Το ξεσκόνισμα είναι μια αγγαρεία που πρέπει να κάνουμε όλοι μας προκειμένου να διατηρούμε το σπίτι μας καθαρό και τακτοποιημένο. Υπάρχουν κάποια φυτά που μπορούν να βοηθήσουν στο θέμα της σκόνης.
Φυσικά, αυτό που ξέρουμε όλοι μας είναι πως το τακτικό ξεσκόνισμα μπορεί επίσης να βοηθήσει στη πρόληψη διαφόρων προβλημάτων υγείας, όπως οι κρίσεις άσθματος, ο ερεθισμός των ματιών και ο βήχας.
Επιστήμονες της NASA μελέτησαν κάποια φυτά τα οποία, σύμφωνα με τις έρευνές τους, μπορούν να μειώσουν τα επίπεδα σκόνης στο σπίτι έως και κατά 20%.
Ορισμένα φυτά εσωτερικού χώρου το επιτυγχάνουν αυτό παγιδεύοντας σωματίδια σκόνης στην επιφάνειά τους – αυτό σημαίνει ότι χρειάζονται τα ίδια τακτικό καθάρισμα, καθώς δεν ανακυκλώνουν τα ίδια τη σκόνη, αλλά πρέπει να σκουπίζονται με ένα υγρό πανί, ώστε να μπορούν να συνεχίσουν να φωτοσυνθέτουν.
Αγγλικός κισσός
Όλες οι ποικιλίες κισσού απομακρύνουν αποτελεσματικά τη σκόνη από τον αέρα, αλλά πιο δημοφιλής είναι ο αγγλικός κισσός. Όχι μόνο είναι ένα όμορφο φυτό, αλλά βοηθά και στην απομάκρυνση της υγρασίας από τον αέρα, που είναι ο κύριος παράγοντας ανάπτυξης μούχλας μέσα στο σπίτι, καθιστώντας τον μια εξαιρετική λύση για το μπάνιο και την κρεβατοκάμαρα.
Σπαθίφυλλο
Το σπαθίφυλλο βρίσκεται στον κατάλογο της NASA με τα δέκα κορυφαία φυτά για τον καθαρισμό του αέρα.
Εκτός από το να δίνει οξυγόνο βοηθά και στο φιλτράρισμα και την εξάλειψη τοξινών όπως το βενζόλιο, η φορμαλδεΰδη, το αιθυλένιο και η αμμωνία, που συνήθως βρίσκονται στα σπίτια. Είναι μια εξαιρετική επιλογή για την κρεβατοκάμαρα λόγω της ικανότητάς του να καθαρίζει τον αέρα, συμβάλλοντας έτσι στη βελτίωση της ποιότητας του ύπνου.
Χλωρόφυτο ή αράχνη
Το φυτό αράχνη, με καταγωγή από τον Νότιο Ειρηνικό και τη Νότια Αφρική, αναπτύσσει φύλλωμα που μοιάζει με μεγάλα, μακρόστενα φύλλα, κάτι που το καθιστά ιδιαιτέρως εντυπωσιακό.
Είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό στην απομάκρυνση των κοινών ατμοσφαιρικών ρύπων, με μελέτες να δείχνουν ότι μπορεί να εξαλείψει περίπου το 90% των τοξινών σε ένα δωμάτιο μέσα σε μόλις 2 ημέρες.
Όπως και ο αγγλικός κισσός, έτσι και η αράχνη διακρίνεται για τον καθαρισμό του αέρα και την απομάκρυνση της υγρασίας. Αυτό είναι ιδιαίτερα ευεργετικό τους χειμερινούς μήνες, όταν πολλές φορές στεγνώνουμε τα ρούχα μέσα στο σπίτι, αυξάνοντας το επίπεδο υγρασίας στον αέρα.
Η ζωή μας κυλά μέσα σε έναν ηχητικό χείμαρρο, γεμάτη λέξεις που μας κατακλύζουν από παντού — το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, τα podcast, τα ιστολόγια — λέξεις ανθρώπων που αποζητούν να μοιραστούν τη γνώμη τους. Παράλληλα, παλεύουμε και με τον εσωτερικό μας θόρυβο, τα συνεχή παράσιτα των σκέψεων, των σχεδίων, των ανησυχιών, των ελπίδων και των τύψεών μας που πηγαινοέρχονται άναρχα στο μυαλό μας. Υπό αυτές τις συνθήκες, πολλές φορές είναι δύσκολο να ακούσουμε κάτι άλλο, αυτό που προσπαθεί να μας πει ένας άλλος άνθρωπος. Είναι αρκετά συνηθισμένο φαινόμενο να ακούμε τους άλλους χωρίς να προσέχουμε πραγματικά αυτό που λένε, είτε επειδή είμαστε απορροφημένοι από τις δικές μας σκέψεις είτε επειδή παρασυρόμαστε από το ρεύμα των πληροφοριών που μας στέλνει αδιάλειπτα το κινητό μας.
Ωστόσο, η αληθινή ακρόαση φέρει μέσα της μια ισχυρή δύναμη. Όταν ακούμε πραγματικά τους άλλους, βελτιώνεται σχεδόν κάθε τομέας της ζωής μας, από την εργασία μέχρι την οικογένεια και την πολιτική. Η καλή ακρόαση μειώνει τις παρεξηγήσεις, αυξάνει τη σύνδεση, δείχνει σεβασμό στους άλλους και χτίζει εμπιστοσύνη. Ο συγγραφέας και ομιλητής Σάιμον Σίνεκ είπε ότι η ακρόαση είναι ο καλύτερος τρόπος για να χτίσετε εμπιστοσύνη και κοινό έδαφος με κάποιον, με επιπτώσεις στην αποκλιμάκωση των συγκρούσεων σε όλα τα επίπεδα, από το προσωπικό έως το διεθνές: «Το να ακούμε είναι ένας καλός τρόπος για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του άλλου… είναι μία ικανή μέθοδος ανεύρεσης κοινού εδάφους στις αντιθέσεις όχι μόνο σε απλές περιπτώσεις επιχειρήσεων, αλλά και σε πιο περίπλοκες περιπτώσεις της εθνικής πολιτικής και της παγκόσμιας πολιτικής, ακόμα και στον πόλεμο».
Ο Σίνεκ επισημαίνει, επίσης, ότι η ακρόαση σπανίως διδάσκεται ως δεξιότητα. Ορισμένοι ίσως έχουν παρακολουθήσει μαθήματα ρητορικής, αλλά δεν θα βρείτε μάθημα ακρόασης στον κατάλογο μαθημάτων κανενός κολεγίου. «Ως κουλτούρα, αντιμετωπίζουμε την ακρόαση ως μια αυτόματη διαδικασία για την οποία δεν υπάρχουν πολλά να πούμε», γράφει ο Μ.Μ. Όουεν. «Όταν η έννοια της ακρόασης εξετάζεται εκτενώς, είναι στο πλαίσιο της επαγγελματικής επικοινωνίας, κάτι που πρέπει να τελειοποιήσουν οι ηγέτες και οι μέντορες, αλλά που όλοι οι άλλοι μπορούν να αγνοήσουν». Ωστόσο, όπως κάθε δεξιότητα, η ακρόαση δεν είναι συνήθως μια εγγενής ικανότητα – χρειάζεται καθοδήγηση και εξάσκηση για να γίνουμε καλύτεροι ακροατές και να αποκομίσουμε τις οφέλη της. Μην τη βλέπετε αφ’ υψηλού. «Μου πήρε πάρα πολύ καιρό να μάθω να ακούω πραγματικά», προσθέτει ο Όουεν. «Είναι ένα είδος μαγικού κόλπου: και τα δύο μέρη μαλακώνουν, ανθίζουν, είναι λιγότερο μόνα τους.»
Σίγουρα, όλοι μας θα θέλαμε να είμαστε λίγο λιγότερο μόνοι.
Αυτό το άρθρο προσφέρει μερικές υποδείξεις για να γίνετε καλύτερος ακροατής.
Εξασκηθείτε στην ενεργητική ακρόαση
Ο Μ.Μ. Όουενς παρατήρησε τη χαρά που νιώθουμε μιλώντας με κάποιον που δίνει την πλήρη προσοχή του και θέλησε να το επιτύχει αυτό και ο ίδιος. Στην προσπάθειά του να γίνει καλύτερος ακροατής, ο Όουενς στράφηκε στο έργο του ψυχολόγου του 20ου αιώνα Καρλ Ρότζερς, ο οποίος επινόησε τον όρο «ενεργητική ακρόαση».
Ο Ρότζερς πίστευε ότι η προσεκτική, βαθιά και συμπονετική ακρόαση μπορεί να μεταμορφώσει τους ανθρώπους και χρησιμοποίησε αυτήν τη μέθοδο στη θεραπευτική του πρακτική, αν και πίστευε ότι ήταν εξίσου εφαρμόσιμη στην καθημερινή ζωή. Ο Όουενς είπε ότι, για τον Ρότζερς, η ενεργητική ακρόαση ήταν «μια από τις βασικές μεθόδους για να κάνει τον άλλον να αισθάνεται λιγότερο μόνος, λιγότερο κολλημένος και πιο ικανός για αυτογνωσία».
Σύμφωνα με το The Harvard Business Review, η ενεργητική ακρόαση αποτελείται από τρία μέρη.
Γνωστικό. Αυτή η πτυχή απαιτεί να εστιάσετε νοητικά όλη την προσοχή σας στις πληροφορίες, τόσο τις ρητές όσο και τις σιωπηρές, που προσπαθεί να μεταφέρει ο συνομιλητής σας.
Συναισθηματικό. Ένας καλός ακροατής πρέπει να διατηρεί συναισθηματική ισορροπία, ακόμη και όταν οι πληροφορίες που λαμβάνει μπορεί να είναι ανατρεπτικές. Το βασικό συναίσθημα που πρέπει να καλλιεργήσετε εδώ είναι η συμπόνια.
Συμπεριφορικό. Δεν αρκεί να ακούτε – το άλλο άτομο πρέπει να ξέρει ότι ακούτε. Το δείχνετε αυτό μέσω λεκτικών και μη λεκτικών ενδείξεων (όπως η οπτική επαφή, τα νεύματα και το να κοιτάτε τον ομιλητή).
Όταν ανοίγεστε γνωστικά, συναισθηματικά και συμπεριφορικά σε αυτό που προσπαθεί να επικοινωνήσει ο άλλος, τότε γίνεται δυνατή μια πραγματική συνάντηση μυαλών και καρδιών χάρη στην οποία τα μυαλά και οι καρδιές μπορούν να συναντηθούν.
Ανακλάστε τα λόγια του ομιλητή
Όταν ανακλάτε τα λόγια του άλλου, επαναλαμβάνετε αυτά που σας είπε για να επιβεβαιώσετε αν τα έχετε καταλάβει σωστά ή όχι. Αυτό έχει πολλά οφέλη. Ο κλινικός ψυχολόγος Άλι Μάττου λέει σχετικά: «Δείχνει στο άλλο άτομο ότι όντως ακούτε και ότι σας ενδιαφέρει πραγματικά αυτό που λέει. Δεύτερον, σας αναγκάζει να ‘σβήσετε’ το μέρος του εγκεφάλου σας που θέλει να διακόψει ή να προσφέρει συμβουλές και σας αναγκάζει να ενεργοποιήσετε το μέρος του εγκεφάλου σας που αφορά την ενσυναίσθηση, την κατανόηση και τη συμπόνια».
Ο Μάττου επισημαίνει ότι αυτή η διαδικασία ελαχιστοποιεί τις παρεξηγήσεις. Στη δική του θεραπευτική πρακτική, ανακάλυψε ότι η ανάκλαση των λόγων και των εμπειριών του πελάτη είναι ενίοτε λανθασμένη. Έχει παρεξηγήσει κάτι ή του έχει διαφύγει μια σημαντική λεπτομέρεια και η διατύπωση της κατανόησής του φωναχτά επιτρέπει την άμεση αποσαφήνιση.
Φυσικά, όταν ανακλάτε, είναι σημαντικό να είστε όσο το δυνατόν πιο δίκαιοι και ακριβείς. Μη διαστρεβλώνετε τα λόγια των άλλων σύμφωνα με τις δικές σας απόψεις.
Αυτό δημιουργεί μόνο απογοήτευση.
Ο ψυχολόγος Τζόρνταν Πήτερσον αποκαλεί αυτή την τεχνική «περίληψη αυτοϊκανοποίησης». Δηλαδή, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι μπορείτε να επαναδιατυπώσετε την έκφραση του συνομιλητή σας με τρόπο που εκείνος να θεωρεί ακριβή και ικανοποιητικό.
Αποφύγετε τις «απαντήσεις μετατόπισης»
Πίσω από την κακή ακρόαση κρύβεται συνήθως το ‘τέρας’ του εγωισμού.
Συχνά αποτυγχάνουμε να ακούσουμε επειδή είμαστε πολύ απασχολημένοι με τον εαυτό μας. Με ειλικρίνεια, ο Όουενς ομολόγησε: «Ο νεότερος εαυτός μου απολάμβανε τη συζήτηση.
Αλλά λόγω του εγωισμού μου, αυτό που πραγματικά απολάμβανα ήταν να μιλάω. Όταν ήταν η σειρά κάποιου άλλου να μιλήσει, η ακρόαση έμοιαζε με αγγαρεία. Μπορεί να απορροφούσα παθητικά ό,τι λέγονταν, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του εαυτού μου ονειροπολούσε, αναπολούσε, έκανε σχέδια. Είχα τη συνήθεια να διακόπτω».
Στην προσπάθεια να υποτάξουμε τον εγωισμό μας και να είμαστε πραγματικά παρόντες όταν μιλούν οι άλλοι, μαθαίνουμε να σταματάμε να ονειροπολούμε και να αρχίζουμε να δίνουμε προσοχή σε αυτό που πραγματικά λένε. Αλλά το τέρας του εγώ έχει και πιο λεπτά κόλπα. Ένα τέτοιο τέχνασμα είναι η «αντίδραση μετατόπισης», κατά την οποία ακούμε τι λέει ο άλλος μεν αλλά βρίσκουμε έναν τρόπο να το συσχετίσουμε με ή να το μετατοπίσουμε στον εαυτό μας.
«Σήμερα έπρεπε να πληρώσω έναν πολύ μεγάλο λογαριασμό για τα υδραυλικά», λέει ο φίλος σας.
«Αλήθεια; Κάποτε χρειάστηκε να πληρώσω 3.000 ευρώ για να κάνω τον νεροχύτη της κουζίνας μου να αποστραγγίζει σωστά. Ήταν απίστευτο! Ο τύπος έλειπε όλη μέρα και φαινόταν να χαζεύει, αλλά όταν επιτέλους…»
Είναι σαφές σε αυτή την περίπτωση ότι άκουγα μόνο για να μπορέσω να μιλήσω ξανά – και μόνο – για τον εαυτό μου.
Στοχεύστε στο συνολικό νόημα
Στο παράδειγμα με τα υδραυλικά, ένας προσεκτικός ακροατής πιθανόν να αντιλαμβανόταν ότι ο φίλος του αναζητούσε λίγη συμπόνια για τον υπέρογκο λογαριασμό.
Οι λέξεις – «Είχα έναν πολύ μεγάλο λογαριασμό υδραυλικών εγκαταστάσεων» – λένε μόνο ένα μέρος της ιστορίας. Ο ομιλητής προσπαθεί να επικοινωνήσει κάτι περισσότερο από ένα γεγονός, πολύ πιθανόν ένα συναίσθημα και μια ανάγκη για συμπόνια.
Ο Καρλ Ρότζερς κατανόησε τι σημαίνει να προσπαθούμε να κατανοήσουμε όχι μόνο τι λέγεται, αλλά και το γιατί. Το ονόμασε «συνολικό νόημα». Ο Όουενς το συνόψισε ως εξής: «Αυτό σημαίνει να καταγράψουμε τόσο το περιεχόμενο αυτού που λέγεται όσο και (πιο διακριτικά) το «συναίσθημα ή τη στάση που διέπει αυτό το περιεχόμενο». Συχνά, το συναίσθημα είναι αυτό που πραγματικά εκφράζεται, ενώ το περιεχόμενο χρησιμεύει απλώς σαν όχημα. Η σύλληψη αυτού του συναισθήματος απαιτεί πραγματική συγκέντρωση, ιδίως καθώς οι μη λεκτικές ενδείξεις – ο δισταγμός, η μουρμούρα, οι αλλαγές στη στάση του σώματος – είναι ζωτικής σημασίας. Αν είμαστε αφηρημένοι και μισοακούμε μόνο, το «συνολικό νόημα» θα μας διαφύγει εντελώς».
Όταν μισοακούμε και τα λεγόμενα του άλλου αντιμετωπίζονται με αδιαφορία, μπορεί να αποσυρθεί στον εαυτό του και η ευκαιρία για σύνδεση να εξαφανιστεί τόσο γρήγορα όσο η φλόγα ενός σπίρτου. Το να αντιλαμβάνόμαστε τις λέξεις αλλά όχι το συνολικό νόημα είναι συχνά χειρότερο από το να μην αντιλαμβανόμαστε καθόλου.
Αυτός ο κατάλογος τεχνικών ακρόασης δεν είναι διεξοδικός ούτε θα γίνετε καλός ακροατής μόλις αρχίσετε να τις εφαρμόζετε.
Ο ψυχολόγος Τζόρνταν Πήτερσον έχει παρατηρήσει σχετικά με την ακρόαση: «Δεν υπάρχει τίποτα που οι άνθρωποι δεν θα σας πουν αν τους ακούτε». Αυτό μπορεί να είναι ένα μεγάλο δώρο, που μας επιτρέπει να συνδεθούμε βαθιά με τους άλλους και να ανακαλύψουμε έναν ευρύτερο κόσμο, αρκεί να ανοίξουμε τα αυτιά μας. Ο Πήτερσον θυμάται: «Κατά τη διάρκεια της κλινικής πρακτικής μου, είχα ανθρώπους που ήταν εξαιρετικά μειωμένης νοημοσύνης και υπέφεραν από κάθε είδους παθολογίες. Αν τους άκουγα σωστά, ήταν τόσο συναρπαστικοί όσο οποιοσδήποτε άλλος που είχα στο ας πούμε άκρο του φάσματος με τις περισσότερες ικανότητες».
Ακούγοντας υπομονετικά τους άλλους με όλη μας την προσοχή δεν θα μας αποκαλύψει μόνο τον κόσμο με πιο ολοκληρωμένο τρόπο, αλλά μπορεί επίσης να μας βοηθήσει να θεραπεύσουμε τις διχόνοιες που τον ταλαιπωρούν.
Ως ιδρυτής του ιταλικού εστιατορίου Della Terra και της Burghers Brewing Co., ο Φιόρε Μόλετς εστίαζε πάντα στη λειτουργία βιώσιμων επιχειρήσεων. Η Burghers Brewing έχει κερδίσει πλατινένιο τίτλο από τη μη κερδοσκοπική οργάνωση Sustainable Pittsburgh – η Della Terra έχει χρυσό τίτλο.
«Ήταν κάτι που είχαμε πάντα στην καρδιά μας, από την αρχή», δήλωσε ο Μόλετς. «Κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να εξοικονομούμε ενέργεια και να είμαστε όσο το δυνατόν πιο υπεύθυνοι από περιβαλλοντικής άποψης.»
Αυτό περιελάμβανε την αγορά μεταχειρισμένου εξοπλισμού εστιατορίου, τραπεζιών, καρεκλών και πιάτων. Δεν ήθελε να δημιουργήσει απορρίμματα, γι’ αυτό χρησιμοποίησε μαχαιροπίρουνα που πλένονται και λινές πετσέτες. Διηύθυνε μάλιστα, για σύντομο χρονικό διάστημα, μια εταιρεία οικολογικού καθαρισμού και ανακαίνισης, την Pittsburgh Healthy Homes.
Ο Μόλετς προσέχει επίσης τα απορρίμματα τροφίμων. Προσπαθεί να ελαχιστοποιήσει τη σπατάλη τόσο στην προετοιμασία του φαγητού όσο και στο φαγητό που αφήνουν οι πελάτες στο πιάτο. Χτίζει το μενού του γύρω από την αποφυγή της σπατάλης.
«Απλώς εξαλείψαμε πράγματα που πετούσαμε στα σκουπίδια», είπε, αντλώντας από την κληρονομιά τού ότι μεγάλωσε «πολύ φτωχός» και ότι «η σπατάλη δεν ήταν επιλογή».
Για παράδειγμα, η Burghers Brewing δεν βάζει πλέον βασιλικό στα χάμπουργκερ, επειδή δεν υπάρχει χρήση για τα κοτσάνια του βασιλικού. Το εστιατόριο έβαλε επίσης μίνι μπιφτέκια στο μενού για να μειώσει την περίσσεια φαγητού που δεν έτρωγαν οι πελάτες.
Σε αυτή την εποχή των σημαντικών αποφάσεων, η μείωση των τροφίμων που καταλήγουν στα σκουπίδια – τόσο για να εξοικονομήσουν χρήματα όσο και για να βοηθήσουν το περιβάλλον – είναι επίσης στο μυαλό των καταναλωτών. Ζητήσαμε από ορισμένους ειδικούς συμβουλές για την «αποφυγή» του σκουπιδοτενεκέ.
Κάντε έναν έλεγχο των τροφίμων που περισσεύουν
Στη δουλειά της ως αντιπρόεδρος εξωτερικών υποθέσεων της μη κερδοσκοπικής εταιρείας 412 Food Rescue, η Τζένιφερ Ήνγκλαντ ασχολείται κυρίως με την αναδιανομή των πλεοναζόντων τροφίμων λιανικής πώλησης σε μη κερδοσκοπικούς εταίρους. Αλλά στην πραγματικότητα, τα απορρίμματα τροφίμων από τους καταναλωτές αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος (50%) όλων των πλεοναζόντων τροφίμων, ύψους 788 δολαρίων (περίπου 763 ευρώ) ανά Αμερικανό καταναλωτή ετησίως, σύμφωνα με τη μη κερδοσκοπική οργάνωση ReFed των ΗΠΑ.
Το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ εκτιμά ότι το 30-40% της προσφοράς τροφίμων σπαταλιέται – 60 δισεκατομμύρια κιλά (161 δισεκατομμύρια δολάρια ή 155,9 δις ευρώ) ετησίως.
Η Ήνγκλαντ έχει πάθος με τη δουλειά της, η οποία είναι και προσωπικός της αγώνας. Παραδέχεται ότι η εξάλειψη της σπατάλης τροφίμων στο δικό της σπίτι ήταν μια διαδικασία εκμάθησης.
Το πρώτο πράγμα που τονίζει ότι πρέπει να κάνετε είναι αυτό που λειτουργεί για εσάς. Οι δικές σας διατροφικές, αγοραστικές και μαγειρικές συνήθειες θα είναι διαφορετικές από αυτές του γείτονά σας.
Στη συνέχεια, συνιστά στους ανθρώπους να περάσουν μια εβδομάδα κάνοντας έναν άτυπο έλεγχο της σπατάλης τροφίμων: Κοιτάξτε τι πετάτε στα σκουπίδια και σημειώστε το. Αυτή η διαδικασία μπορεί να σας δώσει κάποιες ιδέες.
Πετάτε πολλά μαγειρεμένα ζυμαρικά; Ίσως θα πρέπει να μαγειρεύετε δύο μικρές ποσότητες κατά τη διάρκεια της εβδομάδας αντί για μία μεγάλη. Ή, απλά μαγειρέψτε λιγότερη ποσότητα.
«Πετάτε κάθε μέρα μισή κανάτα καφέ στην αποχέτευση; Αυτό ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα για μένα», δήλωσε η Ήνγκλαντ.
Αρχικά, πίστευε ότι δεν είχε σημασία, αφού ο καφές δεν πήγαινε σε χωματερή και έκανε κομποστοποίηση των κόκκων. Στη συνέχεια, όμως, συνειδητοποίησε ότι «η γη, το νερό, η εργασία, οι εκπομπές ρύπων που χρειάστηκαν για την καλλιέργεια, την επεξεργασία, τη μεταφορά και την αποθήκευση αυτού του καφέ από το χωράφι στο σπίτι μου είναι το 93% των περιβαλλοντικών επιπτώσεων αυτού του χαμένου καφέ», εξηγεί.
Έτσι, όταν πέταγε τον καφέ και έφτιαχνε μια νέα κανάτα την επομένη, αυτό πολλαπλασίαζε τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο.
«Είναι πραγματικά σημαντικό να καταλάβετε τι σπαταλάτε και πώς το σπαταλάτε, όχι μόνο επειδή είναι σπατάλη των χρημάτων σας, αλλά και επειδή διπλασιάζει τον αντίκτυπο [στο περιβάλλον]».
Κάντε έξυπνες αγορές
Η Ήνγκλαντ σημειώνει ότι τα τεμαχισμένα προϊόντα χαλάνε πιο γρήγορα από τα ολόκληρα. Αλλά θα πρέπει να εξετάσετε τις συνήθειές σας πρώτα, για να καθορίσετε τι σας βολεύει. Στη δική της περίπτωση, είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιήσει κομμένη κολοκύθα παρά να μπει στον κόπο να κόψει μια ολόκληρη κολοκύθα. Αλλά θα αγοράσει ένα ολόκληρο μαρούλι αντί για σαλάτα σε σακούλα.
Υποστηρίζει, επίσης, ότι πρέπει να ψωνίζετε πιο συχνά – ας πούμε, δύο φορές την εβδομάδα αντί για μία φορά κάθε δύο εβδομάδες – καθώς αυτό τείνει να περιορίζει τις «φιλόδοξες» αγορές.
Το να αγοράζετε χύμα προϊόντα δεν είναι φθηνότερο αν πετάτε τα μισά από αυτά, παρατηρεί η Ήνγκλαντ.
Προγραμματίστε εκ των προτέρων
Ο προγραμματισμός του εβδομαδιαίου μενού επίσης συμβάλλει σημαντικά στην εξοικονόμηση των υλικών και την αποφυγή περιττών αγορών.
Η Κέιτλιν Κόρτνεϋ είναι εκτελεστική σεφ στις υπηρεσίες εστίασης του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ. Σε γραπτή δήλωσή της είπε ότι ο προγραμματισμός εκ των προτέρων μειώνει τη σπατάλη, διασφαλίζοντας ότι αγοράζετε μόνο ό,τι χρειάζεστε και βοηθώντας σας να χρησιμοποιήσετε τα αγαθά πριν λήξουν.
«Για παράδειγμα», είπε, «γνωρίζοντας πότε να ξεπαγώσετε τις πρωτεΐνες μπορείτε να αποτρέψετε την αλλοίωση, ενώ παράλληλα εξοικονομείτε χρόνο κατά τη διάρκεια απαιτητικών βραδιών».
Η Ήνγκλαντ έχει έξω από το ψυγείο της πίνακες με το μενού της εβδομάδας, ώστε να μην ξεχνά τα διάφορα υλικά.
Αποθηκεύστε τα τρόφιμα σωστά
Υπάρχουν πολλοί οδηγοί στο διαδίκτυο για τη σωστή φύλαξη των τροφίμων. Η Ήνγκλαντ έχει εκτυπώσει έναν και τον έχει κολλήσει στο ψυγείο της.
Ορισμένα προϊόντα είναι καλύτερο να διατηρούνται στο ψυγείο (μήλα, κουνουπίδι, μούρα), ενώ άλλα είναι καλύτερο να διατηρούνται σε θερμοκρασία δωματίου (μπανάνες, κρεμμύδια, πατάτες). Ορισμένα φρούτα, όπως τα μήλα και οι μπανάνες, εκπέμπουν αιθυλένιο, το οποίο επιταχύνει την ωρίμανση. Επομένως, πρέπει να κρατάτε αυτά τα φρούτα μακριά από προϊόντα ευαίσθητα στο αιθυλένιο, όπως το λάχανο, τα φυλλώδη λαχανικά και το μπρόκολο.
Αν υποψιάζεστε ότι κάτι θα χαλάσει πριν το χρησιμοποιήσετε, ελέγξτε αν μπορείτε να το καταψύξετε.
Χρησιμοποιήστε τη μύτη σας
Η επισήμανση της ημερομηνίας των τροφίμων είναι ένα «αλαλούμ», δηλώνει η Ήνγκλαντ. Επί του παρόντος, διάφορα νομοσχέδια [στις ΗΠΑ] προτείνουν την απλούστευση της επισήμανσης των τροφίμων, επειδή η σύγχυση των καταναλωτών οδηγεί σε τεράστια σπατάλη. Υπάρχουν σχεδόν 60 όροι επισήμανσης, οπότε δεν είναι περίεργο που οι καταναλωτές βρίσκονται σε σύγχυση σχετικά με το πότε πρέπει να πετάξουν τα τρόφιμα.
Η ουσία είναι ότι οι περισσότερες ετικέτες ημερομηνίας τροφίμων υποδεικνύουν την ποιότητα και όχι την ασφάλεια. Σύμφωνα με το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ (U.S. Department of Agriculture – USDA), η ημερομηνία λήξης είναι η τελευταία ημερομηνία που συνιστάται για τη χρήση του προϊόντος, ενώ βρίσκεται στην καλύτερη δυνατή ποιότητα, και όχι ημερομηνία ασφαλείας, εκτός από την περίπτωση που χρησιμοποιείται σε βρεφικό γάλα.
Η ένδειξη «ανάλωση μέχρι» υποδηλώνει επίσης ποιότητα και όχι ασφάλεια.
Το γάλα είναι ένα από τα πράγματα που εκνευρίζουν την Ήνγκλαντ.
«Σπαταλάμε τόσο πολλά γαλακτοκομικά προϊόντα σε αυτή τη χώρα επειδή οι άνθρωποι νομίζουν ότι έχουν χαλάσει», είπε. «Το γάλα διαρκεί πολύ καιρό. Αν δεν έχει ξινή οσμή και πηχτή υφή, είναι καλό.»
Ζωμός σούπας
Όλοι οι ειδικοί συνιστούν να φτιάχνετε ζωμό σούπας από τα αποφάγια σας.
«Κάθε τι που δεν χρησιμοποιώ όσον αφορά τα υπολείμματα λαχανικών ή κρέατος μπαίνει στην κατάψυξη», λέει ο Μόλετς.
Τα χρησιμοποιεί για να φτιάξει ζωμό, τον οποίο καταψύχει σε κυβάκια πάγου, ώστε το προσωπικό της κουζίνας να έχει πρόσβαση σε ζωμό κοτόπουλου, μοσχαριού ή λαχανικών σε μικρές ποσότητες.
Η Κόρτνεϋ συνιστά να χρησιμοποιούνται ακόμα και οι φλούδες των κρεμμυδιών, τα κοτσάνια του σέλινου, οι κορυφές των καρότων και τα κόκαλα για την παρασκευή ζωμού.
«Το να έχετε σπιτικό ζωμό διαθέσιμο μπορεί να αναβαθμίσει τις συνταγές σας, μειώνοντας παράλληλα την εξάρτησή σας από τις επιλογές που σας δίνουν τα καταστήματα», δηλώνει.
Μάθετε να μαγειρεύετε χωρίς σπατάλες
Η Ήνγκλαντ προβάλλει τη «συναρπαστική περιπέτεια» της εκμάθησης της μαγειρικής χωρίς σπατάλες. Συνιστά το βιβλίο μαγειρικής «Plant You: Scrappy Cooking». Υπάρχουν επίσης τα κλασικά βιβλία μαγειρικής του Βρετανού σεφ Φέργκους Χέντερσον για την κατανάλωση ολόκληρου του ζώου, όπως το «The Complete Nose to Tail».
Η Ήνγκλαντ υμνεί επίσης το τουρσί και τη χρήση όλων των ειδών των λαχανικών για την παρασκευή κίμτσι. Της αρέσει ιδιαίτερα η φλούδα του καρπουζιού με τουρσί.
Δείτε τη συνταγή «Σούπα με ό,τι έχεις» παρακάτω, στην οποία χρησιμοποιεί υλικά που έχουν περισσέψει.
Ξεκινήστε την κομποστοποίηση και αποκτήστε ένα σκύλο
Σχεδόν όλα τα μέρη των τροφίμων που είναι πραγματικά άχρηστα είναι κατάλληλα για κομποστοποίηση. Η Ήνγκλαντ κάνει κομποστοποίηση σε δικό της κάδο, αλλά ποτέ δεν χρησιμοποιεί αυτό που παράγει για να λιπάνει τον κήπο της – κερνά τα ρακούν της περιοχής, κρατώντας ταυτόχρονα τα βιολογικά απόβλητα μακριά από τη χωματερή.
«Η γιαγιά μου είχε δύο κάδους για τα απορρίμματα των τροφίμων της. Ο ένας ήταν για λίπασμα, ο άλλος για τα σκυλιά», λέει η Ήνγκλαντ. «Σχεδόν τα πάντα πήγαιναν σε έναν από αυτούς τους κάδους.»
Οι κότες είναι επίσης χρήσιμες ως «σκουπιδοφάγοι», αν έχετε τον κατάλληλο χώρο γι’ αυτά.
Μην τα παρατάτε
«Μην αφήνετε το τέλειο να είναι ο εχθρός του καλού», συμβουλεύει η Ήνγκλαντ.
Ό,τι κι αν κάνετε, πιθανότατα θα σπαταλήσετε κάποια τρόφιμα, αλλά ό,τι μπορείτε να κάνετε για να μειώσετε αυτή την ποσότητα είναι μια νίκη.
«Μιλάω ωραία, αλλά εξακολουθώ να σπαταλάω φαγητό», είπε. «Συμβαίνει.»
Σούπα με ό,τι έχεις
Αυτή η βασική συνταγή μπορεί να χρησιμεύσει ως πρότυπο για κάθε είδους σούπα. Ανακατέψτε και συνδυάστε τα συστατικά ανάλογα με τις επιθυμίες σας, χρησιμοποιώντας μια αρωματική βάση από κρεμμύδια και σκόρδο, καρυκεύματα, γευστικό ζωμό (ή νερό) και όποια άλλα υλικά επιλέξετε.
Σε αυτή τη βάση μπορείτε να προσθέσετε έναν συνδυασμό κομμένων λαχανικών (χρησιμοποιήστε κατά βούληση καρότα, μάραθο, σέλινο, πράσα, κολοκύθι, πατάτες ή παστινάκια), μαγειρεμένα φασόλια, φακές ή ρεβίθια, έως 4 φλιτζάνια φέτες λάχανο ή πράσινο λάχανο ή έως 3 φλιτζάνια μαγειρεμένο κοτόπουλο σε κομμάτια ή χοιρινό κρέας (αν δεν χρησιμοποιήσετε ωμό κοτόπουλο).
Μπορείτε να αντικαταστήσετε κάποια από τα υγρά με ζωμό φασολιών, κρέμα γάλακτος, ψιλοκομμένες ντομάτες με τον χυμό τους ή γάλα καρύδας με πλήρη λιπαρά.
Στο ψυγείο, αυτή η σούπα μένει έως και πέντε ημέρες, αλλά καταψύχεται επίσης εξαιρετικά καλά για έως και δύο μήνες. Απλώς ξαναβράστε τη σούπα πριν την καταναλώσετε.
Για 6-8 άτομα
4 κουταλιές της σούπας βούτυρο, ελαιόλαδο ή λάδι με ουδέτερη γεύση
2 μεσαία κρεμμύδια, κομμένα σε κύβους
3 σκελίδες σκόρδο, κομμένες σε φέτες
Αλάτι
6-8 φλιτζάνια κρέας, λαχανικά ή άλλα πρόσθετα
Περίπου 1 1/2 κιλό ωμό κοτόπουλο χωρίς κόκαλα (προαιρετικά)
Περίπου 8 φλιτζάνια νερό ή ζωμό κοτόπουλου, κατά προτίμηση σπιτικό
Βάλτε μια κατσαρόλα σε μέτρια προς δυνατή φωτιά και προσθέστε 4 κουταλιές της σούπας βούτυρο ή λάδι. Όταν το βούτυρο λιώσει ή το λάδι κάψει, προσθέστε τα κρεμμύδια και το σκόρδο και μια γενναιόδωρη πρέζα αλάτι.
Χαμηλώστε τη φωτιά σε μέτρια και μαγειρέψτε, ανακατεύοντας περιστασιακά, μέχρι τα κρεμμύδια να μαλακώσουν, περίπου 15 λεπτά.
Βάλτε το κρέας, τα λαχανικά και τα άλλα υλικά στην κατσαρόλα, μαζί με το ωμό κοτόπουλο (αν το χρησιμοποιήσετε), και προσθέστε αρκετά υγρά για να τα καλύψετε. Αλατίστε. Δυναμώστε τη φωτιά μέχρι να πάρει βράση – στη συνέχεια, χαμηλώστε πάλι ώστε να σιγοβράζει.
Μαγειρέψτε μέχρι να ενωθούν οι γεύσεις και να μαλακώσουν τα λαχανικά και τα χόρτα, περίπου 20 λεπτά ακόμα. Αν προσθέσατε ωμό κοτόπουλο, αφαιρέστε το από τη σούπα όταν μαγειρευτεί, αφήστε το να κρυώσει, τεμαχίστε το και ξαναβάλτε το στη σούπα. Δοκιμάστε και προσαρμόστε το αλάτι.
Προσθέστε περισσότερο ζεστό νερό (ή ζωμό) αν χρειάζεται, για να αραιώσετε τη σούπα στην επιθυμητή συνοχή. Δοκιμάστε και προσαρμόστε το αλάτι.
Σερβίρετε ζεστή και γαρνίρετε όπως επιθυμείτε.
Της Sono Motoyama.
Συνταγή από nytimes.com
Πνευματικά δικαιώματα 2025 της Pittsburgh Post-Gazette.Επισκεφθείτε την Pittsburgh Post-Gazette στη διεύθυνση www.post-gazette.com Διανέμεται από την Tribune Content Agency, LLC.Πνευματικά δικαιώματα 2025 PG Publishing Co.
Τον χειμώνα, που ο ουρανός είναι συνήθως συννεφιασμένος και βροχερός, το σκοτάδι πέφτει νωρίς και τα περισσότερα φύλλα έχουν πέσει από τα κλαριά των δέντρων, ο έξω κόσμος γίνεται πιο μουντός. Στο σπίτι μας όμως μπορούμε να αναπληρώσουμε εύκολα το χαμένο χρώμα.Η Stephanie Molster λέει ότι ακόμη και η αναδιάταξη των εικόνων που έχετε κρεμάσει αυτή τη στιγμή στο σπίτι σας είναι επίσης μια εξαιρετική προσέγγιση.
Οι σχεδιαστές του SouthernLiving δίνουν μερικές ιδέες:
Στρώστε χαλιά
Ξεκινώντας από… χαμηλά, στρώστε στα δωμάτια χαρούμενα, πολύχρωμα χαλιά. Ακόμα και τα μικρά χαλάκια έχουν αποτέλεσμα.
«Τα χαλιά της κουζίνας, της εισόδου και του διαδρόμου είναι τα αγαπημένα μου αυτή τη στιγμή», εξηγεί η Λη Αλεξάντερ, ιδρύτρια του Beauty is Abundant. «Ντύνουν τον χώρο και τον ζεσταίνουν, τονίζοντας την αίσθηση του δωματιού.»
Διακοσμήστε τους τοίχους
Οι κάθετες επιφάνειες είναι ιδανικές για να φιλοξενήσουν έργα τέχνης και όμορφες εικόνες, που ευφραίνουν τα μάτια και την ψυχή.
Η Μαίρη Κάθρυν Ουέλς, ιδρύτρια της Mary Kathryn Wells Interior Design, προτείνει να στηρίξετε φωτογραφίες στους τοίχους χρησιμοποιώντας πολύχρωμη ταινία washi: «Βάλτε στους τοίχους σας ζωγραφιές που έχουν νόημα για εσάς», συμβουλεύει, επισημαίνοντας ότι και με τις ζωγραφιές των παιδιών μπορείτε να δημιουργήσετε υπέροχες συνθέσεις, ζωντανεύοντας τον χώρο σας με την παιδική αθωότητα και χαρά.
Σύμφωνα με τη Στεφάνι Μόλστερ, ιδρύτρια της Stephanie Molster Interiors, δεν χρειάζεται να προβείτε σε αγορές για να ανανεώσετε τον χώρο σας. Η αναδιάταξη των εικόνων που ήδη έχετε αρκεί για να σας δώσει αυτή την αίσθηση.
Συγκατοικήστε με λουλούδια και φυτά
Είτε προτιμήσετε τις ανθοδέσμες είτε τα φυτά σε γλάστρα, η παρουσία τους θα ομορφύνει το σπίτι σας και θα καθαρίσει την ατμόσφαιρα. Υπάρχουν πολλά φυτά κατάλληλα για εσωτερικούς χώρους, όχι ιδιαίτερα απαιτητικά στη φροντίδα τους, που εκτός από καλλωπιστικά θα διαπιστώσετε ότι είναι και μια καλή παρέα.
Βάψτε τους τοίχους ή το ταβάνι
Αυτό δεν είναι και τόσο απλό, αντίθετα έχει μια διαδικασία, κόπο και κόστος, αλλά το τελικό αποτέλεσμα αξίζει την ταλαιπωρία.
Τα χρώματα που θα επιλέξετε μπορούν να εναρμονίζονται με τη λειτουργία του κάθε χώρου (πιο ζωηρά για τους χώρους δραστηριότητας, απαλά και ήρεμα για τους χώρους χαλάρωσης), αφού κάθε χρώμα έχει τη συχνότητα και τις ιδιότητες του και επιδρά με συγκεκριμένο τρόπο στον οργανισμό και τον ψυχισμό μας. Παραδείγματος χάριν, το μπλε και το καθαρό κίτρινο προάγουν την αυτοσυγκέντρωση και την πνευματική διαύγεια, άρα είναι κατάλληλα για χώρους εργασίας. Τα παστέλ χρώματα μας ηρεμούν, άρα είναι καταλληλότερα για τις κρεβατοκάμαρες. Το κόκκινο φημίζεται για την ένταση του και έχει χαμηλή συχνότητα, κ.ο.κ.
Το χρώμα των τοίχων επηρεάζει και τον χαρακτήρα του δωματίου, λέει ο Άστον Μούντυ, ιδρυτής της Aston Moody Interiors. Αν θέλουμε έναν κομψό, κλασικό χώρο, θα προτιμήσουμε διακριτικές γήινες ή ψυχρές αποχρώσεις, αν θέλουμε κάτι πιο νεανικό ή ιδιαίτερο, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ακόμα και έντονα, καθαρά χρώματα.
Αξιοποιήστε τα βιβλία σας
Τα βιβλία σας, εκτός από τις ενδιαφέρουσες πληροφορίες και ιστορίες που περιέχουν, είναι και αντικείμενα με συγκεκριμένο σχήμα, μέγεθος και χρώμα, και ο τρόπος που είναι τοποθετημένα στη βιβλιοθήκη δημιουργεί και μία οπτική, χρωματική εντύπωση.
Για να ζωντανέψετε τον χώρο, αρκεί να φέρετε να βιβλία με τις πιο έντονες ράχες στο προσκήνιο, προσθέτοντας στα ράφια αντικείμενα όπως γλυπτά, αντικείμενα design, κατασκευές ή άλλα διακοσμητικά της αρεσκείας σας, δημιουργώντας ρυθμούς όγκων, σχημάτων και χρωμάτων σε εκείνο το σημείο του δωματίου, που μπορούν να αλλάξουν εύκολα ανά πάσα στιγμή, σύμφωνα με τη Μάγκι Ντίλλον, ιδρύτρια της Maggie Dillon Interiors και την Κέιτ Σπίρο.
Χρωματίστε το φως
Πείτε αντίο στα απλά αμπαζούρ και αντικαταστήστε τα με πιο φωτεινά, συμβουλεύει ο Μπλαιρ Μπέρτον, ιδρυτής της Blair Burton Interiors. Είναι μια απλή και σχετικά οικονομική λύση με εντυπωσιακό αποτέλεσμα.
Υφάσματα και χρώμα
Από τα κλινοσκεπάσματα στα υπνοδωμάτια μέχρι τα ριχτάρια στο σαλόνι και τα τραπεζομάντηλα στην κουζίνα και την τραπεζαρία, χωρίς να ξεχνάμε τις κουρτίνες που βρίσκονται σε κάθε δωμάτιο, τα υφάσματα υπάρχουν παντού στο σπίτι μας και συμβάλλουν σημαντικά στην ατμόσφαιρα του κάθε χώρου.
«Είτε πρόκειται για μια κουβέρτα από κασμίρ στην αγαπημένη σας γωνιά ανάγνωσης είτε για ένα τραπεζομάντιλο στο τραπέζι του πρωινού σας, τα υφάσματα προσθέτουν αμέσως επιπλέον χρώμα και υφή σε οποιοδήποτε δωμάτιο», λέει ο Αντρέα Μαρίνο, ιδρυτής του Andrea Marino Design. «Αυτές οι μικρές αλλαγές θα κάνουν την καθημερινότητά σας λίγο πιο ζωντανή.»
Ο δυτικός πολιτισμός είναι ένας εξωστρεφής πολιτισμός, που χαρακτηρίζεται από τη δράση, τα επιτεύγματα και την έμφαση που δίνει στα υλικά αγαθά, την επιτυχία, την καταξίωση και την ευμάρεια. Απαιτεί από τον άνθρωπο να πράττει, αλλά ξεχνά να του θυμίζει να στέκεται για να αναλογίζεται τι θα πράξει, τι έπραξε, αν έπραξε καλά κ.ο.κ.
Υπάρχω, αντί για κάνω
Εστιάζοντας στην παρούσα στιγμή αντί σε διάφορα επιτεύγματα παίρνουμε τον δρόμο που οδηγεί στην εσωτερική γαλήνη. Αυτή η προσέγγιση υποδηλώνει ότι η αληθινή ικανοποίηση και ευτυχία προέρχονται από το να γνωρίζουμε και να ζούμε την κάθε στιγμή και όχι από τον αριθμό των εργασιών που έχουμε ολοκληρώσει.
Πράττοντας λιγότερο και όντας περισσότερο, μπορεί κανείς να βρει αρμονία και ισορροπία εντός του, να μειώσει το άγχος του και να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής του. Αυτή η προσέγγιση διδάσκει να εκτιμούμε τις απλές χαρές και να βρίσκουμε την ομορφιά στα απλά, καθημερινά πράγματα, κάτι που προωθεί μια βαθύτερη και πιο ουσιαστική ύπαρξη.
Οι σύγχρονες δυτικές κοινωνίες χαρακτηρίζονται από την έμφαση που δίνουν στη δράση, και η καθημερινότητα των περισσότερων ανθρώπων είναι γεμάτη με πλήθος εργασιών και υποχρεώσεων στις οποίες δυσκολεύονται να ανταποκριθούν.
Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, δεδομένου ότι η κουλτούρα μας επιβραβεύει τη φιλοδοξία, τα επιτεύγματα και τη διαρκή παραγωγικότητα. Ωστόσο, η συνεχής προσπάθεια έχει κόστος. Εκτός από την ψυχική εξάντληση που προκαλεί, υπονομεύει τη συνολική μας ευεξία, υποβαθμίζει την ψυχική υγεία, και οδηγεί σε εξουθένωση, καθώς και στην ανάπτυξη νόσων όπως οι καρδιακές παθήσεις, υπέρταση και μείωση του προσδόκιμου ζωής.
Στην Ιαπωνία, οι απαιτήσεις είναι ακόμα μεγαλύτερες και η εργασιακή κουλτούρα τόσο αδυσώπητη που οι άνθρωποι εργάζονται πολλές φορές μέχρι θανάτου από την εξάντληση – ένα φαινόμενο που έχει τη δική του ονομασία στα ιαπωνικά: καρόσι (karoshi). Η Ιαπωνία παλεύει με την υπερκόπωση των πολιτών της από τη δεκαετία του 1980 – σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το καρόσι ευθύνεται για περίπου 750.000 θανάτους παγκοσμίως, μόνο το 2021.
Το αντίδοτο είναι η επίτευξη της ισορροπίας μεταξύ δράσης και εσωτερικής ενατένισης. Οι ειδικοί λένε ότι πρέπει να επιβραδύνουμε, να κάνουμε μία παύση και να συμφιλιωθούμε με την ιδέα ότι μπορούμε να σταματάμε να είμαστε παραγωγικοί πότε πότε.
Έχοντας συνεχώς στον νου μας αυτά που πρέπει να κάνουμε, δεν περνάμε χρόνο σε σιωπή, ανάπαυση ή περισυλλογή. Σπάνια αφοσιωνόμαστε πλήρως στην παρούσα στιγμή – αντ’ αυτού, συνήθως σκεφτόμαστε πάντα κάτι άλλο από αυτό που κάνουμε, και περνάμε συνεχώς από το ένα πράγμα στο άλλο.
Ας φροντίσουμε τον εαυτό μας. Ας φροντίσουμε να ξεκουραζόμαστε και να αναρρώνουμε, αξιολογώντας ποιες δραστηριότητες είναι όντως απαραίτητες και απέχοντας από όσες που δεν είναι.
Κοιτάζοντας μέσα μας
Ομοίως, οι δραστηριότητες σε ακραία κατάσταση επικεντρώνονται σε εξωτερικά επιτεύγματα. Η κουλτούρα μας δίνει έμφαση στην εξωτερική αναγνώριση σε βάρος της εσωτερικής ανάπτυξης, της αυτογνωσίας και της συναισθηματικής νοημοσύνης.
Η έρευνα δείχνει ότι η επιδίωξη υλικών αγαθών σχετίζεται με μειωμένη προσωπική ευημερία, μειωμένη ικανοποίηση από τη ζωή, αυξημένη κατάθλιψη και άγχος και απώλεια σκοπού στη ζωή.
Ωστόσο, οι ταινίες, οι τηλεοπτικές εκπομπές και η ποπ κουλτούρα διδάσκουν ότι η ευτυχία και η ολοκλήρωση προέρχονται από την απόκτηση φήμης και περιουσίας, και μας παροτρύνουν να αποκτήσουμε περισσότερα πράγματα, εμπειρίες και διακρίσεις για να νιώσουμε άξιοι και επιτυχημένοι.
Αφιερώνοντας περισσότερο χρόνο στον εσωτερικό μας κόσμο, μπορούμε να αλλάξουμε εστίαση και να βρούμε μια βαθιά αίσθηση γαλήνης. Εάν δεν πιστεύετε ότι το χρειάζεστε, απλά αναρωτηθείτε πότε ήταν η τελευταία φορά που καθίσατε για ένα λεπτό χωρίς να βγάλετε το τηλέφωνό σας.
Είμαστε τόσο ασυνήθιστοι να είμαστε μόνοι με τον εαυτό μας που αυτή η προοπτική μπορεί να είναι τρομακτική. Η εστίαση στον εαυτό μας απαιτεί από εμάς να εγκαταλείψουμε τη συνεχή δράση, όσο ελκυστική κι αν μας φαίνεται. Με την πάροδο του χρόνου, τα κέρδη μας θα είναι η επίτευξη σωματικής και ψυχικής υγείας, καθώς και μια βαθύτερη ευτυχία.
Μπορείτε να ξεκινήσετε να αναπτύσσετε αυτή τη συνήθεια παραμένοντας για λίγα λεπτά σιωπηλοί, παρά τις εξωτερικές περιστάσεις. Κάνοντας μια βόλτα μόνοι σας, η παρατήρηση ενός τοπίου και ο διαλογισμός είναι καλές ευκαιρίες για να αρχίσετε να γνωρίζετε καλύτερα τον εαυτό σας.
Οι εξωτερικοί παράγοντες τραβούν συνεχώς την προσοχή και την ενέργειά μας. Αν και νιώθουμε υποχρεωμένοι να κάνουμε πολλά πράγματα, υπάρχουν μερικά που μπορούμε να επιλέξουμε να μην κάνουμε. Κάντε χώρο για τον εαυτό σας – επιβραδύνετε, στραφείτε προς τα μέσα και αφιερώστε χρόνο στο να είστε.
Οι επισκέψεις στο Ocean City με τον παππού και τη γιαγιά το καλοκαίρι είναι από τις πιο όμορφες αναμνήσεις μου. Ο παππούς μου πήγαινε πάντα στο αρτοποιείο να φέρει τσίζκεϊκ για πρωινό. Η μυρωδιά του αλμυρού θαλασσινού αέρα, οι κραυγές των γλάρων που έψαχναν για ψίχουλα στον κοντινό πεζόδρομο, η γλύκα του τσίζκεϊκ και η άνεση της μεγάλης αγκαλιάς του παππού μου – όλα αυτά είναι φυλαγμένα στη μνήμη μου σαν πολύτιμο δώρο.
Τώρα, όταν πηγαίνω στην παραλία ή όταν τρώω τσίζκεϊκ, οι σκέψεις μου επιστρέφουν σε εκείνες τις ανέμελες, ζεστές μέρες του καλοκαιριού. Αναμνήσεις σαν αυτές, που αποτελούν σύνθετες εμπειρίες, είναι πολύ δυνατές. Κάθε αίσθηση ενεργοποιεί ένα διαφορετικό μέρος του εγκεφάλου, με αποτέλεσμα η ανάμνηση να είναι πολύ ισχυρή και να μπορούμε να την ανακαλούμε γρήγορα.
Επομένως, όταν προσφέρουμε στα παιδιά μια ποικιλία δραστηριοτήτων που εμπλέκουν τουλάχιστον δύο ή περισσότερες από τις αισθήσεις του παιδιού, η κατανόηση των εννοιών και των μαθημάτων θα βελτιωθεί κατά πολύ, όπως και η ικανότητά τους να ανακαλούν αργότερα – ακόμα και πολλά χρόνια μετά – αυτές τις πληροφορίες.
Ανάπτυξη της μεθόδου μικτής αισθητηριακής μάθησης
Η Μαρία Μοντεσσόρι γεννήθηκε το 1870 στη μικρή πόλη Κιαράβαλλε της Ιταλίας, αλλά μεγάλωσε στη Ρώμη, όπου έλαβε εξαιρετική εκπαίδευση. Της άρεσε ιδιαίτερα να επισκέπτεται βιβλιοθήκες και μουσεία, καθώς ήταν μανιώδης αναγνώστρια, όπως και η μητέρα της, με έντονη επιθυμία για γνώση.
Μετά την αποφοίτησή της από την ιατρική σχολή, η Μοντεσσόρι έγινε μια από τις πρώτες γυναίκες γιατρούς στην Ιταλία. Η πρώτη της ιατρική εμπειρία ήταν στην ψυχιατρική. Αφού δούλεψε με παιδιά με ειδικές ανάγκες, άρχισε να ενδιαφέρεται για την εκπαίδευση και άρχισε να μελετά την εκπαιδευτική φιλοσοφία και τις αρχές διδασκαλίας.
Πιο γνωστή για την πρωτοποριακή εκπαιδευτική της φιλοσοφία της πρακτικής, σκόπιμης μάθησης, η Μοντεσσόρι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα σε ένα παιδοκεντρικό περιβάλλον, που ενθαρρύνει τα παιδιά να το εξερευνήσουν χρησιμοποιώντας όλες τις αισθήσεις τους. Αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής της αναπτύσσοντας την εκπαιδευτική μέθοδο που πήρε το όνομά της και στις αρχές του 1900 τα σχολεία Μοντεσσόρι άρχισαν να ανοίγουν σε όλο τον κόσμο.
Η εμπλοκή πολλών αισθήσεων είναι ευεργετική για τα παιδιά
Η πολυαισθητηριακή μάθηση είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους εμπλοκής των παιδιών στη μάθηση και λειτουργεί καλά για μαθητές όλων των ηλικιών και αναπτυξιακών σταδίων, καθώς και για χαρισματικά παιδιά και παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Οι Λάνταν Σαμ [Ladan Sham] και Ααρών Ρ. Ζάιτς [Aaron R. Seitz], καθηγητές και ερευνητές στον τομέα της γνωστικής ψυχολογίας, υποστηρίζουν ότι επειδή ο εγκέφαλος λαμβάνει συνεχώς αισθητηριακά ερεθίσματα κατά τη διάρκεια της ημέρας, αναπτύσσεται, προσαρμόζεται και λειτουργεί βέλτιστα σε ένα πολυαισθητηριακό περιβάλλον.
Όταν τα παιδιά χρησιμοποιούν πολλές αισθήσεις ταυτόχρονα κατά τη διάρκεια της μάθησης, δημιουργούνται ισχυρότερες συνδέσεις μεταξύ εννοιών, εμπειριών και γεγονότων. Επιπλέον, ενισχύεται η ικανότητά τους να επεξεργάζονται, να κατανοούν και να διατηρούν πληροφορίες για ευκολότερη ανάκληση αργότερα.
Η χρήση της πολυαισθητηριακής προσέγγισης στη μάθηση δεν είναι σίγουρα μια νέα έννοια. Είναι ένας φυσικός τρόπος μάθησης, που συμπληρώνει τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τις πληροφορίες. Όταν την ενσωματώνετε στην εκπαίδευση του παιδιού σας στο σπίτι, εκείνο θα κάνει αμέτρητες ανακαλύψεις, έτσι ώστε η μάθηση να είναι πάντα μια νέα και συναρπαστική διαδικασία, διεγείροντας δημιουργικά τη σκέψη.
Πώς να ενσωματώσετε την πολυαισθητηριακή μάθηση στην κατ’ οίκον εκπαίδευση
Τα παιδιά είναι από τη φύση τους περίεργα. Τα πάντα είναι καινούργια για αυτά και κάθε στιγμή κρύβει και μία νέα ανακάλυψη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η πολυαισθητηριακή μάθηση είναι μια τόσο αποτελεσματική στρατηγική. Αξιοποιεί τη φυσική περιέργεια του παιδιού (ή του βρέφους) και ενθαρρύνει την αισθητηριακή εξερεύνηση.
Η ενσωμάτωση της πολυαισθητηριακής μάθησης στην εκπαίδευση στο σπίτι είναι αρκετά εύκολη, ειδικά αν ξεκινήσετε με το βασικό στοιχείο της μεθόδου Μοντεσσόρι – τη συμμετοχή στις καθημερινές δραστηριότητες του σπιτιού όπως το πλύσιμο των πιάτων, την προετοιμασία του γεύματος, τη φροντίδα ενός κατοικίδιου ζώου ή τη φύτευση και τη περιποίηση του κήπου. Αυτές οι δραστηριότητες, που απαιτούν από το παιδί να προσέξει, να εκτελέσει μια σειρά από ενέργειες, να κάνει καλές επιλογές, να ασχοληθεί με μια εργασία από την αρχή μέχρι το τέλος και να επιμείνει στα προβλήματα και να τα λύσει, είναι όλες απαραίτητες δεξιότητες για την κατάκτηση των βασικών μαθημάτων με τα οποία θα έρθει αντιμέτωπο αργότερα, στο σχολείο.
Γλώσσα και Μαθηματικά
Για να βοηθήσετε το παιδί σας με τα μαθήματα, προσφέρετε βοηθήματα όπως μικρά πλαστικά τετράγωνα μέτρησης, μολύβι και χαρτί για να απεικονίσετε ένα πρόβλημα ή κράκερ που του αρέσουν και συνδυάζουν τη νοστιμιά με τη γνώση. Η προσθήκη μουσικής και κίνησης έχει επίσης νόημα. Τα παιδιά μπορούν να εξασκηθούν στους χρόνους των ρημάτων και στην προπαίδεια ρυθμικά, δηλαδή χτυπώντας ένα τύμπανο ή κατσαρόλες στην κουζίνα, ή πηδώντας, χειροκροτώντας ή βαδίζοντας και μετρώντας παράλληλα τους αριθμούς που λείπουν.
Για μαθήματα γλώσσας, ετοιμάστε σπιτική αρωματισμένη πλαστελίνη και ζητήστε από τα παιδιά να προφέρουν τα γράμματα του αλφαβήτου που σχηματίζουν χρησιμοποιώντας την πλαστελίνη. Ή, ως οπτικό βοήθημα, προσφέρετε στα παιδιά απλές κάρτες μνήμης που απεικονίζουν αντικείμενα που ξεκινούν με ένα συγκεκριμένο γράμμα. Τα παιδιά μπορούν επίσης να ζωγραφίσουν και να πουν ένα γράμμα ή να ζωγραφίσουν ένα αντικείμενο και να πουν το όνομά του.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να ενσωματωθούν οι αισθητηριακές εμπειρίες στην κατ’ οίκον εκπαίδευση, επειδή η μάθηση με την ενεργοποίηση πολλαπλών αισθήσεων έχει καλά αποτελέσματα ασχέτως του θέματος ή του αντικειμένου. Αν χρειάζεστε έμπνευση, υπάρχουν πολλές υπέροχες ιδέες στο Pinterest.
Φανταστείτε την κουρκουμίνη ως πυροσβέστη του σώματός σας, πάντα έτοιμη να αναλάβει δράση και να σβήσει τις φλόγες της φλεγμονής και του οξειδωτικού στρες που σιγοκαίνε και βλάπτουν τα κύτταρα, τους ιστούς και τα όργανα αν αφεθούν ανεξέλεγκτες.
Η κουρκουμίνη είναι το κύριο συστατικό του κουρκουμά, του χρυσού μπαχαρικού από τη ρίζα του φυτού Curcuma longa. Μέλος της οικογένειας του τζίντζερ, ο κουρκουμάς οφείλει την κίτρινο-πορτοκαλί απόχρωσή του στην κουρκουμίνη.
Στο φαρμακείο της φύσης, ο κουρκουμάς είναι από παλιά γνωστός για την ικανότητά του να αντιμετωπίζει ένα ευρύ φάσμα παθήσεων, από την αρθρίτιδα και τις πεπτικές διαταραχές έως την επούλωση πληγών.
Η σύγχρονη επιστήμη έχει επίσης αρχίσει να εκτιμά τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Το 1800, οι επιστήμονες Ανρί Ωγκύστ Βόγκελ και Πιερ Ζοζέφ Πελλιτιέ [Henri Auguste Vogel, Pierre Joseph Pellitier] ανέφεραν ότι είχαν απομονώσει μια «κίτρινη χρωστική ουσία» από τον κουρκουμά, την οποία ονόμασαν κουρκουμίνη.
Το 1949, οι συγγραφείς μίας εργασίας που δημοσιεύτηκε στο Nature ήταν οι πρώτοι που εντόπισαν την ικανότητα της κουρκουμίνης να καταπολεμά τα βακτήρια. Το ενδιαφέρον για την κουρκουμίνη αυξήθηκε τη δεκαετία του 1970, με αποτέλεσμα τη διεξαγωγή περισσότερων από 17,000 δημοσιευμένων μελετών τα τελευταία 50 χρόνια.
Είτε προσθέτετε κουρκουμά στα γεύματά σας είτε τον λαμβάνετε ως συμπλήρωμα, η κουρκουμίνη είναι ένα θρεπτικό συστατικό που μπορεί πραγματικά να ωφελήσει την υγεία σας εν γένει.
Το μαύρο πιπέρι βοηθά την απορρόφηση της κουρκουμίνης από τον οργανισμό. (Εικόνα: Fei Meng, Shutterstock)
Ιδιότητες
Η κουρκουμίνη δρα προς όφελος της υγείας μας με πολλούς τρόπους:
Καταπραΰνει
Η κουρκουμίνη είναι γνωστή για την ικανότητά της να καταπραΰνει τη φλεγμονή και το οξειδωτικό στρες, παράγοντες που συντελλούν στη χρόνιων ασθενειών όπως οι καρδιακές παθήσεις και ο διαβήτης.
Η κουρκουμίνη βοηθά στη διαχείριση του διαβήτη τύπου 2, αναστέλλοντας τον πυρηνικό παράγοντα κάππα Β, ένα μόριο που τροφοδοτεί τη φλεγμονή. Ενισχύει επίσης τη λειτουργία των Β-κυττάρων ενισχύοντας την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Με το τη βελτίωση του ενδοθηλιακή λειτουργία και μειώνοντας το οξειδωτικό στρες και τη φλεγμονή, η κουρκουμίνη διατηρεί τα αιμοφόρα αγγεία σας καθαρά και συμβάλλει στην προστασία από καταστάσεις όπως η αθηροσκλήρωση και η καρδιακή ανεπάρκεια.
Εάν τα επίπεδα οξυγόνου μειωθούν, όπως σε απόφραξη των αιμοφόρων αγγείων ή σε καταστάσεις όπως η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), το άσθμα ή το εμφύσημα, η κουρκουμίνη παρεμβαίνει για να προστατεύσει τα κύτταρα της καρδιάς σας από βλάβη και θάνατο. Η κουρκουμίνη θωρακίζει, επίσης, την καρδιά από βλάβες που προκαλούνται από ορισμένα φάρμακα, σύμφωνα με αναθεώρηση του 2024
Η κουρκουμίνη έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει μια ποικιλία ‘πυρκαγιών’, από τη νόσο του Πάρκινσον (όπως έχει φανεί σε έρευνες σε ζώα) έως την γήρανση και τον καρκίνο (όπως έχει φανεί σε έρευνες σε ανθρώπους). Σύμφωνα με αναθεώρηση του 2015, η κουρκουμίνη όχι μόνο επιβραδύνει τον σχηματισμό διαφόρων όγκων, αλλά μπορεί επίσης να περιορίσει την ανάπτυξη και την εξάπλωσή τους.
Προστατεύει τις αρθρώσεις
Έρευνα έχει δείξει ότι η κουρκουμίνη είναι ανάλογη της ιβουπροφαίνης στην ανακούφιση του πόνου και τη βελτίωση της λειτουργίας σε άτομα με οστεοαρθρίτιδα. Σε τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη του 2009, το εκχύλισμα κουρκουμά λειτούργησε εξίσου καλά με την ιβουπροφαίνη στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος. Το εύρημα αυτό επιβεβαιώθηκε το 2014, όταν μια άλλη μελέτη έδειξε ότι ο κουρκουμάς παρείχε συγκρίσιμη ανακούφιση από τον πόνο και τη δυσκαμψία του γόνατος. Αλλά η κουρκουμίνη δεν αφορά μόνο τον πόνο – επίσης επιβραδύνει τον εκφυλισμό των αρθρώσεων.
Αυτό που κάνει επίσης τον κουρκουμά να ξεχωρίζει είναι η ικανότητά του να παρέχει αυτά τα οφέλη με λιγότερες παρενέργειες από αυτές της ιβουπροφαίνης – κυρίως όσον αφορά τον κοιλιακό πόνο και τη δυσφορία.
Ενισχύει την εγκεφαλική λειτουργία
Η κουρκουμίνη μπορεί να είναι σε θέση να βοηθήσει στην πρόληψη και τη θεραπεία της νόσου Αλτσχάιμερ, τον πιο κοινό τύπος άνοιας μεταξύ των ηλικιωμένων. Δύο είναι οι βασικότεροι υπαίτιοι: η φλεγμονή του εγκεφάλου και η συσσώρευση πλακών β-αμυλοειδούς, οι οποίες συνδέονται με τη νόσο Αλτσχάιμερ. Η κουρκουμίνη βελτιώνει τη μνήμη κατά 28% σε ενήλικες με ήπια προβλήματα μνήμης, δείχνοντας δυνατότητες για την όξυνση της γνωστικής λειτουργίας, σύμφωνα με μια έρευνα του 2018 μελέτη.
Η κουρκουμίνη ενισχύει επίσης τη διάθεσή σας. Μία μετα-ανάλυση του 2017 αποκάλυψε ότι η κουρκουμίνη μπορεί να αντιστρέψει την κατάθλιψη και το άγχος, κερδίζοντας φήμη και ως φυσικό αντικαταθλιπτικό. Κλινική δοκιμή του 2013 έδειξε ότι είναι εξίσου αποτελεσματική με τη φλουοξετίνη (κοινώς γνωστή ως Prozac) – χωρίς τον κίνδυνο αυτοκτονικών σκέψεων που συνοδεύουν ενίοτε το συνταγογραφούμενο φάρμακο.
Άλλες ιδιότητες
Εκτός από τους παραπάνω ρόλους, η κουρκουμίνη έχει ηπατοπροστατευτικές ιδιότητες, αποτρέποντας δυνητικά ηπατικές διαταραχές που σχετίζονται με το οξειδωτικό στρες.
Επίσης, αλληλεπιδρά άμεσα με τα βακτήρια του εντέρου. Μελέτες δείχνουν ότι η κουρκουμίνη προάγει τα ωφέλιμα βακτήρια όπως τα μπιφιδοβακτηρίδια και οι γαλακτοβάκιλλοι, ενώ μειώνει τα επιβλαβή βακτήρια όπως οι εντερόκοκκοι και τα εντεροβακτήρια. Αυτή η αλλαγή στη χλωρίδα του εντέρου μπορεί να βοηθήσει στην εξήγηση των ανοσοενισχυτικών, αντιφλεγμονωδών και ρυθμιστικών της χοληστερόλης επιδράσεων της κουρκουμίνης.
Γνωρίζετε ότι…
Ο κουρκουμάς χρησιμοποιείται συνήθως ως φυσική βαφή τροφίμων και υφασμάτων.
Η κουρκουμίνη και το κύμινο προέρχονται από δύο εντελώς διαφορετικά φυτά: η κουρκουμίνη είναι η δραστική ένωση που βρίσκεται στη ρίζα του κουρκουμά (Curcuma longa), ενώ το κύμινο προέρχεται από τους σπόρους του φυτού Cuminum cyminum, που ανήκει στην οικογένεια των καροτοειδών. Και τα δύο έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση, αλλά διαφέρουν ως προς την ισχύ και τα οφέλη για την υγεία.
Σύμφωνα με κατάλογο που συνέταξε η GreenMedInfo, ο κουρκουμάς έχει δείξει αποτελεσματικότητα συγκρίσιμη με τουλάχιστον 14 συνταγογραφούμενα φάρμακα, όπως ατορβαστατίνη (εμπορική ονομασία Lipitor), ασπιρίνη, και οξαλιπλατίνη (φάρμακο για τον καρκίνο του παχέος εντέρου).
Αν και η κουρκουμίνη είναι ο ‘σταρ’, στον κουρκουμάς βρίσκεται κι άλλο ένα αξιόλογο συστατικό: η αρωματική τουρμερόνη. Σε μελέτη του 2014, η αρωματική τουρμερόνη αναγέννησε νευρώνες σε αρουραίους, γεγονός που υποδηλώνει την πιθανότητα χρήσης σε νευρολογικές διαταραχές.
Λάβετε την κουρκουμίνη από πηγές τροφίμων αν μπορείτε. Ολόκληρη η ρίζα του κουρκουμά, η οποία περιέχει κουρκουμίνη, αρωματική τουρμερόνη και μια σειρά από άλλες βιοδραστικές ενώσεις που ακόμη διερευνώνται, προσφέρει πολύ πιο ολοκληρωμένα οφέλη από ό,τι τα συμπληρώματα από μόνα τους.
Διατροφικές πηγές κουρκουμίνης είναι οι εξής:
Κουρκουμάς (φυτό Curcuma longa): είναι η πλουσιότερη φυσική πηγή κουρκουμίνης, με την κουρκουμίνη να αποτελεί περίπου το 3 – 8 % της σύνθεσής του, ανάλογα με τις συνθήκες καλλιέργειας.
Αλεσμένος κουρκουμάς: μία κουταλιά κουρκουμά σε σκόνη (περίπου 3 γραμμάρια) περιέχει συνήθως μεταξύ 30 και 90 χιλιοστόγραμμα κουρκουμίνης. Η υψηλότερη συγκέντρωση κουρκουμίνης βρίσκεται στην καθαρή σκόνη κουρκουμά, με μέσο όρο 3,14 % κατά βάρος.
Μάνγκο τζίντζερ: συγγενής του κουρκουμά με ήπιο άρωμα που θυμίζει μάνγκο, το τζίντζερ μάνγκο περιέχει κουρκουμίνη, την ίδια ένωση που είναι υπεύθυνη για τα αντιφλεγμονώδη οφέλη του κουρκουμά, και χρησιμοποιείται παραδοσιακά τόσο στα τρόφιμα όσο και στην ιατρική.
Σκόνη κάρυ: Παρόλο που η κουρκουμίνη είναι ένα από τα κύρια συστατικά των μειγμάτων κάρυ, οι περισσότερες σκόνες κάρυ περιέχουν σχετικά χαμηλά επίπεδα κουρκουμίνης και η περιεκτικότητά τους ποικίλλει σημαντικά.
Άλλα είδη διατροφής: Μπορεί να καταναλώνετε ήδη κουρκουμίνη χωρίς καν να το γνωρίζετε. Λόγω του ζωηρού του χρώματος, ο κουρκουμάς προστίθεται συχνά στη μουστάρδα, τα δημητριακά, το τυρί, τα τσιπς, τη μαγιονέζα, το βούτυρο, τα τουρσιά και τα αρτοσκευάσματα. Αυτά τα τρόφιμα περιέχουν μικρές ποσότητες κουρκουμίνης.
Συνταγή: Χρυσό γάλα με μπαχαρικά
΄Σε πέντε λεπτά μπορείτε να φτιάξετε ένα ζεστό, αντιφλεγμονώδες ρόφημα γεμάτο κουρκουμίνη. Το μαύρο πιπέρι ενισχύει την απορρόφηση της κουρκουμίνης, ενισχύοντας λίγο ακόμα την υγεία σας!
Υλικά για 1 φλιτζάνι
1 φλιτζάνι γάλα (γαλακτοκομικό, αμυγδάλου, βρώμης ή καρύδας)
1 κουταλάκι του γλυκού λάδι καρύδας
½ κουταλάκι του γλυκού τριμμένο κουρκουμά
¼ κουταλάκι του γλυκού κανέλα
Μία πρέζα μαύρο πιπέρι
1 κουταλάκι του γλυκού ακατέργαστο μέλι ή σιρόπι σφενδάμου (προαιρετικά)
Εκτέλεση
Βάλτε όλα τα υλικά σε ένα κατσαρολάκι και ζεστάνετε σε μέτρια προς χαμηλή θερμοκρασία μέχρι να λιώσει το λάδι.
Χτυπήστε τα μαζί και αφήστε το μείγμα να σιγοβράσει για περίπου 5 λεπτά, ανακατεύοντας περιστασιακά.
Αφαιρέστε από τη φωτιά και σερβίρετε. Απολαύστε το ζεστό.
Άλλοι τρόποι χρήσης του κουρκουμά στα γεύματα:
Τρίψτε φρέσκια ρίζα κουρκουμά στις σαλάτες για μια πικάντικη, γήινη γεύση και ζωντανό χρώμα.
Πασπαλίστε αλεσμένο κουρκουμά σε ομελέτα ή τόφου για ένα χρυσαφένιο, γεμάτο θρεπτικά συστατικά πρωινό.
Ανακατέψτε κουρκουμά σε smoothies με μπανάνα, ανανά και γάλα καρύδας.
Προσθέστε κουρκουμά σε σούπες όπως φακές, καρότου ή κολοκύθας για μια ζεστή, θρεπτική γεύση.
Ανακατέψτε τον κουρκουμά στο ρύζι ή την κινόα κατά το μαγείρεμα για ένα διακριτικά καρυκευμένο, χρυσαφένιο συνοδευτικό πιάτο.
Ανακατέψτε τον κουρκουμά με ελαιόλαδο, χυμό λεμονιού και μαύρο πιπέρι σε σάλτσες σαλάτας για ένα πικάντικο άρτυμα.
Ενσωματώστε κουρκουμά σε μαρινάδες για κοτόπουλο, τόφου ή ψάρι για πιο έντονη γεύση.
Ρίξτε τον κουρκουμά στα ψητά λαχανικά όπως κουνουπίδι, καρότα ή πατάτες που ετοιμάζετε για συνοδευτικό.
Προσθέστε κουρκουμά σε κάρυ και βραστά φαγητά για πιο κλασική, γήινη γεύση.
Πασπαλίστε με κουρκουμά καβουρδισμένους ξηρούς καρπούς ή σπόρους για ένα αλμυρό, αντιφλεγμονώδες σνακ.
Για μέγιστη απορρόφηση
Η κουρκουμίνη έχει μια αδυναμία: απορροφάται δύσκολα από τον οργανισμό. Ωστόσο, ο συνδυασμός της με μαύρο πιπέρι (που περιέχει πιπερίνη) αυξάνει την απορρόφησή της κατά 2.000 %, σύμφωνα με πρώιμη μελέτη. Στην παραδοσιακή ινδική κουζίνα, θα δείτε συχνά τον κουρκουμά και το μαύρο πιπέρι να χρησιμοποιούνται μαζί σε μείγματα μπαχαρικών.
Η κουρκουμίνη είναι λιπόφιλη, δηλαδή διαλύεται στο λίπος, οπότε η κατανάλωσή της με λάδι ή λίπος επίσης βοηθά τον οργανισμό σας να την απορροφήσει πιο αποτελεσματικά.
Άλλες πηγές
Πέρα από τη λήψη μέσω της τροφής, υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να αποκομίσετε τα οφέλη της κουρκουμίνης.
Συμπληρώματα από το στόμα
Τα εμπορικά συμπληρώματα κουρκουμίνης αποτελούνται συνήθως από ένα μείγμα κουρκουμίνης, ντεμεθοξυκουρκουμίνης και δισδεμεθοξυκουρκουμίνης. Ωστόσο, μπορεί να περιέχουν πλήθος συστατικών και οι αποκλίσεις μεταξύ των αναγραφόμενων και των πραγματικών συστατικών ή των ποσοτήτων τους είναι συχνές. Διάφοροι τύποι συμπληρωμάτων κουρκουμίνης και κουρκουμά είναι διαθέσιμοι στην αγορά των ΗΠΑ, μεταξύ των οποίων:
Κουρκουμάς σε σκόνη: Αυτή είναι η απλούστερη μορφή, η οποία παρασκευάζεται με ξήρανση και άλεση ολόκληρης της ρίζας κουρκουμά σε σκόνη. Αν και περιέχει κουρκουμίνη, η συγκέντρωση είναι σχετικά χαμηλή, συνήθως γύρω στο 2 – 5%.
Εκχυλίσματα κουρκουμίνης: Αυτά τα εκχυλίσματα λαμβάνονται με απομόνωση και συμπύκνωση της κουρκουμίνης από τη ρίζα του κουρκουμά, με αποτέλεσμα υψηλότερο ποσοστό κουρκουμινοειδών (συχνά έως και 95%). Στην πραγματικότητα, 95% σκόνες κουρκουμίνης χρησιμοποιούνται συχνά σε ιατρικές μελέτες και ορισμένα εκχυλίσματα υψηλής ισχύος φθάνουν σε συγκεντρώσεις 98% ή υψηλότερες.
Κάψουλες: Ο κουρκουμάς και η σκόνη κουρκουμίνης συχνά ενθυλακώνονται για εύκολη και ακριβή δοσολογία.
Υγρό: Τόσο ο κουρκουμάς όσο και η κουρκουμίνη διατίθενται σε υγρή μορφή. Τα υγρά συμπληρώματα περιέχουν συχνά πρόσθετα συστατικά, οπότε φροντίστε να διαβάσετε την ετικέτα των συστατικών.
Τσίχλες: Οι τσίχλες κουρκουμίνης είναι μια διασκεδαστική και βολική επιλογή για τους ανθρώπους που δεν τους αρέσει να καταπίνουν χάπια. Ωστόσο, συνήθως είναι επιβεβαρυμένα με πρόσθετη ζάχαρη και υλικά πλήρωσης, που εξουδετερώνουν τα οφέλη για την υγεία – διαβάστε προσεκτικά την ετικέτα των συστατικών.
Η πιπερίνη, μια βασική ένωση του μαύρου πιπεριού, προστίθεται συνήθως στα συμπληρώματα για να αυξήσει τη βιοδιαθεσιμότητα της κουρκουμίνης, αν και υψηλότερες δόσεις μπορεί να παρεμβαίνουν με την μεταβολισμό ορισμένων φαρμάκων, αυξάνοντας δυνητικά την συγκέντρωση στην κυκλοφορία του αίματος και επιβαρύνοντας το συκώτι. Επιπλέον, η πιπερίνη μπορεί να προκαλέσει πεπτικές ευαισθησίες σε ορισμένους ανθρώπους, ενώ δεν υπάρχουν μακροχρόνιες μελέτες ασφάλειας για τακτική χρήση υψηλών δόσεων.
Εκτός από την πιπερίνη, μερικές φορές χρησιμοποιούνται διαφορετικές μέθοδοι χορήγησης για τη βελτίωση της απορρόφησης της κουρκουμίνης από τον οργανισμό στα συμπληρώματα, όπως μικροσκοπικά σωματίδια (νανοσωματίδια), φορείς με βάση το λίπος (λιποσώματα) και άλλες δομές που βοηθούν την κουρκουμίνη να εισέλθει πιο αποτελεσματικά στον οργανισμό.
Ενώ τα εκχυλίσματα κουρκουμίνης πωλούνται ως μη συνταγογραφούμενα συμπληρώματα διατροφής στις Ηνωμένες Πολιτείες, συχνά με ετικέτες που ισχυρίζονται ότι περιέχουν κατά 95% κουρκουμινοειδή, ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) δεν ρυθμίζει αυστηρά αυτούς τους ισχυρισμούς. Δεδομένου ότι τα συμπληρώματα διατροφής στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν απαιτούν εκτεταμένη έγκριση πριν από την κυκλοφορία τους από τον FDA, οι κατασκευαστές είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για την ασφάλειά τους. Παρόλα αυτά, δεν υποχρεούνται να αποδείξουν την ασφάλεια ή την αποτελεσματικότητά τους πριν από την κυκλοφορία τους στην αγορά.
Πέρα από τους ενίοτε διογκωμένους ισχυρισμούς των κατασκευαστών σχετικά με την περιεκτικότητα σε κουρκουμίνη, η οποία, μαζί με τη χρήση συνθετικών κουρκουμινοειδών, αποτελεί την πρωταρχική ανησυχία στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη, οι προσμείξεις αποτελούν επίσης πρόβλημα με τα μπαχαρικά και τα συμπληρώματα. Μελέτη του 2023, στο Food and Chemical Toxicology, διαπίστωσε ότι σχεδόν το ένα τρίτο από 233 δείγματα κουρκουμά από μια περιοχή στο Πακιστάν περιείχαν χρωστικές ουσίες Sudan, οι οποίες είναι παράνομα πρόσθετα τροφίμων που χρησιμοποιούνται για τον χρωματισμό μπαχαρικών. Ο Διεθνής Οργανισμός Έρευνας για τον Καρκίνο (IARC) θεωρεί τις χρωστικές ουσίες Σουδάν έμμεσα καρκινογόνες.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι πάνω από το 30% των δειγμάτων κουρκουμά περιείχαν επίπεδα αφλατοξινών ακατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση. Οι αφλατοξίνες είναι ουσίες που παράγονται από το είδος του μύκητα Aspergillus και χαρακτηρίζονται ως καρκινογόνα κατηγορίας 1 από την IARC. Άλλη μελέτη του 2020 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο κουρκουμάς μπορεί να έχει «πολύ υψηλά επίπεδα μόλυνσης από βακτηριακούς σπόρους».
Σε μια μελέτη περιοχών που παράγουν πάνω από το 80% της παγκόσμιας προσφοράς κουρκουμά, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 14% των δειγμάτων κουρκουμά περιείχαν επίπεδα μολύβδου πάνω από 500 φορές το ρυθμιστικό όριο στο Πακιστάν, την Ινδία και το Νεπάλ.
Τα ευρήματα αυτά καταδεικνύουν τη σημασία της προμήθειας συμπληρωμάτων υψηλής ποιότητας. Όταν επιλέγετε ένα συμπλήρωμα κουρκουμά, φροντίστε να ελέγξετε την ετικέτα ή να ρωτήσετε τον κατασκευαστή αν έχει ελεγχθεί για βαρέα μέταλλα, μυκοτοξίνες (όπως οι αφλατοξίνες), συνθετικά κουρκουμινοειδή και συνολική καθαρότητα, συμπεριλαμβανομένης της ύπαρξης προσμίξεων όπως οι χρωστικές ουσίες του Σουδάν. Εναλλακτικά, μπορείτε να επιλέξετε την ολική μορφή κουρκουμά για να μειώσετε τον κίνδυνο αυτών των προσμίξεων. Όποτε είναι δυνατόν, επιλέξτε βιολογικά προϊόντα για να ελαχιστοποιήσετε την έκθεση σε πιθανές τοξίνες, όπως φυτοφάρμακα και ζιζανιοκτόνα όπως η γλυφοσάτη.
Τοπικές εφαρμογές
Το αιθέριο έλαιο κουρκουμά εξάγεται από τη ρίζα κουρκουμά. Περιέχει κουρκουμόνες, μια άλλη κατηγορία βιοδραστικών ενώσεων που βρίσκονται στον κουρκουμά.
Επιπλέον, έχουν αναπτυχθεί κρέμες κουρκουμίνης για την υγεία του δέρματος. Μελέτη του 2012 έδειξε ότι ένα τοπικό σκεύασμα κουρκουμίνης ήταν εξίσου αποτελεσματικό με την από του στόματος χορηγούμενη κουρκουμίνη στην καταστολή της ανάπτυξης όγκων σε έρευνα για τον καρκίνου του δέρματος σε ποντίκια.
Η κουρκουμίνη μπορεί να ληφθεί μέσω διαδερμικών επιθεμάτων που την απελευθερώνουν αργά στο δέρμα. Σε μελέτη του 2022, αυτά τα επιθέματα βρέθηκαν αποτελεσματικά ως βοηθητικό αναλγητικό στη μείωση του οξέος μετεγχειρητικού πόνου σε ασθενείς.
Υποστηρικτικές θρεπτικές ουσίες
Η λήψη μεγάλων ποσοτήτων κουρκουμίνης σε μορφή συμπληρώματος μπορεί μερικές φορές να προκαλέσει ήπιες πεπτικές ενοχλήσεις όπως αέρια, διάρροια και κράμπες, μαζί με περιστασιακούς πονοκεφάλους και ναυτία. Αλλά αν συνδυάσετε τον κουρκουμά με τζίντζερ, είναι σαν να καλείτε ένα επιπλέον πυροσβεστικό όχημα.
Αυτό το δίδυμο λειτουργεί για τη μείωση της φλεγμονής και του πόνου, ενώ παράλληλα ηρεμεί τη ναυτία και αποσοβεί πιθανές πεπτικές παρενέργειες.
Ανεπάρκεια
Καθώς η κουρκουμίνη δεν είναι απαραίτητο θρεπτικό συστατικό, δεν υπάρχει κατάσταση αναγνωρισμένη ως «ανεπάρκεια κουρκουμίνης». Σε αντίθεση με τις βιταμίνες ή ορισμένα μέταλλα, η έλλειψη κουρκουμίνης στη διατροφή δεν προκαλεί συγκεκριμένα συμπτώματα.
Συνιστώμενη διατροφική πρόσληψη
Ο FDA έχει χαρακτηρίσει την κουρκουμίνη ως γενικά αναγνωρισμένη ως ασφαλής (GRAS). Ωστόσο, δεδομένου ότι η κουρκουμίνη δεν είναι απαραίτητο θρεπτικό συστατικό, η Εθνική Ακαδημία Ιατρικής δεν έχει καθορίσει Συνιστώμενη Διατροφική Δόση (RDA).
Η Κοινή Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων FAO/WHO για τα Πρόσθετα Τροφίμων (JECFA) και η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) δημιούργησαν μια αποδεκτή ημερήσια πρόσληψη (ADI) για την κουρκουμίνη έως 3 χιλιοστόγραμμα ανά χιλιόγραμμο σωματικού βάρους. Μελέτη του 2001 κατέδειξε καλή ανεκτικότητα και ασφαλές προφίλ της κουρκουμίνης, ακόμη και σε δόσεις που κυμαίνονται από 4.000 έως 8.000 χιλιοστόγραμμα ημερησίως. Οι δόσεις που υπερέβαιναν αυτό το όριο θεωρήθηκαν απαράδεκτες για τους συμμετέχοντες στη μελέτη ασθενείς λόγω του μεγάλου όγκου του συμπληρώματος. Άλλες έρευνες έχουν αποδείξει την ασφάλεια της κουρκουμίνης σε δόσεις έως και 12 γραμμάρια την ημέρα επί τρεις μήνες.
Τοξικότητα
Ο κουρκουμάς στα τρόφιμα είναι γενικά ασφαλής για τους περισσότερους ανθρώπους. Ωστόσο, όταν πρόκειται για συμπληρώματα ή υψηλότερες δόσεις, ορισμένες ομάδες θα πρέπει να είναι προσεκτικές και να συμβουλεύονται έναν γιατρό, ειδικά αν λαμβάνουν φάρμακα. Πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν οι ακόλουθοι παράγοντες κινδύνου:
Θέματα χοληδόχου κύστης: Η κουρκουμίνη μπορεί να διεγείρει την παραγωγή χολής, γεγονός που μπορεί να επιδεινώσει προβλήματα της χοληδόχου κύστης, όπως πέτρες στη χολή ή αποφράξεις των χοληφόρων πόρων.
Κύηση: Η λήψη συμπληρωμάτων κουρκουμά ή υψηλών δόσεων θα μπορούσε να διεγείρει τις συσπάσεις της μήτρας ή να επηρεάσει την εγκυμοσύνη.
Αιμορραγικές διαταραχές: Ο κουρκουμάς μπορεί να επιβραδύνει την πήξη του αίματος, αυξάνοντας δυνητικά τον κίνδυνο αιμορραγίας σε άτομα με παθήσεις όπως η αιμορροφιλία ή σε άτομα που μελανιάζουν εύκολα.
Ανεπάρκεια σιδήρου: Όσοι πάσχουν από αναιμία ή χαμηλά επίπεδα σιδήρου θα πρέπει να αποφεύγουν την υπερβολική κατανάλωσή του.
Σε μια μελέτη του 2006 για τη σχέση δόσης-απόκρισης, στην οποία συμμετείχαν 24 συμμετέχοντες που έλαβαν δόσεις που κυμαίνονταν από 500 έως 12.000 χιλιοστόγραμμα, το 30% εμφάνισε ελάχιστη τοξικότητα με συμπτώματα όπως διάρροια, πονοκέφαλο, εξάνθημα και κίτρινα κόπρανα. Ωστόσο, τα συμπτώματα αυτά δεν φάνηκε να σχετίζονται με τη δόση.
Σε κλινική δοκιμή του 2004, 15 ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου έλαβαν δόσεις κουρκουμίνης που κυμαίνονταν από 0,45 έως 3,6 γραμμάρια ημερησίως επί τέσσερεις μήνες. Ανέφεραν ότι παρουσίασαν ναυτία και διάρροια, μαζί με αυξημένα επίπεδα αλκαλικής φωσφατάσης ορού και γαλακτικής αφυδρογονάσης, τα οποία θα μπορούσαν να υποδηλώνουν ηπατικά, οστικά ή προβλήματα ιστών (αλλά αυτά θα μπορούσαν να σχετίζονται με την εξέλιξη του καρκίνου σε αυτούς τους ασθενείς).
Άλλες πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες της κουρκουμίνης περιλαμβάνουν σοβαρή κοιλιακή πληρότητα ή πόνο. Άτομα που λάμβαναν συμπληρώματα κουρκουμά βίωσαν ξηροστομία, μετεωρισμό, ερεθισμό του στομάχου και ηπατοτοξικότητα (τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ίκτερος, σκούρα ούρα, κόπωση και πολλαπλούς πόνους στις αρθρώσεις). Η μακροχρόνια λήψη υψηλών δόσεων κουρκουμά ή συμπληρωμάτων κουρκουμίνης μπορεί να προκαλέσει στομαχικές διαταραχές, ακόμη και έλκος στομάχου.
Αλληλεπιδράσεις
Εργαστηριακές μελέτες έχουν δείξει ότι η κουρκουμίνη εμποδίζει τη συσσωμάτωση των αιμοπεταλίων. Έτσι, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο αιμορραγίας στα άτομα που λαμβάνουν φάρμακα για την αραίωση του αίματος, όπως η ασπιρίνη, η κλοπιδογρέλη, η δαλτεπαρίνη, η ενοξαπαρίνη, η ηπαρίνη, η τικλοπιδίνη και η βαρφαρίνη.
Η κουρκουμίνη μπορεί επίσης να αλληλεπιδράσει με φάρμακα που μειώνουν τα οξέα του στομάχου, αυξάνοντας δυνητικά την παραγωγή στομαχικού οξέος. Αυτά τα φάρμακα περιλαμβάνουν τη σιμετιδίνη, τη φαμοτιδίνη, τη ρανιτιδίνη, την εσομεπραζόλη, την ομεπραζόλη και τη λανσοπραζόλη. Η κουρκουμίνη μπορεί επίσης να ενισχύσει τις επιδράσεις των φαρμάκων για τον διαβήτη, αυξάνοντας τον κίνδυνο χαμηλού σακχάρου στο αίμα.
Ορισμένα συμπληρώματα κουρκουμίνης περιλαμβάνουν επίσης πιπερίνη για καλύτερη απορρόφηση. Ωστόσο, η πιπερίνη μπορεί να ενισχύσει τη συσσώρευση ορισμένων φαρμάκων στο σύστημα του σώματος και να επιβραδύνει την απομάκρυνσή τους από τον οργανισμό. Τα φάρμακα που μπορεί να επηρεαστούν περιλαμβάνουν τη φαινυτοΐνη, την προπρανολόλη, τη θεοφυλλίνη και την καρβαμαζεπίνη.
Το παρόν αποτελεί το δεύτερο μέρος μίας σειράς δέκα άρθρων που δημοσίευσε η Epoch Times με τον τίτλο «Η ιατρική της αρετής». Συνδέσμους για όλα τα άρθρα της σειράς, θα βρείτε στο τέλος του παρόντος.
Οι συνδέσεις του εγκεφάλου μας προάγουν την ειλικρίνεια και τα ψέματα τα πληρώνουμε ακριβά. Αυτή είναι η διαπίστωση ενός γιατρού, που αναζητώντας λύση για τις ημικρανίες του βρέθηκε αντιμέτωπος με τα καθημερινά του ψέματα.
Ο Δρ Τζόναθαν Κόρσον είναι γνωστός όχι μόνο για την ιατρική του δεινότητα αλλά και για τις κάπως αντισυμβατικές συμβουλές του. Πρόσφατα, άρχισε να λέει στους ασθενείς του ότι η καλλιέργεια αρετών, όπως η ευγνωμοσύνη, θα μπορούσε να τους βοηθήσει σημαντικά με τα προβλήματα υγείας τους. Αυτό το μείγμα φιλοσοφικής καθοδήγησης και ιατρικής πρακτικής έχει προκαλέσει τον θαυμασμό, αλλά και αρκετό σκεπτικισμό.
Μια μέρα, καθώς έφευγε από το γραφείο του, ο Δρ Κόρσον ένιωθε εξαντλημένος μετά από μια εβδομάδα ασταμάτητης εργασίας και ελάχιστης ξεκούρασης. Παλεύοντας με μια από τις ημικρανίες του, που δεν υποχωρούσαν με κανέναν τρόπο, άρχισε να αναλογίζεται τις συμβουλές που συνήθιζε να δίνει στους ασθενείς του. Ο παλλόμενος πόνος τού θύμισε την ανθρώπινη αδυναμία και ευαλωτότητά του, που περιφρονούσαν την ιατρική του ιδιότητα. Η έντονη δυσφορία που ένιωσε τον οδήγησε σε μια βαθιά αυτοκριτική.
Ο Δρ Κόρσον ήταν πολύ περήφανος για την ικανότητά του να ακούει και να προσφέρει συμβουλές για ό,τι ξεπερνούσε τα σωματικά συμπτώματα, τολμώντας να εμβαθύνει στις ηθικές και δεοντολογικές πτυχές της ζωής των ασθενών του. Ορισμένως, ένα ενοχλητικό ερώτημα αναδύθηκε στην επιφάνεια: «Εφαρμόζω αυτό που κηρύττω;»
Αυτή η σκέψη έφερε και την επόμενη: ίσως οι ημικρανίες του ήταν κάτι περισσότερο από μια απλή σωματική πάθηση. Θα μπορούσε να υπάρχει σχέση μεταξύ της τρέχουσας κατάστασής του και των αρετών ή της έλλειψης αυτών, για τις οποίες μιλούσε τόσο συχνά ως γιατρός;
Αναλογιζόμενος τις συνήθειές του, ο Δρ Κόρσον συνειδητοποίησε ότι συχνά παρέβλεπε μικρές λεπτομέρειες με τους ασθενείς, έδινε μη ρεαλιστικές υποσχέσεις στην οικογένειά του ή απλώς έλεγε στους ανθρώπους αυτό που ήθελαν να ακούσουν. Σιγά-σιγά, λόγω της πίεσης να αποδώσει, διαπίστωσε ότι η υπερηφάνεια, το προσωπικό συμφέρον, ακόμη και η ανωτερότητα που ένιωθε απέναντι στους άλλους τον ωθούσαν να κάνει ‘εκπτώσεις’ στις αρχές και την εντιμότητά του. «Είναι δυνατόν να λείπει η ειλικρίνεια από τη ζωή μου;» αναρωτήθηκε.
Ο Δρ Κόρσον αποφάσισε ότι ήταν καιρός να ξεκινήσει το δικό του προσωπικό ταξίδι προς την κατάκτηση της ειλικρίνειας – προς στον εαυτό του και προς στους άλλους.
Μεθοδικά, άρχισε να καταγράφει τις περιπτώσεις στις οποίες φάνηκε ανέντιμος ή παραπλανητικός και κατόπιν σκεφτόταν πώς θα μπορούσε να βελτιωθεί. Βούτηξε επίσης βαθιά στην επιστημονική βιβλιογραφία σχετικά με τα οφέλη της ειλικρίνειας στην υγεία.
Η ένταση εξασθενεί
Ανοίγοντας την καρδιά του στη μεταμορφωτική δύναμη της αλήθειας, ο Δρ Κόρσον βίωσε μια βαθύτερη αίσθηση ευεξίας και βρήκε έναν ανανεωμένο σκοπό στη δουλειά του. Ένιωσε μια άμεση σχέση μεταξύ της υγείας και της αρετής.
Μετά από μια εβδομάδα περίπου, ενώ επέστρεφε στο σπίτι του, συνειδητοποίησε ότι είχε καιρό να νιώσει τους ενοχλητικούς πονοκεφάλους του. Αυτές οι ‘πονοθύελλες’, όπως τις αποκαλούσε, ήταν κάτι που είχε αποδεχτεί ως αναπόσπαστο μέρος της ζωής του. Παρόλο που είχε μόλις πρόσφατα ξεκινήσει, ο Κόρσον κατάλαβε ότι η άσκηση της ειλικρίνειας είχε μειώσει τα βασικά επίπεδα άγχους του.
Μια ενδιαφέρουσα συλλογή ερευνών έδειξε πώς ακόμη και σύντομες περίοδοι ανεντιμότητας είναι αρκετές για να αυξήσουν τα επίπεδα κορτιζόλης («ορμόνη του στρες»). Η κορτιζόλη προετοιμάζει το σώμα για να πολεμήσει ή να τρέξει μακριά από αντιληπτές απειλές. Έτσι, όταν ένα άτομο λέει ψέματα, το σώμα του αντιδρά σαν να προετοιμάζεται για τις πιθανές συνέπειες της αντιπαράθεσης ή τη φυγή.
Η ειλικρίνεια μειώνει το άγχος. Εικονογράφηση: The Epoch Times
Σε περιόδους κινδύνου, η απελευθέρωση ενέργειας των υψηλών οκτανίων της κορτιζόλης μπορεί να βοηθήσει το σώμα να κάνει εκπληκτικά πράγματα. Ωστόσο, οι άνθρωποι δεν είναι φτιαγμένοι για να ζουν καθημερινά σε μια τέτοια κατάσταση. Με την πάροδο του χρόνου, οι ορμόνες του στρες επιβαρύνουν το καρδιαγγειακό σύστημα, αυξάνουν τη φλεγμονή και ενδεχομένως προκαλούν ημικρανίες όπως αυτές που βασάνιζαν τον Δρα Κόρσον.
Το ανθρώπινο σώμα είναι ένα εξαιρετικά καλά ρυθμισμένο βιολογικό σύστημα. Ωστόσο, όπως ακριβώς η συνεχής καταπόνηση των μηχανημάτων επιταχύνει τη φθορά τους, έτσι και η αδιάκοπη πίεση του οργανισμού μας πέρα από τα όριά του μπορεί να τον οδηγήσει σε κατάρρευση.
Εικονογράφηση: The Epoch Times
Η ‘φυσική ειλικρίνεια’ του εγκεφάλου
Παλιότερα, ο Δρ Κόρσον συχνά παρέκκλινε από την αλήθεια και την εντιμότητα. Παραδείγματος χάριν, αν και είχε πει στη σύζυγό του ότι θα επέστρεφε στο σπίτι μια συγκεκριμένη ώρα, μπορεί να έφτανε αργότερα από ό,τι είχε υποσχεθεί. Στη δουλειά του, ενίοτε έλεγε στους ασθενείς ότι είχε εξετάσει προσωπικά τα εργαστηριακά τους αποτελέσματα «πρωί-πρωί», ενώ τα είχε δει μόνο λίγα λεπτά πριν από το ραντεβού. Μια φορά είχε πει στην κόρη του ότι δεν μπορούσε να παρακολουθήσει τον ποδοσφαιρικό της αγώνα επειδή δούλευε υπερωρίες – ενώ γνώριζε πολύ καλά ότι θα μπορούσε να είχε παρευρεθεί αν ήθελε. Στην πραγματικότητα, ήταν εξαντλημένος από μια κουραστική εβδομάδα και ήθελε να περάσει μόνος του ένα ήσυχο βράδυ, με το σκεπτικό ότι το να χάσει ένα παιχνίδι δεν θα έβλαπτε και ότι θα την αποζημίωνε αργότερα.
Τώρα, άρχισε να βλέπει τα πράγματα διαφορετικά και πρόσεχε πριν μιλήσει, ελέγχοντας αν τα λόγια του ήταν ειλικρινή και αντιπροσωπευτικά των πράξεων και των συναισθημάτων του.
Καθώς η ειλικρίνειά του προς τους άλλους μεγάλωνε, άρχισε να μιλά πιο ελεύθερα – έργο που ενέχει πολλές προκλήσεις. Προς έκπληξή του, διαπίστωσε ότι ο αυτοσεβασμός του και οι δεσμοί με τους άλλους ήταν κάτι παραπάνω από αντιστάθμισμα. Επιπλέον, αισθάνθηκε επιτέλους ότι ζούσε μια πιο αυθεντική ζωή.
Η ελευθερία του Δρος Κόρσον αναπτύχθηκε όταν σταμάτησε να λέει ψέματα.
Σε ένα σημαντικό πείραμα, οι επιστήμονες μέτρησαν την εγκεφαλική δραστηριότητα των υποκειμένων όταν τους ζητήθηκε να πουν ψέματα ή αλήθεια. Στους συμμετέχοντες έδειξαν πρώτα ένα συγκεκριμένο τραπουλόχαρτο – το δύο κούπα, για παράδειγμα. Αργότερα τους παρουσιάστηκε ένα άλλο χαρτί. Οι συμμετέχοντες έπρεπε να απαντήσουν «Ναι» αν το χαρτί ήταν το ίδιο ή «Όχι» αν ήταν διαφορετικό.
Όταν τα υποκείμενα έλεγαν ψέματα, παρουσίαζαν την ίδια εγκεφαλική δραστηριότητα όπως όταν έλεγαν την αλήθεια, λόγω της ενεργοποίησης του εγκεφάλου για την ανάκληση της αλήθειας. Ωστόσο, εμφάνισαν επίσης δραστηριότητα σε δύο βασικές περιοχές που αφορούν τον αυτοέλεγχο. Οι άνθρωποι σκέφτονται πρώτα την αλήθεια, αλλά όταν λένε ψέματα, η αλήθεια αναστέλλεται.
Αυτό υποδηλώνει ότι η ειλικρίνεια είναι η βασική γνωστική κατάσταση. Το ψέμα απαιτεί πρόσθετους γνωστικούς πόρους, οδηγώντας σε αυξημένη ψυχική επιβάρυνση και πιθανές επιπτώσεις στην υγεία.
Παράδειγμα του πειράματος όπου τα υποκείμενα έβλεπαν κάρτες και τους ζητούνταν να πουν ψέματα ή αλήθεια. Οι εικόνες του εγκεφάλου είναι τομές του εγκεφάλου, από πάνω προς τα κάτω, που δείχνουν ποιες εγκεφαλικές περιοχές ενεργοποιούνταν κατά τη διάρκεια του ψέματος. Langleben et al. Brain Activity during Simulated Deception: An Event-Related Functional Magnetic Resonance Study. Neuroimage 2002. (Ευγενική προσφορά του Daniel Langleben)
Μιλώντας με έναν συνάδελφό του, νευροεπιστήμονα, ο Δρ Κόρσον έμαθε γιατί η απόκρυψη της αλήθειας είναι εξαντλητική. Ξεκινά από το γεγονός ότι τα δίκτυα στον εγκέφαλο, που συνδέονται με τον ραχιαίο προμετωπιαίο φλοιό (DLPFC), ελέγχουν τη συμπεριφορά και την κριτική μας σκέψη. Ωστόσο, οι πόροι του DLPFC είναι περιορισμένοι – δηλαδή, αν ξοδεύουμε ενέργεια προσπαθώντας να γίνουμε δόλιοι, μας μένουν λιγότερα ‘καύσιμα’ για την επίλυση προβλημάτων και τη δημιουργική σκέψη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, μετά από μια μακρά, δύσκολη μέρα, οι άνθρωποι έχουν συνήθως λιγότερο αυτοέλεγχο, συχνά εις βάρος των άλλων.
Ορισμένα ψέματα τα επινοούμε επί τόπου, όπως π.χ. όταν λέμε ψέματα για το τι φάγαμε για μεσημεριανό. Άλλα ψέματα τα επινοούμε και τα απομνημονεύουμε, όπως ένα ψέμα για ένα ταξίδι που δεν κάναμε ποτέ.
Όσο πιο μεγάλο είναι το ψέμα τόσο μεγαλύτερο είναι και το κόστος που έχει για το μυαλό και το σώμα σας. Το ψέμα απαιτεί να θυμάστε το πλαίσιο του ψέματος, τις επιπτώσεις, τον τελικό στόχο, σε ποιον το είπατε και πότε.
Τα ψέματα που απαιτούν αυθόρμητη εξαπάτηση για να τεκμηριώσουν ένα προηγούμενο ψέμα ενεργοποιούν έντονα την πρόσθια φλοιώδη έλικα (ACC). Για παράδειγμα, αν σας ρωτήσουν γιατί αργήσατε και επινοήσετε γρήγορα μια ιστορία για μποτιλιάρισμα, παρόλο που στην πραγματικότητα παρακοιμηθήκατε, η πρόσθια έλικα του εγκεφάλου σας εργάζεται σκληρά. Το συγκεκριμένο τμήμα αναστέλλει τη φυσική μας τάση να λέμε την αλήθεια και απαιτεί επιπλέον γνωστική ενέργεια για να διατηρήσει το ψέμα, διασφαλίζοντας ότι είναι πιστευτό και συνεπές σε άλλες ερωτήσεις.
Φτιαχτά σενάρια, όπως το επινοημένο ταξίδι στις Μπαχάμες, ενεργοποιούν σημαντικά το DLPFC και είναι πιο ψυχοφθόρα από το να πείτε ένα απλό ψέμα, επειδή πρέπει να διασταυρώσετε και να βεβαιωθείτε ότι η επινόηση είναι συνεπής.
Εν ολίγοις, η εξαπάτηση έχει σημαντικό κόστος, ενώ η ειλικρίνεια μας επιτρέπει να είμαστε ξέγνοιαστοι, αξιόπιστοι και απαλλαγμένοι από το άγχος.
Παραγωγικότητα και μια ζωή που αξίζει να ζεις
Μέρα με τη μέρα, ο Δρ Κόρσον διαπίστωνε ότι είχε λίγο περισσότερη ενέργεια όταν έφευγε από το γραφείο. Κάποτε παρατήρησε: «Ποιος να φανταζόταν ότι το να κάθεσαι και να σκέφτεσαι μπορεί να είναι τόσο εξαντλητικό; Ακόμα κι αν απλά κάθομαι σε ένα γραφείο, αισθάνομαι σαν να έκανα μια μέρα σκληρής σωματικής εργασίας!» Παλιότερα, ήταν συνήθως πολύ κουρασμένος για να παίξει με την κόρη του. Τώρα, έβρισκε τον εαυτό του πιο δημιουργικό, ανάλαφρο και αφοσιωμένο στη δουλειά και στο σπίτι.
Απολαμβάνοντας μια πιο ποιοτική ζωή, ο Κόρσον άρχισε να μοιράζεται την ιστορία του με άλλους. Μια μέρα, μίλησε με τον ειδικό ιατρικής χρέωσης, τον Φρανκ, λέγοντας: «Στοιχηματίζω ότι οι άνθρωποι που είναι ειλικρινείς βλέπουν λιγότερο συχνά το γιατρό – κάποιος πρέπει να κάνει μια μελέτη επ’ αυτού». Ο Φρανκ παρατήρησε: «Πιστεύω ότι αυτό είναι αλήθεια» και τον παρέπεμψε σε μια έρευνα που βασίστηκε σε ασφαλιστικές απαιτήσεις και η οποία έδειχνε ότι ο ηθικός χαρακτήρας συνδέεται με χαμηλότερα ποσοστά κατάθλιψης και καλύτερη ψυχική υγεία.
Μία φορά, στο τέλος μιας ιδιαίτερα κουραστικής ημέρας, ο Δρ Κόρσον έγειρε στην καρέκλα του γραφείου του. Όλη η κούραση και το βάρος των ευθυνών έφυγαν από πάνω του καθώς αναγνώριζε τη λεπτή αλλά βαθιά αλλαγή στη ζωή του.
«Αν η απλή πράξη της ειλικρίνειας ανακουφίζει το άγχος μου και, κατ’ επέκταση, τις ημικρανίες μου, ποιες άλλες δυνατότητες υπάρχουν στη σφαίρα της αρετής;» αναρωτήθηκε.
Καθώς ετοιμαζόταν να φύγει, ένα χαμόγελο χαράχτηκε στα χείλη του. Έσβησε τα φώτα του γραφείου και βγήκε στον καθαρό βραδινό αέρα. Καθώς οδηγούσε ένιωσε ότι δεν κατευθυνόταν απλώς προς το σπίτι του – κατευθυνόταν προς μια ζωή πιο ειλικρινή, πιο υγιή και τελικά πιο ολοκληρωμένη.
Σημείωση των συγγραφέων: Σήμερα, αντιμετωπίζουμε πρωτοφανείς προκλήσεις στην κοινωνία, την ιατρική και το εργασιακό πεδίο. Το παραπάνω άρθρο αποτελεί σύνθεση εμπειριών συναδέλφων μας και άλλων επαγγελματιών του ιατρικού κλάδου. Οι προκλήσεις και οι ανταμοιβές που παρουσιάζονται σε αυτήν είναι πραγματικές. Προστιθέμενα στις αυξανόμενες υποχρεώσεις, τις εξελίξεις της κοινωνίας και τις απαιτήσεις από τον εαυτό τους,τα ηθικά διλήμματα και τα ζητήματα αυθεντικότητας επιβαρύνουν και δοκιμάζουν περαιτέρω τον σύγχρονο άνθρωπο. Πιστεύουμε ότι η αλήθεια θα σας απελευθερώσει πραγματικά!
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν απόψεις των συγγραφέων και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της εφημερίδας The Epoch Times.
Για τους λάτρεις του τσαγιού, τα κινέζικα τσάγια καταλαμβάνουν την πρώτη θέση. Η τέχνη της κατανάλωσης τσαγιού ασκείται στην Κίνα εδώ και χιλιάδες χρόνια και οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την επεξεργασία του τσαγιού έχουν κληρονομηθεί από πολύ παλιά.
Η μακροχρόνια αυτή παράδοση αποτελεί ακόμα μέρος της καθημερινής ζωής των ανθρώπων στην Κίνα.
Η ταξινόμηση των κινεζικών ποικιλιών τσαγιού βασίζεται στη μέθοδο της αρχικής επεξεργασίας κατά τη συγκομιδή και τα είδη τσαγιού καθορίζονται από την επακόλουθη επεξεργασία. Εάν δεν είστε σίγουροι ποιο τσάι να προτιμήσετε, οι παρακάτω πληροφορίες σχετικά με τις μεθόδους επεξεργασίας και τους τύπους κινέζικου τσαγιού ίσως σας βοηθήσουν.
Η ταξινόμηση των κινεζικών ποικιλιών τσαγιού βασίζεται στη μέθοδο της πρωτογενούς επεξεργασίας κατά τη συγκομιδή και οι τύποι τσαγιού καθορίζονται με μεταγενέστερη επεξεργασία. (Pixabay)
Μέθοδοι επεξεργασίας τσαγιού
Χωρίς ζύμωση
Τσάι που δεν έχει υποστεί ζύμωση σημαίνει ότι τα φύλλα μαζεύονται, αποξηραίνονται και συσκευάζονται άμεσα, ώστε να διατηρήσουν μέρος της αρχικής τους γεύσης. Τα φύλλα μπορούν στη συνέχεια να μαγειρευτούν στον ατμό, να ισοπεδωθούν ή ακόμα και να τυλιχτούν για να εξαχθούν τόσο το άρωμα όσο και η γεύση του τσαγιού.
Μεημιζύμωση
Η διαδικασία της ημιζύμωσης είναι παρόμοια με αυτήν της ζύμωσης, με τη διαφορά ότι ο χρόνος οξείδωσης μειώνεται, ώστε να πάρει το τσάι μία ξεχωριστή γεύση. Τα φύλλα αυτού του τσαγιού έχουν συνήθως απαλό πράσινο χρώμα με κόκκινες άκρες και ένα λεπτό, μοναδικό άρωμα.
Με πλήρη ζύμωση
Για να αναπτυχθεί περαιτέρω το άρωμα του τσαγιού, τα φύλλα διατηρούνται σε θερμότητα και υγρασία για αρκετές ώρες, με αποτέλεσμα να μαυρίζουν καθώς διασπώνται οι χημικές ουσίες στα φύλλα. Τα ζεστά και υγρά φύλλα στη συνέχεια αποξηραίνονται, ταξινομούνται και συσκευάζονται. Η παρατεταμένη ζύμωση απελευθερώνει επίσης περισσότερη καφεΐνη. Το πράσινο τσάι που δεν έχει υποστεί ζύμωση περιέχει το ένα τρίτο της καφεΐνης του μαύρου τσαγιού.
Με μεταζύμωση
Όπως υποδηλώνει το όνομα, αυτό το είδος τσαγιού αποθηκεύεται συμπιεσμένο για πολλά χρόνια σε δροσερά, στεγνά κελάρια πριν δοθεί για κατανάλωση. Μόλις συλλεχθούν τα φρέσκα φύλλα, υποβάλλονται σε επεξεργασία με στερέωση, κύλιση και δεματοποίηση, διαδικασία που τους προσδίδει μια πιο περίπλοκη γεύση πριν από την αποθήκευση.
Τύποι κινέζικου τσαγιού
Πράσινο τσάι
Το παλαιότερο και πιο γνωστό κινέζικο τσάι είναι το πράσινο. Δεν υπόκειται σε ζύμωση, αλλά συλλέγονται τα φύλλα του και ξηραίνονται. Τα παραδοσιακά πράσινα τσάγια έχουν ανοιχτό χρώμα και έντονη γεύση και παράγονται κυρίως στις επαρχίες Τζιανγκσί, Τζετζιάνγκ και Ανχουί. Το πράσινο τσάι έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες.
Κίτρινο τσάι
Το κίτρινο τσάι είναι ένα μη ζυμωμένο τσάι που λαμβάνεται με φυσική ξήρανση. Έχει χαρακτηριστική μυρωδιά και γεύση παρόμοια με το λευκό και το πράσινο τσάι. Το πιο διάσημο κίτρινο τσάι παράγεται στην επαρχία Χουνάν και ονομάζεται Τζουνσάν Γιντζέν (Junshan Yinzhen).
Λευκό τσάι
Το λευκό τσάι είναι ένα μοναδικό προϊόν της Κίνας λόγω της απαλής και λεπτής γεύσης του. Είναι ένα μη ζυμωμένο τσάι, με ιδιότητες παρόμοιες με αυτές του πράσινου και του κίτρινο τσαγιού. Το λευκό τσάι παράγεται κυρίως στο Φουτζιάν και οι πιο δημοφιλείς μάρκες είναι οι Silver Needle, White Peony και White Eyebrow.
Το πράσινο τσάι είναι το παλαιότερο και πιο φημισμένο κινέζικο τσάι. (Grafvision via Dreamstime)
Τσάι Oolong
Το τσάι Oolong ή μπλε τσάι είναι ένα ημιζυμωμένο τσάι με μοναδικά χαρακτηριστικά. Το επίπεδο οξείδωσης αυτού του τσαγιού είναι μεταξύ πράσινου και μαύρου και καθορίζεται από τη διαδικασία ξήρανσης. Το λαμπερό κιτρινωπό χρώμα του συνοδεύεται από φρέσκο άρωμα και μακρά αρωματική επίγευση. Χρησιμοποιείται ευρέως για απώλεια βάρους. Το τσάι Oolong παράγεται κυρίως στο Φουτζιάν και το Γκουανγκντόνγκ της Κίνας, καθώς και στην Ταϊβάν.
Μαύρο τσάι
Το μαύρο τσάι έχει υποστεί πλήρη ζύμωση και έχει πλούσια αρωματική γεύση και βαθύ κοκκινωπό χρώμα. Είναι το δεύτερο πιο δημοφιλές κινέζικο τσάι μετά το πράσινο τσάι. Μια αγαπημένη μάρκα μαύρου τσαγιού είναι το Keemun, το οποίο παράγεται κυρίως στις επαρχίες Τσίμεν, Γίντε και Γιουνάν.
Τσάι Pu-erh
Αυτή η παραδοσιακή ποικιλία τσαγιού λαμβάνεται με μεταζύμωση μαύρου, πράσινου ή oolong τσαγιού. Πρόκειται για ένα σκούρο τσάι με απαλή και χαρακτηριστική, γήινη γεύση. Το τσάι Pu-erh (που-ερ) προέρχεται από την επαρχία Γιουνάν, όπου παράγεται ακόμα και σήμερα. Υπάρχουν δύο τύποι: το ακατέργαστο ή πράσινο Pu-erh και το ώριμο Shu Pu-erh.
Ως παιδί, τη δεκαετία του 1950, ο Μπραντ Χάρρις, σχεδόν κάθε Χριστούγεννα, έπαιρνε κάλτσες, ένα καινούργιο τζιν και -αν ήταν τυχερός- ένα καινούργιο πουλόβερ για δώρο.
Ζούσε με τη μητέρα του, τη γιαγιά του, τη θεία του και τον μικρότερο αδελφό του. Τα οικονομικά τους ήταν δύσκολα, αλλά πάντα υπήρχε φαγητό στο τραπέζι, όπως και ένα πλούσιο δείπνο τα Χριστούγεννα.
«Ποτέ δεν αισθανθήκαμε στερημένοι, αλλά και δεν συγκρίναμε αυτά που είχαμε με το έχειν των άλλων», δήλωσε ο κος Χάρρις, 87 ετών τώρα, στους Epoch Times. «Ήταν πραγματικά μια υπέροχη εποχή. Πολύ λιγότερο επιπόλαιη. Νομίζω ότι αυτό μας έκανε μία καλύτερη γενιά.»
Για να συμβάλλει στα έξοδα, συνήθως έκανε περισσότερες από μία δουλειές ταυτόχρονα, μεταξύ των οποίων και το μοίρασμα εφημερίδων μέχρι να αποφοιτήσει από το Λύκειο. Ήταν μεγάλη η χαρά του όταν μια χρονιά έλαβε για τα Χριστούγεννα ένα ποδήλατο Hawthorne με ρεζερβουάρ και προβολέα.
«Ήταν ένα από τα βραβεία μου και το είχα για όλα τα χρόνια που πήγαινα στο Γυμνάσιο και το Λύκειο», είπε ο κος Χάρρις. «Πιθανότατα ‘ξέκανα’ δύο ή τρία ποδήλατα, μοιράζοντας εφημερίδες τότε.»
Η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση του σπιτιού του ήταν κάπως φτωχή – δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν δέντρο, οπότε συνήθως έκοβαν ένα δέντρο από την ιδιοκτησία ενός φίλου τους – ωστόσο ο Μπραντ και τα αδέλφια του ποτέ δεν αμελούσαν να αγοράσουν κάτι για τη μαμά. Μια χρονιά, το δώρο της ήταν ένα σετ ροζ διαφανών πιάτων σερβιρίσματος για οκτώ άτομα, που δεν κόστιζαν πάνω από 3 δολλάρια.
Αυτές τις μέρες, ο κος Χάρρις δεν προσπαθεί πλέον να βρίσκει ιδιαίτερα δώρα για κάθε μέλος της οικογένειας. Έχει 14 δισέγγονα. Φτιάχνει σπιτικές καραμέλες και δίνει χρήματα.
Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που θέλουν τα παιδιά και δεν τα έχουν ήδη, λέει.
«Διαπιστώσαμε πριν από πολύ καιρό ότι τα χαρτονομίσματα των 100 δολαρίων ταιριάζουν σε όλους και έχουν πάντα το σωστό μέγεθος και χρώμα», δήλωσε ο κος Χάρρις. «Ξοδεύω περισσότερα για τα Χριστούγεννα από όσα έβγαζε η μητέρα μου σε έναν χρόνο.»
Η εμμονή της δαπάνης
Το να κάνεις χριστουγεννιάτικα δώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν πάντα μεγάλη υπόθεση, η οποία φαίνεται ότι γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Τα διαθέσιμα στοιχεία για τα τελευταία 20 χρόνια δείχνουν ότι οι συνολικές δαπάνες έχουν σχεδόν διπλασιαστεί από το 2003, με άνοδο κάθε χρόνο – εκτός από τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 2008. Το National Retail Federation (NRF) προβλέπει ότι η ανάπτυξη θα είναι λίγο χαμηλότερη (3% έως 4%) το 2023 από ό,τι το 2022.
(The Epoch Times)
Οι συνολικές δαπάνες για τις γιορτές φέτος στην Αμερική αναμένεται να ανέλθουν σε τουλάχιστον 937 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με την NRF. Tο 1950, οι συνολικές δαπάνες για τις ΄γιορτές ήταν 40,2 δισεκατομμύρια δολάρια, αλλά αυτό είναι χωρίς να συνυπολογίζεται ο πληθωρισμός και η αύξηση του πληθυσμού.
Αυτή ήταν η εποχή πριν από τις πιστωτικές κάρτες, πριν από τις μονάδες αποθήκευσης, πριν από τη μαζική αύξηση του χρέους των νοικοκυριών στην Αμερική. Ήταν μία εποχή που ήταν εύκολο να αγοράσεις ένα χριστουγεννιάτικο δώρο, επειδή όλοι χρειάζονταν κάτι.
Οι Αμερικανοί πάντα ξόδευαν πολλά χρήματα κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων. Αυτό που έχει αλλάξει δραματικά είναι το πόσα ξοδεύουν τον υπόλοιπο χρόνο και πόσα δανείζονται για να διατηρήσουν αυτές τις δαπάνες.
Στριμωγμένο πλήθος στο πολυκατάστημα Macy’s, τη ‘Μαύρη Παρασκευή’ του 2003 στη Νέα Υόρκη. Οι ετήσιες εορταστικές δαπάνες διπλασιάστηκαν σε σχεδόν ένα τρισεκατομμύριο δολάρια τις δύο δεκαετίες που πέρασαν από τότε. (Stephen Chernin/Getty Images)
Τα ψώνια έχουν γίνει μία εμμονή που διαρκεί όλο το χρόνο, μετατρέποντας την προσφορά χριστουγεννιάτικων δώρων σε υποχρέωση και μερικές φορές ακόμη και σε βάρος. Μερικές φορές, τα δώρα που λαμβάνουμε και προσφέρουμε απλώς προστίθενται στον σωρό των αντικειμένων που ήδη κατέχουμε.
Η ανάμνηση της αξίας των πιο ουσιαστικών και αναγκαίων δώρων των προηγούμενων γενεών θα μπορούσε να μας βοηθήσει να μεταφέρουμε την προσοχή μας από το δώρο σαν αντικείμενο στην πράξη της προσφοράς και στην αξία των σχέσεων.
Όταν άλλαξαν όλα
Οι κατάλογοι της Sears, περιλαμβανομένου του ετήσιου βιβλίου επιθυμιών και των χριστουγεννιάτικων καταλόγων, απογειώθηκαν καθώς άρχισαν να εμφανίζονται οι πιστώσεις. Ακόμα και το «Sears Christmas Book του 1956» είχε περισσότερες από 450 σελίδες γεμάτες παιχνίδια, εργαλεία, ρούχα, οικιακά σκεύη και πολλά άλλα – όλα προωθούμενα ως τα τέλεια δώρα για τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Οι κατάλογοι πρότειναν νέες ιδέες για χριστουγεννιάτικα δώρα. Κάθε Αμερικανός μπορούσε να φανταστεί ένα νέο επίπεδο κατανάλωσης, με αντικείμενα που ποτέ πριν δεν θα σκεφτόταν να αγοράσει και τα οποία τώρα εμφανίζονταν σε δελεαστική ποικιλία.
Φυσικά, όλες αυτές οι δυνατότητες είχαν ελάχιστη σημασία χωρίς την ανάλογη αγοραστική δύναμη – και τα εισοδήματα τότε ήταν ακόμη περιορισμένα, όπως ακριβώς και σήμερα. Ωστόσο, οι καταναλωτικές συνήθειες των Αμερικανών έπαψαν ξαφνικά να περιορίζονται από το πορτοφόλι τους.
Ενώ η εμπορική πίστωση συνδεόταν παλαιότερα με την οικονομικά πιο, στα μεταπολεμικά χρόνια παρατηρήθηκε έκρηξη των καταναλωτικών δανείων και των πιστωτικών καρτών για την ταχέως αναπτυσσόμενη μεσαία τάξη.
Ένα αποκαλυπτικό στατιστικό στοιχείο είναι ο λόγος χρέους προς εισόδημα των νοικοκυριών, ο οποίος δείχνει πόσο από το μηνιαίο εισόδημα ενός νοικοκυριού πηγαίνει για την πληρωμή του χρέους. Όσο υψηλότερη είναι η αναλογία, τόσο περισσότερο μηνιαίο εισόδημα πηγαίνει για αποπληρωμές χρεών.
Το Ινστιτούτο Νέας Οικονομικής Σκέψης εξέτασε διεξοδικά το χρέος από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η αναλογία χρέους προς εισόδημα νοικοκυριών ήταν 30%, έως το 2016, που η εν λόγω αναλογία έφτασε το 120%. Με άλλα λόγια, μέχρι το 2016, το μέσο αμερικανικό νοικοκυριό χρεωνόταν όλο και περισσότερο κάθε μήνα.
(The Epoch Times)
«Η έκρηξη του χρέους των αμερικανικών νοικοκυριών τις τελευταίες δεκαετίες ήταν πρώτα και κύρια υπόθεση της μεσαίας τάξης. Τα εισοδήματα της μεσαίας τάξης αυξήθηκαν κατά 20% από το 1970, το χρέος της μεσαίας τάξης κατά 250%», αναφέρει η έκθεση του ινστιτούτου. Με άλλα λόγια, τώρα ξοδεύουμε πολύ περισσότερα από όσα βγάζουμε, κάτι που αποτελεί μια δραματική αλλαγή από τη δεκαετία του 1950.
Η Ρέιτσελ Κρουζ, οικονομική εμπειρογνώμονας στη Ramsey Solutions, εταιρεία που βοηθά τους ανθρώπους να ρυθμίζουν τα χρέη τους και να λαμβάνουν καλύτερες οικονομικές αποφάσεις, λέει ότι οι Αμερικανοί ξοδεύονται δημιουργώντας βασανιστικά χρέη.
«Το ίδιο το χρέος των πιστωτικών καρτών έχει ξεπεράσει το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, το υψηλότερο στην ιστορία», δήλωσε η κα Κρουζ στους Epoch Times.
Χριστουγεννιάτικες αγορές σε πολυκατάστημα της Νέας Υόρκης, στις 11 Δεκεμβρίου 2023. Όντας υπερπλήρεις αγαθών, η εύρεση δώρων με νόημα αποτελεί πλέον πρόκληση για τους καταναλωτές. (Michael M. Santiago/Getty Images)
Τα χρέη μας έχουν γίνει τόσο μεγάλα που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ζήτημα δημόσιας υγείας. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2018 στο PNAS διαπίστωσε ότι «η υπερκατανάλωση και η υπερχρέωση […] οδηγούν σε κοινωνικό αποκλεισμό, αίσθημα μοναξιάς, ανθυγιεινό οικογενειακό περιβάλλον και αυτοκτονικές σκέψεις, ενώ μειώνει την κοινωνική υποστήριξη. Επίσης, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του χρέους είναι ότι συχνά δημιουργεί περισσότερα χρέη, οδηγώντας τον κόσμο τελικά σε ένδεια».
Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι οικογένειες με χαμηλό εισόδημα που έλαβαν το τριπλάσιο του μηνιαίου εισοδήματός τους για την ελάφρυνση του χρέους και το χρησιμοποίησαν για να αποπληρώσουν τα χρέη τους αντί να κάνουν κι άλλες αγορές παρουσίασαν βελτίωση της γνωστικής λειτουργίας και μείωση του άγχους τους.
Πώς η υπερπληθώρα κλέβει τα Χριστούγεννα
Ένα από τα μεγάλα διδάγματα της ταινίας «Πώς το Γκριντς έκλεψε τα Χριστούγεννα», που αποδεικνύεται αληθινό τα τελευταία 20 χρόνια, είναι ότι δεν είναι η έλλειψη δώρων που καταστρέφει τα Χριστούγεννα. Στην πραγματικότητα, αυτό που εξαλείφει το πνεύμα των Χριστουγέννων είναι η πληθώρα των δώρων.
Η πίστωση άναψε τη φωτιά του σημερινού καταναλωτισμού μας, την οποία τροφοδοτούν τώρα τα φθηνά κινεζικά προϊόντα με άφθονο καύσιμο.
Ξαφνικά, όλοι μπορούν να έχουν τα πάντα φθηνά και όλα γίνονται ακόμη φθηνότερα, χάρη στους κακοπληρωμένους εργάτες και τα κακής ποιότητας υλικά. Αντικείμενα που κάποτε διαρκούσαν μια ζωή, τώρα είναι παρωχημένα, κατεστραμμένα ή εκτός μόδας μέσα σε λίγα χρόνια.
Η κα Κρουζ μοιράστηκε τους δικούς της αγώνες με την αγορά στη ραδιοφωνική της εκπομπή. Το νέο της βιβλίο, με τίτλο «Χαίρομαι γι’ αυτά που έχω», εμπνεύστηκε από μια αθώα αλλά αμήχανη συνάντηση με το μικρότερο παιδί της που αποκάλυψε τα δικά της προβλήματα με την κατανάλωση.
«Ο 4χρονος γιος μου είπε πριν από μερικούς μήνες: “Θα έρθει σήμερα η Amazon, μαμά;”», αναφέρει η κα Κρουζ.
Οι ντελιβεράδες της Amazon έχουν γίνει ο νέος Άγιος Βασίλης, μόνο που παραδίδουν όλον τον χρόνο, κάνοντας την προοπτική των δώρων πολύ λιγότερο ουσιαστική. (EQRoy/Shutterstock)
Ενώ η πίστωση και τα φτηνά αγαθά σίγουρα μάς δελεάζουν να αγοράζουμε περισσότερα, οι εταιρείες έμαθαν καλύτερα πώς να καταλαμβάνουν και τη δική μας βιολογία. Η Μεγάλη Τεχνολογία κάνει εκτεταμένη χρήση του νευρομάρκετινγκ για να καταλάβει πώς ακριβώς λειτουργεί ο εγκέφαλός μας και πώς να μας ωθεί στην κατανάλωση.
Κατανάλωση και ντοπαμίνη
Πολύ συχνά, ακόμη και τα Χριστούγεννα, οι άνθρωποι αγοράζουν για να αποφύγουν δυσάρεστα συναισθήματα, να νιώσουν στιγμιαία χαρά ή να δημιουργήσουν μια συγκεκριμένη εντύπωση στον κόσμο. Αυτά τα συναισθήματα, και τα ψώνια που τα προκαλούν, συνδέονται με ένα κύμα ντοπαμίνης στον εγκέφαλο.
Η ντοπαμίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής που μας βοηθά να μαθαίνουμε και να θυμόμαστε πράγματα. Ο εγκέφαλος απελευθερώνει ντοπαμίνη για να μας υπενθυμίσει ότι κάτι μας δίνει ωραία αίσθηση και ότι μοιάζει με μια καλή δραστηριότητα που πρέπει να επαναλάβουμε.
Δυστυχώς, αυτός ο μηχανισμός μπορεί να λειτουργήσει εναντίον μας. Πολλές ανθυγιεινές δραστηριότητες που είναι πλέον διαδεδομένες στον κόσμο, από τα ναρκωτικά και το κάπνισμα μέχρι την κατανάλωση ζάχαρης και τα ψώνια, μπορούν να προκαλέσουν κύματα ντοπαμίνης και τα ευχάριστα συναισθήματα που τη συνοδεύουν.
Η ντοπαμίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής που παράγεται στον εγκέφαλο και έχει διάφορες λειτουργίες: δίνει κίνητρα μέσω της λειτουργίας της ανταμοιβής που προκαλεί ευεξία και εμπλέκεται επίσης στον κινητικό έλεγχο και στην απελευθέρωση διαφόρων ορμονών. (Shutterstock)
Κυνηγώντας αυτά τα συναισθήματα – και την αύξηση της ντοπαμίνης που τα προκαλούν – μπορεί να επαναπρογραμματίσει τον εγκέφαλο με την πάροδο του χρόνου και να οδηγήσει σε δυσαρέσκεια και άγχος. Μετά από ένα ζενίθ ντοπαμίνης, ακολουθεί το ναδίρ. Με άλλα λόγια, αισθανόμαστε χειρότερα από ό,τι πριν. Το αποτέλεσμα είναι ότι θέλουμε να επαναλάβουμε την έξαρση ντοπαμίνης και συνεκδοχικά ‘ευτυχίας’, έτσι επαναλαμβάνουμε την ανθυγιεινή συμπεριφορά. Αυτό μπορεί να προκαλέσει μακροπρόθεσμα προβλήματα στην ψυχική μας υγεία.
Τα ψώνια μπορεί μερικές φορές να οδηγήσουν σε ψυχαναγκαστική αγοραστική διαταραχή– μια εθιστική συμπεριφορά που μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε και επιδρά στην ντοπαμίνη όπως και τα ναρκωτικά.
Για να εξισορροπήσουμε το σύστημα ντοπαμίνης-ανταμοιβής, πρέπει να απέχουμε από συμπεριφορές που προκαλούν αύξηση της ντοπαμίνης για τέσσερεις εβδομάδες, δήλωσε ο Δρ Λέμπκε, καθηγητής ψυχιατρικής από το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, στους Epoch Times. σε παλαιότερη συνέντευξη.
Η κα Κρουζ πρόσθεσε ότι πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή προοπτική:
«Το να έχουμε πράγματα δεν είναι λάθος ή κακό, αλλά αν πιστεύουμε ότι αυτό είναι που θα μας κάνει ευτυχισμένους, θα απογοητευτούμε οικτρά. Δεν μας γεμίζει με τον τρόπο που νομίζουμε ότι μας γεμίζει», προειδοποιεί.
Επανεξέταση των Χριστουγέννων του καταναλωτή
Η κα Κρουζ επισημαίνει ότι οι αγοραστικές μας συνήθειες έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο και ότι πρέπει να θυμηθούμε ένα βασικό μάθημα από τις προηγούμενες γενιές: «Στη δεκαετία του ’50, αν δεν είχες τα χρήματα, δεν αγόραζες».
Αυτό θα έπρεπε να ισχύει τώρα όσο και τότε. Αλλά περίπου το ένα τέταρτο των Αμερικανών δεν έχουν ακόμη εξοφλήσει τα περσινά Χριστούγεννα, δήλωσε η κα Κρουζ. Ενώ η συσσώρευση χρέους για την πληρωμή των δώρων των εορτών ήταν καταδικαστέα πριν από τρεις γενιές, σήμερα είναι κάτι το συνηθισμένο.
Ωστόσο, είναι λάθος. Το να δίνουμε κάτι που δεν μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά δεν είναι πραγματικά ένα δώρο – ειδικά αν όλοι μας δημιουργούμε μια προσδοκία για την ανταλλαγή δώρων, με αποτέλεσμα να βουλιάζουμε ακόμα περισσότερο στο χρέος. Ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα που μπορούμε να πάρουμε από τα παλιά Χριστούγεννα είναι ότι η σημερινή καταναλωτική μας κουλτούρα δεν λειτουργεί.
«Πραγματικά, έχει δημιουργηθεί μια κουλτούρα δουλείας – είμαστε αλυσοδεμένοι στις πιστωτικές μας κάρτες αντί να έχουμε αυτονομία στη ζωή μας», δήλωσε η κα Κρουζ.
Ευτυχώς, ανεξάρτητα από το πόσο άσχημα έχουν γίνει τα οικονομικά σας, ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξετε συνήθειες και να επανορθώσετε τα λάθη σας. Ενώ η πλήρης ξεχρέωση μπορεί να πάρει χρόνο, όταν περιορίζουμε τις δαπάνες μας, τα πράγματα θα αρχίσουν να αλλάζουν.
«Θα ξυπνήσετε αύριο και αν και δεν μπορείτε να αλλάξετε το έτος ή τη δεκαετία, μπορείτε να υιοθετήσετε μερικές από τις συνήθειες της παλιάς σχολής, που είχαν οι άνθρωποι τη δεκαετία του ’50 και παλαιότερα, και να τις εφαρμόσετε στη ζωή σας, ώστε να ξαναβρείτε τη γαλήνη σας σε έναν βαθμό», προτείνει η κα Κρουζ.
Η αξία των παλιομοδίτικων Χριστουγέννων
Αφού παρατήρησε κάποιες από τις δικές της παρορμητικές αγοραστικές συνήθειες, η κα Κρουζ ξεκίνησε αυτό που αποκαλεί μια σύγχρονη παραλλαγή της βιτρινοθεραπείας: άρχισε να βάζει όσα αντικείμενα θέλει στο ηλεκτρονικό της καλάθι, αφήνοντάς τα εκεί για ένα βράδυ ή μέχρι τα συναισθήματά της να καταλαγιάσουν. Την επόμενη μέρα συνήθως διαπιστώνει ότι δεν τα χρειάζεται ή δεν τα θέλει όσο νόμιζε όταν τα πρωτοείδε.
Η Τζέηντεν Κόουπλαντ (Jayden Copeland), η οποία έχει ένα ιστολόγιο με θέμα το παλαιού τύπου νοικοκυριό , είναι αποφασισμένη να κάνει τα Χριστούγεννα μια λιγότερο καταναλωτική γιορτή που θα επικεντρώνεται στον Χριστό, την οικογένεια, την υπηρεσία, την απλότητα και τα σπιτικά δώρα και στολίδια.
«Αυτό που είναι πραγματικά ξεχωριστό είναι ο χρόνος που περνάμε με την οικογένειά μας», είπε. «Δεν κάνουμε πολλά ψώνια. Ο σύζυγός μου είναι φειδωλός με τα έξοδα. Κάθε πράγμα που είναι να αγοράσουμε το εξετάζουμε με το σκεπτικό “Θα είναι σπατάλη χρημάτων;”».
Χριστούγεννα, 1950. Οι φωτογραφίες είναι ευγενική προσφορά του Monroe County Local History Room & Museum, Sparta, Wisconsin.
Η μητέρα της κας Κόουπλαντ τούς επισκέπτεται για μερικές ημέρες κάθε Δεκέμβριο και για δύο ημέρες φτιάχνουν σπιτικές λιχουδιές, όπως καραμέλες, διάφορα μπισκότα, κέικ και λιχουδιές για τους ταράνδους του Άγιου Βασίλη. Τα συσκευάζουν σε κουτιά και τα μοιράζουν.
Η προσφορά και η γενναιοδωρία είναι αξίες στις οποίες πολλές οικογένειες επικεντρώνονται κατά τη διάρκεια των εορτών, κατά παράδοση. Ευτυχώς, δεν έχουμε χάσει εντελώς το πνεύμα των Χριστουγέννων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν υψηλή θέση στην κατάταξη του Παγκόσμιου Δείκτη Δωρεών, ο οποίος αναφέρει ότι περισσότεροι από 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι βοήθησαν έναν ξένο το 2021.
Περισσότερο από το 60% των ανθρώπων παγκοσμίως βοήθησαν κάποιον που δεν γνώριζαν. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό από το 2009. Η έκθεση το απέδωσε στην αύξηση των αναγκών που δημιουργήθηκαν από την πανδημία, καθώς και στην ανάδειξη αξιών όπως η κοινότητα και η αλληλεγγύη.
Πολλοί ηλικιωμένοι Αμερικανοί, όπως η Τζούντυ Ρίγκερτ, 81 ετών, θυμούνται πώς ήταν παλιά τα Χριστούγεννα. Η γενναιοδωρία βρίσκεται στο επίκεντρο της πιο αγαπημένης γιορτινής ανάμνησης της κας Ρϊγκερτ. Ήταν 9 ετών όταν ανακάλυψε κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο ένα αστραφτερό, άσπρο και κόκκινο ποδήλατο Schwinn, αντί για τις συνηθισμένες κάλτσες και εσώρουχα.
«Το ποδήλατο ήταν δώρο από έναν ξάδερφο, όπως έμαθα αργότερα. Ο μπαμπάς μου το έτριψε και το έβαψε και το έκανε σαν καινούργιο. Αγαπούσα πολύ αυτό το ποδήλατο», δήλωσε στους Epoch Times. «Και μετά το δώσαμε σε κάποιον άλλον. Οι γονείς μου δεν πετούσαν ποτέ τίποτα.»
Αυτή η φωτογραφία δείχνει μια οικογενειακή σκηνή δείπνου την παραμονή των Χριστουγέννων το 1955 στο σπίτι του John και της Mable Rudkin στο αγροτικό Cataract. Ήταν παράδοση από τότε που το ζευγάρι παντρεύτηκε (1919), να σερβίρεται σούπα στρειδιών ως πρώτο πιάτο του δείπνου. Η φωτογραφία είναι ευγενική προσφορά του Monroe County Local History Room & Museum, Sparta, Wisconsin.
Οι γονείς της μπόρεσαν να τα πάνε καλά κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, δουλεύοντας σκληρά, κάτι που δίδαξαν και στα πέντε παιδιά τους.
Μια άλλη μικρή χριστουγεννιάτικη απόλαυση που θυμάται η κα Ρίγκερτ ήταν να παίρνει μια μικρή καφέ τσάντα με καλούδια στο κατηχητικό σχολείο γεμάτη με καραμέλες, ξηρούς καρπούς και ένα πορτοκάλι.
Δεν είναι σίγουρη αν τα παιδιά απολαμβάνουν πραγματικά έναν καλύτερο τρόπο ζωής εν μέσω του σημερινού υλισμού. Ίσως, σκέπτεται, αυτό να οφείλεται εν μέρει σε ένα σύστημα αξιών που δεν τονίζει αρκετά ότι η διαρκής χαρά μπορεί να προκύψει μέσα από τη σκληρή δουλειά και τις ευθύνες.
Εξοικονομήστε χρήματα και μοιραστείτε έναν σκοπό
Η κα Κόουπλαντ δήλωσε ότι ενώ η οικογένειά της έχει σίγουρα ως κίνητρο και την εξοικονόμηση χρημάτων, τα παλιομοδίτικα Χριστούγεννα τούς βοηθούν επίσης να μοιράζονται έναν σκοπό. Η δημιουργία χειροποίητων δώρων και διακοσμήσεων μπορεί επίσης να βοηθήσει στην οικοδόμηση αυτοπεποίθησης, τόσο τα παιδιά όσο και τους ενηλίκους.
«Μου αρέσει να φτιάχνω πράγματα. Είναι διασκεδαστικό, και η δουλειά, ο χρόνος και η προσπάθεια που αφιερώνουμε σε στην δημιουργία τους κάνουν τα πράγματα ξεχωριστά», δήλωσε η κα Κόουπλαντ.
Η Ρέιτσελ Κρουζ είναι οικονομική εμπειρογνώμονας, που βοηθά τους ανθρώπους να ρυθμίσουν τα χρέη τους και να λάβουν καλύτερες οικονομικές αποφάσεις. Η Τζέηντεν Κόουπλαντ έφτιαξε τα σπιτικά χριστουγεννιάτικα δώρα και τα στολίδια, συμπεριλαμβανομένων των γιρλαντών. Η φωτογραφία είναι ευγενική προσφορά της Ρέιτσελ Κρουζ και της Τζέηντεν Κόουπλαντ.
Μερικές από τις προτάσεις της για όχι καταναλωτικά Χριστούγεννα είναι οι εξής:
Φτιάξτε μια γιρλάντα από κλαριά χριστουγεννιάτικων δέντρων.
Δημιουργήστε σπιτικά στολίδια από ζύμη αλατιού.
Χρησιμοποιήστε αποξηραμένες φέτες πορτοκαλιού για τη διακόσμηση.
Δεχτείτε χειροποίητα διακοσμητικά ή φτιάξτε τα δικά σας.
Αναζητήστε στα καταστήματα μεταχειρισμένων ειδών στολίδια και άλλες διακοσμήσεις.
Ξαναχρησιμοποιήστε τα χαρτιά περιτυλίγματος.
Αφιερώστε τον χρόνο σας σε δραστηριότητες, όπως βόλτες για να δείτε τα χριστουγεννιάτικα φώτα στους δρόμους και τις πλατείες της πόλης, ψήσιμο σπιτικών παραδοσιακών γλυκών, παλιομοδίτικες λιτές χειροτεχνίες (γιρλάντες από ποπ κορν και βατόμουρα, γιρλάντες από φέτες πορτοκαλιού, σπιτικά στολίδια), το γράψιμο ή ακόμα και η δημιουργία καρτών για την οικογένεια και τους φίλους, η παρακολούθηση χριστουγεννιάτικων ταινιών μαζί με την οικογένεια, κ.ο.κ.
Ανταλλάξτε δώρα με την ευρύτερη οικογένεια.
Ετοιμάστε λοταρία με ονόματα και όρια δαπανών για τις ανταλλαγές δώρων, αντί να αγοράζετε όλοι για όλους.
Φτιάξτε και χαρίστε χριστουγεννιάτικα κουτιά μπισκότων και γλυκά αρτοσκευάσματα.
«Στη σύγχρονη κοινωνία μας, πιστεύουμε ότι τα παιδιά μας χρειάζονται ένα σωρό συσκευές και παιχνίδια για να είναι ευτυχισμένα», δήλωσε η κα Κόουπλαντ. «Τα παιδιά μου ευχαριστιούνται να φτιάχνουν τα στολίδια και λένε ότι κάθε μέρα θέλουν να δημιουργούν κάτι καινούργιο. Και το διασκεδάζουν πολύ!»
Για πολλούς ανθρώπους, στις μέρες μας, μια καλή εναλλακτική λύση είναι τα δώρα-δραστηριότητες. Μπορείτε να προσφέρετε τη βοήθειά σας για μία εργασία, εισιτήρια για μία θεατρική παράσταση ή για μία συναυλία, μία επίσκεψη σε μουσείο, να οργανώσετε μια εκδρομή. Αντί να συσσωρεύουμε χρέη, μπορούμε να καλλιεργήσουμε μια βαθύτερη σύνδεση με τους ανθρώπους που είναι πιο σημαντικοί για εμάς.
