Σάββατο, 18 Οκτ, 2025

Η Ευρωπαϊκή Ένωση επαναφέρει σκληρές κυρώσεις στο Ιράν

Η Ευρωπαϊκή Ένωση επανέφερε στις 29 Σεπτεμβρίου κυρώσεις εις βάρος του Ιράν, μετά την απόφαση των Ηνωμένων Εθνών να ενεργοποιήσουν εκ νέου το εμπάργκο όπλων και να επιβάλουν νέους περιορισμούς στην Ισλαμική Δημοκρατία.

Όπως ανακοίνωσε το Συμβούλιο της ΕΕ: «Σήμερα το Συμβούλιο συμφώνησε να επαναφέρει έναν αριθμό περιοριστικών μέτρων σχετικά με τις δραστηριότητες πυρηνικής διάδοσης του Ιράν, τα οποία είχαν ανασταλεί με την έναρξη ισχύος του Κοινού Σχεδίου Δράσης το 2015».

Το Συμβούλιο της ΕΕ, όπου συνεδριάζουν οι υπουργοί των 27 κρατών-μελών της Ένωσης για να συζητήσουν νομοθετήματα και να συντονίσουν πολιτικές, γνωστοποίησε ότι θα «παγώσουν» τα περιουσιακά στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας του Ιράν, καθώς και μεγάλων ιρανικών εμπορικών τραπεζών.

Η Ένωση επαναφέρει επίσης μέτρα που μπλοκάρουν τις ιρανικές πτήσεις φορτίων στα αεροδρόμια της ΕΕ και απαγορεύουν την παροχή υπηρεσιών ή συντήρησης σε ιρανικά φορτηγά αεροσκάφη που μεταφέρουν απαγορευμένα υλικά.

Εκτός από το εμπάργκο όπλων και τις λοιπές κυρώσεις που ενεργοποίησαν τα Ηνωμένα Έθνη, το πακέτο της ΕΕ περιλαμβάνει απαγόρευση εξαγωγής συγκεκριμένων λογισμικών, την πώληση πολύτιμων μετάλλων και διαμαντιών, καθώς και μέτρα που απαγορεύουν την εισαγωγή, αγορά και μεταφορά αργού πετρελαίου, φυσικού αερίου, πετροχημικών και προϊόντων πετρελαίου από το Ιράν.

Παράλληλα, μέχρι τη στιγμή της δημοσίευσης το ιρανικό κράτος δεν είχε ανταποκριθεί σε αίτημα της  Epoch Times για σχολιασμό.

Η επαναφορά των κυρώσεων της ΕΕ έπεται της απόφασης των Ηνωμένων Εθνών, της 27ης Σεπτεμβρίου, να επαναφέρουν το εμπάργκο όπλων και άλλες κυρώσεις κατά της Τεχεράνης.

Η υπ’ αριθμόν 2231 απόφαση εγκρίθηκε ομόφωνα από το Συμβούλιο Ασφαλείας τον Ιούλιο του 2015, στηρίζοντας τη Συμφωνία για το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης με στόχο την ειρηνική και πολιτική χρήση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν.

Μέσω της απόφασης ορίστηκε και ένας «μηχανισμός άμεσης επαναφοράς» κυρώσεων, σε περίπτωση που η Τεχεράνη παρέβαινε τους όρους της συμφωνίας.

Η Γαλλία, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, τριάδα χωρών γνωστών ως «Ε3», ενεργοποίησαν τον μηχανισμό στις 28 Αυγούστου με επιστολή προς το Συμβούλιο Ασφαλείας, στην οποία ανέφεραν ότι «με βάση ξεκάθαρα αποδεικτικά στοιχεία, το Ιράν είχε σημαντικές παραλείψεις ως προς τις υποχρεώσεις του στο πλαίσιο του JCPOA».

Η Τεχεράνη επιμένει ότι δεν επιδιώκει πυρηνικά όπλα

Ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, αναφέρθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου μέσω δήλωσης στην κρατική τηλεόραση: «Δεν έχουμε πυρηνική βόμβα, ούτε πρόκειται να αποκτήσουμε, ούτε σχεδιάζουμε τη χρήση πυρηνικών όπλων».

Η επικεφαλής της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής, Κάγια Κάλλας, τόνισε στις 28 Σεπτεμβρίου ότι η ίδια, η «Ε3» και άλλοι διεθνείς εταίροι είχαν προχωρήσει σε εντατικές διπλωματικές επαφές με το Ιράν κατά τη διάρκεια και πριν από το διάστημα των 30 ημερών που είχε προβλεφθεί για τη διαδικασία άμεσης επαναφοράς κυρώσεων.

«Δυστυχώς, αυτές οι προσπάθειες δεν κατέληξαν στη διαμόρφωση συνθηκών για μια ενδεχόμενη παράταση του ψηφίσματος 2231 του ΣΑΗΕ», ανέφερε.

«Η άμεση επαναφορά κυρώσεων και περιορισμών στο πυρηνικό πρόγραμμα δεν πρέπει να αποτελέσει το τέλος της διπλωματίας με το Ιράν σε αυτό το πεδίο, που παραμένει κρίσιμη πρόκληση για την περιφερειακή και διεθνή ασφάλεια. Η ΕΕ διατηρεί τη θέση ότι η βιώσιμη λύση στο ζήτημα των ιρανικών πυρηνικών μπορεί να επέλθει μόνο μέσω διαπραγμάτευσης και διπλωματίας».

Και κατέληξε: «Θα συνεχίσω να εργάζομαι με το Ιράν και τις υπόλοιπες πλευρές για την εξεύρεση διπλωματικής λύσης».

Το Ισραήλ χαρακτήρισε την επαναφορά των κυρώσεων κατά της Τεχεράνης ως «σημαντική εξέλιξη» απέναντι στις διαρκείς παραβιάσεις εκ μέρους του Ιράν, κυρίως σχετικά με το στρατιωτικό πυρηνικό του πρόγραμμα.

Το ισραηλινό υπουργείο Εξωτερικών ανέφερε σε ανάρτηση στην πλατφόρμα Χ στις 28 Σεπτεμβρίου: «Ο στόχος είναι σαφής: η αποτροπή ενός Ιράν με πυρηνικά όπλα. Η παγκόσμια κοινότητα πρέπει να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος».

Στις 29 Σεπτεμβρίου, το υπουργείο Εξωτερικών του Ιράν ανακοίνωσε ότι ο υπουργός Εξωτερικών, Σαγέντ Αμπάς Αραγτσί, απέστειλε επιστολή προς την Ε3 και τις ΗΠΑ, στην οποία δηλώνει ότι «η απόφαση των Ηνωμένων Εθνών για την επαναφορά κυρώσεων είναι άκυρη και παράνομη και οι σχετικές κατηγορίες στερούνται κάθε βάσης και νομιμότητας».

Το υπουργείο κάλεσε τις κυβερνήσεις να απέχουν από την ενσωμάτωση των μέτρων στις εσωτερικές τους πολιτικές και να αντισταθούν στη διαστρέβλωση των διεθνών θεσμών.

Με τη συμβολή των Jacob Burg και Chris Summers

Διαρροή εγγράφων: Η συνεργασία Ρωσίας–Κίνας και ο κίνδυνος για την Ταϊβάν

Μια σειρά από διαρροή ρωσικών εγγράφων που ανέλυσε βρετανικό ινστιτούτο άμυνας στο Λονδίνο αποκαλύπτει ότι η Μόσχα προμηθεύει το Πεκίνο με εξοπλισμό, τεχνογνωσία και εκπαίδευση που ενισχύουν τη δυνατότητα του κινεζικού καθεστώτος να πραγματοποιεί αερομεταφερόμενες επιχειρήσεις.

Αναλυτές εκτιμούν ότι αυτές οι ενισχύσεις θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε ενδεχόμενη επίθεση κατά της Ταϊβάν.

Η ανάλυση του Royal United Services Institute (RUSI) βασίζεται σε περίπου 800 σελίδες συμβάσεων, καταλόγων εξοπλισμού και αλληλογραφίας, που εξασφάλισε από την ομάδα χάκερ Black Moon.

Τα έγγραφα, τα οποία χρονολογούνται από το 2023 έως και τα τέλη του 2024 – σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης –, αφορούν πλήρη μεταφορά οπλικών συστημάτων και εξοπλισμού για αερομεταφερόμενο τάγμα, εξειδικευμένα αλεξίπτωτα καθώς και εκπαιδευτικά προγράμματα για χειριστές και τεχνικούς σε Ρωσία και Κίνα.

Οι συντάκτες του RUSI διασταύρωσαν μέρος των αρχείων, αλλά προειδοποιούν ότι ίσως έχουν υπάρξει παρεμβάσεις ή ελλείψεις στα έγγραφα.

Η Epoch Times δεν μπόρεσε να επαληθεύσει ανεξάρτητα την αυθεντικότητα των εγγράφων ή τους ισχυρισμούς των ερευνητών του RUSI.

Στα καταγεγραμμένα είδη περιλαμβάνονται:

– 37 τεθωρακισμένα αμφίβια οχήματα M-Light (BMD)

– 11 αμφίβια αντιαρματικά πυροβόλα Sprut SDM-1 M-Light

– 11 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού VT-RMDM

– Διάφορες πλατφόρμες διοίκησης και παρατήρησης

Τα συμβόλαια προβλέπουν εξοπλισμό των οχημάτων με κινεζικά συστήματα επικοινωνίας και προσαρμογή για χρήση κινεζικών πυρομαχικών, ενώ περιλαμβάνεται και η ίδρυση τεχνικού κέντρου συντήρησης στην Κίνα με εγχειρίδια για τοπική παραγωγή και αναβάθμιση.

Τα έγγραφα κάνουν λόγο και για συστήματα αλεξιπτώτων τύπου DAL-NOLIET, τα οποία, σύμφωνα με το RUSI, μπορούν να μεταφέρουν φορτία έως και 190 κιλά από μεγάλο ύψος, εξασφαλίζοντας παράλληλα μεγάλη απόσταση ολίσθησης.

Οι δυνατότητες αυτές θα μπορούσαν να επιτρέψουν τη μυστική διείσδυση ειδικών δυνάμεων και εξοπλισμού βαθιά στην ενδοχώρα.

Σύμφωνα με επιπλέον έγγραφα που παρασχέθηκαν αποκλειστικά στο Associated Press, είχαν πραγματοποιηθεί συναντήσεις στη Μόσχα όπου Κινέζοι διαπραγματευτές ζήτησαν δοκιμές των συστημάτων αλεξιπτώτου σε συνθήκες ιδιαίτερα χαμηλών θερμοκρασιών και άλματα από ύψος περίπου 8.000 μέτρων.

Οι συντάκτες του RUSI ενημέρωσαν το AP πως οι δυνατότητες αερομεταφερόμενης απόβασης της Κίνας βρίσκονται ακόμη σε πρώιμο στάδιο και πως η ρωσική συνδρομή θα μπορούσε να επισπεύσει το πρόγραμμα κατά 10 έως 15 χρόνια.

Ρώσοι εκπαιδευτές έχουν επίσης αναλάβει την εκπαίδευση Κινέζων αλεξιπτωτιστών και πληρωμάτων εξοπλισμού, τόσο στη Ρωσία όσο και στην Κίνα, σύμφωνα με την ανάλυση.

Παρά το γεγονός ότι η Ρωσία απέτυχε να καταλάβει αεροπορικώς το αεροδρόμιο Χοστομέλ κατά την εισβολή στην Ουκρανία το 2022, οι αναλυτές του RUSI σημειώνουν ότι το Πεκίνο επιδιώκει να αξιοποιήσει τη ρωσική εμπειρία μάχης ενσωματώνοντας τα σχετικά διδάγματα στον εκσυγχρονισμό των δικών του δυνάμεων.

Το κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας θεωρεί την Ταϊβάν τμήμα της επικράτειάς του, παρότι δεν έχει κυβερνήσει ποτέ το νησί και δεν έχει αποκλείσει τη χρήση βίας για την ένταξή του.

Τα τελευταία χρόνια, το Πεκίνο έχει εντείνει τις διπλωματικές, πολιτικές και στρατιωτικές πιέσεις στην Ταϊβάν.

Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν προειδοποιήσει ότι το Πεκίνο θα μπορούσε να επιδιώξει εισβολή έως το 2027, ενώ, σύμφωνα με την ανάλυση, ο ηγέτης της Κίνας Σι Τζινπίνγκ έχει διατάξει τον Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό να είναι έτοιμος για κατάληψη της Ταϊβάν μέχρι τότε.

Παρότι τα διαρρεύσαντα έγγραφα δεν αναφέρουν ονομαστικά την Ταϊβάν, το RUSI εκτιμά πως οι δυνατότητες που περιγράφονται είναι κομβικές για αερομεταφερόμενη επιχείρηση κατά του νησιού.

Για παράδειγμα, τα τεθωρακισμένα οχήματα θα μπορούσαν να ρίπτονται με αλεξίπτωτα σε ανοιχτά και σκληρά εδάφη, όπως γήπεδα γκολφ κοντά σε λιμάνια ή αεροδρόμια, δημιουργώντας προγεφυρώματα για επόμενα κύματα στρατευμάτων.

Αντιπρόσωποι του κινεζικού στρατού πριν από την τελετή λήξης της συνεδρίασης του Εθνικού Λαϊκού Κογκρέσου, του νομοθετικού σώματος της Κίνας που λειτουργεί ως σφραγίδα, στην Μεγάλη Αίθουσα του Λαού στο Πεκίνο, στις 11 Μαρτίου 2025. Kevin Frayer/Getty Images

 

Οι αναλυτές διαπιστώνουν πως η Μόσχα έχει ισχυρά οφέλη: οι βέβαιες πωλήσεις ενισχύουν τη ρωσική αμυντική βιομηχανία που δοκιμάζεται σκληρά από τον πόλεμο στην Ουκρανία και ταυτόχρονα εμβαθύνουν τους δεσμούς με την Κίνα, ενισχύοντας τη διαπραγματευτική δύναμη της Μόσχας έναντι του Πεκίνου.

Πιθανή εφαρμογή στην Ταϊβάν

Ο Τσενγκ Καϊλί, Ταϊβανέζος υπήκοος και πρώην επιχειρηματίας, αποκάλυψε ότι, ιδρύοντας εταιρεία ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού στο Πεκίνο το 2001, απέκτησε βαθιά γνώση των μεθόδων διείσδυσης και κατασκοπείας του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος με στόχο την Ταϊβάν.

Σε πρόσφατη συνέντευξή του στη κινεζόφωνη έκδοση της Epoch Times, ο Τσενγκ δήλωσε: «Πάνω από 20 χρόνια πριν, είχα συνοδεύσει έναν φιλοκινεζικό αξιωματούχο από την Ταϊβάν σε μια διαδρομή που πλέον καταλαβαίνω ότι σχετιζόταν με στρατιωτική αναγνώριση».

Ο Τσενγκ θυμάται τη μέρα που δέχθηκε ξαφνικό τηλεφώνημα από υψηλόβαθμο στέλεχος του κόμματος, ο οποίος είχε διατελέσει βουλευτής και σύνεδρος.

Ο αξιωματούχος του ζήτησε να «οδηγήσει νότια κατά μήκος της δυτικής ακτής της Ταϊβάν». Το ταξίδι κατέληξε σε μια ερημική ακτή στην κομητεία Γιουνλίν. Χωρίς καμία εξήγηση, ο αξιωματούχος βγήκε διακριτικά από το αυτοκίνητο και άρχισε να φωτογραφίζει την παραλία.

«Τότε μου φάνηκε περίεργο», θυμάται ο Τσενγκ. «Γιατί να βγάζει φωτογραφίες σε μια άδεια παραλία; Χρόνια αργότερα κατάλαβα τον λόγο. Πρόκειται για ιδανικό σημείο αερομεταφερόμενης απόβασης», ανέφερε. «Αν το Πεκίνο επιτεθεί στην Ταϊβάν, αυτές οι φωτογραφίες μπορεί να έχουν χρησιμοποιηθεί στον σχεδιασμό».

Η εμπειρία του στις επιχειρήσεις στην Κίνα άλλαξε τελικά τη στάση του. Αρχικά υποστηρικτής της επανένωσης Ταϊβάν-Κίνας, ο ίδιος τόνισε: «Απογοητευμένος από τις μεθόδους του ΚΚΚ, απομακρύνθηκα σταδιακά από τις αρχικές μου θέσεις».

Πλέον, ο Τσενγκ είναι γενικός γραμματέας του Revive ROC Freedom Party, πολιτικού φορέα στην Ταϊβάν που τάσσεται υπέρ της ανατροπής του ΚΚΚ και της αποκατάστασης της πρώην κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Κίνας.

Ιστορική συμφωνία Ισραήλ στις αμερικανικές προτάσεις για τη Γάζα

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, παρουσίασε ένα νέο σχέδιο είκοσι σημείων για τον τερματισμό της συνεχιζόμενης σύγκρουσης μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας.

Ο Λευκός Οίκος έδωσε στη δημοσιότητα το σχέδιο στις 29 Σεπτεμβρίου, σε συνάντηση του Τραμπ με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου στην Ουάσιγκτον, την τέταρτη κατά τη διάρκεια της θητείας του Αμερικανού προέδρου. Η κατάθεση του σχεδίου έρχεται λίγες μόνο ημέρες πριν από τη δεύτερη ημέρα μνήνης της επίθεσης της Χαμάς εναντίον του Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου 2023, που ήταν η αφορμή για τη σημερινή κρίση.

Το σχέδιο Τραμπ ορίζει το πλαίσιο για ανταλλαγή τόσο ζωντανών όσο και νεκρών ομήρων στην Γάζα, καθώς και Παλαιστινίων κρατουμένων στο Ισραήλ.

Παράλληλα, προβλέπει τη δέσμευση της Χαμάς να εγκαταλείψει κάθε αξίωση πολιτικού ελέγχου στη δοκιμαζόμενη περιοχή και να ανοίξει ο δρόμος για τον σχηματισμό μιας μεταβατικής κυβέρνησης μετά τη σύγκρουση.

«Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τον πρωθυπουργό Νετανιάχου που συμφώνησε στο σχέδιο και που δείχνει εμπιστοσύνη πως αν δράσουμε μαζί, μπορούμε να βάλουμε τέλος στον θάνατο και στην καταστροφή που διαρκούν τόσα χρόνια, δεκαετίες, ίσως και αιώνες, και να ξεκινήσουμε ένα νέο κεφάλαιο ασφάλειας, ειρήνης και ευημερίας για ολόκληρη την περιοχή», δήλωσε ο Τραμπ.

Από την πλευρά του, ο Νετανιάχου υπογράμμισε πως το σχέδιο θα διευκολύνει την επίλυση της κρίσης στη Γάζα και θα θέσει τα θεμέλια για ευρύτερη ειρήνη στη Μέση Ανατολή.

«Υποστηρίζω το σχέδιό σας για τον τερματισμό του πολέμου στη Γάζα, που πετυχαίνει τους στρατηγικούς μας στόχους. Θα επιστρέψουν στην πατρίδα μας όλοι οι όμηροι, θα διαλυθεί η στρατιωτική και πολιτική μηχανή της Χαμάς και θα εξασφαλιστεί ότι η Γάζα δεν θα αποτελέσει ποτέ ξανά απειλή για το Ισραήλ», δήλωσε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός.

Σύμφωνα με το σχέδιο, «Αφού επιστρέψουν όλοι οι όμηροι, τα μέλη της Χαμάς που δεσμεύονται στη συνύπαρξη και στην αποστράτευση των όπλων τους θα λάβουν αμνηστία. Όσοι επιθυμούν να φύγουν από τη Γάζα, θα διασφαλιστεί η ασφαλής διέλευσή τους σε χώρες υποδοχής».

Η προτεινόμενη μεταβατική κυβέρνηση θα αποτελείται από μια τεχνοκρατική, άχρωμη πολιτικά παλαιστινιακή επιτροπή, υπεύθυνη για τη διαχείριση των βασικών δημοτικών και κρατικών λειτουργιών στη Γάζα.

Σε αυτήν θα συμμετέχουν καταρτισμένοι Παλαιστίνιοι και διεθνείς ειδικοί, με την εποπτεία ενός νέου διεθνούς μεταβατικού οργάνου, του Συμβουλίου Ειρήνης, το οποίο θα προεδρεύει προσωπικά ο Ντόναλντ Τζ. Τραμπ, μαζί με άλλους επικεφαλής κρατών και προσωπικότητες όπως ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ, σύμφωνα με το κείμενο του σχεδίου.

Όπως διευκρινίζεται στην παρουσίαση της πρότασης, η μεταβατική κυβέρνηση θα διατηρηθεί στη Γάζα μέχρις ότου η Παλαιστινιακή Αρχή ολοκληρώσει τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις προκειμένου να αναλάβει τη διοίκηση της περιοχής. Δεν αποσαφηνίζεται επακριβώς ποιες θα είναι οι μεταρρυθμίσεις στις οποίες πρέπει να συμμορφωθεί η Παλαιστινιακή Αρχή πριν αναλάβει τα καθήκοντά της.

Άλλο βασικό σημείο της πρότασης είναι ότι «κανείς δεν θα εξαναγκαστεί να αποχωρήσει από τη Γάζα, ενώ όσοι εγκαταλείψουν την ταλαιπωρημένη περιοχή θα έχουν το δικαίωμα να επιστρέψουν ελεύθερα».

«Καλώ τους Παλαιστινίους να αναλάβουν οι ίδιοι την ευθύνη για το μέλλον τους, γιατί αυτό τους δίνουμε», τόνισε ο Τραμπ.

Τόσο ο Τραμπ όσο και ο Νετανιάχου προειδοποίησαν ότι το Ισραήλ διατηρεί το δικαίωμα να επανεκκινήσει τις στρατιωτικές του επιχειρήσεις στη Γάζα, σε περίπτωση που η Χαμάς δεν αποδεχτεί και δεν υλοποιήσει τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από τη συμφωνία.

«Αν η Χαμάς απορρίψει το σχέδιό σας, κύριε Πρόεδρε, ή αν προσποιηθεί πως το αποδέχεται και μετά κάνει τα πάντα για να το υπονομεύσει, τότε το Ισραήλ θα ολοκληρώσει μόνο του τη δουλειά», κατέληξε ο Νετανιάχου.

Αντιγηραντικά προϊόντα που επιταχύνουν τη γήρανση του δέρματος

Καθώς όλο και περισσότερες γυναίκες – ακόμη και κορίτσια – να χρησιμοποιούν προϊόντα περιποίησης του δέρματος, η δερματολόγος Δρ Μπρουκ Τζέφφυ ανησυχεί ότι οι περισσότερες δεν γνωρίζουν τον κίνδυνο ευαισθητοποίησης του δέρματος.

Όσοι χρησιμοποιούν συγκεκριμένα προϊόντα περιποίησης του δέρματος, «πρέπει να βεβαιωθούν ότι χρησιμοποιούν αντηλιακό και ότι φροντίζουν να προστατεύονται από τον ήλιο», δήλωσε στην εφημερίδα  The Epoch Times.

Φωτοευαισθησία 

Η ανησυχία σχετικά με την ευαισθησία που μπορεί να προκαλέσουν ορισμένα προϊόντα περιποίησης του δέρματος συνδέεται με μια ομάδα ενεργών χημικών συστατικών που ονομάζονται άλφα υδροξυοξέα (AHA), τα οποία διευκολύνουν την απολέπιση του δέρματος και μερικές φορές προστίθενται για να αλλάξουν το pH ενός προϊόντος.

Τα AHA βρίσκονται σε όλους τους τύπους προϊόντων – καθαριστικά, τονωτικά, ορούς, κρέμες απολέπισης, μάσκες, και ενυδατικές κρέμες, καθώς και σε προϊόντα που διατίθενται ειδικά για την ακμή, την αφαίρεση ουλών και τη λεύκανση του δέρματος.

Χρησιμοποιούνται επίσης συχνά σε αντιγηραντικά προϊόντα, καθώς τα απολεπιστικά συστατικά τους βοηθούν στην εξομάλυνση των λεπτών γραμμών, καθώς και στη βελτίωση της υφής και του τόνου του δέρματος.

Τα πιο συνηθισμένα AHA είναι τα γλυκολικά και γαλακτικά οξέα. Μεταξύ άλλων που αναγράφονται στις ετικέτες των συστατικών είναι το κιτρικό οξύ, το υδροξυκαπρυλικό οξύ και το υδροξυκαπρικό οξύ.

Όπως σημείωσε ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), μια καλλυντική κρέμα μπορεί να προκαλέσει την πιο βαθιά διείσδυση των AHA στο δέρμα.

Περαιτέρω, η χρήση AHA για τέσσερις εβδομάδες αυξάνει την ευαισθησία στον ήλιο κατά 18% και σχεδόν διπλασιάζει την ευαισθησία στην κυτταρική βλάβη που προκαλείται από την υπεριώδη ακτινοβολία, σύμφωνα με τις οδηγίες για τους καταναλωτές του FDA. Αυτός είναι και ο λόγος που τα προϊόντα AHA πρέπει γενικά να φέρουν προειδοποίηση που ενημερώνει τους καταναλωτές να είναι προσεκτικοί με την επιπλέον έκθεση στον ήλιο.

Ευτυχώς, η ευαισθησία που προκαλείται από τα AHA είναι αναστρέψιμη και η ευαισθησία στην υπεριώδη ακτινοβολία επιστρέφει στα φυσιολογικά επίπεδα μία εβδομάδα μετά τη διακοπή της χρήσης του προϊόντος, σύμφωνα πάντα με τον FDA.

Σύμφωνα με τις οδηγίες της Αμερικανικής Ακαδημίας Δερματολογίας, οι άνθρωποι πρέπει να φορούν αντηλιακό όταν βρίσκονται σε εξωτερικούς χώρους και να το επαναλαμβάνουν συχνά και σε γενναιόδωρες ποσότητες, καθώς αυτό μπορεί να αποτρέψει την πρόωρη γήρανση του δέρματος και τον καρκίνο του δέρματος.

Λίγος ήλιος είναι καλός

Η πιστοποιημένη οικογενειακή γιατρός, Δρ Έλλι Κάμπελ, δήλωσε στην Epoch Times ότι δεν ερμηνεύει τις προειδοποιήσεις ως απαγόρευση της έκθεσης στον ήλιο.

«Οι δερματολόγοι πάντα έδιναν το μήνυμα: ‘Προστατέψτε το δέρμα σας από τα εγκαύματα’. Με τα χρόνια, αυτό μετατράπηκε σε: ‘Προστατέψτε το δέρμα σας από τον ήλιο με κάθε κόστος’», παρατηρεί. «Το σώμα μας χρειάζεται τον ήλιο. Πρέπει να προστατεύουμε το δέρμα μας από τα εγκαύματα, αλλά νομίζω ότι εκεί βρίσκεται η διαφορά».

Όσοι δεν εκτίθενται αρκετά στον ήλιο για να έχουν επαρκή επίπεδα βιταμίνης D μπορούν να πάρουν συμπληρώματα ή να φροντίσουν περισσότερο τη διατροφή τους. Τα ψάρια και τα γαλακτοκομικά προϊόντα προσφέρουν υψηλά επίπεδα βιταμίνης D, η οποία βρίσκεται επίσης στα φρούτα και τα λαχανικά.

Η Κάμπελ σημειώνει ότι σχεδόν όλοι μπορούν να προστατευθούν από τα ηλιακά εγκαύματα, απολαμβάνοντας παράλληλα τα οφέλη του ήλιου. Προτείνει τα εξής:

  • Βγείτε τις πρώτες πρωινές ώρες, όταν ο ήλιος δεν καίει – αυτό θα συμβάλει και στη ρύθμιση του κιρκαδικού σας ρυθμού.
  • Εκτεθείτε στον ήλιο το μεσημέρι για λίγο, για να βελτιώσετε την πνευματική σας εγρήγορση.
  • Παρακολουθήστε το ηλιοβασίλεμα, το οποίο μεταφέρει στον οργανισμό μας το μήνυμα ότι είναι ώρα για χαλάρωση και  ύπνο.
  • Εκτεθείτε στον ήλιο για 10 έως 20 λεπτά καθημερινά χωρίς αντηλιακή προστασία, προσέχοντας να μην καείτε.
  • Χρησιμοποιήστε σκιά και ρούχα – μακρύ παντελόνι, μακρυμάνικα, καπέλο και αντηλιακό στην εκτεθειμένη επιδερμίδα – για να αποφύγετε την παρατεταμένη απευθείας έκθεση στον ήλιο.

«Έχω αρκετά ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα και καίγομαι εύκολα αν δεν προστατευτώ», λέει για τον εαυτό της. «Οι φίλοι μου λένε ότι ντύνομαι σαν καλόγρια στον ήλιο. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν θέλω να πάθω ηλιακό έγκαυμα και δεν θέλω να φοράω αντηλιακό».

Το σώμα – συμπεριλαμβανομένου του δέρματος, του εγκεφάλου και των ματιών – έχει φωτοευαίσθητα κύτταρα, ώστε να μπορούμε να αποκομίζουμε οφέλη για την υγεία από τον ήλιο, και θα πρέπει να είναι επιλογή του ατόμου να αποδεχτεί τη γήρανση από τον ήλιο υπέρ των οφελών του ηλιακού φωτός, πρόσθεσε.

Ο δερματολόγος Δρ Μάρβιν Ράπαπορτ σημείωσε ότι η βιομηχανία ομορφιάς συχνά πουλάει τον φόβο των ρυτίδων, οι οποίες είναι ένα φυσιολογικό μέρος της γήρανσης. Το αντηλιακό πρέπει να χρησιμοποιείται για μακροχρόνια έκθεση το μεσημέρι, όπως μια μέρα στην παραλία, και όχι καθημερινά, υπό οποιαδήποτε συνθήκη, τονίζει.

«Τι είναι αυτή η πανταχού παρούσα, εξωφρενική χρήση αντηλιακών [και] καπέλων με γείσο παντού όπου πηγαίνουν οι γυναίκες;» αναρωτιέται. «Χρειαζόμαστε τον ήλιο για την ευημερία μας. Χρειαζόμαστε τον ήλιο για ένα σωρό λόγους. Όλα με μέτρο!»

Της Amy Denney

Το παλαιότερο «Μαύρο Βιβλίο των Ωρών» αποκαθίσταται

Σε ολόκληρο τον κόσμο, υπάρχουν μόνο επτά γνωστά «μαύρα βιβλία» – μεσαιωνικά εικονογραφημένα χειρόγραφα σε περγαμηνή, βαμμένα ή χρωματισμένα μαύρα. Τα υπάρχοντα δείγματα χρονολογούνται από το δεύτερο μισό του 15ου αιώνα. Όλα ανήκουν σε έναν συγκεκριμένο τύπο χριστιανικού βιβλίου γνωστού ως Βιβλίο των Ωρών, που είναι μια συνοπτική συλλογή καθημερινών προσευχών ή λειτουργιών, που υποστήριζε και έτρεφε την πίστη.

Το Μουσείο & Βιβλιοθήκη της Ισπανικής Εταιρείας (Hispanic Society Museum & Library) της Νέας Υόρκης κατέχει το παλαιότερο από αυτά. Το «Μαύρο Βιβλίο των Ωρών» του, επίσης γνωστό ως «Horae beatae marie secundum usum curie romane», χρονολογείται γύρω στα 1458. Αν και μόλις 13 x 10 εκ., είναι ένας από τους μεγαλύτερους θησαυρούς του μουσείου λόγω της σπανιότητάς του. Ωστόσο, μέχρι τώρα, το κοινό δύσκολα έβρισκε την ευκαιρία να το θαυμάσει, καθώς είναι σε πολύ εύθραυστη και δεν εκτίθεται συχνά. Όπως όμως ανακοινώθηκε τον Απρίλιο, έχουν δρομολογηθεί οι εργασίες για τη συντήρησή του χάρη σε μια διπλή επιχορήγηση.

ZoomInImage
«Θεία Λειτουργία», από το «Μαύρο Βιβλίο των Ωρών του Γκαλεάτσο Μαρία Σφόρτσα», περίπου 1466-1477. Αυστριακή Εθνική Βιβλιοθήκη, Βιέννη. (Public Domain)

 

Για το πένθος μιας βασίλισσας

Οι μελετητές πιστεύουν ότι το «Μαύρο Βιβλίο των Ωρών» του μουσείου είτε ανατέθηκε από τη Μαρία της Καστίλης (1401-1458), βασίλισσα και σύζυγο του Αλφόνσο Ε΄ της Αραγωνίας, μετά το θάνατο του συζύγου της το 1458 είτε της δόθηκε ως δώρο πένθους. Η θεωρία του πένθους υποστηρίζεται από το χρώμα της περγαμηνής.

Η Μαρία πέθανε τρεις μήνες μετά τον σύζυγό της, γι’ αυτό ίσως το χειρόγραφο έμεινε ημιτελές. Αν και το κείμενο είναι πλήρες – με τις σελίδες του να φέρουν περίτεχνα χρυσά περιγράμματα και χρυσά και ασημένια γοτθικά γράμματα – ωστόσο δεν υπάρχουν όλες οι μικρογραφίες στην αρχή κάθε λειτουργικής περιόδου.

Βίλλεμ Φρέλαντ, «Ο Άγιος Γεώργιος και ο Δράκος», φύλλο από τις αρχές της δεκαετίας του 1460. Getty Center, Λος Άντζελες. (Public Domain)

 

Ένα από τα φύλλα του περιέχει το καστιλιάνικο οικόσημο, μια αναφορά στην καταγωγή της Μαρίας. Η απουσία του οικοσήμου της Αραγωνία, από όπου καταγόταν ο σύζυγός της, ενισχύει την ιδέα ότι ήταν χήρα την εποχή της δημιουργίας του βιβλίου. Ο καλλιτέχνης ήταν πιθανώς Φλαμανδός, από τον κύκλο του Βίλλεμ Φρέλαντ (Willem Vrelant, απεβ. 1481/1482), ενός διακεκριμένου εικονογράφου που έζησε στη Μπρυζ το τρίτο τέταρτο της δεκαετίας του 1400.

Σαλόνι 18v–19r από ένα άλλο Μαύρο Βιβλίο των Ωρών (περ. 1480), από το εργαστήριο του Βίλλεμ Φρέλαντ. Morgan Library & Museum, Νέα Υόρκη. (Public Domain)

 

Στη Νέα Υόρκη βρίσκονται αρκετά τέτοια μικρά μαύρα βιβλία. Η Morgan Library & Museum κατέχει ένα που χρονολογείται γύρω στα 1480. Συγκρίνοντας τα στυλ, οι ειδικοί εικάζουν ότι το χειρόγραφο της Morgan πιθανώς δημιουργήθηκε στο ίδιο εργαστήριο με αυτό της Hispanic Society. Η ανάλυση της μαύρης βαφής που χρησιμοποιήθηκε στην περγαμηνή του βιβλίου της Hispanic Society δείχνει την παρουσία άνθρακα, όπως και στο βιβλίο της Μόργκαν, το οποίο επίσης χρειάζεται συντήρηση.

Χαρακτηριστικό του άνθρακα είναι ότι κάνει την επιφάνεια της περγαμηνής λεία και γυαλιστερή, αλλά δεν είναι κατάλληλος για ορισμένες χρωστικές του χειρογράφου. Επιπλέον, το μαύρο χρώμα της περγαμηνής του βιβλίου της Morgan ξεφλουδίζει σε ορισμένα σημεία.

Το όνειρο του Ά. Μ. Χάντιγκτον

Το κτήριο της Hispanic Society of America στην Audubon Terrace, στο Μανχάτταν. (Shannon McGee/CC BY-SA 2.0)

 

Η Hispanic Society έλαβε το «Μαύρο Βιβλίο των Ωρών» ως δώρο από τον ιδρυτή της, Άρτσερ Μίλτον Χάντιγκτον (Archer Milton Huntington, 1870-1955), το 1933. Ο Χάντιγκτον το είχε αγοράσει από τον διάσημο βιβλιοπώλη του Λονδίνου Μπέρναρντ Κουάριτς, ο οποίος με τη σειρά του το είχε αποκτήσει το 1900.

Η κεντρική αίθουσα του Hispanic Museum and Library ακολουθά το ισπανικό αναγεννησιακό στυλ, με αρχιτεκτονικά στοιχεία από τερακότα ύψους 10,688 μ., που φέρουν περίτεχνα διακοσμητικά στοιχεία. (Mark B. Schlemmer/CC BY-SA 2.0)

 

Φιλάνθρωπος, μελετητής και συλλέκτης, ο Χάντιγκτον ίδρυσε το μουσείο το 1904. Ήταν η εκπλήρωση του ονείρου μιας ολόκληρης ζωής. Σε μια επιστολή του προς τη μητέρα του, το 1898, εξηγούσε:

«Η συλλογή μου είχε πάντα μία βάση – ξέρεις – ένα μουσείο. Το μουσείο θα πρέπει να αγγίζει ευρέως τις τέχνες, τη χειροτεχνία, τις επιστολές. Πρέπει να συμπυκνώνει την ψυχή της Ισπανίας μέσω έργων του χεριού και του πνεύματος. […] Θέλω να γνωρίσω την Ισπανία ως Ισπανία και να την εκφράσω έτσι – σε ένα μουσείο. Είναι το μόνο που μπορώ να κάνω. Αν μπορέσω να φτιάξω ένα μουσείο σαν ένα ποίημα, θα είναι εύκολο να το διαβάσει κανείς».

Η γλυπτοθήκη στην κεντρική αιθουσατης Hispanic Society περιλαμβάνει αλαβάστρινα γλυπτά από ισπανικούς τάφους του 16ου αιώνα. (Ritu Manoj Jethani/Shutterstock)

 

Η συλλογή του ιδρύματος είναι εκτεταμένη τόσο σε γεωγραφικό εύρος – από την Ισπανία και την Πορτογαλία, μέχρι τη Λατινική Αμερική, τις Φιλιππίνες – όσο και σε καλλιτεχνικά μέσα. Υπάρχουν περισσότεροι από 900 πίνακες, συμπεριλαμβανομένων σημαντικών έργων από κορυφαίους καλλιτέχνες της Ισπανίας – Βελάσκεθ, Γκόγια, Σορόγια και Ελ Γκρέκο – 6.000 σχέδια και ακουαρέλες, καθώς και γλυπτά, διακοσμητικές τέχνες και υφάσματα.

Ντιέγκο Βελάσκεθ, προσωπογραφία του Γκασπάρ ντε Γκουζμάν, κόμη-δούκα του Ολιβάρες, 1623. Λάδι σε καμβά, 221 x 138 εκ. Hispanic Society of America, Νέα Υόρκη. (Public Domain)

 

Δρομολογώντας το έργο αποκατάστασης

Η Bιβλιοθήκη περιλαμβάνει 250.000 έργα, από τον 11ο έως τον 20ό αιώνα. Το «Μαύρο Βιβλίο των Ωρών» είναι ένα από τα πιο περιζήτητα αντικείμενα της συλλογής της. Το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα Καλών Τεχνών (TEFAF) συνεργάστηκε με το Πρόγραμμα Συντήρησης Έργων Τέχνης της Τράπεζας της Αμερικής για την από κοινού υποστήριξη της αποκατάστασης του βιβλίου, χορηγώντας στην Ισπανική Εταιρεία 56.700 δολάρια για αυτόν τον σκοπό. Ένας από τους κύριους στόχους είναι να ελαφρύνει η πίεση που ασκείται στο εικονογραφημένο χειρόγραφο από τη δερμάτινη βιβλιοδεσία του.

Η διευθύντρια μάρκετινγκ της TEFAF, Αλίνα Άρκαρι, εξηγεί:

«Τον 19ο αιώνα, το ‘Μαύρο Βιβλίο των Ωρών’ της Εταιρείας ξαναδέθηκε με μια επιχρυσωμένη σκούρα μπλε δερμάτινη βιβλιοδεσία. Κατά τη διαδικασία, οι σελίδες κόπηκαν και οι άκρες επιχρυσώθηκαν. Ενώ η περγαμηνή, τα ασημένια και χρυσά γράμματα, καθώς και οι επιχρυσωμένες εικόνες στα 149 φύλλα, παραμένουν σε καλή κατάσταση, ορισμένες σελίδες χωρίς διακοσμήσεις παρουσιάζουν σημάδια φθοράς, ενώ η βιβλιοδεσία είναι εξαιρετικά σφιχτή, περιορίζοντας το άνοιγμα του τόμου σε 45 μοίρες το πολύ».

Το σύνολο του χειρογράφου θα αποδεσμευτεί και κάθε σελίδα θα φωτογραφηθεί ψηφιακά, ώστε το περιεχόμενο του βιβλίου να είναι πιο ορατό. Οι συντηρητές θα δημιουργήσουν επίσης ένα ασφαλέστερο περίβλημα για να αντικαταστήσουν την παλιά βιβλιοδεσία.

Τα Βιβλία των Ωρών ήταν από τα πιο προσωπικά αντικείμενα πολυτελείας που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα. Στόχευαν στην καλλιέργεια της πνευματικότητας και ευλάβειας του ιδιοκτήτη τους, ενώ παράλληλα φιλοξενούσαν στις σελίδες τους εξαιρετικά έργα τέχνης σε μικρή κλίμακα. Με ηλικία άνω των 550 ετών, το «Μαύρο Βιβλίο των Ωρών» της Ισπανικής Εταιρείας αποτελεί έναν πραγματικό θησαυρό.

Η Stellantis σε κρίσιμη καμπή, στο απαιτητικό τοπίο της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας

Η απόφαση της Stellantis να παγώσει προσωρινά την παραγωγή στα εργοστάσιά της στο Πουασσύ και το Πομιλιάνο δεν είναι απλώς μία τεχνική προσαρμογή στα δεδομένα της αγοράς. Πρόκειται για το επιστέγασμα μιας βαθύτερης κρίσης που μαστίζει την ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία, ενώ παράλληλα αποτελεί συμπτωματική εκδήλωση της δύσκολης πορείας ενός γίγαντα που γεννήθηκε από τη συγχώνευση δύο ιστορικών ομίλων.

Η γέννηση ενός κολοσσού

Η Stellantis δημιουργήθηκε τον Ιανουάριο του 2021 από τη συγχώνευση της Fiat Chrysler Automobiles (FCA) με τον γαλλικό όμιλο PSA. Αυτή η στρατηγική κίνηση ενοποίησε υπό μία στέγη 14 ιστορικές μάρκες αυτοκινήτων – από την Jeep και την Dodge μέχρι την Peugeot και την Citroën – δημιουργώντας τον τέταρτο μεγαλύτερο κατασκευαστή αυτοκινήτων παγκοσμίως.

Το εργοστάσιο στο Πουασσύ, δυτικά του Παρισιού, έχει μια ιδιαιτέρως πλούσια ιστορία που ξεκινά από το 1940, όταν η Ford άνοιξε τις πύλες του. Διαδοχικά πέρασε στη Simca, στη συνέχεια στην Chrysler και τελικά στην Peugeot το 1978. Σήμερα απασχολεί 2.000 εργαζόμενους και παράγει τα DS3 και Opel Mokka.

Το εργοστάσιο του Πομιλιάνο, κοντά στη Νάπολη, κατασκευάστηκε το 1968 από την Alfa Romeo και ξεκίνησε την παραγωγή το 1972. Μετά την εξαγορά της Alfa Romeo από τη Fiat το 1986, το εργοστάσιο έγινε μέρος του γαλλοϊταλικού κολοσσού και σήμερα απασχολεί 3.800 εργαζόμενους.

Ένα πολύπλευρο πρόβλημα

Η απόφαση για προσωρινή διακοπή της παραγωγής δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο. Η Stellantis αντιμετωπίζει μια πολύπλευρη κρίση που αντικατοπτρίζει τα δομικά προβλήματα της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας.

Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά: δύο εκατομμύρια λιγότερα αυτοκίνητα παρήχθησαν στην Ευρώπη το 2024 σε σχέση με την προ-πανδημίας περίοδο. Η μειωμένη αγοραστική δύναμη της ευρωπαϊκής μεσαίας τάξης, σε συνδυασμό με τα υψηλά επιτόκια και το αυξημένο κόστος ζωής, έχει δημιουργήσει ένα εχθρικό περιβάλλον για τις πωλήσεις αυτοκινήτων.

Στην Ιταλία, συγκεκριμένα, η παραγωγή της Stellantis κατέγραψε ιστορικό χαμηλό το 2024, με πτώση 37%, φτάνοντας μόλις τις 475.090 μονάδες – το χαμηλότερο επίπεδο από το 1956. Το εμβληματικό εργοστάσιο Mirafiori στο Τορίνο είδε τη μεγαλύτερη μείωση με 70% πτώση.

Παράλληλα, η άνοδος των κινεζικών κατασκευαστών αυτοκινήτων αλλάζει ραγδαία το τοπίο. Η BYD, που εισήλθε επίσημα στην ευρωπαϊκή αγορά το 2022, κατάφερε να διπλασιάσει το μερίδιό της στην ευρωπαϊκή αγορά τον Απρίλιο του 2025 σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο. Παρά τους επιπλέον δασμούς που μπορεί να φτάνουν το 35%, οι κινεζικές εταιρείες προσαρμόζονται γρήγορα, εστιάζοντας σε υβριδικά και βενζινοκίνητα οχήματα που δεν υπόκεινται σε δασμούς.

Εν τούτοις, ίσως το πιο κρίσιμο πρόβλημα για τη Stellantis είναι η προσπάθεια συμμόρφωσης με τους νέους στόχους εκπομπών CO2 της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από το 2025, οι κατασκευαστές πρέπει να επιτύχουν στόχο 93,6 γραμμαρίων CO2 ανά χιλιόμετρο για επιβατικά αυτοκίνητα. Η Stellantis εκτιμά ότι διατρέχει τον κίνδυνο να επιβληθούν πρόστιμα έως 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ εάν δεν πετύχει τους στόχους.

Ο Ζαν-Φιλίπ Ιμπαράτο, επικεφαλής της εταιρείας στην Ευρώπη, προειδοποίησε ότι υπάρχουν δύο λύσεις: «είτε πιέζω όσο δεν πάει άλλο για τα ηλεκτρικά είτε σταματώ την παραγωγή οχημάτων με κινητήρες εσωτερικής καύσης και άρα κλείνω εργοστάσια».

Ανάμεσα στην κρίση και την ελπίδα

Τα οικονομικά δεδομένα της Stellantis αντικατοπτρίζουν τη δυσχερή της κατάσταση. Για το 2024, τα καθαρά έσοδα έπεσαν κατά 17% στα 156,9 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ τα καθαρά κέρδη κατέρρευσαν κατά 70% στα 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Η βιομηχανική ελεύθερη ταμειακή ροή έγινε αρνητική στα -6 δισεκατομμύρια ευρώ.

Για το πρώτο εξάμηνο του 2025, η εικόνα δεν βελτιώθηκε σημαντικά. Τα έσοδα έπεσαν κατά 13% στα 74,3 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ η εταιρεία κατέγραψε καθαρή ζημία 2,3 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Η κρίση της Stellantis είναι μέρος ενός ευρύτερου προβλήματος που μαστίζει την ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία. Συνολικά, 88.000 μειώσεις θέσεων εργασίας ανακοινώθηκαν κατά τη διάρκεια του 2024. Η Volkswagen ανακοίνωσε σχέδια για περικοπή 35.000 θέσεων εργασίας έως το 2030.

Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, έχει ανακοινώσει «στρατηγικό διάλογο» για το μέλλον της αυτοκινητοβιομηχανίας, αναγνωρίζοντας τον «θανάσιμο κίνδυνο» που αντιμετωπίζει ο τομέας.

Παρά τις δυσκολίες, η Stellantis έχει φιλόδοξα σχέδια για το μέλλον. Η εταιρεία δεσμεύεται να επενδύσει 2 δισεκατομμύρια ευρώ στην Ιταλία το 2025, ενώ έχει εξαγγείλει νέα μοντέλα για τα ιταλικά εργοστάσιά της.

Το εργοστάσιο του Πομιλιάνο θα συνεχίσει την παραγωγή του Fiat Panda έως το 2030 και θα αναλάβει την παραγωγή της επόμενης γενιάς του μοντέλου. Από το 2028, θα αρχίσει η παραγωγή δύο νέων συμπαγών μοντέλων βασισμένων στη νέα πλατφόρμα STLA Small.

Η προσωρινή διακοπή της παραγωγής στα εργοστάσια του Πουασσύ και του Πομιλιάνο συμβολίζει τις βαθιές δομικές αλλαγές που διανύει η ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία. Η Stellantis, ως προϊόν μιας στρατηγικής συγχώνευσης που στόχευε στη δημιουργία ενός παγκόσμιου κολοσσού, βρίσκεται τώρα αντιμέτωπη με την πραγματικότητα μιας αγοράς σε μεταβολή.

Η επιτυχία της εταιρείας θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο θα μπορέσει να προσαρμοστεί στη νέα ευρωπαϊκή πραγματικότητα – σε μια αγορά όπου η κινεζική καινοτομία συναντά τους αυστηρούς περιβαλλοντικούς κανονισμούς και η μεσαία τάξη παλεύει να διατηρήσει την αγοραστική της δύναμη. Το αν η προσωρινή διακοπή θα αποτελέσει την αρχή μιας ευρύτερης αναδιοργάνωσης ή απλώς μια παύση πριν από την ανάκαμψη, θα φανεί τους επόμενους μήνες.

Κρεμόνα, η παγκόσμια πρωτεύουσα της μουσικής

Από τις 26 έως τις 28 Σεπτεμβρίου 2025, η πόλη της Κρεμόνα έγινε το σημείο αναφοράς για τους λάτρεις, τους μουσικούς, τους κατασκευαστές και τους επαγγελματίες του κλάδου της μουσικής.

Με περισσότερους από 400 εκθέτες από 35 χώρες απ’ όλο τον κόσμο η «Cremona Musica International Exhibitions and Festival 2025», επιβεβαιώνει την ισχυρή διεθνή της παρουσία, τοποθετώντας την ως τη μοναδική έκθεση του είδους της στην Ιταλία και την Ευρώπη.

Το φεστιβάλ/έκθεση πραγματοποιήθηκε από 26 έως 28 Σεπτεμβρίου στην Κρεμόνα της Βόρειας Ιταλίας. Κατά τη διάρκεια του τριημέρου έλαβαν χώρα 200 εκδηλώσεις και συμμετείχαν περισσότεροι από 80 επίσημοι αγοραστές από 25 χώρες, με την υποστήριξη της ICE Agenzia.

Δίπλα στο κοινό των επαγγελματιών βρέθηκε και η ποικιλόμορφη κοινότητα των ερασιτεχνών μουσικών και των λάτρεις της μουσικής γενικότερα. «Το πρόγραμμα είναι πάντα πολύ πλούσιο και ποικίλο», εξηγούν οι διοργανωτές, «επειδή απευθύνεται σε ένα ευρύ και πολύ ετερογενές κοινό, που αποτελείται όχι μόνο από επαγγελματίες και ερασιτέχνες μουσικούς, κατασκευαστές οργάνων και αξεσουάρ, εμπόρους, εκδότες μουσικής, δασκάλους και μαθητές, ακαδημίες μουσικής και ωδεία, επενδυτές σε όργανα υψηλής αξίας, καλλιτεχνικούς διευθυντές θεάτρων και αιθουσών συναυλιών, αλλά και στο ευρύ κοινό που αγαπά την καλή μουσική. Είναι μια ευκαιρία για να κάνουμε απολογισμό της μουσικής που παίζεται και διδάσκεται στα σχολεία και των νέων τεχνολογιών. Ένας χώρος ανοιχτός στη σύμπτυξη του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος της μουσικής και των μουσικών», επισημαίνουν σε σχετική ανακοίνωση.

«Η Cremona Musica είναι η εκδήλωση της μουσικής par excellence και η Κρεμόνα είναι η πρωτεύουσά της», δηλώνει ο πρόεδρος της CremonaFiere, Ρομπέρτο Μπιλόνι.

Χρυσό μετάλλιο για την Ελλάδα στην κωπηλασία – Ο Ντούσκος συγκινεί με τις δηλώσεις του

Ο Στέφανος Ντούσκος έγραψε χρυσή σελίδα στην ιστορία της ελληνικής κωπηλασίας κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κωπηλασίας της Σαγκάης, στις 27 Σεπτεμβρίου 2025. Ο 28χρονος κωπηλάτης από τα Γιάννενα πραγματοποίησε μια εκπληκτική κούρσα στον τελικό του μονού σκιφ, τερματίζοντας με χρόνο 6:36:75 και αφήνοντας πίσω του τον παγκόσμιο πρωταθλητή Όλιβερ Ζάιντλερ από τη Γερμανία.

Ο Ντούσκος εκκίνησε τον αγώνα από την τρίτη θέση στα πρώτα 500 μέτρα, προχώρησε στη δεύτερη θέση στα 1.000 μέτρα και στη συνέχεια πέρασε πρώτος στα 1.500 μέτρα. Στα τελευταία 100 μέτρα, έκανε μια καθοριστική επίθεση που τον οδήγησε στη νίκη. Αυτό είναι το πρώτο παγκόσμιο χρυσό μετάλλιο του χρυσού Ολυμπιονίκη Στέφανου Ντούσκου, ο οποίος είχε τερματίσει έκτος το 2022 και τέταρτος το 2023 στα προηγούμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

Αμέσως μετά την κατάκτησή του, ο Στέφανος Ντούσκος έκανε συγκινητικές δηλώσεις που αποτυπώνουν την αγάπη του για την πατρίδα και την ελληνική ψυχή:

«Αυτό είναι για την Ελλάδα, για όλους τους Έλληνες. Ελπίζω να τους έδωσα λίγη χαρά», είπε ο παγκόσμιος πρωταθλητής στις πρώτες του δηλώσεις, προσθέτοντας: «Το πίστευα […] Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Θεό που μου έδωσε τη δύναμη και σε όλους όσους είναι δίπλα μου και με στηρίζουν. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος, ήθελα να κατακτήσω ένα παγκόσμιο μετάλλιο».

Για την κρίσιμη στιγμή της κούρσας είπε: «Τα τελευταία 100 μέτρα ήταν τόσο δύσκολα που έβαλα την ψυχή μου για να κατακτήσω το χρυσό».

Ο Ντούσκος έστειλε ένα ισχυρό μήνυμα στους νέους αθλητές: «Ελπίζω να είμαι παράδειγμα για νέα παιδιά. Μπορεί να είμαστε μικροί σαν Ελλάδα και άλλοι να μοιάζουν τεράστιοι μπροστά μας, αλλά για μας μετρά η ελληνική ψυχή».

«Αξίζει ο κόπος για τέτοιες στιγμές, είναι κάτι μοναδικό, κάτι συγκλονιστικό.»

Το χρυσό μετάλλιο του Ντούσκου στη Σαγκάη αποτελεί το πρώτο μετάλλιο της Ελλάδας στο μονό σκιφ ανδρών σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κωπηλασίας και το πρώτο χρυσό σε οποιαδήποτε κατηγορία σκάφους από το 2014. Ο Ντούσκος, που είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκυο το 2021, προσθέτει τώρα στο παλμαρέ του και το παγκόσμιο χρυσό, επιβεβαιώνοντας τη θέση του στην κορυφή της κωπηλασίας.

Η DJI παραμένει στη «μαύρη λίστα» των κινεζικών στρατιωτικών εταιρειών

Η κινεζική εταιρεία κατασκευής μη επανδρωμένων αεροσκαφών DJI θα παραμείνει στη μαύρη λίστα του Πενταγώνου για κινεζικές εταιρείες που συνεργάζονται με τον στρατό του Πεκίνου, μετά την απόφαση ενός ομοσπονδιακού δικαστή της Ουάσιγκτον, ο οποίος στις 26 Σεπτεμβρίου απέρριψε την αγωγή της DJI που αμφισβητούσε τον χαρακτηρισμό αυτό.

Στην 49σέλιδη γνωμοδότησή του, ο περιφερειακός δικαστής των Ηνωμένων Πολιτειών Πολ Φρίντμαν έκρινε ότι η διαπίστωση του Πενταγώνου πως η DJI συμβάλλει στη βιομηχανική βάση άμυνας της Κίνας «υποστηρίζεται από επαρκή αποδεικτικά στοιχεία», παρότι «δεν μπορεί να συμπεράνει» ότι η DJI «ανήκει έμμεσα στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας».

Ο Φρίντμαν έγραψε ότι «η DJI αναγνωρίζει πως η τεχνολογία της μπορεί και πράγματι χρησιμοποιείται σε στρατιωτικές συγκρούσεις, αλλά υποστηρίζει ότι οι πολιτικές της απαγορεύουν μια τέτοια χρήση. Το εάν οι πολιτικές της DJI απαγορεύουν στρατιωτική χρήση είναι άσχετο. Αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι η τεχνολογία της DJI έχει τόσο σημαντική θεωρητική όσο και πραγματική στρατιωτική εφαρμογή».

Με άλλα λόγια, ο Φρίντμαν κατέληξε ότι το Πεντάγωνο είχε προσκομίσει επαρκή στοιχεία ώστε να χαρακτηρίσει τη DJI ως «συμβάλλοντα στη στρατιωτικο-πολιτική σύντηξη» στη βάση της κινεζικής αμυντικής βιομηχανίας.

Η DJI, ιδιωτική εταιρεία με έδρα την πόλη Σενζέν της νότιας Κίνας, πουλάει περισσότερα από τα μισά εμπορικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τον Οκτώβριο του 2024, κατέθεσε αγωγή κατά του Πενταγώνου, μετά την απόφαση του τελευταίου να την εντάξει, μαζί με πολλές άλλες κινεζικές εταιρείες, στη λίστα με τις «κινεζικές στρατιωτικές εταιρείες» που δραστηριοποιούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες, βάσει του άρθρου 1260H του Νόμου Εθνικής Αμυντικής Εξουσιοδότησης του 2021.

Στην καταγγελία της, η DJI χαρακτήρισε την απόφαση του Πενταγώνου «παράνομη και εσφαλμένη» και υποστήριξε ότι «δεν ανήκει ούτε ελέγχεται από τον κινεζικό στρατό».

Ο Φρίντμαν εξήγησε ότι οι εταιρείες που περιλαμβάνονται στη λίστα του Πενταγώνου αποκλείονται από την πρόσβαση σε ορισμένες αμερικανικές επιχορηγήσεις, συμβάσεις, δάνεια και άλλα προγράμματα.

Ένας από τους καθοριστικούς παράγοντες της απόφασης ήταν η αναγνώριση της DJI από τον κορυφαίο οικονομικό σχεδιαστή του κινεζικού καθεστώτος, την Εθνική Επιτροπή Ανάπτυξης και Μεταρρυθμίσεων (National Development and Reform Commission – NDRC), ως «Εθνικό Επιχειρηματικό Τεχνολογικό Κέντρο» (National Enterprise Technology Center – NETC). Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση του δικαστή, οι κινεζικές εταιρείες που λαμβάνουν αυτόν τον χαρακτηρισμό επωφελούνται από «χρηματικές επιδοτήσεις», «ειδική οικονομική στήριξη» από το υπουργείο Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κίνας και «μεγάλο αριθμό φορολογικών προνομίων».

Ο Φρίντμαν απέρριψε το επιχείρημα της DJI ότι το Πεντάγωνο δεν είχε προσκομίσει επαρκή αποδεικτικά στοιχεία ότι «επί του παρόντος λαμβάνει βοήθεια σε σχέση με τον χαρακτηρισμό NETC».

Έγραψε: «Λαμβάνοντας υπόψη το σημαντικό ιστορικό της DJI στη λήψη αυτών των άλλων μορφών βοήθειας από διάφορους κινεζικούς κρατικούς φορείς, είναι εύλογο να συναχθεί ότι η DJI λαμβάνει επίσης βοήθεια μέσω του προγράμματος NETC».

«Το γεγονός ότι η αναγνώριση NETC ενορχηστρώνεται από την NDRC—έναν θεσμό που έχει στενή σχέση με τον στρατιωτικό σχεδιασμό της Κίνας—είναι επαρκές για τους σκοπούς του άρθρου 1260H».

Ο δικαστής απέρριψε ορισμένες άλλες αιτιολογίες του Πενταγώνου για την ένταξη της DJI στη λίστα.

Για παράδειγμα, ο Φρίντμαν έγραψε ότι το Πεντάγωνο μπόρεσε να δείξει μόνο ότι μια κινεζική κρατική εταιρεία με το όνομα Chengtong «διαθέτει κάποιο αδιευκρίνιστο ποσοστό ιδιοκτησίας στην DJI», αλλά θα έπρεπε να παρέχει περισσότερα στοιχεία ώστε να αποδείξει ότι αυτή η ιδιοκτησία σημαίνει ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας κατέχει έμμεσα τον κινεζικό κατασκευαστή μη επανδρωμένων αεροσκαφών.

Σε κατάθεση που έγινε τον Απρίλιο, το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ είπε στον Φρίντμαν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες «εδώ και καιρό εκφράζουν σημαντικές ανησυχίες σχετικά με την απειλή για την εθνική ασφάλεια που θέτει η σχέση μεταξύ κινεζικών εταιρειών τεχνολογίας και του κινεζικού κράτους».

Σε δήλωση που εκδόθηκε την Παρασκευή, η DJI ανέφερε ότι ήταν απογοητευμένη από την απόφαση του δικαστή και ότι αξιολογεί τις νομικές της επιλογές. «Η απόφαση αυτή βασίστηκε σε μία μόνο αιτιολογία που εφαρμόζεται σε πολλές εταιρείες που ποτέ δεν έχουν ενταχθεί στη λίστα.»

Η κινεζική εταιρεία κατασκευής lidar Hesai Group κατέθεσε επίσης αγωγή κατά του Πενταγώνου τον Μάιο του 2024, αμφισβητώντας την ένταξή της στη λίστα. Τον Ιούλιο, ο Φρίντμαν αποφάσισε υπέρ της αμερικανικής κυβέρνησης, αλλά η Hesai έχει από τότε ασκήσει έφεση.

Με πληροφορίες από το Reuters

Η απέλαση του Πακιστανού ιμάμη από την Ιταλία και η αντιτρομοκρατική πολιτική της Μελόνι

Στις 7 Οκτωβρίου 2024, επέτειο της επίθεσης της Χαμάς στο Ισραήλ, η ιταλική κυβέρνηση υπέγραψε διάταγμα απέλασης εναντίον του 54χρονου Πακιστανού ιμάμη Ζουλφικάρ Χαν (Zulfiqar Khan), ο οποίος διέμενε στην Ιταλία από το 1995 και ηγείτο της ισλαμικής κοινότητας στην Μπολόνια. Το περιστατικό αποτελεί κορυφαίο παράδειγμα της σκληρής αντιτρομοκρατικής πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι, αλλά και της ευρύτερης ιστορικής τάσης της Ιταλίας να χρησιμοποιεί τις διοικητικές απελάσεις ως εργαλείο εθνικής ασφάλειας.

Η περίπτωση του Ζουλφικάρ Χαν

Ο Χαν, γεννημένος το 1970 στο Ραουάλπιντι του Πακιστάν, είχε φτάσει στην Ιταλία το 1995 και κατείχε νόμιμη άδεια παραμονής. Ως ιμάμης της μουσουλμανικής κοινότητας «Ικράα» στην Μπολόνια, είχε γίνει αντικείμενο έντονης επιτήρησης από τις Αρχές από το φθινόπωρο του 2023, όπως αναφέρει το υπουργικό διάταγμα.

Σύμφωνα με το διάταγμα απέλασης που υπέγραψε ο υπουργός Εσωτερικών Ματτέο Πιαντεντόζι (Matteo Piantedosi), ο Χαν εκδήλωσε «αυξανόμενο ιδεολογικό φανατισμό» και «τάση προς ριζοσπαστικές θέσεις» χαρακτηριζόμενες από έντονα αντιδυτικά και αντισημιτικά αισθήματα, καθώς και ομοφοβική και αντιφεμινιστική ρητορική. Ειδικότερα, κατηγορήθηκε ότι εξέφρασε μια «φονταμενταλιστική οπτική της έννοιας του τζιχάντ», εξύμνησε το μαρτύριο των μουτζαχεντίν στη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης και διεκδίκησε υποστήριξη για τη Χαμάς.

Σε βίντεο που δημοσίευσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μεταξύ Νοεμβρίου 2023 και Απριλίου 2024, ο Χαν κατηγόρησε Αμερικανούς, Γερμανούς, Γάλλους, Άγγλους και Ιταλούς ότι υποστηρίζουν τους «ακάθαρτους σιωνιστές» και επικαλέστηκε τον Αλλάχ να καταστρέψει τους δυτικούς καταπιεστές.

Η ιταλική πολιτική απελάσεων ως αντιτρομοκρατικό εργαλείο

Η περίπτωση του Χαν εντάσσεται σε μια ευρύτερη και συστηματική χρήση των διοικητικών απελάσεων από την Ιταλία ως μέσο πρόληψης της τρομοκρατίας. Από τον Ιανουάριο του 2015 έως το 2017, συνολικά 147 άτομα απελάθηκαν χωρίς προηγούμενη δίκη για λόγους ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον δώδεκα ιμάμηδων. Όλοι οι απελαθέντες συνδέονταν με την ισλαμιστική ιδεολογία, με την πλειονότητα να προέρχεται από τη Βόρεια Αφρική και τα Βαλκάνια.

Η στρατηγική αυτή αντιπροσωπεύει μια ευρωπαϊκή ιδιαιτερότητα της Ιταλίας. Σύμφωνα με διάφορους ειδικούς ασφαλείας και τρομοκρατίας, συμπεριλαμβανομένων των Λορέντσο Βιντίνο και Έντουαρντ Ν. Λούτβακ [Lorenzo Vidino & Edward N. Luttwak], η εκτεταμένη χρήση αυτού του εργαλείου, σε συνδυασμό με περιοριστικούς νόμους υπηκοότητας, μπορεί να εξηγήσει γιατί η χώρα έχει μέχρι σήμερα αποφύγει μεγάλες τρομοκρατικές επιθέσεις σε εθνικό έδαφος.

Νομικό πλαίσιο και διαδικασίες

Το ιταλικό σύστημα προβλέπει τρεις τύπους διοικητικών απελάσεων μη Ευρωπαίων πολιτών, σε αντίθεση με τις δικαστικές απελάσεις που διατάσσονται από ποινικό δικαστή.

Πρώτον, ο Ενιαίος Κώδικας για τη Μετανάστευση (Νομοθετικό Διάταγμα 286/1998) προβλέπει ότι ο υπουργός Εσωτερικών μπορεί να διατάξει την απέλαση αλλοδαπού «για λόγους δημόσιας τάξης ή κρατικής ασφάλειας».

Δεύτερον, ο αντιτρομοκρατικός νόμος του 2005 (Νόμος 155/2005), που θεσπίστηκε αμέσως μετά τις επιθέσεις στο Λονδίνο, παρέχει στον υπουργό Εσωτερικών ή κατά εξουσιοδότηση στον νομάρχη την εξουσία να διατάξει την απέλαση αλλοδαπού εναντίον του οποίου υπάρχουν «βάσιμοι λόγοι να πιστεύεται ότι η παραμονή του στην επικράτεια του κράτους μπορεί να διευκολύνει με οποιονδήποτε τρόπο τρομοκρατικές οργανώσεις ή δραστηριότητες».

Τέλος, ένας νέος αντιτρομοκρατικός νόμος του Απριλίου 2015 (Νόμος 43/2015), μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι, επέκτεινε τις περιπτώσεις για διοικητική απέλαση αλλοδαπού για λόγους «κοινωνικής επικινδυνότητας».

Η πολιτική της κυβέρνησης Μελόνι

Η κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι έχει εντείνει τη χρήση των απελάσεων για λόγους ασφαλείας. Από τις 22 Οκτωβρίου 2022, όταν η τρέχουσα κυβέρνηση ανέλαβε καθήκοντα, 164 άτομα έχουν απελαθεί για λόγους κρατικής ασφαλείας, θεωρούμενα ως ριζοσπάστες, εξτρεμιστές ή δυνητικοί τρομοκράτες. Από αυτούς, οι 94 απελάθηκαν μετά την 7η Οκτωβρίου 2023, την ημερομηνία έναρξης της σύγκρουσης μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ.

Η απέλαση του Χαν συνάδει με τη γεικότερη στάση της ιταλικής κυβέρνησης απέναντι στον εξτρεμισμό μετά τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου. Την ίδια ημέρα, το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών επέβαλε κυρώσεις σε έναν άλλον ιμάμη που δρα στην Ιταλία, τον Παλαιστίνιο αρχιτέκτονα Μοχάμμεντ Χαννούν [Mohammad Hannoun] με έδρα τη Γένοβα, ο οποίος χαρακτηρίστηκε ως μέλος της Χαμάς που ασχολείται με τη συγκέντρωση χρημάτων για την παλαιστινιακή τρομοκρατική οργάνωση.

Η απέλαση του Χαν προκάλεσε αντιθετικές αντιδράσεις. Ο αντιπρωθυπουργός και αρχηγός της Λέγκας Ματέο Σαλβίνι, ο οποίος είχε ζητήσει την απέλασή του τον Ιούνιο, χαιρέτισε την απόφαση γράφοντας: «Επιτέλους, τον στείλαμε σπίτι του». Αντίθετα, ο δικηγόρος υπεράσπισης του Χαν, Φραντσέσκα Μούδρου [Francesco Murru], καταδίκασε το μέτρο ως «επιστροφή σε αστυνομικό κράτος και δίωξη εικασμένων εγκλημάτων γνώμης».

Η υπόθεση αναδεικνύει την ένταση μεταξύ ασφάλειας και θεμελιωδών δικαιωμάτων. Ενώ η ελευθερία έκφρασης προστατεύεται, η ιταλική κυβέρνηση έχει αποσαφηνίσει ότι η ρητορική μίσους και η υποστήριξη της τρομοκρατίας δεν είναι ανεκτές. Η απόφαση του υπουργού Πιαντεντόζι να υπογράψει το διάταγμα απέλασης την επέτειο της σφαγής της 7ης Οκτωβρίου θεωρήθηκε ιδιαίτερα σημαντική και αξιοθαύμαστη.

Η στάση της Μελόνι απέναντι στη μετανάστευση περιλαμβάνει πολύπλευρη στρατηγική που συνδυάζει εθνικές πρωτοβουλίες με ευρύτερη συνεργασία της ΕΕ. Κεντρικό στοιχείο αυτής της στρατηγικής είναι η συμφωνία Ιταλίας-Αλβανίας, μια ιστορική συμφωνία που υπογράφηκε τον Νοέμβριο του 2024, η οποία εξωτερικεύει τη διαχείριση της μετανάστευσης μεταφέροντας μετανάστες που αναχαιτίζονται καθ’ οδόν προς την Ιταλία σε κέντρα υποδοχής στην Αλβανία.

Πρόσφατα δεδομένα μετανάστευσης αναδεικνύουν την αποτελεσματικότητα αυτής της στρατηγικής. Το 2022, η Ιταλία κατέγραψε 105.131 παράνομες αφίξεις, αριθμός που αυξήθηκε στις 157.651 το 2023 λόγω επιδείνωσης των παγκόσμιων συνθηκών. Ως το 2024, οι αφίξεις μειώθηκαν δραματικά στις 66.317 – μια μείωση σχεδόν 60%, που αποδίδεται σε διμερείς συμφωνίες και αυστηρότερους ελέγχους συνόρων.

Ιστορικό πλαίσιο και συγκριτική ανάλυση

Η χρήση των απελάσεων ως αντιτρομοκρατικό εργαλείο στην Ιταλία δεν είναι νέα. Από το 2002 έως το 2017, η Ιταλία έχει απελάσει σταδιακά εκατοντάδες αλλοδαπούς για λόγους ασφαλείας. Ωστόσο, η ένταση αυτής της πολιτικής έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι το 2015 και την άνοδο του Ισλαμικού Κράτους (ISIS).

Η αποτελεσματικότητα αυτής της προσέγγισης από πλευρά αντιτρομοκρατίας έχει αναγνωριστεί από διεθνείς ειδικούς. Σε αντίθεση με πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν αντιμετωπίσει άτομα που υποψιάζονται ότι υποστηρίζουν την τρομοκρατία επί χρόνια, η Ιταλία έχει καταφέρει να αποφύγει μεγάλες επιθέσεις σε εθνικό έδαφος. Για παράδειγμα, ο διαβόητος Βρετανός κήρυκας Άτζεμ Τσούνταρυ [Anjem Choudary], πακιστανικής καταγωγής, καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια και έξι μήνες φυλάκιση τον Σεπτέμβριο του 2016, μετά από δύο δεκαετίες ριζοσπαστικής δραστηριότητας στη χώρα. Είναι εύλογο να υποτεθεί ότι στην Ιταλία ένας εξτρεμιστής κήρυκας όπως ο Τσουντάρυ πιθανότατα δεν θα είχε αποκτήσει υπηκοότητα και θα είχε απελαθεί νωρίς.

Στην Ιταλία το μέτρο της απέλασης μπορεί να χρησιμοποιηθεί δυνητικά εναντίον μεγάλου αριθμού ατόμων. Στην πραγματικότητα, πολλοί εξτρεμιστές, συμπεριλαμβανομένων εγχώριων τζιχαντιστών που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν στη χώρα, μπορεί να μην έχουν υπηκοότητα, εξαιτίας αυστηρών νόμων πολιτογράφησης, και συνεπώς υπόκεινται σε απέλαση.

Ο νόμος υπηκοότητας στην Ιταλία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην αρχή του jus sanguinis (απόκτηση μέσω γενεαλογίας). Οι μη Ιταλοί που ενδιαφέρονται να αποκτήσουν υπηκοότητα αντιμετωπίζουν μια μακροχρόνια και σύνθετη διαδικασία, βασισμένη σε μια διαδικασία διακριτικής εκτίμησης. Τα παιδιά μεταναστών, συγκεκριμένα, πρέπει να υποβάλουν αίτηση για υπηκοότητα εντός ενός έτους μετά την ενηλικίωση (18 ετών) αποδεικνύοντας αδιάλειπτη και νόμιμη διαμονή στην Ιταλία από τη γέννηση.