Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέστειλε επίσημα αιτήματα στις πλατφόρμες YouTube, Snapchat και TikTok, ζητώντας περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι κρυφοί αλγόριθμοί τους συνιστούν περιεχόμενο στους χρήστες εν μέσω έρευνας σχετικά με τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίζουν αυτά τα συστήματα συστάσεων στην ενίσχυση περιεχομένου που θεωρείται επιβλαβές.
Σε δήλωσή της που δημοσιεύθηκε στις 2 Οκτωβρίου, η Επιτροπή ανέφερε ότι η έρευνα, η οποία ξεκίνησε στο πλαίσιο του Νόμου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις ψηφιακές υπηρεσίες (Digital Services Act-DSA), αποσκοπεί στην αξιολόγηση των πιθανών κινδύνων που συνδέονται με τους αλγόριθμους σύστασης των πλατφορμών. Είπε ότι οι κίνδυνοι περιλαμβάνουν τις αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των χρηστών και τη διάδοση επιβλαβούς περιεχομένου, οι οποίες μπορεί να προκύψουν από τον τρόπο με τον οποίο αυτοί οι αλγόριθμοι είναι σχεδιασμένοι για τη μεγιστοποίηση της δέσμευσης.
«Το YouTube και το Snapchat πρέπει να περιγράψουν λεπτομερώς τις παραμέτρους των αλγορίθμων τους και την ενίσχυση των κινδύνων», ανέφερε η Επιτροπή σε ανακοίνωσή της. «Το TikTok πρέπει να εξηγήσει τα μέτρα κατά της χειραγώγησης και του μετριασμού των κινδύνων.»
Συγκεκριμένα, η Επιτροπή θέλει το YouTube και το Snapchat να γνωστοποιήσουν τον ακριβή τρόπο λειτουργίας των αντίστοιχων αλγορίθμων σύστασης και τις παραμέτρους που καθοδηγούν την επιλογή περιεχομένου. Και από τις δύο πλατφόρμες ζητήθηκε επίσης να παράσχουν λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τον ρόλο που διαδραματίζουν οι αλγόριθμοί τους στην ενίσχυση των κινδύνων που σχετίζονται με τον δημόσιο διάλογο, την ακεραιότητα των εκλογών, την προστασία των ανηλίκων και την ψυχική υγεία – ιδίως όσον αφορά την εθιστική συμπεριφορά και τις «λαγουδότρυπες» του περιεχομένου.
Η Επιτροπή εξέφρασε ανησυχίες σχετικά με το πώς οι αλγόριθμοι του TikTok μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να επηρεάσουν την κοινή γνώμη ή να διαδώσουν παραπληροφόρηση, ιδίως κατά τη διάρκεια των εκλογών. Το TikTok ερωτήθηκε σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνει για την αποτροπή της χειραγώγησης από κακόβουλους φορείς και για τον μετριασμό των κινδύνων στο πλαίσιο των εκλογών, της πολυφωνίας των μέσων ενημέρωσης και του πολιτικού διαλόγου.
Σύμφωνα με τον DSA, οι πλατφόρμες με περισσότερους από 45 εκατομμύρια μηνιαίους ενεργούς χρήστες στην Ευρωπαϊκή Ένωση υποχρεούνται να εφαρμόζουν αυστηρά μέτρα προστασίας των χρηστών. Στο πλαίσιο αυτών των μέτρων, οι εν λόγω μεγάλες διαδικτυακές πλατφόρμες πρέπει να αξιολογούν τους κινδύνους που τα συστήματά τους ενέχουν για τους χρήστες, ιδίως όσον αφορά το επιβλαβές περιεχόμενο και την ασφάλεια των χρηστών. Πρέπει επίσης να αναλάβουν δράση για τον μετριασμό αυτών των κινδύνων, ενώ η μη συμμόρφωση με τον DSA μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικά πρόστιμα.
Το YouTube, το Snapchat και το TikTok πρέπει να υποβάλουν λεπτομερείς απαντήσεις έως τις 15 Νοεμβρίου.
Εάν δεν συμμορφωθούν -ή εάν παράσχουν ελλιπείς ή παραπλανητικές πληροφορίες- η Επιτροπή θα μπορούσε να κινήσει επίσημη νομική διαδικασία, η οποία ενδεχομένως να οδηγήσει σε κυρώσεις.
Οι Epoch Times απευθύνθηκαν στις τρεις πλατφόρμες ζητώντας τους να σχολιάσουν την έρευνα της Επιτροπής.
Σε απάντηση, εκπρόσωπος του Snapchat ανέφερε σε δήλωση που έστειλε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ότι η εταιρεία έλαβε το αίτημα της επιτροπής και θα συνεργαστεί «για να παράσχει τις απαραίτητες πληροφορίες».
Εκπρόσωπος του YouTube δήλωσε στους Epoch Times σε δήλωση που έστειλε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ότι η πλατφόρμα συνεργάζεται στενά με την Επιτροπή για να διασφαλίσει ότι «συμμορφώνεται κατάλληλα» με τον DSA. Ο εκπρόσωπος πρόσθεσε ότι το YouTube έχει επενδύσει σε προϊόντα και συστήματα που βοηθούν στην προστασία των χρηστών της πλατφόρμας, «είτε πρόκειται για την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης είτε για την υποστήριξη της ψηφιακής ευημερίας και της ψυχικής υγείας».
«Το σύστημα συστάσεών μας παίζει σημαντικό ρόλο σε αυτό, διευκολύνοντας τους θεατές να βρίσκουν περιεχόμενο υψηλής ποιότητας σε ευαίσθητα θέματα όπως οι ειδήσεις και η υγεία», πρόσθεσε ο εκπρόσωπος.
Η τελευταία κίνηση της Επιτροπής αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας για τη ρύθμιση διαφόρων πτυχών του τομέα της τεχνολογίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Προηγούμενες διαδικασίες μη συμμόρφωσης έχουν ήδη κινηθεί εναντίον ιστοτόπων όπως το Facebook και το Instagram της Meta, η AliExpress και η TikTok για τον τρόπο λειτουργίας των αντίστοιχων συστημάτων συστάσεων. Οι ενέργειες αυτές αντικατοπτρίζουν την αυξανόμενη εστίαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στους τρόπους με τους οποίους οι ψηφιακές πλατφόρμες επηρεάζουν τον δημόσιο διάλογο και τις συμπεριφορές των χρηστών.
Οι επίσημες διαδικασίες κατά της TikTok συνδέονται με διάφορους τομείς, όπως η προστασία των ανηλίκων από την πλατφόρμα, η διαφάνεια στη διαφήμιση και η πρόσβαση των ερευνητών στα δεδομένα. Η έρευνα απορρέει από ανησυχίες σχετικά με τον σχεδιασμό του συστήματος του TikTok, ιδίως για το πώς οι αλγόριθμοί του μπορεί να προωθούν συμπεριφορές εθισμού και να εκθέτουν τους χρήστες -ιδιαίτερα τους ανήλικους- σε επιβλαβές περιεχόμενο.
«Η ασφάλεια και η ευημερία των διαδικτυακών χρηστών στην Ευρώπη είναι ζωτικής σημασίας. Η TikTok πρέπει να εξετάσει προσεκτικά τις υπηρεσίες που προσφέρει και να εξετάσει προσεκτικά τους κινδύνους που εγκυμονούν για τους χρήστες της – τόσο τους νέους όσο και τους ηλικιωμένους», ανέφερε σε δήλωσή της η Μαργκρέτε Βεστάγκερ, εκτελεστική αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αρμόδια για το θέμα «A Europe Fit for the Digital Age and Competition» («Μια Ευρώπη κατάλληλη για την ψηφιακή εποχή και τον ανταγωνισμό»).
Όσον αφορά την AliExpress, η έρευνα της Επιτροπής επικεντρώνεται σε πολλαπλούς τομείς που προκαλούν ανησυχία, όπως ο χειρισμός της πλατφόρμας σχετικά με το παράνομο περιεχόμενο, η προστασία των καταναλωτών, η συγκράτηση του περιεχομένου και η διαφάνεια στη διαφήμιση και τους αλγόριθμους συστάσεων των εταιρειών.
Η Meta αντιμετωπίζει επίσημη διαδικασία που επικεντρώνεται στην πιθανότητα ότι οι αλγόριθμοι και ο σχεδιασμός του συστήματός της θα μπορούσαν να προωθήσουν εθιστική συμπεριφορά στα παιδιά, οδηγώντας στα λεγόμενα φαινόμενα «λαγουδότρυπας». Πρόκειται για μοτίβα κατανάλωσης περιεχομένου στα οποία οι χρήστες, ιδίως οι ανήλικοι, παρασύρονται βαθύτερα στην προβολή παρόμοιου, δυνητικά επιβλαβούς περιεχομένου.
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ-Οι παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb δίνουν στους επιστήμονες μια πληρέστερη κατανόηση για τη σύνθεση και την εξέλιξη του φεγγαριού του Πλούτωνα Χάροντα, του μεγαλύτερου φεγγαριού που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από οποιονδήποτε από τους νάνους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος.
Το Webb εντόπισε για πρώτη φορά διοξείδιο του άνθρακα και υπεροξείδιο του υδρογόνου – και τα δύο παγωμένα ως στερεά – στην επιφάνεια του Χάροντα, ενός σφαιρικού σώματος διαμέτρου περίπου 1.200 χιλιομέτρων, δήλωσαν οι ερευνητές την Τρίτη. Αυτά προστίθενται στους πάγους νερού, τις ενώσεις που περιέχουν αμμωνία και τα οργανικά υλικά που είχαν καταγραφεί προηγουμένως στην επιφάνεια του Χάροντα.
Ο Χάροντας, που ανακαλύφθηκε το 1978, έχει τη διάκριση να είναι το μεγαλύτερο φεγγάρι του ηλιακού συστήματος σε σχέση με το μέγεθος του πλανήτη γύρω από τον οποίο περιστρέφεται. Έχει περίπου τη μισή διάμετρο και το ένα όγδοο της μάζας του Πλούτωνα, ενός νάνου πλανήτη που βρίσκεται σε μια ψυχρή περιοχή του εξωτερικού ηλιακού συστήματος που ονομάζεται Ζώνη Κάιπερ, πέρα από τον πιο μακρινό πλανήτη Ποσειδώνα.
Η απόσταση μεταξύ του Χάροντα και του Πλούτωνα είναι περίπου 19.640 χλμ., σε σύγκριση με τα 384.400 χλμ. που χωρίζουν κατά μέσο όρο τη Γη από το φεγγάρι της.
Το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας του Χάροντα είναι γκρίζο, με καφεκόκκινες περιοχές γύρω από τους πόλους του που αποτελούνται από οργανικά υλικά.
Οι παρατηρήσεις του Webb βασίζονται σε δεδομένα που ελήφθησαν όταν το διαστημικό σκάφος New Horizons της NASA πέρασε από τον Χάροντα κατά την επίσκεψή του στο σύστημα του Πλούτωνα το 2015. Η νέα μελέτη αξιοποίησε την ικανότητα του Webb, ο οποίος εκτοξεύτηκε το 2021 και άρχισε να συλλέγει δεδομένα το επόμενο έτος, να παρατηρεί σε μεγαλύτερο εύρος μηκών κύματος από ό,τι ήταν διαθέσιμο μέχρι σήμερα.
Η παρουσία του υπεροξειδίου του υδρογόνου μιλάει για τις διαδικασίες ακτινοβολίας που έχει υποστεί ο Χάροντας με την πάροδο του χρόνου, είπαν οι ερευνητές, ενώ το διοξείδιο του άνθρακα είναι πιθανότατα ένα αρχικό συστατικό που χρονολογείται από τον σχηματισμό αυτού του φεγγαριού πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.
Το υπεροξείδιο του υδρογόνου, είπαν οι ερευνητές, σχηματίστηκε καθώς ο πάγος του νερού στην επιφάνεια του Χάροντα αλλοιώθηκε χημικά από την αέναη επίθεση της υπεριώδους ακτινοβολίας του ήλιου καθώς και των ενεργητικών σωματιδίων από τον ηλιακό άνεμο και από τις γαλαξιακές κοσμικές ακτίνες που διασχίζουν το σύμπαν.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι το διοξείδιο του άνθρακα που παρατηρήθηκε από τον Webb ήταν πιθανότατα θαμμένο κάτω από την επιφάνεια και αποκαλύφθηκε από τις συγκρούσεις στον Χάροντα. Το διοξείδιο του άνθρακα, είπαν, είναι πιθανό να ήταν μέρος του αρχέγονου υλικού από το οποίο σχηματίστηκαν αρχικά τόσο ο Χάροντας όσο και ο Πλούτωνας.
Οι επιστήμονες είχαν εκπλαγεί από το γεγονός ότι το διοξείδιο του άνθρακα δεν είχε εντοπιστεί προηγουμένως.
«Η ανίχνευση του διοξειδίου του άνθρακα ήταν μια ικανοποιητική επιβεβαίωση των προσδοκιών μας», δήλωσε η Σίλβια Πρωτόπαπα, υποδιευθύντρια του τμήματος διαστημικών σπουδών στο Νοτιοδυτικό Ινστιτούτο Ερευνών στο Μπόλντερ του Κολοράντο, συν-ερευνητής της αποστολής New Horizons και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Communications.
«Η ανίχνευση υπεροξειδίου του υδρογόνου στον Χάροντα ήταν απροσδόκητη. Ειλικρινά, δεν περίμενα να βρω στοιχεία γι’ αυτό στην επιφάνεια», πρόσθεσε η Πρωτόπαπα.
Οι νέες παρατηρήσεις του Χάροντα βοηθούν να ειπωθεί μια ευρύτερη ιστορία για τα ουράνια σώματα που αποτελούν το ηλιακό μας σύστημα.
«Κάθε μικρό σώμα στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα είναι ένα μοναδικό κομμάτι ενός μεγαλύτερου παζλ που οι επιστήμονες προσπαθούν να συναρμολογήσουν», δήλωσε η Πρωτόπαπα.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα όργανο του Webb που ονομάζεται Near-Infrared Spectrograph («Φασματογράφος εγγύς υπερύθρου») για να κάνουν τέσσερις παρατηρήσεις το 2022 και το 2023, αποκτώντας πλήρη κάλυψη του βόρειου ημισφαιρίου του Χάροντα.
«Αυτές οι νέες παρατηρήσεις του Webb προσθέτουν διοξείδιο του άνθρακα και υπεροξείδιο του υδρογόνου στο γνωστό κατάλογο των συστατικών της επιφάνειας (του Χάροντα). Και τα δύο αυτά στοιχεία παρέχουν πληροφορίες για τις συνεχιζόμενες διαδικασίες ακτινοβόλησης και επαναφοράς στην επιφάνεια λόγω πρόσκρουσης», δήλωσε ο Ίαν Γουόνγκ, συν-συγγραφέας της μελέτης, επιτελικός επιστήμονας στο Space Telescope Science Institute (Επιστημονικό Ινστιτούτο Διαστημικών Τηλεσκοπίων) στη Βαλτιμόρη.
Την 1η Οκτωβρίου το Ιράν εξαπέλυσε τη μεγαλύτερη, όπως λέγεται, επίθεση με βαλλιστικούς πυραύλους κατά του Ισραήλ στην ιστορία. Το Ισραήλ ανέφερε ελάχιστες ζημιές και απώλειες, αφού κατάφερε να καταρρίψει τους περισσότερους πυραύλους.
Σχεδόν ολόκληρο το έθνος των 10 εκατομμυρίων ανθρώπων κατέφυγε στα καταφύγια και τα δωμάτια ασφαλείας του για περίπου μία ώρα το βράδυ της 1ης Οκτωβρίου, αφού το Ιράν εξαπέλυσε το μπαράζ, το οποίο σύμφωνα με την ηγεσία του Ισραήλ ήταν 181 πύραυλοι. Παρέμειναν εκεί μέχρι οι Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας (Israel Defense Forces-IDF) να δώσουν το σήμα «όλα εντάξει».
Δύο αντιτορπιλικά του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού, το USS Cole και το USS Bulkeley, βοήθησαν στην κατάρριψη των πυραύλων του Ιράν που κατευθύνονταν προς το Ισραήλ, δήλωσε ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου υποστράτηγος Πατ Ράιντερ στους δημοσιογράφους στο υπουργείο Άμυνας. Εκτόξευσαν περίπου δώδεκα αναχαιτιστικά αεροσκάφη, είπε.
Το μπαράζ του Ιράν ήρθε μετά τη σειρά επιθέσεων του Ισραήλ που κατευθύνθηκαν στη Χεζμπολάχ, τον πληρεξούσιο του Ιράν στον Λίβανο. Πριν από δύο εβδομάδες, χιλιάδες βομβητές και φορητοί ασύρματοι που ανήκαν σε ηγέτες και αξιωματικούς της Χεζμπολάχ εξερράγησαν, σκοτώνοντας κάποιους και τραυματίζοντας ή ακρωτηριάζοντας εκατοντάδες.
Στις 27 Σεπτεμβρίου, η πολεμική αεροπορία του Ισραήλ εξουδετέρωσε με αεροπορική επίθεση τον Χασάν Νασράλα, τον ηγέτη της τρομοκρατικής οργάνωσης για περισσότερα από 30 χρόνια, καθώς συναντιόταν με άλλους κορυφαίους αξιωματικούς της Χεζμπολάχ σε ένα υπόγειο καταφύγιο στο προπύργιο της Χεζμπολάχ στα προάστια της Βηρυτού του Λιβάνου.
Άλλες αεροπορικές επιθέσεις είχαν ως στόχο διοικητές της Χεζμπολάχ. Ακόμα περισσότερες εξουδετέρωσαν ένα μεγάλο μέρος, έως και το μισό, των εντυπωσιακών αποθεμάτων πυραύλων της Χεζμπολάχ, τα οποία προμηθεύτηκαν από το Ιράν. Στις 30 Σεπτεμβρίου, το Ισραήλ ξεκίνησε χερσαία επιχείρηση στα βόρεια σύνορά του κατά της Χεζμπολάχ.
Η πυραυλική επίθεση του Ιράν ήρθε ως απάντηση σε όλα αυτά και στη δολοφονία στις 31 Ιουλίου του ηγέτη της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια, πιθανώς από το Ισραήλ, αν και δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για τη δολοφονία. Βρισκόταν στην Τεχεράνη για να παραστεί στην ορκωμοσία του νέου προέδρου του Ιράν.
Το επίλεκτο Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (Islamic Revolutionary Guards Corps-IRGC) του Ιράν δήλωσε ότι εξαπέλυσε το χτύπημα της 1ης Οκτωβρίου και προειδοποίησε ότι αν το Ισραήλ προβεί σε αντίποινα, η απάντηση της Τεχεράνης θα είναι «πιο συντριπτική και καταστροφική», μετέδωσε η ιρανική κρατική τηλεόραση.
«Μετά από μια περίοδο αυτοσυγκράτησης, το Ιράν στόχευσε την καρδιά των κατεχομένων εδαφών με δεκάδες πυραύλους μετά τον μαρτυρικό θάνατο του [ηγέτη της Χαμάς] Ισμαήλ Χανίγια […] την εντατικοποίηση των επιθέσεων του σιωνιστικού καθεστώτος στον Λίβανο και τη Γάζα, τον μαρτυρικό θάνατο του ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα και (του) διοικητή των Φρουρών Αμπάς Νιλφορουσάν», δήλωσε το IRGC.
Ανώτερος Ιρανός αξιωματούχος δήλωσε στο Reuters ότι οι εκτοξεύσεις των πυραύλων διατάχθηκαν από τον ανώτατο ηγέτη του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, ο οποίος παραμένει σε ασφαλή τοποθεσία από τότε που οι ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές στη Βηρυτό σκότωσαν τον Νασράλα την περασμένη εβδομάδα.
Ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ Τζέικ Σάλιβαν δήλωσε ότι η Ουάσινγκτον δεν έλαβε αναφορές για ισραηλινές απώλειες, αλλά διερευνά τις αναφορές για το θάνατο ενός Παλαιστίνιου στην Ιεριχώ.
Ο εκπρόσωπος των IDF, υποναύαρχος Ντάνιελ Χαγκάρι, δήλωσε ότι δεν γνωρίζει για θύματα από την πυραυλική επίθεση. Υπήρξαν μερικά χτυπήματα στα κεντρικά και νότια της χώρας, είπε.
«Βρισκόμαστε σε υψηλή επιφυλακή τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά», δήλωσε σε τηλεοπτική εκπομπή. «Θα υπερασπιστούμε τους πολίτες του κράτους του Ισραήλ. Αυτή η επίθεση θα έχει συνέπειες. Έχουμε σχέδια και θα δράσουμε στον τόπο και τον χρόνο που θα αποφασίσουμε.»
Η επίθεση ήταν πιο έντονη από μια προηγούμενη στις 13 Απριλίου, όταν το Ιράν αντέδρασε σε ισραηλινό χτύπημα στο ιρανικό προξενείο στη Δαμασκό, από το οποίο σκοτώθηκαν επτά αξιωματικοί του IRGC. Το Ιράν εκτόξευσε εκατοντάδες βλήματα. Ωστόσο, πολλά ήταν σχετικά αργά μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πύραυλοι κρουζ, τα οποία χρειάστηκαν έως και εννέα ώρες για να φτάσουν στο Ισραήλ. Καταρρίφθηκαν με τη βοήθεια των δυνάμεων των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας και της Ιορδανίας. Το Ισραήλ δεν προέβη σε αντίποινα.
Εκατοντάδες διαδηλωτές κρατούν σημαίες και φωτογραφίες του Χασάν Νασράλα, του εκλιπόντος ηγέτη της τρομοκρατικής οργάνωσης Χεζμπολάχ, σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην κεντρική επιχειρηματική περιοχή του Σίδνεϊ στις 29 Σεπτεμβρίου 2024. (Saeed Khan/AFP μέσω Getty Images)
Ωστόσο, η πιο πρόσφατη επίθεση ήταν πολύ πιο απειλητική. Οι βαλλιστικοί πύραυλοι μπορούν να φτάσουν στο Ισραήλ σε 12 λεπτά από το Ιράν, δίνοντας πολύ λιγότερο χρόνο για να ηχήσουν οι σειρήνες αεροπορικής επιδρομής του Ισραήλ και για να καταφύγουν οι άνθρωποι σε ασφάλεια.
Του Dan M. Berger
Το Associated Press και το Reuters συνέβαλαν σε αυτό το άρθρο.
Σε ένα σενάριο το οποίο μοιάζει πιο πολύ με επιστημονική φαντασία παρά με επιστήμη, οι ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Σάουθαμπτον στην Μεγάλη Βρετανία λένε ότι έχουν αποθηκεύσει ολόκληρο το ανθρώπινο γονιδίωμα σε έναν κρύσταλλο που προβλέπουν ότι θα κρατήσει για δισεκατομμύρια χρόνια.
Η εργασία τους είναι σχεδιασμένη να υπηρετήσει πιθανώς ως ένα γενετικό σχεδιάγραμμα για την αναγέννηση της ανθρωπότητας στο μακρινό μέλλον, σε περίπτωση που το είδος μας αντιμετωπίσει την εξαφάνιση. Οι γενετικές πληροφορίες έχουν χαραχθεί πάνω σε έναν πρόσφατα ανακαλυφθέν, υψηλής αντοχής κρύσταλλο με απαράμιλλη αντοχή στην φθορά.
Αυτή η ψηφιακή καταγραφή θα αποθηκευτεί στο αρχείο της Memory of Mankind (Μνήμης της Ανθρωπότητας), μια εγκατάσταση αποθήκευσης σε μια υπόγεια σπηλιά που βρίσκεται σε ένα εκατοντάδων ετών Αυστριακό ορυχείο αλατιού.
«Πιστεύω πως με τις ραγδαίες προόδους στην τεχνολογία και την επιστήμη, αυτό που σήμερα φαίνεται να είναι επιστημονική φαντασία θα μπορεί να είναι εφικτό στο μέλλον», είπε στους Epoch Times ο Πήτερ Καζάνσκι, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας και καθηγητής στο Ερευνητικό Κέντρο Οπτοηλεκτρονικής του Πανεπιστημίου του Σάουθαμπτον.
Ένα σχεδιάγραμμα για την Αναγέννηση
Οι ερευνητές έχουν αποθηκεύσει ολόκληρο το ανθρώπινο γονιδίωμα σε ένα κρύσταλλο μνήμης 5D, ο οποίος είναι ικανός να αντέχει θερμοκρασίες έως και 1000 βαθμούς Κελσίου και εξαιρετικά παγωμένες συνθήκες.
Ένα γονιδίωμα περιλαμβάνει όλη την γενετική πληροφορία ενός ζωντανού οργανισμού, αποτελούμενο από τις αλληλουχίες νουκλεοτιδίων του DNA.
Η ερευνητική ομάδα ελπίζει πως ο κρύσταλλος θα μπορούσε να παρέχει ένα σχεδιάγραμμα για να επανέλθει η ανθρωπότητα από την εξαφάνιση χιλιάδες, εκατομμύρια ή ακόμη και δισεκατομμύρια χρόνια στο μέλλον, σύμφωνα με δελτίο τύπου. Η τεχνολογία θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί για να δημιουργηθεί μια διαρκής καταγραφή των γονιδιωμάτων των φυτών και των ζώων υπό εξαφάνιση.
Καταγραφή δεδομένων για τους αιώνες
Η ιδέα να διατηρηθεί ο γενετικός κώδικας της ανθρωπότητας προήλθε από την ανάγκη να αναπτυχθεί ένα αποθηκευτικό μέσο που να αντέχει και να μπορεί να φυλάσσει κρίσιμες πληροφορίες για τις μελλοντικές γενεές, είπε ο Καζάνσκι.
«Καθώς ο όγκος των συσσωρευμένων δεδομένων συνεχίζει να διευρύνεται, η πρόκληση της διασφάλισης της μακροχρόνιας διατήρησης γίνεται ολοένα και πιο κρίσιμη», πρόσθεσε ο Καζάνσκι. «Το ανθρώπινο γονιδίωμα αντιπροσωπεύει το ζενίθ αυτής της προσπάθειας διατήρησης.»
Οι επιστήμονες εργάζονται επίσης πάνω στην αρχειοθέτηση ολόκληρου του περιεχομένου του Wikipedia και άλλων καταγραφών της ανθρώπινης ιστορίας και επιτευγμάτων. Οι ερευνητές είπαν σε δήλωση τύπου τους ότι δεν είναι δυνατόν να δημιουργηθούν συνθετικά άνθρωποι, φυτά και ζώα χρησιμοποιώντας τις γενετικές πληροφορίες και μόνο, αλλά έχουν υπάρξει σημαντικές πρόοδοι στην συνθετική βιολογία τα πρόσφατα χρόνια. Είπαν ότι η δημιουργία ενός συνθετικού βακτηρίου το 2008 είναι ένα παράδειγμα προόδου σε αυτόν τον τομέα.
«Γνωρίζουμε από την δουλειά άλλων ότι το γενετικό υλικό των απλών οργανισμών μπορεί να συντεθεί και να χρησιμοποιηθεί στα υπάρχοντα κύτταρα για να δημιουργήσει ένα βιώσιμο ζωντανό δείγμα σε ένα εργαστήριο», είπε ο Καζάνσκι.
Σπάζοντας το ρεκόρ σκληρότητας
Οι κρύσταλλοι μνήμης 5D, οι οποίοι αναπτύχθηκαν στο Κέντρο Οπτοηλεκτρονικής, κρατούν το Παγκόσμιο Ρεκόρ Γκίνες για την πιο ανθεκτική ουσία αποθήκευσης δεδομένων. Ο Καζάνσκι αναφέρεται ως ένας από τους δημιουργούς της ουσίας. Οι κρύσταλλοι χαρακτηρίζονται ως «5D» επειδή η μέθοδος κωδικοποίησης τους περιλαμβάνει δύο οπτικές διαστάσεις και τρεις χωρικές συντεταγμένες.
Αυτοί οι κρύσταλλοι μπορούν να αποθηκεύσουν έως και 360 terabytes πληροφοριών για περίπου 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Το κάθε terabyte μπορεί να αποθηκεύσει περίπου 75 εκατομμύρια σελίδες εγγράφων, με τα 360 TB να συγκρατούν περίπου 27 δισεκατομμύρια σελίδες εγγράφων. Ο κρύσταλλος θα μπορούσε να περιέχει περίπου 450.000 βιβλία, το κάθε ένα με 200 σελίδες, με 350 λέξεις σε κάθε σελίδα.
Η πολυτιμότητα της ανθρώπινης ζωής και γνώσης
Ο Καζάνσκι είπε ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν μελλοντικές οντότητες οι οποίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτούς τους κώδικες, συμπεριλαμβανομένων των προηγμένων πολιτισμών, οι οποίοι έχουν φτάσει ένα επίπεδο πολυπλοκότητας που τους καθιστά ικανούς να μεταφράσουν και να αναδομήσουν την γενετική πληροφορία.
Με τους σημερινούς τίτλους ειδήσεων να αναφέρουν τις συνεχιζόμενες διαμάχες και την πιθανότητα πολέμων μεγάλης κλίμακας, η δουλειά της διατήρησης θα μπορούσε να βοηθήσει τους αρχηγούς του κόσμου να σκεφτούν την μοίρα της ανθρώπινης φυλής, πρόσθεσε ο Καζάνσκι. «Η δουλειά μας υπογραμμίζει το πόσο εύθραυστη και πολύτιμη είναι η ανθρώπινη ζωή και γνώση», είπε ο Καζάνσκι.
Παρά τις προσπάθειες της ομάδας του να διατηρήσουν την γενετική κληρονομιά της ανθρωπότητας, ο Καζάνσκι είπε πως είναι αισιόδοξος σχετικά με την ανθεκτικότητά μας ως άνθρωποι. «Ενώ η εξαφάνιση είναι μια πιθανότητα στο μακρινό μέλλον λόγω απρόβλεπτων καταστροφικών γεγονότων, η εργασία μας εστιάζει στην διατήρηση της κληρονομιάς μας ανεξάρτητα από το τι θα γίνει», είπε.
Ο Τζέιμς Σπένσερ, θεολόγος και συγγραφέας του βιβλίου «Useful to God» («Χρήσιμος για τον Θεό»), είπε ότι πιστεύει πως η ανθρώπινη φυλή δεν οδεύει προς την εξαφάνιση.
«Από μια βιβλική και θεολογική οπτική γωνία, βλέπουμε μια νέα δημιουργία κατοικήσιμη από μια λυτρωμένη ανθρώπινη φυλή», είπε ο Σπένσερ στους Epoch Times.
Ο Σπένσερ, ο οποίος πιστεύει στο αιώνιο πεπρωμένο της ανθρωπότητας, είπε πως μια από τις ανησυχίες που θα είχε για την νέα ομάδα των μελλοντικών ανθρώπων θα ήταν οι πιθανές διαφορές στον χαρακτήρα τους.
«Δεν είναι καθόλου ξεκάθαρο ότι το ξεκίνημα μιας νέας ανθρώπινης φυλής θα περιελάμβανε κατ ανάγκη την αναγνώριση, για παράδειγμα, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Από μια Χριστιανική θεολογική οπτική γωνία, οι άνθρωποι είναι δημιουργημένοι κατ’ εικόνα Θεού», είπε ο Σπένσερ. «Ακόμα και αν ήταν δυνατόν να επανεκκινηθεί η ανθρώπινη φυλή μέσω κάποιας γενετικής διαδικασίας, δεν είναι ξεκάθαρο αν η «αντιγραφή» των γενετικών σχεδίων θα παρήγαγε αναγκαστικά το ίδιο είδος όντως. Το να μπορούμε να χειριζόμαστε τα γονίδια για να παραγάγουμε ένα ον υλικά ίδιο με ένα ανθρώπινο ον σήμερα δεν σημαίνει κατ ανάγκη ότι καταλαβαίνουμε ή ελπίζουμε να αντιγράψουμε και την ανθρωπιά όπως την αντιλαμβανόμαστε. Θα μπορούσαν πολύ πιθανώς να υπάρχουν κάποια υλικά που μας διαφεύγουν.»
Το Αρχείο της Μνήμης της Ανθρωπότητας είναι σχεδιασμένο ώστε η αναγέννηση της ανθρώπινης φυλής να μπορεί να ξεκινήσει με την ανακάλυψη του κρυστάλλου, είπε ο Καζάνσκι. Για να βοηθήσουν αυτούς που θα ενδιαφέρονταν να προσπαθήσουν αυτό το εγχείρημα, οι ακριβείς συντεταγμένες θα διατηρηθούν σε πολλές τοποθεσίες.
«Ενώ τα ορυχεία αλατιού είναι γνωστό πως σιγά σιγά συστέλλονται λόγω της ευκαμψίας του ορυκτού άλατος, αυτή η διαδικασία δεν φαίνεται να μπορεί να προκαλέσει ζημιά στο ίδιο το αρχείο», είπε ο Καζάνσκι. «Με τον καιρό, κάποιες κοιλότητες μπορεί να παραμείνουν ανέπαφες, ανιχνεύσιμες με ειδικό εξοπλισμό. Εναλλακτικά, η φυσική διάβρωση θα μπορούσε τελικά να επαναφέρει το αρχείο πίσω στην επιφάνεια σε εκατομμύρια χρόνια.»
Πρόσφατη μελέτη υποδηλώνει ότι τα εξατομικευμένα συμπληρώματα βιταμίνης D μπορούν να προάγουν την καρδιακή υγεία. Ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι στοχευμένες δόσεις, ειδικά για τους μη Δυτικούς πληθυσμούς, τους ηλικιωμένους και αυτούς με χαμηλά επίπεδα αναφοράς, μπορούν να μειώσουν «σημαντικά» τους καρδιομεταβολικούς κινδύνους.
Αυτή η προσέγγιση θα μπορούσε να αλλάξει τις προληπτικές στρατηγικές για τις καρδιαγγειακές παθήσεις, το κυριότερο ζήτημα υγείας παγκοσμίως.
Προσαρμοσμένες στρατηγικές βιταμίνης D
Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Engineering δείχνει τις επιπτώσεις για τις εξατομικευμένες θεραπευτικές στρατηγικές που στοχεύουν τις καρδιαγγειακές ασθένειες και τους σχετικούς κινδύνους μέσω συμπληρωμάτων βιταμίνης D. Η ολοκληρωμένη αναθεώρηση ανέλυσε 99 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές που περιελάμβαναν 17,656 συμμετέχοντες.
Η συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα βιταμίνης D είναι 400 διεθνείς μονάδες (international units – IU) για παιδιά έως 12 μηνών, 600 IU για αυτούς ηλικίας 1 έως 70 και 800 IU για άτομα άνω των 70 ετών. Ωστόσο, οι ερευνητές ανακάλυψαν πως τα συμπληρώματα βιταμίνης D, με μέση δόση 3.320 ημερησίως, συσχετίζονται με ευνοϊκές αλλαγές σε διάφορους καρδιομεταβολικούς παράγοντες κινδύνου.
Οι βελτιώσεις περιλαμβάνουν μείωση της συστολικής και διαστολικής πίεσης του αίματος, της συνολικής χοληστερίνης, της γλυκόζης νηστείας, των μέσων επιπέδων σακχάρου στο αίμα σε διάστημα τριών μηνών και την ινσουλίνη νηστείας.
Τα πλεονεκτήματα των συμπληρωμάτων βιταμίνης D ήταν πιο έντονα σε συγκεκριμένες δημογραφικές ομάδες. Οι πιο ουσιαστικές επιπτώσεις παρατηρήθηκαν σε:
Μη Δυτικούς πληθυσμούς
Άτομα με επίπεδα αναφοράς βιταμίνης D κάτω των 15,0 ng/mL (νανογραμμάρια ανά χιλιοστόλιτρο)
Άτομα με δείκτη σωματικής μάζας (body mass index – BMI) κάτω από 30
Άτομα ηλικίας 50 ετών και άνω
Οι συγγραφείς της μελέτης υπογράμμισαν την αναγκαιότητα για εξατομικευμένες παρεμβατικές στρατηγικές βιταμίνης D, οι οποίες λαμβάνουν υπ’ όψιν ατομικά χαρακτηριστικά όπως το εθνο-κοινωνικό υπόβαθρο, η ηλικία, ο δείκτης μάζας σώματος και τα βασικά επίπεδα βιταμίνης D. Σημείωσαν επίσης πως οι πιο μακρόχρονες παρεμβάσεις (τρεις μήνες και άνω) και οι υψηλότερες δόσεις θα μπορούσαν να βελτιστοποιήσουν τα αποτελέσματα στην καρδιομεταβολική υγεία σε στοχευμένους πληθυσμούς.
Αυτά τα ευρήματα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε προόδους στην προληπτική ιατρική και τις διατροφικές επιστήμες, οδηγώντας ενδεχομένως σε πιο αποτελεσματικές στρατηγικές δημόσιας υγείας. Με το να προσαρμόζουμε τα συμπληρώματα βιταμίνης D με βάση τα ατομικά χαρακτηριστικά, οι πάροχοι υγείας θα μπορέσουν να ενισχύσουν την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων, περιορίζοντας τις καρδιομεταβολικές ασθένειες.
Οι ερευνητές προτείνουν μελλοντικές μελέτες για να εξερευνηθούν οι μηχανισμοί πίσω από τα παρατηρούμενα αποτελέσματα και να αναζητηθούν τα πιθανά πλεονεκτήματα των συμπληρωμάτων βιταμίνης D στις χρόνιες νόσους. Τονίζουν επίσης τη σημασία της εξέτασης του μακροχρόνιου αντίκτυπου και των πιθανών κινδύνων που συνδέονται με τα συμπληρώματα υψηλών δόσεων.
Παράγοντες κινδύνους
Παρόλο που μερικές παρατηρητικές μελέτες και μετα-αναλύσεις, όπως αυτή η μελέτη, δείχνουν μια σχέση μεταξύ της χαμηλής κατάστασης βιταμίνης D και των κινδύνων της υπέρτασης και των καρδιαγγειακών γεγονότων, οι περισσότερες τυχαιοποιημένες δοκιμές δεν έχουν δείξει καρδιαγγειακά πλεονεκτήματα από τα συμπληρώματα βιταμίνης D, είπε στους Epoch Times ο Δρ Ραζ Ντασγκούπτα, επικεφαλής σύμβουλος υγείας της εταιρίας Fortune Recommends Health.
«Η επικρατούσα θεωρία είναι πως η βιταμίνη D έχει υποστηρικτική δράση για την υγεία της καρδιάς μειώνοντας τη φλεγμονή και ελέγχοντας την πίεση του αίματος, το οποίο μπορεί να περιορίσει τη συσσώρευση πλάκας στις αρτηρίες», είπε. «Παρόλα αυτά, χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για να επιβεβαιώσουμε τα αίτια πίσω από αυτό.»
Εκτός των επιπέδων βιταμίνης D, άλλοι κρίσιμοι παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν την καρδιαγγειακή υγεία, σύμφωνα με τον Ντασγκούπτα, είναι:
Υψηλή πίεση: Μπορεί να προκαλέσει ζημιά στις αρτηρίες.
Ανισορροπία χοληστερίνης: Πολύ «κακή» (LDL) χοληστερίνη και πολύ λίγη «καλή» (HDL) χοληστερίνη μπορούν να προκαλέσουν συσσώρευση πλάκας, αυξάνοντας τον κίνδυνο εμφράγματος και εγκεφαλικού.
Κακός έλεγχος του διαβήτη: Τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα μπορούν να καταστρέψουν τα αγγεία του αίματος και τα νεύρα που συνδέονται με την καρδιά.
Υπερβολικό βάρος: Μπορεί να οδηγήσει σε υψηλή πίεση του αίματος, διαβήτη και υψηλή χοληστερίνη.
Τα συμπληρώματα δεν συνιστώνται αδιακρίτως
«Η λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης D απλά και μόνο για την πρόληψη καρδιακής νόσου γενικά δεν συνιστάται σε όλους», είπε ο Δρ Ντασγκούπτα.
«Ενώ το να διατηρούμε τα επίπεδα βιταμίνης D σε υγιή όρια είναι σημαντικό για την ολική ευεξία, ειδικά την υγεία των οστών, δεν υπάρχουν ισχυρές αποδείξεις ότι έτσι μειώνονται άμεσα οι πιθανότητες εμφάνισης καρδιακής νόσου», πρόσθεσε. «Είναι προτιμότερο να μιλήσετε με έναν πάροχο υγειονομικής φροντίδας για το εάν χρειάζεστε συμπληρώματα, ειδικά εάν κινδυνεύετε από έλλειψη ή έχετε άλλα ζητήματα υγείας.»
Σύμφωνα με τον Δρα Ντασγκούπτα, είναι προτιμότερη μια «σφαιρική προσέγγιση» της καρδιακής υγείας, η οποία περιλαμβάνει τα εξής:
Διατήρηση μιας υγιούς διατροφής
Συχνή σωματική άσκηση
Διαχείριση των παραγόντων κινδύνου όπως την πίεση την αίματος και την χοληστερίνη
Τα συμπληρώματα μπορεί να έχουν πλεονεκτήματα για άτομα με χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D, αλλά ο Δρ Ντασγκούπτα τόνισε πως τα συμπληρώματα θα πρέπει να βασίζονται σε συγκεκριμένες υγειονομικές ανάγκες. Είναι σημαντικό να σημειωθεί πως οι άνθρωποι μπορεί επίσης να λάβουν υπερβολική δόση αυτού του κρίσιμου θρεπτικού συστατικού. 60.000 IU βιταμίνης D ημερησίως για αρκετούς μήνες, παραδείγματος χάριν, προκαλούν τοξικότητα.
Ο Τζον και η Κλώντια Κλάξτον ήταν ένα νεαρό ζευγάρι, γύρω στα 20. Ο Τζον ερωτεύτηκε την Κλώντια και μετά από δύο χρόνια γνωριμίας, της ζήτησε να παντρευτούν.
Ο γάμος τού άλλαξε εντελώς τη ζωή – τον έκανε αισιόδοξο, λιγότερο κυνικό και πολύ πιο ευτυχισμένο. Ένιωθε ότι όλος ο κόσμος ήταν δικός του.
Όμως, αυτός ο κόσμος κατέρρευσε όταν η Κλώντια διαγνώστηκε με λέμφωμα Hodgkin και της δόθηκαν μόνο 50% πιθανότητες επιβίωσης. Μέσα σε μια εβδομάδα, οι χειρουργοί αποφάσισαν να ανοίξουν το σώμα της από τη μασχάλη μέχρι την κοιλιά, προκειμένου να αφαιρέσουν τυχόν ορατά ίχνη της νόσου. Σοκαρισμένη και αβοήθητη, μπήκε στο νοσοκομείο.
Εκείνη την εποχή, ο Τζον εργαζόταν ως ιερέας σε ένα τοπικό νοσοκομείο. Επισκεπτόταν τους αρρώστους, άκουγε τις ιστορίες τους, προσευχόταν για αυτούς και έδειχνε συμπόνια. Ωστόσο, όταν η Κλώντια εισήχθη στο νοσοκομείο, η συμπόνια του Τζον εξαφανίστηκε.
«Μπορούσα να καταλάβω τι περνούσαν οι άλλοι άνθρωποι, αλλά δεν με ένοιαζε πια», είπε. «Με ένοιαζε μόνο η Κλώντια. Ήθελα να φωνάξω στους άλλους ασθενείς: Σταματήστε να γκρινιάζετε! Πιστεύετε ότι έχετε προβλήματα; Η γυναίκα μου μπορεί να πεθάνει ανά πάσα στιγμή!»
Ο Τζον όχι μόνο έπαψε να αισθάνεται συμπόνια του για τους συνανθρώπους του, αλλά θύμωσε και με τον Θεό. Ένιωσε προδομένος.
«Θεέ μου, γιατί εμάς;», σκεπτόταν. «Γιατί μας έδωσες μόνο έναν χρόνο ευτυχίας, σε αντάλλαγμα για τα τωρινά δεινά;»
Ο δημοσιογράφος Philip Yancey. (φωτ. Dean Ayres)
Η θεραπεία που ακολουθούσε η Κλώντια εξαφάνισε την ομορφιά της και την εξάντλησε. Το δέρμα της σκοτείνιασε, τα μαλλιά της έπεσαν και έκανε έμετο όλη την ώρα. Κατά τη διάρκεια των θεραπευτικών διαδικασιών, δεν μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο από το να παραμένει ξαπλωμένη, ακούγοντας τα κλικ της μηχανής που βομβάρδιζε το σώμα της με δόσεις αόρατων σωματιδίων. Κάθε δόση γερνούσε το σώμα της κατά ένα μήνα.
Οι φίλοι και η οικογένειά της προσπαάθησαν να τη βοηθήσουν με διάφορους τρόπους. Ένας φίλος της έφερε λουλούδια και προσπάθησε να την πείσει να αγνοήσει τον πόνο της και να σκεφτεί θετικά. Όταν όμως έφυγε, η Κλώντια έμεινε μόνη, αντιμέτωπη με τους έντονους πόνους. Ένας άλλος της είπε, με την ιδιότητα του θρησκευτικού θεραπευτή, ότι «η ασθένεια δεν είναι ποτέ το θέλημα του Θεού», αλλά έργο του Σατανά. Μια άλλη γυναίκα την ενθάρρυνε να ευχαριστήσει τον Θεό για όσα βάσανα περνούσε: «Μπορείς να πεις: Θεέ μου, σε αγαπώ, ειδικά στα βάσανα. Αυτό είναι το θέλημά Σου και εσύ ξέρεις τι είναι καλό για μένα.»
Αλλά η Κλώντια δεν μπορούσε να δεχτεί μια τέτοια ιδέα.
Υπήρξε και η πρόταση να δει την ασθένειά της ως μία σημαντική αποστολή: «Κλώντια, έχεις επιλεγεί να υποφέρεις για τον Θεό και Αυτός θα σε ανταμείψει… Ο Θεός σε διάλεξε, όπως διάλεξε τον Ιώβ και σε χρησιμοποιεί ως παράδειγμα για τους άλλους.»
Όμως ο δημοσιογράφος Φίλιπ Γιάνσεϋ [Philip Yancey, γεν. 1949], που την επισκέφθηκε για να καταγράψει την εμπειρία της, μαζί με άλλες μαρτυρίες ανθρώπων που πάσχουν από ανίατες ασθένειες, την άκουσε χωρίς να δώσει συμβουλές. Στο βιβλίο του «Πού βρίσκεται ο Θεός όταν πονάμε;» (Where Is God When It Hurts, 1977), ο δημοσιογράφος εξετάζει το ερώτημα πώς υποφέρουμε, γιατί συμβαίνει αυτό και πώς πρέπει να προσεγγίσουμε αυτή την κατάσταση.
Φυσικά δεν είναι ο μόνος. Το θέμα της ταλαιπωρίας και της αποφυγής του πόνου όχι μόνο απασχολεί όλους τους ανθρώπους, όπου κι αν βρίσκονται, αλλά βρίσκεται και στο επίκεντρο της κοινωνίας μας σήμερα.
Ανατομία του πόνου
Όταν ως δημοσιογράφος ο Γιάνσεϋ πήρε συνέντευξη από ένα νεαρό ζευγάρι που τραυματίστηκε σοβαρά σε μια συνάντηση με μια αρκούδα γκρίζλι, καθώς και από έναν μαθητή του οποίου η μικρότερη αδερφή πέθανε από καρκίνο σε νεαρή ηλικία, παρά τη θεραπεία και τις προσευχές, άρχισε να αναρωτιέται γιατί οι άνθρωποι έπρεπε να υποφέρουν τόσο πολύ. Σε τι χρησιμεύει αυτό;
Αφετηρία του στη μελέτη του πόνου ήταν ο φυσικός πόνος. Γνώρισε έναν από τους πρωτοπόρους της έρευνας για τον πόνο, τον Δρα Πολ Μπραντ, με αναγνωρισμένο και πολλάκις βραβευμένο ιατρικό έργο. Ο Δρ Μπραντ είχε προσπαθήσει να αναπτύξει ένα τεχνητό σύστημα αίσθησης του πόνου για λεπρούς που είχαν χάσει την αίσθηση του πόνου στα χέρια ή τα πόδια τους. Σε αντίθεση με όλους τους άλλους, οι ασθενείς του Δρος Μπραντ δεν υπέφεραν από τον πόνο, αλλά από την απουσία του – δεν ένιωθαν πόνο. Όταν τραυματίζονταν, αιμορραγούσαν, αλλά δεν το αισθάνονταν. Και όταν έτρεχαν σε βραχώδες έδαφος και χτυπούσαν πέφτοντας, ούτε τότε ένιωθαν τίποτα.
Ο σχεδιασμός ενός συστήματος αίσθησης του πόνου δεν είναι εύκολη υπόθεση. Για να σχεδιάσει κανείς ένα σύστημα που σχετίζεται με τα όργανα του σώματος, πρέπει να προβλέπει τις ανάγκες του σώματος και να τις γνωρίζει καλά. Ο γιατρός έπρεπε να σκεφτεί σαν Δημιουργός, κατασκευάζοντας έναν Άνθρωπο με ένα περίπλοκο και ευφυές σύστημα. Με τη βοήθεια μηχανικών και βιοχημικών, ο Δρ Μπραντ ανέπτυξε έναν τύπο τεχνητού νεύρου που προσκολλήθηκε σε ένα δάχτυλο σαν γάντι και μετέφερε την αίσθηση του πόνου όταν ασκούνταν πίεση σε αυτό. Όμως, οι επανειλημμένες απόπειρες να προσαρμόσει το τεχνητό νεύρο στους ασθενείς του αποδείχθηκαν άκαρπες και τελικά αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το έργο του.
Ο Δρ Μπραντ κατάλαβε πόσο περίπλοκο είναι το σύστημα αίσθησης του πόνου στο σώμα μας και πόσο δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να το μιμηθείς. Η ιατρική βιβλιογραφία περιέχει πληθώρα πληροφοριών για τα «δίκτυα πόνου» στο σώμα. Αν κοιτάξετε μέσα από ένα μικροσκόπιο, μπορείτε να δείτε ότι υπάρχουν εκατομμύρια «υποδοχείς πόνου» που βρίσκονται ακριβώς στην επιφάνεια του δέρματος. Έχουν σχεδιαστεί όχι μόνο για να αισθάνονται και να μεταδίδουν τον πόνο στον εγκέφαλο, αλλά και άλλες αισθήσεις: άγχος, άγγιγμα, ζέστη και κρύο. Μέσα στο σώμα, τα δίκτυα πόνου είναι δομημένα με εξίσου περίπλοκο τρόπο.
Στο βιβλίο «Το δώρο του πόνου» (The Gift of Pain, 1997), που συνυπογράφει με τον Γιάνσεϋ, ο Δρ Μπραντ αποκαλεί το σύστημα πόνου «θεϊκή δημιουργία», σχολιάζοντας:
«Δόξα τω Θεώ που επινόησε τον πόνο! Δεν νομίζω ότι θα μπορούσε να κάνει καλύτερη δουλειά.»
Όσο περισσότερο παρατηρούσε ο Δρ Μπραντ τους ασθενείς του, τόσο πιο ξεκάθαρα κατέληγε στο συμπέρασμα: ο πόνος είναι απαραίτητος για το σώμα μας. Χωρίς αυτόν, είναι αδύνατο να ζήσουμε πολύ σε αυτόν τον κόσμο. Είτε καταλαβαίνουμε πώς λειτουργούν τα συστήματα είτε όχι, πιθανώς υπάρχουν για κάποιο λόγο. Βρίσκονται στο σώμα μας για κάποιο λόγο και είναι σχεδιασμένα με σχολαστικό και περίπλοκο τρόπο.
Όμως, ο Γιάνσεϋ δεν σταμάτησε εκεί. Κατάλαβε ότι ο σωματικός πόνος δεν είναι η μόνη πηγή οδύνης. Κάποιοι μάλιστα θα μπορούσαν να πουν ότι δεν είναι καν τόσο ισχυρή όσο η ψυχική αγωνία που βιώνουμε καθημερινά όταν αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις της ζωής. Είτε πρόκειται για προβλήματα σχέσεων, συγκρούσεις με συναδέλφους ή για μια ανίατη παιδική μνήμη, τα συναισθήματα που τα συνοδεύουν είναι βαριά και προκαλούν μεγάλο ψυχικό άλγος. Αυτό το άλγος διαπερνά την ψυχή και προκαλεί ένα αίσθημα ανικανότητας και απελπισίας. Τι νόημα έχει ο πόνος που βιώνουμε όταν γεννάμε ένα παιδί με ελάττωμα; Ή όταν χάνουμε ένα αγαπημένο πρόσωπο; Και γιατί συμβαίνει αυτό;
Η θεωρία της ανταπόδοσης
Πολλοί είναι οι άνθρωποι που στις δυσκολίες αναρωτιούνται: «Γιατί εμένα;»
Ο Γιάνσεϋ άρχισε να αναζητά απαντήσεις στις αρχαίες παραδόσεις. Στην Παλαιά Διαθήκη, διάβασε ότι ο Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους και την κοινωνία για να ενεργούν σύμφωνα με ορισμένες αρχές. Η εντιμότητα, η ειλικρίνεια και η συμπόνια οδηγούν σε καλά αποτελέσματα. Η εξαπάτηση, το ψέμα και η απληστία οδηγούν στα αντίθετα αποτελέσματα.
Στον Βουδισμό, αυτό ονομάζεται κάρμα – η ουσία που συσσωρεύεται στο σώμα μας λόγω κακών πράξεων που έχουμε κάνει στο παρελθόν, σε αυτή τη ζωή ή σε μια προηγούμενη. Για να απαλλαγούμε από το κάρμα, πρέπει να υποφέρουμε. Η γέννηση είναι οδύνη, η λύπη είναι οδύνη, η απώλεια και ο θάνατος είναι οδύνη.
Ο καθηγητής Ιστορίας Darrin McMahon. (epoch.org.il)
Οι άνθρωποι που πηγαίνουν σε μοναστήρια στην Ινδία και την Κίνα καλούνται να διαλογιστούν μπαίνοντας σε βαθιά συγκέντρωση και να παραμείνουν ακίνητοι για πολλή ώρα υπομένοντας τον πόνο, κάτι που επιτρέπει στο κάρμα να εκδιωχθεί από το σώμα. Παροτρύνονται επίσης να εγκαταλείψουν τις «προσκολλήσεις» τους — επιθυμίες, φιλοδοξίες, πάθη και προσωπικό όφελος. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να φτάσουν σε μια ανώτερη κατάσταση συνείδησης, να απελευθερωθούν από τα βάσανα και να επιτύχουν τη νιρβάνα. Σύμφωνα με τον Βουδισμό, όσοι δεν θέλουν να εξαλείψουν το κάρμα με αυτόν τον τρόπο, θα πρέπει και πάλι να υποφέρουν, αλλά με διαφορετικούς τρόπους. Παραδείγματος χάριν, ίσως προσβληθούν από αρρώστιες ή ίσως ζήσουν μια κουραστική και επίπονη ζωή.
Ποιος ελέγχει τους νόμους του πόνου και του κάρμα; Όταν ο Γιάνσεϋ σκέφτηκε τη Βίβλο, ανακάλυψε πολλές πιθανές απαντήσεις: Το Βιβλίο της Γένεσης λέει ότι ο Θεός ήταν η άμεση πηγή ταλαιπωρίας για τον Ερ (τον γιο του Ιούδα). Ο Θεός τον σκότωσε αφού αμάρτησε (σύμφωνα με τα σχόλια των σοφών). Το Βιβλίο του Ιώβ υποδεικνύει ότι ο Σατανάς προκαλεί συνεχώς δεινά στον Ιώβ, αφότου έχει λάβει τη συγκατάθεση του Θεού. Και το βιβλίο των Παροιμιών περιγράφει τις φυσικές συνέπειες που θα υποστεί ένας άνθρωπος εξαιτίας της συμπεριφοράς του: αν συμπεριφέρεται άσχημα, μια μέρα θα πρέπει να υποφέρει εξαιτίας αυτού.
Στην εποχή μας, με την επικράτηση των υλιστικών και αθεϊστικών ιδεών, οι άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει την άποψη ότι ένας άνθρωπος έχει ψυχή και ότι υπάρχει κάποιο ανώτερο Ον υπεύθυνο για τις ανθρώπινες υποθέσεις. Όταν η ψυχή φεύγει, το σώμα μένει και μαζί του το ερώτημα: «Γιατί πρέπει να υποφέρουμε αν πραγματικά δεν χρειάζεται;»
Ο Διαφωτισμός, τον 18ο αιώνα, ήθελε να βελτιώσει τον κόσμο, τη ζωή και τη δυνατότητα του ανθρώπου να απολαμβάνει. Ο Άγγλος φιλόσοφος Τζον Λοκ, ένας από τους ιδρυτές του κινήματος, είπε ότι «η δουλειά του ανθρώπου είναι να είναι ευτυχισμένος», δηλαδή δεν πρέπει να δεχόμαστε ότι ο πόνος είναι φυσικό μέρος της ζωής. Παράλληλα, άρχισαν να κυκλοφορούν βιβλία που τόνιζαν ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να υποφέρει από τη γέννηση μέχρι το θάνατο, αλλά να είναι ευτυχισμένος.
Κατά τη διάρκεια εκείνου του αιώνα, οι συχνότητα εμφάνισης των λιμών και των επιδημιών μειώθηκε . Οι άνθρωποι νοιάζονταν λιγότερο για την επιβίωσή τους και περισσότερο για την καλή ζωή και άρχισαν να φαντάζονται τι θα συνέβαινε αν συνέχιζαν την προσπάθεια να ελέγξουν τις περιστάσεις, τον κόσμο και την αβεβαιότητά του.
Ο καθηγητής Ιστορίας Ντάρριν ΜακΜάχον [Darrin McMahon, γεν. 1963], του Πανεπιστημίου της Φλόριντα, ένας από τους κορυφαίους ερευνητές στον κόσμο για την «ευτυχία», παραχώρησε μία συνέντευξη στους Epoch Times, στην οποία προειδοποιεί για αυτήν τη νέα πραγματικότητα της οποίας η αναζήτηση της ευτυχίας και η αποφυγή του πόνου αποτελούν βασικούς στόχους.
«Ανεξάρτητα από το πόσο έχουμε προοδεύσει, τα βάσανα δεν έχουν εξαλειφθεί», επισημαίνει ο καθηγητής. «Σύμφωνα με την ιστορία των αρχαίων πολιτισμών, είναι αναπόφευκτα. Όλοι βιώνουμε τραγωδίες στη ζωή μας. Άρα το να προσποιούμαστε ότι δεν θα υποφέρουμε δεν είναι λύση. Το να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τα βάσανα είναι.»
Η δύναμη της ελπίδας
Σε πείραμα που διεξήχθη το 1967, τρεις γιατροί κάλεσαν 50 άτομα στο εργαστήριό τους και άναψαν μια θερμάστρα, αυξάνοντας σταδιακά τη θερμοκρασία. Στόχος τους ήταν να δουν πότε τα υποκείμενα θα ένιωθαν δυσφορία και πόνο.
Αλλά τα υποκείμενα δεν γνώριζαν ότι οι γιατροί είχαν και άλλον ένα στόχο. Ήθελαν να δουν αν η απόσπαση της προσοχή των υποκειμένων από τη θερμάστρα θα επηρέαζε την αίσθησή τους του πόνου.
Όταν οι ερευνητές χτυπούσαν ένα κουδούνι, άγγιζαν το χέρι των υποκειμένων ή διάβαζαν μια ιστορία δυνατά, παρατήρησαν ότι μερικές φορές έπρεπε να ανεβάσουν τη θερμοκρασία κατά 45% για να παρατηρήσουν τα υποκείμενα τον πόνο. Μερικά άτομα έβγαλαν ακόμη και φουσκάλες στα χέρια τους χωρίς να τις παρατηρήσουν. Από την άλλη πλευρά, όταν η προσοχή των υποκειμένων δεν αποσπώνταν και στρεφόταν στον πόνο (όπως συμβαίνει με πολλούς ασθενείς που βρίσκονται στο νοσοκομείο), τότε έδειχναν πολύ μεγαλύτερη ευαισθησία στη θερμοκρασία (Hardy, Wolff, Goodell, 1967).
Η εμπειρία του Γιάνσεϋ με την Κλώντια και άλλους ασθενείς σε τελικό στάδιο τον βοήθησε να συνειδητοποιήσει ότι όλες οι εξηγήσεις και οι συμβουλές που περιστρέφονταν γύρω από τα δεινά τους δεν τους βοηθούσαν – το αντίθετο. Συνειδητοποίησε ότι το πιο χρήσιμο πράγμα που μπορείς να κάνεις για αυτούς τους ανθρώπους είναι να τους ξυπνήσεις την αίσθηση της ελπίδας και να τους πείσεις ότι τους περιμένει ένα λαμπρό μέλλον – ακριβώς το αντίθετο από αυτό που βιώνουν στο νοσοκομείο.
Πειράματα σε ζώα και ανθρώπους έχουν επεξηγήσει αυτή την αρχή. Ο Δρ Κουρτ Ρίχτερ, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς, πραγματοποίησε ένα συγκλονιστικό πείραμα, στο οποίο τοποθέτησε δύο αρουραίους σε μια μεγάλη δεξαμενή με νερό. Πέταξε τον πρώτο αρουραίο στη δεξαμενή και τον παρακολούθησε. Καθώς οι αρουραίοι είναι καλοί κολυμβητές, το ζώο παρέμεινε στην επιφάνεια του νερού για περίπου 60 ώρες, μέχρι ότου εξαντλήθηκε και πνίγηκε.
Με τον άλλο αρουραίο, ακολούθησε διαφορετική διαδικασία: άρχισε κρατώντας τον στην αγκαλιά του για αρκετά λεπτά, μέχρι που ο αρουραίος σταμάτησε να αντιστέκεται. Τότε, τον τοποθέτησε στο νερό. Αφού κολύμπησε λίγα λεπτά, βυθίστηκε απότομα και πνίγηκε. Ο Δρ Ρίχτερ πρότεινε ότι ο αυτός ο αρουραίος απλώς «παραιτήθηκε». Αφότου αγωνίστηκε στην αγκαλιά του μάταια, πείστηκε για την αδυναμία του να τα καταφέρει, αντίληψη που λειτούργησε όταν ύστερα τοποθετήθηκε στο νερό. Σύμφωνα με τη θεωρία του γιατρού, ο αρουραίος πέθανε από επίκτητη αδυναμία.
Άλλα πειράματα έχουν δείξει ότι το αίσθημα ανικανότητας μπορεί να αλλάξουν τη φυσιολογία.
Σε ένα από αυτά, δύο ομάδες αρουραίων δέχθηκαν ηλεκτροσόκ. Στα ζώα της πρώτης ομάδας δόθηκε η ευκαιρία να κλείσουν το ρεύμα χρησιμοποιώντας ένα πεντάλ, ενώ σε εκείνα της δεύτερης ομάδας όχι. Αρκετό καιρό μετά το ηλεκτροσόκ, φάνηκε μεν ότι το ρεύμα δεν ενοχλούσε πλέον τους αρουραίους και των δύο ομάδων, ωστόσο οι αρουραίοι της δεύτερης ομάδας, στους οποίους δεν δόθηκε η δυνατότητα να κλείσουν το ρεύμα, έγιναν πολύ πιο ευάλωτοι στις ασθένειες.
Το αντίθετο της ανικανότητας – η θεραπευτική δύναμη της ελπίδας – έχει αποδειχθεί και σε πειράματα με ανθρώπους. Το καλοκαίρι του 1996, ο Δρ Μπρους Μόσλεϋ [Bruce Moseley] οργάνωσε, στο Ιατρικό Κέντρο του Χιούστον, ένα πείραμα με δέκα ασθενείς που έπασχαν από οστεοαρθρίτιδα του γόνατος. Και οι δέκα προγραμματίστηκε να κάνουν χειρουργική επέμβαση για την ανακούφιση του πόνου τους, υποβλήθηκαν σε εξετάσεις, δέχτηκαν αγωγή για ανακούφιση του πόνου και μεταφέρθηκαν στο χειρουργείο.
Όλοι επέστρεψαν σπίτι από το χειρουργείο με πατερίτσες και παυσίπονα. Ωστόσο, στο χειρουργείο, αν και έκαναν τομές στην περιοχή του γόνατος σε όλους, μόνο σε πέντε έγινε πραγματικά η διορθωτική χειρουργική επέμβαση. Οι υπόλοιποι υποβλήθηκαν απλά σε μια προσομοιωμένη, «δήθεν» επέμβαση που ονομάζεται «placebo». Οι ουλές στα γόνατα από τα ράμματα στις τομές δεν φανέρωναν τι είχε συμβεί στην πραγματικότητα.
Τα αποτελέσματα εξέπληξαν τους πάντες: Η εικονική επέμβαση λειτούργησε! Έξι μήνες μετά την επέμβαση, οι ασθενείς δεν γνώριζαν ακόμα ποιοι συγκεκριμένα είχαν υποβληθεί σε πραγματική χειρουργική επέμβαση και ποιοι σε ψευδή, αλλά όλοι ανέφεραν σημαντική ανακούφιση από τον πόνο και αξιοσημείωτες βελτιώσεις στην κινητικότητα. Όσοι έκαναν την πραγματική χειρουργική επέμβαση δεν πήγαν καλύτερα από εκείνους που έκαναν την εικονική.
Το 2002, ο Δρ Μόσλεϋ επανέλαβε το πείραμα, αυτή τη φορά με 180 ασθενείς. Δύο χρόνια μετά τη χειρουργική επέμβαση, όλοι οι ασθενείς ανέφεραν σημαντική ανακούφιση από τον πόνο, και ακόμη και αυτή τη φορά όσοι έκαναν την πραγματική χειρουργική επέμβαση δεν βελτιώθηκαν περισσότερο από εκείνους που έκαναν την εικονική.
«Η ελπίδα επιτρέπει σε ένα άτομο να πιστέψει ότι ακόμα κι αν συμβεί το χειρότερο, μπορεί να σηκωθεί και να προχωρήσει», τονίζει ο Γιάνσεϋ.
Μέσα στην τρύπα του κουνελιού
Υπάρχει και ένα άλλο, βαθύτερο ψυχολογικό επίπεδο. Πριν από περίπου 80 χρόνια, ο Ουκρανός ψυχαναλυτής Έντμουντ Μπέργκλερ [Edmund Bergler, 1899-1962], ο οποίος έγραψε 25 βιβλία ψυχολογίας, παρατήρησε ότι το λειτουργικό σύστημα της ανθρώπινης ψυχολογίας είχε ένα σοβαρό ελάττωμα. Κάτι παρόμοιο με έναν ιό ή ένα σφάλμα στο σύστημα του υπολογιστή.
Ο Μπέργκλερ το ονόμασε «συναισθηματικό μπλοκάρισμα». Όταν αντιμετωπίζουμε δυσκολίες, αντί να προχωρήσουμε, κολλάμε σε αυτές, σαν να αντλούμε ευχαρίστηση από αυτές. Αυτή η ιδέα μοιάζει πολύ με την «προσκόλληση» για την οποία μιλά ο Βουδισμός όταν βιώνουμε συναισθήματα όπως η ζήλια, ο θυμός και άλλα πάθη.
Ο Μπέργκλερ συμφώνησε με τους κλασικούς ψυχαναλυτές ότι από την παιδική ηλικία κουβαλάμε στο μυαλό μας συναισθήματα και εμπειρίες στέρησης, απόρριψης, αδυναμίας, κλπ. Επειδή τα αρνητικά συναισθήματα παραμένουν άλυτα, τα βιώνουμε ξανά και ξανά αργότερα στη ζωή, με επώδυνους τρόπους. Σύμφωνα με τον Μπέργκλερ, ως ενήλικες συχνά ερμηνεύουμε τις εμπειρίες μας με βάση τις συσσωρευμένες από τη βρεφική ηλικία αντιλήψεις.
Όταν βιώνουμε ένα αρνητικό συναίσθημα, τείνουμε να κατηγορούμε αυτόματα τους άλλους και πιστεύουμε ότι μας έκαναν να νιώσουμε έτσι ή ότι είναι η πηγή της απογοήτευσης, του θυμού ή της ζήλιας μας. Λίγοι, σύμφωνα με τον Μπέργκλερ, είναι πρόθυμοι να παραδεχτούν ότι η συναισθηματική ταλαιπωρία που βιώνουν προκαλείται από μια υποβόσκουσα επιθυμία τους να την επεξεργαστούν και να την ξεπεράσουν.
Για παράδειγμα, ένας άνθρωπος που ζηλεύει θα πρέπει να προσπαθήσει να καταλάβει γιατί υποφέρει από ζήλια. Μπορεί να έχει μια βαθύτερη «προσκόλληση» στο συναίσθημα της απόρριψης. Σε νεαρή ηλικία βίωσε την απόρριψη με οδυνηρό τρόπο και από τότε επανεμφανίζεται συνεχώς και εκδηλώνεται με διαφορετικούς τρόπους – μερικές φορές με τη μορφή της ζήλιας. Αυτή είναι η κρυφή πηγή του πόνου του.
Στο βιβλίο του «Γιατί υποφέρουμε» (Why We Suffer, 2015), ο ψυχοθεραπευτής Πήτερ Μάικλσον [Peter Michaelson, γεν. 1952] περιγράφει τη θεωρία του Μπέργκλερ:
«Ας υποθέσουμε ότι περιμένετε στην ουρά στο μπακάλικο και κάποιος ξαφνικά χώνεται μπροστά σας. Μπορεί να αντιδράσετε είτε επιθετικά είτε παθητικά, μη λέγοντας τίποτα. Εάν είστε επιθετικοί, διατρέχετε τον κίνδυνο να «μπείτε σε αρνητική ροή» και να τσακωθείτε. Πιθανότατα θα νιώσετε ενοχές ή ντροπή αργότερα λόγω της υπερβολικής αντίδρασής σας. Αν δεν πείτε τίποτα, πάλι κινδυνεύετε να «μπείτε σε αρνητική ροή», να συγχυστείτε, ακόμη και να θυμώσετε, επικρίνοντας αργότερα τον εαυτό σας για την παθητικότητα που δείξατε όταν επιτρέψατε σε εκείνον τον άνθρωπο «να συμπεριφερθεί τόσο αγενώς».
Πώς μπορείτε να αποφύγετε να αντιδράσετε αρνητικά σε μια τέτοια κατάσταση; Πρέπει, κατ’ αρχάς, να αναλάβετε την ευθύνη για την αρνητικότητα σας. Αυτή η αρνητικότητα είναι δική σας. Ο άνθρωπος που μπήκε μπροστά σας στην ουρά δεν κατέστρεψε τη γραμμή. Μόνο εσάς επηρέασε. Πρέπει να κοιτάξετε, λοιπόν, τα αρνητικά στοιχεία που ενεργοποιούνται μέσα σας. Σας φέρθηκε με ασέβεια και αυτό σας προκάλεσε πόνο. Ίσως αυτό σημαίνει ότι έχετε μια προσκόλληση σε αρνητικά συναισθήματα που συνδέονται με συναισθήματα ασημαντότητας και αναξιότητας.
Σε παρόμοιες περιστάσεις, ο Μάικλσον προτείνει να κάνετε στον εαυτό σας μερικές απλές ερωτήσεις: Γιατί είμαι θυμωμένος; Τι φοβάμαι; Τι με στεναχωρεί; Γιατί νιώθω μοναξιά; Γιατί υποφέρω;
Η επιστημονική έρευνα εδώ και καιρό είναι η κινητήριος δύναμη πίσω από αμέτρητες προόδους οι οποίες επιμηκύνουν και βελτιώνουν την ποιότητα της ζωής. Ωστόσο, νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Medicine υποδηλώνει ότι συγκεκριμένες συμπεριφορές ανάμεσα στους ερευνητές πιθανόν να περιορίζουν αυτές τις προόδους.
Η κύρια ανησυχία είναι η πόλωση μέσα στην επιστημονική κοινότητα – ένα φαινόμενο κατά το οποίο οι ερευνητές αποτυγχάνουν να εξετάσουν αντικειμενικά όλες τις διαθέσιμες αποδείξεις ή να λάβουν υπόψιν ότι οι μακροχρόνιες πεποιθήσεις μπορεί να είναι λανθασμένες,
Η πόλωση στην επιστήμη είναι αρκετά ανησυχητική, είπε στους Epoch Times σε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ο Τιάγκο Κρουβινέλ, αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο και συν-συγγραφέας της μελέτης. «Πιστεύουμε ότι είναι πιο διαδεδομένο στην έρευνα από ότι περιμέναμε», είπε. «Με την παραπληροφόρηση να γίνεται όλο και πιο προσβάσιμη και ορατή στο διαδίκτυο, οι ερευνητές έχουν αυξανόμενα υιοθετήσει έναν πιο αιχμηρό τόνο για να προστατέψουν τις απόψεις τους, πιθανόν για να προστατέψουν την επιστήμη.»
Μια τέτοια προστατευτική προσέγγιση, ωστόσο, μπορεί να είναι αντιπαραγωγική. Αυτός ο πιο αιχμηρός τόνος είναι ένας δείκτης μια πολωμένης προσέγγισης, η οποία δεν προάγει την κριτική σκέψη, σύμφωνα με τον Κρουβινέλ. Ένας μονόπλευρος λόγος μπορεί να μειώσει την διαφάνεια σε ποικίλες επιστημονικές εξελίξεις και εναλλακτικές λύσεις, εν τέλη περιορίζοντας την ικανότητα της κοινωνίας να αντιμετωπίζει περίπλοκα προβλήματα.
Αναγνωρίζοντας την πολωμένη και μη έρευνα
Για να επεξηγήσουμε τα πολωμένα μηνύματα στην έρευνα, λάβετε υπόψιν αυτό το παράδειγμα: Τα εμβόλια είναι 100% ασφαλή, και οποιοσδήποτε το αμφισβητεί αυτό είναι ανίδεος.
Ένας τέτοιου είδους ισχυρισμός είναι ένα πολωμένο μήνυμα, σύμφωνα με τους ερευνητές. Χαρακτηρίζεται από σκληρούς, κατηγορηματικούς τόνους και μια αδιαμφισβήτητη πίστη σε μία και μόνο άποψη, κάτι το οποίο μπορεί να πυροδοτήσει έντονα συναισθήματα και να ενθαρρύνει την ομαδική πίστη. Τα πολωμένα μηνύματα συχνά συνδέονται με διαμάχη, σαρκασμό, κομματισμό, υστερία, πειστικότητα και σκεπτικισμό. Όταν μια τέτοια άποψη επικρατεί, αποθαρρύνει τους ανθρώπους από το να αμφισβητήσουν τις υπάρχουσες ιδέες.
Αντιθέτως, η μη πολωμένη έρευνα παρουσιάζει ουδέτερα, ισορροπημένα επιχειρήματα και χρησιμοποιεί όρους που αναγνωρίζουν την αβεβαιότητα. Τυπικά συνδέεται με την αντικειμενικότητα, την περιεκτικότητα, την αμερόληπτη εξέταση των αποδεικτικών στοιχείων, την αξιοπιστία και την ποικιλία.
Προειδοποιητικά σημάδια πολωμένης έρευνας
Οι συγγραφείς της έρευνας προτείνουν ένα σύστημα κωδικοποίησης χαρακτηρισμών για την αναγνώριση της πόλωσης στην έρευνα. Δείκτες κλειδιά περιλαμβάνουν ότι η έρευνα:
Επιμένει ότι μια συγκεκριμένη άποψη είναι η σωστή
Παρουσιάζει το μήνυμά της με δραματικό τρόπο και χρησιμοποιεί έντονες λέξεις
Επιλέγει επιλεγμένους ειδικούς για να υποστηρίξει τις απόψεις της
Δεν περιλαμβάνει την αντίθετη άποψη
Χρησιμοποιεί πολιτική ή οπαδικά επιχειρήματα για να υπερασπιστεί την επιστημονική θέση
Δίνει έμφαση στις ατέλειες των αντίθετων απόψεων
Παράγοντες που οδηγούν την πόλωση
Αρκετοί παράγοντες συνεισφέρουν στην πόλωση στην επιστημονική έρευνα, σύμφωνα με τους ερευνητές, περιλαμβάνοντας την αβεβαιότητα και την αποτυχία να αμφισβητήσουν την ομόφωνη γνώμη.
Η αβεβαιότητα σχετικά με την σωστή λύση για ένα ζήτημα είναι αυτό που κινεί την επιστημονική εξέλιξη. Ωστόσο, όταν η κοινωνία φοβάται ένα ζήτημα, ποθεί την βεβαιότητα για να καθησυχαστεί, κάτι το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε μονόπλευρα μηνύματα.
Η αποτυχία της αμφισβήτησης της ομόφωνης γνώμης προάγει την ομαδική αλληλεγγύη μεταξύ των υποστηρικτών ενός ζητήματος ενώ ταυτόχρονα αποξενώνει τους σκεπτικιστές αυτού – αντί να ενθαρρύνει τον εποικοδομητικό διάλογο.
Οι εγγενείς προκαταλήψεις ενός ατόμου μπορούν να οδηγήσουν σε μια εδραιωμένη άποψη, είπε στους Epoch Times σε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ο Τζόναθον Άντερσον, ερευνητικός επιστήμονας και αναπληρωτής καθηγητής στο University of California Davis Institute for Regenerative Cures (Ινστιτούτο Αναγεννητικών Θεραπειών Ντέιβις του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια).
«Είναι στην ανθρώπινη φύση να αντιστέκεται κανείς στο να αλλάξει γνώμη για κάτι που ήδη πιστεύει ότι είναι αληθινό», είπε. «Αυτό αποτελεί ιδιαίτερο πρόβλημα αν η ιδέα προέρχεται από ένα άλλο άτομο ή μια ομάδα.»
Όταν η χρηματοδότηση επηρεάζει τα ευρήματα
Η φαρμακευτική βιομηχανία χρηματοδοτεί κάποια έρευνα σχετικά με την αποτελεσματικότητα και ασφάλεια των φαρμάκων και των ιατρικών συσκευών, οδηγώντας σε πιθανές οικονομικές συγκρούσεις συμφερόντων οι οποίες μπορούν να έχουν ως αποτέλεσμα μη έγκυρα ευρήματα. Για παράδειγμα, μια αναθεώρηση του 2017 που δημοσιεύθηκε στην Cochrane Database of Systematic Reviews (Βάση Δεδομένων Συστηματικών Αναθεωρήσεων Cochrane) βρήκε πως οι μελέτες χρηματοδοτούμενες από την βιομηχανία έχουν ευνοϊκότερα αποτελέσματα και συμπεράσματα από τις μελέτες που λαμβάνουν χορηγία από άλλες πηγές.
Ενώ οι συγκρούσεις οικονομικών συμφερόντων δεν αποτελούν παραδείγματα πόλωσης από μόνα τους, μπορούν να δημιουργήσουν τις συνθήκες που την ευνοούν, σημείωσε ο Κρουβινέλ.
«Αυτού του είδους τα σενάρια μπορούν να επηρεάσουν τα επιστημονικά αποτελέσματα, όπου παρουσιάζονται μονάχα οι ευνοϊκές πτυχές των φαρμάκων, ενώ τα πιθανά μειονεκτήματα αποκρύπτονται», είπε. «Αυτή η κατάσταση προηγείται της πόλωσης, καθώς το κοινό μπορεί ακόμη να μην γνωρίζει τα αποτελέσματα.»
Ο κύκλος της επιστημονικής πόλωσης
Για να δώσει ένα παράδειγμα του πως η πόλωση μπορεί να γίνει αυτοενισχυτική, ο Κρουβινέλ παρουσιάζει ένα κοινό σενάριο:
«Φανταστείτε ότι μια ερευνητική ομάδα είναι αποφασισμένη να αποδείξει έναν συσχετισμό μεταξύ δύο παραγόντων, του Α και του Β», είπε. «Παρουσιάζουν τα ευρήματά τους υπό αυτό το φως, υπερασπιζόμενη την ιδέα τους στους ομότιμους συναδέλφους τους και την κοινωνία», πρόσθεσε. «Καθώς αποκτούν κύρος και επιρροή, ίσως να αναπτύξουν – ενσυνείδητα ή όχι – μια αμυντική στάση για να προστατέψουν την θεωρία τους.»
Ο Κρουβινέλ το αντιπαραβάλλει αυτό με μια άλλη ομάδα επιστημόνων που βρίσκουν τον συσχετισμό μεταξύ του Α και του Β να είναι αβάσιμος ή ανεπαρκής για την εξήγηση του φαινομένου. Ενδεχομένως να καταστείλουν την τάση τους προς αμφισβήτηση, φοβούμενοι την γελοιοποίηση ή τον αποκλεισμό από τον επιστημονικό και δημόσιο κύκλο. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η αρχική θεωρία τότε αρχίζει να αντιμετωπίζεται ως γεγονός, ενισχυμένη από την εξουσία των υποστηρικτών της.
Όταν προκύπτει μια πρόκληση, αυτές οι εναλλακτικές θεωρίες αντιμετωπίζουν όχι μόνο τον επιστημονικό έλεγχο αλλά συχνά βιώνουν σαρκασμό και περιφρόνηση, είπε ο Κρουβινέλ.
«Αυτές οι δυναμικές μπορούν επίσης να λειτουργήσουν αντιστρόφως», σημείωσε. «Οι αποδεδειγμένες θεωρίες μπορούν να αμφισβητηθούν επιθετικά από ομάδες με πολιτική ή οικονομική ισχύ, επιβραδύνοντας την κοινωνική ομόφωνη γνώμη και την ανάπτυξη αποτελεσματικών πολιτικών», είπε ο Κρουβινέλ.
Η ουσία είναι πως όταν η έρευνα και η ιατρική πρακτική γίνονται πολωμένες, οι άνθρωποι υποφέρουν, είπε ο Άντερσον. « Τα οφέλη και οι τεχνολογίες για την υγεία που αλλάζουν την ζωή δεν προοδεύουν με τον ρυθμό που θα έπρεπε σε τέτοιου είδους περιβάλλοντα.»
Σε μια σημαντική ενημέρωση των κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με την πρόληψη του εγκεφαλικού, η Αμερικανική Ένωση κατά των Εγκεφαλικών (American Stroke Association – ASA) ανακοίνωσε την Δευτέρα πως έως και το 80% των 610.000 πρώτων εγκεφαλικών που συμβαίνουν κάθε χρόνο θα μπορούσαν να αποτραπούν μέσω πρώιμου προσυμπτωματικού ελέγχου και αλλαγών στον τρόπο ζωής.
Με τα εγκεφαλικά να παίρνουν σχεδόν 160.000 ζωές κάθε χρόνο στις ΗΠΑ, οι νέες κατευθυντήριες γραμμές της ASA καλούν για μέτρα πρόληψης.
Το εγκεφαλικό συμβαίνει όταν η ροή του αίματος προς τον εγκέφαλο διακόπτεται, προκαλώντας εγκεφαλική βλάβη και πιθανές σοβαρές αναπηρίες που επηρεάζουν την σκέψη, την ομιλία και την κινητικότητα. Ανισότητες στην υγεία καθιστούν ορισμένους πληθυσμούς πιο επιρρεπείς, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για ενισχυμένο προσυμπτωματικό έλεγχο και μεθόδους πρόληψης.
Οι ενημερωμένες Κατευθυντήριες Γραμμές για την Πρωτογενή Πρόληψη του Εγκεφαλικού του 2024 (2024 Guideline for the Primary Prevention of Stroke), η πρώτη αναθεώρηση από το 2014, δίνει έμφαση στον προσυμπτωματικό έλεγχο ρουτίνας για σημαντικούς παράγοντες κινδύνου, οι οποίοι περιλαμβάνουν την υψηλή αρτηριακή πίεση, την ανεβασμένη χοληστερίνη, το υψηλό σάκχαρο στο αίμα και την παχυσαρκία.
Αυτές οι συστάσεις στοχεύουν να βοηθήσουν το κοινό να κάνει αλλαγές στον τόπο ζωής που θα μείωνε σημαντικά τον κίνδυνο εγκεφαλικού.
Οι ενημερωμένες κατευθυντήριες γραμμές τονίζουν την πρωτογενή πρόληψης
Οι κατευθυντήριες γραμμές είναι μια ενημερωμένη έκδοση των παλαιότερων, παρουσιάζοντας νέα ευρήματα ερευνών και πρακτικές στρατηγικές για την πρόληψη του πρώτου εγκεφαλικού κατά την διάρκεια ζωής ενός ανθρώπου. Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές αντιμετωπίζουν επίσης τους κοινωνικούς καθοριστικούς παράγοντες υγείας (Social Determinants Of Health – SDOH) – μη ιατρικούς παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν την έκβαση της υγείας ενός ατόμου και την πρόσβασή του στην υγειονομική περίθαλψη.
«Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να μειώσουμε τις περιπτώσεις εγκεφαλικού καθώς και θανάτου λόγω αυτού είναι να αποτρέψουμε το πρώτο εγκεφαλικό – συχνά αναφερόμενος και ως πρωτογενής πρόληψη», είπε σε δήλωση τύπου η Δρ Σέρυλ Ντ. Μπούσνελ, κλινική ιατρός, ερευνήτρια και πρόεδρος της ομάδας συγγραφής κατευθυντήριων γραμμών της ASA.
«Κάποιοι πληθυσμοί έχουν αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού, είτε λόγω γενετικών, βιολογικών ή παραγόντων του τρόπου ζωής ή/και κοινωνικών καθοριστικών παραγόντων, και σε μερικές περιπτώσεις, οι άνθρωποι δεν λαμβάνουν τον ανάλογο προσυμπτωματικό έλεγχο για να αναγνωρίσουν τον κίνδυνο τους», πρόσθεσε η Δρ Μπούσνελ.
Σημαντικές ενημερώσεις και συστάσεις
Οι κατευθυντήριες γραμμές αντικατοπτρίζουν τις ιατρικές προόδους που σημειώθηκαν την τελευταία δεκαετία. Μια αξιοσημείωτη προσθήκη είναι η σύσταση των αγωνιστών των υποδοχέων του πεπτιδίου που μοιάζει με τη γλυκαγόνη (GLP-1), φάρμακα εγκεκριμένα από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (Food and Drug Administration-FDA) που μειώνουν τον κίνδυνο καρδιακής νόσου και εγκεφαλικού επεισοδίου σε υπέρβαρους ή παχύσαρκους ασθενείς ή σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2.
«Μία από τις πιο σημαντικές εξελίξεις είναι ότι οι αγωνιστές του υποδοχέα του γλουκαγονικού πεπτιδίου, οι οποίοι χρησιμοποιούνται για τη μείωση του σακχάρου στο αίμα σε άτομα με διαβήτη, έχει αποδειχθεί ότι αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά αυτή τη διαταραχή, αλλά οδηγούν επίσης σε σημαντική απώλεια βάρους σε αυτούς τους ασθενείς, η οποία έχει πολλά επακόλουθα οφέλη», δήλωσε η Δρ Μπούσνελ στους Epoch Times.
Εξήγησε ότι αυτά τα συνδυασμένα οφέλη μειώνουν και τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου και άλλων επιπλοκών του διαβήτη.
«Η άλλη κατηγορία φαρμάκων είναι οι αναστολείς PCSK9, οι οποίοι είναι πολύ αποτελεσματικοί στη μείωση της LDL (κακής) χοληστερόλης», συνέχισε. «Αυτά τα φάρμακα έχει επίσης αποδειχθεί ότι μειώνουν τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου».
Οι βασικές συστάσεις που περιγράφονται στη νέα κατευθυντήρια γραμμή περιλαμβάνουν επίσης τακτικές εξετάσεις υγείας και παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής που προάγουν υγιείς συμπεριφορές.
Οι επαγγελματίες υγείας της πρωτοβάθμιας περίθαλψης ενθαρρύνονται να εκπαιδεύουν τους ασθενείς σχετικά με τους τροποποιήσιμους παράγοντες κινδύνου, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, το κάπνισμα και η υψηλή χοληστερόλη, και πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Έμφαση στη διατροφή
Η διατροφή παίζει ζωτικής σημασίας ρόλο στις ενημερωμένες κατευθυντήριες γραμμές. Η ASA συνιστά στους ανθρώπους να υιοθετήσουν ένα Μεσογειακό διατροφικό μοτίβο, το οποίο είναι γνωστό ότι μειώνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού. Η Μεσογειακή δίαιτα δίνει έμφαση στα σιτηρά ολικής άλεσης, τα φρούτα, τα λαχανικά, τα υγιή λιπαρά, τα όσπρια, τους ξηρούς καρπούς, τα ψάρια και την μέτρια κατανάλωση γαλακτοκομικών και αλκοόλ ενώ ταυτόχρονα τονίζει τον περιορισμό των επεξεργασμένων τροφών.
Η Δρ Μπούσνελ πρόσθεσε ότι άλλες νέες συστάσεις δίνουν έμφαση όχι μόνο στη σωματική δραστηριότητα αλλά και στην αποφυγή της καθιστικής συμπεριφοράς κατά τις ώρες εγρήγορσης. Οι κατευθυντήριες οδηγίες προσθέτουν «μια νέα σύσταση για τον έλεγχο της καθιστικής συμπεριφοράς και τη συμβουλευτική των ασθενών για την αποφυγή της καθιστικής συμπεριφοράς», είπε.
Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές επιβεβαιώνουν επίσης την ανάγκη για σωματική δραστηριότητα, προτείνοντας τουλάχιστον 150 λεπτά μέτρια έντασης αεροβικής δραστηριότητας κάθε εβδομάδα.
«Η εφαρμογή των συστάσεων σε αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές καθιστά δυνατή την σημαντική μείωση του κινδύνου του πρώτου εγκεφαλικού για τους ανθρώπους», δήλωσε η Μπούσνελ. «Οι περισσότερες στρατηγικές που προτείνουμε για την πρόληψη του εγκεφαλικού θα βοηθήσουν επίσης στην μείωση της άνοιας, άλλης μιας σοβαρής κατάστασης υγείας που σχετίζεται με αγγειακά θέματα στον εγκέφαλο.»
Η ενημέρωση παρουσιάζει συγκεκριμένες συστάσεις για τις γυναίκες, μιλώντας για παράγοντες όπως την υψηλή πίεση λόγω εγκυμοσύνης και τον κίνδυνο εγκεφαλικού που συνδέεται με τα αντισυλληπτικά που λαμβάνονται δια του στόματος.
Αυτές οι συστάσεις περιλαμβάνουν τη μείωση της αρτηριακής πίεσης εάν είναι υψηλή σε έγκυες γυναίκες, τον έλεγχο για επιπλοκές της εγκυμοσύνης και τον έλεγχο για πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια (πολύ πρώιμη εμμηνόπαυση πριν από την ηλικία των 40 ετών), πρώιμη εμμηνόπαυση (πριν από την ηλικία των 45 ετών) και ενδομητρίωση (μια φλεγμονώδης κατάσταση που προκαλείται από ενδομητρικό ιστό που βρίσκεται εκτός της μήτρας), δήλωσε η Δρ Μπούσνελ.
«Το κοινό πρέπει να κατανοήσει ότι οι παράγοντες του τρόπου ζωής [όπως] η διατροφή, η σωματική αδράνεια, η παχυσαρκία, ο ύπνος, το κάπνισμα, έχουν σημαντικό αντίκτυπο στον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου και ελπίζουμε ότι οι πάροχοι θα μιλήσουν στους ασθενείς τους για την αλλαγή αυτών των συμπεριφορών», δήλωσε.
«Η εφαρμογή των συστάσεων αυτής της κατευθυντήριας γραμμής θα καταστήσει δυνατή τη σημαντική μείωση του κινδύνου εμφάνισης πρώτου εγκεφαλικού επεισοδίου στους ανθρώπους», δήλωσε η Δρ Μπούσνελ. «Οι περισσότερες στρατηγικές που συνιστούμε για την πρόληψη του εγκεφαλικού επεισοδίου θα βοηθήσουν επίσης στη μείωση του κινδύνου άνοιας, μιας άλλης σοβαρής κατάστασης υγείας που σχετίζεται με αγγειακά προβλήματα στον εγκέφαλο.»
Για να βοηθήσουν τους πάροχους υγειονομικής περίθαλψης στην αξιολόγηση του κινδύνου των ασθενών, οι κατευθυντήριες γραμμές παρουσιάζουν τον υπολογιστή κινδύνου Πρόγνωσης Κινδύνου Γεγονότων Καρδιαγγειακών Ασθενειών (Predicting Risk of cardiovascular disease EVENTS – PREVENT), ο οποίος εκτιμά τον κίνδυνο εγκεφαλικού και καρδιακής νόσου ενός ατόμου από την ηλικία των 30 ετών.
Καθώς η ASA συνεχίζει να υποστηρίζει τις αποτελεσματικές προληπτικά μέτρα, υπενθυμίζει στο κοινό την αναγνώριση των προειδοποιητικών σημαδιών του εγκεφαλικού που είναι η πάρεση του προσώπου (μερική παράλυση συνήθως του μισού προσώπου δεξιά ή αριστερά), αδυναμία άνω άκρου, δυσκολία στην ομιλία και τονίζει την άμεση ανάγκη για βοήθεια καλώντας την Άμεση Δράση ή το 166.
Πρόσφατες εξελίξεις στην έρευνα για την νόσο του Αλτσχάιμερ δείχνουν μια πολλά υποσχόμενη μετατόπιση στην κατανόηση της νόσου που «κλέβει» την μνήμη, υποδηλώνοντας ότι κρίσιμες αλλαγές στον εγκέφαλο μπορούν να συμβούν δεκαετίες προτού εκδηλωθούν τα συμπτώματα.
Πρόσφατη μελέτη έχει αναγνωρίσει μια εξέλιξη δύο φάσεων της νόσου Αλτσχάιμερ, τονίζοντας μια σιωπηλή φάση που σκιαγραφείται από λεπτές αλλαγές στον εγκέφαλο πολύ πριν αρχίσει να γίνεται ξεκάθαρη η γνωστική παρακμή.
Η νόσος του Αλτσχάιμερ έχει μια μακρά προ-συμπτωματική περίοδο, με τις σχετικές αλλαγές να λαμβάνουν χώρα στον εγκέφαλο «10, 15 ακόμη και 20 χρόνια πριν την έναρξη των συμπτωμάτων της σκέψης και της μνήμης», είπε στους Epoch Times ο Ιγκόρ Καμάργκο Φοντάνα, διευθυντής του προγραμματισμού επιστημονικών συνεδρίων της Ένωσης Αλτσχάιμερ.
Αυτή η έρευνα θα μπορούσε επίσης να ανοίξει νέες διόδους για πρώιμη ανίχνευση και στοχευμένες θεραπείες.
«Μία από τις προκλήσεις για την διάγνωση και αντιμετώπιση του Αλτσχάιμερ είναι ότι η πλειονότητα της ζημιάς στον εγκέφαλο συμβαίνει πολύ πριν εμφανιστούν τα συμπτώματα», είπε σε δήλωση ο Δρ Ρίτσαρντ Τζ. Χόουντς, διευθυντής του NIH National Institute on Aging (Εθνικού Ινστιτούτου Γήρανσης του NIH). «Η ικανότητα να ανιχνεύουμε αυτές τις πρώιμες αλλαγές σημαίνει ότι, για πρώτη φορά, μπορούμε να δούμε τι συμβαίνει στον εγκέφαλο ενός ατόμου κατά τις αρχικές περιόδους της νόσου.»
Η πρώιμη φάση: «Σιωπηλή» και σταδιακή βλάβη
Πρόσφατη μελέτη χρηματοδοτούμενη από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (National Institutes of Health – NIH) παρείχε νέα στοιχεία για την πρόοδο της νόσου του Αλτσχάιμερ, στρώνοντας πιθανώς το δρόμο για πρώιμη ανίχνευση και επιλογές αντιμετώπισης.
Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature Neuroscience, λένε ότι το Αλτσχάιμερ επηρεάζει τον εγκέφαλο σε δύο διακριτές φάσεις: μια πρώιμη, «σιωπηλή» φάση που χαρακτηρίζεται από ήπιες αλλαγές, και μια μεταγενέστερη, συμπτωματική φάση που χαρακτηρίζεται από εκτεταμένη βλάβη και την συσσώρευση αμυλοειδών πλακών, οι οποίες σχετίζονται εδώ και καιρό με την διαταραχή.
Ερευνητές έχουν βρει ότι η αρχική φάση του Αλτσχάιμερ είναι ύπουλη, ξεδιπλώνεται αργά με τον καιρό και συμβαίνει πολύ πριν αρχίσουν να είναι αισθητά τα προβλήματα με την μνήμη. Κατά την διάρκεια αυτής της φάσης, παρατηρείται μια σταδιακή συσσώρευση β-αμυόειδών πλακών και κόμπων – σήμα κατατεθέν της νόσου Αλτσχάιμερ.
Αυτή η πρώιμη «σιωπηλή» φάση σημειώνεται από λεπτές αλλαγές στα κύτταρα του εγκεφάλου, συγκεκριμένα στους ανασταλτικούς νευρώνες, οι οποίοι μπορεί και να είναι οι πρώτοι που γίνονται ευάλωτοι, διαταράσσοντας την επικοινωνία μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων, σύμφωνα με τον Φοντάνα. Αυτά τα κύτταρα βρίσκονται κυρίως στην περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με την μνήμη, την όραση και την γλώσσα.
Η έρευνα αναγνώρισε συγκεκριμένα τον θάνατο των ανασταλτικών νευρώνων σωματοστατίνης, μια ομάδα που προηγουμένως υποτιμούταν για τον ρόλο της στην παθολογία του Αλτσχάιμερ. Αυτή η ανακάλυψη αντικρούει την προηγούμενη νοοτροπία ότι η νόσος προκαλεί ζημιά κυρίως στους διεγερτικούς νευρώνες οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την διευκόλυνση της επικοινωνίας μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων.
Η μεταγενέστερη φάση: ραγδαία επιδείνωση και συμπτώματα
Η δεύτερη φάση της νόσου του Αλτσχάιμερ είναι τελείως διαφορετική. Χαρακτηρίζεται από ταχεία συσσώρευση αμυλοειδών πλακών και κόμπων, σοβαρή νευρική βλάβη και συμπτώματα γνωστικής παρακμής όπως απώλεια μνήμης και σύγχηση, μαζί με αυξημένα επίπεδα φλεγμονής και κυτταρικών θανάτων. Οι ερευνητές έχουν βρει ότι αυτή η επιδείνωση συμβαίνει ως μέρος μιας περίπλοκης αλληλεπίδρασης αλλαγών μέσα στο νευρικό κύκλωμα.
Χρησιμοποιώντας προηγμένα εργαλεία γενετικής ανάλυσης, οι ερευνητές δημιούργησαν έναν ολοκληρωμένο χάρτη των αλλαγών στον εγκέφαλο που σχετίζονται με το Αλτσχάιμερ. Επικεντρώθηκαν συγκεκριμένα στην μεσαία κροταφική έλικα, μια περιοχή του εγκεφάλου ζωτική για την γλώσσα, την μνήμη και την εικονική επεξεργασία, για να δείξουν την ευαισθησία της στην βλάβη που προκαλείται από το Αλτσχάιμερ.
Η μελέτη υποδηλώνει ότι σε αυτή την μεταγενέστερη φάση της νόσου, άλλα κύτταρα που σχετίζονται με την φλεγμονή – τα μικρογλοία και τα αστροκύτταρα – ξεκινούν να αντισταθμίζουν τις αρχικές αλλαγές απελευθερώνοντας μόρια ή αλλάζοντας την δομή τους, σύμφωνα με τον Φοντάνα.
«Αλλαγές στα φλεγμονώδη κύτταρα και τους ανασταλτικούς νευρώνες εξελίσσονται αργά για να δείξουν της γνωστές αλλαγές του Αλτσχάιμερ», είπε, «περιλαμβάνοντας την συσσώρευση αμυλοειδών πλακών και τον σχηματισμό παθολογίας τάυ κόμπων, που καταλήγει σε μια τελική κατάσταση.»
Επιπτώσεις για την διάγνωση και την θεραπεία
Η μελέτη μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις για την πρώιμη διάγνωση και τις στοχευμένες θεραπείες.
Τα αποτελέσματα αλλάζουν ριζικά την κατανόηση των επιστημόνων ως προς τον τρόπο που το Αλτσχάιμερ προκαλεί ζημιά στον εγκέφαλο και θα καθοδηγήσουν την ανάπτυξη νέων θεραπειών για αυτή την καταστροφική διαταραχή, σημείωσε ο Χόουντς σε δήλωση.
Αναγνωρίζοντας τις διακριτές φάσεις της ασθένειας, οι ερευνητές μπορούν να προσαρμόσουν καλύτερα την διάγνωση και την θεραπεία με τις συγκεκριμένες κυτταρικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στα διάφορα στάδια. Αυτή η ανακάλυψη μπορεί επίσης να βελτιώσει τις πρώιμες παρεμβάσεις και την έκβαση των ασθενών.
Η «ευρύτερη εικόνα» είναι πως η μακρά προ-συμπτωματική περίοδος του Αλτσχάιμερ παρέχει ευκαιρίες για πρώιμη ανίχνευση και παρέμβαση για την πρόληψη της έναρξης των συμπτωμάτων της άνοιας, είπε ο Φοντάνα. «Εάν τα ευρήματα αυτής της εργασίας επιβεβαιωθούν από άλλα εργαστήρια», πρόσθεσε, «εγείρει την ερώτηση του εάν η αντιμετώπιση των αλλαγών στον εγκέφαλο που συμβαίνουν σε αυτό που οι συγγραφείς αποκαλούν την πρώτη «σιωπηλή» φάση μπορεί να επιβραδύνει, να καθυστερήσει ή να αποτρέψει την δεύτερη, πιο καταστροφική φάση.»
Ο Φοντάνα τόνισε την σημασία της αξιολόγησης αυτής της «σιωπηλής» φάσης χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό διαγνωστικών εργαλείων και ερευνώντας την σχέση της με τους βιοδείκτες του Αλτσχάιμερ, όπως τα αμυλοειδή και τα τάυ.
Κοιτάζοντας μπροστά, η μελέτη θέτει τα θεμέλια για μελλοντικές έρευνες πάνω στην νόσο του Αλτσχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας. Εξετάζοντας την σχέση μεταξύ των διαφόρων κυτταρικών τύπων και τους ρόλους τους στην πρόοδο της νόσου, οι επιστήμονες στοχεύουν να αναγνωρίσουν τους προστατευτικούς παράγοντες και τους μηχανισμούς άμυνας για πιθανές θεραπείες. Ο Φοντάνα σημείωσε ότι η Ένωση Αλτσχάιμερ χρηματοδοτεί τις σχετικές ερευνητικές μελέτες.
Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι κάλεσε στις 29 Οκτωβρίου τους διεθνείς υποστηρικτές του να αντιδράσουν πιο δυναμικά στις αναφορές για βορειοκορεατικές δυνάμεις στη Ρωσία και επανέλαβε τα αιτήματα για πυραύλους κρουζ μεγάλου βεληνεκούς για πλήγματα στο εσωτερικό της Ρωσίας.
Εδώ και εβδομάδες, ο Ουκρανός ηγέτης έχει σημάνει συναγερμό με ισχυρισμούς ότι χιλιάδες δυνάμεις της Βόρειας Κορέας έχουν φτάσει στη Ρωσία και ενδέχεται σύντομα να πολεμήσουν εναντίον της Ουκρανίας. Ο Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ) και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επίσης μοιραστεί παρόμοιες εκτιμήσεις σχετικά με τη συγκέντρωση δυνάμεων της Βόρειας Κορέας.
Η Πιονγκγιάνγκ έχει αρνηθεί ότι έστειλε τα στρατεύματά της στη Ρωσία, αλλά ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δεν αρνήθηκε τον ισχυρισμό όταν ρωτήθηκε σχετικά την περασμένη εβδομάδα.
Ο Ζελένσκι δήλωσε ότι, όσον αφορά τον ίδιο, οι αναφορές για βορειοκορεατικά στρατεύματα στη Ρωσία είναι «γεγονός». Παρόλα αυτά, είπε ότι «υπάρχουν ορισμένοι εταίροι που είναι πολύ επιφυλακτικοί ως προς το ότι οι Βορειοκορεάτες στρατιώτες [βρίσκονται] στο έδαφος» στη Ρωσία.
Μιλώντας στα αγγλικά κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στην Ισλανδία, ο Ουκρανός ηγέτης επέκρινε τη διεθνή κοινότητα για την αντίδρασή της στις αναφορές.
«Νομίζω ότι η φωνή των Ηνωμένων Πολιτειών, η φωνή του ΝΑΤΟ, η φωνή των δυτικών εταίρων, η φωνή του παγκόσμιου νότου και της Κίνας δεν είναι τόσο δυνατή όσο πρέπει να είναι», είπε.
Ο Ζελένσκι περιέγραψε την φερόμενη βορειοκορεατική ανάπτυξη ως μέρος ενός μοτίβου ρωσικών ενεργειών κατά την τελευταία δεκαετία που έχουν δοκιμάσει την αποφασιστικότητα των δυτικών υποστηρικτών της Ουκρανίας. Εκτίμησε ότι η Δύση φοβήθηκε να απαντήσει στην κατάληψη της Κριμαίας από τη Ρωσία το 2014 και στην υποστήριξη της Ρωσίας στις προσπάθειες των αυτονομιστών στην ανατολική περιοχή Ντονμπάς της Ουκρανίας. Είπε ότι η υποτονική αντίδραση της Δύσης στις ρωσικές ενέργειες στην Κριμαία και το Ντονμπάς ενέπνευσε τον Πούτιν να προχωρήσει στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022.
Μέχρι στιγμής, η κυβέρνηση του προέδρου Τζο Μπάιντεν έχει εκδώσει δηλώσεις με τις οποίες προτρέπει κατά της εμπλοκής της Βόρειας Κορέας στον συνεχιζόμενο πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας και δηλώνει ότι οι ουκρανικές δυνάμεις δεν θα εμποδίζονται να χρησιμοποιούν όπλα που έχουν δωρίσει οι ΗΠΑ για να ανταποδώσουν τις επιθέσεις της Βόρειας Κορέας.
Σε κοινή ενημέρωση Τύπου στις 30 Οκτωβρίου, ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Λόιντ Όστιν και ο υπουργός Άμυνας της Νότιας Κορέας Κιμ Γιονγκ Χιουν επανέλαβαν αμφότεροι τις εκκλήσεις προς τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν να αποσύρει τις δυνάμεις του από τη Ρωσία και να αποφύγει την εμπλοκή της χώρας του στον συνεχιζόμενο πόλεμο με την Ουκρανία.
Ο Όστιν δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν να παρακολουθούν τις μετακινήσεις βορειοκορεατικών στρατευμάτων στη Ρωσία και θα «συνεργαστούν με τους συμμάχους και τους εταίρους μας για να τις αποθαρρύνουν».
Η πίεση του Ζελένσκι για όπλα μεγάλου βεληνεκούς
Ερωτηθείς εάν οι δυτικοί υποστηρικτές της Ουκρανίας θα πρέπει να απαντήσουν στην είσοδο των δυνάμεων της Βόρειας Κορέας στη Ρωσία, ο Ζελένσκι συνέδεσε το θέμα με το αίτημά του προς τη Δύση να παράσχει στις ουκρανικές δυνάμεις όπλα μεγάλου βεληνεκούς και να τους δώσει άδεια να τα χρησιμοποιήσουν για να πλήξουν το ρωσικό έδαφος.
«Όταν θέτουμε το θέμα, για παράδειγμα, σχετικά με ένα όπλο μεγάλων αποστάσεων για την Ουκρανία, την άδεια για την Ουκρανία να το χρησιμοποιήσει, ειδικά σε στρατιωτικούς στόχους στο έδαφος της Ρωσίας, […] κάποιες από τις χώρες λένε: ‘Ω, αυτό ξεπερνά τις κόκκινες γραμμές και αν σας δώσουμε την άδεια η Ρωσία θα κλιμακώσει’», δήλωσε ο Ζελένσκι.
Τώρα, καθώς αισθάνεται ότι η Μόσχα κλιμακώνει προσκαλώντας δυνάμεις της Βόρειας Κορέας στη Ρωσία, ο Ζελένσκι δήλωσε ότι η Ουκρανία εξακολουθεί να έχει λίγα μέσα για να χτυπήσει αυτά τα βορειοκορεατικά στρατεύματα μέχρι να εισέλθουν στην Ουκρανία.
«Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να υπερασπιστούμε τη γη μας μόνο όταν καταστρέφουν τη γη μας, όταν βρίσκονται ήδη στη γη μας, όταν έχουν καταλάβει τη γη μας, όταν έχουν ήδη σκοτώσει τα παιδιά μας ή προσπαθούν να το κάνουν», είπε.
Εργαζόμενοι στις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης στέκονται ανάμεσα στα συντρίμμια μετά από ρωσικό χτύπημα που έπληξε κτίριο κατοικιών στο Χάρκοβο της Ουκρανίας, στις 24 Σεπτεμβρίου 2024. (Andrii Marienko/AP)
Το αίτημα του Ζελένσκι για όπλα μεγάλου βεληνεκούς αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου «σχεδίου νίκης» που έχει προωθήσει τις τελευταίες εβδομάδες για να αναγκάσει τη Ρωσία να διαπραγματευτεί τον τερματισμό του πολέμου με ευνοϊκότερους όρους για την Ουκρανία. Ο Ουκρανός ηγέτης μοιράστηκε το σχέδιο νίκης του με τον Μπάιντεν τον περασμένο μήνα, αλλά δεν είναι σαφές ότι έχει κερδίσει αρκετά ευρεία υποστήριξη από τις ΗΠΑ και τη Δύση για την ιδέα.
Λίγο πριν ο Ζελένσκι συναντηθεί με Σκανδιναβούς δημοσιογράφους στην Ισλανδία την Τρίτη, οι New York Times ανέφεραν ότι είχε ζητήσει πυραύλους κρουζ Tomahawk ως μέρος ενός «μη πυρηνικού αποτρεπτικού πακέτου» στο σχέδιο νίκης του. Οι New York Times ανέφεραν ότι Αμερικανοί αξιωματούχοι είχαν απορρίψει μέρη του σχεδίου, συμπεριλαμβανομένου του αιτήματος για τους πυραύλους Tomahawk, ως μη ρεαλιστικές λύσεις. Ανώτερος αξιωματούχος της κυβέρνησης φέρεται να δήλωσε στους New York Times ότι θα ήταν εντελώς ανέφικτο για τις Ηνωμένες Πολιτείες να δώσουν στην Ουκρανία αυτούς τους πυραύλους κρουζ μεγάλου βεληνεκούς.
Ο Ζελένσκι δήλωσε ότι οι συζητήσεις μεταξύ της Ουκρανίας και του Λευκού Οίκου σχετικά με τους Tomahawk και άλλους πυραύλους προορίζονταν να είναι εμπιστευτικές. «Όταν πολλές χώρες άρχισαν να υποστηρίζουν το σχέδιο νίκης, βλέπετε τι συμβαίνει τώρα στα μέσα ενημέρωσης. Είπαν ότι η Ουκρανία ήθελε πολλούς πυραύλους, όπως Tomahawk κ.λπ. αλλά ήταν εμπιστευτικές πληροφορίες μεταξύ της Ουκρανίας και του Λευκού Οίκου. Πώς να κατανοήσουμε αυτά τα μηνύματα;»
Ο Ζελένσκι πρόσθεσε: «Άρα αυτό σημαίνει μεταξύ εταίρων – δεν υπάρχουν εμπιστευτικά πράγματα».
Οι Epoch Times απευθύνθηκαν στον Λευκό Οίκο, το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας και το Υπουργείο Άμυνας για σχόλια σχετικά με το αναφερόμενο ουκρανικό αίτημα για πυραύλους Tomahawk και τα πρόσφατα σχόλια του Ζελένσκι. Καμία απάντηση δεν δόθηκε μέχρι την ώρα του Τύπου.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες υπήρξαν ο κύριος προμηθευτής στρατιωτικής βοήθειας της Ουκρανίας καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου και έχουν διαθέσει περίπου 175 δισεκατομμύρια δολάρια για στρατιωτική και οικονομική στήριξη που σχετίζεται με την Ουκρανία. Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει εκφράσει ανησυχίες σχετικά με τη λήψη μέτρων που θα μπορούσαν να ωθήσουν την πυρηνικά εξοπλισμένη Ρωσία να απαντήσει σκληρά ή να διευρύνει τη σύγκρουση.
Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι σε άγνωστη τοποθεσία στην Ουκρανία στις 4 Αυγούστου 2024. (Valentyn Ogirenko/Reuters)
Από τότε που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, η κυβέρνηση Μπάιντεν απελευθέρωσε σταδιακά οπλικά συστήματα μεγαλύτερου βεληνεκούς και μεγαλύτερης ισχύος, όπως πυροβόλα και πυραυλικά όπλα, άρματα μάχης και μαχητικά αεροσκάφη F-16. Μεταξύ των μεγαλύτερου βεληνεκούς όπλων στο οπλοστάσιο της Ουκρανίας είναι το τακτικό πυραυλικό σύστημα MGM-140 Army Tactical Missile System, το οποίο διαθέτει μέγιστο βεληνεκές περίπου 190 μιλίων.
Τα σύγχρονα μοντέλα πυραύλων κρουζ Tomahawk έχουν εμβέλεια περίπου 1.000 μιλίων.
