Η Μάντισεν Γουίλκοξ επέλεξε να περπατήσει ένα δύσκολο μονοπάτι και μοιράζεται αυτό που τη βοηθά να παραμένει δυνατή μπροστά στις αντιξοότητες: την πίστη της στον Θεό.
Η 29χρονη μητέρα βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης της (τριάντα δύο εβδομάδων τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές). Κυοφορεί το τρίτο της μωρό – ένα αγόρι το οποίο η ίδια και ο 34χρονος σύζυγός της, Ντάριν Γουίλκοξ, ονόμασαν Τσάρλι.
Έχοντας λάβει μια μοιραία διάγνωση για τον αγέννητο γιο τους, η Μάντισεν και ο Ντάριν αποφάσισαν με γενναιότητα να μην τερματίσουν την εγκυμοσύνη. Αντιθέτως, η σπαρακτική διάγνωση έκανε το ζευγάρι να δει τη ζωή με νέα μάτια.
«Κοιτάζω τα [δύο] παιδιά μου σαν να είναι κινούμενα θαύματα επειδή είναι τόσο τέλεια και υγιή», δήλωσε στους Epoch Times. «Η πίστη μου είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπόρεσα να αντιμετωπίσω όλη αυτή τη διαδικασία.»
Η Μάντισεν λέει ότι η εμπειρία ήταν επίσης «τόσο χρήσιμη» για να διδάξουν στα παιδιά τους για τον Θεό και τη στοργική του συμπόνια.
Το ζευγάρι λέει ότι η όλη εμπειρία τους βοήθησε να διδάξουν στα παιδιά τους μερικά από τα «σπουδαιότερα μαθήματα και αξίες της ζωής». (Ευγενική προσφορά της Μάντισεν Γουίλκοξ)
Οι Γουίλκοξ έχουν επιλέξει να δώσουν το παράδειγμα στην οικογένειά τους, δείχνοντας στον 6χρονο Χάβιν και στον 3χρονο Χάρβεϊ πώς οι δυσκολίες μπορούν να ξεπεραστούν μέσω της πίστης.
«Κοιτάζοντας πίσω, μπορώ να δω καθαρά το χέρι του Θεού στη ζωή μας και πώς μας έσπρωξε να πάρουμε την καλύτερη απόφαση για την οικογένειά μας», δήλωσε η Μάντισεν. «Πιστεύω ότι ο Θεός μας δίνει δοκιμασίες για να μας ενδυναμώσει και να μας μεταμορφώσει. Πιστεύω ότι ο Θεός με εμπιστεύτηκε για να κουβαλήσω αυτόν τον άγγελο, οπότε Τον εμπιστεύομαι για να με βοηθήσει να το ξεπεράσω.
«Το να κυοφορήσω τον Τσάρλι με ευλόγησε με περισσότερους τρόπους από όσους μπορώ να μετρήσω.»
Η διάγνωση
Ήταν Φεβρουάριος και οι Γουίλκοξ ήταν ενθουσιασμένοι όταν έμαθαν ότι σύντομα θα καλωσόριζαν ένα αγοράκι στην ευτυχισμένη οικογένειά τους.
Ωστόσο, περίπου έξι εβδομάδες στο πρώτο τρίμηνο, η Μάντισεν άρχισε να έχει επιπλοκές. Μετά από υπερηχογράφημα, διαγνώστηκε με ένα μικρό υποχοριονικό αιμάτωμα (ένας θρόμβος αίματος που σχηματίστηκε λόγω ρήξης αιμοφόρου αγγείου) και τέθηκε σε πυελική ανάπαυση για δύο εβδομάδες. Το αιμάτωμα σύντομα εξαφανίστηκε και όλα φαίνονταν καλά.
Αφού έφτασε στο δεύτερο τρίμηνο, ωστόσο, η Μάντισεν άρχισε να έχει περισσότερες κηλίδες. Ένα δεύτερο υπερηχογράφημα αποκάλυψε ότι είχε άλλο ένα αιμάτωμα και ότι ο εγκέφαλος του μωρού της δεν αναπτυσσόταν σωστά. Η τεχνικός υπερήχων δυσκολευόταν επίσης να εντοπίσει το ρινικό οστό του μωρού.
Υπερηχογράφημα του μικρού Τσάρλι στη μήτρα της μητέρας του. (Ευγενική προσφορά της Μάντισεν Γουίλκοξ)
Στις 18 εβδομάδες, οι χειρότεροι φόβοι της Μάντισεν ήρθαν στην επιφάνεια κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης, όταν η τεχνικός υπερήχων ήταν ήσυχη για ασυνήθιστο χρονικό διάστημα.
«Μετά από κάτι που έμοιαζε με μια αιωνιότητα σιωπής, ο Ντάριν τη ρώτησε τελικά πώς φαίνονται τα πράγματα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις λέξεις που βγήκαν από το στόμα της. Το μόνο που είπε ήταν: «Ανησυχώ»», δήλωσε η Μάντισεν.
Η καρδιά της Μάντισεν άρχισε να χτυπάει γρήγορα, καθώς ένιωσε ένα άσχημο προαίσθημα στο στομάχι της. Δεν άργησε να έρθει ο γιατρός στο δωμάτιο και να δώσει στους ανήσυχους γονείς τη διάγνωση: Αλοβιακή Ολοπροσεγκεφαλία (Alobar Holoprosencephaly-HPE) – μια συγγενής διαταραχή κατά την οποία ο εγκέφαλος του μωρού δεν χωρίζεται σε αριστερό και δεξί ημισφαίριο.
Το ζευγάρι έμαθε ότι ο μικρός Τσάρλι είχε επίσης πολλαπλά καρδιακά ελαττώματα. Η διάγνωση της Alobar HPE, είπε ο γιατρός, είναι θανατηφόρα.
«Μόλις το άκουσα, ήταν εκείνη τη στιγμή που η ψυχή μου εγκατέλειψε το σώμα μου», είπε. «Στη συνέχεια, μας είπε ότι οι περισσότεροι ασθενείς με αυτή τη διάγνωση επιλέγουν τη διακοπή της κύησης και ύστερα έφυγε από το δωμάτιο για να μας αφήσει λίγο μόνους.»
Η έγκυος μαμά λέει ότι η διάγνωση του αγέννητου μωρού της της έδωσε «μια νέα εκτίμηση για το πόσο απίστευτη είναι πραγματικά η εγκυμοσύνη και η ζωή». (Ευγενική προσφορά της Μάντισεν Γουίλκοξ)
Η συντετριμμένη μητέρα ένιωσε ότι θα κάνει εμετό, οπότε έτρεξε στον νεροχύτη. Αλλά πριν προλάβει να φτάσει εκεί, τα πόδια της λύγισαν κάτω από τα πόδια της. Άρχισε να κλαίει με λυγμούς και να λέει: «Πώς θα το πούμε στα παιδιά;».
«Όλος μου ο κόσμος ένιωθα ότι κατέρρεε και ασφυκτιούσα», είπε. «Με κατέλαβε το γεγονός ότι μόλις μας είχαν πει ότι το μωρό μας δεν θα επιβιώσει.»
«Πήγαμε σε εκείνο το ραντεβού υποπτευόμενοι το σύνδρομο Ντάουν, όχι μια θανατηφόρα διάγνωση. Ήταν το τελευταίο πράγμα που περιμέναμε να ακούσουμε.»
Μια απόφαση γεμάτη προσευχή
Η μοιραία διάγνωση ανάγκασε τη Μάντισεν να επανεξετάσει τις έντονες απόψεις της υπέρ της ζωής. Παρόλο που παρέμεινε αντίθετη στην άμβλωση, δεν ήταν σίγουρη για το τι ήταν το «ηθικά σωστό».
«Μόλις αναγκαστήκαμε να πάρουμε μια απόφαση, έπρεπε να επανεκτιμήσουμε όλα όσα πιστεύαμε ή σκεφτόμασταν», είπε. «Είναι αδύνατο να πάρεις μια απόφαση όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με την επιλογή του πότε και πώς θα φύγει από τη ζωή το μωρό σου.»
«Η λήψη της απόφασης να κυοφορήσω τον Τσάρλι μέχρι τέλους ήταν μια πολύ απόφαση που πήραμε μετά από πολύ προσευχή. Προσευχόμασταν κάθε βράδυ για να πάρουμε την καλύτερη απόφαση για την οικογένειά μας και ζητούσαμε από τον Θεό να μας βοηθήσει να πάρουμε τη σωστή απόφαση.»
Μετά από πολλή σκέψη, το ζευγάρι αποφάσισε αρχικά να κάνει έκτρωση για ιατρικούς λόγους. Πίστευαν ότι η πρόωρη πρόκληση τοκετού θα έσωζε τον Τσάρλι από τον πόνο και θα τον άφηνε «ανθρώπινα» να φύγει από τη ζωή – αντί να περιμένουν να πάρει την τελευταία του πνοή μετά τη γέννηση. Πίστευαν επίσης ότι θα γλίτωνε την οικογένειά τους από επιπλέον τραύματα.
«Κοιτάζοντας πίσω τώρα, βλέπω ότι έκανα λάθος που το σκέφτηκα αυτό», είπε. «Το να τον κυοφορώ είναι το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε να είχε συμβεί για την οικογένειά μας.»
Η Μάντισεν λέει ότι η απόφασή τους να κυοφορήσει τον Τσάρλι μέχρι τέλους τους βοήθησε να διδάξουν στα δύο παιδιά τους τη συμπόνια του Θεού. (Ευγενική προσφορά της Μάντισεν Γουίλκοξ)
Η Μάντισεν θυμάται ότι όταν αποφάσισαν για πρώτη φορά να κάνουν έκτρωση, αντιμετώπισαν πολλαπλά εμπόδια. Το Planned Parenthood ήταν κλεισμένο για εβδομάδες, οπότε η Μάντισεν δεν θα μπορούσε να κλείσει ραντεβού μέχρι την 26η εβδομάδα της εγκυμοσύνης της, κάτι που θα ήταν πολύ αργά. Έμαθε επίσης ότι η ασφάλειά της δεν θα κάλυπτε τη διαδικασία.
«Μετά από όλα αυτά τα εμπόδια, είχαμε αρκετές άλλες επιλογές [για να κάνουμε έκτρωση]. Ωστόσο, αισθανθήκαμε μέσα μας ότι αυτή ήταν η απάντηση που ζητούσαμε από τον Θεό. Είχε ξεκαθαρίσει ότι έπρεπε να κρατήσουμε τον Τσάρλι και ότι η διακοπή της εγκυμοσύνης δεν ήταν η σωστή απόφαση για την οικογένειά μας», είπε.
«[Ε]μείς πιστεύουμε ότι ο χρόνος μας εδώ στη γη είναι ένα μικρό στίγμα στην αιωνιότητα, οπότε αυτό με βοηθάει να ξέρω ότι θα ξαναδώ τον Τσάρλι -και θα επανενωθούμε όλοι μαζί».
Σήμερα, η Μάντισεν παραμένει σίγουρη για την επιλογή που έκανε και που επιβεβαιώνει τη ζωή.
Οπλισμένη με πίστη για να αντιμετωπίσει το άγνωστο
Ο Τσάρλι αναμένεται να γεννηθεί τον Οκτώβριο και η περίοδος προετοιμασίας για τη γέννησή του ήταν γεμάτη από άγνωστα πράγματα.
«Πραγματικά δεν έχουμε ιδέα πόσο καιρό θα ζήσει», δήλωσε η Μάντισεν. «Πρέπει ουσιαστικά να προετοιμαστούμε για κάθε αποτέλεσμα.»
Η ίδια και ο σύζυγός της έχουν έρθει πιο κοντά μέσα από τις κοινές τους δοκιμασίες, καθώς διανύουν τον ένατο χρόνο του γάμου τους.
Το ζευγάρι λέει ότι η εμπειρία αυτή εδραίωσε τον δεσμό τους ως αντρόγυνο και ευλόγησε τον γάμο τους με «τόσους πολλούς τρόπους». (Ευγενική προσφορά της Μάντισεν Γουίλκοξ)
Η Μάντισεν λέει ότι αν μπορούσε να μιλήσει στον εαυτό της εκείνες τις τραγικές πρώτες ημέρες μετά τη διάγνωση, θα υπενθύμιζε στον εαυτό της να παραμείνει παρών στη στιγμή και να βασιστεί στην πίστη. Είναι επίσης ευγνώμων για την υποστήριξη της οικογένειάς της, των φίλων της, ακόμη και των ακολούθων του λογαριασμού της στο TikTok, @mamafitmadz.
Η γενναία μαμά επιθυμεί να ευχαριστήσει όσους της έδειξαν αγάπη και συμπόνια και προσευχήθηκαν για εκείνη κατά τη διάρκεια των δοκιμασιών της.
«Σημαίνει τόσα πολλά», είπε, «και δεν θα ξεχάσω ποτέ κανέναν που μου έδειξε καλοσύνη, αγάπη και συμπόνια μέσα από αυτό το ταξίδι».
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι τελευταίοι μήνες ήταν απίστευτα δύσκολοι, αλλά η οικογένεια συνεχίζει να στηρίζεται στη δύναμη και την πίστη. Τελικά, το ζευγάρι έχει βρει γαλήνη αφήνοντας τις δοκιμασίες του στα χέρια του Θεού.
«Χαίρομαι τόσο πολύ που αφήσαμε την απόφασή μας στον Θεό και που Τον ακούσαμε, γιατί κοιτάζοντας πίσω τώρα, συνειδητοποιώ ότι η απόφαση για το πώς και πότε ο Τσάρλι θα κληθεί στον ουρανό δεν εξαρτάται από μένα – εξαρτάται από τον Θεό. Και έχω τόση ειρήνη γνωρίζοντας αυτό», είπε.
«Θα είναι πάντα ο γιος μας, θα είναι πάντα το τρίτο μας μωρό και τα δύο μου παιδιά θα ξέρουν πάντα ότι έχουν έναν μικρό αδελφό να τα προσέχει.»
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ – Το κινεζικό καθεστώς ενδέχεται να έχει ακούσια αυτοεμπλακεί στο έγκλημα των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων στην προσπάθειά του να δυσφημίσει τον πρώτο επιζώντα που βγήκε δημόσια από την Κίνα, λένε παρατηρητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Σε μια σπάνια δημόσια αντίδραση, μια σειρά από κινεζικά κρατικά μέσα και αστυνομικά γραφεία δημοσίευσαν ένα εκτενές άρθρο που επιτίθεται σε έναν ασκούμενο του Φάλουν Γκονγκ, ο οποίος τώρα βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο οποίος βγήκε δημόσια εβδομάδες νωρίτερα λέγοντας την ιστορία του- ότι του αφαιρέθηκαν δια της βίας τμήματα του ήπατος και του πνεύμονα ενώ βρισκόταν στο κινεζικό σύστημα φυλακών.
Ο 59χρονος Τσενγκ Πέιμινγκ υπέστη έξι χρόνια βασανιστηρίων ενώ βρισκόταν στη φυλακή της κομμουνιστικής Κίνας επειδή ασκούσε Φάλουν Γκονγκ – μια παραδοσιακή πνευματική άσκηση που υποστηρίζει τις αξίες της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας, την οποία το Πεκίνο προσπάθησε να εξαλείψει με έναν συνδυασμό προπαγάνδας, απειλών και βασανιστηρίων τα τελευταία 25 χρόνια.
Στη φυλακή, ο Τσενγκ είπε ότι οι φρουροί τον ανάγκαζαν να πίνει υψηλής συγκέντρωσης αλατόνερο, τον έδεναν με αλυσίδες στα τέσσερα άκρα του και τον τέντωναν σχεδόν στα όριά του, και τον υπέβαλλαν σε συνεδρίες συνεχών ηλεκτροσόκ στα απόκρυφα μέρη του – οι ίδιες κακοποιήσεις που ανέφεραν πολλοί φυλακισμένοι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ.
Επίσης, είναι καλά τεκμηριωμένο ότι οι φυλακισμένοι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ αποτελούν τη μεγαλύτερη πηγή οργάνων που τροφοδοτούν την κρατική βιομηχανία εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων της Κίνας, σύμφωνα με έρευνες του δικαστηρίου της Κίνας με έδρα το Λονδίνο.
Η απίθανη επιβίωση του Τσενγκ
Τον Νοέμβριο του 2004, στα μισά της οκταετούς ποινής του, ο Τσενγκ αποφάσισε να λάβει δραστικά μέτρα για να διαμαρτυρηθεί για την αμείλικτη κακοποίηση- κατάπιε ένα αμβλύ καρφί και μια μικρή σκουριασμένη λεπίδα.
Οι δεσμοφύλακες έσπευσαν αμέσως στο δωμάτιο, τον έριξαν κάτω και τον μετέφεραν στο νοσοκομείο. Στο νοσοκομείο, οι δεσμοφύλακες απαίτησαν να υπογράψει χαρτιά που συναινούσαν σε χειρουργική επέμβαση. Όταν αρνήθηκε, έξι φρουροί τον καθήλωσαν και τον νάρκωσαν.
Ανέκτησε τις αισθήσεις του τρεις ημέρες αργότερα, δεμένος με αλυσίδες σε ένα νοσοκομειακό κρεβάτι και με ένα κόψιμο 14 ιντσών γύρω από το αριστερό του στήθος. Στη συνέχεια ο Τσενγκ στάλθηκε πίσω στη φυλακή.
Ο Τσενγκ Πέιμινγκ, ασκούμενος του Φάλουν Γκονγκ, στον οποίο αφαιρέθηκε μέρος του ήπατος και του πνεύμονα στην Κίνα, δείχνει την ουλή του μετά από συνέντευξη Τύπου στην Ουάσιγκτον στις 9 Αυγούστου 2024. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
Δεκαέξι μήνες αργότερα, τον Μάρτιο του 2006, τον πήγαν ξαφνικά ξανά στο νοσοκομείο, λέγοντάς του ότι έπρεπε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση υψηλού κινδύνου με υψηλό ποσοστό θνησιμότητας επειδή είχε καταπιεί άλλη μια λεπίδα – κάτι που δεν είχε κάνει.
Ο Τσενγκ είπε ότι ήταν σίγουρος ότι αυτή τη φορά ήθελαν να τον σκοτώσουν και προσπάθησε να δραπετεύσει. Άδραξε την ευκαιρία όταν οι φρουροί αποκοιμήθηκαν και το έσκασε με επιτυχία.
Αποδεικνύεται ότι αυτό συνέβη λίγες ημέρες πριν από την εμφάνιση των πρώτων πληροφοριοδοτών στους Epoch Times, με ιστορίες για τις αφαίρεσεις οργάνων που λαμβάνουν χώρα μυστικά σε κινεζικές κρατικές ιατρικές εγκαταστάσεις. Ο Τσενγκ είπε ότι όταν άκουσε αυτές τις αναφορές, έτρεμε σκεπτόμενος τι θα μπορούσε να του είχε συμβεί.
Από τότε που δραπέτευσε από την Κίνα, έχει υποβληθεί σε πολλαπλές ιατρικές εξετάσεις. Τρεις ειδικοί ιατροί από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ταϊβάν επιβεβαιώνουν ότι ένα τμήμα του ήπατος και του πνεύμονά του αφαιρέθηκε χειρουργικά.
Ως ο πρώτος γνωστός επιζών αυτών των εγκλημάτων, ο Τσενγκ αποφάσισε ότι ήταν έτοιμος να πει την ιστορία του.
Παραδέχεται περισσότερα από όσα θα ήθελε
Το ευρέως διαδεδομένο άρθρο με την απάντηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ) στις κατηγορίες του Τσενγκ δεν ασχολήθηκε με όσα υπέστη. Αντ’ αυτού, περιέγραψε τη συνέντευξη Τύπου του Ιουλίου ως διεξαγόμενη σε ένα «χαμηλοτάβανο, στενόχωρο» δωμάτιο, αρνήθηκε τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων χονδρικά, χαρακτηρίζοντάς τες «φήμες» που «δυτικές αντι-κινεζικές δυνάμεις» διαιώνισαν, και ισχυρίστηκε ότι η χειρουργική επέμβαση του Τσενγκ ήταν για την αφαίρεση της λεπίδας και του καρφιού.
Παρ’ όλες τις διαψεύσεις, το καθεστώς μπορεί να παραδέχθηκε περισσότερα από όσα ήθελε.
Η Νίνα Σέι είναι η διευθύντρια του Κέντρου για τη Θρησκευτική Ελευθερία στο Ινστιτούτο Hudson. Λέει ότι το άρθρο του καθεστώτος παρείχε κρίσιμα στοιχεία για την ιστορία του Τσενγκ που προηγουμένως έλειπαν.
«Πώς ήξερα ότι ήταν φυλακισμένος; Δεν το ήξερα αυτό. Δεν είχα αποδείξεις γι’ αυτό. Δεν νομίζω ότι είχε αποδείξεις γι’ αυτό, αλλά έδωσαν αποδείξεις γι’ αυτό», δήλωσε η Σέι στους Epoch Times.
Η Νίνα Σέι, ανώτερη συνεργάτης και διευθύντρια του Κέντρου για τη Θρησκευτική Ελευθερία στο Ινστιτούτο Hudson, μιλάει σε ενημέρωση για τις εξαναγκαστικές αφαίρεσεις οργάνων που πραγματοποιήθηκε στο κτίριο γραφείων του Cannon House στην Ουάσιγκτον, στις 4 Σεπτεμβρίου 2024. (Alex Martin για τους Epoch Times)
Είπε ότι το άρθρο βοήθησε επίσης να επιβεβαιωθεί ότι ο Τσενγκ στάλθηκε στη φυλακή για τις πεποιθήσεις του, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και η χειρουργική επέμβαση όντως έγινε και είχε ως αποτέλεσμα την ουλή.
Επιπλέον, το ΚΚΚ έχει ξεφύγει από το μοτίβο του να εκδίδει απλώς γενικές, γενικευμένες αρνήσεις – ένα σημάδι ότι θεωρεί την υπόθεση αρκετά σοβαρή ώστε να δικαιολογεί ένα συγκεκριμένο σχόλιο, δήλωσε ο Ρόμπερτ Ντέστρο, ο οποίος διευκόλυνε τη διαφυγή του Τσενγκ στις Ηνωμένες Πολιτείες όταν ήταν βοηθός υπουργός Εξωτερικών για τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την εργασία.
«Εκπλήσσομαι που υπάρχει οποιοδήποτε επίσημο αφήγημα», δήλωσε στους Epoch Times.
«Όπως θα λέγαμε εμείς οι δικηγόροι, αυτό είναι μια ‘παραδοχή κατά συμφέροντος’», είπε, αναφερόμενος στο όταν κάποιος κάνει μια δήλωση εκτός δικαστηρίου που μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον του ως αποδεικτικό στοιχείο.
Η Σέι δήλωσε ότι το άρθρο δείχνει ότι οι κινεζικές αρχές βρίσκονται «σε άμυνα». Είναι σημαντικό, πρόσθεσε, ότι οι διαψεύσεις προβάλλονται από τη δημόσια ασφάλεια και όχι από τις ιατρικές αρχές και ότι η χειρουργική επέμβαση έγινε παρά τη θέλησή του.
«Είναι σχεδόν μια παραδοχή ότι εμπλέκονται σε αυτό», είπε. «Το να έχουμε αυτή την περίεργη απάντηση, αυτή την πραγματικά αρκετά καταδικαστική απάντηση […] ότι ήταν πράγματι κρατούμενος, ότι ήταν πράγματι σε νοσοκομείο, ότι πράγματι υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση χωρίς τη συγκατάθεσή του – είναι καταδικαστικό.»
Όπως συνηθίζεται σε τέτοια δημοσιεύματα, το άρθρο δεν φέρει το όνομα του συγγραφέα, ούτε αναφέρθηκε άμεσα κάποιος που θα ήταν εξοικειωμένος με την υπόθεση του Τσενγκ. Η μόνη πηγή που παραθέτει το άρθρο σχετικά με τον Τσενγκ είναι μια απροσδιόριστη «αρμόδια υπηρεσία».
Ο Ντέιβιντ Μάτας, ένας Καναδός δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ερευνά τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων στην Κίνα από το 2006, δήλωσε ότι το άρθρο δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια «ανακύκλωση της παλιάς προπαγάνδας τους».
«Δεν υπάρχει σχεδόν καμία πρόταση εκεί μέσα που να είναι ακριβής ή να βγάζει νόημα», δήλωσε στους Epoch Times. «Δεν υπάρχει τίποτα επί της ουσίας».
Ο Ντέιβιντ Μάτας, βραβευμένος Καναδός δικηγόρος για τα ανθρώπινα δικαιώματα, μέλος του Order of Canada («Τάγματος του Καναδά») και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Διεθνούς Κέντρου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Δημοκρατική Ανάπτυξη με έδρα το Τορόντο, μιλάει κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στην Ουάσινγκτον στις 9 Αυγούστου 2024. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
Σημείωσε ότι το άρθρο βασίζεται κυρίως στον κακό χαρακτηρισμό του Φάλουν Γκονγκ και στη δυσφήμιση των ανθρώπων που μιλούν. Για παράδειγμα, ο Σερ Τζέφρι Νάις, ένας αξιοσέβαστος δικηγόρος και δικαστής που προήδρευσε στο Δικαστήριο της Κίνας και ο οποίος έχει επίσης ερευνήσει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά των Ουιγούρων στη Σιντζιάνγκ, έγινε, σύμφωνα με το άρθρο, ένας «έμπειρος ειδικός πράκτορας του Ηνωμένου Βασιλείου» που πέρασε την καριέρα του «κατασκευάζοντας ψευδείς κατηγορίες με βάση τους γεωπολιτικούς στόχους της Δύσης».
Ο Μάτας χαρακτήρισε την επίθεση χαρακτήρα εναντίον του Νάις «γελοία».
«Ρεαλιστικά, το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι πολύ πιο επιζήμιο για την Κίνα από τους ανθρώπους που λένε την αλήθεια για την Κίνα», δήλωσε ο Μάτας. «Είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα που εμπλέκεται στη μαζική πείνα, στην Πολιτιστική Επανάσταση και στη σφαγή της πλατείας Τιενανμέν, στην καταστολή του Θιβέτ, του Σιντζιάνγκ και του Χονγκ Κονγκ».
«Το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι αντι-Κινεζικό και καλύπτει τα δικά του λάθη κατηγορώντας τους άλλους για τα δικά τους λάθη».
Άσκοπη χειρουργική επέμβαση
Οι ιατρικές διαδικασίες στις οποίες υποβλήθηκε ο Τσενγκ έθεσαν υπό αμφισβήτηση την κινεζική αφήγηση, σύμφωνα με τον Τόρστεν Τρέι, διευθυντή της ομάδας ιατρικής δεοντολογίας Doctors Against Forced Organ Harvesting (Γιατροί Ενάντια στις Εξαναγκαστικές Αφαιρέσεις Οργάνων).
«Μπορείτε να πείτε ότι αυτό είναι ένα προφανές ψέμα», δήλωσε στους Epoch Times.
Όταν κάποιος καταπίνει ξένα αντικείμενα, οι γιατροί συνήθως κάνουν ενδοσκόπηση για να εξετάσουν το εσωτερικό του σώματος. Αυτό είναι συνηθισμένο και στην Κίνα. Ένα νοσοκομείο στην πόλη Σιάν της κεντρικής Κίνας περιέθαλψε περίπου 600 ασθενείς μεταξύ 2011 και 2020 για την αφαίρεση ξένων αντικειμένων που είχαν καταπιεί. Η ενδοσκόπηση πέτυχε στο 99,5% των περιπτώσεων, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων που αφορούσαν λεπίδες ή άλλα αιχμηρά αντικείμενα.
Η ενδοσκόπηση, σε ένα σενάριο όπως αυτό του Τσενγκ, θα ήταν η πρώτη επιλογή, δήλωσε ο Τρέι.
«Γιατί να αφαιρέσουν μέρος του πνεύμονα; Γιατί να αφαιρέσουν μέρος του ήπατος; Δεν βγάζει νόημα», είπε.
Ο Δρ Τόρστεν Τρέι, ιδρυτής και διευθυντής της οργάνωσης «Γιατροί Ενάντια στις Εξαναγκαστικές Αφαίρεσεις Οργάνων», σε εκδήλωση για τις εξαναγκαστικές αφαίρεσεις οργάνων στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ στη Βοστώνη, στις 7 Μαρτίου 2024. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Ακόμη και αν θεωρούσαν κρίσιμο να ανοίξουν το στομάχι του για να βγάλουν τα αντικείμενα, πρόσθεσε, θα το έκαναν από μπροστά, όχι από το πλάι.
«Δεν θα περνούσατε από την περιοχή των πνευμόνων για να τα βγάλετε αυτά».
Δεν είναι ακόμη σαφές γιατί οι Κινέζοι γιατροί αφαίρεσαν μόνο τμήματα των οργάνων του Τσενγκ κατά την πρώτη επέμβαση και τον άφησαν να ζήσει. Αυτό που συμβαίνει συνήθως στην Κίνα, είναι ότι η αφαίρεση οργάνων είναι και η μορφή εκτέλεσης, γι’ αυτό και δεν υπήρξε ποτέ πριν κάποιος επιζών που να μαρτυρήσει.
Ο Τρέι πρότεινε ότι το νοσοκομείο μπορεί να έκανε πειράματα ή να εκπαίδευε τους γιατρούς στον τομέα αυτό. Μπορεί να εξερευνούσαν μια διαφορετική τεχνική χειρουργικής επέμβασης ή να έκαναν έρευνα για τους ιστούς οργάνων.
Η Γουέντι Ρότζερς, καθηγήτρια κλινικής ηθικής και πρόεδρος της συμβουλευτικής επιτροπής του Διεθνούς Συνασπισμού για τον τερματισμό της κατάχρησης μεταμοσχεύσεων στην Κίνα (End Transplant Abuse in China-ETAC), έχει δηλώσει στο παρελθόν ότι η μερική αφαίρεση ήπατος μπορεί να πραγματοποιηθεί όταν ο λήπτης είναι παιδί.
Ο Μάτας δήλωσε στην εκπομπή «American Thought Leaders» του EpochTV ότι όλα αυτά είναι πιθανά, αλλά τελικά «εναπόκειται πραγματικά στην κινεζική κυβέρνηση ή στο νοσοκομείο να εξηγήσουν τι έκαναν».
Ο Τρέι, σημειώνοντας τη χρονική στιγμή, αναρωτήθηκε αν οι κινεζικές αρχές μπορεί να πήραν είδηση την προσπάθεια των πληροφοριοδοτών να δημοσιοποιήσουν το έγκλημα και «να ήθελαν να κλείσουν τις εκκρεμότητες» φέρνοντας τον Τσενγκ πίσω στο νοσοκομείο για να τον σκοτώσουν.
Τι συμβαίνει τώρα;
Σήμερα, ο Τσενγκ περπατάει και μιλάει κανονικά, αλλά λέει ότι δεν ήταν ποτέ ο ίδιος μετά τη δοκιμασία του στο νοσοκομείο.
«Η ουλή 35 εκατοστών στο αριστερό μου θώρακα πάλλεται με κάθε χτύπο του σφυγμού μου», δήλωσε σε εκδήλωση Τύπου στις 3 Σεπτεμβρίου, προσθέτοντας ότι δυσκολεύεται να αναπνεύσει τη νύχτα.
Προέτρεψε τη διεθνή κοινότητα να πιέσει το Πεκίνο να ανοίξει τις φυλακές και τα νοσοκομεία για ανεξάρτητη έρευνα από τον έξω κόσμο.
Οι διοργανωτές της εκδήλωσης κοινοποίησαν ένα υποστηρικτικό μήνυμα του βουλευτή Γκας Μπιλιράκη (R-Fla.), ο οποίος δήλωσε ότι η «αποτρόπαια πρακτική» της εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνων έχει εδώ και καιρό «σκουπιστεί κάτω από το χαλί» και αξίζει πιο δυναμικές ενέργειες από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Κανένας άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να εκφοβίζεται, να εξαναγκάζεται από την πατρογονική του πατρίδα, να φυλακίζεται ή να δολοφονείται εξαιτίας των πεποιθήσεών του», ανέφερε στη δήλωσή του.
Ο Μάτας εκτιμά ότι το ΚΚΚ θα μπορούσε να κερδίζει έως και 9 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως από το εμπόριο οργάνων.
Για τον πρώην βουλευτή Φρανκ Γουλφ, ο οποίος υπηρέτησε 34 χρόνια στο Κογκρέσο και δύο θητείες στην Επιτροπή των ΗΠΑ για τη Διεθνή Θρησκευτική Ελευθερία (που λήγει τον Μάιο), το θέμα είναι αρκετά τρομακτικό, ανεξάρτητα από την κλίμακα.
Ο Φρανκ Γουλφ, επίτροπος της Επιτροπής των ΗΠΑ για τη Διεθνή Θρησκευτική Ελευθερία (U.S. Commission on International Religious Freedom-USCIRF) και πρώην βουλευτής της Βιρτζίνια, μιλάει κατά τη διάρκεια ολονυκτίας υπό το φως των κεριών για τα θύματα της σφαγής στην πλατεία Τιενανμέν το 1989 στην Ουάσινγκτον στις 2 Ιουνίου 2023. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
«Αν ένα άτομο το περάσει αυτό – μπορείτε να φανταστείτε να αφαιρείται από τον αδελφό σας ή τη μητέρα σας ή τον πατέρα σας […] η καρδιά, ο κερατοειδής χιτώνας ή το νεφρό; Είναι μια μεγάλη επιχείρηση και πρέπει να σταματήσει», δήλωσε στους Epoch Times.
Ακούγοντας τι συνέβη στον Τσενγκ είναι «αηδιαστικό», λέει η Σέι. «Πέρασε από την κόλαση και γύρισε πίσω», είπε. Πρόσθεσε ότι ο Τσενγκ ήταν «τυχερός που γλίτωσε τη ζωή του», διότι ένας άγνωστος αριθμός άλλων ανθρώπων δεν το έχει καταφέρει.
Τόσο η Σέι όσο και ο Ντέστρο θεωρούν ενθαρρυντικό να βλέπουν μέλη του Κογκρέσου να λαμβάνουν μέτρα για τον περιορισμό του φαινομένου. Η Βουλή των Αντιπροσώπων, τον Ιούνιο, ψήφισε την Πράξη Προστασίας του Φάλουν Γκονγκ για να ζητήσει τον τερματισμό της δίωξης του Φάλουν Γκονγκ και να επιβάλει κυρώσεις σε όσους είναι συνένοχοι στην εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων. Με λίγες ημέρες να απομένουν για τη νομοθετική περίοδο του Κογκρέσου, ο Ντέστρο ελπίζει ότι η Γερουσία μπορεί να σπεύσει για να το περάσει και αυτή.
«Ας έχουμε λίγο ηθικό θάρρος εδώ και ας σηκώσουμε το ανάστημά μας», δήλωσε ο Ντέστρο.
ΓΙΟΧΑΝΕΣΜΠΟΥΡΓΚ-Ο ηγέτης της Κίνας Σι Τζινπίνγκ ανέβασε τους τόνους στις προσπάθειές του να στρατολογήσει τον Παγκόσμιο Νότο στην αντιδυτική «Νέα Τάξη Πραγμάτων» του.
Ο Σι υπόσχεται σχεδόν 51 δισεκατομμύρια δολάρια σε χρηματοδότηση στις αφρικανικές χώρες για τα επόμενα τρία χρόνια και δεσμεύεται να τις θέσει στην πρώτη γραμμή μιας παγκόσμιας «επανάστασης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας».
Η κυβέρνησή του χρησιμοποίησε την περασμένη εβδομάδα το Φόρουμ για τη Συνεργασία Κίνας-Αφρικής (Forum on China-Africa Cooperation-FOCAC) στο Πεκίνο, στο οποίο συμμετείχαν 50 Αφρικανοί ηγέτες και το οποίο το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών χαρακτήρισε «το μεγαλύτερο διπλωματικό γεγονός που έχει φιλοξενήσει η Κίνα τα τελευταία χρόνια», για να ενισχύσει τους εμπορικούς και στρατιωτικούς δεσμούς με τις αφρικανικές χώρες.
Ο Κινέζος ηγέτης υποσχέθηκε επίσης να βοηθήσει στη «δημιουργία τουλάχιστον 1 εκατομμυρίου θέσεων εργασίας για την Αφρική» και 141 εκατομμύρια δολάρια σε επιχορηγήσεις για στρατιωτική βοήθεια, λέγοντας ότι το Πεκίνο θα «παράσχει εκπαίδευση σε 6.000 στρατιωτικούς και 1.000 αστυνομικούς και στελέχη της αστυνομίας από την Αφρική».
Αλλά, ανάμεσα σε όλες τις υποσχέσεις και τις υποσχέσεις, στις ιδιωτικές συναντήσεις του Σι με αρκετούς Αφρικανούς ηγέτες, τόνισε τη σημασία της συμμαχίας της Αφρικής με την Κίνα ενάντια στη «δυτική ηγεμονία».
Σε μια κοινή δήλωση, ο Σι και οι Αφρικανοί ηγέτες, συμπεριλαμβανομένου του Σίριλ Ραμαφόσα, προέδρου της μεγαλύτερης οικονομίας της ηπείρου, της Νότιας Αφρικής, συμφώνησαν να «συνεργαστούν για την οικοδόμηση ενός ισότιμου και εύρυθμου πολυπολικού κόσμου και μιας καθολικά επωφελούς και χωρίς αποκλεισμούς οικονομικής παγκοσμιοποίησης».
Ο Μίχαελ Σουμάν, ανώτερος συνεργάτης του Παγκόσμιου Κόμβου Κίνας του Ατλαντικού Συμβουλίου, δήλωσε στους Epoch Times ότι αυτό είναι «διπλωματικός κώδικας για να πούμε ότι ο κόσμος είναι άνισος και άτακτος λόγω της δυτικής κυριαρχίας και ότι είναι καιρός για εναλλακτικές λύσεις υπό την ηγεσία της Κίνας».
Χρησιμοποιώντας το παγκόσμιο αναπτυξιακό πρόγραμμά της, την Πρωτοβουλία Ζώνης και Δρόμου (Belt and Road Initiative-BRI), η Κίνα έχει κατακλύσει την Αφρική για περισσότερο από μια δεκαετία με έργα υποδομής πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, τα οποία έχουν επίσης αφήσει πολλά έθνη υπερχρεωμένα στο Πεκίνο.
Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, η Κίνα έχει δανείσει 182 δισεκατομμύρια δολάρια σε 49 αφρικανικές κυβερνήσεις από το 2000.
Αλλά η οικονομία της Κίνας έχει επιβραδυνθεί τα τελευταία χρόνια, με το Πεκίνο να μειώνει τη χρηματοδότηση των μεγαλεπήβολων έργων, ενώ ταυτόχρονα απαιτεί την αποπληρωμή των δανείων που συχνά έχουν ως αποτέλεσμα οι αφρικανικές χώρες να περικόπτουν δαπάνες για ζωτικές δημόσιες υπηρεσίες όπως η υγειονομική περίθαλψη.
Μόνο η Κένυα, η μεγαλύτερη οικονομία της Ανατολικής Αφρικής, χρωστάει στην Κίνα 8 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ο Λι Χανγκγουέι, ανώτερος ερευνητής στο Γερμανικό Ινστιτούτο Ανάπτυξης και Βιωσιμότητας, δήλωσε στους Epoch Times ότι η Κίνα έχει γίνει «πολύ επιφυλακτική» στην κριτική για τις δραστηριότητές της στην Αφρική.
«Εδώ και πολλά χρόνια ακούμε για τη λεγόμενη «παγίδα χρέους» που υποτίθεται ότι στήνει η Κίνα για τις αναπτυσσόμενες χώρες, και έχουμε ακούσει πώς η Κίνα εξορύσσει αφρικανικά ορυκτά και πολύτιμα μέταλλα και τα παίρνει πίσω στην πατρίδα της για δικό της όφελος, με πολύ μικρή προστιθέμενη αξία στην Αφρική», είπε.
«Στην FOCAC τα σημάδια ήταν σαφή ότι η Κίνα θέλει να απομακρυνθεί από αυτό. Στο μέλλον είναι πιθανό να χρηματοδοτήσει πολλά μικρότερα έργα, όπως ο εξωραϊσμός των αφρικανικών πόλεων, η ενίσχυση της γεωργίας και η μείωση της φτώχειας.
Εμπορευματοκιβώτια ναυτιλίας κάθονται δίπλα στις σιδηροδρομικές γραμμές που καταλήγουν στο λιμάνι της Μομπάσα στην Κένυα, την 1η Σεπτεμβρίου 2018. (Luis Tato/Bloomberg μέσω Getty Images)
«Θα εξακολουθήσει να δίνει στην Αφρική πολλά χρήματα, αλλά τα χρήματα θα διανεμηθούν πολύ.»
Τα τελευταία 20 χρόνια, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, η Κίνα έχει γίνει ο μεγαλύτερος διμερής εμπορικός εταίρος της υποσαχάριας Αφρικής.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ανέφερε ότι περίπου το 20% των εξαγωγών της περιοχής πηγαίνει πλέον στην Κίνα και περίπου το 16% των εισαγωγών της Αφρικής προέρχεται από την Κίνα, με συνολικό όγκο εμπορίου ρεκόρ 282 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2023.
Τα μέταλλα, τα ορυκτά προϊόντα και τα καύσιμα αντιπροσωπεύουν περίπου τα τρία πέμπτα των εξαγωγών της Αφρικής προς την Κίνα, ενώ εισάγει κυρίως κινεζικά βιομηχανικά προϊόντα, ηλεκτρονικά είδη και μηχανήματα.
«Ο Σι και πριν από αυτόν, ο Χου Τζίνταο, ήταν οι πρώτοι παγκόσμιοι ηγέτες που αναγνώρισαν πόσο σημαντικά θα είναι τα ορυκτά, τα μέταλλα και τα καύσιμα της Αφρικής στο μέλλον», δήλωσε ο Κόμπους βαν Στάντεν, επικεφαλής του China-Africa Project στο Πανεπιστήμιο Wits της Νότιας Αφρικής.
Τα ορυκτά σπάνιων γαιών, όπως το κοβάλτιο και το λίθιο, είναι ζωτικής σημασίας για την κατασκευή σύγχρονων τεχνολογιών, όπως υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα και εξαρτήματα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως μπαταρίες για ηλεκτρικά οχήματα και ανεμογεννήτριες.
Η υποσαχάρια Αφρική κατέχει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση αυτών των ορυκτών και μετάλλων, με την Κίνα να κυριαρχεί ήδη στην επεξεργασία και τον εφοδιασμό της περιοχής.
«Ο Σι ήταν επίσης πολύ έξυπνος στην εκμετάλλευση της γεωπολιτικής απογοήτευσης των αφρικανικών χωρών, οι οποίες αισθάνονται αποκλεισμένες από την πραγματική λήψη αποφάσεων σε διεθνή φόρουμ όπως τα Ηνωμένα Έθνη και αδικούνται οικονομικά από το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα», δήλωσε ο Βαν Στάντεν στους Epoch Times.
«Ο Σι προσφέρει στον Παγκόσμιο Νότο μια ευκαιρία να ακολουθήσει έναν άλλο δρόμο και να ξεφύγει από τη λεγόμενη δυτική ηγεμονία, συμμετέχοντας σε ένα είδος αντιδυτικής εξέγερσης για να ασκήσει μεγαλύτερη επιρροή στις παγκόσμιες υποθέσεις», πρόσθεσε.
«Αν συμβεί αυτό, η Κίνα ενισχύεται επίσης οικονομικά και πολιτικά, φυσικά».
Μια γέφυρα στην προκυμαία φορτώνει φορτίο για το κινεζοαφρικανικό πλοίο Shengli Grace στο λιμάνι Γιαντάι, στην επαρχία Σαντόνγκ της Ανατολικής Κίνας, στις 21 Δεκεμβρίου 2021. (Tang Ke/Costfoto/Future Publishing μέσω Getty Images)
Τα τελευταία δύο χρόνια, η προσέγγιση του Σι στον αναπτυσσόμενο κόσμο έχει υποστεί σημαντική αλλαγή, δήλωσε ο Έρικ Ολάντερ, διευθυντής του China-Global South Project (Πρόγραμμα Κίνα-Παγκόσμιος Νότος), ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που εδρεύει στη Νέα Υόρκη και διερευνά την εμπλοκή της Κίνας με την Αφρική.
«Ο Σι, και φυσικά το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας στο σύνολό του, είναι προσηλωμένοι στον γεωπολιτικό ανταγωνισμό με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους και εταίρους τους», δήλωσε στους Epoch Times.
Αυτή η μετατόπιση, δήλωσε ο Ολάντερ, θα έχει σημαντικές συνέπειες για τις σχέσεις του Πεκίνου με την Αφρική και τον Παγκόσμιο Νότο στο σύνολό του.
Ο Σουμάν δήλωσε ότι ο αντιαμερικανισμός που χαρακτηρίζει πλέον την εξωτερική πολιτική του Σι κινδυνεύει να υπονομεύσει τις αναπτυξιακές του προσπάθειες στην Αφρική.
Και πρόσθεσε: «Ο Σι θέλει να υπονομεύσει τη διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, δημιουργώντας μια εναλλακτική τάξη υπό κινεζική ηγεσία, βασισμένη σε ανελεύθερες πολιτικές αρχές, η οποία μπορεί να μειώσει την επιρροή των ΗΠΑ και να διαμορφώσει την παγκόσμια διακυβέρνηση μέσω διεθνών θεσμών και φόρουμ».
Ρήξεις με το Πεκίνο
Ο Βαν Στάντεν δήλωσε ότι ενώ όλοι οι Αφρικανοί ηγέτες ήταν «όλο χαμόγελα» στη συνάντηση της FOCAC αυτή την εβδομάδα, εμφανίζονται ρήγματα με το Πεκίνο σε όλη την ήπειρο.
«Μεγάλες οικονομικές δυνάμεις όπως η Νότια Αφρική, η Νιγηρία και η Κένυα έχουν καταστήσει σαφές ότι θέλουν δεσμούς με τη Δύση και με την Κίνα και ότι δεν είναι πρόθυμες να έχουν αποκλειστικές σχέσεις», δήλωσε ο Βαν Στάντεν.
Πριν από τη σύνοδο κορυφής, η Αγκόλα, ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς πετρελαίου της Αφρικής, ανέφερε ότι θα προτιμούσε περισσότερες εμπορικές συναλλαγές με την Ευρώπη, μια περιοχή που της παρείχε πρόσφατα περισσότερη χρηματοδότηση για την ανάπτυξη και τη διαφοροποίηση της οικονομίας της, παρά με την Κίνα.
Ο Σουμάν δήλωσε ότι τα κίνητρα για την πολιτική του Σι προς τον Παγκόσμιο Νότο είναι η προστασία της ασφάλειας της Κίνας και η προώθηση των κινεζικών παγκόσμιων συμφερόντων σε ένα περιβάλλον αυξημένου ανταγωνισμού με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πρόσθεσε ότι η ατζέντα του Πεκίνου να στρατολογήσει ηγέτες του Παγκόσμιου Νότου σε ένα «ευρύ αντιαμερικανικό κίνημα» είναι πιο εμφανής στην επιρροή του Σι στην ομάδα των αναπτυσσόμενων χωρών BRICS.
Τα αρχικά μέλη του μπλοκ είναι η Βραζιλία, η Ρωσία, η Ινδία, η Κίνα και η Νότια Αφρική.
Το 2023, ο Σι πίεσε με επιτυχία για τη διεύρυνση των μελών της ομάδας.
Το μπλοκ ενέκρινε τη συμπερίληψη της Αργεντινής, της Αιγύπτου, της Αιθιοπίας, του Ιράν, της Σαουδικής Αραβίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.
«Αυτό που έχουν κοινό οι χώρες αυτές είναι ότι η Κίνα έχει οικονομική ή διπλωματική επιρροή πάνω τους ή θέλει να τις δελεάσει σε στενότερες συνεργασίες», δήλωσε ο Σουμάν.
«Η Αίγυπτος και η Αιθιοπία έχουν στενούς πολιτικούς δεσμούς με την Κίνα και είναι υπερχρεωμένες σε μεγάλο βαθμό στους κινέζους δανειστές. Το Πεκίνο μάλιστα βοηθά την Αίγυπτο να χτίσει μια εντελώς νέα πρωτεύουσα».
Όπως και η Ρωσία, δήλωσε ο Σουμάν, το Ιράν τελεί υπό δυτικές κυρώσεις και ως εκ τούτου εξαρτάται από την κινεζική διπλωματική και οικονομική υποστήριξη.
Την εποχή της επέκτασης των BRICS, η Αργεντινή απέφευγε τη χρεοκοπία των δανείων από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο χρησιμοποιώντας κεφάλαια από την κεντρική τράπεζα της Κίνας.
Ο Σουμάν δήλωσε ότι το Πεκίνο επιθυμεί τους Σαουδάραβες και τους Εμιρατινούς ως εταίρους στη Μέση Ανατολή.
«Ο Σι πιθανότατα σκοπεύει να τους υποστηρίξει τους στόχους και τα συμφέροντα της κινεζικής εξωτερικής πολιτικής, όχι μόνο στο πλαίσιο των BRICS, αλλά και σε άλλα φόρουμ και πρωτοβουλίες», σχολίασε.
Η επέκταση των BRICS και οι προσπάθειες της Κίνας στη σύνοδο κορυφής της FOCAC αυτή την εβδομάδα, δήλωσε ο Σουμάν, αποσκοπούν στη δημιουργία ενός πολυεθνικού κινήματος που «ενδεχομένως θα υποστηρίξει την αντιαμερικανική ατζέντα του Σι και θα τον βοηθήσει να μετατρέψει αυτή την ομάδα και άλλες σε εναλλακτικές λύσεις για την G7 και άλλα διεθνή φόρουμ που επηρεάζονται από τις ΗΠΑ».
Ενόψει της FOCAC, ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών Γουάνγκ Γι προέτρεψε τα αναπτυσσόμενα έθνη να αντιταχθούν στην «πολιτικοποίηση και την ασφαλειοποίηση των οικονομικών ζητημάτων και στην αύξηση των μονομερών κυρώσεων και των τεχνολογικών φραγμών».
«Αυτό που λέει ο Γουάνγκ εδώ είναι ότι τα αναπτυσσόμενα έθνη πρέπει να αντιταχθούν στις αμερικανικές πολιτικές που το Πεκίνο αντιτίθεται», δήλωσε ο Βαν Στάντεν.
Ο Σουμάν δήλωσε ότι όσο περισσότερο «ο αντιαμερικανισμός του Σι καθοδηγεί τις πολιτικές του, τόσο περισσότερο οι σχέσεις του Πεκίνου με τον αναπτυσσόμενο κόσμο θα μπορούσαν να τεθούν υπό πίεση».
«Το Πεκίνο πιέζει εγγενώς και ανοιχτά τις κυβερνήσεις του Παγκόσμιου Νότου να πάρουν θέση εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών».
Αναφέρθηκε στην προσδοκία του Πεκίνου ότι οι Αφρικανοί ηγέτες θα εγκρίνουν δημοσίως την Παγκόσμια Πρωτοβουλία Ασφάλειας του Σι, οι αρχές της οποίας είναι αντίθετες με τα ιδανικά και τις πρακτικές των διεθνών υποθέσεων που προτιμούν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους.
Αντίθετα αποτελέσματα
Ο καθηγητής Ουίλιαμ Γκουμέντε, επικεφαλής της Σχολής Διακυβέρνησης του Πανεπιστημίου Wits του Γιοχάνεσμπουργκ, δήλωσε στους Epoch Times ότι οι προσπάθειες της Κίνας να αναγκάσει τις αφρικανικές πολιτικές ελίτ να συνταχθούν μαζί της έναντι της Δύσης, και ιδίως των Ηνωμένων Πολιτειών, «θα μπορούσαν να γυρίσουν σε κάποιο βαθμό μπούμερανγκ».
«Οι αφρικανικές χώρες δεν είναι αποξενωμένες από τη Δύση, όπως η Ρωσία και το Ιράν. Μεγάλο μέρος της Αφρικής επωφελείται πάρα πολύ από τους δεσμούς με την Αμερική και την Ευρώπη. Δεν θα πρέπει να αναμένεται ότι θα διακινδυνεύσουν να αποδυναμώσουν αυτούς τους δεσμούς», δήλωσε.
Ο Γκουμέντε πρόσθεσε ότι πίσω από όλα τα « χτυπήματα στην πλάτη και η καλοσύνη» στο FOCAC, οι Αφρικανοί ηγέτες «δεν τους αρέσει να χρησιμοποιούνται ως εργαλεία στον γεωπολιτικό πόλεμο της Κίνας με την Αμερική».
Είπε ότι αυτό αποτελεί μια ευκαιρία για την Ουάσινγκτον να «έρθει πιο κοντά στην Αφρική, ακριβώς τη στιγμή που η Κίνα προσπαθεί να μπει σφήνα» μεταξύ της Αφρικής και των Ηνωμένων Πολιτειών.
«Ο Τζο Μπάιντεν ήταν ξεκάθαρος ότι θέλει η Αφρική να έχει πιο δυνατή φωνή στις παγκόσμιες υποθέσεις, δίνοντας για παράδειγμα σε μια αφρικανική χώρα μόνιμη έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας (των Ηνωμένων Εθνών)», δήλωσε ο Γκουμέντε.
Η Αφρική είναι η μόνη περιοχή χωρίς μόνιμη έδρα, παρά το γεγονός ότι αντιπροσωπεύει 54 από τα 193 μέλη του ΟΗΕ και σχεδόν το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Ο Σουμάν δήλωσε: «Το να δώσουμε στην Αφρική περισσότερη δύναμη στη διακυβέρνηση της τρέχουσας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων θα μπορούσε να συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στην αντιμετώπιση μιας Κίνας που έχει γίνει πιο πρόθυμη να την επιστρατεύσει σε μια εκστρατεία εναντίον αυτής της τάξης πραγμάτων».
Η τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης (ΤΝ) αναπτύσσεται με ταχείς ρυθμούς και έχει τη δυνατότητα να αλλάξει την αγορά εργασίας, σύμφωνα με έρευνα της Στατιστικής Υπηρεσίας του Καναδά. Ενώ ορισμένες θέσεις εργασίας μπορούν να επωφεληθούν από την τεχνολογία, άλλες μπορεί να αντικατασταθούν από αυτήν.
Η έκθεση με τίτλο «Experimental Estimates of Potential Artificial Intelligence Occupational Exposure in Canada» (Πειραματικές εκτιμήσεις της δυνητικής επαγγελματικής έκθεσης στην τεχνητή νοημοσύνη στον Καναδά) εξέτασε τι είδους θέσεις εργασίας θα μπορούσαν να αντικατασταθούν από την τεχνολογία ΤΝ και ποιες είναι λιγότερο πιθανό να υποκύψουν στις τεχνολογικές αλλαγές.
Η StatCan δήλωσε ότι η έκθεση εκτιμά τον κίνδυνο για διάφορες ομάδες Καναδών εργαζομένων με βάση τα καθήκοντα των θέσεων εργασίας που έχουν.
Οι εργαζόμενοι χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: εκείνες των οποίων οι εργασίες θα μπορούσαν να γίνουν παράλληλα με την ΤΝ, εκείνες των οποίων οι εργασίες θα μπορούσαν να αντικατασταθούν από την ΤΝ και εκείνες των οποίων οι εργασίες δεν είναι πιθανό να αντικατασταθούν από την τεχνολογία.
Η έκθεση χρησιμοποίησε στοιχεία απογραφής από το 2021 για να αναλύσει τον κίνδυνο για τους Καναδούς εργαζόμενους και διαπίστωσε ότι το 29% των θέσεων εργασίας ή 3,9 εκατομμύρια εργαζόμενοι ανήκαν στην πρώτη ομάδα και κατείχαν θέσεις εργασίας που ήταν συμπληρωματικές με την ΤΝ. Το 40 τοις εκατό των θέσεων εργασίας, δηλαδή 5,4 εκατομμύρια εργαζόμενοι, δεν κινδύνευαν από την ανάληψη από την ΤΝ και το 31 τοις εκατό των θέσεων εργασίας, δηλαδή 4,2 εκατομμύρια εργαζόμενοι, θα μπορούσαν να αντικατασταθούν, σύμφωνα με τους συντάκτες.
«Οι πειραματικές εκτιμήσεις που παρουσιάζονται στην παρούσα μελέτη βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στην τεχνολογική δυνατότητα αυτοματοποίησης των εργασιακών καθηκόντων», έγραψαν οι συγγραφείς. «Οι εργοδότες ενδέχεται να μην αντικαταστήσουν αμέσως την ανθρώπινη εργασία με ΤΝ, ακόμη και αν είναι τεχνολογικά εφικτό να το κάνουν, λόγω οικονομικών, νομικών και θεσμικών περιορισμών.»
Η StatCan σημείωσε επίσης ότι ορισμένοι οικονομολόγοι έχουν πει ότι οι κίνδυνοι και τα οφέλη της ΤΝ θα μπορούσαν να είναι μεγαλοποιημένα, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης της παραγωγικότητας.
Ένας πρόσθετος παράγοντας είναι ότι οι εργαζόμενοι των οποίων η εργασία επηρεάζεται από την ΤΝ θα μπορούσαν να μεταβούν σε άλλες θέσεις εργασίας, εκτοπίζοντας εργαζόμενους από αυτούς τους κλάδους, σύμφωνα με την έκθεση.
Το μεγαλύτερο μέρος της βιβλιογραφίας για τα οικονομικά της εργασίας αναφέρει ότι οι λιγότερο μορφωμένοι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο, καθώς συχνά βρίσκονται σε θέσεις εργασίας που εκτελούν καθήκοντα ρουτίνας και χειρωνακτικές εργασίες που μπορεί να κάνει η ΤΝ, δήλωσε η StatCan. Ωστόσο, η έκθεση σημειώνει ότι ένα «ευρύτερο τμήμα» του εργατικού δυναμικού θα μπορούσε να επηρεαστεί από την ανάληψη της ΤΝ, καθώς η τεχνολογία μπορεί να εκτελεί μη συνηθισμένα και γνωστικά καθήκοντα.
Θέσεις εργασίας σε κίνδυνο
Οι συντάκτες εξέτασαν ορισμένες από τις θέσεις εργασίας που εντάσσονται σε κάθε κατηγορία. Οι εργασίες που είναι πιο συνηθισμένες και επαναλαμβανόμενες είναι πιο πιθανό να αντικατασταθούν από την ΤΝ. Περιλαμβάνει θέσεις εργασίας όπως:
Καταχώρηση δεδομένων
Τεχνικοί δικτύων υπολογιστών
Προγραμματιστές ηλεκτρονικών υπολογιστών
Προγραμματιστές διαδραστικών μέσων
Οικονομολόγοι
Διοικητικές θέσεις εργασίας σε τομείς όπως τα οικονομικά, οι ασφάλειες και οι επιχειρήσεις
Ρόλοι υποστήριξης γραφείου
Εκπρόσωποι πωλήσεων
Εξυπηρέτηση πελατών
Εργαζόμενοι σε συστήματα υπολογιστών και πληροφοριών
«Σε σύγκριση με τους εργαζόμενους σε άλλους κλάδους, η έκθεση στον μετασχηματισμό της εργασίας που σχετίζεται με την ΤΝ είναι υψηλότερη για τους εργαζόμενους στις επαγγελματικές, επιστημονικές και τεχνικές υπηρεσίες, στα χρηματοπιστωτικά και ασφαλιστικά ιδρύματα, στις βιομηχανίες πληροφοριών και πολιτισμού, στις εκπαιδευτικές υπηρεσίες και στην υγειονομική περίθαλψη και κοινωνική βοήθεια», αναφέρει η έκθεση.
Θέσεις εργασίας ανθεκτικές στην ΤΝ
Οι θέσεις εργασίας που απαιτούν χειρωνακτική εργασία είναι λιγότερο πιθανό να αντικατασταθούν από την ΤΝ. Οι θέσεις αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν:
Ξυλουργοί
Υδραυλικοί
Πυροσβέστες
Σερβιτόροι
Εργάτες στη μεταποίηση, την παραγωγή ή τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας
Υποστηρικτικές θέσεις εργασίας στις πωλήσεις ή στις υπηρεσίες
Εμπορικοί υπάλληλοι
Εργάτες οικοδομών
Θέσεις εργασίας που υποστηρίζουν τις υπηρεσίες υγείας
Ο εφιάλτης της ξεκίνησε με μια φαινομενικά απλή πράξη: την ανάρτηση ενός διαδικτυακού μηνύματος που μνημόνευε ευγενικά τους θανάτους των φοιτητών στη σφαγή της πλατείας Τιενανμέν το 1989.
Στο διεθνές αεροδρόμιο Ταογιουάν της Ταϊβάν, ο αέρας ήταν τεταμένος καθώς μια Κινέζα συγγραφέας, ο σύζυγός της και ο 5χρονος γιος τους στριμώχνονταν, σφίγγοντας ο ένας τον άλλον σαν να μπορούσε να καταρρεύσει ο κόσμος γύρω τους ανά πάσα στιγμή. Τα μάτια τους, κούφια από την εξάντληση, έτρεχαν ανήσυχα στον κατάμεστο τερματικό σταθμό, ανιχνεύοντας για οποιοδήποτε σημάδι κινδύνου.
Αυτή δεν ήταν απλώς μια τουριστική επίσκεψη- ήταν μια απελπισμένη φυγή από έναν εφιάλτη που τους καταδίωκε από τότε που έφυγαν από την Κίνα στις 22 Ιουλίου. Η Ταϊβάν ήταν η τρίτη προσπάθειά τους, αφού απέτυχαν να εξασφαλίσουν προστασία στην Ταϊλάνδη και τη Σιγκαπούρη.
«Το μόνο που θέλουμε είναι μια κανονική ζωή χωρίς φόβο και όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα γίνονται σεβαστά», εκμυστηρεύτηκε η Ντενγκ Λίτινγκ, με τη φωνή της μόλις που ξεπερνούσε τον ψίθυρο, στους Epoch Times από μια άγνωστη τοποθεσία στη Νοτιοανατολική Ασία στις 22 Αυγούστου.
Για την Ντενγκ Λίτινγκ, γνωστή με το ψευδώνυμο Μο Λου, αυτός ο αγώνας για την ελευθερία είναι μια μάχη για τη σωματική της ασφάλεια και για τη διατήρηση της δημιουργικής της ελευθερίας. Ως Κινέζα συγγραφέας που τόλμησε να μιλήσει ενάντια στις θηριωδίες που διαπράττει το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ), η ίδια η ύπαρξή της είχε γίνει στόχος.
Τώρα, έχει βρεθεί να παλεύει για να κρατήσει την οικογένειά της ασφαλή και αντιμετωπίζει την πρόκληση να παραμείνει αυτή που είναι – με τη σπίθα της δημιουργικότητας και της αλήθειας που είχε καθορίσει τη ζωή της.
Ο εφιάλτης της ξεκίνησε με μια φαινομενικά απλή πράξη: δημοσίευσε ένα μήνυμα στο διαδίκτυο σχετικά με την «προσφορά ενός μπουκέτου λευκών λουλουδιών στην πλατεία» μια ημέρα πριν από την 35η επέτειο της σφαγής της πλατείας Τιενανμέν το 1989, μια βίαιη κυβερνητική καταστολή κατά των φιλοδημοκρατικών φοιτητών στις 4 Ιουνίου, που είχε ως αποτέλεσμα χιλιάδες, αν όχι δεκάδες χιλιάδες, νεκρούς.
Η ανεπαίσθητη νύξη για ένα μνημόσυνο προκάλεσε την πλήρη οργή των κινεζικών αρχών. Στις 4 Ιουνίου, μόλις λίγες ημέρες αφότου πήρε τον γιο της για να ταξιδέψει για τις διακοπές της Ημέρας του Παιδιού, η ζωή της Ντενγκ ανατράπηκε όταν η αστυνομία την εντόπισε σε ένα ξενοδοχείο στο Τσονγκτσίνγκ, μια νοτιοδυτική πόλη που διοικείται άμεσα από το κεντρικό καθεστώς του ΚΚΚ.
«Νόμιζες ότι δεν θα μπορούσαμε να σε βρούμε; Μόλις μπήκες σε αυτό το ξενοδοχείο, τα στοιχεία της ταυτότητάς σου φορτώθηκαν», είπαν οι αστυνομικοί καθώς την έσυραν σε ένα κοντινό αστυνομικό τμήμα, με τον τρομοκρατημένο γιο της να της σφίγγει το χέρι, θυμάται η ίδια.
Η ανάκριση ήταν βάναυση, μια υπολογισμένη προσπάθεια να σπάσει το πνεύμα της, λέει. «Με απείλησαν, με έσπρωχναν και μου τραβούσαν τα ρούχα, ενώ ο γιος μου παρακολουθούσε», θυμάται η Ντενγκ, με τη φωνή της να τρέμει καθώς ξαναζούσε το τραύμα.
«Κάθε φορά που δεν τους έλεγα τις απαντήσεις που ήθελαν να ακούσουν, χτυπούσαν το τραπέζι από θυμό. Ο γιος μου ήταν τρομοκρατημένος από την κατάσταση. Ήταν σαν ο γιος μου να ήταν όμηρός τους. Απειλούσαν συνεχώς ότι κάτι κακό θα συνέβαινε αν δεν συνεργαζόμουν».
Κατά τη διάρκεια της εξαντλητικής ανάκρισης, παρά τις αδυσώπητες απειλές και απαιτήσεις τους, η Ντενγκ παρέμεινε σταθερή. Δεν παραδέχτηκε την ενοχή της. Αυτή και ο γιος της τελικά οδηγήθηκαν πίσω στο ξενοδοχείο μετά από την τρίωρη δοκιμασία.
«Ο γιος μου ήταν τόσο φοβισμένος- του είπα να κλείσει τα μάτια του και να σκεφτεί κάτι άλλο, αλλά εξακολουθούσε να φοβάται ακόμη και με κλειστά μάτια – είναι απλώς ένα παιδί, τελικά», πρόσθεσε η Ντενγκ.
Ο μεγαλύτερος φόβος της -ότι αυτή η εμπειρία θα άφηνε ένα μόνιμο σημάδι στο 5χρονο παιδί της- έγινε γρήγορα πραγματικότητα. «Ανέπτυξε έντονο φόβο για τα αυτοκίνητα της αστυνομίας. Κάθε φορά που ακούει ένα περιπολικό, μαζεύεται πίσω από φόβο, με τον λαιμό του να σφίγγεται», είπε.
Συνειδητοποιώντας ότι η παραμονή στην Κίνα δεν αποτελούσε πλέον επιλογή, η Ντενγκ και η οικογένειά της εγκατέλειψαν τη χώρα στις 22 Ιουλίου, ξεκινώντας ένα επικίνδυνο ταξίδι μέσω Ταϊλάνδης και Σιγκαπούρης πριν φτάσουν τελικά στην Ταϊβάν. Ωστόσο, η σκιά του μακρύ χεριού του ΚΚΚ ακολούθησε.
Ακόμη και στο εξωτερικό, Κινέζοι αξιωματούχοι της εθνικής ασφάλειας από την επαρχία Γκουανγκσί επικοινώνησαν με τον σύζυγο της Ντενγκ, προτρέποντάς την να παραδοθεί. Προειδοποίησαν ότι το γεγονός ότι βρισκόταν εκτός Κίνας δεν εγγυάται την ασφάλειά της και ότι αν την έπιαναν, θα αντιμετώπιζε «τουλάχιστον επτά χρόνια φυλάκιση» και «δεν θα μείνουν ούτε τα κόκαλά της». Οι Κινέζοι αστυνομικοί επικοινώνησαν επίσης με τον πατέρα της και τους πρώην συμμαθητές της, λέγοντάς της πως όλοι γνώριζαν ότι ήταν καταζητούμενη εγκληματίας.
Λόγω της έλλειψης επίσημων νόμων για τους πρόσφυγες στην Ταϊβάν, η Ντενγκ και η οικογένειά της αναγκάστηκαν να διαφύγουν και πάλι, αυτή τη φορά σε μια άγνωστη τοποθεσία στη Νοτιοανατολική Ασία.
«Από τότε που ήρθα εδώ από την Ταϊβάν, η μεγαλύτερη ανησυχία μου ήταν η πιθανότητα να απελαθώ, επειδή αυτή είναι η Νοτιοανατολική Ασία», δήλωσε η Ντενγκ, προσθέτοντας ότι δεν αισθάνεται ασφαλής στη Νοτιοανατολική Ασία λόγω της επιρροής του ΚΚΚ στην περιοχή. Είπε ότι παραμένει ευγνώμων στην Ταϊβάν που δεν τους έστειλε πίσω στην Κίνα, αναγνωρίζοντας τη δύσκολη θέση του αυτοδιοικούμενου νησιού.
«Αλλά τώρα, έπρεπε να βρούμε κάποιο ασφαλές μέρος και σε ένα εύρος τιμών που θα μπορούσαμε να αποδεχτούμε», πρόσθεσε.
«Το πρόσωπο που λυπάμαι περισσότερο είναι το παιδί μου. Το έχω σύρει παντού, διαρκώς σε κίνηση, και ξέρει ότι μας καταδιώκουν», είπε η Ντενγκ, με τη φωνή της να σπάει από τη συγκίνηση.
«Ο σύζυγός μου έχει επίσης υπομείνει πολλές κακουχίες μαζί μου. Αυτό είναι που με πονάει περισσότερο και με κάνει να αισθάνομαι χειρότερα όταν το σκέφτομαι, και εξακολουθώ να αισθάνομαι βαθιά στενοχωρημένη γι’ αυτό τώρα».
Ωστόσο, οι ιστορίες που δεν έχει πει ακόμα, οι αλήθειες που δεν έχει αποκαλύψει ακόμα -αυτές είναι που την κρατούν σε εγρήγορση, ακόμα και όταν ο κόσμος γύρω της γίνεται όλο και πιο σκοτεινός.
Η Ντενγκ με τον γιο της σε ένα ταξίδι διακοπών για την Ημέρα του Παιδιού στο Γκουιλίν, στην επαρχία Γκουανγκσί, την 1η Ιουνίου 2024. (Ευγενική προσφορά της Ντενγκ Λίτινγκ)
Προσωπική αφύπνιση και το βάρος της αλήθειας
Καθώς το ταξίδι της Ντενγκ στην εξορία συνεχίζεται, οι αλήθειες που αποκάλυψε στην Κίνα την βαραίνουν. Η αγάπη της για το διάβασμα και τη συγγραφή της άνοιξε για πρώτη φορά τα μάτια της στη σκληρή πραγματικότητα της ζωής υπό το ΚΚΚ. Τώρα, οι ίδιες αυτές αλήθειες την οδηγούν μπροστά, ακόμη και όταν οι κίνδυνοι αυξάνονται.
Για εκείνη, τα βιβλία ήταν κάτι περισσότερο από μια απλή πηγή γνώσης- ήταν μια πύλη κατανόησης του κόσμου πέρα από τις αυστηρά ελεγχόμενες αφηγήσεις που προωθούσε το ΚΚΚ. Η παράκαμψη του τείχους προστασίας του ΚΚΚ στο διαδίκτυο και η ανάγνωση απαγορευμένων βιβλίων την οδήγησαν σε μια βαθύτερη συνειδητοποίηση των φρικαλεοτήτων που διέπραξε το κινεζικό καθεστώς, από την Πολιτιστική Επανάσταση μέχρι τις πιο πρόσφατες διώξεις αντιφρονούντων και θρησκευτικών ομάδων.
Και η συγγραφή έγινε ο δίαυλος μέσω του οποίου εκφράστηκε και μοιράστηκε όσα είχε μάθει. «Πάντα προσπαθούσα να εκφράσω τις αληθινές μου σκέψεις, την κατάσταση της ψυχής μου και τη συνολική πνευματική κατάσταση της Κίνας στα γραπτά μου. Γράφω για τις σκοτεινές, τραγικές πραγματικότητες και το συντριπτικό σκοτάδι όλων αυτών».
Ο αγώνας για την ελευθερία
Το 2021, η Ντενγκ δημοσίευσε ένα μυθιστόρημα με τίτλο «A World Without Souls» (Ένας κόσμος χωρίς ψυχές).
Το μυθιστόρημα ακολουθεί ένα νεαρό κορίτσι σε έναν δυστοπικό κόσμο απογυμνωμένο από την ελευθερία και το πνεύμα. Εν μέσω προσωπικών τραγωδιών, ξεκινά μια μυστικιστική περιπέτεια με τον παιδικό της φίλο. Οι αγώνες τους για επιβίωση και η αναζήτηση λύτρωσης αντικατοπτρίζουν τη σκληρή πραγματικότητα της σύγχρονης κινεζικής κοινωνίας υπό το ΚΚΚ, προσφέροντας έναν βαθύ προβληματισμό για έναν κόσμο σε αναταραχή.
Παρά τους κινδύνους, η Ντενγκ δεν έχασε ποτέ τον στόχο της: να γίνει μια φωνή που να υπερβαίνει την εποχή της και να γράψει μυθιστορήματα που να αποτυπώνουν τη μοναδική της οπτική.
«Τώρα, σκοπεύω να συνεχίσω να σκέφτομαι πώς θα φτάσω σε ένα ασφαλέστερο μέρος», είπε η Ντενγκ, με την αποφασιστικότητά της να παραμένει ακλόνητη παρά τις αντιξοότητες. «Χωρίς τις ζωές μας, πώς μπορούμε να επιδιώξουμε την ελευθερία;»
Το βάρος της αβεβαιότητας τη βαραίνει, αλλά η Ντενγκ παραμένει ακλόνητη στη δέσμευσή της για την αλήθεια και την ελευθερία.
Διατηρώντας την πίστη
Στις πιο σκοτεινές στιγμές της, η Ντενγκ αντλεί δύναμη από τη χριστιανική της πίστη – μια πίστη που την έχει καθοδηγήσει στις πιο δύσκολες στιγμές και της έχει δώσει το κουράγιο να συνεχίσει. Το ταξίδι της προς τον χριστιανισμό ήταν σταδιακό, διαμορφωμένο από χρόνια αναζήτησης πνευματικής καθοδήγησης. Αλλά στην Κίνα, η ανοιχτή άσκηση του χριστιανισμού ενέχει σοβαρούς κινδύνους.
Η Ντενγκ μεγάλωσε με βουδιστικές διδασκαλίες. Οι παραδοσιακές κινεζικές πεποιθήσεις διαμόρφωσαν την κοσμοθεωρία της μέχρι το 2020. Τα προηγούμενα έργα της συχνά αντανακλούσαν αυτή τη βαθιά ριζωμένη πίστη στο βουδισμό.
Καθώς συνέχισε να γράφει και να εξερευνά διαφορετικές ιδέες, η οπτική της άλλαξε. Και μέχρι το 2021, είχε γίνει χριστιανή. Μετά από αυτό, η Ντενγκ είπε ότι «δεν τολμούσε να το πει στους άλλους» από φόβο μήπως τη δουν να προσεύχεται. Στη γενέτειρά της, την κομητεία Λίνγκσαν στην επαρχία Γκουανγκσί στη νότια Κίνα, μια χριστιανική εκκλησία είχε κατεδαφιστεί, πιθανότατα λόγω διώξεων. «Όταν προσπάθησα να τη βρω, είχε εξαφανιστεί», θυμήθηκε. Αν και υπήρχαν φήμες για υπόγειες εκκλησίες, είπε ότι δεν μπορούσε να έρθει σε επαφή μαζί τους.
Στην Κίνα, η χριστιανική πίστη βρίσκεται επίσης υπό τον έλεγχο του ΚΚΚ. Είπε ότι οι διαδικτυακές της αναρτήσεις που ενσωματώνουν τη χριστιανική της πίστη μπλοκαρίστηκαν. Είπε ότι έλαβε ακόμη και μήνυμα από τη διαδικτυακή αστυνομία που τη ρωτούσε αν είχε διαπιστευτήρια από μια χριστιανική εκκλησία.
«Ουσιαστικά μου έλεγαν ότι έπρεπε να γίνω μέλος της ελεγχόμενης από το κράτος εκκλησίας και να πάρω άδεια, αλλιώς δεν θα με άφηναν να κάνω αναρτήσεις», πρόσθεσε.
Παρά τις προκλήσεις, η πίστη της Ντενγκ παραμένει η άγκυρα της. «Ό,τι κάνω καθοδηγείται από τον Θεό, όπως η απόδρασή μου από το ΚΚΚ», δήλωσε. «Παρά την απομάκρυνση από την Ταϊβάν και την αντιμετώπιση πολλών δυσκολιών, εξακολουθούμε να βλέπουμε το χέρι του Θεού στη ζωή μας. Αυτό μας έχει φέρει κάποια γαλήνη στο μυαλό».
«Πιστεύαμε ότι μπορεί να περάσουμε όλη μας τη ζωή παγιδευμένοι εκεί. Αλλά μετά από προσευχή, ο Θεός μου αποκάλυψε ότι πρέπει να φύγω από την Κίνα για χάρη του παιδιού μου», πρόσθεσε.
Αυτή η αίσθηση του σκοπού κρατάει την Ντενγκ συγκεντρωμένη στο μέλλον, ακόμη και όταν περνάει τη ζωή της στην εξορία. Είναι αποφασισμένη να συνεχίσει να αγωνίζεται για μια καλύτερη ζωή για την οικογένειά της. Ελπίζει να βρει ένα ασφαλές καταφύγιο σε μια δυτική δημοκρατία, όπου θα μπορέσουν να σταματήσουν να τρέχουν.
Ξέρει ότι η ικανότητά της να γράφει και να σκέφτεται ελεύθερα θα περιορίζεται σημαντικά όσο βρίσκονται σε φυγή, αλλά η παραίτηση δεν αποτελεί επιλογή.
«Δεν μου αρέσει να ακολουθώ τάσεις ή να γράφω πράγματα που είναι ίδια με τα άλλα. Θέλω να εκφράσω την ατομικότητά μου μέσα από τα μυθιστορήματά μου, να γράψω κάτι πραγματικά μοναδικό», δήλωσε.
Μια έρευνα σε 141 χώρες διαπίστωσε ότι πάνω από το 52% των ερωτηθέντων «αναμένουν σοβαρό κίνδυνο από το πόσιμο νερό μέσα στα επόμενα δύο χρόνια», σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Nature Communications, ανέλυσε δεδομένα από περισσότερους από 148.000 ενήλικες από την παγκόσμια δημοσκόπηση κινδύνου του 2019 του Ιδρύματος Lloyd’s Register Foundation.
Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Northwestern και το UNC διαπίστωσαν ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρά το γεγονός ότι πάνω από το 97% του πληθυσμού έχει πρόσβαση σε καθαρό νερό, περίπου το 40% των ανθρώπων αναμένει να υποστεί πρόβλημα υγείας.
Το χαμηλότερο ποσοστό αναφέρθηκε στη Σιγκαπούρη (0,9 τοις εκατό) και το υψηλότερο στη Ζάμπια (54,3 τοις εκατό).
Τα ευρήματα έδειξαν ότι η πρόσβαση σε καθαρό νερό δεν έχει να κάνει με την κατασκευή περισσότερων υποδομών, «αλλά πολύ περισσότερο με τις αντιλήψεις του κοινού για την ασφάλεια και την εμπιστοσύνη», δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Τζόσουα Ν. Μίλερ, μεταδιδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας.
Αλλά η αντίληψη των ανθρώπων μπορεί να μην είναι λανθασμένη, είπε.
Αντίληψη εναντίον Πραγματικότητας
Το μεγάλο ερώτημα με το εύρημα είναι αν οι αντιλήψεις των ανθρώπων είναι αληθινές, δήλωσε ο Μίλερ.
Επισημαίνει μια πρόσφατη έκθεση που δημοσιεύθηκε στο Science από Ελβετούς ερευνητές, η οποία εκτιμά ότι 4,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό.
«Αρχικά πιστεύαμε ότι ήταν περίπου 2,2 δισεκατομμύρια, αλλά καθώς οι άνθρωποι άρχισαν να συγκεντρώνουν περισσότερα δεδομένα και να προσπαθούν να κάνουν νέες εκτιμήσεις για την ποιότητα του νερού […] τώρα έχει διπλασιαστεί […] Έτσι, αυτό μου υποδηλώνει ότι οι αντιλήψεις των ανθρώπων είναι ήδη μπροστά από το πού βρισκόμαστε στον κόσμο της ποιότητας του νερού», δήλωσε ο Μίλερ.
«Οι άνθρωποι έχουν μια καλή αίσθηση μέσω της γεύσης και της όσφρησης και των ιστορικών εμπειριών από την εμπειρία προβλήματος από το νερό, γνωρίζοντας αν είναι ασφαλές ή όχι να πίνουν νερό.»
Από την άλλη πλευρά, ο Μίλερ τόνισε ότι οι αντιλήψεις των ανθρώπων οδηγούν σε συμπεριφορές που διαμορφώνουν τις αποφάσεις και τα αποτελέσματα για την υγεία τους.
«Όταν δεν εμπιστευόμαστε το νερό της βρύσης, αγοράζουμε συσκευασμένο νερό, το οποίο είναι εξαιρετικά ακριβό και επιβαρύνει το περιβάλλον- πίνουμε σόδα ή άλλα ζαχαρούχα ποτά, τα οποία είναι σκληρά για τα δόντια και τη γραμμή της μέσης- και καταναλώνουμε πολύ επεξεργασμένα έτοιμα τρόφιμα ή πηγαίνουμε σε εστιατόρια για να αποφύγουμε το μαγείρεμα στο σπίτι, το οποίο είναι λιγότερο υγιεινό και πιο ακριβό», δήλωσε η Σέρα Λ. Γιανγκ, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, σε δελτίο Τύπου.
«Τα άτομα που αυτοαναφέρουν ότι εκτίθενται σε μη ασφαλές νερό βιώνουν μεγαλύτερο ψυχολογικό στρες […] και διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο κατάθλιψης από ό,τι εκείνα που δεν το κάνουν», έγραψαν οι συγγραφείς στη μελέτη τους.
Διαφθορά, ο μεγαλύτερος παράγοντας
Η μελέτη του Nature Communications έδειξε ότι η αντίληψη του κοινού για τη διαφθορά είναι ο ισχυρότερος παράγοντας πρόβλεψης για τους κινδύνους από το πόσιμο νερό.
Αρκετοί παράγοντες μπορούν να εξηγήσουν γιατί οι διάφορες χώρες έχουν διαφορετικά ποσοστά πρόβλεψης του κινδύνου.
Μεταξύ αυτών, η αντίληψη του κοινού για τη διαφθορά είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας, σύμφωνα με τη μελέτη, που αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 50% των διαφορών μεταξύ των χωρών.
Επιπλέον, οι χώρες που είναι διεφθαρμένες τείνουν επίσης να διαθέτουν λιγότερο καθαρό νερό και να επενδύουν λιγότερο στις κοινότητες και τις υποδομές τους, δήλωσε ο Μίλερ.
Ωστόσο, η γνώμη των ανθρώπων για την κυβέρνηση δεν μπορεί να εξηγήσει όλες τις διαφορές.
Οι συγγραφείς διαπίστωσαν επίσης ότι τα δύο τρίτα των ατόμων που αναμένουν να υποστούν πρόβλημα υγείας από το νερό τα επόμενα δύο χρόνια δήλωσαν ότι η κυβέρνησή τους έκανε «καλή δουλειά» όσον αφορά την εγγύηση ασφαλούς πόσιμου νερού.
Άλλοι σημαντικοί παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν το ποσοστό πρόβλεψης προβλήματος μιας χώρας περιλαμβάνουν ένα υψηλό ποσοστό ατόμων που έχουν υποστεί πρόβλημα υγείας από το πόσιμο νερό και ή ένα υψηλό ποσοστό θανάτων που συνδέονται με το πόσιμο νερό.
Αυξανόμενες ανησυχίες για το νερό
Σε ατομικό επίπεδο, οι γυναίκες, οι μορφωμένοι και οι άνθρωποι που ανέφεραν οικονομικές δυσκολίες είχαν την τάση να αναμένουν πρόβλημα υγείας από το πόσιμο νερό.
«Νομίζω ότι οι άνθρωποι ευαισθητοποιούνται όλο και περισσότερο για τα ζητήματα του νερού και άλλες περιβαλλοντικές απειλές», δήλωσε ο Μίλερ.
«Είναι απλά η μία έκθεση μετά την άλλη για τη δεινή κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε», δήλωσε ο Μίλερ, απαριθμώντας τις αυξημένες πλημμύρες, τις ξηρασίες, την απορροή, τη μόλυνση και τα ακραία καιρικά φαινόμενα που μολύνουν και καταστρέφουν τις υποδομές ύδρευσης.
Παρά την εκτεταμένη επεξεργασία και τον καθαρισμό του νερού για την απομάκρυνση των ρύπων, κάποια υπολείμματα παραμένουν.
Ταυτόχρονα, οι ερευνητές βρίσκουν νέες χημικές ουσίες και ουσίες στην παροχή νερού που μπορεί να εγκυμονούν κινδύνους για την υγεία, οι οποίες απαιτούν περισσότερες μελέτες και τη θέσπιση νέων κανονισμών.
«Δεν θέλω να κακολογήσω τους παρόχους υπηρεσιών κοινής ωφέλειας στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι πραγματικά δύσκολο», δήλωσε ο Μίλερ. «Κάθε φορά που επιβάλλουμε έναν νέο περιορισμό ή ένα νέο όριο στο οποίο πρέπει να επιτύχουν την ποιότητα του νερού, αυτό σημαίνει μεγαλύτερο κόστος και είτε πρέπει να ζητήσουν από τους καταναλωτές να πληρώσουν περισσότερα είτε δεν πρόκειται να ανταποκριθούν στις κατευθυντήριες γραμμές. Και νομίζω ότι αυτή είναι η συνεχής ένταση που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση με τη θέσπιση νέων κανονισμών και γι’ αυτό μερικές φορές είναι πραγματικά αργή».
Αν και η έρευνα μπορεί να βρει μολυσματικές ουσίες που είναι δυνητικά επιβλαβείς, είναι δύσκολο για την κυβέρνηση να προβεί σε νέους κανονισμούς λόγω των επιπτώσεων στο κόστος.
«Πρέπει πραγματικά να υπολογίσουμε την αξία του νερού και το πόσο είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε γι’ αυτό», δήλωσε ο Μίλερ. «Υπάρχει ένας αυξανόμενος κατάλογος μολυσματικών παραγόντων για τους οποίους ανησυχούμε δυνητικά, και υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα αποδείξεων σχετικά με το πόσο επιβλαβείς είναι και σε ποιο όριο. Νομίζω, λοιπόν, ότι απαιτείται πολύ ξεκάθαρο μήνυμα για τη δημόσια υγεία σχετικά με το τι υπάρχει στο νερό μας και αν είναι επιβλαβές ή όχι».
Τα όπλα τελευταίας τεχνολογίας που λειτουργούν με τεχνητή νοημοσύνη αναδεικνύονται σε παγκόσμιο κίνδυνο για την ασφάλεια, ιδίως στα χέρια του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ), σύμφωνα με αρκετούς εμπειρογνώμονες.
Πρόθυμο να ξεπεράσει στρατιωτικά τις Ηνωμένες Πολιτείες, το ΚΚΚ είναι απίθανο να προσέξει τα μέτρα προστασίας γύρω από τις φονικές τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης, οι οποίες είναι όλο και πιο επικίνδυνες από μόνες τους, υποστήριξαν οι εμπειρογνώμονες. Η φύση της τεχνολογίας είναι επιρρεπής στο να τροφοδοτεί κάποιες από τις χειρότερες τάσεις του καθεστώτος και της ανθρώπινης ψυχής γενικότερα, προειδοποίησαν.
«Οι επιπτώσεις είναι αρκετά δραματικές. Και μπορεί να είναι εφάμιλλες της πυρηνικής επανάστασης», δήλωσε ο Μπράντλεϊ Θέιερ (Bradley Thayer), ανώτερος συνεργάτης του Κέντρου Πολιτικής Ασφάλειας, ειδικός σε θέματα στρατηγικής αξιολόγησης της Κίνας και συνεργάτης των Epoch Times.
Ρομπότ-φονιάδες
Η ανάπτυξη αυτόνομων όπλων με τεχνητή νοημοσύνη εξελίσσεται δυστυχώς με ταχείς ρυθμούς, σύμφωνα με τον Αλεξάντερ Ντε Ρίντερ (Alexander De Ridder), έναν προγραμματιστή τεχνητής νοημοσύνης και συνιδρυτή της Ink, μιας εταιρείας μάρκετινγκ τεχνητής νοημοσύνης.
«Γίνονται γρήγορα πιο αποδοτικά και πιο αποτελεσματικά», δήλωσε στους Epoch Times, προσθέτοντας ότι «δεν βρίσκονται στο σημείο όπου μπορούν να αντικαταστήσουν τους ανθρώπους».
Τα αυτόνομα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τανκς, πλοία και υποβρύχια έχουν γίνει πραγματικότητα μαζί με πιο εξωτικές μορφές, όπως τα τετράποδα ρομποτικά σκυλιά, που είναι ήδη οπλισμένα με πολυβόλα στην Κίνα.
Ακόμη και ανθρωποειδή ρομπότ με τεχνητή νοημοσύνη -το υλικό του τρόμου της επιστημονικής φαντασίας- βρίσκονται σε παραγωγή. Βέβαια, εξακολουθούν να είναι μάλλον αδέξια στον πραγματικό κόσμο, αλλά δεν θα είναι για πολύ, πρότεινε ο Ντε Ρίντερ.
«Οι δυνατότητες για τέτοια ρομπότ εξελίσσονται γρήγορα», είπε.
Μόλις αποκτήσουν αγοραία χρησιμότητα και αξιοπιστία, η Κίνα είναι πιθανό να στρέψει τις κατασκευαστικές της δυνάμεις στη μαζική παραγωγή τους, σύμφωνα με τον Ντε Ρίντερ.
«Η αγορά θα κατακλυστεί από ανθρωποειδή ρομπότ και στη συνέχεια θα εξαρτηθεί από τον προγραμματισμό το πώς θα χρησιμοποιηθούν.»
Αυτό θα σήμαινε και στρατιωτική χρήση.
«Είναι κατά κάποιον τρόπο αναπόφευκτο», είπε.
Τέτοιες μηχανές με τεχνητή νοημοσύνη είναι πολύ αποτελεσματικές στην επεξεργασία εικόνων για να διακρίνουν αντικείμενα -για παράδειγμα, να εντοπίζουν έναν άνθρωπο με τους οπτικούς αισθητήρες τους, εξήγησε ο Τζέιμς Τσιου (James Qiu), ειδικός σε θέματα τεχνητής νοημοσύνης, ιδρυτής του Ινστιτούτου Ερευνών GIT και πρώην CTO της FileMaker.
Αυτό καθιστά τα ρομπότ τεχνητής νοημοσύνης πολύ καλά στη στόχευση.
«Είναι μια πολύ αποτελεσματική μηχανή θανάτου», είπε.
Ένας αξιωματικός της Καμπότζης επιθεωρεί μη επανδρωμένα αεροσκάφη και ένα ρομποτικό σκύλο μάχης εξοπλισμένο με πολυβόλο, τα οποία επιδεικνύονται σε Κινέζους στρατιώτες κατά τη διάρκεια κοινής άσκησης σε βάση της στρατιωτικής αστυνομίας στην επαρχία Kampong Chhnang της Καμπότζης, στις 16 Μαΐου 2024. (Tang Chhin Sothytang Chhin Sothy/AFP μέσω Getty Images)
Στρατηγοί τεχνητής νοημοσύνης
Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, πολλά έθνη εργάζονται σε συστήματα τεχνητής νοημοσύνης που είναι ικανά να ενημερώνουν και να συντονίζουν αποφάσεις στο πεδίο της μάχης – ουσιαστικά ενεργώντας ως ηλεκτρονικοί στρατηγοί, σύμφωνα με τον Τζέισον Μα (Jason Ma), επικεφαλής έρευνας δεδομένων σε πολυεθνική εταιρεία Fortune 500. Ζήτησε να μην αποκαλύψει το όνομα της εταιρείας του, για να μην δημιουργηθεί η εντύπωση ότι μιλάει εκ μέρους της.
Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός της Κίνας (People’s Liberation Army- PLA) διεξήγαγε πρόσφατα ασκήσεις μάχης στις οποίες μια τεχνητή νοημοσύνη τέθηκε απευθείας υπό τη διοίκηση, και ο στρατός των ΗΠΑ έχει επίσης προγράμματα σε αυτόν τον τομέα, δήλωσε ο Μα.
«Είναι ένα πολύ ενεργό θέμα έρευνας και ανάπτυξης», είπε.
Η ανάγκη είναι προφανής: οι αποφάσεις στο πεδίο της μάχης ενημερώνονται από έναν συγκλονιστικά μεγάλο όγκο δεδομένων, από το ιστορικό πλαίσιο και τις πληροφορίες του παρελθόντος, έως τα δορυφορικά δεδομένα σχεδόν σε πραγματικό χρόνο, έως την πιο λεπτομερή εισροή πληροφοριών από κάθε κάμερα, μικρόφωνο και οποιονδήποτε αισθητήρα στο πεδίο. Είναι πολύ δύσκολο για τους ανθρώπους να επεξεργαστούν τέτοιες διαφορετικές και ογκώδεις ροές δεδομένων, είπε.
«Όσο πιο πολύπλοκος είναι ο πόλεμος, τόσο πιο σημαντικό μέρος γίνεται το πως μπορείτε να ενσωματώσετε γρήγορα, να συνοψίσετε όλες αυτές τις πληροφορίες για να πάρετε τη σωστή απόφαση, μέσα σε δευτερόλεπτα, ή ακόμη και σε κλάσματα του δευτερολέπτου», είπε.
Αποσταθεροποίηση
Τα όπλα τεχνητής νοημοσύνης επαναπροσδιορίζουν ήδη τον πόλεμο, αλλά οι ειδικοί που μίλησαν στους Epoch Times συμφώνησαν ότι οι συνέπειες θα είναι πολύ ευρύτερες. Η τεχνολογία καθιστά τον κόσμο όλο και πιο ασταθή, δήλωσε ο Θέιερ.
Στο πιο στοιχειώδες επίπεδο, η στόχευση των όπλων με τεχνητή νοημοσύνη θα διευκολύνει κατά πάσα πιθανότητα την κατάρριψη διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων, τον εντοπισμό και την καταστροφή υποβρυχίων και την κατάρριψη βομβαρδιστικών μεγάλου βεληνεκούς. Αυτό θα μπορούσε να εξουδετερώσει τις δυνατότητες της πυρηνικής τριπλέτας των ΗΠΑ, επιτρέποντας στους αντιπάλους να «κλιμακώσουν πέρα από το πυρηνικό επίπεδο» χωρίς αντίποινα, είπε.
«Η τεχνητή νοημοσύνη θα επηρέαζε κάθε ένα από αυτά τα στοιχεία, τα οποία αναπτύξαμε και κατανοήσαμε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ως απολύτως απαραίτητα για μια σταθερή σχέση πυρηνικής αποτροπής», είπε.
«Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, υπήρχε μια ευρεία κατανόηση ότι ο συμβατικός πόλεμος μεταξύ πυρηνικών δυνάμεων δεν ήταν εφικτός.[…] Η τεχνητή νοημοσύνη υπονομεύει αυτό, διότι εισάγει την πιθανότητα συμβατικής σύγκρουσης μεταξύ δύο πυρηνικών κρατών.»
Οι Φρουροί της Επανάστασης του Ιράν πυροδοτούν δοκιμαστικούς πυραύλους κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης των στρατιωτικών ασκήσεων στην κεντρική έρημο έξω από την πόλη Qom, στις 2 Νοεμβρίου 2006. (Fars News/AFP μέσω Getty Images)
«Η τεχνητή νοημοσύνη επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το πεδίο της μάχης, αλλά δεν είναι ακόμη καθοριστική.»
Εάν οι δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης έφταναν «στο αποτέλεσμα ενός πυρηνικού πολέμου χωρίς τη χρήση πυρηνικών όπλων», θα καθόταν ο κόσμος πάνω σε μια πυριτιδαποθήκη, είπε.
«Αν αυτό είναι δυνατό, και είναι αρκετά πιθανό ότι είναι δυνατό, τότε αυτή είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη και αποσταθεροποιητική κατάσταση, επειδή υποχρεώνει κάποιον, που είναι αποδέκτης μιας επίθεσης, να προχωρήσει πρώτος – όχι να υπομείνει την επίθεση, αλλά να επιτεθεί.»
Στο λεξικό των πολεμικών επιχειρήσεων, η έννοια ονομάζεται «περιορισμός της ζημίας», είπε. «Δεν θέλεις ο άλλος να πάει πρώτος, γιατί θα πληγωθείς άσχημα. Οπότε πηγαίνεις εσύ πρώτος. Και αυτό θα είναι εξαιρετικά αποσταθεροποιητικό στη διεθνή πολιτική».
Τα ρομπότ-φονιάδες και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη δεν είναι η μόνη αιτία ανησυχίας. Θα μπορούσαν να αναπτυχθούν διάφορα μη συμβατικά όπλα τεχνητής νοημοσύνης, όπως ένα για την ανεύρεση τρωτών σημείων σε κρίσιμες υποδομές, όπως το ηλεκτρικό δίκτυο ή τα συστήματα ύδρευσης.
Ο έλεγχος της εξάπλωσης τέτοιων τεχνολογιών είναι ένα δύσκολο έργο, δεδομένου ότι η ίδια η τεχνητή νοημοσύνη είναι απλώς ένα κομμάτι λογισμικού. Ακόμη και τα μεγαλύτερα μοντέλα χωράνε σε έναν κανονικό σκληρό δίσκο και μπορούν να τρέξουν σε μια μικρή μονάδα διακομιστών. Απλά αλλά ολοένα και πιο θανατηφόρα όπλα τεχνητής νοημοσύνης, όπως τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη-φονιάδες, μπορούν να αποστέλλονται τμηματικά χωρίς να προκαλούν συναγερμό.
«Τόσο τα κάθετα όσο και τα οριζόντια κίνητρα διάδοσης είναι τεράστια και είναι εύκολο να γίνει», δήλωσε ο Θέιειρ.
Ο Ντε Ρίντερ επεσήμανε ότι το κινεζικό κράτος θέλει να θεωρείται υπεύθυνο στην παγκόσμια σκηνή.
Αλλά αυτό δεν έχει εμποδίσει το ΚΚΚ να προμηθεύει όπλα ή να βοηθά τα εξοπλιστικά προγράμματα άλλων καθεστώτων και ομάδων που δεν περιορίζονται τόσο πολύ από άποψη φήμης, σημείωσαν άλλοι ειδικοί.
Για παράδειγμα, το ΚΚΚ θα μπορούσε να προμηθεύσει αυτόνομα όπλα σε τρομοκρατικές ομάδες προκειμένου να δεσμεύσει τον αμερικανικό στρατό με ατελείωτες ασύμμετρες συγκρούσεις. Το καθεστώς θα μπορούσε ακόμη και να κρατήσει τις αποστάσεις του προμηθεύοντας απλώς τα εξαρτήματα, αφήνοντας πληρεξούσιους να συναρμολογήσουν τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, όπως οι Κινέζοι προμηθευτές παρέχουν πρόδρομες ουσίες φαιντανύλης στα μεξικανικά καρτέλ και τα αφήνουν να κατασκευάζουν, να μεταφέρουν και να πωλούν τα ναρκωτικά.
Το ΚΚΚ έχει μακρά ιστορία στην παροχή βοήθειας στα ιρανικά εξοπλιστικά προγράμματα, ενώ το Ιράν με τη σειρά του προμηθεύει όπλα σε τρομοκρατικές ομάδες στην περιοχή.
«Θα υπήρχε μικρό αντικίνητρο για το Ιράν να το κάνει αυτό», δήλωσε ο Θέιερ.
Aνθρώπινη αλληλεπίδραση
Είναι γενικά αποδεκτό, τουλάχιστον στις Ηνωμένες Πολιτείες και μεταξύ των συμμάχων τους, ότι η πιο κρίσιμη δικλείδα ασφαλείας κατά της καταστροφής που προκαλούν τα όπλα τεχνητής νοημοσύνης είναι η διατήρηση ενός ανθρώπου στον έλεγχο των σημαντικών αποφάσεων, ιδίως της χρήσης θανατηφόρας βίας.
Ένας στρατιωτικός χειριστής εκτοξεύει ένα πολωνικό αναγνωριστικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος κατά τη διάρκεια δοκιμαστικών πτήσεων στην περιοχή του Κιέβου στην Ουκρανία στις 2 Αυγούστου 2022. (Sergei Supinsky/AFP μέσω Getty Images)
«Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να επιτραπεί σε οποιαδήποτε μηχανή αυτόνομα, ανεξάρτητα, να αφαιρέσει μια ανθρώπινη ζωή – ποτέ», δήλωσε ο Ντε Ρίντερ.
Η αρχή αυτή αναφέρεται συνήθως με τη φράση «ανθρώπινη αλληλεπίδραση».
«Ο άνθρωπος έχει συνείδηση και πρέπει να ξυπνάει το πρωί με τύψεις και τις συνέπειες αυτού που έκανε, ώστε να μπορεί να μάθει από αυτό και να μην επαναλάβει φρικαλεότητες», δήλωσε ο Ντε Ρίντερ.
Ορισμένοι από τους εμπειρογνώμονες επεσήμαναν, ωστόσο, ότι η αρχή αυτή ήδη διαβρώνεται από τη φύση της μάχης που μετασχηματίζεται από τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης.
Στον πόλεμο της Ουκρανίας, για παράδειγμα, ο ουκρανικός στρατός έπρεπε να εξοπλίσει τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη του με κάποιο βαθμό αυτονομίας για να οδηγηθούν στους στόχους τους, επειδή η επικοινωνία τους με τους ανθρώπινους χειριστές παρεμποδίζονταν από τον ρωσικό στρατό.
Τέτοια μη επανδρωμένα αεροσκάφη λειτουργούν μόνο με απλούστερη τεχνητή νοημοσύνη, δήλωσε ο Μα, δεδομένης της περιορισμένης ισχύος του ενσωματωμένου υπολογιστή του μη επανδρωμένου αεροσκάφους. Αλλά αυτό μπορεί σύντομα να αλλάξει, καθώς τόσο τα μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης όσο και οι υπολογιστές γίνονται ταχύτεροι και πιο αποτελεσματικοί.
Η Apple εργάζεται ήδη πάνω σε μια τεχνητή νοημοσύνη που θα μπορούσε να τρέχει σε ένα τηλέφωνο. «Είναι πολύ πιθανό στο μέλλον να τοποθετηθεί σε ένα μικρό τσιπ», είπε.
Ο Ντε Ρίντερ επεσήμανε ότι ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος που πυροβολεί ένα άλλο μη επανδρωμένο αεροσκάφος από μόνο του θα ήταν ηθικά αποδεκτό. Αλλά αυτό θα μπορούσε να εξαπολύσει πολλούς αυτόνομους πυροβολισμούς σε ένα πεδίο μάχης όπου μπορεί να υπάρχουν και άνθρωποι, ανοίγοντας την πόρτα σε ανυπολόγιστες παράπλευρες απώλειες.
Στρατιωτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη της Νότιας Κορέας πετούν σε σχηματισμό κατά τη διάρκεια κοινής στρατιωτικής άσκησης των ΗΠΑ και της Νότιας Κορέας στο πεδίο εκπαίδευσης Seungjin Fire στο Pocheon της Νότιας Κορέας, στις 25 Μαΐου 2023. (Yelim Lee/AFP μέσω Getty Images)
Χωρίς κανόνες
Όποιες διασφαλίσεις για την τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να είναι εφικτές, το ΚΚΚ είναι απίθανο να τις τηρήσει ούτως ή άλλως, συμφώνησαν οι περισσότεροι από τους εμπειρογνώμονες.
«Δεν βλέπω πραγματικά ότι θα υπάρξουν οποιαδήποτε πλαίσια για την Κίνα που θα πρέπει να είναι προσεκτική», δήλωσε ο Μα. «Ό,τι είναι εφικτό, θα το κάνουν».
«Η ιδέα ότι η Κίνα θα περιοριστεί στη χρήση του είναι κάτι που δεν βλέπω να γίνεται», δήλωσε ο Τζέιμς Φέινελ (James Fanell). «Θα προσπαθήσουν να το εκμεταλλευτούν και να είναι σε θέση να το εκμεταλλευτούν ταχύτερα από ό,τι εμείς».
Η αρχή της «ανθρώπινης αλληλεπίδρασης» θα μπορούσε απλώς να επανερμηνευτεί ώστε να ισχύει για «ένα μεγαλύτερο, ολόκληρο επίπεδο μάχης» αντί για «το ατομικό επίπεδο βολής», δήλωσε ο Μα.
Αλλά μόλις κάποιος αποδεχτεί ότι η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να αρχίσει να «πυροβολεί» μόνη της σε ορισμένες περιπτώσεις, η αρχή του ανθρώπινου ελέγχου γίνεται εύπλαστη, δήλωσε ο Φέινελ.
«Αν είστε πρόθυμοι να το αποδεχτείτε αυτό σε τακτικό επίπεδο, ποιος μπορεί να πει ότι δεν θα το πάτε μέχρι το ανώτατο επίπεδο του πολέμου;», είπε.
«Είναι η φυσική εξέλιξη μιας τέτοιας τεχνολογίας και δεν είμαι σίγουρος τι μπορούμε να κάνουμε για να τη σταματήσουμε. Δεν είναι σαν να πρόκειται να έχετε έναν κώδικα δεοντολογίας που να λέει στον πόλεμο, [ας τηρούμε] τους κανόνες του Μαρκήσιου του Κουίνσμπερυ για την πυγμαχία. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί».
Ακόμη και αν οι άνθρωποι διατηρούν τον έλεγχο των μακροσκοπικών αποφάσεων, όπως το αν θα ξεκινήσει μια συγκεκριμένη αποστολή, η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί εύκολα να κυριαρχήσει στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Ο κίνδυνος δεν θα ήταν μια τεχνητή νοημοσύνη με κακές επιδόσεις, αλλά μάλλον μια τεχνητή νοημοσύνη που λειτουργεί τόσο καλά ώστε να εμπνέει εμπιστοσύνη στους ανθρώπινους χειριστές.
Ο Ντε Ρίντερ αντιμετώπισε με σκεπτικισμό τις προβλέψεις για την υπερ-ευφυή τεχνητή νοημοσύνη (superintelligent A.I.) που ξεπερνά κατά πολύ τις ανθρώπινες ικανότητες. Ωστόσο, αναγνώρισε ότι η τεχνητή νοημοσύνη ξεπερνά τον άνθρωπο σε ορισμένα σημεία, ιδίως στην ταχύτητα- μπορεί να επεξεργαστεί βουνά δεδομένων και να βγάλει συμπέρασμα σχεδόν αμέσως.
Και είναι πρακτικά αδύνατο να καταλάβουμε πώς ακριβώς μια τεχνητή νοημοσύνη καταλήγει στα συμπεράσματά της, σύμφωνα με τους Μα και Τσιου.
Ο Ντε Ρίντερ δήλωσε ότι ο ίδιος και άλλοι εργάζονται πάνω σε τρόπους περιορισμού της τεχνητής νοημοσύνης σε μια ροή εργασίας που μοιάζει με την ανθρώπινη, έτσι ώστε τα επιμέρους βήματα της συλλογιστικής της να είναι πιο ευδιάκριτα.
Αλλά δεδομένου του απίστευτου όγκου των δεδομένων που εμπλέκονται, θα ήταν αδύνατο για την τεχνητή νοημοσύνη να εξηγήσει πώς κάθε πληροφορία λαμβάνεται υπόψη στη συλλογιστική της χωρίς να καταβάλει τον χειριστή, δήλωσε ο Μα.
«Εάν ο ανθρώπινος χειριστής γνωρίζει σαφώς ότι αυτή είναι μια απόφαση [που παράγεται] αφού η τεχνητή νοημοσύνη επεξεργάστηκε τεράστιους όγκους δεδομένων, δεν θα έχει πραγματικά το θάρρος να την ανατρέψει στις περισσότερες περιπτώσεις. Οπότε υποθέτω, ναι, θα είναι τυπική διαδικασία», δήλωσε.
«Η ‘ανθρώπινη αλληλεπίδραση’ είναι ένα άνετο είδος φράσης, αλλά στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι θα εγκαταλείψουν γρήγορα τον έλεγχο».
Ένας στρατιωτικός χειριστής εργάζεται επί του αεροσκάφους περιπολίας Atlantique 2 του γαλλικού πολεμικού ναυτικού σε αποστολή πάνω από τη Βαλτική Θάλασσα στις 16 Ιουνίου 2022. (Fred Tanneau/AFP μέσω Getty Images)
Δημόσια πίεση
Όλοι οι εμπειρογνώμονες συμφώνησαν ότι η δημόσια πίεση είναι πιθανό να περιορίσει την ανάπτυξη και τη χρήση όπλων τεχνητής νοημοσύνης, τουλάχιστον στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Μα ανέφερε το παράδειγμα της Google που τερμάτισε ένα αμυντικό συμβόλαιο λόγω των αντιρρήσεων του προσωπικού της. Ωστόσο, δεν μπορούσε να φανταστεί μια ανάλογη κατάσταση στην Κίνα.
Ο Τσιου συμφώνησε. «Οτιδήποτε εντός της Κίνας είναι ένας πόρος που το ΚΚΚ μπορεί να αξιοποιήσει», είπε. «Δεν μπορείτε να πείτε, ‘Ω, αυτή είναι μια ιδιωτική εταιρεία’. Δεν υπάρχει ιδιωτική εταιρεία αυτή καθαυτή [στην Κίνα]».
Ακόμη και το ΚΚΚ δεν μπορεί να απαλλαγεί εντελώς από το δημόσιο αίσθημα, δήλωσε ο Ντε Ρίντερ.
«Η κυβέρνηση μπορεί να επιβιώσει μόνο αν ο πληθυσμός θέλει να συνεργαστεί», είπε.
Αλλά δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι ο κινεζικός πληθυσμός βλέπει τη στρατιωτική χρήση της τεχνητής νοημοσύνης ως επείγουσα ανησυχία. Αντιθέτως, οι εταιρείες και τα πανεπιστήμια στην Κίνα φαίνεται να είναι πρόθυμα να αναλάβουν στρατιωτικά συμβόλαια, δήλωσε ο Μα.
Ο Ντε Ρίντερ ζήτησε «ένα διεθνές ρυθμιστικό πλαίσιο που να μπορεί να επιβληθεί».
Δεν είναι σαφές πώς θα μπορούσαν να επιβληθούν τέτοιοι κανονισμοί έναντι της Κίνας, η οποία έχει μακρά ιστορία άρνησης οποιουδήποτε περιορισμού στη στρατιωτική της ανάπτυξη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν εδώ και καιρό μάταια να φέρουν την Κίνα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για τον πυρηνικό αφοπλισμό. Πρόσφατα, η Κίνα αρνήθηκε ένα αίτημα των ΗΠΑ να εγγυηθεί ότι δεν θα χρησιμοποιήσει την τεχνητή νοημοσύνη για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με πυρηνικά πλήγματα.
Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες ρυθμίσουν τη δική τους ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης, θα μπορούσε να δημιουργήσει μια στρατηγική ευπάθεια, πρότειναν πολλοί εμπειρογνώμονες.
«Αυτοί οι κανονισμοί θα μελετηθούν πολύ καλά από το ΚΚΚ και θα χρησιμοποιηθούν ως εργαλείο επίθεσης», δήλωσε ο Τσιου.
Ακόμη και αν επιτευχθεί κάποια συμφωνία, το ΚΚΚ έχει κακό ιστορικό τήρησης των υποσχέσεων, σύμφωνα με τον Θέιερ.
«Οποιαδήποτε συμφωνία είναι μια κρούστα πίτας φτιαγμένη για να σπάσει», είπε.
Κινέζοι στρατιωτικοί αντιπρόσωποι φθάνουν στην τελευταία συνεδρίαση του 14ου Εθνικού Λαϊκού Κογκρέσου στη Μεγάλη Αίθουσα του Λαού στο Πεκίνο στις 11 Μαρτίου 2024. (Wang Zhao/AFP μέσω Getty Images)
Λύσεις
Ο Ντε Ρίντερ δήλωσε ότι ελπίζει ότι ίσως τα έθνη θα συμβιβαστούν με τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης με λιγότερο καταστροφικούς τρόπους.
«Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορείς να χρησιμοποιήσεις την τεχνητή νοημοσύνη για να πετύχεις τους στόχους σου, οι οποίοι δεν περιλαμβάνουν την αποστολή ενός σμήνους μη επανδρωμένων αεροσκαφών-φονιάδων ο ένας στον άλλον», είπε. «Όταν έρθει η ώρα, κανείς δεν θέλει να συμβούν αυτές οι συγκρούσεις.»
Άλλοι εμπειρογνώμονες δήλωσαν ότι το ΚΚΚ δεν θα είχε πρόβλημα να ξεκινήσει μια τέτοια σύγκρουση – αρκεί να έβλεπε μια σαφή πορεία προς τη νίκη.
«Οι Κινέζοι δεν πρόκειται να περιοριστούν από τους δικούς μας κανόνες», δήλωσε ο Φέινελ. «Θα κάνουν ό,τι χρειάζεται για να κερδίσουν.»
Η εμπιστοσύνη στους «ψιθύρους» ενός «στρατιωτικού συμβούλου» τεχνητής νοημοσύνης, ο οποίος εμπνέει εμπιστοσύνη επεξεργαζόμενος «βουνά» δεδομένων και παράγοντας πειστικά σχέδια μάχης, θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη, καθώς μπορεί να δημιουργήσει ένα όραμα νίκης εκεί που προηγουμένως δεν υπήρχε, σύμφωνα με τον Θέιερ.
«Μπορείτε να καταλάβετε πώς αυτό μπορεί να είναι πολύ ελκυστικό για έναν υπεύθυνο λήψης αποφάσεων, ειδικά για κάποιον που είναι υπερ-επιθετικός, όπως είναι το ΚΚΚ», δήλωσε ο Θέιερ. «Μπορεί να κάνει την επιθετικότητα πιο πιθανή.»
«Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να το σταματήσουμε, ο οποίος είναι να είμαστε σε θέση να το νικήσουμε», δήλωσε ο Φέινελ.
Ο Τσακ ντι Κάρο (Chuck de Caro), πρώην σύμβουλος του Γραφείου Αξιολόγησης Δικτύου του Πενταγώνου, κάλεσε πρόσφατα τις Ηνωμένες Πολιτείες να αναπτύξουν ηλεκτρομαγνητικά όπλα που θα μπορούσαν να αχρηστεύσουν τα τσιπ υπολογιστών. Μπορεί ακόμη και να είναι δυνατή η ανάπτυξη ενεργειακών όπλων που θα μπορούσαν να απενεργοποιήσουν ένα συγκεκριμένο είδος τσιπ, έγραψε σε ένα άρθρο του στο Blaze Media.
«Προφανώς, χωρίς λειτουργικά τσιπ, η τεχνητή νοημοσύνη δεν λειτουργεί», έγραψε.
Ένα τσιπ τεχνητής νοημοσύνης που κατασκευάστηκε από την Tongfu Microelectronics παρουσιάζεται κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Συνεδρίου Ημιαγωγών στο Nanjing της Κίνας, στις 19 Ιουλίου 2023. (STR/AFP μέσω Getty Images)
Μια άλλη επιλογή θα μπορούσε να είναι η ανάπτυξη ενός υπερόπλου τεχνητής νοημοσύνης που θα μπορούσε να λειτουργήσει αποτρεπτικά.
«Υπάρχει ένα AI Manhattan Project που κάνουν οι ΗΠΑ που μπορεί να δημιουργήσει το αποτέλεσμα που θα είχαν το Ναγκασάκι και η Χιροσίμα στη ΛΔΚ και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας, που θα τους έφερνε στη συνειδητοποίηση ότι ‘Εντάξει, ίσως δεν θέλουμε να πάμε εκεί. Πρόκειται για αμοιβαία εξασφαλισμένη καταστροφή;’ Δεν ξέρω. Αλλά αυτό θα [έκανα]», δήλωσε ο Φέινελ.
Αυτό θα μπορούσε να αφήσει τον κόσμο σε μια αντιπαράθεση που μοιάζει με τον Ψυχρό Πόλεμο – δύσκολα μια ιδανική κατάσταση, αλλά πιθανόν να θεωρείται προτιμότερη από την παραίτηση από το στρατιωτικό πλεονέκτημα υπέρ του ΚΚΚ.
«Κάθε χώρα γνωρίζει ότι είναι επικίνδυνο, αλλά κανείς δεν μπορεί να σταματήσει επειδή φοβάται ότι θα μείνει πίσω», δήλωσε ο Μα.
Ο Ντε Ρίντερ δήλωσε ότι ίσως χρειαστεί ένα βαθύ σοκ για να σταματήσει η κούρσα εξοπλισμών της τεχνητής νοημοσύνης.
«Ίσως χρειαστεί κάτι σαν παγκόσμιος πόλεμος, με τεράστια ανθρώπινη τραγωδία, για να απαγορευτεί η χρήση αυτόνομων μηχανών-φονιάδων με τεχνητή νοημοσύνη», είπε.
Ένα αυστραλιανό φόρουμ γυναικών μίλησε μετά από έναν αμφιλεγόμενο αγώνα πυγμαχίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, όπου μια γυναίκα αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον αγώνα αφού δέχτηκε χτυπήματα από έναν αντίπαλο που είχε αποτύχει στο παρελθόν στα τεστ καταλληλότητας φύλου.
Η Ιταλίδα Άντζελα Καρίνι υπέστη ένα σημαντικό χτύπημα στη μύτη και το πηγούνι της πριν κηρύξει τη λήξη του αγώνα μετά από μόλις 46 δευτερόλεπτα.
Aντίπαλος της Καρίνι ήταν ο Αλγερινός τρανς αθλητής Ιμάνι Κελίφ, εμφανώς ψηλότερος και πιο μυώδης από την Ιταλίδα.
Ο Κελίφ είχε αποτύχει σε δύο τεστ φύλου τον Μάρτιο του 2023 και του είχε απαγορευτεί από τη Διεθνή Ομοσπονδία Πυγμαχίας να αγωνίζεται εναντίον γυναικών.
Η Καρίνι δήλωσε ότι παραιτήθηκε για να σώσει τη ζωή της, περιγράφοντας τα χτυπήματα ως μια εμπειρία που δεν είχε αντιμετωπίσει ποτέ πριν.
Το περιστατικό πυροδότησε συζητήσεις σε διεθνές επίπεδο σχετικά με την ένταξη τρανς αθλητών στη γυναικεία κατηγορία, ιδίως στα αθλήματα επαφής, όπου οι ανησυχίες για την ασφάλεια των αθλητριών είναι μεγαλύτερες.
Η διευθύνουσα σύμβουλος του Women’s Forum Australia Ρέιτσελ Γουόνγκ επέκρινε την κατάσταση, δηλώνοντας ότι υπάρχει ανισορροπία δυνάμεων στον συναγωνισμό.
«Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) δεν είναι κατάλληλη για το σκοπό της», δήλωσε στους Epoch Times.
«Έχει επιδείξει σκανδαλώδη περιφρόνηση για την ασφάλεια των γυναικών και έχει εγκαταλείψει κάθε έννοια δικαιοσύνης, το θεμέλιο του αγωνιστικού αθλητισμού».
Στο ζήτημα αναφέρθηκαν και άλλες εξέχουσες γυναικείες προσωπικότητες, όπως η συγγραφέας του Χάρι Πότερ, Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, η οποια εξέφρασε στο Χ τις ανησυχίες και τους φόβους της για τις αθλήτριες και χαρακτήρισε το συγκεκριμένο περιστατικό ως «κατάφωρη αδικία» για την Καρίνι.
Αναφερόμενη σε μια εικόνα της Καρίνι και του Κελίφ, η Ρόουλινγκ δήλωσε απογοητευμένη από τον αγώνα, λέγοντας: «Θα μπορούσε κάποια άλλη εικόνα να συνοψίζει καλύτερα το νέο μας κίνημα για τα δικαιώματα των ανδρών;».
Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή λέει ότι οι αναφορές των ΜΜΕ είναι παραπλανητικές
Σε απάντηση, η Διεύθυνση Πυγμαχίας του Παρισιού 2024 και η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή εξέδωσαν ανακοίνωση, με την οποία επιβεβαιώνουν το δικαίωμα να ασκείται ο αθλητισμός στους Ολυμπιακούς Αγώνες χωρίς διακρίσεις.
Διευκρίνισαν ότι η ταξινόμηση του φύλου βασίζεται στα διαβατήρια και στη συμμόρφωση με τους κανονισμούς εισόδου.
Η ανακοίνωση υπερασπίστηκε τη συμμετοχή του Κελίφ, όπως και ενός άλλου αθλητή, του Ταϊβανού Λιν Γιου-Τινγκ, στους αγώνες, κατηγορώντας τα μέσα ενημέρωσης ότι δημοσίευσαν παραπλανητικές αναφορές σχετικά με τον αποκλεισμό τους από άλλες διοργανώσεις.
«Οι δύο αθλητές αγωνίζονται εδώ και πολλά χρόνια σε διεθνείς αγώνες πυγμαχίας στην κατηγορία γυναικών, συμπεριλαμβανομένων των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο 2020, των Παγκόσμιων Πρωταθλημάτων της Διεθνούς Ένωσης Πυγμαχίας (International Boxing Association-IBA) και των τουρνουά που κυρώνονται από την IBA», ανέφερε η ανακοίνωση.
«Αυτοί οι δύο αθλητές ήταν τα θύματα μιας ξαφνικής και αυθαίρετης απόφασης της IBA. Προς το τέλος του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος της IBA το 2023, αποκλείστηκαν ξαφνικά, χωρίς τη συνήθη διαδικασία.»
Η διαδικασία που χρησιμοποιήθηκε για την απομάκρυνση των αθλητών από το παγκόσμιο πρωτάθλημα επικρίθηκε από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, η οποία δήλωσε ότι η προσέγγιση αυτή είχε ως αποτέλεσμα τη «σημερινή επιθετικότητα» εναντίον τους.
Η Ένωση Πυγμαχίας παίρνει αποστάσεις από την Ολυμπιακή Επιτροπή
Η IBA πήρε αποστάσεις από την απόφαση της Ολυμπιακής Επιτροπής να επιτρέψει στους Κελίφ και Λιν να αγωνιστούν.
Σε ανακοίνωσή της στις 31 Ιουλίου, η IBA ανέφερε ότι και οι δύο αθλητές είχαν προηγουμένως αποκλειστεί λόγω της μη εκπλήρωσης των «κριτηρίων επιλεξιμότητας για τη συμμετοχή στη διοργάνωση των γυναικών».
«Αυτή η απόφαση, που ελήφθη μετά από μια σχολαστική εξέταση, ήταν εξαιρετικά σημαντική και απαραίτητη για να διατηρηθεί το επίπεδο της δικαιοσύνης και η απόλυτη ακεραιότητα του διαγωνισμού», ανέφεραν.
«Πρέπει, επίσης, να σημειωθεί ότι οι αθλητές δεν υποβλήθηκαν σε εξέταση τεστοστερόνης, αλλά υποβλήθηκαν σε ξεχωριστό και αναγνωρισμένο τεστ, του οποίου οι λεπτομέρειες παραμένουν εμπιστευτικές. Το τεστ αυτό έδειξε πειστικά ότι κανείς από τους δύο αθλητές δεν πληρούσε τα απαιτούμενα απαραίτητα κριτήρια επιλεξιμότητας και διαπιστώθηκε ότι είχαν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα έναντι των αθλητριών».
Η IBA δήλωσε ότι ανησυχεί για την «ασυνεπή εφαρμογή» των κριτηρίων επιλεξιμότητας από τους εμπλεκόμενους στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
«Οι διαφορετικοί κανονισμοί της ΔΟΕ σε αυτά τα θέματα, στα οποία η IBA δεν εμπλέκεται, εγείρουν σοβαρά ερωτήματα τόσο για την αγωνιστική δικαιοσύνη όσο και για την ασφάλεια των αθλητριών», ανέφερε, καλώντας τα ενδιαφερόμενα μέρη να αναζητήσουν απαντήσεις από τη ΔΟΕ.
Ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων καλούν την G7 και άλλες χώρες να αναλάβουν δράση ενάντια στο έγκλημα των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων από ζωντανούς κρατούμενους συνείδησης, κυρίως από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, το οποίο διαπράττεται στα σύγχρονα νοσοκομεία της Κίνας.
Οι Γιατροί Ενάντια στις Εξαναγκαστικές Αφαιρέσεις Οργάνων (Doctors Against Forced Organ Harvesting – DAFOH) με έδρα την Ουάσιγκτον και ο Διεθνής Συνασπισμός για τον Τερματισμό της Κατάχρησης Μεταμοσχεύσεων στην Κίνα (International Coalition to End Transplant Abuse in China – ETAC) ξεκίνησαν ένα παγκόσμιο αίτημα, που έχει ως στόχο να διαπεράσει το «μεγάλο τείχος σιωπής που έχτισε το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ) γύρω από τη φρίκη» των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων, σύμφωνα με δήλωση της 22ης Ιουλίου.
«Μετά από πάνω από δύο δεκαετίες δολοφονιών ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ για τα όργανά τους, σε μια αδυσώπητη γενοκτονία μέσω φθοράς, ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα επείγον συνειδησιακό ζήτημα: θα παραμείνουμε σιωπηλοί και θα ενθαρρύνουμε τους αυτουργούς στο Πεκίνο ή θα ορθώσουμε με κουράγιο το ανάστημά μας και θα πούμε σταθερά πως κανένα ανθρώπινο ον δεν πρέπει να δολοφονείται για τα όργανά του/της και πως δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε σε καμία χώρα, περιλαμβανομένης της Κίνας, να παραμένει ατιμώρητη για τέτοιου είδους εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας;», ανέφερε σε δήλωσή του ο εκτελεστικός διευθυντής των DAFOH Δρ Τόρστεν Τρέυ.
«Για να επικρατήσει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια σε αυτόν τον κόσμο, πρέπει να σταματήσουμε τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων τώρα.»
Οι ισχυρισμοί για εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από ζωντανούς ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ που κρατούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης πρωτοεμφανίστηκαν το 2006, επτά χρόνια αφού το ΚΚΚ εξαπέλυσε μια διεθνή εκστρατεία για την εξάλειψη της ομάδας, φοβούμενο πως η δημοτικότητα της εξάσκησης αποτελούσε απειλή για την αυταρχική διακυβέρνησή του.
Το Φάλουν Γκονγκ, γνωστό και ως Φάλουν Ντάφα, συστήθηκε στο κοινό της Κίνας το 1992. Η πρακτική αποτελείται από αργές ασκήσεις διαλογισμού και ηθικές διδαχές βασισμένες στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας. Σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις, τουλάχιστον 70 εκατομμύρια άνθρωποι ασκούσαν την πρακτική έως το 1999.
Η δίωξη συνεχίζεται αμείωτη μέχρι και σήμερα, ενώ εκατομμύρια ασκούμενοι έχουν τεθεί υπό κράτηση σε φυλακές, στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας και άλλες εγκαταστάσεις, με εκατοντάδες χιλιάδες να βασανίζονται ενώ είναι φυλακισμένοι και αναρίθμητοι να δολοφονούνται, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης Φάλουν Ντάφα.
Από το 2015, το Πεκίνο υποστηρίζει πως παρέχει όργανα μόνο από εθελοντές δότες, αλλά ερευνητές έχουν καταρρίψει τον ισχυρισμό. Μελέτη του 2019, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό του BMC Ιατρικές Ηθικές (Medical Ethics), ανακάλυψε αδιάσειστα στοιχεία πως το κινεζικό καθεστώς είχε δημιουργήσει πλαστά δεδομένα σχετικά με τις δωρεές οργάνων.
Επίσης το 2019, το Δικαστήριο για την Κίνα με έδρα το Λονδίνο αποφάσισε πως το καθεστώς αφαιρεί βιαίως τα όργανα από κρατούμενους συνείδησης χωρίς τη συναίνεσή τους, για χρόνια, «σε σημαντική κλίμακα», με τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ να αποτελούν την κύρια πηγή οργάνων.
Το ΚΚΚ χρησιμοποιεί την οικονομική και διπλωματική του δύναμη για να φιμώνει τους ανθρώπους, ώστε να μην μιλούν για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων. Σε συνέντευξη που παραχώρησε τον περασμένο χρόνο στο NTD, θυγατρική εταιρεία μέσων ενημέρωσης των Epoch Times, ο Δρ Τρέυ είπε πως το ΚΚΚ είχε ξεκινήσει ένα «εκλεπτυσμένο δίκτυο επιρροής», που αποτρέπει την πληροφόρηση του κοινού γύρω από αυτά τα εγκλήματα.
Πέρα από την G7, το αίτημα καλεί επίσης την Αργεντινή, την Αυστραλία, την Ινδία, το Ισραήλ, το Μεξικό, τη Νότια Κορέα και την Ταϊβάν να αναλάβουν δράση για να διευθετηθεί το ζήτημα.
Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να «κάνουν μια κοινή δήλωση καταδικάζοντας την πρακτική [της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας] των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων, ζητώντας τον άμεσο τερματισμό και την εφαρμογή ενός διακυβερνητικού σχεδίου δράσης», δηλώνει το αίτημα.
Το σχέδιο δράσης θα πρέπει να περιλαμβάνει μέτρα για την προστασία των πολιτών από την πραγματοποίηση μεταμοσχεύσεων στην Κίνα, την απαγόρευση ανταλλαγής οιασδήποτε πρακτικής σχετικά με τις μεταμοσχεύσεις με τη χώρα και την έναρξη ετήσιων βουλευτικών ακροάσεων, σύμφωνα με το αίτημα.
Επιπροσθέτως, το αίτημα καλεί για την έναρξη «ερευνών για τον προσδιορισμό της ευθύνης σχετικά με οποιεσδήποτε πράξεις είναι αντίθετες στους όρους της Σύμβασης Γενοκτονίας που διαπράχθηκαν ενάντια σε ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, σε Ουιγούρους και άλλους στη ΛΔΚ.»
«Ο κόσμος πρέπει να σταματήσει να κάνει τα στραβά μάτια στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που συμβαίνουν στην Κίνα. Αθώοι κρατούμενοι συνείδησης δολοφονήθηκαν και συνεχίζουν να δολοφονούνται για τα όργανά τους, τα οποία χρησιμοποιούνται σε μεταμοσχεύσεις», είπε σε δήλωσή της η Γουέντυ Ρότζερς, διακεκριμένη καθηγήτρια από το Πανεπιστήμιο Μακουάρι της Αυστραλίας και πρόεδρος της Διεθνούς Συμβουλευτικής Επιτροπής του ETAC.
«Οι G7 έχουν την ευκαιρία να δείξουν ηγετικό ρόλο πάνω στο θέμα, τους προτρέπω να αναλάβουν δράση.»
Οι καταγγελίες κατά της Cosco από φορείς και κατοίκους για ρύπανση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και του αστικού ιστού με βυθοκορήματα που θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία έχουν έρθει και πάλι στο προσκήνιο.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του φορέα Παρατηρητήριο Πειραϊκής, «τα βυθοκορήματα που προκύπτουν κατά τη διαδικασία της βυθοκόρησης του Κεντρικού Λιμένα του Πειραιά, που διενεργείται εδώ και τρεις μήνες, έχουν χαρακτηριστεί ως τοξικά από μελέτες του Πανεπιστημίου Πατρών και του ΕΛΚΕΘΕ, χαρακτηρισμό τον οποίον αποδέχεται ο ΟΛΠ και υιοθετείται και από το Υπ. Περιβάλλοντος μέσω της Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) του 2023».
Πριν από λίγες ημέρες, φορτηγίδα με βυθοκορήματα υπερφορτώθηκε, πήρε κλίση και παρ’ ολίγον να ανατραπεί στην Ε10, θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια των εργαζομένων και του περιβάλλοντος. Αποκαλύφθηκε δε η ύπαρξη σχισμένου τρυπημένου πλέγματος, το οποίο προορίζεται να συγκρατεί τα υλικά μέσα στη θάλασσα. Η λύση που δόθηκε, προκειμένου να αποσυμφορηθεί η εν λόγω φορτηγίδα, ήταν – φευ – να πετάξουν τα μαύρα αυτά τοξικά βυθοκορήματα πάλι στη θάλασσα.
Το μέλος του Παρατηρητηρίου Πειραϊκής που βιντεοσκόπησε το όλο εγχείρημα απειλήθηκε από τους εργολάβους της Cosco ότι παραβιάζει τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων και με θράσος διαμαρτύρονται στα δικαστήρια ότι δεν τους αφήνουν να κάνουν τη δουλειά τους, σύμφωνα με τα λεγόμενα των μελών του Παρατηρητηρίου Πειραϊκής.
Κατόπιν παράστασης διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε στις 12 Ιουλίου από τα μέλη του Παρατηρητηρίου Πειραϊκής, εκπροσώπων εργατικών σωματείων και του εργατικού κέντρου Πειραιά προς το λιμεναρχείο Πειραιά, όπου επιδόθηκε ψήφισμα, οι βυθοκορήσεις έχουν σταματήσει, κανείς όμως δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για όσα έγιναν.
Αξίζει δε να μνημονεύσουμε πως πριν από τρεις μήνες με επιστολή στον δήμαρχο Πειραιά, η Cosco απειλούσε τα μέλη του Παρατηρητηρίου Πειραϊκής με μηνύσεις και δήλωνε ότι σέβεται απολύτως το περιβάλλον.
Απόφαση της Kομισιόν προς ΟΛΠ
Μία από τις τέσσερεις δεσμεύσεις που έχει ζητήσει η Κομισιόν από την ΟΛΠ ΑΕ, προκειμένου να συνεχίσει να χρηματοδοτεί το έργο επέκτασης της νέας προβλήτας κρουαζιέρας στη νότια ζώνη του λιμανιού, είναι να μεταφέρονται με πλοιάρια οι επιβάτες των κρουαζιερόπλοιων σε προβλήτα που θα βρίσκεται στο Φάληρο, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, και από εκεί να μεταβαίνουν με τουριστικά λεωφορεία στα διάφορα αξιοθέατα.
Αυτή η ενέργεια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα αποσυμφορήσει το λιμάνι του Πειραιά από το κυκλοφοριακό χάος. Το συνολικό κόστος του έργου επιδοτείται κατά 95% από την Ευρωπαϊκή Ένωση και ΟΧΙ από την Cosco. Δηλαδή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χρηματοδοτεί με το ποσό των 135 εκατομμυρίων την κατασκευή του νέου λιμανιού στην Πειραϊκή. Εκτός από την προαναφερθείσα δέσμευση, οι άλλες τρεις είναι:
Επέκταση του επιβατικού σταθμού κρουαζιέρας σε νέα προβλήτα.
Δημιουργία υποδομών για την ηλεκτροδότηση πλοίων από την ξηρά όταν είναι ελλιμενισμένα. Αυτή είναι η δυσκολότερη προϋπόθεση που θέτει η Επιτροπή, καθώς μέχρι τώρα είχαν προγραμματίσει βάσει του master plan μόνο την αλλαγή καυσίμου σε φυσικό αέριο κι όχι την ηλεκτροδότηση.
Την αγορά οικολογικών λεωφορείων για τη μεταφορά επιβατών.
Μέχρι σήμερα έχει υλοποιηθεί το 25% του έργου με το ύψος των κονδυλίων που έχουν απορροφηθεί μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2023 να ανέρχεται στα 41 εκατομμύρια ευρώ.
Τα αιτήματα και οι ανησυχίες Αμερικανών και Γερμανών σχετικά με την ασφάλεια και το περιβάλλον
Οι Αμερικανοί υποστηρίζουν ότι ο νέος τερματικός σταθμός κρουαζιέρας και η ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη επιβαρύνουν υπερβολικά το περιβάλλον της πόλης του Πειραιά και του Περάματος, και ότι ο ΟΛΠ δεν λαμβάνει καμία μέριμνα για την προστασία των κατοίκων.
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι στελέχη των υπηρεσιών ασφαλείας των ΗΠΑ, της Γερμανίας και άλλων ευρωπαϊκών κρατών που έχουν λιμάνια μέσω των οποίων διακινούνται κοντέινερ που προέρχονται από τον τερματικό σταθμό του Πειραιά ζητούν συνεχώς από το υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και από το Αρχηγείο του Λιμενικού Σώματος να αναλάβουν πρωτοβουλίες, ώστε ο ΟΛΠ να λάβει μέτρα για ελέγχους ασφαλείας, εξαιτίας της απουσίας υποδομών ελέγχου των κοντέινερ και μη εφαρμογής του Διεθνούς Κώδικα Ασφάλειας Πλοίων και Λιμένων.
Το θέμα του ελέγχου των εμπορευματοκιβωτίων τίθεται συνεχώς στην κινεζική πλευρά, χωρίς όμως να έχει υπάρξει κάποια απάντηση μέχρι σήμερα.
Το λιμάνι του Πειραιά είναι πλέον ιδιωτική εταιρεία, αφού το 67% του λιμανιού ανήκει πλέον στην Cosco, και η ελληνική πλευρά κάνει ό,τι μπορεί για να καλύψει έστω και ένα μικρό μέρος των ελέγχων.
