Ο πρώην Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γιενς Στόλτενμπεργκ, κάλεσε τους Ευρωπαίους ηγέτες να αυξήσουν τις δεσμεύσεις τους για δαπάνες άμυνας ώστε να διατηρηθεί η ισχυρή διατλαντική συμμαχία απέναντι στις απειλές και να υποστηρίξουν τις προσπάθειες του εκλεγμένου Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Ο Στόλτενμπεργκ, ο οποίος ηγήθηκε του ΝΑΤΟ από το 2014 έως το 2024, έγραψε σε άρθρο του στις 9 Νοεμβρίου στη Financial Times ότι οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση της ακεραιότητας του διατλαντικού αμυντικού συμφώνου, ιδιαίτερα ενόψει των ανανεωμένων εκκλήσεων του Τραμπ για ‘κατανομή του βάρους’» μέσα στη συμμαχία.
«Ο Τραμπ πίστευε ότι οι ΗΠΑ είχαν μια κακή συμφωνία. Πίστευε ότι οι σύμμαχοι δεν καταβάλλουν την απαιτούμενη προσπάθεια και στην αρχή θεωρούσε τη συμμαχία ‘βάρος’ αντί για πλεονέκτημα», έγραψε ο Στόλτενμπεργκ, προσθέτοντας ότι ο Τραμπ είχε δίκιο. «Η Ευρώπη είχε πράγματι αφήσει τις δυνάμεις της να ατροφίσουν και πολλές χώρες είχαν γίνει επικίνδυνα εξαρτημένες από το ρωσικό αέριο. Αυτές οι παραλήψεις θα κόστιζαν ακριβά στους Ευρωπαίους».
Αναφερόμενος στην εξέλιξη του ΝΑΤΟ κατά την πρώτη προεδρία του Τραμπ, ο Στόλτενμπεργκ σημείωσε ότι η συνεργασία μεταξύ των συμμάχων του ΝΑΤΟ ήταν «καλή και αξιόπιστη» υπό τον 45ο Πρόεδρο των ΗΠΑ, παρά τις αρχικές εντάσεις. Πρόσθεσε ότι η συμμαχία βγήκε πιο ισχυρή, με αυξημένες δαπάνες άμυνας και ενισχυμένες δυνατότητες.
Ωστόσο, αν και οι Ευρωπαίοι έγιναν καλύτεροι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ, ο Στόλτενμπεργκ προειδοποίησε ότι το τρέχον ασφαλιστικό περιβάλλον απαιτεί ακόμη μεγαλύτερες προσπάθειες από τις ευρωπαϊκές χώρες. Εν μέσω προκλήσεων ασφαλείας, όπως η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η αυξανόμενη στρατηγική ανταγωνιστικότητα με την Κίνα, οι προσδοκίες για το τι πρέπει να κάνουν τα ευρωπαϊκά μέλη της συμμαχίας έχουν αλλάξει.
Αναφερόμενος στη δέσμευση των συμμάχων του ΝΑΤΟ να δαπανούν το 2% του ΑΕΠ τους για άμυνα ως «κατώφλι, όχι ανώτατο όριο», ο Στόλτενμπεργκ δήλωσε ότι οι ευρωπαϊκοί ηγέτες πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους, να αναλάβουν μεγαλύτερη ευθύνη και να επενδύσουν περισσότερα στην άμυνα.
«Αν η Ευρώπη εκπληρώσει το μέρος της συμφωνίας, είμαι βέβαιος ότι η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ θα εκπληρώσει το δικό της», έγραψε, σημειώνοντας ότι ο Τραμπ υποστήριξε μια πολιτική ισχύος κατά τη διάρκεια της θητείας του και ότι ήταν εκείνος που αποφάσισε να στείλει όπλα στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων των αντιαρματικών Javelin, που αποδείχθηκαν καθοριστικά όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία.
Ο Στόλτενμπεργκ κάλεσε τους ευρωπαϊκούς συμμάχους του ΝΑΤΟ να «αποδείξουν την αξία τους» βοηθώντας την κυβέρνηση Τραμπ στην στρατηγική της εστίαση στον Ινδο-Ειρηνικό, προσφέροντας, για παράδειγμα, συγκεκριμένες δυνατότητες που οι ΗΠΑ μπορεί να χρειάζονται στην περιοχή αυτή.
«Έτσι, μπορούμε να υπενθυμίσουμε στην επερχόμενη κυβέρνηση ότι, αντί να είναι ‘βάρος’, η διατλαντική σχέση είναι ένα στρατηγικό πλεονέκτημα στην εποχή του ανταγωνισμού μεγάλων δυνάμεων», έγραψε. «Η επιστροφή του Τραμπ μας προκαλεί να αναλάβουμε δράση και να αποδείξουμε ότι είμαστε πραγματικοί εταίροι και όχι ‘τζαμπατζήδες’».
Ο πρώην επικεφαλής του ΝΑΤΟ είπε επίσης ότι οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να είναι έτοιμες να υποστηρίξουν τις προσπάθειες του Τραμπ να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, «εργαζόμενοι με τον Τραμπ για να φέρουν μια διαπραγματευμένη συμφωνία που να είναι αποδεκτή από την Ουκρανία και να μην ανταμείβει την επιθετικότητα».
Ο Τραμπ έχει δηλώσει ότι θα φέρει γρήγορο τέλος στον πόλεμο αν εκλεγεί. Αν και δεν έχει αποκαλύψει ένα λεπτομερές σχέδιο—λέγοντας ότι η δημοσιοποίησή του θα έθετε σε κίνδυνο την αποτελεσματικότητά του—έχει πει ότι θα χρησιμοποιήσει τις καθιερωμένες του σχέσεις τόσο με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν όσο και με τον Ουκρανό Πρόεδρο Βολοντιμίρ Ζελένσκι για να ενθαρρύνει τους δύο πολεμιστές ηγέτες να καταλήξουν σε συμφωνία.
Τόσο ο Τραμπ όσο και ο υποψήφιός του για αντιπρόεδρος, Τζ. Ντ. Βανς, έχουν καλέσει τους συμμάχους του ΝΑΤΟ να αναλάβουν μεγαλύτερο μέρος του αμυντικού βάρους.
Μέχρι το τέλος του 2023, 10 από τα 31 μέλη του ΝΑΤΟ είχαν φτάσει τον στόχο των δαπανών άμυνας 2% του ΑΕΠ, αν και οι προβλέψεις δείχνουν ότι αυτός ο αριθμός μπορεί να ανέλθει σε 23 από τα 32 το 2024, μετά την ένταξη της Σουηδίας.
Όταν ο Τραμπ ανέλαβε τα καθήκοντά του το 2016, πέντε μέλη του ΝΑΤΟ πληρούσαν το ελάχιστο 2%. Αυτός ο αριθμός αυξήθηκε σε εννέα όταν αποχώρησε από τον Λευκό Οίκο.
Γουέστ Παλμ Μπιτς, Φλόριντα – Ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε την προβλεπόμενη εκλογική του νίκη «μια μεγαλειώδη νίκη για τον αμερικανικό λαό», ενώ απευθυνόταν σε εκατοντάδες πανηγυριστές καλεσμένους και εθελοντές της προεκλογικής εκστρατείας στο συνεδριακό κέντρο της κομητείας Παλμ Μπιτς περίπου στις 2:30 π.μ. στις 6 Νοεμβρίου.
Περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του, το προεκλογικό του προσωπικό και τους συμμάχους του, ο Τραμπ είπε «Θέλω να ευχαριστήσω τον αμερικανικό λαό για την εξαιρετική τιμή να εκλεγώ ο 47ος πρόεδρός σας και ο 45ος πρόεδρός σας».
Ο Τραμπ δήλωσε ότι πιστεύει ότι θα κερδίσει το Μίσιγκαν, την Αριζόνα, τη Νεβάδα και την Αλάσκα, εκτός από τις προβλεπόμενες νίκες στις πολιτείες μάχης της Βόρειας Καρολίνας, της Τζόρτζια, της Πενσιλβάνια και του Ουισκόνσιν. Εάν συμβεί αυτό, θα εξασφαλίσει 315 ψήφους στο Κολέγιο Εκλεκτόρων, ξεπερνώντας κατά πολύ τις ελάχιστες 270 τέτοιες ψήφους που απαιτούνται.
Ο Τραμπ ανέβηκε στη σκηνή μόλις έγινε ο προβλεπόμενος νικητής των προεδρικών εκλογών του 2024 σύμφωνα με το Decision Desk HQ.
Ο υποψήφιος σύντροφος του Τραμπ, ο γερουσιαστής Τζέι Ντι Βανς (R-Ohio), δήλωσε στο πλήθος: «Νομίζω ότι μόλις γίναμε μάρτυρες της μεγαλύτερης πολιτικής επιστροφής στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής».
Ο πρώην πρόεδρος διεκδίκησε την επανεκλογή του αντιπαρατιθέμενος σε δύο διαφορετικούς υποψηφίους του Δημοκρατικού Κόμματος -πρώτα τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και στη συνέχεια την αντιπρόεδρο Καμάλα Χάρις- και αντιμετώπισε πρωτοφανή εμπόδια, όπως ποινικές κατηγορίες και απόπειρες δολοφονίας.
Χαρακτήρισε τα αποτελέσματα των εκλογών «πρωτοφανή και ισχυρή εντολή», διότι οι Ρεπουμπλικάνοι θα μπορούσαν να είναι έτοιμοι να εξασφαλίσουν τον έλεγχο και των δύο σωμάτων του Κογκρέσου εκτός από την προεδρία.
Ο Τραμπ δήλωσε ότι το κίνημα «Make America Great Again» («Κάντε την Αμερική σπουδαία ξανά») θα ανέλθει σε «ένα νέο επίπεδο σπουδαιότητας, διότι θα βοηθήσουμε τη χώρα μας να θεραπευτεί».
«Θέλω να ευχαριστήσω τα εκατομμύρια των σκληρά εργαζόμενων Αμερικανών σε όλο το έθνος που ήταν πάντα η καρδιά και η ψυχή αυτού του πραγματικά σπουδαίου κινήματος», είπε.
Η ανταμοιβή τους θα είναι ότι «θα κάνουμε την καλύτερη δυνατή δουλειά».
Υποσχέθηκε σε κάθε πολίτη: «Θα αγωνιστώ για εσάς, για την οικογένειά σας και για το μέλλον σας. Κάθε μέρα θα αγωνίζομαι για εσάς και με κάθε αναπνοή του σώματός μου. Δεν θα ησυχάσω μέχρι να παραδώσουμε την ισχυρή, ασφαλή και ευημερούσα Αμερική που αξίζουν τα παιδιά μας και που αξίζετε εσείς».
Ο Τραμπ επανέλαβε μια φράση που έχει χρησιμοποιήσει στην προεκλογική του εκστρατεία, λέγοντας ότι θα εγκαινιάσει «τη χρυσή εποχή της Αμερικής».
Είπε ότι ελπίζει ότι οι υποστηρικτές του θα κοιτάξουν πίσω στις εκλογές του 2024 και θα δουν ότι η ψήφος τους ήταν μια από τις «πραγματικά σημαντικές στιγμές» της ζωής τους.
«Αυτή θα μνημονεύεται για πάντα ως η ημέρα που ο αμερικανικός λαός ανέκτησε τον έλεγχο της χώρας του», δήλωσε ο Τραμπ.
Είπε ότι πολλοί άνθρωποι του είπαν ότι η ζωή του γλίτωσε από επίδοξους δολοφόνους ώστε να μπορέσει να «επαναφέρει την Αμερική στο μεγαλείο της». Είπε ότι θα εκπληρώσει αυτή την αποστολή με τη βοήθεια του αμερικανικού λαού.
«Θα φέρω κάθε ικμάδα ενέργειας, πνεύματος και μαχητικότητας που έχω στην ψυχή μου στη δουλειά που μου εμπιστευτήκατε», είπε ο Τραμπ.
Ζήτησε από τους πολίτες να παραμερίσουν τις πολιτικές διαφορές μετά από μια αμφιλεγόμενη προεκλογική εκστρατεία.
«Ήρθε η ώρα να αφήσουμε πίσω μας τις διαφορές των τελευταίων τεσσάρων ετών. Ήρθε η ώρα να ενωθούμε και θα προσπαθήσουμε», είπε και πρόσθεσε: «Η επιτυχία θα μας ενώσει».
Καθώς οι υποστηρικτές έβγαιναν από τον χώρο, τραγούδησαν ομόφωνα το «How Great Thou Art».
Η Λαβίνια «Βίννι» Έλεν Ρημ (Lavinia «Vinnie» Ellen Ream, 1847-1914), που πήρε το όνομά της από τη μητέρα της και ήταν το μικρότερο από τα τρία παιδιά του Ρόμπερτ και της Λαβίνια, γεννήθηκε στο Μάντισον του Ουισκόνσιν.
Ο πατέρας της εργαζόταν ως τοπογράφος, αν και η κακή υγεία του τον δυσκόλευε. Παρ’ όλα αυτά, λόγω των απαιτήσεων της δουλειάς του, η οικογένεια μετακόμιζε αρκετά συχνά, εγχείρημα δύσκολο εκείνη την εποχή.
Όταν η οικογένεια πήγε στο Κάνσας, η Ρημ φοίτησε στο τοπικό σχολείο στην απέναντι όχθη του ποταμού Μισούρι, στο Σαιντ Τζόζεφ. Μετά από τρία χρόνια διαβίωσης κατά μήκος των συνόρων Κάνσας-Μισούρι, η οικογένεια μετακόμισε 145 μίλια ανατολικά, στην Κολούμπια. Εκεί, από το 1857 έως το 1858, φοίτησε στο Χριστιανικό Κολλέγιο Θηλέων (Christian College, σήμερα Columbia College), όπου παρατηρήθηκε για πρώτη φορά το ταλέντο της στη μουσική και τα εικαστικά. Η προσωπογραφία της Μάρθα Ουάσιγκτον που φιλοτέχνησε εκείνα τα χρόνια κρέμεται ακόμη στο St. Clair Hall, το διοικητικό κτίριο του σχολείου.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 1861, μετακόμισαν στην Ουάσιγκτον. Ο Αβραάμ Λίνκολν μόλις είχε εκλεγεί πρόεδρος της χώρας και ο εμφύλιος πόλεμος ήταν προ των πυλών. Σύντομα, η πρωτεύουσα γέμισε με στρατιώτες της Ένωσης, μηχανικούς που δημιουργούσαν προμαχώνες και νευρική αγωνία. Μία επιπλέον δυσκολία για την οικογένεια ήταν ότι ο Ρόμπερτ Ρημ, παρά το γεγονός ότι είχε πιάσει δουλειά ως χαρτογράφος, μπορούσε να εργαστεί μόνο με μερική απασχόληση εξαιτίας της κακής του υγείας. Η Βίννι Ρημ έπιασε δουλειά στο τοπικό ταχυδρομείο για να βοηθήσει να τα βγάλουν πέρα.
Μια τυχαία συνάντηση
Παρά το χάος του πολέμου, η Ρημ ευνοήθηκε από τα γεγονότα, συναντώντας τυχαία τον ταγματάρχη Τζέημς Σ. Ρόλλινς, διαχειριστή του Χριστιανικού Κολλεγίου και εκπρόσωπος εκείνης της περιφέρειας του Μισούρι. Στην πραγματικότητα, ο Ρόλλινς αναζητούσε τη Ρημ, έχοντας υποσχεθεί στον πρόεδρο του κολλεγίου μια φωτογραφία της πρώην μαθήτριάς του.
Ο Ρόλλινς συνόδευσε τη Ρημ στο σπίτι της και στη συνέχεια έπεισε την ίδια και τη μητέρα της να τον συνοδεύσουν καθώς θα πήγαινε στο στούντιο του Κλαρκ Μιλς, που βρισκόταν στο Καπιτώλιο.
Ο Μιλς ήταν εκείνη την εποχή ένας από τους σημαντικότερους γλύπτες της χώρας. Είχε διδαχθεί μόνος του την τέχνη της γλυπτικής και είχε γίνει γνωστός για τα έφιππα έργα του, συγκεκριμένα για αυτά που απεικόνιζαν τους στρατηγούς Τζωρτζ Ουάσιγκτον και Άντριου Τζάκσον έφιππους.
Η στιγμή που η Ρημ μπήκε στο στούντιο θα άλλαζε όχι μόνο τη ζωή της, αλλά και την ιστορία της αμερικανικής γλυπτικής.
«Μόλις είδα τον γλύπτη να χειρίζεται τον πηλό», θυμάται, «ένιωσα αμέσως ότι μπορούσα κι εγώ να φτιάξω μοντέλα και, παίρνοντας τον πηλό, μέσα σε λίγες ώρες έφτιαξα ένα μετάλλιο με το κεφάλι ενός Ινδιάνου αρχηγού, το οποίο άρεσε τόσο πολύ στον ταγματάρχη που το πήρε μαζί του και το τοποθέτησε στο γραφείο του στη Βουλή των Αντιπροσώπων.»
Μια σειρά θεμάτων
Η Αμερικανίδα γλύπτρια Βίννι Ρημ. (Public Domain)
Από τότε άρχισε να εργάζεται για τον Μιλς ως βοηθός του. Επιπλέον, γρήγορα διαδόθηκε ότι το κεφάλι του Ινδιάνου αρχηγού είχε φιλοτεχνηθεί «μέσα σε λίγες ώρες από ένα νεαρό κορίτσι που δεν είχε ξαναμπεί ποτέ σε εργαστήριο». Στρατιωτικοί και πολιτικοί ηγέτες σχημάτισαν γρήγορα μια παροιμιώδη ουρά για να φιλοτεχνήσει η Ρημ τις προτομές τους. Το πρώτο της θέμα ήταν ο γερουσιαστής Τζέημς Νέσμιθ του Όρεγκον, ενώ ακολούθησαν ο γερουσιαστής Ρίτσαρντ Γέητς του Ιλινόις, ο γερουσιαστής Τζον Σέρμαν του Οχάιο, ο στρατηγός Τέρνερ Μόρχεντ, ο στρατηγός Τζωρτζ Κάστερ, ο βουλευτής Θαδδαίος Στήβενς και ένας από τους ιδρυτές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, ο Φρανκ Π. Μπλαιρ.
Το σημαντικότερο μοντέλο της, ωστόσο, ήταν ο πρόεδρος Αβραάμ Λίνκολν, παρόλο που εκείνη την εποχή ο Λίνκολν δεν ήταν απλώς εξαντλημένος από τον πόλεμο και τον πρόσφατο θάνατο του νεαρού γιου του Γουίλι, αλλά και από το να γίνεται αντικείμενο διαφόρων μορφών τέχνης, είτε επρόκειτο για φωτογραφία είτε για ζωγραφική είτε για γλυπτική.
Όταν του προτάθηκε να ποζάρει για την προτομή του, ο Λίνκολν απάντησε, όπως αναφέρεται, ότι «είχε κουραστεί να ποζάρει και δεν μπορούσε να φανταστεί γιατί κάποιος ήθελε να πλάσει την εικόνα ενός τόσο άχαρου ανθρώπου». Η υπόθεση παραλίγο να εγκαταλειφθεί, όταν ο γερουσιαστής Νέσμιθ ενημέρωσε τον Λίνκολν ότι η καλλιτέχνις ήταν μια φτωχή νεαρή κοπέλα από το Ουισκόνσιν με τεράστιο ταλέντο. Η περιγραφή της Ρημ επηρέασε τον Λίνκολν.
«Ώστε είναι φτωχή; Λοιπόν, αυτό δεν είναι κάτι εναντίον της», απάντησε ο Λίνκολν. «Γιατί δεν φέρνετε αυτό το κορίτσι εδώ; Θα της ποζάρω για την προτομή μου.»
Η προτομή ενός μεγάλου άνδρα
Η Βίννι Ρημ δίπλα στην προτομή του Αβραάμ Λίνκολν που φιλοτέχνησε. (Public Domain)
Όπως θυμάται η ίδια η γλύπτρια, «η μεγάλη καρδιά που η ματαιοδοξία δεν μπορούσε να ξεκλειδώσει άνοιξε με τη συμπάθεια που του θύμισε τη δική του νεότητα, τη μάχη του με τη φτώχεια, τη φιλοδοξία του, τους πρώιμους αγώνες του. Έτσι, εγώ, μια μικρή άσημη γλύπτρια από το Ουισκόνσιν, είχα το προνόμιο να πλάσω τα χαρακτηριστικά αυτού του μεγάλου άνδρα έχοντας μπροστά μου ζωντανό το μοντέλο.»
Αρχίζοντας τον Δεκέμβριο του 1864, η 17χρονη γλύπτρια επισκεπτόταν τον Λίνκολν στον Λευκό Οίκο για 30 λεπτά την ημέρα. Η Ρημ θυμόταν το «βλέμμα του άγχους και του πόνου» στο πρόσωπο του προέδρου, ενώ άλλες φορές η ματιά του έπαιρνε ένα «μακρινό, ονειροπόλο βλέμμα, το οποίο έμοιαζε να προμηνύει την τραγική μοίρα που τον περίμενε». Πράγματι, η δολοφονική απόπειρα κατά της ζωής του έγινε τον Απρίλιο του 1865, λίγο πριν η Ρημ ολοκληρώσει την προτομή. Την τελείωσε, παρ’ όλα αυτά.
Μια ιστορική επιτροπή
Το 1866, το Κογκρέσο επρόκειτο να αναθέσει σε έναν καλλιτέχνη τη δημιουργία ενός ολόσωμου αγάλματος του Λίνκολν που θα τοποθετούνταν στη Ροτόντα του Καπιτωλίου. Εκείνη την εποχή, το εργαστήριο της Ρημ βρισκόταν επίσης, όπως και του Μιλς, στο Καπιτώλιο. Δεν είχε κλείσει ακόμη τα 20 της χρόνια, αλλά ήταν ήδη γνωστή στους πολιτικά ισχυρούς. Η σύνδεσή της με τον Λίνκολν δεν την έβλαψε. Παρόλο που οι γερουσιαστές Τσαρλς Σάμνερ και Τζέικομπ Χάουαρντ διαφώνησαν, στην πραγματικότητα δεν υπήρχαν πολλές άλλες αντιρρήσεις να ανατεθεί στη Ρημ η παραγγελία των 10.000 δολαρίων. Στην πραγματικότητα, η αίτηση που υποστήριζε τη Ρημ ως την καλλιτέχνιδα που έπρεπε να επιλεγεί έφερε τις υπογραφές του προέδρου Άντριου Τζόνσον, 31 γερουσιαστών και περισσότερων από 100 νυν και πρώην αντιπροσώπων.
Η Ρημ δεν είναι μόνο η πρώτη γυναίκα που έλαβε ομοσπονδιακή ανάθεση για έργο τέχνης, αλλά και το νεότερο άτομο που έλαβε ποτέ τέτοια ανάθεση. Μετά από δύο χρόνια, η Ρημ ολοκλήρωσε το πρόπλασμά της. Στη συνέχεια ταξίδεψε από την πρωτεύουσα της Αμερικής στην πρωτεύουσα της Ιταλίας, όπου μετέφερε το έργο της για να σμιλευτεί σε μάρμαρο Καρράρα. Επίσης, δεν παρέλειψε να μελετήσει μαζί με άλλους καλλιτέχνες όσο βρισκόταν στη Ρώμη, αλλά και όταν επισκέφθηκε το Παρίσι. Η Ρημ επέστρεψε στην Αμερική το 1870 και, τον Ιανουάριο του 1871, το άγαλμα του Λίνκολν αποκαλύφθηκε στη Ροτόντα του Καπιτωλίου, όπου παραμένει μέχρι σήμερα.
Το άγαλμα του Αβραάμ Λίνκολν, που φιλοτέχνησε η Βίννι Ρημ, στη Ροτόντα του Καπιτωλίου των ΗΠΑ. (Public Domain)
Η Ρημ δημιούργησε πολλά ακόμα έργα, μεταξύ των οποίων ένα γλυπτό του Ναυάρχου Ντέιβιντ Φάραγκουτ που τοποθετήθηκε στην πλατεία Φάραγκουτ, καθώς και δύο αγάλματα που βρίσκονται τώρα στο Καπιτώλιο: των Σεκόγια και Σάμιουελ Τζόρνταν Κέρκγουντ. Ένα από τα πιο διάσημα έργα της, η «Σαπφώ», δωρήθηκε στο Μουσείο Αμερικανικής Τέχνης Smithsonian από τον σύζυγό της ταξίαρχο Ρίτσαρντ Χόξι. Ένα αντίγραφο της Σαπφούς τοποθετήθηκε στον τάφο της Ρημ, που βρίσκεται στο νεκροταφείο του Άρλινγκτον, στη Βιρτζίνια.
Παρά την αυξανόμενη αναγνώριση ότι η πυρηνική ενέργεια μπορεί να είναι η πιο βιώσιμη λύση στην αναζήτηση της Αμερικής για αξιόπιστη ηλεκτρική ενέργεια με χαμηλές εκπομπές άνθρακα, η βιομηχανία πυρηνικής ενέργειας αγωνίζεται να ξεπεράσει σημαντικά εμπόδια- μεταξύ αυτών, το τι θα γίνει με τα ραδιενεργά, χρησιμοποιημένα καύσιμα.
Όμως, οι νέες προσπάθειες για την ανακύκλωση των πυρηνικών αποβλήτων στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες παρεμποδίζονταν επί δεκαετίες από νομικά και ρυθμιστικά εμπόδια, θα μπορούσαν να επιλύσουν αυτό το ζήτημα και πολλά άλλα, αν τους επιτραπεί να ευδοκιμήσουν.
Η πυρηνική ενέργεια καταπνίγεται τα τελευταία 50 χρόνια από γραφειοκρατικά εμπόδια που έχουν ουσιαστικά σταματήσει την κατασκευή νέων πυρηνικών εργοστασίων στην Αμερική. Τα εμπόδια αυτά οφείλονται στους φόβους της κοινής γνώμης μετά την τήξη των αντιδραστήρων στο Τσερνομπίλ, στο Three Mile Island και στη Φουκουσίμα, καθώς και στις ανησυχίες για την τοξικότητα των χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων και την πιθανή επαναχρησιμοποίησή τους σε πυρηνικά όπλα.
Πρόσφατα, ωστόσο, προέκυψε μια σπάνια διακομματική συναίνεση υπέρ της πυρηνικής ενέργειας. Μιλώντας στην 29η Διάσκεψη των Μερών του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (COP 29), ο οικοδεσπότης της συνόδου κορυφής Τζεϊχούν Μπαϊράμοφ ζήτησε «την ασφαλή, ασφαλή, δίκαιη και προσιτή επέκταση της πυρηνικής ενέργειας», επιβεβαιώνοντας ότι οι περιβαλλοντολόγοι βλέπουν πλέον την πυρηνική ενέργεια ως αποδεκτά «καθαρή», μαζί με την αιολική και την ηλιακή.
Αλλά η αναβίωση της αδρανούς βιομηχανίας πυρηνικής ενέργειας της Αμερικής είναι ένα άλλο θέμα.
Όσον αφορά τις προτεραιότητες, «υπάρχει η απειλή της κλιματικής [αλλαγής] από την πλευρά των Δημοκρατικών, και σίγουρα η ενεργειακή ασφάλεια, οι γεωστρατηγικές [ανησυχίες], η Ρωσία και η Κίνα από την πλευρά των Ρεπουμπλικανών, που τώρα βλέπουμε δεσμεύσεις για τριπλασιασμό των πυρηνικών από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την COP 29, μαζί με 20 άλλες χώρες», δήλωσε στους Epoch Times ο Εντ ΜακΓκίνις, διευθύνων σύμβουλος της Curio, μιας εταιρείας που σχεδιάζει να ανακυκλώνει πυρηνικά καύσιμα στην Αμερική.
«ΑΑλλά πού είναι οι παραγγελίες; Γιατί δε χτυπάνε την πόρτα οι αμερικανικές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας για αυτούς τους προηγμένους αντιδραστήρες;», ρώτησε ο ΜακΓκίνις. «Θα έλεγα ότι ο λόγος είναι ότι βρίσκονται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση».
Εάν οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας μπορούν να ξεπεράσουν τη δύσκολη διαδικασία για την απόκτηση ρυθμιστικών εγκρίσεων και αδειών και στη συνέχεια να συγκεντρώσουν αρκετά κεφάλαια για την κατασκευή ενός νέου πυρηνικού σταθμού, εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν την ανάγκη για αξιόπιστη προμήθεια καυσίμων. Και όταν τα καύσιμα αναλωθούν, χρειάζονται έναν ασφαλή και σίγουρο τρόπο διάθεσής τους.
Από το 1992, οι Ηνωμένες Πολιτείες εξαρτώνται από τις εισαγωγές για το μεγαλύτερο μέρος των 40 εκατομμυρίων κιλών ουρανίου που απαιτούνται για την τροφοδοσία της αμερικανικής πυρηνικής βιομηχανίας.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Υπηρεσία Ενεργειακών Πληροφοριών (Energy Information Administration-EIA), η εγχώρια παραγωγή ουρανίου -της πηγής καυσίμου για τα πυρηνικά εργοστάσια- κορυφώθηκε το 1980. Από το 2022, οι ξένοι προμηθευτές ουρανίου είναι η Ρωσία (12%, παρά το εμπάργκο), το Καζακστάν (25%), το Ουζμπεκιστάν (11%), ο Καναδάς (27%), η Αυστραλία (9%) και άλλα ξένα έθνη (16%).
Η Αμερική επιλέγει την αποθήκευση έναντι της ανακύκλωσης
Τα πυρηνικά καύσιμα, τα οποία έχουν τη μορφή μικρών κεραμικών σφαιριδίων που αποτελούνται από εμπλουτισμένο ουράνιο-235 και ουράνιο-238, τροφοδοτούν τους αντιδραστήρες για πέντε χρόνια πριν αναλωθούν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μόνο το 4% περίπου του υλικού χρησιμοποιείται στη διαδικασία σχάσης.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το υπόλοιπο προϊόν, που αποτελείται από περισσότερους από 85.000 μετρικούς τόνους μέχρι σήμερα, απομακρύνεται από τους αντιδραστήρες ως ραδιενεργά απόβλητα και βυθίζεται σε νερό στο χώρο του εργοταξίου για να ψύχεται για αρκετά χρόνια μέχρι να χάσει μέρος της ραδιενέργειάς του. Στη συνέχεια συσκευάζεται σε ξηρά δοχεία και αποθηκεύεται επ’ αόριστον, συνήθως στους χώρους των σταθμών παραγωγής ενέργειας.
Σήμερα, υπάρχουν περισσότεροι από 60 χώροι αποθήκευσης σε ξηρά δοχεία σε 34 πολιτείες των ΗΠΑ, σύμφωνα με το Center for Arms Control and Proliferation (Κέντρο για τον Ελεγχο και την Αύξηση των Όπλων).
Σύμφωνα με τους όρους του νόμου του 1982 περί πολιτικής για τα πυρηνικά απόβλητα, το Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ (Department of Energy-DOE) είναι υπεύθυνο για την ασφαλή διάθεση των πυρηνικών αποβλήτων. Αλλά μέχρι στιγμής, το DOE έχει αφήσει το έργο αυτό στις ηλεκτρικές εταιρείες κοινής ωφέλειας, ενώ αναμένει τη χρηματοδότηση για την κατασκευή χώρων αποθήκευσης, όπως η προτεινόμενη αποθήκη στο όρος Γιούκα στη Νεβάδα.
«Το DOE είναι υπεύθυνο για τη διάθεση αυτών των αποβλήτων υψηλής ραδιενέργειας σε μόνιμο γεωλογικό χώρο αποθήκευσης, αλλά δεν έχει ακόμη κατασκευάσει μια τέτοια εγκατάσταση, επειδή οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής βρίσκονται σε αδιέξοδο σχετικά με το τι θα γίνει με αυτά τα αναλωμένα καύσιμα από το 2010», αναφέρει το Government Accountability Office (Γραφείο Λογοδοσίας της Κυβέρνησης) των ΗΠΑ.
Εν τω μεταξύ, ο όγκος των αναλωμένων πυρηνικών καυσίμων που οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας έχουν κρατήσει σε προσωρινή αποθήκευση συνεχίζει να συσσωρεύεται κατά επιπλέον 2.000 μετρικούς τόνους κάθε χρόνο, γεγονός που ωθεί τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας να μηνύσουν επιτυχώς την κυβέρνηση για παραβίαση της σύμβασης.
Σφαιρίδια ουρανίου παρουσιάζονται κατά τη διάρκεια ξενάγησης στις εγκαταστάσεις του Οργανισμού Διαχείρισης Πυρηνικών Αποβλήτων στο Oakville, Ont., στις 12 Δεκεμβρίου 2023. (The Canadian Press/Frank Gunn)
«Αν δεν λύσουμε το πρόβλημα των αποβλήτων, οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας δεν πρόκειται να χτυπήσουν την πόρτα παραγγέλνοντας ένα σωρό αντιδραστήρες», δήλωσε ο ΜακΓκίνις. «Αν αγοράσουν έναν αντιδραστήρα, αυτόματα συμφωνούν να έχουν αδρανή πυρηνικά απόβλητα στο χώρο τους.
«Αυτό που εμποδίζει την αύξηση των παραγγελιών είναι η έλλειψη των υπηρεσιών και των τεχνολογιών που χρειάζονται οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας», είπε. «Χρειάζονται τον αντιδραστήρα, χρειάζονται το καύσιμο και χρειάζονται επίσης τη διαχείριση των αποβλήτων».
Αξιοποίηση χρησιμοποιημένου καυσίμου
Ο ΜακΓκίνις, ο οποίος εργάστηκε στο DOE από το 1991 έως το 2021, εγκατέλειψε την κυβέρνηση για την ιδιωτική βιομηχανία, αναλαμβάνοντας θέση επικεφαλής μιας νεοφυούς εταιρείας με την ονομασία Curio, η οποία ιδρύθηκε το 2020 από τον ραβίνο Γιετσεζκέλ Μόσκοβιτς και τον αδελφό του Γιεχούντα Μόσκοβιτς.
Αν και η Curio έχει αναπτύξει τη δική της καινοτόμο και «περιβαλλοντικά βιώσιμη» τεχνολογία ανακύκλωσης, η αρχική διαδικασία επαναχρησιμοποίησης των αναλωμένων πυρηνικών καυσίμων αναπτύχθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1950 και χρησιμοποιείται κερδοφόρα σε άλλες χώρες εδώ και δεκαετίες.
Η Orano, μία από τις μεγαλύτερες εμπορικές εταιρείες ανακύκλωσης στον κόσμο, έχει επανεπεξεργαστεί περισσότερους από 40.000 μετρικούς τόνους χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων από το 1976, μεγάλο μέρος των οποίων τοποθετείται ξανά σε αντιδραστήρες για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα με τον Κέρτις Ρόμπερτς, διευθυντή επικοινωνίας της εταιρείας.
Η Orano δραστηριοποιείται σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών. Η εταιρεία έχει επανεπεξεργαστεί στις γαλλικές εγκαταστάσεις της χρησιμοποιημένα πυρηνικά καύσιμα από χώρες όπως η Γαλλία, η Ιαπωνία, η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Ελβετία και η Γερμανία και εκτιμά ότι το 10 % της ηλεκτρικής ενέργειας της Γαλλίας προέρχεται από ανακυκλωμένα πυρηνικά καύσιμα.
«Σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Γαλλία δεν έχει ανάγκη για ενδιάμεση ξηρή αποθήκευση [των χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων των αντιδραστήρων ελαφρού ύδατος], καθώς η ανακύκλωση του ουρανίου και του πλουτωνίου των χρησιμοποιημένων καυσίμων παρέχει μια βιώσιμη λύση διαχείρισης», δήλωσε ο Ρόμπερτς στους Epoch Times.
Η περιοχή της ανεξάρτητης εγκατάστασης αποθήκευσης αναλωθέντων καυσίμων (ISFSI) στον πυρηνικό σταθμό Vermont Yankee στο Vernon, Vt., στις 29 Απριλίου 2019. (AP Photo/Jessica Hill)
Οι πυρηνικές φιλοδοξίες της Αμερικής
Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες δημιούργησαν για πρώτη φορά την υποδομή πυρηνικής ενέργειας τη δεκαετία του 1970, είχαν φιλοδοξίες να κατασκευάσουν περίπου 1.000 εργοστάσια σε όλη τη χώρα. Το σχέδιο εκείνη την εποχή ήταν επίσης να ανακυκλώνουν τα καύσιμα, αλλά η βιομηχανία ανακύκλωσης έκλεισε λόγω ανησυχιών της κυβέρνησης Κάρτερ για τη διάδοση πυρηνικών όπλων από τα επανεπεξεργασμένα καύσιμα.
Παρόλο που η πολιτική αυτή ανατράπηκε στη συνέχεια τη δεκαετία του 1980, η βιομηχανία παρέμεινε έκτοτε επιφυλακτική.
«Για λόγους διεθνούς πολιτικής που ανάγονται στον Κάρτερ, όχι για τεχνικούς λόγους, αποφασίστηκε να μην ανακυκλώνεται πλέον», δήλωσε ο ΜακΓκίνις. «Ο πρόεδρος Ρέιγκαν το ανέτρεψε αυτό. Αλλά μέχρι τότε, οι εταιρείες που ανακύκλωναν είχαν χάσει ένα σημαντικό ποσό κεφαλαίου ως αποτέλεσμα της απότομης αλλαγής της πολιτικής και δεν υπήρχε καμία διάθεση να επιστρέψουν».
Μια έκθεση του Μαΐου των νομικών αναλυτών Τζέιν Ακομάντο, εταίρου της Morgan Lewis, και Πάτρικ Πενέλα, συνεργάτη, συμφωνεί.
«Αν και αρκετές άλλες χώρες και ορισμένες κυβερνητικές εγκαταστάσεις των ΗΠΑ επεξεργάζονται καύσιμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν αναπτύξει εμπορική βιομηχανία επανεπεξεργασίας», ανέφεραν.
«Αν και δεν απαγορεύεται από το νόμο, η δυνατότητα μιας κυβέρνησης να περιορίσει ή να απαγορεύσει την εμπορική επανεπεξεργασία δημιουργεί σημαντική αβεβαιότητα για τους ιδιώτες επενδυτές».
Δικομματική αλλαγή στάσης;
Πρόσφατα, ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις ότι οι πολιτικοί άνεμοι μπορεί να αλλάξουν.
Τον Οκτώβριο του 2022, το DOE ανακοίνωσε επιχορηγήσεις ύψους 38 εκατομμυρίων δολαρίων σε διάφορα πανεπιστήμια και ιδιωτικές εταιρείες για τη «μείωση των επιπτώσεων της διάθεσης χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων (Used Nuclear Fuel-UNF) από αντιδραστήρες ελαφρού νερού», στο πλαίσιο του προγράμματος Converting UNF Radioisotopes Into Energy (Μετατροπή ραδιοϊσοτόπων UNF σε ενέργεια).
Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος, 5 εκατ. δολάρια χορηγήθηκαν στην Curio για την ανάπτυξη ενός προγράμματος ανακύκλωσης σε εμπορική κλίμακα μέσω μιας διαδικασίας που ανέπτυξε με την ονομασία NuCycle, η οποία αντιμετωπίζει επίσης ζητήματα μη διάδοσης.
«Το NuCycle μεταβάλλει το σημερινό παράδειγμα σχετικά με τα πυρηνικά απόβλητα, επαναπροσδιορίζοντάς τα ως περιουσιακό στοιχείο, και δημιουργεί την εμπορική προοπτική για την ανακύκλωση UNF στις ΗΠΑ», αναφέρεται σε δελτίο τύπου του DOE.
Τον Απρίλιο, η υποεπιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων για την Ενέργεια, το Κλίμα και την Ασφάλεια των Δικτύων πραγματοποίησε ακρόαση για την εξεύρεση εναλλακτικών λύσεων για τη διάθεση των αναλωμένων πυρηνικών καυσίμων και οι συζητήσεις επιβεβαίωσαν ότι τα εναπομείναντα εμπόδια στην ανακύκλωση των πυρηνικών καυσίμων είναι μάλλον πολιτικά παρά τεχνικά, σύμφωνα με τους Ακομάντο και Πενέλα.
Η ακρόαση κάλυψε θέματα όπως τα 10,6 δισεκατομμύρια δολάρια που έχουν καταβάλει μέχρι σήμερα οι φορολογούμενοι για να πληρώσουν τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας για την αποτυχία του DOE να τηρήσει τις υποχρεώσεις του για την απομάκρυνση των πυρηνικών αποβλήτων σύμφωνα με τον νόμο περί πολιτικής για τα πυρηνικά απόβλητα.
Οι εταιρείες ανακύκλωσης λένε ότι υπάρχει μεγάλη αξία σε αυτό που αποκαλούν «ελαφρώς χρησιμοποιημένα πυρηνικά καύσιμα».
«Όχι μόνο απομένει το 96% της ενεργειακής αξίας για να μπορέσουμε να το επαναχρησιμοποιήσουμε για νέα καύσιμα, αλλά αυτή η πενταετής περίοδος σχάσης παράγει μια σειρά από εξαιρετικά πολύτιμα και περιζήτητα ισότοπα», δήλωσε ο ΜακΓκίνις.
«Ισότοπα για την καταπολέμηση του καρκίνου, για άλλες ιατρικές χρήσεις, ισότοπα για βιομηχανική χρήση, ισότοπα για την εθνική ασφάλεια, για διαστημικές βάσεις, ακόμη και ορισμένα μη ραδιενεργά ισότοπα που έχουν τεράστια αξία».
Επιπλέον, είπε, υπάρχει αρκετή ενέργεια που παραμένει στα αναλωμένα πυρηνικά καύσιμα, αν ανακυκλωθούν, για να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες της Αμερικής για τα επόμενα 150 χρόνια.
«Τα χρησιμοποιημένα πυρηνικά καύσιμα είναι απόβλητα μόνο αν τα σπαταλήσετε», δήλωσε ο Ρομπερτς.
Οι πύργοι ψύξης του σταθμού παραγωγής Limerick, ενός πυρηνικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στο Pottstown, Pa., φαίνονται από το αεροδρόμιο Pottstown-Limerick στις 25 Μαρτίου 2011. (STAN HONDA/AFP μέσω Getty Images)
Μέσω της ανακύκλωσης, το 96% των χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων, που αποτελούνται κατά 95% από ουράνιο και κατά 1% από πλουτώνιο, μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν σε νέα πυρηνικά καύσιμα ή να χρησιμοποιηθούν για άλλους σκοπούς. Το υπόλοιπο 4% σφραγίζεται σε γυαλί και τοποθετείται σε μεταλλικά δοχεία για περίπου 300 χρόνια μέχρι να διασπαστεί στο αρχικό χαμηλό επίπεδο ραδιενέργειας του ουρανίου που εξορύχθηκε για πρώτη φορά.
Συγκριτικά, οι τρέχουσες περίοδοι αποθήκευσης για μη ανακυκλωμένο UNF κυμαίνονται μεταξύ 10.000 και 100.000 ετών.
Αλλά ο Ρόμπερτς λέει ότι η Orano εργάζεται για να βρει χρήσεις ακόμη και για μέρος αυτού του υπολειπόμενου 4%, το οποίο περιέχει «δυνητικά χρήσιμα υλικά όπως κρυπτόν-85, στρόντιο-90, αμερίκιο-241 και στοιχεία σπάνιων γαιών και λανθανιδίων».
Ξεπερνώντας τα εμπόδια
Ωστόσο, παραμένουν εμπόδια στην πορεία προς την πυρηνική ανακύκλωση στην Αμερική.
Ενώ οι ομοσπονδιακές επιχορηγήσεις είναι επί του παρόντος διαθέσιμες και η ιδιωτική χρηματοδότηση έχει αυξηθεί τα τελευταία πέντε χρόνια, οι εταιρείες ανακύκλωσης UNF λένε ότι «η ανακύκλωση ‘κυμαίνεται’ ανάλογα με τις τεχνολογικές εξελίξεις και την προσφορά και τη ζήτηση πυρηνικών καυσίμων, αλλά ακόμη περισσότερο με την κυβερνητική πολιτική.
Η Πυρηνική Ρυθμιστική Επιτροπή, η οποία εποπτεύει την αμερικανική βιομηχανία πυρηνικής ενέργειας, «εντόπισε 23 κενά στους δικούς της κανονισμούς για την επανεπεξεργασία, τα οποία ποτέ δεν έχει επιλύσει πλήρως», δήλωσε ο Ρόμπερτς, αν και «τα μέσα για να ξεπεραστούν αυτά τα κενά έχουν σε μεγάλο βαθμό προσδιοριστεί».
Εκτός από τα ρυθμιστικά ζητήματα, υπάρχει και η αμερικανική νομοθεσία που πρέπει να αντιμετωπιστεί.
«Οποιαδήποτε προσπάθεια για μια νέα ματιά σε αυτόν τον πολύτιμο εθνικό πόρο και για μια βιώσιμη προσέγγιση της ανακύκλωσης δεν ήταν πραγματικά δυνατή, επειδή θα έπρεπε να αλλάξει ο νόμος για την πολιτική πυρηνικών αποβλήτων, και αυτό θα απαιτούσε διακομματική υποστήριξη», δήλωσε ο ΜακΓκίνις.
«Μόλις τα τελευταία τρία ή τέσσερα χρόνια είχαμε αυτή τη μοναδική στιγμή όπου υπάρχει ισχυρή διακομματική υποστήριξη για την πυρηνική ενέργεια».
Ο ίδιος δήλωσε ότι σχεδιάζει να αποδείξει την απόδειξη της έννοιας σε υπάρχοντα πυρηνικά απόβλητα μέχρι το τέλος του επόμενου έτους και, αν μπορέσουν να ξεπεραστούν τα νομικά και ρυθμιστικά εμπόδια, να ξεκινήσει η εμπορική ανακύκλωση πυρηνικών αποβλήτων σε μεγάλη κλίμακα στην Αμερική εντός της επόμενης δεκαετίας.
Στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης, περισσότερα από τέσσερεις χιλιάδες χρόνια ιστορίας παρουσιάζονται στην έκθεση «Beyond Brilliance: Highlights from the Jewelry Collection». Ιστορίες από το μακρινό παρελθόν και το παρόν – ιστορίες αγάπης, πολέμου, θανάτου, εμπορίου, πολιτικής, επιστήμης και τέχνης – αφηγούνται μέσα από τα περισσότερα από 150 εκθέματα που εκτίθενται στη πρόσφατα ανακαινισμένη γκαλερί.
Η έκθεση, για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση της οποίας χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια, «προβάλλει την εξαιρετική συλλογή κοσμημάτων του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, μια από τις πιο εκτεταμένες στον κόσμο», λέει η Έμιλυ Στέρερ [Emily Stoehrer], επιμελήτρια κοσμημάτων του μουσείου. Η κα Στέρερ είναι η μόνη επιμελήτρια μουσείου με αντικείμενο αποκλειστικά το κόσμημα, στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτή η έκθεση, που άνοιξε τον Μάιο, θα είναι μόνιμη, με ετήσιες εναλλαγές ορισμένων εκθεμάτων.
Πολλά από αυτά προέρχονται από αρχαίους πολιτισμούς, άλλα από τον 19ο και από τον 20ο αιώνα, ενώ υπάρχουν και κοσμήματα κοστουμιών και σύγχρονα κοσμήματα, που συνδυάζουν παραδοσιακά θέματα με τα πιο σύγχρονα υλικά.
Από την έκθεση «Πέρα από τη λαμπρότητα: Κοσμήματα της συλλογής», στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης. Ίδρυμα της οικογένειας των Ρίτα Τζ. και Στάνλεϋ Χ. Κάπλαν. (Copyright: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Αρχαία και σύγχρονα κοσμήματα
Το κόσμημα αποτελεί μία από τις αρχαιότερες μορφές τέχνης στον κόσμο. Τα παλαιότερα δείγματα κοσμημάτων, η δημιουργία και χρήση των οποίων αποτελεί διαχρονική παγκόσμια ανθρώπινη τάση, δημιουργήθηκαν τουλάχιστον 100 χιλιάδες χρόνια πριν. Στα παλαιότερα δείγματα, οι χάντρες αποτελούν βασικά στοιχεία, όπως παραδείγματος χάριν, σε ένα από τα αρχαιότερα εκθέματα, την αρχαία αιγυπτιακή τραχηλιά Wesekh ή Usekh, που χρονολογείται από το 2246-2152 π.Χ.
Τραχηλιά Wesekh ή Usekh, 2246-2152 π.Χ. Χρυσός, στεατίτης, τυρκουάζ και λάπις λάζουλι. Αποστολή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και του Μουσείου Καλών Τεχνών της Βοστώνης. (Copyright: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Αυτή η τραχηλιά-κόσμημα απαρτίζεται από χρυσό, σπάνιο τυρκουάζ (το οποίο πιθανώς εξορύχθηκε στη χερσόνησο του Σινά), ακριβό λάπις λάζουλι (πιθανώς από το Αφγανιστάν) και στεατίτη (ή σαπωνόλιθο). Η εξωτερική χρυσή σειρά συντίθεται από μικρά μέρη φτιαγμένα σε σχήμα σκαραβαίου, σύμβολο αναγέννησης, προστασίας και καλής τύχης στην αρχαία Αίγυπτο, που συνήθως συνόδευε τους νεκρούς. Το συγκεκριμένο κόσμημα ανακτήθηκε από τον τάφο ενός δικαστικού αξιωματούχου.
Το μουσείο χρησιμοποιεί ψηφιακά μέσα για μία αναβαθμισμένη εμπειρία θέασης. Τα βίντεο δείχνουν την μπροστινή και την πίσω όψη ορισμένων αντικειμένων και μπορείτε να κατεβάσετε μια λεπτομερή ηχητική περιήγηση από το διαδίκτυο. Ενώ εκτίθενται πολλά μεγάλα κομμάτια, ένα μικρό αρχαιοελληνικό σκουλαρίκι του 350-325 π.Χ., που απεικονίζει τη θεά Νίκη να οδηγεί ένα άρμα με δύο άλογα, είναι ένα από τα πιο εκλεκτά κομμάτια της συλλογής. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το σκουλαρίκι ανήκε πιθανώς σε ένα βασιλικό πρόσωπο ή χρησιμοποιήθηκε για τη διακόσμηση ενός αγάλματος, δεδομένης της εκπληκτικής δεξιοτεχνίας που μαρτυρά.
Σκουλαρίκι που αναπαριστά τη Νίκη να οδηγεί άρμα, περ. 350-325 π.Χ. Χρυσός και σμάλτο. Ίδρυμα Henry Lillie Pierce. (Copyright: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Το σκουλαρίκι αποτελείται από περισσότερα από 100 κομμάτια συγκολλημένα μεταξύ τους. Η Νίκη φορά χιτώνα με ζώνη και κρατά τα ηνία των αλόγων. Στο πρόσωπό της ο καλλιτέχνης έχει αποτυπώσει μία έκφραση απόλυτης συγκέντρωσης. Τα λεπτοδουλεμένα φτερά της θεάς εντείνουν την αίσθηση της κίνησης. Η κορυφή του σκουλαρικιού είναι σχηματισμένη σαν ένα λουλούδι ή φρούτο.
Το Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης διαθέτει επίσης μια ιδιαίτερα πλούσια συλλογή κοσμημάτων από τον 19ο και τον 20ο αιώνα. Ένα από τα εξέχοντα αντικείμενά της, μία αετόσχημη καρφίτσα του 1840 από το Κοβούργο, συνδέεται με τη βασιλική οικογένεια της Βαυαρίας. Συγκεκριμένα, ήταν μια από τις δώδεκα που δημιούργησε ο πρίγκιπας Αλβέρτος ως δώρο από τη βασίλισσα Βικτωρία της Αγγλίας στους αχθοφόρους του τρένου στο γάμο τους.
Πρόκειται για το πρώτο κομμάτι που απέκτησε αμερικανικό μουσείο. Οι βασιλικές παράνυμφοι έπαιρναν παραδοσιακά ένα περιστέρι ως δώρο. Σε αυτή την περίπτωση, ο αετός ήταν ένα κατάλληλο σύμβολο για τη γερμανική οικογένεια του Αλβέρτου, του Οίκου του Κοβούργου. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν είναι συμβολικά: τυρκουάζ για τη μνήμη, διαμάντια για την αιωνιότητα, ρουμπίνια για το πάθος και μαργαριτάρια για την αληθινή αγάπη.
Καρφίτσα σε σχήμα αετού, από το Κοβούργο της Βαυαρίας, σχεδιασμένη από τον πρίγκιπα πρόξενο Αλβέρτο, 1840. Χρυσός, τυρκουάζ, μαργαριτάρια, ρουμπίνι και διαμάντια. Αγορά από το Μουσείο με δωρεά του Ιδρύματος Rita J. and Stanley H. Kaplan Family Foundation. (Copyright: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Ένα σύγχρονο γερμανικό σχέδιο που εκτίθεται είναι ένα μεγάλο ζευγάρι σκουλαρίκια με φούντα, του 2018, από τη Hemmerle, τα οποία κατασκευάστηκαν για την 125η επέτειο της εταιρείας. Οι φούντες, οι οποίες περιέχουν περισσότερα από 200 καράτια ζαφείρια, κρέμονται από βαυαρικές σιδερένιες κορώνες, που απηχούν την κληρονομιά της εταιρείας από το Μόναχο.
Ζευγάρι σκουλαρίκια με φούντες, 2018, από την Hemmerle. Μαύρος φινιρισμένος σίδηρος, λευκόχρυσος, ζαφείρια και φούντες από ζαφείρια. Δωρεά της Hemmerle με τη γενναιόδωρη συνδρομή των Κριστιάν και Γιασμίν Χέμερλε. (Ευγενική παραχώρηση του Μουσείου Καλών Τεχνών της Βοστώνης | Copyright: Hemmerle)
Κοσμήματα στα βήματα του παρελθόντος
Τον 19ο αιώνα είχαν μεγάλη απήχηση τα κοσμήματα που αναβίωναν παλαιότερες εποχές, κυρίως χάρις στις αρχαιολογικές ανασκαφές της εποχής, που ενέπνευσαν την ανάπτυξη αυτού του κινήματος. Από τους σπουδαιότερους δημιουργούς θεωρείται η ιταλική εταιρεία Castellani, η οποία ειδικεύεται στα μικροψηφιδωτά.
Με τον όρο αυτό εννοούμε τα ψηφιδωτά-μινιατούρες, που συναρμολογούνται από μικροσκοπικά θραύσματα γυαλιού. Ένα ωραιότατο δείγμα είναι μία στρογγυλή καρφίτσα του 1870, που περιέχει στο κέντρο της σχέδιο κεφαλής λιονταριού, σχηματισμένο με την τεχνική του μικροψηφιδωτού. Το κεφάλι του λιονταριού με το στοχαστικό του βλέμμα παραπέμπει στα μωσαϊκά δαπέδου της Πομπηίας, που είχαν ανακαλυφθεί εκείνη την περίοδο. Στην αρχαία Ρώμη, τα λιοντάρια ήταν σύμβολο δύναμης και θάρρους.
Καρφίτσα με μικροψηφιδωτό κεφαλής λιονταριού, περ. 1870, του Castellani. Χρυσός και γυαλί. Δώρο της Σούζαν Μπεθ Κάπλαν. (Copyright: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Ένα άλλο δημοφιλές κίνημα εκείνης της περιόδου ήταν η αναβίωση της Αναγέννησης.
Στην έκθεση περιλαμβάνεται μία εβραϊκή βέρα, η οποία κατασκευάστηκε στην Κεντρική Ευρώπη τον 19ο αιώνα, αλλά με το στυλ του 16ου αιώνα. Οι εβραϊκές βέρες γάμου είναι παραδοσιακά απλές βέρες, αλλά μερικές φορές χρησιμοποιούνται περίπλοκα σχέδια κατά τη διάρκεια της τελετής. Η δομή στην κορυφή του δακτυλιδιού, εν προκειμένω, είναι κατασκευασμένη στο σχήμα του ναού της Ιερουσαλήμ. Στο δείγμα που κατέχει το Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης η οροφή ανοίγει. Αν και δεν έχει πολύτιμους λίθους, το δαχτυλίδι αυτό είναι όμορφα διακοσμημένο και επισμαλτωμένο. Ο δημιουργός του κοσμήματος πιθανότατα επηρεάστηκε από θησαυρούς που ανακαλύφθηκαν το 1800.
Εβραϊκό δαχτυλίδι γάμου, 19ος αιώνας. Χρυσός και σμάλτο. Ανώνυμο δώρο για την εκατονταετηρίδα. (Copyright: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Ένα κλασικό κόσμημα της υψηλής κοινωνίας, από τα τέλη του 19ου αιώνα, είναι το κολιέ με φυσικά μαργαριτάρια και διαμάντια, που ανήκε στον αυστριακό κλάδο της οικογένειας Ρόθτσιλδ. Αυτό το όμορφο κομμάτι περιέχει δέκα απόλυτα ταιριαστά φυσικά μαργαριτάρια – ένα σπάνιο επίτευγμα. Αυτά τα φυσικά μαργαριτάρια θεωρούνταν πιο πολύτιμα και από τα διαμάντια, έως ότου οι άνθρωποι κατέκτησαν τη διαδικασία δημιουργίας καλλιεργημένων μαργαριταριών στις αρχές του 20ου αιώνα. Αυτό το κολιέ ανήκε στη συλλογή της βαρόνης Κλαρίσα ντε Ρόθτσιλδ.
Κολιέ με φυσικά μαργαριτάρια και διαμάντια, περ. 1880. Ασήμι, χρυσός, φυσικά μαργαριτάρια (pinctada maxima) και διαμάντια. Δώρο των κληρονόμων της Bettina Looram de Rothschild. (Copyright: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Όταν οι Ναζί προσάρτησαν την Αυστρία το 1938, η βαρόνη βρισκόταν στο Λονδίνο, ταξιδεύοντας με μεγάλο μέρος της συλλογής κοσμημάτων της. Αυτό το περιδέραιο ήταν μαζί της και έτσι γλίτωσε τη λεηλασία των Ναζί. Το κόσμημα είναι αντιπροσωπευτικό του κινήματος της Belle Époque, ιδιαίτερα του στιλ ‘γιρλάντας’, το οποίο χαρακτηρίζεται από καμπυλωτά σχέδια και γραμμές.
Το περιδέραιο είναι φτιαγμένο από επαργυρωμένο χρυσό: το ασήμι θεωρούνταν πιο κατάλληλο για τα άχρωμα διαμάντια, ώστε να διατηρείται η λευκή αίσθηση. Η χρυσή βάση ήταν απαραίτητη για να αποτραπεί η αμαύρωση του δέρματος ή των ρούχων του χρήστη. Όταν δημιουργήθηκε αυτό το κολιέ, η επεξεργασία της πλατίνας ήταν ακόμα δύσκολη, κάνοντάς την ακατάλληλη για χρήση.
Όταν, αργότερα, η νέα τεχνογνωσία διευκόλυνε την επεξεργασία της, αντικατέστησε σταδιακά τον επαργυρωμένο χρυσό. Ένα ‘πατριωτικό’ παράδειγμα χρήσης της πλατίνας είναι η καρφίτσα με το σχέδιο της αμερικανικής σημαίας από τους Black, Starr and Frost, έναν από τους παλαιότερους οίκους κοσμημάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Καρφίτσα με την αμερικανική σημαία για την Black, Starr and Frost, 1917, πιθανώς από την Oscar Heyman Bros. Πλατίνα, διαμάντια, ρουμπίνια και ζαφείρια. Δώρο της Σελίνα Φ. Λιτλ στη μνήμη της Νίνα Φλέτσερ Λιτλ. (Copyright: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Στην έκθεση, παρουσιάζεται επίσης η πιο διάσημη αμερικανική μάρκα κοσμημάτων Tiffany & Co. Ένα από τα προϊόντα τους είναι ένα εξωτικό κόσμημα χεριών που δημιουργήθηκε γύρω στο 1893. Ο επικεφαλής σχεδιαστής της εταιρείας, Τζορτζ Πώλντινγκ Φάρναμ, ανέπτυξε την ιδέα του.
Έμπνευσή του στάθηκε το ινδικό κατπάλ, ένα παραδοσιακό κόσμημα γάμου. Πολύχρωμοι ημιπολύτιμοι λίθοι σε χρυσό πλαίσιο περιβάλλουν τον καρπό, απλώνονται στη ράχη του χεριού και τυλίγονται στα τέσσερα δάχτυλα. Για να μπορέσει το κοινό να καταλάβει την πολυπλοκότητα του κομματιού, η παρουσίασή του γίνεται πάνω στο μοντέλο ενός χεριού.
Κόσμημα χειρός, περ.1893, σχεδιασμένο από τον Τζ. Πώλντινγκ Φάρναμ. Χρυσός, τυρκουάζ, ζαφείρια, πράσινος γρανάτης, ζιρκόν, περίδοτο, γρανάτης εσονίτης, βηρύλλιο, τουρμαλίνη, χρυσοβηρύλλιο και μαργαριτάρια. Δωρεά της Τζόντυ Σάταλοφ στη μνήμη του Τζόζεφ και της Ρουθ Σάταλοφ. (Copyright: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Σχέδια Art Nouveau και Art Deco
Το τέλος του 19ου και οι αρχές του 20ου αιώνα σημαδεύτηκαν από δύο από τα πιο διάσημα κινήματα κοσμήματος: το Art Nouveau και το Art Deco. Ένα ισπανικό μενταγιόν από το Fuset y Grau, που απεικονίζει ένα κορίτσι να κάνει φούσκες από μαργαριτάρια, το οποίο χρονολογείται γύρω στο 1910, αποτελεί απολαυστικό δείγμα του πρώτου κινήματος, που χαρακτηρίζεται από ρέουσες γραμμές, φυσικά μοτίβα, γυναικείες φιγούρες και τη χρήση σμάλτου pliqué-à-jour. Αυτή η τεχνική σμάλτου δεν έχει πίσω πλευρά και μιμείται εκπληκτικά το βιτρό.
Μενταγιόν με κορίτσι που κάνει φούσκες, περ. 1910, από την Fuset y Grau. Χρυσός, πλατίνα, σμάλτο plique-a-jour, μαργαριτάρια, ελεφαντόδοντο και ζαφείρια. Αγορά από το Μουσείο με δωρεές των Σούζαν Μπ. Κάπλαν και Κάρολ Νόμπλ και του Ιδρύματος Ουίλιαμ Φράνσις Γουώρντεν προς τιμήν της Σούζαν Μπ. Κάπλαν και ανωνύμων. (Copyright: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Το Art Deco χρησιμοποίησε τολμηρά γεωμετρικά σχήματα, νέες πέτρες και νέα υλικά. Ένα εντυπωσιακό αντικείμενο που παρουσιάζεται στην έκθεση του Μουσείου είναι η καρφίτσα της Μάρτζορι Μέρριγουεδερ Ποστ του 1929, που κατασκευάστηκε από την Oscar Heyman Bros. για τη Marcus & Co., έναν διάσημο Αμερικανό κοσμηματοπώλη από τη Νέα Υόρκη.
Αυτή η μοντέρνα καρφίτσα από πλατίνα χρησιμοποιεί ένα ιστορικό αντικείμενο – ένα σκαλισμένο σμαράγδι 60 καρατίων από τον 17ο αιώνα. Αυτό το σμαράγδι εξορύχθηκε στη Νότια Αμερική, μεταφέρθηκε στην Ευρώπη και στη συνέχεια στην Ινδία με ένα πορτογαλικό πλοίο, όπου τελικά έναν αρχιτεχνίτης σκάλισε επάνω του λουλούδια ίριδας. Τα σμαράγδια είναι γνωστό ότι είναι δύσκολο να σκαλιστούν και οι Ινδοί τεχνίτες έγιναν ειδικοί σε αυτή την τέχνη κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Μουγκάλ. Η Ποστ συγκέντρωσε μια ιστορική συλλογή κοσμημάτων και αυτή η καρφίτσα ήταν ένα από τα πιο πολύτιμα κομμάτια της.
Καρφίτσα της Marjorie Merriweather Post, 1929, από την Oscar Heyman Bros. Πλατίνα, διαμάντια και σμαράγδια. (Αναπαραγωγή με άδεια/Πνευματικά δικαιώματα: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Η καρφίτσα της Ποστ εκτίθεται δίπλα σε μια σύγχρονη ινδική καρφίτσα του Μπαγκάτ. Αυτό το κόσμημα θυμίζει το «τζάλι», τη διακοσμητική σχάρα παραθύρων που βρίσκεται σε διάφορους τύπους κτιρίων στην περιοχή. Τα σμαράγδια χρησιμοποιήθηκαν για να μιμηθούν τα βρύα που φυτρώνουν σε πολλούς αρχιτεκτονικούς χώρους στη Βομβάη. Κατασκευασμένο με σμαράγδια της Κολομβίας, το κομμάτι συνδυάζει μοτίβα Μουγκάλ και Art Deco. Έφυγε από το εργαστήριο τον Φεβρουάριο του 2024 και έφτασε στο Μουσείο της Βοστώνης τον Απρίλιο, όντας έτσι το νεότερο απόκτημά της.
Καρφίτσα Jali, 2024, από την BHAGAT. Χρυσός 18 καρατίων, διαμάντια και σμαράγδια. Ίδρυμα William Francis Warden. (Πνευματικά δικαιώματα: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Ωστόσο, το αστέρι της έκθεσης είναι η καρφίτσα του Μπουαβέν ‘Αστερίας’, του 1937, ένα από τα πιο διάσημα κοσμήματα του 20ου αιώνα. Η καρφίτσα, σχεδιασμένη από τη διάσημη Γαλλίδα σχεδιάστρια Ζιλιέτ Μουτάρ, ανήκε στην ηθοποιό του Χόλιγουντ Κλοντέτ Κολμπέρ. Έχοντας μήκους 10 εκ., είναι κατασκευασμένη από χρυσό, 71 ρουμπίνια και 665 αμέθυστους. Πιστεύεται ότι μόνο τέσσερα δείγματα με αυτόν τον συνδυασμό λίθων κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του 1930. Επιπλέον, η καρφίτσα είναι πλήρως αρθρωμένη, αποτελούμενη από αρθρώσεις που κινούνται, δίνοντας την εντύπωση αληθινού θαλάσσιου πλάσματος. Παρά τον περίπλοκο σχεδιασμό, είναι ένα κομψοτέχνημα.
Καρφίτσα αστερίας, 1937, της Ζυλιέτ Μουτάρ. Χρυσός 18 καρατίων, ρουμπίνια και αμέθυστοι. (Πνευματικά δικαιώματα: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Ο κόσμος της πανίδας και της χλωρίδας ανέκαθεν ήταν μία γόνιμη πηγή έμπνευσης για κοσμήματα. Η έκθεση παρουσιάζει πολλά παραδείγματα λουλουδιών και πεταλούδων, συμπεριλαμβανομένων δύο σύγχρονων κομματιών από Κινέζους σχεδιαστές, που έχουν ανανεώσει το σχήμα τους χρησιμοποιώντας τιτάνιο. Οι σχεδιαστές κοσμημάτων υψηλής ποιότητας προτιμούν αυτό το μέταλλο επειδή μπορεί να ανοδιωθεί για να δημιουργήσει μια πλούσια γκάμα χρωμάτων. Επιπλέον, το ελάχιστο βάρος του επιτρέπει τη δημιουργία μεγάλων, αλλά ευκολοφόρετων κομματιών.
Καρφίτσα Μαγεμένη Άνια, 2023, της Άννας Χου. Σπινέλια 8,48 καρατίων, διαμάντια στρογγυλής κοπής μπριγιάν 5,36 καρατίων και τιτάνιο. Δωρεά της Δρος Κριστίνα Σ. Γιάο. (Πνευματικά δικαιώματα: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Η εντυπωσιακή γλυπτική καρφίτσα πεταλούδα Forever Dancing-Bright Star του Ουώλας Τσαν είναι φτιαγμένη από χρωματιστά διαμάντια και πραγματικά δείγματα φτερών πεταλούδας. Ο Τσαν είναι ένας από τους σημαντικότερους σχεδιαστές κοσμημάτων της εποχής μας. Αυτή η καρφίτσα είναι το πρώτο έργο του Τσαν που περιλαμβάνεται στη συλλογή ενός αμερικανικού μουσείου. Στην κινεζική κουλτούρα, η πεταλούδα συμβολίζει την αιώνια αγάπη και εμφανίζεται στον παραδοσιακό ρομαντικό μύθο των Εραστών της πεταλούδας, το ανατολικό αντίστοιχο με του σαιξπηρικού Ρωμαίου και Ιουλιέττας.
Forever Dancing – καρφίτσα πεταλούδα Bright Star, 2013, του Ουώλας Τσαν. Κίτρινο διαμάντι, φανταχτερά χρωματιστά διαμάντια, κρύσταλλο από πετρώματα, φίλντισι, δείγμα πεταλούδας, μαργαριτάρια και τιτάνιο. Δωρεά των Κρίστιν Ζινγκ και Ρεξ Γουόνγκ. (Αναπαραγωγή με άδεια/Πνευματικά δικαιώματα: Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης)
Η έκθεση Beyond Brilliance αναδεικνύει τη δημιουργικότητα και την τεχνική ιδιοφυΐα των ανθρώπων που συμμετείχαν στη δημιουργία κάθε κομματιού και καλεί το κοινό να αιχμαλωτιστεί από την ομορφιά των αντικειμένων και των ιστοριών που έχουν να αφηγηθούν, κάτι που διευκολύνεται έντονα από την επιμέλεια. Η έκθεση καταφέρνει να αποδείξει ότι το κόσμημα είναι τέχνη, ότι ανήκει στα μουσεία και ότι αποτελεί εκπαιδευτική απόλαυση.
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ – Η Μυστική Υπηρεσία είπε στους νομοθέτες στις 17 Ιουλίου πως ο σκοπευτής είχε αναγνωριστεί ως ύποπτος μια ώρα προτού ανοίξει πυρ κατά του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ σε συγκέντρωση για την εκστρατεία του στην Πενσυλβανία, σύμφωνα με τον γερουσιαστή Τζον Μπαράσο (Ρεπ. – Ουαϊόμινγκ) ο οποίος ήταν παρών στην ενημέρωση.
«Είχε έναν μετρητή απόστασης και ένα σακίδιο πλάτης. Η Μυστική Υπηρεσία τον έχασε από τα μάτια της», είπε ο γερουσιαστής σε δήλωση που αναρτήθηκε στο Χ.
«Κάποιος πέθανε. Ο πρόεδρος παρ’ ολίγον να σκοτωθεί», πρόσθεσε, προτού ζητήσει από τον επικεφαλής της Μυστικής Υπηρεσίας να παραιτηθεί.
Οι παρατηρήσεις του έγιναν αφού μέλη του Κογκρέσου έλαβαν ιδιωτική μη διαβαθμισμένη ενημέρωση από το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας και το Υπουργείο Δικαιοσύνης σχετικά με την απόπειρα δολοφονίας της 13ης Ιουλίου κατά του πρώην προέδρου Τραμπ για τα αποτελέσματα της έρευνας που επακολούθησε.
Η ενημέρωση έγινε στους γερουσιαστές και την Βουλή των Αντιπροσώπων εν μέσω αιτημάτων του Κογκρέσου για πληροφόρηση σχετικά με την κατάσταση των ερευνών για το συμβάν. Είχε προγραμματιστεί να γίνει ενημέρωση στις 16 Ιουλίου για τα μέλη της House Oversight and Accountability Committee (Επιτροπή Εποπτείας και Λογοδοσίας), η οποία όμως ακυρώθηκε λόγω διαφωνιών, όπως λέγεται, σχετικά με την ώρα διεξαγωγής. Η ενημέρωση της 17ης Ιουλίου φαίνεται να έγινε για όλα τα μέλη του Κογκρέσου και στις δύο αίθουσες και επικρίθηκε από τους Ρεπουμπλικάνους νομοθέτες αφού έληξε.
«Η ενημέρωση της Γερουσίας από τη Μυστική Υπηρεσία των ΗΠΑ ήταν απίστευτα …μη ενημερωτική. Επιτράπηκαν μονάχα τέσσερεις ερωτήσεις», έγραψε ο γερουσιαστής Ρον Τζόνσον (Ρ–Ουισκόνσιν) στο Χ. «Οι υπόλοιποι από εμάς υποτίθεται πως πρέπει να υποβάλουμε ερωτήσεις. Το έχω κάνει ήδη. Αναμένω απάντηση. Δεν περιμένω πολλά», πρόσθεσε.
«Έτσι απλά, η Μυστική Υπηρεσία έληξε την ενημέρωση, αφού δέχτηκε λίγες μονάχα ερωτήσεις. Τόσο πολλή στάχτη στα μάτια. Τόσο λίγη ανάληψη ευθυνών», έγραψε ο γερουσιαστής Μάικ Λι (Ρ–Γιούτα) στο Χ. «Μέχρι στιγμής, μας κατακλύζουν με άχρηστες λεπτομέρειες. Δεν τους έχω ακούσει ακόμη να μιλάνε ουσιαστικά για τις αποτυχίες που οδήγησαν σε αυτήν την τραγωδία», επεσήμανε.
«Το έθνος αξίζει απαντήσεις και ανάληψη ευθύνης», έγραψε ο Ηγέτης της Μειοψηφίας της Γερουσίας Μιτς ΜακΚόννελ (Ρ–Κεντάκι) στο Χ μετά την ενημέρωση. Πρόσθεσε πως «νέα ηγεσία στην Μυστική Υπηρεσία θα ήταν ένα σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση», συμφωνώντας με τον κο Τζόνσον και άλλους Ρεπουμπλικάνους ηγέτες που έχουν ζητήσει την παραίτηση της κας Τσίτλε.
Και άλλοι νομοθέτες ανήρτησαν τις αντιδράσεις τους όταν έμαθαν, κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης, πως η Μυστική Υπηρεσία γνώριζε για την απειλή προς τον πρώην πρόεδρο Τραμπ προτού εκείνος ανέβει στην εξέδρα.
«Είναι τρομακτικό το γεγονός πως η Μυστική Υπηρεσία γνώριζε για την απειλή προτού ο πρόεδρος Τραμπ ανέβει στην εξέδρα», έγραψε η γερουσιαστής Μάρσα Μπλάκμπερν (Ρ–Τενεσί) στο Χ. Δεν είναι ξεκάθαρο αν η «απειλή» που περιγράφεται ήταν από τον σκοπευτή Τόμας Μάθιου Κρουκς ή αν σχετίζεται με τις προειδοποιήσεις των μυστικών υπηρεσιών για αξιόπιστες απειλές δολοφονίας από παράγοντες που συνδέονται με την Τεχεράνη.
«Το υπουργικό συμβούλιο Μπάιντεν πρέπει επίσης να μοιραστεί αυτές τις πληροφορίες με το κοινό», ανάρτησε ο γερουσιαστής Ρικ Σκοτ (Ρεπ. – Φλόριντα) στο Χ. «Υπάρχουν πολλές πληροφορίες εκεί έξω, κάποιες αληθινές και κάποιες όχι», πρόσθεσε, εκφράζοντας ανησυχίες για την παραπληροφόρηση σχετικά με τους πυροβολισμούς που κυκλοφορούν στο δημόσιο λόγο.
Δεν είναι ξεκάθαρο πόσα μέλη παρακολούθησαν την ενημέρωση, η οποία δόθηκε στη Γερουσία και τη Βουλή ξεχωριστά. Τα γραφεία αρκετών μελών είπαν στους Epoch Times πως δεν έλαβαν μέρος στην ενημέρωση.
Η Μυστική Υπηρεσία, η οποία είναι υπεύθυνη για την ασφάλεια του πρώην προέδρου Τραμπ, θα ελεγχθεί από το Κογκρέσο σχετικά με τους πυροβολισμούς. Στις 17 Ιουλίου, ο κος Τζόνσον ανακοίνωσε πως μια «ειδική ομάδα δράσης» με ισχύ κλήτευσης θα δημιουργηθεί στις 22 Ιουλίου για να διερευνήσει το περιστατικό. Η Επιτροπή Εσωτερικής Ασφάλειας και Κυβερνητικών Υποθέσεων της Γερουσίας έχει ήδη ξεκινήσει τη δική της έρευνα.
Η κα Τσίτλε είπε πως δεν θα παραιτηθεί, ωστόσο ανέλαβε την ευθύνη για την ασφάλεια στη συγκέντρωση σε συνέντευξη της στο CNN, στις 16 Ιουλίου.
«Η Μυστική Υπηρεσία είναι απολύτως υπεύθυνη για τον σχεδιασμό, την υλοποίηση και την εκτέλεση [του σχεδίου δράσης] στην τοποθεσία», είπε.
Ο υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας Αλεχάντρο Μαγιόρκας είπε στους δημοσιογράφους σε ενημέρωση στον Λευκό Οίκο, στις 16 Ιουλίου, πως έχει «100% εμπιστοσύνη στη διευθύντρια των Μυστικών Υπηρεσιών των ΗΠΑ».
Αρκετές επιτροπές της Βουλής ανακοίνωσαν ακροάσεις με την κα Τσίτλε ξεκινώντας από τις 22 Ιουλίου, και η Επιτροπή Εποπτείας και Λογοδοσίας της Βουλής είπε πως τώρα έχει εκδώσει κλήτευση, που σημαίνει πως η διευθύντρια της Μυστικής Υπηρεσίας οφείλει να εμφανιστεί, ειδάλλως θα κατηγορηθεί για ασέβεια προς το Κογκρέσο.
Η Μυστική Υπηρεσία των ΗΠΑ δεν απάντησε αμέσως στην παράκληση για σχόλιο.
ΜΠΕΘΕΛ ΠΑΡΚ, ΠΕΝΣYΛΒΑΝΙΑ – Το Μίλφορντ Ντράιβ στο Μπέθελ Παρκ της Πενσυλβανίας δεν διαφέρει από τις άλλες γειτονιές που βρίσκονται ανάμεσα στους λόφους του Πίτσμπεργκ.
Μεσοαστικά σπίτια της δεκαετίας του 1950, στολισμένα με αμερικανικές σημαίες στην μπροστινή πόρτα, στέκονται κατά μήκος των δενδρόφυτων δρόμων, ενώ ζευγάρια συνταξιούχων χαλαρώνουν στις μπροστινές βεράντες τους και ζευγαράκια βγάζουν βόλτα τα σκυλιά τους, ανταλλάσσοντας χαιρετισμούς.
Η ηρεμία αυτής της κοινότητας των 32.000 περίπου κατοίκων εννέα μίλια νότια του Πίτσμπεργκ διακόπηκε απότομα λίγες ώρες αφότου ο 20χρονος Τόμας Μάθιου Κρουκς αναγνωρίστηκε ως ο άντρας που επιχείρησε να δολοφονήσει τον πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ στις 13 Ιουλίου στο Μπάτλερ, περίπου μια ώρα μακριά από την περιοχή.
Ο Κρουκς ζούσε στο Μίλφορντ Ντράιβ με τους γονείς του. Η γειτονιά είναι τώρα το επίκεντρο της έρευνας για τα κίνητρα που τον ώθησαν να διαπράξει μία δολοφονική επίθεση κατά του πρώην προέδρου και εκ νέου υποψηφίου Τραμπ. Λίγο μετά τον πυροβολισμό, ο Κρουκς σκοτώθηκε από ελεύθερο σκοπευτή των Μυστικών Υπηρεσιών.
Ο πρώην πρόεδρος Τραμπ υπέστη τραυματισμό στο δεξί αυτί του κατά την επίθεση, η οποία στοίχισε τη ζωή του 50χρονου Κόρεϋ Κομπερατόρε, συνταξιούχου αρχηγού της πυροσβεστικής από τον Δήμο Μπάφαλο της Πενσυλβανίας, ο οποίος θυσιάστηκε για να προστατεύσει τη γυναίκα και την κόρη του από τους πυροβολισμούς. Οι πυροβολισμοί του Κρουκς τραυμάτισαν επίσης δύο κατοίκους της Πενσυλβανίας, τον Ντέιβιντ Ντατς, 57 ετών, και τον Τζέιμς Κόπενχεϊβεν, 74 ετών.
Στις 15 Ιουλίου, λιγότερο από 36 ώρες μετά την τραγωδία, αρκετά οχήματα κατέφτασαν έξω από την οικία των Κρουκς. Οι πράκτορες του FBI του Πίτσμπεργκ, που επέβαιναν σε αυτά, χτύπησαν κάθε πόρτα στη γειτονιά, για να μιλήσουν με τους κατοίκους.
Ο Μπρους Στηλ, 68 ετών, ζει στο Μίλφορντ Ντράιβ από το 1960. Εκεί μεγάλωσε. Λίγο αφότου μίλησε με δύο πράκτορες του FBI, ο κος Στηλ είπε στους Epoch Times πως η οικογένεια Κρουκς «ήταν πολύ κλειστή», αλλά θυμάται τον νεαρό Κρουκς να περιμένει στη στάση για το σχολικό λεωφορείο μαζί με άλλα παιδιά, λίγο πιο κάτω στον δρόμο.
Καταγεγραμμένος Δημοκρατικός, ο κος Στηλ είπε πως έμεινε έκπληκτος όταν έμαθε για την απόπειρα δολοφονίας και ακόμη περισσότερο όταν αποκαλύφθηκε πως ο ύποπτος ήταν ο 20χρονος γείτονάς του.
«Αυτή είναι μια φιλική γειτονιά, με πολλές εργαζόμενες οικογένειες και συνταξιούχους. Οι πολιτικές απόψεις είναι μικτές. Αν κάποιος έχει στην αυλή του μια πινακίδα του Τραμπ και ένας άλλος του Μπάιντεν, ίσως γουρλώσουν τα μάτια τους ο ένας στον άλλον, αλλά δεν υπάρχει εχθρότητα», είπε ο κος Στηλ.
Πρόκειται για μία ήσυχη γειτονιά, δήλωσε ο κος Στηλ, κοιτώντας στο επόμενο τετράγωνο όπου είχαν μαζευτεί τα ΜΜΕ και τα αστυνομικά οχήματα του Μπέθελ Παρκ είχαν παρκάρει μπροστά από μια πινακίδα ΣΤΟΠ κοντά στην οικία των Κρουκς.
«Σίγουρα δεν είναι ήσυχα σήμερα, αλλά αυτό είναι αναμενόμενο όταν κάποιος από τη γειτονιά κάνει αυτό που έκανε εκείνος», είπε.
Δεκάδες δημοσιογράφοι από όλον τον κόσμο κατασκήνωσαν απέναντι από την οικία Κρουκς. Πλήθος σκηνών στήθηκαν στο προσεκτικά κουρεμένο γρασίδι των κήπων των γύρω σπιτιών, όπου εγκαταστάθηκαν δημοσιογράφοι και κάμεραμαν από διάφορα ειδησεογραφικά πρακτορεία.
Η Κέλλυ Λιτλ, η οποία μένει απέναντι από τους Κρουκς, καθόταν στην μπροστινή βεράντα του σπιτιού της, ενώ δημοσιογράφοι και κάμεραμαν στέκονταν στην αυλή της.
Η κα Λιτλ είπε στους Epoch Times πως γύρω στις 23:00 της 13ης Ιουλίου αναγκάστηκε να εκκενώσει το σπίτι της, όπως και άλλοι γείτονες.
«Μας είπαν πως υπήρχε κάποιο είδος έκτακτης ανάγκης. Έπρεπε να φύγουμε και θα τους έπαιρνε περίπου δύο ώρες να το διευθετήσουν», είπε.
«Μας είπαν πως είναι επείγον, χωρίς καμία προειδοποίηση, απλά μας χτύπησαν την πόρτα στη μέση της νύχτας.»
Ομοσπονδιακές και κρατικές αρχές κατέκλυσαν το σπίτι των Κρουκς και ανακάλυψαν ‘ύποπτες συσκευές’, με αποτέλεσμα να κληθεί το Τμήμα Εξουδετέρωσης Εκρηκτικών Μηχανισμών της Κομητείας Αλεγκέινι.
Οι κάτοικοι της συνοικίας έπρεπε να παραμείνουν μακριά από τα σπίτια τους για περίπου 24 ώρες.
«Ήταν εξαντλητικό και εκνευριστικό. Ένιωσα τέτοια ανακούφιση όταν μπορέσαμε να γυρίσουμε σπίτι. Έμεινα έκπληκτη όταν ανακάλυψα γιατί μας ζητήθηκε να φύγουμε», είπε.
Ο Στιβ Ρίβερι μένει λίγο πιο κάτω από την οικία Κρουκς και την κα Λιτλ. Ο ειδικός ΙΤ μετακόμισε στο Μπέθελ Παρκ από την Αριζόνα το 2018, ύστερα από μακροχρόνια διαμονή στις Δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη.
«Οι γονείς μου είναι από το Πίτσμπεργκ και μετακομίσαμε εδώ για αλλαγή – για κάτι διαφορετικό», είπε στους Epoch Times ο κος Ρίβερι, που είχε έρθει στης κας Λιτλ με το σκυλί του, Ρούε.
«Νομίζω πως όλοι είναι σοκαρισμένοι και έκπληκτοι, ίσως όχι τόσο έκπληκτοι όσο θα έπρεπε να είμαστε, αλλά σίγουρα σοκαρισμένοι», εξήγησε. «Αγαπάμε αυτή τη γειτονιά. Είναι ένα μέρος όπου συχνά βλέπεις τους ανθρώπους στις αυλές τους και να περπατάνε στους απότομους λόφους, κάνοντας τη γυμναστική τους όταν ο καιρός είναι καλός. Είναι ένα καλό μέρος και μπορείς να το νιώσεις σπίτι σου. Είναι εντελώς σουρεαλιστικό αυτό που συμβαίνει τώρα.»
Πολλοί γείτονες είπαν στους Epoch Times πως η οικογένεια Κρουκς είναι ήσυχη και πολύ κλειστή.
Ο Μάθιου Μπράιαν Κρουκς και η Μαίρη Ελίζαμπεθ Κρουκς, οι γονείς του Τόμας Κρουκς, κατέχουν άδεια επαγγελματία σύμβουλου, σύμφωνα με τα αρχεία υπηρεσίας του Συστήματος Επαλήθευσης Κρατικών Αδειών του Τμήματος της Πενσυλβανίας.
Γεννημένος στις 20 Σεπτεμβρίου, ο Τόμας Μάθιου Κρουκς αποφοίτησε από το Λύκειο του Μπέθελ Παρκ το 2022 και έλαβε το Εθνικό Βραβείο Μαθηματικών και Επιστημών (Math & Science Initiative Star Award).
Οι συμμαθητές του τον περιέγραψαν ως ήσυχο, έξυπνο και όχι ιδιαίτερα κοινωνικό.
Το Κοινοτικό Κολέγιο της Κομητείας Αλεγκέινι επιβεβαίωσε πως ο Κρουκς παρακολούθησε το σχολείο μεταξύ του Σεπτεμβρίου 2021 και του Μαΐου 2024, και αποφοίτησε με προπτυχιακό δίπλωμα στη Μηχανική Επιστήμη.
Ομοσπονδιακοί ερευνητές είπαν πως δεν υπάρχει καμία ένδειξη πως ο Κρουκς έχει θέματα ψυχικής υγείας.
Δεν έχει ποινικό μητρώο στην Πενσυλβανία και δεν υπάρχει καμία καταγραφή του στις ομοσπονδιακές βάσεις δεδομένων.
Ο Τόμας Κρουκς ήταν καταγεγραμμένος Ρεπουμπλικάνος, αλλά οικονομικά έγγραφα της ομοσπονδιακής εκστρατείας δείχνουν πως είχε κάνει δωρεά 15 δολαρίων σε μια επιτροπή προοδευτικής πολιτικής δράσης στις 20 Ιανουαρίου 2021 – την ημέρα που ορκίστηκε ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν.
Η κα Λιτλ είπε στους Epoch Times ότι είχε δει πινακίδες υπέρ του Τραμπ στην αυλή των Κρουκς.
Ο νεαρός Κρουκς εργαζόταν ως διατροφικός βοηθός σε μονάδα Εξειδικευμένης Νοσηλευτικής και Αποκατάστασης στο Μπέθελ Παρκ, περίπου ένα μίλι μακριά από το σπίτι της οικογένειας.
Εκπρόσωπος του γηροκομείου είπε σε δήλωσή του πως ο Κρουκς «εκτελούσε την εργασία του χωρίς ανησυχία» και είχε καθαρό ιστορικό όταν ελέγχθηκε κατά την πρόσληψή του.
Ο Κρουκς ήταν μέλος του Σκοπευτικού Συλλόγου Clairton (Clairton Sportsmen’s Club), όπως επιβεβαίωσε ο οργανισμός.
Στη συγκέντρωση της 13ης Ιουλίου, καθισμένος σε ένα κτίριο έξω από την περίμετρο ασφαλείας που εφάρμοσε η Μυστική Υπηρεσία, ο Κρουκς χρησιμοποίησε ένα ημιαυτόματο τουφέκι και έριξε περίπου οκτώ βολές από απόσταση περίπου 122 μέτρων από την εξέδρα όπου ο πρώην πρόεδρος Τραμπ εκφωνούσε την ομιλία του, σύμφωνα με τις αρχές.
Το όπλο που χρησιμοποιήθηκε ήταν καταχωρημένο από τον πατέρα του και είχε αγοραστεί νόμιμα.
Ένα τοπικό όργανο της τάξης ανέβηκε στην οροφή και αντιμετώπισε τον Κρουκς, ο οποίος όταν είδε τον αστυφύλακα έστρεψε το τουφέκι προς το μέρος του, κάνοντας τον αστυφύλακα να κατέβει γρήγορα τη σκάλα για να σωθεί, είπε ο σερίφης της Κομητείας Μπάτλερ Μάικλ Σλουπ.
Τότε, ο Κρουκς έριξε με το όπλο του και οι ελεύθεροι σκοπευτές των Μυστικών Υπηρεσιών τον πυροβόλησαν.
Όργανα της τάξης έφτασαν στο Μίλφορντ Ντράιβ μέσα σε λίγες ώρες αφότου η ταυτότητα του Κρουκς επιβεβαιώθηκε.
Εικοσιτέσσερεις ώρες σχεδόν από την απόπειρα δολοφονίας, οι γειτόνισσες Καθλίν Άντριους και Κριστίν Σνόου στέκονταν μπροστά από τα σπίτια τους, τα οποία και τα δύο φέρουν πινακίδες υπέρ του Τραμπ στις αυλές τους.
Η κα Άντριους μεγάλωσε στη γειτονιά και μένει λίγο πιο κάτω από το παιδικό της σπίτι, μαζί με τον άντρα και τα παιδιά της. Οι γονείς της μένουν ακόμη στο σπίτι όπου μεγάλωσε, κοντά στην οικία των Κρουκς.
Αρκετά ειδησεογραφικά πρακτορεία αρχικά μπέρδεψαν το σπίτι των γονιών της κα Άντριους με την οικία των Κρουκς, είπε στους Epoch Times.
«Αυτό ήταν πολύ τρομακτικό, επειδή ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί εάν κάποιος θελήσει να πάρει εκδίκηση», είπε.
Η κα Άντριους και η κα Σνόου είπαν πως συναντούσαν τους Κρουκς έξω στη γειτονιά, αλλά δεν τους είχαν μιλήσει ποτέ.
«Ποτέ δεν φανταζόμουν πως κάποιος που θα προσπαθούσε να δολοφονήσει τον πρόεδρο Τραμπ θα ζούσε τόσο κοντά. Είναι καταστροφικό για την κοινότητα και τη γειτονιά, και τραγικό γιατί κάποιος πέθανε», είπε η κα Άντριους.
Η κα Σνόου ανέφερε στους Epoch Times πως τα νεύρα της είναι σε κακή κατάσταση και το στομάχι της ανακατεύεται.
«Αν ο πρόεδρος Τραμπ είχε γυρίσει το κεφάλι του μόλις λίγα εκατοστά, θα ήταν μία ακόμη πιο τραγική ιστορία», είπε.
Η αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις εξασφάλισε έναν εντυπωσιακό κατάλογο υποστηρικτών για την υποψηφιότητά της για το προεδρικό χρίσμα μετά από την ανακοίνωση του προέδρου Τζο Μπάιντεν ότι αποχωρεί από την κούρσα του 2024.
Ο κατάλογος των υποστηρικτών της περιλαμβάνει τους προέδρους και των 50 πολιτειακών προεδρείων των κομμάτων, αντιπροσώπους του συνεδρίου από τουλάχιστον τέσσερεις πολιτείες και μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του κόμματος, όπως είναι οι Κλίντον, οι κυβερνήτες της Καλιφόρνια, της Πενσυλβάνια και του Νιου Τζέρσεϊ και ο μεγαλοχορηγός των Δημοκρατικών Άλεξ Σόρος.
Ο αυξανόμενος συνασπισμός πίσω από την κα Χάρις, ο οποίος ξεκίνησε με την υποστήριξη του προέδρου, την έχει σχεδόν εξασφαλίσει ως υποψήφια του κόμματος για να αντιμετωπίσει τον υποψήφιο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, τον Νοέμβριο.
Δεν αποκλείεται, ωστόσο, να χρειαστεί να αντιμετωπίσει έναν εσωκομματικό αντίπαλο πριν οι αντιπρόσωποι των Δημοκρατικών οριστικοποιήσουν με την ψήφο τους την υποψηφιότητά της τον επόμενο μήνα. Επιπλέον, η κα Χάρις δεν έχει ακόμη ορίσει υποψήφιο σύντροφο. Την Κυριακή, μίλησε με τον κυβερνήτη της Πενσυλβάνια Τζος Σαπίρο και τον κυβερνήτη της Βόρειας Καρολίνας Ρόυ Κούπερ.
Ο πρόεδρος Μπάιντεν προσέφερε την υποστήριξή του στην κα Χάρις λίγο μετά την ανακοίνωση της απόφασής του να παραδώσει τη σκυτάλη.
«Η πρώτη μου απόφαση ως υποψήφιος του κόμματος το 2020 ήταν να επιλέξω την Κάμαλα Χάρις ως αντιπρόεδρό μου. Και ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρα», δήλωσε ο πρόεδρος στο X.
«Σήμερα θέλω να προσφέρω την πλήρη υποστήριξή μου στην Κάμαλα για την υποψηφιότητά της ως εκπρόσωπος του κόμματός μας στις προεδρικές εκλογές του 2024.»
Η κα Χάρις δήλωσε ότι είναι έτοιμη να εργαστεί για να «κερδίσει επάξια το χρίσμα».
«Θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να ενώσω το Δημοκρατικό Κόμμα και το έθνος μας, και για να νικήσω τον Ντόναλντ Τραμπ», δήλωσε η κα Χάρις. «Έχουμε 107 ημέρες μέχρι την ημέρα των εκλογών. Μαζί θα δώσουμε τη μάχη. Και μαζί θα νικήσουμε.»
Ορισμένοι χορηγοί των Δημοκρατικών, νομοθέτες και διασημότητες είχαν καλέσει τον πρόεδρο Μπάιντεν να εγκαταλείψει την υποψηφιότητα του κόμματος, μετά από την πρώτη προεδρική τηλεμαχία με τον έτερο υποψήφιο Ντόναλντ Τραμπ στις 27 Ιουνίου. Ο πρόεδρος είχε επανειλημμένα δηλώσει ότι ήταν μια «κακή βραδιά» και ότι δεν ήταν επαρκώς προετοιμασμένος, και αρχικά είχε δεσμευτεί να παραμείνει στην κούρσα. Εν τούτοις, περισσότεροι από τριάντα Δημοκρατικοί της Βουλής των Αντιπροσώπων και πέντε γερουσιαστές τού ζήτησαν δημοσίως να αποχωρήσει.
Ο πρόεδρος ανακοίνωσε την αποχώρησή του ενώ βρισκόταν σε αυτοαπομόνωση στο Rehoboth Beach του Ντέλαγουερ, λόγω της τρίτης κρίσης του COVID-19.
Το επόμενο βήμα
Το Εθνικό Συνέδριο των Δημοκρατικών έχει προγραμματιστεί για τις 19-22 Αυγούστου στο Σικάγο. Αρχικά, η εκδήλωση θα αποτελούσε την επικύρωση της υποψηφιότητας του προέδρου Μπάιντεν για την προεδρία. Οι σχεδόν 4.700 αντιπρόσωποι σχεδίαζαν να ψηφίσουν για τον υποψήφιο ουσιαστικά λίγο πριν από την έναρξη του συνεδρίου.
Ο πρόεδρος Μπάιντεν έχει τουλάχιστον 3.896 αντιπροσώπους που έχουν δεσμευτεί να τον υποστηρίξουν μετά τη νίκη του σε όλες τις προκριματικές εκλογές και τις εκλογικές αναμετρήσεις των πολιτειών του 2024, εκτός από την επικράτεια της Αμερικανικής Σαμόα. Οι κανόνες της Δημοκρατικής Εθνικής Επιτροπής (DNC) εμποδίζουν τον πρόεδρο να τους μεταβιβάσει σε άλλον υποψήφιο, αλλά η υποστήριξή του στην κα Χάρις πιθανότατα να έχει αντίκτυπο στην επιλογή του υποψηφίου που θα υποστηρίξουν.
Παρά τα σχέδια της κας Χάρις να θέσει υποψηφιότητα για την προεδρία, δεν αποκλείεται να παρουσιαστούν και άλλοι υποψήφιοι κατά τη διάρκεια ή πριν από το συνέδριο.
Εάν κανένας υποψήφιος δεν λάβει αρκετές ψήφους για το χρίσμα στον πρώτο γύρο, οι ηγέτες του κόμματος και άλλες ελίτ των Δημοκρατικών, γνωστοί ως «υπερ- αντιπρόσωποι», μπορούν να ψηφίσουν στους επόμενους γύρους. Το κόμμα διαθέτει περισσότερους από 700 υπερ-αντιπροσώπους.
Το χρίσμα του αντιπροέδρου θα αποφασιστεί σε ξεχωριστή ψηφοφορία στο συνέδριο. Κανονικά, το συνέδριο εγκρίνει την επιλογή του αντιπροέδρου από τον υποψήφιο πρόεδρο. Εάν η κα Χάρις λάβει γρήγορα την υποστήριξη όλων των υποψήφιων αντιπροσώπων, θα μπορούσε να ορίσει έναν υποψήφιο αντιπρόεδρο και οι αντιπρόσωποι να τον επικυρώσουν.
Ωστόσο, εάν η επιλογή του προεδρικού υποψηφίου εξελιχθεί σε μια παρατεταμένη μάχη, η αντιπροεδρία θα μπορούσε να αποτελέσει μέρος των διαπραγματεύσεων των υποψηφίων.
Χρηματοδότηση και νομικά ζητήματα
Η προεκλογική εκστρατεία του προέδρου Μπάιντεν ανέφερε πρόσφατα ότι διαθέτει στο ταμείο της περισσότερα από 91 εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά. Με τις συνεισφορές από άλλες συμμαχικές επιτροπές εκστρατείας των Δημοκρατικών, το σύνολο ξεπερνά τα 240 εκατομμύρια δολάρια.
Η ActBlue, μια επιτροπή πολιτικής δράσης και πλατφόρμα συγκέντρωσης κεφαλαίων, ανακοίνωσε ότι, από τη στιγμή της εξαγγελίας της υποψηφιότητάς της, η νέα προεδρική εκστρατεία της κας Χάρις έχει συγκεντρώσει περισσότερα από 27,5 εκατομμύρια δολάρια.
«Οι δωρεές μικροποσών στο ActBlue, μέσα στις πέντε πρώτες ώρες της προεδρικής εκστρατείας της αντιπροέδρου Κάμαλα Χάρις, ανέρχονται σε πάνω από 27,5 εκατομμύρια δολάρια», ανέφερε το ActBlue στο X.
«Οι οπαδοί της βάσης είναι ιδιαίτερα πρόθυμοι να την υποστηρίξουν ως υποψήφια των Δημοκρατικών.»
Ωστόσο, εμπειρογνώμονες σε θέματα χρηματοδότησης εκστρατειών αναφέρουν ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν περιορισμοί στον τρόπο με τον οποίο θα δαπανηθούν αυτά τα χρήματα με έναν νέο υποψήφιο. Δεδομένου ότι το όνομα της κας Χάρις ήταν στην εκστρατεία δίπλα στο όνομα του προέδρου Μπάιντεν, θα μπορούσε να αξιοποιήσει όλο το κεφάλαιο για τη δική της εκστρατεία. Εάν το κόμμα συσπειρωθεί γύρω από έναν νέο υποψήφιο, θα μπορούσαν να υπάρξουν περιορισμοί στο πώς θα δαπανηθούν αυτά τα χρήματα.
Νομικοί εμπειρογνώμονες λένε ότι τα χρήματα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για μια ανεξάρτητη επιτροπή πολιτικής δράσης, αλλά το υπόλοιπο δεν μπορεί απλώς να μεταφερθεί σε έναν διαφορετικό υποψήφιο.
Περαιτέρω εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι Δημοκρατικοί στην αντικατάσταση του υποψηφίου του κόμματος είναι οι ομοσπονδιακές και πολιτειακές νομικές προκλήσεις. Κάθε πολιτεία ορίζει ξεχωριστά τον τρόπο με τον οποίο τα κόμματα πρέπει να επιλέγουν τους υποψηφίους τους για την προεδρία, και πολιτείες όπως το Οχάιο και η Αλαμπάμα έπρεπε ήδη να βρουν νομοθετικές λύσεις για να διασφαλίσουν ότι ο πρόεδρος Μπάιντεν θα εμφανιστεί στα ψηφοδέλτια της πολιτείας φέτος λόγω των προθεσμιών πιστοποίησης.
Ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Μάικ Τζόνσον (Ρ-Λουιζιάνα) δήλωσε σε συνέντευξή του στο CNN την Κυριακή ότι οι Δημοκρατικοί θα έχουν «πραγματικά προβλήματα» εάν αντικαταστήσουν τον πρόεδρο Μπάιντεν ως υποψήφιο του κόμματος φέτος.
«Θέλω να πω, κάθε πολιτεία έχει το δικό της εκλογικό σύστημα. Αυτό είναι το συνταγματικό μας σύστημα», είπε.
«Αυτός είναι ο τρόπος που γίνεται. Και σε ορισμένες από αυτές τις πολιτείες, είναι ένα πραγματικό εμπόδιο».
Ο πολιτικός στρατηγιστής Κρίστοφερ Μπρους δήλωσε στους Epoch Times ότι «οι Δημοκρατικοί πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμα των Ρεπουμπλικάνων και να ενωθούν».
«Οι επόμενες δύο εβδομάδες θα είναι πολύ απρόβλεπτες. Αυτό έχει να συμβεί από το 1968, πιστεύω», είπε.
«Δεν είναι πλέον το ευρύ κοινό ή ακόμη και γενικά οι Δημοκρατικοί που θα εκλέξουν τους υποψηφίους τους. Τώρα, αυτό γίνεται προς τους αντιπροσώπους», δήλωσε ο κος Μπρους.
«Οι αντιπρόσωποι αποφασίζουν. Δεν θα έχουμε πια αυτή τη διαδικασία προκριματικών ανά πολιτεία, κάτι που δεν είναι ακριβώς ο πιο δημοκρατικός τρόπος να γίνονται τα πράγματα. Αλλά με τις εκλογές τόσο κοντά, η Δημοκρατική Εθνική Επιτροπή πρέπει, με κάποιον τρόπο, να επιλέξει έναν υποψήφιο».
Ο κος Μπρους είπε ότι αν η κα Χάρις περάσει, «θα υπάρξει μεγάλη αναστάτωση στη μαύρη κοινότητα».
«Η Μπάιντεν-Χάρις είναι μια διαφορετική νομική οντότητα, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησης πηγαίνει στη Δημοκρατική Εθνική Επιτροπή», δήλωσε ο κος Μπρους, ο οποίος είναι επίσης δικηγόρος. «Υπάρχουν τρόποι να το παρακάμψουμε, αλλά δεν θα έλεγα ότι είναι εύκολο».
Ο κος Μπρους δήλωσε ότι είναι ζωτικής σημασίας για την κα Χάρις να επιλέξει τον υποψήφιο σύντροφό της το συντομότερο δυνατόν, ώστε οι αντιπρόσωποι να ενημερωθούν για την επιλογή του αντιπροέδρου.
Ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Εθνικής Επιτροπής Χάιμε Χάρισον δήλωσε την Κυριακή ότι «το έργο που πρέπει να γίνει τώρα, αν και πρωτοφανές, είναι σαφές».
«Τις επόμενες ημέρες, το κόμμα θα αναλάβει μια διάφανη και ομαλή διαδικασία για να προχωρήσει μπροστά», ανέφερε ο κος Χάρισον σε δήλωσή του, με «έναν υποψήφιο που μπορεί να νικήσει τον Ντόναλντ Τραμπ τον Νοέμβριο».
Σημείωσε, επίσης, ότι «σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο αμερικανικός λαός θα ενημερωθεί από το Δημοκρατικό Κόμμα για τα επόμενα βήματα και την πορεία της διαδικασίας ανάδειξης των υποψηφίων».
Πράκτορες του FBI απέκτησαν πρόσβαση στο τηλέφωνο που άνηκε στον Τόμας Κρουκς, τον άντρα που ταυτοποιήθηκε από τα όργανα της τάξης ως ο επίδοξος δολοφόνος του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, σύμφωνα με δήλωση Τύπου της 15ης Ιουλίου.
Ειδικοί συνεχίζουν να αναλύουν το τηλέφωνο και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές που ανήκαν στον Κρουκς, οποίος πυροβολήθηκε από τα όργανα της τάξης έξω από τη συγκέντρωση του Τραμπ στο Μπάτλερ της Πενσυλβανίας στις 13 Ιουλίου, αφού έριξε πέντε σφαίρες κατά του πρώην προέδρου.
Οι πράκτορες ολοκλήρωσαν την έρευνα στο σπίτι και το όχημα του Κρουκς και πήραν συνέντευξη από σχεδόν 100 όργανα της τάξης, παρευρισκόμενους της συγκέντρωσης και άλλους αυτόπτες μάρτυρες, σύμφωνα με δηλώσεις του FBI. Το FBI εξετάζει επίσης πληροφορίες που έλαβε ύστερα από τον πυροβολισμό, περιλαμβανομένων φωτογραφιών και βίντεο από τη σκηνή.
Πλάνα από βίντεο της οικίας της οικογένειας Κρουκς δείχνουν άτομα με στολές να μιλούν με έναν άντρα που άνοιξε την πόρτα.
Ο Τόμας Κρουκς ήταν 20 ετών. Αποφοίτησε από το Λύκειο Μπέθελ Παρκ και εργαζόταν ως βοηθός διατροφής σε γηροκομείο της περιοχής. Ήταν καταγεγραμμένος Ρεπουμπλικανός και είχε κάνει δωρεές σε μια φιλελεύθερη ομάδα τον Ιανουάριο του 2021.
Για την επίθεση, ο Κρουκς χρησιμοποίησε ένα τουφέκι τύπου AR, το οποίο αγόρασε νόμιμα, σύμφωνα με το FBI. Μία από τις σφαίρες διαπέρασε το δεξί αυτί του πρώην προέδρου Τραμπ, οποίος κατά τα άλλα είναι καλά στην υγεία του, σύμφωνα με συνεργάτες του. Τη Δευτέρα παρουσιάστηκε στη Ρεπουμπλικανική Εθνική Συνέλευση με έναν επίδεσμο στο αυτί του .
Ο Κόρεϋ Κομπερατόρε, 50 ετών και πρώην αρχηγός της πυροσβεστικής, δέχθηκε επίσης μία σφαίρα, με μοιραίο αποτέλεσμα. Άλλοι δύο άντρες, ο Ντέιβιντ Ντατς από το Νιου Κένσινγκτον και ο Τζέιμς Κόπενχεϊβερ από το Μουν Τάουνσιπ της Πενσυλβανίας, τραυματίστηκαν αλλά η κατάσταση τους είναι σταθερή από την Κυριακή.
Οι πυροβολισμοί προήλθαν από την ταράτσα ενός κτιρίου, περίπου 135 μέτρα από το σημείο όπου μιλούσε ο πρώην πρόεδρος Τραμπ.
Ο αντισυνταγματάρχης Τζορτζ Μπίβενς της Πολιτειακής Αστυνομίας της Πενσυλβανίας είπε στους δημοσιογράφους πως πίστευε ότι το κτίριο ήταν εκτός της περιμέτρου ασφαλείας της συγκέντρωσης.
«Είναι εξαιρετικά δύσκολο να έχουμε έναν χώρο ανοικτό στο κοινό και ταυτόχρονα απόλυτα ασφαλή από κάθε πιθανό κίνδυνο, ενάντια σε έναν πολύ αποφασισμένο εισβολέα», είπε. «Οι απαιτήσεις είναι πάρα πολλές.»
Ο κος Μπίβενς πρόσθεσε πως μια έρευνα σχετικά με τον πυροβολισμό «θα μας δώσει πραγματικά μια ευκαιρία να δούμε πού έγιναν λάθη και τι μπορεί να γίνει καλύτερα στο μέλλον”.
Αυτόπτες μάρτυρες από τη συγκέντρωση είπαν πως έδειχναν προς τον Κρουκς στην ταράτσα του κτιρίου προτού ξεκινήσουν οι πυροβολισμοί, και πως η αστυνομία είχε δεχθεί αναφορές για τη συμπεριφορά του. Ένας αστυνομικός του δήμου Μπάτλερ, ο οποίος αναζητούσε τον ύποπτο, συνάντησε τον Κρουκς αλλά δεν τον αντιμετώπισε, αντιθέτως κατέβηκε στο έδαφος. Ένας ελεύθερος σκοπευτής σκότωσε τον Κρουκς δευτερόλεπτα αφότου πυροβόλησε με το AR-15 κατά του πρώην προέδρου.
Το FBI είπε πως ο Κρουκς δεν ήταν γνώριμος στους πράκτορες πριν τους πυροβολισμούς και πως δεν είναι ακόμη γνωστό το κίνητρο της επίθεσης.
Η Κίμπερλι Τσιτλ, διευθύντρια των Μυστικών Υπηρεσιών των ΗΠΑ, είπε τη Δευτέρα πως η υπηρεσία συνεργάζεται με τις ομοσπονδιακές, κρατικές και τοπικές υπηρεσίες για να κατανοήσουν τι συνέβη και «πώς μπορούμε να εμποδίσουμε ένα τέτοιο περιστατικό από το να ξανασυμβεί».
Η κα Τσιτλ, μέχρι στιγμής, αγνοεί τις φωνές που ζητούν την παραίτηση της, και ο Λευκός Οίκος λέει πως ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν της έχει εμπιστοσύνη.
Οι προσπάθειες για πρόσβαση στη διεύθυνση του Τόμας Κρουκς δεν ήταν επιτυχείς.
Του Zachary Stieber, με τη συμβολή του Jack Phillips και πληροφορίες από το Associated Press.
ΜΙΛΓΟΥΩΚΙ – Ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε στις 15 Ιουλίου πως ο γερουσιαστής Τζέι Ντι Βανς (Ρεπ. – Οχάιο) θα είναι συνυποψήφιος του, δίνοντας έτσι τέλος στις εικασίες των τελευταίων μηνών.
Ο πρώην πρόεδρος έκανε την ανακοίνωση λίγο πριν από την προγραμματισμένη ανακοίνωση των αντιπροσώπων στη Ρεπουμπλικανική Εθνική Συνέλευση σχετικά με την προτεινόμενη υποψηφιότητά του και τον επιλεγμένο αντιπρόεδρο ως εκπροσώπους του Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (γνωστό και ως Μεγάλο Παλαιό Κόμμα ή Grand Old Party/GOP) στις προεδρικές εκλογές του 2024.
«Ύστερα από μακρά μελέτη και σκέψη, και λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα ταλέντα πολλών άλλων, αποφάσισα πως το άτομο που είναι το καταλληλότερο για τη θέση του Αντιπροέδρου των ΗΠΑ είναι ο γερουσιαστής της μεγάλης Πολιτείας του Οχάιο Τζέι Ντι Βανς », γράφει σε δήλωση του ο πρώην πρόεδρος Τραμπ στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης Truth Social.
Αντιπρόσωποι στη Ρεπουμπλικανική Εθνική Συνέλευση περιμένουν την άφιξη του Τζέι Ντι Βανς, ύστερα από την επιλογή του ως συνυποψήφιου του πρώην προέδρου και Ρεπουμπλικανού υποψήφιου Ντόναλντ Τζέι Τραμπ στο Μιλγουώκι, στις 15 Ιουλίου 2024. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
«Ο Τζέι Ντι έχει υπηρετήσει τη χώρα με τιμή στο σώμα των πεζοναυτών, αποφοίτησε από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο μέσα σε δύο χρόνια με την ανώτατη διάκριση summa cum laude, και είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Γέιλ, όπου ήταν εκδότης του περιοδικού της Νομικής Σχολής Γέιλ και πρόεδρος της Ένωσης Βετεράνων της Νομικής Σχολής Γέιλ. Το βιβλίο του, “Hillbilly Elegy”, το οποίο προασπίζεται τους σκληρά εργαζόμενους άντρες και γυναίκες της χώρας μας, έγινε μπεστ σέλερ και καταπληκτική ταινία», αναφέρει επίσης ο κος Τραμπ, προσθέτοντας:
«Ο Τζέι Ντι έχει μια πολύ επιτυχημένη εργασιακή καριέρα στη Χρηματοοικονομική Τεχνολογία και τώρα, κατά τη διάρκεια της εκστρατείας, θα είναι ιδιαίτερα αφοσιωμένος στους ανθρώπους για τους οποίους πάλεψε τόσο, τους Αμερικανούς εργάτες και αγρότες στην Πενσυλβανία, το Μίσιγκαν, το Ουισκόνσιν, το Οχάιο, τη Μινεσότα και πιο πέρα ακόμη.»
Ο πρώην πρόεδρος Τραμπ αποκάλυψε την επιλογή του λιγότερο από δυο ημέρες μετά από την απόπειρα δολοφονίας του, η οποία υπογράμμισε τη σημασία του αντιπροέδρου. Μέχρι τότε, κάλυπτε την επιλογή του αντιπροέδρου με ένα πέπλο μυστηρίου, θολώνοντας τα νερά για μήνες.
Εκτός του ότι είναι έτοιμος να υπηρετήσει σε περίπτωση που ο υποψήφιος πρόεδρος δεν μπορέσει να ανταπεξέλθει στα καθήκοντά του για οποιοδήποτε λόγο, ο κος Βανς θα μπορούσε να φέρει και μερικούς ψηφοφόρους στο ψηφοδέλτιο Τραμπ-Βανς.
Ο γερουσιαστής Τζέι Ντι Βανς (Ρεπ. – Οχάιο) μιλάει στους δημοσιογράφους στο spin room ύστερα από την προεδρική τηλεμαχία του CNN στην Ατλάντα, στις 27 Ιουνίου 2024. (Kevin Dietsch/Getty Images)
Η ομάδα του προέδρου Μπάιντεν, από την πλευρά της, αποδοκίμασε την επιλογή του κου Βανς:
«Ο Ντόναλτν Τραμπ επέλεξε τον Τζέι Ντι Βανς ως συνυποψήφιο του, για να κάνει αυτό που ο Μάικ Πενς δεν έκανε στις 6 Ιανουαρίου – να επιτρέψει στον Τραμπ να εφαρμόσει την εξτρεμιστική ατζέντα του MAGA, ακόμη και αν αυτό σημαίνει παραβίαση του νόμου και ασχέτως αν είναι επιβλαβής για τον αμερικανικό λαό», αναφέρεται στη δήλωση των Δημοκρατικών.
Συνυποψήφια του προέδρου Τζο Μπάιντεν στη θέση του αντιπροέδρου είναι η Καμάλα Χάρι, η οποία πρόκειται να αντιμετωπίσει τον κο Βανς στην τηλεμαχία των αντιπροέδρων στις 23 Ιουλίου ή στις 13 Αυγούστου.
Ο κος Βανς, 39 ετών, με καταγωγή από τα Απαλάχια Όρη και πτυχιούχος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης από πανεπιστήμιο-μέλος της Ivy League, κέρδισε τις εκλογές του 2022 στο Οχάιο χάρις στην υποστήριξη του Ντόναλντ Τραμπ.
Η υποστήριξη δεν ήταν αναμενόμενη, επειδή το 2016 ο κος Βανς είχε κατακρίνει τον τότε υποψήφιο για την προεδρία Τραμπ. Αλλά ο κος Βανς είπε πως βαθμιαία άρχισε να σέβεται την προεδρία του Τραμπ.
«Ποτέ δεν υποχώρησε στις απαιτήσεις του όχλου, [κάτι που τον έκανε], για εμένα, τον καλύτερο πρόεδρο», είχε δηλώσει ο κος Βανς, όταν ο Τραμπ τον υποστήριξε το 2022.
Τζέι Ντι Βανς, Ρεπουμπλικανός υποψήφιος της Γερουσίας των ΗΠΑ στο Οχάιο, και Ντόναλντ Τραμπ, κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης στο Ντέλαγουεαρ, στις 23 Απριλίου 2022. (Drew Angerer/Getty Images).
Υπέρ του κου Βανς είναι και η φιλία του με τον γιο του πρώην προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ Τζούνιορ. Ο γιος του κου Τραμπ λέει πως έχει επίσης πολύ καλή σχέση με τον κο Ρούμπιο και πως εκτιμά αρκετούς από τους διεκδικητές της θέσης του αντιπροέδρου.
Οι τέσσερεις ‘φιναλίστ’ ήταν ο γερουσιαστής Μάρκο Ρούμπιο (Ρεπ. – Φλόριντα), ο Τιμ Σκοττ (Ρεπ. – Νότια Καρολίνα), ο κος Βανς και ο κυβερνήτης της Βόρειας Ντακότα Νταγκ Μπέργκαμ.
Ωστόσο, οι πολιτικοί σκέπτονταν πως ήταν πιθανό ο 45ος πρόεδρος να διαλέξει έναν λιγότερο γνωστό υποψήφιο, όπως τον κυβερνήτη της Βιρτζίνια Γκλεν Γιάνγκιν ή τον γερουσιαστή Μπιλ Χάγκερτι (Ρεπ. – Τενεσί).
Της Janice Hisle, με τη συμβολή του Ivan Pentchoukov.
