Χαίρετε, λάτρεις της ευεξίας! Αυτή την εβδομάδα και ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μερικούς δροσιστικούς τρόπους για να καταπολεμήσετε την ζέστη.
Με τα κύματα καύσωνα να πλησιάζουν, όλοι μας ψάχνουμε τρόπους να δροσιστούμε. Σήμερα, ας μιλήσουμε για μερικά λαχταριστά – και υγιεινά – ροφήματα που μπορούν να μας δροσίσουν όταν έξω έχει ζέστη. Το καλύτερο απ’ όλα; Πολλά από αυτά χρησιμοποιούν υλικά που μπορεί ήδη να έχουμε στην κουζίνα μας.
Νερό εμπλουτισμένο με μέντα ή Τσάι από δυόσμο
Ας ξεκινήσουμε με δύο εύκολα – νερό με μέντα ή τσάι δυόσμου. Απλά βουτήξτε φύλα μέντας σε μια κανάτα νερό ή βράστε τσάι δυόσμου και αφήστε το να κρυώσει. Η μέντα περιέχει μενθόλη, η οποία ενεργοποιεί τους υποδοχείς του στόματος που είναι ευαίσθητοι στο κρύο, δημιουργώντας μια αίσθηση δροσιάς. Μια συνηθισμένη θεωρία είναι πως ακόμη και η μυρωδιά του δυόσμου μπορεί να μειώσει την κούραση και να ενισχύσει την εγρήγορση – τέλειο για της καυτές ημέρες που εξαντλούν την ενέργειά σας!
Λεμονάδα με αγγούρι
Τα αγγούρια είναι κατά 96% νερό, κάνοντας τα εξαιρετικά ενυδατικά. Ρίξτε στο μπλέντερ αγγούρι μαζί με χυμό λεμονιού, μια σταλιά μέλι και νερό για να φτιάξετε μια δροσιστική παραλλαγή της λεμονάδας. Τα αγγούρια περιέχουν επίσης ένα σύμπλεγμα που βοηθάει στην μείωση της φλεγμονής, σύμφωνα με έρευνες.
Το καρπούζι είναι 92% νερό και γεμάτο με λυκοπένιο, ένα αντιοξειδωτικό που βοηθά στην προστασία του δέρματος από την ζημιά που προκαλεί ο ήλιος. Ρίξτε το στο μπλέντερ μαζί με λίγο πάγο για να φτιάξετε μια φυσική γρανίτα. Μπόνους: έρευνα του περιοδικού Journal of Agricultural and Food Chemistry υποδηλώνει πως το καρπούζι μπορεί να βοηθήσει στην μείωση του πόνου στους μύες ύστερα από σωματική άσκηση.
Παγωμένο πράσινο τσάι
Το πράσινο τσάι περιέχει κατεχίνες, ισχυρά αντιοξειδωτικά που μπορούν να ενισχύσουν τον μεταβολισμό. Μελέτη του 2012 βρήκε πως το πράσινο τσάι μπορεί να βοηθήσει το σώμα σας να χρησιμοποιήσει πιο αποτελεσματικά την ενέργειά του. Επομένως, βράστε, παγώστε και απολαύστε!
Χυμός αλόης
Ο χυμός αλόης μπορεί επίσης να είναι ένα δροσιστικό ρόφημα. Είναι πλούσιο σε βιταμίνες και έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Ωστόσο, προσέχετε μην το παρακάνετε – υπερβολική ποσότητα μπορεί να έχει καθαρτική δράση.
Και μην ξεχνάτε, ενώ αυτά τα ροφήματα μπορούν να σας βοηθήσουν να δροσιστείτε, σε καμία περίπτωση δεν αντικαθιστούν την σωστή προστασία από την ζέστη.
Είναι γνωστό ότι ο καφές ωφελεί μακροπρόθεσμα την υγεία. Η κατανάλωση του ισοδύναμου τριών έως τεσσάρων φλιτζανιών καφέ την ημέρα μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης πολλών ασθενειών, περιλαμβανομένων των καρδιακών παθήσεων, του διαβήτη τύπου 2 και ορισμένων τύπων καρκίνου.
Οι περισσότεροι άνθρωποι συνήθως τείνουν να παίρνουν λίγο βάρος με την ηλικία. Μπορεί ο καφές να αποτρέψει αυτή τη σταδιακή αύξηση βάρους;
Μια ομάδα ερευνητών εξέτασε κατά πόσο η κατανάλωση ενός επιπλέον φλυτζανιού καφέ την ημέρα (ή η προσθήκη ζάχαρης, κρέμας ή μη γαλακτοκομικού εναλλακτικού) επηρέασε την αύξηση του βάρους τους σε σχέση με άτομα που δεν άλλαξαν αυτό που έπιναν.
Η μελέτη (επί του παρόντος σε προ-επισκόπηση, που σημαίνει ότι έχει αξιολογηθεί από ομοτίμους αλλά δεν έχει υποβληθεί ακόμη σε τελική μορφοποίηση και επεξεργασία) βρήκε μια μέτρια σχέση μεταξύ του καφέ και της μείωσης της αναμενόμενης αύξησης βάρους.
Οι άνθρωποι που άρχισαν να πίνουν ένα επιπλέον φλιτζάνι καφέ την ημέρα πήραν 0,12 λιγότερα κιλά από το αναμενόμενο για τέσσερα χρόνια. Η προσθήκη ζάχαρης είχε ως αποτέλεσμα ελαφρώς μεγαλύτερη αύξηση βάρους (0,09 κιλά) από ό,τι αναμενόταν για τέσσερα χρόνια.
Πώς διεξήχθη η μελέτη; Ποια τα συμπεράσματα;
Οι ερευνητές συνδύασαν δεδομένα από τρεις μεγάλες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες: δύο Μελέτες Υγείας Νοσηλευτών από το 1986 έως το 2010 και από το 1991 έως το 2015, και μια Μελέτη Παρακολούθησης των Εργαζομένων στον τομέα της υγείας από το 1991 έως το 2014.
Οι Μελέτες Υγείας Νοσηλευτών είναι δύο από τις μεγαλύτερες μελέτες που εξελίσσονται σε βάθος χρόνου, στις οποίες συμμετέχουν περισσότεροι από 230.000 άτομα και οι οποίες εξετάζουν τον κίνδυνο εμφάνισης χρόνιας νόσου στις γυναίκες. Στη μελέτη Health Professional Follow-up, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 50 χιλιάδες άνδρες ιατροί, εξετάστηκε η σχέση μεταξύ διατροφής και υγείας.
Οι συμμετέχοντες και στις τρεις μελέτες συμπλήρωναν ένα βασικό ερωτηματολόγιο και ένα άλλο ερωτηματολόγιο κάθε τέσσερα χρόνια, για να αξιολογήσουν την πρόσληψη τροφής και ποτού. Χρησιμοποιώντας συγκεντρωτικά σύνολα δεδομένων, οι ερευνητές ανέλυσαν τις αλλαγές στην κατανάλωση καφέ και τις αλλαγές στο βάρος των συμμετεχόντων, όπως τις ανέφεραν οι ίδιοι ανά τέσσερα χρόνια.
Η μελέτη εξέτασε τη σχέση μεταξύ κατανάλωσης καφέ και βάρους. (michaeljung/iStock)
Η μέση αύξηση βάρους σε διάστημα τεσσάρων ετών στις μελέτες νοσηλευτών ήταν 1,2 κιλά και 1,7 κιλά, ενώ οι συμμετέχοντες στη μελέτη εργαζομένων στον τομέα της υγείας πήραν κατά μέσο όρο 0,8 κιλά.
Η προσθήκη κρέμας ή γάλακτος ή μη γαλακτοκομικής εναλλακτικής δεν επηρέασε σημαντικά την αλλαγή βάρους.
Ωστόσο, η προσθήκη ζάχαρης (1 κουταλάκι του γλυκού) στον καφέ συσχετίστηκε με αύξηση βάρους κατά 0,09 κιλά περισσότερο από το αναμενόμενο για τέσσερα χρόνια.
Αυτοί οι συσχετισμοί ήταν ισχυρότεροι σε συμμετέχοντες που ήταν νεότεροι και είχαν υψηλότερο δείκτη μάζας σώματος κατά την έναρξη.
Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και ποια τα μειονεκτήματα της μελέτης
Αυτή η μελέτη είναι μοναδική από δύο απόψεις. Περιελάμβανε πολύ μεγάλο μέγεθος δείγματος και παρακολούθησε τους συμμετέχοντες για πολλά χρόνια. Αυτό προσθέτει τη σιγουριά ότι οι συσχετισμοί ήταν πραγματικοί και πιθανότατα μπορούν να εφαρμοστούν και σε άλλους πληθυσμούς.
Ωστόσο, χρειάζεται να τηρήσουμε επιφυλακτική στάση, για τρεις κυρίως λόγους:
Πρώτον, τα αποτελέσματα αντιπροσωπεύουν έναν συσχετισμό, όχι μια σχέση αιτίου-αποτελέσματος. Αυτό σημαίνει ότι η μελέτη δεν αποδεικνύει ότι η κατανάλωση καφέ είναι η πραγματική αιτία της αλλαγής βάρους. Δείχνει απλώς ότι αυτές οι δύο αλλαγές παρατηρήθηκαν ταυτόχρονα με την πάροδο του χρόνου.
Δεύτερον, τα αποτελέσματα σχετικά με το βάρος ήταν πολύ μέτρια. Η μέση αύξηση βάρους που αποτράπηκε για τέσσερα χρόνια με βάση ένα φλιτζάνι καφέ ήταν 0,12 κιλά, δηλαδή περίπου 30 γραμμάρια ετησίως. Αυτή η ποσότητα δεν αποτελεί ιδιαίτερα σημαντική αλλαγή για τους περισσότερους ανθρώπους που προσπαθούν να ελέγξουν το βάρος τους.
Τέλος, αυτή η ανάλυση δεν έλαβε υπ’ όψιν τη διακύμανση της ποσότητας καφεΐνης στο κάθε φλυτζάνι καφέ (η οποία ξέρουμε ότι μπορεί να είναι υψηλή, μέτρια ή χαμηλή), απλώς υπέθεσε μια τυπική ποσότητα καφεΐνης ανά φλυτζάνι.
Πώς επιδρά ο καφές στον έλεγχο του βάρους;
Η καφεΐνη είναι ένα φυσικό διεγερτικό που έχει αποδειχθεί ότι μειώνει προσωρινά την όρεξη και αυξάνει την εγρήγορση. Αυτό μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να αισθάνονται λιγότερο πεινασμένοι για σύντομο χρονικό διάστημα, κάτι που θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε χαμηλότερη πρόσληψη θερμίδων.
Μερικοί άνθρωποι πίνουν καφέ πριν την άσκηση ως διεγερτικό και βελτιώνουν την απόδοσή τους. Εάν η προπόνηση είναι έντονη, μπορεί να δαπανηθεί περισσότερη ενέργεια. Ωστόσο, αυτό το όφελος πιστεύεται ότι είναι βραχυπρόθεσμο και όχι μακροπρόθεσμο.
Ο καφές έχει μικρή επίδραση στο μεταβολισμό. (Jurgal/Shutterstock)
Η καφεΐνη έχει, επίσης, αποδειχθεί ότι επιταχύνει το μεταβολισμό, με αποτέλεσμα να καίμε περισσότερη ενέργεια όταν ξεκουραζόμαστε. Ωστόσο, αυτή η επίδραση είναι σχετικά μικρή και δεν αποτελεί ικανό υποκατάστατο για την τακτική σωματική δραστηριότητα και την υγιεινή διατροφή.
Τέλος, ο καφές έχει ήπια διουρητική δράση, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε προσωρινή απώλεια βάρους. Εν τούτοις, στην πραγματικότητα πρόκειται για απώλεια νερού, όχι λίπους, και το βάρος επανέρχεται γρήγορα στα προηγούμενα επίπεδα όταν το σώμα ενυδατωθεί ξανά.
Πρέπει να δοκιμάσετε τον καφέ για να επιτύχετε απώλεια βάρους;
Η απώλεια βάρους μπορεί να επηρεαστεί από διάφορους παράγοντες, επομένως μην παρασυρθείτε από τη σχέση βάρους-καφέ που τονίζεται σε αυτή τη νέα μελέτη και μην αυξήσετε την κατανάλωση καφέ σε παράλογα επίπεδα.
Οι περισσότεροι ενήλικες μπορούν να καταναλώνουν με ασφάλεια περίπου 400 mg καφεΐνης την ημέρα. Αυτό ισοδυναμεί με δύο εσπρέσο, τέσσερα φλιτζάνια γαλλικό καφέ ή οκτώ φλιτζάνια τσάι.
Εάν είστε έγκυος ή θηλάζετε, είναι σημαντικό να μιλήσετε με τον γιατρό ή τον διατροφολόγο σας πριν αυξήσετε την πρόσληψη καφεΐνης, καθώς ό,τι καταναλώνετε περνά και στον οργανισμό του αναπτυσσόμενου μωρού σας.
Των Lauren Ball , Καθηγήτριας Δημόσιας Υγείας και Ευημερίας, Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ και Emily Burch
Νομοθέτες από τουλάχιστον πέντε χώρες δήλωσαν ότι το κινεζικό κομμουνιστικό καθεστώς τους πίεσε να μην συμμετάσχουν σε ετήσια σύνοδο κορυφής στην Ταϊβάν που σχετίζεται με την Κίνα.
Οκτώ νομοθέτες από τη Βολιβία, τη Βοσνία, την Κολομβία, τη Βόρεια Μακεδονία και τη Σλοβακία επικοινώνησαν τηλεφωνικά ή μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με διπλωματικούς αξιωματούχους του κινεζικού καθεστώτος πριν από την αναχώρησή τους για την Ταϊβάν για τη σύνοδο κορυφής του Ιουλίου. Οι αξιωματούχοι αυτοί υπέβαλαν επίσης επείγοντα αιτήματα για συναντήσεις που συγκρούονταν με τα ταξιδιωτικά σχέδια των νομοθέτων.
Οι διοργανωτές της Διακοινοβουλευτικής Συμμαχίας για την Κίνα (Inter-Parliamentary Alliance on China-IPAC), δήλωσαν ότι η κίνηση του Πεκίνου ήταν «μια σαφής προσπάθεια εκφοβισμού και αποτροπής τους από το να ταξιδέψουν» στη σύνοδο.
«Οι ενέργειες της ΛΔΚ [Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας] γύρω από τη Σύνοδο Κορυφής της IPAC αποτελούν ένα ακόμη παράδειγμα των θρασύτατων προσπαθειών της να περιορίσει τα δημοκρατικά προνόμια άλλων εθνών και να αναιρέσει τα δικαιώματα της Ταϊβάν να συμμετάσχει σε νόμιμες διπλωματικές επαφές», ανέφερε η συμμαχία σε ανακοίνωσή της στις 28 Ιουλίου.
Η IPAC ανέφερε ότι ορισμένοι νομοθέτες διαπίστωσαν ότι οι ηγέτες των κομμάτων τους επικοινώνησαν με αξιωματούχους του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ) για να ασκήσουν μεγαλύτερη πίεση. Ένας νομοθέτης έλαβε πρόσκληση να επισκεφθεί την Κίνα αντί για την Ταϊβάν.
Η IPAC, που ιδρύθηκε το 2020, είναι μια διεθνής, διακομματική συμμαχία νομοθετών από δημοκρατικές χώρες. Ιδρύθηκε ως απάντηση στην αυξανόμενη απειλή που αποτελεί η Κίνα υπό το ΚΚΚ για το παγκόσμιο εμπόριο, την ασφάλεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ο διευθυντής της IPAC Λουκ ντε Πούλφορντ δήλωσε ότι οι πιέσεις των αξιωματούχων του ΚΚΚ προς τους νομοθέτες ήταν πρωτοφανείς τις τελευταίες ημέρες. Σε προηγούμενες συνεδριάσεις της IPAC σε άλλες τοποθεσίες, Κινέζοι διπλωμάτες συχνά τους προσέγγιζαν μετά την ολοκλήρωση της διάσκεψης. Ωστόσο, στη φετινή διοργάνωση, που φιλοξενήθηκε για πρώτη φορά στην Ταϊβάν, υπήρξε συντονισμένη προσπάθεια από το ΚΚΚ να εμποδίσει τους νομοθέτες να παρευρεθούν.
«Καθώς αυτές οι αλληλεπιδράσεις δεν συνάδουν με τη διεξαγωγή κανονικών διπλωματικών σχέσεων μεταξύ κυρίαρχων εθνών, τα μέλη της IPAC διατηρούν το δικαίωμα να υποβάλουν επίσημες παραστάσεις και καταγγελίες στα αντίστοιχα υπουργεία Εξωτερικών», ανέφερε η συμμαχία στην ανακοίνωσή της.
Τα μέλη της IPAC καταδικάζουν συχνά το κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλα ζητήματα, όπως η υπονόμευση της ελευθερίας του Χονγκ Κονγκ, η έλλειψη διαφάνειας σχετικά με την πανδημία COVID-19 και η στοχοποίηση ομάδων εθνοτικών μειονοτήτων.
Ο κ. Ντε Πούλφορντ κατέφυγε στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X στις 28 Ιουλίου για να απαντήσει στην παρέμβαση του ΚΚΚ. Έβαλε επισήμανση στο υπουργείο Εξωτερικών του κινεζικού καθεστώτος, γράφοντας: «Δεν μπορείτε να αποφασίζετε για τα ταξιδιωτικά σχέδια των ξένων πολιτικών. Παρακαλώ αφήστε μας ήσυχους. Ευχαριστούμε».
Ο Κέβιν Βουόνγκ, νομοθέτης από τον Καναδά, ανέφερε σε μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στις 28 Ιουλίου ότι το ΚΚΚ «συνηθίζει να πετυχαίνει το δρόμο του μέσω εξαναγκασμού και άλλων πράξεων παρέμβασης. Αλλά οι δημοκρατίες αφυπνίζονται για την απειλή».
«Το ΚΚΚ πιστεύει ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει πίεση και εξαναγκασμό για να εμποδίσει τους δημοκρατικά εκλεγμένους νομοθέτες να συγκεντρωθούν», έγραψε η Μίριαμ Μ. Λέξμαν, μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σε ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στις 28 Ιουλίου: «Δεν θα πτοηθούμε, ούτε θα κλονιστεί η δέσμευσή μας να συνεργαστούμε με τους εταίρους μας για την υπεράσπιση της ελευθερίας & της δημοκρατίας».
Σύμφωνα με την IPAC, το συνέδριο φιλοξενείται στις 30 Ιουλίου, ενώ στην εκδήλωση συμμετέχουν σχεδόν 50 νομοθέτες από περισσότερες από 20 χώρες, μεταξύ των οποίων ο Καναδάς, η Ιαπωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Η IPAC ανακοίνωσε ότι ως απάντηση στον εκφοβισμό του ΚΚΚ, καλωσορίζει έξι ακόμη χώρες στη συμμαχία: Κολομβία, Ιράκ, Μαλάουι, Νήσοι Σολομώντος, Γκάμπια και Ουρουγουάη.
Το κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας έχει εδώ και καιρό στοχοποιήσει την IPAC, επιβάλλοντας κυρώσεις σε ορισμένα μέλη σε αντίποινα για τις κυρώσεις που επέβαλαν σε αξιωματούχους του ΚΚΚ που εμπλέκονται στην καταστολή των Ουιγούρων.
Τον Μάρτιο, το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ (Department of Justice-DOJ) απήγγειλε κατηγορίες σε επτά Κινέζους χάκερς επειδή φέρονται να εμπλέκονται στην υποστηριζόμενη από το κινεζικό κράτος ομάδα χάκερς APT31. Το υπουργείο Δικαιοσύνης τους κατηγόρησε ότι πέρασαν περίπου 14 χρόνια στοχοποιώντας Αμερικανούς και ξένους επικριτές, επιχειρήσεις και νομοθέτες για να προωθήσουν τους στόχους οικονομικής κατασκοπείας και εξωτερικής πληροφόρησης του Πεκίνου.
Αυτοί οι χάκερ φέρονται να έχουν στοχεύσει λογαριασμούς ηλεκτρονικού ταχυδρομείου βουλευτών της IPAC, συμπεριλαμβανομένων όλων των μελών της IPAC στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και 43 κοινοβουλευτικούς λογαριασμούς του Ηνωμένου Βασιλείου, οι περισσότεροι από τους οποίους ανήκαν σε μέλη της IPAC ή σε άτομα που είχαν εκφράσει την άποψή τους κατά του ΚΚΚ.
Ο Γενικός Εισαγγελέας Μέρικ Μπ. Γκάρλαντ δήλωσε τότε: «Η υπόθεση αυτή χρησιμεύει ως υπενθύμιση των άκρων στα οποία είναι πρόθυμη να φτάσει η κινεζική κυβέρνηση για να στοχοποιήσει και να εκφοβίσει τους επικριτές της, συμπεριλαμβανομένης της δρομολόγησης κακόβουλων επιχειρήσεων στον κυβερνοχώρο με στόχο την απειλή της εθνικής ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων μας».
Του Aaron Pan. Το Associated Press συνέβαλε σε αυτό το άρθρο.
Πολλά άτομα βάφουν τα μαλλιά τους για αισθητικούς λόγους, με κάποιους να επιλέγουν φυσικές βαφές μαλλιών για να μειώσουν τον κίνδυνο αλλεργιών. Ωστόσο, είναι όντως ασφαλείς οι φυσικές βαφές; Οι χημικές βαφές πράγματι αυξάνουν τις πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου;
Η Δρ Γισάν Τσάι, διευθύντρια στο Τμήμα Δερματολογίας της κλινικής Γιες στην Ταϊβάν και δερματολόγος, βάφει τα μαλλιά της. Ωστόσο, δίνει έμφαση στο πρόγραμμα «Health 1+1» όπου κάποιος μπορεί να ελαχιστοποιήσει τους κινδύνους για την υγεία εφαρμόζοντας τις σωστές μεθόδους βαφής μαλλιών.
Είναι οι φυσικές βαφές πάντοτε ασφαλείς;
Κάποιοι επιλέγουν τις φυσικές βαφές μαλλιών για να ελαχιστοποιήσουν τους κίνδυνους αλλεργιών. Ωστόσο, η Δρ Τσάι επισημαίνει ότι οι φυσικές επιλογές δεν είναι πάντοτε ασφαλείς. Πρόσφατα, περιέθαλψε μια γυναίκα 50 ετών η οποία αποφάσισε να βάψει τα μαλλιά της γιατί είχαν αρχίσει να γκριζάρουν. Πιστεύοντας πως οι φυσικές επιλογές είναι πιο ασφαλείς, προτίμησε βαφή μαλλιών με χένα. Λίγο καιρό μετά, ωστόσο, εμφάνισε αλλεργική αντίδραση στο τριχωτό της κεφαλής, παρουσιάζοντας κοκκίνισμα, οίδημα, κνησμό, ακόμη και εκδορές.
Η Δρ Τσάι τόνισε πως η χένα χρησιμοποιείται ευρύτατα στην Ινδία για τα προσωρινά τατουάζ, όπως επίσης και για το βάψιμο των μαλλιών, ωστόσο, ενδέχεται να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση σε ορισμένα άτομα. Ομοίως, άλλες φυσικές βαφές όπως το φύκι konbu, τα φύλλα του καφέ και το polygonum multiflorum ενέχουν και αυτά κινδύνους.
Είναι πιο βλαβερές οι σκούρες βαφές;
Κυκλοφορεί μια εσφαλμένη αντίληψη στο διαδίκτυο ότι οι πιο σκούρες βαφές μαλλιών είναι πιο βλαβερές. Η Δρ Τσάι διαφωνεί με αυτή την άποψη, εξηγώντας πως οι βαφές μαλλιών διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες: προσωρινές, ημιμόνιμες και μόνιμες.
Οι προσωρινές βαφές, όπως τα στιλιστικά σπρέι, παραμένουν στην επιφάνεια των μαλλιών και ξεπλένονται εύκολα, προκαλώντας ελάχιστη ζημιά.
Οι ημιμόνιμες βαφές συνήθως κρατούν για περίπου ένα μήνα και σταδιακά ξεθωριάζουν μετά από πέντε-έξι λουσίματα, αλλά οι χρωστικές τους παραμένουν στον φλοιό της τρίχας.
Για χρώματα όπως το μωβ ή το πορτοκαλί, η διαδικασία βαφής μπορεί να είναι αρκετά βλαβερή. Η Δρ Τσάι εξηγεί πως τα άτομα με σκούρα μαλλιά που επιθυμούν ένα πιο ανοιχτό χρώμα πρέπει πρώτα να χρησιμοποιήσουν υπεροξείδιο του υδρογόνου (πιο κοινά γνωστό ως οξυζενέ), για να αφαιρέσουν τη μελανίνη. Εάν το νέο χρώμα είναι παρόμοιο με το αρχικό, η διαδικασία ανοίγματος του χρώματος δεν είναι τόσο εκτενής.
Παρόλα αυτά, όσοι έχουν μαύρα μαλλιά και σκοπεύουν να τα κάνουν ξανθά ή απλώς πιο ανοιχτόχρωμα, θα χρειαστούν αναγκαστικά λεύκανση με οξυζενέ. Η διαδικασία αυτή μπορεί να προκαλέσει ζημιά στο τριχωτό της κεφαλής και στην ποιότητα της τρίχας, οδηγώντας σε συσσώρευση χημικής βλάβης. Επιπλέον, τυχαία επαφή με το λευκαντικό μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα στο τριχωτό της κεφαλής και πιθανή απώλεια μαλλιών. Η συχνή εναλλαγή χρώματος στα μαλλιά ή το άνοιγμα του χρώματος μπορεί να υποβαθμίσει σημαντικά την ποιότητα της τρίχας.
Η Δρ Τσάι είχε ένα 18χρονο άντρα ασθενή, ο οποίος ήταν εκπαιδευόμενος σε μια εταιρεία ψυχαγωγίας. Λόγω της φύσης της δουλειάς του, έπρεπε να λευκαίνει τα μαύρα μαλλιά του και να τα βάφει με ένα ανοιχτό μοβ χρώμα. Κατά τη διαδικασία της λεύκανσης, η βοηθός ίσως δεν υπολόγισε σωστά τον χρόνο ή την κατάσταση των μαλλιών του, με αποτέλεσμα ένα χημικό έγκαυμα που του προκάλεσε ένα καραφλό σημείο. Ευτυχώς, η ιατρός διέγνωσε πως η ζημιά δεν ήταν μόνιμη.
Αυξάνουν οι βαφές μαλλιών τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου;
Έρευνες έχουν δείξει ότι η χρήση μόνιμων βαφών μαλλιών μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου των ωοθηκών, του μαστού και του δέρματος στις γυναίκες.
Μελέτη του 2020 της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, που δημοσιεύθηκε στο BMJ, ανέλυσε τα δεδομένα έρευνας από 110.000 γυναίκες νοσηλεύτριες. Έδειξε πως, ενώ ο γενικός κίνδυνος ανάπτυξης των περισσότερων καρκίνων δεν αυξήθηκε μεταξύ αυτών που χρησιμοποίησαν μόνιμες βαφές μαλλιών, ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου του μαστού, καρκίνου των ωοθηκών και βασικοκυτταρικού καρκινώματος (ένα είδος καρκίνου του δέρματος) ήταν υψηλότερος.
Επτά προληπτικά μέτρα για ασφαλή βαφή των μαλλιών
Η Δρ Τσάι πιστεύει πως το να βάφετε τα μαλλιά σας σποραδικά δεν προκαλεί καρκίνο. Το κλειδί είναι η κατανόηση των βασικών μέτρων πρόληψης όταν χρησιμοποιείτε τις βαφές μαλλιών:
Κάντε ένα τεστ για αλλεργίες προτού ξεκινήσετε τη βαφή. Εφαρμόστε μια μικρή ποσότητα βαφής στο πίσω μέρος του αφτιού σας ή στο εσωτερικό του καρπού. Μετά από 30 λεπτά, ελέγξτε για κοκκινίλες, φαγούρα ή φουσκάλες. Ελέγξτε ξανά ύστερα από 2 μέρες. Αν παρουσιαστεί οποιαδήποτε αλλεργική αντίδραση, μη χρησιμοποιήσετε το προϊόν.
Αποφύγετε προϊόντα σε ξένες γλώσσες, διότι ίσως να μην ακολουθούν τις απαραίτητες κρατικές προδιαγραφές.
Ακολουθήστε τις οδηγίες του προϊόντος όταν βάφετε τα μαλλιά σας, ειδικά τον προτεινόμενο χρόνο εφαρμογής. Η Δρ Τσάι ανέφερε έναν ασθενή που άφησε την βαφή στα μαλλιά του για δύο ώρες αντί των προτεινόμενων 15 λεπτών, με αποτέλεσμα κοκκινίλα και οίδημα στο τριχωτό της κεφαλής.
Εάν νιώσετε οποιαδήποτε δυσφορία κατά την διάρκεια της βαφής, όπως τσιμπήματα που διαρκούν για πάνω από πέντε λεπτά ή που αυξάνονται σε ένταση, ενημερώστε αμέσως τον κομμωτή σας ή σταματήστε τη διαδικασία.
Μπορείτε να βάλετε βαζελίνη γύρω από το τριχωτό της κεφαλής για να προστατέψετε το ευαίσθητο δέρμα ή να χρησιμοποιήσετε προστατευτικό για να μην ακουμπήσει η βαφή το δέρμα.
Περιορίστε το βάψιμο των μαλλιών σε λιγότερο από τέσσερεις φορές το χρόνο. Για να ελαχιστοποιήσετε τη χρήση της βαφής, να βάφετε τα μαλλιά σας κάθε τρεις μήνες, χρησιμοποιώντας μεθόδους διόρθωσης αντί να βάφετε ολόκληρο το κεφάλι κάθε φορά.
Να πίνετε πολύ νερό αφού βάψετε τα μαλλιά σας, τουλάχιστον μισό λίτρο, για να απομακρυνθεί όση βαφή μπορεί να απορρόφησε το σώμα σας.
Πότε δεν βάφουμε τα μαλλιά μας
Αποφεύγουμε να βάφουμε τα μαλλιά μας όταν έχουμε:
Ανοιχτές πληγές ή γδαρσίματα
Έκζεμα, κοκκινίλες, θυλακίτιδα ή εκδορές.
Έντονη πιτυρίδα ή σημαντική κοκκινίλα και φαγούρα.
Η Δρ Τσάι προτείνει να περιμένετε μέχρις ότου αποκατασταθεί η υγεία του τριχωτού της κεφαλής, προκειμένου να βάψετε τα μαλλιά σας. Δήλωσε, επίσης, πως τα άτομα κάτω των 18 ετών, των οποίων τα σώματα ακόμη αναπτύσσονται, θα πρέπει να αποφεύγουν να βάφουν τα μαλλιά τους.
Στα άτομα άνω των 50, ο κίνδυνος κατάγματος λόγω οστεοπόρωσης αυξάνεται σημαντικά, οδηγώντας σε υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι τα ποσοστά επιβίωσης των ηλικιωμένων ατόμων ύστερα από κάταγμα ισχίου είναι χαμηλότερα και από αυτά του καρκίνου του παχέος εντέρου, της δεύτερης κυριότερης αιτίας θανάτου από καρκίνο στις ΗΠΑ.
Το κάταγμα ισχίου, συχνά αποκαλούμενο και «ο σιωπηρός δολοφόνος των ηλικιωμένων», συμβαίνει όταν το μηριαίο οστό σπάει κοντά στην άρθρωση του ισχίου. Πρόσφατη έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Bone and Mineral Research Plus τον Μάιο, ανακάλυψε πως το ποσοστό επιβίωσης των ηλικιωμένων μειώνεται δραστικά ύστερα από κάταγμα, με τα κατάγματα ισχίου να έχουν τη χειρότερη πρόγνωση.
Χαμηλά ποσοστά επιβίωσης μετά από κάταγμα ισχίου
Η μελέτη εξέτασε 98.474 ασθενείς ηλικίας 65 ετών και άνω, οι οποίοι υπέστησαν κάταγμα σε διάφορα σημεία, μεταξύ του 2011 και του 2015. Σε αντιστοιχία 1:1 με αυτούς τους ασθενείς, εξετάστηκαν άτομα που δεν είχαν υποστεί κάταγμα, με βάση το φύλο, την ηλικία, το αν διαμένουν στην πόλη ή την εξοχή και τις όποιες ασθένειες συνδέονται με κίνδυνο κατάγματος. Ύστερα από παρακολούθηση έως και έξι ετών, οι ερευνητές εκτίμησαν το γενικό ποσοστό επιβίωσης των ασθενών με κάταγμα και το συνέκριναν με το σχετικό ποσοστό επιβίωσης των ατόμων χωρίς κάταγμα.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι αυτοί που είχαν υποστεί κάταγμα ισχίου είχαν το χαμηλότερο ποσοστό επιβίωσης, ακολουθούμενο από αυτούς με κάταγμα σπονδύλου. Το γενικό ποσοστό επιβίωσης ενός έτους για ασθενείς με κάταγμα ισχίου ήταν 67,7% για τους άντρες και 78,5% για τις γυναίκες. Για τους ασθενείς με κάταγμα σπονδύλου, το γενικό ποσοστό επιβίωσης ενός έτους ήταν 75,5% για τους άντρες και 84,9% για τις γυναίκες. Αντιθέτως, το γενικό ποσοστό επιβίωσης ενός έτους για τους συμμετέχοντες χωρίς κάταγμα παρέμεινε πάνω από 90% και για τα δύο φύλα.
Ανάμεσα στους ασθενείς με κάταγμα ισχίου, λιγότερο από το ένα τρίτο (32,3%) των αντρών και λιγότερο από το μισό (44,7%) των γυναικών επιβίωσαν για πάνω από πέντε χρόνια. Για τους ασθενείς με κάταγμα σπονδύλου, το γενικό ποσοστό επιβίωσης πέντε ετών ήταν 37,6% για τους άντρες και 54,1% για τις γυναίκες.
Να σημειωθεί ότι οι ασθενείς ηλικίας 85 ετών και άνω είχαν τη χειρότερη πρόγνωση. Συγκεκριμένα, οι άντρες με κάταγμα ισχίου είχαν το χαμηλότερο γενικό ποσοστό επιβίωσης πέντε ετών, με μόλις 17,9%, ενώ οι άντρες με κάταγμα σπονδύλου είχαν ποσοστό επιβίωσης 19,7%. Οι γυναίκες είχαν ελάχιστα μεγαλύτερο γενικό ποσοστό επιβίωσης πέντε ετών, με 30% για κάταγμα ισχίου και 35,7% για κάταγμα σπονδύλου.
Επιπροσθέτως, η μελέτη βρήκε πως σε σχέση με τα άτομα χωρίς κάταγμα, το γενικό ποσοστό επιβίωσης πέντε ετών ύστερα από κάταγμα ισχίου ήταν το χαμηλότερο, στο 49,9% για τους άντρες και 65% για τις γυναίκες. Για τα κατάγματα σπονδύλου, το γενικό ποσοστό επιβίωσης πέντε ετών ήταν ελαφρώς μεγαλύτερο, στο 53,9% για τους άντρες και 72,7% για τις γυναίκες.
Η μελέτη επίσης έδειξε πως, ενώ το ποσοστό επιβίωσης ύστερα από κάταγμα ήταν γενικά υψηλότερο στις γυναίκες από ό,τι στους άντρες, οι γυναίκες διατρέχουν σημαντικά μεγαλύτερο κίνδυνο κατάγματος και είναι πιο πιθανό να πάθουν μεταγενέστερα κατάγματα. Αυτά τα μεταγενέστερα κατάγματα ευθύνονται για έως και τα δύο τρίτα των συνολικών θανάτων των γυναικών με κάταγμα.
Ο Ζακ Μπράουν, επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας και καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Λαβάλ στον Καναδά, είπε σε δήλωση Τύπου ότι «τα ποσοστά επιβίωσης μειώθηκαν δραματικά εντός ενός μηνός ύστερα από οποιοδήποτε είδος κατάγματος, με το ποσοστό επιβίωσης πέντε ετών να είναι ίδιο ή χειρότερο από αυτό κάποιων κοινών καρκίνων».
Στη μελέτη, οι ερευνητές σημείωσαν ότι, στις περιοχές όπου διέμεναν οι συμμετέχοντες, το γενικό ποσοστό επιβίωσης πέντε ετών για τους ασθενείς με καρκίνο που διεγνώσθησαν μεταξύ του 2012 και του 2016 ήταν 94% για τους άντρες με καρκίνο του προστάτη και 89% για γυναίκες με καρκίνο του μαστού.
Όσον αφορά τα πιο συνηθισμένα είδη καρκίνου στις ΗΠΑ, το γενικό ποσοστό επιβίωσης πέντε ετών για το μελάνωμα (καρκίνο του δέρματος) είναι περίπου στο 94%, ενώ το γενικό ποσοστό επιβίωσης πέντε ετών για τον καρκίνο του παχέος εντέρου, του δεύτερου κυριότερου καρκίνου που ευθύνεται για τους θανάτους στις ΗΠΑ, είναι γύρω στο 65%.
Συγκριτικά, το γενικό ποσοστό επιβίωσης πέντε ετών για κάταγμα ισχίου σε άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω είναι χαμηλότερο από αυτό των καρκίνων που προαναφέρθηκαν.
Παράγοντες που συμβάλουν σε χαμηλά ποσοστά επιβίωσης σε ασθενείς με κάταγμα
Η έρευνα αποκάλυψε ότι, το έτος πριν το κάταγμά τους, το 32% με 45% των γυναικών ασθενών και το 7% με 14% των αντρών ασθενών είχαν λάβει θεραπεία για οστεοπόρωση, με υψηλότερα ποσοστά θεραπείας για αυτούς με κάταγμα σπονδύλου. Επιπλέον, οι ασθενείς με κάταγμα σπονδύλου ήταν πιο πιθανό να έχουν ιστορικό θεραπείας με οπιοειδή, τα οποία συνταγογραφούνται για τον πόνο που σχετίζεται με την οστεοπόρωση, σε σχέση με αυτούς που είχαν κάταγμα σε άλλα σημεία.
Εκτός από παλαιότερη θεραπεία για την οστεοπόρωση, οι ερευνητές μίλησαν επίσης και για άλλους λόγους που ευθύνονται για τα χαμηλά ποσοστά επιβίωσης των ατόμων ηλικίας 65 ετών και άνω. Για παράδειγμα, τα μεταγενέστερα κατάγματα είναι ένας από τους πιθανούς βραχυπρόθεσμους παράγοντες για το μειωμένο ποσοστό επιβίωσης ενός έτους, καθώς το αρχικό κάταγμα αυξάνει τον κίνδυνο περαιτέρω καταγμάτων. Περιεγχειρητικές επιπλοκές σε ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση επίσης φαίνεται να αυξάνουν την θνησιμότητα τους πρώτους μήνες έπειτα από κάταγμα. Επιπλέον, η συνολική αδυναμία των ηλικιωμένων συνδέεται με μεγαλύτερα ποσοστά θνησιμότητας – αυτή η αδυναμία είναι πιθανό να αυξηθεί ύστερα από ένα κάταγμα, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι η μελέτη εστίασε σε προγνώσεις για τους ασθενείς με κάταγμα και στις αντίστοιχες επεμβάσεις για τη βελτίωση του αποτελέσματος, αυξάνοντας έτσι τα ποσοστά επιβίωσης στους ηλικιωμένους με κάταγμα. Ο Δρ Μπράουν τόνισε σε δήλωση Τύπου πως «αυτές οι παρατηρήσεις υπογραμμίζουν την επείγουσα ανάγκη για αλλαγή της στάσης μας προς αυτούς τους ασθενείς και για παροχή δευτερεύουσας προληπτικής παρέμβασης πριν το εξιτήριο από το νοσοκομείο, όπως συνιστάται από την Αμερικανική Εταιρεία Έρευνας Οστών και Μετάλλων (American Society for Bone and Mineral Research)».
Αυξημένα ποσοστά κατάγματος ισχίου ανάλογα με την ηλικία
Σύμφωνα με το Johns Hopkins Medicine, τα κατάγματα ισχίου είναι συνηθισμένα στις ΗΠΑ, με 350.000 αναφερόμενες περιπτώσεις ετησίως.
Σε πιο νεαρά άτομα, τα κατάγματα ισχίου συνήθως προκαλούνται από σοβαρό τραυματισμό, όπως ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα. Καθώς το άτομο μεγαλώνει, τα οστά του γίνονται πιο εύθραυστα. Μετά την ηλικία των 50 ετών, η περίπτωση κατάγματος ισχίου διπλασιάζεται κάθε δέκα χρόνια. Επομένως, τα περισσότερα κατάγματα ισχίου συμβαίνουν σε αυτούς πάνω από 60 ετών, με την πτώση να είναι η πιο συνηθισμένη αιτία μεταξύ των ηλικιωμένων.
Πέντε προληπτικά βήματα για την μείωση του κινδύνου κατάγματος ισχίου
Το κάταγμα ισχίου στους ηλικιωμένους μπορεί να προκαλέσει διάφορες επιπλοκές, αυξάνοντας την πιθανότητα θανάτου και κάνοντας την ανάρρωση πιο δύσκολη, έχοντας προκαλέσει πιθανώς απώλεια της ανεξαρτησίας, υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και κατάθλιψη.
Η Δρ Ντέμπορα Σέλμεϊερ, διευθύνουσα ιατρός στο Κέντρο Μεταβολισμού Οστών Johns Hopkins (Johns Hopkins Metabolic Bone Center), δήλωσε στην επίσημη ιστοσελίδα του Κέντρου ότι «οι πιο ηλικιωμένοι μπορεί να έχουν απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές κατά τη διάρκεια ή μετά την εγχείρηση για την αντιμετώπιση ενός κατάγματος ισχίου, όπως θρόμβους στο αίμα, μόλυνση και καρδιακή αρρυθμία». Έδωσε έμφαση στη σημασία λήψης όλων των πιθανών μέτρων πρόληψης ενός κατάγματος, και δη του κατάγματος του ισχίου. Τα παρακάτω βήματα αποτελούν σημαντικούς τρόπους μείωσης της πιθανότητας κατάγματος ισχίου:
Ελέγξτε την οστική μάζα και διατηρείστε την δύναμη των οστών: Συνιστάται σε όλες τις γυναίκες 65 ετών και άνω, όπως επίσης και στις νεαρές γυναίκες με υψηλό κίνδυνο κατάγματος, να υποβληθούν σε μέτρηση οστικής μάζας. Η Δρ Σέλμεϊερ σημείωσε πως ο έλεγχος για οστεοπόρωση επιτρέπει στον ιατρό σας να αναπτύξει ένα σχέδιο αντιμετώπισης για να διατηρήσει τα οστά σας δυνατά και να αποτρέψει τα κατάγματα. Οι άντρες ηλικίας άνω των 70 ετών ή αυτοί που χρησιμοποιούν κορτικοστεροειδή φάρμακα, όπως πρεδνιζόνη, για εκτεταμένη χρονική περίοδο, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να πάσχουν από λέπτυνση των οστών και θα πρέπει να μιλήσουν με τον ιατρό τους σχετικά με τον έλεγχο οστεοπόρωσης.
Διατηρήστε τους μυς σας δυνατούς: Οι ασκήσεις που χτίζουν τη δύναμη, την αντοχή και την ισορροπία των μυών συμβάλλουν στη μείωση του κινδύνου των καταγμάτων που προκαλούνται από το γλίστρημα, το παραπάτημα ή την πτώση. Μια μελέτη βρήκε πως η συχνή άσκηση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο πτώσης στους ηλικιωμένους κατά 14,3%.
Εξασφαλίστε επαρκή διατροφή για την υγεία των οστών: Οι γυναίκες κάτω των 50 ετών και οι άντρες κάτω των 70 ετών θα πρέπει να στοχεύουν στα 1.000 mg ασβεστίου ημερησίως, ενώ οι γυναίκες άνω των 50 ετών και οι άντρες άνω των 70 ετών θα πρέπει να στοχεύουν στα 1.200 mg ημερησίως. Η Δρ Σέλμεϊερ υπέδειξε πως η βιταμίνη D είναι απαραίτητη για την απορρόφηση του ασβεστίου. Συνιστάται η λήψη 600 IU βιταμίνης D ημερησίως πριν την ηλικία των 70 ετών και 800 IU ημερησίως μετά την ηλικία των 70 ετών. Αυτός ο συνδυασμός μπορεί να μειώσει σημαντικά την πιθανότητα κατάγματος. Επιπροσθέτως, είναι σημαντική η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών πλούσιων σε κάλιο, όπως οι μπανάνες και το σπανάκι. Προηγούμενη μελέτη της Δρος Σέλμεϊερ και των συνεργατών της βρήκε ότι το κάλιο έχει θετική επίδραση στον μεταβολισμό του ασβεστίου. Οι πρωτεΐνες επίσης βοηθούν στη διατήρηση της μυϊκής μάζας και υποστηρίζεουν την ανάπτυξη των οστών.
Ελέγξτε τα φάρμακα και την όρασή σας: Αν έχετε ζαλάδες, ίλιγγο, αδυναμία ή απώλεια ισορροπίας ενώ περπατάτε, συμβουλευτείτε τον ιατρό σας για να αναθεωρήσει τα φάρμακά σας, καθώς κάποια από αυτά μπορεί να έχουν παρενέργειες που αυξάνουν τον κίνδυνο πτώσης. Επιπλέον, σιγουρευτείτε πως ελέγχετε τακτικά τα μάτια σας και αναβαθμίστε τη συνταγή των γυαλιών σας εάν κριθεί απαραίτητο, καθώς η καθαρή όραση μπορεί να αποτρέψει τις πτώσεις.
Βελτιώστε την ασφάλεια του σπιτιού: Καθώς οι περισσότερες πτώσεις συμβαίνουν στο σπίτι, κάποιες απλές αλλαγές μπορούν να μειώσουν σημαντικά τον κίνδυνο. Για παράδειγμα, διατηρείτε το πάτωμα και τα σκαλιά τακτικά και σκεφτείτε μήπως τοποθετήσετε κιγκλιδώματα στις σκάλες. Χρησιμοποιείτε αντιολισθητικά πατάκια στην μπανιέρα και το δάπεδο του μπάνιου, και τοποθετήστε μπάρες στο μπάνιο και το ντους. Αφαιρέστε τα χαλιά και βελτιώστε τον φωτισμό. Επιπλέον, το να περπατάτε ξυπόλυτοι ή με κάλτσες αυξάνει τον κίνδυνο πτώσης, οπότε και για το σπίτι συνιστάται η χρήση παπουτσιών που εφαρμόζουν καλά.
Ένας τρόπος για να επιμηκύνουμε την ζωή των ανθρώπων που έλαβαν μεταμόσχευση οργάνου θα μπορούσε να είναι η διευθέτηση των κακών εντερικών μικροβιακών εντυπώσεων που η νέα έρευνα δείχνει ότι συνδέεται με την μακροπρόθεσμη επιβίωσή τους.
Μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 9 Ιουλίου στο περιοδικό BMJ, σημείωσε συγκεκριμένα μοτίβα στο εντερικό μικροβίωμα ανάμεσα σε αυτούς που πέθαναν ύστερα από μεταμόσχευση νεφρού, ήπατος, καρδιάς και πνευμόνων. Τα μικροβιακά αποτυπώματα συμπεριλάμβαναν την ποικιλία των μικροβίων, τον πλούτο των γονιδίων ανθεκτικών στα αντιβιοτικά, πώς τα αποτυπώματα συγκρίθηκαν με τους ελέγχους, καθώς και τους παράγοντες λοιμογόνου δράσης, οι οποίοι είναι μόρια σχετιζόμενα με τα βακτήρια τα οποία μπορούν να μολύνουν κύτταρα και να προκαλέσουν ασθένειες.
Αυτοί με «ανθυγιεινό» μοτίβο εντερικού μικροβιακού αποτυπώματος βίωσαν μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου από κάθε αιτία, παρόλο που τα περισσότερα μοτίβα συνδέθηκαν με καρκίνο και λοίμωξη.
«Τα αποτελέσματά μας υποστηρίζουν τα αναδυόμενα αποδεικτικά στοιχεία πως η εντερική δυσβίωση συνδέεται με μακροπρόθεσμη επιβίωση, υποδεικνύοντας πως οι θεραπείες που στοχεύουν το εντερικό μικροβίωμα ίσως βελτιώσουν την έκβαση του ασθενή, ωστόσο η αιτιολογική σύνδεση θα πρέπει να αναγνωριστεί πρώτα», συμπέρανε η μελέτη.
Οι συγγραφείς σημείωσαν πως τα ευρήματα έχουν επίσης επιπτώσεις πέρα από την κοινότητα των μεταμοσχεύσεων οργάνων. Μελέτες έχουν δείξει πως οι μικροβιακές ανισορροπίες, που ονομάζονται δυσβιώσεις, σχετίζονται με ασθένειες όπως η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου, ο διαβήτης, ο αυτισμός και πολλές άλλες. Αυτή είναι μια μελέτη ανάμεσα σε λίγες που σύγκριναν τα δεδομένα του εντερικού μικροβιώματος με την μακροπρόθεσμη επιβίωση.
Μελέτη του 2022 στο περιοδικό Science Translational Medicine σημείωσε πως αυτοί με τελικό στάδιο ηπατική ή νεφρικής νόσου πριν και μετά την μεταμόσχευση είχαν παρόμοια ευρήματα σχετικά με το μικροβίωμα. Σημείωσε επίσης πως τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα μετά την μεταμόσχευση συνδέθηκαν με δυσβίωση.
Επειδή η δυσβίωση είναι υψηλότερη σε αυτούς που δέχτηκαν μόσχευμα, είναι πιο εύκολο να εντοπίσουμε με ακρίβεια τα μοτίβα που σχετίζονται με το μικροβίωμα και τον θάνατο, σύμφωνα με δελτίο τύπου του BMJ σχετικά με την μελέτη.
Ερευνητές εξέτασαν τα προφίλ μικροβιώματος από 1.337 δέκτες μοσχευμάτων (766 νεφρούς 334 ήπατος, 170 πνεύμονα και 67 καρδιάς) και τα σύγκριναν με 8.208 προφίλ εντερικού μικροβιώματος από άτομα στην ίδια γεωγραφική περιοχή της βόρειας Ολλανδίας.
Σχεδόν το 60% των δεκτών μεταμόσχευσης ήταν άντρες, με μέσο όρο ηλικίας τα 57 έτη και μέσο όρο χρόνου μετά την μεταμόσχευση τα 7,5 χρόνια.
Η μελέτη ακολούθησε τους ασθενείς για 6,5 χρόνια, κατά την διάρκεια των οποίων 162 παραλήπτες πέθαναν. Οι κύριες αιτίες θανάτου ήταν η μόλυνση, η καρδιαγγειακή νόσος και ο καρκίνος. Βασικό εύρημα έδειξε όσο πιο πολύ το μοτίβο των εντερικών τους μικροβιωμάτων παρέκλινε από αυτό της ομάδας ελέγχου, τόσο πιο επιρρεπείς ήταν στο θάνατο άσχετα από το ποιο όργανο ήταν που μεταμοσχεύθηκε.
Οι ερευνητές αναγνώρισαν 23 είδη βακτηρίων που είχαν κάποια συσχέτιση με τον κίνδυνο θανάτου.
Σύμφωνα με το δελτίο τύπου:
«Αφθονία των τεσσάρων ειδών κλωστριδίου είχαν σχέση με θάνατο από κάθε αιτία και συγκεκριμένα της λοίμωξης», όπως επίσης και του βακτηρίου Hungatella [sic] hathewayi και του Veillonella parvula.
Υψηλοί αριθμοί του βακτηρίου Ruminococcus gnavus, όπως επίσης και μικροί αριθμοί του βακτηρίου Germigger [sic] formicilis, του Firmicutes bacterium CAG 83, του Eubacterium hallii και του Faecalibacterium prausnitzi [sic] συνδέθηκαν με θάνατο από οποιαδήποτε αιτία και με καρκίνο.
Τα τελευταία τέσσερα είδη παράγουν βουτυρικό οξύ, ένα λιπαρό οξύ βραχείας αλυσίδας που παίζει ρόλο στην καταπολέμηση της φλεγμονής και στην διατήρηση της ακεραιότητας του τοιχώματος του εντέρου.
Οι παλαιστινιακές παρατάξεις, συμπεριλαμβανομένης της Φατάχ και της τρομοκρατικής οργάνωσης Χαμάς, συμφώνησαν να σχηματίσουν κυβέρνηση μετά από συνομιλίες που φιλοξένησε το Πεκίνο. Οι αναλυτές πιστεύουν ότι το κινεζικό καθεστώς δημιουργεί στενότερους δεσμούς με τρομοκρατικές ομάδες στη Μέση Ανατολή για να επεκτείνει την αντι-αμερικανική συμμαχία του.
Στις 23 Ιουλίου, μετά από δύο ημέρες συμφιλίωσης, 14 παλαιστινιακές παρατάξεις συνυπέγραψαν στο Πεκίνο μια δήλωση για τον «τερματισμό της διαίρεσης και την ενίσχυση της παλαιστινιακής ενότητας» και τη δημιουργία μιας «προσωρινής κυβέρνησης εθνικής συμφιλίωσης» στην ανοικοδόμηση της μεταπολεμικής Γάζας.
Ο Γου Ζου Ζουολάι, αρθρογράφος για θέματα Κίνας και πολιτικός σχολιαστής με έδρα τις Ηνωμένες Πολιτείες, πιστεύει ότι το Πεκίνο συμβάλλει τώρα στην ενοποίηση τρομοκρατικών οργανώσεων, μια κίνηση με σημαντικές επιπτώσεις. «Ακριβώς όπως αναγνωρίζει τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν ως νόμιμη κυβέρνηση, επεκτείνει την οπισθοφυλακή [της] στη Μέση Ανατολή με τον ίδιο τρόπο», είπε.
«Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) προωθεί ένα ενιαίο μέτωπο με τις τρομοκρατικές δυνάμεις στη Μέση Ανατολή, σε ένα μακροπρόθεσμο και σκοτεινό σχέδιο για να έρθει αντιμέτωπο με τις ΗΠΑ και τον δυτικό κόσμο», πρόσθεσε.
Τον Απρίλιο, το ΚΚΚ φιλοξένησε τον πρώτο γύρο συνομιλιών μεταξύ των αντιπάλων, ο οποίος όμως δεν έφερε ουσιαστικά αποτελέσματα. Στη συνέχεια, ο δεύτερος γύρος συνομιλιών, που είχε προγραμματιστεί για τον Ιούνιο, αναβλήθηκε.
Από τότε που η Χαμάς κατέλαβε τη Λωρίδα της Γάζας το 2007 και εκδίωξε τη Φατάχ, οι Παλαιστίνιοι έχουν εγκλωβιστεί σε έναν παρατεταμένο πόλεμο.
Την ίδια ημέρα της ανακοίνωσης της συμφωνίας, ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών Γισραέλ Κατζ ανάρτησε στο Χ ότι «η Χαμάς και η Φατάχ υπέγραψαν συμφωνία στην Κίνα για τον κοινό έλεγχο της Γάζας μετά τον πόλεμο. Αντί να απορρίψει την τρομοκρατία, ο [ηγέτης της Φατάχ] Μαχμούντ Αμπάς αγκαλιάζει τους δολοφόνους και βιαστές της Χαμάς, αποκαλύπτοντας το πραγματικό του πρόσωπο».
«Στην πραγματικότητα, αυτό δεν θα συμβεί γιατί η κυριαρχία της Χαμάς θα συντριβεί και ο Αμπάς θα παρακολουθεί τη Γάζα από μακριά. Η ασφάλεια του Ισραήλ θα παραμείνει αποκλειστικά στα χέρια του Ισραήλ», αναφέρεται στην ανάρτηση.
Ο Σι Σαν, ανώτερος συνεργάτης της κινεζικής έκδοσης της εφημερίδας The Epoch Times, δήλωσε ότι το ΚΚΚ δεν ενδιαφέρεται για την περιφερειακή ειρήνη. Αντιθέτως, κινεί τα νήματα μεταξύ διαφόρων δυνάμεων στη Μέση Ανατολή.
Ο κ. Σι είπε ότι το ΚΚΚ προσπαθεί να ασκήσει επιρροή στις τρομοκρατικές οργανώσεις παρέχοντας οικονομική βοήθεια ή άλλα μέσα και χρησιμοποιώντας τες για να παίξουν ρόλο την ώρα που το ΚΚΚ έχει ανάγκη.
Ο κ. Γου συμφώνησε με την εκτίμηση αυτή, προσθέτοντας ότι οι τρομοκρατικές οργανώσεις χρησιμοποιούν τους οικονομικούς και υλικούς πόρους που δίνει το ΚΚΚ για να επιτύχουν τους στόχους τους.
«Τώρα ο στρατός της Χαμάς έχει αποδυναμωθεί σοβαρά σε έναν πόλεμο με το Ισραήλ και θα μπορούσε να εξαλειφθεί ανά πάσα στιγμή, οπότε το ΚΚΚ επιθυμεί να συμφιλιώσει αυτές τις παλαιστινιακές παρατάξεις σε ένα αδιαίρετο σύνολο ενάντια στο Ισραήλ και τη Δύση», είπε.
«Από την άλλη πλευρά, η Χαμάς χρειάζεται την υποστήριξη του ΚΚΚ για να ενισχυθεί, οπότε χρησιμοποιούν η μία την άλλη. […] Μόλις η Χαμάς ενωθεί με τη Φατάχ, η τρομοκρατική οργάνωση μπορεί να διατηρηθεί και ενδεχομένως να νομιμοποιηθεί, κάτι που θα ευνοούσε την ενίσχυση της δύναμής της.»
Σε απάντηση της συμφωνίας, ο εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών Μάθιου Μίλερ δήλωσε σε ενημέρωση του Τύπου στις 24 Ιουλίου ότι το υπουργείο δεν είχε ακόμη εξετάσει το κείμενο της συμφωνίας του Πεκίνου. Ο κ. Μίλερ επανέλαβε ότι η Χαμάς έχει χαρακτηριστεί από τις ΗΠΑ ως μια τρομοκρατική οργάνωση και δεν πρέπει να εμπλακεί στη μεταπολεμική διακυβέρνηση της Γάζας.
Ο κ. Γου πιστεύει ότι οι κινήσεις του ΚΚΚ για την εδραίωση των δυνάμεων στη Μέση Ανατολή έχουν αποκτήσει επείγοντα χαρακτήρα με την πιθανότητα επιστροφής του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στο Οβάλ Γραφείο.
Παρ’ όλα αυτά, αν και η τακτική του ΚΚΚ να απειλεί τον κόσμο έχει γίνει πιο εξελιγμένη, ο κ. Γου πιστεύει ότι δύσκολα είναι βιώσιμη, καθώς το κομμουνιστικό καθεστώς αγωνίζεται να επιβιώσει από την οικονομική ύφεση.
Ο κ. Σι πιστεύει ότι το σημερινό παγκόσμιο πολιτικό περιβάλλον δεν θα επιτρέψει στο ΚΚΚ να κάνει ό,τι θέλει στη διεθνή σκηνή.
«Νομίζω ότι το επόμενο δίλημμα που θα αντιμετωπίσει το ΚΚΚ θα είναι μια έντονη αντιπαράθεση μεταξύ της Κίνας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Θα υπάρξουν πολλές αλλαγές στις διεθνείς σχέσεις και νομίζω ότι όλες θα περιστραφούν γύρω από την αντιπαράθεση Κίνας-ΗΠΑ», δήλωσε.
Των Jessica Mao καιLynn Xu. Ο XinNing συνέβαλε σε αυτό το άρθρο.
Ενδεχομένως να έχουμε ακούσει όλοι πως ένα ποτήρι κρασί μπορεί οδηγήσει σε μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Παρόλο που μπορεί να έχουμε αγκαλιάσει με ενθουσιασμό αυτή την συμβατική σοφία, νέα συστηματική αναθεώρηση και μέτα-ανάλυση υποδηλώνει ότι ίσως να βασίζεται σε εσφαλμένη επιστήμη.
Τα ευρήματα εμφανίστηκαν στο Περιοδικό Μελετών για το Αλκοόλ και τα Ναρκωτικά (Journal of Studies on Alcohol and Drugs).
Για χρόνια, αναρίθμητες μελέτες έχουν υποδείξει ότι όσοι πίνουν με μέτρο τείνουν να ζουν περισσότερο και έχουν χαμηλότερο κίνδυνο καρδιακής νόσου και άλλων χρόνιων παθήσεων σε σχέση με αυτούς που δεν πίνουν, όπως δηλώνει το δελτίο τύπου. Αυτό οδήγησε σε μια κοινή πεποίθηση πως η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ είναι ωφέλιμη για την υγεία. Ωστόσο, δεν υποστηρίζουν όλες οι έρευνες αυτή την αισιόδοξη άποψη, και η νέα ανάλυση εξηγεί το γιατί.
Ο επικεφαλής ερευνητής της μελέτης, Τιμ Στόκγουελ, είναι επιστήμονας που συνεργάζεται με το Καναδικό Ινστιτούτο για την Έρευνα της Χρήσης των Ουσιών (Canadian Institute for Substance Use Research) στο Πανεπιστήμιο της Βικτόρια. Έλαβε το διδακτορικό του στο Ινστιτούτο Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.
Ο κ. Στόκγουελ μίλησε στους Epoch Times, εξηγώντας πως οι προηγούμενες μελέτες οι οποίες βρήκαν πως η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ θα μπορούσε να ωφελήσει την υγεία είχαν λάθη στον θεμελιώδη σχεδιασμό τους.
«Υπάρχει ένα πολύ βασικό πράγμα με αυτές τις μελέτες που περιλαμβάνει την σύγκριση αυτών που πίνουν με αυτούς που δεν πίνουν», είπε.
Το πρόβλημα
Ο κ. Στόκγουελ εξήγησε πως ένα πρόβλημα που είχαν οι προηγούμενες μελέτες είναι ότι τυπικά εστιάζουν στους ηλικιωμένους ενήλικες χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν τις συνήθειες κατανάλωσης αλκοόλ καθ όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Ως αποτέλεσμα, οι μέτριοι χρήστες αλκοόλ συγκρίνονται με ομάδες που χαρακτηρίζονται ως «μη χρήστες» και «περιστασιακοί χρήστες».
Ωστόσο, αυτές οι ομάδες σύγκρισης περιλαμβάνουν ηλικιωμένους ενήλικες οι οποίοι σταμάτησαν ή μείωσαν την κατανάλωση του αλκοόλ λόγω διαφόρων θεμάτων υγείας. Αυτό σημαίνει πως οι «μη χρήστες» και οι «περιστασιακοί χρήστες» δεν ήταν κατά ανάγκη άτομα που δεν ήπιαν ποτέ ή έπιναν σπάνια αλλά άτομα που πιθανόν να χρειάστηκε να σταματήσουν να πίνουν επειδή ήδη είχαν προβλήματα υγείας. Αυτή η εσφαλμένη σύγκριση έκανε τους μέτριους χρήστες να φαίνονται πιο υγιείς.
«Η πιο εύλογη εξήγηση είναι ότι τα άτομα που συνεχίζουν να πίνουν – πίνουν επειδή είναι υγιείς. Δεν είναι υγιείς επειδή πίνουν», είπε ο κ. Στόκγουελ.
Το πάει ένα βήμα παραπέρα, εξηγώντας γιατί η μελέτη της κατανάλωσης αλκοόλ είναι τόσο περίπλοκη.
«Για την πλειοψηφία της εργασιακής μου ζωής, διεξάγω έρευνα σχετικά με το αλκοόλ. Είναι το πεδίο ενδιαφέροντος μου, και η ψυχολογία είναι το υπόβαθρο μου. Με ενδιαφέρει πάρα πολύ το πως μετράμε το ποτό, και γνωρίζω πόσο περίπλοκο είναι να κάνεις αλλαγές κατά την διάρκεια της ζωής. Αυτές οι μεγάλες μελέτες κοιτάζουν για εκατό παράγοντες κινδύνου για την κακή υγεία, και έχουν μονάχα μία ή δύο ερωτήσεις για το αλκοόλ. Επομένως είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσουμε αυτές τις μικροδιαφορές», είπε.
«Κάνουμε μεγάλη προσπάθεια να λύσουμε μερικά από αυτά τα προβλήματα κατά την διαδικασία του σχεδιασμού και της μέτρησης.»
Η ανάλυση
Ο κ. Στόκγουελ και η ομάδα του εξέτασαν 107 διαχρονικές μελέτες που παρακολουθούσαν άτομα κατά καιρούς για να εξερευνήσουν τον συσχετισμό μεταξύ των συνηθειών κατανάλωσης αλκοόλ και την διάρκειας της ζωής τους. Οι ερευνητές ανέλυσαν 4.838.825 άτομα, και βρήκαν 724 εκτιμήσεις σχετικά με τον συσχετισμό μεταξύ κατανάλωσης αλκοόλ και γενικής θνησιμότητας και 425.564 καταγεγραμμένους θανάτους.
Όταν συγκέντρωσαν τα δεδομένα, αρχικά φάνηκε πως οι ελαφριοί έως μέτριοι χρήστες (αυτοί που έπιναν από ένα ποτό την εβδομάδα έως δύο ποτά την ημέρα) είναι 14% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου κατά την διάρκεια της περιόδου μελέτης σε σχέση με τους μη χρήστες.
Ωστόσο, όταν οι ερευνητές έσκαψαν λίγο πιο βαθειά, βρήκαν μερικές μελέτες «υψηλής ποιότητας» με διαφορετικά κριτήρια ένταξης που φαίνονταν να κάνουν όλη την διαφορά. Αυτές οι μελέτες περιελάμβαναν άτομα που ήταν νεαρά (κατά μέσο όρο μικρότερα των 55 ετών) και σιγουρεύτηκαν πως αυτοί που έπιναν παλαιότερα ή ήταν περιστασιακοί χρήστες δεν συμπεριλήφθηκαν με τον χαρακτηρισμό του «μη χρήστη». Αυτές οι μελέτες συμπέραναν πως η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ δεν οδηγούσε σε μακροζωία.
Οι πιο «αδύναμες μελέτες» – αυτές που περιελάμβαναν ηλικιωμένους συμμετέχοντες και δεν έκαναν τον διαχωρισμό μεταξύ αυτών που έπιναν παλαιότερα και αυτών που δεν είχαν πιει ποτέ – είναι αυτές που έκαναν τον συσχετισμό μεταξύ μέτρια κατανάλωσης και οφελών για την υγεία.
Το «Γαλλικό παράδοξο»
Η ιδέα πως η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ είναι καλή για εμάς υπάρχει εδώ και δεκαετίες. Ένα παράδειγμα είναι το «Γαλλικό παράδοξο», το οποίο έγινε διάσημο την δεκαετία του 90, ισχυριζόμενο πως οι Γάλλοι είναι πιο υγιείς και έχουν χαμηλότερες περιπτώσεις καρδιακής νόσου παρά την δίαιτα υψηλών λιπαρών λόγω την συχνής κατανάλωσης κρασιού.
Ο κ. Στόκγουελ λέει πως αυτό έχει να κάνει με ένα επεισόδιο της σειράς «60 Minutes» που μεταδόθηκε στις αρχές του 1990 που εξερευνούσε την αιτία που οι Γάλλοι είχαν τόσο χαμηλές περιπτώσεις καρδιακής νόσου και σχεδόν καθόλου παχυσαρκία παρά την δίαιτα τους που αποτελούνταν από πλούσια, λιπαρά γεύματα και καθημερινή κατανάλωση κρασιού. Από τότε, η ιδέα διαμορφώθηκε και έγινε κομμάτι της κυρίαρχης συνείδησης.
«Έχω ταξιδέψει αρκετά στην ζωή μου, και συχνά, το ζήτημα αναδύεται. Σχεδόν παντού στον πλανήτη, αυτή η ιδέα έχει κυριαρχήσει πως η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ είναι υγιής, ειδικά η κατανάλωση κόκκινου κρασιού […] Δεν υπήρχε το διαδίκτυο εκείνη την εποχή, αλλά η ιδέα διαδόθηκε ευρέως», είπε.
Οι συνέπειες της κατανάλωσης αλκοόλ στην υγεία
Όταν ερωτήθηκε για μερικές από τις πιο σημαντικές ζημιές της κατανάλωσης αλκοόλ, ο κ. Στόκγουελ είπε στους Epoch Times πως υπάρχει έλλειψη επίγνωσης των κινδύνων. Λέει πως ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους είναι ο καρκίνος και ο κίνδυνος μπορεί να μεγαλώσει ακόμα και με χαμηλά επίπεδα κατανάλωσης – όπως για παράδειγμα ένα ποτό την ημέρα.
«Αν η θεωρία μας είναι σωστή – πως τα οφέλη στην υγεία είναι υπερβολικά επειδή οι χρήστες συγκρίνονται με μη υγιείς μη χρήστες– τότε αυτή η κριτική εφαρμόζεται επίσης και στην υπόλοιπη επιδημιολογία του αλκοόλ. Αν κοιτάξει κανείς την κίρρωση του ήπατος, τον καρκίνο και οποιαδήποτε από αυτά τα άλλα πράγματα που υποτίθεται ότι δεν έχουν ωφέλιμη επίδραση, και πάλι σημαίνει πως συγκρίνεις τους κινδύνους για τους χρήστες με μια πολύ ανθυγιεινή ομάδα ατόμων. Επομένως, είναι πολύ πιθανό να έχουν υποτιμήσει σε μεγάλο βαθμό την επίδραση του αλκοόλ στην υγεία.»
Η καλοσύνη είναι μια αρετή που, κατά καιρούς, μοιάζει να ανήκει στο παρελθόν, ειδικά όταν βλέπει κανείς την αρνητικότητα που μας περιβάλλει. Ας θυμόμαστε όμως ότι η καλοσύνη, η αγάπη και η συμπόνια δεν είναι απλώς ιδέες. Είναι θεϊκές αρετές με πανίσχυρη δύναμη, ικανές να μεταμορφώσουν, να εξυψώσουν, ακόμα και να σώσουν ζωές.
Το παραμύθι «Διαμάντια και Φρύνοι», που έγραψε ο Σαρλ Περώ το 1697 (ως μέρος της συλλογής Contes de ma mère l’ oye – Ιστορίες της Μαμάς Χήνας), μιλά για τις συνέπειες των πράξεων και των λόγων μας και για το πώς ο χαρακτήρας μας επιδρά στη διαμόρφωση της ζωής μας. Όπως λέει και το ρητό: «Το καλό ανταμείβεται. Το κακό ανταποδίδεται».
Ο Σαρλ Περώ, μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας, θεωρείται ο πατέρας των παραμυθιών ως αφηγημάτων που γράφτηκαν ειδικά για παιδιά, εμπνευστής των αδελφών Γκριμ, του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και όλων των παραμυθάδων που ακολούθησαν. Τα πιο γνωστά παραμύθια του είναι η Σταχτοπούτα, η Ωραία Κοιμωμένη, η Κοκκινοσκουφίτσα, ο Κοντορεβιθούλης και ο Παπουτσωμένος γάτος, παρόλο που οι εκδοχές που γνωρίζουμε έχουν αλλοιωθεί αρκετά, ιδίως όσον αφορά κάποια τρομακτικά στοιχεία που περιείχαν ή το τέλος όταν αυτό ήταν εις βάρος του ήρωα (π.χ., στην εκδοχή του Περώ, το παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας τελειώνει όταν ο λύκος την τρώει).
Διαμάντια και φρύνοι
Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε στις παρυφές του δάσους μία γυναίκα με τις δύο της κόρες. Ήταν μια γυναίκα ανόητη και κακή. Καθώς η μεγαλύτερη κόρη της έμοιαζε, την αγαπούσε περισσότερο και την παραχάιδευε, με αποτέλεσμα εκείνη να γίνει αλαζονική και κακομαθημένη. Η μικρότερη κόρη, όμως, ήταν γλυκιά, καλοδιάθετη και με ευγενική ψυχή.
Η μεγαλύτερη αδερφή και η μητέρα εκμεταλλεύονταν την αγαθότητα της μικρότερης κόρης, αναγκάζοντάς την να κάνει όλες τις δουλειές του σπιτιού και φωνάζοντάς της συνεχώς. Ένα από τα καθήκοντά της ήταν να φέρνει νερό από μία πηγή που βρισκόταν βαθιά μέσα στο δάσος. Παρά τη δυσκολία και τον κόπο, εκείνη απολάμβανε πάντα την ομορφιά του δάσους και το κελάηδισμα των πουλιών.
Ένα πρωινό, συνάντησε στην πηγή μια ηλικιωμένη γυναίκα που την πλησίασε για να της ζητήσει λίγο νερό.
Η μικρότερη κόρη και η μάγισσα. Εικονογράφηση: Kate Greenaway, 1870. Από τη συλλογή Aunt Louisa’s nursery favourite, εκδόσεις Frederick Warne and Co. για το Ηνωμένο Βασίλειο, Scribner, Welford and Co. για τις ΗΠΑ. (Public Domain)
«Μετά χαράς, κυρούλα», απάντησε το κορίτσι. «Άφησέ με να σου κρατήσω το κανάτι για να πιεις, είναι πολύ βαρύ.»
Μόλις η γυναίκα ήπιε νερό, γύρισε και της είπε:
«Είσαι καλόκαρδη και ευγενική. Θα σου ανταποδώσω την καλοσύνη σου. Με κάθε σου λέξη, λουλούδια, διαμάντια και μαργαριτάρια θα βγαίνουν από τα χείλη σου».
Και λέγοντας αυτά εξαφανίστηκε, γιατί στην πραγματικότητα ήταν μία νεράιδα, που ήθελε να διαπιστώσει αν η κοπέλα ήταν ευγενής.
Όταν η νέα γύρισε στο σπίτι, η μητέρα της άρχισε να την μαλώνει που άργησε τόσο πολύ.
«Με συγχωρείς για την καθυστέρηση, μητέρα», απάντησε εκείνη μειλίχια.
Αμέσως μόλις πρόφερε αυτά τα λόγια, από το στόμα της έπεσαν διαμάντια, λουλούδια και μαργαριτάρια απερίγραπτης ομορφιάς.
Η μικρότερη κόρη με τη μητριά της. Εικονογράφηση: Kate Greenaway, 1870. Από τη συλλογή Aunt Louisa’s nursery favourite, εκδόσεις Frederick Warne and Co. για το Ηνωμένο Βασίλειο, Scribner, Welford and Co. για τις ΗΠΑ. (Public Domain)
Η μητέρα της την κοίταξε έκπληκτη.
«Τι είναι αυτά, παιδί μου;», τη ρώτησε, μιλώντας της για πρώτη φορά γλυκά. «Τι συνέβη;»
«Έδωσα λίγο νερό σε μια ηλικιωμένη γυναίκα και εκείνη μού είπε ότι θα βγαίνουν διαμάντια και λουλούδια από το στόμα μου όταν μιλώ», είπε η μικρότερη κόρη.
«Δώσε μου αυτά τα διαμάντια!», ζήτησε η μεγαλύτερη αδερφή, απλώνοντας το χέρι της για να τα πάρει.
«Σιωπή», της φώναξε η μητέρα της. «Δεν βλέπεις; Εάν πας κι εσύ και δώσεις στη γριά μάγισσα λίγο νερό, θα σε ευλογήσει κι εσένα με κοσμήματα και λουλούδια. Θα γίνουμε πλούσιες!».
Μετά από αρκετούς καυγάδες, η μεγαλύτερη κόρη δέχτηκε απρόθυμα να πάει για νερό. Σε όλη τη διαδρομή γκρίνιαζε, και σκεπτόταν ότι δεν θα έδινε ούτε ένα διαμάντι στην οικογένειά της, αλλά θα τα κρατούσε όλα για τον εαυτό της.
Πλησιάζοντας στην πηγή, είδε μία νέα γυναίκα ντυμένη με ένα υπέροχο, πολυτελές φόρεμα.
Η μεγάλη κόρη και η νεράιδα. Εικονογράφηση: Kate Greenaway, 1870. Από τη συλλογή Aunt Louisa’s nursery favourite, εκδόσεις Frederick Warne and Co. για το Ηνωμένο Βασίλειο, Scribner, Welford and Co. για τις ΗΠΑ. (Public Domain)
«Τι γυρεύεις εσύ εδώ;», τη ρώτησε με αγένεια. «Πού είναι η γριά μάγισσα;»
Αγνοώντας τον άσχημο τρόπο της, η κοπέλα ρώτησε τη μεγαλύτερη κόρη αν μπορούσε να της δώσει λίγο νερό να πιει.
«Δεν είμαι υπηρέτριά σου! Περιμένω τη γριά, που θα κάνει να πέφτουν διαμάντια και λουλούδια από το στόμα μου. Βάλε μόνη σου νερό, αν θες να πιεις.»
Όμως, η νέα γυναίκα ήταν στην πραγματικότητα η ίδια νεράιδα.
«Σε αντίθεση με την αδερφή σου, είσαι πολύ αγενής. Γι’ αυτό, τώρα, φρύνοι και φίδια θα πετάγονται από το στόμα σου με κάθε λέξη που λες.»
Η μεγάλη κόρη, σοκαρισμένη από την τροπή που είχαν πάρει τα πράγματα, επέστρεψε στο σπίτι της με το κεφάλι κρεμασμένο.
Όταν έφτασε, η μητέρα της τη ρώτησε αν είχε συναντήσει τη γριά κι αν της έδωσε νερό.
Αλλά, μόλις το κορίτσι άνοιξε το στόμα της για να απαντήσει και πρόφερε την πρώτη της λέξη, φρύνοι και φίδια πετάχτηκαν από το στόμα της.
Η μεγάλη κόρη και η μητέρα της. Εικονογράφηση: Kate Greenaway, 1870. Από τη συλλογή Aunt Louisa’s nursery favourite, εκδόσεις Frederick Warne and Co. για το Ηνωμένο Βασίλειο, Scribner, Welford and Co. για τις ΗΠΑ. (Public Domain)
Η μητέρα της έβαλε μια φωνή και τρομοκρατημένη έτρεξε μέσα στο σπίτι. Από το παράθυρο στο πάνω μέρος του σπιτιού, φώναξε:
«Γιατί αυτά τα αξιολύπητα πλάσματα σέρνονται από το στόμα σου; Δεν έδωσες νερό σε εκείνη την άσχημη γριά;»
Με δάκρυα, θυμωμένα λόγια και πολλούς φρύνους και φίδια, η μεγάλη κόρη εξήγησε ότι η ηλικιωμένη γυναίκα δεν ήταν εκεί, αλλά μόνο μία νεαρή γυναίκα, που της ζήτησε νερό. Όμως, εκείνη, αντί να τη βοηθήσει, την έβρισε.
Κι έτσι έγινε και η κάθε κοπέλα πήρε αυτό που της άξιζε.
Ο παγκρεατικός καρκίνος, μερικές φορές επονομαζόμενος και «βασιλιάς των καρκίνων» λόγω της κακοήθειάς του, θέτει προκλήσεις τόσο στην πρόωρη ανίχνευση του όσο και στην αντιμετώπιση του τελικού σταδίου του. Η κατανόηση των αιτίων και των προειδοποιητικών συμπτωμάτων του μάς βοηθά να λάβουμε κατάλληλα προληπτικά μέτρα. Ο Ρονγκ Σου, διευθυντής της κλινικής Ρονγκ TCM στο Ηνωμένο Βασίλειο και έμπειρος θεράπων της παραδοσιακής κινέζικης ιατρικής (ΠΚΙ) με πάνω από 30 χρόνια εμπειρίας, επισημαίνει τις αιτίες, τα πρώιμα συμπτώματα και τις πιο αποτελεσματικές στρατηγικές πρόληψης για τον καρκίνο του παγκρέατος στο πρόγραμμα των Epoch Times «Health 1+1».
Ο διπλός ρόλος του παγκρέατος
Στη δυτική ιατρική, το πάγκρεας αναγνωρίζεται ως πεπτικό και ενδοκρινικό όργανο. Ως πεπτικό όργανο, εκκρίνει διάφορα ένζυμα για τη διάσπαση των πρωτεϊνών, των λιπών και των υδατανθράκων των τροφών. Ως ενδοκρινές όργανο, παράγει την ινσουλίνη και τη γλυκαγόνη για τη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, διατηρώντας τα στα επίπεδα που πρέπει για την εύρυθμη λειτουργία των σημαντικότερων οργάνων του σώματος.
Ο κος Ρονγκ τονίζει πως, από την οπτική της ΠΚΙ, το πάγκρεας θεωρείται μέρος του συστήματος του σπλήνα, το οποίο περιλαμβάνει το πάγκρεας, το ήπαρ, τη χοληδόχο κύστη, τον σπλήνα, το στομάχι και τα έντερα. Το σύστημα αυτό είναι υπεύθυνο για την πέψη, την απορρόφηση, τη μεταμόρφωση και τη μεταφορά των θρεπτικών συστατικών από την τροφή, παρέχοντας ενέργεια στους διάφορους ιστούς και συστήματα στο σώμα.
Ζάχαρη και καρκίνος του παγκρέατος
Στο αρχαίο κινέζικο ιατρικό έγγραφο «Κλασική Εσωτερική Ιατρική του Κίτρινου Αυτοκράτορα» ή «Huangdi Neijing», αναφέρεται πως ο σπλήνας αντιστοιχεί στη γλυκύτητα. Ο κος Ρονγκ εξηγεί πως, ενώ μια μικρή ποσότητα γλυκύτητας τρέφει τον σπλήνα, η υπερβολική γλυκύτητα αποβαίνει ζημιογόνος. Η ζάχαρη βρίσκεται στις επεξεργασμένες γλυκές τροφές. Η υπερβολική κατανάλωση υψηλά επεξεργασμένων γλυκών τροφών για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια βλάβη του σπλήνα, με πιθανό αποτέλεσμα τις καρκινικές αλλοιώσεις.
Αναρίθμητες μελέτες έχουν επιβεβαιώσει τη στενή σχέση μεταξύ ζάχαρης και καρκίνου του παγκρέατος. Μελέτη του 2019, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cell Metabolism, βρήκε πως τα αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα πυροδότησαν μεταβολικές ανισορροπίες στα ποντίκια, οδηγώντας σε καρκίνο του παγκρέατος.
Μια άλλη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cell Reports το 2020, ύστερα από παρακολούθηση σχεδόν 500.000 Ευρωπαίων για περισσότερα από 20 χρόνια, έδειξε πως μία υψηλή σε σάκχαρα δίαιτα αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του παγκρέατος σε κάποια άτομα και προωθεί την ανάπτυξη και τη διάδοση όγκων.
Προκλήσεις στον εντοπισμό και την αντιμετώπιση
Ο κος Ρονγκ εξηγεί πως η δυσκολία στον εντοπισμό του καρκίνου του παγκρέατος στα πρώιμα στάδιά του έγκειται στη θέση του παγκρέατος. Συχνά αναφερόμενο ως «κρυφό όργανο», το πάγκρεας βρίσκεται πίσω από αρκετά άλλα όργανα. Αυτή η θέση καθιστά σχεδόν αδύνατο για τους ιατρούς να το ψηλαφίσουν κατά την εξέταση, και ακόμα και με υπερήχους, η καθαρή απεικόνιση του παγκρέατος αποτελεί πρόκληση.
Επιπλέον, όταν αρχίζουν να σχηματίζονται και να μεγαλώνουν όγκοι στο πάγκρεας, τυπικά δεν προκαλούν εμφανή συμπτώματα. Ακόμα και αν εμφανιστούν συμπτώματα, σπάνια αναγνωρίζονται ως σχετικά με παγκρεατικά ζητήματα, καθιστώντας την πρώιμη ανίχνευση απίθανη. Συνήθως, μόνο όταν τα καρκινικά κύτταρα έχουν κάνει μετάσταση σε άλλα όργανα τα συμπτώματα γίνονται εμφανή.
Σύμφωνα με τον Λίμορ Άππελμπαουμ, εκπαιδευτή της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ και ακτινοθεραπευτή ογκολόγο, «περίπου το 80% με 85% των ασθενών με καρκίνο του παγκρέατος διαγιγνώσκονται σε προχωρημένο, μη ιάσιμο στάδιο.»
Στα τέλη του 2023, ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ και του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (Massachusetts Institute of Technology – MIT) ανέπτυξαν μαζί ένα νέο μοντέλο ανίχνευσης του καρκίνου του παγκρέατος με την ονομασία PRISM, το οποίο μπορεί να ανιχνεύσει το 35% των αδενοκαρκινωμάτων του παγκρεατικού πόρου, του πιο κοινού τύπου καρκίνου του παγκρέατος, συγκριτικά με το 10% των συμβατικών εξετάσεων.
Περιορισμένες επιλογές αντιμετώπισης
Τα κύτταρα του καρκίνου του παγκρέατος είναι επιθετικά και ανθεκτικά σε πολλά επίπεδα θεραπειών, καθιστώντας την πλήρη θεραπεία πολύ δύσκολη. Σύμφωνα με την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρία, το πενταετές σχετικό ποσοστό επιβίωσης για τον καρκίνο του παγκρέατος είναι μόλις 13%.
Οι επιλογές αντιμετώπισης του καρκίνου του παγκρέατος παραμένουν περιορισμένες. Η κύρια χειρουργική αντιμετώπιση είναι η παγκρεατοδωδεκαδακτυλεκτομή, αλλά λιγότερο από το 20% των ασθενών με καρκίνο του παγκρέατος πληρούν τις προϋποθέσεις για αυτή την επέμβαση.
Εκτός της επέμβασης, οι επιλογές αντιμετώπισης του καρκίνου του παγκρέατος περιλαμβάνουν τη χημειοθεραπεία, την ακτινοθεραπεία, τη στοχευμένη θεραπεία με φάρμακα και την ανοσοθεραπεία. Ωστόσο, αυτές οι μέθοδοι είναι γενικά αναποτελεσματικές στη θεραπεία του καρκίνου του παγκρέατος και, επιπλέον, μπορεί να προκαλέσουν σημαντικές βλάβες στον οργανισμό του ασθενούς.
Η ΠΚΙ ως επιπρόσθετος τρόπος αντιμετώπισης
Ο κος Ρονγκ διηγήθηκε μια πρόσφατη περίπτωση αντιμετώπισης καρκίνου του παγκρέατος ενός ασθενή. Ένας ασθενής τελικού σταδίου υποβλήθηκε σε πέντε μήνες χημειοθεραπείας χωρίς βελτίωση. Όταν ήρθε στην κλινική για έλεγχο, είχε χάσει όλα τα μαλλιά του, το πρόσωπό του ήταν παραμορφωμένο από τον πόνο και το στομάχι πρησμένο σαν μπαλόνι. Ύστερα από θεραπεία με βελονισμό, τα συμπτώματα του ασθενή βελτιώθηκαν σημαντικά, όπως επίσης και η συναισθηματική του κατάσταση.
Ο κος Ρονγκ δήλωσε πως η παρέμβαση με ΠΚΙ μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα του καρκίνου του παγκρέατος, να μειώσει σημαντικά τον πόνο και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής σε ασθενείς στα τελευταία στάδια. Επιδεικνύει, επίσης, κάποιες δυνατότητες καταστολής της διάδοσης των καρκινικών κυττάρων ή ακόμη και επούλωσης. Οι ασθενείς μπορούν να λάβουν υπ’ όψιν την ΠΚΙ ως μια εναλλακτική θεραπεία ή να επιλέξουν έναν συνδυασμό Δυτικής ιατρικής και ΠΚΙ για την αντιμετώπιση του καρκίνου του παγκρέατος.
Πρώιμα συμπτώματα
Ο κος Ρονγκ επισημαίνει πως ορισμένοι ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος δεν έχουν καθόλου συμπτώματα, ενώ άλλοι μόνο λίγα, τα οποία συχνά παραβλέπονται, όπως:
Πρήξιμο και ενόχληση στην άνω κοιλιακή χώρα
Φαγούρα στο δέρμα
Ανεξήγητα απότομη αύξηση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα ή ξαφνική αναποτελεσματικότητα των φαρμάκων του διαβήτη
Πόνο χαμηλά στην πλάτη, ειδικά στο επίπεδο του ομφαλού, άσχετο με νεφρική νόσο ή τραυματισμό
Κιτρίνισμα στα μάτια και στο δέρμα (ίκτερος)
Παράγοντες κινδύνου
Παρόλο που η ακριβής αιτία οποιουδήποτε καρκίνου είναι άγνωστη, οι ακόλουθοι αποτελούν παράγοντες κινδύνου που ενδεχομένως επηρεάζουν την ανάπτυξη του καρκίνου του παγκρέατος:
Υψηλό στρες, κατάθλιψη και άγχος:Μελέτη έδειξε ότι η κατάθλιψη μπορεί να είναι πρόδρομος του καρκίνου του παγκρέατος, με τους μισούς από τους ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος να εκδηλώνουν ψυχιατρικά συμπτώματα 43 μήνες προτού εμφανιστούν τα σωματικά συμπτώματα.
Ανθυγιεινός τρόπος ζωής: Ανεξέλεγκτη διατροφή και ακανόνιστες ώρες ύπνου.
Μη ισορροπημένη δίαιτα: Ανθυγιεινή διατροφή χωρίς ποικιλία, όπως υπερβολική κατανάλωση κρέατος και ελάχιστα φρούτα και λαχανικά.
Υποκείμενοι υγειονομικοί παράγοντες: Ο διαβήτης είναι γνωστός παράγοντας κινδύνου για τον καρκίνο του παγκρέατος.
Παγκρεατίτιδα: Χρόνια φλεγμονή του παγκρέατος μπορεί να οδηγήσει σε ανάπτυξη καρκίνου, και οι καλοήθεις όγκοι μπορεί να γίνουν κακοήθεις.
Γονίδια: Ο καρκίνος του παγκρέατος έχει ένα συγκεκριμένο ποσοστό οικογενειακής κληρονομικότητας.
Προληπτικά μέτρα
Ο κος Ρονγκ τονίζει πως, προκειμένου να αποτραπεί η ανάπτυξη καρκίνου του παγκρέατος, είναι απαραίτητο να ρυθμίσουμε τον τρόπο ζωής μας, εισάγοντας υγιεινές συνήθειες στην καθημερινότητά μας, όπως:
Μειώστε την πρόσληψη τροφών με σάκχαρα: Αντιθέτως, προτιμήστε τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, καθώς και οργανικές τροφές, ξηρούς καρπούς και όσπρια. Για παράδειγμα, ενσωματώστε βραστά ή ελαφρώς ψημένα ψάρια, κοτόπουλο, αυγά, βρώμη, καλαμπόκι, κεχρί και σίκαλη στη διατροφή σας.
Καταναλώστε ποικιλία λαχανικών και φρούτων: Τα λαχανικά και τα φρούτα είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά, τα οποία καταπολεμούν το οξειδωτικό στρες και τη χρόνια φλεγμονή, μειώνοντας τις πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου.
Συχνή άσκηση: Η σωματική δραστηριότητα μπορεί να ενδυναμώσει το ανοσοποιητικό σύστημα και να μειώσει την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου.
Διαχειριστείτε το στρες και διατηρήστε μια θετική νοοτροπία: Η κατάθλιψη ενδεχομένως συνδέεται με τον καρκίνο του παγκρέατος. Είναι απαραίτητο να διαχειρίζεστε ενεργά το στρες και να ενσωματώσετε ασκήσεις χαλάρωσης στην καθημερινή σας ρουτίνα.
