Πέμπτη, 17 Ιούλ, 2025

Βολιβία: Συμβόλαιο-παγίδα για το λίθιο με Κίνα και Ρωσία

Έντονες αντιδράσεις έχουν ξεσπάσει στη Βολιβία σχετικά με τις νέες συμβάσεις που υπέγραψαν οι αρχές με κινεζικές και ρωσικές εταιρείες για την εκμετάλλευση των τεράστιων αποθεμάτων λιθίου της χώρας. Οι τοπικές κοινότητες διαμαρτύρονται για συμφωνίες που δεν προσφέρουν οφέλη στους πολίτες και δημιουργούν δυσανάλογο οικονομικό ρίσκο για τη Βολιβία.

Σύμφωνα με νομικούς και ειδικούς σε θέματα φυσικών πόρων, η κρατική εταιρεία ενέργειας YLB προχώρησε σε μία «καταστροφική» συμφωνία. Η ανακοίνωση της κυβέρνησης για τη σύμπραξη με την εταιρεία CBC Investment Limited από το Χονγκ Κονγκ και τη ρωσική Uranium One Group έγινε στις 26 Νοεμβρίου 2024, ωστόσο τα συμβόλαια δεν δημοσιοποιήθηκαν άμεσα, γεγονός που προκάλεσε υποψίες, ιδίως στους κατοίκους της περιοχής Ποτοσί, όπου θα επεκταθούν οι εξορυκτικές δραστηριότητες.

Το περιεχόμενο των συμβολαίων

Η συμφωνία με την Κίνα προβλέπει τη δημιουργία δύο νέων εργοστασίων και την ετήσια παραγωγή 35.000 τόνων ανθρακικού λιθίου. Παράλληλα, η ρωσική πλευρά στοχεύει στην εξόρυξη 14.000 τόνων ετησίως. Ο διευθύνων σύμβουλος της YLB, Όμαρ Αλαρκόν, ανέφερε ότι η σύμβαση διασφαλίζει την κυριότητα των εγκαταστάσεων από την YLB, η οποία θα λαμβάνει το 51% των εσόδων, ενώ θα έχει τον πλήρη έλεγχο της εμπορίας του προϊόντος.

Ωστόσο, τα πλήρη στοιχεία των συμβολαίων με τη Ρωσία δεν έχουν δημοσιοποιηθεί, προκαλώντας περαιτέρω ανησυχίες. Το τοπικό ειδησεογραφικό μέσο El Deber αποκάλυψε ορισμένες λεπτομέρειες τον Σεπτέμβριο του 2024, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με τη μεταβίβαση της ιδιοκτησίας από την Uranium One Group πίσω στη Βολιβία και τον οικονομικό κίνδυνο που αναλαμβάνει η YLB.

Όταν οι λεπτομέρειες της σύμβασης με την Κίνα έγιναν γνωστές, ακολούθησαν διαδηλώσεις, με τους πολίτες να απαιτούν την ακύρωσή της και να επικρίνουν τη διοίκηση του προέδρου Λουίς Άρσε.

Οικονομικοί όροι και αμφιλεγόμενες ρυθμίσεις

Η σύμβαση δίνει στην Κίνα το δικαίωμα εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων για 36 χρόνια, με δυνατότητα επέκτασης στα 42. Επιπλέον, η Βολιβία είναι υποχρεωμένη να καλύψει το κόστος ενέργειας και τις δαπάνες εξαγωγής και καθαρισμού του λιθίου. Παράλληλα, η Κίνα έχει το δικαίωμα να αποχωρήσει από τη συμφωνία ανά πάσα στιγμή, ενώ αν η Βολιβία επιδιώξει ακύρωση, θα πρέπει να επιστρέψει τις επενδύσεις με τόκο 12%.

Το Ποτοσί, μία από τις φτωχότερες περιοχές της χώρας, θα λαμβάνει μόλις το 3% των εσόδων, ενώ το 48% θα καταλήγει στην YLB. Επιπλέον, το κόστος παραγωγής εκτιμάται στα 30.000 δολάρια ανά τόνο, τη στιγμή που η τρέχουσα τιμή του λιθίου στην αγορά κυμαίνεται γύρω στα 10.000 δολάρια ανά τόνο, προκαλώντας απορίες για την οικονομική βιωσιμότητα της συμφωνίας.

Η πρώτη ύλη για την παραγωγή ανθρακικού λιθίου. (Gaston Brito Miserocchi/Getty Images)

 

Αντιδράσεις και νομικές επιπτώσεις

Οι επικριτές των συμφωνιών προειδοποιούν ότι η Βολιβία μπορεί να καταλήξει να πληρώνει υπέρογκα ποσά για την ακύρωσή τους, ενώ εκφράζονται και υποψίες ότι μπορεί να αποτελούν βιτρίνα για ξέπλυμα χρήματος. Αντίστοιχα φαινόμενα έχουν καταγραφεί στο παρελθόν, όπως στην υπόθεση του πρώην υπουργού Αρτούρο Κάρλος Μουρίγιο Πρίγικ, ο οποίος το 2022 δήλωσε ένοχος για συνωμοσία με σκοπό το ξέπλυμα χρήματος.

Οι αντιδράσεις απέναντι στη συμφωνία είναι έντονες. Στις 14 Φεβρουαρίου, ο πρόεδρος της Πολιτικής Επιτροπής του Ποτοσί, Αλμπέρτο Πέρεζ, ανακοίνωσε σειρά απεργιών και διαδηλώσεων, ενώ στους δρόμους εμφανίστηκαν πανό με το σύνθημα «Το λίθιο ανήκει στους Βολιβιανούς».

Στο μεταξύ, ο πρώην πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Μεταλλείων της Βολιβίας, Έκτορ Κόρδοβα, τόνισε ότι οι συμβάσεις θέτουν την τιμή πώλησης του λιθίου μεταξύ 26.000 και 29.000 δολαρίων ανά τόνο, πολύ υψηλότερα από την τρέχουσα αγοραία τιμή, γεγονός που μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην οικονομία της χώρας.

Το πολιτικό παρασκήνιο και η προεκλογική συγκυρία

Η συγκυρία των εξελίξεων δεν περνά απαρατήρητη, καθώς η κυβέρνηση του Άρσε βρίσκεται αντιμέτωπη με εκλογές τον Αύγουστο. Αναλυτές υποστηρίζουν ότι οι νέες συμφωνίες μπορεί να αποτελούν μέσο για τη δημιουργία οικονομικών αποθεμάτων από κυβερνητικούς αξιωματούχους πριν από την πιθανή αποχώρησή τους από την εξουσία.

Το ιστορικό των αμφιλεγόμενων οικονομικών συμφωνιών στη Βολιβία ενισχύει την καχυποψία, ενώ πολλοί αναλυτές επισημαίνουν ότι η υπόθεση θυμίζει προηγούμενες περιπτώσεις διαχείρισης των φυσικών πόρων της χώρας, όπως ο λεγόμενος «Πόλεμος του Αερίου» του 2003.

Ο νομικός Μπενχαμίν Τόρρες υποστηρίζει ότι υπάρχει νομική βάση για την ακύρωση των συμβάσεων βάσει του νόμου 221, ο οποίος προβλέπει ποινές φυλάκισης έως και 10 ετών για δημόσιους αξιωματούχους που υπογράφουν επιζήμιες για το κράτος συμβάσεις. Ο ίδιος θεωρεί ότι ο νόμος ισχύει και για τον ίδιο τον πρόεδρο Άρσε.

Καθώς η συμφωνία αναμένει την έγκριση της Γερουσίας, οι κοινωνικές αναταραχές αυξάνονται, με τους πολίτες να απαιτούν διαφάνεια και λογοδοσία από την κυβέρνηση.

Της Autumn Spredemann

Μπέσσεντ: Η συμφωνία ΗΠΑ-Ουκρανίας για τα ορυκτά θα μεταμορφώσει το κατεστραμμένο από τον πόλεμο έθνος και θα προστατεύσει τους φορολογούμενους των ΗΠΑ

Ο υπουργός Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Σκοτ Μπέσσεντ, δήλωσε στις 22 Φεβρουαρίου ότι η προτεινόμενη οικονομική συνεργασία του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ με την Ουκρανία θα ωφελήσει και τις δύο χώρες, αφ’ ενός διασφαλίζοντας τα συμφέροντα των φορολογουμένων των ΗΠΑ αφ΄ετέρου συμβάλλοντας στη μεταπολεμική ανάκαμψη της Ουκρανίας, μετατρέποντας τη χώρα σε μια χώρα πλούσια και σταθερή.

Σε άρθρο των Financial Times, στις 22 Φεβρουαρίου, ο Μπέσσεντ περιέγραψε τη συμφωνία σύμφωνα με την οποία η ουκρανική κυβέρνηση θα διαθέσει τα έσοδά της από φυσικούς πόρους, υποδομές και άλλα περιουσιακά στοιχεία σε ένα ταμείο αφιερωμένο στη μακροπρόθεσμη ανασυγκρότηση και ανάπτυξη, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να έχουν οικονομικά δικαιώματα και δικαιώματα διακυβέρνησης σε αυτές τις μελλοντικές επενδύσεις.

«Αυτή η δομή και σχέση φέρνουν τα υψηλά πρότυπα διαφάνειας, λογοδοσίας, εταιρικής διακυβέρνησης και νομικών πλαισίων που είναι απαραίτητα για την προσέλκυση των ισχυρών ιδιωτικών επενδύσεων για μεταπολεμική ανάπτυξη στην Ουκρανία», επεσήμανε. «Η ανάμειξη των ΗΠΑ δεν θα άφηνε κανένα περιθώριο για διαφθορά και εμπιστευτικές συμφωνίες.»

Ο Μπέσσεντ τόνισε ότι το σχέδιο δεν θα επιβαρύνει την Ουκρανία με χρέος ούτε θα μεταβιβάσει τα ουκρανικά περιουσιακά στοιχεία στην ιδιοκτησία των ΗΠΑ, διαφοροποιώντας το από τις οικονομικές στρατηγικές που χρησιμοποιούνται από άλλους παγκόσμιους παράγοντες.

«Η καινοτόμος προσέγγιση του προέδρου Τραμπ αντιπροσωπεύει ένα νέο μοντέλο για παραγωγική διεθνή συνεργασία. Ας είμαστε επίσης σαφείς ως προς το τι δεν είναι αυτό. Οι ΗΠΑ δεν θα αναλάμβαναν την ιδιοκτησία φυσικών περιουσιακών στοιχείων της Ουκρανίας. Ούτε θα επιβάρυναν την Ουκρανία με περισσότερο χρέος», δήλωσε ο Μπέσσεντ, προσθέτοντας ότι η συμφωνία δεν περιλαμβάνει καμία «οικονομική πίεση» στο Κίεβο που θα υπονόμευε την κυριαρχία του.

Αν και ο Μπέσσεντ δεν ονόμασε καμία συγκεκριμένη χώρα, η Κίνα είναι γνωστή για τη διπλωματία της «παγίδας του χρέους» που εφαρμόζει, η οποία συνεπάγεται την επιβάρυνση άλλων χωρών με δυσβάσταχτο χρέος – όταν δεν μπορούν να αποπληρώσουν, η Κίνα αναλαμβάνει την κυριότητα των πόρων ή των υποδομών τους.

«Αυτός ο τύπος οικονομικής πίεσης, ενώ ασκείται από άλλους παγκόσμιους παράγοντες, δεν θα προωθούσε ούτε τα αμερικανικά ούτε τα ουκρανικά συμφέροντα», ανέφερε ο Μπέσσεντ. «Για να δημιουργηθεί μεγαλύτερη αξία μακροπρόθεσμα, οι ΗΠΑ πρέπει να επενδύσουν στο πλευρό του λαού της Ουκρανίας, έτσι ώστε και οι δύο πλευρές να έχουν κίνητρα να κερδίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα.»

Ο Μπέσσεντ είπε ότι τα έσοδα από τους φυσικούς πόρους της Ουκρανίας θα επανεπενδυθούν σε βασικούς τομείς που θα οδηγήσουν στην οικονομική επέκταση, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι οι χώρες που δεν υποστήριξαν την άμυνα της Ουκρανίας δεν θα επωφεληθούν από την ανοικοδόμησή της. Επεσήμανε τον οικονομικό μετασχηματισμό της Πολωνίας μετά το 1992 ως μοντέλο για την πιθανή ανάπτυξη της Ουκρανίας, αναφέροντας διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, επενδύσεις σε υποδομές και ξένες επενδύσεις ως βασικούς παράγοντες για τον τριπλασιασμό του μεγέθους της οικονομίας της Πολωνίας, αφότου ο λαός της ανέτρεψε τον κομμουνισμό και εισήλθε στην ελεύθερη αγορά.

«Η προτεινόμενη εταιρική σχέση του προέδρου Τραμπ ευθυγραμμίζει τα συμφέροντα του αμερικανικού λαού με αυτά του λαού της Ουκρανίας», είπε ο Μπέσσεντ. «Ο πρόεδρος αναγνωρίζει ότι η εθνική ασφάλεια οικοδομείται παράλληλα με την οικονομική ασφάλεια, και όσο περισσότερο επιτυχημένη και ασφαλής είναι η μεταπολεμική Ουκρανία, τόσο περισσότερο θα ωφεληθούν και ο ουκρανικός λαός και ο λαός των ΗΠΑ».

Ο Μπέσσεντ είπε ότι η συνεργασία θα θέσει τα θεμέλια για μια διαρκή ειρήνη και θα ενισχύσει την κυριαρχία και την επιτυχία της Ουκρανίας.

Η Ουκρανία δεν έχει απαντήσει στην τελευταία πρόταση.

Ο πρόεδρος της ουκρανικής Βουλής Ρουσλάν Στεφάντσουκ είπε σε τοπικά ΜΜΕ ότι μια ομάδα σε κυβερνητικό επίπεδο θα αρχίσει να εργάζεται για τη συμφωνία στις 24 Φεβρουαρίου.

Ωστόσο, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι έχει ήδη απορρίψει μια προηγούμενη έκδοση της πρότασης, επειδή δεν παρείχε αρκετές εγγυήσεις ασφαλείας, βασικό αίτημα του Κιέβου, που επιδιώκει μακροπρόθεσμη σταθερότητα χωρίς την απειλή άλλης ρωσικής εισβολής.

Ο Ζελένσκι είχε δηλώσει παλαιότερα την προθυμία να καταλήξει σε συμφωνία ορυκτών με την Ουάσιγκτον με αντάλλαγμα τη στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ. Το «σχέδιο νίκης» του περιλαμβάνει ρητά προσφορά σε στρατηγικούς εταίρους για την «από κοινού προστασία των κρίσιμων πόρων της χώρας»,  καθώς και για την εξόρυξη και χρήση τους. Η Ουκρανία διαθέτει σημαντικά κοιτάσματα στρατηγικών ορυκτών, συμπεριλαμβανομένων ουρανίου, λιθίου, κοβαλτίου και στοιχείων σπάνιων γαιών, τα οποία είναι κρίσιμα για τις μπαταρίες, την τεχνολογία και τις αεροδιαστημικές εφαρμογές.

Ο Τραμπ επανέλαβε στις 22 Φεβρουαρίου την απόφασή του να μεσολαβήσει για μια ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Μιλώντας στη φετινή Διάσκεψη Συντηρητικής Πολιτικής Δράσης στα προάστια του Μέριλαντ, ο Τραμπ είπε ότι πιστεύει ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα τελειώσει σύντομα:

«Μίλησα με τον πρόεδρο Πούτιν και νομίζω ότι αυτό θα τελειώσει. Πρέπει να τελειώσει», είπε. «Είναι κάτι φριτκό. Έχω να κάνω με τον πρόεδρο Ζελένσκι. Έχω να κάνω με τον πρόεδρο Πούτιν. Θα προσπαθήσω να διευθετήσω τον πόλεμο και θα προσπαθήσω να σταματήσω όλον αυτόν τον θάνατο».

Στις 21 Φεβρουαρίου, ο Τραμπ είπε ότι η συμφωνία ήταν «πλησίαζε» στην ολοκλήρωση, ενώ η εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου Κάρολαϊν Λέβιτ δήλωσε, στις 22 Φεβρουαρίου, ότι ο πρόεδρος «θα εργάζεται ολόκληρο το Σαββατοκύριακο προκειμένου να επιτευχθεί μια συμφωνία και να τερματιστεί η σύγκρουση στην Ουκρανία».

Εκλογική νίκη για τον Φρήντριχ Μερτς – Προκλήσεις στον σχηματισμό κυβέρνησης

Το κεντροδεξιό Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU) της Γερμανίας αναδείχθηκε νικητής στις ομοσπονδιακές εκλογές, με το συντηρητικό «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) να καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση σημειώνοντας το καλύτερο αποτέλεσμα στην ιστορία του, σύμφωνα με τις προβλέψεις που δημοσίευσε ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός σταθμός ZDF.

Ο ηγέτης του CDU, Φρήντριχ Μερτς, εξαργύρωσε τη δυσαρέσκεια των πολιτών για τον πληθωρισμό, την αύξηση του ενεργειακού κόστους και τη μεταναστευτική πολιτική, εξασφαλίζοντας ποσοστό 28,4%. Το AfD ακολούθησε με 20,4%, ενώ το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) του καγκελάριου Όλαφ Σολτς υπέστη ιστορική ήττα, λαμβάνοντας μόλις 16,4% – το χαμηλότερο ποσοστό του από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι Πράσινοι συγκέντρωσαν 12,2%, ενώ το κόμμα της Αριστεράς (Die Linke) έλαβε 8,9%.

Το κόμμα των Φιλελευθέρων (FDP) και η νεοσύστατη Συμμαχία της Σάρα Βάγκενκνεχτ κινήθηκαν οριακά γύρω από το όριο του 5% για την είσοδο στο κοινοβούλιο.

Ο Μερτς, παρότι κέρδισε τις εκλογές, δεν έχει ισχυρή διαπραγματευτική θέση για τον σχηματισμό κυβέρνησης, καθώς το CDU και το αδελφό του κόμμα, η Χριστιανοκοινωνική Ένωση (CSU), κατέγραψαν το δεύτερο χειρότερο αποτέλεσμά τους στη μεταπολεμική ιστορία.

Παραμένει ασαφές αν ο Μερτς θα χρειαστεί έναν ή δύο εταίρους για να σχηματίσει πλειοψηφία. Μια τρικομματική κυβέρνηση θα ήταν πιο δύσκολη στη διαχείριση, επηρεάζοντας την ικανότητα της Γερμανίας να παρέχει σαφή πολιτική καθοδήγηση.

Τα τελευταία χρόνια, ο κυβερνητικός συνασπισμός υπό τον Όλαφ Σολτς, που περιελάμβανε τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD), τους Φιλελεύθερους (FDP) και τους Πράσινους, έχασε σημαντικό έδαφος.

Η Γερμανία αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, καθώς η βιομηχανική παραγωγή της βρίσκεται σε ύφεση για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, με βασικά ζητήματα όπως η απώλεια φθηνής ενέργειας από τη Ρωσία, το κλείσιμο ιστορικών εργοστασίων της Volkswagen και ο ανταγωνισμός από φθηνότερα ηλεκτρικά οχήματα της Κίνας.

Επιπλέον, η δημογραφική αλλαγή στη χώρα είναι έντονη, με τον πληθυσμό να αυξάνεται κατά 3,5 εκατομμύρια άτομα από το 2014 έως το 2024, αποκλειστικά λόγω της μετανάστευσης. Το 2015, η πρώην καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ υποδέχτηκε πάνω από ένα εκατομμύριο Σύρους πρόσφυγες. Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση της YouGov, το 80% των Γερμανών πιστεύει ότι τα επίπεδα μετανάστευσης τα τελευταία δέκα χρόνια ήταν υπερβολικά υψηλά.

Ο Μερτς θα πρέπει τώρα να διαπραγματευτεί με πιθανούς εταίρους για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Πιθανοί σύμμαχοι είναι το FDP και η πιο μετριοπαθής πτέρυγα των Πρασίνων, αν και οι συνομιλίες αναμένονται δύσκολες. Ο ίδιος έχει αποκλείσει οποιαδήποτε συνεργασία με το AfD.

Ο πολιτικός αναλυτής Ραλφ Σολχάμμερ δήλωσε στην Epoch Times ότι το πιθανότερο σενάριο είναι ένας συνασπισμός CDU-SPD-FDP ή CDU-Πράσινοι-FDP. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι ψηφοφόροι του CDU θέλουν μια καθαρά κεντροδεξιά κυβέρνηση, αλλά πιθανότατα θα καταλήξουν με μια ελαφρώς κεντροαριστερή, καθώς ο Μερτς δεν έχει αρκετούς εταίρους.

Οι συνομιλίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης θα είναι κρίσιμες για το μέλλον της Γερμανίας, καθώς η χώρα αντιμετωπίζει σημαντικές πολιτικές και οικονομικές προκλήσεις.

Με πληροφορίες από το Reuters

Ο Ζελένσκι λέει ότι είναι πρόθυμος να παραιτηθεί με αντάλλαγμα την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι δήλωσε στις 23 Φεβρουαρίου ότι θα παραιτηθεί αμέσως από τη θέση του προέδρου με αντάλλαγμα η χώρα του να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ.

«Εάν πρόκειται να υπάρξει ειρήνη για την Ουκρανία, εάν πραγματικά χρειάζεται να παραιτηθώ, είμαι έτοιμος [να το κάνω]. Μπορώ να το ανταλλάξω με το ΝΑΤΟ», είπε ο Ζελένσκι σε συνέντευξη Τύπου στο Κιέβο, σημειώνοντας ότι θα το έκανε άμεσα αν χρειαζόταν.

Τα σχόλια του Ουκρανού προέδρου γίνονται την περίοδο που οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία με στόχο τον τερματισμό του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας. Ωστόσο, ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Πητ Χέγκσεθ έχει χαρακτηρίσει την προοπτική ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ «μη ρεαλιστική». Από τη μεριά του, σε παλαιότερες δηλώσεις του, ο Ζελένσκι είχε αναφέρει ότι η Ουκρανία θα πρέπει να διπλασιάσει το μέγεθος του στρατού της εάν της αρνηθούν την ένταξη στο ΝΑΤΟ.

Οι σχέσεις της Ουκρανίας με τις ΗΠΑ βρίσκονται σε ύφεση τελευταία, με τον νέο Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να κατηγορεί τον Ζελένσκι για τον πόλεμο με την Ρωσία – αναγνωρίζοντας ότι η Ρωσία επιτέθηκε πρώτη με μία μεγάλης κλίμακας εισβολή – καταλογίζοντάς του ότι, με την υποστήριξη της κυβέρνησης Μπάιντεν, δεν προσπάθησε αρκετά να σταματήσει τη σύγκρουση. Ακόμα, τον αποκάλεσε ‘δικτάτορα’ επειδή δεν προκήρυξε εκλογές τον Μάιο του 2024, με τη λήξη της θητείας του, αλλά παραμένει στην ηγεσία της χώρας.

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν ζητά επίσης εκλογές στην Ουκρανία ως μέρος οποιασδήποτε ειρηνευτικής συμφωνίας, δηλώνοντας στα τέλη Ιανουαρίου ότι δεν θα έχει άμεσες συνομιλίες με τον Ζελένσκι, τον οποίο θεωρεί «παράνομο», σύμφωνα με το Radio Free Europe.

Αυτή την εβδομάδα, Αμερικανοί και Ρώσοι αξιωματούχοι συναντήθηκαν στη Σαουδική Αραβία για να συζητήσουν τρόπους τερματισμού του πολέμου, αλλά άφησαν την Ουκρανία εκτός των διαπραγματεύσεων.

«Θέλω πολύ [εγώ και ο] Τραμπ να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλον», είπε ο Ζελένσκι σε συνέντευξη Τύπου στο Κίεβο, στις 23 Φεβρουαρίου. «Οι εγγυήσεις ασφαλείας εκ μέρους του είναι απαραίτητες.»Σημείωσε δε ότι η χώρα του και οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται εγγύτερα στην επίτευξη συμφωνίας σχετικά με την προσφορά των φυσικών πόρων της Ουκρανίας ως αντάλλαγμα για τη στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ.

Σύμφωνα με δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου στον Τύπο, στις 21 Φεβρουαρίου, η συμφωνία έχει σχεδόν οριστικοποιηθεί: «Υπογράφουμε μια συμφωνία, ελπίζουμε, πολύ σύντομα. Νομίζω ότι είμαστε πολύ κοντά».

Χθες, 23 Φεβρουαρίου, Ουκρανοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι η Ρωσία εκτόξευσε 267 drones κατά τη διάρκεια της προηγούμενης νύχτας, σκοτώνοντας τουλάχιστον ένα άτομο.

Σε μια ανάρτησή του στην κοινωνική πλατφόρμα X, ο Ζελένσκι δήλωσε ότι ήταν η «μεγαλύτερη επίθεση από τότε που ιρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη άρχισαν να χτυπούν πόλεις και χωριά της Ουκρανίας».

«Πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να φέρουμε μια διαρκή και δίκαιη ειρήνη στην Ουκρανία», τόνισε. «Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω της ενότητας όλων των εταίρων: χρειαζόμαστε τη δύναμη όλης της Ευρώπης, τη δύναμη της Αμερικής, τη δύναμη όλων όσων αναζητούν διαρκή ειρήνη.»

Του Jacob Burg

Ο Τομ Όζιμεκ συνέβαλε σε αυτό το άρθρο.

Αυστηρότεροι κανόνες στη διάλυση και ανακύκλωση πλοίων – Τι συνεπάγονται για τη ναυτιλιακή αγορά

Αυστηρότερο πλαίσιο για τους πλοιοκτήτες που θα θελήσουν να διαλύσουν παλιά πλοία θέτει ο Διεθνής Κανονισμός για την ορθή περιβαλλοντικά ανακύκλωση πλοίων (σύμβαση του Χονγκ Κονγκ), ενώ την ίδια ώρα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επικαιροποιεί τον ευρωπαϊκό κατάλογο μονάδων ανακύκλωσης.

Επισημαίνεται ότι όλα τα μεγάλα ποντοπόρα πλοία που πλέουν υπό σημαία κράτους-μέλους της ΕΕ υποχρεούνται να χρησιμοποιούν τον ευρωπαϊκό κατάλογο μονάδων ανακύκλωσης πλοίων, καθώς και να πληρούν ορισμένες απαιτήσεις ασφάλειας και περιβαλλοντικής προστασίας.

Ο κατάλογος περιλαμβάνει 43 μονάδες ανακύκλωσης πλοίων, μεταξύ των οποίων 21 ναυπηγεία στην ΕΕ, επτά στη Νορβηγία, 11 στην Τουρκία, τρία στο Ηνωμένο Βασίλειο και ένα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο ευρωπαϊκός κατάλογος καταρτίστηκε για πρώτη φορά στις 19 Δεκεμβρίου 2016 και συνήθως επικαιροποιείται δύο φορές τον χρόνο.

Τα πλοία που δεν φέρουν σημαία κράτους της ΕΕ θα μπορούν να ανακυκλώνονται μόνο σε εγκαταστάσεις ανακύκλωσης πλοίων που έχει εγκριθεί από τις εθνικές αρχές της σημαίας κράτους που φέρουν. Επίσης, πλοία που πλέουν υπό σημαία κράτους που δεν έχει επικυρώσει τη διεθνή σύμβαση ορθής ανακύκλωσης HKC, πρέπει να διαθέτουν δήλωση ετοιμότητας πριν από την ανακύκλωση σε εγκατάσταση μέρους της σύμβασης.

Σημειώνεται ότι τη Διεθνή Σύμβαση του Χονγκ Κονγκ έχουν επικυρώσει, μέχρι τον Δεκέμβριο του 2024, είκοσι τέσσερεις (24) χώρες.

Ο κανονισμός

Η Διεθνής Σύμβαση του Χονγκ Κονγκ (HKC) είναι παγκόσμιος κανονισμός που εκπονήθηκε από τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό ΙΜΟ. Ωστόσο η ΕΕ, εν όψει της εφαρμογής του κανονισμού, δημοσιοποίησε τα αποτελέσματα της αξιολόγησης του.

Στόχος του κανονισμού είναι η πρόληψη, η μείωση, η ελαχιστοποίηση και, στο μέτρο του εφικτού, η εξάλειψη ατυχημάτων, τραυματισμών και άλλων δυσμενών επιπτώσεων στην ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον που οφείλονται στην ανακύκλωση πλοίων.

Με τον συγκεκριμένο κανονισμό επιδιώκεται επίσης η ενίσχυση της ασφάλειας και η προστασία της ανθρώπινης υγείας και του θαλάσσιου περιβάλλοντος της Ένωσης, κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής ενός πλοίου, και τίθενται κανόνες ώστε τα επικίνδυνα υλικά από την ανακύκλωση του πλοίου να υπόκεινται σε διαχείριση φιλική προς το περιβάλλον.

Κάθε πλοίο θα πρέπει να φέρει κατάλογο επικίνδυνων υλικών, στον οποίο θα πρέπει να προσδιορίζεται και το πώς περιλαμβάνονται στη δομική κατασκευή ή στον εξοπλισμό του πλοίου, το σημείο στο οποίο βρίσκονται και, κατά προσέγγιση, οι ποσότητές τους.

Ο κατάλογος θα πρέπει να περιλαμβάνει τις επικίνδυνες ουσίες που υπάρχουν στη δομική κατασκευή ή τον εξοπλισμό του πλοίου, συνοδευόμενες από ένδειξη του σημείου στο οποίο βρίσκονται και, κατά προσέγγιση, των ποσοτήτων τους, καθώς επίσης τα απόβλητα που υπάρχουν στο σκάφος, τα οποία προέκυψαν κατά τη δραστηριότητά του, και τον κατάλογο των εφοδίων που υπάρχουν στο πλοίο.

Κατά την προετοιμασία ενός πλοίου για ανακύκλωση, οι πλοιοκτήτες παρέχουν στον φορέα εκμετάλλευσης της μονάδας ανακύκλωσης όλες τις απαραίτητες πληροφορίες σχετικά με το πλοίο και την κατάρτιση του σχεδίου ανακύκλωσης, ενώ κοινοποιούν εγγράφως στην αρμόδια υπηρεσία, εμπρόθεσμα, την πρόθεσή τους για ‘κατεδάφιση’ του πλοίου σε συγκεκριμένη μονάδα που περιλαμβάνεται στον ευρωπαϊκό κατάλογο.

Στην περίπτωση πλοίων που θεωρούνται επικίνδυνα απόβλητα και βρίσκονται σε περιοχή υπό την εθνική δικαιοδοσία κράτους-μέλους, εξάγονται μόνο στις μονάδες που περιλαμβάνονται στον ευρωπαϊκό κατάλογο .

Ο συγκεκριμένος κανονισμός δεν εφαρμόζεται σε πλοία που φέρουν σημαία τρίτης χώρας, πολεμικά πλοία, βοηθητικά πλοία ή άλλα πλοία των οποίων ιδιοκτήτης ή φορέας εκμετάλλευσης είναι ένα κράτος και τα οποία σήμερα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την παροχή μη εμπορικών, δημόσιων υπηρεσιών, και σε πλοία χωρητικότητας κάτω των 500 τόνων (gross tonnage -GΤ)

Ατυχήματα

Η διαδικασία ανακύκλωσης πλοίων έχει θεωρηθεί ως βασικός συντελεστής της κυκλικής οικονομίας, ωστόσο ένα από τα πιο φλέγοντα ζητήματα επικεντρώνεται στην ασφάλεια στον χώρο εργασίας.

Σύμφωνα με τη βελγική ΜΚΟ Shipbreaking Platform, παρά τις συνεχιζόμενες ανησυχίες για τις μη ασφαλείς και περιβαλλοντικά επιβλαβείς πρακτικές διάλυσης πλοίων, το 2024 το 80% της παγκόσμιας χωρητικότητας πλοίων διαλύθηκαν σε υποβαθμισμένες συνθήκες, στις παραλίες της Νότιας Ασίας.

Συγκεκριμένα, από τα 409 πλοία που διαλύθηκαν παγκοσμίως το 2024, τα 255 κατέληξαν σε ναυπηγεία της Νότιας Ασίας.

Παρά τις σοβαρές συνέπειες για τους εργαζόμενους, με εννέα ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους και άλλους 45 να τραυματίζονται, για τις τοπικές κοινότητες και τα ευάλωτα παράκτια οικοσυστήματα, το Μπαγκλαντές παραμένει η πρώτη επιλογή της ναυτιλιακής βιομηχανίας για τη διάλυση, ακολουθούμενη από την Ινδία και το Πακιστάν, επισημαίνει η ΜΚΟ.

Χαμάς και Ισραήλ σε νέα ανταλλαγή ομήρων και κρατουμένων

Η τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς στέλνει έξι ακόμα ομήρους στο Ισραήλ σε αντάλλαγμα για την απελευθέρωση εκατοντάδων Παλαιστίνιων κρατουμένων.

Δεκάδες ένοπλοι μαχητές της Χαμάς, με καλυμμένα τα πρόσωπά τους, οδήγησαν τρεις από τους ομήρους μέσα από ένα πλήθος που ζητωκραύγαζε στη Γάζα, σε μια ακόμη θλιβερή σκηνή από τις πολλές που έχουν γίνει κοινός τόπος στις ανταλλαγές κρατουμένων μεταξύ της Χαμάς και της Ιερουσαλήμ.

Οι όμηροι Χισάμ Αλ-Σαγιέντ, Ελίγια Κοέν, Αβέρα Μενγκιστού, Όμερ Σεμ Τοβ, Ταλί Σόχαμ και Όμερ Βένκερτ παραδόθηκαν σε εργαζομένους ανθρωπιστικών οργανώσεων, για να μεταφερθούν στις ισραηλινές αρχές στις 22 Φεβρουαρίου.

Οι Κοέν, Σεμ Τοβ και Βένκερτ, που εμφανίστηκαν χλωμοί και υποσιτισμένοι καθώς οδηγούνταν από τους μαχητές της Χαμάς μέσα από το πλήθος, είχαν απαχθεί αρχικά από το μουσικό φεστιβάλ Nova, κατά τη διάρκεια των τρομοκρατικών επιθέσεων της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023.

Πάνω από 360 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε εκείνο το σημείο, ενώ δεκάδες άλλοι απήχθησαν.

Ο Σόχαμ απήχθη από το κιμπούτς Μπε’ερί, όπου περισσότεροι από 100 Ισραηλινοί δολοφονήθηκαν. Η σύζυγος και τα δύο παιδιά του απήχθησαν επίσης, αλλά αφέθηκαν ελεύθεροι αργότερα, κατά τη διάρκεια μιας σύντομης εκεχειρίας τον Νοέμβριο του 2023.

Οι Αλ-Σαγιέντ και Μενγκιστού, ωστόσο, κρατούνται από τη Χαμάς για περισσότερο από μια δεκαετία, αφού εισήλθαν στη Γάζα με δική τους πρωτοβουλία.

Οι έξι αυτοί όμηροι είναι οι τελευταίοι επιζώντες μιας ομάδας 33 ανθρώπων, που είχε προγραμματιστεί να απελευθερωθεί στο πρώτο στάδιο της τρέχουσας συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς. Στη Γάζα παραμένουν περίπου 60 ακόμη αιχμάλωτοι, από τους οποίους λιγότεροι από τους μισούς θεωρούνται ζωντανοί.

Ως αντάλλαγμα για τους ομήρους, το Ισραήλ αναμένεται να απελευθερώσει 602 Παλαιστίνιους κρατουμένους και κρατούμενες από τις φυλακές του, δεκάδες εκ των οποίων έχουν καταδικαστεί για σοβαρά εγκλήματα, όπως ο σχεδιασμός θανατηφόρων τρομοκρατικών επιθέσεων εναντίον Ισραηλινών.

Η ανταλλαγή αυτή παραλίγο να ακυρωθεί, όταν νωρίτερα την ίδια εβδομάδα η Χαμάς παρέδωσε στο Ισραήλ μια σορό, υποστηρίζοντας ότι ανήκε στην όμηρο Σίρι Μπίμπας. Ωστόσο, διαπιστώθηκε αργότερα ότι ανήκε σε άλλο θύμα.

Η Μπίμπας, ο σύζυγός της και οι δύο μικροί γιοι τους απήχθησαν κατά τη διάρκεια των επιθέσεων της 7ης Οκτωβρίου.

Η οικογένεια Μπίμπας έχει γίνει σύμβολο του τραύματος που υπέστη το Ισραήλ εκείνη την ημέρα. Η εσφαλμένη αναγνώριση των λειψάνων της Μπίμπας από τη Χαμάς, καθώς και η στημένη παράδοση των φερέτρων των δύο μικρών παιδιών της εξόργισαν τους Ισραηλινούς.

Ο σύζυγος της Μπίμπας, Γιαρντέν, κρατούνταν χωριστά από την οικογένειά του και αφέθηκε ελεύθερος νωρίτερα αυτόν τον μήνα, αλλά Ισραηλινοί αξιωματούχοι ανέφεραν ότι η εγκληματολογική ανάλυση απέδειξε πως ο 10 μηνών γιος τους, Κφίρ, και ο 4χρονος γιος τους, Αριέλ, σκοτώθηκαν ενώ βρίσκονταν σε αιχμαλωσία.

Ο εκπρόσωπος των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων (IDF), υποναύαρχος Ντάνιελ Χάγκαρι, δήλωσε πως η εγκληματολογική ανάλυση έδειξε ότι μέλη της Χαμάς «δεν πυροβόλησαν τα παιδιά», αλλά «τα σκότωσαν με γυμνά χέρια» και στη συνέχεια «διέπραξαν φρικιαστικές πράξεις για να καλύψουν αυτά τα εγκλήματα».

Η Χαμάς αρνήθηκε τις κατηγορίες, ισχυριζόμενη ότι η Μπίμπας και οι γιοι της σκοτώθηκαν από ισραηλινή αεροπορική επίθεση στην αρχή του πολέμου.

Ούτε οι ισχυρισμοί του Ισραήλ ούτε της Χαμάς έχουν επαληθευτεί ανεξάρτητα.

Η τρέχουσα κατάπαυση του πυρός έχει αναστείλει προσωρινά τις μάχες, αλλά οι προοπτικές για ένα οριστικό τέλος στον πόλεμο παραμένουν αβέβαιες.

Η Χαμάς προσπαθεί να δείξει πως διατηρεί τον έλεγχο της Λωρίδας της Γάζας, παρά την απώλεια χιλιάδων μαχητών της στη διάρκεια του πολέμου και τις απαιτήσεις του Ισραήλ για την απομάκρυνσή της από τη διοίκηση της περιοχής.

Και οι δύο πλευρές έχουν δηλώσει ότι σκοπεύουν να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για το δεύτερο στάδιο της συμφωνίας, το οποίο, σύμφωνα με διαμεσολαβητές, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια συμφωνία βάσει της οποίας η Χαμάς θα επιστρέψει όλους τους εναπομείναντες ομήρους και το Ισραήλ θα αποσύρει τα στρατεύματά του από την περιοχή.

Κίνα και BRICS θα ρίξουν το δολάριο;

Σχολιασμός

Καθώς η πολιτική “Πρώτα η Αμερική” της κυβέρνησης Τραμπ συνεχίζει να ξεδιπλώνεται, οι παγκοσμιοποιητικές πολιτικές της προηγούμενης κυβέρνησης εξαφανίζονται γρήγορα.

Η πολιτική “Πρώτα η Αμερική” περιλαμβάνει την επιβολή δασμών σε κινεζικά προϊόντα με στόχο τη μείωση του εμπορικού ελλείμματος των ΗΠΑ με την Κίνα και την Ευρώπη, καθώς και ευρύτερες πολιτικές που δίνουν προτεραιότητα στα συμφέροντα των ΗΠΑ έναντι της διεθνούς συνεργασίας.

Οι δασμοί του Τραμπ πυροδοτούν εμπορικό πόλεμο;

Αλλά αυτό δεν είναι όλη η ιστορία. Οι υψηλοί δασμοί της κυβέρνησης, ειδικά στις κινεζικές εισαγωγές, δεν αποσκοπούν μόνο στην προστασία των αμερικανικών βιομηχανιών, αλλά έχουν επίσης σκοπό να πιέσουν την Κίνα οικονομικά. Κατ’ επέκταση, καθώς η κινεζική οικονομία συνεχίζει να πιέζεται, το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) θα βρίσκεται υπό πίεση στο εσωτερικό.

Αναμενόμενα, οι δασμοί των ΗΠΑ οδήγησαν σε αντίποινα από την Κίνα εναντίον αμερικανικών προϊόντων. Οι αρχικές ενέργειες του Πεκίνου περιλαμβάνουν την επιβολή δασμών 15 τοις εκατό στις εισαγωγές υγρού φυσικού αερίου (LNG) και άνθρακα των ΗΠΑ, καθώς και δασμούς 10 τοις εκατό σε πετρέλαιο, αγροτικό εξοπλισμό, και ορισμένα αυτοκίνητα.

Κλιμάκωση της έντασης και BRICS

Το άμεσο αποτέλεσμα ήταν η κλιμάκωση των εντάσεων μεταξύ των δύο εθνών σε γεωπολιτικό και οικονομικό φάσμα. Εάν ο εμπορικός πόλεμος συνεχίσει να εντείνεται, η τριβή μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου πιθανότατα θα αυξηθεί, με πιθανώς περισσότερο προκλητικές ενέργειες και απαντήσεις στην συνέχεια.

Μια συγκεκριμένη απάντηση θα μπορούσε να είναι η Κίνα να βρει μια γρηγορότερη πορεία προς ένα σύστημα συναλλαγών που βασίζεται στο BRICS. Το BRICS, το οποίο είναι ακρωνύμιο για τις πέντε πρώτες συμμετέχουσες χώρες—Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική— ιδρύθηκε το 2009 και εξετάζει επί του παρόντος ένα εναλλακτικό νόμισμα που θα χρησιμοποιείται κυρίως για να αντικαταστήσει το δολάριο για τις συναλλαγές μεταξύ των χωρών μελών.

Δεν υπάρχει ακόμη πραγματικό νόμισμα BRICS.

Η δημιουργία ενός λειτουργικού εμπορικού μπλοκ βασισμένου στο BRICS δεν είναι μια νέα πρόταση. Έχει συζητηθεί για χρόνια ή δεκαετίες. Η αποφυγή της οικονομικής κυριαρχίας των ΗΠΑ είναι ο λόγος που τα έθνη του BRICS συγκεντρώθηκαν αρχικά. Η ιδέα ήταν πάντα να απομονωθούν οι οικονομίες του BRICS, που αποτελούν το 35 τοις εκατό του παγκόσμιου ΑΕΠ, από τις οικονομικές πιέσεις των ΗΠΑ.

Αλλά οι σκεπτικιστές επισημαίνουν ότι δεν υπάρχει υποκατάστατο για το δολάριο, τουλάχιστον όχι από την Ευρώπη, την Ιαπωνία, ή την Κίνα. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, το δολάριο ΗΠΑ χρησιμοποιείται στο 84,3 τοις εκατό του διεθνούς εμπορίου — σε σύγκριση με μόλις 4,5 τοις εκατό για το κινεζικό γιουάν.

BRICS: Μια έγκυρη πρόκληση για την κυριαρχία του δολαρίου;

Ωστόσο, η ώθηση για αποδολαριοποίηση μεταξύ των εθνών του BRICS έχει αποκτήσει δυναμική ως απάντηση στα χτυπήματα μέσω δολαρίου από την Ουάσιγκτον μέσω κυρώσεων και εμπορικών πολιτικών εναντίον χωρών με τις οποίες διαφωνεί. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και οι πόλεμοι αντιπροσώπων του Ιράν κατά του Ισραήλ είναι δύο βασικά παραδείγματα στα οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες επιβάλλουν ακρωτηριαστικές κυρώσεις και παγώνουν τα εθνικά περιουσιακά στοιχεία αντιπάλων, αλλά δεν είναι οι μόνοι.

Τώρα, με την κυβέρνηση Τραμπ να απειλεί την κινεζική οικονομία, το ΚΚΚ θεωρεί την ανάγκη να ξεκινήσει ένα νομισματικό και εμπορικό σύστημα BRICS ως «πιεστική». Δεν είναι μόνοι. Τα άλλα κράτη BRICS, ειδικά η Ρωσία, ενδιαφέρονται επίσης πολύ να σχηματίσουν ένα νέο νόμισμα για να ανταγωνιστούν το δολάριο ΗΠΑ και πρόσφατα ανακοίνωσαν σχέδια για ένα σύστημα πληρωμών που βασίζεται σε κρυπτονόμισμα BRICS.

Ωστόσο, η επίτευξη πραγματικής εναλλακτικής οδού νομισμάτων έναντι του δολαρίου δεν θα είναι εύκολη. Το δολάριο χρησιμοποιείται ευρέως από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και ολόκληρο το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα βασίζεται σε δολάρια. Επιπλέον, το δίκτυο του δολαρίου είναι καλά εδραιωμένο και λειτουργεί καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο.

Το δίκτυο του δολαρίου περιλαμβάνει την οικονομία των ΗΠΑ, η οποία παραμένει η μεγαλύτερη και πλέον παραγωγική και καινοτόμος στον κόσμο· τις χρηματοπιστωτικές αγορές των ΗΠΑ· το τραπεζικό και συναλλαγματικό σύστημα (SWIFT), το οποίο είναι το μεγαλύτερο, πλέον αξιόπιστο και ρευστό στον κόσμο· και το νομικό σύστημα των ΗΠΑ, το οποίο είναι το πλέον αξιόπιστο και διαφανές. Τέλος, ο στρατός των ΗΠΑ παραμένει η περισσότερο θανατηφόρα και αποτελεσματική υπηρεσία επιβολής του νόμου στον πλανήτη.

Με όρους ήπιας δύναμης, ο αμερικανικός πολιτισμός έχει παγκόσμια αναγνώριση και απήχηση. Ούτε η πολιτιστική έλξη της Κίνας ούτε της Ρωσίας είναι πουθενά κοντά. Δεδομένων αυτών των παραγόντων, καμία άλλη χώρα, ή ακόμη και 10 έθνη (ο αριθμός των μελών του BRICS σήμερα), δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη θέση και τη δύναμη του δολαρίου στον κόσμο.

Μπορεί η Κίνα να δημιουργήσει ένα σύστημα συναλλαγών που βασίζεται σε BRICS;

Πώς θα ξεπερνούσαν αυτά τα εμπόδια η Κίνα και το BRICS;

Έχουν εξεταστεί διάφορες στρατηγικές. Μία είναι η διεξαγωγή συναλλαγών σε μεμονωμένα νομίσματα των συμμετεχόντων στο BRICS. Μια άλλη θα ήταν να σχηματιστεί ένα νέο νόμισμα BRICS με βάση ένα καλάθι νομισμάτων που θα μπορούσαν να υποστηρίζονται από χρυσό ή να δημιουργήσουν το προαναφερθέν νόμισμα που βασίζεται σε blockchain. Οι συζητήσεις στις συνόδους κορυφής του BRICS οδήγησαν την Κίνα σε αυτές τις συζητήσεις.

Η Κίνα έχει επίσης προτείνει ένα νέο σύστημα πληρωμών για να παρακάμψει το σύστημα SWIFT που βασίζεται σε δολάρια, που ονομάζεται «BRICS Pay». Αυτό θα χρησιμοποιούσε συστήματα πληρωμών που βασίζονται σε blockchain ή άλλα καινοτόμα συστήματα πληρωμών που επιτρέπουν συναλλαγές σε τοπικά νομίσματα και μειώνουν την εξάρτηση από το δολάριο. Η Κίνα κατασκευάζει επίσης μια διεθνή χρηματοοικονομική υποδομή για την υποστήριξη των μελών του BRICS, η οποία περιλαμβάνει τη Νέα Τράπεζα Ανάπτυξης για τη χρηματοδότηση αναπτυξιακών έργων χρησιμοποιώντας νομίσματα BRICS.

Καθώς η επέκταση των συμμετεχόντων στο BRICS συνεχίζεται, οι πιθανότητες επιτυχίας του θα βελτιωθούν. Με 120 έθνη που θεωρούν την Κίνα ως τον μεγαλύτερο εμπορικό τους εταίρο, η διεύρυνση της συμμετοχής και της επιρροής αυτού του εναλλακτικού οικονομικού μπλοκ θα μπορούσε να είναι εύκολη και μπορεί να αποτελέσει μια σοβαρότερη πρόκληση για το δολάριο.

Ο αντίκτυπος ενός συστήματος BRICS στον κόσμο

Ορισμένοι παρατηρητές λένε ότι οι χώρες BRICS θα ανακτήσουν την κυριαρχία επί των χρηματοοικονομικών τους πολιτικών, απαλλάσσοντάς τες από τις οικονομικές κυρώσεις των ΗΠΑ και δίνοντάς τες μεγαλύτερο έλεγχο στις χρηματοοικονομικές τους πολιτικές.

Αυτό μπορεί να είναι αλήθεια. Αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει στο να βρεθούν οι συμμετέχοντες κάτω από τον βαρύ ζυγό του ΚΚΚ. Η ιστορία του Πεκίνου με τους «εταίρους» του προγράμματος «Μία Ζώνη Ένας Δρόμος» με ακρωτηριαστικό χρέος και στρατιωτική κυριαρχία είναι γνωστή.

Δεδομένης της φύσης του ΚΚΚ και της οικονομικής και στρατιωτικής υπεροχής της Κίνας, είναι απίθανο να περιμένουμε από το Πεκίνο να είναι ένας καλοπροαίρετος επικεφαλής. Δείτε, για παράδειγμα, πώς τα πάει τώρα το κάποτε ελεύθερο Χονγκ Κονγκ, ή εν προκειμένω, οι Φιλιππίνες, η Ταϊβάν, η Ιαπωνία ή ακόμα και οι μειονοτικοί πληθυσμοί της Κίνας όπως οι Ουιγούροι. Ως οικονομικός επικεφαλής, η Κίνα έχει ήδη δείξει πώς θα συμπεριφερθεί.

Όσον αφορά την επίτευξη μεγαλύτερης ισορροπίας στο παγκόσμιο εμπόριο, μια επιτυχημένη BRICS θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν διπολικό ή πολυπολικό κόσμο όσον αφορά τα οικονομικά, το εμπόριο, και τα νομίσματα, όπου τα έθνη μπορούν να επιλέξουν ποιο σύστημα θα χρησιμοποιήσουν ή να αναγκαστούν να επιλέξουν. Αλλά η ανταλλαγή ενός συστήματος που βασίζεται σε δολάρια με ένα σύστημα που βασίζεται στο BRICS δεν σημαίνει απαραίτητα περισσότερη ελευθερία ή έλεγχο.

Ο γεωπολιτικός αντίκτυπος ενός επιτυχημένου συστήματος BRICS θα αποδυνάμωνε σίγουρα την επιρροή των ΗΠΑ στην παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση και θα ενίσχυε την κομμουνιστική Κίνα. Αυτό, φυσικά, είναι η όλη ουσία. Μπορεί στα αναπτυσσόμενα έθνη να μην αρέσει ο τρόπος με τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες χειρίζονται ορισμένες καταστάσεις, αλλά θα είναι πολύ χειρότερα υπό το ΚΚΚ.

Προκλήσεις και εμπόδια στο BRICS

Αλλά σήμερα, τα μέλη του BRICS έχουν αντικρουόμενα οικονομικά συστήματα, πολιτικούς στόχους, και επίπεδα ανάπτυξης, γεγονός που καθιστά την επίτευξη συναίνεσης για ένα νέο νόμισμα ή ένα νέο σύστημα πληρωμών περίπλοκο.

Η Ινδία, για παράδειγμα, είναι οικονομικός, πολιτικός, πολιτιστικός και περιφερειακός αντίπαλος της Κίνας. Οι συνοριακές αψιμαχίες με ζωντανά πυρά μεταξύ των δύο είναι συνηθισμένες και η Κίνα υποστηρίζει το Πακιστάν, τον κύριο αντίπαλο της Ινδίας.

Θα είναι διατεθειμένο το Νέο Δελχί να λάβει οικονομικές εντολές από το κομμουνιστικό Πεκίνο;

Ως η μεγαλύτερη δημοκρατία στον κόσμο με τον υψηλότερο πληθυσμό στη Γη, η Ινδία είναι μια πυρηνική δύναμη, απολαμβάνει μια ταχέως αναπτυσσόμενη οικονομία, και έχει έναν νεαρό, δυναμικό πληθυσμό που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη συρρικνούμενη οικονομία της Κίνας και την ταχεία γήρανση του πληθυσμού.

Είναι επίσης δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μείνουν πίσω και θα επιτρέψουν στο BRICS να γίνει πραγματικότητα χωρίς μάχη. Η κυβέρνηση Τραμπ είναι αρκετά πρόθυμη να χρησιμοποιήσει δασμούς έως και 100 τοις εκατό κατά των μελών του BRICS εάν προσπαθήσουν να αντικαταστήσουν το δολάριο.

Η ουσία;

Η Κίνα, η Ρωσία, το Ιράν και η Νότια Αφρική χρειάζονται το BRICS περισσότερο από τους εμπορικούς τους εταίρους. Με μια δυνατή Αμερική και ένα ισχυρό δολάριο, εάν και όταν εμφανιστεί ένα νόμισμα BRICS, μπορεί να μοιάζει με το παλιό σοβιετικό εμπορικό μπλοκ που δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί τη Δύση – αυτό που είναι πραγματικά το BRICS.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα την άποψη της Epoch Times.

Ζελένσκι: Η συνάντηση με τον Αμερικανό απεσταλμένο αποκαθιστά τις ελπίδες για συμφωνία

Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι δήλωσε στις 20 Φεβρουαρίου ότι η συνάντησή του με τον Αμερικανό απεσταλμένο Κηθ Κέλλογκ ανανέωσε τις ελπίδες για πιθανή συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών εν μέσω πολιτικών εντάσεων για τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας.

Οι δύο τους είχαν επαφές στο Κίεβο μετά την έναρξη των συνομιλιών μεταξύ Αμερικανών και Ρώσων αξιωματούχων για μια ειρηνευτική διευθέτηση στις 18 Φεβρουαρίου, η οποία δεν περιελάμβανε τη συμμετοχή της Ουκρανίας. «Είναι σημαντικό για εμάς – και για ολόκληρο τον ελεύθερο κόσμο – να γίνεται αισθητή η αμερικανική δύναμη», είπε ο Ζελένσκι σε δήλωσή του μετά τη συνάντησή του με τον Κέλλογκ.

Είπε ότι είχε μια «λεπτομερή συνομιλία» με τον Κέλλογκ, καθώς επικεντρώθηκαν στην κατάσταση στο πεδίο της μάχης, στην επιστροφή των Ουκρανών αιχμαλώτων πολέμου και στις εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία. «Πρέπει και μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι η ειρήνη θα είναι ισχυρή και διαρκής – έτσι ώστε η Ρωσία να μην μπορεί ποτέ να επιστρέψει με πόλεμο», είπε. «Η Ουκρανία είναι έτοιμη για μια ισχυρή, αποτελεσματική συμφωνία επενδύσεων και ασφάλειας με τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Προτείναμε τον ταχύτερο και πιο εποικοδομητικό τρόπο για την επίτευξη αποτελεσμάτων.»

Ο Ζελένσκι δήλωσε αργότερα σε ξεχωριστή ανάρτηση στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X: «Η συνάντησή μου με τον στρατηγό Κέλλογκ ήταν μια συνάντηση που αποκαθιστά την ελπίδα, και χρειαζόμαστε ισχυρές συμφωνίες με τις ΗΠΑ – συμφωνίες που θα λειτουργήσουν πραγματικά. Η οικονομία και η ασφάλεια πρέπει πάντα να συμβαδίζουν και οι λεπτομέρειες αυτών των συμφωνιών έχουν σημασία – όσο καλύτερα είναι δομημένες, τόσο καλύτερα είναι και τα αποτελέσματα».

Η συνάντηση μεταξύ Ζελένσκι και Κέλλογκ επρόκειτο αρχικά να ολοκληρωθεί με συνέντευξη Τύπου, αλλά ο εκπρόσωπος της ουκρανικής προεδρίας Σέρχι Νικιφόροφ δήλωσε αργότερα ότι η αμερικανική πλευρά ζήτησε την ακύρωσή της, χωρίς να διευκρινίσει τον λόγο της αλλαγής. Ο Κέλλογκ δήλωσε στις 19 Φεβρουαρίου ότι στόχος της συνάντησης ήταν να μπορέσει το Κίεβο να εκφράσει τις ανησυχίες του, προσθέτοντας ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνωρίζουν την ανάγκη να παράσχουν στην Ουκρανία εγγυήσεις ασφαλείας έναντι πιθανής μελλοντικής ρωσικής επίθεσης.

Οι ηγέτες των ΗΠΑ και της Ουκρανίας αντάλλαξαν κατηγορίες όταν ο Τραμπ καταλόγισε στην Ουκρανία ευθύνες για τον πόλεμο και αποκάλεσε τον Ζελένσκι δικτάτορα, επικαλούμενος την απόφασή του να μην προβεί σε εκλογές μετά τη λήξη της προεδρικής του θητείας πέρυσι. Ο Ζελένσκι, από την άλλη, δήλωσε στις 19 Φεβρουαρίου ότι ο Τραμπ ζει σε έναν «χώρο παραπληροφόρησης» που δημιούργησε η Ρωσία. Σύμφωνα με το Κίεβο, ο ουκρανικός νόμος απαγορεύει τη διεξαγωγή εκλογών όσο η χώρα παραμένει υπό στρατιωτικό νόμο, ο οποίος επιβλήθηκε μετά την εισβολή της Ρωσίας.

Οι εντάσεις μεταξύ των δύο ηγετών αυξήθηκαν όταν ο Ζελένσκι απέρριψε πρόταση των ΗΠΑ να προσφέρει η Ουκρανία 500 δισεκατομμύρια δολάρια σε ορυκτό πλούτο για να αποπληρώσει την αμερικανική βοήθεια που έλαβε κατά τη διάρκεια του πολέμου. Ο Ζελένσκι δήλωσε ότι η προτεινόμενη συμφωνία δεν περιελάμβανε τις διατάξεις ασφαλείας που επιδιώκει η Ουκρανία. Μιλώντας σε δημοσιογράφους στις 20 Φεβρουαρίου, ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Λευκού Οίκου Μάικ Γουόλτς δήλωσε ότι ο Τραμπ είναι απογοητευμένος από τον Ουκρανό ηγέτη για την απόρριψη της συμφωνίας για τα ορυκτά και κάλεσε τον Ζελένσκι να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

«Η απογοήτευσή του από τον πρόεδρο Ζελένσκι είναι, όπως ακούσατε, πολλαπλή», δήλωσε ο Γουόλτς. «Πρώτον, πρέπει να υπάρξει μια βαθιά εκτίμηση για το τι έκανε ο αμερικανικός λαός, τι έκανε ο Aμερικανός φορολογούμενος, τι έκανε ο πρόεδρος Τραμπ στην πρώτη του θητεία και τι κάναμε έκτοτε. Έτσι, κάποια από τη ρητορική που βγήκε από το Κίεβο, ειλικρινά, και οι προσβολές προς τον πρόεδρο Τραμπ ήταν απαράδεκτες». Ο Γουόλτς απέρριψε επίσης τον υπαινιγμό ότι ο Τραμπ χειραγωγείται από τον Ρώσο ηγέτη Βλαντίμιρ Πούτιν.

«Αν υπάρχει κάποιος σε αυτόν τον κόσμο που μπορεί να έρθει αντιμέτωπος με τον Πούτιν, που μπορεί να έρθει αντιμέτωπος με τον Σι, που μπορεί να έρθει αντιμέτωπος με τον Κιμ Γιονγκ Ουν – και όχι μόνο – είναι ο Ντόναλντ Τζ. Τραμπ. Είναι ο επικεφαλής των διαπραγματεύσεων», είπε.

Ο Adam Morrow και το Reuters συνέβαλαν σε αυτό το άρθρο

Ο εμπορικός απεσταλμένος της ΕΕ λέει ότι η Ουάσιγκτον δείχνει πρόθυμη να συμβιβαστεί για τους δασμούς

Κορυφαίος διπλωμάτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά τη συνάντησή του με ανώτερους αξιωματούχους των ΗΠΑ για να συζητήσουν μια συμφωνία για τη μείωση και ενδεχομένως την κατάργηση των αμερικανικών δασμών στις εισαγωγές αυτοκινήτων από την Ευρώπη, δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δείχνουν προθυμία για συμβιβασμό.

Ο Ευρωπαίος Επίτροπος Εμπορίου και Οικονομικής Ασφάλειας Μάρος Σέφτσοβιτς τόνισε τη σημασία της ενεργού δέσμευσης και της δικαιοσύνης στο εμπόριο κατά τη διάρκεια τετράωρης συνάντησης με αξιωματούχους του Τραμπ στην Ουάσιγκτον. «Ο κορυφαίος στόχος, όπως μας παρουσιάστηκε χθες από τους Αμερικανούς εταίρους μας, είναι η αμοιβαιότητα», δήλωσε ο Σέφτσοβιτς στους δημοσιογράφους κατά την ενημέρωση της Πέμπτης.

«Προτεραιότητα, όπως τονίστηκε αρκετές φορές στη συνομιλία μας, είναι τα αυτοκίνητα – πώς να μειώσουμε τους δασμούς, ακόμη και πώς να τους καταργήσουμε. Είναι πολύ ανοιχτοί να συζητήσουν οτιδήποτε αφορά τη μείωση των δασμών, επειδή είμαστε ίσως η πιο ανοιχτή οικονομία στον κόσμο. Η πρώτη μας προτεραιότητα είναι να αποφύγουμε αυτή την περίοδο του πόνου.»

Ο Σέφτσοβιτς , ο οποίος κατάγεται από τη Σλοβακία, συναντήθηκε την Τετάρτη με τον υπουργό Εμπορίου των ΗΠΑ Χάουαρντ Λάτνικ, τον διευθυντή του Εθνικού Οικονομικού Συμβουλίου του Λευκού Οίκου Κέβιν Χάσσετ και τον Τζέημισον Γκρηρ, τον υποψήφιο του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για τη θέση του εμπορικού αντιπροσώπου των ΗΠΑ.

Η προσέγγιση «Πρώτα η Αμερική» του Τραμπ έχει κλονίσει τη μακρόχρονη διατλαντική εταιρική σχέση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης. Ο Αμερικανός πρόεδρος δεσμεύτηκε να επιβάλει υψηλότερους φόρους στις εισαγωγές από την ήπειρο για να αντιστοιχίσει τους δασμούς στα προϊόντα που εισέρχονται στην ΕΕ από την Αμερική. Ωστόσο, το σχέδιό του για τους δασμούς συμπεριελάμβανε τον ευρωπαϊκό φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ), γεγονός που θα μπορούσε να ωθήσει δραστικά στην αύξηση των φόρων εισαγωγής και ενδεχομένως να πυροδοτήσει μια ευρύτερη εμπορική σύγκρουση μεταξύ Βρυξελλών και Ουάσιγκτον.

Ο Σέφτσοβιτς δήλωσε ότι προσπάθησε, κατά τη συνομιλία του με αξιωματούχους του Λευκού Οίκου, να εξισώσει τον ΦΠΑ με τον φόρο επί των πωλήσεων, καθώς καταβάλλεται από τον τελικό καταναλωτή, αλλά ότι εξακολουθούν να βρίσκονται σε αδιέξοδο για το θέμα αυτό. Ο Τραμπ έχει επίσης προτείνει ξεχωριστούς δασμούς στα αυτοκίνητα, τα φαρμακευτικά προϊόντα και τα τσιπ ηλεκτρονικών υπολογιστών, πέραν του ότι έχει ήδη επιβάλει εισφορές 25% στον εισαγόμενο χάλυβα και το αλουμίνιο.

Οι δύο αξιωματούχοι συζήτησαν επίσης την πλεονάζουσα βιομηχανική παραγωγή της Κίνας, ιδίως στον χάλυβα, και ότι η Ευρώπη και η Αμερική θα πρέπει να συνεργάζονται για την αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού αντί να τιμωρούν η μία την άλλη. Η συνάντηση ολοκληρώθηκε με έμφαση στην αναζήτηση τρόπων για να «δημιουργηθεί θετική δυναμική», είπε ο Σέφτσοβιτς, προσθέτοντας ότι η ΕΕ θα ήθελε να δει πού μπορεί να «κινηθεί πρώτη και γρήγορα […] για να αποφύγει τον ‘πόνο’ των μέτρων και των αντιμέτρων».

Τόνισε ότι είναι ζωτικής σημασίας να δημιουργηθεί μια προσωπική σχέση με τους Αμερικανούς ομολόγους του. «Χαίρομαι που συνέβη και που μπορέσαμε να έχουμε μια τόσο έντονη συνάντηση», δήλωσε ο Σέφτσοβιτς. «Νομίζω ότι αν πρέπει να επιλύσουμε 50 δισεκατομμύρια [ευρώ], μπορούμε πραγματικά να το κάνουμε […] και σχετικά γρήγορα. Πρέπει απλώς να συνεχίσουμε τον διάλογο, να χρησιμοποιήσουμε τη δυναμική που ελπίζω ότι δημιουργήσαμε χθες και να επικεντρωθούμε στη θετική ατζέντα και όχι στα μέτρα και τα αντίμετρα.»

Ο Σέφτσοβιτς δήλωσε ότι ανέφερε στους Αμερικανούς αξιωματούχους ότι οι συνολικοί δασμοί των ΗΠΑ στην ΕΕ ανέρχονται περίπου στο 1,4%, ενώ οι συνολικοί δασμοί της ΕΕ στα αμερικανικά προϊόντα είναι χαμηλότεροι, στο 0,9%, και ότι το 70% των αγαθών που φθάνουν στην Ευρώπη είναι αφορολόγητα. Παρατήρησε επίσης ότι η ΕΕ εξακολουθεί να ενδιαφέρεται να αυξήσει την ποσότητα του αμερικανικού υγρού φυσικού αερίου (Liquefied Natural Gas – LNG) που αγοράζει με στόχο την απεξάρτησή της από τα ρωσικά καύσιμα.

Ο Τραμπ υπέγραψε μνημόνιο στις 13 Φεβρουαρίου με το οποίο επέβαλλε αμοιβαίους δασμούς σε όλους τους μεγάλους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ. «Αποφάσισα, για λόγους δικαιοσύνης, ότι θα επιβάλλω αμοιβαίους δασμούς, δηλαδή ό,τι χρεώνουν οι άλλες χώρες στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής», δήλωσε ο Τραμπ στους δημοσιογράφους από το Οβάλ Γραφείο. «Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, μας χρεώνουν πολύ περισσότερο από ό,τι τους χρεώνουμε εμείς – αυτές οι μέρες όμως έχουν παρέλθει.»

Επιβεβαίωσε ότι δεν θα υπάρξουν εξαιρέσεις ούτε απαλλαγές.

Του Guy Birchall

Με πληροφορίες από το Reuters και  το Associated Press

Η ΕΕ προσβλέπει στο αμερικανικό φυσικό αέριο και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας για να καλύψει το κενό που αφήνει η ρωσική ενέργεια

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρόκειται να αναζητήσει φυσικό αέριο από άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, για να καλύψει το κενό που αφήνουν οι ρωσικές ενεργειακές προμήθειες, δήλωσε την Παρασκευή ο Επίτροπος Ενέργειας της ΕΕ.

Οι Βρυξέλλες σχεδιάζουν επίσης να συνδυάσουν την προσπάθεια αυτή με την επέκταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας με ταχύτερο ρυθμό, ώστε να μειώσουν τη συνολική εξάρτησή της από το υγροποιημένο φυσικό αέριο (Liquefied Natural Gas-LNG). Η ΕΕ έχει δεσμευτεί να απεξαρτηθεί από το ρωσικό φυσικό αέριο έως το 2027, στο πλαίσιο της απάντησής της στην εισβολή της Μόσχας στην Ουκρανία το 2022.

Παρόλο που οι παραδόσεις φυσικού αερίου μέσω αγωγών από τη Ρωσική Ομοσπονδία έχουν μειωθεί, η ΕΕ αύξησε στην πραγματικότητα τις εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου από τη Μόσχα πέρυσι. «Αντί να χρησιμοποιούμε τα χρήματα των φορολογουμένων, τα χρήματα των πολιτών, για να πληρώνουμε για το φυσικό αέριο, με τα έσοδα να πηγαίνουν στο πολεμικό ταμείο του Πούτιν, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα παράγουμε τη δική μας ενέργεια», δήλωσε ο Επίτροπος Ενέργειας της ΕΕ Νταν Γιόργκενσεν σε συνέντευξη Τύπου.

Ο Γιόργκενσεν δήλωσε ότι οι Βρυξέλλες ετοιμάζουν αλλαγές στους κανόνες αδειοδότησης, για την επιτάχυνση της κατασκευής ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Για τις βιομηχανίες και την οικιακή θέρμανση, όπου το φυσικό αέριο δεν μπορεί να αντικατασταθεί γρήγορα από ηλεκτρική ενέργεια, είπε ότι η Ένωση θα εντείνει τις προσπάθειες για την εξεύρεση εναλλακτικών πηγών ενέργειας. «Είναι δουλειά μου να διασφαλίσω ότι θα είναι φθηνή και όχι ρωσική», δήλωσε ο Γιόργκενσεν. «Θα παραμείνει η ανάγκη για φυσικό αέριο βέβαια, γι’ αυτό θα πρέπει να βρούμε άλλες πηγές από τη Ρωσία – και αυτό μπορεί να σημαίνει μεγαλύτερες εισαγωγές από τις Ηνωμένες Πολιτείες.»

Οι ευρωπαϊκές τιμές του φυσικού αερίου αναφοράς έφτασαν σε υψηλά δύο ετών την περασμένη εβδομάδα. Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είχε προειδοποιήσει τους Ευρωπαίους πριν αναλάβει τα καθήκοντά του ότι θα αντιμετώπιζαν εμπορικούς δασμούς εάν δεν αγόραζαν περισσότερο αμερικανικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ, τα ευρωπαϊκά συμβόλαια φυσικού αερίου πρέπει να λήξουν έως το 2049, για να ευθυγραμμιστούν με τον στόχο της κλιματικής ατζέντας της για καθαρές μηδενικές εκπομπές έως το 2050.

Ο Γιόργκενσεν επιβεβαίωσε επίσης ότι η Επιτροπή επεξεργάζεται αυστηρότερους ελέγχους στην αγορά φυσικού αερίου για να αποφύγει τις κερδοσκοπικές συναλλαγές που προκαλούν αιχμές στις τιμές και θα προτείνει «χρηματοοικονομικά μέσα» την επόμενη εβδομάδα με σκοπό την αποσύνδεση των λιανικών τιμών ενέργειας από τις υψηλές τιμές του φυσικού αερίου. Οι κανόνες της ΕΕ για την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας σημαίνουν ότι, παρά την ταχεία επέκταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην Ευρώπη, οι τιμές του φυσικού αερίου εξακολουθούν να καθορίζουν την τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας που πληρώνουν πολλοί Ευρωπαίοι καταναλωτές. Η νέα ενεργειακή στρατηγική αναμένεται να ανακοινωθεί στις 26 Φεβρουαρίου.

Τον περασμένο μήνα, έκθεση περιβαλλοντικών οργανώσεων αποκάλυψε ότι η ευρωπαϊκή ζήτηση για ρωσικό LNG ήταν σε επίπεδο ρεκόρ. Η μελέτη, με τίτλο «Ένα σπουδαίο έτος για τις ρωσικές εξαγωγές LNG στην ΕΕ – Με τη βοήθεια της Γερμανίας», που εκπόνησαν διάφορες περιβαλλοντικές οργανώσεις (Deutsche Umwelthilfe (DUH), Urgewald της Γερμανίας, Razom We Stand της Ουκρανίας και Bond Beter Leefmilieu του Βελγίου), έδειξε ότι οι εισαγωγές ρωσικού υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυξήθηκαν κατά 19,3% από το 2023 έως το 2024.

Υπάρχει επίσης διχασμός στο εσωτερικό της ΕΕ σχετικά με τη «ναυαρχίδα των δεσμεύσεων» για μηδενικό ισοζύγιο άνθρακα έως το 2050. Ο Πολωνός πρωθυπουργός Ντόναλντ Τουσκ ζήτησε την αναθεώρηση της ευρωπαϊκής πράσινης συμφωνίας τον περασμένο μήνα, προειδοποιώντας ότι οι υψηλές τιμές της ενέργειας θα μπορούσαν να ανατρέψουν τις δημοκρατικές κυβερνήσεις. Μιλώντας στο Στρασβούργο στις 22 Ιανουαρίου, ο Τουσκ δήλωσε ότι ορισμένοι κανονισμοί της ΕΕ έχουν οδηγήσει σε υπερβολική αύξηση των τιμών.

«Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι η ευρωπαϊκή μας ενέργεια είναι η πιο ακριβή. Αν δεν μπορεί να είναι η φθηνότερη, τουλάχιστον θα πρέπει να είναι λίγο πολύ στο ίδιο επίπεδο άλλων χωρών», δήλωσε ο Τουσκ.

«Αν χρεοκοπήσουμε ως Ευρώπη, ποιος θα προστατεύσει το περιβάλλον στη θέση μας;»

Του Guy Birchall, με πλροφορίες από το Reuters