Τρίτη, 01 Ιούλ, 2025

«The King of Kings»: Η ζωή του Χριστού μέσα από τα μάτια του Ντίκενς και του γιου του

Αν αναλογιστεί κανείς τον όγκο του υλικού που έχουν παράγει η δυτική λογοτεχνία, ο κινηματογράφος και η τηλεόραση για τη ζωή του Χριστού, φαντάζει δύσκολο να υποθέσουμε ότι υπάρχει κάτι που δεν έχει ειπωθεί.

Ειδικά όσον αφορά τις ταινίες και τις σειρές, οι περισσότερες επικεντρώνονται στα τρία τελευταία χρόνια της ζωής του Χριστού και σχετικά λίγες περιγράφουν τα χρόνια από τη γέννηση μέχρι τη Σταύρωση. Και από αυτές, μόνο λίγες είναι κατάλληλες για όλη την οικογένεια, είτε λόγω ποιότητας είτε λόγω βίαιου περιεχομένου.

Ωστόσο, η ταινία κινουμένων σχεδίων των Angel Studios «The King of Kings» («Ο Βασιλιάς των βασιλιάδων») δίνει τη μεγαλύτερη ιστορία που ειπώθηκε ποτέ από μια εντελώς νέα και ευπρόσδεκτη οπτική.

Σε σενάριο, σκηνοθεσία, μοντάζ και συμπαραγωγή του Νοτιοκορεάτη σκηνοθέτη Σέονγκ-χο Τζανγκ (στο ντεμπούτο του σε ταινία μεγάλου μήκους) και με διάρκεια 103 λεπτών, η ταινία περιλαμβάνει τις διδασκαλίες του Χριστού και σχεδόν κάθε σημαντικό γεγονός στη ζωή του, χωρίς να βιάζεται ή να τα συμπιέζει. Δεν υπάρχει κάτι που να μην έχει παρουσιαστεί στο παρελθόν σε άλλα έργα – αυτό που κάνει την ταινία ξεχωριστή είναι η εντελώς πρωτότυπη προσέγγιση της ιστορίας.

Η ποίηση των ‘καρτούν’ 

Οι περισσότεροι ενήλικες (δηλαδή το 50% συν ένα) δεν ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν καμία ταινία κινουμένων σχεδίων, ανεξαρτήτως περιεχομένου. Γι’ αυτούς, πρόκειται απλώς για ‘καρτούν’. Αυτό έχει μία βάση, δεδομένου ότι πολύ λίγες ταινίες κινουμένων σχεδίων απευθύνονται και σε ενήλικο κοινό. Αλλά θυμηθείτε την ποιητική «Κόκκινη χελώνα» του Μάικλ Ντούντοκ ντε Βιτ και το πρόσφατα πολυβραβευμένο αριστούργημα «Flow» του Γκιντ Ζιλμπαλόντις.

Ο «Βασιλιάς των βασιλιάδων» θα αγγίξει ολόκληρη την οικογένεια – όχι τόσο για το πλούσιο και συγκινητικό βιβλικό περιεχόμενο, όσο λόγω της «φιλικής» προς τα παιδιά και τους ενηλίκους παρουσίασής του.

Ο Ντίκενς για τους Ντίκενς

Γραμμένο περίπου την ίδια εποχή με το «Ντέηβιντ Κόπερφηλντ» (1846-1849), η «Ζωή του Κυρίου μας» (The Life of Our Lord) δεν εκδόθηκε μέχρι το 1934, ένα χρόνο μετά τον θάνατο του τελευταίου επιζώντος παιδιού του Ντίκενς – ένας όρος που περιλαμβανόταν ρητά στη διαθήκη του συγγραφέα. Ο Ντίκενς το ζήτησε αυτό επειδή έγραψε το βιβλίο όχι για να βγάλει κέρδος, αλλά για να το διαβάζει κάθε Χριστούγεννα στα δέκα παιδιά του.

Για τη δημιουργία της ταινίας του, ο Σέονγκ-χο συνδύασε στοιχεία της Βίβλου με το έργο του Ντίκενς, με εκπληκτικό αποτέλεσμα. Η ταινία ξεκινά με τον Ντίκενς (με τη φωνή του Κέννεθ Μπράνα) να διαβάζει τη «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία». Όταν τον διακόπτει ο δεύτερος γιος του, ο Γουόλτερ, που παίζει με τη γάτα του, Γουίλα, τον «Βασιλιά Αρθούρο και τους ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης», ο Ντίκενς θυμώνει και τον στέλνει στο δωμάτιό του.

Charles Dickens (Kenneth Branagh) introduces the life of Jesus to his son Walter (Roman Griffin Davis), in the animated feature "King of Kings." (Angel Studios)
Στιγμιότυπο από την ταινία «Ο βασιλιάς των βασιλιάδων». (Angel Studios)

 

Αργότερα, με την προτροπή της συζύγου του, Κάθριν (Ούμα Θέρμαν), ο Ντίκενς προσπαθεί να επανορθώσει, πηγαίνοντας διαβάζοντας για πρώτη φορά τη «Ζωή του Κυρίου μας» στον Γουόλτερ. Ακόμα αναστατωμένος, ο Γουόλτερ δεν ενδιαφέρεται για την ιστορία στην αρχή. Αλλάζει όμως στάση όταν ο πατέρας του τον πληροφορεί ότι ο «Βασιλιάς Αρθούρος» βασίζεται στη ζωή του μεγαλύτερου βασιλιά όλων των εποχών, του Ιησού Χριστού.

Μέσα σε λίγα λεπτά, ο Γουόλτερ γοητεύεται από την ιστορία και παρακολουθεί ασκαρδαμυκτί, και σταδιακά βυθίζεται σε αυτήν. Αν και στην αρχή τη βλέπει σαν μία περιπέτεια, η αντίληψή του αλλάζει καθώς τού γίνεται σαφές ότι ο Χριστός ήταν ο γιος του Θεού.

Μάρτυρες από πρώτο χέρι

Σταδιακά, αυτό που θα μπορούσε να είναι απλώς ένα μυθιστόρημα και ένα αρκετά καλό μάθημα στο κατηχητικό σχολείο μετατρέπεται σε κάτι συναρπαστικό, καθώς ο σκηνοθέτης βάζει τον Γουόλτερ και τη Γουίλα (και μερικές φορές και τον Ντίκενς) στο ίδιο πλάνο με τον Χριστό, να  παρακολουθούν από πρώτο χέρι τις εξαιρετικές πράξεις και τα έργα του.

Κάποια στιγμή, όταν ο Χριστός διώχνει τους εμπόρους από τον ναό, ο Γουόλτερ εμφανίζεται να αλληλεπιδρά με τον Χριστό. Όμως, μέσω κάποιων ‘ταχυδακτυλουργικών’, αποδεικνύεται ότι πρόκειται για κάτι άλλο, και η σκηνή αποφεύγει να ξαναγράψει ή να μυθοποιήσει την ιστορία.

Charles Dickens (Kenneth Branagh) helps his son Walter (Roman Griffin Davis) see Jesus in a whole new light, in "The King of Kings." (Angel Studios)
Στιγμιότυπο από την ταινία «Ο βασιλιάς των βασιλιάδων». (Angel Studios)

 

Ο μεγαλύτερος φόβος μου μπαίνοντας στην τρίτη πράξη ήταν το πώς θα παρουσίαζε τα Πάθη και τη Σταύρωση. Ευτυχώς, το μεγαλύτερο μέρος υπονοείται και αντιμετωπίζεται εκτός οθόνης. Το επιθυμητό αποτέλεσμα προκύπτει χωρίς η ταινία να γίνεται δύσκολη για τις πιο τρυφερές ηλικίες.

Αλλά ο μεγαλύτερος θρίαμβος του Σέονγκ-χο είναι ότι δεν έκανε τον «Βασιλιά των βασιλιάδων» μια αυστηρά θρησκευτική ταινία. Αντιθέτως, είναι μια ταινία που έχει τις ρίζες της στην ηθική, τα θαύματα, τα μαθήματα ζωής και το να κάνεις πάντα το σωστό. Μία ταινία που οδηγεί με το παράδειγμα, όχι με το δόγμα.

The King of Kings
Σκηνοθέτης: Σέονγκ-χο Τζανγκ
Πρωταγωνιστές: Κέννεθ Μπράνα, Ούμα Θέρμαν, Ρόμαν Γκρίφφιν Ντέηβις
MPAA Rating: MPAA Rating: MPAA Rating: MPAA Rating: MPAA Rating: PG
Διάρκεια: 1 ώρα και 43 λεπτά
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 11 Απριλίου 2025
Βαθμολογία: 4,5 αστέρια στα 5

Ευρωπαϊκό «κόσμημα» το νέο Εθνικό Γεωλογικό Μουσείο

Ένα σύγχρονο μουσείο «κόσμημα», σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ανοίγει τις πύλες του για το ευρύ κοινό εισάγοντας τους επισκέπτες στον μαγικό κόσμο της ιστορίας και της μνήμης της γης, αλλά και στον σημαντικό ορυκτό πλούτο της χώρας μας. Πρόκειται για το Εθνικό Γεωλογικό Μουσείο που στεγάζεται στους Θρακομακεδόνες και αποτελεί ένα από τα καλύτερα στο είδος του. Ένα «θησαυροφυλάκιο» για τον ορυκτό πλούτο της χώρας από την ΕΑΓΜΕ.

Ειδικότερα, η Ελληνική Αρχή Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (Ε.Α.Γ.Μ.Ε.) δημιούργησε ένα νέο μουσείο, με σκοπό την προστασία, τη διαφύλαξη, την οργάνωση και την προβολή του ορυκτού πλούτου και της γεωλογικής ιστορίας της χώρας μας. Το Εθνικό Γεωλογικό Μουσείο αποτελεί την πρώτη συντονισμένη προσπάθεια της ελληνικής πολιτείας για την ανάδειξη της Γεωλογικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδος.

Χαρακτηριστικό της σημασίας των εκθεμάτων του νέου μουσείου είναι ότι οι συλλογές του από τον ελλαδικό χώρο κατατάσσονται στις πλουσιότερες του κόσμου. Μέσα από τις πλούσιες συλλογές και διακριτά οργανωμένες ενότητες, το Εθνικό Γεωλογικό Μουσείο απευθύνεται τόσο σε ευρύ όσο και σε επιστημονικά εξειδικευμένο κοινό, με την παρουσίαση σημαντικών γεωλογικών δειγμάτων του ελλαδικού χώρου (ορυκτά, απολιθώματα, πετρώματα κ.ά.), ενώ ταυτόχρονα αποτελεί πηγή γνώσης και έρευνας του γεωλογικού πλούτου της χώρας. Στις αίθουσες του νέου μουσείου, προβάλλεται η μακρά εξέλιξη της γεωλογικής έρευνας, η ανάδειξη του γεωλογικού πλούτου και της γεωλογικής πολιτιστικής κληρονομιάς.

Όπως ανέφερε ο κος Κωνσταντίνος Σάλτας, πρόεδρος της ΕΑΓΜΕ, σε παρουσίαση προς τους εκπροσώπους των ΜΜΕ: «Πρόκειται για ένα όνειρο ζωής για τις νέες γενιές. Ένα από τα καλύτερα μουσεία της Ευρώπης στο είδος του. Ένα μουσείο-κόσμημα. Προσδοκούμε να έρθει η νέα γενιά να μάθει τον πλούτο της πατρίδας μας και τις δυνατότητες της εξορυκτικής δραστηριότητας, καθώς εκεί που υπάρχει εξορυκτική δραστηριότητα έχουν συγκρατηθεί οι πληθυσμοί και έχουν αναπτυχθεί διαχρονικά οι περιοχές.»

Από την πλευρά του, ο γενικός διευθυντής ΕΑΓΜΕ Διονύσιος Κ. Γκούτης δήλωσε: «Το νέο Εθνικό Γεωλογικό Μουσείο είναι το αποτέλεσμα μίας μεγάλης προσπάθειας της ΕΑΓΜΕ, με όραμα για την ανάδειξη της επιστήμης της γεωλογίας και της σημασίας της για την χώρα μας, το κοινωνικό σύνολο και το περιβάλλον. Μέσα από τη συγκέντρωση και σωστή ταξινόμηση των γεωλογικών πόρων και των ιστορικών στοιχείων, συμβάλλουμε καθοριστικά στην προστασία της γεωλογικής κληρονομιάς της Ελλάδας και την ανάδειξη του ορυκτού πλούτου της ελληνικής γης.

»Οι συντονισμένες μας ενέργειες για δημιουργία ενός οργανωμένου σύγχρονου Μουσείου, με όλες τις παροχές και την οργάνωση που οι σύγχρονες τεχνολογίες προσφέρουν, απέδωσαν, και σήμερα προσκαλούμε πολίτες, μαθητές, ομάδες ατόμων και φορέων, να μας επισκεφθούν για να ζήσουν την εμπειρία του Εθνικού Γεωλογικού Μουσείου.

»Υπηρετώντας την αποστολή της ΕΑΓΜΕ, το Εθνικό Γεωλογικό Μουσείο […] αποτελεί κοιτίδα διαφύλαξης και ανάδειξης του ορυκτού πλούτου από την ΕΑΓΜΕ και της ελληνικής γεωλογικής κληρονομιάς για τις επόμενες γενιές της χώρας.»

Όπως ανέφερε ο κος Κωνσταντίνος Λασκαρίδης, διευθυντής του Εθνικού Γεωλογικού Μουσείου, «ο ορυκτός πλούτος είναι αναπόσπαστος από την καθημερινότητά μας. Το μουσείο είναι ο τόπος όπου μπορεί ο επισκέπτης να απολαύσει και να μάθει.»

Σημειώνεται ότι, πέρα από τον εντυπωσιακό αριθμό σπάνιων ορυκτών, το 40% των εκθεμάτων του Μουσείου είναι ψηφιακά προσβάσιμο, προσφέροντας μία εμπειρία εικονικής πραγματικότητας, αλλά και διαδραστικών δυνατοτήτων. Ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί στα ιστορικά μεταλλεία του Λαυρίου, της Χαλκιδικής, στους Γεωτόπους στα Μετέωρα, στα σμυριδορυχεία της Νάξου, να έρθει σε επαφή με τον μικρόκοσμο ορυκτών και απολιθωμάτων, αλλά και με τις σημαντικότερες στιγμές της ιστορίας της γης. Τέλος, ο επισκέπτης μαθαίνει για τη ζωή και στην ιστορία των μεταλλωρύχων, λαμβάνοντας πλήθος πληροφοριών για τη χρήση των ορυκτών στην καθημερινότητα από την αρχαιότητα μέχρι και τις μέρες μας.

Το Εθνικό Γεωλογικό Μουσείο λειτουργεί σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στις Κεντρικές Εγκαταστάσεις της Αρχής, στην είσοδο Γ του Ολυμπιακού χωριού, στις Αχαρνές. Σκοπός του νέου Μουσείου είναι να προωθήσει την προστασία και ανάδειξη του γεωλογικού πλούτου της Ελλάδας και του ρόλου που διαδραμάτισε στην ιστορία και στη διαμόρφωση του αρχαίου κόσμου, της νεότερης και σύγχρονης ιστορίας του Ελληνισμού, προβάλλοντας παγκοσμίως την ιστορική και επιστημονική του αξία.

Επίδομα παιδιού: Άνοιξε η πλατφόρμα Α21 για την υποβολή αιτήσεων

Η πλατφόρμα Α21 για την υποβολή αιτήσεων για το επίδομα παιδιού άνοιξε σήμερα, 31 Μαρτίου 2025, και οι δικαιούχοι μπορούν να υποβάλουν τις αιτήσεις τους για την ενίσχυση των οικογενειών με παιδιά μέχρι και την 30η Απριλίου 2025. Η διαδικασία γίνεται μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας του ΟΠΕΚΑ (Οργανισμός Επιδομάτων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης), με στόχο την ενίσχυση των οικονομικά αδύναμων οικογενειών στην Ελλάδα.

Δικαιούχοι του επιδόματος παιδιού

Δικαιούχοι του επιδόματος παιδιού είναι οι οικογένειες που πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια εισοδήματος και περιουσίας. Η καταβολή του επιδόματος αφορά κυρίως γονείς που έχουν παιδιά κάτω των 18 ετών, αλλά και ανήλικα παιδιά που είναι φοιτητές ή μαθητές, με εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια που καθορίζονται κάθε χρόνο από τον ΟΠΕΚΑ.

Διαδικασία υποβολής αιτήσεων

Η υποβολή των αιτήσεων γίνεται μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας Α21, η οποία είναι διαθέσιμη στην επίσημη ιστοσελίδα του ΟΠΕΚΑ. Η διαδικασία είναι εύκολη και γρήγορη, και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να υποβάλουν την αίτησή τους μέχρι τις 30 Απριλίου 2025. Συνιστάται η έγκαιρη υποβολή των αιτήσεων, καθώς κατά την τελευταία περίοδο της προθεσμίας αναμένεται αυξημένη επισκεψιμότητα στην πλατφόρμα, κάτι που ενδέχεται να προκαλέσει καθυστερήσεις.

Οδηγίες για την υποβολή

Οι δικαιούχοι του επιδόματος παιδιού μπορούν να υποβάλλουν την αίτησή τους στην πλατφόρμα του ΗΔΙΚΑ, www.idika.gr ή μέσω της ιστοσελίδας www.opeka.gr με τη χρήση των προσωπικών κωδικών πρόσβασης στο Taxisnet. Εκεί θα πρέπει να συμπληρωθούν τα απαραίτητα πεδία, όπως τα προσωπικά του στοιχεία, τα στοιχεία των μελών της οικογένειάς του, καθώς και τα οικονομικά δεδομένα που απαιτούνται για την αξιολόγηση της αίτησης. Επιπλέον, για την ολοκλήρωση της διαδικασίας, ενδέχεται να ζητηθούν δικαιολογητικά που αφορούν το εισόδημα και την περιουσία της οικογένειας.

Σημαντικές ημερομηνίες

Η πλατφόρμα Α21 θα παραμείνει ανοιχτή για αιτήσεις από την 31η Μαρτίου 2025 έως την 30η Απριλίου 2025. Οι δικαιούχοι που υποβάλουν αίτηση μέσα στην προθεσμία θα λάβουν το επίδομα σύμφωνα με τα καθορισμένα κριτήρια. Επισημαίνεται ότι η προθεσμία αυτή είναι αυστηρή και δεν θα υπάρξουν παρατάσεις.

Τι πρέπει να προσέξουν οι δικαιούχοι

Πριν την υποβολή της αίτησης, οι ενδιαφερόμενοι καλό είναι να ελέγξουν προσεκτικά τα στοιχεία τους και να βεβαιωθούν ότι πληρούν τα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια για το επίδομα παιδιού. Επιπλέον, πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι δηλώσεις τους είναι ακριβείς, ώστε να αποφευχθούν καθυστερήσεις ή πιθανές ακυρώσεις της αίτησης.

 

 

Δημιουργικό πικ νικ συμπερίληψης στην Ακαδημία Πλάτωνος

Για την Κυριακή 30 Μαρτίου, οι ομάδες Ζούμε Μαζί και Polyphonica έχουν ετοιμάσει ένα ζωντανό πρωινό γεμάτο δραστηριότητες για παιδιά στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει εργαστήρια (στολισμός λαμπάδας, ζαχαροπλαστικής και οριγκάμι), κουκλοθέατρο, μουσική, χορό και αθλοπαιδιές.

Στόχος των δύο ομάδων η προσφορά χαράς και διασκέδασης σε όλα τα παιδιά, τυπικά και μη, ανεξαρτήτου ηλικίας, καταγωγής, θρησκείας και γλώσσας.

Η ομάδα Ζούμε Μαζί συστήθηκε το 2024 ως ΑΜΚΕ, εξέλιξη μίας πολύχρονης πορείας γονέων παιδιών στο φάσμα του αυτισμού. Όπως αναφέρουν στην ιστοσελίδα τους, το κίνητρό τους είναι η βελτίωση της ζωής των παιδιών με αυτισμό ως προς την ασφάλεια, την υγεία, την εκπαίδευση, την κοινωνική και την επαγγελματική ένταξη.

Προς αυτήν την κατεύθυνση, διοργανώνουν δραστηριότητες που υποστηρίζουν την εκπαίδευση των αυτιστικών παιδιών και ευαισθητοποιούν την κοινωνία ως προς τον σεβασμό και τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων τους. Έχουν ακόμη ιδρύσει τη «Στέγη Υποστηριζόμενης Διαβίωσης» (ΣΥΔ), την οποία και λειτουργούν.

H Polyphonica ιδρύθηκε το 2011 με πολιτιστικούς και κοινωνικούς σκοπούς. Επιδιώκει να προσφέρει σε παιδιά και νέους 6 -17 ετών, «άσχετα από τον τόπο καταγωγής τους, τη θρησκεία ή τη γλώσσα τους», την ευκαιρία να συμμετάσχουν στην κοινωνία της γνώσης και της δημιουργίας, δίνοντας προτεραιότητα στα παιδιά ευπαθών οικογενειών.

Σε αυτό το πλαίσιο, οργανώνει ποικίλες καλλιτεχνικές δραστηριότητες  – για τη λογοτεχνία, τη μουσική, τα εικαστικά – ενθαρρύνοντας τα παιδιά να αναπτύξουν τις δεξιότητες και την προσωπικότητα τους.

Το έργο της είναι πλούσιο, με εκπαιδευτικές δραστηριότητες που περιλαμβάνουν τη δημιουργία μίας παιδικής διαπολιτισμικής χορωδίας, εργαστήριο κρουστών, τη δημιουργία τμήματος Σύγχρονου Χορού και Αυτοσχεδιασμού, θεατρικό εργαστήριο, παιδικές χορωδίες στη Μυτιλήνη κ.ά. Το 2019 είχε ξεκινήσει ένα μουσικό πρόγραμμα για παιδιά με ειδικές δεξιότητες και δυσκολίες, το οποίο σταμάτησε λόγω της πανδημίας.

Στις εκδηλώσεις της Κυριακής, προσκεκλημένοι είναι ο Γιώργος Ευγενειάδης, ο οποίος θα προσφέρει το εργαστήριο ζαχαροπλαστικής, και η ομάδα Πέταλα της ειρήνης, που θα παρουσιάσει το κουκλοθέατρο και θα πραγματοποιήσει το εργαστήριο οριγκάμι.

Όπως έχει δηλώσει σε συνεντεύξεις του, ο κος Ευγενειάδης δεν είναι σεφ αλλά Τεχνολόγος Τροφίμων, δύο τομείς που συνδέονται στενά. Η πορεία του τον έφερε στην εκπαίδευση και συγκεκριμένα στην εκπαίδευση μαθητών με αναπηρία. Έχει γράψει επίσης και δύο βιβλία, το «Ημερολόγιό μου» και το «Συνταγές μαγειρικής σε διαφορετική διάσταση» (εικονογράφηση Δέσποινας Παπαχριστούδη, εκδόσεις Υδροπλάνο). Πιο πρόσφατη συνεργασία του με την ομάδα Polyphonica τα κουλουράκια για την 25η Μαρτίου που έφτιαξε μαζί με τους Special Chefs!

Η ομάδα Πέταλα της ειρήνης είναι μία ομάδα εθελοντών που υλοποιούν στην Ελλάδα το παγκόσμιο πρόγραμμα Petals of Peace Project, που ξεκίνησε στην Αυστραλία με στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού για τα παιδιά που υφίστανται κοινωνικό ρατσισμό και αποκλεισμό και καταστροφή της οικογενειακής τους εστίας για λόγους συνείδησης. Μέσα από το δίπλωμα ενός χάρτινου λουλουδιού λωτού, τα παιδιά μαθαίνουν για τις αξίες της συμπόνιας, της αλληλεγγύης και της αποδοχής της διαφορετικότητας.

Το εργαστήριο οριγκάμι συμπληρώνεται από την αφήγηση του παραμυθιού «Το ταξίδι του μικρού Λωτού» της Λιουντμίλα Αριόλ, που με έναν απλό τρόπο μεταφέρει στα παιδιά τη σημασία που έχουν οι αρχές στη ζωή μας, προκειμένου να αντιμετωπίζουμε κάθε δυσκολία με σθένος και επιτυχία, μένοντας ψυχικά αλώβητοι.

Ο Μικρός Λωτός ταξιδεύει στο Μικρό Παρίσι των Αθηνών, αυτή την Κυριακή, 13 Οκτωβρίου, στις 11:30 - 13:30 (Μονμάρτρη) και συμμετέχει στη γιορτή με κουκλοθέατρο και οριγκάμι. Μικρό Παρίσι των Αθηνών 10-20 Οκτωβρίου Σάμου 54, στο πάρκο απέναντι από τον Σταθμό Λαρίσης. #κουκλοθέατρο #πέταλατηςειρήνης #μικροπαρισιτωναθηνων #lotusstory #lotusfarytale #τοταξίδιτουμικρούλωτού
Ο μικρός Λωτός, από το κουκλοθέατρο της ομάδας Πέταλα της ειρήνης. (Ευγενική παραχώρηση Πέταλα της ειρήνης)

 

Το αναλυτικό πρόγραμμα της εκδήλωσης είναι:

11:30 – Εργαστήριο στολισμού λαμπάδας

12:00 – Εργαστήριο ζαχαροπλαστικής, με τον Γιώργο Ευγενειάδη

12:30 – Κουκλοθέατρο «Το ταξίδι του μικρού Λωτού», από την ομάδα Πέταλα της ειρήνης

13:00 – Εργαστήριο οριγκάμι, από την ομάδα Πέταλα της ειρήνης

13:30 – Χορός, μουσική, αθλοπαιδιές

* * * * *

Πάρκο Ακαδημίας Πλάτωνος

Μοναστηρίου 140, Αθήνα

 

ZoumeMazi_Logo 2024.jpg  Αρχική

 

Στρατιωτικές στολές βγαλμένες μέσα από την ελληνική Ιστορία στον δήμο Γλυφάδας

Μία σπάνια συλλογή, που πλημμυρίζει από τη σύγχρονη ελληνική Ιστορία, εκτίθεται αυτή την εβδομάδα στο Παλαιό Δημαρχείο της Γλυφάδας. Με αφορμή την Εθνική Επέτειο, ο δήμος Γλυφάδας φιλοξενεί τη σπουδαία συλλογή αυθεντικών στολών, αλλά και αντικειμένων, του Στέφανου Μωραΐτη σε μία έκθεση με τίτλο «Η ιστορική εξέλιξη των στρατιωτικών στολών από το 1821 έως σήμερα».

Στην έκθεση, η οποία είναι ανοικτή στο κοινό με ελεύθερη είσοδο, θα ξεναγηθούν και οι μαθητές των οκτώ Γυμνασίων της πόλης, προκειμένου να έρθουν βιωματικά σε επαφή με όλα αυτά τα κειμήλια.

«Τα πολύτιμα συλλεκτικά εκθέματα, προσφέρουν εμπειρία ιστορική, γνωστική, αναμνησιακή και συνειδησιακή, αποτελούν ιερά σύμβολα, τα οποία συνδέονται αναπόσπαστα με τους μεγάλους και καθοριστικούς αγώνες του Έθνους», λέει ο δήμαρχος Γλυφάδας Γιώργος Παπανικολάου και προσθέτει: «Ευχαριστούμε τον συλλέκτη Στέφανο Μωραΐτη για την ευγενική του παραχώρηση στον δήμο μας».

Την ευθύνη και τον συντονισμό έχει η αντιδήμαρχος Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Νέας Γενιάς Άννυ Καυκά, η οποία λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Είναι πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση, με τόσο σημαντικά εκθέματα. Ο κος Μωραΐτης, και τον ευχαριστούμε γι’ αυτό, μας παραχώρησε 20 από τις στολές της συλλογής του, δυστυχώς δεν χωρούσαν περισσότερες στον χώρο που έχουμε διαθέσιμο. Η κάθε στολή έχει πάνω και περιγραφή, από ποιον πόλεμο είναι και άλλα χρήσιμα στοιχεία. Είπαμε να κάνουμε την έκθεση με ευκαιρία την 25η Μαρτίου, ανήμερα της Εορτής στο Παλαιό Δημαρχείο, από όπου περνά και η παρέλαση. Και τελικά αποφασίσαμε να την επεκτείνουμε όλη την εβδομάδα».

Για τις επισκέψεις των μαθητών, η κα Καυκά αναφέρει: «Bάλαμε δημοτική συγκοινωνία για τα οκτώ Γυμνάσια της πόλης μας, να πηγαίνουν και να έρχονται, ώστε να δουν οι μαθητές αυτή την έκθεση. Η έκθεση έχει μεγάλη σημασία ειδικά για τους μαθητές, γιατί είναι άλλο να διαβάζεις την Ιστορία στα βιβλία και άλλο να τη βλέπεις και να μαθαίνεις βιωματικά γι’ αυτούς που πολέμησαν.»

«Κάθε στολή έχει να πει μια μικρή ιστορία»

Την ξενάγηση στη συλλογή του στην έκθεση του δήμου Γλυφάδας αναλαμβάνει ο ίδιος ο συλλέκτης. Ο κος Μωραΐτης λέει αρχικά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Είναι η 7η έκθεση που κάνω και μάλιστα έχει προηγηθεί μια και στο Πολεμικό Μουσείο. Η συλλογή διαθέτει 300 στολές, ανάμεσά τους και ξένες, διαθέτει και αντικείμενα, παράσημα κ.ά.»

Και στη συνέχεια εξηγεί πώς ξεκίνησε αυτή η συλλογή: «Σχεδόν 30 χρόνια συλλέγω. Γυρνούσα κάποτε στο Μοναστηράκι και έβλεπα στρατιωτικές στολές εκεί παρατημένες σαν πεταμένες και τις λυπόμουν, γιατί σκεφτόμουν την ιστορική αξία τους. Έτσι άρχισα να τις μαζεύω. Επιλεκτικά μάζευα από τότε, δεν είχα και τόσα χρήματα, όμως μέσα από τις εκθέσεις που έκανα, άρχισαν να με πλησιάζουν συγγενείς και απόγονοι και να μου λένε πως έχουν στολές δικών τους ανθρώπων μέσα σε μπαούλα και πως ήθελαν να τις προσφέρουν στη συλλογή. Συνεισέφεραν έτσι πολλοί, όπως ο ναύαρχος Πετράκης κ.ά. Έγιναν πολλές δωρεές κι έτσι άρχισε να μεγαλώνει η συλλογή.»

Ως προς το τι περιλαμβάνει η συλλογή του, μας απαντά: «Η παλαιότερη είναι μια γνήσια φορεσιά του 1821, πλήρης με όλα τα εξαρτήματα και μ’ ένα γιαταγάνι τούρκικο, το οποίο μάλιστα έχει πολεμήσει. Αναφέρει πάνω ημερομηνία. Από τα οθωνικά χρόνια δεν βρίσκεις εύκολα στολές, έτσι η συλλογή έχει στολές από τους Βαλκανικούς Πολέμους, από το έπος του ’40 και όλη αυτή τη δεκαετία, υπάρχει και στολή αντάρτη στη συλλογή μου, και μετά οι δεκαετίες του ’50 και του ’60.

»Στο Πολεμικό Μουσείο εκτέθηκαν 33 στολές από όλη τη συλλογή, γιατί εκεί συμπλήρωναν τη συλλογή του Μουσείου. Τώρα θα εκτεθούν 20 στολές, γιατί τόσες επιτρέπει ο χώρος, σίγουρα όμως δεν μπορείς να παρουσιάσεις όλη την Ιστορία μέσα από 20 στολές. Η έκθεση αφορά στην εξέλιξη της στρατιωτικής στολής, δηλαδή πώς από τη φουστανέλα φτάσαμε στη σύγχρονη εποχή.»

Στο σημείο αυτό, ο κος Μωραΐτης επισημαίνει: «Μπορούμε να δούμε πολλά μέσα από τις στολές, βλέπουμε για παράδειγμα ακόμη και τον γενικό σωματότυπο του Έλληνα ανάλογα με την εποχή, πώς ήταν μέχρι τη δεκαετία του ’50 και πώς μετά άρχισε να ψηλώνει. Η στολή αποτελεί από μόνη της μία μαρτυρία και της εποχής και του ανθρώπου που τη φορούσε. Κάθε στολή κάτι έχει να περιγράψει, κάθε στολή έχει να πει μία μικρή ιστορία».

Για το μεράκι που προϋποθέτει μία τέτοια προσπάθεια ετών, λέει: «Είναι ένα χόμπι αυτή η συλλογή, ένα χόμπι που εξελίχθηκε σε αγάπη. Αυτοί οι άνθρωποι έβαλαν τα στήθια τους μπροστά κι εμείς οφείλουμε να τους θυμόμαστε. Η δική μου έκθεση είναι ακριβώς αυτό, το ότι εμείς δεν ξεχνάμε, τους θυμόμαστε και τους τιμάμε για την προσφορά τους στην πατρίδα μας. Και γι’ αυτό έχει μεγάλη σημασία να βλέπουν την έκθεση τα παιδιά, να μαθαίνουν και να μην ξεχάσουν. Είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά να έρθουν και να τη δουν».

Και στο τέλος προσθέτει: «Ως συλλέκτης, δέχομαι την Ιστορία όπως γράφτηκε. Έτσι γράφτηκε κι εγώ συλλέγω τα αντικείμενα που έμειναν πίσω, για να μαρτυρούν αυτή την Ιστορία. Και με την έκθεση είναι σαν να κάνουμε μία επιστροφή στον χρόνο».

Η έκθεση ξεκίνησε χτες Δευτέρα (24/3) και θα διαρκέσει όλη την εβδομάδα έως και την Παρασκευή (28/3). Κατά τις ημέρες Δευτέρα, Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή λειτουργεί σε 12ωρη βάση, από τις 8 το πρωί έως τις 8 το βράδυ. Σήμερα Τρίτη, ανήμερα της Εθνικής Επετείου, λειτουργεί από τις 9 το πρωί έως τις 5 το απόγευμα.

Του Δημ. Βασιλόπουλου

Ο αντίκτυπος της δυσλεξίας στις σχολικές επιδόσεις

Η δυσλεξία είναι μία από τις πιο κοινές μαθησιακές δυσκολίες, που επηρεάζει την ικανότητα ενός παιδιού να διαβάζει, να γράφει και να κατανοεί γραπτά κείμενα. Δεν σχετίζεται με το επίπεδο νοημοσύνης, αλλά με τον τρόπο που ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τις γλωσσικές πληροφορίες. Στο σχολικό περιβάλλον, η δυσλεξία μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στις επιδόσεις των μαθητών, επηρεάζοντας τα ακαδημαϊκά αποτελέσματα και την αυτοπεποίθηση.

Πώς επηρεάζει η δυσλεξία τη μάθηση

Η δυσλεξία παρεμποδίζει ιδιαίτερα την ταχεία αναγνώριση λέξεων, καθιστώντας την ανάγνωση αργή και γεμάτη λάθη. Οι μαθητές με δυσλεξία αντιμετωπίζουν δυσκολίες στις ακόλουθες πτυχές της μάθησης:

Ανάγνωση: Τα παιδιά με δυσλεξία έχουν προβλήματα στην αποκρυπτογράφηση των λέξεων, με αποτέλεσμα την αποσπασματική ανάγνωση και τις δυσκολίες στην κατανόηση του κειμένου. Ακόμα και όταν έχουν μάθει τα γράμματα και τους σχετικούς ήχους, δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν γρήγορα οικείες λέξεις.

Γραφή: Τα συχνά ορθογραφικά λάθη και η δυσκολία σχηματισμού σωστών προτάσεων είναι κοινά στους μαθητές με δυσλεξία. Μπορεί να αντιστρέφουν τα γράμματα ή να δυσκολεύονται να οργανώσουν τις σκέψεις τους γραπτώς.

Μνήμη εργασίας: Πολλοί μαθητές με δυσλεξία δυσκολεύονται να συγκρατήσουν πληροφορίες, ιδίως όταν πρέπει να επεξεργαστούν πολλές οδηγίες ταυτόχρονα. Αυτό επηρεάζει τις επιδόσεις σε γραπτά τεστ και αξιολογήσεις.

Μαθηματικά: Αν και η δυσλεξία συνδέεται κυρίως με δυσκολίες στην ανάγνωση, μπορεί επίσης να επηρεάσει τα μαθηματικά. Οι μαθητές μπορεί να έχουν προβλήματα στην κατανόηση των εκφωνήσεων των προβλημάτων, στην αναγνώριση αριθμών και στην εκτέλεση σύνθετων μαθηματικών πράξεων.

Όλες αυτές οι δυσχέρειες συμβάλλουν στη διακύμανση των ακαδημαϊκών επιδόσεων, και χωρίς κατάλληλη παρέμβαση μπορεί να προκύψει απογοήτευση και απώλεια κινήτρων για μάθηση. Η δυσλεξία δεν συνδέεται πάντα άμεσα με το δείκτη νοημοσύνης, αλλά με την πάροδο του χρόνου και ελλείψει κατάλληλης αντμετώπισης, μπορεί να τον επηρεάσει.

Ο συναισθηματικός και κοινωνικός αντίκτυπος της δυσλεξίας στο σχολικό περιβάλλον

Εκτός από τις ακαδημαϊκές δυσκολίες, η δυσλεξία μπορεί να έχει σημαντικό συναισθηματικό αντίκτυπο στους μαθητές. Καθώς αντιμετωπίζουν συνεχείς μαθησιακές προκλήσεις, μπορεί να αναπτύξουν συναισθήματα απογοήτευσης, άγχους, ακόμη και χαμηλής αυτοεκτίμησης.

Έλλειψη αυτοπεποίθησης: Τα παιδιά με δυσλεξία συχνά γνωρίζουν ότι δυσκολεύονται περισσότερο να διαβάσουν και να γράψουν σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε αίσθημα κατωτερότητας.

Σχολικό άγχος: Τα τεστ, οι εργασίες και το υποχρεωτικό διάβασμα μπορούν να γίνουν πηγές άγχους για έναν μαθητή με δυσλεξία, ιδίως αν δεν λαμβάνει επαρκή υποστήριξη από τους δασκάλους.

Κοινωνική απομόνωση: Οι μαθησιακές δυσκολίες μπορεί επίσης να επηρεάσουν τις σχέσεις με τους συνομηλίκους. Ορισμένοι μαθητές με δυσλεξία αποφεύγουν να διαβάζουν δυνατά ή να συμμετέχουν σε δραστηριότητες που περιλαμβάνουν γραφή, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνική απομόνωση.

Για να καταπολεμηθούν αυτές οι επιπτώσεις, είναι σημαντικό τόσο οι εκπαιδευτικοί όσο και οι γονείς να δημιουργήσουν ένα μαθησιακό περιβάλλον όπου το παιδί θα νιώθει υποστήριξη και ενθάρρυνση. Η ενθάρρυνση των δυνατών σημείων του μαθητή και η χρήση εναλλακτικών μεθόδων διδασκαλίας μπορούν να κάνουν σημαντική διαφορά στην πρόοδό του.

Μέθοδοι υποστήριξης μαθητών με δυσλεξία

Για να βοηθηθούν οι μαθητές με δυσλεξία να βελτιώσουν τις σχολικές τους επιδόσεις, είναι σημαντικό να υιοθετηθούν μέθοδοι προσαρμοσμένες στις ιδιαίτερες ανάγκες τους. Μεταξύ των πιο αποτελεσματικών στρατηγικών είναι οι εξής:

Πολυαισθητηριακές μέθοδοι μάθησης: Η χρήση ενός συνδυασμού οπτικών, ακουστικών και απτικών μεθόδων μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να μάθουν τα γράμματα και τους ήχους πιο εύκολα. Για παράδειγμα, το γράψιμο λέξεων στην άμμο ή η χρήση καρτών με εικόνες μπορεί να διευκολύνει την αναγνώριση γραμμάτων.

Υποστηρικτικές τεχνολογίες: Το λογισμικό για ανάγνωση με δυνατή φωνή, οι εφαρμογές αναγνώρισης ομιλίας και οι ειδικές γραμματοσειρές για τους δυσλεκτικούς μπορούν να κάνουν τη μάθηση πιο προσιτή.

Επιπλέον χρόνος στις εξετάσεις: Πολλά σχολεία επιτρέπουν στους μαθητές με δυσλεξία να έχουν παρατεταμένο χρόνο στις αξιολογήσεις, για να επεξεργάζονται τις πληροφορίες χωρίς πίεση χρόνου.

Εξατομικευμένη υποστήριξη: Οι καθηγητές μπορούν να προσφέρουν επιπλέον διδασκαλία και οι γονείς μπορούν να συνεργαστούν με ειδικούς εκπαιδευτικούς για να καταρτίσουν ένα εξατομικευμένο σχέδιο μάθησης.

Ενθάρρυνση της ανάγνωσης: Η ανάγνωση για ευχαρίστηση, με κείμενα προσαρμοσμένα στο επίπεδο του παιδιού, μπορεί να βελτιώσει σταδιακά τις αναγνωστικές δεξιότητες και να μειώσει το άγχος που συνδέεται με την ανάγνωση.

Η δυσλεξία δεν αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο στην εκπαιδευτική διαδικασία. Με τη σωστή υποστήριξη και τις σωστές μεθόδους, τα παιδιά με δυσλεξία μπορούν να επιτύχουν και στο σχολείο και στη ζωή. Το πιο σημαντικό είναι να τα αντιμετωπίζουμε με κατανόηση, να τα υποστηρίζουμε και να τα παρακινούμε να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους με τον δικό τους ρυθμό.

Δ. Μιχαηλίδου: Παγκόσμια Ημέρα Συνδρόμου Down – Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι

Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down σήμερα και η υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, Δόμνα Μιχαηλίδου, επισκέφθηκε το πρωί το Κοινοβούλιο συνοδευόμενη από τέσσερα παιδιά με σύνδρομο Down και τους συνοδούς τους. Η απόφαση της υπουργού να φιλοξενήσει τα άτομα με σύνδρομο Down στον «ναό της Δημοκρατίας», αντί η ίδια να επισκεφτεί κάποιο ίδρυμα, αποτελεί μία ισχυρή συμβολική κίνηση, που στόχο έχει την ευαισθητοποίηση και την ενημέρωση του κοινού για τα δικαιώματα και την ένταξη των ατόμων με αναπηρία στην κοινωνία.

Τα παιδιά με σύνδρομο Down, δύο εκ των οποίων είναι αθλητές των Παραολυμπιακών Αγώνων και δύο από «Το Εργαστήρι»-Σύλλογος Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων ΑμεΑ, και τους συνοδούς τους, υποδέχθηκε εγκάρδια ο αντιπρόεδρος της Βουλής, Θανάσης Μπούρας. Η Δόμνα Μιχαηλίδου ξενάγησε στους χώρους του Κοινοβουλίου τα παιδιά και τους συνοδούς τους, ενώ είχε την ευκαιρία να συζητήσει μαζί τους στο εντευκτήριο της Βουλής.

Με αφορμή την επίσκεψη, η υπουργός δήλωσε: «Η αλλαγή της αντίληψης για την αναπηρία είναι αναγκαία και επιτακτική. Πρέπει να επικεντρωθούμε στην ισότιμη διαβίωση και ένταξη των ατόμων με αναπηρία στον κοινωνικό και οικονομικό ιστό της χώρας. Η αναγνώριση της διαφορετικότητας, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για μία κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς, που εξασφαλίζει σε όλους ισότιμη πρόσβαση και ευκαιρίες. Στόχος μας είναι εξασφαλίσουμε την κοινωνική και οικονομική ενσωμάτωση των ατόμων με αναπηρία». Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι, τόνισε.

Στο πλαίσιο της επίτευξης αυτών των στόχων, η Δόμνα Μιχαηλίδου υπενθύμισε ότι υλοποιούνται συγκεκριμένες δράσεις, όπως το πρόγραμμα Προσωπικού Βοηθού και η Πρώιμη Παρέμβαση του Δικτύου Αναπτυξιακής Θεραπείας (ΔΑΘ). «Πρόκειται», είπε η υπουργός, «για δύο δράσεις που παρέχουν ουσιαστική υποστήριξη και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μια πιο ισότιμη συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία στην κοινωνική ζωή».

Η Δόμνα Μιχαηλίδου ανακοίνωσε επίσης ότι ο αριθμός των ατόμων που θα ωφεληθούν από το πρόγραμμα Προσωπικού Βοηθού θα αυξηθεί, καθώς 500 επιπλέον άτομα θα αποκτήσουν αυτό το δικαίωμα. Ήδη, 1.332 συμπολίτες μας απέκτησαν τον προσωπικό τους βοηθό.

Ειδική αναφορά έκανε η υπουργός και στο πρόγραμμα «Πρώιμη Παρέμβαση», μία σημαντική δράση συνολικού προϋπολογισμού 35 εκατ. ευρώ, η οποία ξεκινά το φθινόπωρο και θα ωφελήσει 2.500 παιδιά ηλικίας 0-6 ετών. Παράλληλα, σχεδιάζεται η υλοποίηση ενός ακόμη προγράμματος για την υποστηριζόμενη απασχόληση ατόμων με διαταραχές στο φάσμα του αυτισμού.

«Με αυτές τις πρωτοβουλίες, αλλά και άλλες που έχουμε προγραμματίσει», δήλωσε η Δόμνα Μιχαηλίδου, «προχωράμε στην υλοποίηση των δεσμεύσεών μας για την πλήρη και ισότιμη συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας».

Οικογενειακό δέντρο: Εξερευνώντας την οικογενειακή ιστορία και γενεαλογία μαζί με τα παιδιά

Το να ‘σκάψετε’ μαζί τις ρίζες της οικογένειάς σας είναι ένας διασκεδαστικός και συναρπαστικός τρόπος για να ενδυναμώσετε τις σχέσεις σας – η διαδικασία αυτή βοηθάει στην καλλιέργεια του αισθήματος της ικανοποίησης των παιδιών σας και στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και της αυτοπεποίθησης τους. Ο Στέφαν Γουόλτερς, ένας οικογενειακός θεραπευτής με έδρα το Λονδίνο, δήλωσε: «Όλοι νιώθουμε πιο δυνατοί εάν αποτελούμε μέρος μίας ταπισερί. Μια κλωστή από μόνη της είναι αδύναμη, αλλά, υφασμένη σε κάτι μεγαλύτερο, περιτριγυρισμένη από άλλες κλωστές, είναι πιο δύσκολο να ξετυλιχτεί».

Το βιβλίο του Άιρα Γούλφμαν «Μήπως οι άνθρωποι μεγαλώνουν στα γενεαλογικά δέντρα;» είναι μια εξαιρετική εισαγωγή για να εξοικειωθείτε εσείς και τα παιδιά σας με τους όρους που χρησιμοποιούνται συνήθως, που θα σας καθοδηγήσει στη γενεαλογική σας έρευνα.

Βασιστείτε στην αφήγηση παραμυθιών

Κάθε πολιτισμός μεταδίδει την οικογενειακή ιστορία και τις παραδόσεις στις νεότερες γενιές μέσω των παραμυθιών και των λαϊκών μύθων. Τα παραμύθια των ιθαγενών Ουαμπανοάγκ, για παράδειγμα, συχνά επικεντρώνονται σε θρύλους, στη δημιουργία και στις πνευματικές πεποιθήσεις, στην ηθική, στις επιτυχίες και προκλήσεις των προγόνων και στην πεποίθηση τους ότι όλα τα ζωντανά πράγματα συνδέονται μεταξύ τους.

Οι Γιορούμπα της Νιγηρίας ακούνε παραμύθια έξω, κάτω από το φεγγάρι και τα αστέρια. Τα θέματα των ιστοριών επικεντρώνονται σε ζώα που μιλούν και ενεργούν όπως οι άνθρωποι, σε θρησκευτικές τελετουργίες και ιστορίες για θεότητες, με σκοπό να διδάξουν την πολιτιστική κληρονομιά, τις αξίες και την ηθική.

Προσελκύστε το ενδιαφέρον των παιδιών με την αφήγηση οικογενειακών ιστοριών. Από την πλευρά της μητέρας μου, μπορώ να εντοπίσω τις ρίζες της οικογένειας μου μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1700: ένας νεαρός στρατιώτης ονόματι Πήτερ, υπηρέτησε στο Σύνταγμα Τυφεκιοφόρων της Πενσυλβάνια, κατά τη διάρκεια της Αμερικανικής Επανάστασης. Μπορεί να ήταν ένας από τους πολλούς που ταξίδεψαν στον Καναδά για να βοηθήσουν τον Μπένεντικτ Άρνολντ να κατακτήσει το Κεμπέκ. Δεν έφτασαν όλοι οι στρατιώτες τόσο μακριά στον βορρά πριν η αποστολή ακυρωθεί.

Σκεφτείτε τα παιδικά σας χρόνια και τα παιδικά χρόνια των γονιών και των παππούδων σας, επιλέξτε μερικές ιστορίες που είναι διασκεδαστικές ή γεμάτες δράση και αγωνία, και καθίστε με τα παιδιά σας για μια αξέχαστη ώρα αφηγήσεων. Δείξτε τους φωτογραφίες για να τα βοηθήσετε να συνδέσουν ονόματα και πρόσωπα με τους συγγενείς στις ιστορίες σας.

Διοργανώστε διασκεδαστικές δραστηριότητες

Εμπλέξτε τα παιδιά σας σε μερικές διασκεδαστικές γενεαλογικές δραστηριότητες για να εμπλουτίσετε τις ιστορίες σας και να καταγραφούν καλύτερα στη μνήμη τους.

Φτιάξτε μαζί ένα οικογενειακό δέντρο. Σχεδιάστε ένα μεγάλο δέντρο με πολλά κλαδιά σε ένα μεγάλο χαρτόνι. Κόψτε φύλλα από χαρτί για κολάζ, ένα για κάθε μέλος της οικογένειας. Πάνω στα φύλλα, γράψτε τα ονόματα των προγόνων σας μαζί με τις ημερομηνίες γέννησης και θανάτου. Κολλήστε το στον τοίχο σε ένα εύκολα προσβάσιμο και ορατό σημείο του σπιτιού σας. Εναλλακτικά, μπορείτε να δοκιμάσετε το δωρεάν πρόγραμμα δημιουργίας οικογενειακών δέντρων του Canva ή να επισκεφθείτε την Οικογενειακή Αναζήτηση για δωρεάν εκτυπώσιμα πρότυπα οικογενειακών δέντρων.

Επισκεφθείτε τον εκτυπώσιμο παγκόσμιο χάρτη (printable world map) για δωρεάν χάρτες ηπείρων, παγκόσμιο χάρτη και χάρτη των Ηνωμένων Πολιτειών. Δώστε στα παιδιά σας στοιχεία, ξεκινώντας με γενικές υποδείξεις και στη συνέχεια με πιο συγκεκριμένες υποδείξεις, μέχρι τα παιδιά σας να μπορούν να εντοπίσουν τη χώρα και την πόλη ή το χωριό όπου γεννήθηκαν οι διάφοροι προγονοί τους. Σημειώστε τα στους χάρτες.

ZoomInImage
(Roman Samborskyi/Shutterstock)

 

Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να πάρουν συνεντεύξεις από μεγαλύτερους συγγενείς, όπως παππούδες, γιαγιάδες, προπαππούδες, θείες και θείους. Μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις πληροφορίες για να δημιουργήσουν ένα λεύκωμα, μία οικογενειακή εφημερίδα ή ένα ενημερωτικό δελτίο ή ακόμη και ένα βιβλίο με συλλογές.

Ετοιμάστε μαζί με τα παιδιά μερικά νόστιμα παραδοσιακά φαγητά από τους τόπους καταγωγής των προγόνων σας. Οι παππούδες μου από την πλευρά του πατέρα μου, ο Γιόχαν και η Κλάρα, γεννήθηκαν στην Αυστρία στα τέλη του 1800. Ήρθαν στην Αμερική το 1920 και εγκαταστάθηκαν στην ανατολική Πενσυλβάνια. Κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα, όλη η οικογένεια μαζευόταν στο σπίτι τους για μία μεγάλη γιορτή και συζητήσεις. Το πιο σημαντικό κομμάτι της παράδοσης ήταν ένα νόστιμο, παραδοσιακό, σπιτικό στρούντελ, φυσικά.

Για έμπνευση σε γεύματα, επισκεφθείτε τον ιστότοπο Challenge Fifty Two, όπου η Σάλι μοιράζεται μία συνταγή από κάθε χώρα του κόσμου. Ή επισκεφθείτε το Barefoot in Jandals και ικανοποιήστε την όρεξή σας για γκλυκό με νόστιμες συνταγές ζαχαροπλαστικής από όλο τον κόσμο.

Ενισχύστε τις γνωσιακές δεξιότητες των παιδιών σας

Εκτός από τα κοινωνικά οφέλη, η εξερεύνηση της γενεαλογίας βοηθά τα παιδιά να ενισχύσουν βασικές ακαδημαϊκές δεξιότητες.

Η εμβάθυνση στη γενεαλογική έρευνα ενισχύει την κριτική σκέψη και τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων. Απαιτεί από τα παιδιά να συγκρίνουν και να αντιπαραβάλλουν πληροφορίες από πολλαπλές πηγές και να αναλύσουν αυτές τις πληροφορίες για να αποκτήσουν βαθύτερη κατανόηση.

Η αφήγηση παραμυθιών εμπλουτίζει το λεξιλόγιο τους και ενισχύει τις δεξιότητες ομιλίας τους. Η ακρόαση γυμνάζει πολύ τον εγκέφαλο τους, καθώς δημιουργούν εικόνες και χαρακτήρες με τη φαντασία τους. Η ιστορία και η γεωγραφία αποκτούν νόημα, καθώς τα παιδιά συνδέουν τα προηγούμενα μαθήματα με ευρύτερες ιστορικές εποχές και συγκεκριμένα γεγονότα.

Η γενεαλογία είναι ένα συναρπαστικό μείγμα ιστορίας και μυστηρίου. Το να εξερευνήσετε τις ρίζες της οικογένειάς σας δεν απαιτεί φτυάρια και δεν θα αφήσει λασπωμένα ίχνη στα πατώματα σας – οπότε φωνάξτε τα παιδιά σας και αρχίστε να ‘σκάβετε’.

Ημέρα Φροντιστή ατόμων με άνοια στο Μέγαρο Μουσικής

Την Πέμπτη 20 Μαρτίου, με αφορμή την Ημέρα Φροντιστή ατόμων με άνοια, η Εταιρεία Alzheimer Αθηνών και το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών συμπράττουν, για μια ακόμα χρονιά, σε μια ημερίδα ενημέρωσης και υποστήριξης για την κοινότητα των φροντιστών. Η εκδήλωση φιλοξενείται στην αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος» του Μεγάρου Μουσικής ως μια ανοιχτή πρόσκληση σε οικογενειακούς φροντιστές ατόμων με άνοια. Σύμφωνα με τους διοργανωτές, η ίδρυση, η λειτουργία και το έργο της Εταιρείας Alzheimer Αθηνών ταυτίζεται με την έγνοια για τον φροντιστή/την φροντίστρια του ατόμου με άνοια. Η θέσπιση της Ημέρας Φροντιστή αντανακλά την ανάγκη υπενθύμισης πως και οι φροντιστές χρήζουν μέριμνας.

Η πρόεδρος της Εταιρείας Alzheimer Αθηνών και πρόεδρος του Εθνικού Παρατηρητηρίου για την ‘Ανοια και τη νόσο Alzheimer Δρ Παρασκευή Σακκά θα μιλήσει για την άνοια στην Ελλάδα σήμερα, τα νέα φάρμακα, εγκεκριμένα πλέον και στην Ευρώπη, με μονοκλωνικά αντισώματα που σηματοδοτούν μια νέα εποχή θεραπείας της νόσου και για τις τελευταίες επιστημονικές εξελίξεις στον χώρο της άνοιας. Στο βήμα θα βρεθούν και οι ‘πρωταγωνιστές’ της ημέρας: οι φροντιστές ατόμων με άνοια, ανοιχτοί να μιλήσουν για τις προκλήσεις και τις θετικές στιγμές της καθημερινότητας τους αλλά και τις διαθέσιμες πηγές βοήθειας, ενισχύοντας την ορατότητα και τον ρόλο τους μέσα στην κοινωνία.

Το κοινό θα έχει τη δυνατότητα συμμετοχής σε διάλογο, υποβάλλοντας ερωτήματα, θέτοντας τους προβληματισμούς του μέσα από το λυτρωτικό μοίρασμα κοινών εμπειριών. Ας μην ξεχνάμε πως σήμερα στην Ελλάδα ζουν 250.000 άτομα με άνοια και 350.000 άτομα με Ήπια Νοητική Διαταραχή (προστάδιο της άνοιας). Συναθροίζοντας τα πρόσωπα του οικείου περιβάλλοντος που μεριμνούν για την ποιοτική τους διαβίωση, η άνοια αφορά σε 1,5 εκατομμύριο Έλληνες πολίτες.

Η ημερίδα θα κλείσει μουσικά, με ένα πρόγραμμα σε επιμέλεια του Χρήστου Ζερμπίνου και της Ηλιάνας Ρούσου, οι οποίοι συμμετέχουν αφιλοκερδώς. Η συμμετοχή στην εκδήλωση είναι δωρεάν με απαραίτητη τη δήλωση συμμετοχής στο 2107013271 ή ηλεκτρονικά.

Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα www.alzheimerathens.gr ή στο 2107013271.

«Flow»: Μία ταινία για τη ροή της ζωής, μέσα από τα μάτια μίας γάτας

Η ταινία που κάνει τη διαφορά φέτος στον χώρο του animation είναι το «Flow», η ιστορία μιας γάτας «που δεν φοβόταν το νερό», όπως αποδίδεται στα ελληνικά ο τίτλος, του Λετονού Γκιντς Ζιλμπαλόντις.

Flow σημαίνει ροή – η ροή των πραγμάτων, των καταστάσεων, του νερού. Αυτά είναι τα βασικά συστατικά της ταινίας, η οποία απευθύνεται και στο ενήλικο κοινό, αφού θα μπορούσε να την περιγράψει κανείς ως ποιητικό σχολιασμό πάνω στη ζωή.

Πρόκειται για μία ανεξάρτητη συμπαραγωγή από τη Λετονία, τη Γαλλία και το Βέλγιο, η οποία έχει κερδίσει πλήθος βραβείων μέχρι τώρα, περιλαμβανομένου και του Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων 2025, ενώ ήταν και η υποψηφιότητα της Λετονίας για Όσκαρ Καλύτερης Ξένης Ταινίας. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις Κάννες τον Μάιο του 2024 και στις αίθουσες της Λετονίας τον Αύγουστο του ίδιου έτους, όπου και σημείωσε τεράστια επιτυχία, ξεπερνώντας ακόμα και ξένα, σημαντικά φιλμ.

Αυτές τις ημέρες προβάλλεται και στους ελληνικούς κινηματογράφους. Αξίζει να τη δει κανείς στη μεγάλη οθόνη, αφού το εικαστικό μέρος είναι ιδιαίτερα προσεγμένο. Είναι επίσης ιδανική για συζήτηση με τα παιδιά σας, αφού χρησιμοποιεί πολλά σύμβολα και υπάρχουν κενά στην αφήγηση τα οποία καλείται ο θεατής να συμπληρώσει με τις γνώσεις και τη φαντασία του.

Πλοκή

Η ταινία παρακολουθεί μία γάτα και τα όσα της συμβαίνουν όταν το μέρος όπου ζει καλύπτεται από νερό. Λίγα μαθαίνουμε για αυτήν την πλημμυρίδα, αφού η ιστορία δίνεται από την «οπτική γωνία της γάτας, η οποία δεν έχει ιδέα για αυτά τα πράγματα», όπως λέει ο σκηνοθέτης σε ανάρτησή του στο Instagram. Ωστόσο, μάς δίνει ορισμένα στοιχεία για να μαντέψουμε.

Πριν έρθει το νερό, βλέπουμε τη γάτα να περιδιαβαίνει σε ένα απροσδιόριστο μέρος, χαρακτηριστικό του οποίου είναι η πλούσια βλάστηση, δίπλα σε έναν ποταμό. Εκεί συναντά μία αγέλη σκύλων, που αρχίζουν να την κυνηγούν όταν τους κλέβει ένα από τα ψάρια που έπιασαν. Το κυνήγι διακόπτεται απότομα από το φουσκωμένο ποτάμι που έρχεται με ορμή, παρασύροντας τα ζώα στο πέρασμα του.

Η γάτα γλιτώνει και καταφέρνει να φτάσει στο σπίτι όπου μένει. Αυτό είναι ένα ανθρώπινο σπίτι, το πρώτο σημάδι ανθρώπινης παρουσίας που μας δείχνει η ταινία. Αλλά είναι εγκαταλελειμμένο, με έναν σπασμένο φεγγίτη και σχέδια αφημένα πάνω στο τραπέζι, σαν να έφυγε για λίγο ο ένοικός του. Στην αυλή υπάρχουν στημένα αγάλματα γάτων, σε διάφορα μεγέθη και πόζες.

Flow movie still
Στιγμιότυπο από το «Flow» του Γκιντς Ζιλμπαλόντις.

 

Ούτε αυτό είναι ένα ασφαλές καταφύγιο. Το νερό ανεβαίνει και το σπίτι κάποια στιγμή καλύπτεται από νερό. Η γάτα βρίσκει προσωρινό καταφύγιο στην κορυφή ενός υψώματος, όπου είναι σκαλισμένο ένα υπερμεγέθες γλυπτό γάτας, αλλά το νερό το καλύπτει και αυτό. Τελικά, η γάτα σώζεται χάρη σε μία βάρκα με πορτοκαλί πανί που φέρνει το ρεύμα προς το μέρος της.

Η βάρκα δεν είναι άδεια. Μέσα βρίσκεται ένα καπιβάρα – ζώο της Λατινικής Αμερικής – που δέχεται τη γάτα. Στην παρέα τους θα προστεθούν σταδιακά ένας λεμούριος, ένας σκύλος και ένα πουλί τοξότης, που θα αναλάβει να οδηγήσει τη βάρκα προς τα ψηλά, εμβληματικά βράχια που υψώνονται στον ορίζοντα, σαν υπόσχεση ασφαλούς καταφυγίου.

Αισθητική

Δημιουργημένο εξ ολοκλήρου στον υπολογιστή, το «Flow» έχει μία αρκετά ρεαλιστική σχεδιαστικά και κινησιολογικά αισθητική, με τα ζώα να αποδίδονται χωρίς ανθρωπομορφικά στοιχεία, όπως περίπου είναι και στην πραγματικότητα. Οι φωνές τους και οι διάφοροι ήχοι ακολουθούν επίσης αυτήν τη λογική.

Στυλιστικά όσο και ηχητικά, υπάρχει μία οικονομία, όπου το «λιγότερο είναι περισσότερο». Ο θεατής καλείται να συμπληρώσει με τη φαντασία του πολλά από τα κενά της αφήγησης – η οποία είναι επίτηδες ελλιπής – και να ταυτιστεί μέχρι ένα βαθμό με τη γάτα.

Σημαίνοντα ρόλο παίζει η μουσική, η οποία δημιουργήθηκε παράλληλα με το σενάριο, από τον ίδιο τον σκηνοθέτη και τον Ρίχαρντς Ζάλουπε, για να καθοδηγήσει και να εμπνεύσει την εξέλιξη της αφήγησης. Όπως λέει ο Ζιλμπαλόντις, την τελική μορφή ορισμένων σκηνών την υπέβαλε η μουσική που είχε ήδη γραφτεί. Ο οργανικός ρόλος της μουσικής στην εξέλιξη της ιστορίας είναι πράγματι εμφανής, καθώς η μουσική ρέει και αλλάζει μαζί με την ταινία, χρωματίζοντας και φορτίζοντας κάθε σκηνή. Οι εναλλαγές μεταξύ των κομματιών και των παύσεων ανάμεσά τους είναι αρμονικές και επιτρέπουν στον θεατή να ξεκουράζεται και να χαλαρώνει πριν περάσει στην επόμενη περιπέτεια.

Flow animated movie
Στιγμιότυπο από το «Flow» του Γκιντς Ζιλμπαλόντις.

 

Ήχος και εικόνα δημιουργούν μαζί ένα ζωντανό και λυρικό αποτέλεσμα, με πιο έντονο χαρακτηριστικό το φως. Πράγματι, οι περισσότερες σκηνές είναι λουσμένες σε ένα υπέροχο φως, το οποίο μας βοηθά να διατηρήσουμε μια χαρούμενη και ανάλαφρη διάθεση παρά το καταστροφολογικό θέμα που παρακολουθούμε. Μετά από κάθε σκοτάδι, από κάθε κίνδυνο που περνά, το φως επανέρχεται, επιβεβαιώνοντάς μας ότι ‘θα περάσει και αυτό’ και διατηρώντας την ελπίδα ζωντανή.

Αντιθέσεις, μυστήρια και συμβολισμοί

Το «Flow» είναι μία ταινία γεμάτη αντιθέσεις, με πιο φανερή τη σχέση των δύο πρωταγωνιστών: της γάτας και του νερού. Η απέχθεια του ζώου αυτού για το υγρό στοιχείο είναι παροιμιώδης, ωστόσο εδώ αναγκάζονται να συνυπάρξουν, και ακόμα περισσότερο, η γάτα αναγκάζεται να λειτουργήσει μέσα σε αυτό, κάτι που τελικά καταφέρνει αρκετά καλά.

Η γάτα και οι άλλοι: οι γάτες φημίζονται επίσης για τη μοναχικότητά τους, και η γάτα του Flow δεν διαφέρει από τις υπόλοιπες στην αρχή της ταινίας. Οι περιστάσεις, όμως, την αλλάζουν και σε αυτό το σημείο. Χαρακτηριστικές οι σκηνές της αρχής και του τέλους, που είναι ίδιες… σχεδόν. Η ταινία ανοίγει με την αντανάκλαση της γάτας σε μία νερολακκούβα. Η ίδια εικόνα εμφανίζεται και στο τέλος, με μία διαφορά – δίπλα στη γάτα στέκονται ο σκύλος, το καπιβάρα και ο λεμούριος. Τέσσερεις φίλοι. Έχει ενδιαφέρον η σταδιακή μεταμόρφωση της γάτας, με αποκορύφωμα την προσπάθεια που κάνει να σώσει τη ζωή του καπιβάρα.

Animals from Flow
Στιγμιότυπο από το «Flow» του Γκιντς Ζιλμπαλόντις.

 

Η καταστροφή παρουσιάζεται ως φαντασμαγορία σχεδόν, με υπέροχα πλάνα και εικόνες. Το φως, όπως προείπαμε, επιτείνει την αίσθηση του θαυμαστού, κρατώντας μακριά τα ζοφερά συναισθήματα, προσδίδοντας μία φυσικότητα σε αυτό που συμβαίνει. Όλα είναι μέρος της ζωής, μοιάζει να λέει το «Flow», όλα μέρος ενός αγαθού σχεδίου.

Και ο άνθρωπος; Είναι παρών μόνο μέσα από τα έργα του, τα οποία είναι εγκαταλελειμμένα, μνημεία μίας άλλης εποχής. Ακόμα και το απλό σπιτάκι όπου μένει η γάτα έχει την αίσθηση του μνημειώδους, με τα έργα του καλλιτέχνη που κάποτε το κατοικούσε και ίσως τάιζε τη γάτα. Περαιτέρω πληροφορίες δεν δίνονται, το ζήτημα αφήνεται στη φαντασία μας.

Συνοψίζοντας, το «Flow» είναι μία ταινία από αυτές που δεν παίζονται συχνά στις αίθουσες. Αν είχατε δει την «Κόκκινη χελώνα» του Μάικλ Ντούντοκ ντε Βιτ πριν από μερικά χρόνια, θα νιώσετε ίσως μεγαλύτερη οικειότητα με την προσπάθεια του Ζιλμπαλόντις να μας θυμίσει με έναν ποιητικό τρόπο την ομορφιά, τη δύναμη και το μεγαλείο της φύσης, καθώς και τις ανατροπές και τις απώλειες που είναι μέρος της ζωής και θα παραμείνουν τέτοια, όσο κι αν προσπαθούμε να τα εξοβελίσουμε.

Στιγμιότυπο από το «Flow» του Γκιντς Ζιλμπαλόντις.