Η Αυστραλία εξέφρασε την υποστήριξή της στη νέα διεθνή συμφωνία για τις πανδημίες που ενέκρινε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), τη στιγμή που οι Ηνωμένες Πολιτείες επέλεξαν να μην συμμετάσχουν στη διαδικασία.
Όπως ανέφεραν Αυστραλοί αξιωματούχοι, η συμφωνία ενσωματώνει τα «διδάγματα από την πανδημία COVID-19» και ενισχύει τη «συλλογική δράση» για την αντιμετώπιση μελλοντικών απειλών, με έμφαση στην ενίσχυση της επιδημιολογικής επιτήρησης και της πρόσβασης σε εμβόλια.
Ο υπουργός Υγείας Μαρκ Μπάτλερ και η υπουργός Εξωτερικών Πέννυ Γουόνγκ χαρακτήρισαν την υιοθέτηση της συμφωνίας ως ένα «σημαντικό βήμα» για την προετοιμασία και την αντίδραση σε μελλοντικές υγειονομικές κρίσεις.
Η Γουόνγκ σημείωσε πως η διεθνής συνεργασία στον τομέα της υγείας είναι απαραίτητη για την ασφάλεια της Αυστραλίας και του κόσμου, ενώ τόνισε ότι η υιοθέτηση της συμφωνίας καταδεικνύει τη σημασία της παγκόσμιας συνεργασίας για την αντιμετώπιση κοινών προκλήσεων.
Από την πλευρά του, ο Μπάτλερ ανέφερε ότι η εκδήλωση μιας νέας πανδημίας αποτελεί ζήτημα του «πότε» και όχι του «αν», προσθέτοντας ότι υπάρχει συλλογική ευθύνη για την προστασία της δημόσιας υγείας σε όλα τα κράτη.
Η στάση της Καμπέρας έρχεται σε αντίθεση με αυτήν της Ουάσιγκτον, η οποία αποφάσισε να μην συμμετάσχει στην πρώτη διεθνή συμφωνία του ΠΟΥ και, ως εκ τούτου, δεν δεσμεύεται από αυτήν σε ενδεχόμενη πανδημία.
Ωστόσο, στο εσωτερικό της Αυστραλίας υπήρξαν αντιδράσεις. Ο γερουσιαστής του Φιλελεύθερου Κόμματος Άλεξ Άντικ εξέφρασε ανησυχίες ότι η συμφωνία ενδέχεται να περιορίσει την αρμοδιότητα των τοπικών αρχών, μεταφέροντας εξουσίες σε «υπερεθνικούς γραφειοκράτες χωρίς λογοδοσία».
Σε μήνυμά του προς τους υποστηρικτές του, στις 23 Μαΐου, ο Άντικ δήλωσε ότι η συμφωνία μπορεί να επηρεάσει τις αποφάσεις κυρίαρχων κρατών σε περιόδους υγειονομικών κρίσεων και κάλεσε την Αυστραλία να αποχωρήσει από τον ΠΟΥ. Ειδικότερα, υποστήριξε ότι προκαλεί ανησυχία η αναφορά στο προοίμιο της συμφωνίας σε απειλές όπως η κλιματική αλλαγή, διερωτώμενος αν τα κράτη θα ακολουθούν πλέον αυτόματα τις συστάσεις του ΠΟΥ σε περίπτωση κήρυξης «κλιματικής έκτακτης ανάγκης».
Η κυβέρνηση Αλμπανέζε, πάντως, διαβεβαίωσε ότι η Αυστραλία θα διατηρήσει «πλήρη κυριαρχία» και θα λαμβάνει αποφάσεις για τη δημόσια υγεία με βάση το εθνικό συμφέρον.
Ο Μπάτλερ ανέφερε ότι με την ενεργοποίηση της συμφωνίας τόσο η Αυστραλία όσο και η ευρύτερη περιοχή θα είναι καλύτερα προετοιμασμένες για τον περιορισμό των κινδύνων και την έγκαιρη αντίδραση σε περίπτωση πανδημίας, γεγονός που, όπως σημείωσε, θα συμβάλει στη διάσωση ζωών και στη μείωση των οικονομικών συνεπειών.
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση επεσήμανε ότι η Αυστραλία θα ξεκινήσει τη διαδικασία επικύρωσης της συμφωνίας όταν αυτή ανοίξει για υπογραφές, κάτι που αναμένεται να γίνει στα μέσα του 2026. Υπενθύμισε επίσης ότι, παρά την υιοθέτηση της συμφωνίας από την Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας, απομένουν τεχνικά ζητήματα που πρέπει να οριστικοποιηθούν.
Τι προβλέπει η συμφωνία του ΠΟΥ
Η συμφωνία υιοθετήθηκε με την υποστήριξη 124 κρατών, χωρίς καμία αντίρρηση, ενώ 11 χώρες απουσίαζαν από την ψηφοφορία.
Το κείμενο προβλέπει την ενίσχυση μέτρων πρόληψης και επιτήρησης για την αποτροπή πανδημιών. Κεντρικό στοιχείο αποτελεί το «Σύστημα Πρόσβασης και Κοινής Χρήσης Οφελών σε Παθογόνους» (Pathogen Access and Benefit-Sharing System-PABS) του ΠΟΥ.
Σύμφωνα με αυτό, τα συμμετέχοντα κράτη δεσμεύονται να κοινοποιούν γενετικά δεδομένα νέων παθογόνων με πανδημικό δυναμικό, προκειμένου να επιταχύνεται η ανάπτυξη θεραπειών και εμβολίων.
Επιπλέον, οι φαρμακευτικές εταιρείες υποχρεούνται να διαθέτουν το 20% της παραγωγής τους στον ΠΟΥ σε περίπτωση πανδημίας — το 10% με έκπτωση και το υπόλοιπο 10% δωρεάν, ώστε να διανέμεται σε φτωχότερες χώρες.
Όπως αναφέρεται στη συμφωνία, κάθε κατασκευάστρια εταιρεία θα πρέπει, μέσω νομικά δεσμευτικών συμβάσεων με τον ΠΟΥ, να διασφαλίζει άμεση πρόσβαση στο 20% της πραγματικής παραγωγής της από ασφαλή και αποτελεσματικά εμβόλια, θεραπείες και διαγνωστικά μέσα για τον παθογόνο παράγοντα που προκαλεί την έκτακτη ανάγκη.
Η συμφωνία διευκρινίζει ότι ο ΠΟΥ δεν διαθέτει εξουσία να επιβάλλει απαγόρευση κυκλοφορίας, περιορισμούς μετακινήσεων σε άλλες χώρες ή υποχρεωτικούς εμβολιασμούς.
Τέλος, αναγνωρίζεται η σημασία και οι επιπτώσεις στην υγεία από διευρυνόμενες απειλές όπως η κλιματική αλλαγή, η φτώχεια, η πείνα, η αδυναμία των συστημάτων πρωτοβάθμιας φροντίδας και η εξάπλωση της μικροβιακής αντοχής.
Οι περισσότεροι από εμάς μεγαλώσαμε πιστεύοντας ότι η «ζάχαρη» σήμαινε ένα πράγμα: λευκή, γλυκιά και σχεδόν σε όλα. Αλλά η φύση δεν γλυκαίνει με ένα μόνο τρόπο. Από το χυμό δέντρων μέχρι το χυμό ζαχαροκάλαμου και το νέκταρ μέλισσας, τα φυσικά γλυκαντικά διατίθενται σε ένα φάσμα γεύσεων και πολύ συχνά είναι γεμάτα με ωφέλιμα μικροθρεπτικά συστατικά όπως μέταλλα και αντιοξειδωτικά. Δεν είναι απλώς βασικά είδη στο ντουλάπι τροφίμων. Είναι στιγμιότυπα τόπου και διαδικασίας και μπορούν να μεταμορφώσουν ριζικά τον χαρακτήρα των λιχουδιών σας.
Μέλι
Το μέλι μπορεί να είναι το παλαιότερο συμπυκνωμένο γλυκαντικό στην ανθρώπινη διατροφή. Η σχέση μας με αυτό εκτείνεται σε χιλιετίες — στοιχεία συλλογής μελιού εμφανίζονται σε προϊστορικές σπηλαιογραφίες στην Ιβηρική Χερσόνησο, που χρονολογούνται περισσότερα από 8.000 χρόνια πριν. Επηρέασε τις ιατρικές και μαγειρικές πρακτικές της αρχαίας Αιγύπτου, της Ελλάδας, της Μεσοποταμίας και της Ινδίας. Μπορεί να υπάρχει κάποια αξία σε αυτές τις αρχαίες θεραπείες. Το μέλι είναι μια θρεπτική δύναμη, γεμάτη με ένζυμα, αντιοξειδωτικά και πρεβιοτικά. Περιέχει επίσης βιταμίνες Β και ιχνοστοιχεία.
Χρειάζονται περισσότερες από 1.000 μέλισσες για να συλλέξουν τη γύρη για την παραγωγή 450 γραμμαρίων ακατέργαστου μελιού. (Shaiith/Shutterstock)
Αυτά τα αντιοξειδωτικά προέρχονται σε μεγάλο βαθμό από τη γύρη που συλλέγουν οι μέλισσες. Αυτή η γύρη επηρεάζει τη γεύση, το χρώμα, ακόμη και την υφή του ακατέργαστου μελιού, δημιουργώντας όμορφες και μοναδικές ποικιλίες που κυμαίνονται σε χρώμα από απαλό και σαν άχυρο έως ένα πλούσιο καφέ μαόνι. Οι γεύσεις αλλάζουν επίσης, ανάλογα με τα βότανα στα οποία είχαν πρόσβαση οι μέλισσες. Το μέλι αγριολούλουδων έχει γλυκιά και ελαφρώς λουλουδάτη γεύση. Το μέλι από μέλισσες που συλλέγουν γύρη από άνθη βατόμουρου έχει αόριστη γεύση μούρων, και το μέλι φαγόπυρου έχει νότες σοκολάτας και καραμέλας.
Αναζητήστε μέλι από τοπικούς μελισσοκόμους σε πάγκους αγροκτημάτων δίπλα στο δρόμο, σε λαϊκές αγορές και σε καταστήματα φυσικών τροφίμων. Το μέλι είναι ιδανικό για να το προσθέσετε σε γιαούρτι, να το ανακατέψετε σε ποτά ή να το προσθέσετε σε μαρινάδες και βινεγκρέτ. Επειδή είναι υγρό γλυκαντικό, η προσθήκη μελιού σε αρτοσκευάσματα αντί για ζάχαρη μπορεί να είναι λίγο δύσκολη και απαιτεί προσαρμογή της αναλογίας άλλων υγρών, όπως νερό και γάλα. Είναι επίσης λίγο πιο γλυκό από τη ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο, επομένως μπορεί να χρειαστεί να προσθέσετε λιγότερο στις αγαπημένες σας συνταγές. Απλώς λάβετε υπόψη ότι η θέρμανση του ακατέργαστου μελιού σε θερμοκρασίες υψηλότερες από 34 βαθμούς Κελσίου θα αρχίσει να αλλοιώνει τη χημική του σύνθεση, μειώνοντας τη γεύση και τα οφέλη του για την υγεία.
Σφένδαμος
Το σιρόπι σφενδάμου και η ζάχαρη σφενδάμου παρασκευάζονται βράζοντας τον χυμό των ζαχαρόδεντρων σφενδάμου, συγκεντρώνοντας τόσο τη γλυκύτητα όσο και τη γεύση τους. Σε αντίθεση με τη ραφιναρισμένη λευκή ζάχαρη, το σιρόπι σφενδάμου διατηρεί τόσο τη γλυκύτητά του όσο και τα μικροθρεπτικά συστατικά του, όπως το μαγγάνιο, ο ψευδάργυρος και η ριβοφλαβίνη. Η γεύση του σιροπιού σφενδάμου βαθαίνει με το χρώμα του. Το χρυσό σιρόπι σφενδάμου είναι το πιο ελαφρύ, τόσο σε γεύση όσο και σε εμφάνιση, ενώ το κεχριμπαρένιο είναι πιο πλούσιο, και το σκούρο σιρόπι σφενδάμου είναι το πιο έντονο. Αναζητήστε καθαρό σιρόπι σφενδάμου Βαθμού Α και αποφύγετε προϊόντα με την ένδειξη «σιρόπι τηγανίτας», τα οποία συχνά περιέχουν λίγο περισσότερο από σιρόπι καλαμποκιού και χρωστικές τροφίμων.
Χρειάζονται περίπου 40 λίτρα χυμού για να αποδώσουν ένα λίτρο σιροπιού σφενδάμου. (Cindy Creighton/Shutterstock)
Το σιρόπι σφενδάμου είναι εξαιρετικό για προσθήκη σε κομπόστες φρούτων ή για ράντισμα πάνω από χυλό, αλλά, όντας υγρό, μπορεί να είναι δύσκολο να προστεθεί σε αρτοσκευάσματα. Η ζάχαρη σφενδάμου, αντίθετα, προσφέρει την ίδια έντονη γεύση με το σιρόπι σφενδάμου και μπορεί να υποκαταστήσει τη ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο σε αναλογία ένα προς ένα στις περισσότερες συνταγές ζαχαροπλαστικής. Μπορείτε να αγοράσετε σιρόπι σφενδάμου και ζάχαρη υψηλής ποιότητας στα περισσότερα καλά εφοδιασμένα καταστήματα υγιεινής διατροφής, καθώς και σε πολλές λαϊκές αγορές σε περιοχές που καλλιεργούν ζαχαρόδεντρα, όπως η Νέα Αγγλία.
Τζάγκερι, πανέλα και πιλοντσίγιο
Τα ελάχιστα επεξεργασμένα σάκχαρα από ζαχαροκάλαμο, όπως το τζάγκερι (Ινδία) και το πιλοντσίγιο (Μεξικό), παρασκευάζονται βράζοντας χυμό ζαχαροκάλαμου μέχρι να κρυσταλλωθεί (το πιλοντσίγιο είναι επίσης γνωστό ως πανέλα στη Νότια Αμερική). Στη συνέχεια, η κρυσταλλωμένη ζάχαρη πιέζεται σε πυκνά μπλοκ ή κώνους. Σε αντίθεση με τη λευκή ζάχαρη, είναι ακατέργαστη και διατηρεί μια σειρά από μέταλλα, όπως σίδηρο, κάλιο και ασβέστιο. Η γεύση είναι έντονη και πλούσια με νότες μελάσας, καθιστώντας το ιδανικό σε συνταγές που μπορούν να χειριστούν την έντονη προσωπικότητά του. Χρησιμοποιήστε τα σε μπρεζέ, κάρυ, αρτοσκευάσματα με μπαχαρικά ή για να γλυκάνετε ένα φλιτζάνι καφέ.
Τα ελάχιστα επεξεργασμένα σάκχαρα από ζαχαροκάλαμο, όπως το τζάγκερι, παρασκευάζονται βράζοντας χυμό ζαχαροκάλαμου. Μεγάλο μέρος του ζαχαροκάλαμου στον κόσμο εξακολουθεί να συλλέγεται με το χέρι. (Freepik)
Η πανέλα χρησιμοποιείται συνήθως στις χώρες της Λατινικής Αμερικής. (art samuel/Shutterstock)
Επειδή τα ελάχιστα επεξεργασμένα σάκχαρα πωλούνται συνήθως σε συμπαγή μπλοκ, ίσως χρειαστεί να τα ξύσετε ή να τα τρίψετε πριν από τη χρήση. Ορισμένες εταιρείες έχουν αρχίσει να κατασκευάζουν κοκκώδεις εκδόσεις αυτών των παραδοσιακών γλυκαντικών που είναι πιο εύκολο να μετρηθούν και να χρησιμοποιηθούν. Αναζητήστε εκδόσεις με την ένδειξη βιολογικά και δίκαιου εμπορίου. Τα περισσότερα καταστήματα υγιεινής διατροφής διαθέτουν μια μεγάλη ποικιλία από ελάχιστα επεξεργασμένα σάκχαρα και μπορείτε επίσης να τα βρείτε σε εξειδικευμένα καταστήματα που πωλούν εισαγόμενα αγαπημένα γαστρονομικά προϊόντα από την Ινδία, καθώς και από την Κεντρική και Νότια Αμερική.
Μελάσα
Ένα υποπροϊόν του εξευγενισμού της ζάχαρης, η μελάσα είναι το σημείο όπου πηγαίνουν τα θρεπτικά συστατικά όταν η λευκή ζάχαρη απογυμνώνεται. Πλούσια σε σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο και κάλιο, η μελάσα έχει μια πλούσια γεύση που μοιάζει με ορυκτό και παρέχει ισορροπία στη γλυκύτητά της. Η μελάσα διατίθεται σε μερικά διαφορετικά στυλ. Η ελαφριά μελάσα είναι γλυκιά και απαλή, ιδανική για καθημερινό ψήσιμο. Η σκούρα μελάσα έχει μια βαθύτερη, πιο έντονη γεύση που προσδίδει πλούσια γεύση σε μπισκότα και σάλτσες. Η μελάσα Blackstrap είναι η πιο έντονη, πικρή, παχύρρευστη και γεμάτη με μέταλλα. Χρησιμοποιείται καλύτερα σε μικρές ποσότητες σε τρόφιμα στα οποία η έντονη γεύση είναι ευπρόσδεκτη.
Η μελάσα μπορεί να παρασκευαστεί στο σπίτι με καστανή ζάχαρη, ζαχαρότευτλα ή χυμό ζαχαροκάλαμου. (Halil ibrahim mescioglu/Shutterstock)
Μερικές φορές οι κατασκευαστές προσθέτουν διοξείδιο του θείου, ένα συντηρητικό, στη μελάσα, οπότε αναζητήστε μη θειωμένη μελάσα για την καλύτερη γεύση. Μπορείτε να βρείτε μελάσα στα περισσότερα παντοπωλεία, αν και τα καταστήματα φυσικών τροφίμων τείνουν να έχουν μεγαλύτερη ποικιλία επιλογών.
Τα φυσικά γλυκαντικά κάνουν περισσότερα από το να κάνουν απλώς τα τρόφιμα να έχουν καλή γεύση. Προσφέρουν επίσης μια λεπτή γευστική απόχρωση, βάθος, και κάποια θρεπτική αξία. Σας ζητούν να επιβραδύνετε και να απολαύσετε τη διαδικασία μαγειρέματος, γευσιγνωσίας και μοιράσματος του φαγητού σας. Επιλέξτε το σωστό και δεν προσθέτετε απλώς γλυκύτητα — προσθέτετε χαρακτήρα σε ολόκληρο το πιάτο.
Για χρόνια, η Σάρα βαν Νίκερκ πίστευε ότι το καθημερινό ποτήρι κόκκινο κρασί που συνήθιζε να πίνει ωφελούσε την καρδιά της. Όπως ανέφερε, μόλις διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού και ένας ογκολόγος της υπαινίχθηκε διακριτικά τον κίνδυνο, συνειδητοποίησε ότι ακόμη και χαμηλά επίπεδα κατανάλωσης αλκοόλ μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου. Εξέφρασε την απογοήτευσή της, λέγοντας ότι ουδείς την είχε προειδοποιήσει.
Ενώ το κάπνισμα σε δημόσιο χώρο μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις, η κατανάλωση κρασιού συχνά θεωρείται ακίνδυνη — ακόμη και ωφέλιμη από ορισμένους. Εντούτοις, λίγοι γνωρίζουν ότι το αλκοόλ κατατάσσεται από τη Διεθνή Υπηρεσία Έρευνας για τον Καρκίνο (IARC) στην Ομάδα 1 καρκινογόνων ουσιών, δηλαδή στις ουσίες για τις οποίες υπάρχουν επαρκή στοιχεία ότι προκαλούν καρκίνο στους ανθρώπους — στην ίδια κατηγορία με τον καπνό και τον αμίαντο.
Το αλκοόλ και ο καρκίνος
Η συσχέτιση μεταξύ αλκοόλ και καρκίνου δεν είναι καινούργια· έχει αναγνωριστεί εδώ και σχεδόν 40 χρόνια. Σήμερα, το αλκοόλ συνδέεται με τουλάχιστον επτά μορφές καρκίνου: της στοματικής κοιλότητας, του φάρυγγα, του λάρυγγα, του οισοφάγου, του παχέος εντέρου, του ήπατος και του μαστού στις γυναίκες. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η κατανάλωση αλκοόλ εκτιμάται ότι σχετίζεται με περίπου 740.000 νέες περιπτώσεις καρκίνου κάθε χρόνο, με τον καρκίνο του μαστού, του οισοφάγου και του ήπατος να εμφανίζουν τη στενότερη συσχέτιση.
Ο βασικός παράγοντας είναι η αιθανόλη — η καθαρή μορφή αλκοόλ που περιέχεται σε όλα τα οινοπνευματώδη ποτά. Όταν ο οργανισμός διασπά την αιθανόλη, παράγεται ακεταλδεΰδη, μια τοξική ουσία που μπορεί να προκαλέσει βλάβες στο DNA. Η αιθανόλη και η ακεταλδεΰδη επηρεάζουν τα κύτταρα και το γενετικό υλικό, ενδέχεται να αλλοιώσουν τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό και να εμποδίσουν την αποκατάσταση των βλαβών.
Η Καρίνα Φερέιρα-Μπόρχες, σύμβουλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) σε θέματα δημόσιας υγείας και αλκοόλ, δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times ότι όλα τα οινοπνευματώδη — μπύρα, κρασί και αποστάγματα — περιέχουν αιθανόλη και συνεπώς ενέχουν κίνδυνο. Παράλληλα, ανέφερε ότι το αλκοόλ ενισχύει το οξειδωτικό στρες και τις φλεγμονές, επιδεινώνοντας τις βλάβες στο DNA, ενώ μπορεί να επηρεάσει και τα επίπεδα ορμονών όπως τα οιστρογόνα, αυξάνοντας περαιτέρω τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού.
Καμία ασφαλής ποσότητα
Η έρευνα έχει καταδείξει ότι το αλκοόλ αποτελεί αιτιολογικό παράγοντα καρκίνου, ακόμη και σε χαμηλές ποσότητες κατανάλωσης. Ειδικότερα, έχει παρατηρηθεί ότι ακόμη και γυναίκες που καταναλώνουν λιγότερο από ένα ποτό ημερησίως διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού, σε σύγκριση με όσες δεν πίνουν καθόλου.
Η ελαφριά έως μέτρια κατανάλωση — δηλαδή λιγότερα από 20 γραμμάρια καθαρής αιθανόλης την ημέρα — εκτιμάται ότι συνδέθηκε με περίπου 23.000 νέες περιπτώσεις καρκίνου στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2017. Πάνω από το ένα τρίτο αυτών των περιπτώσεων αποδόθηκαν σε ακόμη χαμηλότερη κατανάλωση, κάτω των 10 γραμμαρίων ημερησίως.
H ενημέρωση του κοινού παραμένει περιορισμένη
Παρά τα σαφή επιστημονικά ευρήματα, η ενημέρωση του κοινού για τη σχέση μεταξύ αλκοόλ και καρκίνου παραμένει περιορισμένη. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το ποσοστό των ερωτηθέντων που γνώριζαν ότι το αλκοόλ αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου ήταν υψηλότερο για τα αποστάγματα (31%) και χαμηλότερο για την μπύρα και το κρασί. Μερικοί, μάλιστα, πίστευαν ότι το αλκοόλ προσφέρει προστασία ή τουλάχιστον δεν προκαλεί βλάβη.
Ως απάντηση στο έλλειμμα ενημέρωσης, η Φερέιρα-Μπόρχες υποστήριξε την ανάγκη για σαφείς και ορατές προειδοποιήσεις στις ετικέτες των αλκοολούχων ποτών, ανάλογες με εκείνες των προϊόντων καπνού. Τόνισε επίσης την ανάγκη για αυστηρότερη ρύθμιση της επιρροής της βιομηχανίας αλκοόλ στη χάραξη πολιτικής και την επιστημονική έρευνα, επισημαίνοντας ότι οι κυβερνήσεις οφείλουν να θέσουν την υγεία των πολιτών πάνω από τα οικονομικά συμφέροντα.
Πρόσθεσε, τέλος, ότι και οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να ενημερώνουν το κοινό για τους κινδύνους της ακόμη και μέτριας κατανάλωσης, με την προϋπόθεση ότι έχουν την απαραίτητη καθοδήγηση και υποστήριξη.
Η άνοδος των εναλλακτικών επιλογών
Καθώς αυξάνεται η ευαισθητοποίηση για τις βλαβερές επιπτώσεις του αλκοόλ στην υγεία, πολλοί στρέφονται πλέον σε εναλλακτικές λύσεις χωρίς αλκοόλ. Η Φερέιρα-Μπόρχες σημείωσε ότι η αγορά προσφέρει πλέον όλο και περισσότερες επιλογές, όπως ροφήματα χωρίς ζάχαρη, αφεψήματα, ανθρακούχο νερό με αρώματα, φυσικούς χυμούς, τσάι ή καφέ χωρίς προσθήκη γλυκαντικών και mocktails.
Η Άμι Μπραγκαγκνίνι, κλινική διαιτολόγος-ογκολόγος και εκπρόσωπος της Academy of Nutrition and Dietetics (Ακαδημίας Διατροφής και Διαιτολογίας) των ΗΠΑ, ανέφερε ότι βλέπει ήδη πληθώρα τέτοιων προϊόντων σε καταστήματα και ότι πολλοί από τους φίλους της τα προτιμούν στις κοινωνικές τους συναναστροφές. Όπως είπε, τα προτιμούν όχι μόνο για τη γεύση τους, αλλά και επειδή αποφεύγουν τις αρνητικές επιπτώσεις του αλκοόλ, όπως η θολούρα του μυαλού, η κακή ποιότητα ύπνου και οι πεπτικές διαταραχές.
Ανάμεσα στις προσωπικές της προτιμήσεις περιλαμβάνονται το ανθρακούχο νερό με χυμό κράνμπερι και λάιμ, τα κρασιά χωρίς αλκοόλ και οι ανθρακούχοι χυμοί, ενώ πρότεινε επίσης ροφήματα όπως το τσάι μάτσα και η μπύρα από τζίντζερ.
Συμβουλές για μια πιο εύκολη μετάβαση
Η επιλογή ενός τρόπου ζωής χωρίς οινοπνευματώδη μπορεί να αποδειχθεί δύσκολη, ακόμη και με την πληθώρα διαθέσιμων εναλλακτικών. Η Μπραγκαγκνίνι πρότεινε την αλλαγή καθημερινών συνηθειών: αν κάποιος συνηθίζει να συναντά φίλους σε μπαρ, θα μπορούσε να δοκιμάσει άλλες δραστηριότητες όπως η γιόγκα, ο κινηματογράφος ή ο περίπατος.
Για όσους καταφεύγουν σε ένα ποτήρι κρασί για να χαλαρώσουν το βράδυ, πρότεινε εναλλακτικές όπως ένα ζεστό μπάνιο, ένα φλιτζάνι τσάι ή λίγα λεπτά διαλογισμού.
Τέλος, επισήμανε ότι η κοινωνική πίεση, ιδιαίτερα στους νέους, μπορεί να δυσκολέψει την προσπάθεια. Όπως είπε, πολλά κοινωνικά περιβάλλοντα εξακολουθούν να περιστρέφονται γύρω από το αλκοόλ, ενώ είναι συχνό το φαινόμενο της πίεσης να «ανήκουμε» σε μια ομάδα. Συνέστησε να περιβάλλεται κανείς από άτομα που μοιράζονται παρόμοιες αξίες και, όταν δέχεται πίεση, να υπερασπίζεται τη στάση του με σταθερότητα και σαφήνεια.
Καταλήγοντας, υπογράμμισε πως δεν θα κατανοήσουν όλοι την απόφαση κάποιου να μην πίνει, αλλά αυτό είναι ευθύνη των άλλων — και πως είναι σημαντικό να νιώθει κανείς σίγουρος για την επιλογή του να παραμείνει υγιής και διαυγής.
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ — Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ πραγματοποίησε μια εκδήλωση την Πέμπτη στον Λευκό Οίκο για να αναδείξει την πρώτη έκθεση της Επιτροπής για το Make America Healthy Again (MAHA), η οποία επικεντρώνεται στη βελτίωση της υγείας των παιδιών.
Υποσχέθηκε να κάνει τους Αμερικανούς πιο υγιείς και είπε ότι η κυβέρνησή του δεν θα εκφοβιστεί από τις πολυεθνικές εταιρείες.
«Σε αντίθεση με άλλες κυβερνήσεις, δεν θα φιμωθούμε ούτε θα εκφοβιστούμε από τους εταιρικούς λομπίστες και τα ειδικά συμφέροντα», δήλωσε ο Τραμπ κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης στον Λευκό Οίκο, καλώντας τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου να λάβουν αποφασιστικά μέτρα κατά των ομάδων συμφερόντων.
«Σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν θα είναι ωραίο, αλλά θα πρέπει να το κάνουμε», είπε. «Και δεν θα επιτρέψουμε το δημόσιο σύστημα υγείας μας να καταληφθεί από τις ίδιες τις βιομηχανίες που υποτίθεται ότι επιβλέπει.»
Ο Τραμπ ίδρυσε την επιτροπή τον Φεβρουάριο. Η πρώτη της έκθεση, που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη, αφορά στην αύξηση χρόνιων ασθενειών όπως η παιδική παχυσαρκία, και στους παράγοντες που την προκαλούν – ένας από τους οποίους είναι η κατανάλωση υπερ-επεξεργασμένων τροφών – με τις αποφάσεις για την υγεία, όπως είπε, να επηρεάζονται από διαστρεβλωμένη επιστημονική βιβλιογραφία που χρηματοδοτείται ή επηρεάζεται με άλλο τρόπο από μεγάλες εταιρείες.
Η επιτροπή, υπό την προεδρία του υπουργού Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών Ρόμπερτ Κέννεντυ, θα υποβάλει προτάσεις αντιμετώπισης τις επόμενες 80 ημέρες.
Ο Τραμπ μοιράστηκε ορισμένα ανησυχητικά ευρήματα της έκθεσης, σημειώνοντας ότι πάνω από το 40% των παιδιών της χώρας έχουν τουλάχιστον μία χρόνια πάθηση. Τόνισε μια αύξηση σχεδόν 50% στα ποσοστά εμφάνισης καρκίνου κατά την παιδική ηλικία από τη δεκαετία του 1970 και επεσήμανε ότι η παιδική παχυσαρκία έχει αυξηθεί από λιγότερο από 5% τη δεκαετία του 1960, σε πάνω από 20% σήμερα. Τα ποσοστά αυτισμού, πρόσθεσε, έχουν επίσης αυξηθεί απότομα, από 1 στους 10.000 πριν από μερικές δεκαετίες σε 1 στους 31.
«Είναι πραγματικά ανησυχητικά, απίστευτα, τρομερά», είπε ο Τραμπ. «Κάτι δεν πάει καλά και δεν θα σταματήσουμε μέχρι να νικήσουμε την επιδημία των χρόνιων ασθενειών στην Αμερική.»
Η έκθεση διερευνά τις βασικές αιτίες της αύξησης της ασθένειας μεταξύ των παιδιών, επισημαίνοντας παράγοντες όπως τα υπερ-επεξεργασμένα τρόφιμα, η υπερβολική φαρμακευτική αγωγή και η έκθεση σε τοξικές χημικές ουσίες.
«Τα τελευταία χρόνια, έχουμε χτίσει έναν ασταμάτητο συνασπισμό από μαμάδες και μπαμπάδες, γιατρούς και νέους και πολίτες με ποικίλα υπόβαθρα, που έχουν ενωθεί για να προστατεύσουν τα παιδιά μας και, πολύ σημαντικό, να κρατήσουν τις επικίνδυνες χημικές ουσίες μακριά από τα τρόφιμα, να απομακρύνουν τις τοξικές ουσίες από το περιβάλλον μας», δήλωσε ο Τραμπ.
«Αυτό το κίνημα έχει γίνει πολύ έντονο», είπε χαρακτηριστικά για το κίνημα MAHA.
Ανέφερε αρκετές ενέργειες που έχουν ήδη γίνει, όπως η σταδιακή κατάργηση οκτώ τεχνητών χρωστικών τροφίμων, η εξάλειψη σημαντικών συγκρούσεων συμφερόντων στην Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) και η έγκριση του αιτήματος απαλλαγής SNAP της Νεμπράσκα για την αποτροπή της συμβολής των κεφαλαίων των φορολογουμένων στην παιδική παχυσαρκία.
Τα αιτήματα προέρχονται και από άλλες πολιτείες, σύμφωνα με τον Αμερικανό πρόεδρο.
Ο Ρόμπερτ Κέννεντυ είπε, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, ότι δεν έχει δει ποτέ πρόεδρο από κανένα κόμμα πρόθυμο να αμφισβητήσει τις ομάδες του κλάδου.
«Ο θείος μου προσπάθησε να το κάνει αυτό, αλλά σκοτώθηκε», είπε. «Και από τότε, περιμένουμε έναν πρόεδρο που θα σηκωθεί και θα υπερασπιστεί την υγεία του αμερικανικού λαού.»
Για πολύ καιρό, είπε, η κυβέρνηση βασιζόταν σε προκατειλημμένη έρευνα, αγνοώντας την κοινή λογική ή τη διαίσθηση των μητέρων.
Μεταξύ των καλεσμένων στην εκδήλωση στον Λευκό Οίκο ήταν ο πρώην πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Νιουτ Γκίνγκριτς.
«Είναι μια τεράστια μετατόπιση από ένα σύστημα περίθαλψης ασθενών σε ένα σύστημα υγειονομικής περίθαλψης», δήλωσε ο Γκίνγκριτς στην εφημερίδα The Epoch Times μετά την εκδήλωση.
«Νομίζω ότι ο Μπόμπυ Κέννεντυ το έκανε πραγματικά σαφές όταν μίλησε για το τι θα είχε κάνει ο θείος του αν δεν είχε σκοτωθεί. Και έτσι, κάθεται εδώ τώρα, ζώντας αυτό που θα είχε κάνει ο θείος του.»
Μιλώντας μετά την εκδήλωση, ο επιστήμονας και γιατρός Ρόμπερτ Μαλόουν χαρακτήρισε τη συνάντηση στον Λευκό Οίκο «άνευ προηγουμένου».
«Ήταν μια καταπληκτική παρουσίαση και ξέρω ότι η ομάδα είναι πλήρως αφοσιωμένη», δήλωσε στην Epoch Times, αναφερόμενος στους αξιωματούχους του Τραμπ που δεσμεύτηκαν να αντιμετωπίσουν την κρίση στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης.
Εν τω μεταξύ, ορισμένοι επικριτές λένε ότι η έκθεση σκιαγραφεί μια υπερβολικά ζοφερή εικόνα των παιδικών ασθενειών στις Ηνωμένες Πολιτείες και στοχεύει άδικα τα εμβόλια. Μεταξύ των επικριτών περιλαμβάνονται και ομάδες όπως η Εθνική Ένωση Καλλιεργητών Καλαμποκιού:
«Η έκθεση ‘Make America Healthy Again’ είναι γεμάτη με παραπληροφόρηση σχετικά με τα φυτοφάρμακα, η οποία βασίζεται στον φόβο και όχι στην επιστήμη», ανέφερε η Ένωση σε ανακοίνωσή της. «Είμαστε βαθιά προβληματισμένοι που ισχυρισμοί αυτού του μεγέθους γίνονται χωρίς καμία επιστημονική βάση ή σεβασμό για μια μακρά ιστορία αξιολογήσεων εμπειρογνωμόνων της EPA για αυτά τα προϊόντα.»
Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των Ηνωμένων Πολιτειών (Food and Drug Administration – FDA) έδωσε εντολή στους παρασκευαστές εμβολίων κατά της COVID-19 να επεκτείνουν την προειδοποίηση για δύο μορφές φλεγμονής, σύμφωνα με επιστολές που δημοσιοποιήθηκαν στις 21 Μαΐου.
Ειδικότερα, ο FDA ζήτησε από τις εταιρείες BioNTech (που παρασκευάζει εμβόλιο σε συνεργασία με την Pfizer) και Moderna να ενημερώσουν τις ετικέτες των προϊόντων τους όσον αφορά τις παρενέργειες μυοκαρδίτιδας (φλεγμονή του καρδιακού μυός) και περικαρδίτιδας (φλεγμονή του περικαρδίου).
Ο Ρίτσαρντ Φόρσι, προσωρινός διευθυντής του Τμήματος Βιοστατιστικής και Φαρμακοεπαγρύπνησης του FDA, ανέφερε ότι προέκυψαν νέα δεδομένα, μεταξύ των οποίων και μελέτη του 2024 του FDA, σύμφωνα με την οποία ορισμένοι ασθενείς με μυοκαρδίτιδα παρουσίασαν ενδείξεις ουλής στον καρδιακό ιστό μήνες μετά τον εμβολιασμό.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι ετικέτες θα πρέπει να ενημερωθούν ώστε να αναφέρουν πως, μετά τη χορήγηση των εκδόσεων 2023-2024 των εμβολίων, η υψηλότερη εκτιμώμενη συχνότητα εμφάνισης μυοκαρδίτιδας και/ή περικαρδίτιδας εντοπίζεται σε άνδρες ηλικίας 16 έως 25 ετών. Το ποσοστό αυτό εκτιμάται σε περίπου 38 περιστατικά ανά εκατομμύριο δόσεων και για τα δύο εμβόλια, σύμφωνα με την προτεινόμενη ενημέρωση.
Οι ισχύουσες προειδοποιήσεις αναφέρουν ότι ο μεγαλύτερος παρατηρηθείς κίνδυνος μετά από εμβολιασμό με το εμβόλιο της Moderna αφορά νέους 18 έως 24 ετών, ενώ για το εμβόλιο της Pfizer-BioNTech αφορά εφήβους 12 έως 17 ετών.
Ο FDA ζήτησε επίσης την προσθήκη περίληψης της νέας μελέτης, η οποία αναφέρει πως «σε διάστημα παρακολούθησης περίπου πέντε μηνών μετά τον εμβολιασμό, η επιμονή ανωμαλιών στη μαγνητική τομογραφία καρδιάς (CMR), που αποτελούν δείκτη βλάβης του μυοκαρδίου, ήταν συχνή». Ωστόσο, στις επικαιροποιημένες προειδοποιήσεις θα πρέπει να διευκρινίζεται ότι «δεν είναι γνωστό εάν τα ευρήματα αυτά μπορεί να υποδηλώνουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της μυοκαρδίτιδας στην καρδιά», σύμφωνα με τις επιστολές.
Ο FDA είχε προσθέσει για πρώτη φορά σχετικές προειδοποιήσεις στις ετικέτες των εμβολίων τον Ιούνιο του 2021, λίγους μήνες αφότου εντοπίστηκαν περιστατικά μυοκαρδίτιδας μετά από εμβολιασμό.
Οι επιστολές φέρουν ημερομηνία 17 Απριλίου, χωρίς να είναι σαφές γιατί δημοσιοποιήθηκαν με καθυστέρηση στις 21 Μαΐου. Η υπηρεσία δεν απάντησε σε σχετικό αίτημα σχολιασμού μέχρι τη στιγμή της δημοσίευσης.
Εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών των ΗΠΑ (Department of Health and Human Services – HHS), στο οποίο υπάγεται ο FDA, ανέφερε σε γραπτή δήλωση στην εφημερίδα The Epoch Times ότι οι Αμερικανοί πολίτες «δικαιούνται πλήρη διαφάνεια όσον αφορά την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα των εμβολίων κατά της COVID-19» και ότι ο FDA «τηρεί τη δέσμευσή του προς αυτή την κατεύθυνση».
Το υπουργείο προσέθεσε πως η Pfizer και η Moderna θα πρέπει να λάβουν μέτρα ώστε οι πολίτες να είναι ενήμεροι για τις ανεπιθύμητες ενέργειες των εμβολίων Comirnaty και Spikevax, όπως η μυοκαρδίτιδα και η περικαρδίτιδα.
Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (Centers for Disease Control and Prevention – CDC), που επίσης υπάγονται στο HHS, ανέφεραν τον Μάιο ότι αν και παρατηρήθηκε αυξημένος κίνδυνος μυοκαρδίτιδας από το 2020 έως το 2022 μετά τον εμβολιασμό, δεν εντοπίστηκε αντίστοιχος κίνδυνος για τις εκδόσεις 2023-2024 και 2024-2025 στα δύο κύρια συστήματα παρακολούθησης ασφάλειας: το Σύστημα Αναφοράς Ανεπιθύμητων Ενεργειών Εμβολίων (Vaccine Adverse Event Reporting System-VAERS) και το Δίκτυο Ασφάλειας Εμβολίων (Vaccine Safety Datalink-VSD). Παρ’ όλα αυτά, στην επίσημη ιστοσελίδα του CDC αναφέρεται ότι τα διαθέσιμα δεδομένα υποστηρίζουν μια αιτιώδη σχέση μεταξύ των εμβολίων της BioNTech-Pfizer και της Moderna και των περιστατικών μυοκαρδίτιδας.
Το HHS είχε δηλώσει τον Απρίλιο ότι τα υπάρχοντα συστήματα παρακολούθησης είναι ανεπαρκή και πως βρίσκεται σε διαδικασία δημιουργίας καλύτερων μηχανισμών.
Σύμφωνα με τον Ομοσπονδιακό Νόμο για τα Τρόφιμα, τα Φάρμακα και τα Καλλυντικά, ο FDA έχει την αρμοδιότητα να διατάσσει αλλαγές στις ετικέτες εάν προκύψουν νέα δεδομένα ασφάλειας, είτε από νέες αναλύσεις υπαρχόντων στοιχείων είτε από πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν μετά την τελευταία αξιολόγηση του προϊόντος.
Μετά την παραλαβή σχετικής ειδοποίησης από τον FDA, μια εταιρεία έχει περιθώριο 30 ημερών είτε να συμφωνήσει με την αναγκαιότητα της αλλαγής και να προτείνει συγκεκριμένες τροποποιήσεις στην επισήμανση είτε να ενημερώσει την υπηρεσία ότι δεν θεωρεί αναγκαία την εν λόγω τροποποίηση.
Δεν έχει γίνει γνωστό εάν κάποια από τις εταιρείες έχει αμφισβητήσει τις εντολές.
Η BioNTech, η Pfizer και η Moderna δεν απάντησαν σε σχετικά ερωτήματα έως τη στιγμή της δημοσίευσης.
Καθώς οι φυτικές δίαιτες συνεχίζουν να αυξάνονται σε δημοτικότητα, νέα έρευνα υποδηλώνει ότι οι vegans μπορεί να χάσουν ένα αξιοσημείωτο όφελος για το σάκχαρο στο αίμα που συνδέεται με τα γαλακτοκομικά προϊόντα.
Τα άτομα που περιλαμβάνουν γαλακτοκομικά στη διατροφή τους μπορεί να έχουν πιο σταθερά επίπεδα σακχάρου στο αίμα από εκείνα που ακολουθούν ένα αυστηρά φυτικό σχήμα.
Βασικές διαφορές στη χημεία του αίματος
Η κλινική δοκιμή δύο εβδομάδων, που δημοσιεύθηκε στις 22 Απριλίου στο Clinical Nutrition, περιελάμβανε 30 υγιείς ενήλικες στους οποίους ανατέθηκε να ακολουθήσουν είτε μια χορτοφαγική διατροφή που περιελάμβανε γαλακτοκομικά είτε μια αυστηρά vegan διατροφή που αποτελείται μόνο από φυτικές τροφές.
Όσοι ακολουθούσαν χορτοφαγική διατροφή μείωσαν περισσότερο σωματικό λίπος, ενώ όσοι ακολουθούσαν αυστηρά vegan διατροφή έχασαν περισσότερο βάρος.
Οι εξετάσεις αίματος αποκάλυψαν αξιοσημείωτες διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων. Οι συμμετέχοντες που κατανάλωναν γαλακτοκομικά έδειξαν υψηλότερα επίπεδα ακετυλο-L-καρνιτίνης, μιας ένωσης που βοηθά τα κύτταρα να χρησιμοποιούν το λίπος για ενέργεια και μειώνει την κυτταρική βλάβη που προκαλείται από το αυξημένο σάκχαρο στο αίμα.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί το σάκχαρο στο αίμα αυτών των συμμετεχόντων παρέμεινε χαμηλότερο και πιο σταθερό.
«Τα άτομα που ακολουθούσαν τη vegan διατροφή είχαν περισσότερη ουσία που ονομάζεται φαινυλαλανίνη μετά τα γεύματα», δήλωσε σε δήλωσή του ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Vimal Karani, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Reading, προσθέτοντας ότι όταν υπάρχει υπερβολική ποσότητα αυτής της ουσίας, «μπορεί να δυσκολέψει το σώμα να χρησιμοποιήσει σωστά τη ζάχαρη».
Είπε ότι τα άτομα που συμπεριλάμβαναν γαλακτοκομικά στη διατροφή τους είχαν ευεργετικές ενώσεις στο αίμα τους, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει γιατί τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους παρέμειναν πιο σταθερά καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.
Όλοι οι συμμετέχοντες φορούσαν συνεχείς μετρητές γλυκόζης για 14 ημέρες για την παρακολούθηση των συγκεντρώσεων γλυκόζης. Αυτό παρείχε λεπτομερή δεδομένα σχετικά με το πώς τα επίπεδα γλυκόζης κυμαίνονταν καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας και στα δύο διατροφικά πρότυπα.
Σε μια υποομάδα 13 συμμετεχόντων, οι ερευνητές συνέλεξαν δείγματα αίματος νηστείας και μετά το γεύμα τις ημέρες 1 και 15 για να αναλύσουν τα επίπεδα μεταβολιτών τους — μικρά μόρια που παράγονται κατά τη διάρκεια του μεταβολισμού και μπορούν να προσφέρουν πληροφορίες για το πώς το σώμα επεξεργάζεται τα θρεπτικά συστατικά.
Η δοκιμή έλεγξε προσεκτικά τις μεταβλητές διασφαλίζοντας ότι και οι δύο δίαιτες περιείχαν τον ίδιο αριθμό θερμίδων, πρωτεϊνών και υδατανθράκων. Η ομάδα των γαλακτοκομικών κατανάλωνε περίπου 558 γραμμάρια γαλακτοκομικών προϊόντων καθημερινά, κυρίως γάλα με λίγο γιαούρτι και τυρί, ενώ η ομάδα των vegan χρησιμοποίησε φυτικές εναλλακτικές λύσεις όπως γάλα σόγιας και τόφου.
Μετρημένη επίδραση στο σάκχαρο του αίματος
Αφού λήφθηκαν υπόψη παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο, το σωματικό βάρος και τα αρχικά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες στη λακτο-χορτοφαγική δίαιτα διατήρησαν χαμηλότερα μέσα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα σε σύγκριση με εκείνους που ακολούθησαν τη vegan δίαιτα.
Και οι δύο ομάδες είχαν αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα κατά την έναρξη της δίαιτάς τους, αν και αυτή η αύξηση άρχισε να μειώνεται στην λακτο-χορτοφαγική ομάδα μέχρι την έβδομη ημέρα, ενώ τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα συνέχισαν να αυξάνονται στην vegan ομάδα. Η vegan ομάδα είχε περισσότερες περιόδους υψηλού σακχάρου στο αίμα όλες τις ημέρες με εξαίρεση την 12η ημέρα.
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι αυτά τα ευρήματα μπορεί να βοηθήσουν στην εξήγηση προηγούμενης επιδημιολογικής έρευνας που έδειξε χαμηλότερα ποσοστά διαβήτη τύπου 2 μεταξύ των ατόμων που καταναλώνουν τακτικά γαλακτοκομικά προϊόντα.
Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι τα γαλακτοκομικά υποστηρίζουν τον γλυκαιμικό έλεγχο, πιθανώς μέσω βιοδραστικών ενώσεων όπως η ακετυλο-L-καρνιτίνη, δήλωσε η Ντεζιρέ Κρέτσμαρ, εγγεγραμμένη διαιτολόγος-διατροφολόγος στην Eternal Glow Nutrition and Pilates, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη.
Άλλες έρευνες δείχνουν ότι η ακετυλο-L-καρνιτίνη ενισχύει την ευαισθησία στην ινσουλίνη, πράγμα που σημαίνει ότι τα κύτταρα του σώματος ανταποκρίνονται περισσότερο στην ινσουλίνη, η οποία βοηθά στη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.
Επιλογές για καταναλωτές που δεν καταναλώνουν γαλακτοκομικά
Η Κρέτσμαρ είπε ότι τα άτομα που δεν περιλαμβάνουν γαλακτοκομικά στη διατροφή τους — όπως οι vegan ή όσοι έχουν δυσανεξία στη λακτόζη — μπορούν αντ’ αυτού να επικεντρωθούν σε εμπλουτισμένα γάλατα φυτικής προέλευσης, όπως μπιζελιού, σόγιας ή φάβας, που προσφέρουν παρόμοια προφίλ πρωτεϊνών για να αποκομίσουν συγκρίσιμα οφέλη.
Η Έμιλυ Φέιβορ, εγγεγραμμένη διαιτολόγος στο Northwell Health στη Νέα Υόρκη, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη, τόνισε τις ποιοτικές επιλογές ανεξάρτητα από την προτίμηση.
«Είναι προτιμότερο να επιλέξετε μια επιλογή που έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά και νάτριο, υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη D, δεν περιέχει πρόσθετα σάκχαρα και έχει ζωντανές και ενεργές καλλιέργειες, όπως γιαούρτι ή κεφίρ», δήλωσε στην Epoch Times. «Όταν εξετάζουμε τα φυτικά, ισχύουν οι ίδιοι κανόνες», είπε, σημειώνοντας ότι οι επιλογές με βάση τη σόγια είναι προτιμότερες.
Η μελέτη τόνισε τη σημασία αυτών των ευρημάτων για την Ινδία, η οποία έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό ατόμων με διαβήτη στον κόσμο.
Ισορροπώντας μια υγιεινή διατροφή για τον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα
Οι ειδικοί τονίζουν ότι τόσο η vegan όσο και η χορτοφαγική δίαιτα μπορούν να υποστηρίξουν την καλή υγεία όταν σχεδιάζονται σωστά, αλλά ορισμένες προσεγγίσεις μπορεί να υποστηρίξουν καλύτερα τη σταθερότητα του σακχάρου στο αίμα.
Εάν είστε vegan ή χορτοφάγος, είναι καλή ιδέα να αποφεύγετε τα επεξεργασμένα τρόφιμα, τα οποία μπορούν εύκολα να αυξήσουν το σάκχαρο στο αίμα και να προκαλέσουν φλεγμονή στο σώμα, δήλωσε η Στέφανι Σιφ, εγγεγραμμένη διαιτολόγος-διατροφολόγος στο Νοσοκομείο Huntington στη Νέα Υόρκη, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη. «Δεν θα κάνουν κανένα καλό στην υγεία σας».
Μια ισορροπημένη διατροφή που βοηθά στη διατήρηση υγιών επιπέδων σακχάρου στο αίμα, δήλωσε η Κρέτσμαρ, θα πρέπει να επικεντρώνεται σε επιλογές πλούσιες σε πρωτεΐνες, ελάχιστα επεξεργασμένες, είτε αυτές βασίζονται σε φυτικά είτε σε γαλακτοκομικά προϊόντα.
Συνιστά την επιλογή γιαουρτιών χωρίς ζάχαρη, γάλακτος σόγιας, τυριού cottage ή τόφου, φακών και tempeh ως φυτικών επιλογών για άτομα που αποφεύγουν ή ελαχιστοποιούν τα γαλακτοκομικά.
«Ο συνδυασμός πρωτεΐνης με υδατάνθρακες υψηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες, όπως φασόλια ή βρώμη, βοηθά στην ισοπέδωση των καμπυλών γλυκόζης», είπε.
«Αποφύγετε την παράλειψη γευμάτων και δημιουργήστε γεύματα με βάση τον συνεπή χρόνο, τις φυτικές ίνες και την πρωτεΐνη. Αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία από το αν η πρωτεΐνη προέρχεται από αγελαδινό γάλα ή σόγια».
Η Κρέτσμαρ δήλωσε ότι τόσο η vegan όσο και η χορτοφαγική δίαιτα μπορούν να υποστηρίξουν την υγεία όταν σχεδιάζονται προσεκτικά. Ωστόσο, είπε ότι αυτή η μελέτη δείχνει ότι η αφαίρεση όλων των ζωικών προϊόντων μπορεί να μην είναι πάντα καλύτερη.
«Μια χορτοφαγική δίαιτα που περιλαμβάνει μέτριες ποσότητες γαλακτοκομικών προϊόντων, ειδικά ζυμωμένες ή καλλιεργημένες μορφές, μπορεί να προσφέρει μοναδικά μεταβολικά πλεονεκτήματα», είπε η Κρέτσμαρ. Ωστόσο, σημείωσε ότι κάθε σώμα είναι διαφορετικό. «Δεν πρόκειται για ιδεολογία. πρόκειται για το τι υποστηρίζει τη σταθερότητα, την ενέργεια και τη μακροπρόθεσμη προσήλωση».
Η οστεοφύτωση είναι λείες, οστέινες εκβλαστήσεις που αναπτύσσονται με την πάροδο του χρόνου κατά μήκος των άκρων των οστών, συνήθως στις αρθρώσεις ή κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης.
Αν και αποτελούν φυσικό μέρος της ανάπτυξης των οστών, μπορούν να βλάψουν τα γύρω οστά, τους μυς, ή τους τένοντες.
Καθώς μεγαλώνουμε, πολλοί άνθρωποι αναπτύσσουν οστεοφύτωση, με την οστεοαρθρίτιδα να είναι μια από τις πιο συχνές αιτίες. Ωστόσο, η οστεοφύτωση συχνά δεν προκαλεί συμπτώματα και μπορεί να μην απαιτεί θεραπεία. Ορισμένοι φυσικοί τρόποι και στρατηγικές τρόπου ζωής μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση της πάθησης.
Καθώς οι αρθρώσεις φθείρονται με την ηλικία, το σώμα μπορεί να σχηματίσει οστεοφύτωση για να σταθεροποιήσει την περιοχή — που συχνά οδηγεί σε πόνο στη σπονδυλική στήλη, τα γόνατα ή τις φτέρνες. The Epoch Times/Shutterstock
Ποια είναι τα συμπτώματα και τα πρώιμα σημάδια της οστεοφύτωσης;
Οι περισσότεροι άνθρωποι με οστεοφύτωση δεν εμφανίζουν συμπτώματα καθώς από μόνη της η οστεοφύτωση δεν είναι επώδυνη. Ωστόσο, η επίδρασή της σε κοντινές δομές όπως οι αρθρώσεις, τα νεύρα και ο νωτιαίος μυελός μπορεί να οδηγήσει σε πόνο.
Ο πόνος στην πλάτη ή τον αυχένα είναι το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα της οστεοφύτωσης.
Γενικά συμπτώματα
Η οστεοφύτωση μπορεί να περάσει απαρατήρητη για χρόνια, αλλά όταν εμφανιστούν συμπτώματα, συχνά προκύπτουν από πίεση σε κοντινά νεύρα, αρθρώσεις, ή μαλακούς ιστούς.
Πόνος: Η οστεοφύτωση μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή στην προσβεβλημένη άρθρωση, προκαλώντας πρήξιμο και ευαισθησία. Οι γύρω μύες μπορεί επίσης να επηρεαστούν. Ανάλογα με τη θέση της πάθησης, μπορεί να υπάρχει ένας ελαφρύς πόνος στον αυχένα ή στη μέση όταν στέκεστε ή περπατάτε. Εντονότερος πόνος μπορεί να εμφανιστεί στους γλουτούς, τους μηρούς, τους ώμους ή το κεφάλι.
Αίσθημα ζέστης: Η οστεοφύτωση μπορεί να προκαλέσουν μια αίσθηση ζέστης ή μυρμηγκιάσματος — παρόμοια με τσιμπήματα από βελόνες — στα χέρια ή τα πόδια.
Απώλεια συντονισμού: Η οστεοφύτωση στη σπονδυλική στήλη, ειδικά στον αυχένα, μπορεί να συμπιέσει τα νεύρα και να επηρεάσει την κίνηση, οδηγώντας σε απώλεια συντονισμού σε συγκεκριμένα μέρη του σώματος.
Μυϊκές κράμπες και μούδιασμα: Η συμπίεση ή ο ερεθισμός των κοντινών νεύρων μπορεί να οδηγήσει σε μυϊκές κράμπες ή μούδιασμα.
Δυσκολία στον έλεγχο της ουροδόχου κύστης: Η σοβαρή νευρική πίεση από οστεοφύτωση μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια ελέγχου της ουροδόχου κύστης ή του εντέρου.
Ειδικά σημεία εντοπισμού
Οι επιπτώσεις της νόσου ποικίλλουν ανάλογα με το πού σχηματίζεται στο σώμα, με διαφορετικές αρθρώσεις να εμφανίζουν ξεχωριστά σημεία και συμπτώματα.
Πτέρνα: Η οστεοφύτωση της πτέρνας μπορεί να προκαλέσει αυξανόμενο πόνο και ευαισθησία στο κάτω μέρος της πτέρνας, που μπορεί να επιδεινωθεί με την κίνηση ή μετά από μεγάλες περιόδους ανάπαυσης.
Γόνατο: Η οστεοφύτωση του γονάτου μπορεί να οδηγήσει σε πόνο και δυσκολία στην έκταση ή την κάμψη του ποδιού.
Ισχίο: Η οστεοφύτωση του ισχίου μπορεί να μειώσει το εύρος κίνησης και να προκαλέσει πόνο κατά την κίνηση του ισχίου.
Ώμος: Η οστεοφύτωση του ώμου μπορεί να περιορίσει την κίνηση και να προκαλέσει πρήξιμο ή ρήξεις σε μια ομάδα μυών και τενόντων που περιβάλλουν την άρθρωση του ώμου.
Δάχτυλο: Μπορεί να προκληθεί πόνος κατά την κίνηση, με την άρθρωση να φαίνεται διευρυμένη ή οζώδης. Μπορεί επίσης να σχηματιστούν όζοι στις αρθρώσεις.
Ποιες είναι οι αιτίες της οστεοφύτωσης;
Η οστεοφύτωση αποτελεί μέρος της φυσικής αντίδρασης επούλωσης του σώματος.
Καθώς οι άνθρωποι μεγαλώνουν ή υφίστανται τραυματισμό, ο χόνδρος και άλλα προστατευτικά υλικά των αρθρώσεων χαλάνε, προκαλώντας τριβή των οστών μεταξύ τους. Σε απάντηση, το σώμα δημιουργεί οστικά άκρα, δηλαδή οστεοφύτωση, για να σταθεροποιήσει την άρθρωση και να επιδιορθώσει τη ζημιά.
Υπάρχουν διάφορες αιτίες οστεοφύτωσης, όπως:
Οστεοαρθρίτιδα: Η οστεοαρθρίτιδα είναι η πιο κοινή αιτία οστικών άκρων. Καθώς ο χόνδρος στις αρθρώσεις φθείρεται και ο περιβάλλοντας ιστός καταστρέφεται, το σώμα προσπαθεί να επιδιορθώσει την περιοχή δημιουργώντας νέο οστό για να σταθεροποιήσει την άρθρωση. Αυτή η διαδικασία — που καθοδηγείται από τη φλεγμονή και την ενεργοποίηση των κυττάρων που σχηματίζουν τα οστά — οδηγεί στο σχηματισμό οστικών άκρων.
Γήρανση: Καθώς οι άνθρωποι μεγαλώνουν, οι δίσκοι στη σπονδυλική τους στήλη και οι σύνδεσμοι γύρω από τις αρθρώσεις τους αρχίζουν να φθείρονται και να χαλαρώνουν, μειώνοντας τη σταθερότητα των αρθρώσεων. Το σώμα αντιδρά με πάχυνση των συνδέσμων για να συγκρατεί τα οστά ενωμένα. Με την πάροδο του χρόνου, αυτοί οι σύνδεσμοι μπορεί να αναπτύξουν μικρές οστικές εναποθέσεις, οι οποίες μπορούν να σχηματίσουν οστικά άκρα.
Τραυματισμοί: Οι τραυματισμοί — όπως αυτοί από αθλητικά ή τροχαία ατυχήματα — μπορεί να ωθήσουν το σώμα να παράγει επιπλέον οστικό ιστό για να βοηθήσει στην επούλωση της πληγείσας περιοχής.
Υπερβολική χρήση μιας άρθρωσης: Η επαναλαμβανόμενη καταπόνηση ή η υπερβολική χρήση μιας άρθρωσης από δραστηριότητες όπως τρέξιμο, χορό ή άρση βαρών μπορεί να ασκήσει συνεχή πίεση στην άρθρωση, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη οστικών άκρων.
Κληρονομικότητα: Οι γενετικοί παράγοντες συμβάλλουν επίσης στην πιθανότητα εμφάνισης οστικών άκρων. Εάν ένα άτομο έχει έναν γονέα που παρουσίασε επώδυνη οστεοφύτωση, ο κίνδυνος μπορεί να είναι υψηλότερος. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μια συγγενής πάθηση μπορεί να οδηγήσει σε οστικές άκρες.
Παράγοντες κινδύνου για οστικές άκρες περιλαμβάνουν:
Υπερβολική άσκηση: Η επαναλαμβανόμενη ή έντονη σωματική δραστηριότητα μπορεί να ασκήσει πρόσθετη καταπόνηση στις αρθρώσεις, η οποία μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη οστικών άκρων.
Ορισμένες ιατρικές παθήσεις: Εκτός από την οστεοαρθρίτιδα και την πελματιαία απονευρωσίτιδα, παθήσεις όπως η σπονδυλική στένωση και η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης οστικών άκρων.
Παχυσαρκία: Καθώς αυξάνεται ο δείκτης μάζας σώματος, η συχνότητα των οστικών άκρων στο κάτω μέρος της πλάτης — ιδιαίτερα στο πίσω μέρος της σπονδυλικής στήλης — τείνει επίσης να αυξάνεται.
Κακή διατροφή: Οι ελλείψεις σε βιταμίνη Ε, βιταμίνη Κ, βιταμίνη Β1, βιταμίνη Β2, νιασίνη και βιταμίνη Β6 μπορεί να συμβάλλουν στον σχηματισμό οστικών άκρων.
Πλατυποδία: Γνωστή και ως ομαλός ποδικός.
Φυσικοθεραπεία
Η φυσικοθεραπεία προσφέρει σημαντικά οφέλη μέσω στοχευμένων ασκήσεων —όπως διατάσεις στις γάμπες, διατάσεις στις πελματιαίες περιτονίες, κάμψεις των δακτύλων και ασκήσεις με λάστιχα αντίστασης— που βελτιώνουν την ευλυγισία, ενισχύουν τη δύναμη και ενισχύουν τη συνολική λειτουργία του ποδιού, ενώ παράλληλα ανακουφίζουν από την πίεση των νεύρων.
Τροποποιήσεις υποδημάτων
Για τη βοήθηση της οστεοφύτωσης πτέρνας, η χρήση παπουτσιών με στήριξη της καμάρας, απορρόφηση κραδασμών και ασφαλή εφαρμογή μπορεί να μειώσει την πίεση στη φτέρνα και να βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.
Τα ειδικά κατασκευασμένα ένθετα παπουτσιών ή τα καλύμματα πτέρνας μπορούν επίσης να παρέχουν στήριξη και να προάγουν την σωστή ευθυγράμμιση, μειώνοντας την πίεση στην πελματιαία περιτονία.
Μια μικρή, τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή έδειξε ότι οι προσαρμοσμένοι πάτοι και τα πολύ λεπτά, εύκαμπτα υποδήματα μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της οστεοφύτωσης πτέρνας σε ορισμένες γυναίκες.
Μποσγουελίνη
Η Μποσγουελίνη είναι ένα εξειδικευμένο εκχύλισμα του Boswellia serrata (ινδικό λιβάνι). Σε μια πιλοτική μελέτη του 2019 που περιελάμβανε 48 άτομα με οστεοαρθρίτιδα γόνατος, οι συμμετέχοντες ανατέθηκαν τυχαία σε Μποσγουελίνη ή εικονικό φάρμακο για 120 ημέρες. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η Μποσγουελίνη μείωσε σημαντικά τον πόνο και την ακαμψία και βελτίωσε τη σωματική λειτουργία. Οι ακτινογραφίες επιβεβαίωσαν βελτιώσεις, αποκαλύπτοντας ένα ευρύτερο κενό στην άρθρωση του γόνατος και λιγότερη οστεοφύτωση σε σύγκριση με την ομάδα του εικονικού φαρμάκου.
Ποιες είναι οι θεραπείες για την οστεοφύτωση;
Επισκεφθείτε έναν γιατρό εάν παρατηρήσετε ανώμαλη ανάπτυξη, αισθανθείτε πόνο, έχετε αδυναμία στις αρθρώσεις, αισθάνεστε δυσφορία που επιδεινώνεται με τη δραστηριότητα ή δυσκολεύεστε στο περπάτημα.
Ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασής σας, μπορεί να είναι διαθέσιμες διάφορες επιλογές θεραπείας:
1. Συντηρητικές θεραπείες
Εκτός από τις φυσικές θεραπείες και τις στρατηγικές του τρόπου ζωής, αρκετές άλλες μη χειρουργικές θεραπείες μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση του πόνου, στη μείωση της φλεγμονής και στη βελτίωση της λειτουργίας των αρθρώσεων σε άτομα με οστεοφύτωση.
Παυσίπονα χωρίς ιατρική συνταγή: Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως η ιβουπροφαίνη ή η ναπροξένη, μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση του πόνου και στη μείωση της φλεγμονής.
2. Προηγμένες θεραπείες
Αυτές οι θεραπείες συνήθως προορίζονται για άτομα με επίμονα ή σοβαρά συμπτώματα.
Θεραπεία με κρουστικά κύματα: Χρησιμοποιεί ηχητικά κύματα για την προώθηση της επούλωσης και τη μείωση του πόνου
Ενέσεις κορτικοστεροειδών: Μειώνει προσωρινά τον πόνο και το πρήξιμο, αλλά μπορεί να προκαλέσει βλάβη στον ιστό με επαναλαμβανόμενη χρήση.
Πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια: Χρησιμοποιεί τα αιμοπετάλια του ίδιου του ασθενούς για να υποστηρίξει την επιδιόρθωση των ιστών και να προωθήσει την επούλωση.
Θεραπείες με ραδιοσυχνότητες: Χρησιμοποιεί μη επεμβατικές τεχνικές που μπορεί να είναι αποτελεσματικές για έως και έξι μήνες, ιδιαίτερα για ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται στις ενέσεις.
3. Χειρουργική επέμβαση
Η χειρουργική επέμβαση για οστεοφύτωση θεωρείται έσχατη λύση όταν άλλες θεραπείες αποτυγχάνουν, καθώς ενέχει τον μεγαλύτερο κίνδυνο μεταξύ όλων των επιλογών. Η χειρουργική προσέγγιση εξαρτάται από τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και τις ατομικές περιστάσεις, όπως:
Χειρουργική αφαίρεση οστικών άκρων: Η επιδιόρθωση οστικών άκρων περιλαμβάνει την αφαίρεση της περίσσειας οστού. Ο γιατρός κάνει μία ή περισσότερες μικρές τομές κοντά στην προς αφαίρεση δομή και χρησιμοποιεί εξειδικευμένα εργαλεία για την εξαγωγή της. Αυτή η διαδικασία μπορεί να πραγματοποιηθεί χρησιμοποιώντας έναν φωτιζόμενο σωλήνα προβολής που ονομάζεται αρθροσκόπιο ή μέσω ανοιχτής χειρουργικής επέμβασης με μεγαλύτερη τομή.
Χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης άρθρωσης: Η οστεοφύτωση μπορεί να αντιμετωπιστεί κατά την επιδιόρθωση ή την αντικατάσταση της άρθρωσης σε περιπτώσεις όπου η οστεοαρθρίτιδα έχει προκαλέσει σημαντική βλάβη και παραμόρφωση. Παραδείγματα περιλαμβάνουν αντικαταστάσεις ισχίου και γόνατος.
Οι ελάχιστα επεμβατικές διαδικασίες περιλαμβάνουν:
Διαδερμική φασιοτομή: Γίνεται μια μικρή τομή για την απελευθέρωση της σφιχτής περιτονίας.
Ενδοσκοπική φασιοτομή: Χρησιμοποιείται ένα εργαλείο με καθοδήγηση κάμερας για την απελευθέρωση της σφιχτής περιτονίας.
Απομάκρυνση περιτονίας: Ο κατεστραμμένος ιστός της περιτονίας αφαιρείται χειρουργικά.
4. Βελονισμός
Πολλές κριτικές υποδεικνύουν ότι ο βελονισμός μπορεί να είναι μια αποτελεσματική συμπληρωματική ή ολοκληρωμένη θεραπεία για τη διαχείριση του πόνου.
Μια μελέτη του 2015 — η πρώτη γνωστή περίπτωση στην ιατρική βιβλιογραφία χρήσης βελονισμού ως μοναδική θεραπεία για οστεοφύτωση πτέρνας — διαπίστωσε ότι ο βελονισμός είναι αποτελεσματικός στη διάλυση της οστικής ανάπτυξης. Στην περίπτωση αυτή, μια γυναίκα 38 ετών που είχε πόνο στη φτέρνα για πέντε χρόνια υποβλήθηκε σε 38 συνεδρίες βελονισμού σε διάστημα έξι μηνών. Μετά τον πρώτο μήνα βελονισμού, ο πόνος της άρχισε να βελτιώνεται και οι ακτινογραφίες έδειξαν ότι η οστεοφύτωση πτέρνας είχε εξαφανιστεί. Δεν αναφέρθηκαν παρενέργειες. Οι ερευνητές πρότειναν ότι ο βελονισμός θα μπορούσε να αποτελέσει μια πιθανή θεραπεία για οστεοφύτωση πτέρνας, αν και τόνισαν την ανάγκη για τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές για να επιβεβαιωθεί η αποτελεσματικότητά του.
Πώς επηρεάζει η νοοτροπία την οστεοφύτωση;
Η νοοτροπία σας —συμπεριλαμβανομένων των επιπέδων στρες και της συναισθηματικής στάσης— μπορεί να επηρεάσει την αντίληψη του πόνου, τη φλεγμονή και την επούλωση, τα οποία μπορεί να επηρεάσουν τα συμπτώματα της οστεοφύτωσης.
Νοοτροπία και αντίληψη πόνου: Μια δυνατή νοοτροπία μπορεί να αυξήσει την ανοχή στον πόνο και να μειώσει την αντιληπτή δυσφορία. Κάποιος με θετική στάση μπορεί να αισθάνεται λιγότερο πόνο από την οστεοφύτωση σε σύγκριση με κάποιον που αναμένει ότι ο πόνος θα επιδεινωθεί. Η εστίαση στον πόνο μπορεί να προκαλέσει την ενίσχυση των σημάτων πόνου στον εγκέφαλο, κάνοντας τα συμπτώματα να γίνονται πιο έντονα.
Στρες και φλεγμονή: Μια νοοτροπία υψηλού στρες αυξάνει την κορτιζόλη — μια ορμόνη που συνδέεται με τη φλεγμονή και την φθορά των αρθρώσεων. Η αυξημένη φλεγμονή μπορεί να επιδεινώσει την αρθρίτιδα, η οποία συμβάλλει στον σχηματισμό οστεοφύτωσης. Τα άτομα με προληπτική νοοτροπία μπορεί να είναι πιο ανοιχτά σε πρακτικές όπως ο διαλογισμός, η βαθιά αναπνοή και η ενσυνειδητότητα για να βοηθήσουν στη μείωση της κορτιζόλης, στη μείωση της φλεγμονής και στην ανακούφιση του πόνου.
Νοοτροπία και κίνηση: Μια νοοτροπία που βασίζεται στον φόβο — πιστεύοντας ότι η κίνηση θα επιδεινώσει τον πόνο— μπορεί να οδηγήσει σε αδράνεια, η οποία μπορεί να αυξήσει τη μυϊκή δυσκαμψία και να επιδεινώσει τα συμπτώματα. Μια θετική νοοτροπία ενθαρρύνει την κινητικότητα και η διατήρηση της δραστηριότητας με ασκήσεις χαμηλής έντασης — όπως το περπάτημα, το κολύμπι ή οι εκτάσεις — μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της λειτουργίας των αρθρώσεων και στην πρόληψη της δυσκαμψίας.
Ποιες είναι οι πιθανές επιπλοκές της οστεοφύτωσης;
Πιθανές επιπλοκές περιλαμβάνουν:
Στένωση τρήματος: Οστεοφύτωση που αναπτύσσεται στο τρήμα — μικρά ανοίγματα μεταξύ των σπονδυλικών δίσκων και των αρθρώσεων — μπορούν να περιορίσουν αυτούς τους χώρους και να ασκήσουν πίεση στα κοντινά νεύρα.
Συμπίεση νεύρων: Η οστεοφύτωση μπορεί να πιέσει τα νεύρα, προκαλώντας νευροπάθεια και οδηγώντας σε πόνο, μούδιασμα ή αδυναμία κατά μήκος της διαδρομής του νεύρου.
Κάλοι: Η οστεοφύτωση στο πόδι μπορεί να προκαλέσει πίεση και τριβή, η οποία μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη κάλων.
Χαλαρά σώματα: Μια οστεοφύτωση που σπάει μπορεί να γίνει ένα χαλαρό σώμα που κινείται μέσα στην άρθρωση ή σφηνώνεται στην επένδυση της άρθρωσης. Αυτά τα χαλαρά σώματα μπορούν να προκαλέσουν «κλείδωμα» της άρθρωσης, καθιστώντας δύσκολη την κίνηση. Η αίσθηση κλειδώματος μπορεί να εμφανίζεται και να εξαφανίζεται.
Διαταραχές του στροφικού μανικετίου: Η οστεοφύτωση στον ώμο —συχνά από επαναλαμβανόμενη χρήση— μπορεί να πιάσουν τους τένοντες του στροφικού μανικετίου και να συμβάλουν σε τραυματισμούς ή εκφύλιση του στροφικού μανικετίου.
Πώς διαγιγνώσκονται οι οστεοφυτώσεις;
Η οστεοφύτωση φαίνεται μέσω κλινικής αξιολόγησης, η οποία περιλαμβάνει διάφορα βήματα:
Ιατρικό ιστορικό
Η περιγραφή των συμπτωμάτων και του ιατρικού ιστορικού του ασθενούς αποτελεί σημαντικό μέρος της διάγνωσης οστεοφύτωσης.
Κλινική εξέταση
Ο γιατρός θα αξιολογήσει την άρθρωση και τον περιβάλλοντα ιστό, καθώς ορισμένες περιπτώσεις μπορούν να γίνουν αισθητές ενώ άλλες όχι. Η εξέταση περιλαμβάνει ψηλάφηση ή άγγιγμα συγκεκριμένων περιοχών, οπτική εξέταση και αξιολόγηση του κύκλου βάδισης για σημάδια οιδήματος, μώλωπα ή πόνου στη φτέρνα. Μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί δοκιμή εύρους κίνησης για την αξιολόγηση της ευελιξίας της άρθρωσης.
Αφού εξετάσει το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς και πραγματοποιήσει μια κλινική εξέταση, ο γιατρός θα προσπαθήσει να αποκλείσει άλλες παθήσεις με παρόμοια συμπτώματα αλλά διαφορετικές αιτίες.
Εξετάσεις
Απεικόνιση: Ένας γιατρός μπορεί να ζητήσει πρόσθετες διαγνωστικές απεικονιστικές εξετάσεις, όπως ακτινογραφίες, αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία, για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση και να αξιολογήσει τα προσβεβλημένα οστά και αρθρώσεις. Οι ακτινογραφίες χρησιμοποιούνται συχνά για την επισήμανση των οστικών αλλαγών, ειδικά όταν υπάρχουν συμπτώματα οστεοφύτωση ή αρθρίτιδας.
Ηλεκτροαγώγιμες δοκιμές: Οι ηλεκτροαγώγιμες δοκιμές μετρούν την έκταση και τη σοβαρότητα του τραυματισμού του νωτιαίου νεύρου και μπορούν να χρησιμοποιηθούν εάν υπάρχει υποψία νευρικής εμπλοκής.
Πώς μπορώ να αποτρέψω την οστεοφύτωση;
Ενώ η οστεοφύτωση που προκαλείται από αρθρίτιδα μπορεί να μην μπορεί να προληφθεί, μπορείτε να μειώσετε τον κίνδυνο λαμβάνοντας προληπτικά μέτρα, όπως:
Φορώντας κατάλληλα υποδήματα: Τα παπούτσια με φαρδύ δάχτυλο, στήριξη της καμάρας και αντικραδασμική προστασία μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη της πίεσης και της τριβής που συμβάλλουν στον σχηματισμό οστικών άκρων. Οι υποστηρικτικοί πάτοι μπορεί επίσης να είναι χρήσιμοι, ιδιαίτερα για άτομα με πλατυποδία.
Χρήση χοντρών καλτσών: Οι χοντρές κάλτσες μπορούν να μειώσουν την τριβή από τα παπούτσια, η οποία μπορεί να αυξήσει την τριβή των οστών και να συμβάλει σε οστεοφύτωση.
Ασκήσεις με βάρη: Οι ασκήσεις με βάρη — όπως το περπάτημα ή το ανέβασμα σκάλας — βοηθούν στη διατήρηση ισχυρών οστών και υποστηρίζουν την υγεία των αρθρώσεων.
Διατήρηση υγιούς βάρους: Η διατήρηση ενός υγιούς βάρους μειώνει την καταπόνηση των αρθρώσεων, γεγονός που μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο σχηματισμού οστικών άκρων.
Λήψη προληπτικών μέτρων: Εάν παρατηρήσετε πόνο στις αρθρώσεις, πρήξιμο ή δυσκαμψία, συμβουλευτείτε έναν γιατρό έγκαιρα για να διαχειριστείτε την αρθρίτιδα και να βοηθήσετε στην πρόληψη των οστικών άκρων.
Το διατροφικό μας μέλλον επανασχεδιάζεται χωρίς τη συγκατάθεσή μας. Πίσω από τις φαινομενικά ευγενείς προθέσεις των διεθνών οργανισμών για την «προστασία του πλανήτη», εξελίσσεται μια μεταμόρφωση της γεωργίας, της παραγωγής τροφίμων και της καθημερινής ζωής. Ο «πόλεμος κατά της κλιματικής αλλαγής» μετατρέπεται σιωπηλά σε πόλεμο κατά του φαγητού και κυρίως κατά του ελεύθερου αγρότη, της φυσικής παραγωγής και της παραδοσιακής διατροφής.
ΟΗΕ και WEF: Από το κρέας στα έντομα
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, περίπου το 33% των ανθρωπογενών αερίων του θερμοκηπίου προέρχονται από τη γεωργία. Το κρέας, τα γαλακτοκομικά και οι γαρίδες εκτροφής βρίσκονται στο στόχαστρο. Οι λύσεις; Εναλλακτικές πρωτεΐνες, όπως έντομα και μύκητες, που προωθούνται έντονα από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) και εταιρείες όπου επενδύουν πρόσωπα όπως ο Μπιλ Γκέιτς και ο Τζεφ Μπέζος.
Το 2021, η ΕΕ ενέκρινε τη χρήση ακρίδων, γρύλων και προνυμφών ως «νέα τρόφιμα», ενσωματώνοντάς τα σε προϊόντα καθημερινής κατανάλωσης όπως ψωμί, ζυμαρικά και τυρί. Το κοινό δεν ρωτήθηκε ποτέ, η απόφαση ελήφθη, επικυρώθηκε και επιβλήθηκε.
Συγκεκριμένα, από το 2007 επιτρέπονται τα έντομα σε τροφές ζώων συντροφιάς, από το 2017 σε τροφές ιχθύων και από το 2021 σε μονογαστρικά ζώα όπως οι χοίροι. Από τα 1,5 εκατομμύρια είδη εντόμων που υπάρχουν στη φύση, μόλις 5 εγκρίθηκαν ως τροφή για τον άνθρωπο και 8 ως τροφή για τα ζώα. Τα έντομα που χρησιμοποιούνται για τροφή ζώων και ανθρώπων γεννιούνται σε εκτροφεία.
Οι πρώτες ύλες από έντομα και οι ζωοτροφές που τα περιέχουν είναι εισαγόμενες στη χώρα μας λόγω απουσίας εγκαταστάσεων εκτροφής στην Ελλάδα. Συνήθως οι τροφές αυτές αναγράφουν «περιέχει καινοτόμες τροφές».
Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων διαθέτει τα κατάλληλα έγγραφα καθώς και εισηγήσεις επιστημόνων για τις άδειες σε εταιρείες που ενδιαφέρονται για την εκτροφή εντόμων ως πρώτη ύλη σε ζωοτροφές.
Από την αειφορία στον έλεγχο
Αυτές οι επιλογές παρουσιάζονται ως «αναγκαίες» για την επίτευξη του στόχου Net Zero. Το φαινόμενο Net Zero αναφέρεται σε μια ισορροπία μεταξύ των ανθρωπογενών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (GHG) και της απομάκρυνσής τους από την ατμόσφαιρα. Όμως, όπως παραδέχθηκε πρόσφατα ο ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ για το κλίμα, Τζον Κέρρυ, «δεν μπορούμε να φτάσουμε στο Net Zero χωρίς ριζικές αλλαγές στη γεωργία».
Στην πράξη, αυτό σημαίνει μείωση ή εξάλειψη της κτηνοτροφίας, ακόμα κι αν αυτό προκαλεί καταστροφή σε ολόκληρους παραγωγικούς τομείς και αυξήσεις τιμών για τους καταναλωτές.
Τα έντομα που έχουν πάρει έγκριση για χρήση σε ζωοτροφές είναι η μαύρη μύγα των απορριμμάτων, η κοινή οικιακή μύγα, κάποιες κατηγορίες σκαθαριών και γρύλλων, ένα είδος ακρίδας, καθώς και ένα είδος μεταξοσκώληκα.
Χημεία στο πιάτο σας
Μια άλλη πτυχή του προβλήματος είναι η χρήση αμφιλεγόμενων χημικών, όπως το Bovaer, μια ουσία που προστίθεται στις ζωοτροφές για τη μείωση του μεθανίου από τις αγελάδες. Παρά τις προειδοποιήσεις ότι το χημικό μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη γονιμότητα, το δέρμα και τα μάτια, έχει ήδη εγκριθεί για εμπορική χρήση στην ΕΕ και τις ΗΠΑ. Οι καταναλωτές; Αγνοούνται ξανά.
Μέχρι στιγμής, σύμφωνα με δημοσιεύματα, δεν έχει παρατηρηθεί καμία μεταφορά παθογόνου από τη διατροφή ζώων και ανθρώπων με έντομα. Ωστόσο, δεν αποκλείεται οι τροφές αυτές να προκαλούν αλλεργίες, παρόμοιες με αυτές που προκαλούν τα όστρακα, καθώς ο σκελετός των εντόμων μοιάζει με των οστράκων. Ως εκ τούτου, ειδικά για τις τροφές που προορίζονται για τον άνθρωπο, θα πρέπει να αναγράφεται ξεκάθαρα αν αυτές περιέχουν έντομα ως συστατικά.
Εξαγορές και κλείσιμο αγροκτημάτων
Η Ολλανδία, από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς γεωργικών προϊόντων στον κόσμο, προσφέρει πάνω από 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ για να εξαγοράσει και να κλείσει 3.000 αγροκτήματα. Όσοι δεν δεχτούν, απειλούνται με αναγκαστικές απαλλοτριώσεις. Παρόμοια μέτρα έχουν προταθεί στην Ιρλανδία (σφαγή 200.000 αγελάδων) και το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου η κυβέρνηση επιδοτεί αγρότες για να μην παράγουν τρόφιμα.
Από τον αγρότη στον επενδυτή
Πρόκειται για σύμπτωση που οι ίδιοι οι δισεκατομμυριούχοι που χρηματοδοτούν και προωθούν αυτές τις αλλαγές είναι οι επενδυτές των εναλλακτικών λύσεων; Ο Μπιλ Γκέιτς, που είναι πλέον ο μεγαλύτερος ιδιώτης γαιοκτήμονας στις ΗΠΑ, επενδύει σε τεχνητό κρέας, προϊόντα μυκήτων και φυτικά γιαούρτια. Στην πράξη, επιδιώκεται η αντικατάσταση του φυσικού με το επεξεργασμένο. Αποτέλεσμα αυτού είναι ένα διατροφικό μονοπώλιο ελεγχόμενο από λίγους. «Oι εναλλακτικές πρωτεΐνες θα πρέπει να αντικαταστήσουν το κρέας», δήλωσε ο Μπιλ Γκέιτς σε συνέντευξή του, το 2021.
Μια ρητορική κρίσης που εξυπηρετεί συμφέροντα
Το αφήγημα της «κλιματικής κρίσης» έχει αποκτήσει σχεδόν θρησκευτική δύναμη, σύμφωνα με τον ερευνητή Ρόμπερτ Ουίλλιαμς από το ινστιτούτο Gatestone: «Αδιαμφισβήτητο, απόλυτο και… επικερδές». Όποιος εκφράσει αμφιβολίες κατηγορείται ως αρνητής ή συνωμοσιολόγος. Εν τω μεταξύ, η καθημερινότητα των πολιτών αλλάζει δραματικά ενώ «οι ηγέτες συνεχίζουν να ζουν όπως πριν – με ιδιωτικά τζετ, μπριζόλες Wagyu (σ.σ. μια πανάκριβη ιαπωνική ράτσα βοοειδών) και επενδυτικά χαρτοφυλάκια γεμάτα με startup (σ.σ. εναλλακτικές μορφές κρέατος) τεχνητών τροφίμων».
Το κίνημα της «κλιματικής αλλαγής», όπως επισημαίνει ο Ρόμπερτ Ουίλλιαμς, «είναι μια τεράστια επιχείρηση. Οι δισεκατομμυριούχοι που προωθούν αυτή την ύπουλη αφήγηση τα έχουν καταλάβει όλα. Επενδύουν σε φυτικά προϊόντα ψεύτικου κρέατος για να αποκομίσουν κέρδη μόλις κερδηθεί ο πόλεμος κατά των αγροτών… Αν αυτά τα επεξεργασμένα τρόφιμα δεν είναι υγιεινά, κρίμα. Τα κέρδη θα γεμίσουν τις τσέπες των ελίτ του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.
»Οι ελίτ ξέρουν τι κάνουν. Το κλείσιμο των αγροκτημάτων και η θανάτωση ζώων σημαίνει ότι οι τιμές θα εκτοξευθούν στα ύψη, ακόμη περισσότερο από ό,τι σήμερα, αναγκάζοντας τους ‘απλούς’ ανθρώπους χωρίς τα οικονομικά μέσα των Γκέιτς, Μπέζος και Κλάους Σβαμπ να σταματήσουν να τρώνε κρέας και τελικά να ζουν από φυτά και έντομα για να ‘σώσουν τον πλανήτη’, ενώ οι εκλεγμένοι και μη εκλεγμένοι κυρίαρχοι των πολιτών συνεχίζουν να ζουν τον τρόπο ζωής των δισεκατομμυριούχων.»
Η μεγάλη ανατροπή: ώρα για αφύπνιση
«Το κόστος θα συνεχίσει να αυξάνεται για όσο διάστημα οι άνθρωποι επιτρέπουν σε αυτούς τους ‘ηγέτες’ να καθορίζουν πώς πρέπει να ζούνε και τι πρέπει να τρώμε. Ήρθε η ώρα να βάλουμε τέλος στην ‘καλόκαρδη’ προστασία τους», σημειώνει ο Ρόμπερτ Ουίλλιαμς.
Δεν πρόκειται για απλό οικολογικό ενδιαφέρον. Είναι ένα σχέδιο κοινωνικής και οικονομικής αναδιάρθρωσης, μεταμφιεσμένο σε περιβαλλοντική φροντίδα. Οι παραδοσιακοί αγρότες, οι φυσικές τροφές και η αυτάρκεια βρίσκονται στο στόχαστρο. Αν η τάση αυτή συνεχιστεί, οι μελλοντικές γενιές θα τρέφονται με τεχνητά υποκατάστατα ελέγχου και όχι επιλογής.
Η θεραπεία που βασίζεται στην ενσυνειδητότητα προσφέρει σημαντική ανακούφιση σε ασθενείς που παραμένουν καταθλιπτικοί μετά από αποτυχία ανταπόκρισης σε συμβατικές θεραπείες, σύμφωνα με μια νέα κλινική μελέτη.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι εξ αποστάσεως συνεδρίες ενσυνειδητότητας βελτίωσαν τα συμπτώματα της κατάθλιψης, προσφέροντας ενδεχομένως νέα ελπίδα σε εκατοντάδες χιλιάδες ασθενείς που βρίσκονται επί του παρόντος στο «τέλος του δρόμου» για επιλογές ψυχολογικής θεραπείας.
Μετρήσιμα οφέλη συγκρίσιμα με τη φαρμακευτική αγωγή
Η μελέτη διαπίστωσε ότι η γνωσιακή θεραπεία που βασίζεται στην ενσυνειδητότητα (MBCT), μια μορφή θεραπείας ψυχικής υγείας που συνδυάζει πρακτικές διαλογισμού με αρχές από τη γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία (CBT), βελτίωσε σημαντικά τα συμπτώματα κατάθλιψης σε σύγκριση με τη συνήθη θεραπεία.
Η MBCT συνδυάζει πρακτικές διαλογισμού και ενσυνειδητότητας, όπως η αυτοσυμπόνια, με την CBT, η οποία βοηθά τα άτομα να αλλάξουν αρνητικά πρότυπα σκέψης.
Στη δοκιμή συμμετείχαν περισσότεροι από 200 ασθενείς σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο που είχαν ήδη λάβει θεραπεία ομιλίας και αντικαταθλιπτικά, αλλά εξακολουθούσαν να παλεύουν με την κατάθλιψη.
Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η ομάδα παρέμβασης έλαβε συνεδρίες MBCT εκτός από την τυπική θεραπεία. Αυτές οι συνεδρίες επικεντρώθηκαν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων ενσυνειδητότητας και στη διαχείριση δύσκολων συναισθημάτων. Η άλλη ομάδα συνέχισε με τη συνήθη φροντίδα της, η οποία περιελάμβανε συνδυασμό αντικαταθλιπτικών και ψυχοθεραπείας.
Έξι μήνες αργότερα, όσοι έλαβαν MBCT εμφάνισαν μεγαλύτερες βελτιώσεις στις βαθμολογίες κατάθλιψής τους από όσους έλαβαν τυπική φροντίδα.
Η ομάδα που έλαβε MBCT συν τη συνήθη θεραπεία είχε βαθμολογίες κατάθλιψης που ήταν περίπου 2,5 μονάδες χαμηλότερες κατά μέσο όρο στο Ερωτηματολόγιο Υγείας Ασθενών-9, ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο εργαλείο ελέγχου για την κατάθλιψη.
Η εξ αποστάσεως παροχή MBCT μπορεί να είναι «πραγματικά αποτελεσματική», ειδικά για άτομα που ενδέχεται να μην μπορούν να παρακολουθήσουν συνεδρίες αυτοπροσώπως λόγω τοποθεσίας, χρόνου ή προβλημάτων ψυχικής υγείας, δήλωσε στην Epoch Times η Σανάμ Χαφίζ, νευροψυχολόγος και διευθύντρια του Comprehend the Mind στη Νέα Υόρκη, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη.
«Η δυνατότητα συμμετοχής από το σπίτι θα μπορούσε στην πραγματικότητα να βοηθήσει ορισμένους ανθρώπους να αισθάνονται πιο άνετα να ανοιχτούν», είπε. Εάν οι συνεδρίες είναι καλά δομημένες και η ομάδα είναι αφοσιωμένη, ο αντίκτυπος θα μπορούσε να είναι εξίσου ισχυρός».
Γιατί το MBCT λειτουργεί για την επίμονη κατάθλιψη
Το MBCT είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για άτομα με υποτροπιάζουσα ή επίμονη κατάθλιψη, ειδικά εάν εξακολουθούν να έχουν συμπτώματα μετά από τυπική θεραπεία, δήλωσε στην Epoch Times ο Έρικ Λάρσον, πιστοποιημένος νοσηλευτής ψυχιατρικής-ψυχικής υγείας, ιδιοκτήτης του Larson Mental Health που δεν συμμετείχε στη μελέτη.
Αρχικά αναπτύχθηκε για την πρόληψη υποτροπών σε άτομα με πολλαπλά επεισόδια κατάθλιψης, επειδή διδάσκει στους ανθρώπους πώς να σχετίζονται διαφορετικά με τις αρνητικές σκέψεις και τα συναισθήματα αντί να προσπαθούν να τα ξεφορτωθούν.
Ενώ η MBCT λειτουργεί καλύτερα για όσους σκέφτονται ή αισθάνονται καταβεβλημένοι από το άγχος, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι απαιτεί συναισθηματική σταθερότητα και συνεπή πρακτική, καθιστώντας την ακατάλληλη για ασθενείς σε οξεία κρίση ή με ψυχωτικά συμπτώματα.
«[Η MBCT] βοηθά τους ανθρώπους να αναγνωρίζουν τις αρνητικές, αυτοκριτικές σκέψεις ως σκέψεις και όχι ως γεγονότα και έτσι βοηθά στη μείωση του συναισθηματικού τους αντίκτυπου», δήλωσε η συν-συγγραφέας καθηγήτρια Κλάρα Στράους από το Πανεπιστήμιο του Σάσσεξ. «Βοηθά τους ανθρώπους να είναι πιο αποδεκτοί στις δύσκολες εμπειρίες τους και να είναι πιο ευγενικοί με τον εαυτό τους».
Η Χαφίζ είπε ότι η MBCT θα μπορούσε να συνδυαστεί με άλλες θεραπείες.
«Πολλοί άνθρωποι λαμβάνουν ήδη φάρμακα και αυτό θα μπορούσε να τους δώσει επιπλέον υποστήριξη», είπε. «Δεν αντικαθιστά τη θεραπεία όπως η Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία, αλλά προσθέτει ένα άλλο επίπεδο. Κάποιοι μπορεί ακόμη και να διαπιστώσουν ότι τους βοηθά να βασίζονται λιγότερο στη φαρμακευτική αγωγή με την πάροδο του χρόνου».
Η κατάθλιψη που δεν παρουσιάζει βελτίωση μετά από θεραπεία επηρεάζει περίπου το 30% όλων των ανθρώπων που έχουν διαγνωστεί με μείζονα καταθλιπτική διαταραχή.
Η Μέρυ Ράυαν, σύμβουλος ασθενών και συγγραφέας που συνεργάστηκε με την ερευνητική ομάδα από την αρχή, τόνισε σε μια δήλωση τη σημασία αυτών των ευρημάτων για ασθενείς που έχουν προηγουμένως εξαντλήσει τις επιλογές θεραπείας τους.
Είπε ότι συχνά λέγεται σε ανθρώπους ότι έχουν φτάσει στο «τέλος του δρόμου» για ψυχολογική θεραπεία και ότι δεν υπάρχουν άλλες επιλογές για αυτούς.
«Τα ευρήματα αυτής της δοκιμής είναι εξαιρετικά σημαντικά επειδή λέμε σε αυτήν την ομάδα ανθρώπων ότι εξακολουθούν να έχουν σημασία — ότι υπάρχει κάτι άλλο που μπορούμε να δοκιμάσουμε που μπορεί να λειτουργήσει γι’ αυτούς», δήλωσε.
Εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από δυσβίωση, αλλά συχνά δεν γίνεται διάγνωση. Μια ανθυγιεινή ανισορροπία στα μικρόβια που ζουν στο σώμα μπορεί να διαταράξει την πέψη, την ανοσία και τη διάθεση, οδηγώντας σε χρόνια προβλήματα υγείας.
Η μικροβιακή διαταραχή που σχετίζεται με τη δυσβίωση προκαλεί χρόνια φλεγμονή, συμβάλλοντας στην εμφάνιση χρόνιων παθήσεων όπως γαστρεντερικές, ψυχικές, νευροεκφυλιστικές, αυτοάνοσες και μεταβολικές ασθένειες.
Ακόμη και μία μόνο αγωγή με αντιβιοτικά ή η κακή διατροφή μπορεί να διαταράξει τη μικροβιακή ισορροπία. Ευτυχώς, με τη σωστή προσέγγιση, η δυσβίωση μπορεί να εντοπιστεί και να διορθωθεί. Η στοχευμένη διατροφή, η αλλαγή τρόπου ζωής και οι φυσικές θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν στην εξισορρόπηση του μικροβιώματος και στη βελτίωση της συνολικής υγείας.
Το άγχος, η κακή διατροφή, τα φάρμακα και άλλοι συνηθισμένοι παράγοντες μπορούν να διαταράξουν τη μικροβιακή ισορροπία του σώματος, οδηγώντας σε εκτεταμένη δυσβίωση. (The Epoch Times/Shutterstock)
Αίτια
Η δυσβίωση προκύπτει από μια διαταραχή της φυσιολογικής σύνθεσης ή λειτουργίας του μικροβιώματος. Τα τρία κύρια χαρακτηριστικά της δυσβίωσης, τα οποία μπορεί να εμφανιστούν μεμονωμένα ή μαζί, είναι:
Μείωση της μικροβιακής ποικιλομορφίας
Απώλεια ωφέλιμων μικροβίων
Υπερβολική ανάπτυξη επιβλαβών ή ευκαιριακών μικροβίων
Αυτές οι αλλαγές μπορούν να οδηγήσουν σε πολύ διαφορετικά αποτελέσματα ανάλογα με το πού συμβαίνουν. Για παράδειγμα, η απώλεια της μικροβιακής ποικιλίας στο έντερο μπορεί να επηρεάσει τον εγκέφαλο, συμβάλλοντας σε αλλαγές της διάθεσης ή σε προβλήματα μνήμης, ενώ η υπερβολική ανάπτυξη βακτηρίων στο δέρμα μπορεί να προκαλέσει έκζεμα. Κάθε σύστημα του σώματος που συνδέεται με το μικροβίωμα μπορεί να παρουσιάσει το δικό του είδος μικροβιακής ανισορροπίας.
Η δυσβίωση μπορεί επίσης να εμφανιστεί όταν τα μικρόβια καταλήγουν σε μέρη όπου δεν ανήκουν. Σε άτομα με ηπατική νόσο, όπως η κίρρωση, τα βακτήρια του στόματος μπορεί να μεταναστεύσουν στο έντερο και να διαταράξουν τη μικροβιακή ισορροπία του. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η υπερβολική ανάπτυξη βακτηρίων στο λεπτό έντερο, όπου βακτήρια που βρίσκονται κανονικά στο παχύ έντερο αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται στο λεπτό έντερο. Ενώ αυτά τα μικρόβια δεν είναι επιβλαβή στη συνήθη θέση τους, η παρουσία τους σε λάθος περιοχή μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως φούσκωμα, κοιλιακό άλγος και μειωμένη απορρόφηση θρεπτικών ουσιών.
Η σχέση μεταξύ δυσβίωσης και νόσου είναι συχνά αμφίδρομη. Οι αλλαγές στο μικροβίωμα μπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξη νόσων, όπως παρατηρείται σε παθήσεις όπως ο διαβήτης τύπου 1 και η νόσος του Πάρκινσον. Ωστόσο, η δυσβίωση μπορεί επίσης να εμφανιστεί ως αντίδραση σε αλλαγές στο εσωτερικό περιβάλλον του οργανισμού που προκαλούνται από νόσο.
Διάφοροι παράγοντες μπορούν να αλλοιώσουν το μικροβίωμα, συμβάλλοντας στη δυσβίωση, όπως:
Ιογενείς ή βακτηριακές λοιμώξεις, συμπεριλαμβανομένου του SARS-CoV-2
Υποκείμενες παθήσεις όπως φλεγμονώδης νόσος του εντέρου, παχυσαρκία και χρόνια ηπατική νόσος
Συνήθειες όπως το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοόλ, η σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλάξεις, η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας και η έλλειψη ύπνου
Σωματικό ή συναισθηματικό στρες, συμπεριλαμβανομένων τραυμάτων, χειρουργικών επεμβάσεων ή χρόνιας έντασης
Κακή υγιεινή ή υπερβάλλουσα απολύμανση
Κακή διατροφή — υψηλή σε ζωικές πρωτεΐνες, ανθυγιεινά λίπη, σάκχαρα και επεξεργασμένα τρόφιμα και χαμηλή σε φυτικές ίνες
Πρόσθετα τροφίμων, όπως αντιμικροβιακά συντηρητικά, θειικά άλατα και θειώδη άλατα, γαλακτωματοποιητές και τεχνητά γλυκαντικά
Αντιβιοτικά και άλλα φάρμακα, όπως στατίνες, αναστολείς της αντλίας πρωτονίων, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και αντικαταθλιπτικά
Οι ακόλουθοι παράγοντες μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης δυσβίωσης:
Η γενετική μπορεί να παίζει μικρό ρόλο στην ευαισθησία
Η καισαρική τομή, που συχνά συνοδεύεται από λήψη αντιβίωσης, μπορεί να καθυστερήσει την υγιή αποικιοποίηση των μικροβίων
Η διατροφή με γάλα σε σκόνη στερείται των πρεβιοτικών και προβιοτικών του μητρικού γάλακτος, μειώνοντας τη μικροβιακή ποικιλομορφία
Η κακή διατροφή της μητέρας ή η δυσβίωση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για το μωρό
Οι περιβαλλοντικές τοξίνες, όπως τα φυτοφάρμακα, η ατμοσφαιρική ρύπανση και οι ενδοκρινικοί διαταράκτες, που μεταβάλλουν το pH του εντέρου και τη λειτουργία των μικροβίων
Ορμονικές αλλαγές κατά την εφηβεία, την εγκυμοσύνη ή την εμμηνόπαυση
Το διαρρέον έντερο επιτρέπει στα βακτήρια και σε άλλες ουσίες να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος, προκαλώντας φλεγμονή που επιδεινώνει τη μικροβιακή ανισορροπία
Η χαμηλή παραγωγή βουτυρικού οξέος — μιας ένωσης που παράγεται όταν τα βακτήρια του εντέρου διασπούν τις ίνες — αποδυναμώνει την προστασία του εντερικού τοιχώματος
Συμπτώματα και σημάδια
Πολλοί άνθρωποι συνδέουν τη δυσβίωση με προβλήματα του εντέρου, αλλά το μικροβίωμα του σώματος εκτείνεται πέρα από το έντερο. Μικροβιακές κοινότητες — συμπεριλαμβανομένων βακτηρίων, ιών, μυκήτων και άλλων — κατοικούν επίσης στο δέρμα, στο στόμα και στον κόλπο. Τα βακτηριακά κύτταρα στο σώμα είναι σχεδόν ίσα σε αριθμό με τα ανθρώπινα κύτταρα, και το συλλογικό γονιδίωμά τους υπερτερεί του ανθρώπινου γονιδιώματος κατά σχεδόν 100 φορές.
Όταν αυτές οι κοινότητες είναι σε ανισορροπία, τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν με απροσδόκητους τρόπους. Η ανισορροπία μπορεί να επηρεάσει την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών, να διαταράξει τα ανοσολογικά σήματα, να αποδυναμώσει τις προστατευτικές μεμβράνες του εντέρου ή του δέρματος ή να προκαλέσει εκτεταμένη φλεγμονή. Αυτές οι διαταραχές μπορούν να οδηγήσουν σε ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων που μπορεί να φαίνονται άσχετα, ανάλογα με την πληγείσα περιοχή και τη φύση της ανισορροπίας.
Μερικές φορές, η δυσβίωση εμφανίζεται χωρίς εμφανή συμπτώματα, επηρεάζοντας σιωπηλά την υγεία και αυξάνοντας την πιθανότητα ανάπτυξης νόσων.
Τα αρχικά σημάδια δυσβίωσης παραπέμπουν σε γαστρεντερικές διαταραχές:
Κακοσμία ή κακή αναπνοή
Αέρια
Φούσκωμα
Διατροφικές δυσανεξίες ή ευαισθησίες
Κοιλιακές κράμπες
Διάρροια
Βλέννα στα κόπρανα
Πέρα από το πεπτικό σύστημα, η δυσβίωση μπορεί να προκαλέσει μια ποικιλία συμπτωμάτων που μπορεί να μην φαίνονται συνδεδεμένα στην αρχή:
Ουρογεννητικά συμπτώματα, όπως κνησμός ή έκκριση από τον κόλπο
Δερματολογικά συμπτώματα, όπως δερματικά εξανθήματα ή ερυθρότητα
Προβλήματα στοματικής υγείας, όπως τερηδόνα ή αιμορραγία των ούλων
Συστηματικά συμπτώματα, όπως επίμονη κόπωση
Η δυσβίωση μπορεί επίσης να επηρεάσει σημαντικά την ψυχική ευεξία, συμβάλλοντας στην κατάθλιψη, το άγχος και τις γνωστικές δυσκολίες, όπως προβλήματα μνήμης ή διανοητική ομίχλη.
Διάφοροι τύποι δυσβίωσης
Η δυσβίωση μπορεί να ταξινομηθεί με διάφορους τρόπους: ανάλογα με την τοποθεσία, την αιτία ή τις αλληλένδετες οδούς που συνδέουν το έντερο με άλλα όργανα, όπως ο άξονας έντερο-εγκέφαλος ή ο άξονας έντερο-ήπαρ. Μέσω αυτών των οδών, η δυσβίωση σε μια περιοχή μπορεί να επηρεάσει και άλλες περιοχές.
Εντερική δυσβίωση
Ο πιο συνηθισμένος και καλά μελετημένος τύπος δυσβίωσης, που περιλαμβάνει ανισορροπίες στο μικροβίωμα του εντέρου που συμβάλλουν σε φλεγμονώδεις νόσους του εντέρου, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και άλλες γαστρεντερικές διαταραχές.
Στοματική δυσβίωση
Εμφανίζεται στο στόμα και μπορεί να οδηγήσει σε καταστάσεις όπως ουλίτιδα, περιοδοντίτιδα και άλλα προβλήματα στοματικής υγείας.
Κολπική δυσβίωση του κόλπου
Περιλαμβάνει ανισορροπίες στο μικροβίωμα του κόλπου, με πιο αξιοσημείωτη τη βακτηριακή κολπίτιδα.
Δερματική δυσβίωση
Περιλαμβάνει ανισορροπίες στο μικροβίωμα του δέρματος, οι οποίες μπορούν να συμβάλουν σε παθήσεις όπως το έκζεμα και η ακμή.
Πώς διαγιγνώσκεται η δυσβίωση;
Η έλλειψη διαγνωστικών κατευθυντήριων γραμμών και ενός σαφούς κλινικού ορισμού της δυσβίωσης καθιστούν δύσκολη τη διάγνωση. Οι εργαστηριακές μέθοδοι επίσης ποικίλλουν, δυσχεραίνοντας τη σύγκριση των αποτελεσμάτων μεταξύ διαφορετικών εργαστηρίων. Η δυσβίωση περιλαμβάνει πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ των μικροβίων, των παραπροϊόντων τους (μεταβολίτες) και του ανθρώπινου ξενιστή. Η αναγνώριση της δυσβίωσης απαιτεί συχνά εξειδικευμένες εξετάσεις και ερμηνεία από ειδικούς. Ως αποτέλεσμα, ορισμένοι επαγγελματίες υγείας ενδέχεται να μην γνωρίζουν τις διαθέσιμες εξετάσεις ή να μην είναι σίγουροι για τον τρόπο αποτελεσματικής χρήσης τους.
Βασικές εξετάσεις
Καλλιέργεια κοπράνων: Ανιχνεύει επιβλαβή βακτήρια, αλλά συχνά δεν αποτυπώνει την ευρύτερη μικροβιακή εικόνα
Δοκιμασία αναπνοής: Βοηθά στον εντοπισμό της βακτηριακής υπερανάπτυξης, ιδιαίτερα της βακτηριακής υπερανάπτυξης του λεπτού εντέρου
Ενδοσκόπηση/κολονοσκόπηση: Προσφέρει άμεση οπτική απεικόνιση του εντέρου, αλλά δεν αξιολογεί τη μικροβιακή ισορροπία
Εξετάσεις Λειτουργικής Ιατρικής
Πλήρης ανάλυση κοπράνων: Αξιολογεί τη βακτηριακή ισορροπία, τους δείκτες φλεγμονής
Εξετάσεις εντερικής διαπερατότητας: Μετρά την «διαρροή του εντέρου» μέσω δειγμάτων αίματος ή κοπράνων
Εξέταση οργανικών οξέων: Δείχνει τη μικροβιακή δραστηριότητα με βάση τους μεταβολίτες στα ούρα
Εξέταση ευαισθησίας σε τρόφιμα: Προσδιορίζει τα τρόφιμα που μπορεί να συμβάλλουν στη δυσλειτουργία του εντέρου
Αυτές οι εξειδικευμένες εξετάσεις μπορούν να βοηθήσουν στην ανίχνευση ανισορροπιών στα βακτήρια του εντέρου που μπορεί να μην εντοπίζονται με τις τυπικές εξετάσεις.
Πιθανές επιπλοκές
Η δυσβίωση συμβάλλει σε μια σειρά επιπλοκών, προωθώντας χρόνια, χαμηλού βαθμού φλεγμονή, αποδυναμώνοντας τους φραγμούς στα βλεννογόνα και διαταράσσοντας την ανοσολογική και μεταβολική λειτουργία. Όταν τα επιβλαβή μικρόβια υπερισχύουν των ωφελίμων, μπορεί να αναπτυχθεί ή να επιδεινωθεί μια ασθένεια.
Αν και δεν είναι πάντα η βασική αιτία, η δυσβίωση μπορεί να εντείνει τα συμπτώματα, να επιταχύνει την εξέλιξη ή να παρεμποδίσει την ανάρρωση. Ορισμένες επιπλοκές εμφανίζονται τοπικά, ενώ άλλες αντανακλούν συστηματικές επιδράσεις σε ολόκληρο τον οργανισμό.
Οι ακόλουθες παθήσεις έχουν επίσης συσχετιστεί με τη δυσβίωση:
Στο στόμα: Ουλίτιδα, περιοδοντίτιδα, τερηδόνα, στοματική καντιντίαση
Στο γαστρεντερικό σύστημα: Ελκώδης κολίτιδα, νόσος του Crohn, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, γαστρεντερίτιδα
Στο νευροαναπτυξιακό και νευροφλεγμονώδες σύστημα: Μηνιγγίτιδα, εγκεφαλικό επεισόδιο, νόσος του Parkinson, διαταραχές του αυτιστικού φάσματος
Στο καρδιαγγειακό σύστημα: Κολπική μαρμαρυγή, ενδοκαρδίτιδα
Μεταβολικές: Αντίσταση στην ινσουλίνη, διαβήτης τύπου 2, παχυσαρκία, δυσλιπιδαιμία (ανισορροπία των λιπιδίων στο αίμα)
Αυτοάνοσες παθήσεις: Ρευματοειδής αρθρίτιδα, συστηματική σκλήρυνση, σύνδρομο Sjögren, αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο, διαβήτης τύπου 1, σκλήρυνση κατά πλάκας
Καρκίνος: Γυναικολογικός, ορθοκολικός, δερματικός και πνευμονικός καρκίνος
Άλλες συστηματικές επιπλοκές
Ενδοτοξιναιμία: Μια κατάσταση στην οποία βακτηριακές τοξίνες, όπως οι λιποπολυσακχαρίτες, διαρρέουν στην κυκλοφορία του αίματος λόγω διαταραχής του εντερικού φραγμού, προκαλώντας εκτεταμένη φλεγμονή.
Οστική απορρόφηση: Οι φλεγμονώδεις κυτοκίνες και η μειωμένη απορρόφηση θρεπτικών ουσιών μπορεί να αυξήσουν την οστική διάσπαση και να συμβάλουν στην οστική απώλεια με την πάροδο του χρόνου.
Θεραπείες
Οι συμβατικές ιατρικές προσεγγίσεις για τη θεραπεία της δυσβίωσης επικεντρώνονται κυρίως στην αντιμετώπιση σοβαρών ανισορροπιών ή λοιμώξεων.
Οι στρατηγικές θεραπείας περιλαμβάνουν συνήθως:
Απομάκρυνση επιβλαβών στελεχών
Τα αντιβιοτικά συνταγογραφούνται για βακτηριακές λοιμώξεις βάσει του τύπου και της θέσης της λοίμωξης. Τα αντιμυκητιασικά χρησιμοποιούνται για την υπερβολική ανάπτυξη μυκήτων, όπως οι λοιμώξεις από Candida.
Μεταμόσχευση μικροβιώματος κοπράνων (FMT)
Η FMT είναι εξαιρετικά αποτελεσματική και έχει εγκριθεί για τη θεραπεία επαναλαμβανόμενων λοιμώξεων από Clostridioides difficile, επίσης γνωστές ως C. diff, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή διάρροια και φλεγμονή του παχέος εντέρου. Η FMT περιλαμβάνει τη μεταφορά κοπράνων από έναν υγιή δότη στο έντερο του ασθενούς μέσω κολονοσκόπησης, κλύσματος ή καψουλών από το στόμα.
Αντιμετώπιση της δυσβολίας που προκαλείται από φάρμακα
Εάν υπάρχει υποψία ότι ένα φάρμακο προκαλεί δυσβολία, οι γιατροί μπορεί να συστήσουν τη διακοπή ή την τροποποίηση της θεραπείας μέχρι να αποκατασταθεί η μικροβιακή ισορροπία.
Θεραπεία μικροβιακών μεταβολικών οδών
Αυτή η αναδυόμενη προσέγγιση χρησιμοποιεί φαρμακευτικά προϊόντα για να επηρεάσει τη μικροβιακή δραστηριότητα, ενισχύοντας τα ευεργετικά αποτελέσματα και καταστέλλοντας τα επιβλαβή. Χρησιμοποιούνται φάρμακα για να εμποδίσουν τις μεταβολικές οδούς των επιβλαβών μικροβιακών υποπροϊόντων.
Προβιοτικά
Οι συμβατικοί ιατροί χρησιμοποιούν προβιοτικά, αλλά οι περιορισμένες κλινικές οδηγίες και η έλλειψη κανονισμών του Οργανισμού Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) περιορίζουν την εφαρμογή τους. Η αποτελεσματικότητα ποικίλλει ανάλογα με το στέλεχος — μια διάκριση που δεν αναγνωρίζουν όλοι οι κλινικοί γιατροί — επομένως η επιλογή του στελέχους, η σύνθεση και η δοσολογία πρέπει να καθοδηγούνται από έναν έμπειρο επαγγελματία και να εξατομικεύονται με βάση την ανάλυση των κοπράνων, τη γενετική και τα φάρμακα.
Ενώ οι συμβατικές θεραπείες, όπως η χρήση αντιβιοτικών, μπορεί να είναι αποτελεσματικές για οξείες λοιμώξεις ή σοβαρή δυσβίωση, συχνά δεν αντιμετωπίζουν τις υποκείμενες αιτίες ή δεν υποστηρίζουν τη μακροπρόθεσμη μικροβιακή ισορροπία. Αυτός ο περιορισμός υπογραμμίζει την ανάγκη για μια πιο ολιστική προσέγγιση στη διαχείριση της δυσβίωσης.
Φυσικές προσεγγίσεις
Η εξάλειψη της δυσβίωσης απαιτεί κάτι περισσότερο από την απλή απομάκρυνση των επιβλαβών βακτηρίων ή την αντικατάσταση του μικροβιώματος. Χωρίς αλλαγές στη διατροφή και τον τρόπο ζωής, οι βελτιώσεις συνήθως είναι προσωρινές. Οι πιο αποτελεσματικές φυσικές στρατηγικές επικεντρώνονται στην αποκατάσταση της ισορροπίας δημιουργώντας ένα περιβάλλον στο οποίο μπορούν να αναπτυχθούν τα ευεργετικά μικρόβια, ξεκινώντας από τα τρόφιμα που τρώμε.
Η διατροφική οδός προς ένα υγιές μικροβίωμα
Η διατροφή αποτελεί την κύρια πηγή της μικροβιακής χλωρίδας του σώματος, μια αρχή που τονίζεται από τα παραδοσιακά συστήματα ιατρικής, όπως η κινεζική ιατρική και η αγιουρβέδα. Η σύγχρονη έρευνα επιβεβαιώνει ότι οι αλλαγές στην πρόσληψη μακροθρεπτικών συστατικών, όπως οι πρωτεΐνες, τα λίπη και οι υδατάνθρακες, μπορούν να μεταβάλλουν γρήγορα το μικροβίωμα του εντέρου. Οι δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε απλά σάκχαρα είναι ιδιαίτερα επιβλαβείς, καθώς μπορούν να βλάψουν το εντερικό φράγμα, να προκαλέσουν φλεγμονή και να διαταράξουν το μεταβολισμό. Αυτές οι επιδράσεις τείνουν να ευνοούν τη δυσβίωση.
Απλές αλλαγές στη διατροφή μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά το μικροβίωμα. Τόσο η μεσογειακή όσο και η αλκαλική διατροφή υποστηρίζονται από την έρευνα. Αν και διαφέρουν ως προς τη δομή και το επιστημονικό βάθος, έχουν κοινά βασικά χαρακτηριστικά που προάγουν τη μικροβιακή ισορροπία.
Η μεσογειακή διατροφή
Γνωστή για τα αντιφλεγμονώδη οφέλη της και τη θετική επίδραση στην υγεία του εντέρου, η μεσογειακή διατροφή έχει δείξει ότι αυξάνει τη μικροβιακή ποικιλομορφία, προάγει τα ωφέλιμα βακτήρια και μειώνει τα επιβλαβή στελέχη. Δίνει έμφαση στα εξής:
Μέτρια κατανάλωση ψαριών, πουλερικών και γαλακτοκομικών
Περιορισμένη κατανάλωση κόκκινου κρέατος και επεξεργασμένων τροφίμων
Υγιεινά λίπη, ιδιαίτερα μονοακόρεστα λίπη από ελαιόλαδο και ωμέγα-3 από λιπαρά ψάρια
Η μεσογειακή διατροφή είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, οι οποίες τροφοδοτούν τα μικρόβια που διασπούν τους σύνθετους υδατάνθρακες. Αυτή η διαδικασία ενισχύει την παραγωγή βραχείας αλυσίδας λιπαρών οξέων, τα οποία υποστηρίζουν την υγεία του εντέρου. Οι πολυφαινόλες σε τρόφιμα όπως το ελαιόλαδο και το κρασί λειτουργούν επίσης ως προβιοτικά, τρέφοντας τα ευεργετικά μικρόβια. Επιπλέον, αυτά τα υγιεινά λίπη έχουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και βοηθούν στην προώθηση της μικροβιακής ισορροπίας.
Η αλκαλική διατροφή
Η αλκαλική διατροφή επικεντρώνεται σε τρόφιμα που δημιουργούν αλκαλοποιητικές ουσίες, μειώνοντας την οξύτητα στο σώμα. Αν και το pH του αίματος ρυθμίζεται αυστηρά από τον οργανισμό, το pH των ούρων μπορεί να αλλάξει ανάλογα με τη διατροφή και ελέγχεται με τη χρήση ταινιών pH.
Η έρευνα σχετικά με τις άμεσες επιδράσεις της αλκαλικής διατροφής στο μικροβίωμα είναι πιο περιορισμένη από την έρευνα σχετικά με τη μεσογειακή διατροφή, και η επίδρασή της σε συγκεκριμένα βακτηριακά στελέχη φαίνεται μικτή. Ωστόσο, ορισμένα στοιχεία υποδηλώνουν ότι τα αλκαλικά περιβάλλοντα υποστηρίζουν μια πιο υγιή μικροβιακή ισορροπία, ενώ τα επιβλαβή βακτήρια είναι πιο πιθανό να αναπτύσσονται σε όξινες συνθήκες.
Τα αντιφλεγμονώδη τρόφιμα της αλκαλικής διατροφής συνάδουν επίσης με τη διαχείριση της δυσβίωσης, δίνοντας έμφαση στα εξής:
Υψηλή πρόσληψη φρούτων, λαχανικών, ξηρών καρπών και σπόρων
Περιορισμένη πρόσληψη τροφών που σχηματίζουν οξέα, όπως κρέας, γαλακτοκομικά και ραφιναρισμένα δημητριακά
Φυτικά λίπη από πηγές όπως οι ξηροί καρποί, οι σπόροι και τα αβοκάντο
Τα 5 βήματα της λειτουργικής ιατρικής
Ενώ η διατροφή παίζει κεντρικό ρόλο στην υγεία των μικροβίων, η αποκατάσταση της ισορροπίας σε όλο το σώμα συχνά απαιτεί πρόσθετη υποστήριξη. Οι επαγγελματίες της λειτουργικής ιατρικής χρησιμοποιούν συνήθως ένα ευέλικτο πλαίσιο, που στοχεύει στις βασικές αιτίες της δυσβίωσης και προάγει τη μακροπρόθεσμη ισορροπία μέσω πέντε βασικών βημάτων: απομάκρυνση, αντικατάσταση, επαναφορά, αποκατάσταση και εξισορρόπηση.
1. Απομάκρυνση
Το πρώτο βήμα για την αποκατάσταση της ισορροπίας είναι η εξάλειψη των μικροβιακών διαταρακτών που συμβάλλουν στη δυσβίωση. Αυτοί περιλαμβάνουν παθογόνα μικρόβια, φλεγμονώδεις παράγοντες, περιβαλλοντικές τοξίνες και προϊόντα προσωπικής φροντίδας που βλάπτουν τα τοπικά μικροβιακά οικοσυστήματα. Συνηθισμένοι διαταράκτες του μικροβιώματος και τρόποι απομάκρυνσής τους είναι:
Επιβλαβή μικρόβια: Φυσικά φάρμακα όπως το σκόρδο, η φλούδα ροδιού ή το εκχύλισμα πράσινου τσαγιού μπορεί να είναι επιλογές για την απομάκρυνσή τους. Ζητήστε επαγγελματική καθοδήγηση πριν χρησιμοποιήσετε ισχυρότερα βότανα.
Διατροφικοί παράγοντες: Περιορίστε τα επεξεργασμένα τρόφιμα, τα πρόσθετα και το αλκοόλ.
Φάρμακα: Συζητήστε με τον γιατρό σας για τη μείωση των φαρμάκων που επηρεάζουν τα βακτήρια του εντέρου.
Περιβαλλοντικές τοξίνες: Ελαχιστοποιήστε την έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση, τα φυτοφάρμακα και τον καπνό. Εξετάστε το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσετε έναν καθαριστή αέρα εσωτερικού χώρου και επιλέγετε βιολογικά προϊόντα.
Προϊόντα που ερεθίζουν το δέρμα: Αποφύγετε τα σκληρά σαπούνια και την υπερβολική χρήση απολυμαντικών. Επιλέξτε απαλά προϊόντα χωρίς άρωμα.
Φροντίδα του στόματος: Τα αντισηπτικά στοματικά διαλύματα σκοτώνουν τόσο τα επιβλαβή όσο και τα ωφέλιμα βακτήρια. Αντικαταστήστε τα με διαλύματα φιλικά προς το μικροβίωμα που περιέχουν ξυλιτόλη, αιθέρια έλαια ή φυτικά εκχυλίσματα όπως πράσινο τσάι ή γαρύφαλλο. Το oil pulling με λάδι καρύδας μπορεί επίσης να βοηθήσει στη μείωση των επιβλαβών βιομεμβρανών και στη διατήρηση της μικροβιακής ισορροπίας.
Προϊόντα γυναικείας υγιεινής: Αποφύγετε τις κολπικές πλύσεις και τα αρωματισμένα ή χημικά προϊόντα περιόδου. Επιλέξτε βιολογικά, άοσμα προϊόντα για την προστασία του μικροβιώματος του κόλπου.
2. Αντικατάσταση
Αυτό το βήμα επικεντρώνεται στην αποκατάσταση των στοιχείων που λείπουν και υποστηρίζουν την πέψη και τη διατροφή των μικροβίων. Η δυσβίωση συχνά αναπτύσσεται ή επιμένει όταν η πεπτική λειτουργία είναι μειωμένη ή όταν λείπουν βασικά θρεπτικά συστατικά. Η αντικατάσταση των πεπτικών εκκρίσεων, των θρεπτικών συστατικών που υποστηρίζουν το πεπτικό σύστημα και των θεραπευτικών ενώσεων βοηθά στη δημιουργία ενός εσωτερικού περιβάλλοντος όπου τα ευεργετικά μικρόβια μπορούν να αναπτυχθούν.
Πρωτεϊνικά ένζυμα και υποστήριξη της χολής: Η χαμηλή οξύτητα του στομάχου, η ανεπαρκής παραγωγή πεπτικών ενζύμων ή η αργή ροή της χολής επηρεάζουν την πέψη και συμβάλλουν στη μικροβιακή ανισορροπία. Συμπληρωματικά ένζυμα ή υποστηρικτικά της χολής, όπως η χολή βοδιού ή τα πεπτικά πικρά, μπορούν να βελτιώσουν την πέψη, αν χρειάζεται.
Θρεπτικά συστατικά που ενδέχεται να εξαντληθούν σε περίπτωση δυσβίωσης: Η ανεπάρκεια σε ψευδάργυρο, μαγνήσιο, βιταμίνες Α και D, ωμέγα-3 λιπαρά οξέα και σίδηρο μπορεί να βλάψουν τη λειτουργία του φραγμού, να αλλοιώσουν τη μικροβιακή σύνθεση και να διαταράξουν τη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι εξετάσεις θρεπτικών συστατικών αναδεικνύουν ελλείψεις και τις ανάγκες του κάθε οργανισμού.
Τρόφιμα που θεραπεύουν το έντερο: Ο ζωμός οστών παρέχει κολλαγόνο, γλουταμίνη και μέταλλα που υποστηρίζουν την ακεραιότητα του εντερικού βλεννογόνου.
Φυτικές ενώσεις που ενισχύουν τις πεπτικές εκκρίσεις: Πικρά βότανα όπως η γεντιανή, η πικραλίδα και η αγκινάρα μπορούν να διεγείρουν το στομαχικό οξύ, τη χολή και τα παγκρεατικά ένζυμα, βοηθώντας στην πέψη των τροφών και υποστηρίζοντας τη μικροβιακή ισορροπία.
3. Επαναφορά
Επαναφέρετε τα ευεργετικά μικρόβια μέσω της διατροφής ή των συμπληρωμάτων.
Προβιοτικά και ζυμωμένα τρόφιμα: Ενώ τα προβιοτικά συμπληρώματα μπορούν να είναι χρήσιμα, οι διατροφικές πηγές παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο. Τα ζυμωμένα τρόφιμα, όπως το λάχανο τουρσί, το κίμτσι και τα τουρσί καρότα ή παντζάρια, προσφέρουν ένα ευρύ φάσμα ζωντανών μικροβίων και πρεβιοτικών ινών που βοηθούν στη θρέψη των ωφέλιμων βακτηρίων. Αυτά τα μικρόβια μπορούν επίσης να προωθήσουν την παραγωγή βραχείας αλυσίδας λιπαρών οξέων και οργανικών οξέων που υποστηρίζουν την υγεία του εντέρου.
Πρεβιοτικά: Ενώ τα προβιοτικά στελέχη συχνά δεν αποικίζουν το έντερο μακροπρόθεσμα, τα πρεβιοτικά τροφοδοτούν τα ευεργετικά μικρόβια που ήδη υπάρχουν. Αυτή η προσέγγιση μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματική, καθώς υποστηρίζει το υπάρχον μικροβιακό οικοσύστημα. Πηγές πρεβιοτικών είναι οι φυτικές ίνες και τα συμπληρώματα όπως η ινουλίνη, το αλεύρι λιναριού, ο φλοιός ψυλλίου, οι φρουκτοολιγοσακχαρίτες και οι γαλακτοολιγοσακχαρίτες.
4. Αποκατάσταση
Αποκαταστήστε την ακεραιότητα του φραγμού και μειώστε τη φλεγμονή.
Τα θρεπτικά συστατικά που υποστηρίζουν τα κύτταρα του εντερικού βλεννογόνου περιλαμβάνουν L-γλουταμίνη, καρνοσίνη ψευδαργύρου, ωμέγα-3, κολλαγόνο και βιταμίνες Α και D.
Βότανα όπως η καμέλια σινένσις από το μαύρο τσάι, η γλυκυρριζίνη, η ρίζα αλθέας και το τζίντζερ μπορούν να καταπραΰνουν τη φλεγμονή και να προάγουν την επούλωση του βλεννογόνου.
Τα βραχείας αλυσίδας λιπαρά οξέα, όπως το βουτυρικό, το προπιονικό και το οξικό, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως συμπληρώματα για τη μείωση της φλεγμονής και την υποστήριξη της επιθηλιακής αποκατάστασης, ειδικά σε περίπτωση εξάντλησης των βακτηρίων που παράγουν βουτυρικό οξύ.
Οι πολυφαινόλες, όπως η ρεσβερατρόλη, η κερσετίνη, η κουρκουμίνη και η επιγαλλοκατεχίνη γαλλική, μπορούν να υποστηρίξουν την επούλωση του εντέρου. Η ρεσβερατρόλη μπορεί επίσης να βοηθήσει στη μείωση του τριμεθυλαμίνης Ν-οξειδίου, μιας ένωσης που συνδέεται με τον καρδιαγγειακό κίνδυνο.
5. Εξισορρόπηση
Αντιμετωπίστε τους παράγοντες του τρόπου ζωής που επηρεάζουν το μικροβίωμα, όπως η διαχείριση του στρες και ο ύπνος. Ο χρόνος που περνάτε στην ύπαιθρο και η σωματική δραστηριότητα μπορούν να αυξήσουν την έκθεση σε διάφορους μικροοργανισμούς. Η επαφή με φυσικά στοιχεία, όπως το χώμα και τα φυτά, μπορεί να εισαγάγει ευεργετικά μικρόβια στο δέρμα και να ενισχύσει την ποικιλομορφία του μικροβιώματος του δέρματος. Έρευνες δείχνουν ότι ο χρόνος που περνάτε σε αστικούς χώρους πρασίνου μπορεί να βελτιώσει την ποικιλομορφία των μικροβίων του δέρματος και της μύτης και να επηρεάσει τη συνολική σύνθεση του μικροβιώματος.
Ενώ πολλές από αυτές τις προσεγγίσεις μπορούν να εφαρμοστούν από εσάς, ορισμένα βήματα πρέπει να καθοδηγούνται από εξειδικευμένο επαγγελματία για να διασφαλιστεί η ασφάλεια, να προσαρμοστούν οι παρεμβάσεις στις ατομικές ανάγκες και να βελτιωθούν τα αποτελέσματα.
Διάθεση και δυσβίωση
Ακριβώς όπως το εύφορο έδαφος καθορίζει αν οι σπόροι θα αναπτυχθούν ή θα μαραθούν, το εσωτερικό περιβάλλον του σώματος — το βιοχημικό περιβάλλον — επηρεάζει ποια μικρόβια θα αναπτυχθούν, θα αγωνιστούν ή θα γίνουν επιβλαβή. Η νοοτροπία βοηθά στη διαμόρφωση αυτού του εδάφους μετατρέποντας τις σκέψεις σε βιοχημικά σήματα, όπως ορμόνες και νευροδιαβιβαστές, που επηρεάζουν τη μικροβιακή ισορροπία. Οι επίμονες αρνητικές σκέψεις ή η συναισθηματική ένταση συμβάλλουν στο ψυχολογικό στρες, την αντίδραση του σώματος σε αντιληπτές απειλές ή πιέσεις.
Το ψυχολογικό στρες ενεργοποιεί μια ορμόνη που ονομάζεται παράγοντας απελευθέρωσης κορτικοτροπίνης (CRF), η οποία μπορεί να διαταράξει το μικροβίωμα του εντέρου. Η CRF αυξάνει τα επίπεδα της κορτιζόλης, μιας ορμόνης που αποδυναμώνει τις στενές συνδέσεις μεταξύ των Ως αποτέλεσμα, το έντερο γίνεται πιο διαπερατό, επιτρέποντας τη διαφυγή βακτηρίων και άλλων ουσιών. Το στρες μειώνει επίσης τη μικροβιακή ποικιλομορφία, μειώνει τα επίπεδα ωφέλιμων βακτηρίων όπως το Lactobacillus και το Bifidobacterium και μειώνει τα λιπαρά οξέα βραχείας αλυσίδας, δημιουργώντας ένα έδαφος που ευνοεί τη δυσβίωση.
Το στρες υπονομεύει περαιτέρω τις άμυνες του εντέρου μειώνοντας την παραγωγή βλεννίνης και καταστέλλοντας τα επίπεδα της εκκριτικής IgA (sIgA) στο έντερο και στο στόμα. Η βλεννίνη αποτελεί μέρος του προστατευτικού στρώματος βλέννας που εμποδίζει τα επιβλαβή μικρόβια να προσκολληθούν στο εντερικό τοίχωμα. Η sIgA συνδέεται με τους παθογόνους παράγοντες και τους εμποδίζει να αποικίσουν. Αποδυναμώνοντας αυτά τα προστατευτικά φράγματα, το στρες αναδιαμορφώνει το εσωτερικό περιβάλλον, διευκολύνοντας την προσκόλληση ορισμένων μικροβίων, την παθογένειά τους και τη συμβολή τους στη δυσβίωση.
Το έντερο, ο εγκέφαλος και το μικροβίωμα είναι βαθιά αλληλένδετα, σχηματίζοντας έναν δυναμικό κύκλο ανατροφοδότησης στον οποίο το καθένα επηρεάζει τα άλλα. Το άγχος και η νοοτροπία μπορούν να αλλάξουν τη λειτουργία του εντέρου, ενώ οι αλλαγές στο μικροβίωμα μπορούν να επηρεάσουν τη διάθεση, τη συμπεριφορά και τη γνωστική υγεία. Έρευνες υποδηλώνουν ότι ορισμένα προβιοτικά μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση των επιπτώσεων του άγχους, να υποστηρίξουν την αποκατάσταση του εντερικού βλεννογόνου και να βελτιώσουν τη λειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος — μια πολλά υποσχόμενη προσέγγιση για την αντιμετώπιση της δυσβίωσης.
Ενώ τα στοχευμένα προβιοτικά προσφέρουν έναν τρόπο για την επαναφορά της ισορροπίας του μικροβιώματος, η νοοτροπία παραμένει ένα ισχυρό εργαλείο για την ανάρρωση. Μια ήρεμη, σταθερή νοοτροπία ενισχύει την ανθεκτικότητα, βοηθώντας στην αποκατάσταση και προστασία του εσωτερικού περιβάλλοντος, ακόμη και σε περιόδους συνεχούς στρες. Έρευνες έχουν δείξει ότι πρακτικές όπως η γνωστική θεραπεία βασισμένη στην ενσυνειδητότητα και η αναπνοή μπορούν να μειώσουν τη φλεγμονή, να υποστηρίξουν τη μικροβιακή ποικιλομορφία και να βελτιώσουν τον τόνο του πνευμονογαστρικού νεύρου, ένα μέτρο του ρόλου του πνευμονογαστρικού νεύρου στην επικοινωνία μεταξύ εντέρου και εγκεφάλου.
Η νοοτροπία επηρεάζει επίσης την πέψη, έναν άλλο βασικό παράγοντα της μικροβιακής ισορροπίας. Το χρόνιο στρες ή η συναισθηματική ένταση μπορούν να διαταράξουν τη ρύθμιση του νευρικού συστήματος όσον αφορά τα οξέα του στομάχου, τα ένζυμα και την κινητικότητα του εντέρου. Αντίθετα, μια χαλαρή κατάσταση υποστηρίζει την αποτελεσματική πέψη, την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών και την αποβολή, επηρεάζοντας την υγεία του μικροβιώματος.
Με την πάροδο του χρόνου, η μετάβαση από μια κατάσταση χρόνιου στρες σε μια κατάσταση μεγαλύτερης ηρεμίας και ανθεκτικότητας δημιουργεί ένα πιο φιλόξενο εσωτερικό περιβάλλον, όπου τα ευεργετικά μικρόβια μπορούν να αναπτυχθούν και η δυσβίωση μπορεί να αρχίσει να επιλύεται.
Πρόληψη
Αν και οι αιτίες της δυσβίωσης είναι πολλές και πολύπλοκες, πολλές από αυτές μπορούν να προληφθούν εύκολα. Η λήψη προληπτικών μέτρων καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της μικροβιακής ισορροπίας, στη διατήρηση ενός προστατευτικού φραγμού του εντέρου και στη μείωση της φλεγμονής, υποστηρίζοντας έτσι τη μακροπρόθεσμη υγεία. Ακολουθούν πρακτικές στρατηγικές για την υποστήριξη ενός υγιούς μικροβιώματος σε διαφορετικές φάσεις της ζωής:
Εγκυμοσύνη και γέννηση
Τα πρώτα βήματα προς την πρόληψη ξεκινούν πριν από τη γέννηση. Το μικροβίωμα της μητέρας διαμορφώνει τη μικροβιακή βάση του παιδιού της.
Εστιάστε σε μια διατροφή πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, ολικής αλέσεως και πλούσια σε φυτικές ίνες για να υποστηρίξετε το μικροβίωμα της μητέρας.
Ενσωματώστε προβιοτικά ή πρεβιοτικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όταν είναι κατάλληλο.
Επιλέξτε τον φυσιολογικό τοκετό, εάν είναι δυνατόν, και δώστε προτεραιότητα στην άμεση επαφή δέρματος με δέρμα.
Επεκτείνετε τον αποκλειστικό θηλασμό για έξι μήνες ή περισσότερο, όταν είναι εφικτό.
Βρεφική και παιδική ηλικία
Τα πρώτα χρόνια της ζωής είναι μια κρίσιμη περίοδος για την ανάπτυξη του μικροβιώματος, καθώς θέτουν τις βάσεις για μια υγιή ζωή.
Περιορίστε τη χρήση αντιβιοτικών σε περιπτώσεις που είναι ιατρικά απαραίτητη.
Ενθαρρύνετε το παιχνίδι σε εξωτερικούς χώρους και την επαφή με κατοικίδια ζώα για να ενισχύσετε την έκθεση στα μικρόβια.
Μειώστε την κατανάλωση επεξεργασμένων τροφίμων με προσθήκη.
Χρησιμοποιείτε σαπούνια χωρίς αρώματα και ελαχιστοποιήστε τα αντιμικροβιακά προϊόντα.
Εφηβεία έως ενηλικίωση
Καθώς διαμορφώνονται η ανεξαρτησία και οι συνήθειες του τρόπου ζωής, το ίδιο συμβαίνει και με τα μακροπρόθεσμα μικροβιακά πρότυπα.
Διατηρήστε σταθερή στοματική υγιεινή, συμπεριλαμβανομένου του βουρτσίσματος και της χρήσης οδοντικού νήματος.
Υιοθετήστε διατροφικές συνήθειες που συνάδουν με τις αρχές της μεσογειακής και αλκαλικής διατροφής.
Περιορίστε την κατανάλωση αλκοόλ, αποφύγετε το παθητικό κάπνισμα.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής
Ανεξάρτητα από την ηλικία, ορισμένες συνήθειες έχουν καθολική προστατευτική δράση.
Ενσωματώστε πρακτικές που μειώνουν το άγχος, όπως η προσευχή, η ενσυνειδητότητα, η βαθιά αναπνοή ή ο χρόνος στη φύση.
Δώστε προτεραιότητα στην υγιεινή του ύπνου και στοχεύστε σε επτά έως εννέα ώρες ξεκούραστου ύπνου κάθε βράδυ.
Επιλέξτε στοχευμένα αντιβιοτικά όταν είναι κατάλληλο και συμβουλευτείτε έναν γιατρό σχετικά με εναλλακτικές λύσεις αντί για φάρμακα ευρέος φάσματος.
Αξιολογήστε και περιορίστε τη χρήση φαρμάκων που είναι γνωστό ότι διαταράσσουν το έντερο.
