Οι Εκδόσεις Παρισιάνου με χαρά σάς προσκαλούν στην πρωτότυπη θεατρική παράσταση με τίτλο «Byron. Ο αποχαιρετισμός, Μεσολόγγι 1824».
Η συγγραφή του έργου ανήκει στον Ιορδάνη Καλέση και τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Βασίλης Κονταξής. Η παράσταση ενσωματώνει αυτούσια αποσπάσματα από το ποιητικό έργο του Λόρδου Βύρωνα, συνοδεία πρωτότυπης ζωντανής μουσικής σύνθεσης της Αγγελικής Δέλλα, καθώς και παράλληλη κινηματογραφική προβολή, τη σκηνοθεσία της οποίας επιμελείται ο βραβευμένος Θάνος Αγγελής.
Τον ρόλο του Λόρδου Βύρωνα ερμηνεύει ο διακεκριμένος ηθοποιός Αιμιλιανός Σταματάκης και, με ειδική συμμετοχή, ο ξεχωριστός και αγαπητός Περικλής Λιανός αναλαμβάνει να ενσαρκώσει τον Φλέτσερ, τον πιστό ακόλουθο και πλέον αγαπητό άνθρωπο του Βύρωνα.
Το έργο πραγματεύεται τις τελευταίες ημέρες του Λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι και πρόκειται να παρουσιαστεί για δύο (2) μοναδικές παραστάσεις, με ελεύθερη είσοδο, στις 31 Οκτωβρίου και 1 Νοεμβρίου 2024, στις 20.00 η ώρα, στο Αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου Αθηνών.
Έχοντας ως κεντρικό σύνθημα τις λέξεις «Παρεμβαίνω – Συνομιλώ – Προκαλώ – Προτείνω», το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά σήκωσε την αυλαία του στις 18 Οκτωβρίου με τον πολυαναμενόμενο «Θείο Βάνια» που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί ο Δημήτρης Καταλειφός.
Το πρόγραμμα της σεζόν 2024-2025, που ανακοινώθηκε από τον καλλιτεχνικό του διευθυντή Νίκο Διαμαντή, είναι ένα πρόγραμμα με κύρια χαρακτηριστικά την πνευματικότητα, τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα και τη σύμπλευση καθιερωμένων και νέων δημιουργών, ενώ εκτείνεται με παραστάσεις, δράσεις και παρεμβάσεις και στις τρεις σκηνές του θεάτρου – Κεντρική, Ωμέγα, Φουαγιέ – αλλά και έξω από αυτό, σε σημαντικά τοπόσημα της πόλης του Πειραιά.
Τι σημαίνει όμως το μότο του νέου προγράμματος «παρεμβαίνω – προκαλώ – συνομιλώ – προτείνω»; Τι να περιμένει το κοινό φέτος από το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά; Ο Νίκος Διαμαντής λέει:
«Αν κάτι θα μπορούσε να μας ενδιαφέρει σε ένα κόσμο αδικαιολόγητο, είναι να φέρουμε επιτακτικά τον άνθρωπο στο προσκήνιο. Ο σιωπηλός, ανυπεράσπιστος άνθρωπος μέσα από τις εκδοχές του, βρίσκεται στο κέντρο της ζεστής καρδιάς του Δημοτικού Θεάτρου τη φετινή σεζόν. Αναδεικνύουμε με αυτό το πρόγραμμα τη συγκίνηση, την τρυφερότητα, την ανάγκη και τη συνύπαρξη.
»Παρεμβαίνουμε – προκαλούμε – συνομιλούμε – προτείνουμε. Με φροντίδα, ήπιους τόνους και προτείνοντας ένα ηθικό πρόταγμα που αντιπαρατίθεται στον θόρυβο, με υπομονή και ισορροπία και θέτοντας όρια, συνομιλούμε με το επείγον. Όχι με το επίκαιρο, αλλά με το ουσιαστικό που αφορά στο τώρα. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μονοπάτια και ιστούς συνεργασιών, προσπαθούμε χωρίς φωνές και πυροτεχνήματα.
»Είμαστε εδώ για εσάς. Έτσι. λοιπόν το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, μέσα από παραστάσεις, κοινωνικές δράσεις, εργαστήρια και εκπαιδευτικά προγράμματα, προτείνει ένα συνεκτικό διαφορετικό κόσμο συμπόρευσης και συνομιλίας όλων, χωρίς αποκλεισμούς. Καλούμε το κοινό να έρθει μαζί μας.»
Ο Νίκος Διαμαντής, στη συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση του νέου προγράμματος, είχε δηλώσει χαρακτηριστικά:
«Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά είναι για εμάς ένα μικρό Εθνικό Θέατρο. Θέλω να ευχαριστήσω τους ανθρώπους που δουλέψανε όλο αυτό το διάστημα εδώ στο θέατρο, που δημιουργήσαμε όλο αυτό το πρόγραμμα, και τους καλλιτέχνες που στάθηκαν δίπλα μας ώστε να δημιουργήσουμε έναν πρότυπο οργανισμό.
»Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά θέλει να δώσει φωνή στη νέα γενιά. Να δώσει φωνή στους ανθρώπους της πόλης, να νιώσουν ότι αυτό το θέατρο είναι το σπίτι τους. Περηφανεύομαι ότι το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά κατάφερε να έχει έναν πολύ μεγάλο αριθμό θεατών. Σε έναν κόσμο αδικαιολόγητο, προσπαθήσαμε να φέρουμε τον άνθρωπο στο προσκήνιο.
»Ο άνθρωπος και τα χαρακτηριστικά του, το ξανακοίταγμα του ανθρώπου μέσα από το θέατρο, είναι η απάντηση στην εποχή μας. Αποβλέπουμε σε ενεργούς πολίτες, που θα μπορέσουν να ενεργοποιήσουν τη φαντασία τους και να σφυρηλατήσουν σιγά σιγά με το δικό τους τρόπο τις δικές τους προσωπικές συντεταγμένες.
»Αν στοχεύουμε κάπου, αν κάτι έχει να πει σήμερα το πρόγραμμα του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, είναι να δημιουργήσει ένα μέλλον που με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους προσπαθεί να το αναζητήσει στους αυθαίρετους, τους ακατάτακτους, αυτούς που μας βγάζουν τη γλώσσα. Σε αυτούς στραφήκαμε με αυτό το πρόγραμμα. Είμαστε ένα ανοιχτό θέατρο. Ένα θέατρο με ισχυρό πρόγραμμα διάρκειας. Δε μας ενδιαφέρουν τα πυροτεχνήματα.»
