Τρίτη, 02 Σεπ, 2025

Πώς να παρασκευάσετε τη δική σας κομπούτσα

Η κομπούτσα είναι ένα μείγμα τσαγιού και ζάχαρης που έχει υποστεί ζύμωση. Θεωρείται εξαιρετικά ωφέλιμο για την υγεία και είναι γνωστό στους ασιατικούς πολιτισμούς εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Σύμφωνα με τη Χάννα Κραμ, συγγραφέα του «Μεγάλου βιβλίου της κομπούτσα» και ιδρύτρια του Kombucha Kamp, «οι ρίζες της κομπούτσα ανάγονται περισσότερα από 2.000 χρόνια πίσω στην αρχαία Κίνα, όπου την τιμούσαν ως το τσάι της αθανασίας».

Από εκεί, η κομπούτσα ταξίδεψε κατά μήκος των εμπορικών δρόμων στην Ανατολική Ευρώπη και πέρα από αυτήν.

Η παρασκευή της περνούσε από τη μία γενιά παρασκευαστών στην επόμενη, συχνά μέσα σε οικογένειες ή στενά συνδεδεμένες κοινότητες. Αυτή η πρακτική διατήρησε την παράδοση για χιλιάδες χρόνια, με κάθε παρτίδα να συνδέει τους σημερινούς παρασκευαστές τόσο με το παρελθόν όσο και με το μέλλον.

Στο εμπόριο κυκλοφορεί έτοιμη κομπούτσα, ωστόσο το να φτιάξετε τη δική σας μπορεί να είναι ένα διασκεδαστικό πείραμα που θα κάνει και εσάς μέρος της μακρόχρονης παράδοσης.

Η διαδικασία παρασκευής ξεκινά με την ανάμιξη του τσαγιού με ζάχαρη, ακολουθούμενη από την προσθήκη ενός σκόμπι (SCOBY: Symbiotic Culture of Bacteria and Yeast – συμβιωτική καλλιέργεια βακτηρίων και ζυμομυκήτων). Το σκόμπι είναι μια παχιά ζελατινώδης δομή που ξεχειλίζει από ευεργετικά βακτήρια και ζυμομύκητες. Το σκόμπι και λίγη  έτοιμη κομπούτσα εμβολιάζουν στο ζαχαρούχο τσάι τους μικροοργανισμούς που θα το μετατρέψουν σε ένα αεριούχο τονωτικό.

Η διαδικασία ζύμωσης δίνει στην κομπούτσα τη χαρακτηριστική γλυκόξινη γεύση της και την εμπλουτίζει με οργανικά οξέα, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, αντιοξειδωτικά και προβιοτικά.

Οφέλη για την υγεία

Οι ευαισθητοποιημένοι ως προς την υγεία καταναλωτές έχουν στραφεί στην κομπούτσα για τα πολλά οφέλη της για την υγεία. Ενώ οι έρευνες συνεχίζονται, πολλοί λάτρεις της κομπούτσα αναφέρουν καλύτερη πέψη, ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα και ενισχυμένη ενέργεια. Η κομπούτσα είναι γεμάτη αντιοξειδωτικές ενώσεις και προβιοτικά και ορισμένες έρευνες υποδεικνύουν ότι σε αυτά οφείλεται η θετική της επίδραση στην υγεία.

Μελέτη του 2021 που δημοσιεύθηκε στο Nutrients διαπίστωσε ότι τα βακτηριακά στελέχη της κομπούτσα, που βοηθούν στη μετατροπή του γλυκού τσαγιού σε οργανικά οξέα, υποστηρίζουν τη μεταβολική υγεία και τη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα.

Τα ευρήματα αυτά επαναλήφθηκαν σε μελέτη του 2023 που δημοσιεύθηκε στο Frontiers in Nutrition, στην οποία οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η κατανάλωση ροφήματος κομπούτσα σχετίζεται με μειωμένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σε άτομα με διαβήτη.

Οι ευεργετικοί μικροοργανισμοί που βρίσκονται στην κομπούτσα μπορεί επίσης να υποστηρίζουν την υγεία του εντέρου. Μια συστηματική ανασκόπηση του 2021 που δημοσιεύθηκε στο Critical Reviews in Food Science and Nutrition δείχνει ότι η κομπούτσα μεταβάλλει το μικροβίωμα του εντέρου, ενώ παράλληλα μειώνει το οξειδωτικό στρες και καταπολεμά τη φλεγμονή.

Ενώ αυτά τα οφέλη είναι πολλά υποσχόμενα, είναι σημαντικό να καταναλώνετε κομπούτσα με μέτρο, ξεκινώντας σιγά-σιγά με μικρές ποσότητες και απολαμβάνοντας το ποτό στο πλαίσιο μιας, κατά τα άλλα, πλούσιας σε θρεπτικά συστατικά, υγιεινής διατροφής.

Πώς να φτιάξετε τη δική σας κομπούτσα

Η παρασκευή κομπούτσα στο σπίτι είναι ανταποδοτική και οικονομικά ωφέλιμη. Χρειάζεστε νερό, μαύρο ή πράσινο τσάι, κρυσταλλική ζάχαρη και ένα σκόμπι κομπούτσα. Με την εμπειρία, μπορείτε να αρχίσετε να πειραματίζεστε, ανταλλάσσοντας τύπους τσαγιού, ρυθμίζοντας τα γλυκαντικά ή προσθέτοντας βότανα και χυμούς φρούτων.

Ξεκινήστε με την παρασκευή μαύρου τσαγιού, αφήνοντάς το να μουλιάσει για πέντε έως 15 λεπτά ανάλογα με την επιθυμητή δύναμη. Ανακατέψτε τη ζάχαρη όσο είναι ζεστή και, στη συνέχεια, αφήστε το να κρυώσει εντελώς – η προσθήκη ενός σκόμπι σε ζεστό τσάι μπορεί να καταστρέψει τα ευεργετικά μικρόβια.

Αδειάστε το κρύο τσάι σε ένα καθαρό γυάλινο βάζο, προσθέστε το σκόμπι και το τσάι εκκίνησης και στη συνέχεια καλύψτε το με ύφασμα που αναπνέει, το οποίο θα στερεώσετε με λάστιχο. Αυτό αποτρέπει τους μολυσματικούς παράγοντες, ενώ επιτρέπει τη ροή του αέρα.

Η ζύμωση διαρκεί περίπου μία εβδομάδα έως δέκα ημέρες, ανάλογα με την επιθυμητή γεύση. Κρατήστε την κομπούτσα μακριά από διακυμάνσεις της θερμοκρασίας. Όπως σημείωσε η Χάννα Κραμ: «Όταν δίνετε σε έναν οργανισμό αυτό που χρειάζεται για να αναπτυχθεί, αυτός θα αναπτυχθεί! Στην περίπτωση της κομπούτσα, αυτό σημαίνει να τη διατηρείτε στους 23-29 βαθμούς Κελσίου, με τους 26 βαθμούς Κελσίου να είναι η ιδανική θερμοκρασία.»

Κατά τη διάρκεια της ζύμωσης, το σκόμπι καταναλώνει ζάχαρη, κάνοντας το ρόφημα πιο ξινό. Μετά από μία εβδομάδα, δοκιμάστε με ένα καλαμάκι. Αν είναι ακόμα γλυκιά, αφήστε τη να ζυμωθεί περισσότερο, ελέγχοντας κάθε λίγες ημέρες.

Καθώς περιμένετε, παρακολουθήστε το σκόμπι σας. Θα παρατηρήσετε ότι αρχίζει να πυκνώνει και μπορεί να διαχωριστεί καθώς η κομπούτσα ζυμώνεται, παράγοντας ένα δεύτερο SCOBY. Αυτό είναι σημάδι ότι η κομπούτσα σας είναι έτοιμη και μπορείτε να μεταφέρετε αυτό το νέο σκόμπι στην κομποστοποίηση ή να το μοιραστείτε με έναν φίλο που ενδιαφέρεται για τη ζύμωση.

Για να εμφιαλώσετε το ρόφημα, αφαιρέστε το σκόμπι και τοποθετήστε το σε ένα καθαρό βάζο με ένα φλιτζάνι κομπούτσα για την επόμενη παρτίδα σας. Αν δεν το χρησιμοποιήσετε αμέσως, αποθηκεύστε το σε θερμοκρασία δωματίου μακριά από άμεσο φως και θερμότητα για έως και έξι εβδομάδες. Ανακατέψτε την υπόλοιπη κομπούτσα, εμφιαλώστε την και αφήστε την σε θερμοκρασία δωματίου για μία ή δύο ημέρες, ώστε να αναπτυχθεί ο αφρός, πριν την παγώσετε.

ZoomInImage
Το SCOBY (συμβιωτική καλλιέργεια βακτηρίων και μαγιάς) εμβολιάζει το τσάι με τους μικροοργανισμούς που χρειάζονται για να ζυμωθεί. (chomplearn/Shutterstock)

 

Αναμίξεις και πειραματισμοί

Μία από τις χαρές της παρασκευής κομπούτσα είναι ο πειραματισμός με τις γεύσεις. Κατά τη διάρκεια της εμφιάλωσης, μπορείτε να προσθέσετε χυμούς φρούτων, βότανα ή μπαχαρικά για να βελτιώσετε τη γεύση της. Τα μούρα δημιουργούν ζωντανά χρώματα και φρουτώδεις νότες, ενώ το τζίντζερ προσθέτει ένα συμπληρωματικό ‘τσίμπημα’ και υποστηρίζει την πέψη.

Για να αρωματίσετε την κομπούτσα, ανακατέψτε περίπου ένα τέταρτο φλιτζάνι χυμού φρούτων ή σιρόπι βοτάνων σε ένα τέταρτο παρασκευασμένου τσαγιού κομπούτσα. Ανακατέψτε το καλά και μεταφέρετέ το σε μπουκάλια. Σφραγίστε καλά τα μπουκάλια και αφήστε τα σε θερμοκρασία δωματίου για δύο ημέρες πριν τα μεταφέρετε στο ψυγείο για άλλες δύο ημέρες πριν τα ανοίξετε.

Αντιμετώπιση προβλημάτων 

Ακόμη και οι έμπειροι παρασκευαστές αντιμετωπίζουν περιστασιακά προβλήματα κατά την παρασκευή της κομπούτσα. Τα περισσότερα από αυτά τα προβλήματα μπορούν να προληφθούν με τη χρήση καθαρού εξοπλισμού, την κάλυψη της κομπούτσα με ένα υφασμάτινο καπάκι για την αποφυγή μόλυνσης από αδέσποτα υπολείμματα και τη διατήρηση της βέλτιστης θερμοκρασίας.

Δώστε μεγάλη προσοχή στην υγεία του σκόμπι σας. Αν παρατηρήσετε μαύρες ή μπλε κηλίδες στην επιφάνεια της κομπούτσα, αυτές οι κηλίδες, αν και σπάνιες, πιθανόν να σηματοδοτούν σχηματισμό μούχλας. Πετάξτε και την κομπούτσα και το σκόμπι σας και ξεκινήστε από την αρχή, με καθαρό εξοπλισμό και ένα νέο σκόμπι. Μπορεί επίσης να δείτε μακριές θολές χορδές να προσκολλώνται στον πυθμένα του σκόμπι σας. Ενώ αυτά φαίνονται ανησυχητικά, πρόκειται για χρησιμοποιημένη μαγιά και αποτελεί σημάδι επιτυχούς ζύμωσης.

Πού θα βρείτε προμήθειες

Το Kombucha Kamp διαθέτει ζωντανά σκόμπι κομπούτσα με τσάι εκκίνησης, κιτ κομπούτσα και αξεσουάρ, στο KombuchaKamp.com

Η Cultures for Health διαθέτει σκόμπι κομπούτσα και κιτ παρασκευής, στο CulturesForHealth.com

Το The Kombucha Shop πουλάει κιτ παρασκευής κομπούτσα, στο TheKombuchaShop.com

Βασική συνταγή

(περίπου 3 λίτρα ή 12 μερίδες)

Υλικά

  • 12 φλιτζάνια νερό
  • 1/4 φλιτζάνι μαύρο τσάι, όπως το Assam
  • 2 φλιτζάνια ζάχαρη
  • 1 σκόμπι κομπούτσα
  • 1 φλιτζάνι παρασκευασμένη κομπούτσα

Εκτέλεση

Βάλτε το νερό να βράσει. Σβήστε τη φωτιά και ανακατέψτε το τσάι και τη ζάχαρη. Συνεχίστε να ανακατεύετε μέχρι να διαλυθεί εντελώς η ζάχαρη. Αφήστε το τσάι να μείνει για περίπου 10 λεπτα.

Σουρώστε το τσάι μέσα από ένα κόσκινο με λεπτό πλέγμα σε ένα καθαρό γυάλινο βάζο του λίτρου και αφήστε το να κρυώσει σε θερμοκρασία δωματίου (περίπου 23 βαθμούς Κελσίου). Προσθέστε το σκόμπι κομπούτσα και το έτοιμο τσάι κομπούτσα στο βάζο.

Καλύψτε το βάζο χαλαρά με ύφασμα που αναπνέει, στερεώστε το με λαστιχάκι και αφήστε το μείγμα να ζυμωθεί σε θερμοκρασία δωματίου, για περίπου 7 έως 10 ημέρες. Το σκόμπι θα πυκνώσει και μπορεί να διαχωριστεί, παράγοντας ένα δεύτερο σκόμπι, σημάδι ότι η κομπούτσα είναι έτοιμη. Μπορείτε επίσης να δοκιμάσετε την κομπούτσα βάζοντας ένα καλαμάκι κάτω από το σκόμπι και πίνοντας μια γουλιά. Όταν έχει μια ευχάριστη γλυκόξινη γεύση, είναι έτοιμη.

Αφαιρέστε απαλά και φυλάξτε το σκόμπι, μαζί με ένα φλιτζάνι κομπούτσα, για την επόμενη παρτίδα σας. Αν δεν το χρησιμοποιήσετε αμέσως, αποθηκεύστε το σε ένα καθαρό βάζο σε θερμοκρασία δωματίου, μακριά από άμεσο φως και θερμότητα, για έως και 6 εβδομάδες.

Ανακατέψτε καλά την υπόλοιπη κομπούτσα. Εάν φτιάχνετε αρωματισμένη κομπούτσα, ανακατέψτε τώρα τα αρωματικά που επιθυμείτε. Αδειάστε το σε αποστειρωμένα μπουκάλια, κλείστε τα μπουκάλια καλά και αφήστε τα να συνεχιστεί η ζύμωση για άλλες 2 ημέρες, σε θερμοκρασία δωματίου.

Μεταφέρετε στο ψυγείο για 2 ημέρες για να σταθεροποιηθούν οι φυσαλίδες πριν το άνοιγμα. Καταναλώστε την κομπούτσα εντός 6 μηνών.

Της Jennifer McGruther

Η Φινλανδία παραμένει πρώτη στη λίστα των πιο ευτυχισμένων χωρών του κόσμου

Η Φινλανδία κατέκτησε για όγδοη συνεχόμενη χρονιά τον τίτλο της πιο ευτυχισμένης χώρας στον κόσμο, σύμφωνα με την Παγκόσμια Έκθεση Ευτυχίας 2025, που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη. Αντίθετα, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο κατέγραψαν τις χειρότερες επιδόσεις τους στην ιστορία της έρευνας.

Οι υπόλοιπες σκανδιναβικές χώρες, όπως η Δανία, η Ισλανδία και η Σουηδία, διατήρησαν επίσης τις υψηλές τους θέσεις στην κατάταξη. Η έκθεση, που συντάχθηκε από το Κέντρο Έρευνας Ευημερίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, την Gallup και το Δίκτυο Λύσεων Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, βασίζεται στην αυτοαξιολόγηση της ικανοποίησης που νιώθουν οι ανθρώπων από τη ζωή τους.

«Εδώ θέλω πάντα να επιστρέφω, να μεγαλώσω τα παιδιά μου και να περάσω τα γηρατειά μου», δήλωσε η Άινο Βιρολάινεν, διευθύντρια ψηφιακού εμπορίου, η οποία έζησε στο εξωτερικό αλλά νιώθει τη Φινλανδία ως το αληθινό της σπίτι. «Η ειρήνη, η ησυχία, η αξιοπιστία, ο τρόπος που μιλάμε ανοιχτά και η καθαρή φύση με τον φρέσκο αέρα είναι αυτά που αγαπώ», πρόσθεσε.

Η δύναμη της εμπιστοσύνης και της κοινωνικής σύνδεσης

Οι ερευνητές υπογραμμίζουν ότι πέρα από την υγεία και τον πλούτο, η ευτυχία εξαρτάται από απλούς παράγοντες: τα κοινά γεύματα, την ύπαρξη υποστηρικτικών ανθρώπων και την εμπιστοσύνη στην κοινωνία. «Η ευτυχία δεν είναι μόνο θέμα πλούτου ή ανάπτυξης, αλλά εμπιστοσύνης και ανθρώπινης σύνδεσης», τόνισε ο Τζον Κλίφτον, διευθύνων σύμβουλος της Gallup. «Για πιο δυνατές κοινότητες, πρέπει να επενδύσουμε ο ένας στον άλλον», συμπλήρωσε.

Η πίστη στην καλοσύνη των άλλων αποδείχθηκε κρίσιμος παράγοντας. «Οι άνθρωποι είναι απαισιόδοξοι για την καλοσύνη», σημείωσαν οι ερευνητές, «αλλά όταν έριξαν πορτοφόλια στο δρόμο, το ποσοστό επιστροφής ήταν διπλάσιο από ό,τι περίμεναν». Οι σκανδιναβικές χώρες ξεχωρίζουν τόσο στην προσδοκία όσο και στην πραγματικότητα της καλοσύνης.

«Στη Φινλανδία εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον και το σύστημα μάς στηρίζει», δήλωσε η Αλεξάνδρα Πεθ, διευθύνουσα σύμβουλος, εξηγώντας τη φινλανδική κουλτούρα.

Πτώση ΗΠΑ και Ηνωμένου Βασιλείου, ανέλπιστες επιτυχίες

Ενώ οι ευρωπαϊκές χώρες κυριαρχούν στην πρώτη εικοσάδα, οι ΗΠΑ έπεσαν στην 24η θέση, το χαμηλότερο σημείο τους, από την 11η το 2012, με την κοινωνική απομόνωση να αυξάνεται. Το Ηνωμένο Βασίλειο κατέλαβε την 23η θέση, τη χειρότερη από το 2017. Αντίθετα, το Ισραήλ (8ο), η Κόστα Ρίκα και το Μεξικό μπήκαν στην πρώτη δεκάδα, παρά τις προκλήσεις.

Στον πάτο της λίστας, το Αφγανιστάν παραμένει η πιο δυστυχισμένη χώρα, με τις γυναίκες να αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες, ακολουθούμενο από τη Σιέρα Λεόνε και τον Λίβανο.

Ο Ρόμπερτ Κέννεντυ έχει βάλει στόχο αυτά τα πρόσθετα. Τι θα μπορούσε να κάνει ως υπουργός Υγείας των ΗΠΑ;

«Οι Αμερικανοί δηλητηριάζονται», επαναλάμβανε ο Ρόμπερτ Κέννεντυ Τζούνιορ σε όλη την προεδρική εκστρατεία του. Ο περιβαλλοντικός δικηγόρος και γιος του πρώην Γενικού Εισαγγελέα Ρόμπερτ Φ. Κέννεντυ συνέδεσε την κακή διατροφή του έθνους με μικρότερη διάρκεια ζωής και αύξηση του κόστους υγειονομικής περίθαλψης για χρόνιες ασθένειες.

Το μέσο προσδόκιμο ζωής στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι πέντε χρόνια μικρότερο από αυτό σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι το 50 τοις εκατό έως το 70 τοις εκατό της αμερικανικής διατροφής είναι χημικώς επεξεργασμένα τρόφιμα — το υψηλότερο ποσοστό κατανάλωσης στον ανεπτυγμένο κόσμο. Επιπλέον, πολλά πρόσθετα τροφίμων και συστατικά που χρησιμοποιούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ήδη περιορισμένα ή απαγορευμένα στην Ευρώπη.

Έχοντας επιβεβαιωθεί ως υπουργός Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών υπό την κυβέρνηση Τραμπ, ο Κέννεντυ επιβλέπει τώρα το 80% του εφοδιασμού τροφίμων της χώρας, καθώς και όλα τα καλλυντικά, τα φάρμακα και τα φαρμακευτικά προϊόντα.

Ο Κέννεντυ έχει εξετάσει εξονυχιστικά πολλά βασικά συστατικά τροφίμων, όπως το σιρόπι καλαμποκιού με υψηλή περιεκτικότητα σε φρουκτόζη (HFCS), τα σπορέλαια και τις βαφές τροφίμων. Τι βλάβες μπορεί να προκαλούν αυτά τα συστατικά και τι μπορεί να κάνει για να τα αποκλείσει από την αμερικανική διατροφή;

Σιρόπι καλαμποκιού υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη

Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του, ο Κέννεντυ τόνισε επανειλημμένα τους κινδύνους του HFCS, του πιο συνηθισμένου γλυκαντικού στα αμερικανικά επεξεργασμένα τρόφιμα.

Αν και έχει εγκριθεί για χρήση τόσο στην ΕΕ όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο τύπος HFCS που χρησιμοποιείται γενικά στην Ευρώπη είναι μια τροποποιημένη μορφή που ονομάζεται ισογλυκόζη, η οποία περιέχει έως και 30 τοις εκατό φρουκτόζη, ενώ το αμερικανικό HFCS περιέχει 42 τοις εκατό έως 55 τοις εκατό φρουκτόζη.

Το HFCS 55, το οποίο περιέχει 55 τοις εκατό φρουκτόζη, χρησιμοποιείται πιο συχνά. Αυτή η πιο συμπυκνωμένη φόρμουλα επιτρέπει στα τρόφιμα να έχουν πιο γλυκιά γεύση με μικρότερο όγκο πρόσθετου γλυκαντικού.

Το γλυκαντικό είναι παρόμοιο με την επιτραπέζια ζάχαρη στη συνολική σύνθεση, αν και περνά από πρόσθετη ενζυματική επεξεργασία κατά την παραγωγή. Η έρευνα δεν έχει δείξει σαφείς αποδείξεις ότι είναι πιο επιβλαβές από τη ζάχαρη, αν και έχει τύχει μεγάλης εξέτασης επειδή είναι κοινό συστατικό σε εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα.

Οι κατασκευαστές υπερ-επεξεργασμένων τροφίμων υιοθέτησαν το HFCS γρήγορα στα τέλη του 20ου αιώνα. Μεταξύ της δεκαετίας του 1970 και του 1990, η κατανάλωση HFCS αυξήθηκε κατά περισσότερο από 1.000 τοις εκατό, η μεγαλύτερη αλλαγή στην αμερικανική διατροφή εκείνη την εποχή. Οι ερευνητές έχουν επισημάνει ότι αυτή η αύξηση συνέπεσε με την εμφάνιση και την αύξηση της παχυσαρκίας τη δεκαετία του 1980.

Έρευνα, συμπεριλαμβανομένης μιας μελέτης του 2010 από το Πρίνστον, διαπίστωσε ότι οι αρουραίοι που κατανάλωναν HFCS κέρδισαν περισσότερο βάρος από εκείνους που κατανάλωναν επιτραπέζια ζάχαρη. Μια μελέτη το 2012 διαπίστωσε ότι οι χώρες που κατανάλωναν περισσότερο HFCS είχαν 20 τοις εκατό μεγαλύτερο επιπολασμό, δηλαδή κρούσματα, διαβήτη τύπου 2.

Η υπερβολική κατανάλωση φρουκτόζης μπορεί να ασκήσει πίεση στο συκώτι, το οποίο πρέπει να μετατρέψει τη φρουκτόζη σε γλυκόζη και να οδηγήσει σε λιπώδη ηπατική νόσο. Η φρουκτόζη επίσης δεν προκαλεί στο σώμα να απελευθερώσει ορμόνες που λένε στον εγκέφαλο να σταματήσει να τρώει. Η έρευνα δείχνει ότι αυτή η δυναμική μπορεί να οδηγήσει σε υπερκατανάλωση τροφής και αύξηση βάρους.

Το HFCS, όπως και η ζάχαρη, έχει επίσης συνδεθεί με καρδιακές παθήσεις. Μελέτες σε αρουραίους το έχουν συνδέσει με προβλήματα συμπεριφοράς.

Το γλυκαντικό είναι επί του παρόντος εγκεκριμένο από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) ως γενικά αναγνωρισμένο ως ασφαλές (GRAS), πράγμα που σημαίνει ότι υποβλήθηκε σε μια λιγότερο αυστηρή διαδικασία έγκρισης από τον FDA από τα προϊόντα που έχουν εγκριθεί ως πρόσθετα τροφίμων. Ενώ ο FDA θέτει ένα επιτρεπόμενο όριο για τα πρόσθετα τροφίμων, δεν ορίζει ένα επιτρεπόμενο όριο για τις ουσίες GRAS.

Σπορέλαια

Ο Κέννεντυ έχει επανειλημμένα επικρίνει την ευρεία κατανάλωση επεξεργασμένων φυτικών ελαίων, που ονομάζονται επίσης «σπορέλαια».

Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του, είπε ότι τα σπορέλαια υπάρχουν παντού και είναι το πιο κοινό συστατικό στα επεξεργασμένα τρόφιμα που συνθέτουν την αμερικανική διατροφή.

Τα περισσότερα σπορέλαια, όπως η σόγια, η κανόλα, το καλαμπόκι και ο ηλίανθος, είναι εγκεκριμένα από τον FDA ως GRAS. Το σογιέλαιο είναι το λάδι που καταναλώνεται πιο συχνά στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αυτά τα έλαια είναι εξαιρετικά επεξεργασμένα. Παράγονται χρησιμοποιώντας διαλύτη (συχνά εξάνιο, το οποίο είναι τοξικό). Στη συνέχεια, τους βγάζουν το κόμμι με νερό και οξέα, εξουδετερώνονται με σόδα για να μην ταγγίζουν, αποσμούνται για να μην έχουν έντονο άρωμα, λευκαίνονται για να αφαιρεθεί το χρώμα, και μερικές φορές υδρογονώνονται για να διατηρούνται με σταθερή δομή στο ράφι, επιπλέον και άλλων διεργασιών.

Επί του παρόντος δεν υπάρχουν σίγουρα στοιχεία που συνδέουν τα σπορέλαια με σημαντικούς κινδύνους για την υγεία. Ορισμένες έρευνες έχουν προτείνει μια συσχέτιση μεταξύ της χρήσης σπορέλαιου και του καρκίνου, όπως έχει αναφέρει παλιότερα η Epoch Times.

Μελέτες που διεξήχθησαν στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 1900, οι οποίες ενθάρρυναν τους ανθρώπους να στραφούν από τα ζωικά λίπη στα φυτικά έλαια, διαπίστωσαν ότι ενώ αυτή η διατροφική αλλαγή μείωσε ελαφρώς τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, οι άνθρωποι που έκαναν την αλλαγή είχαν επίσης μικρή αύξηση στη θνησιμότητα που σχετίζεται με τον καρκίνο.

Σε σύγκριση με λίπη όπως το λαρδί, το οποίο είναι κορεσμένο, τα περισσότερα επεξεργασμένα φυτικά έλαια έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λίπη, τα οποία τα καθιστούν πιο επιρρεπή στην οξείδωση όταν θερμαίνονται. Όταν τρώγονται, αυτά τα οξειδωμένα λίπη μπορούν να βλάψουν τα κύτταρα και τα γονίδια του σώματος.

Τα σπορέλαια έχουν επίσης υψηλότερη αναλογία ωμέγα-6 λιπαρών οξέων. Η έρευνα έχει συνδέσει την υψηλότερη κατανάλωση ωμέγα-6 λιπαρών οξέων με μια ολόκληρη σειρά χρόνιων ασθενειών, όπως ο διαβήτης τύπου 2, οι φλεγμονώδεις ασθένειες και άλλα.

Συνθετικές βαφές τροφίμων

Οι συνθετικές βαφές τροφίμων, οι οποίες περιλαμβάνουν το κίτρινο 5 (ταρτραζίνη), το κόκκινο 40, το κόκκινο 2, το κίτρινο 6, το πράσινο 3, το μπλε 1, και το μπλε 2, δεν χρησιμοποιούνται τόσο ευρέως ή καθόλου σε άλλες χώρες, είπε η Ελίζαμπεθ Ντάνφορντ, σύμβουλος έργου για το George Institute for Global Health’s Food Policy Division και επίκουρη καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Κάρπουλ.

Αυτές οι βαφές τροφίμων έχουν συνδεθεί με καρκίνο και προβλήματα συμπεριφοράς όπως το ADHD.

Οι περισσότερες βαφές τροφίμων είναι κατασκευασμένες από πετρέλαιο, γεγονός που τις καθιστά φθηνότερες και πιο ανθεκτικές από τα φυσικά χρώματα που χρησιμοποιούνται σε χώρες όπως ο Καναδάς και η Αυστραλία.

Σε ένα βίντεο προεκλογικής εκστρατείας που κυκλοφόρησε στα μέσα Οκτωβρίου, ο Κέννεντυ στόχευσε συγκεκριμένα την ταρτραζίνη, η οποία χρησιμοποιείται σε τρόφιμα που κυμαίνονται από Doritos έως γιαούρτι και συμπληρώματα, όπως τσίχλες βιταμινών και σιρόπια για τον βήχα.

Στην Ευρώπη, όπου ο χρωματισμός τροφίμων είναι περιορισμένος, τα τρόφιμα που είναι χρωματισμένα με ορισμένες από αυτές τις βαφές απαιτούν ετικέτα που να επισημαίνει ότι συνδέονται με προβλήματα συμπεριφοράς.

BHA και BHT

Χρησιμοποιείται σε τσιπς, κράκερ, δημητριακά, προπαρασκευασμένα αρτοσκευάσματα και μπάρες γκράνολα, η βουτυλιωμένη υδροξυανισόλη (BHA) και το βουτυλιωμένο υδροξυτολουένιο (BHT) έχουν εγκριθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες ως ουσίες GRAS.

Αυτές οι χημικές ουσίες εμποδίζουν την οξείδωση των ελαίων. Ωστόσο, σε αντίθεση με τα αντιοξειδωτικά που βρίσκονται στα φρούτα και τα λαχανικά, επηρεάζουν το ανοσοποιητικό και είναι επίσης καρκινογόνα. Και οι δύο χημικές ουσίες «αναμένεται να είναι καρκινογόνες για τον άνθρωπο» σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα Τοξικολογίας.

Τα BHA και BHT έχει προταθεί ότι διαταράσσουν τις ορμόνες στα ζώα.
Ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν ότι η BHT μπορεί να προστατεύει από τον καρκίνο, αν και άλλες μελέτες σε ζώα δείχνουν ότι η έκθεση στη χημική ουσία συνδέεται με νεφρική βλάβη και μεγέθυνση του ήπατος.

Βρωμικό κάλιο

Το βρωμικό κάλιο προστίθεται στη ζύμη κατά την παρασκευή ψωμιού και αρτοσκευασμάτων για να αυξηθεί ο όγκος της και να βελτιωθεί η υφή της. Η ένωση θεωρείται πιθανό καρκινογόνο για τον άνθρωπο. Οι αρουραίοι που τρέφονταν με βρωμικό κάλιο είχαν υψηλότερο ποσοστό καρκίνου του θυρεοειδούς και της κοιλιάς, σύμφωνα με μια περίληψη του Διεθνούς Οργανισμού Έρευνας για τον Καρκίνο.

Μια μελέτη του 2020 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Food Chemistry πρότεινε ότι το βρωμικό κάλιο θα μπορούσε να είναι ασφαλές για ανθρώπινη κατανάλωση επειδή διασπάται σε βρωμίδιο κατά τη διαδικασία μαγειρέματος. Ωστόσο, «δεν μπορεί να υποτεθεί ότι όλο το βρωμικό γίνεται βρωμίδιο», έγραψαν οι συγγραφείς.

Άλλα πρόσθετα που χρησιμοποιούνται στις ΗΠΑ και είναι απαγορευμένα στην ΕΕ

Εκτός από τα πρόσθετα τροφίμων που ανέφερε ο Κέννεντυ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, άλλα πολυχρησιμοποιούμενα έχουν επιστήσει την προσοχή επίσης.

Διοξείδιο του τιτανίου

Το διοξείδιο του τιτανίου έχει εγκριθεί από τον FDA ως πρόσθετο χρώματος και χρησιμοποιείται συχνά σε τρόφιμα όπως σάλτσες για ντρέσινγκ, ψωμί, και τυρί για να δώσει στα προϊόντα μια λευκή εμφάνιση.

Το διοξείδιο του τιτανίου κρίθηκε απαράδεκτο για τα τρόφιμα από την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) τον Μάιο του 2021, επειδή οι επιστήμονες «δεν μπορούσαν να αποκλείσουν τις ανησυχίες σχετικά με τη γονιδιοτοξικότητα», δήλωσε ο Μάγκεντ Γιουνς, πρόεδρος της επιτροπής πρόσθετων και αρωμάτων τροφίμων της EFSA, σε αξιολόγηση της EFSA. Η γονιδιοτοξικότητα αναφέρεται στις ιδιότητες μιας χημικής ουσίας που μπορεί να βλάψει το DNA ή τα χρωμοσώματα.

Αζοδικαρβοναμίδιο

Το αζοδικαρβοναμίδιο (ADA) χρησιμοποιείται πιο συχνά στα πλαστικά και ως λευκαντικό σε τρόφιμα με βάση το αλεύρι. Αυτή τη στιγμή έχει εγκριθεί από τον FDA ως GRAS.
Μια μελέτη σε ζώα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ADA «θα μπορούσε να είναι επιβλαβές για τα κύτταρα και τα όργανα του σώματος σε αρουραίους». Η έκθεση του ανθρώπου σε ADA μπορεί να προκαλέσει αναπνευστικές και δερματικές αντιδράσεις, σύμφωνα με έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Μια άλλη μελέτη διαπίστωσε ότι οι αρουραίοι που τρέφονταν με δίαιτα που περιείχε ADA παρουσίασαν «σημαντικές αλλαγές συμπεριφοράς».

Υπεροξείδιο του βενζοϋλίου

Το υπεροξείδιο του βενζοϋλίου χρησιμοποιείται πιο συχνά για την αφαίρεση χρώματος από το αλεύρι, το γάλα, και τον ορό γάλακτος που χρησιμοποιείται για την τυροκομία. Αυτή τη στιγμή έχει εγκριθεί από τον FDA ως GRAS.
Η ΕΕ απαγόρευσε τη χρήση της χημικής ουσίας στα τρόφιμα τη δεκαετία του 1990 λόγω ανησυχιών για πιθανή τοξικότητα στο ήπαρ και δηλητηρίαση.

Το υπεροξείδιο του βενζοϋλίου μπορεί επίσης να διασπαστεί σε βενζόλιο, ένα γνωστό καρκινογόνο, σε θερμοκρασίες πάνω από 50 βαθμούς Κελσίου. Το βενζόλιο ταξινομείται ως καρκινογόνο τύπου Α, που σημαίνει ότι μπορεί να προκαλέσει καρκίνο.

Ποια είναι η λύση;

Το σύστημα GRAS, που εισήχθη το 1958, είναι μια από τις πιο επικρινόμενες πτυχές της αμερικανικής νομοθεσίας για τα τρόφιμα.

Τα συστατικά τροφίμων που κατηγοριοποιούνται ως πρόσθετα τροφίμων υποβάλλονται σε σχετικά αυστηρές αναθεωρήσεις ασφάλειας πριν από την αγορά, με τον FDA να θέτει επιτρεπόμενα όρια για τη συμπερίληψή τους στα προϊόντα. Ωστόσο, τα συστατικά του GRAS δεν χρειάζεται να υποβληθούν σε αυτήν την αναθεώρηση πριν από την κυκλοφορία εάν η ουσία έχει μακρά ιστορία χρήσης ή εάν θεωρείται ότι υπάρχει επιστημονική συναίνεση για την ασφάλεια.

Το 1997, ο FDA πρότεινε έναν νέο κανονισμό που επέτρεπε στις εταιρείες να αυτοκαθορίζουν το καθεστώς GRAS χωρίς να το υποβάλουν για επιβεβαίωση από τον FDA. Αυτή η αλλαγή έγινε σταδιακά και επισημοποιήθηκε το 2016. Ως αποτέλεσμα, οι εταιρείες δεν χρειάζεται πλέον να ειδοποιούν τον FDA όταν διαθέτουν μια νέα ουσία GRAS.

Αυτό δημιούργησε ένα μεγάλο κενό, με το πρωταρχικό να είναι ότι «υπάρχουν άγνωστα συστατικά στην προμήθεια τροφίμων για τα οποία η FDA και το κοινό δεν γνωρίζει», δήλωσε στην Epoch Times η Τζένιφερ Πόμεραντς, αναπληρώτρια καθηγήτρια πολιτικής και διαχείρισης δημόσιας υγείας στη Σχολή Παγκόσμιας Δημόσιας Υγείας του NYU.

Δεδομένου ότι αυτοί οι κανόνες θεσπίστηκαν από τον FDA, ο οργανισμός θα μπορούσε να τροποποιήσει τον κανόνα για να κλείσει το κενό, απαιτώντας από τις εταιρείες να δηλώνουν ποια συστατικά GRAS έχουν χρησιμοποιήσει.

Η Ευρώπη τείνει να απαγορεύει τα πρόσθετα τροφίμων πιο γρήγορα από τις Ηνωμένες Πολιτείες και απαιτεί μια αυστηρή διαδικασία έγκρισης πριν δοθούν στην αγορά τα νέα συστατικά. Ο FDA είναι πολύ πιο αργός από τους οργανισμούς σε άλλες χώρες για να κάνει αυτές τις αλλαγές —συχνά 30 χρόνια πιο αργά ή περισσότερο, είπε η Πόμεραντς.

Εάν ο FDA είναι σε θέση να μειώσει τα κριτήρια που απαιτούνται για την απαγόρευση ενός προϊόντος, αυτό θα μπορούσε να επιτρέψει την ταχύτερη απομάκρυνση των δυνητικά επιβλαβών ουσιών από τα τρόφιμα, είπε η Πόμεραντς. Τα κριτήρια του οργανισμού για την απαγόρευση ενός προϊόντος δεν είναι επίσης διαφανή για το κοινό.

Επιπλέον, υπάρχουν επί του παρόντος περιορισμένα στοιχεία που συνδέουν διάφορα πρόσθετα τροφίμων με οριστικά ευρήματα βλάβης, κυρίως λόγω της περιορισμένης χρηματοδότησης της έρευνας.

«Ο FDA θα χρειαστεί περισσότερους πόρους για να επανεξετάσει τις απίστευτες ποσότητες προσθέτων στοιχείων που έχουμε», είπε η Πόμεραντς. Αυτοί οι πόροι θα πρέπει να προέρχονται από το Κογκρέσο.

Τον Σεπτέμβριο, ο FDA πραγματοποίησε μια δημόσια συνεδρίαση για την ανάπτυξη μιας συστηματικής διαδικασίας για την αναθεώρηση των προϊόντων στην αγορά, με κύριο στόχο τον αυξανόμενο κατάλογο των ουσιών GRAS.

Ωστόσο, ο FDA μπορεί να μην ξέρει τι να επανεξετάσει, εάν οι παραγωγοί τροφίμων δεν επισημαίνουν με σαφήνεια τι υπάρχει στα προϊόντα τους, είπε η Πόμεραντς. Στα νέα συστατικά μπορεί να δοθεί μια ασαφής ετικέτα αρωματικών ή συντηρητικών που δεν ονομάζει την πραγματική χημική ουσία.

Ο Κέννεντυ ανέφερε κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του ότι θα αναθέσει τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, τα οποία έχουν ετήσιο ερευνητικό προϋπολογισμό άνω των 45 δισεκατομμυρίων δολαρίων, να χρηματοδοτήσουν την έρευνα για τα αίτια των χρόνιων ασθενειών. Αυτό θα περιλαμβάνει την εύρεση των κινδύνων για την υγεία και την ασφάλεια από διάφορες χημικές ουσίες τροφίμων.

Η Πόμεραντς είπε ότι αυτή θα ήταν μια ευπρόσδεκτη αλλαγή.

Ορισμένοι μεγάλοι βιομηχανικοί όμιλοι έχουν εκφράσει δημόσια την υποστήριξή τους για πιο αυστηρούς κανονισμούς για τα τρόφιμα, είπε.

Σύμφωνα με την Πόμεραντς, οι εταιρείες που παρέχουν στους καταναλωτές ασφαλή και θρεπτικά τρόφιμα βρίσκονται επί του παρόντος σε μειονεκτική θέση.

«Βλάπτει πραγματικά τον ανταγωνισμό να επιτρέπουμε σε εταιρείες που δεν κάνουν σωστά τα πράγματα να μπαίνουν στην αγορά», είπε. «Αν δεν υπάρχει νομοθεσία για να γίνει δίκαιο το πεδίο, οι εταιρείες έχουν λιγότερα κίνητρα να μας προστατεύσουν, σωστά;»

Μνησικακία, ένας επιβλαβής φιλοξενούμενος

Το παρόν αποτελεί το τέταρτο μέρος μίας σειράς δέκα άρθρων που δημοσίευσε η Epoch Times με τον τίτλο «Η ιατρική της αρετής». Συνδέσμους για όλα τα άρθρα της σειράς, θα βρείτε στο τέλος του παρόντος.

Κάποτε, ζούσε ένα μικρό αγόρι πολύ ευέξαπτο. Ο πατέρας του του έδωσε μια σακούλα με καρφιά και του είπε να καρφώνει ένα καρφί στον φράχτη της αυλής κάθε φορά που αισθανόταν θυμωμένος ή αγανακτισμένος. Το αγόρι ακολούθησε τη συμβουλή του και σύντομα ο φράχτης γέμισε καρφιά. Αργότερα, ο πατέρας του του ζήτησε να αφαιρέσει τα καρφιά ένα προς ένα. Καθώς το αγόρι τα έβγαζε, παρατήρησε τις τρύπες που είχαν αφήσει στο ξύλο.

«Αυτές οι τρύπες είναι σαν τα σημάδια που άφησε η δυσαρέσκειά σου», είπε ο πατέρας. «Ο θυμός και ο πόνος μπορεί να φύγουν, αλλά τα σημάδια παραμένουν.»

Η μνησικακία σημαδεύει τις καρδιές μας – όχι μόνο συναισθηματικά, αλλά και σωματικά. Ευτυχώς, υπάρχει και θεραπεία και πρόληψη.

Το τίμημα της μνησικακίας 

Μία μελέτη με επικεφαλής τον Ρόμπερτ Ένραϊτ, πρωτοπόρο ερευνητή της συγχώρεσης και καθηγητή εκπαιδευτικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison, διερεύνησε την επίδραση της μνησικακίας και της συγχώρεσης στην καρδιά 17 καρκινοπαθών.

Ο Ένραϊτ τους ζήτησε να θυμηθούν αδικίες του παρελθόντος που δεν είχαν συγχωρήσει. Καθώς μοιράζονταν τις ιστορίες τους, οι ιατρικές οθόνες αποκάλυψαν ότι οι αρτηρίες που μετέφεραν αίμα στην καρδιά τους άρχισαν να συστέλλονται, μειώνοντας τη ροή του αίματος. Αυτή η σωματική αντίδραση αντικατοπτρίζει το μεταφορικό ‘κλείσιμο’ που συμβαίνει όταν κρατάμε κακία για περασμένα γεγονότα.

Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι αν αποβάλλουμε τη μνησικακία, η καρδιά ωφελείται, με πιθανή ακόμα και τη μείωση των πόνων στο στήθος ή την αποφυγή του αιφνίδιου θανάτου λόγω καρδιοπάθειας, δήλωσε ο Ένραϊτ στην Epoch Times.

Ακόμα και τα υγιή άτομα που είναι επιρρεπή στο θυμό και την εχθρότητα – χαρακτηριστικά της μνησικακίας – κινδυνεύουν κατά 19% περισσότερο να εμφανίσουν στεφανιαία νόσο, σύμφωνα με μία μετα-ανάλυση στο Journal of the American College of Cardiology. Για τα άτομα με προϋπάρχουσες καρδιακές παθήσεις, ο κίνδυνος αυτός αυξάνεται στο 24%. Αυτό επιβεβαιώθηκε και από έρευνα του 2024, η οποία έδειξε ότι ο παρατεταμένος θυμός οδηγεί σε δυσλειτουργία των αιμοφόρων αγγείων.

Ο Ένραϊτ θυμήθηκε την ιστορία μίας γυναίκας 80 ετών που συνάντησε στη νοσηλευτική φροντίδα. Κρατούσε κακία σε ένα μέλος της οικογένειάς της για περισσότερα από 40 χρόνια λόγω μιας ανεπίλυτης αδικίας. «Σκεφτείτε το», είπε ο Ένραϊτ. «Αυτό δεν έχει καμία επίδραση σε αυτόν που ξεκίνησε την αδικία». Αντίθετα, η παρατεταμένη πικρία της στέρεψε την ελπίδα και μείωσε τη χαρά της στα τελευταία χρόνια της ζωής της.

Μία επίμονη ενόχληση

Σε αντίθεση με μία φλόγα θυμού που φουντώνει και σβήνει, η μνησικακία δρα σαν αργό δηλητήριο.

Όταν μας φέρονται άδικα, ενστικτωδώς υψώνουμε την ασπίδα της αγανάκτησης, πιστεύοντας ότι αυτό μας προστατεύει από περαιτέρω βλάβη. Βραχυπρόθεσμα, μπορεί να νιώθουμε ότι μας δίνει δύναμη. «Είναι σαν να λέμε στον εαυτό μας: ‘Δεν μπορεί να μου φέρεται έτσι’», εξηγεί ο Ένραϊτ.

Αλλά η μνησικακία παρατείνει την παρουσία της και γίνεται αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «ένας ανθυγιεινός επισκέπτης της ανθρώπινης καρδιάς».

Η προέλευση της λέξης – από τα ‘μνήμη’ και ‘κακία’ – δείχνει ένα από τα χαρακτηριστικά που διακρίνουν τη μνησικακία: τη διάρκεια και την επανάληψη.

Οι μνησίκακοι άνθρωποι τείνουν να σκέφτονται επανειλημμένα την αδικία που τους έγινε. Η φιλόσοφος Αμελί Ρορτύ περιγράφει τη μνησικακία ως εξής: «[Τρέφεται] από το παρελθόν, αναμασώντας επώδυνες αναμνήσεις ταπεινώσεων, προσβολών και τραυματισμών, ξανά και ξανά, μέχρι που η πικράδα τους αποκτά ευχάριστη γεύση.»

Το αναμάσημα διαποτίζει το σώμα μας, προκαλώντας μία χρόνια κατάσταση αυξημένου στρες. Με τη σειρά του, το στρες οδηγεί σε αύξηση της κορτιζόλης και της αδρεναλίνης, εξασθενώντας με την πάροδο του χρόνου το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Η μνησικακία μπορεί επίσης να οδηγήσει σε κατάθλιψη, εντονότερο θυμό και επιθετικότητα.

«Επειδή η μνησικακία είναι [ένα] κολλημένο συναίσθημα, τείνει να συγκεντρώνει περισσότερη δυσαρέσκεια, μεγαλώνοντας και φουσκώνοντας», γράφει η Κέρρυ Χάουελς στο βιβλίο της «Untangling You: How Can I Be Grateful When I Feel So Resentful?». «Όταν ξαγρυπνάμε σκεπτόμενοι κάτι άσχημο που έγινε τη μέρα, συνήθως στον νου μας θα έρθουν και παλιότερα δυσάρεστα γεγονότα.»

Η Δρ Αν Κόρσον, ιατρός ολοκληρωτικής ιατρικής που συνδυάζει τη σωματική και τη συναισθηματική θεραπεία, εξηγεί ότι οι άνθρωποι με βαθιά ριζωμένο θυμό συχνά παλεύουν με τη μνησικακία σε διάφορες πτυχές της ζωής τους – τη δουλειά τους, τις σχέσεις τους, ακόμη και το ίδιο τους το σώμα, σχηματίζοντας έναν αρνητικό βρόχο ανατροφοδότησης που επηρεάζει την υγεία τους.

Με την πάροδο του χρόνου, ο θυμός μας μετατρέπεται σε κοσμοθεωρία. Μας πείθει να βλέπουμε τους ανθρώπους ως αντιπάλους και τον κόσμο ως θεμελιωδώς άδικο. Μερικές φορές, η δυσαρέσκειά μας δεν στρέφεται εναντίον ενός προσώπου αλλά εναντίον των περιστάσεων. Αναρωτιόμαστε γιατί αντιμετωπίζουμε δυσκολίες και μπορεί να αρχίσουμε ένα βαθύ αίσθημα αδικίας για τη μοίρα μας.

Γίνεται μέρος του εαυτού μας και είναι δύσκολο να το διακρίνουμε – ακόμη και για τον εαυτό μας, δήλωσε ο Ένραϊτ.

Η μνησικακία μπορεί να διαπεράσει οικογένειες και κοινότητες. «Η πικρία τείνει να κληρονομείται», δήλωσε ο Ένραϊτ. «Μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά, αν οι γονείς την εκφράζουν διαμορφώνοντας ένα πρότυπο για τα παιδιά τους.»

Διώχνοντας τη μνησικακία

Πώς μπορούμε να διώξουμε αυτόν τον ανθυγιεινό επισκέπτη από την καρδιά μας;

Σύμφωνα με τον Ράιαν Μπλάκστοκ, καθηγητή και κλινικό ψυχολόγο που ειδικεύεται στη θεραπεία του εθισμού, για να δουλέψετε πάνω στη δυσαρέσκεια, πρέπει πρώτα να την κατανοήσετε. «Από πού προήλθε; Ποια ήταν η κατάσταση; Και ίσως το πιο σημαντικό, ποιον σκοπό εξυπηρετεί τώρα; Κάθε είδος δυσαρέσκειας εξυπηρετεί έναν σκοπό», εξηγεί στην Epoch Times.

Ο Ένραϊτ προτείνει μία διαδικασία συγχώρεσης τεσσάρων φάσεων για τη διαχείριση της μνησικακίας: τη φάση της αποκάλυψης, τη φάση της απόφασης, τη φάση της εργασίας και τη φάση της ανακάλυψης.

Στη φάση της αποκάλυψης, επιδιώκουμε να κατανοήσουμε τα συναισθήματά μας, να αναγνωρίσουμε τον πόνο και να αναπτύξουμε επίγνωση του τρόπου με τον οποίο η δυσαρέσκεια έχει διαπεράσει τη ζωή μας.

Ο Ένραϊτ μοιράστηκε την ιστορία μιας γυναίκας που υπέστη βαθύ τραύμα από τον πατέρα της. Συνειδητοποίησε ότι η μακροχρόνια μνησικακία της επηρέαζε κάθε πτυχή της ζωής της – περιορίζοντας τις σχέσεις της, διαβρώνοντας την αυτοεκτίμησή της και ρίχνοντας μία σκοτεινή σκιά στο μέλλον της. Αντιμετωπίζοντας αυτά τα συναισθήματα, άρχισε να βλέπει πώς η πικρία της την κρατούσε δέσμια.

Στη φάση της απόφασης, επέλεξε συνειδητά να συγχωρήσει – όχι για να απαλλάξει τον πατέρα της από τις πράξεις του, αλλά για να απελευθερωθεί από τα δεσμά της πικρίας. Αναγνώρισε ότι η προσκόλληση στο θυμό παρέτεινε μόνο τον πόνο της.

Η ‘θεραπεία’ της μνησικακίας είναι η συγχώρεση, επισημαίνει ο Ένραϊτ. Όντας στον αντίποδα, η συγχώρεση σχετίζεται με μειωμένους δείκτες χοληστερόλης, χαμηλότερη αρτηριακή πίεση και καλύτερη καρδιακή απόκριση στο στρες.

Όταν πάρουμε την απόφαση να συγχωρήσουμε, η φάση της εργασίας απαιτεί την αλλαγή της οπτικής γωνίας του ατόμου. Η γυναίκα άρχισε να εξερευνά το παρελθόν του πατέρα της, αποκαλύπτοντας τις δυσκολίες και τα τραύματά του. Η κατανόηση των αγώνων του δεν δικαιολόγησε τις πράξεις του, αλλά μαλάκωσε τον θυμό της. Αυτή η νεοαποκτηθείσα ενσυναίσθηση επέτρεψε στη συμπόνια να αναπτυχθεί στην καρδιά της, γεγονός που της επέτρεψε να «σπάσει τη μνησικακία», δήλωσε ο Ένραϊτ.

Τέλος, στη φάση της ανακάλυψης, άρχισε να βρίσκει νόημα στον πόνο της. Σε μία πράξη χάριτος, επέλεξε να φροντίσει τον ετοιμοθάνατο πατέρα της, ακόμη και να τον ταΐσει τις τελευταίες μέρες του.

«Όταν πέθανε ο πατέρας της, είπε στον εαυτό της: ‘Είμαι πολύ ευγνώμων που το έκανα αυτό γιατί, τελικά, ήταν ο πατέρας μου – αν δεν τον είχα συγχωρήσει, θα είχα πένθος και μίσος στην καρδιά μου. Τώρα έχω απλώς πένθος’», αφηγείται ο Ένραϊτ.

Σε πολλές περιπτώσεις όπως αυτές, «η συγχώρεση μπορεί να σας δώσει πίσω τη ζωή σας», τονίζει.

Σύμφωνα με την Κόρσον, όταν η μνησικακία χαθεί, το μυαλό, το σώμα και το πνεύμα μπορούν να αρχίσουν να θεραπεύονται.

Αξιοποιώντας την ευγνωμοσύνη

Ενώ η συγχώρεση είναι η θεραπεία του θυμού, η ευγνωμοσύνη είναι η μακροπρόθεσμη πρόληψη. Όπως εξηγεί η Χάουελς, ερευνήτρια της ευγνωμοσύνης, «η ευγνωμοσύνη και η δυσαρέσκεια αποτελούν μέρος των σχέσεών μας».

Συχνά κολλάμε στην πεποίθηση ότι πρέπει να είναι ευνοϊκές οι συνθήκες για να είμαστε ευγνώμονες, αλλά η Χάουελς ισχυρίζεται ότι η ευγνωμοσύνη δεν εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες.

Για τους τομείς της ζωής μας που είναι μολυσμένοι από τη μνησικακία, η Χάουελς προτείνει να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να αλλάξουμε οπτική γωνία. «Αν χαλαρώσουμε τη λαβή της πικρίας, είναι πιο πιθανό να μπορέσουμε να βρούμε αιτίες για ευγνωμοσύνη σε περιοχές στις οποίες δεν είχαμε πρόσβαση πριν», δήλωσε στην Epoch Times.

Αναπτύσσοντας ευγνωμοσύνη σε άλλους τομείς της ζωής μας που δεν έχουν επηρεαστεί από τη δυσαρέσκεια, μπορούμε να καλλιεργήσουμε τη δύναμη και το σθένος να αντιμετωπίσουμε τη μνησικακία προληπτικά, προτείνει η Χάουελς.

«Φανταστείτε τη συναισθηματική και ψυχολογική σας ενέργεια σαν μία πίτσα», είπε ο Μπλάκστοκ. «Υπάρχουν μόνο τόσα κομμάτια». Όσο αυξάνεται ο αριθμός των άσχημων κομματιών, μειώνεται ο διαθέσιμος χώρος για οτιδήποτε άλλο», παρατηρεί. Η καλλιέργεια της ευγνωμοσύνης εμποδίζει την επικράτηση της μνησικακίας.

«Η ευγνωμοσύνη βρίσκει τη δύναμή της ως πράξη», υπογραμμίζει η Χάουελς, η οποία θεωρεί ότι η ευγνωμοσύνη πρέπει να είναι καθημερινή συνήθεια. «Βρείτε μόνο ένα ή δύο πράγματα για τα οποία μπορείτε να νιώσετε εύκολα ευγνώμονες και αναπτύξτε τα στην καρδιά σας, φέρνοντάς τα συχνά στο μυαλό σας, γράφοντάς τα, λέγοντας ευχαριστώ [και] νιώθοντάς τα στην καρδιά σας.»

Επιλέξτε μία κληρονομιά αγάπης, όχι μνησικακίας

«Αν κρατάς κακία, δεν μπορείς ποτέ να γίνεις καλά», δηλώνει η Κόρσον.

Ο Ένραϊτ ενθαρρύνει τους ανθρώπους να σκεφτούν τι κληρονομιά θα αφήσουν πίσω τους.

Εξηγεί ότι υπάρχουν δύο επιλογές: Μπορείτε είτε να μεταβιβάσετε τον θυμό σας, δημιουργώντας ενδεχομένως έναν κύκλο αρνητικότητας για τις μελλοντικές γενιές, είτε να αφήσετε πίσω σας το δώρο της αγάπης, ενσταλάζοντας ζεστασιά και καλοσύνη στις καρδιές της οικογένειάς σας.

Του Makai Allbert

Σημείωση του συγγραφέα: Σήμερα, αντιμετωπίζουμε πρωτοφανείς προκλήσεις στην κοινωνία, την ιατρική και το εργασιακό πεδίο. Το παραπάνω άρθρο αποτελεί σύνθεση εμπειριών συναδέλφων μας και άλλων επαγγελματιών του ιατρικού κλάδου. Οι προκλήσεις και οι ανταμοιβές που παρουσιάζονται σε αυτήν είναι πραγματικές. Προστιθέμενα στις αυξανόμενες υποχρεώσεις, τις εξελίξεις της κοινωνίας και τις απαιτήσεις από τον εαυτό τους, τα ηθικά διλήμματα και τα ζητήματα αυθεντικότητας επιβαρύνουν και δοκιμάζουν περαιτέρω τον σύγχρονο άνθρωπο. Πιστεύουμε ότι η αλήθεια θα σας απελευθερώσει πραγματικά!

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν απόψεις των συγγραφέων και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.

Ιατρική της Αρετής

Όλα τα άρθρα

Μέρος 1ο: Ευγνωμοσύνη, ένα εναλλακτικό φάρμακο για τον θυμό και την κατάθλιψη

Μέρος 2ο: Το τίμημα των ψεμάτων

Μέρος 3ο: Το ‘μαγικό ραβδί’ της συγχώρεσης

Μέρος 4ο: Μνησικακία, ένας βλαβερός για την καρδιά μας φιλοξενούμενος

Μέρος 5ο: Δέος, μία βασική ανθρώπινη ανάγκη

Μέρος 6ο: Γενναιοδωρία: Δίνοντας λίγα κερδίζουμε πολλά

Μέρος 7ο: Διαμορφώνοντας τον εαυτό μας με θάρρος

Μέρος 8ο: Αντί για αντικαταθλιπτικά, αισιοδοξία

Μέρος 9ο: Αγάπη, βάλσαμο καρδιάς

Μέρος 10ο: Ελπίδα, το τελευταίο καταφύγιο

Οίνος και τυρί

Η φράση «κρασί και τυρί» υποδηλώνει ένα από τα πιο ανθεκτικά ζευγάρια στον κόσμο, λόγω των εκπληκτικών ομοιοτήτων μεταξύ των δύο.

Όχι μόνο προέρχονται και τα δύο από ταπεινά προϊόντα (σταφύλια και γάλα), αλλά και τα δύο ανυψώνονται σε κάτι έξοχο υποβαλλόμενα σε μια παρόμοια διαδικασία για να επιτύχουν μια υψηλότερη κατάσταση: τη ζύμωση.

Και τα δύο είναι επίσης ζωντανά προϊόντα με καθορισμένη διάρκεια ζωής. Τα καλύτερα από το κάθε ένα εμφανίζουν μια νεανική ζωντάνια, μια γοητευτική μέση ηλικία και μια αργή εξέλιξη προς τη φθορά.

Έπειτα, υπάρχει το αναπόφευκτο γεγονός ότι το κρασί ταιριάζει τόσο καλά με το τυρί — συνήθως. Εδώ αναφέρομαι στο εκλεκτό κρασί και στο εκλεκτό τυρί, όχι στο απλοϊκό τυρί που έχει γεύση παρόμοια με το περιτύλιγμά του.

Υπάρχουν πολλά προϊόντα που ονομάζονται τυρί, αλλά τα περισσότερα  είναι βαρετά, παστεριωμένα μείγματα. Και υπάρχουν πολλά απλά κρασιά, τα περισσότερα γλυκά, που δεν έχουν τίποτα από την γοητεία που αναζητούμε σε έναν ξηρό επιτραπέζιο οίνο με ψυχή.

Το καλό κρασί και το καλό τυρί μπορεί να κοστίζουν περισσότερο από τα συνηθισμένα πράγματα, αλλά υπάρχει ένας λόγος: Και τα δύο απαιτούν μεγάλες επενδύσεις για την παραγωγή μικρών ποσοτήτων εξαίρετων προϊόντων.

Τα καλύτερα κρασιά και τυριά πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή. Η θερμοκρασία αποθήκευσης, για παράδειγμα. Πάρτε δύο μπουκάλια εκλεκτό κρασί και δύο συσκευασίες εκλεκτό τυρί και χωρίστε τα στο σύνολο Α και στο σύνολο Β. Αφήστε το σύνολο Α σε θερμοκρασία δωματίου για μερικές ημέρες και βάλτε το σύνολο Β σε κρύο χώρο αποθήκευσης.

Το σύνολο Α θα αλλοιωθεί πολύ πιο γρήγορα.

Σχεδόν κάθε τυρί που βλέπετε σε ψυγείο σούπερ μάρκετ είναι τυλιγμένο αεροστεγώς σε πλαστική μεμβράνη. Ο στόχος είναι να κρατήσει τον αέρα μακριά από το προϊόν. Μερικά τυριά δεν βλάπτονται πολύ από την επαφή με τη μεμβράνη, αλλά τα περισσότερα εκλεκτά τυριά αλλοιώνονται πιο γρήγορα όταν είναι κλεισμένα σε πλαστική μεμβράνη.

Κάποτε συνάντησα μια νεαρή ιδιοκτήτρια τυροπωλείου που μου είπε ότι τα τύλιξε όλα σε πλαστικό. Χωρίς αυτό, είπε, τα τυριά μπορεί να χαλάσουν.

Είπα ότι ορισμένα τυριά διατηρούνται καλύτερα σε ύφασμα. Την πείραξε. Κι αν ένα τυρί αποκτήσει μια πινελιά μούχλας; ρώτησε. Κι αν το αγνό λευκό μπρι αρχίσει να γίνεται καφέ;

Ειλικρινά δεν είχα απάντηση, καθώς η ερώτηση ήταν ανάλογη τού: «Τι θα γινόταν αν ένα παλιό καμπερνέ είχε κάποιο ίζημα;» Θα το πέταγε κάποιος γνώστης του κρασιού; Το ίζημα είναι ένδειξη ποιότητας.

Αυτές τις μέρες, τα καλά τυριά τυλίγονται σε ειδικά περιτυλίγματα, όπως κερωμένο χαρτί, χαρτιά δύο μερών που αναπνέουν ή λαδόκολλα που μπορεί να αναπνέει.

Τέτοια προϊόντα επιτρέπουν στο τυρί να «αναπτύσσεται» και να ωριμάζει — όπως παλαιώνουμε τα κρασιά για να αποκτήσουν στοιχεία που απουσιάζουν από τα νέα.

Το πόσο επιθυμείτε αυτά τα στοιχεία καθορίζει πόσα είστε διατεθειμένοι να ξοδέψετε για να τα έχετε στο κρασί και το τυρί σας.

Εάν το κανονικό τυρί που αγοράζετε έχει τη λέξη «single» στην μπροστινή ετικέτα του, πιθανότατα θα είναι εντάξει για εβδομάδες. Αλλά δεν θα ικανοποιήσει άτομα που ενδιαφέρονται για το μπρι, το κόμτε, το καμεμπέρ, το Γουένσλεϊντεϊλ ή το τσένταρ.

Το τυρί της εβδομάδας

Manchego (μαντσέγκο), Λα Μάντσα, Ισπανία: Αυτό είναι ένα από τα πιο ευέλικτα τυριά στον κόσμο, που μπορεί να συνδυαστεί με σχεδόν οποιοδήποτε κρασί και μπορεί να σερβιριστεί τόσο ως νεαρό τυρί με ένα μήνα παλαίωσης όσο και μετά από δύο χρόνια παλαίωσης όπου γίνεται παρόμοιο με την ιταλική παρμεζάνα. Φτιαγμένο μόνο από πρόβειο γάλα σε συγκεκριμένες επαρχίες στην ορεινή χώρα νότια της Μαδρίτης, είναι ήπιο, όχι πολύ αλμυρό, και συνήθως έχει ελαφρώς ξηρή γεύση. Είναι ευρέως διαθέσιμο και συνήθως δεν είναι ακριβό.

Του Νταν Μπέργκερ

Τεχνητά γλυκαντικά και καρδιακή υγεία: Νέα μελέτη αποκαλύπτει πιθανές επιπτώσεις

Επιστήμονες ανακάλυψαν υποδοχείς «γλυκιάς γεύσης» στην καρδιά που ανταποκρίνονται σε τεχνητά γλυκαντικά, όπως η ασπαρτάμη. Αυτή η ανακάλυψη μπορεί να εξηγήσει τον συσχετισμό των γλυκαντικών με καρδιακά προβλήματα.

Η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες του Πανεπιστημίου Loyola, παρουσιάστηκε στο 69ο Ετήσιο Συνέδριο της Βιοφυσικής Εταιρείας στο Λος Άντζελες (15-19 Φεβρουαρίου).

Η μελέτη αποκάλυψε ότι αυτοί οι υποδοχείς, οι οποίοι είναι όμοιοι με εκείνους που βρίσκονται στη γλώσσα, επηρεάζουν άμεσα τις συσπάσεις του καρδιακού μυός όταν διεγείρονται από γλυκές ουσίες.

Οι υποδοχείς γεύσης και η καρδιακή λειτουργία

Παρόλο που οι υποδοχείς γεύσης είναι συνήθως συνδεδεμένοι με τη γεύση, έχουν εντοπιστεί και σε άλλα σημεία του σώματος, όπως στο στομάχι, στα έντερα, στο πάγκρεας και στους αεραγωγούς. Η νέα μελέτη είναι η πρώτη που εντοπίζει υποδοχείς γλυκιάς γεύσης (TAS1R2 και TAS1R3) στην επιφάνεια των κυττάρων του καρδιακού μυός.

Η επίδραση της ασπαρτάμης στην καρδιακή σύσπαση

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτοί οι υποδοχείς είναι λειτουργικοί στην καρδιά. Η διέγερση των υποδοχέων σε καρδιακά κύτταρα ανθρώπων και ποντικών με ασπαρτάμη, ένα κοινό τεχνητό γλυκαντικό, οδήγησε σε σημαντική αύξηση της συστολής του καρδιακού μυός και στη βελτίωση της διαχείρισης του ασβεστίου, τα οποία είναι απαραίτητα για το σχηματισμό καρδιακού παλμού.

Η διαχείριση του ασβεστίου επιτρέπει τη συστολή και τη χαλάρωση των μυϊκών κυττάρων της καρδιάς. Διαταραχές σε αυτή τη διαδικασία μπορεί να οδηγήσουν σε καρδιακά προβλήματα.

«Μετά από ένα γεύμα, παρατηρείται αύξηση της καρδιακής συχνότητας και της αρτηριακής πίεσης», δήλωσε ο Μίκα Γιόντερ, μεταπτυχιακός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Loyola. «Μέχρι τώρα, αυτό θεωρούνταν νευρολογική αντίδραση, αλλά προτείνουμε μια άμεση επίδραση, όπου η αύξηση του σακχάρου στο αίμα ενεργοποιεί τους υποδοχείς γλυκιάς γεύσης στα κύτταρα του καρδιακού μυός, προκαλώντας αλλαγές στον καρδιακό παλμό».

Σύνδεση με την καρδιακή ανεπάρκεια

Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι υποδοχείς γλυκιάς γεύσης είναι πιο άφθονοι στις καρδιές ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια, γεγονός που υποδηλώνει πιθανή σχέση με τη νόσο.

Όταν οι υποδοχείς αυτοί ενεργοποιούνται από ασπαρτάμη, προκαλούν αλλαγές στα κύτταρα της καρδιάς που ελέγχουν το ασβέστιο και τη μυϊκή σύσπαση. «Κατά την καρδιακή ανεπάρκεια, η καρδιά αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται την ενέργεια, δίνοντας προτεραιότητα στην πρόσληψη και χρήση γλυκόζης», εξηγεί ο Γιόντερ. Αυτός είναι ένας ταχύτερος τρόπος παραγωγής ενέργειας όταν υπάρχει έλλειψη οξυγόνου.

Η μελέτη ενδέχεται να εξηγεί γιατί η υπερβολική κατανάλωση τεχνητών γλυκαντικών σχετίζεται με αρρυθμίες. «Η υπερδιέγερση αυτών των υποδοχέων μπορεί να οδηγήσει σε συμπεριφορές που μοιάζουν με καρδιακές αρρυθμίες», προειδοποιεί ο Γιόντερ. Αυτό συμβαίνει επειδή η υπερβολική ενεργοποίηση αυτών των υποδοχέων μπορεί να διαταράξει τη φυσιολογική ηλεκτρική σηματοδότηση του καρδιακού μυός.

Ωστόσο, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να κατανοηθεί πλήρως η μακροχρόνια επίδραση της διέγερσης αυτών των υποδοχέων και η πιθανή χρήση τους στη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας.

Γνώμες ειδικών για τα γλυκαντικά

Η έρευνα αυτή υποδηλώνει πιθανή σύνδεση μεταξύ της κατανάλωσης τεχνητών γλυκαντικών και του αυξημένου κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένων των αρρυθμιών και της καρδιακής ανεπάρκειας, σύμφωνα με τον Δρα Ρατζ Ντασγκούπτα, αναπληρωτή καθηγητή κλινικής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Ρίβερσαϊντ.

«Παρόλο που οι ακριβείς μηχανισμοί δεν είναι ακόμη ξεκάθαροι και απαιτείται περισσότερη έρευνα, εάν έχετε καρδιακά προβλήματα, ίσως είναι συνετό να παρακολουθείτε την κατανάλωση γλυκαντικών μέχρι να έχουμε περισσότερα δεδομένα», τόνισε ο Δρ Ντασγκούπτα στην Epoch Times.

Ο Γιώργος Κυριαζής, επίκουρος καθηγητής βιοχημείας και φαρμακολογίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο, είχε διαφορετική άποψη σε ηλεκτρονικό μήνυμα που έστειλε στην Epoch Times. «Η ασπαρτάμη μπορεί να ενεργοποιήσει μόνο τον ανθρώπινο υποδοχέα γλυκιάς γεύσης και όχι τον αντίστοιχο του ποντικιού—αντίθετα με όσα αναφέρει η μελέτη». «Αν αυτό δεν είναι καμπανάκι, δεν ξέρω τι είναι», πρόσθεσε ο Κυριαζής.

Η Στέφανι Σιφ, εγγεγραμμένη διαιτολόγος στο Νοσοκομείο Huntington, τμήμα του Northwell Health στη Νέα Υόρκη, δήλωσε στην Epoch Times ότι, απ’ όσο γνωρίζει, «δεν έχουν υπάρξει ποτέ μελέτες που να συσχετίζουν την υψηλή πρόσληψη ζάχαρης ή τεχνητών γλυκαντικών με οφέλη για την υγεία της καρδιάς».

Η ίδια επεσήμανε μία μελέτη του 2022 στο British Medical Journal (BMJ), η οποία διαπίστωσε ότι τα τεχνητά γλυκαντικά μπορεί να αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιακής νόσου και εγκεφαλικού επεισοδίου. Αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στο γεγονός ότι η ασπαρτάμη διεγείρει άμεσα τους υποδοχείς των καρδιακών κυττάρων, οδηγώντας σε ισχυρότερους, ενδεχομένως ακανόνιστους καρδιακούς παλμούς. Ο κίνδυνος ήταν ιδιαίτερα υψηλός για τα άτομα με καρδιακή ανεπάρκεια, σύμφωνα με τη Σίφ.

«Ως διαιτολόγος που περνάει μεγάλο μέρος της ημέρας της με ασθενείς με συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, ίσως είναι καλή ιδέα να εξετάσουμε την κατανάλωση ζάχαρης και τεχνητών γλυκαντικών ως πιθανό παράγοντα της κατάστασής τους και να προσπαθήσουμε να τη μειώσουμε», δήλωσε.

Τι σημαίνει αυτό για την κατανάλωση γλυκαντικών

Η κατανόηση του τρόπου επίδρασης της ζάχαρης και των τεχνητών γλυκαντικών στη συστολή του καρδιακού μυός θα μπορούσε μελλοντικά να χρησιμοποιηθεί για τη ρύθμιση των καρδιακών παλμών και τη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας. «Προς το παρόν, όμως, ίσως χρειάζεται να επικεντρωθούμε στη μείωση της κατανάλωσης αυτών των ουσιών», επισημαίνει η Σιφ.

Ο Δρ Ντασγκούπτα εξέφρασε αμφιβολίες σχετικά με την ασφάλεια των τεχνητών γλυκαντικών. «Για καιρό θεωρούνταν γενικά ασφαλή, αλλά προηγούμενες μελέτες έχουν συνδέσει τα γλυκαντικά με αύξηση βάρους, υπέρταση και μεταβολικό σύνδρομο».

«Αυτή η έρευνα, όπως και άλλες πριν από αυτήν, μας κάνει να αναρωτηθούμε πόσα πραγματικά γνωρίζουμε για τις μακροχρόνιες επιδράσεις τους, ειδικά για άτομα με καρδιολογικά προβλήματα», κατέληξε.

Πώς να συμβιώνεις με την ταλαιπωρία

Νιώθετε ποτέ ότι οι ιδέες στο μυαλό σας δεν υλοποιούνται ποτέ τόσο απλά όσο φανταζόσασταν; Ή μήπως τα τέλεια σχέδιά σας απορρίπτονται πριν ξεκινήσετε;

Έτσι νιώθω συχνά. Μου πήρε χρόνια να καταλάβω γιατί και ακόμη περισσότερο για να συμφιλιωθώ με αυτό με υγιή τρόπο.

Η ταλαιπωρία βρίσκεται στη ρίζα του αισθήματός μας ότι ο πραγματικός κόσμος είναι κατά κάποιον τρόπο πιο ακατάστατος και πιο απογοητευτικός από ό,τι πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να είναι. Είναι ενόχληση, κούραση, αγώνας και ταλαιπωρία όλα τυλιγμένα σε ένα.

Ταλαιπωρία είναι να προσπαθείς να ετοιμάσεις δείπνο και να συνειδητοποιείς ότι πρέπει να τρέξεις στο μπακάλικο για ένα βασικό συστατικό που ξέχασες. Να προσπαθείς να πληρώσεις έναν λογαριασμό online μόνο για να συνειδητοποιήσεις ότι η πιστωτική κάρτα έχει λήξει. Να προγραμματίζεις ένα δείπνο με φίλους μόνο για να διαπιστώσεις ότι την ημέρα του συμβάντος τα παιδιά σου αρρωσταίνουν.

Ειλικρινά, η ταλαιπωρία είναι πανταχού παρούσα και μπορεί να σας κάνει να νιώθετε εντελώς κουρασμένοι με τη ζωή —απογοητευμένοι που τίποτα δεν σας πάει.

Έχω δοκιμάσει σχεδόν τα πάντα για να αφαιρέσω την ταλαιπωρία από τη ζωή μου, μόνο για να συνειδητοποιήσω ότι υπάρχει περισσότερη ταλαιπωρία παντού.

Τι να κάνετε για την ταλαιπωρία

Η λύση στην ταλαιπωρία είναι να ζήσεις μαζί της — να την αποδεχτείς ως μέρος της ζωής. Ίσως είναι πιο εύκολο να το πεις παρά να το κάνεις, γι’ αυτό σας προσφέρω τις ακόλουθες συμβουλές:

Μειώστε τις προσδοκίες σας

Μία από τις καλύτερες συμβουλές γονικής μέριμνας που έχω μάθει ποτέ είναι να διατηρώ τα πρότυπά μου αλλά να μειώνω τις προσδοκίες μου. Τα παιδιά είναι ευλογία και πολλές φορές μεγάλη χαρά — εκτός κι αν περιμένεις να συμπεριφέρονται σαν μικροί ενήλικες. Τότε, η ανατροφή των παιδιών είναι δύσκολη. Αυτή η σοφία ισχύει για κάθε πτυχή της ζωής. Όταν περιμένεις τα πράγματα να πάνε καλά, κάθε απογοήτευση μοιάζει με απώλεια. Αλλά αν βάλετε μια ορισμένη ταλαιπωρία στις προσδοκίες σας, μπορεί να εκπλαγείτε με το αντίθετο.

Δημιουργήστε περισσότερους χώρους αποστασιοποίησης στη ζωή

Η ανυπομονησία μου εντείνεται περισσότερο όταν είμαι σε ένα σφιχτό πρόγραμμα — και τις περισσότερες φορές — το σφιχτό πρόγραμμά μου επιβάλλεται από τον εαυτό μου. Όταν δεν υπάρχει περιθώριο στη ζωή σας, κάθε μικρή ενόχληση θα απειλήσει ολόκληρο το σχέδιο. Εάν δεν αφήνετε ένα περιθώριο, αυτό είναι το ίδιο με το να περιμένετε να πάνε όλα τέλεια κάθε φορά. Προφανώς, αυτό δεν είναι ρεαλιστικό και θα σας αφήσει να παλεύετε ενάντια στην πραγματικότητα τις περισσότερες φορές.

Εστίαση στην πρόοδο με ρυθμό

Έχω μια φυσική επιθυμία να πηγαίνω γρήγορα, έτσι ένας πειρασμός μου είναι να μετρήσω την ποιότητα μιας ημέρας με το πόσο γρήγορα μετακινούμαι στη λίστα εργασιών μου ή από τη μια δραστηριότητα στην άλλη. Το πρόβλημα με τη ζωή που μετριέται με ένα χρονόμετρο είναι ότι μπορεί να συγκεντρώνει τις κανονικές ανθρώπινες δραστηριότητες στο σωρό των εμποδίων. Για παράδειγμα, όταν τα παιδιά μου θέλουν να μου πουν για κάτι που έφτιαξαν ή η γυναίκα μου θέλει να μείνει για μεσημεριανό γεύμα, αυτό θα μπορούσε να καθυστερήσει το πρόγραμμά μου. Οι προτεραιότητες είναι πραγματικά μπερδεμένες όταν αυτά τα πράγματα σε απογοητεύουν αντί να προσθέτουν χαρά στη ζωή. Αντί να μετράτε την παραγωγικότητα με το πόσο μακριά πηγαίνετε, μετρήστε τις ημέρες στη σειρά όπου έχετε σημειώσει πρόοδο.

Αγκαλιάστε την ταλαιπωρία ως οικοδόμηση χαρακτήρα

Μπορεί να πιστεύουμε ότι θέλουμε μια εύκολη ζωή, αλλά αν το είχαμε αυτό, μπορεί να βαριόμασταν. Μέρος της υφής και της περιπέτειας της ζωής είναι ότι το να κάνεις σημαντικά πράγματα είναι δύσκολο. Η ταλαιπωρία προσθέτει νόημα στη ζωή και μπορεί να μας κάνει πιο ενάρετους αν ανταποκριθούμε στην πρόκληση γενναία. Όταν παρουσιάζεται η ταλαιπωρία, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία για να επαναπροσδιορίσουμε τις προκλήσεις της ζωής ως ευκαιρίες.

Απολαύστε το ταξίδι

Στο τέλος, η ζωή είναι αυτό που είναι. Η πραγματικότητα του να κάνεις πράγματα στον κόσμο με άλλους ανθρώπους σημαίνει να αντιμετωπίζεις μια συγκεκριμένη ποσότητα ταλαιπωρίας. Μπορείτε είτε να περάσετε τη ζωή σας αγανακτώντας για αυτό το γεγονός είτε απλώς να το αποδεχτείτε. Ποτέ δεν πρόκειται να νικήσετε την ταλαιπωρία εντελώς και το να ξοδεύετε την καλύτερή σας ενέργεια προσπαθώντας να την αφαιρέσετε είναι μια απόσπαση προσοχής από το να εστιάσετε απλώς στους στόχους σας και σε όλα όσα έχουν πραγματικά σημασία στη ζωή. Αναγνωρίστε την ταλαιπωρία και, στη συνέχεια, συνεχίστε τη δουλειά του να ζείτε και να απολαμβάνετε αυτό το μοναδικό ταξίδι στη ζωή.

Κάθε άνθρωπος που έχει ζήσει έχει έρθει αντιμέτωπος με την τριβή της ζωής. Όλοι αντιμετωπίζουμε αυτήν την πρόκληση και πρέπει να επιλέξουμε τη στάση μας απέναντί ​​της. Μπορείτε να ζήσετε με την ταλαιπωρία χωρίς να την αφήσετε να κυριαρχήσει στις σκέψεις σας.

Του Mike Donghia

Οικογενειακό δέντρο: Εξερευνώντας την οικογενειακή ιστορία και γενεαλογία μαζί με τα παιδιά

Το να ‘σκάψετε’ μαζί τις ρίζες της οικογένειάς σας είναι ένας διασκεδαστικός και συναρπαστικός τρόπος για να ενδυναμώσετε τις σχέσεις σας – η διαδικασία αυτή βοηθάει στην καλλιέργεια του αισθήματος της ικανοποίησης των παιδιών σας και στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και της αυτοπεποίθησης τους. Ο Στέφαν Γουόλτερς, ένας οικογενειακός θεραπευτής με έδρα το Λονδίνο, δήλωσε: «Όλοι νιώθουμε πιο δυνατοί εάν αποτελούμε μέρος μίας ταπισερί. Μια κλωστή από μόνη της είναι αδύναμη, αλλά, υφασμένη σε κάτι μεγαλύτερο, περιτριγυρισμένη από άλλες κλωστές, είναι πιο δύσκολο να ξετυλιχτεί».

Το βιβλίο του Άιρα Γούλφμαν «Μήπως οι άνθρωποι μεγαλώνουν στα γενεαλογικά δέντρα;» είναι μια εξαιρετική εισαγωγή για να εξοικειωθείτε εσείς και τα παιδιά σας με τους όρους που χρησιμοποιούνται συνήθως, που θα σας καθοδηγήσει στη γενεαλογική σας έρευνα.

Βασιστείτε στην αφήγηση παραμυθιών

Κάθε πολιτισμός μεταδίδει την οικογενειακή ιστορία και τις παραδόσεις στις νεότερες γενιές μέσω των παραμυθιών και των λαϊκών μύθων. Τα παραμύθια των ιθαγενών Ουαμπανοάγκ, για παράδειγμα, συχνά επικεντρώνονται σε θρύλους, στη δημιουργία και στις πνευματικές πεποιθήσεις, στην ηθική, στις επιτυχίες και προκλήσεις των προγόνων και στην πεποίθηση τους ότι όλα τα ζωντανά πράγματα συνδέονται μεταξύ τους.

Οι Γιορούμπα της Νιγηρίας ακούνε παραμύθια έξω, κάτω από το φεγγάρι και τα αστέρια. Τα θέματα των ιστοριών επικεντρώνονται σε ζώα που μιλούν και ενεργούν όπως οι άνθρωποι, σε θρησκευτικές τελετουργίες και ιστορίες για θεότητες, με σκοπό να διδάξουν την πολιτιστική κληρονομιά, τις αξίες και την ηθική.

Προσελκύστε το ενδιαφέρον των παιδιών με την αφήγηση οικογενειακών ιστοριών. Από την πλευρά της μητέρας μου, μπορώ να εντοπίσω τις ρίζες της οικογένειας μου μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1700: ένας νεαρός στρατιώτης ονόματι Πήτερ, υπηρέτησε στο Σύνταγμα Τυφεκιοφόρων της Πενσυλβάνια, κατά τη διάρκεια της Αμερικανικής Επανάστασης. Μπορεί να ήταν ένας από τους πολλούς που ταξίδεψαν στον Καναδά για να βοηθήσουν τον Μπένεντικτ Άρνολντ να κατακτήσει το Κεμπέκ. Δεν έφτασαν όλοι οι στρατιώτες τόσο μακριά στον βορρά πριν η αποστολή ακυρωθεί.

Σκεφτείτε τα παιδικά σας χρόνια και τα παιδικά χρόνια των γονιών και των παππούδων σας, επιλέξτε μερικές ιστορίες που είναι διασκεδαστικές ή γεμάτες δράση και αγωνία, και καθίστε με τα παιδιά σας για μια αξέχαστη ώρα αφηγήσεων. Δείξτε τους φωτογραφίες για να τα βοηθήσετε να συνδέσουν ονόματα και πρόσωπα με τους συγγενείς στις ιστορίες σας.

Διοργανώστε διασκεδαστικές δραστηριότητες

Εμπλέξτε τα παιδιά σας σε μερικές διασκεδαστικές γενεαλογικές δραστηριότητες για να εμπλουτίσετε τις ιστορίες σας και να καταγραφούν καλύτερα στη μνήμη τους.

Φτιάξτε μαζί ένα οικογενειακό δέντρο. Σχεδιάστε ένα μεγάλο δέντρο με πολλά κλαδιά σε ένα μεγάλο χαρτόνι. Κόψτε φύλλα από χαρτί για κολάζ, ένα για κάθε μέλος της οικογένειας. Πάνω στα φύλλα, γράψτε τα ονόματα των προγόνων σας μαζί με τις ημερομηνίες γέννησης και θανάτου. Κολλήστε το στον τοίχο σε ένα εύκολα προσβάσιμο και ορατό σημείο του σπιτιού σας. Εναλλακτικά, μπορείτε να δοκιμάσετε το δωρεάν πρόγραμμα δημιουργίας οικογενειακών δέντρων του Canva ή να επισκεφθείτε την Οικογενειακή Αναζήτηση για δωρεάν εκτυπώσιμα πρότυπα οικογενειακών δέντρων.

Επισκεφθείτε τον εκτυπώσιμο παγκόσμιο χάρτη (printable world map) για δωρεάν χάρτες ηπείρων, παγκόσμιο χάρτη και χάρτη των Ηνωμένων Πολιτειών. Δώστε στα παιδιά σας στοιχεία, ξεκινώντας με γενικές υποδείξεις και στη συνέχεια με πιο συγκεκριμένες υποδείξεις, μέχρι τα παιδιά σας να μπορούν να εντοπίσουν τη χώρα και την πόλη ή το χωριό όπου γεννήθηκαν οι διάφοροι προγονοί τους. Σημειώστε τα στους χάρτες.

ZoomInImage
(Roman Samborskyi/Shutterstock)

 

Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να πάρουν συνεντεύξεις από μεγαλύτερους συγγενείς, όπως παππούδες, γιαγιάδες, προπαππούδες, θείες και θείους. Μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις πληροφορίες για να δημιουργήσουν ένα λεύκωμα, μία οικογενειακή εφημερίδα ή ένα ενημερωτικό δελτίο ή ακόμη και ένα βιβλίο με συλλογές.

Ετοιμάστε μαζί με τα παιδιά μερικά νόστιμα παραδοσιακά φαγητά από τους τόπους καταγωγής των προγόνων σας. Οι παππούδες μου από την πλευρά του πατέρα μου, ο Γιόχαν και η Κλάρα, γεννήθηκαν στην Αυστρία στα τέλη του 1800. Ήρθαν στην Αμερική το 1920 και εγκαταστάθηκαν στην ανατολική Πενσυλβάνια. Κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα, όλη η οικογένεια μαζευόταν στο σπίτι τους για μία μεγάλη γιορτή και συζητήσεις. Το πιο σημαντικό κομμάτι της παράδοσης ήταν ένα νόστιμο, παραδοσιακό, σπιτικό στρούντελ, φυσικά.

Για έμπνευση σε γεύματα, επισκεφθείτε τον ιστότοπο Challenge Fifty Two, όπου η Σάλι μοιράζεται μία συνταγή από κάθε χώρα του κόσμου. Ή επισκεφθείτε το Barefoot in Jandals και ικανοποιήστε την όρεξή σας για γκλυκό με νόστιμες συνταγές ζαχαροπλαστικής από όλο τον κόσμο.

Ενισχύστε τις γνωσιακές δεξιότητες των παιδιών σας

Εκτός από τα κοινωνικά οφέλη, η εξερεύνηση της γενεαλογίας βοηθά τα παιδιά να ενισχύσουν βασικές ακαδημαϊκές δεξιότητες.

Η εμβάθυνση στη γενεαλογική έρευνα ενισχύει την κριτική σκέψη και τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων. Απαιτεί από τα παιδιά να συγκρίνουν και να αντιπαραβάλλουν πληροφορίες από πολλαπλές πηγές και να αναλύσουν αυτές τις πληροφορίες για να αποκτήσουν βαθύτερη κατανόηση.

Η αφήγηση παραμυθιών εμπλουτίζει το λεξιλόγιο τους και ενισχύει τις δεξιότητες ομιλίας τους. Η ακρόαση γυμνάζει πολύ τον εγκέφαλο τους, καθώς δημιουργούν εικόνες και χαρακτήρες με τη φαντασία τους. Η ιστορία και η γεωγραφία αποκτούν νόημα, καθώς τα παιδιά συνδέουν τα προηγούμενα μαθήματα με ευρύτερες ιστορικές εποχές και συγκεκριμένα γεγονότα.

Η γενεαλογία είναι ένα συναρπαστικό μείγμα ιστορίας και μυστηρίου. Το να εξερευνήσετε τις ρίζες της οικογένειάς σας δεν απαιτεί φτυάρια και δεν θα αφήσει λασπωμένα ίχνη στα πατώματα σας – οπότε φωνάξτε τα παιδιά σας και αρχίστε να ‘σκάβετε’.

Ρίγανη: Φίλος της κουζίνας και της υγείας

Δώρο της ελληνικής γης, η ‘ταπεινή’, αρωματική ρίγανη διακρίνεται για την προσφορά της τόσο στη γαστρονομία όσο και στην ιατρική, χάρη στις αξιοσημείωτες φαρμακευτικές της ιδιότητες, οι οποίες έχουν αναγνωριστεί εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Από τον πονόδοντο, τη διάρροια και τις αναπνευστικές παθήσεις μέχρι την αρθρίτιδα, τον διαβήτη, τις νεφρικές διαταραχές, τις πνευμονοπάθειες και την επιληψία, η ρίγανη μπορεί να προσφέρει ανακούφιση και θεραπεία.

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι βασίζονταν στο έλαιο ρίγανης για τη συντήρηση των τροφίμων – τη χρησιμοποιούσαν επίσης ως αντίδοτο σε δηλητήρια. Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι το θεωρούσαν σύμβολο χαράς και ευτυχίας και ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε ως αντισηπτικό.

Αν συνδυαστεί με βιταμίνη C ενισχύει την υγεία του μεταβολισμού, ενώ αν συνδυαστεί με μέλι ενισχύεται η αντιβακτηριακή της δράση.

(The Epoch Times, Shutterstock)

 

Η ρίγανη ανήκει στην οικογένεια της μέντας (Lamiaceae) και περιλαμβάνει διάφορα είδη, αλλά το πιο ευρέως μελετημένο είναι το Origanum vulgare, κοινώς γνωστό ως ρίγανη ή άγρια μαντζουράνα.

Η ιστορία της ξεκινά το 3000 π.Χ., όταν χρησιμοποιήθηκε από τους Ασσύριους. Κατά τους ελληνικούς και ρωμαϊκούς χρόνους, ήταν ένα από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα βότανα για ιατρικούς κυρίως  σκοπούς. Το όνομα της ρίγανης είναι ένας συνδυασμός των ελληνικών λέξεων «όρος» και «γανός», που μαζί σημαίνουν «χαρά των βουνών».

Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι οι αγελάδες που έβοσκαν σε χωράφια γεμάτα ρίγανη παρήγαγαν πιο γευστικό κρέας. Η Ελλάδα είναι διάσπαρτη με ρίγανη, και το άρωμα και η γεύση της ακόμα καθορίζουν την κουλτούρα του τόπου.

Χρησιμοποιείται ακόμα ως φυσική εναλλακτική λύση σε συνθετικά αντιμικροβιακά για τη συντήρηση τροφίμων όπως τυριά, λουκάνικα, κρέατα, φρούτα και λαχανικά.

Επίσης, για την παρασκευή τσαγιού εδώ και αιώνες, που προσφέρει ανακούφιση από το κρυολόγημα, τον πονόλαιμο και τα πεπτικά προβλήματα. Ένα αφέψημα ρίγανης – χωρίς την προσθήκη ζάχαρης ή μελιού – σταματά τη διάρροια αμέσως.

Το αιθέριο έλαιο της ρίγανης είναι τόσο συμπυκνωμένο που λίγες μόνο σταγόνες αρκούν για την τόνωση του οργανισμού μας.

Οφέλη για την υγεία

Η ρίγανη διακρίνεται για τις αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιμικροβιακές ιδιότητές της.

Ενώ η φρέσκια ρίγανη περιέχει αυτές τις βιοδραστικές ενώσεις, οι περισσότερες μελέτες χρησιμοποιούν το αιθέριο έλαιο ρίγανης, μία πιο συμπυκνωμένη μορφή, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά, αλλά με προσοχή. Η ρίγανη πρέπει να αραιωθεί με ένα έλαιο φορέα για να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια. Αν εφαρμοστεί απευθείας στο δέρμα ή καταποθεί χωρίς την κατάλληλη αραίωση, μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό. Συμβουλευτείτε έναν εξειδικευμένο επαγγελματία ή βοτανολόγο για την ασφαλή στοματική λήψη.

Καταπολεμά τις λοιμώξεις

Η ρίγανη χρησιμοποιείται ευρέως στην παραδοσιακή ιατρική για τη θεραπεία λοιμώξεων που κυμαίνονται από το κοινό κρυολόγημα και τη γρίπη έως τη βρογχίτιδα, τη λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος, τη φυματίωση και τις μολυσμένες πληγές.

Επιστημονικές έρευνες έχουν αποκαλύψει ότι τα αιθέρια έλαια της ρίγανης διαθέτουν ισχυρές αντιμικροβιακές ιδιότητες που είναι αποτελεσματικές κατά βακτηρίων, ιών και μυκήτων. Η δραστηριότητα αυτή αποδίδεται κυρίως στις φαινολικές ενώσεις του φυτού, την καρβακρόλη και τη θυμόλη, οι οποίες καταπολεμούν αποτελεσματικά βακτηριακά στελέχη ανθεκτικά στα φάρμακα, όπως το Escherichia coli (E. coli) και η σαλμονέλα. Κατά συνέπεια, η ρίγανη διερευνάται ως πιθανή λύση για την αντιμετώπιση της βακτηριακής αντοχής στα αντιβιοτικά.

Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Frontiers in Microbiology έδειξε ότι το αιθέριο έλαιο ρίγανης σκότωσε 13 πολυανθεκτικά στελέχη βακτηρίων, συμπεριλαμβανομένου του ανθεκτικού στη μεθικιλλίνη Staphylococcus aureus (MRSA), που απομονώθηκαν από θύματα μάχης. Καμία ένδειξη βακτηριακής αντοχής δεν αναπτύχθηκε ακόμη και μετά από 20 διαδοχικές χρήσεις.

Σε ποντικό με εγκαύματα τρίτου βαθμού εμβολιασμένα με βακτήρια, το αιθέριο έλαιο ρίγανης μείωσε σημαντικά τη βακτηριακή μόλυνση σε σύγκριση με τα τραύματα που δεν δέχθηκαν ανάλογη φροντίδα. Οι ερευνητές δήλωσαν ότι η ρίγανη μπορεί να προσφέρει ένα πλεονέκτημα έναντι των συμβατικών αντιβιοτικών.

Τα συμβατικά αντιβιοτικά συνήθως στοχεύουν ένα μόνο συστατικό των βακτηρίων και, ως εκ τούτου, μπορεί να χάσουν την αποτελεσματικότητά τους με την πάροδο του χρόνου. Το έλαιο ρίγανης δρα σε πολλαπλά μέρη των βακτηριακών κυττάρων, όπως η κυτταρική μεμβράνη, το κυτταρικό τοίχωμα, οι πρωτεΐνες, τα ένζυμα και το DNA. Αυτή η επίθεση κατά πολλαπλών στόχων εμπόδιζει τα βακτήρια να αναπτύξουν ανθεκτικότητα. Το έλαιο ρίγανης χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες για τη συντήρηση τροφίμων και σε αντισηπτικές εφαρμογές χωρίς καμία ένδειξη ανάπτυξης βακτηριακής ανθεκτικότητας.

Το έλαιο της ρίγανης έχει καταπολεμήσει αποτελεσματικά και μυκητιασικές λοιμώξεις, σε προκλινικές μελέτες – για παράδειγμα, σταμάτησε την ανάπτυξη της Candida albicans σε μολυσμένα ποντίκια. Αυτή η ικανότητα το καθιστά πιθανά κατάλληλο ως φυσική θεραπεία κατά της υπερανάπτυξης μυκήτων, σύμφωνα με μελέτη μοριακής και κυτταρικής βιοχημείας.

Έχει μελετηθεί επίσης η ικανότητά του να καταπολεμά παρασιτικές λοιμώξεις. Μελέτη του 2024 ανέφερε ότι το αιθέριο έλαιο ρίγανης μείωσε τον πολλαπλασιασμό του παρασίτου Toxoplasma gondii κατά 84% σε 24 ώρες, χωρίς να βλάψει τα ανθρώπινα κύτταρα.

Βοηθά την καρδιά

Η ρίγανη χρησιμοποιείται εδώ και καιρό στην παραδοσιακή ιατρική για την υποστήριξη της καρδιακής υγείας, κάτι που υποστηρίζεται και από επιστημονικές μελέτες, που δείχνουν ότι η ρίγανη προάγει την καρδιαγγειακή υγεία βελτιώνοντας τα επίπεδα χοληστερόλης και μειώνοντας το οξειδωτικό στρες.

Μια ανασκόπηση τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών του 2024 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ρίγανη βελτίωσε σημαντικά τα επίπεδα χοληστερόλης, συμπεριλαμβανομένης της λιποπρωτεΐνης υψηλής πυκνότητας (HDL) ή «καλής» χοληστερόλης, και της λιποπρωτεΐνης χαμηλής πυκνότητας (LDL) ή «κακής» χοληστερόλης, σε ασθενείς με διαβήτη και μεταβολικό σύνδρομο.

Κλινική δοκιμή που δημοσιεύθηκε στο The Journal of International Medical Research ανέφερε ότι η συμπληρωματική χορήγηση εκχυλίσματος ρίγανης για τρεις μήνες είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της HDL χοληστερόλης, τη μείωση της LDL χοληστερόλης και τη μείωση της υψηλής ευαισθησίας C-αντιδρώσας πρωτεΐνης – ενός δείκτη που χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση του κινδύνου καρδιακών παθήσεων. Τα αποτελέσματα αυτά υποδηλώνουν ότι η ρίγανη μπορεί να συμβάλει στην πρόληψη των καρδιακών παθήσεων, μειώνοντας τη φλεγμονή και βελτιώνοντας τον μεταβολισμό της χοληστερόλης.

Η καρβακρόλη και η θυμόλη, μαζί με άλλες ενώσεις όπως το ρο-κυμένιο και το γ-τερπινένιο, πιστεύεται ότι συμβάλλουν στις αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες του αιθέριου ελαίου ρίγανης, βοηθώντας ενδεχομένως στη μείωση του οξειδωτικού στρες, της φλεγμονής και των επιπέδων της χοληστερόλης.

Βοηθά το πεπτικό σύστημα

Η ρίγανη χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ιατρική για την ανακούφιση των πεπτικών διαταραχών, του στομαχόπονου, της ναυτίας και του κοιλιακού πόνου.

Η ελληνική ρίγανη αναγνωρίζεται ως καρυκευτικό βότανο, δηλαδή χρησιμοποιείται για την ανακούφιση από τα αέρια. Στην Ευρωπαϊκή Φαρμακοποιία αναφέρεται ως φάρμακο για γαστρεντερικά προβλήματα και διέγερση της έκκρισης της χολής.

Μελέτες σε ποντίκια και αρουραίους έδειξαν ότι η θυμόλη, μια δραστική ένωση της ρίγανης, βοηθά στην αντιμετώπιση της κολίτιδας και των ελκών, ενώ μειώνει τους σπασμούς της τραχείας, σύμφωνα με μία ανασκόπηση του 2017. Σύμφωνα με ανασκόπηση του 2004, η θυμόλη τόνωσε την έκκριση αμυλάσης, ενός ενζύμου απαραίτητου για τη διάσπαση των αμύλων κατά την πέψη, στο ανθρώπινο σάλιο.

Αντιμετωπίζει τον διαβήτη

Καθώς παραδοσιακά χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του διαβήτη, η ρίγανη μελετάται και ως μία εναλλακτική αντί των φαρμάκων για τον διαβήτη με λιγότερες παρενέργειες.

Μελέτη του 2014 ανέφερε ότι ποντίκια με διαβήτη τύπου 2 που έλαβαν θεραπεία με καρβακρόλη για 35 ημέρες παρουσίασαν σχεδόν φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης στο αίμα σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Τα επίπεδα αιμοσφαιρίνης A1C (HbA1c), τα οποία υποδεικνύουν τη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα, μειώθηκαν σημαντικά, οδηγώντας σε αύξηση της συνολικής αιμοσφαιρίνης. Η καρβακρόλη απέδωσε σχεδόν εξίσου αποτελεσματικά με τη ροσιγλιταζόνη, ουσία αντιδιαβητικού φαρμάκου εγκεκριμένου από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA), χωρίς να παρατηρηθούν παρενέργειες.

Ο διαβήτης τύπου 1 χαρακτηρίζεται από την προοδευτική καταστροφή των β-κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας, με τις τρέχουσες θεραπείες να βασίζονται κυρίως στην αντικατάσταση της ινσουλίνης. Σε μελέτη του 2015, χορηγήθηκε εκχύλισμα ρίγανης σε ποντίκια που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με στρεπτοζοτοκίνη για την πρόκληση διαβήτη τύπου 1. Το εκχύλισμα απέτρεψε την εμφάνιση διαβήτη σε ορισμένα ποντίκια. Η προληπτική θεραπεία αύξησε επίσης σημαντικά τα επίπεδα ινσουλίνης και διατήρησε μεγαλύτερο αριθμό υγιών β-κυττάρων χωρίς να εκδηλωθούν παρενέργειες.

Άλλα οφέλη

Αναστέλλει την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων: Προκαταρκτικές μελέτες δείχνουν ότι οι ενώσεις της ρίγανης αναστέλλουν την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων σε ορισμένες καρκινικές κυτταρικές σειρές, υποδεικνύοντας έναν πιθανό ρόλο στην πρόληψη και τη θεραπεία του καρκίνου, σύμφωνα με ανασκόπηση του 2023. Μια ανασκόπηση του 2021 πρότεινε ότι η ρίγανη μπορεί να προκαλέσει το θάνατο των καρκινικών κυττάρων. Απαιτούνται μελέτες σε ανθρώπους για την επιβεβαίωση αυτών των ευρημάτων.

Βελτιώνει το άσθμα: Σε τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή φάσης 2 του 2017, ασθματικοί ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με καρβακρόλη για δύο μήνες παρουσίασαν βελτιωμένη πνευμονική λειτουργία και μειωμένα αναπνευστικά συμπτώματα.

Προλαμβάνει την παχυσαρκία: Μελέτη του 2024 για τη διατροφή διαπίστωσε ότι το εκχύλισμα ρίγανης μείωσε το σωματικό βάρος σε παχύσαρκα ποντίκια ρυθμίζοντας γονίδια που εμπλέκονται στο μεταβολισμό του λίπους. Η καρβακρόλη απέτρεψε επίσης την παχυσαρκία σε ποντίκια που τρέφονταν με δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά σε σύγκριση με τους μάρτυρες, επηρεάζοντας την έκφραση γονιδίων που εμπλέκονται στη φλεγμονή, σύμφωνα με μελέτη του 2012.

Βελτιώνει την ψυχική υγεία: Η ρίγανη μείωσε το άγχος και τη γνωστική παρακμή που προκαλεί το χρόνιο απρόβλεπτο στρες σε ζώα, ένα μοντέλο που χρησιμοποιείται συχνά για τη μίμηση των ανθρώπινων διαταραχών που σχετίζονται με το στρες. Για παράδειγμα, μια μελέτη του 2022 για τον εγκέφαλο και τη συμπεριφορά, ανέφερε ότι ποντίκια που κατανάλωναν εκχύλισμα ρίγανης παρουσίασαν μειωμένο άγχος και βελτιωμένη νοητική λειτουργία. Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι η ρίγανη μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση του άγχους εξουδετερώνοντας τις νευροφλεγμονώδεις και μοριακές επιδράσεις του παρατεταμένου στρες.

Προστατεύει το συκώτι: Η καρβακρόλη, κύριο συστατικό του αιθέριου ελαίου ρίγανης, έχει δείξει ηπατοπροστατευτικές ιδιότητες. Μελέτη στο πεδίο Επιστήμη Τροφίμων & Διατροφή έδειξε ότι το εκχύλισμα ρίγανης βελτίωσε τη λιπώδη ηπατική νόσο σε παχύσαρκα ποντίκια. Επιπλέον, μία μελέτη του 2015 διαπίστωσε ότι η καρβακρόλη προσέφερε προστατευτικά αποτελέσματα σε αρουραίους με ηπατική βλάβη που προκλήθηκε από τοξίνες, βοηθώντας στην αποκατάσταση της ηπατικής λειτουργίας σε σχεδόν φυσιολογικά επίπεδα.

Μειώνει τον πόνο: Σύμφωνα με μελέτη του 2022, το αιθέριο έλαιο ρίγανης ανακούφισε τον πόνο σε ποντίκια κατά τη διάρκεια δοκιμών με φορμαλίνη και θερμή πλάκα.

Φίλοι και σύμμαχοι

Η ρίγανη συνδυάζεται καλά με άλλα θρεπτικά συστατικά που υποστηρίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα, όπως το σκόρδο, το θυμάρι, το μέλι, το τζίντζερ και η βιταμίνη C, όπως έχουν δείξει μελέτες, προσφέροντας ενισχυμένη προστασία και θεραπεία σε πολλές περιπτώσεις.

Συνταγή για τη δημιουργία ελαίου ρίγανης

Αυτή η απλή συνταγή μετατρέπει τη ρίγανη σε ένα ευέλικτο φάρμακο για μικροκοψίματα και πονόλαιμους, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στη διατροφή, χαρίζοντας γεύση και άρωμα σε ψωμί, ζυμαρικά ή ψητά λαχανικά. Επιλέξτε βιολογικά συστατικά, εάν είναι δυνατόν.

Υλικά

  • 1 φλιτζάνι φρέσκα φύλλα ρίγανης
  • 1 φλιτζάνι ελαιόλαδο ή λάδι αβοκάντο

Εκτέλεση

Τρίψτε τη ρίγανη, ώστε να απομακρύνετε τα σκληρά μέρη. Πλύντε και στεγνώστε καλά τα φύλλα.

Τοποθετήστε τα φύλλα σε ένα γυάλινο βάζο και περιχύστε τα με λάδι μέχρι να σκεπαστούν πλήρως.

Σφραγίστε το βάζο και αφήστε το για 2 εβδομάδες, αναποδογυρίζοντας το απαλά κάθε λίγες ημέρες.

Σουρώστε το λάδι μέσα από ένα τουλπάνι και φυλάξτε το σε ένα καθαρό βάζο.

Αποθηκεύστε το λάδι σε δροσερό, σκοτεινό μέρος έως και 6 μήνες.
.
Κάνοντας τη ρίγανη μέρος της διατροφής σας

Η ρίγανη διατίθεται σε διάφορες μορφές, όπως φρέσκια, αποξηραμένη, αιθέριο έλαιο και εκχύλισμα. Έχει επίσης νανοτεχνολογικές εφαρμογές στα φαρμακευτικά προϊόντα.

Το να είναι η ρίγανη μέρος της καθημερινής διατροφής σας είναι το πιο απλό πράγμα, αφού ταιριάζει στα περισσότερα πιάτα: κρεατικά, ψάρια, λαχανικά, ντοματοσαλάτα ή ντάκο. Πραγματικά, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ελληνικής κουζίνας – είναι σχεδόν συνώνυμα.

Η ελληνική ρίγανη και η ιταλική ρίγανη είναι οι πιο δημοφιλείς ποικιλίες για το μαγείρεμα. Η ελληνική είναι πιο πικάντικη, ενώ η ιταλική πιο γλυκιά.

Εκτός από τις παραδοσιακές χρήσεις της στο μαγείρεμα, μπορείτε να δοκιμάσετε και τις παρακάτω προτάσεις:

Σε σμούθι: Προσθέστε μια πρέζα αποξηραμένης ρίγανης στο πρωινό σας σμούθι, για αντιοξειδωτική δράση.

Μείγμα καρυκευμάτων: Αναμείξτε ρίγανη με άλλα βότανα και μπαχαρικά όπως σκόρδο, πάπρικα και θυμάρι για να δημιουργήσετε ένα καρύκευμα για όλες τις χρήσεις.

Αλμυρή επικάλυψη γιαουρτιού: Αναμείξτε ρίγανη με απλό γιαούρτι, χυμό λεμονιού και λίγο ελαιόλαδο για ένα γρήγορο και υγιεινό ντιπ ή γαρνιτούρα.

Αρτοσκευάσματα: Προσθέστε ρίγανη στη ζύμη του ψωμιού, της πίτσας ή των αλμυρών μπισκότων και κριτσινιών.

Μαρινάδα: Αναμείξτε ρίγανη με ελαιόλαδο, σκόρδο και χυμό λεμονιού για να δημιουργήσετε μια γρήγορη μαρινάδα για κοτόπουλο, ψάρι ή τόφου.

Τσάι: Βράστε 1 κουταλάκι του γλυκού αποξηραμένα φύλλα ρίγανης σε ζεστό νερό για 10 λεπτά.

Εκχύλισμα: Ευρέως διαθέσιμο σε μορφή χαπιού ή κάψουλας, το εκχύλισμα ρίγανης παρασκευάζεται με διάφορες μεθόδους εκχύλισης, όπως αλκοόλη, γλυκερίνη, λάδι, νερό ή διοξείδιο του άνθρακα. Το βάμμα είναι ένας άλλος τύπος ευρέως διαθέσιμου εκχυλίσματος.

Αιθέριο έλαιο: Η πιο ισχυρή μορφή ρίγανης, το αιθέριο έλαιο παρασκευάζεται με απόσταξη ατμού. Θα πρέπει πάντα να αραιώνεται με ένα έλαιο-φορέα, όπως λάδι καρύδας, jojoba ή ελιάς. Δοκιμάστε το πρώτα σε μια μικρή περιοχή του δέρματος και αποφύγετε την εσωτερική χρήση εκτός εάν επιβλέπεται από επαγγελματία υγείας. Μην το χρησιμοποιήσετε εάν είστε έγκυος ή θηλάζετε. Μπορεί επίσης να διαχέεται στον αέρα με έναν διαχυτήρα.

Αλκοόλ: Ορισμένες μάρκες κρασιού, βερμούτ, μπύρας και κβας περιέχουν και ρίγανη.

Ποιοτικά ζητήματα

Η ποιότητα των προϊόντων ρίγανης μπορεί να ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό. Μια έκθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης του 2021 αποκάλυψε ότι το 48% των δοκιμασμένων δειγμάτων (142 από 295) ήταν ύποπτα για νοθεία.

Επιλέξτε βιολογική, μη ακτινοβολημένη ρίγανη όταν είναι δυνατόν.

Η φρέσκια ρίγανη φέρεται να περιέχει υψηλότερη περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά σε σύγκριση με τις ποικιλίες που πωλούνται στο εμπόριο.

Για το έλαιο ρίγανης, επιλέξτε ψυχρής έκθλιψης επειδή η θερμότητα, τα χημικά και η επεξεργασία ραφιναρίσματος μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τις αντιοξειδωτικές και αντιμικροβιακές ιδιότητες. Επιλέξτε λάδι τυποποιημένο για την περιεκτικότητα σε καρβακρόλη, που σημαίνει ότι το προϊόν υποτίθεται ότι περιέχει ένα σταθερό και συγκεκριμένο ποσοστό καρβακρόλης.

Δοσολογία

Δεν υπάρχει τυποποιημένη συνιστώμενη ημερήσια δόση για τη ρίγανη. Ωστόσο, μία ή δύο σταγόνες ανά κουταλάκι του γλυκού ελαίου-φορέα είναι μια κοινή προσέγγιση για τη δοσολογία του αιθέριου ελαίου. Μην την καταναλώνετε εσωτερικά, εκτός εάν επιβλέπεται η λήψη από ιατρό. Όσον αφορά το τσάι, δοκιμάστε 1 κουταλάκι του γλυκού αποξηραμένα φύλλα βρασμένα σε ζεστό νερό για 10 λεπτά, έως και τρεις φορές την ημέρα.

Για καλύτερη απορρόφηση

Οι λιποδιαλυτές ενώσεις της ρίγανης απορροφώνται καλύτερα όταν το βότανο καταναλώνεται μαζί με υγιεινά λίπη, όπως το ελαιόλαδο.

Ειδικοί πληθυσμοί

Οι έγκυες και οι θηλάζουσες γυναίκες θα πρέπει να συμβουλεύονται τον γιατρό τους για τη χρήση ρίγανης, καθώς οι υψηλές δόσεις μπορεί να διεγείρουν τις συσπάσεις της μήτρας.

Άτομα με αλλεργίες σε φυτά της οικογένειας Lamiaceae, όπως η μέντα, ο βασιλικός και το φασκόμηλο, θα πρέπει να αποφεύγουν τη ρίγανη.

Τοξικότητα

Η ρίγανη έχει συσχετιστεί με ανεπιθύμητες ενέργειες όπως αγγειοοίδημα (πρήξιμο κάτω από το δέρμα), περιστοματική δερματίτιδα, αλλεργικές αντιδράσεις, αναστολή της συσσώρευσης των αιμοπεταλίων, υπογλυκαιμία και αποβολή. Υψηλές ποσότητες ρίγανης μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο κοιλιακού πόνου, δυσκοιλιότητας ή διάρροιας, πονοκεφάλου, ναυτίας και αιμορραγίας. Μη λαμβάνετε μεγάλες δόσεις ρίγανης δύο εβδομάδες πριν από χειρουργική επέμβαση.

Η ρίγανη και το έλαιο ρίγανης είναι γενικά αναγνωρισμένα ως ασφαλή (GRAS) από τον FDA. Ήπια γαστρεντερική δυσφορία μπορεί να εμφανιστεί σε υψηλές δόσεις. Το έλαιο ρίγανης πρέπει πάντα να αραιώνεται για να αποφεύγονται ερεθισμοί ή αλλεργικές αντιδράσεις.

Αλληλεπιδράσεις

Η ρίγανη αλληλεπιδρά με τα ακόλουθα φάρμακα:

  • Αντιπηκτικά του αίματος
  • Φάρμακα για το διαβήτη
  • Ανοσοκατασταλτικά

Η ρίγανη μπορεί να μειώσει την απορρόφηση του χαλκού, του ψευδαργύρου και του σιδήρου, αλλά χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να καθοριστεί αν αυτό είναι κάτι ανησυχητικό.

Συμβουλευτείτε έναν πάροχο υγειονομικής περίθαλψης πριν χρησιμοποιήσετε ρίγανη, ειδικά αν λαμβάνετε φάρμακα.

Η θεραπευτική δύναμη των κατοικιδίων

Η Ντον ΜακΓκράθ έχει διαπιστώσει από πρώτο χέρι τη θετική επίδραση που έχουν τα κατοικίδια στη ζωή των ανθρώπων. Οι σκύλοι, παραδείγματος χάριν, προάγουν σημαντικά την κοινωνικότητα, μειώνοντας το άγχος και τη μοναξιά. Η ίδια επισκέπτεται μαζί με τους σκύλους της γηροκομεία, κέντρα αποκατάστασης, νοσοκομεία, σχολεία και βιβλιοθήκες. Όπως ανέφερε σε μήνυμά της στην Epoch Times, αυτές οι επισκέψεις φέρνουν ειλικρινή χαμόγελα, ανοιχτές αγκαλιές και θερμές εκδηλώσεις αγάπης, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα τη βελτίωση της διάθεσης, της κινητοποίησης και της γενικότερης ευεξίας των εμπλεκομένων μερών.

Περίπου τα μισά νοικοκυριά στις Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν ένα τουλάχιστον κατοικίδιο, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι ιδιοκτήτες αποκομίζουν μεγάλη χαρά από τη συντροφιά ενός σκύλου ή μιας γάτας. Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει: λειτουργούν όντως θεραπευτικά τα κατοικίδια ;

Αν και ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι τα κατοικίδια προάγουν τη σωματική και ψυχολογική ευεξία, άλλα αποτελέσματα παραμένουν ασαφή. Παρά την έλλειψη ισχυρών επιστημονικών αποδείξεων, τα εμπειρικά στοιχεία υπέρ της θεραπευτικής αξίας των κατοικίδιων είναι άφθονα.

Η ομάδα της ΜακΓκράθ σε οίκο ευγηρίας. (Ευγενική παραχώρηση της Ντον ΜακΓκράθ)

 

Οφέλη για τους φοιτητές

Τα προβλήματα ψυχικής υγείας μεταξύ των φοιτητών αυξάνονται παγκοσμίως, σύμφωνα με έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας που διεξήχθη σε 19 πανεπιστήμια, σε οκτώ χώρες, μεταξύ των οποίων και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Η έρευνα έδειξε ότι το 35% των φοιτητών πληρούσε τα κριτήρια για τουλάχιστον μία κοινή ψυχική διαταραχή, όπως γενικευμένη αγχώδης διαταραχή, κατάθλιψη ή διαταραχή χρήσης αλκοόλ. Η απομάκρυνση από ένα κατοικίδιο που είχαν στην οικογενειακή εστία επιδεινώνει περαιτέρω την κατάσταση, καθώς τους στερεί έναν μηχανισμό αντιμετώπισης.

Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο MDPI περιελάμβανε 145 άτομα που είχαν αφήσει το κατοικίδιό τους στο σπίτι για να σπουδάσουν. Οι ερευνητές χώρισαν τους συμμετέχοντες σε δύο ομάδες: η πρώτη παρακολούθησε επτά συνεδρίες με σκύλους θεραπείας, ενώ η δεύτερη ήταν σε λίστα αναμονής. Οι συνεδρίες περιελάμβαναν χάιδεμα, συνεύρεση και συνομιλία με τους σκύλους σε ένα ήσυχο περιβάλλον.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι φοιτητές που συμμετείχαν στο πρόγραμμα με τους σκύλους παρουσίασαν σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα άγχους, κατάθλιψης και στρες σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι εκτός από την παρουσία των σκύλων, το ήρεμο περιβάλλον και η αλληλεπίδραση με άλλους φοιτητές και συνοδούς συνέβαλαν επίσης θετικά.

«Πρόκειται για έναν σχετικά εύκολο και χαμηλού κόστους τρόπο υποστήριξης των φοιτητών», δήλωσε η συν-συγγραφέας Πατρίσια Πέντρι, καθηγήτρια ανθρώπινης ανάπτυξης του WSU, σε δήλωση Τύπου.

Σωματικά οφέλη

Οι σκύλοι έχουν ανάγκη τη βόλτα τους, κάτι που παρακινεί τους ιδιοκτήτες τους να περπατούν περισσότερο. Τα οφέλη της φυσικής δραστηριότητας περιλαμβάνουν τη βελτίωση της καρδιαγγειακής υγείας και πολλών άλλων παραμέτρων ευεξίας.

Μελέτη του 2019, που δημοσιεύθηκε στο Scientific Reports, ανέλυσε δεδομένα από 191 ενήλικες που είχαν σκύλο, 455 ενήλικες χωρίς σκύλο και 46 παιδιά στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η έρευνα διαπίστωσε ότι οι ιδιοκτήτες σκύλων περπατούσαν περισσότερο και ήταν πιο πιθανό να ακολουθούν την οδηγία για φυσική δραστηριότητα. Επιπλέον, τα παιδιά με σκύλους ήταν πιο δραστήρια σε σχέση με εκείνα χωρίς κατοικίδιο.

Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) συνιστούν στους ενήλικες 150 λεπτά άσκησης μέτριας έντασης την εβδομάδα, τα οποία μπορούν να κατανεμηθούν σε πέντε ημίωρα ανά εβδομάδα.

Σύμφωνα με μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση που δημοσιεύθηκε στο Circulation: Cardiovascular Quality and Outcomes, το να έχετε έναν σκύλο συσχετίστηκε με καλύτερη καρδιαγγειακή υγεία. Η ανασκόπηση εξέτασε μελέτες που δημοσιεύθηκαν μεταξύ 1950 και 2019, και αφορούσαν δεδομένα από περίπου 4 εκατομμύρια άτομα. Ορισμένες μελέτες υπέδειξαν ότι η φροντίδου σκύλου συνδέθηκε με μειωμένη αρτηριακή πίεση, βελτιωμένα επίπεδα χοληστερόλης και χαμηλότερη απόκριση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος στο στρες, που είναι υπεύθυνο για την πάλη ή τη φυγή.

Η ανάλυση όλων των δεδομένων έδειξε ότι η ιδιοκτησία σκύλου σχετιζόταν με 31% μειωμένο κίνδυνο καρδιαγγειακού θανάτου. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, ένας πιθανός λόγος για την αυξημένη αυτή μακροζωία μπορεί να προέρχεται από την πρόσθετη άσκηση που συνεπάγεται.

Ψυχικά και ψυχολογικά οφέλη

Τα κατοικίδια συμβάλλουν στη μείωση του στρες και στη βελτίωση της διάθεσης. Σύμφωνα με τον ψυχίατρο Σέμπνα Οσανμό, η ιδιοκτησία ενός κατοικιδίου μειώνει την κορτιζόλη, την κύρια ορμόνη του στρες. Ο ίδιος επικαλέστηκε κλινική δοκιμή του 2019, που δημοσιεύθηκε στο Sage Journals, όπου συμμετείχαν 249 φοιτητές. Η μελέτη έδειξε ότι η επαφή με σκύλους ή γάτες για μόλις 10 λεπτά μείωσε τα επίπεδα κορτιζόλης, προσφέροντας προσωρινή ανακούφιση από το στρες.

Ο γιατρός Μάικλ Βαλντέζ επεσήμανε ότι η αλληλεπίδραση με τα κατοικίδια ευνοεί την έκκριση σεροτονίνης και ντοπαμίνης, ουσιών που συνδέονται με τη χαλάρωση και την καλή διάθεση. Επιπλέον, μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης, ενώ συμβάλλει στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.

Τέλος, η ψυχοθεραπεύτρια Αναλίζα Σμίθσον υπογράμμισε τη θετική επίδραση των κατοικίδιων στην ψυχοθεραπεία. Σύμφωνα με την ίδια, οι ασθενείς που δυσκολεύονται με την παραδοσιακή θεραπεία συχνά αισθάνονται πιο άνετα και εκφράζονται πιο εύκολα όταν αλληλεπιδρούν με σκύλους και κουνέλια, γεγονός που διευκολύνει τη διαδικασία θεραπείας.

Κοινωνικά οφέλη για την υγεία

Τα κατοικίδια δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την ανθρώπινη συντροφιά, αλλά μπορούν να διευκολύνουν την κοινωνική επαφή.

Η Μελίσσα Λεζέρ, οικογενειακή σύμβουλος και κλινική διευθύντρια του California Behavioral Health, εξηγεί ότι η κατοχή ενός σκύλου δημιουργεί περισσότερες ευκαιρίες για κοινωνική αλληλεπίδραση. Όπως ανέφερε σε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στην Epoch Times, η βόλτα του σκύλου είναι αφορμή για πολλές αυθόρμητες συνομιλίες με γείτονες και άλλους ιδιοκτήτες σκύλων στο πάρκο. Τόνισε ότι αυτός είναι ένας εύκολος τρόπος για να κάνει κάποιος καινούριες γνωριμίες, και πρόσθεσε ότι οι άνθρωποι τείνουν να είναι πιο προσιτοί και ανοικτοί όταν υπάρχει ένας σκύλος ως ενδιάμεσος.

Παρότι η βόλτα του σκύλου δίνει πολλές ευκαιρίες για να μιλήσει κάποιος με νέο κόσμο, η προοπτική δημιουργίας νέων φιλικών σχέσεων μπορεί να φαίνεται δύσκολη. Η Στέφανι Μπουσέ, ψυχοθεραπεύτρια και ιδρύτρια του θεραπευτικού κέντρου The Mindful Loft Betrayal Trauma and Relational Recovery Centre Ontario, αναφέρει ότι τα σκυλιά βοηθούν και σε αυτό. Σύμφωνα με όσα δήλωσε στην Epoch Times, η συναισθηματική ασφάλεια και υποστήριξη που προσφέρουν τα κατοικίδια ενθαρρύνει τους ανθρώπους να αισθάνονται πιο άνετα και να αλληλεπιδρούν κοινωνικά. Εκφράζει επίσης την άποψη ότι η συναισθηματική σύνδεση με ένα κατοικίδιο μπορεί να ενισχύσει την αυτοπεποίθηση ενός ηλικιωμένου που ζει μόνος και έχει λίγους φίλους, καθιστώντας τον πιο πρόθυμο να αναλάβει κοινωνικά ρίσκα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία νέων φιλικών σχέσεων.

Εναλλακτικές λύσεις στην κατοχή κατοικιδίου

Δεν διαθέτουν όλοι τον χρόνο, τους οικονομικούς πόρους ή την υγεία που απαιτείται για τη φροντίδα ενός κατοικιδίου σε μόνιμη βάση. Εκτός από τα προγράμματα επίσκεψης με κατοικίδια, όπως εκείνο που αναφέρεται στη μελέτη της MDPI, υπάρχουν αρκετές εναλλακτικές που προσφέρουν περιστασιακή επαφή με ζώα. Για παράδειγμα, όσοι εργάζονται εκτός σπιτιού μπορούν να προσλάβουν κάποιον για τη φροντίδα του κατοικιδίου τους κατά τη διάρκεια της απουσίας τους. Αυτή είναι μια αμοιβαία επωφελής λύση, καθώς επιτρέπει στους ιδιοκτήτες να διατηρήσουν το αγαπημένο τους κατοικίδιο, ενώ παράλληλα ένα άτομο χωρίς κατοικίδιο έχει την ευκαιρία να απολαμβάνει τη συντροφιά ενός ζώου.

Μία ακόμη επιλογή είναι η φιλοξενία ζώων. Η Τουίλα ΜακΓκί, διευθύνουσα σύμβουλος και ιδρύτρια της NOLAs Finest Pet Care LLC, επισημαίνει ότι η φιλοξενία είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να απολαύσει κάποιος τα οφέλη της κατοχής κατοικιδίου, χωρίς να επωμιστεί το οικονομικό βάρος. Όπως ανέφερε, η φιλοξενία προσφέρει στα ζώα ένα προσωρινό περιβάλλον γεμάτο αγάπη, δίνοντάς τους την ευκαιρία να λάβουν τη φροντίδα που χρειάζονται μέχρι να βρουν το μόνιμο σπίτι τους—μια εμπειρία που δύσκολα μπορεί να αναπαραχθεί σε ένα καταφύγιο.

Σύμφωνα με την ίδια, όσοι αναλαμβάνουν τη φροντίδα ενός φιλοξενούμενου κατοικιδίου δεν είναι μόνοι τους σε αυτή τη διαδικασία, καθώς το τοπικό καταφύγιο ή η φιλοζωική οργάνωση παρέχουν την απαραίτητη υποστήριξη, περιλαμβανομένων της τροφής, εκπαίδευσης και κτηνιατρικής περίθαλψης. Επιπλέον, προτείνει τη φιλοξενία κατοικιδίων σε όποιον σκέφτεται να υιοθετήσει ένα ζώο, αλλά δεν είναι βέβαιος αν είναι έτοιμος να αναλάβει μία τέτοια  ευθύνη.

Κίνδυνοι της κατοχής κατοικιδίου

Παρά τα εκτεταμένα θεραπευτικά οφέλη της κατοχής κατοικιδίου, υπάρχουν και ορισμένοι κίνδυνοι, με σημαντικότερο την πιθανότητα μετάδοσης ζωονόσων —λοιμωδών ασθενειών που προκαλούνται από ιούς, βακτήρια, μύκητες και παράσιτα, τα οποία μπορούν να μεταδοθούν από τα ζώα στους ανθρώπους.

Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC) προειδοποιεί ότι αυτές οι λοιμώξεις μπορεί να κυμαίνονται από ήπιες έως σοβαρές, και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να αποδειχθούν θανατηφόρες. Η μετάδοσή τους μπορεί να γίνει μέσω άμεσης επαφής με σωματικά υγρά του ζώου κατά το χάιδεμα ή την επαφή, αλλά και μέσω έμμεσης επαφής, όπως η διαχείριση των δοχείων τροφής και νερού των κατοικιδίων.

Τα άτομα που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο είναι:

  • Παιδιά κάτω των 5 ετών και ενήλικες άνω των 65 ετών
  • Γυναίκες σε ενδιαφέρουσα
  • Άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα

Όσοι δεν είναι βέβαιοι αν μπορούν να αποκτήσουν κατοικίδιο για οποιονδήποτε ιατρικό λόγο, συνιστάται να συμβουλευτούν τον γιατρό τους.

Της Mary West