Σάββατο, 21 Δεκ, 2024

2 συνταγές ζαχαροπλαστικής με φράουλες

Η εποχή της φράουλας έχει φτάσει και είναι ακριβώς ο καιρός που μπορούμε να απολαύσουμε το γλυκό αυτό φρούτο με χίλιους δυο τρόπους. Οι φράουλες κατέχουν ιδιαίτερη θέση στη ζαχαροπλαστική, δημιουργώντας δροσερούς συνδυασμούς με την κρέμα αλλά και τη σοκολάτα. Σε αυτό το άρθρο, σας προτείνουμε δύο συνταγές: μία για τούρτα φράουλα από τον Στέλιο Παρλιάρο και μία για ρολό με κρέμα και φράουλες.

Τούρτα φράουλα

Υλικά

  • 20 γρ. φύλλα ζελατίνης
  • 500 γρ. πολτοποιημένες φρέσκες φράουλες
  • 200 γρ. φρέσκες φράουλες, ψιλοκομμένες
  • 250 γρ. ζάχαρη άχνη
  • 250 γρ. κρέμα γάλακτος πλήρης, για ζαχαροπλαστική

Εκτέλεση

Μουσκεύουμε τα φύλλα ζελατίνης σε ένα μπολ με κρύο νερό για 5-6 λεπτά, μέχρι να μαλακώσουν. Τα στίβουμε με τα χέρια μας.

Σε μία κατσαρόλα ζεσταίνουμε μια μικρή ποσότητα από τον πολτό φράουλας σε μέτρια φωτιά και ρίχνουμε τα μαλακωμένα φύλλα ζελατίνης.

Ανακατεύουμε μέχρι να λιώσουν (προσοχή, δεν δυναμώνουμε τη φωτιά για να μην κάψει ο πολτός και κολλήσει στο σκεύος).

Αδειάζουμε σε μεγάλο μπολ, προσθέτουμε τον υπόλοιπο πολτό φράουλας και την άχνη και ανακατεύουμε καλά μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη.

Ενσωματώνουμε την κρέμα γάλακτος και ανακατεύουμε ξανά.

Συνεχίζουμε το ανακάτεμα μέχρι το μείγμα να αρχίσει να πήζει χάρη στην επίδραση της ζελατίνης. Τότε ρίχνουμε και τις ψιλοκομμένες φράουλες και ανακατεύουμε (αν τις ρίξουμε πριν αρχίσει να πήζει το μείγμα, θα πέσουν όλες μαζί στο κάτω μέρος του μείγματος).

Στρώνουμε διάφανη μεμβράνη ή ένα κομμάτι λαδόκολλας μέσα σε ένα ταψάκι διαμέτρου 20 εκ., καλύπτοντας και τα τοιχώματα. Αδειάζουμε μέσα το μείγμα και βάζουμε στο ψυγείο για όλο το βράδυ, μέχρι να σταθεροποιηθεί.

Αναποδογυρίζουμε την τούρτα σε πιατέλα, απλώνουμε επιμελώς σε όλη την επιφάνεια ένα λεπτό στρώμα από τη σαντιγί και, αν θέλουμε, γαρνίρουμε με φρέσκες φράουλες.

Για το σερβίρισμα 

  • 200 γρ. κρέμα γάλακτος πλήρης, για ζαχαροπλαστική, χτυπημένη στο μίξερ σε σαντιγί
  • φρέσκες φράουλες, ψιλοκομμένες (προαιρετικά)

Ρολό με φράουλες και κρέμα light

κύρια φωτογραφία συνταγής Ρολό με κρέμα και φράουλες light
Ρολό με φράουλες και κρέμα light. (cookpad.gr)

 

Υλικά

  • 6 αυγά
  • 10 γρ. Canderel σε σκόνη
  • 2-3 κ.σ. επιπλέον Canderel
  • 130 γρ. αλεύρι της επιλογής σας
  • Ξύσμα από ένα λεμόνι

Για τη γέμιση

  • 250 γρ. τυρί κρέμα
  • 12 γρ. Canderel
  • 1 κ.σ. βανίλιας ή μία κάψουλα
  • 100 ml κρέμα γάλακτος light
  • 400 γρ. φράουλες συν 100 γρ. για τη γαρνιτούρα

Εκτέλεση

Βάζουμε αντικολλητικό χαρτί σε ένα ταψί.

Χτυπάμε τα αυγά και το γλυκαντικό (canderel) σε μπεν μαρί.

Μετά το κατεβάζουμε από τη φωτιά και το χτυπάμε μέχρι να είναι κρύο και κρεμώδες.

Προσθέτουμε το ξύσμα από ένα λεμόνι και το αλεύρι στο μίγμα.

Τοποθετούμε το μίγμα στο χαρτί και ψήνουμε 20 λεπτά στους 170 βαθμούς στον αέρα, μέχρι να πάρει ελάχιστο χρώμα.

Το βγάζουμε από το χαρτί και το αναποδογυρίζουμε σε ένα άλλο αντικολλητικό χαρτί. Πάνω από το αντικολλητικό χαρτί βάζουμε μια νωπή πετσέτα. Τυλίγουμε αμέσως σε ρολό.

Γέμιση:

Χτυπάμε σε ένα μπολ το τυρί κρέμα, το γλυκαντικό για τη γέμιση και τη βανίλια. Χτυπάμε την κρέμα γάλακτος ελαφρά και την προσθέτουμε αργά αργά στο υπόλοιπο μίγμα.

Πριν κρυώσει το ‘παντεσπάνι’ τελείως, απλώνουμε την κρέμα και τις φράουλες ψιλοκομμένες, αφού το ανοίξουμε.

Βάζουμε τη γαρνιτούρα από έξω.

Το ρόλο είναι έτοιμο!

Πηγές: Στέλιος Παρλιάρος, cookpad.gr

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

Αλμυρή τάρτα καρότου με πράσινη σαλάτα

Τα καρότα σοταρισμένα σε βούτυρο με λίγο μέλι είναι πάντα νόστιμα, αλλά όταν προσθέτουμε βαλσαμικό ξύδι, λίγο κατσικίσιο τυρί και τα τυλίγουμε σφιχτά μέσα σε σφολιάτα, γίνονται κάτι το ιδιαίτερο.

Αυτό το πιάτο ταξινομείται συνήθως ως ορεκτικό και πράγματι, αυτή η ταρτίνα, κομμένη σε λεπτές φέτες, είναι ιδανική για γιορτές.

Χρησιμοποιήστε ένα μάτσο καρότα και ένα ολόκληρο πακέτο φρέσκο ​​κατσικίσιο τυρί. Μην ξεχάσετε το αλάτι ως τελευταία πινελιά: αναδεικνύει τη γεύση των καρότων.

Η τάρτα καρότου σερβίρεται καλύτερα ζεστή. Αν τη φτιάξετε νωρίτερα, αφήστε τη στο ταψί και ζεστάνετέ την ελαφρά στον φούρνο πριν τη μεταφέρετε σε πιατέλα.

Τάρτα καρότου με πράσινη σαλάτα (4-6 μερίδες)

Για την πίτα

– 450 γραμμάρια ψιλοκομμένα καρότα, ξεφλουδισμένα

– 3 κουταλιές της σούπας βούτυρο

– 2 κουταλιές της σούπας μέλι

– 1 ½ κουταλάκι του γλυκού ακατέργαστο αλάτι (κόσερ)

— Πολύ φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι

– 1 κουταλάκι του γλυκού φύλλα φρέσκου θυμαριού

– 3 κουταλιές της σούπας βαλσαμικό ξύδι

— 1 φύλλο σφολιάτας

– Περίπου 60 γραμμάρια κατσικίσιο τυρί, κομμένο σε λεπτές φέτες ή κομμένο σε κομμάτια

— Νιφάδες θαλασσινού αλατιού για γαρνίρισμα

Για τη σαλάτα

– 1 μικρή σκελίδα σκόρδο

— Περίπου 30 γραμμάρια τυρί παρμεζάνα ή πεκορίνο, τριμμένο

– ½ φλιτζάνι αλατισμένα φιστίκια Αιγίνης

— Ακατέργαστο αλάτι (κόσερ) και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι

– 2 κουταλιές της σούπας ξύδι από λευκό κρασί (για γεύση)

– ½ κουταλάκι του γλυκού μουστάρδα Dijon ή περισσότερο (για γεύση)

– 6 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο

– 4 χούφτες φύλλα μαρουλιού, πλυμένα και στεγνωμένα

Προετοιμασία

Προθερμάνετε το φούρνο στους 200 βαθμούς Κελσίου. Στρώστε ένα στρογγυλό ταψί για πίτα 23 εκ. με λαδόκολλα.

Το πιάτο σερβίρεται καλύτερα ζεστό. Αφήστε το στη φόρμα και ζεστάνετε ελαφρά στο φούρνο λίγο πριν το μεταφέρετε σε πιατέλα.

Αν τα καρότα είναι πολύ λεπτά, τα κόβουμε στη μέση κατά μήκος. Αν είναι πιο χοντρά από 1,5 εκ. τα κόβουμε κατά μήκος σε τέταρτα.

Εκτέλεση

Σε ένα μεγάλο τηγάνι ζεστάνετε το βούτυρο και το μέλι σε μέτρια προς δυνατή φωτιά μέχρι να λιώσει το βούτυρο και να αναβράσει το μείγμα. Προσθέστε τα καρότα, αλάτι, πιπέρι και το θυμάρι και ανακατέψτε. Καλύψτε, μειώστε τη φωτιά σε μέτρια και μαγειρέψτε για 10-12 λεπτά ή μέχρι να ψηθούν τα καρότα. Ελέγχετε περιοδικά για να βεβαιωθείτε ότι μαγειρεύονται ομοιόμορφα. Εάν χρειαστεί, χαμηλώστε ελαφρά τη φωτιά.

Με κλειστό το καπάκι, δυναμώστε τη φωτιά για να εξατμιστεί το μεγαλύτερο μέρος του υγρού. Προσθέστε το ξύδι και μαγειρέψτε για άλλα 2 λεπτά, γυρίζοντας τα καρότα προσεκτικά στη σάλτσα για να μην σπάσουν. Μεταφέρετε τα καρότα και το χυμό στο έτοιμο τηγάνι. Απλώστε ομοιόμορφα στον πάτο.

Σε μια αλευρωμένη σανίδα ανοίγουμε τη σφολιάτα σε κύκλο 25 εκ. Τοποθετήστε τις φέτες κατσικίσιου τυριού πάνω από τα καρότα σε ένα τηγάνι και τη ζύμη πάνω από τα καρότα, διπλώστε τις άκρες της ζύμης γύρω γύρω και κόψτε μια τρύπα στο κέντρο.

Ψήστε για 25-30 λεπτά ή μέχρι να ροδίσει η ζύμη.

Όσο ψήνεται η τάρτα, ετοιμάστε τη σαλάτα

Σε ένα ξύλο κοπής ψιλοκόψτε το σκόρδο, προσθέστε την παρμεζάνα και τα φιστίκια Αιγίνης και συνεχίστε να ψιλοκόβετε μέχρι το μείγμα να γίνει θρύμματα. Μεταφέρετε σε ένα μικρό μπολ, αλατοπιπερώστε και αφήστε στην άκρη.

Σε ένα μεγάλο μπολ χτυπήστε το ξύδι και τη μουστάρδα και προσθέστε σταδιακά το ελαιόλαδο, ανακατεύοντας συνεχώς. Αλατοπιπερώστε. Δοκιμάστε το ντρέσινγκ και προσθέστε περισσότερο ξύδι ή μουστάρδα αν χρειάζεται. Τοποθετήστε από πάνω φύλλα μαρουλιού, αλλά μην τα ανακατέψετε ακόμα.

Βγάλτε την τάρτα από το φούρνο και αφήστε τη να ξεκουραστεί για 10 λεπτά. Στη συνέχεια, περάστε ένα μαχαίρι γύρω από τις άκρες και αναποδογυρίστε τη σε μια πιατέλα. Αφαιρέστε τη λαδόκολλα και ρίξτε τους χυμούς που έχουν μείνει στο ταψί πάνω στην πίτα. Γαρνίρετε την πίτα με φύλλα θυμαριού, αν θέλετε, και πασπαλίστε με αλάτι.

Όταν είναι ώρα να σερβίρετε τη σαλάτα, πλύντε τα χέρια σας και περιχύστε τη σαλάτα με το dressing, καλύπτοντας ομοιόμορφα κάθε φύλλο.

Σε μια πιατέλα σερβιρίσματος βάλτε μια στρώση φύλλων, πασπαλίστε τα ελαφρά με το μείγμα των φιστικιών και αλατοπιπερώστε.

Κόψτε την τάρτα  καρότου σε φέτες με ένα οδοντωτό μαχαίρι και σερβίρετε μαζί με σαλάτα.

Του Deb Perelman

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

 

Μπέργκερ χωρίς ψωμί (κέτο)

Η κετογονική διατροφή αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη διατροφική τάση των ημερών. Είναι μια δίαιτα η οποία γίνεται όλο και πιο γνωστή, κερδίζει υποστηρικτές και είναι αρκετά αποτελεσματική. Φυσικά, χρειάζεται προσοχή!

Η κετογονική δίαιτα είναι μια δίαιτα αποκλεισμού μιας ολόκληρης ομάδας τροφίμων και συγκεκριμένα των υδατανθράκων. Περιέχει συνήθως λιγότερα από 50 γραμμάρια υδατανθράκων ημερησίως και ενεργοποιεί τη βιοχημική διαδικασία της κέτωσης. Η κέτωση αποτελεί κατά κάποιο τρόπο μια στροφή του μεταβολισμού προς το αποθηκευμένο λίπος, παράγοντας τα κετονικά σώματα (εξ ου και η ονομασία της διατροφής) τα οποία έχουν ανορεξιογόνο επίδραση. Συνεπώς πρόκειται για μια διατροφή η οποία είναι πολύ αποτελεσματική στην καύση λίπους και παράλληλα συμβάλλει στο να μην υπάρχει έντονο το αίσθημα της πείνας.

Σημαντικά σημεία μίας κετογονικής δίαιτας

  1. Πρέπει να σχεδιάζεται πάντα από κάποιον ειδικό.

  1. Πρέπει η εξέλιξη της να παρακολουθείται από κάποιον ειδικό.

  1. Να γίνεται για συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

  1. Χρειάζεται αυξημένη κατανάλωση υγρών.

  1. Δεν πρέπει να περιορίζεται υπερβολικά το αλάτι όσο εφαρμόζεται η κετογονική διατροφή.

  1. Χρειάζεται να συνοδεύεται με τη λήψη κάποιων συμπληρωμάτων διατροφής όπως το μαγνήσιο.

  1. Δεν πρέπει να εφαρμόζεται από συγκεκριμένες ομάδες ατόμων, όπως άτομα με διαταραχές λήψης τροφής, εγκυμονούσες, διαβητικοί τύπου Α κ.ά.

Μία εύκολη και γρήγορη συνταγή χωρίς υδατάνθρακες είναι η παρακάτω:

Μπέργκερ χωρίς ψωμί  

Χρόνος ετοιμασίας: 30΄

Υλικά (1 μερίδα)

Για τα μπιφτέκια 

  • 200 γρ κιμά μοσχαρίσιο

  • 1 κ.σ. ελαιόλαδο

  • ό,τι μπαχαρικά θέλουμε και αλάτι

Λοιπά υλικά

  • 4 μανιτάρια πορτομπέλο

  • 1 φύλλο μαρούλι

  • Λίγη ρόκα

  • 2 στρογγυλές φέτες ντομάτας

  • 2 φέτες τυρί

  • Μουστάρδα

  • Αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση

1. Σε ένα μπολ βάζουμε όλα τα υλικά του κιμά και ζυμώνουμε καλά. Χωρίζουμε σε 2 μπιφτεκάκια και τα πιέζουμε να γίνουν πλατσουκωτά. Τα βάζουμε στο ψυγείο μέχρι να ετοιμάσουμε τα υπόλοιπα υλικά.

2. Σε ένα ίσιο τηγάνι βάζουμε 1 κ.σ. ελαιόλαδο και ρίχνουμε τα μανιτάρια χωρίς το κοτσάνι από την κάτω πλευρά για 5 λεπτά, σε μέτρια προς δυνατή φωτιά και μετά τα γυρνάμε. Το κάνουμε αυτό μέχρι να μαλακώσουν και να ψηθούν καλά. Τα βγάζουμε από το τηγάνι και βάζουμε πάνω τους το μαρούλι.

3. Αφού έχουμε έτοιμα και όλα τα μπαχαρικά, βάζουμε στο ίδιο τηγάνι σε μέτρια φωτιά τα μπιφτέκια χωρίς λάδι, αφού θα βγάλουν το δικό τους, Τα ψήνουμε πρώτα από την μία και μετά από την άλλη πλευρά, μέχρι να ψηθούν καλά. Στο τέλος, βάζουμε πάνω τους τις φέτες τυρί. Μόλις λιώσει, βάζουμε το μπιφτέκι πάνω στο μανιτάρι.

4. Πάνω από το μπιφτέκι, βάζουμε μουστάρδα, μετά ντομάτα και τέλος τη ρόκα, και αλατοπιπερώνουμε όπου χρειάζεται.

Καλή σας όρεξη!

Η συνταγή είναι της Γιώτας Μουδράκη (cookpad)

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

Σπιτικά λαζάνια με μελιτζάνες και κιμά

Στην Ιταλία υπάρχει ένα παρόμοιο φαγητό με λαζάνια (τα ιταλικά), μελιτζάνες, κιμά και μπεσαμέλ, που δεν ονομάζεται μουσακάς αλλά μοιάζει πολύ. Στην Ελλάδα, από την άλλη, ο κλασικός μουσακάς  φτιάχνεται με πατάτες, μελιτζάνες, κιμά και μπεσαμέλ.

Όμως, σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, υπάρχουν παραλλαγές με κολοκυθάκια ή άλλα λαχανικά, αναλόγως τα γούστα και τα εκάστοτε έθιμα. Ελλάδα και Ιταλία έχουν πολλά κοινά στην κουλτούρα τους και σήμερα θα σας παρουσιάσουμε έναν μουσακά α λά ελληνικά με ιταλικές επιρροές.

Αν και μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έτοιμα λαζάνια, τα φρέσκα ζυμαρικά που έχουμε φτιάξει οι ίδιοι στο σπίτι απογειώνουν μία συνταγή. Η νοστιμιά τους μας αποζημιώνει 100% για τον λίγο επιπλέον κόπο και χρόνο που καταβάλλαμε: η παρασκευή τους είναι απλή και γρήγορη.

Πώς να φτιάξετε τα σπιτικά λαζάνια 

Υλικά για περίπου 500 γρ σπιτικών ζυμαρικών

  • 450 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

  • ½ κ. γλ. αλάτι

  • 4 αυγά

  • 2-3 κ. σ. ελαιόλαδο

Εκτέλεση 

  1. Ρίχνετε το αλεύρι μέσα σε μπολ, κάνετε μια γουβίτσα στο κέντρο και βάζετε εκεί τα αυγά, το αλάτι και το λάδι. Ζυμώνετε μέχρις ότου αποκτήσετε μια ζύμη λεία και ελαστική σε σχήμα μπάλας.

  1. Καλύπτετε το μπολ με ένα καθαρό πανί και αφήνετε τη ζύμη να ξεκουραστεί για 1 ώρα. Ανοίγετε τη ζύμη με τον πλάστη σε χοντρό φύλλο και την κόβετε σε ορθογώνια κομμάτια 8×16 εκ. ή την περνάτε από την ειδική μηχανή ζυμαρικών.

* * * * *

Λαζάνια με μελιτζάνες και κιμά

Υλικά 

  • 8 μελιτζάνες φλάσκες

  • 1 1/2 πακέτο λαζάνια 

  • λίγο τυρί τριμμένο της αρεσκείας μας για πασπάλισμα

Για τον κιμά

  • 2 κιλά κιμάς ελιάς

  • 2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα

  • 2 σκελίδες σκόρδο

  • 5-6 κλωνάρια μαϊντανός ψιλοκομμένος

  • 1/4 φλιτζάνι ελαιόλαδο 

  • 1 ξυλαράκι κανέλας 

  • 1/2 ποτηράκι κρασί 

  • 2 1/2 κουτάκια σάλτσα ντομάτας 

  • 2 κ. σ. πελτές ντομάτας 

  • Αλάτι (κατά βούληση)

  • Πιπέρι (κατά βούληση)

Για τη μπεσαμέλ 

  • 2 1/2 λίτρα καυτό γάλα φρέσκο 

  • 250 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις 

  • 200 γρ βούτυρο

  • 2 αυγά (σε θερμοκρασία δωματίου)

  • 2 κρόκους αυγού (σε θερμοκρασία δωματίου)

  • 2 κούπες κεφαλογραβιέρα γεμάτες

  • 1 κούπα τυρί γκούντα 

  • 1/2 κ.γλ. αλάτι 

  • 1/2 κ.γλ. πιπέρι 

Προετοιμασία

Εκτέλεση για τις μελιτζάνες 

 Αρχικά πλένουμε και κόβουμε σε φέτες τις μελιτζάνες κατά μήκος. Τις βάζουμε σε ένα μεγάλο ταψί στο οποίο έχουμε στρώσει λαδόκολλα, τη μία δίπλα στην άλλη. Ραντίζουμε με ελαιόλαδο και λίγο αλάτι και ψήνουμε τις μελιτζάνες στον αέρα, στους 200 βαθμούς Κελσίου, μέχρι να ροδίσουν. Αφού τις ψήσουμε τις βάζουμε στην άκρη.

Εκτέλεση για τον κιμά 

 Σε ένα κατσαρολάκι χωρίς ελαιόλαδο καβουρδίζουμε τον κιμά μέχρι να σωθούν τα υγρά του. Προσθέτουμε το κρεμμύδι ψιλοκομμένο, το σκόρδο ψιλοκομμένο, την κανέλα, τον μαϊντανό ψιλοκομμένο, το αλάτι και το πιπέρι και τα σοτάρουμε μέχρι να μαραθούν τα υλικά μας.

Σβήνουμε τον κιμά με το κρασί και περιμένουμε μέχρι να εξατμιστεί το αλκοόλ. Έπειτα προσθέτουμε την σάλτσα ντομάτας, λίγο νερό και το ελαιόλαδο. Βράζουμε τον κιμά μέχρι να πήξει ελαφρώς η σάλτσα. Θέλουμε να έχει αρκετή σάλτσα για να βράσουν τα λαζάνια αργότερα.

Εκτέλεση για την μπεσαμέλ 

Αρχικά καβουρδίζουμε το αλεύρι για όλες τις χρήσεις μαζί με το βούτυρο και προσθέτουμε λίγο λίγο το καυτό γάλα, ανακατεύοντας συνεχώς μέχρι να πάρουμε μία βελούδινη κρέμα.

Προσθέτουμε με προσοχή αλάτι και πιπέρι και αποσύρουμε το κατσαρολάκι από την φωτιά. Βάζουμε και τα αυγά αλλά και τους κρόκους ελαφρώς χτυπημένα και στο τέλος βάζουμε την κεφαλογραβιέρα και την γκούντα και συνεχίζουμε το ανακάτεμα.

Εκτέλεση

Ρίχνουμε λίγο ελαιόλαδο στο μεγάλο ταψί του φούρνου και λίγη σάλτσα από τον κιμά μας χωρίς όμως τον κιμά. Κάνουμε μία στρώση με λαζάνια, μία στρώση με μελιτζάνες και μία στρώση με κιμά.

Πασπαλίζουμε με λίγο τυρί τριμμένο της αρεσκείας μας και επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία. Στο τέλος, απλώνουμε την μπεσαμέλ. Πασπαλίζουμε με λίγο τριμμένο τυρί τη αρεσκείας μας και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 190 βαθμούς Κελσίου, στις αντιστάσεις, μέχρι να ροδίσει.

Η συνταγή είναι της Tzela Antonopoulou

Πηγή: Daddy-cool

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

Το μοντέλο της μητρότητας ως κοινωνικό παράγωγο

Η μητρότητα είναι ένα αρκετά σύνθετο κοινωνικό φαινόμενο με μακρά εξελικτική ιστορία, πολιτισμικά και ατομικά χαρακτηριστικά, που εξετάζεται από δύο κύριες θέσεις: η μητρότητα ως παροχή συνθηκών για την ανάπτυξη ενός παιδιού και η μητρότητα ως μέρος της προσωπικής σφαίρας της γυναίκας.

Επί του παρόντος, υπάρχουν πολλές απόψεις για τη μητρότητα. Ορισμένοι ερευνητές θεωρούν τα μητρικά συναισθήματα ως φυσικό χαρακτηριστικό μιας γυναίκας. Άλλοι υποστηρίζουν ότι η μητρότητα είναι μια έννοια που όχι μόνο εξελίσσεται, αλλά έχει διαφορετικό περιεχόμενο σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους. Αν εξετάσουμε τους τρεις κύριους κοινωνικούς γυναικείους ρόλους σε αλληλεπίδραση (μητέρα, σύζυγος και ελεύθερα συνειδητοποιημένη γυναίκα), θα δούμε ότι σε διαφορετικές εποχές ο κυρίαρχος ρόλος αλλάζει.

Κάθε πολιτισμός έχει τον δικό του θεσμό της μητρότητας, αναπόσπαστο μέρος του οποίου αποτελούν οι τρόποι ανατροφής μιας γυναίκας ως μητέρας, σχεδιασμένοι για το γεγονός ότι η μητέρα θα συνειδητοποιήσει μερικά από τα περιεχόμενα των λειτουργιών της συνειδητά και κάποια όχι. Κατά συνέπεια, δεν αναγνωρίζονται πλήρως όλες οι λειτουργίες της μητέρας από τη συνείδηση ​​του κοινού. Όλα αυτά μαζί συνιστούν μια συγκεκριμένη κοινωνικοπολιτισμική πορεία προς το «μοντέλο της μητρότητας», το οποίο είναι ένα εργαλείο που δημιουργείται ταυτόχρονα από τη φύση και την κοινωνία για το παιδί ως εκπρόσωπο του είδους του και του πολιτισμού του.

Η κοινωνία δεν βρίσκεται σε παγιωμένη κατάσταση, αλλά συνεχώς εξελίσσεται. Επομένως, αλλαγές στο μοντέλο της μητρότητας αντανακλούν τις αλλαγές στην κοινωνία, που αντιστοιχούν σε αλλαγές στις κοινωνικές σχέσεις, αναδιαμορφώνοντας τη στάση της γυναίκας απέναντι στον ρόλο της ως μητέρας. Στις σύγχρονες συνθήκες, αυτές οι αλλαγές είναι εξαιρετικά γρήγορες. Η πορεία προς το λεγόμενο «μοντέλο μητρότητας», το οποίο αναπτύσσεται εδώ και δεκάδες χιλιάδες χρόνια και περιλαμβάνει τους τρόπους διαμόρφωσης μίας γυναίκας σε μητέρα, είναι εν μέρει συνειδητή και εν μέρει ασυνείδητη.

Στην εποχή μας, η θέση της μητρότητας στην ιεραρχία των αξιών μιας σύγχρονης γυναίκας φαίνεται πως έχει υποβαθμιστεί αισθητά. Η αύξηση της επιθυμίας για επαγγελματική ανέλιξη και καριέρα, για υλική ευημερία και υψηλό επίπεδο κατανάλωσης παρεμποδίζουν τη μητρότητα. Υπάρχει ένα νέο μοντέλο προσωπικότητας, το οποίο δεν έχει αρμονική και συμπληρωματική σχέση με τη μητρότητα. Η σημερινή κατάσταση επιδεινώνεται από τη διακοπή των δεσμών μεταξύ των γενεών και, κατά συνέπεια, από την απώλεια των παραδοσιακών τρόπων μεταφοράς εμπειριών και επισημοποίησης της αλληλεπίδρασης μητέρας-παιδιού. Μια γυναίκα στο κατώφλι της μητρότητας αποδεικνύεται ότι αγνοεί τα στοιχειώδη χαρακτηριστικά της ανάπτυξης του παιδιού και τη λειτουργία της στη φροντίδα του και στην επικοινωνία μαζί του.

Στις σημερινές συνθήκες, οι νέες μητέρες πρέπει να λαμβάνουν τις πληροφορίες που τους λείπουν. Όλα αυτά απαιτούν τη στοχευμένη διαμόρφωση όχι μόνο των πληροφοριακών, αλλά και των συναισθηματικών θεμελίων της μητρικής σφαίρας. Η κατασκευή της γίνεται καθήκον του ίδιου του υποκειμένου της μητρότητας. Μια γυναίκα πρέπει να αναπτύξει τα συναισθήματά της και να ξέρει τι ρόλο παίζει αυτό στην ανάπτυξη του παιδιού, γιατί το χρειάζεται η ίδια και τι πρέπει να γίνει για να αναπτύξει αυτά τα συναισθήματα. Η προετοιμασία για τη μητρότητα δεν πρέπει να περιορίζεται στη διαχείριση της εγκυμοσύνης και στις πληροφορίες σχετικά με τη φροντίδα και τη σίτιση των παιδιών. Πρέπει απαραίτητα να περιλαμβάνει την ανάπτυξη της συναισθηματικής σφαίρας της γυναίκας, τη διαίσθηση και τον έλεγχο των τρόπων επικοινωνίας με ένα παιδί πριν από τη γέννησή του.

Στην πόλη, δραστηριότητες για την ανάπτυξη της μητρικής ικανότητας σε νεαρές μητέρες ως ψυχοσυναισθηματική ετοιμότητα για μητρότητα κατά την περίοδο της αναμονής, του τοκετού και της ανατροφής ενός παιδιού παρέχονται από ειδικούς βοήθειας γυναικών που βρίσκονται σε κρίσιμες καταστάσεις στη ζωή τους, όπως το Κέντρο Κοινωνικής Βοήθειας Οικογένειας και Παιδιών. Υπάρχουν ακόμα οι βοηθοί μητρότητας.

Το αναμενόμενο αποτέλεσμα της διαδικασίας διαμόρφωσης των θεμελίων της μητρικής ικανότητας είναι η ανεπτυγμένη στάση της μητέρας προς το παιδί ως θέμα όχι μόνο σωματικών, αλλά και ψυχικών αναγκών και υποκειμενικών εμπειριών. Αυτή περιλαμβάνει την ικανότητα να ανταποκρίνεται επαρκώς στις εκδηλώσεις του παιδιού, την ικανότητα να εστιάζει στα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς του παιδιού και στη δική του κατάσταση προκειμένου να κατανοήσει το παιδί, την ύπαρξη των απαραίτητων γνώσεων σχετικά με τη σωματική και ψυχική ανάπτυξη του παιδιού, σχετικά με τα ηλικιακά χαρακτηριστικά της αλληλεπίδρασής του με τον κόσμο, την ικανότητα συνεργασίας με το παιδί. Κατακτώντας δεξιότητες γονικής μέριμνας και διδασκαλίας που είναι κατάλληλες για τα ηλικιακά χαρακτηριστικά του παιδιού, οι νέες μητέρες μπορούν να ανταποκριθούν καλύτερα και πληρέστερα στον νέο τους ρόλο, αναπληρώνοντας την έλλειψη πείρας και την ατροφία των μητρικών τους ενστίκτων.

Της Εμελιάνοβας Γκαλίνας Νικολάγιεβνα, επικεφαλής του τμήματος βοήθειας σε γυναίκες που βρίσκονται σε δύσκολες καταστάσεις ζωής, κρατικό δημοσιονομικό ίδρυμα της Σεβαστούπολης, Κέντρο Κοινωνικής Βοήθειας στην Οικογένεια και τα Παιδιά
Andryushchenko A.I., Κοινωνιολογία της οικογένειας. Αγία Πετρούπολη, 2011
Brutman V.I., Radionova M.S., Σχηματισμός προσκόλλησης μητέρας-παιδιού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. 1997. Νο 6. σελ. 38-47
Winnicott D.V., Τα μικρά παιδιά και οι μητέρες τους. Μ., 2008
Schneider L.B., ψυχολογία των οικογενειακών σχέσεων. Μ., 2013

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

Κατσικάκι φρικασέ με πολλά μυρωδικά και εποχικά χόρτα

Το φρικασέ ή fricassée, διαχρονικό και αγαπημένο στη χώρα μας, είναι κατά την Βικιπαίδεια «ένα είδος φαγητού μαγειρευτού στο τηγάνι ή στην κατσαρόλα, που γίνεται από κρέας, κομμάτια κοτόπουλου ή λαγού και διάφορα λαχανικά με άσπρη σάλτσα».

Σύμφωνα με το λεξικό Linternaute το φρικασέ είναι κρέας, συνήθως λευκό (κοτόπουλο ή λαγός κυρίως) ραγού (ή ραγκού) κομμένο σε κομμάτια και μαγειρεμένο στο τηγάνι ή στην κατσαρόλα, συνοδευόμενο από λαχανικά και σάλτσα άσπρη από βούτυρο, γάλα ή κρέμα γάλακτος.

Η ονομασία του είναι γαλλική, αλλά καθιερώθηκε σαν όρος και στην αγγλική γλώσσα και αργότερα και σε άλλες γλώσσες. Πρόκειται για το αποτέλεσμα του συνδυασμού δύο άλλων λέξεων, του frire που σημαίνει ‘τηγανίζω’ και του casser που σημαίνει ‘σπάζω/κόβω σε κομμάτια’.  Η λέξη αφορά περισσότερο την τεχνική παρά τα υλικά, τα οποία ποικίλουν κατά περίσταση. Η τεχνική πρωτοεμφανίστηκε στα μέσα του 16ου αιώνα σύμφωνα με τις επίσημες καταγραφές.

Όμως, η μαγειρική αυτή μέθοδος εμφανίζεται πριν καθιερωθεί η επίσημη ονομασία της, καθώς περιγραφές μιας πανομοιότυπης μα ανώνυμης μεθόδου έχουν ανακαλυφθεί στο μεσαιωνικό γαλλικό βιβλίο μαγειρικής Le Viandier, που χρονολογείται από το 1300 μ.Χ. Οι υποψίες επιβεβαιώνονται όταν, το 1490 μ.Χ., η έντυπη εκδοχή του ίδιου βιβλίου ονομάζει την ίδια μέθοδο «fricassée», οδηγώντας την ένα βήμα πιο κοντά στην οριστική της ονομασία.

Σύμφωνα με την Τζούλια Τσάιλντ, η οποία σύστησε τη γαλλική κουζίνα στο ευρύ κοινό παγκοσμίως με το διάσημο βιβλίο της Mastering the Art of French Cooking («Κατακτώντας την τέχνη της γαλλικής μαγειρικής»), το φρικασέ είναι κάτι ανάμεσα σε τηγάνισμα και σε βράσιμο. Η διαφορά των δύο αυτών μεθόδων βρίσκεται στην προσθήκη υγρών κατά τη διάρκεια εκτέλεσης τους.

Όταν το μαγείρεμα γίνεται στο τηγάνι δεν προστίθεται υγρό σε κανένα στάδιο της διαδικασίας. Αντιθέτως, κατά το μαγείρεμα με βράσιμο απαιτείται προσθήκη υγρών από την αρχή της διαδικασίας. 

Το φρικασέ, ωστόσο, είναι μια ενδιάμεση διαδικασία, η οποία περιλαμβάνει σοτάρισμα των κομματιών του κρέατος για λίγο στην αρχή μέχρι να ροδίσουν ελαφρώς και στη συνέχεια να προσθήκη κάποιου υγρού, μέσα στο οποίο θα σιγοβράσει το κρέας μέχρι να είναι έτοιμο.

Ο όρος φρικασέ υπάρχει και σε άλλες κουζίνες, αλλά αφορά εντελώς διαφορετικές γαστρονομικές προτάσεις. Στην Τυνησία, παραδείγματος χάριν, fricassé ή frit cassé είναι ένα είδος λουκουμά από τηγανητή ζύμη την οποία γεμίζουν με διάφορα υλικά όπως μήλο, τόνο, ελιές, αυγά, σαλάτα και είναι ένα από τα πολύ γνωστά φαγητά ‘του δρόμου’.

Αλλά και στην ίδια τη Γαλλία, το φρικασέ διαφοροποιείται. Κλασικό παράδειγμα η περιοχή της Limoux όπου το φρικασέ είναι, ουσιαστικά, ένα κοκκινιστό χοιρινό με φασόλια.

Εξάλλου, πάντα οι συνταγές της κάθε κουζίνας όταν ταξιδεύουν και αλλάζουν πατρίδες σιγά σιγά επαναπροσδιορίζονται, τροποποιούνται και υιοθετούν τοπικά προϊόντα, καθώς νέες και διαφορετικές κουλτούρες, πολιτισμικά στοιχεία αλλά και αγροτικά προϊόντα ενσωματώνονται σ’ αυτές. Αυτή είναι μια αρχαιότατη εξελικτική διαδικασία που ακολουθεί πάντα τον δικό της δρόμο και είναι και ο λόγος που, πολλές φορές, ακούμε το όνομα ενός φαγητού και βλέπουμε μια διαφοροποιημένη συνταγή… κάτι που δεν πρέπει να μας ξενίζει, κατά την άποψή μου.

Έτσι και εδώ, το φρικασέ έγινε πιο ελληνικό, διατηρώντας τη βασική τεχνική. Ωστόσο, υιοθέτησε ελληνικά χόρτα και λαχανικά, που υπήρχαν άφθονα ακόμα και σε περιόδους δύσκολες για τη χώρα, καθώς και τα ενδημικά είδη κρέατος. Βρίσκουμε, λοιπόν, φρικασέ με κοτόπουλο, κατσίκι, χοιρινό, αλλά και αρνάκι. Όσον αφορά τα λαχανικά, αυτά μπορεί να είναι χόρτα καλλιεργημένα ή άγρια, όπως σπανάκι, σέσκουλα, αντίδια, πράσα, κρεμμυδάκια, κολοκυθάκια, σέλινο, σταμναγκάθι ή γογγύλια.  Επίσης, υπάρχει η διαφοροποίηση της σάλτσας λόγω της γαστρονομικής πολιτισμικής διαφοράς κι έτσι η άσπρη, γαλακτώδης σάλτσα της Γαλλίας μετατράπηκε στο γνωστό μας αυγολέμονο.

Κατσικάκι φρικασέ με πολλά μυρωδικά και εποχιακά χόρτα

Υλικά 

Μερίδες: 6-8

  •  50 ml ελαιόλαδο

  •  1.800 γρ. σπάλα από κατσίκι, χωρίς κόκαλο, σε μέτρια κομμάτια

  •  1 ξερό κρεμμύδι τριμμένο

  •  5 φρέσκα κρεμμυδάκια, χωριστά το λευκό από το πράσινο μέρος, ψιλοκομμένα

  •  2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες

  •  500 γρ. σπανάκι (καθαρό βάρος), καθαρισμένο και ψιλοκομμένο

  •  1 μάτσο σέσκουλα καθαρισμένα και ψιλοκομμένα (αφαιρούμε τα κοτσάνια και τα ψιλοκόβουμε κι αυτά, ξεχωριστά) ή γογγύλια ή ρέβες μαζί με το πράσινό τους

  •  1 μάτσο μάραθος ψιλοκομμένος

  •  1/2 μάτσο άνηθος ψιλοκομμένος

  •  1/2 ματσάκι σχοινόπρασο ψιλοκομμένο

  •  300 γρ. ανάμεικτα χόρτα (καθαρό βάρος), όπως μαρούλια, λάπατα, ραδίκια κ.ά.

  •  50 γρ. ρύζι για σούπα

  •  4 αυγά, χωριστά οι κρόκοι από τα ασπράδια

  •  χυμός από 2 λεμόνια

  •  αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Εκτέλεση

  1. Ξεκινάμε ζεσταίνοντας το ελαιόλαδο σε μια μεγάλη κατσαρόλα και σοτάρουμε το μισό κρέας σε δυνατή φωτιά για 4-5 λεπτά, μέχρι να ροδίσει από όλες τις πλευρές.

  1. Το βγάζουμε, το αφήνουμε σε ένα μπολ και σοτάρουμε το υπόλοιπο. Το βάζουμε κι αυτό στο μπολ. Σοτάρουμε στο λάδι που έμεινε στην κατσαρόλα το ξερό κρεμμύδι και το λευκό μέρος από τα φρέσκα κρεμμυδάκια για 2-3 λεπτά.

  1. Ρίχνουμε το σκόρδο, σοτάρουμε για 1/2 λεπτό και βάζουμε ξανά στην κατσαρόλα το κρέας με το ζουμί που άφησε στο μπολ, τις ρίζες σπανακιού, τα κοτσάνια σέσκουλου, τον μάραθο, τον άνηθο και το σχοινόπρασο και ανακατεύουμε.

  1. Προσθέτουμε νερό τόσο ώστε να φτάσει το πολύ μέχρι τη μέση των υλικών. Χαμηλώνουμε καλά τη φωτιά, κλείνουμε την κατσαρόλα και μαγειρεύουμε για 1 ώρα.

  1. Προσθέτουμε τα χόρτα, το ρύζι, αλατοπίπερο και άλλα 200 ml νερό και μαγειρεύουμε για 20-25 λεπτά.

Αυγολέμονο

  1. Χτυπάμε με το μίξερ τα ασπράδια μέχρι να γίνουν αφράτη μαρέγκα.

  1. Σε άλλο μπολ χτυπάμε τους κρόκους με το λεμόνι μέχρι να αφρατέψουν. Τους ρίχνουμε σταδιακά στη μαρέγκα, ανακατεύοντας για να ενωθούν.

  1. Με μια κουτάλα ρίχνουμε σταδιακά και σε αργή ροή όσο περισσότερο καυτό ζωμό από την κατσαρόλα μπορούμε, μέχρι το αυγολέμονο να ζεσταθεί.

  1. Αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και ρίχνουμε αργά τα χτυπημένα αυγά στο φαγητό, σείοντας την κατσαρόλα για να απλωθεί ομοιόμορφα.

Καλή επιτυχία!

Πηγή: Γαστρονόμος

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ & Αλία Ζάε

Λωτός, η «τροφή των θεών»

Γνωστοί και ως «μήλα της Ανατολής», οι λωτοί ανήκουν στην επιστημονική οικογένεια των διόσπυρων. Αν και κατάγονται από την ανατολική Ασία, η καλλιέργειά τους εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο και τους βρίσκουμε πια σε πολλές χώρες. Στη Γαλλία και στις άλλες μεσογειακές χώρες εμφανίστηκαν τον 19ο αιώνα.

Η ιαπωνική λέξη – κακί – για τον καρπό αυτό σημαίνει «τροφή των θεών». Ο λωτός, που είναι το εθνικό φρούτο της Ιαπωνίας, είναι πολύ εντυπωσιακός όταν έχει ωριμάσει. Μοιάζει με μεγάλη πορτοκαλί ντομάτα, αλλά έχει έναν ανοιχτό κάλυκα καφέ χρώματος και διάφανη φλούδα που δεν τρώγεται. Η Κίνα κυριαρχεί στην παγκόσμια παραγωγή, παράγοντας πάνω από 3 εκατομμύρια μετρικούς τόνους προϊόντος ετησίως.

Μάθε τα οφέλη των λωτών - Κωτσόβολος Blog

Ο λωτός είναι ένα εξαιρετικά ωφέλιμο για την υγεία φρούτο. Η μεγάλη του περιεκτικότητα σε νερό του δίνει διουρητικές και καθαρτικές ιδιότητες, ενώ η υψηλή του περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες τον καθιστούν κατάλληλο για άτομα που υποφέρουν από δυσκοιλιότητα.

Επίσης, περιέχει ισχυρά αντιοξειδωτικά, τα οποία καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες που δημιουργούνται στον οργανισμό προκαλώντας πρόωρη γήρανση και εμφάνιση πολλών ασθενειών, χάρη στην παρουσία β-καροτίνης και ζεαξανθίνης.

Επιπλέον, λόγω της υψηλής του περιεκτικότητας σε βιταμίνη C, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και δίνει λάμψη στο δέρμα. Μια ακόμη ευεργετική ιδιότητα από την κατανάλωση του λωτού είναι η θετική του επίδραση στη λειτουργία του νευρικού συστήματος λόγω της παρουσίας των βιταμινών του συμπλέγματος Β.

Ωφελεί, ακόμα, τους υπερτασικούς, καθώς η υψηλή του περιεκτικότητα σε κάλιο βοηθά στην ισορροπία του ισοζυγίου καλίου-νατρίου.

Τέλος, είναι ένα φρούτο κατάλληλο για άτομα που αθλούνται συστηματικά, ως καλή πηγή ενέργειας λόγω της υψηλής του περιεκτικότητας σε φυσικά σάκχαρα.

Εξαιτίας του τελευταίου του χαρακτηριστικού, δεν συνιστάται σε άτομα που πάσχουν από διαβήτη ή που βρίσκονται σε διαδικασία απώλειας βάρους.

Πώς καταναλώνεται ο λωτός

Οι λωτοί τρώγονται καλύτερα φρέσκοι, ως φρούτο, μπορούν όμως να καταναλωθούν και αποξηραμένοι ή βρασμένοι.

Λωτός: Η «τροφή των Θεών», οι ευεργετικές ιδιότητες και ο κρυφός κίνδυνος - Fanpage

Αν τους καταναλώσετε φρέσκους, μπορείτε κόβοντας την κορυφή και βγάζοντας με το κουτάλι τη λιωμένη σάρκα είτε να τους φάτε σκέτους είτε να τους σερβίρετε με κρέμα ή γιαούρτι. Εναλλακτικά, μπορείτε να τους χρησιμοποιήσετε για να φτιάξετε μους, κρέμα και παγωτό. Η σάρκα τους είναι ακόμα κατάλληλη και για να φτιάξετε σως για χοιρινό, χοιρομέρι και κυνήγι. Όσοι λωτοί δεν είναι τελείως ώριμοι μπορεί να βράσουν σε σιρόπι ή να ξεφλουδιστούν και να μαγειρευτούν όπως η σως μήλου.

Μπορούμε επίσης να φτιάξουμε μαρμελάδα λωτού, λικέρ, κέικ και τάρτα με λωτό ή ακόμα και σαλάτες.

Εμείς, εδώ, θα σας προτείνουμε δύο συνταγές: Ρολό γαλοπούλας με λωτούς και σαλάτα με λωτό και φέτα.

Ρολό γαλοπούλας με λωτούς

Рулет из индейки с хурмой

Αυτό το ρολό γαλοπούλας με λωτούς μπορεί να εντυπωσιάσει και τους πιο εκλεκτικούς καλοφαγάδες με τον συνδυασμό των γεύσεων που προσφέρει.  Δεν είναι ένα καθημερινό πιάτο, αλλά για ένα γιορτινό τραπέζι είναι ένα πραγματικό εύρημα.

Υλικά

600 γρ. στήθος γαλοπούλας

2 κουταλιές της σούπας μπαχαρικά και καρυκεύματα

2 λωτούς

150 γρ. προσούτο 

Εκτέλεση

Απλώνουμε το στήθος της γαλοπούλας, το χτυπάμε και το τρίβουμε με μπαχαρικά.

Κόβουμε τους λωτούς σε φέτες, τους τοποθετούμε πάνω στη γαλοπούλα και τους τυλίγουμε σε ρολό σφιχτά.

Τυλίγουμε το ρολό σε λωρίδες προσούτο και ψήνουμε στο φούρνο στους 180 βαθμούς για 45 λεπτά περίπου.

Αυτό το πιάτο συνοδεύεται όμορφα με μία σαλάτα με λωτούς.

Σαλάτα με λωτό και φέτα 

Салат с хурмой и фетой

Υλικά

2 λωτοί

140 γρ. ρόκα

150 γρ. τυρί φέτα 

1 χούφτα ξηροί καρποί 

1 χούφτα σταφίδες

1 χούφτα αποξηραμένα κράνμπερι

2 κ.σ. βαλσαμικό ξύδι 

2 πρίζες καυτερή κόκκινη πιπεριά

Εκτέλεση

Κόβουμε τον λωτό σε φέτες και το τυρί σε κύβους.

Τοποθετούμε τα πάντα πάνω στη ρόκα και προσθέτουμε τους ξηρούς καρπούς, τις σταφίδες και τα κράνμπερι.

Ανακατεύουμε τη σαλάτα με το πιπέρι και περιχύνουμε με το βαλσαμικό ξύδι.

Πηγή: lefood.menu

Της Βαλεντίνας Λισάκ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Κουζίνα Ευβοίας – Κατσικάκι Καρύστου γεμιστό στη γάστρα

Η Εύβοια είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί μετά την Κρήτη και έχει άφθονες εναλλαγές τοπίου, με πολλές εκπλήξεις, συνδυάζοντας το  βουνό με τη θάλασσα, τον κάμπο και με τ’ αμπέλια.

Πικάντικο τουλουμίσιο τυρί, τραχανάς με καπνιστό χοιρινό, σεσκουλόπιτα, κατσικάκι Καρύστου γεμιστό, μπακλαβάς κουμιώτικος… Αυτές είναι μονάχα μερικές από τις πολλές χαρακτηριστικές γεύσεις της Εύβοιας, που μας προσκαλούν να ανακαλύψουμε ολόκληρο τον γαστρονομικό της πλούτο.

Οι γεύσεις ενός τόπου χαρακτηρίζονται από τις πρώτες ύλες που δίνει η γη του και η Εύβοια είναι ευλογημένη σε αυτό. Μεγάλη ποικιλία από αγνά προϊόντα κτηνοτροφικά (τυρί, γάλα, μυζήθρες, κρέας), αγροτικά (λάδι, κρασί, κηπευτικά, σύκα), προϊόντα αλλίευσης, αρωματικά βότανα και πολλά ακόμη. Ξηρά σύκα από τον Ταξιάρχη και την Κύμη, βιολογικές ελιές από τις Ροβιές, μανιτάρια από τη Δίρφυ και λιαστό κρασί από την Κάρυστο. Όλα αυτά συνδυάζονται με την πολιτισμική ταυτότητα και την παράδοση του νησιού. H Εύβοια είναι μια αποκάλυψη για τον ταξιδιώτη.

notia-evoia

Κεντρική Εύβοια

Αφετηρία για τον εξερευνητή του νησιού είναι η κοσμοπολίτικη Χαλκίδα και στην ευρύτερη παράκτια περιοχή. Οι Ν. Αρτάκη, Πολιτικά, Αυλί­δα, Ν. Λάμψακος, Λευκαντί, Ερέτρια και Αμάρυνθος είναι γνωστές για τα ουζερί, τις ψαροταβέρνες τους και τη νυχτερινή ζωή.

Ανακαλύψτε παραδοσιακές συνταγές για μπι­φτέκια μανιταριών, κόκορα στιφάδο, λιλίκια, καλαμαράκια γεμιστά με σοτέ λάπαθο, τυροπιτάρι, αμυγδαλόπιτα, αχαμνόπιτα (γαλατόπιτα), κέικ με λιαστή ντομάτα Δύστου και ελιές, κουλίκια, μουστοκούλουρα.

Το όρος Δίρφη προσφέρει απλό­χερα τα φημισμένα αρωματικά βότα­να και αυτοφυή και καλλιεργούμενα μανιτάρια του.

Βόρεια Εύβοια

Ταξιδεύοντας, θα γνωρίσετε δασοσκεπή βουνά, πλούσια χλω­ρίδα και πανίδα, ποτάμια και πηγές, όμορφες και πολλές ακρογιαλιές, που δί­νουν λάδι, ελιές, σύκα, θαλασσινά και κρασί εν αφθονία στο βόρειο κομμάτι της Εύβοιας.

Γνωστά τοπικά πιάτα είναι η γαλίπα (ψαροκεφτέδες με θαλάσσια ανε­μώνη) και οι λωλοί χταποδιού.

Στην Κύμη και στην ευρύτερη περιοχή μέχρι το Αλιβέρι, συναντάμε συνταγές που περνούν από γενιά σε γενιά. Η περιοχή φημί­ζεται για τα αποξηραμένα σύκα της (προϊόν με προστατευόμενη ονομα­σία προέλευσης), τα παραδοσιακά γλυκά της όπως ο μπακλαβάς, τα αμυγδαλωτά, τα γλυκά από μούστο (π.χ. σουτζούκια και χαϊμαλιά), καθώς και για τα κηπευτικά που δίνει η περιοχή της λίμνης Δύστου. Κόκορας με γκόγκιλιες, ψαρόσουπα, μελιτζάνες με τραχανά, ρεβυθομάνεστρο, ντολμαδάκια με κιμά, ραβανί με πετιμέζι, καρυδόπιτα, μπακλαβάς κουμιώτικος, σπα­νακόπιτα, τηγανόψωμο και παστέλι, είναι μερικά από τα τοπικά γλυκά και πιάτα που αξίζει να δοκιμάσετε.

Νότια Εύβοια

Κυρίαρχη θέση στην οικονομική ζωή της άγονης Νότιας Εύβοιας (Κάρυστος, Μαρμάρι, Στύρα) είχε ανέκαθεν η κτηνοτροφία. Νόστιμα κρέατα από ζώα μεγαλωμένα στις βουνοπλαγιές της Όχης. Εδώ βρίσκουμε το πικάντικο τουλουμίσιο τυρί, το ανθότυρο, την κεφαλογραβιέρα, αλλά και εξαιρετικό αρωματισμένο μέλι που είναι από τα πιο φημισμένα προϊόντα του νησιού. Αποτέλεσμα, λαχταριστές επιλογές στο τραπέζι, κουρκουμπίνες, τραχανάς με καπνιστό χοιρινό, ψαρόσουπα, κατσικάκι Καρύστου γεμιστό στη γάστρα, βουλωτό αρνάκι ή κατσικάκι Καρύστου. Από γλυκά, μυζηθροχαλβάς, κιουνεφέ, ραβανί Καρύστου και καρυδόπιτα.

Τρία είναι τα πιο χαρακτηριστικά πιάτα της νότιας Εύβοιας, όπου τον τόνο δίνει η αρβανίτικη κουζίνα: το τυροπιτάρι, τα κουρκουμπίνια και το βουλωτό αρνί.

Το τυροπιτάρι (μισοφέγγαρο, με πιο λεπτό φύλλο) ή τηγανόψωμο (στρογγυλό, με πιο χοντρό φύλλο) είναι ένα ζυμάρι με προζύμι ή μαγιά ανοιγμένο σε φύλλο και γεμιστό με το λευκό, μαλακό, αιγοπρόβειο τουλουμοτύρι –της Καρύστου είναι διάσημο. Τα κουρκουμπίνια θεωρούνται ως χαρακτηριστικό ζυμαρικό της αρβανίτικης κουζίνας, οπότε θα τα βρείτε και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, όπου τα λένε γκόγκλες ή τζόλια. Και το βουλωτό φτιάχνεται με αρνί καρυκευμένο με σκόρδο και αλατοπίπερο, το οποίο σιγοψήνεται για ώρες σε γάστρα (ή σε κατσαρόλα κλεισμένη πολύ καλά τριγύρω με ζυμάρι), μέχρι να γίνει λουκούμι.

Κατσικάκι Καρύστου γεμιστό στη γάστρα

Υλικά

  • 1 κατσικάκι 5 κιλών ή δύο μπροστινά
  • 1½ ποτήρι νερού ρύζι Kαρολίνα
  • 2 μεγάλα κρεμμύδια ψιλοκομμένα
  • 1 ματσάκι δυόσμο ψιλοκομμένο
  • 250 γρ. φρέσκο ανάλατο τυρί Καρύστου ή κασέρι
  • 1 κ. γ. πελτέ ντομάτα
  • 1 γαλέτα τριμμένη
  • αλάτι θαλασσινό
  • φρεσκοτριμμένο πιπέρι
  • 1 κιλό πατάτες κομμένες κυδωνάτες
  • χυμό από 2 λεμόνια
  • 1 κ. σ. μουστάρδα πικάντικη
  • 1 ποτήρι κρασιού ελαιόλαδο

Εκτέλεση

1. Πασπαλίζουμε το κατσικάκι με αλάτι και πιπέρι και το αφήνουμε στην άκρη.

2. Σε κατσαρόλα σοτάρουμε σε ελαιόλαδο το κρεμμύδι μέχρι «να γυαλίσει».

3. Προσθέτουμε 1½ ποτήρι ζεστό νερό, το ρύζι, το δυόσμο και τον πελτέ ντομάτας. Μόλις βράσει η γέμιση (περίπου 25 λεπτά), την κατεβάζουμε από τη φωτιά και πασπαλίζουμε με το τυρί και τη γαλέτα ανακατεύοντας με ξύλινη κουτάλα.

4. Γεμίζουμε με το μείγμα την κοιλιά τού κατσικιού. Εναλλακτικά, ανοίγουμε με το μαχαίρι διαχωρίζοντας το κρέας από τα κόκκαλα ώστε να υπάρχει χώρος να βάλουμε τη γέμιση.

5. Πιέζουμε τη γέμιση και ράβουμε με σακοράφα και χοντρή κλωστή το κρέας.

6. Σε μπολάκι αναμειγνύουμε τον χυμό λεμονιού, τη μουστάρδα και το ελαιόλαδο μέχρι να ομογενοποιηθούν.

7. Βάζουμε σε πήλινη γάστρα το κατσικάκι και τις πατάτες και τα περιχύνουμε με τη σάλτσα μουστάρδας και το σκεπάζουμε.

8. Ψήνουμε σε καλά προθερμασμένο φούρνο στους 200οC για 90 λεπτά. Αργότερα, χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία στους 180οC και ψήνουμε για 1 ώρα ακόμα .

9. Βγάζουμε τη γάστρα από τον φούρνο και αφήνουμε να κρυώσει λίγο το κρέας πριν το κόψουμε σε μερίδες.

Πηγές: Πρώτο Θέμα, Γαστρονόμος, Αιρετικά

Τσουρέκι γεμιστό με κάστανο

Τα κάστανα είναι ο καρπός του χειμώνα. Εκτός από απολαυστικά, είναι και θρεπτικά και κατάλληλα για μια ισορροπημένη διατροφή. Παράλληλα, έχουν σπάνιες ευεργετικές ιδιότητες που βοηθούν στη σωστή λειτουργία του οργανισμού χάρη στις βιταμίνες και τα οξέα που περιέχουν.

Τα κάστανα ανήκουν στη μεγάλη ομάδα των ξηρών καρπών. Κάποιοι τα κατατάσσουν στα «απαγορευμένα» τρόφιμα λόγω της μεγάλης θερμιδικής τους αξίας, όμως ήρθε η στιγμή να καταρρίψουμε αυτό τον μύθο…

Συγκριτικά με τους άλλους ξηρούς καρπούς, δηλαδή τα αμύγδαλα και τα καρύδια, τα κάστανα περιέχουν τη χαμηλότερη τιμή λίπους και τις χαμηλότερες θερμίδες (ανά 100 γρ. προϊόντος). Είναι πλούσια σε σύνθετους υδατάνθρακες, οι οποίοι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι μίας ισορροπημένης διατροφής. Επιπλέον, τα κάστανα περιέχουν άφθονες φυτικές ίνες (6,8 γρ.) που είναι σημαντικές για τη σωστή λειτουργία του εντέρου και έχουν μέγιστη περιεκτικότητα σε νερό, με το ποσοστό του να φτάνει στο 51,7%!

Λόγω των σύνθετων υδατανθράκων, των φυτικών ινών και του χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη τους, η μέτρια κατανάλωση των καστάνων από άτομα με διαταραχές των τιμών γλυκόζης ορού μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση των επιπέδων της. Τα κάστανα περιέχουν σε υψηλή αναλογία μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα που προστατεύουν το καρδιαγγειακό μας σύστημα, μειώνοντας την «κακή» LDL χοληστερόλη που είναι υπεύθυνη για τον αυξημένο κίνδυνο αθηρωμάτωσης. Χάρη στην υψηλή τους περιεκτικότητα σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β (Β1 και Β2) και φυλλικό οξύ, τα κάστανα συμβάλλουν επίσης στην τόνωση του νευρικού και μυϊκού μας συστήματος.

Επίσης, τα κάστανα δεν περιέχουν γλουτένη, οπότε είναι ιδανικά για την κάλυψη των θερμιδικών αναγκών των ατόμων που πάσχουν από κοιλιοκάκη (δυσανεξία στη γλουτένη). Λέγεται ότι τα κάστανα είναι «τα δημητριακά που μεγαλώνουν σε δέντρα». Τέλος, η κατανάλωση καστάνων ενδείκνυται και για άτομα με υψηλή αρτηριακή πίεση, δεδομένου ότι είναι πλούσια σε κάλιο και έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο.

Ιστορία του κάστανου

Τα κάστανα πιθανώς ήταν ένα από τα πρώτα τρόφιμα που καταναλώνονταν από τον άνθρωπο, διότι χρονολογούνται από τους προϊστορικούς χρόνους. Η αρχαιότερη καταγραφή καλλιέργειας της καστανιάς είναι από τον Θεόφραστο, που έγινε τον 3ο αιώνα π.Χ.. Οι καστανιές καλλιεργούνταν για περισσότερα από 6.000 χρόνια στην Κίνα και 3.000 χρόνια στην Ευρώπη. Η καστανιά, Castanea sativa, εισήχθη για πρώτη φορά στην Ευρώπη μέσω της Ελλάδας. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν τα κάστανα ανώτερα από τα αμύγδαλα, τα φουντούκια και τα καρύδια. Με καταγωγή από τη Μικρά Ασία, η Castanea sativa πήρε το όνομά της από την αρχαία πόλη Καστάνη της Θεσσαλίας. Άλλοι, πιο ποιητικά, θέλουν να πιστεύουν ότι γεννήθηκε από το σώμα της Νέας, μια νύμφης που παρενοχλούσε επίμονα ο Δίας. Προτιμώντας τον θάνατο από την εσχάτη προσβολή, η αγνή Νέα γέννησε την πιο όμορφη και γενναιόδωρη καστανιά.

Με τα χρόνια, οι ασθένειες, η μη κατανάλωση και η αστυφιλία οδήγησαν πολλούς μικροκαλλιεργητές σε σημαντικές κοπές αυτών των υπέροχων δένδρων, ενώ η πώληση του φλοιού σε εργοστάσια καλαθοποιίας επιδείνωσε το πρόβλημα. Όμως, τώρα πια, η περίοδος αυτή πέρασε ανεπιστρεπτί και οι καστανοκαλλιεργητές πολλαπλασιάζονται συνεχώς.

Η ΚΑΣΤΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΤΗΣ - ΕΜΠΟΡΙΟ-ΕΟΡΔΑΙΑΣ ΓΟΥΛΑ ΜΑΡΙΑ

Οφέλη για την υγεία

Τα κάστανα, σε αντίθεση με άλλους καρπούς και σπόρους, έχουν σχετικά λίγες θερμίδες, περιέχουν λιγότερο λίπος και είναι πλούσια σε μέταλλα, βιταμίνες και φυτοθρεπτικά συστατικά, που είναι απαραίτητα για την καλή υγεία.

Ένα άλλο μοναδικό χαρακτηριστικό που διαθέτουν τα κάστανα είναι ότι περιέχουν κυρίως άμυλο, σε αντίθεση με άλλους σπόρους και καρπούς, που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε θερμίδες, πρωτεΐνες και λίπη. Έτσι, τα κάστανα έχουν διατροφική σύνθεση παρόμοια με εκείνη της γλυκοπατάτας, του καλαμποκιού, της πατάτας κλπ. Παρόλα αυτά, είναι καλύτερη πηγή μετάλλων, βιταμινών και ποιότητας πρωτεϊνών από τα υπόλοιπα αμυλούχα τρόφιμα.

Τα κάστανα αποτελούν καλή πηγή φυτικών ινών, αφού παρέχουν 8,1 γρ. (περίπου 21% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης) ανά 100 γρ. Οι φυτικές ίνες συμβάλουν στη μείωση των επιπέδων χοληστερόλης στο αίμα, περιορίζοντας την απορρόφησή της από το έντερο.

Επίσης, είναι εξαιρετικά πλούσια σε βιταμίνη C. Τα 100 γρ. κάστανα παρέχουν 43 mg βιταμίνης C (72% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης). Η βιταμίνη C αποτελεί ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό, που προσφέρει προστασία από τις βλαβερές ελεύθερες ρίζες στον οργανισμό.

Το κάστανο είναι πλούσιο σε φυλλικό οξύ, όπως και τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, πράγμα αρκετά σπάνιο και μοναδικό χαρακτηριστικό καρπού. Τα 100 γρ. κάστανα παρέχουν 62 μg φυλλικού οξέος (15,5% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης). Το φυλλικό οξύ είναι απαραίτητο για τον σχηματισμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων και τη σύνθεση του DΗA. Η επαρκής κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε φυλλικό οξύ κατά την περίοδο πριν από τη σύλληψη, βοηθά στην πρόληψη των βλαβών του νευρικού σωλήνα στο έμβρυο.

Όπως και οι υπόλοιποι καρποί, τα κάστανα αποτελούν πλούσια πηγή μονοακόρεστων λιπαρών οξέων, όπως ελαϊκό (18:1) και παλμιτελαϊκό οξύ (16:1). Μελέτες έχουν αποδείξει ότι τα μονοακόρεστα λιπαρά (MUFs) συμβάλουν στη μείωση της LDL (κακή χοληστερόλη) και αύξηση της HDL (καλή χοληστερόλη) στο αίμα. Η μεσογειακή διατροφή, η οποία είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, μονοακόρεστα λιπαρά, ωμέγα λιπαρά οξέα και αντιοξειδωτικά έχει αποδειχθεί ότι συμβάλλει στην πρόληψη του αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου και της νόσου των στεφανιαίων αρτηριών.

Τα κάστανα αποτελούν εξαιρετική πηγή μετάλλων όπως ο σίδηρος, το ασβέστιο, το κάλιο, το μαγνήσιο, το μαγγάνιο, το φώσφορο και ο ψευδάργυρος. Το κάλιο βοηθά στη μείωση της υψηλής πίεσης και συμβάλλει στη θεραπεία κατά της υπέρτασης. Το σίδηρο βοηθάει στην πρόληψη της μικροκυτταρικής αναιμίας (σιδηροπενική αναιμία). Το μαγνήσιο και ο φώσφορος είναι σημαντικά συστατικά του μεταβολισμού των οστών. Ο ψευδάργυρος είναι απαραίτητος για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Επιπλέον, είναι πλούσια σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Τα 100 γρ. κάστανα παρέχουν με βάση τη συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη, 11% σε νιασίνη, 29% σε πυριδοξίνη (βιταμίνη Β-6), 100% σε θειαμίνη, και 12% σε ριβοφλαβίνη.

Castanea mollissima- Chinese sweet chestnut - Bee Haven Gardens

Τα κινέζικα κάστανα (Castanea mollissima) αποτελούν καλή πηγή βιταμίνης Α και παρέχουν 202 IU ανά 100 γρ.

Αρωματικό τσουρέκι γεμιστό με κάστανο

Υπάρχουν πολλές θαυμάσιες συνταγές με κάστανα, για φαγητά, σαλάτες και γλυκά. Εδώ, θα σας παρουσιάσουμε ένα αρωματικό τσουρέκι του Γιώργου Τσούλη, γεμιστό με κάστανα.

Υλικά

Για τη ζύμη:

500 γρ. αλεύρι, γ.ο.χ.

100 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική

3 κ.γλ. μαγιά ξηρή

Ξύσμα από ένα πορτοκάλι

¼ κ.γλ. μαστίχα

¼ κ.γλ. μαχλέπι

3 μεγάλα αυγά

120 ml γάλα πλήρες, χλιαρό

¾ κ.γλ. αλάτι

150 γρ. βούτυρο, παγωμένο και κομμένο σε κύβους

2 κρόκους, αραιωμένους σε λίγο νερό

Για τη γέμιση:

400 γρ. κάστανα βρασμένα

120 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική

500 ml γάλα πλήρες

100 γρ. δάκρυα σοκολάτας

Για την επικάλυψη:

700 γρ. λευκή σοκολάτα λιωμένη

100 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα λιωμένη

Εκτελέση

Για τη γέμιση:

Αδειάζουμε όλα τα υλικά σε μια κατσαρόλα και σιγοβράζουμε για 20 λεπτά σε μέτρια φωτιά ανακατεύοντας συνεχώς με ένα κουτάλι. Αμέσως μετά, μεταφέρουμε τα κάστανα σε ένα μούλτι και τα πολτοποιούμε. Αν χρειαστεί, προσθέτουμε λίγο γάλα ακόμα. Μόλις είναι έτοιμη, αφήνουμε τη γέμιση στην άκρη.

Για τη ζύμη:

Στον κάδο του μίξερ ρίχνουμε τη μισή ζάχαρη, τη μαγιά, το ξύσμα πορτοκαλιού, το γάλα, ανακατεύουμε με το σύρμα και τα αφήνουμε για 10 λεπτά, ώστε να ενεργοποιηθεί η μαγιά.

Κατόπιν, προσθέτουμε την υπόλοιπη ζάχαρη μέσα στο μούλτι μαζί με το μαχλέπι, τη μαστίχα και τα χτυπάμε, μέχρι να διαλυθούν τελείως.

Έπειτα, ρίχνουμε στον κάδο του μίξερ το αλεύρι, το μείγμα με τη ζάχαρη και τα ζυμώνουμε με το γάντζο σε δυνατή ταχύτητα.

Στη συνέχεια, διακόπτουμε το ζύμωμα, προσθέτουμε τα αυγά και με το γάντζο αρχίζουμε και ζυμώνουμε. Χαμηλώνουμε τη ταχύτητα του μίξερ και προσθέτουμε το αλάτι και το βούτυρο σιγά-σιγά, έπειτα ανεβάζουμε την ταχύτητα και ζυμώνουμε για 10-15 λεπτά, μέχρι να έχουμε ένα μαστιχωτό ζυμάρι.

Ύστερα, λαδώνουμε ελαφρά ένα μπολ, τοποθετούμε μέσα το ζυμάρι, σκεπάζουμε με μια πετσέτα και το αφήνουμε να φουσκώσει για 1 ώρα. Μόλις ετοιμαστεί η ζύμη, παίρνουμε τη μισή, τη χωρίζουμε σε 4 ίσα μέρη μέρη και αρχίζουμε να πλάθουμε το κάθε κομμάτι σε λωρίδες μήκους 15εκ. περίπου.

Κατόπιν, πατάμε την κάθε λωρίδα ελαφρώς, απλώνουμε στο κέντρο της 5 κ.σ. από τη γέμιση και τη ρολάρουμε σε μπαλάκι. Αμέσως μετά, ανοίγουμε το κάθε μπαλάκι σε λωρίδα ξανά.

Έπειτα, ενώνουμε τις πάνω άκρες των 4 λωρίδων, δημιουργούμε μία πλεξούδα όπως είναι το τσουρέκι κλείνοντας στο τελείωμα τις κάτω άκρες και το μεταφέρουμε σε ένα ταψί του φούρνου, στο οποίο έχουμε στρώσει λαδόκολλα. Ακολουθούμε την ίδια διαδικασία και για την άλλη μισή ζύμη.

Στη συνέχεια, σκεπάζουμε τα τσουρέκια με μια πετσέτα και τα αφήνουμε να φουσκώσουν για άλλα 30-40 λεπτά. Μόλις φουσκώσουν, αλείφουμε τα τσουρέκια με 2 κρόκους αραιωμένους σε νερό και τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170°C στον αέρα για 25-30 λεπτά.

Μόλις ψηθούν τα τσουρέκια, τα μεταφέρουμε σε μία σχάρα του φούρνου και τα αφήνουμε να κρυώσουν για περίπου 30 λεπτά. Αφού κρυώσουν, μεταφέρουμε τη σχάρα με τα τσουρέκια πάνω από ένα ταψί του φούρνου, τα περιχύνουμε με τη λιωμένη λευκή σοκολάτα και τα αφήνουμε στην άκρη για 10 λεπτά.

Τέλος, ρίχνουμε στα τσουρέκια με ένα κουτάλι τη λιωμένη κουβερτούρα δημιουργώντας γραμμές, κόβουμε σε κομμάτια και σερβίρουμε.

Συμβουλές:

  1. Το τσουρέκι γενικά χρειάζεται πολύ ζύμωμα, καθώς όσο πιο πολύ το χτυπάμε τόσες περισσότερες ίνες δημιουργούμε στη ζύμη.
  2. Καταλαβαίνουμε ότι το τσουρέκι είναι έτοιμο, όταν πιέσουμε την επιφάνεια του και αυτή επανέρθει στην αρχική της θέση.

Καλή σας όρεξη!

 

Τα μυστικά χαρίσματα της κίτρινης κολοκύθας

Το έθιμο της φωτισμένης κολοκύθας οφείλεται στην ιστορία κάποιου Τζακ, που όταν πέθανε του αρνήθηκαν την είσοδο τόσο στην Κόλαση όσο και στον Παράδεισο.

Ο μύθος λέει πώς όσο ζούσε ακόμα είχε καταφέρει να αιχμαλωτίσει τον διάβολο, ο οποίος προκειμένου να ελευθερωθεί του υποσχέθηκε ότι δεν θα τον ξαναενοχλήσει. Καθώς ο Τζακ έζησε άσωτη ζωή, όταν πέθανε βρήκε κλειστές τις πόρτες του Παραδείσου – όμως και οι πύλες της Κόλασης ήταν επίσης κλειστές για αυτόν, αφού ο διάβολος θυμόταν την υπόσχεση που του είχε δώσει. Του πέταξε παρόλα αυτά ένα κάρβουνο από τις φωτιές του, το οποίο ο Τζακ το έβαλε σε μια κολοκύθα που είχε μαζί του για να του φωτίζει το δρόμο, ενώ έψαχνε ένα μέρος για να ξεκουραστεί. Έτσι προέκυψε και το έθιμο της φωτισμένης κολοκύθας…

Η λέξη Halloween αποτελεί συντομογραφία του All Hallows Evening, δηλαδή της βραδιάς πριν από τη γιορτή των Αγίων Πάντων που είναι η 1η Νοεμβρίου. Από κάποιους θεωρείται μια παλιά παγανιστική γιορτή που συνδέεται με το στοιχείο του υπερφυσικού και τις κελτικές παραδόσεις, άλλοι ότι καθιερώθηκε από τον Πάπα Βονιφάτιο Δ΄τον 7ο αιώνα, ενώ άλλοι ξεκίνησε τον 9ο αιώνα μ.Χ. από Χριστιανούς προς τιμήν αγίων και μαρτύρων.

Η διατροφική αξία της κολοκύθας

Η κίτρινη κολοκύθα τα τελευταία χρόνια έχει μπει δυναμικά και πάλι στη διατροφή μας, μιας και είναι πεντανόστιμη, μαγειρεύεται με χίλιους τρόπους και παράλληλα έχει υψηλή διατροφική αξία και χαμηλό θερμιδικό φορτίο.

10 μυστικά για την καλλιέργεια της κολοκύθας | Τα Μυστικά του Κήπου

Η κολοκύθα βοηθά στην ομαλοποίηση του γαστρεντερικού σωλήνα. Απορροφάται εύκολα από τον οργανισμό και ταυτόχρονα απομακρύνει τις βλαβερές ουσίες από αυτόν. Βοηθά επίσης τόσο στη διάρροια όσο και στη δυσκοιλιότητα. Η τακτική κατανάλωσή της, λοιπόν, μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τη λειτουργία του στομάχου και των εντέρων.

Δεδομένου ότι η κολοκύθα είναι εύπεπτη και, επιπλέον, περιέχει μεγάλη ποσότητα βιταμίνης Κ, η κατανάλωσή της βοηθά και στη βελτίωση του μεταβολισμού, συμβάλλει στην απομάκρυνση των αποβλήτων και των τοξινών από το σώμα και στη μείωση του βάρους. Αυτός είναι και ο λόγος που η κολοκύθα περιλαμβάνεται στις περισσότερες δίαιτες, περιλαμβανομένων και των αθλητικών. Μια άλλη σημαντική ιδιότητά της είναι ότι δεν προκαλεί αλλεργικές αντιδράσεις ή άλλες παρενέργειες, επομένως σχεδόν όλοι μπορούν να την καταναλώσουν.

Η κολοκύθα περιέχει πολλά στοιχεία που έχουν ευεργετική επίδραση στην αιμοποιητική διαδικασία, ιδιαίτερα φώσφορο, χαλκό και, ιδιαίτερα, σίδηρο. Μια επαρκής ποσότητα αυτών των ουσιών είναι το κλειδί για την υψηλή αιμοσφαιρίνη και αυτό, με τη σειρά του, βοηθά στη βελτίωση του μεταβολισμού και της συνολικής ευεξίας. Επιπλέον, η κολοκύθα βελτιώνει την πήξη του αίματος, γεγονός που μειώνει τον κίνδυνο θρόμβων αίματος.

Полезные свойства тыквы

Μπορούμε να ισχυριστούμε, χωρίς να υπερβάλλουμε, ότι η κολοκύθα είναι μια πραγματική αποθήκη διαφόρων βιταμινών που συμβάλλουν στην αντίσταση του οργανισμού σε εξωτερικούς ερεθιστικούς παράγοντες. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται οι βιταμίνες B, C, PP, καθώς και οι σπάνιες K και T. Επιπλέον, περιέχει πολλά μικροστοιχεία (ψευδάργυρο, φώσφορο, μαγνήσιο, σίδηρο, χαλκό), πρωτεΐνες, καροτίνη, πηκτίνες και φυτικές ίνες, ουσίες που, όπως και τα αντιοξειδωτικά, ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού μας. Επομένως, η κατανάλωση κολοκύθας λίγο πριν αρχίσουν τα κρύα είναι ιδιαίτερα σημαντική· θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε τις επιδημίες γρίπης και άλλες οξείες ιογενείς λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος χωρίς συνέπειες. Η κολοκύθα έχει επίσης πολύ κάλιο και έχει ευεργετική επίδραση στη λειτουργία της καρδιάς, μειώνοντας το πρήξιμο και βελτιώνοντας τη βατότητα των αγγείων.

Η κολοκύθα συμβάλλει και στη μείωση των επιπέδων της χοληστερόλης στο αίμα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, αφού τα υψηλά επίπεδα χοληστερόλης είναι η κύρια αιτία εμφράγματος και άλλων επικίνδυνων παθήσεων του καρδιαγγειακού συστήματος. Ως εκ τούτου, η μείωση των λιπαρών τροφών και του φαστ-φουντ και η αντικατάστασή τους με πιάτα που περιέχουν κολοκύθα συνίσταται, ιδιαίτερα σε όσους πάσχουν από καρδιακά νοσήματα.

Το νευρικό σύστημα είναι άλλος ένας τομέας που ωφελείται από την κατανάλωση της κολοκύθας, η οποία κατευνάζει το στρες και βελτιώνει τη διάθεσή μας με τη γλυκιά γεύση της.

Τα πιάτα κολοκύθας είναι χρήσιμα για κάθε μωρό, εκτός αν υπάρχουν ατομικές δυσανεξίες ή αντενδείξεις. Ως αποθήκη χρήσιμων ουσιών θα βελτιώσει την υγεία σας, θα σας κάνει να κοιμάστε ήσυχοι και θα γίνει ένα «μαλακό» φάρμακο για τη λειτουργία των νεφρών, της καρδιάς και του στομάχου. Με την τακτική κατανάλωσή της, η πέψη ομαλοποιείται και το ανοσοποιητικό σύστημα ενισχύεται. Η πρόσληψη ορισμένων μερών της βοηθά ακόμα και στην απομάκρυνση των σκουληκιών των εντέρων.

Σήμερα, σας προσκαλούμε να δοκιμάσετε μια παλιά συνταγή για χυλό από κεχρί και κολοκύθα, νόστιμο και υγιεινό.

Κεχρί με κολοκύθα

Пшенная каша с тыквой

Υλικά

Κίτρινη κολοκύθα 250gr

Κεχρί, 1 ποτήρι

Γάλα, 2 ποτήρια

Ζάχαρη ή στέβια, αλάτι ή κανέλα (προσθέτουμε ανάλογα με τις προτιμήσεις μας)

Εκτέλεση

Καθαρίζουμε την κολοκύθα και την κόβουμε σε μικρούς κύβους – όχι μεγαλύτερους από 1-2 εκ. Τους τοποθετούμε σε κατσαρόλα, προσθέτουμε νερό – όχι πολύ, τόσο όσο η κολοκύθα να καλυφθεί ελαφρώς – και μαγειρεύουμε σε μέτρια φωτιά για 5 λεπτά.

Στη συνέχεια προσθέτουμε το κεχρί και συνεχίζουμε το μαγείρεμα, ανακατεύοντας κατά διαστήματα, μέχρι να απορροφηθεί όλο το νερό από το δημητριακό. Μέχρι τότε, η κολοκύθα θα έχει μαλακώσει και μπορούμε εύκολα να λιώσουμε τους κύβους  με ένα κουτάλι ή πηρούνι (αναλόγως πόσο ομοιόμορφος θέλουμε να είναι ο χυλός).

Ρίχνουμε ένα ποτήρι γάλα στην κατσαρόλα, μειώνουμε τη φωτιά στη χαμηλότερη ρύθμιση και συνεχίζουμε το μαγείρεμα, ανακατεύοντας συνεχώς, καθώς το γάλα καίγεται εύκολα. Όταν το γάλα εξαφανιστεί στο μισό, προσθέστε το υπόλοιπο, προσθέστε ζάχαρη (προαιρετικά) και αλάτι και συνεχίστε το μαγείρεμα ανακατεύοντας όλη την ώρα. Αυτό θα διαρκέσει άλλα 15-20 λεπτά, αλλά θα πρέπει να είστε υπομονετικοί – όσο πιο αργά μαγειρευτεί ο χυλός, τόσο πιο νόστιμος θα γίνει.

Καλή σας όρεξη!

(Πηγές: eda.ru, cgon.rospotrebnadzor.ru, η μηχανή του χρόνου)

Επιμέλεια: Αλία Ζάε