Υγεία

Μόλις μισή ώρα καθημερινής έκθεσης στον ήλιο κατά τη διάρκεια του πρώτου καλοκαιριού στη ζωή ενός παιδιού μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο υποτροπών σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠ), σύμφωνα με νέα έρευνα, που διαπίστωσε παρόμοια προστατευτικά οφέλη από την έκθεση της μητέρας στον ήλιο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Η παιδιατρική σκλήρυνση κατά πλάκας αναφέρεται στην πολλαπλή σκλήρυνση που διαγιγνώσκεται σε παιδιά και εφήβους, συνήθως πριν από την ηλικία των 18 ετών, και αντιπροσωπεύει έως και το 5% όλων των περιπτώσεων σκλήρυνσης κατά πλάκας. Το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται λανθασμένα στο κεντρικό νευρικό σύστημα, οδηγώντας σε μυϊκή αδυναμία και ένα ευρύ φάσμα άλλων συμπτωμάτων.

«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η έκθεση στον ήλιο στην πρώιμη παιδική ηλικία μπορεί να έχει μακροχρόνια οφέλη στην εξέλιξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας στην παιδική ηλικία», δήλωσε η Δρ Τζίνα Τσανγκ του Νοσοκομείου Παίδων της Φιλαδέλφειας και μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας .

Μειωμένος κίνδυνος υποτροπής της σκλήρυνσης κατά πλάκας στα παιδιά

Η νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Neurology Neuroimmunology & Neuroinflammation, υποδηλώνει ότι η σύντομη καθημερινή έκθεση στον ήλιο μπορεί να ωφελήσει τα παιδιά με παιδιατρική σκλήρυνση κατά πλάκας. Η μελέτη, που διεξήχθη σε σχεδόν 20 παιδιατρικές κλινικές περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρακολούθησε περισσότερα από 300 παιδιά και νεαρούς ενήλικες (ηλικίας 4-21 ετών) που διαγνώστηκαν με παιδική σκλήρυνση κατά πλάκας από το 2011 έως το 2017, με μέση παρακολούθηση τριών ετών.

Λίγο πάνω από το 60% εμφάνισε τουλάχιστον μία υποτροπή, η οποία ορίστηκε ως νέα ή επαναλαμβανόμενα συμπτώματα που διαρκούσαν τουλάχιστον 24 ώρες, συνέβαιναν με διαφορά τουλάχιστον 30 ημερών και δεν σχετίζονταν με πυρετό ή λοίμωξη.

Μετά την προσαρμογή ανάλογα με παράγοντες όπως η έκθεση στον καπνό, η εποχή γέννησης, ο τύπος της φαρμακευτικής αγωγής κατά της σκλήρυνσης κατά πλάκας και οι πρακτικές ηλιοπροστασίας, η μελέτη διαπίστωσε έναν συσχετισμό: τα παιδιά που εκτίθονταν στον ήλιο τουλάχιστον 30 λεπτά καθημερινά, κατά τη διάρκεια του πρώτου τους καλοκαιριού, είχαν 33% λιγότερες πιθανότητες υποτροπής σε σύγκριση με εκείνα που εκτέθηκαν λιγότερο στον ήλιο.

Επίσης, τουλάχιστον 30 λεπτά έκθεσης στον ήλιο για τις μητέρες των συμμετεχόντων κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου της εγκυμοσύνης τους συσχετίστηκαν με 32% λιγότερες πιθανότητες υποτροπής της σκλήρυνσης κατά πλάκας στα παιδιά τους. Η έκθεση στον ήλιο και η υπεριώδης ακτινοβολία αργότερα στη ζωή δεν έδειξαν σημαντική επίδραση στον κίνδυνο υποτροπής.

«Η ιδέα ότι η έκθεση της μητέρας στον ήλιο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα μπορούσε να επηρεάσει τον κίνδυνο υποτροπής του παιδιού της αργότερα στη ζωή είναι συναρπαστική», δήλωσε στην Epoch Times ο Δρ Μάικλ Τζενοβέζε , επικεφαλής ιατρικός σύμβουλος της Ascendant New York και διπλωματούχος του Αμερικανικού Συμβουλίου Ψυχιατρικής και Νευρολογίας, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη. «Θέτει ενδιαφέροντα ερωτήματα σχετικά με το πώς οι περιβαλλοντικοί παράγοντες της πρώιμης ζωής διαμορφώνουν την υγεία του ανοσοποιητικού συστήματος». Πρόκειται για μια μελέτη παρατήρησης, οπότε δεν μπορούσε να τεκμηριώσει σχέση αιτίας και αποτελέσματος, παρά μόνο ότι υπήρχε συσχέτιση.

Ο Δρ Τζενοβέζε επεσήμανε έναν βασικό περιορισμό της μελέτης: την εξάρτησή της από τη μνήμη των γονέων για την έκθεση στον ήλιο στο παρελθόν, την οποία περιέγραψε ως «όχι πάντα αξιόπιστη». Ζήτησε περαιτέρω έρευνα με τη χρήση μετρήσιμων επιπέδων βιταμίνης D και μακροχρόνιας παρακολούθησης για την επικύρωση των ευρημάτων.

Ο ρόλος της βιταμίνης D

Αν και το ιστορικό έκθεσης ενός ασθενούς στον ήλιο δεν αποτελεί πρωταρχικό παράγοντα για τη διαχείριση της σκλήρυνσης κατά πλάκας, μπορεί να προσφέρει πολύτιμο πλαίσιο – «κυρίως μέσω της επίδρασής της στα επίπεδα της βιταμίνης D», δήλωσε στην Epoch Times ο Δρ Αχιλλέας Ντράνος, νευρολόγος και ειδικός στη σκλήρυνση κατά πλάκας στο Achilles Neurology, στο Μπέβερλυ Χιλς της Καλιφόρνια.

«Το ηλιακό φως βοηθά τον οργανισμό να παράγει βιταμίνη D, γνωστή και ως ‘βιταμίνη του ήλιου’, και η έρευνα δείχνει ότι η επάρκεια της βιταμίνης D μπορεί να μειώσει τη δραστηριότητα της νόσου της σκλήρυνσης κατά πλάκας», δήλωσε ο Δρ Ντράνος. Αυτό σημαίνει ότι για τους ασθενείς με χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D ή για όσους ζουν σε περιοχές με περιορισμένο ηλιακό φως, «θα μπορούσαμε να εξετάσουμε το ενδεχόμενο χορήγησης συμπληρώματος βιταμίνης D ως μέρος μιας συνολικής στρατηγικής διαχείρισης», πρόσθεσε.

Η βιταμίνη D μπορεί να συμβάλλει στη μείωση της δραστηριότητας της σκλήρυνσης κατά πλάκας ρυθμίζοντας τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που επιτίθενται στη μυελίνη (το προστατευτικό κάλυμμα των νεύρων) και επίσης μειώνοντας τη φλεγμονή στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό.

Οι αποφάσεις για την αντιμετώπιση είναι πολύπλευρες και βασίζονται σε μια συνολική αξιολόγηση της δραστηριότητας της νόσου, του ιατρικού ιστορικού του ασθενούς και των προσωπικών προτιμήσεων, δήλωσε ο Δρ Ντράνος. «Όταν σχεδιάζω τη θεραπεία, ελέγχω τακτικά τα επίπεδα βιταμίνης D των ασθενών μου με σκλήρυνση κατά πλάκας και ενθαρρύνω την ασφαλή έκθεση στον ήλιο ή τα συμπληρώματα ως μέρος της συνολικής τους φροντίδας.»

Προσθήκη στα στοιχεία που συνδέουν τον ήλιο με τον κίνδυνο της σκλήρυνσης κατά πλάκας

Η μελέτη αυτή προστίθεται στην αυξανόμενη έρευνα που υποδηλώνει ότι η έκθεση στον ήλιο και τα επίπεδα βιταμίνης D θα μπορούσαν να επηρεάσουν την πρόληψη και τη διαχείριση της ΣΚΠ.

Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι που δέχονται περισσότερο ηλιακό φως κατά τη διάρκεια της ζωής τους τείνουν να έχουν μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης ΣΚΠ και συχνά ηπιότερη πορεία της νόσου, εάν την αναπτύξουν. Η σχέση μεταξύ της σκλήρυνσης κατά πλάκας και του τόπου διαμονής των ανθρώπων είναι «αρκετά εντυπωσιακή», δήλωσε ο Δρ Τζενοβέζε. Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι πιο συχνή σε μέρη πιο μακριά από τον ισημερινό, όπου οι άνθρωποι έχουν λιγότερη ηλιοφάνεια όλο το χρόνο, σημείωσε.

Η Τσανγκ σημείωσε ότι μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να εξετάσουν πώς ο χρόνος έκθεσης στον ήλιο πριν και μετά τη διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας μπορεί να επηρεάσει την πορεία της νόσου, ώστε να καθοδηγήσουν καλύτερα τις συστάσεις προς τα παιδιά που ζουν με την πάθηση και να βοηθήσουν στο σχεδιασμό πιθανών κλινικών δοκιμών. Προς το παρόν, οι ειδικοί συνιστούν να εξισορροπούν τα οφέλη και τους κινδύνους της έκθεσης στον ήλιο και να εξετάζουν την πρόσληψη βιταμίνης D ως μέρος ενός ολοκληρωμένου σχεδίου φροντίδας για τη σκλήρυνση κατά πλάκας.

«Η ισορροπία είναι το κλειδί – η υπερβολική έκθεση στον ήλιο ενέχει κινδύνους, οπότε οποιεσδήποτε συστάσεις πρέπει να γίνονται με αυτό κατά νου», δήλωσε ο Δρ Τζενοβέζε .

Όταν η τροφική δηλητηρίαση χτυπάει, οι σπιτικές θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.

Η κατανάλωση μολυσμένων τροφίμων ή η εμφάνιση αλλεργικής αντίδρασης μπορεί να προκαλέσει σοβαρή δυσφορία. Ενώ η αναζήτηση ιατρικής φροντίδας είναι ζωτικής σημασίας, ορισμένες θεραπείες της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής συμβάλλουν σημαντικά στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.

Οι περιπτώσεις τροφικής δηλητηρίασης γίνονται συχνά πρωτοσέλιδα. Τον Νοέμβριo του προηγούμενου έτους, μια μεγάλη επιδημία E. coli που συνδέθηκε με τις τοποθεσίες των McDonald’s στις Ηνωμένες Πολιτείες φέρεται να προκλήθηκε από μολυσμένα κρεμμύδια. Η επιδημία είχε ως αποτέλεσμα περισσότερες από 100 περιπτώσεις λοίμωξης, με τουλάχιστον 34 νοσηλείες και τον θάνατο ενός ηλικιωμένου ενήλικα. Ένα άλλο περιστατικό αφορούσε 48 περίπου άτομα που αρρώστησαν μετά την κατανάλωση μολυσμένων με E. coli βιολογικών καρότων, με αποτέλεσμα 20 νοσηλείες και έναν θάνατο.

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της λοίμωξης από E. coli περιλαμβάνουν κράμπες στο στομάχι, διάρροια, εμετό και, σε σπάνιες περιπτώσεις, αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο, μια σοβαρή κατάσταση των νεφρών.

Οι μολύνσεις από τα τρόφιμα συνήθως προέρχονται από:

• Ακατέργαστο ή ατελώς μαγειρεμένο κρέας ή θαλασσινά μολυσμένα με βακτήρια ή παράσιτα
• Περισσεύματα φαγητών που έχουν μολυνθεί με βακτήρια
• Μουχλιασμένα τρόφιμα που οφείλονται σε ακατάλληλη αποθήκευση
• Αλλεργικές αντιδράσεις που προκαλούνται από θαλασσινά, ξηρούς καρπούς ή άλλα αλλεργιογόνα

Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων τροφικής δηλητηρίασης εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως η ηλικία, η γενική υγεία του ατόμου, η αιτία της δηλητηρίασης και η ποσότητα των τοξινών που προσλαμβάνονται. Άτομα με ασθενέστερο ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να εμφανίσουν πιο σοβαρά συμπτώματα.

Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως μέσα σε μία έως 36 ώρες μετά την κατανάλωση μολυσμένου τροφίμου, με τον εμετό και τη διάρροια να είναι τα πιο συνηθισμένα. Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν ναυτία, πυρετό, πονοκέφαλο, κόπωση και, σε σοβαρές περιπτώσεις, κόπρανα με αίμα ή πύον.

Από την άλλη πλευρά, οι τροφικές αλλεργίες μπορεί να προκαλέσουν εξανθήματα και πρήξιμο του δέρματος, ρινική συμφόρηση, άσθμα και πεπτικές ενοχλήσεις. Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί επίσης να παρουσιάσουν ζάλη, άγχος ή ευερεθιστότητα. Σε σοβαρές περιπτώσεις, οι αλλεργικές αντιδράσεις μπορεί να οδηγήσουν σε δυσκολία στην αναπνοή, ταχυπαλμία, σοκ ή ακόμη και απώλεια συνείδησης.

Πρώτες βοήθειες για τροφική δηλητηρίαση

Εάν υποψιάζεστε ότι εσείς ή κάποιος άλλος έχει τροφική δηλητηρίαση, λάβετε τα ακόλουθα μέτρα:

Διατηρήστε ένα δείγμα της τροφής και ζητήστε ιατρική βοήθεια

Εάν εμφανιστούν συμπτώματα τροφικής δηλητηρίασης, αναζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια. Ταυτόχρονα, κρατήστε τυχόν εναπομείναντα τρόφιμα, σφραγίστε τα και αποθηκεύστε τα σε δροσερό μέρος – αλλά μην τα καταψύξετε – καθώς μπορεί να χρειαστούν για εξετάσεις. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το νοσοκομείο θα ειδοποιήσει τις αρμόδιες υγειονομικές αρχές.

Ξύδι κατά της λιποθυμίας

Εάν το άτομο έχει χάσει τις αισθήσεις του, εμποτίστε ένα πανί με ξύδι και τοποθετήστε το κάτω από τη μύτη του. Η έντονη μυρωδιά του ξυδιού μπορεί να το βοηθήσει να ανακτήσει τις αισθήσεις του.

Προκαλέστε εμετό

Εάν το μολυσμένο φαγητό καταναλώθηκε τις τελευταίες ώρες, οι τοξίνες μπορεί να βρίσκονται ακόμη στο στομάχι. Η πρόκληση εμετού μπορεί να βοηθήσει στην αποβολή των βλαβερών ουσιών και στη μείωση της απορρόφησης των τοξινών. Αυτό μπορεί να γίνει διεγείροντας το πίσω μέρος της γλώσσας με ένα δάχτυλο ή με τη λαβή ενός κουταλιού. Εναλλακτικά, η κατανάλωση αλατόνερου (διαλύστε περίπου μία κουταλιά της σούπας αλάτι σε ¾ φλιτζανιού ζεστό νερό και αφήστε το να κρυώσει) ή χυμού τζίντζερ μπορεί να βοηθήσει στην πρόκληση εμετού.

Προσοχή στα αντιδιαρροϊκά φάρμακα

Η διάρροια είναι ένα κοινό σύμπτωμα της τροφικής δηλητηρίασης και συμβάλλει στην απομάκρυνση των τοξινών από το σώμα. Η άμεση λήψη αντιδιαρροϊκών φαρμάκων μπορεί να εμποδίσει τη φυσική διαδικασία αποτοξίνωσης του σώματος. Είναι γενικά καλύτερο να αποφεύγετε τέτοια φάρμακα, εκτός εάν η διάρροια είναι υπερβολική (περισσότερες από 10 φορές την ημέρα) και προκαλεί σοβαρή αφυδάτωση ή αδυναμία.

Ενυδάτωση και ξεκούραση

Μετά από τροφική δηλητηρίαση, η ξεκούραση και η ενυδάτωση είναι απαραίτητες. Πίνετε άφθονα υγρά και τρώτε μικρά, ελαφριά γεύματα για να αποφύγετε την υπερφόρτωση του πεπτικού συστήματος. Εάν δεν έχετε όρεξη, προσπαθήστε να φάτε μικρές ποσότητες φαγητού, εξασφαλίζοντας παράλληλα επαρκή πρόσληψη υγρών.

Σπιτικές θεραπείες για ήπιες περιπτώσεις

Για ήπιες περιπτώσεις τροφικής δηλητηρίασης ή αλλεργικών αντιδράσεων, ορισμένα συστατικά της κουζίνας μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων:

Τζίντζερ

Εάν φάτε κατά λάθος χαλασμένο φαγητό, η άμεση κατανάλωση τζίντζερ μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της διάρροιας ή των αλλεργικών αντιδράσεων. Το φρέσκο τζίντζερ μπορεί να γίνει χυμός και να αναμειχθεί με νερό ή να βράσει σε τσάι για να αντιμετωπιστεί η δηλητηρίαση από ψάρια και οστρακοειδή.

Οι αρχαίοι πολιτισμοί αναγνώριζαν από καιρό τις αποτοξινωτικές ιδιότητες του τζίντζερ. Το τζίντζερ περιέχει πολλές αντιμικροβιακές ενώσεις με ανασταλτικές επιδράσεις ευρέος φάσματος στους τροφιμογενείς μικροοργανισμούς.

Αλόη η γνήσια (Aloe vera)

Η αλόη βέρα ή αλόη η γνήσια είναι πλούσια σε βιοενεργά φυτικά συστατικά, όπως αμινοξέα, βιταμίνες, πολυσακχαρίτες και μέταλλα, τα οποία διεγείρουν την κίνηση του εντέρου και συμβάλλουν στην αποβολή των τοξινών.

Στην κινεζική ιατρική, η αλόη βέρα θεωρείται από τη φύση της δροσιστική, ικανή να ανακουφίσει την οξεία φλεγμονή.

Κορίανδρος

Το ξεχωριστό άρωμα του κορίανδρου ή κολίανδρου παραλύει τα εντερικά παράσιτα, βοηθώντας στην αποβολή τους. Διεγείρει επίσης τα γαστρικά νεύρα, προάγοντας την πέψη και την όρεξη.

Μια μελέτη in vivo διαπίστωσε ότι η προσθήκη κολίανδρου στην τροφή των χοίρων βοήθησε στην καταπολέμηση των παρασίτων. Επιπλέον, μελέτη του 2020 έδειξε ότι το αιθέριο έλαιο του κολίανδρου ανέστειλε την ανάπτυξη βακτηρίων και μυκήτων σε ψωμί.

Ροβίτσα ή ψιλοφάσουλο

Τα ψιλοφάσουλα είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά. Μια ανασκόπηση έδειξε ότι τα ψιλοφάσουλα περιέχουν διάφορα φυτοχημικά, περιλαμβανομένων φλαβονοειδών και φαινολικών οξέων, τα οποία παρουσιάζουν αντιμικροβιακές, αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Συμβάλλουν επίσης στη μείωση της απορρόφησης τοξικών ουσιών στο σώμα.

Τα ψιλοφάσουλα είναι ένα αποτελεσματικό και ευέλικτο αποτοξινωτικό. Σε περιπτώσεις δηλητηρίασης από οργανοφωσφορικά παρασιτοκτόνα, δηλητηρίασης από μόλυβδο ή τυχαίας υπερδοσολογίας φαρμάκων, η κατανάλωση ενός μπολ σούπας ψιλοφάσουλων πριν πάτε στο νοσοκομείο είναι ένα καλό επείγον μέτρο πρώτων βοηθειών. Η προσθήκη ρίζας γλυκόριζας στο μαγείρεμα της σούπας μπορεί να ενισχύσει περαιτέρω τα αποτοξινωτικά της αποτελέσματα. Επιπλέον, η σούπα από ροβίτσα μετριάζει τη δηλητηρίαση από το αλκοόλ.

Η ροβίτσα μπορεί επίσης να μαγειρευτεί με ρύζι και να γίνει χυλός, ο οποίος είναι ιδιαίτερα αναζωογονητικός το καλοκαίρι όταν βιώνετε ξηροστομία και δίψα. Επίσης έχει καταπραϋντικές και αποτοξινωτικές ιδιότητες.

Χυλός από ρύζι και ροβίτσα

Υλικά

150 γραμμάρια φασόλια ροβίτσα (πράσινα), μουλιασμένα όλη τη νύχτα σε κρύο νερό και διατηρημένα στο ψυγείο

30 γραμμάρια ιαπωνικό ρύζι, μουλιασμένο σε κρύο νερό για 30 λεπτά.

Ζάχαρη (προαιρετικά)

εκτέλεση

Βάλτε μια κατσαρόλα με νερό να βράσει και προσθέστε τη ροβίτσα. Μαγειρέψτε σε δυνατή φωτιά, ανακατεύοντας για τρία λεπτά.

Χαμηλώστε τη φωτιά, σκεπάστε και σιγοβράστε για 30 λεπτά.

Προσθέστε το μουλιασμένο ρύζι και ανακατέψτε για τρία λεπτά.

Καλύψτε ξανά και μαγειρέψτε σε χαμηλή φωτιά για άλλα 30 λεπτά μέχρι το μείγμα να γίνει θολό.

Πράσινο τσάι

Η κατανάλωση ενός φλιτζανιού δυνατού πράσινου τσαγιού μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση από τα συμπτώματα της τροφικής δηλητηρίασης. Μελέτη του 2022 διαπίστωσε ότι οι κατεχίνες και άλλες ενώσεις του τσαγιού μπορούν να διαταράξουν τις βακτηριακές κυτταρικές μεμβράνες, αναστέλλοντας κοινά τροφιμογενή βακτήρια όπως το E. coli, ο σταφυλόκοκκος και η σαλμονέλα. Η μελέτη έδειξε ότι το πράσινο τσάι είναι πιο αποτελεσματικό από το μαύρο τσάι και το τσάι oolong.

Περίλλα

Η περίλλα χρησιμοποιείται ευρέως στην κινέζικη ιατρική για θεραπεία της δηλητηρίασης από θαλασσινά και των αλλεργικών αντιδράσεων. Παραδείγματος χάριν, όταν ένας ασθενής εμφάνισε δερματικές αλλεργίες που έμοιαζαν με κνίδωση μετά την κατανάλωση θαλασσινών, μέτρησα 30 γραμμάρια αποξηραμένων φύλλων περίλλας και του είπα να τα βράσει σε 1 λίτρο νερό. Μετά την κατανάλωση τσαγιού από περίλλα για μια ημέρα, τα συμπτώματά του βελτιώθηκαν σημαντικά. Πίνοντας άλλη μια δόση την επόμενη ημέρα, όλα τα συμπτώματα εξαφανίστηκαν χωρίς να χρειαστεί να πάρει για αντιισταμινικά.

Τσάι περίλλας

Συστατικά

30 γραμμάρια αποξηραμένα φύλλα περίλλας

Προετοιμασία

Βάλτε 1 λίτρο νερό να βράσει σε μια κατσαρόλα.

Προσθέστε τα αποξηραμένα φύλλα περίλλας και σιγοβράστε για όχι περισσότερο από 10 λεπτά.

Σουρώστε πριν το σερβίρισμα.

Συμβουλές για την πρόληψη της τροφικής δηλητηρίασης

Για να αποφύγετε την κατανάλωση μολυσμένων τροφίμων, να έχετε κατά νου τις ακόλουθες προφυλάξεις κατά την προετοιμασία των γευμάτων:

Ελέγξτε την υφή και τη μυρωδιά του φαγητού. Ελέγχετε πάντα την υφή, το χρώμα και τη μυρωδιά του φαγητού πριν το φάτε. Μην το τρώτε εάν παρατηρήσετε αποχρωματισμό, γλοιώδη ή κολλώδη υφή ή ασυνήθιστη οσμή.

Διατηρείτε χωριστά τα ωμά και τα μαγειρεμένα τρόφιμα. Χρησιμοποιείτε ξεχωριστές σανίδες κοπής και μαχαίρια για τα μαγειρεμένα και τα ωμά τρόφιμα, για να αποφύγετε τη μόλυνση των μεν από τα δε.

Μαγειρέψτε σχολαστικά τα θαλασσινά . Υπάρχουν αρκετές παρανοήσεις σχετικά με το μαγείρεμα των θαλασσινών. Για παράδειγμα, πολλοί πιστεύουν ότι μπορούμε να καταναλώσουμε τα οστρακοειδή με ασφάλεια μόλις ανοίξει το κέλυφός τους κατά το μαγείρεμα σε κατσαρόλα που καίει. Ωστόσο, είναι προτιμότερο να συνεχίσουμε το βράσιμο για τουλάχιστον 10 ακόμη δευτερόλεπτα, για να διασφαλίσουμε ότι έχουν μαγειρευτεί πλήρως.

Το ξέπλυμα των θαλασσινών με θαλασσινό νερό δεν αρκεί για να σκοτώσει τα βακτήρια. Το Vibrio parahaemolyticus, κοινό βακτήριο των θαλασσινών, ευδοκιμεί σε αλμυρά περιβάλλοντα. Η χρήση αλμυρού νερού δεν θα το εξαλείψει.

Ομοίως, το γουασάμπι και ο χυμός λεμονιού δεν μπορούν να σκοτώσουν τα παράσιτα στα ωμά ψάρια. Το σχολαστικό μαγείρεμα παραμένει ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την πρόληψη των τροφιμογενών ασθενειών.

Κατανοήστε την επικίνδυνη ζώνη τροφίμων. Τα βακτήρια πολλαπλασιάζονται γρήγορα μεταξύ 4 και 60 βαθμών Κελσίου. Γενικά, τα τρόφιμα πρέπει να θερμαίνονται πάνω από 70 βαθμούς Κελσίου για να σκοτωθούν τα βακτήρια. Ωστόσο, η θέρμανση από μόνη της δεν εξαλείφει όλες τις τοξίνες – ο σταφυλόκοκκος, πχ, παράγει τοξίνες ανθεκτικές στη θερμότητα. Η παραμονή των τροφίμων σε θερμοκρασία δωματίου για πολύ καιρό επιτρέπει στα βακτήρια να αναπτυχθούν. Επομένως, είναι καλύτερο να μην αφήνετε τα τρόφιμα σε θερμοκρασία δωματίου για πάνω από δύο ώρες – ή περισσότερο από μία ώρα το καλοκαίρι.

Συνήθεις τροφιμογενείς ιοί και βακτήρια

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων της Ταϊβάν, τα ακόλουθα είναι πέντε από τις πιο κοινές αιτίες τροφικής δηλητηρίασης:

Norovirus. Συνήθεις πηγές είναι τα φυλλώδη λαχανικά, τα φρέσκα φρούτα, τα οστρακοειδή και το μολυσμένο νερό.

Σταφυλόκοκκος. Συνήθεις πηγές είναι το κρέας, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, οι πουτίγκες, τα γλυκά και τα σάντουιτς.

Βάκιλλος ο κηρόχρους. Συνήθεις πηγές είναι τα υπολείμματα ρυζιού, τα λουκάνικα, οι πηχτές σούπες, οι σάλτσες, οι μαρμελάδες, οι σαλάτες, οι πουτίγκες και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Αυτό το βακτήριο είναι ανθεκτικό στη θερμότητα και η κατανάλωση ξαναζεσταμένου περισσευούμενου ρυζιού αποτελεί κοινή αιτία μόλυνσης.

Σαλμονέλα. Συνήθεις πηγές είναι το ωμό ή ατελώς μαγειρεμένο κοτόπουλο, τα αυγά, το μη παστεριωμένο γάλα/χυμός και τα ωμά φρούτα και λαχανικά.

Vibrio parahaemolyticus. Συνήθεις πηγές είναι τα ωμά ή ατελώς μαγειρεμένα θαλασσινά, ιδίως τα στρείδια.

Των Kuo-Pin Wu και Shan Lam

 

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν απόψεις των συγγραφέων και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times. Η Epoch Times καλωσορίζει την επαγγελματική συζήτηση και τη φιλική αντιπαράθεση.

Η αφυδάτωση είναι ένα θέμα ανησυχίας μεταξύ των ενηλίκων — ειδικά των μεγαλύτερων. Πρόσφατη έρευνα εκτιμά το ποσοστό των ηλικιωμένων ενηλίκων με αφυδάτωση μεταξύ 17 τοις εκατό και 28 τοις εκατό.

Μπορεί να νομίζετε ότι παραμένετε ενυδατωμένοι πίνοντας άφθονο νερό, αλλά μπορεί να σας περιμένει μια έκπληξη.

Το απλό νερό δεν είναι πάντα η βέλτιστη επιλογή για ενυδάτωση, δήλωσε στην Epoch Times η Στέισυ Σιμς, φυσιολόγος άσκησης και διατροφολόγος με διδακτορικό δίπλωμα.

Συμπτώματα αφυδάτωσης

Ακόμη και η ήπια αφυδάτωση, η απώλεια μόλις 2 τοις εκατό του σωματικού σας βάρους σε υγρά, μπορεί να επηρεάσει την υγεία και την απόδοση.

Τα συμπτώματα της αφυδάτωσης μπορεί να κυμαίνονται από άβολες ενοχλήσεις όπως ξηροστομία και πονοκεφάλους έως πιο σοβαρά συμπτώματα όπως ζάλη, λιποθυμία και καρδιακή ανεπάρκεια. Η αφυδάτωση θα μπορούσε ακόμη και να οδηγήσει σε πιο σοβαρές επιπλοκές, όπως επιληπτικές κρίσεις, νεφρική ανεπάρκεια, και οίδημα του εγκεφάλου.

Είναι σημαντικό να γνωρίζετε τα συμπτώματα της αφυδάτωσης για τη δική σας υγεία και για τους γύρω σας που μπορεί να εμφανίζουν αυτά τα συμπτώματα, δήλωσε στην Epoch Times η Έμμα Λαινγκ, εγγεγραμμένη διαιτολόγος διατροφολόγος με διδακτορικό δίπλωμα στα τρόφιμα και τη διατροφή.

Βέλτιστη ενυδάτωση

Η σωστή ενυδάτωση δεν έχει να κάνει μόνο με το πόσα πίνετε — έχει να κάνει με την ισορροπία των ηλεκτρολυτών και των θρεπτικών συστατικών.

Το νερό δεν περιέχει οδηγούς, που ορίζονται ως μόρια που βοηθούν στη διευκόλυνση της απορρόφησης του νερού στο σώμα, επομένως μπορεί απλώς να «γλιστρήσει» για λίγο πριν φτάσει εκεί που πρέπει, σημείωσε η Σιμς. Για βέλτιστη ενυδάτωση, το σώμα σας βασίζεται σε μόρια που μεταφέρουν υγρό στα εντερικά σας κύτταρα και στους υδάτινους χώρους του σώματος. Αυτοί οι οδηγοί περιλαμβάνουν το νάτριο (αλάτι) και τους υδατάνθρακες (όπως η γλυκόζη).

Αυτή η διαδικασία είναι γνωστή ως συν-μεταφορά, όπου το νάτριο και η γλυκόζη βοηθούν στη διευκόλυνση της απορρόφησης του νερού στα έντερα. Καθώς το νάτριο και η γλυκόζη μετακινούνται στα κύτταρα, τραβούν το νερό μαζί τους μέσω της όσμωσης, η οποία βοηθά στην ενυδάτωση του σώματος. Ενώ αυτή η διαδικασία λαμβάνει χώρα κυρίως στο έντερο, παίζει επίσης ρόλο σε άλλα μέρη του σώματος όπου πρέπει να διατηρηθεί η ισορροπία υγρών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα πλούσια σε ηλεκτρολύτες ποτά ή τα ποτά που περιέχουν υδατάνθρακες μπορούν υπό ορισμένες συνθήκες να είναι πιο αποτελεσματικά για την ενυδάτωση από το απλό νερό μόνο, ακόμη και σε μεγαλύτερες περιόδους έντονης άσκησης.

«Τα αθλητικά ποτά που πραγματικά ενυδατώνουν περιέχουν μικρή ποσότητα ζάχαρης (γλυκόζη και σακχαρόζη) καθώς και νάτριο για βέλτιστη απορρόφηση και ενυδάτωση», είπε η Σιμς.

Αξιολογήστε τα επίπεδα αφυδάτωσης

Ένας απλός τρόπος για να εκτιμήσετε την κατάσταση ενυδάτωσής σας είναι ελέγχοντας το χρώμα των ούρων σας, εξήγησε η Λαινγκ. Εάν είστε καλά ενυδατωμένοι, τα ούρα σας πρέπει να είναι ωχροκίτρινα. Τα σκούρα κίτρινα ή πορτοκαλί ούρα μπορεί να υποδηλώνουν αφυδάτωση. Αν και αυτή η μέθοδος είναι γρήγορη και χρήσιμη, δεν είναι αλάνθαστη, καθώς ορισμένα τρόφιμα, φάρμακα, και συμπληρώματα μπορούν να αλλάξουν το χρώμα των ούρων.

Για παράδειγμα, τα παντζάρια, ορισμένες βιταμίνες, και ορισμένα φάρμακα μπορεί να κάνουν τα ούρα να φαίνονται πιο σκούρα από το συνηθισμένο, ακόμη και όταν είστε επαρκώς ενυδατωμένοι. Ομοίως, εάν καταναλώνετε τροφές με τεχνητά χρώματα ή παίρνετε συμπληρώματα υψηλής δόσης, το χρώμα των ούρων σας μπορεί να μην αντικατοπτρίζει με ακρίβεια το επίπεδο ενυδάτωσής σας. Για να έχετε μια πιο ακριβή εκτίμηση, είναι καλύτερο να συνδυάσετε αυτή τη μέθοδο με άλλα σημάδια ενυδάτωσης, όπως το επίπεδο δίψας σας και το πώς αισθάνεστε συνολικά.

Μπορείτε επίσης να ελέγξετε για αφυδάτωση χρησιμοποιώντας το τεστ τσίμπημα. Τσιμπήστε το δέρμα στο πίσω μέρος του χεριού σας, στην κοιλιά ή ακριβώς κάτω από την κλείδα. Αυτό δοκιμάζει τη στρέψη του δέρματος ή την ικανότητα του δέρματος να αναπηδά. Εάν είστε ήπια αφυδατωμένοι, το δέρμα μπορεί να χρειαστεί λίγο περισσότερο χρόνο για να επιστρέψει στην κανονική του θέση.

Πώς να φτιάξετε ενυδατικά ποτά

Η γλυκόζη στα αθλητικά ποτά είναι ζωτικής σημασίας γιατί κάνει την ενυδάτωση πιο γρήγορη. Βοηθά επίσης το σώμα να απορροφήσει βασικά μέταλλα, είπε ο Γκάρετ Γκάρνερ, ιατρικός διευθυντής στο SimpleFixRx, στην Epoch Times.

Επομένως, τα αθλητικά ποτά με μέτρια έως υψηλά επίπεδα υδατανθράκων (πάνω από 6 τοις εκατό), συμβάλλουν στη διατήρηση του νατρίου και ενισχύουν τη συγκέντρωση ηλεκτρολυτών στο αίμα.

Λάβετε υπόψη, ωστόσο, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι καταναλώνουν ήδη υπερβολικές ποσότητες αλατιού και ζάχαρης, επομένως δεν είναι απαραίτητο να πίνετε αθλητικά ποτά — ειδικά για άτομα που δεν είναι αθλητικά και κάνουν ασκήσεις χαμηλότερης έντασης διάρκειας λιγότερων από 75 λεπτά. Θα πρέπει επίσης να αναφέρουμε ότι τα αθλητικά ποτά περιέχουν πολλά τεχνητά συστατικά.

Μπορείτε να φτιάξετε το δικό σας απλό ρόφημα ενυδάτωσης χωρίς πρόσθετα προσθέτοντας μια πρέζα αλάτι και ένα κουταλάκι του γλυκού σιρόπι σφενδάμου σε 500 mL νερό, σύμφωνα με την Σιμς.

Η προσθήκη ηλεκτρολυτών και ζάχαρης στο νερό είναι μια καλή επιλογή ενυδάτωσης για άτομα που είναι πολύ δραστήρια και ιδρώνουν πολύ. Είναι επίσης μια καλή επιλογή για ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας που λαμβάνουν φάρμακα που μπορεί να τους αφυδατώσουν (όπως διουρητικά) ή που δεν πίνουν αρκετό νερό όλη την ημέρα.

Για αυτούς τους ηλικιωμένους, η κατανάλωση του ροφήματος με σιρόπι σφενδάμου μία φορά την ημέρα μπορεί να είναι αρκετή, σύμφωνα με τον φυσιοπαθητικό επαγγελματία Ρόμπερτ Όλνταμ Γιανγκ.

Ενώ η προσθήκη μιας πρέζας αλατιού και ζάχαρης στο νερό μπορεί να βοηθήσει στην ενυδάτωση, είναι σημαντικό να αξιολογήσετε πρώτα τη συνολική πρόσληψη αλατιού και ζάχαρης από τα τρόφιμα, ειδικά τα επεξεργασμένα. Η υπερβολική κατανάλωση μπορεί να οδηγήσει σε κινδύνους για την υγεία, επομένως αυτή η λύση προορίζεται για συγκεκριμένες ανάγκες ενυδάτωσης και όχι για γενική καθημερινή ενυδάτωση.

Μια επανυδατωτική, πλήρης επιλογή τροφής που πρέπει να εξετάσετε είναι το γάλα. Το αποβουτυρωμένο γάλα, για παράδειγμα, αποτελείται από 90-99 τοις εκατό νερό και περιέχει λακτόζη (υδατάνθρακας), νάτριο και κάλιο (ηλεκτρολύτες), μαζί με πρωτεΐνες και λίπος. Αυτά τα θρεπτικά συστατικά όχι μόνο παρέχουν ενέργεια, αλλά μπορούν επίσης να σας βοηθήσουν να ενυδατωθείτε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, είπε η Λαινγκ.

Επιπλέον, ο συνδυασμός θρεπτικών συστατικών του γάλακτος το καθιστά ιδιαίτερα ευεργετικό μετά την άσκηση. Όχι μόνο αναπληρώνει τα χαμένα υγρά αλλά υποστηρίζει και την αποκατάσταση των μυών λόγω της περιεκτικότητάς του σε πρωτεΐνη.

Διάφοροι παράγοντες επηρεάζουν την ποσότητα ενυδάτωσης που χρειάζεστε, όπως το μέγεθος του σώματός σας, το επίπεδο δραστηριότητας, το κλίμα στο οποίο βρίσκεστε και το αν βρίσκεστε σε μεγάλα υψόμετρα. Πού ζείτε ή ταξιδεύετε, τα φάρμακα που παίρνετε και η γενική υγεία σας παίζουν επίσης καθοριστικούς ρόλους.

Οι εν λόγω ανάγκες ενυδάτωσης μπορεί να διαφέρουν περαιτέρω για άτομα που είναι έγκυες ή θηλάζουν, καθώς και για άτομα με ιατρικές παθήσεις όπως συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, νεφρική νόσο, ή ασθένειες που προκαλούν πυρετό, έμετο ή διάρροια. Αυτοί οι παράγοντες πρέπει να λαμβάνονται υπόψη προσεκτικά κατά την αξιολόγηση των απαιτήσεών σας για ενυδάτωση.

της Zena le Roux