Πέμπτη, 11 Σεπ, 2025

Η τέχνη της επεξεργασίας βοτάνων στην παραδοσιακή κινέζικη ιατρική: Ξεκλειδώστε το πλήρες δυναμικό των φαρμακευτικών βοτάνων

Πολλά κινέζικα φαρμακευτικά βότανα δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην ωμή τους κατάσταση. Χρειάζεται να υποστούν συγκεκριμένη επεξεργασία για βελτίωση της αποτελεσματικότητάς τους, μείωση τοξικότητας, ελαχιστοποίηση παρενεργειών, και ευκολία συντήρησης.

Η μεταμόρφωση ωμών συστατικών της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής (ΠΚΙ, TCM) σε αποτελεσματικές θεραπείες αποκαλείται επεξεργασία ΠΚΙ, γνωστή επίσης ως Πάο Τζι. Επιπλέον της προετοιμασίας—το Πάο Τζι βελτιστοποιεί τα βότανα για καλύτερη αποτελεσματικότητα και απορρόφηση. Περιλαμβάνει επεξεργασία φωτιάς, επεξεργασία νερού, και επεξεργασία νερού-φωτιάς. Η επιλογή του τρόπου διαμόρφωσης της δόσης και του μείγματος εξαρτώνται από τις διαφορετικές συνθήκες.

Προετοιμασίες βοτάνων στην κινέζικη ιατρική

1. Επεξεργασία φωτιάς
Υπάρχουν τέσσερις κύριες μέθοδοι επεξεργασίας φωτιάς: έντονη θέρμανση, ψήσιμο, γρήγορη θέρμανση (stir frying) με πρόσθετα, και στεγνή θέρμανση (dry frying). Η στενγή θέρμανση είναι η κοινότερη μέθοδος.

Έντονη θέρμανση: Άμεση θέρμανση του βοτάνου σε υψηλές θερμοκρασίες.
Ψήσιμο: Παρόμοιο με το ψήσιμο γλυκοπατάτας, όπου τα βότανα θάβονται σε καυτές στάχτες και ψήνονται.
Γρήγορη θέρμανση με πρόσθετα: Γίνεται στιρ φράι (γρήγορο τηγάνισμα δευτερολέπτων σε δυνατή φωτιά) των βοτάνων με ουσίες όπως μέλι ή αλάτι.
Στεγνή θέρμανση: Γρήγορη θέρμανση των βοτάνων στο τηγάνι χωρίς άλλη ουσία.

2. Επεξεργασία νερού
Το νερό χρησιμοποιείται τις περισσότερες φορές για επεξεργασία φαρμακευτικών βοτάνων—βούτηγμα, μούλιασμα, πλύσιμο, και άλλα, αλλά κρασί ή ξύδι χρησιμοποιούνται μερικές φορές αντί για νερό.

3. Επεξεργασία νερού-φωτιάς
Αυτή συνδυάζει επεξεργασία με φωτιά και νερό, όπως άτμισμα πάνω από νερό ή βράσιμο άμεσα σε νερό.

Τρεις βασικές μέθοδοι επεξεργασίας φαρμακευτικών ουσιών

Η διαμόρφωση της δόσης στην ΠΚΙ επηρεάζει την αποτελεσματικότητα, και διαφορετικά βότανα απαιτούν διαφορετικές μεθόδους προετοιμασίας. Το αρχαίο κινέζικο ιατρικό κείμενο «Συλλογή Ύλης Ιατρικής» λέει:

«Κάποια φάρμακα γίνονται καλύτερα σε χάπι, κάποια σε σκόνες, κάποια είναι κατάλληλα για αφεψήματα, κάποια θα πρέπει να μουλιάσουν σε κρασί, και κάποια προετοιμάζονται καλύτερα ως φαρμακευτικές πάστες. Ορισμένα βότανα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε πολλές μορφές, ενώ άλλα δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν σε αφεψήματα ή κρασί. Η διαμόρφωση θα πρέπει να συμφωνεί με τις φυσικές ιδιότητες του βοτάνου και δεν θα πρέπει να αλλάζει κατά βούληση.»

Αυτό σημαίνει ότι κάθε βότανο έχει μια ιδανική μέθοδο παρασκευής. Η διαμόρφωση της δόσης θα πρέπει πάντα να ακολουθεί τις φυσικές ιδιότητες του βοτάνου.

1. Χάπια
Η μορφή χαπιού είναι κατάλληλη για ανακούφιση χρονίων καταστάσεων. Τα χάπια βοηθούν στην απομάκρυνση ανέμου και κρύου, μειώνουν τις χρόνιες ασθένειες, και σπάζουν τα σωρευμένα σκληρά συσσωματώματα στο σώμα. Αν θεραπεύετε ασθένειες σχετικά με όργανα του άνω καυστήρα όπως πνεύμονες και καρδιά, τα χάπια θα πρέπει να έχουν μικρότερο μέγεθος. Θα πρέπει επίσης να τυλιχτούν με ένα χοντρό στρώμα υλικού ή πάστας ώστε να μην διαλύονται αμέσως ώστε να έχουν περισσότερο χρόνο παραμονής στα έντερα και στο στομάχι.

Για θεραπεία ασθενειών των κάτω καυστήρων, όπως της ουροδόχου κύστεως και των νεφρών, τα χάπια φτιάχνονται μεγαλύτερα και σκληρότερα ώστε να μένουν στα έντερα και στο στομάχι περισσότερο. Σε θεραπεία ασθενειών σχετικών με την σπλήνα ή το στομάχι εντός του μέσου καυστήρα, τα χάπια θα πρέπει να είναι μικρότερα.

Στην ΠΚΙ, οι άνω, μέσοι, και κάτω καυστήρες αναφέρονται συλλογικά ως ο τριπλός καυστήρας, που χωρίζει το ανθρώπινο σώμα σε τρία σωματικά και παθολογικά μέρη. Αυτές οι τρεις περιοχές κυβερνούν τα κύρια εσωτερικά όργανα του ανθρώπινου σώματος.

2. Αφεψήματα
Τα αφεψήματα είναι η πρώτη επιλογή για θεραπεία σοβαρών ασθενειών. Ο Λι Ντονγκγιουάν, ένας διάσημος γιατρός στην Δυναστεία Σονγκ, είπε κάποτε: «Το αφέψημα χρησιμοποιείται για θεραπεία σοβαρών ασθενειών.» Αυτό σημαίνει ότι το αφέψημα έχει ένα «καθαριστικό» αποτέλεσμα και μπορεί να αποβάλει επιζήμιες ουσιές από το σώμα, κάνοντάς το κατάλληλο για θεραπεία σοβαρότερων ασθενειών.

Τα αφεψήματα επίσης βοηθούν στον καθαρισμό των μεσημβρινών (καναλιών ενέργειας) και ενισχύουν την κυκλοφορία του τσι (ζωτικής ενέργειας) και του αίματος. Τα αφεψήματα μπορούν επίσης να εξισορροπήσουν γιν και γιανγκ στο σώμα και να επαναφέρουν το σώμα σε μια υγιή κατάσταση. Σε τέτοια μορφή, το φάρμακο μπορεί να δράσει γρηγορότερα και είναι επίσης ισχυρότερο, κάτι που ταιριάζει για γρήγορη βελτίωση της κατάστασης.

Ωστόσο, λόγω των δυνατών καθαριστικών τους ιδιοτήτων, τα αφεψήματα ίσως κάποιες φορές έχουν μεγαλύτερη επίδραση σε εσωτερικά όργανα. Για παράδειγμα, κάποιοι ίσως έχουν διάρροια αφότου πάρουν μια μικρή δόση αφεψήματος, που δείχνει ότι η καθαριστική επίδραση είναι πολύ δυνατή. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ίσως είναι απαραίτητο να επιλέξουν χάπια ή σκόνες για θεραπεία.

3. Σκόνη

Όσον αφορά τις σκόνες, ο Λι Ντονγκγιουάν είπε: «Οι σκόνες χρησιμοποιούνται επίσης για τη θεραπεία οξειών ασθενειών». Αυτό σημαίνει ότι οι σκόνες έχουν δράση διασποράς και χρησιμοποιούνται κυρίως για τη θεραπεία οξειών ασθενειών. Η σκόνη μπορεί να διαλύσει γρήγορα το κακό τσι στο σώμα και είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για οξείες ασθένειες που μόλις εμφανίστηκαν.

Τα βότανα αλέθονται σε λεπτή σκόνη και λαμβάνονται με ζεστό νερό. Για παράδειγμα, η σκόνη Yinqiao (Γιντσιάο) είναι μια κοινή σκόνη που μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το κρυολόγημα. Η σκόνη είναι κατάλληλη για την καταπολέμηση ασθενειών που προκαλούνται από εξωτερικούς παράγοντες όπως ο άνεμος, το κρύο, η ζέστη, η υγρασία, η ξηρότητα και η φωτιά, όλα εκ των οποίων θεωρούμενα από την ΠΚΙ ως εξωγενείς ή επιδημικές ασθένειες.

Τρεις βασικές λειτουργίες της επεξεργασίας βοτάνων στην ΠΚΙ

Η επεξεργασία βοτάνων είναι μια κρίσιμη τεχνική στην ΠΚΙ. Χρησιμοποιώντας διαφορετικές μεθόδους επεξεργασίας επιτυγχάνονται οι ακόλουθες τρεις λειτουργίες:

1. Ρύθμιση της αποτελεσματικότητας των φαρμάκων

Η επεξεργασία καθιστά τα φάρμακα πιο κατάλληλα για τη θεραπεία συγκεκριμένων καταστάσεων, όπως με:

Λικέρ: Βοηθά στην καθοδήγηση των φαρμακευτικών επιδράσεων προς τα πάνω, καθιστώντας το κατάλληλο για τη θεραπεία ενοχλήσεων στο κεφάλι, το στήθος και άλλα άνω μέρη.

Τζίντζερ: ενισχύει τις ιδιότητες θέρμανσης και διασποράς.

Μέλι: μετριάζει τη δράση των βοτάνων και υποστηρίζει τη λειτουργία του τσι και των εσωτερικών οργάνων.

2. Ενισχύει την απορρόφηση των βοτάνων

Ορισμένες μέθοδοι επεξεργασίας βοηθούν το σώμα να απορροφήσει πιο αποτελεσματικά τα φυτικά φάρμακα. Παραδείγματα περιλαμβάνουν επεξεργασία με νερό ρυζιού, γάλα, αφέψημα γλυκόριζας και μαύρου φασολιού:

Επεξεργασία ρυζόνερου: Το νερό από το μούλιασμα του ρυζιού χρησιμοποιείται για την παρασκευή βοτάνων. Έχει λιπαντική δράση, μειώνει την ξηρότητα και βοηθά στην απορρόφηση.

Επεξεργασία γάλακτος: Αυτή η διαδικασία χρησιμοποιεί αγελαδινό ή ανθρώπινο μητρικό γάλα για την επεξεργασία βοτάνων για την απομάκρυνση της υπερβολικής ξηρότητας, τη θρέψη του αίματος και τη μείωση του ερεθισμού.

Επεξεργασία αφεψήματος γλυκόριζας και μαύρου φασολιού: Τα βότανα μουλιάζονται σε αφέψημα από μαύρα φασόλια και γλυκόριζα για να εξουδετερωθεί η τοξικότητα και να επιτευχθεί ένα εξισορροπητικό αποτέλεσμα.

3. Αφαιρεί τις ανεπιθύμητες ιδιότητες

Ορισμένες μέθοδοι επεξεργασίας βοηθούν στην εξάλειψη των ανεπιθύμητων πλευρών ορισμένων βοτάνων. Για παράδειγμα, η επεξεργασία βοτάνων με τα ούρα αγοριών κάτω των 12 ετών μπορεί να μειώσει τις έντονες ιδιότητές τους και να οδηγήσει τα αποτελέσματά τους προς τα κάτω.

Επιπλέον, αφαιρούνται συγκεκριμένα μέρη βοτάνων που μπορεί να προκαλέσουν ανεπιθύμητες ενέργειες. Για παράδειγμα, αφαιρούνται:

Η σάρκα από την μακρόστενη κολοκύθα για την πρόληψη του φουσκώματος.
Ο πυρήνας του οφιοπώγωνα για μείωση της ανησυχίας.
Η καρδιά των σπόρων λωτού για να μειωθεί η πικρότητα.

Αφήστε την κινεζική ιατρική να ασκήσει το μέγιστο αποτέλεσμα

Αν θέλετε να μεγιστοποιήσετε το αποτέλεσμα της κινέζικης ιατρικής, η διάρκεια της παρασκευής και η μέθοδος του αφεψήματος είναι και τα δύο σημαντικά. Τα περισσότερα κινέζικα φάρμακα μπορούν να χωριστούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες:

1. Βότανα που οδηγούνται από Τσι
Τα βότανα που οδηγούνται από το Τσι χρειάζεται μόνο να μαγειρευτούν για λίγο για να απελευθερωθεί η μυρωδιά τους και είναι κατάλληλα για τη θεραπεία καταστάσεων που πρέπει να διασκορπιστούν, όπως η πρόκληση εφίδρωσης για απελευθέρωση του εξωτερικού και η διασπορά στασιμότητας.

Για παράδειγμα, η φαρμακευτική δράση του αφεψήματος «Guizhi» βασίζεται στο άρωμα των κλαδιών κασσίας, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για εξωγενή κρυολογήματα. Οι φαρμακευτικές ιδιότητες του αφεψήματος Guizhi προέρχονται κυρίως από το κλαδί κανέλας, την παιώνια, τη γλυκόριζα, το τζίντζερ και την τζιτζιφιά. Παλιότερα έπρεπε να συνθλίβονται από τα δόντια μας. Σήμερα, μπορούν να σπάσουν σε κομμάτια για να ενισχύσουν την απελευθέρωση του αρώματος από τα φαρμακευτικά συστατικά.

2. Βότανα που οδηγούνται από ουσίες
Τα βότανα που οδηγούνται από ουσίες χρειάζεται να σιγοβράσουν—όσο περισσότερο μαγειρεύονται, τόσο βαθύτερα τα αποτελέσματά τους διεισδύουν στο σώμα, κάνοντάς τα κατάλληλα για θεραπεία βαθύτερων παθήσεων. Ωστόσο, αν μαγειρευτούν για πάρα πολύ, οι ιδιότητες διασποράς τους ίσως αδυνατίσουν. Για παράδειγμα, τα αφεψήματα που τονώνουν τα νεφρά ίσως χάσουν κάποια από τα προσδοκώμενα οφέλη τους αν μαγειρευτούν πάρα πολύ.

του Hu Naiwen

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν συμφωνούν απαραίτητα με την άποψη της Epoch Times.

Πώς να καταπραΰνετε το αυτιστικό νευρικό σύστημα

Ένα αυτιστικό αγόρι δυσκολευόταν να συγκρατεί και να εκφράζει τον εαυτό του, με αποτέλεσμα σοβαρές εκρήξεις θυμού.

Για να καταπραΰνει το νευρικό του σύστημα, η νευρολόγος Κάρλιεν Μπαλτ χρησιμοποίησε αντικείμενα αισθητηριακής διέγερσης, όπως μια βαριά κουβέρτα, μια κούνια και μια αιώρα.

Το αυτιστικό νευρικό σύστημα βρίσκεται συνήθως σε μία άκαμπτη, ευαίσθητη και ευάλωτη κατάσταση, που παρεμποδίζει την προσαρμογή στις αισθητηριακές και συναισθηματικές απαιτήσεις του περιβάλλοντος. Το πνευμονογαστρικό νεύρο (ή νεύρο Χ) παίζει ζωτικό ρόλο στη ρύθμιση του νευρικού συστήματος και μπορεί δυνητικά να αποκαταστήσει την ισορροπία. Η χρήση τεχνικών όπως η αισθητηριακή διέγερση και η κίνηση, που διεγείρουν το πνευμονογαστρικό νεύρο, συμβάλλουν θετικά στη ρύθμιση των ερεθισμάτων, βοηθώντας τους ανθρώπους με αυτισμό να παραμένουν ήρεμοι και συγκροτημένοι.

 Το αυτιστικό νευρικό σύστημα

«Το αυτιστικό νευρικό σύστημα είναι ευάλωτο και ευαίσθητο», δήλωσε σην Epoch Times η Μέγκαν Νεφ, ψυχολόγος με ειδίκευση στον αυτισμό και τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), και διδακτορικό στην κλινική ψυχολογία.

«Όταν εργάζομαι με τους νευροδιαφοροποιημένους πελάτες μου, τους βοηθώ να κατανοήσουν τι συμβαίνει στο νευρικό τους σύστημα.»

Οι νευροδιαφοροποιημένοι άνθρωποι είναι εκείνοι των οποίων οι εγκεφαλικές διεργασίες λειτουργούν διαφορετικά από το συνηθισμένο. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν και τα άτομα που πάσχουν από αυτισμό ή ΔΕΠΥ.

Όταν το νευρικό σύστημα βρίσκεται σε ισορροπία, βρίσκεται κανείς μέσα στο λεγόμενο ‘παράθυρο ανοχής΄. Σε αυτή την κατάσταση, το μυαλό και το σώμα ανταποκρίνονται αποτελεσματικά στο στρες, παραμένουμε ήρεμοι και παρόντες, και αντιπαρερχόμαστε σχετικά εύκολα τις δυσκολίες.

Ωστόσο, το παράθυρο ανοχής έχει τα όριά του. Συνήθως βγαίνουμε εκτός των ορίων όταν το άγχος γίνεται συντριπτικό ή χρόνιο και δεν έχουμε την απαραίτητη υποστήριξη ή τον απαραίτητο χρόνο για να το επεξεργαστούμε. Τότε έχουμε είτε υπεραναστροφή (μια αυξημένη κατάσταση εγρήγορσης) είτε υποαναστροφή (αποστασιοποίηση ή αποδέσμευση).

Τα νευροδιαφορετικά νευρικά συστήματα είναι συχνά πιο άκαμπτα από τα νευροτυπικά, πράγμα που σημαίνει ότι το παράθυρο ανοχής αυτών των ανθρώπων είναι συνήθως μικρότερο, δήλωσε η Μέγκαν Νεφ, σημειώνοντας ότι υπάρχουν ενδείξεις ότι η διέγερση του πνευμονογαστρικού νεύρου βελτιώνει τη συμπεριφορά των ανθρώπων με αυτισμό.

Έχει αποδειχθεί ότι οι άνθρωποι με αυτισμό και άλλες νευροαναπτυξιακές διαταραχές έχουν μειωμένο πνευμονογαστρικό τόνο (χαμηλότερη δραστηριότητα του πνευμονογαστρικού νεύρου) και ότι ο μειωμένος πνευμονογαστρικός τόνος τείνει να επιδεινώνει περαιτέρω την κοινωνική εμπλοκή, όπως εξήγησε στην Epoch Times ο Δρ Πριγιάλ Μόντι, θεραπευτής ολιστικής ιατρικής. Η βελτίωση του πνευμονογαστρικού τόνου μπορεί να διευρύνει το παράθυρο ανοχής.

Διεγείροντας το πνευμονογαστρικό νεύρο, αυξάνονται τα επίπεδα της ωκυτοκίνης, της ορμόνης που συνδέεται με την αγάπη και το δέσιμο.

Η διαταραγμένη παραγωγή ωκυτοκίνης μπορεί να επιτείνει τη δυσκολία που έχουν οι άνθρωποι στο φάσμα του αυτισμού να επεξεργαστούν κοινωνικά και συναισθηματικά ερεθίσματα, δήλωσε στην Epoch Times η Τζάνετ Ότερσμπεργκ, διευθύντρια εκπαίδευσης στο Metabolic Terrain Institute of Health της Καλιφόρνια.

Ανοίξτε το παράθυρο ανοχής

Για να διευρύνει κανείς το παράθυρο ανοχής, πρέπει πρώτα να το κατανοήσει.

«Με συνεπή έλεγχο, με την πάροδο του χρόνου, αρχίζουμε να διακρίνουμε τα μοτίβα του νευρικού συστήματος και μπορούμε να εντοπίσουμε και να παρατηρήσουμε πότε βρισκόμαστε μέσα στο παράθυρο ανοχής μας», δήλωσε η Μέγκαν Νεφ. «Όταν έχουμε τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε, μπορούμε να εισάγουμε ασκήσεις για να διευρύνουμε αυτό το παράθυρο.»

Αισθητηριακή διέγερση

Τα άτομα με αυτισμό αντιμετωπίζουν συχνά προκλήσεις αισθητηριακής επεξεργασίας που συνδέονται με διαταραχή της αισθητηριακής πύλης. Η αισθητηριακή πύλη είναι αυτή που επιτρέπει στο νευρικό σύστημα να παραμένει εντός του παραθύρου ανοχής. Αναφέρεται στην ικανότητα του εγκεφάλου να φιλτράρει και να ιεραρχεί τα αισθητηριακά ερεθίσματα, επιτρέποντάς μας να εστιάζουμε στα σχετικά ερεθίσματα, αγνοώντας τα περιττά ή ενοχλητικά.

Όταν η αισθητηριακή πύκνωση είναι μειωμένη, μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη ευαισθησία στους ήχους, τα φώτα ή την αφή, δηλαδή σε στένωση του παραθύρου ανοχής.

«Σκεφτείτε την αισθητηριακή πύλη σαν την πύλη ενός αγροκτήματος», λέει η Κάρλιεν Μπαλτ. «Κανονικά, η πύλη αφήνει κάποια ερεθίσματα να εισέλθουν και τα υπόλοιπα τα αφήνει έξω. Αλλά για κάποιον με αισθητηριακή υπερφόρτωση και υπερβολικά συμπαθητικό νευρικό σύστημα, η πύλη είναι σπασμένη – μένει ορθάνοιχτη, αφήνοντας να μπαίνουν τα πάντα ταυτόχρονα. Το άτομο αυτό δεν μπορεί να διακρίνει τι είναι σημαντικό και τι όχι, με αποτέλεσμα να υποκύπτουν υπό το βάρος και την ποσότητα των ερεθισμάτων.»

Προκειμένου να αποφευχθεί αυτό, μπορούν να επιστρατευθούν τεχνικές αισθητηριακής διέγερσης, όπως το τρίψιμο ή η χρήση ενός παιχνιδιού ή μιας κουβέρτας με βάρος. Αυτό επιτρέπει στον εγκέφαλο να επικεντρωθεί σε κάτι συγκεκριμένο, εξουδετερώνοντας τα υπόλοιπα συντριπτικά αισθητηριακά ερεθίσματα. Παραδείγματος χάριν, σε μια τάξη, το να έχει ένα παιδί στην αγκαλιά του ένα βαρύ παιχνίδι μπορεί να το βοηθήσει να νιώθει πιο ήρεμο και να αποφύγει την αισθητηριακή υπερφόρτωση, εξηγεί η Μπαλτ.

Το μασάζ είναι ένας ακόμη αποτελεσματικός τρόπος για την ενίσχυση του πνευμονογαστρικού τόνου. Η ανθρώπινη επαφή είναι απαραίτητη για την ευημερία μας, όμως πολλοί από εμάς περνάμε τη ζωή μας χωρίς επαφή. Το προσεκτικό, σκόπιμο άγγιγμα όχι μόνο διεγείρει το πνευμονογαστρικό νεύρο, αλλά ανεβάζει και τα επίπεδα ωκυτοκίνης. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει η ευχέρεια να δεχτούμε μασάζ από κάποιον τρίτο, υπάρχουν και απλές τεχνικές για αυτομασάζ, αναφέρει η Μέγκαν Νεφ.

Για παράδειγμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις άκρες των δακτύλων σας για να ασκήσετε ελαφριά πίεση με κυκλικές κινήσεις κατά μήκος των πλευρών του λαιμού σας, εστιάζοντας στις περιοχές ακριβώς κάτω από τα αυτιά και κοντά στην κλείδα. Μια άλλη μέθοδος είναι το μασάζ στις παλάμες, το ζύμωμα στη βάση τους και το τέντωμα των δακτύλων. Κάνοντας μασάζ στα πέλματα των ποδιών σας με τους αντίχειρες μπορείτε επίσης να ενεργοποιήσετε σημεία που βοηθούν στη ρύθμιση του νευρικού συστήματος.

Κίνηση

Η έντονη κίνηση (όπως οι μεγάλοι περίπατοι ή το τρέξιμο), η άρση βαρών και η σωματική κίνηση είναι όλες εξαιρετικές επιλογές για την αύξηση του πνευμονογαστρικού τόνου, προτείνει η Νεφ. Η άρση βαρών έχει το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι ασκεί βαθιά πίεση στις αρθρώσεις, την οποία πολλοί νευροδιαφοροποιημένοι άνθρωποι βρίσκουν χαλαρωτική.

Οι σωματικές κινήσεις που επικεντρώνουν στο σώμα και στη συνείδηση του σώματος, όπως οι αργές, σκόπιμες διατάσεις, οι ήπιες στάσεις γιόγκα και οι ασκήσεις γείωσης, βοηθούν επίσης στη θεραπεία των ψυχικών τραυμάτων.

Τα αποτελέσματα

Μετά την ενσωμάτωση περισσότερης κίνησης και αισθητηριακής διέγερσης στη ρουτίνα του αυτιστικού παιδιού, μαζί με πρακτικές συν-ρύθμισης με τους γονείς του, τα συμπτώματά του άρχισαν να βελτιώνονται, αφηγείται η Κάρλιεν Μπαλτ.

Οι δεξιότητες γραφής και ανάγνωσης του αγοριού βελτιώθηκαν, τα ξεσπάσματά του έγιναν λιγότερο συχνά, η γενική του διάθεση βελτιώθηκε και άρχισε να κάνει καλύτερες διατροφικές επιλογές, καθώς οι υφές τον ενοχλούσαν λιγότερο. Ακόμη και ο ύπνος του βελτιώθηκε με τη βοήθεια ενός παιχνιδιού με βάρος.

«Όταν μαθαίνουμε για το νευρικό μας σύστημα, παίρνουμε πίσω τη δύναμή μας», δήλωσε  η Μέγκαν Νεφ. «Μαθαίνουμε τους λόγους για τους οποίους το νευρικό μας συστήμα λειτουργεί όπως λειτουργεί, κι έτσι μαθαίνουμε και πώς να το επηρεάζουμε και ρυθμίζουμε.»

Αρχαίες θεραπείες στην κουζίνα σας: Τα οφέλη του σκόρδου, τζίντζερ, και πράσινων κρεμμυδιών

Τα πράσινα κρεμμύδια, το τζίντζερ και το σκόρδο είναι κάτι περισσότερο από αρωματικά καρυκεύματα — διαθέτουν επίσης φαρμακευτικές ιδιότητες. Η προσθήκη τους στη διατροφή σας μπορεί να βοηθήσει στην υποστήριξη της καρδιαγγειακής υγείας και μπορεί ακόμη και να συμβάλει στην πρόληψη του καρκίνου. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να τα τρώτε στους σωστούς συνδυασμούς και ποσότητες.

Οφέλη για την υγεία και χρήσεις του σκόρδου

Το σκόρδο θεωρείται ευρέως ως μια από τις πιο ισχυρές τροφές για την πρόληψη του καρκίνου, χάρη στη βασική του ένωση, την αλισίνη. Μια ανασκόπηση του 2022 διαπίστωσε ότι η αλισίνη μπορεί να αναστείλει την ανάπτυξη διαφόρων τύπων όγκων, ιδιαίτερα του καρκίνου του στομάχου και του παχέος εντέρου.

Πέρα από τις πιθανές αντικαρκινικές του επιδράσεις, το σκόρδο υποστηρίζει επίσης την καρδιαγγειακή υγεία επιβραδύνοντας τη γήρανση των αγγείων, μειώνοντας την αρτηριακή πίεση και αποτρέποντας την αθηροσκλήρωση ή τη συσσώρευση πλάκας στις αρτηρίες. Μια έρευνα δόσης-απόκρισης διαπίστωσε ότι οι υπερτασικοί ασθενείς που έλαβαν κάψουλες με εκχύλισμα σκόρδου για 12 εβδομάδες παρουσίασαν μέση μείωση της συστολικής αρτηριακής πίεσης κατά σχεδόν 12 mmHg σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου.

Τα φαρμακευτικά οφέλη του σκόρδου έχουν αναγνωριστεί εδώ και αιώνες. Στο κλασικό κινεζικό κείμενο «Βασικές σημειώσεις για την Ύλη Ιατρική (Ben Cao Bei Yao),» το σκόρδο περιγράφεται ως φάρμακο που διεγείρει την όρεξη, ενισχύει τη σπλήνα, υποστηρίζει τη λειτουργία των οργάνων και αποτρέπει τις επιδημίες. Το σκόρδο πιστεύεται ότι βοηθά στη ρύθμιση της ροής ενέργειας του σώματος, προάγοντας την υγιή πέψη και ένα ισχυρότερο ανοσοποιητικό σύστημα.

Οι άνθρωποι στην αρχαιότητα ανακάλυψαν επίσης τις αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του, χρησιμοποιώντας το για τη θεραπεία αιμορροΐδων και συριγγίων. Μερικοί έκαιγαν ακόμη και τους μίσχους σκόρδου σε στάχτη και το έβαζαν σε πληγές για να μειώσουν τη φλεγμονή.

Μια ολοκληρωμένη εξέταση άλλων ερευνών του 2024 έδειξε ότι το σκόρδο έχει αντιβακτηριακές, αντιφλεγμονώδεις και ανοσοτροποποιητικές ιδιότητες, ενώ προστατεύει επίσης το ήπαρ, τα νεφρά, και το πεπτικό σύστημα.

Πιθανοί κίνδυνοι υπερβολικής κατανάλωσης σκόρδου

Ενώ το σκόρδο προσφέρει πολλά οφέλη για την υγεία, είναι σημαντικό να το καταναλώνετε με μέτρο. Η ημερήσια πρόσληψη τριών έως πέντε σκελίδων αρκεί, καθώς η υπερβολική κατανάλωση μπορεί να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στα μάτια και τους πνεύμονες.

Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για άτομα με κακή όραση. Κάποτε είχα έναν ασθενή που του άρεσε να τρώει σκόρδο, αλλά μετά είχε κόκκινα, ερεθισμένα μάτια. Του συμβούλεψα να πιει ένα φλιτζάνι δυνατό τσάι αφού φάει σκόρδο, κάτι που βοήθησε στην ανακούφιση του προβλήματος.

Επιπλέον, τα άτομα με έλκος στομάχου ή παλινδρόμηση οξέος θα πρέπει να προσέχουν την πρόσληψη σκόρδου. Το σκόρδο, ειδικά όταν τρώγεται ωμό, μπορεί να ερεθίσει την επένδυση του στομάχου και ενδεχομένως να επιδεινώσει τα συμπτώματα.

Απαλλαγείτε από την αναπνοή σκόρδου

Το σκόρδο έχει μια έντονη, παρατεταμένη μυρωδιά που μπορεί να παραμείνει μετά το φαγητό, κάτι που μπορεί να είναι δυσάρεστο ή ενοχλητικό. Ένα απλό κόλπο για να μειώσετε την αναπνοή σκόρδου είναι να φάτε μερικά φιστίκια ή να πιείτε ένα ποτήρι γάλα αφού το φάτε. Οι πρωτεΐνες στα φιστίκια και το γάλα συνδέονται με τις θειούχες ενώσεις της αλισίνης, εξουδετερώνοντας αποτελεσματικά τη μυρωδιά.

Οφέλη για την υγεία και χρήσεις των πράσινων κρεμμυδιών

Όπως το σκόρδο, τα πράσινα κρεμμύδια περιέχουν θειούχες ενώσεις με αντιβακτηριακές ιδιότητες και μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου καρκίνου.

Μια συγκριτική μελέτη διαπίστωσε ότι οι ενώσεις θείου που εξάγονται από πράσινα κρεμμύδια και σκόρδο μπορούν να αναστείλουν τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων. Σε ορισμένες συγκεντρώσεις, αυτές οι ενώσεις είναι μη τοξικές για τα φυσιολογικά κύτταρα ενώ εξακολουθούν να ασκούν αντικαρκινικά αποτελέσματα.
Επιπλέον, τα πράσινα κρεμμύδια μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση από τη δυσκοιλιότητα λόγω της περιεκτικότητάς τους σε πηκτίνη, έναν τύπο διαλυτών διαιτητικών ινών. Η πηκτίνη αυξάνει την υγρασία των κοπράνων, προάγοντας την υγιή κίνηση του εντέρου.

Τα πράσινα κρεμμύδια είναι απαραίτητο συστατικό της ασιατικής κουζίνας. (Xi anni/The Epoch Times)

 

Τα πράσινα κρεμμύδια είναι ένα ευέλικτο συστατικό που μπορεί να αναδείξει τα απλά πιάτα ενώ προσφέρει οφέλη για την υγεία. Παρακάτω είναι δύο εύκολες συνταγές που αξιοποιούν στο έπακρο τη γεύση και τις φαρμακευτικές τους ιδιότητες.

Χοιρινό τηγανητό με πράσινα κρεμμυδάκια: Συνταγή

Ένα απλό και γευστικό πιάτο φτιαγμένο με τρυφερό χοιρινό και μυρωδάτα φρέσκα κρεμμυδάκια.

Συστατικά:
1/2 κουταλιά της σούπας σησαμέλαιο ή άλλο μαγειρικό λάδι
200 γραμμάρια χοιρινή κοιλιά ή χοιρινή σπάλα, σε λεπτές φέτες
1/2 κουταλιά της σούπας κρασί μαγειρέματος (προαιρετικά)
4–5 μίσχοι πράσινα κρεμμυδάκια, κομμένα σε κομμάτια 6 εκατοστών
1 κουταλιά της σούπας σάλτσα σόγιας
1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι (προσαρμόστε τη γεύση)
Πρέζα λευκό πιπέρι (προαιρετικά)

Οδηγίες:

Ζεσταίνουμε το σησαμέλαιο σε ένα τηγάνι ή γουόκ σε μέτρια φωτιά.
Προσθέστε τις φέτες χοιρινού κρέατος και ανακατέψτε μέχρι να αρχίσουν να ροδίζουν και το λίπος να αρχίσει να μαλακώνει.
Προσθέστε το κρασί μαγειρέματος, αν το χρησιμοποιείτε, και συνεχίστε ανακατεύοντας για άλλο ένα λεπτό.
Προσθέστε τα πράσινα κρεμμυδάκια και τσιγαρίστε τα για 1-2 λεπτά, μέχρι να μαλακώσουν αλλά να παραμείνουν ανοιχτό πράσινο.
Βάζουμε σάλτσα σόγιας, αλάτι και λευκό πιπέρι. Ανακατεύουμε καλά να ενωθούν.
Σερβίρετε ζεστό με ρύζι ή ως συνοδευτικό.
Αυτό το απλό αλλά γευστικό πιάτο είναι εύκολο να παρασκευαστεί. Ο πλούτος του χοιρινού λίπους σε συνδυασμό με τη φυσική γλυκύτητα των πράσινων κρεμμυδιών δημιουργεί ένα νόστιμο και χορταστικό γεύμα. Η τακτική κατανάλωση αυτού του πιάτου μπορεί να βοηθήσει στην υποστήριξη της πεπτικής υγείας και στη μείωση του κινδύνου καρκίνου του παχέος εντέρου.

Πράσινη κρεμμυδόσουπα: Συνταγή

Μια απλή παραδοσιακή θεραπεία για την υποστήριξη του ανοσοποιητικού σας συστήματος και την ανακούφιση των πρώιμων συμπτωμάτων του κρυολογήματος.

Συστατικά:

500 χιλιοστόλιτρα νερό
3 φρέσκα κρεμμυδάκια (χρησιμοποιήστε το κάτω λευκό μέρος), ψιλοκομμένα

Οδηγίες:

Βάζουμε το νερό να βράσει σε μια μικρή κατσαρόλα.
Προσθέτουμε τα φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα και αφήνουμε να σιγοβράσουν για 1 λεπτό.
Σβήνουμε τη φωτιά, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και αφήνουμε τη σούπα να βράσει για άλλο ένα λεπτό.
Στραγγίστε τα φρέσκα κρεμμυδάκια και πιείτε τη σούπα όσο είναι ζεστή.
Καθώς οι εποχές αλλάζουν, οι διακυμάνσεις της θερμοκρασίας μπορεί να αυξήσουν την ευαισθησία στα κρυολογήματα. Στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική (TCM), το κάτω λευκό μέρος του πράσινου κρεμμυδιού χρησιμοποιείται συνήθως ως θεραπεία για το κρύο. Οι επαγγελματίες της TCM πιστεύουν ότι τα πράσινα κρεμμύδια βοηθούν στην πρόκληση εφίδρωσης, την αποβολή του κρυολογήματος και τη βελτίωση της κυκλοφορίας — υποστηρίζοντας τη φυσική ροή του qi (τσι, ενέργειας) και του αίματος του σώματος, ενώ παράλληλα θερμαίνουν το σώμα.

Μπορείτε επίσης να μαγειρέψετε τη σούπα πράσινου κρεμμυδιού με λευκό ρύζι για να φτιάξετε έναν καταπραϋντικό χυλό που μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων του κρυολογήματος.

Οφέλη για την υγεία και χρήσεις του τζίντζερ

Η ρίζα τζίντζερ περιέχει δύο ισχυρές αντικαρκινικές ενώσεις: τζιντζερόλη και σογκαόλη. Όσο πιο παλιό είναι το τζίντζερ, τόσο περισσότερη τζιντζερόλη περιέχει. Έρευνες έχουν δείξει ότι η τζιντζερόλη μπορεί να καταστρέψει τα μιτοχόνδρια των καρκινικών κυττάρων, να προκαλέσει απόπτωση (θάνατο κυττάρων) και να αναστείλει τη μετάσταση των καρκινικών κυττάρων.

Όταν το φρέσκο ​​τζίντζερ θερμαίνεται, η τζιντζερόλη μετατρέπεται σε σογκαόλη. Μια μελέτη του 2023 διαπίστωσε ότι η σογκαόλη μπορεί να προκαλέσει απόπτωση στα καρκινικά κύτταρα των ωοθηκών. Επιπλέον, όταν λαμβάνεται παράλληλα με το στοχευμένο φάρμακο θεραπείας καρκίνου gefitinib, μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη των καρκινικών κυττάρων από το να αναπτύξουν αντίσταση στα φάρμακα.

Για να μεγιστοποιήσετε αυτά τα οφέλη, δοκιμάστε να ενσωματώσετε το τζίντζερ στη μαγειρική σας. Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για να βελτιώσετε τη γεύση των πιάτων με λαχανικά, να εξουδετερώσετε τις μυρωδιές των ψαριών από τις σούπες, ή να παρασκευάσετε ένα φλιτζάνι τσάι τζίντζερ με καστανή ζάχαρη τις κρύες μέρες—όλα αυτά παρέχουν τόσο τζιντζερόλη όσο και σογκαόλη.

Τρώγοντας τζίντζερ το καλοκαίρι

Στην TCM, τα τρόφιμα και τα βότανα μπορούν να ταξινομηθούν με βάση τις ιδιότητες ψύξης ή θέρμανσής τους. Η κατανάλωση τροφών με δροσερό ή κρύο χαρακτήρα έχει δροσιστική επίδραση στο σώμα, ενώ τα σχετικά ζεστά ή ζεστά τρόφιμα βοηθούν στη δημιουργία εσωτερικής ζέστης.

Όπως λέει και το κινέζικο ρητό, «Τρώτε ραπανάκι το χειμώνα και τζίντζερ το καλοκαίρι, και θα παραμείνετε υγιείς χωρίς γιατρό». Το τζίντζερ έχει θερμαντικό χαρακτήρα και η κατανάλωσή του κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού μπορεί να βοηθήσει στην αποβολή του εσωτερικού κρύου και στη θέρμανση του στομάχου.

Κατά τη διάρκεια της ζέστης, πολλοί άνθρωποι στρέφουν τον κλιματισμό στη χαμηλότερη θέση του και πίνουν παγωμένα ποτά. Αν και αυτό μπορεί να φαίνεται αναζωογονητικό, μπορεί να βλάψει το πεπτικό σύστημα.

Στην TCM, το στομάχι και το αντίστοιχο όργανό του, η σπλήνα, λειτουργούν καλύτερα στη ζεστασιά και δεν ανταποκρίνονται καλά στο υπερβολικό κρύο. Η υπερφόρτωση του σώματος με κρύα φαγητά και ποτά πιστεύεται ότι αυξάνει την ψυχρή ενέργεια στο στομάχι και τη σπλήνα, οδηγώντας δυνητικά σε πεπτικά προβλήματα όπως πόνος στο στομάχι και διάρροια.

Επομένως, ακόμη και το καλοκαίρι, είναι σημαντικό να διατηρείτε ζεστό το πεπτικό σύστημα. Ένας πολύ καλός τρόπος για να το κάνετε αυτό είναι προσθέτοντας τζίντζερ σε γεύματα και σούπες. Σκεφτείτε να τηγανίσετε τριμμένο τζίντζερ με κελύφη στρειδιού και λωρίδες χοιρινού για ένα ελαφρύ αλλά γευστικό πιάτο ή προσθέστε μερικές φέτες τζίντζερ στη σούπα με φασόλια για να εξισορροπήσετε το δροσιστικό αποτέλεσμα.

Η ενίσχυση της σπλήνας και του στομάχου βοηθά στην εξάλειψη του υπερβολικού κρύου και της υγρασίας από το σώμα.

Σύμφωνα με τη θεωρία του συστήματος οργάνων της TCM, η σπλήνα είναι κάτι περισσότερο από ένα ανατομικό όργανο—αντιπροσωπεύει ένα ενεργειακό σύστημα που διέπει επίσης το πάγκρεας και την πεπτική οδό. Όταν η σπλήνα εξασθενεί από το υπερβολικό κρύο, ο μεταβολισμός των υγρών του σώματος επιβραδύνεται, οδηγώντας σε υγρασία. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα όπως φούσκωμα, κόπωση και πόνο στις αρθρώσεις. Μόλις αποβληθεί η υγρασία, το σώμα αισθάνεται πιο ελαφρύ και γεμάτο ενέργεια.

Για όσους έχουν συχνά κρύα χέρια και πόδια τον χειμώνα, ένα φλιτζάνι μαύρο τσάι τζίντζερ μπορεί να βοηθήσει να ζεσταθεί γρήγορα το σώμα.

Μαύρο τσάι τζίντζερ: Συνταγή

Ένα ζεστό, ανακουφιστικό ρόφημα που βοηθά στην αποβολή του κρύου και στην καταπράυνση της κοιλιάς.

Συστατικά:

1 κουταλιά της σούπας φρεσκοτριμμένο ώριμο τζίντζερ (ή 1-2 κουταλάκια του γλυκού χυμό τζίντζερ)
1 φλιτζάνι (240 χιλιοστόλιτρα) ζεστό μαύρο τσάι
1-2 κουταλάκια του γλυκού καστανή ζάχαρη (προσαρμόζετε για γεύση)

Οδηγίες:

Πλένουμε καλά ένα κομμάτι ώριμο τζίντζερ και το τρίβουμε σε μια λεπτή πάστα.
Φτιάξτε ένα φλιτζάνι μαύρο τσάι.
Ανακατεύουμε μέσα το τριμμένο τζίντζερ (ή τον χυμό τζίντζερ) και προσθέτουμε την καστανή ζάχαρη για γεύση.
Ανακατεύουμε καλά και απολαμβάνουμε όσο είναι ζεστό.
Το τσάι τζίντζερ είναι μια εξαιρετική φυσική θεραπεία για τη διατήρηση της θερμοκρασίας του σώματος. (Luis Echeverri Urrea/Shutterstock)

Εναλλακτικά, μπορείτε να αγοράσετε κύβους τζίντζερ μαύρης ζάχαρης από το σούπερ μάρκετ. Απλώς φτιάξτε ένα φλιτζάνι μαύρο τσάι και προσθέστε έναν κύβο για ένα στιγμιαίο ζεστό ρόφημα.

Αν δεν σας αρέσει η ινώδης υφή του τριμμένου τζίντζερ, μπορείτε να το αντικαταστήσετε με χυμό τζίντζερ. Η κατανάλωση μαύρου τσαγιού τζίντζερ ζεσταίνει το στομάχι και βοηθά να διώξει το κρύο, αφήνοντάς σας μια αίσθηση άνεσης και χαλάρωσης.

του Hu Naiwen

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν συμφωνούν απαραίτητα με την άποψη της Epoch Times.

Τα βότανα και οι θεραπευτικές τους ιδιότητες από το Α ως το Ω

Η φύση αποτελεί το μεγαλύτερο φαρμακείο. Η χλωρίδα κρύβει μυστικά ομορφιάς και υγείας, προτείνοντας για κάθε πρόβλημα την καλύτερη δυνατή λύση. Με το πέρασμα των χρόνων, ο άνθρωπος εγκατέλειψε τις θεραπείες της φύσης και έστρεψε το ενδιαφέρον του στα παρασκευάσματα των χημικών εργαστηρίων. Σήμερα, ανακαλύπτουμε εκ νέου τις ευεργετικές ιδιότητες των βοτάνων.

Στην ελληνική φύση ευδοκιμούν μυριάδες βότανα, τα οποία θεραπεύουν εξωτερικές και εσωτερικές παθήσεις, τονώνουν τον οργανισμό και φροντίζουν την εύρυθμη λειτουργία του.

Ο κατάλογος είναι μακρύς. Εμείς, εδώ, θα παρουσιάσουμε ενδεικτικά ορισμένα βότανα, από το Α ως το Ω.

Αγριάδα (Cynodondactylon)

Αν και ζιζάνιο, είναι από τα πιο χρήσιμα φαρμακευτικά φυτά και περιλαμβάνεται σε πολλούς συνδυασμούς για τη θεραπεία του προστάτη. Φυσικό αντιβιοτικό και από τα πιο φημισμένα διουρητικά. Είναι μαλακτικό χωρίς παρενέργειες, καθαρίζει τον οργανισμό από τις τοξίνες και μειώνει τη χοληστερίνη του αίματος. Βοηθά να αντιμετωπίσουμε τους κολικούς του συκωτιού, τις πέτρες της χολής και των νεφρών, στη χρυσή και την κυτταρίτιδα. Δρα ως αντισηπτικό και αντιφλεγμονώδες σε ουρικές λοιμώξεις, όπως κυστίτιδα, ουριθρίτιδα, προστατίτιδα (σε άριστο συνδυασμό με αχίλλεια), σε ρευματισμούς, αρθριτικά, δερματικές παθήσεις και ηπατίτιδα.

Αγριμόνιο ευπατόριο (Agrimonia Eupatoria)

Το αγριμόνιο χρησιμοποιείται από τους βοτανοθεραπευτές σήμερα κυρίως ως τονωτικό του πεπτικού συστήματος και για την επούλωση πληγών. Θεωρείται ιδιαίτερα αποτελεσματικό για τα έλκη, τους κωλικούς και τη διάρροια.Οι τανίνες που περιέχει σε συνδυασμό με φοτοστερίνη και γόμμα του προδίδουν διουρητικές, στυπτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Το αγριμόνιο στη λαϊκή θεραπευτική χρησιμοποιήθηκε για την επούλωση ανοιχτών πληγών, για τσιμπήματα εντόμων, δαγκώματα φιδιών και διάλυση αποστημάτων.

Αχίλλεια η χιλιόφυλλος (Achillea Μillefolium)

Τονωτικό για τους κουρασμένους. Για διαταραχές στην εμμηνόπαυση και σπασμούς της μήτρας, κρυολογήματα, κολίτιδα, αρθριτικά, πόνους περιόδου και ρευματισμούς. Επίσης, καθαρίζει το αίμα, βοηθάει στην ακμή, το άσθμα, ανακουφίζει από τις ανωμαλίες στην κυκλοφορία του αίματος (γι’ αυτό χρησιμοποιείται σε κιρσούς και φλεβίτιδες). Κάνει καλό στο λιπαρό δέρμα και το καθαρίζει σε βάθος, θεραπεύει πολλές δερματοπάθειες, όπως έρπη, φλεγμονές δέρματος, καλόγερους, αλλεργίες, φαγούρα, λειχήνες. Επειδή καθαρίζει το αίμα, χρησιμοποιείται εσωτερικά σαν έγχυμα σε δερματοπάθειες. Θεραπεύει ραγάδες της θηλής του μαστού και ραγάδες των χεριών. ανακουφίζει και θεραπεύει τις αιμορροΐδες. Εμποδίζει την τριχόπτωση αν κάνουμε συχνές εντριβές με αφέψημα αχιλλέας. Έχει παυσίπονες ιδιότητες, και αν μασήσουμε φρέσκα φύλλα αχίλλειας, υποχωρεί (προσωρινά) ο πονόδοντος.

Αψιθιά (ArtemisiaAbsinthium)

Διεγείρει το πεπτικό και καταπολεμά τη δυσπεψία. Αυξάνει την οξύτητα του στομάχου και την παραγωγή της χολής και ενισχύει την πέψη και την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών, βοηθώντας έτσι και σε άλλες παθήσεις.

Στη θεραπευτική, χρησιμοποιούνται οι σπόροι της αψιθιάς. Εξωτερικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως αντισηπτικό.

Γενικά, σε μέτριες δόσεις, διεγείρει το στομάχι, αυξάνει την όρεξη, διευκολύνει την πέψη, επιταχύνει την κυκλοφορία του αίματος, προκαλεί εκκρίσεις, συντελλεί στο αδυνάτισμα και χωνεύει τα λίπη.  Έχει ευεργετική δράση στους διαβητικούς και βοηθά στην καταπολέμηση των ρευματισμών. Μπορεί να χρησιμοποιηθείγια την καταπολέμηση της αναιμίας, ως αντιπυρετικό, ενώ έχει και διουρητικές ιδιότητες.

Καταπολεμά την επιληψία, ζαλάδες, λιποθυμίες. Αυξάνει την παραγωγή χολής. Σταματά τη διάρροια, εμετούς. Βοηθά στο αδυνάτισμα και την ανεπάρκεια ήπατος.

Βασιλικός  (Ocimum basilicum)

Διώχνει τους νευρικούς πονοκεφάλους, ανοίγει την όρεξη. Ενισχύει τη μνήμη και καταπολεμά τη μελαγχολία, το άγχος, τις ζαλάδες, τις εντερικές διαταραχές και τον τυμπανισμό της κοιλιάς, τη ναυτία και το κρυολόγημα. Δρα και ως χωνευτικό.

Βαλεριάνα (Valeriana officinalis)

Ηρεμιστικό, υπνωτικό και αγχολυτικό. Καταπραΰνει τις αϋπνίες, τα νεύρα, το άγχος, τις ημικρανίες, τη νευρασθένεια, τον πονοκέφαλο και τις καούρες του στομάχου. Κατευνάζει την υπερένταση, τις νευρώσεις, το νευρικό άσθμα, την επιληψία και την ταχυκαρδία. Θεωρείται χρήσιμη σε περιπτώσεις αρθρίτιδας, υπέρτασης,κολικών, ρευματικών πόνων, ημικρανίας, πονόδοντου και δυσμηνόρροιας. Προσοχή! Οι μεγάλες δόσεις βαλεριάνας προκαλούν κακή διάθεση. Αντεδείκνυται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού, καθώς και σε περιπτώσεις ήπιας κατάθλιψης.

Βήχιο (Tussilago farfara)

Για κρυολόγημα και βήχα.

Δάφνη (Laurus nobilis)

Η σκόνη ξερών δαφνόφυλλων σταματάει την αιμορραγία της μύτης. Δυναμώνει τα μαλλιά και τα βάφει μαύρα, σταματά την τριχόπτωση. Ανακουφίζει τον πόνο από ρευματισμούς και αρθριτικά. Χρησιμοποιείται και στο φαγητό.

Δεντρολίβανο (Rosmarinus officinalis)

Για κολίτιδα, διάρροια, βρογχίτιδες, άσθμα και γρίπη, εντερικές διαταραχές, ρευματισμούς. Τονώνει την όρεξη.

Δίκταμο (Origanum dictamnus)

Καταπραΰνει τους πόνους του στομαχιού και των εντέρων. Σε πονοκεφάλους, πονόδοντο και σκορβούτο.Είναι διουρητικό και βοηθάει τις γυναίκες να γεννούν πιο εύκολα και γρήγορα.

Δυόσμος (Mentha spicata)

Για τη χοληστερίνη, τις αϋπνίες, τις κράμπες, τον ξερόβηχα, την αμυγδαλίτιδα. Για πονόδοντο, ρευματισμούς. Συνιστάται σε περιπτώσεις δυσπεψίας και διάρροιας. Επίσης, στρώνει το στομάχι μετά από εμετό.

Ευκάλυπτος (Eucalyptus)

Είναι χρήσιμος για τους διαβητικούς γιατί έχει υπογλυκαιμική δράση. Κατεβάζει τον πυρετό. Καταπραΰνει τον βήχα, το άσθμα, τη γρίπη, τη βρογχίτιδα, τις νευραλγίες και τον πονόλαιμο. Κατάλληλος για εισπνοές σε περιπτώσεις ιγμορίτιδας και βρογχικών. Όταν βράζουμε ευκάλυπτο, οι ατμοί ιονίζουν την ατμόσφαιρα του δωματίου και την καθαρίζουν.

Θρούμπι (Satureja)

Για το στομάχι, τη ναυτία, την ξινίλα. Βοηθητικό για την αϋπνία, τα αρθριτικά, τους ρευματισμούς, το άσθμα, τον βήχα. Ανοίγει την όρεξη, και σταματάει τους κολικούς και τη διάρροια. Χρήσιμο σε περιπτώσεις πνευματικής και σεξουαλικής ατονίας.

Θυμάρι (Thymus vulgaris)

Καταπραΰνει το άγχος, την κατάθλιψη, τις ημικρανίες, τα νεύρα. Καταπολεμά τη γρίπη, τα κρυολογήματα, τον βήχα και το άσθμα, τις δερματοπάθειες, τη λευκόρροια. Επουλώνει τις πληγές και τα εγκαύματα και ρίχνει τα σπυριά. Καλό για το κυκλοφορικό, απαραίτητο για τους υποτασικούς.

Ιβίσκος (Hibiscus)

Για χοληστερίνη, τριγλυκερίδια, κυκλοφορικό, ζάχαρο/διαβήτη, αδυνάτισμα, πονοκέφαλο.

Κάρδαμο (Cardamomum)

Περιέχει βιταμίνες, ιώδιο,σίδηρο, ασβέστιο, είναι καρδιοτονωτικό, καθαρίζει το αίμα και αφαιρεί φακίδες και πανάδες.

Καλέντουλα (Calendula)

Δυναμώνει την καρδιά. Κατάλληλη για προβλήματα με το συκώτι, ουρική αρθρίτιδα, πρηξίματα και δερματικές παθήσεις.

Λουΐζα (Aloysia citrodora ή Lippia citriodora)

Διώχνει τον πονοκέφαλο, τον πονόματο, τους πόνους των ρευματισμών. Κάνει καλό στις στομαχικές ανωμαλίες, ενισχύει στις δίαιτες αδυνατίσματος. Καταπολεμά την αϋπνία που προέρχεται από νευρική κούραση.

Λαδανιά (Cistus salviifolius)

Χρησιμοποιείται ως καταπραϋντικό, σπασμολυτικό, αποτοξινωτικό. Για την αντιμετώπιση της αϋπνίας, της διάρροιας, του πονόδοντου. Για εντριβές σε περιπτώσεις κρυολογήματος ή βρογχίτιδας, για τα άλατα και τον τέτανο.

Λεβάντα (Lavandula)

Για κάθε πόνο, ακόμα και της καρδιάς, για ημικρανίες, πονοκεφάλους, κακή χώνεψη και λιποθυμία. Επουλώνει πληγές, εγκαύματα, ακμή, ψώρα. Κατεβάζει την υπέρταση και την ταχυπαλμία. Χρησιμοποιείται, ακόμη, ως σκωροαπωθητικό.

Μαντζουράνα (Origanum majorana)

Καταπολεμά το άγχος, τους πονοκεφάλους, το κρυολόγημα, τις αμυγδαλές, την αϋπνία. Βοηθά τον οργανισμό να διώξει τις τοξίνες και ανακουφίζει από τα πρηξίματα, τη δυσπεψία και τον πονόκοιλο.

Μαραθόσπορος

Ανακουφίζει από τα αρθριτικά, το άσθμα, τον βήχα, τον τυμπανισμό, τον πονόκοιλο, την ολιγουρία. Σταματά τον εμετό. Βοηθάει στο αδυνάτισμα.

Μελισσόχορτο (Melissa officinalis)

Τονωτικό για την καρδιά, τον εγκέφαλο, το πεπτικό σύστημα, τη μελαγχολία. Καταπραΰνει νευρασθένειες, ζαλάδες, βουητό στα αυτιά, άσθμα, νευραλγίες των δοντιών και των αυτιών. Ανακουφίζει από τον τυμπανισμό της κοιλιάς, τον πόνο από τσιμπήματα σφήκας και άλλων εντόμων.

Μέντα (Mentha Piperita)

Εξαιρετικά αντισηπτική, καταπολεμά δραστικά το συνάχι, τον βήχα, τη βρογχίτιδα, τον πονόλαιμο και τη γρίπη. Είναι χωνευτική και έχει την ιδιαιτερότητα να είναι ηρεμιστική σε μικρή δόση και αφροδισιακή σε μεγάλη δόση. Το τσάι μέντας είναι χωνευτικό και τονωτικό.

Μολόχα (Malva sylvestris)

Για άσθμα, βήχα, λαρυγγίτιδα, πονόλαιμο.

Πασιφλόρα (Passiflora)

Καταπραΰνει τα νεύρα και το άγχος. Ηρεμιστικό και τονωτικό σε περιπτώσεις υπερκόπωσης. Ελαττώνει ελαφρά την αρτηριακή πίεση.

Παλιούρι (Paliurus)

Για τη δυσκοιλιότητα.

Πολύκομπο (Equisetum)

Σκοτώνει τα σκουλήκια και τα παράσιτα των εντέρων. Σταματάει την αιμορραγία της μύτης και των αιμορροΐδων. Επουλώνει πληγές και έλκη. Χρησιμοποιείται για κολικούς και πέτρες στα νεφρά.

Πολυτρίχι (Adiantum capillus-veneris)

Είναι τονωτικό των μαλλιών και σταματάει την τριχόπτωση και την πιτυρίδα. Ανακουφίζει τη βρογχίτιδα, την καταρροή, τον ξερόβηχα, το άσθμα και τα κρυολογήματα.

Ρίγανη (Origanum vulgare)

Για το φαγητό, τον πονόδοντο, τους ρευματισμούς, τις εντερικές διαταραχές και τον πονόκοιλο. Σταματά τη διάρροια.

Σαμπούκος (Sambucus nigra)

Χρησιμοποιείται σε νευραλγίες. Για κυστίτιδες, αμυγδαλίτιδες, πονόματο, πονόδοντο, φαρυγγίτιδα και πονόλαιμο. Καθαρίζει το αίμα.

Σπαθόχορτο (Hypericum perforatum)

Κοινώς βαλσαμόχορτο ή βάλσαμο, είναι γνωστό για την επουλωτική του δράση σε εγκαύματα, πληγές, δαγκώματα εντόμων. Καταπραΰνει τις πνευμονικές ενοχλήσεις, αλλά και τη μελαγχολία, την αϋπνία, το έλκος στομάχου. Καταπολεμά τα παράσιτα των εντέρων και τη δυσπεψία.

Σκορπίδι (Asplenium Ceterach)

Γνωστό και ως σκορπιδόχορτο, διαλύει τις πέτρες των νεφρών, είναι αποχρεμπτικό, καταπραϋντικό, διουρητικό.

Σιναμική (Senna alexandrina)

Για τη δυσκοιλιότητα.

Ταραξάκο (Taraxacum officinale)

Για τη χοληστερίνη, τους ερεθισμούς του δέρματος, τα πρηξίματα, τις καούρες στο στομάχι, τον πόνο στο συκώτι, την αρθρίτιδα, τον διαβήτη και τον πυρετό.

Τίλιο (Tilia)

Γνωστό και ως φλαμούρι ή φιλύρα. Ηρεμιστικό για τα νεύρα, τις ημικρανίες, τις νευραλγίες, τις ζαλάδες, τις αϋπνίες. Για βήχα, κρυολογήματα, εμετό, ρευματισμούς, αρθριτικά, δυσπεψία.

Τσάι του βουνού (Sideritis)

Για γρίπη και πονόλαιμο. Τονωτικό του σώματος και του εγκεφάλου, καταπολεμά την αρτηριοσκλήρωση, τον πονοκέφαλο, την ευκοιλιότητα και τη μεσογειακή αναιμία.

Τσουκνίδα (Urtica)

Διαλύει το ουρικό οξύ και τις πέτρες στη χολή. Καταπολεμά τις αιμορραγίες, την αιματουρία, την αναιμία, την ατονία, τα αρθριτικά, την κυστίτιδα, τη διάρροια. Επίσης, αυξάνει το γάλα της μητέρας που θηλάζει και σταματά την τριχόπτωση.

Ύσσωπος (Hyssopus officinalis)

Χρησιμοποιείται για την πίεση, το άσθμα, τη δυσπεψία, για τους πόνους της περιόδου, για γαργάρες κατά του πονόλαιμου και ως δυναμωτικό των νεύρων.

Φασκόμηλο (Salvia officinalis)

Ηρεμεί τα νεύρα. Για κατάθλιψη, φαρυγγίτιδα, βήχα, βράχνιασμα, λαιμό, υπόταση, διάρροια, αμυγδαλές, δαγκώματα εντόμων. Πολύτιμο για όσους ιδρώνουν τα χέρια τους και οι μασχάλες. Για κυκλοφορικά προβλήματα. Σταματάει το γάλα στις γυναίκες που θηλάζουν και την τριχόπτωση.

Χαμομήλι (Matricaria chamomilla)

Ηρεμιστικό για τα νεύρα, τις ημικρανίες, τις νευραλγίες, τις ζαλάδες και τις αϋπνίες. Επουλώνει εγκαύματα και ρίχνει τα σπυριά. Ανακουφίζει από την αναφυλαξία, τη φαγούρα, τον πονόδοντο, τον βήχα, τα κρυολογήματα, τον τυμπανισμό, τις αιμορροΐδες, τις κράμπες, τον πόνο των αυτιών και τις πληγές στο στόμα.

Τρόποι χρήσης

Έγχυμα (Εκχύλισμα)

Το έγχυμα είναι ένας απλός τρόπος εξαγωγής των ενεργών συστατικών των βοτάνων μέσω του ζεστού νερού. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται για να εξάγουμε τα πτητικά συστατικά των αποξηραμένων ή πράσινων εναέριων μερών των βοτάνων όπως είναι τα λουλούδια και τα φύλλα.

Βάζουμε το βότανο στο νερό πριν βράσει και το αφήνουμε σκεπασμένο μ΄ ένα καπάκι για 5-10 λεπτά. Επειδή το βραστό νερό διασκορπίζει τα πολύτιμα πτητικά έλαια των βοτάνων στον ατμό, μην τα αφήνετε να βράσουν.

Αφέψημα

Οι ρίζες, οι φλοιοί και τα φρούτα που είναι παχύτερα και λιγότερο διαπερατά από τα εναέρια μέρη των φαρμακευτικών φυτών, δεν απελευθερώνουν τα ενεργά τους συστατικά με την απλή έγχυση. Αυτά τα μέρη είναι απαραίτητο να σιγοβράσουν ώστε να εξαχθούν τα συστατικά τους. Το σκληρό βότανο πρέπει να κοπεί σε μικρότερα κομμάτια.

Προκειμένου να μην χαθούν τα πτητικά συστατικά, τοποθετούμε ενα καπάκι πάνω στο μπρίκι. Αφήνουμε να σιγοβράσει για μία ώρα περίπου, μέχρι ο όγκος του να μειωθεί κατά το ένα τρίτο. Αφού καταπέσουν και διαχωριστεί το στερεό από το υγρό, το πίνουμε ζεστό ή κρύο.

Βάμμα

Τα περισσότερα από τα πτητικά συστατικά των φαρμακευτικών φυτών και βοτάνων είναι διαλυτά στην αλκοόλη. Με την εμβάπτιση ξηρών ή φρέσκων μερών του φυτού στην αλκοόλη, τα ενεργά συστατικά εξάγονται εύκολα σε συγκεντρώσεις που υπερβαίνουν αυτές της έγχυσης και του αφεψήματος. Καθώς τα υψηλά συμπυκνωμένα διαλύματα διατηρούνται για ένα ή δύο χρόνια, το βάμμα είναι ένας βολικός τρόπος να αποθηκεύσουμε και να χρησιμοποιήσουμε τα φαρμακευτικά συστατικά των φυτών.

Σιρόπι

Με σκοπό να συγκαλύψουμε κάποια γεύση που δεν μας αρέσει – ιδίως για τα παιδιά – το έγχυμα ή το αφέψημα μπορεί να αναμειχθεί με μέλι. Τα σιρόπια συνδυάζουν την κατευναστική επίδραση του μελιού με τις φαρμακευτικές ιδιότητες των εγχυμάτων ή αφεψημάτων με επιπρόσθετα οφέλη, ιδίως για την αντιμετώπιση κρυολογήματος και πονόλαιμου.

Ανακατέψτε 500ml εγχύματος ή αφεψήματος με 500 γρ. μέλι. Αφού κρυώσει βάλτε το σε σκούρο μπουκάλι και κλείστε το με φελλό (επειδή γίνονται ζυμώσεις στα συρόπια και τα μπουκάλια με βιδωτό πώμα μπορεί να εκραγούν, ο φελλός είναι σημαντικός).

Ντι Γου Χουί: Μπορεί ένα σημείο βελονισμού στο πέλμα να ρυθμίσει το άνω σώμα;

Ιατρικά ελεγμένο από τον Jingduan Yang

Στη δυτική ιατρική, οι ασθενείς συχνά επισκέπτονται πολλούς ειδικούς για να αντιμετωπίσουν διαφορετικά συμπτώματα, από πονοκεφάλους έως μυϊκούς πόνους. Αυτή η κατακερματισμένη προσέγγιση μπορεί να οδηγήσει σε έναν κύκλο διαβουλεύσεων, συνταγών και θεραπειών που μπορεί να μην αντιμετωπίζουν πάντα τη βασική αιτία. Η παραδοσιακή κινεζική ιατρική (TCM) προσφέρει μια πιο ολοκληρωμένη προοπτική, όπου ένα μόνο σημείο βελονισμού μπορεί να αντιμετωπίσει πολλαπλά προβλήματα υγείας ταυτόχρονα.

Η «πεντάπτυχη σύγκλιση γης» (Di Wu Hui, GB 42) είναι ένα τέτοιο σημείο, που θα μπορούσε να βελτιώσει προβλήματα που θα απαιτούσαν συνήθως επισκέψεις σε ειδικό μυοσκελετικό, ειδικό στην υγεία του μαστού και γενικό ιατρό.

Η προοπτική της TCM: Η δύναμη του Di Wu Hui

Το σημείο αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο «Zhen Jiu Jia Yi Jing (The A-B Classic of Acupuncture and Moxibustion),» και αποτελεί παράδειγμα μιας κοινής πεποίθησης της TCM ότι οι βελονισμοί στα πόδια μπορούν να έχουν εκτεταμένες επιπτώσεις στο άνω σώμα. Αυτό το σημείο βελονισμού βρίσκεται κοντά στο τέλος του μεσημβρινού της χοληδόχου κύστης και παίζει καθοριστικό ρόλο στη ρύθμιση του γιν μεσημβρινού της χοληδόχου κύστης και του αντίστοιχου γιανγκ του, που είναι ο μεσημβρινός του ήπατος.

Στην TCM, η σωστή κυκλοφορία του αίματος μέσω του μεσημβρινού του ήπατος είναι απαραίτητη για την ανακούφιση των πονοκεφάλων, τη μείωση της φλεγμονής των ματιών και την αντιμετώπιση καταστάσεων όπως η ξηροφθαλμία. Επιπλέον, το Di Wu Hui χρησιμοποιείται για προβλήματα στο πάνω μέρος του σώματος, όπως πόνους στα πλευρά και πόνο με φούσκωμα στα στήθη, ενώ ωφελεί επίσης τα πρησμένα πόδια. Αυτή η ευρεία προσέγγιση υπογραμμίζει την ολιστική φύση της TCM, όπου η θεραπεία μιας περιοχής μπορεί να επηρεάσει ολόκληρο το σώμα.

Σύγχρονη έρευνα: Μακροπρόθεσμα οφέλη

Μελέτες έχουν δείξει ότι ο βελονισμός σε απομακρυσμένα σημεία βελονισμού — που βρίσκονται στα άκρα, μακριά από την περιοχή ανησυχίας — μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την ξηροφθαλμία. Αυτή η προσέγγιση είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για καταστάσεις όπου ο άμεσος βελονισμός της πληγείσας περιοχής είναι δύσκολος ή ανεπιθύμητος.

Μια κλινική έρευνα που περιελάμβανε 40 ασθενείς συνέκρινε τα αποτελέσματα του απομακρυσμένου βελονισμού, συμπεριλαμβανομένου του σημείου που είναι γνωστό ως Di Wu Hui, με τοπικές θεραπείες. Και οι δύο ομάδες παρουσίασαν βελτιώσεις στα συμπτώματα — ωστόσο, η ομάδα που έλαβε απομακρυσμένο βελονισμό έδειξε σημαντικά καλύτερα αποτελέσματα στην έκκριση δακρύων και στο χρόνο διάσπασης των δακρύων.

Πώς να εντοπίσετε και να ενεργοποιήσετε το Di Wu Hui

Το Di Wu Hui βρίσκεται στην κορυφή του ποδιού, μεταξύ των οστών του τέταρτου και του πέμπτου δακτύλου, ακριβώς μετά την πρώτη άρθρωση. Για να το εντοπίσετε, τοποθετήστε το δάχτυλό σας εκεί που το τέταρτο και το πέμπτο δάχτυλο συναντούν το πόδι και, στη συνέχεια, πηγαίνετε προς το οστό του τέταρτου δακτύλου προς τα πάνω μέχρι να νιώσετε μια μικρή εσοχή που μπορεί να είναι ελαφρώς επώδυνη. Αυτό είναι το Di Wu Hui.

Για να ενεργοποιήσετε το Di Wu Hui, δοκιμάστε αυτές τις απλές τεχνικές:

Άμεση πίεση: Ασκήστε σταθερή πίεση για τρία έως πέντε δευτερόλεπτα και στη συνέχεια χαλαρώστε για τρία δευτερόλεπτα. Επαναλάβετε για ένα έως τρία λεπτά από κάθε πλευρά.
Μασάζ: Χρησιμοποιήστε τον δείκτη ή τον αντίχειρά σας για να κάνετε κυκλικές κινήσεις για ένα έως τρία λεπτά ανά πλευρά.
Φυτικά επιθέματα: Εφαρμόστε ένα επίθεμα βοτάνων όλη τη νύχτα για παρατεταμένη διέγερση.
Επαγγελματική θεραπεία: Ο βελονισμός ή η βεντούζα από έναν εκπαιδευμένο επαγγελματία TCM μπορεί να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα αυτού του σημείου.

Σημαντικές προφυλάξεις

Ενώ η τόνωση του Di Wu Hui μπορεί να είναι ευεργετική, είναι σημαντικό να είστε προσεκτικοί. Αποφύγετε την άσκηση πίεσης εάν έχετε τραυματισμούς στην περιοχή. Δεδομένου ότι το δέρμα και τα στρώματα λίπους είναι λεπτά στο πάνω μέρος του ποδιού, καλό είναι να ξεκινήσετε με ήπια πίεση και να αυξήσετε σταδιακά την ένταση της διέγερσης.

Εάν επιλέξετε να χρησιμοποιήσετε επιθέματα με βότανα, επιλέξτε αυτά που παρασκευάζονται από φυσικά συστατικά, ειδικά εάν έχετε ευαίσθητο δέρμα. Επιπλέον, ορισμένοι επαγγελματίες συνιστούν την αποφυγή της βεντούζας, δηλαδή μιας ήπιας θερμοθεραπείας με αποξηραμένο λεβιθόχορτο. Ως ασφαλέστερη εναλλακτική λύση για θερμοθεραπεία στο σπίτι, σκεφτείτε να χρησιμοποιήσετε ένα στεγνωτήρα μαλλιών που έχει ρυθμιστεί στο χαμηλό για να ζεστάνετε το σημείο βελονισμού για 10 λεπτά σε κάθε πόδι.

Εξερευνώντας την TCM για καλύτερη σύνδεση με το σώμα σας

Η τακτική διέγερση σημείων βελονισμού όπως το Di Wu Hui δεν αφορά μόνο την ανακούφιση των συμπτωμάτων — είναι ένας τρόπος για να καλλιεργήσετε μια βαθύτερη επίγνωση των εσωτερικών ρυθμών του σώματός σας. Με τον καιρό, μπορεί να αρχίσετε να παρατηρείτε ανεπαίσθητες αλλαγές, όπως αλλαγές στην ένταση, την κυκλοφορία ή ακόμα και τη συναισθηματική κατάσταση.

Αυτή η αυξανόμενη επίγνωση μπορεί να σας βοηθήσει να ανταποκριθείτε σε πρώιμα σημάδια ανισορροπίας προτού εξελιχθούν σε μεγαλύτερες ανησυχίες για την υγεία.

Κάνοντας τον βελονισμό σταθερό μέρος του προγράμματος αυτοεξυπηρέτησής σας, υποστηρίζετε τους μεσημβρινούς σας και εκπαιδεύετε τον εαυτό σας να ακούει πιο προσεκτικά αυτό που πραγματικά χρειάζεται το σώμα σας.

της Moreen Liao, R.Ph. στην TCM

Ο ειδικός της TCM, Σισιάνγκ Χουνγκ, βοήθησε να διασφαλιστεί η ακρίβεια και η σαφήνεια αυτού του άρθρου.

Οι απόψεις που παρουσιάζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν συμφωνούν απαραίτητα με την άποψη της Epoch Times.

Το σώμα σας δημιουργεί και τρέφεται με φως

Ακολουθήστε την Sina McCullough, Ph.D. στη διατροφή, στην αναζήτησή της για τις αλήθειες σχετικά με την τροφή και την υγεία. Επιστήμων από εκπαίδευση και δημοσιογράφος εκ φύσεως, η Σίνα δίνει στοιχεία και κατανοήσεις για μια ζωή με υγεία, χαρά, και ελευθερία.

Για δεκαετίες, οι επιστήμονες έβλεπαν τον εγκέφαλο ως μια μηχανή που τροφοδοτείται από ηλεκτρικούς παλμούς και νευρομεταγωγείς. Αλλά μήπως υπάρχει περισσότερο από αυτό; Μήπως χρησιμοποιεί επίσης και φως;

Ναι, πραγματικό φως—αχνές, πολύ αδύναμες εκπομπές φωτός που καλούνται βιοφωτόνια.

Έρευνες δείχνουν ότι ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί βιοφωτόνια—αόρατα στο γυμνό μάτι αλλά μέρος ενός περίπλοκου δικτύου επικοινωνίας—για να συντονίσει την ίαση.

Το σώμα σας κυριολεκτικά λάμπει αυτήν την στιγμή, εκπέμποντας πολύ αδύναμα σήματα φωτός που χρησιμοποιούνται από τα νευρικά κύτταρα για να συντονίσουν την ίαση.

Λεωφόροι φωτός οπτικών ινών

Ο πρωτοπόρος βιοφυσικός Φριτζ-Άλμπερτ Ποπ έδειξε ότι οι ζώντες οργανισμοί εκπέμπουν μικροσκοπικές εκπομπές φωτός. Χρησιμοποιώντας ένα σωλήνα φωτοπολλαπλασιασμού — έναν πολύ ευαίσθητο αισθητήρα φωτός — έδειξε ότι το φως εμφανίζεται στο υπεριώδες, ορατό, και μέρος της σχεδόν υπέρυθρης περιοχής του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος.

Ο Ποπ ονόμασε το μη θερμικό φως που βρίσκεται σε ζωντανά συστήματα βιοφωτόνια. Παρόλο που το φως είναι αδύναμο—σχεδόν 1.000 φορές λιγότερο έντονο από αυτό που μπορεί να ανιχνεύσει το ανθρώπινο μάτι—μπορεί να ιδωθεί με υπερευαίσθητες κάμερες. Εικόνες δημοσιεύθηκαν σε ένα επιστημονικό άρθρο του 2009 στο οποίο οι συγγραφείς έγραψαν: «Το ανθρώπινο σώμα κυριολεκτικά λάμπει».

Ανίχνευση πολύ αδύναμης εκπομπής φωτονίων έχει επίσης αναφερθεί για βακτήρια, μύκητες, σπόρους, και ζωικούς ιστούς.

Μετά την ανακάλυψη του Ποπ, βιοφυσικοί υπέθεσαν ότι τα βιοφωτόνια ίσως συντονίζουν κάποιες κυτταρικές λειτουργίες, τον μεταβολισμό, την αντιγραφή, και την ανάρρωση—σε αντίθεση με τα συμβατικά βιοχημικά μοντέλα για το πως λειτουργούν τα κύτταρα.

Αν και ακόμα βρίσκεται υπό συζήτηση, τα βιοφωτόνια ίσως χρησιμοποιούνται επίσης για επικοινωνία.

Για παράδειγμα, νευρώνες ίσως στέλνουν σήματα φωτός από ένα κύτταρο σε ένα άλλο χρησιμοποιώντας τους άξονές τους, σωλήνες που μεταφέρουν ηλεκτρικούς παλμούς, σαν λεωφόρους τύπου οπτικών ινών—παρόμοια με τα καλώδια που μεταφέρουν δεδομένα στα σύγχρονα δίκτυα επικοινωνιών.

Αν αυτό ακούγεται πολύ περίεργο, σκεφτείτε αυτό: Η ανάλυση βιοφωτονίων ήδη χρησιμοποιείται σε έρευνα καρκίνου. Επιστήμονες ανιχνεύουν καρκινικά κύτταρα αναλύοντας τις εκπομπές φωτός τους συγκρινόμενες με φως που εκπέμπεται από υγιή κύτταρα. Ο υγιής ιστός και άνθρωποι εκπέμπουν σταθερότερα βιοφωτόνια από ό,τι ο χαλασμένος ή οι άρρωστοι.

Πώς οι νευρώνες παράγουν φως

Επιστήμονες εξακολουθούν να συζητούν πώς ακριβώς προκύπτουν τα βιοφωτόνια στο σώμα, αλλά η επικρατούσα θεωρία δείχνει μεταβολικές διεργασίες, ειδικά εκείνες που περιλαμβάνουν αντιδραστικά είδη οξυγόνου (ROS).

Τα ROS είναι εξαιρετικά αντιδραστικά μόρια με βάση το οξυγόνο που, σε μεγάλες ποσότητες, μπορούν να βλάψουν τα κύτταρα. Ωστόσο, παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στις φυσιολογικές κυτταρικές λειτουργίες. Όταν τα ROS αλληλεπιδρούν με συγκεκριμένα κυτταρικά συστατικά, μπορούν να δημιουργήσουν «διεγερμένα» μόρια που απελευθερώνουν μικροσκοπικές λάμψεις φωτός — που ονομάζονται φωτόνια — όταν επιστρέψουν σε μια πιο σταθερή κατάσταση.

Τα μιτοχόνδρια, που συχνά αναφέρονται ως οι εστίες ισχύος του κυττάρου, μπορεί να είναι βασικοί συντελεστές στη δημιουργία αυτών των μικροσκοπικών εκρήξεων λαμπρότητας.

Για να κατανοήσετε πώς αυτά τα διεγερμένα μόρια εκπέμπουν φως, φανταστείτε ένα άτομο ως ένα μικροσκοπικό ηλιακό σύστημα με έναν πυρήνα στο κέντρο και τα ηλεκτρόνια να περιφέρονται γύρω του. Όταν ένα ηλεκτρόνιο απορροφά ενέργεια, πηδάει σε υψηλότερη τροχιά. Καθώς εγκαθίσταται πίσω σε μια χαμηλότερη τροχιά, εκπέμπει αυτή την επιπλέον ενέργεια με τη μορφή φωτός — σαν ένα μικροσκοπικό σόου πυροτεχνημάτων μέσα στο άτομο.

Ενώ η σύγχρονη κβαντομηχανική έχει βελτιώσει ουσιαστικά το «μοντέλο Bohr» — το οποίο δηλώνει ότι ένας θετικά φορτισμένος πυρήνας περιβάλλεται από αρνητικά ηλεκτρόνια που κινούνται γύρω από τον πυρήνα σε τροχιές που αντιστοιχούν σε διαφορετικά επίπεδα ενέργειας — η βασική ιδέα παραμένει: Τα ηλεκτρόνια που επιστρέφουν από μια ενεργοποιημένη κατάσταση σε μια χαμηλότερη κατάσταση εκπέμπουν φως.

Οι νευρώνες φαίνεται να χρησιμοποιούν μια παρόμοια διαδικασία, καθιστώντας δυνατό αυτές τις λεπτές λάμψεις ή βιοφωτόνια να παράγονται απευθείας στο σώμα μας.

Η θεραπευτική δύναμη του φωτός

Αυτά τα φωτεινά σήματα μπορεί να είναι σημαντικά για την ίαση.

Όταν ένα κύτταρο τραυματίζεται, ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι εκπέμπει φως για να σηματοδοτήσει την δυσφορία, όπως η αποστολή ενός σήματος SOS. Σκεφτείτε πώς το σώμα σας επιδιορθώνει ενστικτωδώς ένα γδαρμένο γόνατο κατευθύνοντας τα κύτταρα του ανοσοποιητικού και τα θρεπτικά συστατικά στο σημείο του τραυματισμού. Οι νευρώνες μπορεί να χρησιμοποιήσουν μια παρόμοια στρατηγική, χρησιμοποιώντας το φως για να ξεκινήσουν την επισκευή.

Μερικοί επιστήμονες προτείνουν ότι διαφορετικά μήκη κύματος βιοφωτονίων που παράγονται στο σώμα μπορεί να ενεργοποιήσουν διαφορετικούς θεραπευτικούς μηχανισμούς, βοηθώντας τα κύτταρα να επισκευαστούν.

Αυτή η ιδέα συμφωνεί με τη φωτοβιοτροποποίηση, γνωστή και ως θεραπεία με κόκκινο φως, μια θεραπεία που εφαρμόζει συγκεκριμένα μήκη κύματος φωτός για την βοήθεια της ίασης. Έρευνες δείχνουν ότι το κόκκινο και το σχεδόν υπέρυθρο φως μπορούν να ενισχύσουν τη λειτουργία των μιτοχονδρίων, να μειώσουν τη φλεγμονή και να βελτιώσουν τη νευρική ανθεκτικότητα.

Οι επιστήμονες διερευνούν ενεργά τη θεραπεία με φως ως πιθανή θεραπεία για καταστάσεις όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ, η νόσος του Πάρκινσον, η κατάθλιψη, οι εγκεφαλικές κακώσεις και το εγκεφαλικό. Εάν το εξωτερικό φως μπορεί να βοηθήσει στην θεραπεία του σώματος, ίσως είναι πιθανό το φως που παράγουμε μέσα μας να έχει παρόμοια επανορθωτική δύναμη.

Η σχέση μεταξύ φωτός και κυτταρικής λειτουργίας δεν περιορίζεται στη θεραπεία — σηματοδοτεί επίσης την αρχή της ζωής.

Παραδόξως, οι επιστήμονες απαθανάτισαν πραγματικές εικόνες του τι συμβαίνει όταν ένα ωάριο και ένα σπερματοζωάριο συναντώνται για πρώτη φορά: Εκπέμπεται μια λάμψη φωτός.

Αυτή η λάμψη, που συχνά ονομάζεται «σπινθήρας ψευδαργύρου», σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας ζωής. Είναι σαν τα κύτταρα να αναγνωρίζουν το ένα το άλλο μέσω του φωτός πριν καν αρχίσουν να διαιρούνται.

Αυτό εγείρει ένα ενδιαφέρον ερώτημα: Είναι το φως η αρχική γλώσσα του σώματος;

Παίρνουμε φως από το φαγητό;

Αν τα βιοφωτόνια είναι η γλώσσα που τα σώματά μας μιλάνε για να επικοινωνούν, τότε οι επιλογές μας—η δίαιτά μας, το περιβάλλον, οι σκέψεις, τα πιστεύω— ίσως προσδιορίσουν την σαφήνεια αυτής της συνομιλίας. Ο Ποπ περιέγραψε την κατανάλωση τροφής ως «να ρουφάς το φως από το φαγητό»—όχι μόνο μεταφορικά, αλλά σαν πραγματική διαδικασία εξαγωγής και χρήσης αποθηκευμένης ενέργειας φωτός σε βιοχημικό επίπεδο.

Τα φυτά αιχμαλωτίζουν την ενέργεια από το ηλιακό φως και την αποθηκεύουν σε χημικούς δεσμούς μέσω φωτοσύνθεσης. Όταν τρώτε φυτά, αυτοί οι δεσμοί σπάνε και οργανώνουν εκ νέου το σώμα, απελευθερώνοντας ενέργεια που τροφοδοτεί το σώμα.

Όπως οι νευρώνες παράγουν φως, εξάγουμε φως από την τροφή—ηλεκτρόνια αλλάζουν ενεργειακές καταστάσεις καθώς η τροφή αποσυντίθεται στο σώμα μας.

Ο Ποπ υπέθεσε ότι η ενέργεια που παίρνουμε από τα τρόφιμα είναι βασικά ενέργεια φωτός. Αυτό συμφωνεί με τη διάσημη εξίσωση του Άλμπερτ Αϊνστάιν, E = mc² (η ενέργεια ισούται με μάζα πολλαπλασιασμένη με την ταχύτητα του φωτός στο τετράγωνο)—η οποία αποκαλύπτει ότι η ίδια η μάζα είναι μια συμπυκνωμένη μορφή ενέργειας. Επομένως, παρόλο που η τροφή έχει φυσική μάζα, είναι τελικά αποθηκευμένο ηλιακό φως.

Ερευνητές ανακάλυψαν ότι ορισμένα τρόφιμα εκπέμπουν φως καλύτερης ποιότητας από άλλα. Μετρώντας αυτή την εκπομπή, οι επιστήμονες μπορούν να κάνουν διάκριση μεταξύ ντομάτας συμβατικής καλλιέργειας και βιολογικής καλλιέργειας, και μεταξύ βιολογικών αυγών και αυγών από κότες που εκτρέφονται συμβατικά.

Ένα άρθρο του 2023 ανέφερε ότι η εκπομπή φωτός υποδηλώνει τη φρεσκάδα και την ποιότητα των τροφίμων, αμφισβητώντας τη συμβατική ιδέα ότι μια θερμίδα είναι απλώς μια θερμίδα. Το φαγητό δεν είναι απλώς καύσιμο — είναι πληροφορίες με τη μορφή φωτός.

Η κατανάλωση φωτός υψηλής ποιότητας, καλά δομημένου, μπορεί κυριολεκτικά να ενισχύσει τη φωτεινή ενέργεια του σώματός σας, βελτιώνοντας την κυτταρική επικοινωνία και την αυτοΐαση.

Συμμετέχετε στην συζήτηση

Η ερώτηση αυτής της εβδομάδας:

Έχετε παρατηρήσει πώς το φως — είτε από τον ήλιο είτε από τεχνητές πηγές είτε μέσα στο σώμα σας — επηρεάζει τη διάθεση, την ενέργεια ή την εστίασή σας;
Μοιραστείτε τις σκέψεις σας στην ενότητα σχολίων!

 

Αποποίηση ευθύνης: Οι πληροφορίες που παρέχονται είναι μόνο για εκπαιδευτικούς σκοπούς και αντικατοπτρίζουν τη γνώμη της Sina McCullough, Ph.D., επιστήμονα και όχι γιατρού. Δεν προορίζονται για ιατρική συμβουλή ή υποκατάστατο καθοδήγησης από τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης. Πάντα να συμβουλεύεστε τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης πριν κάνετε αλλαγές στη διατροφή, τα φάρμακα ή τον τρόπο ζωής σας. Χρησιμοποιήστε αυτές τις πληροφορίες με δική σας ευθύνη.

Απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.

Η επιδημία κάτω από την επιφάνεια: Αποσύνδεση, δυσκολία, και ο θάνατος της αντοχής

Σχολιασμός

Χτύπησε το τηλέφωνο το πρωί πριν λίγες μέρες. Ήταν ο πρώην σύζυγος, που μου είπε ότι ένας παλιός φίλος μας—κάποιος που είχαμε βγει ραντεβού στα 20—πέθανε από καρδιακό επεισόδιο σχετικό με χρήση ναρκωτικών. Η καρδιά μου βούλιαξε, αλλά δυστυχώς, δεν μου έκανε έκπληξη. Παίρνω τέτοιες κλήσεις πολλές φορές τον χρόνο τώρα. Δύο από τους τρεις καλύτερους φίλους μου από το λύκειο έχασαν τους μικρότερους αδελφούς τους. Αμέτρητα παιδιά με τα οποία ήμουν στο σχολείο, πλέον έχουν φύγει. Η ποσότητα του παράλογου θανάτου—είτε από παράνομα ναρκωτικά είτε από νόμιμα φάρμακα—είναι σοκαριστική. Και σου ραγίζει την καρδιά.

Τι έχει γίνει στην ικανότητά μας να υπομένουμε δυσκολία; Τι έγινε στην αντοχή μας για ζωή, ειδικά όταν η ζωή γίνεται δύσκολη;

Ως εργοδότρια περισσότερων από 350 ανθρώπων την περασμένη δεκαετία, έχω δει μια αλλαγή στην νεότερη γενιά. Πολλοί δεν φαίνεται να ξέρουν πως να υπομείνουν ακόμα και ήπια δυσκολία. Υπάρχει μια βαθιά επιθυμία να αποφύγουν οτιδήποτε τους κάνει να μην αισθάνονται καλά—είτε μέσω ουσιών, οθονών, ζάχαρης, ή άλλων αποσπάσεων. Και δεν μπορώ παρά να δω ότι αυτή η τάση προέρχεται από την παιδική ηλικία: όταν δίνουμε στα παιδιά μια οθόνη ώστε να μπορούμε να δειπνήσουμε με ησυχία, όταν τους δίνουμε ζάχαρη για να καθησυχάσουμε το κλάμα, όταν τους διδάσκουμε—χωρίς ποτέ να το λέμε με λόγια—ότι ο στόχος είναι να νιώθουμε καλά όλη την ώρα.

Έχουμε δημιουργήσει έναν πολιτισμό που αντιμετωπίζει την δυσκολία ως παθολογία. Αν κάτι είναι δύσκολο, θεωρούμε ότι θα πρέπει να είναι λάθος. Αλλά δεν λειτουργεί έτσι η ζωή. Η ανθρωπότητα είχε δυσκολία κατά την περισσότερη διάρκεια ύπαρξής της. Πόνος, αγώνας, και αβεβαιότητα είναι συνυφασμένα στην ανθρώπινη εμπειρία. Ίσως δεν είναι η δυσκολία το πρόβλημα, αλλά η ανικανότητά μας να την αντιμετωπίσουμε.

Και ίσως—απλώς ίσως—αυτή η ανικανότητα συνδέεται με κάτι βαθύτερο από την ανατροφή παιδιών, τα μέσα ενημέρωσης, ή την εκπαίδευση.

Ως φυσική αγρότισσα, κοιτάω τον κόσμο υπό το πρίσμα του εδάφους και της μικροβιολογίας, και δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ: Είναι μέρος της πνευματικής και συναισθηματικής μας εύθραυστης κατάστασης ριζωμένο στην κυριολεκτική έλλειψη μικροβιολογίας στα σώματά μας;

Ένα στα τρία παιδιά που γεννιούνται σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν γεννιέται φυσιολογικά, χάνοντας την σημαντική έκθεση στο μικροβίωμα της μητέρας. Το ποσοστό θηλασμού συνεχίζει να μειώνεται, αφήνοντας τα βρέφη χωρίς την μικροβιωματική βάση που η φύση σχεδίασε. Προσθέστε σε αυτό μια δίαιτα φτιαγμένη από αποστειρωμένα, επεξεργασμένα φαγητά από αποστραγγισμένα από θρεπτικά συστατικά εδάφη, και έχουμε μια συνταγή για μια γενιά σωματικά και συναισθηματικά αποσυνδεδεμένη από τα φυσικά συστήματα που υποστηρίζουν την αντοχή.

Το υγιές έδαφος και ένα υγιές πεπτικό-εντερικό σύστημα έχουν πάνω από 70 τοις εκατό του ίδιου DNA. Αυτό δεν είναι σύμπτωση. Σχεδιαστήκαμε για να είμαστε μέρος αυτού του ζωντανού συστήματος. Και όταν χωρίζουμε τον εαυτό μας από αυτό—μέσω της τροφής μας, του τρόπου γέννησης, του τρόπου ζωής μας—υποφέρουμε.

Πολιτισμοί που ακόμα ζουν στενά συνδεδεμένοι με την φύση—που μαγειρεύουν στην φωτιά, καλλιεργούν το φαγητό τους, και κοιμούνται σε βρώμικα πατώματα—δεν έχουν την επιδημία αυτοκτονίας και υπερβολικών δόσεων που βλέπουμε στην μοντέρνα κοινωνία. Έχουν δυσκολίες; Βεβαίως. Αλλά η θέλησή τους για ζωή είναι ακόμα άθικτη. Έχουν μια σταθερότητα και ηρεμία που τους προστατεύει από το είδος της υπαρξιακής απόγνωσης με την οποία πνιγόμαστε εδώ.

Και υπάρχει επιστήμη για να το υποστηρίξει αυτό. Μελέτες έχουν δείξει ότι το να δουλεύεις με τα χέρια σου στο χώμα μπορεί να είναι τόσο αποτελεσματικό—ή περισσότερο αποτελεσματικό—από SSRI [αντικαταθλιπτικά] στην θεραπεία της κατάθλιψης. Τα μικροβιώματα στο χώμα κυριολεκτικά ενεργοποιούν την παραγωγή σεροτονίνης στον εγκέφαλο. Τότε γιατί δεν δίνουμε προτεραιότητα στην επανασύνδεση με την φύση στις λύσεις μας; Γιατί δεν είναι το να βγάζουμε τα παιδιά έξω, να λερώνουν τα χέρια τους, και να χτίζουν πραγματική, σωματική αντοχή, μια εθνική συζήτηση;

Ναι, θα πρέπει να περιορίσουμε τον χρόνο στην οθόνη. Ναι, θα πρέπει να μειώσουμε την ζάχαρη. Αλλά πιο σημαντικά, χρειάζεται να σταματήσουμε να διδάσκουμε τα παιδιά μας ότι η δυσκολία είναι κάτι που θα πρέπει να αποφύγουν με κάθε κόστος. Είναι εντάξει να νιώθεις βαρεμάρα. Είναι εντάξει να νιώθεις ζέστη, κούραση, ή ότι κάτι είναι δύσκολο. Απλώς επειδή κάτι σε κάνει να νιώθεις άσχημα δεν σημαίνει ότι είναι κακό. Τα περισσότερα αξιόλογα πράγματα—η μητρότητα, η επιχειρηματικότητα, ο γάμος, η κοινότητα, η πνευματική ανάπτυξη—θα σε κάνουν να νιώσεις δυσκολία σε κάποιο σημείο. Αυτό δεν είναι λάθος. Αυτό είναι το μονοπάτι.

Μεγαλώνουμε μια γενιά καλλιτεχνών αποφυγής, ή μεγαλώνουμε ανθρώπους που μπορούν να μένουν παρόντες εν μέσω δυσκολίας, να μαθαίνουν από αυτήν, και να αναπτύσσονται πνευματικά;

Η κοινωνία μας επιλέγει τα ναρκωτικά, το φαγητό, την πορνογραφία, τα κοινωνικά μέσα, και ατελείωτες μορφές απόσπασης για να αποφύγει την απλή πραγματικότητα του να είσαι άνθρωπος. Αλλά τι θα γινόταν αν διδάσκαμε τα παιδιά μας—και υπενθυμίζαμε στον εαυτό μας—ότι τα αισθήματα δεν είναι καταστάσεις έκτακτης ανάγκης; Ότι ο πόνος είναι δάσκαλος; Ότι δεν χρειάζεται να είμαστε μπάλες πινγκ-πονγκ για τις σκέψεις και συναισθήματά μας, πιστεύοντας το κάθε ένα από αυτά ως αλήθεια;

Μπορούμε να μάθουμε να καθόμαστε εν μέσω δυσκολίας και να ακούμε. Κάποιες φορές, η δυσκολία είναι απλώς η ζωή που μας ζητά να αλλάξουμε, να αναπτυχθούμε, να εκταθούμε, ή να ακονίσουμε μια ικανότητα. Και κάποιες φορές, είναι απλώς μέρος του να είσαι ζωντανός.

Πιστεύω πως η αποσύνδεσή μας από την φύση, από την σκληρή δουλειά, και του ενός από τον άλλον, είναι η ρίζα της επιδημίας πνευματικής ασθένειας και υπερβολικής δόσης φαρμάκων και ναρκωτικών. Εγώ, τουλάχιστον, έχω κουραστεί να παίρνω κλήσεις που μου λένε ότι ένας ακόμα πέθανε από τον εθισμό στην αποφυγή.

Τότε πως σταματούμε τον κύκλο;

Αρχίζουμε με το να δεχόμαστε την δυσκολία—όχι να τρέχουμε μακριά της. Είμαστε παρόντες αντί να αποφεύγουμε. Μεγαλώνουμε παιδιά που ξέρουν πως να δουλεύουν σκληρά, να περιμένουν, να βαριούνται, να λερώνονται, και να μένουν με αυτό που είναι πραγματικό. Επανασυνδεόμαστε με την φύση, με φαγητό μεγαλωμένο σε υγιές έδαφος, με ανθρώπους που εμπιστευόμαστε, με τελετές που μας υπενθυμίζουν ποιοι είμαστε.

Σταματούμε να εξαρτούμε την αντοχή μας από άλλα πράγματα και επανακτούμε τα εργαλεία που μας κάνουν ανθρώπους.

της Mollie Engelhart

Απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.

Η δυσκοιλιότητα δεν είναι απλώς μια ενόχληση — Αντιμετωπίστε τη με φυσικό τρόπο

Η χρόνια δυσκοιλιότητα αυξάνει τον κίνδυνο αιμορροΐδων και μπορεί επίσης να αποδυναμώσει το ανοσοποιητικό σύστημα. Η παραδοσιακή κινεζική ιατρική (ΠΚΙ) δίνει φυσικές θεραπείες, όπως πίεση σημείων βελονισμού, που μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη και ανακούφιση από την δυσκοιλιότητα.

Ομάδες ευάλωτες σε δυσκοιλιότητα και πως να την αντιμετωπίσουν

Η δυσκοιλιότητα μπορεί να επηρεάσει ανθρώπους όλων των ηλικιών, αλλά συγκεκριμένοι τρόποι ζωής και διαιτητικές συνήθειες κάνουν κάποιες ομάδες περισσότερο ευάλωτες. Η κατανόηση των θεμελιωδών λόγων μπορεί να βοηθήσει στην επιλογή των σωστών φυσικών θεραπειών που θα βοηθήσουν σε κανονική λειτουργία του εντέρου.

Μεγαλύτεροι άνθρωποι με καθιστικό τρόπο ζωής

Ένας εβδομηντάχρονος ασθενής υπέφερε με χρόνια δυσκοιλιότητα, περνώντας τον περισσότερο χρόνο του καθισμένος ή ξαπλωμένος στο σπίτι με μικρή φυσική δραστηριότητα. Μετά τα γεύματα, συχνά ένιωθε φούσκωμα, και τα απόβλητά του ήταν σκληρά, σαν πέλετ, παρόμοια με αυτά των προβάτων—συνήθη σημεία δυσκοιλιότητας.

Αυτό το είδος δυσκοιλιότητας είναι κυρίως λόγω μιας έλλειψης τσι και αίματος. Στην ΠΚΙ, το τσι αναφέρεται στην ζωτική ενέργεια του σώματος, η οποία κυκλοφορεί μέσω των μεσημβρινών, των καναλιών ενέργειας που συνδέουν διαφορετικά όργανα και συστήματα, υποστηρίζοντας την ροή του αίματος και την γενική ζωτικότητα. Ο βελονισμός και η πιεσοθεραπεία σε σημεία βελονισμού μπορούν να βοηθήσουν στην ρύθμιση της κυκλοφορίας τσι και αίματος, και έτσι να βελτιώσουν διάφορες καταστάσεις κακής υγείας.

Το σημείο βελονισμού Κόνγκτζουι, που βρίσκεται στον έσω πήχη, είναι γνωστό ότι βελτιώνει την κίνηση του εντέρου και έχει χρησιμοποιηθεί από τα αρχαία χρόνια για θεραπεία αιμορροΐδων. Η ιατρική άσκηση έχει δείξει ότι το μασάζ ή ο βελονισμός σε αυτό το σημείο είναι πολύ αποτελεσματικά για την βελτίωση τόσο της δυσκοιλιότητας όσο και των αιμορροΐδων.

Η θέση του σημείου Κόνγκτζουι. (The Epoch Times)

 

Για να βρείτε το σημείο Κόνγκτζουι, διαιρέστε την περιοχή μεταξύ καρπού και αγκώνα σε 12 ίσα τμήματα. Το σημείο βρίσκεται στο πέμπτο τμήμα κατεβαίνοντας από τον αγκώνα, στην πλευρά του αντίχειρα πάνω στον πήχη. Η πίεσή του θα πρέπει να παράγει ελαφρύ πόνο.

Το μασάζ στο Κόνγκτζουι για 30 δευτερόλεπτα μπορεί να διεγείρει την κίνηση των εντέρων και να χαλαρώσει τους σφιγκτήρες μυς, βοηθώντας στην λειτουργία του εντέρου.

Μια έρευνα του 2023 δημοσιευμένη στο European Geriatric Medicine έκανε μια τυχαιοποιημένη διπλά-τυφλή κλινική δοκιμή με ηλικιωμένους ανθρώπους μέσης ηλικίας 71. Η έρευνα βρήκε ότι η πίεση στο σημείο βελονισμού βελτίωσε σημαντικά την δυσκοιλιότητα και την γενική ποιότητα ζωής ενώ επίσης μείωσε την ανάγκη για καθαρτικά. Οι ερευνητές τόνισαν ότι η πίεση σε σημείο βελονισμού μπορεί να είναι ένα πιθανώς επαρκής εναλλακτική θεραπεία για ηλικιωμένους που υποφέρουν από δυσκοιλιότητα.

Άνθρωποι που τρώνε συχνά ωμά και κρύα φαγητά

Πολλοί άνθρωποι τρώνε ωμές σαλάτες λαχανικών ως μέρος μιας δίαιτας απώλειας βάρους, ενώ άλλοι συχνά ενδίδουν σε κρύα τρόφιμα όπως παγωτό και παγωμένα ποτά. Ωστόσο, αυτές οι συνήθειες μπορούν να αποδυναμώσουν το πεπτικό σύστημα, με αποτέλεσμα δυσκοιλιότητα. Σε γυναίκες, μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε αναπαραγωγικά προβλήματα, όπως δυσκολία σύλληψης.

Στην ΠΚΙ, η σπλήνα δεν είναι απλώς ένα ανατομικό όργανο αλλά ένα ενεργειακό σύστημα υπεύθυνο για την ρύθμιση των οδών του παγκρέατος και της πέψης. Επιπροσθέτως του ρόλου της στην ανοσία, η σπλήνα είναι επίσης απαραίτητη για σωστή πέψη.

Σύμφωνα με το κλασικό βιβλίο της ΠΚΙ «Πραγματεία στην Σπλήνα και το Ήπαρ (Pi Wei Lun)», ζημία στην σπλήνα και το στομάχι μπορεί να οδηγήσει σε πολυάριθμα προβλήματα υγείας, όπως δυσπεψία, καρκίνος παχέως εντέρου, και γυναικολογικές διαταραχές. Όταν η σπλήνα και το στομάχι αποδυναμώνονται, το σώμα δυσκολεύεται να χωνέψει και να απορροφήσει θρεπτικά συστατικά σωστά, οδηγώντας σε φούσκωμα μετά τα γεύματα, χρόνια δυσκοιλιότητα, γενική αδυναμία, και αυξημένη τάση για ασθένεια.

Για την ενίσχυση σπλήνας και στομάχου, προτείνεται η κατανάλωση μαγειρεμένων λαχανικών με υγιή λιπαρά, όπως σε κινέζικο γρήγορο τηγάνισμα δυνατής φωτιάς ή σε ελαφρώς βρασμένα πράσινα με εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο ή υψηλής ποιότητας λαρδί.

Άνθρωποι που τρώνε με πολύ μεγάλη ποσότητα καρυκευμάτων

Το εργασιακό και άλλα άγχη της ζωής σε συνδυασμό με κακές διατροφικές συνήθειες όπως η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας καρυκευμάτων και τηγανισμένων φαγητών καθώς και συνεχώς αλλαγμένες ώρες φαγητού μπορούν να εμποδίσουν την πέψη και να προκαλέσουν δυσκοιλιότητα.

Αποτελεσματικές στρατηγικές για ανακούφιση δυσκοιλιότητας

Ενώ η περιστασιακή δυσκοιλιότητα είναι κάτι κοινό, οι χρόνιες περιπτώσεις μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την καθημερινή ζωή. Ευτυχώς, απλές διαιτητικές αλλαγές, στοχευμένες ασκήσεις, και φυσικές θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν να ανακτηθεί η υγιής πέψη και οι κανονικές κινήσεις του εντέρου.

Αλλάξτε τις διαιτητικές συνήθειες

Για αυτούς που τους αρέσουν τα πολλά καρυκεύματα, σκεφτείτε να αλλάξετε σε λιγότερα καρυκεύματα για δύο μέρες την εβδομάδα για να ελαφρύνετε λίγο το πεπτικό σας σύστημα. Για παράδειγμα, επιλέξτε τροφές όπως λευκό ρύζι ή πλήρες ρύζι με αργοβρασμένη κότα ή ψάρι με μη γενετικά τροποποιημένο τόφου και δύο είδη λαχανικών, που μπορούν να βοηθήσουν σε κανονικές κινήσεις του εντέρου. Επιπλέον, επιλέξτε ατμισμένα, βρασμένα, ή σιγοβρασμένα έναντι τηγανιτών φαγητών.

Ορισμένα φαγητά με πολλά θρεπτικά συστατικά μπορούν να σταθεροποιήσουν την διάθεση και να μειώσουν τον εκνευρισμό. Φαγητά πλούσια σε τρυπτοφάνη, όπως το λευκό ρύζι, ο σολωμός, το σκουμπρί, το τόφου, και το γάλα, μπορούν να βελτιώσουν την διάθεση ενώ επίσης βελτιώνουν την ποιότητα ύπνου. Αυτό, με την σειρά του, βοηθά στην χαλάρωση και σε καλύτερη λειτουργία του εντέρου.

Ενσωματώστε φρούτα με πολλές φυτικές ίνες

Μεταξύ των φρούτων, τα ακτινίδια και το ντράγκον φρουτ είναι ιδιαιτέρως αποτελεσματικά στην ανακούφιση της δυσκοιλιότητας. Το ακτινίδιο περιέχει ακτινιδίνη, ένα πρωτεολυτικό ένζυμο που βοηθά στην πέψη πρωτεϊνών. Είναι επίσης πλούσιο σε διαιτητικές ίνες, που βοηθούν την πέψη και την ομαλή λειτουργία του εντέρου.

Συγκρινόμενο με το χρυσό ακτινίδιο, το πράσινο ακτινίδιο έχει υψηλότερη περιεκτικότητα σε ίνες, και έτσι είναι πιο αποτελεσματικό στην ανακούφιση της δυσκοιλιότητας. Επιπλέον, μια συστηματική εξέταση άλλων ερευνών έδειξε ότι ενώ και οι δύο ποικιλίες περιέχουν παρόμοιες ποσότητες ακτινιδίνης, η πρωτεολυτική δραστηριότητα της ακτινιδίνης στο πράσινο ακτινίδιο είναι οκτώ φορές μεγαλύτερη από αυτήν στο χρυσό ακτινίδιο, ενισχύοντας επιπλέον τα πεπτικά οφέλη του.

Μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη έρευνα του 2023 δημοσιευμένη στο American Journal of Gastroenterology βρήκε ότι η κατανάλωση δύο πράσινων ακτινιδίων την μέρα βελτιώνει την λειτουργία του εντέρου και επίσης την δυσπεψία και τον στομαχικό πόνο, παρέχοντας γενικότερη πεπτική βοήθεια.

Για τους αλλεργικούς στο ακτινίδιο, το ντράγκον φρουτ είναι ένα καλό εναλλακτικό, καθώς είναι επίσης υψηλό σε διαιτητικές ίνες. Μισό ντράγκον φρουτ την μέρα μπορεί να βελτιώσει την δυσκοιλιότητα για τους περισσότερους, ενώ αυτοί με διαβήτη θα πρέπει να περιορίσουν την πρόσληψη σε ένα τέταρτο του φρούτου την μέρα.

Τα ακτινίδια και ντράγκον φρουτ είναι εξαιρετικές πηγές βιταμίνης C, που βοηθά στο άγχος, σταθεροποιεί την διάθεση, και βοηθά στην χαλάρωση.

Κάνετε την άσκηση περιστροφής μέσης

Για όσους κάθονται για πολλές ώρες, αυτή η απλή άσκηση μπορεί να βοηθήσει στην πέψη.
Γίνεται καλύτερα το πρωί ή όποτε νιώθετε κουρασμένοι από την δουλειά.

Οδηγίες:

Σταθείτε με τα πέλματα σε απόσταση των ώμων. Τα γόνατα ελαφρώς λυγισμένα και σταυρώστε τα χέρια σας μπροστά από το στήθος.

Περιστρέψτε αργά το άνω σώμα σε μία πλευρά, σαν να στραγγίζατε πετσέτα.

Επιστρέψτε στο κέντρο και επαναλάβετε στην άλλη πλευρά. Μην περιστρέφεστε πολύ γρήγορα για να μην επιβαρύνετε την κάτω πλάτη σας.

Σημαντικά σημεία:

Κάνετε την κίνηση απαλά και ελεγχόμενα.
Τροποποιήστε την άσκηση κάνοντάς την καθισμένοι αν έχετε περιορισμένη κινητικότητα.
Ολοκληρώστε 20 επαναλήψεις ανά άσκηση, δύο φορές την ημέρα.

Η άσκηση περιστροφής μέσης. (YouTube/Dr.Hu_talk)

 

Σπάστε τον κύκλο εξάρτησης από κλύσματα

Ένας αναγνώστης ρώτησε: «Συχνά δεν έχω χρόνο να πάω στην τουαλέτα πριν από την δουλειά, και ως αποτέλεσμα, χάνω την θέληση να πάω. Τελικά χρησιμοποιώ κλύσμα για να διεγείρω την κίνηση του εντέρου. Πως μπορώ να το σταματήσω αυτό;»

Το βασικό θέμα είναι ότι η γλυκερίνη στα εμπορικώς παρασκευασμένα κλύσματα μπορεί να αποδυναμώσει την εντερική λειτουργία αν χρησιμοποιείται μακροχρόνια, οδηγώντας σε εξάρτηση.

Προσπαθήστε να κάνετε την άσκηση περιστροφής μέσης και με συνέπεια να κάνετε μασάζ στο σημείο Κονγκτζουί, που μπορεί να βοηθήσει στην ανάκτηση φυσικών κινήσεων του εντέρου.

του Νάιγουεν Χου

ΙΣΤΟΤΟΠΟΣ

Δέος, μία βασική ανθρώπινη ανάγκη

Το παρόν αποτελεί το πέμπτο μέρος μίας σειράς δέκα άρθρων που δημοσίευσε η Epoch Times με τον τίτλο «Η ιατρική της αρετής». Συνδέσμους για όλα τα άρθρα της σειράς, θα βρείτε στο τέλος του παρόντος.

«Δέος είναι το συναίσθημα που νιώθουμε όταν βρισκόμαστε μπροστά σε κάτι τεράστιο, κάτι που υπερβαίνει την τρέχουσα κατανόηση του κόσμου», γράφει ο Ντάχερ Κέλτνερ στο βιβλίο του «Δέος: Η νέα επιστήμη του καθημερινού θαύματος και πώς μπορεί να μεταμορφώσει τη ζωή σας».

Αυτό το συναίσθημα συνδέεται συνήθως με την παρατήρηση του μεγαλείου της φύσης: μεγάλα βουνά, δέντρα, απέραντοι αμμόλοφοι και ο ευρύς ορίζοντας του ωκεανού.

Ωστόσο, η φύση δεν είναι η μόνη πηγή δέους ούτε η πιο συνηθισμένη. Επιπλέον, το δέος εκτείνεται πολύ πέρα από ένα στιγμιαίο αίσθημα θαυμασμού, επηρεάζοντας την υγεία μας με τουλάχιστον πέντε τρόπους.

Πηγές δέους

Οι άνθρωποι μπορεί να νιώσουν δέος μπροστά σε μία φιλοσοφική ιδέα, μία επιστημονική ανακάλυψη, μία μουσική, ένα εικαστικό έργο, την πνευματικότητα ή τη θρησκεία. Ακόμη και οι πληροφορίες για άλλους ενδιαφέροντες ανθρώπους διεγείρουν το δέος. Έρευνα δείχνει ότι όταν οι συμμετέχοντες παρακολουθούν σε βίντεο ξεχωριστούς ανθρώπους όπως η Μητέρα Τερέζα μπορεί να νιώσουν ένα αίσθημα δέους.

Για να προσδιορίσει την πιο κοινή πηγή δέους, ο Κέλτνερ διεξήγαγε ένα πείραμα ζητώντας από τους συμμετέχοντες από όλο τον κόσμο να γράψουν ιστορίες που τους προκαλούσαν δέος.

Από τις 2.600 ιστορίες που συγκεντρώθηκαν, προέκυψε ότι η πιο κοινή πηγή δέους παγκοσμίως είναι η ηθική ομορφιά: η εξαιρετική αρετή και ένας χαρακτήρας που χαρακτηρίζεται από καθαρότητα και καλοσύνη στην πρόθεση και τη δράση. Αυτό περιλαμβάνει και το να είμαστε μάρτυρες περιπτώσεων επίδειξης θάρρους, καλοσύνης, δύναμης ή υπέρβασης των δυσκολιών – για παράδειγμα, να ακούμε ιστορίες ανθρώπων που διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να σώσουν αγνώστους ή πράξεις ανιδιοτέλειας κατά τη διάρκεια καταστροφών.

Η ηθική ομορφιά περιλαμβάνει επίσης το πώς οι άνθρωποι αισθάνονται δέος μπροστά στην αρχή – ή το τέλος – της ζωής. Πολλές μητέρες σημειώνουν ότι η γέννηση είναι η σημαντικότερη πηγή δέους. Ο Kέλτνερ καταγράφει στο βιβλίο του την περίπτωση μίας μητέρα από την Ιαπωνία: «Συγκινήθηκα βαθιά από τη συνειδητοποίηση και την ευθύνη του να γίνεις γονιός, καθώς και από την αξία της ζωής. Από εδώ και στο εξής ένιωθα ότι θα ζούσα απεγνωσμένα μόνο και μόνο για να προστατεύω αυτή τη ζωή.»

Μία μητέρα από τη Ρωσία ήθελε να «αγκαλιάσει όλο τον κόσμο» μετά τον τοκετό. Οι πατέρες αισθάνονται επίσης δέος. Ένας άνδρας από την Ινδονησία έγραψε: «Δεν μπορούσα να πιστέψω τι όμορφο και υπέροχο δώρο χάρισε ο Θεός στη γυναίκα μου και δεν μπορούσα να σταματήσω να χαμογελάω και να νιώθω δέος και ευγνωμοσύνη προς τον Θεό που μας έδωσε έναν γιο.»

Σύμφωνα με τον Κέλτνερ, τα χρήματα και τα υλικά αγαθά δεν προέκυψαν ως παράγοντες που εμπνέουν στο δέος. Στη έρευνα, η οποία επί του παρόντος βρίσκεται υπό αξιολόγηση από ομοτίμους, κανείς δεν ανέφερε έναν φορητό υπολογιστή, το Facebook ή το smartphone του. Επίσης, κανείς δεν ανέφερε τα νέα της Nike, της Tesla ούτε καν μία τσάντα Gucci. Ο Κέλτνερ επισημαίνει: «Το δέος εμφανίζεται σε μια σφαίρα ξεχωριστή από τον κοσμικό κόσμο του υλισμού, του χρήματος, της απόκτησης και της σηματοδότησης της κατάστασης – μια σφαίρα πέρα από το βέβηλο που πολλοί αποκαλούν ιερό».

Μία γλώσσα που μιλούν όλοι

Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature διαπίστωσε ότι σε δώδεκα διαφορετικές περιοχές του κόσμου, το δέος διεγείρει μία μοναδική αντίδραση του προσώπου, παρόμοια με άλλες παγκόσμιες εκφράσεις όπως η διασκέδαση, η ικανοποίηση και ο πόνος.

Διαπολιτισμικά, όταν μας κατακλύζει το δέος, το πρόσωπό μας μεταμορφώνεται, παίρνοντας μία συγκεκριμένη έκφραση: τα φρύδια υψώνονται ψηλά και τα μάτια διευρύνονται σαν να προσπαθούν να απορροφήσουν κάθε λεπτομέρεια του υπέροχου θεάματος. Το σαγόνι χαλαρώνει, το στόμα είναι ελαφρώς ανοιχτό, παγωμένο σε μια στιγμή άφωνου θαυμασμού. Ένα μειδίαμα παίζει στις γωνίες των χειλιών και το κεφάλι γέρνει ελαφρώς προς τα πίσω, σαν να τραβιέται από μια αόρατη κλωστή.Μελέτη εξέτασε τις φωνητικές εκφράσεις δεκαέξι συναισθημάτων, όπως δέος, θυμό, φόβο, θλίψη κ.ά., σε δέκα διαφορετικούς πολιτισμούς, φθάνοντας μέχρι και σε ένα απομακρυσμένο χωριό στο Μπουτάν. Επιφωνήματα δέους όπως το «Ωωω» και το «Αααα» αναγνωρίστηκαν με ακρίβεια περίπου 90%, καθιστώντας το δέος ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα συναισθήματα παγκοσμίως.

Πώς επηρεάζει το δέος την υγεία

Το δέος προάγει την ευεξία με πέντε τρόπους. Ο πρώτος είναι μέσω μίας μεταβολής του ανοσοποιητικού συστήματος.

Οι κυτταροκίνες είναι χημικοί αγγελιοφόροι που δίνουν σήμα στο ανοσοποιητικό σύστημα να εργαστεί σκληρότερα. Είναι σημαντικές για μια προ-φλεγμονώδη απόκριση που σκοτώνει παθογόνους μικροοργανισμούς και επουλώνει πληγές. Ωστόσο, μια υπερδραστήρια απόκριση κυτταροκινών σχετίζεται με κακή υγεία και διαταραχές όπως η αρθρίτιδα, η νόσος Αλτσχάιμερ και η κλινική κατάθλιψη. Πιο συγκεκριμένα, τα τελευταία χρόνια, η «καταιγίδα κυτταροκινών» που παρατηρείται σε ασθενείς με COVID-19 έχει γίνει συνώνυμο της σοβαρότητας της κατάστασης και της κακής έκβασης.

Οι αναδυόμενες έρευνες αρχίζουν να αναγνωρίζουν τον ρόλο των θετικών συναισθημάτων στη σωματική μας υγεία. Μελέτη του 2015 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Emotion έδειξε ότι τα θετικά συναισθήματα, όπως η χαρά και η αγάπη, μειώνουν τα επίπεδα της κυτταροκίνης ιντερλευκίνη-6 (IL-6), ενός δείκτη των επιπέδων φλεγμονής.

Ωστόσο, ο μεγαλύτερος προγνωστικός παράγοντας για τη μείωση των επιπέδων των κυτταροκινών, έως και τρεις φορές περισσότερο από τη χαρά, ήταν το αίσθημα του δέους.

image-5756245
(The Epoch Times)

 

Μια διαχρονική μελέτη 22 ημερών, που δημοσιεύθηκε στο Scientific Reports, παρακολούθησε ενήλικες και επαγγελματίες υγείας κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 και διαπίστωσε ότι όσο περισσότερο καθημερινό δέος βίωναν οι άνθρωποι τόσο λιγότερο άγχος βίωναν και τόσο λιγότερα προβλήματα υγείας είχαν (π.χ. πονοκέφαλοι και προβλήματα ύπνου).

Οι μελέτες αυτές υποδηλώνουν ότι το δέος μπορεί να ωφελήσει τα άτομα με φλεγμονή σε περιπτώσεις οξέος αλλά και χρόνιου στρες, όπως κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19.

Το δέος ενισχύει την υγεία και μέσω της αυξημένης κοινωνικής ενσωμάτωσης, της φιλοκοινωνικότητας, της αυξημένης αίσθησης του νοήματος και της μειωμένης αίσθησης του εαυτού.

Μικρότερο ‘Εγώ’

Η καθηγήτρια Γιανγκ Μπάι του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ και η ομάδα της διεξήγαγαν μια μελέτη στο Εθνικό Πάρκο Yosemite. Μέσα σε λίγες ημέρες προσέγγισαν περισσότερους από 1.100 ταξιδιώτες από 42 χώρες, ζητώντας τους να ζωγραφίσουν τον εαυτό τους και να γράψουν ‘εγώ’ δίπλα στη ζωγραφιά τους, έχοντας τον ανοικτό ορίζοντα της κοιλάδας Γιόσεμαϊτ μπροστά τους.

Στη συνθήκη ελέγχου, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να κάνουν το ίδιο σε μία προβλήτα στο Σαν Φρανσίσκο, έναν δημοφιλή τουριστικό προορισμό.

image-5756246
(The Epoch Times)

 

Εκείνοι που βρίσκονταν στο Γιόσεμαϊτ ζωγράφισαν τον εαυτό τους κατά 33% μικρότερο, ενώ και η λέξη ‘εγώ’ ήταν επίσης μικρότερη. Σύμφωνα με τους ερευνητές, το μέγεθος του ζωγραφισμένου εαυτού και το πόσο μεγάλη γράφει κανείς τη λέξη ‘εγώ’ είναι αρκετά καλοί δείκτες για το πόσο επικεντρωμένο στον εαυτό του είναι το άτομο.

Αυτή η αλλαγή της αντίληψη του εαυτού οδηγεί σε σημαντικά κοινωνικά αποτελέσματα. Σε ένα πείραμα, οι συμμετέχοντες που πέρασαν ένα λεπτό κοιτάζοντας ψηλά δέντρα ήταν πιο πιθανό να βοηθήσουν κάποιον που του έπεσαν τα πράγματά του από ό,τι η ομάδα ελέγχου που πέρασε ένα λεπτό κοιτάζοντας ένα σύγχρονο επιστημονικό κτίριο.

image-5756252
(The Epoch Times)

 

Εκείνοι που ένιωσαν δέος έλαβαν επίσης λιγότερα χρήματα για τη συμμετοχή τους στη μελέτη και ανέφεραν ότι αισθάνονταν λιγότερο ναρκισσιστικά και λιγότερο εστιασμένοι στα δικαιώματά τους, γεγονός που υποδηλώνει ότι το δέος μπορεί να αυξήσει τη κοινωνικότητα, να μειώσει τον εγωκεντρισμό και να ελαττώσει το ενδιαφέρον για το προσωπικό κέρδος.

Η Ανουσέχ Ανσάρι, μία τουρίστρια του διαστήματος, μίλησε για το δέος που βιώσε στο διάστημα: «Η πραγματική εμπειρία ξεπερνά όλες τις προσδοκίες και είναι δύσκολο να την περιγράψεις με λόγια […] Μειώνει κατά κάποιο τρόπο τα πράγματα σε ένα μέγεθος που νομίζεις ότι όλα είναι διαχειρίσιμα […] Όλα αυτά τα πράγματα που μπορεί να φαίνονται μεγάλα και αδύνατα […] Μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Ειρήνη στη Γη – κανένα πρόβλημα. Δίνει στους ανθρώπους αυτού του είδους την ενέργεια […] αυτού του είδους τη δύναμη, και το έχω βιώσει αυτό.»

Ίσως, λοιπόν, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το δέος μας βοηθά να γίνουμε πιο πνευματικοί. Σε μελέτη του 2013, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες που είχαν βιώσει δέος σημείωσαν υψηλότερη πνευματική βαθμολογία από εκείνους που δεν είχαν βιώσει κάτι παρόμοιο.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι εμπειρίες που προκαλούν δέος αυξάνουν το κίνητρό μας να κατανοήσουμε τον κόσμο, γεγονός που μπορεί να ενισχύσει την πίστη στο υπερφυσικό.

Αυτή η πνευματική διέγερση αυξάνει περαιτέρω την ψυχική και σωματική υγεία.

image-5756260
(The Epoch Times)

 

«Το σώμα μας ανταποκρίνεται σε υγιείς δόσεις δέους, όπως ανταποκρινόμαστε σε ένα νόστιμο και θρεπτικό γεύμα, σε έναν καλό ύπνο, σε ένα δροσιστικό ποτό νερού ή σε μια ευχάριστη συνάντηση με φίλους ή την οικογένεια: νιώθουμε ενισχυμένοι, ενδυναμωμένοι και ζωντανοί», γράφει ο Κέλτνερ. Μειώνεται επίσης η πιθανότητα εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων, αυτοάνοσων νοσημάτων, διαβήτη, κατάθλιψης, διαταραχής μετατραυματικού στρες (PTSD) και το άγχος, καθώς και τους καθημερινούς πόνους.

«Το αίσθημα του δέους είναι μια βασική ανθρώπινη ανάγκη», σημειώνει ο Κέλτνερ. Μπορούμε να ανοιχτούμε σε αυτό προσεγγίζοντας τη ζωή με περιέργεια – παρατηρώντας τα θαύματα της φύσης που βρίσκονται δίπλα μας και τις συγκινητικές εκδηλώσεις ανθρώπινης καλοσύνης που μας περιβάλλουν.

Του Makai Allbert

Σημείωση του συγγραφέα: Σήμερα, αντιμετωπίζουμε πρωτοφανείς προκλήσεις στην κοινωνία, την ιατρική και το εργασιακό πεδίο. Το παραπάνω άρθρο αποτελεί σύνθεση εμπειριών συναδέλφων μας και άλλων επαγγελματιών του ιατρικού κλάδου. Οι προκλήσεις και οι ανταμοιβές που παρουσιάζονται σε αυτήν είναι πραγματικές. Προστιθέμενα στις αυξανόμενες υποχρεώσεις, τις εξελίξεις της κοινωνίας και τις απαιτήσεις από τον εαυτό τους, τα ηθικά διλήμματα και τα ζητήματα αυθεντικότητας επιβαρύνουν και δοκιμάζουν περαιτέρω τον σύγχρονο άνθρωπο. Πιστεύουμε ότι η αλήθεια θα σας απελευθερώσει πραγματικά!

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν απόψεις των συγγραφέων και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.

Ιατρική της Αρετής

Όλα τα άρθρα

Μέρος 1ο: Ευγνωμοσύνη: Ένα εναλλακτικό φάρμακο για τον θυμό και την κατάθλιψη

Μέρος 2ο: Το τίμημα των ψεμάτων

Μέρος 3ο: Το ‘μαγικό ραβδί’ της συγχώρεσης

Μέρος 4ο: Μνησικακία: Ένας βλαβερός για την καρδιά μας φιλοξενούμενος

Μέρος 5ο: Δέος, μία βασική ανθρώπινη ανάγκη που κάνει θαύματα στο ανοσοποιητικό σύστημα

Μέρος 6ο: Γενναιοδωρία: Δίνοντας λίγα κερδίζουμε πολλά

Μέρος 7ο: Διαμορφώνοντας τον εαυτό μας με θάρρος

Μέρος 8ο: Αντί για αντικαταθλιπτικά, αισιοδοξία

Μέρος 9ο: Αγάπη, βάλσαμο καρδιάς

Μέρος 10ο: Ελπίδα, το τελευταίο καταφύγιο

Τσίχλες και μικροπλαστικά: Μια αόρατη απειλή που εισέρχεται στον οργανισμό μας

Τα τελευταία χρόνια, η συζήτηση για τις αρνητικές επιπτώσεις των μικροπλαστικών στον ανθρώπινο οργανισμό έχει γίνει όλο και πιο έντονη. Μια νέα πιλοτική μελέτη έρχεται πλέον να ρίξει φως σε έναν παράγοντα που περνούσε απαρατήρητος μέχρι σήμερα: η συνήθης πρακτική πολλών ανθρώπων να μασούν τσίχλα.

Σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας (American Chemical Society – ACS), οι ερευνητές διαπίστωσαν πως κάθε φορά που κάποιος μασά μία τσίχλα, απελευθερώνονται εκατοντάδες έως και χιλιάδες μικροπλαστικά σωματίδια στο σάλιο, με τον μέσο χρήστη τσίχλας να διακινδυνεύει να καταπιεί έως και 30.000 μικροπλαστικά σωματίδια το έτος.

Η έρευνα και οι διαπιστώσεις

Η πιλοτική αυτή μελέτη σύγκρινε πέντε μάρκες τσιχλών με συνθετική βάση, από πολυμερή που προέρχονται από πετρέλαιο, με πέντε φυσικές τσίχλες που χρησιμοποιούν φυτικά πολυμερή ως βάση. Για την ελαχιστοποίηση άλλων παραμέτρων, στην έρευνα συμμετείχε μόνο ένα άτομο που μάσησε τα δείγματα τσίχλας για περιόδους τεσσάρων και είκοσι λεπτών, συλλέγοντας περιοδικά δείγματα σάλιου για ανάλυση.

Οι ερευνητές εντόπισαν κατά μέσο όρο 100 μικροπλαστικά σωματίδια να απελευθερώνονται στο σάλιο ανά γραμμάριο τσίχλας, με ορισμένα δείγματα να φτάνουν έως και 600 σωματίδια ανά γραμμάριο. Μία τυπική τσίχλα ζυγίζει από 2 έως και 6 γραμμάρια, κάτι που σημαίνει ότι μία μεγαλύτερη τσίχλα μπορεί να απελευθερώσει έως και 3.000 σωματίδια πλαστικού. Με βάση αυτά τα αποτελέσματα, υπολογίστηκε ότι ένα άτομο που μασάει περίπου 160 έως 180 τσίχλες μέσου μεγέθους ετησίως μπορεί να καταναλώνει περίπου 30.000 μικροπλαστικά.

Αξιοσημείωτο είναι ότι η μελέτη δεν βρήκε ιδιαίτερες διαφορές ανάμεσα στις ποσότητες μικροπλαστικών που απελευθερώνουν οι φυσικές και οι συνθετικές τσίχλες, γεγονός που εξέπληξε τους ερευνητές. Επιπλέον, η έρευνα περιορίστηκε στην ανάλυση μικροπλαστικών μεγέθους άνω των 20 μικρομέτρων, κάτι που σημαίνει ότι μικρότερα σωματίδια πλαστικού είναι πιθανόν να παρέμειναν ακατάγραφα.

Κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία

Τα μικροπλαστικά συσσωρεύονται στον οργανισμό και διάφορες πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι μπορούν να επηρεάσουν σοβαρά την υγεία. Πρόσφατη μεγάλη ανασκόπηση 3.000 μελετών κατέδειξε ότι τα μικροπλαστικά ενδέχεται να σχετίζονται με αύξηση των ποσοστών καρκίνου του πνεύμονα και του παχέος εντέρου, καθώς προκαλούν οξειδωτικό στρες, φλεγμονές και αλλοιώνουν το DNA.

Υπόνοιες υπάρχουν επίσης για πιθανά προβλήματα στην αναπαραγωγή, μεταβολικές ανωμαλίες, αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος, αλλά και αναπνευστικές παθήσεις. Πρόσφατες μελέτες, μάλιστα, ανίχνευσαν μικροπλαστικά σε διάφορα όργανα του ανθρώπινου σώματος, μεταξύ των οποίων ο εγκέφαλος, το ήπαρ, ο πνεύμονας και ακόμα και στη μήτρα, υποδεικνύοντας μια ιδιαίτερα διεισδυτική παρουσία στον οργανισμό.

Πιθανοί τρόποι αντιμετώπισης

Η συγκεκριμένη μελέτη, που παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια του εαρινού συνεδρίου της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας, χρηματοδοτήθηκε κυρίως από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες (UCLA) και το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ.

Σε προηγούμενες έρευνες, προτάθηκαν απλές πρακτικές για τη μείωση της έκθεσης στα μικροπλαστικά, όπως το βράσιμο του πόσιμου νερού της βρύσης για πέντε λεπτά, μια εύκολη διαδικασία που απομακρύνει έως και το 90% των μικροπλαστικών.

Συμπεράσματα και συστάσεις

Το ζήτημα των μικροπλαστικών είναι πλέον σαφές ότι αποτελεί μία ανερχόμενη απειλή για τη δημόσια υγεία. Παρότι η τσίχλα συνήθως θεωρείται αθώα συνήθεια, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι καταναλωτές οφείλουν να ενημερωθούν για τη δυνητική έκθεση σε σημαντικό αριθμό μικροπλαστικών. Παράλληλα, προτείνουν εντατικοποίηση των ερευνών πάνω στις επιπτώσεις των μικροπλαστικών στην υγεία, ώστε να μπορέσουν να ληφθούν περαιτέρω μέτρα προστασίας του κοινού στο μέλλον.

Σε κάθε περίπτωση, θα ήταν σοφό να μειώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο την έκθεση μας σε αυτά τα μικροσκοπικά αλλά πανταχού παρόντα σωματίδια, επανεξετάζοντας ακόμη και τις πιο απλές καθημερινές μας συνήθειες, όπως τη μασήση τσίχλας.