Δευτέρα, 12 Μαΐ, 2025

Αυτολύπηση: Όταν οι συνηθισμένες συμβουλές δεν βοηθούν

Η αυτολύπηση είναι μια παγίδα στην οποία πολλοί από εμάς πέφτουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας. Ωστόσο, οι γενικές συμβουλές για να σκέφτεστε «θετικά» ή «να εστιάζετε στα καλά» δεν αρκούν για να απελευθερωθείτε από αυτή την καταστροφική νοοτροπία.

Αυτό που πραγματικά χρειάζεστε είναι συγκεκριμένες, εφαρμόσιμες συμβουλές.

Και ένα βαθμό σιγουριάς για το τι να περιμένουμε.

Οι γενικές συμβουλές δεν είναι ακριβώς λανθασμένες, απλώς στερούνται βασικών πληροφοριών. Όλοι γνωρίζουμε ότι το κλειδί για να ξεπεράσουμε την αυτολύπηση είναι η ευγνωμοσύνη – αυτό είναι προφανές. Είναι σαν να λέμε ότι το κλειδί για τη μακροζωία είναι να ζεις μια μακρά, υγιή ζωή.

Οι περισσότερες συμβουλές θεωρούν δεδομένο ότι μπορείτε εύκολα να βρείτε αυτό ακριβώς που χρειάζεστε για να λειτουργήσει.

Πιο εύκολο να το λες παρά να το κάνεις

Πρόσφατα είχα μια κρίση αυτολύπησης, η οποία ήταν αποτέλεσμα μιας διαφωνίας με τη σύζυγό μου. Είναι ειλικρινά ένα σπάνιο γεγονός και έτσι όταν συμβαίνει, μπορεί να μας πιάσει και τους δύο απροετοίμαστους.

Θυμάμαι ότι ήθελα να το ξεπεράσω, αλλά και ότι ταυτόχρονα ήθελα να αφεθώ στη σκέψη ότι ήμουν παρεξηγημένος. Θυμάμαι επίσης να φέρνω στον νου μου όλες τις προφανείς συμβουλές για το πώς να νικήσω την αυτολύπηση, αλλά καμία από αυτές δεν μου φαινόταν πιο ελκυστική από το πώς ήμουν. Ένιωθα ότι χρειαζόταν να καταβάλλω πολλή προσπάθεια για να τα καταφέρω.

Οι προφανείς συμβουλές συνήθως έχουν ως εξής:

  • Επικεντρωθείτε στα καλά πράγματα στη ζωή σας αντί να λυπάστε τον εαυτό σας.
  • Δημιουργήστε ένα σχέδιο για να διορθώσετε τα προβλήματα που έχετε υπό τον έλεγχό σας και σταματήστε να ανησυχείτε για όλα τα υπόλοιπα.
  • Αμφισβητήστε την αρνητική σκέψη εντοπίζοντας τις μη χρήσιμες σκέψεις και επαναδιατυπώνοντάς τες.

Δεν είναι λάθος. Όλες αυτές οι συμβουλές είναι πολύ καλές. Αλλά μέσα στον εσωτερικό αγώνα της αυτολύπησης, αυτές οι προφανείς λύσεις μοιάζουν αδύνατες.

Γιατί;

Η αυτολύπηση είναι ένα από αυτά τα περίεργα συναισθήματα που αγαπάμε και μισούμε. Ξέρουμε ότι είναι καταστροφική μακροπρόθεσμα, ωστόσο μερικές φορές είναι η ευκολότερη διαθέσιμη παρηγοριά για την ανασφάλεια, τη χαμηλή αυτοεκτίμηση ή την απογοήτευση που νιώθουμε.

Η ενασχόληση με τα προβλήματά μας μας επιτρέπει να δικαιολογήσουμε τα συναισθήματα που νιώθουμε. Και παραδόξως, το να λυπόμαστε τον εαυτό μας είναι μερικές φορές ευκολότερο από το να αντιμετωπίσουμε αυτό που μας πλήγωσε.

Πραγματικές λύσεις για την αντιμετώπιση της αυτολύπησης

Σύμφωνα με την εμπειρία μου, αν σκοπεύετε να αντιμετωπίσετε πραγματικά την αυτολύπηση, υπάρχουν δύο βασικά πράγματα που πρέπει να κάνετε: να θέσετε έναν παράλληλο στόχο και να μιλήσετε με κάποιον για τα συναισθήματά σας.

Ένας παράλληλος στόχος

Απασχολήστε το μυαλό σας με έναν παράλληλο στόχο. Όταν τα συναισθήματά σας είναι σε έξαρση, δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα που μπορείτε να κάνετε για να βελτιώσετε την κατάστασή σας πριν ηρεμήσετε. Οι καλύτερες συμβουλές του κόσμου θα σας φανούν αδύνατες.

Για παράδειγμα, δεν με βοηθά να σκέφτομαι πράγματα για τα οποία είμαι ευγνώμων, όταν λυπάμαι τον εαυτό μου. Ο εγκέφαλός μου ξέρει ότι απλώς προσπαθώ να ξεγελάσω τον εαυτό μου για να το ξεπεράσω και αντιστέκεται εύκολα σε αυτή την προσπάθεια.

Το κλειδί είναι η έμμεση προσέγγιση του προβλήματος. Επιστρέψτε στη συναισθηματική ουδετερότητα το συντομότερο δυνατό. Πώς γίνεται αυτό; Ο γρηγορότερος τρόπος είναι να σταματήσετε να σκέφτεστε τα συναισθήματά σας και να απορροφηθείτε πλήρως από κάτι άλλο.

Προτείνω μια μικρή παράλληλη δραστηριότητα. Αυτές είναι μερικές δικές μου ιδέες:

  • 30΄ αεροβικής άσκησης, όπου ο καρδιακός ρυθμός μου είναι μεταξύ 60 και 70% του μέγιστου, ίσα ίσα για να ιδρώσω ελαφρά.
  • Διαβάζω 30-45 σελίδες από ένα μη μυθοπλαστικό βιβλίο με εμπνευσμένες, πρωτότυπες ιδέες και κρατάω σημειώσεις.
  • Δημιουργώ ένα λεπτομερές περίγραμμα για ένα νέο άρθρο και στη συνέχεια γράφω μια εισαγωγή 200-300 λέξεων.

Όλες αυτές οι δραστηριότητες απασχολούν πλήρως το μυαλό μου και αρχίζουν να απομακρύνουν τη συναισθηματική μου ενέργεια από την αυτολύπηση και να τη μεταφέρουν σε κάτι άλλο. Δεν χρειάζεται να πείσω τον εαυτό μου να εγκαταλείψει την αυτολύπηση, παρά μόνο να σταματήσει για λίγο, ώστε να ασχοληθώ με την παράλληλη δραστηριότητά μου.

Συζητήστε το

Κάντε μια σοβαρή συζήτηση με κάποιον για τα συναισθήματά σας. Είναι απολύτως απαραίτητο 1) να μιλήσετε δυνατά για τα συναισθήματά σας και 2) να το κάνετε με κάποιον που μπορείτε να εμπιστευτείτε. Υπάρχει κάτι βαθιά θεραπευτικό στο να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας, να βάζουμε τις χαοτικές μας σκέψεις σε πραγματικές προτάσεις και να έχουμε κάποιον να μας ακούει με ενσυναίσθηση και να μας προσφέρει ευγενική ανατροφοδότηση.

Μπορείτε να το κάνετε αυτό με οποιονδήποτε αγαπάτε, ακόμη και με το άτομο που σας προσέβαλε/πλήγωσε.

Προσπαθήστε να εκφραστείτε με ήρεμο, μετρημένο τρόπο και να αποκλιμακώσετε τα συναισθήματά σας, όχι να τα αναζωπυρώσετε.

Δεν χρειάζεται να έχετε μια κάποια θεωρία για το γιατί αισθανθήκατε όπως αισθανθήκατε. Απλά βάλτε το σε λέξεις. Συνήθως μαθαίνουμε από τα λάθη μας και την επανάληψη, όχι απλώς μέσω της θεωρητικής αντιμετώπισής τους.

Ξεκινήστε μια συζήτηση το συντομότερο δυνατό. Όσο περισσότερο περιμένετε, σύμφωνα με την εμπειρία μου, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να συνέλθετε.

Μην συγχέετε τον σκοπό και τα μέσα

Αυτό είναι όλο. Τα πρώτα βήματα για να νικήσετε την αυτολύπηση είναι να διαλύσετε τα έντονα συναισθήματά σας με μια δραστηριότητα και να συζητήσετε με έναν στενό και έμπιστο φίλο σας το πώς αισθάνεστε.

Όλα τα άλλα πράγματα σχετικά με την «εστίαση στα καλά», τη «δημιουργία ενός σχεδίου» και την «πρόκληση των αρνητικών σκέψεων» είναι τα πράγματα που φυσικά θα θέλετε να κάνετε καθώς βγαίνετε από την αυτολύπηση, αλλά συνήθως δεν είναι τα κατάλληλα εργαλεία όταν βρίσκεστε ακόμα σε έξαψη.

Η απλή αλλά χρήσιμη συμβουλή μου, εν ολίγοις, είναι να μην καταπολεμάτε άμεσα τα αρνητικά σας συναισθήματα, αλλά να απασχολήστε με άλλες δραστηριότητες που σας βοηθούν να τα ξεχάσετε.

Του Mike Donghia

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

 

Η υποστήριξη των ρυθμιστικών αρχών από τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες εγείρει πολλά ερωτήματα

ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ – Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός και η άρνηση εργασίας στους ανεμβολίαστους μπορεί κάλλιστα να γίνει θέμα εκλογών.

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού, αναγκαστήκαμε να εμβολιαστούμε.

Επιτρέψτε μου να πω ότι έχω εμβολιαστεί από την ηλικία των δύο ετών κατά των πάντων.

Αλλά δεν εξαναγκάστηκα. Ούτε οι γονείς μου.

Η πρώην κυβέρνηση Μόρρισον, με την υποστήριξη της Εργατικής Αντιπολίτευσης, επέτρεψε να γίνουν οι εμβολιασμοί υποχρεωτικοί.

Και μας είπαν ποια εμβόλια – AstraZeneca, Moderna.

Έχω διαβάσει πολύ για το μικρό δισκίο, την ιβερμεκτίνη, το οποίο, λαμβανόμενο με άλλα συνιστώμενα φάρμακα, είχε, εδώ και χρόνια, αποδειχθεί ασφαλές και αποτελεσματικό.

Αλλά δεν σας επιτρεπόταν να αναφέρετε το μικρό δισκίο.

Σας “ακύρωσαν”.

Οι γιατροί στο Κουήνσλαντ απειλήθηκαν με φυλάκιση.

Μια νεαρή γυναίκα γιατρός που θα μπορούσα να αναφέρω εδώ, δεν έχει ακόμη πιστοποιητικό άσκησης ιατρικού επαγγέλματος επειδή συνταγογράφησε ιβερμεκτίνη σε έναν βαριά άρρωστο ασθενή που ανάρρωσε.

Τώρα, η Εργατική Κυβέρνηση Αλμπανέζε δεν θα έχει Βασιλική Επιτροπή για την αντίδραση του κορωνοϊού. Αλλά υπάρχουν ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν.

Η ρυθμιστική αρχή, μεταξύ άλλων εδώ, είναι ο Οργανισμός Θεραπευτικών Προϊόντων (TGA / Therapeutic Goods Administration).

Αληθεύει ότι η Αυστραλία έχει το υψηλότερο ποσοστό χρηματοδότησης αυτών των ρυθμιστικών αρχών από τις φαρμακευτικές εταιρείες;

Το ποσοστό ανέρχεται στο 96%. Και περισσότερες από 9 στις 10 αιτήσεις φαρμακευτικών εταιρειών εγκρίνονται.

Ο TGA δεν ιδρύθηκε ως ανεξάρτητο ίδρυμα;

Αποτελεί η σχεδόν αποκλειστική εξάρτηση από τη χρηματοδότηση της φαρμακοβιομηχανίας σύγκρουση συμφερόντων, όταν αυτοί οι ρυθμιστικοί φορείς εγκρίνουν αιτήσεις από φαρμακευτικές εταιρείες;

Δεν μας λένε πόσο πληρώθηκαν οι φαρμακευτικές εταιρείες για την παροχή εμβολιασμών.

Στον φτωχό φορολογούμενο είπαν ότι οι εμβολιασμοί ήταν δωρεάν.

Δεν ήταν.

Υποψιάζομαι ότι πληρώσαμε δισεκατομμύρια στις φαρμακευτικές εταιρείες.

Απαγορεύτηκαν, λοιπόν, η ιβερμεκτίνη και η υδροξυχλωροκίνη επειδή οι ρυθμιστικές αρχές έπαιρναν τα χρήματά τους από τις φαρμακευτικές εταιρείες;

Eξακολουθεί η TGA να δέχεται χρήματα, δωρεές και χρηματοδότηση από τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες;

Ποιες φαρμακευτικές εταιρείες πληρώνουν τις ρυθμιστικές μας αρχές και πόσα χρήματα εμπλέκονται;

Γιατί ο σημερινός ομοσπονδιακός υπουργός Υγείας δεν έχει ερωτηθεί γι’ αυτό στο Κοινοβούλιο;

Σίγουρα θα πρέπει είτε να σταματήσουν οι πληρωμές είτε να κλείσει ο TGA.

Ποιες άλλες άμεσες πληρωμές πραγματοποιούνται από φαρμακευτικές εταιρείες σε διάφορες υγειονομικές αρχές, ακόμη και σε κρατικές υπηρεσίες υγείας;

Υπάρχει πλέον η περίπτωση, σε συντριπτικό βαθμό, οι ρυθμιστικές αρχές να υπόκεινται σε δικό τους παρατηρητή.

Μήπως χρειαζόμαστε ένα Συμβούλιο Φαρμάκων και Εμβολιασμών, ανεξάρτητο από τη ρυθμιστική αρχή φαρμάκων, για να διερευνήσει αυτές τις πρακτικές χρηματοδότησης αλλά, κυρίως, για να διερευνήσει τι έχει προκαλέσει ο υποχρεωτικός εμβολιασμός στην υγεία και την απασχόληση πολλών Αυστραλών;

Έχουμε ένα ανεξάρτητο συμβούλιο ασφαλείας για τις αεροπορικές εταιρείες και τους επιβάτες τους, γιατί όχι και για τους ασθενείς;

Το κυρίαρχο ζήτημα είναι το εξής:

Η ιβερμεκτίνη και η υδροξυχλωροκίνη απαγορεύτηκαν.

Δεν μπορούσατε να αναφερθείτε σε αυτές ούτε να μιλήσετε γι’ αυτές ούτε να τις συστήσετε.

 Australia backsteps its stance on the effect of ivermectin on COVID. (Sonis Photography/Shutterstock)
Η Αυστραλία υπαναχωρεί από τη θέση της σχετικά με την επίδραση της ιβερμεκτίνης στον κορωνοϊό. (Sonis Photography/Shutterstock)

 

Οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες εισέπραξαν πολλά χρήματα από την κυβέρνηση.

Έπρεπε να είναι η AstraZeneca ή η Moderna, είπε η ρυθμιστική αρχή, είπε η κυβέρνηση.

Ας ξεκινήσουμε με ένα ερώτημα.

Πόσα χρήματα πληρώνουν αυτές οι φαρμακευτικές εταιρείες στις ίδιες ρυθμιστικές αρχές που υποτίθεται ότι ρυθμίζουν τη βιομηχανία φαρμάκων;

Αληθεύει ότι ο Οργανισμός Θεραπευτικών Προϊόντων (TGA) βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στη φαρμακοβιομηχανία για τη χρηματοδότησή του;

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο απαγορεύτηκαν η ιβερμεκτίνη και η υδροξυχλωροκίνη;

Φαίνεται, λοιπόν, πως η φαρμακοβιομηχανία κέρδισε την κυβέρνηση και τις ρυθμιστικές αρχές.

Σκεφτείτε το.

Μας λείπουν σημαντικές απαντήσεις.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις των Epoch Times.

Του Alan Jones

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Γιατί ο εθισμός στη ζάχαρη είναι επικίνδυνος – 6 συμβουλές για να μειώσετε την εξάρτηση

Η υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης μπορεί να οδηγήσει σε διάφορες ασθένειες, ακόμη και σε εθισμό. Ενώ πολλοί προσπαθούν να περιορίσουν ή να κόψουν τη ζάχαρη, αυτό δύσκολα γίνεται πράξη. Η ζάχαρη δεν είναι μόνο μια εθιστική ουσία, αλλά αποτελεί και ένα κρυφό συστατικό που βρίσκεται σε πολλά από τα τρόφιμα που τρώμε.

Αιτίες του εθισμού στη ζάχαρη

Γιατί η κατανάλωση ζάχαρης οδηγεί σε εθισμό; Μόλις η ζάχαρη εισέλθει στον οργανισμό, προκαλεί την έκκριση δύο χημικών ουσιών στον εγκέφαλο. Η μία είναι η ντοπαμίνη, η έκκριση της οποίας δίνει ένα ευχάριστο συναίσθημα που θέλει κανείς να επαναλάβει. Η άλλη είναι η σεροτονίνη, η οποία έχει αντίκτυπο στη διάθεση, τη σεξουαλική επιθυμία, τον ύπνο και την όρεξη. Η έκκρισή της μπορεί να ηρεμήσει τα νεύρα και να βελτιώσει τη διάθεση.

Η τακτική κατανάλωση ζάχαρης, προκαλεί στον εγκέφαλό σας να γίνει λιγότερο ευαίσθητος στην επίδραση ενεργοποίησης της ζάχαρης για την ενεργοποίηση της χημικής έκκρισης. Σε αυτή την περίπτωση, χρειάζεται να φάει κανείς περισσότερη ζάχαρη για να επιτύχει το ίδιο αποτέλεσμα και με την πάροδο του χρόνου είτε εκούσια είτε ακούσια καταλήγουμε να τρώμε περισσότερη ζάχαρη.

Οι άνθρωποι που είναι επιρρεπείς στο άγχος ή την κατάθλιψη είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς και στον εθισμό στη ζάχαρη. Η κατανάλωση γλυκών μπορεί να τους κάνει να αισθάνονται ευτυχισμένοι ή φαινομενικά να τους ανακουφίζει από την ένταση και το άγχος, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε εθισμό. Για αυτούς τους ανθρώπους, η ζάχαρη είναι μια μορφή αυτοθεραπείας. Κατ’ επέκταση, είναι πιο δύσκολο για αυτούς να την ελαττώσουν.

Συνέπειες του εθισμού στη ζάχαρη

Εάν αναπτύξετε μια ισχυρή ψυχολογική και σωματική εξάρτηση από τη ζάχαρη, ποιες είναι οι πιθανές συνέπειες;

Πρώτον, ο εθισμός στη ζάχαρη προκαλεί διακυμάνσεις και εκτίναξη των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και ινσουλίνης στο σώμα. Η ζάχαρη είναι η κύρια πηγή ενέργειας του σώματός μας. Για να είναι αποτελεσματική, πρέπει να εισέλθει στα κύτταρα για να παρέχει την απαραίτητη ενέργεια. Για να επιτελέσει αυτό το έργο, το σώμα πρέπει να εκκρίνει ινσουλίνη για να μεταφέρει τη ζάχαρη στα κύτταρα. Επομένως, όταν τρώτε πολλή ζάχαρη, για να στείλετε τη ζάχαρη στα κύτταρα, το σώμα θα ενεργοποιηθεί, μερικές φορές αρκετά βιαστικά, για να εκκρίνει επιπλέον ινσουλίνη για να διατηρήσει την ισορροπία του σακχάρου στο αίμα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όσο περισσότερη ζάχαρη τρώτε, τόσο μεγαλύτερη είναι η αύξηση του σακχάρου στο αίμα σας και της ινσουλίνης.

Όταν καταναλώνονται τακτικά σημαντικές ποσότητες ζάχαρης, τα κύτταρά σας μπορεί να γίνονται όλο και λιγότερο ευαίσθητα στην ινσουλίνη. Για παράδειγμα, αν ζητάτε επανειλημμένα από κάποιον να μετακινήσει βαριά πράγματα για εσάς, τελικά θα κουραστεί και θα αρνηθεί να το κάνει. Η αναλογία στην περίπτωσή μας εδώ είναι, ότι η ίδια ποσότητα ινσουλίνης μπορεί να μην είναι σε θέση να φέρει τη ζάχαρη στα κύτταρα, μια κατάσταση που ονομάζεται αντίσταση στην ινσουλίνη.

Το αποτέλεσμα αυτής της αντίστασης είναι ότι, ανεξάρτητα από το πόση ζάχαρη τρώτε, τα κύτταρά σας δεν θα τη χρησιμοποιήσουν και το σάκχαρο στο αίμα σας δεν θα πέσει. Αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό από ένα σωματικό έλεγχο, κατά τον οποίο παρατηρείτε ένα παράξενο φαινόμενο: υψηλό σάκχαρο στο αίμα και υψηλή ινσουλίνη, ένδειξη ότι η ινσουλίνη δεν λειτουργεί πλέον.

Αν η κατάσταση συνεχίσει να επιδεινώνεται, τα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη μπορεί επίσης να κουραστούν, να «απεργήσουν» και να μην παράγουν πλέον αρκετή ινσουλίνη. Αυτή τη στιγμή, το σάκχαρο στο αίμα είναι πολύ υψηλό, αλλά το επίπεδο ινσουλίνης μπορεί να πέσει, όχι επειδή η αντίσταση στην ινσουλίνη έχει βελτιωθεί, αλλά επειδή η κατάσταση έχει γίνει πιο σοβαρή και έχει γίνει στάδιο διαβήτη. Από αυτή την άποψη, η αντίσταση στην ινσουλίνη και ο διαβήτης είναι ανόμοια στάδια του ίδιου προβλήματος.

Η δεύτερη συνέπεια του εθισμού στη ζάχαρη είναι το λιπώδες ήπαρ. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι το λιπώδες ήπαρ προκαλείται από την κατανάλωση υπερβολικού λίπους, αλλά αυτό δεν ισχύει. Η νόσος του λιπώδους ήπατος προκαλείται όταν η ζάχαρη, σημαντικές ποσότητες αμύλου και άλλοι υδατάνθρακες εισέρχονται στο ήπαρ χωρίς να χρησιμοποιούνται από τα κύτταρα, μετατρέπονται σε τριγλυκερίδια και αποθηκεύονται εκεί. Όταν δεν έχετε μια πηγή γλυκόζης, μετατρέπεται σε γλυκόζη για ενέργεια.
Αν τρώτε πολλή ζάχαρη και δεν έχει πού να πάει, θα πάει στο συκώτι και θα δημιουργήσει αυτό που ονομάζουμε μη αλκοολικό λιπώδες ήπαρ. Επομένως, ο καλύτερος τρόπος για να αντιστρέψετε το λιπώδες συκώτι είναι να εγκαταλείψετε εντελώς τη ζάχαρη και τους υδατάνθρακες.

Η τρίτη συνέπεια του εθισμού στη ζάχαρη είναι η παχυσαρκία. Η υπερβολική ζάχαρη θα μετατραπεί τελικά σε λίπος, ακόμη και σε σπλαχνικό λίπος. Το σπλαχνικό λίπος θα συνεχίσει να παράγει ορμόνες που προκαλούν φλεγμονή και στρες στο σώμα, γεγονός που οδηγεί σε περαιτέρω παχυσαρκία.

Τρόποι διακοπής της ζάχαρης

Η διακοπή της ζάχαρης δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Η συμπεριφορά μας επηρεάζεται από το υποσυνείδητό μας, το οποίο με τη σειρά του σχετίζεται με τις συναισθηματικές και σωματικές εμπειρίες μας στο παρελθόν. Θα μπορούσατε να το συγκρίνετε με μια απόφαση για το νέο έτος – λίγοι άνθρωποι μπορούν να την τηρήσουν. Αυτό συμβαίνει επειδή οι σκέψεις μας δεν είναι πάντα συμβατές με τη σωματική και νοητική μας συμπεριφορά.

Οι άνθρωποι που τους αρέσει να τρώνε ζάχαρη δεν είναι μόνο ψυχολογικά εξαρτημένοι από τη ζάχαρη, αλλά και σωματικά. Αν δεν τρώνε ζάχαρη για κάποιο χρονικό διάστημα, θα υποφέρουν από πονοκεφάλους, δυσκοιλιότητα, διάρροια, φούσκωμα, γενική έλλειψη ενέργειας, κατάθλιψη, άγχος κ.ά. Έτσι, ακόμα κι αν αποφασίσετε να κόψετε τη ζάχαρη, μπορεί να σταματήσετε στα μισά της διαδρομής.

Ο σωστός τρόπος για να σταματήσετε την κατανάλωση ζάχαρης

1. Προσπαθήστε να ξεπεράσετε τα υποκείμενα ψυχολογικά ζητήματα. Πρέπει να καταλάβετε γιατί είστε εθισμένοι στη ζάχαρη και ποια πράγματα ή γεγονότα σας ώθησαν να αποκτήσετε τη συνήθεια να τρώτε ζάχαρη. Αυτό μπορεί να απαιτεί λίγη επαγγελματική βοήθεια.

2. Προχωρήστε βήμα-βήμα. Μπορούμε να μειώσουμε σταδιακά την πρόσληψη ζάχαρης, ξεκινώντας από την καθαρή ζάχαρη και την προστιθέμενη ζάχαρη, ώστε να μην προκαλέσουμε μεγάλη αντίσταση στον οργανισμό. Για παράδειγμα, όταν ψωνίζετε, θα πρέπει να δίνετε ιδιαίτερη προσοχή στην περιεκτικότητα σε πρόσθετη ζάχαρη στα τρόφιμα που αγοράζετε.

3. Πίνετε άφθονο νερό. Μερικές φορές οι άνθρωποι διψάνε στην πραγματικότητα, αλλά νιώθουν ότι αντ’ αυτού θέλουν να φάνε ζάχαρη. Ως εκ τούτου, η διατήρηση της ενυδάτωσης μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να ξεπεράσουν τη λαχτάρα για ζάχαρη.

4. Μειώστε την κατανάλωση ζαχαρούχων σνακ. Σχεδιάστε και διαχειριστείτε την κατανάλωση σνακ, αντικαθιστώντας σιγά-σιγά τις τροφές υψηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη με τροφές με χαμηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη.

5. Παραμείνετε δραστήριοι. Η άσκηση είναι ο πιο αποτελεσματικός και γρήγορος τρόπος για την καταπολέμηση της αντίστασης στην ινσουλίνη. Μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή διαπίστωσε ότι οι συμμετέχοντες που έκαναν αερόβια άσκηση επί οκτώ εβδομάδες παρουσίασαν σημαντική μείωση της γλυκόζης στο αίμα, των συγκεντρώσεων ινσουλίνης και της αντίστασης στην ινσουλίνη σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου.

6. Διαχειριστείτε καλά τα συναισθήματά σας. Η κακή διάθεση μπορεί να ενεργοποιήσει την επιθυμία να αναζητήσετε ανακούφιση στα ζαχαρούχα τρόφιμα. Επιπλέον, σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Neuroscience & Biobehavioral Reviews το 2019, οι ερευνητές τόνισαν ότι υπάρχουν άφθονα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι η υπερβολική πρόσληψη ζάχαρης μπορεί να αλλάξει το τμήμα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για την επεξεργασία των συναισθημάτων, τη νόηση και τη μνήμη και να οδηγήσει σε διαταραχές της διάθεσης, όπως η κατάθλιψη, το άγχος και ο φόβος.

Ως εκ τούτου, μπορούμε να προσπαθήσουμε να ρυθμίσουμε τα συναισθήματά μας με διάφορους τρόπους, όπως η βελτίωση της άποψής μας για τον κόσμο, η βελτίωση των προσδοκιών μας από τους ανθρώπους γύρω μας, η εστίαση σε πράγματα που μπορούμε να ελέγξουμε τώρα, ο τακτικός διαλογισμός, η χαλάρωση κλπ.

Συνολικά, η κατανάλωση ζάχαρης μπορεί να μας προσφέρει ενέργεια και θετικά συναισθήματα, αλλά αυτή η ευχαρίστηση είναι βραχύβια. Η συχνή κατανάλωση ζάχαρης ή η υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης μπορεί να οδηγήσει σε εξάρτηση του οργανισμού από τη ζάχαρη. Αυτή η εξάρτηση, με τη σειρά της, μπορεί να συμβάλλει στην εμφάνιση διαβήτη, λιπώδους ήπατος, παχυσαρκίας και κατάθλιψης.

Ελπίζω και εύχομαι όλοι να μπορέσουν να ελέγξουν την πρόσληψη ζάχαρης και να προστατεύσουν την υγεία τους.

Του Jingduan Yang

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

 

 

Ανακτώντας την όσφρηση και τη γεύση με τη βοήθεια της αρωματοθεραπείας

Όταν η κα Τσεν, 29 ετών, μολύνθηκε από τον covid-19, έχασε την αίσθηση της όσφρησης και δεν μπορούσε να μυρίσει τίποτα, γεγονός που επηρέασε αρνητικά την καθημερινή της ζωή. Και όχι μόνο έχασε ολοκληρωτικά την όσφρησή της, αλλά άρχισε και να κουράζεται πολύ εύκολα.

Ο Δρ Λη Τσόι-Κέουνγκ, ιατρός στην Κλινική Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής Τζίνχε της Ταϊβάν, διαπίστωσε ότι η 29χρονη ασθενής είχε παχιά επίστρωση στη γλώσσα και αδύναμη σπλήνα και στομάχι. Ο Δρ Λη της συνταγογράφησε σκόνη xanthii fructus, συμπληρωμένη με φόρμουλα lycium, acori tatarinowii rhizoma και asari radix et rhizoma για την επίλυση του φλέγματος και τη θέρμανση των πνευμόνων. Μετά τη λήψη του φαρμάκου για περίπου τέσσερεις ημέρες, η ασθενής άρχισε να ανακτά την αίσθηση της όσφρησης. Μετά από μια εβδομάδα, η αποκατάσταση της όσφρησης ήταν εμφανής, με πιο ισχυρές μυρωδιές να είναι ανιχνεύσιμες.

Η τρέχουσα δυτική ιατρική βασίζεται κυρίως στην οσφρητική εκπαίδευση για την αντιμετώπιση της απώλειας της γεύσης και της όσφρησης (μέθοδος αποκατάστασης), αλλά αυτό δεν είναι πάντα αποτελεσματικό. Από την άλλη πλευρά, η παραδοσιακή κινεζική ιατρική (TCM) βασίζει τη θεραπεία της σε αρχαίες θεωρίες που υποστηρίζουν ότι ο χρόνιος κορωνοϊός σχετίζεται κυρίως με τρία όργανα: τον πνεύμονα, τη σπλήνα και τα νεφρά. Το σωστό φάρμακο μπορεί να αποκαταστήσει την αίσθηση της όσφρησης και της γεύσης, αλλά επειδή η θεραπεία αλληλεπιδρά με το νευρικό σύστημα, χρειάζεται χρόνος. Οι ασθενείς θα πρέπει να αναζητήσουν ιατρική βοήθεια το συντομότερο δυνατόν, αλλά δεν υπάρχει λόγος πανικού.

Τι είναι ο χρόνιος κορωνοϊός;

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), από τον Αύγουστο του 2023, περισσότεροι από 769 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως έχουν διαγνωστεί με κορωνοϊό. Περίπου το 10% έως 20% αυτών των ανθρώπων συνεχίζουν να πάσχουν από τον ιό, εμφανίζοντας χρόνιο κορωνοϊό. Τα συνήθη συμπτώματα περιλαμβάνουν κόπωση, δύσπνοια, μη φυσιολογική γεύση και οσμή, βήχα, σύγχυση, πόνο στο στήθος και μυϊκό πόνο. Μελέτες έχουν δείξει ότι μεταξύ όλων των ασθενών με covid-19, το 40 έως 50% των ανθρώπων παγκοσμίως αναφέρουν συμπτώματα διαταραχής της όσφρησης και της γεύσης. Ακόμη και σε αντικειμενικές δοκιμές, έως και το 98% των ανθρώπων παρουσιάζουν μείωση της οσφρητικής λειτουργικότητας.

Σύμφωνα με την εκτενή βιβλιογραφία που δημοσιεύθηκε στο British Medical Journal (BMJ) το 2022, οι διαταραχές της λειτουργικότητας της όσφρησης και της γεύσης εκδηλώνονται κυρίως ως υπολειτουργία (μειωμένη αίσθηση της όσφρησης ή της γεύσης) ή απώλεια (καθόλου όσφρηση ή γεύση), ανωμαλία (αλλοιωμένη αίσθηση της όσφρησης ή της γεύσης) ή αίσθηση τάγγισης (διαστροφή της όσφρησης ή της γεύσης) ή ακόμη και ψευδαισθήσεις (φανταστική ή φανταστική γεύση).

Οι ερευνητές διεξήγαγαν 18 τυχαιοποιημένες μελέτες σε 3.699 ασθενείς. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 74,1% των ασθενών ανέκτησε την αίσθηση της όσφρησης εντός 30 ημερών και το 85,8% την ανέκτησε εντός 60 ημερών. Όσον αφορά την αίσθηση της γεύσης, το 78,8% των ασθενών την ανέκτησε εντός 30 ημερών, το 87,7% εντός 60 ημερών, το 90,3% εντός 90 ημερών και το 98% την ανέκτησε εντός 180 ημερών.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες με πιο σοβαρή ανοσμία και ρινική συμφόρηση στην αρχή της λοίμωξης είχαν λιγότερες πιθανότητες να αναρρώσουν. Επιπλέον, αν και οι περισσότεροι ασθενείς ανακτούν την αίσθηση της όσφρησης ή της γεύσης μέσα σε τρεις μήνες, πολλοί παρουσιάζουν μακροχρόνια δυσλειτουργία.

Πώς επηρεάζει ο κορωνοϊός την αίσθηση της όσφρησης;

Μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Δεκέμβριο του 2022 στο Science Translational Medicine, αδελφό περιοδικό του Science, αποκάλυψε τον κύριο λόγο για την απώλεια της όσφρησης μετά τη μόλυνση με covid-19, δίνοντας μια απάντηση σε εκατομμύρια ανθρώπους που εξακολουθούν να παλεύουν με την απώλεια της όσφρησής τους.

Οι ερευνητές ανέλυσαν δείγματα οσφρητικού επιθηλίου που συλλέχθηκαν από 24 βιοψίες, εννέα εκ των οποίων ήταν ασθενείς με μακροχρόνια ανοσμία μετά από μόλυνση με covid-19. Τα δείγματα από αυτούς τους εννέα ασθενείς έδειξαν εκτεταμένη διήθηση ανοσοκυττάρων CD45+ και φλεγμονώδεις αντιδράσεις στο οσφρητικό τους επιθήλιο. Παρόλο που τα δείγματα έδειξαν ότι ήταν απαλλαγμένα από τον ιό, η φλεγμονή παρέμεινε και ο αριθμός των οσφρητικών νευρώνων μειώθηκε σημαντικά. Αυτό αποδεικνύει ότι η ιογενής λοίμωξη προκαλεί μια ανώμαλη ανοσολογική απόκριση στον ανθρώπινο οργανισμό, η οποία συνεχίζει να καταστρέφει τα κύτταρα των οσφρητικών νευρώνων στη μύτη, προκαλώντας μαζική μείωση των κυττάρων αυτών με αποτέλεσμα την απώλεια της όσφρησης.

Αρωματοθεραπεία

Ο Δρ Λι Τζιαλίνγκ, αρωματοθεραπευτής με άδεια τόσο στην παραδοσιακή κινεζική όσο και στη δυτική ιατρική και διευθυντής της κλινικής παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής Fuqian, δήλωσε στο πρόγραμμα «Υγεία 1+1» του NTD-TV ότι οι άνθρωποι με διαταραχές της όσφρησης ή της γεύσης θα πρέπει πρώτα να ασχοληθούν με τη διατροφή τους, αποφεύγοντας τα λιπαρά τρόφιμα. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν αιθέρια έλαια για την αποκατάσταση των αισθήσεών τους, όπως εσπεριδοειδή, ευκάλυπτος, πατσουλί, γερμανικά εσπεριδοειδή, τριανταφυλλιά και πραγματική λεβάντα, τα οποία επιλέγονται ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του κάθε ασθενούς.

Ο Δρ Λι εξήγησε περαιτέρω: «Όταν μυρίζετε αιθέρια έλαια, δεν συνίσταται να χρησιμοποιείτε έναν τύπο με 100% συγκέντρωση, επειδή θα είναι πολύ ερεθιστικό για την αίσθηση της όσφρησης. Η μακροχρόνια έκθεση σε τόσο υψηλής συγκέντρωσης αιθέριο έλαιο θα μειώσει την ευαισθησία της όσφρησης. Είναι καλύτερο να προσθέσετε κάποιο έλαιο-φορέα, όπως αμυγδαλέλαιο ή ηλιέλαιο, αραιωμένο σε ποσοστό 5 έως 10 %. Όταν αυτή η συγκέντρωση βελτιώσει την αίσθηση της όσφρησης, τότε μειώστε τη συγκέντρωση ακόμα περισσότερο. Συνεχίστε να μειώνετε τη συγκέντρωση, παρατηρώντας κατά πόσο μπορείτε να διακρίνετε τη μυρωδιά του αιθέριου ελαίου. Αν μπορείτε να το μυρίσετε σε πολύ αραιωμένο διάλυμα, σημαίνει ότι η αίσθηση της όσφρησης σταδιακά ανακάμπτει».

Πρόσφατες έρευνες στις Ηνωμένες Πολιτείες δείχνουν επίσης ότι η χρήση των αιθέριων ελαίων βοηθά τους ασθενείς να ανακτήσουν ταχύτερα την αίσθηση της όσφρησης. Οι ερευνητές επέλεξαν τέσσερα αιθέρια έλαια – τριαντάφυλλου, λεμονιού, ευκαλύπτου και γαρύφαλλου – για ένα τρίμηνο πείραμα με ενήλικες που είχαν χάσει την αίσθηση της όσφρησης λόγω λοίμωξης από κορωνοϊό. Ανακάλυψαν επίσης ότι αν οι συμμετέχοντες έβλεπαν εικόνες με αντίστοιχες μυρωδιές ενώ μύριζαν το αιθέριο έλαιο, η ανάκτηση της όσφρησης ενισχυόταν σε κάποιο βαθμό.

Όσον αφορά την αποκατάσταση της γεύσης, ο Δρ Λι δήλωσε ότι διαφορετικά αιθέρια έλαια μπορούν να εφαρμοστούν κατά τη διάρκεια των πρώιμων, μεσαίων και τελικών σταδίων της θεραπείας. Για το πρώιμο στάδιο, χρησιμοποιήστε μικρομοριακά αιθέρια έλαια όπως τα οξείδια (π.χ. αιθέρια έλαια εσπεριδοειδών) και στο τελικό στάδιο, χρησιμοποιήστε ρητινώδη αιθέρια έλαια μεγάλων μορίων, όπως οι πόες, το σανταλόξυλο, το λιβάνι ή το πατσουλί. Η επιλογή των ελαίων εξαρτάται από την ιδιοσυγκρασία του κάθε ατόμου. Μετά από αυτό, προσαρμόστε τη μυρωδιά και μυρίζετε καθημερινά τα μικρών και μεγάλων μορίων αιθέρια έλαια.

Της Ellen Wan

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Ενσυνείδητη κίνηση για τη διαχείριση του πόνου και του άγχους

Σας είναι δύσκολο να μείνετε ακίνητοι; Οι έρευνες δείχνουν ότι οι ασκήσεις που βασίζονται στη συνειδητότητα μπορούν να συμβάλλουν σημαντικά στην ανακούφιση του χρόνιου πόνου και του άγχους, αλλά οι περισσότερες παραδοσιακές ασκήσεις συνειδητότητας απαιτούν από τους ασκούμενους να κάθονται ακίνητοι για παρατεταμένες χρονικές περιόδους, κάτι που μπορεί να είναι δύσκολο για τους ανθρώπους που υποφέρουν από σωματικό πόνο ή έντονο άγχος.

Τα οφέλη της συνειδητότητας

Η κατάσταση της συνειδητότητας «χαρακτηρίζεται από αλλαγές στη νευρική δραστηριότητα, που έχουν μελετηθεί για πάνω από δύο δεκαετίες σε δεκάδες ακαδημαϊκές εργασίες», σύμφωνα με τον Κρις Φηλντς, σύμβουλο επιστήμονα και ερευνητή στο Πανεπιστήμιο Ταφτς που μελετά φυσική, βιολογία και γνωστικές επιστήμες.

«Διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου ενεργοποιούνται όταν ασχολούμαστε με τον εαυτό μας, για παράδειγμα, σε σχέση με τον εξωτερικό κόσμο», δήλωσε ο κος Φηλντς. «Αυτές οι διαφορές είναι καλά τεκμηριωμένες στη βιβλιογραφία των νευροεπιστημών.»

Πολλαπλές μελέτες έχουν επισημάνει τις θετικές επιδράσεις της συνειδητότητας στη σωματική και συναισθηματική υγεία. Η συνειδητή άσκηση έχει συσχετιστεί με βελτιωμένη νοητική ανθεκτικότητα κατά του άγχος, της κατάθλιψης και του στρες, μαζί με βελτιωμένη συνολική αντίληψη. Οι σημειωμένες βελτιώσεις στον νοητικό έλεγχο περιλαμβάνουν καλύτερες συναισθηματικές ρυθμίσεις και καλύτερη διάθεση, η οποία συμβάλλει επίσης στην αποδοχή και την ανοχή του πόνου.

Η νευροεπιστήμη πίσω από την ενσυνείδητη επίγνωση

Μελέτες που συνέκριναν τις εγκεφαλικές σαρώσεις fMRI ατόμων που συμμετείχαν σε μια άσκηση εσυνειδητότητας με τις εγκεφαλικές σαρώσεις μιας ομάδας ελέγχου έδειξαν ότι ακόμη και μια σύντομη κατάσταση ενσυνείδητης επίγνωσης μπορεί να μειώσει σημαντικά την αντίληψη του σωματικού πόνου.

Μια προτεινόμενη εξήγηση αυτού του μηχανισμού είναι ότι η συγκεκριμένη νευρική οδός για την προσοχή και τη συνειδητότητα είναι κοινή με την τελική οδό για την ανακούφιση από τον πόνο.

Μια πρόσθετη μελέτη έδειξε ότι οι συμμετέχοντες που συνέχισαν να κάνουν μια άσκηση ενσυνείδητης επίγνωσης για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα είχαν σημαντικά μειωμένη ενεργοποίηση της αμυγδαλής, δομής του εγκεφάλου που ρυθμίζει σε μεγάλο βαθμό τα συναισθήματα της επιθετικότητας, του άγχους, του φόβου και του στρες.

Πηγαίνοντας πέρα από τις καθιστικές ασκήσεις ενσυνείδητης επίγνωσης

Πρέπει να κάθεστε σταυροπόδι για ώρες, όπως σε ορισμένες από αυτές τις μελέτες, για να έχετε πρόσβαση στις χαλαρωτικές και αναλγητικές επιδράσεις της ενσυνείδητης επίγνωσης; Ο κος Φηλντς λέει πως όχι – υπάρχουν «πολλά παραδείγματα δραστηριοτήτων που προκαλούν αξιόπιστα συγκεντρωμένες και “πλήρως παρούσες” καταστάσεις».

Μια απλή κινητική άσκηση ενσυνείδητης επίγνωσης μπορεί να είναι το περπάτημα.

Βήματα για την ενσωμάτωση μιας περιπατητικής άσκησης με ενσυνείδητη επίγνωση

Ο σκοπός μιας περιπατητικής άσκησης ενσυνείδητης επίγνωσης δεν είναι να διαγράψετε όλες τις σκέψεις, αλλά να επικεντρωθείτε απλώς στο περπάτημα καθεαυτό.

«Κατά τη διάρκεια μιας περιπατητικής άσκησης ενσυνείδητης επίγνωσης, ο στόχος είναι να είστε παρόντες και να παραμείνετε συνδεδεμένοι με το σώμα σας μέσω της παρατήρησης των ποδιών σας καθώς συναντούν το έδαφος», δήλωσε ο Τζέημς Κήρνς, πιστοποιημένος εκπαιδευτής ενσυνείδητης επίγνωσης. «Πρόκειται για μια άσκηση που έχει σχεδιαστεί για να εμπλακείτε με σαφήνεια στη στιγμή και να βάλετε χώρο ανάμεσα σε εσάς και μια άμεση συναισθηματική αντίδραση.»

Ο κος Κηρνς συστήνει μια ρουτίνα τριών βημάτων για μια σύντομη και απλή άσκηση ενσυνείδητης επίγνωσης.

1. Καθορίστε ένα χρονικό διάστημα κατά το οποίο θα είστε πλήρως παρόντες, ξεκινώντας από δύο έως πέντε λεπτά. Βρείτε ένα μέρος όπου μπορείτε να παραμείνετε απερίσπαστοι. Δουλέψτε με το σημείο στο οποίο βρίσκεστε.

2. Ξεκινήστε να περπατάτε αργά και διατηρήστε έναν σταθερό ρυθμό. Αναπνέετε κανονικά.

3. Παρατηρήστε τα βήματά σας. Παρατηρήστε έναν ρυθμό και δώστε όλη σας την προσοχή στις φυσικές αισθήσεις καθώς τα πόδια σας έρχονται σε επαφή με το έδαφος. Αυτή είναι η «άγκυρά» σας. Καθώς συνεχίζετε να περπατάτε, παραμείνετε συγκεντρωμένοι στα βήματά σας.

Τι γίνεται αν χάσετε την προσοχή σας ή αρχίσετε να σκέφτεστε κάτι άλλο; Για το περπάτημα με ενσυνείδητη επίγνωση, τα βήματα χρησιμοποιούνται στη θέση της αναπνοής ως εστιακό σημείο. Όταν αναπόφευκτα αποσπάται η προσοχή σας από σκέψεις, απλά επιστρέψτε στα βήματα.

Μπορείτε να προσθέσετε αυτή την άσκηση στο καθημερινό σας πρόγραμμα ή μπορείτε να επιλέξετε να χρησιμοποιήσετε το ενσυνείδητο περπάτημα ως εργαλείο για τη διαχείριση του πόνου ή του άγχους, ανάλογα με τις ανάγκες σας. Όσο περισσότερο χρόνο αφιερώνετε σε αυτή την άσκηση, τόσο πιο ευεργετική θα είναι.

Της Kayla Laine 

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Τροφική δηλητηρίαση: πρώτες βοήθειες και σπιτικές θεραπείες με υλικά της κουζίνας

Όταν η τροφική δηλητηρίαση χτυπάει, οι σπιτικές θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.

Η κατανάλωση μολυσμένων τροφίμων ή η εμφάνιση αλλεργικής αντίδρασης μπορεί να προκαλέσει σοβαρή δυσφορία. Ενώ η αναζήτηση ιατρικής φροντίδας είναι ζωτικής σημασίας, ορισμένες θεραπείες της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής συμβάλλουν σημαντικά στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.

Οι περιπτώσεις τροφικής δηλητηρίασης γίνονται συχνά πρωτοσέλιδα. Τον Νοέμβριo του προηγούμενου έτους, μια μεγάλη επιδημία E. coli που συνδέθηκε με τις τοποθεσίες των McDonald’s στις Ηνωμένες Πολιτείες φέρεται να προκλήθηκε από μολυσμένα κρεμμύδια. Η επιδημία είχε ως αποτέλεσμα περισσότερες από 100 περιπτώσεις λοίμωξης, με τουλάχιστον 34 νοσηλείες και τον θάνατο ενός ηλικιωμένου ενήλικα. Ένα άλλο περιστατικό αφορούσε 48 περίπου άτομα που αρρώστησαν μετά την κατανάλωση μολυσμένων με E. coli βιολογικών καρότων, με αποτέλεσμα 20 νοσηλείες και έναν θάνατο.

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της λοίμωξης από E. coli περιλαμβάνουν κράμπες στο στομάχι, διάρροια, εμετό και, σε σπάνιες περιπτώσεις, αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο, μια σοβαρή κατάσταση των νεφρών.

Οι μολύνσεις από τα τρόφιμα συνήθως προέρχονται από:

  • Ακατέργαστο ή ατελώς μαγειρεμένο κρέας ή θαλασσινά μολυσμένα με βακτήρια ή παράσιτα
  • Περισσεύματα φαγητών που έχουν μολυνθεί με βακτήρια
  • Μουχλιασμένα τρόφιμα που οφείλονται σε ακατάλληλη αποθήκευση
  • Αλλεργικές αντιδράσεις που προκαλούνται από θαλασσινά, ξηρούς καρπούς ή άλλα αλλεργιογόνα

Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων τροφικής δηλητηρίασης εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως η ηλικία, η γενική υγεία του ατόμου, η αιτία της δηλητηρίασης και η ποσότητα των τοξινών που προσλαμβάνονται. Άτομα με ασθενέστερο ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να εμφανίσουν πιο σοβαρά συμπτώματα.

Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως μέσα σε μία έως 36 ώρες μετά την κατανάλωση μολυσμένου τροφίμου, με τον εμετό και τη διάρροια να είναι τα πιο συνηθισμένα. Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν ναυτία, πυρετό, πονοκέφαλο, κόπωση και, σε σοβαρές περιπτώσεις, κόπρανα με αίμα ή πύον.

Από την άλλη πλευρά, οι τροφικές αλλεργίες μπορεί να προκαλέσουν εξανθήματα και πρήξιμο του δέρματος, ρινική συμφόρηση, άσθμα και πεπτικές ενοχλήσεις. Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί επίσης να παρουσιάσουν ζάλη, άγχος ή ευερεθιστότητα. Σε σοβαρές περιπτώσεις, οι αλλεργικές αντιδράσεις μπορεί να οδηγήσουν σε δυσκολία στην αναπνοή, ταχυπαλμία, σοκ ή ακόμη και απώλεια συνείδησης.

Πρώτες βοήθειες για τροφική δηλητηρίαση

Εάν υποψιάζεστε ότι εσείς ή κάποιος άλλος έχει τροφική δηλητηρίαση, λάβετε τα ακόλουθα μέτρα:

Διατηρήστε ένα δείγμα της τροφής και ζητήστε ιατρική βοήθεια

Εάν εμφανιστούν συμπτώματα τροφικής δηλητηρίασης, αναζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια. Ταυτόχρονα, κρατήστε τυχόν εναπομείναντα τρόφιμα, σφραγίστε τα και αποθηκεύστε τα σε δροσερό μέρος – αλλά μην τα καταψύξετε – καθώς μπορεί να χρειαστούν για εξετάσεις. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το νοσοκομείο θα ειδοποιήσει τις αρμόδιες υγειονομικές αρχές.

Ξύδι κατά της λιποθυμίας

Εάν το άτομο έχει χάσει τις αισθήσεις του, εμποτίστε ένα πανί με ξύδι και τοποθετήστε το κάτω από τη μύτη του. Η έντονη μυρωδιά του ξυδιού μπορεί να το βοηθήσει να ανακτήσει τις αισθήσεις του.

Προκαλέστε εμετό

Εάν το μολυσμένο φαγητό καταναλώθηκε τις τελευταίες ώρες, οι τοξίνες μπορεί να βρίσκονται ακόμη στο στομάχι. Η πρόκληση εμετού μπορεί να βοηθήσει στην αποβολή των βλαβερών ουσιών και στη μείωση της απορρόφησης των τοξινών. Αυτό μπορεί να γίνει διεγείροντας το πίσω μέρος της γλώσσας με ένα δάχτυλο ή με τη λαβή ενός κουταλιού. Εναλλακτικά, η κατανάλωση αλατόνερου (διαλύστε περίπου μία κουταλιά της σούπας αλάτι σε ¾ φλιτζανιού ζεστό νερό και αφήστε το να κρυώσει) ή χυμού τζίντζερ μπορεί να βοηθήσει στην πρόκληση εμετού.

Προσοχή στα αντιδιαρροϊκά φάρμακα

Η διάρροια είναι ένα κοινό σύμπτωμα της τροφικής δηλητηρίασης και συμβάλλει στην απομάκρυνση των τοξινών από το σώμα. Η άμεση λήψη αντιδιαρροϊκών φαρμάκων μπορεί να εμποδίσει τη φυσική διαδικασία αποτοξίνωσης του σώματος. Είναι γενικά καλύτερο να αποφεύγετε τέτοια φάρμακα, εκτός εάν η διάρροια είναι υπερβολική (περισσότερες από 10 φορές την ημέρα) και προκαλεί σοβαρή αφυδάτωση ή αδυναμία.

Ενυδάτωση και ξεκούραση

Μετά από τροφική δηλητηρίαση, η ξεκούραση και η ενυδάτωση είναι απαραίτητες. Πίνετε άφθονα υγρά και τρώτε μικρά, ελαφριά γεύματα για να αποφύγετε την υπερφόρτωση του πεπτικού συστήματος. Εάν δεν έχετε όρεξη, προσπαθήστε να φάτε μικρές ποσότητες φαγητού, εξασφαλίζοντας παράλληλα επαρκή πρόσληψη υγρών.

Σπιτικές θεραπείες για ήπιες περιπτώσεις

Για ήπιες περιπτώσεις τροφικής δηλητηρίασης ή αλλεργικών αντιδράσεων, ορισμένα συστατικά της κουζίνας μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων:

Τζίντζερ

Εάν φάτε κατά λάθος χαλασμένο φαγητό, η άμεση κατανάλωση τζίντζερ μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της διάρροιας ή των αλλεργικών αντιδράσεων. Το φρέσκο τζίντζερ μπορεί να γίνει χυμός και να αναμειχθεί με νερό ή να βράσει σε τσάι για να αντιμετωπιστεί η δηλητηρίαση από ψάρια και οστρακοειδή.

Οι αρχαίοι πολιτισμοί αναγνώριζαν από καιρό τις αποτοξινωτικές ιδιότητες του τζίντζερ. Το τζίντζερ περιέχει πολλές αντιμικροβιακές ενώσεις με ανασταλτικές επιδράσεις ευρέος φάσματος στους τροφιμογενείς μικροοργανισμούς.

Αλόη η γνήσια (Aloe vera)

Η αλόη βέρα ή αλόη η γνήσια είναι πλούσια σε βιοενεργά φυτικά συστατικά, όπως αμινοξέα, βιταμίνες, πολυσακχαρίτες και μέταλλα, τα οποία διεγείρουν την κίνηση του εντέρου και συμβάλλουν στην αποβολή των τοξινών.

Στην κινεζική ιατρική, η αλόη βέρα θεωρείται από τη φύση της δροσιστική, ικανή να ανακουφίσει την οξεία φλεγμονή.

Κορίανδρος

Το ξεχωριστό άρωμα του κορίανδρου ή κολίανδρου παραλύει τα εντερικά παράσιτα, βοηθώντας στην αποβολή τους. Διεγείρει επίσης τα γαστρικά νεύρα, προάγοντας την πέψη και την όρεξη.

Μια μελέτη in vivo διαπίστωσε ότι η προσθήκη κολίανδρου στην τροφή των χοίρων βοήθησε στην καταπολέμηση των παρασίτων. Επιπλέον, μελέτη του 2020 έδειξε ότι το αιθέριο έλαιο του κολίανδρου ανέστειλε την ανάπτυξη βακτηρίων και μυκήτων σε ψωμί.

Ροβίτσα ή ψιλοφάσουλο

Τα ψιλοφάσουλα είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά. Μια ανασκόπηση έδειξε ότι τα ψιλοφάσουλα περιέχουν διάφορα φυτοχημικά, περιλαμβανομένων φλαβονοειδών και φαινολικών οξέων, τα οποία παρουσιάζουν αντιμικροβιακές, αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Συμβάλλουν επίσης στη μείωση της απορρόφησης τοξικών ουσιών στο σώμα.

Τα ψιλοφάσουλα είναι ένα αποτελεσματικό και ευέλικτο αποτοξινωτικό. Σε περιπτώσεις δηλητηρίασης από οργανοφωσφορικά παρασιτοκτόνα, δηλητηρίασης από μόλυβδο ή τυχαίας υπερδοσολογίας φαρμάκων, η κατανάλωση ενός μπολ σούπας ψιλοφάσουλων πριν πάτε στο νοσοκομείο είναι ένα καλό επείγον μέτρο πρώτων βοηθειών. Η προσθήκη ρίζας γλυκόριζας στο μαγείρεμα της σούπας μπορεί να ενισχύσει περαιτέρω τα αποτοξινωτικά της αποτελέσματα. Επιπλέον, η σούπα από ροβίτσα μετριάζει τη δηλητηρίαση από το αλκοόλ.

Η ροβίτσα μπορεί επίσης να μαγειρευτεί με ρύζι και να γίνει χυλός, ο οποίος είναι ιδιαίτερα αναζωογονητικός το καλοκαίρι όταν βιώνετε ξηροστομία και δίψα. Επίσης έχει καταπραϋντικές και αποτοξινωτικές ιδιότητες.

Χυλός από ρύζι και ροβίτσα

Υλικά

150 γραμμάρια φασόλια ροβίτσα (πράσινα), μουλιασμένα όλη τη νύχτα σε κρύο νερό και διατηρημένα στο ψυγείο

30 γραμμάρια ιαπωνικό ρύζι, μουλιασμένο σε κρύο νερό για 30 λεπτά.

Ζάχαρη (προαιρετικά)

εκτέλεση

Βάλτε μια κατσαρόλα με νερό να βράσει και προσθέστε τη ροβίτσα. Μαγειρέψτε σε δυνατή φωτιά, ανακατεύοντας για τρία λεπτά.

Χαμηλώστε τη φωτιά, σκεπάστε και σιγοβράστε για 30 λεπτά.

Προσθέστε το μουλιασμένο ρύζι και ανακατέψτε για τρία λεπτά.

Καλύψτε ξανά και μαγειρέψτε σε χαμηλή φωτιά για άλλα 30 λεπτά μέχρι το μείγμα να γίνει θολό.

Πράσινο τσάι

Η κατανάλωση ενός φλιτζανιού δυνατού πράσινου τσαγιού μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση από τα συμπτώματα της τροφικής δηλητηρίασης. Μελέτη του 2022 διαπίστωσε ότι οι κατεχίνες και άλλες ενώσεις του τσαγιού μπορούν να διαταράξουν τις βακτηριακές κυτταρικές μεμβράνες, αναστέλλοντας κοινά τροφιμογενή βακτήρια όπως το E. coli, ο σταφυλόκοκκος και η σαλμονέλα. Η μελέτη έδειξε ότι το πράσινο τσάι είναι πιο αποτελεσματικό από το μαύρο τσάι και το τσάι oolong.

Περίλλα

Η περίλλα χρησιμοποιείται ευρέως στην κινέζικη ιατρική για θεραπεία της δηλητηρίασης από θαλασσινά και των αλλεργικών αντιδράσεων. Παραδείγματος χάριν, όταν ένας ασθενής εμφάνισε δερματικές αλλεργίες που έμοιαζαν με κνίδωση μετά την κατανάλωση θαλασσινών, μέτρησα 30 γραμμάρια αποξηραμένων φύλλων περίλλας και του είπα να τα βράσει σε 1 λίτρο νερό. Μετά την κατανάλωση τσαγιού από περίλλα για μια ημέρα, τα συμπτώματά του βελτιώθηκαν σημαντικά. Πίνοντας άλλη μια δόση την επόμενη ημέρα, όλα τα συμπτώματα εξαφανίστηκαν χωρίς να χρειαστεί να πάρει για αντιισταμινικά.

Τσάι περίλλας

Συστατικά

30 γραμμάρια αποξηραμένα φύλλα περίλλας

Προετοιμασία

Βάλτε 1 λίτρο νερό να βράσει σε μια κατσαρόλα.

Προσθέστε τα αποξηραμένα φύλλα περίλλας και σιγοβράστε για όχι περισσότερο από 10 λεπτά.

Σουρώστε πριν το σερβίρισμα.

Συμβουλές για την πρόληψη της τροφικής δηλητηρίασης

Για να αποφύγετε την κατανάλωση μολυσμένων τροφίμων, να έχετε κατά νου τις ακόλουθες προφυλάξεις κατά την προετοιμασία των γευμάτων:

Ελέγξτε την υφή και τη μυρωδιά του φαγητού. Ελέγχετε πάντα την υφή, το χρώμα και τη μυρωδιά του φαγητού πριν το φάτε. Μην το τρώτε εάν παρατηρήσετε αποχρωματισμό, γλοιώδη ή κολλώδη υφή ή ασυνήθιστη οσμή.

Διατηρείτε χωριστά τα ωμά και τα μαγειρεμένα τρόφιμα. Χρησιμοποιείτε ξεχωριστές σανίδες κοπής και μαχαίρια για τα μαγειρεμένα και τα ωμά τρόφιμα, για να αποφύγετε τη μόλυνση των μεν από τα δε.

Μαγειρέψτε σχολαστικά τα θαλασσινά . Υπάρχουν αρκετές παρανοήσεις σχετικά με το μαγείρεμα των θαλασσινών. Για παράδειγμα, πολλοί πιστεύουν ότι μπορούμε να καταναλώσουμε τα οστρακοειδή με ασφάλεια μόλις ανοίξει το κέλυφός τους κατά το μαγείρεμα σε κατσαρόλα που καίει. Ωστόσο, είναι προτιμότερο να συνεχίσουμε το βράσιμο για τουλάχιστον 10 ακόμη δευτερόλεπτα, για να διασφαλίσουμε ότι έχουν μαγειρευτεί πλήρως.

Το ξέπλυμα των θαλασσινών με θαλασσινό νερό δεν αρκεί για να σκοτώσει τα βακτήρια. Το Vibrio parahaemolyticus, κοινό βακτήριο των θαλασσινών, ευδοκιμεί σε αλμυρά περιβάλλοντα. Η χρήση αλμυρού νερού δεν θα το εξαλείψει.

Ομοίως, το γουασάμπι και ο χυμός λεμονιού δεν μπορούν να σκοτώσουν τα παράσιτα στα ωμά ψάρια. Το σχολαστικό μαγείρεμα παραμένει ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την πρόληψη των τροφιμογενών ασθενειών.

Κατανοήστε την επικίνδυνη ζώνη τροφίμων. Τα βακτήρια πολλαπλασιάζονται γρήγορα μεταξύ 4 και 60 βαθμών Κελσίου. Γενικά, τα τρόφιμα πρέπει να θερμαίνονται πάνω από 70 βαθμούς Κελσίου για να σκοτωθούν τα βακτήρια. Ωστόσο, η θέρμανση από μόνη της δεν εξαλείφει όλες τις τοξίνες – ο σταφυλόκοκκος, πχ, παράγει τοξίνες ανθεκτικές στη θερμότητα. Η παραμονή των τροφίμων σε θερμοκρασία δωματίου για πολύ καιρό επιτρέπει στα βακτήρια να αναπτυχθούν. Επομένως, είναι καλύτερο να μην αφήνετε τα τρόφιμα σε θερμοκρασία δωματίου για πάνω από δύο ώρες – ή περισσότερο από μία ώρα το καλοκαίρι.

Συνήθεις τροφιμογενείς ιοί και βακτήρια

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων της Ταϊβάν, τα ακόλουθα είναι πέντε από τις πιο κοινές αιτίες τροφικής δηλητηρίασης:

Norovirus. Συνήθεις πηγές είναι τα φυλλώδη λαχανικά, τα φρέσκα φρούτα, τα οστρακοειδή και το μολυσμένο νερό.

Σταφυλόκοκκος. Συνήθεις πηγές είναι το κρέας, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, οι πουτίγκες, τα γλυκά και τα σάντουιτς.

Βάκιλλος ο κηρόχρους. Συνήθεις πηγές είναι τα υπολείμματα ρυζιού, τα λουκάνικα, οι πηχτές σούπες, οι σάλτσες, οι μαρμελάδες, οι σαλάτες, οι πουτίγκες και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Αυτό το βακτήριο είναι ανθεκτικό στη θερμότητα και η κατανάλωση ξαναζεσταμένου περισσευούμενου ρυζιού αποτελεί κοινή αιτία μόλυνσης.

Σαλμονέλα. Συνήθεις πηγές είναι το ωμό ή ατελώς μαγειρεμένο κοτόπουλο, τα αυγά, το μη παστεριωμένο γάλα/χυμός και τα ωμά φρούτα και λαχανικά.

Vibrio parahaemolyticus. Συνήθεις πηγές είναι τα ωμά ή ατελώς μαγειρεμένα θαλασσινά, ιδίως τα στρείδια.

Των Kuo-Pin Wu και Shan Lam

 

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν απόψεις των συγγραφέων και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times. Η Epoch Times καλωσορίζει την επαγγελματική συζήτηση και τη φιλική αντιπαράθεση.

Οξύμελο: ένα απλό αλλά αποτελεσματικό θεραπευτικό ρόφημα

Στην εποχή μας, με τα άμεσα διαθέσιμα φαρμακευτικά προϊόντα για κάθε πιθανή ασθένεια, έχουμε συνηθίσει να πηγαίνουμε σε ένα φαρμακείο όταν νιώθουμε πόνο ή δυσφορία, αναζητώντας το σιρόπι ή το χάπι που θα μας ανακουφίσει. Ωστόσο, τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι. Για χιλιετίες, οι πρόγονοί μας είχαν βαθιά γνώση των θεραπευτικών αγαθών που παρείχε η φύση. Ευτυχώς, μεγάλο μέρος αυτής της σοφίας δεν έχει χαθεί και πολλοί άνθρωποι καταφεύγουν σε αυτήν προκειμένου να αποφύγουν τα φάρμακα και τις παρενέργειές τους.

Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ένα φυτικό τονωτικό που ονομάζεται οξύμελο – μια συνταγή τόσο απλή που μπορεί να φτιαχτεί σε οποιαδήποτε κουζίνα και ευρέως διαδεδομένη ήδη από την αρχαιότητα.

Αν και τα συστατικά είναι πολύ απλά, οι θεραπευτικές τους ιδιότητες βοηθούν να καταπολεμήσουμε πολλές παθήσεις. Διάφορες εκδοχές αυτού του ελιξιρίου έχουν μελετηθεί για τις επιδράσεις τους στην παχυσαρκία, τον διαβήτη τύπου 2, την αντίσταση στην ινσουλίνη, το σύνδρομο πόνου του προστάτη, ακόμη και το μέτριο έως σοβαρό άσθμα.

Τι είναι το οξύμελο;

Όπως προδίδει το όνομά του (ή οξόμελι ή ξιδόμελι – στα αγγλικά oxymel – από το όξος<οξύς+μέλι), πρόκειται ένα μείγμα από ξίδι και μέλι, στο οποίο προστίθενται και άλλα συστατικά για τη γεύση ή για θεραπευτικούς λόγους. Η επίδρασή του διαφέρει ανάλογα με το είδος του μπαχαρικού ή του βοτάνου που προσθέτουμε στο μείγμα. Μεσαιωνικά περσικά φαρμακευτικά χειρόγραφα αναφέρονται σε 1.200 τύπους οξύμελου. Το οξύμελο είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να ωφεληθείτε από τις ιδιότητες αμέτρητων βοτάνων και θεραπευτικών φυτών.

Οι αρχαίοι γιατροί και θεραπευτές γνώριζαν από πρακτική εμπειρία ότι τα διάφορα συστατικά του είχαν αποτελεσματικές ιαματικές ιδιότητες που οι σύγχρονοι επιστήμονες μπορούν πλέον να εξηγήσουν. Το μέλι, για παράδειγμα, είναι ιδανικό για τις πληγές, καταπραΰνει τα εγκαύματα, βελτιώνει τα έλκη και θεραπεύει άλλες ασθένειες, όπως οι λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος.

Υγιεινά συστατικά

Μελέτη για το ανθόμελο που δημοσιεύθηκε στο Journal of Argentine Chemical Society επισημαίνει την παρουσία βασικών μετάλλων όπως το κάλιο, το ασβέστιο και το μαγνήσιο.

Τα ευρήματα που δημοσιεύτηκαν στο BMC Complementary Medicine and Therapies και αξιολογήθηκαν από ομότιμους ειδικούς, δείχνουν ότι οι βιταμίνες και τα πεπτικά ένζυμα του μελιού είναι αρκετά ισχυρά για να ανακουφίσουν τις στομαχικές διαταραχές, να βελτιώσουν την πέψη, να υποβοηθήσουν την απώλεια βάρους, να μειώσουν την LDL-χοληστερόλη και να μειώσουν τις φλεγμονές και τις αλλεργίες.

Στοχεύστε σε ένα θέμα υγείας

Υπάρχουν χιλιάδες συνταγές οξύμελου. Πώς ξέρετε ποια είναι η κατάλληλη για εσάς;

Πρώτα αποφασίστε ποιο ζήτημα υγείας θα θέλατε να αντιμετωπίσετε. Η ευεργετική βάση του μελιού και του ξιδιού υπάρχει σε όλες τις παραλλαγές, αλλά τα ωφέλιμα αποτελέσματα επαυξάνονται από τα συγκεκριμένα βότανα που βάζουμε κάθε φορά στο μείγμα που ετοιμάζουμε.

Παχυσαρκία

Η αντίσταση στην ινσουλίνη αποτελεί πρόκληση για την υγεία των παχύσαρκων ατόμων, καθώς και των ατόμων με μεταβολικό σύνδρομο και διαβήτη. Όπως διαβάζουμε στο περιοδικό Antioxidants & Redox Signaling, η επιπλοκή αυτή προκαλείται συχνά από το οξειδωτικό στρες. Τα καλά νέα είναι ότι μπορείτε να εξουδετερώσετε αυτό το αποτέλεσμα προσθέτοντας στη διατροφή σας τροφές πλούσιες σε αντιοξειδωτικά.

Ένας τρόπος για να το πετύχετε αυτό είναι να δημιουργήσετε ένα νόστιμο οξύμελο με φυσικά αντιοξειδωτικά, όπως κουρκουμά, πράσινο τσάι ή ιβίσκο.

Είναι πολύ πιθανό στην κουζίνα σας να βρίσκονται περισσότερα από αυτά τα θαυμαστά φυτά με τις ισχυρές φυσικές αντιοξειδωτικές ιδιότητες – όπως για παράδειγμα, το δεντρολίβανο και το φασκόμηλο.

Άλλα μπαχαρικά και βότανα της κουζίνας, όπως το γαρύφαλλο, η ρίγανη και η κανέλα, έχουν επίσης υψηλή περιεκτικότητα σε φαινολικές ενώσεις και είναι εξαιρετικές πηγές αντιοξειδωτικών. Αυτά και άλλα βότανα μελετήθηκαν και παρουσιάστηκαν στο διεθνές περιοδικό Plant Foods for Human Nutrition.

Οι σπόροι κολίανδρου έχουν επίσης σημαντικά οφέλη για την υγεία, μειώνοντας το οξειδωτικό στρες και ενισχύοντας τα επίπεδα αντιοξειδωτικών/αποτοξινωτικών παραγόντων στους ιστούς, ενώ η κατανάλωση τζίντζερ προάγει την απώλεια βάρους.

Βγαίνοντας από την κουζίνα στον κήπο, μπορεί να βρείτε τριαντάφυλλο, πικραλίδα, μάραθο, μέντα, αχίλλεια και τσουκνίδα. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο International Journal of Food Sciences and Nutrition δείχνει ότι η χρήση αυτών των φαρμακευτικών φυτών βελτιώνει την πεπτική λειτουργία.

Χρόνια φλεγμονή

Η φλεγμονή από μόνη της δεν είναι πάντα κακή – είναι μέρος του φυσικού αμυντικού μηχανισμού του οργανισμού. Το ανοσοποιητικό σύστημα αναγνωρίζει και απομακρύνει τους επιβλαβείς ξένους ερεθισμούς μέσω της φλεγμονής στα υγιή άτομα. Έτσι αρχίζει η διαδικασία επούλωσης – εσωτερικά και εξωτερικά.

Οι αιτίες των φλεγμονωδών ασθενειών διαφέρουν. Η φλεγμονή γίνεται πρόβλημα όταν μεταβάλλεται από οξεία μορφή σε χρόνια, επιμένοντας για μεγάλο χρονικό διάστημα ή επανερχόμενη συχνά. Διάφορες παθήσεις, όπως η αρτηριοσκλήρωση και ο διαβήτης, συνδέονται με τη χρόνια φλεγμονή.

Μην απογοητεύεστε – μπορείτε να αναχαιτίσετε ορισμένα από τα συμπτώματα της χρόνιας φλεγμονής εξαλείφοντας τα επεξεργασμένα τρόφιμα από τη διατροφή σας και προσθέτοντας κοινά βότανα και μπαχαρικά – ίσως σε ένα αναζωογονητικό ρόφημα οξύμελου.

Ένα άρθρο στο Oxford Academic Journal of AOAC International συνιστά τα ακόλουθα αντιφλεγμονώδη βότανα: πιπέρι τσίλι, κανέλα, τζίντζερ, μαύρο πιπέρι, κουρκουμά, τριγωνέλλα, δεντρολίβανο και σκόρδο. Η αποτελεσματικότητα του κουρκουμά, του τζίντζερ και του δεντρολίβανου υποστηρίζεται από μια ακόμη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Advanced Pharmacological Sciences, η οποία επισημαίνει επίσης την μπουράντζα (ή μποράγο) και το νυχτολούλουδο.

Άσθμα

Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine δείχνει ότι η βοτανοθεραπεία είναι μια καλή εναλλακτική θεραπεία για το άσθμα και τη χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια.

Ένα άρθρο στο Frontiers of Immunology περιγράφει τις ιδιότητες του μελιού και την ικανότητά του να ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και να εξουδετερώνει αλλεργικές ασθένειες, όπως η αναφυλαξία, το άσθμα και η ατοπική δερματίτιδα.

Μια μελέτη του 2019 που δημοσιεύθηκε στο Journal of Medicinal Foods, δείχνει ότι το μέλι σε συνδυασμό με άλλες φυτικές ουσίες παρουσιάζει σχετικά υψηλή αποτελεσματικότητα σε ασθενείς με άσθμα.

Ανοσοποιητικό σύστημα

Το ανοσοποιητικό σύστημα προστατεύει το σώμα σας από τις λοιμώξεις. Όταν εξασθενεί, αρρωσταίνετε. Ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα είναι σωτήριο.

Το οξύμελο υποστηρίζει την οικοδόμηση ενός ισχυρού ανοσοποιητικού συστήματος με τη χρήση των ακόλουθων βοτάνων: μούρο κουφοξυλιάς, εχινάκεια, ιερό βασιλικό (ή τουλσί), σισάνδρα και αστράγαλο.

Το οξύμελο με θυμάρι είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα για το πώς το βασικό μείγμα μελιού-ξυδιού σε συνδυασμό με ένα μόνο κοινό μαγειρικό και φαρμακευτικό βότανο μπορεί να δημιουργήσει μια πολυεπίπεδη θεραπεία για την υγεία.

Ένα άρθρο στο The Journal of Biomedicine and Pharmacotherapy περιγράφει το ρόφημα ως ενισχυτικό για την υποστήριξη του ανοσοποιητικού συστήματος. Τα οφέλη του θυμαρίσιου οξύμελου είναι άφθονα: κατά της παχυσαρκίας, αντιφλεγμονώδη, αντι-υπερλιπιδαιμικά (μείωση της χοληστερόλης και των τριγλυκεριδίων), αντι-ιικά και αντιοξειδωτικά. Η ίδια μελέτη περιγράφει ότι το ρόφημα βελτιώνει το οξειδωτικό στρες, τον μεταβολισμό των λιπιδίων, την ομοιόσταση ορισμένων ιχνοστοιχείων και τις ορμόνες που ρυθμίζουν το βάρος.

Δύο τρόποι για να φτιάξετε σπιτικό οξύμελο

Σημείωση για όλα τα εκχυλίσματα:

  • Πολλές συνταγές προτείνουν μια αναλογία 1:1 μέλι-ξίδι, αλλά αυτό δεν είναι αυστηρό. Ρυθμίστε την αναλογία οι ίδιοι, σε σχέση με την προτίμησή σας στην ξινή ή τη γλυκιά γεύση.
  • Προτιμήστε το μηλόξιδο, που είναι επίσης εξαιρετικά ωφέλιμο για την υγεία.
  • Βεβαιωθείτε πάντα ότι όλη η φυτική ύλη καλύπτεται από το υγρό χωρίς φυσαλίδες.
  • Αποθηκεύστε το έτοιμο οξύμελο σε σκουρόχρωμα γυάλινα μπουκάλια ή φυλάξτε το σε δροσερό, σκιερό χώρο.

Α΄ τρόπος: Εύκολη και αργή εκχύλιση

  • Σε ένα γυάλινο βάζο, αναμείξτε το μέλι με το ξίδι.
  • Πλύντε και κόψτε τα επιλεγμένα βότανα σε μικρά κομμάτια. Προσθέστε τα στο βάζο με το μείγμα μελιού/ξιδιού.
  • Εάν χρησιμοποιείτε μεταλλικό καπάκι, τοποθετήστε ένα κομμάτι πλαστικής μεμβράνης σε διπλή στρώση ανάμεσα στο γυαλί και το καπάκι (το οξύ του ξιδιού αντιδρά με το μέταλλο).
  • Διατηρήστε το σε σκοτεινό αλλά ζεστό μέρος για 3-4 εβδομάδες.
  • Ανακινείτε δυνατά κάθε μέρα.
  • Μετά το πέρας του χρόνου εκχύλισης, το οξύμελο μπορεί να διατηρηθεί με τα βότανα μέσα σε αυτό, ή να στραγγιστεί μέσω ενός υφάσματος μουσελίνας για να αφαιρεθεί η φυτική ύλη.

Β΄ τρόπος: Γρήγορη και ξηρή εκχύλιση βοτάνων

Ο ταχύτερος τρόπος εκχύλισης χρησιμοποιεί θερμότητα. Αυτό σημαίνει ότι με αυτή τη μέθοδο μπορεί να χαθούν κάποια από τα ευεργετικά ενεργά συστατικά του μηλόξιδου, ωστόσο, μπορείτε να τη χρησιμοποιήσετε με αποξηραμένα βότανα.

  • Προσθέστε το ξίδι, το μέλι και τα κομμένα βότανα σε μια κατσαρόλα.
  • Ζεστάνετε για περίπου 1 ώρα ή μέχρι το εκχύλισμα να μοιάζει με σιρόπι. Μην υπερβείτε τη θερμοκρασία των 90 βαθμών Κελσίου.
  • Ανακατεύετε συχνά.

Συμπέρασμα

Το οξύμελο ως θεραπευτικό φαρμακευτικό ρόφημα έχει αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου.

Η σοφία του Ιπποκράτη, του Διοσκουρίδη, του Γαληνού και άλλων αρχαίων γιατρών που συνταγογραφούσαν το ρόφημα για μια μεγάλη γκάμα παθήσεων μπορεί να μας βοηθήσει ακόμα και σήμερα.

Πολλά ιστορικά κείμενα, όπως η Βρετανική Φαρμακοποιία (1898), η Γερμανική Φαρμακοποιία (1872) και ο Γαλλικός Κώδικας (1898), περιγράφουν επίσης λεπτομερώς τη φόρμουλα.

Όσο και αν τείνουμε να αναζητάμε τις νεότερες και πιο καινοτόμες φαρμακευτικές θεραπείες, θα ήταν συνετό να θυμόμαστε και την αρχαία σοφία πάνω στην οποία βασίζονται αυτές. Η αρωγή της εξακολουθεί να είναι πολύτιμη.

Της Alexandra Roach

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Η «πάστα του λαού»: Φυτικές πρώτες βοήθειες για μικροκοψίματα, εγκαύματα, τσιμπήματα εντόμων και εξανθήματα

Η πρώτη μου εμπειρία με την πάστα του λαού ήταν όταν ένα πούμα δάγκωσε τον σκύλο μου. Το δάγκωμα τρύπησε το αυτί, καθώς και το δέρμα στο κεφάλι του, αποκαλύπτοντας το οστό.

Εφάρμοσα αμέσως κομπρέσες, αλλά η αιμορραγία επέμενε. Ξαφνικά, θυμήθηκα ότι ένας φίλος μού είχε δώσει κάποτε ένα αιμοστατικό φυτικό φάρμακο. Το βρήκα και το έβαλα και στις δύο πληγές. Η αιμορραγία σταμάτησε μέσα σε δευτερόλεπτα!

Τις επόμενες ημέρες συνέχισα να εφαρμόζω ξανά το φάρμακο ανάλογα με τις ανάγκες. Μέσα σε λίγες εβδομάδες, οι πληγές είχαν επουλωθεί πλήρως. Δεν χρειάστηκαν αντιβιοτικά ή ράμματα. Ακόμα και ο κτηνίατρος έμεινε άναυδος που ένα φυτικό φάρμακο μπορούσε να είναι τόσο ισχυρό.

Από εκείνη τη στιγμή, έχω μείνει πιστή στην πάστα του λαού!

Τι είναι η πάστα του λαού

Η πάστα του λαού είναι ένας συνδυασμός βοτάνων που χρησιμοποιούνταν από αρχαίους πολιτισμούς για να σταματήσουν την αιμορραγία, να απολυμάνουν τις πληγές και να θεραπεύσουν κοψίματα και τρυπήματα. Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, μπορεί να αντικαταστήσει τα ράμματα.

Ενώ υπάρχουν αρκετές συνταγές για την πάστα του λαού, ο αγαπημένος μου συνδυασμός βοτάνων περιλαμβάνει υδραστίδα, φλοιό κόκκινης φτελιάς, σύμφυτο και μύρρο.

Υδραστίς η Καναδική

Άγρια υδραστίδα (Hydrastis canadensis). (Dan4Earth/Shutterstock)

 

Η υδραστίδα (Υδραστίς η Καναδική) χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες στην παραδοσιακή ιατρική για τη θεραπεία δερματικών λοιμώξεων. Οι ιθαγενείς Αμερικανοί χρησιμοποιούν την υδραστίδα για την επούλωση πληγών, καθώς και για έλκη, πεπτικές διαταραχές, δερματικές και οφθαλμικές παθήσεις και καρκίνο.

Η υδραστίδα περιέχει βερβερίνη, η οποία χρησιμοποιείται στη σύγχρονη ιατρική για την καταπολέμηση των λοιμώξεων. Η βερβερίνη έχει αντιμικροβιακές, αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες, καθιστώντας την υδραστίδα μια εξαιρετική επιλογή για την επούλωση κοψιμάτων και άλλων επιφανειακών τραυμάτων.

Φλοιός κόκκινης φτελιάς

Φύλλα κόκκινης φτελιάς (Ulmus rubra ή Πτελέα η πυρόχρους, Βόρεια Αμερική). (ManeeshUpadhyay/Shutterstock)

 

Η κόκκινη (ή γλιστερή) φτελιά (Ulmus rubra / Πτελέα η πυρόχρους) είναι ένα δέντρο ενδημικό της Βόρειας Αμερικής. Το εσωτερικό του φλοιού της χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ιατρική ως φάρμακο για πληγές, καθώς και για πυρετό, βήχα, πονόλαιμο, αιμορροΐδες και πεπτικές διαταραχές.

Οι ιθαγενείς Αμερικανοί ανακάτευαν το εσωτερικό του φλοιού κλαδιών μικρών ή μεγάλων με νερό για να δημιουργήσουν ένα κολλώδες υλικό γνωστό ως βλεννώδες, το οποίο χρησιμοποιούσαν τοπικά για τη θεραπεία φλεγμονωδών και τραυματικών δερματικών παθήσεων, όπως κοψίματα και πληγές.

Κατά τη διάρκεια της Αμερικανικής Επανάστασης, οι χειρουργοί χρησιμοποιούσαν το φλοιό της κόκκινης φτελιάς για την επούλωση των τραυμάτων από πυροβολισμούς.

Ο φλοιός της κόκκινης φτελιάς έχει αντιοξειδωτικές και αντιβιοτικές ιδιότητες. Μελέτη του 2019 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο φλοιός της κόκκινης φτελιάς ήταν επίσης αποτελεσματικό αντιβακτηριακό κατά του στρεπτόκοκκου, μιας κύριας βακτηριακής αιτίας φαρυγγίτιδας (πονόλαιμος).

Η βλεννώδης ουσία της κόκκινης φτελιάς παρέχει ένα φυσικό προστατευτικό στρώμα που προστατεύει την πληγή από μολύνσεις ή ερεθισμούς.

Λόγω των συνδυασμένων αντιβακτηριακών, αντιοξειδωτικών και προστατευτικών ιδιοτήτων που έχει ο φλοιός της κόκκινης φτελιάς, αποτελεί εξαιρετική θεραπεία για πληγές και φλεγμονώδεις δερματικές παθήσεις, όπως η ψωρίαση και τα εγκαύματα.

Σύμφυτο

Σύμφυτο (Symphytum officinale). (Orest lyzhechka/Shutterstock)

 

Το σύμφυτο (Symphytum officinale) φέρεται να είναι μια αποτελεσματική τοπική θεραπεία για πόνους, πρηξίματα, φλεγμονές, διαστρέμματα, θλάσεις και τραβήγματα, καθώς και για αμβλεία τραύματα και δερματικές πληγές.

Μελέτη του 2012 που δημοσιεύθηκε στο γερμανικό περιοδικό Pharmazie ανέφερε ότι το σύμφυτο αποκατέστησε κατεστραμμένο ιστό σε αρουραίους μειώνοντας τη φλεγμονή και εναποθέτοντας νέο κολλαγόνο.

«Η εργασία αυτή αποδεικνύει σαφώς ότι τα φύλλα του σύμφυτου δρουν επουλωτικά στις πληγές», κατέληξαν οι συγγραφείς.

Το σύμφυτο, όπως αναφέρεται, μπορεί να εφαρμοστεί τόσο σε ανοικτές πληγές όσο και πάνω από το δέρμα.

Μύρρο

Μύρρο ή Σμύρνα ονομάζεται η ρητίνη δέντρου που ανήκει στην οικογένεια Βουρσεριδών (Burseraceae) και στο είδος Commiphora myrrha (κομμιοφόρος μύρρα). (vainillaychile/Shutterstock)

 

Το μύρρο ήταν ένα από τα τρία δώρα που έδωσαν οι μάγοι στον Ιησού κατά τη γέννησή του, αποκαλύπτοντας έτσι τον σεβασμό του αρχαίου κόσμου προς το φυτό αυτό.

Η χρήση του μύρρου (Commiphora guidottii ή Commiphora myrrha) στην παραδοσιακή ιατρική για τη θεραπεία δερματικών πληγών είναι καλά τεκμηριωμένη. Πρόσφατα, η επιστήμη παρείχε στοιχεία που τεκμηριώνουν αυτόν τον ισχυρισμό.

Το μύρρο περιέχει αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικές ιδιότητες, οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του πρηξίματος και του πόνου.

Μελέτη του 1992 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το μύρρο έχει αντιβακτηριακή δράση κατά του χρυσίζοντα σταφυλόκοκκου (Staphylococcus aureus), ο οποίος είναι ένα από τα πιο κοινά βακτηριακά παθογόνα των τραυμάτων.

Πληγές ποντικιών επουλώθηκαν ταχύτερα με μύρρο σε σχέση με πληγές στα ίδια ζώα που όπου δεν χρησιμοποιήθηκε η ρητίνη, σύμφωνα με μελέτη του 2015 που δημοσιεύθηκε στο BMC Complementary Medicine and Therapies. Οι ερευνητές δήλωσαν ότι το μύρρο είναι «καλός υποψήφιος για την παρασκευή φυσικών θεραπευτικών παραγόντων για τη διαχείριση τραυμάτων, υποστηρίζοντας την παραδοσιακή του χρήση ως φάρμακο για τις πληγές».

Επιπλέον, οι αντιβακτηριακές και αντιμυκητιασικές δράσεις του μύρρου δηλώθηκαν «συγκρίσιμες με τα τυποποιημένα αντιβιοτικά σιπροφλοξασίνη και γκριζεοφουλβίνη, αντίστοιχα».

Ως φυτικό φάρμακο με σπάνιες παρενέργειες, το μύρρο μπορεί να είναι μια καλή εναλλακτική λύση στην σιπροφλοξασίνη, η οποία μπορεί να προκαλέσει ξαφνικές λοιμώξεις των νεφρών και πόνο στις αρθρώσεις και τους μυς. Οι πιθανές παρενέργειες της γκριζεοφουλβίνης περιλαμβάνουν κόπωση, αδυναμία, πόνο στις αρθρώσεις και τους μύες, διάρροια, πυρετό και σύγχυση.

Χρησιμοποιώντας την πάστα του λαού

Πότε χρειάζεται 

Μπορείτε να αποφύγετε τις τεχνητές χημικές ουσίες και παρόλα αυτά να νιώσετε ανακούφιση από δερματικά προβλήματα χρησιμοποιώντας την πάστα του λαού.

Η πάστα του λαού είναι κατάλληλη για τις εξής περιπτώσεις: μικρά κοψίματα, μικρά εγκαύματα, δερματικές πληγές, μώλωπες, σπυράκια, εξανθήματα και φαγούρα από τσιμπήματα εντόμων.

Σπιτική ή έτοιμη

Μπορείτε να αγοράσετε σκόνη της πάστας του λαού από το διαδίκτυο ή να φτιάξετε τη δική σας. Η αγαπημένη μου συνταγή παρατίθεται παρακάτω.

Ποιότητα

Είτε αγοράζετε είτε φτιάχνετε τη δική σας πάστα του λαού, επιλέξτε συστατικά που είναι βιολογικά και δεν έχουν ψεκαστεί με φυτοφάρμακα ή ζιζανιοκτόνα.

Η δική μου συνταγή πάστας του λαού

Ποσότητα: 8 κουταλιές της σούπας

Συστατικά

2 κουταλιές της σούπας σκόνη υδραστίδας

2 κουταλιές της σούπας σκόνη κόκκινης φτελιάς

2 κουταλιές της σούπας σκόνη σύμφυτου

2 κουταλιές της σούπας μύρρο σε σκόνη

Οδηγίες για την παρασκευή

Ανακατέψτε όλα τα συστατικά σε ένα γυάλινο μπολ μέχρι να συνδυαστούν καλά.

Αποθηκεύστε το μείγμα σε ένα αεροστεγές γυάλινο δοχείο.

Οδηγίες για τη χρήση

ΓΙΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΜΟΝΟ. Εφαρμόστε απευθείας στο δέρμα.

Εάν είναι δυνατόν, καθαρίστε πρώτα το τραύμα χρησιμοποιώντας σαπούνι και νερό.

Σε ξηρή μορφή: Εφαρμόστε την ξηρή σκόνη απευθείας στο κόψιμο ή την πληγή, φροντίζοντας να τοποθετήσετε απαλά τη σκόνη μέσα στην πληγή. Εφαρμόστε πίεση εάν είναι απαραίτητο.

Σε υγρή μορφή: Προσθέστε ακατέργαστο μέλι, ζεστό νερό ή λάδι στην ξηρή σκόνη μέχρι να σχηματιστεί μια πάστα. Εφαρμόστε την στο κόψιμο ή την πληγή (εφαρμόστε πίεση εάν χρειάζεται). Αφήστε να στεγνώσει για να δημιουργηθεί ένα «σημάδι”.

Μόλις η πάστα του λαού εφαρμοστεί στο τραύμα, καλύψτε το με γάζα ή τσιρότο, αν θέλετε. Εάν η πάστα πέσει ή τρίβεται, εφαρμόστε την ξανά απαλά.

Αφήστε το τραύμα ήσυχο μέχρι να επουλωθεί πλήρως και μην το βρέξετε- η πάστα του λαού σχηματίζει ένα φυσικό επίδεσμο ή «ουλή” πάνω από το τραύμα, οπότε μην το πειράζετε.

Προφυλάξεις και πιθανές αλληλεπιδράσεις

Αν και δεν είναι συχνές, έχουν εμφανιστεί δερματικές αντιδράσεις. Ως εκ τούτου, όταν χρησιμοποιείτε για πρώτη φορά, εφαρμόστε μια μικρή ποσότητα στο δέρμα. Εάν δεν εμφανιστεί ερεθισμός ή αρνητική αντίδραση, εφαρμόστε ανάλογα με το τραύμα.

Συμβουλευτείτε έναν επαγγελματία υγείας προτού χρησιμοποιήσετε την πάστα του λαού εάν είστε έγκυος ή θηλάζετε. Εάν είστε ευαίσθητοι ή αλλεργικοί σε κάποιο από τα συστατικά, μην το χρησιμοποιήσετε.

Της Sina McCullough

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Πιθανές παρενέργειες της αναισθησίας στον ανθρώπινο εγκέφαλο (μέρος β΄)

Εάν είστε άνω των 65 ετών, υπάρχει σημαντικός κίνδυνος να ξυπνήσετε από τη χειρουργική επέμβαση ως ένα ελαφρώς διαφορετικό άτομο. Μελέτες δείχνουν ότι το ποσοστό των ασθενών που πάσχουν από μετεγχειρητικό παραλήρημα – μια σοβαρή ιατρική κατάσταση που προκαλεί ξαφνικές αλλαγές στη σκέψη και τη συμπεριφορά – είναι εξαιρετικά υψηλό.

Σύμφωνα με πλήθος μελετών, η αναισθησία που χρησιμοποιείται πριν από το χειρουργείο δεν είναι άμοιρη ευθυνών, σε συνδυασμό άλλους παράγοντες, όπως το περιεγχειρητικό στρες, οι υπάρχουσες διαταραχές του ασθενούς και οι εγγενείς αδυναμίες που έρχονται με την πάροδο των ετών, κάνοντας τους ασθενείς πιο ευάλωτους.

Στο α΄μέρος του άρθρου εξετάστηκε το μετεγχειρητικό παραλήρημα και οι παράγοντες που φαίνεται να επηρεάζουν την εμφάνισή του.

Ο παράγοντας της αντοχής

Η αντοχή ενός ατόμου σε μια χειρουργική επέμβαση έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με τα αποθέματά του, εξήγησε ο Δρ Κάβεχ, ο οποίος μιλά από τη θέση τόσο του αναισθησιολόγου με σπουδές στο Στάνφορντ και στο Χάρβαρντ όσο και του ειδικού στην ενοποιητική ολιστική ιατρική. Ο ίδιος εξήγησε το απόθεμα ως «επιπλέον εύρος ζώνης» που του δίνει τη δυνατότητα να αντέξει τις διακυμάνσεις στη ροή του αίματος, τη βλάβη των ιστών και άλλα τραύματα.

Η διατροφή, η φυσική κατάσταση και τα θετικά ψυχοκοινωνικά χαρακτηριστικά μπορούν να ενισχύσουν το απόθεμα του ασθενούς. Ωστόσο, σε αντίθεση με το καρδιακό απόθεμα, το οποίο μπορεί να ελεγχθεί, ο Δρ Κάβεχ δήλωσε ότι είναι πιο περίπλοκο να εκτιμηθεί το γνωσιακό απόθεμα. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να είναι δύσκολο να προσδιοριστεί σαφώς ο κίνδυνος εμφάνισης παραληρήματος στον ασθενούς μετά την αναισθησία.

Αν και κάποιοι μπορεί να νομίζουν ότι στην αναισθησία απλώς κοιμίζεται κάποιος, στην πραγματικότητα πρόκειται για μια διαδικασία πολύ πιο δραστική.

«Κλείνουμε κυριολεκτικά τους λαμπτήρες στον εγκέφαλο και το κεντρικό νευρικό σύστημα. Δεν είναι απλώς ύπνος», δήλωσε ο Δρ Κάβεχ. «Αν τοποθετήσετε ηλεκτρόδια στο κεφάλι, δεν είναι το ίδιο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα που βλέπουμε όταν οι άνθρωποι κοιμούνται. Μοιάζει περισσότερο με κώμα.»

Οι αναισθησιολόγοι βασίζονται σε μια προεγχειρητική εξέταση – τουλάχιστον σε μη επείγουσες καταστάσεις – που μπορεί να μοιάζει περισσότερο με το πρώτο ραντεβού με έναν νέο πάροχο πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Ο αναισθησιολόγος πρέπει να γνωρίζει το πλήρες ιστορικό φαρμάκων, συμπληρωμάτων διατροφής, φυσικής κατάστασης, προηγούμενων χειρουργικών επεμβάσεων, διαγνώσεων, διατροφής, σωματικής δραστηριότητας, χρήσης ναρκωτικών και – ίσως το πιο σημαντικό – άγχους γενικά, αλλά και σε σχέση με τη διαδικασία.

Όλα αυτά καθορίζουν τους διάφορους τύπους και τις δόσεις των αναισθητικών φαρμάκων που χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας – ένας συνδυασμός αερίων και φαρμάκων που μπορούν να μειώσουν τον πόνο, να διατηρήσουν το σώμα σε κωματώδη κατάσταση, να μειώσουν το μετεγχειρητικό παραλήρημα και ακόμη και να προκαλέσουν προσωρινή αμνησία.

Κανένας ασθενής δεν λαμβάνει το ίδιο κοκτέιλ αναισθησίας, γεγονός που καθιστά την προσέγγιση εξατομικευμένη και εξαρτώμενη από διάφορες μεταβλητές.

image-5520405
Ο αναισθησιολόγος Δρ Άντονι Κάβεχ από την Καλιφόρνια εφαρμόζει αναισθησία σε έναν ασθενή. (Η φωτογραφία είναι ευγενική παραχώρηση του Δρος Άντονι Κάβεχ)

 

«Πρέπει να λειτουργούμε σε ένα φάσμα. Γι’ αυτό σπουδάζουμε τόσα χρόνια, ώστε να γνωρίζουμε τις ασφαλείς ποσότητες που πρέπει να χορηγήσουμε και πώς να επαναφέρουμε τον οργανισμό ανάλογα με το πού βρίσκεται στην κλίμακα για να τον κρατήσουμε λειτουργικό, ώστε να ξυπνήσει στο τέλος της χειρουργικής επέμβασης», δήλωσε ο Δρ Κάβεχ.

Η πραγματικότητα είναι ότι οι ασθενείς που δεν έχουν καλή ψυχική υγεία αντιμετωπίζουν περισσότερους κινδύνους επιπλοκών. Αυτό συμβαίνει συχνά επειδή είναι πιο πιθανό να παίρνουν συνταγογραφούμενα ή παράνομα ναρκωτικά – η μαριχουάνα είναι το πιο συνηθισμένο – για να αντιμετωπίσουν το άγχος και αυτό μπορεί να αυξήσει τις ανάγκες τους σε αναισθησία, δήλωσε ο Δρ Κάβεχ.

«Όσο πιο ερεθισμένο ή τσιτωμένο είναι το κεντρικό νευρικό σύστημα, τόσο περισσότερη αναισθησία χρειάζεται, όπως δείχνουν και πολλές μελέτες», είπε.

Μέτρα για την προστασία του εγκεφάλου σας

Η έκθεση του Παγκόσμιου Συμβουλίου για την Υγεία του Εγκεφάλου περιγράφει δεκάδες πράγματα που μπορούν να κάνουν οι ασθενείς και οι φροντιστές τους για να μειώσουν τους κινδύνους – ένα από αυτά είναι και η ειλικρίνεια σχετικά με τα επίπεδα άγχους τους.

Ο Δρ Κάβεχ έχει δημιουργήσει μια βιβλιοθήκη δημοφιλών βίντεο στο YouTube για την απομυθοποίηση της αναισθησίας, περιλαμβανομένης μιας ιστορίας για έναν ασθενή που χρησιμοποίησε ύπνωση για να συμπληρώσει μια μικροδόση αναισθητικών φαρμάκων. Τεχνικές όπως οι θετικές επιβεβαιώσεις μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην ανακούφιση από το άγχος, ενώ ο Δρ Κάβεχ επιδεικνύει στα βίντεό του και τεχνικές αναπνοής, ώστε να δείξει πώς αυτή επηρεάζει τον καρδιακό ρυθμό.

Ο Δρ Χατς δήλωσε ότι μια θετική νοοτροπία και οι τεχνικές οπτικοποίησης συμβάλλουν στη μείωση της ανάγκης των ασθενών για φαρμακευτική αγωγή, κάτι που μπορεί να αφορά και την ποσότητα της αναισθησίας που χρειάζονται.

Άλλες χρήσιμες προτάσεις περιλαμβάνουν τη μεταφορά οικείων αντικειμένων από το σπίτι, όπως ακουστικά βαρηκοΐας, γυαλιά, οδοντοστοιχίες, καθώς και όλα τα φάρμακα και τα συμπληρώματα διατροφής. Είναι επίσης σημαντικό να τρώτε καλά, να εκτίθεστε στο ηλιακό φως, να δίνετε προτεραιότητα στον ύπνο και να επιστρέψετε σε μια κανονική ρουτίνα το συντομότερο δυνατό.

 Challenging mental activities, such as learning an instrument or playing games like Sudoku and crossword puzzles can shore up cognitive function. (Ranko Djurovic/Shutterstock)
Οι απαιτητικές νοητικές δραστηριότητες, όπως η εκμάθηση ενός οργάνου ή η ενασχόληση με παιχνίδια όπως το Sudoku και τα σταυρόλεξα, μπορούν να ενισχύσουν τη γνωστική λειτουργία. (Ranko Djurovic/Shutterstock)

 

Όλο και περισσότεροι ειδικοί και χειρουργοί αναγνωρίζουν επίσης τη σημασία της μετεγχειρητικής γνωστικής αποκατάστασης. Ακριβώς όπως συστήνεται στους ασθενείς που υποβάλλονται σε ορθοπεδικές και άλλες χειρουργικές επεμβάσεις να σηκώνονται και να κινούνται αμέσως μετά το χειρουργείο, υπάρχουν ενδείξεις ότι η ενασχόληση με σταυρόλεξα και άλλες δραστηριότητες που απαιτούν διανοητική εργασία ενδεχομένως συντελούν στην πρόληψη του παραληρήματος, δήλωσε ο Δρ Χατς.

«Τα περισσότερα από αυτά τα πράγματα δεν έχουν ρίσκο, μεγάλο κόστος ούτε χρειάζονται φάρμακα», δήλωσε ο Δρ Κάβεχ. «Πρόκειται απλώς για ανθρώπινη και αξιοπρεπή μεταχείριση. Αν μπορούμε να το κάνουμε αυτό για τους ασθενείς μετά από χειρουργική επέμβαση, ειδικά για εκείνους που διατρέχουν κίνδυνο, και η οικογένειά τους μπορεί να το υποστηρίξει, μπορούμε να μειώσουμε κατά πολύ το συναισθηματικό τίμημα της χειρουργικής επέμβασης.»

Στην πραγματικότητα, ο ύπνος και ένα σύστημα υποστήριξης φαίνεται να είναι δύο ζωτικής σημασίας τρόποι για την πρόληψη του παραληρήματος. Το νοσοκομειακό προσωπικό ξυπνάει συστηματικά τους ασθενείς που κοιμούνται για τη λήψη φαρμάκων και τα διάφορα ηχητικά σήματα του νοσοκομειακού εξοπλισμού μπορούν να διαταράξουν τον ύπνο. Για όσους νοσηλεύονται μετά από χειρουργική επέμβαση, η διασφάλιση του καλού ύπνου χωρίς διακοπές ή άλλες οχλήσεις είναι το κλειδί, σύμφωνα με το άρθρο του Anesthesia & Analgesia.

«Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους ηλικιωμένους ασθενείς, για τους οποίους οι επανορθωτικές ιδιότητες του φυσικού ύπνου αποτελούν βασικό μέρος της ανάρρωσής τους. Σημαντική επίσης είναι και η εμπλοκή της οικογένειας και η κοινωνική υποστήριξη, που θα πρέπει να εφαρμόζονται νωρίς στην προεγχειρητική περίοδο», αναφέρεται στο άρθρο.

Αποτοξίνωση από τα φάρμακα

Η Ρόζια Πάρρις, φυσιοπαθητικός γιατρός, δήλωσε ότι οι εγγενείς κίνδυνοι και οι παρενέργειες της αναισθησίας μπορούν να αντισταθμιστούν με την ενίσχυση των αντιοξειδωτικών ικανοτήτων του οργανισμού τόσο πριν όσο και μετά τη χειρουργική επέμβαση.

«Εξαντλείται η γλουταθειόνη, ένα ζωτικό αντιοξειδωτικό που προστατεύει τα κύτταρα από το οξειδωτικό στρες. Τα μειωμένα επίπεδα γλουταθειόνης μπορεί να εμποδίσουν την ικανότητα επούλωσης του οργανισμού μετά τη χειρουργική επέμβαση», δήλωσε η κα Πάρρις στην Epoch Times με ηλεκτρονικό μήνυμα.

Η εξάντληση της γλουταθειόνης αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα, εξήγησε, και προκαλεί μυϊκή αδυναμία και πόνο, δυσφορία στις αρθρώσεις και γνωσιακά προβλήματα, όπως ομίχλη στον εγκέφαλο, δυσκολία συγκέντρωσης και προβλήματα μνήμης. Προκαλεί επίσης κόπωση και χαμηλή ενέργεια λόγω κυτταρικής βλάβης, καθώς και επιδείνωση των προβλημάτων διάθεσης λόγω του ρόλου της στη ρύθμιση των νευροδιαβιβαστών, κάτι που προκαλεί τελικά άγχος και κατάθλιψη.

Η κα Πάρρις έκανε πολλές συστάσεις για τη διευκόλυνση της διαδικασίας αποτοξίνωσης του οργανισμού μετά την αναισθησία, συμπεριλαμβανομένων συμπληρωμάτων όπως γαϊδουράγκαθο, Ν-ακετυλοκυστεΐνη, κουρκουμίνη, γλουταθειόνη, βιταμίνη C, ρίζα πικραλίδας, χλωρέλλα, σπιρουλίνα, ρίζα κολλιτσίδας, τσουκνίδα, κόλιαντρο, τζίντζερ και πράσινο τσάι.

image-5519768
Το γαϊδουράγκαθο είναι ένα από τα φυτά που χρησιμοποιούνται στις ευρέως αναπτυσσόμενες φυτικές θεραπείες που ενισχύουν την αποτοξίνωση του σώματος. (Shutterstock)

 

Ο Δρ Κάβεχ δήλωσε ότι ο καλύτερος τρόπος για να αποτοξινωθείτε από τα φάρμακα είναι να είστε εξαρχής υγιείς, ώστε να μην χρειάζεστε μεγαλύτερες δόσεις φαρμάκων.

Φροντίστε να μιλήσετε με τον γιατρό ή τον αναισθησιολόγο σας για τα συμπληρώματα που σκοπεύετε να πάρετε, καθώς ορισμένα μπορεί να αλληλεπιδράσουν με τα φάρμακα, επισημαίνει ο Δρ Χατς, προσθέτοντας ότι δεν υπάρχει πραγματικά καμία ανάγκη για αποτοξίνωση μετά από μα χειρουργική επέμβαση, ειδικά για όσους δεν έχουν προβλήματα με τα νεφρά και το συκώτι, τα οποία μπορεί να επιβραδύνουν τη διαδικασία απομάκρυνσης των φαρμάκων από τον οργανισμό.

«Δεν υπάρχει κανένα μαγικό χάπι για να απομακρύνετε την αναισθησία», δήλωσε ο Δρ Χατς.

Άλλα στοιχεία για το παραλήρημα

Με βάση τα στοιχεία και τις έρευνες που έχουν διεξαχθεί μέχρι σήμερα, το Παγκόσμιο Συμβούλιο για την Υγεία του Εγκεφάλου παρουσίασε τα μέχρι γνωστά στοιχεία για το παραλήρημα, μεταξύ των οποίων τα παρακάτω:

  • Το παραλήρημα μπορεί να έρχεται και να φεύγει και να εκδηλώνεται με πολύ διαφορετικούς τρόπους μέσα σε ώρες ή ημέρες.
  • Το παραλήρημα μπορεί να διαρκέσει μερικές ημέρες, εβδομάδες ή να παραμείνει μόνιμα.
  • Το παραλήρημα είναι πιο συχνό σε περιβάλλοντα υγειονομικής περίθαλψης μετά από τραυματισμό, ασθένεια, χειρουργική επέμβαση, αφυδάτωση, λοίμωξη ή αλλαγή στη φαρμακευτική αγωγή.
  • Το παραλήρημα συχνά παραβλέπεται, διαγιγνώσκεται λανθασμένα ή αντιμετωπίζεται ακατάλληλα.
  • Πολλοί πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης δεν γνωρίζουν το παραλήρημα.
    Το παραλήρημα μπορεί να αποτελεί ένδειξη άλλων προβλημάτων υγείας.
  • Το παραλήρημα μπορεί να οδηγήσει σε πτώσεις, παρατεταμένη παραμονή στο νοσοκομείο και απώλεια της ανεξάρτητης διαβίωσης.
  • Τα προβλήματα ακοής ή όρασης, η αδυναμία, τα υποκείμενα ιατρικά νοσήματα, η κατάχρηση αλκοόλ ή ναρκωτικών και η χρήση οπιοειδών αποτελούν παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση μετεγχειρητικού παραληρήματος.

Της Amy Denney

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Οι 10 πιο υγιεινές τροφές, σύμφωνα με Ιάπωνες γιατρούς

Η διατροφή διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο όσον αφορά την υγεία μας. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι επιλέγουν το φαγητό τους βάσει της ευκολίας ή της νοστιμιάς του εις βάρος της θρεπτικής του αξίας.

Ο «Μέγας Ιατρός Tαϊκομπάν», ένα δημοφιλές τηλεοπτικό πρόγραμμα στην Ιαπωνία, κάλεσε 300 γνωστούς γιατρούς να επιλέξουν τα 10 πιο ευεργετικά τρόφιμα από αυτά που υπάρχουν στα συνηθισμένα παντοπωλεία.

Θα δούμε ότι τα περισσότερα από αυτά είναι πολύ οικεία και σε εμάς στην Ελλάδα.

1. To γιαούρτι

Το γιαούρτι είναι πλούσιο σε ωφέλιμα βακτήρια, περιλαμβανομένων των βακτηρίων του γαλακτικού οξέος και του μπιφιδοβακτηρίου, τα οποία διεγείρουν την εντερική δραστηριότητα και βελτιώνουν τη δυσκοιλιότητα. Επιπλέον, εμποδίζει την ανάπτυξη επιβλαβών βακτηρίων, ενεργοποιεί τα κύτταρα του εντερικού ανοσοποιητικού συστήματος και ενισχύει την ανοσία.

(Shutterstock)

 

2. Τα μήλα

«Ένα μήλο την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα»: Τα μήλα αναζωογονούν τους πνεύμονες. Η γήρανση των πνευμόνων οδηγεί σε φλεγμονή η οποία στενεύει τους ανθρώπινους βρόγχους και προκαλεί δυσκολία στην αναπνοή.

Οι πολυφαινόλες των μήλων είναι πλούσιες σε αντιοξειδωτικά, τα οποία αναστέλλουν τη φλεγμονή των βρόγχων, βελτιώνουν την αναπνοή και αποκαθιστούν τη ζωτικότητα των πνευμόνων.

Ο Γιόσιο Οχτάνι είναι έγκριτος γιατρός του αναπνευστικού και θωρακικού τμήματος και διευθυντής της κλινικής Ikebukuro Otani στην Ιαπωνία.

Ο κος Οτάνι δήλωσε σε ένα διαδικτυακό πρόγραμμα: «Για τη χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια που προκαλείται από το κάπνισμα, τα καυσαέρια ή τον τοξικό αέρα που περιέχει PM2,5, συμβουλεύουμε τους ασθενείς πρώτα να κόψουν το κάπνισμα και να προσθέσουν τα μήλα στην καθημερινή τους διατροφή.»

Ο κος Οτάνι ανέφερε ένα τεστ «ηλικίας των πνευμόνων» που διεξήγαγε σε καλλιεργητές μήλων που έτρωγαν τακτικά μήλα στο νομό Αομόρι της Ιαπωνίας, διάσημος για την παραγωγή μήλων. Το αποτέλεσμα έδειξε ότι η ηλικία των πνευμόνων των περισσότερων από τους καλλιεργητές μήλων ήταν μικρότερη από την πραγματική τους ηλικία, αντί οι δύο ηλικίες να είναι γενικά ίδιες.

Ο Γιόσιο Οτάνι δήλωσε ότι οι πνεύμονες των καλλιεργητών μήλων έγιναν νεότεροι λόγω των αντιοξειδωτικών ουσιών στις πολυφαινόλες των μήλων, οι οποίες εξαλείφουν τη φλεγμονή των πνευμόνων και ενισχύουν την υγεία των πνευμόνων.

(Shutterstock)

3. Το ξύδι

Το ξύδι περιέχει οξικό οξύ, το οποίο είναι αντιβακτηριακό και εξισορροπεί την εντερική χλωρίδα, βοηθώντας την εντερικό περίσταλση.

Το ξύδι μειώνει την αρτηριακή πίεση, εμποδίζει την αύξηση του σακχάρου στο αίμα, προλαμβάνει τις καρδιαγγειακές παθήσεις και ενισχύει το μεταβολισμό.

(Shutterstock)

 

4. Το μπρόκολο

Το μπρόκολο είναι πλούσιο σε βιταμίνες Β, C και Ε, μέταλλα και φυτικές ίνες και είναι γνωστό ως ο «βασιλιάς των λαχανικών».

Το μπρόκολο έχει την ίδια θρεπτική αξία με τα κρεμμύδια, τις ντομάτες, τις πράσινες πιπεριές, το λάχανο, τα καρότα και το σπανάκι μαζί.

Επιπλέον, τα σπορόφυτα του μπρόκολου είναι πλούσια σε καροτίνη, η οποία αναστέλλει τα καρκινικά κύτταρα. Είναι αντιοξειδωτικά και αποτοξινωτικά και μπορούν να βελτιώσουν τα γκρίζα μαλλιά που προκαλούνται από την κακή κυκλοφορία του αίματος.

Για να μην χαθούν τα πλούσια θρεπτικά συστατικά του, είναι προτιμότερο το μαγείρεμα στον ατμό ή σε φούρνο μικροκυμάτων. Το βράσιμο προκαλεί την απώλεια της υδατοδιαλυτής θρεπτικής ουσίας βιταμίνης C.

Αν παρόλα αυτά το βράσετε, μπορείτε να πιείτε το νερό που απομένει μετά τη βράση. Το «μπροκολόζουμο» θεωρείται ιδιαιτέρως θρεπτικό.

(Shutterstock)

 

5. Οι ντομάτες

Οι ντομάτες είναι πλούσιες σε λυκοπένιο και αντιοξειδωτικά και θεωρούνται φρούτα κατά της γήρανσης. Οι ντομάτες μπορούν επίσης να μειώσουν την κακή χοληστερόλη και την αρτηριακή πίεση και να καθυστερήσουν την αγγειακή γήρανση. Επιπλέον, οι ντομάτες προλαμβάνουν την αρτηριοσκλήρωση και τον καρκίνο.

Ο σωστός τρόπος για να αυξήσετε την απορρόφηση του λυκοπενίου είναι μέσω της θερμότητας. Όταν τρώγεται σε θερμοκρασία δωματίου, το λυκοπένιο στις ντομάτες είναι δύσκολο να απορροφηθεί, καθώς ένα κυτταρικό τοίχωμα το προστατεύει.

Ωστόσο, μόλις μια ντομάτα θερμανθεί, το κυτταρικό τοίχωμα θα διασπαστεί, απελευθερώνοντας το λυκοπένιο, και θα γίνει πιο απορροφήσιμο. Ο ρυθμός απορρόφησης των ουσιών της μαγειρεμένης ντομάτας είναι τρεις φορές υψηλότερος από ό,τι όταν καταναλώνεται ωμή.

(Shutterstock)

 

6. Το αβοκάντο

Το αβοκάντο αποκαλείται βρώσιμη ουσία ομορφιάς λόγω του πλούτου του σε βιταμίνη Ε. Η μη σαπωνίτιδα σόγιας που περιέχεται στο αβοκάντο καταστέλλει τη φλεγμονή και επιδιορθώνει τους κατεστραμμένους χόνδρους, μειώνοντας έτσι τον πόνο στα γόνατα και προστατεύοντας τις αρθρώσεις του ισχίου και του αγκώνα.

Το αβοκάντο είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά και έχει ζωτική σημασία για την υγιή λειτουργία του ήπατος. Βοηθά επίσης στην απελευθέρωση των τοξινών από την κατανάλωση αλκοόλ και το κάπνισμα και προάγει τις εντερικές κινήσεις. Το αβοκάντο μειώνει την κακή χοληστερόλη και προλαμβάνει την περιοδοντίτιδα, την κακή αναπνοή, την υψηλή αρτηριακή πίεση και τις ασθένειες που οφείλονται στον τρόπο ζωής μας.

(Shutterstock)

 

7. Το σκουμπρί

Το σκουμπρί είναι πλούσιο σε δύο λιπαρά οξέα, το EPA και το DHA. Τα EPA και DHA είναι απαραίτητα λιπαρά οξέα για τον οργανισμό – ωστόσο, δεν μπορούν να παραχθούν από τον ανθρώπινο οργανισμό. Τα EPA και DHA πρέπει να απορροφηθούν μέσω της διατροφής.

Το EPA προστατεύει το καρδιαγγειακό σύστημα και προλαμβάνει τη θρόμβωση. Το DHA, από την άλλη, όχι μόνο διατηρεί τις λειτουργίες του εγκεφάλου, του νευρικού συστήματος και του αμφιβληστροειδούς μας, αλλά προστατεύει επίσης τον οργανισμό από την οξείδωση και προλαμβάνει διάφορες ασθένειες.

(Shutterstock)

 

8. Το τόφου (τυρί σόγιας)

Το τόφου (tofu), προϊόν που δημιουργείται από γάλα σόγιας και παρασκευάζεται όπως το τυρί, είναι αντιγηραντικό και πλούσιο σε φυτικές πρωτεΐνες που προλαμβάνουν την αρτηριοσκλήρωση και μειώνουν τα επίπεδα χοληστερόλης.

(Shutterstock)

 

9. Το νάττο (σόγια που έχει υποστεί ζύμωση)

Το νάττο (natto) είναι μια τροφή με πολλαπλά οφέλη. Προλαμβάνει τις εντερικές παθήσεις, την αρτηριοσκλήρωση, τον διαβήτη τύπου 2, τον καρκίνο και την άνοια. Υπάρχουν περισσότερα από 20.000 είδη Bacillus subtilis natto (βακτήρια νάττο) στο νάττο, τα οποία βελτιώνουν την ανοσία.

Η κινάση του νάττο βοηθά στη διάλυση της θρόμβωσης, προλαμβάνοντας έτσι το εγκεφαλικό έμφραγμα και το έμφραγμα του μυοκαρδίου.

(Shutterstock)

 

10. Το κίμτσι (λαχανικά τουρσί)

Το κίμτσι (kimchi) περιέχει «αθάνατα» βακτήρια γαλακτικού οξέος. Αυτά τα βακτήρια γαλακτικού οξέος φυτικής προέλευσης μπορούν να αντέχουν τους γαστρικούς χυμούς και τα εντερικά υγρά και να παραμένουν ενεργά όταν φτάνουν στο έντερο, βελτιώνοντας το εντερικό περιβάλλον.

Αντίθετα, τα ζωικά βακτήρια γαλακτικού οξέος στο τυρί και το γάλα είναι λιγότερο ανθεκτικά στο γαστρικό οξύ και μπορεί να πεθάνουν πριν φτάσουν στο έντερο.

Ένα γραμμάριο κίμτσι περιέχει περισσότερα από 10 εκατομμύρια βακτήρια γαλακτικού οξέος, τα οποία προάγουν την εντερική περίσταλση, βελτιώνουν τη δυσπεψία και μειώνουν τη δυσκοιλιότητα. Το κίμτσι μπορεί επίσης να διατηρήσει το δέρμα σας νεανικό.

(Shutterstock)

 

Της Ellen Wan

Επιμέλεια: Αλία Ζάε