν είναι το σιτάρι που προκαλεί την επιδείνωση.
Μπορεί να υπάρχουν και άλλοι παράγοντες, όπως το πόσο ψωμί και σιτάρι τρώει κάποιος και αν το αντικαθιστά με άλλους υδατάνθρακες, καθώς αυτό μπορεί να προκαλέσει ανισορροπίες του σακχάρου στο αίμα που μπορούν να οδηγήσουν σε φλεγμονώδη προβλήματα παρόμοια με αυτά που προκαλούν η γλουτένη και οι σακχαρίτες φρουκτόζης.
«Τα πράγματα δεν είναι άσπρα ή μαύρα, αφού οι άνθρωποι μπορούν να έχουν μια δυσανεξία στους σακχαρίτες φρουκτόζης και ευαισθησία στη γλουτένη ταυτόχρονα», δήλωσε η Όσβαλντ. «Είναι συχνά η ίδια διαδικασία εξάλειψης. Κόψτε το τρόφιμο και δείτε αν τα συμπτώματα βελτιώνονται.»
Η περιττή αποφυγή τροφίμων θα μπορούσε να εμποδίσει τη θεραπεία της γαστρεντερικής οδού. Εάν οι σακχαρίτες φρουκτόζης προκαλούν προβλήματα, η Μπόχαμ υποστηρίζει ότι ‘ίσως μπορέσετε τελικά να απολαύσετε τα οφέλη των πλούσιων σε ίνες τρφίμων σακχαριτών φρουκτόζης μετά από μια περίοδο εξάλειψης και επανεισαγωγής. Είναι απαραίτητα σε μια ισορροπημένη διατροφή.
«Μπορείτε να πάρετε τους απαραίτητους υδατάνθρακες από αμυλούχα λαχανικά (γλυκοπατάτες) και άλλους σπόρους χωρίς γλουτένη (κινόα και ρύζι) για παράδειγμα. Έτσι, δεν υπάρχουν μακροχρόνιοι κίνδυνοι στην αποφυγή γλουτένης», είπε. «Επιπλέον, τα τρόφιμα υψηλών FODMAP είναι προβιοτικά για το μικροβίωμα του εντέρου. Αυτό σημαίνει ότι αυτή η ίνα είναι καλή για την τροφοδότηση των υγιεινών μικροβίων στο έντερό μας.»
