Η προπόνηση μετά από μια κουραστική μέρα στο γραφείο μπορεί να μην είναι επαρκής για να εξουδετερώσει τις βλαβερές επιπτώσεις της καθιστικής ζωής στην υγεία της καρδιάς, σύμφωνα με νέα μελέτη της Mass General Brigham.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας, έδειξε ότι η έντονα καθιστική ζωή, την οποία οι ερευνητές προσδιόρισαν ως πολύ χαμηλή κατανάλωση ενέργειας όταν ένα άτομο κάθεται ή είναι ξαπλωμένο, συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής νόσου, συγκεκριμένα με καρδιακή ανεπάρκεια και καρδιαγγειακό θάνατο.
Ωστόσο, αυτοί οι κίνδυνοι μπορούν να μειωθούν σημαντικά αν μειώσουμε τις ώρες φυσικής αδράνειας, αντικαθιστώντας τες με άλλες δραστηριότητες, προτείνουν οι ερευνητές, οι οποίοι παρουσίασαν πρόσφατα τα πορίσματά τους στις Επιστημονικές Συνεδρίες 2024 της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας στο Σικάγο.
Το επίπεδο δραστηριότητας συνδέονται με το επίπεδο ύπνου
«Πολλοί ξοδεύουμε το μεγαλύτερο της ημέρας καθιστοί, και παρόλο που υπάρχουν πολλές έρευνες που τονίζουν τη σημασία της σωματικής δραστηριότητας, γνωρίζουμε σχετικά ελάχιστα για τις πιθανές συνέπειες του υπερβολικά καθιστικού τρόπου ζωής, πέρα από μια γενική εντύπωση ότι μπορεί να είναι επιβλαβής», είπε σε δήλωση Τύπου η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ Εζιμαμάκα Ατζούφο, καρδιολόγος στο Νοσοκομείο Brigham and Women.
Για τη μελέτη, η Ατζούφο και η ομάδα της ανέλυσαν δεδομένα παρακολούθησης της δραστηριότητας 89.530 ανθρώπων με μέσο όρο ηλικίας τα 62 έτη που συμμετείχαν στην ομάδα μελέτης της Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου. Όλοι οι συμμετέχοντες φορούσαν τριαξονικό επιταχυνσιόμετρο (συσκευή που μετράει την επιτάχυνση σε τρεις άξονες) στον καρπό τους για πάνω από επτά ημέρες, για να μετριέται η κινητικότητα τους.
Οι ερευνητές εξέτασαν τη σχέση μεταξύ του καθημερινού χρόνου καθιστικής δραστηριότητας και τον μελλοντικό κίνδυνο τεσσάρων κοινών καρδιαγγειακών παθήσεων: κολπική μαρμαρυγή, έμφραγμα, καρδιακή ανεπάρκεια και καρδιαγγειακό θάνατο. Ταξινόμησαν την καθιστική συμπεριφορά χρησιμοποιώντας αλγόριθμο μηχανικής εκμάθησης.
Οι ερευνητές κατέγραψαν πόσο χρόνο οι συμμετέχοντες κοιμούνταν, καθώς και την καθιστική συμπεριφορά τους και τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν στις ακόλουθες τέσσερεις ομάδες με βάση τα επίπεδα αδράνειας:
Περισσότερες από 10,6 ώρες καθίσματος την ημέρα
9,4 με 10,6 ώρες καθίσματος την ημέρα
8,2 με 9,4 ώρες καθίσματος την ημέρα
Λιγότερες από 8,2 ώρες καθίσματος την ημέρα
Αυτοί που πέρασαν τη λιγότερη ώρα καθισμένοι δεν παρουσίασαν μόνο τον μεγαλύτερο χρόνο δραστηριότητας, αλλά κοιμήθηκαν και περισσότερο. Ομοίως, οι συμμετέχοντες που πέρασαν τον περισσότερο χρόνο καθισμένοι, εκτός του ότι ήταν λιγότερο δραστήριοι, κοιμήθηκαν και λιγότερο.
Το 5% των συμμετεχόντων ανέπτυξαν κολπική μαρμαρυγή
Ύστερα από παρακολούθηση 8 ετών κατά μέσο όρο, περίπου το 5% των συμμετεχόντων στη μελέτη ανέπτυξαν κολπική μαρμαρυγή, περίπου το 2% ανέπτυξαν καρδιακή ανεπάρκεια, σχεδόν το 2% παρουσίασαν έμφραγμα και περίπου το 1% πέθαναν από καρδιαγγειακά αίτια.
«Οι κίνδυνοι της καθιστικής ζωής παρέμειναν ακόμη και σε ανθρώπους που ήταν σωματικά δραστήριοι, κάτι το οποίο είναι σημαντικό επειδή πολλοί από εμάς καθόμαστε πολύ και νομίζουμε πως αν βγούμε έξω στο τέλος της ημέρας και ασκηθούμε για λίγο θα μπορέσουμε να το αντισταθμίσουμε. Ωστόσο, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα», είπε η Δρ Ατζούφο σε δήλωση Τύπου.
Η ανάλυση των ερευνητών βρήκε ότι η καθιστική συμπεριφορά συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης και των τεσσάρων τύπων καρδιακής νόσου, με 40% έως 60% μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας και καρδιαγγειακού θανάτου να παρατηρείται όταν η καθιστική συμπεριφορά ξεπερνά τις 10,6 ώρες ημερησίως (εξαιρώντας τις ώρες ύπνου).
Τα ευρήματα συνάδουν με αυτά προηγούμενων ερευνών που συνδέουν το κάθισμα με τον κίνδυνο εανάπτυξης ασθενειών, ασχέτως των επιπέδων δραστηριότητας. Μια μεγάλη αναθεώρηση και μετα-ανάλυση των μελετών που δημοσιεύθηκαν το 2015 έδειξε πως ακόμη και αφού γίνει ρύθμιση για την σωματική δραστηριότητα, το κάθισμα για μεγάλες χρονικές περιόδους συνδέεται με επιδείνωση της υγείας, ανάπτυξη καρδιακής νόσου, διαβήτη Τύπου 2 και καρκίνου.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες παρέμειναν παρά την άσκηση
Οι τελευταίες Κατευθυντήριες Γραμμές Σωματικής Δραστηριότητας για τους Αμερικανούς συνιστούν στους ενήλικες να εκτελούν τουλάχιστον 75 με 150 λεπτά έντονης αεροβικής άσκησης ή 150 με 300 λεπτά μέτριας έντασης αεροβική άσκηση, κάθε εβδομάδα, μαζί με ασκήσεις ενδυνάμωσης για δύο ημέρες .
Να σημειωθεί ότι πολλές από τις ανεπιθύμητες ενέργειες παρέμειναν ακόμη και μεταξύ αυτών που βρίσκονταν εντός των προτεινόμενων επιπέδων άσκησης.
«Τα δεδομένα μας υποστηρίζουν την ιδέα ότι είναι πάντοτε καλύτερο να καθόμαστε λιγότερο και να κινούμαστε περισσότερο για να μειώσουμε τον κίνδυνο καρδιακής νόσου, και πως η μείωση του χρόνου καθιστικής δραστηριότητας είναι ιδιαίτερα σημαντική για την μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρδιακής ανεπάρκειας και καρδιαγγειακού θανάτου», είπε σε δήλωση Τύπου ο Δρ Σαάν Κουρσίντ, επικεφαλής συν-συγγραφέας της μελέτης και ηλεκτροφυσιολόγος.
Οι συγγραφείς σκοπεύουν να διευρύνουν την έρευνά τους, για να μελετήσουν το πώς η καθιστική συμπεριφορά σχετίζεται με άλλες ασθένειες για πιο εκτεταμένες περιόδους.
Η ερευνητική ομάδα ελπίζει πως τα ευρήματά της θα συμβάλλουν στην επικαιροποίηση των κατευθυντήριων γραμμών της δημόσιας υγείας. Εξέφρασαν επίσης το ενδιαφέρον τους για προοπτικές μελέτες οι οποίες διερευνούν τα αποτελέσματα των παρεμβάσεων που έχουν σχεδιαστεί για τη μείωση της καθιστικής συμπεριφοράς καθώς και τον αντίκτυπό τους στην καρδιαγγειακή υγεία.
«Η άσκηση είναι κρίσιμη, αλλά η αποφυγή του υπερβολικά παρατεταμένου χρόνου καθιστικής συμπεριφοράς φαίνεται να είναι εξίσου σημαντική», είπε σε δήλωση Τύπου ο επικεφαλής συν-συγγραφέας και καρδιολόγος Δρ Πάτρικ Έλλινορ. «Ελπίζουμε πως αυτή η εργασία θα μπορέσει να ενδυναμώσει τους ασθενείς και τους παρόχους υγείας, προσφέροντας έναν εναλλακτικό τρόπο εξισορρόπησης της κινητικής συμπεριφοράς για τη βελτίωση της καρδιαγγειακής υγείας.»
ΚΙΝΣΑΣΑ, Κονγκό – Άγνωστες ασθένειες στη βορειοδυτική επαρχία του Κονγκό έχουν προκαλέσει τον θάνατο περισσότερων από 50 ατόμων τις τελευταίες πέντε εβδομάδες, με σχεδόν τους μισούς να πεθαίνουν μέσα σε λίγες ώρες από την εκδήλωση των συμπτωμάτων.
Οι εστίες καταγράφηκαν σε δύο απομακρυσμένα χωριά και πρωτοεμφανίστηκαν στις 21 Ιανουαρίου. Μέχρι στιγμής, έχουν αναφερθεί 419 κρούσματα και 53 θάνατοι. Οι υγειονομικές αρχές δεν έχουν ακόμη εντοπίσει την αιτία ούτε έχουν επιβεβαιώσει αν τα κρούσματα στις δύο κοινότητες, που απέχουν μεταξύ τους πάνω από 200 χιλιόμετρα, συνδέονται. Δεν είναι επίσης σαφές πώς εξαπλώνονται οι ασθένειες ή αν υπάρχει μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Τα πρώτα θύματα ήταν παιδιά που κατανάλωσαν νυχτερίδα και πέθαναν μέσα σε 48 ώρες, σύμφωνα με το Περιφερειακό Γραφείο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για την Αφρική. Στο δεύτερο χωριό, αρκετοί ασθενείς διαγνώστηκαν και με ελονοσία.
Εστίες σε δύο απομακρυσμένα χωριά
Οι ασθένειες εντοπίστηκαν σε δύο χωριά διαφορετικών υγειονομικών ζωνών στην επαρχία Ισημερινού, η οποία βρίσκεται περίπου 640 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Κινσάσα.
Η πρώτη εστία σημειώθηκε στο χωριό Μπολόκο, όπου τρία παιδιά πέθαναν αφού έφαγαν νυχτερίδα. Περισσότερες από δύο εβδομάδες αργότερα, ξέσπασε δεύτερη και μεγαλύτερη εστία στο χωριό Μπομάτε, όπου έχουν καταγραφεί πάνω από 400 κρούσματα. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, δεν έχει ακόμη αποδειχθεί κάποια σύνδεση μεταξύ των δύο εστιών.
Ο Δρ Σερζ Νγκαλεμπάτο, ιατρικός διευθυντής του Νοσοκομείου Μπικόρο και ένας από τους κυβερνητικούς εμπειρογνώμονες που έχουν αναπτυχθεί για τη διερεύνηση της κρίσης, δήλωσε πως οι δύο περιπτώσεις εμφανίζουν διαφορές.
«Η πρώτη εστία χαρακτηρίζεται από υψηλό αριθμό θανάτων, κάτι που συνεχίζουμε να ερευνούμε γιατί είναι μια ασυνήθιστη κατάσταση. Στη δεύτερη εστία που διαχειριζόμαστε τώρα, παρατηρούμε πολλά κρούσματα ελονοσίας», ανέφερε ο Δρ Νγκαλεμπάτο.
Υγειονομικοί από τον Ερυθρό Σταυρό του Κονγκό απομακρύνουν ένα παιδί, στο Μπουκάβου της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, στις 20 Φεβρουαρίου 2025. (Hugh Kinsella Cunningham/Getty Images)
Το Περιφερειακό Γραφείο του ΠΟΥ για την Αφρική τόνισε πως η ταχεία εξέλιξη της ασθένειας προς τον θάνατο στο Μπολόκο είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, όπως και ο υψηλός αριθμός θανάτων στο Μπομάτε.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Το Υπουργείο Υγείας του Κονγκό ανέφερε ότι περίπου το 80% των ασθενών παρουσιάζουν παρόμοια συμπτώματα, όπως πυρετό, ρίγη, μυαλγίες και διάρροια.
Αν και αυτά τα συμπτώματα μπορούν να προκληθούν από πολλές κοινές λοιμώξεις, οι αρχές αρχικά ανησύχησαν μήπως επρόκειτο για αιμορραγικό πυρετό, όπως ο Έμπολα, ο οποίος επίσης συνδέεται με μολυσμένα ζώα. Ωστόσο, τόσο ο Έμπολα όσο και ο παρόμοιος ιός Μάρμπουργκ αποκλείστηκαν έπειτα από εξετάσεις που πραγματοποιήθηκαν στην Κινσάσα.
Ο ΠΟΥ εξετάζει μια σειρά πιθανών αιτίων, όπως η ελονοσία, οι ιογενείς αιμορραγικοί πυρετοί, η τροφική δηλητηρίαση, η δηλητηρίαση από το νερό, ο τυφοειδής πυρετός και η μηνιγγίτιδα.
Τι μέτρα έχουν ληφθεί;
Η κυβέρνηση του Κονγκό έχει στείλει εμπειρογνώμονες στα χωριά από τις 14 Φεβρουαρίου, κυρίως για να ερευνήσουν τα κρούσματα και να επιβραδύνουν την εξάπλωση.
Ο Δρ Νγκαλεμπάτο ανέφερε ότι οι ασθενείς ανταποκρίνονται σε θεραπείες που στοχεύουν τα διαφορετικά συμπτώματα.
Η απομακρυσμένη τοποθεσία των χωριών δυσχεραίνει την πρόσβαση των υγειονομικών ομάδων, ενώ οι ελλείψεις στο σύστημα υγείας καθιστούν δύσκολη την παρακολούθηση και τη φροντίδα των ασθενών. Παρόμοιες προκλήσεις έχουν παρατηρηθεί και σε προηγούμενες επιδημίες στο Κονγκό. Τον Δεκέμβριο, μια άγνωστη ασθένεια προκάλεσε δεκάδες θανάτους.
Στην τελευταία κρίση, αρκετά θύματα πέθαναν προτού οι ειδικοί προλάβουν να φτάσουν στις πληγείσες περιοχές, σύμφωνα με τον Δρα Νγκαλεμπάτο.
Ο ΠΟΥ προειδοποιεί ότι απαιτείται επείγουσα δράση για να επιταχυνθούν οι εργαστηριακές έρευνες, να βελτιωθεί η διαχείριση των ασθενών και η ικανότητα απομόνωσης, καθώς και να ενισχυθεί η επιτήρηση και η επικοινωνία κινδύνου.
Υπάρχει σύνδεση με τα δάση του Κονγκό;
Υπάρχει ανησυχία ότι οι ασθένειες μεταδίδονται από ζώα σε ανθρώπους σε περιοχές όπου η κατανάλωση άγριων ζώων είναι συχνή. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, ο αριθμός τέτοιων επιδημιών στην Αφρική έχει αυξηθεί κατά περισσότερο από 60% την τελευταία δεκαετία.
Οι ειδικοί εκτιμούν ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβαίνει και στο Κονγκό, το οποίο φιλοξενεί περίπου το 60% των δασών της λεκάνης του Κονγκό – της μεγαλύτερης τροπικής δασικής έκτασης στη Γη.
Πολλές ασθενείς με καρκίνο του μαστού αναρωτιούνται γιατί εμφανίζεται μερικές φορές η ασθένεια ακόμη και όταν ακολουθούν μια υγιεινή δίαιτα και δεν έχουν οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού. Ο Δρ Τζανγκ Τζιντζιάν, πρωτοπόρος γιατρός για τον καρκίνο του μαστού στην Ταϊβάν, ανέφερε ότι οι συνήθειες του ύπνου μπορεί επίσης να επηρεάσουν τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού. Μίλησε επίσης για τους πιο γνωστούς παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο για μια γυναίκα.
Συνήθεις παράγοντες που οδηγούν στην ανάπτυξη καρκίνου του μαστού
Ένας από τους κύριους παράγοντες αύξησης του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του μαστού για μια γυναίκα είναι το οικογενειακό ιστορικό.
Η ηθοποιός Αντζελίνα Τζολί είχε ιδιαίτερα βεβαρυμένο οικογενειακό ιστορικό: Η θεία της είχε καρκίνο του μαστού και η μητέρα της είχε πεθάνει από καρκίνο των ωοθηκών. Και οι δύο είχαν βρεθεί θετικές στη γενετική μετάλλαξη BRCA1, η οποία συνδέεται με την εμφάνιση του καρκίνου του μαστού. Το ίδιο μεταλλαγμένο γονίδιο βρέθηκε και στην ηθοποιό. Οι γιατροί τής είπαν ότι ο κίνδυνος να αναπτύξει καρκίνο του μαστού άγγιζε το 90%, και η πιθανότητα να αναπτύξει καρκίνο των ωοθηκών ξεπερνούσε το 50%. Επομένως, αποφάσισε να κινηθεί εκ του ασφαλούς και αφαίρεσε το στήθος, τις ωοθήκες και τις σάλπιγγές της.
Ο Δρ Τζανγκ εξήγησε ότι οι μαστεκτομές έχουν κάνει μεγάλη πρόοδο όσον αφορά την αισθητική. Με τις σημερινές προηγμένες τεχνικές αναδόμησης, οι χειρουργοί κάνουν μονάχα μερικές μικρές τομές γύρω από τη θηλή και κάτω από τη μασχάλη. Αυτή η μέθοδος αφαιρεί τον μαστικό ιστό και επιτρέπει την τοποθέτηση νέων εμφυτευμάτων. Για τις γυναίκες που σκέπτονται την αφαίρεση των ωοθηκών, αλλά ανησυχούν για τη μείωση των οιστρογόνων μετά την αφαίρεση, ο Δρ Τζανγκ είπε ότι μπορούν να λάβουν συμπληρώματα ή να υποβληθούν σε θεραπεία ορμονικής αντικατάστασης για να διατηρήσουν την ορμονική ισορροπία.
Άλλοι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του μαστού για μια γυναίκα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
Πρώιμη εμμηνόρροια
Αργοπορημένη εμμηνόπαυση
Υπερβολική λήψη ορμονικών συμπληρωμάτων μετά την εμμηνόπαυση
Διατροφή πλούσια σε λιπαρά και θερμίδες
Ατεκνία
Ενδοκρινικοί διαταράκτες
Ο Δρ Τζανγκ επεσήμανε ότι η εμμηνόρροια διεγείρει την προγεστερόνη και τα οιστρογόνα, διεγείροντας τους μαστικούς αδένες. Ο μεγαλύτερος αριθμός εμμηνορροϊκών περιόδων και η αυξημένη ορμονική διέγερση αυξάνουν κατ’ επέκταση και τις πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου του μαστού.
Αντίστοιχα, η υπερβολική πρόσληψη συμπληρωμάτων γυναικείων ορμονών και η κατανάλωση τροφών υψηλών σε λιπαρά και έλαια αυξάνουν τον κίνδυνο παχυσαρκίας και φλεγμονής, και επομένως και τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού.
Άλλοι παράγοντες κινδύνου σχετίζονται συχνά με τις καθημερινές μας συνήθειες, όπως η έκθεση σε πλαστικοποιητές ή κατάλοιπα φυτοφαρμάκων (ενδοκρινικούς διαταράκτες), οι οποίες συντείνουν στην αύξηση του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του μαστού. Κοινά προϊόντα που περιέχουν πλαστικοποιητές είναι τα εμφιαλωμένα ποτά σε πλαστικά μπουκάλια και τα έτοιμα υπέρ-επεξεργασμένα τρόφιμα. Επίσης, εάν δεν πλυθούν σωστά, τα φρούτα και τα λαχανικά που έχουν καλλιεργηθεί με συμβατικό τρόπο μπορεί να περιέχουν κατάλοιπα φυτοφαρμάκων.
Η διαταραχή του κιρκάδιου ρυθμού αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου
Ο Δρ Τζανγκ αναφέρθηκε και στους κινδύνους που ενέχει η διαταραχή του κιρκάδιου ρυθμού. Οι γυναίκες που δουλεύουν σε νυχτερινές βάρδιες, όπως οι εργαζόμενες στον τομέα υγείας, οι αεροσυνοδοί και οι υπάλληλοι καταστημάτων 24ωρης λειτουργίας, έχουν περισσότερες πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου του μαστού από αυτές που ακολουθούν τακτικά ημερήσια ωράρια εργασίας.
Σύμφωνα με τον Δρα Τζανγκ, ο κιρκάδιος ρυθμός περιγράφει το πώς οι άνθρωποι και τα ζώα ακολουθούν φυσιολογικά τον κύκλο ημέρας και νύχτας. Ο κιρκάδιος ρυθμός δίνει έμφαση σε ένα κρίσιμο σημείο: την ώρα για ξεκούραση, καθώς τόσο το σώμα όσο και ο εγκέφαλος έχουν ανάγκη από επαρκή ανάπαυση, κατά τη διάρκεια της οποίας ενεργοποιούνται σημαντικές λειτουργίες. Ενώ ο εγκέφαλος ξεκουράζεται, επεξεργάζεται τις πληροφορίες που έλαβε κατά τη διάρκεια της ημέρας και ξεκαθαρίζει τα άχρηστα πράγματα, σαν να πετάμε τα σκουπίδια. Χωρίς βαθύ ή επαρκή ύπνο, οι άνθρωποι μπορεί να παρουσιάσουν δυσκολία στη συγκέντρωση και «ψυχική ομίχλη» (σύγχυση, αποδιοργάνωση, προβλήματα μνήμης) την επόμενη μέρα, επηρεάζοντας την εργασία και την καθημερινή ζωή.
Όταν ένα άτομο πέφτει για ύπνο, το σώμα αρχίζει να απελευθερώνει μελατονίνη. Η μελατονίνη όχι μόνο βοηθά τους ανθρώπους να μπουν σε κατάσταση αδράνειας, αλλά συνδέεται στενά και με την ευεξία του ανοσοποιητικού συστήματος. Άνθρωποι με κακής ποιότητας ύπνο έχουν συνήθως μειωμένη ανοσία και είναι πιο ευάλωτοι σε ασθένειες και λοιμώξεις. Έχουν επίσης περισσότερο άγχος, κάτι που γενικά είναι επικίνδυνο όσον αφορά την ανάπτυξη οποιουδήποτε είδους καρκίνου.
Η κατάθλιψη ως συντελεστής για την εμφάνιση καρκίνου
Ο κακής ποιότητας ύπνος συχνά οφείλεται στο άγχος ή την κατάθλιψη. Παρόλο που η κατάθλιψη δεν αποτελεί άμεση αιτία ανάπτυξης καρκίνου του μαστού, ο Δρ Τζανγκ πιστεύει ότι το στρες και η κακή διάθεση που προκαλεί η κατάθλιψη επηρεάζουν το ενδοκρινικό σύστημα, εξασθενώντας το ανοσοποιητικό και προκαλώντας διαταραχές του αυτόνομου νευρικού συστήματος, οι οποίες ενδεχομένως αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης κάθε είδους γυναικολογικών ασθενειών.
Για να μειώσει την επίπτωση της κατάθλιψης στην ποιότητα του ύπνου, ο Δρ Τζανγκ προτείνει ότι πρέπει να μάθουμε να παίρνουμε τα πράγματα ελαφρά και να ελέγχουμε το στρες. Μοιράστηκε την προσωπική του εμπειρία με εμάς: Συνέβαινε συχνά να ξυπνά τη νύχτα για να πάει στην τουαλέτα και ύστερα δεν μπορούσε να ξανακοιμηθεί. Εάν είχε κάποιο χειρουργείο ή κάποια συνάντηση την επόμενη μέρα για την οποία ανησυχούσε, η επιπλέον πίεση απομάκρυνε ακόμα περισσότερο την επιστροφή του στη χαλάρωση του ύπνου. Τελευταία, ωστόσο, έχει καταφέρει να διώχνει την ένταση και το άγχος του έτσι ώστε να μπορεί να κοιμάται πιο εύκολα.
Συμβουλές για τη βελτίωση της ποιότητας του ύπνου
Ο Δρ Τζανγκ προτείνει τα ακόλουθα για τη βελτίωση της ποιότητας του ύπνου:
Το στρώμα και το μαξιλάρι να έχουν ένα μέτριο επίπεδο σκληρότητας.
Αποφύγετε την ακτινοβολία (μπλε φως) των κινητών, των υπολογιστών και των τηλεοράσεων.
Επιλέξτε απαλή μουσική πριν τον ύπνο, αποφεύγοντας τους ζωηρούς ρυθμούς.
Αποφύγετε τα νυχτερινά σνακ.
Αποφύγετε την έντονη άσκηση πριν τον ύπνο. Επιλέξτε το ελαφρύ τέντωμα ή ένα ζεστό μπάνιο, που προάγουν τη χαλάρωση.
Αποφύγετε τις διαφωνίες πριν τον ύπνο, αφού αυτές οι καταστάσεις παράγουν στρες.
Ο Δρ Τζανγκ τονίζει επίσης την τήρηση του φυσιολογικού κιρκάδιου ρυθμού του σώματος, τη συγκέντρωση στο παρόν, την πιο ανάλαφρη αντιμετώπιση των πραγμάτων, και την εγκατάλειψη και τη συγχώρεση ως παράγοντες εσωτερικής απελευθέρωσης και χαλάρωσης.
Της Amber Yang
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι της συγγραφέως και δεν αντανακλούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της Epoch Times.
Περίπου το 20% των γυναικών στα 40 τους θα καθυστερούσαν τον έλεγχο για καρκίνο του μαστού μέχρι περίπου την ηλικία των 50 ετών, εάν τους δινόταν η δυνατότητα ενημερωμένης επιλογής, σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα στο περιοδικό Annals of Internal Medicine.
Η μελέτη βρήκε πως οι γυναίκες που επέλεξαν να καθυστερήσουν τη μαστογραφία (απεικονιστικός έλεγχος για τον πρώιμο εντοπισμό του καρκίνου του μαστού) είχαν καταταχθεί σε κατηγορία χαμηλού κινδύνου και ανησυχούσαν περισσότερο για τη ζημιά που θα μπορούσε να προκληθεί από την υπερδιάγνωση.
«Συνήθεις λόγοι για την αναβολή του ελέγχου περιλαμβάνουν την έλλειψη οικογενειακού ιστορικού, τον μικρό κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου και τις ανησυχίες για τυχόν βλάβες από τους απεικονιστικούς ελέγχους», αναφέρουν στη μελέτη τους οι συγγραφείς, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο.
«Αυτά τα δεδομένα υποδεικνύουν πως πολλές γυναίκες που θέλουν να αναβάλουν τον απεικονιστικό έλεγχο λαμβάνουν υπ’ όψιν τους τα αποδεικτικά στοιχεία και αποφασίζουν πως, για αυτές, οι ζημιές υπερτερούν των πλεονεκτημάτων στην ηλικία τους», αναφέρουν οι συγγραφείς.
Η ενημέρωση επηρεάζει την απόφαση
Η έρευνα αξιολόγησε σχεδόν 500 γυναίκες ηλικίας 39 έως 49, στις οποίες δόθηκε ένα βοήθημα σχετικά με τη λήψη απόφασης για το εάν θα ήθελαν να συμμετάσχουν σε απεικονιστικό έλεγχο για τον καρκίνο του μαστού. Τα 2/3 των γυναικών είχαν ήδη υποβληθεί σε μαστογραφία.
Το βοήθημα που έλαβαν αποκάλυπτε τις πιθανές επιπλοκές της υπερδιάγνωσης. Για παράδειγμα, σημειώθηκε πως από τις 1.000 γυναίκες που ελέγχονται μεταξύ 40 και 49 ετών, οι 239 λαμβάνουν ψευδώς θετικό αποτέλεσμα, όπως και 220 γυναίκες ηλικίας 50 έως 59 ετών.
Το βοήθημα ανέφερε, επίσης, πως η έναρξη του απεικονιστικού ελέγχου στην ηλικία των 40 ετών θα μπορούσε να σώσει μια ακόμη ζωή από τα 1.000 άτομα που υποβάλλονται σε έλεγχο. Ωστόσο, δεν ανέφερε άλλα οφέλη της πρώιμης ανίχνευσης, όπως την πιθανότητα για λιγότερο εντατική θεραπεία σε περίπτωση που ανιχνευτεί καρκίνος.
Οι συμμετέχουσες στην έρευνα έλαβαν, επίσης, μια προσωπική βαθμολόγηση κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού, με βάση τον υπολογισμό κινδύνου του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου (National Cancer Institute).
Οι περισσότερες γυναίκες που ερωτήθηκαν (το 57,2%) επέλεξαν να κάνουν μαστογραφία ακόμη και αφού ενημερώθηκαν για τα πλεονεκτήματα και τους πιθανούς κινδύνους.
Προτού διαβάσουν το βοήθημα επιλογής, το 8% είπε πως θα ήθελαν να καθυστερήσουν τη μαστογραφία τους. Αφού το διάβασαν, το 18% είπε πως θα ανέβαλαν τη μαστογραφία μέχρι να κλείσουν τα 50.
Οι περισσότερες γυναίκες που επέλεξαν να την καθυστερήσουν ήταν αυτές που κρίθηκαν πως διέτρεχαν μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού, ενώ αυτές με τις περισσότερες πιθανότητες δεν θέλησαν να αναβάλουν την εξέταση.
Ωστόσο, οι συγγραφείς δεν παρατήρησαν αύξηση στον αριθμό των γυναικών που δήλωσαν πως δεν ήθελαν ποτέ να υποβληθούν σε μαστογραφία, αφού διάβασαν το βοήθημα.
Έκπληξη από τα δεδομένα της υπερδιάγνωσης
Παρόλο που η μαστογραφία μπορεί να σώσει ζωές, ενέχει και ορισμένους κινδύνους, περιλαμβανομένων των ψευδώς θετικών αποτελεσμάτων, των μη αναγκαίων βιοψιών και της υπερδιάγνωσης.
Τα ψευδώς θετικά αποτελέσματα είναι πολύ συχνά. Μια μελέτη έδειξε ότι 1 στις 10 γυναίκες που υποβάλλεται σε απεικονιστικό έλεγχο για καρκίνο του μαστού για πρώτη φορά θα λάβει ψευδώς θετικό αποτέλεσμα.
Στις ΗΠΑ, η πιθανότητα να έχει πράγματι καρκίνο του μαστού μια γυναίκα που βγαίνει θετική στην εξέταση είναι περίπου 7%, σύμφωνα με μελέτη του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου. Ωστόσο, άλλες έρευνες δηλώνουν πως αυτό το ποσοστό θα μπορούσε να κυμαίνεται από 4% έως και 50%.
Τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας έδειξαν ότι οι γυναίκες ξαφνιάστηκαν από τα στατιστικά της υπερδιάγνωσης, με ποσοστό περίπου 37% να εκφράζει έκπληξη.
Σχεδόν το ίδιο ποσοστό γυναικών ανέφερε, επίσης, πως τα δεδομένα που παρουσιάστηκαν σχετικά με την υπερδιάγνωση ήταν «πολύ διαφορετικά» από αυτό που πίστευαν προηγουμένως.
Από το 2009 μέχρι το 2022 που διεξήχθη η έρευνα, η Ειδική Ομάδα Προληπτικών Υπηρεσιών των Ηνωμένων Πολιτειών (U.S. Preventive Services Task Force – USPSTF) συμβούλευε πως ο απεικονιστικός έλεγχος θα πρέπει να είναι ατομική απόφαση του καθενός για άτομα ηλικίας 40 έως 49 ετών. Ωστόσο, τον Απρίλιο του 2024, η USPSTF άλλαξε τις οδηγίες της, συστήνοντας τον διετή απεικονιστικό έλεγχο για καρκίνο του μαστού σε όλες τις γυναίκες που έχουν κλείσει τα 40.
Ένας ασθενής μου είπε κάποτε ότι το να μεγαλώνεις έχει πολλά οφέλη, μεταξύ των οποίων και το γεγονός ότι αρχίζεις αυτόματα να κάνεις νέους φίλους. Οι πιο σημαντικοί από αυτούς, για εμένα, είναι ο Άρθουρ Ίτις και ο Μπεν Γκέι.
Καθώς μεγαλώνουμε, ο προστατευτικός χόνδρος που καλύπτει τις αρθρώσεις μας φθείρεται, φθάνοντας ενίοτε στο σημείο να προκαλεί πόνο, πρήξιμο και δυσκαμψία, καθώς τα οστά μας τρίβονται μεταξύ τους. Αυτό συμβαίνει συχνότερα στον αυχένα, στους ώμους, στη σπονδυλική στήλη, στους γοφούς και στα γόνατα.
Κατανόηση της οστεοαρθρίτιδας
Η οστεοαρθρίτιδα, η πιο συχνή μορφή αρθρίτιδας, είναι μια εκφυλιστική νόσος που χαρακτηρίζεται από αλλαγές στα οστά, τους δίσκους της σπονδυλικής στήλης και τις αρθρώσεις σε όλο το σώμα και σχετίζεται με τη φυσική φθορά. Διαφέρει από τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, η οποία είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα, δηλαδή προκαλείται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται εσφαλμένα στον ίδιο μας τον οργανισμό.
(Εικόνα: The Epoch Times/Shutterstock)
Η αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας αποτελεί πρόκληση. Συχνά επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου και μπορεί να δυσχεράνει εξαιρετικά ορισμένες λειτουργίες του σώματός μας, προκαλώντας πόνους στα επίμαχα σημεία.
Η φυσική άσκηση είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να την καταπολεμήσουμε.
Ξεκινώντας την ημέρα σας με διατάσεις και προσεκτική άσκηση μπορείτε να δώσετε στο σώμα σας ένα πλεονέκτημα έναντι της οστεοαρθρίτιδας, ελαττώνοντας τον πόνο, ώστε να μπορείτε να εκτελείτε εργασίες που μπορεί να ήταν προηγουμένως εκτός των δυνατοτήτων σας.
Οι παρακάτω ασκήσεις χαμηλής έντασης στοχεύουν στις πιο τυπικές περιοχές που παρουσιάζουν οστεοαρθρίτιδα. Έχουν σχεδιαστεί για να προετοιμάσουν απαλά το σώμα σας για την ημέρα, διατηρώντας τις επώδυνες αρθρώσεις ευλύγιστες και ζεσταμένες. Όταν εκτελούνται με συνέπεια, μπορούν να χαλαρώσουν τις σφιγμένες αρθρώσεις και να αυξήσουν τις λειτουργικές σας ικανότητες. Συνιστώ αυτές τις ασκήσεις σε όλους τους ασθενείς μου με οστεοαρθρίτιδα.
5 ασκήσεις για τη διαχείριση της οστεοαρθρίτιδας
1. Λαιμός (τα σημεία της πυξίδας)
Ο αυχένας είναι ιδιαίτερα ευάλωτος στην οστεοαρθρίτιδα, με αποτέλεσμα τον “δύσκαμπτο αυχένα”, κατάσταση κατά την οποία ο πόνος στον αυχένα αναγκάζει τον πάσχοντα να κρατά να περιστρέφει ολόκληρο τον κορμό για να κοιτάξει γύρω του, αντί να στρίβει απλώς το κεφάλι του.
(Chung I Ho/The Epoch Times)
Βήμα 1ο: Σταθείτε ή καθίστε ευθεία με τους ώμους σας πίσω – μην καμπουριάζετε ή γέρνετε.
Βήμα 2ο: Ξεκινήστε κάμπτοντας το κεφάλι σας προς τα κάτω σαν να προσπαθείτε να ακουμπήσετε το πηγούνι σας στην κορυφή του στήθους σας. Στη συνέχεια, σηκώστε το κεφάλι σας όσο πιο ψηλά μπορείτε, μέχρι να δείξει η μύτη σας προς το ταβάνι (κάμψη και η έκταση του αυχένα).
Βήμα 3ο: Επιστρέφοντας στην αρχική θέση, γυρίστε αργά το κεφάλι σας όσο πιο πολύ μπορείτε προς τη μία πλευρά, σαν να προσπαθείτε να κοιτάξετε πάνω από τον ώμο σας. Επαναλάβετε την κίνηση προς την άλλη πλευρά (αριστερή και δεξιά περιστροφή).
Βήμα 4ο: Επαναφέρετε ξανά το κεφάλι σας στην αρχική θέση και γείρετέ το προς τη μία πλευρά σαν να προσπαθείτε να ακουμπήσετε το αυτί σας στον ώμο σας. Στη συνέχεια, επαναλάβετε την κίνηση προς την άλλη πλευρά (πλευρική κάμψη).
Επαναλάβετε τις παραπάνω κινήσεις από 10 φορές την καθεμία. Είναι επιτακτική ανάγκη να κινείστε αργά, δίνοντας περίπου δύο έως τρία δευτερόλεπτα σε κάθε κίνηση. Ακούστε το σώμα σας και αποφύγετε να προκαλέσετε πόνο στον αυχένα σας.
Κρατήστε τους ώμους σας χαμηλά κατά τη διάρκεια της άσκησης και αποφύγετε να γέρνετε προς τα εμπρός ή προς τα πίσω. Τα μάτια σας θα πρέπει να κοιτάζουν πάντα προς το σημείο που δείχνει η μύτη σας.
2. Ωμοπλάτες (ασκήσεις εκκρεμούς)
Οι ασκήσεις εκκρεμούς ή “Codman”, που δημιουργήθηκαν από τον Δρα Έρνεστ Κόντμαν (Dr Ernest Codman) για να βοηθήσουν τους ασθενείς να ανακτήσουν το εύρος της κίνησης της άρθρωσης, είναι από τις πιο ήπιες κινήσεις που κάνουμε στην κλινική. Είναι συχνά οι πρώτες ασκήσεις ενεργητικής κίνησης που παραγγέλνουν οι γιατροί για κατάγματα, επισκευές και αντικαταστάσεις ώμων. Οι ασκήσεις εκκρεμούς υποστηρίζουν ένα παθητικό εύρος κίνησης της άρθρωσης και δεν απαιτούν μυϊκή σύσπαση.
(Chung I Ho/The Epoch Times)
Βήμα 1ο: Ενώ κάθεστε ή στέκεστε, γείρετε προς τα εμπρός έτσι ώστε το ένα σας χέρι να κρέμεται προς τα κάτω. Μπορεί να σας βολεύει να ακουμπήσετε σε έναν πάγκο, ένα τραπέζι ή μια άλλη επιφάνεια για να σταθεροποιήσετε το πάνω μέρος του σώματός σας και να αποφορτίσετε το κάτω μέρος της πλάτης σας. Απλά φροντίστε να υπάρχει επαρκής χώρος για να κρέμεται το χέρι σας προς τα κάτω και να κινείται ελεύθερα.
Βήμα 2ο: Ενώ χαλαρώνετε το κρεμασμένο χέρι σας, ταλαντεύστε το αργά σε κυκλικά και δεξιόστροφα. Το χέρι σας θα πρέπει να διαγράφει έναν αόρατο κύκλο διαμέτρου περίπου ενός μέτρου. Εκτελέστε αυτή την κίνηση για 30 δευτερόλεπτα και, στη συνέχεια, αντιστρέψτε την κίνηση σε αριστερόστροφη κατεύθυνση. Μην επιταχύνετε την κίνηση και διατηρήστε το χέρι σας χαλαρό καθ’ όλη τη διάρκεια της άσκησης.
Βήμα 3ο: Ξεκινήστε να ταλαντεύετε το χέρι σας προς τα εμπρός και προς τα πίσω, περίπου 30 εκ. συνολικά. Κάντε το για 30 δευτερόλεπτα και κατόπιν αλλάξτε την ταλάντωση σε πλευρική, ταλαντεύοντας το χέρι σας σε απόσταση περίπου 30 εκ. από αριστερά προς τα δεξιά, για 30 δευτερόλεπτα. Φανταστείτε ότι σχεδιάζετε ένα “συν” (+) κάθε φορά.
Βήμα 4ο: Με τον ίδιο τρόπο, συνεχίστε σχεδιάζοντας τα γράμματα του αλφαβήτου.
Ολοκληρώστε την άσκηση με το ένα χέρι και στη συνέχεια με το άλλο.
Οι ασκήσεις εκκρεμούς είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να αρχίσετε την ημέρα σας ζεσταίνοντας τους ώμους σας. Ολοκληρώστε τουλάχιστον ένα σετ από αυτές τις ασκήσεις (κυκλική, σύμβολο συν και αλφάβητο).
3. Σπονδυλική στήλη (αντίστροφα αγγίγματα τοίχου)
Αυτή η άσκηση είναι εξαιρετική για την ήπια εκγύμναση μιας δύσκαμπτης, πονεμένης σπονδυλικής στήλης.
(Chung I Ho/The Epoch Times)
Βήμα 1ο: Καθίστε ή σταθείτε με την πλάτη σας σε έναν τοίχο, σε απόσταση 60-90 εκ. Η καλή στάση του σώματος είναι απαραίτητη για αυτή την άσκηση.
Βήμα 2ο: Κρατήστε τα χέρια σας τεντωμένα προς τα πλάγια, και στη συνέχεια περιστρέψτε αργά τους ώμους σας, ώστε να αγγίξετε τον τοίχο πίσω σας με το χέρι σας. Μόλις αγγίξετε τον τοίχο, περιστραφείτε αργά προς την αντίθετη κατεύθυνση και αγγίξτε τον τοίχο με το άλλο χέρι.
Το άγγιγμα του τοίχου και με τα δύο χέρια μετράει ως μία επανάληψη. Κάντε 10 επαναλήψεις.
Προσπαθείστε να μην στρίβουν και οι γοφοί σας, ένα συνηθισμένο λάθος που γίνεται κατά την εκτέλεση αυτής της άσκησης. Ο καλύτερος τρόπος για να το θυμάστε αυτό είναι απλά να μην κουνάτε καθόλου τα πόδια σας. Η εκτέλεση της άσκησης ενώ κάθεστε μπορεί να σας βοηθήσει να ελέγξετε τους γοφούς σας, αν δεν μπορείτε σε όρθια στάση.
4. Ισχία (όρθιο αλφάβητο)
Οι γοφοί είναι μεγάλες, βαρυτικές δομές που καταπονούνται και φθείρονται πολύ κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Αποτελούν από τα πιο συνηθισμένα σημεία εμφάνισης οστεοαρθρίτιδας. Αυτή η άσκηση επιτρέπει την κίνηση των ισχίων χωρίς να επιβαρύνει τις αρθρώσεις τους με βάρος.
(Chung I Ho/The Epoch Times)
Βήμα 1o: Ενώ στέκεστε, σηκώστε το ένα πόδι από το έδαφος. Χρησιμοποιώντας το δάχτυλο του ποδιού αυτού, σχεδιάστε γράμματα του αλφαβήτου μεγέθους περίπου 30 εκ. Κινηθείτε αργά, αφιερώνοντας μερικά δευτερόλεπτα για να σχεδιάσετε κάθε γράμμα.
Βήμα 2ο: Εκτελέστε τις ίδιες κίνηση με το άλλο πόδι.
Κατά τη διάρκεια της άσκησης, μπορείτε είτε να έχετε τα χέρια σας στους γοφούς σας είτε να στηρίζεστε κάπου ώστε να διατηρείτε την ισορροπία σας. Προσπαθήστε να κρατάτε τους γοφούς σας στο ίδιο επίπεδο για να αποφύγετε την καταπόνηση του ισχίου που φέρει το βάρος.
5. Γόνατα (όρθια κλωτσιά πίσω)
Τα γόνατα φέρουν επίσης μεγάλο βάρος και είναι ευάλωτα στην οστεοαρθρίτιδα. Αυτή η απλή άσκηση σας βοηθά να ζεστάνετε τις αρθρώσεις τους και να τις προετοιμάσετε για μια δραστήρια ημέρα.
(Chung I Ho/The Epoch Times)
Βήμα 1ο: Σταθείτε όρθιοι και στηριχθείτε σε έναν πάγκο ή ένα έπιπλο.
Βήμα 2ο: Λυγίζοντας το γόνατο, σηκώστε αργά το ένα πόδι προς τα πίσω, μέχρι το γόνατό σας να φτάσει στις 90 μοίρες. Κρατήστε το για ένα δευτερόλεπτο και, στη συνέχεια, επαναφέρετε στην αρχική θέση. Επαναλάβετε με το άλλο πόδι.
Η ανύψωση του ποδιού σας προς τα πάνω και η επαναφορά του προς τα κάτω μετράει ως μία επανάληψη. Για κάθε πόδι, εκτελέστε τρία σετ των 20 επαναλήψεων.
Προσέξτε να μην επιταχύνετε καθώς εκτελείτε αυτές τις εργασίες. Αφιερώστε ένα ή δύο δευτερόλεπτα για κάθε κίνηση.
Μπορείτε να τροποποιήσετε αυτές τις ασκήσεις, ανάλογα με τις προσωπικές σας ανάγκες. Η καθημερινή επανάληψη το πρωί συμβάλλει στην τόνωση της ευκαμψίας των αρθρώσεών σας, στη μείωση του πόνου και στη μεγιστοποίηση της λειτουργικότητάς σας.
Εάν έχετε προβλήματα υγείας ή κινητικότητας που μπορεί να επηρεαστούν δυσμενώς από τις ασκήσεις, συμβουλευτείτε το γιατρό σας πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε φυσική δραστηριότητα.
Τα μελάνια που χρησιμοποιούνται στην τέχνη της δερματοστιξίας ενέχουν κινδύνους, όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα από νέα μελέτη που έλαβε χώρα στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τα ευρήματα, ακόμη και σφραγισμένα, τα δηλωμένα ως αποστειρωμένα προϊόντα μελάνης μπορεί να αποτελούν περιοχές αναπαραγωγής μολυσματικών μικροβίων.
Βακτήρια στο 35% των μελανιών
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στις 2 Ιουλίου στο περιοδικό Εφαρμοσμένη και Περιβαλλοντική Μικροβιολογία (Applied and Environmental Microbiology), ερεύνησε την παρουσία τόσο αερόβιων όσο και αναερόβιων βακτηρίων στα εμπορικά μελάνια για τατουάζ και στα μελάνια μόνιμου μακιγιάζ.
Τα αερόβια βακτήρια επιβιώνουν και ευδοκιμούν μόνο υπό την παρουσία οξυγόνου, ενώ τα αναερόβια – όπως τα βακτήρια που προκαλούν τέτανο – δεν χρειάζονται οξυγόνο για να ζήσουν και να διαδοθούν. Στην περίπτωση ενός μολυσμένου μελανιού τατουάζ, αυτά τα παθογόνα μπορούν να μολύνουν τον τραυματισμένο ανθρώπινο ιστό, και συγκεκριμένα την περιοχή κάτω από την επιδερμίδα.
Ερευνητές ανέλυσαν 75 μελάνια τατουάζ από 14 κατασκευαστές στην αγορά των ΗΠΑ, χρησιμοποιώντας συνηθισμένες μεθόδους επώασης για αερόβια βακτήρια και έναν αναερόβιο θάλαμο για την ανίχνευση των αναερόβιων βακτηρίων.
Η μελέτη βρήκε πως περίπου το 35% των σφραγισμένων, κλειστών μελανιών περιείχαν και τα δύο είδη βακτηρίων. Αυτό ίσχυε ακόμη και όταν η ετικέτα του προϊόντος ανέγραφε πως είναι αποστειρωμένο. Πάνω από τα μισά μελάνια χαρακτηρίζονταν αποστειρωμένα και ωστόσο ήταν μολυσμένα από βακτήρια. Αυτό υποδηλώνει πως είτε η μέθοδος αποστείρωσης ήταν αναποτελεσματική είτε ο ισχυρισμός της αποστείρωσης ήταν ανακριβής.
Τα ευρήματα «επαναλαμβάνουν τη σημασία της επαγρύπνησης σχετικά με τα σημάδια μόλυνσης μετά τη λήψη ενός τατουάζ», είπε στους Epoch Times ο Δρ Ραμάν Μαντάν, διευθυντής κοσμητικής δερματολογίας στο Northwell Health, ο οποίος δεν έλαβε μέρος στην εν λόγω έρευνα. Οι κίνδυνοι για την υγεία είναι «πολύ πραγματικοί».
Κατανοώντας τους κινδύνους της δερματοστιξίας
Σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου Έρευνας Pew που διεξήχθη το 2023, πάνω από το 30% των ενηλίκων στις ΗΠΑ φέρουν τουλάχιστον ένα τατουάζ στο σώμα τους, με το 22% να έχει περισσότερα από ένα.
Κατά τη διαδικασία της δερματοστιξίας καταστρέφεται το δέρμα και ο κίνδυνος εμφάνισης δερματικών προβλημάτων αυξάνεται.
Σύμφωνα με τον Δρα Μαντάν, η μόλυνση δεν είναι ο μόνος κίνδυνος που ενέχουν τα τατουάζ. Η αλλεργική αντίδραση στο μελάνι που χρησιμοποιήθηκε είναι επίσης πιθανή, επεσήμανε. «Επιπλέον, εάν δεν χρησιμοποιηθούν καθαρά εργαλεία, υπάρχει ο κίνδυνος της διάδοσης ασθενειών όπως η ηπατίτιδα και ο HIV», πρόσθεσε.
Κάποιοι από τους κινδύνους της δερματοστιξίας είναι οι εξής:
Αλλεργική αντίδραση: Τα μελάνια των τατουάζ μπορεί να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις, μερικές φορές και χρόνια μετά τη διαδικασία. Το κόκκινο μελάνι συγκεκριμένα είναι ιδιαίτερα προβληματικό, πιθανόν λόγω της περιεκτικότητάς του σε υδράργυρο. Αυτοί με υπάρχουσες αλλεργίες έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν αρνητικές ατνιδράσεις στα μελάνια του τατουάζ.
Δερματικές μολύνσεις: Τα τατουάζ μπορεί να οδηγήσουν σε λοιμώξεις από μολυσμένα μελάνια ή τα μη αποστειρωμένα εργαλεία. Τα συμπτώματα κυμαίνονται από τοπικό πόνο, οίδημα και κοκκινίλες έως και πυρετό και πρησμένους λεμφαδένες. Κάποιοι αναπτύσσουν και αλλεργία στον ήλιο στο σημείο όπου έχει γίνει το τατουάζ. Σοβαρές αντιδράσεις μπορεί να περιλαμβάνουν δυσκολία στην αναπνοή, ταχυπαλμία, σφίξιμο στο στήθος, ζαλάδα και έντονη εφίδρωση. Επιπλοκές όπως το κοκκίωμα (φλεγμονή του δέρματος) ή τα χηλοειδή (υπερανάπτυξη ουλώδους ιστού) είναι επίσης πιθανές.
Ασθένειες που μεταδίδονται με το αίμα: Τα μολυσμένα εργαλεία ενέχουν επίσης τον κίνδυνο της μετάδοσης ασθενειών που μεταδίδονται με το αίμα, όπως ο ανθεκτικός στη μεθικιλλίνη Staphylococcus aureus (MRSA), η ηπατίτιδα Β και η ηπατίτιδα Γ.
Φανταστείτε την κουρκουμίνη ως πυροσβέστη του σώματός σας, πάντα έτοιμη να αναλάβει δράση και να σβήσει τις φλόγες της φλεγμονής και του οξειδωτικού στρες που σιγοκαίνε και βλάπτουν τα κύτταρα, τους ιστούς και τα όργανα αν αφεθούν ανεξέλεγκτες.
Η κουρκουμίνη είναι το κύριο συστατικό του κουρκουμά, του χρυσού μπαχαρικού από τη ρίζα του φυτού Curcuma longa. Μέλος της οικογένειας του τζίντζερ, ο κουρκουμάς οφείλει την κίτρινο-πορτοκαλί απόχρωσή του στην κουρκουμίνη.
Στο φαρμακείο της φύσης, ο κουρκουμάς είναι από παλιά γνωστός για την ικανότητά του να αντιμετωπίζει ένα ευρύ φάσμα παθήσεων, από την αρθρίτιδα και τις πεπτικές διαταραχές έως την επούλωση πληγών.
Η σύγχρονη επιστήμη έχει επίσης αρχίσει να εκτιμά τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Το 1800, οι επιστήμονες Ανρί Ωγκύστ Βόγκελ και Πιερ Ζοζέφ Πελλιτιέ [Henri Auguste Vogel, Pierre Joseph Pellitier] ανέφεραν ότι είχαν απομονώσει μια «κίτρινη χρωστική ουσία» από τον κουρκουμά, την οποία ονόμασαν κουρκουμίνη.
Το 1949, οι συγγραφείς μίας εργασίας που δημοσιεύτηκε στο Nature ήταν οι πρώτοι που εντόπισαν την ικανότητα της κουρκουμίνης να καταπολεμά τα βακτήρια. Το ενδιαφέρον για την κουρκουμίνη αυξήθηκε τη δεκαετία του 1970, με αποτέλεσμα τη διεξαγωγή περισσότερων από 17,000 δημοσιευμένων μελετών τα τελευταία 50 χρόνια.
Είτε προσθέτετε κουρκουμά στα γεύματά σας είτε τον λαμβάνετε ως συμπλήρωμα, η κουρκουμίνη είναι ένα θρεπτικό συστατικό που μπορεί πραγματικά να ωφελήσει την υγεία σας εν γένει.
Το μαύρο πιπέρι βοηθά την απορρόφηση της κουρκουμίνης από τον οργανισμό. (Εικόνα: Fei Meng, Shutterstock)
Ιδιότητες
Η κουρκουμίνη δρα προς όφελος της υγείας μας με πολλούς τρόπους:
Καταπραΰνει
Η κουρκουμίνη είναι γνωστή για την ικανότητά της να καταπραΰνει τη φλεγμονή και το οξειδωτικό στρες, παράγοντες που συντελλούν στη χρόνιων ασθενειών όπως οι καρδιακές παθήσεις και ο διαβήτης.
Η κουρκουμίνη βοηθά στη διαχείριση του διαβήτη τύπου 2, αναστέλλοντας τον πυρηνικό παράγοντα κάππα Β, ένα μόριο που τροφοδοτεί τη φλεγμονή. Ενισχύει επίσης τη λειτουργία των Β-κυττάρων ενισχύοντας την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Με το τη βελτίωση του ενδοθηλιακή λειτουργία και μειώνοντας το οξειδωτικό στρες και τη φλεγμονή, η κουρκουμίνη διατηρεί τα αιμοφόρα αγγεία σας καθαρά και συμβάλλει στην προστασία από καταστάσεις όπως η αθηροσκλήρωση και η καρδιακή ανεπάρκεια.
Εάν τα επίπεδα οξυγόνου μειωθούν, όπως σε απόφραξη των αιμοφόρων αγγείων ή σε καταστάσεις όπως η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), το άσθμα ή το εμφύσημα, η κουρκουμίνη παρεμβαίνει για να προστατεύσει τα κύτταρα της καρδιάς σας από βλάβη και θάνατο. Η κουρκουμίνη θωρακίζει, επίσης, την καρδιά από βλάβες που προκαλούνται από ορισμένα φάρμακα, σύμφωνα με αναθεώρηση του 2024
Η κουρκουμίνη έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει μια ποικιλία ‘πυρκαγιών’, από τη νόσο του Πάρκινσον (όπως έχει φανεί σε έρευνες σε ζώα) έως την γήρανση και τον καρκίνο (όπως έχει φανεί σε έρευνες σε ανθρώπους). Σύμφωνα με αναθεώρηση του 2015, η κουρκουμίνη όχι μόνο επιβραδύνει τον σχηματισμό διαφόρων όγκων, αλλά μπορεί επίσης να περιορίσει την ανάπτυξη και την εξάπλωσή τους.
Προστατεύει τις αρθρώσεις
Έρευνα έχει δείξει ότι η κουρκουμίνη είναι ανάλογη της ιβουπροφαίνης στην ανακούφιση του πόνου και τη βελτίωση της λειτουργίας σε άτομα με οστεοαρθρίτιδα. Σε τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη του 2009, το εκχύλισμα κουρκουμά λειτούργησε εξίσου καλά με την ιβουπροφαίνη στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος. Το εύρημα αυτό επιβεβαιώθηκε το 2014, όταν μια άλλη μελέτη έδειξε ότι ο κουρκουμάς παρείχε συγκρίσιμη ανακούφιση από τον πόνο και τη δυσκαμψία του γόνατος. Αλλά η κουρκουμίνη δεν αφορά μόνο τον πόνο – επίσης επιβραδύνει τον εκφυλισμό των αρθρώσεων.
Αυτό που κάνει επίσης τον κουρκουμά να ξεχωρίζει είναι η ικανότητά του να παρέχει αυτά τα οφέλη με λιγότερες παρενέργειες από αυτές της ιβουπροφαίνης – κυρίως όσον αφορά τον κοιλιακό πόνο και τη δυσφορία.
Ενισχύει την εγκεφαλική λειτουργία
Η κουρκουμίνη μπορεί να είναι σε θέση να βοηθήσει στην πρόληψη και τη θεραπεία της νόσου Αλτσχάιμερ, τον πιο κοινό τύπος άνοιας μεταξύ των ηλικιωμένων. Δύο είναι οι βασικότεροι υπαίτιοι: η φλεγμονή του εγκεφάλου και η συσσώρευση πλακών β-αμυλοειδούς, οι οποίες συνδέονται με τη νόσο Αλτσχάιμερ. Η κουρκουμίνη βελτιώνει τη μνήμη κατά 28% σε ενήλικες με ήπια προβλήματα μνήμης, δείχνοντας δυνατότητες για την όξυνση της γνωστικής λειτουργίας, σύμφωνα με μια έρευνα του 2018 μελέτη.
Η κουρκουμίνη ενισχύει επίσης τη διάθεσή σας. Μία μετα-ανάλυση του 2017 αποκάλυψε ότι η κουρκουμίνη μπορεί να αντιστρέψει την κατάθλιψη και το άγχος, κερδίζοντας φήμη και ως φυσικό αντικαταθλιπτικό. Κλινική δοκιμή του 2013 έδειξε ότι είναι εξίσου αποτελεσματική με τη φλουοξετίνη (κοινώς γνωστή ως Prozac) – χωρίς τον κίνδυνο αυτοκτονικών σκέψεων που συνοδεύουν ενίοτε το συνταγογραφούμενο φάρμακο.
Άλλες ιδιότητες
Εκτός από τους παραπάνω ρόλους, η κουρκουμίνη έχει ηπατοπροστατευτικές ιδιότητες, αποτρέποντας δυνητικά ηπατικές διαταραχές που σχετίζονται με το οξειδωτικό στρες.
Επίσης, αλληλεπιδρά άμεσα με τα βακτήρια του εντέρου. Μελέτες δείχνουν ότι η κουρκουμίνη προάγει τα ωφέλιμα βακτήρια όπως τα μπιφιδοβακτηρίδια και οι γαλακτοβάκιλλοι, ενώ μειώνει τα επιβλαβή βακτήρια όπως οι εντερόκοκκοι και τα εντεροβακτήρια. Αυτή η αλλαγή στη χλωρίδα του εντέρου μπορεί να βοηθήσει στην εξήγηση των ανοσοενισχυτικών, αντιφλεγμονωδών και ρυθμιστικών της χοληστερόλης επιδράσεων της κουρκουμίνης.
Γνωρίζετε ότι…
Ο κουρκουμάς χρησιμοποιείται συνήθως ως φυσική βαφή τροφίμων και υφασμάτων.
Η κουρκουμίνη και το κύμινο προέρχονται από δύο εντελώς διαφορετικά φυτά: η κουρκουμίνη είναι η δραστική ένωση που βρίσκεται στη ρίζα του κουρκουμά (Curcuma longa), ενώ το κύμινο προέρχεται από τους σπόρους του φυτού Cuminum cyminum, που ανήκει στην οικογένεια των καροτοειδών. Και τα δύο έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση, αλλά διαφέρουν ως προς την ισχύ και τα οφέλη για την υγεία.
Σύμφωνα με κατάλογο που συνέταξε η GreenMedInfo, ο κουρκουμάς έχει δείξει αποτελεσματικότητα συγκρίσιμη με τουλάχιστον 14 συνταγογραφούμενα φάρμακα, όπως ατορβαστατίνη (εμπορική ονομασία Lipitor), ασπιρίνη, και οξαλιπλατίνη (φάρμακο για τον καρκίνο του παχέος εντέρου).
Αν και η κουρκουμίνη είναι ο ‘σταρ’, στον κουρκουμάς βρίσκεται κι άλλο ένα αξιόλογο συστατικό: η αρωματική τουρμερόνη. Σε μελέτη του 2014, η αρωματική τουρμερόνη αναγέννησε νευρώνες σε αρουραίους, γεγονός που υποδηλώνει την πιθανότητα χρήσης σε νευρολογικές διαταραχές.
Λάβετε την κουρκουμίνη από πηγές τροφίμων αν μπορείτε. Ολόκληρη η ρίζα του κουρκουμά, η οποία περιέχει κουρκουμίνη, αρωματική τουρμερόνη και μια σειρά από άλλες βιοδραστικές ενώσεις που ακόμη διερευνώνται, προσφέρει πολύ πιο ολοκληρωμένα οφέλη από ό,τι τα συμπληρώματα από μόνα τους.
Διατροφικές πηγές κουρκουμίνης είναι οι εξής:
Κουρκουμάς (φυτό Curcuma longa): είναι η πλουσιότερη φυσική πηγή κουρκουμίνης, με την κουρκουμίνη να αποτελεί περίπου το 3 – 8 % της σύνθεσής του, ανάλογα με τις συνθήκες καλλιέργειας.
Αλεσμένος κουρκουμάς: μία κουταλιά κουρκουμά σε σκόνη (περίπου 3 γραμμάρια) περιέχει συνήθως μεταξύ 30 και 90 χιλιοστόγραμμα κουρκουμίνης. Η υψηλότερη συγκέντρωση κουρκουμίνης βρίσκεται στην καθαρή σκόνη κουρκουμά, με μέσο όρο 3,14 % κατά βάρος.
Μάνγκο τζίντζερ: συγγενής του κουρκουμά με ήπιο άρωμα που θυμίζει μάνγκο, το τζίντζερ μάνγκο περιέχει κουρκουμίνη, την ίδια ένωση που είναι υπεύθυνη για τα αντιφλεγμονώδη οφέλη του κουρκουμά, και χρησιμοποιείται παραδοσιακά τόσο στα τρόφιμα όσο και στην ιατρική.
Σκόνη κάρυ: Παρόλο που η κουρκουμίνη είναι ένα από τα κύρια συστατικά των μειγμάτων κάρυ, οι περισσότερες σκόνες κάρυ περιέχουν σχετικά χαμηλά επίπεδα κουρκουμίνης και η περιεκτικότητά τους ποικίλλει σημαντικά.
Άλλα είδη διατροφής: Μπορεί να καταναλώνετε ήδη κουρκουμίνη χωρίς καν να το γνωρίζετε. Λόγω του ζωηρού του χρώματος, ο κουρκουμάς προστίθεται συχνά στη μουστάρδα, τα δημητριακά, το τυρί, τα τσιπς, τη μαγιονέζα, το βούτυρο, τα τουρσιά και τα αρτοσκευάσματα. Αυτά τα τρόφιμα περιέχουν μικρές ποσότητες κουρκουμίνης.
Συνταγή: Χρυσό γάλα με μπαχαρικά
΄Σε πέντε λεπτά μπορείτε να φτιάξετε ένα ζεστό, αντιφλεγμονώδες ρόφημα γεμάτο κουρκουμίνη. Το μαύρο πιπέρι ενισχύει την απορρόφηση της κουρκουμίνης, ενισχύοντας λίγο ακόμα την υγεία σας!
Υλικά για 1 φλιτζάνι
1 φλιτζάνι γάλα (γαλακτοκομικό, αμυγδάλου, βρώμης ή καρύδας)
1 κουταλάκι του γλυκού λάδι καρύδας
½ κουταλάκι του γλυκού τριμμένο κουρκουμά
¼ κουταλάκι του γλυκού κανέλα
Μία πρέζα μαύρο πιπέρι
1 κουταλάκι του γλυκού ακατέργαστο μέλι ή σιρόπι σφενδάμου (προαιρετικά)
Εκτέλεση
Βάλτε όλα τα υλικά σε ένα κατσαρολάκι και ζεστάνετε σε μέτρια προς χαμηλή θερμοκρασία μέχρι να λιώσει το λάδι.
Χτυπήστε τα μαζί και αφήστε το μείγμα να σιγοβράσει για περίπου 5 λεπτά, ανακατεύοντας περιστασιακά.
Αφαιρέστε από τη φωτιά και σερβίρετε. Απολαύστε το ζεστό.
Άλλοι τρόποι χρήσης του κουρκουμά στα γεύματα:
Τρίψτε φρέσκια ρίζα κουρκουμά στις σαλάτες για μια πικάντικη, γήινη γεύση και ζωντανό χρώμα.
Πασπαλίστε αλεσμένο κουρκουμά σε ομελέτα ή τόφου για ένα χρυσαφένιο, γεμάτο θρεπτικά συστατικά πρωινό.
Ανακατέψτε κουρκουμά σε smoothies με μπανάνα, ανανά και γάλα καρύδας.
Προσθέστε κουρκουμά σε σούπες όπως φακές, καρότου ή κολοκύθας για μια ζεστή, θρεπτική γεύση.
Ανακατέψτε τον κουρκουμά στο ρύζι ή την κινόα κατά το μαγείρεμα για ένα διακριτικά καρυκευμένο, χρυσαφένιο συνοδευτικό πιάτο.
Ανακατέψτε τον κουρκουμά με ελαιόλαδο, χυμό λεμονιού και μαύρο πιπέρι σε σάλτσες σαλάτας για ένα πικάντικο άρτυμα.
Ενσωματώστε κουρκουμά σε μαρινάδες για κοτόπουλο, τόφου ή ψάρι για πιο έντονη γεύση.
Ρίξτε τον κουρκουμά στα ψητά λαχανικά όπως κουνουπίδι, καρότα ή πατάτες που ετοιμάζετε για συνοδευτικό.
Προσθέστε κουρκουμά σε κάρυ και βραστά φαγητά για πιο κλασική, γήινη γεύση.
Πασπαλίστε με κουρκουμά καβουρδισμένους ξηρούς καρπούς ή σπόρους για ένα αλμυρό, αντιφλεγμονώδες σνακ.
Για μέγιστη απορρόφηση
Η κουρκουμίνη έχει μια αδυναμία: απορροφάται δύσκολα από τον οργανισμό. Ωστόσο, ο συνδυασμός της με μαύρο πιπέρι (που περιέχει πιπερίνη) αυξάνει την απορρόφησή της κατά 2.000 %, σύμφωνα με πρώιμη μελέτη. Στην παραδοσιακή ινδική κουζίνα, θα δείτε συχνά τον κουρκουμά και το μαύρο πιπέρι να χρησιμοποιούνται μαζί σε μείγματα μπαχαρικών.
Η κουρκουμίνη είναι λιπόφιλη, δηλαδή διαλύεται στο λίπος, οπότε η κατανάλωσή της με λάδι ή λίπος επίσης βοηθά τον οργανισμό σας να την απορροφήσει πιο αποτελεσματικά.
Άλλες πηγές
Πέρα από τη λήψη μέσω της τροφής, υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να αποκομίσετε τα οφέλη της κουρκουμίνης.
Συμπληρώματα από το στόμα
Τα εμπορικά συμπληρώματα κουρκουμίνης αποτελούνται συνήθως από ένα μείγμα κουρκουμίνης, ντεμεθοξυκουρκουμίνης και δισδεμεθοξυκουρκουμίνης. Ωστόσο, μπορεί να περιέχουν πλήθος συστατικών και οι αποκλίσεις μεταξύ των αναγραφόμενων και των πραγματικών συστατικών ή των ποσοτήτων τους είναι συχνές. Διάφοροι τύποι συμπληρωμάτων κουρκουμίνης και κουρκουμά είναι διαθέσιμοι στην αγορά των ΗΠΑ, μεταξύ των οποίων:
Κουρκουμάς σε σκόνη: Αυτή είναι η απλούστερη μορφή, η οποία παρασκευάζεται με ξήρανση και άλεση ολόκληρης της ρίζας κουρκουμά σε σκόνη. Αν και περιέχει κουρκουμίνη, η συγκέντρωση είναι σχετικά χαμηλή, συνήθως γύρω στο 2 – 5%.
Εκχυλίσματα κουρκουμίνης: Αυτά τα εκχυλίσματα λαμβάνονται με απομόνωση και συμπύκνωση της κουρκουμίνης από τη ρίζα του κουρκουμά, με αποτέλεσμα υψηλότερο ποσοστό κουρκουμινοειδών (συχνά έως και 95%). Στην πραγματικότητα, 95% σκόνες κουρκουμίνης χρησιμοποιούνται συχνά σε ιατρικές μελέτες και ορισμένα εκχυλίσματα υψηλής ισχύος φθάνουν σε συγκεντρώσεις 98% ή υψηλότερες.
Κάψουλες: Ο κουρκουμάς και η σκόνη κουρκουμίνης συχνά ενθυλακώνονται για εύκολη και ακριβή δοσολογία.
Υγρό: Τόσο ο κουρκουμάς όσο και η κουρκουμίνη διατίθενται σε υγρή μορφή. Τα υγρά συμπληρώματα περιέχουν συχνά πρόσθετα συστατικά, οπότε φροντίστε να διαβάσετε την ετικέτα των συστατικών.
Τσίχλες: Οι τσίχλες κουρκουμίνης είναι μια διασκεδαστική και βολική επιλογή για τους ανθρώπους που δεν τους αρέσει να καταπίνουν χάπια. Ωστόσο, συνήθως είναι επιβεβαρυμένα με πρόσθετη ζάχαρη και υλικά πλήρωσης, που εξουδετερώνουν τα οφέλη για την υγεία – διαβάστε προσεκτικά την ετικέτα των συστατικών.
Η πιπερίνη, μια βασική ένωση του μαύρου πιπεριού, προστίθεται συνήθως στα συμπληρώματα για να αυξήσει τη βιοδιαθεσιμότητα της κουρκουμίνης, αν και υψηλότερες δόσεις μπορεί να παρεμβαίνουν με την μεταβολισμό ορισμένων φαρμάκων, αυξάνοντας δυνητικά την συγκέντρωση στην κυκλοφορία του αίματος και επιβαρύνοντας το συκώτι. Επιπλέον, η πιπερίνη μπορεί να προκαλέσει πεπτικές ευαισθησίες σε ορισμένους ανθρώπους, ενώ δεν υπάρχουν μακροχρόνιες μελέτες ασφάλειας για τακτική χρήση υψηλών δόσεων.
Εκτός από την πιπερίνη, μερικές φορές χρησιμοποιούνται διαφορετικές μέθοδοι χορήγησης για τη βελτίωση της απορρόφησης της κουρκουμίνης από τον οργανισμό στα συμπληρώματα, όπως μικροσκοπικά σωματίδια (νανοσωματίδια), φορείς με βάση το λίπος (λιποσώματα) και άλλες δομές που βοηθούν την κουρκουμίνη να εισέλθει πιο αποτελεσματικά στον οργανισμό.
Ενώ τα εκχυλίσματα κουρκουμίνης πωλούνται ως μη συνταγογραφούμενα συμπληρώματα διατροφής στις Ηνωμένες Πολιτείες, συχνά με ετικέτες που ισχυρίζονται ότι περιέχουν κατά 95% κουρκουμινοειδή, ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) δεν ρυθμίζει αυστηρά αυτούς τους ισχυρισμούς. Δεδομένου ότι τα συμπληρώματα διατροφής στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν απαιτούν εκτεταμένη έγκριση πριν από την κυκλοφορία τους από τον FDA, οι κατασκευαστές είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για την ασφάλειά τους. Παρόλα αυτά, δεν υποχρεούνται να αποδείξουν την ασφάλεια ή την αποτελεσματικότητά τους πριν από την κυκλοφορία τους στην αγορά.
Πέρα από τους ενίοτε διογκωμένους ισχυρισμούς των κατασκευαστών σχετικά με την περιεκτικότητα σε κουρκουμίνη, η οποία, μαζί με τη χρήση συνθετικών κουρκουμινοειδών, αποτελεί την πρωταρχική ανησυχία στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη, οι προσμείξεις αποτελούν επίσης πρόβλημα με τα μπαχαρικά και τα συμπληρώματα. Μελέτη του 2023, στο Food and Chemical Toxicology, διαπίστωσε ότι σχεδόν το ένα τρίτο από 233 δείγματα κουρκουμά από μια περιοχή στο Πακιστάν περιείχαν χρωστικές ουσίες Sudan, οι οποίες είναι παράνομα πρόσθετα τροφίμων που χρησιμοποιούνται για τον χρωματισμό μπαχαρικών. Ο Διεθνής Οργανισμός Έρευνας για τον Καρκίνο (IARC) θεωρεί τις χρωστικές ουσίες Σουδάν έμμεσα καρκινογόνες.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι πάνω από το 30% των δειγμάτων κουρκουμά περιείχαν επίπεδα αφλατοξινών ακατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση. Οι αφλατοξίνες είναι ουσίες που παράγονται από το είδος του μύκητα Aspergillus και χαρακτηρίζονται ως καρκινογόνα κατηγορίας 1 από την IARC. Άλλη μελέτη του 2020 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο κουρκουμάς μπορεί να έχει «πολύ υψηλά επίπεδα μόλυνσης από βακτηριακούς σπόρους».
Σε μια μελέτη περιοχών που παράγουν πάνω από το 80% της παγκόσμιας προσφοράς κουρκουμά, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 14% των δειγμάτων κουρκουμά περιείχαν επίπεδα μολύβδου πάνω από 500 φορές το ρυθμιστικό όριο στο Πακιστάν, την Ινδία και το Νεπάλ.
Τα ευρήματα αυτά καταδεικνύουν τη σημασία της προμήθειας συμπληρωμάτων υψηλής ποιότητας. Όταν επιλέγετε ένα συμπλήρωμα κουρκουμά, φροντίστε να ελέγξετε την ετικέτα ή να ρωτήσετε τον κατασκευαστή αν έχει ελεγχθεί για βαρέα μέταλλα, μυκοτοξίνες (όπως οι αφλατοξίνες), συνθετικά κουρκουμινοειδή και συνολική καθαρότητα, συμπεριλαμβανομένης της ύπαρξης προσμίξεων όπως οι χρωστικές ουσίες του Σουδάν. Εναλλακτικά, μπορείτε να επιλέξετε την ολική μορφή κουρκουμά για να μειώσετε τον κίνδυνο αυτών των προσμίξεων. Όποτε είναι δυνατόν, επιλέξτε βιολογικά προϊόντα για να ελαχιστοποιήσετε την έκθεση σε πιθανές τοξίνες, όπως φυτοφάρμακα και ζιζανιοκτόνα όπως η γλυφοσάτη.
Τοπικές εφαρμογές
Το αιθέριο έλαιο κουρκουμά εξάγεται από τη ρίζα κουρκουμά. Περιέχει κουρκουμόνες, μια άλλη κατηγορία βιοδραστικών ενώσεων που βρίσκονται στον κουρκουμά.
Επιπλέον, έχουν αναπτυχθεί κρέμες κουρκουμίνης για την υγεία του δέρματος. Μελέτη του 2012 έδειξε ότι ένα τοπικό σκεύασμα κουρκουμίνης ήταν εξίσου αποτελεσματικό με την από του στόματος χορηγούμενη κουρκουμίνη στην καταστολή της ανάπτυξης όγκων σε έρευνα για τον καρκίνου του δέρματος σε ποντίκια.
Η κουρκουμίνη μπορεί να ληφθεί μέσω διαδερμικών επιθεμάτων που την απελευθερώνουν αργά στο δέρμα. Σε μελέτη του 2022, αυτά τα επιθέματα βρέθηκαν αποτελεσματικά ως βοηθητικό αναλγητικό στη μείωση του οξέος μετεγχειρητικού πόνου σε ασθενείς.
Υποστηρικτικές θρεπτικές ουσίες
Η λήψη μεγάλων ποσοτήτων κουρκουμίνης σε μορφή συμπληρώματος μπορεί μερικές φορές να προκαλέσει ήπιες πεπτικές ενοχλήσεις όπως αέρια, διάρροια και κράμπες, μαζί με περιστασιακούς πονοκεφάλους και ναυτία. Αλλά αν συνδυάσετε τον κουρκουμά με τζίντζερ, είναι σαν να καλείτε ένα επιπλέον πυροσβεστικό όχημα.
Αυτό το δίδυμο λειτουργεί για τη μείωση της φλεγμονής και του πόνου, ενώ παράλληλα ηρεμεί τη ναυτία και αποσοβεί πιθανές πεπτικές παρενέργειες.
Ανεπάρκεια
Καθώς η κουρκουμίνη δεν είναι απαραίτητο θρεπτικό συστατικό, δεν υπάρχει κατάσταση αναγνωρισμένη ως «ανεπάρκεια κουρκουμίνης». Σε αντίθεση με τις βιταμίνες ή ορισμένα μέταλλα, η έλλειψη κουρκουμίνης στη διατροφή δεν προκαλεί συγκεκριμένα συμπτώματα.
Συνιστώμενη διατροφική πρόσληψη
Ο FDA έχει χαρακτηρίσει την κουρκουμίνη ως γενικά αναγνωρισμένη ως ασφαλής (GRAS). Ωστόσο, δεδομένου ότι η κουρκουμίνη δεν είναι απαραίτητο θρεπτικό συστατικό, η Εθνική Ακαδημία Ιατρικής δεν έχει καθορίσει Συνιστώμενη Διατροφική Δόση (RDA).
Η Κοινή Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων FAO/WHO για τα Πρόσθετα Τροφίμων (JECFA) και η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) δημιούργησαν μια αποδεκτή ημερήσια πρόσληψη (ADI) για την κουρκουμίνη έως 3 χιλιοστόγραμμα ανά χιλιόγραμμο σωματικού βάρους. Μελέτη του 2001 κατέδειξε καλή ανεκτικότητα και ασφαλές προφίλ της κουρκουμίνης, ακόμη και σε δόσεις που κυμαίνονται από 4.000 έως 8.000 χιλιοστόγραμμα ημερησίως. Οι δόσεις που υπερέβαιναν αυτό το όριο θεωρήθηκαν απαράδεκτες για τους συμμετέχοντες στη μελέτη ασθενείς λόγω του μεγάλου όγκου του συμπληρώματος. Άλλες έρευνες έχουν αποδείξει την ασφάλεια της κουρκουμίνης σε δόσεις έως και 12 γραμμάρια την ημέρα επί τρεις μήνες.
Τοξικότητα
Ο κουρκουμάς στα τρόφιμα είναι γενικά ασφαλής για τους περισσότερους ανθρώπους. Ωστόσο, όταν πρόκειται για συμπληρώματα ή υψηλότερες δόσεις, ορισμένες ομάδες θα πρέπει να είναι προσεκτικές και να συμβουλεύονται έναν γιατρό, ειδικά αν λαμβάνουν φάρμακα. Πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν οι ακόλουθοι παράγοντες κινδύνου:
Θέματα χοληδόχου κύστης: Η κουρκουμίνη μπορεί να διεγείρει την παραγωγή χολής, γεγονός που μπορεί να επιδεινώσει προβλήματα της χοληδόχου κύστης, όπως πέτρες στη χολή ή αποφράξεις των χοληφόρων πόρων.
Κύηση: Η λήψη συμπληρωμάτων κουρκουμά ή υψηλών δόσεων θα μπορούσε να διεγείρει τις συσπάσεις της μήτρας ή να επηρεάσει την εγκυμοσύνη.
Αιμορραγικές διαταραχές: Ο κουρκουμάς μπορεί να επιβραδύνει την πήξη του αίματος, αυξάνοντας δυνητικά τον κίνδυνο αιμορραγίας σε άτομα με παθήσεις όπως η αιμορροφιλία ή σε άτομα που μελανιάζουν εύκολα.
Ανεπάρκεια σιδήρου: Όσοι πάσχουν από αναιμία ή χαμηλά επίπεδα σιδήρου θα πρέπει να αποφεύγουν την υπερβολική κατανάλωσή του.
Σε μια μελέτη του 2006 για τη σχέση δόσης-απόκρισης, στην οποία συμμετείχαν 24 συμμετέχοντες που έλαβαν δόσεις που κυμαίνονταν από 500 έως 12.000 χιλιοστόγραμμα, το 30% εμφάνισε ελάχιστη τοξικότητα με συμπτώματα όπως διάρροια, πονοκέφαλο, εξάνθημα και κίτρινα κόπρανα. Ωστόσο, τα συμπτώματα αυτά δεν φάνηκε να σχετίζονται με τη δόση.
Σε κλινική δοκιμή του 2004, 15 ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου έλαβαν δόσεις κουρκουμίνης που κυμαίνονταν από 0,45 έως 3,6 γραμμάρια ημερησίως επί τέσσερεις μήνες. Ανέφεραν ότι παρουσίασαν ναυτία και διάρροια, μαζί με αυξημένα επίπεδα αλκαλικής φωσφατάσης ορού και γαλακτικής αφυδρογονάσης, τα οποία θα μπορούσαν να υποδηλώνουν ηπατικά, οστικά ή προβλήματα ιστών (αλλά αυτά θα μπορούσαν να σχετίζονται με την εξέλιξη του καρκίνου σε αυτούς τους ασθενείς).
Άλλες πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες της κουρκουμίνης περιλαμβάνουν σοβαρή κοιλιακή πληρότητα ή πόνο. Άτομα που λάμβαναν συμπληρώματα κουρκουμά βίωσαν ξηροστομία, μετεωρισμό, ερεθισμό του στομάχου και ηπατοτοξικότητα (τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ίκτερος, σκούρα ούρα, κόπωση και πολλαπλούς πόνους στις αρθρώσεις). Η μακροχρόνια λήψη υψηλών δόσεων κουρκουμά ή συμπληρωμάτων κουρκουμίνης μπορεί να προκαλέσει στομαχικές διαταραχές, ακόμη και έλκος στομάχου.
Αλληλεπιδράσεις
Εργαστηριακές μελέτες έχουν δείξει ότι η κουρκουμίνη εμποδίζει τη συσσωμάτωση των αιμοπεταλίων. Έτσι, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο αιμορραγίας στα άτομα που λαμβάνουν φάρμακα για την αραίωση του αίματος, όπως η ασπιρίνη, η κλοπιδογρέλη, η δαλτεπαρίνη, η ενοξαπαρίνη, η ηπαρίνη, η τικλοπιδίνη και η βαρφαρίνη.
Η κουρκουμίνη μπορεί επίσης να αλληλεπιδράσει με φάρμακα που μειώνουν τα οξέα του στομάχου, αυξάνοντας δυνητικά την παραγωγή στομαχικού οξέος. Αυτά τα φάρμακα περιλαμβάνουν τη σιμετιδίνη, τη φαμοτιδίνη, τη ρανιτιδίνη, την εσομεπραζόλη, την ομεπραζόλη και τη λανσοπραζόλη. Η κουρκουμίνη μπορεί επίσης να ενισχύσει τις επιδράσεις των φαρμάκων για τον διαβήτη, αυξάνοντας τον κίνδυνο χαμηλού σακχάρου στο αίμα.
Ορισμένα συμπληρώματα κουρκουμίνης περιλαμβάνουν επίσης πιπερίνη για καλύτερη απορρόφηση. Ωστόσο, η πιπερίνη μπορεί να ενισχύσει τη συσσώρευση ορισμένων φαρμάκων στο σύστημα του σώματος και να επιβραδύνει την απομάκρυνσή τους από τον οργανισμό. Τα φάρμακα που μπορεί να επηρεαστούν περιλαμβάνουν τη φαινυτοΐνη, την προπρανολόλη, τη θεοφυλλίνη και την καρβαμαζεπίνη.
Πρόσφατη μελέτη αποκαλύπτει τη σύνδεση μεταξύ δυσκοιλιότητας και μεγαλύτερο κίνδυνο μείζονος ανεπιθύμητου καρδιακού συμβάντος (major adverse cardiac events – MACE), όπως το έμφραγμα και το εγκεφαλικό. Αυτός ο συσχετισμός είναι ιδιαίτερα έντονος σε άτομα τα οποία υποφέρουν από υψηλή πίεση. Αυτή η ανακάλυψη δίνει έμφαση στη σημασία της προληπτικής διαχείρισης της υγείας και των αλλαγών στον τρόπο ζωής μας, δεδομένης της επικράτησης και των δύο καταστάσεων.
MACEκαι δυσκοιλιότητα
Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε δεδομένα από περισσότερους από 400.000 συμμετέχοντες στην Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου, αποκαλύπτοντας ότι οι άνθρωποι με δυσκοιλιότητα αντιμετωπίζουν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο παρουσίασης MACE συγκριτικά με αυτούς που χαρακτηρίζονται από κανονικές εντερικές συνήθειες.
Συγκεκριμένα, άτομα με δυσκοιλιότητα παρουσίασαν 115% αυξημένες πιθανότητες MACE, 172% αυξημένες πιθανότητες καρδιακής ανεπάρκειας, 135% αυξημένες πιθανότητες ισχαιμικού εγκεφαλικού και 62% αυξημένες πιθανότητες οξέος στεφανιαίου συνδρόμου, το οποίο μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα καρδιακή βλάβη και θάνατο.
Ο ρόλος της υπέρτασης
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι η υπέρταση ήταν ένας παράγοντας που, όταν συνδυάζεται με τη δυσκοιλιότητα, αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο MACE.
Οι ερευνητές απέδειξαν ότι η δυσκοιλιότητα σε ασθενείς με υπέρταση αυξάνει τον κίνδυνο MACE κατά περίπου 1,7 φορές και συνεισφέρει σε αύξηση 34% στον κίνδυνο επακόλουθης περίπτωσης MACE, υποδηλώνοντας έτσι μια σημαντική αλληλεπίδραση μεταξύ αυτών των δύο ζητημάτων υγείας.
Ο κίνδυνος παραμένει
Ανάμεσα στους συμμετέχοντες, περισσότεροι από 157.400 είχαν υψηλή πίεση αίματος, με το 8,6% να έχει επίσης διαγνωσθεί με δυσκοιλιότητα.
Ο αυξημένος κίνδυνος MACE παρέμενε ακόμη και μετά την καταμέτρηση της χρήσης φαρμάκων που προκαλούν δυσκοιλιότητα, περιλαμβάνοντας τους αναστολείς διαύλων ασβεστίου που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης.
Οι ερευνητές βρήκαν επίσης ότι τα γονίδια παίζουν ρόλο στη δυσκοιλιότητα και τα MACE. Έως και το 27% των γενετικών παραγόντων που επηρεάζουν τη δυσκοιλιότητα συνδέθηκαν επίσης με καρδιακές παθήσεις.
«Οι συσχετισμοί μεταξύ δυσκοιλιότητας και καρδιακής νόσου θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να ανακαλύψουν νέες θεραπευτικές παρεμβάσεις και να εφαρμόσουν πιο αποτελεσματικές στρατηγικές διαχείρισης βασισμένες στην ατομική αξιολόγηση κινδύνου σε συνεργασία με τις ακριβείς αρχές της ιατρικής», αναφέρουν οι συγγραφείς.
«Άμεσοι» και «έμμεσοι» παράγοντες
Ο Δρ Αλεξάντερ Λι, διευθυντής του εργαστηρίου καρδιακού καθετηριασμού στο Εβραϊκό Ιατρικό Κέντρο στο Λονγκ Άιλαντ, μέρος του Ινστιτούτου Καρδιαγγειακής Υγείας του Νόργουελ της Νέας Υόρκης, είπε στην Epoch Times ότι είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τη διαφορά μεταξύ «άμεσων» και «έμμεσων» παραγόντων κινδύνου για την καρδιακή νόσο.
Άμεσοι παράγοντες, όπως η υψηλή χοληστερίνη και το κάπνισμα, συνεισφέρουν απευθείας στον σχηματισμό πλάκας στις αρτηρίες – το οποίο είναι πρόδρομος καρδιοπάθειας. Έμμεσοι παράγοντες, όπως η δυσκοιλιότητα, δεν προκαλούν άμεσα πλάκα αλλά μπορεί να οδηγήσουν σε καταστάσεις που προάγουν καρδιαγγειακούς κινδύνους.
Ο Δρ Λι εξήγησε ότι η χρόνια δυσκοιλιότητα μπορεί να προκαλέσει προσωρινές απότομες αυξήσεις στην πίεση του αίματος λόγω καταπόνησης, που μπορεί να έχει μόνιμες επιπτώσεις στην υγεία της καρδιάς.
Η χρόνια δυσκοιλιότητα μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη λειτουργία του νεύρου vagus, ένα κρίσιμο στοιχείο του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος που είναι υπεύθυνο για τη ρύθμιση του καρδιακού ρυθμού και τη διαχείριση της φλεγμονής. Διαταραχές στη δραστηριότητα του νεύρου vagus μπορούν να οδηγήσουν σε ανώμαλους καρδιακούς ρυθμούς και αυξημένες αντιδράσεις στο στρες, συνεισφέροντας εν τέλει στην υπέρταση.
Επιπλέον, ανισορροπίες στα εντερικά βακτήρια που συνδέονται με τη δυσκοιλιότητα ενδέχεται να οδηγήσουν σε φλεγμονώδεις αποκρίσεις, με πιθανό αποτέλεσμα την αρτηριακή σκλήρυνση και την ανάπτυξη πλάκας.
«Η δυσκοιλιότητα και η καταπόνηση αυξάνουν την αρτηριακή πίεση από 20 έως 80 mmHg, έστω και προσωρινά», είπε ο Λι. «Η χρόνια δυσκοιλιότητα μπορεί να οδηγήσει σε επίμονη καταπόνηση, ίσως με μόνιμες επιπτώσεις στην καρδιαγγειακή υγεία.»
Η πρόληψη είναι το κλειδί
Οι ειδικοί προτείνουν την υιοθέτηση υγιεινών διατροφικών συνηθειών, όπως πρόσληψη άφθονων φυτικών ινών, καλή ενυδάτωση και τακτική σωματική άσκηση για την προώθηση της υγείας του πεπτικού. Οι τακτικοί ιατρικοί έλεγχοι επίσης συμβάλλουν στη διαχείριση της πίεσης του αίματος και αποτελούν και μία ευκαιρία να κουβεντιάσετε τις όποιες ανησυχίες σχετικά με την υγεία του πεπτικού σας με τον γιατρό σας.
Ο Δρ Λι τονίζει τη σημασία της προληπτικής προσέγγισης στη διαχείριση της υγείας, δηλώνοντας: «Είναι πάντα καλύτερη η προληπτική διαχείριση της υγείας παρά η αντιδραστική».
Οι τακτικές συμβουλευτικές επισκέψεις στον γιατρό μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα να αναπτύξουν εξατομικευμένες στρατηγικές μείωσης των κινδύνων, προάγοντας την καρδιαγγειακή και την πεπτική τους υγεία.
Οι αυξημένες περίοδοι έντονης ζέστης (καύσωνα) μπορεί να προκαλέσουν συσσώρευση στρες στο σώμα, αυξάνοντας τον κίνδυνο ασθένειας ή θανάτου που σχετίζεται με αυτήν.
Σε αυτό το άρθρο, ένας θεράπων της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής εξηγεί πώς η έκθεση στη ζέστη επηρεάζει την υγεία και περιγράφει αρκετές συνηθισμένες μεθόδους δροσίσματος που ενδέχεται να προκαλέσουν ζημιά στον οργανισμό μας.
Αυξημένος κίνδυνος εμφάνισης διαβήτη και νεφρικής νόσου
Η υπερβολική ζέστη αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης χρόνιων νοσημάτων όπως ο διαβήτης και η καρδιαγγειακή νόσος, ασκώντας θερμικό στρες στο σώμα. Μελέτη που παρουσιάστηκε στις Επιστημονικές Συνεδρίες «Επιδημιολογία, Πρόληψη, Τρόπος Ζωής & Καρδιομεταβολική Υγεία» της Αμερικανικής Ένωσης Καρδιολογίας τον Μάρτιο βρήκε πως η υπερβολική ζέστη μπορεί να μειώσει την επίκτητη ανοσία του σώματος και να προάγει συστημική φλεγμονή, και πιθανόν να βλάψει την καρδιαγγειακή υγεία.
Λόγω μειωμένης απαγωγής θερμότητας, άτομα με διαβήτη είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν ασθένειες που σχετίζονται με τη ζέστη κατά τη διάρκεια ενός καύσωνα και σωματικής άσκησης. Μια μελέτη έδειξε πως οι διαβητικοί ασθενείς έχουν πιο αδύναμη ροή αίματος στο δέρμα και αντιδράσεις εφίδρωσης σε περιβάλλοντα υψηλών θερμοκρασιών, τα οποία μπορούν να έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην καρδιαγγειακή ρύθμιση και στον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα. Άτομα με κακό έλεγχο σακχάρου στο αίμα και διαβητικές επιπλοκές είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε τέτοιου είδους θερμικό στρες.
Οι υψηλές θερμοκρασίες αποτελούν επίσης γνωστό παράγοντα κινδύνου εμφάνισης νεφρικής νόσου. Όταν το σώμα ρυθμίζει τη θερμοκρασία και την κυκλοφορία του αίματος για να ανταπεξέλθει στην αυξημένη θερμοκρασία, καταπονεί τους νεφρούς, μειώνοντας τη λειτουργία τους. Επιπλέον, η συνεχής θερμική καταπόνηση μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια νεφρική νόσο.
Πώς επηρεάζει η ζέστη την υγεία, από την οπτική της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής
Ο Κούο-Πιν Γου, ο επόπτης της Καρδιολογικής Κλινικής Σινγιτάνγκ της Ταϊβάν δήλωσε σε συνέντευξή του στους Epoch Times πως κατά τη διάρκεια των ζεστών θερινών μηνών, είναι κρίσιμο να αποφεύγουμε να βασιζόμαστε στα κλιματιστικά ή στα κρύα αφεψήματα, καθώς η χρήση τους μειώνει την ικανότητα του σώματος να αποβάλει τις τοξίνες και επιτρέπει στον κρύο αέρα να εισβάλει στο σώμα, προκαλώντας διάφορα προβλήματα υγείας.
Εξήγησε πως, σύμφωνα με την παραδοσιακή κινεζική ιατρική, ο αέρας θεωρείται η κύρια αιτία εμφάνισης διαφόρων ασθενειών. Το σώμα προσαρμόζεται στις περιβαλλοντικές θερμοκρασίες ανοίγοντας ή κλείνοντας τους πόρους του δέρματος και ρυθμίζοντας έτσι τη θερμοκρασία του. Εάν φυσάει αέρας κατευθείαν πάνω στο σώμα κατά τη διάρκεια της ζέστης, εισέρχεται από τους ανοιχτούς πόρους και σταδιακά διαχέεται στο σώμα μέσω των μεσημβρινών, επηρεάζοντάς το συνολικά.
Ο κος Γου πρόσθεσε πως η παραδοσιακή κινεζική ιατρική προτείνει ότι υπάρχει μια αντιστοιχία μεταξύ των ανθρώπων και της Γης. Κατά τη διάρκεια του θερινού καύσωνα, η ενέργεια γιανγκ (η ζέστη) της Γης καλύπτει την επιφάνεια, ενώ το υπέδαφος παραμένει ψυχρό, καθιστώντας τις σπηλιές ένα δροσερό καταφύγιο. Αντίστοιχα, κατά τη διάρκεια του χειμώνα, η ενέργεια γιανγκ της Γης βυθίζεται στο υπέδαφος, θερμαίνοντας τις σπηλιές.
Αυτές οι αρχές έχουν εφαρμογή και στο ανθρώπινο σώμα. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, οι πόροι του σώματος ανοίγουν, επιτρέποντας στην ενέργεια να διαχέεται στην επιφάνεια και διευκολύνοντας την εφίδρωση. Ωστόσο, τα εσωτερικά όργανα παραμένουν σχετικά δροσερά. Επομένως, ακολουθώντας τον νόμο της φύσης, είναι σημαντικό να ενθαρρύνεται η εφίδρωση το καλοκαίρι για την αποβολή της εσωτερικής δροσιάς και των τοξινών. Αυτό προωθεί τη χαλάρωση και τη γενικότερη ευεξία. Αν η εφίδρωση παραμένει σε χαμηλά επίπεδα καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, οι τοξίνες δεν αποβάλλονται, οδηγώντας σταδιακά σε προβλήματα υγείας.
Με άλλα λόγια, τις καυτές καλοκαιρινές μέρες, οποιαδήποτε μέθοδος δροσίσματος που περιλαμβάνει το απότομο κλείσιμο των πόρων, την καταστολή της εφίδρωσης ή που επιτρέπει στον κρύο αέρα να εισέλθει είναι επιζήμια για το σώμα.
Επτά ακατάλληλοι τρόποι δροσίσματος
Οι ακατάλληλες μέθοδοι δροσίσματος μπορεί ακούσια να επηρεάσουν αρνητικά την υγεία. Προσπαθήστε να αποφύγετε τις ακόλουθες μεθόδους δροσίσματος:
Κλιματισμός
Ο κος Γου εξηγεί πως όταν το σώμα είναι ζεστό και ιδρωμένο, οι πόροι είναι ανοιχτοί. Αν χρησιμοποιείται κλιματισμός για δροσιά, οι πόροι του σώματος θα συσταλούν, εμποδίζοντας τη ζέστη να διαφύγει από μέσα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πονοκεφάλους, οίδημα, εμετό ή κοιλιακό άλγος.
Μοιράστηκε δύο κλινικές περιπτώσεις. Ένας ασθενής κοιμόταν με ανεμιστήρα που φύσαγε απευθείας το κορμί του από τα πόδια και ξύπνησε την τέταρτη μέρα με παράλυση στο πρόσωπο. Ομοίως, ένας άλλος ασθενής που αποκοιμήθηκε σε ταξίδι με λεωφορείο με δυνατό κλιματισμό, ξύπνησε με παράλυση στο πρόσωπο αφού το πρόσωπό του εκτέθηκε σε κρύο αέρα για μία με δύο ώρες. Σύμφωνα με την παραδοσιακή κινεζική ιατρική, αυτό προκαλείται από τον αποκλεισμό μεσημβρινών και τη συνεπακόλουθη κακή κυκλοφορία του αίματος.
Επιπροσθέτως, μερικοί άνθρωποι αναπτύσσουν το ‘κρυολόγημα του κλιματιστικού’ από την παρατεταμένη έκθεση στο κλιματιστικό στη δουλειά. Ο κος Γου προτείνει τη χρήση ενός λεπτού σακακιού όταν κινείστε μεταξύ εσωτερικών και εξωτερικών χώρων το καλοκαίρι, για να εμποδίσετε τον ψυχρό αέρα να εισέλθει απευθείας στο σώμα σας. Αυτό επιτρέπει στη θερμότητα του σώματος σας να διασκορπίζεται σταδιακά σε διάστημα περίπου πέντε λεπτών.
Ψύξη στο πίσω μέρος του κεφαλιού
Το σημείο βελονισμού φενγκφού βρίσκεται στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Όταν εισέρχεται κρύος αέρας μέσω αυτού του σημείου, μπορεί να προκαλέσει πονοκεφάλους και άλλα συμπτώματα.
Η τοποθεσία του σημείου βελονισμού Φένγκφου. (The Epoch Times)
Κρύο ντους όταν είστε ιδρωμένοι
Όταν το σώμα σας καλύπτεται από ιδρώτα, οι πόροι σας είναι ορθάνοιχτοι. Αν εκτεθείτε σε κρύο νερό ή αέρα εκείνη την ώρα, θα μπουν ανεμπόδιστα μέσα, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για ρευματοειδή αρθρίτιδα στο μέλλον. Σας συμβουλεύουμε να κάνετε ντους με χλιαρό ή ζεστό νερό κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Φυσικό στέγνωμα των μαλλιών
Κάποια άτομα τείνουν να αφήνουν τα μαλλιά τους να στεγνώσουν στον αέρα κατά τη διάρκεια του καύσωνα. Αυτή η διαδικασία τραβάει θερμότητα από το σώμα για να εξατμίσει την υγρασία, κάτι που μπορεί να επηρεάσει το δέρμα του κεφαλιού και να μειώσει τη θερμοκρασία του σώματος, και πιθανόν να προκαλέσει ημικρανίες με τον καιρό. Είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε πιστολάκι παρά να αφήνετε τα μαλλιά σας να στεγνώσουν από μόνα τους.
Βρεγμένες ή κρύες πετσέτες στο σβέρκο
Παρόλο που αυτό μπορεί να είναι δροσιστικό, επιτρέπει στο κρύο και την υγρασία να εισέλθουν στο σώμα. Αν πρέπει να παραμείνετε στεγνοί, σκουπίστε τον ιδρώτα με μια πετσέτα, αλλά θυμηθείτε πως ο ιδρώτας μάς δροσίζει όταν εξατμίζεται.
Κρύα αφεψήματα αμέσως μετά την άσκηση
Αυτή η συνήθεια μπορεί να είναι πολύ επιβλαβής. Όταν η θερμοκρασία του σώματος ανεβαίνει, η ραγδαία ψύξη με κρύα ποτά μεταφέρει ψύχος από τον λαιμό στην τραχεία και ύστερα στο στομάχι. Αυτή η απότομη εισροή κρύου μπορεί να προκαλέσει ζημιά στην τραχεία και τους πνεύμονες και μπορεί ακόμη και να επηρεάσει την καρδιά λόγω της τοπικής πτώσης της θερμοκρασίας.
Παγωμένα αφεψήματα μετά από γεύμα
Αυτό μπορεί να κάνει τα λιπαρά στο στομάχι και τα έντερα να στερεοποιηθούν, επιβραδύνοντας την πέψη και επηρεάζοντας τον μεταβολισμό. Επιπλέον, η απότομη εναλλαγή μεταξύ ζεστού και κρύου μπορεί να είναι επώδυνη για το σώμα, οδηγώντας ενδεχομένως σε μειωμένη λειτουργία του σπλήνα και του στομάχου, κακή πέψη, μειωμένη όρεξη και, σε σοβαρές περιπτώσεις, διάρροια, κοιλιακό άλγος και άλλες γαστρεντερολογικές διαταραχές.
Η σημασίας της ενυδάτωσης και της άσκησης το καλοκαίρι
Ο Ντενγκ Τζενγκλιάνγκ, διευθυντής της κλινικής παραδοσιακής κινέζικης ιατρικής Τζάιντ στην Ταϊβάν, είπε στους Epoch Times πως η ενυδάτωση είναι κρίσιμη το καλοκαίρι. Η λήψη αρκετού νερού κατά τη διάρκεια ενός καύσωνα είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της ισορροπίας των υγρών του σώματος και την πρόληψη της αφυδάτωσης.
Ο κος Γου επίσης τόνισε πως παρά τον καύσωνα του καλοκαιριού, είναι καλύτερα να πίνετε ζεστό νερό, για να βοηθήσετε στην εφίδρωση. Βέβαια, αυτό εξαρτάται από την ατομική σύσταση του καθενός. Γι’ αυτούς που συνήθως ιδρώνουν πολύ, η κατανάλωση ζεστού νερού δεν θα έχει μεγάλη διαφορά, οπότε είναι καλύτερο να πίνουν νερό σε θερμοκρασία δωματίου. Παρόλα αυτά, όλοι θα πρέπει να αποφεύγουν να πίνουν παγωμένο νερό.
Γι’ αυτούς που αρέσκονται στα παγωμένα ποτά (νερό, αναψυκτικά κλπ.), ενδείκνυται να τα βγάζετε από το ψυγείο μια ώρα τουλάχιστον πριν τα πιείτε. Αυτό επιτρέπει στο κρύο να διασκορπιστεί πριν την κατανάλωση, κάνοντας το ποτό λιγότερο επιβλαβές.
Επιπροσθέτως, ο κος Ντενγκ συνιστά μέτρια σωματική άσκηση το καλοκαίρι, η οποία βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, ενισχύει τον μεταβολισμό και συμβάλλει στην αποβολή τοξινών. Ωστόσο, όταν έχει καύσωνα, είναι απαραίτητο να γυμνάζεστε σε δροσερό περιβάλλον και ώρες, όπως επίσης και να ασκείστε πιο ήπια για την αποφυγή υπερκόπωσης και μείωση του κινδύνου θερμοπληξίας.
Οι καλύτεροι τρόποι κατανάλωσης φρούτων το καυτό καλοκαίρι
Ο κος Γου τονίζει πως πολλά φρούτα έχουν δροσιστικές ιδιότητες, ειδικά όταν καταναλώνονται με άδειο στομάχι πριν το πρωινό, κάτι που μπορεί να αυξήσει την ευαισθησία του σώματος στο κρύο και να προκαλέσει πιθανόν ζημιά. Αντίθετα, η κατανάλωση φρούτων αμέσως μετά το πρωινό είναι αποδεκτή, ενώ ο καλύτερος χρόνος για να τα φάτε είναι αμέσως μετά το μεσημεριανό, όταν η θερμοκρασία του σώματος είναι πιο υψηλή. Αυτός ο συνδυασμός επιτρέπει την πρόσληψη πιο δροσερών τροφών, περιλαμβανομένων και των φρούτων. Η κατανάλωση φρούτων μετά το μεσημεριανό αφ’ ενός βοηθάει στη ρύθμιση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα αφ’ ετέρου μετριάζει τη δροσιστική επίδραση τους.
Σημειώστε πως, ενώ κάποιες από τις πρακτικές που αναφέρονται σε αυτό το άρθρο μπορεί να έχουν γίνει συνήθεια για ορισμένους από εμάς, είναι σημαντικό να τις τροποποιήσουμε, προκειμένου να διατηρήσουμε την υγεία μας το καλοκαίρι.
Ομάδες πιο ευάλωτες στον καύσωνα
Τα παρακάτω άτομα είναι τα πιο επιρρεπή στις δυσμενείς επιδράσεις της ζέστης:
Τα νεογνά και οι ηλικιωμένοι: Τα συστήματα ρύθμισης της θερμοκρασίας τους είναι υποανάπτυκτα ή φθαρμένα αντίστοιχα, καθιστώντας τους ευάλωτους στο θερμικό στρες.
Άτομα με χρόνιες παθήσεις: Ορισμένα φάρμακα επηρεάζουν την ικανότητα του σώματος να ρυθμίζει την αλλαγή της θερμοκρασίας, επιδεινώνοντας έτσι τις υποκείμενες καταστάσεις.
Εργάτες που εκτίθενται συχνά σε υψηλές θερμοκρασίες: Η εργασία σε περιβάλλοντα με υψηλές θερμοκρασίες, υπό έντονο ηλιακό φως και με υψηλή σωματική κόπωση, αυξάνει τις πιθανότητες να πάθουμε κράμπα, λιποθυμία ή θερμοπληξία. Οι εργάτες πρέπει να ενυδατώνονται καλά, να φορούν προστατευτικά ρούχα ή να χρησιμοποιούν αντιηλιακό όταν είναι απαραίτητο, και να αναζητούν σκιά στο διάλειμμα τους για να παραμείνουν δροσεροί.
Καρκινικές θεραπείες που στοχεύουν να καταστρέψουν τα θανατηφόρα κύτταρα συχνά προκαλούν ζημιά και πόνο καθώς σπέρνουν τον όλεθρο και στα γειτονικά κύτταρα και ιστούς. Ωστόσο, οι επιστήμονες ανακάλυψαν μια νέα μέθοδο στόχευσης των βλαβερών κυττάρων, η οποία χρησιμοποιεί το φως για να τα καταστρέψει με ακρίβεια, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη.
«Συνήθως οι θεραπείες για τον καρκίνο χρησιμοποιούν φάρμακα για να σκοτώσουν τα κύτταρα, αλλά αυτά τα χημικά τείνουν να διηθούνται μέσα από τους ιστούς και είναι δύσκολο να συγκρατηθούν σε μια συγκεκριμένη περιοχή», είπε σε δελτίο Τύπου ο Κάι Τζανγκ, καθηγητής βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι στο Ουρμπάνα-Σαμπέιν και επικεφαλής της μελέτης. «Έτσι, έχουμε πολλές ανεπιθύμητες επιπτώσεις.»
Οι ερευνητές επιστράτευσαν την οπτογενετική, μια προσέγγιση που χρησιμοποιεί οπτικά συστήματα για να ελέγχει τις κυτταρικές λειτουργίες, για να εστιάσει μια ακτίνα φωτός σε έναν στόχο μικρότερο από ένα κύτταρο.
«Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το φως για να στοχεύσουμε με μεγάλη ακρίβεια ένα κύτταρο και να επιφέρουμε τον θάνατό του», δήλωσε ο κος Τζανγκ σε δελτίο Τύπου.
Εκτός από τον θάνατο του καρκινικού κυττάρου, προκαλούμε επίσης την ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος ως ανταπόκριση στο φως. Ο κος Τζανγκ είπε πως η λύση των κυττάρων απελευθερώνει κυτοκίνες, ένα είδος μικρής πρωτεΐνης, προσελκύοντας τα λευκά αιμοσφαίρια που βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα να καταπολεμήσει τη λοίμωξη. Με το να σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα, οι ερευνητές ελπίζουν να εκπαιδεύσουν τα Τ-λεμφοκύτταρα να αναγνωρίζουν και να επιτίθενται στον καρκίνο, εξήγησε ο κος Τζανγκ.
Οι ερευνητές έκαναν τα κύτταρα να αντιδρούν στο φως δανειζόμενοι ένα γονίδιο, το οποίο ενεργοποιείται με το φως, από τα φυτά και εισάγοντας το στις κυτταροκαλλιέργειες του εντέρου. Ύστερα, επισύναψαν αυτά τα γονίδια στα γονίδια της πρωτεΐνης RIPK3, η οποία ρυθμίζει τη νεκρόπτωση, μια μορφή κυτταρικού θανάτου που προκαλείται από διάφορα ερεθίσματα.
Ο Τέακ-Τζουνγκ Όου, σπουδαστής μεταπτυχιακού και πρώτος συγγραφέας της έρευνας, είπε πως η διαδικασία ενεργοποίησης από το φως κάνει τις πρωτεΐνες RIPK3 να δημιουργούν συστάδες, μιμούμενες τη φυσική οδό του θανάτου.
«Η κατανόηση της κυτταρικής νεκρόπτωσης είναι ιδιαίτερα σημαντική επειδή είναι γνωστό πως σχετίζεται με ασθένειες όπως η νευροεκφυλιστική νόσος και η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου», είπε ο κος Όου. «Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πώς η νεκρόπτωση επηρεάζει την πρόοδο σε αυτές τις ασθένειες. Εάν δεν γνωρίζεις τους μοριακούς μηχανισμούς, δεν γνωρίζεις πραγματικά τι να στοχεύσεις για να επιβραδύνεις την πρόοδο.»
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο τεύχος Ιουλίου του Περιοδικού Μοριακής Βιολογίας (Journal of Molecular Biology).
