ΕΥ ΖΗΝ

Κάθε καλοκαίρι ψάχνω για ένα δροσερό κοκτέιλ, που να είναι εύκολο να το φτιάξω την τελευταία στιγμή. Το κοκτέιλ Κύμα λάβας (Lava Flow), ένας συνδυασμός μπανάνας, φράουλας, χυμού ανανά και ρούμι, με εντυπωσίασε με την ομορφιά του και την αναμφισβήτητα νόστιμη γεύση του.

Δεδομένου ότι αυτό το κοκτέιλ είναι καινούργιο για μένα, επικοινώνησα με μερικούς φίλους (ο ένας ζει στη Χαβάη και ο άλλος ζούσε εκεί παλιότερα) για να μάθω περισσότερα γι’ αυτό και επειδή ήξερα ότι θα τους άρεσε πολύ.

Αυτό το κοκτέιλ δημιουργήθηκε στη Χαβάη τη δεκαετία του 1980 και θεωρείται συγγενές του strawberry daiquiri και της piña colada. Ωστόσο, αν και έχουν ομοιότητες, ο συνδυασμός μπανάνας και φράουλας κάνει το Κύμα λάβας μοναδικό. Συνήθως, στη Χαβάη, το ποτό σερβίρεται σε ποτήρι hurricane με το μείγμα μπανάνας ως βάση και τον πουρέ φράουλας χυμένο από πάνω για να μοιάζει με «λάβα». Για να γίνει ακόμα πιο εντυπωσιακό, γαρνίρεται με μια φέτα ανανά και ένα μαρασκίνο κεράσι για το τελείωμα.

Σε αυτή τη συνταγή, προτείνω να καταψύξετε φέτες μπανάνας. Διαπίστωσα ότι αυτό το επιπλέον βήμα βοηθά στη συνολική υφή, δημιουργώντας μια εξαιρετικά απαλή βάση μπανάνας. Ο χυμός ανανά προσθέτει μια πινελιά οξύτητας και ενισχύει την τροπική γεύση που έχει το ρούμι καρύδας, ενώ οι φρέσκες φράουλες δημιουργούν ισορροπία προσθέτοντας μια πινελιά γλυκύτητας.

Η γεύση του είναι τόσο ικανοποιητική όσο και η εμφάνισή του. Με μια μόνο γουλιά θα νιώσετε σαν να χαλαρώνετε δίπλα σε μία πισίνα, απολαμβάνοντας την εμβληματική θέα της Χαβάης ή ρεμβάζοντας το ηλιοβασίλεμα στον ορίζοντα.

Εναλλακτικές προτάσεις

Για όσους απέχουν από το αλκοόλ – και για τα παιδιά – φτιάξτε μία mocktail εκδοχή, αντικαθιστώντας το ρούμι με λίγο γάλα καρύδας.

Για πιο υγρό πουρέ, χρησιμοποιήσετε φρέσκες φράουλες αντί για κατεψυγμένες. Αυτό, βέβαια, περιορίζει χρονικά την παρασκευή του συγκεκριμένου ποτού.

Για επιπλέον γεύση και υφή, προσθέστε κομμάτια κατεψυγμένου ανανά (περίπου 1/4 του φλιτζανιού) στον πουρέ φράουλας.

Αποθήκευση και προετοιμασία

Μπορείτε να κόψετε τη μπανάνα και τις φράουλες σε φέτες και να τις αποθηκεύσετε σε μια σακούλα με φερμουάρ στην κατάψυξη εκ των προτέρων.
Για μεγαλύτερη ποσότητα, χρησιμοποιήστε τρεις ώριμες μπανάνες, 350 ml χυμό ανανά, 350 ml κρέμα καρύδας, 3 φλιτζάνια πάγο, 2 1/4 φλιτζάνια κατεψυγμένες φράουλες κομμένες στη μέση, 210 ml ρούμι καρύδας και 70 ml ρούμι light. Ακολουθήστε τις οδηγίες της συνταγής παρακάτω. Αυτή η ποσότητα είναι αρκετή για έξι κοκτέιλ. Γαρνίρετε με μαρασκίνο κεράσια και φέτες ανανά, προαιρετικά.

Κοκτέιλ Κύμα λάβας

Για 2 άτομα

Υλικά

• 1 μέτρια ώριμη μπανάνα
• 120 ml 100% χυμό ανανά
• 120 ml κρέμα καρύδας (όχι γάλα καρύδας)
• 1 φλιτζάνι πάγο
• 3/4 φλιτζανιού φράουλες κομμένες στη μέση, κατεψυγμένες ή φρέσκες (περίπου 85 γραμμάρια, αν είναι κατεψυγμένες μην τις ξεπαγώσετε)
• 70 ml ρούμι καρύδας (ή γάλα καρύδας)
• 70 ml ρούμι light (ή γάλα καρύδας)
• 2 κεράσια μαρασκίνο, για γαρνιτούρα (προαιρετικά)
• 2 φέτες ανανά, για γαρνιτούρα (προαιρετικά)

Εκτέλεση

Καλύψτε ένα ταψί ή πιάτο με λαδόκολλα. Ξεφλουδίστε και κόψτε την μπανάνα σε ροδέλες. Τοποθετήστε τις ροδέλες σε μία στρώση στο ταψί και καταψύξτε μέχρι να παγώσουν, περίπου μία ώρα.

Βάλτε δύο μεγάλα ποτήρια στο ψυγείο για να κρυώσουν. Εν τω μεταξύ, μεταφέρετε τις παγωμένες φέτες μπανάνας στο μπλέντερ, κατά προτίμηση υψηλής ταχύτητας. Προσθέστε 120 ml χυμό ανανά, 120 ml κρέμα καρύδας και ένα φλιτζάνι πάγο. Ανακατέψτε σε υψηλή ταχύτητα μέχρι να γίνει το μείγμα ομοιογενές, περίπου 1 λεπτό.

Μοιράστε το μείγμα στα ποτήρια. Βάλτε τα ποτήρια ξανά στην κατάψυξη.

Ξεπλύνετε γρήγορα το μπλέντερ. Ανακατέψτε 3/4 φλιτζανιού φράουλες κομμένες στη μέση, 120 ml ρούμι καρύδας και 120 ml ρούμι light στο μπλέντερ σε υψηλή ταχύτητα μέχρι να γίνει το μείγμα ομοιογενές, περίπου 2 λεπτά.

Ρίξτε αργά το μείγμα φράουλας στα ποτήρια. Το μείγμα φράουλας θα αρχίσει να πέφτει και να αναμιγνύεται με το μείγμα μπανάνας, δίνοντας την εντύπωση υγρής λάβας. Γαρνίρετε κάθε ποτήρι με μια φέτα φρέσκου ανανά και ένα μαρασκίνο κεράσι, αν θέλετε. Σερβίρετε αμέσως, με καλαμάκι για να το ανακατέψετε και να το πιείτε.

Της Janette Zepeda, TheKitchn.com

Για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου, βαριόμουν εύκολα. Το αίσθημα της πλήξης κλιμακώθηκε στο λύκειο και χειροτέρεψε προοδευτικά κατά τη διάρκεια του πανεπιστημίου και στα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής μου καριέρας.

Μπορούσα να τη γλιτώσω με την πλήξη για μεγάλο χρονικό διάστημα επειδή είχα καλή ψυχική υγεία, επιτρέποντάς μου να τα βγάζω πέρα με ελάχιστη προσπάθεια, και κυνηγούσα συνεχώς την καινοτομία και έπαιρνα την περσόνα ενός άντρα που αγαπούσε τη διασκέδαση και ήταν περιπετειώδης.

Το πρόβλημα με μια τέτοια ζωή είναι ότι δεν υπάρχει ποτέ αρκετός ενθουσιασμός για να εμποδίσει ένα άτομο που βαριέται εύκολα να βαρεθεί περισσότερο. Τελικά, οι δουλειές του σπιτιού πρέπει να γίνουν και οι ευθύνες να ολοκληρωθούν — τότε ο φόβος έρχεται.

Όσο πιο επιρρεπής είσαι στην πλήξη, τόσο περισσότερο αρχίζεις να μισείς να κάνεις «συνηθισμένα» πράγματα. Καταλήγεις να απεχθάνεσαι οτιδήποτε σε κουράζει και να ξοδεύεις όλη σου την ενέργεια ψάχνοντας για την επόμενη δόση ντοπαμίνης ή αποφεύγοντας τα βαρετά πράγματα που δεν θέλεις να κάνεις.

Ενώ δεν έχω απαλλαγεί εντελώς από την πλήξη στη ζωή μου, έχω σημειώσει καλή πρόοδο ενάντια στο είδος της χρόνιας πλήξης που υπονομεύει εντελώς το κίνητρό μου. Οι μάχες που δίνω σήμερα είναι κυρίως επειδή μερικές φορές ξεχνάω να «πάρω το φάρμακό μου».

Στην πραγματικότητα, το αντίδοτο στην πλήξη λειτουργεί απίστευτα καλά. Όταν ζω σύμφωνα με αυτούς τους κανόνες, η πλήξη μου υποχωρεί και όταν δεν το κάνω, ξανασηκώνεται. Ο λόγος που δεν ακολουθώ τις δικές μου συμβουλές είναι ένας συνηθισμένος λόγος — αυτά τα πρώτα βήματα είναι δύσκολα. Γίνεται λίγο χειρότερο πριν αρχίσεις να βλέπεις βελτίωση.

Ένα αντίδοτο 2 συστατικών για την πλήξη

Η θεραπεία για την πλήξη είναι να σταματήσεις να κυνηγάς συγκινήσεις και άνεση και να αρχίσεις να κάνεις απαιτητικές δραστηριότητες που φέρνουν διαρκείς απολαύσεις.

Εφόσον υπάρχουν πολλά σε αυτήν την πρόταση, επιτρέψτε μου να την αναλύσω σε δύο πρακτικές προτάσεις.

1. Σπάστε την εξάρτηση από εύκολες δόσεις ντοπαμίνης για ευτυχία
Σταματήστε να κυνηγάτε τις συγκινήσεις και τις ανέσεις που κάνουν τη σύγχρονη ζωή τόσο δελεαστική—αλλά και τόσο εθιστική. Οι γρήγορες δόσεις ντοπαμίνης, του χημικού αγγελιοφόρου στον εγκέφαλό σας που συνδέεται με την ευχαρίστηση και την προσμονή, είναι το ισοδύναμο του πρόχειρου φαγητού και των επιδορπίων σε μια δίαιτα. Σε μικρές δόσεις, προσθέτουν λίγη ποικιλία στη ζωή και σας δίνουν μια άμεση τόνωση. Αλλά όσο περισσότερο τα τρώτε, τόσο περισσότερο το σώμα σας τα λαχταρά, και πολύ σύντομα «απαιτείτε» μια συγκεκριμένη ποσότητα απλώς για να είστε ευτυχισμένοι.

Αν βαριέστε εύκολα, είναι δελεαστικό να πιάσετε το τηλέφωνό σας ή ένα σνακ ή οποιαδήποτε απόσπαση της προσοχής που είναι άμεσα διαθέσιμη — και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό — αυτό θα λύσει στιγμιαία το πρόβλημα της βαρεμάρας και θα σας κάνει να νιώσετε καλά. Το πρόβλημα είναι ότι ρυθμίζετε τον εγκέφαλό σας ώστε να περιμένει αυτές τις ανέσεις κάθε φορά που βαριέστε, και το επόμενο πράγμα που γίνεται: τίποτα δεν φαίνεται πια ενδιαφέρον επειδή τίποτα δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τις φθηνές, γρήγορες προσπάθειες απόσπασης της προσοχής. Αυτές οι προσωρινές λύσεις ξύνουν την φαγούρα, και αυτό θυμάται ο εγκέφαλός σας.

Αν έχετε κολλήσει σε αυτόν τον κύκλο, το πρώτο πράγμα που προτείνω είναι μια μακρά νηστεία από οποιουσδήποτε «εθισμούς» απόλαυσης με τους οποίους παλεύετε. Κάντε ένα διάλειμμα για ένα μήνα και επαναφέρετέ τους μόνο αργά και συστηματικά. Ο σημαντικός κανόνας είναι ότι δεν πρέπει να μπορείτε να τους πιάνετε όποτε θέλετε — αυτό θα ήταν σαν να κρατάτε ένα πακέτο Oreo στο γραφείο σας στη δουλειά.

2. Βρείτε εναλλακτικές πηγές απόλαυσης
Αυτό που θα μοιραστώ στη συνέχεια μπορεί να ακούγεται αντιφατικό, αλλά πιστέψτε με. Η μακροπρόθεσμη θεραπεία για την πλήξη είναι να ασχολείστε με δραστηριότητες που σας δυσκολεύουν —πράγματα που δεν απελευθερώνουν ευχαρίστηση μόνο μετά από μια ορισμένη προσπάθεια.

Αυτές τις φορές που νιώθετε βαρεμάρα και συνήθως ψάχνετε για το τηλέφωνό σας — πιάστε τον εαυτό σας και επιλέξτε κάτι πιο απαιτητικό να κάνετε. Μπορεί να σας φαίνεται αφύσικο στην αρχή, αλλά αν επιμείνετε για αρκετό καιρό, θα έχετε αλλάξει τα κυκλώματα στον εγκέφαλό σας ώστε να μην περιμένετε άμεσα αποτελέσματα. Ο «πόνος» του να κάνετε κάτι δύσκολο, όπως ένα κρύο ντους, μια ιδρωμένη προπόνηση ή μια παρατεταμένη ανάγνωση ενός βιβλίου, θα γίνει η δραστηριότητα που λαχταρά το μυαλό σας επειδή ξέρει πόσο καλά θα νιώσετε μετά.

Μαζί, αυτές οι δύο πρακτικές αλλαγές — η διακοπή της εξάρτησής σας από φθηνές συγκινήσεις και αντ’ αυτού η ενασχόληση με δύσκολα πράγματα — θα μειώσουν τη θερμοκρασία του εγκεφάλου σας, ας πούμε. Δεν θα είστε τόσο «ζεστοί» που να χρειάζεται πάντα να κάνετε κάτι διεγερτικό ως διέξοδο. Οι συνηθισμένες απολαύσεις και χαρές, μαζί με την ικανοποίηση του να βρίσκεστε στην αρένα της ζωής, θα είναι όλα όσα χρειάζεστε για να νιώσετε καλά και δεν θα μπείτε στον πειρασμό να αναζητήσετε γρήγορες λύσεις τόσο εύκολα, οι οποίες συχνά καταλήγουν να μην λύνουν τίποτα απολύτως.

Το πραγματικό κόλπο είναι να θυμάστε ότι οι πρώτες μέρες ή ακόμα και εβδομάδες αυτού του πρωτοκόλλου μπορεί να είναι δύσκολες. Ο εγκέφαλός σας θα εξακολουθεί να περιμένει τη διατροφή του με «πρόχειρο φαγητό», αλλά εσείς θα τον ταΐζετε με μπριζόλες. Η γεύση σας για μπριζόλες δεν θα έχει αναπτυχθεί ακόμα αρκετά και θα μπείτε στον πειρασμό να πιστέψετε ότι δεν λειτουργεί. Απλώς δώστε του χρόνο. Θα προσαρμοστείτε και σύντομα η γραμμή βάσης της πλήξης σας θα τεθεί σε ένα πολύ πιο λογικό επίπεδο.

Ο καφές με καραμέλα και αλάτι είναι εδώ και καιρό η τελευταία λέξη της μόδας στον κόσμο του καφέ. Όταν παρασκευάζουν το ρόφημα, ορισμένοι μπαρίστες ρίχνουν μια πρέζα αλάτι πάνω από τον καφέ, δίνοντάς του μια πιο εξεζητημένη γεύση.

Ωστόσο, στο διήγημα της Λουκρητίας Π. Χέηλ, «Η κυρία που έβαλε αλάτι στον καφέ της», όταν η κυρία Πέτερκιν βάζει κατά λάθος αλάτι στον καφέ της αντί για ζάχαρη, το αποτέλεσμα είναι αηδιαστικό. Και, καθώς η οικογένεια Πέτερκιν προσπαθεί να διορθώσει τον αλμυρό καφέ, παραβλέπει με κωμικό τρόπο την κοινή λογική.

Η «Κυρία που έβαλε αλάτι στον καφέ της» είναι μία από τις πολλές ιστορίες για την οικογένεια των Πέτερκιν και τη σοφή κυρία από τη Φιλαδέλφεια που έγραψε η Λουκρητία Χέηλ, αρχικά για το περιοδικό The Young Folks του Χάουαρντ Μ. Τίκνορ, και ύστερα για το Αγ. Νικόλαος.

Αλάτι αντί για ζάχαρη

Όταν η κυρία Πέτερκιν ανακαλύπτει ότι έβαλε αλάτι αντί για ζάχαρη στον καφέ της είναι πλέον αργά. Ο καφές της έχει καταστραφεί και δεν μπορεί να τον πιει. Βλέποντας τη δυσάρεστη κατάσταση της κυρίας Πέτερκιν, όλη η οικογένεια αναζητά μια λύση.

Μετά από λίγη σκέψη, ο Αγαμέμνονας προτείνει να ζητήσουν βοήθεια από τον χημικό. Όλοι συμφωνούν και φέρνουν τον χημικό για να δει τον καφέ.

Ο χημικός ανακατεύει τον καφέ και προσθέτει λίγο χλωρικό κάλιο. Αλλά αυτό δεν διορθώνει το πρόβλημα. Στη συνέχεια, προσθέτει διχλωρικό μαγνήσιο, αλλά και αυτό αποτυγχάνει. Δοκιμάζει τρυγικό οξύ και υπερθειικό ασβέστιο, και μετά αμμωνία. Αποτυχία, αποτυχία, αποτυχία.

Δοκιμάζει να προσθέσει «λίγο οξαλικό, κυανικό, οξικό, φωσφορικό, χλωρικό, υπερχλωρικό, θειικό, βορικό, πυριτικό, νιτρικό, μυρμηκικό, νιτρώδες νιτρικό και ανθρακικό οξύ». Η κυρία Πέτερκιν θεωρεί ότι αυτά τα οξέα έχουν μεν ευχάριστη γεύση, αλλά δεν μοιάζουν με καφέ.

Ο χημικός προσθέτει ασβέστιο, αλουμίνιο, βάριο, στρόντιο, πίσσα, αρσενικό, μπελαντόνα, ατροπίνη, κοκκοποιημένο υδρογόνο, ποτάσα, αντιμόνιο, καθαρό άνθρακα και άμυλο. Δυστυχώς, τίποτα από αυτά δεν εξουδετερώνει το αλάτι στον καφέ.

Αφού φεύγει ο χημικός, η Ελίζαμπεθ προτείνει να ζητήσουν βοήθεια από τη γυναίκα με τα βότανα. Όλη η οικογένεια συμφωνεί, οπότε η Ελίζαμπεθ και μερικοί από τους αδελφούς της βγαίνουν να βρουν τη γριά και να τη φέρουν στο σπίτι για να διορθώσει τον καφέ της κυρίας Πέτερκιν.

Η γυναίκα με τα βότανα αρχίζει βάζοντας τον καφέ στη φωτιά και μετά προσθέτει βότανα. Προσθέτει λυκίσκο, φλαγκρούτ, σνακρούτ, κόμμι ερυθρελάτης, κύμινο, άνηθο, ρου, δενδρολίβανο, γλυκιά μαντζουράνα, ξινή μαντζουράνα, μέντα, σπαθόλαδο, δυόσμο, άγριο θυμάρι, γλυκό θυμάρι, τάνσυ, βασιλικό, γατόχορτο, βαλεριάνα, σαφράν, τζίντζερ και φλησκούνι.

Όμως, όσο περισσότερα προσθέτει τόσο η γεύση του καφέ χειροτερεύει. Μη μπορώντας να διώξει το αλάτι από τον καφέ, η γυναίκα με τα βότανα δηλώνει ότι ο καφές πρέπει να είναι μαγεμένος και φεύγει. Η κυρία Πέτερκιν έχει τώρα έναν καφέ χειρότερο από αυτόν με τον οποίο ξεκίνησε και καμία λύση για να τον διορθώσει.

Ξαφνικά, η Ελίζαμπεθ Ελίζα αναφωνεί: «Λένε ότι η κυρία από τη Φιλαδέλφεια, που μένει στην πόλη, είναι πολύ σοφή. Ας πάω να τη ρωτήσω τι πιστεύει ότι θα έπρεπε να κάνουμε». Μετά από όλες τις δυσκολίες και τις προσθήκες στον αλατισμένο καφέ, η γυναίκα από τη Φιλαδέλφεια ήταν η μόνη ελπίδα των Πέτερκιν.

Η Ελίζαμπεθ Ελίζα πήγε στην κυρία από τη Φιλαδέλφεια μαζί με μερικά από τα αδέλφια της και της είπαν όλη την ιστορία: ότι η μητέρα της είχε βάλει αλάτι στον καφέ, ότι είχαν καλέσει τον φαρμακοποιό, ότι αυτός είχε δοκιμάσει τα πάντα χωρίς να καταφέρει να φτιάξει τον καφέ, ότι μετά είχαν φωνάξει τη γριά με τα μαντζούνια, αλλά κι αυτή απέτυχε και η μητέρα της δεν μπορούσε να πιει αυτόν τον καφέ. Η κυρία από τη Φιλαδέλφεια άκουσε πολύ προσεκτικά και μετά πρότεινε: «Γιατί η μητέρα σου δεν φτιάχνει έναν καινούριο καφέ;»

Ο Σολομών Τζον έβαλε τις φωνές από τη χαρά του, το ίδιο και ο Αγαμέμνονας, που μόλις είχε τελειώσει το άθροισμα, το ίδιο έκαναν και τα μικρά αγόρια, που τους είχαν ακολουθήσει. «Γιατί δεν το σκεφτήκαμε κι εμείς αυτό;» αναρωτήθηκε η Ελίζαμπεθ Ελίζα. Επέστρεψαν στη μητέρα τους με την καλή συμβουλή και επιτέλους εκείνη ήπιε τον απογευματινό καφέ της.

* * * * *

Με την κωμική της ιστορία, η Χέηλ δείχνει ότι αν και η φαντασία είναι διασκεδαστική, η κοινή λογική φέρνει καλύτερα αποτελέσματα. Το δείχνει με κωμικό τρόπο, υπερβάλλοντας την ανθρώπινη τάση να σκέφτεται ανεδαφικά και να μπερδεύεται ακολουθώντας δαιδαλώδεις διαδρομές που ο ίδιος μας ο νους φτιάχνει. Η ιστορία της προκαλεί το γέλιο και παράλληλα καθοδηγεί το μυαλό των αναγνωστών προς την κοινή λογική, που ξέρει τον καλύτερο τρόπο για να μας βγάζει από διάφορες… αλατισμένες καταστάσεις!

Της Kate Vidimos

Οι εμβοές – το κουδούνισμα ή το βουητό στα αυτιά –  επηρεάζει περίπου το 14% των ενηλίκων, με το 2% να βιώνει μια σοβαρή μορφή. Η πάθηση συνδέεται με το στρες και την κατάθλιψη και επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσει σε αυτοκτονία.

Πρόσφατη έρευνα εξέτασε τις σχέσεις μεταξύ διαφόρων ομάδων τροφίμων και των εμβοών και διαπίστωσε ότι ορισμένες υγιεινές τροφές όπως τα φρούτα και εκείνες που περιέχουν φυτικές ίνες, μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο. Άλλες υγιεινές συνήθειες μπορεί επίσης να συμβάλουν.

Τρόφιμα που μειώνουν τον κίνδυνο εμβοών

Η συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση που δημοσιεύθηκε στο BMJ Open αξιολόγησε οκτώ μελέτες στις οποίες συμμετείχαν 301.533 άτομα, προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσο διάφορα διατροφικά συστατικά σχετίζονται με τον κίνδυνο εμβοών.

Τα συστατικά περιελάμβαναν φρούτα, φυτικές ίνες, λαχανικά, υδατάνθρακες, καφεΐνη, αυγά, ψάρια, κρέας, λίπος, πρωτεΐνες, ζάχαρη και γαλακτοκομικά. Αφού εξέτασαν τα δεδομένα σχετικά με την πρόσληψη τροφής και τη συχνότητα εμφάνισης εμβοών, οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι όσο υψηλότερη ήταν η πρόσληψη φρούτων, γαλακτοκομικών προϊόντων, καφεΐνης και φυτικών ινών, τόσο χαμηλότερη ήταν η συχνότητα εμφάνισης εμβοών. Ο μειωμένος κίνδυνος ήταν 35% για τα φρούτα, 17% για τα γαλακτοκομικά προϊόντα, 10% για την καφεΐνη και 9% για τις φυτικές ίνες.

Παραδόξως, δεν παρατηρήθηκε καμία συσχέτιση των εμβοών με άλλους διατροφικούς παράγοντες όπως τα λαχανικά και τα αυγά. Οι συγγραφείς θεώρησαν ότι η έλλειψη συσχέτισης οφείλεται στον μικρό αριθμό μελετών, καθώς τα λαχανικά και τα αυγά θεωρούνται ευρέως ως υγιεινά τρόφιμα. Είπαν ότι απαιτούνται μελέτες μεγαλύτερης κλίμακας για να προσδιοριστεί η επίδρασή τους.

Σύμφωνα με τους συγγραφείς, τα οφέλη προκύπτουν μάλλον από τις αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες των τεσσάρων προστατευτικών διατροφικών συστατικών που ξεχώρισαν, μαζί με τους ακόλουθους μηχανισμούς:

Φρούτα και λαχανικά: Πλούσια σε βιταμίνες και μέταλλα σημαντικά για τη διατήρηση της υγείας, βελτιώνουν δυνητικά την κυκλοφορία γύρω από το αυτί και ανακουφίζουν τις εμβοές.

Φυτικές ίνες: Οι τροφές που είναι πλούσιες σε φυτικές ίνες συνδέονται με αυξημένη ευαισθησία στην ινσουλίνη, την ορμόνη που ρυθμίζει το σάκχαρο στο αίμα. Η χαμηλή ευαισθησία στην ινσουλίνη μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική ποσότητα ινσουλίνης στο αίμα, η οποία μπορεί να διαταράξει το περιβάλλον του εσωτερικού αυτιού.

Φυτικές ίνες και γαλακτοκομικά προϊόντα: Βελτιώνουν τη λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων, μειώνοντας την πιθανότητα εμφάνισης εμβοών. Η μη φυσιολογική κυκλοφορία του αίματος συμβάλλει και στη συνεχή μείωση της ροής του αίματος στο αυτί, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη του εσωτερικού αυτιού και εμβοές.

Καφεΐνη: Το εύρημα για την καφεΐνη είναι αμφιλεγόμενο. σύμφωνα με τους συγγραφείς. Παρόλο που η καφεΐνη μπορεί να μειώσει τη συχνότητα εμφάνισης εμβοών λόγω της αγχολυτικής της δράσης, ορισμένοι επιστήμονες θεωρούν ότι μπορεί να επιδεινώσει τις εμβοές, προκαλώντας ενδεχομένως αϋπνία.

Διατροφή, ενυδάτωση και πυροδοτικοί παράγοντες

Διατροφή

Οι ελλείψεις σε ορισμένα θρεπτικά συστατικά μπορεί να επιδεινώσουν τις εμβοές, δήλωσε η Κατρίν Γκερβάσιο, εγγεγραμμένη διατροφολόγος και σύμβουλος διατροφής για την WOWMD, μια εταιρεία συμπληρωμάτων διατροφής, στην Epoch Times μέσω email.

«Για παράδειγμα, μια ανεπάρκεια Β12, που συνήθως παρατηρείται σε χορτοφάγους και ηλικιωμένους ενήλικες, μπορεί να έχει επίδραση στο ακουστικό νεύρο, γεγονός που μπορεί να επιδεινώσει μια ήδη υπάρχουσα εμβοή», δήλωσε. Τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης είναι πηγές Β12. «Επίσης, τα αντιοξειδωτικά, όπως η βιταμίνη Α, προστατεύουν τα κύτταρα του αυτιού από το οξειδωτικό στρες, οπότε η χαμηλή ποσότητα στη διατροφή μπορεί να παίζει ρόλο.

Επεσήμανε ότι η βιταμίνη Α δεν επιδεινώνει απαραίτητα και άμεσα τις εμβοές, αλλά μπορεί ενδεχομένως να προκαλέσει νευρική βλάβη ή προβλήματα κυκλοφορίας που συμβάλλουν σε αυτές, όταν χρησιμοποιείται σε υπερβολικό βαθμό. Η υπερδοσολογία μπορεί να συμβεί με τη λήψη υψηλών δόσεων συμπληρωμάτων με την πάροδο του χρόνου, αλλά δεν συμβαίνει από την κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε λιποδιαλυτές βιταμίνες. Παραδείγματα τροφίμων πλούσιων σε βιταμίνη Α είναι τα καρότα και οι γλυκοπατάτες.

Μελέτες δείχνουν ότι η ανεπάρκεια μαγνησίου μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο βλάβης της ακοής που προκαλείται από θόρυβο. Το μαγνήσιο μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευεργετικό για άτομα με εμβοές που σχετίζονται με το κυκλοφορικό, όπως εκείνα με υψηλή αρτηριακή πίεση ή κακή αγγειακή υγεία, δήλωσε η Μάντισον Ρήντερ, εγγεγραμμένη διαιτολόγος και διευθύντρια κλινικών λειτουργιών στο ModifyHealth.

«Το μαγνήσιο είναι απαραίτητο για τη ροή του αίματος στον κοχλία [του εσωτερικού αυτιού] και βοηθά στη ρύθμιση του γλουταμινικού, ενός νευροδιαβιβαστή που εμπλέκεται στη νευρική σηματοδότηση», δήλωσε στην Epoch Times μέσω email.

«Όταν το γλουταμινικό είναι υπερδραστήριο, μπορεί να υπερδιεγείρει τα ακουστικά νευρικά κύτταρα, οδηγώντας σε εξιτοτοξικότητα, μια διαδικασία που πιστεύεται ότι συμβάλλει στις εμβοές.»

Οι πηγές τροφίμων που είναι πλούσιες σε μαγνήσιο περιλαμβάνουν τα φυλλώδη λαχανικά, τους ξηρούς καρπούς, τους σπόρους και τα δημητριακά ολικής αλέσεως.

Ενυδάτωση

Η κατανάλωση αρκετών υγρών είναι ζωτικής σημασίας, καθώς η αφυδάτωση τείνει να επιδεινώνει τα συμπτώματα και τις καταστάσεις που προκαλούν εμβοές, όπως οι λοιμώξεις του αυτιού και η υψηλή αρτηριακή πίεση, σημειώνεται σε ανασκόπηση που δημοσιεύθηκε στο Cureus. Η επαρκής ενυδάτωση είναι απαραίτητη για τη βέλτιστη ακοή, καθώς τα αυτιά εξαρτώνται από τα υγρά για τη λειτουργία τους.

Οι ειδικοί συνιστούν 15,5 φλιτζάνια υγρών ημερησίως για τους άνδρες και 11,5 φλιτζάνια για τις γυναίκες. Αυτό μπορεί να προέρχεται από νερό, άλλα ροφήματα ή τρόφιμα.

Παράγοντες

Η ανασκόπηση στο Cureus διαπίστωσε ότι τα ακόλουθα διατροφικά συστατικά μπορούν να προκαλέσουν εμβοές:

Νάτριο (αλάτι): Κοινό συστατικό σε επεξεργασμένα τρόφιμα και σνακ, το νάτριο συστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία και αυξάνει την αρτηριακή πίεση, γεγονός που επιδεινώνει τα συμπτώματα των εμβοών.

Ασπαρτάμη: Αυτό το τεχνητό γλυκαντικό είναι δυνητικά τοξικό για τον εγκέφαλο και το εσωτερικό αυτί – ιδιαίτερα σε θερμά περιβάλλοντα και με παρατεταμένη χρήση.

Ζάχαρη: Προβλήματα με τον μεταβολισμό του σακχάρου, όπως υψηλά επίπεδα ινσουλίνης στο αίμα, μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα, ενώ η τήρηση μιας διαβητικής δίαιτας μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα σε ορισμένα άτομα.

Ανθυγιεινά λίπη: Τα τρανς και τα κορεσμένα λίπη μειώνουν την κυκλοφορία και τη ροή του αίματος, αυξάνοντας δυνητικά τη σοβαρότητα των εμβοών. Οι τροφικές πηγές υγιεινών λιπαρών περιλαμβάνουν τα αβοκάντο, τους ξηρούς καρπούς και τα λιπαρά ψάρια, όπως ο σολωμός.

«Η διατροφή από μόνη της δεν θεραπεύει τις εμβοές, αλλά η πρόσληψη περισσότερων θρεπτικών συστατικών και η μείωση των εκλυτικών παραγόντων θα βοηθήσει στη διαχείριση των συμπτωμάτων», δήλωσε η Γκερβάσιο.

Παχυσαρκία και εμβοές

Η παχυσαρκία συνήθως συνοδεύεται από συστηματική φλεγμονή και το υπερβολικό βάρος συμβάλλει σε καταστάσεις όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση και ο διαβήτης, σύμφωνα με τον Ρος Κάσινγκ, κλινικό ακουολόγο και διευθύνοντα σύμβουλο της Live Better Hearing + Balance.

«Αυτό μπορεί να διαταράξει την κυκλοφορία στα αυτιά και ενδεχομένως να επιδεινώσει τις εμβοές», δήλωσε στην Epoch Times μέσω email. «Η απώλεια βάρους μέσω ισορροπημένης διατροφής και τακτικής σωματικής δραστηριότητας μπορεί να μειώσει τη σοβαρότητα των εμβοών, βελτιώνοντας γενικά την υγεία και την κυκλοφορία».

Μια κλινική δοκιμή που δημοσιεύθηκε στο Clinical Nutrition ESPEN σημείωσε ότι η περίσσεια λιπώδους ιστού αυξάνει τα συμπτώματα και τη σοβαρότητα των εμβοών. Οι ερευνητές αξιολόγησαν τον αντίκτυπο της απώλειας βάρους στην πάθηση, χωρίζοντας μια ομάδα 46 ατόμων με παχυσαρκία και εμβοές σε τρεις ομάδες. Μια ομάδα συμμετείχε σε ασκήσεις και διατροφικές παρεμβάσεις για την απώλεια βάρους, μια άλλη ομάδα συμμετείχε σε διατροφικές παρεμβάσεις αλλά όχι σε ασκήσεις, και μια τρίτη ομάδα (ελέγχου) δεν συμμετείχε σε τίποτα από τα δύο.

Οι βαθμολογίες της σοβαρότητας των εμβοών μειώθηκαν περισσότερο σε όσους έχασαν 5% ή περισσότερο του βάρους τους από ό,τι σε όσους έχασαν λιγότερο από 5%. Η ομάδα συνδυασμού άσκησης και δίαιτας παρουσίασε μείωση της σοβαρότητας των εμβοών και βελτίωση της ποιότητας ζωής.

Άλλες συνήθειες και παράγοντες

Οι ακόλουθοι μη διατροφικοί παράγοντες επηρεάζουν τη σοβαρότητα και τον επιπολασμό των εμβοών:

Χρήση ουσιών και φαρμάκων

«Οι καπνιστές, νυν και πρώην, έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν εμβοές», δήλωσε ο Τοντ Νίκολς, ωτορινολαρυγγολόγος στο Κοινοτικό Νοσοκομείο Memorial του Πανεπιστημίου Υγείας της Βιρτζίνια.

«Επιπλέον, ορισμένα συνταγογραφούμενα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των αντιβιοτικών, των αντικαρκινικών φαρμάκων, των διουρητικών, των φαρμάκων κατά της ελονοσίας και ορισμένων αντικαταθλιπτικών, μπορεί να προκαλέσουν εμβοές ή να αυξήσουν τη σοβαρότητά τους. Η χρήση μαριχουάνας για μη ιατρικούς λόγους έχει επίσης συσχετιστεί με αυξημένο επιπολασμό εμβοών.»

Στρες

«Το στρες μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τις εμβοές, επειδή πυροδοτεί την αντίδραση «μάχη ή φυγή» του οργανισμού, η οποία μπορεί να αυξήσει την αδρεναλίνη, μία από τις ορμόνες του στρες, και να κάνει το ακουστικό σας σύστημα υπερευαίσθητο», δήλωσε ο Κάσινγκ. Η αντίδραση μάχης ή φυγής αναφέρεται στις φυσιολογικές επιδράσεις που συμβαίνουν όταν ένα άτομο αντιμετωπίζει μια αντιληπτή απειλή.

Συνιστά δε παρεμβάσεις όπως διαλογισμό της ενσυνειδητότητας, τεχνικές χαλάρωσης και γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία (CBT) για βέλτιστη διαχείριση του στρες και μείωση του ανασταλτικού αντίκτυπου που μπορεί να έχουν οι εμβοές στην καθημερινή ζωή.

Ενσυνειδητότητα σημαίνει την πλήρη παρουσία στη στιγμή και όχι την υπερβολική αντίδραση σε γεγονότα που συμβαίνουν στο περιβάλλον. Οι τεχνικές χαλάρωσης μπορεί να συνίστανται σε βαθιές αναπνοές ή οπτικοποίηση, όπως η δημιουργία νοητικών εικόνων ειρηνικών σκηνών. Η CBT επικεντρώνεται στην αλλαγή των αρνητικών ή δυσλειτουργικών σκέψεων και συμπεριφορών.

Άσκηση

«Η άσκηση είναι σημαντική για δύο λόγους», δήλωσε ο Κάσινγκ. «Βελτιώνει την καρδιαγγειακή υγεία, η οποία ενισχύει τη ροή του αίματος στο εσωτερικό αυτί και ενδεχομένως μειώνει την ένταση των εμβοών. Η άσκηση αυξάνει επίσης την παραγωγή ενδορφινών, ένα όφελος που βελτιώνει τη διάθεση και μειώνει την αντιλαμβανόμενη σοβαρότητα των εμβοών».

Ωστόσο, προειδοποίησε ότι οι δραστηριότητες που προκαλούν υπερβολική καταπόνηση, ειδικά στον αυχένα ή το σαγόνι, όπως η άρση βαρέων βαρών, μπορεί να ενισχύσουν προσωρινά τις εμβοές, λόγω της μυϊκής έντασης ή της αλλαγής πίεσης.

Τα άτομα με εμβοές θα πρέπει επίσης να αποφεύγουν την αεροβική γυμναστική και αθλήματα όπως το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο και το τρέξιμο, επειδή μπορεί να μετακινήσουν κρυστάλλους μέσα στο αυτί και να επιδεινώσουν τα συμπτώματα, σύμφωνα με την ανασκόπηση στο περιοδικό Cureus.

Ύπνος

«Η ποιότητα του ύπνου είναι ένας σημαντικός παράγοντας, επειδή ο κακός ύπνος εντείνει το στρες, το οποίο μπορεί να κάνει τις εμβοές ακόμη πιο ενοχλητικές», δήλωσε ο Κάσινγκ. «Αλλά και οι ίδιες οι εμβοές μπορεί να διαταράξουν τον ύπνο, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο».

Η τήρηση ορισμένων συνηθειών όπως ένα τακτικό πρόγραμμα ύπνου και ο λευκός θόρυβος, μπορεί να είναι χρήσιμη, είπε. Τα μηχανήματα θορύβου παίζουν φυσικούς ήχους, όπως π.χ. τον ήχο του ανέμου που φυσά μέσα από τα δέντρα, οι οποίοι βοηθούν στη χαλάρωση.

«Οι διάφορες συνήθειές μας δεν προκαλούν ή θεραπεύουν άμεσα τις εμβοές, αλλά επηρεάζουν σημαντικά τη σοβαρότητα τους, οπότε η υιοθέτηση υγιεινών συνηθειών μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση των συμπτωμάτων και τη συνολική βελτίωση της ποιότητας ζωής», επεσήμανε.

«Εάν κάποιος παλεύει με εμβοές, συνιστάται μια διαβούλευση με έναν ακουολόγο. Σε συνεργασία με άλλους επαγγελματίες υγείας, μπορεί να παρέχουν τις καλύτερες μεθόδους διαχείρισης αυτού του προβλήματος.»

Της Mary West

Σπάνια σκεπτόμαστε πώς εκδηλώνονται τα συναισθήματά μας στο σώμα μας. Προσπαθήστε να θυμηθείτε την τελευταία φορά που θυμώσατε πολύ. Μήπως η καρδιά σας χτυπούσε πιο δυνατά, το σαγόνι σας σφίχτηκε, κοκκίνισατε και ιδρώσατε; Αυτά είναι συνήθως τα σωματικά συμπτώματα της έκρηξης της ενέργειας που προκαλείται από την οργή, μαζί με μια ακατανίκητη επιθυμία να πείτε λόγια που θα μετανιώσετε αργότερα.

Γεγονός είναι ότι οι συναισθηματικές μας αντιδράσεις επηρεάζουν το σώμα μας.

Στη δυτική επιστημονική σκέψη έχει επικρατήσει η θεώρηση ότι τα φυσικά μας σώματα και τα συναισθήματά μας είναι ξεχωριστά. Ωστόσο, πολλοί αρχαίοι πολιτισμοί – και τα ιατρικά συστήματα που ανέπτυξαν – αναγνώριζαν μια βαθιά σύνδεση μεταξύ τους. Κατανοούσαν ότι τα συναισθήματα μάς επηρεάζουν βαθιά σωματικά, επηρεάζοντας την πορεία της υγείας μας – είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο.

Η κινεζική ιατρική κατανοεί τη σύνδεση σώματος και νου εδώ και χιλιάδες χρόνια. Πιστεύει ότι τα συναισθήματα είναι ζωτικής σημασίας για την υγεία μας και ότι η αδυναμία μας να τα διαχειριστούμε αποτελεσματικά, μπορεί να επιφέρει ασθένειες.

Στο πλαίσιο του εξελιγμένου αυτού ιατρικού συστήματος, κάθε συναίσθημα συνδέεται με συγκεκριμένα όργανα, εποχές, στοιχεία, χρώματα και γεύσεις. Τα συναισθήματα και το φυσικό σώμα έχουν μια αμφίδρομη σχέση. Έντονα, επίμονα, μη αναγνωρισμένα ή μη επεξεργασμένα συναισθήματα έχουν αρνητικό αντίκτυπο στα σχετικά με αυτά όργανα, και αντίστροφα. Εάν τα συναισθήματα αγνοηθούν, καταπιεστούν ή αντιμετωπιστούν με λάθος τρόπο, μπορεί να εκδηλωθούν ως σωματικά συμπτώματα και να οδηγήσουν σε επιδείνωση της υγείας.

Σύμφωνα με την παραδοσιακή κινεζική ιατρική, τα συναισθήματα είναι αναπόσπαστες πτυχές του ανθρώπινου όντος που πρέπει να φροντίζονται, να καλλιεργούνται, να αναγνωρίζονται και να εκφράζονται για να παραμένουμε υγιείς.

Παρακάτω παρατίθενται τα συναισθήματα και τα σχετιζόμενα με αυτά όργανα στην κινεζική ιατρική:

• Πένθος – Πνεύμονες
• Φόβος – Νεφρά
• Θυμός – Συκώτι
• Χαρά – Καρδιά
• Ανησυχία/Υπερβολική σκέψη – Σπλήνας

Η Αγιουρβέδα , η παραδοσιακή ιατρική της Ινδίας, είναι ένα άλλο ιατρικό σύστημα που κατανοεί από καιρό τη σύνδεση μεταξύ συναισθημάτων και υγείας. Άλλα συστήματα περιλαμβάνουν τη θιβετανική ιατρική, την ιαπωνική ιατρική Kampo και την ιατρική Unani (ελληνοαραβική ιατρική), ένα παραδοσιακό θεραπευτικό σύστημα που δημιουργήθηκε από τους Έλληνες και αναπτύχθηκε περαιτέρω από τους Άραβες, και κυρίως από τον μουσουλμάνο φιλόσοφο και γιατρό Αβικέννα.

Η δυτική επιστήμη τώρα αρχίζει να διερευνά αυτήν τη σύνδεση και να επικυρώνει τις σωματικές επιπτώσεις των συναισθημάτων.

Μια σουηδική μελέτη του 2022 εξέτασε δεδομένα από 490.527 ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια για περίπου τέσσερα χρόνια. Τα ευρήματα έδειξαν ότι όσοι έχασαν ένα στενό μέλος της οικογένειας είχαν σημαντικά υψηλότερες πιθανότητες θανάτου από εκείνους που δεν βίωσαν παρόμοια απώλεια. Ο θάνατος του/της συζύγου αύξησε τον κίνδυνο θανάτου κατά 20%, ποσοστό που αυξήθηκε περαιτέρω στο 35% για όσους έχασαν δύο άτομα.

Μελέτες έχουν επίσης διαπιστώσει ότι ο συχνός θυμός αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, η θλίψη έχει αρνητικές επιπτώσεις στο ανοσοποιητικό σύστημα, η ανησυχία αυξάνει την αρτηριακή πίεση και τον καρδιακό ρυθμό και ο φόβος μπορεί να προκαλέσει καρδιαγγειακά προβλήματα, πεπτικά προβλήματα, εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα και να μας γεράσει πρόωρα.

Η αρθρογράφος υγείας της Epoch Times, Σίνα ΜακΚάλοχ, παρατήρησε άμεσα τη σχέση συναισθήματος/σώματος στην περίπτωση της μητέρας της, η οποία αν και είχε αντιμετωπίσει με επιτυχία πολλές παθήσεις, τελικά υπέκυψε στη θλίψη που της προκάλεσε ο θάνατος του συζύγου της.

Η δημοσιογράφος υγείας, Ζένα λε Ρου, γράφει ότι ακόμη και ο χρόνιος πόνος μπορεί να υποδηλώνει ανεπεξέργαστα συναισθήματα από το παρελθόν μας, πολλά από τα οποία ανάγονται στην παιδική ηλικία. Αναφέρει έρευνα που διαπίστωσε ότι το 84% των ενηλίκων με χρόνιο πόνο είχαν άλυτο παιδικό τραύμα.

Η σύγχρονη ζωή μάς ενθαρρύνει να κυνηγάμε τα «θετικά» συναισθήματα και να αποφεύγουμε οτιδήποτε μας κάνει να νιώθουμε δυσάρεστα. Συναισθήματα που χαρακτηρίζουμε αρνητικά – όπως θλίψη, θυμό, θλίψη ή φόβο – συχνά αποφεύγονται. Αντί να τα αντιμετωπίσουμε, προσπαθούμε να τα ξεχάσουμε, καταφεύγοντας σε μέσα που εκτείνονται από την τεχνολογία μέχρι το αλκοόλ, τα οποία μουδιάζουν τα βασανιστικά συναισθήματα, με αποτέλεσμα αυτά να αρχίσουν να δρουν εσωτερικά.

Δυστυχώς, η συνήθεια της αποφυγής γίνεται ένα μοτίβο που μεταδίδουμε και στα παιδιά μας.

Αντί να τα διδάσκουμε πώς να αναγνωρίζουν και να επεξεργάζονται τα συναισθήματά τους, τους δίνουμε κινητά τηλέφωνα και άλλα μέσα. Αυτές οι ‘ψηφιακές πιπίλες’ μπορεί να αποτρέπουν τις εκρήξεις θυμού και τα ξεσπάσματα της στιγμής, αλλά παράλληλα εμποδίζουν τα παιδιά να μάθουν να αποδέχονται την ενόχληση και να διαχειρίζονται τα έντονα συναισθήματα με υγιείς τρόπους.

Τα συναισθήματα είναι περίπλοκα, αλλά η καλλιέργεια μιας υγιούς σχέσης μαζί τους έχει ανεκτίμητα οφέλη. Η αναγνώριση των συναισθημάτων μας, η επεξεργασία τους και η απελευθέρωση από αυτά ενισχύει τη συναισθηματική νοημοσύνη και την αυτογνωσία και μπορεί τελικά να οδηγήσει στην αυτοκυριαρχία, όπως και στην εσωτερική γαλήνη, την απαλλαγμένη από το συναισθηματικό φορτίο του παρελθόντος και τη φυσική επιβάρυνση που αυτό συνεπάγεται.

Της Emma Suttie, D.Ac, AP

Για αυτές τις μπάρες, χρησιμοποίησα ένα μείγμα από μύρτιλα και φράουλες, επειδή έχουν συμπληρωματικές γεύσεις. Επίσης, ο συνδυασμός των δύο χρωμάτων κάνει πιο ελκυστικό το επιδόρπιο.

Και τα δύο φρούτα έχουν σχετικά λίγες θερμίδες και άφθονη βιταμίνη C και άλλα θρεπτικά συστατικά. Επίσης, τα μύρτιλα είναι γνωστά για την υψηλή περιεκτικότητά τους σε αντιοξειδωτικά.

Φροντίστε να αφήσετε τις μπάρες να κρυώσουν εντελώς σε μια σχάρα πριν τις κόψετε σε τετράγωνα ή ορθογώνια, αλλιώς θα σπάσουν. Στην αρχική συνταγή, οι μπάρες έχουν και ένα απλό γλάσο λεμονιού, αλλά εγώ τις σερβίρω χωρίς.

Μπάρες με φρούτα του δάσους (και γλάσο λεμονιού)

Δίνει 16 κομμάτια

Υλικά

• 3 φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1 κ.γλ. μπέικιν πάουντερ
• 1/2 κ.γλ. αλάτι
• 1 φλιτζάνι ανάλατο βούτυρο, πολύ κρύο και σε κύβους
• 1 μεγάλο αυγό
• 1 μεγάλο κρόκο αυγού
• 1 φλιτζάνι καστανή ζάχαρη
• 2 κ.γλ. εκχύλισμα βανίλιας
• 2 φλιτζάνια ψιλοκομμένες φράουλες
• 2 φλιτζάνια μύρτιλα
• 1/3 φλιτζάνι κρυσταλλική ζάχαρη
• 1 1/2 κ.σ. κορν φλάουρ
• 1 κ.γλ. ξύσμα λεμονιού

Για το γλάσο (προαιρετικά)

• 1 φλιτζάνι ζάχαρη άχνη, κοσκινισμένη
• 2 κ.σ. φρεσκοστυμμένο χυμό λεμονιού (περίπου 1 λεμόνι)

Εκτέλεση

Προθερμάνετε το φούρνο στους 175 °C. Καλύψτε τον πάτο και τα πλαϊνά ενός ταψιού 23 x 33 εκ. με λαδόκολλα, αφήνοντας περιθώρια στα πλαϊνά για να βγάλετε τα μπισκότα όταν είναι έτοιμα. (αυτό διευκολύνει το κόψιμο). Αφήστε το ταψί στην άκρη.

Φτιάξτε το μείγμα για την κρούστα και την επικάλυψη, ανακατεύοντας το αλεύρι, το μπέικιν πάουντερ και το αλάτι σε ένα μεγάλο μπολ.

Προσθέστε το βούτυρο σε κύβους και χρησιμοποιώντας έναν κόφτη ζύμης ή δύο πηρούνια, κόψτε το βούτυρο μέχρι να καλυφθεί όλο το αλεύρι και να μοιάζει με ψίχουλα σε μέγεθος μπιζελιού (εγώ ανακάτεψα τα συστατικά σε ένα μίξερ).

Χτυπήστε το αυγό, τον κρόκο αυγού, την καστανή ζάχαρη και τη βανίλια σε ένα μικρό μπολ. Ρίξτε το μείγμα πάνω από το μείγμα αλευριού/βουτύρου και ανακατέψτε απαλά μέχρι το μείγμα να μοιάζει με υγρή, θρυμματισμένη άμμο.

Χρησιμοποιήστε τα χέρια σας αν χρειαστεί – το μείγμα ανακατεύεται πιο εύκολα με τα χέρια παρά με ένα κουτάλι.

Θα έχετε περίπου 6 φλιτζάνια μείγμα για την κρούστα. Αφήστε 2 φλιτζάνια στην άκρη.

Ρίξτε το υπόλοιπο μείγμα στο ταψί που έχετε ετοιμάσει και ισιώστε το με τα χέρια σας ή με μια επίπεδη σπάτουλα για να σχηματιστεί μια ομοιόμορφη κρούστα. Θα είναι λίγο θρυμματισμένη, αλλά δεν πειράζει. Αφήστε τη στην άκρη.

Φτιάξτε τη γέμιση: Σε ένα μεγάλο μπολ, ανακατέψτε τις φράουλες, τα μύρτιλα, τη ζάχαρη, το κορν φλάουρ και το ξύσμα λεμονιού. Απλώστε το μείγμα ομοιόμορφα πάνω από την κρούστα.

Τεμαχίστε το υπόλοιπο μείγμα βουτύρου/αλευριού και πιέστε απαλά ώστε να κολλήσει καλά στη στρώση της φράουλας.

Ψήστε για 45-50 λεπτά ή μέχρι η επιφάνεια να ροδίσει ελαφρά και η γέμιση φράουλας να βράζει στα πλάγια (τα μπισκότα χρειάστηκαν περίπου 55 λεπτά).

Βγάλτε από το φούρνο και τοποθετήστε το ταψί σε μια σχάρα. Αφήστε να κρυώσει εντελώς.

Αν θέλετε να προσθέσετε γλάσο, ανακατέψτε τα συστατικά του γλάσου και περιχύστε το πάνω από τις μπάρες (εναλλακτικά, περιχύστε κάθε τετράγωνο ξεχωριστά).

Σηκώστε τις κρύες μπάρες τραβώντας τη λαδόκολλα που περισσεύει από τα πλάγια του ταψιού. Κόψτε σε κομμάτια.

Καλύψτε και αποθηκεύστε τις υπόλοιπες μπάρες (με ή χωρίς γλάσο) σε θερμοκρασία δωματίου έως και δύο ημέρες, στο ψυγείο έως και μία εβδομάδα, στην κατάψυξη έως και τρεις μήνες (τοποθετήστε τις σε ομοιόμορφες στρώσεις με λαδόκολλα μεταξύ τους). Για να σερβίρετε τις παγωμένες μπάρες, ξεπαγώστε τις όλη τη νύχτα στην ψύξη και στη συνέχεια αφήστε τις να φτάσουν σε θερμοκρασία δωματίου πριν τις σερβίρετε.

Της Gretchen McKay, Pittsburgh Post-Gazette

Έχω αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες στη ζωή μου για να κάνω πράγματα. Υπάρχουν ορισμένοι τομείς όπου η παραγωγικότητά μου είναι αβίαστη – οπότε ξέρω πώς είναι να κάνεις πράγματα. Αλλά σε άλλους τομείς, παλεύω συνεχώς με την αναβλητικότητα, προοδεύοντας μόνο με σκληρή προσπάθεια.

Ωστόσο, έχω προχωρήσει.

Το πιο σημαντικό, έχω δοκιμάσει πολλά πράγματα που λειτούργησαν και άλλα που δεν λειτούργησαν, και έχω παρατηρήσει τις δυσκολίες. Όταν πρόκειται για την ολοκλήρωση των πραγμάτων – στη δουλειά ή στην προσωπική ζωή – ένα από τα κύρια πράγματα, της τεμπελιάς εξαιρουμένης, που τα εμποδίζει να προχωρήσουν είναι η τελειομανία.

Το πρόβλημα με την τελειομανία

Η τελειομανία εισχωρεί στη ζωή με τρόπους που δεν τους φανταζόμαστε. Ίσως δεν προσκαλείτε ανθρώπους για δείπνο επειδή πιστεύετε ότι το σπίτι σας δεν είναι αρκετά καθαρό ή ωραίο. Ή ίσως δεν χαιρετάτε κάποιον επειδή δεν μπορείτε να σκεφτείτε κάτι έξυπνο να πείτε. Ίσως εγκαταλείπετε ολωσδιόλου έναν συγκεκριμένο τομέα επειδή νιώθετε ότι ποτέ δεν θα είστε αρκετά καλοί.

Σε όλα αυτά τα παραδείγματα, το όραμα της ιδανικής υλοποίησης τείνει να οδηγεί σε παράλυση και να ‘σκοτώνει’ κάθε κίνητρο. Αν διαπιστώσετε ότι αυτό σας συμβαίνει επανειλημμένα, αυτό που πρέπει να κάνετε είναι ένα: να χαμηλώσετε τον πήχη.

Φυσικά, όσοι τρέφετε μεγάλες προσδοκίες, μάλλον θα αντιδράσετε ή θα νιώθετε άβολα και μόνο στη σκέψη κάτι τέτοιου. Ο νους σας θα επιχειρηματολογήσει ότι το να χαμηλώσετε τον πήχη θα γυρίσει μπούμερανγκ, ότι θα φαίνεστε άσχημα, ότι το αποτέλεσμα θα είναι απαράδεκτο. Η εμπειρία μου μού λέει ότι θα συμβεί ακριβώς το αντίθετο: θα αρχίσετε να σημειώνετε πρόοδο και να πετυχαίνετε τους στόχους σας. Όταν κάνετε κάτι, αντί να μένετε στη σκέψη μόνο, θα γίνεστε όλο και καλύτεροι.

Σε αυτό το στάδιο, η λογική είναι άχρηστη και δεν θα πείσει έναν τελειομανή. Απλώς δοκιμάστε, λοιπόν, να εφαρμόσετε αυτήν τη συμβουλή, δίνοντας διορία τουλάχιστον έναν μήνα μέχρι να αρχίσετε να βλέπετε τα πρώτα οφέλη. Αν αυτό δεν συμβεί, θα έχετε χάσει μόνο έναν μήνα και μπορείτε να επιστρέψετε στον παλιό σας τρόπο πολύ εύκολα.

Επτά τρόποι αντιμετώπισης της τελειομανίας

1. Προσκαλέστε κόσμο στο σπίτι σας κι ας μην νιώθετε πως εσείς ή το σπίτι σας είστε έτοιμοι. Μην ανησυχείτε για το τι θα σκεφτούν, τι θα φτιάξετε ή αν το σπίτι σας είναι αρκετά καθαρό. Απλώς προσκαλέστε τους φίλους σας και αυτό θα είναι ένα καλό κίνητρο για να ετοιμάσετε το σπίτι σας.

2. Βάλτε χρονόμετρο και ολοκληρώστε μια εργασία πριν τη λήξη του χρόνου. Πολλές φορές αποφεύγουμε να ασχοληθούμε με κάτι επειδή θεωρούμε ότι θα μας πάρει πολλή ώρα. Μειώστε τις προσδοκίες σας ορίζοντας συγκεκριμένο χρόνο και δεσμευόμενοι να ασχοληθείτε με τη δεδομένη εργασία μόνο για αυτό το χρονικό διάστημα.

3. Ξεκινήστε μια συζήτηση χωρίς να ξέρετε τι θα πείτε. Έχω πιάσει τον εαυτό μου να αποφεύγει μια συζήτηση επειδή δεν μπορούσα να σκεφτώ κάτι ενδιαφέρον ή έξυπνο να πω. Τώρα, σκέφτομαι ότι και αυτό είναι μία ένδειξη τελειομανίας – και δεν είναι αυτό που θέλω κάνουν κι οι άλλοι απέναντί μου. Μερικές φορές, λίγα φιλικά λόγια, ή μία ψιλή κουβέντα όχι μόνο αρκούν για να μας φτιάξουν τη διάθεση, αλλά μπορεί και να αποτελέσουν προθάλαμο βαθύτερης συζήτησης και επικοινωνίας.

4. Ξεκινήστε μια άσκηση ή δίαιτα κατώτερη των προσδοκιών σας. Είναι πολύ πιθανότερο να καταφέρετε να τηρήσετε ένα όχι ιδιαιτέρως απαιτητικό πρόγραμμα, κάτι που θα σας προσφέρει το αίσθημα της επίτευξης και θα σας ενθαρρύνει να συνεχίσετε. Επιπλέον, επιφέροντας μικρές και σταδιακές αλλαγές στις συνήθειές σας, αυτές ενσωματώνονται πιο εύκολα, άρα και διατηρούνται. Κάνοντας ένα βήμα τη φορά, μπορείτε να φτάσετε πολύ μακριά.

5. Απαντήστε αμέσως στα περισσότερα email και μηνύματα. Όπως αποφεύγω να ξεκινώ συζητήσεις από φόβο μήπως βαρεθώ, μερικές φορές αναβάλλω την απάντηση σε μηνύματα και email επειδή υποθέτω (λανθασμένα) ότι θα βρω μια καλύτερη απάντηση ‘αργότερα’, όταν θα έχω λίγο περισσότερο χρόνο να αφιερώσω. Αλλά αυτός ο χρόνος σπάνια βρίσκεται και το μόνο που καταφέρνω είναι να προσθέτω άλλη μία υποχρέωση σε όσες έχω ήδη αναβάλει.

6. Σταματήστε να διαβάζετε βιβλία με το ζόρι. Το διάβασμα είναι μία πολλαπλώς επωφελής δραστηριότητα – αλλά σταματήστε να διαβάζετε αυτά που σας κουράζουν. Πολλές φορές στο παρελθόν, συνέχιζα να διαβάζω ένα βιβλίο που δεν μου άρεσε μόνο και μόνο επειδή πίστευα ότι πρέπει να ολοκληρώσω αυτό που ξεκίνησα. Δεν είναι έτσι! Υπάρχουν τόσα υπέροχα βιβλία, μη χάνετε τον χρόνο σας διαβάζοντας αυτά που δεν σας αρέσουν.

7. Σταματήστε να κάνετε υπερβολική έρευνα για τις αγορές σας. Το γεγονός ότι υπάρχουν πολλές πληροφορίες και κριτικές για τα είδη που αγοράζουμε δεν σημαίνει ότι πρέπει να τις εξαντλήσουμε. Αντί να αναβάλλετε την επόμενη αγορά σας προσπαθώντας να κάνετε την τέλεια επιλογή, επιλέξτε την πρώτη που φαίνεται να ταιριάζει στις ανάγκες σας. Αυτές οι αποφάσεις φαίνονται βαρυσήμαντες στο παρόν, αλλά ο χρόνος αποκαλύπτει ότι είναι περιθωριακές επιλογές που σπάνια αξίζουν τον παραπανίσιο χρόνο που τους αφιερώνουμε.

Υπάρχουν πολλές συνταγές για παγωτό που μπορείτε να φτιάξετε στο σπίτι, αλλά οι δύο που δίνουμε τώρα γίνονται με  ζελατίνη. Με τη ζελατίνη απλοποιείται η διαδικασία, γιατί σας απαλλάσσει από το χτύπημα κατά τη διάρκεια του παγώματος.

Η πρώτη συνταγή δίνει ένα δροσιστικό επιδόρπιο φτιαγμένο από τα πιο απλά και οικονομικά προϊόντα – γάλα και ασπράδια αυγών – χωρίς κρέμα γάλακτος, ζαχαρούχο γάλα ή βούτυρο. Είναι τόσο εύκολο στην παρασκευή, που δεν χρειάζεται καν να το ανακατεύετε κατά διαστήματα ενώ καταψύχεται. Τα χτυπημένα ασπράδια και η ζελατίνη εμποδίζουν το παγωτό να κάνει κρυστάλλους, αλλά γίνεται μία βελουδένια κρέμα.

Η δεύτερη συνταγή είναι για να φτιάξετε ένα πιο πλούσιο παγωτό, αφού περιέχει κρέμα γάλακτος και ζαχαρούχο γάλα. Έχοντας αυτά σαν βάση, μπορούμε να του δώσουμε ό,τι  γεύση θέλουμε χρησιμοποιώντας χυμούς από διάφορα φρούτα. Είναι ένα γνήσια καλοκαιρινό έδεσμα, αυτό που λατρεύουν τα παιδιά, μεγάλα και μικρά!

Απλό παγωτό διαίτης

Για 5 μερίδες

Υλικά

• 250 ml γάλα
• 4 αυγά, μόνο τα ασπράδια
• 40 γρ. ζάχαρη
• 10 γρ. ζελατίνη

Εκτέλεση

Ρίξτε τη ζελατίνη σε ένα μικρό μπολ και προσθέστε περίπου 30 ml νερό σε θερμοκρασία δωματίου. Ανακατέψτε και αφήστε τη ζελατίνη να φουσκώσει για περίπου 3-5 λεπτά (αυτό αφορά τη στιγμιαία ζελατίνη. Αν δεν έχετε στιγμιαία, μπορεί να χρειαστεί περισσότερος χρόνος, περίπου 20 λεπτά. Ακολουθήστε τις οδηγίες στη συσκευασία).

Προσθέστε τη ζελατίνη που έχει φουσκώσει απευθείας στο ζεστό γάλα. Ανακατέψτε καλά μέχρι να διαλυθεί πλήρως η ζελατίνη. Αφήστε το μείγμα να κρυώσει σε θερμοκρασία δωματίου.

Σπάστε τα αυγά και διαχωρίστε προσεκτικά τους κρόκους από τα ασπράδια. Δεν πρέπει να μπει ούτε μια σταγόνα κρόκου στα ασπράδια, διαφορετικά δεν θα χτυπηθούν καλά. Δεν θα χρειαστούμε τους κρόκους – μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την προετοιμασία άλλων πιάτων. Ρίξτε τα ασπράδια των αυγών σε ένα βαθύ μπολ και φυλάξτε τα στο ψυγείο μέχρι να κρυώσει το μείγμα γάλακτος και ζελατίνης.

Μόνο αφού έχει κρυώσει το μείγμα γάλακτος, χτυπήστε τα ασπράδια των αυγών σε υψηλή ταχύτητα με ένα μίξερ για περίπου 2-3 λεπτά μέχρι να σχηματιστούν σφιχτές κορυφές.

Συνεχίζοντας το χτύπημα, προσθέστε βανιλίνη. Το γάλα πρέπει να αναμειχθεί ομοιόμορφα με τα χτυπημένα ασπράδια αυγών.

Ρίξτε το μείγμα σε λεπτή ροή σε ένα δοχείο ή σε μικρές θήκες για ξυλάκια. Τοποθετήστε στην κατάψυξη για περίπου 4 ώρες.

Η ζελατίνη εμποδίζει το μείγμα να παγώσει και αποτρέπει τον σχηματισμό κρυστάλλων στο παγωτό, επομένως δεν είναι απαραίτητο να το ανακατεύετε ενώ ψύχεται.

Το σπιτικό παγωτό γάλακτος είναι έτοιμο. Σερβίρετε σε μπολ και συνοδεύστε το με αμύγδαλα ή καρύδια, σιρόπι αρώνιας, βύσσινου ή σοκολάτας είτε με κομματάκια σοκολάτας ή τρούφα.

Παγωτό ζελέ με χυμό φρούτων

Υλικά

• 100 γρ. ζελέ ανανά
• 300 ml ζεστό νερό ή ζεστό χυμό ανανά
• 200 ml κρέμα γάλακτος
• 380 ml ζαχαρούχο γάλα

Εκτέλεση

Ανακατεύουμε το ζελέ με ζεστό νερό ή με το ζεστό χυμό ανανά και το χτυπάμε με το μίξερ για 5 λεπτά.

Όταν κρυώσει, προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος, χτυπώντας με το μίξερ. Χωρίς να σταματήσουμε το χτύπημα, προσθέτουμε το ζαχαρούχο γάλα και τα χτυπάμε όλα μαζί για 10 λεπτά.

Βάζουμε το μείγμα στην κατάψυξη για 1 ώρα. Μετά το βγάζουμε, το χτυπάμε ακόμα 10 λεπτά με το μίξερ χειρός και το ξαναβάζουμε στην κατάψυξη για 6 ώρες. Τώρα μπορούμε να το απολαύσουμε.

Καλή σας όρεξη!

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, μία στις τρεις γυναίκες και ένας στους πέντε άνδρες άνω των 50 ετών υποφέρουν από κατάγματα λόγω οστεοπόρωσης, μιας πάθησης που προκαλεί αραίωση και αποδυνάμωση των οστών, όπως αναφέρει το Διεθνές Ίδρυμα Οστεοπόρωσης. Αυτά τα κατάγματα μπορούν να οδηγήσουν σε αναπηρία, ασθένεια, ακόμη και θάνατο.

Ευρήματα κλινικής δοκιμής υποδηλώνουν ότι η τακτική άσκηση με άλματα, 2-3 λεπτά την ημέρα, 4-5 φορές την εβδομάδα, επί έναν χρόνο, συνέβαλε με καίριο τρόπο στην αύξηση της οστικής αντοχής σε γυναίκες πριν την εμμηνόπαυση με οστεοπόρωση.

Οι ειδικοί μοιράστηκαν τις απόψεις τους σχετικά με τα οφέλη του άλματος για την υγεία των οστών.

Ερευνητικά ευρήματα

Η οστεοπόρωση είναι πιο συχνή στις γυναίκες επειδή αφ’ ενός έχουν λιγότερη οστική μάζα από τους άνδρες αφ’ ετέρου η μείωση της παραγωγής ορμονών κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης έχει ως αποτέλεσμα ταχεία απώλεια οστικής μάζας, σημειώνουν οι συγγραφείς της κλινικής δοκιμής που δημοσιεύθηκε στο Journal of Family Medicine. Ενώ οι περισσότερες έρευνες για την οστεοπόρωση έχουν επικεντρωθεί σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο, οι μελέτες που προσφέρουν οδηγίες άσκησης για γυναίκες πριν από την εμμηνόπαυση παραμένουν περιορισμένες.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα άσκησης όχι μόνο βοήθησε στη διατήρηση της υγείας των οστών, αλλά και ανέτρεψε την αναμενόμενη απώλεια οστικής μάζας που σχετίζεται με την ηλικία σε περιοχές που είναι πιο ευάλωτες σε κατάγματα. Αυτές περιλαμβάνουν το οστό του ισχίου, την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης και τα σπονδυλικά οστά στο κάτω μέρος της πλάτης και το λαιμό του μηριαίου οστού.

Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτό το απλό πρόγραμμα, που απαιτεί ελάχιστο χρόνο, θα μπορούσε να βοηθήσει τις γυναίκες πριν την εμμηνόπαυση να προλάβουν ή να καθυστερήσουν την ευπάθεια σε κατάγματα μετά την εμμηνόπαυση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι παρά τη συντομία του το πρόγραμμα παρουσίασε σημαντικότατα αποτελέσματα στην προστασία των οστών. Παρόμοια αποτελέσματα παρατηρήθηκαν σε προηγούμενη έρευνα, η οποία διαπίστωσε ότι 16 εβδομάδες προπόνησης με άλματα υψηλής έντασης αύξησαν την οστική πυκνότητα του ισχίου. Το πρόγραμμα αυτό περιελάμβανε 10-20 άλματα, δύο φορές την ημέρα, με 30 δευτερόλεπτα ανάπαυσης μεταξύ κάθε άλματος.

«Οι ασκήσεις με βάρη έχουν αποδειχθεί πολύ βοηθητικές στην οστεοπόρωση, ωστόσο, η προσθήκη άλματος μπορεί να επιταχύνει τα αποτελέσματα», δήλωσε ο Σκοτ Σράιμπερ, πιστοποιημένος χειροπράκτης και ιδιοκτήτης του MN Spine and Sport, σε email προς την εφημερίδα The Epoch Times. «Στους ηλικιωμένους, η πιθανότητα θανάτου αυξάνεται σημαντικά μετά από κάταγμα ισχίου, αλλά η προσθήκη μερικών αλμάτων την ημέρα μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο.»

Πρόγραμμα φυσικοθεραπείας

«Παρέχω ένα πρόγραμμα με άλματα σε όλους τους πελάτες μου που πάσχουν από οστεοπενία και οστεοπόρωση», λέει η Τζέσσικα Τσέλσεν, φυσικοθεραπεύτρια και ιδιοκτήτρια του Vibrant Coast Physical Therapy and Wellness.

Η οστεοπενία αναφέρεται σε οστική πυκνότητα χαμηλότερη από το φυσιολογικό, αν και όχι αρκετά χαμηλή ώστε να χαρακτηριστεί οστεοπόρωση.

Το πρόγραμμά της αποτελείται από πεντάλεπτες συνεδρίες, τρεις φορές την εβδομάδα.

Η έμφαση δίνεται στο άλμα και στην προσγείωση με ελαφριά κάμψη του γόνατος, έτσι ώστε τα οστά, και όχι οι μύες, να απορροφούν την περισσότερη δύναμη, εξηγεί.

Οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα έχουν δει βελτιώσεις στις σαρώσεις της οστικής τους πυκνότητας, ιδιαίτερα στους γοφούς, αναφέρει η Τσέλσεν, βάσει της κλινικής της εμπειρία. Ωστόσο, επειδή το πρόγραμμά της περιλαμβάνει τόσο ενδυνάμωση όσο και άλματα, δεν μπορεί να πει κατά πόσο η βελτίωση οφείλεται στο ένα ή στο άλλο.

Θυμάται μια πελάτισσα που είχε διαγνωστεί με οστεοπόρωση και παρουσίαζε σοβαρές παρενέργειες από τα φάρμακά της: «Ήθελε να βρει έναν τρόπο να βελτιώσει συνολικά την οστική της πυκνότητα, ώστε να μειώσει τη δόση των φαρμάκων της».

Το πρόγραμμα φυσικοθεραπείας που της πρότεινε περιελάμβανε:

• Προπόνηση δύναμης | τέσσερις φορές την εβδομάδα επί 45 λεπτά
• Προπόνηση άλματος | τρεις φορές την εβδομάδα επί 5 λεπτά
• Περπάτημα με ζώνη με βάρη | καθημερινά

«Η οστική πυκνότητα της πελάτισσας βελτιώθηκε και στους δύο γοφούς. Επίσης, αισθάνεται πολύ πιο ισορροπημένη και δεν κινδυνεύει να πέσει», δηλώνει η Τσέλσεν.

Τα άλματα βοηθούν

Η αξία του άλματος για την οστεοπόρωση έγκειται στο διπλό του όφελος: ενισχύει τόσο τα οστά όσο και τους μυς.

Αναπτύσσει τον οστικό ιστό

«Το άλμα ασκεί αυξημένη μηχανική πίεση στα οστά και τις αρθρώσεις», λέει ο Σράιμπερ. «Αυτό, με τη σειρά του, δημιουργεί την ανάγκη για τα κύτταρα που χτίζουν τα οστά (οστεοβλάστες) να δημιουργήσουν περισσότερο οστό, ενισχύοντας και υποστηρίζοντας έτσι την περιοχή.»

Συγκρίνει τη διαδικασία με την ανάπτυξη των μυών: όταν ένα άτομο ασκείται με βάρη, το σώμα ανταποκρίνεται χτίζοντας μυς για να αντιμετωπίσει την πίεση.

Ενδυνάμωση των μυϊκών ινών που σχετίζονται με τις πτώσεις

Η προπόνηση με άλματα βοηθά στη διατήρηση της δύναμης των μυϊκών ινών τύπου II, οι οποίες διαδραματίζουν βασικό ρόλο στην πρόληψη των πτώσεων, σύμφωνα με την Τσέλσεν, η οποία εξηγεί ότι οι μύες περιέχουν ίνες τύπου I, οι οποίες προάγουν την αντοχή, και ίνες τύπου II, οι οποίες συστέλλονται σε σύντομες εκρήξεις δύναμης. Σε αντίθεση με τις ίνες τύπου I που συστέλλονται αργά, οι ίνες τύπου II ενεργοποιούνται γρήγορα, γεγονός που τις καθιστά ζωτικής σημασίας για να κρατηθούμε όταν σκοντάφτουμε.

«Αυτή είναι η ‘αντίδραση βήματος’, η οποία αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να κάνουμε γρήγορα ένα βήμα για να αποφύγουμε μια πτώση αν πιάσουμε το δάχτυλο του ποδιού μας.»

Συμβουλές για ασφαλή άλματα

Όταν ξεκινά ένα πρόγραμμα αλμάτων για την ενίσχυση των οστών, ο Σράιμπερ δίνει στους ασθενείς του τις ακόλουθες συμβουλές:

Ξεκινήστε αργά και αυξήστε σταδιακά: Λιγότερες επαναλήψεις που γίνονται σωστά είναι καλύτερες από περισσότερες που γίνονται λανθασμένα.

Ακούστε το σώμα σας: Ο πόνος είναι φυσιολογικός, αλλά ο έντονος πόνος είναι προειδοποιητικό σημάδι. Αν εμφανιστεί πόνος, σταματήστε και συμβουλευτείτε τον γιατρό σας.

Διατηρήστε τη σωστή στάση: Κρατήστε τη σπονδυλική στήλη ίσια, τους κοιλιακούς μυς ενεργοποιημένους και τα γόνατα χαλαρά.

Προσθέστε βάρος όταν είστε έτοιμοι: Χρησιμοποιήστε ελαφριά βάρη ή ζώνη με βάρη μόνο αφού η στάση σας είναι σταθερή.

Κάντε το συνήθεια: Τα άλματα 2-3 φορές την εβδομάδα μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της οστικής πυκνότητας, της ισορροπίας και της λειτουργίας.

«Τα άλματα που γίνονται με ασφάλεια και στρατηγικά μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα για την υγεία των οστών», επισημαίνει ο Σράιμπερ.

Οι κίνδυνοι του άλματος περιλαμβάνουν πτώσεις, καταπόνηση των αρθρώσεων ή των μυών, πόνο και συμπτώματα του πυελικού εδάφουςόπως δυσκολία στον έλεγχο των μυών που εμπλέκονται στην ούρηση και την αφόδευση, σημειώνει η Τσέλσεν.

Πρέπει να αποφεύγουν εντελώς την προπόνηση με άλματα όσοι πάσχουν από σοβαρή οστεοπόρωση ή υψηλό κίνδυνο ευθραυστότητας των οστών, δηλαδή κατάγματα που μπορούν να συμβούν χωρίς πτώση, τονίζει.

«Ωστόσο, όσοι έχουν αρθρίτιδα, κακή ισορροπία ή δυσλειτουργία του πυελικού εδάφους μπορούν πιθανώς να προχωρήσουν στην προπόνηση με άλματα, με τη βοήθεια ενός φυσικοθεραπευτή.»

Της Mary West