• Καθαρίζουμε και κόβουμε τις μπανάνες σε φέτες πάχους 1 εκ. και τις βάζουμε σε ένα μπολ στην κατάψυξη.
• Κόβουμε το κοτσάνι από τις φράουλες και τις κόβουμε στη μέση. Τις βάζουμε σε ένα μπολ στην κατάψυξη.
• Αφήνουμε τα 2 μπολ στην κατάψυξη για τουλάχιστον 4 ώρες μέχρι να παγώσουν τα φρούτα.
• Αφαιρούμε τα φρούτα από την κατάψυξη και τα χτυπάμε στο πολυμηχάνημα με τα μαχαίρια μαζί με το τυρί κρέμα μέχρι να πάρουμε ένα μείγμα κρεμώδες που να έχει την υφή παγωτού.
• Μεταφέρουμε σε ένα μπολ, σκεπάζουμε και βάζουμε στην κατάψυξη για 4 ώρες μέχρι να σφίξει καλά το μείγμα.
• Σερβίρουμε με φρέσκες φράουλες, κομμένες στα 4.
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
Στην επαρχία Γκανσού, οι πλημμύρες έφτασαν σε ύψος τριών ορόφων και τα ξύλινα σπίτια πολλών χωρικών κατέρρευσαν. Η επαρχία είναι από τις πιο βαριά πληγείσες από τις πλημμύρες κατά μήκος του ποταμού Γιανγκ-τζε, στον οποίον έχει ήδη παρουσιαστεί ένα πέμπτο κύμα πλημμυρών, παρά το ότι το τέταρτο κύμα δεν έχει ακόμα τελειώσει.
Εν τω μεταξύ, ο πρόεδρος της Ρυθμιστικής Επιτροπής Τραπεζικής της Κίνας, Γκουό Σουτσίνγκ, προειδοποιεί για μια πιθανή παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και κατηγορεί τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι επηρέασαν το αμερικανικό δολάριο μέσω κίνησης της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, και για το ότι έχουν βάλει σε μαύρη λίστα κινεζικές εταιρείες και οντότητες.
Και σε ένα πρόσφατο άρθρο, ο Σι Τζινπίνγκ, επικεφαλής του κομμουνιστικού κόμματος στην Κίνα, δήλωσε: «Το θεμέλιο της πολιτικής οικονομίας της Κίνας μπορεί να είναι μόνο μια μαρξιστική πολιτική οικονομία και όχι να βασίζεται σε άλλες οικονομικές θεωρίες.
Αυτά τα θέματα και άλλα σε αυτό το επεισόδιο του Crossroads.
Απλοϊκά και παράδοξα εκφραστικά, τα σκίτσα και η ομορφιά αυτής της τέχνης έχουν ξεκινήσει να παρουσιάζονται σε πολλά ιδρύματα τέχνης σε όλο τον κόσμο. Από την πρόσφατη έκθεση “Michelangelo: Divine Draftsman and Designer” (“Μιχαήλ Άγγελος: θεϊκός σχεδιαστής”) στο Metropolitan Museum of Art στη Νέα Υόρκη μέχρι την επερχόμενη περιοδεία στο Ηνωμένο Βασίλειο της έκθεσης των σκίτσων του Λεονάρντο ΝταΒίντσι, που θα αρχίσει τον Φεβρουάριο του 2021, ο στόχος είναι η ανάδειξη της σημασίας του σχεδίου στην τέχνη και η αναγκαιότητά του στην εξέλιξη ενός έργου τέχνης.
Μέσα σε δυο αιώνες, από το 1420 μέχρι το 1640, το σχέδιο έφτασε στο ζενίθ του ως ανεξάρτητη τέχνη, ικανή να αποτυπώσει τη φαντασία του καλλιτέχνη με νέους τρόπους. Τα σκίτσα και τα προσχέδια εκείνης της περιόδου μάς αποκαλύπτουν τη σκέψη των καλλιτεχνών, καθώς ήταν το μέσον που χρησιμοποιούσαν για να σχεδιάσουν και να πειραματιστούν με το στήσιμο μιας μεγάλης εικόνας ή για να μελετήσουν τη φύση και την ανθρώπινη φιγούρα.
Τζόρτζιο Βαζάρι(1511-1574), “Οι πρώτοι καρποί της γης, προσφορά στον Κρόνο”. Οι ζωγράφοι της Αναγέννησης αντλούσαν από τη θεματολογία της κλασικής αρχαιότητας για να εκφράσουν διάφορες ανθρώπινες καταστάσεις. (The Metropolitan Museum of Art)
Παράλληλα, η εκκλησία έπαψε να λειτουργεί ως το κέντρο της μάθησης της οπτικής γλώσσας και οι τέχνες άρχισαν να αντλούν από τα καλλιτεχνικά εργαστήρια και τις ακαδημίες. Με αυτή την αλλαγή, το ενδιαφέρον της τέχνης μετατοπίστηκε από την αναπαράσταση της φύσης στην έκφραση των άπειρων αποχρώσεων της ανθρώπινης κατάστασης.
Μπαρτολομέο Πασαρότι (1529-1592), “Ένας άγγελος”. Πένα και καφέ μελάνι πάνω από μαύρη κιμωλία σε μπεζ χαρτί. Rogers Fund, 1964. (The Metropolitan Museum of Art)
Όμως ταυτόχρονα, κατά παράδοξο τρόπο, άνθισε και ένα ενδιαφέρον για το θείο και ιερό. Η εκτίμηση για τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό και τις κλασικές σπουδές οδήγησε την Ιταλική Αναγέννηση να αναπτύξει και τις ιερές επιστήμες, παράλληλα με την εξερεύνηση του εαυτού στην τέχνη και την αισθητική. Ο ιταλικός πολιτισμός στο αποκορύφωμά του έθεσε την πνευματικότητα και την ηθική στα θεμέλιά του και αυτό είναι κάτι που αντανακλά στις καλλιτεχνικές καινοτομίες. Η βαθιά κατανόηση για το θείο εμπότισε το έργο κάποιων καλλιτεχνών, όπως ο Μιχαήλ Άγγελος, με μια ζωντάνια και ιερότητα που δεν θα μπορούσε να φέρει μόνο η τεχνική επιδεξιότητα.
Αληθινή δεξιοτεχνία: η καλλιέργεια της χάρης
Η “gratiosa aria”, ή αλλιώς “αέρας χάρης”, ήταν μια ιταλική έκφραση για τη μοναδική προσωπική έκφραση που ένας καλλιτέχνης ανέπυσσε μετά από χρόνια μελέτης. Η έννοια συμπεριλαμβάνει και την ιδέα ότι ο καλλιτέχνης έχει επίσης κατακτήσει την ικανότητα να αποδίδει το θέμα του με χάρη και ομορφιά.
Ραφαέλο Σάντσιο ντα Ουρμπίνο (1483-1520), “Παναγία με Βρέφος και το βρέφος Ιωάννη Βαπτιστή”. Κόκκινη κιμωλία, πένα και καφέ μελάνι. Rogers Fund, 1964. (The Metropolitan Museum of Art)
Ο Τσενίνο Τσενίνι [Cennino Cennini] στο “Βιβλίο για την Τέχνη” [“Libro dell’ Arte” ή “Craftsman’s Handbook”] συζητά για την άμιλλα μεταξύ των καλλιτεχνών και την μίμηση των μεγάλων δασκάλων από τους νεότερους προκειμένου να καλλιεργήσουν το δικό τους προσωπικό στυλ, να αναπτύξουν το αισθητήριό τους για την ομορφιά και να επιλέξουν τους τρόπους με τους οποίους μπορούσαν να αποδώσουν το θέμα τους καλύτερα. “Ακολουθώντας κάποιος ένα συγκεκριμένο πρότυπο μέσω συνεχούς εξάσκησης, αναπόφευκτα το πνεύμα του θα τραφεί από αυτό, εκτός κι αν η νόησή του είναι εντελώς χοντροκομμένη. Τελικά θα ανακαλύψει, αν η φύση τον προίκισε έστω και με ελάχιστη φαντασία, ότι έχει καταφέρει να αποκτήσει το δικό του μοναδικό στυλ.”
Επιπροσθέτως, πριν αναπτυχθεί πλήρως η gratiosa aria και πριν μπορέσει να φανεί αυτή η ποιότητα στα έργα του, ο/η καλλιτέχνης έπρεπε πρώτα να καλλιεργήσει τον χαρακτήρα του/της.
Το κίνητρο κάποιου για την ενασχόληση με την τέχνη είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Ο Τσενίνι είπε επίσης ότι “είναι η παρόρμηση ενός ευγενικού νου, που παρακινεί κάποιους να ασχοληθούν με αυτή την τέχνη και η ευχαρίστηση που λαμβάνουν μέσω της φυσικής τους αγάπης…Άλλοι ακολουθούν τον καλλιτεχνικό δρόμο λόγω φτώχειας και ανάγκης, ή και για το κέρδος και την αγάπη για την τέχνη. Αλλά όσοι ακολουθούν την τέχνη από αγάπη και ευγένεια πνεύματος υπερέχουν από όλους τους άλλους.”
Αυτό που μας λέει ο Τσενίνι με απλά λόγια, είναι ότι η επιδίωξη της φήμης και του κέρδους εκ μέρους του καλλιτέχνη είναι φτωχά κίνητρα. Χωρίς την κατάλληλη πνευματική στάση, κάποιος θα ήταν υπερβολικά ανασφαλής και συναισθηματικά ασταθής για να μπορέσει να συλλάβει την περιπλοκότητα θεμάτων που ξεπερνούν τη δική του άμεση, ασταθή κατάσταση.
Σχέδιο της Αθηνάς, που αποδίδεται στο εργαστήριο του Σάντρο Μποτιτσέλι. Αυτό το σχέδιο τονίζει τις ρευστές θηλυκές γραμμές για τις οποίες φημίζεται ο Μποτιτσέλι.(Public Domain)
Στο εκτενές βιβλίο του Φρανκ Ζόλνερ για τον Σάντρο Μποτιτσέλι αναφέρεται ότι “το προσωπικό στυλ (μανιέρα) κέρδιζε έδαφος τον 15ο αιώνα σαν ένας αναγνωρίσιμος τρόπος προσωπικής σύνθεσης.” Συνεπώς, οι καλλιτέχνες είχαν μεγαλύτερη ελευθερία ως προς την απόδοση του βάθους του χαρακτήρα, του συναισθήματος και της προσωπικότητας.
Πιο συγκεκριμένα, η μανιέρα του Μποτιτσέλι είχε προσαρμοστεί στο θέμα του – συνήθως γυναίκες – ώστε να ενσαρκώνει τη γαλήνια και δοτική ενέργεια του θηλυκού αρχέτυπου. Η εκλεπτυσμένη χρήση της γραμμής από τον Μποτιτσέλι αναπαρήγαγε την εσωτερική δύναμη και την αέρινη ποιότητα της θηλυκότητας με λεπτές, κυματιστές, αλλά και σίγουρες γραμμές. Πολλές από τις γυναικείες μορφές στους πίνακές του προσφέρουν το βάλσαμο για το χάος με την ήρεμη, δοτική και κομψή τους παρουσία.
Φεντερίκο Τσούκαρο [Federico Zuccaro, 1540/42-1609], “Παράδεισος”. Πένα και καφέ μελάνι, πινέλο και καφέ χρώμα, ακουαρέλα, gouache, φώτα με λευκό gouache, αριστερό και κεντρικό τμήμα σε περίγραμμα κόκκινης κιμωλίας, σε τρία φύλλα καφέ χαρτί ενωμένα κάθετα. Ένα κομμάτι χαρτί με τις φιγούρες του Χριστού, της Παναγίας και του Αγ. Ιωάννη του Βαπτιστή έχει κολληθεί στο κέντρο του σχεδίου. Rogers Fund, 1961. (The Metropolitan Museum of Art)
Οι καλλιτέχνες της Ιταλικής Αναγέννησης είχαν καταλάβει ότι μέσω της αισθητικής μπορούσαν να προκαλέσουν θετικά αισθήματα στον θεατή. Τα πλεονεκτήματα της απεικόνισης της χάρης ήταν εγγενώς κατανοητά. Έχοντας αντίληψη της χάρης και της ευγένειας, οι καλλιτέχνες μπορούσαν να δημιουργούν όχι μόνο αισθητικά ευχάριστα έργα αλλά και έργα που να φέρνουν την αρμονία και τη γαλήνη στους λάτρεις της τέχνης.
Τα εργαλεία του επαγγέλματος
Παλιότερα, για το σχέδιο απαιτούνταν πολλά περισσότερα από την απλή χρήση του κάρβουνου. Οι καλλιτέχνες χρειαζόταν να μοχθούν αναζητώντας οι ίδιοι στη φύση τα υλικά τους και να μπορούν να διακρίνουν τα πιο κατάλληλα από άποψη ποιότητας ανάμεσα στη μεγάλη ποικιλία που έβρισκαν.
Για παράδειγμα, υπάρχουν πολλές ποικιλίες φυσικής μαύρης και κόκκινης κιμωλίας, που διαφέρουν αρκετά μεταξύ τους ως προς την πυκνότητα και την πορώδη υφή τους. Κατά συνέπεια, δεν ήταν σταθερό το αποτέλεσμα που έδιναν στο σχέδιο. Η μαύρη κιμωλία που προερχόταν από τα λατομεία της Γερμανίας είχε επαινεθεί από τον Τζόρτζιο Βαζάρι ως η καλύτερης ποιότητας ποικιλία, αν και άλλοι καλλιτέχνες προτιμούσαν κιμωλία από άλλες περιοχές.
Όταν έβρισκαν καλής ποιότητας κιμωλία, οι καλλιτέχνες αγόραζαν μεγάλους κύβους από τα λατομεία, τους οποίους σμίλευαν σε κατάλληλα για το σχέδιο μεγέθη. Πολλά από τα αρχικά εργαλεία της ζωγραφικής, όπως τα πινέλα, τα μολύβια, τα γκέσο (βάσεις), τα διαλυτικά και τα φιξατίφ (σταθεροποιητές) φτιάχνονταν από τους ίδιους τους καλλιτέχνες. Τίποτα δεν ήταν μια απλή διαδικασία.
Αντρέα ντελ Σάρτο (1486-1530), “Σπουδή χεριών”. Κόκκινη κιμωλία. Κληροδότημα του Walter C. Baker, 1971. (The Metropolitan Museum of Art)
Σύμφωνα με το βιβλίο της Claire Van Cleave “Master Drawings of the Italian Renaissance” (Κλερ Βαν Κλιβ, “Σημαντικά σχέδια από την Ιταλική Αναγέννηση”), το μελάνι που προτιμούσε να χρησιμοποιεί ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι για τις σημειώσεις και τα σκίτσα του ήταν ένα μείγμα από χυμό βελανιδιάς, κρασί και αραβικό κόμμι. Ήταν σαν ένα μαγικό φίλτρο, που ο ίδιος ο καλλιτέχνης έπρεπε να επινοήσει.
Τα ακατέργαστα υλικά για το σχέδιο επηρέαζαν και την εξέλιξη των σχεδίων. Το μελάνι, η κιμωλία και το κάρβουνο σβήνονταν πολύ δύσκολα. Οι γραμμές, η σύνθεση και το σύνολο της εικόνας έπρεπε να είναι ήδη σχηματισμένα με σαφήνεια στο μυαλό του καλλιτέχνη, πριν αυτός προσπαθήσει να τα αποτυπώσει στο χαρτί. Αυτή η στενή σχέση του καλλιτέχνη με τα υλικά του και τα οφέλη που αυτή η σχέση προσέφερε στην τέχνη του, επέβαλλαν προνοητικότητα και οικονομία.
Κατά συνέπεια, οι καλλιτέχνες μάθαιναν πρώτα να σχηματίζουν μια νοητική εικόνα και μετά να την υλοποιούν. Πρόκειται για την ίδια τεχνική επανάληψης που χρησιμοποιεί ένας ηθοποιός για να μάθει τα λόγια του από ένα σενάριο. Μέσω μιας συνεχούς διαδικασίας νοητικής ενδυνάμωσης, οι καλλιτέχνες μπορούσαν να συγκρατούν τις εικόνες στο μυαλό τους και να έχουν μεγαλύτερη ακρίβεια και λεπτομέρεια στα έργα τους.
Οι μέθοδοι
Τζιρόλαμο Φραντσέσκο Μαρία Ματσόλα (Παρμιτζιανίνο), “Καθιστή θεά Άρτεμις”. Κόκκινη κιμωλία. Rogers Fund, 1910. (The Metropolitan Museum of Art)
Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούσαν οι καλλιτέχνες στη δουλειά τους διέφεραν σημαντικά μεταξύ τους. Πολλοί προτιμούσαν να ξεκινούν με γρήγορα σκίτσα μιας σύνθεσης, την οποία σιγά-σιγά τελειοποιούσαν, μια μέθοδος που ονομάζεται “primo pensiero” – “πρώτη σκέψη”. Άλλοι ολοκλήρωναν λεπτοδουλεμένες σπουδές των φιγούρων, που περιελάμβαναν όλες τις λεπτομέρειες που θα χρειάζονταν στην τελική σύνθεση, όπως είναι, για παράδειγμα, το σχέδιο του Ραφαέλο Σάντσιο ντα Ουρμπίνο (Ραφαήλ).
Σε ό,τι και να αποσκοπούσε το σχέδιο, ήταν μια τέχνη που έπρεπε να κατακτηθεί. Υπό μια έννοια, το σχέδιο θα μπορούσε να ιδωθεί σαν μια αντιστροφή του σχεδιασμού του κόσμου και σαν μεταγραφή του σε οπτική μορφή. Η ανατομία, η μελέτη των πτυχώσεων, οι ιδιότητες του φωτός και η μετάφρασή τους σε σύνολα γραμμών, προοπτικής και φωτοσκίασης ήταν όλα πράγματα που έπρεπε να μελετήσουν οι καλλιτέχνες σχολαστικά, προκειμένου να μπορέσουν να συλλάβουν αναλυτικά τον κόσμο πριν τον αναπαράγουν στο χαρτί.
Πιέτρο ντα Κορτόνα (1596-1669), “Η Παρθένος με Βρέφος και η Αγία Μαρτίνη”. Πένα και καφέ μελάνι, πάνω από μαύρη κιμωλία. Δωρεά του Cornelius Vanderbilt, 1880. (The Metropolitan Museum of Art)
Για να αναπτύξουν ακρίβεια, τα μάτια έπρεπε να ξαναεκπαιδευτούν. Σχεδόν όλοι οι καλλιτέχνες γνωρίζουν ότι τα μάτια μάς εξαπατούν. Τα μάτια και η σύνδεση τους με τον εγκέφαλο μπορεί να δίνουν αντιφατικά και μυστήρια αποτελέσματα. Ο εγκέφαλός μας συμπυκνώνει τεράστιες ποσότητες πληροφορίας σε απλά και εύληπτα σύμβολα ώστε να επεξεργάζεται γρήγορα όσα συμβαίνουν γύρω μας.
Καθημερινά βλέπουμε ανθρώπους, αλλά για να τους σχεδιάσουμε με ακρίβεια χρειαζόμαστε βαθιές γνώσεις ανατομίας. Τέτοιου είδους μελέτη αντιστρατεύεται την τάση του εγκεφάλου μας για απλοποίηση. Αυτό, όχι μόνο βοηθά τον καλλιτέχνη να αναπαριστά το ανθρώπινο σώμα με μεγαλύτερη ακρίβεια, αλλά και να το σχεδιάζει χωρίς εξωτερικό σημείο αναφοράς – μοντέλο. Όταν δεν περιορίζονται από συγκεκριμένα σημεία αναφοράς, οι καλλιτέχνες μπορούν πολύ εύκολα να φτιάξουν κάτι από τη φαντασία τους.
Τα σχέδια δεν πρέπει να συγχέονται με τα ολοκληρωμένα έργα. Πριν από τον θάνατό του, ο Μικελάντζελο Μπουοναρρότι έκαψε πολλά από τα προσχέδια των έργων του, ίσως για να μην τα μπερδέψει κανείς μελλοντικά με τις τελειωμένες του δουλειές. Σε κάποια από τα εναπομείναντα σκίτσα του, μπορούμε να δούμε τις διαδικασίες που ακολουθούσε, τον τρόπο με τον οποίο απέδιδε την ανατομία, ακόμα και να ρίξουμε μια ματιά στον τρόπο σκέψης του κατά την εξέλιξη του έργου του.
“Σκίτσα της Παρθένου που γονατίζει”, αποδίδεται στον Φραντσέσκο ντι Σιμόνε Φερούτσι (1437-1493). Πένα και καφέ μελάνι, πάνω από μολύβι ή μαύρη κιμωλία, σε ροδο-πλυμένο χαρτί. Κληροδότημα του Walter C. Baker, 1971. (The Metropolitan Museum of Art)
Και, κάποιες φορές, πέρα από τις μεθόδους του, μπορούμε να διακρίνουμε ακόμα και την προσωπικότητα του καλλιτέχνη, . Σε ένα σκίτσο προσώπου και ματιών προφίλ, που είχε κάνει ο Μιχαήλ Άγγελος για να αντιγράψουν και να μελετήσουν οι μαθητές του, είχε προσθέσει μια σημείωση κάτω από την εικόνα, με την οποία ενθάρρυνε έναν μαθητή του: “Αντρέα, υπομονή”. Στον ελεύθερο και ανεπεξέργαστο χώρο των σχεδίων, οι δοκιμές, οι δυσκολίες και το ανθρώπινο στοιχείο προβάλλουν πιο έντονα από ό,τι σε ένα ολοκληρωμένο έργο. Ίσως αυτό να είναι και το πολυτιμότερο στοιχείων των σχεδίων αυτών.
Ο Τιμ Γκέμπχαρτ είναι καλλιτέχνης και δάσκαλος και ζει στο Πόρτλαντ του Όρεγκον.
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
WeChat και TikTok είναι πιθανόν να νιώσουν το βάρος επιπλέον κρατικών κανονισμών των ΗΠΑ, αφότου ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ υπέγραψε δύο εκτελεστικά διατάγματα που απαγορεύουν τις συναλλαγές με τις δύο εφαρμογές, οι οποίες υποστηρίζονται από την Κίνα.
Στις 6 Αυγούστου ο πρόεδρος των ΗΠΑ υπέγραψε τα δύο διατάγματα που αποκλείουν σε πολίτες και οργανισμούς (κυβέρνηση και επιχειρήσεις) των ΗΠΑ την δυνατότητα να διεξάγουν εμπορικές συναλλαγές με τις μητρικές εταιρείες και των δύο εφαρμογών, ByteDance και Tencent Holdings.
Οι απαγορεύσεις έχουν έναρξη ισχύος σε 45 ημέρες (από τις 6 Αυγούστου) και έχουν ήδη στείλει την μετοχική αξία της μητρικής εταιρείας του WeChat, Tencent, σε καθοδική πορεία.
Η Tencent, ένας μεγάλος ψηφιακός όμιλος με έδρα τη Σεντζέν, κατέχει μια ευρεία ιδιοκτησία μεριδίων σε 480 διαφορετικές επιχειρήσεις και οργανισμούς παγκοσμίως. Έχει μερίδια σε πολύ γνωστές επιχειρήσεις μεταξύ των οποίων η Epic Games, η Activision Blizzard, η Reddit και η Atomwise καθώς και στις εταιρείες της Αυστραλίας Afterpay και Airwallex.
Χρήστες ηλεκτρονικών παιχνιδιών και εργαζόμενοι της βιομηχανίας, λαμβάνουν μέρος στο τουρνουά Epic Games Fortnite E3 στο στάδιο Banc of California, στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια, 12 Ιουνίου 2018. (Christian Petersen/Getty Images)
Πρόσφατα, έχει υπάρξει βαθύτερη διερεύνηση σε ψηφιακούς ομίλους που υποστηρίζονται από την Κίνα, όπως η Tencent, η Zoom, και η Huawei, λόγω ανησυχιών για θέματα ασφάλειας και παραβίασης ιδιωτικότητας από τα προϊόντα τους.
Οι ανησυχίες αυτές προκύπτουν από τον «εθνικό νόμο πληροφοριών» του Πεκίνου όπου από το 2017, υποχρεώνει τις εταιρείες που εδρεύουν στην Κίνα να μοιράζονται εάν χρειαστεί δεδομένα με το καθεστώς.
Ο Μάϊκλ Σούμπριτζ του Ινστιτούτου Στρατηγικής Πολιτικής της Αυστραλίας, είπε στην Epoch Times στις 11 Αυγούστου πως τα εκτελεστικά διατάγματα από τον Τραμπ θα «εντείνουν τον έλεγχο» του WeChat παγκοσμίως, αλλά πρωτευόντως, οι επιφυλάξεις σχετικά με την τεχνολογία της Κίνας θα συνεχίσουν να κλιμακώνονται.
«Αυτό είναι ένα επιπλέον βήμα από την συζήτηση για το 5G», είπε. Πρόσθεσε πως «με την συνειδητοποίηση των νομοθετών πως η επέκταση συγκεκριμένων ηλεκτρονικών πλατφόρμων μπορεί να παρέχει σε κυβερνήσεις [όπως του Πεκίνου] την ικανότητα να αποκτήσουν δεδομένα και να διενεργήσουν διαδικτυακές επιχειρήσεις, μπορεί να είναι η αρχή στρατηγικού ανταγωνισμού στο ηλεκτρονικό εμπόριο.
Το περίπτερο της Tencent στο Sportel Asia Conference, στις 15 Μαρτίου 2016, στη Σιγκαπούρη. (Sean Lee/Getty Images for Sportel)
Η μεγάλη ποικιλία των υπηρεσιών του WeChat και οι ισχυρές ενδείξεις λογοκρισίας στην πλατφόρμα, σημαίνουν πως η εφαρμογή συνεχίζει να είναι απειλή για την εθνική ασφάλεια:
«Το WeChat είναι κάτι παραπάνω από απλά μια εφαρμογή μηνυμάτων κοινωνικής δικτύωσης. Είναι επίσης μια μεγάλη πλατφόρμα ηλεκτρονικού εμπορίου που δεν περιορίζεται μόνο στη Κίνα, αλλά φτάνει στη νοτιοανατολική Ασία και επεκτείνεται παγκοσμίως», σημειώνει ο Σούμπριτζ.
«Ο κινεζικός έλεγχος επί της πλατφόρμας και οι δραστηριότητές του εντός Κίνας έχουν μεγάλη επιρροή, έτσι είναι δύσκολο να σταματήσεις αυτές τις δραστηριότητες όταν [η πλατφόρμα] χρησιμοποιείται στο εξωτερικό», συνέχισε.
Ο Ματ Γουόρεν, καθηγητής διαδικτυακής ασφάλειας στο Βασιλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μελβούρνης, ανέφερε στην Epoch Times στις 11 Αυγούστου, πως η απαγόρευση θα έχει περιορισμένη επίδραση στην τρέχουσα κατάσταση του WeChat, καθώς οι περισσότεροι χρήστες του βρίσκονται στην Ασία.
Ωστόσο πιστεύει πως, «θα έχει επίδραση σε οποιαδήποτε μελλοντικά σχέδια επέκτασης εκτός Κίνας».
Για παράδειγμα, στις 29 Ιουνίου, η κυβέρνηση της Ινδίας έγραψε πρωτοσέλιδα απαγορεύοντας ευθέως 59 εφαρμογές που υποστηρίζονται από την Κίνα.
Μέλη του Δημοτικού Οργανισμού Νεολαίας, κρατούν επιγραφές με λογότυπα κινέζικων εφαρμογών ως μήνυμα στήριξης της ινδικής κυβέρνησης στην απαγόρευση της εξαιρετικά δημοφιλούς στην Ινδία εφαρμογής TikTok. Χαϊντεραμπάντ, 30 Ιουνίου 2020. (Noah Seelam/AFP via Getty Images)
«Η απαγόρευση επηρέασε 300 εκατομμύρια Ινδούς που χρησιμοποιούσαν αυτές τις εφαρμογές συμπεριλαμβανομένου του WeChat», είπε ο Γουόρεν, παρατηρώντας πως η απαγόρευση παρακωλύει αποτελεσματικά τις φιλοδοξίες του WeChat στην πολύ μεγαλύτερη αγορά του εξωτερικού.
«Το πιο πιθανό είναι πως οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ακολουθήσουν το παράδειγμα της Ινδίας με νέους κανονισμούς, και η Αυστραλία θα περιμένει να δει πως εξελίσσονται τα πράγματα πριν προβεί σε οποιεσδήποτε ενέργειες».
Στην Αυστραλία υπολογίζεται πως υπάρχουν πάνω από τρία εκατομμύρια χρήστες του WeChat, με το 38 τοις εκατό αυτών, να μην μιλάνε την κινέζικη γλώσσα.
Το μεγάλο ποσοστό αυτών των χρηστών που δεν μιλάνε Κινέζικα, οφείλεται στο γεγονός πως το WeChat είναι μια δημοφιλής πλατφόρμα για τις τοπικές επιχειρήσεις ώστε να συναλλάσσονται και να πουλούν σε Κινέζους πελάτες και τουρίστες.
Παραδείγματος χάριν, το WeChat Pay είναι μια υπηρεσία που επιτρέπει σε χρήστες να κάνουν αγορές χρησιμοποιώντας χρήματα από κάποιον τραπεζικό λογαριασμό στην Κίνα. Πολλές τουριστικές επιχειρήσεις και εστιατόρια αυτήν τη στιγμή, χρησιμοποιούν την υπηρεσία με σκοπό να προσελκύουν Κινέζους πελάτες.
Μια ομάδα τουριστών από την Ασία βγάζουν φωτογραφίες έξω από την Όπερα του Σίδνεϋ και την Γέφυρα του Λιμανιού στις 8 Μαΐου 2012. (Greg Wood/AFP/GettyImages)
Υπάρχουν ανησυχίες πως η κυβέρνηση Τραμπ θα συνεχίσει να εντείνει τους κρατικούς κανονισμούς σχετικά με τις κινεζικές εφαρμογές, ειδικά μετά την πρόσφατη εισήγηση απαγόρευσης του TikTok στις Ηνωμένες Πολιτείες και το πρόγραμμα «clean network» του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο.
Μια απαγόρευση του WeChat θα έχει αντίκτυπο στις επιχειρήσεις και στην κινεζική διασπορά, ειδικότερα εάν η κυβέρνηση της Αυστραλίας αποφασίσει να προβεί σε παρόμοια μέτρα.
«Η απαγόρευση του WeChat στην Αυστραλία θα είχε επίπτωση στους εκτιμώμενους τρία εκατομμύρια χρήστες (περισσότερους από του TikTok των 1,6 εκατομμυρίων) που το χρησιμοποιούν για να επικοινωνούν με φίλους και οικογένεια στην Κίνα», αναφέρει ο Γουόρεν.
«Αυτοί οι χρήστες τώρα έχουν περιορισμένη πρόσβαση σε πολλές δυτικές εφαρμογές που απαγορεύονται από το κινέζικο Fire Wall».
Πώς διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό.
Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
Σε πρόσφατη έρευνα που δημοσίευσε το Κέντρο Αξιολόγησης Στρατηγικής και Προϋπολογισμού, αναφέρεται πως το ΚΚΚ επηρέασε προς όφελός του ευρωπαϊκές πολιτικές και επιχειρηματικές ελίτ χρησιμοποιώντας «ομάδες φιλίας». Αυτές οι «ομάδες φιλίας» βοηθούν στις εκπαιδευτικές και πολιτιστικές ανταλλαγές μεταξύ Ευρώπης και Κίνας, αλλά στην πραγματικότητα είναι τα φερέφωνα και οι μεσάζοντες που χρησιμοποιεί το ΚΚΚ για να βοηθηθεί στο ενιαίο μέτωπό του ώστε να διαιρέσει την Ευρώπη.
Την 1η Ιουλίου, το Κέντρο Αξιολόγησης Στρατηγικής και Προϋπολογισμού (CSBA) δημοσίευσε μια εργασία με τίτλο «Αποκάλυψη της επιρροής της Κίνας στην Ευρώπη: Πώς οι ομάδες φιλίας διεισδύουν στις ευρωπαϊκές ελίτ». Η εργασία επεσήμανε ότι οι «ομάδες φιλίας» χρησιμεύουν ως φερέφωνα και μεσάζοντες για την προώθηση των συμφερόντων του Πεκίνου καθώς και των στόχων του στην εξωτερική πολιτική. Αυτές οι ομάδες αποτελούνται από τοπικούς πολιτικούς και επιχειρηματικές ελίτ που, μέσω διαφόρων δημοσίων εκδηλώσεων, βοηθούν στην απομάκρυνση οποιασδήποτε αρνητικής για το ΚΚΚ φωνής, και υποστηρίζουν ευρωπαϊκές πολιτικές ευνοϊκές για το ΚΚΚ.
Πώς διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό.
Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
Έχουμε συνδυάσει το καλοκαίρι με μικρές διατροφικές ατασθαλίες. Στις διακοπές μας, πολύ συχνά μαζευόμαστε στις αυλές ή στα μπαλκόνια μας και ψήνουμε για την παρέα μας. Τι γίνεται όμως αν δεν θέλουμε να φάμε κρέας, αν χρειάζεται ή θέλουμε να προσέξουμε την υγεία και το βάρος μας; Δεν είναι ανάγκη να απέχουμε από τέτοιες συγκεντρώσεις ή να στερηθούμε τη διασκέδαση.
Όταν οι υπόλοιποι ετοιμάζουν τα συνηθισμένα burger, εμείς μπορούμε να επιλέξουμε εναλλακτικές λύσεις στο κρέας. Το βέβαιο είναι ότι μετά το γεύμα, εμείς θα είμαστε οι μόνοι που δεν θα νιώθουμε ότι έχουμε φουσκώσει και «βαρύνει». Μια πιο ελαφριά και υγιεινή επιλογή κατά τη διάρκεια των ζεστών μηνών του καλοκαιριού μόνο σε καλό μπορεί να μας βγει. Γι’ αυτό και εδώ αναφερόμαστε στις πιο εύκολες και απλές χορτοφαγικές, ελαφριές λύσεις για να μην στερηθούμε ένα απολαυστικό γεύμα.
4 χορτοφαγικές λύσεις που αντικαθιστούν τα μπιφτέκια για ένα απολαυστικό burger
Μανιτάρια Portobello
Έχουν ελάχιστες θερμίδες και γίνονται εύκολα στη σχάρα καθώς ετοιμάζετε το burger. Επιπλέον, το κυκλικό τους σχήμα τα καθιστά ένα τέλειο υποκατάστατο του μπιφτεκιού. Επίσης, τα μανιτάρια συνοδεύονται από πολλά οφέλη για την υγεία μας. Δύο μανιτάρια Portobello περιέχουν πάνω από 2 γρ. φυτικές ίνες, 3.5 γρ. πρωτεΐνη, μόνο 6.5 γρ. υδατάνθρακες και 37 θερμίδες. Για να τα φτιάξετε, προσθέστε απλώς λίγο ελαιόλαδο και τα αγαπημένα σας μπαχαρικά.
Μπιφτέκια κουνουπιδιού
Τον τελευταίο καιρό, το κουνουπίδι χρησιμοποιείται παντού· αποτελεί τη νέα διατροφική τάση. Τα νοστιμότερα μπιφτέκια κουνουπιδιού περιέχουν αλεύρι, λιωμένο βρασμένο κουνουπίδι, μπαχαρικά και λίγο τυρί. Ανά φλιτζάνι κουνουπιδιού, λαμβάνουμε 51.7 mg βιταμίνης C και 61 mcg φολικού οξέος. Η πρώτη είναι σημαντική για την καρδιαγγειακή μας υγεία, ενώ το φολικό οξύ βοηθά στην παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων.
Φέτες γλυκοπατάτας
Αν αναζητάτε ένα γεύμα με όσο το δυνατόν λιγότερους υδατάνθρακες, οι φέτες γλυκοπατάτας στη σχάρα αποτελούν μια νόστιμη επιλογή. Είναι εξαιρετική πηγή βήτα- καροτίνης, ενός αντιοξειδωτικού που βοηθά στην πρόληψη από βλάβες των ελεύθερων ριζών και τονώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και την υγεία των ματιών μας. Επιπροσθέτως, μπορεί να μας βοηθήσει στην προσπάθειά μας να χάσουμε βάρος επειδή περιέχει αρκετά μεγάλη ποσότητα φυτικών ινών.
Μελιτζάνα στη σχάρα
Άκρως μεσογειακή επιλογή και εξαιρετικά νόστιμη, αν προσθέσετε επιπλέον μπαχαρικά, εκτός από το ελαιόλαδο και το αλάτι. Οι φέτες μελιτζάνας είναι επίσης καλή επιλογή διότι είναι ανθεκτικές στη θερμότητα της σχάρας και δεν διαλύονται εύκολα. Με αυτή την εναλλακτική, προσθέτετε έξτρα φυτικές ίνες στο burger σας.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην Εναλλακτική Δράση, έναν ενημερωτικό ιστότοπο ο οποίος δημιουργήθηκε το 2012. Αποτελεί τον μεγαλύτερο ιστότοπο αυτοβοήθειας στην Ελλάδα με πάνω από 20.000 πρωτότυπα άρθρα. Σκοπός της Εναλλακτικής Δράσης είναι η δημιουργία ενός πιο υγιούς κόσμου, τόσο σε φυσικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο.
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
Η αστυνομία του Χονγκ Κονγκ συνέλαβε ακόμα μία γνωστή υπέρμαχο της δημοκρατίας, την Άγκνες Τσόου, την Δευτέρα το βράδυ στην κατοικία της. Η αστυνομία συνέλαβε τον Τζίμι Λάι, ακτιβιστή του Χονγκ Κονγκ και δημοφιλή επιχειρηματία των μέσων μαζικής ενημέρωσης, και 6 άλλους, με κατηγορίες βάσει του νόμου «Εθνικής Ασφάλειας» την ίδια ημέρα.
Ο τηλεοπτικός σταθμός του Χονγκ Κονγκ, Television Broadcasts Limited (TVB), ανέφερε ότι οι συλλήψεις έγιναν λόγω κατηγοριών που βασίζονταν στον νόμο «Εθνικής Ασφάλειας». Η Τσόου επιβεβαίωσε ότι η σύλληψή της πραγματοποιήθηκε βάσει του νέου νόμου για «υποκίνηση απόσχισης» σε μια ανάρτηση στο Facebook. Δεν είναι σαφές τι ακριβώς δικαιολογούσε την κατηγορία.
Χθες, στην επίσημη σελίδα της στο Facebook, η εξέχουσα ακτιβίστρια ανέφερε ότι περίεργοι, άγνωστοι άντρες στέκονταν έξω από την κατοικία της από το πρωί μέχρι το βράδυ. Η ανάρτηση περιγράφει πολλές ομάδες 3-4 ανδρών που έκαναν βάρδιες για να περιπολούν έξω από το σπίτι της.
Η Τσόου ανέφερε λεπτομερώς την ιδιαιτερότητα της κατάστασης, καθώς ζει σε ένα συγκρότημα κατοικιών σε αγροτική περιοχή.
«Είναι σοκαριστικό, αλλά θα συνεχίσω να κάνω ό,τι πιστεύω», έγραψε η Τσόου στην ανάρτησή της στο Facebook.
Η Τσόου είναι πολύπειρη ακτιβίστρια του Χονγκ Κονγκ. Η συμμετοχή της στην υπεράσπιση της δημοκρατίας του Χονγκ Κονγκ ξεκίνησε το 2014 όταν εντάχθηκε στην ομάδα Scholarism, μια ομάδα φοιτητών του Χονγκ Κονγκ που υποστηρίζει μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση των νέων. Η ομάδα ιδρύθηκε σε μια προσπάθεια να αποτραπεί η επιρροή του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (Κ.Κ.Κ.) στο εκπαιδευτικό σύστημα του Χονγκ Κονγκ.
Είναι επίσης πρώην μέλος του Demosistō, ενός πολιτικού κόμματος υπέρ της δημοκρατίας. Το Demosistō διαλύθηκε την παραμονή του ψηφίσματος του νόμου «εθνικής ασφάλειας».
Το ΚΚΚ θέσπισε έναν σαρωτικό νόμο «Εθνικής Ασφάλειας» την 1η Ιουλίου. Ο νόμος καταδικάζει την απόσχιση, την ανατροπή της κρατικής εξουσίας, την τρομοκρατία και την συνεργεία με ξένες χώρες, με μέγιστη ποινή ισόβιας κάθειρξης στη φυλακή.
Νωρίτερα την Δευτέρα, ο δημοφιλής επιχειρηματίας των μέσων ενημέρωσης και ακτιβιστής υπέρ της δημοκρατίας, Τζίμι Λάι, συνελήφθη επίσης με κατηγορία βάσει του νόμου «Εθνικής Ασφάλειας». Λεπτομέρειες σχετικά με αυτό που προκάλεσε την κατηγορία εξακολουθούν να μην αποκαλύπτονται, παρά τη μαζική αστυνομική επιδρομή στην ειδησεογραφική εταιρεία του, Apple Daily.
Η Apple Daily είναι ένας από τους λίγους οργανισμούς ΜΜΕ του Χονγκ Κονγκ που επικρίνουν ανοιχτά το ΚΚΚ και την κυβέρνηση του Χονγκ Κονγκ.
Πώς διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό.
Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Ο Τζίμι Λάι, μεγιστάνας των μέσων ενημέρωσης του Χονγκ Κονγκ και ακτιβιστής υπέρ της δημοκρατίας, συνελήφθη τη Δευτέρα το πρωί βάσει του νέου νόμου περί εθνικής ασφάλειας της πόλης. Η σύλληψή του σηματοδοτεί την πιο απροκάλυπτη κίνηση που κάνει η -υπέρ του Πεκίνου- κυβέρνηση Λαμ βάσει του νόμου της κεντρικής κυβέρνησης.
Σε ηλικία 71 ετών, ο Λάι είναι μια από τις ελάχιστες ελίτ του Χονγκ Κονγκ που παραμένουν ανοιχτά υπέρ του δημοκρατικού κινήματος της πόλης. Ο Λάι ίδρυσε την Next Digital, το μίντια που δημοσιεύει την δημοφιλή Apple Daily, γνωστή για την κριτική κάλυψη του κινεζικού κομμουνιστικού καθεστώτος και της κυβέρνησης του Χονγκ Κονγκ κατά το τελευταίο έτος των διαδηλώσεων.
Ο Τζίμι Λάι συλλαμβάνεται από την αστυνομία στο σπίτι του στο Χονγκ Κονγκ στις 10 Αυγούστου 2020. (Sarah Liang / The Epoch Times Hong Kong)
Η αστυνομία συνέλαβε τον Λάι στο σπίτι του περίπου στις 9:30 π.μ. τη Δευτέρα. Η αστυνομία του Χονγκ Κονγκ δήλωσε ότι συνέλαβε επτά άντρες «με κατηγορίες για υποψία συνεργείας με μια ξένη χώρα ή εξωτερικούς παράγοντες για να θέσουν σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια, συνωμοσία για εξαπάτηση, και άλλα αδικήματα», σύμφωνα με επίσημη ανάρτηση της αστυνομίας στο Facebook.
Η εφημερίδα Oriental Daily, μια τοπική κινεζική εφημερίδα, ανέφερε ότι ο Λάι ήταν ένας από τους επτά άνδρες που προφυλακίστηκαν σε αυτόν τον γύρο συλλήψεων. Οι δύο γιοι του Λάι, ο Λάι Γκιν-γιάν και ο Τσόου Τατ-κουέν, συνελήφθησαν επίσης από την αστυνομία.
Στους υπόλοιπους που συνελήφθησαν περιλαμβάνονται οι διευθύνοντες σύμβουλοι της Next Media, Τσενγκ Κιμ-χουνγκ και Τσόου Τατ-κουέν. Ο Γουόνγκ Γουάι-κενγκ, διοικητικός διευθυντής του Λάι, βρίσκεται επίσης υπό κράτηση, καθώς και ο Νγκ Τατ-Κουόνγκ, διευθυντής κινουμένων σχεδίων της εταιρείας.
Μια ζωντανή ροή από την Apple Daily, ένα από τα μέσα ενημέρωσης του Λάι, έδειξε μια ορδή αστυνομικών του Χονγκ Κονγκ με μπλε στολές να βαδίζουν προς τα γραφεία της εταιρείας. Η αστυνομία φάνηκε να ψάχνει αρχεία σε γραφεία, να παρατάσσει το προσωπικό για ταυτοποίηση και να ψάχνει μέσα στην αίθουσα ειδήσεων.
Can you imagine the newsrooms of @nytimes or @guardian encounter something like this? After HK police arrested @JimmyLaiApple, hundreds of police were sent to Apple Daily office without the search warrant. pic.twitter.com/mia12rSYyP
Η αστυνομία λέγεται επίσης ότι έψαξε στο σπίτι του Λάι και των γιων του, έγραψε σε μια ενημέρωση στο Twitter ο Μαρκ Σάιμον, ένα στέλεχος της Apple Media.
Η αστυνομία δεν έχει ακόμη ανταποκριθεί στο αίτημα σχολιασμού της Epoch Times.
Τόσο οι τοπικές όσο και οι διεθνείς φωνές καταδίκασαν έντονα τις ενέργειες της κυβέρνησης του Χονγκ Κονγκ, θεωρώντας τες καταστολή της ελευθερίας του Τύπου στο Χονγκ Κονγκ.
«Το “έγκλημα” που διαπράχθηκε από τον Τζίμι Λάι είναι να διευθύνει ένα ελεύθερο μέσο», έγραψε στο Twitter ο νομοθέτης του Χονγκ Κονγκ Έντι Τσόου.
Ο γερουσιαστής του Μιζούρι Τζος Χάουλεϊ επέκρινε την πράξη ως μια επίθεση στην ελευθερία του λόγου.
«Ο πολλών χρόνων εκδότης του Χονγκ Κονγκ συνελήφθη επειδή τόλμησε να μιλήσει εναντίον του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος – στην πραγματικότητα, επειδή τολμούσε απλώς να μεταδίδει τα νέα. Αυτή είναι η “ελεύθερια του λόγου” που η Κίνα θέλει να επιβάλει στον κόσμο», δήλωσε ο Χάουλεϊ στο Twitter.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο μεγιστάνας των μέσων ενημέρωσης έχει συλληφθεί από τις αρχές του Χονγκ Κονγκ.
Τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, ο Λάι συνελήφθη για συμμετοχή σε διαδήλωση τον Αύγουστο του 2019 ενάντια στο νομοσχέδιο έκδοσης για δίκη της Κίνας.
Ο Λάι, ένας από καιρό ειλικρινής υποστηρικτής της δημοκρατίας στο Χονγκ Κονγκ, εκφράζει συνεχώς την αφοσίωσή του στην υποστήριξη των διαμαρτυριών υπέρ της δημοκρατίας στο Χονγκ Κονγκ. Σε μια συνέντευξή του τον Μάιο, ο Λάι είπε στο Reuters: «Αυτά που έχω, μου τα έδωσε αυτό το μέρος, θα αγωνιστώ μέχρι και την τελευταία μέρα».
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
Πρόκειται για ένα γρήγορο και φρέσκο καλοκαιρινό επιδόρπιο, ιδανικό για μετά από ένα δείπνο με φίλους.
Χτυπάτε την ρικότα με κρέμα γάλακτος και ζάχαρη μέχρι να γίνει βελούδινη και αφράτη. Μπορείτε επίσης να προσθέσετε βανίλια, κανέλα, ξύσμα λεμονιού ή το αγαπημένο σας μπαχαρικό.
– Σερβίρετε με κομπόστα από βατόμουρα
– Για 4 άτομα
Υλικά
Για την μους ρικότας
1 φλιτζάνι ρικότα
1/2 φλιτζάνι κρέμα γάλακτος
1 κουταλιά της σούπας ζάχαρη
1/4 κουταλάκι του γλυκού εκχύλισμα βανίλιας
Για την κομπόστα από βατόμουρα
2 φλιτζάνια βατόμουρα
2 κουταλιές ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο
2 κουταλιές της σούπας νερό
1 φύλλο δάφνης
Εκτέλεση
Χτυπήστε την ρικότα με την κρέμα γάλακτος την ζάχαρη και την βανίλια μέχρι να γίνουν ένα ομογενοποιημένο μείγμα. Στην συνέχεια βάλτε το στο ψυγείο.
Βάλτε τα βατόμουρα σε μια μικρή κατσαρόλα και προσθέστε τη ζάχαρη, το νερό και την δάφνη. Μαγειρέψτε στη χαμηλότερη θερμοκρασία για 5-7 λεπτά, ανακατεύοντας περιστασιακά, έως ότου τα βατόμουρα αρχίσουν να σιροπιάζουν. Βγάλτε το από τη φωτιά και αφήστε το να κρυώσει.
Για το σερβίρισμα, μπορείτε να βάλετε μερικές κουταλιές από το μίγμα της μους ρικότας σε ένα πιατάκι ή να βάλετε την ρικότα σε μπολάκια και να περιχύσετε με την κομπόστα από τα βατόμουρα.
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
Όπως οι πίνακες και τα γλυπτά της Αναγέννησης, έτσι και τα βιβλία και τα χειροποίητα δεσίματά τους βοηθούσαν στην ανύψωση του ανθρώπου σε ηθικά ιδεώδη. Κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης του 16ου αιώνα στη Γαλλία, έζησε ένας πολιτικός, ο Κλοντ Γ’ ντε Λομπεσπίν [Claude III de Laubespine], που το πάθος του ήταν η παραγγελία και η συλλογή βιβλίων με περίτεχνα διακοσμημένα εξώφυλλα.
“Φανταστείτε την εικόνα αυτών των εξαιρετικών βιβλίων τοποθετημένων στη βιβλιοθήκη το ένα δίπλα στο άλλο”, λέει ο Τζον Μπίντγουελ, επιμελητής στο Μουσείο και Βιβλιοθήκη Μόργκαν [The Morgan Library & Museum], σε τηλεφωνική συνέντευξη. “Είναι σύμβολα γνώσης και μάθησης.”
Οι Παριζιάνοι της χρυσής εποχής είχαν ανώτερη μόρφωση και ήθελαν να τους θυμούνται για τους πολιτισμένους τρόπους τους. Ο Λομπεσπίν, σύζυγος κληρονόμου και ευνοούμενος του βασιλιά Καρόλου Θ’, ανέδειξε αυτόν τον εκλεπτυσμό.
“Υπήρχαν πολλοί τρόποι να δείχνεις τον πλούτο σου. Μπορούσες να έχεις όμορφα ρούχα της μόδας, σταύλους γεμάτους με καθαρόαιμα άλογα ή κήπους. Τα πολυτελή δεσίματα βιβλίων [του Λομπεσπίν] είναι ένας τρόπος επίδειξης πλούτου και μόρφωσης. Είναι ένας τρόπος διακήρυξης πλούτου και καλλιέργειας”, λέει ο Μπίντγουελ.
Αλλά το κίνητρο του Λομπεσπίν δεν ήταν μόνο η επίδειξη. Σε αντίθεση με άλλους συλλέκτες της Αναγέννησης δεν ζητούσε να αναγράφεται το όνομά του στις παραγγελίες που έκανε. Η σεμνότητά του αυτή έκανε ακόμα πιο δύσκολη την ανακάλυψη της συλλογής του, όπως και την πιστοποίηση της αυθεντικότητάς της.
Κομμάτι κομμάτι ανακάλυψαν οι ιστορικοί μια από τις σημαντικότερες συλλογές βιβλίων της Γαλλικής Αναγέννησης. Κρυμμένοι ανά την υφήλιο για 400 χρόνια, οι λογοτεχνικοί θησαυροί του Λομπεσπίν θα παρουσιαστούν τώρα στην έκθεση “Poetry and Patronage: The Laubespine-Villeroy Library Rediscovered” (Ποίηση και χορηγίες: η ανακάλυψη της βιβλιοθήκης Λομπεσπίν-Βιλερουά), από τις 16 Οκτωβρίου 2020 μέχρι τις 24 Ιανουαρίου 2021.
Μαλακό μαροκινό δέρμα με κοκκώδη υφή και περίπλοκα διακοσμητικά σχέδια τυλίγουν αυτά τα βιβλία. Ένα από τα βιβλία της συλλογής, η “Υπνερωτομαχία Πολύφιλου” [“Hypnerotomachia Poliphili”], είναι “καλυμμένο με σκόνη χρυσού. Εκτός από το επιχρύσωμα των σχεδίων, όλο το δέρμα έχει μια χρυσαφένια ανταύγεια. Όταν το κοιτάζουμε μέσα στην προθήκη, μπορούμε να διακρίνουμε χρυσά στίγματα”, αναφέρει ο Μπίντγουελ.
Η ράχη και το εξώφυλλο του βιβλίου του Φραντσέσκο Κολόνα “Υπνερωτομαχία Πολύφιλου”, του 1499. (Από τη συλλογή του Jean Bonna)
Η έκθεση παρουσιάζει 12 βιβλία της συλλογής του Λομπεσπίν. Περιλαμβάνει βιβλία ποίησης και Ιταλικής αρχιτεκτονικής, ιδανικά για εικονογράφηση χάρη στο μεγάλο τους μέγεθος. Από εξώφυλλο σε εξώφυλλο, οι καλλιτέχνες γέμιζαν τις λογοτεχνικές παραγγελίες του με ομορφιά.
“Εκτός των άλλων, τα εκθέματα μας αφηγούνται και το πώς μεταφέρθηκαν οι ιδέες και οι τρόποι της Ιταλικής Αναγέννησης στη Γαλλία”, λέει ο Μπίντγουελ. “Και είναι μια ευκαιρία [για το μουσείο Μόργκαν] να είναι το πρώτο που θα πει αυτήν τη σημαντική ιστορία στην αγγλική γλώσσα.”
Μια νέα αποκάλυψη
Το 2004, η Ιζαμπέλ ντε Κονιχού [Isabelle de Conihout] – ιστορικός και συνεπιμελήτρια της έκθεσης – δημοσίευσε ένα άρθρο για τη συλλογή του Λομπεσπίν. “Τότε, νομίζαμε ότι παραήταν καλό για να είναι αληθινό”, λέει ο Μπίντγουελ.
Καθώς ο Λομπεσπίν δεν έβαζε το όνομά του στα βιβλία του και οι καλλιτέχνες βιβλιοδέτες ήταν κατά κανόνα ανώνυμοι “η καταγωγή των βιβλίων ήταν άγνωστη”, λέει ο Μπίντγουελ.
Για περισσότερα από 10 χρόνια, η Κονιχού και ο συνεργάτης της Πασκάλ Ρακτ-Μαντού [Pascal Ract-Madoux] εξερευνούσαν όλες τις μεγάλες βιβλιοθήκες της Γαλλίας, της Αγγλίας και της Αμερικής σε αναζήτηση σπάνιων διακοσμητικών δεσιμάτων. Σε πολλά από τα βιβλία που βρήκαν, ανακάλυψαν την ύπαρξη συγκεκριμένων μοτίβων στα εξώφυλλα, ενώ στα πρώτα εσωτερικά τους φύλλα αναγράφονταν με μελάνι χειρόγραφοι σειριακοί αριθμοί απογραφής.
“Σιγά σιγά, και με τη βοήθεια της τύχης , το ένστικτο και η διαίσθησή της οδήγησαν την Ιζαμπέλ να βρίσκει τα σωστά βιβλία, αυτά που περιείχαν αυτούς τους σειριακούς αριθμούς”, λέει ο Μπίντγουελ. Πίστευε ότι αυτά τα σημάδια υποδείκνυαν ότι αυτά τα βιβλία ανήκαν στον αυλικό Λομπεσπίν. Όμως, “οι ανακαλύψεις της αντιμετωπίστηκαν με σκεπτικισμό”.
Μια μέρα, η Κονιχού έδωσε μια διάλεξη για τη θεωρία της για τη συλλογή του Λομπεσπίν. Μετά από την ομιλία, έμαθε ότι ένας από τους ακροατές κατείχε έναν χειρόγραφο κατάλογο της συλλογής του Λομπεσπίν. Τα περιεχόμενά του “αντιστοιχούσαν ακριβώς στους σειριακούς αριθμούς, αποδείκνυοντας έτσι τις εικασίες της Ιζαμπέλ”, λέει ο Μπίντγουελ. “Στον κόσμο μας [των ιστορικών βιβλίων], αυτή ήταν μια συνταρακτική αποκάλυψη.”
Ποίηση και χορηγίες
Καθώς οι ιστορικοί γνώριζαν ποιους χορηγούσαν οι Λομπεσπίν, τα ονόματα των συγγραφέων τους βοήθησαν να καθορίσουν τον ιδιοκτήτη των βιβλίων ποίησης και κατ’ επέκταση να πιστοποιήσουν την αυθεντικότητα της συλλογής.
Η έκθεση παρουσιάζει τα όμορφα δεμένα έργα που ο Λομπεσπίν είχε παραγείλλει σε δυο από τους πιο φημισμένους ποιητές της Γαλλικής Αναγέννησης: τον Πιερ ντε Ρονσάρ και τον Φιλίπ Ντεπόρτ [Pierre de Ronsard, Philippe Desportes]. Η Μαντλέν ντε Λομπεσπίν, αδερφή του Λομπεσπίν που κληρονόμησε τη συλλογή, ήταν η χορηγός του ποιητή Πιερ ντε Ρονσάρ.
Ο Ρονσάρ, όπως και άλλοι ποιητές της Γαλλικής Αναγέννησης, έβγαζε τα προς το ζην κερδίζοντας την εύνοια υψηλά ιστάμενων αξιωματούχων και του βασιλιά. Η ελίτ στήριζε τους ποιητές για πολλούς λόγους: οι ευγενείς και οι αξιωματούχοι εκτιμούσαν τις τέχνες και την ποίηση. Ήξεραν επίσης πως οι ποιητές μπορούσαν να γράψουν εγκώμια για αυτούς, λειτουργώντας ως καλές δημόσιες σχέσεις, εξηγεί ο Μπίντγουελ.
Είναι επίσης πιθανόν ότι οι ποιητές “καλλώπιζαν” τους εργοδότες τους, ακριβώς όπως και οι ζωγράφοι της Αναγέννησης αποτύπωναν τα μοντέλα τους ομορφότερα στον καμβά. ο στόχος ήταν να ανυψωθεί η κοινωνία σε ένα αισθητικό ιδανικό και η σκέψη των ανθρώπων μέσω του κάλλους.
Vignola, 1507-1573. Regola delli cinque ordini d’architettura / [Roma : s.n., 1562], Title page with author’s portrait, PML 51314
Στον διαδικτυακό κατάλογο της έκθεσης, διαβάζουμε ότι ο Ρονσάρ υμνούσε “τα κτήματα και τη βιβλιοθήκη με τα αρωματισμένα δεσίματα, που, όπως έλεγε, ‘ευωδίαζαν σαν τις πορτοκαλιές’ [της Μαντλέν ντε Λομπεσπίν]”.
Ο Ρονσάρ, ένας ερασιτέχνης ποιητής του οποίου τα έργα μόλις τώρα αρχίζουν να λαμβάνουν αναγνώριση για την πραγματική τους αξία, συνεχίζει τις κολακείες του προς τη Μαντλέν: “[Ο Ρονσάρ] της γράφει ένα ποίημα όπου λέει ‘Είσαι τόσο καλή. Με κάνεις να νιώθω λίγο κατώτερος'”, αναφέρει ο Μπίντγουελ.
Συνυπολογίζοντας τα ηθικά ιδεώδη της αναγέννησης και την πλούσια γλώσσα που κοσμεί τις σελίδες των βιβλίων του Λομπεσπίν, ο Μπίντγουελ μας λέει ότι “σε αυτή την περίπτωση, τα φαινόμενα δεν απατούν”.*
Ο Τζ.Χ. Γουάιτ ζει στη Νέα Υόρκη και αρθρογραφεί για τις τέχνες, τον πολιτισμό και την αντρική μόδα.
* ΣτΜ: “This is a case where you can tell a book by its cover” – η αγγλική έκφραση για τα “φαινόμενα που δεν απατούν”.
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
