Σάββατο, 10 Μαΐ, 2025

Κορυφαίος Ρώσος αξιωματούχος προειδοποιεί για πυρηνικό χτύπημα κατά της Ουάσιγκτον αν αναγκαστεί να εγκαταλείψει εδάφη που κέρδισε στον πόλεμο στην Ουκρανία

Ο πρώην πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ο οποίος είναι τώρα αναπληρωτής επικεφαλής του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας που ελέγχει την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» της Μόσχας στην Ουκρανία, απείλησε με πυρηνικό πλήγμα κατά της Ουάσιγκτον, εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους ενεργήσουν για να αναγκάσουν τη Ρωσία να εγκαταλείψει τα εδαφικά της κέρδη στην Ουκρανία.

Ο κ. Μεντβέντεφ έχει απειλήσει με πυρηνικό πλήγμα αρκετές φορές εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία, πιο πρόσφατα το καλοκαίρι του 2023, όταν η πολυδιαφημισμένη ουκρανική αντεπίθεση φαινόταν μεγάλη, πριν τελικά αποτύχει να πάρει πίσω εδάφη που η Ρωσία προσάρτησε και τώρα αποκαλεί δικά της.

Καθώς τα ρωσικά ανώτατα κλιμάκια πιστεύουν ότι μια άλλη ουκρανική αντεπίθεση μπορεί να είναι στα σκαριά, ο κ. Μεντβέντεφ εξέδωσε μια νέα πυρηνική προειδοποίηση. Ενώ το περιεχόμενό της είναι βασικά το ίδιο με τις προηγούμενες προειδοποιήσεις, φαίνεται ότι είναι η πρώτη φορά που ο κ. Μεντβέντεφ απειλεί με χρήση πυρηνικών όπλων εάν η Ουκρανία και οι δυτικοί υποστηρικτές της προσπαθήσουν να αναγκάσουν τη Μόσχα να παραιτηθεί από τον έλεγχο των περιοχών Ντονέτσκ, Χερσώνα, Λουχάνσκ και Ζαπορίζια, για τις οποίες το Κρεμλίνο λέει ότι αποτελούν μέρος της Ρωσίας.

«Οι προσπάθειες να επιστρέψει η Ρωσία στα σύνορα του 1991 θα οδηγήσουν μόνο σε ένα πράγμα», έγραψε ο κ. Μεντβέντεφ σε μια κυριακάτικη ανάρτηση στο Telegram. «Προς έναν παγκόσμιο πόλεμο με τις δυτικές χώρες, χρησιμοποιώντας ολόκληρο το στρατηγικό οπλοστάσιο του κράτους μας».

Το πυρηνικό υποβρύχιο Emperor Alexander III του ρωσικού ναυτικού δοκιμάζει διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο Bulava από τη Λευκή Θάλασσα, στις 5 Νοεμβρίου 2023. (Υπηρεσία Τύπου του ρωσικού υπουργείου Άμυνας μέσω AP)

 

Η αναφορά στα «σύνορα του 1991» σημαίνει τη Ρωσία χωρίς τις τέσσερεις περιοχές που απέσπασε από την Ουκρανία μέσω του πολέμου. Η Ρωσία διαθέτει τον μεγαλύτερο αριθμό πυρηνικών κεφαλών από κάθε άλλη χώρα, σύμφωνα με την Ένωση Ελέγχου Όπλων, η οποία υπολογίζει τον αριθμό τους σε 5.889.

Ο κ. Μεντβέντεφ, στενός σύμμαχος του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, συνόδευσε την απειλή του με έναν κατάλογο στόχων: «Κίεβο, Βερολίνο, Λονδίνο και Ουάσιγκτον», καθώς και «όλα τα άλλα όμορφα ιστορικά μέρη, τα οποία περιλαμβάνονται εδώ και καιρό στους στόχους επίθεσης της πυρηνικής μας τριάδας».

Επέμεινε ότι η ηγεσία της Ρωσίας δεν θα διστάσει να λάβει «δύσκολες αποφάσεις» σχετικά με τη χρήση πυρηνικών όπλων, εάν η Ουκρανία και οι δυτικοί σύμμαχοί της προσπαθήσουν να εκδιώξουν τις δυνάμεις του Κρεμλίνου από εδάφη που η Μόσχα θεωρεί αναπόσπαστο τμήμα της Ρωσίας.

«Θα το τολμήσουμε, αν μια χώρα 1.000 ετών, η μεγάλη μας πατρίδα, βρίσκεται στα πρόθυρα του αφανισμού και οι θυσίες που έκανε ο ρωσικός λαός επί αιώνες είναι μάταιες;» ρώτησε ο κ. Μεντβέντεφ.

«Η απάντηση είναι προφανής», πρόσθεσε.

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν (δ) και ο αναπληρωτής επικεφαλής του Συμβουλίου Ασφαλείας Ντμίτρι Μεντβέντεφ (α) συναντώνται με μέλη της κυβέρνησης στη Μόσχα, Ρωσία, στις 15 Ιανουαρίου 2020. (Dimitry Astakhov/SPUTNIK/AFP via Getty Images)

 

Η τελευταία προειδοποίηση του κ. Μεντβέντεφ έρχεται στο τέλος μιας σειράς εξελίξεων που σχετίζονται με τα πυρηνικά. Αυτές περιλαμβάνουν την αποχώρηση της Ρωσίας από τη συνθήκη απαγόρευσης των πυρηνικών δοκιμών, τη δοκιμαστική εκτόξευση πυραύλου με πυρηνικές ικανότητες από υποβρύχιο και τη μετακίνηση ενός άγνωστου αριθμού πυρηνικών όπλων στη γειτονική Λευκορωσία, πιο κοντά στα σύνορα με την Πολωνία, χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ.

Ρωσικά διαστημικά όπλα;

Η προειδοποίηση έρχεται επίσης την ώρα που δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια δυνητικής βοήθειας προς την Ουκρανία παραμένουν καθηλωμένα στο Κογκρέσο, με ορισμένους Αμερικανούς βουλευτές να προειδοποιούν ότι η Ρωσία διαθέτει αντιδορυφορικά όπλα που θα μπορούσαν να απειλήσουν το μεγαλύτερο μέρος των πολιτικών και στρατιωτικών υποδομών της Αμερικής.

Την περασμένη εβδομάδα, ο επικεφαλής της Επιτροπής Πληροφοριών της Βουλής των Αντιπροσώπων εξέδωσε δήλωση με την οποία καλούσε την κυβέρνηση Μπάιντεν να αποχαρακτηρίσει πληροφορίες σχετικά με μια «σοβαρή απειλή για την εθνική ασφάλεια», την οποία ο Λευκός Οίκος επιβεβαίωσε αργότερα ότι επρόκειτο για ένα αναδυόμενο αντιδορυφορικό όπλο.

Η απόφαση του προέδρου της επιτροπής Μάικ Τέρνερ (R-Ohio) να εκδώσει την προειδοποίηση προκάλεσε επικρίσεις από ορισμένους συναδέλφους του Ρεπουμπλικανούς, οι οποίοι τον κατηγόρησαν ότι μεγαλοποίησε την απειλή για να περάσει ένα νομοσχέδιο για τη βοήθεια προς την Ουκρανία.

Η Ρωσία απέρριψε την προειδοποίηση, χαρακτηρίζοντάς την τέχνασμα με σκοπό να ωθήσει το Κογκρέσο να εγκρίνει περισσότερη βοήθεια.

«Είναι προφανές ότι ο Λευκός Οίκος προσπαθεί, με δόλωμα ή δόλο, να ενθαρρύνει το Κογκρέσο να ψηφίσει ένα νομοσχέδιο για τη διάθεση χρημάτων – αυτό είναι προφανές», δήλωσε στους δημοσιογράφους την περασμένη εβδομάδα ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ.

Ο κ. Τέρνερ εξέδωσε αργότερα μια συμπληρωματική δήλωση, λέγοντας ότι η γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε στην πρώτη προειδοποίησή του – δηλαδή ότι το θέμα ήταν «σοβαρό» – είχε ξεκαθαριστεί με την κυβέρνηση Μπάιντεν, η οποία επίσης δεν είχε αντίρρηση για την ενημέρωση του Κογκρέσου από τον κ. Τέρνερ σχετικά με αυτή την «απειλή εθνικής ασφάλειας».

Ο Λευκός Οίκος επιβεβαίωσε, στη συνέχεια, τις πληροφορίες που έδειχναν ότι η Ρωσία έχει αποκτήσει ικανότητα αντιδορυφορικής κρούσης, αλλά σημείωσε ότι δεν είναι ακόμη επιχειρησιακή.

«Δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι έχουν λάβει απόφαση να προχωρήσουν στην πραγματοποίηση οτιδήποτε στο διάστημα», δήλωσε ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν στους δημοσιογράφους την περασμένη εβδομάδα.

«Λοιπόν, αυτό που ανακαλύψαμε: υπήρχε η δυνατότητα να εξαπολυθεί ένα σύστημα στο διάστημα, το οποίο, θεωρητικά, θα μπορούσε να κάνει κάτι που θα ήταν επιζήμιο. Δεν έχει συμβεί ακόμη», δήλωσε ο πρόεδρος Μπάιντεν, προσθέτοντας ότι ελπίζει αυτό να μην συμβεί.

Ο Τζον Κίρμπι, σύμβουλος επικοινωνίας του Λευκού Οίκου για θέματα εθνικής ασφάλειας, δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι η αντιδορυφορική ικανότητα της Ρωσίας είναι «ανησυχητική», αλλά δεν αποτελεί άμεση απειλή.

Αυτό συμβαίνει τη στιγμή που η στρατιωτική εκστρατεία της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας πλησιάζει την επέτειο των δύο ετών, με αυξημένη δραστηριότητα τόσο στην πρώτη γραμμή όσο και στον πληροφοριακό χώρο.

Άλλη μια ουκρανική αντεπίθεση;

Η Ρωσία στις 19 Φεβρουαρίου κέρδισε την πολύμηνη μάχη για την Αβντίεβκα στην ανατολική περιοχή του Ντονέτσκ, μια εξέλιξη που ο πρόεδρος της Ρωσίας χαιρέτισε ως «σημαντική νίκη».

Αυτό συνέβη λίγες ημέρες αφότου ο Ουκρανός συνταγματάρχης Ολεξάντρ Σύρσκι, ο νέος στρατιωτικός διοικητής του Κιέβου, ανακοίνωσε ότι διέταξε τα ουκρανικά στρατεύματα να αποσυρθούν από την Αβντίεβκα, «για να αποφύγουν την περικύκλωση και να διαφυλάξουν τις ζωές των στρατιωτών».

Ο κ. Πούτιν φέρεται να δήλωσε στις 18 Φεβρουαρίου από το Tass ότι η Μόσχα είναι έτοιμη για ειρηνευτικές συνομιλίες.

«Δεν ξέρω αν το θέλουν σήμερα», είπε σε συνέντευξή του στη ρωσική κρατική τηλεόραση, πριν προσθέσει: «Είμαστε έτοιμοι για διάλογο».

Εν τω μεταξύ, ο συνταγματάρχης Σεργκέι Ρούντσκοϊ, πρώτος αναπληρωτής αρχηγός του ρωσικού Γενικού Επιτελείου, αναφέρθηκε από το ρωσικό κρατικό μέσο ενημέρωσης Tass λέγοντας ότι μια άλλη ουκρανική αντεπίθεση θα μπορούσε να είναι στα σκαριά.

«Οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις εξακολουθούν να διατηρούν τη μαχητική τους ικανότητα να διεξάγουν ενεργές επιχειρήσεις. Στο μέλλον, υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρξει μεγάλης κλίμακας στρατιωτική βοήθεια από τη Δύση, δεν μπορεί να αποκλειστεί άλλη μια απόπειρα αντεπίθεσης», δήλωσε.

Η Ουκρανία έχει βασιστεί σε αποστολές όπλων από τη Δύση για να παραμείνει στον αγώνα, με περισσότερες προμήθειες όπλων να βρίσκονται σε εκκρεμότητα εν μέσω αδιεξόδου στο Καπιτώλιο.

Οι ΗΠΑ δηλώνουν υποστήριξη στην Ουκρανία μαζί με τους συμμάχους G7, προτρέποντας την Ρωσία να αποδεχθεί εκεχειρία

Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσχώρησαν στους συμμάχους της Ομάδας των Επτά (G7) την Παρασκευή για να εκφράσουν «ακλόνητη υποστήριξη» για την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας και να προτρέψουν τη Ρωσία να αποδεχθεί μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός που θα τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Τα κράτη της G7 καλωσόρισαν μια συμφωνία εκεχειρίας 30 ημερών με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ, στην οποία η Ουκρανία συμφώνησε, και κάλεσαν τη Ρωσία να «ανταποδώσει συμφωνώντας σε μια κατάπαυση του πυρός επί ίσοις όροις».

Σε κοινό ανακοινωθέν, τα έθνη της G7 συμφώνησαν στην ανάγκη για «ισχυρές και αξιόπιστες ρυθμίσεις ασφαλείας» για να διασφαλιστεί ότι η Ουκρανία μπορεί να αμυνθεί από πιθανή μελλοντική ρωσική επιθετικότητα κατά τη διάρκεια εκεχειρίας.

Οι υπουργοί Εξωτερικών της G7 από τον Καναδά, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ιαπωνία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες, μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση, εξέδωσαν τη δήλωση μετά από συνάντηση στο Σαρλεβουά του Καναδά.

Οι υπουργοί συζήτησαν την επιβολή πρόσθετων κυρώσεων στη Ρωσία εάν αρνηθεί να συμφωνήσει σε κατάπαυση του πυρός, συμπεριλαμβανομένων ανώτατων ορίων τιμών πετρελαίου και αυξημένης υποστήριξης προς την Ουκρανία.

Εξέτασαν επίσης τη χρήση έκτακτων εσόδων που προέρχονται από ακινητοποιημένα ρωσικά κρατικά περιουσιακά στοιχεία, σύμφωνα με τη δήλωση.

Η Ουκρανία συμφώνησε να συνάψει εκεχειρία 30 ημερών με τη Ρωσία μετά τις συνομιλίες στις 11 Μαρτίου μεταξύ Ουκρανών και Αμερικανών αξιωματούχων στην Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, με τη σειρά τους, ξεκίνησαν εκ νέου τις προμήθειες όπλων και την ανταλλαγή πληροφοριών με την Ουκρανία.

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν εξέφρασε την υποστήριξή του στις προσπάθειες κατάπαυσης πυρός, αλλά επέμεινε ότι πρέπει να επιλυθούν οι υπόλοιπες ανησυχίες προτού συμφωνήσει να σταματήσει την εισβολή.

Μιλώντας σε δημοσιογράφους στο Σαρλεβουά, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο είπε ότι τα μέλη της G7 εξέδωσαν μια «πολύ ισχυρή δήλωση» που αντικατοπτρίζει τις αμοιβαίες ανησυχίες των συμμάχων.

«Νομίζω ότι υπάρχει λόγος να είμαστε προσεκτικά αισιόδοξοι, αλλά με την ίδια λογική συνεχίζουμε να αναγνωρίζουμε ότι πρόκειται για μια δύσκολη και περίπλοκη κατάσταση. Δεν θα είναι εύκολο», είπε. «Αλλά σίγουρα αισθανόμαστε ότι βρισκόμαστε τουλάχιστον μερικά βήματα πιο κοντά στον τερματισμό αυτού του πολέμου και την ειρήνη».

Η υπουργός Εξωτερικών του Καναδά, Μέλανι Τζόλι, δήλωσε ότι τα μέλη της G7 έχουν «ισχυρή ενότητα» για την υπεράσπιση της Ουκρανίας και θα υποστηρίξουν μια πρόταση κατάπαυσης του πυρός που υποστηρίζεται από Ουκρανούς.

Η Τζόλι είπε ότι η μπάλα βρίσκεται τώρα «στο γήπεδο της Ρωσίας», και εξαρτάται από εκείνη να δείξει ότι είναι επίσης έτοιμη για κατάπαυση του πυρός, προσθέτοντας ότι η G7 «μελετά» την απάντηση της Ρωσίας στην πρόταση των ΗΠΑ για κατάπαυση του πυρός.

Πέρα από την ιδέα της άμεσης κατάπαυσης πυρός, η Ρωσία υπέβαλε στις Ηνωμένες Πολιτείες μια λίστα με αιτήματα για μια συμφωνία για τον τερματισμό του πολέμου κατά της Ουκρανίας και την επαναφορά των σχέσεων με την Ουάσιγκτον.

Ο Πούτιν προσέθεσε ότι εάν η Μόσχα και η Ουάσιγκτον συμφωνήσουν για ενεργειακή συνεργασία, αυτό θα σήμαινε πιθανόν και την επανεκκίνηση της προμήθειας φυσικού αερίου στην Ευρώπη, αφού η Ρωσία έχει χάσει τον ρόλο του κύριου προμηθευτή της ηπείρου εξαιτίας του πολέμου.

Με τη συμβολή του Andrew Thornebrooke 

Νέα μελέτη αποκαλύπτει το τεράστιο κόστος της ευρωπαϊκής άμυνας

Πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 21 Φεβρουαρίου από το Ινστιτούτο Bruegel και το Ινστιτούτο Παγκόσμιας Οικονομίας του Κιέλου καταδεικνύει το εντυπωσιακό μέγεθος των απαιτούμενων αμυντικών δαπανών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ΕΕ θα χρειαστεί να δαπανά περίπου 250 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως για να διατηρήσει μια αξιόπιστη αμυντική στάση έναντι της Ρωσίας, χωρίς την αμερικανική υποστήριξη.

Η μελέτη υπογραμμίζει την ανάγκη για σημαντική ενίσχυση των στρατιωτικών δυνάμεων της ΕΕ με επιπλέον 300.000 στρατιώτες. Το απαιτούμενο οπλοστάσιο περιλαμβάνει 50 επιπλέον ταξιαρχίες στρατού, 1.400 άρματα μάχης, 2.000 τεθωρακισμένα οχήματα πεζικού και 700 μονάδες πυροβολικού. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι αυτή η στρατιωτική ισχύς υπερβαίνει τη συνολική δύναμη των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών στρατών, συμπεριλαμβανομένων της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου.

Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στον ρόλο της Γερμανίας, η οποία καλείται να αυξήσει τις εθνικές αμυντικές της δαπάνες από 80 σε 140 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 3,5% του ΑΕΠ της. Παράλληλα, προτείνεται η αύξηση των αμυντικών δαπανών όλων των κρατών-μελών της ΕΕ στο 3,5% έως 4% του ΑΕΠ τους.

Η πρόσφατη στάση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ έχει εντείνει την πίεση για αύξηση των αμυντικών δαπανών. Ο νέος γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, έχει προειδοποιήσει για τις δραματικές συνέπειες μιας ενδεχόμενης ήττας της Ουκρανίας, ενώ ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ, Μάικ Γουόλτς, έχει θέσει προθεσμία έως τον Ιούνιο για την επίτευξη του στόχου του 2% του ΑΕΠ από όλα τα μέλη της συμμαχίας.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αναγνωρίζοντας την κρισιμότητα της κατάστασης, έχει ήδη προχωρήσει στη χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων για τις αμυντικές δαπάνες. Ωστόσο, οι οικονομικές επιπτώσεις αυτών των αυξήσεων προβλέπεται να είναι σημαντικές, με πιθανές συνέπειες στη φορολογία, τις κοινωνικές υπηρεσίες και το δημόσιο χρέος των ευρωπαϊκών χωρών.

Η κατάσταση καθίσταται ακόμη πιο επείγουσα δεδομένης της σημαντικής ενίσχυσης των ρωσικών στρατιωτικών δυνατοτήτων από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, με την ανάπτυξη 700.000 στρατιωτών και την αυξημένη παραγωγή στρατιωτικού εξοπλισμού.

Του Chris Summers

Με πληροφορίες από το Reuters

Το Βερολίνο ψηφίζει σχέδιο για αμυντικές δαπάνες 500 δισ. μετά από συμφωνία με τους Πράσινους

Μια συμφωνία για ένα σχέδιο αμυντικών δαπανών ύψους 500 δισεκατομμυρίων ευρώ θα προχωρήσει αφού ο εν αναμονή καγκελάριος της Γερμανίας Φρίντριχ Μερτς προσέφερε καθαρές μηδενικές παραχωρήσεις στους Πράσινους.

Ο ηγέτης της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης και νικητής των ομοσπονδιακών εκλογών του περασμένου μήνα συγκέντρωνε υποστήριξη για μια τεράστια δαπάνη μισού τρισεκατομμυρίου ευρώ με στόχο τον εκσυγχρονισμό του στρατού και την τόνωση της οικονομικής ανάπτυξης.

Ο Μερτς είπε την Παρασκευή ότι είχε εξασφαλίσει την κρίσιμη υποστήριξη των Πρασίνων.

Έπρεπε να βασιστεί σε αυτές τις ψήφους για να προωθήσει τις συνταγματικές αλλαγές για να επιτρέψει ένα τέτοιο χρέος.

Το αριστερό περιβαλλοντικό κόμμα είπε ότι θα υποστήριζαν τη χαλάρωση των κανόνων για το χρέος μόνο εάν υπήρχε πραγματική υποστήριξη για τις πολιτικές για το κλίμα.

Αρχικά, ο Μερτς είπε ότι θα μπορούσε να διαθέσει έως και 50 δισεκατομμύρια ευρώ από το ταμείο υποδομής για τις κλιματικές πολιτικές για να προσπαθήσει να άρει την αντίθεση στο σχέδιό του.

Σε ανάρτησή της στο X, η αρχηγός του δεξιού κόμματος AFD, Άλις Βάιντελ, είπε ότι το ποσό που δεσμεύτηκε από τις «καθαρές, μηδενικών εκπομπών» πολιτικές είναι τώρα 100 δισεκατομμύρια ευρώ.

Τα κόμματα που επιδιώκουν να σχηματίσουν την επόμενη κυβέρνηση της Γερμανίας, το CDU και το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD), θέλουν να χαλαρώσουν τους δημοσιονομικούς περιορισμούς για να εξαιρέσουν τις αμυντικές δαπάνες από το συνταγματικά κατοχυρωμένο φρένο χρέους της χώρας.

Η συμφωνία ανοίγει τον δρόμο για την έγκριση του πακέτου από το κοινοβούλιο την επόμενη εβδομάδα.

Ο Μερτς ήταν σίγουρος ότι θα μπορούσε να εξασφαλίσει τα κεφάλαια πριν συγκληθεί το νέο κοινοβούλιο στις 25 Μαρτίου.

Στη Γερμανία, σπάνια υπάρχει νομοθετική πλειοψηφία, επομένως τα κόμματα πρέπει να προσπαθήσουν να κυβερνήσουν μέσω μιας κυβέρνησης μειοψηφίας, στηριζόμενα σε σχηματιζόμενους εκείνη την στιγμή κοινοβουλευτικούς συνασπισμούς.

Οι διαπραγματεύσεις για τον συνασπισμό θα μπορούσαν πάντα να καταρρεύσουν, αφήνοντας τον Μερτς να πρέπει να σχηματίσει μια ασθενέστερη κυβέρνηση μειοψηφίας με περισσότερους αριστερούς εταίρους όπως οι Πράσινοι, οι οποίοι έλαβαν πάνω από 11% των ψήφων.

Το AfD κατηγόρησε τον Μερτς ότι αγνοεί τη δημοκρατική βούληση του λαού.

Το AfD στη δεύτερη θέση με 20,8% των ψήφων στις γενικές εκλογές. Ωστόσο, ο Μερτς απέκλεισε το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης με το κόμμα, παρόλο που αυτό θα εξασφάλιζε μια σταθερή πλειοψηφία.

Στις 10 Μαρτίου, το AfD κατέθεσε μια επείγουσα νομική πρόταση στο Συνταγματικό Δικαστήριο αμφισβητώντας τα σχέδια για άντληση νέου χρέους.

Το δημοκρατικό-σοσιαλιστικό κόμμα Die Linke που σημαίνει «η Αριστερά», που κέρδισε το 8,8% των ψήφων, αντιτίθεται στις στρατιωτικές δαπάνες, αλλά θέλει να καταργήσει το φρένο του χρέους εάν τα χρήματα δαπανηθούν για την πρόνοια και όχι για την άμυνα.

Λίγο πριν τις εκλογές, ο Ραλφ Σέλχαμμερ, πολιτικός θεωρητικός και επικεφαλής του Κέντρου Εφαρμοσμένης Ιστορίας στο Mathias Corvinus Collegium, δήλωσε στην Epoch Times ότι ο Μερτς κινδύνευε να τραβηχτεί προς τα αριστερά για να σχηματίσει συνασπισμό.

Ο Σέλχαμμερ είπε ότι οι άνθρωποι θα ψηφίσουν τον Μερτς επειδή θέλουν μια κεντροδεξιά κυβέρνηση, αλλά πιθανότατα θα καταλήξουν «να αποκτήσουν μια ελαφρώς αριστερή κυβέρνηση επειδή είναι μόνος».

Είπε ότι ο Μερτς «κατέστρεψε πλήρως τις διαπραγματεύσεις» δηλώνοντας ότι δεν θα κυβερνούσε ποτέ με το AfD.

«Λέει στους Πράσινους και τους Σοσιαλδημοκράτες: ‘Μπορώ να διαπραγματευτώ μόνο μαζί σας’», είπε τότε ο Σέλχαμμερ.

Φρένο χρέους

Το CDU και το SPD συμφώνησαν να εξαιρέσουν τις αμυντικές δαπάνες άνω του 1% του ΑΕΠ από το αυστηρό συνταγματικό όριο δανεισμού της Γερμανίας, γνωστό ως φρένο χρέους.

Το φρένο περιορίζει τον διαρθρωτικό καθαρό δανεισμό της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στο 0,35 τοις εκατό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, προσαρμοσμένο για τον οικονομικό κύκλο.

Περίπου το 60% των Γερμανών είναι υπέρ της διατήρησης του φρένου χρέους.

Ο Μερτς κλήθηκε να το χαλαρώσει για να αυξήσει τις δαπάνες, αν και μια τέτοια μεταρρύθμιση θα απαιτούσε την υποστήριξη των δύο τρίτων στο Κοινοβούλιο.

Η κίνηση για τη δημιουργία ενός ταμείου υποδομής και η αναθεώρηση των κανόνων δανεισμού σηματοδοτεί μια σημαντική ρήξη από τη δημοσιονομική ορθότητα της εποχής της Άνγκελα Μέρκελ.

Τα μέτρα θα μπορούσαν να αυξήσουν το επίπεδο χρέους της Γερμανίας στα 3,6 τρισεκατομμύρια ευρώ ή περίπου στο 72% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος έως το 2029, δήλωσε ο αναλυτής της Scope, Άικο Σίβερτ, νωρίτερα αυτόν τον μήνα.

Αυτό θα ήταν σημαντικά υψηλότερο από τον δείκτη 63% στο τέλος του 2024, αλλά θα εξακολουθεί να είναι χαμηλότερο από το προηγούμενο υψηλό του 80% το 2010 μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση.

Του Όουεν Έβανς

Με πληροφορίες από το Reuters 

Μπέσσεντ: Η συμφωνία ΗΠΑ-Ουκρανίας για τα ορυκτά θα μεταμορφώσει το κατεστραμμένο από τον πόλεμο έθνος και θα προστατεύσει τους φορολογούμενους των ΗΠΑ

Ο υπουργός Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Σκοτ Μπέσσεντ, δήλωσε στις 22 Φεβρουαρίου ότι η προτεινόμενη οικονομική συνεργασία του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ με την Ουκρανία θα ωφελήσει και τις δύο χώρες, αφ’ ενός διασφαλίζοντας τα συμφέροντα των φορολογουμένων των ΗΠΑ αφ΄ετέρου συμβάλλοντας στη μεταπολεμική ανάκαμψη της Ουκρανίας, μετατρέποντας τη χώρα σε μια χώρα πλούσια και σταθερή.

Σε άρθρο των Financial Times, στις 22 Φεβρουαρίου, ο Μπέσσεντ περιέγραψε τη συμφωνία σύμφωνα με την οποία η ουκρανική κυβέρνηση θα διαθέσει τα έσοδά της από φυσικούς πόρους, υποδομές και άλλα περιουσιακά στοιχεία σε ένα ταμείο αφιερωμένο στη μακροπρόθεσμη ανασυγκρότηση και ανάπτυξη, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να έχουν οικονομικά δικαιώματα και δικαιώματα διακυβέρνησης σε αυτές τις μελλοντικές επενδύσεις.

«Αυτή η δομή και σχέση φέρνουν τα υψηλά πρότυπα διαφάνειας, λογοδοσίας, εταιρικής διακυβέρνησης και νομικών πλαισίων που είναι απαραίτητα για την προσέλκυση των ισχυρών ιδιωτικών επενδύσεων για μεταπολεμική ανάπτυξη στην Ουκρανία», επεσήμανε. «Η ανάμειξη των ΗΠΑ δεν θα άφηνε κανένα περιθώριο για διαφθορά και εμπιστευτικές συμφωνίες.»

Ο Μπέσσεντ τόνισε ότι το σχέδιο δεν θα επιβαρύνει την Ουκρανία με χρέος ούτε θα μεταβιβάσει τα ουκρανικά περιουσιακά στοιχεία στην ιδιοκτησία των ΗΠΑ, διαφοροποιώντας το από τις οικονομικές στρατηγικές που χρησιμοποιούνται από άλλους παγκόσμιους παράγοντες.

«Η καινοτόμος προσέγγιση του προέδρου Τραμπ αντιπροσωπεύει ένα νέο μοντέλο για παραγωγική διεθνή συνεργασία. Ας είμαστε επίσης σαφείς ως προς το τι δεν είναι αυτό. Οι ΗΠΑ δεν θα αναλάμβαναν την ιδιοκτησία φυσικών περιουσιακών στοιχείων της Ουκρανίας. Ούτε θα επιβάρυναν την Ουκρανία με περισσότερο χρέος», δήλωσε ο Μπέσσεντ, προσθέτοντας ότι η συμφωνία δεν περιλαμβάνει καμία «οικονομική πίεση» στο Κίεβο που θα υπονόμευε την κυριαρχία του.

Αν και ο Μπέσσεντ δεν ονόμασε καμία συγκεκριμένη χώρα, η Κίνα είναι γνωστή για τη διπλωματία της «παγίδας του χρέους» που εφαρμόζει, η οποία συνεπάγεται την επιβάρυνση άλλων χωρών με δυσβάσταχτο χρέος – όταν δεν μπορούν να αποπληρώσουν, η Κίνα αναλαμβάνει την κυριότητα των πόρων ή των υποδομών τους.

«Αυτός ο τύπος οικονομικής πίεσης, ενώ ασκείται από άλλους παγκόσμιους παράγοντες, δεν θα προωθούσε ούτε τα αμερικανικά ούτε τα ουκρανικά συμφέροντα», ανέφερε ο Μπέσσεντ. «Για να δημιουργηθεί μεγαλύτερη αξία μακροπρόθεσμα, οι ΗΠΑ πρέπει να επενδύσουν στο πλευρό του λαού της Ουκρανίας, έτσι ώστε και οι δύο πλευρές να έχουν κίνητρα να κερδίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα.»

Ο Μπέσσεντ είπε ότι τα έσοδα από τους φυσικούς πόρους της Ουκρανίας θα επανεπενδυθούν σε βασικούς τομείς που θα οδηγήσουν στην οικονομική επέκταση, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι οι χώρες που δεν υποστήριξαν την άμυνα της Ουκρανίας δεν θα επωφεληθούν από την ανοικοδόμησή της. Επεσήμανε τον οικονομικό μετασχηματισμό της Πολωνίας μετά το 1992 ως μοντέλο για την πιθανή ανάπτυξη της Ουκρανίας, αναφέροντας διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, επενδύσεις σε υποδομές και ξένες επενδύσεις ως βασικούς παράγοντες για τον τριπλασιασμό του μεγέθους της οικονομίας της Πολωνίας, αφότου ο λαός της ανέτρεψε τον κομμουνισμό και εισήλθε στην ελεύθερη αγορά.

«Η προτεινόμενη εταιρική σχέση του προέδρου Τραμπ ευθυγραμμίζει τα συμφέροντα του αμερικανικού λαού με αυτά του λαού της Ουκρανίας», είπε ο Μπέσσεντ. «Ο πρόεδρος αναγνωρίζει ότι η εθνική ασφάλεια οικοδομείται παράλληλα με την οικονομική ασφάλεια, και όσο περισσότερο επιτυχημένη και ασφαλής είναι η μεταπολεμική Ουκρανία, τόσο περισσότερο θα ωφεληθούν και ο ουκρανικός λαός και ο λαός των ΗΠΑ».

Ο Μπέσσεντ είπε ότι η συνεργασία θα θέσει τα θεμέλια για μια διαρκή ειρήνη και θα ενισχύσει την κυριαρχία και την επιτυχία της Ουκρανίας.

Η Ουκρανία δεν έχει απαντήσει στην τελευταία πρόταση.

Ο πρόεδρος της ουκρανικής Βουλής Ρουσλάν Στεφάντσουκ είπε σε τοπικά ΜΜΕ ότι μια ομάδα σε κυβερνητικό επίπεδο θα αρχίσει να εργάζεται για τη συμφωνία στις 24 Φεβρουαρίου.

Ωστόσο, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι έχει ήδη απορρίψει μια προηγούμενη έκδοση της πρότασης, επειδή δεν παρείχε αρκετές εγγυήσεις ασφαλείας, βασικό αίτημα του Κιέβου, που επιδιώκει μακροπρόθεσμη σταθερότητα χωρίς την απειλή άλλης ρωσικής εισβολής.

Ο Ζελένσκι είχε δηλώσει παλαιότερα την προθυμία να καταλήξει σε συμφωνία ορυκτών με την Ουάσιγκτον με αντάλλαγμα τη στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ. Το «σχέδιο νίκης» του περιλαμβάνει ρητά προσφορά σε στρατηγικούς εταίρους για την «από κοινού προστασία των κρίσιμων πόρων της χώρας»,  καθώς και για την εξόρυξη και χρήση τους. Η Ουκρανία διαθέτει σημαντικά κοιτάσματα στρατηγικών ορυκτών, συμπεριλαμβανομένων ουρανίου, λιθίου, κοβαλτίου και στοιχείων σπάνιων γαιών, τα οποία είναι κρίσιμα για τις μπαταρίες, την τεχνολογία και τις αεροδιαστημικές εφαρμογές.

Ο Τραμπ επανέλαβε στις 22 Φεβρουαρίου την απόφασή του να μεσολαβήσει για μια ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Μιλώντας στη φετινή Διάσκεψη Συντηρητικής Πολιτικής Δράσης στα προάστια του Μέριλαντ, ο Τραμπ είπε ότι πιστεύει ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα τελειώσει σύντομα:

«Μίλησα με τον πρόεδρο Πούτιν και νομίζω ότι αυτό θα τελειώσει. Πρέπει να τελειώσει», είπε. «Είναι κάτι φριτκό. Έχω να κάνω με τον πρόεδρο Ζελένσκι. Έχω να κάνω με τον πρόεδρο Πούτιν. Θα προσπαθήσω να διευθετήσω τον πόλεμο και θα προσπαθήσω να σταματήσω όλον αυτόν τον θάνατο».

Στις 21 Φεβρουαρίου, ο Τραμπ είπε ότι η συμφωνία ήταν «πλησίαζε» στην ολοκλήρωση, ενώ η εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου Κάρολαϊν Λέβιτ δήλωσε, στις 22 Φεβρουαρίου, ότι ο πρόεδρος «θα εργάζεται ολόκληρο το Σαββατοκύριακο προκειμένου να επιτευχθεί μια συμφωνία και να τερματιστεί η σύγκρουση στην Ουκρανία».

Μία από τις ομορφότερες βιβλιοθήκες του κόσμου

Πανέμορφη και μεγαλειώδης – η περιγραφή αυτή ταιριάζει απόλυτα στην Κρατική Αίθουσα της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Αυστρίας, αναμφίβολα μια από τις πιο όμορφες βιβλιοθήκες στον κόσμο.

Η βιβλιοθήκη βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της Βιέννης, της πόλης που κάποτε ήταν το κέντρο μιας κραταιάς ευρωπαϊκής αυτοκρατορίας.

Η γνώση είναι δύναμη – ως εκ τούτου, η παλαιά οικογένεια των Αψβούργων, που βασίλευε επί μακρόν, δημιούργησε αυτή τη μεγάλη βιβλιοθήκη στο παλάτι της, όπου συγκεντρώθηκαν η γνώση, η πολιτιστική μνήμη και τα ηγεμονικά τους δικαιώματα, προκειμένου να ισχυροποιήσουν και να εδραιώσουν την εξουσία τους.

Ωστόσο, καμία δυναστεία δεν είναι αιώνια. Καθώς η ισχύς των Αψβούργων εξασθένησε, έχοντας να αντιμετωπίσει και τις αυξανόμενες τάσεις για ανεξαρτησία στα εδάφη τους, η αλλοτινή Αυτοκρατορική Βιβλιοθήκη έγινε η Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας του σήμερα.

Έστω κι έτσι, όμως, διατηρεί ακόμα τη μεγαλοπρέπεια ενός αυτοκράτορα, που πίστευε ότι είχε οριστεί από τον ίδιο τον Θεό.

Inside the Austrian National Library. (agsaz/Shutterstock)
Το εσωτερικό της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Αυστρίας. (agsaz/Shutterstock)

 

Inside the Austrian National Library. (aliaksei kruhlenia/Shutterstock)
Το εσωτερικό της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Αυστρίας. (aliaksei kruhlenia/Shutterstock)

 

Μεταξύ των θαυμάτων των εικαστικών τεχνών, της αρχιτεκτονικής και των άλλων τεχνουργημάτων της βιβλιοθήκης, που σήμερα είναι μουσείο, ξεχωρίζει η Αίθουσα του Κράτους (State Hall), η οποία, με τον θεαματικό μπαρόκ διάκοσμό της, μοιάζει να εισχωρεί στο θείο.

Πρόκειται, φυσικά, για βιβλιοθήκη και έτσι υπάρχουν τόμοι βιβλίων και χειρογράφων – μερικά μεγάλης αξίας, που χρονολογούνται από τον Μεσαίωνα – τα οποία δεσπόζουν σε ράφια εκατέρωθεν της Αίθουσας του Κράτους. Ωστόσο, δεν μπορούν να διαβαστούν, καθώς οι σελίδες έχουν γίνει εξαιρετικά εύθραυστες. Τώρα πια απλώς υπάρχουν ως ιστορικά αντικείμενα, που πρέπει να εξετάζονται από απόσταση.

Η Αυτοκρατορική Βιβλιοθήκη περιλαμβάνει και πολλά πράγματα που μαρτυρούν την πάλαι ποτέ δύναμη και την κληρονομιά των Αψβούργων. Η ανακαίνιση της έγινε βάσει των σχεδίων του Λεοπόλδου Α’ και την έφερε εις πέρας ο γιος του, Κάρολος ΣΤ’, ο οποίος ξεκίνησε τις εργασίες το 1722.

The fresco on the domed ceiling of the Austrian National Library's State Hall. (jorisvo/Shutterstock)
Η τοιχογραφία στην θολωτή οροφή της Αίθουσας του Κράτους στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας. (jorisvo/Shutterstock)

 

A statue of Emperor Charles VI inside the Austrian National Library's State Hall in Vienna, Austria.  (Diego Grandi/Shutterstock)
Το άγαλμα του αυτοκράτορα Καρόλου ΣΤ’ δεσπόζει στην Αίθουσα του Κράτους της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Αυστρίας.(Diego Grandi/Shutterstock)

 

Στο κεντρικό οβάλ της αίθουσας δεσπόζει ένα ηράκλειο άγαλμα του Καρόλου ΣΤ’, ως Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Δύο τοξωτές πτέρυγες σε κάθε πλευρά αντιστοιχούν σε δύο αντίθετα θέματα, τον πόλεμο και την ειρήνη, με αντίστοιχες τοιχογραφίες και μοτίβα.

Στολισμένη με κίονες, χρωματιστό μάρμαρο και φύλλα χρυσού, η αίθουσα υψώνεται περισσότερα από 18 μέτρα, με θολωτή κεντρική οροφή. Κοιτάζοντας την κύρια τοιχογραφία της οροφής, οι ίδιοι οι ουρανοί φαίνονται σαν να πέφτουν από πάνω, αναμειγνυόμενοι με τα αρχιτεκτονικά στοιχεία του χώρου.

Θεϊκές και γήινες μορφές συνυπάρχουν στα ζωγραφισμένα σύννεφα και τα ψεύτικα μπαλκόνια αυτού του έργου, που έχει τον τίτλο «Θεοποίηση» και το οποίο συνδέεται αρμονικά με το κάτω μέρος της αίθουσας.

Αν επισκεφθείτε τη Βιέννη, σίγουρα θα δείτε σε ταξιδιωτικές αφίσες και φυλλάδια την πρόσοψη, τα αγάλματα και το εξωπραγματικό φρέσκο της Αίθουσας του Κράτους, καθώς αποτελεί ένα από τα πιο λαμπρά στολίδια της αυστριακής πρωτεύουσας.

Left: Detail of a fresco painting in the State Hall. (jorisvo/Shutterstock); Right: Interior of the Austrian National Library, located in Hofburg Palace. (agsaz/Shutterstock)
Αριστερά: Λεπτομέρεια από την τοιχογραφία της οροφής της Αίθουσας του Κράτους. (jorisvo/Shutterstock) | Δεξιά: Εσωτερικό της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Αυστρίας, που στεγάζεται πλέον στο παλάτι Χόφμπουργκ. (agsaz/Shutterstock)

 

A view of the ceiling of the Austrian National Library's State Hall. (Evgeny Shmulev/Shutterstock)
Άποψη της οροφής της Αίθουσας του Κράτους της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Αυστρίας. (Evgeny Shmulev/Shutterstock)

 

A ceiling fresco inside State Hall in Hofburg Palace, Vienna. (jorisvo/Shutterstock)
Τοιχογραφία οροφής της Αίθουσας του Κράτους, στο παλάτι Χόφμπουργκ της Βιέννης. (jorisvo/Shutterstock)

 

Η Αυτοκρατορική Βιβλιοθήκη, ωστόσο, προϋπήρχε της Αίθουσας του Κράτους και χρονολογείται αιώνες νωρίτερα. Κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους, στα τέλη της δεκαετίας του 1300, ανήκε στο θησαυροφυλάκιο του δούκα Άλμπρεχτ Γ΄ και φυλασσόταν σε ένα παρεκκλήσι μέσα στο κάστρο του δούκα.

«Εκτός από κοσμήματα, πολύτιμους λίθους και κάθε είδους αξιοπερίεργα, στα θησαυροφυλάκια των κοσμικών αντιβασιλέων φυλάσσονταν και τα πιο πολύτιμα βιβλία», αναφέρει η Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας. «Αυτοί οι θησαυροί δεν είχαν μόνο υψηλή υλική αξία, αλλά κυρίως συμβολική και ιερή.»

Μέρος της συλλογής αυτής αποτελούσε και το παλαιότερο βιβλίο που υπάρχει σήμερα στη βιβλιοθήκη, το Ευαγγέλιο, το οποίο, ως γνωστόν, απεικονίζει σκηνές από τους τέσσερεις Ευαγγελιστές και του οποίου τις γωνίες κοσμούν τα οικόσημα τεσσάρων οίκων: της Αυστρίας, της Στυρίας, του Τιρόλου και της Καρινθίας.

Καθώς η συλλογή άλλαξε πολλούς ιδιοκτήτες (συμπεριλαμβανομένων πλήθος Αγίων Ρωμαίων Αυτοκρατόρων) με την πάροδο των αιώνων, διευρύνθηκε, με επιπλέον συλλογές και βιβλιοθήκες, που προστέθηκαν μέσω αγορών, ενοποιήσεων και επιστημονικών ταξιδιών.

The façade of the State Hall in Vienna. (Borisb17/Shutterstock)
Η πρόσοψη της Αίθουσας του Κράτους στη Βιέννη. (Borisb17/Shutterstock)

 

A bookshelf full of antique books in the Austrian National Library. (Ann Raff/Shutterstock)
Ένα ράφι γεμάτο με βιβλία-αντίκες στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας. (Ann Raff/Shutterstock)

 

Στην ακμή της Αναγέννησης, η συλλογή της βιβλιοθήκης επικεντρώθηκε στις επιστήμες, την ιστορία και τη γενεαλογία, για τη νομιμοποίηση και τη διαφύλαξη της αυτοκρατορικής κληρονομιάς. Η ομορφιά των χειρογράφων πέρασε σε δεύτερη μοίρα έναντι της εξουσίας.

Με την πάροδο του χρόνου, όμως, κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα, η εστίαση σε μία οικογένεια – έστω και αυτοκρατορική – επικρίθηκε και η αναζήτηση της γνώσης έγινε το νέο σημείο εστίασης της βιβλιοθήκης. Εισήχθη ένα σύστημα ευρετηρίων και προστέθηκαν επιστημονικά έργα.

Μεταφέρθηκε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ιστορίας της: από το κάστρο του δούκα Άλμπρεχτ Γ΄στο κάστρο του Φρειδερίκου Γ’, το Βίνερ Νόισταντ, τον 16ο αιώνα και, ύστερα, στο Χάραχ Χάουζ το 1623, πριν τελικά μεταφερθεί στο Χόφμπουργκ, το αυτοκρατορικό παλάτι των Αψβούργων, με την ολοκλήρωση της Αίθουσας του Κράτους το 1726.

A globe inside the Austrian National Library. (Yudai/Shutterstock); (Inset) Detail showing an ancient manuscript in the Austrian National Library, Vienna. (Alessandro Cristiano/Shutterstock)
Μια υδρόγειος σφαίρα στο εσωτερικό της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Αυστρίας. (Yudai/Shutterstock) | Εσωτερική εικόνα: Λεπτομέρεια από αρχαίο χειρόγραφο, που φυλάσσεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας. (Alessandro Cristiano/Shutterstock)

 

Interior of Austrian National Library. (Nazar Skladanyi/Shutterstock)
Άποψη του εσωτερικού της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Αυστρίας. (Nazar Skladanyi/Shutterstock)

 

Η Αίθουσα του Κράτους είναι το στολίδι της βιβλιοθήκης, αν και επεκτείνεται πέρα από αυτήν με πρόσθετες πτέρυγες, μουσεία και αναγνωστήρια, που εμπλουτίζουν τη συλλογή της. Έχοντας υπάρξει κυρίως εκθεσιακός χώρος για τους φιλοξενούμενους μελετητές και διπλωμάτες κατά τον 18ο αιώνα, η αίθουσα είναι τώρα ένας χώρος τον οποίον μπορεί να επισκέπτεται, να απολαμβάνει και να χρησιμοποιεί για μελέτη το ευρύ κοινό.

Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας δεν είναι μόνο μία από τις πιο όμορφες βιβλιοθήκες στον κόσμο. Η γνώση που περιέχεται στις αίθουσές της την καθιστά φύλακα της μνήμης της ανθρωπότητας πολλών αιώνων.

Εκτός από τα 200.000 βιβλία στην Αίθουσα του Κράτους, υπάρχουν αρχεία παπύρων, μια συλλογή από υδρόγειες σφαίρες, παρτιτούρες, χάρτες, έντυπα άρθρα και αντικείμενα, συνολικά περίπου 4 εκατομμύρια έργα.

Έτσι, αυτό που κάποτε φύλαγε την κληρονομιά μιας αυτοκρατορίας, διαφυλάσσει σήμερα πολύ περισσότερα μέσα στο θαυμαστό του περίβλημα, παραμένοντας ένα θαύμα της ανθρώπινης ιστορίας, που πρέπει να δείτε αν επισκεφθείτε ποτέ τη Βιέννη.

Του Michael Wing

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Shen Yun: Η ευρωπαϊκή περιοδεία του 2024

Ο λαμπερός θίασος παραστατικών τεχνών Σεν Γιουν (Shen Yun Performing Arts), που αντλεί το ρεπερτόριό του από την αρχαία κινεζική παράδοση, αναβιώνοντας τον κλασικό κινεζικό χορό σε συνδυασμό με μουσική που παντρεύει αρμονικά την κλασική δυτική μουσική με παραδοσιακά κινεζικά όργανα όπως το έρχου, αλλά και με δυτικές τεχνικές όπως το μπελ κάντο, έχει ήδη ξεκινήσει τη φετινή του περιοδεία στην Ευρώπη.

Αν και δεν περιλαμβάνεται κάποια ελληνική πόλη στους σταθμούς του στην ήπειρο, το υψηλότατο καλλιτεχνικό επίπεδο του θιάσου, καθώς και η μοναδικότητα της εμπειρίας που προσφέρουν οι παραστάσεις του, οι οποίες πέρα από το στοιχείο του εντυπωσιασμού, χαρίζουν στους θεατές μια βαθιά εσωτερική και πνευματική  εμπειρία, αφήνοντάς τους – κατά γενική ομολογία – με μια αίσθηση έντονης ψυχικής ανάτασης, αποτελούν ισχυρά κίνητρα για να σκεφτούμε ένα ταξίδι σε μία από τις πόλεις τις οποίες πρόκειται να επισκεφθεί.

Η ευρωπαϊκή περιοδεία του Σεν Γιουν για το 2024 ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2023 και θα διαρκέσει μέχρι το πρώτο δεκαήμερο του Μαΐου. Σε αυτήν θα συμμετέχουν δύο ομάδες του θιάσου, όπως είναι φανερό από κάποιες ημερομηνίες που αλληλοεπικαλύπτονται. Στο Σεν Γιουν, που εδρεύει στη Νέα Υόρκη, δραστηριοποιούνται παράλληλα αρκετές ομάδες, καθώς με τις περιοδείες τους πρέπει να καλύψουν 5 ηπείρους: Ασία, Βόρεια Αμερική, Λατινική Αμερική, Ευρώπη, Ωκεανία. Κάθε χρόνο, η παράσταση που παρουσιάζεται αλλάζει, κάτι που σημαίνει νέες χορογραφίες, νέα κοστούμια και νέα μουσικά κομμάτια, τα οποία γράφονται ειδικά για τις παραστάσεις του Σεν Γιουν και παίζονται ζωντανά από τη Συμφωνική Ορχήστρα του Σεν Γιουν.

The internationally renowned Shen Yun returns to Chrysler Hall Jan 7th-8th bringing 5,000 years of ancient Chinese culture and dance | Community | militarynews.com

Κάθε παράσταση διαρκεί δύο ώρες περίπου, με διάλειμμα, και αποτελείται από 17-18 χορευτικά σκετς, τα οποία αφηγούνται είτε παραδοσιακές κινεζικές ιστορίες είτε ιστορίες από την κινεζική/βουδιστική μυθολογία είτε ιστορίες από τη σύγχρονη Κίνα. Ενδιάμεσα, παρεμβάλλονται δύο συνήθως τραγούδια με την τεχνική του μπελ κάντο, ενώ υπάρχουν και δύο αφηγητές, οι οποίοι προλογίζουν κάθε ιστορία βοηθώντας τους θεατές να την κατανοήσουν ευκολότερα. Το πνευματικό εναλλάσσεται με το χιουμοριστικό, το δραματικό και το συγκινητικό, κρατώντας το ενδιαφέρον των θεατών ζωντανό συνεχώς.

Οι αφηγητές μιλούν σε δύο γλώσσες (κινέζικα και την τοπική γλώσσα). , κάτι που θα πρέπει να λάβετε υπόψη, αν όντως αποφασίσετε να ταξιδέψετε για απολαύσετε αυτήν τη μοναδική παράσταση.

Ημερομηνίες και σταθμοί

Συνοπτικά, οι θίασοι θα βρίσκονται τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο σε Ιταλία και Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ από τον Φεβρουάριο θα περιλαμβάνονται και παραστάσεις σε Γαλλία, Γερμανία και Αυστρία (για δύο μόνο παραστάσεις) στο πρόγραμμα της περιοδείας. Τον Μάρτιο, θα συνεχιστούν οι παραστάσεις σε Γαλλία και Γερμανία και παράλληλα οι θίασοι θα ταξιδέψουν και σε άλλες χώρες της κεντρικής Ευρώπης, όπως η Τσεχία, το Βέλγιο και η Ελβετία, αλλά και βόρεια σε Πολωνία και Σουηδία και νότια στην Ισπανία. Τον Απρίλιο, οι θίασοι θα βρίσκονται κυρίως σε Γερμανία και Γαλλία, με σύντομους σταθμούς σε Σουηδία, Δανία και Ελβετία, ενώ τον Μάιο, τέλος, η περιοδεία θα περιοριστεί στις Γερμανία και Γαλλία, με μια τριήμερη επιστροφή στην Αυστρία, όπου θα δοθούν και οι τελευταίες παραστάσεις.

Για περισσότερες λεπτομέρειες και για να κλείσετε εισιτήρια, μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του θιάσου.

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

3-5 Ιανουαρίου: Κάλιαρι, Ιταλία

4-6 Ιανουαρίου: Οξφόρδη, Ηνωμένο Βασίλειο

9-14 Ιανουαρίου: Τορίνο, Ιταλία

11-14 Ιανουαρίου: Γουόκινγκ, Ηνωμένο Βασίλειο

16-21 Ιανουαρίου: Μιλάνο, Ιταλία

17-18 Ιανουαρίου: Μίλτον Κινς, Ηνωμένο Βασίλειο

20-23 Ιανουαρίου: Νορθάμπτον, Ηνωμένο Βασίλειο

23-25 Ιανουαρίου: Πάρμα, Ιταλία

26-31 Ιανουαρίου: Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο

29-31 Ιανουαρίου: Ούντινε, Ιταλία

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

1-4 Φεβρουαρίου: Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο

4-6 Φεβρουαρίου: Μπορντώ, Γαλλία

7-8 Φεβρουαρίου: Λαντάντνο, Ουαλία, Ηνωμένο Βασίλειο

10 Φεβρουαρίου: Λίβερπουλ, Ηνωμένο Βασίλειο

10-11 Φεβρουαρίου: Σάλτσμπουργκ, Αυστρία

13-15 Φεβρουαρίου: Γλασκώβη, Σκωτία, Ηνωμένο Βασίλειο

13-18 Φεβρουαρίου: Νάντη, Γαλλία

14-18 Φεβρουαρίου: Λούντβιχσμπουργκ, Γερμανία

20-25 Φεβρουαρίου: Σάλφορντ, Ηνωμένο Βασίλειο

22-25 Φεβρουαρίου: Τουρ, Γαλλία

22-25 Φεβρουαρίου: Μύλχαϊμ (αν ντερ Ρουρ), Γερμανία

27-29 Φεβρουαρίου: Παρίσι, Γαλλία

28-29 Φεβρουαρίου: Φρανκφούρτη, Γερμανία

ΜΑΡΤΙΟΣ

1-2 Μαρτίου: Παρίσι, Γαλλία

1-2 Μαρτίου: Φρανκφούρτη, Γερμανία

1-4 Μαρτίου: Πράγα, Τσεχία

4-31 Μαρτίου: Αιξ-αν-Προβάνς, Γαλλία

5-6 Μαρτίου: Οστάνδη, Βέλγιο

6 Μαρτίου: Πράγα, Τσεχία

8-9 Μαρτίου: Λούμπλιν, Πολωνία

8-10 Μαρτίου: Λειψία, Γερμανία

9-17 Μαρτίου: Σαν Λορένθο ντε Ελ Εσκοριάλ, Ισπανία

11-12 Μαρτίου: Τόρουν, Πολωνία

13-14 Μαρτίου: Λογρόνιο, Ισπανία

14-16 Μαρτίου: Λοτζ, Πολωνία

18-19 Μαρτίου: Γκντύνια, Πολωνία

19-21 Μαρτίου: Σεβίλλη, Ισπανία

22-24 Μαρτίου: Βασιλεία, Ελβετία

23-24 Μαρτίου: Μπιλμπάο, Ισπανία

27-29 Μαρτίου: Τουλόν, Γαλλία

27-30 Μαρτίου: Στοκχόλμη, Σουηδία

31 Μαρτίου: Λίντσοπινγκ, Σουηδία

ΑΠΡΙΛΙΟΣ

1 Απριλίου: Λίντσοπινγκ, Σουηδία

1-2 Απριλίου: Ρενς, Γαλλία

1-14 Απριλίου: Αιξ-αν-Προβάνς, Γαλλία

4-5 Απριλίου: Όντενσε, Δανία

4-7 Απριλίου: Παρίσι, Γαλλία

8-9 Απριλίου: Ώρχους, Δανία

11-14 Απριλίου: Λωζάννη, Ελβετία

16-21 Απριλίου: Λυών, Γαλλία

17-21 Απριλίου: Βερολίνο, Γερμανία

23-24 Απριλίου: Ντούισμπουργκ, Γερμανία

23-28 Απριλίου: Μονπελλιέ, Γαλλία

26-28 Απριλίου: Φύσσεν, Γερμανία

30 Απριλίου: Βρέμη, Γερμανία

ΜΑΪΟΣ

1-2 Μαΐου: Βρέμη, Γερμανία

2-5 Μαΐου: Παρίσι, Γαλλία

6 Μαΐου: Λεβερκούζεν, Γερμανία

8-10 Μαΐου: Αμνεβίγ, Γαλλία

9-11 Μαΐου: Γκρατς, Αυστρία

Το άγνωστο αριστούργημα του Ντονατέλλο: Το θείο βρέφος της οδού Πιετραπιάνα

Για αιώνες, η «Παναγία της οδού Πιετραπιάνα» του Ντονατέλλο ήταν κρυμμένη σε κοινή θέα στο κέντρο της Φλωρεντίας. Οι ειδικοί πίστευαν εδώ και καιρό ότι ένας θαυμαστής του Ιταλού δασκάλου είχε δημιουργήσει το ανάγλυφο από τερρακόττα, το οποίο ήταν τοποθετημένο μέσα σε ένα εικονοστάσιο, που βρισκόταν ψηλά στον εξωτερικό τοίχο της οικίας της οδού Πιετραπιάνα 38, ακριβώς κάτω από την πινακίδα με το όνομα της οδού. Ωστόσο, το 1985, αφού το έργο είχε αποκατασταθεί, ο συγγραφέας και ιστορικός τέχνης Τσαρλς Έιβερι απέδωσε την πατρότητα του αναγλύφου στον ίδιο τον Ντονατέλλο. Ήταν το τελευταίο έργο του δασκάλου που ανήκε σε ιδιώτη.

 For centuries, one of Donatello’s terracotta madonnas was hung high on an unassuming villa in Florence, Italy. In this image taken in 2013, we can see the early Renaissance master’s “Madonna of Via Pietrapiana” under the street sign it's named after. (Sailko/<a href="https://it.wikipedia.org/wiki/Via_Pietrapiana#/media/File:Via_pietrapiana_38,_casa_con_tabernacolo_03.JPG">CC SA-BY 3.0 DEED</a>)
Για αιώνες, μια από τις Παναγίες από τερρακόττα του Ντονατέλλο βρισκόταν στον εξωτερικό τοίχο μιας ταπεινής οικίας στη Φλωρεντία. Σε αυτήν τη φωτογραφία, που τραβήχτηκε το 2013, μπορούμε να δούμε την «Παναγία της οδού Πιετραπιάνα» του δασκάλου της πρώιμης Αναγέννησης κάτω από την πινακίδα του δρόμου από την οποία πήρε το όνομά της. (Sailko/CC SA-BY 3.0 DEED)

 

Φέτος, σχεδόν 40 χρόνια μετά την ορθή απόδοση του έργου, το Υπουργείο Πολιτισμού της Ιταλίας απέκτησε το έργο. Η «Παναγία της οδού Πιετραπιάνα» του Ντονατέλλο βρίσκεται τώρα στην Αίθουσα Ντονατέλλο στο Εθνικό Μουσείο Μπαρτζέλλο, μόλις 500 μέτρα περίπου από τη φλωρεντινή οικία, την πρόσοψη της οποίας κάποτε κοσμούσε.

Η Παναγία της οδού Πιετραπιάνα

Η επιμελήτρια του Εθνικού Μουσείου Μπαρτζέλλο, Ιλάρια Τσίζερι, δήλωσε σε δελτίο Τύπου ότι «όντας μια εικόνα εξαιρετικής γοητείας, η “Παναγία της οδού Πιετραπιάνα” έχει όλη την εκφραστική δύναμη της γλυπτικής του Ντονατέλλο και καταδεικνύει την ιδιοφυΐα του στην επινόηση των λεπτομερειών». Ο Ντονατέλλο άλλαξε τις λεπτομέρειες της σύνθεσης της Παναγίας και του θείου βρέφους 30 ή περισσότερες φορές, σύμφωνα με τον Νέβιλ Ρόουλι, επιμελητή της πρώιμης ιταλικής τέχνης στα Κρατικά Μουσεία του Βερολίνου.

 “Madonna of Via Pietrapiana,” circa 1450–1455, by Donatello. Terracotta; 33 7/8 inches by 25 1/4 inches by 4 7/8 inches. Bargello National Museum, in Florence, Italy. (Courtesy of Bargello National Museum)
Ντονατέλλο, «Η Παναγία της οδού Πιετραπιάνα», περ. 1450-1455. Τερρακόττα, 86 x 64 x 12 εκ. Εθνικό Μουσείο Μπαρτζέλλο, Φλωρεντία. (ευγενική παραχώρηση του Εθνικού Μουσείου Bargello)

 

Στο έργο αυτό, ο Ντονατέλλο μας δείχνει και τον γήινο δεσμό μητέρας-παιδιού και τη θεϊκότητά τους. Δείτε πώς η Παρθένος ατενίζει τον γιο της, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι πρέπει τελικά να τον αφήσει να φύγει για να εκπληρώσει την ιερή αποστολή του. Δείτε πώς τα χέρια της τραβούν τον τυλιγμένο Χριστό κοντά της. Ο Ντονατέλλο απέδωσε εξαιρετικές λεπτομέρειες, όπως το σεραφείμ που κοσμεί το κέντρο του μανδύα της Παναγίας, τις περίτεχνες πτυχώσεις των ενδυμάτων της και του πανιού του Χριστού, και πέτυχε με έναν σχεδόν αλχημικό τρόπο να κάνει τον πηλό να μοιάζει με δέρμα. Μπορούμε σχεδόν να δούμε τη μαλακή σάρκα αντί για τη σκληρή τερρακόττα. Αλλά μας υπενθυμίζει τον σκοπό του έργου με την παρουσία των πεπλατυσμένων φωτοστέφανων πίσω από τις δύο μορφές. Όπως συμβαίνει με όλα τα βιβλικά έργα του Ντονατέλλο, αυτό το εκφραστικό γλυπτό πρώτα συγκινεί την καρδιά μας και στη συνέχεια μας υπενθυμίζει το πιο σημαντικό: να βαθύνουμε την πίστη μας.

Η κληρονομιά του Ντονατέλλο δεν περιορίζεται μόνο στα έργα του με την Παναγία και το θείο βρέφος. Ο ιστορικός τέχνης του 16ου αιώνα Τζόρτζο Βαζάρι έγραψε το 1568 στο έργο του «Οι ζωές των πιο εξαίρετων ζωγράφων, γλυπτών και αρχιτεκτόνων» ότι ο Ντονατέλλο «δεν ήταν μόνο ένας πολύ σπάνιος γλύπτης και ένας θαυμάσιος αγαλματοποιός, αλλά και ένας εξασκημένος τεχνίτης του στόκου, ένας ικανός μάστορας της προοπτικής και αξιοσέβαστος ως αρχιτέκτων».

Οι καλλιτέχνες μιμούνταν τις συνθέσεις του Ντονατέλλο επί αιώνες. Για παράδειγμα, το Μουσείο Bode του Βερολίνου διαθέτει ένα ζωγραφισμένο και επιχρυσωμένο αντίγραφο από τερρακόττα των μέσων του 15ου αιώνα της «Παναγίας της οδού Πιετραπιάνα».

 Over the centuries, many aspiring sculptors have copied Donatello’s Madonna and Child compositions. In the mid-15th century, an unknown artist created this painted and gilt terracotta relief of Donatello’s “Madonna of Via Pietrapiana.” The colorful replica can be seen at the Bode Museum, in Berlin, Germany. (Sailko/<a href="https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Bottega_di_donatello,_madonna_col_bambino,_1450-1500_ca..JPG">CC BY-SA 3.0 DEED</a>)
Με την πάροδο των αιώνων, πολλοί επίδοξοι γλύπτες αντέγραψαν τις συνθέσεις της Παναγίας και του θείου βρέφους του Ντονατέλλο. Στα μέσα του 15ου αιώνα, ένας άγνωστος καλλιτέχνης δημιούργησε αυτό το ζωγραφισμένο και επιχρυσωμένο κεραμικό ανάγλυφο της «Παναγίας της οδού Πιετραπιάνα» του Ντονατέλλο. Το πολύχρωμο αντίγραφο βρίσκεται στο Μουσείο Bode, στο Βερολίνο. (Sailko/CC BY-SA 3.0 DEED)

 

«Όταν ο 80χρονος Ντονατέλλο πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου 1466, άφησε τη Φλωρεντία γεμάτη με τα σημάδια της γόνιμης φαντασίας του: Μνημειακές μορφές από μάρμαρο, χαλκό, πέτρα, τερρακόττα, ξύλο και στόκο, κατανεμημένες στις προσόψεις των εκκλησιών ή στις αυλές των παλάτσο, κοιτάζοντας στους δρόμους από κόγχες ή εικονοστάσια, ψηλά πάνω από μια πλατεία ή πάνω από έναν βωμό, όλα αυτά σηματοδοτούν τόσο έναν αστικό δημόσιο χώρο όσο έναν τόπο λατρείας, σε μια εποχή που τα όρια μεταξύ αυτών των δύο πεδίων ήταν ασαφή και διαπερατά», γράφουν οι Λάουρα Καβατσίνι και Άλντο Γκάλλι στο δοκίμιο τους για το βιβλίο «Ντονατέλλο: Ο εφευρέτης της Αναγέννησης», που συνόδευε την ομώνυμη έκθεση του 2022 στην Gemäldegalerie του Βερολίνου.

Τα απομεινάρια της Φλωρεντίας του Ντονατέλλο υπάρχουν ακόμη στην πόλη και ποιος ξέρει πόσα ακόμη από τα αριστουργήματά του, που δεν του έχουν αποδοθεί, μπορεί να βρίσκονται κρυμμένα σε κοινή θέα.

Της Lorraine Ferrier

Επιμέλεια: Αλία Ζάε