Υγεία

Ερευνητές αναγνώρισαν πρωτεΐνη, η οποία μπορεί να αποτρέψει την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας σε προχωρημένη ηλικία, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Developmental Cell, στις 2 Οκτωβρίου 2024.

Ο εκφυλισμός της ωχράς κηλίδας είναι η κύρια αιτία απώλειας όρασης στους ηλικιωμένους, επηρεάζοντας σχεδόν 20 εκατομμύρια Αμερικανούς. Καθώς ο πληθυσμός γερνά, αυτός ο αριθμός αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά. Προς το παρόν, δεν υπάρχει θεραπεία η οποία να μπορεί να σταματήσει την πρόοδο της εκφύλισης της ωχράς κηλίδας.

«Νομίζω ότι αναγνωρίσαμε κάτι το οποίο μπορεί να στοχεύσει τα πρώιμα στάδια της ασθένειας. […] Αυτό είναι πολύ σημαντικό», είπε στους Epoch Times η επικεφαλής συγγραφέας Ρούτσιρα Σινγκ, αναπληρωτής καθηγήτρια οφθαλμολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης.

Η μελέτη χρησιμοποίησε ανθρώπινα βλαστοκύτταρα αντί για ζωικά μοντέλα, κάτι το οποίο δίνει μια ακριβέστερη απεικόνιση του τι συμβαίνει στην ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, σύμφωνα με τους ερευνητές.

«Παλαιότερες ερευνητικές μέθοδοι περιορίζονταν από την ικανότητά τους να απαθανατίζουν τις σημαντικές πτυχές είτε των υγιών είτε των πεθαμένων ανθρώπινων κυττάρων», επισημαίνει η Σινγκ.

Οι ερευνητές αναγνωρίζουν την πρωτεΐνη που οδηγεί σε ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας

Οι ερευνητές εξήγαγαν ανθρώπινα βλαστοκύτταρα από υγιείς ανθρώπους και ασθενείς με εκφύλιση ωχράς κηλίδας και τα προγραμμάτισαν σε κύτταρα του τοιχώματος του αμφιβληστροειδούς.

Συγκριτικά με τους υγιείς ανθρώπους, τα κύτταρα του αμφιβληστροειδούς των ασθενών με εκφύλιση ωχράς κηλίδας υπερπαρήγαγαν ένα είδος πρωτεΐνης που ονομάζεται ιστικός αναστολέας της μεταλλοπρωτεϊνάσης 3 (tissue inhibitor of metalloproteinase 3 – TIMP3), η οποία οδηγεί σε συσσώρευση λιπαρών και πρωτεϊνών που ονομάζονται ντρούζεν (drusen). Τα ντρούζεν είναι μια ένδειξη του πρώιμου σταδίου της εκφύλιση της ωχράς κηλίδας.

Στην εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, η κηλίδα, το τμήμα του αμφιβληστροειδούς που είναι υπεύθυνο για την οξεία όραση, καταστρέφεται.

Στα αρχικά στάδια, κίτρινα ιζήματα από ντρούζεν συσσωρεύονται στον αμφιβληστροειδή. Τα πρώιμα συμπτώματα της εκφύλισης της ωχράς κηλίδας περιλαμβάνουν θολή όραση ή την εμφάνιση μιας μαύρης κηλίδας στο κεντρικό πεδίο όρασης, καθιστώντας τις καθημερινές δραστηριότητες όπως το διάβασμα, την οδήγηση, ακόμη και την αναγνώριση προσώπων, όλο και πιο δύσκολες.

Η στεγνή εκφύλιση ωχράς κηλίδας, η οποία αποτελεί το 90% των διαγνωσμένων περιπτώσεων, χαρακτηρίζεται από τη σταδιακή συσσώρευση ντρούζεν και την αργή απώλεια όρασης. Η υγρή εκφύλιση ωχράς κηλίδας, η οποία είναι λιγότερο συνηθισμένη και πιο σοβαρή, συνδέεται με την ανάπτυξη ανώμαλων αγγείων αίματος κάτω από τον αμφιβληστροειδή.

Στη μελέτη, οι ερευνητές βρήκαν ότι η TIMP3 εμπόδιζε ένα άλλο ένζυμο που αποκαλείται μεταλλοπεπτιδάση μήτρας 2 (matrix metallopeptidase 2 – MMP2), η οποία δρα ως συνεργείο καθαρισμού των ματιών, αφαιρώντας τις βλαβερές ουσίες και διατηρώντας τα μάτια υγιή. Με λιγότερη δραστηριότητα  MMP2, τα ντρούζεν συσσωρεύονται, οδηγώντας στην εκφύλιση της ωχράς κηλίδας.

Η ενίσχυση της  MMP2 αποτρέπει την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας

Η ομάδα της Σινγκ ανακάλυψε ότι εμποδίζοντας την TIMP3, αυξάνονται τα επίπεδα MMP2, τα οποία βοηθούν στη ρύθμιση της φλεγμονής και της υγείας των ματιών. Όταν τα επίπεδα MMP2 είναι χαμηλά, η φλεγμονή μεγαλώνει, οδηγώντας σε μεγαλύτερη συσσώρευση ντρούζεν και, τελικά, σε απώλεια όρασης.

Ενισχύοντας τα επίπεδα MMP2, οι ερευνητές κατάφεραν να μειώσουν τη συσσώρευση ντρούζεν.

Η ομάδα της Σινγκ έχει καταθέσει προσωρινές πατέντες για τους αναστολείς ενζύμων που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της ασθένειας. Τα επόμενα βήματα περιλαμβάνουν προκλινικές μελέτες και τον καθορισμό των καλύτερων μεθόδων παράδοσης, όπως τα φάρμακα δια του στόματος ή τις σταγόνες ματιών. Μόνο όταν αυτά τα στάδια ολοκληρωθούν θα μπορεί η θεραπεία να δοκιμαστεί και, εν τέλει, να γίνει διαθέσιμη στους ασθενείς.

Παρόλο που η ακριβής αιτία της εκφύλισης της ωχράς κηλίδας δεν είναι πλήρως κατανοητή, οι γενετικοί και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες είναι γνωστό ότι επηρεάζουν. Η ύπαρξη οικογενειακού ιστορικού εκφύλισης της ωχράς κηλίδας αυξάνει τον κίνδυνο.

Συγκεκριμένα γονίδια, όπως το ABCA4, συνδέονται με την κατάσταση. Ωστόσο, οι έρευνες συνεχίζονται για τον καθορισμό του ρόλου τους στη θεραπεία, σύμφωνα με αναθεώρηση που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Κλινικές Παρεμβάσεις στην Γήρανση (Clinical Interventions in Aging).

Η μεγάλη ηλικία, το κάπνισμα, η παχυσαρκία και η καρδιαγγειακή νόσος αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισης της εκφύλισης της ωχράς κηλίδας. Μερικές μελέτες έχουν επίσης συνδέσει τη διατροφή που περιέχει πολλά κορεσμένα λιπαρά με την αύξηση πιθανότητας εμφάνισης της εκφύλισης της ωχράς κηλίδας.

Προληπτικά μέτρα

Η εκφύλιση ωχράς κηλίδας προοδεύει με διαφορετικούς ρυθμούς σε διαφορετικά άτομα. Μέχρι και το 3% των ανθρώπων με μικρή συσσώρευση ντρούζεν αντιμετωπίζει προβλήματα με την όραση μέσα σε πέντε χρόνια, ενώ περίπου το 50% με μεγαλύτερη συσσώρευση ντρούζεν αναπτύσσει εκφύλιση ωχράς κηλίδας τελευταίου σταδίου και απώλεια όρασης μέσα στο ίδιο χρονικό διάστημα.

Τα καθημερινά συμπληρώματα βιταμινών και θρεπτικών συστατικών μπορεί να βοηθήσουν στην επιβράδυνση την προόδου μιας μέσου σταδίου ξηρής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας.

Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Οφθαλμολογίας (ΑΑΟ), ορισμένα θρεπτικά συστατικά ωφελούν την υγεία του ματιού, συμπεριλαμβανομένων των βιταμινών C και Ε, του ψευδάργυρου, της λουτεΐνης, της ζεαξανθίνης και των Ω-3 λιπαρών οξέων. Αυτά συνδέονται με χαμηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης εκφύλισης της ωχράς κηλίδας αργότερα στη ζωή κάποιου.

Τα εσπεριδοειδή, τα σκούρα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, τα δημητριακά ολικής άλεσης, τα λιπαρά ψάρια και οι ξηροί καρποί είναι καλές διατροφικές επιλογές για την υποστήριξη της υγείας των ματιών.

Επιπλέον, η ΑΑΟ συνιστά μια δίαιτα χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη για όσους πάσχουν ή κινδυνεύουν από εκφύλιση της ωχράς κηλίδας. Ο γλυκαιμικός δείκτης υποδεικνύει το πόσο γρήγορα οι τροφές αυξάνουν το σάκχαρο στο αίμα και οι δίαιτες χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη τείνουν να είναι πλούσιες σε μη αμυλούχα λαχανικά και δημητριακά ολικής άλεσης η ελαφρώς επεξεργασμένα καθώς και χαμηλές σε επεξεργασμένες τροφές.

Η σωματική δραστηριότητα συνδέεται επίσης με λιγότερες πιθανότητες πρόωρης ή μεταγενέστερης εκφύλισης της ωχράς κηλίδας. Η ΑΑΟ σημειώνει πως η τακτική σωματική δραστηριότητα, όπως το περπάτημα, η ποδηλασία, το κολύμπι ακόμη και η δραστήρια κηπουρική, προάγουν την υγεία των ματιών.

Χωρίς αντιμετώπιση, η ξηρή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας μπορεί να εξελιχθεί σε υγρή, η οποία επιδεινώνεται ταχύτατα.

Της Cara Michelle Miller

 

Νέα μελέτη από την Δανία βρίσκει ότι η χρήση ορμονικών ενδομήτριων συσκευών (σπιράλ – IUDs) συνδέεται με ελαφρώς υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου του μαστού σε γυναίκες ηλικίας 15 έως 49 ετών. Η έρευνα υποδεικνύει ότι οι γυναίκες που χρησιμοποιούν σπιράλ αντισύλληψης έχουν 40% υψηλότερη πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου του μαστού σε σχέση με αυτές που δεν χρησιμοποιούν.

Αυτή η αύξηση ακούγεται υψηλή, αλλά ο καρκίνος του μαστού εξακολουθεί να είναι σπάνιος σε νεαρές γυναίκες. Θέτοντας το από μια προοπτική, αυτή η 40% υψηλότερη πιθανότητα σημαίνει περίπου 14 επιπλέον περιπτώσεις καρκίνου του μαστού ανά 10.000 γυναίκες που χρησιμοποιούν σπιράλ, επιπροσθέτως του βασικού κινδύνου για αυτή την ηλικιακή ομάδα.

«Είμαστε πολύ πιο βέβαιοι πως αυτός είναι ένας συσχετισμός τον οποίο θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψιν», είπε στους Epoch Times η επικεφαλής συγγραφέας Λίνα Στάινρουντ Μερχ, η οποία έχει διδακτορικό στην δημόσια υγεία και είναι επικεφαλής της ομάδας στο Ινστιτούτο Καρκίνου της Δανίας.

«Νομίζω το μήνυμα που πρέπει να αποκομίσουμε είναι πως […] ένα σπιράλ δεν λειτουργεί μονάχα τοπικά [στο αναπαραγωγικό σύστημα], λειτουργεί και συστηματικά στο σώμα», είπε η Μερχ. «και αυτή είναι μια πολύ σημαντική πληροφορία επειδή πολλές γυναίκες επιλέγουν αυτό το προϊόν λόγω της πεποίθησης ότι θα δρούσε μονάχα τοπικά», πρόσθεσε.

«Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε αυτή την συσχέτιση μεταξύ της χρήσης σπιράλ και του καρκίνου του μαστού, αλλά αυτή την φορά […] [η μελέτη έλαβε υπόψιν] παράγοντες οι οποίοι θα μπορούσαν να διαταράξουν τα ευρήματα», σημείωσε η Μερχ.

 

Χρήση σπιράλ και κίνδυνος καρκίνου του μαστού

Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό της Αμερικάνικης Ιατρικής Ένωσης στης 16 Οκτωβρίου, αναγνώρισε την αναλογία κινδύνου, η οποία μετράει τον διαφορικό κίνδυνο του καρκίνου του μαστού μεταξύ των χρηστών και μη του σπιράλ στην μονάδα του χρόνου.

Οι ερευνητές παρακολούθησαν ένα σώμα 157.190 γυναικών (οι μισές χρήστες και οι μισές μη χρήστες) ηλικίας 15 έως 49 ετών για έως και 15 χρόνια, κατά την διάρκεια των οποίων περίπου το 1% των γυναικών διεγνώσθησαν με καρκίνο του μαστού.

Οι ερευνητές βρήκαν ότι η χρήση σπιράλ αύξησε τον κίνδυνο του καρκίνου του μαστού κατά 40%, ή 14 επιπλέον γυναίκες διεγνώσθησαν με καρκίνο του μαστού ανά 10.000 χρήστες σπιράλ σε σχέση με μη χρήστες.

Η μελέτη έδειξε μια αυξανόμενη τάση που σχετίζεται με την παρατεταμένη χρήση σπιράλ. Ωστόσο, αυτά τα ευρήματα δεν ήταν στατιστικά σημαντικά.

Διαιρώντας τα δεδομένα με την διάρκεια μείωσε την στατιστική ακρίβεια, παρόλα αυτά η ανοδική τάση υποδεικνύει πιθανή αύξηση κινδύνου με τον καιρό, είπε η Μερχ, προσθέτοντας πως αυτή η τάση έχει παρατηρηθεί και σε άλλες μελέτες επίσης. Περαιτέρω έρευνα είναι απαραίτητη για να επικυρωθούν αυτές οι παρατηρήσεις.

Μελέτες έχουν επίσης επανειλημμένα αναφέρει συσχετισμούς μεταξύ των ορμονικών αντισυλληπτικών και του καρκίνου του μαστού και του τραχήλου της μήτρας, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου των ΗΠΑ.

Το 2023, μια μελέτη του Όξφορντ βρήκε 20% με 30% αύξηση του κινδύνου του κακρίνου του μαστού που σχετίζεται με παρούσα ή πρόσφατη χρήση ορμονικών αντισυλληπτικών, άσχετα από την μέθοδο παράδοσης.

«Η θεωρία πίσω από αυτό είναι πως πολλές μορφές καρκίνου του μαστού είναι βασισμένες ορμονολογικά», είπε στους Epoch Times μέσω email ο Δρ Ντάνιελ Λαντάου, ογκολόγος, αιματολόγος και συνεργάτης του Κέντρου Μεσοθηλιώματος στο Asbestos.com.

«Τα οιστρογόνα (ή μερικές φορές η προγεστερόνη) στην ουσία ‘τρέφει’ τον καρκίνο του μαστού», γράφει. «Αυτοί οι καρκίνοι ονομάζονται καρκίνοι του μαστού θετικοί στους ορμονικούς υποδοχείς [sic].»

Η Μερχ τόνισε πως η αύξηση του κινδύνου του καρκίνου του μαστού που παρατηρείται στην μελέτη αποδίδεται κυρίως στην επικρατούσα χρήση υψηλής δόσης ορμονικών σπιράλ, Mirena, ανάμεσα στις γυναίκες της Δανίας τα πρόσφατα χρόνια. Η πλειονότητα των σπιράλ που εξετάστηκαν ήταν υψηλής δόσης, είπε, προσθέτοντας ότι αυτή η πληροφορία είναι ζωτικής σημασίας για την ερμηνεία των αποτελεσμάτων.

Το Mirena είναι ένα από τα τέσσερα σπιράλ εγκεκριμένα στις ΗΠΑ.

«Περιμέναμε ο κίνδυνος να είναι χαμηλότερος […] παρόλο που δεν έχουμε δεδομένα στις χαμηλότερες δόσεις […] επειδή η δόση είναι σημαντικά μικρότερη στα προϊόντα χαμηλής δόσης», είπε η Μερχ.

 

Διακρίσεις μεταξύ των τύπων των αντισυλληπτικών

Τα ορμονικά σπιράλ απελευθερώνουν μια συνθετική ορμόνη η οποία πήζει το βλεννογόνο του τραχήλου της μήτρας για να εμποδίσει την κίνηση του σπέρματος, λεπταίνοντας την επένδυση της μήτρας για να την κάνουν λιγότερο φιλόξενη για ένα ωάριο να εγκατασταθεί, και μπορεί επίσης να αποτρέψει την ωορρηξία.

Όλα τα ορμονικά αντισυλληπτικά περιέχουν συνθετικές μορφές είτε προγεστερόνης μονάχα ή και οιστρογόνων και προγεστερόνης, οι οποίες παράγονται φυσικά στα ωάρια μιας γυναίκας. Μέχρι πρότινος πίστευαν ότι αυτές οι ορμόνες λειτουργούσαν αποκλειστικά μέσα στο αναπαραγωγικό σύστημα, ωστόσο πρόσφατα ευρήματα υποδηλώνουν πως έχουν ευρύτερες συστημικές επιδράσεις.

Αντιθέτως, τα χάλκινα σπιράλ είναι ελεύθερα από ορμόνες και χρησιμοποιούν χαλκό για να δημιουργήσουν ένα τοξικό περιβάλλον για το σπέρμα, εμποδίζοντας την κίνηση του προς το ωάριο.

Τα σπιράλ βρίσκονται στην κατηγορία των αντιστρέψιμων αντισυλληπτικών μακράς δράσης, μαζί με τα εμφυτεύματα, τα οποία είναι μικρές, εύκαμπτες ράβδοι που εισάγονται υποδόρια (κάτω από το δέρμα) στο άνω άκρο.

«Τα ιατρικά αντισυλληπτικά φέρουν κινδύνους για το καρδιαγγειακό σύστημα, περιλαμβάνοντας τους θρόμβους του αίματος. Ο κίνδυνος θρόμβων συμβαίνει συγκεκριμένα στις μεθόδους που περιέχουν οιστρογόνα, ειδικά σε καπνιστές ή αυτούς άνω των 35 ετών», είπε στους Epoch Times η Δρ Λώρεν Ράμσεϋ, χειρουργός καρκίνου του μαστού από το Φορτ Γουόρθ (Fort Worth) του Τέξας, η οποία δεν έλαβε μέρος στην μελέτη.

Μελέτες δείχνουν ότι η αντισύλληψη αυξάνει σε τριπλάσιο βαθμό τον κίνδυνο θρόμβων στο αίμα στις γυναίκες.

Η προηγούμενη έρευνα της Μερχ έδειξε ότι τα ορμονικά σπιράλ μπορεί επίσης να συνδέονται με υψηλότερη πιθανότητα χρήσης αντικαταθλιπτικών και αρχικής διάγνωσης κατάθλιψης.

 

Θρόμβοι αίματος εναντίον καρκίνου του μαστού

Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού των βραχυπρόθεσμων σπιράλ ήταν συγκρίσιμος με αυτόν των αντισυλληπτικών χαπιών.

Οι κατευθυντήριες γραμμές για την χρήση των χαπιών αντισύλληψης έχουν ενημερωθεί στο παρελθόν ως αποτέλεσμα ερευνών που συνδέουν ορισμένα χάπια με αυξημένο κίνδυνο θρόμβων στο αίμα.

«Αυτές οι αλλαγές [στις συστάσεις αντισυλληπτικών χαπιών] έγιναν με βάση τον κίνδυνο θρόμβων στο αίμα παρόμοιου με τον κίνδυνο που δείχνουμε τώρα για τον καρκίνο του μαστού», είπε η Μερχ. Επομένως είναι κρίσιμο να δούμε τον κίνδυνο του καρκίνου του μαστού που έχουμε παρατηρήσει ως σημαντικό, πρόσθεσε.

Παρόλα αυτά, όπως τονίζεται και στην έρευνα, οι κίνδυνοι που σχετίζονται με τα ορμονικά σπιράλ εμπεριέχουν μια μικρή αύξηση στον κίνδυνο του καρκίνου του μαστού και των θρόμβων στο αίμα, μαζί με πιθανές καρδιαγγειακές παθήσεις και λοιμώξεις και αλλαγές στην χοληστερίνη, την ινσουλίνη και τα επίπεδα τριγλυκεριδίων.

 

Ζυγίζοντας τους κινδύνους και τα πλεονεκτήματα των αντισυλληπτικών

Η απόφαση της χρήσης των αντισυλληπτικών περιλαμβάνει την προσεκτική εκτίμηση τόσο των κινδύνων όσο και των πλεονεκτημάτων.

Ενώ το κύριο πλεονέκτημα τους είναι η πρόληψη της εγκυμοσύνης, με τον ρυθμό αποτελεσματικότητας να κυμαίνεται από 92% έως και 99% όταν χρησιμοποιείται σωστά, μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην ρύθμιση του εμμηνορροϊκού κύκλου και την διαχείριση των συμπτωμάτων σε καταστάσεις όπως το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, ενδομητρίωσης και ακμής.

Ενώ κάποια αντισυλληπτικά χάπια μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο καρκίνου του τραχήλου της μήτρας και του μαστού, μειώνουν επίσης τον κίνδυνο υπερβολικής κυτταρικής ανάπτυξης που σχετίζεται με τον καρκίνο του ενδομητρίου. Όλα τα αντισυλληπτικά χάπια καταστέλλουν την ωορρηξία και μερικά μπορούν να σταματήσουν επίσης την εγκυμοσύνη.

Πιθανές παρενέργειες των αντισυλληπτικών περιλαμβάνουν απώλεια εμμηνορροϊκού κύκλου, ναυτία, αλλαγές στην διάθεση και ευαισθησία στο στήθος. «Αυτά [τα συμπτώματα] είναι γενικά λιγότερο έντονα για τις μεθόδους με σπιράλ λόγω της τοπικής έκκρισης ορμονών. Τα σπιράλ με χαλκό δεν έχουν τις ίδιες ορμονικές επιδράσεις», είπε η Ράμσεϋ.

 

Γνωρίζοντας τους κινδύνους

Τα αντισυλληπτικά πρέπει να προσεγγίζονται όπως τα φάρμακα, σύμφωνα με τον Λαντάου, τα οποία εγγενώς ενέχουν κινδύνους. Οι γυναίκες που αποφασίζουν να χρησιμοποιήσουν ορμονική αντισύλληψη θα πρέπει να ενημερώνονται πλήρως για τους σχετικούς κινδύνους, όπως αυξημένο κίνδυνο θρόμβων στο αίμα και καρκίνο του μαστού

Οι κίνδυνοι εφαρμόζονται σε όλα τα ορμονικά αντισυλληπτικά. Αυτά περιλαμβάνουν:

• Ορμονικές μέθοδοι σύντομης δράσης, όπως τα ενέσιμα και τα χάπια μόνο προγεστερόνης. Τα χάπια που περιέχουν προγεστερόνη λεπταίνουν το τοίχωμα της μήτρας και αποτρέπουν την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου.
• Συνδυαστικές ορμονικές μέθοδοι, οι οποίες περιέχουν συνθετικά οιστρογόνα και ένα είδος προγεστίνης, όπως τα συνδυαστικά αντισυλληπτικά δια του στόματος, γνωστά επίσης και ως «το χάπι», τα επιθέματα αντισύλληψης και οι κολπικοί δακτύλιοι. Όλες οι συνδυαστικές μέθοδοι αντισύλληψης μπορούν να αποτρέψουν την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου.
• Αντισύλληψη επείγουσας ανάγκης, η οποία χρησιμοποιείται μετά την συνουσία και περιλαμβάνει αντισυλληπτικά χάπια επείγουσας ανάγκης. Αυτά δεν αποτρέπουν την εμφύτευση αλλά την ωορρηξία.

 

Μέθοδοι χωρίς ορμόνες περιλαμβάνουν:

• Σπιράλ χαλκού
• Μέθοδοι φραγμού, με συσκευές όπως αυτές που αποτρέπουν το σπέρμα να διαπεράσει την μήτρα, όπως τα προφυλακτικά και τα διαφράγματα
• Αποστείρωση, η οποία περιλαμβάνει σαλπιγγική απολίνωση, βαζεκτομή και εμφυτεύματα

 

Ο κίνδυνος του καρκίνου του μαστού είναι πολύ σπάνιος σε γυναίκες κάτω των 30 ετών, υποδηλώνοντας ότι δεν χρειάζεται να ανησυχούν γενικά για τις επιπλοκές της χρήσης ορμονικών σπιράλ, είπε η Μερχ.

Ωστόσο, παρότρυνε τις γυναίκες στα 30 και τα 40 τους να παραμένουν ενήμερες σχετικά με αυτόν τον συσχετισμό όταν μιλούν για επιλογές αντισύλληψης με τους πάροχους υγείας τους.

«Εάν έχετε οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού ή ανησυχείτε συγκεκριμένα για τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του μαστού, ενδεχομένως να κουβεντιάσετε για επιλογές αντισύλληψης χωρίς [sic] ορμόνες», γράφει ο Λαντάου.

«Η ισορροπία των πλεονεκτημάτων και των κινδύνων των μεθόδων αντισύλληψης απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση. Είναι μια εξατομικευμένη απόφαση η οποία απαιτεί να λαμβάνουμε υπόψιν το προσωπικό και το οικογενειακό ιατρικό ιστορικό», είπε η Ράμσεϋ.

Το συμπέρασμα από αυτή τη νέα μελέτη είναι ότι αντίθετα με τις προηγούμενες πεποιθήσεις ότι τα ορμονικά αντισυλληπτικά δεν είχαν κινδύνους, είναι φάρμακα με συστημικές επιδράσεις, είπε η Μερχ. Αυτή η προοπτική θα πρέπει να καθοδηγεί τις γυναίκες καθώς ζυγίζουν την λογική της έναρξης αντισυλληπτικών μεθόδων ενάντια στους κινδύνους που εμπεριέχονται.

Της Rachel Ann T, Melegrito

Νέα μελέτη υποδηλώνει ότι οι επιστήμονες μπορούν να προβλέψουν την ανάπτυξη χρόνιου πόνου μόλις τρεις μέρες μετά από αυχενικό διάστρεμμα  – έναν τραυματισμό που προκαλείται από την απότομη και βίαιη κάμψη του αυχένα προς τα εμπρός και μετά προς τα πίσω – αναλύοντας τα μοτίβα δραστηριότητας του εγκεφάλου και τα επίπεδα άγχους.

Το αυχενικό διάστρεμμα είναι ένα τραυματισμός του αυχένα που προκαλείται συνήθως από την πρόσκρουση ενός αντικειμένου ή άλλου οχήματος στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου και λιγότερο συχνά προκαλείται από τραυματισμούς σε αθλήματα, σωματική βία και άλλα τραύματα.

Πάνω από 3,3 εκατομμύρια ενήλικες στις ΗΠΑ επί του παρόντος βιώνουν χρόνιο πόνο ως αποτέλεσμα αυχενικού διαστρέμματος, καθιστώντας το ένα σοβαρό ζήτημα δημόσιας υγείας.

«Το χρόνιο άλγος παραμένει μια μεγάλη πηγή αναπηρίας και βασάνου παγκοσμίως, κουβαλώντας τεράστιο υγειονομικό και κοινωνικό κόστος», αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης.

 

Καίριες περιοχές του εγκεφάλου δείχνουν πρώιμα προειδοποιητικά σημάδια

Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Mental Health, εστιάζει στην επικοινωνία μεταξύ δύο κρίσιμων περιοχών του εγκεφάλου: τον ιππόκαμπο, ο οποίος λειτουργεί ως το κέντρο μνήμης του εγκεφάλου, και τον εγκεφαλικό φλοιό, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την επικαιροποίηση της μακροχρόνιας μνήμης.

Αυξημένη επικοινωνία μεταξύ αυτών των δύο περιοχών τις ακόλουθες ημέρες μετά τον τραυματισμό σχετίζεται σημαντικά με την ανάπτυξη χρόνιου πόνου, σύμφωνα με την μελέτη.

«Παρότι οι υποκείμενοι μηχανισμοί του χρόνιου άλγους δεν κατανοούνται ακόμη πλήρως, υπάρχει η υπόθεση ότι τα κυκλώματα συναισθηματικής εκμάθησης του εγκεφάλου παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και επιμονή του χρόνιου άλγους», αναφέρουν οι συγγραφείς.

Αυτά τα «κυκλώματα» εστιάζουν στον ιππόκαμπο του εγκεφάλου, ο οποίος είναι «υπεύθυνος για την επικαιροποίηση των νέων αναμνήσεων σε μακροχρόνιες», είπε σε δήλωση ο Πάουλο Μπράνκο, επίκουρος καθηγητής αναισθησιολογίας και ιατρικής πόνου στην Σχολή Ιατρικής του Βορειοδυτικού Πανεπιστημίου του Φάινμπεργκ (Northwestern University Feinberg School of Medicine) και πρώτος συγγραφέας της μελέτης.

Όσο πιο πολύ «μιλάει» ο ιππόκαμπος στον φλοιό, τόσο πιο πιθανό είναι για το άτομο να αναπτύξει χρόνιο άλγος, πρόσθεσε.

 

Τα επίπεδα άγχους παίζουν κρίσιμο ρόλο

Η έρευνα επίσης αναγνώρισε το άγχος ως κρίσιμο παράγοντα.

Στην μελέτη, οι ασθενείς που παρουσίασαν υψηλότερα επίπεδα άγχους αμέσως μετά το ατύχημά τους έδειξαν μεγαλύτερη πιθανότητα ανάπτυξης χρόνιου πόνου. «Εάν η ανάμνηση έχει υψηλή συναισθηματική σημασία, τότε κάνει αυτούς τους ασθενείς να σχετίζουν αυτή την κίνηση με πόνο», είπε ο Μπράνκο.

Αυτός ο σύνδεσμος μεταξύ αυξημένης εγκεφαλικής συνδεσιμότητας και άγχους υπογραμμίζει τις περίπλοκες διεργασίες που εμπεριέχονται στο πως αντιλαμβανόμαστε τον πόνο.

«Ενώ συχνά σκεφτόμαστε τον πόνο ως κάτι σχετικό μονάχα με έναν τραυματισμό, στην ουσία είναι ο εγκέφαλος που δημιουργεί την εμπειρία του πόνου», σημείωσε ο Μπράνκο. «Ο εγκέφαλος παίρνει την απόφαση για το εάν κάποια κίνηση θα πρέπει να είναι επίπονη ή όχι.»

Οι συγγραφείς επίσης δεν βρήκαν καμία σημαντική σχέση μεταξύ των επιπέδων του στρες και την ανάπτυξη χρόνιου πόνου.

 

Μετατόπιση της εστίασης από την αντιμετώπιση στην πρόληψη

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η κατανόηση του χρόνου εμφάνισης του χρόνιου πόνου θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα αντιμετώπισης από την επικέντρωση στην θεραπεία σε αυτή της πρόληψης.

«Τώρα που γνωρίζουμε ότι υπάρχει αυτή η κρίσιμη χρονική περίοδος όταν αυτό συμβαίνει, μπορούμε να επικεντρώσουμε τις προσπάθειες αντιμετώπισης σε αυτό το αρχικό στάδιο για να αποτρέψουμε τον χρόνιο πόνο αντί να προσπαθήσουμε να τον θεραπεύσουμε, κάτι το οποίο είναι πολύ πιο δύσκολο», είπε σε δήλωση τύπου ο Απκάρ Β. Απκαριάν, διευθυντής του Κέντρου Μεταφραστικής Έρευνας Πόνου και αλληλογραφών συγγραφέας.

«Εφόσον το άγχος παίζει σημαντικό ρόλο για τις αλλαγές στον εγκέφαλο, στοχεύοντας το άγχος αμέσως μετά τον τραυματισμό ίσως μπορέσει να σταματήσει αυτές τις αλλαγές, πιθανώς μέσα από φάρμακα κατά του άγχους ή άλλα», πρόσθεσε ο Απκαριάν.

Η έρευνα θα μπορούσε να ανοίξει νέες πιθανότητες για θεραπείες εστιασμένες στην δραστηριότητα και συνδεσιμότητα του ιππόκαμπου, σημείωσε.

 

Η έναρξη του πόνου εντοπίστηκε στη στιγμή του τραυματισμού

Η μεγάλης κλίμακας διαχρονική μελέτη, που διεξήχθη σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Τεχνολογίας Technion-Israel και το Πανεπιστήμιο McGill, παρακολούθησε περισσότερους από 200 ασθενείς με αυχενικό διάστρεμμα από τον Μάρτιο του 2016 έως τον Δεκέμβριο του 2021. Από αυτούς τους συμμετέχοντες, οι 177 υποβλήθηκαν σε μαγνητική τομογραφία (ΜΤ) εντός τριών ημερών από τον τραυματισμό.

Αυτός ο πληθυσμός ασθενών παρείχε στους ερευνητές την ευκαιρία να μελετήσουν τις πρώιμες αλλαγές στον εγκέφαλο, καθώς μπόρεσαν να ανιχνεύσουν με ακρίβεια την έναρξη του πόνου στην στιγμή του ατυχήματος. Οι ερευνητές παρακολούθησαν τα επίπεδα πόνου των ασθενών για πάνω από 12 μήνες για να καθορίσουν το ποιός ανέπτυξε χρόνιο πόνο και ποιός ανέκαμψε.

Η ερευνητική ομάδα σχεδιάζει να εξερευνήσει περαιτέρω τους μηχανισμούς που οδηγούν την αντίδραση του ιππόκαμπου στον τραυματισμό, εξετάζοντας διάφορους φυσιολογικούς και ψυχολογικούς παράγοντες οι οποίοι θα μπορούσαν να επηρεάσουν αυτές τις αλλαγές. Ο στόχος τους είναι να αναπτύξουν μια πρώιμη παρέμβαση η οποία θα μπορεί αποτελεσματικά να στοχεύσει τις δυσλειτουργικές αποκρίσεις.

Οι επιπτώσεις αυτής της έρευνας εκτείνονται πέρα από την ατομική περίθαλψη του ασθενούς. Ο χρόνιος πόνος θέτει σημαντικές προκλήσεις όχι μόνο στα άτομα που επηρεάστηκαν αλλά και στην κοινωνία ως σύνολο, και μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη εξάρτηση σε οπιοειδή, συνεισφέροντας στην παγκόσμια επιδημία οπιοειδών. Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας θα μπορέσουν να ενημερώσουν νέες προληπτικές στρατηγικές για την βελτίωση της ποιότητας ζωής αυτών που ζουν με χρόνιο πόνο.

Από τις χρωστικές στα υπέρ-επεξεργασμένα τρόφιμα έως τα μικροπλαστικά, προειδοποιούμαστε συνεχώς για τα χημικά στο περιβάλλον μας που επηρεάζουν αρνητικά την υγεία μας. Ενώ κάποια μπορούν να αποφευχθούν, ορισμένα χημικά, όπως τα φυτοφάρμακα, είναι απαραίτητα για την διατήρηση των τροφίμων στα ράφια των καταστημάτων. Ωστόσο, ένα αυξανόμενο σώμα ερευνών υποδηλώνει ότι αυτές οι σωτήριες για τα τρόφιμα ουσίες δεν σκοτώνουν μονάχα τα παράσιτα.

Νέα μελέτη έχει αναγνωρίσει 22 κοινά χρησιμοποιούμενα φυτοφάρμακα τα οποία στατιστικά συνδέονται με αύξηση των περιπτώσεων καρκίνου του προστάτη στις ΗΠΑ. Παρόλα αυτά, οι ερευνητές προειδοποιούν ότι ο παρατηρητικός σχεδιασμός δεν μπορεί να καθορίσει την άμεση αιτιότητα.

Το κύριο μήνυμα από αυτή την μελέτη είναι πως υπάρχουν πιθανώς περιβαλλοντικοί παράγοντες «όπως η έκθεση σε ορισμένα φυτοφάρμακα» που συνεισφέρουν στον κίνδυνο του καρκίνου του προστάτη, είπε στους Epoch Times ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Σάιμον Τζον Κρίστοφ Σόρενσεν της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ.

 

Φυτοφάρμακα- το «κύριο έναυσμα» για την ανάπτυξη του καρκίνου

Νέα έρευνα που δημοσιοποιήθηκε στις 4 Νοεμβρίου στο περιοδικό Cancer (Καρκίνος), ένα περιοδικό της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρείας (American Cancer Society – ACS), έχει καθιερώσει περαιτέρω έναν συσχετισμό αναγνωρίζοντας 22 φυτοφάρμακα που συνδέονται σταθερά με την αύξηση του ρυθμού του καρκίνου του προστάτη.

Τέσσερα από αυτά τα φυτοφάρμακα ήταν «πιθανώς κλινικά σημαντικά» επειδή σχετίζονται με θανάτους από καρκίνο του προστάτη.

Ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα εθνικού επιπέδου πάνω σε 295 φυτοφάρμακα και την σχέση τους με τον ρυθμό καρκίνου του προστάτη στις ΗΠΑ. Αντιπροσώπευαν μια καθυστέρηση 10 έως 18 ετών μεταξύ της έκθεσης στα φυτοφάρμακα και της εμφάνισης του καρκίνου του προστάτη, λόγω της αργά αναπτυσσόμενης φύσης αυτού του καρκίνου.

Ανάμεσα στα 22 φυτοφάρμακα που σχετίζονται με αυξημένα περιστατικά καρκίνου του προστάτη, τρία είχαν συσχετιστεί προηγουμένως με καρκίνο του προστάτη, περιλαμβάνοντας το 2,4-διχλωροφαινοξυοξικό οξύ (2,4-dichlorophenoxyacetic acid – 2,4D), το οποίο χρησιμοποιείται ευρέως στις ΗΠΑ για τον έλεγχο των ζιζανίων όπως οι πικραλίδες, τα τριφύλλια και τα γαϊδουράγκαθα.

Από το 2014, ο ρυθμός περιπτώσεων καρκίνου του προστάτη στις ΗΠΑ έχει αυξηθεί κατά 3% ετησίως, με τους καρκίνους προστάτη προχωρημένου σταδίου να αυξάνονται περίπου 5% κάθε χρόνο, σύμφωνα με την ACS. Παγκοσμίως, ο καρκίνος του προστάτη είναι ανάμεσα στους πιο επικρατέστερους καρκίνους, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ).

Αναθεώρηση 62 μελετών που δημοσιεύθηκε το 2021 από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (National Institutes of Health-NIH) των ΗΠΑ υποδεικνύει ότι η εργασιακή έκθεση σε φυτοφάρμακα δρα ως «κύριο έναυσμα» για αρκετούς τύπους καρκίνου, συμπεριλαμβανομένου του πολλαπλού μυελόματος, του καρκίνου της ουροδόχου κύστης, το μη Χότζκινς λέμφωμα, την λευχαιμία, τον καρκίνο του μαστού και τον καρκίνο του προστάτη.

 

Έκθεση στο 2,4D και άλλα αναγνωρισμένα φυτοφάρμακα

Οι άνθρωποι και τα κατοικίδια τους μπορεί να εκτεθούν στο 2,4D όταν παίζουν ή περπατούν σε επιστρωμένο γρασίδι. Αυτό το φυτοφάρμακο διαφημίζεται από πολλές μάρκες, συμπεριλαμβανομένης της Weed-B-Gone, της Acme και της Aquakleen.

Τα υπολειπόμενα 19 φυτοφάρμακα που αναγνωρίστηκαν στην μελέτη δεν έχουν συνδεθεί στο παρελθόν με καρκίνο του προστάτη, περιλαμβάνοντας μια ποικιλία από ζιζανιοκτόνα, μυκητοκτόνα, εντομοκτόνα και υποκαπνιστικά εδάφους.

Ανάμεσα σε αυτά, τα τέσσερα φυτοφάρμακα συνδέονταν ρητά τόσο με την αυξημένη συχνότητα εμφάνισης όσο και με την θνησιμότητα του καρκίνου του προστάτη. Αυτά περιλαμβάνουν τα ζιζανιοκτόνα τριφλουραλίνη, cloransulam-methyl και diflufenzopyr καθώς και ένα εντομοκτόνο, την θειαμεθοξάμη.

Μόνο η τριφλουραλίνη κατηγοριοποιείται από την Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος (Environmental Protection Agency-EPA) ως «πιθανώς ανθρώπινο καρκινογόνο». Τα άλλα είναι είτε «μη πιθανά καρκινογόνα» ή έχουν αποδεικτικά στοιχεία που υποστηρίζουν την «μη-καρκινογένεση».

Ο Σόρενσεν πρόσθεσε ότι αυτή η μελέτη «λειτουργεί ως ένα σημαντικό πρώτο βήμα» για την αναγνώριση πιθανών περιβαλλοντικών συντελεστών για τον καρκίνο του προστάτη, δεδομένου του σημαντικού ρόλου που μπορεί να παίζουν τα φυτοφάρμακα στις περιπτώσεις και την θνησιμότητα του καρκίνου του προστάτη.

«Παραμένουμε αισιόδοξοι ότι περαιτέρω μελέτες, υποβοηθούμενες από τις προηγμένες επιδημιολογικές μεθόδους, θα χτίσουν πάνω σε αυτά τα ευρήματα και θα συνεισφέρουν σε πιο ενημερωμένες αποφάσεις για την δημόσια υγεία», συνέχισε λέγοντας ο Σόρενσεν.

 

Η μελέτη είχε σημαντικούς περιορισμούς

Η μελέτη ήταν παρατηρητική και βασισμένη σε στατιστικούς συσχετισμούς, που σημαίνει ότι οι ερευνητές δεν εγκαθίδρυσαν μια αιτιολογική σχέση μεταξύ της έκθεσης στα φυτοφάρμακα και του καρκίνου του προστάτη.

«Αυτή η έρευνα επιδεικνύει την σημασία της μελέτης των περιβαλλοντικών εκθέσεων, όπως την χρήση των φυτοφαρμάκων, για να εξηγήσει πιθανώς κάποιες από τις γεωγραφικές παραλλαγές που παρατηρούμε στις περιπτώσεις καρκίνου του προστάτη και τους θανάτους στις ΗΠΑ», είπε σε δήλωση τύπου ο Σόρενσεν.

Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν τους επιπρόσθετους περιορισμούς, συμπεριλαμβανομένης και της ανικανότητάς τους να συνδέσουν οριστικά την υψηλότερη έκθεση σε φυτοφάρμακα ανάμεσα σε αυτούς που διαγνώστηκαν με καρκίνο του προστάτη συγκριτικά με αυτούς που δεν είχαν αναπτύξει την ασθένεια.

«Ενώ αυτά τα ευρήματα από μόνα τους δεν δικαιολογούν άμεσες αλλαγές στην δημόσια πολιτική», σημείωσε ο Σόρενσεν, παρέχουν πληροφορίες που θα μπορούσαν να καθοδηγήσουν μελλοντικές έρευνες πάνω στην περιβαλλοντική έκθεση και τον κίνδυνο του καρκίνου.

«Αυτές οι πληροφορίες είναι κρίσιμες για να κατανοήσουμε καλύτερα το τρόπο που τα φυτοφάρμακα μπορεί να επηρεάζουν τον καρκίνο του προστάτη και να αναγνωρίσουμε τις πιθανές στρατηγικές πρόληψης», συμπέρανε.

Οι λάτρεις του καφέ έχουν λόγο να χαίρονται. Μελέτη του Σεπτεμβρίου από το Περιοδικό Κλινικής Ενδοκρινολογίας & Μεταβολισμού (The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism – JCEM) βρήκαν ότι η κατανάλωση καφέ (ή καφεΐνης γενικότερα) μπορεί να προσφέρει σημαντική προστασία ενάντια στην καρδιομεταβολική πολυνοσηρότητα (cardiometabolic multimorbidity – CM). Αυτό αναφέρεται στο να έχει κανείς τουλάχιστον δύο διαταραχές που επηρεάζουν την καρδιά ή τον μεταβολισμό, όπως διαβήτη Τύπου 2, στεφανιαία νόσο, εγκεφαλικό, χρόνια νεφρική νόσο ή μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος.

Γνωρίζοντας ότι οι μεγάλες ποσότητες καφεΐνης επηρεάζουν συνήθως αρνητικά την καρδιά, η πληροφορία ότι μέτριες ποσότητες βοηθούν τα υγιή άτομα να αποφύγουν την ανάπτυξη καρδιακών προβλημάτων είναι ένα ευχάριστο νέο.

Η διατροφική πρόσληψη καφεΐνης σε όλα τα επίπεδα ήταν αντιστρόφως ανάλογη της έναρξης νέων προβλημάτων, αλλά η μέτρια πρόσληψη αυτής είναι λιγότερο επικίνδυνη έως και ωφέλιμη. Τα ευρήματα ήρθαν την κατάλληλη στιγμή, καθώς μια μελέτη του 2022, που δημοσιεύθηκε στο Διεθνές Περιοδικό Περιβαλλοντικής Έρευνας και Δημόσιας Υγείας (International Journal of Environmental Research and Public Health), ανακάλυψεε ότι η επικράτηση της καρδιομεταβολικής πολυνοσηρότητας έχει αυξηθεί σε σοβαρά επίπεδα τα τελευταία χρόνια.

Σύμφωνα με τη μελέτη, που διεξήχθη μεταξύ του 2017 και του 2018, η επικράτηση της καρδιομεταβολικής πολυνοσηρότητας ήταν 14,4% στις ΗΠΑ.

Τα τρία συνηθέστερα μοτίβα της καρδιομεταβολικής πολυνοσηρότητας είναι τα εξής: υπέρταση και διαβήτης – υπέρταση, διαβήτης και στεφανιαία νόσος –  υπέρταση και στεφανιαία νόσος.

Αποδείξεις

Τα αποδεικτικά στοιχεία περιλαμβάνουν τον κίνδυνο ασθένειας και τον κίνδυνο θανάτου από καρδιομεταβολική πολυνοσηρότητα.

Η μελέτη του JCEM, μια έρευνα με προοπτικές, βρήκε ότι ο καφές έχει ωφέλιμη επίδραση στην καρδιομεταβολική υγεία.

Προηγούμενες μελέτες παρατήρησης υποδεικνύουν μια αντίστροφη σχέση μεταξύ της κατανάλωσης τσαγιού, καφέ και καφεΐνης και του κινδύνου μίας καρδιομεταβολικής ασθένειας. Με άλλα λόγια, μεγαλύτερη πρόσληψη καφεΐνης συνδέεται με μικρότερο κίνδυνο ανάπτυξης μίας καρδιομεταβολικής νόσου. Ωστόσο, οι προηγούμενες μελέτες δεν έχουν καθορίσει την επίδραση της κατανάλωσης στην εμφάνιση δύο ή περισσοτέρων τέτοιων παθήσεων ούτε έχουν μετρήσει τους σχετικούς βιολογικούς παράγοντες.

Για να καλυφθεί αυτό το κενό στην έρευνα, η μελέτη του JCEM ανέλυσε δεδομένα από τη UK Biobank περιλαμβάνοντας 172.315 καταναλωτές καφεΐνης και 188.091 πότες καφέ και τσαγιού. Η UK Biobank είναι μια λεπτομερής διατροφική μελέτη ατόμων ηλικίας από 37 έως 73 ετών. Κανείς από τους συμμετέχοντες δεν έπασχε από κάποια καρδιομεταβολική νόσο στην αρχή της μελέτης.

Συγκριτικά με μη-καταναλωτές ή καταναλωτές λιγότερων από 100mg καφεΐνης την ημέρα, η πρόσληψη μέτριας ποσότητας καφέ (τρεις την ημέρα) ή καφεΐνης (200 – 300 mg την ημέρα) μείωσε τον κίνδυνο νεοεμφανιζόμενων καρδιομεταβολικών νόσων κατά 48,1% και 40,7%, αντίστοιχα. Επιπλέον, η μέτρια πρόσληψη καφέ ή καφεΐνης είχε αντίστροφη σχέση με σχεδόν κάθε στάδιο της καρδιομεταβολικής πολυνοσηρότητας. Αυτό σημαίνει ότι η πρόσληψη μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της ανάπτυξης μίας καρδιομεταβολικής νόσου και να προστατέψει ενάντια στην ανάπτυξη της καρδιομεταβολικής πολυνοσηρότητας.

«Τα ευρήματα τονίζουν ότι η προώθηση της πρόσληψης μέτριας ποσότητας καφέ ή καφεΐνης ως διαιτητική συνήθεια σε υγιή άτομα μπορεί να έχει εκτεταμένα οφέλη όσον αφορά την πρόληψη της καρδιομεταβολικής πολυνοσηρότητας», είπε σε δήλωση Τύπου ο επικεφαλής συγγραφέας Δρ Τσάοφου Κε, από το Τμήμα Επιδημιολογίας και Βιοστατιστικής της Σχολής Δημόσιας Υγείας, στο Ιατρικό Κολλέγιο Σούτζου του Πανεπιστημίου Σόοτσοου της Κίνας.

Κίνδυνος θανάτου από καρδιομεταβολική νόσο

Περισσότερα στοιχεία της μελέτης του JCEM έδειξαν ότι τα άτομα που έπασχαν από μία καρδιομεταβολική νόσο είχαν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν από οποιοδήποτε αίτιο σε σχέση με αυτούς που δεν έπασχαν από καρδιομεταβολική νόσο. Αυτοί με καρδιομεταβολική πολυνοσηρότητα είχαν σχεδόν τέσσερεις έως επτά φορές αυξημένο κίνδυνο θανάτου από οποιοδήποτε αίτιο.

Η καρδιομεταβολική πολυνοσηρότητα συνδέεται επίσης με περισσότερες πιθανότητες εμφάνισης νοητικού στρες και απώλειας σωματικής λειτουργίας συγκριτικά με το να έχει κανείς μία καρδιομεταβολική νόσο.

Πηγές καφεΐνης

Επίπεδα καφεΐνης που βρίσκονται στα κοινά ροφήματα:

• Καφές, απλής παρασκευής, όχι ειδικός: 113 με 247 mg
• Μαύρο τσάι: 71 mg
• Πράσινο τσάι: 37 mg
• Μπάρα μαύρης σοκολάτας (30 γραμμάρια): 26 mg
• Ανθρακούχα αναψυκτικά: 23 με 83 mg
• Ενεργειακά ποτά: 41 με 246 mg

Τα προϊόντα σοκολάτας συχνά έχουν υψηλές ποσότητες ζάχαρης και λιπαρών, οπότε είναι καλύτερο να περιορίζεται η κατανάλωση τους σε λογικές ποσότητες. Παρόλο που τα αναψυκτικά περιέχουν καφεΐνη, επειδή έχουν και ζάχαρη και άλλα ανθυγιεινά συστατικά, οι ειδικοί υγείας δεν συνιστούν την κατανάλωση τους.

Τα ενεργειακά ποτά αποτελούν κίνδυνο για την υγεία, καθώς μπορεί να περιέχουν υψηλές ποσότητες καφεΐνης, μαζί με άλλα συστατικά που ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) των ΗΠΑ δεν ρυθμίζει. Τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (National Institutes of Health – NIH) αναφέρουν ότι ένα αυξανόμενο σώμα αποδεικτικών στοιχείων δείχνει πως τα ενεργειακά ποτά ενέχουν σοβαρούς κινδύνους.

Επιπλέον, οι συμμετέχοντες στη μελέτη του JCEM λάμβαναν την καφεΐνη τους από διατροφικές πηγές μάλλον παρά από συμπληρώματα καφεΐνης, σύμφωνα με το δελτίο Τύπου. Τα πλεονεκτήματα της μέτριας πρόσληψης καφεΐνης δεν εφαρμόζονται στις μεγαλύτερες ποσότητες καφεΐνης από συμπληρώματα.

Σύμφωνα με τον FDA, τέτοια προϊόντα αποτελούν σοβαρή απειλή για την υγεία, καθώς η διαφορά μεταξύ ασφαλούς και επικίνδυνης για την υγεία ποσότητας είναι πολύ μικρή.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, τα υγιή άτομα που θέλουν να προσθέσουν καφεΐνη στη διατροφή τους καλό θα ήταν να προτιμήσουν να το κάνουν πίνοντας καφέ ή τσάι και τρώγοντας μικρές ποσότητες σοκολάτας.

Περαιτέρω προφυλάξεις και κίνδυνοι

Παρόλο που η μελέτη του JCEM υποδηλώνει ότι η μέτρια πρόσληψη καφεΐνης είναι ωφέλιμη για τα περισσότερα υγιή άτομα, η υψηλή πρόσληψη αυτής δεν είναι, καθώς μπορεί να προκαλέσει σοβαρά καρδιακά προβλήματα, όπως αρρυθμίες, όπως σημειώνουν τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας.

Άλλος ένας παράγοντας που πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν είναι η ευαισθησία στην καφεΐνη, η οποία προκαλεί σε κάποια άτομα παρενέργειες ακόμη και όταν καταναλώνουν μικρές ποσότητες, σύμφωνα με άρθρο του FDA.

Σημάδια υπερβολικής πρόσληψης καφεΐνης ή ευαισθησίας σε αυτήν μπορεί είναι τα παρακάτω:

• Καρδιοπαλμία (αίσθηση των παλμών της καρδιάς)
• Υψηλότερος καρδιακός ρυθμός
• Υψηλή αρτηριακή πίεση
• Άγχος
• Αϋπνία
• Πονοκέφαλος
• Ναυτία
• Νευρικότητα

Είναι άξιο να σημειωθεί ότι οι συμμετέχοντες στη μελέτη του JCEM δεν είχαν καμία καρδιομεταβολική νόσο στην αρχή. Θα πρέπει άτομα με καρδιακή νόσο να αρχίσουν να λαμβάνουν 200 – 300 mg καφεΐνης;

Οι Epoch Times έθεσαν το ερώτημα στον καρδιολόγο Δρα Λέοναρντ Πιάνκο, ο οποίος προτρέπει τους ανθρώπους με καρδιακή νόσο να προσέξουν τον τρόπο με τον οποίο οι πηγές καφεΐνης τους επηρεάζουν.

«Η καφεΐνη είναι διεγερτικό και λογικά θα έπρεπε να αυξάνει την πίεση και τον ρυθμό της καρδιάς, κάτι το οποίο συμβαίνει σε μερικά άτομα», είπε σε email. «Ωστόσο, σε αυτή την μεγάλη μελέτη, αυτοί που έπιναν μέτριες ποσότητες καφέ είχαν τον μικρότερο κίνδυνο νέας αρχής καρδιομεταβολικής πολυνοσηρότητας.»

Ο Πιάνκο δήλωσε ότι είναι μεγάλος υποστηρικτής των προκαταρκτικών μελετών επειδή επιτρέπουν στην ιατρική κοινότητα να ανακαλύψει πράγματα τα οποία μπορεί να είναι αντιφατικά. Έχοντας πει αυτό, συνιστά προσοχή, καθώς μια μελέτη δεν είναι αρκετή για να κάνει μακροπρόθεσμες ιατρικές παρατηρήσεις.

Συνεπώς, πιστεύει ότι το μέτρο είναι το κλειδί μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο.

«Ακούστε το σώμα σας και καθορίστε, με την βοήθεια του ιατρού σας, την ευαισθησία σας στην καφεΐνη», μιλώντας στα άτομα με καρδιακή νόσο. «Αν η πίεσή σας ή ο καρδιακός ρυθμός αυξάνονται, μειώστε την κατανάλωση καφεΐνης. Αν το σώμα σας μπορεί να αντέξει έως και τρεις κούπες καφέ, συνεχίστε να απολαμβάνετε τον καφέ σας.»

Της Mary West

 

Σε μια σημαντική ενημέρωση των κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με την πρόληψη του εγκεφαλικού, η Αμερικανική Ένωση κατά των Εγκεφαλικών (American Stroke Association – ASA) ανακοίνωσε την Δευτέρα πως έως και το 80% των 610.000 πρώτων εγκεφαλικών που συμβαίνουν κάθε χρόνο θα μπορούσαν να αποτραπούν μέσω πρώιμου προσυμπτωματικού ελέγχου και αλλαγών στον τρόπο ζωής.

Με τα εγκεφαλικά να παίρνουν σχεδόν 160.000 ζωές κάθε χρόνο στις ΗΠΑ, οι νέες κατευθυντήριες γραμμές της ASA καλούν για μέτρα πρόληψης.

Το εγκεφαλικό συμβαίνει όταν η ροή του αίματος προς τον εγκέφαλο διακόπτεται, προκαλώντας εγκεφαλική βλάβη και πιθανές σοβαρές αναπηρίες που επηρεάζουν την σκέψη, την ομιλία και την κινητικότητα. Ανισότητες στην υγεία καθιστούν ορισμένους πληθυσμούς πιο επιρρεπείς, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για ενισχυμένο προσυμπτωματικό έλεγχο και μεθόδους πρόληψης.

Οι ενημερωμένες Κατευθυντήριες Γραμμές για την Πρωτογενή Πρόληψη του Εγκεφαλικού του 2024 (2024 Guideline for the Primary Prevention of Stroke), η πρώτη αναθεώρηση από το 2014, δίνει έμφαση στον προσυμπτωματικό έλεγχο ρουτίνας για σημαντικούς παράγοντες κινδύνου, οι οποίοι περιλαμβάνουν την υψηλή αρτηριακή πίεση, την ανεβασμένη χοληστερίνη, το υψηλό σάκχαρο στο αίμα και την παχυσαρκία.

Αυτές οι συστάσεις στοχεύουν να βοηθήσουν το κοινό να κάνει αλλαγές στον τόπο ζωής που θα μείωνε σημαντικά τον κίνδυνο εγκεφαλικού.

 

Οι ενημερωμένες κατευθυντήριες γραμμές τονίζουν την πρωτογενή πρόληψης

Οι κατευθυντήριες γραμμές είναι μια ενημερωμένη έκδοση των παλαιότερων, παρουσιάζοντας νέα ευρήματα ερευνών και πρακτικές στρατηγικές για την πρόληψη του πρώτου εγκεφαλικού κατά την διάρκεια ζωής ενός ανθρώπου. Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές αντιμετωπίζουν επίσης τους κοινωνικούς καθοριστικούς παράγοντες υγείας (Social Determinants Of Health – SDOH) – μη ιατρικούς παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν την έκβαση της υγείας ενός ατόμου και την πρόσβασή του στην υγειονομική περίθαλψη.

«Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να μειώσουμε τις περιπτώσεις εγκεφαλικού καθώς και θανάτου λόγω αυτού είναι να αποτρέψουμε το πρώτο εγκεφαλικό – συχνά αναφερόμενος και ως πρωτογενής πρόληψη», είπε σε δήλωση τύπου η Δρ Σέρυλ Ντ. Μπούσνελ, κλινική ιατρός, ερευνήτρια και πρόεδρος της ομάδας συγγραφής κατευθυντήριων γραμμών της ASA.

«Κάποιοι πληθυσμοί έχουν αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού, είτε λόγω γενετικών, βιολογικών ή παραγόντων του τρόπου ζωής ή/και κοινωνικών καθοριστικών παραγόντων, και σε μερικές περιπτώσεις, οι άνθρωποι δεν λαμβάνουν τον ανάλογο προσυμπτωματικό έλεγχο για να αναγνωρίσουν τον κίνδυνο τους», πρόσθεσε η Δρ Μπούσνελ.

 

Σημαντικές ενημερώσεις και συστάσεις

Οι κατευθυντήριες γραμμές αντικατοπτρίζουν τις ιατρικές προόδους που σημειώθηκαν την τελευταία δεκαετία. Μια αξιοσημείωτη προσθήκη είναι η σύσταση των αγωνιστών των υποδοχέων του πεπτιδίου που μοιάζει με τη γλυκαγόνη (GLP-1), φάρμακα εγκεκριμένα από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (Food and Drug Administration-FDA) που μειώνουν τον κίνδυνο καρδιακής νόσου και εγκεφαλικού επεισοδίου σε υπέρβαρους ή παχύσαρκους ασθενείς ή σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2.

«Μία από τις πιο σημαντικές εξελίξεις είναι ότι οι αγωνιστές του υποδοχέα του γλουκαγονικού πεπτιδίου, οι οποίοι χρησιμοποιούνται για τη μείωση του σακχάρου στο αίμα σε άτομα με διαβήτη, έχει αποδειχθεί ότι αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά αυτή τη διαταραχή, αλλά οδηγούν επίσης σε σημαντική απώλεια βάρους σε αυτούς τους ασθενείς, η οποία έχει πολλά επακόλουθα οφέλη», δήλωσε η Δρ Μπούσνελ στους Epoch Times.

Εξήγησε ότι αυτά τα συνδυασμένα οφέλη μειώνουν και τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου και άλλων επιπλοκών του διαβήτη.

«Η άλλη κατηγορία φαρμάκων είναι οι αναστολείς PCSK9, οι οποίοι είναι πολύ αποτελεσματικοί στη μείωση της LDL (κακής) χοληστερόλης», συνέχισε. «Αυτά τα φάρμακα έχει επίσης αποδειχθεί ότι μειώνουν τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου».

Οι βασικές συστάσεις που περιγράφονται στη νέα κατευθυντήρια γραμμή περιλαμβάνουν επίσης τακτικές εξετάσεις υγείας και παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής που προάγουν υγιείς συμπεριφορές.

Οι επαγγελματίες υγείας της πρωτοβάθμιας περίθαλψης ενθαρρύνονται να εκπαιδεύουν τους ασθενείς σχετικά με τους τροποποιήσιμους παράγοντες κινδύνου, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, το κάπνισμα και η υψηλή χοληστερόλη, και πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν.

 

Έμφαση στη διατροφή

Η διατροφή παίζει ζωτικής σημασίας ρόλο στις ενημερωμένες κατευθυντήριες γραμμές. Η ASA συνιστά στους ανθρώπους να υιοθετήσουν ένα Μεσογειακό διατροφικό μοτίβο, το οποίο είναι γνωστό ότι μειώνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού. Η Μεσογειακή δίαιτα δίνει έμφαση στα σιτηρά ολικής άλεσης, τα φρούτα, τα λαχανικά, τα υγιή λιπαρά, τα όσπρια, τους ξηρούς καρπούς, τα ψάρια και την μέτρια κατανάλωση γαλακτοκομικών και αλκοόλ ενώ ταυτόχρονα τονίζει τον περιορισμό των επεξεργασμένων τροφών.

Η Δρ Μπούσνελ πρόσθεσε ότι άλλες νέες συστάσεις δίνουν έμφαση όχι μόνο στη σωματική δραστηριότητα αλλά και στην αποφυγή της καθιστικής συμπεριφοράς κατά τις ώρες εγρήγορσης. Οι κατευθυντήριες οδηγίες προσθέτουν «μια νέα σύσταση για τον έλεγχο της καθιστικής συμπεριφοράς και τη συμβουλευτική των ασθενών για την αποφυγή της καθιστικής συμπεριφοράς», είπε.

Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές επιβεβαιώνουν επίσης την ανάγκη για σωματική δραστηριότητα, προτείνοντας τουλάχιστον 150 λεπτά μέτρια έντασης αεροβικής δραστηριότητας κάθε εβδομάδα.

«Η εφαρμογή των συστάσεων σε αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές καθιστά δυνατή την σημαντική μείωση του κινδύνου του πρώτου εγκεφαλικού για τους ανθρώπους», δήλωσε η Μπούσνελ. «Οι περισσότερες στρατηγικές που προτείνουμε για την πρόληψη του εγκεφαλικού θα βοηθήσουν επίσης στην μείωση της άνοιας, άλλης μιας σοβαρής κατάστασης υγείας που σχετίζεται με αγγειακά θέματα στον εγκέφαλο.»

Η ενημέρωση παρουσιάζει συγκεκριμένες συστάσεις για τις γυναίκες, μιλώντας για παράγοντες όπως την υψηλή πίεση λόγω εγκυμοσύνης και τον κίνδυνο εγκεφαλικού που συνδέεται με τα αντισυλληπτικά που λαμβάνονται δια του στόματος.

Αυτές οι συστάσεις περιλαμβάνουν τη μείωση της αρτηριακής πίεσης εάν είναι υψηλή σε έγκυες γυναίκες, τον έλεγχο για επιπλοκές της εγκυμοσύνης και τον έλεγχο για πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια (πολύ πρώιμη εμμηνόπαυση πριν από την ηλικία των 40 ετών), πρώιμη εμμηνόπαυση (πριν από την ηλικία των 45 ετών) και ενδομητρίωση (μια φλεγμονώδης κατάσταση που προκαλείται από ενδομητρικό ιστό που βρίσκεται εκτός της μήτρας), δήλωσε η Δρ Μπούσνελ.

«Το κοινό πρέπει να κατανοήσει ότι οι παράγοντες του τρόπου ζωής [όπως] η διατροφή, η σωματική αδράνεια, η παχυσαρκία, ο ύπνος, το κάπνισμα, έχουν σημαντικό αντίκτυπο στον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου και ελπίζουμε ότι οι πάροχοι θα μιλήσουν στους ασθενείς τους για την αλλαγή αυτών των συμπεριφορών», δήλωσε.

«Η εφαρμογή των συστάσεων αυτής της κατευθυντήριας γραμμής θα καταστήσει δυνατή τη σημαντική μείωση του κινδύνου εμφάνισης πρώτου εγκεφαλικού επεισοδίου στους ανθρώπους», δήλωσε η Δρ Μπούσνελ. «Οι περισσότερες στρατηγικές που συνιστούμε για την πρόληψη του εγκεφαλικού επεισοδίου θα βοηθήσουν επίσης στη μείωση του κινδύνου άνοιας, μιας άλλης σοβαρής κατάστασης υγείας που σχετίζεται με αγγειακά προβλήματα στον εγκέφαλο.»

Για να βοηθήσουν τους πάροχους υγειονομικής περίθαλψης στην αξιολόγηση του κινδύνου των ασθενών, οι κατευθυντήριες γραμμές παρουσιάζουν τον υπολογιστή κινδύνου Πρόγνωσης Κινδύνου Γεγονότων Καρδιαγγειακών Ασθενειών (Predicting Risk of cardiovascular disease EVENTS – PREVENT), ο οποίος εκτιμά τον κίνδυνο εγκεφαλικού και καρδιακής νόσου ενός ατόμου από την ηλικία των 30 ετών.

Καθώς η ASA συνεχίζει να υποστηρίζει τις αποτελεσματικές προληπτικά μέτρα, υπενθυμίζει στο κοινό την αναγνώριση των προειδοποιητικών σημαδιών του εγκεφαλικού που είναι η πάρεση του προσώπου (μερική παράλυση συνήθως του μισού προσώπου δεξιά ή αριστερά), αδυναμία άνω άκρου, δυσκολία στην ομιλία και τονίζει την άμεση ανάγκη για βοήθεια καλώντας την Άμεση Δράση ή το 166.

Πρόσφατες εξελίξεις στην έρευνα για την νόσο του Αλτσχάιμερ δείχνουν μια πολλά υποσχόμενη μετατόπιση στην κατανόηση της νόσου που «κλέβει» την μνήμη, υποδηλώνοντας ότι κρίσιμες αλλαγές στον εγκέφαλο μπορούν να συμβούν δεκαετίες προτού εκδηλωθούν τα συμπτώματα.

Πρόσφατη μελέτη έχει αναγνωρίσει μια εξέλιξη δύο φάσεων της νόσου Αλτσχάιμερ, τονίζοντας μια σιωπηλή φάση που σκιαγραφείται από λεπτές αλλαγές στον εγκέφαλο πολύ πριν αρχίσει να γίνεται ξεκάθαρη η γνωστική παρακμή.

Η νόσος του Αλτσχάιμερ έχει μια μακρά προ-συμπτωματική περίοδο, με τις σχετικές αλλαγές να λαμβάνουν χώρα στον εγκέφαλο «10, 15 ακόμη και 20 χρόνια πριν την έναρξη των συμπτωμάτων της σκέψης και της μνήμης», είπε στους Epoch Times ο Ιγκόρ Καμάργκο Φοντάνα, διευθυντής του προγραμματισμού επιστημονικών συνεδρίων της Ένωσης Αλτσχάιμερ.

Αυτή η έρευνα θα μπορούσε επίσης να ανοίξει νέες διόδους για πρώιμη ανίχνευση και στοχευμένες θεραπείες.

«Μία από τις προκλήσεις για την διάγνωση και αντιμετώπιση του Αλτσχάιμερ είναι ότι η πλειονότητα της ζημιάς στον εγκέφαλο συμβαίνει πολύ πριν εμφανιστούν τα συμπτώματα», είπε σε δήλωση ο Δρ Ρίτσαρντ Τζ. Χόουντς, διευθυντής του NIH National Institute on Aging (Εθνικού Ινστιτούτου Γήρανσης του NIH). «Η ικανότητα να ανιχνεύουμε αυτές τις πρώιμες αλλαγές σημαίνει ότι, για πρώτη φορά, μπορούμε να δούμε τι συμβαίνει στον εγκέφαλο ενός ατόμου κατά τις αρχικές περιόδους της νόσου.»

 

Η πρώιμη φάση: «Σιωπηλή» και σταδιακή βλάβη

Πρόσφατη μελέτη χρηματοδοτούμενη από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (National Institutes of Health  – NIH) παρείχε νέα στοιχεία για την πρόοδο της νόσου του Αλτσχάιμερ, στρώνοντας πιθανώς το δρόμο για πρώιμη ανίχνευση και επιλογές αντιμετώπισης.

Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature Neuroscience, λένε ότι το Αλτσχάιμερ επηρεάζει τον εγκέφαλο σε δύο διακριτές φάσεις: μια πρώιμη, «σιωπηλή» φάση που χαρακτηρίζεται από ήπιες αλλαγές, και μια μεταγενέστερη, συμπτωματική φάση που χαρακτηρίζεται από εκτεταμένη βλάβη και την συσσώρευση αμυλοειδών πλακών, οι οποίες σχετίζονται εδώ και καιρό με την διαταραχή.

Ερευνητές έχουν βρει ότι η αρχική φάση του Αλτσχάιμερ είναι ύπουλη, ξεδιπλώνεται αργά με τον καιρό και συμβαίνει πολύ πριν αρχίσουν να είναι αισθητά τα προβλήματα με την μνήμη. Κατά την διάρκεια αυτής της φάσης, παρατηρείται μια σταδιακή συσσώρευση β-αμυόειδών πλακών και κόμπων – σήμα κατατεθέν της νόσου Αλτσχάιμερ.

Αυτή η πρώιμη «σιωπηλή» φάση σημειώνεται από λεπτές αλλαγές στα κύτταρα του εγκεφάλου, συγκεκριμένα στους ανασταλτικούς νευρώνες, οι οποίοι μπορεί και να είναι οι πρώτοι που γίνονται ευάλωτοι, διαταράσσοντας την επικοινωνία μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων, σύμφωνα με τον Φοντάνα. Αυτά τα κύτταρα βρίσκονται κυρίως στην περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με την μνήμη, την όραση και την γλώσσα.

Η έρευνα αναγνώρισε συγκεκριμένα τον θάνατο των ανασταλτικών νευρώνων σωματοστατίνης, μια ομάδα που προηγουμένως υποτιμούταν για τον ρόλο της στην παθολογία του Αλτσχάιμερ. Αυτή η ανακάλυψη αντικρούει την προηγούμενη νοοτροπία ότι η νόσος προκαλεί ζημιά κυρίως στους διεγερτικούς νευρώνες οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την διευκόλυνση της επικοινωνίας μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων.

 

Η μεταγενέστερη φάση: ραγδαία επιδείνωση και συμπτώματα

Η δεύτερη φάση της νόσου του Αλτσχάιμερ είναι τελείως διαφορετική. Χαρακτηρίζεται από ταχεία συσσώρευση αμυλοειδών πλακών και κόμπων, σοβαρή νευρική βλάβη και συμπτώματα γνωστικής παρακμής όπως απώλεια μνήμης και σύγχηση, μαζί με αυξημένα επίπεδα φλεγμονής και κυτταρικών θανάτων. Οι ερευνητές έχουν βρει ότι αυτή η επιδείνωση συμβαίνει ως μέρος μιας περίπλοκης αλληλεπίδρασης αλλαγών μέσα στο νευρικό κύκλωμα.

Χρησιμοποιώντας προηγμένα εργαλεία γενετικής ανάλυσης, οι ερευνητές δημιούργησαν έναν ολοκληρωμένο χάρτη των αλλαγών στον εγκέφαλο που σχετίζονται με το Αλτσχάιμερ. Επικεντρώθηκαν συγκεκριμένα στην μεσαία κροταφική έλικα, μια περιοχή του εγκεφάλου ζωτική για την γλώσσα, την μνήμη και την εικονική επεξεργασία, για να δείξουν την ευαισθησία της στην βλάβη που προκαλείται από το Αλτσχάιμερ.

Η μελέτη υποδηλώνει ότι σε αυτή την μεταγενέστερη φάση της νόσου, άλλα κύτταρα που σχετίζονται με την φλεγμονή – τα μικρογλοία και τα αστροκύτταρα – ξεκινούν να αντισταθμίζουν τις αρχικές αλλαγές απελευθερώνοντας μόρια ή αλλάζοντας την δομή τους, σύμφωνα με τον Φοντάνα.

«Αλλαγές στα φλεγμονώδη κύτταρα και τους ανασταλτικούς νευρώνες εξελίσσονται αργά για να δείξουν της γνωστές αλλαγές του Αλτσχάιμερ», είπε, «περιλαμβάνοντας την συσσώρευση αμυλοειδών πλακών και τον σχηματισμό παθολογίας τάυ κόμπων, που καταλήγει σε μια τελική κατάσταση.»

 

Επιπτώσεις για την διάγνωση και την θεραπεία

Η μελέτη μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις για την πρώιμη διάγνωση και τις στοχευμένες θεραπείες.

Τα αποτελέσματα αλλάζουν ριζικά την κατανόηση των επιστημόνων ως προς τον τρόπο που το Αλτσχάιμερ προκαλεί ζημιά στον εγκέφαλο και θα καθοδηγήσουν την ανάπτυξη νέων θεραπειών για αυτή την καταστροφική διαταραχή, σημείωσε ο Χόουντς σε δήλωση.

Αναγνωρίζοντας τις διακριτές φάσεις της ασθένειας, οι ερευνητές μπορούν να προσαρμόσουν καλύτερα την διάγνωση και την θεραπεία με τις συγκεκριμένες κυτταρικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στα διάφορα στάδια. Αυτή η ανακάλυψη μπορεί επίσης να βελτιώσει τις πρώιμες παρεμβάσεις και την έκβαση των ασθενών.

Η «ευρύτερη εικόνα» είναι πως η μακρά προ-συμπτωματική περίοδος του Αλτσχάιμερ παρέχει ευκαιρίες για πρώιμη ανίχνευση και παρέμβαση για την πρόληψη της έναρξης των συμπτωμάτων της άνοιας, είπε ο Φοντάνα. «Εάν τα ευρήματα αυτής της εργασίας επιβεβαιωθούν από άλλα εργαστήρια», πρόσθεσε, «εγείρει την ερώτηση του εάν η αντιμετώπιση των αλλαγών στον εγκέφαλο που συμβαίνουν σε αυτό που οι συγγραφείς αποκαλούν την πρώτη «σιωπηλή» φάση μπορεί να επιβραδύνει, να καθυστερήσει ή να αποτρέψει την δεύτερη, πιο καταστροφική φάση.»

Ο Φοντάνα τόνισε την σημασία της αξιολόγησης αυτής της «σιωπηλής» φάσης χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό διαγνωστικών εργαλείων και ερευνώντας την σχέση της με τους βιοδείκτες του Αλτσχάιμερ, όπως τα αμυλοειδή και τα τάυ.

Κοιτάζοντας μπροστά, η μελέτη θέτει τα θεμέλια για μελλοντικές έρευνες πάνω στην νόσο του Αλτσχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας. Εξετάζοντας την σχέση μεταξύ των διαφόρων κυτταρικών τύπων και τους ρόλους τους στην πρόοδο της νόσου, οι επιστήμονες στοχεύουν να αναγνωρίσουν τους προστατευτικούς παράγοντες και τους μηχανισμούς άμυνας για πιθανές θεραπείες. Ο Φοντάνα σημείωσε ότι η Ένωση Αλτσχάιμερ χρηματοδοτεί τις σχετικές ερευνητικές μελέτες.

Μελέτη μεγάλης κλίμακας έχει δείξει ότι ένα νέο πρωτόκολλο θεραπείας «κόβει» τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνου του τραχήλου της μήτρας κατά 40%.

Ερευνητές στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Λονδίνου (University College London – UCL) και το Νοσοκομείο του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου (University College London Hospital – UCLH) ολοκλήρωσαν μια μακροχρόνια επανεξέταση ασθενών στους οποίους δόθηκε ένας σύντομος κύκλος χημειοθεραπείας πριν την χημειοραδιοθεραπεία (ένας συνδυασμός χημειοθεραπείας και ακτινοθεραπείας).

Η δοκιμή ξεκίνησε το Νοέμβριο του 2012 και τελείωσε το Νοέμβριο του 2022.

Τα ευρήματα, που ακολουθούν αυτά που παρουσιάστηκαν πρώτα τον Οκτώβριο του 2023, δείχνουν 40% μείωση στον κίνδυνο θανάτου και 35% μείωση στον κίνδυνο επανεμφάνισης του καρκίνου εντός τουλάχιστον πέντε ετών.

Τον καιρό των αρχικών αποτελεσμάτων, ο οργανισμός Έρευνας κατά του Καρκίνου του Ηνωμένου Βασιλείου (Cancer Research UK – CRUK) επιδοκίμασε την αλλαγή ως την μεγαλύτερη βελτίωση στην αντιμετώπιση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας για πάνω από 20 χρόνια.

Η χημειοακτινοθεραπεία ήταν η τυπική μέθοδος αντιμετώπισης του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας από το 1999, αλλά παρά την βελτίωση στην περίθαλψη, ο καρκίνος επιστρέφει μέχρι και το 30% των περιπτώσεων.

Η δοκιμή Interlace φάσης ΙΙΙ, χρηματοδοτούμενη από το CRUK και το UCL Κέντρο Δοκιμών κατά του Καρκίνου (Cancer Trials Centre), επικεντρώθηκε στο εάν ένας σύντομος κύκλος χημειοθεραπείας πριν την χημειοακτινοθεραπεία θα μπορούσε να μειώσει τις υποτροπές και τον θάνατο σε ασθενείς με τοπικούς καρκίνους τραχήλου της μήτρας σε προχωρημένο στάδιο που δεν είχαν εξαπλωθεί σε άλλες περιοχές.

Ειδικοί ζητούν την αγωγή να διαδοθεί σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο και διεθνώς ύστερα την δημοσίευση την μελέτης στο περιοδικό The Lancet.

Η Δρ Μαίρη ΜακΚόρμακ, επικεφαλής ερευνήτρια της δοκιμής από το Ινστιτούτο κατά του καρκίνου UCL (UCL Cancer Institute) και UCLH, είπε: «Αυτή η προσέγγιση είναι ένας ξεκάθαρος τρόπος να κάνουμε μια θετική διαφορά, χρησιμοποιώντας ήδη υπάρχοντα φάρμακα τα οποία είναι φτηνά και εγκρίνονται ήδη για χρήση σε ασθενείς. Έχει ήδη υιοθετηθεί από κάποια κέντρα κατά του καρκίνου και δεν υπάρχει κανένας λόγος αυτό να μην παρέχεται σε όλους τους ασθενείς που υποβάλλονται σε χημειοακτινοθεραπεία για αυτόν τον καρκίνο.»

 

Συμμετοχή 500 γυναικών

Κατά την διάρκεια της δεκαετούς περιόδου, η ομάδα της δοκιμής στρατολόγησε 500 γυναίκες που υπέφεραν από καρκίνο του τραχήλου της μήτρας από νοσοκομεία στο ηνωμένο Βασίλειο, το Μεξικό, την Ινδία, την Ιταλία και την Βραζιλία.

Η πλειοψηφία των ασθενών ήταν από το Ηνωμένο Βασίλειο (380), με άλλους 100 από το Μεξικό και μόλις 20 από τις υπόλοιπες χώρες. Οι γυναίκες ήταν ηλικίας 24 με 78 ετών, με μέσο όρο ηλικίας τα 46 έτη, και αντιπροσωπεύτηκαν όλα τα στάδια την νόσου.

Οι γυναίκες κατανεμήθηκαν τυχαία για να λάβουν είτε την συνηθισμένη θεραπεία ή τον συνδυασμό της νέας θεραπείας.

Μετά από πέντε χρόνια, το 80% αυτών που έλαβαν έναν σύντομο κύκλο χημειοθεραπείας πρώτα ήταν ζωντανές και το 72% δεν είδαν ξανά τον καρκίνο να επιστρέφει ή να εξαπλώνεται.

Στην ομάδα της συνηθισμένης θεραπείας, το 72% των γυναικών ήταν ζωντανές και το 64% δεν είδαν ξανά τον καρκίνο να επιστρέφει ή να εξαπλώνεται.

Οι ερευνητές είπαν πως πέντε ασθενείς που συμμετείχαν στην δοκιμή είναι ελεύθεροι από την νόσο για πάνω από 10 χρόνια.

Ο καθηγητής Τζόναθαν Λέντερμανν, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης από το Ινστιτούτο κατά του Καρκίνου UCL, είπε: «Το προσαυξανόμενο κόστος για την χρήση των φαρμάκων στην δοκιμή Interlace είναι χαμηλό, καθιστώντας την μια νέα θεραπεία  η οποία μπορεί εύκολα να εφαρμοστεί σε όλες τις υγειονομικές οικονομίες, για να βελτιώσει σημαντικά την συνολική επιβίωση.»

Ο Δρ Ίαιν Φουλκς, εκτελεστικός διευθυντής της έρευνας και καινοτομίας στο CRUK, είπε: «Ο χρόνος είναι το παν όταν αντιμετωπίζεις τον καρκίνο.»

«Η απλή πράξη της προσθήκης της επαγωγικής χημειοθεραπείας στην αρχή της θεραπείας μέσω χημειοακτινοθεραπείας για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας έχει παρουσιάσει εκπληκτικά αποτελέσματα στην δοκιμή Interlace.»

«Ένα όλο και αυξανόμενο σώμα αποδεικτικών στοιχείων δείχνει ότι η επιπρόσθετη χημειοθεραπεία πριν από άλλες θεραπείες, όπως η εγχείρηση και η ακτινοθεραπεία, μπορεί να βελτιώσει τις πιθανότητες της επιτυχημένης αντιμετώπισης για τους ασθενείς.»

«Όχι μόνο μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες του καρκίνου να επιστρέψει, αλλά μπορεί επίσης να παραδοθεί γρήγορα, χρησιμοποιώντας φάρμακα τα οποία είναι ήδη διαθέσιμα παγκοσμίως.»

 

Υψηλότερες πιθανότητες στις νεαρές γυναίκες

Παγκοσμίως, υπήρξαν 660.000 νέες περιπτώσεις καρκίνου του τραχήλου της μήτρας και 350.000 θάνατοι λόγω αυτού το 2022, είπαν οι ερευνητές.

Σύμφωνα με τον οργανισμό Έρευνας κατά του Καρκίνου, υπήρξαν 3.256 νέες περιπτώσεις στις γυναίκες κάθε χρόνο στο ηνωμένο Βασίλειο την περίοδο 2017-2019, και 853 θάνατοι από την νόσο κατά μέσο όρο καθένα από αυτά τα έτη.

Οι ρυθμοί περιπτώσεων λόγω ηλικίας του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας αυξάνονται ραγδαία από την ηλικία των 15 με 19 ετών και φτάνουν στο απόγειο στην ηλικιακή ομάδα 30 με 34 ετών, ύστερα οι ρυθμοί πέφτουν και κυμαίνονται ελαφρώς. Ο υψηλότερος ρυθμός είναι στην ομάδα 30 με 34, σύμφωνα με τον οργανισμό Έρευνας κατά του Καρκίνου.

Το εμβόλιο HPV, το οποίο υποστηρίζεται ότι προλαμβάνει τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, παρουσιάστηκε στο πρόγραμμα προτεινόμενων εμβολίων στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2008, συγκεκριμένα για τα κορίτσια ηλικίας 12 με 13 ετών.

Της Rachel Roberts