Το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ μήνυσε την κυβέρνηση Τραμπ, ζητώντας από ένα ομοσπονδιακό δικαστήριο να επιβάλει την απόδοση των κρατικών επιχορηγήσεων που λαμβάνει το Πανεπιστήμιο σε ομοσπονδιακά συμβόλαια και επιχορηγήσεις, τις οποίες η κυβέρνηση έχει ‘παγώσει’ λόγω της άρνησης του Πανεπιστημίου να καταργήσει τις προϋποθέσεις DEI (διαφορετικότητα, ισότητα και συμπερίληψη) και να καταπολεμήσει τον αντισημιτισμό στην πανεπιστημιούπολη.
«Οι συνέπειες της υπέρβασης των ορίων εκ μέρους της κυβέρνησης θα είναι σοβαρές και μακροχρόνιες», δήλωσε ο πρόεδρος του Χάρβαρντ Άλαν Γκάρμπερ, στις 21 Απριλίου, ανακοινώνοντας την αγωγή. «Η έρευνα που θέτει σε κίνδυνο η κυβέρνηση [με τη μη καταβολή των επιχορηγήσεων] περιλαμβάνει προσπάθειες για τη βελτίωση των προοπτικών των παιδιών που επιβιώνουν από τον καρκίνο, για την κατανόηση σε μοριακό επίπεδο τού πώς ο καρκίνος εξαπλώνεται σε όλο το σώμα, για την πρόβλεψη της εξάπλωσης εστιών μολυσματικών ασθενειών και για την ανακούφιση του πόνου των στρατιωτών που τραυματίζονται στο πεδίο της μάχης.»
Η μήνυση κατατέθηκε λίγες ώρες μετά την αναφορά ότι ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ σχεδιάζει να αναστείλει την καταβολή στο Χάρβαρντ ακόμη ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων, ανεβάζοντας το συνολικό ποσό στα 3,2 δισεκατομμύρια δολάρια. Η Wall Street Journal ανέφερε την εξέλιξη, την οποία επιβεβαίωσε αξιωματούχος του Λευκού Οίκου στην Epoch Times.
Το δισεκατομμύριο προοριζόταν για ιατρική έρευνα, όπως και τα 2,26 δισεκατομμύρια δολάρια, των οποίων η καταβολή ανεστάλη την περασμένη εβδομάδα. Ο Τραμπ έχει επίσης απειλήσει να ανακαλέσει το καθεστώς φοροαπαλλαγής του Χάρβαρντ.
Ο αξιωματούχος του Λευκού Οίκου δεν διευκρίνισε τον λόγο για τις πρόσθετες περικοπές.
Η μήνυση του Χάρβαρντ σημειώνει πως το δίλημμα που τίθεται στο Χάρβαρντ και σε άλλα πανεπιστήμια είναι ξεκάθαρο: «Αν δεν επιτρέψετε στην κυβέρνηση να διαχειρίζεται το ακαδημαϊκό σας ίδρυμα, θέτετε σε κίνδυνο τη δυνατότητα του ιδρύματος να ασχολείται με [την έρευνα που οδηγεί σε] ιατρικές ανακαλύψεις, επιστημονικές ανακαλύψεις και καινοτόμες λύσεις».
Η μήνυση σημειώνει επίσης ότι το Χάρβαρντ έχει λάβει μέτρα για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού στην πανεπιστημιούπολη από τον περασμένο χρόνο. Αναφέρει ότι η κυβέρνηση Τραμπ δεν μπορεί να συνδέσει την ιατρική έρευνα του Χάρβαρντ με οποιαδήποτε εκδήλωση αντισημιτισμού.
Η καταγγελία ανέφερε ότι η απώλεια δισεκατομμυρίων δολαρίων που προορίζονται για τη χρηματοδότηση της έρευνας θα καταστρέψει το Χάρβαρντ και άλλα υγειονομικά και ερευνητικά ιδρύματα των ΗΠΑ.
«Εάν το Χάρβαρντ συνεχίσει να καλύπτει το έλλειμα της χρηματοδότησης από τους δικούς του πόρους, θα αναγκαστεί να μειώσει τον αριθμό των μεταπτυχιακών φοιτητών που δέχεται και τον αριθμό του διδακτικού προσωπικού και του ερευνητικού προσωπικού που πληρώνει για τη διεξαγωγή έρευνας. Δεν θα είναι σε θέση να συνεχίσει να προμηθεύεται και να συντηρεί υλικό αιχμής, εξοπλισμό και εγκαταστάσεις για έρευνα», ανέφερε.
Το πάγωμα της χρηματοδότησης θα βλάψει τη φήμη του Χάρβαρντ ως κορυφαίου ερευνητικού ιδρύματος, αναφέρει η καταγγελία, καθώς και τη σχέση του με άλλα ιδρύματα και την ικανότητά του να στρατολογεί ταλέντα και να εξασφαλίζει χρηματοδότηση.
Σύμφωνα με τη μήνυση, το Χάρβαρντ είναι ένας από τους μεγαλύτερους εργοδότες της Μασσαχουσέτης και η περικοπή της ομοσπονδιακής χρηματοδότησης θα προκαλούσε επιπτώσεις οικονομικής ζημίας σε τοπικό, πολιτειακό και εθνικό επίπεδο:
«Ως αποδέκτης ομοσπονδιακής χρηματοδότησης για την έρευνα, το Χάρβαρντ εκδίδει υποβραβεία σε ιδρύματα σε όλη την Αμερική, όπως το Ερευνητικό Νοσοκομείο Παίδων St. Jude, το Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα και το Baylor College of Medicine.»
Αυτή η σύγκρουση ξεκίνησε με εκτελεστικά εντάλματα σχετικά με τα προγράμματα DEI στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και τον αντισημιτισμό στην πανεπιστημιούπολη. Οι ομοσπονδιακές υπηρεσίες άρχισαν να ερευνούν τα πλουσιότερα πανεπιστήμια λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Τραμπ, στοχεύοντας αναφορές για παρενόχληση Εβραίων φοιτητών στην πανεπιστημιούπολη του Χάρβαρντ μετά την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου 2023. Η επίθεση πυροδότησε την έντονη αντίδραση του Ισραήλ, που απάντησε με σφοδρούς βομβαρδισμούς στη Λωρίδα της Γάζας. Σε πολλές περιοχές, μεταξύ αυτών και πανεπιστημιουπόλεις των ΗΠΑ, υπήρξαν εκδηλώσεις συμπαράστασης στους Παλαιστινίους, ακόμα και συγκρούσεις με διαδηλωτές υπέρ του Ισραήλ. Στην πανεπιστιμιούπολη του Χάρβαρντ, διαδηλωτές υπέρ των Παλαιστινίων κατηγορήθηκαν για βανδαλισμούς.
Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, το υπουργείο Παιδείας, το υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών και η Διοίκηση Γενικών Υπηρεσιών εξήγησαν τους όρους που θα έπρεπε να πληροί το Χάρβαρντ για να αποφευχθεί η απώλεια περίπου 9 εκατομμυρίων δολαρίων από ομοσπονδιακή χρηματοδότηση.
Αυτή η λίστα περιελάμβανε απαγόρευση μάσκας για διαδηλωτές στην πανεπιστημιούπολη, το τέλος των προγραμμάτων DEI και των φυλετικών κριτηρίων στις προσλήψεις προσωπικού και στις εισαγωγές φοιτητών, μεταρρυθμίσεις σε προγράμματα που τροφοδοτούν τον αντισημιτισμό, αναμόρφωση του τρέχοντος πειθαρχικού συστήματος των φοιτητών και συνεργασία με το υπουργείο Εσωτερικής Ασφαλείας.
Στις 14 Απριλίου, ο πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, Άλαν Γκάρμπερ, απέρριψε αυτά τα αιτήματα, λέγοντας στην κοινότητα της πανεπιστημιούπολης ότι αυτές οι ομοσπονδιακές ενέργειες «υπερβαίνουν την [κυβερνητική] εξουσία και παραβιάζουν τόσο την ανεξαρτησία του πανεπιστημίου όσο και τα συνταγματικά του δικαιώματα».
Αυτό προκάλεσε το άμεσο πάγωμα της χρηματοδότησης των 2,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όπως ανακοινώθηκε την ίδια μέρα από τις τρεις ομοσπονδιακές υπηρεσίες, οργανωμένες ως ειδική ομάδα κατά του σημιτισμού.
«Η διακοπή της μάθησης που ταλαιπώρησε τις πανεπιστημιουπόλεις τα τελευταία χρόνια είναι απαράδεκτη», ανέφερε η δήλωση της ομάδας εργασίας. «Η παρενόχληση των Εβραίων φοιτητών είναι αφόρητη. Είναι καιρός τα κορυφαία πανεπιστήμια να λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν το πρόβλημα και να δεσμευτούν για ουσιαστική αλλαγή εάν επιθυμούν να συνεχίσουν να λαμβάνουν υποστήριξη από τους φορολογούμενους.»
Τουλάχιστον 12 άνθρωποι σκοτώθηκαν και ακόμη 30 τραυματίστηκαν από αμερικανική αεροπορική επιδρομή στην πρωτεύουσα της Υεμένης, Σαναά, όπως ανακοίνωσαν υγειονομικές αρχές που ελέγχονται από το κίνημα των Χούθι.
Σύμφωνα με δήλωση του υπουργείου Υγείας που τελεί υπό τον έλεγχο των Χούθι, η επίθεση σημειώθηκε τη νύχτα της 20ής προς την 21η Απριλίου, με τις αμερικανικές δυνάμεις να πλήττουν την αγορά στη συνοικία Φάρουα. Η εκτίμηση των απωλειών, πάντως, χαρακτηρίζεται προκαταρκτική και δεν έχει καταστεί δυνατό να επαληθευτεί ανεξάρτητα.
Το τηλεοπτικό δίκτυο Al-Masirah, που ανήκει στους Χούθι, μετέδωσε πλάνα τα οποία, όπως υποστήριξε, απεικονίζουν τις ζημιές από την επίθεση και τις προσπάθειες διάσωσης και περίθαλψης των τραυματιών. Σε ένα από τα βίντεο φαίνεται να περιλαμβάνεται και ένα μικρό παιδί ανάμεσα στα θύματα.
Η αμερικανική Κεντρική Διοίκηση δεν παρείχε περαιτέρω λεπτομέρειες για το πλήγμα στη Σαναά, ούτε δημοσιοποίησε δική της εκτίμηση για τις συνέπειες της επιχείρησης.
Οι ΗΠΑ πραγματοποιούν συστηματικές επιθέσεις κατά στόχων σε περιοχές της Υεμένης που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των Χούθι για περισσότερο από έναν μήνα. Οι επιχειρήσεις εντάσσονται σε προσπάθεια να περιοριστεί η στρατιωτική ικανότητα της οργάνωσης και να αποτραπούν νέες επιθέσεις με drone και πυραύλους κατά του Ισραήλ ή της διεθνούς ναυσιπλοΐας στην περιοχή.
Οι Χούθι, που έχουν επαναταξινομηθεί πρόσφατα από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ως ξένη τρομοκρατική οργάνωση, άρχισαν να εξαπολύουν επιθέσεις το φθινόπωρο του 2023, μετά την έναρξη του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας. Υποστηρίζουν ότι ενεργούν «σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακό λαό» και δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν όσο διαρκούν οι εχθροπραξίες στην περιοχή.
Οι επιθέσεις των Χούθι συνεχίστηκαν με διαλείμματα καθ’ όλη τη διάρκεια του 2023 και του 2024. Κατά το διάστημα αυτό, οι αμερικανικές δυνάμεις συμμετείχαν στην αναχαίτιση επιθέσεων κατά εμπορικών πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα και από τον Ιανουάριο 2024 άρχισαν να πλήττουν απευθείας θέσεις των Χούθι.
Όταν επιτεύχθηκε προσωρινή κατάπαυση του πυρός μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς, οι Χούθι ανέστειλαν προσωρινά τις επιθέσεις τους και οι ΗΠΑ περιόρισαν τις στρατιωτικές τους ενέργειες. Όμως, στα μέσα Μαρτίου, καθώς η εκεχειρία στη Γάζα άρχισε να καταρρέει, οι Χούθι απείλησαν με επανάληψη των επιθέσεων. Ως απάντηση, ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έδωσε εντολή για επανέναρξη των αεροπορικών πληγμάτων στις 15 Μαρτίου.
Το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Υεμένης, Saba, μετέδωσε ότι ακολούθησαν νέες επιδρομές σε περιοχές των Αμράν, Χοντέιντα, Μαρίμπ και Σααντά, οι οποίες επίσης τελούν υπό τον έλεγχο των Χούθι. Από το 2014, οπότε και κατέλαβαν τη Σαναά, οι αντάρτες έχουν αποκτήσει επιρροή σε πολλούς κρατικούς θεσμούς, μεταξύ αυτών και το ειδησεογραφικό πρακτορείο Saba.
Οι Χούθι εξακολουθούν να ελέγχουν περιοχές όπου ζει περίπου το 80% του πληθυσμού των 32 εκατομμυρίων της Υεμένης.
Την περασμένη εβδομάδα, οι ΗΠΑ εξαπέλυσαν επιθέσεις και στο λιμάνι Ρας Ίσα της Χοντέιντα. Σύμφωνα με την αμερικανική Κεντρική Διοίκηση, το λιμάνι συνεχίζει να προμηθεύει καύσιμα, διατηρώντας σημαντική πηγή εσόδων για την οργάνωση, παρά τον τρομοκρατικό χαρακτηρισμό της.
Τέλος, το πρακτορείο Saba μετέδωσε ότι από την αεροπορική επιδρομή της 17ης Απριλίου στο εν λόγω λιμάνι σκοτώθηκαν 80 άνθρωποι και τραυματίστηκαν άλλοι 150.
Η ατμοσφαιρική ρύπανση και ο τεχνητός φωτισμός είναι πιθανοί παράγοντες αύξησης των ποσοστών καρκίνου του θυρεοειδούς μεταξύ των παιδιών, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Γέηλ.
Η έρευνα δείχνει ότι η έκθεση στις επικρατούσες αστικές συνθήκες αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου έως και 25%.
Η μελέτη περιπτώσεων ελέγχου, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Environmental Health Perspectives, περιελάμβανε 736 παιδιά που είχαν διαγνωστεί με θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς στην Καλιφόρνια, συγκρίνοντάς τα με 36.800 άτομα ελέγχου χωρίς καρκίνο.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν τον αντίκτυπο δύο περιβαλλοντικών παραγόντων κατά τη διάρκεια της περιγεννητικής περιόδου — από πριν από τη γέννηση έως ένα χρόνο μετά τον τοκετό. Ο ένας παράγοντας ήταν η ατμοσφαιρική ρύπανση από λεπτά σωματίδια (PM2,5) και ο άλλος, η έκθεση σε τεχνητό φως εξωτερικού χώρου. Αυτά τα μικροσκοπικά σωματίδια είναι μια σημαντική ανησυχία για τη δημόσια υγεία, επειδή το μικρό τους μέγεθος τους επιτρέπει να ταξιδεύουν βαθιά στην αναπνευστική οδό, να φτάσουν στους πνεύμονες και ακόμη και να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος.
Διαπίστωσαν ότι για κάθε 10 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αύξηση των PM2,5, υπήρχε 7% αύξηση στις πιθανότητες εμφάνισης θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς. Αυτή η σχέση ήταν πιο έντονη μεταξύ των μεγαλύτερων εφήβων ηλικίας 15-19 ετών και των ισπανόφωνων παιδιών.
Τα παιδιά που εκτέθηκαν σε υψηλότερα επίπεδα είχαν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του θυρεοειδούς, με τις πιθανότητες να αυξάνονται κατά 25 % στις πιο εκτεθειμένες ομάδες.
Ο πιο συχνός καρκίνος του θυρεοειδούς
Ο θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς είναι ο πιο κοινός τύπος καρκίνου του θυρεοειδούς, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 80% όλων των περιπτώσεων καρκίνου του θυρεοειδούς. Αν και γενικά αναπτύσσεται αργά και έχει καλή πρόγνωση αν διαγνωστεί νωρίς, η ασθένεια συχνά εμφανίζεται ως ανώδυνο εξόγκωμα ή πρήξιμο στον λαιμό, μερικές φορές συνοδευόμενο από διογκωμένους λεμφαδένες.
Για τους γονείς, μπορεί να είναι δύσκολο να αναγνωρίσουν τα συμπτώματα των διαταραχών του θυρεοειδούς, καθώς συνήθως παραβλέπονται ως διαταραχές συμπεριφοράς ή άλλες ιατρικές παθήσεις, είπε ο Φρανσίσκο Κοντρέρας, επικεφαλής ογκολόγος στο Oasis of Hope Hospital, στην Epoch Times.
«Συγκεκριμένα, τα συμπτώματα που πρέπει να προσέξετε είναι ο ακανόνιστος καρδιακός παλμός, οι διαταραχές του ύπνου, η μη φυσιολογική εφίδρωση, η δυσανεξία στη ζέστη και η ανεξήγητη νευρικότητα», είπε.
Γιατί οι περιβαλλοντικοί παράγοντες επηρεάζουν την εμφάνιση του καρκίνου
Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης, η ατμοσφαιρική ρύπανση από PM2,5 μπορεί να διαταράξει τη λειτουργία των θυρεοειδικών ορμονών, συμβάλλοντας δυνητικά στην εμφάνιση παιδικού καρκίνου του θυρεοειδούς. Τα σωματίδια διεγείρουν τους ιστούς των πνευμόνων, οι οποίοι απελευθερώνουν προφλεγμονώδεις πρωτεΐνες στο σώμα, δημιουργώντας ένα περιβάλλον που ενθαρρύνει τη βλάβη του DNA, οδηγώντας ενδεχομένως σε ανάπτυξη καρκίνου. Επιπλέον, η ατμοσφαιρική ρύπανση από PM2,5 μπορεί να προάγει την ανάπτυξη κυττάρων με προϋπάρχουσες μεταλλάξεις που προκαλούν καρκίνο.
Προηγούμενη έρευνα είχε βρει ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση με PM2,5 μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου του θυρεοειδούς μέσω αυξημένης φλεγμονής, οξειδωτικού στρες και διαταραχής της παραγωγής θυρεοειδικών ορμονών.
Τα σωματίδια PM2,5 είναι μικροσκοπικά, με διάμετρο 2,5 μικρόμετρα ή μικρότερη — περίπου 28 φορές μικρότερα από το πλάτος μιας ανθρώπινης τρίχας.
Τεχνητός φωτισμός
Ο τεχνητός φωτισμός μπορεί να επηρεάσει το κιρκάδιο σύστημα, δηλαδή το βιολογικό ρολόι του σώματος, και τον άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-θυρεοειδούς, που είναι υπεύθυνος για τη διατήρηση των φυσιολογικών επιπέδων των θυρεοειδικών ορμονών.
Οι αλλαγές στην έκθεση στο φως και οι διαταραχές των φυσικών κύκλων φωτός-σκότους θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κακή ευθυγράμμιση των γενετικών και μεταβολικών διεργασιών, σύμφωνα με τους ερευνητές, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου.
Αυξανόμενα ποσοστά παιδικού καρκίνου του θυρεοειδούς
Η συχνότητα εμφάνισης του παιδικού καρκίνου του θυρεοειδούς έχει αυξηθεί τις τελευταίες δεκαετίες, με σημαντική άνοδο μετά το 2006, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων Surveillance, Epidemiology and End Results, που έχει πληροφορίες βάσει πληθυσμού για τη συχνότητα εμφάνισης και την επιβίωση από καρκίνο στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ενώ ο παιδικός καρκίνος του θυρεοειδούς είναι ακόμα σπάνιος, επηρεάζοντας περίπου πέντε παιδιά ανά εκατομμύριο στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα ποσοστά αυξάνονται κατά 3% έως 5 % ετησίως, τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και παγκοσμίως, δήλωσε στην Epoch Times η Νικόλ Ντέζιελ, αναπληρώτρια καθηγήτρια στη σχολή δημόσιας υγείας του Γέηλ και συγγραφέας της μελέτης.
«Τα κορίτσια μεταξύ 15 και 19 ετών έχουν το υψηλότερο ποσοστό επίπτωσης», είπε, τονίζοντας ότι οι ανήλικοι ασθενείς με τις πιο συχνές μορφές καρκίνου του θυρεοειδούς έχουν ποσοστό επιβίωσης μεγαλύτερο από 95%.
Παρά τα υψηλά ποσοστά επιβίωσης, η Ντέζιελ σημείωσε ότι «οι επιζώντες του παιδικού καρκίνου του θυρεοειδούς αντιμετωπίζουν μεγάλες προκλήσεις», συμπεριλαμβανομένων των δευτερογενών επιπτώσεων της θεραπείας, όπως αυξημένα ποσοστά λευχαιμίας και καρκίνου σιελογόνων αδένων, κόπωση και θέματα ψυχικής υγείας όπως άγχος και κατάθλιψη.
Γιατί αυξάνονται τα ποσοστά;
Υπάρχουν αρκετοί πιθανοί παράγοντες πίσω από την αυξανόμενη συχνότητα εμφάνισης του παιδικού καρκίνου του θυρεοειδούς.
Ένας λόγος μπορεί να είναι ότι οι τεχνικές ιατρικής απεικόνισης έχουν βελτιωθεί, προσφέροντας πρώιμη ανίχνευση πολύ μικρών οζιδίων που μπορεί να μην έχουν εξελιχθεί σε σοβαρή ασθένεια, σύμφωνα με την Ντέζιελ.
«Ωστόσο, πολλοί επιστήμονες δεν πιστεύουν ότι αυτό μπορεί να εξηγήσει πλήρως την τάση», σημείωσε. «Οι περιβαλλοντικές εκθέσεις, ιδιαίτερα οι χημικές ουσίες που προκαλούν ενδοκρινικές διαταραχές, διερευνώνται ως παράγοντες που συμβάλλουν.»
Ο υψηλότερος δείκτης μάζας σώματος μεταξύ των παιδιών θα μπορούσε επίσης να συμβάλει στην τάση.
«Στην έρευνά μας, βρήκαμε μια σχέση μεταξύ μεγαλύτερου βάρους γέννησης και κινδύνου εμφάνισης παιδικού καρκίνου του θυρεοειδούς, καθώς και σχέση μεταξύ της έκθεσης στην ατμοσφαιρική ρύπανση και στη φωτορύπανση», είπε η Ντέζιελ. Εδώ και δεκαετίες, όλοι εκτιθέμεθα σε περιβαλλοντικές τοξίνες που προκαλούν ενδοκρινικές διαταραχές, ουσίες που παρεμβαίνουν στο ορμονικό σύστημα του σώματος, με δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία, που οδηγούν ενδεχομένως σε αυξημένα ποσοστά χρόνιων ασθενειών και καρκίνου, είπε ο Κοντρέρας.
Πολλές περιβαλλοντικές τοξίνες είναι γνωστό ότι δρουν ως ενδοκρινικοί διαταράκτες, παρεμβαίνοντας στα ορμονικά συστήματα του σώματος. Αυτά περιλαμβάνουν φθαλικές ενώσεις (περιέχονται σε πλαστικά και PVC), διοξίνες (ζιζανιοκτόνα και λεύκανση χαρτιού), δισφαινόλη Α (BPA, πλαστικά), πολυχλωριωμένα διφαινύλια, τα οποία βρίσκονται σε πλαστικά και συσκευασίες τροφίμων, καθώς και φυτοφάρμακα όπως το DDT και η ατραζίνη, και ορισμένα βαρέα μέταλλα όπως το κάδμιο, τα οποία μπορούν να εισέλθουν στον αέρα μέσω της καύσης ορυκτών καυσίμων και αστικών απορριμμάτων.
Σημείωσε ότι η συνεχής έκθεση των παιδιών σε χημικές ουσίες που διαταράσσουν το ενδοκρινικό σύστημα οδηγεί σε πρώιμη συσσώρευση τοξινών που βλάπτουν τη λειτουργία του θυρεοειδούς, αυξάνοντας τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του θυρεοειδούς στην παιδική ηλικία.
Το Ισραήλ ακύρωσε τις θεωρήσεις εισόδου 27 Γάλλων βουλευτών και τοπικών αξιωματούχων της Αριστεράς, οι οποίοι επρόκειτο να επισκεφθούν τη χώρα και τα παλαιστινιακά εδάφη το Σαββατοκύριακο.
Σύμφωνα με τη Haaretz, τα μέλη της αντιπροσωπείας —κυρίως από το Οικολογικό και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γαλλίας— χαρακτήρισαν την απόφαση του Ισραήλ «συλλογική τιμωρία» και κάλεσαν τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν να αναλάβει δράση.
Όπως ανέφεραν, είχαν προσκληθεί για πενθήμερη επίσκεψη από το γαλλικό προξενείο στην Ιερουσαλήμ, ενώ οι θεωρήσεις τους είχαν εγκριθεί εδώ και έναν μήνα. Σκοπός του ταξιδιού ήταν, όπως δήλωσαν, η ενίσχυση της διεθνούς συνεργασίας και της «κουλτούρας ειρήνης», σύμφωνα με την Times of Israel.
Η αντιπροσωπεία επρόκειτο να φτάσει στο Ισραήλ στις 20 Απριλίου, αλλά τρεις ημέρες νωρίτερα ενημερώθηκε για την ακύρωση των θεωρήσεων, όπως δήλωσε στη Haaretz η Καμίλ Ναζέ, δημοτική σύμβουλος στο Παρίσι και μέλος των Οικολόγων.
Η επίσκεψή τους συνέπιπτε με την παγκόσμια «Ημέρα Οργής» που είχε προγραμματιστεί για τις 22 Απριλίου από φιλοπαλαιστινιακές οργανώσεις ανά τον κόσμο. Η ισραηλινή κυβέρνηση είχε προειδοποιήσει για τον κίνδυνο βίαιων επεισοδίων και εξέφρασε ανησυχίες ότι τρομοκράτες ενδέχεται να εκμεταλλευτούν τις διαδηλώσεις ως κάλυψη για επιθέσεις. Παράλληλα, κάλεσε τους Ισραηλινούς του εξωτερικού να είναι σε επαγρύπνηση και να αποφεύγουν την επίδειξη εθνικών συμβόλων.
Ο Εμανουέλ Μακρόν είχε δηλώσει στις 9 Απριλίου ότι η Γαλλία ενδέχεται να αναγνωρίσει παλαιστινιακό κράτος έως τον Ιούνιο, ενδεχομένως στο πλαίσιο αμοιβαίας αναγνώρισης με άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής προς το Ισραήλ. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου είχε εκφράσει έντονη αντίθεση, σημειώνοντας —σύμφωνα με την Times of Israel— ότι μια τέτοια ενέργεια, μετά τις σφαγές της 7ης Οκτωβρίου από τη Χαμάς, θα αποτελούσε «τεράστια επιβράβευση της τρομοκρατίας».
Το Υπουργείο Εσωτερικών του Ισραήλ επικαλέστηκε νομοθεσία που επιτρέπει την απαγόρευση εισόδου σε άτομα που θεωρείται ότι μπορεί να ενεργήσουν κατά του κράτους, όπως μετέδωσε η Times of Israel. Στις 21 Απριλίου, η Epoch Times επικοινώνησε με το υπουργείο για επιβεβαίωση, χωρίς μέχρι στιγμής να έχει λάβει απάντηση. Ο εκπρόσωπος του πρωθυπουργικού γραφείου, Ντέιβιντ Μένσερ, δεν αναφέρθηκε στο ζήτημα κατά τη διάρκεια διαδικτυακής συνέντευξης Τύπου την ίδια ημέρα.
Ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν ανταλλάσσει χειραψία με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο δίπλα στον ειδικό απεσταλμένο των ΗΠΑ Στιβ Γουίτκοφ και τον υπουργό Ευρώπης και Εξωτερικών Υποθέσεων της Γαλλίας Ζαν-Νουέλ Μπαρό, στις 17 Απριλίου 2025. (Ludovic Marin/AFP μέσω Getty Images)
Στην αποστολή συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, οι βουλευτές της Εθνοσυνέλευσης Φρανσουά Ρουφέν, Αλεξί Κορμπιέρ και Ζιλί Οζέν από το Οικολογικό Κόμμα, η γερουσιαστής του Κομμουνιστικού Κόμματος Μαριάν Μαρζάτ και η βουλευτής Σομέ Μπουρουαχά. Οι υπόλοιποι ήταν δήμαρχοι και τοπικοί σύμβουλοι από την αριστερά. Σύμφωνα με την Times of Israel, οι 17 από τους 27 ανήκαν σε ένα από τα δύο κόμματα.
Στην ανακοίνωσή τους, τα μέλη της αποστολής έκαναν λόγο για «σοβαρή ρήξη στις διπλωματικές σχέσεις» και υποστήριξαν ότι η απόφαση του Ισραήλ «οφείλει να έχει συνέπειες». Σημείωσαν, επίσης, ότι τα δύο κόμματα υποστηρίζουν επί δεκαετίες την αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το Ισραήλ μπλοκάρει την είσοδο ξένων πολιτικών. Νωρίτερα τον Απρίλιο, δύο Βρετανίδες βουλευτές —η Γιουάν Γιανγκ και η Αμπτισάμ Μοχάμεντ— κρατήθηκαν στο αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν και απελάθηκαν. Η βρετανική κυβέρνηση χαρακτήρισε την κίνηση «απαράδεκτη». Αντίστοιχα, τον Φεβρουάριο, αποτράπηκε η είσοδος στην Ισραήλ δύο ευρωβουλευτών από την Αριστερά —της Ρίμα Χασάν και της Ιρλανδής Λιν Μπόιλαν.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών συνεδρίασε για να εξετάσει την επιδεινούμενη κρίση στην Αϊτή, με την Ειδική Αντιπρόσωπο του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Μαρία Ισαβέλ Σαλβαδόρ, να προειδοποιεί ότι η χώρα πλησιάζει σε «σημείο χωρίς επιστροφή» λόγω της ανεξέλεγκτης βίας των συμμοριών και της κατάρρευσης των κρατικών θεσμών.
Κατά την ενημέρωσή της προς τα μέλη του Συμβουλίου, η κα Σαλβαδόρ περιέγραψε με μελανά χρώματα την κατάσταση, τονίζοντας ότι μόνο κατά τους μήνες Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2025 καταγράφηκαν τουλάχιστον 1.086 νεκροί και 383 τραυματίες λόγω της βίας, ενώ περισσότεροι από 60.000 άνθρωποι εκτοπίστηκαν δια της βίας.
Η ίδια επεσήμανε ότι οι συμμορίες επιχειρούν να εδραιώσουν τον έλεγχό τους μέσω συντονισμένων επιθέσεων και καταλήψεων στρατηγικών περιοχών, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την κατάληψη του Μιρεμπαλέ. Οι ελλείψεις στις δυνάμεις ασφαλείας, παρά τη στήριξη της Πολυεθνικής Υποστηρικτικής Αποστολής (MSS), απειλούν να καταστήσουν την κρίση μη αναστρέψιμη.
Η κα Σαλβαδόρ υπογράμμισε την επείγουσα ανάγκη ενίσχυσης της χρηματοδότησης και της επιχειρησιακής ικανότητας της MSS, σημειώνοντας ότι «δεν υπάρχει πλέον εναλλακτική λύση» για τη σταθεροποίηση της Αϊτής. Εξήρε την ηγεσία της Κένυας και ευχαρίστησε τα κράτη μέλη που ήδη συμβάλλουν στην αποστολή.
Προειδοποίησε, ωστόσο, ότι χωρίς άμεση και αποφασιστική διεθνή στήριξη, η κατάσταση ενδέχεται να εξελιχθεί σε πλήρες χάος, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τον άμαχο πληθυσμό.
Παρά τις δραματικές συνθήκες ασφαλείας, οι αρχές της Αϊτής συνεχίζουν, με την υποστήριξη του ΟΗΕ, να προωθούν τη διαδικασία πολιτικής μετάβασης. Το Μεταβατικό Προεδρικό Συμβούλιο υπό τον Φριτς Ζαν έχει δεσμευθεί για τη διενέργεια εκλογών έως τον Φεβρουάριο του 2026, ενώ εξελίσσονται διαβουλεύσεις για τη συνταγματική αναθεώρηση και την εκλογική προετοιμασία.
Η έκθεση της κας Σαλβαδόρ ανέδειξε και τις τραγικές ανθρωπιστικές διαστάσεις της κρίσης: επιδημίες χολέρας, έμφυλη βία σε κέντρα εκτοπισμένων, κλείσιμο δεκάδων νοσοκομείων και σχολείων.
Απηύθυνε επίσης έκκληση προς τα κράτη-μέλη να ενισχύσουν την ανταπόκριση στο Σχέδιο Ανθρωπιστικής Βοήθειας για το 2025, τονίζοντας ότι χωρίς σταθερή χρηματοδότηση, ακόμη και η ελάχιστη παρουσία του ΟΗΕ στη χώρα κινδυνεύει να καταστεί μη βιώσιμη.
Ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στα Ηνωμένα Έθνη, πρέσβης Ευάγγελος Σέκερης, εξέφρασε την υποστήριξη της Ελλάδας σε μια βιώσιμη, χωρίς αποκλεισμούς διαδικασία υπό την ηγεσία των ίδιων των Αϊτινών, επισημαίνοντας τη σημασία της συμμετοχής των γυναικών και των νέων.
Η Ελλάδα χαιρέτισε τη συμμετοχή 30% γυναικών στα εκλογικά γραφεία, καθώς και την προώθηση της ένταξης των γυναικών στις διαβουλεύσεις για το νέο Σύνταγμα.
Ιδιαίτερη ανησυχία εκφράστηκε για τη χρήση σεξουαλικής και έμφυλης βίας από τις συμμορίες ως εργαλείου εξουσίας και τρόμου κατά του πληθυσμού, καθώς και για την αθρόα στρατολόγηση παιδιών, με τους ανηλίκους να αποτελούν πλέον το 50% των μελών των συμμοριών.
Η Ελλάδα υπογράμμισε την ανάγκη παροχής υποστηρικτικών υπηρεσιών στα θύματα σεξουαλικής βίας και ζήτησε την άμεση παύση της στρατολόγησης ανηλίκων, τονίζοντας ότι η εκπαίδευση και τα προγράμματα μείωσης της βίας αποτελούν κρίσιμα εργαλεία για την ανασυγκρότηση της χώρας.
Ο κος Σέκερης τόνισε επίσης την αναγκαιότητα αυστηρού ελέγχου των συνόρων και των λιμένων της Αϊτής, καθώς και της εφαρμογής του εμπάργκο όπλων και του καθεστώτος κυρώσεων.
Εξέφρασε τη διαθεσιμότητα της Ελλάδας να εξετάσει πρόσθετα μέτρα για την καταπολέμηση της λαθραίας διακίνησης όπλων και να συμβάλει στην περαιτέρω ενίσχυση της εφαρμογής των κυρώσεων, σε συνεργασία με τους εταίρους του Συμβουλίου Ασφαλείας.
«Από την πλευρά μας, είμαστε έτοιμοι να στηρίξουμε μια πολιτική λύση υπό την ηγεσία της Αϊτής, η οποία θα ανταποκρίνεται στις προκλήσεις ασφαλείας και θα αντιμετωπίζει τα βαθύτερα αίτια της αστάθειας στη χώρα», ανέφερε ο Έλληνας διπλωμάτης.
Το Ηνωμένο Βασίλειο καταδίκασε τη συνεχιζόμενη βία και κάλεσε για πλήρη εφαρμογή των κυρώσεων και του εμπάργκο όπλων των Ηνωμένων Εθνών.
Η Αναπληρώτρια Μόνιμη Αντιπρόσωπος των ΗΠΑ, πρέσβης Ντόροθυ Σέι, δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αναμένουν με ενδιαφέρον τις συστάσεις της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για την Αϊτή σχετικά με νέους στόχους κυρώσεων και υπογράμμισε τη σημασία της επιβολής δεσμεύσεων περιουσιακών στοιχείων και ταξιδιωτικών απαγορεύσεων σε ηγέτες συμμοριών και συνεργάτες τους.
«Η διαφθορά εξακολουθεί να αποτελεί μείζον ζήτημα. Καταδικάζουμε τις ενέργειες όσων καταχρώνται την εξουσία, συνεργάζονται με τις συμμορίες και συμμετέχουν στη διακίνηση όπλων και πυρομαχικών. Ένα περιβάλλον που επιτρέπει τέτοιες δραστηριότητες θα συνεχίσει να τροφοδοτεί τη βία και θα διασφαλίσει ότι η κρίση δεν θα επιλυθεί ποτέ», τόνισε η κα Σέι.
Η ανθρωπιστική κρίση στην Αϊτή, όπως και η θεσμική διαφθορά, έχει μετατραπεί σε μία από τις βαθύτερες των τελευταίων δεκαετιών. Η κυριαρχία των εγκληματικών συμμοριών στο μεγαλύτερο μέρος της πρωτεύουσας Πορτ-ο-Πρενς, η πολιτική παράλυση και η εκτεταμένη βία έχουν βυθίσει τον πληθυσμό στην απόγνωση.
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, μέσω της Ειδικής Πολιτικής Αποστολής BINUH (βάσει των ψηφισμάτων 2476, το 2019, και 2692, το 2023), έχει αναλάβει ενεργό ρόλο στην υποστήριξη της σταθερότητας και της δημοκρατικής ανασυγκρότησης.
Ο ΟΗΕ συνεχίζει να απευθύνει εκκλήσεις για διεθνή αλληλεγγύη και ουσιαστική στήριξη, υπογραμμίζοντας ότι μόνο μέσω συλλογικής δράσης μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για την ειρήνη και την αναγέννηση της Αϊτής.
Το Μοναστήρι του Αγίου Φραγκίσκου στη Σεβίλλη ανέθεσε στον διάσημο καλλιτέχνη Μπαρτολομέ Εστεμπάν Μουρίγιο να ζωγραφίσει 13 έργα τέχνης που αναδεικνύουν τους Φραγκισκανούς αγίους. Ανάμεσα στους πίνακες είναι η «Κουζίνα των Αγγέλων», ο οποίος λέει για μια επίσκεψη ουράνιων όντων για να βοηθήσουν έναν ταπεινό κοσμικό αδελφό στις δουλειές του. Ο Μουρίγιο υμνήθηκε ως αφηγητής και αυτός ο πίνακας αφηγείται μια θαυμάσια ιστορία.
Λίγα είναι γνωστά για τον άγιο Τζιλς, έναν από τους πρώτους οπαδούς του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, ο οποίος έζησε εκατοντάδες χρόνια πριν από την εποχή του Μουρίγιο. Η «Κουζίνα των Αγγέλων», γνωστό και ως «Η μετεώριση του αγίου Τζιλς», βασίζεται σε μια αφήγηση που γνώριζε ο καλλιτέχνης σχετικά με τον Φρανσίσκο Πέρες, έναν Φραγκισκανό αμύητο αδελφό στο μοναστήρι της Σεβίλλης. Ο Πέρες πέρασε τη ζωή του ως βοηθός κουζίνας στο μοναστήρι. Ένας απλός άνθρωπος, ο αμύητος αδελφός έλαβε το καθήκον να ετοιμάζει φαγητό στην κουζίνα των μοναχών. Την ημέρα αυτή, άρχισε να προσεύχεται και σύντομα τυλίχθηκε σε πνευματική έκσταση. Ολόκληρο το σώμα του ανέβαινε, ή ανυψωνόταν, όλο και πιο ψηλά καθώς προσευχόταν. Όταν ξύπνησε, οι δουλειές της κουζίνας του είχαν τελειώσει ως εκ θαύματος.
Η αφήγηση ανοίγεται στον θεατή στα αριστερά του πίνακα. Ο ηγούμενος του μοναστηριού έχει φέρει καλεσμένους για φαγητό. Ανοίγει την πόρτα της κουζίνας σε ένα θαυμαστό θέαμα. Λουσμένος στο φως και αιωρούμενος σε κατάσταση έκστασης είναι ο αδελφός Τζιλς. Προχωρώντας δεξιά, ένα αγγελικό ον που κρατά ένα δοχείο με νερό ή κρασί μιλάει με έναν άλλο άγγελο. Κατεβαίνοντας στο δάπεδο κοντά, παιδιά άγγελοι ασχολούνται με το πλύσιμο των δοχείων, κοντά σε έναν άλλο άγγελο που πολτοποιεί φαγητό ή μπαχαρικά. Στην άκρη δεξιά, ένας άγγελος στρώνει το τραπέζι για τους καλεσμένους του μοναστηριού. Ένα τραπέζι με φαγητά και πιάτα παρουσιάζουν μια υπέροχη νεκρή φύση.
Σε σιωπηλούς τόνους στο βάθος, ο Μουρίγιο τοποθετεί μια άλλη εικόνα του αδελφού Τζιλς κάτω από μια αψίδα που μιλάει με έναν άγγελο. Απεικονισμένος σαν σε έναν άλλο χωρόχρονο, ο Τζιλς λέει στον άγγελο ποιες ήταν οι δουλειές του για εκείνη την ημέρα ή ίσως εκφράζει έκπληξη για αυτό που βλέπει.
Ένα πνευματικό βασίλειο που έγινε πραγματικότητα
Ο πίνακας είναι της πραγματικής κουζίνας του μοναστηριού. Η σύνθεση παρουσιάζει μια θαυματουργή σκηνή ως πραγματική και απτή, από το φαγητό, τα μαγειρικά σκεύη, ακόμη και την εμφάνιση του σώματος των αγγέλων. Οι δύο άγγελοι στο κέντρο είναι μια μετάβαση μεταξύ του κόσμου που βλέπουμε και μιας ανώτερης πνευματικής διάστασης στην οποία έχει εισέλθει ο αδελφός Τζιλς κατά τη διάρκεια της ανύψωσής του. Οι θρησκευτικοί μελετητές υποστηρίζουν ότι η αιώρηση δεν είναι μια τεχνική ελέγχου του νου, αλλά ένα σημάδι αγιότητας. Χωρίς αγνό και ορθό πνεύμα, δεν μπορεί να συμβεί.
Στο κεντρικό προσκήνιο, μια πλίνθος, ή πλάκα συνήθως στη βάση μιας στήλης ή αγάλματος, ονομάζει τον Φρανσίσκο Πέρες, που ήταν μάγειρας του μοναστηριού και γνωστός για την ευσέβειά του, ως ο άγιο Τζιλς του θρύλου.
Είναι γνωστό ότι αυτός είναι ένας από τους λίγους πίνακες που υπέγραψε και χρονολόγησε ο καλλιτέχνης.
Η καριέρα του Μουρίγιο άκμασε κατά τη Χρυσή Εποχή της ισπανικής τέχνης του μπαρόκ. Γεννημένος στη Σεβίλλη και ορφανός σε νεαρή ηλικία, ζωγράφιζε για να βγάλει τα προς το ζην και σπούδασε κοντά στον διάσημο Ισπανό καλλιτέχνη Ντιέγκο Βελάσκεθ. Παρέμεινε ταπεινός και πνευματικά αφοσιωμένος σε όλη του τη ζωή και ευνοήθηκε από την ισπανική αριστοκρατία.
Για τον Μουρίγιο, η πνευματική διάσταση ήταν τόσο πραγματική όσο και ο απτός κόσμος. Ο ιστότοπος Electric Light Company έχει ονομάσει τον πίνακα, «μια ασυνήθιστη συγχώνευση του θαυματουργικά πνευματικού με το καθημερινό περιβάλλον της κουζίνας εργασίας». Ο Γάλλος κριτικός τέχνης Μισέλ Μπουτόρ χαρακτήρισε τον πίνακα ένα από τα «105 καθοριστικά αριστουργήματα της δυτικής τέχνης» που έχει ξεχωρίσει ο ίδιος.
Στάση αναμονής τηρούν οι κλάδοι της επιτραπέζιας ελιάς και του τυποποιημένου ελαιόλαδου μετά την πρόσφατη απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών να επιβάλλουν δασμούς ύψους 20% σε όλα τα εισαγόμενα προϊόντα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Παρότι η Ουάσιγκτον ανακοίνωσε προσωρινή αναστολή ισχύος των μέτρων για 90 ημέρες, και αυτή μόνο για ορισμένες χώρες, η εντεινόμενη αβεβαιότητα έχει ήδη αρχίσει να επηρεάζει τον σχεδιασμό των επιχειρήσεων του αγροδιατροφικού τομέα.
Η επιτραπέζια ελιά παραμένει ένα από τα σημαντικότερα εξαγώγιμα προϊόντα της χώρας, με υψηλή προστιθέμενη αξία και ευρεία γεωγραφική κατανομή, μιας και εξαγωγές γίνονται σε περισσότερες από 100 χώρες. Η σημαντικότερη αγορά είναι αυτή των ΗΠΑ, όπου καταλήγει το 30% της συνολικής παραγωγής, που φτάνει σε αξία τα 214 εκατ. ευρώ.
Ως προς την αξία των εξαγωγών επιτραπέζιων ελιών ακολουθεί η Γερμανία με 90 εκατ. ευρώ, το Ηνωμένο Βασίλειο με 43 εκατ. ευρώ, η Αυστραλία με 33 εκατ. ευρώ και ο Καναδάς με 30 εκατ. ευρώ.
Όπως αναφέρει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Μεταποιητών-Τυποποιητών-Εξαγωγέων Επιτραπέζιας Ελιάς (ΠΕΜΕΤΕ), Κώστας Ζούκας, «πρόκειται για μια πρωτόγνωρη κατάσταση, την οποία καλούμαστε να αποτιμήσουμε ψύχραιμα. Αν δεν υπήρχαν οι δασμοί, η φετινή χρονιά θα εξελισσόταν σε χρονιά-ρεκόρ. Όμως η αβεβαιότητα που προκαλούν οι εμπορικοί φραγμοί φρενάρει την αναπτυξιακή δυναμική του κλάδου.»
Ο ίδιος επισημαίνει πως η εξάρτηση από την αμερικανική αγορά δημιουργεί εύλογο προβληματισμό: «Η αγορά των ΗΠΑ είναι η μεγαλύτερη στην οποία εξάγουμε. Δεν είναι εύκολο να την αντικαταστήσουμε από τη μια στιγμή στην άλλη. Οι επιχειρήσεις επένδυσαν σε αυτή τη σχέση για δεκαετίες και η αιφνίδια ανατροπή των όρων πρόσβασης δημιουργεί τεράστιο κόστος.»
Αναζητώντας εναλλακτικές διεξόδους, η ΠΕΜΕΤΕ εξετάζει νέες γεωγραφικές αγορές, με την Ασία να ξεχωρίζει. «Η ασιατική ήπειρος λόγω της πληθυσμιακής της δυναμικής μπορεί να αποτελέσει μεσοπρόθεσμα μια σημαντική διέξοδο. Ωστόσο, για να επιτευχθεί ουσιαστική διείσδυση απαιτείται στοχευμένη προβολή, επενδύσεις, κρατική στήριξη και πρόσβαση σε χρηματοδοτικά εργαλεία», σημειώνει ο κος Ζούκας.
Σε ό,τι αφορά τα επόμενα βήματα, η ΠΕΜΕΤΕ ζητά δύο καίριες παρεμβάσεις: τη διπλωματική κινητοποίηση και την οικονομική ενίσχυση των επιχειρήσεων που πλήττονται άμεσα από τους δασμούς.
«Η Ελλάδα θα πρέπει να διαπραγματευθεί μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ωστόσο θεωρούμε ότι οι απευθείας συνομιλίες με τις ΗΠΑ θα ήταν πιο αποτελεσματικές. Αυτό άλλωστε αποδείχθηκε και στην προηγούμενη προεδρική θητεία του Ντόναλντ Τραμπ, όταν οι ελληνικές ελιές είχαν εξαιρεθεί από τους δασμούς, σε αντίθεση με τις ισπανικές», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Σε ό, τι αφορά στην οικονομική ενίσχυση, ο κος Ζούκας τόνισε πως «ήδη χώρες όπως η Ισπανία, η Ιταλία και η Γερμανία έχουν ανακοινώσει μέτρα στήριξης. Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει προβεί σε δηλώσεις στήριξης, ωστόσο προς το παρόν δεν έχουμε δει συγκεκριμένες παρεμβάσεις».
Κρίσιμος και ο αντίκτυπος στο ελαιόλαδο
Αντίστοιχες ανησυχίες εκφράζονται και από τους φορείς του κλάδου του ελαιολάδου. Οι ελληνικές εξαγωγές τυποποιημένου ελαιολάδου προς τις ΗΠΑ ανέρχονται σε 60-70 εκατ. ευρώ ετησίως, καλύπτοντας περίπου το 8% της ετήσιας ελληνικής παραγωγής.
Όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γενικός Διευθυντής της ΣΕΒΙΤΕΛ, Γιώργος Μητράκος, οι αμερικανικοί δασμοί αναμένεται να επηρεάσουν κυρίως το τυποποιημένο ελαιόλαδο.
Ωστόσο, η μεγαλύτερη «απειλή» εντοπίζεται αλλού, σύμφωνα με τον ίδιο.
«Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι μόνο ο δασμός αυτός καθαυτός, αλλά ο τρόπος με τον οποίο επηρεάζεται η ανταγωνιστικότητα του ελληνικού προϊόντος. Υπάρχουν τρίτες χώρες, όπως η Τουρκία και η Τυνησία, που εξάγουν ελαιόλαδο στις ΗΠΑ με δασμούς μόλις 10%, ενώ για εμάς, λόγω της ευρωπαϊκής προέλευσης, ο δασμός φτάνει στο 20%. Αυτό δημιουργεί σημαντικό μειονέκτημα».
Τέλος, όπως τόνισε, η συγκυρία επιβαρύνεται και από την πτώση της διεθνούς τιμής του ελαιολάδου σε σχέση με πέρυσι, στοιχείο που συρρικνώνει περαιτέρω τα περιθώρια κέρδους για τις ελληνικές επιχειρήσεις.
Το παρόν αποτελεί το τρίτο μέρος μίας σειράς τεσσάρων άρθρων με θέμα τις επιστημονικές έρευνες που έχουν γίνει για να βρεθούν απαντήσεις σε ερωτήματα που αφορούν τη συνείδηση, την ύπαρξη και αυτό που υπάρχει παραπέρα.
Στις 11 Οκτωβρίου 2002, στη Λαφαγιέτ της Λουιζιάνα, ο Μπρους Λάινινγκερ καθάριζε την αυλή του μετά τον τυφώνα Λίλι. Όταν στάθηκε μια στιγμή για να ξεκουραστεί, πήρε τον τετράχρονο γιο του, Τζέημς, στην αγκαλιά του και του είπε: «Είσαι πολύ καλός γιος».
Ο Τζέημς κοίταξε τον πατέρα του και απάντησε: «Γι’ αυτό σας διάλεξα. Ήξερα ότι θα ήσασταν καλοί γονείς.»
Μπορεί αυτό να ακούγεται σαν μία παιδική σκέψη, αλλά η συνέχεια της συζήτησης προβλημάτισε τον Μπρους.
«Πού μας βρήκες;», ρώτησε ο Μπρους. «Σε ένα μεγάλο ροζ ξενοδοχείο στη Χαβάη», απάντησε ο Τζέιμς.
«Τι κάναμε όταν μας διάλεξες;», ρώτησε ο Μπρους.
«Δειπνούσατε στην παραλία το βράδυ», δήλωσε ο Τζέιμς με σοβαρότητα.
Ο Μπρους και η σύζυγός του, η Αντρέα, έμειναν έκπληκτοι. Στα τέλη Μαΐου έως τις αρχές Ιουνίου του 1997, είχα γιορτάσει την πέμπτη επέτειο του γάμου τους στο ξενοδοχείο «Χαβάη Ρουαγιάλ», ένα ξενοδοχείο με ροζ πρόσοψη στη Χονολουλού, όπου είχαν πράγματι απολαύσει ένα δείπνο στην παραλία μια νύχτα.
Το ξενοδοχείο «Χαβάη Ρουαγιάλ», ένα παραθαλάσσιο πολυτελές ξενοδοχείο στη Χονολουλού, στο νησί Οάχου της Χαβάης. (Frank Schulenburg, CC BY-SA 4.0)
Εκείνο το ταξίδι δεν είχε συζητηθεί ποτέ μπροστά στον Τζέημς. Επιπλέον, είχε γίνει τέσσερις με πέντε εβδομάδες πριν η Αντρέα μείνει έγκυος. Δεν υπήρχε περίπτωση ο Τζέημς να γνώριζε αυτές τις προσωπικές λεπτομέρειες.
Οι συζητήσεις αυτές καταγράφηκαν στο «Η συνείδηση επιβιώνει του φυσικού θανάτου», ένα βραβευμένο άρθρο που υποβλήθηκε στο Ινστιτούτο Μπίγκελοου, το οποίο χρηματοδοτείται από την Αεροδιαστημική Μπίγκελοου και ανήκει στον Ρόμπερτ Μπίγκελοου.
Οι αναμνήσεις του Τζέημς δεν εξαντλούνται στην επιλογή των γονέων του. Είναι ένα από τα πολλά παιδιά με αναμνήσεις πέρα από αυτή τη ζωή. Ένα μεγάλο μέρος της έρευνας δείχνει ότι η συνείδηση μεταφέρει αναμνήσεις από ζωή σε ζωή.
Ένας πιλότος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου
Από τη γέννησή του, ο Τζέημς ένιωθε μια ασυνήθιστη έλξη για τα αεροπλάνα.
Στην ηλικία των δύο ετών, άρχισε να βλέπει εφιάλτες γύρω από ένα αεροπορικό δυστύχημα, όπου περιέγραφε τον εαυτό του ως Αμερικανό πιλότο, του οποίου το αεροπλάνο καταρρίφθηκε από τους Ιάπωνες.
Ο Τζέημς παρείχε λεπτομέρειες όπως το όνομα του αεροπλανοφόρου, το όνομα του φίλου του που βρισκόταν μαζί του στο πλοίο, καθώς και την τοποθεσία και συγκεκριμένες λεπτομέρειες για τη συντριβή. Οι λεπτομέρειες αντιστοιχούσαν στο θάνατο του πιλότου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου Τζέημς ΜακΚρήντυ Χιούστον Τζούνιορ.
Επιπλέον, το παιδί γνώριζε συγκεκριμένες, ιστορικά ακριβείς λεπτομέρειες που ούτε οι γονείς του ούτε το ευρύ κοινό θα γνώριζαν. Σε ηλικία δύο ετών, αναγνώρισε το όνομα του πλοίου, το USS Natoma Bay, από το οποίο πέταξε το αεροπλάνο του Χιούστον, καθώς και έναν συνάδελφό του, τον πιλότο Τζακ Λάρσεν.
Η οικογένεια του Τζέημς Χιούστον επαλήθευσε τις δηλώσεις του μικρού Τζέημς σχετικά με την υποτιθέμενη προηγούμενη προσωπική του ζωή. Για παράδειγμα, γνώριζε το παρατσούκλι που είχε βγάλει ο Χιούστον στην αδελφή του και το οποίο χρησιμοποιούσε μόνον εκείνος.
Ο Δρ Τζιμ Τάκερ, ένας ψυχίατρος από το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια που ανέφερε την υπόθεση σε μια δημοσίευση του 2016, κατέληξε στο συμπέρασμα: «Εκ πρώτης όψεως, η πιο προφανής εξήγηση για αυτή τη σύνδεση είναι ότι έζησε ως Τζέημς Χιούστον Τζούνιορ πριν γεννηθεί με την τωρινή του ταυτότητα. Τα γεγονότα της υπόθεσης δείχνουν ότι αυτή η εξήγηση απαιτεί σοβαρή εξέταση.»
Το φαινόμενο των αναμνήσεων από προηγούμενες ζωές αντιστοιχεί στο φαινόμενο της μετενσάρκωσης στο οποίο αναφέρονται ορισμένες ασιατικές θρησκείες και φιλοσοφίες, σύμφωνα με το οποίο η συνείδηση γεννιέται σε ένα άλλο σώμα μετά τον σωματικό θάνατο.
Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, η μετενσάρκωση προσέλκυσε το ενδιαφέρον πολλών επιστημόνων.
Ο Καρλ Σάγκαν, διακεκριμένος επιστήμονας και ιδρυτικό μέλος της Επιτροπής για την Επιστημονική Διερεύνηση των Ισχυρισμών του Παραφυσικού, έγραψε στο βιβλίο του « Ο κόσμος που καταδιώκεται από δαίμονες» ότι «υπάρχουν τρεις ισχυρισμοί στον τομέα της ESP [παραψυχολογίας] που, κατά τη γνώμη μου, αξίζουν σοβαρή μελέτη», με τον τρίτο να είναι «ότι τα μικρά παιδιά μερικές φορές αναφέρουν λεπτομέρειες μιας προηγούμενης ζωής, οι οποίες αποδεικνύονται ακριβείς και τις οποίες δεν θα μπορούσαν να γνωρίζουν με κανέναν άλλο τρόπο εκτός από τη μετενσάρκωση».
2.500 περιπτώσεις: «Στοιχεία που δεν μπορούν να αγνοηθούν»
Η συζήτηση σχετικά με τη μνήμη της προηγούμενης ζωής έχει ξεπεράσει τα όρια της θρησκείας και έχει επεκταθεί στον επιστημονικό τομέα.
Ο Δρ Ίαν Στήβενσον (1918-2007), πρόεδρος του Τμήματος Ψυχιατρικής και Νευρολογίας του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια, ήταν ο πρώτος επαγγελματίας της ιατρικής που ερεύνησε σοβαρά τη μετενσάρκωση.
Σε έναν διαγωνισμό της Αμερικανικής Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών, η οποία μελετά τα παραφυσικά ψυχικά φαινόμενα, ο Στήβενσον επέλεξε να αναλύσει 44 άτομα με αναμνήσεις από προηγούμενες ζωές. Η εργασία του κέρδισε την πρώτη θέση.
Κατά τη διεξαγωγή της έρευνάς του, του έκαναν εντύπωση οι ομοιότητες σε περιπτώσεις από διαφορετικές χώρες και πηγές και αισθάνθηκε υποχρεωμένος να ερευνήσει περαιτέρω. Τελικά, αφιέρωσε περισσότερα από 30 χρόνια στη συστηματική μελέτη του φαινομένου των αναμνήσεων από προηγούμενες ζωές. Στο βιβλίο του «Μετενσάρκωση και Βιολογία» κατέγραψε σχολαστικά περισσότερες από 2.500 περιπτώσεις παιδιών από όλο τον κόσμο που ισχυρίζονταν ότι θυμούνταν προηγούμενες ζωές τους.
Μία από τις μελέτες του , που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Medical Hypotheses, αφορούσε 856 περιπτώσεις αναμνήσεων από προηγούμενες ζωές, εκ των οποίων το 67% χαρακτηρίστηκαν ως «λυμένες». Σύμφωνα με τη μεθοδολογία του Στήβενσον, μια «λυμένη» περίπτωση σημαίνει ότι οι ερευνητές εντόπισαν ένα αποθανόν άτομο του οποίου οι λεπτομέρειες της ζωής και του θανάτου ταίριαζαν ακριβώς με τις αναμνήσεις που αφηγήθηκε το παιδί.
Σε μια μελέτη που διεξήχθη από τον Ίαν Στήβενσον του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια, το 67% των 856 περιπτώσεων που ισχυρίζονταν ότι είχαν αναμνήσεις από προηγούμενες ζωές ταυτοποιήθηκε. (Γράφημα: The Epoch Times)
Η έρευνα του Στήβενσον έγινε σε διάφορες περιοχές του κόσμου, όπως η Ινδία, η Σρι Λάνκα, η Τουρκία, ο Λίβανος, η Ταϊλάνδη, η Μιανμάρ και χώρες της Βόρειας και Νότιας Αμερικής και της Ευρώπης.
Εστίασε τις μελέτες του σε παιδιά για δύο λόγους. Πρώτον, τα μικρά παιδιά ήταν λιγότερο πιθανό να κατασκευάσουν αναμνήσεις από την προηγούμενη ζωή με υψηλό επίπεδο επαληθεύσιμων λεπτομερειών. Δεύτερον, είχαν συνήθως περιορισμένη έκθεση σε εξωτερικές πηγές πληροφοριών, γεγονός που καθιστά απίθανο να είχαν αποκτήσει λεπτομερή γνώση για τους αποθανόντες με συνήθη μέσα.
Τα άρθρα του περιγράφουν κάθε βήμα της διαδικασίας του και καλούν τους αναγνώστες να εξετάσουν τις μεθόδους και τα αποτελέσματά του.
Ο Στήβενσον ήταν ένας εξέχων επιστήμονας, με περίπου 60 δημοσιεύσεις στην κυρίαρχη ιατρική κοινότητα. Οι ερευνητικές του μέθοδοι είναι ευρέως σεβαστές ως πρότυπο για τη μελέτη περιπτώσεων αναμνήσεων από προηγούμενες ζωές. Η συνεισφορά του τού χάρισε τον τίτλο του «καθηγητή έδρας», μια διάκριση που απονέμεται σε ιδιαίτερα διακεκριμένους επιστήμονες.
«Έχει συλλέξει με επιμέλεια και χωρίς συναισθηματισμούς μια λεπτομερή σειρά περιπτώσεων», παρατήρησε ο Δρ Λέστερ Σ. Κινγκ για την έρευνα του Στήβενσον σε άρθρο του 1975 στο JAMA. «Μπορεί να μην πείθει τους σκεπτικιστές, αλλά [ο Στήβενσον] έχει καταγράψει μεγάλο όγκο δεδομένων που δεν μπορούν να αγνοηθούν.»
Η Δρ Έμιλι Κέλλυ, συνεργάτιδα του Στήβενσον επί σειρά ετών, έγραψε σε άρθρο της στην BMJ το 2007: «Πίστευε [ο Στήβενσον] ότι τα στοιχεία ήταν επαρκή για να επιτρέψουν σε ένα λογικό άτομο να πιστέψει στη μετενσάρκωση».
Ένα τέτοιο στοιχείο – που τράβηξε την προσοχή του Μαχάτμα Γκάντι – είναι η περίπτωση της Σάντι Ντέβι στην Ινδία.
Η υπόθεση που καθήλωσε τον Γκάντι
Η Σάντι Ντέβι ήταν ένα κορίτσι που ζούσε στο Δελχί από τη γέννησή της, το 1926. Όταν ήταν τριών ετών, άρχισε να θυμάται την προηγούμενη ζωή της ως γυναίκα με το όνομα Λούγκντι. Αρχικά, οι γονείς της απέρριψαν τις έντονες αναμνήσεις της ως παιδικές φαντασιώσεις.
Η Σάντι Ντέβι άρχισε να ανακαλεί τις αναμνήσεις της από την προηγούμενη ζωή της σε ηλικία τριών ετών. (John H. Manas, CC BY-SA 4.0)
Καθώς η Ντέβι μεγάλωνε, ζητούσε επίμονα να επισκεφθεί τον πρώην σύζυγό της, Κεντάρ Ναθ, στη Μαθούρα, 162 χιλιόμετρα μακριά από εκεί που ζούσε. Νιώθοντας την περιέργειά τους εξημμένη, οι γονείς της εντόπισαν και έγραψαν στον Ναθ, ο οποίος τελικά επισκέφθηκε την Ντέβι. Προς έκπληξή του, το εννιάχρονο κορίτσι αναγνώρισε με ακρίβεια τον ίδιο και άλλους συγγενείς, αφηγούμενο λεπτομέρειες της ζωής τους που δεν θα μπορούσε να γνωρίζει.
Το δημοσίευμα των μέσων ενημέρωσης για την Ντέβι τράβηξε την προσοχή του Μαχάτμα Γκάντι. Όταν η Ντέβι ήταν 10 ετών, ο Γκάντι συγκρότησε μια «επιτροπή έρευνας» αποτελούμενη από 15 διακεκριμένα μέλη – μεταξύ των οποίων δικηγόροι, δημοσιογράφοι, πολιτικοί ηγέτες και μέλη του Κογκρέσου – για να διερευνήσει τους ισχυρισμούς της.
Η επιτροπή επιβεβαίωσε ότι η Ντέβι δεν είχε φύγει ποτέ από το Δελχί. Αργότερα τη συνόδευσαν στη Μαθούρα, όπου αναγνώρισε το σπίτι του Ναθ και το σπίτι του πεθερού της και περιέγραψε τη διαρρύθμισή του.
Επιπλέον, η Ντέβι έδειξε μια γωνιά του δωματίου και ισχυρίστηκε ότι είχε θάψει χρήματα εκεί. Όταν οι μάρτυρες έσκαψαν την περιοχή, ανακάλυψαν μια θήκη που προοριζόταν για την αποθήκευση τιμαλφών, αλλά ήταν άδεια. Η Ντέβι επέμεινε ότι είχε αφήσει χρήματα εκεί και τελικά ο Ναθ παραδέχθηκε ότι είχε βρει και είχε πάρει τα χρήματα μετά τον θάνατο της συζύγου του.
Ο Στήβενσον σημείωσε ότι τουλάχιστον 24 από τους ισχυρισμούς της επιβεβαιώθηκαν – μία καταλυτική απόδειξη ότι οι αναμνήσεις της δεν ήταν φαντασιώσεις.
Τελικά, η επιτροπή δημοσίευσε μια 26σέλιδη έκθεση το 1936, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η Ντέβι ήταν όντως μετενσάρκωση της Λούγκντι. Η υπόθεση παρουσιάστηκε επίσης στο τεύχος της 12ης Δεκεμβρίου 1937 του American Weekly.
Γνώσεις και δεξιότητες
Σύμφωνα με τον Στήβενσον, οι αναμνήσεις από προηγούμενες ζωές εμφανίζονται συνήθως μεταξύ των 2 και 4 ετών. Τα παιδιά αυτά αφηγούνται αυθόρμητα λεπτομέρειες από προηγούμενες ζωές, ακόμη και αν βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο όπου συνέβησαν τα γεγονότα, δώδεκα ή περισσότερα χρόνια πριν. Αυτές οι λεπτομέρειες είναι συχνά κατά 90% ακριβείς.
Σύμφωνα με τον Ίαν Στήβενσον, οι λεπτομέρειες προηγούμενων ζωών που αφηγούνται τα παιδιά είναι κατά 90% ακριβείς. (Γράφημα: The Epoch Times)
Αυτό το σημάδι μετενσάρκωσης περιλαμβάνει «αναφορές σε πράγματα που δεν υπάρχει απολύτως κανένας τρόπος στον κόσμο αυτά τα παιδιά να γνωρίζουν σε αυτή την ηλικία», δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times η Κάρολ Μπόουμαν, θεραπεύτρια αναδρομής σε προηγούμενες ζωές, η οποία ερευνά το φαινόμενο των αναμνήσεων από προηγούμενες ζωές σε αμερικανικές οικογένειες εδώ και 35 χρόνια.
Σύμφωνα με την Μπόουμαν, αυτά τα παιδιά συνήθως δεν έχουν ψυχοκοινωνικά προβλήματα. Οι προηγούμενες ζωές τους συχνά αφορούν συνηθισμένες οικογένειες και όχι διάσημους ανθρώπους ή διασημότητες, οπότε δεν υπάρχει κίνητρο να πουν ψέματα.
Η Μπόουμαν περιέγραψε ένα τρίχρονο κορίτσι ονόματι Μέγκαν που μίλησε για την προηγούμενη ζωή της ως άντρας (Τζον) του οποίου η γυναίκα (Μαίρη) πέθανε από «ανάλωση» – όπως συνήθιζαν να αποκαλούν τη φυματίωση τη δεκαετία του 1800. Η Μέγκαν είπε επίσης ότι λόγω της ασθένειας της Μαίρης και της αδυναμίας της να γεννήσει παιδί, ήταν πολύ λυπημένη. Πώς θα μπορούσε αυτό το μικρό κορίτσι να μάθει ιατρικές γνώσεις σχετικά με την ασθένεια της και την υπογονιμότητα κατά τη διάρκεια της τρέχουσας μικρής ζωής της;
Τα παιδιά που θυμούνται προηγούμενες ζωές μπορεί συχνά να έχουν δεξιότητες που δεν έχουν διδαχθεί. Η Ντέβι μιλούσε με φυσικότητα την τοπική διάλεκτο της Μαθούρα, όπου είχε ζήσει στην προηγούμενη ζωή της, παρόλο που δεν είχε πάει ποτέ εκεί και δεν την είχε ακούσει ποτέ στη ζωή της.
Η Μπόουμαν ανέφερε και την περίπτωση ενός τετράχρονου αγοριού, του Τόμι, που είχε ράψει ένα κουμπί στο παντελόνι του με μεγάλη επιδεξιότητα. Όταν η μητέρα του τον ρώτησε πού έμαθε να ράβει τόσο καλά, της απάντησε: «Λοιπόν, το κάναμε συνέχεια στο πλοίο μου» και άρχισε να περιγράφει την προηγούμενη ζωή του ως ναυτικός.
«Μεταπηδούν σε έναν πολύ σοβαρό τρόπο έκφρασης, πολύ ουσιαστικό, σοβαρό, αμετακίνητα στην αλήθεια των όσων λένε», επισημαίνει η Μπόουμαν.
Μια συστηματική αναθεώρηση, που δημοσιεύθηκε το 2021, ανέλυσε 78 μελέτες παρατήρησης και διαπίστωσε ότι από τα παιδιά με μνήμες από προηγούμενες ζωές, το 23% είχε δεξιότητες που δεν είχε διδαχθεί. Το πιο εκπληκτικό είναι ότι το 37% είχε εκ γενετής σημάδια ή ελαττώματα που αντιστοιχούσαν σε πληγές από προηγούμενες ζωές.
Τα εκ γενετής σημάδια είναι συνηθισμένα – πώς μπορεί λοιπόν ένα εκ γενετής σημάδι να συνδέει μια προηγούμενη ζωή με την τωρινή;
Εκ γενετής σημάδια και ελαττώματα
Σε μια μελέτη 895 παιδιών με αναμνήσεις από προηγούμενες ζωές, το 35% είχε ασυνήθιστα εκ γενετής σημάδια ή εκ γενετής ελαττώματα, σύμφωνα με τον Στήβενσον.
Η έρευνα του Στήβενσον δείχνει ένα σημαντικό ποσοστό συνέπειας 88% μεταξύ πληγών και εκ γενετής σημαδιών με περιπτώσεις προηγούμενων ζωών, που υποστηρίζονται από εκθέσεις νεκροψίας ή άλλα επιβεβαιωτικά έγγραφα.
Για παράδειγμα, ένα αγόρι από την Τουρκία είχε γεννηθεί με παραμορφωμένο το δεξί του αυτί. Το αγόρι θυμόταν ότι είχε πυροβοληθεί στη δεξιά πλευρά του κρανίου του σε μια προηγούμενη ζωή. Ο Στήβενσον εντόπισε την προηγούμενη ζωή και επιβεβαίωσε την αιτία θανάτου εξετάζοντας τα αρχεία του νοσοκομείου.
Η Μπόουμαν έχει επίσης συλλέξει στοιχεία που σχετίζονται με τα εκ γενετής σημάδια και τις συμπεριφορές. Για παράδειγμα, το πρώτο παιδί της Κάθυ, (που επίσης ονομαζόταν) Τζέημς, πέθανε με τραγικό τρόπο από νευροβλάστωμα λίγο μετά τα δεύτερα γενέθλιά του. Ο μικρός Τζέημς είχε προβλήματα με το αριστερό του μάτι, το δεξί του αυτί και το αριστερό του πόδι, ενώ μια ενδοφλέβια ένεση άφησε μια ουλή στο λαιμό του.
Δώδεκα χρόνια μετά το θάνατο του μικρού Τζέημς, γεννήθηκε ο άλλος γιος της Κάθυ, ο Τσαντ. Ο Τσαντ άρχισε να παρουσιάζει εντυπωσιακές σωματικές ομοιότητες με τον Τζέημς. Ο Τσαντ παρουσίασε τύφλωση στο αριστερό του μάτι, είχε πρόβλημα με το δεξί του αυτί, αντιμετώπιζε αναπηρία στο αριστερό του πόδι και έφερε μια ουλή στο ίδιο ακριβώς σημείο του λαιμού του, όπως και ο Τζέημς.
Επιπλέον, ο Τσαντ είχε μια ήσυχη και νευρική συμπεριφορά παρόμοια με εκείνη του Τζέημς. Σε ηλικία τεσσάρων ετών, ο Τσαντ άρχισε να λέει ότι ζούσε σε ένα σπίτι με έπιπλα στο χρώμα της σοκολάτας και έπαιζε με συγκεκριμένα παιχνίδια, ισχυρισμοί που ταίριαζαν απόλυτα με κάθε λεπτομέρεια της ζωής του Τζέημς.
Οι εκθέσεις νεκροψίας και τα ιατρικά αρχεία επιβεβαιώνουν ότι ο τρόπος θανάτου στην προηγούμενη ζωή συνάδει με τα σημάδια γέννησης της επομένης, κάτι που είναι πέρα από σύμπτωση.
Εναλλακτικές ερμηνείες
Οι διαφορετικές ερμηνείες για τις αναμνήσεις από προηγούμενες ζωές περιλαμβάνουν τη διαστρέβλωση της μνήμης, τη γονική επιρροή και την πολιτιστική ή κοινωνική διαμόρφωση. Ωστόσο, αυτές οι υποθέσεις έχουν αδυναμίες.
Μια μελέτη του 2007 πρότεινε ότι οι αναμνήσεις προηγούμενων ζωών φαίνεται να προκαλούνται από σύγχυση της μνήμης ή ψευδείς αναμνήσεις. Ωστόσο, η σύγχυση μνήμης δεν μπορεί να εξηγήσει την ακρίβεια και τις επαληθεύσιμες λεπτομέρειες που καταδεικνύονται σε πολλές καλά τεκμηριωμένες περιπτώσεις.
Επιπλέον, μελέτες έχουν δείξει ότι η αρχική στάση των μητέρων απέναντι στις αναμνήσεις της προηγούμενης ζωής των παιδιών τους ποικίλλει. Συνολικά, το 51% των μητέρων ήταν ουδέτερες ή ανεκτικές απέναντι στις αναμνήσεις από προηγούμενες ζωές, το 28% ήταν αποθαρρυντικές και το 21% ενθαρρυντικές.
Ορισμένοι αποδίδουν τα εκ γενετής σημάδια σε εντυπώσεις της μητέρας του παιδιού. Δηλώνουν ότι η επίγνωση των τραυμάτων ενός νεκρού προσώπου από μια έγκυο γυναίκα, θα μπορούσε να επηρεάσει το αναπτυσσόμενο έμβρυο, με αποτέλεσμα την επανεμφάνιση φυσικών χαρακτηριστικών που αντιστοιχούν σε αυτά τα τραύματα.
Σύμφωνα με την έρευνα του Στήβενσον, οι μητέρες των παιδιών συνήθως δεν γνώριζαν για τις πληγές της προηγούμενης ζωής τους. Η υπόθεση δεν μπορούσε επίσης να εξηγήσει πώς οι σκέψεις της μητέρας θα μπορούσαν να τροποποιήσουν το σώμα του αγέννητου παιδιού της ή γιατί τα παιδιά θα είχαν αυτές τις αναμνήσεις.
Όσον αφορά την υπόθεση της πολιτισμικής ή κοινωνικής προσαρμογής, η συστηματική ανασκόπηση του 2021 διαπίστωσε ότι περιπτώσεις των αναμνήσεων από προηγούμενες ζωές δεν προέρχονταν μόνο από ασιατικές χώρες όπου οι άνθρωποι πιστεύουν στη μετενσάρκωση, αλλά και από την Αμερική και την Ευρώπη, γεγονός που υποδηλώνει ένα διαπολιτισμικό φαινόμενο.
Περιπτώσεις αναμνήσεων από προηγούμενες ζωές έχουν αναφερθεί σε χώρες σε όλο τον κόσμο, γεγονός που υποδηλώνει ένα διαπολιτισμικό φαινόμενο. (Γράφημα: The Epoch Times)
Άλλοι άνθρωποι εξηγούν τις αναμνήσεις από προηγούμενες ζωές ως τυχαία γεγονότα – ότι ένα εκ γενετής σημάδι ή ελάττωμα εμφανίζεται τυχαία και το άτομο στη συνέχεια μαθαίνει για έναν αποθανόντα με παρόμοιο σημάδι. Η ομοιότητα τούς κάνει να αισθάνονται συνδεδεμένοι με αυτό το άτομο. Ωστόσο, δεν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία και αυτό φαίνεται απίθανο, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι οι περισσότερες περιπτώσεις των αναμνήσεων από προηγούμενες ζωές συμβαίνουν σε νηπιακή ηλικία.
Οι σκεπτικιστές συχνά απορρίπτουν τα εκ γενετής σημάδια ή ελαττώματα ως ενδείξεις προηγούμενων ζωών ως απλή σύμπτωση.
Πόσες συμπτώσεις όμως πρέπει να τύχουν για να τεκμηριωθεί μια μεμονωμένη περίπτωση αναμνήσεων από προηγούμενες ζωές, όταν τα τεκμηριωμένα γεγονότα ευθυγραμμίζονται με τις αναμνήσεις που εκφράζονται; Όσο πιο λεπτομερείς και επαληθεύσιμοι είναι οι συσχετισμοί τόσο πιο δύσκολο γίνεται να απορρίψει κανείς τέτοιους ισχυρισμούς ως σύμπτωση.
Ο Δρ Έμπεν Αλεξάντερ είναι ένας διάσημος νευροχειρουργός που έχει μελετήσει τον εγκέφαλο για δεκαετίες και είχε και ο ίδιος μια επιθανάτια εμπειρία. Σε συνέντευξή του, είχε δηλώσει στην Epoch Times: «Θα έλεγα ότι η ανθρώπινη συνείδησή μας μπορεί να είναι αρκετά περιορισμένη λόγω των προκαταλήψεων και των υποθέσεών μας, όταν νομίζουμε ότι καταλαβαίνουμε τα πράγματα, αλλά δεν δίνουμε προσοχή σε όλα τα στοιχεία».
Η αναδρομή σε προηγούμενη ζωή ως θεραπεία ασθενειών
Όταν οι άνθρωποι έχουν μια τραυματική ανάμνηση σε προηγούμενο στάδιο της τρέχουσας ζωής τους, μπορεί να έχει επιπτώσεις στη σωματική ή ψυχική τους υγεία, συμβάλλοντας συχνά στο σύνδρομο μετατραυματικού στρες (PTSD). Οι ψυχολόγοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη θεραπεία συζήτησης για να βοηθήσουν τους ασθενείς να απελευθερώσουν τον τραυματισμό του σώματός τους και να θεραπευτούν ψυχικά και σωματικά. Τέτοιες ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις συμπληρώνουν τη φαρμακολογική θεραπεία που συνταγογραφείται από ψυχίατρο.
Ομοίως, ορισμένοι επαγγελματίες υγείας έχουν διερευνήσει τη θεραπεία με αναδρομή σε προηγούμενες ζωές, ένα είδος υπνοθεραπείας, για τη θεραπεία ασθενειών. Όπως και η θεραπεία της PTSD, η θεραπεία αναδρομής προηγούμενων ζωών βασίζεται σε καθοδηγούμενο διάλογο υπό ύπνωση, με τον θεραπευτή να βοηθά τον ασθενή να εξερευνήσει αυτό που πιστεύει ότι είναι αναμνήσεις από προηγούμενες ζωές.
Ενώ υπάρχει συνεχής συζήτηση γύρω από την αποτελεσματικότητα της θεραπείας με αναδρομή σε προηγούμενες ζωές, υπάρχουν τεκμηριωμένοι ασθενείς που έχουν επωφεληθεί από αυτή τη θεραπεία.
Ο Δρ Τζέησον Λιου, ένας ολιστικός επαγγελματίας υγείας στην Καλιφόρνια με διδακτορικό στις νευροεπιστήμες, δήλωσε στους Epoch Times ότι υπήρξε μάρτυρας μίας ασθενούς με ινομυαλγία, η οποία επανήλθε σε υγιή κατάσταση μετά από θεραπεία με αναδρομή σε προηγούμενες ζωές.
Η Μέριλυν, μια 46χρονη γυναίκα, υπέφερε για χρόνια από συνεχή, εξουθενωτικό χρόνιο πόνο, με αποτέλεσμα μία απόπειρα αυτοκτονίας. Εκτός από την ινομυαλγία, πάλευε με συνυπάρχουσες καταστάσεις, όπως το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, το άγχος, την κατάθλιψη και την αϋπνία.
Αν και ο σύζυγός της ήταν γιατρός,οι συμβατικές θεραπείες δεν τη βοηθούσαν. Ο Λιου αποφάσισε να δοκιμάσει τη θεραπεία αναδρομής σε προηγούμενες ζωές.
Υπό ύπνωση με τη χρήση εγκεφαλικών κυμάτων Θήτα, η Μέριλυν εισήλθε σε μια ειρηνική κατάσταση ύπνωσης. Στην αυτήν την κατάσταση, απέκτησε πρόσβαση σε μία ανάμνηση σύμφωνα με την οποία ήταν στρατιώτης σε έναν πόλεμο και δεχόταν επίθεση. Μέσα από μια σειρά συνομιλιών με τον Λιου, κατάφερε να καταλάβει ότι οι έντονοι φόβοι που είχε βιώσει στην προηγούμενη ζωή της συνδέονταν με τους σωματικούς πόνους από τους οποίους υπέφερε στην παρούσα ζωή της.
Με την ευγενική καθοδήγηση του Δρος Λιου, η Μέριλυν κατάφερε να διαχωρίσει το συναισθηματικό τραύμα της προηγούμενης ζωής της από την τρέχουσα. Από τότε, αισθάνεται σημαντικά πιο γαλήνια και αισιόδοξη. Τα σωματικά και ψυχικά της συμπτώματα παρουσίασαν θεαματική βελτίωση που κατέληξε σε πλήρη ανάρρωση.
Ο γιος της Μπόουμαν είχε επίσης αναμνήσεις από προηγούμενες ζωές. Ανέπτυξε χρόνιο έκζεμα και φοβία για τους δυνατούς θορύβους όταν ήταν πέντε ετών.
«Όταν τον ρωτήσαμε περί τίνος επρόκειτο, άρχισε να μας λέει, σε πρώτο πρόσωπο, ότι ήταν στρατιώτης και σκοτώθηκε σε ένα πεδίο μάχης πίσω από ένα κανόνι», δήλωσε η Μπόουμαν.
Αφού ο γιος της μίλησε για την ανάμνηση της προηγούμενης ζωής του, η σωματική του κατάσταση με το χρόνιο έκζεμα εξαφανίστηκε και η φοβία του για τους δυνατούς θορύβους εξαφανίστηκε.
«Υπάρχει κάποια [είδος] σωματικής μνήμης, που σχετίζεται με αυτές τις αναμνήσεις», ανέφερε η Μπόουμαν, υποδηλώνοντας ότι η προηγούμενη ζωή μπορεί να αποθηκεύεται στη συνείδηση και το σώμα μας.
Σαν ποτάμι που ρέει
Ένα ποτάμι μεταφέρει άμμο, θρεπτικά συστατικά και υδρόβια ζωή καθώς κυλά από τις κορυφές του βουνού στον προορισμό του. Παρομοίως, οι μελέτες που σχετίζονται με τις αναμνήσεις προηγούμενων ζωών υποδηλώνουν ότι η συνείδησή μας είναι σαν ένα ποτάμι, που μεταφέρει αναμνήσεις, εμπειρίες και την ουσία της ψυχής μας από τη μια ζωή στην άλλη, συνδέοντάς μας με το μωσαϊκό της ύπαρξης.
«Νομίζω ότι [αυτό] είναι συναρπαστικό επειδή, όπως [είπε] και ο Ίαν Στήβενσον, η τωρινή μας κατάσταση, η τωρινή μας προσωπικότητα, μπορεί να προέρχεται από εμπειρίες προηγούμενων ζωών», δήλωσε η Μπόουμαν στην Epoch Times.
«Η συνείδηση επιβιώνει του θανάτου», πρόσθεσε, «όπως και τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, τα συναισθήματα και τα σωματικά χαρακτηριστικά. Αυτά μεταφέρονται σε ένα άλλο σώμα, σε μια άλλη ζωή, υπό διαφορετικές συνθήκες, αλλά όλα συνδέονται. Υπάρχει μια συνέχεια από τη μια ζωή στην άλλη.»
Μετά τον θάνατο του Στήβενσον, ο διάδοχός του, ο Δρ Τζιμ Τάκερ, καθηγητής ψυχιατρικής και νευροσυμπεριφορικών επιστημών Bonner-Lowry και διευθυντής του τμήματος αντιληπτικών μελετών στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, συνέχισε τις μελέτες του προκατόχου του γύρω από τις αναμνήσεις από προηγούμενες ζωές.
Ο Δρ Μπράιαν Λ. Βάις και ο Δρ Μπρους Γκρέισον ασχολούνται επίσης με την έρευνα γύρω από τις αναμνήσεις από προηγούμενες ζωές. Ο Βάις είναι διάσημος ψυχίατρος, απόφοιτος του Πανεπιστημίου Κολούμπια και της Ιατρικής Σχολής του Γέιλ και ομότιμος πρόεδρος της ψυχιατρικής στο Ιατρικό Κέντρο Mount Sinai στο Μαϊάμι. Ο Γκρέισον είναι ομότιμος καθηγητής ψυχιατρικής και νευροσυμπεριφορικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια.
Η συσσώρευση στοιχείων στα τρία πρώτα άρθρα αυτής της σειράς υπαινίσσεται την πιθανότητα η συνείδηση να εκτείνεται πέρα από τη φυσική μας πραγματικότητα.
Όλοι τελικά πεθαίνουν. Ωστόσο, αν η συνείδησή μας είναι αιώνια και οι αναμνήσεις των εμπειριών της προηγούμενης ζωής μας επιμένουν, θα μπορούσε ενδεχομένως να έχει σημαντική σημασία για την ευημερία μας σε αυτή τη ζωή και στο μέλλον.
Αν οι αναμνήσεις συνδέουν τις ζωές μας, τίθεται το ερώτημα πού βρίσκεται η συνείδησή μας μεταξύ δύο ζωών; Πού είναι η προέλευση και η τελική κατοικία της συνείδησής μας;
Στο επόμενο και τελευταίο άρθρο, θα διερευνήσουμε την πιθανή προέλευση της συνείδησης υπό το πρίσμα πολλαπλών γραμμών επιστημονικής έρευνας.
ΠΡΕΣΚΟΤ, Αριζ.—Είναι κάτι περισσότερο από μια απλή ετικέτα. Το «Κατασκευασμένο στην Αμερική» αντιπροσωπεύει την υπερηφάνεια και το εθνικό πνεύμα, λέει ο Τζον Ρόυ, διευθυντής της Dawson Knives στο Πρέσκοτ της Αριζόνα.
Η εταιρεία που διευθύνει είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του πνεύματος. Ιδρύθηκε πριν από περισσότερα από 50 χρόνια από έναν βετεράνο του Βιετνάμ με μηχανήματα κατασκευασμένα από εξαρτήματα που βρέθηκαν σε τοπική χωματερή, και η εταιρεία υπερηφανεύεται ότι είναι «συνεχίζει για τρεις γενιές».
Ο Ρόυ πιστεύει ότι οι εγχώριες εταιρείες θα ευδοκιμήσουν υπό τους δασμούς εισαγωγής που θεσπίστηκαν από την κυβέρνηση Τραμπ.
Με την κατανάλωση να αντιπροσωπεύει σχεδόν το 70 τοις εκατό της οικονομίας των ΗΠΑ, ο Ρόυ πιστεύει ότι υπάρχει μια ισχυρή αγορά για προϊόντα που κατασκευάζονται στην Αμερική.
Το 2023, σχεδόν τα μισά από τα αγαθά που αγοράστηκαν από Αμερικανούς ήταν «κατασκευασμένα στην Αμερική», σύμφωνα με το Υπουργείο Εμπορίου. Αυτός ο αριθμός συνοδεύεται από την προειδοποίηση ότι το «κατασκευασμένο στην Αμερική» μερικές φορές σημαίνει «συναρμολογημένο στην Αμερική», με προϊόντα που περιέχουν εισαγόμενα εξαρτήματα.
Οι συνολικές ακαθάριστες εγχώριες αγορές στη χώρα έφτασαν τα 3,7 τρισεκατομμύρια δολάρια, με 1,9 τρισεκατομμύρια δολάρια από αυτό το ποσό να αποδίδονται στις βιομηχανίες των ΗΠΑ.
«Όταν το κρατάς εγχώριο και τα δολάριά σου εδώ [στην Αμερική], αποδίδει», λέει ο Ρόυ περήφανα, φορώντας ένα μπλουζάκι και καπέλο με το λογότυπο της εταιρείας του.
«Περάσαμε μια πανδημία και θα ξεπεράσουμε αυτούς τους δασμούς», είπε στην Epoch Times.
Αυτό δεν είναι απλώς μια τολμηρή δήλωση, είπε ο Ρόυ.
Αφού ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε μια σαρωτική σειρά δασμών στις 2 Απριλίου, ο Ρόυ ανέφερε ότι οι πωλήσεις μαχαιριών της Ντόσον [της εταιρείας του] αυξήθηκαν από 11.000 δολάρια σε 15.000 δολάρια την ημέρα.
Είπε ότι η εταιρεία αναμένει να διπλασιαστούν οι παραγγελίες από 4.000 σε 8.000 για το 2025. Παράγει 40 διαφορετικά μοντέλα μαχαιριών, συμπεριλαμβανομένων ποικιλιών κυνηγιού, επιβίωσης, μαγειρικής, και παλιού τύπου.
Ο Ρόυ είναι πεπεισμένος ότι πολλές αμερικανικές εταιρείες μπορούν να αντέξουν έναν παγκόσμιο εμπορικό πόλεμο προμηθευόμενες υλικά στο εσωτερικό και μεγιστοποιώντας την αποδοτικότητα της παραγωγής.
«Για να έχουμε αυτή την αποτελεσματικότητα, πρέπει να επενδύσουμε πραγματικά σε υπολογιστές … στα πάντα για να μας βοηθήσουν να κάνουμε καλύτερα μοντέλα, καλύτερη κατασκευή και να μειώσουμε τα βήματα», είπε.
Η εταιρεία απασχολεί σήμερα 15 άτομα και λειτουργεί σε 1.000 τετραγωνικά μέτρα βιομηχανικού χώρου.
Ο Ρόυ είπε ότι πολλοί καταναλωτές προτιμούν προϊόντα που είναι «εντελώς αμερικανικής κατασκευής».
Ο Τζον Ρόυ, διευθυντής της Dawson Knives, παρουσιάζει ένα μέρος της περίπλοκης διαδικασίας κατασκευής μαχαιριών, στο Πρέσκοτ της Αριζ., στις 14 Απριλίου 2025. Allan Stein/The Epoch Times
Δεν προβλέπει προβλήματα στην προμήθεια υλικών, εφόσον η εγχώρια προμήθειά του παραμένει σταθερή σε ένα παγκόσμιο δασμολογικό περιβάλλον.
Οι κυβερνητικές πολιτικές που επηρεάζουν τους προμηθευτές του ήταν επίσης μια πρόκληση.
Ο Ρόυ είπε ότι ένας μακροχρόνιος παραγωγός και προμηθευτής χάλυβα στη Νέα Υόρκη έφυγε πρόσφατα λόγω περιορισμών στον άνθρακα — βασικό συστατικό στην παραγωγή χάλυβα.
Η Dawson Knives διατηρούσε εργασιακή σχέση με τον παραγωγό χάλυβα από τότε που ξεκίνησε η εταιρεία το 1973.
Ωστόσο, μια άλλη εταιρεία με έδρα τις ΗΠΑ έχει παρέμβει για να λιώσει τον απαραίτητο χάλυβα, είπε ο Ρόυ.
Παρά το δυνητικά υψηλότερο κόστος για ορισμένες πρώτες ύλες στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Ρόυ αναμένει ότι η χρήση εγχώριων προμηθευτών θα σημαίνει λιγότερους «πονοκεφάλους» που σχετίζονται με τη ναυτιλία και έλλειψη δασμών εισαγωγής.
Το θεωρεί αυτό ως ξεχωριστό πλεονέκτημα.
Με τα υλικά που έχει αυτή τη στιγμή σε απόθεμα, και απουσία απρόβλεπτων περιστάσεων, αναμένει να αντιμετωπίσει μια παγκόσμια εμπορική αναταραχή για τουλάχιστον ενάμιση χρόνο.
Ο Ρόυ στήριξε το χρονοδιάγραμμά του στο απόθεμα χάλυβα του προμηθευτή του για τον επόμενο ενάμιση χρόνο.
«Μετά από αυτό, θα έπρεπε να πληρώσουμε δασμούς στον χάλυβα, επειδή ένα συστατικό του χάλυβα που χρησιμοποιούμε μπορεί να βρεθεί μόνο στην Ελβετία», είπε.
«Οι δασμοί δεν θα μας επηρεάσουν αν δεν συνεχιστούν για μεγάλο χρονικό διάστημα».
Γλυκιά επιτυχία
Ο Τζέυ Λεβίν είναι ιδιοκτήτης της San Francisco Chocolate Factory, μιας εταιρείας με έδρα το Φοίνιξ με περισσότερα από 28 χρόνια εμπειρίας.
Η εταιρεία του απασχολεί επί του παρόντος τέσσερα μέλη προσωπικού πλήρους απασχόλησης, τα οποία παράγουν γκουρμέ σοκολάτες, φοντάν και λιχουδιές για ειδικές εκδηλώσεις και πελάτες.
Ο σοκολατοποιός προμηθεύεται τα συστατικά του από την εγχώρια αγορά, καθιστώντας την επιχείρησή του σε μεγάλο βαθμό απρόσβλητη από τους δασμούς.
«Ό,τι αγοράζω είναι τοπικό [ή προέρχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες», είπε ο Λεβίν, που γεννήθηκε στο Μόντρεαλ, στην Epoch Times.
Ο Τζέυ Λεβίν, ιδιοκτήτης του San Francisco Choclate Factory, στέκεται πίσω από τον πάγκο της νέας του εγκατάστασης στο Φοίνιξ στις 10 Απριλίου 2025. Allan Stein/The Epoch Times
Αγοράζει τα μήλα του από την πολιτεία Ουάσιγκτον, φράουλες και ξηρούς καρπούς από άλλους εγχώριους προμηθευτές. Τα είδη που παράγονται στην Αμερική δεν υπόκεινται σε περιορισμούς εισαγωγής και είναι άμεσα διαθέσιμα.
Η μοναδική εξαίρεση είναι η υψηλής ποιότητας σοκολάτα Callebaut από το Βέλγιο, ένα συστατικό που υπόκειται πλέον σε εισαγωγικό δασμό 10%.
Καθώς ολοκληρώνει μια νέα εγκατάσταση στην οδό Van Buren στο Φοίνιξ, ο Λεβίν είπε ότι η επιχείρησή του συνέχισε να πηγαίνει καλά παρά την επιβολή νέων δασμών.
Εάν συνεχιστούν οι δασμοί, ο Λεβίν είπε ότι «θα στραφεί σε καλή [εγχώρια] σοκολάτα, η οποία μεγαλώνει τοπικά εδώ». Ωστόσο, ακόμη και αυτός ο τοπικός προμηθευτής προμηθεύεται τους κόκκους κακάο από την Ακτή Ελεφαντοστού.
Σύμφωνα με το Observatory of Economic Complexity, μια πλατφόρμα διεθνών εμπορικών δεδομένων, οι κύριες εισαγωγές της Ακτής Ελεφαντοστού στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Ιανουάριο περιελάμβαναν κόκκους κακάο αξίας 161 εκατομμυρίων δολαρίων και πάστα κακάο αξίας 41,7 εκατομμυρίων δολαρίων, ακολουθούμενες από καουτσούκ αξίας 19,1 εκατομμυρίων δολαρίων.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ επέβαλε δασμούς 21 τοις εκατό σε προϊόντα από τη μικροσκοπική χώρα της Δυτικής Αφρικής, αν και τέθηκαν σε παύση για 90 ημέρες για να διευκολυνθούν οι διαπραγματεύσεις. Ωστόσο, όλοι οι εμπορικοί εταίροι των ΗΠΑ εξακολουθούν να υπόκεινται σε βασικό δασμολόγιο 10%.
Ωστόσο, οι δασμοί δεν προκαλούν τις τρέχουσες υψηλές τιμές.
«Γνωρίζω ότι η σοκολάτα διπλασιάστηκε [σε τιμή] τον περασμένο χρόνο – και ο λόγος για αυτό ήταν απλώς ο πληθωρισμός των τιμών», είπε ο Λεβίν. «Ποτέ δεν έχω δει σοκολάτα τόσο ψηλά—ποτέ».
Ο Λεβίν εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι η εταιρεία του μπορεί να αντέξει τους τρέχοντες δασμούς, λόγω της σταθερής ζήτησης για σοκολάτα στην Αμερική.
«Είναι μια απόλαυση», είπε. «Οι άνθρωποι θα πληρώσουν επιπλέον για αυτό».
Παρ’ όλα αυτά, «δεν θα αγοράζουν τόση σοκολάτα» υπό τους δασμούς, προέβλεψε. «Η τιμή είναι ένας παράγοντας».
Μια υπάλληλος τυλίγει γλυκά στο Εργοστάσιο Σοκολάτας Σαν Φρανσίσκο στο Φοίνιξ στις 10 Απριλίου 2025. Η εταιρεία απασχολεί επί του παρόντος τέσσερα μέλη προσωπικού πλήρους απασχόλησης που παράγουν γκουρμέ σοκολάτες, φοντάν και λιχουδιές για ειδικές εκδηλώσεις και πελάτες. Allan Stein/The Epoch Times
Βαδίζοντας με αυτοπεποίθηση
Το Don’t Tread On Me ιδρύθηκε το 2004 και τα πουκάμισα και τα φούτερ αμερικανικής κατασκευής αποτελούν τη βάση της σειράς προϊόντων ένδυσης.
Εξαίρεση αποτελούν τα καπέλα της εταιρείας, τα οποία διαθέτουν αμερικανικά μοτίβα με το χαρακτηριστικό έμβλημα του κροταλία της εταιρείας.
«Αυτή τη στιγμή, όλα τα καπέλα και τα σκουφιά [παράγονται] στο εξωτερικό, αλλά έχω ψάξει για εγχώριες επιλογές», δήλωσε ο πρόεδρος της εταιρείας Τάιλερ Γουίντς στην Epoch Times.
«Δεν υπάρχουν πολλοί κατασκευαστές καπέλων στις ΗΠΑ, επομένως δυσκολεύει η προμήθεια».
Ο Γουίντς είπε ότι ακόμη και πριν από τις πρόσφατες αλλαγές δασμών, η εταιρεία σκέφτηκε να μεταφέρει την παραγωγή καπέλων της στις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Αυτές οι νέες πολιτικές απλώς ενίσχυσαν τη δέσμευσή μας και επιτάχυναν αυτό το χρονοδιάγραμμα», είπε ο Γουίντς.
Η προμήθεια των καπέλων του από έναν εγχώριο κατασκευαστή ήταν πρόκληση, ωστόσο ο Γουίντς εξακολουθεί να ελπίζει ότι οι δασμοί θα οδηγήσουν σε αυξημένες επενδύσεις στην αμερικανική παραγωγή κλωστοϋφαντουργίας και ένδυσης.
Αυτή η εξέλιξη θα διευκόλυνε τις εταιρείες σαν τη δική του να κατασκευάζουν τα προϊόντα τους πλήρως εντός των Ηνωμένων Πολιτειών, είπε.
Με την κλιμάκωση των δασμών, οι ΗΠΑ και η Κίνα εισέρχονται σε μια νέα εποχή
«Ενθαρρυντικά, αρχίσαμε να βλέπουμε ορισμένους κατασκευαστές ρούχων από τις ΗΠΑ να επιστρέφουν στο βαμβάκι που παράγεται στην Αμερική, κάτι που είναι ένα καθησυχαστικό σημάδι για το τι πρόκειται να ακολουθήσει», είπε ο Γουίντς.
«Στον πυρήνα μας, πάντα πιστεύαμε στην προσφορά υψηλής ποιότητας, άνετων ενδυμάτων, ενώ παράλληλα επανεπενδύουμε ξανά σε αμερικανικές επιχειρήσεις. Κάθε ένδυμα που παράγουμε βοηθά στη διατήρηση των θέσεων εργασίας και της δεξιοτεχνίας εδώ στην χώρα μας.»
Η μακροχρόνια δέσμευση της εταιρείας στην αμερικανική παραγωγή αποδίδει τώρα, είπε. «Το γεγονός ότι μπορούμε να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που κάναμε πάντα —και τώρα να παρακάμπτουμε την αύξηση των δασμών—είναι ένα ευπρόσδεκτο μπόνους».
Ο Γουίντς είπε ότι εάν το κόστος κατασκευής αυξηθεί απροσδόκητα λόγω των πρόσφατων αλλαγών, η εταιρεία δεν θα μετακυλίσει αυτά τα υψηλότερα κόστη στους πελάτες της.
«Πιστεύουμε ότι ο ευρύτερος στόχος της αναζωογόνησης της αμερικανικής μεταποίησης ευθυγραμμίζεται στενά με την αποστολή μας και δεσμευόμαστε να είμαστε μέρος αυτής της θετικής αλλαγής», είπε.
Άνθρωποι ψωνίζουν σε ένα κατάστημα λιανικής στη Νέα Υόρκη στις 21 Μαρτίου 2025. Samira Bouaou/The Epoch Times
Ο αντίκτυπος της παγκοσμιοποίησης
Ωστόσο, η μεταποίηση στις Ηνωμένες Πολιτείες μειώνεται εδώ και πολλά χρόνια, όπως αναφέρει το Ίδρυμα Τεχνολογίας Πληροφορικής και Καινοτομίας, ένα μη κομματικό ινστιτούτο έρευνας και εκπαίδευσης.
«Κάποτε ήταν παγκόσμιος ηγέτης στον τομέα της μεταποίησης, οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκατέλειψαν αυτόν τον τίτλο το 2010, παράγοντας τώρα 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια λιγότερα από την Κίνα στη μεταποίηση», σημειώνει ο οργανισμός στον ιστότοπό του.
Το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας σημείωσε ότι αφού ήταν επικεφαλής την αύξηση της απασχόλησης για δεκαετίες, ο μεταποιητικός τομέας έχασε θέσεις εργασίας τα τελευταία 40 χρόνια καθώς η οικονομία των ΗΠΑ έχει μεταβεί σε βιομηχανίες που βασίζονται στις υπηρεσίες.
Τον Ιούνιο του 1979, το γραφείο ανέφερε ότι η απασχόληση στη μεταποίηση είχε φτάσει στο ιστορικό υψηλό των 19,6 εκατομμυρίων.
Μέχρι τον Ιούνιο του 2019, ο αριθμός αυτός είχε μειωθεί σε 12,8 εκατομμύρια, μείωση 35 τοις εκατό.
Καταφύγιο από τη δασμολογική καταιγίδα
Τον Νοέμβριο του 2023, η εταιρεία μεταφορικής αλυσίδας SKU Distribution στο Τσάντλερ, Αριζόνα, έλαβε καθεστώς ομοσπονδιακής ζώνης εξωτερικούς εμπορίου (FTZ), την πρώτη στην πολιτεία.
Ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος Τζέιμς Πήκοκ είπε ότι οι εταιρείες βρίσκονται επί του παρόντος σε «πανικό» σχετικά με ζητήματα ροών μετρητών που προκύπτουν από τους νέους δασμούς στις ΗΠΑ.
«Προβλέπουν ποιο θα είναι αυτό το κόστος, αλλά όταν έχουν διπλό, τριπλάσιο, ίσως και τετραπλάσιο, ανάλογα με το πού βρίσκεται — [αυτό είναι] ένα στοιχείο για το οποίο δεν είχαν ετοιμαστεί», είπε ο Πήκοκ.
Οι ζώνες εξωτερικού εμπορίου είναι ασφαλείς περιοχές που εποπτεύονται από τα Τελωνεία και Προστασία Συνόρων (CBP). Μοιάζουν με μια οικονομική «γη για κανέναν άνθρωπο», όπου οι εισαγωγικοί δασμοί αναβάλλονται έως ότου ο κατασκευαστής ή ο διανομέας είναι έτοιμος να μεταφέρει το προϊόν.
Ο Τζέιμς Πήκοκ. Allan Stein/The Epoch Times
Τυπικά τοποθετημένες κοντά σε πύλες εισόδου, οι ζώνες εξωτερικού εμπορίου θεωρούνται ωστόσο ότι βρίσκονται εκτός της επικράτειας της CBP. Λειτουργούν ως το αντίστοιχο των διεθνώς αναγνωρισμένων ζωνών ελεύθερου εμπορίου των ΗΠΑ.
Εκ του σχεδιασμού, οι ζώνες εξωτερικού εμπορίου επιτρέπουν στις εταιρείες να αναβάλουν τις πληρωμές των δασμών, απελευθερώνοντας τους προϋπολογισμούς ενώ τα προϊόντα τους παραμένουν εντός της ζώνης, είπε ο Πήκοκ.
Μια ζώνη εξωτερικού εμπορίου επιτρέπει στις εταιρείες να «πάρουν μια βαθιά ανάσα», είπε.
«Τους δίνει την ευκαιρία να ξεπεράσουν την καταιγίδα από την άποψη των ροών μετρητών μέχρι να καταλάβουν πώς να μετακυλίσουν αυτούς τους δασμούς», είπε ο Πήκοκ.
«Μπορείτε να αποθηκεύσετε αυτά τα αγαθά, να μην πληρώσετε τους δασμούς και τους φόρους για όλα αυτά τα εμπορεύματα που ξέρετε ότι θα μείνουν εκεί για μήνες».
Ο Πήκοκ είπε ότι το ενδιαφέρον για την εταιρεία του έχει αυξηθεί από τότε που τέθηκαν σε ισχύ υψηλότεροι δασμοί στις αρχές Απριλίου.
«Οι εταιρείες σχεδιάζουν στρατηγικά», είπε. «Η ζώνη εξωτερικού εμπορίου έχει απολύτως νόημα για αυτούς, ανεξάρτητα από το μέγεθός τους».
Ποιος θέλει δουλειά;
Εκτός από τους δασμούς, ο Ρόυ είπε ότι ένα ακόμη μεγαλύτερο ζήτημα είναι η εύρεση ειδικευμένων εργαζομένων σε έναν ολοένα και πιο περίπλοκο και τεχνολογικό βιομηχανικό τομέα.
Η δημιουργία ενός μαχαιριού Dawson δεν είναι απλή δουλειά.
Ο Τζον Ρόυ κρατά ένα ιαπωνικό κατάνα στο Πρέσκοτ, Aριζ., στις 14 Απριλίου 2025. Allan Stein/The Epoch Times
Πρώτον, περιλαμβάνει την προμήθεια υλικών υψηλής ποιότητας που κατασκευάζονται στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στη συνέχεια, υπάρχει η περίπλοκη διαδικασία κατεργασίας και λείανσης του χάλυβα με ακριβείς προδιαγραφές και ανοχές.
Ο απώτερος στόχος είναι να παραχθεί ένα μαχαίρι που θα διαρκέσει για γενιές, είπε ο Ρόυ.
Το σχέδιό του για το 2025 είναι να συνεχίσει να προμηθεύεται υλικά στο εσωτερικό, ενώ θα αγοράζει και θα αποθηκεύει όσο το δυνατόν περισσότερο χάλυβα για να καλύψει την αυξανόμενη ζήτηση για τα προϊόντα του.
«Η χαλυβουργική μας εταιρεία είναι πολύ δίκαιη, κάτι που εκτιμώ», είπε ο Ρόυ. «Δίνουν σε κάθε εταιρεία μια ευκαιρία και δεν αφήνουν έναν μεγάλο να αγοράσει τα πάντα. Στόχος μας είναι να κρατάμε τις παραγγελίες μας, να παραγγείλουμε επιπλέον και να το αποθηκεύσουμε εδώ. Επειδή είναι εξ ολοκλήρου αμερικανικός χάλυβας — μέχρι να τελειώσει», είπε ο Ρόυ.
Τέλη του 2026 με αρχές του 2027 θα δοθεί στην κυκλοφορία ο Προαστιακός Σιδηρόδρομος Δυτικής Αττικής που θα συνδέει όλες τις παραθαλάσσιες περιοχές από την Ελευσίνα μέχρι τη Νέα Πέραμο και τα Μέγαρα με το υφιστάμενο δίκτυο του προαστιακού την Αθήνα και το Αεροδρόμιο.
Το δίκτυο περιλαμβάνει οκτώ σταθμούς στάσεις: ΕΛΠΕ Ασπροπύργου, Ασπροπύργου, Βαμβακιάς, Ελευσίνας, ΕΛΠΕ Ελευσίνας, Λουτρόπυργου, Νέας Περάμου και Σταθμό Μεγάρων.
Ουσιαστικά πρόκειται για την αναβάθμιση του υφιστάμενου Προαστιακού Σιδηροδρόμου Δυτικής Αττικής και συγκεκριμένα το Τμήμα Άνω Λιόσια – Νέος Σ.Σ. Μεγάρων – Π.Σ. Μεγάρων, με ανάδοχο τη εταιρεία ΜΕΤΚΑ του ομίλου Metlen, χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (RRF) και θα συνδέει τη Δυτική Αττική με την Αθήνα, τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών, τον Πειραιά και το υπόλοιπο σιδηροδρομικό δίκτυο.
Το έργο αφορά στην κατασκευή νέου κλάδου προαστιακού σιδηρόδρομου από τα Άνω Λιόσια έως τα Μέγαρα, εντός του υφιστάμενου σιδηροδρομικού διαδρόμου της παλαιάς σιδηροδρομικής γραμμής προς Πελοπόννησο.
Συνοπτικά, το αντικείμενο του έργου αφορά την κατασκευή μονής γραμμής μήκους 36 χλμ. στα δυτικά της Αθήνας, από τα Άνω Λιόσια μέχρι τον παλαιό Σιδηροδρομικό Σταθμό Μεγάρων, πάνω στον άξονα της παλαιάς μετρικής γραμμής των ΣΠΑΠ, εξυπηρετώντας τις πυκνοκατοικημένες περιοχές Ασπροπύργου, Ελευσίνας, Νερακίου, Νέας Περάμου και Μεγάρων.
Ειδικότερα, το έργο αφορά στην ανακαίνιση της επιδομής της Σιδηροδρομικής Γραμμής με νέα υλικά και πιστοποίησή της στις αρχές Διαλειτουργικότητας και περιλαμβάνει εγκατάσταση συστήματος εναέριας γραμμής επαφής 25kV, εγκατάσταση συστήματος σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης με ETCS L1 με όλα τα πληροφοριακά συστήματα σταθμών, συστήματα τηλεπικοινωνιών και Η/Μ εγκαταστάσεις στους σταθμούς Το τελικό έργο θα διασυνδέεται με την Σιδηροδρομική Γραμμή Υψηλών Ταχυτήτων (ΣΓΥΤ) στον σιδηροδρομικό σταθμό των Άνω Λιοσίων.
Στον προϋπολογισμό του έργου περιλαμβάνεται και ο κλάδος γραμμής προς τον παλαιό σταθμό Μεγάρων, η κατασκευή του οποίου αποτελεί δικαίωμα προαίρεσης που ενεργοποιείται με την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων για το εν λόγω τμήμα.
Σύμφωνα με κορυφαίους παράγοντες του ΟΣΕ ο Προαστιακός Δυτικής Αττικής όχι μόνο θα εξυπηρετεί περιοχές με πληθυσμό που απασχολείται σε βιομηχανίες της ευρύτερης περιοχής, αλλά κατά μήκος του οργανώνεται αυτή τη στιγμή ένας μεγάλος αριθμός logistics centers τα οποία θα εξυπηρετηθούν από το τρένο, ενώ παράλληλα θα μειωθεί ο φόρτος των βαρέων οχημάτων που κυκλοφορούν στον άξονα ΠΑΘΕ». Σημειώνεται ότι ένα εμπορευματικό τρένο ισούται με την κυκλοφορία 15 – 20 βαρέων οχημάτων στους οδικούς αξονες.
