Πολιτική

Συνάντηση με τον πρέσβη της Ιταλίας Πάολο Κούκουλι είχε σήμερα ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Κωνσταντίνος Τσιάρας, για συνομιλίες σχετικά με την προοπτική συνεργασίας μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας σε θέματα ευρωπαϊκών πολιτικών για τη στήριξη του πρωτογενούς τομέα.

Σύμφωνα με την ιταλική πρεσβεία, κατά τη συνάντηση αναδείχθηκαν οι κοινές προτεραιότητες των δύο χωρών, με ιδιαίτερη έμφαση στην προστασία των παραγωγών, των καλλιεργειών και των γεωγραφικών ενδείξεων, επιβεβαιώνοντας το εξαιρετικό επίπεδο της διμερούς συνεργασίας.

Παράλληλα, εξετάστηκαν οι κοινές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η γεωργία, ιδιαίτερα σε σχέση με τις απειλές που προέρχονται από ακραία φαινόμενα λόγω της κλιματικής αλλαγής, όπως η ξηρασία και οι πυρκαγιές.

Κατατέθηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου με τίτλο: «Αναμόρφωση πλαισίου και διαδικασιών επιστροφών πολιτών τρίτων χωρών», το οποίο ενισχύει το θεσμικό πλαίσιο της χώρας απέναντι στην παράνομη μετανάστευση και επικαιροποιεί την ελληνική νομοθεσία σύμφωνα με την Οδηγία 2008/115/ΕΚ. Παράλληλα, διαμορφώνει κανόνες και διαδικασίες που εφαρμόζονται για την επιστροφή των πολιτών τρίτων χωρών που διαμένουν στην Ελλάδα παράνομα, εφαρμόζοντας τις κατευθύνσεις της πρότασης του νέου ευρωπαϊκού κανονισμού επιστροφών.

Το νομοσχέδιο έρχεται να καλύψει διαπιστωμένα κενά στην εφαρμογή του υφιστάμενου πλαισίου, προτάσσοντας την ανάγκη για αποτελεσματική διαχείριση των επιστροφών, αποτροπή της κατάχρησης των διαδικασιών ασύλου και ενίσχυση της έννομης τάξης.

Κύρια σημεία του νομοσχεδίου

Επικαιροποίηση ορισμών σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του νέου κανονισμού

Διεύρυνση έννοιας χώρας επιστροφής. Προστίθενται ως χώρες επιστροφής: α) η χώρα συνήθους διαμονής, β) η ασφαλής τρίτη χώρα, όπως ορίζεται στο άρθρο 91 ν. 4939/2022 (Α’ 111), λόγω της οποίας η αίτηση διεθνούς προστασίας απορρίφθηκε ως απαράδεκτη και γ) η πρώτη χώρα ασύλου λόγω της οποίας η αίτηση διεθνούς προστασίας απορρίφθηκε ως απαράδεκτη.

Προσθήκη ορισμών κινδύνου διαφυγής σε πιο αυστηρή κατεύθυνση. Προστίθενται ως αντικειμενικά κριτήρια που αποτελούν κίνδυνο διαφυγής: α) η μη ύπαρξη κατοικίας ή γνωστής διαμονής, β) η άνευ προηγούμενης ενημέρωσης των αρμόδιων αρχών εγκατάλειψη ή μεταβολή τόπου κατοικίας ή γνωστής διαμονής και γ) η άρνηση υποβολής σε ταυτοποίηση με βιομετρικά ή άλλα μέσα.

Οικειοθελής αναχώρηση

Μείωση προβλεπόμενων προθεσμιών για οικειοθελή αναχώρηση (από 25 ημέρες, 14 ημέρες), καθώς και μείωση της παράτασης προθεσμίας οικειοθελούς αναχώρησης για εξαιρετικούς λόγους (από 120 ημέρες, 60 ημέρες).

Επιβολή ηλεκτρονικής επιτήρησης ως περιοριστικό μέτρο κατά την προθεσμία οικειοθελούς αναχώρησης.

Απαγόρευση εισόδου στη χώρα

Αυστηροποίηση πλαισίου, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του κανονισμού. Προβλέπεται ως υποχρεωτικός λόγος απαγόρευσης εισόδου ο κίνδυνος από την παρουσία του πολίτη τρίτης χώρας για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια, εθνικής ασφάλεια και δημόσια υγεία.

Επεκτείνεται η διάρκεια χρονικού διαστήματος απαγόρευσης εισόδου (5 έτη σε 10 έτη) και εισάγεται δυνατότητα παράτασης αυτής μέχρι και για 5 έτη.

Ποινικοποίηση της παράνομης παραμονής στη χώρα μετά την ολοκλήρωση της διοικητικής διαδικασίας

Φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών, χρηματική ποινή 10.000 ευρώ, μη δυνατότητα μετατροπής ή αναστολής έκτισης ποινής.

Δυνατότητα αναστολής εκτέλεσης ποινής υπό τον όρο δήλωσης του καταδικασμένου πολίτη τρίτης χώρας σε εκούσια αναχώρηση από την Ελλάδα. Η αναστολή εκκινεί με την αναχώρηση από τη χώρα.

Οι επιλογές όποιου παραμένει παράνομα στη χώρα θα είναι δύο: φυλακή ή επιστροφή.

Κράτηση

Επέκταση των λόγων κράτησης και σε θέματα ασφάλειας. Ρητή πρόβλεψη περί μη αναστολής κράτησης σε περίπτωση υποβολής αντιρρήσεων, επέκταση διάρκειας κράτησης, συμπεριλαμβανομένων προβλεπόμενων παρατάσεων, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του κανονισμού από 18 μήνες σε 24 και επανεξέταση της συνδρομής προϋποθέσεων κράτησης ανά εξάμηνο.

Αύξηση της χρηματικής ποινής όσων επανέρχονται παράνομα στη χώρα, από 3.000 έως 10.000 ευρώ σε 10.000 έως 30.000 ευρώ.

Αύξηση των ορίων ποινής για όσους εισέρχονται παράνομα στην χώρα, από 3 μήνες σε τουλάχιστον 2 έτη, και σε περίπτωση επιβαρυντικών περιπτώσεων από 6 μήνες σε τουλάχιστον 3 έτη.

Αύξηση της χρηματικής ποινής από 1.500 σε 5.000 ευρώ, και σε περίπτωση επιβαρυντικών περιπτώσεων, από 3.000 σε 10.000 ευρώ.

Περιορισμός της δυνατότητας μεταγενέστερων αιτήσεων διεθνούς προστασίας.

Κατάργηση της χορήγησης άδειας διαμονής για όσους διαμένουν 7 χρόνια παράνομα στη χώρα.

Το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο συνιστά «το μεγαλύτερο ανέκδοτο» της υφηλίου, το οποίο μπορεί να διακρίνει ακόμη και ένας μαθητής νηπιαγωγείου, δηλώνει ο Λεωνίδας Ραπτάκης, γερουσιαστής της πολιτείας Rhode Island των ΗΠΑ και πρόεδρος της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ένωσης Ελληνισμού (ΠαΔΕΕ), η γενική συνέλευση της οποίας πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στην Αθήνα.

Κατά τη διάρκεια αποκλειστικής συνέντευξής του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, με την ευκαιρία της παρουσίας στην Ελλάδα περισσότερων από 50 ελληνικής καταγωγής βουλευτών και γερουσιαστών-μελών της ΠαΔΕΕ, ο βετεράνος Ελληνοαμερικανός πολιτικός αναφέρεται στους στόχους και τον ρόλο της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ένωσης Ελληνισμού, τονίζοντας ότι οργανώσεις όπως αυτή διαδραματίζουν ρόλο γέφυρας μεταξύ της Ελλάδας και των κέντρων λήψης αποφάσεων παγκοσμίως.

Σε αυτό το πλαίσιο εκθειάζει τον ρόλο της χώρας μας ως συμμάχου στο ΝΑΤΟ, τονίζοντας την καίρια σημασία που αποδίδουν οι ΗΠΑ τόσο στον κόμβο του FSRU στην Αλεξανδρούπολη όσο και στις εγκαταστάσεις του λιμένος στη Σούδα. «Δίχως τη Σούδα στην Κρήτη δεν ξέρω τι θα έκαναν οι ΗΠΑ την τελευταία πενταετία», σημειώνει χαρακτηριστικά, προσθέτοντας όμως ότι είναι μία «αμφίδρομη οδός», αναφερόμενος στον ρόλο των ΗΠΑ ως συμμάχου χώρας στην προάσπιση των ελληνικών συνόρων.

Ακολουθούν τα κυριότερα σημεία της συνέντευξης που παραχώρησε ο κος Ραπτάκης στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και τον Ν. Γ. Δρόσο.

Ποιος είναι ο σκοπός της παρούσας επίσκεψής σας στην Ελλάδα;

Κάθε δύο χρόνια πραγματοποιούμε τη γενική συνέλευση της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ένωσης Ελληνισμού (ΠαΔΕΕ), ώστε να συγκεντρωθούν όλοι οι νομοθέτες σειράς χωρών με ελληνική καταγωγή και να εργαστούν σε πολλά θέματα που μας απασχολούν.

Αυτή τη χρονιά συναντηθήκαμε με το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό αναφορικά με την ηλεκτρική διασύνδεση δια θαλάσσης (GSI), με το FSRU στην Αλεξανδρούπολη, καθώς και για τα ζητήματα σχετικά με το τουρκο-λιβυκό (σ.σ. μνημόνιο) δηλαδή τα ψευδή (θαλάσσια) σύνορα, όπως τα αποκαλούμε, τα μη αναγνωρισμένα σύνορα.

Ο τομέας της Ενέργειας διαδραματίζει ρόλο-κλειδί. Όπως επίσης και τα ζητήματα της Άμυνας, και για αυτό επισκεπτόμαστε το Πεντάγωνο. Το να γνωρίζουμε, να εκπαιδεύουμε τους νομοθέτες ελληνικής καταγωγής, τα μέλη μας, είναι σημαντικό ώστε να είναι σε θέση να μεταφέρουν τα κατάλληλα μηνύματα και αυτοί με τη σειρά τους στους συναδέλφους τους βουλευτές και μέλη κυβερνήσεων στις πρωτεύουσες όπου εδρεύουν, και να προωθούν τα ελληνικά και τα κυπριακά συμφέροντα. Συναντηθήκαμε επίσης με τους Γενικούς Γραμματείς Δικαιοσύνης, Καινοτομίας, και άλλους, ώστε να βρούμε κοινό έδαφος συνεννόησης σε σειρά ζητημάτων. Για παράδειγμα, για την εκστρατεία επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα. Σήμερα έχουμε συναντήσεις στον τομέα της Εκπαίδευσης, για την ελληνική γλώσσα, καθώς και με εκπροσώπους σειράς αμερικανικών σχολείων που εδρεύουν στην Ελλάδα, όπως το Αμερικανικό Κολλέγιο Αθηνών, το American Community School και άλλα. Αρχίζουμε από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση και προχωρούμε στη δευτεροβάθμια και την τριτοβάθμια εκπαίδευση, και εξετάζουμε τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να ενισχυθεί η γνώση στις διάφορες βαθμίδες της εκπαίδευσης, η ελληνική γλώσσα και η ιστορία του τόπου.

Επίσης, στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής συναντηθήκαμε με στελέχη της πολιτικής ηγεσίας, ώστε να τους φέρουμε σε επαφή με τα μέλη μας και ιδίως τα νεότερα, ώστε να αποκτήσουν γνώσεις στα ζητήματα που απασχολούν την Ελλάδα.

Κάθε δυο χρόνια λοιπόν, έχουμε τη γενική μας συνέλευση και προσπαθώ να πείσω το Ελληνικό Κοινοβούλιο – και νομίζω ότι έχω κατορθώσει να πείσω τον πρόεδρο της Βουλής, Νικήτα Κακλαμάνη – να διευκολύνει το έργο μου. Του χρόνου εορτάζουμε την 30η επέτειο της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ένωσης Ελληνισμού.

Αναφερθήκατε στον τομέα της ενέργειας. Ποιους τομείς εντοπίζετε ως τους πλέον δόκιμους για συνεργασία μεταξύ αμερικανικών και ελληνικών εταιρειών;

Ξεκάθαρα είναι η Αλεξανδρούπολη. Η ενέργεια είναι ο υπ’ αριθμόν ένα τομέας. Το FSRU στην Αλεξανδρούπολη διαδραματίζει δύο ρόλους. Πρώτον, προστατεύει την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας, στον Βορρά, στα σύνορα Ελλάδος-Τουρκίας και δεύτερον αναδεικνύει την Ελλάδα ως ενεργειακό κόμβο των Βαλκανίων. Είδατε τι συνέβη όταν σταμάτησε η ροή του ρωσικού αερίου κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία. Η Ελλάδα καθίσταται πρωτοπόρος, επίσης, στην ηλιακή και την αιολική ενέργεια.

Άλλοι τομείς ενδιαφέροντος, είναι ο τουρισμός και ο αμυντικός τομέας. Κατ’ εμέ, ωστόσο, ο πλέον σημαντικός τομέας που θα έπρεπε να μας απασχολεί είναι πώς η ελληνική οικονομία θα μπορούσε να βοηθήσει τον ελληνικό λαό. Απογοητεύομαι όταν ακούω για την άνοδο των ενοικίων σε σχέση με το επίπεδο των εισοδημάτων. Για νέους ανθρώπους που αρχίζουν την καριέρα τους ο μισθός είναι της τάξης των 800-1000 ευρώ μηνιαίως, κάτι που δεν μπορεί να είναι αποδεκτό.

Υπό το φως των συζητήσεων για τους δασμούς μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ, πόσο πιθανό εκτιμάτε ότι είναι να ενισχυθούν οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των δυο πλευρών;

Η Ελλάδα είναι τμήμα της ΕΕ, αλλά είναι μία μικρή οικονομία. Εάν θα μπορούσε η Ελλάδα να τύχει ορισμένων εξαιρέσεων στο ζήτημα των δασμών θα ήταν ευτυχές.

Κάνοντας ένα βήμα πίσω στη συζήτησή μας, αναφερθήκατε στον τομέα της άμυνας ως πιθανό πεδίο συνεργασίας σε εταιρικό επίπεδο. Τι βλέπετε εκεί;

Υπάρχουν πολλές εταιρίες των ΗΠΑ που συνεργάζονται με ελληνικές εταιρίες, όπως η Harris, η Lockheed Martin, η Raytheon, ενώ υπάρχει συνεργασία και σε συγκεκριμένα προγράμματα, όπως τα ελικόπτερα Black Hawk με τη Lockheed Martin. Υπήρχαν επίσης συζητήσεις σχετικά με την παραχώρηση στην Ελλάδα ορισμένων φρεγατών από τις ΗΠΑ, αλλά η Ελλάδα προτίμησε να προχωρήσει με τις γαλλικές, σεβαστό. Η Ελλάδα είναι επίσης στο πρόγραμμα των F-35 και υπάρχει και μία σειρά τεχνολογικών ζητημάτων επί των οποίων η Ελλάδα συνεργάζεται με αμερικανικές εταιρείες, όπως η τεχνολογία των μη επανδρωμένων αεροσκαφών σε συνεργασία με το Ισραήλ. Είναι πολλά. Το σημαντικό, όμως, είναι ότι υπάρχει αυτή η συνεργασία και ότι νέοι άνθρωποι, οι οποίοι είτε βρίσκονται εδώ είτε είχαν εγκαταλείψει την Ελλάδα για να εργαστούν στο εξωτερικό, στις ΗΠΑ, μπορούν πλέον να επιστρέψουν και να αναλάβουν τα ηνία αυτών των τεχνολογικών τμημάτων και των προγραμμάτων. Αυτή είναι η βασική μας στόχευση. Να προωθήσουμε αμερικανικές εταιρίες να έρθουν στην Ελλάδα και επίσης ελληνικές εταιρίες να επεκταθούν στις ΗΠΑ και αυτό συμβαίνει. Για παράδειγμα, έχουμε μία εταιρεία από την Αργυρούπολη, που άνοιξε γραφείο στο Ουαιόμινγκ, την D.P.M. Technologies, οι οποίοι κατασκευάζουν ακίδες για μία σειρά από όπλα, και έτσι γίνεται το επιχειρείν. Εμείς ως νομοθέτες σε πολιτειακό επίπεδο φροντίζουμε να φέρνουμε σε επαφή τις δυο πλευρές με αξιωματούχους στις ΗΠΑ ώστε να διευκολύνουμε αυτές τις επαφές. Έχουμε 50 Ελληνοαμερικανούς ομογενείς εκλεγμένους σε 22 Πολιτείες. Αυτή είναι σημαντική ισχύς.

Σχετικά πρόσφατα η Intracom Defence εξαγοράστηκε από ισραηλινά συμφέροντα. Βλέπετε αντίστοιχες διεργασίες με αμερικανικές εταιρείες που «κοιτούν» ελληνικές εταιρίες του αμυντικού τομέα;

Υπάρχουν ορισμένες αξιόλογες ελληνικές εταιρίες του αμυντικού τομέα και κοιτάμε να φέρουμε σε επαφή τις διοικήσεις τους προσβλέποντας σε τέτοιες συνεργασίες. Η Metlen ήδη συνεργάζεται τόσο με αμυντικό κατασκευαστικό έργο στην Ελλάδα ενώ επενδύει και στον Καναδά, κοιτάζοντας παράλληλα και την Πολιτεία του Ουαιόμινγκ. Στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας υπάρχει συνεργασία. Εμείς κτίζουμε γέφυρες μεταξύ των δυο πλευρών.

Πέραν του ρόλου που διαδραματίζουν στο επιχειρείν, πώς θα συγκρίνατε τη σχετική ισχύ ελληνικών ομογενειακών οργανώσεων σε σχέση με τον Λευκό Οίκο και τον σημερινό του ένοικο;

Είμαστε διαχωρισμένοι ισομερώς μεταξύ Δημοκρατών και Ρεπουμπλικανών. Όταν ο Λευκός Οίκος κατοικείται από τους Δημοκρατικούς προωθούμε τα μέλη μας από το Δημοκρατικό Κόμμα και αντιστρόφως. Δεν μας ενδιαφέρει ποιος είναι στον Λευκό Οίκο. Εμείς υποστηρίζουμε τον πρέσβη. Αυτό που λέμε στα μέλη μας είναι ότι δεν μας ενδιαφέρει εάν είστε με το Δημοκρατικό ή το Ρεπουμπλικανικό κόμμα. Εμείς στηρίζουμε την πρέσβη Γκιλφόιλ, η τοποθέτηση της οποίας μόλις επικυρώθηκε. Εμείς είμαστε η γέφυρα μεταξύ της χώρας μας και της Ελλάδας. Δουλεύουμε από κοινού με την αμερικανική πρεσβεία, με τον ή την πρέσβη, και όποιος κι αν είναι στον Λευκό Οίκο, εργαζόμαστε από κοινού. Τα κόμματα δεν έχουν σημασία. Εάν υπάρχει ένα θέμα, οι Ρεπουμπλικανοί είναι οι πρώτοι που θα βοηθήσουν την Ελλάδα.

Πόσο επιτυχείς πιστεύετε ότι είναι οργανώσεις όπως η δική σας στην επίτευξη των στόχων τους και σε σχέση με αντίστοιχες οργανώσεις, όπως για παράδειγμα το ισραηλινό ή εβραϊκό λόμπι, πώς συγκρίνεστε;

Το εβραϊκό λόμπι είναι πολύ ισχυρό στις ΗΠΑ. Είμαστε ξεχωριστοί από αυτό το λόμπι αλλά συνεργαζόμαστε, όπως συνεργαζόμαστε και με άλλες ομογενειακές οργανώσεις. Εμείς είμαστε μία ξεχωριστή οντότητα επειδή είμαστε εκλεγμένοι εκπρόσωποι σε νομοθετικές και κυβερνητικές θέσεις και προσπαθούμε να διατηρούμε τους εαυτούς μας χώρια, είτε στο Πολιτειακό είτε στο Ομοσπονδιακό επίπεδο· ωστόσο, συνεργαζόμαστε με όλες τις ομάδες. Μαθαίνουμε, εκπαιδευόμαστε από αυτές τις ομάδες, ομογενειακές και άλλες, επί ορισμένων ζητημάτων. Το Ισραήλ, για παράδειγμα, έχει ένα πρόγραμμα το οποίο ονομάζεται «50 πολιτείες + μία, το Ισραήλ», στο οποίο με προσκαλούν να μεταβώ στο Ισραήλ, όπως [προσκαλούν] και ακόμη 200 πολιτειακούς και άλλους νομοθέτες να επισκεφτούν το Ισραήλ. Η ισραηλινή κυβέρνηση έχει κάνει πολύ καλή δουλειά για την προώθηση των θεμάτων του Ισραήλ και αυτό θέλουμε να κάνουμε και εμείς. Η ελληνική κυβέρνηση, το ελληνικό κοινοβούλιο, έχουν μικρό προϋπολογισμό και δεν περιμένουμε κινήσεις τέτοιου εύρους, όμως αυτή είναι η κατεύθυνση για να προωθήσουμε τους στόχους μας.

Στη διάρκεια των τελευταίων ετών παρατηρούνται αλλαγές στο παγκόσμιο γεωπολιτικό status quo και στην επικράτηση του νόμου του ισχυροτέρου αντί του Διεθνούς Δικαίου. Συμφωνείτε με αυτήν την εκτίμηση;

Η ισχύς είναι σημαντική, αλλά πρέπει πάντα να προηγείται το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θαλάσσης. Το πρόβλημα είναι ότι οι ΗΠΑ όπως και η Τουρκία δεν έχουν υπογράψει τη Συνθήκη για το Δίκαιο της Θαλάσσης. Όμως όταν ο (πρόεδρος) Τραμπ αποκαλεί τον Κόλπο του Μεξικού ως Κόλπο των ΗΠΑ, αναγνωρίζει την ακεραιότητα των συνόρων. Κατά τον ίδιο τρόπο θα έπρεπε επίσης να υποστηρίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, και η πλέον ωμή παραβίασή τους αφορά στο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο και στην οριοθέτηση που αυτό καθορίζει. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ανέκδοτο στην υφήλιο, με τον Ερντογάν να πιέζει τώρα τη Λιβύη να πλημμυρίσει την Ελλάδα με πρόσφυγες στα νότια της Ελλάδας, στην Κρήτη. Ακόμη και ένας μαθητής νηπιαγωγείου μπορεί να το δει αυτό.

Όπως αντίστοιχα αντιβαίνει τη λογική η διεκδίκηση των οριοθετημένων υδάτων της Κύπρου από την Τουρκία. Για αυτούς ακριβώς τους λόγους είναι σημαντική η συνεργασία «3+1» (Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ και ΗΠΑ) και ελπίζω ότι η κυβέρνηση Τραμπ θα στηρίξει την Ελλάδα και μέσω της ισχύος και μέσω των συνόρων. Όπως, αντίστοιχα, η ΕΕ θα έπρεπε να κάνει το ίδιο.

Είμαι ιδιαίτερα απογοητευμένος με την ΕΕ. Η ΕΕ θα έπρεπε να είχε σταθεί στο πλευρό της Ελλάδος το 2015, είτε στα σύνορα στον Έβρο είτε στα σύνορα μεταξύ Σάμου και Τουρκίας, και θα έπρεπε να υπάρχουν πολεμικά αεροσκάφη και πολεμικά πλοία να περιπολούν τα ελληνικά σύνορα, τα ευρωπαϊκά σύνορα, όταν η Ελλάδα χρειαζόταν βοήθεια, και θα έπρεπε να είναι εδώ και τώρα λέγοντας στην Τουρκία ότι αυτά είναι τα σύνορα της ΕΕ και της Ελλάδος. Τελεία και παύλα. Η ΕΕ είναι μία αδύναμη οντότητα και θα πρέπει να έχει ισχυρότερη ηγεσία στο μέλλον.

Προτίθενται οι ΗΠΑ να αναλάβουν αυτόν τον ρόλο στην Ανατ. Μεσόγειο;

Νομίζω ότι το έχουν ήδη κάνει. Βλέπουμε ότι η Κύπρος είναι τώρα στο ‘παιχνίδι’ με τις ΗΠΑ. Ποτέ δεν είχαμε τόσο καλές συμφωνίες με την Κύπρο. Για αυτό μαχόμαστε εμείς, ως νομοθέτες.

Ο πρόεδρος της Κύπρου μάς ζήτησε δυο τινά. Πρώτον, για το visa waiver και δεύτερον την άρση του εμπάργκο όπλων από έναν χρόνο σε ίσως 3 ή και 5 χρόνια. Και το κάναμε αυτό. Το υποστηρίξαμε. Αντίστοιχα υποστηρίξαμε τα αιτήματα της Ελλάδας στο Κογκρέσο και τη Γερουσία. Είναι μία αμφίδρομη οδός. Δίχως τη Σούδα στην Κρήτη δεν ξέρω τι θα έκαναν οι ΗΠΑ την τελευταία πενταετία. Αντίστοιχα, η Αλεξανδρούπολη είναι μία εξαιρετική πλατφόρμα για τις ΗΠΑ, για μεταφορές, για εκπαίδευση και ασκήσεις, να εργαστούν με άλλα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, και να είναι ένας κόμβος-κλειδί για την άμυνα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Η Ελλάδα έχει αποδειχθεί σύμμαχος και με το Αρχηγείο του ΝΑΤΟ στη Λάρισα και άλλες εγκαταστάσεις, όπως στην Καλαμάτα. Ως νομοθέτες, υποστηρίζουμε τα συμφέροντα της Ελλάδος. Όταν η Τουρκία αποφασίσει να απειλήσει τα ελληνικά σύνορα, η (σ.σ. αμερικανική) κυβέρνηση, όποιος κι αν είναι [πρόεδρος], μπορεί να σηκώσει το τηλέφωνο στον Λευκό Οίκο, και να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στον πρόεδρο Ερντογάν: «Κάνε πίσω».

Το κοινοβούλιο της Ουκρανίας ενέκρινε την Πέμπτη ομόφωνα νομοσχέδιο που αποκαθιστά την ανεξαρτησία δύο βασικών εποπτικών αρχών κατά της διαφθοράς, ανατρέποντας την αμφιλεγόμενη κίνηση του προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι, η οποία είχε προκαλέσει την αντίδραση Ευρωπαίων αξιωματούχων.

Το νομοσχέδιο, που υποβάλλεται τώρα στον Ζελένσκι, πέρασε με 331 ψήφους υπέρ και καμία κατά. Αντιστρέφει τη νομοθεσία που υπογράφηκε την περασμένη εβδομάδα και η οποία είχε παραχωρήσει στον γενικό εισαγγελέα της Ουκρανίας εξουσία επί του Εθνικού Γραφείου Καταπολέμησης της Διαφθοράς της Ουκρανίας (NABU) και της Ειδικής Εισαγγελίας Καταπολέμησης της Διαφθοράς (SAPO).

Το νομοσχέδιο εκείνο είχε προκαλέσει την πιο σοβαρή πολιτική κρίση στην Ουκρανία από την έναρξη του πολέμου το 2022, καθώς και πλήθος. διαδηλώσεων, με τον κόσμο να ζητά την κατάργησή του.

Καθώς το Κιέβο είναι στραμμένο προς τη Δύση, επιδιώκοντας την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η ύπαρξη κράτους δικαίου αποτελεί βασική προϋπόθεση για να προχωρήσει η διαδικασία και η αποκατάσταση της ανεξαρτησίας των θεσμών κατά της διαφθοράς προβάλλει ως απαραίτητο βήμα.

Η Επίτροπος Διεύρυνσης της ΕΕ, Μάρτα Κος [Marta Kos], η οποία έθεσε το θέμα σε Ουκρανούς αξιωματούχους την περασμένη εβδομάδα, δήλωσε την Πέμπτη ότι το νέο νομοσχέδιο «αποκαθιστά βασικές εγγυήσεις» για τις ρυθμιστικές Αρχές της χώρας κατά της διαφθοράς.

«Η Rada διόρθωσε την επιζήμια ψηφοφορία της περασμένης εβδομάδας που υπονόμευε την ανεξαρτησία της NABU & της SAPO. Ο σημερινός νόμος αποκαθιστά βασικές εγγυήσεις, αλλά οι προκλήσεις παραμένουν. Η ΕΕ υποστηρίζει τα αιτήματα των πολιτών [της Ουκρανίας] για μεταρρύθμιση. Η προάσπιση των θεμελιωδών αξιών και η καταπολέμηση της διαφθοράς πρέπει να παραμείνουν προτεραιότητα», δήλωσε στο X.

Η πρωθυπουργός της Ουκρανίας Γιούλια Σβιριντένκο και ο αναπληρωτής της για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, Τάρας Κάτσκα, εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για την έγκριση του νέου νομοσχεδίου από το Κοινοβούλιο την Πέμπτη.

«Πρόκειται για μια άμεση και υπεύθυνη απάντηση στις προσδοκίες της ουκρανικής κοινωνίας και των Ευρωπαίων εταίρων μας. Επιβεβαιώνει τη δέσμευση της Ουκρανίας για δημοκρατική διακυβέρνηση, κράτος δικαίου και θεσμική ωριμότητα», δήλωσε η Σβιριντένκο.

Ο Κάτσκα δήλωσε ότι η μεταρρύθμιση που ενισχύει το κράτος δικαίου παραμένει ακρογωνιαίος λίθος για το ευρωπαϊκό μέλλον της Ουκρανίας.

Μεταρρυθμιστική στροφή 180 μοιρών

Στις 27 Ιουλίου, ο Ζελένσκι δήλωσε ότι είχε συζητήσει το ζήτημα της ανεξαρτησίας και αποτελεσματικότητας των οργάνων της Ουκρανίας για την καταπολέμηση της διαφθοράς με την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, και ότι συμφώνησαν για την ταχεία έγκριση του νέου νομοσχεδίου.

Αυτό σηματοδότησε μια στροφή από τον αρχικό νόμο του Ζελένσκι, ο οποίος είχε προκαλέσει διαδηλώσεις στο Κίεβο και σε πολλές άλλες πόλεις, παρέχοντας στον γενικό εισαγγελέα την εξουσία να μεταθέτει εισαγγελείς και να μεταφέρει υποθέσεις από τις NABU και SAPO, υπηρεσίες που καταπολεμούν τη διαφθορά σε υψηλό επίπεδο.

Οι επικριτές υποστήριζαν ότι η αλλαγή άνοιγε την πόρτα σε πολιτικές παρεμβάσεις, ιδίως καθώς η NABU είχε διερευνήσει αρκετές υποθέσεις δωροδοκίας υψηλού προφίλ στις οποίες εμπλέκονταν ανώτεροι αξιωματούχοι.

Οι εντάσεις κλιμακώθηκαν όταν οι ουκρανικές υπηρεσίες επιβολής του νόμου, συμπεριλαμβανομένης της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ουκρανίας (SBU), διεξήγαγαν μια σειρά ερευνών υψηλού προφίλ με στόχο αξιωματούχους υπηρεσίας κατά της διαφθοράς.

Η SBU ανακοίνωσε τη σύλληψη ενός αξιωματούχου της NABU που θεωρείται ύποπτος για κατασκοπεία υπέρ της Ρωσίας και ενός άλλου με φερόμενους επιχειρηματικούς δεσμούς με τη χώρα. Άλλοι κατηγορήθηκαν για διασυνδέσεις με το απαγορευμένο πολιτικό κόμμα του φυγάδα πρώην προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Συνολικά, πραγματοποιήθηκαν περίπου 70 έρευνες, οι οποίες αφορούσαν τουλάχιστον 15 υπαλλήλους της NABU.

Σύμφωνα με την NABU, ενώ οι περισσότεροι ισχυρισμοί αφορούσαν μικρές διοικητικές παραβάσεις, ορισμένοι υπάλληλοι ερευνώνται για σοβαρότερα αδικήματα. Η υπηρεσία δήλωσε επίσης ότι ορισμένες από τις ενέργειες επιβολής του νόμου είχαν παρατραβήξει.

Και οι δύο υπηρεσίες δήλωσαν ότι η νομοθεσία τούς είχε στερήσει τις εγγυήσεις που τους επέτρεπαν να εκτελούν την εντολή που είχαν για την καταπολέμηση της διαφθοράς υψηλού επιπέδου.

«Ευχαριστούμε ειλικρινά τους πολίτες της Ουκρανίας για τη στάση τους και την ενεργό υποστήριξή τους. Χάρη στην εμπλοκή τους κατέστη δυνατή η μεταρρύθμιση στο πεδίο καταπολέμησης της διαφθοράς στην Ουκρανία», ανέφεραν οι υπηρεσίες σε δήλωσή τους.

Το ουκρανικό παράρτημα της Διεθνούς Διαφάνειας, που επέκρινε το νομοσχέδιο της περασμένης εβδομάδας, δήλωσε ότι η νέα νομοθεσία αποκαθιστά την αποκλειστική δικαιοδοσία της NABU, περιορίζει τις εξουσίες του γενικού εισαγγελέα και διασφαλίζει την αυτονομία της SAPO.

Οι υπέρμαχοι κάλεσαν τον Ζελένσκι να υπογράψει το νέο νομοσχέδιο το συντομότερο δυνατό.

Ο Ζελένσκι χαρακτήρισε το κείμενο του νέου νομοσχεδίου ως «ισορροπημένο», προσθέτοντας ότι «περιλαμβάνει πραγματικά εργαλεία, αποκλείει κάθε ρωσικό δεσμό και διατηρεί την ανεξαρτησία της NABU και της SAPO».

Της Evgenia Filimianova

Στην Ολομέλεια εισάγεται σήμερα για συζήτηση και λήψη απόφασης για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής «που θα διερευνήσει όλα τα ζητήματα που έχουν ανακύψει σχετικά με τη λειτουργία του ΟΠΕΚΕΠΕ, με γνώμονα την ανάδειξη τυχόν ευθυνών και την αποκατάσταση της αξιοπιστίας του συστήματος πληρωμής των αγροτικών ενισχύσεων, ώστε να αποτελεί έναν αξιόπιστο, αποτελεσματικό και δίκαιο μηχανισμό για όλους τους παραγωγούς της χώρας».

Η συζήτηση που κατατέθηκε από 60 βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, σύμφωνα με τα άρθρα 68 παρ. 2 του Συντάγματος και 144 του Κανονισμού της Βουλής (ΚτΒ), θα αρχίσει στις 9 το πρωί και αναμένεται να λάβουν μέρος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και οι πολιτικοί αρχηγοί της αντιπολίτευσης.

Σύμφωνα με την οργάνωση της συζήτησης που έχει γίνει στη Διάσκεψη των Προέδρων, θα υπάρξει αρχικά ένας κύκλος με τις τοποθετήσεις των εισηγητών των οκτώ κομμάτων και ενός από τους ανεξάρτητους βουλευτές. Θα υπάρξει, επίσης, και ένας δεύτερος κύκλος που θα απαρτίζεται συνολικά από 15 βουλευτές (6 από τη ΝΔ, 2 από το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, έναν από τα υπόλοιπα κόμματα της Αντιπολίτευσης συν έναν από τους ανεξάρτητους βουλευτές). Στη συζήτηση, δικαίωμα για τοποθετήσεις και παρεμβάσεις θα έχουν και οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι των κομμάτων.

Η πρόταση σύστασης της Εξεταστικής Επιτροπής θα τεθεί σε φανερή ονομαστική ψηφοφορία και για να γίνει δεκτή θα πρέπει να λάβει τη θετική ψήφο του απόλυτου αριθμού των παρόντων στην ψηφοφορία βουλευτών, η οποία δεν μπορεί να είναι κατώτερη από τα δύο πέμπτα (2/5) του όλου του αριθμού των βουλευτών. Το όριο αυτό τίθεται, καθώς το θέμα της πρότασης αφορά τον ΟΠΕΚΕΠΕ και δεν άπτεται σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και εθνικής άμυνας, όπου σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον ΚτΒ, η λήψη απόφασης θα απαιτούσε την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών (151 ψήφους).

Αμέσως μετά την έγκριση από την πλειοψηφία της Ολομέλειας σύστασης Εξεταστικής Επιτροπής, ο πρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης θα προτείνει στο Σώμα τον αριθμό των μελών της Επιτροπής κατά αναλογία της κοινοβουλευτικής δύναμης των κομμάτων και θα δοθεί η πρώτη χρονική προθεσμία για την ολοκλήρωση τον εργασιών της και την υποβολή σχετικού πορίσματος στην Ολομέλεια. Η προθεσμία ολοκλήρωσης εργασιών, μετά από αίτημα της Επιτροπής προς την Ολομέλεια, μπορεί να παραταθεί.

Η Εξεταστική Επιτροπή στη συγκρότηση και τη λειτουργία της διέπεται από όσα προβλέπονται στον ΚτΒ για τις Διαρκείς Επιτροπές. Έχει όλες τις ανακριτικές αρμοδιότητες, καθώς και αυτές του εισαγγελέα Πλημμελειοδικών. Έχει δικαίωμα λήψης καταθέσεων από οποιοδήποτε πρόσωπο κρίνει αναγκαίο για το έργο της, όπως και να ζητάει να της προσκομισθεί οποιοδήποτε σχετικό έγγραφο ή στοιχείο από δημόσιες Αρχές, νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού διακαίου. Επίσης, μπορεί να διενεργεί αυτοψίες ή να ζητάει πραγματογνωμοσύνες, καθώς και να αναθέτει την ενέργεια ορισμένων πράξεων έρευνας σε ένα ή δύο μέλη της Επιτροπής ή σε εφέτη ή πρωτοδίκη δικαστικό λειτουργό της Περιφέρειας όπου πρόκειται να διεξαχθεί η σχετική έρευνα. Οι εργασίες της Εξεταστικής Επιτροπής δεν αναστέλλονται με τη λήξη της τακτικής συνόδου, παύουν μόνο εάν έχουμε διάλυση της Βουλής ή τη λήξη της βουλευτικής περιόδου.

Η Εξεταστική Επιτροπή μετά την αξιολόγηση των στοιχείων που συνέλεξε, συντάσσει το πόρισμά της προς την Ολομέλεια ενώ καταχωρούνται και οι τυχόν άλλες γνώμες των κομμάτων της μειοψηφίας. Το πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής μπορεί να τεθεί σε συζήτηση στην Ολομέλεια μετά από σχετική πρόταση του 1/5 του συνόλου των βουλευτών.

Οι προτάσεις για Προκαταρκτική Επιτροπή

Την Τετάρτη, στις 9 το πρωί, έχει οριστεί να διεξαχθεί στην Ολομέλεια, η συζήτηση και η λήψη απόφασης σχετικά με τις δύο προτάσεις που έχουν καταθέσει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και οι ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και Νέα Αριστερά για την συγκρότηση Προκαταρκτικής Επιτροπής κατά των δύο πρώην υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Μάκη Βορίδη και Λευτέρη Αυγενάκη αντίστοιχα, σχετικά με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, που υπογράφεται από τον πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης Νίκο Ανδρουλάκη, 32 βουλευτές της κοινοβουλευτικής του ομάδας καθώς και δύο ανεξάρτητους βουλευτές, ζητά την συγκρότηση Προκαταρκτικής Επιτροπής «για την ενδεχόμενη τέλεση, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, των αδικημάτων ‘της συνέργειας σε απιστία κατ’ εξακολούθηση’, με βλάβη που υπερβαίνει τις 120.000 ευρώ», για τους πρώην υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Μάκη Βορίδη και Λευτέρη Αυγενάκη, ενώ για τον κο Αυγενάκη να διερευνηθεί επιπροσθέτως και το ενδεχόμενο της τυχόν τέλεσης και «της πράξης της ηθικής αυτουργίας σε απιστία, τετελεσμένης και σε απόπειρα, με βλάβη που υπερβαίνει τις 120.000 ευρώ» για τις «έντονες πιέσεις του για αποδεσμεύσεις υπόπτων ΑΦΜ και παράνομες καταβολές» από τον ΟΠΕΚΕΠΕ.

Η δεύτερη πρόταση, που θα τεθεί στη συζήτηση στην Ολομέλεια, είναι αυτή που συνυπογράφουν οι πρόεδροι και οι κοινοβουλευτικές ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και της Νέας Αριστεράς, με την οποία ζητείται η συγκρότηση Προκαταρκτικής Επιτροπής κατά των πρώην υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Μάκη Βορίδη και Λευτέρη Αυγενάκη, για τη διερεύνηση της ενδεχόμενης τέλεσης – και για τους δύο – των ποινικών αδικημάτων της «συνέργειας σε κακουργηματική απιστία κατά των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τελεσθείσα από κοινού και κατ’ επανάληψη, με ζημία άνω των 120.000 ευρώ (άρθρ. 390 παρ.1 και 2 σε συνδ. με άρθρ. 47 ΠΚ) και της ηθικής αυτουργίας σε κακουργηματική απιστία κατά των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ, τελεσθείσα από κοινού και κατ’ επανάληψη, με ζημία άνω των 120.000 ευρώ» για τις παράνομες επιχορηγήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Στη συζήτηση της Ολομέλειας, αναμένονται τοποθετήσεις πολιτικών αρχηγών. Ο πρώτος κύκλος, με τις τοποθετήσεις των εισηγητών των κομμάτων, θα ανοίξει με την τοποθέτηση του εισηγητή του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η κοινή πρόταση ΣΥΡΙΖΑ-Νέας Αριστεράς κατατέθηκε χρονικά πρώτη, και θα ακολουθήσει ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, αφού η δική τους πρόταση κατατέθηκε λίγες ημέρες αργότερα, και μετά θα ακολουθήσουν οι εισηγητές των υπόλοιπων κομμάτων με τη σειρά της κοινοβουλευτικής τους δύναμης.

Στη συζήτηση που θα διεξαχθεί, μπορεί εάν επιθυμούν να τοποθετηθούν στην Ολομέλεια οι δύο πρώην υπουργοί των οποίων προτείνεται η παραπομπή σε Προκαταρτική Επιτροπή.

Μετά την ολοκλήρωση της συζήτησης, οι δύο προτάσεις επί ενιαίου ψηφοδελτίου θα τεθούν σε μυστική ψηφοφορία επί κάλπης, στην οποία δεν μπορούν να μετέχουν οι δύο προτεινόμενοι πρώην υπουργοί.

Για τη σύσταση Προκαταρκτικής Επιτροπής της Βουλής, μία εκ των δύο προτάσεων θα πρέπει να λάβει 151 θετικές ψήφους, δηλαδή απαιτείται η απόλυτη πλειοψηφία του όλου του αριθμού των βουλευτών, αλλιώς η πρόταση απορρίπτεται ως προδήλως αβάσιμη. Σύμφωνα με τον ΚτΒ, εάν η Βουλή αποφασίσει να μη συγκροτηθεί Προκαταρκτική Επιτροπή, δεν μπορεί να υποβληθεί νέα πρόταση άσκησης δίωξης στηριζόμενη στα ίδια πραγματικά περισταστικά.

Ι.Α.

Η φετινή δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο για τον εορτασμό της 51ης Επετείου Αποκατάστασης της Δημοκρατίας διεξήχθη σε βαρύ κλίμα λόγω των έντονων πολιτικών αντιπαραθέσεων των τελευταίων ημερών.

Ειδικότερα, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κληθείς να σχολιάσει το κλίμα που επικράτησε στην κατ΄ ιδίαν συζήτηση των πολιτικών Αρχηγών, με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Τασούλα και τον πρόεδρο του Κοινοβουλίου Νικήτα Κακλαμάνη στο κιόσκι του Προεδρικού Μεγάρου, επεσήμανε ότι «είναι πολύ δύσκολο να προσποιούμαστε ότι συναντιόμαστε κοινωνικά και χαλαρά με συνομιλητές που μας κατηγορούν με απαξιωτικούς και χυδαίους χαρακτηρισμούς».

Απαντώντας στην ίδια ερώτηση, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τασούλας, ανέφερε ότι «μιλήσαμε για τη χρήση κάποιων εκφράσεων που ξεπερνάνε κάποιες φορές τα όρια» και πρόσθεσε ότι «εγώ το άνοιξα το θέμα, γιατί με ρώτησαν κάποιοι συνάδελφοί σας, αν θα παίξω τον ρόλο του κυανόκρανου», ενώ σχετικά με το αν τους ζήτησε να κατεβάσουν τους τόνους, αποκρίθηκε λέγοντας χαρακτηριστικά «δεν αρέσκομαι στην ματαιοπονία» και πρόσθεσε ότι δεν υπήρξε αμηχανία κατά την συζήτηση. Αναφορικά με τους απόντες, υποστήριξε ότι και άλλοτε υπήρξαν απουσίες από την συγκεκριμένη γιορτή για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας.

Αντίστοιχα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης υποστήριξε ότι «δεν είναι έντονο το κλίμα αλλά οι συνθήκες λόγω των πολλών δικογραφιών».

Όπως κάθε χρονιά, η γιορτή για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα μας, ξεκίνησε με την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου και αμέσως μετά με την εκφώνηση της ομιλίας του Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Τασούλα, ο οποίος στη συνέχεια χαιρέτισε δια χειραψίας τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, τον πρόεδρο της Βουλής Νικήτα Κακλαμάνη, τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκο Ανδρουλάκη, τον αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, Κωστή Χατζηδάκη, τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτη Φάμελλο, τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ Δημήτριο Χούπη και τους αρχηγούς των Τριών Όπλων, της Αστυνομίας και του Λιμενικού.

Συνομίλησε, επίσης, με τους αντιστασιακούς, που τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση, καθώς και με Ολυμπιονίκες και Παραολυμπιονίκες, αλλά και με τις δυο νεαρές κοπέλες που πέρασαν πρώτες στην Ιατρική Αθηνών και Θεσσαλονίκης, αριστεύοντας στις φετινές Πανελλήνιες εξετάσεις.

Μεταξύ των παρευρισκομένων ήταν αρκετά στελέχη της Κυβέρνησης, βουλευτές και ευρωβουλευτές όλων των Κομμάτων, ακαδημαϊκοί, δικαστικοί, δημοσιογράφοι, εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου και της Αυτοδιοίκησης αλλά και πρόσωπα που ξεχώρισαν φέτος, όπως ο Γκόγκα Λεβιάν, που με αυτοθυσία προσπάθησε να σώσει τα δυο παιδιά που είχαν πέσει στον ‘Αραχθο.

ΠτΔ: «Με ενότητα στα μεγάλα και στα σπουδαία, που πρέπει να μας ενώνουν»

Στην ομιλία του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έστειλε μήνυμα ενότητας και σταθερότητας, αναφέρθηκε στην ιδιαίτερη σημασία της 24ης Ιουλίου για την Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία και εξήρε τον ρόλο του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή, κάνοντας λόγο για έναν εμβληματικό ηγέτη, που σφράγισε τις πιο ζωογόνες, τις πιο θεμελιώδεις κατακτήσεις του σύγχρονου Ελληνισμού.

 

Ειδικότερα, επεσήμανε ότι «η 24η Ιουλίου αποτελεί μια ιστορική καμπή στην πορεία του Ελληνισμού, καθώς σηματοδοτεί την παγίωση των δημοκρατικών θεσμών αλλά και ένα ορόσημο για την πλήρη ένταξη της χώρας στον πυρήνα του δημοκρατικού και ανεπτυγμένου κόσμου. Μια διαδικασία που κορυφώθηκε με την εισδοχή της Ελλάδας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες λίγα μόλις χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Οι επιτυχίες αυτές, που αποτελούν ίσως τις πιο ζωογόνες, τις πιο θεμελιώδεις κατακτήσεις του σύγχρονου Ελληνισμού, έχουν τη σφραγίδα ενός εμβληματικού ηγέτη, του Κωνσταντίνου Καραμανλή».

Στο πλαίσιο αυτό, υπογράμμισε ότι «όπως κάθε άλλη σημαντική επέτειος, τα 51 χρόνια που συμπληρώνονται φέτος από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, μας δίνουν την ευκαιρία όχι μόνο να θυμηθούμε τα ιστορικά γεγονότα αλλά και να αποτιμήσουμε τη σημασία τους στο σήμερα, να στοχαστούμε δηλαδή πάνω στον διαρκή διάλογο μεταξύ παρελθόντος και παρόντος. Η διανοητική αυτή άσκηση δεν είναι μόνο σημαντική για την άντληση – χρήσιμων πάντα – διδαγμάτων από την ιστορική εμπειρία, αλλά και για την κατανόηση των σημερινών προκλήσεων και την αντιμετώπισή τους. Προκλήσεις που διαρκώς πολλαπλασιάζονται σε μια εποχή αυξανόμενης αστάθειας και αβεβαιότητας, όπως η κλιματική κρίση, η διεθνής οικονομική αστάθεια αλλά και η ένταση των γεωπολιτικών πιέσεων που αντιμετωπίζει η χώρα μας στην ευρύτερη περιοχή της».

Αναφερόμενος στη μαύρη σελίδα της επταετίας, υποστήριξε ότι «η τραγική επταετία της δικτατορίας δεν αποτέλεσε μόνο συνταγματική εκτροπή αλλά μια πολύπλευρη οπισθοδρόμηση για τη χώρα. Έθεσε σε κίνδυνο τον ιστορικό της προσανατολισμό και την κοινωνική της συνοχή, ενώ στο διεθνές επίπεδο οδήγησε την Ελλάδα σε διεθνή ανυποληψία και απομόνωση. Η κατάρρευση του στρατιωτικού καθεστώτος ήρθε τελικά ως αποτέλεσμα της άφρονος πολιτικής της χούντας στο Κυπριακό. Η εισβολή του τουρκικού στρατού στο νησί οδήγησε στην παράνομη κατοχή του 37% του κυπριακού εδάφους. Το εορταστικό κλίμα της σημερινής εκδήλωσης δεν θα πρέπει να συσκοτίζει το γεγονός ότι το Κυπριακό παραμένει μια ανοικτή πληγή και η Λευκωσία η τελευταία διαιρεμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης. Ολόκληρος ο Ελληνισμός συνεχίζει να στέκεται αποφασιστικά στο πλευρό της Κύπρου μέχρι την τελική δικαίωση του αγώνα, για την οποία απαραίτητη προϋπόθεση είναι βέβαια η αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής από τη νήσο».

Μιλώντας για την επιστροφή του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην Ελλάδα και τη στρατηγική του για την αντιμετώπιση των χρόνιων προβλημάτων του ελληνικού πολιτικού συστήματος, σημείωσε ότι «όταν σε μια ιστορική στιγμή πλήρη συμβολισμών και συγκινησιακής φόρτισης ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επέστρεφε το βράδυ της 23ης Ιουλίου 1974 στην Ελλάδα με το αεροσκάφος του Γάλλου προέδρου Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εσταίν, συγκέντρωνε στο πρόσωπό του όλες τις ελπίδες του ελληνικού λαού για μια νέα αρχή. Και πράγματι, ο Καραμανλής δεν αρκέστηκε στη βραχυπρόθεσμη διαχείριση των προκλήσεων της στιγμής αλλά επεδίωξε συνειδητά την οριστική επίλυση όλων των προβλημάτων που ταλάνιζαν το ελληνικό πολιτικό σύστημα επί δεκαετίες. Η μακροπρόθεσμη στόχευση και το κτίσιμο σταθερών και λειτουργικών θεσμών αποτελούσε βασικό χαρακτηριστικό της στρατηγικής του Καραμανλή. Και αυτό καθώς αναλάμβανε όχι μόνο να φέρει εις πέρας το δύσκολο έργο της μετάβασης στη Δημοκρατία αλλά και τη διαχείριση μιας εθνικής κρίσης στην Κύπρο».

Υπενθύμισε, επίσης, ότι «ο ρυθμός των εξελίξεων υπήρξε καταιγιστικός. Άμεση κατάργηση των ανυπόστατων ‘συνταγματικών ρυθμίσεων’ του δικτατορικού καθεστώτος. Επιστροφή του στρατού στον θεσμικό του ρόλο, με τον πλήρη έλεγχό του από την πολιτική ηγεσία. Νομιμοποίηση των κομμάτων, συμπεριλαμβανομένου και του Κομμουνιστικού Κόμματος, το οποίο παρέμενε εκτός νόμου από την εποχή του Εμφυλίου. Οι υποδειγματικές εκλογές του Νοεμβρίου του 1974 ολοκλήρωσαν την πρώτη και πιο δύσκολη φάση της δημοκρατικής μετάβασης. Αμέσως μετά, με το αδιάβλητο δημοψήφισμα του Δεκεμβρίου του 1974 λύνεται με σαφή και αδιαμφισβήτητο τρόπο το πολιτειακό ζήτημα υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας. Τον Ιούνιο του 1975 ψηφίζεται το πιο άρτιο, σύγχρονο και δημοκρατικό Σύνταγμα στην ελληνική συνταγματική ιστορία. Το Σύνταγμα του 1975 λάμβανε επαρκώς υπ’ όψιν τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής πραγματικότητας, προέβλεπε την ενίσχυση της εκτελεστικής εξουσίας ως μέσο για την υπέρβαση των αδιεξόδων του παρελθόντος και διατύπωνε ένα ολοκληρωμένο κανονιστικό πλαίσιο για την προσαρμογή της Ελληνικής Έννομης Τάξης στο «Ευρωπαϊκό Κεκτημένο» ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την απρόσκοπτη συμμετοχή της χώρας στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Το Σύνταγμα του 1975 αποδείχθηκε ο μακροβιότερος καταστατικός χάρτης του σύγχρονου ελληνικού κράτους και παρά τις προκλήσεις, τις οποίες κατάφερε με επιτυχία να ξεπεράσει, παραμένει η βάση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος».

Αναφορικά με τις προσπάθειες Καραμανλή για τη θωράκιση του νέου πολιτεύματος και την ανασύσταση των δημοκρατικών θεσμών στο εσωτερικό της χώρας, υπογράμμισε ότι «παράλληλα με την ανασύσταση των δημοκρατικών θεσμών στο εσωτερικό, οι κυβερνήσεις Καραμανλή προχώρησαν αποφασιστικά στη θωράκιση του νέου πολιτεύματος βασιζόμενες σε δύο πυλώνες. Ο ένας ήταν η αναδιοργάνωση του στρατεύματος, του οποίου η επιχειρησιακή ικανότητα είχε υπονομευθεί σοβαρά από την κακοδιοίκηση της χούντας – αδιάψευστος μάρτυρας, η τραγική επιστράτευση του Ιουλίου του 1974. Η προάσπιση της ανεξαρτησίας της χώρας και η διασφάλιση της αποτρεπτικής της ικανότητας απέναντι σε εξωτερικές απειλές βρισκόταν – και βρίσκεται – σε άμεση συνάρτηση με την παγίωση και εύρυθμη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. Ο δεύτερος πυλώνας ήταν η στρατηγική απόφαση της προσχώρησης στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες, η οποία πρέπει να ιδωθεί ως συστατικό τμήμα της δημοκρατικής μετάβασης αυτής καθαυτής. Ως μέλος της Ενωμένης Ευρώπης από το 1981, η Ελλάδα θα αποκτούσε μια πρόσθετη εγγύηση για το δημοκρατικό της πολίτευμα, θα ενίσχυε την ασφάλεια της, αλλά και θα διασφάλιζε την κοινωνική και οικονομική της ανάπτυξη. Επίσης, βασικές προϋποθέσεις για την πολιτική σταθεροποίηση της χώρας και την παγίωση της θέσης της στον Δυτικό Κόσμο».

Περιγράφοντας την επιτυχία και την ταχύτητα της ελληνικής μετάβασης στη δημοκρατία, που ξάφνιασαν και τους πιο αισιόδοξους παρατηρητές, ο κος Τασούλας σημείωσε ότι «βασικό συστατικό της επιτυχίας ήταν η εμμονή του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην ενότητα του εσωτερικού μετώπου, στην καλλιέργεια ήπιου πολιτικού κλίματος και στην αποφυγή των εντάσεων που χαρακτήριζαν διαχρονικά την ελληνική πολιτική ιστορία. Ενδεχόμενη αναβίωση των παλαιών πολιτικών συγκρούσεων θα μπορούσε άλλωστε να εκτροχιάσει όλο το εγχείρημα του εκδημοκρατισμού. Η μεταπολίτευση, με τη στενή έννοια της δημοκρατικής μετάβασης, αποτελεί πυξίδα για το μέλλον και εθνική παρακαταθήκη. Έδειξε ότι με το εθνικό μέτωπο αρραγές, και με την απαραίτητη πολιτική βούληση για την υπέρβαση των αδιεξόδων του παρελθόντος, η Ελλάδα κατάφερε να αλλάξει σελίδα και να αφήσει οριστικά πίσω της μια μακρά περίοδο θεσμικής κρίσης και αβεβαιότητας».

Καταλήγοντας, παρατήρησε ότι «βρισκόμαστε πια στη δεύτερη πεντηκονταετία ζωής της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας και το θεσμικό πλαίσιο που συστάθηκε το 1974-5 έχει αποδείξει την ανθεκτικότητά του. Το ίδιο ανθεκτικές και εθνικά επωφελείς αποδείχθηκαν και οι στρατηγικές αποφάσεις που ελήφθησαν εκείνη την περίοδο για τη διεθνή θέση της χώρας». Πρόσθεσε δε ότι «οι αλλεπάλληλες κρίσεις των τελευταίων χρόνων και η πολιτική οξύτητα που δυστυχώς συνεχίζει να χαρακτηρίζει σε πολλές περιπτώσεις την πολιτική μας ζωή δεν κατάφεραν να κλονίσουν σοβαρά το μεταπολιτευτικό οικοδόμημα», και κατέληξε με την προτροπή: «Ας το διατηρήσουμε, λοιπόν και εμείς εξίσου ακλόνητo, ώστε με ενότητα στα μεγάλα και στα σπουδαία, που πρέπει να μας ενώνουν, σταθερότητα στο εσωτερικό και διεθνή υπόληψη, να μπορούμε να ξεπερνούμε κάθε φορά τις Συμπληγάδες, που ορθώνονται μπροστά μας!»

Της Δήμητρας Κατσιμεντέ

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Αυστραλία και η Ιαπωνία υπέγραψαν μια ιστορική συμφωνία για την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των ναυτικών τους δυνάμεων, η οποία θα επιτρέπει τον πιο αποτελεσματικό ανεφοδιασμό, την αναπλήρωση αποθεμάτων και τις επισκευές πολεμικών πλοίων σε λιμάνια και εν πλω.

Η τριμερής συμφωνία υπογράφηκε την Παρασκευή στο πλοίο απόβασης USS America, που βρισκόταν σε επίσκεψη στο Μπρισμπέιν της Αυστραλίας. Μολονότι οι τρεις σύμμαχοι της περιοχής του Ειρηνικού συνεργάζονταν ήδη σε διμερείς συμφωνίες για ναυτική υλικοτεχνική υποστήριξη, αυτή αποτελεί την πρώτη επίσημη πρωτοβουλία που τους ενώνει και τους τρεις μαζί.

Η συμφωνία καλύπτει κρίσιμα πεδία, όπως τον ανεφοδιασμό πυραυλικών συστημάτων και τον ανεφοδιασμό καυσίμων πολεμικών πλοίων εν πλω, γεγονός που είναι καίριας σημασίας για τη διατήρηση ναυτικών επιχειρήσεων σε μεγάλες αποστάσεις.

Σημειώνεται ότι ναυτικά δεξαμενόπλοια των ΗΠΑ, της Αυστραλίας και της Ιαπωνίας ήδη ανεφοδιάζουν τα πλοία των εταίρων τους σε τακτική βάση. Ωστόσο, η νέα συμφωνία ενδέχεται να επιτρέψει τον ανεφοδιασμό των αυστραλιανών και ιαπωνικών δεξαμενόπλοιων από εμπορικά τάνκερ συμβεβλημένα με το αμερικανικό ναυτικό.

Ο αντιναύαρχος Τζεφ Τζάμπλον, αναπληρωτής αρχηγός επιχειρήσεων του αμερικανικού ναυτικού για εγκαταστάσεις και διοικητική μέριμνα, δήλωσε ότι η συνεργασία αυτή θα διασφαλίσει πως τα πλοία και των τριών χωρών θα λαμβάνουν «τα κατάλληλα υλικά και υπηρεσίες στο σωστό μέρος και χρόνο», είτε κατά τη διάρκεια τακτικών ασκήσεων ειρήνης είτε σε περιόδους κρίσης.

Στην τελετή υπογραφής παρευρέθηκαν επίσης η ναύαρχος Κάθριν Ρόουντς του Βασιλικού Ναυτικού της Αυστραλίας (Royal Australian Navy—RAN) και ο υποναύαρχος Ναόγια Χόσι της Ιαπωνικής Ναυτικής Δύναμης Αυτοάμυνας (Japan Maritime Self-Defense Force—JMSDF).

Ο Τζάμπλον επεσήμανε ότι η συμφωνία στέλνει ένα σαφές μήνυμα αποτροπής στους αντιπάλους, οι οποίοι έχουν πλέον να αντιμετωπίσουν την αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα πως μια σύγκρουση μαζί τους θα ήταν αδύνατο να κερδηθεί και θα είχε υψηλό κόστος.

Σύμφωνα με τον Τζάμπλον, οποιαδήποτε χώρα ή αντίπαλος απειλεί έναν ελεύθερο και ανοιχτό Ινδο-Ειρηνικό λαμβάνει με αυτό το σύμφωνο ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Ο αντιναύαρχος επικαλέστηκε την στρατηγική «Ελεύθερος και Ανοιχτός Ινδο-Ειρηνικός», που είχε πρωτοεισαχθεί από τον αείμνηστο Ιάπωνα πρωθυπουργό Σίνζο Άμπε και είχε υιοθετηθεί από τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ το 2017.

Η στρατηγική αυτή αποτελεί θεμέλιο λίθο της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ και εστιάζει στην οικοδόμηση ενός δικτύου περιφερειακών συμμάχων και εταίρων με κοινές αξίες, στην προώθηση της οικονομικής ευημερίας και στην πιο αποφασιστική αντίδραση στην προσπάθεια της κομμουνιστικής Κίνας να εκβιάσει τους γείτονές της ώστε να υποχωρήσουν από τα κυριαρχικά τους συμφέροντα.

Η νέα συμφωνία συνδέεται με την επέκταση της κινεζικής ναυτικής παρουσίας. Τον Φεβρουάριο, μια κινεζική μοίρα αποτελούμενη από φρεγάτα, καταδρομικό και πλοίο ανεφοδιασμού περιέπλευσε την Αυστραλία και πραγματοποίησε ασκήσεις πραγματικών πυρών στη Θάλασσα της Τασμανίας, ανάμεσα στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία.

Τον περασμένο Ιούνιο, η Κίνα ανέπτυξε δύο αεροπλανοφόρα με συνοδεία πέρα από την αποκαλούμενη «Πρώτη Αλυσίδα Νησιών» — μια σειρά νησιών από την Ιαπωνία μέχρι την Ταϊβάν, τις Φιλιππίνες και την Ινδονησία — η οποία θεωρείται παραδοσιακά ως η πρώτη άμυνα που η Κίνα θα έπρεπε να παραβιάσει σε ενδεχόμενο πόλεμο με τις ΗΠΑ.

Ιαπωνικές αρχές εξέφρασαν ανησυχίες όταν επιβεβαίωσαν ότι τα δύο κινεζικά αεροπλανοφόρα, το Liaoning και το Shandong, παρατηρήθηκαν να επιχειρούν χωριστά αλλά περίπου ταυτόχρονα κοντά σε νησιά του Νοτίου Ειρηνικού.

Σύμφωνα με Ιάπωνες αξιωματούχους, ήταν η πρώτη φορά που κινεζικά αεροπλανοφόρα εντοπίστηκαν να επιχειρούν ανατολικά της ιαπωνικής νήσου Ίβο Τζίμα — περίπου 750 μίλια από το Τόκυο — στην «Δεύτερη Αλυσίδα Νησιών», που περιλαμβάνει τα νησιά Γκουάμ, Παλάου και Παπούα Νέα Γουινέα.

Μόνο 15 χώρες παγκοσμίως διαθέτουν αεροπλανοφόρα και ακόμα λιγότερες μπορούν να αναπτύξουν δύο ταυτόχρονα με πλήρη συνοδεία. Αν και τα Liaoning και Shandong, βασισμένα σε τροποποιημένο σοβιετικό σχεδιασμό κλάσης Kuznetsov, δεν θεωρούνται τα πιο προηγμένα, η συντονισμένη λειτουργία τους αποδεικνύει την ικανότητα της Κίνας να προβάλει ναυτική ισχύ πέρα από τα παράκτια ύδατα της, στον ευρύτερο Ειρηνικό.

Εκτιμάται ότι το κινεζικό ναυτικό διαθέτει περίπου 395 πλοία, ενώ το αμερικανικό ναυτικό λειτουργεί 296 πλοία μάχης, αριθμός που δεν καλύπτει το θεσμικό όριο των 355 πλοίων, σύμφωνα με πρόσφατες εκθέσεις του Κογκρέσου.

Ο υπουργός Ναυτικού των ΗΠΑ, Τζον Φέλαν, δήλωσε ενώπιον της επιτροπής Ενόπλων Υπηρεσιών της Βουλής των Αντιπροσώπων σε ακρόαση προϋπολογισμού τον Ιούνιο, ότι με τον στόλο τους να πλησιάζει τα 400 πλοία, η Κίνα επιδιώκει όχι μόνο την άμυνα της πατρίδας της, αλλά και την προώθηση ισχύος και επιρροής στον Ινδο-Ειρηνικό.

Του Bill Pan